W kodeksie postępowania karnego z dnia 19 marca 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 33, poz. 313) w brzmieniu ustawy z dnia 21 stycznia 1932 r., zmieniającej niektóre przepisy postępowania karnego (Dz. U. R. P. Nr. 10, poz. 60), wprowadza się zmiany następujące:
"Art. 131. § 1. W wypadkach, przewidzianych w art. 12 i 13, nieważność stwierdza postanowieniem sąd bezpośrednio wyższy nad sądem, który wydał nieważne orzeczenie.
§ 2. Orzeczenie o nieważności sąd wydaje z własnej inicjatywy albo na wniosek stron".
"Art. 191. Środki odwoławcze od orzeczeń sądów grodzkich sąd okręgowy rozpoznaje w składzie jednego sędziego".
"§ 2. Późniejsze podniesienie kwestji niewłaściwości miejscowej sądu jest nieważne".
"§ 3. Późniejsze zgłoszenie wniosku jest nieważne".
"Art. 49. § 1. Sąd nie ma obowiązku uzasadnienia postanowienia:
a) zarządzającego przeprowadzenie dowodu lub wezwanie kogoś do sądu;
b) uwzględniającego wniosek strony, któremu się inna strona nie sprzeciwiła".
"Art. 56. § 1. Oskarżycielami publicznymi przed sądami grodzkiemi są:
a) policja państwowa;
b) ponadto inne organa administracji w granicach, zakreślonych przez poszczególne ustawy".
"Rozdział II.
Pokrzywdzony.
Art. 60. Za pokrzywdzonego uważa się osobę, której dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone.
Art. 61. Jeżeli pokrzywdzony nie ukończył lat 17 lub jest ubezwłasnowolniony, prawa jego wykonywają: ojciec, matka, opiekun lub osoba, pod której stałą pieczą pokrzywdzony pozostaje.
Art. 62. Jeżeli pokrzywdzonym jest niepełnoletni od lat 17 do 21, to prawa jego narówni z nim mogą wykonywać osoby, wymienione w art. 61, o ile niepełnoletni temu się nie sprzeciwi.
Art. 63. Jeżeli pokrzywdzoną jest osoba prawna, to prawa osoby tej wykonywa jej ustawowy przedstawiciel.
Art. 64. W razie śmierci pokrzywdzonego prawa jego wykonywa: małżonek, rodzice, dzieci i wnuki.
Art. 65. W sprawach o przestępstwa, ścigane z urzędu a należące do właściwości sądów grodzkich, pokrzywdzony ma prawa strony, a zwłaszcza może wnosić i popierać oskarżenie zamiast lub obok oskarżyciela publicznego. Przepis art. 59 ma tu odpowiednie zastosowanie.
Rozdział III.
Oskarżyciel prywatny.
Art. 66. § 1. W sprawach o przestępstwa, ścigane z oskarżenia prywatnego, pokrzywdzony wnosi i popiera oskarżenie, jako oskarżyciel prywatny.
§ 2. Przepisy art. 61 - 64 mają tu odpowiednie zastosowanie.
Art. 67. Jeżeli postępowanie wszczęto wskutek oskarżenia, wniesionego przez jednego lub kilku pokrzywdzonych, inne osoby, pokrzywdzone tym samym czynem, mogą się do tego postępowania przyłączyć aż do rozpoczęcia rozprawy głównej, choćby nawet upłynął termin zastrzeżony do wniesienia oskarżenia.
Art. 68. Jeżeli śmierć pokrzywdzonego nastąpiła po wniesieniu przezeń oskarżenia, to prawa pokrzywdzonego służą osobom, wymienionym w art. 64, o ile przystąpią do sprawy w terminie zawitym trzymiesięcznym od daty śmierci pokrzywdzonego.
Art. 69. Odstąpienie oskarżyciela prywatnego od oskarżenia przed rozpoczęciem rozprawy głównej powoduje umorzenie postępowania.
