Sprawa C-138/25, Medea: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez rechtbank Den Haag, zittingsplaats Roermond (Niderlandy) w dniu 18 lutego 2025 r. - LC/Minister van Asiel en Migratie

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez rechtbank Den Haag, zittingsplaats Roermond (Niderlandy) w dniu 18 lutego 2025 r. - LC/Minister van Asiel en Migratie

(Sprawa C-138/25, Medea ¹ )

(C/2025/2063)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 14 kwietnia 2025 r.)

Sąd odsyłający

Rechtbank Den Haag, zittingsplaats Roermond

Strony w postępowaniu głównym

Strona inicjująca postępowanie przed sądem odsyłającym: LC

Druga strona postępowania: Minister van Asiel en Migratie

Pytania prejudycjalne

1) Czy zgodna z prawem Unii jest krajowa praktyka, w myśl której art. 4 ust. 5 dyrektywy 2011/95 ²  stosuje się w taki sposób, że oświadczeń leżących u podstaw wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej nie uznaje się za wiarygodne, jeżeli wnioskodawca nie może ich w pełni poprzeć autentycznymi lub obiektywnie możliwymi do zweryfikowania dokumentami lub informacjami z obiektywnych źródeł i nie spełnia wszystkich z wymienionych w ust. 5 warunków, czy też art. 4 ust. 5 dyrektywy 2011/95 w związku z art. 4 ust. 1-4 dyrektywy 2011/95, art. 10 ust. 3 lit. b) dyrektywy 2013/32 ³  oraz art. 4 i 18 Karty praw podstawowych należy interpretować w ten sposób, że dokonując oceny faktów i okoliczności leżących u podstaw wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, organ wydający decyzję musi współpracować z wnioskodawcą oraz uwzględnić każdy dowód i element na poparcie takiego wniosku w ramach badania i oceny potrzeb w zakresie ochrony oraz że jeżeli wnioskodawca może swoje oświadczenia poprzeć dowodami w stopniu wystarczającym lub jeżeli wnioskodawca spełnia wyżej wspomniane warunki, to jego oświadczenia nie wymagają dalszego potwierdzenia, a zatem są wiarygodne?

2) Czy art. 46 ust. 3 dyrektywy 2013/32 w związku z art. 4, 18 i 47 Karty praw podstawowych należy interpretować w ten sposób, że sąd krajowy pierwszej instancji, do którego wniesiono o zbadanie zgodności z prawem decyzji o bezzasadności wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, ma obowiązek, w razie potrzeby z urzędu, dokonać pełnego rozpatrzenia ex nunc zarówno okoliczności faktycznych, jak i kwestii prawnych, w tym zbadać potrzebę udzielenia ochrony międzynarodowej zgodnie z dyrektywą 2011/95 na podstawie przedstawionych mu danych zawartych w aktach sprawy, uzupełnionych lub wyjaśnionych w następstwie przeprowadzonego postępowania kontradyktoryjnego?

1 Niniejszej sprawie została nadana fikcyjna nazwa. Nie odpowiada ona rzeczywistej nazwie ani rzeczywistemu nazwisku żadnej ze stron postępowania.

2 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/95/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie norm dotyczących kwalifikowania obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako beneficjentów ochrony międzynarodowej, jednolitego statusu uchodźców lub osób kwalifikujących się do otrzymania ochrony uzupełniającej oraz zakresu udzielanej ochrony (Dz.U. 2011, L 337, s. 9).

3 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej (Dz.U. 2013, L 180, s. 60).

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2025.2063
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa C-138/25, Medea: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez rechtbank Den Haag, zittingsplaats Roermond (Niderlandy) w dniu 18 lutego 2025 r. - LC/Minister van Asiel en Migratie
• Data aktu: 14/04/2025
• Data ogłoszenia: 14/04/2025