Przekład.
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
Dnia dwudziestego marca tysiąc dziewięćset trzydziestego czwartego roku podpisane zostały w Kairze: Światowa konwencja pocztowa z protokółem końcowym, regulaminem wykonawczym, postanowieniami i protokółem końcowym, dotyczącemi przewozu poczty listowej drogą powietrzną; Porozumienie o listach i pudełkach z podaną wartością z protokółem końcowym i regulaminem wykonawczym; Porozumienie o paczkach pocztowych z protokółem końcowym, regulaminem wykonawczym oraz postanowieniami i protokółem końcowym, dotyczącemi przewozu paczek pocztowych drogą powietrzną; Porozumienie o przekazach pocztowych z regulaminem wykonawczym i dodatkiem w sprawie obrotu pocztowych bonów podróżnych; Porozumienie o pocztowych przelewach pieniężnych z regulaminem wykonawczym; Porozumienie dotyczące zleceń pocztowych z regulaminem wykonawczym; Porozumienie dotyczące prenumeraty gazet i czasopism z regulaminem wykonawczym; o następującem brzmieniu dosłownem:
Zaznajomiwszy się z powyższemi konwencją i porozumieniami, uznaliśmy je i uznajemy za s uszne zarówno w całości, jak i każde z zawartych w nich postanowień; oświadczamy, że są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone i przyrzekamy, że będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego, wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 26 czerwca 1935 r.
ŚWIATOWA KONWENCJA POCZTOWA.
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY.
Organizacja i zakres działania Związku.
1. Ustanowienie Związku.
2. Nowe przystąpienia. Postępowanie.
3. Konwencja i Porozumienia Związku.
4. Regulaminy wykonawcze.
5. Traktaty i Porozumienia specjalne. Związki ograniczone.
6. Ustawodawstwo wewnętrzne.
7. Stosunki wyjątkowe.
8. Kolonje, Protektoraty i t. p.
9. Zastosowanie Konwencji do Kolonij, Protektoratów i t. p.
10. Przynależność do Związku.
11. Arbitraż.
12. Wystawienie ze Związku. Wycofanie się z Porozumień.
Kongresy. Konferencje. Komisje.
14. Ratyfikacja. Wejście w życie i okres ważności uchwał Kongresu.
15. Kongresy nadzwyczajne,
16. Regulamin Kongresów.
17. Konferencje.
18. Komisje.
Wnioski w przerwach między Zjazdami.
20. Rozpatrywanie wniosków.
21. Warunki uchwalenia.
22. Notyfikowanie uchwał.
23. Wprowadzanie w życie uchwał.
Biuro międzynarodowe.
25. Wydatki Biura międzynarodowego
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
27. Zakaz pobierania opłat nieprzewidzianych.
28. Czasowe zawieszenie służby.
29. Waluta Związku.
30. Równowartość.
31. Wzory druków. Język.
32. Karty tożsamości.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZESYŁEK LISTOWYCH.
Postanowienia ogólne.
34. Opłaty i ogólne warunki przesyłania.
35. Opłacanie.
36. Dopłata w razie zupełnego lub częściowego braku opłaty.
37. Opłaty dodatkowe.
38. Opłaty specjalne.
39. Przesyłki podlegające należnościom celnym.
40. Kontrola celna.
41. Należność za pośrednictwo przy cleniu.
42. Należności celne i inne należności niepocztowe.
43. Przesyłki wolne od należności.
44. Umarzanie należności celnych i innych należności niepocztowych.
45. Przesyłki ekspresowe.
46. Zakazy.
47. Sposób uiszczania opłat.
48. Uiszczanie opłat za przesyłki listowe nadane na okrętach.
49. Przesyłki wolne od opłat pocztowych.
50. Kupony na odpowiedź.
51. Wycofanie przesyłek listowych. Zmiana adresu.
52. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
53. Reklamacje.
Przesyłki polecone.
55. Poświadczenie odbioru.
56. Zakres odpowiedzialności.
57. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
58. Wygaśnięcie odpowiedzialności.
59. Wypłata odszkodowania.
60. Termin wypłaty odszkodowania.
61. Ustalenie odpowiedzialności.
62. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Przesyłki za pobraniem.
64. Unieważnienie lub zmniejszenie kwoty pobrania.
65. Odpowiedzialność w razie zaginięcia przesyłki.
66. Zabezpieczenie kwot prawidłowo zainkasowanych.
67. Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
68. Kwoty prawidłowo zainkasowane. Odszkodowanie. Wypłata i zwrotne poszukiwanie.
69. Termin wypłaty.
70. Ustalenie odpowiedzialności.
71. Zwrot kwot wypłaconych zaliczkowo.
72. Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
73. Zarachowanie opłat i należności za pobranie.
Przyznanie opłat. Należności tranzytowe.
75. Należności tranzytowe.
76. Zwolnienie od należności tranzytowych.
77. Połączenia nadzwyczajne.
78. Wypłaty i rozrachunki.
79. Wymiana odsyłek zamkniętych z okrętami wojennemi.
81. Zobowiązania.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY KONWENCJI.
I. Wycofywanie przesyłek. Zmiana adresu.
II. Równowartość. Granice najwyższe i najniższe.
III. Uncja wagi handlowej.
IV. Nadawanie przesyłek listowych zagranicą.
V. Kupony na odpowiedź.
VI. Należność za polecenie.
VII. Poczta lotnicza.
VIII. Koszty specjalne za tranzyt przez Syberję i przez Andy.
IX. Koszty specjalne za tranzyt przez Republikę Wschodniego Urugwaju.
X. Specjalne koszty za składowe w Adenie.
XI. Specjalne koszty przeładowania.
XII. Protokół otwarty dla Krajów, które nie były reprezentowane.
XIII. Protokół otwarty dla podpisów i przystąpień Krajów, które były reprezentowane.
XIV. Termin dla notyfikowania przystąpień.
ŚWIATOWA KONWENCJA POCZTOWA
którą zawarły:
Afganistan, Unja Południowo-Afrykańska, Albanja, Niemcy, Stany Zjednoczone Ameryki, zespół wysp stanowiących Posiadłości Stanów Zjednoczonych Ameryki oprócz wysp Filipinów, Wyspy Filipiny, Królestwo Arabii Saudyiskiej, Republika Argentyna, Commonwealth australijski. Austrja, Belgja, Kolonja Kongo belgijskie, Boliwja, Brazylja, Bułgarja, Kanada, Chili, Chiny, Republika Kolumbja, Republika Cosla - Rica, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Ekwador, Hiszpanja, zespół Kolonij hiszpańskich, Estonja, Etjopja, Finlandja, Francja, Alger, Kolonje i Protektoraty francuskie w Indochinach, zespól innych Kolonij francuskich, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, Grecja, Gwatemala, Republika Haiti, Republika Honduras, Węgry, Indje brytyjskie, Irak, Wolne Państwo Irlandja, Islandja, Włochy, zespół kolonij włoskich, Japonja, Korea, zespół innych Posiadłości japońskich, Łotwa, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syrja i Liban), Republika Liberja, Litwa, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Meksyk, Nikaragua, Norwegia, Nowa Zelandja, Republika Panama, Paragwaj, Holandja, Curacao i Surinam, Indje holenderskie, Peru, Persja, Polska, Portugalja, Kolonje portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonje portugalskie Wschodnio - Afrykańskie, w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Republika Salwador, Terytorjum Sarry, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Związek Socjalistyczny Republik Rad, Republika Wschodniego Urugwaju, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławji.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów, zebrani na Kongresie w Kairze, na mocy artykułu 12 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Londynie dnia 28 czerwca 1929 r., przeprowadzili, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, rewizję wymienionej Konwencji, w myśl niżej podpisanych postanowień:
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY.
ORGANIZACJA I ZAKRES DZIAŁANIA ZWIĄZKU.
Ustanowienie Związku.
Kraje, które zawarły ze sobą niniejszą Konwencję, tworzą pod nazwą "Światowego Związku Pocztowego" jeden obszar pocztowy dla wzajemnej wymiany przesyłek listowych.
Związek Pocztowy ma również za zadanie organizowanie i udoskonalenie różnych gałęzi międzynarodowej służby pocztowej.
Nowe przystąpienia. Postępowanie.
Każdy Kraj ma prawo w każdej chwili przystąpić do Konwencji.
Przystąpienie winno być notyfikowane w drodze dyplomatycznej Rządowi Związku Szwajcarskiego, a przez niego Rządom wszystkich Krajów, należących do Związku.
Konwencja i Porozumienia Związku.
Dział służby przesyłek listowych regulują postanowienia Konwencji.
Inne działy służby, a mianowicie: listy i pudełka z podaną wartością, paczki pocztowe, przekazy pocztowe, pocztowe przelewy pieniężne, zlecenia pocztowe, oraz prenumerata czasopism i wydawnictw perjodycznych stanowią przedmiot Porozumień między Krajami, należącemi do Związku.
Porozumienia te obowiązują tylko te Kraje, które do nich przystąpiły.
Przystąpienie do jednego lub kilku z tych Porozumień podlega postanowieniom artykułu 2.
Regulaminy wykonawcze.
Zarządy pocztowe krajów, należących do Związku, ustalają w Regulaminach wykonawczych, za wspólną zgodą, normy porządkowe i szczegółowe, niezbędne dla wykonania postanowień Konwencji i Porozumień.
Traktaty i Porozumienia specjalne. Związki ograniczone.
Ustawodawstwo wewnętrzne.
Postanowienia Konwencji i Porozumień Związku, poza wypadkami wyraźnie przewidzianemi w tych Aktach" nie naruszają w niczem ustawodawstwa poszczególnych Krajów.
Stosunki wyjątkowe.
Zarządy, które obsługują pewne obszary nieobjęte Związkiem, obowiązane są pośredniczyć na rzecz innych Zarządów. W tych wyjątkowych stosunkach obowiązują postanowienia Konwencji i jej Regulaminu.
Kolonje, Protektoraty i t. p.
W rozumieniu Konwencji i Porozumień uważa się za jeden Kraj względnie za jeden Zarząd należący do Związku, w szczególności co do prawa głosowania na Kongresach, Konferencjach, w przerwach między Zjazdami oraz udziału w wydatkach Biura międzynarodowego Światowego Związku Pocztowego:
1. Zespół wysp stanowiących Posiadłości Stanów Zjednoczonych Ameryki, prócz Wysp Filipinów, a obejmujący wyspy Hawajskie, Porto-Rico, Guam i wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych Ameryki;
2. Wyspy Filipiny;
3. Kolonię Kongo belgijskie;
4. Zespół Kolonij hiszpańskich;
5. Alger;
6. Kolonie i Protektoraty francuskie w Indochinach;
7. Zespół innych Kolonij francuskich;
8. Zespół Kolonij włoskich;
9. Koreę;
10. Zespół innych Posiadłości japońskich;
11. Curaçao i Surinam;
12. Indje holenderskie;
13. Kolonie portugalskie Zachodnio - Afrykańskie;
14. Kolonje portugalskie Wschodnio - Afrykańskie, w Azji i Oceanji.
Zastosowanie Konwencji do Kolonij, Protektoratów i t. p.
Przynależność do Związku.
Za należące do Światowego Związku Pocztowego uważa się:
Arbitraż.
Jeżeli jeden z Zarządów, pozostających w niezgodzie, nie poczyni kroków w terminie sześciomiesięcznym, względnie dziewięciomiesięcznym dla Krajów odległych, w sprawie zaproponowanego mu arbitrażu, Biuro międzynarodowe, na skutek skierowanego do niego żądania, powoduje ze swej strony wyznaczenie przez zwlekający Zarząd arbitra lub też wyznacza go samo z urzędu.
W braku zgody co do wyboru, Biuro międzynarodowe wyznacza odpowiedni Zarząd z pośród członków Związku niezaproponowanych przez arbitrów.
Wystąpienie ze Związku. Wycofanie się z Porozumień.
Każda układająca się Strona ma prawo wystąpić ze Związku lub wycofać się z zawartych Porozumień na podstawie wypowiedzenia, zgłoszonego na rok naprzód w drodze dyplomatycznej Rządowi Związku Szwajcarskiego, a przez ten ostatni Rządom układających się Krajów.
KONGRESY. KONFERENCJE. KOMISJE.
Kongresy.
Każdy Kraj może być reprezentowany na Kongresie przez jednego lub kilku delegatów pełnomocnych, zaopatrzonych przez swój Rząd w niezbędne pełnomocnictwa. Może on również być reprezentowany, w razie potrzeby, przez delegację innego Kraju, Zastrzega się jednak, że jedna delegacja może być upoważniona do reprezentowania tylko dwóch Krajów łącznie z Krajem, który ją pierwotnie akredytował.
W czasie obrad każdy Kraj rozporządza tylko jednym głosem.
Ratyfikacja. Wejście w życie i okres ważności uchwal Kongresu.
Akty Kongresu należy ratyfikować, o ile możności jak najprędzej, a dokumenty ratyfikacyjne należy przesłać Rządowi Kraju, w którym odbył się Kongres, ten zaś Rząd komunikuje je Rządom Krajów układających się.
Gdyby jedna lub kilka z układających się Stron nie ratyfikowały tego lub innego z podpisanych przez nią Aktów, zachowują one niemniej ważność dla Państw, które je ratyfikowały.
Akty te wchodzą w życie jednocześnie i mają jednakowy okres ważności.
Z dniem wejścia w życie Aktów przyjętych na danym Kongresie tracą moc obowiązującą wszelkie Akty poprzedniego Kongresu.
Kongresy nadzwyczajne.
Na żądanie lub za zgodą przynajmniej dwóch trzecich Krajów układających się i po porozumieniu z Biurem międzynarodowem zbiera się Kongres nadzwyczajny.
Przepisy, zawarte w artykułach 13 i 14, mają zastosowanie również do delegacyj, obrad i Aktów Kongresów nadzwyczajnych.
Regulamin Kongresów.
Każdy Kongres uchwala regulamin niezbędny dla swych prac i obrad.
Konferencje.
Konferencje, upoważnione do badania spraw czysto administracyjnych, mogą być zwoływane na żądanie lub za zgodą co najmniej dwóch trzecich Zarządów, należących do Związku.
Konferencje zwołuje się po porozumieniu z Biurem międzynarodowem.
Każda Konferencja uchwala swój regulamin.
Komisje.
Komisje, którym Kongres lub Konferencja powierzyła przestudiowanie jednej lub kilku określonych spraw, zwołuje Biuro międzynarodowe po porozumieniu się z Zarządem Kraju, w którym mają się zebrać te Komisje.
WNIOSKI W PRZERWACH MIĘDZY ZJAZDAMI.
Przedstawianie wniosków.
W przerwach między Zjazdami każdemu Zarządowi przysługuje prawo przedstawiania innym Zarządom, za pośrednictwem Biura międzynarodowego, wniosków dotyczących Konwencji, jej Protokółu Końcowego i Regulaminu.
To samo uprawnienie przyznaje się Zarządom Krajów uczestniczących w Porozumieniach, w stosunku do odnośnych Porozumień, ich Regulaminów i odnośnych Protokółów Końcowych.
Wszystkie wnioski, przedstawione przez Zarząd w przerwie między Zjazdami, aby mogły być rozpatrywane winny być poparte przynajmniej przez dwa inne Zarządy. Wnioski te nie podlegają rozpatrywaniu, jeżeli Biuro międzynarodowe nie otrzyma jednocześnie wymaganej ilości oświadczeń o poparciu.
Rozpatrywanie wniosków.
Każdy wniosek podlega następującej procedurze:
Zarządom pozostawia się sześciomiesięczny okres czasu na rozpatrzenie wniosku i dla przedstawienia w danym razie Biuru międzynarodowemu swoich uwag. Poprawki są niedopuszczalne. Biuro międzynarodowe zbiera odpowiedzi, podaje je do wiadomości Zarządom i zaprasza je do wypowiedzenia się za lub przeciw. Zarządy, które nie oddadzą swego głosu w ciągu sześciu miesięcy, będą uważane za wstrzymujące się od głosowania. Terminy powyższe liczy się od daty okólników Biura międzynarodowego.
Jeżeli wniosek dotyczy Porozumienia, jego Regulaminu lub odnośnych Protokółów Końcowych, wówczas udział w wyżej opisanem rozpatrywaniu mogą wziąć tylko te Zarządy, które przystąpiły do danego Porozumienia.
Warunki uchwalenia.
Notyfikowanie uchwał.
Nowe postanowienia i zmiany, wprowadzone do konwencji, do porozumień i do protokółów końcowych tych aktów, otrzymują moc obowiązującą na podstawie noty dyplomatycznej, którą Rząd Związku Szwajcarskiego winien sporządzić i przesłać, na prośbę Biura międzynarodowego, Rządom układających się krajów.
Nowe postanowienia i zmiany, wprowadzone do regulaminów i odnośnych protokółów końcowych, stwierdza i podaje do wiadomości Zarządom Biuro międzynarodowe. To samo dotyczy wykładni wymienionych w artykule 21, § 1, litera c.
Wprowadzanie w życie uchwał.
Każda zmiana lub nowe postanowienie wchodzą w życie nie wcześniej niż po upływie trzech miesięcy od daty ich notyfikowania.
BIURO MIĘDZYNARODOWE
Ogólne uprawnienia.
Zadaniem tego Biura jest w szczególności zbieranie, uzgadnianie, ogłaszanie i rozsyłanie wszelkiego rodzaju wiadomości, dotyczących międzynarodowej służby pocztowej; Wydawanie, na żądanie zainteresowanych stron, opinij w sprawach spornych, wdrażanie postępowania co do zmiany aktów kongresu; notyfikowanie przyjętych zmian i wogóle zajmowanie się badaniami i pracami redakcyjnemi lub dokumentacyjnemi, jakie konwencja, porozumienia i odnośne regulaminy na nie nakładają lub też jakie mu będą przekazane w interesie Związku.
Wydatki Biura międzynarodowego.
Wydatki te jak również koszty nadzwyczajne, wywołane zebraniem kongresu, konferencji lub komisji, oraz koszty, jakie mogłyby pociągnąć szczególne prace powierzone temu Biuru, ponoszą wspólnie wszystkie kraje, należące do Związku.
2, W tym celu kraje te dzieli się na 7 klas, z których każda bierze udział w pokrywaniu wydatków w następującym stosunku:
| 1-sza | klasa | 25 | jednostek, |
| 2-ga | " | 20 | " |
| 3-cia | " | 15 | " |
| 4-ta | " | 10 | " |
| 5-ta | " | 5 | " |
| 6-ta | " | 3 | jednostki, |
| 7-ma | " | 1 | jednostkę. |
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Wolność tranzytu.
Przesyłki z podaną wartością mogą być przewożone w tranzycie w zamkniętych odsyłkach przez obszar krajów, które nie pełnią tego rodzaju służby, albo też zapomocą połączeń morskich takich krajów, które nie przyjmują odpowiedzialności za przesyłki wartościowe, przyczem odpowiedzialność tych krajów ogranicza się do odpowiedzialności przewidzianej dla przesyłek poleconych.
Tranzyt pakiecików przez obszar krajów, nie dopuszczających tego rodzaju przesyłek, nie jest obowiązkowy.
Zakaz pobierania opłat nieprzewidzianych.
Poza opłatami przewidzianemi przez konwencję i porozumienia nie wolno pobierać jakichkolwiek innych opłat pocztowych.
Czasowe zawieszenie służby.
Jeżeli zarząd wskutek nadzwyczajnych okoliczności zmuszony jest czasowo zawiesić całkowicie lub częściowo wykonywanie służby, winien zawiadomić o tem niezwłocznie, w razie potrzeby telegraficznie, Zarząd lub Zarządy zainteresowane.
Waluta Związku.
Frank, przyjęty jako jednostka monetarna w postanowieniach konwencji i porozumień, jest to frank złoty, równający się 100 centymom, o wadze 10/31 grama i próbie 0.900.
Równowartość.
Każdy kraj, należący do Związku, ustala opłaty pocztowe w walucie własnego kraju, według równowartości, odpowiadającej jak najdokładniej stosunkowi tej waluty do franka.
Wzory druków. Język.
Karty tożsamości.
Nie ponoszą one również odpowiedzialności za skutki, jakie może spowodować zguba, kradzież lub oszukańcze użycie prawidłowo wystawionej karty tożsamości.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZESYŁEK LISTOWYCH.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Przesyłki listowe.
Nazwa przesyłek listowych dotyczy listów, kartek pocztowych pojedynczych i z opłaconą odpowiedzią, papierów handlowych, druków wszelkiego rodzaju wraz z drukami wypukłemi dla ociemniałych, próbek towarów i pakiecików.
Wymiana pakiecików ograniczona jest do krajów, które umówiły się co do wykonywania tego rodzaju służby w obrocie wzajemnym lub tylko w jednym kierunku.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Opłaty i ogólne warunki przesyłania.
Zarządy mogą również, za zgodą Zarządów krajów przeznaczenia, udzielać tej samej zniżki, bez względu na wysyłającego, dla książek oraz broszur i nut, które nie zawierałyby żadnych ogłoszeń lub reklam innych aniżeli te, które znajdują się na okładce lub na ochronnych kartkach tomu.
Przesyłki, które byłyby przyjęte wbrew przepisom, winny być zwrócone Zarządowi kraju nadania. Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia jest uprawniony do doręczenia takich przesyłek adresatom. W tym wypadku winien on, o ile zachodzi tego potrzeba, zastosować opłaty i dopłaty przewidziane dla tego rodzaju przesyłek listowych, do którego one zaliczają się, ze względu na swą zawartość, wagę lub wymiary, Za przesyłki, przekraczające najwyżsi: granice wagi, ustalone w § 1 niniejszego artykułu, może być pobierana opłata według ich wagi rzeczywistej.
Opłacanie.
Zasadniczo wszystkie przesyłki, oznaczone w artykule 33, winny być całkowicie opłacone przez nadawcę.
Poza listami i pojedyńczemi kartkami pocztowemi nie przewozi się przesyłek nieopłaconych lub niedostatecznie opłaconych, ani też kartek pocztowych z opłaconą odpowiedzią, których obydwu części nie opłacono przy nadaniu.
Dopłata w razie zupełnego lub częściowego braku opłaty.
W razie zupełnego lub częściowego braku opłaty i poza wyjątkami przewidzianemi w artykule 145, §§ 3, 4 i 5 Regulaminu dla niektórych przesyłek dosyłanych, za listy i kartki pocztowe pojedyncze pobiera się dopłatę w podwójnej wysokości brakującej opłaty, którą ściąga się od odbiorcy, przyczem wysokość tej dopłaty nie może być mniejsza niż 5 centymów.
To samo postępowanie może być stosowane w wypadkach wyżej wskazanych, przy innych przesyłkach listowych, któreby wbrew przepisom wysłano do kraju przeznaczenia.
Opłaty dodatkowe.
Za każdą przesyłkę, przy przewozie której korzysta się z nadzwyczajnych połączeń powodujących specjalne koszty, można oprócz opłat ustalonych w artykule 34 pobierać opłatę dodatkową, odpowiadającą tym kosztom.
Jeżeli opłata taryfowa pojedynczej kartki pocztowej zawiera w sobie opłatę dodatkową, uzasadnioną poprzednim ustępem, wówczas opłatę tę należy stosować do każdej z obydwu części kartki pocztowej z opłaconą odpowiedzią.
Opłaty specjalne.
Przesyłki podlegające należnościom celnym,
Pakieciki i druki, zawierające przedmioty podlegające należnościom celnym, są dopuszczone do obrotu.
To samo dotyczy listów i próbek towarów, zawierających przedmioty podlegające należnościom celnym, jeżeli kraj przeznaczenia na to zezwala.
Przesyłki zawierające surowice i szczepionki, korzystające z wyjątków wymienionych w artykule 122 Regulaminu, są dopuszczone do obrotu we wszystkich wypadkach.
Kontrola celna.
Zarząd kraju przeznaczenia może poddawać kontroli celnej przesyłki wymienione w artykule 39 i, w danym razie, otwierać je z urzędu.
Należność za pośrednictwo przy cleniu.
Za przesyłki, podlegające kontroli celnej w kraju przeznaczenia, można pobierać na rzecz poczty należność za pośrednictwo przy cleniu, nieprzekraczającą 50 centymów od przesyłki.
Należności celne i inne należności niepocztowe.
Zarządy upoważnione są do pobierania od adresatów przesyłek należności celnych i wszystkich innych ewentualnych należności niepocztowych.
Przesyłki wolne od należności.
W tym wypadku, nadawcy winni zobowiązać się do uiszczania kwot, których zażądać może urząd przeznaczenia i w danym razie wpłacić odpowiedni
Zarząd kraju przeznaczenia upoważniony jest do pobierania należności za pośrednictwo, nieprzekraczającej 50 centymów od przesyłki. Należność tę pobiera się niezależnie od należności przewidzianej w artykule 41.
Umarzanie należności celnych i innych należności niepocztowych.
Zarządy obowiązane są do czynienia u odnośnych władz swego kraju starań, mających na celu umorzenie należności celnych i innych należności niepocztowych od przesyłek zwracanych do kraju nadania, zniszczonych wskutek całkowitego zepsucia zawartości lub dosyłanych do innego kraju.
Przesyłki ekspresowe.
Jednakże doręczanie przez umyślnego posłańca nie jest w tym wypadku obowiązkowe.
Zakazy.
| Przedmiot | Postępowanie z przesyłkami przyjętemi wbrew zakazom | |
| 1 | 2 | |
| a) | Przedmioty, które przez swą | ) |
| właściwość lub opakowanie, mogą | ) | |
| przedstawiać niebezpieczeństwo | ) | |
| dla funkcjonarjuszów, | ) | |
| brudzić lub niszczyć inne | )postępuje się stosownie do | |
| przesyłki listowe; | )regulaminów wewnętrznych Zarządu, | |
| b) | przedmioty, podlegające | )który stwierdza ich obecność; |
| należnościom celnym (z wyjątkiem | }jednakże przedmioty wymienione pod | |
| wypadków przewidzianych | )c) nie są w żadnym wypadku ani | |
| w artykule 39), oraz próbki | )kierowane do miejsca przeznaczenia, | |
| wysyłane masowo | )ani doręczane adresatom, ani zwracane | |
| W celu uchylenia się od | )do miejsca nadania; | |
| uiszczenia należności celnych; | ) | |
| c) | opjum, morfina, kokaina i inne | ) |
| narkotyki; | ) | |
| d) | przedmioty, których przywóz | ) |
| lub obrót jest zabroniony | ) | |
| w kraju przeznaczenia; | ) | |
| e) | materjały wybuchowe, łatwozapalne | )niszczy na miejscu ten Zarząd, |
| lub niebezpieczne; | }który stwierdza ich obecność | |
| ) | ||
| f) | przedmioty sprośne lub | zwraca się do miejsca nadania; |
| niemoralne; | jednakże o ile obecność ich | |
| g) | zwierzęta żywe,z wyjątkiem | zostanie stwierdzona dopiero |
| pszczół, pijawek i jedwabników. | przez Zarząd kraju przeznaczenia, | |
| ten ostatni ma prawo doręczyć | ||
| je adresatom na warunkach przewidzianych swojemi przepisami wewnętrznęmi | ||
Przedmioty te należy zwracać Zarządowi kraju nadania.
Sposób uiszczania opłat.
Uiszczanie opłat za przesyłki listowe nadane na okrętach.
Przesyłki listowe, złożone na pełnem morzu do skrzynki listowej okrętu lub do rąk funkcjonarjuszów pocztowych zaokrętowanych, lub też do rąk komendantów okrętów, mogą być opłacone, o ile zainteresowane Zarządy nie zawarły porozumienia odmiennego, zapomocą znaczków pocztowych i według taryfy tego kraju, do którego należy lub od którego zależy dany okręt. Jeżeli nadanie przesyłki na okręcie odbywa się podczas postoju w jednym z dwóch krańcowych punktów rejsu lub w jednym z portów pośrednich, to opłata jest tylko wówczas ważna, gdy dokonano jej zapomocą znaczków pocztowych i podług taryfy kraju, na którego wodach znajduje się okręt.
Przesyłki wolne od opłat pocztowych.
Stosuje się to również do przesyłek listowych, dotyczących jeńców wojennych, wysyłanych lub otrzymywanych bądź to bezpośrednio, bądź też pośrednio przez biura informacyjne, które ewentualnie byłyby urządzone dla tych osób w krajach prowadzących wojnę lub w krajach neutralnych, dających na swojem terytorjum schronienie walczącym.
Walczący przyjęci i internowani przez kraj neutralny, uważani są pod względem stosowania powyższych postanowień narówni z właściwymi jeńcami wojennymi.
Kupony na odpowiedź.
Kupony na odpowiedź sprzedawane są w krajach, należących do Związku.
Cena sprzedażna kuponu ustalana jest przez zainteresowane Zarządy, nie może jednak być niższa niż 35 centymów lub równowartość tej kwoty w walucie kraju wydającego kupon.
Każdy kupon podlega we wszystkich krajach wymianie na jeden lub kilka znaczków pocztowych, odpowiadających opłacie za list zwykły pojedynczej wagi pochodzący z tego kraju a przeznaczony zagranicę.
Ponadto każdy kraj ma prawo wymagać, ażeby kupony na odpowiedź przedstawiano do wymiany równocześnie z przesyłkami listowemi, do których opłaty mają służyć te kupony.
Wycofanie przesyłek listowych. Zmiana adresu.
Jeżeli żądanie wycofania lub zmiany adresu dotyczy kilku przesyłek nadanych jednocześnie w tym samym urzędzie pocztowym, przez tego samego nadawcę, do jednego adresata, nadawca płaci za każde żądanie przesłane pocztą opłatę należną za jeden list polecony pojedynczej wagi, za żądanie zaś przesłane telegraficznie, opłatę za telegram, zawierający dane dotyczące wszystkich wymienionych przesyłek.
Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Reklamacje.
Należność tę pobiera się od każdej przesyłki, nawet gdy reklamacja dotyczy kilku przesyłek złożonych jednocześnie przez tego samego nadawcę pod adresem jednego odbiorcy.
Co się tyczy przesyłek poleconych, to nie pobiera się żadnej należności, jeżeli nadawca już uiścił należność specjalną za poświadczenie odbioru.
Każdy Zarząd obowiązany jest jednakże udzielić informacyj, na prośbę wniesioną po tym terminie, skierowaną przez inny Zarząd, a dotyczącą przesyłek wysłanych przed upływem dwóch lat.
PRZESYŁKI POLECONE.
Opłaty.
Należność stała za polecenie, dotycząca części kartki pocztowej z napisem "Odpowiedź" (Réponse), może być ważnie uiszczona tylko przez nadawcę tej części.
Poświadczenie odbioru.
Nadawca przesyłki poleconej może żądać poświadczenia odbioru, opłacając przy nadaniu stałą należność, nieprzekraczającą 40 centymów.
Poświadczenie odbioru może być również zażądane po nadaniu przesyłki w terminie i za opłatą przewidzianą dla reklamacyj w artykule 53.
Zakres odpowiedzialności.
Nadawcy należy się z tego tytułu odszkodowanie w wysokości 50 franków za każdą przesyłkę.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności za zaginięcie przesyłek poleconych:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za przesyłki polecone, których doręczenie odbyło się stosownie do ich przepisów wewnętrznych dla przesyłek tego samego rodzaju.
Wypłata odszkodowania.
Obowiązek wypłacenia odszkodowania ciąży na Zarządzie, któremu podlega urząd nadawczy przesyłki, z zastrzeżeniem prawa zwrotnego poszukiwania przeciwko Zarządowi odpowiedzialnemu.
Termin wypłaty odszkodowania.
Zarząd kraju nadania, nie przyjmujący ponoszenia ryzyka wynikającego z wypadków siły wyższej, może odroczyć wypłatę odszkodowania poza termin przewidziany w ustępie poprzednim, jeżeli nie wyjaśniono jeszcze, czy zaginięcia przesyłki nie należy przypisać wypadkowi tego rodzaju.
Ustalenie odpowiedzialności.
Zarząd pośredniczący lub kraju przeznaczenia, aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych, zwolniony jest od wszelkiej odpowiedzialności:
Jednakże, gdy zaginięcie nastąpiło podczas przewozu i nie można ustalić kraju, na którego terytorjum lub w którego służbie wypadek ten zdarzył się, odnośne Zarządy pokrywają szkodę w równych częściach.
Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Jeżeli odszkodowanie ma być ponoszone przez kilka Zarządów, stosownie do artykułu 61, całkowite, należne odszkodowanie winno być wpłacone Zarządowi kraju nadania w terminie podanym w ustępie poprzednim przez pierwszy Zarząd, który, otrzymawszy prawidłowo reklamowaną przesyłkę, nie może ustalić dalszego prawidłowego jej przekazania następnej służbie. Do Zarządu tego należy uzyskanie od innych Zarządów współodpowiedzialnych ewentualnego udziału każdego z nich w odszkodowaniu wypłaconem osobie uprawnionej.
Jeżeli odpowiedzialność została uznana, jak również w wypadku przewidzianym w artykule 60, § 2, kwota odszkodowania może być pobrana z urzędu od kraju ponoszącego odpowiedzialność w drodze jakiegokolwiek rozrachunku, bądź to bezpośrednio, bądź też za pośrednictwem Zarządu, który regularnie wymienia (prowadzi) rozrachunki z Zarządem odpowiedzialnym.
Po upływie trzech miesięcy kwota należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu po 5% rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Oplata i warunki przesyłania. Wyrównywanie kwot zainkasowanych.
Unieważnienie lub zmniejszenie kwoty pobrania.
Nadawca przesyłki poleconej za pobraniem może żądać całkowitego zniesienia lub zmniejszenia kwoty pobrania.
Tego rodzaju żądania podlegają takim samym przepisom, jak żądania wycofania przesyłek lub zmiany adresu.
Jeżeli żądanie całkowitego unieważnienia lub zmniejszenia kwoty pobrania ma być przesłane w drodze telegraficznej, wówczas do opłaty za telegram dolicza się opłatę za list polecony pojedynczej wagi.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia przesyłki.
Zaginięcie przesyłki poleconej za pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach, określonych w artykułach 56 i 57.
Zabezpieczenie kwot prawidłowo zainkasowanych.
Kwoty prawidłowo zainkasowane od odbiorcy, bez względu na to, czy zostały, czy też nie zostały wpłacone zapomocą przekazów pocztowych, albo też przelane na pocztowe konto czekowe, są zabezpieczone wobec nadawcy, na zasadach określonych w Porozumieniu o przekazach pocztowych lub też w przepisach, normujących obrót czeków i pieniężnych przelewów pocztowych.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
Te same zasady obowiązują w wypadku, gdy od odbiorcy zainkasowano kwotę niższą od podanej kwoty pobrania, albo też gdy zainkasowano kwotę oszukańczo.
Odszkodowanie nie może w żadnym wypadku przekraczać kwoty pobrania.
Kwoty prawidłowo zainkasowane. Odszkodowanie. Wypłata i zwrotne poszukiwanie.
Obowiązek wypłaty kwot prawidłowo zainkasowanych lub odszkodowania, o którem mowa w artykule 67, ciąży na Zarządzie, któremu podlega urząd wysyłający przesyłkę, z zastrzeżeniem prawa zwrotnego poszukiwania (regres) przeciw Zarządowi ponoszącemu odpowiedzialność.
Termin wypłaty.
Postanowienia artykułu 60, dotyczące terminów wypłaty odszkodowania za zaginioną przesyłkę poleconą, stosują się również przy wypłacie kwot zainkasowanych prawidłowo lub przy odszkodowaniach za przesyłki obciążone pobraniem.
Ustalenie odpowiedzialności.
Wypłatę przez Zarząd wysyłający kwot prawidłowo zainkasowanych lub odszkodowania, przewidzianego w artykule 67, uskutecznia się na rachunek Zarządu kraju przeznaczenia. Ten ostatni ponosi odpowiedzialność, o ile nie będzie w stanie udowodnić, że omyłka nastąpiła wskutek nieprzestrzegania jakiegokolwiek przepisu regulaminowego przez Zarząd wysyłający.
W wypadku zainkasowania kwoty w oszukańczy sposób, na skutek zaginięcia w służbie pocztowej przesyłki za pobraniem, odpowiedzialność Zarządów zainteresowanych ustala się według zasad artykułu 61, dotyczącego zaginięcia przesyłki poleconej.
Jednakże odpowiedzialność Zarządu pośredniczącego, nieuczestniczącego w wymianie przesyłek za pobraniem, ograniczona jest tylko do odpowiedzialności, przewidzianej w artykułach 56 i 57 za przesyłki polecone. Inne Zarządy pokrywają w równych częściach brakującą kwotę odszkodowania.
Zwrot kwot wypłaconych zaliczkowo.
Zarząd kraju przeznaczenia obowiązany jest zwrócić Zarządowi wysyłającemu, na warunkach przewidzianych w artykule 62, kwoty wypłacone zaliczkowo na jego rachunek.
Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
Pod każdym innym względem i z zastrzeżeniami, przewidzianemi w Regulaminie, przekazy pobraniowe podlegają przepisom ustalonym w Porozumieniu dotyczącem przekazów pocztowych.
W razie niemożności dokonania tej wypłaty stosuje się postępowanie przewidziane w § 1.
Zarachowanie opłat i należności za pobranie.
Zarząd kraju nadania zarachowuje na dobro Zarządu kraju przeznaczenia, na warunkach ustalonych w Regulaminie, udział stały w wysokości 20 centymów od każdego pobrania oraz 1/4% od ogólnej kwoty wypłaconych przekazów pobraniowych.
PRZYZNANIE OPŁAT. NALEŻNOŚCI TRANZYTOWE.
Przyznanie opłat.
Poza wyjątkami wyraźnie przewidzianemi w Konwencji każdy Zarząd zatrzymuje w całości opłaty, które pobrał.
Należności tranzytowe.
| Od kilograma | |||
| listów i kartek pocztowych Fr. c. |
innych przesyłek Fr. c, |
||
| 1. | Przewóz drogą lądową: | ||
| do 1.000 km | -,60 | -,08 | |
| ponad 1.000 do 2.000 km. | -,80 | -,12 | |
| " 2.000 " 3.000 " | 1,20 | -,16 | |
| " 3.000 " 6.000 " | 2,00 | -,24 | |
| " 6.000 " 9.000 " | 2,80 | -,32 | |
| " 9.000 km | 3,60 | -,40 | |
| 2. | Przewóz drogą morską: | ||
| do 300 mil morskich | -,60 | -,08 | |
| ponad 300 do 1.500 mil morskich | 1,60 | -,20 | |
| między Europą a Ameryką Półn. | 2,40 | -,32 | |
| ponad 1.500 do 6.000 mil morskich | 3,20 | -,40 | |
| ponad 6.000 mil morskich | 4,80 | -,60 | |
Zwolnienie od należności tranzytowych.
Od wszelkich należności tranzytowych za przewóz lądowy lub morski zwolnione są przesyłki listowe wolne od opłat pocztowych, wyszczególnione w artykule 49, opłacone odpowiedzi kartek pocztowych, odsyłane do kraju nadania, przesyłki dosyłane. niedoręczalne, poświadczenia odbioru, przekazy pocztowe i wszelkie inne dokumenty, dotyczące służby pocztowej, a w szczególności dokumenty, dotyczące pieniężnych przelewów pocztowych.
Połączenia nadzwyczajne.
Należności tranzytowe, wyszczególnione w artykule 75, nie stosują się do przewozu wykonywanego zapomocą połączeń nadzwyczajnych, specjalnie zaprowadzonych lub utrzymywanych przez jeden Zarząd na żądanie jednego lub kilku innych Zarządów. Warunki dla tego rodzaju przewozu są określane od wypadku do wypadku między zainteresowane-mi Zarządami.
Wypłaty i rozrachunki.
Regulamin wyznacza okres i czas trwania statystyk.
Arbitrzy mają prawo ustalić, według swej słusznej oceny, kwotę należności tranzytowych, która ma być zapłacona.
Wymiana odsyłek zamkniętych z okrętami wojennemi.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Nieprzestrzeganie wolności tranzytu.
Jeżeli jakikolwiek kraj nie przestrzega postanowień artykułu 26, dotyczącego wolności tranzytu, Zarządy pocztowe mają prawo wstrzymać ruch pocztowy z tym krajem. O zastosowaniu tego środka winny one uprzednio zawiadomić w drodze telegraficznej zainteresowane Zarządy.