Art. 70. Odstąpienie oskarżyciela prywatnego po rozpoczęciu rozprawy głównej, a przed uprawomocnieniem się wyroku, powoduje umorzenie postępowania tylko wtedy, gdy nastąpiło za zgodą oskarżonego lub na rozprawie zaocznej.
Art. 71. § 1. W sprawie, już wszczętej na żądanie oskarżyciela prywatnego, prokurator może objąć oskarżenie, jeżeli uzna, że tego wymaga interes publiczny.
§ 2. Postępowanie toczy się w dalszym ciągu z urzędu, lecz oskarżyciel prywatny zachowuje prawo popierania oskarżenia.
§ 3. W razie odstąpienia prokuratora sprawa toczy się z oskarżenia prywatnego".
"§ 5. Jeżeli karalność czynu oskarżonego zależy od ustalenia stanu psychicznego pokrzywdzonego, to przepis § 1 ma zastosowanie i do pokrzywdzonego".
"Art. 154. § 1. Osobę, która odmówiła wydania rzeczy, następnie u niej znalezionych, sąd skazuje na grzywnę do pięciuset złotych z zamianą, w razie niemożności ściągnięcia, na areszt do dwóch tygodni".
"Art. 2071. Niezachowanie przepisów art. 195-206 nie powoduje nieważności doręczenia, jeśli osoba, dla której wezwanie lub inne pismo sądowe było przeznaczone, oświadczy, że wezwanie to lub pismo otrzymała".
"§ 2. Uwierzytelnione odpisy z akt sprawy można otrzymywać w razie uzasadnionej potrzeby tylko za zezwoleniem przewodniczącego lub sądu, po ukończeniu zaś postępowania - także za zezwoleniem kierownika sądu".
"Art. 215. § 1. Oskarżony ma zawsze prawo otrzymać bezpłatnie jeden odpis każdego postanowienia i wyroku".
"§ 2. Dochodzenie polega:
a) na rozpytywaniu podejrzanych i osób, które mogą coś wiedzieć o przestępstwie lub jego sprawcy;
b) na zbieraniu niezbędnych informacyj co do osoby podejrzanego, a zwłaszcza co do pobudek jego działania, stosunku do pokrzywdzonego, stopnia rozwoju umysłowego, charakteru, dotychczasowego życia i zachowania się po spełnieniu przestępstwa;
c) na dokonywaniu wywiadów i innych czynności, wynikających z istoty dochodzenia".
Przepis § 3 otrzymuje oznaczenie § 4, a jako § 3 wprowadza się przepis następujący:
"§ 3. W sprawach nieletnich do dochodzenia mają zastosowanie przepisy art. 596".
"§ 2. O odmowie ścigania lub umorzeniu dochodzenia zawiadamia się pokrzywdzonego oraz osobę, którą sąd przesłuchał jako podejrzaną lub co do której wydano nakaz aresztowania".
"§ 3. Na postanowienia powyższe służy zażalenie".
"Art. 2481. § 1. W razie umorzenia dochodzenia sąd grodzki lub, na wniosek prokuratora, sąd okręgowy, stosownie do właściwości, na posiedzeniu niejawnem, po wysłuchaniu podejrzanego lub jego obrońcy, wyda w wypadkach, prawem przewidzianych, postanowienie co do zastosowania względem podejrzanego środków wychowawczych lub zabezpieczających.
§ 2. Na postanowienia, przewidziane w § 1, służy zażalenie".
"Art. 252. W wypadkach niecierpiących zwłoki, sędzia śledczy lub sąd grodzki dokonywa czynności, wskazanych w art. 251, także z urzędu".
"§ 2. Zadaniem śledztwa jest:
a) wykrycie sprawców przestępstwa,
b) wszechstronne wyjaśnienie okoliczności celem ustalenia, czy należy przeprowadzić rozprawę główną, czy też umorzyć postępowanie sądowe,
c) ustalenie okoliczności, wskazanych w art. 243 § 2 pod lit. b),
d) utrwalenie dla sądu wyrokującego dowodów, które inaczej mogłyby zaginąć".
