KRAJOWY PROGRAM ZWALCZANIA NIEKTÓRYCH SEROTYPÓW SALMONELLA W STADACH INDYKÓW HODOWLANYCH NA LATA 2017-2019
Zasady ogólne
Cel "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach indyków hodowlanych" na lata 2017-2019.
- zwanych dalej "serotypami Salmonella objętymi programem".
Zgodnie z art. 4 ust. 5 rozporządzenia nr 2160/2003 cel wspólnotowy określony w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 584/2008 z dnia 20 czerwca 2008 r. wykonującym rozporządzenie (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wspólnotowego celu ograniczenia częstości występowania Salmonelli enteritidis i Salmonelli typhimurium u indyków (Dz. Urz. UE L 162 z 21.06.2008, str. 3, z późn. zm.) został ustanowiony na okres trzyletni trwający do końca 2012 r. Od 2013 r. programy zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach indyków hodowlanych są realizowane w państwach członkowskich, aby osiągnąć cel unijny, który w odniesieniu do stad indyków hodowlanych został określony w rozporządzeniu nr 1190/2012.
Cel określony w rozporządzeniu nr 1190/2012 będzie realizowany przez obowiązkowe badania wszystkich stad indyków hodowlanych objętych zakresem rozporządzenia nr 2160/2003. W przypadku gdy w próbkach pobranych urzędowo zostanie wykryty serotyp Salmonella objęty programem, program ten przewiduje likwidację zakażonego stada, unieszkodliwienie zwłok indyków padłych lub zabitych, zniszczenie jaj wylęgowych i piskląt z nich wylęgniętych, zniszczenie lub zagospodarowanie pasz, materiałów ściołowych, odchodów i innych przedmiotów oraz przeprowadzenie oczyszczania i odkażania. Istotne dla osiągnięcia celu jest stosowanie przez hodowców zasad dobrej praktyki higienicznej i produkcyjnej w stadach indyków hodowlanych.
Cel unijny zostanie osiągnięty w odniesieniu do stad indyków hodowlanych w przypadku ograniczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej maksymalnej wartości procentowej dorosłych stad, w których uzyskano dodatni wynik badania laboratoryjnego w odniesieniu do Salmonella Enteritidis i Salmonella Typhimurium do 1% lub poniżej tej wartości.
Celem "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach indyków hodowlanych" na lata 2017-2019, zwanego dalej "programem", będzie ograniczenie występowania w dorosłych stadach indyków hodowlanych, liczących przynajmniej 250 sztuk, serotypów Salmonella do poziomu wskazanego w ww. przepisach Unii Europejskiej to jest nie więcej niż 1 stado indyków hodowlanych zakażone serotypem Salmonella objętym programem.
Ponadto cel programu będzie obejmował również określenie systemów badawczych koniecznych do sprawdzenia, czy cel został osiągnięty oraz do sprawdzenia postępów w realizacji celu unijnego.
Zgodnie z ust. 4.1 załącznika do rozporządzenia nr 1190/2012 na potrzeby sprawozdawczości mającej na celu weryfikację celu unijnego przyjmuje się następującą definicję stada zakażonego: "dorosłe stado indyków hodowlanych, w którym w wyniku pobrania próbek w ramach programu wykryto w jednej próbce lub większej ich liczbie salmonella Enteritidis lub Salmonella Typhimurium (inne niż szczepy szczepionkowe, ale z uwzględnieniem jednofazowych szczepów o wzorze antygenowym 1,4,[5],12:i:-)". Dodatkowo na potrzeby sprawozdawczości mającej na celu weryfikację celu unijnego za stado zakażone uznaje się również dorosłe stado indyków hodowlanych, w którym w wyniku pobrania próbek w ramach programu wykryto w jednej próbce lub w większej ich liczbie efekt hamujący wzrost bakterii.
W celu uzyskania współfinansowania unijnego przedmiotowy program został opracowany zgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 652/2014 z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającym przepisy w zakresie zarządzania wydatkami odnoszącymi się do łańcucha żywnościowego, zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt oraz dotyczącymi zdrowia roślin i materiału przeznaczonego do reprodukcji roślin, zmieniającym dyrektywy Rady 98/56/WE, 2000/29/WE i 2008/90/WE, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 178/2002, (WE) nr 882/2004 i (WE) nr 396/2005, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/128/WE i rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 oraz uchylającym decyzje Rady 66/399/EWG, 76/894/EWG i 2009/470/WE (Dz. Urz. UE L 189 z 27.06.2014, str. 1, z późn. zm.), zwanym dalej "rozporządzeniem nr 625/2014".
Populacja zwierząt i fazy produkcji, które muszą być objęte pobieraniem próbek
Powyższy harmonogram jest zgodny z minimalnymi wymaganiami w zakresie pobierania próbek opisanymi w załączniku do rozporządzenia nr 1190/2012.
Pobieranie próbek będzie się odbywało na zasadach określonych w załączniku do rozporządzenia nr 1190/2012.
W programie mają zastosowanie wymagania określone w części C i E załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003.
Zgodnie z ust. 1 część C załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003 środki ustanowione w ust. 3-5 część C załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003 będą stosowane w przypadku wykrycia w próbkach pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce prowadzenia przez podmiot działalności nadzorowanej serotypów Salmonella objętych programem.
Tabela 1. Dane odnośnie do liczby stad objętych programem oraz w zakresie badania stad indyków hodowlanych
| Liczba stad indyków hodowlanych w Polsce w 2015 r.*) | Liczba stad, w których utrzymuje się co najmniej 250 sztuk indyków dorosłych w 2015 r.*) | Zakładana liczba stad, z których będą pobrane próbki z inicjatywy hodowcy | Zakładana liczba stad, z których będą pobrane próbki przez powiatowego lekarza weterynarii | |
| stada młode | 87 | 87 | 0 | |
| stada dorosłe | 152 | 152 | 152 | 152 |
*) (źródło: Inspekcja Weterynaryjna)
Obszary geograficzne i administracyjne, na których program będzie realizowany
Występowanie serotypów Salmonella na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Głównym, pierwotnym rezerwuarem odzwierzęcych pałeczek Salmonella w Rzeczypospolitej Polskiej jest drób. Zgodnie z danymi zawartymi w raporcie Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności z 2013 r. na temat tendencji i źródeł chorób odzwierzęcych, odzwierzęcych czynników chorobotwórczych oraz ognisk przenoszonych przez żywność do zakażeń u ludzi dochodzi najczęściej przez spożywanie skażonych produktów pochodzenia zwierzęcego, m.in. jaj i produktów jajecznych oraz mięsa i przetworów mięsnych, w tym drobiowych.
Informacje o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Rzeczypospolitej Polskiej są zbierane przez Zakład Epidemiologii Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny, a następnie publikowane co dwa tygodnie na jego stronie internetowej w postaci meldunków o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach.
Od 2010 r. na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest realizowany "Krajowy program zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach indyków hodowlanych". Wyniki realizacji programu przedstawiono w tabeli 2. W 2016 r. program ten był realizowany zgodnie z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 3 marca 2016 r. w sprawie wprowadzenia "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach indyków hodowlanych" na 2016 r. (Dz. U. poz. 307).