Zobowiązania.
Układające się Kraje przyjmują na siebie obowiązek wydania lub zaproponowania odnośnym swoim władzom ustawodawczym niezbędnych zarządzeń:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania Konwencji.
Konwencja niniejsza wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1935 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych Krajów podpisali niniejszą Konwencję w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku.
ZA AFGANISTAN:
ZA ZWIĄZEK AFRYKI POŁUDNIOWEJ:
Za M. H. J. Lenton:
F. G. W. Taylor
F. G. W. Taylor
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
John E. Lamlell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA ZESPÓŁ POSIADŁOŚCI WYSPIARSKICH STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI PRÓCZ WYSP FILIPIŃSKICH:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA WYSPY FILIPIŃSKIE:
Felipe Cuaderno
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El - Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA COMMONWEALTH AUSTRALIJSKI:
Za Archdale Parkhill:
M. B. Harry
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA KANADĘ:
Za Arthur Sauυé:
E. J. Underwood
Za H. Beaulieu:
E. J. Underwood
E. J. Underwood
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA-RICA:
Ad Referendum
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONU HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONU FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA KRÓLESTWO ZJEDNOCZONE WIELKIEJ BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. Al. Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Ó'h-Éigeartaigh
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONU WŁOSKICH:
Donato Crety
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Ronlet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA MEKSYK:
P. Martinez T.
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
Const. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugéne Hirschfeld
Dr. S. Rapaport
Hel. Serebriakova
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
Delegacja Związku Południowo - Afrykańskiego oświadcza, że przyjęcie przez nią Konwencji niniejszej obejmuje Terytorjum pod mandatem Afryki Południowo - Zachodniej.
Kair, 20 marca 1934 r.
Za M. H. J. Lenton:
F. G. W. Taylor
F.G.W. Taylor
Delegacja Commonwealth Australji oświadcza, że przyjęcie przez nią Konwencji niniejszej obejmuje Terytorja zamorskie lub Terytorja mandatowe, wymienione niżej:
Lord Howe Island
Nauru
Norfolk Island
Papua
Terytorjum Nowej Gwinei i inne terytorja Oceanu Spokojnego pod mandatem Commonwealth Australji:
Kair, 20 marca 1934 r.
Za Archdale Parkhill:
M. B. Harry
M. B. Harry
Delegacja Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej oświadcza, że przyjęcie przez nią Konwencji niniejszej obejmuje Kolonje, Terytorja zamorskie, Protektoraty lub Terytorja pod zwierzchnictwem lub pod mandatem, wymienione niżej;
Nowa Fundlandja
Rodezja południowa
Terytorja South African
High Commission:
a) Bechuanaland (Protektorat)
b) Basutoland,
c) Swasiland
Bahama (Wyspy)
Barbados
Bermudy
Gujana brytyjska
Honduras brytyjski
Cejlon
Cypr
Falkland (Wyspy i Posiadłości)
Fidżi (Wyspy)
Gambja (Kolonje i Protektoraty)
Gibraltar
Wybrzeże Złote:
a) Kolonja
b) Ashanti
c) Terytorja Północne
d) Togo pod mandatem brytyjskim
Hong - Kong
Jamajka (oraz wyspy Tureckie i Cayman)
Kenya (Kolonja i Protektorat)
Wyspy Podwietrzne:
Antigua
Dominika
Montserrat
Św. Krzysztof i Newis
Dziewicze Wyspy
Państwa malajskie:
a) Państwa malajskie związkowe:
Negri Sembilan
Pahang
Perak
Selangor
b) Państwa malajskie niezwiązkowe:
Johore
Kedah
Kelantan
Perlis
Trengganu
Brunei
Malta
Mauritius
Nigerja:
a) Kolonja
b) Protektorat
c) Kamerun pod mandatem brytyjskim
Borneo - Północne (Państwo)
Rodezja północna
Nyasaland (Protektorat)
Palestyna i Transjordanja.
Św. Helena i Ascension
Sarawak
Seychelles
Sierre Leone (Kolonja i Protektorat)
Somali (Protectorat)
Straits Settlements
Tanganajka (Terytorjum)
Św. Trójca i Tobago
Uganda (Protektorat)
Wyspy Pacyfiku zachodniego:
Salomon (Wyspy) (Protektorat)
Gilbert i Ellice (Wyspy) (Kolonja)
Tongo
Wyspy nawietrzne
Grenada.
Św. Łucja
Św. Wincenty
Zanzibar (Protektorat)
Kair, 20 marca 1934 r.
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
Delegacja Nowej Zelandji oświadcza, że przyjęcie przez nią Konwencji niniejszej obejmuje Terytorjum pod mandatem Samoa zachodniego.
Kair, 20 marca 1934 r.
G. McNamara
PROTOKÓŁ KOŃCOWY KONWENCJI.
Przystępując do podpisania Światowej Konwencji Pocztowej w dniu dzisiejszym, podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to co następuje:
Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
Równowartość. Granice najwyższe i najniższe.
| Granice najniższe | Granice najwyższe | |
| Centymów | ||
| (pierwsza jednostka wagi | 20 | 35 |
| Listy {za każdą dalszą | ||
| (jednostkę wagi | 12 | 21 |
| (pojedyncze. | 12 | 21 |
| Kartki pocztowe { z opłaconą | ||
| (odpowiedzią. | 24 | 42 |
| Papiery handlowe za każde 50 gramów | 4 | 7 |
| najniższa opłata | 20 | 35 |
| Druki, za każde 50 gramów | 4 | 7 |
| Druki wypukłe dla ociemniałych za każde 1.000 gramów. | 2,4 | 4,2 |
| Próbki towarów, za każde 50 gramów | 4 | 7 |
| najniższa opłata | 8 | 14 |
| Pakieciki, za każde 50 gramów | 8 | 14 |
| najniższa opłata... | 40 | 70 |
Ustalone opłaty winny, w miarę możności, zachować między sobą ten sam stosunek, jaki istnieje między opłatami zasadniczemi, przyczem każdy Zarząd ma prawo zaokrąglać je stosownie do wymagań swego systemu monetarnego.
Uncja wagi handlowej.
Nadawanie przesyłek listowych zagranicą.
Kupony na odpowiedź.
Należność za polecenie.
Poczta lotnicza.
Jednakże, wbrew ogólnym postanowieniom Konwencji, zmiana tych postanowień może być przeprowadzona od czasu do czasu przez Konferencję, składającą się z przedstawicieli Zarządów bezpośrednio zainteresowanych.
Konferencja taka może być zwołana za pośrednictwem Biura międzynarodowego na żądanie co najmniej trzech z pomiędzy tych Zarządów.
Wszystkie postanowienia zaproponowane przez tę Konferencję powinny być poddane za pośrednictwem Biura międzynarodowego pod głosowanie Krajów, należących do Związku. Uchwała będzie zapadać większością oddanych głosów.
Koszty specjalne za tranzyt przez Syberję i przez Andy.
Zarząd Republiki Argentyńskiej upoważniony jest do pobierania dopłaty w wysokości 30 centymów do należności tranzytowych, wymienionych w artykule 75, § 1, cyfra 1 Konwencji, od każdego kilograma wszelkiego rodzaju przesyłek listowych, przewożonych tranzytem zapomocą argentyńskiego odcinka kolei "Ferrocarril Transandino".
Koszty specjalne za tranzyt przez Republikę Wschodniego Urugwaju.
Specjalne koszty za składowe w Adenie.
Specjalne koszty przeładowania.
Protokół otwarty dla Krajów, które nie były reprezentowane.
Protokół otwarty dla podpisów i przystąpień Krajów, które były reprezentowane.
Termin dla notyfikowania przystąpień.
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który będzie mieć tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby jego postanowienia podane były w tekście samej Konwencji, do której się odnoszą, i podpisali go w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA AFGANISTAN:
ZA ZWIĄZEK AFRYKI POŁUDNIOWEJ:
Za M. H. J. Lenton:
F. G. W. Taylor
F. G. W. Taylor
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA ZESPÓŁ POSIADŁOŚCI WYSPIARSKICH STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI OPRÓCZ WYSP FILIPIŃSKICH:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA WYSPY FILIPIŃSKIE:
Felipe Cuaderno
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El - Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNĘ:
R. R. Tula
ZA COMMONWEALTH AUSTRALIJSKI:
Za Archdale Parkhill:
M. B. Harry
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGO BELGIJSKIE:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA KANADĘ:
Za Arthur Sauυé:
E. J. Underwood
Za H. Beaulieu:
E. J. Underwood
E. J. Underwood
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA-RICA:
Ad Referendum
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONU FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA KRÓLESTWO ZJEDNOCZONE WIELKIEJ BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. Al. Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Ó'h-Éigeartaigh
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA MEKSYK;
P. Martinez T.
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
Const. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
Dr. S. Rapaport
Hel. Serebriakova
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
REGULAMIN WYKONAWCZY ŚWIATOWEJ KONWENCJI POCZTOWEJ.
Treść.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
101. Tranzyt w odsyłkach zamkniętych i tranzyt przesyłek pojedynczych
102. Wymiana w odsyłkach zamkniętych
103. Kierowanie przesyłek listowych
104. Kraje odległe
105. Ustalanie równowartości
106. Znaczki pocztowe i nadruki opłaty
WARUNKI PRZYJMOWANIA PRZESYŁEK LISTOWYCH.
Przepisy odnoszące się do wszelkiego rodzaju przesyłek.
108. Przesyłki poste - restante
109. Przesyłki w kopertach z polem przezroczystem
110. Przesyłki podlegające kontroli celnej
111. Przesyłki wolne od należności
Przepisy specjalne stosujące się do poszczególnych rodzajów przesyłek.
113. Kartki pocztowe pojedyncze
114. Kartki pocztowe z opłaconą odpowiedzią
115. Papiery handlowe
116. Druki
117. Przedmioty zaliczone do druków
118. Druki. Napisy dozwolone
119. Druki. Opakowanie przesyłek
120. Próbki towarów. Napisy dozwolone
121. Próbki towarów. Opakowanie
122. Przedmioty zaliczone do próbek towarów
123. Przesyłki mieszane
124. Pakieciki
PRZESYŁKI POLECONE. POŚWIADCZENIE ODBIORU.
126. Poświadczenie odbioru
127. Poświadczenie odbioru żądane po nadaniu
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
129. Nalepka pobraniowa
130. Przekaz pobraniowy
131. Przekazywanie na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia przesyłki
132. Przeliczanie kwoty pobrania
133. Różnice w podanych kwotach pobrania
134. Termin wpłaty
135. Zmniejszenie lub unieważnienie pobrania
136. Dosyłanie
137. Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie
138. Unieważnienie lub zastąpienie nowemi drukami przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie
139. Przekazy pobraniowe niedoręczalne lub niezainkasowane
140. Rozrachunek przekazów pobraniowych
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU PRZESYŁEK.
142. Przesyłki ekspresowe
143. Przesyłki nieopłacone lub niedostatecznie opłacone
144. Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie kwot wyłożonych
145. Przesyłki dosyłane
146. Koperty do dosyłania i koperty zbiorcze
147. Przesyłki niedoręczalne
148. Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu
149. Zwykła poprawka adresu
150. Reklamacja przesyłek zwykłych
151. Reklamacja przesyłek poleconych
152. Reklamacja dotycząca przesyłek nadanych w innym kraju
153. Oszukańcze użycie znaczków pocztowych lub podrobionych nadruków maszyny do frankowania
WYMIANA PRZESYŁEK.
155. Przesyłanie przesyłek poleconych
156. Przesyłanie przesyłek ekspresowych
157. Sporządzanie odsyłek
158. Przekazywanie odsyłek
159. Sprawdzanie odsyłek
160. Zwrot próżnych worków
POSTANOWIENIA O NALEŻNOŚCIACH TRANZYTOWYCH.
Czynności statystyczne.
162. Sporządzanie i oznaczanie odsyłek zamkniętych w okresie statystyki
163. Stwierdzanie ilości worków i wagi odsyłek zamkniętych
164. Sporządzanie wykazów odsyłek zamkniętych
165. Spis odprawionych tranzytowych odsyłek zamkniętych
166. Wymiana odsyłek zamkniętych z okrętami wojennemi
167. Zawiadomienie o tranzycie
168. Połączenia nadzwyczajne
Rachunkowość. Wyrównywanie rachunków.
170. Ogólny rozrachunek roczny. Pośrednictwo Biura międzynarodowego
171. Wypłata należności tranzytowych
RÓŻNE POSTANOWIENIA
173. Karty tożsamości
174. Wymiana odsyłek z okrętami wojennemi
175. Ceduły należnościowe. Rozrachunki dotyczące należności celnych i t. p.
176. Druki do użytku publiczności
177. Termin przechowywania dokumentów
178. Adres telegraficzny
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
180. Informacje. Żądania zmiany Aktów
181. Wydawnictwa
182. Sprawdzanie roczne
183. Język urzędowy Biura międzynarodowego
184. Kupony na odpowiedź. Karty tożsamości
185. Bilans i wyrównywanie rachunków
186. Sporządzanie rachunków
187. Bilans ogólny
188. Wypłata
189. Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego
190. Statystyka ogólna
191. Wydatki Biura międzynarodowego
Postanowienia końcowe.
192. Wejście w życie i okres czasu ważności Regulaminu
REGULAMIN WYKONAWCZY ŚWIATOWEJ KONWENCJI POCZTOWEJ.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów za wspólną zgodą następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania wspomnianej Konwencji:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Tranzyt w odsyłkach zamkniętych i tranzyt przesyłek pojedynczych.
Zarządy mogą, zależnie od potrzeb ruchu i wymagań służby, wymieniać za pośrednictwem jednego lub kilku innych Zarządów zarówno odsyłki zamknięte, jak i przesyłki listowe pojedyncze. Kierowanie przesyłek pojedynczych do Zarządu pośredniczącego należy ograniczać ściśle do wypadków, kiedy sporządzanie odsyłek zamkniętych nie jest uzasadnione.
Wymiana w odsyłkach zamkniętych.
Odsyłki zamknięte należy sporządzać, ilekroć jeden z Zarządów pośredniczących tego żąda, opierając się na tem, że ilość przesyłek pojedynczych jest tak znaczna, iż może utrudniać jego czynności.
Kierowanie przesyłek listowych,
Jeżeli odsyłka składa się z kilku worków, należy je w miarę możności traktować łącznie i kierować tym samym transportem.
Wszelkiego rodzaju przesyłki mylnie skierowane należy niezwłocznie dosyłać do miejsca ich przeznaczenia najszybszą drogą.
Pod tym samym warunkiem Zarządy pośredniczące w przewozie mają uwzględniać drogę podaną przez nadawcę na przekazywanych im przesyłkach pojedynczych.
Kraje odległe.
Ustalanie równowartości.
Równowartości lub zmiany równowartości mogą wchodzić w życie tylko z dniem pierwszym miesiąca i najwcześniej w piętnaście dni po ich ogłoszeniu przez Biuro międzynarodowe.
Biuro to sporządza tabelę wskazującą dla każdego kraju równowartości opłat i należności, wymienionych w ustępie 1-szym, i podającą wysokość procentu zwyżki lub zniżki opłaty, stosowanej na podstawie artykułu II Protokółu Końcowego Konwencji.
Znaczki pocztowe i nadruki opłaty.
w kolorze niebieskim - znaczek, przedstawiający opłatę listu pojedynczej wagi;
w kolorze czerwonym - znaczek, przedstawiający opłatę kartki pocztowej;
w kolorze zielonym - znaczek, przedstawiający opłatę druku pojedynczej wagi.
Nadruki, wytłaczane zapomocą maszyn do frankowania, winny być wykonane w kolorze jaskrawo - czerwonym, bez względu na wartość, którą przedstawiaj i.
Przy drukach, opłacanych zapomocą nadruków prasy drukarskiej lub w jakikolwiek inny sposób drukarski (artykuł 47 Konwencji), nazwę kraju pochodzenia i wartość opłaty można zastąpić nazwą urzędu nadawczego i wskazówką "Opłata pobrana" (Taxe perçue) "Opłata uiszczona" (Port payé) lub podobnem wyrażeniem. Wskazówka ta może być zredagowana w języku francuskim albo w języku kraju pochodzenia, może ona również przybrać formę skróconą, naprzykład "T. P." lub "P. P.". Przyjęta wskazówka winna być we wszystkich wypadkach ujęta w ramkę lub być podkreślona grubą kreską.
WARUNKI PRZYJMOWANIA PRZESYŁEK LISTOWYCH.
PRZEPISY ODNOSZĄCE SIĘ DO WSZELKIEGO RODZAJU PRZESYŁEK.
Opakowanie i adres przesyłek.
Przesyłki poste restante.
Adres przesyłek, wysyłanych na poste restante, winien wskazywać nazwisko odbiorcy. Użycie w adresie tego rodzaju przesyłek liter początkowych, cyfr, imion pospolitych, nazwisk zmyślonych lub jakichkolwiek znaków umówionych, jest niedozwolone.
Przesyłki w kopertach z polem przezroczystem.
Przesyłki podlegające kontroli celnej.
Do przesyłek, wymienionych w poprzednim ustępie, dołącza się, jeżeli kraj przeznaczenia tego żąda lub nadawca to woli, oddzielną deklarację celną, według załączonego druku C 2, w ilości przepisanej; deklarację tę przymocowuje się na zewnętrzne! stronie przesyłki' w sposób trwały, sznurkiem związanym nakrzyż lub też wkłada się wewnątrz przesyłki. W tym wypadku tylko górną część nalepki C 1 nakleja się na przesyłce.
Przesyłki wolne od należności.
PRZEPISY SPECJALNE STOSUJĄCE SIĘ DO POSZCZEGÓLNYCH RODZAJÓW PRZESYŁEK.
Listy.
Zasadniczo poza warunkiem przestrzegania postanowień artykułu 109 żadnych innych ograniczeń nie stosuje się co do formy zewnętrznej lub sposobu zamknięcia listów. Na stronie adresowej należy pozostawić niezbędne miejsce wolne dla opłaty, adresu i uwagi lub nalepek służbowych.
Kartki pocztowe pojedyńcze.
Mają one posiadać w nagłówku strony adresowej napis "Kartka pocztowa" w języku francuskim lub odpowiedni napis w innym języku. Napis ten nie jest jednak obowiązkowy na kartkach pocztowych prywatnego nakładu.
Kartki pocztowe z opłaconą odpowiedzią.
Nadawca może podać swoje nazwisko i swój adres na przedniej stronie kartki na odpowiedź.
Nadawca może również wydrukować na stronie nieadresowej kartki na odpowiedź kwestjonarjusz, przeznaczony do wypełnienia przez adresata.
Jeżeli kartka nie odpowiada powyższym warunkom, postępuje się z nią jak z kartką pocztową nieopłaconą.
Papiery handlowe.
Do dokumentów tych można dołączyć karteczki objaśniające lub wykazy z następującemi napisami, lub podobnemi wskazówkami jako to: wyliczenie załączników tworzących przesyłkę, powołanie się na wymianę pism między nadawcą i adresatem, np.:
"Załącznik do naszego pisma z dnia ...... do P. ...... Nasze pismo poprzednie ......
Pisma poprzednie klienta ......".
Nieaktualna korespondencja może być zaopatrzona w skasowane znaczki pocztowe, które służyły pierwotnie do jej opłacenia.
Druki.
To samo postanowienie dotyczy przedmiotów, zaliczonych do wyrobów papierowych w ścisłem tego słowa znaczeniu, jeżeli niewątpliwie okaże się, że drukowana część nie stanowi istoty przesyłki.
Przedmioty zaliczone do druków.
Do druków zalicza się przedruki wykonane mechanicznym sposobem poligrafji, chromografji i t. p., z oryginałów wykonanych piórem lub maszyną do pisania, o ile tylko zostaną nadane na warunkach określonych przepisami wewnętrznemi Zarządu kraju nadania i w ilości co najmniej 20 przesyłek, zawierających identyczne egzemplarze. Przedruki takie mogą być zaopatrzone w napisy dozwolone dla druków.
Druki. Napisy dozwolone.
daty i godziny odejścia i nadejścia jak również nazwy statków i portów wyjściowych, pośrednich i końcowych;
życzenia, powinszowania, podziękowania, wyrazy współczucia i inne formułki grzecznościowe, wyrażone najwyżej w pięciu słowach lub zapomocą pięciu ogólnie przyjętych liter początkowych;
poprawki i uzupełnienia, dotyczące korekty, formy zewnętrznej i druku oraz napisy, jak: "Można drukować", "Przejrzano, można drukować" lub inne podobne napisy, dotyczące sporządzenia dzieła. W razie braku miejsca odnośne dopiski można uskuteczniać na osobnych kartkach;
wszelkie inne wskazówki przedstawiające części składowe cen;
tytuł, datę, numer i nazwę wydawnictwa, z którego artykuł wycięto.
rękopis, odnoszący się do tych korekt;
otwartą fakturę odnoszącą się do przedmiotu przesłanego, skróconą do jej istotnych wyrażeń;
kartkę, kopertę lub opaskę zaopatrzoną w adres nadawcy przesyłki i opłaconą na drogę powrotną znaczkami pocztowemi kraju przeznaczenia przesyłki.
Druki. Opakowanie przesyłek.
Próbki towarów. Napisy dozwolone.
Zezwala się podawać zapomocą napisów wykonanych odręcznie lub sposobem, mechanicznym zewnątrz lub wewnątrz przesyłki nazwisko, stanowisko, zawód, firmę i adres nadawcy i odbiorcy, jak również datę wysłania, podpis, numer telefoniczny, adres i kod telegraficzny, pocztowe lub bankowe konto czekowe nadawcy, znak fabryczny lub handlowy, numery porządkowe, ceny i wszelkie inne wskazówki przedstawiające części składowe ceny, wskazówki dotyczące wagi, wymiarów, objętości i rozporządzalnej ilości towaru, oraz potrzebne do dokładnego określenia pochodzenia i rodzaju towaru.
Próbki towarów. Opakowanie.
Przedmioty zaliczone do próbek towarów.
Za opłatą ustaloną dla próbek dopuszcza się: klisze drukarskie, oddzielne klucze, świeże kwiaty cięte, okazy przyrody (zwierzęta i rośliny zasuszone lub zakonserwowane, okazy geologiczne i t. p.), ampułki z surowicą lub szczepionkami i przedmioty patologiczne, unieszkodliwione przez odpowiednie spreparowanie i opakowanie. Wszystkie te przedmioty nie mogą być przesyłane w celach handlowych; Wyjątek stanowią ampułki z surowicą i szczepionkami, wysyłanemi w interesie ogólnym przez laboratorja i instytucje urzędowo uznane. Opakowanie tych przesyłek powinno odpowiadać ogólnym przepisom dla próbek towarów.
Przesyłki mieszane.
Pakieciki.
PRZESYŁKI POLECONE. POŚWIADCZENIE ODBIORU.
Przesyłki polecone.
Poza wyjątkami podanemi poniżej nie stosuje się do tych przesyłek żadnych szczególnych warunków co do formy, zamknięcia lub sposobu adresowania.
Jednakże adres przesyłek innych, aniżeli te które są przesyłane w kopercie przezroczystej, może być wypisany ołówkiem atramentowym.
Zarządy, których obecne przepisy wewnętrzne nie zezwalają na używanie nalepek, mogą odroczyć stosowanie niniejszego przepisu i używać do oznaczenia przesyłek poleconych stempli z napisem "Recommande" lub "R", obok których ma być podana nazwa urzędu nadawczego i numer porządkowy. Stemple te należy przykładać również w lewym, górnym rogu strony adresowej.
Poświadczenie odbioru.
Poświadczenie odbioru żądane po nadaniu.
Druk C 5 dołącza się do reklamacji, druk C 13, o której mowa w poniższym artykule 151; z reklamacją taką, po zaopatrzeniu jej znaczkiem pocztowym, którego wartość odpowiada przepisowej należności, postępuje się według przepisów wymienionego artykułu 151, z tym tylko wyjątkiem, że w razie prawidłowego doręczenia przesyłki urząd przeznaczenia zatrzymuje druk C 13, druk zaś C 5 zwraca do miejsca nadania, w sposób przepisany w artykule 126, § 3.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Oznaczanie przesyłek.
"Zaliczyć na pocztowe konto czekowe Nr...... P. ..... w .....:, prowadzone przez urząd czekowy w ......" ("A porter au crédit du compte courant postał No ...... de M ...... à ...... tenu par le bureau de chèques d ......"
Nalepka pobraniowa.
Na stronie adresowej przesyłek za pobraniem należy umieścić nalepkę koloru pomarańczowego, według załączonego wzoru C6. Nalepka wzoru C4, przewidziana artykułem 125, § 3, lub też odcisk specjalnej pieczątki winny być umieszczone, w miarę możności, przy górnym rogu nalepki wzoru C 6.
Jednakże zezwala się Zarządom na używanie, w miejsce przewidzianych w poprzednim ustępie dwóch nalepek, tylko jednej nalepki, odpowiadającej załączonemu wzorowi C 7, a zawierającej nazwę urzędu nadawczego literami łacińskiemi, literę "R", numer porządkowy przesyłki, oraz trójkąt koloru pomarańczowego, w którym umieszczone jest słowo "Pobranie" (Remboursement).
Przekaz pobraniowy.
Poza wyjątkami, przewidzianemi w artykule 131 poniżej podanym, do każdej przesyłki za pobraniem należy dołączyć druk przekazu pobraniowego z trwałego kartonu koloru jasno zielonego, według dołączonego wzoru C 8. Druk ten winien z reguły wskazywać nadawcę przesyłki pobraniowej, jako odbiorcę przekazu. Jeżeli przepisy wewnętrzne Zarządu kraju nadania na to zezwalają, nadawca może podać na przekazie, w miejsce swego adresu, nazwisko właściciela i numer jego pocztowego konta czekowego w kraju nadania oraz nazwę urzędu, który prowadzi to konto. Każdy Zarząd może wymagać, ażeby przekazy pobraniowe dotyczące przesyłek, pochodzących z jego kraju, były przesyłane bądź to do urzędów nadawczych, bądź też do innych jego urzędów.
Przekaz należy przymocować w sposób trwały do przesyłki, do której się odnosi.
Przekazywanie na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia przesyłki.
Do każdej przesyłki, której kwota zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, o ile nie zawarto porozumienia odmiennego, należy dołączyć zawiadomienie o wpłacie, według wzoru przepisanego dla obrotu wewnętrznego tego kraju. Na zawiadomieniu należy wskazać właściciela konta, na które kwota zainkasowana ma być przekazana, jak również uskutecznić wszelkie inne wpisy, wymagane treścią druku, z wyjątkiem podania kwoty, którą wpisuje Zarząd kraju przeznaczenia po zainkasowaniu kwoty pobrania. Jeżeli do zawiadomienia o wpłacie dołączony jest odcinek, nadawca umieszcza na nim swoje nazwisko i adres oraz inne dane, które uważa za niezbędne.
Zawiadomienie o wpłacie należy trwale przymocować do przesyłki.
Przeliczanie kwoty pobrania.
W braku porozumienia odmiennego kwotę pobrania, wyrażoną w walucie kraju nadania przesyłki, przelicza na walutę kraju przeznaczenia Zarząd tego kraju, według kursu, jaki stosuje przy przeliczaniu kwot przekazów pocztowych, przeznaczonych do kraju nadania tych przesyłek.
Różnice w podanych kwotach pobrania.
W razie różnicy między kwotą pobrania podaną na przesyłce i na przekazie należy od adresata za-inkasować kwotę większą.
Jeżeli adresat odmawia uiszczenia tej kwoty, można, poza wyjątkami poniżej przewidzianemi, wydać przesyłkę po wpłaceniu kwoty mniejszej, lecz z tem zastrzeżeniem, że w danym razie po otrzymaniu Wyjaśnień Zarządu wysyłającego będzie uiszczona dopłata. Jeżeli adresat nie zgodzi się na ten warunek, doręczenie przesyłki odracza się.
W każdym wypadku żądanie wyjaśnień przesyła się niezwłocznie Zarządowi wysyłającemu, który winien odpowiedzieć w terminie jak najkrótszym, określając dokładnie kwotę pobrania i stosując w danym razie postanowienia niżej podanego artykułu 135, § 2.
Jeżeli adresat jest w przejeździe lub musi wyjechać, żąda się zawsze wpłaty wyższej kwoty pobrania. W razie odmowy przesyłkę doręcza się dopiero po otrzymaniu odpowiedzi na żądanie wyjaśnienia.
Termin wpłaty.
Kwota pobrania ma być wpłacona w ciągu siedmiu dni, licząc od dnia następnego po dniu nadejścia przesyłki do urzędu przeznaczenia. Termin ten może być przedłużony najwyżej do miesiąca, jeżeli ustawodawstwo wewnętrzne kraju przeznaczenia, tego wymaga. Po upływie tego terminu przechowania przesyłka podlega zwrotowi do urzędu nadania. Jednakże nadawca może żądać zapomocą stosownego napisu niezwłocznego zwrotu przesyłki, w razie odmowy ze strony odbiorcy wpłacenia kwoty pobrania przy pierwszem przedstawieniu do zapłaty. Niezwłoczny zwrot przesyłki ma również miejsce wówczas, gdy adresat przy przedstawieniu mu przesyłki do wykupienia odmówi stanowczo wszelkiej zapłaty.
Zmniejszenie lub unieważnienie pobrania.
Żądanie telegraficzne ma być potwierdzone zapomocą żądania pocztowego, przesłanego najbliższą pocztą wraz z dokładną odbitką adresu o której mowa w poniższym artykule 148 § 1 i opatrzonego w nagłówku następującym napisem, podkreślonym ołówkiem kolorowym: "Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......" (Confirmation de la demande télégraphique du ......).
W tym wypadku urząd przeznaczenia, po otrzymaniu telegramu, ogranicza się do zatrzymania przesyłki i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia drogą pocztową.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może na własną odpowiedzialność wykonać żądanie, przesłane drogą telegraficzną, nie czekając na to potwierdzenie.
Przy przesyłaniu żądania drogą telegraficzną, urząd przeznaczenia zamienia przekaz pobraniowy na warunkach określonych w niżej podanym artykule 138.
Dosyłanie.
Przesyłki polecone za pobraniem można dosyłać w tych wypadkach, gdy między nowym krajem przeznaczenia, a krajem nadania odbywa się wymiana tego rodzaju. W tym wypadku dołącza się do przesyłek druki przekazów pobraniowych wystawione przez Zarząd kraju nadania. Zarząd nowego kraju przeznaczenia załatwia czynności połączone z pobraniem, tak, jak gdyby przesyłki były bezpośrednio do niego skierowane.
Przesyłki, których kwota zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w pierwotnym kraju przeznaczenia, nie mogą być dosyłane.
Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie.
Niezwłocznie po zainkasowaniu kwoty pobrania, urząd przeznaczenia lub inny urząd do tego wyznaczony przez Zarząd kraju przeznaczenia, wypełnia na przekazie pobraniowym część oznaczoną napisem "Wpisy służbowe" (Indications de service), wytłacza odcisk datownika i wysyła przekaz bez opłaty według wskazanego adresu.
Jeżeli do Zarządu kraju nadania zostało przesłane żądanie wyjaśnienia dokładnej kwoty pobrania, należy z wysłaniem przekazu wstrzymać się aż do czasu otrzymania odpowiedzi na to żądanie.
Z zawiadomieniami o wpłacie, dotyczącemi przesyłek za pobraniem, których kwota ma być przekazana na pocztowe konto czekowe, należy postępować w myśl przepisów wewnętrznych, obowiązujących dla czeków i przelewów pocztowych danego kraju.
Unieważnienie lub zastąpienie nowenn drakami przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie.
Przekazy pobraniowe niedoręczalne lub niezainkasowane.
Przekazy pobraniowe, których nie można było doręczyć adresatom, kwituje Zarząd kraju nadania przesyłek, których te przekazy dotyczą po poddaniu ich w razie potrzeby formalnościom połączonym z przedłużeniem czasu ważności i zapisuje na rachunek Zarządu, który przekazy te wystawił.
To samo dotyczy przekazów pobraniowych, które doręczono uprawnionym, lecz których kwoty nie zostały podjęte. Jednakże przekazy te należy poprzednio zastąpić upoważnieniami do wypłaty, które wystawia Zarząd kraju nadania przekazu.
Rozrachunek przekazów pobraniowych.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU PRZESYŁEK.
Używanie datownika.
W miejscowościach posiadających więcej urzędów pocztowych datownik ma wskazywać dokładnie urząd nadawczy.
Wytłaczanie datownika, przewidziane w ustępach poprzednich, nie jest obowiązkowa dla przesyłek listowych opłaconych nadrukami maszyny do frankowania, o ile nadruki te wskazują miejsce i datę nadania przesyłki na pocztę. Wytłaczanie datownika, o którem mowa, nie jest również wymagane dla niepoleconych przesyłek o opłacie zniżonej, pod warunkiem jednak aby miejsce pochodzenia danej przesyłki było uwidocznione.
Znaczki pocztowe, nieopatrzone odciskiem datownika w kram nadania przez pomyłkę lub przeoczenie, przekreśla w sposób widoczny lub unieważnia w jakikolwiek inny sposób urząd, który stwierdzi nieprawidłowość; znaczków takich nie stempluje się datownikiem.
Przesyłki ekspresowe.
Przesyłki, podlegające doręczeniu przez umyślnego posłańca, należy opatrzyć według możności obok nazwy miejsca przeznaczenia nalepkami koloru ciemno - czerwonego z wydrukowanem na nich grubemi czcionkami Słowem "Exprès".
Przesyłki nieopłacone lub niedostatecznie opłacone.
Jednakże gdy chodzi o przesyłki z krajów stosujących w obrocie z Zarządem dosyłającym lub zwracającym opłaty zniżone wysokość dopłaty oznacza Zarząd doręczający przesyłkę.
Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie kwot wyłożonych.
Każdy Zarząd może jednak odsyłanie wypełnionych ceduł należnościowych powierzyć tylko pewnym specjalnie do tego wyznaczonym urzędom i żądać, by ceduły zwracane przesyłano do wyznaczonego w tym celu urzędu.
Nazwa urzędu, do którego ceduły należy odsyłać, ma być wskazana we wszystkich wypadkach przez urząd nadania przesyłki na stronie adresowej ceduły należnościowej.
Jeżeli ceduła należnościowa zaginęła po doręczeniu przesyłki, duplikat wystawia się w ten sam sposób.
Przesyłki dosyłane.
Jeżeli w obrocie między zainteresowanemi Zarządami niema wymiany przesyłek za pobraniem, odnośne należności ściąga się w drodze korespondencji.
Koperty do dosyłania i koperty zbiorcze,
Przesyłki nłedoręczalne.
Napis ten można uskutecznić zapomocą stempla lub przez naklejenie nalepki. Każdy Zarząd może napis o przyczynie niedoręczenia uzupełnić napisem w języku ojczystym oraz innemi wskazówkami, które uzna za celowe.
Urząd przeznaczenia winien przekreślić nazwę miejscowości pierwotnego przeznaczenia i umieścić na stronie adresowej przesyłki uwagę "Retour" obok nazwy urzędu nadawczego przesyłki. Ponadto umieszcza odcisk własnego datownika na nieadresowej stronie listów, a na kartkach pocztowych na stronie adresowej.
Niedoręczalne przesyłki polecone należy zwracać do urzędu wymiany kraju nadania, jak gdyby chodziło o przesyłki polecone, przeznaczone do tego kraju.
Całość należności pobranych za takie przesyłki podlega zwrotowi.
Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
W wypadkach, gdy poszukiwania okazały się bezowocne lub, gdy przesyłkę już wydano adresatowi albo też, gdy telegraficzne żądanie nie jest na tyle jasne, by niezawodnie można było rozpoznać wskazaną przesyłkę, donosi się o tem niezwłocznie urzędowi nadania, który ze swej strony zawiadamia o tem reklamującego.
W razie gdy wymiana żądań odbywa się za pośrednictwem Zarządów centralnych, należy uwzględniać żądania przesyłane wprost z urzędów nadania do urzędów przeznaczenia o tyle, że aż do nadejścia żądania Zarządu centralnego wyklucza się doręczenie odnośnych przesyłek.
Zarządy, które korzystają z uprawnień, przewidzianych w pierwszym ustępie niniejszego paragrafu, przyjmują na siebie wszelkie koszta, połączone z wymianą w ich służbie wewnętrznej odnośnej korespondencji czy to pocztowej, czy też telegraficznej z urzędem przeznaczenia.
Użycie drogi telegraficznej jest obowiązujące w tych wypadkach, gdyby sam nadawca użył tej drogi i gdyby urzędu przeznaczenia nie można było na czas powiadomić drogą pocztową.
Zwykła poprawka adresu.
Zwykłej poprawki adresu (bez zmiany nazwiska lub tytułu adresata) może nadawca zażądać bezpośrednio od urzędu przeznaczenia, t. j. bez dopełnienia formalności, przepisanych dla zmiany adresu w ścisłem tego słowa znaczeniu.
Reklamacja przesyłek zwykłych.
Urząd, który otrzymuje reklamację, przekazuje odnośny druk w zamkniętej kopercie, bez dołączania pisma, wprost do właściwego urzędu. Ten ostatni po otrzymaniu niezbędnych wyjaśnień od adresata względnie nadawcy, zależnie od wypadku, odsyła druk w ten sam sposób do urzędu który go sporządził.
Jeżeli reklamacja zostanie uznana za uzasadnioną, ten ostatni urząd przesyła druk do swego Zarządu centralnego, w celu przeprowadzenia dalszych dochodzeń.
Jeden egzemplarz druku może być użyty do kilku przesyłek nadanych jednocześnie w tym samym urzędzie, przez jednego nadawcę i pod adresem jednego i tego samego odbiorcy.
Reklamacja przesyłek poleconych.
Jeżeli reklamacja dotyczy przesyłki za pobraniem, należy do niej pozatem dołączyć, zależnie od wypadku, duplikat przekazu C 8 lub zawiadomienie o wpłacie.
Jeden egzemplarz druku może być użyty do kilku przesyłek nadanych jednocześnie w tym samym urzędzie, przez jednego nadawcę, pod adresem jednego i tego samego adresata.
Jeżeli urząd przeznaczenia nie może ustalić losu przesyłki, fakt ten stwierdza na druku i zwraca go urzędowi nadawczemu, dołączając do druku, o ile to możliwe, oświadczenie odbiorcy stwierdzające, że nie otrzymał przesyłki. W tym wypadku Zarząd kraju nadania uzupełnia druk danemi, dotyczącemi dalszego przesłania pierwszemu Zarządowi pośredniczącemu. Następnie przesyła druk temu Zarządowi pośredniczącemu, który po wpisaniu do druku swoich danych, dotyczących przesyłki, odsyła go Zarządowi następnemu. W ten sposób reklamacja przechodzi od Zarządu do Zarządu, aż los przesyłki reklamowanej zostanie ustalony. Zarząd, który doręczył przesyłkę adresatowi lub który nie może ustalić ani doręczenia przesyłki adresatowi, ani prawidłowego przekazania jej innemu Zarządowi, stwierdza ten fakt na druku i zwraca go do Zarządu kraju nadania.
W tym wypadku dochodzenia prowadzi się od Zarządu kraju nadania do Zarządu kraju przeznaczenia, postępując w myśl ostatniego ustępu § 2.
Reklamacja dotycząca przesyłek, nadanych w innym kraju,
W wypadku, przewidzianym w artykule 53 § 3 Konwencji, wzór druku reklamacji C 12 lub C 13 przesyła się Zarządowi kraju nadania. Do druku C 13 należy dołączyć dowód nadania.
Druk należy przesłać Zarządowi kraju nadania w terminie, przewidzianym w artykule 53 § 2 Konwencji.
Oszukańcze użycie znaczków pocztowych lub podrobionych nadruków maszyny do frankowania.
W wypadku stwierdzenia użycia dla opłaty przesyłek znaczków pocztowych oszukańczych lub podrobionych nadruków maszyny do frankowania stosuje się, z zastrzeżeniem wyraźnych postanowień zawartych w ustawodawstwie każdego kraju, następujący bieg postępowania:
Protokół ten przesyła się wraz z dowodami, jako przesyłkę służbową poleconą, do Zarządu kraju nadania, który nadaje mu dalszy bieg zgodnie z własnem ustawodawstwem.