"Art. 260. Śledztwo jest konieczne w sprawach o zbrodnie, należących do właściwości sądów przysięgłych".
"c) na zarządzenie sądu (art. 290 i 4481 § 3)".
"§ 2. Jeżeli w toku śledztwa ujawni się udział w przestępstwie osoby, nie objętej wnioskiem prokuratora, sędzia śledczy prowadzi śledztwo i przeciw tej osobie, o czem zawiadamia prokuratora".
"Art. 272. § 1. Sędzia śledczy umarza śledztwo, jeżeli prokurator tego zażąda lub na to się zgadza.
§ 2. O umorzeniu śledztwa sędzia śledczy zawiadamia oskarżonego i pokrzywdzonego.
§ 3. Na postanowienie o umorzeniu pokrzywdzonemu służy zażalenie".
"Art. 273. § 1. Umarzając śledztwo, sędzia śledczy wydaje postanowienie co do dowodów rzeczowych.
§ 2. W wypadkach, prawem przewidzianych, sędzia śledczy przesyła sprawę do sądu okręgowego celem powzięcia na posiedzeniu niejawnem, po wysłuchaniu oskarżonego lub jego obrońcy, postanowienia co do zastosowania względem oskarżonego środków wychowawczych lub zabezpieczających.
§ 3. Na postanowienia powyższe służy zażalenie."
"Art. 291. Niezwłocznie po uprawomocnieniu się aktu oskarżenia prezes sądu:
a) wyznacza termin rozprawy głównej i zarządza wysłanie wezwań z uwzględnieniem czasu, potrzebnego stronom na przygotowanie się do obrony,
b) zawiadamia powoda cywilnego o wpłynięciu aktu oskarżenia."
"§ 2. Dla powoda cywilnego termin dwutygodniowy liczy się od daty otrzymania przezeń zawiadomienia o wpłynięciu do sądu aktu oskarżenia".
"Art. 3301. § 1. Sąd uwzględni zgłoszony na rozprawie wniosek o przesłuchanie świadków i biegłych oraz o przeprowadzenie innych dowodów wtedy tylko, jeżeli okoliczności, na których stwierdzenie dowód wskazano, mogą mieć wpływ na treść wyroku.
§ 2. Sąd może odrzucić na rozprawie niezgłoszony w terminie, przewidzianym w art. 295, wniosek o przesłuchanie świadków i biegłych oraz o przeprowadzenie innych dowodów:
a) jeżeli dowód dotyczy jedynie okoliczności, mogących mieć wpływ na treść orzeczenia o karze lub o środkach zabezpieczających;
b) jeżeli dowód, który dotyczy okoliczności, mogących mieć wpływ na treść orzeczenia o winie, znany był stronie tak wcześnie, że mogła go zgłosić w terminie".
"§ 1. Narada i głosowanie odbywają się zosobna co do winy oraz co do kary i środków zabezpieczających".
"§ 2. Jeżeli na podstawie okoliczności, które wyszły na jaw w toku rozprawy, sąd stwierdzi możność zakwalifikowania czynu, zarzucanego oskarżonemu, pod surowszy przepis karny, to wznawia przewód sądowy i uprzedza o tem strony".
"§ 2. Uzasadnienie wyroku skazującego powinno nadto zawierać przytoczenie okoliczności, które sąd miał na względzie przy wymiarze kary i stosowaniu środków wychowawczych lub zabezpieczających".
"Rozdział VII.
Postępowanie przed sądem jednoosobowym.
Art. 3781. § 1. Sprawy o występki i wykroczenia sąd okręgowy rozpoznaje w składzie jednego sędziego.
§ 2. Przepis powyższy nie ma zastosowania w sprawach, rozpoznawanych przez sąd przysięgłych.
