(Dz.U.UE C z dnia 17 grudnia 2007 r.)
PREAMBUŁA
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,
PREZYDENT REPUBLIKI BUŁGARII,
PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,
PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,
PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,
PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,
PREZYDENT IRLANDII,
PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,
JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,
PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI MALTY,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,
PREZYDENT FEDERALNY REPUBLIKI AUSTRII,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,
PREZYDENT RUMUNII,
PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,
PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,
PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,
RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
PRAGNĄC zakończyć rozpoczęty przez Traktat z Amsterdamu i Traktat z Nicei proces zwiększania efektywności i legitymacji demokratycznej Unii oraz poprawy spójności jej działań,
POSTANOWILI zmienić Traktat o Unii Europejskiej, Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską i Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,
i w tym celu powołali jako swoich pełnomocników:
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL BELGÓW,
Guy VERHOFSTADT
Premier
Karel DE GUCHT
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI BUŁGARII,
Sergiej STANISZEW
Premier
Iwajło KAŁFIN
Wicepremier i Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI CZESKIEJ,
Mirek TOPOLÁNEK
Premier
Karel SCHWARZENBERG
Minister Spraw Zagranicznych
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA DANII,
Anders Fogh RASMUSSEN
Premier
Per Stig MØLLER
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI FEDERALNEJ NIEMIEC,
Dr Angela MERKEL
Kanclerz Federalny
Dr Frank-Walter STEINMEIER
Federalny Minister Spraw Zagranicznych i Wicekanclerz Federalny
PREZYDENT REPUBLIKI ESTOŃSKIEJ,
Andrus ANSIP
Premier
Urmas PAET
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT IRLANDII,
Bertie AHERN
Premier (Taoiseach)
Dermot AHERN
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI GRECKIEJ,
Konstantinos KARAMANLIS
Premier
Dora BAKOYANNIS
Minister Spraw Zagranicznych
JEGO KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓL HISZPANII,
José Luis RODRÍGUEZ ZAPATERO
Przewodniczący Rządu
Miguel Ángel MORATINOS CUYAUBÉ
Minister Spraw Zagranicznych i Współpracy
PREZYDENT REPUBLIKI FRANCUSKIEJ,
Nicolas SARKOZY
Prezydent
François FILLON
Premier
Bernard KOUCHNER
Minister Spraw Zagranicznych i Europejskich
PREZYDENT REPUBLIKI WŁOSKIEJ,
Romano PRODI
Prezes Rady Ministrów
Massimo D'ALEMA
Wiceprezes Rady Ministrów i Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI CYPRYJSKIEJ,
Tassos PAPADOPOULOS
Prezydent
Erato KOZAKOU-MARCOULLIS
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI ŁOTEWSKIEJ,
Valdis ZATLERS
Prezydent
Aigars KALVĪTIS
Premier
Māris RIEKSTIŅŠ
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI LITEWSKIEJ,
Valdas ADAMKUS
Prezydent
Gediminas KIRKILAS
Premier
Petras VAITIEKŪNAS
Minister Spraw Zagranicznych
JEGO KRÓLEWSKA WYSOKOŚĆ WIELKI KSIĄŻĘ LUKSEMBURGA,
Jean-Claude JUNCKER
Premier, Ministre d'État
Jean ASSELBORN
Minister Spraw Zagranicznych i do spraw Imigracji
PREZYDENT REPUBLIKI WĘGIERSKIEJ,
Ferenc GYURCSÁNY
Premier
Dr Kinga GÖNCZ
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT MALTY,
The Hon Lawrence GONZI
Premier
The Hon Michael FRENDO
Minister Spraw Zagranicznych
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA NIDERLANDÓW,
Dr J. P. BALKENENDE
Premier
M.J. M. VERHAGEN
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT FEDERALNY REPUBLIKI AUSTRII,
Dr Alfred GUSENBAUER
Kanclerz Federalny
Dr Ursula PLASSNIK
Federalny Minister Spraw Europejskich i Międzynarodowych
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
Donald TUSK
Prezes Rady Ministrów
Radosław SIKORSKI
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI PORTUGALSKIEJ,
José SÓCRATES CARVALHO PINTO DE SOUSA
Premier
Luís Filipe MARQUES AMADO
Minister Stanu, Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT RUMUNII,
Traian BĂSESCU
Prezydent
Cãlin POPESCU TĂRICEANU
Premier
Adrian CIOROIANU
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWENII,
Janez JANŠA
Premier
Dr Dimitrij RUPEL
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI SŁOWACKIEJ,
Robert FICO
Premier
Ján KUBIŠ
Minister Spraw Zagranicznych
PREZYDENT REPUBLIKI FINLANDII,
Matti VANHANEN
Premier
Ilkka KANERVA
Minister Spraw Zagranicznych
RZĄD KRÓLESTWA SZWECJI,
Fredrik REINFELDT
Premier
Cecilia MALMSTRÖM
Minister do spraw Europejskich
JEJ KRÓLEWSKA MOŚĆ KRÓLOWA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA WIELKIEJ BRYTANII I IRLANDII PÓŁNOCNEJ,
The Rt. Hon Gordon BROWN
Premier
The Rt. Hon David MILIBAND
Minister Stanu do spraw Zagranicznych i Wspólnoty Brytyjskiej
KTÓRZY, po wymianie swoich pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:
ZMIANY WPROWADZONE DO TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ I TRAKTATU USTANAWIAJĄCEGO WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ
Traktat o Unii Europejskiej zmienia się zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.
PREAMBUŁA
"INSPIROWANI kulturowym, religijnym i humanistycznym dziedzictwem Europy, z którego wynikają powszechne wartości, stanowiące nienaruszalne i niezbywalne prawa człowieka, jak również wolność, demokracja, równość oraz państwo prawne,";
POSTANOWIENIA OGÓLNE
"..., której Państwa Członkowskie przyznają kompetencje do osiągnięcia ich wspólnych celów";
"Podstawę Unii stanowi niniejszy Traktat oraz Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwane dalej »Traktatami«). Oba te Traktaty mają taką samą moc prawną. Unia zastępuje Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym.".
"Artykuł 1a
Unia opiera się na wartościach poszanowania godności osoby ludzkiej, wolności, demokracji, równości, państwa prawnego, jak również poszanowania praw człowieka, w tym praw osób należących do mniejszości. Wartości te są wspólne Państwom Członkowskim w społeczeństwie opartym na pluralizmie, niedyskryminacji, tolerancji, sprawiedliwości, solidarności oraz na równości kobiet i mężczyzn.".
"Artykuł 2
1. Celem Unii jest wspieranie pokoju, jej wartości i dobrobytu jej narodów.
2. Unia zapewnia swoim obywatelom przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości bez granic wewnętrznych, w której zagwarantowana jest swoboda przepływu osób, w powiązaniu z właściwymi środkami w odniesieniu do kontroli granic zewnętrznych, azylu, imigracji, jak również zapobiegania i zwalczania przestępczości.
3. Unia ustanawia rynek wewnętrzny. Działa na rzecz trwałego rozwoju Europy, którego podstawą jest zrównoważony wzrost gospodarczy oraz stabilność cen, społeczna gospodarka rynkowa o wysokiej konkurencyjności zmierzająca do pełnego zatrudnienia i postępu społecznego oraz wysoki poziom ochrony i poprawy jakości środowiska. Wspiera postęp naukowo-techniczny.
Zwalcza wykluczenie społeczne i dyskryminację oraz wspiera sprawiedliwość i ochronę socjalną, równość kobiet i mężczyzn, solidarność między pokoleniami i ochronę praw dziecka.
Wspiera spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz solidarność między Państwami Członkowskimi.
Szanuje swoją bogatą różnorodność kulturową i językową oraz czuwa nad ochroną i rozwojem dziedzictwa kulturowego Europy.
4. Unia ustanawia unię gospodarczą i walutową, której walutą jest euro.
5. W stosunkach zewnętrznych U nia umacnia i propaguje swoje wartości i interesy oraz wnosi wkład w ochronę swoich obywateli. Przyczynia się do pokoju, bezpieczeństwa, trwałego rozwoju Ziemi, do solidarności i wzajemnego szacunku między narodami, do swobodnego i uczciwego handlu, do wyeliminowania ubóstwa oraz do ochrony praw człowieka, w szczególności praw dziecka, a także do ścisłego przestrzegania i rozwoju prawa międzynarodowego, w szczególności zasad Karty Narodów Zjednoczonych.
6. Unia dąży do osiągnięcia swoich celów właściwymi środkami odpowiednio do kompetencji przyznanych jej w Traktatach.".
"Artykuł 3a
1. Zgodnie z artykułem 3b wszelkie kompetencje nieprzyznane Unii w Traktatach należą do Państw Członkowskich.
2. Unia szanuje równość Państw Członkowskich wobec Traktatów, jak również ich tożsamość narodową, nierozerwalnie związaną z ich podstawowymi strukturami politycznymi i konstytucyjnymi, w tym w odniesieniu do samorządu regionalnego i lokalnego. Szanuje podstawowe funkcje państwa, zwłaszcza funkcje mające na celu zapewnienie jego integralności terytorialnej, utrzymanie porządku publicznego oraz ochronę bezpieczeństwa narodowego. W szczególności bezpieczeństwo narodowe pozostaje w zakresie wyłącznej odpowiedzialności każdego Państwa Członkowskiego.
3. Zgodnie z zasadą lojalnej współpracy Unia i Państwa Członkowskie wzajemnie się szanują i udzielają sobie wzajemnego wsparcia w wykonywaniu zadań wynikających z Traktatów.
Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki ogólne lub szczególne właściwe dla zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z Traktatów lub aktów instytucji Unii.
Państwa Członkowskie ułatwiają wypełnianie przez Unię jej zadań i powstrzymują się od podejmowania wszelkich środków, które mogłyby zagrażać urzeczywistnieniu celów Unii.".
"Artykuł 3b
1. Granice kompetencji Unii wyznacza zasada przyznania. Wykonywanie tych kompetencji podlega zasadom pomocniczości i proporcjonalności.
2. Zgodnie z zasadą przyznania Unia działa wyłącznie w granicach kompetencji przyznanych jej przez Państwa Członkowskie w Traktatach do osiągnięcia określonych w nich celów. Wszelkie kompetencje nieprzyznane Unii w Traktatach należą do Państw Członkowskich.
3. Zgodnie z zasadą pomocniczości, w dziedzinach, które nie należą do jej wyłącznej kompetencji, Unia podejmuje działania tylko wówczas i tylko w takim zakresie, w jakim cele zamierzonego działania nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez Państwa Członkowskie, zarówno na poziomie centralnym, jak i regionalnym oraz lokalnym, i jeśli ze względu na rozmiary lub skutki proponowanego działania możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Unii.
Instytucje Unii stosują zasadę pomocniczości zgodnie z Protokołem w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności. Parlamenty narodowe czuwają nad przestrzeganiem zasady pomocniczości zgodnie z procedurą przewidzianą w tym Protokole.
4. Zgodnie z zasadą proporcjonalności zakres i forma działania Unii nie wykraczają poza to, co jest konieczne do osiągnięcia celów Traktatów.
Instytucje Unii stosują zasadę proporcjonalności zgodnie z Protokołem w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności.".
"Artykuł 6
1. Unia uznaje prawa, wolności i zasady określone w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej z 7 grudnia 2000 roku, w brzmieniu dostosowanym 12 grudnia 2007 roku w Strasburgu, która ma taką samą moc prawną jak Traktaty.
Postanowienia Karty w żaden sposób nie rozszerzają kompetencji Unii określonych w Traktatach.
Prawa, wolności i zasady zawarte w Karcie są interpretowane zgodnie z postanowieniami ogólnymi określonymi w tytule VII Karty regulującymi jej interpretację i stosowanie oraz z należytym uwzględnieniem wyjaśnień, o których mowa w Karcie, które określają źródła tych postanowień.
2. Unia przystępuje do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności. Przystąpienie do Konwencji nie ma wpływu na kompetencje Unii określone w Traktatach.
3. Prawa podstawowe, zagwarantowane w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz wynikające z tradycji konstytucyjnych wspólnych Państwom Członkowskim, stanowią część prawa Unii jako zasady ogólne prawa.".
"5. Zasady głosowania, które do celów niniejszego artykułu stosuje się do Parlamentu Europejskiego, Rady Europejskiej i Rady, określone są w artykule 309 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.".
"Artykuł 7a
1. Unia rozwija szczególne stosunki z państwami z nią sąsiadującymi, dążąc do utworzenia przestrzeni dobrobytu i dobrego sąsiedztwa, opartej na wartościach Unii i charakteryzującej się bliskimi i pokojowymi stosunkami opartymi na współpracy.
2. Do celów ustępu 1 Unia może zawierać specjalne umowy z zainteresowanymi państwami. Umowy te mogą obejmować wzajemne prawa i obowiązki, jak również przewidywać możliwość wspólnego prowadzenia działań. Ich wykonanie stanowi przedmiot okresowych uzgodnień.".
ZASADY DEMOKRATYCZNE
"TYTUŁ II
POSTANOWIENIA O ZASADACH DEMOKRATYCZNYCH
Artykuł 8
We wszystkich swoich działaniach Unia przestrzega zasady równości swoich obywateli, którzy są traktowani z jednakową uwagą przez jej instytucje, organy i jednostki organizacyjne. Obywatelem Unii jest każda osoba mająca obywatelstwo Państwa Członkowskiego. Obywatelstwo Unii ma charakter dodatkowy w stosunku do obywatelstwa krajowego i nie zastępuje go.
Artykuł 8a
1. Podstawą funkcjonowania Unii jest demokracja przedstawicielska.
2. Obywatele są bezpośrednio reprezentowani na poziomie Unii w Parlamencie Europejskim.
Państwa Członkowskie są reprezentowane w Radzie Europejskiej przez swoich szefów państw lub rządów, a w Radzie przez swoje rządy; szefowie państw lub rządów i rządy odpowiadają demokratycznie przed parlamentami narodowymi albo przed swoimi obywatelami.
3. Każdy obywatel ma prawo uczestniczyć w życiu demokratycznym Unii. Decyzje są podejmowane w sposób jak najbardziej otwarty i zbliżony do obywatela.
4. Partie polityczne na poziomie europejskim przyczyniają się do kształtowania europejskiej świadomości politycznej i wyrażania woli obywateli Unii.
Artykuł 8b
1. Za pomocą odpowiednich środków instytucje umożliwiają obywatelom i stowarzyszeniom przedstawicielskim wypowiadanie się i publiczną wymianę poglądów we wszystkich dziedzinach działania Unii.
2. Instytucje utrzymują otwarty, przejrzysty i regularny dialog ze stowarzyszeniami przedstawicielskimi i społeczeństwem obywatelskim.
3. Komisja Europejska prowadzi szerokie konsultacje z zainteresowanymi stronami w celu zapewnienia spójności i przejrzystości działań Unii.
4. Obywatele Unii w liczbie nie mniejszej niż milion, mający obywatelstwo znacznej liczby Państw Członkowskich, mogą podjąć inicjatywę zwrócenia się do Komisji Europejskiej o przedłożenie, w ramach jej uprawnień, odpowiedniego wniosku w sprawach, w odniesieniu do których, zdaniem obywateli, stosowanie Traktatów wymaga aktu prawnego Unii.
Procedury i warunki wymagane w celu przedstawienia takiej inicjatywy określane są zgodnie z artykułem 21 akapit pierwszy Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Artykuł 8c
Parlamenty narodowe aktywnie przyczyniają się do prawidłowego funkcjonowania Unii:
a) otrzymując od instytucji Unii informacje oraz projekty aktów ustawodawczych Unii zgodnie z Protokołem w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej;
b) czuwając nad poszanowaniem zasady pomocniczości zgodnie z procedurami przewidzianymi w Protokole w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności;
c) uczestnicząc, w ramach przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w mechanizmach oceniających wykonanie polityk Unii w tej dziedzinie, zgodnie z artykułem 61c Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, oraz włączając się w polityczną kontrolę Europolu i ocenę działalności Eurojustu, zgodnie z artykułami 69g i 69d tego Traktatu;
d) uczestnicząc w procedurach zmiany Traktatów, zgodnie z artykułem 48 niniejszego Traktatu;
e) otrzymując informacje na temat wniosków o przystąpienie do Unii, zgodnie z artykułem 49 niniejszego Traktatu;
f) uczestnicząc we współpracy międzyparlamentarnej między parlamentami narodowymi i z Parlamentem Europejskim, zgodnie z Protokołem w sprawie roli parlamentów narodowych w Unii Europejskiej.".
INSTYTUCJE
"TYTUŁ III
POSTANOWIENIA O INSTYTUCJACH".
"Artykuł 9
1. Unia dysponuje ramami instytucjonalnymi, które mają na celu propagowanie jej wartości, realizację jej celów, służenie jej interesom, interesom jej obywateli oraz interesom Państw Członkowskich, jak również zapewnianie spójności, skuteczności i ciągłości jej polityk oraz działań.
Instytucjami Unii są:
- Parlament Europejski,
- Rada Europejska,
- Rada,
- Komisja Europejska (zwana dalej »Komisją«),
- Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej,
- Europejski Bank Centralny,
- Trybunał Obrachunkowy.
2. Każda instytucja działa w granicach uprawnień przyznanych jej na mocy Traktatów, zgodnie z procedurami, na warunkach i w celach w nich określonych. Instytucje lojalnie ze sobą współpracują.
3. Postanowienia dotyczące Europejskiego Banku Centralnego i Trybunału Obrachunkowego, a także szczegółowe postanowienia dotyczące innych instytucji znajdują się w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
4. Parlament Europejski, Rada i Komisja są wspomagane przez Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów, które pełnią funkcje doradcze.".
"Artykuł 9a
1. Parlament Europejski pełni, wspólnie z Radą, funkcje prawodawczą i budżetową. Pełni funkcje kontroli politycznej i konsultacyjne zgodnie z warunkami przewidzianymi w Traktatach. Wybiera przewodniczącego Komisji.
2. W skład Parlamentu Europejskiego wchodzą przedstawiciele obywateli Unii. Ich liczba nie przekracza siedmiuset pięćdziesięciu, nie licząc przewodniczącego. Reprezentacja obywateli ma charakter degresywnie proporcjonalny, z minimalnym progiem sześciu członków na Państwo Członkowskie. Żadnemu Państwu Członkowskiemu nie można przyznać więcej niż dziewięćdziesiąt sześć miejsc.
Rada Europejska przyjmuje jednomyślnie, z inicjatywy Parlamentu Europejskiego i po uzyskaniu jego zgody, decyzję określającą skład Parlamentu Europejskiego, z poszanowaniem zasad, o których mowa w akapicie pierwszym.
3. Członkowie Parlamentu Europejskiego są wybierani na pięcioletnią kadencję w powszechnych wyborach bezpośrednich, w głosowaniu wolnym i tajnym.
4. Parlament Europejski wybiera spośród swoich członków przewodniczącego i prezydium.".
"Artykuł 9b
1. Rada Europejska nadaje Unii impulsy niezbędne do jej rozwoju i określa ogólne kierunki i priorytety polityczne. Rada Europejska nie pełni funkcji prawodawczej.
2. W skład Rady Europejskiej wchodzą szefowie państw lub rządów Państw Członkowskich, jak również jej przewodniczący oraz przewodniczący Komisji. W jej pracach uczestniczy wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.
3. Rada Europejska zbiera się dwa razy w ciągu półrocza, zwoływana przez jej przewodniczącego. Jeżeli wymaga tego porządek obrad, członkowie Rady Europejskiej mogą podjąć decyzję, aby każdemu z nich towarzyszył minister, a w przypadku przewodniczącego Komisji - członek Komisji. Jeżeli sytuacja tego wymaga, przewodniczący zwołuje nadzwyczajne posiedzenie Rady Europejskiej.
4. O ile Traktaty nie stanowią inaczej, Rada Europejska podejmuje decyzje w drodze konsensusu.
5. Rada Europejska wybiera swojego przewodniczącego większością kwalifikowaną na okres dwóch i pół roku; mandat przewodniczącego jest jednokrotnie odnawialny. W przypadku przeszkody lub poważnego uchybienia Rada Europejska może pozbawić przewodniczącego mandatu zgodnie z tą samą procedurą.
6. Przewodniczący Rady Europejskiej:
a) przewodniczy Radzie Europejskiej i prowadzi jej prace;
b) zapewnia przygotowanie i ciągłość prac Rady Europejskiej, we współpracy z przewodniczącym Komisji i na podstawie prac Rady do Spraw Ogólnych;
c) wspomaga osiąganie spójności i konsensusu w Radzie Europejskiej;
d) przedstawia Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z każdego posiedzenia Rady Europejskiej.
Przewodniczący Rady Europejskiej zapewnia na swoim poziomie oraz w zakresie swojej właściwości reprezentację Unii na zewnątrz w sprawach dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, bez uszczerbku dla uprawnień wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.
Przewodniczący Rady Europejskiej nie może sprawować krajowej funkcji publicznej.".
"Artykuł 9c
1. Rada pełni, wspólnie z Parlamentem Europejskim, funkcje prawodawczą i budżetową. Pełni funkcje określania polityki i koordynacji zgodnie z warunkami przewidzianymi w Traktatach.
2. W skład Rady wchodzi jeden przedstawiciel szczebla ministerialnego z każdego Państwa Członkowskiego, upoważniony do zaciągania zobowiązań w imieniu rządu Państwa Członkowskiego, które reprezentuje, oraz do wykonywania prawa głosu.
3. O ile Traktaty nie stanowią inaczej, Rada stanowi większością kwalifikowaną.
4. Od 1 listopada 2014 roku większość kwalifikowaną stanowi co najmniej 55 % członków Rady, jednak nie mniej niż piętnastu z nich, reprezentujących Państwa Członkowskie, których łączna liczba ludności stanowi co najmniej 65 % ludności Unii.
Mniejszość blokująca musi obejmować co najmniej czterech członków Rady, w przeciwnym razie uznaje się, że większość kwalifikowana została osiągnięta.
Inne zasady dotyczące głosowania większością kwalifikowaną określone są w artykule 205 ustęp 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
5. Postanowienia przejściowe dotyczące definicji większości kwalifikowanej, które obowiązują do 31 października 2014 roku, jak również postanowienia, które będą obowiązywać między 1 listopada 2014 roku a 31 marca 2017 roku, określone są w Protokole w sprawie postanowień przejściowych.
6. Rada zbiera się na posiedzenia w różnych składach, których wykaz przyjmowany jest zgodnie z artykułem 201b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Rada do Spraw Ogólnych zapewnia spójność prac różnych składów Rady. Przygotowuje posiedzenia Rady Europejskiej i zapewnia ich ciągłość, w powiązaniu z przewodniczącym Rady Europejskiej i Komisją.
Rada do Spraw Zagranicznych opracowuje działania zewnętrzne Unii na podstawie strategicznych kierunków określonych przez Radę Europejską oraz zapewnia spójność działań Unii.
7. Za przygotowanie prac Rady odpowiada Komitet Stałych Przedstawicieli Rządów Państw Członkowskich.
8. Posiedzenia Rady są jawne, kiedy Rada obraduje i głosuje nad projektem aktu ustawodawczego. W tym celu każde posiedzenie Rady składa się z dwóch części, poświęconych odpowiednio: obradom nad aktami ustawodawczymi Unii i działaniom o charakterze nieustawodawczym.
9. Prezydencję składów Rady, z wyjątkiem Rady do Spraw Zagranicznych, sprawują na zasadzie równej rotacji przedstawiciele Państw Członkowskich w Radzie, na warunkach określonych zgodnie z artykułem 201b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.".
"Artykuł 9d
1. Komisja wspiera ogólny interes Unii i podejmuje w tym celu odpowiednie inicjatywy. Czuwa ona nad stosowaniem Traktatów i środków przyjmowanych przez instytucje na ich podstawie. Nadzoruje stosowanie prawa Unii pod kontrolą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wykonuje budżet i zarządza programami. Pełni funkcje koordynacyjne, wykonawcze i zarządzające, zgodnie z warunkami przewidzianymi w Traktatach. Z wyjątkiem wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz innych przypadków przewidzianych w Traktatach, zapewnia reprezentację Unii na zewnątrz. Podejmuje inicjatywy w zakresie rocznego i wieloletniego programowania Unii w celu osiągnięcia porozumień międzyinstytucjonalnych.
2. O ile Traktaty nie stanowią inaczej, akty ustawodawcze Unii mogą zostać przyjęte wyłącznie na wniosek Komisji. Pozostałe akty są przyjmowane na wniosek Komisji, jeżeli Traktaty tak stanowią.
3. Kadencja Komisji wynosi pięć lat.
Członkowie Komisji są wybierani ze względu na swe ogólne kwalifikacje i zaangażowanie w sprawy europejskie spośród osób, których niezależność jest niekwestionowana.
Komisja jest całkowicie niezależna w wykonywaniu swoich zadań. Bez uszczerbku dla artykułu 9e ustęp 2, członkowie Komisji nie zwracają się o instrukcje ani ich nie przyjmują od żadnego rządu, instytucji, organu lub jednostki organizacyjnej. Powstrzymują się oni od podejmowania wszelkich działań niezgodnych z charakterem ich funkcji lub wykonywaniem ich zadań.
4. W skład Komisji mianowanej między datą wejścia w życie Traktatu z Lizbony a 31 października 2014 roku wchodzi jeden obywatel każdego Państwa Członkowskiego, przy czym skład ten obejmuje jej przewodniczącego i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który jest jednym z wiceprzewodniczących Komisji.
5. Od 1 listopada 2014 roku Komisja składa się z takiej liczby członków, w tym z jej przewodniczącego i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, która odpowiada dwóm trzecim liczby Państw Członkowskich, chyba że Rada Europejska, stanowiąc jednomyślnie, podejmie decyzję o zmianie tej liczby.
Członkowie Komisji są wybierani spośród obywateli Państw Członkowskich na podstawie systemu bezwzględnie równej rotacji pomiędzy Państwami Członkowskimi, który pozwala odzwierciedlić różnorodność demograficzną i geograficzną wszystkich Państw Członkowskich. System ten jest ustanawiany jednomyślnie przez Radę Europejską zgodnie z artykułem 211a Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
6. Przewodniczący Komisji:
a) określa wytyczne, w ramach których Komisja wykonuje swoje zadania;
b) decyduje o wewnętrznej organizacji Komisji tak, aby zapewnić spójność, skuteczność i kolegialność jej działania;
c) mianuje wiceprzewodniczących, innych niż wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, spośród członków Komisji.
Członek Komisji składa rezygnację, jeżeli przewodniczący tego zażąda. Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa składa rezygnację, zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 9e ustęp 1, jeżeli przewodniczący tego zażąda.
7. Uwzględniając wybory do Parlamentu Europejskiego i po przeprowadzeniu stosownych konsultacji, Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną, przedstawia Parlamentowi Europejskiemu kandydata na funkcję przewodniczącego Komisji. Kandydat ten jest wybierany przez Parlament Europejski większością głosów członków wchodzących w jego skład. Jeżeli nie uzyska on większości, Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną, przedstawia, w terminie miesiąca, nowego kandydata, który jest wybierany przez Parlament Europejski zgodnie z tą samą procedurą.
Rada, za wspólnym porozumieniem z wybranym przewodniczącym, przyjmuje listę pozostałych osób, które proponuje mianować członkami Komisji. Są oni wybierani na podstawie sugestii zgłaszanych przez Państwa Członkowskie, zgodnie z kryteriami przewidzianymi w ustępie 3 akapit drugi i w ustępie 5 akapit drugi.
Przewodniczący, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i pozostali członkowie Komisji podlegają kolegialnie zatwierdzeniu w drodze głosowania przez Parlament Europejski. Na podstawie takiego zatwierdzenia Rada Europejska mianuje Komisję, stanowiąc większością kwalifikowaną.
8. Komisja ponosi kolegialnie odpowiedzialność przed Parlamentem Europejskim. Zgodnie z artykułem 201 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej Parlament Europejski może uchwalić wotum nieufności w stosunku do Komisji. W przypadku uchwalenia wotum nieufności członkowie Komisji kolegialnie rezygnują ze swoich funkcji, a wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa rezygnuje z funkcji pełnionych w ramach Komisji.".
"Artykuł 9e
1. Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną, za zgodą przewodniczącego Komisji, mianuje wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Rada Europejska może zakończyć jego kadencję zgodnie z tą samą procedurą.
2. Wysoki przedstawiciel prowadzi wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa Unii. Przyczynia się, poprzez swoje propozycje, do opracowania tej polityki i realizuje ją działając z upoważnienia Rady. Dotyczy to także wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony.
3. Wysoki przedstawiciel przewodniczy Radzie do Spraw Zagranicznych.
4. Wysoki przedstawiciel jest jednym z wiceprzewodniczących Komisji. Czuwa nad spójnością działań zewnętrznych Unii. Odpowiada w ramach Komisji za jej obowiązki w dziedzinie stosunków zewnętrznych i koordynację innych aspektów działań zewnętrznych Unii. W wykonywaniu tych obowiązków w ramach Komisji, i tylko w odniesieniu do tych obowiązków, wysoki przedstawiciel podlega procedurom regulującym funkcjonowanie Komisji w zakresie, w jakim jest to zgodne z ustępami 2 i 3.".
"Artykuł 9f
1. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej obejmuje Trybunał Sprawiedliwości, Sąd i sądy wyspecjalizowane. Zapewnia on poszanowanie prawa w wykładni i stosowaniu Traktatów.
Państwa Członkowskie ustanawiają środki niezbędne do zapewnienia skutecznej ochrony prawnej w dziedzinach objętych prawem Unii.
