uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1037 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej 1 ("rozporządzenie podstawowe"), w szczególności jego art. 15,
1. PROCEDURA
1.1. Wszczęcie postępowania
(1) W dniu 27 marca 2024 r. na podstawie art. 10 rozporządzenia podstawowego Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła dochodzenie antysubsydyjne dotyczące przywozu podestów ruchomych przejezdnych ("MAE") pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("państwo, którego dotyczy postępowanie" lub "ChRL"). Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej 2 ("zawiadomienie o wszczęciu").
(2) Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej dnia 13 lutego 2024 r. przez "Coalition to restore a level playing field in the EU Mobile Access Equipment Sector" ("Koalicja na rzecz przywrócenia równych warunków działania w unijnym sektorze podestów ruchomych przejezdnych") ("CMAE") lub ("skarżący"). Skarga została złożona w imieniu przemysłu Unii zajmującego się produkcją podestów ruchomych przejezdnych w rozumieniu art. 10 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. W skardze przedstawiono dowody na wystąpienie subsydiowania i wynikającej z niego szkody, które były wystarczające, by uzasadnić wszczęcie dochodzenia.
(3) Przed wszczęciem dochodzenia antysubsydyjnego Komisja powiadomiła rząd Chin ("rząd ChRL") 3 o wpłynięciu należycie udokumentowanej skargi oraz zaprosiła rząd ChRL do udziału w konsultacjach zgodnie z art. 10 ust. 7 rozporządzenia podstawowego. Konsultacje przeprowadzono w dniu 25 marca 2024 r. Nie osiągnięto jednak wspólnie uzgodnionego rozwiązania.
(4) W dniu 13 listopada 2024 r. Komisja wszczęła oddzielne dochodzenie antydumpingowe dotyczące tego samego produktu pochodzącego z ChRL ("oddzielne dochodzenie antydumpingowe"). W dniu 9 stycznia 2025 r. Komisja nałożyła ostateczne cła antydumpingowe i dokonała ostatecznego poboru cła tymczasowego nałożonego na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL ("rozporządzenie w sprawie ostatecznych ceł antydumpingowych") 4 . Stawka cła waha się od 20,6 % do 54,9 %. Analiza sytuacji gospodarczej przemysłu Unii zawarta w niniejszym rozporządzeniu jest, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, zbieżna z ustaleniami poczynionymi w oddzielnym dochodzeniu antydumpingowym, ponieważ definicje przemysłu Unii, producentów unijnych objętych próbą, okresu badanego i okresu objętego dochodzeniem są jednakowe w obu dochodzeniach.
1.2. Rejestracja
(5) Rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2024/2725 z dnia 24 października 2024 r. Komisja poddała przywóz produktu objętego postępowaniem rejestracji, tak aby zagwarantować - w razie wprowadzenia ceł wyrównawczych na podstawie wyników dochodzenia - możliwość pobrania tych ceł od zarejestrowanego przywozu z mocą wsteczną, przy spełnieniu niezbędnych warunków, zgodnie z obowiązującymi przepisami ("rozporządzenie w sprawie rejestracji") 5 .
1.3. Zainteresowane strony
(6) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała skarżącego, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących, władze Chin, znanych importerów i użytkowników o wszczęciu dochodzenia oraz zaprosiła ich do wzięcia udziału w tym dochodzeniu.
(7) Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.
(8) Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących wszczęcia postępowania ani wniosków o posiedzenie wyjaśniające.
1.4. Kontrola wyrywkowa
(9) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.
1.4.1. Kontrola wyrywkowa producentów unijnych
(10) W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę na podstawie największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży i produkcji produktu podobnego na terenie Unii w okresie objętym dochodzeniem, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie.
(11) Próba ta składała się z trzech producentów unijnych, którzy odpowiadali za 55 % szacowanej łącznej produkcji w Unii i 52 % sprzedaży wszystkich unijnych producentów produktu podobnego na rynku unijnym. Wybierając trzech największych producentów i sprzedawców unijnych w okresie objętym dochodzeniem, mających siedzibę w dwóch różnych państwach członkowskich, Komisja uwzględniła największą reprezentatywną wielkość produkcji i sprzedaży, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie, zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby. Uwag nie otrzymano. Komisja stwierdziła, że próba producentów unijnych była zatem reprezentatywna dla przemysłu Unii.
1.4.2. Kontrola wyrywkowa importerów
(12) Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w załączniku 1 do zawiadomienia o wszczęciu w ciągu 7 dni od daty publikacji tego zawiadomienia. Żaden importer nie dostarczył informacji ani nie współpracował w dochodzeniu.
1.4.3. Kontrola wyrywkowa producentów eksportujących w ChRL
(13) Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących w ChRL o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.
(14) Szesnastu producentów eksportujących z państwa, którego dotyczy postępowanie, przedstawiło wymagane informacje i wyraziło zgodę na włączenie ich do próby. Zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja wybrała próbę czterech (grup) przedsiębiorstw, na których w normalnych okolicznościach i w danym czasie można było przeprowadzić badanie. Dobór próby opierał się na kryterium największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub wywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie. Komisja rozważyła również potencjalną kwalifikowalność grup producentów eksportujących do objęcia programami subsydiowania uwzględnionymi w memorandum w sprawie wystarczającego charakteru dowodów 6 , a w związku z tym oprócz wielkości sprzedaży eksportowej rozważyła również wielkość produkcji i sprzedaży krajowej na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszach kontroli wyrywkowej.
(15) Zgodnie z art. 27 ust. 2 rozporządzenia podstawowego w kwestii doboru próby zasięgnięto opinii wszystkich znanych producentów eksportujących, których dotyczy postępowanie, oraz organów państwa, którego dotyczy postępowanie. Komisja otrzymała od skarżącego uwagi w tym zakresie.
(16) Skarżący twierdził, że: (i) próba nie powinna obejmować żadnych przedsiębiorstw będących własnością podmiotów ze Stanów Zjednoczonych ze względu na niskie prawdopodobieństwo kwalifikowalności takich przedsiębiorstw do objęcia większością programów subsydiowania i ich rzekomo bardzo ograniczony dostęp do chińskiego rynku krajowego; (ii) w próbie nadmiernie reprezentowane były chińskie przedsiębiorstwa prywatne, a niedostatecznie reprezentowane były chińskie przedsiębiorstwa publiczne, które rzekomo są bardziej zintegrowane, wykazują większą aktywność na rynku krajowym i bardziej kwalifikują się do otrzymania finansowania i dotacji.
(17) Po dokładnym przeanalizowaniu uwag Komisja uznała, że reprezentacja działających w Chinach producentów eksportujących podesty ruchome przejezdne w próbie była odpowiednia oraz zgodna z przepisami UE i WTO. Na wstępie Komisja przypomniała, że art. 27 rozporządzenia podstawowego przewiduje dużą swobodę wyboru próby na podstawie wymienionych w nim odpowiednich kryteriów. W szczególności art. 27 ust. 2 wyraźnie stanowi, że "[o]statecznego wyboru stron [...] dokonuje Komisja".
(18) W odniesieniu do konkretnych argumentów podniesionych przez skarżącego Komisja zauważyła, że doboru próby dokonano na podstawie największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub wywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem, którą można było właściwie zbadać w dostępnym czasie. W związku z tym Komisja podjęła decyzję między innymi o objęciu próbą jednego przedsiębiorstwa będącego własnością podmiotu ze Stanów Zjednoczonych, które jest największym producentem eksportującym, oraz o włączeniu największego chińskiego producenta pod względem wielkości produkcji i sprzedaży krajowej w Chinach, chociaż przedsiębiorstwo to nie zalicza się do największych eksporterów do Unii.
(19) Jak wspomniano w motywie 16, jednym z elementów uwzględnionych przez Komisję przy doborze próby była kwalifikowalność do objęcia programami subsydiowania. Komisja nie uznała jednak tego kryterium za decydujące, aby uniknąć stronniczego doboru próby.
(20) Z tego samego powodu Komisja nie zastosowała jako kryterium doboru próby statusu prawnego przedsiębiorstwa. W próbie reprezentowane były wszystkie rodzaje przedsiębiorstw: przedsiębiorstwa zagraniczne, chińskie przedsiębiorstwa prywatne i chińskie przedsiębiorstwa publiczne. Ponadto opierając się na odpowiedziach udzielonych podczas kontroli wyrywkowej, Komisja nie znalazła podstaw do twierdzenia, że chińskie przedsiębiorstwa publiczne są ogólnie bardziej zintegrowane, wykazują większą aktywność na rynku krajowym i bardziej kwalifikują się do otrzymania finansowania i dotacji niż przedsiębiorstwa prywatne.
(21) W świetle wszystkich powyższych ustaleń Komisja postanowiła potwierdzić swój wstępny dobór próby, która reprezentowała (w ujęciu ilościowym) 54 % wielkości produkcji, 47 % wielkości sprzedaży krajowej i 59 % szacowanej całkowitej wielkości wywozu z ChRL do Unii w okresie objętym dochodzeniem. Komisja uznała tę próbę za reprezentatywną zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.
1.4.4. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i wizyty weryfikacyjne
(22) Komisja wysłała kwestionariusze do rządu ChRL, czterech grup producentów eksportujących objętych próbą, trzech producentów unijnych objętych próbą, skarżącego, znanych importerów oraz użytkowników. Kwestionariusze dla przedsiębiorstw udostępniono również w internecie w dniu wszczęcia postępowania.
(23) Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL, czterech grup producentów eksportujących objętych próbą, jednej grupy producentów eksportujących, którzy złożyli wniosek o indywidualne badanie, trzech producentów unijnych objętych próbą oraz od skarżącego.
(24) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uważane za niezbędne w celu stwierdzenia subsydiowania, wynikającej z niego szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 26 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących podmiotów:
producenci unijni i ich stowarzyszenie:
- Haulotte Arges (Rumunia)
- Haulotte Group (Francja)
- Manitou (Francja)
- Koalicja na rzecz przywrócenia równych warunków działania w unijnym sektorze podestów ruchomych przejezdnych;
producenci eksportujący w ChRL:
- Grupa Dingli
- Shanghai Dingce Financial Leasing Co., Ltd., Shanghai, Chiny
- Zhejiang Dingli Machinery Co., Ltd., Hangzhou, Chiny
- Grupa JLG
- Oshkosh JLG (Tianjin) Equipment Co., Ltd., Tianjin, Chiny
- Grupa Sinoboom
- Hunan Sinoboom Intelligent Machinery Co., Ltd., Changsha, Chiny
- Hunan Sinoboom Machinery Equipment Co., Ltd., Changsha, Chiny
- Hunan Xiaobang Machinery Equipment Co., Ltd., Changsha, Chiny
- Grupa Zoomlion
- Changde Zoomlion Hydraulic Co., Ltd., Changde, Chiny
- Hunan Teli Hydraulic Co., Ltd., Changde, Chiny
- Hunan Zoomlion Intelligent Technology Co., Ltd., Changsha, Chiny
- Zoomlion Heavy Industry Science and Technology Co., Ltd., Changsha, Chiny
- Zoomlion Intelligent Access Machinery Co., Ltd., Changsha, Chiny
1.4.5. Indywidualne badanie
(25) Terex (Changzhou) Machinery Co., Ltd., producent eksportujący w ChRL, złożył wniosek o indywidualne badanie na podstawie art. 27 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Następnie przedsiębiorstwo to, wspólnie z powiązanymi z nim przedsiębiorstwami w ChRL, przedłożyło również odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(26) Biorąc pod uwagę liczbę przedsiębiorstw powiązanych wchodzących w skład grupy Terex, które również należałoby zweryfikować, oraz liczbę przedsiębiorstw już objętych próbą, Komisja uznała, że przyjęcie wniosku o indywidualne badanie byłoby nadmiernie uciążliwe z punktu widzenia zakończenia postępowania w odpowiednim czasie. Wniosek ten został zatem odrzucony.
(27) Grupa Terex zakwestionowała decyzję Komisji w tym względzie w trakcie posiedzenia wyjaśniającego, o które wystąpiono po ujawnieniu ostatecznych ustaleń. Grupa Terex nie przedstawiła jednak niczego, co by uzasadniało rozpatrzenie jej wniosku o indywidualne badanie, nie zagrażając terminowemu zakończeniu dochodzenia. Ponadto po posiedzeniu wyjaśniającym nie przedstawiono żadnej prezentacji ani złożono pisemnego oświadczenia. W związku z tym Komisja podtrzymała swój wniosek dotyczący tego, że ze względu na liczbę przedsiębiorstw należących do grupy Terex potencjalnie zaangażowanych w procedurę indywidualnego badania analiza wniosku byłaby nadmiernie uciążliwa w odniesieniu do terminowego zakończenia dochodzenia.
1.5. Okres objęty dochodzeniem i okres badany
(28) Dochodzenie dotyczące subsydiowania i powstałej szkody objęło okres od 1 października 2022 r. do 30 września 2023 r. ("okres objęty dochodzeniem" lub "OD"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny szkody objęło okres od 1 stycznia 2020 r. do końca okresu objętego dochodzeniem ("okres badany").
1.6. Niewprowadzanie środków tymczasowych
(29) Na podstawie art. 12 ust. 1 rozporządzenia podstawowego termin wprowadzenia środków tymczasowych ustalono na 26 grudnia 2024 r. 2 grudnia 2024 r., zgodnie z art. 29a rozporządzenia podstawowego, Komisja poinformowała zainteresowane strony o swoim zamiarze nienakładania środków tymczasowych.
1.7. Dalsze postępowanie
(30) Komisja kontynuowała poszukiwanie i weryfikowanie wszelkich informacji, które uznała za konieczne do sformułowania ostatecznych ustaleń.
(31) Po poczynieniu ostatecznych ustaleń Komisja przeanalizowała uwagi przedstawione przez zainteresowane strony.
(32) W dniu 4 marca 2025 r. Komisja poinformowała wszystkie zainteresowane strony o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzała nałożyć ostateczne cło wyrównawcze na przywóz podestów ruchomych przejezdnych pochodzących z ChRL ("ujawnienie ostatecznych ustaleń"). Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi na temat ostatecznego ujawnienia.
(33) W następstwie uwag otrzymanych od grupy Zoomlion dotyczących ostatecznego ujawnienia Komisja skorygowała obliczenia dotyczące stopy subsydiowania dla tej grupy. Zaktualizowane obliczenia ujawniono grupie Zoomlion ("dodatkowe ujawnienie"), której przyznano czas na przedstawienie uwag.
1.7.1. Uwagi dotyczące kwestii proceduralnych
(34) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń otrzymano uwagi od rządu ChRL, Chińskiej Izby Gospodarczej ds. Przywozu i Wywozu Maszyn i Produktów Elektronicznych ("CCCME"), grupy Zoomlion i CMAE. Komisja odbyła posiedzenia wyjaśniające z udziałem CCCME, CMAE i Terex (Changzou) Machinery Co., Ltd. Żadna z zainteresowanych stron nie wystąpiła z wnioskiem o posiedzenie wyjaśniające przed rzecznikiem praw stron.
(35) W swoich uwagach po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME podniosła pewne kwestie proceduralne dotyczące nieujawnienia przez Komisję obliczeń zewnętrznych poziomów referencyjnych zainteresowanym stronom. CCCME twierdziła również, że jej wstępne uwagi przedstawione 2 grudnia 2024 r. nie zostały uwzględnione w ramach ujawnienia ostatecznych ustaleń.
(36) Komisja odrzuciła te argumenty. Zewnętrzne poziomy referencyjne i szczegółowe obliczenia kwot subsydiów ujawniono objętym próbą chińskim producentom eksportującym, którzy są również członkami CCCME. W celu zapewnienia jasności 17 marca 2025 r. włączono te poziomy referencyjne również do akt udostępnionych do wglądu.
(37) Uwagi przedstawione przez CCCME 2 grudnia przedłożono po terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu. Poinformowano CCCME, że nadal może ponownie przedstawić swoje uwagi po ujawnieniu ostatecznych ustaleń, co uczyniła. Do uwag tych odniesiono się w niniejszym rozporządzeniu.
1.7.2. Uwagi dotyczące zakresu produktu i analizy szkody
(38) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME przedstawiła uwagi podobne do tych, które już przedstawiono w odniesieniu do ostatecznych ustaleń dokonanych przez Komisję w oddzielnym dochodzeniu antydumpingowym, które to uwagi dotyczyły zakresu produktu, oceny szkody, związku przyczynowego i interesu Unii.
(39) Jak wskazano w sekcji 1.1 powyżej, analiza sytuacji gospodarczej przemysłu Unii zawarta w niniejszym rozporządzeniu jest, z uwzględnieniem niezbędnych zmian, zbieżna z ustaleniami poczynionymi w oddzielnym dochodzeniu antydumpingowym, ponieważ definicje przemysłu Unii, producentów unijnych objętych próbą, okresu badanego i okresu objętego dochodzeniem są jednakowe w obu dochodzeniach. Również analiza zakresu produktu, związku przyczynowego i interesu Unii pozostała niezmieniona. W związku z tym Komisja odniosła się do tych uwag CCCME, odsyłając do sekcji 2.4, 5.2.3 rozporządzenia wykonawczego Komisji 2024/1915 z dnia 11 lipca 2024 r. nakładającego tymczasowe cło antydumpingowe na przywóz podestów ruchomych przejezdnych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej 7 oraz do sekcji 2.4, 4.1, 4.5 i 5 rozporządzenia w sprawie ostatecznych ceł antydumpingowych, w których to sekcjach szczegółowo ustosunkowano się do tych uwag.
2. PRODUKT OBJĘTY DOCHODZENIEM
2.1. Produkt objęty dochodzeniem
(40) Produktem objętym dochodzeniem są podesty ruchome przejezdne, przeznaczone do podnoszenia ludzi, samobieżne, o maksymalnym wysięgu wynoszącym co najmniej 6 metrów, oraz wstępnie zmontowane lub gotowe do zmontowania elementy takich podestów, z wyłączeniem poszczególnych części, jeżeli są one dostarczane osobno, i z wyłączeniem objętych rozdziałami 86 i 87 systemu zharmonizowanego urządzeń przeznaczonych do podnoszenia ludzi, które są montowane na pojazdach; obecnie objęte kodami CN ex 8427 10 10, ex 8427 20 19, ex 8428 90 90, ex 8431 20 00 oraz ex 8431 39 00 (kody TARIC: 8427 10 10 10, 8427 20 19 10, 8428 90 90 20, 8431 20 00 60 oraz 8431 39 00 10).
(41) Zakres produktu obejmuje urządzenia wykorzystywane do podnoszenia osób w szerokim zakresie różnych zastosowań i obejmuje podnośniki z wysięgnikiem przegubowym, podnośniki z wysięgnikiem teleskopowym, podnośniki nożycowe i maszty pionowe.
(42) Sekcje, wstępnie zmontowane lub gotowe do zmontowania, składają się w szczególności z czterech kategorii:
1) podwozie,
2) wieżyczki lub obrotnice,
3) platforma lub kosze,
4) mechanizm podnoszenia do podestów ruchomych przejezdnych. Mechanizm podnoszący obejmuje podnośniki z wysięgnikiem (teleskopowe lub przegubowe, z wysięgnikami lub bez) do podnośników z wysięgnikiem teleskopowym, podnośników z wysięgnikiem przegubowym lub pionowych masztów i ramion nożyc do podnośników nożycowych. Nie obejmują one poszczególnych komponentów, jeżeli są przedstawiane oddzielnie.
2.2. Produkt objęty postępowaniem
(43) Produktem objętym postępowaniem jest podest ruchomy przejezdny pochodzący z Chińskiej Republiki Ludowej ("produkt objętym postępowaniem").
2.3. Produkt podobny
(44) W toku dochodzenia wykazano, że następujące produkty mają takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne, a także te same podstawowe zastosowania:
- produkt objęty postępowaniem,
- produkt objęty dochodzeniem produkowany i sprzedawany na rynku krajowym ChRL, oraz
- produkt objęty dochodzeniem wytwarzany i sprzedawany w Unii przez przemysł Unii.
Komisja uznała zatem, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 2 lit. c) rozporządzenia podstawowego.
3. SUBSYDIA
3.1. Wprowadzenie: Przedstawienie planów, projektów i innych dokumentów rządowych
(45) Przed przeprowadzeniem analizy domniemanego subsydiowania w postaci konkretnych subsydiów lub programów subsydiowania Komisja poddała ocenie plany, projekty i inne dokumenty rządowe, które miały znaczenie przy analizie badanych programów subsydiowania.
(46) Na wstępie Komisja wskazała, że ogólna struktura gospodarcza Chin charakteryzuje się szczególnie silną rolą państwa, przy czym władze państwowe są z kolei kontrolowane przez Komunistyczną Partię Chin ("KPCh"), rządzący podmiot polityczny w tym kraju. W rezultacie przedsiębiorstwa w Chinach działają w szczególnym środowisku, które - w przeciwieństwie do gospodarek zachodnich, w których siły rynkowe stanowią dominującą zasadę organizacji - charakteryzują się licznymi mechanizmami zapewniającymi rządowi ChRL znaczną kontrolę nad wszelkimi aspektami działalności gospodarczej w tym kraju. Ta ścisła kontrola uniemożliwia podmiotom gospodarczym działanie jako racjonalne podmioty rynkowe dążące do maksymalizacji zysków, a w rzeczywistości zmusza je do działania w charakterze przedstawicieli rządu we wdrażaniu jego polityki i planów.
(47) Dla przełożenia decyzji politycznych rządu ChRL na grunt bieżącej działalności podmiotów gospodarczych największe znaczenie mają następujące elementy: (i) doktryna socjalistycznej gospodarki rynkowej, (ii) przywództwo KPCh, (iii) system planowania przemysłowego, (iv) system finansowy.
(48) Zgodnie z doktryną socjalistycznej gospodarki rynkowej, zawartej w chińskiej konstytucji 8 , państwo sprawuje nieodłączną i wszechstronną kontrolę nad gospodarką, która wykracza poza tradycyjne standardy ustalania ram regulacyjnych, w których podmioty rynkowe mogą swobodnie funkcjonować. W szczególności, jak stanowi art. 6 konstytucji: "[P]odstawą socjalistycznego systemu gospodarczego Chińskiej Republiki Ludowej jest socjalistyczna własność publiczna środków produkcji [...]. Na pierwszym etapie socjalizmu państwo utrzymuje podstawowy system gospodarczy, w którym dominującą formą własności jest własność publiczna, a inne formy własności rozwijają się równolegle, oraz stosuje systemu dystrybucji, w ramach którego dystrybucja według pracy jest dominującym wzorcem, przy współistnieniu innych form dystrybucji". Ponadto art. 15 konstytucji wskazuje, że: "Państwo działa w oparciu o socjalistyczną gospodarkę rynkową. Państwo wzmacnia prawodawstwo gospodarcze, usprawnia makroregulację i kontrolę. Zgodnie z prawem państwo zakazuje wszelkim organizacjom lub osobom zakłócania porządku społeczno-gospodarczego". Ponadto art. 11 konstytucji przypisuje państwu rolę interwencjo- nistyczną wykraczającą poza ochronę praw i interesów sektorów niepublicznych, ponieważ państwo "zachęca do rozwoju niepublicznych sektorów gospodarki, wspiera ten rozwój oraz nim kieruje, a także, zgodnie z prawem, sprawuje nadzór i kontrolę nad niepublicznymi sektorami gospodarki".
(49) Te konstytucyjne podstawy znajdują odzwierciedlenie we wszystkich odnośnych aktach prawnych 9 , w których podkreśla się socjalistyczną gospodarkę rynkową jako wiodącą zasadę, na której opiera się chińska gospodarka. Ponadto państwo, pod kierownictwem KPCh, rzeczywiście w szerokim zakresie wykorzystuje różne instrumenty - zarówno zachęcające, jak i ograniczające - w celu ukierunkowania gospodarki na modernizację socjalistyczną, tj. na cele (w tym cele polityki przemysłowej) określone przez rząd ChRL.
(50) Przywództwo KPCh - choć formalnie zapisane w konstytucji kraju 10 , a także w odpowiednim prawie wtórnym i w samejkonstytucji partii 11 - przyjmuje w praktyce różne formy; partia sprawuje w szczególności pełną kontrolę nad władzą ustawodawczą 12 , wykonawczą 13 i sądowniczą 14 aparatu państwowego, ponieważ w Chinach nie istnieje podział władzy; oprócz tego partia nadzoruje kluczowe obszary gospodarki, w tym sektor finansowy i sektory przemysłu uznawane za strategiczne, w szczególności poprzez własność lub mianowanie i rotację kluczowego personelu; ponadto tworzenie komórek partyjnych jest obowiązkowe we wszystkich przedsiębiorstwach, zarówno państwowych, jak i prywatnych, w których pracuje więcej niż trzech członków partii 15 , a struktury partyjne w ramach przedsiębiorstw często powołują się na prawo do udziału w podejmowaniu decyzji operacyjnych. Wszystkie te mechanizmy kontroli zapewniają KPCh ścisłą kontrolę nad gospodarką kraju i umożliwiają partii formułowanie i wdrażanie jej polityki gospodarczej zgodnie z jej strategicznymi względami i priorytetami.
(51) Złożony system planowania, w ramach którego wytycza się priorytety i określa się cele dla organów rządowych na szczeblu centralnym i lokalnym, w dużej mierze wyznacza kierunek chińskiej gospodarki. Odpowiednie plany istnieją na wszystkich szczeblach administracji rządowej i obejmują wszystkie sektory gospodarki. Cele wyznaczone w instrumentach planowania mają wiążący charakter, a organy na wszystkich szczeblach administracji monitorują wdrażanie planów przez odpowiednie organy administracji rządowej niższego szczebla. Ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są przydzielane do sektorów wskazanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi 16 .
(52) Do przydziału zasobów zgodnie z priorytetami politycznymi rządu ChRL dla władz chińskich zasadnicze znaczenie ma instrumentalizacja sektora finansowego. System finansowy Chin pozostaje zdominowany przez sektor bankowy, a państwo kontroluje sektor bankowy (zob. również sekcja 3.6.1) poprzez własność (zob. motywy 134-136), a także poprzez powiązania osobiste. W związku z tym rząd ChRL, jako akcjonariusz większościowy/posiadający pakiet kontrolny, jest uprawniony do wyznaczania najważniejszych stanowisk w bankach realizujących politykę rządu będących własnością państwa (zob. motyw 144), a także w bankach będących częściowo lub w całości własnością samego państwa lub osób prawnych będących własnością państwa.
(53) Ponadto statuty głównych chińskich banków zazwyczaj zawierają specjalny rozdział dotyczący utworzenia komitetu partii 17 . Na przykład zgodnie ze statutem Chińskiego Banku Przemysłowo-Handlowego ("ICBC") "przewodniczącym zarządu banku jest osoba będąca sekretarzem komitetu partii" 18 . W art. 53 wymieniono obowiązki komitetu partii, w tym monitorowanie praktycznego wdrażania decyzji partii i państwa w banku. Komitet partii, wraz z zarządem, odgrywa również rolę w wyborze i ocenie personelu. Ponadto komitet partii należy angażować w dyskusję na temat "istotnych kwestii operacyjnych i dotyczących zarządzania oraz głównych kwestii dotyczących interesów pracowników, a także przedstawiać uwagi i sugestie" 19 . Ponadto zgodnie z postanowieniami dotyczącymi zarządu przed podjęciem decyzji w sprawie istotnych kwestii należy skonsultować się z komitetem partii 20 . Statut Chińskiego Banku Rolnego zawiera identyczne sformułowania dotyczące ustanowienia komitetu partii w art. 58 oraz udziału komitetu w dyskusji na temat głównych kwestii, o których mowa w art. 161 21 .
(54) Poza możliwość rządu ChRL do kontrolowania sektora bankowego poprzez własność i strukturę organizacyjną, rząd ChRL sprawuje kontrolę nad tym sektorem również w świetle mających zastosowanie przepisów chińskich (analiza odpowiednich dokumentów regulacyjnych zob. sekcja 3.6.1.4), które wymagają, aby banki podejmowały decyzje finansowe zgodnie z celami polityki przemysłowej kraju.
(55) Podsumowując, wszystkie te elementy wskazują, że struktura systemu prawnego i politycznego w ChRL opiera się na ścisłej kontroli rządu nad wszystkimi aspektami gospodarki i handlu, ponieważ rząd ChRL centralnie nimi zarządza i je monitoruje. Podmioty gospodarcze są integralną częścią tego systemu nie jako podmioty działające na wolnym rynku, których celem jest podejmowanie decyzji biznesowych opartych wyłącznie na logice gospodarczej i maksymalizacji zysków, lecz jako jeden z integralnych podmiotów w celu wdrożenia nadrzędnej polityki i jej celów szczegółowych określonych przez rząd ChRL na szczeblu centralnym.
3.2. Plany i polityka rządu mające na celu wsparcie przemysłu MAE
(56) W tym kontekście Komisja przeanalizowała szereg dokumentów dotyczących polityki przemysłowej, które były sukcesywnie wdrażane od co najmniej 2010 r. i które wymieniono poniżej, w celu ustalenia, czy subsydia lub programy subsydiowania będące przedmiotem oceny są częścią wdrażania scentralizowanych planów rządu ChRL mających na celu wsparcie branży podestów ruchomych przejezdnych.
Wprowadzenie: Podesty ruchome przejezdne jako część sektora maszyn budowlanych
(57) Podesty ruchome przejezdne stanowią integralną część sektora maszyn budowlanych obok innych rodzajów sprzętu wykorzystywanego głównie do prac budowlanych i infrastrukturalnych, takiego jak maszyny do robót ziemnych, żurawie itp. W Chinach sektor maszyn budowlanych koordynuje Chińskie Stowarzyszenie Maszyn Budowlanych ("CCMA"), a działalność związana z podestami ruchomymi przejezdnymi podlega Sekcji CCMA ds. platform do prac wykończeniowych i robót na wysokości. Sektor maszyn budowlanych nazywany jest również sektorem maszyn inżynieryjnych 22 .
(58) Ponadto 14. plan pięcioletni na rzecz rozwoju branży maszyn budowlanych 23 zawiera odniesienia do podestów ruchomych przejezdnych w kategorii maszyn inżynieryjnych. To samo dotyczy planów na szczeblu prowincji i gmin (zob. motywy 74-77 poniżej). Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że podesty ruchome przejezdne są częścią sektora maszyn budowlanych/inżynieryjnych.
Decyzja Rady Państwa nr 40 w sprawie promulgacji i wdrożenia tymczasowych przepisów w zakresie promowania dostosowania struktury przemysłowej.
(59) Decyzja Rady Państwa nr 40 Chińskiej Republiki Ludowej jest dokumentem prawnym wydanym w 2005 r., mającym na celu promowanie dostosowania struktury przemysłowej w Chinach poprzez zachęcanie do rozwoju zaawansowanych technologicznie gałęzi przemysłu i eliminację przestarzałych zdolności produkcyjnych. "Katalog wytycznych dotyczących dostosowania struktury przemysłowej" ("Katalog") 24 , który jest środkiem wykonawczym do decyzji nr 40, stanowi podstawę do wyznaczania kierunków inwestycji poprzez wskazanie sektorów przemysłowych, które powinny korzystać z uprzywilejowanego dostępu do kredytów. Decyzja ta zawiera również wytyczne dla rządu ChRL w zakresie zarządzania projektami inwestycyjnymi, formułowania i wdrażania strategii politycznych z zakresu finansów publicznych, opodatkowania, kredytów, gruntów, przywozu i wywozu. Krajowa Komisja Rozwoju i Reform ("NDRC") w lutym 2013 i 2019 wydała, a następnie zmieniała katalog wytycznych dotyczących dostosowania struktury przemysłowej. Skarżący i Komisja zidentyfikowali w Katalogu odniesienie do sektora "dużych maszyn budowlanych", do którego należą podesty ruchome przejezdne.
Made in China 2025
(60) W 2015 r. rząd ChRL opublikował długoterminową kompleksową strategię przemysłową znaną jako Made in China 2025 25 . W strategii tej określono cele pośrednie dotyczące modernizacji wybranych sektorów produkcyjnych w kraju do 2020 i 2025 r. i podkreślono zamiar rządu ChRL, aby wykorzystać w tym względzie udoskonaloną politykę wsparcia finansowego, w tym ukierunkowanie finansowania za pośrednictwem banków państwowych na ekspansję przemysłu wytwórczego za granicą, a także cele pośrednie dotyczące rozszerzenia wsparcia fiskalnego i innego wsparcia podatkowego. Co istotne, w wytycznych dotyczących inicjatywy "Made in China" wskazano, że "finansowanie [zostanie] przyznane projektom, na które nie można pozyskać finansowania z rynku i które wymagają centralnego wsparcia". Wskazane sektory gospodarki otrzymują zatem istotne wsparcie rządowe na rozwój, w postaci środków przekazywanych w ramach realizacji celów polityki 26 .
(61) W inicjatywie "Made in China 2025" wyraźnie wymieniono również sektor maszyn budowlanych. Stwierdzono w niej, że rząd ChRL zamierza "przyspieszyć poprawę jakości produktów. Wdrożyć plan działania na rzecz poprawy jakości produktów przemysłowych, ukierunkowany na kluczowe gałęzie przemysłu, takie jak [...] branża maszyn budowlanych" 27 . Zamierza również "promować badania i rozwój oraz uprzemysłowienie produktów takich jak [.] inteligentne maszyny budowlane" 28 oraz wspierać "rozwój w kierunku wyższych ogniw łańcucha wartości w sektorach takich jak [.] branża maszyn budowlanych [.]" 29 .
(62) W tym kontekście za pośrednictwem programu "Made in China 2025" rząd ChRL wspiera szybki rozwój branży maszyn budowlanych, a jednocześnie promuje badania i rozwój oraz uprzemysłowienie tego sektora.
Chiński 14. narodowy plan pięcioletni
(63) Biorąc pod uwagę charakter chińskiego systemu planowania, plany wyższego szczebla - takie jak dwunasty, trzynasty lub czternasty narodowy plan pięcioletni - podlegają monitorowaniu i wdrażaniu przez wszystkie odpowiednie władze. Plany narodowe określają wyraźne zobowiązania w tym zakresie, np. art. LXV 14. narodowego planu pięcioletniego 30 , zgodnie z którym rząd ChRL "wzmocni organizację, koordynację i nadzór nad wdrażaniem tego planu oraz ustanowi i usprawni monitorowanie i ocenę planowania i wdrażania, zapewnianie polityki oraz mechanizmy oceny i nadzoru". W związku z tym władze niższego szczebla "muszą stworzyć sprzyjające środowisko polityczne, instytucjonalne i prawne. Plany roczne obejmą wdrażanie celów rozwojowych i kluczowych zadań zaproponowanych w niniejszym planie" 31 .
(64) Co istotne, rząd ChRL jednoznacznie zobowiązuje się do zapewnienia wsparcia finansowego, a także wsparcia w postaci innych czynników produkcji - takich jak grunty - na rzecz projektów i sektorów określonych w planie: "[b]ędziemy przestrzegać zasady planu wyznaczającej kierunek, przy czym wydatki fiskalne będą stanowić gwarancję, finanse - wsparcie i zapewniona zostanie koordynacja z innymi politykami.. [...] Będziemy nadal dążyć do tego, aby publiczne wydatki fiskalne były zgodne z polityką publiczną i służyły jej celom, zwiększymy wsparcie finansowe dla głównych krajowych zadań strategicznych, wzmocnimy koordynację średniookresowych planów finansowych i budżetów rocznych, rządowe plany inwestycyjne oraz wdrażanie niniejszego planu, a także będziemy kierować środki z centralnego budżetu w pierwszej kolejności na główne zadania i projekty inżynieryjne określone w niniejszym planie. Będziemy wymagać, aby projekty były zgodne z planem, a fundusze i czynniki produkcji były zgodne z projektami, opracujemy listę głównych projektów inżynieryjnych w oparciu o niniejszy plan, uprościmy procedury zatwierdzania projektów z listy i zapewnimy, aby nadano priorytet planowaniu wyboru lokalizacji, podaży gruntów i potrzeb kapitałowych. Zapotrzebowanie na grunty dla poszczególnych dużych projektów inżynieryjnych zabezpieczane jest centralnie przez państwo" 32 .
(65) Jeśli chodzi o podesty ruchome przejezdne i sektor, do którego należą, plan odnosi się do maszyn budowlanych lub maszyn inżynieryjnych w części III "Przyspieszenie rozwoju nowoczesnego systemu przemysłowego oraz konsolidacja i wzmocnienie fundamentu gospodarki realnej", rozdział VIII "Dogłębna realizacja strategii na rzecz utworzenia silnego kraju", sekcja 3 zatytułowana "Promowanie optymalizacji i modernizacji przemysłu wytwórczego".
14. plan pięcioletni na rzecz rozwoju branży maszyn budowlanych
(66) ChRL opublikowała również specjalny plan pięcioletni dotyczący maszyn budowlanych. Samo CCMA wskazało, że "[w] dniu 8 lipca 2021 r. z polecenia Departamentu Przemysłu Sprzętu Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnej Chińskie Stowarzyszenie Przemysłu Maszyn Budowlanych oficjalnie opublikowało »14. plan pięcioletni na rzecz rozwoju branży maszyn budowlanych«" 33 . W planie tym sektor maszyn budowlanych określono jako "jedną z kluczowych branż, na których opiera się rozwój gospodarki krajowej". Branża ta ma "sumiennie wdrażać decyzje i wytyczne Komitetu Centralnego Partii w okresie obowiązywania »13. planu pięcioletniego«" oraz "energicznie promować i wdrażać reformy strukturalne po stronie podaży". Przedmiotowy plan pięcioletni potwierdza cele stojące przed sektorem maszyn budowlanych w kontekście roli, jaką odgrywa w ogólnej strukturze gospodarki Chin. Odgórne sterowanie ze strony władz Chin jest wyraźnie widoczne np. w następującym stwierdzeniu zawartym w planie: "[...] pod względem stopnia umiędzynarodowienia, zdolności w zakresie technologii i innowacji, skali i całkowitego wolumenu, jakości, kompetencji w ramach całego łańcucha wartości oraz wielu innych aspektów nastąpiła znaczna poprawa, co przyczyniło się w istotnym stopniu do rozwoju gospodarki krajowej". W planie nie przewidziano przestrzeni dla rozwoju wolnego rynku, lecz wyznaczono jasne cele środowiskowe i techniczne dla przemysłu: "[p]oczyniono ogromne postępy w dostosowywaniu struktury przemysłu. W przemyśle należy kontynuować i pogłębiać dotychczasowe osiągnięcia w zakresie innowacyjności i rozwoju, dynamicznego rozwoju inteligentnych maszyn budowlanych, kluczowego sprzętu technicznego [.], dalszej poprawy jakości, wydajności, niezawodności i trwałości, szerokiego zastosowania internetu przemysłowego oraz wyjątkowe wyniki w dziedzinie ekologicznego rozwoju, a także znaczne postępy w normalizacji i standardach grupowych".
(67) W planie zwrócono szczególną uwagę na innowacyjność. W 14. planie pięcioletnim dotyczącym maszyn budowlanych podkreślono, że w 13. planie pięcioletnim (na lata 2016-2020) branża maszyn budowlanych gruntownie wdrożyła strategię rozwoju opartą na innowacyjności. Branża maszyn budowlanych "[s]tale dokonuje nowych przełomów w dziedzinie badań i rozwoju oraz promowania stosowania zaawansowanych i inteligentnych podstawowych technologii produktów. W pełni zaspokaja potrzeby dużych projektów służących budowie krajowej gospodarki i dokonano w jej ramach wielu osiągnięć w zakresie badań naukowych. W rezultacie branża ta stała się ważną siłą napędową ciągłego rozwoju przemysłu" 34 .
(68) Ponadto plan jest ukierunkowany na produkty wysokiej klasy - motyw ten powraca w odniesieniach do subsydiowania podestów ruchomych przejezdnych. W części zatytułowanej "Projekt pilotażowy dotyczący innowacji w zakresie nowych zaawansowanych technologicznie maszyn budowlanych" w planie pięcioletnim podkreślono, że rząd ChRL "zachęca przedsiębiorstwa do koncentracji na produktach wysokiej klasy". Skupiono się w nim również na podstawowych technologiach i kluczowych technologiach ogólnego zastosowania w segmencie inteligentnych zaawansowanych maszyn budowlanych 35 . Dokładniej rzecz ujmując, plan odnosi się do "pojazdów do robót na wysokości" i "podnoszonych platform roboczych" w pkt "3. Koncentracja na wspieraniu i zachęcaniu do rozwoju maszyn budowlanych i kluczowych komponentów" 36 .
(69) Ponadto w odniesieniu do materiałów do produkcji maszyn budowlanych w 14. planie pięcioletnim dotyczącym maszyn budowlanych wskazano, że "[n]adal utrzymuje się pewna luka, w tym w zakresie podstawowych podzespołów maszyn budowlanych, takich jak zaawansowane komponenty hydrauliczne, elementy układów przeniesienia napędu oraz silniki". Plan ma na celu rozwój sektora maszyn budowlanych dzięki stworzeniu "przemysłowego systemu innowacji opartego na współpracy, obejmującego zarówno maszyny główne, jak i podstawowe podzespoły, przyspieszeniu przełomów technologicznych i procesu industrializacji w dziedzinie podstawowych podzespołów oraz powszechnie stosowanych technologii kluczowych, a także budowie światowej klasy zaawansowanego klastra przemysłowego w obszarze maszyn budowlanych" 37 .
3.3. Podesty ruchome przejezdne jako promowany sektor przemysłu
(70) Rząd ChRL twierdził, że podesty ruchome przejezdne nie są sektorem promowanym, ponieważ produkt nie jest wymieniony w Katalogu, 14. planie pięcioletnim dotyczącym maszyn budowlanych ani w dokumencie "Made in China 2025".
