Białoruś-Polska. Umowa o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw. Białystok.2015.04.23.

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw,

podpisana w Białymstoku dnia 23 kwietnia 2015 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 23 kwietnia 2015 r. w Białymstoku została podpisana Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między

Rządem Rzeczypospolitej Polskiej

a

Rządem Republiki Białorusi

o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom,

klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom

oraz usuwania ich następstw

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej

i

Rząd Republiki Białorusi,

zwane dalej Stronami,

- pragnąc przyczynić się do rozwijania wzajemnych stosunków w duchu "Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Białoruś o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy", sporządzonego w Warszawie dnia 23 czerwca 1992 roku,

- pamiętając o możliwości wystąpienia katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków związanych z rozwojem techniki,

- kierując się koniecznością zapewnienia ochrony obywateli państw Stron przed katastrofami, klęskami żywiołowymi oraz innymi poważnymi wypadkami,

- biorąc pod uwagę korzyści, jakie może przynieść państwom Stron współpraca i wzajemna pomoc w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw,

- rozumiejąc konieczność współpracy i udzielania wzajemnej pomocy w przypadku katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków oraz w celu umożliwienia szybkiego skierowania grup ratowniczych z wyposażeniem i środków pomocy,

- podkreślając rolę Organizacji Narodów Zjednoczonych, innych międzynarodowych organizacji w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł  1

Przedmiot niniejszej Umowy

1. Umowa niniejsza reguluje podstawowe zasady dobrowolnego udzielania pomocy w razie katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków, które nie mogą być w pełni lub szybko opanowane przy pomocy środków Strony zwracającej się o pomoc.

2. Umowa niniejsza określa zakres współpracy w rozwijaniu metod i podejmowaniu działań w celu zwiększenia możliwości Stron we wspólnym zapobieganiu katastrofom, klęskom żywiołowym i innym poważnym wypadkom oraz usuwaniu ich następstw.

Artykuł  2

Pojęcia i określenia

Pojęcia i określenia używane w niniejszej Umowie mają następujące znaczenie:

- Strona zwracająca się o pomoc - Strona, której właściwy organ zwraca się do właściwego organu drugiej Strony z wnioskiem o udzielenie pomocy;

- Strona udzielająca pomocy - Strona, której właściwy organ realizuje wniosek o udzielenie pomocy skierowany przez właściwy organ drugiej Strony;

- zapobieganie katastrofom, klęskom żywiołowym i innym poważnym wypadkom - zespół przedsięwzięć ukierunkowanych na zmniejszenie ryzyka wystąpienia katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków, a także na ochronę życia i zdrowia ludzi, złagodzenie szkód w środowisku oraz strat materialnych;

- grupa ratownicza - zespół specjalistów z kierownikiem na czele, wysłany w celu udzielenia pomocy na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc;

- ekspert - specjalista skierowany w celu udzielenia pomocy na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc;

- wyposażenie - materiały, środki techniczne i transportowe, oprogramowanie, psy ratownicze, ekwipunek osobisty oraz przedmioty osobistego użytku członków grup ratowniczych i ekspertów;

- środki pomocy - dobra materialne przeznaczone do bezpłatnego rozdzielenia wśród ludności poszkodowanej w wyniku katastrof, klęsk żywiołowych lub innych poważnych wypadków.

Artykuł  3

Właściwe organy

1. W celu wykonywania niniejszej Umowy, Strony wyznaczają następujące właściwe organy:

- w Rzeczypospolitej Polskiej - Ministra Spraw Wewnętrznych,

- w Republice Białorusi - Ministerstwo ds. Sytuacji Nadzwyczajnych.

2. Właściwe organy są upoważnione do składania i przyjmowania wniosków o udzielenie pomocy oraz do utrzymywania bezpośrednich kontaktów.

3. Strony będą się informować wzajemnie o innych, nie wymienionych w ustępie 1, właściwych organach, uprawnionych do zwracania się o pomoc i przyjmowania wniosków o udzielenie pomocy.

Artykuł  4

Rodzaje pomocy

1. Pomoc może być udzielona w formie skierowania grup ratowniczych lub ekspertów, wyposażenia, środków pomocy lub w inny sposób, uzgodniony między właściwymi organami, o których mowa w artykule 3 ustępie 1 niniejszej Umowy.

2. Udzielanie pomocy obejmuje w szczególności wysyłanie grup ratowniczych lub ekspertów w celu prowadzenia niezbędnych działań wykonywanych podczas usuwania skutków katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków.