Tabela 2. Dane dotyczące procentowej ilości stad zakażonych indyków hodowlanych w latach 2012-2015
| Rok | Liczba zbadanych stad*) | Liczba stad zakażonych serotypami Salmonella objętymi programem | Stada zakażone serotypami Salmonella objętymi programem w % |
| 2015 | 239 | 0 | 0 |
| 2014 | 240 | 0 | 0 |
| 2013 | 226 | 0 | 0 |
| 2012 | 153 | 6 | 3,9 |
*) Wszystkie grupy wiekowe.
(źródło: Inspekcja Weterynaryjna)
Struktura i organizacja organów Inspekcji Weterynaryjnej
Obecnie funkcjonuje 16 wojewódzkich inspektoratów weterynarii oraz 305 powiatowych inspektoratów weterynarii.
Struktura oraz kompetencje organów Inspekcji Weterynaryjnej zostały określone w ustawie z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1557).
Zgodnie z art. 57 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt Główny Lekarz Weterynarii jest odpowiedzialny za opracowanie programu, a następnie nadzoruje jego realizację oraz informuje Komisję Europejską o postępach w realizacji programu. Na poziomie województwa nadzór nad realizacją programu sprawuje wojewódzki lekarz weterynarii. Bezpośredni nadzór nad realizacją programu na poziomie powiatu sprawuje powiatowy lekarz weterynarii, który jest również odpowiedzialny za wykonywanie wszelkich czynności urzędowych w ramach programu.
W ramach programu badania laboratoryjne będą wykonywane przez laboratoria, o których mowa w art. 25 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej.
Krajowe laboratorium referencyjne w zakresie badań laboratoryjnych przeprowadzanych w ramach programu jest określone w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 256 i 1692, z 2016 r. poz. 1107 oraz z 2018 r. poz. 456).
Nadzór nad działalnością Inspekcji Weterynaryjnej oraz krajowych laboratoriów referencyjnych sprawuje Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Laboratoria, w których przeprowadza się badania laboratoryjne próbek pobranych w ramach programu
W przypadkach uzasadnionych ekonomicznie lub organizacyjnie próbki pobrane w ramach programu przez powiatowego lekarza weterynarii mogą być przesłane do laboratorium wyznaczonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, zgodnie z art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, znajdującego się w innym województwie. W takim przypadku powiatowy lekarz weterynarii powiadamia wojewódzkiego lekarza weterynarii o zamiarze przesłania tych próbek do innego województwa. Wojewódzki lekarz weterynarii powiadamia wojewódzkiego lekarza weterynarii właściwego ze względu na położenie laboratorium o zamiarze przesłania próbek.
Próbki pobrane z inicjatywy hodowcy mogą być badane również w laboratoriach innych niż wyżej wymienione, zatwierdzonych przez Głównego Lekarza Weterynarii w trybie art. 25a ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej do wykonywania badań metodą badawczą określoną w ust. 1.7.
Wykaz laboratoriów zatwierdzonych przez Głównego Lekarza Weterynarii jest umieszczony na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii zgodnie z art. 25 ust. 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej.
Krajowym laboratorium referencyjnym właściwym dla badań prowadzonych w kierunku salmonellozy (w zakresie chorób odzwierzęcych) zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 kwietnia 2012 r. w sprawie krajowych laboratoriów referencyjnych, jest Laboratorium Zakładu Mikrobiologii Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach.
Do próbek pobranych w ramach kontroli urzędowych przesyłanych do badań laboratoryjnych dołącza się pismo przewodnie, którego wzór jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 16 stycznia 2008 r. w sprawie sposobu prowadzenia dokumentacji związanej ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. poz. 107) 2 .
W piśmie przewodnim dołączonym do próbek przesyłanych do badania laboratoryjnego hodowca jest obowiązany umieścić informacje zawierające co najmniej następujące dane:
Laboratoria wykonujące badania laboratoryjne w ramach programu oceniają każdorazowo efekt hamujący wzrost bakterii.
W przypadku wykrycia serotypu pałeczek Salmonella innego niż objęty programem określa się ten serotyp i podaje jego nazwę.
Z przeprowadzonych badań laboratoryjnych sporządza się sprawozdanie. W sprawozdaniu umieszcza się informacje o badanym stadzie (numer lub oznaczenie stada oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny), rodzaju badanego materiału oraz o wyniku badania laboratoryjnego każdej z badanych próbek, zgodnie z jednym z poniższych sformułowań:
W przypadku gdy:
- laboratorium informuje o tym hodowcę przy przyjęciu próbek do badania laboratoryjnego.
W przypadku gdy hodowca pomimo otrzymania ww. informacji zdecydował o przeprowadzeniu badania laboratoryjnego, w sprawozdaniu z przeprowadzonych badań laboratoryjnych umieszcza się informację: "Badanie laboratoryjne nie może być traktowane jako przeprowadzone zgodnie z wymaganiami "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach indyków hodowlanych"".
Laboratoria wykonujące badania laboratoryjne w ramach programu oraz hodowcy po uzyskaniu dodatniego wyniku badań laboratoryjnych lub stwierdzeniu efektu hamującego wzrost bakterii w próbkach pobranych z inicjatywy hodowcy, niezwłocznie informują o tym powiatowego lekarza weterynarii.
Laboratoria wyznaczone zgodnie z art. 25 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej po uzyskaniu dodatniego wyniku badań laboratoryjnych lub stwierdzeniu efektu hamującego wzrost bakterii w próbkach pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii informują o tym powiatowego lekarza weterynarii oraz wojewódzkiego lekarza weterynarii właściwego ze względu na miejsce pobrania próbek.
Sprawozdania z badań laboratoryjnych próbek pobranych zarówno z inicjatywy hodowcy, jak i pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii są przesyłane do powiatowego lekarza weterynarii.
Laboratoria na koniec okresu sprawozdawczego, na wniosek wojewódzkiego lekarza weterynarii, przygotowują sprawozdanie dotyczące badań przeprowadzonych w ramach programu.
Laboratoria wykonujące badania laboratoryjne w ramach programu przechowują izolaty Salmonella wyizolowane w ramach programu przez co najmniej 2 lata od uzyskania izolatu.
Ponadto spośród przechowywanych izolatów Salmonella laboratoria przesyłają do Laboratorium Zakładu Mikrobiologii Państwowego Instytutu Weterynaryjnego - Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach jeden szczep reprezentujący każdy stwierdzony serotyp Salmonella wraz z kartą informacyjną, a w przypadku gdy nie została wykonana pełna identyfikacja serotypu Salmonella - typ serologiczny w celu wykonania badań potwierdzających.
Metody stosowane do wykrywania serotypów Salmonella w stadach indyków hodowlanych
Kontrole urzędowe przeprowadzane w stadach indyków hodowlanych oraz kontrole urzędowe pasz przeznaczonych dla tych stad
Pobieranie próbek w stadzie indyków hodowlanych z inicjatywy hodowcy, zgodnie z częścią B załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003, przeprowadza się:
w ust. 2.2.2.1 załącznika do rozporządzenia nr 200/2010,
Zgodnie z ust. 2.1 załącznika do rozporządzenia nr 1190/2012 ostatnie pobranie próbek w stadach indyków hodowlanych odbywa się w okresie 3 tygodni przed przemieszczeniem indyków do rzeźni. Zgodnie z częścią B załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003 wyniki badań laboratoryjnych próbek muszą być znane przed przemieszczeniem indyków do rzeźni.