Art. 3782. W postępowaniu przed sądem jednoosobowym sędzia ma prawa i obowiązki przewodniczącego oraz składu sądzącego; w szczególności należy do niego powzięcie wszystkich postanowień poza rozprawą główną, do których powołany jest sąd okręgowy, o ile rozdział niniejszy nie zawiera postanowień odmiennych.
Art. 3783. § 1. Jeżeli w toku czynności przygotowawczych do rozprawy głównej sędzia z własnej inicjatywy lub na wniosek prokuratora uzna, że postępowanie przed sądem jednoosobowym jest bądź niedopuszczalne, bądź niewskazane z uwagi na zawiłe okoliczności sprawy, to wnosi sprawę na posiedzenie niejawne sądu okręgowego w składzie trzech sędziów.
§ 2. Jeżeli okoliczności, wskazane w § 1, wyjdą na jaw w toku rozprawy głównej, to sędzia odracza rozprawę i sam przekazuje sprawę pod rozpoznanie sądu kolegjalnego.
Art. 3784. W wypadkach, przewidzianych w art. 288 i 289, postanowienie wydaje sąd okręgowy w składzie trzech sędziów.
Art. 3785. Zażalenia na postanowienia, wydane przez sędziego poza rozprawą, rozpoznaje sąd okręgowy w składzie trzech sędziów.
Art. 3786. Poza wyjątkami, wymienionemi w poprzednich artykułach, do postępowania przed sądem jednoosobowym mają odpowiednie zastosowanie przepisy ogólne, dotyczące postępowania przed sądem okręgowym, wyrokującym w pierwszej instancji.
Rozdział VIII.
Stosowanie środków wychowawczych i zabezpieczających.
Art. 3787. O zastosowaniu środków zabezpieczających orzeka sąd właściwy do rozpoznania danej sprawy, z wyjątkiem wypadków przewidzianych w art. 611 i 612.
Art. 3788. § 1. Orzeczenia co do:
a) skazania nieletniego na umieszczenie w zakładzie poprawczym;
b) zastosowania środków wychowawczych zamiast umieszczenia nieletniego w zakładzie poprawczym;
c) wymierzenia kary nieletniemu, przeciw któremu wszczęto postępowanie karne po ukończonym 17 roku życia, w wypadku uznania za niecelowe umieszczenia go w zakładzie poprawczym;
d) zastosowania środków wychowawczych względem nieletnich, nie ulegających karze;
e) oddania skazanego pod dozór ochronny na czas warunkowego zawieszenia wykonania kary;
f) umieszczenia sprawcy w zakładzie leczniczym;
g) umieszczenia przestępcy w domu pracy przymusowej lub w zakładzie dla niepoprawnych;
- sąd zamieszcza w wyroku (art. 368).
§ 2. Orzeczenia co do:
a) zastosowania środków wychowawczych (§ 1 lit. d);
b) umieszczenia niepoczytalnego sprawcy w zakładzie leczniczym;
c) umieszczenia w zakładzie leczniczym sprawcy czynu, pozostającego w związku z nadużywaniem napojów wyskokowych lub innych środków odurzających, oraz ewentualnego odbycia przezeń wymierzonej kary;
d) oznaczenia osoby lub instytucji, której sąd powierza wykonanie dozoru ochronnego;
- sąd zamieszcza w postanowieniu, jeżeli nie uczyniono tego w wyroku.
§ 3. W wypadkach, przewidzianych w § 2 pod lit. b) i c), sąd stosuje przepisy art. 2481 § 1 i 273 § 2.
Art. 3789. Orzeczenia co do:
a) wykonania zawieszonej kary;
b) ewentualnego wykonania kary po zwolnieniu przestępcy z zakładu leczniczego;
c) zwolnienia z zakładu leczniczego, z domu pracy przymusowej i z zakładu dla niepoprawnych;
d) zastosowania środków zabezpieczających w wypadku umorzenia sprawy;
e) umieszczenia nieletniego w więzieniu zamiast w zakładzie poprawczym,
- wydaje sąd pierwszej instancji w postaci postanowienia.