(71) Na tej podstawie rząd ChRL uznał, że programy dotyczące preferencyjnego traktowania nie powinny być objęte dochodzeniem ze względu na brak precyzyjnego wskazania produktu. Rząd ChRL zwrócił również uwagę, że fakt przynależności niektórych sektorów przemysłu wyższego i niższego szczebla do sektorów promowanych nie wpływa na status branży podestów ruchomych przejezdnych jako taki i że programy związane z dostarczaniem materiałów do produkcji za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia również nie powinny być przedmiotem dochodzenia.
(72) Dochodzenie wykazało jednak, że podesty ruchome przejezdne stanowią część sektora maszyn budowlanych, który sam w sobie jest sektorem promowanym, jak określono w decyzji nr 40 (zob. motyw 59), dokument "Made in China 2025" (zob. motyw 61) i w 14. planie pięcioletnim (zob. motyw 65). W 14. planie pięcioletnim dotyczącym maszyn budowlanych (zob. motyw 69) podesty ruchome przejezdne wskazano jako część sektora w częściach dotyczących "pojazdów do robót na wysokości" i "podnoszonych platform roboczych".
(73) Kilka dokumentów na szczeblu prowincji i gmin zawiera również odniesienia do branży podestów ruchomych przejezdnych jako sektora promowanego.
(74) W 14. planie pięcioletnim prowincji Zhejiang na rzecz rozwoju produkcji wysokiej klasy sprzętu wskazano "inteligentne platformy do robót na wysokości" jako część maszyn inżynieryjnych 38 .
(75) W planie budowy na rzecz transformacji przemysłowej i modernizacji strefy demonstracyjnej w Xuzhou w Jiangsu na lata 2019-2025 39 przewidziano budowę "światowej klasy ośrodka produkcji sprzętu" oraz "skoncentrowanie się na rozwoju przemysłu maszyn inżynieryjnych z funkcją podnoszenia". Rozwój klastra Xuzhou potwierdzają również komunikaty prasowe 40 . Jak wynika z artykułu, klaster maszyn inżynieryjnych Xuzhou jest jednym z sześciu międzynarodowych zaawansowanych klastrów produkcyjnych, na których budowie koncentrowała się prowincja Jiangsu w okresie obowiązywania 14. planu pięcioletniego, a Miejski Komitet Partii i Miejski Rząd Xuzhou określiły branżę maszyn budowlanych mianem "przemysłu nr 1" dla miasta i opracowały następnie "Plan rozwoju przemysłu maszyn budowlanych Xuzhou (2021-2030)" oraz "Plan działania na rzecz rozwoju innowacji w klastrze przemysłowym maszyn budowlanych Xuzhou (2022-2025)", aby "promować innowacyjny rozwój przemysłu maszyn budowlanych w mieście, konsekwentnie zwiększać jego skalę, kompleksowo podnosić konkurencyjność i znaczenie tego przemysłu, a także wyznaczyć nowy cel - budowę klastra przemysłowego maszyn budowlanych w Xuzhou jako światowej klasy centrum zaawansowanej produkcji".
(76) Jeżeli chodzi o prowincję Hunan, w sprawozdaniu z prac gminy Changsha za 2024 r. 41 przewidziano realizację działania promującego klaster przemysłowy maszyn budowlanych oraz promowanie budowy projektów takich jak Inteligentne miasto przemysłowe Zoomlion, Miasto nauki i technologii Sunny oraz Międzynarodowe, inteligentne miasto produkcyjne Xingbang. Wsparcie prowincji Hunan dla przemysłu podestów ruchomych przejezdnych potwierdzają również komunikaty prasowe: "Poprawa stabilności i sprawnego funkcjonowania stanowi mikrokosmos oparty na systematycznej transformacji i modernizacji działalności producentów podestów do robót na wysokości w Hunan. Obecnie Hunan koncentruje się na tym niosącym korzyści dla rozwoju przemyśle przez wzmacnianie odbudowy bazy przemysłowej oraz badań i rozwoju w dziedzinie kluczowego sprzętu technicznego. Wielu producentów platform do robót na wysokości prowadzi prace rozwojowe nad lekkimi produktami, obsługą dużych obciążeń, zapewnieniem niskiego zużycia energii oraz precyzyjniejszą i inteligentniejszą kontrolą oraz dokonało pewnych przełomowych osiągnięć" 42 .
(77) Ponadto przedsiębiorstwo Zoomlion zawarło umowę o współpracy strategicznej z samorządem miejskim Xiangtan, wykorzystując korzystną pozycję Xiangtan w zakresie stali specjalnej, nowych materiałów i innych dziedzin, w celu wspólnej budowy pomocniczego kompleksu przemysłowego Zoomlion 43 . Drugi producent podestów ruchomych przejezdnych z Hunan korzystał ze wsparcia finansowego ze strony przedsiębiorstwa państwowego Hunan Chasing Financial Holding 44 . Zarówno grupa Zoomlion, jak i grupa Sinoboom są producentami eksportującymi objętymi próbą w przedmiotowym dochodzeniu.
(78) Dochodzenie wykazało, że ChRL zapewnia kluczowe wsparcie przedsiębiorstwom wykorzystującym zaawansowane i nowe technologie, do którego to sektora należą podesty ruchome przejezdne. Jak wyjaśniono w sekcjach 3.10.1 i 3.10.2, wszyscy producenci eksportujący objęci próbą posiadają certyfikaty przedsiębiorstwa wykorzystującego nowe i zaawansowane technologie, co potwierdza, że producenci eksportujący podesty ruchome przejezdne należą do branży będącej sektorem promowanym.
(79) Ponadto jak wskazano w motywie 57, struktura CCMA obejmuje odrębną sekcję zajmującą się podestami ruchomymi przejezdnymi.
(80) W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że branża podestów ruchomych przejezdnych jako część sektora maszyn budowlanych jest sektorem promowanym.
(81) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME stwierdziła, że dokumenty programowe i plany opisane przez Komisję w sekcjach 3.2 i 3.3 były nazbyt szerokie i odnosiły się do sektora maszyn budowlanych, "[...] w związku z czym brakowało szczegółowości niezbędnej do wykazania konkretnej ingerencji państwa w sektor MAE".
(82) Rząd ChRL powtórzył również swój argument, że fakt przynależności branży podestów ruchomych przejezdnych do sektora maszyn budowlanych nie oznacza automatycznie, że promuje się produkcję podestów ruchomych przejezdnych, nawet jeżeli wymieniono sektor maszyn budowlanych jako sektor promowany.
(83) Komisja nie zgodziła się z tym. Wykazano, że branża podestów ruchomych przejezdnych stanowi część sektora maszyn budowlanych, a zatem część sektora promowanego. Ponadto w kilku dokumentach na szczeblu prowincjonalnym i gminnym przytoczonych w motywach 74-77 zawarto bezpośrednie odniesienia do "platform do robót na wysokości" lub "maszyn inżynieryjnych z funkcją podnoszenia". Plany na szczeblu prowincji i gmin uznaje się za rozwinięcie planów krajowych, które kierują ich wdrażanie na szczebel niższy niż centralny. Ponadto producenci podestów ruchomych przejezdnych korzystają z obniżenia podatku dochodowego dla przedsiębiorstw wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie, jak opisano w sekcji 3.3.1 poniżej. Jeżeli przedsiębiorstwa te kwalifikują się do tego obniżenia, uznaje się, że prowadzą one działalność w dziedzinach zaawansowanych technologii wspieranych przez państwo.
3.4. Częściowa odmowa współpracy i wykorzystanie dostępnych faktów
3.4.1. Stosowanie przepisów art. 28 ust. 1 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do rządu ChRL
(84) Chociaż w toku dochodzenia rząd ChRL odpowiedział na niektóre wnioski Komisji o udzielenie informacji, odnotowano przypadki, w których współpraca była na bardzo niskim poziomie. W szczególności w odpowiedzi na kwestionariusz rząd ChRL nie przedstawił podstawowych informacji związanych z przygotowaniem, monitorowaniem i wdrażaniem różnych programów. Wszystkie te kluczowe elementy zostały dokładnie udokumentowane w piśmie dotyczącym art. 28 wysłanym do rządu ChRL. Rząd ChRL odpowiedział na uwagi, do których Komisja odniosła się w poniższych sekcjach.
3.4.2. Stosowanie przepisów art. 28 ust. 1 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do kredytów preferencyjnych
(85) W celu skutecznego uzyskania niezbędnych informacji od instytucji finansowych w Chinach i ze względów organizacyjnych Komisja zwróciła się do rządu ChRL o przekazanie specjalnych kwestionariuszy każdej instytucji finansowej, która udzielała kredytów lub kredytów eksportowych przedsiębiorstwom objętym próbą.
(86) Rząd ChRL uznał, że wniosek Komisji do rządu ChRL o przekazanie specjalnego kwestionariusza narusza art. 12.1 i 12.9 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Uznał on, że obowiązek prowadzenia dochodzenia i gromadzenia informacji od instytucji finansowych spoczywa na organie prowadzącym dochodzenie i organ ten nie może zwrócić się do rządu ChRL o przekazanie kwestionariuszy instytucjom finansowym przy założeniu, że podmioty te są organami publicznymi. Argumentował, że takie podejście oparte na domniemaniu jest niezgodne z art. 1.1 lit. a) pkt 1 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Rząd ChRL twierdził również, że Komisja miała już dostęp do wykazu banków komercyjnych producentów eksportujących objętych próbą i mogła przesłać kwestionariusze bezpośrednio zainteresowanym instytucjom finansowym.
(87) Rząd ChRL stwierdził ponadto, że instytucje finansowe nie zostały prawidłowo powiadomione o wymaganych od nich informacjach, nie miały 30 dni na przekazanie wymaganych informacji, a także nie zapewniono im wystarczającej możliwości przekazania odpowiednich informacji na piśmie w rozumieniu art. 12.1 Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych. Ponadto rząd ChRL uznał również, że pracownicy tych banków komercyjnych nie mogą ujawniać tajemnic państwowych ani tajemnic handlowych, o których dowiedzieli się w trakcie zatrudnienia zgodnie z art. 53 ustawy o bankach komercyjnych, a zatem nie mogą udzielić odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(88) Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Po pierwsze, z posiadanej przez Komisję wiedzy wynika jednak, że rząd ChRL dysponuje informacjami wymaganymi od podmiotów będących własnością państwa w przypadku wszystkich podmiotów, w których rząd ChRL jest głównym udziałowcem. Ponadto, chociaż Komisja w żaden sposób nie założyła, że podmioty te są organami publicznymi, uznała, że rząd ChRL posiada również uprawnienia niezbędne do współdziałania z instytucjami finansowymi, nawet jeśli nie są one własnością państwa, ponieważ wszystkie one podlegają jurysdykcji Krajowej Administracji Regulacyjnej ds. Finansowych ("NFRA"), która w 2023 r. zastąpiła Chińską Komisję Regulacyjną ds. Banków i Ubezpieczeń ("CBIRC") 45 . W tym względzie nie ma znaczenia fakt, że Komisja mogła skontaktować się bezpośrednio z zainteresowanymi instytucjami finansowymi. Forma i sposoby gromadzenia niezbędnych informacji pozostają w gestii organu prowadzącego dochodzenie 46 . Komisja zauważyła również, że rząd ChRL przekazał kwestionariusz niektórym bankom w poprzednich dochodzeniach 47 , nie kwestionując podejścia przyjętego przez Komisję. Ponadto w odniesieniu do wymaganych informacji i terminu na udzielenie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu Komisja nie otrzymała żadnych wniosków o wyjaśnienia ani wniosków o przedłużenie terminu od żadnej instytucji finansowej.
(89) Komisja nie skierowała swojego kwestionariusza do pracowników instytucji finansowych, lecz do samych instytucji. W każdym razie fakt, że niektóre informacje można uznać za tajemnicę państwową lub handlową, jest nieistotny w ramach postępowania antysubsydyjnego, biorąc pod uwagę zachowanie poufności wszelkich przedłożonych informacji uznanych za poufne. Ponadto producenci objęci próbą zostali poproszeni o dostarczenie upoważnienia bankowego, na podstawie którego przedstawicielom Komisji udzielono wyraźnej zgody na dokonanie przeglądu wszystkich dokumentów 48 dotyczących pożyczek udzielonych przez poszczególne instytucje finansowe. Niektóre grupy objęte próbą udzieliły wymaganego zezwolenia na niektóre rodzaje pożyczek.
(90) W tych okolicznościach Komisja uznała, że nie otrzymała kluczowych informacji mających istotne znaczenie na tym etapie dochodzenia. W związku z tym Komisja powiadomiła rząd ChRL, że może być zmuszona do wykorzystania dostępnych faktów, zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, przy ustalaniu istnienia i skali domniemanego subsydiowania za pomocą finansowania preferencyjnego. W szczególności Komisja poinformowała rząd ChRL, że nie otrzymała odpowiedzi od żadnego z chińskich banków, które udzielały kredytów preferencyjnych producentom objętym próbą. Na tej podstawie Komisja nie mogła potwierdzić twierdzeń rządu ChRL dotyczących m.in. zdolności kredytowej i udzielania pożyczek lub innych instrumentów finansowych, z których korzystali producenci objęci próbą. Ponadto rząd ChRL nie przedstawił informacji na temat udziałów banków zgłoszonych przez producentów objętych próbą, a także nie przedstawił i nie uzasadnił mechanizmu kształtowania podstawowej stopy procentowej zgodnie z wyjaśnieniami zawartymi w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(91) 21 stycznia 2025 r. rząd ChRL przedstawił uwagi dotyczące pisma Komisji z 15 stycznia 2025 r., w którym wyraził zamiar zastosowania dostępnych faktów zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego ("pismo dotyczące art. 28").
(92) W odpowiedzi na wniosek o przekazanie dodatku A instytucjom finansowym rząd ChRL stwierdził, że Komisja powinna kierować swoje wnioski o udzielenie informacji bezpośrednio do odpowiednich podmiotów. Ponadto rząd ChRL twierdził, że instytucje finansowe są niezależnymi podmiotami gospodarczymi niepowiązanymi z rządem ChRL. Ponadto rząd ChRL twierdził, że dodatek A wymaga informacji poufnych i szczególnie chronionych informacji handlowych.
(93) Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Po pierwsze, z posiadanej przez Komisję wiedzy wynika, że rząd ChRL dysponuje informacjami wymaganymi od podmiotów będących własnością państwa (przedsiębiorstw lub instytucji publicznych/finansowych) w przypadku wszystkich podmiotów, w których rząd ChRL jest głównym udziałowcem. Zgodnie z ustawą Chińskiej Republiki Ludowej o państwowych aktywach przedsiębiorstw 49 agencje ds. administracji i nadzoru nad aktywami państwowymi ustanowione przez Komisję ds. Administracji i Nadzoru nad Aktywami Państwowymi Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej i lokalne ludowe władze państwowe wykonują w imieniu rządu zadania i obowiązki polegające na wnoszeniu wkładu do przedsiębiorstwa, w które inwestuje państwo. Agencje takie mają zatem prawo do otrzymywania zwrotu z aktywów, udziału w podejmowaniu ważnych decyzji i wyborze personelu kierowniczego przedsiębiorstw, w które inwestuje państwo. Zgodnie z art. 17 wyżej wymienionej ustawy o aktywach państwowych przedsiębiorstwa, w które inwestuje państwo, wyrażają ponadto zgodę na administrację i nadzór ze strony władz państwowych oraz właściwych departamentów i agencji rządowych, wyrażają zgodę na nadzór publiczny i odpowiadają przed podmiotami wnoszącymi kapitał.
(94) Poza tym rząd ChRL posiada uprawnienia niezbędne do interakcji z instytucjami finansowymi, nawet jeżeli nie znajdują się one w posiadaniu państwa, ponieważ wszystkie podlegają jurysdykcji chińskiego bankowego organu regulacyjnego. Na przykład zgodnie z art. 33 i 36 ustawy o nadzorze bankowym 50 NFRA jest uprawniona do wymagania od wszystkich instytucji finansowych mających siedzibę w ChRL przekazywania informacji takich jak sprawozdania finansowe, sprawozdania statystyczne i informacje dotyczące operacji biznesowych i zarządzania. NFRA może również nakazać instytucjom finansowym podanie informacji do wiadomości publicznej.
(95) Ponadto Komisja zwróciła się do rządu ChRL jedynie o przekazanie odpowiednim instytucjom finansowym specjalnych kwestionariuszy (dodatek A) i dostarczenie Komisji dowodu na to, że rząd ChRL przekazał im wspomniane specjalne kwestionariusze. Dodatki zawierały informacje dla instytucji finansowych, o których mowa, dotyczące terminów i sposobów przekazywania informacji, a także przetwarzania danych nieopatrzonych klauzulą poufności. Rząd ChRL nie wywiązał się z przekazania tych kwestionariuszy.
(96) Jednocześnie Komisja zwróciła się do rządu ChRL o przedstawienie systemu oraz obowiązującego mechanizmu kształtowania podstawowej stopy procentowej, aby ocenić jakość i przejrzystość stopy procentowej stosowanej przez chińskie instytucje finansowe do udzielania pożyczek sektorowi podestów ruchomych przejezdnych. Rząd ChRL odmówił przedstawienia takiego mechanizmu. Rząd ChRL twierdził, że objaśnił już mechanizm kształtowania podstawowej stopy procentowej.
(97) Komisja uznała te uwagi za bezzasadne. Komisja wielokrotnie zwracała się o odpowiedzi na konkretne jasne i istotne pytania, w odniesieniu do których rząd ChRL odmówił dostarczenia istotnych informacji. Rząd ChRL nie przedstawił dowodów ani nie zaprezentował mechanizmu kształtowania podstawowej stopy procentowej ani w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, ani podczas wizyty weryfikacyjnej na miejscu, co uniemożliwiło potwierdzenie, w jaki sposób ustala się wysokość podstawowej stopy procentowej.
(98) Wobec braku wymaganych informacji Komisja uznała, że nie otrzymała kluczowych informacji mających istotne znaczenie na tym etapie dochodzenia. Komisja stwierdziła zatem, że w przypadku swoich ustaleń dotyczących finansowania preferencyjnego była zmuszona oprzeć się na dostępnym stanie faktycznym.
(99) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME powtórzyła stanowisko rządu ChRL, zgodnie z którym stosowania art. 28 rozporządzenia podstawowego nie można oprzeć na fakcie, że rząd ChRL odmówił zebrania informacji, o które zwróciła się Komisja, zwłaszcza że Komisja powinna samodzielnie wystąpić o te informacje do innych stron dochodzenia. To ogólne stwierdzenie nie podważyło jednak szczegółowych uwag Komisji przedstawionych w motywach 93-95. W związku z tym podtrzymano decyzję, aby w odniesieniu do finansowania preferencyjnego opierać się na dostępnych faktach.
3.4.3. Stosowanie przepisów art. 28 ust. 1 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do dotacji / ubezpieczenia kredytów eksportowych / praw do użytkowania gruntów / energii elektrycznej / wsparcia dochodu / materiałów wsadowych
(100) W piśmie dotyczącym art. 28 Komisja poinformowała rząd ChRL, że nie otrzymała kluczowych informacji na temat niektórych objętych dochodzeniem programów subsydiowania, takich jak dotacje, ubezpieczenia kredytów eksportowych i przyznawanie praw do użytkowania gruntów. W związku z tym Komisja powiadomiła rząd ChRL, że może być zmuszona do wykorzystania dostępnych faktów, zgodnie z art. 28 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, przy ustalaniu istnienia i skali domniemanego subsydiowania za pomocą powyższych programów.
(101) W odniesieniu do dotacji rząd ChRL nie przedstawił dowodów potwierdzających, że skontaktował się z rządami szczebla niższego niż centralny w celu uzyskania informacji na temat dotacji udzielonych producentom objętym próbą. W związku z tym nie zgłosił żadnych dotacji otrzymanych przez objętych próbą producentów podestów ruchomych przejezdnych ani nie przedstawił informacji na temat kryteriów kwalifikowalności tych producentów i podstawy prawnej przyznania dotacji.
(102) W odniesieniu do ubezpieczenia kredytów eksportowych Komisja zauważyła, że jedyną instytucją finansową, która udzieliła odpowiedzi na pytania zawarte w dodatku A, było samo przedsiębiorstwo Sinosure. Jego odpowiedź była jednak niewystarczająca w wielu kluczowych aspektach:
- Sinosure nie przedstawiło informacji dotyczących dochodów z inwestycji ujętych w jego sprawozdaniu rocznym,
- Sinosure nie przedstawiło dowodów potwierdzających kwestie związane z jego sprawozdaniem finansowym, takie jak wysokość kosztów operacyjnych, przychodów, dochodów z inwestycji, ogólna suma ubezpieczenia oraz suma ubezpieczenia przypadająca na sektor przemysłu maszynowego,
- Sinosure nie przedstawiło informacji na temat swojego statutu spółki,
- Sinosure nie przedstawiło informacji dotyczących producentów objętych próbą pomimo istnienia zezwoleń udzielonych odnośnym przedsiębiorstwom,
- Sinosure nie dostarczyło informacji uzupełniających dotyczących niezależności swojego systemu oceny ryzyka kredytowego.
(103) Wszystkich tych dokumentów i informacji nie dostarczył również rząd ChRL, mimo że Komisja zażądała ich w trakcie wizyty weryfikacyjnej.
(104) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL stwierdził, że Komisja nie udowodniła, że niedostarczone informacje były niezbędnymi informacjami, i zakwestionował zastosowanie art. 28 ust. 1. W tym względzie rząd ChRL odniósł się do sprawozdań zespołu orzekającego i Organu Apelacyjnego w sprawie Stany Zjednoczone - papier superkalandrowany 51 , w których stwierdzono, że organ prowadzący dochodzenie "w pierwszej kolejności musi ustalić, że ujawnione informacje są informacjami niezbędnymi do zakończenia postępowania w sprawie subsydiowania produktu objętego dochodzeniem" oraz że "nie może po prostu stwierdzić, bez dalszych wyjaśnień, że brakujące informacje są »niezbędne« w rozumieniu art. 12 ust. 7". Rząd ChRL argumentował również, że dostarczył znaczną ilość materiałów dotyczących programu ubezpieczeń kredytów eksportowych oraz że informacje zawarte w dokumentacji były wystarczające do celów dochodzenia.
(105) Komisja zauważa, że informacje należy uznać za "niezbędne" w rozumieniu art. 28 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, jeżeli pozwalają Komisji na dokonanie odpowiednich ustaleń w ramach dochodzenia antysubsydyjnego. W tym względzie Komisja stwierdza, że wymagane informacje były niezbędne w tym zakresie, w szczególności na potrzeby oceny, czy Sinosure działało jako organ publiczny, znajdowało się pod kontrolą rządu, działało zgodnie z zasadami rynkowymi lub czy osiągało zyski. Komisja uznała również, że ograniczonych informacji dostarczonych przez rząd ChRL i twierdzeń, które przedstawiono w kwestionariuszu, nie można było zweryfikować na podstawie ważnych dowodów potwierdzających, ponieważ rząd ChRL odmówił dostarczenia żądanych dokumentów lub dowodów leżących u podstaw tych informacji i twierdzeń, co sprawiło, że zasadne było wykorzystanie w tym celu dostępnych faktów. Na tej podstawie argumenty te zostały odrzucone.
(106) W odniesieniu do praw do użytkowania gruntów rząd ChRL nie przedstawił informacji dotyczących nabywania gruntów przez producentów / eksporterów podestów ruchomych przejezdnych. Rząd ChRL nie był w stanie wyjaśnić, na jakiej podstawie w niektórych okolicznościach przedsiębiorstwa mogły otrzymać grunty bezpłatnie. Rząd ChRL nie przedstawił danych dotyczących możliwych poziomów referencyjnych w odniesieniu do przyznawania praw do użytkowania gruntów.
(107) Jeśli chodzi o energię elektryczną, wsparcie dochodu i materiały wsadowe, Komisja nie otrzymała kilku wymaganych dokumentów i informacji. Dokumenty te wymieniono w piśmie dotyczącym art. 28 wysłanym do rządu ChRL 52 . Jak jednak wspomniano w sekcji 3.11, Komisja nie mogła ustalić, czy programy te podlegają środkom wyrównawczym.
(108) W odpowiedzi na pismo Komisji dotyczące art. 28 rząd ChRL sprzeciwił się zastosowaniu dostępnych faktów.
(109) Rząd ChRL nie przedstawił uwag na temat nieprzekazania żądanych dokumentów i informacji dotyczących dotacji i ubezpieczenia kredytów eksportowych.
(110) Jeśli chodzi o prawa do użytkowania gruntów, rząd ChRL argumentował, że Komisja zażądała przedstawienia dokumentów i informacji, które nie istnieją.
(111) Komisja nie zgodziła się z tym argumentem. Podczas wizyty weryfikacyjnej z udziałem rządu ChRL Komisja mogła stwierdzić, że rząd ChRL jest w pełni świadomy dokonanych transakcji związanych z prawem do użytkowania gruntów i może wykazać cenę zapłaconą za prawo do użytkowania gruntów nabyte przez producenta eksportującego objętego próbą. Wbrew twierdzeniu rządu ChRL dochodzenie wykazało, że dokumenty te istnieją i były dostępne dla rządu ChRL. W szczególności Komisja mogła wywnioskować to z faktu, że podczas wizyty weryfikacyjnej rząd ChRL mógł uzyskać dostęp do szczegółowych informacji na temat transakcji dotyczących praw do użytkowania gruntów (w tym publikacji ogłoszeń i ceny transakcyjnej) za pośrednictwem platformy internetowej 53 , mimo że takie informacje nie zostały dostarczone w ramach odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Na tej podstawie Komisja uznała, że rząd ChRL nie dokładał wszelkich starań przy odpowiadaniu na wnioski Komisji o przekazanie informacji i dokumentów.
(112) Ponieważ Komisja nie otrzymała od rządu ChRL żadnych informacji dotyczących elementów wymienionych powyżej, stwierdziła, że nie otrzymała niezbędnych informacji istotnych dla dochodzenia i że w swoich ustaleniach dotyczących dotacji, ubezpieczenia kredytów eksportowych i przekazywania prawa do użytkowania gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia musi oprzeć się na dostępnych faktach.
3.5. Subsydia i programy subsydiowania, w odniesieniu do których Komisja dokonuje ustaleń w ramach bieżącego dochodzenia
(113) Na podstawie informacji zawartych w memorandum w sprawie wystarczającego charakteru dowodów, zawiadomieniu o wszczęciu i odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszach Komisji zbadano następujące subsydia udzielane przez rząd ChRL:
- udzielanie finansowania preferencyjnego i kredytów ukierunkowanych przez banki realizujące politykę państwa i banki komercyjne będące własnością państwa (np. preferencyjne pożyczki, linie kredytowe, uprzywilejowane obligacje, akcepty bankowe, preferencyjne finansowanie eksportu i ubezpieczenie),
- programy dotacji,
- dostarczanie towarów i świadczenie usług przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia
- przyznawanie przez rząd prawa do użytkowania gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- dostarczanie energii elektrycznej przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- dostarczanie materiałów wsadowych (tj. silników, akumulatorów, części hydraulicznych i systemów podnoszenia, opon, elementów stalowych) przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- świadczenie usług transportowych i logistycznych przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- dochody utracone w związku z programami ulg podatkowych i zwolnień z podatków,
- obniżenie podatku dochodowego od przedsiębiorstw dla przedsiębiorstw wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie,
- preferencyjne odliczanie wydatków na badania i rozwój przed opodatkowaniem,
- przyspieszona amortyzacja narzędzi i sprzętu wykorzystywanego przez przedsiębiorstwa sektora zaawansowanych technologii na potrzeby opracowywania i produkcji zaawansowanych technologii,
- zwolnienia z opodatkowania dywidend wypłacanych między kwalifikującymi się przedsiębiorstwami będącymi rezydentami,
- wsparcie dochodu.
3.6. Finansowanie preferencyjne
3.6.1. Instytucje finansowe zapewniające finansowanie preferencyjne
(114) Z informacji przekazanych przez cztery objęte próbą grupy producentów eksportujących wynika, że finansowania udzieliło im 24 instytucji finansowych z siedzibą w ChRL. Spośród tych 24 instytucji finansowych 20 było własnością państwa. Pozostałe instytucje finansowe albo były przedsiębiorstwami prywatnymi, albo Komisja nie była w stanie ustalić, czy były przedsiębiorstwami państwowymi, czy prywatnymi. Żadna z instytucji finansowych - niezależnie od tego, czy były kontrolowane przez państwo w pełni, czy tylko częściowo - nie wypełniła specjalnego kwestionariusza, pomimo skierowania do rządu ChRL wniosku obejmującego wszystkie instytucje finansowe, które udzieliły pożyczek przedsiębiorstwom objętym próbą.
(115) Jak wspomniano w motywie 86, rząd ChRL nie przekazał kwestionariusza instytucjom finansowym i nie przedstawił informacji na temat struktury własności instytucji finansowych, które udzieliły kredytów przedsiębiorstwom objętym próbą. W związku z tym Komisja nie była w stanie ustalić, czy pozostałe cztery instytucje finansowe są państwowe czy prywatne.
3.6.1.1. Instytucje finansowe będące własnością państwa działające jako organy publiczne
Norma prawna
(116) Komisja sprawdziła, czy banki będące własnością państwa działały w charakterze organów publicznych w rozumieniu art. 3 i art. 2 lit. b) rozporządzenia podstawowego. Według odpowiedniego orzecznictwa WTO 54 organ publiczny jest podmiotem, który "posiada, wykonuje lub któremu powierzono uprawnienia władzy publicznej". Dochodzenie dotyczące organu publicznego należy prowadzić indywidualnie dla każdego przypadku z należytym uwzględnieniem "podstawowych cech i funkcji danego podmiotu", jego "związku z rządem" oraz "środowiska prawnego i gospodarczego panującego w państwie, w którym funkcjonuje podmiot objęty dochodzeniem". W zależności od szczególnych okoliczności każdej sprawy istotne dowody mogą obejmować: (i) dowód świadczący o tym, że "dany podmiot w praktyce wykonuje funkcje rządowe", szczególnie jeżeli tego rodzaju dowód "wskazuje, że takie działanie stanowi stałą i regularną praktykę"; (ii) dowód dotyczący "zakresu i treści polityk rządowych dotyczących sektora, w którym prowadzi działalność podmiot objęty dochodzeniem" oraz (iii) dowód na to, że rząd sprawuje "znaczną kontrolę nad podmiotem i jego postępowaniem". Przeprowadzając dochodzenie dotyczące organu publicznego organ prowadzący dochodzenie musi "ocenić i należycie uwzględnić wszystkie istotne cechy charakterystyczne podmiotu" oraz zbadać wszystkie rodzaje dowodów, które mogą być istotne dla tej oceny; w ramach tego działania organ prowadzący dochodzenie powinien unikać "skupiania się wyłącznie lub nadmiernie na jednej cesze charakterystycznej, nie poświęcając należytej uwagi innym cechom, które mogą być istotne".
(117) W szczególności w orzecznictwie WTO stwierdzono, że 55 : "Istotną kwestią jest to, czy danemu podmiotowi powierzono wykonywanie funkcji rządowych, a nie sposób, w jaki zostało to osiągnięte. Istnieje wiele różnych sposobów, w jakie rząd w wąskim rozumieniu tego słowa może nadać podmiotom tego rodzaju uprawnienie. W związku z tym fakt nadania danemu podmiotowi tego rodzaju uprawnienia można wykazać w oparciu o wiele różnego rodzaju dowodów. Dowód świadczący o tym, że dany podmiot w praktyce wykonuje funkcje rządowe, może służyć jako dowód na to, że posiada on lub powierzono mu władzę publiczną, szczególnie jeżeli tego rodzaju dowód wskazuje, że takie działanie stanowi stałą i regularną praktykę. W związku z tym w naszej opinii dowód na to, że rząd sprawuje znaczną kontrolę nad podmiotem i jego postępowaniem może w niektórych przypadkach świadczyć o tym, iż podmiot ten dysponuje władzą publiczną i sprawuje taką władzę w ramach wykonywania funkcji rządowych. Należy jednak podkreślić, że oprócz wyraźnego przekazania uprawnienia w ramach instrumentu prawnego mało prawdopodobne jest, aby istnienie zwykłych formalnych powiązań między danym podmiotem a rządem w wąskim znaczeniu tego słowa wystarczyło do ustalenia koniecznego sprawowania władzy publicznej. Dlatego też przykładowo sam fakt, że rząd jest akcjonariuszem większościowym w danym podmiocie nie oznacza, że dysponuje on znaczną kontrolą nad postępowaniem tego podmiotu, a tym bardziej nie oznacza, że powierzył mu sprawowanie władzy publicznej. W niektórych przypadkach, gdy dowody wskazują jednak, że formalne znamiona kontroli rządu są liczne, oraz istnieją też dowody na to, że taka kontrola jest sprawowana w sposób znaczący, takie dowody mogą umożliwiać stwierdzenie, że dany podmiot sprawuje władzę publiczną".
(118) W celu właściwego scharakteryzowania podmiotu jako organu publicznego w określonym przypadku, istotne może być rozważenie "czy funkcje lub postępowanie [podmiotu] należą do takich, które są zazwyczaj klasyfikowane jako rządowe w porządku prawnym danego członka" 56 , oraz generalnie w ramach klasyfikacji i funkcji podmiotów na terytorium członków WTO. Rozważenie czy funkcje lub postępowanie są rodzaju, który jest zazwyczaj klasyfikowany jako rządowy w porządku prawnym danego członka, może być istotne w celu ustalenia, czy konkretny podmiot jest organem publicznym.
(119) Istnieje wiele różnych sposobów, w jakie rząd w wąskim rozumieniu tego słowa może nadać podmiotom tego rodzaju uprawnienie. W związku z tym fakt nadania danemu podmiotowi tego rodzaju uprawnienia można wykazać w oparciu o wiele różnego rodzaju dowodów. Dowód świadczący o tym, że dany podmiot w praktyce wykonuje funkcje rządowe, może służyć jako dowód na to, że posiada on lub powierzono mu władzę publiczną, szczególnie jeżeli tego rodzaju dowód wskazuje, że takie działanie stanowi stałą i regularną praktykę.
(120) Dowód na to, że rząd sprawuje znaczną kontrolę nad podmiotem i jego postępowaniem, może w niektórych przypadkach świadczyć o tym, że podmiot ten posiada władzę publiczną i sprawuje taką władzę w ramach pełnienia funkcji rządowych. Własność państwowa podmiotu, mimo że nie jest kryterium decydującym, może służyć jako dowód w połączeniu z innymi elementami. Mało prawdopodobne jest jednak, aby istnienie zwykłych formalnych powiązań między danym podmiotem a rządem, w wąskim znaczeniu tego słowa, wystarczyło do ustalenia sprawowania władzy publicznej. Zatem, przykładowo, sam fakt, że rząd sam w sobie jest akcjonariuszem większościowym w danym podmiocie nie oznacza, że dysponuje on znaczną kontrolą nad postępowaniem tego podmiotu, a tym bardziej nie oznacza, że powierzył mu sprawowanie władzy publicznej. W niektórych przypadkach, gdy dowody wskazują jednak, że formalne znamiona kontroli rządu są liczne, oraz istnieją też dowody na to, że taka kontrola jest sprawowana w sposób znaczący, takie dowody mogą umożliwiać stwierdzenie, że dany podmiot sprawuje władzę publiczną".
(121) Głównym przedmiotem dochodzenia dotyczącego organu publicznego nie jest to, czy postępowanie, co do którego istnieje domniemanie, że prowadzi do przyznania wkładu finansowego, jest logicznie powiązane z określoną "funkcją rządową". W tym względzie w normie prawnej dotyczącej ustaleń organu publicznego na podstawie art. 1.1 lit. a) pkt 1 porozumienia SCM nie określono powiązania o szczególnym zakresie lub charakterze, które należy koniecznie ustalić między określoną funkcją rządową a konkretnym przedmiotowym wkładem finansowym. Stosowne dochodzenie dotyczy raczej podmiotu, który dopuszcza się takiego postępowania, jego podstawowych cech oraz jego związku z rządem. To skupienie się na podmiocie, a nie na postępowaniu, co do którego istnieje domniemanie, że prowadzi do przyznania wkładu finansowego, odpowiada faktowi, że "rząd" (w wąskim znaczeniu) i "organ publiczny" charakteryzują się pewnym "stopniem uwspólnienia lub pokrywania się ich zasadniczych cech" - tj. oba te podmioty mają charakter "rządowy".
(122) Charakter postępowania lub praktyki danego podmiotu mogą z pewnością stanowić dowód istotny dla dochodzenia dotyczącego organu publicznego. W rzeczywistości postępowanie podmiotu - w szczególności gdy wskazuje na "stałą i regularną praktykę" - stanowi jeden z rozmaitych rodzajów dowodów, które, w zależności od okoliczności każdego dochodzenia, mogą dostarczyć informacji dotyczących podstawowych cech podmiotu i jego związku z rządem w wąskim rozumieniu tego słowa. Ocena takich dowodów ma jednak na celu znalezienie odpowiedzi na zasadnicze pytanie, czy sam podmiot posiada podstawowe cechy i funkcje, które kwalifikowałyby go jako organ publiczny. Na przykład dla oceny, czy dany podmiot jest organem publicznym w kontekście chińskich banków komercyjnych będących własnością państwa w sprawie DS379, istotne były informacje, z których wynika, że: (i) "[d]yrektorzy generalni placówek banków komercyjnych będących własnością państwa są mianowani przez rząd, a [KPCh] zachowuje znaczny wpływ na ich wybór" oraz (ii) banki komercyjne będące własnością państwa "nadal nie posiadają odpowiednich umiejętności w zakresie zarządzania ryzykiem i umiejętności analitycznych". Dowody te nie były ograniczone do działań kredytowych banków komercyjnych będących własnością państwa jako takich, ale dotyczyły raczej ich cech organizacyjnych, struktur organu decyzyjnego i ogólnego związku z rządem ChRL. Organ Apelacyjny WTO zauważył więc w sprawie DS379, że chociaż Departament Handlu USA ("USDOC") uwzględnił dowody dotyczące postępowania banków komercyjnych będących własnością państwa ("udzielanie kredytów"), uczynił to w ramach dochodzenia w sprawie podstawowych cech tych podmiotów i ich związku z rządem ChRL. Te banki komercyjne będące własnością państwa pełniły funkcje rządowe w imieniu rządu chińskiego.
(123) Ponadto Organ Apelacyjny zwrócił również uwagę na fakt, że przedmiotowy rząd nie współpracował w toku dochodzenia. W sprawie DS379 Organ Apelacyjny potwierdził ustalenie Departament Handlu USA, że banki komercyjne będące własnością państwa objęte dochodzeniem w sprawie papieru powlekanego bezdrzewnego stanowiły "organy publiczne" z następujących względów: (i) niemal całkowita własność państwowa sektora bankowego w Chinach; (ii) art. 34 ustawy o bankach komercyjnych stanowi, że banki są zobowiązane do "prowadzenia działalności kredytowej zgodnie z zapotrzebowaniem krajowej gospodarki i rozwojem społecznym oraz zgodnie z wytycznymi polityki przemysłowej państwa"; (iii) udokumentowane dowody wskazujące na to, że banki komercyjne będące własnością państwa nadal nie posiadają odpowiednich umiejętności w zakresie zarządzania ryzykiem i zdolności analitycznych oraz (iv) fakt, że "podczas [tego] dochodzenia [Departament Handlu USA] nie otrzymał dowodów niezbędnych do udokumentowania w kompleksowy sposób procesu, w ramach którego wnioskowano o przyznanie pożyczek dla przemysłu papierniczego, udzielano ich i je oceniano" 57 .
(124) W celu ustalenia, czy banki będące własnością państwa posiadają, wykonują lub powierzono im uprawnienia rządowe, Komisja należycie uwzględniła podstawowe cechy i funkcje banków, ich związki z rządem oraz środowisko prawne i gospodarcze panujące w państwie, w którym funkcjonuje podmiot objęty dochodzeniem. W tym względzie Komisja dążyła do uzyskania informacji na temat struktury własności państwa, a także na temat formalnych znamion kontroli rządu w odniesieniu do banków będących własnością państwa. Komisja zbadała również, czy kontrolę sprawowano w znaczący sposób znaczący w świetle obowiązujących ram normatywnych. W tym celu Komisja była zmuszona oprzeć się na dostępnych faktach ze względu na odmowę przekazania przez rząd ChRL odnośnych kwestionariuszy zainteresowanym instytucjom finansowym oraz przedstawienia dowodów dotyczących procesu decyzyjnego, który doprowadził do udzielenia kredytów preferencyjnych, jak określono w sekcji 3.4.2.
3.6.1.2. Podstawowe cechy i funkcje banków będących własnością państwa
(125) Chiński sektor bankowy jest zdominowany przez banki będące własnością państwa, ze względu na ich szczególne podstawowe funkcje zazwyczaj określane jako banki komercyjne będące własnością państwa lub banki realizujące politykę państwa (zob. motywy 52 i 113).
(126) Ponieważ państwo sprawuje kontrolę nad bankami będącymi własnością państwa za pośrednictwem różnych kanałów, obok udziałów zapewnia również obecność struktur partyjnych i ich wpływ w instytucjach finansowych oraz narzuca bankom określone rodzaje zachowań komercyjnych za pomocą środków regulacyjnych (zob. sekcja 3.6.1.4) - jest w stanie wykorzystać zasoby sektora finansowego do realizacji swoich celów politycznych (zob. również motywy 142-144), w tym nadrzędnego celu, jakim jest "promowanie rozwoju socjalistycznej gospodarki rynkowej", jak określono w art. 1 ustawy bankowej (zob. sekcja 3.6.1.4, aby uzyskać bardziej szczegółową analizę ustawy bankowej).
