Jak przypomina PPOZ, liczne pisma do Ministerstwa Zdrowia, rozmowy z samorządowcami miast i powiatów na razie nie przyniosły konkretnych odpowiedzi. Wprawdzie resort zapewnił, że prowadzi działania mające na celu kompleksowe uregulowanie w drodze ustawowej zagadnień związanych ze stwierdzaniem zgonu, w tym funkcjonowania instytucji koronera oraz elektronicznej karty zgonu, jednak projektowane regulacje będą wdrożone nie wcześniej niż w 2026 roku.

– Uważamy, że pilną koniecznością jest uchwalenie nowoczesnych rozwiązań w tym zakresie, a przede wszystkim usankcjonowanie prawne instytucji koronera, dostępnego w każdym powiecie, który za wypełniane obowiązki otrzymywałby odpowiednie wynagrodzenie – podkreśla Bożena Janicka, prezes PPOZ, dodając, że stwierdzanie zgonu nie jest usługą medyczną i nie jest finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Jest czynnością administracyjno-statystyczną.

Czytaj także: RPO pyta o regulacje w zakresie stwierdzania zgonów - na przepisy poczekamy

Koronerów jednak nie będzie – pat trwa

Przepisy pełne luk

PPOZ zaznacza, że przepisy z 1959 roku tylko częściowo wskazują, kto i w jakiej sytuacji ma obowiązek stwierdzenia zgonu. I tak: zgon i jego przyczyna są ustalane przez lekarza leczącego chorego w ostatniej chorobie albo kierownika zespołu ratownictwa medycznego (lekarz, ratownik medyczny, pielęgniarka, osoba wskazana przez dysponenta jednostki), jeżeli zgon nastąpił w trakcie akcji medycznej (zgodnie z ustawą o Państwowym Ratownictwie Medycznym akcja medyczna rozpoczyna się w momencie przyjęcia zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu przez dyspozytora medycznego).

Jeśli jednak wskazane osoby nie są w stanie ustalić przyczyny zgonu, czynności te powinny nastąpić w drodze oględzin, dokonywanych przez lekarza lub w razie jego braku przez inną osobę, powołaną do tej czynności przez właściwego starostę. I dalej: jeżeli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że przyczyną zgonu było przestępstwo, w takim przypadku kartę zgonu wystawia lekarz, który na zlecenie sądu lub prokuratora dokonał oględzin lub sekcji zwłok. W odniesieniu do zwłok osób zmarłych lub zabitych w miejscach publicznych – na wniosek właściwego organu zwłoki są przewożone do zakładu medycyny sądowej, a w razie jego braku na obszarze powiatu do najbliższego szpitala mającego prosektorium, w celu ustalenia przyczyny zgonu. Organizowanie tego przewozu należy do zadań powiatu.

– I tu pojawia się lista pytań, w tym o wskazanie źródeł finansowania tych zadań, jak się okazuje – zadań powiatu. Niestety, dziś musimy zadowolić się rozwiązaniami wskazanymi w pismach z resortu, wspierani działaniami starostów i prezydentów powołanymi przez nich koronerami. Z niecierpliwością czekamy na nową ustawę i to od lat – podkreśla Bożena Janicka.

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.