uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 83 ust. 1 w związku z art. 218 ust. 9,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
(1) Jednolita konwencja ONZ o środkach odurzających z 1961 r. zmieniona protokołem z 1972 r. (zwana dalej "konwencją o środkach odurzających") 1 weszła w życie w dniu 8 sierpnia 1975 r.
(2) Na podstawie art. 3 konwencji o środkach odurzających Komisja ds. Środków Odurzających może zdecydować o dodaniu substancji do wykazów załączonych do tej konwencji. W przypadku gdy Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) składa notyfikację do Komisji ds. Środków Odurzających dotyczącą dodania substancji do wykazów, Komisja ds. Środków Odurzających może dokonać zmian w wykazach wyłącznie zgodnie z taką notyfikacją WHO, ale może także zdecydować o niewprowadzaniu zmian, które zostały jej w ten sposób notyfikowane.
(3) Konwencja ONZ o substancjach psychotropowych z 1971 r. (zwana dalej "konwencją o substancjach psychotropowych") 2 weszła w życie w dniu 16 sierpnia 1976 r.
(4) Zgodnie z art. 2 konwencji o substancjach psychotropowych Komisja ds. Środków Odurzających może zdecydować o dodaniu substancji do wykazów załączonych do tej konwencji lub o ich usunięciu. Komisja ds. Środków Odurzających ma dużą swobodę decyzyjną w zakresie uwzględniania zaleceń WHO, a także czynników gospodarczych, społecznych, prawnych, administracyjnych i innych, ale nie jest ona upoważniona do postępowania w sposób arbitralny.
(5) Zmiany w wykazach załączonych do konwencji o środkach odurzających i konwencji o substancjach psychotropowych mają bezpośredni wpływ na zakres stosowania prawa Unii w dziedzinie kontroli środków odurzających. Do substancji wymienionych w wykazach załączonych do tych konwencji ma zastosowanie decyzja ramowa Rady 2004/757/WSiSW 3 . W związku z tym wszelkie zmiany w wykazach załączonych do tych konwencji są bezpośrednio włączane do wspólnych przepisów Unii.
(6) Podczas swojego 68. posiedzenia, które odbędzie się w dniach 10-14 marca 2025 r. w Wiedniu, Komisja ds. Środków Odurzających ma zdecydować o dodaniu sześciu nowych substancji do wykazów załączonych do konwencji o środkach odurzających oraz konwencji o substancjach psychotropowych.
(7) Unia nie jest stroną konwencji o środkach odurzających ani konwencji o substancjach psychotropowych. Ma ona status obserwatora bez prawa głosu w Komisji ds. Środków Odurzających, przy czym członkami tej komisji jest 13 państw członkowskich 4 , które będą mogły zagłosować w marcu 2025 r. Konieczne jest, aby Rada upoważniła te państwa członkowskie do wyrażenia stanowiska Unii odnośnie do umieszczenia substancji w wykazach na mocy tych konwencji, ponieważ decyzje dotyczące dodania nowych substancji do wykazów wchodzą w zakres kompetencji Unii.
(8) WHO zaleciła dodanie czterech nowych substancji do wykazu I do konwencji o środkach odurzających, jednej nowej substancji do wykazu II do konwencji o substancjach psychotropowych i jednej nowej substancji do wykazu IV do konwencji o substancjach psychotropowych.
(9) Wszystkie substancje, które zostały poddane przeglądowi przez Komitet Ekspertów WHO ds. Uzależnień od Środków Odurzających (zwany dalej "komitetem ekspertów") i które WHO zaleciła umieścić w wykazach, są monitorowane przez Agencję Unii Europejskiej ds. Narkotyków (EUDA) jako nowe substancje psychoaktywne na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2023/1322 5 .
(10) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów substancja protonitazepina (nazwa IUPAC: 5-nitro-2-[(4-propoksyfenylo) metylo]-1-(2-pirolidyno-1-iloetylo)benzimidazol) jest syntetycznym opioidem z rodziny analogów nitazenu. Protonitazepina nie została wcześniej poddana formalnemu przeglądowi przez WHO. Protonitazepina nie ma znanych zastosowań terapeutycznych ani nie przyznano w odniesieniu do niej pozwoleń na dopuszczenie do obrotu. Istnieją wystarczające dowody na to, że protonitazepina jest lub może być nadużywana i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego oraz problem społeczny, co uzasadnia objęcie jej międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie protonitazepiny w wykazie I do konwencji o środkach odurzających.
(11) Protonitazepinę wykryto w sześciu państwach członkowskich i podlega ona kontroli w co najmniej dwóch państwach członkowskich. Protonitazepina jest ściśle monitorowana przez EUDA. Jedno państwo członkowskie zgłosiło 74 przypadki ostrego zatrucia, w których podejrzewano ekspozycję na protonitazepinę.
(12) W związku z tym Unia w swoim stanowisku powinna poprzeć dodanie protonitazepiny do wykazu I do konwencji o środkach odurzających.