3. Wyposażenie grup ratowniczych powinno być wystarczające do samodzielnego prowadzenia działań przez okres 72 godzin.

4. Przemieszczanie grup ratowniczych, ekspertów oraz przewóz wyposażenia i środków pomocy odbywa się transportem lądowym, powietrznym lub wodnym.

Artykuł  5

Tryb udzielania pomocy

1. Pomoc będzie udzielana na podstawie pisemnego lub ustnego wniosku, skierowanego przez właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc. Wniosek ustny wymaga niezwłocznego potwierdzenia na piśmie.

2. Wniosek powinien zawierać charakterystykę katastrofy, klęski żywiołowej, innego poważnego wypadku, jak również rodzaj, formę, zakres i termin udzielenia pomocy.

3. Właściwy organ Strony udzielającej pomocy w możliwie najkrótszym czasie podejmuje decyzję o udzieleniu pomocy i informuje Stronę zwracającą się o pomoc o możliwościach, warunkach i rozmiarach udzielenia pomocy.

Artykuł  6

Formy współpracy

1. Współpraca w celu skutecznego wykonywania zadań wynikających z niniejszej Umowy jest realizowana przez:

1.1 doskonalenie systemu wykrywania i powiadamiania o katastrofach, klęskach żywiołowych i innych poważnych wypadkach;

1.2 przygotowanie do udzielania pomocy i jej udzielenie zgodnie z niniejszą Umową;

1.3 wspólne planowanie, opracowanie i realizację projektów naukowo-badawczych, wymianę literatury naukowo-technicznej i wyników prac badawczych, przeprowadzanie konferencji i seminariów naukowych;

1.4 wspólne przygotowanie specjalistów, programów i kursów specjalistycznych, wymianę słuchaczy i specjalistów;

1.5 przygotowywanie i przeprowadzanie wspólnych ćwiczeń, podczas których stosuje się postanowienia niniejszej Umowy, tak jak podczas udzielania pomocy;

1.6 wymianę doświadczeń, aktów prawnych, informacji, wydawnictw, literatury metodycznej i innej, materiałów wideo i fotograficznych;

1.7 ustalanie przyczyn katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków.

2. Strony będą wymieniać informacje o zagrożeniach i następstwach katastrof, klęsk żywiołowych i innych poważnych wypadków, które mogą się rozprzestrzenić na terytorium państwa drugiej Strony. Wymiana informacji obejmuje także przekazywanie wyników pomiarów i prognoz.

Artykuł  7

Przekraczanie granicy państwowej i pobyt na terytorium państwa drugiej Strony

1. W celu zapewnienia skutecznej pomocy, Strony zobowiązują się ograniczyć do minimum formalności wymagane podczas przekraczania granicy państwowej, zgodnie z prawem wewnętrznym państw każdej ze Stron.

2. Członkowie grupy ratowniczej i eksperci, w ramach udzielania pomocy, mogą przekraczać granicę państwową i przebywać na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc na podstawie dokumentu poświadczającego tożsamość, bez wiz i zezwoleń na pobyt. Wykaz dokumentów poświadczających tożsamość, uprawniających do przekraczania granicy państwowej stanowi załącznik nr 1 do niniejszej Umowy.

3. Kierownik grupy ratowniczej i eksperci, na żądanie odpowiednich służb, okazują zaświadczenie, wydane przez właściwy organ Strony udzielającej pomocy i listę osób wchodzących w skład grupy ratowniczej. Wzór zaświadczenia zawiera załącznik nr 2 do niniejszej Umowy.

4. W przypadkach nie cierpiących zwłoki skierowanie grupy ratowniczej i ekspertów można potwierdzić faksem przez wysłanie dokumentów określonych w ustępie 3 do właściwych organów i odpowiednich służb Strony zwracającej się o pomoc.

5. Grupy ratownicze i eksperci przekraczają granicę państwową w przejściach granicznych, a w przypadkach nie cierpiących zwłoki poza przejściami granicznymi i po uprzednim uzyskaniu zgody odpowiednich organów ochrony granicy państw Stron.

6. Członkowie grup ratowniczych i eksperci mają prawo do noszenia mundurów na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, jeśli stanowią ich ubiór służbowy lub specjalny.

7. Członkowie grup ratowniczych i eksperci podczas pobytu na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc mają obowiązek przestrzegania prawa wewnętrznego tego państwa.