Koszt pobrania, transportu oraz badania laboratoryjnego ww. próbek w laboratorium ponosi hodowca.
Hodowca jest obowiązany, zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2018 r. poz. 1967), do poinformowania powiatowego lekarza weterynarii o każdej zmianie stanu prawnego lub faktycznego związanego z prowadzeniem działalności nadzorowanej, w zakresie dotyczącym wymagań weterynaryjnych, w szczególności o wstawieniu nowego stada indyków hodowlanych do zakładu. Informacja taka powinna zostać przekazana w formie pisemnej, w terminie 7 dni od dnia zaistnienia takiego zdarzenia. Jednocześnie hodowca przedkłada właściwemu miejscowo powiatowemu lekarzowi weterynarii harmonogram pobierania próbek w stadzie w celu zatwierdzenia.
Hodowca jest obowiązany do prowadzenia dokumentacji związanej z pobieraniem próbek, zawierającej co najmniej informacje dotyczące:
Dokumentację przechowuje się co najmniej przez 2 lata od dnia zbycia stada.
Powiatowy lekarz weterynarii nadzoruje prawidłowe pobieranie próbek z inicjatywy hodowcy oraz kontroluje dokumentację prowadzoną przez hodowcę. Nadzór ten obejmuje kontrolę realizacji harmonogramu oraz sposobu pobierania próbek. Kontrola sposobu pobierania próbek jest prowadzona z częstotliwością zależną od analizy ryzyka dokonanej przez powiatowego lekarza weterynarii.
Nadzór może odbywać się w trakcie urzędowych kontroli zakładów drobiu oraz w każdym przypadku, gdy powiatowy lekarz weterynarii uzna, że zachodzi taka konieczność.
Częstotliwość rutynowego pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii jest określona w ust. 2.1 lit. b pkt i oraz iii załącznika do rozporządzenia nr 1190/2012.
Procedura pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii została określona w ust. 2.2.2.2 załącznika do rozporządzenia nr 200/2010.
Zgodnie z ust. 2.1 lit. b pkt iv załącznika do rozporządzenia nr 1190/2012 pobranie próbek przez powiatowego lekarza weterynarii może zastąpić jedno pobranie próbek przeprowadzone z inicjatywy hodowcy.
W przypadku stwierdzenia efektu hamującego wzrost bakterii w próbkach pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii opłaty związane z badaniem laboratoryjnym próbek ponosi hodowca. Opłata zawiera koszt:
Kontrole urzędowe pasz przeznaczonych dla stad indyków hodowlanych w zakresie wykrywania serotypów Salmonella objętych programem zostały przewidziane w Krajowym planie kontroli urzędowej pasz, przygotowanym i wdrożonym zgodnie z postanowieniami art. 42 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. z 2019 r. poz. 269) oraz tytułem V rozporządzenia (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt (Dz. Urz. UE L 165 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 200).
Wymagania dotyczące przedsiębiorstw spożywczych objętych programem
Instrukcje dotyczące dobrych praktyk gospodarowania i inne wytyczne obowiązujące w zakresie higieny w zakładach drobiu
Zarządzanie w zakresie higieny w zakładach drobiu
W zakładzie drobiu utrzymującym indyki powinno znajdować się co najmniej:
W odniesieniu do warunków utrzymania indyków oraz zasad zarządzania zakładem drobiu powinny zostać spełnione następujące środki bioasekuracji, polegające na:
Pomieszczenia, w których utrzymuje się indyki, ich wyposażenie oraz sprzęt powinny być wykonane z materiałów nieszkodliwych dla zdrowia indyków oraz nadających się do oczyszczania i odkażania.
Środki zapobiegające zakażeniom przenoszonym przez zwierzęta, pasze, wodę pitną i pracowników zakładu drobiu
Odchody oraz niezjedzone resztki paszy powinny być usuwane z pomieszczeń tak często, aby uniknąć zanieczyszczenia paszy lub wody.
Osoby zatrudnione do wykonywania czynności związanych z utrzymywaniem indyków powinny:
Higiena transportu zwierząt do zakładu drobiu i z zakładu drobiu
Nadzór weterynaryjny nad zakładami drobiu
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt do kompetencji organów Inspekcji Weterynaryjnej został przekazany nadzór nad działalnością prowadzoną w zakresie:
Rozpoczęcie działalności nadzorowanej w zakresie przewozu drobiu i obrotu nim, prowadzenia stacji kwarantanny albo zakładu drobiu jest objęte obowiązkiem rejestracji u powiatowego lekarza weterynarii. Dodatkowo podmiot podejmujący wyżej wymienioną działalność jest obowiązany uzyskać decyzję powiatowego lekarza weterynarii w sprawie stwierdzenia spełniania wymagań weterynaryjnych. Powiatowy lekarz weterynarii, po otrzymaniu wniosku zainteresowanego podmiotu, wszczyna w tym zakresie postępowanie administracyjne.
Powiatowy lekarz weterynarii, wydając decyzję o spełnieniu wymagań weterynaryjnych, nadaje weterynaryjny numer identyfikacyjny na całość prowadzonej działalności albo poszczególnym obiektom budowlanym, albo miejscu, w których ta działalność ma być prowadzona, albo osobom wykonującym określone czynności w ramach tej działalności.
Podmioty prowadzące działalność nadzorowaną są obowiązane, zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, do poinformowania powiatowego lekarza weterynarii o zaprzestaniu prowadzenia określonego rodzaju działalności nadzorowanej, a także o każdej zmianie stanu prawnego lub faktycznego związanego z prowadzeniem tej działalności, w zakresie dotyczącym wymagań weterynaryjnych. Informacja taka powinna zostać przekazana, w formie pisemnej, w terminie 7 dni od dnia zaistnienia takiego zdarzenia. Podmioty prowadzące działalność podlegającą nadzorowi organów Inspekcji Weterynaryjnej w zakresie wymagań weterynaryjnych są obowiązane zapewnić wymagania lokalizacyjne, zdrowotne, higieniczne, sanitarne, organizacyjne, techniczne lub technologiczne zabezpieczające przed zagrożeniem epizootycznym, epidemicznym lub zapewniające właściwą jakość produktów, o których mowa w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
W ramach nadzoru sprawowanego przez organy Inspekcji Weterynaryjnej nad działalnością związaną z utrzymywaniem drobiu, pracownikom Inspekcji Weterynaryjnej, jak również osobom wyznaczonym do wykonywania określonych zadań w imieniu Inspekcji, przysługuje prawo przeprowadzenia w każdym czasie kontroli w zakresie spełnienia przez podmioty nadzorowane wymagań weterynaryjnych. Kompetencje w zakresie kontroli, oprócz prawa wstępu na teren, na którym jest prowadzona działalność nadzorowana, obejmują, stosownie do art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej, uprawnienia do nieodpłatnego pobierania próbek do badań oraz żądania pisemnych lub ustnych informacji w zakresie objętym przedmiotem kontroli, w tym żądania okazywania i udostępniania dokumentów lub danych informatycznych.