Art. 37810. Przed wydaniem postanowienia o zwolnieniu skazanego z zakładu leczniczego, z domu pracy przymusowej i z zakładu dla niepoprawnych sąd zbiera wiadomości od zarządów wymienionych zakładów zabezpieczających co do stanu zdrowia i zachowania się skazanego.
Art. 37811. § 1. W wypadkach, przewidzianych w ustawie, sąd pierwszej instancji, który orzekł umieszczenie nieletniego w zakładzie poprawczym, może na wniosek tego zakładu lub z własnej inicjatywy, po zebraniu wiadomości z zakładu, wydać na posiedzeniu niejawnem postanowienie co do warunkowego zwolnienia wychowańca i oddania go pod dozór wyznaczonego w tym celu kuratora.
§ 2. Również na posiedzeniu niejawnem sąd postanawia odwołanie zwolnienia w wypadkach, prawem przewidzianych.
Art. 37812. Na postanowienia, wymienione w art. 3788 § 2, 3789 i 37811 służy zażalenie."
"Art. 4461. § 1. Przepis art. 330 § 3 ma zastosowanie i do pokrzywdzonego, jako strony.
§ 2. Pokrzywdzony, jako strona (art. 65), ma prawo głosu po oskarżycielu publicznym."
"Art. 4481. § 1. Zażalenie na postanowienie prokuratora co do odmowy ścigania lub umorzenia dochodzenia (art. 246 § 3) wnosi się do tegoż prokuratora, rozstrzyga je zaś prokurator apelacyjny.
§ 2. Od odmownego postanowienia prokuratora apelacyjnego służy zażalenie do sądu apelacyjnego.
§ 3. W razie uchylenia postanowienia prokuratora, sąd apelacyjny bądź zwraca akta prokuratorowi dla sporządzenia aktu oskarżenia, bądź nakazuje uzupełnienie dochodzenia lub przeprowadzenie śledztwa.
§ 4. W razie sporządzenia przez prokuratora aktu oskarżenia zgodnie z postanowieniem sądu apelacyjnego, przepisów art. 286 - 290 nie stosuje się."
"§ 2. W sprawach o przestępstwa, należące do właściwości sądów grodzkich a ścigane w trybie oskarżenia publicznego, pokrzywdzony, który brał udział w sprawie w charakterze strony, może założyć apelację tylko co do orzeczenia o winie."
"Art. 4741. § 1. W sprawach, rozpoznawanych przez sąd okręgowy w składzie jednoosobowym, sąd apelacyjny orzeka również jednoosobowo, jeżeli w zaskarżonym wyroku wymierzono, jako karę zasadniczą, pozbawienie wolności do lat 2 lub grzywnę, albo obie te kary łącznie, lub jeśli wymierzono wyższą karę pozbawienia wolności jedynie ze względu na powrót do przestępstwa.
§ 2. Przepisy art. 3782 i 3783 mają odpowiednie zastosowanie i w postępowaniu apelacyjnem."
"§ 3. Wyroku sądu odwoławczego nie poczytuje się nigdy za zaoczny."
"c) zaliczyć oskarżonemu na poczet kary okresu tymczasowego zaaresztowania od daty wyroku skazującego pierwszej instancji, jeśli wyrok ten sąd zatwierdził w całości."
"§ 2. Termin powyższy jest zawity."
"§ 2. Wniosek o przyznanie prawa ubogich powinien być złożony w terminie zawitym trzydniowym od daty otrzymania odpisu orzeczenia z uzasadnieniem."
"Art. 4941. Od wyroków, wydanych:
a) w sprawach karno-administracyjnych,
b) w sprawach z ustawy karnej skarbowej, jeżeli orzeczona kara nie przekracza kwoty 3.000 zł,
c) w sprawach o wykroczenia, należące do właściwości sądowej,
d) w sprawach z oskarżenia prywatnego, z wyjątkiem zniesławienia, popełnionego w druku,
podstawą kasacji mogą być tylko zarzuty wymienione w art. 497, 499 i 503."