Zarządy, których ustawodawstwo nie dopuszcza postępowania przewidzianego pod literą a) i b), zawiadamiają o tem inne Zarządy za pośrednictwem Biura międzynarodowego.
WYMIANA PRZESYŁEK.
Karty listowe.
Przy pierwszej wysyłce w danym roku karta listowa winna mieć, niezależnie od numeru porządkowego odsyłki, również numer ostatniej odsyłki z poprzedniego roku.
Urząd wysyłający podaje nazwę okrętu mającego przewozić odsyłkę wówczas, gdy jest mu ona znana;
Wyłączne użycie osobnych spisów przesyłek poleconych jest obowiązkowe, o ile zażąda tego Zarząd kraju przeznaczenia.
W razie użycia kilku spisów wymagane jest numerowanie ich.
Ilość przesyłek poleconych, jakie można wpisać do jednego osobnego spisu, nie może przekraczać 60;
Pozatem wyszczególnia się w tabeli IV otwarte listy służbowe oraz komunikaty i różne przesyłki polecone urzędu nadawczego, odnoszące się do wymiany odsyłek;
Jeżeli zarządy wymieniające odsyłki porozumiały się ze sobą co do wpisywania na kartach listowych ogólnej ilości przesyłek poleconych, ilość tych przesyłek winna- być podana cyframi i słownie.
Jeżeli odsyłka nie zawiera przesyłek poleconych, umieszcza się wskazówkę "Próżny" (Néant) w tabeli V.
Przesyłanie przesyłek poleconych.
W żadnym wypadku nie należy mieszać przesyłek poleconych z przesyłkami zwykłemi.
Przesyłanie przesyłek ekspresowych.
Jednakże, jeżeli koperta ma być przymocowana do szyjki worka z przesyłkami poleconemi (§ 2 artykułu 155), wiązankę z przesyłkami ekspresowemi wkłada się do worka zewnętrznego. Fakt, że w odsyłce znajdują się tego rodzaju przesyłki, zaznacza się przez umieszczenie odpowiedniej kartki w kopercie, zawierającej kartę listową. Podobnie należy postępować, jeżeli nie można było połączyć przesyłek ekspresowych z kartą listową z powodu ich ilości, formatu lub rozmiarów.
Sporządzanie odsyłek.
Listy, noszące ślady otwarcia, uszkodzenia lub ubytku zawartości, należy opatrzyć odpowiednią uwagą i odciskiem datownika tego urzędu, który ślady powyższe stwierdził.
Z przekazów pocztowych przesyłanych luźno sporządza się oddzielną wiązankę, która winna być włożona do pakietu lub worka z przesyłkami poleconemi. Jeżeli odsyłka nie zawiera przesyłek poleconych - przekazy umieszcza się w kopercie, zawierającej kartę listową lub ułożoną we wspólną z nią wiązankę.
Chorągiewki odsyłek mają być sporządzone z płótna, grubego kartonu, pergaminu lub z papieru naklejonego na deszczułkę; w stosunkach pomiędzy urzędami krajów ościennych można używać chorągiewek z grubego papieru. Chorągiewki sporządza się w następujących kolorach:
Worki, zawierające korespondencję zwykłą mieszaną (listy, kartki pocztowe i inne przedmioty), mają być opatrzone chorągiewką białą.
Jednakże używanie chorągiewek białych, jasno-niebieskich i zielonych obowiązuje tylko te Zarządy, których przepisy wewnętrzne nie sprzeciwiają się temu. Skądinąd chorągiewek zielonych używa się tylko wówczas, gdy Zarząd kraju przeznaczenia tego wymaga.
Na chorągiewkach umieszczone będą; nazwa urzędu wysyłającego, wydrukowana małemi literami łacińskiemi, i nazwa urzędu przeznaczenia - tłustemi literami łacińskiemi, obydwie nazwy poprzedzone słowami: "z" (de) względnie "do" (pour).
Przy przewozie drogą morską, wykonywanym w terminach nieokreślonych, i jeżeli Zarząd zainteresowany tego żąda, napisy te należy uzupełnić podaniem dnia wysłania, numeru odsyłki i nazwy portu wyładowania.
Na workach należy umieszczać w sposób czytelny, literami łacińskiemi, nazwę urzędu lub kraju pochodzenia i napis "Poczta" (Postes) lub jakikolwiek inny napis podobny, oznaczający je jako odsyłki pocztowe.
Urzędy pośredniczące nie powinny umieszczać żadnych numerów porządkowych na chorągiewkach worków lub pakietów z zamkniętemi odsyłkami tranzytowemu.
Przy plombowaniu należy odsyłki sporządzać w ten sposób, aby sznurka nie można było rozwiązać. Jeżeli odsyłki te zawierają tylko przesyłki zwykłe, mogą być one zamknięte zapomocą pieczęci nagumowanych z wydrukowaną nazwą urzędu lub Zarządu wysyłającego. Adresy pakietów winny odpowiadać co do napisów drukowanych i kolorów przepisom § 2, przewidzianym dla chorągiewek, umieszczanych na workach z korespondencją.
Pakiet lub worek z przesyłkami poleconemi, połączony z kartą listową w sposób, przewidziany w artykule 155 § 2, wkłada się do jednego z worków z listami lub do worka specjalnego; worek zewnętrzny ma być opatrzony w każdym wypadku chorągiewką koloru Czerwonego. Jeżeli jest więcej niż jeden worek z przesyłkami poleconemi, to worki dodatkowe, zawierające tylko przesyłki polecone inne aniżeli listy i kartki pocztowe, można przesyłać luźno, po umieszczeniu na nich chorągiewki czerwonej.
Chorągiewka worka lub pakietu, zawierającego kartę listową, nawet gdy jest ona próżna, winna być opatrzona literą "F", zaznaczoną w sposób widoczny.
Przekazywanie odsyłek.
Jedynie worki i pakiety oznaczone chorągiewką czerwoną winny być w chwili ich dostawy poddane dokładnemu sprawdzeniu, tak co do ich zamknięcia jak i opakowania. Sprawdzanie innych worków i pakietów jest nieobowiązkowe, a przekazywanie ich odbywa się zawsze ilościowo.
Sprawdzanie odsyłek.
W tym wypadku, stosując się do postanowień poniżej podanego § 3, urząd wspomniany sporządza zawiadomienie według załączonego druku C 18. Zawiadomienie to przesyła się do urzędu wymiany, od którego otrzymano odsyłkę; jeden odpis tego zawiadomienia przesyła się urzędowi nadawczemu, drugi zaś wkłada się do przepakowanej odsyłki.
W zawiadomieniu należy wyszczególnić jak najdokładniej o jaki worek, pakiet lub przesyłkę chodzi.
Duplikat zawiadomienia przesyła się w taki sam sposób jak oryginał Zarządowi, któremu podlega urząd wysyłający odsyłkę, jeżeli Zarząd ten żąda duplikatu. O ile chodzi o ważne nieprawidłowości, nasuwające podejrzenie zaginięcia lub ograbienia, to do zawiadomienia, przeznaczonego do urzędu pochodzenia odsyłki, dołącza się opakowanie lub worek i pieczęć użytą do zamknięcia pakietu lub worka z przesyłkami poleconemi. Podobnie postępuje się z opakowaniem lub workami zewnętrznemi wraz z ich sznurkami, chorągiewką, pieczęcią lub plombą, ilekroć przesłanie tych dowodów jest możliwe.
W obrocie z Zarządami, które wymagają nadsyłania duplikatów, dowody rzeczowe wyżej przytoczone dołącza się do duplikatów.
Ponadto w wypadkach, przewidzianych w §§ 1 i 2 niniejszego artykułu, można zawiadomić w drodze telegraficznej, na koszt Zarządu wysyłającego telegram, urząd pochodzenia odsyłki i w razie potrzeby ostatni pośredniczący urząd wymiany.
Zawiadomienie telegraficzne należy przesłać każdorazowo, jeżeli odsyłka nosi widoczne ślady obrabowania, a to w tym celu, aby urząd wysyłający lub pośredniczący przystąpił niezwłocznie do wyjaśnienia sprawy i w danym razie zawiadomił również drogą telegraficzną Zarząd poprzedni, celem przeprowadzenia, dalszych dochodzeń.
Przesłanie duplikatu przewidziane w § 3 można odłożyć, jeżeli się przypuszcza, że powodem braku odsyłki jest jej opóźnienie lub mylne skierowanie.
Z chwilą nadejścia odsyłki, o której braku zawiadomiono urząd pochodzenia lub też w danym razie ostatni urząd wymiany pośredniczący, należy wystosować do tych urzędów drugie zawiadomienie, oznajmiające odbiór tej odsyłki.
Jeżeli zawiadomienia te nie zostaną zwrócone Zarządowi, od którego pochodzą, w terminie dwumiesięcznym od dnia ich wysłania, będą one uważane, aż do chwili złożenia dowodów przeciwnych, jako uznane przez urzędy, do których zostały przesłane.
Termin ten w obrocie z krajami odległemi przedłuża się do czterech miesięcy.
Zwrot próżnych worków.
Zwrot odbywa się między wyznaczonemi do tego urzędami wymiany.
Próżne worki należy poprzednio zwinąć, a następnie związać w odpowiednie pakiety; w danym razie deszczułki do chorągiewek jak również chorągiewki płócienne, pergaminowe lub z innego trwałego materjału wkłada się do zwracanych worków.
Pakiety należy opatrzyć chorągiewką, wskazującą nazwę urzędu wymiany, z którego worki otrzymano, ilekroć worki zwraca się za pośrednictwem innego urzędu wymiany.
Gdy ilość zwracanych próżnych worków jest nieznaczna, można je włożyć do worków z przesyłkami listowemi; w przeciwnym razie należy je umieścić w osobnych workach opieczętowanych i opatrzonych chorągiewkami z adresem odnośnych urzędów wymiany. Chorągiewki należy opatrzyć napisem "Próżne worki" (Sacs vides).
Każdy Zarząd ustala co pewien czas i jednolicie dla każdego rodzaju worków, używanych przez swe urzędy wymiany, przeciętną ich wartość we frankach i podaje ją do wiadomości Zarządów zainteresowanych za pośrednictwem Biura międzynarodowego.
POSTANOWIENIA O NALEŻNOŚCIACH TRANZYTOWYCH.
CZYNNOŚCI STATYSTYCZNE.
Statystyka należności tranzytowych.
Statystyka będzie wykonywana w drugim roku każdego trzyletniego okresu.
Odsyłki sporządzane na okrętach podlegają statystyce, jeżeli są wyładowywane podczas okresu statystyki.
Statystyka z maja 1936 roku będzie się stosowała do lat 1935, 1936 i 1937; natomiast statystyka z października - listopada 1939 - do lat 1938, 1939 i 1940.
Jeżeli ustalone zostanie podczas statystyki specjalnej, że waga ogólna odsyłek, wymienianych między dwoma Zarządami i przewożonych przez Zarząd trzeci, zwiększyła się o 100% lub zmniejszyła o 50% w stosunku do danych z ostatniego okresu statystyki oraz jeżeli zmiany w rozrachunku Zarządu trzeciego przewyższać będą z tego tytułu 5.000 franków rocznie, nowa ustalona waga ma służyć za podstawę przy obliczaniu należności tranzytowych, przypadających temu Zarządowi.
Również, jeżeli Zarząd pośredniczący stwierdzi w ciągu sześciu miesięcy, następujących do statystyce, że między odprawa któregokolwiek Zarządu podczas okresu statystyki a ruchem normalnym istnieje różnica wynosząca co najmniej 20% ogólnej wagi transportu, Zarząd zainteresowany może wymagać przeprowadzenia nowej statystyki, jeżeli spowodowana tem zmiana w obrachunku pomiędzy dwoma Zarządami wyniesie ponad 5.000 franków rocznie.
Sporządzanie i oznaczanie odsyłek zamkniętych w okresie statystyki.
Jeżeli objętość odsyłek pozwala na to, poszczególne worki winny być włączone do jednego worka zbiorczego.
Stwierdzanie ilości worków i wagi odsyłek zamkniętych.
| Opis worków | Ilość worków, których waga brutto | ||
| nie przewyższa 5 kg (worki lekkie) | przekracza 5 kg nie przewyższa jednak 15 kg (worki średnie) | przekracza 15 kg nie przewyższa jednak 30 kg (worki ciężkie) | |
| 1 | 2 | 3 | 4 |
| L. C. | |||
| A. o. | |||
| Ilość worków wolnych od należności tranzytowych ......... | |||
Ilość worków wolnych od należności tranzytowych ma się równać ogólnej liczbie worków, opatrzonych napisem "Statystyka - Wolny" (Statistique - Exempt), stosownie do postanowień artykułu 162 § 4.
Sporządzanie wykazów odsyłek zamkniętych.
Spis odprawionych tranzytowych odsyłek zamkniętych.
Wymiana odsyłek zamkniętych z okrętami wojennemi.
Sporządzenie wykazów C 21, dotyczących odsyłek odprawianych lub otrzymanych przez okręty wojenne, jest obowiązkiem Zarządów tych krajów, do których należą te okręty. Na chorągiewkach odsyłek odprawianych pod adresem okrętów wojennych w okresie statystyki należy podawać datę wysłania.
W razie dosyłania tego rodzaju odsyłek, Zarząd dosyłający powiadamia o tem Zarząd kraju, do którego należy okręt.
Zawiadomienie o tranzycie.
Karty listowe odsyłek, dla których sporządza się wspomniane zawiadomienie, mają być opatrzone w nagłówku bardzo widocznym napisem: "Zawiadomienie o tranzycie" (Bulletin de transit). Ten sam napis, podkreślony czerwonym ołówkiem, ma być umieszczony na chorągiewkach specjalnych "Statystyka" (Statistique), o których mowa w artykule 162.
Połączenia nadzwyczajne.
Niezależnie od przewozu drogą powietrzną do połączeń nadzwyczajnych, upoważniających do pobierania specjalnych kosztów tranzytowych, zalicza się jedynie przyśpieszony przewóz drogą lądową ta§ zwanej Poczty Indyjskiej i specjalne połączenia samochodowe Palestyny lub też Syrji i Iraku.
RACHUNKOWOŚĆ. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Obliczanie należności tranzytowych.
W wypadkach, gdy mnożnik 26 lub 13 nie odpowiada normalnej wymianie przesyłek któregokolwiek Zarządu, odnośne Zarządy porozumiewają się do zastosowania innego mnożnika, miarodajnego na przeciąg lat, do których odnosi się statystyka.
Do zestawienia rachunków powołany jest Zarząd-wierzyciel, który je przesyła Zarządowi-dłużnikowi.
Ogólny rozrachunek roczny. Pośrednictwo Biura międzynarodowego.
W saldzie opuszcza się centymy.
W razie stwierdzenia różnic między odpowiedniemi danemi dostarczonemi przez dwa Zarządy, Biuro międzynarodowe proponuje im porozumieć się i nadesłać mu cyfry ostatecznie ustalone.
Gdy jeden tylko Zarząd prześle zestawienie C 25, dane tego Zarządu będą miarodajne, o ile odpowiedni wykaz Zarządu opóźniającego się nie nadejdzie do Biura międzynarodowego w odpowiednim terminie przed sporządzeniem najbliższego ogólnego rozrachunku rocznego.
W wypadkach, przewidzianych w § 5 artykułu 169, na zestawieniach umieszcza się uwagę: "Żadna Uwaga Zarządu-dłużnika nie nadeszła w czasie przepisanym". (Aucune obseryation de l'Administration débitrice n'est parvenue dans le délai reglementaire).
Gdy dwa Zarządy porozumiały się co do bezpośredniego wyrównywania rachunków, na zestawieniu C 25 umieszcza się uwagę "Rachunek wyrównany oddzielnie - do wiadomości" (Compte réglé à part - à titre d'information) ; zestawień takich nie wciąga się do ogólnego rozrachunku rocznego.
W rozrachunku tym podane są:
Biuro międzynarodowe postępuje drogą rozrachunków w ten sposób, aby ograniczyć do minimum ilość dokonywanych wypłat.
Wypłata należności tranzytowych.
Jeżeli waluty kilku krajów odpowiadają tym warunkom, do kraju-wierzyciela należy określenie odpowiadającej mu waluty. Konwersja dokonuje się według parytetu złota obu walut.
Jeżeli wypłata nie nastąpi aż do upływu tego nowego terminu, Biuro międzynarodowe umieszcza odnośną kwotę, powiększoną o przypadające odsetki, na najbliższym ogólnym rozrachunku rocznym na dobro Zarządu-wierzyciela.
W wypadku zastosowania postanowień poprzedniego ustępu odnośny ogólny rozrachunek jak również rozrachunki w ciągu czterech następnych lat nie mają, w miarę możności, zawierać w saldach Tabeli 2 kwot do zapłacenia przez uchylający się Zarząd zainteresowanemu Zarządowi-wierzycielowi.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Kupony na odpowiedź.
W razie braku uzgodnienia w ciągu sześciu miesięcy, Zarząd-wierzyciel zestawia swój rachunek i przesyła go do Biura międzynarodowego.
W razie, gdy jeden tylko Zarząd nadeśle wykaz, dane tego Zarządu są miarodajne.
Saldo wstawiane jest przez Biuro międzynarodowe do rozrachunku rocznego, a wypłata salda odbywa się na warunkach ustalonych w artykule 171.
Karty tożsamości.
Funkcjonariusz wpisuje podanie do rejestru, wypełnia atramentem i literami łacińskiemi dane, wymagane nadrukiem karty tożsamości, nakleja na niej fotografię w miejscu na to wyznaczonem, umieszcza znaczek pocztowy, odpowiadający pobranej należności, w ten sposób, iż jedna połowa znaczka znajduje się na fotografji - druga na karcie, poczem unieważnia znaczek bardzo wyraźnym odciskiem datownika.
Następnie umieszcza znowu odcisk datownika lub pieczęci urzędowej w ten sposób, by odcisk obejmował jednocześnie górną część fotografii i kartę, odtwarza ten sam odcisk na przedniej stronie karty, podpisuje ją i wręcza interesantowi po uprzedniem przez niego podpisaniu.
Zarządy mogą dołączyć kartkę do druku C 28, przeznaczoną na wpisywanie specjalnych uwag dla potrzeb swej służby wewnętrznej.
Wymiana odsyłek z okrętami wojennemi.
Du bureau de ..........................
(
Pour {la division navale (narodowość) de
(oznaczenie eskadry) à ............
(le bâtiment (narodowość) le (nazwa okrętu) à
.......................................(kraj)
lub:
De la division navale (narodowość) de
(oznaczenie eskadry) à .................... (kraj)
Du bâtiment (narodowość) le (nazwa okrętu) à
Pour le bureau de ......................... (kraj)
lub:
De la divisjon navale (narodowość) de
(oznaczenie eskadry) à .................... (kraj)
(
Pour {la division navale (narodowość) de
(oznaczenie eskadry) à ................ (kraj)
(le bâtiment (narodowość) le (nazwa okrętu) à
.......................................(kraj)
Kapitan okrętu pocztowego przewożącego odsyłki, przeznaczone dla eskadry lub okrętu wojennego, przechowuje je do dyspozycji komendanta odnośnej eskadry lub okrętu wojennego, a to na wypadek, gdyby ten komendant w drodze zażądał od okrętu wydania mu odsyłek.
Ceduły należnościowe. Rozrachunki dotyczące należności celnych i t. p.
Jeżeli pomiędzy dwoma Zarządami odbywa się również wymiana paczek w ich stosunkach wzajemnych, mogą one w braku zawiadomienia odmiennego w rachunkach, dotyczących ceduł należnościowych z obrotu pączkowego, umieszczać również rachunki, dotyczące wymiany przesyłek listowych.
Druki do użytku publiczności.
Jako druki do użytku publiczności, w myśl artykułu 31, § 2 Konwencji, uważa się następujące druki:
C 1 (Nalepka celna),
C 2 (Deklaracja celna),
C 3 (Ceduła należnościowa),
C 5 (Poświadczenie odbioru),
C 8 (Międzynarodowy przekaz pobraniowy),
C 10 (Koperta do dosyłania),
(wycofania przesyłki,
C 11 (Żądanie {zmiany adresu przesyłki,
(zmiany pobrania),
C 12 (Reklamacja zwykłej przesyłki nienadeszłej),
C 13 (Reklamacja przesyłki poleconej, i t. p.),
C 26 (Kupon na odpowiedź),
C 28 (Karta tożsamości).
Termin przechowania dokumentów.
Dokumenty, dotyczące służby międzynarodowej, należy przechować najmniej przez dwa lata.
Adres telegraficzny.
W korespondencji telegraficznej, wymienianej wzajemnie, Zarządy używają adresu telegraficznego "Postgen" z dodaniem nazwy miasta, w którem -znajduje się siedziba Zarządu centralnego.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
Kongresy i konferencje.
Biuro międzynarodowe przygotowuje materiał do prac Kongresów i Konferencyj; zajmuje się sporządzaniem i rozdziałem potrzebnych dokumentów.
Dyrektor tego Biura uczestniczy w posiedzeniach Kongresów i Konferencyj oraz bierze udział w obradach, jednakże bez głosu rozstrzygającego.
Informacje. Żądania zmiany Aktów.
Biuro międzynarodowe obowiązane jest w każdej chwili udzielać członkom Związku wszelkich informacyj w sprawach, dotyczących służby pocztowej, jakie okazałyby się im potrzebne.
Biuro międzynarodowe wdraża postępowanie co do wniosków, dotyczących zmiany lub wykładni przepisów, które obowiązują Związek, i ogłasza wynik wyrażonych opinij.
Wydawnictwa.
Podobne zbiory co do wykonywania Porozumień ogłasza się na życzenie Zarządów, uczestniczących w tych Porozumieniach.
Egzemplarze dodatkowe tych dokumentów, których żądałyby Zarządy, podlegają osobnej opłacie według kosztów własnych.
Spis ten otrzymują Zarządy w ilości po 10 egzemplarzy na jednostkę, wyznaczoną poszczególnym Zarządom w myśl postanowień artykułu 25 Konwencji. Egzemplarze dodatkowe, których żądałyby Zarządy podlegają osobnej opłacie, po cenie kosztów własnych.
Sprawozdanie roczne.
Biuro międzynarodowe sporządza roczne sprawozdanie ze swych czynności i podaje do wiadomości wszystkim Zarządom.
Artykuł 183.
Język urzędowy Biura Międzynarodowego.
Językiem urzędowym Biura międzynarodowego jest język francuski.
Kupony na odpowiedź. Karty tożsamości.
Biuro międzynarodowe obowiązane jest zająć się sporządzeniem kuponów na odpowiedz i kart tożsamości i na żądanie zaopatrzyć w nie Zarządy.
Bilans i wyrównywanie rachunków.
Sporządzanie rachunków.
W braku odmiennego porozumienia, Zarząd który dla celów wewnętrznej rachunkowości pragnie posiadać rachunek ogólny, musi go sam sporządzić i przesłać do uznania odnośnemu Zarządowi.
Zarządy mogą porozumieć się co do odmiennego postępowania w stosunkach wzajemnych.
Wykaz ten winien nadejść do Biura międzynarodowego najpóźniej w dniu 19 każdego miesiąca lub w ciągu pierwszego miesiąca każdego kwartału; w przeciwnym razie wykaz zostanie uwzględniony dopiero przy wyrównywaniu rachunków za następny miesiąc lub kwartał.
Dług każdego Zarządu wobec innych Zarządów wpisuje się do zestawienia; zsumowanie kwot wyszczególnionych w poszczególnych kolumnach zestawienia stanowi ogólne saldo dłużne każdego Zarządu.
Bilans ogólny.
Biuro międzynarodowe dokłada starań, aby każdy Zarząd mógł uregulować swe zobowiązania zapomocą tylko jednej lub najwyżej dwóch oddzielnych wypłat.
Jednakże Zarząd, którego wierzytelność u innego Zarządu przekracza zazwyczaj sumę 50.000 franków, ma prawo żądać zaliczek.
Powyższe zaliczki wpisuje zarówno Zarząd-wierzyciel jak i Zarząd-dłużnik w końcu wykazów, przesyłanych do Biura międzynarodowego.
Uznania te służą za podstawę do zestawienia rozrachunku dla każdego zainteresowanego Zarządu. W rozrachunku tym podaje się:
Ostateczna kwota musi się równać ogólnej kwocie długu, uwidocznionego w zestawieniu.
W końcu zestawienia likwidacyjnego należy podać różnicę między ogólną kwotą długu a ogólną kwotą wierzytelności; ta ostatnia pozycja przedstawia wynik otrzymany z wykazów, nadsyłanych przez Zarządy do Biura międzynarodowego. Kwota netto nadwyżki długu lub wierzytelności powinna być równa saldu biernemu lub czynnemu, podanemu w bilansie ogólnym. Pozatem zestawienie powyższe wskazuje Zarządy, na których dobro Zarząd-dłużnik ma uskutecznić wypłatę.
Biuro międzynarodowe ma przesłać zestawienia likwidacyjne Zarządom zainteresowanym najpóźniej do 22 każdego miesiąca.
Wyplata.
Kwoty należne na podstawie zakończonego rozrachunku przez jeden Zarząd drugiemu Zarządowi winny być wypłacone w terminie możliwie na krótszym, najpóźniej jednak w ciągu piętnastu dni od otrzymania rachunku przez Zarząd-dłużnika. Co do innych warunków zapłaty, obowiązują przepisy § 1 artykułu 171. Przepisy § 5 tego artykułu stosuje się w wypadkach, gdy w terminie oznaczonym saldo nie zostało wpłacone.
Salda bierne lub czynne, nieprzekraczające 500 franków, mogą być przeniesione do rozrachunku za następny miesiąc, jednakże w tym tylko wypadku, gdy Zarządy zainteresowane nadsyłają Biuru międzynarodowemu wykazy miesięczne. To przeniesienie zaznacza się w zestawieniach i rozrachunkach Zarządów dłużnika i wierzyciela. Zarząd-dłużnik przesyła w danym razie Zarządowi-wierzycielowi uznanie długu na należną kwotę, celem umieszczenia w następnym wykazie.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
Statystyka ogólna.
W tym celu Zarządy nadsyłają do Biura międzynarodowego możliwie wyczerpujące zestawienia danych statystycznych w formie wykazów, sporządzonych według załączonych wzorów C 30 i C 31. Wykazy C 30 należy nadsyłać z końcem lipca każdego roku; jednakże dane do części I, II i IV tego wykazu należy podawać tylko co trzy lata; wykaz C 31 należy również przesyłać co trzy lata w tym samym terminie. Dostarczone dane dotyczą zawsze roku ubiegłego.
Każdy Zarząd ustala sam termin i czas trwania tych obliczeń.
Wydatki Biura międzynarodowego.
1-sza klasa: Unja Południowo - Afrykańska, Niemcy, Stany Zjednoczone Ameryki, Republika Argentyna, Commonwealth australijski, Kanada. Chiny, Hiszpanja, Francja, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, Indje brytyjskie, Włochy, Japonja, Nowa Zelandja, Polska, Związek Socjalistycznych Republik Rad;
2-ga klasa: -
3-cia klasa: Zespół wysp stanowiących Posiadłości Stanów Zjednoczonych Ameryki prócz wysp Filipinów, Belgia, Brazylja, Egipt, Alger, Kolonje i Protektoraty francuskie w Indochinach, zespół innych Kolonij francuskich, Meksyk, Holandja, Indje holenderskie, Rumunja, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Turcja, Królestwo Jugosławji;
4-ta klasa: Austrja, Danja, Finlandja, Węgry, Wolne Państwo Irlandja, Korea, Norwegja, Portugalja, Kolonje portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonje portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanji;
5-ta klasa: Bułgarja, Chili, Republika Kolumbja, Estonja, Grecja, Łotwa, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Peru, Persja, Tunis;
6-ta klasa: Afganistan, Albanja, Boliwja, Republika Costa-Rica, Republika Kuba, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Ekwador, Etjopja, Gwatemala, Republika Haiti, Republika Honduras, Litwa, Luksemburg, Nikaragua, Republika Panama, Paragwaj, Curacao i Surinam, Republika Salwador, Terytorjum Saary, Syjam, Republika Wschodnio Urugwajska, Stany Zjednoczone Wenezueli;
7-ma klasa: Wyspy Filipiny, Królestwo Arabji Saudyjskiej, kolonja Kongo belgijskie, zespół Kolonij hiszpańskich, Irak, Islandja, zespół Kolonij włoskich, zespół Posiadłości japońskich prócz Korei, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syrja i Liban), Republika Liberja, Republika San Marino, Państwo Miasto Watykan, Yemen.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności Regulaminu.
Niniejszy regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Światowej Konwencji Pocztowej. Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i Konwencja, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku.
ZA AFGANISTAN:
ZA ZWIĄZEK AFRYKI POŁUDNIOWEJ:
Za M. H. J. Lenton:
F. G. W. Taylor
F. G. W. Taylor
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA ZESPÓŁ POSIADŁOŚCI WYSPIARSKICH STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI OPRÓCZ WYSP FILIPIŃSKICH:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA WYSPY FILIPIŃSKIE:
Felipe Cuaderno
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El - Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA COMMONWEALTH AUSTRALIJSKI:
Za Archdale Parkhill:
M. B. Harry
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA KANADĘ:
Za Arthur Sauυé:
E. J. Underwood
Za H. Beaulieu:
E. J. Underwood
E. J. Underwood
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA-RICA:
Ad Referendum,
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA KRÓLESTWO ZJEDNOCZONE WIELKIEJ BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. Al. Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Ó'h-Éigeartaigh
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Mcsao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA MEKSYK;
P. Martinez T.
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
Dr. Blachier
René Machalski
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
Const. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
Dr. S. Rapoport
Hel. Serebriakova
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW.
Treść.
Przepisy ogólne.
1. Przesyłki listowe dopuszczone do przewozu lotniczego.
2. Wolność tranzytu.
3. Kierowanie przesyłek listowych lotniczych.
4. Opłaty i ogólne warunki przyjmowania przesyłek listowych lotniczych.
5. Przesyłki listowe lotnicze nieopłacone lub niedostatecznie opłacone.
6. Doręczanie przesyłek listowych lotniczych.
7. Dosyłanie i zwrot przesyłek listowych lotniczych.
Przesyłki polecone lub z podaną wartością.
9. Odpowiedzialność.
10. Przesyłki z podaną wartością.
Przyznawanie dopłat za przewóz lotniczy. Koszta przewozu.
12. Koszta przewozu lotniczego za odsyłki zamknięte.
13. Należność za przewóz przesyłek listowych lotniczych pojedynczych.
Biuro międzynarodowe.
Wyrównywanie rachunków.
16. Sporządzanie odsyłek zwyczajnych lub odsyłek lotniczych w okresie statystyki należności za przewóz lotniczy.
17. Stwierdzanie wagi przesyłek listowych lotniczych.
18. Wykaz zamkniętych odsyłek lotniczych.
19. Rachunek kosztów przewozu lotniczego, wyrównywany na podstawie statystyki.
20. Rachunek należności za przewóz lotniczy.
21. Ogólny rozrachunek.
Różne postanowienia.
23. Oznaczanie odsyłek lotniczych.
24. Częściowy tylko przewóz powietrzny.
25. Sposób odprawiania przesyłek listowych lotniczych.
26. Napis na kartach listowych, kartach wartościowych i na chorągiewkach odsyłek lotniczych.
27. Przerwa, w locie samolotu pocztowego z powodu wypadku.
28. Pośrednictwo przy cleniu przesyłek listowych, podlegających należnościom celnym.
29. Stosowanie Postanowień Konwencji i Porozumień.
30. Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych Postanowień.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POSTANOWIEŃ,
DOTYCZĄCYCH PRZEWOZU POCZTY
LISTOWEJ DROGĄ POWIETRZNĄ.
I. Koszty przewozu lotniczego odsyłek zamkniętych.
II. Prawo zmniejszania podstawowego szczebla wagi przesyłek listowych lotniczych.
III. Dopłaty nadzwyczajne na korzyść pewnych krajów Europy.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZEWOZU PRZESYŁEK LISTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
PRZEPISY OGÓLNE.
Przesyłki listowe dopuszczone do przewozu lotniczego.
Wolność tranzytu.
Wolność tranzytu, przewidzianego w artykule 26 Konwencji, jest zapewniona dla przesyłek listowych lotniczych na całym obszarze Związku bez względu na to, czy Zarządy pośredniczące biorą udział czy też nie w dosyłaniu tych przesyłek listowych.
Kierowanie przesyłek listowych lotniczych.
Tak samo postępuje się, gdy z jakiegokolwiek powodu kierowanie innemi drogami jest korzystniejsze od istniejącej drogi powietrznej.
Opłaty i ogólne warunki przyjmowania przesyłek listowych lotniczych.
Jednolite dopłaty winny być ustalone dla całego obszaru danego kraju przeznaczenia, jakakolwiek byłaby użyta droga kierowania przesyłki.
W stosunkach między krajami Europy dopłata wynosi najwyżej 15 centymów za 20 gramów, jakakolwiek byłaby odległość.
"Opłata pobrana: Fr. c." (Taxe percue: Fr.c).
Napis ten może być sporządzony zapomocą specjalnej pieczątki, umieszczonej na znaczku lub na nalepce specjalnej, albo też poprostu napisany na stronie adresowej przesyłki w jakikolwiek sposób. W każdym jednak wypadku napis ma być stwierdzony datownikiem urzędu nadania.
Przesyłki listowe lotnicze nieopłacone lub niedostatecznie opłacone.
Postanowienia artykułu 36 Konwencji stosują się do pobierania opłat pocztowych, nieuiszczonych przy nadaniu.
Doręczanie przesyłek listowych lotniczych.
Dosyłanie i zwrot przesyłek listowych lotniczych.
PRZESYŁKI POLECONE LUB Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Przesyłki polecone.
Przesyłki polecone podlegają opłatom pocztowym i ogólnym warunkom dopuszczenia do przewozu przewidzianym w Konwencji. Prócz tego stosują się do nich te same dopłaty za przewóz lotniczy, jak do przesyłek zwykłych.
Odpowiedzialność.
Zarządy za przesyłki polecone, wysłane drogą powietrzną, ponoszą tę samą odpowiedzialność, jak za inne przesyłki polecone.
Przesyłki z podaną wartością.
Opłata asekuracyjna zwykła wraz z opłatą asekuracyjną specjalną nie mogą przekraczać granic podwójnej wysokości, ustalonych w artykule 3 litera c Porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością.
PRZYZNAWANIE DOPŁAT ZA PRZEWÓZ LOTNICZY. KOSZTA PRZEWOZU.
Przyznawanie dopłat za przewóz lotniczy.
Każdy Zarząd zatrzymuje w całości wszelkiego rodzaju dopłaty pobrane za przewóz lotniczy.
Koszta przewozu lotniczego za odsyłki zamknięte.
Odnośnie Zarządu kraju przeznaczenia ten zwrot kosztów winien być jednakowy za odcinki wszystkich linij przebyte na jego sieci wewnętrznej.
Podobnie następuje zwrot należnych kosztów za przewóz wewnątrz kraju przeznaczenia.
Zarządowi kraju, gdzie się znajduje port lotniczy, w którym odsyłki załadowano na daną linję lotniczą.
Odsyłki lotnicze przewożone na sieci wewnątrz kraju podlegają tej samej taryfie.
Należność za przewóz pojedynczych przesyłek listowych lotniczych.
Zarządami, winny być obliczane wedle postanowień §§ 1 do 5 i 10 do 12 artykułu 12.
Dla określenia kosztów przewozu wagę netto tych przesyłek powiększa się o 10%.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów.
To zestawienie ogólne, które winno odpowiadać wzorowi A V 1, jest rozsyłane niezwłocznie do Zarządów.
Biuro międzynarodowe jest również obowiązane do sporządzania map linij pocztowych i połączeń lotniczych wewnętrznych i międzynarodowych wszystkich krajów.
WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Statystyka dotycząca rozrachunków.
Sporządzanie odsyłek zwyczajnych lub odsyłek lotniczych w okresie statystyki należności za przewóz lotniczy.
Postanowienia artykułu 162 Regulaminu wykonawczego Konwencji nie dotyczą statystyki, przeprowadzanej dwa razy do roku dla ustalenia należności za przewóz lotniczy. Jednakże w okresie tej statystyki chorągiewki i napisy na odsyłkach, zawierających korespondencję lotniczą, winny zawsze zawierać bardzo widoczną uwagę "Statystyka lotnicza" (Statistique-avion).
Stwierdzanie wagi przesyłek listowych lotniczych.
Wykaz zamkniętych odsyłek lotniczych.
W czasie najkrótszym, a w każdym razie w ciągu piętnastu dni po ukończonym okresie statystyki, Zarządy, które odprawiały zamknięte odsyłki lotnicze, rozsyłają wykaz tych odsyłek poszczególnym Zarządom, z których połączeń lotniczych korzystały, uwzględniając także, w danym razie, Zarząd kraju przeznaczenia.
Rachunek kosztów przewozu lotniczego wyrównywany na podstawie statystyki.
Rachunek należności za przewóz lotniczy.
Ogólny rozrachunek.
O ile zainteresowane Zarządy nie porozumiały Się co do odmiennego sposobu postępowania, ogólny rozrachunek należności za przewóz lotniczy sporządza dwa fazy do roku Biuro międzynarodowe według zasad, ustalonych dla rozrachunku należności tranzytowych.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Oznaczanie przesyłek listowych lotniczych.
Przesyłki listowe lotnicze należy przed wysłaniem zaopatrzyć specjalną nalepką lub odciskiem Stempla koloru niebieskiego z napisem "Lotnicza" (Par avion) oraz ich przetłumaczeniem nieobowiązkowem w jeżyku kraju pochodzenia.
Oznaczanie odsyłek lotniczych.
Jeżeli przesyłki, mające być wysłane drogą lotniczą, dają podstawę do sformowania oddzielnych odsyłek, winny one być opakowane w papier niebieski lub we worki bądź to całkowicie niebieskie, bądź też mające szerokie pasy niebieskie.
Częściowy tylko przewóz powietrzny.
Jeżeli nadawca życzy sobie, by jego przesyłkę listową przewieziono drogą powietrzna tylko na pewnej części przestrzeni, musi to zaznaczyć w języku kraju nadania i w języku francuskim "Lotnicza od ...... do ......" (Par avion) de ...... à ......). Przy końcu przewozu lotniczego chorągiewkę "Lotnicza" (Par avion), jak również specjalną uwagę należy obowiązkowo unieważnić, zapomocą dwóch grubych kresek poprzecznych.
Sposób odprawiania przesyłek listowych lotniczych.
W razie włożenia przesyłek listowych lotniczych poleconych do odsyłek zwykłych, napis "Lotnicza" (Par avion) winien być umieszczony na miejscu przewidzianem w § 2 wymienionego artykułu 156 dla napisu "Exprès".
Gdy chodzi o przesyłki listowe lotnicze z podaną wartością, włożone do odsyłek zwykłych, napis "Lotnicza" (Par avion) umieszcza się w rubryce "Uwagi" kart listowych w odniesieniu do wpisu każdej poszczególnej przesyłki.
Napis na kartach listowych, kartach wartościowych i na chorągiewkach odsyłek lotniczych.
Karty listowe i karty wartościowe, dołączane do odsyłek lotniczych, należy zaopatrzyć w nagłówku nalepką "Lotnicza" (Par avion). Taką samą nalepkę umieszcza się na chorągiewkach lub na adresach tych odsyłek.
Przerwa w locie samolotu pocztowego z powodu wypadku.
Pośrednictwo przy cleniu przesyłek listowych, podlegających należnościom celnym.
Zarządy dołożą starań, aby w miarę możności przyśpieszyć clenie korespondencji lotniczej, podlegającej należnościom celnym.
Stosowanie Postanowień Konwencji i Porozumień.
Postanowienia Konwencji i Porozumień, jak również Regulaminów, z wyjątkiem Porozumienia o paczkach pocztowych i jej Regulaminu, należy stosować we wszystkiem, co nie jest wyraźnie uregulowane w poprzednich artykułach.
Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych Postanowień.