Jeżeli w wyniku kontroli zostaną stwierdzone uchybienia w spełnieniu wymagań weterynaryjnych przez podmioty nadzorowane, organom Inspekcji Weterynaryjnej przysługują kompetencje dające możliwość doprowadzenia wadliwego stanu faktycznego do stanu nakazanego w przepisach prawa weterynaryjnego. Inspekcja Weterynaryjna działa w tym zakresie, łącząc realizację funkcji kontrolnych z zadaniami i kompetencjami właściwymi dla innych organów administracji publicznej, a w szczególności z uprawnieniami władczymi dającymi możliwość wydawania decyzji administracyjnych, w tym nakazów i zakazów.
W przypadku stwierdzenia, że przy prowadzeniu działalności nadzorowanej zostały naruszone wymagania weterynaryjne, powiatowy lekarz weterynarii, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, może wydać jedną z następujących decyzji administracyjnych:
Wybór zastosowania nakazu lub zakazu określonego w decyzji pozostawiono uznaniu powiatowego lekarza weterynarii. Nie jest to jednak uznanie swobodne. Dokonując bowiem rozstrzygnięcia, organ Inspekcji musi mieć na względzie wynikające z naruszenia prawa weterynaryjnego zagrożenie dla zdrowia publicznego lub zdrowia zwierząt.
W przypadku niezastosowania się przez podmiot prowadzący działalność nadzorowaną do nakazów lub zakazów wynikających z decyzji wydanej na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, powiatowy lekarz weterynarii ma obowiązek wydania kolejnej decyzji, w której rozstrzyga o zakazie prowadzenia dalszej działalności przez ten podmiot, i skreśla go z rejestru. Decyzja taka nie jest wydawana w stosunku do gospodarstw utrzymujących drób, z wyjątkiem zakładów drobiu (art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt). Oznacza to, że brak dobrowolnego zastosowania się przez ww. podmiot do pierwszego rozstrzygnięcia powiatowego lekarza weterynarii musi skutkować wydaniem w sprawie kolejnej, bardziej restrykcyjnej decyzji administracyjnej.
Wpis zakładów drobiu do rejestru
Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje, za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza weterynarii, Głównemu Lekarzowi Weterynarii dane zawarte w rejestrze, a także informacje o każdej zmianie stanu faktycznego lub prawnego ujawnionego w tym rejestrze.
Prowadzenie dokumentacji w zakładach drobiu
Zgodnie z art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 499 i 399), jeżeli tkanki i produkty pochodzące od zwierząt są przeznaczone do spożycia przez ludzi, to właściciele tych zwierząt lub osoby odpowiedzialne za zwierzęta są obowiązani do posiadania dokumentacji w formie ewidencji nabycia, posiadania i stosowania produktów leczniczych weterynaryjnych oraz leczenia zwierząt prowadzonej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt.
Szczegółowy zakres i sposób prowadzenia przez lekarzy weterynarii dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej dotyczącej wykonywanych zabiegów leczniczych i profilaktycznych oraz stosowanych produktów leczniczych, jak również zakres i sposób prowadzenia ewidencji leczenia zwierząt przez posiadacza zwierząt gospodarskich, a także tryb dokonywania wpisów w tej ewidencji przez lekarzy weterynarii leczących zwierzęta został określony w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 29 września 2011 r. w sprawie zakresu i sposobu prowadzenia dokumentacji lekarsko-weterynaryjnej i ewidencji leczenia zwierząt oraz wzorów tej dokumentacji i ewidencji (Dz. U. poz. 1347).
Dokumenty te lekarz weterynarii oraz posiadacz zwierzęcia przechowują przez 5 lat od dnia dokonania w nich ostatniego wpisu, zgodnie z art. 69 ust. 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. - Prawo farmaceutyczne.
Wzór dokumentacji obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi został określony w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 października 2008 r. w sprawie sposobu prowadzenia dokumentacji obrotu detalicznego produktami leczniczymi weterynaryjnymi i wzoru tej dokumentacji (Dz. U. poz. 1236).
Dokumenty, w które zaopatruje się indyki i jaja wylęgowe w handlu oraz w obrocie z państwami trzecimi
Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiającego ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołującego Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiającego procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności (Dz. Urz. WE L 31 z 01.02.2002, str. 1, z późn. zm.; - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 6, str. 463) podmioty działające na rynku powinny zapewnić możliwość monitorowania żywności, pasz, zwierząt hodowlanych oraz wszelkich substancji przeznaczonych do dodania do żywności lub pasz. W tym celu podmioty te powinny utworzyć systemy i procedury umożliwiające przekazanie takich informacji na żądanie właściwych władz.
Zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm.- Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 14) przesyłki produktów pochodzenia zwierzęcego zaopatruje się w świadectwa zdrowia lub inne dokumenty określone w przepisach prawa unijnego.
Wywóz zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego do państwa trzeciego odbywa się zgodnie z wymaganiami uzgodnionymi z władzami danego państwa.
Dodatkowo dla każdej przesyłki zwierząt przemieszczanej na terytorium Unii Europejskiej, w tym podlegającej wywozowi do państwa trzeciego, wystawia się w systemie TRACES świadectwo zdrowia dla zwierząt w handlu wewnątrzwspólnotowym.
Inne środki podejmowane w celu zapewnienia identyfikacji indyków
W przypadku przesyłek przeznaczonych do państw trzecich dane dotyczące przesyłki są również wprowadzane do systemu TRACES. W systemie odnotowywana jest również kontrola dobrostanu zwierząt na granicy.
Przy przywozie z państw trzecich dla każdej przesyłki jest wystawiany dokument CVED zgodny z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 282/2004 z dnia 18 lutego 2004 r. wprowadzającym dokument zgłoszenia i kontroli weterynaryjnych dotyczących zwierząt wwożonych do Wspólnoty pochodzących z państw trzecich (Dz. Urz. UE L 49 z 19.02.2004, str. 11, z późn. zm.- Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 42, str. 462), którego oryginał towarzyszy przesyłce do miejsca przeznaczenia. Dodatkowo wersja elektroniczna dokumentu CVED jest wprowadzana do systemu TRACES.
Środki podejmowane w związku z wykryciem serotypu Salmonella objętego programem w stadzie indyków hodowlanych lub w produktach pochodzących od tych indyków
3.1.1. W przypadku uzyskania dodatniego wyniku badań laboratoryjnych próbek pobranych z inicjatywy hodowcy lub wykrycia efektu hamującego wzrost bakterii, hodowca:
3.1.2. W wyjątkowych przypadkach gdy istnieją powody, aby zakwestionować wyniki badania próbek pobranych z inicjatywy hodowcy (wyniki fałszywie dodatnie lub fałszywie ujemne), powiatowy lekarz weterynarii po przeprowadzeniu analizy ryzyka obejmującej co najmniej:
- może pobrać próbki do badania. Procedura pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii została określona w ust. 2.2.2.1 załącznika do rozporządzenia nr 200/2010.
W przypadku podejrzenia zastosowania przez hodowcę środków drobnoustrojowych lub inhibitorów wzrostu bakterii, powiatowy lekarz weterynarii może pobrać dodatkowe próbki. Pobieranie takich próbek przeprowadza się w obrębie każdego kurnika na terenie gospodarstwa w następujący sposób: losowo wybiera się do 5 sztuk drobiu z każdego kurnika, chyba że powiatowy lekarz weterynarii uzna za konieczne pobranie próbek od większej liczby sztuk drobiu.
Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku o którym mowa powyżej:
Środki, o których mowa w pkt 1 i 2, są stosowane do czasu potwierdzenia lub wykluczenia przez powiatowego lekarza weterynarii wystąpienia w stadzie indyków hodowlanym zakażenia serotypami Salmonella objętymi programem.
3.1.3. W przypadku uzyskania dodatniego wyniku badań laboratoryjnych w kierunku serotypów Salmonella objętych programem lub w przypadku wykrycia efektu hamującego wzrost bakterii w próbkach pobranych z inicjatywy hodowcy lub w próbkach pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii lub stwierdzenia zastosowania środków przeciwdrobnoustrojowych w próbkach pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii, zgodnie z ust. 1.8, powiatowy lekarz weterynarii, w drodze decyzji administracyjnej, zgodnie z art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt:
3.1.4. W przypadku uzyskania dodatniego wyniku badań, o których mowa w ust. 3.1.3, powiatowy lekarz weterynarii, na podstawie art. 42 ust. 6 oraz art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt:
3.2. W przypadku uzyskania dodatniego wyniku badań laboratoryjnych w kierunku serotypów Salmonella objętych programem lub w przypadku wykrycia efektu hamującego wzrost bakterii w próbkach pobranych z inicjatywy hodowcy lub w próbkach pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii w stadzie indyków hodowlanych, koszty:
- są ponoszone przez hodowcę.
3.3. Powiatowy lekarz weterynarii właściwy dla zakładu drobiu, w którym stwierdzono serotyp Salmonella objęty programem, powiadamia powiatowego lekarza weterynarii właściwego dla zakładów wylęgu drobiu, do których przemieszczono jaja wylęgowe ze stada indyków hodowlanych zakażonych serotypem Salmonella objętym programem. Powiatowy lekarz weterynarii właściwy dla zakładu wylęgu drobiu, w drodze decyzji administracyjnej, nakazuje zniszczenie wszystkich jaj wylęgowych oraz piskląt z nich wylęgniętych, znajdujących się w tym zakładzie wylęgu drobiu i pochodzących ze stada indyków hodowlanych zakażonego serotypem Salmonella objętym programem. Zniszczenie przeprowadza się zgodnie z rozporządzeniem nr 1069/2009 oraz ze środkami wykonawczymi przyjętymi zgodnie z art. 40 rozporządzenia nr 1069/2009.
3.4. Przy przemieszczaniu indyków z zakażonego stada hodowlanego do rzeźni stosuje się świadectwo zdrowia, którego wzór jest określony w załączniku do programu.
W związku z tym, że rozporządzenie Komisji (WE) nr 2073/2005 z dnia 15 listopada 2005 r. w sprawie kryteriów mikrobiologicznych dotyczących środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 338 z 22.12.2005, str. 1, z późn. zm.) wskazuje pałeczki Salmonella spp. jako kryterium bezpieczeństwa żywności w mięsie mielonym i surowych wyrobach z mięsa drobiowego, w drobiowym mięsie odkostnionym mechanicznie oraz w produktach z mięsa drobiowego hodowca jest obowiązany do wpisywania w łańcuchu żywnościowym dla drobiu dodatnich wyników badań laboratoryjnych i wszystkich stwierdzonych serotypów Salmonella, w tym nieobjętych programem.
Przy przemieszczaniu do rzeźni drobiu, który nie był badany zgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu nr 1190/2012 oraz w programie, w przypadku przeprowadzenia badania przedubojowego na terenie gospodarstwa pochodzenia, w pkt 4 świadectwa zdrowia zaznacza się fakt pochodzenia drobiu ze stada o nieznanym statusie zdrowotnym pod względem Salmonella.
W przypadku gdy w badaniu laboratoryjnym próbek pobranych z inicjatywy hodowcy lub pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii w stadzie hodowlanym indyków stwierdzono pałeczki Salmonella:
3.5. Przed ponownym umieszczeniem indyków w budynkach inwentarskich powiatowy lekarz weterynarii pobiera próbki do badań laboratoryjnych w celu stwierdzenia skuteczności wykonanego oczyszczania i odkażania. Próbkami tymi są:
W przypadku uzyskania dodatniego wyniku badania laboratoryjnego koszty pobrania kolejnych próbek do badania skuteczności wykonanego oczyszczania i odkażania, dojazdu do zakładu drobiu oraz do laboratorium, jak również badań laboratoryjnych próbek w laboratorium są ponoszone przez hodowcę. Ponowne umieszczenie indyków w kurniku może odbyć się tylko po uzyskaniu ujemnych wyników badań laboratoryjnych próbek pobranych przez powiatowego lekarza weterynarii.
3.6. Powiatowy lekarz weterynarii w przypadku zakładów drobiu, w których znajdują się dwa lub więcej stad indyków hodowlanych, może zastosować środki, o których mowa w ust. 3.1.3, również w odniesieniu do tych stad indyków hodowlanych w zakładzie drobiu, które nie są utrzymywane w budynkach inwentarskich, w których:
3.7. Powiatowy lekarz weterynarii powiadamia niezwłocznie właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności państwowego powiatowego inspektora sanitarnego o uzyskaniu dodatniego wyniku badań laboratoryjnych próbek pobranych w stadzie indyków hodowlanych w kierunku serotypu pałeczek Salmonella objętego programem, zgodnie z art. 51 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt. Osoby pracujące w zakładzie drobiu powinny posiadać aktualne badania na nosicielstwo pałeczek Salmonella.
3.8. Środki, o których mowa w ust. 3.1-3.7, są stosowane bez naruszenia środków wskazanych w części C załącznika II do rozporządzenia nr 2160/2003.
3.9. Zasady stosowania środków zwalczających drobnoustroje, przeprowadzania szczepień oraz przyznawania odstępstw od obowiązku szczepień są określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1177/2006 z dnia 1 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących stosowania szczególnych metod kontroli w ramach krajowych programów zwalczania salmonelli u drobiu (Dz. Urz. UE L 212 z 02.08.2006, str. 3). Zakaz stosowania środków zwalczających drobnoustroje odnosi się do serotypów Salmonella objętych programem, z wyjątkiem przypadków wskazanych w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1177/2006 z dnia 1 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonania rozporządzenia (WE) nr 2160/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do wymogów dotyczących stosowania szczególnych metod kontroli w ramach krajowych programów zwalczania salmonelli u drobiu.
Środki przewidziane programem
Środki i stosowne prawodawstwo w zakresie powiadamiania o chorobie
Zgodnie z art. 51 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt organy Inspekcji Weterynaryjnej prowadzą system zbierania, przechowywania, analizowania, przetwarzania i przekazywania danych o chorobach zakaźnych zwierząt, w tym o serotypach objętych programem.
Powiatowy lekarz weterynarii po powzięciu podejrzenia lub stwierdzeniu wystąpienia serotypu Salmonella objętego programem w stadzie indyków hodowlanych przekazuje informację o tym sąsiednim powiatowym lekarzom weterynarii oraz wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii. Wojewódzki lekarz weterynarii przekazuje tę informację Głównemu Lekarzowi Weterynarii.
Dodatkowo powiatowy lekarz weterynarii właściwy dla miejsca prowadzenia działalności powiadamia państwowego powiatowego inspektora sanitarnego właściwego dla miejsca prowadzenia działalności o wystąpieniu serotypu Salmonella objętego programem.