"Art. 497. Wyrok należy uchylić, jeżeli kasacja słusznie zarzuca:
a) że sąd wydał wyrok uniewinniający pomimo istnienia w czynie oskarżonego znamion przestępstwa;
b) że sąd był nienależycie obsadzony lub którykolwiek z jego członków nie był obecny na całej rozprawie;
c) że rozprawa odbyła się zaocznie w sprawie, w której ustawa wymaga obecności oskarżonego;
d) że oskarżony nie miał obrońcy w wypadkach, wskazanych w art. 88;
e) że nie sporządzono protokółu rozprawy;
f) że wyrok nie zawiera ustalenia czynu, przypisanego oskarżonemu;
g) że sąd w wypadkach, wskazanych w art. 484 lit. a) i 589 lit. a) zwiększył wymierzoną oskarżonemu karę."
"§ 1. Sąd Najwyższy nie zawiadamia stron o terminie rozprawy, z wyjątkiem władz państwowych."
"§ 4. Na rozprawie kasacyjnej stronę zastępować może tylko adwokat (art. 489 § 1)."
"§ 2. Postanowienie powiększonego składu sądu zapada bądź na rozprawie jawnej, jeżeli poprzednia rozprawa sądu (§ 1) była jawna, bądź na posiedzeniu niejawnem, jeżeli odroczenie orzeczenia zapadło na posiedzeniu niejawnem. Postanowienie to wiąże skład sądzący Sądu Najwyższego przy wydawaniu orzeczenia w danej sprawie."
"Art. 520. Sąd przy ponownem rozpoznawaniu sprawy może zmniejszyć lub zwiększyć karę, orzeczoną w uchylonym wyroku bez względu na to, czy wyrok uchylono na żądanie oskarżyciela czy oskarżonego."
"§ 2. Przepisy art. 585 mają tu odpowiednie zastosowanie."
"Art. 5332. § 1. Protokół, określony w art. 532, sporządza się również w wypadku, gdyby ściągnięcie grzywny (kary pieniężnej) narażało skazanego na ruinę majątkową. Protokół ten przedstawia się prokuratorowi.
§ 2. Po otrzymaniu protokółu o nieściągalności grzywny (art. 532) lub protokółu, wymienionego w § 1, sąd, który wydał wyrok w pierwszej instancji, wydaje na wniosek prokuratora postanowienie co do wykonywania pracy na rachunek grzywny, jeżeli pracy tej nie oznaczono w wyroku.
§ 3. W tym samym trybie sąd wydaje postanowienie co do zastępczej kary pozbawienia wolności, gdyby wykonywanie pracy przez skazanego na rachunek grzywny było niemożliwe lub gdyby skazany uporczywie się wzdragał wykonywać pracę.
§ 4. Na postanowienie, wydane w myśl § 2 i 3, służy zażalenie.
Art. 5533. § 1. O warunkowem zwolnieniu z zakładu poprawczego i wyznaczeniu kuratora oraz o odwołaniu zwolnienia orzeka na posiedzeniu niejawnem sąd pierwszej instancji, który w danej sprawie wyrokował.
§ 2. Na postanowienia w tych przedmiotach służy zażalenie."
"§ 2. Sąd przyznaje prawo ubogich na podstawie zaświadczenia władzy publicznej o stanie majątkowym i dochodach danej osoby, jeżeli zaświadczenie to uzna za dostateczny dowód zupełnego ubóstwa tej osoby."
"§ 3. Przepis § 2 ma odpowiednie zastosowanie w sprawach, w których wyłącznym oskarżycielem był pokrzywdzony (art. 65)".
"b) w sprawach z oskarżenia publicznego, w których wyłącznym oskarżycielem był pokrzywdzony, - tenże pokrzywdzony;".