2. W skład Trybunału Sprawiedliwości wchodzi jeden sędzia z każdego Państwa Członkowskiego. Trybunał Sprawiedliwości jest wspomagany przez rzeczników generalnych.
W skład Sądu wchodzi co najmniej jeden sędzia z każdego Państwa Członkowskiego.
Sędziowie i rzecznicy generalni Trybunału Sprawiedliwości oraz sędziowie Sądu są wybierani spośród osób o niekwestionowanej niezależności, spełniających warunki określone w artykułach 223 i 224 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Są oni mianowani za wspólnym porozumieniem przez rządy Państw Członkowskich na okres sześciu lat. Ustępujący sędziowie i rzecznicy generalni mogą być ponownie mianowani.
3. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzeka zgodnie z Traktatami:
a) w zakresie skarg wniesionych przez Państwa Członkowskie, instytucje lub osoby fizyczne lub prawne;
b) w trybie prejudycjalnym, na wniosek sądów Państw Członkowskich, w sprawie wykładni prawa Unii lub ważności aktów przyjętych przez instytucje;
c) w innych sprawach przewidzianych w Traktatach.".
WZMOCNIONA WSPÓŁPRACA
"Artykuł 10
1. Państwa Członkowskie, które pragną ustanowić między sobą wzmocnioną współpracę w ramach kompetencji niewyłącznych Unii, mogą korzystać w tym celu z jej instytucji i wykonywać te kompetencje, stosując odpowiednie postanowienia Traktatów, z zastrzeżeniem ograniczeń oraz zgodnie z procedurą określoną w niniejszym artykule i w artykułach 280a- 280i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Celem wzmocnionej współpracy jest sprzyjanie realizacji celów Unii, ochrona jej interesów oraz wzmocnienie procesu jej integracji. Współpraca taka otwarta jest dla wszystkich Państw Członkowskich w dowolnym czasie, zgodnie z artykułem 280c Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
2. Decyzję upoważniającą do podjęcia wzmocnionej współpracy Rada przyjmuje w ostateczności, jeżeli ustali, że cele takiej współpracy nie mogą zostać osiągnięte w rozsądnym terminie przez Unię jako całość, oraz pod warunkiem, że uczestniczy w niej co najmniej dziewięć Państw Członkowskich. Rada stanowi zgodnie z procedurą określoną w artykule 280d Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
3. W obradach Rady mogą uczestniczyć wszyscy członkowie Rady, jednak w głosowaniu biorą udział tylko członkowie Rady reprezentujący Państwa Członkowskie uczestniczące we wzmocnionej współpracy. Zasady głosowania przewidziane są w artykule 280e Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
4. Akty przyjmowane w ramach wzmocnionej współpracy wiążą wyłącznie uczestniczące Państwa Członkowskie. Nie są one uważane za dorobek, który musi zostać przyjęty przez państwa kandydujące do przystąpienia do Unii.".
POSTANOWIENIA OGÓLNE O DZIAŁANIACH ZEWNĘTRZNYCH
"ROZDZIAŁ 1
POSTANOWIENIA OGÓLNE O DZIAŁANIACH ZEWNĘTRZNYCH UNII
Artykuł 10a
1. Działania Unii na arenie międzynarodowej oparte są na zasadach, które leżą u podstaw jej utworzenia, rozwoju i rozszerzenia oraz które zamierza wspierać na świecie: demokracji, państwa prawnego, powszechności i niepodzielności praw człowieka i podstawowych wolności, poszanowania godności ludzkiej, zasad równości i solidarności oraz poszanowania zasad Karty Narodów Zjednoczonych oraz prawa międzynarodowego.
Unia dąży do rozwijania stosunków i budowania partnerstwa z państwami trzecimi oraz z organizacjami międzynarodowymi, regionalnymi lub światowymi, które wyznają zasady, o których mowa w akapicie pierwszym. Sprzyja ona wielostronnym rozwiązaniom wspólnych problemów, w szczególności w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych.
2. Unia określa i prowadzi wspólne polityki i działania oraz dąży do zapewnienia wysokiego stopnia współpracy we wszelkich dziedzinach stosunków międzynarodowych, w celu:
a) ochrony swoich wartości, podstawowych interesów, bezpieczeństwa, niezależności i integralności;
b) umacniania i wspierania demokracji, państwa prawnego, praw człowieka i zasad prawa międzynarodowego;
c) utrzymania pokoju, zapobiegania konfliktom i umacniania bezpieczeństwa międzynarodowego zgodnie z celami i zasadami Karty Narodów Zjednoczonych, jak również z zasadami Aktu końcowego z Helsinek oraz celami Karty Paryskiej, w tym z celami i zasadami dotyczącymi granic zewnętrznych;
d) wspierania trwałego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz środowiskowego krajów rozwijających się, przyjmując za nadrzędny cel likwidację ubóstwa;
e) zachęcania wszystkich krajów do integracji w ramach gospodarki światowej, między innymi drogą stopniowego znoszenia ograniczeń w handlu międzynarodowym;
f) przyczyniania się do opracowywania międzynarodowych środków służących ochronie i poprawie stanu środowiska oraz zrównoważonego zarządzania światowymi zasobami naturalnymi, w celu zapewnienia trwałego rozwoju;
g) niesienia pomocy narodom, krajom i regionom dotkniętym klęskami żywiołowymi lub katastrofami spowodowanymi przez człowieka; oraz
h) wspierania systemu międzynarodowego opartego na silniejszej współpracy wielostronnej i na dobrych rządach na poziomie światowym.
3. Unia szanuje zasady i dąży do osiągnięcia celów, o których mowa w ustępach 1 i 2, przy opracowywaniu i wprowadzaniu w życie jej działań zewnętrznych w różnych dziedzinach objętych niniejszym tytułem i częścią piątą Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jak również zewnętrznych aspektów innych polityk Unii.
Unia czuwa nad spójnością różnych dziedzin jej działań zewnętrznych oraz nad ich spójnością z innymi politykami Unii. Rada i Komisja, wspomagane przez wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, zapewniają tę spójność oraz współpracują w tym celu.
Artykuł 10b
1. Na podstawie zasad i celów wymienionych w artykule 10a Rada Europejska określa strategiczne interesy i cele Unii.
Decyzje Rady Europejskiej w sprawie strategicznych interesów i celów Unii dotyczą wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz innych dziedzin dotyczących działań zewnętrznych Unii. Decyzje te mogą dotyczyć stosunków Unii z określonym krajem lub regionem lub określonego tematu. Określają one ich czas trwania oraz środki, które mają zostać udostępnione przez Unię i Państwa Członkowskie.
Rada Europejska stanowi jednomyślnie na zalecenie Rady przyjmowane przez nią na warunkach przewidzianych dla każdej dziedziny. Decyzje Rady Europejskiej są wprowadzane w życie zgodnie z procedurami przewidzianymi w Traktatach.
2. Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, w dziedzinie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, oraz Komisja, w innych dziedzinach działań zewnętrznych, mogą przedkładać Radzie wspólne wnioski.".
WSPÓLNA POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA
"ROZDZIAŁ 2
POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE WSPÓLNEJ POLITYKI ZAGRANICZNEJ I BEZPIECZEŃSTWA
SEKCJA 1
POSTANOWIENIA WSPÓLNE".
"Artykuł 10c
Działania Unii na arenie międzynarodowej w rozumieniu niniejszego rozdziału opierają się na zasadach, dążą do osiągnięcia celów i są prowadzone zgodnie z postanowieniami ogólnymi, o których mowa w rozdziale 1.".
"1. Kompetencje Unii w zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa obejmują wszelkie dziedziny polityki zagranicznej i ogół kwestii dotyczących bezpieczeństwa Unii, w tym stopniowe określanie wspólnej polityki obronnej, która może prowadzić do wspólnej obrony.
Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa podlega szczególnym zasadom i procedurom. Jest określana i realizowana przez Radę Europejską i Radę stanowiące jednomyślnie, chyba że Traktaty przewidują inaczej. Wyklucza się przyjmowanie aktów ustawodawczych Wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa wykonuje wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz Państwa Członkowskie, zgodnie z Traktatami. Szczególną rolę Parlamentu Europejskiego i Komisji w tej dziedzinie określają Traktaty. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie jest właściwy w zakresie tych postanowień, z wyjątkiem właściwości do kontrolowania przestrzegania artykułu 25b niniejszego Traktatu i do kontroli legalności niektórych decyzji przewidzianych w artykule 240a akapit drugi Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
2. W ramach zasad i celów swoich działań zewnętrznych Unia Europejska prowadzi, określa i realizuje wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa, opartą na rozwoju wzajemnej solidarności politycznej między Państwami Członkowskimi, określaniu kwestii stanowiących przedmiot ogólnego zainteresowania i osiąganiu coraz większego stopnia zbieżności działań Państw Członkowskich.";
"... i szanują działania Unii w tej dziedzinie";
"Artykuł 12
Unia prowadzi wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa poprzez:
a) określanie ogólnych wytycznych;
b) przyjmowanie decyzji określających:
(i) działania, które powinny być prowadzone przez Unię;
(ii) stanowiska, które powinny być podjęte przez Unię;
(iii) zasady wykonania decyzji, o których mowa w podpunktach (i) oraz (ii);
oraz
c) umacnianie systematycznej współpracy między Państwami Członkowskimi w prowadzeniu ich polityki.".
Jeżeli wymaga tego sytuacja międzynarodowa, przewodniczący Rady Europejskiej zwołuje nadzwyczajne posiedzenie Rady Europejskiej w celu określenia strategicznych kierunków polityki Unii w obliczu takiej sytuacji.";
"3. Wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa realizują wysoki przedstawiciel oraz Państwa Członkowskie, stosując środki krajowe i unijne.".
"Artykuł 13a
1. Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który przewodniczy Radzie do Spraw Zagranicznych, przyczynia się poprzez swoje propozycje do opracowania wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz zapewnia wykonanie decyzji przyjętych przez Radę Europejską i Radę.
2. Wysoki przedstawiciel reprezentuje Unię w zakresie spraw odnoszących się do wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Prowadzi w imieniu Unii dialog polityczny ze stronami trzecimi oraz wyraża stanowisko Unii w organizacjach międzynarodowych i na konferencjach międzynarodowych.
3. W wykonywaniu swojego mandatu, wysoki przedstawiciel jest wspomagany przez Europejską Służbę Działań Zewnętrznych. Służba ta współpracuje ze służbami dyplomatycznymi Państw Członkowskich i składa się z urzędników właściwych służb Sekretariatu Generalnego Rady i Komisji, jak również z personelu delegowanego przez krajowe służby dyplomatyczne. Organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych określa decyzja Rady. Rada stanowi na wniosek wysokiego przedstawiciela po konsultacji z Parlamentem Europejskim i po uzyskaniu zgody Komisji.".
"- przyjmuje decyzję określającą działanie lub stanowisko Unii, na podstawie decyzji Rady Europejskiej dotyczącej strategicznych interesów i celów Unii, o której mowa w artykule 10b ustęp 1,
- przyjmuje decyzję określającą działanie lub stanowisko Unii, zgodnie z propozycją wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, która została przedłożona w wyniku specjalnego wniosku skierowanego do niego przez Radę Europejską z jej własnej inicjatywy lub z inicjatywy wysokiego przedstawiciela,";
"3. Rada Europejska może jednomyślnie przyjąć decyzję, która przewiduje, że Rada stanowi większością kwalifikowaną w przypadkach innych niż te, o których mowa w ustępie 2.";
Jeżeli Rada Europejska lub Rada określiły wspólne podejście Unii w rozumieniu akapitu pierwszego, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i ministrowie spraw zagranicznych Państw Członkowskich koordynują swoją działalność w Radzie.
Misje dyplomatyczne Państw Członkowskich i delegatury Unii w państwach trzecich i przy organizacjach międzynarodowych współpracują ze sobą i przyczyniają się do formułowania i wprowadzania w życie wspólnego podejścia.".
Jeżeli Unia określiła stanowisko w kwestii wpisanej do porządku obrad Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, Państwa Członkowskie, które w niej zasiadają, wnoszą o zaproszenie wysokiego przedstawiciela do przedstawienia stanowiska Unii.".
"Przyczyniają się one do wprowadzania w życie prawa obywateli Unii do ochrony na terytorium państw trzecich, o którym mowa w artykule 17 ustęp 2 litera c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jak również środków przyjętych w zastosowaniu artykułu 20 tego Traktatu.".
"Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa regularnie konsultuje się z Parlamentem Europejskim w zakresie głównych aspektów i podstawowych opcji wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, oraz informuje Parlament Europejski o rozwoju tych polityk. Czuwa on nad tym, aby poglądy Parlamentu Europejskiego zostały należycie uwzględnione. Specjalni przedstawiciele mogą uczestniczyć w informowaniu Parlamentu Europejskiego.";
"Artykuł 24
Unia może zawierać umowy z jednym lub z większą liczbą państw lub z organizacjami międzynarodowymi w dziedzinach objętych niniejszym rozdziałem.".
"Artykuł 25a
Zgodnie z artykułem 16b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i na zasadzie odstępstwa od jego ustępu 2, Rada przyjmuje decyzję określającą zasady dotyczące ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez Państwa Członkowskie w wykonywaniu działań wchodzących w zakres zastosowania niniejszego rozdziału oraz zasady dotyczące swobodnego przepływu takich danych. Przestrzeganie tych zasad podlega kontroli niezależnych organów.
Artykuł 25b
Realizacja wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa nie narusza stosowania procedur oraz odpowiedniego zakresu uprawnień instytucji przewidzianych w Traktatach do wykonywania kompetencji Unii, o których mowa w artykułach 2b-2e Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Realizacja polityk, o których mowa w tych artykułach, nie narusza także stosowania procedur oraz odpowiedniego zakresu uprawnień instytucji przewidzianych w Traktatach do wykonywania kompetencji Unii na podstawie niniejszego rozdziału.".
"3. Rada przyjmuje decyzję ustanawiającą szczególne procedury w celu zagwarantowania szybkiego dostępu do środków budżetowych Unii przeznaczonych na natychmiastowe finansowanie inicjatyw w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, a zwłaszcza działań przygotowawczych do misji, o których mowa w artykule 28a ustęp 1 i w artykule 28b. Rada stanowi po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
Działania przygotowawcze do misji, o których mowa w artykule 28a ustęp 1 i w artykule 28b, które nie obciążają budżetu Unii, są finansowane z funduszu początkowego utworzonego ze składek Państw Członkowskich.
Rada, na wniosek wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, przyjmuje większością kwalifikowaną decyzje ustanawiające:
a) warunki tworzenia i finansowania funduszu początkowego, w szczególności wysokość środków przekazywanych funduszowi;
b) warunki zarządzania funduszem początkowym;
c) warunki kontroli finansowej.
Jeżeli misja zaplanowana zgodnie z artykułem 28a ustęp 1 i z artykułem 28b nie może być finansowana z budżetu Unii, Rada upoważnia wysokiego przedstawiciela do wykorzystania tego funduszu. Wysoki przedstawiciel składa Radzie sprawozdanie z wykonania tego upoważnienia.".
WSPÓLNA POLITYKA BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY
"SEKCJA 2
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WSPÓLNEJ POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA I OBRONY".
"1. Wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony stanowi integralną część wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa. Zapewnia Unii zdolność operacyjną opartą na środkach cywilnych i wojskowych. Unia może z nich korzystać w przeprowadzanych poza Unią misjach utrzymania pokoju, zapobiegania konfliktom i wzmacniania międzynarodowego bezpieczeństwa, zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych. Zadania te są wykonywane w oparciu o zdolności, jakie zapewniają Państwa Członkowskie.";
"2. Wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony obejmuje stopniowe określanie wspólnej polityki obronnej Unii. Doprowadzi ona do stworzenia wspólnej obrony, jeżeli Rada Europejska, stanowiąc jednomyślnie, tak zadecyduje. W takim przypadku Rada Europejska zaleca Państwom Członkowskim przyjęcie stosownej decyzji zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.";
"3. Państwa Członkowskie, w celu realizacji wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, oddają do dyspozycji Unii swoje zdolności cywilne i wojskowe, aby przyczynić się do osiągnięcia celów określonych przez Radę. Państwa Członkowskie wspólnie powołujące siły wielonarodowe mogą również przekazać je do dyspozycji wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony.
Państwa Członkowskie zobowiązują się do stopniowej poprawy swoich zdolności wojskowych. Agencja do spraw Rozwoju Zdolności Obronnych, Badań, Zakupów i Uzbrojenia (zwana dalej »Europejską Agencją Obrony«) określa wymogi operacyjne, wspiera środki ich realizacji, przyczynia się do określania i, w stosownych przypadkach, wprowadzania w życie wszelkich użytecznych środków wzmacniających bazę przemysłową i technologiczną sektora obrony, bierze udział w określaniu europejskiej polityki w zakresie zdolności i uzbrojenia oraz wspomaga Radę w ocenie poprawy zdolności wojskowych.
4. Decyzje dotyczące wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, w tym decyzje w sprawie podjęcia misji, o których mowa w niniejszym artykule, są przyjmowane przez Radę stanowiącą jednomyślnie na wniosek wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa lub z inicjatywy Państwa Członkowskiego. Wysoki przedstawiciel może zaproponować, w stosownych przypadkach wspólnie z Komisją, użycie zarówno środków krajowych, jak i instrumentów Unii.
5. W celu ochrony wartości Unii i służenia jej interesom Rada może powierzyć wykonanie danej misji, w ramach Unii, grupie Państw Członkowskich. Wykonanie takiej misji reguluje artykuł 28c.
6. Państwa Członkowskie, które spełniają wyższe kryteria zdolności wojskowej i które zaciągnęły w tej dziedzinie dalej idące zobowiązania mając na względzie najbardziej wymagające misje, ustanawiają stałą współpracę strukturalną w ramach Unii. Współpracę tę reguluje artykuł 28e. Nie narusza ona postanowień artykułu 28b.
7. W przypadku gdy jakiekolwiek Państwo Członkowskie stanie się ofiarą napaści zbrojnej na jego terytorium, pozostałe Państwa Członkowskie mają w stosunku do niego obowiązek udzielenia pomocy i wsparcia przy zastosowaniu wszelkich dostępnych im środków, zgodnie z artykułem 51 Karty Narodów Zjednoczonych. Nie ma to wpływu na szczególny charakter polityki bezpieczeństwa i obrony niektórych Państw Członkowskich.
Zobowiązania i współpraca w tej dziedzinie pozostają zgodne ze zobowiązaniami zaciągniętymi w ramach Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, która dla państw będących jej członkami pozostaje podstawą ich zbiorowej obrony i forum dla jej wykonywania.".
"Artykuł 28b
1. Misje, o których mowa w artykule 28a ustęp 1, przy prowadzeniu których Unia może użyć środków cywilnych i wojskowych, obejmują wspólne działania rozbrojeniowe, misje humanitarne i ratunkowe, misje wojskowego doradztwa i wsparcia, misje zapobiegania konfliktom i utrzymywania pokoju, misje zbrojne służące zarządzaniu kryzysowemu, w tym misje przywracania pokoju i operacje stabilizacji sytuacji po zakończeniu konfliktów. Wszystkie te misje mogą przyczyniać się do walki z terroryzmem, w tym poprzez wspieranie państw trzecich w zwalczaniu terroryzmu na ich terytoriach.
2. Rada przyjmuje decyzje dotyczące misji, o których mowa w ustępie 1, określając ich cel i zakres, jak również ogólne warunki ich przeprowadzania. Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, pod kierunkiem Rady oraz w ścisłym i stałym porozumieniu z Komitetem Politycznym i Bezpieczeństwa, czuwa nad koordynacją cywilnych i wojskowych aspektów tych misji.
Artykuł 28c
1. W ramach decyzji przyjmowanych zgodnie z artykułem 28b, Rada może powierzyć przeprowadzenie misji grupie Państw Członkowskich, które wyrażą taką wolę i które dysponują zdolnościami wymaganymi dla tej misji. Te Państwa Członkowskie, wspólnie z wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, uzgadniają między sobą sposób zarządzania misją.
2. Państwa Członkowskie uczestniczące w misji informują regularnie Radę o jej przebiegu z własnej inicjatywy lub na wniosek innego Państwa Członkowskiego. Jeżeli wykonanie misji spowoduje powstanie istotnych konsekwencji lub jeżeli wymaga zmiany celu, zakresu lub warunków misji określonych w decyzjach, o których mowa w ustępie 1, uczestniczące Państwa Członkowskie niezwłocznie informują o tym Radę. W takich przypadkach Rada przyjmuje niezbędne decyzje.
Artykuł 28d
1. Europejska Agencja Obrony, o której mowa w artykule 28a ustęp 3, podlegająca Radzie, ma za zadanie:
a) przyczyniać się do określania celów zdolności wojskowych Państw Członkowskich i oceny wykonania zobowiązań w zakresie zdolności podjętych przez Państwa Członkowskie;
b) wspierać harmonizację wymagań operacyjnych i ustanowienie skutecznych i spójnych metod dokonywania zamówień;
c) zgłaszać wielostronne projekty dla osiągnięcia celów zdolności wojskowych oraz zapewniać koordynację programów realizowanych przez Państwa Członkowskie i zarządzanie konkretnymi programami współpracy;
d) wspierać badania nad technologiami obronnymi oraz koordynować i planować wspólne działania badawcze i studia nad rozwiązaniami technicznymi odpowiadającymi przyszłym wymaganiom operacyjnym;
e) przyczyniać się do określania wszelkich użytecznych środków wzmacniających bazę przemysłową i technologiczną sektora obrony oraz zwiększających efektywność wydatków wojskowych i, w stosownych przypadkach, wprowadzać w życie te środki.
2. Europejska Agencja Obrony jest otwarta dla wszystkich Państw Członkowskich pragnących uczestniczyć w jej pracach. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, przyjmuje decyzję określającą statut, siedzibę i zasady funkcjonowania Agencji. Decyzja ta uwzględnia poziom faktycznego uczestnictwa w działaniach Agencji. W ramach Agencji tworzy się specjalne grupy skupiające Państwa Członkowskie uczestniczące we wspólnych projektach. Agencja wykonuje swoje działania, w miarę potrzeby, w powiązaniu z Komisją.
Artykuł 28e
1. Państwa Członkowskie pragnące wziąć udział w stałej współpracy strukturalnej, o której mowa w artykule 28a ustęp 6, które spełniają kryteria i które przyjęły zobowiązania w zakresie zdolności wojskowych wymienione w Protokole w sprawie stałej współpracy strukturalnej, notyfikują swój zamiar Radzie i wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa.
2. W terminie trzech miesięcy od notyfikacji, o której mowa w ustępie 1, Rada przyjmuje decyzję ustanawiającą stałą współpracę strukturalną i określającą listę uczestniczących Państw Członkowskich. Rada stanowi większością kwalifikowaną po konsultacji z wysokim przedstawicielem.
3. Każde Państwo Członkowskie, które na późniejszym etapie pragnie wziąć udział w stałej współpracy strukturalnej, notyfikuje swój zamiar Radzie i wysokiemu przedstawicielowi.
Rada przyjmuje decyzję potwierdzającą udział zainteresowanego Państwa Członkowskiego, które spełnia kryteria i przyjmuje zobowiązania, o których mowa w artykułach 1 i 2 Protokołu w sprawie stałej współpracy strukturalnej. Rada stanowi większością kwalifikowaną po konsultacji z wysokim przedstawicielem. W głosowaniu biorą udział tylko członkowie Rady reprezentujący uczestniczące Państwa Członkowskie.
Większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
4. Jeżeli uczestniczące Państwo Członkowskie przestało spełniać kryteria lub nie jest w stanie wypełniać zobowiązań, o których mowa w artykułach 1 i 2 Protokołu w sprawie stałej współpracy strukturalnej, Rada może przyjąć decyzję zawieszającą udział tego Państwa.
Rada stanowi większością kwalifikowaną. W głosowaniu biorą udział tylko członkowie Rady reprezentujący uczestniczące Państwa Członkowskie, z wyjątkiem zainteresowanego Państwa Członkowskiego.
Większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
5. Jeżeli uczestniczące Państwo Członkowskie pragnie wycofać się ze stałej współpracy strukturalnej, notyfikuje swoją decyzję Radzie, która przyjmuje do wiadomości, że uczestnictwo zainteresowanego Państwa Członkowskiego zakończyło się.
6. Decyzje i zalecenia Rady w ramach stałej współpracy strukturalnej, inne niż decyzje i zalecenia przewidziane w ustępach 2-5, są przyjmowane jednomyślnie. Do celów niniejszego ustępu jednomyślność stanowiona jest jedynie głosami przedstawicieli uczestniczących Państw Członkowskich.".
"Artykuł 46a
Unia ma osobowość prawną.".
"Artykuł 48
1. Traktaty mogą być zmieniane zgodnie ze zwykłą procedurą zmiany. Mogą być też zmieniane zgodnie z uproszczonymi procedurami zmiany.
Zwykła procedura zmiany
2. Rząd każdego Państwa Członkowskiego, Parlament Europejski lub Komisja mogą przedkładać Radzie propozycje zmiany Traktatów. Propozycje te mogą mieć na celu, między innymi, rozszerzenie lub ograniczenie kompetencji przyznanych Unii w Traktatach. Propozycje te są przekazywane przez Radę Radzie Europejskiej oraz notyfikowane parlamentom narodowym.
3. Jeżeli Rada Europejska, po konsultacji z Parlamentem Europejskim i Komisją, podejmie zwykłą większością decyzję, w której opowie się za rozpatrzeniem proponowanych zmian, przewodniczący Rady Europejskiej zwołuje konwent złożony z przedstawicieli parlamentów narodowych, szefów państw lub rządów Państw Członkowskich, Parlamentu Europejskiego i Komisji. W przypadku zmian instytucjonalnych w dziedzinie pieniężnej konsultowany jest również Europejski Bank Centralny. Konwent rozpatruje propozycje zmian i przyjmuje, w drodze konsensusu, zalecenie dla Konferencji przedstawicieli rządów Państw Członkowskich przewidzianej w ustępie 4.
Rada Europejska może zwykłą większością, po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, podjąć decyzję o nie zwoływaniu konwentu, jeżeli zakres proponowanych zmian nie uzasadnia jego zwołania. W takim przypadku Rada Europejska określa mandat Konferencji przedstawicieli rządów Państw Członkowskich.
4. Konferencję przedstawicieli rządów Państw Członkowskich zwołuje przewodniczący Rady w celu uchwalenia za wspólnym porozumieniem zmian, jakie mają zostać dokonane w Traktatach.
Zmiany wchodzą w życie po ich ratyfikowaniu przez wszystkie Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
5. Jeżeli po upływie dwóch lat od podpisania traktatu zmieniającego Traktaty, został on ratyfikowany przez cztery piąte Państw Członkowskich i gdy jedno lub więcej Państw Członkowskich napotkało trudności w postępowaniu ratyfikacyjnym, sprawę kieruje się do Rady Europejskiej.
Uproszczone procedury zmiany
6. Rząd każdego Państwa Członkowskiego, Parlament Europejski lub Komisja mogą przedkładać Radzie Europejskiej propozycje dotyczące zmiany wszystkich lub części postanowień części trzeciej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dotyczących wewnętrznych polityk i działań Unii.
Rada Europejska może przyjąć decyzję zmieniającą wszystkie lub część postanowień części trzeciej Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Rada Europejska stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim i Komisją oraz z Europejskim Bankiem Centralnym w przypadkach zmian instytucjonalnych w dziedzinie pieniężnej. Decyzja ta wchodzi w życie dopiero po jej zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Decyzja, o której mowa w akapicie drugim, nie może zwiększyć kompetencji przyznanych Unii w Traktatach.
7. Jeżeli Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub tytuł V niniejszego Traktatu przewiduje, że Rada stanowi jednomyślnie w danej dziedzinie lub w danym przypadku, Rada Europejska może przyjąć decyzję upoważniającą Radę do stanowienia większością kwalifikowaną w tej dziedzinie lub w tym przypadku. Niniejszego akapitu nie stosuje się do decyzji mających wpływ na kwestie wojskowe lub obronne.
Jeżeli Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przewiduje, że akty ustawodawcze przyjmowane są przez Radę zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, Rada Europejska może przyjąć decyzję zezwalającą na przyjęcie takich aktów zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą.
Wszelkie inicjatywy podejmowane przez Radę Europejską na podstawie akapitu pierwszego lub drugiego są przekazywane parlamentom narodowym. W przypadku gdy parlament narodowy notyfikuje swój sprzeciw w terminie sześciu miesięcy od takiego przekazania, decyzja, o której mowa w akapicie pierwszym lub drugim, nie zostaje przyjęta. W przypadku braku sprzeciwu Rada Europejska może przyjąć taką decyzję.
W celu przyjęcia decyzji, o których mowa w akapicie pierwszym lub drugim, Rada Europejska stanowi jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, wyrażonej przez większość członków wchodzących w jego skład.".
"Artykuł 49a
1. Każde Państwo Członkowskie może, zgodnie ze swoimi wymogami konstytucyjnymi, podjąć decyzję o wystąpieniu z Unii.
2. Państwo Członkowskie, które podjęło decyzję o wystąpieniu, notyfikuje swój zamiar Radzie Europejskiej. W świetle wytycznych Rady Europejskiej Unia prowadzi negocjacje i zawiera z tym Państwem umowę określającą warunki jego wystąpienia, uwzględniając ramy jego przyszłych stosunków z Unią. Umowę tę negocjuje się zgodnie z artykułem 188n ustęp 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Jest ona zawierana w imieniu Unii przez Radę, stanowiącą większością kwalifikowaną po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego.