(127) W związku z tym podstawowe funkcje instytucji bankowych, w szczególności ich polityka kredytowa, są kształtowane tak, aby służyły celom politycznym, a wyniki gospodarcze banków są podporządkowane wymogom polityki przemysłowej rządu ChRL. Obowiązujące ramy prawne i struktura instytucjonalna gwarantują zatem, aby za każdym razem, gdy rząd ChRL określa priorytety gospodarcze, na przykład rozwój sektora MAE, wymagane fundusze były priorytetowo kierowane do odpowiednich projektów za pośrednictwem sektora finansowego. W związku z tym banki będące własnością państwa skutecznie pełnią funkcje rządowe ponieważ ich kluczowy personel zarządzający musi być powiązany z KPCh - a zatem lojalny przede wszystkim wobec partii - a ich podstawowa działalność musi być prowadzona z należytym uwzględnieniem celów politycznych określonych przez organy rządowe.
3.6.1.3. Własność rządu ChRL, formalne znamiona oraz sprawowanie kontroli przez rząd ChRL
(128) Jak wskazano w motywie 86, rząd ChRL odmówił przekazania kwestionariuszy bankom, podając jako uzasadnienie fakt, że wniosek ten narusza Porozumienie w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych, ponieważ niesłusznie zwrócono się o informacje do chińskich instytucji finansowych i błędnie zaklasyfikowano je jako organy publiczne, nie powiadomiono ich we właściwy sposób i zlekceważono obawy dotyczące zachowania poufności w świetle chińskiego prawa.
(129) W toku dochodzenia Komisja wyjaśniła, że jest uprawniona do żądania danych od chińskich instytucji finansowych, w tym podmiotów będących własnością państwa, pod nadzorem władz chińskich i potwierdziła traktowanie wszelkich informacji poufnych zgodnie z odpowiednimi procedurami zachowania poufności. Co więcej, wymóg zachowania poufności nie obowiązywał, o czym świadczy pisemne upoważnienie udzielone przez przedsiębiorstwa objęte próbą, w którym wyraźnie zrzekły się one przysługujących im praw do zachowania poufności.
(130) W związku z tym jak określono w motywie 128, żadna z instytucji finansowych będących własnością państwa, które udzieliły kredytów przedsiębiorstwom objętym próbą, nie odpowiedziała na pytania zawarte w specjalnym kwestionariuszu. Wykaz banków obejmuje: Agricultural Bank of China, Bank of Beijing 58 , Bank of China, Bank of Communications Co. Ltd, Bank of Ningbo, China Construction Bank Corporation, China Industrial Bank Co. Ltd, China Merchants Bank, China Minsheng Bank 59 , Export-Import Bank of China (EXIM bank), Industrial and Commercial Bank (ICBC), Ping An Bank 60 , Shanghai Pudong Development Bank Co. Ltd, China Postal Savings Bank Co. Ltd., Bank of Changsha, Bank of Hunan, China Bohai Bank, China Development Bank, China Guangfa Bank, Commercial Bank of China, Hongkong and Shanghai Banking Corporation (HSBC), Huxia Bank, City Bank (China).
(131) Rząd ChRL nie przedstawił informacji ani na temat własności banków, ani na temat ich struktury zarządzania, oceny ryzyka ani przykładów dotyczących konkretnych kredytów udzielonych przemysłowi MAE.
(132) W związku z tym Komisja zdecydowała się wykorzystać dostępne fakty w celu określenia, czy wspomniane instytucje finansowe będące własnością państwa można zaliczyć do organów publicznych.
(133) We wcześniejszym dochodzeniu antysubsydyjnym 61 Komisja ustaliła, że banki, które udzieliły kredytów grupom producentów eksportujących objętych próbą w dochodzeniu, były w części lub całości własnością samego państwa lub osób prawnych będących w posiadaniu państwa. Ponieważ banki nie udzieliły odpowiedzi na pytania zawarte w specjalnym kwestionariuszu, Komisja wykorzystała publicznie dostępne informacje, takie jak strona internetowa banku, sprawozdania roczne, informacje dostępne w katalogach banków lub w internecie. Zgodnie z ustaleniami z poprzednich dochodzeń w dokumencie roboczym służb Komisji 62 potwierdzono, że państwo dominuje w sektorze bankowym 63 , posiadając pakiety kontrolne we wszystkich bankach komercyjnych będących własnością państwa, także będąc większościowym udziałowcem w szeregu banków komercyjnych akcyjnych, albo poprzez bezpośrednie inwestycje ze strony Central Huijin, albo pośrednio poprzez inne państwowe podmioty prawne. W motywie 130 wymieniono te podmioty bankowe zgłoszone przez producentów eksportujących, w których państwo posiada większościowy udział, a wobec braku zmian od czasu ostatnich podobnych dochodzeń 64 uznano, że wszystkie instytucje finansowe będące własnością państwa, które zapewniały finansowanie objętym próbą producentom eksportującym, są częściowo lub w pełni własnością samego państwa lub osób prawnych będących własnością państwa.
(134) Jeżeli chodzi o formalne znamiona kontroli rządu nad bankami będącymi własnością państwa, Komisja uznała je za "kluczowe instytucje finansowe będącą własnością państwa". W szczególności zawiadomienie pt. "Interim Regulations on the Board of Supervisors in Key State-owned Financial Institutions" (regulamin przejściowy rad nadzorczych kluczowych instytucji finansowych będących własnością państwa) 65 stanowi, że: "kluczowe instytucje finansowe, o których mowa w niniejszym regulaminie, oznaczają będące własnością państwa banki realizujące politykę rządu, banki komercyjne, przedsiębiorstwa zarządzające aktywami finansowymi, przedsiębiorstwa zajmujące się papierami wartościowymi, zakłady ubezpieczeń itp. (zwane dalej instytucjami finansowymi będącymi własnością państwa), których rady nadzorcze powołuje Rada Państwa Chińskiej Republiki Ludowej".
(135) Radę nadzorczą kluczowych instytucji finansowych będących własnością państwa powołuje Rada Państwa Chińskiej Republiki Ludowej zgodnie z "Regulaminem przejściowym rad nadzorczych kluczowych instytucji finansowych będących własnością państwa". Na podstawie art. 3 i 5 tego regulaminu przejściowego Komisja ustaliła, że członkowie rady nadzorczej są powoływani przez Radę Państwa Chińskiej Republiki Ludowej, przed którą ponoszą odpowiedzialność, co potwierdza sprawowanie kontroli instytucjonalnej nad działalnością prowadzoną przez współpracujące banki będące własnością państwa.
(136) Jeżeli chodzi o banki komercyjne będące własnością państwa, Komisja zauważyła, że do końca 2022 r. sześć największych banków stanowiło ponad 40 % chińskiego sektora finansowego pod względem aktywów ogółem 66 . Co najmniej dwa z tych sześciu banków komercyjnych będących własnością państwa, a mianowicie ICBC i ABC, należą do instytucji finansowych, które udzieliły pożyczek grupom producentów eksportujących objętych próbą w ramach niniejszego dochodzenia (zob. motyw 130). Państwo posiada większościowy udział zarówno w ICBC 67 , jak i w ABC 68 . Oprócz kontrolowania sześciu największych banków komercyjnych państwo utrzymuje znaczny udział w wielu innych bankach komercyjnych będących własnością państwa, w których jego zaangażowanie jest częściej pośrednie, np. za pośrednictwem przedsiębiorstw państwowych. Kilka z tych banków komercyjnych
będących własnością państwa, jak na przykład Shanghai Pudong Development Bank, China Everbright Bank, Ping An Bank, China Minsheng Bank, stanowiących około 20 % łącznych aktywów chińskiego sektora bankowego w 2021 r., należy do instytucji finansowych, które udzieliły pożyczek grupom producentów eksportujących objętych próbą w ramach niniejszego dochodzenia (zob. pełny wykaz w motywie 130), przy czym udział państwa jest w nich różny, od około 3 % w przypadku China Minsheng Bank 69 do ponad 80 % w przypadku China Everbright Bank 70 .
(137) Komisja stwierdziła również, że instytucje finansowe będące własnością państwa zmieniły w 2017 r. swoje statuty, aby zwiększyć rolę KPCh na najwyższym szczeblu decyzyjnym tych banków 71 .
(138) Nowe statuty stanowią, że:
- przewodniczącym zarządu jest osoba będąca sekretarzem komitetu partii,
- zadaniem KPCh jest zapewnienie i nadzorowanie wdrożenia przez bank strategii politycznych i wytycznych KPCh i państwa; a także pełnienie wiodącej roli w doborze personelu (w tym kadry kierowniczej wyższego szczebla), oraz
- przy podejmowaniu wszelkich istotnych decyzji zarząd wysłuchuje opinii komitetu partii.
(139) W motywie 53 przedstawiono konkretne przykłady tych zmian w statucie w odniesieniu do banków ICBC i ABC.
3.6.1.4. Faktyczna kontrola ze strony rządu ChRL
(140) Komisja zwróciła się również o informacje w kwestii, czy rząd ChRL sprawował znaczną kontrolę nad funkcjonowaniem państwowych instytucji finansowych w odniesieniu do ich polityki w zakresie udzielania kredytów oraz oceny ryzyka, w przypadku gdy udzielały one kredytów przemysłowi MAE. W tym względzie wzięto pod uwagę następujące dokumenty regulacyjne:
1) art. 34 ustawy ChRL w sprawie banków komercyjnych ("ustawa bankowa");
2) art. 15 zasad ogólnych dotyczących kredytów (wdrożonych przez Ludowy Bank Chin);
3) decyzja nr 40;
4) środki wykonawcze CBIRC w odniesieniu do zagadnień administracyjnych dotyczących licencji dla banków komercyjnych finansowanych ze środków chińskich (zarządzenie CBIRC [2017] nr 1);
5) środki wykonawcze CBIRC w odniesieniu do zagadnień administracyjnych dotyczących licencji dla banków finansowanych ze środków zagranicznych (zarządzenie CBIRC [2015] nr 4);
6) środki administracyjne dotyczące kwalifikacji dyrektorów i urzędników wyższego szczebla w instytucjach finansowych sektora bankowego (CBIRC [2013] nr 3);
7) trzyletni plan działania na rzecz doskonalenia ładu korporacyjnego sektora bankowego i ubezpieczeń (2020-2022) (CBIRC, w dniu 28 sierpnia 2020 r.);
8) zawiadomienie w sprawie metody oceny efektywności działania banków komercyjnych, (CBIRC, w dniu 15 grudnia 2020 r.);
9) zawiadomienie w sprawie regulacji nadzorczych w odniesieniu do zachowań wielkich akcjonariuszy banków i instytucji ubezpieczeniowych (CBIRC, [2021] nr 43).
(141) Podczas przeglądu tych dokumentów regulacyjnych Komisja stwierdziła, że instytucje finansowe w ChRL funkcjonują w otoczeniu prawnym, które wymaga od nich, by dostosowywały się do celów polityki przemysłowej rządu ChRL obejmujących między innymi rozwój branży podestów ruchomych przejezdnych. Znaczenie podestów ruchomych przejezdnych, uznawanych za część branży maszyn budowlanych, podkreślono w kluczowych planach narodowych i regionalnych, w tym w inicjatywie "Made in China 2025", 14. planie pięcioletnim dotyczącym maszyn budowlanych oraz różnych strategiach na rzecz rozwoju prowincji i gmin w Zhejiang, Jiangsu i Hunan. Te środki z zakresu polityki promują wsparcie finansowe, zachęty w zakresie badań i rozwoju oraz tworzenie klastrów przemysłowych i zachęcają instytucje finansowe do priorytetowego traktowania finansowania przedsiębiorstw w tym sektorze.
(142) Na poziomie ogólnym art. 34 ustawy bankowej, który ma zastosowanie do wszystkich instytucji finansowych prowadzących działalność w Chinach, stanowi, że "banki komercyjne prowadzą swoją działalność kredytową stosownie do potrzeb krajowego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zgodnie z polityką przemysłową państwa". Chociaż art. 4 ustawy bankowej stanowi, że "zgodnie z prawem w działalność gospodarczą banków komercyjnych nie ingerują żadne jednostki ani osoby fizyczne. Banki komercyjne samodzielnie ponoszą odpowiedzialność cywilną całością majątku, jaki posiadają jako osoby prawne", dochodzenie wykazało, że art. 4 ustawy bankowej jest stosowany z zastrzeżeniem art. 34 ustawy bankowej, tj. gdy państwo ustanawia politykę publiczną, którą banki realizują i przestrzegają poleceń państwa.
(143) Dodatkowo art. 15 zasad ogólnych dotyczących kredytów stanowi, że: "zgodnie z polityką państwa odpowiednie departamenty mogą subsydiować oprocentowanie pożyczek w celu promowania rozwoju określonych sektorów oraz promowania rozwoju gospodarczego pewnych obszarów".
(144) Podobnie w decyzji nr 40 poinstruowano wszystkie instytucje finansowe, aby udzielały wsparcia kredytowego w szczególności na rzecz projektów "promowanych". Jak już wyjaśniono w sekcji 3.3 i bardziej szczegółowo w motywach 72-80, projekty przemysłu MAE należą do kategorii projektów "promowanych". Decyzja nr 40 potwierdza zatem wcześniejsze ustalenia w odniesieniu do ustawy bankowej, że banki sprawują władzę publiczną w postaci udzielania kredytów preferencyjnych. Komisja stwierdziła również, że NFRA ma daleko idące uprawnienia do zatwierdzania wszystkich aspektów dotyczących zarządzania wszystkimi instytucjami finansowymi mającymi siedzibę w ChRL (w tym instytucjami finansowymi będącymi własnością prywatną i własnością zagraniczną), takie jak 72 :
- zatwierdzenie powołania wszystkich osób sprawujących funkcje kierownicze w instytucjach finansowych, zarówno na poziomie siedziby głównej, jak i oddziałów lokalnych; zatwierdzenie przez NFRA jest wymagane w przypadku rekrutacji na wszystkie szczeble kadry kierowniczej, od najwyższych stanowisk, aż do poziomu kierowników oddziałów, i dotyczy nawet kierowników powołanych w oddziałach zagranicznych oraz kierowników pełniących funkcje pomocnicze (np. kierowników IT), oraz
- bardzo długa lista zezwoleń administracyjnych, w tym zezwoleń na otwarcie oddziałów, na stworzenie nowych linii biznesowych lub sprzedaż nowych produktów, na zmianę statutu banku, na sprzedaż ponad 5 % udziałów, na podwyższenie kapitału, na zmianę siedziby, na zmianę formy organizacyjnej itd.
(145) Ustawa bankowa jest prawnie wiążąca. Obowiązkowy charakter planów pięcioletnich i decyzji nr 40 został określony powyżej w sekcji 3.6.1.4. Obowiązkowy charakter dokumentów regulacyjnych NFRA wynika z jej uprawnień jako bankowego organu regulacyjnego. O obowiązkowym charakterze pozostałych dokumentów świadczą zawarte w nich klauzule dotyczące nadzoru i oceny.
(146) W decyzji nr 40 Rady Państwa poinstruowano wszystkie instytucje finansowe, aby udzielały wsparcia kredytowego jedynie na rzecz projektów inwestycyjnych należących do kategorii promowanych i obiecuje wdrażanie "innych polityk preferencyjnych w stosunku do projektów należących do kategorii promowanych gałęzi przemysłu". Na tej podstawie banki otrzymały instrukcje udzielania wsparcia kredytowego na rzecz przemysłu MAE jako przemysłu promowanego.
(147) Ponadto także decyzje dotyczące prywatnej bankowości komercyjnej muszą być nadzorowane przez KPCh i pozostawać w zgodzie z polityką krajową. Faktycznie jednym z trzech nadrzędnych celów państwa w odniesieniu do zarządzania bankowością jest obecnie wzmocnienie przywództwa Partii w sektorze bankowym i sektorze ubezpieczeń, w tym w odniesieniu do kwestii operacyjnych i dotyczących zarządzania w przedsiębiorstwach. W tym względzie w trzyletnim planie działania CBIRC na lata 2020-2022 zaleca się, aby "dalej postępować zgodnie z przesłaniem ujętym w przemówieniu programowym Sekretarza Generalnego Xi Jinpinga na temat przyspieszenia reformy ładu korporacyjnego sektora finansowego". Ponadto sekcja II planu jest ukierunkowana na promowanie organicznej integracji przywództwa Partii w ramach ładu korporacyjnego: "Sprawimy, że włączenie przywództwa Partii do ładu korporacyjnego stanie się bardziej systematyczne, znormalizowane i oparte na procedurach [...] Komitet Partii musi omówić główne kwestie operacyjne i kwestie dotyczące zarządzania zanim zarząd lub kadra kierownicza wyższego szczebla podejmie decyzję".
(148) Co więcej, rząd ChRL określił ostatnio, że również akcjonariusze instytucji finansowych muszą ułatwić rządowi ChRL sprawowanie kontroli poprzez ramy ładu korporacyjnego instytucji w następujący sposób: "wielcy akcjonariusze banków i instytucji ubezpieczeniowych wspierają banki oraz instytucje ubezpieczeniowe w ustanowieniu niezależnej i solidnej struktury ładu korporacyjnego ze skutecznymi mechanizmami kontroli i równowagi, a także zachęcają instytucje ubezpieczeniowe do zapewnienia organicznej integracji przywództwa Partii i ładu korporacyjnego i wspierają je w tym zakresie" 73 .
(149) Ponadto w kryteriach NFRA dotyczących oceny wyników banków komercyjnych obecnie w szczególności uwzględnia się to, w jaki sposób instytucje finansowe "służą krajowym celom rozwoju i gospodarki realnej", a w szczególności, w jaki sposób "obsługują strategiczne i nowo powstające gałęzie przemysłu" 74 .
(150) Komisja stwierdziła zatem, że rząd ChRL utworzył ramy normatywne, do jakich muszą stosować się osoby sprawujące funkcje kierownicze i nadzorcze współpracującego banku będącego własnością państwa, które to osoby zostały powołane przez rząd ChRL i które ponoszą przed nim odpowiedzialność. Rząd ChRL uciekał się zatem do tych ram normatywnych, aby sprawować znaczną kontrolę nad funkcjonowaniem współpracującego banku będącego własnością państwa w każdym przypadku, gdy udzielał kredytów na rzecz przemysłu MAE. Podstawowe funkcje banku będącego własnością państwa odnoszą się do konkretnych zadań wyznaczonych przez rząd ChRL za pośrednictwem tych ram normatywnych, co prowadzi do tego, że staje się on narzędziem rządu ChRL do wykonywania funkcji rządowych.
(151) W trakcie dochodzenia rząd ChRL odniósł się do dokonanej przez Ogólnochińskie Zgromadzenie Przedstawicieli Ludowych interpretacji ustawy bankowej oraz art. 4 ustawy bankowej, twierdząc, że banki komercyjne w Chinach działają jako niezależne podmioty prawne, które "podejmują własne decyzje", "bez ingerencji ze strony żadnej jednostki lub osoby fizycznej" oraz że "żaden podmiot ani osoba fizyczna nie może wywierać nacisku na bank komercyjny, aby ten udzielił pożyczki lub gwarancji".
(152) Jak wyjaśniono w motywie 145, Komisja uznała, iż chińska ustawa bankowa i decyzja nr 40 są obowiązkowe. Ponadto ustalenia niniejszego dochodzenia oraz ustalenia poczynione przez Komisję w poprzednich dochodzeniach dotyczących tego samego programu subsydiów 75 nie potwierdzają twierdzenia, że banki nie uwzględniają polityki i planów rządu podczas podejmowania decyzji kredytowych. Na przykład Komisja stwierdziła, że cztery grupy objętych próbą producentów eksportujących korzystały z kredytów preferencyjnych o stopach procentowych niższych od rynkowych.
(153) W toku dochodzenia ustalono również, że art. 4 ma zastosowanie wyłącznie w zakresie, w jakim jest zgodny z art. 33. Oznacza to, że chociaż banki mogą działać zgodnie ze swoimi ogólnymi ramami prawnymi, muszą postępować zgodnie z polityką państwa, gdy otrzymają takie polecenie. W rzeczywistości, podczas gdy art. 4 ustawy bankowej jest częścią rozdziału I, który zawiera przepisy ogólne, art. 33 jest częścią rozdziału IV, który ustanawia podstawowe przepisy dotyczące kredytów. Brzmienie art. 33: "banki komercyjne prowadzą działalność kredytową, kierując się potrzebami gospodarki krajowej i rozwoju społecznego oraz zgodnie z kierunkiem polityki przemysłowej państwa" - świadczy o tym, że przepis ten nie ma charakteru wytycznych, lecz ma raczej charakter obligatoryjny i stanowi wyraźną instrukcję dla banków, aby przy prowadzeniu działalności kredytowej uwzględniały politykę przemysłową państwa. Komisja zauważyła również, że w decyzji nr 40 Rady Państwa poinstruowano wszystkie instytucje finansowe, aby udzielały wsparcia kredytowego jedynie na rzecz projektów
promowanych, oraz obiecuje się wdrożenie "innych preferencyjnych strategii w odniesieniu do projektów należących do kategorii promowanych gałęzi przemysłu". Chociaż art. 17 tej samej decyzji nakłada na banki obowiązek stosowania zasad udzielania kredytów, w trakcie dochodzenia Komisja ustaliła, że banki nie przestrzegały tych zasad. Komisja zwróciła się o przedstawienie dokumentów potwierdzających, że instytucje finansowe przestrzegały tych zasad. Rząd ChRL i instytucje finansowe nie przedstawiły takich informacji. W związku z tym Komisja musiała dokonać przedmiotowej oceny na podstawie dostępnych faktów. Fakty te wskazywały, że kredytów udzielano producentom eksportującym niezależnie od ich sytuacji finansowej i zdolności kredytowej. Ustalenie to nie jest nowe i zostało już dokonane w poprzednich dochodzeniach 76 , w ramach których Komisja uprzednio wykazała brak skutecznego przełożenia art. 17 na zasadę udzielania kredytów promowanym gałęziom przemysłu. W trakcie obecnego dochodzenia Komisja nie była w stanie stwierdzić zgodności ze względu na brak współpracy, co jeszcze bardziej zwiększyło obawy dotyczące przejrzystości i przestrzegania odpowiednich procedur oceny kredytowej.
(154) Ponadto, jak zauważono w motywach 137 i 138 powyżej, fakt, że wszystkie główne kwestie operacyjne i dotyczące zarządzania banku są poddawane przeglądowi przez partię, która jest głęboko zakorzeniona w strukturze ładu korporacyjnego banków, oraz fakt, że wyniki banków są oceniane zgodnie z ich działaniami na rzecz wspierania strategicznych i wschodzących przedsiębiorstw, takich jak przemysł MAE, również wskazuje na ścisły i wiążący charakter ram regulacyjnych w odniesieniu do działalności instytucji finansowych.
(155) Wobec braku współpracy i konkretnych dowodów na przeprowadzenie ocen zdolności kredytowej Komisja przeanalizowała zatem ogólne środowisko prawne określone powyżejw motywach 142-150 w połączeniu z zachowaniem współpracującego banku będącego własnością państwa w odniesieniu do kredytów udzielonych przedsiębiorstwom objętym próbą. Zachowanie to było sprzeczne z jego oficjalnym stanowiskiem, ponieważ w praktyce banki będące własnością państwa nie zachowywały się w sposób uwzględniający dokładną ocenę ryzyka opartą na zasadach rynkowych.
(156) W trakcie dochodzenia Komisja ustaliła, że grupom producentów eksportujących objętych próbą udzielono kredytów o oprocentowaniu niższym od podstawowej stopy procentowej ogłoszonej przez National Interbank Funding Center (krajowe centrum finansowania międzybankowego) ("NIFC") lub do niej zbliżonym. Podstawowa stopa procentowa została wprowadzona w dniu 20 sierpnia 2019 r. i zastępuje poprzednią stopę referencyjną LBCh 77 . Zapewnienie finansowania o oprocentowaniu niższym lub zbliżonym do krajowej stopy procentowej wolnej od ryzyka na rynku międzybankowym wyraźnie pokazuje, że ryzyko nie zostało odpowiednio uwzględnione. Wobec braku współpracy ze strony rządu ChRL i instytucji finansowych Komisja musiała wykorzystać dostępne fakty i w związku z tym stwierdziła, że pożyczki zostały udzielone niezależnie od rzeczywistej sytuacji finansowej i ryzyka kredytowego tych przedsiębiorstw, jak ustalono w sekcji 3.6.3 poniżej. Kredytów udzielono zatem poniżej rynkowych stóp procentowych w porównaniu ze stopami odpowiadającymi profilowi ryzyka producentów eksportujących objętych próbą.
(157) Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że rząd ChRL utworzył ramy normatywne w odniesieniu do kredytowania promowanych sektorów, do jakich muszą stosować się osoby sprawujące funkcje kierownicze i nadzorcze w banku, które zostały powołane przez rząd ChRL i które są przed nim odpowiedzialne. Te ramy normatywne nie pozostawiały kierownictwu i organom nadzorczym banku żadnego marginesu swobody co do tego, czy stosować te ramy w odniesieniu do producentów eksportujących objętych próbą, czy też nie, stawiając tym samym kierownictwo banku w sytuacji zależności.
(158) W związku z tym rząd ChRL uciekał się do ram normatywnych, aby sprawować znaczącą kontrolę nad funkcjonowaniem współpracującego banku będącego własnością państwa w każdym przypadku, gdy udzielał kredytów na rzecz przemysłu MAE.
(159) Wobec braku konkretnych dowodów na przeprowadzenie ocen ryzyka kredytowego Komisja przeanalizowała ogólne środowisko prawne mające zastosowanie do udzielania kredytów promowanym sektorom, takim jak przemysł MAE, w połączeniu z zachowaniem współpracującego banku będącego własnością państwa i ustaliła, że bank nie działał w oparciu o dokładną rynkową ocenę ryzyka kredytowego.
(160) Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 152, grupom producentów eksportujących objętych próbą udzielono kredytów o oprocentowaniu niższym od podstawowej stopy procentowej lub do niej zbliżonym, niezależnie od sytuacji finansowej i ryzyka kredytowego tych producentów. Dlatego też, biorąc pod uwagę profil ryzyka producentów eksportujących objętych próbą opisany w sekcji 3.6.4.3 poniżej oraz fakt, że zgodnie z analizą ryzyka przeprowadzoną przez Komisję niektórzy objęci próbą producenci eksportujący powinni byli otrzymać rating kredytowy BB, a inni - B, i w związku z tym powinni byli płacić stopy procentowe znacznie wyższe od stopy wolnej od ryzyka, Komisja stwierdziła, że przedmiotowe pożyczki zostały udzielone poniżej stóp rynkowych.
(161) Na podstawie powyższego Komisja stwierdziła, że rząd ChRL sprawował znaczną kontrolę nad funkcjonowaniem współpracującego banku będącego własnością państwa w odniesieniu do jego polityki w zakresie udzielania kredytów oraz oceny ryzyka dotyczących przemysłu MAE.
(162) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL powtórzył swój argument, że art. 4 ustawy o bankach komercyjnych nie jest podrzędny względem art. 34 i że art. 34 nie może być sprzeczny z przepisami art. 4 dotyczącymi niezależności banków. Rząd ChRL twierdził również, że ustawa bankowa nie nakłada żadnych konsekwencji karnych na banki, które nie przestrzegają art. 34. Rząd ChRL argumentował ponadto, że art. 15 zasad ogólnych dotyczących kredytów nie może stanowić podstawy twierdzenia, że rząd ChRL wymaga od banków komercyjnych udzielania kredytów preferencyjnych, i powołał się na przegląd zasad ogólnych dotyczących kredytów. Rząd ChRL dodał również, że decyzja nr 40 nie ma zastosowania do przemysłu MAE, ponieważ jedynie projekty promowane wymienione w katalogu można uznać za promowane.
(163) Komisja po raz kolejny odniosła się do sprawozdania Organu Apelacyjnego wskazanego w motywie 123, w którym to sprawozdaniu potwierdzono, że banki są zobowiązane do "prowadzenia działalności kredytowej zgodnie z zapotrzebowaniem krajowej gospodarki i rozwojem społecznym oraz zgodnie z wytycznymi polityki przemysłowej państwa", i zauważyła, że domniemany brak konsekwencji karnych jest nieistotny, biorąc pod uwagę, że chiński sektor bankowy jest w większości własnością państwa oraz że decyzje dotyczące bankowości komercyjnej muszą być nadzorowane przez KPCh i pozostawać zgodne z polityką krajową, których to kwestii nie zakwestionowała żadna z zainteresowanych stron. Jeżeli chodzi o art. 15 zasad ogólnych dotyczących kredytów, Komisja zauważyła, że rząd ChRL nie przedstawił dowodów takiego przeglądu oraz że sama ustawa nie została zmieniona ani uchylona, w związku z czym artykuł ten nadal miał zastosowanie, jak wskazał sam rząd ChRL w swojej uwadze dotyczącej ostatecznego ujawnienia. Komisja odniosła się również do motywu 59, w którym stwierdziła, że sektor MAE jest częścią sektora "dużych maszyn budowlanych" wymienionego w katalogu, w którym potwierdzono, że sektor podestów ruchomych przejezdnych są sektorem promowanym. W związku z powyższym argumenty te zostały odrzucone.
3.6.1.5. Wnioski dotyczące wszystkich instytucji finansowych będących własnością państwa
(164) Komisja ustaliła, że banki będące własnością państwa wdrożyły określone powyżej ramy prawne w ramach wykonywania funkcji rządowych w odniesieniu do sektora MAE. Instytucja ta działała zatem w charakterze organu publicznego w rozumieniu art. 2 lit. b) rozporządzenia podstawowego w związku z art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia podstawowego oraz zgodnie z odpowiednim orzecznictwem WTO.
(165) Co więcej, Komisja ustaliła na podstawie tych samych informacji, że nawet gdyby instytucje finansowe będące własnością państwa nie zostały uznane za organy publiczne, uznano by - z tych samych powodów, co te określone w sekcji 3.6.2 poniżej - że rząd ChRL powierzył lub wyznaczył tym instytucjom wykonywanie funkcji, które zazwyczaj należą do zadań rządu, w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia podstawowego. W każdym przypadku zachowanie tych instytucji zostanie zatem przypisane rządowi ChRL.
3.6.2. Prywatne instytucje finansowe, którym rząd ChRL powierzył lub wyznaczył zadania
(166) W przedmiotowej sprawie Komisja ustaliła, że następujące banki i prywatne instytucje finansowe działające w Chinach udzieliły pożyczek objętym próbą grupom producentów eksportujących w przedmiotowym dochodzeniu: Citibank (China) Co., Ltd., bank China Bohai, bank China Mingsheng i bank HSBS.
(167) Podobnie jak w poprzednich dochodzeniach 78 , zgodnie z odpowiednią analizą przedstawioną w motywach 140-161 uznano, że te banki i prywatne instytucje finansowe działały pod nadzorem NFRA (która zastąpiła CBRC), a rząd ChRL powierzył lub wyznaczył im zadania do wykonania. Ponieważ nie przedstawiono żadnych informacji wskazujących inaczej Komisja podtrzymała ten sam wniosek w obecnym dochodzeniu.
(168) Komisja sprawdziła, czy rząd ChRL powierzył lub wyznaczył tym wszystkim instytucjom finansowym zadanie polegające na udzieleniu subsydiów na rzecz sektora MAE w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia podstawowego.
(169) Zdaniem Organu Apelacyjnego "powierzenie" ma miejsce, gdy rząd nakłada odpowiedzialność na organ prywatny, a "wyznaczenie" odnosi się do sytuacji, w których rząd sprawuje władzę nad organem prywatnym 79 . W obu przypadkach rząd wykorzystuje podmiot prywatny jako pełnomocnika przekazującego wkład finansowy i "w większości przypadków można spodziewać się, że powierzenie lub wyznaczenie odnoszące się do podmiotu prywatnego wiąże się z pewną formą groźby lub nakłaniania" 80 . Jednocześnie postanowienia art. 3 ust. 1 lit. a) pkt (iv) nie zezwalają członkom na wprowadzanie środków wyrównawczych względem produktów, "w przypadku gdy rząd wykonuje jedynie swoje funkcje regulacyjne" 81 lub gdy interwencje rządu "niekoniecznie mogą przynieść konkretny wynik z prostego powodu związanego z okolicznościami faktycznymi i dokonywaniem wolnego wyboru przez podmioty na danym rynku" 82 . Powierzenie lub wyznaczenie wiąże się raczej z "bardziej aktywną rolą rządu niż tylko samo zachęcanie" 83 .
(170) Komisja zauważyła, że ramy normatywne dotyczące przemysłu stalowego, o których mowa w motywach 142-147 powyżej, mają zastosowanie do wszystkich instytucji finansowych w ChRL, w tym do instytucji finansowych będących własnością prywatną. Na przykład ustawa bankowa i poszczególne zarządzenia NFRA (wcześniej CBIRC) odnoszą się do wszystkich banków finansowanych ze środków chińskich i z kapitałem zagranicznym zarządzanych przez NFRA.
(171) Ponadto większość umów kredytowych z prywatnymi instytucjami finansowymi sporządzono na podobnych warunkach jak umowy z bankami będącymi własnością państwa, a oprocentowanie kredytów udzielanych przez prywatne instytucje finansowe było podobne do oprocentowania kredytów udzielanych przez instytucje finansowe będące własnością państwa. Świadczy to o tym, że banki te przyznają de facto preferencyjne warunki udzielania kredytów w sposób narzucony przez rząd ChRL w ramach jego kontroli nad sektorem bankowym.
(172) Wobec braku rozbieżności między informacjami otrzymanymi od prywatnych instytucji finansowych Komisja stwierdziła, że - w odniesieniu do przemysłu MAE - państwo powierzyło lub wyznaczyło w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (iv) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego wszystkim instytucjom finansowym prowadzącym działalność w Chinach pod nadzorem NFRA (w tym prywatnym instytucjom finansowym) zadanie polegające na realizowaniu polityki rządu i udzielaniu kredytów i pożyczek podmiotom z przemysłu MAE po stawkach preferencyjnych 84 , tj. funkcji nie różniących się od funkcji normalnie wykonywanych normalnie przez rządy.
3.6.3. Ratingi kredytowe
(173) Już w trakcie wcześniejszych dochodzeń antysubsydyjnych Komisja ustaliła na podstawie badania opublikowanego przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy 85 , wskazującego na rozbieżności pomiędzy międzynarodowymi a chińskimi ratingami kredytowymi, że krajowe ratingi kredytowe przyznane chińskim przedsiębiorstwom są niewiarygodne. Jak podaje MFW, ponad 90 % chińskich obligacji lokalne agencje ratingowe przyznały rating od AA do AAA. Nie jest to porównywalne z innymi rynkami, takimi jak rynek UE lub USA. Na rynku amerykańskim na przykład takimi doskonałymi ratingami może się pochwalić mniej niż 2 % przedsiębiorstw. Oceny chińskich agencji ratingowych są zatem mocno przesunięte w kierunku najwyższych wyników na skali ratingowej. Agencje te stosują skale ratingowe o bardzo dużej rozpiętości i zazwyczaj uwzględniają obligacje o znacznie zróżnicowanych poziomach ryzyka kredytowego w jednej szerokiej kategorii ratingowej 86 . Według danych za 2021 r. podanych przez Bloomberga dotyczących chińskiego rynku obligacji 87 rynek obligacji zdominowało pięć chińskich lokalnych agencji ratingowych: China Chengxin, Dagong, Lianhe, Shanghai Brilliance oraz Golden credit rating, a około 90 % obligacji lokalne agencje ratingowe przyznały rating kredytowy AAA. Wielu emitentów otrzymało jednak niższy rating globalnego emitenta według "S&P" na poziomie A i BBB 88 .
(174) Co więcej, gdy zagraniczne agencje ratingowe, takie jak Standard & Poor's i Moody's, dokonują oceny chińskich obligacji emitowanych za granicą, stosują zazwyczaj podwyższenie ratingu w stosunku do bazowego ratingu kredytowego emitenta w oparciu o szacunkowe strategiczne znaczenie przedsiębiorstwa dla chińskiego rządu oraz istotność wszelkich dorozumianych gwarancji 89 .
(175) Aby uzupełnić tę analizę, w poprzednich sprawach wykazano, że rząd ChRL może również wywierać wpływ na rynek ratingów kredytowych 90 .
(176) Zgodnie z informacjami przekazanymi przez rząd ChRL w poprzednich sprawach na chińskim rynku obligacji działało 14 agencji ratingowych, z których 12 to krajowe agencje ratingowe. Po drugie, dostęp do chińskiego rynku ratingów kredytowych jest ograniczony. Jest to zasadniczo rynek zamknięty, ponieważ rozpoczęcie działalności przez agencje ratingowe wymaga wcześniejszego zatwierdzenia przez Chińską Komisję Papierów Wartościowych ("CSRC") lub LBCh 91 . W połowie 2017 r. LBCh ogłosił, że zagraniczne agencje ratingowe będą mogły pod pewnymi warunkami wystawiać ratingi kredytów na części krajowego rynku obligacji. Niemniej te agencje ratingowe opierają się na chińskich skalach ratingowych i tym samym nie są dokładnie porównywalne z ratingami międzynarodowymi, jak wyjaśniono w motywie 174.
(177) W badaniu przeprowadzonym w 2021 r. przez Allianz Global Investors potwierdzono ustalenia Komisji i stwierdzono, że "chiński system ratingów kredytowych onshore różni się od międzynarodowych konwencji ratingowych. Na przykład obligacje onshore o ratingu AA+ byłyby zazwyczaj oceniane jako »obligacje o wysokiej rentowności« w skali międzynarodowej" 92 .
(178) Ponadto w 2022 r. OECD wskazała, że "niedociągnięcia na rynku ratingów kredytowych, w tym zawyżone ratingi i słabe systemy ostrzegania utrudniają prawidłowy rozwój rynku obligacji" 93 .
(179) Ponadto Komisja ustaliła również 94 , że chiński system ratingów kredytowych nie może być uważany za napędzany wyłącznie przez mechanizmy rynkowe i że działa na zniekształconych zasadach.
(180) Z uwagi na sytuację opisaną w motywach 173-178 Komisja stwierdziła, że chińskie ratingi kredytowe nie umożliwiają wiarygodnego oszacowania ryzyka kredytowego aktywów bazowych. Ratingi te zostały również zniekształcone przez cele polityki promujące kluczowe gałęzie przemysłu o znaczeniu strategicznym takie jak przemysł MAE.
(181) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL stwierdził, że chiński system ratingów kredytowych jest wiarygodny i że ratingi kredytowe przedsiębiorstw należy poddać ponownej ocenie. Rząd ChRL argumentował również, że Komisja arbitralnie oceniła przedsiębiorstwa objęte próbą, chociaż nie posiadała wymaganej wiedzy ani wymaganych certyfikatów oraz nie miała kompleksowego zrozumienia działalności przedsiębiorstw objętych próbą. Ponadto rząd ChRL argumentował, że struktura własności agencji ratingowych działających na rynku chińskim jest bardziej zróżnicowana - coraz większy udział mają w niej międzynarodowe agencje ratingowe takie jak S&P lub Moody's China Limited, co prowadzi do optymalizacji metod ratingowych.
(182) Komisja uznała, że jej ocena ratingu kredytowego przedsiębiorstw objętych próbą nie miała arbitralnego charakteru. Przeciwnie, Komisja postępowała z zachowaniem pełnej przejrzystości i w celu określenia ratingu kredytowego przedsiębiorstw objętych próbą oparła się na szeregu różnych wskaźników finansowych. Komisja uznała również, że zmiany w strukturze rynku w ChRL nie miały wpływu na niedociągnięcia dotyczące chińskiego rynku ratingów kredytowych, jak opisano w motywach 173-180. Na tej podstawie argumenty te zostały odrzucone.
(183) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME stwierdziła, że obecność 14 agencji ratingowych, w tym dwóch agencji zagranicznych, sprawia, że chiński rynek ratingów kredytowych jest prężny i niezależny. Dodała, że stosowanie różnych kategorii ratingu przez chińskie miejscowe agencje ratingowe nie podaje w wątpliwość ich niezależności ani autentyczności wyników ratingu. Argumentowała również, że wniosek Komisji, zgodnie z którym chiński rynek ratingów kredytowych jest "zamknięty", opiera się na nieaktualnych i nieprawidłowo zinterpretowanych dowodach; w szczególności CCCME wskazała, że udział CSRC i LBCh w regulowaniu kwalifikacji instytucji ratingowych jest konieczny do zapewnienia, aby te agencje ratingowe dysponowały niezbędną wiedzą fachową, i odniosła się do usprawnień regulacyjnych uznanych w sprawozdaniu OECD, o którym mowa w motywie 178.
(184) Komisja nie zgodziła się z tymi argumentami. Komisja nie kwestionuje faktu, że na rynku chińskim faktycznie funkcjonują pewne agencje zagraniczne, ale uznała, że odpowiadają one jedynie za "niewielką część ratingów dokonywanych na chińskim rynku ratingu kredytowego" i "opierają się na tych samych skalach ratingowych co chińskie agencje oraz stosują podwyższenie ratingu stosownie do strategicznego znaczenia przedsiębiorstw dla rządu ChRL i dorozumianych gwarancji państwowych" 95 , a zatem nie można ich uznać za niezależne. Ponadto, jeżeli chodzi o rzekomo nieaktualny charakter dowodów przedstawionych przez Komisję, zauważyła ona, że CCCME wybrała najstarsze dowody przedłożone przez Komisję i zignorowała kilka odniesień z lat 2021-2022 wykorzystanych w motywach 177-178, a także odniesienie do dokumentu roboczego służb Komisji dotyczącego znacznych zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej, który został wydany w kwietniu 2024 r. (zob. motyw 179), długo po rozpoczęciu działalności zagranicznych agencji ratingowych w ChRL. Odniesienia te wyraźnie pokazują, że sytuacja na chińskim rynku ratingów kredytowych nie zmieniła się znacząco w okresie objętym dochodzeniem. Jeżeli chodzi o rolę CSRC i LBCh, Komisja nie zakwestionowała sprawozdania OECD ani tego, że rola tych podmiotów obejmuje ocenę kwalifikacji agencji ratingowych. Wydaje się jednak, że rola LBCh nie ogranicza się do przeprowadzenia takiej oceny, ale obejmuje również "nadzorowanie ratingów kredytowych i zarządzanie nimi w całym kraju" zgodnie z art. 3 przejściowych środków zarządzania branżą ratingową opublikowanych wspólnie przez Ludowy Bank Chin, Krajową Komisję Rozwoju i Reform, Ministerstwo Finansów i Chińską Komisję Papierów Wartościowych (zarządzenie [2019] nr 5). W związku z tym argumenty te zostały odrzucone.