"Art. 5621. W razie oddalenia środka odwoławczego, założonego na niekorzyść oskarżonego, koszty postępowania odwoławczego ponosi Skarb Państwa, względnie oskarżyciel prywatny lub pokrzywdzony (art. 65)".
"Art. 567. § 1. Świadkowie zamieszkali poza siedzibą sądu lub miejscem dokonywania czynności sądowej otrzymują zwrot niezbędnych kosztów przejazdu i strawne, jeżeli odległość ich miejsca zamieszkania lub pobytu od sądu wynosi najmniej dwadzieścia pięć kilometrów.
§ 2. Świadkowie, żyjący z zarobku dziennego, otrzymują nadto wynagrodzenie za utracony wskutek stawiennictwa zarobek.
§ 3. Zwrot kosztów przejazdu nie może w żadnym razie przekraczać ceny biletu kolejowego klasy trzeciej za daną odległość w obie strony w pociągu osobowym bez względu na rodzaj środka lokomocji.
§ 4. Jeżeli kilku świadków korzystało z jednego pojazdu na wspólny koszt, należy przyznać każdemu świadkowi część kosztów na niego przypadających.
§ 5. Jeżeli ta sama osoba będzie wezwana w charakterze świadka w kilku sprawach karnych na ten sam dzień, natenczas przyznaje się jej należności z § 1 - 4 tylko raz oraz rozdziela się je równomiernie pomiędzy wszystkie te sprawy (art. 557)".
"Art. 5691. Wysokość strawnego (art. 567 § 1 i 569 § 3) oraz wynagrodzenia biegłych i tłumaczów za ich pracę lub za stracony czas i zarobek (art. 569 §§ 1 i 2) sąd lub prokurator (art. 254) określa według swego uznania. Wysokość strawnego nie może w żadnym razie przekraczać 10 zł. dziennie.
Art. 5692. Funkcjonarjusze państwowi w czynnej służbie i osoby wojskowe w czynnej służbie otrzymują koszty podróży i diety dzienne według norm, ustanowionych dla podróży służbowych, jeżeli okoliczności, o których mają zeznawać, pozostają w związku z wykonywaniem ich urzędu lub służby, w innych wypadkach stosuje się do nich zasady ogólne (art. 567, 569, 5691).
Art. 5693. Jeżeli świadek lub biegły niesłusznie odmawia złożenia zeznań, opinji lub przysięgi, nie ma prawa do żadnych należności".
"§ 2. Oskarżyciel prywatny, który odstąpił od oskarżenia, nie może żądać wznowienia postępowania".
"Art. 593. § 1. Przepis art. 65 nie ma zastosowania w sprawach dla nieletnich.
§ 2. Powództwo cywilne jest niedopuszczalne".
1) w punkcie "a" po wyrazie: "nieletniemu" wyrazy: "a zwłaszcza pobudek i sposobu działania oraz stosunku do pokrzywdzonego";
2) w punkcie "c" - po wyrazie: "oraz" - wyrazy: "zachowania się po spełnieniu przestępstwa i".
"Art. 609. Apelacja i kasacja w sprawach należących do właściwości sędziego dla nieletnich, nie wstrzymują wykonania wyroku".
"§ 2. Postępowanie przed sądem okręgowym może być wszczęte tylko w tym wypadku, jeśli uprzednio sąd okręgowy na wniosek oskarżyciela na posiedzeniu niejawnem uznał nieletniego za działającego z rozeznaniem".
"Art. 6221. § 1. Sąd okręgowy rozpoznaje sprawy w składzie jednego sędziego.
§ 2. Przepisy art. 3782 i 3783 mają tu odpowiednie zastosowanie".
W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 19 marca 1928 r., zawierającem przepisy wprowadzające kodeks postępowania karnego (Dz. U. R. P. Nr. 33, poz. 314), wprowadza się zmiany następujące:
"Do tego czasu przepis art. 260 k.p.k. nie ma na tych obszarach zastosowania".