3. Traktaty przestają mieć zastosowanie do tego Państwa od dnia wejścia w życie umowy o wystąpieniu lub, w przypadku jej braku, dwa lata po notyfikacji, o której mowa w ustępie 2, chyba że Rada Europejska w porozumieniu z danym Państwem Członkowskim podejmie jednomyślnie decyzję o przedłużeniu tego okresu.
4. Do celów ustępów 2 i 3 członek Rady Europejskiej i Rady reprezentujący występujące Państwo Członkowskie nie bierze udziału w obradach ani w podejmowaniu decyzji Rady Europejskiej i Rady dotyczących tego Państwa.
Większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera b) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
5. Jeżeli Państwo, które wystąpiło z Unii, zwraca się o ponowne przyjęcie, jego wniosek podlega procedurze, o której mowa w artykule 49.".
"Artykuł 49b
Protokoły i załączniki załączone do Traktatów stanowią ich integralną część.".
"Artykuł 49c
1. Traktaty stosuje się do Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Królestwa Danii, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Irlandii, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii, Królestwa Szwecji oraz Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej.
2. Terytorialny zakres stosowania Traktatów określony jest szczegółowo w artykule 311a Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.".
"2. Niniejszy Traktat może być również przetłumaczony na wszystkie inne języki określone przez Państwa Członkowskie, które zgodnie z ich porządkiem konstytucyjnym mają status języków urzędowych na całym ich terytorium lub jego części. Poświadczona kopia takich tłumaczeń zostaje przekazana przez zainteresowane Państwo Członkowskie do archiwów Rady.".
Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską zmienia się zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.
A. ZMIANY HORYZONTALNE
W następujących artykułach skreśla się wyraz "Sprawiedliwości" po wszystkich formach gramatycznych wyrazu "Trybunał":
- artykuł 21 akapit trzeci, który otrzymał oznaczenie akapit czwarty: | odesłanie do artykułu 9 (pierwsze odesłanie) i do artykułu 53 ustęp 1 (drugie odesłanie) |
- artykuł 4, który otrzymał oznaczenie artykuł 97b: | odesłanie do artykułu 2, |
- artykuł 98: | odesłanie do artykułu 2 (pierwsze odesłanie), |
- artykuł 105 ustęp 1 zdanie drugie: | odesłanie do artykułu 2, |
- artykuł 215 akapit trzeci, który otrzymał oznaczenie akapit czwarty: | odesłanie do artykułu 9d ustęp 7 akapit pierwszy. |
B. ZMIANY SZCZEGÓŁOWE
PREAMBUŁA
POSTANOWIENIA WSPÓLNE
"Artykuł 1a
1. Niniejszy Traktat organizuje funkcjonowanie Unii i określa dziedziny, granice i warunki wykonywania jej kompetencji.
2. Niniejszy Traktat oraz Traktat o Unii Europejskiej są traktatami stanowiącymi podstawę Unii. Oba Traktaty mające taką samą moc prawną, określane są mianem »Traktatów«.".
KATEGORIE I DZIEDZINY KOMPETENCJI
"TYTUŁ I
KATEGORIE I DZIEDZINY KOMPETENCJI UNII
Artykuł 2a
1. Jeżeli Traktaty przyznają Unii wyłączną kompetencję w określonej dziedzinie, jedynie Unia może stanowić prawo oraz przyjmować akty prawnie wiążące, natomiast Państwa Członkowskie mogą to czynić wyłącznie z upoważnienia Unii lub w celu wykonania aktów Unii.
2. Jeżeli Traktaty przyznają Unii w określonej dziedzinie kompetencję dzieloną z Państwami Członkowskimi, Unia i Państwa Członkowskie mogą stanowić prawo i przyjmować akty prawnie wiążące w tej dziedzinie. Państwa Członkowskie wykonują swoją kompetencję w zakresie, w jakim Unia nie wykonała swojej kompetencji. Państwa Członkowskie ponownie wykonują swoją kompetencję w zakresie, w jakim Unia postanowiła zaprzestać wykonywania swojej kompetencji.
3. Państwa Członkowskie koordynują swoje polityki gospodarcze i zatrudnienia na zasadach przewidzianych w niniejszym Traktacie, do których określenia Unia ma kompetencję.
4. Zgodnie z postanowieniami Traktatu o Unii Europejskiej Unia ma kompetencję w zakresie określania i realizowania wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym stopniowego określania wspólnej polityki obronnej.
5. W niektórych dziedzinach i na warunkach przewidzianych w Traktatach, Unia ma kompetencję w zakresie prowadzenia działań w celu wspierania, koordynowania lub uzupełniania działań Państw Członkowskich, nie zastępując jednak ich kompetencji w tych dziedzinach.
Prawnie wiążące akty Unii przyjęte na podstawie postanowień Traktatów odnoszących się do tych dziedzin nie mogą prowadzić do harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.
6. Zakres i warunki wykonywania kompetencji Unii określają postanowienia Traktatów odnoszące się do każdej dziedziny.
Artykuł 2b
1. Unia ma wyłączne kompetencje w następujących dziedzinach:
a) unia celna;
b) ustanawianie reguł konkurencji niezbędnych do funkcjonowania rynku wewnętrznego;
c) polityka pieniężna w odniesieniu do Państw Członkowskich, których walutą jest euro;
d) zachowanie morskich zasobów biologicznych w ramach wspólnej polityki rybołówstwa;
e) wspólna polityka handlowa.
2. Unia ma także wyłączną kompetencję do zawierania umów międzynarodowych, jeżeli ich zawarcie zostało przewidziane w akcie ustawodawczym Unii lub jest niezbędne do umożliwienia Unii wykonywania jej wewnętrznych kompetencji lub w zakresie, w jakim ich zawarcie może wpływać na wspólne zasady lub zmieniać ich zakres.
Artykuł 2c
1. Unia dzieli kompetencje z Państwami Członkowskimi, jeżeli Traktaty przyznają jej kompetencje, które nie dotyczą dziedzin określonych w artykułach 2b i 2e.
2. Kompetencje dzielone między Unią a Państwami Członkowskimi stosują się do następujących głównych dziedzin:
a) rynek wewnętrzny;
b) polityka społeczna w odniesieniu do aspektów określonych w niniejszym Traktacie;
c) spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna;
d) rolnictwo i rybołówstwo, z wyłączeniem zachowania morskich zasobów biologicznych;
e) środowisko;
f) ochrona konsumentów;
g) transport;
h) sieci transeuropejskie;
i) energia;
j) przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości;
k) wspólne problemy bezpieczeństwa w zakresie zdrowia publicznego w odniesieniu do aspektów określonych w niniejszym Traktacie.
3. W dziedzinach badań, rozwoju technologicznego i przestrzeni kosmicznej Unia ma kompetencje do prowadzenia działań, w szczególności do określania i realizacji programów, jednakże wykonywanie tych kompetencji nie może doprowadzić do uniemożliwienia Państwom Członkowskim wykonywania ich kompetencji.
4. W dziedzinach współpracy na rzecz rozwoju i pomocy humanitarnej Unia ma kompetencje do prowadzenia działań i wspólnej polityki, jednakże wykonywanie tych kompetencji nie może doprowadzić do uniemożliwienia Państwom Członkowskim wykonywania ich kompetencji.
Artykuł 2d
1. Państwa Członkowskie koordynują swoje polityki gospodarcze w ramach Unii. W tym celu Rada przyjmuje środki, w szczególności ogólne kierunki tych polityk.
Do Państw Członkowskich, których walutą jest euro, stosuje się postanowienia szczególne.
2. Unia podejmuje środki w celu zapewnienia koordynacji polityk zatrudnienia Państw Członkowskich, w szczególności określając wytyczne dla tych polityk.
3. Unia może podejmować inicjatywy w celu zapewnienia koordynacji polityk społecznych Państw Członkowskich.
Artykuł 2e
Unia ma kompetencje do prowadzenia działań mających na celu wspieranie, koordynowanie lub uzupełnianie działań Państw Członkowskich. Do dziedzin takich działań o wymiarze europejskim należą:
a) ochrona i poprawa zdrowia ludzkiego;
b) przemysł;
c) kultura;
d) turystyka;
e) edukacja, kształcenie zawodowe, młodzież i sport;
f) ochrona ludności;
g) współpraca administracyjna.".
POSTANOWIENIA OGÓLNE
"TYTUŁ II
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 2f
Unia zapewnia spójność swoich poszczególnych polityk i działań, uwzględniając wszystkie swoje cele i zgodnie z zasadą przyznania kompetencji.".
"Artykuł 5a
Przy określaniu i realizacji swoich polityk i działań Unia bierze pod uwagę wymogi związane ze wspieraniem wysokiego poziomu zatrudnienia, zapewnianiem odpowiedniej ochrony socjalnej, zwalczaniem wykluczenia społecznego, a także z wysokim poziomem kształcenia, szkolenia oraz ochrony zdrowia ludzkiego.".
"Artykuł 5b
Przy określaniu i realizacji swoich polityk i działań Unia dąży do zwalczania wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.".
"Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają te zasady i określają te warunki, bez uszczerbku dla kompetencji, które Państwa Członkowskie mają, w poszanowaniu Traktatów, do świadczenia, zlecania i finansowania takich usług.".
"1. W celu wspierania dobrych rządów i zapewnienia uczestnictwa społeczeństwa obywatelskiego, instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii działają z jak największym poszanowaniem zasady otwartości.
2. Obrady Parlamentu Europejskiego oraz Rady obradującej i głosującej nad projektem aktu ustawodawczego są jawne.";
"Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejski Bank Centralny i Europejski Bank Inwestycyjny podlegają niniejszemu ustępowi jedynie w wykonywaniu swoich funkcji administracyjnych.
Parlament Europejski i Rada zapewniają publikację dokumentów dotyczących procedur ustawodawczych na warunkach przewidzianych w rozporządzeniu, o którym mowa w akapicie drugim.".
"Artykuł 16b
1. Każda osoba ma prawo do ochrony danych osobowych jej dotyczących.
2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określają zasady dotyczące ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych przez instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii oraz przez Państwa Członkowskie w wykonywaniu działań wchodzących w zakres zastosowania prawa Unii, a także zasady dotyczące swobodnego przepływu takich danych. Przestrzeganie tych zasad podlega kontroli niezależnych organów.
Zasady przyjęte na podstawie niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla zasad szczególnych przewidzianych w artykule 25a Traktatu o Unii Europejskiej.".
"Artykuł 16c
1. Unia szanuje status przyznany na mocy prawa krajowego kościołom i stowarzyszeniom lub wspólnotom religijnym w Państwach Członkowskich i nie narusza tego statusu.
2. Unia szanuje również status organizacji światopoglądowych i niewyznaniowych przyznany im na mocy prawa krajowego.
3. Uznając tożsamość i szczególny wkład tych kościołów i organizacji, Unia prowadzi z nimi otwarty, przejrzysty i regularny dialog.".
NIEDYSKRYMINACJA I OBYWATELSTWO
"2. Obywatele Unii korzystają z praw i podlegają obowiązkom przewidzianym w Traktatach. Mają między innymi prawo do:
a) swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium Państw Członkowskich;
b) głosowania i kandydowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego oraz w wyborach lokalnych w Państwie Członkowskim, w którym mają miejsce zamieszkania, na takich samych warunkach jak obywatele tego Państwa;
c) korzystania na terytorium państwa trzeciego, w którym Państwo Członkowskie, którego są obywatelami, nie ma swojego przedstawicielstwa, z ochrony dyplomatycznej i konsularnej każdego z pozostałych Państw Członkowskich, na takich samych warunkach jak obywatele tego Państwa;
d) kierowania petycji do Parlamentu Europejskiego, odwoływania się do Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich oraz zwracania się do instytucji i organów doradczych Unii w jednym z języków Traktatów oraz otrzymywania odpowiedzi w tym samym języku.
Prawa te są wykonywane na warunkach i w granicach określonych przez Traktaty i środki przyjęte w ich zastosowaniu.".
"3. W takich samych celach, jak te określone w ustępie 1, i jeżeli Traktaty nie przewidują uprawnień do działania, Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, może przyjąć środki dotyczące zabezpieczenia społecznego lub ochrony socjalnej. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.".
"Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może przyjąć dyrektywy ustanawiające środki w zakresie koordynacji i współpracy niezbędne dla ułatwienia tej ochrony.".
"Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują przepisy dotyczące procedur i warunków wymaganych do przedstawienia inicjatywy obywatelskiej w rozumieniu artykułu 8b Traktatu o Unii Europejskiej, w tym minimalnej liczby Państw Członkowskich, z których muszą pochodzić obywatele, którzy występują z taką inicjatywą.".
RYNEK WEWNĘTRZNY
"1. Unia przyjmuje środki w celu ustanowienia lub zapewnienia funkcjonowania rynku wewnętrznego zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatów.".
ROLNICTWO I RYBOŁÓWSTWO
"Unia określa i realizuje wspólną politykę rolną i rybołówstwa.", a dotychczasowy tekst ustępu 1 staje się akapitem drugim.
W zdaniu pierwszym akapitu drugiego po wyrazie "rolnictwo" dodaje się wyraz "..., rybołówstwo"; dodaje się także, jako ostatnie zdanie w akapicie, zdanie w brzmieniu: "Odniesienia do wspólnej polityki rolnej lub do rolnictwa oraz stosowanie wyrazu »rolny« są rozumiane jako dotyczące także rybołówstwa, z uwzględnieniem szczególnych cech charakterystycznych tego sektora.";
"2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, ustanawiają wspólną organizację rynków rolnych przewidzianą w artykule 34 ustęp 1, jak również inne przepisy niezbędne dla osiągnięcia celów wspólnej polityki rolnej i rybołówstwa.
3. Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania cen, potrąceń, pomocy i ograniczeń ilościowych, jak również dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.";
»4. Krajowe organizacje rynkowe mogą zostać zastąpione wspólną organizacją przewidzianą w artykule 34 ustęp 1, na warunkach określonych w ustępie 1, jeżeli:«;"
SWOBODNY PRZEPŁYW PRACOWNIKÓW
"Jeżeli członek Rady uzna, że projekt aktu ustawodawczego, o którym mowa w akapicie pierwszym, mógłby naruszać istotne aspekty jego systemu zabezpieczenia społecznego, w szczególności jego zakres stosowania, koszty lub strukturę finansową, lub mógłby naruszać równowagę finansową tego systemu, może zażądać przedłożenia tej kwestii Radzie Europejskiej. W takim przypadku zwykła procedura ustawodawcza zostaje zawieszona. Po przeprowadzeniu dyskusji, w terminie czterech miesięcy od takiego zawieszenia, Rada Europejska:
a) odsyła projekt do Rady, co oznacza zakończenie zawieszenia zwykłej procedury ustawodawczej; lub
b) nie podejmuje żadnych działań lub występuje do Komisji z wnioskiem o przedstawienie nowego wniosku; w tym przypadku, akt początkowo proponowany uważa się za nieprzyjęty.".
PRAWO PRZEDSIĘBIORCZOŚCI
USŁUGI
KAPITAŁ
"3. Na zasadzie odstępstwa od ustępu 2, jedynie Rada, stanowiąc jednomyślnie zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może przyjąć środki, które w prawie Unii stanowią krok wstecz w odniesieniu do liberalizacji przepływu kapitału do lub z państw trzecich.".
"4. W przypadku braku środków przewidzianych w artykule 57 ustęp 3 Komisja, lub w przypadku braku decyzji Komisji w terminie trzech miesięcy od złożenia wniosku przez odnośne Państwo Członkowskie, Rada może przyjąć decyzję stwierdzającą, że ograniczające środki podatkowe przyjęte przez Państwo Członkowskie, wobec jednego lub większej liczby państw trzecich uważa się za zgodne z Traktatami, o ile są one uzasadnione ze względu na jeden z celów Unii i są zgodne z prawidłowym funkcjonowaniem rynku wewnętrznego. Rada stanowi jednomyślnie na wniosek Państwa Członkowskiego.".
PRZESTRZEŃ WOLNOŚCI, BEZPIECZEŃSTWA I SPRAWIEDLIWOŚCI
Rozdział 1: Postanowienia ogólne
Rozdział 2: Polityki dotyczące kontroli granicznej, azylu i imigracji
Rozdział 3: Współpraca sądowa w sprawach cywilnych
Rozdział 4: Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych
Rozdział 5: Współpraca policyjna
POSTANOWIENIA OGÓLNE
"ROZDZIAŁ 1
POSTANOWIENIA OGÓLNE
Artykuł 61
1. Unia stanowi przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości w poszanowaniu praw podstawowych oraz różnych systemów i tradycji prawnych Państw Członkowskich.
2. Unia zapewnia brak kontroli osób na granicach wewnętrznych i rozwija wspólną politykę w dziedzinie azylu, imigracji i kontroli granic zewnętrznych, opartą na solidarności między Państwami Członkowskimi i sprawiedliwą wobec obywateli państw trzecich. Do celów niniejszego tytułu, bezpaństwowcy są traktowani jak obywatele państw trzecich.
3. Unia dokłada starań, aby zapewnić wysoki poziom bezpieczeństwa za pomocą środków zapobiegających przestępczości, rasizmowi i ksenofobii oraz zwalczających te zjawiska, a także za pomocą środków służących koordynacji i współpracy organów policyjnych i sądowych oraz innych właściwych organów, a także za pomocą wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych w sprawach karnych i, w miarę potrzeby, przez zbliżanie przepisów karnych.
4. Unia ułatwia dostęp do wymiaru sprawiedliwości, w szczególności przez zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych.
Artykuł 61a
Rada Europejska określa strategiczne wytyczne planowania ustawodawczego i operacyjnego w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości.
Artykuł 61b
Parlamenty narodowe zapewniają zgodność wniosków i inicjatyw ustawodawczych przedkładanych w ramach rozdziałów 4 i 5 z zasadą pomocniczości, zgodnie z Protokołem w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności.
Artykuł 61c
Bez uszczerbku dla artykułów 226, 227 i 228, Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć środki ustanawiające warunki dokonywania przez Państwa Członkowskie, we współpracy z Komisją, obiektywnej i bezstronnej oceny wprowadzania w życie przez władze Państw Członkowskich polityk Unii, o których mowa w niniejszym tytule, w szczególności w celu sprzyjania pełnemu stosowaniu zasady wzajemnego uznawania. Parlament Europejski oraz parlamenty narodowe są informowane o treści i wynikach tej oceny.
Artykuł 61d
W ramach Rady ustanawia się stały komitet w celu zapewnienia wewnątrz Unii wspierania i wzmacniania współpracy operacyjnej w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego. Bez uszczerbku dla artykułu 207, ułatwia on koordynację działań właściwych organów Państw Członkowskich. Przedstawiciele zainteresowanych organów i jednostek organizacyjnych Unii mogą uczestniczyć w pracach komitetu. Parlament Europejski oraz parlamenty narodowe są informowane o pracach komitetu.
Artykuł 61e
Niniejszy tytuł nie narusza wykonywania przez Państwa Członkowskie obowiązków dotyczących utrzymania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego.
Artykuł 61f
Państwa Członkowskie mogą organizować między sobą i na swoją odpowiedzialność uznane przez nie za stosowne formy współpracy i koordynacji między właściwymi służbami ich administracji odpowiedzialnymi za zapewnienie bezpieczeństwa narodowego.
Artykuł 61g
Rada przyjmuje środki w celu zapewnienia współpracy administracyjnej między właściwymi służbami Państw Członkowskich w dziedzinach, o których mowa w niniejszym tytule, jak również między tymi służbami a Komisją. Rada stanowi na wniosek Komisji, z zastrzeżeniem artykułu 61i, i po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
Artykuł 61h
Jeżeli wymaga tego realizacja celów, o których mowa w artykule 61, w odniesieniu do zapobiegania terroryzmowi i działalności powiązanej oraz zwalczania tych zjawisk, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określają ramy środków administracyjnych dotyczących przepływu kapitału i płatności, takich jak zamrożenie funduszy, aktywów finansowych lub zysków z działalności gospodarczej, które należą do osób fizycznych lub prawnych, grup lub innych podmiotów innych niż państwa, są w ich posiadaniu lub dyspozycji.
Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki w celu wdrożenia ram, o których mowa w akapicie pierwszym.
Akty, o których mowa w niniejszym artykule, zawierają niezbędne przepisy w zakresie gwarancji prawnych.
Artykuł 66i
Akty, o których mowa w rozdziałach 4 i 5, jak również środki, o których mowa w artykule 61g, które zapewniają współpracę administracyjną w dziedzinach, o których mowa w tych rozdziałach, są przyjmowane:
a) na wniosek Komisji; lub
b) z inicjatywy jednej czwartej Państw Członkowskich.".
KONTROLA GRANIC, AZYL I IMIGRACJA
"ROZDZIAŁ 2
POLITYKI DOTYCZĄCE KONTROLI GRANICZNEJ, AZYLU I IMIGRACJI
Artykuł 62
1. Unia rozwija politykę mającą na celu:
a) zapewnienie braku jakiejkolwiek kontroli osób, niezależnie od ich obywatelstwa, przy przekraczaniu przez nie granic wewnętrznych;
b) zapewnienie kontroli osób i skutecznego nadzoru przy przekraczaniu granic zewnętrznych;
c) stopniowe wprowadzanie zintegrowanego systemu zarządzania granicami zewnętrznymi.
2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki dotyczące:
a) wspólnej polityki w zakresie wiz i innych dokumentów uprawniających do krótkiego pobytu;
b) kontroli, którym podlegają osoby przekraczające granice zewnętrzne;
c) warunków swobodnego przemieszczania się obywateli państw trzecich, w krótkim okresie, na terytorium Unii;
d) wszelkich środków niezbędnych dla stopniowego wprowadzania zintegrowanego systemu zarządzania granicami zewnętrznymi;
e) braku jakiejkolwiek kontroli osób, niezależnie od ich obywatelstwa, przy przekraczaniu przez nie granic wewnętrznych.
3. Jeżeli działanie Unii okazuje się niezbędne do ułatwienia wykonywania prawa, o którym mowa w artykule 17 ustęp 2 litera a), a Traktaty nie przewidują stosownych uprawnień do działania w tym zakresie, Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, może przyjąć przepisy dotyczące paszportów, dowodów tożsamości, dokumentów pobytowych lub jakichkolwiek innych podobnych dokumentów. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
4. Niniejszy artykuł nie narusza kompetencji Państw Członkowskich w odniesieniu do geograficznego wytyczania ich granic, zgodnie z prawem międzynarodowym.
Artykuł 63
1. Unia rozwija wspólną politykę w dziedzinie azylu, ochrony uzupełniającej i tymczasowej ochrony, mającą na celu przyznanie odpowiedniego statusu każdemu obywatelowi państwa trzeciego wymagającemu międzynarodowej ochrony oraz mającą na celu zapewnienie przestrzegania zasady non-refoulement. Polityka ta musi być zgodna z Konwencją genewską z dnia 28 lipca 1951 roku i Protokołem z dnia 31 stycznia 1967 roku dotyczącymi statusu uchodźców, jak również z innymi odpowiednimi traktatami.
2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki dotyczące wspólnego europejskiego systemu azylowego obejmującego:
a) jednolity status azylu dla obywateli państw trzecich, obowiązujący w całej Unii;
b) jednolity status ochrony uzupełniającej dla obywateli państw trzecich, którzy nie uzyskawszy azylu europejskiego, wymagają międzynarodowej ochrony;
c) wspólny system tymczasowej ochrony wysiedleńców, na wypadek masowego napływu;
d) wspólne procedury przyznawania i pozbawiania jednolitego statusu azylu lub ochrony uzupełniającej;
e) kryteria i mechanizmy ustalania Państwa Członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrywanie wniosku o udzielenie azylu lub ochrony uzupełniającej;
f) normy dotyczące warunków przyjmowania osób ubiegających się o azyl lub o ochronę uzupełniającą;
g) partnerstwo i współpracę z państwami trzecimi w celu zarządzania przepływami osób ubiegających się o azyl lub o ochronę uzupełniającą lub tymczasową.
3. W przypadku gdy jedno lub więcej Państw Członkowskich znajdzie się w nadzwyczajnej sytuacji charakteryzującej się nagłym napływem obywateli państw trzecich, Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć środki tymczasowe na korzyść zainteresowanego Państwa lub Państw Członkowskich. Rada stanowi po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
Artykuł 63a
1. Unia rozwija wspólną politykę imigracyjną mającą na celu zapewnienie, na każdym etapie, skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi, sprawiedliwego traktowania obywateli państw trzecich przebywających legalnie w Państwach Członkowskich, a także zapobieganie nielegalnej imigracji i handlowi ludźmi oraz wzmocnione ich zwalczanie.
2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki w następujących dziedzinach:
a) warunki wjazdu i pobytu, jak również normy dotyczące procedur wydawania przez Państwa Członkowskie długoterminowych wiz i dokumentów pobytowych, w tym do celów łączenia rodzin;
b) określenie praw obywateli państw trzecich przebywających legalnie w Państwie Członkowskim, w tym warunków dotyczących swobody przemieszczania się i pobytu w innych Państwach Członkowskich;
c) nielegalna imigracja i nielegalny pobyt, w tym wydalanie i odsyłanie osób przebywających nielegalnie;
d) zwalczanie handlu ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi.
3. Unia może zawrzeć z państwami trzecimi umowy o readmisji obywateli państw trzecich, którzy nie spełniają warunków wjazdu, obecności lub pobytu na terytorium jednego z Państw Członkowskich lub przestali je spełniać, do państw pochodzenia lub państw, z których oni przybywają.
4. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą ustanowić środki zachęcające i wspierające działania Państw Członkowskich, podejmowane w celu popierania integracji obywateli państw trzecich przebywających legalnie na ich terytoriach, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.
5. Niniejszy artykuł nie narusza prawa Państw Członkowskich do ustalania wielkości napływu obywateli państw trzecich przybywających z państw trzecich na ich terytorium w poszukiwaniu pracy najemnej lub na własny rachunek.
Artykuł 63b
Polityki Unii, o których mowa w niniejszym rozdziale, oraz ich wprowadzanie w życie podlegają zasadzie solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności między Państwami Członkowskimi, w tym również na płaszczyźnie finansowej. Akty Unii przyjęte na podstawie niniejszego rozdziału zawierają, w każdym niezbędnym przypadku, odpowiednie środki w celu zastosowania tej zasady.".
WSPÓŁPRACA SĄDOWA W SPRAWACH CYWILNYCH
"ROZDZIAŁ 3
WSPÓŁPRACA SĄDOWA W SPRAWACH CYWILNYCH
Artykuł 65
1. Unia rozwija współpracę sądową w sprawach cywilnych mających skutki transgraniczne, w oparciu o zasadę wzajemnego uznawania orzeczeń sądowych i pozasądowych. Współpraca ta może obejmować przyjmowanie środków w celu zbliżenia przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.
2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują, w szczególności, jeżeli jest to niezbędne do prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, środki mające na celu zapewnienie:
a) wzajemnego uznawania i wykonywania przez Państwa Członkowskie orzeczeń sądowych i pozasądowych;
b) transgranicznego doręczania pism sądowych i pozasądowych;
c) zgodności przepisów mających zastosowanie w Państwach Członkowskich w dziedzinie prawa właściwego i sporów o jurysdykcję;
d) współpracy w zakresie przeprowadzania dowodów;
e) skutecznego dostępu do wymiaru sprawiedliwości;
f) usuwania przeszkód w należytym biegu postępowań cywilnych, wspierając w razie potrzeby zgodność norm postępowania cywilnego mających zastosowanie w Państwach Członkowskich;
g) rozwoju alternatywnych metod rozstrzygania sporów;
h) wspierania szkolenia sędziów i innych pracowników wymiaru sprawiedliwości.
3. Na zasadzie odstępstwa od ustępu 2, środki dotyczące prawa rodzinnego mające skutki transgraniczne są ustanawiane przez Radę stanowiącą zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć decyzję określającą te aspekty prawa rodzinnego mające skutki transgraniczne, które mogą być przedmiotem aktów przyjmowanych w drodze zwykłej procedury ustawodawczej. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
Wniosek, o którym mowa w akapicie drugim, jest przekazywany parlamentom narodowym. W przypadku gdy parlament narodowy notyfikuje swój sprzeciw w terminie sześciu miesięcy od takiego przekazania, decyzja nie zostaje przyjęta. W przypadku braku sprzeciwu Rada może przyjąć taką decyzję.".
WSPÓŁPRACA WYMIARÓW SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH KARNYCH 45
"ROZDZIAŁ 4
WSPÓŁPRACA WYMIARÓW SPRAWIEDLIWOŚCI W SPRAWACH KARNYCH
Artykuł 69a
1. Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych w Unii opiera się na zasadzie wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych oraz obejmuje zbliżanie przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich w dziedzinach, o których mowa w ustępie 2 i w artykule 69b.
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki mające na celu:
a) ustanowienie zasad i procedur zapewniających uznawanie w całej Unii wszystkich form wyroków i orzeczeń sądowych;
b) zapobieganie sporom o jurysdykcję między Państwami Członkowskimi i ich rozstrzyganie;
c) wspieranie szkolenia sędziów i innych pracowników wymiaru sprawiedliwości;
d) ułatwianie współpracy między organami sądowymi lub równoważnymi organami Państw Członkowskich w ramach ścigania karnego i wykonywania orzeczeń.