3.6.4. Finansowanie preferencyjne: pożyczki
3.6.4.1. Rodzaje kredytów i pożyczek
Kredyty i pożyczki krótko- i długoterminowe
(185) Komisja ustaliła, że przedsiębiorstwa we wszystkich czterech grupach objętych próbą korzystały z kredytów i pożyczek krótkoterminowych i długoterminowych w celu finansowania swojej działalności. Te kredyty i pożyczki były głównie wykorzystywane na bieżącą działalność, potrzeby kapitału obrotowego, na specjalne projekty i inwestycje. Jedna z objętych próbą grup producentów eksportujących korzystała również z długoterminowych kredytów eksportowych.
3.6.4.2. Szczególny charakter
(186) Jak wykazano w motywach 142-147, w kilku dokumentach prawnych, które dotyczą w szczególności przedsiębiorstw w sektorze MAE, wyznaczono instytucje finansowe do udzielania kredytów preferencyjnych dla przemysłu MAE. Z dokumentów tych wynika, że instytucje finansowe zapewniają preferencyjne finansowanie jedynie ograniczonej liczbie przedsiębiorstw lub gałęzi przemysłu, które realizują odpowiednie strategie rządu ChRL. Komisja uznała, że odniesienie do przemysłu przewodów MAE jest wystarczająco jasne, ponieważ sektor ten jest identyfikowany na podstawie nazwy lub odniesienia do produktu, który wytwarza, lub grupy przemysłu, do której należy. Ponadto jeden z objętych próbą producentów eksportujących skorzystał z pożyczki udzielonej przez China Development Bank, który wspiera "projekty w kluczowych sektorach uznanych przez państwo". Zatem fakt, że rząd ChRL wspiera ograniczoną grupę promowanych sektorów, w tym przemysł MAE, powoduje, że dane subsydium ma szczególny charakter.
3.6.4.3. Obliczanie kwoty subsydiów
(187) Komisja obliczyła kwotę subsydium stanowiącego podstawę środków wyrównawczych w oparciu o korzyść przyznaną odbiorcom w okresie objętym dochodzeniem. Zgodnie z art. 6 lit. b) rozporządzenia podstawowego korzyść przyznana odbiorcom stanowi różnicę między kwotą odsetek, które przedsiębiorstwo zapłaciło od pożyczki preferencyjnej, a kwotą, którą zapłaciłoby za porównywalną pożyczkę komercyjną, jaką mogłoby uzyskać na rynku.
(188) Jak wyjaśniono w sekcjach 3.6.1 i 3.6.2 powyżej, kredyty udzielane przez chińskie instytucje finansowe odzwierciedlają istotną interwencję rządu i nie odzwierciedlają oprocentowania, jakie można zwykle uzyskać na funkcjonującym rynku.
(189) Grupy przedsiębiorstw objęte próbą różniły się pod względem ogólnej sytuacji finansowej. Każda z nich korzystała w okresie objętym dochodzeniem z różnych rodzajów kredytów i pożyczek różniących się pod względem terminu zapadalności, zabezpieczenia, gwarancji i innych warunków. Z tych dwóch powodów każdemu przedsiębiorstwu przysługiwało średnie oprocentowanie ustalane w oparciu o zbiór otrzymanych kredytów i pożyczek.
(190) Komisja oceniła indywidualnie sytuację finansową każdej objętej próbą grupy producentów eksportujących w celu odzwierciedlenia tej specyfiki. W tej kwestii Komisja przyjęła metodykę obliczeń stosowaną w odniesieniu do finansowania preferencyjnego poprzez kredyty, wypracowaną w trakcie dochodzenia antysubsydyjnego dotyczącego folii aluminiowej do dalszego przetwarzania pochodzącej z ChRL, jak również dochodzenia antysubsydyjnego dotyczącego wyrobów płaskich ze stali walcowanych na gorąco pochodzących z ChRL, dochodzeń antysubsydyjnych dotyczących opon pochodzących z ChRL, niektórych tkanin z włókna szklanego tkanych lub zszywanych pochodzących z ChRL, przewodów światłowodowych pochodzących z ChRL oraz nowych pojazdów elektrycznych o napędzie akumulatorowym przeznaczonych do transportu osób pochodzących z ChRL 96 , jak wyjaśniono w motywach poniżej. W rezultacie Komisja obliczyła, indywidualnie dla każdego przypadku, korzyść wynikającą z praktyk preferencyjnego finansowania poprzez kredyty i pożyczki dla objętej próbą grupy producentów eksportujących i przyporządkowała taką korzyść produktowi objętemu dochodzeniem.
1) Grupa Sinoboom
(191) Jak wspomniano w motywie 90, chińskie instytucje finansowe udzielające kredytu nie przedłożyły żadnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, które mogłyby wyjaśnić przeprowadzoną ocenę zdolności kredytowej. W celu ustalenia korzyści Komisja musiała ocenić, czy kredyty i pożyczki przyznane grupie Sinoboom miały oprocentowanie na poziomie rynkowym.
(192) Według sprawozdania finansowego grupy Sinoboom za rok obrachunkowy 2023 sytuacja finansowa grupy charakteryzowała się ogólną rentownością z marżą zysku wynoszącą 12 %.
(193) Grupa Sinoboom korzystała z zobowiązań krótko- i długoterminowych w celu finansowania swojej działalności operacyjnej. Komisja dokonała oceny płynności krótkoterminowej oraz wypłacalności długoterminowej grupy.
(194) Jeżeli chodzi o płynność krótkoterminową, grupa przedstawiła średni wskaźnik kapitału obrotowego na poziomie 1,44 w OD. Chociaż aktywa obrotowe spółki mieszczą się w dopuszczalnym przedziale, ich poziom nie jest zbyt wysoki. Sugeruje to, że chociaż przedsiębiorstwo co do zasady jest w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań krótkoterminowych, jego poziom płynności jest jedynie marginalnie odpowiedni. W przypadku nieoczekiwanej presji finansowej przedsiębiorstwo może mieć trudności z utrzymaniem działalności operacyjnej i może być zmuszone do zbycia aktywów lub zwiększenia poziomu zadłużenia. Aby zapewnić stabilność finansową w obliczu zmienności rynku lub nieprzewidzianych zdarzeń, poziom płynności przedsiębiorstwa powinien być solidniejszy.
(195) Jeżeli chodzi o wypłacalność, stosunek kapitału obcego do kapitału własnego przedsiębiorstwa wynoszący 1,98 wskazuje na znaczący udział finansowania dłużnego w jego strukturze kapitałowej. Przedsiębiorstwo jest niemal dwukrotnie bardziej zależne od pożyczonych środków niż od kapitału własnego, co wskazuje na istnienie znacznego ryzyka finansowego. W świetle tak wysokiego poziomu wykorzystania dźwigni finansowej przedsiębiorstwo jest narażone na skutki wzrostu stóp procentowych lub pogorszenia koniunktury gospodarczej ze względu na ograniczoną zdolność do obsługi zadłużenia. Duży udział finansowania dłużnego zwiększa ryzyko niewypłacalności, zwłaszcza w przypadku spowolnienia wzrostu dochodów lub rentowności. Ten poziom dźwigni budzi poważne obawy, ponieważ może zagrozić kondycji finansowej przedsiębiorstwa.
(196) Komisja uznała, że ogólna sytuacja finansowa grupy odpowiada ratingowi BB. Zgodnie z definicjami ratingu kredytowego opracowanymi przez agencję Standard & Poor's dłużnik o ratingu BB nadal jest w stanie wywiązać się z zobowiązań finansowych w stabilnych warunkach. Niekorzystne warunki biznesowe, finansowe lub gospodarcze mogą jednak osłabić zdolność lub gotowość dłużnika do wywiązywania się ze swoich zobowiązań finansowych. Uznaje się zatem, że ten poziom odniesienia jest adekwatny do odzwierciedlenia wysokiego poziomu zadłużenia grupy oraz istotnej roli dźwigni finansowej w modelu finansowania jej działalności.
(197) Premię oczekiwaną w przypadku obligacji emitowanych przez firmy o ratingu BB zastosowano następnie do referencyjnej stopy procentowej LBCh, a po dniu 20 sierpnia 2019 r. do podstawowej stopy procentowej ogłoszonej przez NIFC w celu określenia stawki rynkowej.
(198) Wysokość tej marży ustalono poprzez obliczenie względnego spreadu między indeksami obligacji korporacyjnych ocenionych w USA na AA a indeksami obligacji korporacyjnych ocenionych w USA na BB, opierając się na danych agencji Bloomberg dotyczących sektorów przemysłowych. Obliczony w ten sposób względny spread dodano następnie do referencyjnej stopy procentowej ogłoszonej przez LBCh lub, po 20 sierpnia 2019 r., do podstawowej stopy procentowej ogłoszonej przez NIFC, w dniu udzielenia kredytu i na ten sam okres co przedmiotowy kredyt. Działania te przeprowadzono indywidualnie dla każdej pożyczki i leasingu finansowego udzielonych przedsiębiorstwu.
2) Grupa Zoomlion
(199) Komisja odnotowała, że w 2021 r. agencja ratingowa Fitch przyznała grupie Zoomlion rating B. Komisja zgodziła się z tym ratingiem, ponieważ jest on zgodny z profilem finansowym przedsiębiorstwa ocenionym na podstawie sprawozdań finansowych za okres objęty dochodzeniem.
(200) Ponieważ instytucje kredytowe nie udzieliły żadnych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, które mogłyby wyjaśnić przeprowadzoną ocenę zdolności kredytowej, w celu ustalenia korzyści Komisja musiała ocenić, czy kredyty i pożyczki przyznane grupie Zoomlion miały oprocentowanie na poziomie rynkowym.
(201) Według własnego sprawozdania finansowego grupy Zoomlion za rok 2023 ogólna sytuacja finansowa tego przedsiębiorstwa przedstawiała się korzystnie z marżą zysku w wysokości około 8 %. Poziom rentowności Zoomlion jest rozsądny, ale dość skromny w porównaniu ze średnią dla przedsiębiorstw w sektorze i może ograniczać zdolność grupy do reinwestowania i zarządzania wahaniami koniunktury.
(202) Grupa korzystała ze zobowiązań krótko- i długoterminowych w celu finansowania swojej działalności operacyjnej. Komisja dokonała oceny płynności krótkoterminowej oraz wypłacalności długoterminowej przedsiębiorstwa.
(203) Jeśli chodzi o płynność krótkoterminową, Komisja wykorzystała wskaźnik kapitału obrotowego. Wskaźnik ten te mierzy zdolność przedsiębiorstwa do spłaty zobowiązań krótkoterminowych, w tym zadłużenia krótkoterminowego.
(204) W okresie objętym dochodzeniem wskaźnik kapitału obrotowego przedsiębiorstwa wynosił 1,17. Sugeruje to, że jego płynność jest odpowiednia, ale niepewna, ponieważ wskaźnik ten jest jedynie nieznacznie wyższy od dopuszczalnego progu. Wskazuje to również, że chociaż przedsiębiorstwo jest w stanie wywiązać się z zobowiązań krótkoterminowych z wykorzystaniem aktywów obrotowych, może doświadczyć trudności w przypadku wszelkiego nieoczekiwanego zwiększenia zobowiązań lub spowolnienia konwersji aktywów. Biorąc pod uwagę ten wskaźnik płynności krótkoterminowej, Komisja stwierdziła, że stan płynności krótkoterminowej przedmiotowego przedsiębiorstwa jest niestabilny.
(205) Komisja oparła długoterminową ocenę ryzyka wypłacalności na wskaźniku zadłużenia. Wskaźnik ten mierzy zdolność przedsiębiorstwa do wywiązywania się z długoterminowych zobowiązań dłużnych. Jest on wykorzystywany przez kredytodawców i inwestorów nabywających obligacje przy ocenie wiarygodności kredytowej przedsiębiorstwa.
(206) Wskaźnik zadłużenia jest miarą wysokości zobowiązań, w szczególności zobowiązania długoterminowego. Wskaźnik wynoszący 1,93 wskazuje na duży udział finansowania dłużnego, co znacznie zwiększa ryzyko finansowe, na które jest narażone przedsiębiorstwo. Wysoki poziom dźwigni finansowej oznacza, że przedsiębiorstwo jest narażone na trudności w wypełnianiu zobowiązań dłużnych, zwłaszcza w okresach ograniczonych przychodów lub wzrostu stóp procentowych. Tak wysoki udział kapitału obcego uwypukla potrzebę posiadania bardziej zrównoważonej struktury kapitałowej.
(207) Efektywność przedsiębiorstwa pod względem wykorzystania aktywów nie sprzyja wysokiemu ratingowi kredytowemu. Wskaźnik rotacji majątku wynoszący 0,3 wskazuje na to, że przedsiębiorstwo generuje jedynie 0,30 CNY w przychodach dla każdy 1 CNY aktywów, co odzwierciedla niezadowalające wyniki w zakresie wykorzystania zasobów. Podobnie niska stopa zwrotu z aktywów (ROA) na poziomie 2,77 % sugeruje, że przedsiębiorstwo nie uzyskuje znaczącej wartości z dokonywanych inwestycji. Wskaźniki te sugerują nieefektywne zarządzanie aktywami, które ogranicza zdolność przedsiębiorstwa do generowania przychodów i zysków.
(208) Dlatego też, biorąc pod uwagę problemy z płynnością, wypłacalnością i efektywności opisane w motywach 202-207, Komisja uznała, że sytuacja finansowa przedsiębiorstwa była niestabilna, a z punktu widzenia potencjalnych kredytodawców i inwestorów posiadało profil wysokiego ryzyka.
(209) Komisja uznała, że ogólna sytuacja finansowa grupy odpowiada ratingowi B, który nie kwalifikuje się jako "rating na poziomie inwestycyjnym".
(210) W oparciu o publicznie dostępne dane w serwisie Bloomberga Komisja wykorzystała jako poziom referencyjny premię oczekiwaną w przypadku obligacji emitowanych przez firmy o ratingu B, którą zastosowano do stopy referencyjnej LBCh, a po dniu 20 sierpnia 2019 r. do podstawowej stopy procentowej ogłaszanej przez NIFC 97 w celu określenia stawki rynkowej.
(211) Wysokość tej marży ustalono poprzez obliczenie względnego spreadu między indeksami obligacji korporacyjnych ocenionych w USA na AA a indeksami obligacji korporacyjnych ocenionych w USA na B, opierając się na danych agencji Bloomberg dotyczących sektorów przemysłowych. Obliczony w ten sposób względny spread dodano następnie do referencyjnej stopy procentowej publikowanej przez LBCh lub, po 20 sierpnia 2019 r., do podstawowej stopy procentowej publikowanej przez NIFC, w dniu udzielenia kredytu 98 i na ten sam okres co przedmiotowy kredyt. Działania te przeprowadzono indywidualnie w odniesieniu do każdego kredytu i pożyczki udzielonych grupie przedsiębiorstw.
(212) W odniesieniu do kredytów denominowanych w obcej walucie ma zastosowanie taka sama sytuacja dotycząca zakłóceń rynku i braku ważnych ratingów kredytowych, gdyż kredyty te są również przyznawane przez te same chińskie instytucje finansowe. W związku z tym, podobnie jak w poprzednich postępowaniach, w celu określenia odpowiedniego poziomu referencyjnego wykorzystano obligacje korporacyjne o odpowiednim nominale ocenione na B i wyemitowane w okresie objętym dochodzeniem.
(213) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa Zoomlion twierdziła, że analiza wskaźników finansowych nie uzasadnia niższego ratingu kredytowego niż rating takich przedsiębiorstw jak grupa Dingli i grupa Sinoboom. Po przeprowadzeniu starannej analizy porównawczej sytuacji poszczególnych przedsiębiorstw objętych próbą Komisja potwierdziła swoją ocenę, uznając, że w porównaniu z pozostałymi przedsiębiorstwami objętymi próbą wyniki osiągane przez grupę Zoomlion były przeważnie niezadowalające.
3) Grupa Dingli
(214) Jak wspomniano w motywie 90, chińskie instytucje finansowe udzielające kredytu nie przekazały żadnej oceny zdolności kredytowej. W celu ustalenia korzyści Komisja musiała zatem ocenić, czy kredyty przyznane grupie Dingli miały oprocentowanie na poziomie rynkowym.
(215) Jak wynika ze sprawozdań finansowych grupy za 2023 r., grupa Dingli odnotowała wysoki poziom rentowności i sytuację finansową charakteryzującą się solidnym wzrostem i wysoką marżą zysku (8-13 %).
(216) Grupa Dingli korzystała ze zobowiązań krótko- i długoterminowych w celu finansowania swojej działalności operacyjnej. Komisja dokonała oceny płynności krótkoterminowej oraz wypłacalności długoterminowej grupy.
(217) W odniesieniu do płynności krótkoterminowej biorąc pod uwagę łączną sytuację różnych podmiotów Dingli, prawdopodobne jest, że przedsiębiorstwo mogłoby odnieść korzyści ze zmiennego poziomu płynności. Wskaźnik kapitału obrotowego Dingli Machinery jest wysoki i wynosi ponad 2, co odzwierciedla solidną zdolność do pokrycia zobowiązań krótkoterminowych. Niemniej jednak wskaźnik kapitału obrotowego Dingli Leasing wynoszący mniej niż 1,2 wskazuje jedynie na umiarkowaną zdolność do wywiązania się z zobowiązań krótkoterminowych. Średnia wskaźników kapitału obrotowego obu przedsiębiorstw prawdopodobnie plasowałaby się między tymi dwoma wartościami, co sugeruje, że chociaż krótkoterminowa stabilność finansowa jest ogólnie akceptowalna, podmiot skonsolidowany musiałby starannie zarządzać płynnością, aby uniknąć potencjalnych napięć finansowych.
(453) powyżej.
(218) Jeżeli chodzi o zobowiązania długoterminowe, może wystąpić wysoki poziom dźwigni w wymiarze grupy ze względu na wysoki stosunek kapitału obcego do kapitału własnego Dingli Leasing wynoszący ponad 2,8, podczas gdy zachowawczy wskaźnik Dingli Machinery wynoszący mniej niż 0,7 zmniejsza ogólne ryzyko finansowe. Łączny stosunek kapitału obcego do kapitału własnego prawdopodobnie byłby umiarkowany, ale pozostawałby w górnym przedziale, odzwierciedlając wysoki stopień wykorzystania kapitału obcego. Stwarza to potencjalne zagrożenia, zwłaszcza w niepewnych warunkach gospodarczych.
(219) Z punktu widzenia efektywności wskaźnik rotacji majątku Dingli Machinery wynoszący poniżej 0,5 jest niski i wskazuje na pewien stopień nieefektywności, podczas gdy wskaźnik rotacji majątku Dingli Leasing wynoszący poniżej 0,15 jest bardzo niski, co pokazuje, że przedsiębiorstwo generuje bardzo niewielkie przychody w przeliczeniu na jednostkę aktywów. Wskazuje to na łączną nieefektywność wykorzystania aktywów w obu przedsiębiorstwach. Przedsiębiorstwo będzie musiało skupić się na optymalizacji działalności operacyjnej, upłynnieniu zbędnych aktywów lub udoskonaleniu strategii operacyjnych w celu poprawy rentowności.
(220) Komisja uznała, że ogólna sytuacja finansowa grupy odpowiada ratingowi BB. Zgodnie z definicjami ratingu kredytowego opracowanymi przez agencję Standard & Poor's dłużnik o ratingu BB nadal jest w stanie wywiązać się z zobowiązań finansowych w stabilnych warunkach. Niekorzystne warunki biznesowe, finansowe lub gospodarcze mogą jednak osłabić zdolność lub gotowość dłużnika do wywiązywania się ze swoich zobowiązań finansowych. Uznaje się zatem, że ten poziom odniesienia jest adekwatny do odzwierciedlenia wysokiego poziomu zadłużenia grupy oraz istotnej roli dźwigni finansowej w modelu finansowania jej działalności.
(221) Premię oczekiwaną w przypadku obligacji emitowanych przez firmy o ratingu BB zastosowano następnie do referencyjnej stopy procentowej LBCh, a po dniu 20 sierpnia 2019 r. do podstawowej stopy procentowej ogłoszonej przez NIFC w celu określenia stawki rynkowej.
(222) Wysokość tej marży ustalono poprzez obliczenie względnego spreadu między indeksami obligacji korporacyjnych ocenionych w USA na AA a indeksami obligacji korporacyjnych ocenionych w USA na BB, opierając się na danych agencji Bloomberg dotyczących sektorów przemysłowych. Obliczony w ten sposób względny spread dodano następnie do referencyjnej stopy procentowej ogłoszonej przez LBCh lub, po 20 sierpnia 2019 r., do podstawowej stopy procentowej ogłoszonej przez NIFC, w dniu udzielenia kredytu i na ten sam okres co przedmiotowy kredyt. Działania te przeprowadzono indywidualnie dla każdej pożyczki i leasingu finansowego udzielonych przedsiębiorstwu.
(223) W odniesieniu do kredytów denominowanych w obcej walucie w ChRL ma zastosowanie taka sama sytuacja dotycząca zakłóceń rynku i braku ważnych ratingów kredytowych, gdyż kredyty i pożyczki te są również przyznawane przez te same chińskie instytucje finansowe. W związku z tym, podobnie jak w poprzednich postępowaniach, w celu określenia odpowiedniego poziomu referencyjnego wykorzystano obligacje korporacyjne o odpowiednim nominale ocenione na BB i wyemitowane w okresie objętym dochodzeniem.
4) JLG
(224) Jak wspomniano w motywie 90, chińskie instytucje finansowe udzielające kredytu nie przekazały żadnej oceny zdolności kredytowej. W celu ustalenia korzyści Komisja musiała zatem ocenić, czy kredyty przyznane grupie JLG miały oprocentowanie na poziomie preferencyjnym.
(225) Jak wynika ze sprawozdań finansowych grupy za 2023 r., JLG odnotowała niski poziom rentowności (poniżej 3 %) i niską stopę zwrotu z aktywów.
(226) JLG korzystała ze zobowiązań krótko- i długoterminowych w celu finansowania swojej działalności operacyjnej. Komisja dokonała oceny płynności krótkoterminowej oraz wypłacalności długoterminowej grupy.
(227) Jeżeli chodzi o płynność krótkoterminową, grupa przedstawiła średni wskaźnik kapitału obrotowego na poziomie 1,40 w OD. Chociaż aktywa obrotowe spółki mieszczą się w dopuszczalnym przedziale, ich poziom nie jest zbyt wysoki. Sugeruje to, że chociaż przedsiębiorstwo co do zasady jest w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań krótkoterminowych, jego poziom płynności jest jedynie marginalnie odpowiedni. W przypadku nieoczekiwanej presji finansowej przedsiębiorstwo może mieć trudności z utrzymaniem działalności operacyjnej i może być zmuszone do zbycia aktywów lub zwiększenia poziomu zadłużenia. Aby zapewnić stabilność finansową w obliczu zmienności rynku lub nieprzewidzianych zdarzeń, poziom płynności przedsiębiorstwa powinien być solidniejszy.
(228) Jeżeli chodzi o wypłacalność, stosunek kapitału obcego do kapitału własnego przedsiębiorstwa wynoszący 2,19 sugeruje znaczący udział finansowania dłużnego w jego strukturze kapitałowej. Do finansowania działalności operacyjnej przedsiębiorstwo korzysta z zobowiązań dwukrotnie większych niż wykorzystywany w tym celu kapitał własny, co naraża je na znaczne ryzyko finansowe. W świetle tak wysokiego poziomu wykorzystania dźwigni finansowej przedsiębiorstwo jest narażone na skutki wzrostu stóp procentowych lub pogorszenia koniunktury gospodarczej ze względu na ograniczoną zdolność do obsługi zadłużenia. Duży udział finansowania dłużnego zwiększa ryzyko niewypłacalności, zwłaszcza w przypadku spowolnienia wzrostu dochodów lub rentowności. Ten poziom dźwigni budzi poważne obawy, ponieważ może zagrozić kondycji finansowej przedsiębiorstwa.
(229) Komisja uznała, że ogólna sytuacja finansowa grupy odpowiada ratingowi B. Dłużnik o ratingu B nadal jest w stanie wywiązać się z zobowiązań finansowych w stabilnych warunkach. Niekorzystne warunki biznesowe, finansowe lub gospodarcze mogą jednak osłabić zdolność lub gotowość dłużnika do wywiązywania się ze swoich zobowiązań finansowych. Uznaje się zatem, że ten poziom odniesienia jest adekwatny do odzwierciedlenia wysokiego poziomu zadłużenia grupy, istotnej roli dźwigni finansowej w modelu finansowania jej działalności oraz jej niskiej płynności i rentowności.
(230) Premię oczekiwaną w przypadku obligacji emitowanych przez firmy o ratingu B zastosowano następnie do referencyjnej stopy procentowej LBCh, a po dniu 20 sierpnia 2019 r. do podstawowej stopy procentowej ogłoszonej przez NIFC w celu określenia stawki rynkowej.
(231) Wysokość tej marży ustalono poprzez obliczenie względnego spreadu między indeksami obligacji korporacyjnych ocenionych w USA na AA a indeksami obligacji korporacyjnych ocenionych w USA na B, opierając się na danych agencji Bloomberg dotyczących sektorów przemysłowych. Obliczony w ten sposób względny spread dodano następnie do referencyjnej stopy procentowej ogłoszonej przez LBCh lub, po 20 sierpnia 2019 r., do podstawowej stopy procentowej ogłoszonej przez NIFC, w dniu udzielenia kredytu i na ten sam okres co przedmiotowy kredyt. Działania te przeprowadzono indywidualnie dla każdej pożyczki i leasingu finansowego udzielonych przedsiębiorstwu.
3.6.4.4. Wnioski dotyczące finansowania preferencyjnego: pożyczki
(232) Komisja ustaliła, że wszystkie objęte próbą grupy producentów eksportujących korzystały z finansowania preferencyjnego w postaci kredytów i pożyczek w okresie objętym dochodzeniem. W świetle istnienia wkładu finansowego, korzyści dla producentów eksportujących oraz szczególnego charakteru Komisja uznała preferencyjne finansowanie poprzez kredyty i pożyczki za subsydium stanowiące podstawę środków wyrównawczych.
(233) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME twierdziła, że poziom referencyjny zastosowany przez Komisję do obliczenia korzyści i kwoty subsydiów był nieprawidłowy. Po pierwsze, CCCME argumentowała, że Komisja nie powinna była zastosować poziomu referencyjnego spoza granic kraju, ponieważ rzekomo nie wykazała braku aktualnych warunków rynkowych, o których mowa w art. 6 lit. d) rozporządzenia podstawowego. Twierdziła również, że Komisja nie wyjaśniła, w jaki sposób zapewniła, aby spread między indeksami obligacji korporacyjnych ocenionymi w USA w wystarczającym stopniu odzwierciedlał warunki rynkowe panujące w Chinach, gdzie objęci próbą producenci podestów ruchomych przejezdnych uzyskali finansowanie. Po drugie, rząd ChRL twierdził, że Komisja powinna była zastosować spread bezwzględny, a nie względny, ponieważ spread bezwzględny wystarczająco uwzględnia ekspozycję na ryzyko między obligacjami korporacyjnymi o różnych ratingach kredytowych. CCCME argumentowała również, że Komisja nie wyjaśniła, dlaczego zastosowanie spreadu względnego było bardziej odpowiednie niż zastosowanie spreadu bezwzględnego, ani w jaki sposób podstawowa stopa procentowa była równoważna stopie procentowej ratingu AA.
(234) Komisja uznała, że wykazała, iż w ChRL nie istniały żadne aktualne warunki rynkowe, a w związku z tym nie mogła obliczyć odpowiedniego poziomu referencyjnego na podstawie warunków mających zastosowanie w ChRL. W tym kontekście Komisja odniosła się do wniosków wyciągniętych w sekcjach 3.6.1.4, 3.6.1.5 i 3.6.2, w których wykazała, że rząd ChRL opiera się na ramach normatywnych w celu sprawowania znaczącej kontroli nad bankami komercyjnymi będącymi własnością państwa i prywatnymi bankami komercyjnymi, które realizują politykę rządu, zapewniając finansowanie podmiotom gospodarczym w ChRL. Ponadto należy przypomnieć, że żaden z banków komercyjnych, który udostępnił finansowanie producentom objętym próbą, nie współpracował w ramach dochodzenia, a zatem Komisja nie mogła uzyskać dostępu do informacji dotyczących producentów podestów ruchomych przejezdnych ani innych sektorów, niepromowanych przez władze ChRL.
(235) Wobec braku współpracy ze strony jakiejkolwiek chińskiej instytucji finansowej Komisja musiała zastosować poziom referencyjny spoza granic kraju. Komisja uznała, że rynek USA ma podobną wielkość i oferuje dostępne reprezentatywne dane statystyczne dotyczące obligacji o różnych ratingach kredytowych. Komisja zauważyła również, że żadna z zainteresowanych stron nie zaproponowała alternatywnego pozapaństwowego poziomu referencyjnego, który byłby prawidłowy w tym zakresie.
(236) Jeżeli chodzi o zastosowanie spreadu względnego, Komisja po pierwsze wskazała, że banki komercyjne zazwyczaj stosują marżę wyrażoną w ujęciu bezwzględnym, a po drugie, że praktyka ta wydaje się wynikać głównie ze względów praktycznych, ponieważ stopa procentowa ostatecznie jest liczbą bezwzględną. Liczba bezwzględna odzwierciedlała jednak ocenę ryzyka, która opierała się na ocenie względnej. Jak ustalono w poprzednich dochodzeniach, ocena względna oznacza, że ryzyko niewykonania zobowiązania przez przedsiębiorstwo o ratingu BB jest o X % bardziej prawdopodobne niż ryzyko niewykonania zobowiązania przez rząd lub przedsiębiorstwo wolne od ryzyka. Względny spread odzwierciedla zmiany w warunkach rynkowych, które nie są uwzględniane, jeżeli obserwowany jest bezwzględny spread 99 . Po drugie, stopy procentowe odzwierciedlają nie tylko profil ryzyka konkretnego przedsiębiorstwa, ale także profile ryzyka kraju i ryzyka walutowego. Względny spread odzwierciedla zatem zmiany w warunkach rynkowych, które nie są uwzględniane w przypadku kierowania się bezwzględnym spreadem. Często, jak ma to miejsce w omawianej sprawie, ryzyko kraju i ryzyko walutowe zmieniają się z biegiem czasu, a zmiany te są różne w różnych krajach. W związku z tym stopy wolne od ryzyka różnią się znacznie na przestrzeni czasu i czasami są niższe w USA, a czasami w Chinach. Różnice te wiążą się z takimi czynnikami, jak odnotowany i spodziewany wzrost PKB, nastroje gospodarcze i poziom inflacji. Zważywszy, że stopa wolna od ryzyka zmienia się z biegiem czasu, ten sam nominalny bezwzględny spread może oznaczać bardzo różną ocenę ryzyka. Z perspektywy inwestora względny spread jest zatem lepszym wskaźnikiem, ponieważ odzwierciedla wielkość wynagrodzenia za ryzyko oraz sposób, w jaki wpływa na nią podstawowy poziom stóp procentowych. Po trzecie, względny spread jest również neutralny wobec krajów. Na przykład, jeżeli stopa wolna od ryzyka w USA jest niższa od stopy wolnej od ryzyka w Chinach, metoda ta doprowadzi do wyższych bezwzględnych marż. Jeżeli natomiast stopa wolna od ryzyka w Chinach jest niższa od stopy wolnej od ryzyka w USA, metoda ta doprowadzi do niższych bezwzględnych marż.
(237) Jeżeli chodzi o stosowanie podstawowej stopy procentowej jako punktu wyjścia, jak przewidziano w motywie 156 i jak przyznał rząd ChRL, stopa ta odpowiadała najbardziej preferencyjnemu oprocentowaniu kredytów oferowanemu przez bank komercyjny jego głównym klientom 100 . Na tej podstawie powyższe argumenty zostały odrzucone.
(238) Po ujawnieniu ostatecznych i dodatkowych ustaleń grupa Zoomlion twierdziła, że Komisja błędnie obliczyła kwotę korzyści w odniesieniu do odsetek z tytułu kredytów i akceptów bankowych - w ujęciu 360 dni, a nie 365 dni. Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ przyjęcie 360 dni stanowi standardową praktykę obliczeniową instytucji finansowych 101 . Na tej podstawie powyższy argument został odrzucony.
(239) Stopy subsydiowania ustalone w odniesieniu do finansowania preferencyjnego poprzez kredyty i pożyczki w okresie objętym dochodzeniem na rzecz grup przedsiębiorstw objętych próbą wyniosły:
Finansowanie preferencyjne: pożyczki
Nazwa przedsiębiorstwa | Stopa subsydiowania |
Grupa Dingli | 0,62 % |
Grupa JLG | 0,01 % |
Grupa Hunan Sinoboom | 0,28 % |
Grupa Zoomlion | 1,71 % |
3.6.5. Finansowanie preferencyjne: pozostałe rodzaje finansowania
3.6.5.1. Linie kredytowe
(240) Celem linii kredytowej jest ustanowienie limitu kredytu, który przedsiębiorstwo może wykorzystać w dowolnym momencie, aby sfinansować bieżące operacje, tym samym sprawiając, że finansowanie kapitału obrotowego jest elastyczne i natychmiast dostępne w razie potrzeby. Umowy w sprawie linii kredytowej udzielone grupom objętym próbą odnoszą się do różnych form finansowania dostępnych dla przedsiębiorstw podpisujących takie umowy, które obejmują wszystkie rodzaje finansowania krótkoterminowego, takie jak kredyty i pożyczki krótkoterminowe, akcepty bankowe, akredytywy itp. Ponadto według literatury finansowej linie kredytowe są również w większości przypadków powszechne w gospodarkach rynkowych. Na przykład stanowią one ponad 80 % finansowania bankowego udzielanego amerykańskim przedsiębiorstwom publicznym 102 . Ponadto w Kanadzie, gdzie akcepty bankowe stanowią bezpośrednią i bezwarunkową odpowiedzialność banku przyjmującego (jak ma to miejsce w Chinach), banki akceptowałyby zwykle jedynie akcepty bankowe pobierane od kredytobiorców korporacyjnych, którzy posiadają ustaloną linię kredytową w tym banku 103 . W związku z tym Komisja uznała, że co do zasady wszelkie krótkoterminowe finansowanie przedsiębiorstw objętych próbą, takie jak kredyty i pożyczki krótkoterminowe, akcepty bankowe itd., powinno mieć pokrycie w instrumentach linii kredytowej 104 .
(241) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME twierdziła, że istnienie linii kredytowej nie jest warunkiem wstępnym, od którego zależy możliwość zaciągania pożyczek krótkoterminowych. W swoich uwagach powołała się na niższą stopę finansowania bankowego mającą zastosowanie do przedsiębiorstw hiszpańskich.
(242) Komisja uznała, że sytuacja rynku hiszpańskiego nie jest reprezentatywna i że dane statystyczne dotyczące rynku USA, który jest większy i bardziej porównywalny z rynkiem chińskim, są bardziej odpowiednie. Tak czy inaczej, poprzednie i bieżące dochodzenia wykazały, że chińskie podmioty gospodarcze wykorzystują takie linie kredytowe do uzyskania finansowania.
a) Ustalenia wynikające z dochodzenia
(243) Komisja ustaliła, że chińskie instytucje finansowe zapewniły linie kredytowe każdej grupie objętej próbą w związku z zapewnieniem finansowania. Obejmowały one umowy ramowe, na podstawie których bank zezwalał przedsiębiorstwom objętym próbą na wykorzystanie różnych instrumentów dłużnych, takich jak m.in. pożyczki obrotowe, akcepty bankowe i inne formy finansowania handlu w określonej kwocie maksymalnej.
(244) Jak wspomniano w motywie 240 powyżej, całość krótkoterminowego finansowania powinna mieć pokrycie w linii kredytowej. W związku z tym, aby ustalić, czy całość krótkoterminowego finansowania miała pokrycie w linii kredytowej, Komisja porównała kwotę linii kredytowych dostępną dla współpracujących przedsiębiorstw w okresie objętym dochodzeniem z kwotą krótkoterminowego finansowania wykorzystanego przez te przedsiębiorstwa w tym samym okresie. W przypadku gdy kwota finansowania krótkoterminowego przekraczała limit linii kredytowej, Komisja zwiększała kwotę istniejącej linii kredytowej o kwotę rzeczywiście wykorzystaną przez producentów eksportujących poza limitem linii kredytowej.
b) Korzyść
(245) W normalnych warunkach rynkowych linie kredytowe podlegałyby tzw. opłacie "administracyjnej" lub "za zaangażowanie", by zrekompensować bankowi jego koszty i ryzyko w chwili otwarcia linii kredytowej, a także opłacie pobieranej co roku za przedłużenie ważności linii kredytowych 105 . Opłaty te pokrywają koszty administracyjne, takie jak koszty rozpatrzenia wniosku i przeprowadzania kontroli bezpieczeństwa, ale również koszty wynikające z wymogów ostrożnościowych nałożonych na banki, ponieważ kapitał zadeklarowany w ramach
linii kredytowej zmniejsza współczynniki kapitałowe banku, które bank musi utrzymywać, aby zapewnić ochronę przed ryzykiem systemowym. Komisja ustaliła jednak, że wszystkie grupy przedsiębiorstw objęte próbą skorzystały z linii kredytowych przyznanych nieodpłatnie. W związku z tym badanym grupom przedsiębiorstw przyznano korzyść w rozumieniu art. 6 lit. d) rozporządzenia podstawowego.
(246) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME twierdziła, że opłaty przygotowawcze i opłaty za odnowienie nie zawsze mają zastosowanie do dużych przedsiębiorstw, takich jak producenci podestów ruchomych przejezdnych, które pozostają w stosunkach biznesowych z dużymi bankami. Dokładniej rzecz ujmując, twierdziła, że opłaty takie są zazwyczaj przedmiotem dwustronnych negocjacji. W tym względzie CCCME powołała się na strony internetowe niektórych banków, wspominające o "uzgodnieniu" lub "dyskusji" na temat należnej opłaty. CCCME przyznała jednak, że nie była w stanie przedstawić dowodów potwierdzających wysokość takich wynegocjowanych opłat ze względu na poufność umów w sprawie linii kredytowych. W związku z tym Komisja nie mogła uznać tego argumentu za uzasadniony, a tym samym został on odrzucony.
c) Szczególny charakter
(247) Jak wspomniano w motywie 144, zgodnie z decyzją nr 40 instytucje finansowe udzielają wsparcia kredytowego promowanym sektorom.
(248) Komisja uznała, że ponieważ linie kredytowe są nierozerwalnie związane ze wszystkimi rodzajami finansowania krótkoterminowego udzielanego przedsiębiorstwom objętym próbą, należy je uznać za formę preferencyjnego wsparcia finansowego udzielanego przez instytucje finansowe promowanym sektorom przemysłu, takim jak sektor MAE. Jak określono w sekcji 3.3 powyżej, sektor MAE należy do promowanych sektorów przemysłu i w związku z tym kwalifikuje się do wszelkiego możliwego wsparcia finansowego.
(249) CCCME twierdziła, że żaden chiński podmiot gospodarczy nie uiścił jakiejkolwiek opłaty przygotowawczej ani opłaty za odnowienie, i w związku z tym uznała, że system ten nie jest specyficzny dla sektora MAE.
(250) Po pierwsze, Komisja zauważyła, że na stronie internetowej Banku Chin wspomina się o pobieraniu opłat za istnienie linii kredytowych 106 . Po drugie, Komisja zauważyła, że CCCME nie wykazała, iż przedsiębiorstwa w ChRL mogą w równym stopniu korzystać z warunków preferencyjnych obserwowanych w odniesieniu do przemysłu MAE. Ponadto, ponieważ linie kredytowe są nierozerwalnie związane z innymi rodzajami kredytów preferencyjnych, takimi jak kredyty i pożyczki, i stanowią część wsparcia kredytowego udzielanego w szczególności promowanym sektorom, analiza szczególności przeprowadzona w sekcji 3.6.4.2 w odniesieniu do kredytów i pożyczek miała również zastosowanie do linii kredytowych. Na tej podstawie argument ten został odrzucony.
d) Obliczanie kwoty subsydiów
(251) Zgodnie z art. 6 lit. d) pkt (ii) rozporządzenia podstawowego za korzyść przyznaną odbiorcom Komisja uznała różnicę między kwotą, jaką uiścili jako opłatę za otwarcie lub odnowienie linii kredytowych przez chińskie instytucje finansowe, a kwotą, jaką uiściliby za porównywalną komercyjną linię kredytową uzyskaną według niezniekształconych stawek rynkowych.
(252) Żadne z przedsiębiorstw objętych próbą nie zapłaciło opłaty z tytułu swojej linii kredytowej. Podobnie, w poprzednich dochodzeniach Komisja nie stwierdziła żadnych opłat za linie kredytowe w kraju. Dostępne publicznie informacje zdają się sugerować, że w niektórych przypadkach od przedsiębiorstw w Chinach 107 pobierane są opłaty z tytułu linii kredytowej, ale nie udało się ustalić poziomu tych opłat. W związku z tym Komisja musiała poszukać odpowiedniego poziomu referencyjnego dla opłat poza Chinami. W odniesieniu do ogólnodostępnych danych ustalono odpowiednie poziomy dla opłaty przygotowawczej i opłaty za odnowienie wynoszące odpowiednio 1,75 % i 1,25 % 108 .
