Sprawa T-8/25: Skarga wniesiona w dniu 8 stycznia 2025 r. - Deutsche Bank/SRB

Skarga wniesiona w dniu 8 stycznia 2025 r. - Deutsche Bank/SRB

(Sprawa T-8/25)

(C/2025/1244)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 3 marca 2025 r.)

Strony

Strona skarżąca: Deutsche Bank AG (Frankfurt nad Menem, Niemcy) (przedstawiciele: H. Berger, M. Weber i D. Schoo, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji

Żądania:

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji wydanej przez Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji w dniu 25 października 2024 r. w przedmiocie ponownego przyjęcia decyzji dotyczącej obliczenia składek ex-ante za 2021 r. na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji wskazanych w załączniku I (nowa decyzja) (SRB/ES/2024/20) wraz z załącznikami, w zakresie, w jakim zaskarżona decyzja wraz z załącznikami I, II i III dotyczy składki skarżącej;

- obciążenie SRB kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga opiera się na pięciu zarzutach.

1. Zarzut pierwszy: Artykuł 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 ¹  i załącznik I do tego rozporządzenia, krok 2, naruszają prawo wyższej rangi, ponieważ Komisja przekroczyła przyznane jej uprawnienia, normy, o których mowa naruszają obowiązek pełnego uwzględnienia okoliczności faktycznych i art. 20 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej ² , opierają się na oczywistych błędach w ocenie i naruszają zasady orzecznictwa określonego w wyroku Meroni ³ .

2. Zarzut drugi: Artykuł 70 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 ⁴  i art. 8 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/81 ⁵  naruszają mające zastosowanie prawo pierwotne, ponieważ art. 70 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 nie zawiera uzasadnienia wymaganego w art. 291 ust. 2 TFUE, a art. 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/81 przekracza granice określone w art. 70 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 w związku z art. 291 TFUE.

3. Zarzut trzeci: Artykuł 69 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 nie jest objęty uprawnieniem do harmonizacji rynku wewnętrznego na mocy art. 114 TFUE, ponieważ kwota składki ex ante na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji jest oddzielona od ryzyka, na jakie narażony jest jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w związku z określeniem i ciągłą korektą ostatecznego poziomu docelowego o depozyty gwarantowane; jednocześnie art. 69 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 narusza zasadę proporcjonalności określoną w art. 5 ust. 4 TUE i art. 52 ust. 1 zdanie drugie w związku z art. 16 i 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

4. Zarzut czwarty: Decyzja narusza obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 akapit drugi TFUE i w art. 41 ust. 1 i ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, ponieważ zawiera braki w uzasadnieniu.

5. Zarzut piąty: Decyzja narusza art. 70 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014, ponieważ roczny poziom docelowy ustalono na poziomie ponad 12,5 % szacowanego poziomu docelowego jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

6. Zarzut szósty: Decyzja narusza prawo wyższej rangi z powodu oczywistych błędów w ocenie przy określaniu wskaźników ryzyka elementu ryzyka IV.

7. Zarzut siódmy: Decyzja narusza art. 6 ust. 6 lit. a) ppkt (iv), i lit. b) ppkt (ii) oraz art. 20 ust. 1 zdania pierwsze i drugie rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, ponieważ przy określaniu wskaźników ryzyka zgodnie z art. 6 ust. 1 lit. d), ust. 5 lit. a) i ust. 6 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 pozwana nie dokonała transpozycji wymogów określonych w art. 6 ust. 6 lit. a) ppkt (iv) i lit. b) ppkt (ii) rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63.

8. Zarzut ósmy: Decyzja narusza art. 6 ust. 2 lit. a), art. 9 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 zdania pierwsze i drugie rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, ponieważ pozwana nie zastosowała wskaźnika ryzyka "fundusze własne i zobowiązania kwalifikowalne posiadane przez instytucję, które przekraczają minimalne wymogi w zakresie funduszy własnych i zobowiązań kwalifikowalnych".

1 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 11, s. 44).

2 Dz.U. 2012, C 326, s. 391.

3 Wyrok z dnia 13 czerwca 1958 r., Meroni/Wysoka Władza, 10/56, EU:C:1958:8.

4 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014 L 225, s. 1).

5 Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2015/81 z dnia 19 grudnia 2014 r. określające jednolite warunki stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 15, s. 1).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.1244
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-8/25: Skarga wniesiona w dniu 8 stycznia 2025 r. - Deutsche Bank/SRB
• Data aktu: 03/03/2025
• Data ogłoszenia: 03/03/2025