2. W zakresie niezbędnym dla ułatwienia wzajemnego uznawania wyroków i orzeczeń sądowych, jak również współpracy policyjnej i wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych o wymiarze transgranicznym, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze dyrektyw zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą ustanawiać normy minimalne. Normy takie uwzględniają różnice między tradycjami i systemami prawnymi Państw Członkowskich.
Dotyczą one:
a) wzajemnego dopuszczania dowodów między Państwami Członkowskimi;
b) praw jednostek w postępowaniu karnym;
c) praw ofiar przestępstw;
d) innych szczególnych aspektów postępowania karnego, określonych uprzednio przez Radę w drodze decyzji; przyjmując taką decyzję, Rada stanowi jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego.
Przyjęcie minimalnych norm, o których mowa w niniejszym ustępie, nie stanowi przeszkody dla Państw Członkowskich w utrzymaniu lub ustanowieniu wyższego poziomu ochrony osób.
3. Jeżeli członek Rady uzna, że projekt dyrektywy, o której mowa w ustępie 2, mógłby naruszać podstawowe aspekty jego systemu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, może zażądać przedłożenia tej kwestii Radzie Europejskiej. W takim przypadku zwykła procedura ustawodawcza zostaje zawieszona. Po przeprowadzeniu dyskusji i w przypadku konsensusu Rada Europejska, w terminie czterech miesięcy od takiego zawieszenia, odsyła projekt do Rady, co oznacza zakończenie zawieszenia zwykłej procedury ustawodawczej.
W takim samym terminie, w przypadku braku porozumienia i w sytuacji gdy co najmniej dziewięć Państw Członkowskich pragnie ustanowić wzmocnioną współpracę na podstawie danego projektu dyrektywy, informują one o tym Parlament Europejski, Radę i Komisję. W takim przypadku uznaje się, że upoważnienie do podjęcia wzmocnionej współpracy, o którym mowa w artykule 10 ustęp 2 Traktatu o Unii Europejskiej i w artykule 280d ustęp 1 niniejszego Traktatu, zostało udzielone i stosuje się postanowienia dotyczące wzmocnionej współpracy.
Artykuł 69b
1. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze dyrektyw zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą ustanowić normy minimalne odnoszące się do określania przestępstw oraz kar w dziedzinach szczególnie poważnej przestępczości o wymiarze transgranicznym, wynikające z rodzaju lub skutków tych przestępstw lub ze szczególnej potrzeby wspólnego ich zwalczania.
Powyższe dziedziny przestępczości są następujące: terroryzm, handel ludźmi oraz seksualne wykorzystywanie kobiet i dzieci, nielegalny handel narkotykami, nielegalny handel bronią, pranie pieniędzy, korupcja, fałszowanie środków płatniczych, przestępczość komputerowa i przestępczość zorganizowana.
W zależności od rozwoju przestępczości Rada może przyjąć decyzję określającą inne dziedziny przestępczości spełniające kryteria, o których mowa w niniejszym ustępie. Rada stanowi jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego.
2. Jeżeli zbliżanie przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich w sprawach karnych okaże się niezbędne w celu zapewnienia skutecznego wprowadzania w życie polityki Unii w dziedzinie, która stała się przedmiotem środków harmonizujących, dyrektywy mogą ustanowić normy minimalne odnoszące się do określania przestępstw oraz kar w danej dziedzinie. Dyrektywy te przyjmuje się zgodnie ze zwykłą lub specjalną procedurą ustawodawczą, taką samą jak procedura stosowana do przyjmowania stosownych środków harmonizujących, bez uszczerbku dla artykułu 61i.
3. Jeżeli członek Rady uzna, że projekt dyrektywy, o której mowa w ustępie 1 lub 2, mógłby naruszać podstawowe aspekty jego systemu wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, może zażądać przedłożenia tej kwestii Radzie Europejskiej. W takim przypadku zwykła procedura ustawodawcza zostaje zawieszona. Po przeprowadzeniu dyskusji i w przypadku konsensusu Rada Europejska, w terminie czterech miesięcy od takiego zawieszenia, odsyła projekt do Rady, co oznacza zakończenie zawieszenia zwykłej procedury ustawodawczej.
W takim samym terminie, w przypadku braku porozumienia i w sytuacji gdy co najmniej dziewięć Państw Członkowskich pragnie ustanowić wzmocnioną współpracę na podstawie danego projektu dyrektywy, informują one o tym Parlament Europejski, Radę i Komisję. W takim przypadku uznaje się, że upoważnienie do podjęcia wzmocnionej współpracy, o którym mowa w artykule 10 ustęp 2 Traktatu o Unii Europejskiej i w artykule 280d ustęp 1 niniejszego Traktatu, zostało udzielone i stosuje się postanowienia dotyczące wzmocnionej współpracy.
Artykuł 69c
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą ustanowić środki w celu promowania i wspierania działania Państw Członkowskich w dziedzinie zapobiegania przestępczości, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.
Artykuł 69d
1. Zadaniem Eurojust jest wspieranie oraz wzmacnianie koordynacji i współpracy między krajowymi organami śledczymi i organami ścigania w odniesieniu do poważnej przestępczości, która dotyka dwóch lub więcej Państw Członkowskich lub która wymaga wspólnego ścigania, w oparciu o operacje przeprowadzane i informacje dostarczane przez organy Państw Członkowskich i Europol.
W związku z tym Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określają strukturę, funkcjonowanie oraz zakres działań i zadań Eurojust. Zadania te mogą obejmować:
a) wszczynanie śledztwa oraz występowanie z wnioskiem o wszczęcie ścigania prowadzonego przez właściwe organy krajowe, w szczególności dotyczącego przestępstw przeciwko interesom finansowym Unii;
b) koordynację śledztw i ścigania, o których mowa w literze a);
c) wzmacnianie współpracy sądowej, w tym przez rozstrzyganie sporów o właściwość i ścisłą współpracę z Europejską Siecią Sądową.
Rozporządzenia te określają także warunki uczestnictwa Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych w ocenie działalności Eurojust.
2. W ramach ścigania, o którym mowa w ustępie 1, i bez uszczerbku dla artykułu 69e, czynności urzędowe w postępowaniu sądowym są dokonywane przez właściwych urzędników krajowych.
Artykuł 69e
1. W celu zwalczania przestępstw przeciwko interesom finansowym Unii Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, może ustanowić Prokuraturę Europejską w oparciu o Eurojust. Rada stanowi jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego.
W przypadku braku jednomyślności grupa co najmniej dziewięciu Państw Członkowskich może wystąpić z wnioskiem o przekazanie projektu rozporządzenia Radzie Europejskiej. W takim przypadku procedura w Radzie zostaje zawieszona. Po przeprowadzeniu dyskusji i w przypadku konsensusu Rada Europejska, w terminie czterech miesięcy od takiego zawieszenia, odsyła projekt Radzie do przyjęcia.
W takim samym terminie, w przypadku braku porozumienia i w sytuacji gdy co najmniej dziewięć Państw Członkowskich pragnie ustanowić wzmocnioną współpracę na podstawie danego projektu rozporządzenia, informują one o tym Parlament Europejski, Radę i Komisję. W takim przypadku uznaje się, że upoważnienie do podjęcia wzmocnionej współpracy, o którym mowa w artykule 10 ustęp 2 Traktatu o Unii Europejskiej i w artykule 280d ustęp 1 niniejszego Traktatu, zostało udzielone i stosuje się postanowienia w sprawie wzmocnionej współpracy.
2. Prokuratura Europejska jest właściwa do spraw dochodzenia, ścigania i stawiania przed sądem, w stosownych przypadkach w powiązaniu z Europolem, sprawców i współsprawców przestępstw przeciwko interesom finansowym Unii, określonych w rozporządzeniu przewidzianym w ustępie 1. Prokuratura Europejska jest właściwa do wnoszenia przed właściwe sądy Państw Członkowskich publicznego oskarżenia w odniesieniu do tych przestępstw.
3. Rozporządzenia, o których mowa w ustępie 1, określają statut Prokuratury Europejskiej, warunki wypełniania jej funkcji, zasady proceduralne mające zastosowanie do jej działań, jak również zasady dopuszczalności dowodów oraz zasady sądowej kontroli czynności procesowych podjętych przez nią przy wypełnianiu jej funkcji.
4. Rada Europejska może, jednocześnie lub później, przyjąć decyzję zmieniającą ustęp 1 w celu rozszerzenia uprawnień Prokuratury Europejskiej na zwalczanie poważnej przestępczości o wymiarze transgranicznym oraz odpowiednio zmieniającą w związku z tym ustęp 2 w odniesieniu do sprawców i współsprawców poważnych przestępstw dotykających więcej niż jedno Państwo Członkowskie. Rada Europejska stanowi jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego i po konsultacji z Komisją.".
WSPÓŁPRACA POLICYJNA
"ROZDZIAŁ 5
WSPÓŁPRACA POLICYJNA
Artykuł 69f
1. Unia rozwija współpracę policyjną obejmującą wszystkie właściwe organy Państw Członkowskich, w tym służby policji, służby celne oraz inne organy ścigania wyspecjalizowane w zapobieganiu przestępstwom lub ich wykrywaniu i ściganiu.
2. Do celów ustępu 1 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą ustanawiać środki dotyczące:
a) gromadzenia, przechowywania, przetwarzania, analizowania i wymiany istotnych informacji;
b) wspierania szkolenia pracowników, jak również współpracy w zakresie wymiany pracowników oraz wyposażenia i badań w dziedzinie kryminalistyki;
c) wspólnych technik śledczych dotyczących wykrywania poważnych form przestępczości zorganizowanej.
3. Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, może ustanowić środki dotyczące współpracy operacyjnej między organami, o których mowa w niniejszym artykule. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
W przypadku braku jednomyślności grupa co najmniej dziewięciu Państw Członkowskich może wystąpić z wnioskiem o przekazanie projektu środków Radzie Europejskiej. W takim przypadku procedura w Radzie zostaje zawieszona. Po przeprowadzeniu dyskusji i w przypadku konsensusu Rada Europejska, w terminie czterech miesięcy od takiego zawieszenia, odsyła projekt Radzie do przyjęcia.
W takim samym terminie, w przypadku braku porozumienia i w sytuacji gdy co najmniej dziewięć Państw Członkowskich pragnie ustanowić wzmocnioną współpracę na podstawie danego projektu środków, informują one o tym Parlament Europejski, Radę i Komisję. W takim przypadku uznaje się, że upoważnienie do podjęcia wzmocnionej współpracy, o którym mowa w artykule 10 ustęp 2 Traktatu o Unii Europejskiej i w artykule 280d ustęp 1 niniejszego Traktatu, zostało udzielone i stosuje się postanowienia w sprawie wzmocnionej współpracy.
Procedury specjalnej przewidzianej w akapicie drugim i trzecim nie stosuje się do aktów, które stanowią rozwinięcie dorobku Schengen.
Artykuł 69g
1. Zadaniem Europolu jest wspieranie i wzmacnianie działań organów policyjnych i innych organów ścigania Państw Członkowskich, jak również ich wzajemnej współpracy w zapobieganiu i zwalczaniu poważnej przestępczości dotykającej dwóch lub więcej Państw Członkowskich, terroryzmu oraz form przestępczości naruszających wspólny interes objęty polityką Unii.
2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określają strukturę, funkcjonowanie oraz zakres działań i zadań Europolu. Zadania te mogą obejmować:
a) gromadzenie, przechowywanie, przetwarzanie, analizę i wymianę informacji, przekazywanych zwłaszcza przez organy Państw Członkowskich, państw trzecich lub instytucji spoza Unii;
b) koordynowanie, organizowanie i prowadzenie dochodzeń i działań operacyjnych prowadzonych wspólnie z właściwymi organami Państw Członkowskich lub w ramach wspólnych zespołów dochodzeniowych, w stosownych przypadkach w powiązaniu z Eurojust.
Rozporządzenia te określają również procedury kontroli działań Europolu przez Parlament Europejski, w której uczestniczą parlamenty narodowe.
3. Wszelkie działania operacyjne Europolu są prowadzone w powiązaniu i w porozumieniu z organami Państwa Członkowskiego lub Państw Członkowskich, których terytorium dotyczą. Stosowanie środków przymusu należy do wyłącznej kompetencji właściwych organów krajowych.
Artykuł 69h
Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, określa warunki i granice, w jakich właściwe organy Państw Członkowskich, o których mowa w artykułach 69a i 69f, mogą podejmować działania na terytorium innego Państwa Członkowskiego, w powiązaniu i w porozumieniu z organami tego Państwa. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.".
TRANSPORT
"2. Przy przyjmowaniu środków, o których mowa w ustępie 1, uwzględnia się przypadki, w których zastosowanie tych środków może poważnie wpływać na jakość życia i poziom zatrudnienia w pewnych regionach, jak również na funkcjonowanie infrastruktury transportowej.".
"Pięć lat po wejściu w życie Traktatu z Lizbony, Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć decyzję uchylającą niniejszy artykuł.".
"2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą ustanowić odpowiednie przepisy dotyczące transportu morskiego i lotniczego. Stanowią one po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów.".
REGUŁY KONKURENCJI
"3. Komisja może przyjmować rozporządzenia dotyczące kategorii porozumień, w odniesieniu do których Rada przyjęła rozporządzenie lub dyrektywę zgodnie z artykułem 83 ustęp 2 litera b).".
"Pięć lat po wejściu w życie Traktatu z Lizbony Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć decyzję uchylającą niniejszą literę.";
"4. Komisja może przyjąć rozporządzenia dotyczące kategorii pomocy państwa, w odniesieniu do których Rada postanowiła, zgodnie z artykułem 89, że mogą one zostać zwolnione z procedury przewidzianej w ustępie 3 niniejszego artykułu.".
POSTANOWIENIA PODATKOWE
ZBLIŻANIE USTAWODAWSTW
WŁASNOŚĆ INTELEKTUALNA
"Artykuł 97a
W ramach ustanawiania lub funkcjonowania rynku wewnętrznego, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają środki dotyczące tworzenia europejskich praw własności intelektualnej w celu zapewnienia jednolitej ochrony praw własności intelektualnej w Unii oraz utworzenia scentralizowanych na poziomie Unii systemów zezwoleń, koordynacji i nadzoru. Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą prawodawczą, ustanawia w drodze rozporządzeń systemy językowe dotyczące europejskich praw własności intelektualnej. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.".
POLITYKA GOSPODARCZA I PIENIĘŻNA
"Jeżeli w ramach procedury, o której mowa w ustępie 3, zostanie stwierdzone, że polityki gospodarcze Państwa Członkowskiego nie są zgodne z ogólnymi kierunkami, o których mowa w ustępie 2, lub zagrażają prawidłowemu funkcjonowaniu unii gospodarczej i walutowej, Komisja może skierować do danego Państwa Członkowskiego ostrzeżenie. Rada, na zalecenie Komisji, może kierować do danego Państwa Członkowskiego niezbędne zalecenia.";
"W zakresie niniejszego ustępu, Rada stanowi nie biorąc pod uwagę głosu członka Rady reprezentującego dane Państwo Członkowskie.
Większość kwalifikowaną pozostałych członków Rady określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a).";
TRUDNOŚCI W ZAOPATRZENIU W NIEKTÓRE PRODUKTY (ENERGIA)
"1. Bez uszczerbku dla innych procedur przewidzianych w Traktatach, Rada, na wniosek Komisji, może postanowić, w duchu solidarności między Państwami Członkowskimi, o środkach stosownych do sytuacji gospodarczej, w szczególności w przypadku wystąpienia poważnych trudności w zaopatrzeniu w niektóre produkty, zwłaszcza w obszarze energii.".
POZOSTAŁE POSTANOWIENIA - POLITYKA GOSPODARCZA I PIENIĘŻNA
"2. Rada, stanowiąc na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może w razie potrzeby sprecyzować definicje w celu zastosowania zakazów, o których mowa w artykułach 101 i 102, jak również w niniejszym artykule.".
PROCEDURA DOTYCZĄCA NADMIERNEGO DEFICYTU
"5. Jeżeli Komisja uzna, że w Państwie Członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić, kieruje opinię do danego Państwa Członkowskiego i informuje o tym Radę.";
"13. Jeżeli Rada podejmuje decyzje lub wydaje zalecenia, o których mowa w ustępach 8, 9, 11 i 12, stanowi ona na zalecenie Komisji.
Jeżeli Rada przyjmuje środki, o których mowa w ustępach 6-9, 11 i 12, stanowi ona nie biorąc pod uwagę głosu członka Rady reprezentującego dane Państwo Członkowskie.
Większość kwalifikowaną pozostałych członków Rady określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a).";
POLITYKA PIENIĘŻNA
"6. Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, jednomyślnie i po konsultacji z Parlamentem Europejskim oraz Europejskim Bankiem Centralnym, może powierzyć Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania dotyczące polityk w dziedzinie nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i innymi instytucjami finansowymi, z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych.".
"3. Artykuły 5.1, 5.2, 5.3, 17, 18, 19.1, 22, 23, 24, 26, 32.2, 32.3, 32.4, 32.6, 33.1 litera a) oraz artykuł 36 Statutu ESBC i EBC mogą zostać zmienione przez Parlament Europejski i Radę stanowiące zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą. Stanowią one na zalecenie Europejskiego Banku Centralnego i po konsultacji z Komisją albo na wniosek Komisji i po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym.".
"Artykuł 111a
Bez uszczerbku dla uprawnień Europejskiego Banku Centralnego, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają środki niezbędne do używania euro jako jednej waluty. Środki te są przyjmowane po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym.".
POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE (UGW)
POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE DLA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, KTÓRYCH WALUTĄ JEST EURO
"ROZDZIAŁ 3a
POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE DLA PAŃSTW CZŁONKOWSKICH, KTÓRYCH WALUTĄ JEST EURO
Artykuł 115a
1. W celu zapewnienia prawidłowego funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej oraz zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Traktatów, Rada, zgodnie z odpowiednią procedurą spośród tych, o których mowa w artykułach 99 i 104, z wyjątkiem procedury przewidzianej w artykule 104 ustęp 14, przyjmuje środki w odniesieniu do Państw Członkowskich, których walutą jest euro, w celu:
a) wzmocnienia koordynacji i nadzoru ich dyscypliny budżetowej;
b) określenia kierunków, w zakresie w jakim ich to dotyczy, polityki gospodarczej, czuwając nad zgodnością tych kierunków z kierunkami przyjętymi dla całej Unii oraz zapewniając nadzór nad nimi.
2. W odniesieniu do środków, o których mowa w ustępie 1, w głosowaniu biorą udział tylko członkowie Rady reprezentujący Państwa Członkowskie, których walutą jest euro.
Większość kwalifikowaną wyżej wymienionych członków określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a).
Artykuł 115b
Szczegóły dotyczące spotkań ministrów Państw Członkowskich, których walutą jest euro, są ustalone w Protokole w sprawie Eurogrupy.
Artykuł 115c
1. W celu zapewnienia pozycji dla euro w międzynarodowym systemie walutowym, Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje decyzję ustanawiającą wspólne stanowiska w kwestiach szczególnego zainteresowania dla unii gospodarczej i walutowej, w ramach właściwych międzynarodowych instytucji i konferencji finansowych. Rada stanowi po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym.
2. Rada, na wniosek Komisji, może przyjąć odpowiednie środki w celu zapewnienia jednolitej reprezentacji w międzynarodowych instytucjach i konferencjach finansowych. Rada stanowi po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym.
3. W odniesieniu do środków, o których mowa w ustępach 1 i 2, w głosowaniu biorą udział tylko członkowie Rady reprezentujący Państwa Członkowskie, których walutą jest euro.
Większość kwalifikowaną wyżej wymienionych członków określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a).".
POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE DOTYCZĄCE PAŃSTW CZŁONKOWSKICH OBJĘTYCH DEROGACJĄ
"Artykuł 116a
1. Państwa Członkowskie, w odniesieniu do których Rada nie zadecydowała, że spełniają one warunki niezbędne do przyjęcia euro, zwane są dalej »Państwami Członkowskimi objętymi derogacją«.
2. Do Państw Członkowskich objętych derogacją nie stosuje się następujących postanowień Traktatów:
a) przyjmowanie części ogólnych kierunków polityk gospodarczych dotyczących strefy euro w sposób ogólny (artykuł 99 ustęp 2);
b) środki przymusowe mające na celu zaradzenie nadmiernemu deficytowi (artykuł 104 ustępy 9 i 11);
c) cele i zadania ESBC (artykuł 105 ustępy 1, 2, 3 i 5);
d) emisja euro (artykuł 106);
e) akty Europejskiego Banku Centralnego (artykuł 110);
f) środki dotyczące używania euro (artykuł 111a);
g) porozumienia walutowe i inne środki dotyczące polityki kursowej (artykuł 188o);
h) mianowanie członków Zarządu Europejskiego Banku Centralnego (artykuł 245b ustęp 2);
i) decyzje ustanawiające wspólne stanowiska w kwestiach szczególnego zainteresowania dla unii gospodarczej i walutowej, w ramach właściwych międzynarodowych instytucji i konferencji finansowych (artykuł 115c ustęp 1);
j) środki w celu zapewnienia jednolitej reprezentacji w międzynarodowych instytucjach i konferencjach finansowych (artykuł 115c ustęp 2).
W związku z tym, w artykułach, o których mowa w literach a)-j), przez »Państwa Członkowskie« rozumie się Państwa Członkowskie, których walutą jest euro.
3. Państwa Członkowskie objęte derogacją i ich krajowe banki centralne są wyłączone z praw i obowiązków w ramach ESBC, zgodnie z rozdziałem IX Statutu ESBC i EBC.
4. Prawa głosu członków Rady reprezentujących Państwa Członkowskie objęte derogacją są zawieszone podczas przyjmowania przez Radę środków, o których mowa w artykułach wymienionych w ustępie 2, a także w następujących przypadkach:
a) zaleceń kierowanych do Państw Członkowskich, których walutą jest euro, w ramach wielostronnego nadzoru, w tym dotyczących programów stabilności i ostrzeżeń (artykuł 99 ustęp 4);
b) środków odnoszących się do nadmiernych deficytów dotyczących Państw Członkowskich, których walutą jest euro (artykuł 104 ustępy 6, 7, 8, 12 i 13).
Większość kwalifikowaną pozostałych członków Rady określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a).".
"Rada stanowi po otrzymaniu zalecenia od kwalifikowanej większości jej członków reprezentujących Państwa Członkowskie, których walutą jest euro. Członkowie ci stanowią w terminie sześciu miesięcy od otrzymania przez Radę wniosku Komisji.
Większość kwalifikowaną wyżej wymienionych członków, o której mowa w akapicie drugim, określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a).";
"Jeżeli i tak długo jak istnieją Państwa Członkowskie objęte derogacją, Europejski Bank Centralny w odniesieniu do tych Państw Członkowskich:"
"- wykonuje dawne funkcje Europejskiego Funduszu Współpracy Walutowej, które zostały wcześniej przejęte przez Europejski Instytut Walutowy.".
ZATRUDNIENIE
POLITYKA SPOŁECZNA
"Artykuł 136a
Unia uznaje i wspiera rolę partnerów społecznych na swoim poziomie, uwzględniając różnorodność systemów krajowych. Ułatwia ona dialog między nimi, szanując ich autonomię.
Trójstronny szczyt społeczny do spraw wzrostu i zatrudnienia przyczynia się do dialogu społecznego.".
"Parlament Europejski i Rada stanowią zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów.
W dziedzinach, o których mowa w ustępie 1 litery c), d), f) i g), Rada stanowi jednomyślnie zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, po konsultacji z Parlamentem Europejskim i wymienionymi wyżej Komitetami.".
Akapit drugi zdanie drugie staje się ostatnim akapitem i skreśla się wyrazy "niniejszego artykułu";
EDUKACJA, KSZTAŁCENIE ZAWODOWE, MŁODZIEŻ I SPORT
"Unia przyczynia się do wspierania europejskich przedsięwzięć w zakresie sportu, uwzględniając jego szczególny charakter, jego struktury oparte na zasadzie dobrowolności oraz uwzględniając jego funkcję społeczną i edukacyjną.";
"- rozwoju europejskiego wymiaru sportu, przez popieranie uczciwości i dostępności we współzawodnictwie sportowym oraz współpracy między podmiotami odpowiedzialnymi za sport, jak również przez ochronę integralności fizycznej i psychicznej sportowców, w szczególności tych najmłodszych.";
"- Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów, przyjmują środki zachęcające, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich,"; tiret drugie rozpoczyna się wyrazami "Rada przyjmuje ...".
KULTURA
ZDROWIE PUBLICZNE
"c) środki ustanawiające wysokie standardy jakości i bezpieczeństwa produktów leczniczych i wyrobów medycznych.";
"5. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów mogą również ustanowić środki zachęcające, zmierzające do ochrony i poprawy zdrowia ludzkiego, w szczególności zwalczania epidemii transgranicznych, środki dotyczące monitorowania poważnych transgranicznych zagrożeń dla zdrowia, wczesnego ostrzegania w przypadku takich zagrożeń oraz ich zwalczania, jak również środki, których bezpośrednim celem jest ochrona zdrowia publicznego w związku z tytoniem i nadużywaniem alkoholu, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.";
"7. Działania Unii są prowadzone w poszanowaniu obowiązków Państw Członkowskich w zakresie określania ich polityki dotyczącej zdrowia, jak również organizacji i świadczenia usług zdrowotnych i opieki medycznej. Obowiązki Państw Członkowskich obejmują zarządzanie usługami zdrowotnymi i opieką medyczną, jak również podział przeznaczonych na nie zasobów. Środki, o których mowa w ustępie 4 litera a), nie naruszają przepisów krajowych dotyczących oddawania organów i krwi lub ich wykorzystywania do celów medycznych.".
OCHRONA KONSUMENTÓW
PRZEMYSŁ
SPÓJNOŚĆ GOSPODARCZA, SPOŁECZNA I TERYTORIALNA
"Wśród regionów o których mowa, szczególną uwagę poświęca się obszarom wiejskim, obszarom podlegającym przemianom przemysłowym i regionom, które cierpią na skutek poważnych i trwałych niekorzystnych warunków przyrodniczych lub demograficznych, takim jak najbardziej na północ wysunięte regiony o bardzo niskiej gęstości zaludnienia oraz regiony wyspiarskie, transgraniczne i górskie.".
BADANIA I ROZWÓJ TECHNOLOGICZNY
"1. Unia ma na celu wzmacnianie swojej bazy naukowej i technologicznej przez utworzenie europejskiej przestrzeni badawczej, w której naukowcy, wiedza naukowa i technologie podlegają swobodnej wymianie, oraz sprzyjanie rozwojowi swojej konkurencyjności, także w przemyśle, a także promowanie działalności badawczej uznanej za niezbędną na mocy innych rozdziałów Traktatów.";
"5. Jako uzupełnienie działań przewidzianych w wieloletnim programie ramowym, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, ustanawiają środki niezbędne do realizacji europejskiej przestrzeni badawczej.".
PRZESTRZEŃ KOSMICZNA
"Artykuł 172a
1. W celu wspierania postępu naukowo-technicznego, konkurencyjności przemysłowej i realizacji swoich polityk, Unia opracowuje europejską politykę przestrzeni kosmicznej. W tym celu Unia może promować wspólne inicjatywy, popierać badania i rozwój technologiczny i koordynować wysiłki niezbędne dla badania i wykorzystania przestrzeni kosmicznej.
2. W celu przyczynienia się do realizacji celów określonych w ustępie 1, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają niezbędne środki, które mogą przybrać postać europejskiego programu kosmicznego, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.
3. Unia ustanawia odpowiednie stosunki z Europejską Agencją Kosmiczną.
4. Niniejszy artykuł nie narusza pozostałych postanowień niniejszego tytułu.".
ŚRODOWISKO NATURALNE (ZMIANY KLIMATU)
"- promowania na płaszczyźnie międzynarodowej środków zmierzających do rozwiązywania regionalnych lub światowych problemów w dziedzinie środowiska, w szczególności zwalczania zmian klimatu.";
"Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów, może postanowić o stosowaniu zwykłej procedury ustawodawczej do dziedzin, o których mowa w akapicie pierwszym.";
"Środki niezbędne do realizacji tych programów są przyjmowane na warunkach przewidzianych w ustępie 1 lub 2, zależnie od przypadku.";
TYTUŁY PRZENIESIONE
ENERGETYKA
"TYTUŁ XX
ENERGETYKA
Artykuł 176a
1. W ramach ustanawiania lub funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz z uwzględnieniem potrzeby zachowania i poprawy stanu środowiska, polityka Unii w dziedzinie energetyki ma na celu, w duchu solidarności między Państwami Członkowskimi:
a) zapewnienie funkcjonowania rynku energii;
b) zapewnienie bezpieczeństwa dostaw energii w Unii;
c) wspieranie efektywności energetycznej i oszczędności energii, jak również rozwoju nowych i odnawialnych form energii; oraz
d) wspieranie wzajemnych połączeń między sieciami energii.
2. Bez uszczerbku dla stosowania innych postanowień Traktatów, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają środki niezbędne do osiągnięcia celów, o których mowa w ustępie 1. Środki te są przyjmowane po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym i Komitetem Regionów.
Nie naruszają one prawa Państwa Członkowskiego do określania warunków wykorzystania jego zasobów energetycznych, wyboru między różnymi źródłami energii i ogólnej struktury jego zaopatrzenia w energię, bez uszczerbku dla artykułu 175 ustęp 2 litera c).