Prawodawstwo w zakresie kontroli
Odszkodowania dla właścicieli indyków poddanych ubojowi lub zabitych
Środki zarządzania i infrastruktury w zakresie bezpieczeństwa biologicznego obowiązujące w zakładach drobiu
Dodatkowe informacje dotyczące bezpieczeństwa biologicznego są umieszczane na stronie Głównego Inspektoratu Weterynarii, w zakładce "Zdrowie i ochrona zwierząt".
Ogólny opis kosztów i korzyści
Osiągnięcie celu, czyli ograniczenie liczby zakażonych stad indyków hodowlanych, doprowadzi do przerwania drogi pionowej przenoszenia zakażenia pałeczkami Salmonella.
Ponadto należy podkreślić, że salmoneloza jest najczęściej notowaną chorobą odzwierzęcą. Stąd też realizacja programu ograniczy liczbę zakażeń u ludzi, a w związku z tym zredukuje koszty leczenia.
Szacowane koszty realizacji programu w 2017 r. wyniosą 296 001,71 zł. Z ogólnej sumy szacowanych kosztów programu Rzeczpospolita Polska będzie występowała z wnioskiem o współfinansowanie programu ze środków Unii Europejskiej w odniesieniu do 75% kosztów kwalifikowalnych od kwoty 245 906,71 zł.
Szacowane koszty realizacji programu w 2018 r. wyniosą 295 695,22 zł. Z ogólnej sumy szacowanych kosztów programu Rzeczpospolita Polska będzie występowała z wnioskiem o współfinansowanie programu ze środków Unii Europejskiej w odniesieniu do 75% kosztów kwalifikowalnych od kwoty 245 600,22 zł.
Szacowane koszty realizacji programu w 2019 r. wyniosą 295 391,72 zł. Z ogólnej sumy szacowanych kosztów programu Rzeczpospolita Polska będzie występowała z wnioskiem o współfinansowanie programu ze środków Unii Europejskiej w odniesieniu do 75% kosztów kwalifikowalnych od kwoty 245 296,72 zł.
Program jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej na zasadach określonych w rozporządzeniu nr 652/2014. Zgodnie z art. 5 ust. 1 rozporządzenia nr 652/2014 w przypadku gdy wkład finansowy Unii Europejskiej przybiera formę dotacji, nie może on przekraczać 50% kosztów kwalifikowalnych. Jednocześnie zgodnie z art. 5 ust. 2 lit. b rozporządzenia nr 652/2014 maksymalna stawka, o której mowa w ust. 1, może zostać zwiększona do 75% kosztów kwalifikowalnych w odniesieniu do państw członkowskich, których dochód narodowy brutto na mieszkańca na podstawie najnowszych danych Eurostatu wynosi mniej niż 90% średniej Unii Europejskiej. Rzeczpospolita Polska należy do takich krajów i dlatego założono, że kwota dotacji na program osiągnie poziom 75% kosztów kwalifikowalnych.
Koszty realizacji programu zostały dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w projekcie ustawy budżetowej na rok 2017, w ramach limitu wydatków właściwych części budżetowych.
Finansowanie programu odbywa się ze środków budżetowych określonych w części 83 - rezerwa celowa przeznaczona na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt (w tym finansowanie programów zwalczania), badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt, produktach pochodzenia zwierzęcego i paszach, finansowanie zadań zleconych przez Komisję Europejską oraz na dofinansowanie kosztów realizacji zadań Inspekcji Weterynaryjnej, oraz w części 85 - budżety wojewodów, działu 010 - rolnictwo i łowiectwo, rozdziału 01022 - zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego.
Szacunkowe koszty realizacji programu wyrażone w złotych zostały przeliczone na euro według prognozowanego kursu euro zawartego w wytycznych Ministra Rozwoju i Finansów dotyczących stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych ustaw - aktualizacja październik 2016 r.
Cele
Założenia związane z badaniami
Założenia w zakresie badań diagnostycznych w latach 2017-2019 (na każdy rok)
| Region a) | Rodzaj badania b) | Populacja docelowa c) | Rodzaj próbki d) | Ce le) | Liczba planowanych badań |
| Rzeczpospolita Polska | badanie bakteriologiczne | indyki hodowlane | kał/okładziny na buty/kurz | wykrycie stada zakażonego | 198 |
| badanie serologiczne | indyki hodowlane | izolaty Salmonella z kału/okładzin na buty/kurzu | określenie serotypu | 2 | |
| badanie w kierunku skuteczności przeprowadzonego odkażania | indyki hodowlane | wymazy czystościowe | potwierdzenie skuteczności przeprowadzonego odkażania | 5 | |
| badanie na obecność środków przeciwdrobnoustrojowych | indyki hodowlane | ptaki | wykrycie środków przeciwdrobnoustrojowych | 1 |
b) Opis badania.
c) Wyszczególnienie gatunków i kategorii zwierząt objętych programem - w razie potrzeby.
d) Opis próbki (np. odchody).
e) Opis celu (np. nadzór, monitorowanie, kontrola szczepień).
Założenia w zakresie badania stad
| Region | Rodzaj stada | Łączna liczba stada) | Łączna liczba stad objętych programem | Spodziewana liczba stad zbadanychb) | Liczba stad, w których zostaną pobrane próbki urzędowe d) | Liczba próbek | Serotypc) | Spodziewana liczba stade) z dodatnim wynikiem badania | Spodziewana liczba stad do likwidacji | Łączna spodziewana liczba indyków hodowlanych do poddania ubojowi lub zabicia | Spodziewana liczba jaj do zniszczenia (szt.) | Spodziewana liczba jaj do skierowania do przetworzenia (szt.) |
| Rzeczpospolita Polska | Indyki hodowlane | 239 | 239 | 239 | 99 | 294 | Salmonella Enteritidis, Salmonella Typhimurium | 1 | 1 | 2 676 | 8 071 | 0 |
a) Łączna liczba stad, w tym stada kwalifikujące się i niekwalifikujące się do programu.
b) Liczba stad objętych Programem. W tej kolumnie nie należy stada liczyć dwa razy, nawet jeżeli przebadano je więcej niż raz.
c) Serotypy objęte programem kontroli: Salmonella Enteritidis, Salmonella Typhimurium.
d) Liczona każda wizyta, w ramach której pobrano próbki urzędowe.