(13) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów substancja metonitazepina (nazwa IUPAC: 2-[(4-metoksyfenylo)metylo]-5-ni- tro-1-(2-pirolidyno-1-iloetylo)-1H-benzoimidazol) jest syntetycznym opioidem z rodziny analogów nitazenu. Metonitazepina nie została wcześniej poddana formalnemu przeglądowi przez WHO. Metonitazepina nie ma znanych zastosowań terapeutycznych ani nie przyznano w odniesieniu do niej pozwoleń na dopuszczenie do obrotu. Istnieją wystarczające dowody na to, że metonitazepina jest lub może być nadużywana i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego i problem społeczny, co uzasadnia objęcie jej międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie metonitazepiny w wykazie I do konwencji o środkach odurzających.
(14) Metonitazepinę wykryto w czterech państwach członkowskich i podlega ona kontroli w co najmniej dwóch państwach członkowskich. Metonitazepina jest ściśle monitorowana przez EUDA.
(15) W związku z tym Unia w swoim stanowisku powinna poprzeć dodanie metonitazepiny do wykazu I do konwencji o środkach odurzających.
(16) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów substancja etonitazepipne (nazwa IUPAC: 2-[(4-etoksyfenylo)metylo]-5-ni- tro-1-(2-piperydyno-1-iloetylo)-1H-benzoimidazol) jest jednym z kilku syntetycznych opioidów 2-benzylobenzi- midazolowych, zwanych wspólnie "nitazenami". Substancja etonitazepipne nie została wcześniej poddana formalnemu przeglądowi przez WHO. Etonitazepipne nie ma znanych zastosowań terapeutycznych ani nie przyznano w odniesieniu do tej substancji pozwoleń na dopuszczenie do obrotu. Istnieją wystarczające dowody na to, że substancja etonitazepipne jest lub może być nadużywana i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego i problem społeczny, co uzasadnia objęcie jej międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie etonitazepipne w wykazie I do konwencji o środkach odurzających.
(17) Etonitazepipne wykryto w pięciu państwach członkowskich i podlega ona kontroli w co najmniej sześciu państwach członkowskich. Substancja etonitazepipne jest monitorowana przez EUDA. Trzy państwa członkowskie zgłosiły dwa przypadki śmiertelne i jeden przypadek ostrego zatrucia, w których potwierdzono ekspozycję na etonitazepipne.
(18) W związku z tym Unia w swoim stanowisku powinna poprzeć dodanie etonitazepipne do wykazu I do konwencji o środkach odurzających.
(19) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów substancja izotonitazen N-dezetylu (nazwa IUPAC: N-etylo-2-[2-[(4-izo- propoksyfenylo)metylo]-5-nitro-benzimidazolo-1-ilo]etanamina) jest systetycznym opioidem będącym pochodną benzimidazolu o strukturze chemicznej i działaniu farmakologicznym podobnych do środków objętych wykazem I do konwencji Narodów Zjednoczonych z 1961 r., takich jak izotonitazen, i jest metabolitem izotonitazenu. Izotonitazen N-dezetylu nie został wcześniej poddany formalnemu przeglądowi przez WHO. Izotonitazen N-dezetylu nie ma znanych zastosowań terapeutycznych ani nie przyznano w odniesieniu do niego pozwoleń na dopuszczenie do obrotu. Istnieją wystarczające dowody na to, że izotonitazen N-dezetylu jest lub może być nadużywany i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego i problem społeczny, co uzasadnia objęcie go międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie izotonitazenu N-dezetylu w wykazie I załączonym do konwencji o środkach odurzających.
(20) Izotonitazen N-dezetylu wykryto w dwóch państwach członkowskich i podlega on kontroli w co najmniej dwóch państwach członkowskich. Izotonitazen N-dezetylu jest ściśle monitorowany przez EUDA. Jedno państwo członkowskie zgłosiło dwa przypadki śmiertelne, w których potwierdzono ekspozycję na izotonitazen N-dezetylu.
(21) W związku z tym Unia w swoim stanowisku powinna poprzeć dodanie izotonitazenu N-dezetylu do wykazu I do konwencji o środkach odurzających.
(22) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów substancja heksahydrokannabinol (HHC) (nazwa IUPAC: 6a,7,8,9,10,10a-hek- sahydro-6,6,9-trimetylo-3-pentylo-6H-dibenzo[b,d]piran-1-ol) jest półsyntetycznym kannabinoidem otrzymywanym najczęściej w drodze syntezy kannabidiolu. Heksahydrokannabinol nie został wcześniej poddany formalnemu przeglądowi przez WHO. Heksahydrokannabinol nie ma znanych zastosowań terapeutycznych ani nie przyznano w odniesieniu do niego pozwoleń na dopuszczenie do obrotu. Istnieją wystarczające dowody na to, że heksahydrokannabinol jest lub może być nadużywany i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego i problem społeczny, co uzasadnia objęcie go międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie heksahydrokannabinolu w wykazie II załączonym do konwencji o substancjach psychotropowych.