3. Na zasadzie odstępstwa od ustępu 2, Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, jednomyślnie i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, ustanawia środki, o których mowa w tym ustępie, jeżeli mają one głównie charakter fiskalny.".
TURYSTYKA
"TYTUŁ XXI
TURYSTYKA
Artykuł 176b
1. Unia uzupełnia działania Państw Członkowskich w sektorze turystycznym, w szczególności przez wspieranie konkurencyjności przedsiębiorstw Unii w tym sektorze.
W tym celu działania Unii skierowane są na:
a) zachęcanie do tworzenia korzystnego środowiska dla rozwoju przedsiębiorstw w tym sektorze;
b) wspieranie współpracy między Państwami Członkowskimi, w szczególności przez wymianę dobrych praktyk.
2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają szczególne środki w celu uzupełnienia działań podejmowanych w Państwach Członkowskich służących realizacji celów, o których mowa w niniejszym artykule, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.".
OCHRONA LUDNOŚCI
"TYTUŁ XXII
OCHRONA LUDNOŚCI
Artykuł 176c
1. Unia zachęca do współpracy między Państwami Członkowskimi w celu zwiększenia skuteczności systemów zapobiegania klęskom żywiołowym lub katastrofom spowodowanymi przez człowieka i ochrony przed nimi.
Działanie Unii zmierza do:
a) wspierania i uzupełniania działań Państw Członkowskich na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym w zakresie zapobiegania zagrożeniom, przygotowania personelu ochrony ludności w Państwach Członkowskich i reagowania na klęski żywiołowe lub katastrofy spowodowane przez człowieka na terytorium Unii,
b) wspierania szybkiej i skutecznej współpracy operacyjnej krajowych służb ochrony ludności na terytorium Unii,
c) wspierania spójności międzynarodowych działań w zakresie ochrony ludności.
2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają niezbędne środki przyczyniające się do realizacji celów, o których mowa w ustępie 1, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.".
WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA
"TYTUŁ XXIII
WSPÓŁPRACA ADMINISTRACYJNA
Artykuł 176d
1. Skuteczne wdrażanie prawa Unii przez Państwa Członkowskie, mające istotne znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania Unii, jest uznawane za sprawę będącą przedmiotem wspólnego zainteresowania.
2. Unia może wspierać wysiłki Państw Członkowskich zmierzające do poprawy ich zdolności administracyjnej w zakresie wdrażania prawa Unii. Działanie to może polegać w szczególności na ułatwianiu wymiany informacji i urzędników oraz wspieraniu programów szkolenia. Żadne Państwo Członkowskie nie jest zobowiązane do korzystania z tego wsparcia. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają niezbędne ku temu środki, z wyłączeniem jakiejkolwiek harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich.
3. Niniejszy artykuł nie narusza zobowiązań Państw Członkowskich do wdrażania prawa Unii ani prerogatyw i obowiązków Komisji. Nie narusza również pozostałych postanowień Traktatów przewidujących współpracę administracyjną między Państwami Członkowskimi oraz między nimi a Unią.".
STOWARZYSZENIE KRAJÓW I TERYTORIÓW ZAMORSKICH
DZIAŁANIA ZEWNĘTRZNE UNII
Tytuł I: Postanowienia ogólne dotyczące działań zewnętrznych Unii
Tytuł II: Wspólna polityka handlowa
Tytuł III: Współpraca z państwami trzecimi i pomoc humanitarna
Rozdział 1: Współpraca na rzecz rozwoju
Rozdział 2: Współpraca gospodarcza, finansowa i techniczna z państwami trzecimi
Rozdział 3: Pomoc humanitarna
Tytuł IV: Środki ograniczające
Tytuł V: Umowy międzynarodowe
Tytuł VI: Stosunki Unii z organizacjami międzynarodowymi i państwami trzecimi oraz delegatury Unii
Tytuł VII: Klauzula solidarności
POSTANOWIENIA OGÓLNE
"TYTUŁ I
POSTANOWIENIA OGÓLNE DOTYCZĄCE DZIAŁAŃ ZEWNĘTRZNYCH UNII
Artykuł 188a
Działania Unii na arenie międzynarodowej, w rozumieniu niniejszej części, oparte są na zasadach, dążą do osiągnięcia celów i są prowadzone zgodnie z postanowieniami ogólnymi, o których mowa w rozdziale 1 tytułu V Traktatu o Unii Europejskiej.".
WSPÓLNA POLITYKA HANDLOWA
"Poprzez utworzenie unii celnej zgodnie z artykułami 23-27 Unia przyczynia się, we wspólnym interesie, do harmonijnego rozwoju handlu światowego, stopniowego zniesienia ograniczeń w handlu międzynarodowym i w bezpośrednich inwestycjach zagranicznych oraz do zmniejszenia barier celnych i innych barier.";
"Artykuł 188c
1. Wspólna polityka handlowa jest oparta na jednolitych zasadach, w szczególności w odniesieniu do zmian stawek celnych, zawierania umów celnych i handlowych dotyczących handlu towarami i usługami oraz do handlowych aspektów własności intelektualnej, bezpośrednich inwestycji zagranicznych, ujednolicenia środków liberalizacyjnych, polityki eksportowej, a także handlowych środków ochronnych, w tym środków podejmowanych w przypadku dumpingu lub subsydiów. Wspólna polityka handlowa prowadzona jest zgodnie z zasadami i celami działań zewnętrznych Unii.
2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki określające ramy realizacji wspólnej polityki handlowej.
3. Jeżeli istnieje potrzeba wynegocjowania i zawarcia umów z jednym lub większą liczbą państw trzecich lub organizacji międzynarodowych, stosuje się artykuł 188n, z zastrzeżeniem postanowień szczególnych niniejszego artykułu.
Komisja przedstawia zalecenia Radzie, która upoważnia ją do rozpoczęcia koniecznych rokowań. Rada i Komisja są odpowiedzialne za zapewnienie zgodności umów będących przedmiotem rokowań z wewnętrznymi politykami i zasadami Unii.
Komisja prowadzi te rokowania w konsultacji ze specjalnym komitetem wyznaczonym przez Radę w celu wsparcia jej w tym zadaniu i w ramach wytycznych, które Rada może do niej kierować. Komisja regularnie składa specjalnemu komitetowi i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie z postępu w rokowaniach.
4. W odniesieniu do rokowań i zawierania umów, o których mowa w ustępie 3, Rada stanowi większością kwalifikowaną.
W odniesieniu do rokowań i zawierania umów w dziedzinie handlu usługami i w dziedzinie handlowych aspektów własności intelektualnej, jak również bezpośrednich inwestycji zagranicznych, Rada stanowi jednomyślnie, jeżeli umowy te zawierają postanowienia wymagające jednomyślności do przyjęcia przepisów wewnętrznych.
Rada stanowi jednomyślnie także przy rokowaniach i zawieraniu umów:
a) w dziedzinie handlu usługami w zakresie kultury i audiowizualnymi, jeżeli umowy te mogłyby zagrozić różnorodności kulturowej i językowej Unii;
b) w dziedzinie handlu usługami społecznymi oraz w zakresie edukacji i zdrowia, jeżeli umowy te mogłyby w znacznym stopniu zakłócać działanie krajowego systemu tych usług i wywierać negatywny wpływ na odpowiedzialność Państw Członkowskich za ich zapewnienie.
5. Rokowania i zawieranie umów międzynarodowych w dziedzinie transportu podlegają tytułowi V części trzeciej oraz artykułowi 188n.
6. Wykonywanie uprawnień w dziedzinie wspólnej polityki handlowej, przyznanych niniejszym artykułem, nie narusza podziału kompetencji między Unią i Państwami Członkowskimi i nie prowadzi do harmonizacji przepisów ustawowych lub wykonawczych Państw Członkowskich, jeżeli Traktaty wykluczają taką harmonizację.".
WSPÓŁPRACA NA RZECZ ROZWOJU
"1. Polityka Unii w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju jest prowadzona zgodnie z zasadami i celami działań zewnętrznych Unii. Polityka Unii i polityka Państw Członkowskich w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju uzupełniają się i wzmacniają wzajemnie.
Głównym celem polityki Unii w tej dziedzinie jest zmniejszenie, a docelowo, likwidacja ubóstwa. Przy realizacji polityk, które mogłyby mieć wpływ na kraje rozwijające się, Unia bierze pod uwagę cele współpracy na rzecz rozwoju.";
"1. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki niezbędne w celu realizacji polityki w dziedzinie współpracy na rzecz rozwoju, które mogą dotyczyć wieloletnich programów współpracy z krajami rozwijającymi się lub programów tematycznych.";
"2. Unia może zawierać z państwami trzecimi i właściwymi organizacjami międzynarodowymi wszelkie rodzaje umów, które przyczyniają się do realizacji celów, o których mowa w artykule 10a Traktatu o Unii Europejskiej i w artykule 188d niniejszego Traktatu.
Akapit pierwszy nie narusza kompetencji Państw Członkowskich do negocjowania na forach międzynarodowych i zawierania umów.";
"Dążąc do zwiększenia komplementarności i skuteczności swoich działań, ...".
WSPÓŁPRACA GOSPODARCZA, FINANSOWA I TECHNICZNA Z PAŃSTWAMI TRZECIMI
"1. Bez uszczerbku dla innych postanowień Traktatów, w szczególności postanowień artykułów 188d-188g, Unia prowadzi działania w zakresie współpracy gospodarczej, finansowej i technicznej, w tym pomocy w szczególności w dziedzinie finansowej, z państwami trzecimi innymi niż kraje rozwijające się. Działania te są spójne z polityką Unii na rzecz rozwoju i są prowadzone zgodnie z zasadami i celami jej działań zewnętrznych. Działania Unii i Państw Członkowskich wzajemnie się uzupełniają i wzmacniają.";
"2. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, przyjmują środki niezbędne do wykonania ustępu 1.";
"Artykuł 188i
Jeżeli sytuacja w państwie trzecim wymaga pilnej pomocy finansowej ze strony Unii, Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje niezbędne decyzje.".
POMOC HUMANITARNA
"ROZDZIAŁ 3
POMOC HUMANITARNA
Artykuł 188j
1. Działania Unii w dziedzinie pomocy humanitarnej są prowadzone zgodnie z zasadami i celami działań zewnętrznych Unii. Działania te mają na celu niesienie doraźnej pomocy i opieki dla ludności w państwach trzecich, która stała się ofiarą klęsk żywiołowych lub katastrof spowodowanych przez człowieka, oraz jej ochronę, w celu sprostania potrzebom humanitarnym wynikającym z takich różnych sytuacji. Działania Unii i Państw Członkowskich wzajemnie się uzupełniają i wzmacniają.
2. Akcje pomocy humanitarnej prowadzone są zgodnie z zasadami prawa międzynarodowego oraz zasadami bezstronności, neutralności i niedyskryminacji.
3. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają środki określające ramy prowadzenia przez Unię akcji pomocy humanitarnej.
4. Unia może zawierać z państwami trzecimi i właściwymi organizacjami międzynarodowymi wszelkie rodzaje umów, które przyczyniają się do realizacji celów, o których mowa w ustępie 1 i artykule 10a Traktatu o Unii Europejskiej.
Akapit pierwszy nie narusza kompetencji Państw Członkowskich do negocjowania na forach międzynarodowych i zawierania umów.
5. W celu ustanowienia ram wspólnego wkładu młodych Europejczyków w akcje pomocy humanitarnej Unii ustanawia się Europejski Ochotniczy Korpus Pomocy Humanitarnej. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określają status i warunki działania Korpusu.
6. Komisja może podjąć każdą użyteczną inicjatywę na rzecz lepszej koordynacji działań Unii i Państw Członkowskich, zmierzającą do zwiększenia skuteczności i poprawy komplementarności unijnych i krajowych środków pomocy humanitarnej.
7. Unia zapewnia koordynację i zgodność podejmowanych przez nią akcji pomocy humanitarnej z akcjami podejmowanymi przez organizacje i organy międzynarodowe, w szczególności te, które wchodzą w skład systemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.".
ŚRODKI OGRANICZAJĄCE
"TYTUŁ IV
ŚRODKI OGRANICZAJĄCE
Artykuł 188k
1. Jeżeli decyzja, przyjęta zgodnie z tytułem V rozdział 2 Traktatu o Unii Europejskiej, przewiduje zerwanie lub ograniczenie w całości lub w części stosunków gospodarczych i finansowych z jednym lub z większą liczbą państw trzecich, Rada przyjmuje niezbędne środki, stanowiąc większością kwalifikowaną na wspólny wniosek wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz Komisji. Rada informuje o tym Parlament Europejski.
2. Jeżeli przewiduje to decyzja przyjęta zgodnie z tytułem V rozdział 2 Traktatu o Unii Europejskiej, Rada może przyjąć środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych, grup lub podmiotów innych niż państwa, zgodnie z procedurą, o której mowa w ustępie 1.
3. Akty, o których mowa w niniejszym artykule, zawierają niezbędne przepisy w zakresie gwarancji prawnych.".
UMOWY MIĘDZYNARODOWE
"Artykuł 188l
1. Unia może zawierać umowy z jednym lub z większą liczbą państw trzecich lub organizacji międzynarodowych, jeżeli przewidują to Traktaty, lub gdy zawarcie umowy jest niezbędne do osiągnięcia, w ramach polityk Unii, jednego z celów, o których mowa w Traktatach, albo gdy zawarcie umowy jest przewidziane w prawnie wiążącym akcie Unii, albo gdy może mieć wpływ na wspólne zasady lub zmienić ich zakres.
2. Umowy zawarte przez Unię wiążą instytucje Unii i Państwa Członkowskie.".
"Artykuł 188n
1. Bez uszczerbku dla szczególnych postanowień artykułu 188c, umowy pomiędzy Unią a państwami trzecimi lub organizacjami międzynarodowymi są negocjowane i zawierane zgodnie z następującą procedurą.
2. Rada upoważnia do podjęcia rokowań, wydaje wytyczne negocjacyjne, upoważnia do podpisywania i zawiera umowy.
3. Komisja lub, jeżeli przewidywana umowa dotyczy wyłącznie lub głównie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, przedstawia swoje zalecenia Radzie, która przyjmuje decyzję upoważniającą do podjęcia rokowań oraz, w zależności od przedmiotu przewidywanej umowy, mianującą negocjatora lub przewodniczącego zespołu negocjatorów Unii.
4. Rada może kierować wytyczne do negocjatora Unii oraz wyznaczyć specjalny komitet, w konsultacji z którym należy prowadzić rokowania.
5. Rada, na wniosek negocjatora, przyjmuje decyzję upoważniającą do podpisania umowy a, w stosownych przypadkach, do tymczasowego jej stosowania przed jej wejściem w życie.
6. Rada, na wniosek negocjatora, przyjmuje decyzję w sprawie zawarcia umowy.
Z wyjątkiem przypadków gdy umowy dotyczą wyłącznie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, Rada przyjmuje decyzję w sprawie zawarcia umowy:
a) po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego w następujących przypadkach:
(i) układy o stowarzyszeniu;
(ii) umowa dotycząca przystąpienia Unii do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności;
(iii) umowy, które tworzą specyficzne ramy instytucjonalne przez organizację procedur współpracy;
(iv) umowy mające istotne skutki budżetowe dla Unii;
(v) umowy dotyczące dziedzin, do których stosuje się zwykłą procedurę ustawodawczą lub specjalną procedurę ustawodawczą, jeżeli wymagana jest zgoda Parlamentu Europejskiego.
Parlament Europejski i Rada mogą, w pilnych przypadkach, uzgodnić termin wyrażenia zgody.
b) po konsultacji z Parlamentem Europejskim w innych przypadkach. Parlament Europejski wyraża swoją opinię w terminie, jaki Rada może określić stosownie do pilności sprawy. W przypadku braku opinii w tym terminie Rada może stanowić samodzielnie.
7. Zawierając umowę, Rada może, na zasadzie odstępstwa od ustępów 5, 6 i 9, upoważnić negocjatora do zatwierdzenia w imieniu Unii zmian w umowie, jeżeli umowa przewiduje, że zmiany te powinny być przyjęte według procedury uproszczonej lub przez organ utworzony przez tę umowę. Rada może dołączyć do takiego upoważnienia warunki szczegółowe.
8. Podczas całej procedury Rada stanowi większością kwalifikowaną.
Rada stanowi jednak jednomyślnie, gdy umowa dotyczy dziedziny, w której do przyjęcia aktu Unii wymagana jest jednomyślność, jak również w przypadku układów o stowarzyszeniu oraz umów, o których mowa w artykule 188h, z państwami kandydującymi do przystąpienia. Rada stanowi również jednomyślnie w przypadku umowy dotyczącej przystąpienia Unii do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności; decyzja dotycząca zawarcia takiej umowy wchodzi w życie po jej zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
9. Rada, na wniosek Komisji lub wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, przyjmuje decyzję zawieszającą stosowanie umowy i ustalającą stanowiska, które mają być zajęte w imieniu Unii w ramach organu utworzonego przez umowę, gdy organ ten ma przyjąć akty mające skutki prawne, z wyjątkiem aktów uzupełniających lub zmieniających ramy instytucjonalne umowy.
10. Parlament Europejski jest natychmiast i w pełni informowany na wszystkich etapach procedury.
11. Państwo Członkowskie, Parlament Europejski, Rada lub Komisja mogą uzyskać opinię Trybunału Sprawiedliwości w sprawie zgodności przewidywanej umowy z Traktatami. W przypadku negatywnej opinii Trybunału, przewidywana umowa nie może wejść w życie, chyba że nastąpi jej zmiana lub rewizja Traktatów.".
"1. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 188n, na zalecenie Europejskiego Banku Centralnego albo na zalecenie Komisji i po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym, w celu doprowadzenia do konsensusu zgodnego z celem, jakim jest stabilność cen, Rada może zawrzeć umowy formalne dotyczące systemu kursów wymiany euro w stosunku do walut państw trzecich. Rada stanowi jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim i zgodnie z procedurą określoną w ustępie 3.".
W akapicie drugim fragment zdania w brzmieniu: "...na zalecenie EBC lub Komisji i po konsultacji z EBC, w celu ..." zastępuje się wyrazami "na zalecenie Europejskiego Banku Centralnego albo na zalecenie Komisji i po konsultacji z Europejskim Bankiem Centralnym, w celu ...";
STOSUNKI UNII Z ORGANIZACJAMI MIĘDZYNARODOWYMI I PAŃSTWAMI TRZECIMI ORAZ DELEGATURY UNII
"TYTUŁ VI
STOSUNKI UNII Z ORGANIZACJAMI MIĘDZYNARODOWYMI I PAŃSTWAMI TRZECIMI ORAZ DELEGATURY UNII
Artykuł 188p
1. Unia ustanawia wszelkie właściwe formy współpracy z organami Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej organizacjami wyspecjalizowanymi, Radą Europy, Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie oraz Organizacją Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.
Unia utrzymuje także właściwe stosunki z innymi organizacjami międzynarodowymi.
2. Obowiązek wykonania niniejszego artykułu spoczywa na wysokim przedstawicielu Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz na Komisji.
Artykuł 188q
1. Delegatury Unii w państwach trzecich i przy organizacjach międzynarodowych zapewniają reprezentację Unii.
2. Delegatury Unii podlegają wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa. Działają one w ścisłej współpracy z misjami dyplomatycznymi i konsularnymi Państw Członkowskich.".
KLAUZULA SOLIDARNOŚCI
"TYTUŁ VII
KLAUZULA SOLIDARNOŚCI
Artykuł 188r
1. Unia i jej Państwa Członkowskie działają wspólnie w duchu solidarności, jeżeli jakiekolwiek Państwo Członkowskie stanie się przedmiotem ataku terrorystycznego lub ofiarą klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka. Unia mobilizuje wszystkie będące w jej dyspozycji instrumenty w tym środki wojskowe udostępnione jej przez Państwa Członkowskie, w celu:
a) - zapobiegania zagrożeniu terrorystycznemu na terytorium Państw Członkowskich,
- ochrony instytucji demokratycznych i ludności cywilnej przed ewentualnym atakiem terrorystycznym,
- udzielenia pomocy Państwu Członkowskiemu na jego terytorium, na wniosek jego władz politycznych, w przypadku ataku terrorystycznego;
b) udzielenia pomocy Państwu Członkowskiemu na jego terytorium, na wniosek jego władz politycznych, w przypadku klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka.
2. Jeżeli Państwo Członkowskie stało się przedmiotem ataku terrorystycznego lub ofiarą klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka, na prośbę jego władz politycznych inne Państwa Członkowskie udzielają mu pomocy. W tym celu Państwa Członkowskie koordynują swoje działania w ramach Rady.
3. Stanowiąc na wspólny wniosek Komisji i wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, Rada przyjmuje decyzję określającą warunki zastosowania przez Unię niniejszej klauzuli solidarności. Rada stanowi zgodnie z artykułem 15b ustęp 1 Traktatu o Unii Europejskiej, jeżeli decyzja ta ma wpływ na kwestie obronne. Parlament Europejski jest informowany.
W zakresie niniejszego ustępu i bez uszczerbku dla artykułu 207, Radę wspomagają Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa, wspierany przez struktury powstałe w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony, oraz komitet, o którym mowa w artykule 61d, które, w stosownych przypadkach, przedstawiają Radzie wspólne opinie.
4. W celu umożliwienia podjęcia skutecznych działań przez Unię i jej Państwa Członkowskie, Rada Europejska systematycznie ocenia zagrożenia dla Unii.".
POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE I FINANSOWE
PARLAMENT EUROPEJSKI
"Rada, stanowiąc jednomyślnie zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, który stanowi większością głosów wchodzących w jego skład członków, ustanawia niezbędne przepisy. Przepisy te wchodzą w życie po ich zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.";
"Szczegółowe postanowienia dotyczące wykonywania uprawnień śledczych określa Parlament Europejski, stanowiąc w drodze rozporządzeń z własnej inicjatywy zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, po uzyskaniu zgody Rady i Komisji.".
"Komisja może uczestniczyć we wszystkich posiedzeniach, a na swój wniosek musi być wysłuchana.";
"Rada Europejska i Rada są wysłuchiwane przez Parlament Europejski na warunkach przewidzianych w regulaminach wewnętrznych Rady Europejskiej i Rady.".
"Jeżeli wniosek o wotum nieufności zostanie przyjęty większością dwóch trzecich oddanych głosów, reprezentującą większość członków Parlamentu Europejskiego, członkowie Komisji kolegialnie rezygnują ze swoich funkcji, a wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa rezygnuje z pełnienia funkcji w ramach Komisji. Nadal pełnią oni swoje funkcje i prowadzą sprawy bieżące do czasu zastąpienia ich zgodnie z artykułem 9d Traktatu o Unii Europejskiej. W takim przypadku mandat członków Komisji mianowanych na ich miejsce wygasa z dniem, w którym wygasłby mandat członków Komisji zobowiązanych do kolegialnej rezygnacji z pełnienia funkcji.".
RADA EUROPEJSKA
"SEKCJA 1a
RADA EUROPEJSKA
Artykuł 201a
1. W przypadku głosowania każdy członek Rady Europejskiej może otrzymać pełnomocnictwo tylko od jednego z pozostałych członków.
Artykuł 9c ustęp 4 Traktatu o Unii Europejskiej i artykuł 205 ustęp 2 niniejszego Traktatu mają zastosowanie do Rady Europejskiej, gdy stanowi ona większością kwalifikowaną. Gdy Rada Europejska wypowiada się w drodze głosowania, jej przewodniczący oraz przewodniczący Komisji nie biorą udziału w głosowaniu.
Wstrzymanie się od głosu przez członków obecnych lub reprezentowanych nie stanowi przeszkody w przyjęciu uchwały Rady Europejskiej wymagającej jednomyślności.
2. Przewodniczący Parlamentu Europejskiego może zostać zaproszony przez Radę Europejską w celu jego wysłuchania.
3. Rada Europejska stanowi zwykłą większością w kwestiach proceduralnych oraz w sprawie przyjęcia swojego regulaminu wewnętrznego.
4. Radę Europejską wspomaga Sekretariat Generalny Rady.
Artykuł 201b
Rada Europejska przyjmuje większością kwalifikowaną:
a) decyzję ustanawiającą wykaz składów Rady innych niż Rady do Spraw Ogólnych i Rady do Spraw Zagranicznych, zgodnie z artykułem 9c ustęp 6 Traktatu o Unii Europejskiej;
b) decyzję dotyczącą prezydencji składów Rady, z wyjątkiem Rady do Spraw Zagranicznych, zgodnie z artykułem 9c ustęp 9 Traktatu o Unii Europejskiej.".
RADA
"1. Jeżeli przyjęcie aktu wymaga zwykłej większości, Rada stanowi większością członków wchodzących w jej skład.
2. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 9c ustęp 4 Traktatu o Unii Europejskiej, od 1 listopada 2014 roku i z zastrzeżeniem postanowień określonych w Protokole w sprawie postanowień przejściowych, jeżeli Rada nie stanowi na wniosek Komisji lub wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, większość kwalifikowaną stanowi co najmniej 72 % członków Rady reprezentujących Państwa Członkowskie, których łączna liczba ludności stanowi co najmniej 65 % ludności Unii.
3. Od 1 listopada 2014 roku i z zastrzeżeniem postanowień określonych w Protokole w sprawie postanowień przejściowych, w przypadku gdy w zastosowaniu Traktatów, nie wszyscy członkowie Rady biorą udział w głosowaniu, większość kwalifikowaną określa się w następujący sposób:
a) większość kwalifikowaną stanowi co najmniej 55 % członków Rady reprezentujących uczestniczące Państwa Członkowskie, których łączna liczba ludności stanowi co najmniej 65 % ludności tych Państw.
Mniejszość blokująca obejmuje co najmniej minimalną liczbę członków Rady reprezentujących ponad 35 % ludności uczestniczących Państw Członkowskich, plus jeden członek, w przeciwnym razie uznaje się, że większość kwalifikowana została osiągnięta.
b) na zasadzie odstępstwa od litery a), jeżeli Rada nie stanowi na wniosek Komisji lub wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, większość kwalifikowaną stanowi co najmniej 72 % członków Rady reprezentujących uczestniczące Państwa Członkowskie, których łączna liczba ludności stanowi co najmniej 65 % ludności tych Państw.";
"Artykuł 207
1. Komitet złożony ze stałych przedstawicieli rządów Państw Członkowskich odpowiada za przygotowywanie prac Rady i wykonywanie zadań powierzonych mu przez Radę. Komitet może przyjmować decyzje proceduralne w przypadkach przewidzianych w regulaminie wewnętrznym Rady.
2. Radę wspomaga Sekretariat Generalny, działający pod kierunkiem sekretarza generalnego mianowanego przez Radę.
Rada decyduje o organizacji Sekretariatu Generalnego zwykłą większością.
3. Rada stanowi zwykłą większością w kwestiach proceduralnych oraz w celu przyjęcia swojego regulaminu wewnętrznego.".
"Artykuł 210
Rada ustala uposażenia, dodatki i emerytury przewodniczącego Rady Europejskiej, przewodniczącego Komisji, wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, członków Komisji, prezesów, członków i sekretarzy Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, oraz sekretarza generalnego Rady. Ustala ona także wszelkie należności płatne zamiast wynagrodzenia.".
KOMISJA
"Artykuł 211a
Zgodnie z artykułem 9d ustęp 5 Traktatu o Unii Europejskiej członkowie Komisji są wybierani na podstawie systemu rotacji ustanowionego jednomyślnie przez Radę Europejską na podstawie następujących zasad:
a) Państwa Członkowskie są traktowane na zasadzie ścisłej równości przy ustalaniu kolejności i długości mandatu ich obywateli w Komisji; w związku z tym różnica między całkowitą liczbą kadencji pełnionych przez obywateli danych dwóch Państw Członkowskich nie może nigdy przewyższać jednej kadencji;
b) z zastrzeżeniem litery a), skład każdej kolejnej Komisji odzwierciedla w zadowalający sposób różnorodność demograficzną i geograficzną wszystkich Państw Członkowskich.".
"Członkowie Komisji powstrzymują się od wszelkich czynności niezgodnych z charakterem ich funkcji. Państwa Członkowskie szanują ich niezależność i nie dążą do wywierania na nich wpływu przy wykonywaniu przez nich zadań.".
"W przypadku wakatu spowodowanego przez rezygnację, dymisję lub śmierć członka Komisji jest on zastępowany, na okres pozostający do zakończenia kadencji, przez nowego członka posiadającego takie samo obywatelstwo mianowanego przez Radę za wspólnym porozumieniem z przewodniczącym Komisji po konsultacji z Parlamentem Europejskim i zgodnie z kryteriami, o których mowa w artykule 9d ustęp 3 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej.
Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek przewodniczącego Komisji, może podjąć decyzję, aby nie zastępować takiego członka, zwłaszcza jeżeli okres pozostający do zakończenia jego kadencji jest krótki.";
"W przypadku rezygnacji, dymisji lub śmierci, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa jest zastępowany na okres pozostający do zakończenia kadencji, zgodnie z artykułem 9e ustęp 1 Traktatu o Unii Europejskiej.";
"W przypadku kolegialnej rezygnacji członków Komisji, pełnią oni swoje funkcje i nadal prowadzą sprawy bieżące do chwili ich zastąpienia, na okres pozostający do zakończenia kadencji, zgodnie z artykułem 9d Traktatu o Unii Europejskiej.".