Artykuł  8

Przemieszczanie wyposażenia i środków pomocy przez granicę państwową

1. Strony, zgodnie z prawem wewnętrznym swojego państwa, ułatwią przywóz i wywóz wyposażenia i środków pomocy. Kierownik grupy ratowniczej i eksperci, przy przekraczaniu granicy państwowej, są obowiązani przedłożyć właściwym organom celnym Strony zwracającej się o pomoc wykaz przewożonego wyposażenia i środków pomocy, zwany dalej "wykazem".

2. W przypadkach nie cierpiących zwłoki można nie przedstawiać wykazu, jednakże wykaz powinien być dostarczony właściwemu organowi celnemu w ciągu 30 dni od daty przekroczenia granicy państwowej. Ułatwienia tego nie stosuje się do środków odurzających i substancji psychotropowych.

3. Wyposażenie i środki pomocy są wwożone z całkowitym zwolnieniem od cła, podatków i opłat. Nie zużyte wyposażenie i środki pomocy podlegają konieczności wywozu w terminie 30 dni od daty zakończenia udzielania pomocy. W stosunku do wyposażenia i środków pomocy nie wywiezionych w terminie mają zastosowanie przepisy prawa państwa Strony zwracającej się o pomoc. W stosunku do wyposażenia i środków pomocy nie ma obowiązku składania zabezpieczenia cła, podatków i opłat.

4. W ramach niniejszej Umowy, zakazy i ograniczenia obowiązujące w przypadku przywozu i wywozu towarów nie dotyczą wyposażenia i środków pomocy.

5. W przypadku jeżeli wyposażenie pozostanie jako środek pomocy na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, wówczas ten fakt niezwłocznie zgłasza się właściwemu organowi danej Strony, który powiadomi o tym organ celny.

6. Środki odurzające i substancje psychotropowe mogą być przywożone tylko w celu udzielenia niezbędnej pomocy medycznej, a stosować je może wyłącznie wykwalifikowany personel medyczny zgodnie z prawem wewnętrznym państwa Strony udzielającej pomocy. Strona zwracająca się o pomoc ma prawo dokonywać kontroli zastosowania tych środków i substancji na terytorium swojego państwa. Postanowienia ustępów 4 i 5 stosuje się również w przypadku przywozu środków odurzających i substancji psychotropowych na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc i wywozu z powrotem w razie niezużycia tych środków i substancji. W stosunku do nie zużytych środków odurzających i substancji psychotropowych, które nie mogą być wywiezione z terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, mają zastosowanie przepisy prawa państwa tej Strony. Przywozu i wywozu tych środków i substancji w ramach niniejszej Umowy nie uznaje się za przywóz i wywóz w rozumieniu przepisów międzynarodowych dotyczących środków odurzających i substancji psychotropowych.

7. W przypadku użycia pojazdów przy udzielaniu pomocy na podstawie niniejszej Umowy, nie wymaga się zezwolenia na międzynarodowy transport drogowy i międzynarodowego ubezpieczenia, a także opłat za użytkowanie autostrad, dróg szybkiego ruchu i innych dróg. Pojazdy te muszą być oznakowane przez odpowiednie symbole lub napisy w taki sposób, aby było widoczne, że są przeznaczone do udzielenia pomocy.

8. Grupy ratownicze, na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, mają prawo używania własnego oznakowania i urządzeń ostrzegawczych na swoich pojazdach.

Artykuł  9

Użycie statków powietrznych

1. Do transportu grup ratowniczych, ekspertów, wyposażenia i środków pomocy, jak też bezpośrednio podczas udzielania pomocy, mogą być używane statki powietrzne.

2. Każda ze Stron, w celu realizacji niniejszej Umowy, może udzielić zezwolenia na przelot nad terytorium jej państwa oraz lądowanie i start statków powietrznych drugiej Strony na lotniskach i poza ich granicami.

3. O zamiarze użycia statków powietrznych uprzednio powiadamia się właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc oraz udziela informacji o:

3.1 rodzaju i typie statku powietrznego;

3.2 państwie rejestracji;

3.3 jego znaku rejestracyjnym;

3.4 załodze, pasażerach i grupie ratowniczej;

3.5 wyposażeniu i środkach pomocy, znajdujących się na pokładzie statku powietrznego;

3.6 czasie startu, planowanej trasie lotu, miejscu i przewidywanym czasie lądowania.

4. W sprawach nieuregulowanych przepisami niniejszego artykułu stosuje się przepisy prawa państw Stron, dotyczące krajowego i międzynarodowego ruchu lotniczego.

Artykuł  10

Koordynacja i ogólne kierowanie

1. Koordynacja i ogólne kierowanie działaniami grup ratowniczych i ekspertów należy do właściwego organu Strony zwracającej się o pomoc.