(23) Heksahydrokannabinol wykryto w 25 państwach członkowskich i podlega on kontroli w co najmniej 20 państwach członkowskich. Heksahydrokannabinol jest ściśle monitorowany przez EUDA. Dwa państwa członkowskie zgłosiły cztery przypadki ostrego zatrucia, w których potwierdzono ekspozycję na heksahydrokannabinol. Dwa państwa członkowskie zgłosiły siedem przypadków ostrego zatrucia, w których prawdopodobnie doszło do ekspozycji na heksahydrokannabinol. Trzy państwa członkowskie zgłosiły sześć przypadków ostrego zatrucia, w których podejrzewano ekspozycję na heksahydrokannabinol.
(24) W związku z tym Unia w swoim stanowisku powinna poprzeć dodanie heksahydrokannabinolu do wykazu II załączonego do konwencji o substancjach psychotropowych.
(25) Zgodnie z oceną komitetu ekspertów substancja karyzoprodol (nazwa IUPAC: (2RS)-2-[(karbamoiloksy) metylo]-2-metylopentylo (1-metyloetylo)karbaminian) jest lekiem zmniejszającym napięcie mięśniowe, działającym ośrodkowo, stosowanym krótkoterminowo jako lek wspomagający objawowe leczenie ostrych zaburzeń układu mięśniowo-szkieletowego charakteryzujących się bolesnym skurczem mięśni. Karyzoprodol może być niewłaściwie wykorzystywany ze względu zarówno na jego działanie uspokajające, jak i zdolność wzmacniania działania innych substancji. Działanie uspokajające karyzoprodolu można bowiem zwiększyć, łącząc go z benzodiazepinami, opioidami lub alkoholem. Długotrwałe lub nadmierne stosowanie karyzoprodolu może prowadzić do uzależnienia. Karyzoprodol może trafić z legalnych kanałów medycznych na nielegalny rynek, na którym będzie sprzedawany bez odpowiedniego nadzoru medycznego, co zwiększy ryzyko nadużywania karyzoprodolu i negatywne konsekwencje jego stosowania. Karyzoprodol został wstępnie poddany przeglądowi w 2001 r. podczas 32. posiedzenia komitetu ekspertów. Komitet nie zalecił wówczas krytycznego przeglądu karyzoprodolu. Karyzoprodol został następnie przedstawiony, omówiony i wstępnie poddany przeglądowi w 2023 r. na 46. posiedzeniu komitetu ekspertów, na którym zalecono przeprowadzenie krytycznego przeglądu. Karyzoprodol jest wydawany na receptę i ma status leku w kilku krajach i terytoriach. Nie jest on już jednak stosowany do celów medycznych w Europie, ponieważ Komitet ds. Produktów Leczniczych Stosowanych u Ludzi działający w ramach Europejskiej Agencji Leków zawiesił w całej Europie pozwolenia na dopuszczenie karyzoprodolu do obrotu. Karyzoprodol nie ma znanego zastosowania przemysłowego. Istnieją wystarczające dowody na to, że karyzoprodol jest lub może być nadużywany i może w związku z tym stanowić problem w zakresie zdrowia publicznego i problem społeczny, co uzasadnia objęcie go międzynarodową kontrolą. W związku z tym WHO zaleca umieszczenie karyzoprodolu w wykazie IV załączonym do konwencji o substancjach psychotropowych.
(26) Karyzoprodol wykryto w dwóch państwach członkowskich Unii. Karyzoprodol jest monitorowany przez EUDA. Jedno państwo członkowskie zgłosiło dwa przypadki śmiertelne, w których potwierdzono ekspozycję na karyzoprodol.
(27) W związku z tym Unia w swoim stanowisku powinna poprzeć dodanie karyzoprodolu do wykazu IV do konwencji o substancjach psychotropowych.
(28) Należy określić stanowisko, jakie należy zająć w imieniu Unii w ramach Komisji ds. Środków Odurzających, ponieważ decyzje o umieszczeniu w wykazach wspomnianych sześciu substancji będą mogły w sposób decydujący wywrzeć wpływ na treść przepisów prawa Unii, a mianowicie na zakres decyzji ramowej 2004/757/WSiSW.
(29) Stanowisko Unii ma zostać wyrażone przez działające wspólnie państwa członkowskie będące członkami Komisji ds. Środków Odurzających.
(30) Dania jest związana decyzją ramową 2004/757/WSiSW, zatem uczestniczy w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji.
(31) Irlandia jest związana decyzją ramową 2004/757/WSiSW, zatem uczestniczy w przyjęciu i stosowaniu niniejszej decyzji,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2025.493 |
| Rodzaj: | Decyzja |
| Tytuł: | Decyzja 2025/493 w sprawie stanowiska, jakie ma być zajęte w imieniu Unii Europejskiej podczas sześćdziesiątego ósmego posiedzenia Komisji ds. Środków Odurzających odnośnie do umieszczenia substancji w wykazie na mocy Jednolitej konwencji o środkach odurzających z 1961 r. zmienionej protokołem z 1972 r. oraz Konwencji o substancjach psychotropowych z 1971 r. |
| Data aktu: | 05/03/2025 |
| Data ogłoszenia: | 12/03/2025 |