(253) Zasadniczo opłata przygotowawcza i opłata za odnowienie są płatne na zasadzie ryczałtu odpowiednio w momencie otwierania nowej linii kredytowej lub odnawiania istniejącej linii kredytowej. Do celów obliczeń Komisja uwzględniła jednak linie kredytowe, które zostały otwarte lub odnowione przed okresem objętym dochodzeniem, lecz które były dostępne dla grup objętych próbą w okresie objętym dochodzeniem, a także linie kredytowe, które zostały otwarte w okresie objętym dochodzeniem.
(254) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME twierdziła, że opłaty przygotowawcze lub opłaty za odnowienie powinny mieć zastosowanie do średniego niewykorzystanego salda linii kredytowej lub salda limitu kredytowego pozostającego do spłaty na zasadzie pro rata temporis. W tym względzie CCCME odniosła się do strony internetowej jednego z banków zwracającego się o uiszczenie opłaty przygotowawczej lub opłaty za odnowienie w odniesieniu do niewypłaconej kwoty.
(255) Komisja nie zgodziła się z tym. Wysokość opłaty, którą należy uiścić, nie jest równa stopie procentowej, a zatem podczas jej obliczania nie należy uwzględniać długości okresu. Ponadto Komisja uznała, że dowody przedstawione przez CCCME pochodzą z różnych źródeł, które nie wskazują na stosowanie przez banki wspólnej standardowej praktyki w tym zakresie, więc związku z tym argument CCCME nie został wystarczająco poparty dowodami, dlatego uznano go za nieprzekonujący.
(256) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa Zoomlion zauważyła, że obliczenie kwoty subsydiów w ramach tego systemu dokonane w odniesieniu do producenta eksportującego podesty ruchome przejezdne różni się od obliczenia dokonanego w odniesieniu do spółki dominującej. W szczególności w pierwszym przypadku Komisja nie rozłożyła całkowitej należnej opłaty na OD na podstawie czasu trwania każdej linii kredytowej objętej OD, wyrażonego w dniach.
(257) Komisja odrzuciła ten argument. Komisja uznała, że opłata przygotowawcza i opłata za odnowienie są płatne na zasadzie ryczałtu jako opłata odpowiednio w momencie otwierania nowej linii kredytowej lub odnawiania istniejącej linii kredytowej, niezależnie od jej czasu trwania. Komisja zauważyła jednak również, że metodyka obliczania kwoty subsydiów dla spółki dominującej nie była zgodna z tą zasadą. Zostało to odpowiednio skorygowane, aby zastosować opisaną powyżej metodę do wszystkich linii kredytowych i wszystkich przedsiębiorstw. 21 marca 2025 r. skorygowane obliczenia zostały ponownie ujawnione grupie Zoomlion.
(258) Po dodatkowym ujawnieniu grupa Zoomlion powtórzyła swój argument, że przy obliczaniu korzyści należy uwzględnić czas trwania linii kredytowej. Odniosła się do motywu 245 i charakteru opłat (koszty administracyjne) oraz do literatury dotyczącej finansowania przedsiębiorstw 109 , zgodnie z którą "opłata za zaangażowanie środków jest opłatą pobieraną przez kredytodawcę od kredytobiorcy w celu zrekompensowania kredytodawcy utrzymania otwartej linii kredytowej. Opłata zabezpiecza również obietnicę kredytodawcy udzielenia linii kredytowej na uzgodnionych warunkach w określonych terminach, niezależnie od warunków panujących na rynkach finansowych. Opłata ta rekompensuje kredytodawcy ryzyko związane z otwartą linią kredytową pomimo niepewnych przyszłych warunków rynkowych i obecnej niezdolności kredytodawcy do naliczania odsetek od kwoty głównej", argumentując, że czas trwania linii kredytowej i jej kwota miały wpływ na ryzyko ponoszone przez instytucję finansową. Grupa Zoomlion odniosła się również do faktu, że przy obliczaniu subsydiów Komisja uwzględniła linie kredytowe otwarte przed okresem objętym dochodzeniem i w jego trakcie, i twierdziła, że w związku z istnieniem tych "równoległych" linii kredytowych należało zastosować czas trwania linii kredytowych przy obliczaniu kwoty subsydiów. Grupa Zoomlion uznała również, że linie kredytowe są instrumentem finansowym podobnym do pożyczek terminowych i akceptów bankowych, w związku z czym korzyść można obliczyć z uwzględnieniem czasu trwania.
(259) Chociaż grupa Zoomlion przedstawiła te dodatkowe uwagi po przewidzianym na to terminie, tj. nie poproszono jej o przedstawienie uwag dotyczących kwestii, których nie dotyczy dodatkowe ujawnienie, Komisja rozpatrzyła te uwagi. Zgodnie z motywem 245 i literaturą, o której wspomina grupa Zoomlion, głównym powodem pobierania przez instytucje finansowe opłaty są koszty administracyjne związane z otwarciem lub utrzymaniem otwartej linii kredytowej niezależnie od warunków finansowych panujących na rynku. Transakcje takie wiążą się z ryzykiem dla instytucji finansowych, ale są niezależne od czasu trwania linii kredytowej zapewniającej podmiotowi gospodarczemu środki, od których zazwyczaj będzie on płacić odsetki przy zaciąganiu pożyczek na dany okres za pośrednictwem różnych instrumentów kredytowych, takich jak pożyczki, akredytywy lub akcepty bankowe. Jeśli chodzi o kwotę będącą przedmiotem linii kredytowej, Komisja uwzględniła tę kwotę w swoich obliczeniach.
W odniesieniu do "równoległych" linii kredytowych analiza Komisji wykazała brak równoległych lub następujących po sobie linii kredytowych udzielonych przez tę samą instytucję finansową, a zatem wszystkie linie kredytowe, dla których obliczono korzyść, można by uznać za samodzielne linie kredytowe, które przyniosły korzyść grupie Zoomlion w różnym czasie w okresie objętym dochodzeniem, niezależnie od tego, kiedy je przyznano. Komisja uznała również, że skrajne przykłady opisane przez grupę Zoomlion nie są reprezentatywne dla jej faktycznej sytuacji. Komisja uznała ponadto, że linie kredytowe są odrębnym instrumentem finansowym od pożyczek terminowych lub akceptów bankowych. W przypadku gdy linie kredytowe stanowią warunek wstępny lub umowę ramową w celu uzyskania finansowania, kredyty terminowe lub akcepty bankowe stanowią faktyczne instrumenty finansowania. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.
(260) Grupa Zoomlion twierdziła również, że opłaty uiszczane przy przyznawaniu linii kredytowych należy odjąć od obliczenia kwoty subsydiów. Komisja zauważyła, że nawet w przypadku uwzględnienia tego wniosku stopa subsydiowania nie uległaby zmianie, ponieważ uiszczone opłaty były nieznaczne i nie miały zastosowania do wszystkich przyznanych linii kredytowych.
3.6.5.2. Akcept bankowy
(261) Akcepty bankowe są produktem finansowym służącym zwiększaniu aktywności krajowego rynku pieniężnego poprzez rozszerzanie instrumentów kredytowych. Jest to forma finansowania krótkoterminowego, które może "zmniejszyć koszt finansowania i zwiększyć efektywność kapitałową" trasanta 110 . Ponadto, jak stwierdził LBCh na swojej stronie internetowej, "akcepty bankowe mogą zagwarantować zawarcie umowy między nabywcą i sprzedawcą oraz jej wykonanie, jak również stanowić wsparcie dla obrotu kapitałowego za pośrednictwem interwencji w ramach kredytu udzielonego przez Bank Chin" 111 . Co więcej, bank DBS na swojej stronie internetowej przedstawia akcepty bankowe jako sposób na "zwiększenie kapitału obrotowego dzięki odroczonym płatnościom" 112 . Ogólne warunki wystawiania i stosowania akceptów bankowych są określone w ustawie o instrumentach zbywalnych Chińskiej Republiki Ludowej 113 .
a) Ustalenia wynikające z dochodzenia
(262) Komisja ustaliła już w toku poprzednich dochodzeń, że akcepty bankowe są w dużym stopniu wykorzystywane jako sposób płatności w transakcjach handlowych jako alternatywa dla przekazu pieniężnego, tym samym ułatwiając trasantowi obrót środkami pieniężnymi i stanowiąc wsparcie dla jego kapitału obrotowego 114 .
(263) Akcepty bankowe można wykorzystać wyłącznie w celu rozliczenia rzeczywistych transakcji handlowych, a trasant musi w tym względzie przedstawić wystarczające dowody, np. w postaci umowy zakupu/sprzedaży, faktury lub polecenia dostawy itp. Akcepty bankowe można zastosować jako standardowy sposób płatności w umowach zakupu wraz z innymi sposobami, takimi jak przekaz pocztowy lub przekaz pieniężny.
(264) Akcept bankowy jest sporządzany przez wnioskodawcę (trasanta, który jest również nabywcą w podstawowej transakcji handlowej) i akceptowany przez bank. Akceptując akcept, bank wyraża zgodę na dokonanie bezwarunkowej wypłaty kwoty środków pieniężnych określonej w akcepcie na rzecz odbiorcy płatności/okaziciela w wyznaczonym terminie (terminie zapadalności).
(265) Co do zasady umowy dotyczące akceptów bankowych zawierają wykaz transakcji objętych kwotą akceptu ze wskazaniem terminu płatności u dostawcy oraz terminu zapadalności akceptu bankowego.
(266) Komisja ustaliła również, że akcepty bankowe w Chinach są zwykle wystawiane w ramach umowy o akcepcie bankowym, w której określa się nazwę banku, dostawców i nabywcy oraz zobowiązania banku i nabywcy, a także szczegółową wartość dla każdego dostawcy, termin płatności uzgodniony z dostawcą oraz termin zapadalności akceptu bankowego.
(267) Komisja ustaliła również, że w umowach w sprawie linii kredytowej obok innych krótkoterminowych instrumentów finansowych takich jak pożyczki obrotowe jako możliwe wykorzystanie limitu finansowego wymienia się akcepty bankowe.
(268) W zależności od warunków ustanowionych przez każdy bank od trasanta może być wymagane dokonanie niewielkiego depozytu na specjalnym rachunku, dokonanie zastawu i wpłata prowizji od akceptu. W każdym przypadku trasant jest zobowiązany do przelania pełnej kwoty akceptu bankowego na specjalny rachunek najpóźniej w dniu, na który przypada termin zapadalności akceptu bankowego.
(269) Po zaakceptowaniu przez bank trasant zatwierdza akcept bankowy i przekazuje go odbiorcy płatności, który jest również dostawcą w podstawowej transakcji handlowej, jako płatność za fakturę. W konsekwencji obowiązek nabywcy w zakresie płatności (trasanta) wobec dostawcy (odbiorcy płatności) wygasa. Nowy obowiązek nabywcy w zakresie płatności względem banku udzielającego akceptu powstaje na tę samą kwotę (trasant jest zobowiązany dokonać płatności na rzecz banku w środkach pieniężnych przed upływem terminu zapadalności akceptu bankowego). Zostało to potwierdzone przez rząd ChRL w trakcie wizyty weryfikacyjnej w poprzednim dochodzeniu 115 - mianowicie po tym, jak przedsiębiorstwo zapłaci dostawcy z wykorzystaniem akceptu bankowego, nie ma już obowiązku w odniesieniu do dostawcy, ale w odniesieniu do banku, ponieważ podmiot, który zażądał wystawienia akceptu bankowego, będzie musiał zapłacić bankowi w całości w terminie zapadalności. W związku z tym wystawianie akceptów bankowych skutkuje zastąpieniem obowiązku trasanta względem dostawcy obowiązkiem względem banku.
(270) Termin zapadalności akceptów bankowych różni się w zależności od warunków określonych przez każdy bank i może wynosić do 1 roku.
(271) Odbiorca płatności (lub okaziciel), na którego wystawiono akcept bankowy, ma trzy możliwości przed upływem terminu zapadalności:
- zaczekać, aż upłynie termin zapadalności, aby bank udzielający akceptu wypłacił mu w środkach pieniężnych pełną kwotę wartości nominalnej akceptu,
- zatwierdzić akcept bankowy, tj. wykorzystać go jako sposób płatności za swoje zobowiązania względem innych stron, lub
- skorzystać z dyskonta akceptu bankowego w banku udzielającym akceptu lub w innym banku i zyskać wpływy pieniężne z wypłaty stopy dyskontowej.
(272) Data wystawienia akceptu bankowego zazwyczaj pokrywa się z terminem płatności uzgodnionym z dostawcą, ale może również wypadać przed upływem terminu płatności lub po nim. W toku dochodzenia ustalono, że w przypadku przedsiębiorstw objętych próbą data wystawienia zwykle wypadała w dniu, w którym upływał termin płatności na rzecz dostawcy, lub przed tym terminem, a w niektórych przypadkach nawet po upływie tego terminu płatności. Komisja ustaliła, że w większości przypadków termin zapadalności akceptów bankowych przedsiębiorstw objętych próbą wynosi 1-12 miesięcy po terminie zapłaty faktury.
(273) Jeżeli chodzi o podejście księgowe do akceptów bankowych, uznaje się je za zobowiązania na rzecz banku na rachunkach trasantów, tj. producentów eksportujących objętych próbą. Ośrodek informacji kredytowej Ludowego Banku Chin ("LBCh") uznaje akcepty bankowe za "nierozliczoną pożyczkę" udzieloną przez banki na równi z kredytami, akredytywami lub finansowaniem handlu. Należy również zwrócić uwagę, że ośrodek informacji kredytowej LBCh jest finansowany przez instytucje finansowe, które udzielają różnego rodzaju kredytów, i że takie instytucje finansowe uznały zatem akcepty bankowe za zobowiązania na rzecz siebie samych. Ponadto zgromadzone w toku dochodzenia umowy o akceptach bankowych przewidują, że niezależnie od dokonania przez nabywcę pełnej płatności w terminie wykupu akceptów bankowych, bank będzie traktował niezapłaconą kwotę jako zaległy kredyt.
(274) Z punktu widzenia środków pieniężnych instrument ten faktycznie zapewnia trasantowi odroczony termin płatności, ponieważ rzeczywista płatność pieniężna kwoty transakcji następuje z upływem terminu zapadalności akceptu bankowego, a nie w momencie, w którym trasant musi zapłacić dostawcy. W przypadku braku takiego instrumentu finansowego, aby zapłacić swojemu dostawcy, trasant wykorzystałby własny kapitał obrotowy, co wiąże się z kosztami, albo zawarł z bankiem umowę w sprawie krótkoterminowej pożyczki obrotowej, co również wiąże się z kosztami. W rzeczywistości, płacąc akceptami bankowymi, trasant korzysta z dostarczonych towarów lub świadczonych usług przez okres 1 miesięcy do 1 roku, ale nie dokonując przedpłaty środków pieniężnych i nie ponosząc żadnych kosztów.
(275) Wykorzystanie akceptów bankowych jako alternatywy dla pożyczek krótkoterminowych ilustruje ustalenie przez Komisję, że niektóre przedsiębiorstwa objęte próbą niemal nie zaciągnęły żadnych pożyczek, tj. grupa Dingli. Akcepty bankowe wydane przez te przedsiębiorstwa w OD stanowiły jednak znaczną część ich zobowiązań.
(276) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME uznała, że akcepty bankowe nie stanowią formy finansowania krótkoterminowego, ponieważ producenci podestów ruchomych przejezdnych muszą zwrócić bankom środki w uzgodnionym terminie zapadalności akceptu bankowego.
(277) Komisja nie zgodziła się z CCCME z powodów wymienionych w motywach 269-274. Stosowanie akceptu bankowego przenosi obowiązek zapłaty dostawcy na bank, podczas gdy producent podestów ruchomych przejezdnych jest zobowiązany do uiszczenia zapłaty na rzecz banku, co odzwierciedlają jego księgi bankowe i co potwierdza ośrodek informacji kredytowej LBCh. Ponadto, w zależności od warunków umowy o akcepcie bankowym, bank najczęściej przedłuża pierwotny termin płatności na rzecz dostawcy o kilka miesięcy. Ostatecznie, z wyjątkiem minimalnej opłaty, taka krótko- i średnioterminowa pożyczka udzielana jest producentom podestów ruchomych przejezdnych nieodpłatnie. Na tej podstawie argument ten został odrzucony.
b) Korzyść
(278) W normalnych warunkach rynkowych 116 akcepty bankowe, jako instrument finansowy, oznaczałyby koszt finansowania dla trasanta. W toku dochodzenia wykazano, że wszystkie przedsiębiorstwa objęte próbą korzystały z akceptów bankowych w okresie objętym dochodzeniem i płaciły jedynie prowizję od usługi polegającej na obsłudze akceptu świadczonej przez bank, która na ogół wynosiła 0,05 % wartości nominalnej akceptu 117 . Żadne z przedsiębiorstw objętych próbą nie poniosło jednak kosztu finansowania za pośrednictwem akceptów bankowych przez odroczenie płatności pieniężnej za dostawę towarów i świadczenie usług. W związku z tym Komisja uznała, że przedsiębiorstwa objęte dochodzeniem odniosły korzyść z finansowania w formie akceptów bankowych, za które nie poniosły żadnych kosztów.
(279) Biorąc pod uwagę powyższe, Komisja stwierdziła, że system akceptów bankowych wprowadzony w ChRL zapewnił wszystkim objętym próbą producentom eksportującym bezpłatne finansowanie ich bieżących operacji, wskutek czego przyznawano im korzyść stanowiącą podstawę środków wyrównawczych opisaną w motywach 287-291 poniżej zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (i) oraz art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego.
(280) Jest to zgodne poprzednimi dochodzeniami, w których Komisja ustaliła 118 , że akcepty bankowe faktycznie mają ten sam cel i skutki co krótkoterminowe pożyczki obrotowe, ponieważ są one stosowane przez przedsiębiorstwa w celu finansowania ich bieżącej działalności zamiast korzystania z krótkoterminowych pożyczek obrotowych, i że w związku z tym powinny one nieść ze sobą koszt równoważny z finansowaniem krótkoterminowej pożyczki obrotowej.
c) Szczególny charakter
(281) Jeżeli chodzi o szczególny charakter, jak wspomniano w motywie 144, zgodnie z decyzją nr 40 instytucje finansowe udzielają wsparcia kredytowego promowanym sektorom przemysłu.
(282) Komisja uznała, że akcepty bankowe stanowią kolejną formę preferencyjnego wsparcia finansowego ze strony instytucji finansowych dla promowanych sektorów, takich jak sektor MAE. Jak określono w sekcji 3.3 powyżej, sektor MAE istotnie należy do promowanych sektorów przemysłu i w związku z tym kwalifikuje się do wszelkiego możliwego wsparcia finansowego. Ponadto, podobnie jak linie kredytowe akcepty bankowe są nierozerwalnie związane z innymi rodzajami kredytów preferencyjnych, takimi jak pożyczki, i stanowią część wsparcia kredytowego udzielanego w szczególności promowanym sektorom przemysłu, dlatego też analiza organu publicznego i analiza szczególnego charakteru przeprowadzone w sekcjach od 3.6.1.1 do 3.6.1.5 oraz w sekcji 3.6.2.2 powyżej w odniesieniu do kredytów mają takie samo zastosowanie.
(283) Ponadto w 2020 r. CBIRC wydała zawiadomienie, w którym stwierdzono, że aby zwiększyć wsparcie kredytowe dla przedsiębiorstw działających na niższym szczeblu łańcucha dostaw w podstawowych przedsiębiorstwach, bankowe instytucje finansowe mogą udzielać wsparcia kredytowego przedsiębiorstwom działającym na niższym szczeblu łańcucha dostaw w celu uzyskania towarów i zapłaty za towary poprzez otwarcie akceptów bankowych, krajowych akredytyw, finansowania z góry itp. Akcepty bankowe jako forma finansowania stanowią zatem część systemu preferencyjnego wsparcia finansowego ze strony instytucji finansowych dla promowanych gałęzi przemysłu takich jak przemysł MAE.
(284) Nie przedstawiono żadnych dowodów, że każde przedsiębiorstwo w ChRL (inne niż należące do promowanych sektorów) może odnieść korzyść z akceptów bankowych na tych samych warunkach preferencyjnych.
(285) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME twierdziła, niemal wszystkie podmioty gospodarcze w Chinach wykorzystują akcepty bankowe, a zatem nie są one środkiem szczególnym. Dodała, że Komisja nie wykazała ich szczególnego charakteru.
(286) Komisja uznała, że argument ten jest nieuzasadniony. W szczególności nie przedstawiono żadnych dowodów na to, że każde przedsiębiorstwo w ChRL (inne niż w ramach promowanych gałęzi przemysłu) może korzystać z akceptów bankowych na tych samych preferencyjnych warunkach co w przypadku przemysłu MAE. Na tej podstawie powyższy argument został odrzucony.
d) Obliczanie kwoty subsydiów
(287) W celu obliczenia kwoty subsydium stanowiącego podstawę środków wyrównawczych Komisja oceniła korzyść przyznaną odbiorcom w okresie objętym dochodzeniem.
(288) Jak wspomniano w motywie 275, Komisja ustaliła, że producenci eksportujący objęci próbą korzystają z akceptów bankowych, aby zaspokoić swoje potrzeby dotyczące finansowania krótkoterminowego bez płacenia wynagrodzenia.
(289) Komisja stwierdziła zatem, że trasanci akceptów bankowych powinni płacić wynagrodzenie za okres finansowania. Komisja uznała, że okres finansowania rozpoczął się w dniu wystawienia akceptu bankowego i zakończył się w terminie zapadalności akceptu bankowego. Jeśli chodzi o akcepty bankowe wystawione przed okresem objętym dochodzeniem oraz akcepty bankowe z terminem zapadalności przypadającym po zakończeniu okresu objętego dochodzeniem, Komisja obliczyła korzyść tylko dla okresu finansowania wchodzącego w zakres okresu objętego dochodzeniem.
(290) Zgodnie z art. 6 lit. b) rozporządzenia podstawowego, uznając, że akcepty bankowe są formą finansowania krótkoterminowego i że w rzeczywistości mają one ten sam cel co krótkoterminowe pożyczki obrotowe, za korzyść przyznaną w ten sposób odbiorcom Komisja uznała różnicę między kwotą, jaką przedsiębiorstwo rzeczywiście zapłaciło jako wynagrodzenie finansowania poprzez akcepty bankowe, a kwotą, jaką powinno zapłacić, stosując stopę procentową finansowania krótkoterminowego.
(291) Komisja określiła korzyść wynikającą z niepłacenia kosztu finansowania krótkoterminowego. Komisja uznała, zgodnie z ustaleniami poprzednich dochodzeń 119 , że akcepty bankowe powinny pociągać za sobą koszt równoważny finansowaniu krótkoterminowej pożyczki. Komisja zastosowała zatem tę samą metodykę co do finansowania pożyczek krótkoterminowych denominowanych w RMB opisaną w sekcji 3.6.4 powyżej.
(292) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME twierdziła, że akceptów bankowych nie należy uznawać za pożyczkę, w odniesieniu do której należy zastosować wskaźnik referencyjny stóp procentowych, lecz raczej za gwarancję płatności w zamian za opłatę lub prowizję. W tym względzie odniosła się do strony internetowej Banku Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku 120 , na której akcepty bankowe i gwarancje bankowe przyrównano na zasadzie analogii.
(293) Komisja nie zgodziła się z tym. Biorąc pod uwagę charakter bankowych weksli akceptacyjnych, które zapewniają wydłużony termin płatności poprzez bezpłatną pożyczkę krótkoterminową, Komisja uznała, że korzyść powinna być obliczana na podstawie niezakłóconego wskaźnika referencyjnego stóp procentowych Jeżeli chodzi o odniesienie do strony internetowej Banku Rezerwy Federalnej w Nowym Jorku, Komisja zauważyła przede wszystkim, że wspomniany dokument jest nieaktualny (pochodzi z 1981 r.). Ponadto chiński system akceptów bankowych różni się od systemu, który opisano w tym dokumencie, ponieważ terminy płatności są przedłużane poprzez stosowanie akceptów bankowych. Na tej podstawie powyższy argument został odrzucony.
(294) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa Zoomlion zauważyła, że Komisja błędnie obliczyła kwotę subsydiów w odniesieniu do należności akceptów bankowych. Komisja zaakceptowała ten argument. Skorygowane obliczenia zostały ponownie ujawnione grupie Zoomlion.
(295) Ponadto w swoich uwagach po ujawnieniu ostatecznych ustaleń i dodatkowym ujawnieniu Zoomlion stwierdziła, że korzyść związana z akceptami bankowymi powinna opierać się na kwocie netto akceptu bez uwzględnienia gwarancji udzielonych przez grupę Zoomlion, ponieważ kwota netto odzwierciedla rzeczywistą kwotę finansowania. Ponownie podkreśliła również, że opłatę uiszczaną przez grupę Zoomlion z tytułu akceptów bankowych należy odjąć od obliczenia kwoty korzyści.
(296) Komisja zauważyła, że udzielanie gwarancji w formie depozytu gotówkowego lub innej formy gwarancji jest powszechną praktyką i że instytucje finansowe nie obliczają należnych odsetek na podstawie wartości pożyczki pomniejszonej o depozyt gotówkowy lub inną gwarancję udzieloną przez kredytodawcę. Komisja zauważyła również, że opłata uiszczana przez grupę Zoomlion nie kwalifikuje się jako opłata z tytułu odsetek. Jest to raczej opłata administracyjna związana z wydawaniem akceptów bankowych. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.
3.6.5.3. Obligacje
(297) Jedna z grup objętych próbą, Zoomlion, skorzystała z finansowania preferencyjnego w formie obligacji.
a) Podstawa prawna/uregulowania prawne
- Ustawa Chińskiej Republiki Ludowej o papierach wartościowych (wersja z 2014 r.) ("ustawa o papierach wartościowych") 121 ,
- "Środki administracyjne dotyczące emisji obligacji korporacyjnych i obrotu nimi", zarządzenie Chińskiej Komisji Papierów Wartościowych nr 113, 15 stycznia 2015 r.,
- przepisy wykonawcze dotyczące zarządzania obligacjami korporacyjnymi, wydane przez Radę Państwa Chińskiej Republiki Ludowej w dniu 18 stycznia 2011 r.,
- "Środki dotyczące zarządzania instrumentami finansowania dłużnego przedsiębiorstw niefinansowych na międzybankowym rynku obligacji, sformułowane przez Ludowy Bank Chin", zarządzenie Ludowego Banku Chin [2008] nr 12, 9 kwietnia 2008 r.
(298) Zgodne z uregulowaniami prawnymi obligacje nie mogą być przedmiotem swobodnej emisji ani swobodnego obrotu w Chinach. Emisja każdej obligacji wymaga zatwierdzenia przez poszczególne organy rządowe, takie jak LBCh, Krajowa Komisja Rozwoju i Reform ("NDRC") lub CSRC, w zależności od rodzaju obligacji i rodzaju emitenta. Co więcej, zgodnie z przepisami wykonawczymi dotyczącymi zarządzania obligacjami korporacyjnymi w odniesieniu do obligacji korporacyjnych istnieją roczne kwoty emisji.
(299) Ponadto zgodnie z art. 16 ustawy o papierach wartościowych mającej zastosowanie w OD publiczna emisja obligacji korporacyjnych powinna spełniać następujące wymogi: "cel wykorzystania wpływów jest zgodny z polityką przemysłową państwa [...]" oraz "wpływy z publicznej emisji obligacji korporacyjnych są wykorzystywane wyłącznie do zatwierdzonych celów". Art. 12 przepisów wykonawczych dotyczących zarządzania obligacjami korporacyjnymi również potwierdza, że cel zgromadzonych środków musi być zgodny z polityką przemysłową państwa. Emisja obligacji na takich warunkach jest skierowana do promowanego przemysłu, takiego jak przemysł MAE, i odpowiada praktyce instytucji finansowych polegającej na wspieraniu tych gałęzi przemysłu 122 .
(300) Zgodnie z art. 16 ust. 5 ustawy o papierach wartościowych "nominalna stopa procentowa obligacji korporacyjnych nie może przekraczać nominalnej stopy procentowej określonej przez Radę Państwa". Ponadto art. 18 przepisów wykonawczych dotyczących zarządzania obligacjami korporacyjnymi stanowi, że "oprocentowanie oferowane w przypadku wszelkich obligacji korporacyjnych nie przekracza 40 % obowiązującego oprocentowania wypłacanego przez banki osobom fizycznym od terminowych lokat oszczędnościowych o tym samym terminie zapadalności".
(301) Ponadto art. 18 środków administracyjnych dotyczących emisji obligacji korporacyjnych i obrotu nimi stanowi, że tylko niektóre obligacje spełniające rygorystyczne kryteria jakościowe, takie jak rating kredytowy AAA, mogą być emitowane w ramach emisji publicznej dla inwestorów publicznych lub emitowane w ramach emisji publicznej dla inwestorów kwalifikowanych według wyłącznego uznania emitenta. Obligacje korporacyjne, które nie spełniają tych standardów, mogą być emitowane w ramach emisji publicznej tylko dla inwestorów kwalifikowanych. Wynika z tego, że większość obligacji korporacyjnych jest emitowana w ramach emisji kierowanych do inwestorów kwalifikowanych, którzy zostali zatwierdzeni przez CSRC i którymi są chińscy inwestorzy instytucjonalni.
(302) Chociaż ramy prawne i regulacyjne tego alternatywnego źródła finansowania zostały jasno określone, rząd ChRL odmówił przedstawienia jakichkolwiek informacji w tym zakresie. Ustalenia oparto zatem na dostępnych faktach zgodnie z art. 28 rozporządzenia podstawowego.
(303) Ponadto, jako promowany sektor przemysłu w "Katalogu wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłu", przemysł MAE jest uprawniony do objęcia wsparciem kredytowym ze strony instytucji finansowych na podstawie decyzji nr 40. Fakt, że obligacje wyemitowane przez przedsiębiorstwa objęte próbą są nisko oprocentowane, tzn. oprocentowanie jest niższe od podstawowej stopy procentowej lub do niej zbliżone, wyraźnie wskazuje na to, że instytucje finansowe, które są głównymi inwestorami inwestującymi w te obligacje, są zobowiązane do zapewnienia tym przedsiębiorstwom "wsparcia kredytowego" i przy podejmowaniu decyzji w sprawie inwestycji lub finansowania biorą pod uwagę inne względy niż względy handlowe, takie jak cele polityki rządowej. W rzeczywistości inwestor działający w warunkach rynkowych byłby bardziej wrażliwy na zwrot finansowy z inwestycji i najprawdopodobniej nie inwestowałby w obligacje korporacyjne o bardzo niskim oprocentowaniu. Dotyczy to w szczególności instytucji finansowych, ponieważ stopa zwrotu z tych obligacji jest zbliżona do lub niższa od stopy, według której mogą one same uzyskać środki od innych instytucji finansowych.
(304) Ponadto wnioski wyciągnięte przez Komisję na temat sytuacji finansowej czterech grup producentów eksportujących w sekcji 3.6.4 powyżej pod względem ich profilu płynności i wypłacalności wskazują, że inwestorzy działający w warunkach rynkowych nie inwestowaliby w instrumenty finansowe takie jak obligacje zamienne, oferujące niskie zwroty finansowe, podczas gdy emitent stwarza wysokie ryzyko płynności i wypłacalności. Dlatego zdaniem Komisji inwestycji takiej dokonaliby tylko inwestorzy kierujący się motywami innymi niż zwrot finansowy z inwestycji, takimi jak wywiązanie się z prawnego obowiązku zapewnienia finansowania przedsiębiorstwom w promowanych sektorach przemysłu.
b) Instytucje finansowe działające jako organy publiczne
(305) Według danych za 2022 r. podanych przez Bloomberg dotyczących chińskiego rynku obligacji obligacje notowane na międzybankowym rynku obligacji stanowią 88 % całkowitego wolumenu obrotu obligacjami 123 . Według tego samego badania większość inwestorów to inwestorzy instytucjonalni, w tym instytucje finansowe. W szczególności banki komercyjne stanowią 57 % inwestorów, a banki realizujące politykę rządu - 3 % 124 . W związku z tym inwestorami nabywającymi obligacje są głównie chińskie banki, w tym banki będące własnością państwa.
(306) Na podstawie powyższego Komisja uznała, że istnieje szereg dowodów potwierdzających, zgodnie z którymi znaczna część inwestorów inwestujących w obligacje korporacyjne wyemitowane przez przedsiębiorstwa objęte próbą to instytucje finansowe, które mają prawny obowiązek udzielania wsparcia kredytowego producentom MAE.
(307) Jak opisano w motywie 299, w art. 16 ustawy o papierach wartościowych i art. 12 przepisów wykonawczych dotyczących zarządzania obligacjami korporacyjnymi wymaga się, aby publiczna emisja obligacji korporacyjnych była zgodna z polityką przemysłową państwa. Skutkuje to tym, że obligacje mogą być emitowane wyłącznie do celów zgodnych z celami planowania rządu ChRL w odniesieniu do promowanych sektorów przemysłu. Inwestorzy instytucjonalni, którymi są, jak wskazano w motywie 305, w dużej mierze banki komercyjne i banki realizujące politykę rządu, muszą postępować zgodnie z kierunkami polityki określonymi w decyzji nr 40, która wraz z "Katalogiem wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłu", przewiduje szczególne traktowanie niektórych projektów w ramach pewnych promowanych gałęzi przemysłu, takich jak przemysł MAE. Preferencyjne traktowanie wszystkich grup objętych próbą skutkowało podjęciem decyzji o zainwestowaniu w wyemitowane obligacje, których oprocentowanie nie odzwierciedla kryteriów rynkowych.
(308) Ponadto, jak opisano w sekcji 3.6.1 powyżej, instytucje finansowe charakteryzują się silną obecnością państwa, a rząd ChRL ma możliwość wywierania na nie znaczącego wpływu. Ogólne ramy prawne, w których działają te instytucje finansowe, mają również zastosowanie do obligacji.
(309) W motywie 164 powyżej Komisja stwierdziła, że instytucje finansowe będące własnością państwa są organami publicznymi w rozumieniu art. 2 lit. b) w związku z art. 3 ust. 1 lit. a) pkt (i) rozporządzenia podstawowego oraz że w każdym przypadku uznaje się, że rząd ChRL powierzył lub wyznaczył tym instytucjom wykonywanie funkcji, które zazwyczaj należą do zadań władz publicznych w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) pkt (iv) rozporządzenia podstawowego. W sekcji 3.6.2 powyżej Komisja stwierdziła, że władze publiczne powierzają i wyznaczają wykonywanie zadań również prywatnym instytucjom finansowym.
(310) Komisja dążyła również do tego, by zdobyć konkretny dowód sprawowania znacznej kontroli w odniesieniu do konkretnych emisji obligacji. Przeanalizowała zatem ogólne środowisko prawne określone powyżej w motywie 298 w połączeniu z konkretnymi ustaleniami wynikającymi z dochodzenia.
c) Ustalenia wynikające z dochodzenia
(311) Komisja ustaliła, że wyemitowane obligacje zostały wyemitowane z oprocentowaniem poniżej poziomu, którego należało oczekiwać, biorąc pod uwagę sytuację finansową i ryzyko kredytowe przedsiębiorstw, w tym poniżej referencyjnej stopy procentowej wolnej od ryzyka publikowanej przez NIFC, o czym mowa w motywie 316 poniżej.
(312) W praktyce na oprocentowanie obligacji, podobnie jak kredytów, wpływ ma rating kredytowy przedsiębiorstwa. W motywie 180 Komisja stwierdziła jednak, że lokalny rynek ratingów kredytowych jest zakłócony, a ratingi są niewiarygodne.
(313) W świetle powyższych rozważań Komisja stwierdziła, że chińskie instytucje finansowe postępowały zgodnie z instrukcjami dotyczącymi polityki określonymi w decyzji nr 40 oraz odpowiednimi wytycznymi dotyczącymi obligacji, zapewniając finansowanie preferencyjne przedsiębiorstwom należącym do promowanego sektora przemysłu, a zatem działały jako organy publiczne w rozumieniu art. 2 lit. b) rozporządzenia podstawowego albo jako organy, którym rząd powierzył lub wyznaczył wykonywanie funkcji w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (iv) rozporządzenia podstawowego.
d) Korzyść
(314) Organizując emisję obligacji o stopie procentowej niższej od stopy rynkowej odpowiadającej rzeczywistemu profilowi ryzyka emitenta, jak określono w motywie 180 powyżej i zgadzając się na inwestowanie w takie obligacje, instytucje finansowe zapewniły korzyść producentowi eksportującemu objętemu próbą.
e)
Szczególny charakter
(315) Komisja uznała, że finansowanie preferencyjne w formie obligacji ma charakter szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego, ponieważ emisja obligacji wymaga zatwierdzenia przez organy rządowe, a ustawa o papierach wartościowych stanowi, że emisja obligacji musi być zgodna z polityką przemysłową państwa. Jak już wspomniano w motywie 80, branżę podestów ruchomych przejezdnych uznaje się za promowany sektor przemysłu w 14. planie pięcioletnim na rzecz rozwoju przemysłu budowlanego, opublikowanym przez Chińskie Stowarzyszenie Maszyn Budowlanych (CCMA) w 2021 r.
f) Obliczanie kwoty subsydiów
(316) Ponieważ obligacje stanowią w istocie inny rodzaj instrumentu dłużnego, zasadniczo podobny do kredytów, i ze względu na to, że metoda obliczeń w odniesieniu do kredytów już opiera się na koszyku obligacji, Komisja zdecydowała się przyjąć metodę obliczeń stosowaną w odniesieniu do kredytów, jak opisano w sekcji 3.6.4 powyżej. Oznacza to, że względny spread między obligacjami korporacyjnymi ocenionymi w USA na AA i obligacjami korporacyjnymi ocenionymi w USA na B o tym samym czasie trwania stosuje się w odniesieniu do podstawowej stopy procentowej LBCh w celu ustalenia rynkowej stawki oprocentowania dla obligacji, a następnie w celu określenia korzyści uzyskaną w ten sposób wartość porównuje się z rzeczywistą stopą odsetek płaconych przez przedsiębiorstwo.
(317) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa Zoomlion zauważyła, że Komisja kilkakrotnie uwzględniła tę samą obligację przy obliczaniu kwoty subsydiów dla spółki dominującej.
(318) Komisja przyjęła ten argument i usunęła korzyści z tytułu odsetek wielokrotnie naliczone od tych samych obligacji. Skorygowane obliczenia zostały ponownie ujawnione grupie Zoomlion.
(319) Po dodatkowym ujawnieniu grupa Zoomlion przedstawiła dalsze uwagi dotyczące obliczania tych korzyści. Argumenty te zostały uwzględnione, a obliczenia odpowiednio dostosowane.
3.6.5.4. Wnioski dotyczące pozostałych rodzajów finansowania preferencyjnego
(320) Komisja ustaliła, że wszystkie objęte próbą grupy producentów eksportujących korzystały z finansowania preferencyjnego w postaci linii kredytowych, akceptów bankowych oraz obligacji. W świetle istnienia wkładu finansowego, korzyści dla producentów eksportujących oraz szczególnego charakteru Komisja uznała te rodzaje finansowania preferencyjnego za subsydium stanowiące podstawę środków wyrównawczych.
(321) W wyniku korekt w obliczeniu kwot subsydiów związanych z liniami kredytowymi, akceptami bankowymi i obligacjami korporacyjnymi, wyjaśnionych odpowiednio w motywach 256-260, 294-296 oraz 317-360, całkowita stopa subsydiowania dla innych rodzajów finansowania preferencyjnego wzrosła w przypadku grupy Zoomlion z 4,96 % do 5,46 %.
(322) Stopa subsydiowania ustalona w odniesieniu do opisanego powyżej finansowania preferencyjnego w okresie objętym dochodzeniem na rzecz producentów eksportujących objętych próbą wyniosła:
Finansowanie preferencyjne: pozostałe rodzaje finansowania
Nazwa przedsiębiorstwa | Stopa subsydiowania |
Grupa Dingli | 3,08 % |
Grupa JLG | 0,35% 35% |
Grupa Sinoboom | 0,96% |
Grupa Zoomlion | 5,46 % |
3.7. Ubezpieczenia preferencyjne: ubezpieczenie kredytów eksportowych
(323) Skarżący twierdził, że Sinosure udzielało preferencyjnego ubezpieczenia kredytów eksportowych, na warunkach preferencyjnych, na rzecz promowanych sektorów przemysłu, takich jak przemysł podestów ruchomych przejezdnych. Na swojej ogólnej stronie internetowej Sinosure stwierdza, że promuje eksport towarów z Chin, w szczególności eksport produktów zaawansowanych technologicznie. Z badania przeprowadzonego przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju ("OECD") wynika, że 21 % wszystkich ubezpieczeń kredytów eksportowych udzielonych przez Sinosure zostało zapewnionych na rzecz chińskiego przemysłu hi-tech, którego część stanowi przemysł MAE 125 . Ponadto Sinosure bierze aktywny udział w realizacji inicjatywy "Made in China 2025", doradzając przedsiębiorstwom, by korzystały z krajowych źródeł kredytowania, dokonując naukowych i technologicznych innowacji oraz modernizacji technologicznych, a także wspierając przedsiębiorstwa, które dokonują ekspansji zagranicznej, w stawaniu się bardziej konkurencyjnymi na rynku światowym 126 .
a) Podstawa prawna
1) Obwieszczenie w sprawie realizacji strategii wspierania handlu poprzez naukę i technologię za pomocą ubezpieczeń kredytów eksportowych (Shang Ji Fa [2004] nr 368) wydane wspólnie przez MMAEOM i Sinosure;
2) plan 840 uwzględniony w obwieszczeniu Rady Państwa z dnia 27 maja 2009 r.;
3) Obwieszczenie Rady Państwa w sprawie decyzji dotyczącej przyspieszenia tworzenia i rozwijania wschodzących sektorów strategicznych (Guo Fa [2010] nr 32 z dnia 18 października 2010 r.) wydane przez Radę Państwa oraz wytyczne wdrożeniowe związane z tym obwieszczeniem (Guo Fa [2011] nr 310 z dnia 21 października 2011 r.);
4) Obwieszczenie w sprawie wydania w 2006 r. katalogu zaawansowanych technologicznie produktów chińskich przeznaczonych na wywóz nr 16 Narodowego Departamentu Nauki i Technologii (2006);
5) 14. plan pięcioletni na rzecz rozwoju przemysłu budowlanego 127 ;
6) 14. plan pięcioletni prowincji Zhejiang na rzecz rozwoju produkcji wysokiej klasy sprzętu 128 .
b) Ustalenia wynikające z dochodzenia
(324) W okresie objętym dochodzeniem grupy przedsiębiorstw objęte próbą posiadały nierozliczone wobec Sinosure umowy ubezpieczeń eksportowych.