TRYBUNAŁ SPRAWIEDLIWOŚCI
"Artykuł 224a
Ustanawia się komitet, którego zadaniem jest opiniowanie kandydatów do wykonywania funkcji sędziego i rzecznika generalnego w Trybunale Sprawiedliwości i Sądzie przed ich mianowaniem przez rządy Państw Członkowskich zgodnie z artykułami 223 i 224.
Komitet składa się z siedmiu osobistości wybranych spośród byłych członków Trybunału Sprawiedliwości i Sądu, członków krajowych sądów najwyższych i prawników o uznanej kompetencji, przy czym jedną z kandydatur proponuje Parlament Europejski. Rada przyjmuje decyzję ustanawiającą reguły funkcjonowania komitetu oraz decyzję mianującą jego członków. Rada stanowi na wniosek prezesa Trybunału Sprawiedliwości.".
"Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą utworzyć przy Sądzie sądy wyspecjalizowane, do rozpoznawania w pierwszej instancji niektórych kategorii skarg wniesionych w konkretnych dziedzinach. Parlament Europejski i Rada stanowią w drodze rozporządzeń na wniosek Komisji i po konsultacji z Trybunałem Sprawiedliwości albo na wniosek Trybunału Sprawiedliwości i po konsultacji z Komisją.";
"2. Jeżeli Komisja uzna, że dane Państwo Członkowskie nie podjęło środków zapewniających wykonanie wyroku Trybunału, może ona wnieść sprawę do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, po umożliwieniu temu Państwu przedstawienia uwag. Wskazuje ona wysokość ryczałtu lub okresowej kary pieniężnej do zapłacenia przez dane Państwo Członkowskie, jaką uzna za odpowiednią do okoliczności.".
W akapicie trzecim, który staje się akapitem drugim, po wyrazie "Trybunał" skreśla się wyraz "Sprawiedliwości";
"3. Jeżeli Komisja wniesie skargę do Trybunału zgodnie z artykułem 226, uznając, że dane Państwo Członkowskie uchybiło obowiązkowi poinformowania o środkach podjętych w celu transpozycji dyrektywy przyjętej zgodnie z procedurą ustawodawczą, Komisja może, o ile uzna to za właściwe, wskazać kwotę ryczałtu lub okresowej kary pieniężnej do zapłacenia przez dane Państwo, jaką uzna za odpowiednią do okoliczności.
Jeżeli Trybunał stwierdzi, że nastąpiło naruszenie prawa, może nałożyć na dane Państwo Członkowskie ryczałt lub okresową karę pieniężną w wysokości nie przekraczającej kwoty wskazanej przez Komisję. Zobowiązanie do zapłaty staje się skuteczne w terminie określonym w wyroku Trybunału.".
"Każda osoba fizyczna lub prawna może wnieść, na warunkach przewidzianych w akapitach pierwszym i drugim, skargę na akty, których jest adresatem lub które dotyczą jej bezpośrednio i indywidualnie oraz na akty regulacyjne, które dotyczą jej bezpośrednio i nie wymagają środków wykonawczych.";
"Akty tworzące organy i jednostki organizacyjne Unii mogą przewidywać wymogi i warunki szczególne dotyczące skarg wniesionych przez osoby fizyczne lub prawne na akty tych organów lub jednostek organizacyjnych zmierzające do wywarcia skutków prawnych wobec tych osób.".
"Artykuł 235a
Trybunał Sprawiedliwości jest właściwy do orzekania w sprawie legalności aktu przyjętego przez Radę Europejską lub Radę zgodnie z artykułem 7 Traktatu o Unii Europejskiej wyłącznie na wniosek Państwa Członkowskiego, którego dotyczy stwierdzenie Rady Europejskiej lub Rady, oraz wyłącznie w odniesieniu do przestrzegania postanowień czysto proceduralnych przewidzianych w tym artykule.
Wniosek takie musi być złożony w terminie miesiąca od daty tego stwierdzenia. Trybunał orzeka w terminie miesiąca od daty wniosku.".
"Artykuł 240a
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie jest właściwy w zakresie postanowień dotyczących wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa ani w zakresie aktów przyjętych na ich podstawie.
Trybunał jest jednak właściwy w zakresie kontroli przestrzegania artykułu 25b Traktatu o Unii Europejskiej oraz orzekania w sprawie skarg wniesionych na warunkach przewidzianych w artykule 230 akapit czwarty niniejszego Traktatu, dotyczących kontroli legalności decyzji przewidujących środki ograniczające wobec osób fizycznych lub prawnych przyjętych przez Radę na podstawie tytułu V rozdział 2 Traktatu o Unii Europejskiej.
Artykuł 240b
W wykonywaniu swoich uprawnień dotyczących postanowień części trzeciej tytuł IV rozdziały 4 i 5 odnoszących się do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej nie jest właściwy w zakresie kontroli ważności lub proporcjonalności działań policji lub innych organów ścigania w Państwie Członkowskim ani do orzekania w sprawie wykonywania przez Państwa Członkowskie obowiązków dotyczących utrzymania porządku publicznego i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego.".
"Artykuł 241
Bez względu na upływ terminu przewidzianego w artykule 230 akapit szósty, każda strona może, w postępowaniu dotyczącym aktu o zasięgu ogólnym przyjętego przez instytucję, organ lub jednostkę organizacyjną Unii, podnieść zarzuty określone w artykule 230 akapit drugi, w celu powołania się przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej na niemożność stosowania tego aktu.".
"Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, mogą zmienić postanowienia Statutu, z wyjątkiem postanowień tytułu I i artykułu 64 tego Statutu. Parlament Europejski i Rada stanowią na wniosek Trybunału Sprawiedliwości i po konsultacji z Komisją albo na wniosek Komisji i po konsultacji z Trybunałem Sprawiedliwości.".
EUROPEJSKI BANK CENTRALNY
"SEKCJA 4a
EUROPEJSKI BANK CENTRALNY
Artykuł 245a
1. Europejski Bank Centralny i krajowe banki centralne stanowią Europejski System Banków Centralnych (ESBC). Europejski Bank Centralny i krajowe banki centralne Państw Członkowskich, których walutą jest euro, tworzące Eurosystem, prowadzą politykę pieniężną Unii.
2. ESBC jest kierowany przez organy decyzyjne Europejskiego Banku Centralnego. Głównym celem ESBC jest utrzymywanie stabilności cen. Bez uszczerbku dla tego celu, wspiera on ogólne polityki gospodarcze w Unii, mając na względzie przyczynianie się do osiągnięcia celów Unii.
3. Europejski Bank Centralny ma osobowość prawną. Ma wyłączne prawo do upoważniania do emisji euro. Jest niezależny w wykonywaniu swoich uprawnień oraz w zarządzaniu swoimi finansami. Instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii oraz rządy Państw Członkowskich szanują tę niezależność.
4. Europejski Bank Centralny przyjmuje środki niezbędne do wykonywania swoich zadań zgodnie z artykułami 105-111a, artykułem 115c oraz warunkami przewidzianymi w Statucie ESBC i EBC. Zgodnie z tymi artykułami Państwa Członkowskie, których walutą nie jest euro, a także ich banki centralne zachowują swoje kompetencje w kwestiach pieniężnych.
5. W zakresie swoich uprawnień Europejski Bank Centralny jest konsultowany w sprawie każdego projektu aktu Unii i każdego projektu regulacji na poziomie krajowym oraz może wydawać opinie.".
"W skład Trybunału Obrachunkowego wchodzi jeden obywatel z każdego Państwa Członkowskiego. Członkowie Trybunału Obrachunkowego są w pełni niezależni w pełnieniu swoich funkcji, w ogólnym interesie Unii.".
AKTY PRAWNE UNII
"SEKCJA 1
AKTY PRAWNE UNII".
"W celu wykonania kompetencji Unii instytucje przyjmują rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie.";
"Decyzja wiąże w całości. Decyzja, która wskazuje adresatów, wiąże tylko tych adresatów.".
"Artykuł 249a
1. Zwykła procedura ustawodawcza polega na przyjęciu rozporządzenia, dyrektywy lub decyzji wspólnie przez Parlament Europejski i Radę na wniosek Komisji. Procedurę tę określa artykuł 251.
2. W szczególnych przypadkach przewidzianych w Traktatach przyjęcie rozporządzenia, dyrektywy lub decyzji przez Parlament Europejski z udziałem Rady lub przez Radę z udziałem Parlamentu Europejskiego stanowi specjalną procedurę ustawodawczą.
3. Akty prawne przyjmowane w drodze procedury ustawodawczej stanowią akty ustawodawcze.
4. W szczególnych przypadkach przewidzianych w Traktatach akty ustawodawcze mogą być przyjmowane z inicjatywy grupy Państw Członkowskich lub Parlamentu Europejskiego, na zalecenie Europejskiego Banku Centralnego lub na wniosek Trybunału Sprawiedliwości lub Europejskiego Banku Inwestycyjnego.
Artykuł 249b
1. Akt ustawodawczy może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają lub zmieniają niektóre, inne niż istotne, elementy aktu ustawodawczego.
Akty ustawodawcze wyraźnie określają cele, treść, zakres oraz czas obowiązywania przekazanych uprawnień. Przekazanie uprawnień nie może dotyczyć istotnych elementów danej dziedziny, ponieważ są one zastrzeżone dla aktu ustawodawczego.
2. Warunki, którym podlega przekazanie uprawnień, są wyraźnie określone w aktach ustawodawczych i mogą być następujące:
a) Parlament Europejski lub Rada może zadecydować o odwołaniu przekazanych uprawnień;
b) akt delegowany może wejść w życie tylko wtedy, gdy Parlament Europejski lub Rada nie wyrażą sprzeciwu w terminie przewidzianym przez akt ustawodawczy.
Do celów litery a) i b) Parlament Europejski stanowi większością głosów wchodzących w jego skład członków, a Rada większością kwalifikowaną.
3. W nagłówku aktów delegowanych dodaje się przymiotnik »delegowane« albo »delegowana«.
Artykuł 249c
1. Państwa Członkowskie przyjmują wszelkie środki prawa krajowego niezbędne do wprowadzenia w życie prawnie wiążących aktów Unii.
2. Jeżeli konieczne są jednolite warunki wykonywania prawnie wiążących aktów Unii, akty te powierzają uprawnienia wykonawcze Komisji lub, w należycie uzasadnionych przypadkach oraz w przypadkach określonych w artykułach 11 i 13 Traktatu o Unii Europejskiej, Radzie.
3. Do celów ustępu 2 Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, ustanawiają z wyprzedzeniem przepisy i zasady ogólne dotyczące trybu kontroli przez Państwa Członkowskie wykonywania uprawnień wykonawczych przez Komisję.
4. W nagłówku aktów wykonawczych dodaje się przymiotnik »wykonawcze« albo »wykonawcza«.
Artykuł 249d
Rada przyjmuje zalecenia. Rada stanowi na wniosek Komisji we wszystkich przypadkach, gdy Traktaty przewidują przyjmowanie aktów przez Radę na wniosek Komisji. Rada stanowi jednomyślnie w dziedzinach, w których jednomyślność wymagana jest do przyjęcia aktu Unii. Komisja, a w szczególnych przypadkach przewidzianych w Traktatach również Europejski Bank Centralny, przyjmują zalecenia.".
PROCEDURY PRZYJMOWANIA AKTÓW I INNE POSTANOWIENIA
"1. Jeżeli na mocy Traktatów Rada stanowi na wniosek Komisji, może ona zmienić ten wniosek wyłącznie jednomyślnie, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w artykule 251 ustępy 10 i 13, artykułach 268, 270a, 272 oraz w artykule 273 akapit drugi.".
"Pierwsze czytanie
3. Parlament Europejski uchwala stanowisko w pierwszym czytaniu i przekazuje je Radzie.
4. Jeżeli Rada zatwierdzi stanowisko Parlamentu Europejskiego, projektowany akt zostaje przyjęty w brzmieniu, które odpowiada stanowisku Parlamentu Europejskiego.
5. Jeżeli Rada nie zatwierdzi stanowiska Parlamentu Europejskiego, przyjmuje własne stanowisko w pierwszym czytaniu i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu.
6. Rada informuje w pełni Parlament Europejski o powodach, które doprowadziły ją do przyjęcia jej stanowiska w pierwszym czytaniu. Komisja informuje w pełni Parlament Europejski o swoim stanowisku.
Drugie czytanie
7. Jeżeli w terminie trzech miesięcy od tego przekazania Parlament Europejski:
a) zatwierdzi stanowisko Rady w pierwszym czytaniu lub nie wypowie się, dany akt uważa się za przyjęty w brzmieniu, które odpowiada stanowisku Rady;
b) odrzuci, większością głosów wchodzących w jego skład członków, stanowisko Rady w pierwszym czytaniu, proponowany akt uważa się za nieprzyjęty;
c) zaproponuje większością głosów wchodzących w jego skład członków poprawki do stanowiska Rady w pierwszym czytaniu, zmieniony w ten sposób tekst jest przekazywany Radzie i Komisji, która wydaje opinię w przedmiocie tych poprawek.
8. Jeżeli w terminie trzech miesięcy od otrzymania poprawek Parlamentu Europejskiego Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną:
a) przyjmie wszystkie te poprawki, dany akt uważa się za przyjęty;
b) nie przyjmie wszystkich poprawek, przewodniczący Rady w porozumieniu z przewodniczącym Parlamentu Europejskiego zwołuje komitet pojednawczy w terminie sześciu tygodni.
9. Rada stanowi jednomyślnie w sprawie poprawek, które stały się przedmiotem negatywnej opinii Komisji.
Procedura pojednawcza
10. Komitet pojednawczy, w którego skład wchodzą członkowie Rady lub ich przedstawiciele oraz taka sama liczba członków reprezentujących Parlament Europejski, ma za zadanie doprowadzić do porozumienia w sprawie wspólnego projektu większością kwalifikowaną członków Rady lub ich przedstawicieli oraz większością głosów członków reprezentujących Parlament Europejski, w terminie sześciu tygodni od jego zwołania, na podstawie stanowisk Parlamentu Europejskiego i Rady w drugim czytaniu.
11. Komisja uczestniczy w pracach komitetu pojednawczego i podejmuje wszelkie niezbędne inicjatywy na rzecz zbliżenia stanowisk Parlamentu Europejskiego i Rady.
12. Jeżeli w terminie sześciu tygodni od jego zwołania komitet pojednawczy nie zatwierdzi wspólnego projektu, proponowany akt uważa się za nieprzyjęty.
Trzecie czytanie
13. Jeżeli w tym terminie komitet pojednawczy zatwierdzi wspólny projekt, Parlament Europejski i Rada dysponują terminem sześciu tygodni od tego zatwierdzenia na przyjęcie danego aktu zgodnie z tym projektem, przy czym Parlament Europejski stanowi większością oddanych głosów, a Rada - większością kwalifikowaną. Jeżeli nie uczynią tego, proponowany akt uważa się za nieprzyjęty.
14. Terminy trzech miesięcy i sześciu tygodni, o których mowa w niniejszym artykule, są przedłużane najwyżej, odpowiednio, o miesiąc i o dwa tygodnie, z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.
Postanowienia szczególne
15. Jeżeli, w przypadkach przewidzianych w Traktatach, akt ustawodawczy jest poddany zwykłej procedurze ustawodawczej z inicjatywy grupy Państw Członkowskich, na zalecenie Europejskiego Banku Centralnego lub na wniosek Trybunału Sprawiedliwości, ustępu 2, ustępu 6 zdanie drugie oraz ustępu 9 nie stosuje się.
W takich przypadkach Parlament Europejski i Rada przekazują Komisji projekt aktu oraz swoje stanowiska w pierwszym i drugim czytaniu. Parlament Europejski lub Rada mogą, w toku całej procedury, zwrócić się do Komisji o opinię, którą Komisja może wydać również z własnej inicjatywy. Może ona również, jeżeli uzna to za niezbędne, uczestniczyć w pracach komitetu pojednawczego zgodnie z ustępem 11.".
"Artykuł 252a
Parlament Europejski, Rada i Komisja konsultują się wzajemnie oraz za wspólnym porozumieniem ustalają warunki współpracy. W tym celu mogą one, w poszanowaniu Traktatów, zawierać porozumienia międzyinstytucjonalne, które mogą mieć charakter wiążący.".
"Artykuł 253
Jeżeli Traktaty nie przewidują rodzaju przyjmowanego aktu, instytucje dokonują wyboru, jakiego rodzaju akt ma w danym przypadku zostać przyjęty, w poszanowaniu obowiązujących procedur oraz zasady proporcjonalności.
Akty prawne są uzasadniane i odnoszą się do propozycji, inicjatyw, zaleceń, wniosków lub opinii przewidzianych w Traktatach.
Rozpatrując projekt aktu ustawodawczego, Parlament Europejski i Rada powstrzymują się od przyjmowania aktów nieprzewidzianych przez procedurę ustawodawczą obowiązującą w danej dziedzinie.".
"Artykuł 254
1. Akty ustawodawcze przyjęte zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą są podpisywane przez przewodniczącego Parlamentu Europejskiego i przewodniczącego Rady.
Akty ustawodawcze przyjęte zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą są podpisywane przez przewodniczącego instytucji, która je przyjęła.
Akty ustawodawcze są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Wchodzą one w życie z dniem w nich określonym lub, w jego braku, dwudziestego dnia po ich publikacji.
2. Akty o charakterze nieustawodawczym przyjęte w formie rozporządzeń, dyrektyw oraz decyzji, w przypadku gdy te ostatnie nie wskazują adresata, są podpisywane przez przewodniczącego instytucji, która je przyjęła.
Rozporządzenia, dyrektywy, które są skierowane do wszystkich Państw Członkowskich, jak również decyzje, które nie wskazują adresata, są publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Wchodzą one w życie z dniem w nich określonym lub, w jego braku, dwudziestego dnia po ich publikacji.
Inne dyrektywy, jak również decyzje, które wskazują adresata, są notyfikowane adresatom i stają się skuteczne wraz z tą notyfikacją.".
"Artykuł 254a
1. Wykonując swoje zadania, instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii korzystają ze wsparcia otwartej, efektywnej i niezależnej administracji europejskiej.
2. Z poszanowaniem regulaminu i warunków przyjętych na podstawie artykułu 283, Parlament Europejski i Rada, stanowiąc w drodze rozporządzeń zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą, określają stosowne przepisy.".
ORGANY DORADCZE
"ROZDZIAŁ 3
ORGANY DORADCZE UNII
Artykuł 256a
1. Parlament Europejski, Rada i Komisja są wspomagane przez Komitet Ekonomiczno-Społeczny i Komitet Regionów, które pełnią funkcje doradcze.
2. W skład Komitetu Ekonomiczno-Społecznego wchodzą przedstawiciele organizacji pracodawców, pracowników oraz inni przedstawiciele podmiotów reprezentujących społeczeństwo obywatelskie, w szczególności z dziedzin społeczno-ekonomicznej, obywatelskiej, zawodowej i kultury.
3. W skład Komitetu Regionów wchodzą przedstawiciele społeczności regionalnych i lokalnych, posiadający mandat wyborczy społeczności regionalnej lub lokalnej albo odpowiedzialni politycznie przed wybranym zgromadzeniem.
4. Członków Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów nie wiążą żadne instrukcje. Są w pełni niezależni w wykonywaniu swoich funkcji, w ogólnym interesie Unii.
5. W regularnych odstępach czasu Rada dokonuje przeglądu zasad, o których mowa w ustępach 2 i 3, odnoszących się do charakteru składu Komitetów, w celu uwzględnienia rozwoju gospodarczego, społecznego i demograficznego w Unii. W tym celu Rada na wniosek Komisji przyjmuje decyzje.".
KOMITET EKONOMICZNO-SPOŁECZNY
"Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, przyjmuje decyzję określającą skład Komitetu.".
"2. Rada stanowi po konsultacji z Komisją. Może ona zasięgnąć opinii organizacji europejskich reprezentujących różne sektory gospodarcze i społeczne oraz społeczeństwo obywatelskie, których dotyczy działalność Unii.".
KOMITET REGIONÓW
"Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji, przyjmuje decyzję określającą skład Komitetu.";
EUROPEJSKI BANK INWESTYCYJNY
POSTANOWIENIA FINANSOWE
"Parlament Europejski i Rada ustanawiają roczny budżet Unii zgodnie z artykułem 272.";
"2. Wydatki wpisane do budżetu są zatwierdzane na czas trwania roku budżetowego, zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w artykule 279.
3. Dokonanie wydatków wpisanych do budżetu wymaga uprzedniego przyjęcia prawnie wiążącego aktu Unii stanowiącego podstawę prawną jej działania oraz dokonania odpowiednich wydatków zgodnie z rozporządzeniem, o którym mowa w artykule 279, z zastrzeżeniem wyjątków w nim określonych.
4. W celu zapewnienia dyscypliny budżetowej Unia nie przyjmuje żadnego aktu, który może mieć istotny wpływ na budżet, bez zapewnienia możliwości finansowania wydatków wynikających z takich aktów w granicach zasobów własnych Unii i w poszanowaniu wieloletnich ram finansowych, o których mowa w artykule 270a.
5. Budżet jest wykonywany zgodnie z zasadą należytego zarządzania finansami. Państwa Członkowskie współpracują z Unią w celu zagwarantowania wykorzystania środków wpisanych do budżetu zgodnie z tą zasadą.
6. Unia i Państwa Członkowskie, zgodnie z postanowieniami artykułu 280, zwalczają nadużycia finansowe i wszelkie inne nielegalne działania naruszające interesy finansowe Unii.".
ZASOBY WŁASNE UNII
"Unia pozyskuje środki niezbędne do osiągnięcia swoich celów i należytego prowadzenia swoich polityk.";
"Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, jednomyślnie i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, przyjmuje decyzję określającą przepisy mające zastosowanie do systemu zasobów własnych Unii. W tym kontekście można ustanawiać nowe lub uchylać istniejące kategorie zasobów własnych. Decyzja ta wchodzi w życie dopiero po jej zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie, zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.
Rada, stanowiąc w drodze rozporządzenia zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, ustanawia środki wykonawcze w odniesieniu do systemu zasobów własnych Unii w zakresie, w jakim zostało to przewidziane w decyzji przyjętej na podstawie akapitu trzeciego. Rada stanowi po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego.".
"ROZDZIAŁ 2
WIELOLETNIE RAMY FINANSOWE
Artykuł 270a
1. Wieloletnie ramy finansowe mają na celu zapewnienie dokonywania wydatków Unii w sposób usystematyzowany i w granicach jej zasobów własnych.
Ramy ustala się na okres co najmniej pięciu lat.
Roczny budżet Unii jest zgodny z wieloletnimi ramami finansowymi.
2. Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, przyjmuje rozporządzenie określające wieloletnie ramy finansowe. Rada stanowi jednomyślnie po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, który stanowi większością głosów wchodzących w jego skład członków.
Rada Europejska może jednomyślnie przyjąć decyzję upoważniającą Radę do stanowienia większością kwalifikowaną przy przyjmowaniu rozporządzenia, o którym mowa w akapicie pierwszym.
3. Ramy finansowe określają kwoty rocznych pułapów środków na zobowiązania z podziałem na kategorie wydatków oraz rocznego pułapu środków na płatności. Kategorie wydatków, w liczbie ograniczonej, odpowiadają głównym sektorom działalności Unii.
Ramy finansowe zawierają wszelkie inne postanowienia wymagane dla prawidłowego prowadzenia rocznej procedury budżetowej.
4. Jeżeli rozporządzenie Rady ustanawiające nowe ramy finansowe nie zostało przyjęte przed wygaśnięciem poprzednich ram finansowych, pułapy i inne przepisy dotyczące ostatniego roku obowiązywania tych ram przedłuża się do czasu przyjęcia tego aktu.
5. W toku całej procedury prowadzącej do przyjęcia ram finansowych Parlament Europejski, Rada i Komisja podejmują wszelkie środki niezbędne do ułatwienia takiego przyjęcia.".
ROCZNY BUDŻET UNII
"Artykuł 272
Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, ustanawiają roczny budżet Unii zgodnie z poniższymi postanowieniami.
1. Każda instytucja, z wyjątkiem Europejskiego Banku Centralnego, sporządza przed 1 lipca swój preliminarz wydatków na następny rok budżetowy. Komisja łączy te preliminarze w projekt budżetu, który może zawierać różne warianty preliminarzy.
Projekt budżetu obejmuje prognozę dochodów i wydatków.
2. Komisja przedkłada wniosek zawierający projekt budżetu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie nie później niż 1 września roku poprzedzającego rok, w którym budżet ma być wykonywany.
Komisja może zmieniać projekt budżetu w toku procedury do czasu powołania komitetu pojednawczego, o którym mowa w ustępie 5.
3. Rada przyjmuje stanowisko w sprawie projektu budżetu i przekazuje je Parlamentowi Europejskiemu nie później niż 1 października roku poprzedzającego rok, w którym budżet ma być wykonywany. Rada w pełni informuje Parlament Europejski o powodach, które doprowadziły ją do przyjęcia jej stanowiska.
4. Jeżeli w terminie czterdziestu dwóch dni od tego przekazania Parlament Europejski:
a) zatwierdzi stanowisko Rady, budżet zostaje przyjęty;
b) nie podejmie decyzji, budżet uważa się za przyjęty;
c) przyjmie większością głosów wchodzących w jego skład członków poprawki, zmieniony projekt jest przekazywany Radzie i Komisji. Przewodniczący Parlamentu Europejskiego w porozumieniu z przewodniczącym Rady niezwłocznie zwołuje komitet pojednawczy. Jednak komitet pojednawczy nie zbiera się, jeżeli w terminie dziesięciu dni od przekazania projektu, Rada poinformuje Parlament Europejski o przyjęciu wszystkich jego poprawek.
5. Komitet pojednawczy, w którego skład wchodzą członkowie Rady lub ich przedstawiciele oraz taka sama liczba członków reprezentujących Parlament Europejski, ma za zadanie na podstawie stanowisk Parlamentu Europejskiego i Rady osiągnąć porozumienie w sprawie wspólnego projektu większością kwalifikowaną członków Rady lub ich przedstawicieli oraz większością głosów członków reprezentujących Parlament Europejski, w terminie dwudziestu jeden dni od jego zwołania.
Komisja uczestniczy w pracach komitetu pojednawczego i podejmuje wszelkie niezbędne inicjatywy na rzecz zbliżenia stanowisk Parlamentu Europejskiego i Rady.
6. Jeżeli w terminie dwudziestu jeden dni, o którym mowa w ustępie 5, komitet pojednawczy doprowadzi do porozumienia w sprawie wspólnego projektu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada dysponują terminem czternastu dni od daty tego porozumienia na przyjęcie wspólnego projektu.
7. Jeżeli w terminie czternastu dni, o którym mowa w ustępie 6:
a) Parlament Europejski i Rada zatwierdzą wspólny projekt lub nie podejmą decyzji, lub jeżeli jedna z tych instytucji zatwierdzi wspólny projekt, podczas gdy druga nie podejmie decyzji, budżet uznaje się za ostatecznie przyjęty zgodnie ze wspólnym projektem; lub
b) Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów wchodzących w jego skład członków, i Rada odrzucą wspólny projekt, lub jedna z tych instytucji odrzuci wspólny projekt, podczas gdy druga nie podejmie decyzji, Komisja przedkłada nowy projekt budżetu; lub
c) Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów wchodzących w jego skład członków, odrzuci wspólny projekt, podczas gdy Rada go zatwierdzi, Komisja przedkłada nowy projekt budżetu; lub
d) Parlament Europejski zatwierdzi wspólny projekt, podczas gdy Rada go odrzuci, Parlament Europejski może, w terminie czternastu dni od dnia odrzucenia projektu przez Radę i stanowiąc większością głosów wchodzących w jego skład członków i trzech piątych oddanych głosów, zdecydować o potwierdzeniu wszystkich lub niektórych poprawek, o których mowa w ustępie 4 litera c). Jeżeli którakolwiek z poprawek Parlamentu Europejskiego nie zostanie potwierdzona, stanowisko uzgodnione w ramach komitetu pojednawczego w sprawie linii budżetowej, która jest przedmiotem tej zmiany, zostaje utrzymane. Budżet uznaje się za ostatecznie przyjęty na tej podstawie.
8. Jeżeli w terminie dwudziestu jeden dni, o którym mowa w ustępie 5, komitet pojednawczy nie doprowadzi do porozumienia w sprawie wspólnego projektu, Komisja przedkłada nowy projekt budżetu.
9. W przypadku gdy procedura przewidziana w niniejszym artykule została zakończona, przewodniczący Parlamentu Europejskiego stwierdza, że budżet jest ostatecznie przyjęty.
10. Każda instytucja korzysta z uprawnień przyznanych jej w niniejszym artykule zgodnie z Traktatami oraz aktami przyjętymi na ich mocy, w szczególności w dziedzinie zasobów własnych Unii oraz równowagi między dochodami i wydatkami.".
"Decyzja, o której mowa w akapicie drugim, przewiduje niezbędne środki w zakresie zasobów dla stosowania niniejszego artykułu, w poszanowaniu aktów, o których mowa w artykule 269.
Wchodzi ona w życie trzydziestego dnia od jej przyjęcia, jeżeli w tym terminie Parlament Europejski, stanowiąc większością głosów wchodzących w jego skład członków, nie zdecydował o ograniczeniu tych wydatków.".
WYKONANIE BUDŻETU I ABSOLUTORIUM
"Rozporządzenie przewiduje obowiązki kontroli i audytu Państw Członkowskich w zakresie wykonania budżetu oraz wynikającą z nich odpowiedzialność. Przewiduje ono także obowiązki i szczegółowe zasady, według których każda instytucja uczestniczy w wykonywaniu swoich własnych wydatków.".