"Art. 14. Aplikanci adwokaccy mogą występować przed sądami w charakterze obrońców w granicach uprawnień, zawartych w przepisach szczególnych".
"Art. 15. Obrońcy przy sądach grodzkich, upoważnieni do prowadzenia spraw cudzych na zasadzie dekretu z dnia 8 lutego 1919 r. (Dz. P. P. P. Nr. 15, poz. 205), mają prawo prowadzić sprawy tylko w sądach grodzkich tego okręgu sądu okręgowego, w którym otrzymali odnośne upoważnienie, oraz w tymże sądzie okręgowym, wyrokującym w drugiej instancji".
"Art. 16. Obrońcy sądowi, upoważnieni do prowadzenia spraw cudzych na zasadzie dekretu z dnia 8 lutego 1919 r. (Dz. P. P. P. Nr. 15, poz. 205), mają prawo prowadzić sprawy tylko w sądach grodzkich i okręgowych tego okręgu sądu apelacyjnego, w którym otrzymali odnośne upoważnienie, oraz w tymże sądzie apelacyjnym".
"Art. 17. Obrońcy karni, czynni na obszarze sądów apelacyjnych we Lwowie i Krakowie oraz sądu okręgowego w Cieszynie, mają prawo prowadzić sprawy karne tylko w sądach położonych na tym obszarze".
"Art. 171. Obrońcy, wymienieni w art. 15 - 17, nie mają prawa przedsiębrać czynności, które przepisy postępowania karnego przekazują wyraźnie adwokatom.
Art. 172. Obrońców, wymienionych w art. 15 - 17, można wyznaczać do obrony z urzędu (art. 93 § 1 k.p.k.) w sądach, w których mają prawo prowadzić sprawy".
"Art. 18. Do orzekania w sprawach dyscyplinarnych obrońców, wymienionych w art. 15 - 17, powołany jest sąd dyscyplinarny okręgowy w składzie 3 sędziów okręgowych, w drugiej zaś instancji - sąd dyscyplinarny okręgu apelacyjnego w składzie 3 sędziów apelacyjnych. Szczegółowe przepisy o odpowiedzialności dyscyplinarnej, ustroju sądów dyscyplinarnych i postępowaniu wyda Minister Sprawiedliwości".
"§ 2. Policja Państwowa dokonywa w toku dochodzenia poszczególnych czynności sądowych, jeżeli prokurator w granicach swoich uprawnień (§ 1) w danej sprawie to zleci, wymieniając te czynności lub określając ich zakres".
W ustawie karnej skarbowej z dnia 18 marca 1932 r. (Dz. U. R. P. Nr. 34 poz. 355) wprowadza się zmiany następujące:
"Art. 214. Przepisy kodeksu postępowania karnego o postępowaniu przed sądem jednoosobowym (art. 191 oraz art. 3781, 3782, 3783, 3785) mają odpowiednie zastosowanie w postępowaniu przed wydziałem karnym skarbowym".
Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Sprawiedliwości i innym właściwym ministrom. Ministra Sprawiedliwości upoważnia się do ogłoszenia jednolitego tekstu kodeksu postępowania karnego i przepisów, wprowadzających ten kodeks, z uwzględnieniem zmian, wynikających z przepisów wydanych do dnia ogłoszenia jednolitego tekstu, oraz z odpowiednią zmianą numeracji artykułów.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 września 1932 r. i ma zastosowanie również do spraw, wszczętych przed tym terminem, z tem, że:
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
Robert Horbaczewski 17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Grażyna J. Leśniak 11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.1932.73.662 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie z mocą ustawy |
| Tytuł: | Zmiana niektórych przepisów postępowania karnego. |
| Data aktu: | 23/08/1932 |
| Data ogłoszenia: | 27/08/1932 |
| Data wejścia w życie: | 01/09/1932 |