(325) Jak wspomniano w motywie 102 powyżej, Sinosure nie przedstawiło informacji dotyczących dochodów z inwestycji ujętych w jego sprawozdaniu rocznym, dowodów potwierdzających kwestie związane z jego sprawozdaniem finansowym, takie jak wysokość kosztów operacyjnych, przychodów, dochodów z inwestycji, ogólna suma ubezpieczenia, suma ubezpieczenia w sektorze maszyn; informacji na temat swojego statutu, informacji dotyczących producentów objętych próbą pomimo istnienia zezwoleń udzielonych odnośnym przedsiębiorstwom ani informacji uzupełniających dotyczących niezależności swojego systemu oceny ryzyka kredytowego.
(326) W związku z tym Komisja musiała uzupełnić przekazane informacje w oparciu o dostępne fakty.
(327) Jak wynika z informacji przekazanych na podstawie poprzednich dochodzeń antysubsydyjnych 129 oraz z informacji zamieszczonych na stronie internetowej Sinosure 130 , Sinosure jest państwowym zakładem ubezpieczeń realizującym politykę państwa, utworzonym i wspieranym przez państwo w celu pobudzania rozwoju i współpracy w zakresie handlu zagranicznego i gospodarki ChRL. Przedsiębiorstwo jest w całości własnością państwa. Posiada zarząd i radę nadzorczą. Rząd jest uprawniony do powoływania i odwoływania kadry kierowniczej wyższego szczebla w przedsiębiorstwie. Na podstawie tych informacji Komisja ustaliła, że istnieją formalne znamiona kontroli rządu w odniesieniu do Sinosure.
(328) Komisja gromadziła ponadto informacje potrzebne do ustalenia, czy rząd ChRL sprawował znaczną kontrolę nad funkcjonowaniem Sinosure w odniesieniu do przemysłu MAE.
(329) Zgodnie z obwieszczeniem w sprawie wydania w 2006 r. katalogu wysoko zaawansowanych technologicznie eksportowanych produktów chińskich nr 16 "produkty wymienione w katalogu produktów przeznaczonych na wywóz z 2006 r. mogą korzystać z preferencyjnych polityk przyznawanych przez państwo w zakresie wywozu produktów zaawansowanych technologicznie". W katalogu wysoko zaawansowanych technologicznie produktów przeznaczonych na wywóz wyraźnie wymieniono maszyny budowlane 131 .
(330) W załączniku do 14. planu pięcioletniego na rzecz rozwoju przemysłu budowlanego, opublikowanego przez Chińskie Stowarzyszenie Maszyn Budowlanych (CCMA) w 2021 r., wyraźnie wymieniono podesty ruchome przejezdne jako promowaną kategorię produktów przemysłowych. W tej klasyfikacji na s. 3 załącznika wymieniono w szczególności maszyny do robót na wysokości i sprzęt wykorzystywany w nagłych wypadkach. Włączenie tego wyposażenia podkreśla strategiczny nacisk na promowanie zaawansowanych maszyn budowlanych i uwypukla rosnące znaczenie podestów ruchomych przejezdnych w przemyśle.
(331) Ponadto, zgodnie z obwieszczeniem w sprawie realizacji strategii wspierania handlu poprzez naukę i technologię za pomocą ubezpieczania kredytów eksportowych 132 , Sinosure powinno zwiększyć swoje wsparcie dla kluczowych sektorów przemysłu i produktów przez wzmocnienie swojego ogólnego wsparcia dla wywozu produktów wysoko zaawansowanych technologicznie i opartych na nowych technologiach, w tym produktów z dziedziny "informacji i komunikacji". Przedsiębiorstwo to powinno traktować sektory zaawansowanej i nowej technologii, takie jak przemysł MAE, wymienione w katalogu zaawansowanych technologicznie produktów chińskich przeznaczonych na wywóz jako główną część swojej działalności oraz zapewnić kompleksowe wsparcie pod względem procedur udzielania ubezpieczenia, zatwierdzania ograniczeń, szybkości rozpatrywania wniosków i elastyczności stawek. Jeżeli chodzi o elastyczność stawek, przedsiębiorstwo powinno stosować w odniesieniu do produktów maksymalne zniżki dla składek dopuszczalne w ramach zmiennej wysokości składek, które to zniżki są oferowane przez przedsiębiorstwo prowadzące działalność w zakresie ubezpieczeń kredytów. Ponadto w sprawozdaniu rocznym Sinosure za 2022 r. 133 stwierdzono, że "określono specjalne środki wsparcia dla [...] sektorów maszyn inżynieryjnych". W sprawozdaniu rocznym Sinosure za 2023 r. 134 stwierdzono również, że: "rada nadzorcza odegrała rolę doradczą przez przeprowadzenie specjalnych badań dotyczących [.], zapotrzebowania przedsiębiorstw sektora maszyn inżynieryjnych".
(332) Na tej podstawie Komisja stwierdziła, że rząd ChRL utworzył ramy normatywne, do jakich muszą stosować się osoby sprawujące funkcje kierownicze i nadzorcze, które to osoby zostały powołane przez rząd ChRL i które ponoszą przed nim odpowiedzialność. Rząd ChRL uciekał się zatem do takich ram normatywnych, aby sprawować znaczącą kontrolę nad funkcjonowaniem Sinosure.
(333) Komisja dążyła również do tego, by zdobyć konkretny dowód sprawowania znacznej kontroli w odniesieniu do konkretnych umów ubezpieczeniowych. Podczas wizyty weryfikacyjnej rząd ChRL utrzymywał, że w praktyce składki Sinosure są ukierunkowane na rynek i opierają się na zasadach oceny ryzyka. Nie przedstawiono jednak żadnych konkretnych przykładów w odniesieniu do przemysłu podestów ruchomych przejezdnych ani przedsiębiorstw objętych próbą, mimo że grupy objęte próbą udzieliły odpowiednich zezwoleń umożliwiających dostęp do odpowiedniej dokumentacji.
(334) Dlatego też, wobec braku konkretnych dowodów, Komisja zbadała konkretne zachowanie Sinosure w odniesieniu do ubezpieczenia udzielonego przedsiębiorstwom objętym próbą. Zachowanie było sprzeczne z ich oficjalnym stanowiskiem, ponieważ nie zachowywały się one w sposób uwzględniający zasady rynkowe.
(335) Po porównaniu całkowitych wypłaconych roszczeń z całkowitymi sumami ubezpieczenia, w oparciu o dane ze sprawozdania rocznego Sinosure za 2023 r. 135 , Komisja stwierdziła, że Sinosure musiałoby pobierać składki wynoszące średnio 0,29 % sumy ubezpieczenia, aby pokryć koszty roszczeń (nawet bez uwzględniania wydatków ogólnych).
(336) Ponadto Komisja zauważyła, że w latach 2022 i 2023 Sinosure zaksięgowało stratę netto z działalności operacyjnej, tj. w odniesieniu do świadczenia usług ubezpieczenia kredytów eksportowych, oraz że w przypadku niezaksięgowania znaczących przychodów uzyskanych dzięki dochodom z inwestycji przedsiębiorstwo to ogólnie odnotuje stratę. Jak wspomniano w motywie 102, Sinosure nie przedstawiło informacji na temat takich dochodów z inwestycji.
(337) Komisja stwierdziła zatem, że Sinosure wdraża ramy prawne określone powyżej w wykonywaniu funkcji władzy publicznej w odniesieniu do sektora MAE. Sinosure działa w charakterze organu publicznego w rozumieniu art. 2 lit. b) rozporządzenia podstawowego interpretowanego w związku z art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (i) rozporządzenia podstawowego oraz zgodnie z odpowiednim orzecznictwem WTO. Objęci próbą producenci eksportujący uzyskali ponadto korzyść, ponieważ ubezpieczenia udzielono po stawkach niższych od minimalnej opłaty koniecznej przedsiębiorstwu Sinosure do pokrycia swoich kosztów operacyjnych.
(338) Komisja ustaliła również, że subsydia przyznane w ramach programu ubezpieczeń eksportowych mają szczególny charakter, ponieważ ich uzyskanie nie byłoby możliwe bez wywozu i są tym samym uwarunkowane wynikami wywozu w rozumieniu art. 4 ust. 4 lit. a) rozporządzenia podstawowego.
c) Obliczanie kwoty subsydiów
(339) Ponieważ Sinosure zajmowało dominującą pozycję na rynku w okresie objętym dochodzeniem, Komisja nie mogła ustalić składki ubezpieczeniowej zgodnej z warunkami panującymi na rynku krajowym. Zgodnie z wcześniejszymi dochodzeniami antysubsydyjnymi Komisja użyła zatem najbardziej właściwego zewnętrznego poziomu referencyjnego, dla którego informacje były łatwo dostępne, tj. stawek składek stosowanych przez Bank Eksportowo-Importowy Stanów Zjednoczonych w odniesieniu do instytucji niefinansowych w przypadku wywozu do państw OECD.
(340) Za korzyść przyznaną odbiorcom Komisja uznała różnicę między kwotą, którą przedsiębiorstwo faktycznie zapłaciło jako składkę ubezpieczeniową, a kwotą, którą powinno było zapłacić, stosując zewnętrzną referencyjną stawkę składki, o której mowa w motywie 291.
(341) Grupy Sinoboom i Zoomlion skorzystały z tego programu i choć uzyskały dzięki temu jedynie nieznaczne korzyści, zostało to uwzględnione przy obliczaniu ich łącznego marginesu subsydiowania. Na bardziej szczegółowym poziomie ustalony dla nich margines subsydiowania określono jednak na poziomie 0,00 % ze względu na zastosowane zaokrąglenie.
(342) Stopa subsydiowania ustalona w odniesieniu do tego programu w okresie objętym dochodzeniem dla następujących grup objętych próbą wynosi:
Nazwa przedsiębiorstwa | Stopa subsydiowania |
Dingli | 0,05 % |
Sinoboom | 0,00 % |
Zoomlion | 0,00 % |
3.8. Programy dotacji
a)
Podstawa prawna
(343) Dotacji udzielały rządowe organy krajowe, organy prowincji, organy miejskie lub okręgowe. Komisji nie ujawniano szczegółów prawnych co do konkretnych przepisów, na mocy których korzyści te zostały przyznane, o ile w ogóle istniała jakakolwiek podstawa prawna. Jak wspomniano w motywie 101, rząd ChRL również nie przekazał takich informacji.
b)
Ustalenia wynikające z dochodzenia
(344) Komisja ustaliła, że wszystkie cztery grupy przedsiębiorstw objęte próbą korzystały z różnych programów dotacji. Ze względu na dużą liczbę dotacji, które Komisja znalazła w księgach grup przedsiębiorstw objętych próbą, w niniejszym rozporządzeniu przedstawiono tylko podsumowanie najważniejszych ustaleń. Dowody na istnienie licznych dotacji oraz na potwierdzenie ich przyznania przez różne szczeble rządu ChRL zostały początkowo przedstawione przez grupy objęte próbą, a następnie potwierdzone w ich sprawozdaniach finansowych oraz podczas wizyt weryfikacyjnych. Szczegółowe ustalenia dotyczące tych dotacji przekazano poszczególnym przedsiębiorstwom w specjalnych dokumentach ujawniających informacje.
c) Korzyść
(345) Dotacje te stanowiły subsydia w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (i) oraz art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego, ponieważ doszło do przekazania środków finansowych od rządu ChRL w postaci dotacji na rzecz objętych próbą grup przedsiębiorstw, w wyniku czego uzyskały one korzyść równą kwocie dotacji.
d) Szczególny charakter
(346) Komisja oceniła wszystkie dotacje otrzymane przez przedsiębiorstwa objęte próbą i stwierdziła, że nie wszystkie miały szczególny charakter dla produkcji MAE. Dotacje związane z technologią, innowacjami i rozwojem, zakupem środków trwałych oraz wsparciem przemysłowym i promocją zostały jednak uznane za szczególne w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) i art. 4 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, biorąc pod uwagę, że są one ograniczone do niektórych przedsiębiorstw, niektórych gałęzi przemysłu lub konkretnych projektów w określonych regionach.
(347) Ponadto dotacje te nie spełniały wymogów braku występowania szczególnego charakteru zawartego w art. 4 ust. 2 lit. b) rozporządzenia podstawowego, biorąc pod uwagę fakt, że warunki kwalifikowalności oraz faktyczne kryteria kwalifikacji przedsiębiorstw nie są przejrzyste i obiektywne i nie znajdują automatycznego zastosowania.
e) Obliczanie kwoty subsydiów
(348) Korzyść obliczono jako kwotę uzyskaną w OD lub kwotę przypisaną do OD, przy czym kwota ta została zamortyzowana o okres użytkowania składnika aktywów trwałych, z którym związana była dotacja otrzymana przed OD. Niemniej jednak zgodnie z wytycznymi dotyczącymi obliczania wysokości subsydiów w dochodzeniach w sprawie ceł wyrównawczych 136 jednorazowe subsydia otrzymane w okresie objętym dochodzeniem, które wynosiły mniej niż 1 % ad valorem, zaliczono do kosztów, nawet jeśli były związane z zakupem środków trwałych. Ta metoda alokacji jest w pełni zgodna ze sprawozdaniem WTO sporządzonym przez nieformalną grupę ekspertów, w którym przewidziano, że dotacje przeznaczone na zakup środków trwałych powinny być przydzielane, przy czym "uznano za właściwe, przede wszystkim z punktu widzenia wygody administracyjnej, aby bardzo małe subsydia były ujmowane w kosztach niezależnie od rodzaju lub innych względów. W przypadku każdego indywidualnego subsydium zaleca się poziom poniżej 0,5 % sprzedaży dla tego progu" 137 .
f)
Wniosek
(349) Stopa subsydiowania ustalona w odniesieniu do opisanych powyżej programów dotacji w okresie objętym dochodzeniem na rzecz grup przedsiębiorstw objętych próbą wyniosła:
Dotacje
Nazwa przedsiębiorstwa | Stopa subsydiowania |
Grupa Dingli | 3,59 % |
Grupa JLG | 0,14 % |
Grupa Sinoboom | 1,37 % |
Grupa Zoomlion | 0,77 % |
3.9. Dostarczanie towarów i świadczenie usług przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia
Przyznawanie przez rząd prawa do użytkowania gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia
(350) Zanim tytuł prawny do gruntu lub tytuł oparty na zasadzie słuszności zostanie zastrzeżony lub przyznany osobie prawnej lub fizycznej, wszystkie grunty w ChRL należą do państwa albo są własnością wspólną wsi lub okręgów miejskich. Wszystkie działki w obszarach zurbanizowanych należą do państwa, a wszystkie działki w obszarach wiejskich są własnością wsi lub okręgów miejskich.
(351) Zgodnie z konstytucją ChRL i prawem gruntowym przedsiębiorstwa i osoby fizyczne mogą jednak nabyć "prawa do użytkowania gruntów" ("LUR"). W przypadku gruntów przemysłowych okres dzierżawy wynosi zwykle 50 lat, które można przedłużyć o kolejne 50 lat.
(352) Rząd ChRL wskazał, że prawa do użytkowania gruntów nie stanowią towaru (materialnego lub ruchomego majątku osobistego innego niż pieniądz 138 ) ani usługi i w związku z tym domniemany program nie stanowi "dostarczania towarów lub świadczenia usług za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia" zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (iii) rozporządzenia podstawowego.
(353) Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Po pierwsze, w podręczniku dotyczącym statystyki międzynarodowego handlu usługami, na którym rząd ChRL opiera swoje twierdzenie, że prawa do użytkowania gruntów nie stanowią usług, przewidziano kategorię dotyczącą "[...] usług rządowych gdzie indziej niesklasyfi- kowanych", które określono jako główne elementy usług standardowych. Ponadto niezależnie od środków prawnych zastosowanych do nabycia gruntów, przekazanie praw do użytkowania gruntów ostatecznie jest równoznaczne z przekazaniem gruntów. W tym względzie Organ Rozstrzygania Sporów WTO potwierdził już, że grunt uznaje się za towar "nieruchomy" i że może mieć zastosowanie art. 1 ust. 1 lit. a) pkt 1 ppkt (iii) Porozumienia w sprawie subsydiów i środków wyrównawczych 139 . W związku z tym przekazanie prawa do użytkowania gruntów stanowi dostarczenie towarów lub świadczenie usług.
(354) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL wskazał, że przedstawiona w podręczniku bardziej szczegółowa definicja "usług rządowych gdzie indziej nie klasyfikowanych" dowodzi, iż kategoria ta nie może obejmować praw do użytkowania gruntów. Na tej podstawie rząd ChRL wystąpił z wnioskiem o zakończenie dochodzenia w sprawie tego programu.
(355) Komisja zauważyła, że niezależnie od powyższego punktu drugi argument przedstawiony w motywie 353 pozostaje aktualny: "udzielanie praw do użytkowania gruntów stanowi w gruncie rzeczy udostępnianie gruntów". W związku z tym Komisja podtrzymała swoje stanowisko, zgodnie z którym udzielanie praw do użytkowania gruntów było świadczeniem "towarów i usług", i odrzuciła wniosek o zakończenie dochodzenia.
a)
Podstawa prawna/uregulowania prawne
(356) W Chinach przyznawanie praw do użytkowania gruntów regulowane jest ustawą Chińskiej Republiki Ludowej o zarządzaniu gruntami 140 . Podstawę prawną stanowią również następujące dokumenty:
1) art. 205-462 kodeksu cywilnego, który wszedł w życie w styczniu 2021 r., w szczególności art. 246, 260-261 i 330-361;
2) ustawa Chińskiej Republiki Ludowej o zarządzaniu gruntami (zarządzenie nr 28 Przewodniczącego Chińskiej Republiki Ludowej) 141 , ostatnio zmieniona w 2019 r. zarządzeniem nr 32 Przewodniczącego ChRL;
3) ustawa Chińskiej Republiki Ludowej o zarządzaniu nieruchomościami miejskimi (zarządzenie nr 29 Przewodniczącego Chińskiej Republiki Ludowej) 142 zmieniona w 2019 r. i opublikowana na mocy zarządzenia nr 32 Przewodniczącego ChRL;
4) przepisy przejściowe Chińskiej Republiki Ludowej dotyczące przyznawania i przenoszenia prawa do użytkowania gruntów państwowych na obszarach miejskich (dekret nr 55 Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej) 143 , zmieniony 29 listopada 2020 r. dekretem Rady Państwa nr 732;
5) rozporządzenie w sprawie wdrożenia ustawy Chińskiej Republiki Ludowej o zarządzaniu gruntami (zarządzenie Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej [2014] nr 653) 144 , zmienione w 2021 r. zarządzeniem Rady Państwa nr 743;
6) przepisy w sprawie przekazywania praw do użytkowania gruntów budowlanych będących własnością państwa w drodze zaproszenia do przetargu, aukcji oraz oferty (obwieszczenie nr 39 CSRC) 145 ; oraz
7) obwieszczenie Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej w sprawie istotnych kwestii dotyczących wzmacniania kontroli nad gruntami (Guo Fa [2006] nr 31) 146 .
b) Ustalenia wynikające z dochodzenia
(357) Zgodnie z art. 10 dokumentu "Przepisy w sprawie przekazywania praw do użytkowania gruntów budowlanych będących własnością państwa w drodze zaproszenia do przetargu, aukcji oraz oferty" władze lokalne ustalają ceny gruntów zgodnie z systemem wyceny gruntów miejskich, który jest aktualizowany raz na trzy lata, oraz zgodnie z polityką przemysłową rządu.
(358) W wyniku poprzednich dochodzeń 147 Komisja stwierdziła, że ceny płacone za prawa do użytkowania gruntów w ChRL nie są reprezentatywne dla ceny rynkowej, która jest określana na podstawie popytu i podaży na wolnym rynku, ponieważ ustalono, że system aukcyjny jest niejasny i nieprzejrzysty i w praktyce nie funkcjonuje, a ceny są ustanawiane dowolnie przez władze. Jak wspomniano w poprzednim motywie, władze ustanawiają ceny zgodnie z systemem wyceny gruntów miejskich, w którym jednym z kryteriów jest obowiązek uwzględnienia przy ustalaniu ceny gruntów przemysłowych również polityki przemysłowej.
(359) Powyższy dowód przeczy twierdzeniu rządu ChRL, że ceny płacone za prawo do użytkowania gruntów w ChRL są reprezentatywne dla ceny rynkowej, która jest określana na podstawie popytu i podaży na wolnym rynku.
(360) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL powtórzył swoje twierdzenia, że mechanizm kształtowania cen praw do użytkowania gruntów, a także rynek tych praw w Chinach, są przejrzyste i funkcjonują prawidłowo. Rząd ChRL stwierdził również, że szczegółowo wyjaśnił w trakcie procesu weryfikacji system aukcyjny i system wyceny. Rząd ChRL twierdzi, że Komisja powinna zaktualizować i zmienić swoje stanowisko w odniesieniu do rynku praw do użytkowania gruntów, zamiast opierać się na nieaktualnych ustaleniach z poprzednich dochodzeń.
(361) Komisja zauważyła jednak, że ustalenia poczynione w poprzednich i niedawnych dochodzeniach antysubsydyjnych zostały odpowiednio uzasadnione i odnoszą się do tych samych programów subsydiowania, o których mowa w obecnym dochodzeniu. W każdym z tych wcześniejszych dochodzeń Komisja oparła się na podobnych ramach prawnych regulujących prawa do użytkowania gruntów w ChRL, a w szczególności na fakcie, że władze lokalne ustalają ceny gruntów zgodnie z systemem wyceny gruntów miejskich i polityką przemysłową rządu. W dochodzeniu nie wykazano żadnej widocznej zmiany w tym zakresie, a rząd ChRL nie przedstawił dowodów świadczących o zaprzestaniu stosowania tej polityki.
(362) Komisja przypomniała również, że w odniesieniu do praw do użytkowania gruntów rząd ChRL nie przedstawił informacji dotyczących nabywania gruntów przez producentów/eksporterów podestów ruchomych przejezdnych. Rząd ChRL nie był w stanie wyjaśnić, na jakiej podstawie w niektórych okolicznościach przedsiębiorstwa mogły otrzymać grunty bezpłatnie. Jak wyjaśniono w motywie 106, uchybienia te były jednymi z kwestii poruszonych w piśmie dotyczącym art. 28.
(363) W związku z tym na podstawie informacji dostępnych w toku niniejszego dochodzeniu Komisja odrzuciła te argumenty.
c) Korzyść
(364) Ustalenia dokonane podczas dochodzenia pokazują, że sytuacja dotycząca nabywania praw do użytkowania gruntu w ChRL jest nieprzejrzysta, a władze dowolnie ustanawiają ceny.
(365) Przyznawanie prawa do użytkowania gruntów przez rząd ChRL należy zatem uznać za subsydium w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (iii) i art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego w formie dostarczenia towarów, co stanowi korzyść dla przedsiębiorstw będących odbiorcami. Jak wyjaśniono w motywach 350-351 oraz 357-359 powyżej, w ChRL nie istnieje funkcjonujący rynek gruntów, a użycie zewnętrznego poziomu referencyjnego (zob. motyw 369) wskazuje, że kwoty płacone za prawa do użytkowania gruntów przez producentów eksportujących objętych próbą są znacznie niższe od normalnych stawek rynkowych.
d) Szczególny charakter
(366) W kontekście preferencyjnego dostępu do gruntów przemysłowych przez przedsiębiorstwa należące do określonych sektorów Komisja odnotowała, że jak wspomniano w motywie 358 powyżej, cena ustalona przez władze lokalne musi uwzględniać politykę przemysłową rządu. W ramach tej polityki przemysłowej przemysł MAE, jako stanowiący część przemysłu budowlanego, jest wymieniony jako promowany sektor przemysłu. Ponadto zgodnie z decyzją nr 40 Rady Państwa Chińskiej Republiki Ludowej, przy udostępnianiu gruntów organy publiczne biorą pod uwagę "Katalog wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłowej" oraz politykę przemysłową. Art. XVIII decyzji nr 40 wyraźnie stanowi, że sektory "o ograniczonych prawach" nie będą miały dostępu do praw do użytkowania gruntów. W związku z tym przedmiotowe subsydium ma charakter szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) i c) rozporządzenia podstawowego, ponieważ preferencyjne przyznawanie gruntów ogranicza się do przedsiębiorstw należących do określonych sektorów, w tym przypadku do przemysłu MAE, a praktyki rządu w tej dziedzinie są niejasne i nieprzejrzyste.
e) Obliczanie kwoty subsydiów
(367) Podobnie jak w ramach poprzednich dochodzeń 148 i zgodnie z art. 6 lit. d) ppkt (ii) rozporządzenia podstawowego jako zewnętrzny poziom referencyjny zastosowano ceny gruntów z wydzielonego obszaru celnego Tajwanu, Penghu, Kinmen i Matsu ("Chińskie Tajpej") 149 . Korzyść dla odbiorców oblicza się poprzez uwzględnienie różnicy między kwotami faktycznie płaconymi przez każdego z objętych próbą producentów eksportujących (tj. ceny faktycznie zapłaconej zgodnie z umową oraz, w stosownych przypadkach, ceny podanej w umowie, pomniejszonej o kwotę zwrotów/dotacji przyznanych przez instytucje samorządowe na szczeblu lokalnym) za prawo do użytkowania gruntów a kwotami, które powinny być normalnie zapłacone, na podstawie poziomu referencyjnego Chińskiego Tajpej.
(368) Komisja uważa, że Chińskie Tajpej stanowi odpowiedni zewnętrzny poziom referencyjny z następujących powodów:
- porównywalny poziom rozwoju gospodarczego, PKB i struktury gospodarczej w Chińskim Tajpej i w większości chińskich prowincji oraz miast, w których producenci eksportujący objęci próbą mają swoje siedziby,
- geograficzna bliskość ChRL i Chińskiego Tajpej,
- wysoki stopień rozwoju infrastruktury przemysłowej w Chińskim Tajpej oraz w wielu prowincjach ChRL,
- silne powiązania gospodarcze między Chińskim Tajpej a ChRL oraz fakt prowadzenia przez nie handlu transgranicznego,
- wysoka gęstość zaludnienia w wielu prowincjach ChRL i w Chińskim Tajpej,
- podobieństw w zakresie rodzaju gruntów oraz transakcji wykorzystywanych przy ustalaniu odpowiedniego poziomu referencyjnego na wspomnianym obszarze i w ChRL, oraz
- wspólne cechy demograficzne, lingwistyczne i kulturowe Chińskiego Tajpej i ChRL.
(369) Zgodnie z metodyką przyjętą w poprzednich dochodzeniach 150 Komisja zastosowała średnią cenę gruntu za metr kwadratowy ustaloną dla Chińskiego Tajpej, skorygowaną o inflację i zmiany PKB począwszy od dat sporządzenia odpowiednich umów przyznających prawa do użytkowania gruntów. Informacje dotyczące cen gruntów przemysłowych od 2015 r. zostały pozyskane ze stron internetowych Biura Przemysłowego Ministerstwa Spraw Gospodarczych Tajwanu 151 . Za poprzednie lata ceny zostały skorygowane na podstawie poziomu inflacji i zmian PKB na mieszkańca według bieżących cen w USD dla Chińskiego Tajpej opublikowanych przez MFW w 2015 r.
(370) Rząd ChRL stwierdził, że powyższy poziom referencyjny nie jest prawidłowy, ponieważ Komisja porównuje cenę własności gruntów w Chińskim Tajpej z ceną praw do użytkowania gruntów przez ograniczony czas w ChRL.
(371) W tym względzie Komisja zauważyła, że wybór Chińskiego Tajpej jako poziomu referencyjnego oparto na analizie szeregu czynników wymienionych w motywie 368 powyżej. Komisja uznała jednak, że nawet gdyby istniały pewne różnice w warunkach rynkowych między prawami do użytkowania gruntów w Chinach kontynentalnych a sprzedażą gruntów w Chińskim Tajpej, nie miałyby one takiego charakteru, aby unieważnić wybór Chińskiego Tajpej jako ważnego poziomu referencyjnego. W trakcie dochodzenia Komisja nie była w stanie określić żadnego innego odpowiedniego poziomu referencyjnego ani metody dostosowania, które odpowiednio odzwierciedlałyby te różnice w warunkach rynkowych.
(372) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL powtórzył swoje stanowisko, zgodnie z którym cena własności gruntów nie może stanowić punktu odniesienia dla praw do użytkowania gruntów. Nie przedstawiono jednak żadnych nowych argumentów, które podważałyby stanowisko Komisji wyrażone w motywach 368-371. Komisja zauważyła również, że rząd ChRL nie był w stanie przedstawić wiarygodnego poziomu referencyjnego, który odzwierciedlałby różnicę między prawami do użytkowania gruntów a prawami własności. Argument ten został zatem odrzucony.
(373) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME stwierdziła, że wybór przez Komisję cen gruntów w Chińskim Tajpej jako wartości odniesienia był niezasadny ze względu na istotne różnice w poziomie rozwoju gospodarczego oraz PKB na mieszkańca między Chińskim Tajpej a ChRL (różnice te są jeszcze większe, jeżeli porównanie ograniczy się do prowincji Hunan, w której skoncentrowana jest produkcja podestów ruchomych przejezdnych). Różnica ta była jeszcze większa w przeszłości, kiedy producenci podestów ruchomych przejezdnych faktycznie uzyskiwali prawa do użytkowania gruntów. CCCME zauważyła również, że dostosowania dokonane względem wartości odniesienia na podstawie zmian inflacji i PKB były nieodpowiednie, ponieważ zastosowane wskaźniki korygujące odzwierciedlają zmiany w Chińskim Tajpej, które nie są porównywalne z odpowiednimi zmianami w ChRL. CCCME stwierdziła ponadto, że Komisja nie ujawniła elementów szczegółowych obliczenia wartości odniesienia, przez co pozbawiła CCCME i reprezentowane przez nią przedsiębiorstwa prawa do zrozumienia, w jaki sposób obliczono kwotę subsydiów.
(374) Jak wyjaśniono w motywie 371, Komisja oparła się na wartości odniesienia uznanej za najbardziej odpowiednią, nawet biorąc pod uwagę różnice w warunkach rynkowych. W trakcie dochodzenia Komisja nie była w stanie określić żadnego innego odpowiedniego poziomu referencyjnego ani metody dostosowania, które odpowiednio odzwierciedlałyby te różnice w warunkach rynkowych. Argument ten został zatem odrzucony.
(375) W odniesieniu do twierdzenia, że ujawnienie było nie niewystarczające, ujawnienia Komisja wskazała, że obliczenia dotyczące kwoty subsydiów ujawniono chińskim producentom eksportującym objętym próbą, którzy są członkami CCCME. W celu zapewnienia jasności włączono te poziomy referencyjne również do akt udostępnionych do wglądu.
(376) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa Zoomlion stwierdziła, że kwotę subsydiów w ramach tego programu należy ponownie przeliczyć z uwzględnieniem rzekomo nietypowej zmiany cen gruntów przemysłowych w Chińskim Tajpej w latach 2021 i 2022. Przedsiębiorstwo argumentowało, że Komisja powinna pominąć poziomy cen z tych dwóch lat i zastąpić je wartościami wyliczonymi na podstawie indeksacji cen z lat wcześniejszych.
(377) Komisja nie zgodziła się z tym. Metodę obliczania kwoty subsydiów w ramach tego programu oraz zastosowane wartości odniesienia uznano za dokładne, wobec czego Komisja nie znalazła podstaw faktycznych ani prawnych dla dokonania korekty wyłącznie z tego względu, że niektórzy producenci podestów ruchomych przejezdnych uzyskali prawa do użytkowania gruntów w określonych latach. Komisja zauważyła jednak, że grupa Zoomlion nie przedstawiła żadnych danych ani dowodów potwierdzających jej argument dotyczący "nietypowej zmiany cen gruntów przemysłowych w Chińskim Tajpej".
f) Wniosek
(378) Stopa subsydiowania ustalona w odniesieniu do tego subsydium dla objętych próbą producentów eksportujących w okresie objętym dochodzeniem wynosi:
Prawa do użytkowania gruntów za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia
Nazwa przedsiębiorstwa | Stopa subsydiowania |
Grupa Dingli | 2,09 % |
Grupa JLG | 0,19 % |
Grupa Sinoboom | 1,86 % |
Grupa Zoomlion | 1,53% |
3.10. Dochody utracone w związku z programami ulg podatkowych i zwolnień z podatków
3.10.1. Obniżenie podatku dochodowego od przedsiębiorstw dla przedsiębiorstw wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie
(379) Zgodnie z ustawą Chińskiej Republiki Ludowej o podatku dochodowym od przedsiębiorstw przedsiębiorstwa wykorzystujące zaawansowane i nowe technologie, które powinny otrzymać kluczowe wsparcie od państwa, korzystają z obniżonej stawki podatku dochodowego od przedsiębiorstw wynoszącej 15 % zamiast standardowej stawki podatku wynoszącej 25 %.
a) Podstawa prawna
(380) Podstawę prawną tego programu stanowią art. 28 ustawy ChRL o podatku dochodowym od przedsiębiorstw oraz art. 93 przepisów wykonawczych do ustawy ChRL o podatku dochodowym od przedsiębiorstw 152 , jak również:
- okólnik Ministerstwa Nauki i Technologii, Ministerstwa Finansów oraz Państwowego Urzędu Podatkowego dotyczący przeglądu i wydania "Środków administracyjnych dotyczących kwalifikowania przedsiębiorstw jako wykorzystujących zaawansowane technologie" (nr 32 z 2016 r.),
- okólnik Ministerstwa Nauki i Technologii, Ministerstwa Finansów oraz Państwowego Urzędu Podatkowego dotyczący przeglądu i wydania wytycznych dla administracji akredytacji przedsiębiorstw sektora zaawansowanych technologii (nr 195 z 2016 r.),
- obwieszczenie Państwowego Urzędu Podatkowego w sprawie stosowania preferencyjnej polityki podatkowej w zakresie podatku dochodowego wobec przedsiębiorstw wykorzystujących zaawansowane technologie (obwieszczenie nr 24 z 2017 r.),
- katalog zaawansowanych technologicznie dziedzin wspieranych przez państwo z 2016 r. 153 .
(381) Rozdział IV ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw zawiera przepisy dotyczące "preferencyjnego traktowania podatkowego". Art. 25 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw, który stanowi część wstępną rozdziału IV, stanowi, że "Państwo przyzna preferencje podatkowe w zakresie podatku dochodowego przedsiębiorstwom działającym w gałęziach przemysłu lub projektach, których rozwój otrzymuje szczególne wsparcie i jest szczególnie promowany przez państwo". Art. 28 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw stanowi, że "stawka podatku dochodowego od przedsiębiorstw należna od przedsiębiorstw z branż wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie wymagających szczególnego wsparcia ze strony państwa zostanie obniżona do 15 %".
(382) W art. 93 zasad wdrażania ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw wyjaśniono, że:
"Ważne przedsiębiorstwa wykorzystujące zaawansowane i nowe technologie, które mają być wspierane przez państwo", o których mowa w art. 28 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw, odnoszą się do przedsiębiorstw posiadających kluczowe prawa własności intelektualnej i spełniających następujące warunki:
1. zgodność z wymogami uwzględnienia w zakresie wspieranych przez państwo kluczowych obszarów wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie;
2. część wydatków na badania i rozwój w dochodzie ze sprzedaży nie może być mniejsza niż określona część;
3. część dochodu z tytułu zaawansowanej technologii/produktu/usługi w całkowitym dochodzie przedsiębiorstwa nie może być mniejsza niż określona część;
4. udział personelu technicznego w ogólnej liczbie pracowników przedsiębiorstwa nie może być mniejszy niż określony udział;
5. inne warunki określone w Środkach administracyjnych dotyczących kwalifikowania przedsiębiorstw jako wykorzystujących zaawansowane technologie.
Środki zarządzania identyfikacją przedsiębiorstw wykorzystujących zaawansowane technologie oraz kluczowe wspierane przez państwo obszary zaawansowanych i nowych technologii zostaną wspólnie określone przez departamenty ds. technologii, finansów i podatków podlegające Radzie Państwa i wejdą w życie po zatwierdzeniu przez Radę Państwa".
(383) W powyższych przepisach jasno określono, że obniżona stawka podatku dochodowego od przedsiębiorstw jest zarezerwowana dla "ważnych przedsiębiorstw wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie, które mają być wspierane przez państwo", posiadających kluczowe prawa własności intelektualnej i spełniających pewne warunki, takie jak "zgodność z wymogami uwzględnienia w zakresie wspieranych przez państwo kluczowych obszarów wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie".
(384) Zgodnie z art. 11 środków administracyjnych dotyczących kwalifikowania przedsiębiorstw jako wykorzystujących zaawansowane technologie, aby zostać uznanym za wykorzystujące zaawansowane technologie, przedsiębiorstwo musi jednocześnie spełniać pewne warunki, między innymi: "uzyskało prawo własności intelektualnej, co odgrywa kluczową rolę we wspieraniu technicznym jego głównych produktów (usług), poprzez niezależne badania, transfery, dotacje, fuzje i przejęcia itp." oraz "technologia, która odgrywa kluczową rolę w technicznym wspieraniu jego głównych produktów (usług) mieści się w zakresie z góry określonym w dziedzinach zaawansowanych technologii wspieranych przez państwo".
(385) Przedsiębiorstwa korzystające z tego środka muszą złożyć deklarację podatkową i odpowiednie załączniki do niej. Rzeczywista kwota korzyści jest uwzględniona w deklaracji podatkowej.
b) Ustalenia wynikające z dochodzenia
(386) Komisja ustaliła, że przedsiębiorstwa należące do objętych próbą grup producentów eksportujących kwalifikowały się jako przedsiębiorstwa sektora zaawansowanych technologii w okresie objętym dochodzeniem, a zatem korzystały z obniżonej stawki podatku dochodowego od przedsiębiorstw wynoszącej 15 %. Jednakże tylko w trzech grupach objętych próbą przedsiębiorstwa faktycznie skorzystały z tego programu w okresie objętym dochodzeniem.
c)
Korzyść
(387) Komisja uznała, że przedmiotowe odliczenia od podatku stanowią subsydium w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (ii) i art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego, ponieważ istnieje wkład finansowy w postaci dochodów utraconych przez rząd ChRL, co stanowi korzyść dla przedsiębiorstw objętych postępowaniem. Korzyść dla odbiorców jest równa kwocie oszczędności podatkowych.
d) Szczególny charakter
(388) Przedmiotowe subsydium ma charakter szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego, ponieważ same przepisy ograniczają stosowanie tego programu tylko do przedsiębiorstw, które działają w pewnych obszarach priorytetowych określonych przez państwo, w których wykorzystuje się zaawansowane technologie. Takim technologicznym obszarem priorytetowym jest przemysł MAE.
(389) Zatem zgodnie z przepisami, na podstawie których działa organ udzielający pomocy, dostęp do subsydium jest wyraźnie ograniczony do niektórych przedsiębiorstw i sektorów.
(390) Rząd ChRL twierdził, że ten program subsydiów nie jest szczególny, ponieważ przepisy, na podstawie których działa organ przyznający subsydium, ustanawiają obiektywne kryteria lub warunki kwalifikowalności oraz kwotę obniżki podatku, przy czym kwalifikowalność jest automatyczna, a kryteria kwalifikacji i warunki są ściśle przestrzegane.