Postanowienia niniejsze będą stosowane od dnia. wejścia w życie Konwencji. Będą one obowiązywały przez ten sam przeciąg czasu co i Konwencja, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostały odnowione.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA AFGANISTAN:
ZA UNJĘ POŁUDNIOWO AFRYKAŃSKĄ:
Za M. H. J. Lenton:
F. G. W. Taylor
F. G. W. Taylor
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA ZESPÓŁ WYSP STANOWIĄCYCH POSIADŁOŚCI STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI OPRÓCZ WYSP FILIPIŃSKICH:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA WYSPY FILIPINY:
Felipe Cuaderno
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El - Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA COMMONWEALTH AUSTRALIJSKI:
Za Archdale Parkhill:
M. B. Harry
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA KANADĘ:
Za Arthur Sauυé:
E. J. Underwood
Za H. Beaulieu:
E. J. Underwood
E. J. Underwood
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJĘ:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA-RICA:
Ad referendum,
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. Al. Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Ó'h-Éigeartaigh
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Mcsao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
LsL. Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA MEKSYK:
P. Martinez T.
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de. Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
Const. Słefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugéne Hirschfeld
Dr. S. Rapaport
Hel. Serebriakova
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POSTANOWIEŃ DOTYCZĄCYCH PRZEWOZU POCZTY LISTOWEJ DROGĄ POWIETRZNĄ.
Koszty przewozu lotniczego odsyłek zamkniętych.
Prawo zmniejszania podstawowego szczebla wagi przesyłek listowych lotniczych.
Dopłaty nadzwyczajne na korzyść pewnych krajów Europy.
Prawo to przysługuje również innym krajom Europy dla ich ruchu z krajami wymienionemi w ustępie poprzednim.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA AFGANISTAN:
ZA UNJĘ POŁUDNIOWO AFRYKAŃSKĄ:
Za M. H. J. Lenton:
F. G. W. Taylor
F. G. W. Taylor
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA ZESPÓŁ WYSP STANOWIĄCYCH POSIADŁOŚCI STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI OPRÓCZ WYSP FILIPIŃSKICH:
John E. Lamiell
Za George F. Smith:
John E. Lamiell
ZA WYSPY FILIPINY:
Felipe Cuaderno
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA COMMONWEALTH AUSTRALIJSKI:
Za Archdale Parkhill:
M. B. Harry
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA KANADĘ:
Za Arthur Sauυé:
E. J. Underwood
Za H. Beaulieu:
E. J. Underwood
E. J. Underwood
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA-RICA:
Ad Referendum,
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA KRÓLESTWO ZJEDNOCZONE WIELKIEJ BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. Al. Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Ó'h-Éigeartaigh
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls. Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA MEKSYK;
P. Martinez T.
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugéne Hirschfeld
Dr. S. Rapaport
Hel. Serebriakova
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW.
POROZUMIENIE O LISTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Treść.
Postanowienia ogólne.
1. Przedmiot Porozumienia.
2. Najwyższy wymiar podanej wartości.
3. Opłaty.
4. Ogólne warunki.
5. Dowód nadania.
6. Opłata za przesyłki adresowane poste-restante.
7. Należność za pośrednictwo przy cleniu.
8. Należności celne i inne należności niepocztowe.
9. Przesyłki wolne od należności.
10. Doręczanie ekspresowe.
11. Oszukańcze podanie wartości.
12. Zakazy.
13. Przesyłki wolne od opłat.
14. Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
15. Poświadczenie odbioru.
16. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
17. Reklamacje.
Odpowiedzialność.
19. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
20. Wygaśnięcie odpowiedzialności.
21. Wypłata odszkodowania. Termin wypłaty. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
22. Ustalenie odpowiedzialności.
23. Ograniczenie odpowiedzialności.
Przesyłki za pobraniem.
25. Unieważnienie lub zmniejszenie kwoty pobrania,
26. Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia przesyłki.
27. Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
28. Zabezpieczenie kwot zainkasowanych. Obowiązek wypłaty. Terminy i zwrotne poszukiwanie, Podział opłat.
Przyznanie opłat. Należność za tranzyt.
30. Należności tranzytowe.
Różne postanowienia.
32. Urzędy uczestniczące w wymianie.
33. Uchwalanie wniosków w przerwach między zjazdami.
Postanowienia końcowe.
34. Wejście w życie i czas trwania Porozumienia.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
Największy wymiar podanej wartości.
POROZUMIENIE O LISTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Królestwo Arabji Saudyjskiej, Republika Argentyna, Austrja, Belgja, kolonja Kongo belgijskie, Boliwja, Brazylja, Bułgarja, Chili, Chiny, Republika Kolumbja, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpanja, zespół Kolonij. hiszpańskich, Estonja, Etjopja, Finlandja, Francja, Alger, Kolonje i Protektoraty francuskie w Indochinach, zespół innych Kolonij francuskich, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, Grecja, Republika Haiti, Republika Honduras, Węgry, Indje brytyjskie, Irak, Wolne Państwo Irlandja, Islandja, Włochy, zespół Kolonij włoskich, Japonja, Korea, zespół innych Posiadłości japońskich, Łotwa, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syrja i Liban), Republika Liberja, Litwa, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Nikaragua, Norwegia, Nowa Zelandja, Republika Panama, Paragwaj, Holandja, Curacao i Surinam, Indje holenderskie, Persja, Polska, Portugalia, Kolonje portugalskie Zachodnio - Afrykańskie, Kolonje portugalskie Wschodnio - Afrykańskie, w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Terytorium Sarry, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Związek Socjalistycznych Republik Rad, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławji.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów, na mocy artykułu 3 Światowej Konwencji Pocztowej, uchwalonej w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji zawarli następujące Porozumienie:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Przedmiot Porozumienia.
Pod nazwą listów lub pudełek z podaną wartością mogą być wymieniane między układającemi Się Krajami listy, zawierające papiery wartościowe i dokumenty wartościowe, jak również pudełka, zawierające biżuterję i inne kosztowności, z ubezpieczeniem zawartości na wysokość podanej kwoty.
Listy z podaną wartością, przesyłane pomiędzy Krajami, które się na to zgodziły, mogą zawierać również przedmioty podlegające należnościom celnym.
Udział w wymianie pudełek z podaną wartością ogranicza się do tych Krajów, które zgodziły się na zaprowadzenie tej gałęzi służby.
Najwyższy wymiar podanej wartości.
Każdy Zarząd może w odniesieniu do swojej służby ograniczyć najwyższy wymiar podanej wartości do kwoty, która nie może być mniejsza niż 10.000 franków.
W obrocie między krajami, które dopuściły najwyższe wymiary podanej wartości różnolite, granica najniższa tych wymiarów winna być przestrzegana obustronnie.
Opłaty.
Opłatę od listów i pudełek z podaną wartością uiszcza się zgóry.
Oplata ta składa się:
Ogólne warunki.
Wolno jednak włożyć do przesyłki fakturę otwartą, ograniczającą się tylko do najistotniejszych danych, jak również zwykły odpis adresu pudełka z podaniem adresu nadawcy.
Dowód nadania.
Dowód nadania winien być wydany nadawcy bezpłatnie przy nadawaniu przesyłki z podaną wartością.
Opłata za przesyłki adresowane poste-restante.
Zarządy krajów przeznaczenia mogą pobierać za przesyłki z podaną wartością adresowane poste-restante (do podjęcia na poczcie) specjalną opłatę, która przewidziana jest przez własne przepisy dla tego samego rodzaju przesyłek w obrocie wewnętrznym.
Należność za pośrednictwo przy cleniu.
Za przesyłki, podlegające kontroli celnej w kraju przeznaczenia, można pobierać na rzecz poczty należność za pośrednictwo przy cleniu, nieprzekraczającą 50 centymów od przesyłki.
Należności celne i ince należności niepocztowe.
Przesyłki wolne od należności.
W obrocie z krajami, które się na to zgodziły, mogą nadawcy listów i pudełek z podaną wartością przyjąć na siebie, na warunkach określonych w artykule 43 Konwencji, wszelkie należności pocztowe i niepocztowe, któremi przesyłki są obciążone przy doręczeniu.
Doręczanie ekspresowe.
Nadawca przesyłki może żądać doręczenia jej adresatowi do domu przez umyślnego posłańca, bezpośrednio po jej nadejściu, na zasadach ustalonych w artykule 45 Konwencji.
Zarząd kraju przeznaczenia ma jednak prawo, gdy tego wymagają przepisy wewnętrzne, zarządzić doręczanie przez umyślnego posłańca tylko zawiadomień o nadejściu przesyłki, zamiast samych przesyłek.
Oszukańcze podanie wartości.
Podana kwota wartości nic może przekraczać rzeczywistej wartości przesyłki, natomiast pozwala się podawać tylko część tej wartości. Przy dokumentach, przedstawiających wartość ze względu na koszty ich sporządzenia, kwota podanej wartości nie może przekraczać wysokości kosztów, jakie w razie zaginięcia byłyby połączone z uzyskaniem nowych dokumentów.
Wszelkie podanie w celach oszukańczych wartości wyższej aniżeli rzeczywista wartość przesyłki pociąga za sobą odpowiedzialność sądową według ustawodawstwa kraju nadania.
Zakazy.
| Przedmioty | Rodzaj przesyłek z podaną wartością | Postępowanie z przesyłkami przyjętemi wbrew zakazom |
| a) Przedmioty, które przez swą właściwość lub opakowanie mogą przedstawiać niebezpieczeństwo dla funkcjonariusza, brudzić lub niszczyć inne przesyłki; | listy i pudełka |
) ) ) ) ) |
| b) przedmioty, podlegające należnościom celnym, z wyjątkiem papierów wartościwych, z zastrzeżeniem jednak postanowień artykułu pierwszego; | listy | )postępuje się stosownie )do regulaminów }wewnętrznych Zarządu, )który stwierdzi ich )obecność; jednakże |
|
c) opjum, morfina, kokaina i inne narkotyki. Jednakże zakaz ten nie dotyczy przesyłek z tego rodzaju zawartością w pudełkach z podaną wartością, wysyłanych w celach leczniczych lub naukowych do krajów, które je pod tym warunkiem dopuszczają; |
listy i pudełka |
)przedmioty, wymienione )pod c), nie są w żadnym )wypadku ani kierowane do )miejsca przeznaczenia, )ani doręczane adresatom, )ani zwracane do miejsca )nadania; ) |
| d) przedmioty, których przywóz lub obrót jest zabroniony w kraju przeznaczenia; | listy i pudełka |
) ) |
| e) meterjały wybuchowe łatwo zapalne lub niebezpieczne; | listy i pudełka | )niszczy na miejscu ten }Zarząd, który stwierdzi )ich obecność; |
| f) przedmioty sprośne lub niemoralne; | listy i pudełka |
) ) |
| g) zwierzęta żywe; | listy i pudełka | )zwraca się do miejsca |
| h) monety, platyna, złoto lub srebro, obrobione lub nieobrobione, klejnoty, biżuterja i inne kosztowności; | listy |
)nadania, jednakże, o ile )obecność ich zostanie )stwierdzona dopiero przez }Zarząd kraju |
| i) banknoty, bilety zdawkowe lub jakiekolwiek walory na okaziciela. | pudełka | )przeznaczenia, ten )ostatni ma prawo doręczyć )je adresatom na warunkach )przewidzianych jego )przepisami wewnętrznemi. |
Przesyłki wolne od opłat.
Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
Nadawca przesyłki z podaną wartością może ją wycofać z poczty lub zmienić jej adres w celu dosłania bądź to wewnątrz kraju pierwotnego miejsca przeznaczenia, bądź też do któregokolwiek z krajów, uczestniczących w Porozumieniu, na warunkach, ustalonych w artykule 51 Konwencji.
Przy żądaniu zmiany adresu w drodze telegraficznej do opłaty za telegram dodaje się opłatę za list polecony pojedynczej wagi.
Poświadczenie odbioru.
Nadawca może otrzymać poświadczenie odbioru, na warunkach ustalonych w artykule 55 Konwencji.
Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Postanowienia artykułu 52 Konwencji stosują się do przesyłek z podaną wartością dosyłanych lub niedoręczalnych.
Reklamacje.
W sprawach, dotyczących reklamacji listów i pudełek z podaną wartością, Zarządy stosują się do postanowień artykułu 53 Konwencji.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
Odpowiedzialność ta dotyczy zarówno przesyłek przesyłanych pojedynczo jak i przesyłek przewożonych w odsyłkach zamkniętych.
Nadawca ma prawo do odszkodowania, odpowiadającego stracie w rzeczywistości poniesionej wskutek zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości; odszkodowanie jednak w żadnym razie nie może przewyższać kwoty podanej wartości we frankach złotych.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za przesyłki z podaną wartością, których doręczenie odbyło się stosownie do ich przepisów wewnętrznych dla przesyłek tego samego rodzaju.
Jednakże odpowiedzialność nie ustaje:
Wypłata odszkodowania. Termin wypłaty. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Postanowienia artykułów 59, 60 i 62 Konwencji stosują się również do przesyłek z podaną wartością, gdy to dotyczy wypłaty odszkodowania, jak również zwrotnych opłat i należności, terminu wypłaty i zwrotu odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Ustalenie odpowiedzialności.
Zarząd pośredniczący lub kraju przeznaczenia aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych zwolniony jest od wszelkiej odpowiedzialności:
Zarząd, który przekazał przesyłkę z podaną wartością innemu Zarządowi, aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych zwolniony jest od wszelkiej odpowiedzialności za tę przesyłkę, jeżeli urząd wymiany, któremu przesyłka została wydana, nie przesłał najbliższą pocztą po sprawdzeniu Zarządowi wysyłającemu protokółu, stwierdzającego brak lub naruszenie bądź to całego pakietu z przesyłkami wartościowemi, bądź też samej przesyłki.
Jeżeli odnośny dowód został przeprowadzony przez Zarząd kraju przeznaczenia lub w danym razie przez Zarząd kraju nadania, żaden z innych zainteresowanych Zarządów nie może uchylić się od udziału w odpowiedzialności, powołując się na fakt przekażą; nia przesyłki następnemu Zarządowi bez zastrzeżeń z jego strony.
Postępowanie, przewidziane w ustępie poprzednim dla podziału wypłaty odszkodowania między zainteresowanemi Zarządami, stosuje się również do przewozu morskiego, jeżeli zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie zawartości miało miejsce w służbie Zarządu uczestniczącego w Porozumieniu, który nie przyjął na siebie odpowiedzialności (artykuł 19, litera g).
Ograniczenie odpowiedzialności.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Oplata i warunki przesyłania.
Listy i pudełka z podaną wartością mogą być wysyłane za pobraniem, na warunkach przewidzianych w artykule 63 Konwencji. Przesyłki takie podlegają formalnościom i opłatom, stosowanym przy przesyłkach z podaną wartością, odpowiednio do kategorii, do której należą.
Unieważnienie lub zmniejszenie kwoty pobrania.
Nadawca przesyłki z podaną wartością za pobraniem może żądać całkowitego unieważnienia lub zmniejszenia kwoty pobrania.
Tego rodzaju żądania podlegają przepisom artykułu 64 Konwencji.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia przesyłki.
Zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie przesyłki z podaną wartością za pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach, określonych w rozdziale II.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
Te same zasady obowiązują w wypadku, gdy od odbiorcy zainkasowano kwotę niższą od podanej kwoty pobrania albo też, gdy przy zainkasowaniu popełniono oszustwo.
Odszkodowanie nie może w żadnym wypadku przekraczać kwoty pobrania.
Zabezpieczenie kwot zainkasowanych. Obowiązek wypłaty. Terminy i zwrotne poszukiwanie. Podział opłat.
Postanowienia artykułów 66, 68, 69, 70, 71, 72 i 73 Konwencji stosują się do przesyłek z podaną wartością, obciążonych pobraniem.
PRZYZNANIE OPŁAT. NALEŻNOŚĆ ZA TRANZYT.
Przyznanie opłat.
Z wyjątkiem postanowień artykułu 73 Konwencji opłaty i należności pocztowe, przewidziane w niniejszem Porozumieniu, zatrzymuje w całości Zarząd, który je pobrał.
Należności tranzytowe.
Przesyłki z podaną wartością podlegają należnościom tranzytowym, przewidzianym w Konwencji.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Stosowanie przepisów Konwencji.
Postanowienia zawarte w Konwencji i odnośnym Regulaminie należy stosować we wszystkiem, co nie jest wyraźnie przewidziane w niniejszem Porozumieniu i odnośnym Regulaminie.
Urzędy uczestniczące w wymianie.
Zarządy dokładają starań, ażeby, o ile to jest możliwe, wszystkie ich urzędy pocztowe brały udział w służbie listów i pudełek z podaną wartością.
Uchwalanie wniosków w przerwach między zjazdami.
Wnioski, zgłaszane w przerwach między zjazdami (art. 18 i 19 Konwencji), aby mieć moc obowiązującą muszą uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1935 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów podpisali Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El - Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Vassili Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. Al Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Óh-Éigeartaigh
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ):
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. De Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugéne Hirschfeld
Dr. S. Rapoport
Hel. Serebriakova
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
Delegacja Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej oświadcza, że przyjęcie przez nią Porozumienia niniejszego obejmuje Kolonje, Terytorja zamorskie, Protektoraty lub Terytorja pod zwierzchnictwem lub mandatem, wymienione niżej:
Nowa Fundlandja
Barbados
Bermudy
Gujana brytyjska
Honduras brytyjski
Cejlon
Cypr
Falkland (Wyspy i Posiadłości)
Fidżi (Wyspy)
Gambja (Kolonja i Protektorat)
Gibraltar
Wybrzeże Złote:
a) Kolonja
b) Ashanti
c) Terytorjum północne
d) Togo pod mandatem brytyjskim
Hong - Kong
Jamajka (wraz z wyspami Cayman)
Kenya (Kolonja i Protektorat)
Wyspy podwietrzne:
Antigua
Dominika
Montserrat
Św. Krzysztof i Nevis
Dziewicze Wyspy
Państwa malajskie:
a) Państwa malajskie związkowe:
Negri Sembilan
Pahang
Perak
Selangor
b) Państwa malajskie niezwiązkowe:
Johore
Kedah
Kelantan
Perlis
Trengganu
Brunei
Malta
Mauritius
Nigerja:
a) Kolonja
b) Protektorat
c) Kamerun pod mandatem brytyjskim
Borneo północne (Państwo)
Palestyna
Św. Helena
Sarawak
Seychelles
Sierra Leone (Kolonja i Protektorat)
Somali (Protektorat)
Straits Settlements
Tanganajka (Terytorjum)
Św. Trójca i Tobago
Uganda (Protektorat)
Wyspy Nawietrzne:
Grenada
Św. Łucja
Św. Wincenty
Zanzibar (Protektorat)
Kair, 20 marca 1934 r.
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
Delegacja Nowej Zelandji oświadcza, że przyjęcie przez nią Porozumienia niniejszego obejmuje Terytorjum pod mandatem Samoa zachodniego.
Kair, 20 marca 1934 r.
G. McNamara
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
Przystępując do podpisania Porozumienia, dotyczącego listów i pudełek z podaną wartością, w dniu dzisiejszym, podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to co następuje:
Największy wymiar podanej wartości.
Wbrew postanowieniu artykułu 2 Porozumienia, każdy Zarząd może ograniczyć w swoim zakresie najwyższy wymiar podanej wartości do 5.000 franków lub do kwoty przyjętej w jego ruchu wewnętrznym, jeżeli kwota ta jest jeszcze niższa niż 5.000 franków.
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który będzie mieć tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby jego postanowienia podane były w tekście samego Porozumienia, do którego się odnoszą, i podpisali go w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Vassili Dendramis
Jassili Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. Al. Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Ó'h-Éigeartaigh
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls. Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
Dr. S. Rapoport
Hel. Serebriakova
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA
DOTYCZĄCEGO LISTÓW I PUDEŁEK Z PODANĄ
WARTOŚCIĄ.
Treść.
Postanowienia ogólne.
101. Udzielanie informacyj Zarządom.
102. Drogi przewozowe.
103. Sposób przesyłania.
Warunki przyjęcia.
105. Określanie wysokości podanej wartości. Deklaracje celne.
106. Oszukańcze podanie wartości.
Czynności przy odprawie i nadejściu.
108. Karty wartościowe. Sporządzanie pakietów. Wkładanie do odsyłek.
109. Sprawdzanie pakietów. Różne nieprawidłowości.
110. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Rachunkowość. Wyrównywanie rachunków.
112. Przesyłki wolne od należności. Wyrównywanie rachunków.
Różne postanowienia.
114. Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
115. Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
Postanowienia końcowe.
116. Wejście w życie i czas trwania Regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA DOTYCZĄCEGO LISTÓW I PUDEŁEK Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów za wspólną zgodą następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Udzielanie informacyj Zarządom.
Zarządy krajów uczestniczących w Porozumieniu, między któremi odbywa się bezpośrednia wymiana, podają sobie wzajemnie do wiadomości zapomocą wykazów, sporządzonych według załączonego wzoru V D 1, dane dotyczące wymiany przesyłek z podaną wartością.
Drogi przewozowe.
Każdy Zarząd na podstawie wykazów V D 1 otrzymanych od Zarządów, z któremi utrzymuje bezpośrednią wymianę, określa drogi, z których będzie korzystał przy przesyłaniu przesyłek z podaną wartością.
Sposób przesyłania.
Zarządy zainteresowane mogą również porozumieć się co do zapewnienia przewozu pojedynczych
sztuk połączeniami okrężnemi w tych wypadkach, gdyby przewóz drogą bezpośrednią nie dawał gwarancji co do odpowiedzialności na całej drodze przewozu.
WARUNKI PRZYJĘCIA.
Opakowanie przesyłek.
Opłacenie przesyłek z podaną wartością może być oznaczone zapomocą podania cyframi kwoty pobranej w walucie kraju nadania, w sposób następujący: "Opłata pobrana: Fr ..... ct. ....." (Taxe percue: Fr ...... c ......).
Napis ten winien być umieszczony w prawym górnym rogu adresu przesyłki i potwierdzony odciskiem datownika urzędu nadawczego.
Określanie wysokości podanej wartości, Deklaracje celne.
Kwota we frankach złotych winna być podkreślona grubą kreską kolorowym ołówkiem.
Oszukańcze podanie wartości.
Jeżeli jakiekolwiek okoliczności lub reklamacje osób zainteresowanych ujawniły podanie w celach oszukańczych wartości w kwocie wyższej niż wartość rzeczywista przedmiotów, zawartych w liście lub pudełku, zawiadamia się o tem w czasie najkrótszym Zarząd kraju nadania, dołączając w danym razie dowody rzeczowe.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU.
Podanie wagi przesyłek. Stemplowanie. Przesyłki wolne od należności.
Jednakże zamiast dwóch nalepek, przewidzianych w ustępie poprzednim, wolno Zarządom używać tylko jednej nalepki koloru czerwonego, zgodnie z załączonym wzorem V D 2, na którym należy podać pismem łacińskiem literę V, nazwę urzędu nadania i numer porządkowy przesyłki.
Karty wartościowe. Sporządzanie pakietów. Wkładanie do odsyłek.
Przy wpisach dotyczących przesyłek, które mają być doręczone przez umyślnego posłańca, w kolumnie, "Uwagi" (Observations) należy znaznaczyć "Exprès".
Zamiast sporządzania pakietu z listów z podaną wartością można je włożyć do koperty z trwałego papieru, którą zamyka się pieczęciami lakowemi.
Jeżeli ilość lub objętość przesyłek z podaną wartością tego wymaga, mogą one również być włożone do worka należycie zamkniętego i opieczętowanego lakiem lub zaplombowanego.
Sprawdzanie pakietów. Różne nieprawidłowości.
Jeżeli uszkodzenie wskazuje, że zawartość przesyłki mogła być wyjęta, urząd winien przystąpić do urzędowego otwarcia przesyłki i sprawdzenia jej zawartości.
W obydwu powyższych wypadkach należy wagę przesyłki stwierdzić przed nowem opakowaniem i po niem oraz zaznaczyć ją na opakowaniu. Obok oznaczenia wagi należy umieścić napis: "Przepakowano w ......" (Remballé à ......), odcisk datownika i podpisy funkcjonarjuszów, którzy dokonali przepakowania.
O wyniku sprawdzenia. zawartości spisuje się protokół, którego odpis dołącza się do przesyłki.
Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Przesyłki te wpisuje się do karty wartościowej V D 3 i wkłada do pakietu lub worka, oznaczonego napisem: "Wartość" (Valeurs déclarées).
RACHUNKOWOŚĆ. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Należności tranzytowe.
Należności tranzytowe, przypadające Zarządom pośredniczącym, oblicza się w sposób ustalony w Konwencji.
Przesyłki wolne od należności. Wyrównywanie rachunków.
Postanowienia artykułu 175 Regulaminu Konwencji odnoszą się również do wyrównywania rachunków, dotyczących przesyłek z podaną wartością, które mają być doręczane jako wolne od należności.
Jednakże Zarządy, które oświadczyły, że nie mogą przyjąć sposobu wyrównywania rachunków, przewidzianego w tym artykule, winny podać sposób, który chciałyby zastosować.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Poświadczenia odbioru. Pobranie. Ekspresy. Reklamacje.
Postanowienia artykułów 126 i 127 (poświadczenie odbioru), 128 do 140 (pobrania), 142 i 156 (ekspresy), 151 i 152 (reklamacje) Regulaminu Konwencji stosują się do przesyłek z podaną wartością.
Wycofanie przesyłek. Zmiana adresu.
Postanowienia artykułów 148 i 149 Regulaminu Konwencji stosują się do wycofania i zmiany adresu przesyłek z podaną wartością.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu, zgłoszoną w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem w drodze pocztowej, przesłanem najbliższą pocztą wraz z dokładną odbitką adresu, o którym mowa w artykule 148, § 1 Regulaminu Konwencji i zaopatrzonem w nagłówku w następujący napis podkreślony ołówkiem kolorowym: "Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......" (Confirmation de la demande télégraphique du ......). W tym wypadku urząd miejsca przeznaczenia ogranicza się z chwilą otrzymania telegramu do zatrzymania przesyłki, a z wykonaniem żądania czeka do nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może na własną odpowiedzialność załatwić żądanie przesłane w drodze telegraficznej, nie oczekując nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania Regulaminu.
Regulamin niniejszy będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia, dotyczącego listów i pudełek z podaną wartością.
Będzie on obowiązywał przez ten sarn przeciąg czasu co i to Porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El - Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Vassili Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. al Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Ó'h-Éigeartaigh
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
Dr. Blachier
René Machalski
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
Dr. S. Rapaport
Hel. Serebriakova
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW
POROZUMIENIE O PACZKACH POCZTOWYCH.
Treść.
Postanowienia dotyczące wszystkich paczek.
3. Należność lądowa.
4. Należność morska.
5. Zniżka lub podwyżka należności lądowej.
6. Zniżka lub podwyżka należności morskiej.
7. Opłata dodatkowa.
8. Paczki ochronne. Opłata specjalna.
9. Należność za pośrednictwo przy cleniu.
10. Doręczanie adresatowi. Należność za doręczanie do mieszkania.
11. Należności celne i inne należności niepocztowe.
12. Paczki wolne od należności.
13. Należność za przepakowanie.
14. Składowe.
15. Paczki ekspresowe.
16. Zakazy.
17. Paczki przyjęte do przewozu wbrew przepisom.
18. Paczki dla jeńców wojennych.
19. Wycofanie. Zmiana adresu.
20. Poświadczenie odbioru.
21. Dosyłanie.
22. Paczki niedoręczalne.
23. Umarzanie należności celnych i innych należności niepocztowych.
24. Sprzedaż. Zniszczenie.
25. Paczki, których zrzekł się nadawca.
26. Pobieranie kosztów od nadawcy.
27. Reklamacje.
Paczki za pobraniem.
29. Unieważnienie lub zmniejszenie kwoty pobrania.
30. Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości.
31. Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
32. Określenie odpowiedzialności.
33. Stosowanie postanowień Konwencji przy odszkodowaniach i wypłatach. Terminy wypłaty i zwrot zaliczek.
34. Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
Paczki z podaną wartością.
36. Oszukańcze podanie wartości.
Paczki pilne.
Odpowiedzialność.
39. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
40. Wygaśnięcie odpowiedzialności.
41. Wypłata odszkodowania.
42. Termin wypłaty odszkodowania.
43. Określenie odpowiedzialności.
44. Zwrot odszkodowania.
Przyznanie opłat.
46. Zaliczanie należności w razie dosłania lub zwrotu.
47. Należność za doręczanie pośpieszne.
48. Opłata za dosłanie w kraju przeznaczenia.
49. Różne należności.
50. Podział opłat i należności za pobranie,
51. Należność asekuracyjna.
Różne postanowienia.
53. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
54. Wejście w życie i okres ważności Porozumienia.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
I. Eksploatacja służby przez przedsiębiorstwa przewozowe.
II. Połączenia lotnicze.
III. Tranzyt.
IV. Opłaty dodatkowe.
V. Dopłaty specjalne.
VI. Opłaty specjalne.
VII. Paczki z podaną wartością.
VIII. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
IX. Waga, wymiary i objętość.
X. Paczki ochronne.
POROZUMIENIE O PACZKACH POCZTOWYCH,
które zawarły:
Afganistan, Albanja, Niemcy, Królestwo Arabji Saudyjskiej, Republika Argentyna, Austrja, Belgja, Kolonja Kongo belgijskie, Boliwja, Brazylja, Bułgarja, Chili, Chiny, Republika Kolumbja, Republika Costa-Rica, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Ekwador, Hiszpanja, zespół Kolonij hiszpańskich, Estopja, Etjopja, Finlandja, Francja, Alger, Kolonje i Protektoraty francuskie w Indochinach, zespół innych Kolonij francuskich, Grecja, Gwatemala, Republika Haiti, Republika Honduras, Węgry, Indje brytyjskie, Irak, Islandja, Włochy, zespół Kolonij włoskich, Japonja, Korea, zespół innych Posiadłości japońskich, Łotwa, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syrja i Liban), Republika Liberja, Litwa, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Nikaragua, Norwegja, Republika Panama, Paragwaj, Holandja, Curacao i Surinam, Indje holenderskie, Peru, Persja, Polska, Portugalja, Kolonje portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonje portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Republika Salwador, Terytorjum Sarry, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Republika Wschodniego Urugwaju, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławji.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych Krajów, na mocy artykułu 3 Światowej Konwencji Pocztowej, zawarli w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, następujące Porozumienie:
Przedmiot Porozumienia.
| 1. | do | 1 | kilogramu | ||
| 2. | ponad | 1 | do | 5 | kilogramów |
| 3. | " | 5 | " | 10 | " |
| 4. | " | 10 | " | 15 | " |
| 5. | " | 15 | " | 20 | " |
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WSZYSTKICH PACZEK.
Opłacanie. Opłaty.
Należność lądowa.
Opłata za przewóz lądowy wynosi dla każdego kraju:
30 |
centymów |
od |
paczki |
do |
1 |
kilogramu, |
||
50 |
" |
" |
" |
ponad |
1 |
do |
5 |
kilogr. |
100 |
" |
" |
" |
" |
5 |
" |
10 |
" |
150 |
" |
" |
" |
" |
10 |
" |
20 |
" |
200 |
" |
" |
" |
" |
15 |
" |
20 |
" |
Jednakże w odniesieniu do paczek ostatnich dwóch kategoryj wagi Zarządy wysyłające i odbierające mają prawo według własnego uznania ustalić przypadające im opłaty za przewóz.
Należność morska.
Przy przewozie morskim każdemu Zarządowi, biorącemu udział w tym przewozie, należy się opłata w wysokości jak następuje:
Paczki |
|||||
Długość rejsów 1 |
do 1 kg. |
ponad 1 do 5 kg. |
ponad 5 do 10 kg. |
ponad 10 do 15 kg. |
ponad 15 do 20 kg. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
fr. c. |
fr. c. |
fr. c. |
fr. c. |
fr. c. |
|
Do 500 mil morskich |
-.15 |
-.25 |
-.50 |
-.75 |
1.- |
od 501- 1.000 mil morskich |
-.25 |
-.40 |
-.75 |
1.10 |
1.60 |
" 1.001- 2.000 " " |
-.40 |
-.60 |
1.10 |
1.60 |
2.25 |
" 2.001- 3.000 " " |
-.50 |
-.80 |
1.45 |
2.10 |
2.90 |
" 3.001- 4.000 " " |
-.60 |
1.- |
1.80 |
2.60 |
3.55 |
" 4.001- 5.000 " " |
-.70 |
1.20 |
2.15 |
3.10 |
4.20 |
" 5.001- 6.000 " " |
-.80 |
1.40 |
2.50 |
3.60 |
4.85 |
" 6.001- 7.000 " " |
-.90 |
1.60 |
2.85 |
4.10 |
5,50 |
" 7.001- 8.000 " " |
1.- |
1.80 |
3.30 |
4 60 |
6.15 |
" 8.001- 9.000 " " |
1.10 |
2 - |
3.55 |
5 10 |
6.80 |
" 9.001-10.000 " " |
1.20 |
2.20 |
3.90 |
5.60 |
7.45 |
i t. d. dodając za każde |
|||||
1.000 mil lub część 1.000 m. |
-.10 |
-.20 |
-.35 |
-.50 |
-.65 |
Długość rejsów oblicza się, w danym wypadku, według średniej odległości między odnośnemi portami obydwu krajów, biorących udział w wymianie.
Nie pobiera się należności przewidzianej w ustępie pierwszym za przewóz morski między dwoma portami tego samego kraju, jeżeli Zarząd tego kraju już otrzymuje wynagrodzenie należne mu z tytułu przewozu paczek drogą lądową.
Zniżka lub podwyżka należności lądowej.
Kraje, które podpisały niniejsze Porozumienie, mają prawo jednocześnie obniżać lub podwyższać przypadającą im należność lądową od przywożonych i wywożonych paczek, byleby przynajmniej na trzy miesiące naprzód powiadomiły o tem Zarząd poczt szwajcarskich.
Zmiany tych należności będą obowiązywały począwszy od następujących dat: 1 stycznia, 1 lipca. Zniżka lub podwyżka winna obowiązywać co najmniej jeden rok.
Podwyżka nie może w żadnym jednak wypadku dla poszczególnych kategoryj wagi przekraczać należności, przewidzianych w powyżej podanym artykule 3.
Zniżka lub podwyżka należności morskiej.
Zarządy mają prawo zniżki lub podwyżki najwyżej o 50% na warunkach, przewidzianych w artykule 5, należności za przewóz morski, określonej w artykule 4.
Każda podwyżka musi być zastosowana również do paczek wysyłanych przez Zarząd, od którego są zależne środki wykonujące przewóz morski. Jednakże przepis ten nie odnosi się do stosunków między danym krajem a jego kolonjami i t. p., ani też do stosunków tych kolonij i t. p. między sobą.
Opłata dodatkowa.
Każdy kraj, zawierający Porozumienie, może od paczek bądź nadawanych, bądź wydawanych w swoich urzędach pobierać opłatę dodatkową, wynoszącą 25 centymów od paczki.
Paczki ochronne. Opłata specjalna.
| 60 dm3 | przy | paczkach | do wagi | 5 kg; | |
| 80 dm3 | " | " | ponad | 5 do | 10 kg; |
| 100 dm3 | " | " | " | 10 do | 15 kg; |
| 120 dm3 | " | " | " | 15 do | 20 kg. |
Należność za pośrednictwo przy clenia.
Zarząd kraju przeznaczenia może pobierać za przekazanie do cła i za pośrednictwo przy cleniu lub też tylko za przekazanie do cła należność wynoszącą najwyżej 50 centymów od paczki. O ile nie zawarto porozumienia odmiennego, należność powyższą pobiera się przy wydaniu paczki.
Doręczanie adresatowi. Należność za doręczanie do mieszkania.
Kraj ten może pobierać należność za doręczenie do domu w wysokości należności za doręczanie, pobieranej w obrocie wewnętrznym, lecz najwyżej 50 centymów od paczki. Tę samą należność pobiera się w danym razie za każde następne doręczenie paczki adresatowi do domu.
Należności celne i inne należności niepocztowe.
Zarządy mają prawo pobierać od adresatów paczek, prócz należności pocztowych, należności celne i wszelkie inne należności niepocztowe.
Paczki wolne od należności.
W obrocie z krajami, które się na to zgodziły, nadawcy, na podstawie złożonej uprzednio w urzędzie nadawczym deklaracji, mogą przyjąć na swój rachunek wszelkie należności pocztowe i niepocztowe, ciążące na paczkach przy ich wydaniu. Dopóki paczka nie została doręczona adresatowi, nadawca może, już po nadaniu, żądać za opłatą ustaloną dla listu poleconego pojedynczej wagi, aby paczka była doręczona jako wolna od opłat.
W tym wypadku nadawcy winni zobowiązać się do uiszczenia kwot, których zażądać może urząd przeznaczenia i w danym razie złożyć odpowiednią kaucję.
Zarząd kraju przeznaczenia ma prawo pobierać z tego tytułu należność za pośrednictwo, nie przekraczającą jednak 50 centymów od paczki. Należność ta jest niezależna od należności, przewidzianej w artykule 9.
Należność za przepakowanie.
Zarząd, na którego obszarze paczka musiała być przepakowana dla zabezpieczenia jej zawartości, upoważniony jest do obciążenia paczki należnością za przepakowanie, której wysokość ustala się na 30 centymów od paczki. Należność ta może być stosowana jedynie w odniesieniu do paczek dosyłanych lub zwracanych do miejsca nadania i tylko jeden raz w czasie trwania przewozu z miejsca do miejsca.
Należność tę pobiera się od odbiorcy lub od nadawcy.
Składowe.
Kraj przeznaczenia może pobierać ustalone przepisami wewnętrznemi składowe od paczek adresowanych posts-restante lub niepodjętych w przepisanych terminach.
Należność ta nie może jednak przekraczać 5 franków.
Paczki ekspresowe.
Doręczanie przez umyślnego posłańca nie jest jednakże w tym wypadku obowiązkowe.
Zakazy.
| Przedmioty | Postępowanie z paczkami przyjętemi wbrew zakazom |
| 1 | 2 |
| a) Przedmioty, które przez swoje właściwość lub opakowanie mogą przedstawiać niebezpieczeństwo dla funkcjonariuszów, brudzić lub niszczyć inne paczki; |
) ) ) )należy postępować zgodnie z )przepisami wewnętrznemi Zarządu, |
| b. opium, morfina, kokaina i inne narkotyki; jednakże zakaz ten nie ma zastosowania do przesyłek wysyłanych w celach leczniczych lub naukowych do krajów, które pod tym warunkiem dopuszczają; |
)który stwierdzi ich obecność; )jednakże przedmioty, wymienione pod )b, nie są w żadnym wypadku ani )wydawane adresatom ani zwracane do )miejsca nadania w wypadku }naruszenia przepisu przewidzianego |
| c. przedmioty, których przywóz lub obieg jest zakazany kraju przeznaczenia; |
)pod d., gdy chodzi o dołączenie )tylko jednej przesyłki listowej, )postępuje się z nią w sposób |
|
d. każdy dokument posiadający charakter korespondencji bieżącej lub osobistej, jak również wszelkiego rodzaju przesyłki listowe, noszące inny adres aniżeli adresata lub osób z nim mieszkających. Jednakże zezwala się na dołączenie otwartego rachunku, ograniczającego się do swych zasadniczych elementów; |
)przepisany dla listów )nieopłaconych. Paczka nie może w )żadnym wypadku być zwrócona do )miejsca nadania; ) ) ) ) ) |
| e. materjały wybuchowe, zapalne lub niebezpieczne; jednakże Zarządy mogą się porozumieć co do przewozu pistonów i ładunków w łuskach metalowych do ręcznej broni palnej, niewybuchających części ładunków artyleryjskich i zapalników; |
) ) ) }zniszczy na miejscu przez Zarząd, )który stwierdzi ich obecność; ) ) |
| f. przedmioty sprośne lub niemoralne; |
) ) |
| g. zwierzęta żywe, o ile przewóz ich za pośrednictwe poczty nie jest dozwolony przepisami pocztowemi odnośnych krajów; |
) ) ) ) |
| h. monety, banknoty, bilety zdawkowe lub jakiekolwiek walory na okaziciela, albo też platyna, złoto, srebro obrobione lub nieobrobione, klejnoty, biżuterja i inne kosztowności, w paczkach bez podanej wartości przeznaczonych do krajów, które dopuszczają podawanie wartości. |
)zwrócić do kraju nadania, z )wyjątkiem wypadku, gdy Zarząd }przeznaczenia zgadza się na )doręczenie ich nadawcom na )warunkach przewidzianych jego )przepisami wewnętrznemi. |
Paczki przyjęte do przewozu wbrew przepisom.