Szczegółowa analiza kosztów programu
Szczegółowa analiza kosztów programu na 2017 3
| Przeznaczenie kosztów | Wyszczególnienie | Szacunkowa liczba jednostek | Szacunkowy jednostkowy koszt w złotych | Szacunkowy jednostkowy koszt w euro | Suma ogółem (w złotych) | Suma ogółem (w euro) | Finansowanie unijne |
| 1. Badania laboratoryjne | |||||||
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie bakteriologiczne w ramach pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii | 198 | 78,04 | 18,19 | 15 451,92 | 3 601,62 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie w kierunku stwierdzenia skuteczności przeprowadzonego odkażania | 5 | 71,73 | 16,72 | 358,65 | 83,60 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie w kierunku określenia serotypu odpowiednich izolatów | 2 | 164,65 | 38,38 | 329,30 | 76,76 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie na obecność środków przewciwdrobnoustrojowych | 1 | 14,71 | 3,43 | 14,71 | 3,43 | tak |
| 2. Szczepienia | |||||||
| Szczepienia | Program nie przewiduje | ||||||
| 3. Koszty zniszczenia lub unieszkodliwienia | |||||||
| Koszty zniszczenia lub unieszkodliwienia | Odszkodowanie za drób | 2 676 | 69,77 | 16,26 | 186 704,52 | 43 511,76 | tak |
| Odszkodowanie za zniszczone jaja wylęgowe | 8 071 | 4,30 | 1,00 | 34 705,30 | 8 071,00 | tak | |
| 4. Czyszczenie i odkażanie | |||||||
| Czyszczenie i odkażanie | Odkażanie jest rutynową czynnością wykonywaną zawsze przed umieszczeniem indyków w miejscu ich utrzymywania, stąd jego koszty są ponoszone przez hodowcę | ||||||
| 5. Wynagrodzenia (osoby zatrudnione do realizacji programu) | |||||||
| Wynagrodzenia | Koszt wyceny przez rzeczoznawców 1 stada i jaj wylęgowych z tego stada (godz.) | 4 | 34,33 | 8,00 | 137,32 | 32,00 | nie |
| 6. Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | |||||||
| Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | Nie dotyczy | ||||||
| 7. Inne koszty | |||||||
| Inne koszty | Badanie laboratoryjne inne niż wymienione w pkt 1 (np. badania paszy i wody) | 3 | 36,68 | 8,55 | 110,04 | 25,65 | nie |
| Odszkodowanie za pasze (tony) | 2 | 1036,94 | 241,71 | 2 073,88 | 483,42 | nie | |
| Koszt transportu (do rzeźni lub zakładu przetwórczego ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego) - załadunek jednego stada (szt.) | 1 | 990,12 | 230,80 | 990,12 | 230,80 | nie | |
| Koszt transportu (do rzeźni lub zakładu przetwórczego ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego) - transport jednego stada (km) | 200 | 5,85 | 1,36 | 1 170,00 | 272,00 | nie | |
| Zabicie indyków(szt.) | 2 676 | 2,17 | 0,51 | 5 806,92 | 1 364,76 | tak | |
| Unieszkodliwienie indyków (kg) | 32 112 | 1,42 | 0,33 | 45 599,04 | 10 596,96 | nie | |
| Unieszkodliwienie odpadów laboratoryjnych (kg) | 5 | 2,92 | 0,68 | 14,60 | 3,40 | nie | |
| 8. Koszt pobrania próbek | |||||||
| Koszt pobrania próbek | Koszt pobrania próbek | 99 | 25,61 | 5,97 | 2 535,39 | 591,03 | tak |
| OGÓŁEM | 296 001,71 | 68 948,19 | |||||
| OGÓŁEM (koszty kwalifikowalne) | 245 906,71 | 57 303,96 | |||||
Szczegółowa analiza kosztów programu na 2018 r. 4
| Przeznaczenie kosztów | Wyszczególnienie | Szacunkowa liczba jednostek | Szacunkowy jednostkowy koszt w złotych | Szacunkowy jednostkowy koszt w euro | Suma ogółem (w złotych) | Suma ogółem (w euro) | Finansowanie unijne |
| 1. Badania laboratoryjne | |||||||
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie bakteriologiczne w ramach pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii | 198 | 76,76 | 18,19 | 15 198,48 | 3 601,62 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie w kierunku stwierdzenia skuteczności przeprowadzonego odkażania | 5 | 70,56 | 16,72 | 352,80 | 83,60 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie w kierunku określenia serotypu odpowiednich izolatów | 2 | 161,96 | 38,38 | 323,92 | 76,76 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie na obecność środków przewciwdrobnoustrojowych | 1 | 14,47 | 3,43 | 14,47 | 3,43 | tak |
| 2. Szczepienie | Program nie przewiduje | ||||||
| 3. Koszty zniszczenia lub unieszkodliwienia | |||||||
| Koszty zniszczenia lub unieszkodliwienia | Odszkodowanie za drób | 2 676 | 69,77 | 16,53 | 186 704,52 | 44 234,28 | tak |
| Odszkodowanie za zniszczone jaja wylęgowe | 8 071 | 4,30 | 1,02 | 34 705,30 | 8 232,42 | tak | |
| 4. Czyszczenie i odkażanie | |||||||
| Czyszczenie i odkażanie | Odkażanie jest rutynową czynnością wykonywaną zawsze umieszczeniem indyków w miejscu ich utrzymywania, stąd jego koszty są ponoszone przez hodowcę | ||||||
| 5. Wynagrodzenia (osoby zatrudnione do realizacji programu) | |||||||
| Wynagrodzenia | Koszt wyceny przez rzeczoznawców 1 stada i jaj wylęgowych z tego stada (godz.) | 4 | 34,33 | 8,14 | 137,32 | 32,56 | nie |
| 6. Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | |||||||
| Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | Nie dotyczy | ||||||
| 7. Inne koszty | |||||||
| Inne koszty | Badanie laboratoryjne inne niż wymienione w pkt 1 (np. badania paszy i wody) | 3 | 36,68 | 8,69 | 110,04 | 26,07 | nie |
| Odszkodowanie za pasze (tony) | 2 | 1036,94 | 245,72 | 2 073,88 | 491,44 | nie | |
| Koszt transportu (do rzeźni lub zakładu przetwórczego ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego) - załadunek jednego stada (szt.) | 1 | 990,12 | 234,63 | 990,12 | 234,63 | nie | |
| Koszt transportu (do rzeźni lub zakładu przetwórczego ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego) - transport jednego stada (km) | 200 | 5,85 | 1,39 | 1 170,00 | 278,00 | nie | |
| Zabicie indyków (szt.) | 2 676 | 2,17 | 0,51 | 5 806,92 | 1 364,76 | tak | |
| Unieszkodliwienie indyków (kg) | 32 112 | 1,42 | 0,34 | 45 599,04 | 10 918,08 | nie | |
| Unieszkodliwienie odpadów laboratoryjnych (kg) | 5 | 2,92 | 0,69 | 14,60 | 3,45 | nie | |
| 8. Koszt pobrania próbek | |||||||
| Koszt pobrania próbek | Koszt pobrania próbek | 99 | 25,19 | 5,97 | 2 493,81 | 591,03 | tak |
| OGÓŁEM | 295 695,22 | 70 172,13 | |||||
| OGÓŁEM (koszty kwalifikowalne) | 245 600,22 | 58 187,90 | |||||
Szczegółowa analiza kosztów programu na 2019 r. 5
| Przeznaczenie kosztów | Wyszczególnienie | Szacunkowa liczba jednostek | Szacunkowy jednostkowy koszt w złotych | Szacunkowy jednostkowy koszt w euro | Suma ogółem (w złotych) | Suma ogółem (w euro) | Finansowanie unijne |
| 1. Badania laboratoryjne | |||||||
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie bakteriologiczne w ramach pobierania próbek przez powiatowego lekarza weterynarii | 198 | 75,49 | 18,19 | 14 947,02 | 3 601,62 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie w kierunku stwierdzenia skuteczności przeprowadzonego odkażania | 5 | 69,39 | 16,72 | 346,95 | 83,60 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie w kierunku określenia serotypu odpowiednich izolatów | 2 | 159,28 | 38,38 | 318,56 | 76,76 | tak |
| Koszt badań laboratoryjnych | Badanie na obecność środków przewciwdrobnoustrojowych | 1 | 14,23 | 3,43 | 14,23 | 3,43 | tak |
| 2. Szczepienia | |||||||
| Szczepienia | Program nie przewiduje | ||||||
| 3. Koszty zniszczenia lub unieszkodliwienia | |||||||
| Koszty zniszczenia lub unieszkodliwienia | Odszkodowanie za drób | 2 676 | 69,77 | 16,81 | 186 704,52 | 44 983,56 | tak |
| Odszkodowanie za zniszczone jaja wylęgowe | 8 071 | 4,30 | 1,04 | 34 705,30 | 8 393,84 | tak | |
| 4. Czyszczenie i odkażanie | |||||||
| Czyszczenie i odkażanie | Odkażanie jest rutynową czynnością wykonywaną zawsze przed umieszczeniem indyków w miejscu ich utrzymywania, stąd jego koszty są ponoszone przez hodowcę | ||||||