(391) Komisja nie zgodziła się z tym twierdzeniem. Art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego stanowi, że "jeżeli organ udzielający subsydium lub ustawodawstwo, na podstawie którego działa organ udzielający subsydium, wyraźnie ogranicza dostęp do subsydiów niektórym przedsiębiorstwom, subsydium takie jest szczególne". Podstawę prawną przedmiotowego programu subsydiowania określono faktycznie w rozdziale IV ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw pt. "Preferencje podatkowe". Tytuł i treść tego rozdziału wyraźnie określają szczególne preferencyjne traktowanie, które "wyraźnie ogranicza dostęp do subsydiów niektórym przedsiębiorstwom". W szczególności w art. 93 zasad wdrażania ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw wyjaśniono, że "[w]ażne przedsiębiorstwa wykorzystujące zaawansowane i nowe technologie, które mają być wspierane przez państwo, [muszą spełniać] pewne warunki", takie jak "1. Zgodność z wymogami uwzględnienia w zakresie wspieranych przez państwo kluczowych obszarów wykorzystujących zaawansowane i nowe technologie". Jak wynika z powyższego, wszystkie przedsiębiorstwa lub sektory nie kwalifikują się do korzystania z takiego samego preferencyjnego traktowania podatkowego. Subsydia zapewnianie w ramach tego zwolnienia z podatków zostały uznane za szczególne zgodnie z art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego.
e) Obliczanie kwoty subsydiów
(392) Kwotę subsydium stanowiącego podstawę środków wyrównawczych obliczono w kategoriach korzyści przyznanej odbiorcom w okresie objętym dochodzeniem. Przedmiotową korzyść obliczono jako różnicę między łączną wartością podatku do zapłaty według podstawowej stawki podatkowej a łączną wartością podatku do zapłaty według obniżonej stawki podatkowej.
f) Wniosek
(393) Stopa subsydiowania ustalona w odniesieniu do tego subsydium dla objętych próbą producentów eksportujących w okresie objętym dochodzeniem wynosi:
Obniżka podatku dochodowego od przedsiębiorstw dla przedsiębiorstw sektora zaawansowanych
i nowych technologii
Nazwa przedsiębiorstwa | Stopa subsydiowania |
Grupa Dingli | 3,77% |
Grupa Sinoboom | 1,87% |
Grupa Zoomlion | 1,29 % |
3.10.2. Preferencyjne odliczanie wydatków na badania i rozwój przed opodatkowaniem
(394) Odliczenia od podatku za badania i rozwój uprawniają przedsiębiorstwa do preferencyjnego traktowania podatkowego w związku z ich działalnością badawczo-rozwojową w niektórych określonych przez państwo obszarach priorytetowych wykorzystujących zaawansowane technologie oraz wtedy, gdy spełnione zostaną pewne progi dotyczące wydatków na badania i rozwój.
(395) W szczególności w przypadku wydatków na badania i rozwój ponoszonych przez przedsiębiorstwo, gdy prowadzi ono działalność badawczo-rozwojową, dodatkowe 100 % kwoty faktycznie poniesionych wydatków na badania i rozwój odlicza się przed opodatkowaniem, oprócz odliczenia faktycznych przepisowych wydatków, począwszy od dnia 1 stycznia 2023 r., pod warunkiem że te wydatki nie są przekształcone w wartości niematerialne i prawne oraz uwzględnione w bieżących zyskach i stratach.
(396) Jeśli te wydatki zostają przekształcone w wartości niematerialne i prawne, mogą być amortyzowane stawką 200 % kosztów tych wartości niematerialnych i prawnych przed opodatkowaniem, począwszy od dnia 1 stycznia 2023 r.
a) Podstawa prawna
(397) Podstawę prawną tego programu stanowią art. 30 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw oraz art. 95 zasad wdrażania ustawy ChRL o podatku dochodowym od przedsiębiorstw, a także następujące obwieszczenia:
- obwieszczenie Państwowego Urzędu Podatkowego dotyczące zakresu udzielania ważonego odliczenia przed opodatkowaniem wydatków na badania i rozwój (obwieszczenie nr 40 z 2017 r.),
- obwieszczenie Ministerstwa Finansów oraz Państwowego Urzędu Podatkowego dotyczące dalszego doskonalenia polityki ważonego odliczenia przed opodatkowaniem wydatków na badania i rozwój (obwieszczenie nr 7 z 2023 r.).
b) Ustalenia wynikające z dochodzenia
(398) Komisja ustaliła, że przedsiębiorstwa w grupach objętych próbą korzystały z dodatkowego odliczenia wydatków na badania i rozwój, poniesionych na badania i rozwój nowych technologii, nowych produktów i nowych technik.
c) Korzyść
(399) Komisja uznała, że przedmiotowe odliczenia od podatku stanowią subsydium w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (ii) i art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego, ponieważ istnieje wkład finansowy w postaci dochodów utraconych przez rząd ChRL, co stanowi korzyść dla przedsiębiorstw objętych postępowaniem. Korzyść dla odbiorców jest równa kwocie oszczędności podatkowych.
d) Szczególny charakter
(400) Przedmiotowe subsydium ma charakter szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego, ponieważ same przepisy ograniczają stosowanie tego środka tylko do przedsiębiorstw, które ponoszą określone wydatki na badania i rozwój w pewnych obszarach priorytetowych wykorzystujących zaawansowane technologie i określonych przez państwo, takich jak sektor MAE. Zatem zgodnie z przepisami, na podstawie których działa organ udzielający pomocy, dostęp do subsydium jest wyraźnie ograniczony do niektórych przedsiębiorstw i sektorów.
(401) Rząd ChRL argumentował, że "bardzo wysokie odliczenia za badania i rozwój" nie są szczególne, ponieważ jest to powszechna polityka podatkowa mająca na celu zachęcenie przedsiębiorstw do zwiększenia inwestycji w działalność badawczo-rozwojową. Według rządu ChRL istnieją obiektywne kryteria i warunki stosowania programu, a program automatycznie ma zastosowanie w przypadku spełnienia odpowiednich warunków.
(402) Komisja nie zgodziła się z interpretacją ustaw i środków wykonawczych przedstawioną przez rząd ChRL, zgodnie z którą program ten jest ograniczony do niektórych sektorów i przedsiębiorstw wspieranych przez rząd ChRL na podstawie kryteriów, które nie wydają się obiektywne i neutralne, jak na przykład to, że są one zgodne z zakresem "zaawansowanych technologii otrzymujących kluczowe wsparcie ze strony państwa". Przedmiotowe subsydium ma charakter szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego, ponieważ dotyczy wyłącznie przedsiębiorstw działających w niektórych obszarach zaawansowanych technologii, takich jak branża podestów ruchomych przejezdnych. Ponadto art. 30 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw stanowi, że wydatki na badania i rozwój poniesione przez przedsiębiorstwa w dziedzinie rozwoju nowych technologii, nowych produktów i nowych technik mogą być dodatkowo odliczane w momencie obliczania dochodu podlegającego opodatkowaniu, w art. 95 zasad wdrażania ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw wyjaśniono, na czym polega odliczenie, a w art. 4 obwieszczenia w sprawie zwiększenia ulgi na wydatki rozwojowe związane z badaniami i rozwojem wymieniono branże, w przypadku których odliczenie przed opodatkowaniem nie ma zastosowania (przy zachowaniu pewnej swobody uznania, ponieważ wykaz kończy się sformułowaniem "[...] i wszelkie inne branże określone przez Ministerstwo Finansów i Państwową Administrację Podatkową").
(403) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL argumentował, że stwierdzenie Komisji, zgodnie z którym "program ten jest ograniczony do niektórych sektorów i przedsiębiorstw wspieranych przez rząd ChRL [...], jak na przykład to, że są one zgodne z zakresem »zaawansowanych technologii otrzymujących kluczowe wsparcie ze strony państwa«", jest błędne.
(404) Rząd ChRL przyznał jednak, że kwalifikowalność tego programu ogranicza się do przedsiębiorstw, które poniosły wydatki związane z badaniami i rozwojem nowych technologii, nowych produktów i nowych procesów. Nie wyjaśniono, w jaki sposób należy w tym kontekście zdefiniować słowo "nowe". Rząd ChRL nie skomentował również tego, że władze mogą wedle własnego uznania wyłączać niektóre sektory z zakresu stosowania tego odliczenia od podatku. W związku z tym Komisja nie zgodziła się z twierdzeniem rządu ChRL, jakoby warunki kwalifikowalności tego programu były "wyraźnie i obiektywnie określone w przepisach prawa". W związku z tym argument ten został odrzucony.
e) Obliczanie kwoty subsydiów
(405) Kwotę subsydium stanowiącego podstawę środków wyrównawczych obliczono w kategoriach korzyści przyznanej odbiorcom w okresie objętym dochodzeniem. Przedmiotową korzyść obliczono jako różnicę między łączną wartością podatku do zapłaty według podstawowej stawki podatkowej a łączną wartością podatku do zapłaty po uwzględnieniu dodatkowego odliczenia w wysokości 100 % faktycznych wydatków na badania i rozwój.
f) Wniosek
(406) Stopa subsydiowania ustalona w odniesieniu do tego subsydium dla objętych próbą producentów eksportujących w okresie objętym dochodzeniem wynosi:
Odliczanie wydatków na badania i rozwój przed opodatkowaniem
Nazwa przedsiębiorstwa | Stopa subsydiowania |
Grupa Dingli | 1,09 % |
Grupa JLG | 0,08 % |
Grupa Sinoboom | 0,93 % |
Grupa Zoomlion | 0,87% |
3.10.3. Zwolnienia z opodatkowania dywidend wypłacanych między kwalifikującymi się przedsiębiorstwami będącymi rezydentami
(407) W ustawie o podatku dochodowym od przedsiębiorstw przyznano preferencje podatkowe w zakresie podatku dochodowego przedsiębiorstwom działającym w gałęziach przemysłu lub projektach, których rozwój otrzymuje szczególne wsparcie i jest szczególnie promowany przez państwo, oraz w szczególności zwolniono z podatku dochód z inwestycji kapitałowych, taki jak dywidendy i premie, między kwalifikującymi się przedsiębiorstwami będącymi rezydentami.
a) Podstawa prawna
(408) Podstawę prawną tego programu stanowią art. 26 ust. 2 ustawy ChRL o podatku dochodowym od przedsiębiorstw oraz zasady wdrażania ustawy ChRL o podatku dochodowym od przedsiębiorstw.
(409) Art. 25 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw, który stanowi część wstępną rozdziału IV "Preferencyjne polityki podatkowe", stanowi, że "Państwo przyzna preferencje podatkowe w zakresie podatku dochodowego przedsiębiorstwom działającym w gałęziach przemysłu lub projektach, których rozwój otrzymuje szczególne wsparcie i jest szczególnie promowany przez państwo". Ponadto w art. 26 ust. 2 określono, że zwolnienie z podatku ma zastosowanie do dochodu z inwestycji kapitałowych między "kwalifikującymi się przedsiębiorstwami będącymi rezydentami", co wydaje się ograniczać zakres zastosowania jedynie do niektórych przedsiębiorstw będących rezydentami.
b)
Ustalenia wynikające z dochodzenia
(410) Komisja ustaliła, że jedno przedsiębiorstwo z grup objętych próbą otrzymało zwolnienie z opodatkowania dywidend wypłacanych między kwalifikującymi się przedsiębiorstwami będącymi rezydentami.
c) Korzyść
(411) Komisja uznała, że ten program stanowi subsydium w rozumieniu art. 3 pkt 1 lit. a) ppkt (ii) i art. 3 pkt 2 rozporządzenia podstawowego, ponieważ istnieje wkład finansowy w postaci dochodów utraconych przez rząd ChRL, co stanowi korzyść dla przedsiębiorstw objętych postępowaniem. Korzyść dla odbiorców jest równa kwocie oszczędności podatkowych.
(412) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL stwierdził, że celem tego programu było uniknięcie podwójnego opodatkowania, a zatem nie przyznawał on przedsiębiorstwom dodatkowych korzyści podatkowych poprzez rezygnację z dochodów lub ich niepobieranie, mimo że były one należne.
(413) Chociaż Komisja zgodziła się, że eliminowanie podwójnego opodatkowania jest uznaną na szczeblu międzynarodowym praktyką podatkową, zauważyła również, że nie ma ona jednakowego zastosowania we wszystkich krajach. Rząd ChRL nie wykazał, w jaki sposób przedmiotowe odliczenie pozwala konkretnie uniknąć podwójnego opodatkowania (mianowicie poprzez wykazanie, że dywidendy objęte zwolnieniem są opodatkowane gdzie indziej, a zasada ta ma zastosowanie jedynie w sytuacjach podwójnego opodatkowania). W związku z tym argument ten odrzucono.
d) Szczególny charakter
(414) Przedmiotowe subsydium ma charakter szczególny w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego, ponieważ same przepisy ograniczają stosowanie tego zwolnienia tylko do kwalifikujących się przedsiębiorstw będących rezydentami, które cieszą się dużym poparciem i których rozwój wspiera państwo. Zatem zgodnie z przepisami, na podstawie których działa organ udzielający pomocy, dostęp do subsydium jest wyraźnie ograniczony do niektórych przedsiębiorstw i sektorów.
(415) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń rząd ChRL zakwestionował wnioski Komisji dotyczące ograniczenia kwalifiko- walności tego programu wyłącznie do niektórych przedsiębiorstw i stwierdził, że Komisja błędnie zinterpretowała termin "kwalifikowane" użyty w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw. Według rządu ChRL słowo "kwalifikowane" zostało tam użyte w kontekście "kwalifikowanych dochodów z inwestycji", a nie w kontekście "kwalifikowanych przedsiębiorstw będących rezydentami".
(416) Komisja nie zgodziła się z tym. Art. 26 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw znajduje się w rozdziale IV "Preferencje podatkowe", który przewiduje szereg preferencyjnych form opodatkowania, stanowiących odstępstwo od ogólnych zasad opodatkowania. Ponadto art. 25 ustawy o podatku dochodowym od przedsiębiorstw, który stanowi część wstępną rozdziału IV "Preferencyjne polityki podatkowe", stanowi, że "Państwo przyzna preferencje podatkowe w zakresie podatku dochodowego przedsiębiorstwom działającym w gałęziach przemysłu lub projektach, których rozwój otrzymuje szczególne wsparcie i jest szczególnie promowany przez państwo". Dodatkowo w art. 26 ust. 2 określono, że zwolnienie z podatku ma zastosowanie do dochodu z inwestycji kapitałowych między "kwalifikującymi się przedsiębiorstwami będącymi rezydentami", co wydaje się ograniczać zakres zastosowania jedynie do niektórych przedsiębiorstw będących rezydentami. W związku z tym Komisja uznała, że taka preferencyjna polityka podatkowa ogranicza się do pewnych gałęzi przemysłu, które otrzymują szczególne wsparcie państwa i są przez nie szczególnie promowane, takich jak przemysł MAE, a zatem ma szczególny charakter w rozumieniu art. 4 ust. 2 lit. a) rozporządzenia podstawowego. Potwierdza to również angielska kopia deklaracji podatkowej (formularz A107010, wiersz 3) złożonej przez kilka grup objętych próbą, która to deklaracja w chińskiej wersji zawiera zapis "(II) Dywidendy, premie i inne dochody z inwestycji kapitałowych pomiędzy kwalifikującymi się przedsiębiorstwami będącymi rezydentami są zwolnione z podatku dochodowego od przedsiębiorstw (4 + 5 + 6 + 7 + 8)".
e) Obliczanie kwoty subsydiów
(417) Komisja obliczyła kwotę subsydium, stosując normalną stawkę podatkową do dochodu z tytułu dywidendy, który został odliczony od dochodu podlegającego opodatkowaniu.
f) Wniosek
(418) Stopa subsydiowania ustalona w odniesieniu do tego subsydium dla objętych próbą producentów eksportujących w okresie objętym dochodzeniem wynosi:
Zwolnienie dywidend z podatku dochodowego od przedsiębiorstw
Nazwa przedsiębiorstwa | Stopa subsydiowania |
Grupa Sinoboom | 0,04 % |
3.11. Inne programy
(419) W memorandum w sprawie wystarczających dowodów wymieniono inne programy, dla których istniały wystarczające dowody w skardze wskazujące na istnienie subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych dostępnych dla producentów eksportujących MAE. Wykaz takich programów obejmuje między innymi:
- dostarczanie energii elektrycznej przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- dostarczanie czynników produkcji przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- świadczenie usług transportowych i logistycznych przez rząd za kwotę niższą od odpowiedniego wynagrodzenia,
- dochody utracone w postaci przyspieszonej amortyzacji narzędzi i sprzętu wykorzystywanego przez przedsiębiorstwa sektora zaawansowanych technologii na potrzeby opracowywania i produkcji zaawansowanych technologii,
- wsparcie dochodu.
(420) W kontekście przedmiotowego dochodzenia Komisja nie mogła stwierdzić, czy programy te podlegają środkom wyrównawczym. Pozostaje to bez uszczerbku dla badania tych środków przez Komisję przy okazji przyszłych przeglądów, w tym przeglądów na podstawie art. 19 rozporządzenia podstawowego.
(421) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CMAE wskazała, że w odniesieniu do powyższych programów memorandum w sprawie wystarczającego charakteru dowodów wykazało, iż skarżący przedstawił informacje pozwalające ustalić poziom dostępnego subsydiowania na podstawie dochodzeń prowadzonych przez państwa trzecie. CMAE zauważyła również, że w przypadku większości tych programów Komisja poinformowała rząd ChRL o zamiarze wykorzystania dostępnych faktów po zastosowaniu art. 28 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym CMAE wezwała Komisję do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu ustalenia, czy programy te podlegają środkom wyrównawczym.
(422) Komisja zauważyła, że chociaż istniały wystarczające dowody do wszczęcia dochodzenia w sprawie przedmiotowych programów, nie była w stanie zakończyć ich oceny z uwagi na szereg czynników, takich jak liczba programów objętych dochodzeniem, ich wewnętrzna złożoność oraz 13-miesięczny termin przewidziany na dochodzenia antysubsydyjne. Jak wspomniano w motywie 420, nie wyklucza to możliwości dokonania ustaleń dotyczących tych programów w przyszłości, w tym w ramach postępowań przeglądowych.
3.12. Wniosek dotyczący subsydiowania
(423) Komisja obliczyła kwotę subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych dla grup przedsiębiorstw współpracujących zgodnie z przepisami rozporządzenia podstawowego, badając poszczególne subsydia lub programy subsydiowania, a następnie zsumowała te dane liczbowe, aby obliczyć całkowitą kwotę subsydiów dla każdego producenta eksportującego w okresie objętym dochodzeniem. Aby obliczyć ogólną kwotę subsydiów, Komisja najpierw obliczyła odsetek subsydiowania: kwotę subsydiów wyrażoną jako odsetek obrotu przedsiębiorstwa lub obrotu przedsiębiorstwa produktem objętym dochodzeniem. Tę wartość procentową wykorzystano następnie do obliczenia kwoty subsydium przyznanego na wywóz produktu objętego postępowaniem do Unii w okresie objętym dochodzeniem. Tę kwotę subsydium wyrażono później jako odsetek wartości kosztów, ubezpieczenia i frachtu ("CIF") tego samego wywozu.
(424) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń grupa Zoomlion zakwestionowała klucz przydziału zastosowany przez Komisję przy przydzielaniu subsydiów otrzymanych przez spółkę dominującą producentowi podestów ruchomych przejezdnych. Grupa twierdziła, że jako klucz przydziału należało zastosować wartość obrotu z tytułu transakcji dotyczących danych czynników produkcji między tymi spółkami, wyrażoną jako procent obrotu całej grupy. Grupa Zoomlion zakwestionowała również sposób, w jaki obliczono skonsolidowany obrót przyjęty jako mianownik w obliczeniu stopy subsydiowania, argumentując, że należało uwzględnić obrót całej grupy, a nie skonsolidowany obrót spółki dominującej.
(425) Komisja odrzuciła te argumenty. Po pierwsze, Komisja uznała, że przydział oparty na obrocie stanowił rozwiązanie ostrożne w odniesieniu do spółki dominującej, mając na uwadze brak bardziej odpowiedniej metody podziału. Zauważyła również, że transakcje dotyczące czynników produkcji nie były jedynymi transakcjami pomiędzy przedsiębiorstwami powiązanymi, ponieważ spółka dominująca uczestniczyła także w sprzedaży produktu objętego dochodzeniem. Po drugie, Komisja uznała, że skonsolidowany obrót został obliczony prawidłowo na podstawie zweryfikowanych informacji przedstawionych przez grupę Zoomlion. Natomiast obrót całej grupy, który wskazała grupa Zoomlion, nie został przedstawiony ani zweryfikowany w toku dochodzenia. Przedstawiono go jedynie w formie przybliżonej, i to dopiero po ujawnieniu ostatecznych ustaleń. Komisja uznała również, że dane spółki dominującej były bardziej adekwatne niż dane grupy, ponieważ spółka dominująca dokonywała dwukierunkowych transakcji (zarówno sprzedaż materiałów do produkcji, jak i zakup produktu objętego dochodzeniem) z podmiotem zajmującym się produkcją i sprzedażą produktu objętego dochodzeniem, co świadczyło o ich wzajemnym powiązaniu i uzasadniało konsolidację na poziomie spółki dominującej. W związku z tym za najwłaściwszy uznano przydział oparty na skonsolidowanym obrocie.
(426) Po ujawnieniu dodatkowych ustaleń grupa Zoomlion podtrzymała swoje stanowisko, że Komisja popełniła błąd, wykorzystując obrót spółki dominującej zamiast obrotu całej grupy. Dodała również, że jeżeli Komisja zamierza stosować taki obrót jako klucz przydziału, powinna na potrzeby przydziału uwzględnić w liczniku wyłącznie obrót uzyskany w stosunku do przedsiębiorstw niepowiązanych, z pominięciem obrotu w odniesieniu do przedsiębiorstw powiązanych.
(427) Z uwagi na przesłanki przedstawione w motywie 425 oraz biorąc pod uwagę silne powiązania między spółką dominującą a producentem podestów ruchomych przejezdnych, tj. większościowy udział spółki dominującej w kapitale tego producenta, a także dostępność zweryfikowanego skonsolidowanego obrotu spółki dominującej za okres objęty dochodzeniem, przedstawionego przez grupę Zoomlion, Komisja uznała, że zastosowanie tego obrotu do alokacji korzyści było bardziej zasadne niż posłużenie się przybliżonym skonsolidowanym obrotem całej grupy za dany okres, który to obrót nie został ani przedstawiony, ani zweryfikowany przed ujawnieniem ostatecznych ustaleń. Jeżeli chodzi o wykorzystanie (niewielkiej części) sprzedaży do przedsiębiorstw powiązanych w liczniku, Komisja uznała, że takie podejście było korzystne dla grupy Zoomlion, ponieważ opierało się na założeniu, iż sprzedaż do klientów niepowiązanych odbywa się zazwyczaj po wyższej cenie niż sprzedaż między podmiotami powiązanymi, co skutkowało nieznacznym zaniżeniem licznika, a w konsekwencji - nieco niższym przydziałem korzyści do produktu objętego dochodzeniem i niższą kwotą subsydiów. Na tej podstawie argumenty grupy Zoomlion zostały odrzucone.
(428) W wyniku korekt w obliczeniu kwoty subsydiów dla grupy Zoomlion, podsumowanych w motywie 321, łączna stopa subsydiowania dla tej grupy wzrosła z 11,14 % do 11,65 %. Grupa Zoomlion otrzymała pełne ponowne ujawnienie obliczeń wraz z objaśnieniem wprowadzonych zmian, w tym drobnych błędów technicznych i pisarskich występujących w pierwotnych obliczeniach.
(429) Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia podstawowego łączna kwota subsydiów dla nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących została wstępnie obliczona na podstawie łącznej średniej ważonej kwoty subsydiów wyrównawczych ustalonych dla współpracujących producentów eksportujących objętych próbą, z wyłączeniem kwot nieistotnych. W istocie Komisja uważa, że dostępne fakty wykorzystane w tych przypadkach nie miały istotnego wpływu na informacje konieczne do sprawiedliwego ustalenia kwoty subsydiowania, tak aby eksporterzy, których nie poproszono o współpracę w toku dochodzenia, nie zostali pokrzywdzeni wskutek zastosowania takiego podejścia.
(430) Biorąc pod uwagę wysoki poziom współpracy chińskich producentów eksportujących i reprezentatywność próby również pod względem kwalifikowalności do otrzymania subsydium, Komisja uznała za właściwe ustalenie wysokości kwoty dla "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw" na poziomie najwyższej kwoty określonej dla przedsiębiorstw objętych próbą. Kwota dla "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw" została zastosowana w odniesieniu do przedsiębiorstw, które nie współpracowały w ramach przedmiotowego dochodzenia.
(431) Przy takich założeniach kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, wyrażone jako odsetek ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:
Nazwa przedsiębiorstwa | Ogólna stopa subsydiowania |
Grupa Dingli | 14,28 % |
Grupa JLG | 0,00 % |
Grupa Sinoboom | 7,31 % |
Grupa Zoomlion | 11,65 % |
Współpracujące przedsiębiorstwa nieobjęte próbą | 12,12% |
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 14,28 % |
4. SZKODA
4.1. Wyłączenie przywozu grupy JLG z analizy przywozu towarów po cenach subsydiowanych
(432) Z wyjątkiem grupy JLG stopy subsydiowania ustalone w odniesieniu do przywozu z ChRL były powyżej progu de minimis określonego w art. 14 ust. 3 rozporządzenia podstawowego. Przywóz dokonywany przez grupę JLG był na poziomie de minimis i w związku z tym nie mógł zostać uwzględniony w poniższej analizie szkody, ale został uwzględniony w analizie wpływu innych czynników na sytuację szkodliwą dla przemysłu Unii.
(433) Aby ocenić, czy ustalenia dotyczące braku subsydiowania w odniesieniu do grupy JLG można by rozszerzyć na producentów eksportujących nieobjętych próbą, Komisja oceniła wielkość i ceny przywozu grupy JLG w porównaniu z całym pozostałym przywozem z ChRL do Unii w okresie objętym dochodzeniem.
(434) W okresie objętym dochodzeniem wielkość przywozu towarów po cenach niesubsydiowanych grupy JLG stanowiła [20-25 %] łącznego przywozu z ChRL i około [40-45 %] przywozu objętego próbą. W związku z tym Komisja porównała średnią cenę eksportową CIF grupy JLG ze średnimi cenami eksportowymi CIF pozostałych trzech producentów eksportujących objętych próbą w oparciu o zweryfikowane dane oraz średnią cenę całego chińskiego przywozu do Unii, na podstawie przedłożonych odpowiedzi w ramach kontroli wyrywkowej 154 . Komisja ustaliła, że w okresie objętym dochodzeniem średnia cena eksportowa CIF grupy JLG była o [25-30 %] wyższa niż średnia cena eksportowa pozostałych producentów eksportujących objętych próbą. Według odpowiedzi udzielonych podczas kontroli wyrywkowej w tym samym okresie średnia cena eksportowa CIF grupy JLG była o [40-45 %] wyższa niż cena eksportowa wszystkich pozostałych producentów eksportujących. Ponieważ łączny wywóz wszystkich producentów eksportujących (z wyłączeniem wywozu grupy JLG) stanowił [75-80 %] łącznego przywozu z ChRL do Unii w okresie objętym dochodzeniem, Komisja uznała, że nie może rozszerzyć ustaleń dotyczących braku subsydiowania w odniesieniu do grupy JLG na producentów eksportujących nieobjętych próbą ani na cały przywóz z ChRL do Unii w ujęciu ogólnym.
4.2. Całe urządzenia i elementy urządzeń
(435) Produkt objęty dochodzeniem określony w sekcji 2 obejmuje zarówno całe urządzenia, jak i ich elementy. Poniższa analiza różnych wskaźników szkody koncentruje się jednak wyłącznie na całych urządzeniach, a nie na poszczególnych elementach. Chociaż przemysł Unii produkował w okresie badanym zarówno całe urządzenia, jak i ich elementy, to nie sprzedawał ani nie kupował elementów oddzielnie. Wyprodukowane elementy są zawsze wykorzystywane do określonego typu urządzenia, zwykle produkowanej na zamówienie. W związku z tym analiza szkody opierała się wyłącznie na całych urządzeniach.
4.3. Definicja przemysłu Unii i produkcji unijnej
(436) Według skarżącego w okresie objętym dochodzeniem produkt podobny był wytwarzany w Unii przez 22 producentów. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(437) Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem wyniosła około 35 000 sztuk. Komisja ustaliła tę wartość na podstawie wszystkich dostępnych informacji dotyczących przemysłu Unii, a mianowicie zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu otrzymanych od skarżącego, w miarę możliwości sprawdzonych przez porównanie z odpowiedziami udzielonymi na pytania zawarte w kwestionariuszu przez producentów unijnych objętych próbą.
(438) Jak wskazano w sekcji 1.4.1 do próby wybrano trzech producentów unijnych, którzy odpowiadają za 56 % całkowitej produkcji unijnej produktu podobnego.
4.4. Konsumpcja w Unii
(439) Komisja ustaliła wielkość konsumpcji w Unii na podstawie:
- danych dotyczących sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym, dostarczonych przez CMAE, porównanych ze zweryfikowanymi danymi producentów unijnych objętych próbą,
- wielkości sprzedaży podanej przez współpracujących producentów eksportujących dla przywozu z ChRL 155 , oraz
- przywozu ze wszystkich innych państw trzecich, zarejestrowanego w bazie danych Comext Eurostatu 156 .
(440) Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:
Tabela 1
Konsumpcja w Unii (w sztukach)
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Całkowita konsumpcja w Unii | 28 481 | 45 725 | 58 226 | 63 086 |
Indeks | 100 | 161 | 204 | 222 |
Źródło: CMAE, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą, dane dostarczone przez współpracujących producentów eksportujących, Eurostat.
(441) W okresie badanym konsumpcja w Unii wzrosła o 122 %.
4.5. Przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie
4.5.1. Wielkość i udział w rynku przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie
(442) Przywóz z ChRL oparto na danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących, których uznano za odpowiadających za 100 % przywozu do Unii 157 .
(443) Udział przywozu z Chin w rynku ustalono przez porównanie wielkości przywozu z konsumpcją na wolnym rynku w Unii, jak podano w tabeli 2 powyżej.
(444) Przywóz do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:
Tabela 2
Wielkość przywozu (w sztukach) i udział w rynku
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Wielkość przywozu z ChRL (w sztukach) 158 | 5 000-15 000 | 15000-25000 | 20 000-30 000 | 20 000-30 000 |
Indeks | 100 | 236 | 299 | 314 |
Udział w rynku | 29 % | 42% | 42% | 41 % |
Indeks | 100 | 147 | 146 | 142 |
Źródło: Dane dostarczone przez współpracujących producentów eksportujących.
(445) W okresie badanym wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL wzrosła o 214 %, a jego udział w rynku zwiększył się z 29 % w 2020 r. do 41 % w okresie objętym dochodzeniem, co stanowi wzrost o 42 %.
4.5.2. Ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie i podcięcie cenowe
(446) Komisja ustaliła ceny przywozu na podstawie danych dostarczonych przez współpracujących producentów eksportujących, którzy zostali uznani za odpowiadających za blisko 100 % przywozu do Unii 159 .
(447) Średnia ważona cena przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:
Tabela 3
Cena importowa (w EUR/szt.)
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Cena przywozu z ChRL (za sztukę) | 11 040 | 11 883 | 16 377 | 17 008 |
Indeks | 100 | 108 | 148 | 154 |
Źródło: Dane dostarczone przez współpracujących producentów eksportujących.
(448) W okresie badanym średnia cena przywozu z Chin wzrosła o 54 %, osiągając w okresie objętym dochodzeniem poziom 17 008 EUR/szt.
(449) Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie:
- średnich ważonych cen sprzedaży poszczególnych rodzajów produktu, stosowanych przez trzech objętych próbą producentów unijnych wobec niepowiązanych klientów na rynku unijnym, dostosowanych do poziomu cen ex-works, oraz
- odpowiednich średnich ważonych cen przywozu poszczególnych rodzajów produktu od objętych próbą chińskich producentów eksportujących na rzecz pierwszego niezależnego klienta na rynku unijnym, ustalonych na podstawie kosztu, ubezpieczenia i frachtu (CIF) z odpowiednimi dostosowaniami uwzględniającymi cło i koszty ponoszone po przywozie.
(450) Porównania cen dokonano dla takich samych rodzajów produktu w odniesieniu do transakcji na tym samym poziomie handlu, z zastosowaniem, w uzasadnionych przypadkach, odpowiednich korekt. Wynik porównania wyrażono jako odsetek teoretycznych obrotów objętych próbą producentów unijnych w okresie objętym dochodzeniem. Na podstawie powyższego dla subsydiowanego przywozu z Chin na rynek unijny ustalono średni ważony margines podcięcia cenowego wynoszący 21 %.
(451) Niezależnie od istnienia podcięcia cenowego, Komisja ustaliła również, że przywóz z Chin znacząco tłumił ceny przemysłu Unii, który musiał sprzedawać poniżej kosztów w okresie objętym dochodzeniem.
4.6. Sytuacja gospodarcza przemysłu Unii
4.6.1. Uwagi ogólne
(452) Zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia podstawowego ocena wpływu przywozu towarów po cenach subsydiowanych na przemysł Unii obejmowała ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.
(453) Jak wspomniano w sekcji 1.4.1, w celu określenia potencjalnej szkody poniesionej przez przemysł Unii zastosowano kontrolę wyrywkową.
(454) W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych zawartych w skardze oraz odpowiedzi skarżącego na pytania zawarte w specjalnym kwestionariuszu. Dane dotyczyły wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.
(455) Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność i wielkość marginesu subsydiowania.
(456) Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.
4.6.2. Wskaźniki makroekonomiczne
4.6.2.1. Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych
(457) Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 4
Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych (w szt.)
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Wielkość produkcji (w szt.) | 17 743 | 26 427 | 32 349 | 35 402 |
Indeks | 100 | 149 | 182 | 200 |
Moce produkcyjne | 70 732 | 70 762 | 73 152 | 75 111 |
Indeks | 100 | 100 | 103 | 106 |
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Wykorzystanie mocy produkcyjnych | 25 % | 37% | 44% | 47% |
Indeks | 100 | 149 | 176 | 188 |
Źródło: CMAE, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.
(458) W okresie badanym produkcja przemysłu Unii wzrosła o 100 %, osiągając w okresie objętym dochodzeniem ponad 35 000 sztuk. Wzrost produkcji miał pozytywny wpływ na wykorzystanie mocy produkcyjnych, które w okresie badanym wzrosło o 88 %.
4.6.2.2. Wielkość sprzedaży i udział w rynku
(459) Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 5
Wielkość sprzedaży i udział w rynku
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Wielkość sprzedaży na rynku unijnym (w szt.) | 14 675 | 18 214 | 22 048 | 23 794 |
Indeks | 100 | 124 | 150 | 162 |
Udział w rynku | 52 % | 40 % | 38 % | 38 % |
Indeks | 100 | 77 | 73 | 73 |
Źródło: CMAE, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.
(460) W okresie badanym wielkość sprzedaży produktu objętego postępowaniem przez producentów unijnych wzrosła o 62 %. Ponieważ nie byli oni jednak w stanie w pełni skorzystać z konsumpcji w Unii wynoszącej 122 % (zob. tabela 2), udział producentów unijnych w rynku zmniejszył się o 27 %.
4.6.2.3. Wzrost
(461) W okresie badanym konsumpcja produktu objętego postępowaniem wzrosła o 122 %. W tym samym okresie udział przemysłu Unii w rynku zmniejszył się o około 27 %, a udział przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL w rynku wzrósł o 47 %. Chociaż produkcja i sprzedaż przemysłu Unii wzrosły w wartościach bezwzględnych, nie był on w stanie odnieść korzyści ze zwiększonej konsumpcji w Unii pod względem udziału w rynku. Wręcz przeciwnie, przemysł Unii stracił udział w rynku i w związku z tym nie był w stanie nawet utrzymać swojej pozycji.
4.6.2.4. Zatrudnienie i wydajność
(462) Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 6
Zatrudnienie i wydajność
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Liczba pracowników | 2 215 | 2 624 | 3 027 | 3 099 |
Indeks | 100 | 118 | 137 | 140 |
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Wydajność (szt./EPC) | 8 | 10 | 11 | 11 |
Indeks | 100 | 126 | 133 | 143 |
Źródło: CMAE, odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.
(463) W okresie badanym zatrudnienie w Unii wzrosło o 40 %. W połączeniu ze wzrostem wydajności (o 43 %) produkcja w tym samym okresie wzrosła o 100 % (zob. tabela 5).
4.6.2.5. Wielkość marginesu subsydiowania
(464) Z wyjątkiem grupy JLG, wszystkie ustalone marginesy subsydiowania (zob. sekcja 3.6.4) znacznie przekraczały poziom de minimis. Wpływ wielkości subsydiowania na przemysł Unii był znaczny, jeśli weźmie się pod uwagę wielkość i ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie.
4.6.3. Wskaźniki mikroekonomiczne
(465) Dwóch producentów unijnych objętych próbą należało do tej samej grupy. W związku z tym próba składała się tylko z dwóch różnych podmiotów gospodarczych. Komisja przyjęła zatem wniosek producentów unijnych objętych próbą o podanie informacji w przedziałach ze względu na poufność.
4.6.3.1. Ceny i czynniki wpływające na ceny
(466) Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 7
Ceny sprzedaży w Unii
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Średnia cena w Unii w przedziałach (w EUR/szt.) | (30 000-35 000) | (30 000-35 000) | (30 000-35 000) | (35 000-40 000) |
Indeks | 100 | 102 | 105 | 116 |
Koszty produkcji w przedziałach (w EUR/szt.) | (30 000-35 000) | (30 000-35 000) | (35 000-40 000) | (35 000-40 000) |
Indeks | 100 | 101 | 114 | 114 |
Źródło: Odpowiedzi objętych próbą producentów unijnych na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(467) W powyższej tabeli przedstawiono zmiany jednostkowej ceny sprzedaży na rynku unijnym w porównaniu z odpowiadającymi im kosztami produkcji w okresie badanym.
(468) W okresie badanym ceny czynników produkcji znacznie wzrosły. Wzrost kosztów o ponad 30 % dotyczył głównie cen stali, półprzewodników i energii. Ponieważ wykorzystanie produkcji wzrosło z bardzo niskiego poziomu w 2020 r. (25 %) do 47 % w okresie objętym dochodzeniem, a koszty stałe pozostały takie same, ogólne koszty wzrosły w mniejszym stopniu.
(469) Jednocześnie wielkość przywozu podestów ruchomych przejezdnych z Chin wzrosła w latach 2020-2022 o 199 % (zob. tabela 2) po cenach znacznie niższych od cen przemysłu Unii (zob. tabela 3). Ta presja cenowa uniemożliwiła przemysłowi Unii podniesienie cen w celu odzwierciedlenia rosnących kosztów. W rezultacie przemysł Unii został zmuszony do ustalenia swoich cen na nietrwale niskim poziomie, aby nie stracić zbyt dużej części udziału w rynku. W związku z tym, chociaż nie wynika to bezpośrednio z tabeli 7 ze względu na zakresy, koszty produkcji były średnio wyższe niż ceny sprzedaży w całym okresie. W związku z tym w okresie badanym przemysł Unii nadal przynosił straty (zob. tabela 10), nawet w sytuacji dynamicznie rozwijającego się rynku i rosnącej sprzedaży. W normalnych warunkach rynkowych, tj. przy braku znacznie rosnącego przywozu po niesprawiedliwie niskich cenach, przemysł Unii byłby w stanie odnieść korzyści i odzyskać rentowność.
(470) Średnie jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez przemysł Unii wobec klientów niepowiązanych w Unii wzrosły o 16 %, a średni koszt produkcji przemysłu Unii wzrósł w okresie badanym o 14 %. Głównym czynnikiem, który miał wpływ na wzrost jednostkowych kosztów produkcji, był wzrost cen surowców w okresie badanym. Średnio w okresie badanym koszty produkcji były wyższe niż ceny sprzedaży.
4.6.3.2. Koszty pracy (471) Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 8
Średnie koszty pracy na pracownika
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Średnie koszty pracy na pracownika (w EUR) | (50 000-60 000) | (50 000-60 000) | (60 000-70 000) | (60 000-70 000) |
Indeks | 100 | 98 | 102 | 107 |
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.
(472) W okresie badanym średni koszt pracy na jednego pracownika zwiększył się o 7 %.
4.6.3.3. Zapasy
(473) Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:
Tabela 9
Zapasy
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego (w tonach) | (1 000-1 500) | (1 000-1 500) | (1 000-1 500) | (1 500-2 000) |
Indeks | 100 | 78 | 102 | 130 |
Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego jako odsetek produkcji | 5-10 | 0-5 | 0-5 | 5-10 |
Indeks | 100 | 52 | 56 | 65 |
Źródło: Odpowiedzi objętych próbą producentów unijnych na pytania zawarte w kwestionariuszu.
(474) W okresie badanym stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego podlegał wahaniom. W okresie objętym dochodzeniem był on o 30 % wyższy w porównaniu z 2020 r. Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wyrażony jako odsetek produkcji zmniejszył się w okresie badanym o 35 %.
(475) Większość rodzajów produktu podobnego jest wytwarzanych przez przemysł Unii na konkretne zamówienia od użytkowników. Zapasy nie są zatem uznawane za znaczący wskaźnik szkody w przypadku tego przemysłu.
4.6.3.4. Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału
(476) Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:
Tabela 10
Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
[(- 5 %)- 0 %] | [(- 5 %)- 0 %] | [(- 15%)-(- 10%)] | [(- 5 %)- 0 %] | |
Indeks | 100 | 127 | - 85 | 141 |
Przepływy środków pieniężnych (w tys.) | [40 000-50 000] | [20 000-30 000] | [(- 30 000)-(- 20 000)] | [- 30 000-(- 20 000)] |
Indeks | 100 | 53 | - 49 | - 46 |
Inwestycje (w tys.) | [30 000-40 000] | [10 000-20 000] | [10 000-20 000] | [10 000-20 000] |
Indeks | 100 | 43 | 42 | 36 |
Zwrot z inwestycji | [5 %-10 %] | [35 %- 40 %] | [(- 45 %)-(- 40 %)] | [(- 35 %)-(- 30 %)] |
Indeks | 100 | 408 | - 424 | - 330 |
Źródło: Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.
(477) Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży.
(478) W 2020 r. na sytuację finansową przemysłu Unii miał już wpływ wzrost przywozu z Chin, który rozpoczął się w 2018 r. Jak wyjaśniono w sekcji 4.6.3.1, presja cenowa ze strony nieuczciwego przywozu na rynek unijny uniemożliwiła przemysłowi Unii podniesienie cen w celu odzwierciedlenia rosnących kosztów. W rezultacie przemysł Unii został zmuszony do ustalenia swoich cen na nietrwale niskim poziomie, aby utrzymać wystarczającą wielkość produkcji. Ponieważ przemysł Unii nie mógł, pod presją taniego przywozu z Chin, zwiększyć produkcji, znalazło to odzwierciedlenie w niskim wykorzystaniu mocy produkcyjnych, które wzrosło z 25 % w 2020 r. do 47 % w okresie objętym dochodzeniem, ale pozostało na poziomie poniżej 50 % w porównaniu z wykorzystaniem mocy produkcyjnych chińskich producentów eksportujących objętych próbą, które w zależności od przedsiębiorstwa i roku wynosiło od 53 % do 99 %.