Paczki, których waga lub wymiary przekraczają w sposób widoczny dopuszczalne granice, a które byłyby przyjęte do przewozu wbrew przepisom, podlegają postępowaniu ustalonemu dla przesyłek wymienionych w artykule 16, § 1, litery g i h.
Paczki dla jeńców wojennych.
Paczki, adresowane do jeńców wojennych lub przez nich nadawane, z wyjątkiem paczek za pobraniem, wolne są od wszelkich przewidzianych niniejszem Porozumieniem opłat zarówno w kraju nadania i przeznaczenia, jak i w krajach pośredniczących. Za paczki te nie zalicza się żadnych należności, ani też nie wypłaca się odszkodowania w razie ich zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości.
Tym samym przepisom podlegają paczki, dotyczące jeńców wojennych, wysyłane lub otrzymywane już to bezpośrednio, już to pośrednio przez biura wywiadowcze, które przypuszczalnie byłyby urządzone dla tych osób w krajach prowadzących wojnę lub w krajach neutralnych, które na swojem terytorjum dały schronienie wojskowym stron walczących.
Wojskowi stron walczących, przyjęci przez kraj neutralny i tam internowani, pod względem stosowania powyższych postanowień uważani są narówni z właściwymi jeńcami wojennymi.
Wycofanie. Zmiana adresu.
Nadawca może żądać wycofania paczki lub zmiany jej adresu na warunkach przewidzianych w artykule 51 Konwencji dla przesyłek listowych, z tem zastrzeżeniem, że w razie żądania zwrotu lub dosłania paczki nadawca jest obowiązany zgóry zapewnić pokrycie należności za nowy przewóz.
Za paczki z podaną wartością, co do których żądano w drodze telegraficznej zmiany adresu, do (opłaty za telegram dodaje się opłatę, pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Poświadczenie odbioru,
Nadawca paczki może otrzymać poświadczenie odbioru na zasadach ustalonych w artykule 55 Konwencji.
Dosyłanie.
Dosłanie paczki z jednego kraju do drugiego może nastąpić tylko na żądanie nadawcy lub adresata, o ile paczka odpowiada warunkom wymaganym dla tego nowego przewozu.
Nadawca może zastrzec się przeciw wszelkim dosyłaniom przez umieszczenie stosownej notatki na adresie pomocniczym i na paczce.
To samo postępowanie obowiązuje dla paczek, objętych którymkolwiek z zakazów, przewidzianych w artykule 16.
Paczki niedoręczalne.
Jeżeli przepis ten nie jest zachowany, a paczki stają się niedoręczalne, zwraca się je natychmiast do urzędu nadania.
O ile to jest możliwe, zwrot paczki winien nastąpić tą samą drogą przewozu jaką przyszła.
Jeżeli w odpowiedzi na zawiadomienie o niedoręczalności nadawca (lub osoba trzecia, o której mowa w artykule 108, § 1 Regulaminu,) wydał jedno lub kilka zarządzeń, wymienionych pod literami i, b, c, d lub e artykułu 136, § 1 Regulaminu, i jeżeli mimo wykonania jego zarządzeń cel nie został osiągnięty, paczkę zwraca się do urzędu nadania.
Jeżeli w ciągu jednego miesiąca od dnia wysłania zawiadomienia o niedoręczalności urząd przeznaczenia nie otrzyma odpowiednich zarządzeń, paczkę zwraca się do urzędu nadania. Termin ten przedłuża się do czterech miesięcy w obrocie z krajami odległemi.
Jeżeli nie można wysłać zawiadomienia, paczki, przechowane do dyspozycji adresatów, jak również paczki, adresowane poste-restante, uważa się za niedoręczalne dopiero po upływie terminu przechowania, ustalonego przepisami- kraju przeznaczenia. Jednakże termin ten zasadniczo nie może przekraczać >dwóch miesięcy z wyjątkiem wypadku, o ile Zarząd kraju przeznaczenia uważa za stosowne przedłużyć termin przechowania do czterech miesięcy najwyżej.
Paczkę należy zwrócić do kraju nadania w krótszym czasie, jeżeli tego wymaga zarządzenie nadawcy, wyrażone na odwrocie adresu pomocniczego i na paczce, w języku znanym w kraju przeznaczenia.
Umarzanie należności celnych i innych należności niepocztowych.
Zarządy obowiązują się do czynienia starań u odnośnych władz swego kraju co do umarzania należności celnych i innych należności niepocztowych od paczek, zwracanych do kraju nadania, których zrzekli się nadawcy, zniszczonych z powodu całkowitego zepsucia zawartości lub dosyłanych do trzeciego kraju.
Ten sam sposób postępowania mają stosować Zarządy do paczek zaginionych, ograbionych lub uszkodzonych w ich służbie.
Sprzedaż. Zniszczenie.
Przedmioty mogące ulec szybkiemu zepsuciu lub gniciu można sprzedać niezwłocznie, nawet podczas przewozu do miejsca przeznaczenia lub zpowrotem, na korzyść osoby uprawnionej, bez uprzedniego zawiadomienia i bez postępowania sądowego. O ile z jakiegokolwiek powodu sprzedaż jest niemożliwa przedmioty zepsute lub zgniłe niszczy się.
Paczki, których zrzekł się nadawca.
Paczek, których nie można było doręczyć adresatom, a których nadawcy zrzekli się, nie zwraca się. Zarząd kraju przeznaczenia postępuje z niemi według swojego ustawodawstwa.
Pobieranie kosztów od nadawcy.
Nadawcy obowiązani są do zwrotu kosztów za przewóz oraz innych kosztów poniesionych przez Zarządy z powodu niedoręczalności paczek, nawet w tym wypadku jeżeli paczek tych zrzekł się nadawca, lub gdy zostały one sprzedane albo zniszczone. Kosztami temi obciąża się Zarząd kraju nadania.
Jeżeli nadawca podaje jako adres "poste-restante" lub hotel, urząd nadawczy może pobierać kaucje na pokrycie kosztów, które mogłyby być spowodowane niedoręczeniem paczek.
Reklamacje.
Należność tę pobiera się od każdej paczki, nawet wówczas gdy reklamacja dotyczy kilku paczek nadanych jednocześnie przez tego samego nadawcę do jednego i tego samego odbiorcy.
Od nadawcy, który uiścił specjalną należność na poświadczenie odbioru, nie pobiera się należności za reklamację.
Jednakże każdy Zarząd winien uwzględnić zwykłe żądania informacji, wniesione po tym terminie, na skierowane do niego przez inny Zarząd w odniesieiniu do przesyłek nadanych w czasie krótszym niż dwa lata.
PACZKI ZA POBRANIEM.
Opłaty i warunki przesyłania. Wyrównanie kwot zainkasowanych.
Ponadto nadawca opłaca zgóry:
(a) opłatę stałą, która nie może przekraczać 50 centymów od paczki, i należność procentową nieprzekraczającą 1/2% kwoty pobrania, jeżeli żąda, alby należność ta została wpłacona zapomocą przekazu pobraniowego, który wystawia się bezpłatnie;
(b) opłatę stałą w. wysokości najwyżej 25 centymów, jeżeli żąda wpłacenia tej należności na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia paczki.
Unieważnienie lub zmniejszenie kwoty pobrania.
Nadawca paczki za pobraniem może żądać unieważnienia lub zmniejszenia kwoty pobrania.
Takie żądania podlegają postanowieniom artykułu 64 Konwencji.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości.
Zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie zawartości paczki za pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach określonych w poniżej podanym rozdziale VI.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania kwoty pobrania, zainkasowania częściowego lub oszukańczego.
Te same zasady stosują się w wypadku, gdy od odbiorcy zainkasowano kwotę niższą od podanej kwoty pobrania, albo też, gdy dokonano oszukańczego zainkasowania.
Odszkodowanie w żadnym razie nie może przekraczać kwoty pobrania.
Określenie odpowiedzialności.
Wypłatę kwot pobrania prawidłowo zainkasowanych, jak również wypłatę odszkodowania, przewidzianego w artykule 31, uskutecznia Zarząd kraju nadania na rachunek Zarządu kraju przeznaczenia. Zarząd ten ponosi odpowiedzialność, o ile nie będzie w stanie udowodnić, że omyłka nastąpiła skutkiem nieprzestrzegania przez Zarząd kraju nadania jakiegokolwiek przepisu regulaminowego, lub że na paczce i odnośnym adresie pomocniczym, w chwili przekazania ich jego służbie, nie było znamion, przewidzianych Regulaminem dotyczącym paczek za pobraniem.
Jeżeli kwotę, ciążącą na zaginionej w służbie pocztowej paczce za pobraniem, zainkasowano w sposób oszukańczy, odpowiedzialność Zarządów zainteresowanych ustala się według zasad poniższego artykułu 43.
Jednakże, odpowiedzialność Zarządu pośredniczącego, nieuczestniczącego w wymianie przesyłek za pobraniem, ograniczona jest tylko do odpowiedzialności, przewidzianej w poniższych artykułach 38 i 39 za paczki bez pobrania. Inne Zarządy pokrywają w równych częściach niepokrytą część odszkodowania.
Stosowanie postanowień Konwencji przy odszkodowaniach i wypłatach. Terminy wypłaty i zwrot zaliczek.
Postanowienia artykułów 66, 68, 69 i 71 Konwencji stosują się również do paczek za pobraniem.
Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
Pod każdym innym względem i z zastrzeżeniami, przewidzianemi w Regulaminie, przekazy pobraniowe podlegają przepisom ustalonym w Porozumieniu o przekazach pocztowych.
O ile wypłata nie może być uskuteczniona, należy postąpić w myśl przepisów § 1.
PACZKI Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Opłaty i warunki przesyłania.
W stosunkach między krajami, które w odmienny sposób ustaliły najwyższą kwotę, najniższa kwota podana winna być wzajemnie przestrzegana.
(a) po 5 centymów dla każdego Zarządu, uczestniczącego w przewozie lądowym;
(b) po 10 centymów za użycie przewozu morskiego.
Oszukańcze podanie wartości.
Podana kwota wartości nie może przekraczać rzeczywistej wartości paczki; natomiast pozwala się podawać tylko część tej wartości.
Wszelkie podawanie w celach oszukańczych wartości wyższej aniżeli wartość rzeczywista paczki pociąga za sobą odpowiedzialność sądową według ustawodawstwa kraju nadania.
PACZKI PILNE.
Opłaty i warunki przesyłania,
Paczki pilne, uważane jako ochronne, podlegają pozatem pojedynczej opłacie dodatkowej, określonej artykułem 8, § 4.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
Nadawcy przysługuje prawo od odszkodowania, odpowiadającego stracie rzeczywiście poniesionej wskutek zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości. Odszkodowanie za paczki zwykłe nie może przekraczać:
| 10 | franków | za | paczkę | do wagi | 1 | kg. | ||
| 25 | " | " | " | powyżej | 1 | do | 5 | kg. |
| 40 | " | " | " | " | 5 | " | 10 | " |
| 55 | " | " | " | " | 10 | " | 15 | " |
Odszkodowanie za paczki z podaną wartością nie może w żadnym wypadku przekraczać wysokości podanej wartości we frankach złotych.
Odszkodowanie wypłaca się adresatowi, jeżeli tego żąda, bądź to na podstawie wniesienia zastrzeżeń przy odbiorze paczki ograbionej lub uszkodzonej, bądź też jeżeli udowodni, że nadawca zrzekł się swych praw na jego korzyść.
Jeżeli zaginięcie, zniszczenie lub ograbienie zawartości zostało spowodowane wypadkami siły wyższej i nie wypłaca się odszkodowania, nadawca ma prawo do zwrotu udziałów za niewykonany przewóz lub niewykonane czynności specjalne.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za paczki, które zostały doręczone na warunkach ustalonych ich przepisami wewnętrznemi, dla danego rodzaju.
Jednakże odpowiedzialność nie ustaje, jeżeli adresat lub w razie zwrotu nadawca zgłosi zastrzeżenie przy odbiorze paczki ograbionej lub uszkodzonej.
Wypłata odszkodowania.
Poza wyjątkiem przewidzianym w artykule 38 § 1 ustęp ostatni, obowiązek wypłacania odszkodowania oraz opłat i należności podlegających zwrotowi ciąży na Zarządzie kraju, któremu podlega urząd nadawczy paczki z zastrzeżeniem prawa zwrotnego poszukiwania (regres) do Zarządu ponoszącego odpowiedzialność.
Termin wypłaty odszkodowania.
Zarząd, do którego należy wypłata odszkodowania, może w drodze wyjątku odroczyć jego wypłatę poza ten termin, jeżeli nie wyjaśniono jeszcze, czy zaginięcia, ograbienia lub uszkodzenia zawartości przesyłki nie należy przypisać wypadkowi siły wyższej.
Określenie odpowiedzialności.
Zarząd pośredniczący lub przeznaczenia jest, aż do dostarczenia dowodów przeciwnych, zwolniony od wszelkiej odpowiedzialności:
Jeżeli zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie zawartości nastąpiło podczas przewozu i nie można ustalić kraju, na którego terytorjum lub w którego służbie wypadek ten miał miejsce, odnośne Zarządy ponoszą szkodę w równych częściach. Przepis ten dotyczy szczególnie wypadków przekazywania paczek ryczałtem. Jednakże jeżeli ograbienie lub uszkodzenie zostało stwierdzone w kraju przeznaczenia, lub w wypadku zwrotu do nadawcy w kraju nadania, należy do Zarządu odnośnego kraju udowodnienie, że ani opakowanie, ani zamknięcie paczki nie doznały widocznych uszkodzeń oraz, że waga, gdy chodzi o paczkę z podaną wartością, nie różni się od wagi stwierdzonej w chwili nadania.
Jeżeli odnośny dowód został przeprowadzony przez Zarząd przeznaczenia lub, w danym razie, przez Zarząd nadania, żaden z innych zainteresowanych Zarządów nie może uchylić się od udziału w odpowiedzialności, powołując się na fakt przekazania paczki następnemu Zarządowi bez zastrzeżeń z jego strony.
Zwrot odszkodowania.
Jeżeli odszkodowanie ma być pokryte przez kilka Zarządów zgodnie z artykułem 43, całość należnego odszkodowania ma być wypłacona Zarządowi wysyłającemu, w terminie podanym w poprzednim ustępie, przez pierwszy Zarząd, który otrzymawszy w porządku reklamowaną paczkę nie jest w stanie udowodnić prawidłowego jej przekazania innemu Zarządowi. Do tego Zarządu należy uzyskanie od innych Zarządów współodpowiedzialnych ewentualnych udziałów każdego z nich w odszkodowaniu uprawnionego.
Gdy odpowiedzialność została ustalona, jak również w wypadku przewidzianym w artykule 42, § 2, kwotę odszkodowania można również pobrać z urzędu przez wpisanie jej na rachunek kraju, ponoszącego odpowiedzialność, bądź wprost, bądź za pośrednictwem pierwszego Zarządu pośredniczącego, który ze swej strony obciąża Zarząd następny, przyczem postępowanie to powtarza się dopóty, dopóki kwoty wypłaconej nie wpisze się na dług Zarządu ponoszącego odpowiedzialność.
Po upływie trzech miesięcy kwota należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu po 5% rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.
PRZYZNANIE OPŁAT.
Wynagrodzenie za przewóz.
Zarząd wysyłający wypłaca od każdej paczki:
Zaliczanie należności w razie dostania lub zwrotu.
W razie zwrotu lub dosłania paczki do miejsca nadania, Zarząd dosyłający zalicza na swoją korzyść od Zarządu następnego przypadający mu udział oraz, W danym razie:
Zarządy pośredniczące postępują w ten sam sposób, jak to przepisane jest w artykule 134 Regulaminu.
Należność za doręczanie pośpieszne.
Jeżeli paczkę ekspresową, której nie starano się doręczyć, dosyła się do innego kraju, należność tę zalicza się na doborowego kraju przeznaczenia. O ile zaś kraj ten nie podejmuje się doręczania przesyłek przez umyślnego posłańca, należność przypada Zarządowi kraju pierwotnego przeznaczenia; tak samo ma się rzecz z paczkami ekspresowemi niedoręczalnemi.
Opłata za dosłanie w kraju przeznaczenia.
Opłatę za dosłanie, przewidzianą w artykule 21, § 2, zalicza się w razie późniejszego dosłania lub zwrotu do miejsca nadania na korzyść kraju, który dokonał dosłania w obrębie swego terytorjum.
Różne należności.
Podział opłat i należności za pobranie.
Zarząd kraju nadania wypłaca Zarządowi kraju przeznaczenia, na warunkach ustalonych w Regulaminie, udział stały w wysokości 20 centymów od każdego pobrania oraz 1/4% od ogólnej kwoty wypłaconych przekazów pobraniowych.
Opłaty, przewidziane w artykule 28, §§ 2, litera b) i 3, przypadają w całości Zarządom, które je pobrały.
Należność asekuracyjna.
Zarząd kraju nadania wypłaca za paczki z podaną wartością każdemu Zarządowi, którego służby biorą udział w przewozie i w danym razie za użycie każdej z tych służb - udział w należności asekuracyjnej, który wynosi od każdych 300 franków lub części 300 franków podanej wartości za przewóz lądowy - 5 centymów i za przewóz morski - 10 centymów.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części I i II Konwencji, stosują się przy wymianie paczek.
Zarządy krajów, zawierających niniejsze Porozumienie, które utrzymują wymianę paczek pocztowych z krajami nieuczestniczącemi w Porozumieniu, zezwalają wszystkim innym Zarządom umawiającym się na korzystanie z połączeń przy wymianie paczek z temi ostatniemi krajami.
Za tranzyt paczek przy pomocy połączeń lądowych i morskich krajów, które należą do Porozumienia, przeznaczonych lub pochodzących z kraju, który nie przystąpił do Porozumienia, należności są zrównane w odniesieniu do wysokości udziałów za tranzyt z paczkami wymienianemi między krajami, które zawarły Porozumienie.
Gdy kraj, który życzy sobie przystąpić do niniejszego Porozumienia żąda przyznania mu prawa do pobierania od każdej paczki opłaty dodatkowej wyższej niż 25 centymów, wówczas Biuro międzynarodowe przedstawia prośbę o przystąpienie wszystkim Zarządom uczestniczącym w Porozumieniu. Jeżeli w ciągu sześciu miesięcy nie wniesie sprzeciwu więcej aniżeli trzecia część tych Zarządów, prośbą uważa się za uwzględnioną.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Aby wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (artykuły 19 i 20 Konwencji), uzyskały moc uchwały winny uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres ważności Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1935 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, i odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku.
ZA AFGANISTAN:
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA RICA:
Ad Referendum
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. al. Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls. Ronlet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
Za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
Przystępując do podpisania Porozumienia o paczkach, zawartego dnia dzisiejszego, podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to co następuje:
Eksploatacja służby przez przedsiębiorstwa przewozowe.
Zarząd pocztowy takiego kraju ma się porozumieć z przedsiębiorstwami kolei i żeglugi co do należytego wykonywania przez nie wszystkich postanowień Porozumienia, w szczególności zaś co do zorganizowania służby wymiany.
Zarząd ten będzie pośredniczyć we wszystkich sprawach między temi przedsiębiorstwami a Zarządami pocztowemi innych krajów oraz Biurem międzynarodowem.
Połączenia lotnicze.
Jednakże, wbrew postanowieniom ogólnym Porozumienia, zmiana tych postanowień może być przeprowadzona od czasu do czasu przez Konferencję, składającą się z przedstawicieli Zarządów bezpośrednio zainteresowanych.
Konferencja ta może być zwołana za pośrednictwem Biura międzynarodowego na żądanie co najmniej trzech z pomiędzy tych Zarządów.
Wszystkie nowe postanowienia, proponowane przez tę Konferencję, mają być poddane za pośrednictwem Biura międzynarodowego pod głosowanie umawiających się krajów. Uchwała ta będzie zapadać większością oddanych głosów.
Tranzyt.
Co się tyczy Konga belgijskiego, przepis ten nie stosuje się do paczek, pochodzących z lub przeznaczonych do Rodezji i Kolonij francuskich: Tchad, Ubangi-Charri i Kongo Środkowe.
Opłaty dodatkowe.
I. Dodatkowe opłaty końcowe.
| Nr porz. | Zarząd upoważniony do pobierania dodatkowej opłaty | Kwota opłaty dodatkowej za każdą paczkę | Uwagi |
| centymów | |||
| 1 | Afganistan | 50 | |
| 2 | Albanja | 100 | |
| 3 | Argentyna (Republika) | 751) | 1) Opłatę dodatkową mogą podwyższać do 1 fr. 25 c. urzędy położone na Wybrzeżu Południowem, w Ziemi Ognistej i na wyspach przyległych. |
| 4 | Austrja | 75 | |
| 5 | Boliwja | 2) | 2) Opłata dodatkowa może wynosić dla paczek do wagi 1 kg - 3 franki, dla paczek ponad 1 do 5 kg - 7 franków i dla paczek ponad 5 do 10 kg - 14 franków, od wszystkich paczek pochodzących lub przeznaczonych do miejscowości innych aniżeli La Paz i Oruro. |
| 6 | Brazylia | 1253) | 3) Opłata dodatkowa może wynosić do 2 fr. 25 od paczek przeznaczonych do miejscowości innych aniżeli porty morskie. |
| 7 | Bułgarja | 50 | |
| 8 | Chili | 75 | |
| 9 | Chiny | 75 | |
| 10 | Kolumbia (Republika) | 4) | 4) Opłaty dodatkowe wynoszą: 1 frank od paczki adresowanej do portów morskich i 1 frank od kilograma lub części kilograma, od paczek przeznaczonych do innych miejscowości. |
| 11 | Kongo belgijskie | 5) | 5) Opłata dodatkowa od paczek, przewożonych poza swe urzędy wymiany, która nie może być wyższa od wewnętrznej opłaty pączkowej. |
| 12 | San Domingo | ||
| (Republika) | 40 | ||
| 13 | Egipt | 1006) | 6) Tylko dla urzędów Sudanu. |
| 14 | Ekwador | 125 | |
| 15 | Hiszpania | 75 | |
| 16 | Etjopja | 7) | 7) Opłata dodatkowa może wynosić dla paczek do 1 kg wagi 40 centymów, dla paczek ponad 1 do 5 kg - 1 frank 25, dla pace ponad 5 do 10 - kg 1 frank 70. |
| 17 | Finlandia | 75 | |
| 18 |
Kolonie francuskie Afryki podzwrotnikowej |
8) | 8) Opłata dodatkowa może wynosić dla paczek do 1 kg wagi 60 centymów, dla paczek ponad 1 do 5 kg - 2 franki, dla paczek ponad 5 do 10 kg - 4 franki, dla paczek ponad 10 do 15 kg - 6 franków, dla paczek ponad 15 do 20 kg - 8 franków. |
| 19 | Grecja | 75 | |
| 20 | Gwatemala | 75 | |
| 21 | Haiti (Republika) | 50 | |
| 22 | Indochiny | 759) | 9) Dla niektórych urzędów odległych. |
| 23 | Indie brytyjskie | 75 | |
| 24 | Indie holenderskie | 150 | |
| 25 | Irak | 10) | 10) Opłata dodatkowa może wynosić dla paczek do 1 kg. wagi 75 centymów, dla paczek ponad 1 do 5 kg. - 1 frank 25, dla paczek ponad 5 do 10 kg - 1 frank 60. |
| 26 | Islandia | 50 | |
| 27 | Maroko (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej) | 10011) | 11) Z wyjątkiem urzędów Casablanca, Mazagan, Mogador, Oudjda, Safi i Tanger. |
| 28 | Nikaragua | 75 | |
| 29 | Norwegja | 75 | |
| 30 | Panama (Republika) | 75 | |
| 31 | Peru | 125 | |
| 32 | Persja | 12) | 12) Za paczki przewożone poza swe urzędy wymiany dopuszcza się opłatę dodatkową, która nie może być wyższa od wewnętrznej opłaty paczkowej. |
| 33 | Polska | 50 | |
| 34 | Kolonje portugalskie w Angoli i Mozambiku | 12) | |
| 35 | Salwador (Republika) | 75 | |
| 36 | Syjam | 75 | |
| 37 | Szwecja | 75 | |
| 38 | Turcja azjatycka | 7513) | 13) Opłata dodatkowa może być podwyższona do 2 fr. od paczek do urzędów oddalonych od kolei żelaznych i od wybrzeży morskich, a przewożonych drogą lądową. |
| 39 | Urugwaj (Republika Wschodniego Urugwaju) | 75 | |
| 40 | Wenezuela | ||
| (Stany Zjednoczone) | 125 |
II. Opłaty dodatkowe na tranzyt.
| Nr. porządkowy | Opłata dodatkowa od paczki | Uwagi: | |||||
| Zarząd upoważniony do pobierania opłaty dodatkowej | do 1 kg | ponad 1 kg do 5 kg | ponad 5 kg do 10 kg | ponad 10 kg do 15 | ponad 15 kg do 20 kg | ||
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 1 | Argentyna (Republika)1) | 360 | 360 | 360 | 1) Tylko od paczak przewożonych koleją transandyjska. | ||
| 2 | Brazylja | 70 | 50 | ||||
| 3 | Chili1) | 125 | 125 | 125 | |||
| Chiny | 95 | 75 | 25 | ||||
| 5 | Kolumbja | ||||||
| (Republika) | 70 | 50 | |||||
| 6 | Kongo belgijskie2) | 30 | 150 | 300 | 2) Tylko od paczek pochodzących lub przeznaczonych do Kolonii francuskich: Tschad, Ubangi Chari i Konga Środkowego. Należność ta może ulec zmianie po uprzedniem porozumieniu się obydwu Zarządów zainteresowanych. | ||
| Kongo belgijskie 8) | 40 | 180 | 3) Tylko dla paczek pochodzących i przeznaczonych do Rodezji. | ||||
| 7 | Egipt 4) | 90 | 390 | 800 | 4) Tylko dla paczek do lub z Kolonji Kongo belgijskie, przewożonych przez Sudan. | ||
| 6 | Ekwador | 70 | 50 | ||||
| 9 | Kolonje francuskie w Afryce podzwrotnikowej | 60 | 200 | 400 | 600 | 800 | |
| 10 | Irak | 70 | 50 | 140 | 300 | 400 | |
| 11 | Panama (Republika) 5) | 50 | 50 | 50 | 5) Tylko za paczki przewożone przez cieśninę Panamską. | ||
| 12 | Peru | 70 | 50 | ||||
| 13 | Turcja azjatycka 8) | 220 | 200 | 150 | 100 | 50 |
6) Tylko paczki do lub z Persji przewożone drogą Trjbizonda Erzerum - Bayezid; opłata dodatkowa może być podwyższona jeszcze o 1 fr. 50 c. dla każdej kategorji wagi paczek. |
| 14 | Wenezuela (Stany Zjednoczone) | 70 | 50 | ||||
Dopłaty specjalne.
Przewóz między Hiszpanją kontynentalną z jednej strony a wyspami Kanaryjskiemi z drugiej strony upoważnia do pobierania opłaty dodatkowej, odpowiadającej należności pobieranej za przewóz morski, nieprzekraczający 1.000 mil morskich.
Opłaty specjalne.
To ostatnie uprawnienie przysługuje i innym krajom, które przystąpią do Porozumienia w przerwie aż do najbliższego Kongresu.
Paczki z podaną wartością.
Od każdej paczki z podaną wartością, pochodzącej lub przeznaczonej do Korsyki i Algeru, upoważnia się do pobrania od nadawcy i z tytułu należności lądowej dla Korsyki lub Algeru, dodatkowej należności asekuracyjnej, wynoszącej 5 centymów od każdych 300 franków lub części 300 franków podanej wartości.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Waga, wymiary i objętość.
Grecja, Tunis i Turcja azjatycka mają prawo tymczasowo nie dopuszczać paczek, których wymiary lub objętość przekraczałyby najwyższe granice, dopuszczalne w myśl Porozumienia dla przewozów morskich.
Paczki ochronne.
Uważa się za ochronne paczki przesyłane do miejscowości w Kolumbji prócz portów morskich, których wymiary przekraczają 1 metr 05 z boku, lub których długość łącznie z największym obwodem przekroju, mierzonym w kierunku innym niż długość, przekracza 1 metr 80.
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który mieć będzie tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby zawarte w nim postanowienia podane były w tekście Porozumienia, do którego się odnosi, i podpisali go w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a jego odpisy doręczone będą każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA AFGANISTAN:
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El - Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA RICA:
Ad Referendum,
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Duran M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. al. Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
Za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de. Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PACZKACH POCZTOWYCH.
Treść.
Postanowienia ogólne.
101. Kierowanie
102. Sposób przesyłania
103. Udzielanie informacyj Zarządom
104. Drogi przewozowe i opłaty
Postanowienia dotyczące wszystkich paczek.
106. Przygotowanie paczek
107. Opakowania specjalne
108. Adresy pomocnicze i deklaracje celne
109. Paczki wolne od należności
110. Poświadczenie odbioru
111. Poświadczenie odbioru żądane po nadaniu
Paczki za pobraniem.
113. Nalepka
114. Przekaz pobraniowy
115. Przekazywanie na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia paczki
116. Przeliczanie kwoty pobrania
117. Różnice w podawaniu kwoty pobrania
118. Termin wpłaty
119. Zmniejszenie lub unieważnienie pobrania
120. Dosyłanie
121. Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie
122. Unieważnienie lub zastąpienie nowemi drukami przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie
123. Przekazy pobraniowe niedoręczone lub niezainkasowane
Paczki z podaną wartością.
125. Nalepki i znaczki pocztowe
126. Podawanie wagi
127. Oszukańcze podanie wartości
Paczki pilne.
129. Przesyłanie i pośrednictwo przy cleniu. Rachunkowość
Czynności przy odprawie i nadejściu.
131. Odcisk datownika i podawanie wagi
132. Paczki ekspresowe
133. Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie kwot wypłaconych zaliczkowo
134. Dosyłanie
135. Paczki niedoręczalne. Zawiadomienie o niedoręczalności
136. Paczki niedoręczałne. Zarządzenia nadawcy
137. Zwrot paczek niedoręczalnych
138. Sprzedaż. Zniszczenie
139. Wycofanie. Zmiana adresu
140. Reklamacje
141. Reklamacje paczek nadanych w innym kraju
Wymiana paczek.
143. Przesyłanie paczek w odsyłkach zamkniętych
144. Sprawdzanie przesyłek pączkowych przez urzędy wymiany
145. Stwierdzanie niedokładności, powodujących odpowiedzialność Zarządów
146. Zwrot próżnych opakunków
Rachunkowość. Wyrównywanie rachunków.
148. Wyrównanie rachunków
149. Rozrachunek przekazów pobraniowych
150. Ceduły należnościowe. Rozrachunek należności celnych i t. p.
Różne postanowienia.
151. Druki do użytku publiczności
152. Termin przechowania dokumentów
153. Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego
Postanowienia końcowe.
154. Wejście w życie i okres czasu ważności Regulaminu
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PACZKACH POCZTOWYCH.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Konwencji, zawartej w Kairze 20 marca 1934 roku, uchwalili, w imieniu swoich Zarządów, za ogólną zgodą, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o paczkach:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Kierowanie.
W razie przerwania jakiejkolwiek drogi, paczki przesyłane tą drogą należy kierować najbardziej korzystną drogą rozporządzalną.
Sposób przesyłania.
Zarządy zainteresowane mogą porozumieć się co do sposobu wymiany paczek w zamykanych workach, koszach lub przedziałach wagonowych na podstawie bezpośrednich kart pączkowych; w tym wypadku wspomniane Zarządy wydają za obopólną zgodą niezbędne zarządzenia.
Udzielanie informacyj Zarządom.
Zarządy krajów, które zawarły Porozumienie, między któremi odbywa się bezpośrednia wymiana paczek, podają sobie wzajemnie do wiadomości zapomocą wykazów, sporządzanych według załączonego wzoru C P 1, informacje, dotyczące wymiany paczek.
Drogi przewozowe i opłaty.
Każdy Zarząd, na podstawie wykazów C P 1, otrzymanych od Zarządów, z któremi utrzymuje bezpośrednią wymianę, ustala drogi dla przesyłania swoich paczek oraz wysokość opłat, które będzie pobierał od nadawców, zależnie od warunków, w jakich się odbywa pośrednictwo w przewozie.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WSZYSTKICH PACZEK.
Sprawdzanie paczek.
Gdy chodzi o dokładne określenie objętości, wagi lub wymiaru paczek, za miarodajne uważa się dane urzędu nadawczego z wyjątkiem wypadku widocznej omyłki.
Przygotowanie paczek.
Paczka, aby być przyjętą do przewozu, powinna posiadać:
(a) dokładny adres odbiorcy i nadawcy, wypisany literami łacińskiemi. Nie dopuszcza się adresów, pisanych ołówkiem; natomiast przyjmuje się paczki z adresem, wypisanym ołówkiem atramentowym na zwilżonem poprzednio miejscu. Adres winien być wypisany na samej paczce lub na osobnej chorągiewce tak mocno do paczki przytwierdzonej, aby się nie mogła oderwać. Zaleca się wkładać do przesyłki odpis adresu paczki z podaniem adresu nadawcy;
(b) opakowanie i zamknięcie, odpowiadające wadze i rodzajowi zawartości jak również czasowi trwania przewozu. Opakowanie i zamknięcie mają dość skutecznie zabezpieczyć zawartość tak, aby ona nie mogła ulec zniszczeniu przez nacisk i w czasie dokonywanych czynności manipulacyjnych, oraz aby uniemożliwić dostęp do paczki bez pozostawienia widocznych śladów naruszenia. Jednakże przyjmuje się bez opakowania przedmioty, które mogą być umieszczone w pudełkach lub połączone w jedną całość zapomocą trwałego przewiązania, zakończonego plombą lub pieczęcią w ten sposób, że tworzą jedną nierozłączną paczkę. Również nie wymaga się opakowania paczek, których zawartość stanowią pojedyncze przedmioty, jak kawałki drzewa, metalu i t. p., których opakowanie nie jest przyjęta w stosunkach handlowych.
Przedmioty, mogące zranić funkcjonarjuszów pocztowych lub Uszkodzić inne przesyłki, mają być opakowane w sposób zapobiegający wszelkiemu niebezpieczeństwu;
(c) zamknięcie zapomocą pieczęci takich samych jak lakowe, zapomocą plomby lub innych środków z wykonanemi na nich jednolitemi cechami lub znakami specjalnemi nadawcy;
(d) odpowiednie miejsce do wpisania uwag służbowych oraz umieszczenia znaczków pocztowych i nalepek.
Opakowania specjalne.
Jeżeli zawartość paczek stanowią metale szlachetne, przedmioty metalowe lub towary ciężkie, konieczne jest we wszystkich wypadkach użycie do opakowania trwałych pudełek metalowych lub skrzynek drewnianych o grubości co najmniej 1 centymetra dla paczek do wagi 10 kilogramów 11/2 centymetra dla paczek o wadze wyższej niż 10 kilogramów, jednakże, o ile użyto skrzynek z dykty, grubość ich może być ograniczona do 5 milimetrów pod warunkiem jednakże, aby grzbiety tych skrzynek były wzmocnione narożnikami.
Ten ostatni warunek jest nieodzowny, gdy pierwsze opakowanie jest niezwykle wrażliwe.
Proszki suche barwiące, jak błękit anilinowy i t. p. dopuszcza się tylko w pudełkach z trwałej blachy, włożonych do pudełek drewnianych, przyczem próżnię między obu opakowaniami wypełnia się trocinami. Proszki suche niebarwiące należy wkładać do pudełek metalowych, drewnianych lub tekturowych; te zaś zkolei powinny być zamknięte w workach płóciennych lub pergaminowych.
(a) paczki, zawierające zapalniki, pistony i ładunki w łuskach metalowych do ręcznej broni palnej oraz niewybuchające części ładunków artyleryjskich winny być starannie opakowane wewnętrznie i zewnętrznie w skrzynki lub beczułki. Ponadto zawartość paczki winna być oznaczona zarówno na adresie pomocniczym, jak i na samej paczce;
(b) paczki, zawierające filmy, celuloid surowy lub przedmioty sporządzone z celuloidu jak również odnośne adresy pomocnicze, winny być zaopatrzone na stronie adresowej bardzo widoczną nalepką koloru białego z napisem wykonanym dużemi czarnemi literami: "Celuloid! Trzymać zdała od światła i ognia!" (Celluloïd! A tenir loin du feu et de la lumière).
Adresy pomocnicze i deklaracje celne.
Nadawca może umieścić na odcinku adresu pomocniczego informacje, dotyczące paczki. Ponadto nadawca na stronie odwrotnej adresu pomocniczego ma wskazać bądź pisemnie, bądź też podkreślając nadruk formularza, jak należy postąpić z paczką w razie niemożności doręczenia jej. Uwaga ta powinna być napisana w języku francuskim lub w języku znanym w kraju przeznaczenia oraz powtórzona na samej paczce.
Nadawca może zarządzić tylko co następuje:
(a) natychmiastowy zwrot paczki;
(b) dosłanie paczki pierwotnemu adresatowi do innego miejsca przeznaczenia;
(c) doręczenie paczki innej osobie (w razie potrzeby bez zainkasowania kwoty pobrania lub za pobraniem kwoty niższej od podanej pierwotnie);
(d) oznaczenie paczki jako niedoręczalnej;
(e) przesłanie zawiadomienia o niedoręczalności osobie trzeciej w kraju przeznaczenia paczki;
(f) sprzedaż paczki na rachunek i ryzyko nadawcy lub zupełne zrzeczenie się paczki.
Jednakże każdy kraj może wymagać odrębnego adresu pomocniczego i odrębnej deklaracji celnej do każdej paczki.
Paczki wolne od należności.
Poświadczenie odbioru.
Poświadczenie odbioru żądane po nadaniu.
Druk C 5 przymocowuje się do reklamacji C P 5, o której mowa w poniższym artykule 140; z reklamacją tą, po zaopatrzeniu jej w znaczek pocztowy, którego wartość odpowiada wysokości należnej opłaty, postępuje się według przepisów wspomnianego artykułu 140, z wyjątkiem jednak, że w razie prawidłowego doręczenia paczki, urząd przeznaczenia zatrzymuje druk C P 5 i zwraca druk C 5 do miejsca nadania w sposób, przepisany w § 3 artykułu 110.
PACZKI ZA POBRANIEM.
Oznaczenia na paczkach i na adresach pomocniczych.
Nalepka.
Na paczkach za pobraniem, jak również na odnośnych adresach pomocniczych należy umieścić na stronie adresowej nalepkę koloru pomarańczowego, wykonaną według wzoru C 6, załączonego do Regulaminu Konwencji.
Przekaz pobraniowy.
Prócz wypadku, przewidzianego w poniżej podanym artykule 115, do każdej paczki za pobraniem należy dołączyć druk przekazu pobraniowego z trwałego kartonu koloru białego, sporządzonego według załączonego wzoru C P 6. Na druku tym, złączonym z adresem pomocniczym, należy podać kwotę pobrania, oznaczoną w walucie kraju nadania, a jako odbiorcę przekazu wskazać zasadniczo nadawcę paczki. Jeżeli przepisy wewnętrzne Zarządu nadania na to zezwalają, nadawca może podać na przekazie zamiast swego adresu nazwisko właściciela i numer jego pocztowego konta czekowego w kraju nadania, jak również urząd, który prowadzi to konto. Każdy Zarząd może wymagać, by przekazy pobraniowe, dotyczące paczek pochodzących z jego kraju, skierowywano do urzędów nadania paczki lub do innych urzędów.
Przekazywanie na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia paczki.