| 5. Wynagrodzenia (osoby zatrudnione do realizacji programu) | |||||||
| Wynagrodzenia | Koszt wyceny przez rzeczoznawców 1 stada i jaj wylęgowych z tego stada (godz.) | 4 | 34,33 | 8,27 | 137,32 | 33,08 | nie |
| 6. Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | |||||||
| Towary konsumpcyjne i specjalny sprzęt | Nie dotyczy | ||||||
| 7. Inne koszty | |||||||
| Inne koszty | Badanie laboratoryjne inne niż wymienione w pkt 1 (np. badania paszy i wody) | 3 | 36,68 | 8,84 | 110,04 | 26,52 | nie |
| Odszkodowanie za pasze (tony) | 2 | 1036,94 | 249,87 | 2 073,88 | 499,74 | nie | |
| Koszt transportu (do rzeźni lub zakładu przetwórczego ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego) - załadunek jednego stada (szt.) | 1 | 990,12 | 238,58 | 990,12 | 238,58 | nie | |
| Koszt transportu (do rzeźni lub zakładu przetwórczego ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego) - transport jednego stada (km) | 200 | 5,85 | 1,41 | 1 170,00 | 282,00 | nie | |
| Zabicie indyków (szt.) | 2 676 | 2,17 | 0,52 | 5 806,92 | 1 391,52 | tak | |
| Unieszkodliwienie indyków (kg) | 32 112 | 1,42 | 0,34 | 45 599,04 | 10 918,08 | nie | |
| Unieszkodliwienie odpadów laboratoryjnych (kg) | 5 | 2,92 | 0,70 | 14,60 | 3,50 | nie | |
| 8. Koszt pobrania próbek | |||||||
| Koszt pobrania próbek | Koszt pobrania próbek | 99 | 24,78 | 5,97 | 2 453,22 | 591,03 | tak |
| OGÓŁEM | 295 391,72 | 71 126,86 | |||||
| OGÓŁEM (koszty kwalifikowalne) | 245 296,72 | 59 125,36 | |||||
dla drobiu przewożonego z gospodarstwa do rzeźni
Właściwy organ: .........................................................................................................................................................
1. Identyfikacja drobiu
Gatunek: .....................................................................................................................................................................
Liczba sztuk drobiu: ...................................................................................................................................................
2. Pochodzenie drobiu
Adres gospodarstwa pochodzenia: .............................................................................................................................
Weterynaryjny numer identyfikacyjny lub numer gospodarstwa: .............................................................................
.....................................................................................................................................................................................
Oznaczenie stada: .......................................................................................................................................................
3. Przeznaczenie drobiu
Drób będzie przewożony do następującej rzeźni: ......................................................................................................
następującym środkiem transportu: ............................................................................................................................
4. Inne istotne informacje
.....................................................................................................................................................................................
5. Ja, niżej podpisany zaświadczam, że:
- w stadzie wykryto serotyp Salmonella objęty programem zwalczania niektórych serotypów Salmonella (podać nazwę serotypu) ..........................................................................................................................................................
- przedmiotowy drób został przeze mnie zbadany w dniu dzisiejszym i nie stwierdziłem objawów klinicznych choroby zakaźnej oraz drób jest zdolny do transportu.
Sporządzono w ................................................. w dniu ...................................................
(Miejsce) (Data)
....................................................................................
(Pieczątka i podpis urzędowego lekarza weterynarii)
Są to szacunkowe koszty, które zostały dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w projekcie ustawy budżetowej na rok 2017 w ramach limitu wydatków właściwych części budżetowych.
Finansowanie programu odbywa się ze środków budżetowych określonych w części 83 - rezerwa celowa przeznaczona na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt (w tym finansowanie programów zwalczania), badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt, produktach pochodzenia zwierzęcego i paszach, finansowanie zadań zleconych przez Komisję Europejską oraz na dofinansowanie kosztów realizacji zadań Inspekcji Weterynaryjnej, oraz w części 85 - budżety wojewodów, działu 010 - rolnictwo i łowiectwo, rozdziału 01022 - zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego.
75% kosztów kwalifikowalnych (245 906,71 zł) będzie podlegać współfinansowaniu ze środków Unii Europejskiej.
Są to szacunkowe koszty, które zostały dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w projekcie ustawy budżetowej na rok 2018 w ramach limitu wydatków właściwych części budżetowych.
Finansowanie programu odbywa się ze środków budżetowych określonych w części 83 - rezerwa celowa przeznaczona na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt (w tym finansowanie programów zwalczania), badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt, produktach pochodzenia zwierzęcego i paszach, finansowanie zadań zleconych przez Komisję Europejską oraz na dofinansowanie kosztów realizacji zadań Inspekcji Weterynaryjnej, oraz w części 85 - budżety wojewodów, działu 010 - rolnictwo i łowiectwo, rozdziału 01022 - zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego.
75% kosztów kwalifikowalnych (245 600,22zł) będzie podlegać współfinansowaniu ze środków Unii Europejskiej.
Są to szacunkowe koszty, które zostały dostosowane do wielkości wydatków przewidzianych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt w projekcie ustawy budżetowej na rok 2019 w ramach limitu wydatków właściwych części budżetowych.
Finansowanie programu odbywa się ze środków budżetowych określonych w części 83 - rezerwa celowa przeznaczona na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt (w tym finansowanie programów zwalczania), badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt, produktach pochodzenia zwierzęcego i paszach, finansowanie zadań zleconych przez Komisję Europejską oraz na dofinansowanie kosztów realizacji zadań Inspekcji Weterynaryjnej, oraz w części 85 - budżety wojewodów, działu 010 - rolnictwo i łowiectwo, rozdziału 01022 - zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt oraz badania monitoringowe pozostałości chemicznych i biologicznych w tkankach zwierząt i produktach pochodzenia zwierzęcego.
75% kosztów kwalifikowalnych (245 296,72 zł) będzie podlegać współfinansowaniu ze środków Unii Europejskiej.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
Robert Horbaczewski 17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Grażyna J. Leśniak 11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.2019.927 t.j. |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Wprowadzenie "Krajowego programu zwalczania niektórych serotypów Salmonella w stadach indyków hodowlanych" na lata 2017-2019. |
| Data aktu: | 20/12/2016 |
| Data ogłoszenia: | 17/05/2019 |
| Data wejścia w życie: | 01/01/2017 |