(479) Chociaż w 2021 r. rentowność wzrosła o 27 %, przemysł Unii nadal przynosił straty. W 2022 r. sytuacja finansowa przemysłu Unii pogorszyła się, ponieważ rentowność spadła o 185 %. Spadek rentowności w 2022 r. był spowodowany odbiegającym od normy wzrostem kosztów produkcji spowodowanym wzrostem cen surowców w połączeniu z faktem, że ceny sprzedaży pozostawały ustalone przez pewien okres. W związku z tym cen sprzedaży nie można było odpowiednio podwyższyć, co przełożyło się na duże straty. W związku z tym, pomimo rozwijającego się rynku i ogromnego wzrostu konsumpcji, przemysł Unii nie był w stanie nadążyć za ciągłym wzrostem kosztów. Sytuacja ta pogorszyła się w 2022 r. W rezultacie w okresie badanym ogólna rentowność wzrosła, ale w okresie objętym dochodzeniem pozostała ujemna - między [-5 % a 0 %]. W okresie badanym przepływy środków pieniężnych znacznie spadły (o 146 %), a jednocześnie poziom rocznych inwestycji zmniejszył się o 64 %. Zwrot z inwestycji wykazywał tę samą tendencję spadkową i zmniejszył się w okresie badanym o 440 %.
4.6.3.5. Wnioski dotyczące szkody
(480) Zdaniem skarżącego na sytuację w 2020 r., który przyjęto jako punkt odniesienia dla analizy tendencji, znacząco wpłynęła pandemia, a działalność przemysłu Unii osiągnęła wówczas najniższy poziom w ciągu ostatniej dekady. W związku z tym wzrost wskaźników od 2020 r. nie wskazywał na rozwój przemysłu, ale raczej oznaczał powrót do poprzedniego poziomu aktywności.
(481) Dane za 2019 r. przedłożone przez skarżącego faktycznie potwierdziły, że w 2020 r. produkcja i sprzedaż przemysłu Unii były wyjątkowo niskie - w 2019 r. wielkość produkcji producentów unijnych była podobna do poziomu produkcji w okresie objętym dochodzeniem, a sprzedaż przemysłu Unii na rynku unijnym między 2019 r. a okresem objętym dochodzeniem spadła o 14 %. Ponieważ jednak na sytuację w roku odniesienia 2020 wpłynęła pandemia, w okresie badanym odnotowano wzrost szeregu wskaźników. W szczególności wielkość produkcji przemysłu Unii wzrosła o 100 %, a wielkość jego sprzedaży na wolnym rynku wzrosła o 62 %.
(482) Pomimo znacznego wzrostu konsumpcji produktu objętego postępowaniem w Unii w okresie badanym (o 122 %) przemysł Unii nie był w stanie odpowiednio zwiększyć swojej sprzedaży, aby przynajmniej utrzymać swój udział w rynku. Wręcz przeciwnie, ze względu na przywóz z Chin po znacząco subsydiowanych cenach udział przemysłu Unii w rynku zmniejszył się w okresie badanym z 52 % do 38 %. Jednocześnie w tym samym okresie wielkość przywozu z Chin znacząco wzrosła, o 214 %, a jego udział w rynku wzrósł z 29 % do 41 %. Oprócz tego, że przemysł Unii poniósł straty w całym okresie badanym, inne wskaźniki szkody, takie jak przepływy środków pieniężnych, poziom inwestycji i zwrot z inwestycji, również wykazywały negatywne zmiany.
(483) W związku z powyższym Komisja doszła do wniosku, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 8 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
5. ZWIĄZEK PRZYCZYNOWY
(484) Zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy przywóz towarów po cenach subsydiowanych z państwa, którego dotyczy postępowanie, spowodował istotną szkodę dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 8 ust. 6 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała także, czy inne znane czynniki mogły w tym samym czasie również spowodować szkodę dla przemysłu Unii. Komisja dopilnowała, aby wszelkie szkody spowodowane przez inne czynniki niż przywóz towarów po cenach subsydiowanych z państwa, którego dotyczy postępowanie, nie były łączone z tym przywozem. Komisja zbadała przywóz z państw trzecich, przywóz towarów z ChRL po cenach niesubsydiowanych oraz wyniki wywozu przemysłu Unii. Nie stwierdzono istnienia żadnych innych czynników, które mogłyby spowodować szkodę dla przemysłu Unii.
5.1. Wpływ przywozu towarów po cenach subsydiowanych
(485) Jak określono w sekcji 4.5.1, w okresie badanym znacznie wzrosła wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL. Ceny przywozu podcinały również ceny przemysłu Unii średnio o 21 %. Przemysł Unii nie był zatem w stanie utrzymać ani zwiększyć swojego udziału w rynku ani czerpać korzyści ze zwiększonej konsumpcji produktu objętego postępowaniem na rynku unijnym w okresie badanym. Sytuacja ta miała poważny wpływ na rentowność przemysłu Unii, która w całym okresie badanym była ujemna.
(486) Dlatego też Komisja stwierdziła, że wspomniany przywóz towarów po cenach subsydiowanych wpłynął negatywnie na sytuację przemysłu Unii.
5.2. Wpływ pozostałych czynników
(487) Komisja zbadała również, czy inne znane czynniki mogły, oddzielnie lub łącznie, osłabić ustalony związek przyczynowy między przywozem towarów po cenach subsydiowanych a szkodą w takim stopniu, że związek ten nie byłby już rzeczywisty i istotny.
5.2.1. Przywóz z innych państw i przywóz towarów po cenach niesubsydiowanych
5.2.1.1. Przywóz z innych państw
(488) Komisja ustaliła przywóz z innych państw trzecich na podstawie danych Eurostatu. Ponieważ dane dotyczące tego przywozu w ramach niektórych kodów CN zgłoszono jedynie w tonach (a nie w sztukach), Komisja nie mogła ustalić wielkości i cen jednostkowych, tak jak miało to miejsce w przypadku przemysłu Unii i przywozu z Chin, na podstawie danych dostarczonych przez producentów eksportujących objętych próbą. W związku z tym wielkości i ceny przywozu z innych państw trzecich nie mogły być bezpośrednio porównywane z wielkością i cenami przemysłu Unii i przywozu z Chin, a zatem były jedynie orientacyjne, chociaż tendencje oparte na tych wielkościach i cenach w okresie badanym były dokładne. Aby ustalić udziały w rynku, Komisja wykorzystała jednak współczynnik przeliczeniowy z ton na sztuki, oparty na danych współpracujących chińskich producentów eksportujących 160 . Jeżeli chodzi o ceny, Komisja nie uznała tego za dokładne, ponieważ ze względu na różnice w asortymencie produktów zastosowanie współczynnika przeliczeniowego nie pozwoliłoby uzyskać dokładnych cen jednostkowych.
(489) Oprócz ChRL produkt objęty postępowaniem był przywożony do Unii z szeregu innych państw, których udział w rynku w okresie objętym dochodzeniem wyniósł łącznie 8 %:
Tabela 11
Przywóz z innych państw (w sztukach)
Państwo | 2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Zjednoczone Królestwo | Wielkość (w tonach) | 0 | 5 291 | 6 827 | 8 497 |
Indeks | - | 100 | 129 | 161 | |
Udział w rynku | 0% | 2% | 2% | 3 % | |
Średnia cena | 0 | 5,90 | 5,22 | 5,76 | |
Indeks | - | 100 | 89 | 98 | |
Stany Zjednoczone | Wielkość (w tonach) | 9 104 | 8 164 | 7 985 | 8 052 |
Indeks | 100 | 90 | 88 | 88 | |
Udział w rynku | 7% | 4% | 3 % | 3 % | |
Średnia cena | 2,41 | 2,18 | 2,94 | 2,35 | |
Indeks | 100 | 122 | 122 | 98 | |
Pozostałe państwa trzecie | |||||
Wielkość (w tonach) | 7 540 | 7 986 | 9 362 | 9 586 | |
Indeks | 100 | 106 | 124 | 127 | |
Udział w rynku | 5% | 4% | 3 % | 3 % |
Państwo | 2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Średnia cena | 5,76 | 5,67 | 5,88 | 6,01 | |
Indeks | 100 | 102 | 102 | 104 | |
Państwa trzecie ogółem, z wyjątkiem ChRL | |||||
Wielkość (w tonach) | 16 643 | 21 442 | 24 174 | 26 135 | |
Indeks | 100 | 129 | 145 | 157 | |
Udział w rynku | 12% | 10% | 8 % | 8 % | |
Średnia cena | 3,93 | 4,40 | 4,72 | 4,80 | |
Indeks | 100 | 120 | 120 | 122 |
Źródło: Eurostat.
(490) Oprócz Chin dwoma kolejnymi największymi państwami dokonującymi przywozu do Unii były Stany Zjednoczone i Zjednoczone Królestwo, przy czym w okresie objętym dochodzeniem udział w rynku każdego z tych państw wyniósł 3 %. Udział w rynku pozostałych państw (z wyjątkiem Chin) wynosił w okresie objętym dochodzeniem około 3 %. Ceny przywozu z tych państw wzrosły w okresie badanym o 22 %.
(491) W wartościach bezwzględnych poziom przywozu ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL wzrósł o 57 %, jednak ze względu na zwiększoną konsumpcję na rynku unijnym udział w rynku wszystkich tych państw zmniejszył się w okresie badanym o 4 punkty procentowe i był znacznie niższy niż udział w rynku przywozu z Chin.
(492) W związku z tym Komisja stwierdziła, że przywóz z innych państw nie przyczynił się do szkody poniesionej przez przemysł Unii.
5.2.1.2. Przywóz towarów z ChRL po cenach niesubsydiowanych
(493) Jak wspomniano w sekcji 4.1, ustalono, że stopa subsydiowania grupy JLG jest niższa od progu de minimis określonego w art. 14 ust. 3 rozporządzenia podstawowego, a zatem Komisja uwzględniła ten przywóz wśród innych czynników, aby ocenić, czy przywóz ten mógł przyczynić się do szkody poniesionej przez przemysł Unii.
Tabela 12
Przywóz towarów po cenach niesubsydiowanych (szt.)
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Przywóz towarów po cenach niesubsydiowanych | (2 000-3 000) | (3 000-4 000) | (6 000-7 000) | (8 000-9 000) |
Indeks | 100 | 171 | 306 | 372 |
Średnia cena | (5 000-10 000) | (10 000-15 000) | (15 000-20 000) | (15 000-20 000) |
Indeks | 100 | 142 | 237 | 237 |
Udział w rynku | (5-10%) | (5-10%) | (10-15 %) | (10-15%) |
Indeks | 100 | 106 | 150 | 168 |
(494) Przywóz towarów po cenach niesubsydiowanych wzrósł w okresie badanym o 272 % z [2 000-3 000] sztuk w 2020 r. do [8 000-9 000] sztuk w okresie objętym dochodzeniem. Udział tego przywozu w rynku wzrósł o 68 %, z [5-10 %] w 2020 r. do [10-15 %] w okresie objętym dochodzeniem. Jak wspomniano w sekcji 4.1, w okresie objętym dochodzeniem średnia cena eksportowa CIF grupy JLG była o [25-30 %] wyższa niż średnia cena eksportowa pozostałych producentów eksportujących objętych próbą. Według odpowiedzi udzielonych podczas kontroli wyrywkowej w tym samym okresie średnia cena eksportowa CIF grupy JLG była o [40-45 %] wyższa niż cena eksportowa wszystkich pozostałych producentów eksportujących. Ceny grupy JLG w okresie badanym utrzymywały się jednak znacznie poniżej cen przemysłu Unii, w związku z czym uznano, że ten przywóz po niskich cenach i jego wzrost pod względem wielkości przywozu miał niekorzystny wpływ na wyniki przemysłu Unii, a zatem mógł przyczynić się do istotnej szkody poniesionej przez przemysł Unii. Biorąc jednak pod uwagę, że średnie ceny tego przywozu są wyższe niż ceny przywozu po cenach subsydiowanych, wielkość przywozu jest mniejsza, a udział w rynku tego przywozu po cenach niesubsydiowanych jest ograniczony, Komisja uznała, że przywóz ten nie osłabił ustalonego związku przyczynowego między szkodą poniesioną przez przemysł Unii a przywozem towarów po cenach subsydiowanych z ChRL.
5.2.2. Wyniki wywozu przemysłu Unii
(495) Komisja oceniła wielkość wywozu na podstawie informacji przedłożonych przez CMAE. Ceny eksportowe ustalono na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonych przez producentów unijnych objętych próbą.
(496) Wielkość i ceny wywozu przemysłu Unii w okresie badanym kształtowały się następująco:
Tabela 13
Wyniki wywozu przemysłu Unii
2020 | 2021 | 2022 | Okres objęty dochodzeniem | |
Wielkość wywozu (w szt.) | 4 037 | 8 303 | 10 127 | 11 658 |
Indeks | 100 | 206 | 251 | 288 |
Średnia cena (EUR/ szt.) | (30 000-35 000) | (35 000-40 000) | (30 000-35 000) | (30 000-35 000) |
Indeks | 100 | 106 | 103 | 93 |
Źródło: Odpowiedzi CMAE na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielone przez producentów unijnych objętych próbą.
(497) W okresie badanym przemysł Unii zwiększył wielkość wywozu o 188 %. Jak jednak wspomniano w sekcji 4.6.3.5, w 2020 r. przemysł Unii mocno odczuł skutki pandemii, która wpłynęła na jego poziom wywozu. Przed pandemią, poziom wywozu był podobny do poziomu osiągniętego w 2021 r.
(498) Średnie ceny eksportowe spadły w okresie badanym o 7 % i w okresie objętym dochodzeniem były niższe od średnich kosztów produkcji. Te ceny eksportowe wahały się jednak od około 13 000 EUR/szt. do 49 000 EUR/szt.
(499) Ogólnie rzecz biorąc, w toku dochodzenia wykazano, że większość sprzedaży eksportowej objętych próbą producentów unijnych była rentowna. Tym samym stwierdzono, że wyniki wywozu przemysłu Unii były pozytywne i nie mogły przyczynić się do szkody poniesionej przez przemysł Unii.
5.3. Wnioski w sprawie związku przyczynowego
(500) Komisja odróżniła i oddzieliła wpływ wszystkich znanych czynników na sytuację przemysłu Unii od szkodliwych skutków przywozu towarów po cenach subsydiowanych. Wpływ tych innych czynników na wyniki przemysłu Unii był jednak ograniczony.
(501) W świetle powyższych ustaleń Komisja ustaliła, że zachodzi związek przyczynowy między szkodą poniesioną przez przemysł Unii a przywozem towarów po cenach subsydiowanych z Chin, który to związek nie został osłabiony przez wyżej wymienione czynniki.
6. INTERES UNII
(502) Komisja zbadała, czy pomimo stwierdzenia subsydiowania wyrządzającego szkodę wprowadzenie środków nie byłoby sprzeczne z interesem Unii zgodnie z art. 31 rozporządzenia podstawowego. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, dostawców wyższego szczebla, użytkowników, dystrybutorów i importerów niepowiązanych.
6.1. Interes przemysłu Unii
(503) Przemysł Unii produkujący platformy ruchome do robót na wysokości składa się według skarżącego z 22 przedsiębiorstw i zgodnie z udzielonymi przez niego informacjami zatrudnia ponad 3 000 pracowników. Żaden z producentów nie wystąpił przeciwko wszczęciu dochodzenia.
(504) Jak stwierdzono w sekcji 4.6.3.5, przywóz towarów po cenach subsydiowanych z ChRL miał negatywny wpływ na sytuację unijnych producentów produktu objętego postępowaniem: pomimo wzrostu konsumpcji na rynku unijnym udział producentów unijnych w rynku nie wzrósł, a ich rentowność spadła.
(505) Oczekuje się, że nałożenie ceł wyrównawczych przywróci uczciwe warunki handlu na rynku unijnym i umożliwi przemysłowi Unii poprawę rentowności i ponowny wzrost.
(506) W związku z powyższym Komisja ustaliła, że wprowadzenie środków leży w interesie przemysłu Unii.
6.2. Interes dostawców wyższego szczebla
(507) Oprócz bezpośrednio zatrudnionych pracowników, sektor podestów ruchomych przejezdnych opiera się również na kompleksowej sieci dostawców wyższego szczebla, dostarczających różne części do podestów ruchomych przejezdnych, które to części są następnie montowane na liniach produkcyjnych przemysłu Unii. Według informacji przekazanych przez samych skarżących współpracują oni z co najmniej 280 dostawcami, z których około 260 prowadzi działalność w Unii. Zgodnie z szacunkami przemysłu Unii przekłada się to na około 32 000 miejsc pracy w UE w co najmniej 14 różnych państwach członkowskich: Włoszech, Polsce, Francji, Niemczech, Belgii, na Węgrzech, w Słowenii, Szwecji, Danii, Finlandii, Hiszpanii, Niderlandach, Irlandii i Rumunii. Zdaniem skarżącego wielu z tych dostawców to MŚP w regionach Unii, które są odległe lub znajdują się w trudnej sytuacji. Niektóre MŚP jego zdaniem są również silnie uzależnione od popytu ze strony przemysłu Unii zajmującego się produkcją podestów ruchomych przejezdnych.
(508) Z braku dodatkowych informacji dostępnych Komisji w związku z powyższym Komisja uznała, że oprócz pozytywnego wpływu na sytuację finansową przemysłu Unii nałożenie ceł wyrównawczych może mieć pozytywny wpływ na dostawców części do podestów ruchomych przejezdnych działających w różnych państwach członkowskich.
6.3. Interes użytkowników, dystrybutorów i importerów niepowiązanych
6.3.1. Wypożyczalnie
(509) Według skarżącego zdecydowana większość użytkowników podestów ruchomych przejezdnych (od 75 do 90 %) to wypożyczalnie. W dochodzeniu nie uczestniczył żaden użytkownik.
(510) Według skarżącego okres eksploatacji urządzeń jest długi, a ponieważ każde urządzenie jest wielokrotnie wypożyczane i używane, łagodzi to wahania cen. Ponadto przy średniej cenie urządzenia wynoszącej około [35 000-40 000] EUR wszelkie wahania cen rozkładają się na wiele lat i wiele przypadków użycia oraz na różnych klientów. Jego zdaniem wielkość floty dużych wypożyczalni jest również stosunkowo duża w porównaniu z roczną konsumpcją w Unii. W ujęciu całościowym wielkość tych flot i stosunkowo wolne tempo ich odtwarzania sprawia, że użytkownicy są znacznie mniej podatni na wahania cen. Jego zdaniem wypożyczalnie są również chronione przed potencjalnym wzrostem cen wynikającym z wprowadzenia środka dzięki możliwości przeniesienia tych skutków na ich klientów, co pozwala im utrzymać marże.
(511) Skarżący argumentował także, że urządzenia są również często odsprzedawane przez wypożyczalnie lub innych nabywców. Odsprzedaży tej, nawet po kilku latach użytkowania, można dokonać po znacznej części ceny zakupu W związku z tym wszelki wzrost cen wynikający z wprowadzenia środka spowodowałby również wzrost ceny odsprzedaży używanych urządzeń.
(512) W związku z powyższym Komisja uznała, że wpływ na wypożyczalnie jest rzeczywiście mniej znaczący niż w przypadku dalszego "przetwarzania" produktu objętego postępowaniem. Ponieważ co do zasady urządzenia pozostają własnością wypożyczalni, każdy wzrost ich ceny bezpośrednio przekładałby się na zwiększenie ich aktywów. Zdaniem Komisji fakt, że urządzenia są używane przez dłuższy okres, również zmniejsza negatywny wpływ potencjalnego wzrostu cen.
(513) W związku z tym Komisja stwierdziła, że środki nie będą miały nieproporcjonalnego wpływu na wypożyczalnie.
6.3.2. Pozostali użytkownicy
(514) Pozostałymi użytkownikami podestów ruchomych przejezdnych są głównie przedsiębiorstwa budowlane, przemysłowe i rolnicze lub przedsiębiorstwa, które regularnie potrzebują tych urządzeń, takie jak centra logistyczne i porty lotnicze. W większości przypadków są to duże przedsiębiorstwa.
(515) Zdaniem skarżącego wpływ wzrostu cen na te przedsiębiorstwa jest ograniczony, ponieważ platformy ruchome do robót na wysokości stanowią jedynie marginalną część ich wyposażenia i kosztów. Takimi użytkownikami końcowymi są przedsiębiorstwa o znacznej skali działalności, co sprawia, że inwestycje w te urządzenia stanowią ograniczoną część ich kosztów.
(516) Komisja uznała, że przedsiębiorstwa nabywające podesty ruchome przejezdne prowadzą różne podstawowe rodzaje działalności, a koszt podestów ruchomych przejezdnych byłby co do zasady marginalny w porównaniu z całkowitymi kosztami tych przedsiębiorstw. Wszelki potencjalny wzrost cen podestów ruchomych przejezdnych przyczyniłby się do zwiększenia ich kosztów, ale nie na tyle, aby mieć poważny wpływ finansowy na ich działalność. Komisja stwierdziła zatem, że wpływ środków na tych pozostałych użytkowników jest ograniczony.
6.3.3. Przedsiębiorstwa handlowe i importerzy niepowiązani
(517) Wobec braku współpracy importerów i handlowców Komisja uznała, że przedsiębiorstwa handlowe i importerzy niepowiązani mogli nadal zaopatrywać się w podesty ruchome przejezdne u wielu źródeł i odsprzedawać je po cenach umożliwiających im utrzymanie marży. Komisja uznała zatem, że w przypadku nałożenia środków wyrównawczych wpływ na importerów niepowiązanych i przedsiębiorstwa handlowe będzie ograniczony.
6.4. Wnioski dotyczące interesu Unii
(518) Chociaż oczekuje się, że ogólny poziom cen podestów ruchomych przejezdnych wzrośnie, w świetle powyższego Komisja stwierdziła, że ogólne korzyści wynikające ze środków przewyższają potencjalny negatywny wpływ na importerów i użytkowników. Komisja uznała, że dla głównych użytkowników - wypożyczalni - ważne jest również, aby produkcja podestów ruchomych przejezdnych nadal odbywała się na rynku unijnym, gdyż pozwala to zdywersyfikować ich flotę. Gdyby wypożyczalnie były całkowicie zależne od przywozu, prawdopodobnie musiałyby mierzyć się z wydłużonym czasem realizacji dostaw, zakłóceniami dostaw i w dłuższej perspektywie wzrostem cen.
7. OSTATECZNE ŚRODKI WYRÓWNAWCZE
(519) Biorąc pod uwagę wnioski dotyczące subsydiowania, szkody, związku przyczynowego i interesu Unii, należy wprowadzić ostateczne cła wyrównawcze, aby usunąć istotną szkodę wyrządzoną przemysłowi Unii przez przywóz produktu objętego postępowaniem po cenach subsydiowanych z ChRL.
7.1. Poziom ostatecznych środków wyrównawczych
(520) Art. 15 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia podstawowego stanowi, że kwota cła wyrównawczego nie przekracza ustalonej kwoty subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych.
(521) Art. 15 ust. 1 akapit czwarty stanowi następnie, że "[j]eżeli Komisja, na podstawie dostarczonych informacji, może wyraźnie stwierdzić, że w interesie Unii nie leży, aby określać kwotę środków zgodnie z akapitem trzecim, kwota cła wyrównawczego jest niższa, jeżeli takie niższe cło byłoby odpowiednie do usunięcia szkody dla przemysłu Unii".
(522) Komisja nie otrzymała żadnych informacji tego rodzaju i w związku z tym poziom środków wyrównawczych zostanie określony w odniesieniu do art. 15 ust. 1 akapit trzeci.
(523) Biorąc pod uwagę, że ostateczne środki antydumpingowe w tym przypadku będą oparte na ustalonej kwocie subsydiów stanowiących podstawę środków wyrównawczych, margines szkody nie został ustalony.
(524) W związku z powyższym stawki ostatecznego cła wyrównawczego, wyrażone w cenach CIF na granicy Unii przed ocleniem, są następujące:
Przedsiębiorstwo | Ostateczne cło wyrównawcze |
Hunan Sinoboom Intelligent Equipment Co., Ltd. | 7,31 % |
Zoomlion Intelligent Access Machinery Co., Ltd. | 11,65 % |
Zhejiang Dingli Machinery Co., Ltd. | 14,28 % |
Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące | 12,15 % |
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 14,28 % |
(525) Dochodzenie antysubsydyjne przeprowadzono równolegle z oddzielnym dochodzeniem antydumpingowym w sprawie tego samego produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL, w wyniku którego Komisja nałożyła środki antydumpingowe na poziomie marginesu dumpingu na przedsiębiorstwa Sinoboom i Dingli oraz na poziomie marginesu szkody na przedsiębiorstwo Zoomlion. Przedsiębiorstwo Zoomlion nie należało do objętych próbą producentów eksportujących w dochodzeniu antydumpingowym, a jego margines dumpingu oparto na marginesie szkody wszystkich pozostałych współpracujących przedsiębiorstw.
(526) Wartość normalną w dochodzeniu antydumpingowym ustalono zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 161 w odniesieniu do niezniekształconych kosztów i zysków w odpowiednim zewnętrznym reprezentatywnym kraju. W konsekwencji - zgodnie z art. 15 ust. 2 rozporządzenia podstawowego oraz w celu uniknięcia podwójnego liczenia - Komisja najpierw nałożyła ostateczne cło wyrównawcze na poziomie określonej ostatecznej kwoty subsydiowania, a następnie nałożyła pozostałe ostateczne cło antydumpingowe na poziomie odpowiedniego marginesu dumpingu pomniejszonego o kwotę cła wyrównawczego oraz w wysokości do odpowiedniego poziomu usuwającego szkodę, który ustalono w oddzielnym dochodzeniu antydumpingowym. Komisja obniżyła ustalony margines dumpingu o całą kwotę subsydiowania określoną dla ChRL, w związku z czym nie doszło do podwójnego liczenia w rozumieniu art. 24 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.
(527) Po ujawnieniu ostatecznych ustaleń CCCME argumentowała, że mimo to występuje problem podwójnego liczenia, nawet w sytuacji, gdy ostateczne cła antydumpingowe ustalono na poziomie usuwającym szkodę, i to z dwóch powodów. Po pierwsze, wpływ ostatecznych ceł antydumpingowych ustalonych na poziomie usuwającym szkodę już kompensowałby subsydiowanie uwzględnione w niższej chińskiej cenie eksportowej. Po drugie, przedsiębiorstwom nieobjętych próbą w postępowaniu antydumpingowym przypisano margines dumpingu równy średniej ważonej marginesu dla producentów objętych próbą. Marginesy dumpingu dwóch z czterech przedsiębiorstw objętych próbą były wyjątkowo wysokie w wyniku częściowego zastosowania dostępnych faktów. Zdaniem CCCME doprowadziło to do uzyskania nieracjonalnie wysokiej średniej ważonej marginesu dumpingu, co niesprawiedliwie ograniczyło możliwość ustalenia ostatecznego cła dla przedsiębiorstw nieobjętych próbą.
(528) Komisja nie zgodziła się z tymi argumentami. Po pierwsze, jak już wyjaśniono w motywie 526 powyżej, ponieważ Komisja obniżyła ustalony margines dumpingu o całą kwotę subsydiowania określoną dla ChRL, wyeliminowano wszelkie ryzyko podwójnego liczenia. Celem ustalenia poziomu usuwającego szkodę jest co innego, tj. chodzi o ocenę, czy margines niższy niż margines dumpingu byłby wystarczający do usunięcia szkody. W związku z tym poziom usuwający szkodę nie ma związku z kwestią podwójnego liczenia, która dotyczy oceny, czy margines dumpingu (w części) wynika z subsydiowania, a nie tego, jaki poziom cła byłby wystarczający do usunięcia szkody. Zasada tzw. niższego cła ma zastosowanie wyłącznie w postępowaniach antydumpingowych i nie odnosi się do postępowań antysubsydyjnych. Ograniczenie łącznego poziomu ceł antydumpingowych i antysubsydyjnych do poziomu usuwającego szkodę, jak sugeruje CCCME, skutkowałoby w praktyce zastosowaniem zasady niższego cła w postępowaniu antysubsydyjnym, co jest niedopuszczalne na gruncie podstawowego rozporządzenia antysubsydyjnego.
(529) Po drugie, jeżeli chodzi o sytuację producentów współpracujących nieobjętych próbą, Komisja uznała, że ich cło antydumpingowe ustalono na podstawie (niższego) średniego poziomu usuwającego szkodę dla producentów objętych próbą, w związku z czym możliwe było doliczenie do ich cła średniej stawki cła wyrównawczego ustalonej dla producentów objętych próbą. Argument CCCME, że średni margines dumpingu dla producentów objętych próbą był sztucznie zawyżony, nie było zgodne z faktami ani nie zostało poparte żadnymi dowodami. Wbrew twierdzeniu CCCME najlepszych dostępnych informacji nie zastosowano wobec dwóch przedsiębiorstw objętych próbą, lecz tylko wobec jednego przedsiębiorstwa i to w ograniczonym zakresie. Zastosowanie najlepszych dostępnych informacji miało jedynie niewielki wpływ na ustalone marginesy dumpingu. W każdym razie CCCME nie przedstawiła żadnych dowodów na to, że częściowe zastosowanie najlepszych dostępnych informacji w odniesieniu do jednego przedsiębiorstwa doprowadziło do sztucznie zawyżonego średniego marginesu dumpingu dla producentów objętych próbą.
(530) CMAE argumentowała, że Komisja nie powinna była pomniejszać ustalonego marginesu dumpingu o pełną kwotę subsydiowania, ponieważ przynajmniej części subsydiowania nie uwzględniono w marginesie dumpingu. Według CMAE w przypadku szeregu subsydiów, takich jak dotacje, finansowanie preferencyjne, zwolnienia podatkowe i ulgi podatkowe, które zostały wskazane przez Komisję, nie zachodziłaby sytuacja podwójnych środków zaradczych, biorąc pod uwagę specyfikę danych wykorzystanych w równoległym dochodzeniu antydumpingowym do skonstruowania wartości normalnej. Według skarżącego w równoległym dochodzeniu antydumpingowym Komisja skonstruowała wartość normalną poprzez zastąpienie wartości materiałów do produkcji i czynników produkcji. W dochodzeniu antysubsydyjnym Komisja nie oceniła jednak, czy którekolwiek z tych czynników produkcji lub energia elektryczna były objęte subsydiami. Oznacza to, że nie istnieje ryzyko dotyczące podwójnego środka zaradczego w odniesieniu do subsydiów i marginesu dumpingu wynikającego ze stosowanej przez Komisję metodyki zastępowania wartości materiałów do produkcji lub energii elektrycznej. W związku z tym CMAE twierdzi, że kumulacja środków wyrównawczych z cłami antydumpingowymi jest możliwa do poziomu 14,25 % w przypadku Dingli oraz 7,31 % w przypadku Sinoboom.
(531) Komisja zauważyła, że jej podejście polegające na pełnym odjęciu kwoty subsydiów od marginesu dumpingu przy konstruowaniu wartości normalnej, wynikające ze stosowania metodyki opartej na art. 2 ust. 6a podstawowego rozporządzenia antydumpingowego, było w pełni zgodne z podstawowym rozporządzeniem antydumpingowym i podstawowym rozporządzeniem antysubsydyjnym, jak również z odpowiednimi przepisami WTO. Komisja uznała argument skarżącego, że nawet w kontekście metodyki konstruowania wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen i kosztów kumulacja ceł wyrównawczych i antydumpingowych byłaby co do zasady możliwa, z wyjątkiem subsydiów eksportowych. Zostało to wyraźnie potwierdzone w odpowiednim orzecznictwie WTO 162 dotyczącym tej kwestii, z zastrzeżeniem spełnienia pewnych odpowiednich warunków. Jednak jeżeli chodzi o subsydia mające wpływ na wyniki finansowe producentów eksportujących, takie jak dotacje, finansowanie preferencyjne i preferencyjne systemy podatkowe, Komisja uznała argumenty i dowody skarżącego, zgodnie z którymi wyniki finansowe wybranego przedsiębiorstwa w reprezentatywnym kraju mogłyby być niższe, niż gdyby przedsiębiorstwo to otrzymało podobne subsydia w Brazylii. Ponieważ jednak te argumenty i związane z nimi dowody przedstawiono na bardzo późnym etapie dochodzenia, Komisja nie była w stanie zgromadzić dodatkowych informacji ani odpowiednio odnieść się do tych przedłożonych, w związku z czym nie mogła
dokonać oceny zasadności tego argumentu. W związku z tym, w sytuacji, w której nie można jednoznacznie stwierdzić, czy przyjęte w dochodzeniu antydumpingowym podejście do konstruowania wartości normalnej skutkowało całkowitym zrównoważeniem niektórych subsydiów stwierdzonych w niniejszym dochodzeniu, Komisja, w ramach jej uprawnień dyskrecjonalnych, postanowiła podtrzymać dotychczasowe stanowisko, które zostało już ujawnione zainteresowanym stronom w niniejszej sprawie. Wniosek ten nie wyklucza możliwości ponownego rozpatrzenia tej kwestii w przyszłości.
(532) Biorąc pod uwagę wysoki poziom współpracy producentów eksportujących w ChRL, Komisja uznała, że poziom najwyższego cła, jakie zostało nałożone na przedsiębiorstwa objęte próbą, będzie reprezentatywny dla stawki "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw". Cło dla "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw" zostanie zastosowane w odniesieniu do przedsiębiorstw, które nie współpracowały w ramach przedmiotowego dochodzenia.
(533) Zgodnie z art. 15 ust. 3 rozporządzenia podstawowego łączna kwota subsydiów dla nieobjętych próbą współpracujących producentów eksportujących została wstępnie obliczona na podstawie łącznej średniej ważonej kwoty subsydiów wyrównawczych ustalonych dla współpracujących producentów eksportujących objętych próbą.
(534) Na podstawie powyższego ustala się następujące stawki nakładanych ceł:
Przedsiębiorstwo | Margines dumpingu | Stopa subsydiowania | Poziom usuwający szkodę | Stawka cła wyrównawczego | Stawka cła antydumpingowego |
Hunan Sinoboom Intelligent Equipment Co., Ltd. | 49,30 % | 7,3% | 54,90 % | 7,3% | 42,0 % |
Zoomlion Intelligent Access Machinery Co., Ltd. | 48,10% | 11,6% | 30,10% | 11,6% | 30,1 % |
Zhejiang Dingli Machinery Co., Ltd. | 20,60 % | 14,2% | 47,60 % | 14,2% | 6,4% |
Terex (Changzhou) Machinery Co., Ltd. | 48,69 % | 12,1 % | 22,90 % | 12,1 % | 22,9 % |
Inne przedsiębiorstwa współpracujące wymienione w załączniku I, z wyjątkiem Terex (Changzhou) Machinery Co. Ltd. | 48,10% | 12,1 % | 30,10% | 12,1 % | 30,1 % |
Pozostałe przedsiębiorstwa współpracujące w dochodzeniu antydumpingowym, ale nie w dochodzeniu antysubsydyjnym, wymienione w załączniku II | 48,10% | 14,2% | 30,10% | 14,2% | 30,1 % |
Pozostałe przedsiębiorstwa niewspółpracujące w dochodzeniu antydumpingowym, ale współpracujące w dochodzeniu antysubsydyjnym, wymienione w załączniku III | 66,70 % | 12,1 % | 54,90 % | 12,1 % | 54,6 % |
Wszystkie pozostałe przedsiębiorstwa | 66,70 % | 14,2% | 54,90 % | 14,2% | 52,5 % |
(535) Stawki cła wyrównawczego określone w niniejszym rozporządzeniu ustalono dla poszczególnych przedsiębiorstw na podstawie ustaleń niniejszego dochodzenia. Odzwierciedlają one zatem sytuację ustaloną w toku dochodzenia, dotyczącą tych przedsiębiorstw. Te stawki celne mają zastosowanie wyłącznie do przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z państwa, którego dotyczy postępowanie, oraz produkowanego przez wymienione podmioty prawne. Przywóz produktu objętego postępowaniem, wyprodukowanego przez dowolne inne przedsiębiorstwo, które nie zostało konkretnie wymienione w części normatywnej niniejszego rozporządzenia, w tym podmioty powiązane z przedsiębiorstwami konkretnie wymienionymi, powinien podlegać stawce cła mającej zastosowanie do "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".
(536) Przedsiębiorstwo może zwrócić się o zastosowanie tych indywidualnych stawek cła w przypadku późniejszej zmiany swojej nazwy. Wniosek w tej sprawie należy kierować do Komisji. Wniosek musi zawierać wszystkie istotne informacje, które pozwolą wykazać, że zmiana nie wpływa na prawo przedsiębiorstwa do korzystania ze stawki celnej, która ma wobec niego zastosowanie. Jeśli zmiana nazwy przedsiębiorstwa nie wpływa na prawo do korzystania ze stawki należności celnej, która ma do niego zastosowanie, rozporządzenie informujące o zmianie nazwy zostanie opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
7.2. Specjalna klauzula dotycząca monitorowania
(537) W celu zminimalizowania ryzyka obchodzenia cła związanego z różnicą w stawkach celnych potrzebne są szczególne środki gwarantujące stosowanie indywidualnych ceł wyrównawczych. Przedsiębiorstwa, na które nałożono indywidualne cła wyrównawcze, muszą przedstawić ważną fakturę handlową organom celnym państwa członkowskiego. Faktura musi spełniać wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. Przywóz, któremu nie towarzyszy taka faktura, powinien zostać objęty cłem wyrównawczym obowiązującym wobec "wszystkich pozostałych przedsiębiorstw".
(538) Mimo że przedstawienie tej faktury jest konieczne, aby organy celne państw członkowskich zastosowały indywidualne stawki cła wyrównawczego wobec przywozu, nie jest ona jedynym elementem branym pod uwagę przez organy celne. Organy celne państw członkowskich muszą bowiem przeprowadzić zwykłą kontrolę, nawet jeśli otrzymają fakturę spełniająca wszystkie wymogi określone w art. 1 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, i podobnie jak we wszystkich innych przypadkach mogą one żądać dodatkowych dokumentów (dokumentów przewozowych itp.) do celów weryfikacji dokładności danych zawartych w oświadczeniu oraz zapewnienia zasadności późniejszego zastosowania stawki należności celnej zgodnie z prawem celnym.
(539) Jeżeli wywóz dokonywany przez jedno z przedsiębiorstw korzystających z niższej indywidualnej stawki celnej wzrośnie w znacznym stopniu po wprowadzeniu przedmiotowych środków, tego rodzaju wzrost wielkości wywozu może zostać uznany za stanowiący sam w sobie zmianę struktury handlu ze względu na wprowadzenie środków w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. W takich okolicznościach oraz pod warunkiem spełnienia określonych wymagań może zostać wszczęte dochodzenie w sprawie obejścia środków. Podczas tego dochodzenia można między innymi zbadać potrzebę zniesienia indywidualnych stawek celnych i nałożenia ogólnokrajowego cła.
(540) Statystyki dotyczące podestów ruchomych przejezdnych często wyraża się w sztukach. Taka jednostka uzupełniająca dla podestów ruchomych przejezdnych nie została jednak określona w Nomenklaturze scalonej zawartej w załączniku I do rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej 163 . W związku z tym należy dopilnować, by w zgłoszeniu o dopuszczenie do obrotu podawano nie tylko wagę wyrażoną w kilogramach lub tonach, ale także sztuki w przypadku przywozu produktu objętego postępowaniem. Liczbę sztuk należy podać w przypadku kodów CN ex 8427 10 10, ex 8427 20 19, ex 8428 90 90, ex 8431 20 00 oraz ex 8431 39 00 (kody TARIC: 8427 10 10 10, 8427 20 19 10, 8428 90 90 20, 8431 20 00 60 oraz 8431 39 00 10).
8. REJESTRACJA
(541) Jak wspomniano w sekcji 1.2., Komisja objęła przywóz MAE obowiązkiem rejestracji. Rejestracja miała miejsce w celu ewentualnego pobrania ceł z mocą wsteczną zgodnie z art. 16 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.
(542) Ponieważ nie nałożono żadnych ceł tymczasowych, nie można było pobrać ich z mocą wsteczną. Należy zatem zaprzestać rejestracji przywozu.
9. UJAWNIENIE
(543) Zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których planowano zalecić nałożenie ostatecznego cła wyrównawczego na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej. Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag dotyczących dokładności obliczeń, które zostały im ujawnione.
(544) Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2024/2509 164 , gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego głównych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.
(545) Jak wyjaśniono w motywie 526 powyżej, Komisja odjęła od marginesu dumpingu część kwoty subsydium, aby uniknąć podwójnego liczenia. W związku z tym jeżeli ostateczne cła wyrównawcze zostaną w jakikolwiek sposób zmienione lub uchylone, poziom ceł antydumpingowych należy w wyniku tej zmiany lub uchylenia automatycznie zwiększyć o tę samą wielkość, aby odzwierciedlić rzeczywisty zakres podwójnego liczenia. Tej zmiany ceł antydumpingowych należy dokonać po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia.
(546) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu utworzonego na podstawie art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 24 kwietnia 2025 r.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2025.796 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie wykonawcze 2025/796 nakładające ostateczne cło wyrównawcze na przywóz podestów ruchomych przejezdnych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2025/45 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz podestów ruchomych przejezdnych pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej |
Data aktu: | 24/04/2025 |
Data ogłoszenia: | 25/04/2025 |
Data wejścia w życie: | 26/04/2025 |