Do każdej paczki, której kwota zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, dołącza się, o ile nie zawarto porozumienia odmiennego, zawiadomienie o wpłacie według druku przepisanego dla obrotu wewnętrznego tego kraju. Na zawiadomieniu tem należy wskazać właściciela konta, któremu przekazuje się kwotę, jak również uskutecznić wszelkie inne wpisy, wymagane treścią druku, z wyjątkiem podania kwoty, którą wpisuje Zarząd kraju przeznaczenia po zainkasowaniu kwoty pobrania. Jeżeli do zawiadomienia o wpłacie dołączony jest odcinek, nadawca podaje na nim nazwisko swe i adres oraz inne dane, które uważa za niezbędne.
Zawiadomienie o wpłacie należy trwale przymocować do adresu pomocniczego.
Przeliczanie kwoty pobrania.
W braku porozumienia odmiennego kwota pobrania, wyrażona w walucie kraju nadania paczki, jest przeliczana na walutę kraju przeznaczenia przez Zarząd tego kraju, według kursu, jaki stosuje on przy przeliczaniu kwot przekazów pocztowych, przeznaczonych do kraju nadania paczki.
Różnice w podawaniu kwoty pobrania.
W razie stwierdzenia różnicy między kwotą pobrania podaną na paczce, na adresie pomocniczym i na przekazie należy od adresata zainkasować kwotę najwyższą.
Jeżeli adresat odmawia uiszczenia tej kwoty, to, poza wyjątkiem przewidzianym poniżej, można wydać paczkę adresatowi po wpłaceniu przez niego kwoty niższej, z tem jednak zastrzeżeniem, że w danym razie uzupełniająca opłata będzie uskuteczniona po otrzymaniu wyjaśnień od Zarządu wysyłającego. Jeżeli adresat nie zgodzi się na ten warunek, doręczenie paczki odracza się.
W każdym jednak wypadku żądanie wyjaśnienia przesyła się niezwłocznie Zarządów kraju wysyłającego, który obowiązany jest udzielić odpowiedzi w najkrótszym terminie, podając dokładną kwotę pobrania i stosując się w tym wypadku do przepisów § 2, artykułu 135 Regulaminu Konwencji.
Jeżeli adresat jest w przejeździe lub zmuszony jest wyjechać, wówczas należy zawsze żądać uiszczenia kwoty najwyższej. W razie odmowy paczkę należy doręczyć dopiero po otrzymaniu odpowiedzi na żądane wyjaśnienie.
Termin wpłaty.
Zmniejszenie lub unieważnienie pobrania.
Żądania unieważnienia lub zmniejszenia kwoty pobrania podlegają przepisom i postępowaniu, przewidzianemu w artykule 135 Regulaminu Konwencji.
Z wyjątkiem wypadku, przewidzianego w artykule 115, do każdego żądania zmniejszenia kwoty pobrania, przesłanego w drodze pocztowej, należy dołączyć nowy druk przekazu pobraniowego, wskazującego tę zmienioną kwotę. Jeżeli chodzi o żądanie w drodze telegraficznej przekaz pobraniowy ma być zastąpiony przez urząd przeznaczenia, w myśl postanowień, określonych w poniżej podanym artykule 122.
Dosyłanie.
Paczki za pobraniem można dosyłać tylko w tych wypadkach, gdy między nowym krajem przeznaczenia a krajem nadania odbywa się wymiana paczek tego rodzaju. W tym wypadku dołącza się do paczek druki przekazów pobraniowych, wystawione przez Zarząd kraju nadania. Zarząd nowego kraju przeznaczenia załatwia czynności połączone z pobraniem tak, jak gdyby paczki były bezpośrednio do niego skierowane.
Paczki, których kwota zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w pierwotnym kraju przeznaczenia, nie mogą być dosyłane.
Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie.
Niezwłocznie po zainkasowaniu kwoty pobrania, urząd przeznaczenia lub inny urząd przez Zarząd kraju przeznaczenia do tego wyznaczony, wypełnia na przekazie pobraniowym część oznaczoną napisem: "Wpisy służbowe" (Indications de service), wytłacza odcisk datownika i wysyła przekaz bez opłaty do urzędu nadania paczki lub też do urzędu specjalnie wskazanego na samym przekazie przez Zarząd kraju nadania.
Jeżeli do kraju nadania paczki zwrócono się z żądaniem wyjaśnienia dokładnej kwoty pobrania, należy wstrzymać się z przesłaniem przekazu aż do chwili otrzymania odpowiedzi na to żądanie.
Przekazy pobraniowe wypłaca się nadawcom paczek, na zasadach ustalonych przez każdy Zarząd.
Zawiadomienia o wpłacie, dotyczące paczek za pobraniem, których kwota ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, podlegają przepisom wewnętrznym, obowiązującym dla czeków i pocztowych przelewów pieniężnych tego kraju.
Unieważnienie lub zastąpienie nowemi drukami przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie.
Przekazy pobraniowe niedoręczone lub niezainkasowane.
Z przekazami pobraniowemi, które nie mogły być doręczone odbiorcy, jak również z przekazami doręczonemi uprawnionym, lecz których kwota nie została zainkasowana, postępuje się w myśl przepisów artykułu 139 Regulaminu Konwencji.
PACZKI Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Wskazanie wysokości podanej wartości.
Kwota we frankach złotych winna być podkreślona grubą kreską ołówkiem kolorowym.
Nalepki i znaczki pocztowe.
Na paczkach z podaną wartością, jako też na odnośnych adresach pomocniczych należy umieszczać nalepkę koloru czerwonego, według załączonego wzoru C P 7, z podaną pismem łacińskiem literą "V", nazwą urzędu nadania oraz numerem porządkowym paczki.
Jednakże Zarządy mogą umieszczać na paczkach z podaną wartością i na odnośnych adresach pomocniczych nalepkę C P 8, przewidzianą w poniższym artykule 130, jako też nalepkę koloru czerwonego małych rozmiarów z napisem dużemi literami "Wartościowa" (Valeur déclarée).
Jeżeli paczki zawierają monety, banknoty, bilety zdawkowe lub jakiekolwiek inne walory na okaziciela, albo też platynę, złoto, srebro obrobione lub nieobrobione, klejnoty, biżuterję i inne kosztowności, wówczas pieczątki i pieczęcie, jak i nalepki wszelkiego rodzaju, oraz w danym razie znaczki pocztowe należy umieszczać w pewnych odstępach, aby nie mogły posłużyć do ukrycia miejsca uszkodzenia opakowania. Nalepki i w danym razie znaczki pocztowe nie mogą być również przegięte na dwie powierzchnie opakowania, aby nie zakrywać krawędzi paczki. W danym razie kartki, na których podano adres paczki lego rodzaju, nie mogą być nalepione na samem opakowaniu.
Podawanie wagi.
Zarząd kraju nadania obowiązany jest wypisać w gramach dokładną wagę każdej paczki z podaną wartością:
(a) na adresowej stronie paczki;
(b) na adresie pomocniczym w miejscu na to przeznaczonem.
Oszukańcze podanie wartości.
Jeżeli jakiekolwiek okoliczności lub reklamacje osób zainteresowanych ujawnią podanie w celach oszukańczych wartości w kwocie wyższej aniżeli wartość rzeczywista przedmiotów zawartych w paczce, wówczas należy zawiadomić o tem w czasie najkrótszym Zarząd kraju nadania, dołączając także dowody rzeczowe dochodzeń.
PACZKI PILNE.
Nalepka.
Na paczkach pilnych i odnośnych adresach pomocniczych należy umieszczać nalepkę z bardzo widocznym napisem: "Pilna" (Urgent).
Przesyłanie i pośrednictwo przy cleniu. Rachunkowość.
Zarządy, biorące udział w wymianie paczek pilnych, porozumiewają się by zapewnić szybką przesyłkę połączeniami możliwie bezpośredniemi tych paczek, jak również przedsiębiorą starania w celu przyśpieszenia ich oclenia.
Zarządy te za wspólną zgodą wydają również zarządzenia, dotyczące wzajemnego obrachunku.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU.
Numer nadawczy i miejsce nadania.
Każda paczka i odnośny adres pomocniczy muszą być opatrzone nalepką małych rozmiarów, wykonaną według załączonego wzoru C P 8, na której podany jest w sposób widoczny numer nadawczy i nazwa urzędu nadawczego. Przepis ten nie dotyczy paczek z podaną wartością opatrzonych nalepką C P 7, przewidzianą w artykule 125, ustęp 1-szy.
Ten sam urząd nadawczy nie może równocześnie używać dwu lub kilku seryj nalepek, z wyjątkiem wypadków, gdy serje uzupełnione są znakami odróżniającemi.
Odcisk datownika i podawanie wagi.
Paczki ekspresowe.
Paczki, podlegające doręczeniu przez umyślnego posłańca, oraz odnośne adresy pomocnicze winny być opatrzone, o ile to możliwe, obok podania miejsca przeznaczenia nalepką drukowaną koloru ciemno-czerwonego z wykonanym dużemi literami napisem: "Exprès".
Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie kwot wypłaconych zaliczkowo.
Każdy Zarząd ma prawo jednak odsyłanie wypełnionych ceduł należnościowych powierzyć tylko pewnym specjalnie do tego wyznaczonym urzędom i żądać, by ceduły były zwracane do wyznaczonego w tym celu urzędu. Nazwa urzędu, do którego ceduły należy odsyłać, ma być we wszystkich wypadkach wskazana przez urząd nadania paczki na adresowej stronie ceduły należnościowej.
Dosyłanie.
Jeżeli wspomniany Zarząd zwraca paczkę Zarządowi, który ją ostatni wysłał, wówczas przyznaje mu zwrot należności otrzymanych i powiadamia go o błędzie osobnem zawiadomieniem.
W innych wypadkach i, gdy należność przekazana Zarządowi dosyłającemu nie wystarcza na pokrycie kosztów dosłania, które mu przypadają, Zarząd dosyłający przekazuje Zarządowi, któremu wydaje paczkę, koszta połączone z przesłaniem; następnie przypadającą mu niepokrytą różnicą obciąża urząd wymiany, który ostatni mylnie skierował paczkę. O przyczynie tego obciążenia donosi się urzędowi odpowiedniem zawiadomieniem.
Jeżeli paczka podlega zwrotowi z winy nadawcy lub ze względu na którykolwiek z zakazów, przewidzianych w artykule 16 Porozumienia, koszta tego przewozu ponoszą nadawcy. Każdy Zarząd wpisuje do rachunku swój udział w sposób, wskazany w w następującym § 3 dla paczek dosyłanych.
Zarząd dosyłający wpisuje należną mu kwotę do rachunku Zarządowi pośredniczącemu lub Zarządowi nowego miejsca przeznaczenia. W wypadku, gdy kraj dosyłający i kraj nowego miejsca przeznaczenia bezpośrednio ze sobą nie graniczą, pierwszy Zarząd pośredniczący, który otrzymuje dosłaną paczkę, wpisuje przypadający mu udział i udział Zarządu dosyłającego do rachunku tego Zarządu, któremu paczkę wydaje; ten zaś ostatni ze swej strony, o ile jest tylko pośrednikiem, wpisuje do rachunku Zarządowi następnemu swój własny udział łącznie z udziałem, którym został obciążony przez Zarząd poprzedni. To samo postępowanie powtarza się w stosunkach między poszczególnemi Zarządami, biorącemi udział w przewozie, dopóki paczka nie dojdzie do Zarządu oddawczego.
Gdy należność za przewóz paczki, jak również i inne opłaty i należności, przewidziane w artykułach 46, 47 i 48 Porozumienia, uiszczono przy dosłaniu, z tego rodzaju paczką należy postąpić jak z paczką bezpośrednio przesłaną z kraju dosyłającego do nowego miejsca przeznaczenia. W tym wypadku adresat nie uiszcza żadnej opłaty za przewóz.
Należności zwracane mają być podane szczegółowo (należności za przewóz, składowe, należności celne i t. p.) na adresie pomocniczym lub, o ile to nie jest możliwe, na kartce dołączonej do adresu pomocniczego.
Paczki niedoręczalne. Zawiadomienie o niedoręczalności.
Gdy chodzi o kilka paczek nadanych jednocześnie przez jednego nadawcę pod adresem tego samego odbiorcy, zezwala się na wysłanie tylko jednego zawiadomienia o niedoręczalności, nawet gdyby do paczek tych dołączono kilka adresów pomocniczych. W tym wypadku wszystkie adresy pomocnicze dołącza się do zawiadomienia o niedoręczalności.
Jeżeli zawiadomienie o niedoręczalności przesyła się osobie trzeciej, podanej na odwrotnej stronie adresu pomocniczego, wówczas nie dołącza się adresu pomocniczego do zawiadomienia.
Jednakże przepis ten nie obowiązuje w wypadku siły wyższej lub, gdy ilość paczek zatrzymanych z urzędu w czasie przewozu (formalności celne, przerwa połączenia z powodu wypadku i t. p.) jest taka, że przesłanie zawiadomienia jest fizycznie niemożliwe.
Zarząd kraju nadania obowiązany jest zawiadomić nadawcę. Wymiana zawiadomień o niedoręczalności winna być załatwiana przez wszystkie zainteresowane urzędy w trybie możliwie przyśpieszonym.
Paczki niedoręczalne. Zarządzenia nadawcy.
(a) ponowne zawiadomienie pierwotnego adresata;
(b) sprostowanie lub uzupełnienie adresu paczki;
(c) doręczenie paczki innej osobie lub dosłanie do innego miejsca przeznaczenia celem doręczenia jej pierwotnemu adresatowi lub innej osobie;
(d) doręczenie paczki za pobraniem innej osobie za zapłatą wykazanej kwoty pobrania lub też doręczenie paczki pierwotnemu adresatowi albo innej osobie bez zapłaty kwoty pobrania lub za zapłatą kwoty niższej od podanej pierwotnie. Jeżeli kwota pobrania została zmniejszona, należy wystawić nowy druk C P 6, stosownie do przepisów artykułu 119;
(e) doręczenie paczki pierwotnemu adresatowi lub innej osobie bez pobrania obciążających paczkę należności celnych lub innych należności. W tym wypadku należy wystawić cedułę należnościową, stosownie do przepisów artykułu 109;
(f) natychmiastowy zwrot paczki;
(g) sprzedaż paczki na rachunek i ryzyko własne lub zupełne zrzeczenie się paczki.
Osoba trzecia, której zostało przesłane zawiadomienie o niedoręczalności stosownie do żądania nadawcy (artykuł 108, § 1, lit. e), może zarządzić to samo co i nadawca; oprócz tego osoba trzecia może zarządzić natychmiastowy zwrot paczki nadawcy.
Inne zarządzenia, oprócz powyżej wymienionych, nie są dopuszczalne.
Zwrot paczek niedoręczalnych.
Sprzedaż. Zniszczenie.
Wycofanie. Zmiana adresu.
Postanowienia artykułów 148 i 149 Regulaminu Konwencji stosują się przy wycofaniu lub zmianie adresu paczek.
Jeżeli chodzi o żądanie zmiany adresu paczki z podaną wartością w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem pocztowem, przesłanem najbliższą pocztą, do którego należy dołączyć dokładną odbitkę adresu, określoną w artykule 148, § 1 Regulaminu Konwencji i opatrzyć u góry napisem podkreślonym ołówkiem kolorowym: "Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......". (Confirmation de la demande télégraphique du ....).
W tym wypadku urząd przeznaczenia po otrzymaniu telegramu ogranicza się do zatrzymania przesyłki i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia pocztowego.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może na własną odpowiedzialność wykonać żądanie zmiany adresu przesłane telegraficznie, nie czekając na potwierdzenie.
Reklamacje.
Jeżeli reklamacja dotyczy paczki za pobraniem, należy do niej pozatem dołączyć duplikat przekazu C P 6 lub zawiadomienia o wpłacie, zależnie ód wypadku.
Jeden druk może być użyty dla kilku paczek nadanych jednocześnie w jednym urzędzie, przez tego samego nadawcę, pod adresem tego samego odbiorcy.
Jeżeli urząd kraju przeznaczenia nie może ustalić losu paczki lub przekazu pobraniowego, fakt ten stwierdza na odnośnym druku i zwraca go do urzędu nadania, załączając, o ile to możliwe, oświadczenie adresata o nieotrzymaniu paczki. W tym wypadku Zarząd kraju nadania uzupełnia druk wpisaniem danych, dotyczących przekazania paczki pierwszemu Zarządowi pośredniczącemu, następnie odsyła go temu Zarządowi, który, po wpisaniu do niego swoich danych, odsyła go ewentualnie następnemu Zarządowi. W ten sposób reklamacja przechodzi od Zarządu do Zarządu, dopóki los paczki reklamowanej nie zostanie wyjaśniony. Zarząd, który doręczył paczkę adresatowi lub który w danym razie nie może ustalić ani doręczenia, ani prawidłowego przekazania paczki innemu Zarządowi, stwierdza fakt ten na druku i zwraca go Zarządowi kraju nadania.
W tym wypadku dochodzenie przeprowadza się od Zarządu nadania aż do Zarządu przeznaczenia przestrzegając postępowania określonego w ostatnim ustępie § 2/
Reklamacje paczek nadanych w innym kraju.
W wypadku, przewidzianym w artykule 27, § 3 Porozumienia, druki reklamacji C P 5 przesyła się Zarządowi kraju nadania. W danym razie do druku tego dołącza się dowód nadania.
Druk należy przesłać Zarządowi kraju nadania w terminie, przewidzianym w artykule 27, § 2 Porozumienia.
Karta pączkowa.
Pośredniczące urzędy wymiany nie są obowiązane do sprawdzania dokumentów, dołączonych do karty pączkowej.
W ten sam sposób postępuje się przy wymianie drogą lądową, o ile wymiana ta nic jest wykonywana w terminach stałych. W ruchu zamorskim, o ile to okaże się możliwe, należy podać pod numerem nazwę okrętu, uskuteczniającego przewóz.
Przesyłanie paczek w odsyłkach zamkniętych.
Na nalepce tego worka lub opakunku należy umieścić literę "F".
Kartę pączkową C P 12 przesyła się jako pojedynczą przesyłkę lub w jakikolwiek inny sposób umówiony między zainteresowanemi Zarządami łącznie z dołączonemi do niej w razie potrzeby dokumentami żądanemi przez kraje pośredniczące.
Sprawdzanie przesyłek pączkowy cii przez urzędy wymiany.
Odbierający urząd wymiany sporządza oprócz tego odpowiednie zawiadomienie według załączonego wzoru C P 13 i przesyła je niezwłocznie w podwójnym egzemplarzu do wysyłającego urzędu wymiany.
Jednakże zawiadomienia niezwrócone do Zarządu kraju nadania w terminie dwóch miesięcy, licząc od daty ich wysłania, uważa się aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych za uznane przez urzędy, do których zostały przesłane.
Termin ten podwyższa się do czterech miesięcy w obrocie z krajami odległemi.
Stwierdzanie niedokładności, powodujących odpowiedzialność Zarządów.
Jeżeli uszkodzenie jest tego rodzaju, że zawartość przesyłki mogła być wyjęta, urząd winien przedewszystkiem przystąpić do urzędowego otwarcia paczki i sprawdzenia jej zawartości.
W obydwu wypadkach należy wagę paczki stwierdzić przed nowem opakowaniem i po niem, oraz zaznaczyć ją na samem opakowaniu paczki. Obok oznaczenia wagi należy umieścić napis "Przepakowano w ....." (Remballé à ......), potwierdzony datownikiem i podpisami funkcjonarjuszów, którzy dokonali przepakowania.
W protokóle tym, sporządzonym w dwóch egzemplarzach i potwierdzonym o ile to możliwe przez zainteresowanego, należy podać:
Jeden egzemplarz protokółu wręcza się zainteresowanemu, drugi zaś dołącza się do odnośnego druku C P 5.
Zwrot próżnych opakunków.
Próżne opakunki winny być zwracane Zarządowi, do którego należą, najbliższą pocztą. Zwrotu tego dokonuje się bez kosztów i o ile możności tą samą drogą jaką przyszły.
Zarząd dosyłający winien zaznaczyć na karcie pączkowej ilość i w danym razie numery porządkowe zwracanych opakunków i staje się odpowiedzialny za opakunki, których zwrotu nie może udowodnić.
RACHUNKOWOŚĆ. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Rozrachunek dotyczący należności.
Końcowych kwot nie wolno nigdy poprawiać. Stwierdzone omyłki wciąga Zarząd, dla którego są one przeznaczone, do wykazu różnic, włączając go do najbliższego miesięcznego rachunku C P 15.
Wyrównanie rachunków.
Rozrachunek przekazów pobraniowych.
W braku porozumienia odmiennego rachunki miesięczne, dotyczące przekazów pobraniowych, wystawiane dla przesyłek listowych (artykuł 140 Regulaminu Konwencji), mogą służyć również dla rozrachunku przekazów pobraniowych, dotyczących paczek.
Ceduły należnościowe. Rozrachunek należności celnych i t. p.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Druki do użytku publiczności.
W myśl postanowień artykułu 31, § 2 Konwencji, jako druki do użytku publiczności uważa się druki:
C P 2 (Adres pomocniczy)
C P 3 (Deklaracja celna)
C P 4 (Ceduła należnościowa)
C P 5 (Reklamacja).
C P 6 (Przekaz pobraniowy).
C P 9 (Zawiadomienia o medoręczalności).
Termin przechowania dokumentów.
Dokumenty służbowe, dotyczące paczek, wraz z cedułami należnościowemi należy przechować przez okres najmniej dwuletni.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
(a) wydane przez siebie zarządzenia, dotyczące:
1. najwyższej wagi;
2. podawania wartości;
3. paczek ochronnych;
4. obciążenia pobraniem;
5. paczek ekspresowych i paczek pilnych;
6. paczek wolnych od należności;
7. ilości paczek, do których może być dołączony tylko jeden adres pomocniczy i które mogą być przesyłane łącznie z jedną deklaracją celną;
8. wymiarów i objętości paczek, przewożonych drogą morską;
9. ilości deklaracyj celnych, wymaganych przy paczkach przeznaczonych do ich krajów i przy paczkach tranzytujących, jak również języków, w jakich deklaracje celne mogą być sporządzone;
(b) spis żywych zwierząt, których przewóz pocztą dozwolony jest na mocy przepisów pocztowych ich kraju;
(c) zawiadomienie, że paczki dopuszczone są do wszystkich miejscowości lub w przeciwnym razie spis miejscowości, biorących udział w tej gałęzi służby;
(d) wszelkie opłaty i należności podstawowe, stosowane w ich służbie;
(e) wszelkie potrzebne wiadomości, dotyczące przepisów celnych lub innych, oraz zakazy lub ograniczenia, regulujące przywóz i tranzyt paczek w zakresie ich służby;
(f) wyciąg w języku niemieckim, angielskim, hiszpańskim lub francuskim z wewnętrznych ustaw lub przepisów, dotyczących przewozu paczek.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności Regulaminu.
Niniejszy Regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia, dotyczącego paczek pocztowych. Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i Porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie został odnowiony.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku,
ZA AFGANISTAN:
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA RICA:
Ad. Referendum
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBĘ:
Alfredo Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
P. N. Mukerji
S. C. Gupta
Mohd. Al Hasan
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
Jos. Shaul
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
Dr. Blachier
René Machalski
ZA PORTUGALJĘ:
A. De Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE AFRYKI ZACHODNIEJ:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE AFRYKI WSCHODNIEJ, AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA SZWAJCARJĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZEWOZU PACZEK POCZTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
Treść.
Art.
1. Paczki dopuszczone do przewozu powietrznego.
2. Wolność tranzytu paczek lotniczych.
3. Przesyłanie paczek lotniczych.
6. Wymiary paczek lotniczych.
7. Należności lądowe, morskie i inne.
8. Dopłata za przewóz powietrzny.
9. Należności przypadające krajom, biorącym udział w przewozie powietrznym,
10. Należności asekuracyjne.
11. Doręczanie przez umyślnego posłańca.
12. Dosyłanie i zwrot paczek lotniczych.
13. Karty pączkowe.
14. Naczynia zamknięte.
15. Pośrednictwo przy cleniu paczek lotniczych.
16. Odpowiedzialność.
17. Uiszczanie należności za przewóz lądowy, morski i lotniczy.
18. Zaliczanie należności asekuracyjnych.
19. Przeładowanie.
20. Zawiadomienia przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów.
21. Stosowanie postanowień Porozumienia o paczkach.
22. Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych Postanowień.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POSTANOWIEŃ DOTYCZĄCYCH PRZEWOZU PACZEK POCZTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
Taryfy specjalne.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PRZEWOZU PACZEK POCZTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
Paczki dopuszczone do przewozu powietrznego.
Wolność tranzytu paczek lotniczych.
Przesyłanie paczek lotniczych.
W braku odmiennego porozumienia przesyłanie paczek lotniczych odbywa się jako sztuki pojedyncze. Zarządy zainteresowane mogą porozumieć się co do wymiany paczek w workach, koszach lub naczyniach zamkniętych, na podstawie bezpośrednich kart pączkowych. Zamkniętych naczyń należy używać obowiązkowo w tych wypadkach, jeżeli, według oświadczenia jednego z Zarządów pośredniczących, przesyłanie w stanie otwartym utrudniałoby jego czynności służbowe.
Kierowanie paczek lotniczych.
Każdy Zarząd, który zajmuje się wymianą paczek lotniczych, obowiązany jest pod zastrzeżeniami przewidzianemi w artykule 2, § 1 kierować powierzone mu przez inny Zarząd paczki lotnicza drogami lotniczemi, których używa dla własnych przesyłek tego rodzaju. Jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny kierowanie inną drogą w pewnym szczególnym wypadku jest korzystniejsze od kierowania istniejącą stałą drogą powietrzną, paczki lotnicze należy kierować tą drogą i uważać je za paczki pilne.
Jeżeli z jakiegokolwiek powodu nie jest możliwe użycie od początku do końca międzynarodowej linji lotniczej, Zarząd, który pobiera międzynarodową opłatę lotniczą, przewidzianą w poniższym artykule 8, obowiązany jest przesyłać paczki lotnicze na przestrzeni, na której nie można użyć linji lotniczej, najszybszemi środkami, jakich używa do swych paczek pocztowych i uważać paczki te jako paczki pilne.
Poza tym wypadkiem Zarządy przesyłają paczki lotnicze drogami zwykłemi, o ile paczki nie są opatrzone napisem "Pilny" (Urgent) i o ile Zarząd zainteresowany nie zajmuje się wymianą paczek pilnych i nie otrzymał wynagrodzenia z tytułu wykonywania tej gałęzi służby. Zarządy, nie uczestniczące w wymianie paczek lotniczych, przesyłają również drogami zwykłemi tego rodzaju paczki, które do nich nadchodzą. W razie przerwy częściowej lub całkowitej w przewozie lotniczym wewnątrz kraju, należy również zastosować sposób postępowania, przewidziany w ustępie poprzednim.
Zewnętrzne oznaczanie paczek lotniczych oraz odnośnych adresów pomocniczych,
Wymiary paczek lotniczych.
Zasadniczo paczki lotnicze nie mogą przekraczać 100 centymetrów na długość i 50 centymetrów w każdym innym kierunku.
Zarządy przesyłają sobie wzajemnie informacje co do dopuszczonych wymiarów po porozumieniu się ze swemi przedsiębiorstwami żeglugi powietrznej.
Należności lądowe, morskie i inne.
Dopłata za przewóz powietrzny.
Paczki Znicze podlegają dopłacie za przewóz powietrzny, śniadającej się z należności przypadających każdemu Zarządowi, uczestniczącemu w przewozie powietrznym.
Należności przypadające krajom, biorącym udział w przewozie powietrznym.
Powyższe należności i wynagrodzenia nie należą się:
Należności asekuracyjne.
Należność ta ogranicza się w danym razie do 50 centymów od 300 franków podanej wartości, które Zarząd kraju nadania może pobierać jako należność ogólną.
Doręczanie przez umyślnego posłańca.
Za opłatą specjalną, przewidzianą w artykule 15 Porozumienia, dotyczącego paczek, i o ile Zarząd kraju przeznaczenia oświadczył, że jest w stanie wykonywać le służbę, nadawcy mogą żądać doręczenia paczek do mieszkania przez umyślnego posłańca, bezpośrednio po ich nadejściu.
Jednakże każdy Zarząd kraju przeznaczenia może żądać, by opłata ekspresowa była ustalana według stawki niższej.
Dosyłanie i zwrot paczek lotniczych.
Opłatą wyżej wspomnianą obciąża się Zarząd, który żądał dosłania lub zwrotu paczki.
Karty paczkowe.
Naczynia zamknięte.
Jeżeli paczki lotnicze przesyła się w naczyniach zamkniętych, na chorągiewkach lub napisach tych naczyń należy umieścić nalepkę "Lotnicza" (Par avion).
Pośrednictwo przy cleniu paczek lotniczych.
Zarządy dołożą wszelkich starań, ażeby według możności przyśpieszyć clenie paczek lotniczych.
Odpowiedzialność.
W braku postanowienia odmiennego Zarządy pocztowe ponoszą tę samą odpowiedzialność za przewóz paczek drogą powietrzną jak za przewóz drogą zwykłą.
Uiszczanie należności za przewóz lądowy, morski i lotniczy.
Zarząd wysyłający wypłaca Zarządowi przeznaczenia jako też Zarządom pośredniczącym za każdą paczkę lotniczą należności, przysługujące im w myśl poprzednich postanowień i według danych tabeli C P 19, o której mowa w poniższym artykule 20.
Zaliczanie należności asekuracyjnych.
Zarząd kraju nadania za paczki lotnicze z podaną wartością zalicza każdemu Zarządowi pośredniczącemu, który podejmuje się przewozu paczek drogą powietrzną poza granice swego kraju, udział W należności asekuracyjnej, t. j. po 10 centymów od każdych 300 franków lub części 300 franków podanej wartości; wyjątek stanowi przewóz powietrzny połączony z nadzwyczajnem ryzykiem. Ten sam udział przypada Zarządowi kraju przeznaczenia, który przewozi paczki lotnicze z podaną wartością drogą powietrzną na obszarze swego kraju.
Przeładowanie.
W braku porozumienia odmiennego między zainteresowanemi Zarządami pocztowemi przeładowywanie podczas transportu w tym samym porcie lotniczym paczek lotniczych, przewożonych kolejno kilkoma oddzielnemi połączeniami lotniczemi, odbywa się obowiązkowo za pośrednictwem Zarządu pocztowego kraju, w którym odbywa się przeładowanie. Przepis ten nie obowiązuje, gdy przeładowanie odbywa się między samolotami, obsługującemi kolejne odcinki tej samej linji lotniczej,
Zawiadomienia przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów.
Stosowanie postanowień Porozumienia o paczkach.
Postanowienia Porozumienia o paczkach pocztowych wraz z odnośnym Regulaminem stosują się we wszystkiem, co nie jest wyraźnie uregulowane w artykułach poprzednich.
Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych Postanowień.
Postanowienia niniejsze będą stosowane od dnia wejścia w życie Porozumienia o paczkach pocztowych i będą obowiązywały przez ten sam przeciąg czasu, co i to Porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostały odnowione.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA AFGANISTAN:
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA-RICA:
Ad Referendum
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfredo Assir
ZA DANJĘ:
C Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
ZA IRAK:
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALVADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POSTANOWIEŃ DOTYCZĄCYCH PRZEWOZU PACZEK POCZTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
Taryfy specjalne.
Wbrew postanowieniom artykułu 9 Zarząd Indyj holenderskich jest upoważniony do pobierania opłat i należności odrębnych dla każdego połączenia między lotniskami jego wewnętrznej sieci powietrznej.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA AFGANISTAN:
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
G. Tondeur
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA RRAZYLJĘ:
C. M. de Figueiredo
J. Sanchez Perez
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ COSTA RICA:
Ad. Referendum
P. Martinez T.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA EKWADOR:
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA GWATEMALĘ:
Victor Durán M.
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Gabriel Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJĘ BRYTYJSKIE:
ZA IRAK:
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Dr. L.Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
Za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALVADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Dr. Reinhold Furrer
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW.
POROZUMIENIE O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
Treść.
Postanowienia wstępne.
1. Warunki wymiany przekazów.
Sporządzanie przekazów.
3. Podanie kwoty. Kurs przeliczania.
4. Najwyższa kwota przy nadaniu.
5. Opłaty.
6. Zwolnienie od opłat.
7. Przekazy telegraficzne.
8. Poświadczenia wypłaty.
9. Doręczenie ekspresowe.
Wyplata przekazów.
11. Najwyższa kwota przy wypłacie.
12. Wpisywanie na pocztowe konto czekowe.
13. Należność za doręczenie do domu.
14. Należność za upoważnienie do wypłaty.
15. Przekazy adresowane poste-restante.
16. Doręczenie przekazów telegraficznych.
17. Czas ważności przekazów.
18. Cedowanie przekazów.
Wycofanie przekazów. Zmiana adresu. Dosyłanie. Niedoręczalność. Reklamacje.
20. Dosyłanie przekazów.
21. Przekazy niedoręczalne.
22. Reklamacje.
Odpowiedzialność.
24. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
25. Wypłata kwot reklamowanych.
26. Termin wypłaty odszkodowań.
27. Ustalenie odpowiedzialności.
28. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Rachunkowość. Przekazy przedawnione.
30. Rozrachunek.
31. Wyrównanie rachunków.
32. Przekazy przedawnione.
Różne postanowienia.
34. Udział innych Zarządów.
35. Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
36. Zakaz pobierania należności skarbowych lub innych-
37. Pocztowe bony podróżne.
38. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
39. Wprowadzenie w życie i czas trwania Porozumienia.
POROZUMIENIE O PRZEKAZACH POCZTOWYCH,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Królestwo Arabji Saudyjskiej, Republika Argentyna, Austrja, Belgia, Boliwja, Bułgaria, Chili, Chiny, Republika Kolumbia, Republika Kuba, Dania, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpania, zespół Kolonij hiszpańskich, Estonja, Etjopja, Finlandja, Francja, Alger, Kolonje i Protektoraty francuskie w Indochinach, zespół innych Kolonij francuskich, Grecja, Republika Honduras, Węgry, Islandja, Włochy, zespół Kolonii włoskich, Japonia, Korea, zespół innych Posiadłości japońskich, Łotwa, Państwa Lewantyńskie pod Mandatem francuskim (Syrja i Liban), Republika Liberia, Litwa, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Nikaragua, Norwegia, Republika Panama, Paragwaj, Holandia, Curacao i Surinam, Indje holenderskie, Peru, Persja, Polska, Portugalia, Kolonje Portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonje portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanji, Rumunia, Republika San Marino, Republika Salwador, Terytorium Sarry, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Republika Wschodniego Urugwaju, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławji.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych Krajów, na mocy artykułu 3 Światowej Konwencji Pocztowej, uchwalonej w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji zawarli następujące Porozumienie:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki wymiany przekazów.
Postanowienia niniejszego Porozumienia normują wymianę przekazów pocztowych między umawiającemi się Krajami, których Zarządy umówiły się co do zaprowadzenia tego rodzaju służby.
SPORZĄDZANIE PRZEKAZÓW.
Wpłata. Dowód nadania.
Zarządy umawiające się ustalają sposób, w jaki nadawcy mają wpłacać kwoty pieniężne na przekazy pocztowe.
Nadawca otrzymuje bezpłatnie dowód nadania.
Podanie kwoty. Kurs przeliczenia.
Najwyższa kwota przy nadaniu.
Każdy Rząd może ustalić kwotę najwyższą przyjmowanych przekazów pod warunkiem, by kwota ta nie przekraczała 1.000 franków.
Jednakże przekazy, dotyczące służby pocztowej, zwolnione od opłat w myśl postanowień poniższego artykułu 6, mogą przekraczać kwotę najwyższą, ustaloną przez każdy poszczególny Zarząd.
Opłaty.
Każdy Zarząd dla pobierania należności procentowej ma prawo ustalić sposób wyrównania, najbardziej odpowiadający warunkom jego służby.
Zwolnienie od opłat.
Przekazy telegraficzne.
Przekazy mogą być również przesyłane zapomocą telegrafu bez drutu między Zarządami, które się na to zgodziły.
Poświadczenie wypłaty.
Nadawca przekazu zwykłego lub telegraficznego może żądać, na zasadach ustalonych w artykule 55 Konwencji dla poświadczeń odbioru i w terminie jednego roku od czasu wpłacenia kwoty, poświadczenia wypłaty przekazu. Poświadczenie to przesyła się wyłącznie drogą pocztową.
Doręczenie ekspresowe.
Nadawca przekazu zwykłego na warunkach ustalonych w artykule 45 Konwencji może żądać doręczenia kwoty przekazanej przez umyślnego posłańca, niezwłocznie po nadejściu przekazu.
Jednakże Zarząd przeznaczenia może, gdy tego wymagają przepisy wewnętrzne, zarządzić doręczenie przez umyślnego posłańca zamiast gotówki zawiadomienia o nadejściu przekazu lub samego przekazu.
WYPŁATA PRZEKAZÓW.
Wyplata.
Kwota przekazana winna być wypłacona adresatom w walucie ustawowej kraju przeznaczenia.
Najwyższa kwota przy wypłacie.
W braku porozumienia odmiennego najwyższa kwota przy wypłacie przekazów równa się w każdym kraju kwocie ustalonej w danym kraju przy nadaniu.
Jeżeli ten sam nadawca w tym samym dniu i w tej samej miejscowości nadał dla jednego i tego samego adresata kilka przekazów, których ogólna kwota przekracza najwyższą kwotę ustaloną przez kraj przeznaczenia, wówczas urząd przeznaczenia upoważniony jest do wypłacenia tych przekazów stopniowo w ten sposób, by kwota wypłacona adresatowi w jednym dniu nie przekraczała ustalonej kwoty najwyższej.
Wpisywanie na pocztowe konto czekowe.
Każdy Zarząd może podjąć się przekazywania kwot przekazowych na pocztowe konto czekowe, zgodnie ze swemi przepisami o pocztowej służbie czekowej. W tym wypadku przekazy uważa się za ważnie wypłacone.
Należność za doręczenie do domu.
Przy wypłacie dokonywanej w domu można pobrać od odbiorcy przekazu należność za doręczenie.
Należność za upoważnienie do wypłaty.
W wypadku, gdy zaginięcie przekazu nie nastąpiło z winy służby pocztowej, za upoważnienie do wypłaty, przewidziane w artykule 108 Regulaminu, można pobrać od nadawcy lub odbiorcy należność w wysokości opłaty za reklamację przesyłki listowej.
Przekazy adresowane poste - restante.
Jeżeli przekaz adresowany jest poste-restante, można pobrać od odbiorcy należność specjalną, przewidzianą w artykule 38 Konwencji. Należność tę skreśla się w razie dosłania lub niedoręczalności przekazu.
Doręczenie przekazów telegraficznych.
Czas ważności przekazów.
Cedowanie przekazów.
Każdy kraj może dopuścić na swojem terytorjum cedowanie przekazów pocztowych, pochodzących z układających się krajów.
WYCOFANIE PRZEKAZÓW. ZMIANA ADRESU.
Wycofanie przekazów. Zmiana adresu.
Nadawca przekazu zwykłego lub telegraficznego może żądać jego wycofania lub zmiany adresu na zasadach, ustalonych w artykule 51 Konwencji, ale tylko przed podjęciem przez odbiorcę czy to samego przekazu, czy też przekazanej kwoty.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu, żądana w drodze telegraficznej, wówczas do opłaty za telegram dolicza się opłatę, pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Dosyłanie przekazów.
W tym wypadku sporządza się przekaz telegraficzny na kwotę pozostałą po potrąceniu należności pocztowych i telegraficznych, przypadających za dalsze przesłanie.
W ten sam sposób przekazy zwykłe lub telegraficzne, pochodzące z krajów, uczestniczących w Porozumieniu, mogą być dosłane do kraju, nieuczestniczącego w Porozumieniu.
Przekazy niedoręczalne.
Przekazy, których wypłaty nie zażądano w przepisowym terminie ważności. Zarząd kraju przechowującego zwraca Zarządowi kraju nadania.
Reklamacje.
Należność tę pobiera się od każdego przekazu, nawet w tym wypadku, gdy reklamacja dotyczy kilku przekazów nadanych jednocześnie, przez jednego i tego samego nadawcę, pod adresem tego samego odbiorcy.