2. Bezpośrednie kierowanie grupami ratowniczymi i ekspertami należy do ich kierowników.

3. Właściwy organ Strony zwracającej się o pomoc zapewnia wsparcie grupom ratowniczym i ekspertom w czasie wykonywania przez nich zadań. Strona zwracająca się o pomoc informuje kierowników grup ratowniczych i ekspertów Strony udzielającej pomocy o sytuacji w strefie katastrofy, klęski żywiołowej, innego poważnego wypadku oraz na poszczególnych odcinkach działań i w razie potrzeby zapewnia tym grupom tłumaczy.

4. Grupy ratownicze i eksperci opuszczają terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc po wykonaniu swoich zadań lub wcześniej, jeżeli zdecyduje tak właściwy organ jednej ze Stron.

5. Rozdziałem środków pomocy zajmuje się Strona zwracająca się o pomoc.

6. Po zakończeniu prac związanych z udzielaniem pomocy właściwe organy Stron przedkładają sobie wzajemnie sprawozdania dotyczące udzielonej i otrzymanej pomocy oraz rezultatów wykonanych prac.

Artykuł  11

Łączność

Właściwe organy Stron podejmą wspólnie starania, które umożliwią wzajemną łączność, a także łączność między tymi organami i wysłanymi przez nie grupami ratowniczymi, jak i między wysłanymi grupami ratowniczymi a właściwym kierownictwem działań ratowniczych.

Artykuł  12

Koszty

1. Strona zwracająca się o pomoc nie pokrywa kosztów udzielenia pomocy oraz kosztów, które powstały w związku ze zużyciem, uszkodzeniem, zniszczeniem lub utratą wyposażenia, poniesionych przez Stronę udzielającą pomocy, o ile Strony nie uzgodniły inaczej w formie pisemnej.

2. Strona zwracająca się o pomoc na swój koszt zapewnia grupom ratowniczym i ekspertom zakwaterowanie i niezbędną pomoc medyczną, a po wyczerpaniu przez nich zapasów wyposażenia - wyżywienie, paliwa i smary oraz inne materiały, niezbędne do eksploatacji środków technicznych i transportowych oraz podstawowe środki pierwszej potrzeby.

3. Strona udzielająca pomocy jest zwolniona od opłat związanych z przelotem, lądowaniem, oczekiwaniem na lotnisku i startem jej statków powietrznych, jak również od opłat za świadczone usługi nawigacyjne oraz udostępnienie przejścia granicznego.

Artykuł  13

Odszkodowania

1. Każda ze Stron zrzeka się wszelkich roszczeń odszkodowawczych wobec drugiej Strony w przypadku:

1.1 wyrządzenia szkód w mieniu lub środowisku przez członka grupy ratowniczej lub eksperta w związku z realizacją zadań wynikających z postanowień niniejszej Umowy,

1.2 rozstroju zdrowia, uszkodzenia ciała lub śmierci członka grupy ratowniczej lub eksperta w związku z realizacją zadań wynikających z postanowień niniejszej Umowy.

2. Jeżeli członek grupy ratowniczej lub ekspert Strony udzielającej pomocy, przy wykonywaniu zadań związanych z realizacją postanowień niniejszej Umowy, spowoduje powstanie szkody u osoby trzeciej na terytorium państwa Strony zwracającej się o pomoc, to za tę szkodę odpowiada Strona zwracająca się o pomoc, zgodnie z przepisami prawa, które byłyby zastosowane w przypadku szkody spowodowanej przez członka własnej grupy ratowniczej.

3. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli szkoda została spowodowana umyślnie.

4. Właściwe organy Stron prowadzą współpracę w zakresie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych.

Artykuł  14

Wykorzystanie informacji

Jeżeli właściwe organy nie uzgodniły na piśmie inaczej, to informacje uzyskane w ramach niniejszej Umowy - z wyłączeniem informacji, które nie podlegają ujawnieniu zgodnie z prawem wewnętrznym państw Stron - mogą być publikowane i wykorzystywane zgodnie ze zwyczajową praktyką i prawem wewnętrznym państw każdej ze Stron, z uwzględnieniem postanowień artykułu 15.

