Zaczęło się od zatrzymania przez policję w maju 2024 r. Łukasza W., który nie miał przy sobie prawa jazdy. Auto miało niemieckie numery rejestracyjne.

Zakaz prowadzenia pojazdów

Sąd Rejonowy w Bytomiu wyrokiem nakazowym z 17 września 2024 r. wymierzył mu karę grzywny w wysokości 1500 złotych. Ponadto, sąd orzekł wobec obwinionego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na sześć miesięcy.

Czytaj artykuł w LEX: Utrata uprawnień do kierowania pojazdami w prawie Unii Europejskiej w sytuacjach transgranicznych>

Wobec braku sprzeciwu uprawnionych stron, którym prawidłowo doręczono odpisy orzeczenia, przedmiotowy wyrok nakazowy uprawomocnił się w dniu 16 października 2024 r.

Kasację od tego orzeczenia, na korzyść obwinionego, wniósł Prokurator Generalny. Prokurator zarzucił orzeczeniu rażące i mające istotny wpływ na treść wyroku naruszenie przepisu prawa procesowego (art. 93 par. 2 k.p.w)

Sąd błędnie przyjął, że występują przesłanki do rozpoznania sprawy obwinionego w postępowaniu nakazowym, skutkiem czego Łukasz W. został uznany za winnego i ukarany za popełnienie wykroczenia polegającego na kierowaniu pojazdem, bez wymaganych do tego uprawnień. W istocie jednak okoliczności w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego budziły wątpliwości. Z załączonych do wniosku o ukaranie materiałów wynika, że w czasie popełnienia czynu Łukasz W. posiadał uprawienia do kierowania pojazdami, a jedynie nie dysponował wymaganym dokumentem w postaci wydanego w Republice Federalnej Niemiec prawa jazdy.

A było to jedynie wykroczenie z art. 95 par. 1 kodeksu wykroczeń. Przepis ten stanowi, że kto prowadzi na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu pojazd, nie mając przy sobie wymaganych dokumentów, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.

W oparciu o tak sformułowany zarzut prokurator wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku nakazowego i przekazanie sprawy Sądowi Rejonowemu w Bytomiu do ponownego rozpoznania.

Zobacz także wzór w LEX: Zażalenie na zatrzymanie w postępowaniu w sprawach o wykroczenia>

Tryb nakazowy był błędem

Sąd Najwyższy orzekł, że kasacja – w zakresie wskazanego w niej rażącego naruszenia prawa – okazała się zasadna w stopniu oczywistym.

SN przypomniał, że postępowanie nakazowe można przeprowadzać tylko wtedy, gdy „okoliczności czynu i wina obwinionego nie budzą wątpliwości” (art. 93 par. 2 k.p.w.). W przeciwnym wypadku konieczne staje się rozpoznanie sprawy na zasadach ogólnych.

Opisane wyżej warunki nie zostały, zdaniem Sądu Najwyższego, w tej sprawie spełnione, co uniemożliwiało skazanie obwinionego w trybie nakazowym.

Czytaj komentarz praktyczny w LEX: Decyzja w sprawie cofnięcia uprawnienia do kierowania pojazdami - charakter decyzji oraz przesłanki wydania>

Wymiana polskiego prawa jazdy na niemieckie

Z notatki urzędowej sporządzonej na okoliczność kontroli drogowej przeprowadzonej w dniu 4 maja 2024 r. z udziałem Łukasza W. : „kierujący nie posiadał fizycznie niemieckiego prawa jazdy, które jak oświadczył zapomniał wziąć z domu w Niemczech przed wyjazdem do Polski. Nadmieniam, iż podczas sprawdzenia osoby w systemie CEK widnieje adnotacja o wymianie polskiego prawa jazdy na zagraniczne, aczkolwiek kierujący nie posiadał go fizycznie w momencie kontroli, co uniemożliwiło weryfikację posiadanych uprawnień”.

Czytaj także w LEX: Wymiana prawa jazdy>

W ramach przesłuchania osoby, co do której istnieje uzasadniona podstawa do sporządzenia przeciwko niej wniosku o ukaranie, Łukasz W. oświadczył: „Nie miałem przy sobie prawa jazdy, bo zapomniałem go zabrać z Niemiec z domu”.

Nadto, z załączonego do akt sprawy pisma Wydziału Komunikacji Urzędu Miasta T. wynikało, że Łukasz W. wymienił polskie prawo jazdy wydane 22 kwietnia 2009 r. na niemieckie prawo jazdy. A polskie prawo jazdy zostało przyjęte do depozytu w dniu 25 marca 2013 r., jako wymienione za granicą.

Tym samym, w czasie popełnienia zarzucanego mu wykroczenia, obwiniony niewątpliwie posiadał uprawnienia do kierowania pojazdami, chociaż nie dysponował dokumentem w postaci prawa jazdy.

Zmiana regulacji w 2020 roku

Izba Karna przypomniała, że ustawa z 14 sierpnia 2020 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym wprowadziła zmianę powołanego przepisu art. 38 ust. 1 Prawa o ruchu drogowym, który począwszy od dnia 5 grudnia 2020 r. obliguje kierującego pojazdem do tego, aby posiadał przy sobie i okazał na żądanie uprawnionego organu: dokument stwierdzający uprawnienie do kierowania pojazdem inny niż wydane w kraju prawo jazdy (…) jeżeli kierujący nie posiada wydanego w kraju prawa jazdy.

Począwszy od 7 sierpnia 2023 r., wskazany obowiązek posiadania przy sobie dokumentu stwierdzającego uprawnienie do kierowania pojazdami, innego niż wydane w kraju prawo jazdy, dotyczy również tymczasowego elektronicznego prawa jazdy.

Z uzasadnienia projektu powołanej ustawy nowelizującej z 2020 r. wynika, iż wskazana zmiana i deregulacja - na wniosek ministra cyfryzacji - obowiązku posiadania przy sobie dokumentu prawa jazdy wydanego na terytorium RP, miała stanowić ułatwienie dla obywateli, a była możliwa w związku z rozszerzeniem zakresu działania systemu teleinformatycznego obejmującego centralną ewidencję kierowców.

Czytaj także pytanie w LEX: Jaką decyzję należy wydać w przypadku zatrzymania, za przekroczenie prędkości, tymczasowego elektronicznego prawa jazdy?>

Teraz więc zbędnym jest posiadanie przy sobie i legitymowanie się stosownym blankietem prawa jazdy/uprawnieniem do kierowania tramwajami. Obowiązek ten materializuje się dopiero w sytuacji, gdy kierujący pojazdem nabył uprawnienia do kierowania pojazdem poza krajem, względnie - tak jak miało to miejsce w analizowanej sprawie - wymienił za granicą polskie prawo jazdy, w konsekwencji czego posiadanie uprawnień do kierowania pojazdami wynika z zagranicznego dokumentu.

Innymi słowy, począwszy od 5 grudnia 2020 r. obowiązek posiadania i okazania podczas kontroli drogowej uprawnień do kierowania pojazdami, odnosi się do zagranicznego prawa jazdy, bo nie jest ono odnotowane w polskiej bazie danych.

Ponieważ z informacji udzielonej przez Wydział Komunikacji Urzędu Miasta T. wynikało, iż obwiniony posiada niemieckie prawo jazdy, to zrealizował znamiona jedynie wykroczenia. Dlatego orzeczenie sądu musiało zostać uchylone i przekazane do ponownego rozpoznania.

Wyrok Izby Karnej SN z 26 marca 2025 r., sygnatura akt IV KK 85/25

 

Cena promocyjna: 75.6 zł

|

Cena regularna: 84 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 60.48 zł