Od nadawcy, który uiścił należność specjalną za poświadczenie wypłaty, nie pobiera się żadnej należności,
Każdy Zarząd obowiązany jest jednakże udzielić informacyj na prośbę wniesioną po tym terminie, skierowaną przez inny Zarząd, a dotyczącą przekazów wysłanych przed upływem dwóch lat.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
Za kwoty wpłacone na przekazy pocztowe Zarząd pocztowy odpowiada wobec nadawców w okresie przedawnienia, ustalonym przez ustawodawstwo kraju nadania, aż do chwili prawidłowej wpłaty przekazów.
Po upływie terminu rocznego, przewidzianego w artykule 22, § 2, Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za mylną wypłatę.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności z tytułu służby przekazów pocztowych, jeżeli nie mogą udzielić wyjaśnień co do wypłaty wskutek zniszczenia dokumentów służbowych, spowodowanego wypadkami siły wyższej, a dowód ich odpowiedzialności nie został w inny sposób przeprowadzony.
Wypłata kwot reklamowanych.
W razie zaprzeczenia prawidłowej wypłaty przekazu i o ile służba pocztowa ponosi odpowiedzialność obowiązek wypłacenia odszkodowania ciąży na Zarządzie kraju przeznaczenia, jeżeli gotówkę należy wypłacić adresatowi, na Zarządzie zaś kraju nadania, jeżeli wspomnianą gotówkę należy zwrócić nadawcy.
Zarządowi, który wypłacił odszkodowanie osobie reklamującej, przysługuje prawo zwrotnego poszukiwania do Zarządu, ponoszącego odpowiedzialność za nieprawidłową wypłatę.
Termin wypłaty odszkodowań.
Zarząd wysyłający może w drodze wyjątku odroczyć wypłatę odszkodowania poza termin, przewidziany w ustępie poprzednim, jeżeli, mimo wszelkich starań ze strony Zarządów w celu zbadania sprawy, termin ten okazał się niedostateczny dla ustalenia odpowiedzialności.
Ustalenie odpowiedzialności.
Jeżeli omyłkę popełniono w służbie telegraficznej kraju pośredniczącego lub jeżeli nie można ustalić miejsca, gdzie omyłka została popełniona, Zarząd kraju nadania i Zarząd wypłacający pokrywają szkodę w równych częściach.
Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Zarząd kraju przeznaczenia, na którego rachunek Zarząd kraju nadania wypłacił odszkodowanie osobie reklamującej, obowiązany jest wypłaconą kwotę odszkodowania zwrócić Zarządowi kraju nadania w terminie trzymiesięcznym od daty przesiania zawiadomienia o uskutecznieniu wypłaty.
To samo stosuje się przy wyrównywaniu odszkodowania w wypadkach przewidzianych w artykule 27 §§ 2 i 3.
Zwrot Zarządowi-wierzycielowi ma być dokonany bez kosztów dla tego Zarządu bądź przekazem pocztowym, czekiem lub wekslem, płatnym na okaziciela w stolicy lub jakimkolwiek ośrodku handlowym kraju-wierzyciela, bądź gotówką w walucie obiegowej kraju-wierzyciela, bądź wreszcie za wspólną zgodą przez wpisanie na dobro kraju-wierzyciela w rachunku przekazowym. Po upływie trzech miesięcy kwota należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu po 5% rocznie, licząc Od dnia upływu wskazanego terminu.
RACHUNKOWOŚĆ. PRZEKAZY PRZEDAWNIONE.
Podział opłat i należności.
Rozrachunek.
Każdy Zarząd sporządza co miesiąc rachunki, w których zestawia wszystkie kwoty wypłacone przez ich urzędy. Na podstawie rachunków miesięcznych zestawia się rachunek ogólny. Jeżeli przekazy wypłacone były w różnych walutach, wierzytelność mniejszą przelicza się na walutę wierzytelności większej, przyczem za podstawę przeliczenia służy przeciętny kurs urzędowy giełdy kraju-dłużnika za okres rozrachunkowy.
Wyrównywanie rachunków może być również uskuteczniane na podstawie rachunków miesięcznych, bez zestawiania rachunku ogólnego. W tym wypadku każdy Zarząd wyrównuje z odnośnym Zarządem ogólną kwotę rachunku miesięcznego ustaloną przez ten ostatni.
Zarząd dłużny wyrównywa rachunki w terminach ustalonych w Regulaminie.
Wyrównanie rachunków.
W razie niewyrównania salda w terminach przepisanych, należna kwota salda rachunku ogólnego lub kwota rachunku miesięcznego podlega oprocentowaniu, licząc od dnia upływu rzeczonych terminów do dnia wypłaty.
Procent ten wynosi 5% rocznie.
Przekazy przedawnione.
Kwoty, wpłacone na przekazy pocztowe, których zwrotu nie żądano przed upływem okresu czasu prawnego przedawnienia, przechodzą ostatecznie na rzecz Zarządu kraju nadania.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Urzędy uczestniczące w wymianie.
Zarządy dokładają starań, ażeby wypłatę przekazów, o ile' to możliwe, dokonywano we wszystkich miejscowościach ich kraju.
Udział innych Zarządów.
Kraje, w których czynności przekazowych nie wykonywa Zarząd pocztowy lecz inny Zarząd, mogą brać udział w wymianie ustalonej przepisami niniejszego Porozumienia.
Jest rzeczą Zarządu, który wykonywa czynności przekazowe w owym kraju, porozumieć się z Zarządem pocztowym co do należytego zabezpieczenia wykonania wszystkich warunków Porozumienia. Zarząd pocztowy będzie pośredniczył przy porozumiewaniu się wspomnianego niepocztowego Zarządu z Zarządami pocztowemi innych krajów, uczestniczących w Porozumieniu i z Biurem międzynarodowem.
Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części pierwszej i drugiej Konwencji, z wyjątkiem postanowień zawartych w artykule 7 stosują się również do niniejszego Porozumienia.
Zakaz pobierania należności skarbowych lub innych.
Niezależnie od zakazu, przewidzianego w artykule 27 Konwencji, od przekazów jak również od pokwitowań z odbioru kwot przekazowych nie mogą być pobierane jakiekolwiek opłaty lub należności.
Pocztowe bony podróżne.
Wymianę pocztowych bonów podróżnych między układającemi się Krajami, których Zarządy umówiły się co do zaprowadzenia tego rodzaju służby, normują postanowienia zawarte w Dodatku, dołączonym do niniejszego Porozumienia.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (artykuł 19 i 20 Konwencji), aby mieć moc obowiązującą muszą uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i czas trwania Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1935 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów wyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a którego odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Charles de Forster
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
Za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
Treść.
Nadawanie. Przesyłanie. Wypłata.
101. Druki przekazów.
102. Wypełnianie druków. Wiadomości prywatne.
103. Przesyłanie przekazów.
104. Przekazy telegraficzne.
105. Poświadczenie wypłaty.
106. Przekazy ekspresowe.
Różne formalności.
108. Przekazy zarzucone, zaginione lub zniszczone.
109. Przedłużenie czasu ważności.
110. Wycofanie przekazów. Zmiana adresu.
111. Dosyłanie.
112. Przekazy niedoręczalne.
113. Reklamacje.
114. Reklamacje przekazów nadanych w innych krajach.
Rachunkowość.
116. Rachunki ogólne.
117. Wyrównanie rachunków. Zaliczki.
Komunikaty. Druki.
119. Druki do użytku publiczności.
Postanowienia końcowe.
120. Wprowadzenie w życie i czas ważności Regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, uchwalili, w imieniu swoich Zarządów, za zgodą ogólną, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia dotyczącego przekazów pocztowych.
NADAWANIE. PRZESYŁANIE. WYPŁATA.
Druki przekazów.
Do przekazów używa się druku, sporządzonego z trwałego kartonu, według załączonego wzoru M P 1.
Wypełnianie druków. Wiadomości prywatne.
Kwotę ułamków jednostki monetarnej można oznaczyć tylko cyframi, przyczem przy kwotach do dziesięciu przed cyfrą jednostek należy dopisać zero.
Wpisy wykonane ołówkiem są niedozwolone. Jednakże przy wpisach służbowych można używać ołówka chemicznego.
Adresy skrócone i adresy telegraficzne są niedozwolone.
Przesyłanie przekazów.
W braku porozumienia odmiennego przekazy przesyła się jako sztuki pojedyncze. Przekazy wkłada się do odsyłek w sposób przepisany artykułem 157, § 1 Regulaminu Konwencji.
Przekazy telegraficzne.
O ile nie zawarto porozumienia odmiennego, przekazy należy sporządzać w języku francuskim i treść ich układać w sposób następujący:
(Ewentualne uwagi służbowe).
(Avis de payement, jeżeli jest żądane).
Mandat (Pocztowy numer nadawczy).
Nom du bureau de poste de destination (Nazwa pocztowego urzędu przeznaczenia).
(Nazwisko wysyłającego).
(Kwota przekazywana).
(Dokładne określenie odbiorcy, jego miejsca pobytu i, o ile to możliwe, jego mieszkania).
(W razie potrzeby wiadomości prywatne).
Dane te umieszcza się w telegramie zawsze W porządku wyżej wymienionym.
"Przekaz 404 z ...... do ......".
(Mandat 404 de ...... pour ......)
Jeżeli miejscowość, w której znajduje się pocztowy urząd przeznaczenia nie posiada urzędu telegraficznego, na przekazie telegraficznym należy podawać nazwę pocztowego urzędu przeznaczenia i nazwę obsługującego go urzędu telegraficznego.
W razie wątpliwości co do istnienia urzędu telegraficznego w danej miejscowości lub gdy nie można podać nazwy obsługującego urzędu telegraficznego, na telegramie przekazowym należy umieścić albo nazwę podziału terytorjalnego, albo nazwę kraju przeznaczenia, albo też obie te nazwy łącznie, albo wkońcu jakąkolwiek inną nazwę, uznaną za wystarczającą dla skierowania telegramu przekazowego.
Nadawcę i adresata nie można oznaczać zapomocą skrótów lub umówionych słów.
Dla telegramów przekazowych, adresowanych "do podjęcia na poczcie" (poste-restante) lub "do podjęcia w telegrafie" (télégraphe restant), odnośna wskazówka służbowa umieszczona w nagłówku telegramu jest wystarczająca i zbędne jest umieszczanie po nazwisku adresata uwagi "do podjęcia na poczcie" (poste-restante) lub "do podjęcia w telegrafie" (télégraphe restant).
Poświadczenie wypłaty.
Zarządy, których przepisy wewnętrzne nie zezwalają na używanie druków, załączonych przez Zarząd kraju wysyłający, upoważnione są do sporządzania poświadczeń wypłaty, używanych w ich służbie.
Przekazy ekspresowe.
Postanowienia, zawarte w artykule 142 Regulaminu Konwencji, stosują się również do przekazów zwykłych, doręczanych przez umyślnego posłańca.
RÓŻNE FORMALNOŚCI.
Przekazy nieprawidłowe.
Jednakie Zarząd kraju przeznaczenia w stosunku wzajemnym z krajami odległemi może zarządzić wypłatę przekazów, których kwota nie była podana w walucie dopuszczonej lecz w innej, mianowicie w tych wypadkach, gdy jest w stanie uskutecznić przeliczenie według kursu stosowanego przez Zarząd, który przekaz przyjął i pod warunkiem niezwłocznego powiadomienia o tem odnośnego Zarządu. Ryzyko za mylne przeliczenie ponosi Zarząd, który dokonał przeliczenia.
Jeżeli telegram prostujący spowodowany został omyłką służbową, uiszczoną za telegram opłatę należy zwrócić osobie uprawnionej.
Przekazy telegraficzne, których nieprawidłowości nie zostały sprostowane w odpowiednim terminie zapomocą telegraficznej noty służbowej, podlegają postępowaniu przepisanemu dla zwykłych przekazów pocztowych.
Przekazy zarzucone, zaginione lub zniszczone.
Czas ważności upoważnień do wypłaty jest taki sam jak i przekazów.
Jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia doniesie, że nie otrzymał przekazu, Zarząd kraju nadania może wystawić upoważnienie do wypłaty pod warunkiem, że przekaz ten nie figuruje w żadnym z rachunków miesięcznych, sporządzonych aż do upływu terminu ważności odnośnego przekazu. Jednakże, jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia nie nadesłał żadnej odpowiedzi w okresie, przewidzianym w artykule 26, § 1 Porozumienia, dla wypłacania odszkodowania osobie reklamującej, i jeżeli przekaz ten nie figuruje w żadnym z otrzymanych rachunków miesięcznych, sporządzonych do upływu tego terminu, Zarząd kraju nadania może, nie zważając na to, zwrócić kwotę przekazaną. Zawiadomienie o zwrocie kwoty przekazanej należy przesłać jako przesyłkę poleconą do Zarządu kraju przeznaczenia, a przekaz, uważany odtąd za ostatecznie zaginiony, nie może być później wniesiony do rachunku.
Przedłużenie czasu ważności.
Przedłużenie czasu ważności, o którem mowa w artykule 17 Porozumienia, ma być zaznaczone na samym przekazie.
Wycofanie przekazów. Zmiana adresu.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu, zgłoszoną w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem w drodze pocztowej, przesłanem najbliższą pocztą i opatrzonem w nagłówku następującym napisem podkreślonym ołówkiem kolorowym: "Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ..... (Confirmation de la demande télégraphique du ......).
W tym wypadku urząd miejsca przeznaczenia po otrzymaniu telegramu ogranicza się do zatrzymania przekazu i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Oprócz tego urząd miejsca przeznaczenia przekazu telegraficznego, przed załatwieniem żądania zmiany adresu, winien posiadać zawiadomienie o nadaniu.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może na swoją odpowiedzialność wykonać telegraficzne żądanie zmiany adresu, nawet nie czekając na nadejście potwierdzenia w drodze pocztowej, ani też, w danym razie, na zawiadomienie o nadejściu.
Dosyłanie.
W tan sam sposób postępuje się przy następnych dosyłaniach.
W razie dostania do kraju pierwszego miejsca przeznaczenia urząd dosyłający przywraca pierwotny napis, natomiast jeżeli uskutecznia się dosłanie do kraju nadania urząd ten zastępuje go kwotą podaną w walucie kraju nadania w rubryce wpisów służbowych.
Przekaz przesyła się w kopercie do urzędu nowego miejsca przeznaczenia. To samo należy uczynić z zawiadomieniem o nadaniu po jego nadejściu do urzędu dosyłającego.
Przeliczenie kwoty na walutę kraju nowego przeznaczenia uskutecznia się na warunkach przewidzianych w § 1.
Urząd dosyłający kwituje przekaz oryginalny i zalicza go jako przekaz wypłacony, po umieszczeniu na nim uwagi: "Dosłano kwotę ...... do ...... po odtrąceniu opłaty ......" "Réexpedié le montant de ...... à ...... sous déduction de la taxe de ......".
Odcinek przekazu oryginalnego dołącza się do zawiadomienia o nadaniu, celem doręczenia go adresatowi.
Przekazy niedoręczalne.
Przekazy, które z jakichkolwiek przyczyn nie mogły być wypłacone adresatom przed ich zwrotem do Zarządu kraju nadania, urząd przeznaczenia zapisuje dla pamięci i umieszcza na nich odcisk stempla lub nalepkę, których używanie do listowych przesyłek niedoręczalnych przewiduje artykuł 147, § 1 Regulaminu Konwencji.
Zwracane telegramy przekazowe należy przesyłać w kopertach wraz z odnośnemi zawiadomieniami o nadaniu.
Jednakże przekazy, sporządzone na zasadach przewidzianych w §§ 3, 4 i 5 artykułu 111, winny być przesłane do Zarządu, który je sporządził, ten zaś Zarząd oddaje kwotę do dyspozycji Zarządu, z którego pochodzi przekaz oryginalny, albo zapomocą nowego przekazu wolnego od opłaty albo też zapomocą potrącenia w rachunku miesięcznym wypłaconych przekazów.
Reklamacje.
Można używać jednego druku reklamacyjnego dla kilku przekazów nadanych jednocześnie na żądanie jednego i tego samego nadawcy na dobro jednego i tego samego odbiorcy.
Reklamacje przekazów nadanych w innych krajach.
W wypadku przewidzianym w artykule 22, § 3 Porozumienia druk reklamacyjny M P 3 przesyła się Zarządowi kraju nadania. Do druku należy dołączyć dowód nadania.
Zarząd kraju nadania winien otrzymać druk W terminach, przewidzianych w artykułach 22 i 23 Porozumienia.
RACHUNKOWOŚĆ.
Rachunki miesięczne.
Do tego rachunku Zarząd wpisuje również kwotę opłat i należności, które mu przypadają w myśl § 1, artykułu 29 Porozumienia, za przekazy wypłacone przez jego urzędy, jako też odszkodowania i procenty od nich, przewidziane w artykułach 28 i 31 Porozumienia.
Zawiadomienia o nadaniu, które nadchodzą do Zarządu miejsca przeznaczenia po wysłaniu rachunku, do którego wpisane zostały odnośne przekazy telegraficzne, zwraca się Zarządowi kraju nadania jako załącznik do jednego z rachunków następnych.
Rachunki ogólne.
Rachunek ogólny sporządza się na druku, odpowiadającym załączonemu wzorowi M P 5.
Zarządy mogą porozumieć się co do sporządzania rachunku ogólnego kwartalnie, półrocznie lub rocznie.
Wyrównanie rachunków. Zaliczki.
Jeżeli obydwa Zarządy nie zgadzają się co do kwoty, która ma być wypłacona, jedynie wyrównanie zakwestionowanej części może być odroczone. Natomiast co się tyczy tej części, Zarząd dłużny obowiązany jest zawiadomić Zarząd-wierzyciela o przyczynach zakwestionowania, najpóźniej w terminie przewidzianym w ustępie poprzednim.
KOMUNIKATY. DRUKI.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów.
Druki do użytku publiczności.
Jako druki do użytku publiczności, w myśl artykułu 31, § 2 Konwencji, uważa się druki:
MP 1 (Przekazy pocztowe),
MP 3 (Reklamacje).
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i czas ważności Regulaminu.
Niniejszy Regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia dotyczącego przekazów pocztowych. Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i to Porozumienie, o ile nie zostanie odnowiony na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA CHINY:
Hoo Chi-Tsai
Chang Hsin-Hai
Huang Nai-Shu
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Nicolas
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Charles de Forster
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Ls Roulet
ZA PAŃSTWA LEWANTYŃSKIE POD MANDATEM FRANCUSKIM (SYRJA I LIBAN):
Cianfarelli
L. Pernot
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NIKARAGUĘ:
Victor Durán M.
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
E. Zaldúa P.
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA PERU:
Ernesio Cáceres
Za Edmunda de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA PERSJĘ:
S. A. Rad
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
Dr. Blachier
René Machalski
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA REPUBLIKĘ SALWADOR:
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W. URUGWAJU:
Arturo C. Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW
DODATEK W SPRAWIE OBROTU POCZTOWYCH BONÓW PODRÓŻNYCH.
Treść.
POSTANOWIENIA ZASADNICZE.
Wydawanie pocztowych bonów podróżnych.
1. Pocztowe bony podróżne.
2. Waluta.
3. Kwota najwyższa.
4. Opłaty.
5. Cena sprzedażna.
Wypłata bonów.
7. Okres ważności.
8. Protesty przeciw wypłacie.
Odpowiedzialność i rachunkowość.
10. Podział opłat.
11. Rozrachunek.
Postanowienia różne.
POSTANOWIENIA REGULAMINOWE.
Wydawanie książeczek.
14. Wydawanie bonów.
15. Sporządzanie książeczek.
Wypłata bonów.
Różne postanowienia.
18. Druki do użytku publiczności.
DODATEK W SPRAWIE OBROTU POCZTOWYCH BONÓW PODRÓŻNYCH.
POSTANOWIENIA ZASADNICZE.
WYDAWANIE POCZTOWYCH BONÓW PODRÓŻNYCH.
Pocztowe bony podróżne.
Zarządy, które się zgodziły uczestniczyć w tym obrocie, wypuszczają pocztowe bony podróżne. Dony te złączone są w formie książeczek.
Waluta.
Bony wystawia się we flankach złotych w sposób ustalony w artykule 29 Konwencji.
Kwota najwyższa.
Każdy bon ma stałą wartość 100 franków złotych. Najwyższa kwota książeczki wynosi 1.000 franków złotych.
Opłaty.
Opłatę, uiszczaną za każdy bon wartości 100 franków złotych, usiała Zarząd kraju pochodzenia; -nie może ona jednak przekraczać 1/2% wpłaconej kwoty,
Cena sprzedażna.
Każdy Zarząd sam ustala cenę, po jakiej sprzedaje książeczki. Zarząd ten może doliczać do wartości, stanowiącej równowartość kwoty we frankach złotych, pewną kwotę, która powinna być jak najbardziej ograniczona i służy do zabezpieczenia go od strat walutowych.
WYPŁATA BONÓW.
Wypłata.
Okres ważności.
Bony są ważne w ciągu czterech miesięcy od dnia ich wydania. Miesiące liczą się od daty do daty bez względu na ilość zawartych w nich dni.
Protesty przeciw wypłacie.
Z zastrzeżeniem przepisów ustawodawstwa wewnętrznego każdego kraju urzędy pocztowe nie uwzględniają żądań, wystosowanych do nich w celu sprzeciwienia się wypłacie ważnie wypuszczonych bonów.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ I RACHUNKOWOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
W razie zagubienia książeczki albo jednego lub kilku bonów, osoba zainteresowana powinna udowodnić Zarządowi kraju wydania tych bonów, że prosiła o wydanie książeczki z bonami i wpłaciła w tym celu całą należność. Zwrot kwoty może nastąpić dopiero po upewnieniu się tego Zarządu, że bony zgłoszone jako zagubione nie zostały wypłacone; termin jednak nie powinien przekraczać trzech miesięcy po wygaśnięciu ważności. Termin ten wynosi sześć miesięcy w obrocie z krajami odległemi.
Podział opłat.
Zarząd kraju nadania wypłaca Zarządowi, który uskutecznił wypłatę, 1/4% od ogólnej sumy wypłaconych bonów.
Rozrachunek.
Rozrachunek kwot wypłaconych za bony sporządza się raz na miesiąc na druku według załączonego wzoru M P 6 i dołącza się go do rachunków przekazów pocztowych.
POSTANOWIENIA RÓŻNE.
Stosowanie postanowień Porozumienia.
Postanowienia Porozumienia niniejszego oraz dotyczącego Regulaminu stosują się do bonów we wszystkich wypadkach nieprzewidzianych wyraźnie w tym dodatku.
POSTANOWIENIA REGULAMINOWE.
WYDAWANIE KSIĄŻECZEK.
Opis bonów i okładek książeczek. Zaopatrywanie.
Wyrabia się je ze specjalnego papieru ze znakiem wodnym, zadrukowanego tłem o rysunku giloszowym; wydrukowane są na nich nazwa kraju pochodzenia i numer seryjny od 1 do 100.000: lewa ich strona jest zaopatrzona suchym stemplem wypukłym, jednakowym dla wszystkich krajów a wyobrażającym głowę Merkurego.
Na skronie tytułowej wydrukowana jest nazwa kraju pochodzenia.
Wydawanie bonów
Przy wydawaniu na prawej części bonów umieszcza się suchy stempel wypukły, właściwy Zarządowi wydającemu bony.
Sporządzanie książeczek.
Podaje również na kreskowaniach tej okładki ilość wydanych bonów oraz numery bonu pierwszego i ostatniego.
WYPŁATA BONÓW.
Formalności.
Przy wypłacie podaje się na bonie kwotę wypłaconą w walucie krajowej, datę i nazwę urzędu, poczem bon ten unieważnia się zgodnie z przepisami wewnętrznemi.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
Każdy Zarząd obowiązany jest podawać innym Zarządom za pośrednictwem Biura międzynarodowego przynajmniej na trzy miesiące przed wprowadzeniem tego obrotu:
Druki do użytku publiczności.
Jako druki do użytku pobliczności, w myśl artykułu 31, § 2 Konwencji; uważa się druki:
M P 7 (Pocztowy bon podróżny).
M P 8 (Okładka książeczki z pocztowemi bonami podróżnemi).
RACHUNEK MIESIĘCZNY
(4-a strona okładki)
1. Pocztowe bony podróżne wystawione są we frankach złotych. Frank złoty przyjęty jako jednostka monetarna przez Światową Konwencją Pocztową jest o wadze 10/31 grama i próbie 0,900.
2. W urzędach uczestniczących w tej służbie wypłata bonów odbywa się w walucie kraju wypłacającego według spółczynnika do parytetu franka złotego. Wypłata odbywa się po wręczeniu bonu podpisanego atramentem. Upoważniony do odbioru winien udowodnić swą tożsamość bądź to przez okazanie paszportu lub karty tożsamości, bądź też zapomocą jakiegokolwiek innego dowodu przyjętego w kraju wypłacającym.
3. Jeżeli urząd wypłacający nie posiada niezbędnej gotówki do wypłaty bonu lub bonów, które mu są okazane, wypłata może być zawieszona do czasu zaopatrzenia się urzędu w gotówkę.
4. Za kwoty wpłacone na pocztowe bony podróżne Zarząd pocztowy odpowiada wobec uprawnionych w okresie ustawowego przedawnienia, ustalonego przez kraj wydania, aż do chwili prawidłowej wypłaty bonów. Wnoszenie reklamacji dotyczącej wypłaty bonu osobie nieuprawnionej, dozwolone jest tylko w ciągu jednego roku, licząc od dnia następującego po wydaniu tego bonu. Zarządy pocztowe nie ponoszą odpowiedzialności za skutki jakie może spowodować zguba, kradzież lub oszukańcze użycie niniejszej książeczki, lub też jakiegokolwiek z bonów, które zawiera.
Żądania wstrzymania wypłaty bonów należycie wystawionych nie będą uwzględniane.
POROZUMIENIE O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
Treść.
Postanowienia wstępne.
1. Warunki wymiany przelewów.
2. Przedmiot Porozumienia.
Warunki dopuszczalności i wykonywanie zarządzeń przelewowych.
4. Kwota najwyższa.
5. Opłaty.
6. Zwolnienie od opłat i należności.
7. Zawiadomienie o przelewie.
8. Przelewy telegraficzne.
9. Wymiana wykazów przelewów.
10. Urzędy wymiany.
Unieważnienie. Reklamacje.
12. Reklamacje.
Odpowiedzialność.
14. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
16. Zwracanie kwot należnych reklamującemu.
17. Zwrot odszkodowania Zarządowi-wierzycielowi
Rachunkowość.
19. Rozrachunek kwot przelewowych. Ustalanie salda i procentów.
20. Wypłata salda. Odsetki zwłoki.
21. Ogólny rachunek kwartalny.
Różne postanowienia.
23. Wykaz właścicieli kont
24. Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
25. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
26. Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności Porozumienia.
POROZUMIENIE O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Królestwo Arabji Saudyjskiej, Republika Argentyna, Austrja, Belgja, Boliwia, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Hiszpanja, zespół Kolnij hiszpańskich, Estonja, Etjopja, Francja, Alger, Grecja, Republika Honduras, Węgry, Włochy, zespół Kolonij włoskich, Japonja, Korea, zespół innych Posiadłości japońskich, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Maroko z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej). Maroko (Strefa hiszpańska), Paragwaj, Holandja, Indje holenderskie, Polska, Portugalia, Kolonje portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonje Portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino. Terytorium Sarry, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis. Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli i Królestwo Jugosławji.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów Krajów powyżej wymienionych, na mocy artykułu 3 Światowej Konwencji Pocztowej, uchwalonej w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, zawarli Porozumienie następujące:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki wymiany przelewów.
Postanowienia niniejszego Porozumienia normują wymianę przelewów pieniężnych między umawiającemi się krajami, których Zarządy porozumieją się co do zaprowadzenia tej gałęzi służby.
Przedmiot Porozumienia.
Każdy właściciel pocztowego konta czekowego w jednym z krajów, które porozumiały się co do wymiany przelewów, może zarządzić przelewy pieniężne ze swego konta na pocztowe konto czekowe w innym z tych krajów.
WARUNKI DOPUSZCZALNOŚCI T WYKONYWANIE ZARZĄDZEŃ PRZELEWOWYCH.
Podawanie kwoty przelewów. Kurs przeliczania.
Kwota przelewów winna być podana w walucie kraju przeznaczenia.
Jednakże każdy Zarząd może się zgodzić, aby wspomniana kwota była podana przez właściciela konta w walucie kraju nadania.
Zarząd kraju nadania określa sam kurs przeliczania swej waluty na walutę kraju przeznaczenia.
Kwota najwyższa.
Każdy Zarząd może ograniczyć najwyższą kwotę do jakiej właściciel konta może zarządzać przelewy pieniężne bądź to w ciągu jednego dnia, bądź też w ciągu określonego czasu.
Opłaty.
Zwolnienie od opłat i należności.
Służbowe przelewy pieniężne, wymieniane między Zarządami lub między ich urzędami, wolne są od wszelkich opłat.
To samo dotyczy zwolnienia od należności za przesłanie dokumentów przelewowych, zawierających wyciągi kontowe i wysyłanych przez pocztowe urzędy czekowe do właścicieli kont czekowych, zamieszkałych we wszystkich krajach, należących do Związku.
Na dokumentach tych należy podać nazwę urzędu wysyłającego jak również napis "Pocztowa sprawa służbowa" (Service des postes) i "Wyciąg z konta czekowego" (Extrait de compte).
Zawiadomienie o przelewie.
Odwrotnej strony tego zawiadomienia można użyć do umieszczenia korespondencji prywatnej, przeznaczonej dla odbiorcy. Każdy Zarząd jest upoważniony do pobierania z tego tytułu opłaty od właściciela obciążonego konta, o ile opłata taka zaprowadzona jest w jego obrocie wewnętrznym.
Przelewy telegraficzne.
Wymiana wykazów przelewów.
Zawiadomienia o przelewach, przeznaczone dla właścicieli kont, na których dobro ma być uskuteczniony przelew, dołącza się do wykazu.
W braku, porozumienia odmiennego, kwotę przelewów nalepy podawać w wykazach i zawiadomieniach o przelewach w walucie kraju przeznaczenia.
Urzędy wymiany.
Zarządy podają sobie wzajemnie do wiadomości nazwy urzędów czekowych wyznaczonych do wymiany wykazów przelewowych.
UNIEWAŻNIENIE. REKLAMACJE.
Unieważnienie, zarządzeń przelewowych.
Reklamacje.
Każdy jednak Zarząd obowiązany jest załatwić zwykłe żądanie wiadomości, przesłane po tym terminie przez inny Zarząd w sprawie zarządzonych przelewów w ciągu okresu nieprzekraczającego dwóch lat.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zakres odpowiedzialności.
Postanowienia artykułu 27 §§ 2 i 3 Porozumienia dotyczącego przekazów pocztowych mają również zastosowanie do przelewów telegraficznych.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności:
Ustalenie odpowiedzialności.
Odpowiedzialność ciąży za Zarządzie, w którego służbie popełniono omyłkę. Jeżeli omyłkę przypisać można obu Zarządom lub gdy odpowiedzialność nie może być ustalona, ponoszą one zwrot odszkodowania w równych częściach.
Zwracanie kwot należnych reklamującemu.
Obowiązek zwrotu kwoty należnej reklamującemu ciąży na Zarządzie, do którego wniesiono reklamację; Zarząd ten ma jednak zastrzeżone prawo zwrotnego poszukiwania (regres) do Zarządu odpowiedzialnego.
Zwrot kwoty winien nastąpić, skoro tylko zostanie ustalona odpowiedzialność służby pocztowej.
Gdyby Zarząd, przypuszczalnie ponoszący odpowiedzialność, po otrzymaniu wezwania do zapłaty nie udzielił odpowiedzi w ciągu sześciu miesięcy, uważa się, że Zarząd ten milcząco uznał swą odpowiedzialność.
Zwrot odszkodowania Zarządowi-wierzycielowi.
Zarząd, ponoszący odpowiedzialność, obowiązany jest zwrócić kwotę odszkodowania Zarządowi, który ją wypłacił, mianowicie w terminie trzymiesięcznym od daty przesłania zawiadomienia o dokonanej wypłacie. Po upływie wspomnianego terminu Zarząd-dłużnik winien uiścić ją z procentem po 5% rocznie.
RACHUNKOWOŚĆ.
Przyznanie opłat.
Każdy Zarząd zachowuje dla siebie w całości opłaty, które pobrał.
Rozrachunek kwot przelewowych. Ustalanie salda i procentów.
Zarząd, który z jakiegokolwiek powodu nie życzy sobie przeprowadzenia wzajemnego wyrównania, może oświadczyć, iż kwoty dłużne będzie wypłacał w całości.
Wypłata salda. Odsetki zwłoki.
Wkład wspomniany może być również użyty do wyrównywania salda dłużnego, dotyczącego innych rachunków pocztowych, telegraficznych lub telefonicznych. Wkładu w żadnym razie nie można Użyć do innego celu bez zgody Zarządu, który wkład włożył.
Ogólny rachunek kwartalny.
W końcu każdego kwartału Zarządy, które sporządzają rozrachunki dzienne, przesyłają odnośnym Zarządom do uznania ogólne zestawienie wspomnianych rozrachunków, wpłaconych zaliczek i w danym razie zaliczonych procentów. Saldo ogólnego rachunku kwartalnego należy przenieść na kwartał następny. Zarządy mogą porozumieć się co do zastąpienia zestawienia ogólnego przez podawanie końcowego salda rozrachunków.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Żądanie otwarcia pocztowego konta czekowego zagranicą.
W razie zgłoszenia żądania otwarcia pocztowego konta czekowego w kraju obcym, który przystąpił do Porozumienia, Zarząd kraju, w którym przebywa żądający, jest obowiązany udzielić swej pomocy Zarządowi, który ma zawiadywać kontem, przy sprawdzaniu tego żądania, jeżeli oba te Zarządy wykonują służbę pieniężnych przelewów pocztowych.
Zarządy obowiązują się wykonać to sprawdzenie z jak największą starannością i szybkością, nie przyjmując jednak na siebie odpowiedzialności z tego tytułu.
Zarząd kraju zamieszkania żądającego otwarcia konta pośredniczy również, o ile to jest możliwe, na żądanie Zarządu zawiadującego kontem w sprawie udzielania wiadomości dotyczących zmiany zdolności prawnej przyjętego.
Wykaz właścicieli kont.
Właściciele kont za pośrednictwem Zarządu, prowadzącego ich konta, mogą otrzymać spisy właścicieli kont, ogłaszane przez inne Zarządy, i to po cenie ustalonej przez te Zarządy w ich obrocie wewnętrznym.
Zarządy przesyłają sobie wzajemnie, bezpłatnie, spisy niezbędne w celach służbowych.
Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części I i II Konwencji, z wyjątkiem przepisów artykułu 7, stosują się do pocztowych przelewów pieniężnych.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (artykuł 19 i 20 Konwencji), aby mieć moc obowiązującą muszą uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1935 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Charles de Forster
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Ls Roulet
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
Treść.
Sporządzanie. Przesyłanie. Odbiór.
101. Zawiadomienie o przelewach.
102. Wykazy przelewów.
103. Zawiadomienia o przesłaniu.
104. Przesyłanie zarządzeń przelewów.
105. Przelewy telegraficzne.
106. Odbiór przelewów.
107. Wpisy, które należy umieszczać na drukach.
Różne formalności.
109. Niewykonanie zarządzenia przelewu.
110. Reklamacje.
Rachunkowość.
112. Wypłata sald.
Różne postanowienia.
114. Druki do użytku publiczności.
115. Żądanie otwarcia pocztowego konta czekowego zagranicą.
Postanowienia końcowe.
116. Wprowadzenie w życie i okres ważności Regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, uchwalili, w imieniu swoich Zarządów, za zgodą ogólną, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o pocztowych przelewach pieniężnych:
SPORZĄDZANIE. PRZESYŁANIE. ODBIÓR.
Zawiadomienia o przelewach.
Jednakże Zarządy mogą używać druków, któremi się posługują w swym obrocie wewnętrznym.
Wykazy przelewów.
Wykazy przelewów telegraficznych winny zawierać w nagłówku bardzo wyraźnemi literami wypisany napis: "Przelewy telegraficzne" (Virements télégraphiques).
Zawiadomienia o przesłaniu.
Na ostatniem zawiadomieniu o przesłaniu, wysłanem z końcem każdego miesiąca, należy umieścić napis: "Ostatnie zawiadomienie o przesłaniu Nr ......" (Dernière lettre d'envoi N°.....). Nawet w wypadku gdy urząd wymiany ostatniego dnia roboczego w miesiącu nie ma żadnego przelewu do przesłania urzędowi, z którym uskutecznia wymianę przelewów, winien przesłać negatywne zawiadomienie o przesłaniu, opatrzone również napisem: "Ostatnie zawiadomienie o przesłaniu Nr. ....." (Dernière lettre d'envoi N°..).
Przesyłanie zarządzeń przelewów.
Zawiadomienia o przesłaniu, wykazy i zawiadomienia o przelewach należy łączyć w pakiety zamknięte i jako wolne od opłaty przesyłać najszybszą drogą do urzędu wymiany kraju przeznaczenia. Przesyłki te można przesyłać jako polecone.
Przelewy telegraficzne.
W braku odmiennego porozumienia przelewy te są sporządzone w języku francuskim i tekst ich winien być, jak następuje:
Wpisy służbowe, w miarę potrzeby,
(Indications de service, s'il y a lieu).
Przelew ...... (Nr. nadania).
(Vireiheiit ...... (No d'emission).
Nazwa czekowego urzędu przeznaczenia.
(Nom du bureau de chèques destiinataire).
Nazwisko lub określenie wysyłającego przelew.
(Nom ou désignation de l'expéditeur).
Numer konta wysyłającego przelew,
(Numéro du compte de l'expediteur).
Nazwa pocztowego urzędu czekowego, w którym konto wysyłającego jest otwarte.
(Nom du bureau de chèques où le compte de l'expéditeur est ouvort).
Wysokość kwoty przelewu,
(Montant de la somme virée).
Nazwisko lub określenie odbiorcy.
(Nom ou désignnation du bénéficiaire).
Numer konta odbiorcy.
(Numéro du compte du bénéficiaire).
Informacja osobista, w danym razie.
(Communication particulière, le cas échéarit).
Dane telegramu winny być zawsze podawane w wyżej podanym porządku.
Odbiór przelewów.
Na zawiadomieniu o przelewie lub, zależnie od wypadku, na wykazie przelewów i zawiadomieniu o wysłaniu przelewu uskutecznia się sprostowanie atramentem czerwonym i o poczynionem sprostowaniu przesyła się zawiadomienie do odnośnego urzędu wymiany pismem V P 4.
Przelewy telegraficzne, których nieprawidłowość nie została sprostowana w terminie racjonalnym, unieważnia się stosownie do postanowień poniżej podanego artykułu 109.
Wpisy, które należy umieszczać na drukach.
Wpisy służbowe na drukach dotyczących przelewów winny być uskuteczniane literami łacińskiemi i cyframi arabskiemi.
Wpisy, uskuteczniane zapomocą ołówka atramentowego lub ołówka zwykłego, są niedopuszczalne. Jednakże podpisy mogą być uskuteczniane ołówkiem atramentowym.
RÓŻNE FORMALNOŚCI.
Unieważnienie przelewów.
Niewykonanie zarządzenia przelewu.
Jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny zarządzenie przelewu nie może być wpisane na odnośne konto, należy je skreślić z wykazu, w którym je umieszczono, kwotę zaś końcową, podaną w wykazie i w odnośnem zawiadomieniu o przesłaniu, należy sprostować czerwonym atramentem. O sprostowaniu tem należy zawiadomić wysyłający urząd wymiany pismem, wzór V P 4, do którego dołącza się zawiadomienie, dotyczące niewykonanego przelewu.
Jeżeli pierwotnie niewykonane zarządzenie przelewu zostało na nowo przesłane do odbierającego urzędu pośredniczącego, wówczas wysyłający urząd pośredniczący winien z niem postąpić, jak z nowem zarządzeniem. Odnośne pierwotne wpisy w wykazie i w zawiadomieniu o przesłaniu pozostają unieważnione.
Jednakże Zarządy krajów uczestniczących w Porozumieniu mogą porozumieć się, aby nieuskutecznione przelewy były przenoszone do wykazu przelewów na dobro Zarządu kraju nadania lub w inny sposób umieszczone na rachunku. W tym wypadku przeliczenie odbywa się według kursu dziennego, jak przy przelewach zwykłych, a na zawiadomieniu o przelewie umieszcza się odpowiednią notatkę z wyjaśnieniem.