Artykuł  15

Wymiana danych osobowych

Wymiana danych osobowych dotyczących osób wykonujących niniejszą Umowę następuje przy zachowaniu przez właściwe organy Stron następujących przepisów:

1) dane osobowe mogą być wymieniane wyłącznie między właściwymi organami, o których mowa w art. 3 ust. 1 i 3 niniejszej Umowy, w zakresie niezbędnym do osiągnięcia wynikających z niej celów;

2) udostępnienie danych osobowych innym organom jest możliwe tylko po wcześniejszym wyrażeniu zgody przez właściwy organ, który przekazał dane;

3) organ, który otrzymał dane osobowe, może wykorzystać je wyłącznie w celu realizacji postanowień niniejszej Umowy i tylko na warunkach określonych przez właściwy organ, który je przekazał;

4) po ustaniu powodu przekazania danych osobowych należy je zniszczyć bez zbędnej zwłoki i powiadomić o tym fakcie organ, który przekazał dane;

5) właściwe organy odpowiadają za prawdziwość przekazanych danych osobowych. W przypadku jeżeli przekazano dane błędne lub takie, których nie wolno było przekazać, należy o tym niezwłocznie powiadomić organ, który je otrzymał i który jest zobowiązany poprawić lub zniszczyć te dane;

6) właściwe organy i organ, który otrzymał dane osobowe, mają obowiązek ochrony wymienianych danych osobowych przed niepowołanym dostępem do nich, nieuprawnioną zmianą i ich ujawnieniem.

Artykuł  16

Stosunek do innych umów międzynarodowych

Umowa niniejsza nie narusza praw i zobowiązań państw żadnej ze Stron, wynikających z innych wiążących je umów międzynarodowych.

Artykuł  17

Rozstrzyganie spraw spornych

Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, właściwe organy Stron będą rozwiązywać w drodze rokowań, a w przypadku nieosiągnięcia porozumienia - w drodze dyplomatycznej.

Artykuł  18

Zmiana i uzupełnienie niniejszej Umowy

W drodze wzajemnego porozumienia Stron do niniejszej Umowy mogą być wprowadzane zmiany i uzupełnienia tylko w formie pisemnej.

Artykuł  19

Postanowienia końcowe

1. Umowa niniejsza podlega przyjęciu zgodnie z prawem wewnętrznym państwa każdej ze Stron, co zostanie stwierdzone w drodze wymiany not i wejdzie w życie w dniu otrzymania noty późniejszej.

2. Umowa niniejsza zawarta jest na czas nieokreślony. Każda ze Stron może ją wypowiedzieć w formie pisemnej. W takim przypadku Umowa utraci moc po upływie sześciu miesięcy od dnia, w którym doręczono drugiej Stronie notę wypowiedzenia.

3. Utrata mocy niniejszej Umowy nie powoduje wygaśnięcia zobowiązań Stron, powstałych wskutek wykonywania Umowy przed utratą jej mocy, jeśli Strony nie postanowią inaczej.

Sporządzono w Białymstoku dnia 23 kwietnia 2015 roku, w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i białoruskim, przy czym obydwa teksty posiadają jednakową moc.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr  1

Dokumentami uprawniającymi do przekraczania granicy państwowej dla grup ratowniczych i ekspertów zgodnie z Umową między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw są:

1. Dla obywateli Republiki Białorusi:

- paszport obywatela Republiki Białorusi;

- paszport dyplomatyczny;

- paszport służbowy;

- służbowa legitymacja Ministerstwa ds. Sytuacji Nadzwyczajnych.

2. Dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej:

- paszport;

- paszport dyplomatyczny;

- dowód osobisty;

- legitymacja służbowa funkcjonariusza Państwowej Straży Pożarnej.

ZAŁĄCZNIK Nr  2

..................................................

.........................................................

właściwy organ miejscowość, data

Pan / Pani* /imię i nazwisko, imię ojca/....................................................................................... jest kierownikiem polskiej / białoruskiej* grupy ratowniczej / ekspertem*, która / który* udziela pomocy na terytorium.................................................................... na podstawie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw.

Niniejsze zaświadczenie upoważnia grupę ratowniczą / eksperta* do przekraczania granicy państwowej.

W skład polskiej / białoruskiej * grupy ratowniczej wchodzi ............................................. osób.

Grupa ratownicza / ekspert* ma ze sobą wyposażenie, w tym:

........................... pojazdów z ....................... przyczepami,

............................. psów ratowniczych.

Pieczęć Podpis

* - niepotrzebne skreślić

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

- będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 10 stycznia 2017 r.

• Identyfikator: Dz.U.2017.689
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Białoruś-Polska. Umowa o współpracy w dziedzinie zapobiegania katastrofom, klęskom żywiołowym, innym poważnym wypadkom oraz usuwania ich następstw. Białystok.2015.04.23.
• Data aktu: 23/04/2015
• Data ogłoszenia: 31/03/2017
• Data wejścia w życie: 27/01/2017