"Komisja przedstawia także Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie oceniające finanse Unii oparte na uzyskanych wynikach, w szczególności w odniesieniu do wskazań udzielonych przez Parlament Europejski i Radę na podstawie artykułu 276.".
WSPÓLNE POSTANOWIENIA FINANSOWE
"Artykuł 277
Wieloletnie ramy finansowe i budżet roczny są ustanawiane w euro.".
"1. Parlament Europejski i Rada, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą i po konsultacji z Trybunałem Obrachunkowym, przyjmują w drodze rozporządzenia:
a) zasady finansowe określające w szczególności warunki uchwalania i wykonywania budżetu oraz przedstawiania i kontrolowania rachunków;
b) zasady, które organizują kontrolę odpowiedzialności podmiotów finansowych, w szczególności urzędników zatwierdzających i księgowych.";
"Artykuł 279a
Parlament Europejski, Rada i Komisja zapewniają dostępność środków finansowych umożliwiających Unii wykonywanie jej zobowiązań prawnych wobec stron trzecich.
Artykuł 279b
Regularne spotkania przewodniczących Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji są zwoływane z inicjatywy Komisji w ramach procedur budżetowych, o których mowa w niniejszym rozdziale. Przewodniczący podejmują wszelkie środki niezbędne do popierania uzgodnień i zbliżania stanowisk instytucji, którymi kierują, w celu ułatwienia wykonania niniejszego tytułu.".
ZWALCZANIE NADUŻYĆ FINANSOWYCH
WZMOCNIONA WSPÓŁPRACA
"Artykuł 280a
Wzmocniona współpraca jest podejmowana w poszanowaniu Traktatów i prawa Unii.
Współpraca ta nie może naruszać rynku wewnętrznego ani spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej. Nie może ona stanowić przeszkody ani dyskryminacji w handlu między Państwami Członkowskimi, ani prowadzić do zakłócenia konkurencji między nimi.
Artykuł 280b
Wzmocniona współpraca nie narusza kompetencji, praw i obowiązków Państw Członkowskich, które w niej nie uczestniczą. Państwa te nie utrudniają wprowadzania jej w życie przez uczestniczące Państwa Członkowskie.
Artykuł 280c
1. Od chwili jej ustanowienia, wzmocniona współpraca pozostaje otwarta dla wszystkich Państw Członkowskich, pod warunkiem spełnienia ewentualnych warunków uczestnictwa określonych w decyzji upoważniającej. Państwa Członkowskie mogą przystąpić do współpracy także w dowolnym innym momencie, o ile, poza spełnieniem wyżej wymienionych warunków, będą również przestrzegać aktów już przyjętych w ramach tej współpracy.
Komisja i Państwa Członkowskie uczestniczące we wzmocnionej współpracy zapewniają wsparcie dla uczestnictwa w niej możliwie największej liczby Państw Członkowskich.
2. Komisja oraz, w stosownym przypadku, wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa regularnie informują Parlament Europejski i Radę o rozwoju wzmocnionej współpracy.
Artykuł 280d
1. Państwa Członkowskie, które pragną ustanowić między sobą wzmocnioną współpracę w jednej z dziedzin, o których mowa w Traktatach, z wyjątkiem dziedzin kompetencji wyłącznej oraz wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, kierują wniosek do Komisji, określając zakres zastosowania i cele przewidywanej wzmocnionej współpracy. Komisja może przedłożyć Radzie odpowiedni wniosek. Jeżeli Komisja nie przedłoży takiego wniosku, zawiadamia o tym zainteresowane Państwa Członkowskie, podając uzasadnienie.
Upoważnienie do podjęcia wzmocnionej współpracy, o której mowa w akapicie pierwszym, jest udzielane przez Radę na wniosek Komisji i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego.
2. Wniosek Państw Członkowskich, które chcą ustanowić między sobą wzmocnioną współpracę w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, jest kierowany do Rady. Jest on przekazywany przez nią wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw Zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, który wydaje opinię o spójności przewidywanej wzmocnionej współpracy ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa Unii, oraz Komisji, która wydaje opinię dotyczącą w szczególności spójności przewidywanej wzmocnionej współpracy z innymi politykami Unii. Wniosek przekazywany jest również do wiadomości Parlamentowi Europejskiemu.
Upoważnienie do podjęcia wzmocnionej współpracy jest udzielane na mocy decyzji Rady stanowiącej jednomyślnie.
Artykuł 280e
W obradach Rady mogą uczestniczyć wszyscy jej członkowie, jednak w głosowaniu biorą udział tylko członkowie Rady reprezentujący Państwa Członkowskie uczestniczące we wzmocnionej współpracy.
Jednomyślność jest osiągana wyłącznie głosami przedstawicieli uczestniczących Państw Członkowskich.
Większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3.
Artykuł 280f
1. Każde Państwo Członkowskie, które pragnie uczestniczyć w już realizowanej wzmocnionej współpracy w jednej z dziedzin, o których mowa w artykule 280d ustęp 1, notyfikuje swój zamiar Radzie i Komisji.
Komisja potwierdza, w terminie czterech miesięcy od otrzymania tej notyfikacji, uczestnictwo danego Państwa Członkowskiego. Stwierdza ona, w stosownych przypadkach, że warunki uczestnictwa zostały spełnione i przyjmuje niezbędne środki przejściowe dotyczące stosowania aktów już przyjętych w ramach wzmocnionej współpracy.
Jeżeli jednak Komisja uważa, że warunki uczestnictwa nie zostały spełnione, wskazuje środki, które należy podjąć w celu spełnienia tych warunków i określa termin ponownego rozpatrzenia wniosku. Po upływie terminu, rozpatruje ona ponownie wniosek zgodnie z procedurą przewidzianą w akapicie drugim. Jeżeli Komisja uważa, że warunki uczestnictwa nadal pozostają niespełnione, zainteresowane Państwo Członkowskie może przekazać sprawę Radzie, która podejmuje decyzję w sprawie wniosku. Rada stanowi zgodnie z artykułem 280e. Rada może również na wniosek Komisji przyjąć środki przejściowe, o których mowa w akapicie drugim.
2. Każde Państwo Członkowskie, które pragnie uczestniczyć w realizowanej już wzmocnionej współpracy w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, notyfikuje swój zamiar Radzie, wysokiemu przedstawicielowi Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa oraz Komisji.
Rada potwierdza uczestnictwo danego Państwa Członkowskiego po konsultacji z wysokim przedstawicielem Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa i po stwierdzeniu, w stosownych przypadkach, że warunki uczestnictwa zostały spełnione. Rada, na wniosek wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, może także przyjąć niezbędne środki przejściowe dotyczące stosowania aktów już przyjętych w ramach wzmocnionej współpracy. Jeżeli jednak Rada uważa, że warunki uczestnictwa nie zostały spełnione, wskazuje środki, które należy podjąć w celu spełnienia tych warunków i określa termin ponownego rozpatrzenia wniosku w sprawie uczestnictwa.
Do celów niniejszego ustępu Rada stanowi jednomyślnie, zgodnie z artykułem 280e.
Artykuł 280g
Wydatki wynikające z realizacji wzmocnionej współpracy, inne niż koszty administracyjne ponoszone przez instytucje, obciążają uczestniczące we współpracy Państwa Członkowskie, chyba że Rada, stanowiąc jednomyślnie głosami wszystkich swoich członków, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, zadecyduje inaczej.
Artykuł 280h
1. Jeżeli postanowienie Traktatów, które może być zastosowane w ramach wzmocnionej współpracy przewiduje, że Rada stanowi jednomyślnie, Rada, stanowiąc jednomyślnie zgodnie z zasadami zawartymi w artykule 280e, może podjąć decyzję o stanowieniu większością kwalifikowaną.
2. Jeżeli postanowienie Traktatów, które może być zastosowane w ramach wzmocnionej współpracy przewiduje, że Rada przyjmuje akty zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, Rada, stanowiąc jednomyślnie zgodnie z zasadami zawartymi w artykule 280e, może przyjąć decyzję o stanowieniu zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą. Rada stanowi po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
3. Ustępów 1 i 2 nie stosuje się do decyzji mających wpływ na kwestie wojskowe lub obronne.
Artykuł 280i
Rada i Komisja zapewniają spójność działań podejmowanych w ramach wzmocnionej współpracy oraz ich zgodność z politykami Unii, współpracując w tym celu ze sobą.".
POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE
"Na zasadzie odstępstwa od akapitu drugiego, Europejski Bank Centralny jest zobowiązany do naprawienia, zgodnie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla praw Państw Członkowskich, szkód wyrządzonych przez Bank lub jego pracowników przy wykonywaniu ich funkcji.".
Ustęp 2 pozbawia się oznaczenia liczbowego;
"Artykuł 308
1. Jeżeli działanie Unii okaże się niezbędne do osiągnięcia, w ramach polityk określonych w Traktatach, jednego z celów, o których mowa w Traktatach, a Traktat nie przewidział uprawnień do działania wymaganego w tym celu, Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek Komisji i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego, przyjmuje stosowne przepisy. Jeżeli przepisy te są przyjmowane przez Radę zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą, stanowi ona również jednomyślnie na wniosek Komisji i po uzyskaniu zgody Parlamentu Europejskiego.
2. W ramach procedury kontroli stosowania zasady pomocniczości określonej w artykule 3b ustęp 3 Traktatu o Unii Europejskiej Komisja zwraca uwagę parlamentów narodowych na wnioski, których podstawą jest niniejszy artykuł.
3. Środki, których podstawą jest niniejszy artykuł, nie mogą prowadzić do harmonizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich, jeżeli Traktaty wykluczają taką harmonizację.
4. Niniejszy artykuł nie może służyć jako podstawa do osiągania celów związanych ze wspólną polityką zagraniczną i bezpieczeństwa, a wszelkie akty przyjęte zgodnie z niniejszym artykułem przestrzegają granic określonych w artykule 25b akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej.".
"Artykuł 308a
Artykułu 48 ustęp 7 Traktatu o Unii Europejskiej nie stosuje się do następujących artykułów:
- artykułu 269 akapit trzeci i czwarty,
- artykułu 270a ustęp 2 akapit pierwszy,
- artykułu 308, oraz
- artykułu 309.".
"Artykuł 309
Do celów artykułu 7 Traktatu o Unii Europejskiej dotyczącego zawieszenia niektórych praw wynikających z członkostwa w Unii, członek Rady Europejskiej lub Rady reprezentujący dane Państwo Członkowskie nie bierze udziału w głosowaniu, a dane Państwo Członkowskie nie jest uwzględniane przy obliczaniu jednej trzeciej lub czterech piątych Państw Członkowskich przewidzianych w ustępach 1 i 2 wspomnianego artykułu. Wstrzymanie się od głosu członków obecnych lub reprezentowanych nie stanowi przeszkody w przyjęciu decyzji, o których mowa w ustępie 2 wspomnianego artykułu.
Do celów przyjęcia decyzji, o których mowa w artykule 7 ustęp 3 i 4 Traktatu o Unii Europejskiej, większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera b) niniejszego Traktatu.
Jeżeli w wyniku podjęcia decyzji o zawieszeniu prawa do głosowania zgodnie z artykułem 7 ustęp 3 Traktatu o Unii Europejskiej Rada stanowi większością kwalifikowaną na podstawie jednego z postanowień Traktatów, większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera b) niniejszego Traktatu, lub jeżeli Rada stanowi na wniosek Komisji lub wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa - zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a).
Do celów artykułu 7 Traktatu o Unii Europejskiej Parlament Europejski stanowi większością dwóch trzecich oddanych głosów, reprezentujących większość wchodzących w jego skład członków.".
"Poza postanowieniami artykułu 49c Traktatu o Unii Europejskiej dotyczącymi terytorialnego zakresu stosowania Traktatów stosuje się następujące postanowienia:";
"6. Rada Europejska może, z inicjatywy zainteresowanego Państwa Członkowskiego, przyjąć decyzję zmieniającą wobec Unii status duńskiego, francuskiego lub niderlandzkiego kraju lub terytorium, o którym mowa w ustępach 1 i 2. Rada Europejska stanowi jednomyślnie po konsultacji z Komisją.".
"Artykuł 313a
Postanowienia artykułu 53 Traktatu o Unii Europejskiej stosuje się do niniejszego Traktatu.".
POSTANOWIENIA KOŃCOWE
Niniejszy Traktat zawiera się na czas nieograniczony.
Odesłania do artykułów, sekcji, rozdziałów, tytułów i części Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską zawarte w innych traktatach i aktach prawa pierwotnego stanowiących podstawę Unii dostosowuje się zgodnie z ustępem 1. Odesłania do motywów Traktatu o Unii Europejskiej lub do ustępów lub akapitów artykułów Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, których oznaczenia lub kolejność zostały zmienione zgodnie z niniejszym Traktatem dostosowuje się zgodnie z nim.
W stosownych przypadkach dostosowania te dotyczą także przypadków uchylenia danego postanowienia.
Niniejszy Traktat, zwany Traktatem z Lizbony, sporządzony w jednym oryginalnym egzemplarzu w języku angielskim, bułgarskim, czeskim, duńskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, irlandzkim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim, przy czym teksty w każdym z tych języków są na równi autentyczne, zostanie złożony w archiwum Rządu Republiki Włoskiej, który przekaże kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem każdemu z rządów pozostałych Państw-Sygnatariuszy.
W DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy złożyli swoje podpisy pod niniejszym Traktatem.
Съставено в Лисабон на тринадесети декември две хиляди и седма година.
Hecho en Lisboa, el trece de diciembre de dos mil siete.
V Lisabonu dne třináctého prosince dva tisíce sedm.
Udfærdiget i Lissabon den trettende december to tusind og syv.
Geschehen zu Lissabon am dreizehnten Dezember zweitausendsieben.
Kahe tuhande seitsmenda aasta detsembrikuu kolmeteistkümnendal päeval Lissabonis.
Έγινε στη Λισσαβώνα, στις δέκα τρεις Δεκεμβρίου δύο χιλιάδες επτά.
Done at Lisbon on the thirteenth day of December in the year two thousand and seven.
Fait à Lisbonne, le treize décembre deux mille sept.
Arna dhéanamh i Liospóin, an tríú lá déag de Nollaig sa bhliain dhá mhíle a seacht.
Fatto a Lisbona, addì tredici dicembre duemilasette.
Lisabonā, divtūkstoš septītā gada trīspadsmitajā decembrī.
Priimta Lisabonoje du tūkstančiai septintųjų metų gruodžio tryliktą dieną.
Kelt Lisszabonban, a kétezer-hetedik év december tizenharmadik napján.
Magħmul f'Lisbona, fit-tlettax-il jum ta' Diċembru tas-sena elfejn u sebgħa.
Gedaan te Lissabon, de dertiende december tweeduizend zeven.
Sporządzono w Lizbonie dnia trzynastego grudnia roku dwa tysiące siódmego.
Feito em Lisboa, em treze de Dezembro de dois mil e sete.
Întocmit la Lisabona la treisprezece decembrie două mii şapte.
V Lisabone dňa trinásteho decembra dvetisícsedem.
V Lizboni, dne trinajstega decembra leta dva tisoč sedem.
Tehty Lissabonissa kolmantenatoista päivänä joulukuuta vuonna kaksituhattaseitsemän.
Som skedde i Lissabon den trettonde december tjugohundrasju.
Voor Zijne Majesteit de Koning der Belgen
Pour Sa Majesté le Roi des Belges
Für Seine Majestät den König der Belgier
(podpis pominięto)
"Deze handtekening verbindt eveneens de Vlaamse Gemeenschap, de Franse Gemeenschap, de Duitstalige Gemeenschap, het Vlaamse Gewest, het Waalse Gewest en het Brussels Hoofdstedelijk Gewest."
«Cette signature engage également la Communauté française, la Communauté flamande, la Communauté germanophone, la Région wallonne, la Région flamande et la Région de Bruxelles-Capitale.»
"Diese Unterschrift bindet zugleich die Deutschsprachige Gemeinschaft, die Flämische Gemeinschaft, die Französische Gemeinschaft, die Wallonische Region, die Flämische Region und die Region Brüssel-Hauptstadt."
За Правителството на Република България
(podpis pominięto)
Za prezidenta Ćeské republiky
(podpis pominięto)
For Hendes Majestæt Danmarks Dronning
(podpis pominięto)
Für den Präsidenten der Bundesrepublik Deutschland
(podpis pominięto)
Eesti Vabariigi Presidendi nimel
(podpis pominięto)
Thar ceann Uachtarán na hÉireann
For the President of Ireland
(podpis pominięto)
Για τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
(podpis pominięto)
Por Su Majestad el Rey de España
(podpis pominięto)
Pour le Président de la République française
(podpis pominięto)
Per il Presidente della Repubblica italiana
(podpis pominięto)
Για τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας
(podpis pominięto)
Latvijas Republikas Valsts prezidentes vārdā
(podpis pominięto)
Lietuvos Respublikos Prezidento vardu
(podpis pominięto)
Pour Son Altesse Royale le Grand-Duc de Luxembourg
(podpis pominięto)
A Magyar Köztársaság Elnöke részéről
(podpis pominięto)
Għall-President ta' Malta
(podpis pominięto)
Voor Hare Majesteit de Koningin der Nederlanden
(podpis pominięto)
Für den Bundespräsidenten der Republik Österreich
(podpis pominięto)
Za Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej
(podpis pominięto)
Pelo Presidente da República Portuguesa
(podpis pominięto)
Pentru Preşedintele României
(podpis pominięto)
Za predsednika Republike Slovenije
(podpis pominięto)
Za prezidenta Slovenskej republiky
(podpis pominięto)
Suomen Tasavallan Presidentin puolesta
För Republiken Finlands President
(podpis pominięto)
För Konungariket Sveriges regering
(podpis pominięto)
For Her Majesty the Queen of the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
(podpis pominięto)
PROTOKOŁY
W SPRAWIE ROLI PARLAMENTÓW NARODOWYCH W UNII EUROPEJSKIEJ
PRZYPOMINAJĄC, że sposób, w jaki parlamenty narodowe sprawują kontrolę nad swoimi rządami w odniesieniu do działań Unii Europejskiej, należy do organizacji i praktyki konstytucyjnej każdego Państwa Członkowskiego,
PRAGNĄC zachęcić parlamenty narodowe do bardziej aktywnego udziału w działaniach Unii Europejskiej i zwiększyć możliwość wyrażania przez nie ich punktu widzenia w sprawie projektów aktów ustawodawczych Unii Europejskiej, a także w innych kwestiach, które mogą stanowić dla nich przedmiot szczególnego zainteresowania, 113
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:
INFORMACJE DLA PARLAMENTÓW NARODOWYCH
Dokumenty konsultacyjne Komisji (zielone księgi, białe księgi i komunikaty) są przekazywane, po ich opublikowaniu, parlamentom narodowym bezpośrednio przez Komisję. Komisja przekazuje również parlamentom narodowym roczny program prac legislacyjnych oraz wszelkie inne dokumenty dotyczące planowania legislacyjnego lub strategii politycznej równocześnie z ich przekazaniem Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Projekty aktów ustawodawczych kierowane do Parlamentu Europejskiego i do Rady są przekazywane parlamentom narodowym.
Do celów niniejszego Protokołu przez "projekty aktów ustawodawczych" rozumie się mające na celu przyjęcie aktu ustawodawczego: wnioski Komisji, inicjatywy grupy Państw Członkowskich, inicjatywy Parlamentu Europejskiego, wnioski Trybunału Sprawiedliwości, zalecenia Europejskiego Banku Centralnego i wnioski Europejskiego Banku Inwestycyjnego.
Projekty aktów ustawodawczych pochodzące od Komisji są przekazywane parlamentom narodowym bezpośrednio przez Komisję równocześnie z ich przekazaniem Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Projekty aktów ustawodawczych pochodzące od Parlamentu Europejskiego są przekazywane parlamentom narodowym bezpośrednio przez Parlament Europejski.
Projekty aktów ustawodawczych pochodzące od grupy Państw Członkowskich, Trybunału Sprawiedliwości, Europejskiego Banku Centralnego lub Europejskiego Banku Inwestycyjnego są przekazywane parlamentom narodowym przez Radę.
Parlamenty narodowe mogą przesyłać przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji uzasadnioną opinię na temat zgodności projektu aktu ustawodawczego z zasadą pomocniczości, zgodnie z procedurą przewidzianą w Protokole w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności.
Jeżeli projekt aktu ustawodawczego pochodzi od grupy Państw Członkowskich, przewodniczący Rady przekazuje uzasadnione opinię lub opinie rządom tych Państw Członkowskich.
Jeżeli projekt aktu ustawodawczego pochodzi od Trybunału Sprawiedliwości, Europejskiego Banku Centralnego lub Europejskiego Banku Inwestycyjnego, przewodniczący Rady przekazuje uzasadnione opinię lub opinie danej instytucji lub organowi.
Termin między przekazaniem parlamentom narodowym projektu aktu ustawodawczego w językach urzędowych Unii a datą jego wpisania do wstępnego porządku obrad Rady w celu jego przyjęcia lub przyjęcia stanowiska w ramach procedury ustawodawczej wynosi osiem tygodni. W pilnych przypadkach możliwe są wyjątki, które zostają uzasadnione w akcie lub w stanowisku Rady. Z wyjątkiem przypadków pilnych, które zostały należycie uzasadnione, w ciągu tych ośmiu tygodni nie zawiera się żadnego porozumienia w sprawie projektu aktu ustawodawczego. Z wyjątkiem przypadków pilnych, które zostały należycie uzasadnione, termin między wpisaniem projektu aktu ustawodawczego do wstępnego porządku obrad Rady a przyjęciem stanowiska wynosi dziesięć dni.
Porządki obrad i wyniki posiedzeń Rady, w tym protokoły posiedzeń Rady rozpatrującej projekty aktów ustawodawczych, są przekazywane bezpośrednio parlamentom narodowym, równocześnie z ich przekazaniem rządom Państw Członkowskich.
Jeżeli Rada Europejska zamierza powołać się na artykuł 48 ustęp 7 akapit pierwszy lub drugi Traktatu o Unii Europejskiej, parlamenty narodowe są informowane o tej inicjatywie Rady Europejskiej co najmniej sześć miesięcy przed przyjęciem jakiejkolwiek decyzji.
Trybunał Obrachunkowy przekazuje swoje sprawozdanie roczne parlamentom narodowym w celach informacyjnych, równocześnie z przekazaniem go Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.
Jeżeli krajowy system parlamentarny nie jest jednoizbowy, artykuły 1-7 stosuje się do izb tworzących parlament narodowy.
WSPÓŁPRACA MIĘDZYPARLAMENTARNA
Parlament Europejski i parlamenty narodowe wspólnie określają sposób organizacji i wspierania skutecznej i systematycznej współpracy międzyparlamentarnej w ramach Unii.
Konferencja organów parlamentarnych wyspecjalizowanych w sprawach Unii może przedkładać wszelkie uwagi, które uzna za właściwe, pod rozwagę Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Konferencja ta wspiera ponadto wymianę informacji i najlepszych praktyk między parlamentami narodowymi a Parlamentem Europejskim, w tym między ich wyspecjalizowanymi komisjami. Może także organizować konferencje międzyparlamentarne na wybrane tematy, w szczególności w celu omówienia zagadnień wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, w tym wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony. Uwagi przedłożone przez konferencję nie wiążą parlamentów narodowych ani nie przesądzają ich stanowiska.
W SPRAWIE STOSOWANIA ZASAD POMOCNICZOŚCI I PROPORCJONALNOŚCI
PRAGNĄC zapewnić podejmowanie decyzji na poziomie możliwie najbliższym obywatelom Unii,
ZDECYDOWANE określić warunki stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności określonych w artykule 3b Traktatu o Unii Europejskiej oraz ustanowić system kontroli stosowania tych zasad,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
Każda instytucja stale czuwa nad poszanowaniem zasad pomocniczości i proporcjonalności, określonych w artykule 3b Traktatu o Unii Europejskiej.
Przed zgłoszeniem wniosku dotyczącego aktu ustawodawczego Komisja prowadzi szerokie konsultacje. Konsultacje te, w stosownym przypadku, powinny uwzględniać wymiar regionalny i lokalny przewidywanych działań. W szczególnie pilnych przypadkach Komisja nie prowadzi konsultacji. W swoim wniosku uzasadnia taką decyzję.
Do celów niniejszego Protokołu, przez "projekty aktów ustawodawczych" rozumie się wnioski Komisji, inicjatywy grupy Państw Członkowskich, inicjatywy Parlamentu Europejskiego, wnioski Trybunału Sprawiedliwości, zalecenia Europejskiego Banku Centralnego i wnioski Europejskiego Banku Inwestycyjnego mające na celu przyjęcie aktu ustawodawczego.
Komisja przekazuje parlamentom narodowym swoje projekty i swoje zmienione projekty aktów ustawodawczych równocześnie z ich przekazaniem prawodawcy Unii.
Parlament Europejski przekazuje parlamentom narodowym swoje projekty i swoje zmienione projekty aktów ustawodawczych.
Rada przekazuje parlamentom narodowym projekty i zmienione projekty aktów ustawodawczych pochodzących od grupy Państw Członkowskich, Trybunału Sprawiedliwości, Europejskiego Banku Centralnego lub Europejskiego Banku Inwestycyjnego.
Rezolucje legislacyjne Parlamentu Europejskiego oraz stanowiska Rady są, po ich przyjęciu, przekazywane przez te instytucje parlamentom narodowym.
Projekty aktów ustawodawczych są uzasadniane w odniesieniu do zasad pomocniczości i proporcjonalności. Każdy projekt aktu ustawodawczego powinien zawierać szczegółowe stwierdzenie umożliwiające ocenę zgodności z zasadami pomocniczości i proporcjonalności. Takie stwierdzenie powinno zawierać dane umożliwiające ocenę skutków finansowych danego projektu aktu oraz, w przypadku dyrektywy, jej skutków dla regulacji wprowadzanych przez Państwa Członkowskie, w tym, w stosownym przypadku, dla prawodawstwa regionalnego. Podstawy stwierdzenia, że cel Unii może zostać lepiej osiągnięty na poziomie Unii, są uzasadniane na podstawie wskaźników jakościowych, a tam gdzie to możliwe, ilościowych. Projekty aktów ustawodawczych biorą pod uwagę konieczność zminimalizowania wszelkich obciążeń finansowych lub administracyjnych nakładanych na Unię, rządy krajowe, władze regionalne lub lokalne, podmioty gospodarcze i obywateli oraz to, by takie obciążenia były współmierne do zamierzonego celu.
Każdy parlament narodowy lub każda izba parlamentu narodowego może, w terminie ośmiu tygodni od daty przekazania projektu aktu ustawodawczego w językach urzędowych Unii, przesłać przewodniczącym Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji uzasadnioną opinię zawierającą powody, dla których uznaje, że dany projekt nie jest zgodny z zasadą pomocniczości. Do parlamentu narodowego lub izby parlamentu narodowego należy konsultowanie się, w stosownym przypadku, z parlamentami regionalnymi mającymi kompetencje prawodawcze.
Jeżeli projekt aktu ustawodawczego pochodzi od grupy Państw Członkowskich, przewodniczący Rady przekazuje opinię rządom tych Państw Członkowskich.
Jeżeli projekt aktu ustawodawczego pochodzi od Trybunału Sprawiedliwości, Europejskiego Banku Centralnego lub Europejskiego Banku Inwestycyjnego, przewodniczący Rady przekazuje opinię danej instytucji lub organowi.
Każdy parlament narodowy dysponuje dwoma głosami rozdzielonymi w zależności od krajowego systemu parlamentarnego. W dwuizbowym krajowym systemie parlamentarnym każda z izb dysponuje jednym głosem.
Po ponownej analizie, Komisja lub, w stosownym przypadku, grupa Państw Członkowskich, Parlament Europejski, Trybunał Sprawiedliwości, Europejski Bank Centralny lub Europejski Bank Inwestycyjny, jeżeli projekt aktu ustawodawczego pochodzi od nich, mogą postanowić o podtrzymaniu, zmianie lub wycofaniu projektu. Decyzja ta musi być uzasadniona.
Jeżeli Komisja postanowi podtrzymać wniosek, powinna przedstawić uzasadnioną opinię określającą przyczyny, dla których uważa, że wniosek ten jest zgodny z zasadą pomocniczości. Wspomniana uzasadniona opinia, a także uzasadnione opinie parlamentów narodowych, powinny zostać przekazane prawodawcy Unii w celu ich wzięcia pod uwagę w ramach procedury ustawodawczej:
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy do orzekania w zakresie skarg w sprawie naruszenia przez akt ustawodawczy zasady pomocniczości wniesionych przez Państwo Członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w artykule 230 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej lub przekazanych przez nie zgodnie z jego porządkiem prawnym w imieniu jego parlamentu narodowego lub izby tego parlamentu.
Zgodnie z zasadami określonymi w tym samym artykule skargi takie mogą być również wnoszone przez Komitet Regionów w odniesieniu do aktów ustawodawczych, do których przyjęcia Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej wymaga jego konsultacji.
Komisja przedkłada co roku Radzie Europejskiej, Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i parlamentom narodowym sprawozdanie w sprawie stosowania artykułu 3b Traktatu o Unii Europejskiej. To sprawozdanie roczne jest również przekazywane Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów.