Reklamacje.
Każdą reklamacje w sprawie wykonania zarządzenia przelewu urząd czekowy, prowadzący obciążone konto, sporządza na druku według załączonego wzoru V P 7. Druk ten przesyła się w danym razie przez urząd wymiany kraju nadania i Urząd wymiany kraju przeznaczenia do urzędu czekowego, prowadzącego konto, na którego dobro zarządzono przelew.
RACHUNKOWOŚĆ.
Rozrachunki.
Rozrachunki dzienne należy sporządzać na drukach, zgodnych z załączonym wzorem V P 8.
Rozrachunki te należy przesłać możliwie najszybciej odnośnemu Zarządowi.
Wypłata sald.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego i do Zarządów.
Jeżeli zachodzi potrzeba późniejszego podania do wiadomości nowych podpisów lub zastąpienia jakiegokolwiek złożonego podpisu, wówczas należy przesłać odnośnemu Zarządowi nowy wykaz wzoru podpisów wszystkich funkcjonarjuszów upoważnionych do podpisywania. Jednakże, o ile chodzi tylko O unieważnienie jakiegokolwiek podpisu podanego do wiadomości, wystarczy skreślenie podpisu w istniejącym wykazie, który pozostaje w użytku.
Druki do użytku publiczności.
W myśl postanowień artykułu 31, § 2 Konwencji jako druki do użytku publiczności uważa się druk:
V P 1 Zawiadomienie o przelewie - Avis de virement.
Druki obrotu wewnętrznego, używane jako zawiadomienie o przelewie na warunkach podanych w artykule 101, nie podlegają tym postanowieniom.
Żądanie otwarcia pocztowego konta czekowego zagranicą.
Przesyła to wszystko do czekowego urzędu wymiany kraju przeznaczenia za pośrednictwem urzędu wymiany swego własnego kraju. Zaświadczenia zaopatrzone są odciskiem pieczęci tłoczonej urzędu wymiany kraju pośredniczącego i podpisane przez jednego lub kilku funkcjonarjuszów, upoważnionych do potwierdzenia zawiadomień o wysłaniu.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i okres ważności Regulaminu.
Regulamin niniejszy będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia o pocztowych przelewach.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i samo Porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego Porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 roku.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El - Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Charles de Forster
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA JAPONJĘ:
Masao Seki
T. Harima
J. Kageyama
ZA KOREĘ:
Masao Seki
Ryuzo Kawazura
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
T. Harima
H. Fujikawa
ZA ŁOTWĘ:
Ls Roulet
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
Dr. Blachier
René Machalski
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNIS:
H. Duteil
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW
POROZUMIENIE DOTYCZĄCE ZLECEŃ POCZTOWYCH.
Treść.
Postanowienia wstępne.
1. Warunki wymiany dokumentów zleceniowych.
Przedmiot służby zleceniowej.
3. Protesty. Roszczenia.
Nadawanie zleceń.
5. Nadawanie dokumentów zleceniowych. Opłata za przesłanie.
6. Ilość i najwyższa kwota dokumentów zleceniowych.
7. Zakazy.
Inkasowanie dokumentów.
9. Należność za inkaso lub za okazanie do inkasa.
11. Zwrot dokumentów niewykupionych.
Wycofanie i sprostowanie zleceń. Dosyłanie i zwrot. Reklamacje.
13. Dosyłanie. Dokumenty mylnie skierowane.
14. Zwrot dokumentów nie dających się zainkasować.
15. Reklamacje.
Odpowiedzialność.
17. Odpowiedzialność w razie zaginięcia dokumentów zleceniowych.
18. Wypadki opóźnień.
Różne postanowienia.
20. Urzędy uczestniczące w służbie zleceniowej.
21. Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
22. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
23. Wejście w życie i czas ważności Porozumienia.
POROZUMIENIE DOTYCZĄCE ZLECEŃ,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Królestwo Arabji Saudyjskiej, Republika Argentyna, Austrja, Belgja, Boliwja, Chili, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpanja, zespół Kolonij hiszpańskich, Estonia, Etiopia, Finlandia, Francja, Alger, Grecja, Republika Honduras, Węgry, Islandja, Włochy, zespół Kolonii włoskich, Łotwa, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (strefa hiszpańska), Norwegja, Paragwaj, Holandja, Curacao i Surinam, Indie holenderskie, Polska, Portugalia, Kolonje portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonie portugalskie Wschodnio-Afrykańskie, w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Terytorium Sarry, Syjsm, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławji.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów Krajów powyżej wymienionych, na mocy artykułu 3 Światowej Konwencji Pocztowej, zawarli w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, Porozumienie następujące:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki wymiany dokumentów zleceniowych.
Postanowienia niniejszego Porozumienia normują wymianę dokumentów zleceniowych między umawiającemi się Krajami, których Zarządy pocztowe porozumieją się co do zaprowadzenia tej gałęzi służby.
PRZEDMIOT SŁUŻBY ZLECENIOWEJ.
Dokumenty przyjmowane do inkasa.
Przyjmowane są do inkasa: kwity, faktury, zobowiązania płatnicze, weksle, kupony procentowe i dywidendowe, wylosowane papiery wartościowe i wogóle wszelkie dokumenty handlowe lub inne, płatne bez kosztów.
Zarządy, które nie mogą podjąć się inkasowania kuponów procentowych lub dywidendowych i wylosowanych papierów wartościowych, powiadamiają o tem inne Zarządy za pośrednictwem Biura międzynarodowego.
Protesty. Roszczenia.
Zarządy mogą podjąć się pośrednictwa przy proteście papierów handlowych lub przy wszczynaniu postępowania sądowego z powodu wierzytelności. W tym celu wydają za obopólnem porozumieniem niezbędne zarządzenia.
NADAWANIE ZLECEŃ.
Podawanie kwoty zleceniowej.
W braku porozumienia odmiennego, kwota zleceniowa winna być oznaczona w walucie kraju, któremu poruczono zlecenie.
Nadawanie dokumentów zleceniowych. Oplata za przesianie.
Dokumenty zleceniowe należy nadawać w opłaconym liście poleconym, adresowanym przez nadawcę wprost do urzędu pocztowego, który ma za-inkasować gotówkę.
Opłata za list zleceniowy nie może przekraczać opłaty za list polecony tej samej wagi.
Ilość i najwyższa kwota dokumentów zleceniowych.
Jednakże dokumenty te nie mogą opiewać na więcej niż pięciu różnych dłużników, ani też nie mogą być płatne w różnych terminach.
Zakazy.
Nie wolno jest:
INKASOWANIE DOKUMENTÓW,
Niedopuszczalność spłat częściowych.
Każdy dokument powinien być spłacony jednofazowo w całości; w przeciwnym razie uważany jest za nieprzyjęty.
Należność za inkaso lub za okazanie do inkasa.
Za każdy dokument przedstawiony do inkasa, bez względu na to czy został wykupiony lub nie, pobiera się za inkaso lub okazanie do inkasa, zależnie od wypadku, należność w wysokości 25 centymów, którą potrąca się z kwoty zainkasowanej.
Nie podlegają powyższej należności dokumenty, które skutkiem jakiejkolwiek niedokładności lub mylnego adresu, nie mogą być przedmiotem inkasa i muszą być zwrócone nadawcy.
Wyrównywanie kwot zainkasowanych.
Jeżeli Zarządy zainteresowane dopuszczają takie sposoby wyrównywania, może się ono odbywać albo zapomocą wpłaty na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, albo też zapomocą przelewu na rachunek czekowy, prowadzony w kraju nadania przesyłki.
Zwrot dokumentów niewykupionych,
Dokumenty, których nie można było zainkasować w terminach określonych w Regulaminie, a które nie mają być doręczone wskazanej osobie trzeciej, odsyła się bezpłatnie do urzędu nadania.
W braku dokumentów zainkasowanych lub, jeżeli kwoty zainkasowane nie wystarczają na potrącenie w całości należności za okazanie, należności te pobiera się od nadawcy przesyłki zleceniowej.
Zarząd inkasujący nie jest obowiązany ani do wszczynania kroków celem zabezpieczenia interesów wierzyciela, ani do stwierdzania w jakikolwiek sposób faktu niewykupienia dokumentów.
WYCOFANIE I SPROSTOWANIE ZLECEŃ. DOSYŁANIE I ZWROT. REKLAMACJE.
Wycofanie zleceń. Sprostowanie wykazów zleceniowych.
Dopóki dokumenty zleceniowe znajdują się w posiadaniu urzędu przeznaczenia, nadawca, na warunkach określonych dla przesyłek listowych w artykule 51 Konwencji, może wycofać całą przesyłkę lub tylko poszczególne dokumenty w niej zawarte, albo też w razie omyłek zarządzić sprostowanie wpisów w wykazie zleceniowym.
Jeżeli chodzi o sprostowanie wykazu zleceniowego, żądane w drodze telegraficznej, wówczas do opłaty za telegram dolicza się opłatę pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Dosyłanie. Dokumenty mylnie skierowane.
Jeżeli część dokumentów, zawartych w przesyłce zleceniowej, nie może być zainkasowana przez urząd przeznaczenia, należy je zwrócić nadawcy, a następnie przystąpić do zainkasowania pozostałych dokumentów.
Zwrot dokumentów nie dających się zainkasowane.
Dokumenty, które z jakiegokolwiek powodu nie mogły być zainkasowane, zwraca się nadawcy, w sposób przewidziany w Regulaminie.
Reklamacje.
Przepisy artykułu 53 Konwencji należy stosować również do reklamacyj, dotyczących zleceń pocztowych.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Stosowanie szczególnych postanowień Konwencji.
Postanowienia artykułów 56, 57, 59 do 62 i 66 do 72 Konwencji mają zastosowanie do służby zleceniowej. Prócz tego postanowienia, przewidziane w artykule 72 Konwencji, tyczące się przekazów pobraniowych niewypłaconych odbiorcy, odnoszą się analogicznie do zarządzeń przelewowych, sporządzonych w myśl artykułu 10, § 1, które nie mogą być wniesione na dobro pocztowego rachunku czekowego, prowadzonego w kraju nadania przesyłki i podanego przez nadawcę.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia dokumentów zleceniowych.
W razie zaginięcia dokumentów po otwarciu listu zleceniowego bądź w urzędzie, który ma zainkasować gotówkę, bądź też w urzędzie, który ma uskutecznić zwrot dokumentów nadawcy, Zarząd, ponoszący odpowiedzialność, obowiązany jest wynagrodzić nadawcy tylko istotną stratę, przyczem wysokość odszkodowania nie może przekraczać kwoty odszkodowania, przewidzianej za zaginioną przesyłkę poleconą.
Wypadki opóźnień.
Zarządy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za opóźnienie wynikłe:
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Przyznanie opłat.
Opłata za list zleceniowy jak również należności za inkaso i za okazanie do inkasa nie są przedmiotem rozrachunku między zainteresowanemi Zarządami.
Urzędy uczestniczące w służbie zleceniowej.
Zarządy winny dopuścić do wykonywania służby zleceń wszystkie urzędy, uczestniczące w wymianie zagranicznych przekazów pocztowych.
Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w Części I i II Konwencji, z wyjątkiem przepisów artykułu 7 stosują się do Porozumienia niniejszego.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (artykuł 19 i 20 Konwencji), aby mieć moc obowiązującą muszą uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas ważności Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1935 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych Krajów podpisali niniejsze Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfredo Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Charles de Forster
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA ŁOTWĘ
Ls Roulet
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA DOTYCZĄCEGO ZLECEŃ.
Treść.
Nadawanie i inkasowanie dokumentów zleceniowych.
101. Warunki przyjęcia dokumentów do inkasa.
102. Wykaz zleceniowy i koperta zleceniowa. Zawiadomienie o wpłacie.
103. Wpisy i notatki niedozwolone.
104. Nadawanie przy okienku.
105. Sprawdzanie przez urząd przeznaczenia.
106. Okazanie dokumentów do inkasa. Termin płatności.
107. Podawanie przyczyny niewykonania zlecenia.
108. Nieznany nadawca.
Wyrównanie zleceń.
110. Rozrachunek.
111. Przekazy zleceniowe niewypłacone odbiorcom.
112. Wpłacanie lub przelewanie na pocztowe konto czekowe.
Wycofanie i sprostowanie. Dosyłanie. Reklamacje.
114. Dosyłanie.
115. Reklamacje.
Różne postanowienia.
117. Druki do użytku publiczności.
Postanowienia końcowe.
118. Wejście w życie i czas ważności Regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA DOTYCZĄCEGO ZLECEŃ.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów, za wspólną zgodą, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia dotyczącego' zleceń pocztowych:
NADAWANIE I INKASOWANIE DOKUMENTÓW ZLECENIOWYCH.
Warunki przyjęcia dokumentów do inkasa.
Dokumenty, aby mogły być przyjęte do inkasa, powinny:
Wykaz zleceniowy i koperta zleceniowa. Zawiadomienie o wpłacie.
Kupony procentowe lub dywidendowe, które należą do tego samego rodzaju papierów wartościowych i mają być zainkasowane od tych samych osób, należy wpisać uprzednio do specjalnego wykazu; w tym wypadku uważa się je za jeden dokument zleceniowy.
Załączniki należy przymocowywać do dokumentu, którego dotyczą.
Zawiadomienie o wpłacie należy włożyć do koperty, o której mowa w § 2.
Wpisy i notatki niedozwolone.
Nie należy uwzględniać niedozwolonych wpisów lub notatek umieszczonych na wykazie zleceniowym. Oddzielne notatki lub listy należy uważać za przesyłki listowe nieopłacone, pochodzące z kraju nadania zlecenia, i doręczać adresatom za pobraniem odpowiedniej dopłaty; w razie odmowy przyjęcia należy z niemi postąpić jak z przesyłkami niedoręczalnemi.i zwracać je do urzędu nadania.
Jeżeli wpisy niedozwolone umieszczono na samych dokumentach należy dokumenty te dopuścić do inkasa i wydać po uiszczeniu odnośnej kwoty oraz opłaty za list nieopłacony, pochodzący z kraju nadania zlecenia. W razie odmowy uiszczenia tej opłaty można dokumenty wydać, po potrąceniu należnej opłaty z kwoty, którą ma otrzymać nadawca. W tym wypadku dołącza się notatkę wyjaśniającą do wykazu zleceniowego R P 1 (część 2-a).
Nadawanie przy okienko.
Przesyłki, zawierające dokumenty do inkasa, należy nadawać w stanie zamkniętym w urzędzie przy okienku.
W razie znalezienia przesyłki zleceniowej należycie opłaconej w skrzynce listowej, postępuje się z nią jak z nadaną przy okienku. Przesyłek nieopłaconych lub opłaconych niedostatecznie nie wysyła się.
Sprawdzanie przez urząd przeznaczenia.
Urząd przeznaczenia sprawdza ilość i kwotę dokumentów, dołączonych do wykazu zleceniowego, i uwidocznia w wykazie wynik sprawdzenia.
Jeżeli w przesyłce brakuje dokumentów, wymienionych w wykazie, urząd przeznaczenia zawiadamia o tem urząd nadania, który zkolei powiadamia nadawcę. Pozatem urząd przeznaczenia przystępuje do inkasa otrzymanych w porządku dokumentów.
Okazanie dokumentów do inkasa. Termin płatności.
Podawanie przyczyny niewykonania zlecenia.
Przyczynę niewykonania zlecenia należy podać w sposób, przewidziany w artykule 147, § 1 Regulaminu Konwencji i bez żadnego innego potwierdzenia bądź na kartce, dołączonej do dokumentów, bądź w drugiej części wykazu zleceniowego.
Nieznany nadawca.
Jeżeli nazwisko i adres nadawcy nie zostały podane ani na kopercie, ani na wykazie zleceniowym, ani też na samych dokumentach, urząd miejsca przeznaczenia, o ile nie mógł przy inkasowaniu otrzymać od dłużnika wiadomości niezbędnych w celu przesłania kwoty zainkasowanej zapomocą przekazu, powiadamia o tem urząd nadania i przystępuje do wysłania kwoty w sposób, przewidziany w poniższym artykuł 109, podając jako odbiorcę przekazu urząd nadania.
WYRÓWNANIE ZLECEŃ.
Przesyłacie przekazów zleceniowych i dokumentów niewykupionych.
W nagłówku przekazów zleceniowych należy umieścić napis: "Zlecenie" (Recouvrement).
Rozrachunek.
Urząd inkasujący przeprowadza rozrachunek na drugiej części wykazu zleceniowego R P 1, czuwając jednocześnie nad tem, aby podać dane przez nadawcę opuszczone i skreślić dane zbędne.
Wykazy rozrachunkowe nienadeszłe lub nieprawidłowe należy reklamować lub zwracać wprost z urzędu do urzędu.
Przekazy zleceniowe niewypłacone odbiorcom.
Postanowienia artykułu 139 Regulaminu Konwencji, dotyczące przekazów pobraniowych, stosuje się również do przekazów zleceniowych.
Wpłacanie lub przelewanie na pocztowe konto czekowe.
W razie wpłacenia lub przelania kwoty zainkasowanej na pocztowe konto czekowe, należy na dowodzie wpłaty lub przelewu, przeznaczonym dla właściciela konta, umieścić napis: "Zlecenie" (Recouvrement).
Jeżeli organizacja wewnętrzna urzędów inkasujących nie zezwala na przelanie kwot zleceniowych na pocztowe konto czekowe zagranicą, rozrachunek odbywa się w sposób zwykły zapomocą przekazu pocztowego z tą jedynie różnicą, że na dokumencie zleceniowym zamiast pełnego adresu nadawcy należy podać nazwisko odbiorcy z uwagą "Pocztowe konto czekowe Nr. ...... prowadzone w urzędzie ......" (Compte courant postał N ...... tenu par le bureau de ......). Przekaz przesyła się w stanie otwartym wprost do zainteresowanego urzędu czekowego.
Po wykonaniu wyżej wymienionych czynności drugą część wykazu zleceniowego R P 1 z dołączonemi, w razie potrzeby, pozostałemi dokumentami zleceniowemi niewykupionemi przesyła się do urzędu nadania przesyłki zleceniowej, w sposób przewidziany w artykule 109.
WYCOFANIE I SPROSTOWANIE. DOSYŁANIE. REKLAMACJE.
Wycofanie zleceń. Sprostowanie wykazu zleceniowego.
Postanowienia artykułów 148 i 149 Regulaminu Konwencji stosują się do żądań wycofania dokumentów zleceniowych lub sprostowania wykazu zleceniowego. Jednakże do każdego żądania sprostowania wykazu zleceniowego należy dołączyć duplikat tego wykazu.
Jeżeli chodzi o żądanie sprostowania wykazu zleceniowego, przesłane w drodze telegraficznej, żądanie to winno być potwierdzone listownie najbliższą pocztą i zawierać w nagłówku następujący napis, podkreślony kolorowym ołówkiem: "Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......" (Confiraiation de la demande télégraphique du ......).
W tym wypadku urząd przeznaczenia, po otrzymaniu telegramu, ogranicza się do zatrzymania przesyłki, a z wykonaniem żądania czeka do nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Jednakże Zarząd miejsca przeznaczenia może na własną odpowiedzialność wykonać żądanie telegraficzne sprostowania wykazu zleceniowego, nie czekając na potwierdzenie pisemne.
Dosyłanie.
Urząd, do którego dosłano wszystkie dokumenty, stanowiące wspólną przesyłkę, a który ma możność ich zainkasowania, postępuje tak, jak gdyby dokumenty były pierwotnie skierowane pod jego adresem. W tym wypadku na wykazie zleceniowym należy umieścić uwagę: "Dosłano przez urząd ......" (Réexpédié par le bureau de ......).
Gdy zaś dosłano tylko część dokumentów, zawartych w przesyłce, wówczas urząd, któremu powierzono częściowo inkaso, winien kwotę zainkasowaną lub niewykupione dokumenty odesłać bezpłatnie do urzędu, do którego skierowany był wykaz; wyłącznie ten ostatni urząd obowiązany jest do przeprowadzenia rozrachunku z nadawcą.
Reklamacje.
Przy wnoszeniu reklamacyj Zarządy stosują się do artykułu 151 i 152 Regulaminu Konwencji. Nadawca ma dostarczyć duplikat, dołączonego do dokumentów wykazu zleceniowego, celem przesłania go wraz z reklamacją do urzędu przeznaczenia.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
Druki do użytku publiczności.
Za druki do użytku publiczności, w myśl artykułu 31, § 2 Konwencji, uważa się druki:
R P 1 "Wykaz zleceniowy" (Bordereau),
R P 2 "Dokumenty do inkasa - koperta" (Valeurs à recouvrer - Enveloppe).
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas ważności Regulaminu.
Niniejszy Regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia dotyczącego zleceń.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu, co i to Porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Stron nie został odnowiony.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfreda Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S. A. Ghalwash
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Charles de Forster
ZA ISLANDJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA ŁOTWĘ
Ls Roulet
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA CURAÇAO I SURINAM:
Hoogewooning
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
Perk
Bril
Hoogewooning
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
Dr. Blachier
René Machalski
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW.
POROZUMIENIE DOTYCZĄCE PRENUMERATY GAZET I CZASOPISM.
Treść.
Postanowienia wstępne.
1. Warunki zaprowadzenia prenumeraty.
Warunki prenumeraty. Opłaty.
3. Cena dostawy.
4. Cena prenumeraty.
5. Zmiana ceny.
6. Dodatki do czasopism.
7. Okresy prenumeraty. Zamówienia spóźnione.
8. Utrzymanie prenumeraty w razie wstrzymania pełnienia tej służby.
9. Przyjmowanie prenumeraty wprost przez wydawców.
Zmiany adresu. Reklamacje. Odpowiedzialność.
11. Reklamacje.
12. Odpowiedzialność.
Rachunkowość.
14. Rachunki.
Różne postanowienia.
16. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
17. Wejście w życie i czas ważności Porozumienia.
POROZUMIENIE DOTYCZĄCE PRENUMERATY CZASOPISM I WYDAWNICTW PERJODYCZNYCH,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Królestwo Arabji Saudyjskiej, Republika Argentyna, Austrja, Belgja, Boliwia, Bułgarja, Chili, Republika Kolumbja, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpania, zespół Kolonij hiszpańskich, Estonja, Etjopja, Finlandja, Francja, Alger, Grecja, Republika Honduras, Węgry, Włochy, zespół Kolonij włoskich, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Maroko (z wyjątkiem Strefy hiszpańskiej), Maroko (Strefa hiszpańska), Norwegja, Paragwaj, Holandja, Polska, Portugalja, Kolonje portugalskie Zachodnio-Afrykańskie, Kolonje Portugalskie Wschodnio - Afrykańskie, w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Terytorjum Saorry, Syjam, Szwecja, Związek Szwajcarski, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Republika Wschodniego Urugwaju, Państwo Miasto Watykan, Stany Zjednoczone Wenezueli, Yemen i Królestwo Jugosławji.
Podpisani Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych Krajów, na mocy artykułu 3 Światowej Konwencji Pocztowej, zawarli w Kairze dnia 20 marca 1934 roku, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, następujące Porozumienie:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE,
Warunki zaprowadzenia prenumeraty.
Postanowienia niniejszego Porozumienia normują służbę prenumeraty czasopism za pośrednictwem poczty między umawiającemi się Krajami, których Zarządy porozumiały się co do wykonywania tej gałęzi służby.
Pod względem prenumeraty wydawnictwa perjodyczne traktuje się narówni z czasopismami.
WARUNKI PRENUMERATY. OPŁATY.
Zamówienia.
Urzędy pocztowe każdego kraju przyjmują od publiczności zamówienia na czasopisma, wydawane w różnych krajach, uczestniczących w Porozumieniu, których wydawcy chcą korzystać z pośrednictwa poczty przy prenumeracie zagranicznej.
Przyjmują również zamówienia na czasopisma, wydawane we wszystkich innych krajach, o ile poszczególne Zarządy mogą takie czasopisma dostarczać.
Stosownie do postanowień artykułu 46 Konwencji, każdy kraj może wyłączyć od prenumeraty czasopisma, których transport lub doręczanie wewnątrz jego kraju jest niedozwolone.
Cena dostawy.
Każdy Zarząd ustala ceny, za które dostarczać będzie innym Zarządom czasopisma własne oraz czasopisma innych krajów.
Ceny te nie mogą być wyższe od cen, jakie opłacają prenumeratorzy w kraju; do cen tych dolicza się należności tranzytowe, jakie Zarząd kraju nadania winien wypłacić Zarządom pośredniczącym w myśl postanowień Konwencji. Przy oznaczaniu ceny dostawy należności tranzytowe oblicza się ryczałtowo zgóry zależnie od tego, jak często dane czasopismo wychodzi i jaka jest jego przeciętna waga.
Cena prenumeraty.
Prenumeratę pobiera się przy zamówieniu za cały okres, na który czasopismo zostało zaprenumerowane.
Zmiana ceny.
O zmianach ceny prenumeraty należy powiadamiać Zarząd centralny kraju przeznaczenia lub specjalnie w tym celu wyznaczony urząd, najpóźniej na miesiąc przed terminem, od którego zmiany będą obowiązywać. Nowe ceny stosują się przy prenumeracie, zgłaszanej na przyszły wskazany okres, nie mogą jednak być stosowane do prenumerat bieżących w chwili zawiadomienia o nowych cenach.
Dodatki do czasopism.
Cenniki, prospekty, reklamy i t. p., dołączane do czasopisma, nie stanowiąc jednak jego stałej części składowej, podlegają opłacie od druków; opłata ta może być, według uznania Zarządu kraju nadania, uiszczona gotówką lub uwidoczniona bądź na opasce lub kopercie, bądź na samym druku, zapomocą któregokolwiek ze sposobów opłacania przewidzianych przez Konwencję.
Okresy prenumeraty. Zamówienia spóźnione.
Dopuszczalne są wyjątki od tej zasady co do czasopism, wychodzących z przerwami lub okazyjnie, które można zaprenumerować na okres przez nie zapowiedziany, nie przestrzegając wyżej podanych terminów.
W tym ostatnim wypadku Zarządy mogą porozumieć się co do dopuszczenia zamówień również na którykolwiek z pozostałych miesięcy kwartału.
Utrzymanie prenumeraty w razie wstrzymania pełnienia te; służby.
Jeżeli jakikolwiek kraj przestaje uczestniczyć w Porozumieniu, prenumeraty bieżące winny być, aż do wygaśnięcia ich terminu, załatwiane na zasadach przewidzianych Porozumieniem.
Przyjmowanie prenumeraty wprost przez wydawców.
Zarządy mogą za wspólną zgodą upoważnić Wydawców do przyjmowania ze swej strony prenumerat i do komunikowania adresów prenumeratorów wprost urzędowi pocztowemu w miejscu wydania. Postępowanie to dozwolone jest tylko za zgodą prenumeratora.
W tym wypadku wydawca ma obowiązek pobierania ceny prenumeraty oraz wyrównania należności Zarządowi kraju wydawania czasopisma, który przeprowadza rozdział należności przypadających Zarządom zainteresowanym.
ZMIANY ADRESU. REKLAMACJE. ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zmiany adresu.
Prenumeratorzy, w razie zmiany miejsca pobytu, mogą żądać, na okres nieprzekraczający terminu prenumeraty, aby czasopismo było wprost przesyłane według nowego adresu, czy to wewnątrz kraju pierwotnego miejsca przeznaczenia, czy też do innego kraju, uczestniczącego w Porozumieniu, nie wyłączając kraju wydawania czasopisma, czy też do kraju nieuczestniczącego w Porozumieniu.
Z tego tytułu Zarząd pierwotnego miejsca przeznaczenia pobiera od prenumeratora za każdy miesiąc lub część miesiąca, licząc od dnia do dnia, począwszy od dnia zmiany adresu, należność specjalną w wysokości 20 centymów na miesiąc za czasopisma, wydawane raz na tydzień lub w odstępach dłuższych, i w wysokości 40 centymów za czasopisma, wydawane częściej niż raz na tydzień.
Zarządy mogą pobierać ryczałtową należność za cały okres prenumeraty, pod warunkiem jednak, że należność ta nie przekroczy kwoty 50 centymów w wypadku pierwszym, przewidzianym w ustępie poprzednim, i w wysokości 1 franka - w wypadku drugim.
Powyższe postanowienia dotyczą również czasopism zaprenumerowanych w kraju wydania w razie przeniesienia prenumeraty na inny kraj.
Jednakże, w podobnym wypadku Zarząd kraju wydawania czasopisma może ustalić dowolnie opłaty, jakie będzie pobierał z tytułu takiego przeniesienia.
Reklamacje.
Zarządy obowiązane są wdrażać bezpłatne dochodzenia z powodu wszelkich uzasadnionych reklamacyj, dotyczących opóźnień lub innych nieprawidłowości przy wykonywaniu prenumeraty.
Odpowiedzialność.
Zarządy nie ponoszą odpowiedzialności za wypełnienie zobowiązań, ciążących na wydawcach. Nie są one obowiązane do zwrotnych wypłat w razie zaprzestania lub czasowego zawieszenia wydawnictwa podczas okresu prenumeraty.
RACHUNKOWOŚĆ.
Przyznanie opłat.
Poza wyjątkiem, przewidzianym w artykule 9, każdy Zarząd zachowuje dla siebie w całości opłaty i należności, pobrane ponad cenę dostawy.
Rachunki.
3 Saldo, niewyrównane w czasie właściwym, podlega oprocentowaniu po 5% rocznie na korzyść Zarządu-wierzy cielą.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Stosowanie ogólnych postanowień Konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w Części 1 i II Konwencji, stosują się do Porozumienia niniejszego, z wyjątkiem jednakże przepisów artykułu 7.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (artykuł 19 i 20 Konwencji), aby mieć moc obowiązującą muszą uzyskać:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas ważności Porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 1935 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych Krajów podpisali niniejsze Porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Egiptu, a którego odpis będzie doręczony każdej Stronie.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfredo Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
R. Starzyński
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S.A. Ghalwash
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Charles de Forster
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA ŁOTWĘ
Ls Roulet
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W URUGWAJU:
Arturo C Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA DOTYCZĄCEGO PRENUMERATY CZASOPISM I WYDAWNICTW PERJODYCZNYCH.
Treść.
Postanowienia ogólne.
101. Urzędy wymiany.
102. Spis czasopism. Czasopisma zakazane.
103. Ogólny cennik czasopism.
104. Okresy prenumeraty.
Wykonywanie zamówień.
106. Wysyłanie czasopism.
107. Prenumerata czasopism niewymienionych w spisie.
108. Nieprawidłowości.
109. Zawieszenie lub przerwanie wydawania.
110. Prenumeraty przyjmowane wprosi przez wydawców.
111. Zmiany adresu.
Rachunkowość.
113. Wyrównanie. Zaliczki.
Komunikaty.
Postanowienia końcowe.
115. Wejście w życie i czas ważności Regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA DOTYCZĄCEGO PRENUMERATY CZASOPISM I WYDAWNICTW PERJODYCZNYCH.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Kairze dnia 20 marca 1934 r., uchwalili w imieniu swoich Zarządów, za wspólną zgodą, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o prenumeracie czasopism i wydawnictw perjodycznych.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Urzędy wymiany.
Prenumerata odbywa się za pośrednictwem urzędów wymiany, które każdy Zarząd winien wyznaczyć i podać do wiadomości innym Zarządom.
Urzędy te porozumiewają się bezpośrednio między sobą we wszystkich sprawach, dotyczących prenumeraty czasopism.
Spis czasopism. Czasopisma zakazane.
O każdej późniejszej zmianie należy niezwłocznie zawiadamiać.
Ogólny cennik czasopism.
Każdy Zarząd sporządza na podstawie spisów, dostarczonych mu w myśl artykułu 102, cennik ogólny, podając według krajów: czasopisma, warunki prenumeraty i cenę, którą opłaca prenumerator. Ceny te, ustalone zgodnie z artykułem 4 Porozumienia, podaje się w walucie ustawowej kraju, który ogłasza cennik.
Okresy prenumeraty.
roczny - od 1 stycznia;
półroczny - od 1 stycznia i 1 lipca;
kwartalny - od 1 stycznia, 1 kwietnia, 1 lipca i 1 października.
WYKONYWANIE ZAMÓWIEŃ.
Wykaz zgłoszonych zamówień.
Zamówienia, które nadchodzą już po wysłaniu wykazu ogólnego, wciąga się do wykazów uzupełniających. Dotyczy to również zamówień, które nadeszły po zwykłych terminach odnawiania prenumeraty.
Wysyłanie czasopism.
Na opaskach również umieszcza się napis: "Prenumerata pocztowa" (Abonnements - poste).
Koszty, spowodowane wysyłaniem czasopism pod opaską, Zarząd wysyłający może zaliczyć na rachunek Zarządu przeznaczenia.
Prenumerata czasopism niewymienionych w spisie.
W razie zgłoszenia prenumeraty na czasopismo niewymienione w spisie odnośny urząd wymiany zwraca się do właściwego zagranicznego urzędu wymiany, w celu uzyskania potrzebnych wyjaśnień. Niemniej jednak podobne żądanie może być uwzględnione niezwłocznie, z zastrzeżeniem późniejszego uregulowania rachunku ze stroną zainteresowaną, która w razie potrzeby złoży kaucję.
Nieprawidłowości.
O opóźnieniach, przerwach, o mylnem. skierowaniu lub innych nieprawidłowościach, które się wyłonią przy wykonywaniu prenumeraty należy niezwłocznie powiadomić bądź urząd wymiany lub też urząd w miejscu wydania, bądź też Zarządy centralne, o ile tego zażądały.
W razie stwierdzenia przy nadejściu różnicy w ilości czasopism, przeznaczonych do doręczenia, urząd oddawczy lub urząd wymiany zawiadamia o różnicach tych pismem według załączonego wzoru AP 3 dołączając, o ile to możliwe, opaskę użytą do przesyłki. Jeżeli prenumerator żąda pojedynczych numerów jako nienadeszłych, fakt ten należy zaznaczyć na zawiadomieniu według załączonego wzoru AP 4.
Reklamacje powinny być uwzględniane niezwłocznie.
Zawieszenie lub przerwanie wydawania.
W razie zawieszenia lub przerwania ze strony nakładcy wydawania czasopisma, Zarządy udzielają prenumeratorom swej pomocy, celem uzyskania, o ile to okaże się możliwe, zwrotu ceny prenumeraty za okres, podczas którego pismo nie było dostarczane.
Prenumeraty przyjmowane wprost przez wydawców.
Duplikaty kart dostawy, oznaczone w nagłówku odpowiednim napisem, urzędy wymiany kraju wydawania czasopisma przesyłają bez zwłoki wprost do urzędów oddawczych.
Jeżeli prenumerata, przyjęta przez wydawcę, nie może być z jakiejkolwiek przyczyny wykonana, urząd oddawczy zawiadamia o tcm urząd miejsca wydawania czasopisma zawiadomieniem według załączonego druku AP 8.
W razie wypowiedzenia lub nieuskutecznienia prenumeraty, przyjętej wprost przez wydawców, należności z tytułu tej prenumeraty przypadają zainte resowanym zarządom za cały okres odnośnej prenumeraty.
Zmiany adresu.
Urząd ten zawiadamia bezpośrednio urząd miejsca wydawania czasopisma jak również urząd nowego miejsca przeznaczenia, zapomocą części A i B druku odpowiadającego załączonemu wzorowi AP 9. Jeżeli czasopismo ma być skierowane do kraju nie-uczestniczącego w prenumeracie czasopism, urząd pierwotnego miejsca dostawy przesyła tylko część A wspomnianego druku do urzędu miejsca wydawania czasopisma.
W obrocie między krajami, które podpisały Porozumienie i które porozumiały się co do tego, czasopisma, które mają być kierowane do nowego miejsca przeznaczenia, mogą być przesyłane zamiast pod opaską w osobnych pakietach adresowanych do urzędów nowego miejsca dostawy.
RACHUNKOWOŚĆ.
Rachunki kwartalne.
Prenumeraty, zgłoszone po wystawieniu rachunku szczegółowego, a w danym razie, rachunku uzupełniającego, wpisuje się do rachunku za następny kwartał.
Wyrównanie. Zaliczki.
Różnice wyrównywa się w następnym rachunku kwartalnym.
KOMUNIKATY.
Komunikaty przesyłane do Biura międzynarodowego.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas ważności Regulaminu.
Niniejszy regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia dotyczącego prenumeraty gazet i czasopism.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i to Porozumienie, o ileby na podstawie wspólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Kairze, dnia 20 marca 1934 r.
ZA ALBANJĘ:
Pan. Nasse
ZA NIEMCY:
K. Orth
K. Ziegler
Dr. W. Seebass
ZA KRÓLESTWO ARABJI SAUDYJSKIEJ:
Fawzan El-Sabek
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
R. R. Tula
ZA AUSTRJĘ:
Dr. Rudolf Kuhn
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
E. Mons
ZA BOLIWJĘ:
Ernesto Cáceres
Za Edmundo de la Fuente:
Ernesto Cáceres
ZA BUŁGARJĘ:
Iυ. Katzaroff
ZA CHILI:
R. Suarez Barros
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
E. Zaldúa P.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Alfredo Assir
ZA DANJĘ:
C. Mondrup
Arne Krog
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Luis Alejandro Aguilar
ZA EGIPT:
M. Charara
E. Maggiar
S.A. Ghalwash
ZA HISZPANJĘ:
Alonso Caro
A. Ramos
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
Demetrio Pereda
ZA ESTONJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA ETJOPJĘ:
Alamou Tch.
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
P. Grandsimon
A. Cabanne
Dusserre
ZA ALGERJĘ:
E. Huguenin
ZA GRECJĘ:
V. Dendramis
J. Lachnidakis
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Dr. Tuccimei
ZA WĘGRY:
Charles de Forster
ZA WŁOCHY:
Pietro Tosti
Galdi Michele
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Crety Donato
ZA ŁOTWĘ
Ls Roulet
ZA LITWĘ:
ZA LUKSEMBURG:
ZA MAROKO (Z WYJĄTKIEM STREFY HISZPAŃSKIEJ);
H. Duteil
ZA MAROKO (STREFA HISZPAŃSKA):
A. Ramos
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA PARAGWAJ:
R. R. Tula
ZA HOLANDJĘ:
Duynstee
V. Goor
ZA POLSKĘ:
R. Starzyński
Dr. Blachier
René Machalski
ZA PORTUGALJĘ:
A. de Q. R. Vaz Pinto
A. C. Bianchi
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE ZACHODNIO-AFRYKAŃSKIE:
Ernesto Julio Naυarro
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE WSCHODNIO-AFRYKAŃSKIE, W AZJI I OCEANJI:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA RUMUNJĘ:
Ilariu Maneanu
C. Stefanescu
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
Crety Donato
ZA TERYTORJUM SARRY:
ZA SYJAM:
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Arυid Bildt
ZA ZWIĄZEK SZWAJCARSKI:
Ls Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Václaυ Kučera
Josef Rada
ZA TUNETANJĘ:
H. Duteil
ZA TURCJĘ:
Yusuf Arifi
M. Sakin
M. Teυfik
ZA REPUBLIKĘ W URUGWAJU:
Arturo C Masanés
ZA PAŃSTWO MIASTO WATYKAN:
Mgr. Giuseppe Mazzoli
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
ZA YEMEN:
ZA KRÓLESTWO JUGOSŁAWJI:
Kosta Zlatanoυitch
WZORY DRUKÓW
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
Robert Horbaczewski 17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Grażyna J. Leśniak 11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.1935.93.588 |
| Rodzaj: | Umowa międzynarodowa |
| Tytuł: | Światowa konwencja pocztowa, Porozumienie o listach i pudełkach z podaną wartością, Porozumienie o paczkach pocztowych, Porozumienie o przekazach pocztowych, Porozumienie o pocztowych przelewach pieniężnych, Porozumienie dotyczące zleceń pocztowych i Porozumienie dotyczące prenumeraty gazet i czasopism. Kair.1934.03.20. |
| Data aktu: | 20/03/1934 |
| Data ogłoszenia: | 21/12/1935 |
| Data wejścia w życie: | 17/09/1935 |
