Jak poinformowała Kancelaria Prezydenta RP, w czwartek, 10 kwietnia 2025 r. prezydent Andrzej Duda podpisał ustawę z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. - Celem wdrażanej reformy jest zwiększenie poziomu zatrudnienia w Polsce, przede wszystkim na miejscach pracy wysokiej jakości oraz dostosowanie potencjału kadrowego Polski do potrzeb gospodarki, przechodzącej zmiany strukturalne wynikające z postępu technologicznego i cyfrowego, transformacji energetycznej i procesów demograficznych. Ustawa wypełnia założenia Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO) i stanowi realizację części kamienia milowego „Efektywne instytucje na rzecz rynku pracy” – napisano w komunikacie.

Czytaj również: Sejm przyjął poprawki Senatu do ustawy o rynku pracy i służbach zatrudnienia>>

Jakie rozwiązania przewiduje ustawa

Ustawa adaptuje, z mniejszymi lub większymi modyfikacjami, szereg dotychczasowych rozwiązań, jakie obowiązywały w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, porządkując je i wprowadzając jednocześnie szereg nowych rozwiązań.

Przewidziane w ustawie nowe rozwiązania w zakresie usług i instrumentów rynku pracy zakładają m.in.:

  1. bardziej dopasowane do potrzeb rynku pracy kierunki działania: - aktywizację biernych zawodowo rolników chcących się przekwalifikować, - wspieranie kierunkowe określonych grup, np. osób młodych, seniorów, osób z niepełnosprawnościami, kobiet z dziećmi chcących wrócić na rynek pracy, osób zainteresowanych własnym biznesem, - rozwijanie potrzebnych na rynku instrumentów itp. celem zwiększenia współczynnika aktywności zawodowej;
  2. poprawę efektywności urzędów pracy i trwałości zatrudnienia osób wcześniej bezrobotnych;
  3. zwiększenie mobilności osób szukających pracy;
  4. skrócenie czasu poszukiwania pracy;
  5. lepszą pomoc rodzinom, osobom powracającym na rynek pracy po urodzeniu dziecka, osobom opiekującym się osobami zależnymi (dzieci, starsi rodzice, chorzy itp.);
  6. wsparcie pracodawców, zmniejszenie biurokracji i obowiązków sprawozdawczych dla przedsiębiorców;
  7. unowocześnienie i zautomatyzowanie usług urzędów pracy;
  8. zwiększenie dostępu do Krajowego Funduszu Szkoleniowego (KFS) osób prowadzących firmy jednoosobowe oraz osób pracujących na podstawie umów cywilnoprawnych;
  9. uelastycznienie gospodarowania środkami Funduszu Pracy.

 


Ustawa określa zadania państwa w zakresie aktywności zawodowej, wspierania zatrudnienia oraz rynku pracy, które są realizowane w celu:

  1. pełnego i produktywnego zatrudnienia;
  2. rozwoju zasobów ludzkich;
  3. wzmacniania integracji i solidarności społecznej;
  4. zwiększania mobilności na rynku pracy.

Ponadto ustawa zawiera szereg zmian do innych ustaw, które w zdecydowanej większości mają charakter głównie porządkujący i dostosowujący brzmienie innych ustaw do nowej ustawy. Ustawa zawiera niezbędne przepisy przejściowe i dostosowujące, w których uregulowano kwestie dotyczące m.in. danych osobowych zgromadzonych i przetwarzanych w odpowiednich rejestrach; pracowników zatrudnianych w PUP, OHP i innych jednostkach; postępowań w sprawach indywidualnych, wszczętych i niezakończonych decyzją ostateczną do dnia wejścia w życie ustawy; form pomocy przyznanych, przed dniem wejścia w życie ustawy; nienależnie pobranych świadczeń przyznanych na podstawie uchylanej ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. Z dniem jej wejścia w życie traci moc ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.