W SPRAWIE EUROGRUPY
PRAGNĄC sprzyjać warunkom silniejszego wzrostu gospodarczego w Unii Europejskiej i w tym celu pragnąc rozwijać coraz ściślejszą koordynację polityk gospodarczych w strefie euro,
ŚWIADOME konieczności ustanowienia postanowień szczególnych w celu pogłębienia dialogu między Państwami Członkowskimi, których walutą jest euro, w oczekiwaniu na moment, w którym euro stanie się walutą wszystkich Państw Członkowskich Unii,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
Ministrowie Państw Członkowskich, których walutą jest euro, zbierają się na nieformalnych spotkaniach. Spotkania te odbywają się, w miarę potrzeby, w celu omówienia spraw związanych ze szczególnymi obowiązkami, jakie na nich ciążą w związku z jedną walutą. Komisja bierze udział w tych spotkaniach. Europejski Bank Centralny jest zapraszany do udziału w tych spotkaniach, które są przygotowywane przez przedstawicieli ministrów do spraw finansów Państw Członkowskich, których walutą jest euro, oraz przez przedstawicieli Komisji.
Ministrowie Państw Członkowskich, których walutą jest euro, wybierają przewodniczącego na okres dwóch i pół roku większością głosów tych Państw Członkowskich.
W SPRAWIE STAŁEJ WSPÓŁPRACY STRUKTURALNEJ USTANOWIONEJ NA MOCY ARTYKUŁU 28a TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ
UWZGLĘDNIAJĄC artykuł 28a ustęp 6 i artykuł 28e Traktatu o Unii Europejskiej,
PRZYPOMINAJĄC, że Unia prowadzi wspólną politykę zagraniczną i bezpieczeństwa, której podstawę stanowi osiąganie coraz większego stopnia zbieżności działań Państw Członkowskich,
PRZYPOMINAJĄC, że wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony stanowi integralną część wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa; że zapewnia Unii zdolność operacyjną, opartą na środkach cywilnych i wojskowych; że Unia może korzystać z tych środków w przeprowadzanych poza Unią misjach, o których mowa w artykule 28b Traktatu o Unii Europejskiej, które mają na celu utrzymanie pokoju, zapobieganie konfliktom i wzmacnianie międzynarodowego bezpieczeństwa, zgodnie z zasadami Karty Narodów Zjednoczonych; że zadania te powinny być wykonywane z wykorzystaniem zdolności wojskowych zapewnianych przez Państwa Członkowskie zgodnie z zasadą "jednolitego zasobu sił",
PRZYPOMINAJĄC, że wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony Unii nie ma wpływu na szczególny charakter polityki bezpieczeństwa i obrony niektórych Państw Członkowskich,
PRZYPOMINAJĄC, że wspólna polityka bezpieczeństwa i obrony Unii szanuje wynikające z Traktatu Północnoatlantyckiego zobowiązania tych Państw Członkowskich, które uważają, że ich wspólna obrona jest wykonywana w ramach Organizacji Traktatu Północnoatlantyckiego, która nadal stanowi podstawę zbiorowej obrony jej członków oraz jest zgodna ze wspólną polityką bezpieczeństwa i obrony przyjętą w ramach tej organizacji,
PRZEKONANE, że bardziej zdecydowana rola Unii w kwestiach bezpieczeństwa i obrony przyczyni się do ożywienia odnowionego Sojuszu Atlantyckiego, zgodnie z uzgodnieniami "Berlin Plus",
ZDECYDOWANE zapewnić Unii zdolność pełnego wypełniania jej obowiązków w ramach wspólnoty międzynarodowej,
UZNAJĄC, że Organizacja Narodów Zjednoczonych może zażądać pomocy Unii przy wykonywaniu misji podejmowanych w przypadkach nadzwyczajnych na mocy rozdziałów VI i VII Karty Narodów Zjednoczonych,
UZNAJĄC, że wzmocnienie polityki bezpieczeństwa i obrony będzie wymagało ze strony Państw Członkowskich wysiłków w zakresie zdolności,
ŚWIADOME, że rozpoczęcie nowego etapu w rozwoju europejskiej polityki bezpieczeństwa i obrony pociąga za sobą zdecydowane zaangażowanie zainteresowanych Państw Członkowskich,
PRZYPOMINAJĄC znaczenie, jakie ma pełne zaangażowanie wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa w prace związane ze stałą współpracą strukturalną,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
Stała współpraca strukturalna, o której mowa w artykule 28a ustęp 6 Traktatu o Unii Europejskiej jest dostępna dla każdego Państwa Członkowskiego, które, z dniem wejścia w życie Traktatu z Lizbony, zobowiązuje się:
Do osiągnięcia celów, o których mowa w artykule 1, Państwa Członkowskie uczestniczące w stałej współpracy strukturalnej zobowiązują się:
Europejska Agencja Obrony przyczynia się do regularnej oceny wkładu uczestniczących Państw Członkowskich w zakresie zdolności, w szczególności wkładu zapewnianego zgodnie z kryteriami, które zostaną ustanowione między innymi na podstawie artykułu 2, oraz składa sprawozdanie z tej oceny co najmniej raz do roku. Ocena może służyć za podstawę zaleceń oraz decyzji Rady przyjmowanych zgodnie z artykułem 28e Traktatu o Unii Europejskiej.
DOTYCZĄCY ARTYKUŁU 6 USTĘP 2 TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ W SPRAWIE PRZYSTĄPIENIA UNII DO EUROPEJSKIEJ KONWENCJI O OCHRONIE PRAW CZŁOWIEKA I PODSTAWOWYCH WOLNOŚCI
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
Umowa dotycząca przystąpienia Unii do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej "Konwencją Europejską"), przewidzianego w artykule 6 ustęp 2 Traktatu o Unii Europejskiej, musi odzwierciedlać konieczność zachowania szczególnych cech Unii i prawa Unii, zwłaszcza w odniesieniu do:
Umowa, o której mowa w artykule 1, zagwarantuje, że przystąpienie nie ma wpływu na kompetencje Unii ani uprawnienia jej instytucji. Zagwarantuje, że żadne jej postanowienia nie mają wpływu na szczególną sytuację Państw Członkowskich w odniesieniu do Konwencji Europejskiej, w szczególności protokołów do niej, środków podjętych przez Państwa Członkowskie w drodze odstępstwa od Konwencji Europejskiej zgodnie z jej artykułem 15 i zastrzeżeń do Konwencji Europejskiej dokonanych przez Państwa Członkowskie zgodnie z jej artykułem 57.
Postanowienia umowy, o której mowa w artykule 1, nie mogą mieć wpływu na artykuł 292 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
W SPRAWIE RYNKU WEWNĘTRZNEGO I KONKURENCJI
UZNAJĄC, że rynek wewnętrzny zdefiniowany w artykule 2 Traktatu o Unii Europejskiej obejmuje system zapewniający niezakłóconą konkurencję,
UZGODNIŁY, że w tym celu Unia podejmuje w razie konieczności środki na mocy postanowień Traktatów, w tym artykułu 308 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Niniejszy Protokół zostaje dołączony do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
W SPRAWIE STOSOWANIA KARTY PRAW PODSTAWOWYCH UNII EUROPEJSKIEJ DO POLSKI I ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA
MAJĄC NA UWADZE, że w artykule 6 Traktatu o Unii Europejskiej Unia uznaje prawa, wolności i zasady określone w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej,
MAJĄC NA UWADZE, że Karta ma być stosowana w ścisłej zgodności z postanowieniami wspomnianego wyżej artykułu 6 i tytułu VII samej Karty,
MAJĄC NA UWADZE, że wspomniany artykuł 6 stanowi, że Karta jest stosowana i interpretowana przez sądy Polski i Zjednoczonego Królestwa w ścisłej zgodności z wyjaśnieniami, o których mowa w tym artykule,
MAJĄC NA UWADZE, że Karta zawiera zarówno prawa, jak i zasady,
MAJĄC NA UWADZE, że Karta zawiera zarówno postanowienia o charakterze obywatelskim i politycznym, jak i postanowienia o charakterze gospodarczym i społecznym,
MAJĄC NA UWADZE, że Karta potwierdza prawa, wolności i zasady uznawane w Unii oraz sprawia, że są one bardziej widoczne, nie tworzy jednak nowych praw ani zasad,
PRZYPOMINAJĄC zobowiązania Polski i Zjednoczonego Królestwa wynikające z Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, jak również ogólnie pojętego prawodawstwa Unii,
PRZYJMUJĄC DO WIADOMOŚCI pragnienie Polski i Zjednoczonego Królestwa sprecyzowania pewnych aspektów stosowania Karty,
PRAGNĄC zatem sprecyzować stosowanie Karty w stosunku do przepisów prawnych i działań administracyjnych Polski i Zjednoczonego Królestwa oraz możliwość rozpoznawania na podstawie postanowień Karty spraw na drodze sądowej w Polsce i Zjednoczonym Królestwie,
POTWIERDZAJĄC, że zawarte w niniejszym Protokole odniesienia do wprowadzania w życie poszczególnych postanowień Karty pozostają ściśle bez uszczerbku dla wprowadzania w życie innych postanowień Karty,
POTWIERDZAJĄC, że niniejszy Protokół pozostaje bez uszczerbku dla stosowania Karty w stosunku do innych Państw Członkowskich,
POTWIERDZAJĄC, że niniejszy Protokół pozostaje bez uszczerbku dla innych zobowiązań Polski i Zjednoczonego Królestwa wynikających z Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz ogólnie pojętego prawodawstwa Unii,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
Jeżeli dane postanowienie Karty odnosi się do ustawodawstw i praktyk krajowych, ma ono zastosowanie do Polski lub Zjednoczonego Królestwa wyłącznie w zakresie, w jakim prawa i zasady zawarte w tym postanowieniu są uznane przez ustawodawstwo lub praktyki Polski lub Zjednoczonego Królestwa.
W SPRAWIE WYKONYWANIA KOMPETENCJI DZIELONYCH
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
W odniesieniu do artykułu 2a ustęp 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego kompetencji dzielonych, jeżeli Unia prowadzi działania w pewnej dziedzinie, zakres wykonywania tych kompetencji obejmuje wyłącznie elementy regulowane przedmiotowym aktem Unii, w związku z czym nie obejmuje całej dziedziny.
W SPRAWIE USŁUG ŚWIADCZONYCH W INTERESIE OGÓLNYM
PRAGNĄC podkreślić wagę usług świadczonych w interesie ogólnym,
UZGODNIŁY następujące postanowienia wyjaśniające, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
Wspólne wartości Unii w odniesieniu do usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym w rozumieniu artykułu 16 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej obejmują w szczególności:
Postanowienia Traktatów nie naruszają kompetencji Państw Członkowskich w zakresie świadczenia, zlecania i organizowania usług niemających charakteru gospodarczego świadczonych w interesie ogólnym.
W SPRAWIE DECYZJI RADY ODNOSZĄCEJ SIĘ DO WYKONANIA ARTYKUŁU 9C USTĘP 4 TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ I ARTYKUŁU 205 USTĘP 2 TRAKTATU O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ W OKRESIE MIĘDZY 1 LISTOPADA 2014 ROKU A 31 MARCA 2017 ROKU I OD 1 KWIETNIA 2017 ROKU
MAJĄC NA UWADZE zasadnicze znaczenie, jakie miała zgoda na decyzję Rady odnoszącą się do wykonania artykułu 9c ustęp 4 Traktatu o Unii Europejskiej i artykułu 205 ustęp 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej w okresie między 1 listopada 2014 roku a 31 marca 2017 roku i od 1 kwietnia 2017 roku (zwaną dalej "decyzją") przy okazji zatwierdzenia Traktatu z Lizbony,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
Zanim Rada przeanalizuje jakikolwiek projekt, który miałby na celu zmianę lub uchylenie przedmiotowej decyzji lub któregokolwiek z jej przepisów albo który miałby na celu pośrednią zmianę zakresu zastosowania lub znaczenia tej decyzji przez zmianę innego aktu prawnego Unii, Rada Europejska przeprowadzi wstępną dyskusję na temat takiego projektu, stanowiąc w drodze konsensusu, zgodnie z artykułem 9b ustęp 4 Traktatu o Unii Europejskiej.
W SPRAWIE POSTANOWIEŃ PRZEJŚCIOWYCH
MAJĄC NA UWADZE, że w celu umożliwienia przejścia od postanowień instytucjonalnych Traktatów mających zastosowanie przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony do postanowień przewidzianych we wspomnianym Traktacie należy ustanowić postanowienia przejściowe,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:
W niniejszym Protokole wyraz "Traktaty" oznacza Traktat o Unii Europejskiej, Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO
W stosownym czasie przed wyborami do Parlamentu Europejskiego w 2009 roku, Rada Europejska przyjmuje decyzję ustalającą skład Parlamentu Europejskiego, zgodnie z artykułem 9a ustęp 2 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej.
Do końca kadencji 2004-2009 skład i liczba członków Parlamentu Europejskiego pozostają takie same jak te obowiązujące w chwili wejścia w życie Traktatu z Lizbony.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WIĘKSZOŚCI KWALIFIKOWANEJ
Jeżeli przyjęcie aktu przez Radę Europejską i Radę wymaga większości kwalifikowanej, głosy członków ważone są następująco:
Belgia | 12 |
Bułgaria | 10 |
Republika Czeska | 12 |
Dania | 7 |
Niemcy | 29 |
Estonia | 4 |
Irlandia | 7 |
Grecja | 12 |
Hiszpania | 27 |
Francja | 29 |
Włochy | 29 |
Cypr | 4 |
Łotwa | 4 |
Litwa | 7 |
Luksemburg | 4 |
Węgry | 12 |
Malta | 3 |
Niderlandy | 13 |
Austria | 10 |
Polska | 27 |
Portugalia | 12 |
Rumunia | 14 |
Słowenia | 4 |
Słowacja | 7 |
Finlandia | 7 |
Szwecja | 10 |
Zjednoczone Królestwo | 29 |
Jeżeli na mocy Traktatów akty przyjmowane są na wniosek Komisji, wymagają one do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów "za", oddanych przez większość członków. W innych przypadkach akty wymagają do ich przyjęcia co najmniej 255 głosów "za", oddanych przez co najmniej dwie trzecie członków.
Jeżeli akt ma zostać przyjęty przez Radę Europejską lub Radę większością kwalifikowaną, członek Rady Europejskiej lub Rady może zażądać sprawdzenia, czy Państwa Członkowskie stanowiące tę większość kwalifikowaną reprezentują co najmniej 62 % ogółu ludności Unii. Jeżeli okaże się, że warunek ten nie został spełniony, dany akt nie zostaje przyjęty.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE SKŁADÓW RADY
Do wejścia w życie decyzji, o której mowa w artykule 9 C ustęp 6 akapit pierwszy Traktatu o Unii Europejskiej, Rada może zbierać się w składach określonych w akapitach drugim i trzecim tego ustępu oraz w innych składach, których wykaz został ustanowiony w decyzji Rady do Spraw Ogólnych, stanowiącej zwykłą większością głosów.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE KOMISJI, W TYM WYSOKIEGO PRZEDSTAWICIELA UNII DO SPRAW ZAGRANICZNYCH I POLITYKI BEZPIECZEŃSTWA
Członkowie Komisji pełniący swoje funkcje w dniu wejścia w życie Traktatu z Lizbony pełnią te funkcje do końca kadencji. Jednakże w dniu mianowania wysokiego przedstawiciela Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa, kadencja członka mającego takie samo obywatelstwo co wysoki przedstawiciel kończy się.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE SEKRETARZA GENERALNEGO RADY, WYSOKIEGO PRZEDSTAWICIELA DO SPRAW WSPÓLNEJ POLITYKI ZAGRANICZNEJ I BEZPIECZEŃSTWA ORAZ ZASTĘPCY SEKRETARZA GENERALNEGO RADY
Kadencja sekretarza generalnego Rady, wysokiego przedstawiciela do spraw wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz zastępcy sekretarza generalnego Rady kończy się w dniu wejścia w życie Traktatu z Lizbony. Rada mianuje sekretarza generalnego zgodnie z artykułem 207 ustęp 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ORGANÓW DORADCZYCH
Do czasu wejścia w życie decyzji, o której mowa w artykule 258 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, miejsca członków w Komitecie Ekonomiczno-Społecznym rozdzielone są w następujący sposób:
Belgia |
12 |
Bułgaria |
12 |
Republika Czeska |
12 |
Dania |
9 |
Niemcy |
24 |
Estonia |
7 |
Irlandia |
9 |
Grecja |
12 |
Hiszpania |
21 |
Francja |
24 |
Włochy |
24 |
Cypr |
6 |
Łotwa |
7 |
Litwa |
9 |
Luksemburg |
6 |
Węgry |
12 |
Malta |
5 |
Niderlandy |
12 |
Austria |
12 |
Polska |
21 |
Portugalia |
12 |
Rumunia |
15 |
Słowenia |
7 |
Słowacja |
9 |
Finlandia |
9 |
Szwecja |
12 |
Zjednoczone Królestwo |
24 |
Do czasu wejścia w życie decyzji, o której mowa w artykule 263 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, miejsca członków w Komitecie Regionów rozdzielone są w następujący sposób:
Belgia |
12 |
Bułgaria |
12 |
Republika Czeska |
12 |
Dania |
9 |
Niemcy |
24 |
Estonia |
7 |
Irlandia |
9 |
Grecja |
12 |
Hiszpania |
21 |
Francja |
24 |
Włochy |
24 |
Cypr |
6 |
Łotwa |
7 |
Litwa |
9 |
Luksemburg |
6 |
Węgry |
12 |
Malta |
5 |
Niderlandy |
12 |
Austria |
12 |
Polska |
21 |
Portugalia |
12 |
Rumunia |
15 |
Słowenia |
7 |
Słowacja |
9 |
Finlandia |
9 |
Szwecja |
12 |
Zjednoczone Królestwo |
24 |
POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE DOTYCZĄCE AKTÓW PRZYJĘTYCH NA PODSTAWIE TYTUŁU V I VI TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ PRZED WEJŚCIEM W ŻYCIE TRAKTATU Z LIZBONY
Skutki prawne aktów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii przyjętych na podstawie Traktatu o Unii Europejskiej przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony zostają utrzymane do czasu uchylenia, unieważnienia lub zmiany tych aktów w zastosowaniu Traktatów. To samo dotyczy konwencji zawartych między Państwami Członkowskimi na podstawie Traktatu o Unii Europejskiej.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, określa niezbędne wynikające ustalenia oraz niezbędne ustalenia przejściowe. Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w przyjmowaniu tej decyzji. Większość kwalifikowaną w Radzie określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może także przyjąć decyzję stanowiącą, że Zjednoczone Królestwo poniesie ewentualne bezpośrednie konsekwencje finansowe powstałe w sposób konieczny i nieunikniony w wyniku zaprzestania uczestnictwa w tych aktach prawnych.
ZMIENIAJĄCY PROTOKOŁY DOŁĄCZONE DO TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ, TRAKTATU USTANAWIAJĄCEGO WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ LUB TRAKTATU USTANAWIAJĄCEGO EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ ENERGII ATOMOWEJ
PRAGNĄC zmienić protokoły dołączone do Traktatu o Unii Europejskiej, Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską lub Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej w celu dostosowania ich do nowych zasad ustanowionych w Traktacie z Lizbony,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu z Lizbony:
A. ZMIANY HORYZONTALNE
Protokół w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Protokół w sprawie ustalenia siedzib instytucji i niektórych organów, jednostek organizacyjnych i służb Unii Europejskiej, Protokół w sprawie artykułu 40.3.3 Konstytucji Irlandii oraz Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej zostają również dołączone do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej;
B. ZMIANY SZCZEGÓŁOWE
PROTOKOŁY UCHYLONE
STATUT TRYBUNAŁU SPRAWIEDLIWOŚCI UNII EUROPEJSKIEJ
W następujących artykułach wszystkie formy gramatyczne wyrazu "Trybunał Sprawiedliwości" zastępuje się odpowiednią formą gramatyczną wyrazu "Trybunał":
"Takie samo prawo przysługuje organom i jednostkom organizacyjnym Unii oraz każdej innej osobie, jeżeli mogą oni uzasadnić interes w rozstrzygnięciu sprawy przedłożonej Trybunałowi. Osoby fizyczne ani prawne nie mogą interweniować w sprawach między Państwami Członkowskimi, między instytucjami Unii lub między Państwami Członkowskimi a instytucjami Unii.";
"Reguły dotyczące systemu językowego stosowanego w Trybunale Sprawiedliwości Unii Europejskiej określa rozporządzenie Rady stanowiącej jednomyślnie. Rozporządzenie to jest przyjmowane na wniosek Trybunału Sprawiedliwości i po konsultacji z Komisją i Parlamentem Europejskim albo na wniosek Komisji i po konsultacji z Trybunałem Sprawiedliwości i Parlamentem Europejskim.";
STATUT ESBC I EBC
"40.2. Artykuł 10.2 może zostać zmieniony na mocy decyzji Rady Europejskiej stanowiącej jednomyślnie na zalecenie Europejskiego Banku Centralnego i po konsultacji z Parlamentem Europejskim i Komisją albo na zalecenie Komisji po konsultacji z Parlamentem Europejskim i Europejskim Bankiem Centralnym. Zmiany te wchodzą w życie dopiero po ich zatwierdzeniu przez Państwa Członkowskie zgodnie z ich odpowiednimi wymogami konstytucyjnymi.";
STATUT EBI
Polska | 3.411.263.500 |
Republika Czeska | 1.258.785.500 |
Węgry | 1.190.868.500 |
Rumunia | 863.514.500 |
Słowacja | 428.490.500 |
Słowenia | 397.815.000 |
Bułgaria | 290.917.500 |
Litwa | 249.617.500 |
Cypr | 183.382.000 |
Łotwa | 152.335.000 |
Estonia | 117.640.000 |
Malta | 69.804.000; |
"Większość kwalifikowana wymaga oddania osiemnastu głosów reprezentujących 68 % kapitału subskrybowanego.
Wstrzymanie się od głosu przez członków obecnych lub reprezentowanych nie stanowi przeszkody w przyjęciu uchwał wymagających jednomyślności.";
"1. Rada Dyrektorów decyduje o przyznaniu finansowania, w szczególności w formie kredytów i gwarancji oraz o zaciągnięciu pożyczek, ustala oprocentowanie udzielanych kredytów, a także prowizje i inne opłaty. Może ona, na podstawie decyzji przyjętej większością kwalifikowaną, delegować niektóre ze swoich funkcji Komitetowi Zarządzającemu. Określa zasady i warunki takiej delegacji oraz nadzoruje jej wykonanie.
Rada Dyrektorów nadzoruje właściwe zarządzanie Bankiem i zapewnia kierowanie Bankiem zgodnie z postanowieniami Traktatów i Statutu oraz ogólnymi wytycznymi Rady Gubernatorów.";
"Regulamin wewnętrzny ustanawia zasady uczestnictwa w posiedzeniach Rady Dyrektorów i przepisy mające zastosowanie do zastępców i dobranych ekspertów.";
"2. Komitet, o którym mowa w ustępie 1, corocznie bada, czy operacje Banku i jego księgi są prowadzone właściwie. W tym celu sprawdza, czy operacje Banku zostały przeprowadzone zgodnie z formalnościami i procedurami określonymi w niniejszym Statucie i w regulaminie wewnętrznym.
3. Komitet, o którym mowa w ustępie 1, potwierdza, że dane finansowe, jak również wszelkie inne informacje finansowe zawarte w rocznych sprawozdaniach finansowych sporządzonych przez Radę Dyrektorów, dają rzetelny obraz sytuacji finansowej Banku w zakresie jego aktywów i pasywów, wyników jego działalności oraz przepływów środków pieniężnych za dany rok finansowy.
4. Regulamin wewnętrzny określa szczegółowe kwalifikacje, które muszą posiadać członkowie Komitetu, o którym mowa w ustępie 1, oraz ustala zasady i warunki działania Komitetu.";
"Ponadto, zgodnie z zasadami ustalonymi przez Radę Gubernatorów na podstawie artykułu 7 ustęp 3 litera b) i kiedy wymaga tego realizacja działań określonych w artykule 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Rada Dyrektorów stanowiąc większością kwalifikowaną określa zasady i warunki wszelkiego finansowania, z którym wiąże się szczególne ryzyko i które z tego tytułu uważane są za działanie specjalne.";
"5. Łączna kwota kredytów i gwarancji udzielonych przez Bank nie może przekroczyć 250 % kwoty subskrybowanego kapitału, kapitału zapasowego, nierozwiązanych rezerw oraz nadwyżki rachunku zysku i strat. Łączna kwota tych pozycji jest obliczana po dokonaniu potrącenia kwoty równej wysokości kapitału subskrybowanego (wpłaconego bądź nie wpłaconego) z tytułu obejmowania udziałów przez Bank.
Kwota wpłacona z tytułu obejmowania udziałów przez Bank nie może w żadnej chwili przekroczyć łącznej wartości kapitału opłaconego, kapitału zapasowego, nie rozwiązanych rezerw oraz nadwyżki rachunku zysków i strat.
Wyjątkowo, dla działań specjalnych Banku, w sprawie których decyzję podejmują Rada Gubernatorów i Rada Dyrektorów zgodnie z ustępem 3, ustanawia się rezerwę szczególną.
Niniejszy ustęp stosuje się również do skonsolidowanych ksiąg Banku.";
"Jednakże, zgodnie z zasadami ustalonymi przez Radę Gubernatorów na podstawie artykułu 7 ustęp 3 litera b) i kiedy wymaga tego realizacja działań określonych w artykule 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Rada Dyrektorów stanowiąc większością kwalifikowaną określa zasady i warunki uczestnictwa w kapitale przedsiębiorstwa handlowego, zwykle jako uzupełnienie kredytu lub gwarancji, o ile jest to konieczne do finansowania inwestycji lub programu.";
"7. Obok udzielania kredytów, Bank może udzielać wsparcia technicznego zgodnie z zasadami i na warunkach określonych przez Radę Gubernatorów stanowiącą większością kwalifikowaną i z poszanowaniem niniejszego Statutu.";
"1. Każde przedsiębiorstwo lub podmiot publiczny lub prywatny może wystąpić bezpośrednio do Banku z wnioskiem o finansowanie. Wnioski do Banku mogą być też składane za pośrednictwem Komisji albo Państwa Członkowskiego, na którego terytorium inwestycja ma zostać zrealizowana.";
"8. Jeżeli zmiana struktury operacji finansowania dotyczącego zatwierdzonej inwestycji uzasadniona jest ochroną praw i interesów Banku, Komitet Zarządzający bezzwłocznie podejmuje takie środki nadzwyczajne, które uzna za konieczne, z zastrzeżeniem natychmiastowego powiadomienia o tym Rady Dyrektorów.";
"2. Bank może zaciągać pożyczki na rynkach kapitałowych Państw Członkowskich zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do tych rynków.
Właściwe organy Państwa Członkowskiego objętego derogacją w rozumieniu artykułu 116a ustęp 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej mogą się temu sprzeciwić wyłącznie gdy istnieje ryzyko poważnych zakłóceń na rynku kapitałowym tego państwa.";
"Artykuł 28
1. Rada Gubernatorów, stanowiąc jednomyślnie, może zadecydować o utworzeniu spółek zależnych lub innych podmiotów, które będą mieć osobowość prawną i niezależność finansową.
2. Rada Gubernatorów przyjmuje statuty jednostek organizacyjnych, o których mowa w ustępie 1, stanowiąc jednomyślnie. Statuty określają, w szczególności, cele, strukturę, kapitał, członkostwo, siedzibę, zasoby finansowe, środki interwencyjne i ustalenia dotyczące audytu, a także stosunki między tymi jednostkami organizacyjnymi a organami Banku.
3. Bank jest uprawniony do uczestniczenia w zarządzaniu tymi jednostkami organizacyjnymi i wnoszenia wkładu do ich subskrybowanego kapitału do wysokości określonej przez Radę Gubernatorów, stanowiącą jednomyślnie.
4. Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej stosuje się do jednostek organizacyjnych, o których mowa w ustępie 1, w zakresie, w jakim podlegają one prawu Unii, do członków ich organów w wykonywaniu przez nich obowiązków służbowych oraz do ich personelu, zgodnie z tymi samymi zasadami i warunkami, które stosują się do Banku.
Jednak dywidendy, zyski kapitałowe i inne formy przychodu pochodzące z takich jednostek organizacyjnych, do których mają prawo członkowie inni niż Unia Europejska i Bank, podlegają przepisom podatkowym właściwego ustawodawstwa.
5. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej jest właściwy, w granicach ustanowionych poniżej, do rozpoznawania sporów dotyczących środków przyjętych przez organy jednostki organizacyjnej podlegającej prawu Unii. Skargi przeciwko takim środkom mogą być wniesione przez każdego członka takiej jednostki organizacyjnej występującego w tym charakterze lub przez Państwa Członkowskie, na warunkach określonych w artykule 230 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
6. Rada Gubernatorów może zdecydować, stanowiąc jednomyślnie, o przyznaniu personelowi jednostek organizacyjnych podlegających prawu Unii, zgodnie z odpowiednimi procedurami wewnętrznymi, dostępu do systemów utrzymywanych wspólnie z Bankiem.".
PROTOKÓŁ W SPRAWIE USTALENIA SIEDZIB
PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW UNII
"Mają one także zastosowanie do członków Komisji".
PROTOKÓŁ W SPRAWIE KRYTERIÓW KONWERGENCJI
PROTOKÓŁ W SPRAWIE NIEKTÓRYCH POSTANOWIEŃ DOTYCZĄCYCH ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA
"BIORĄC POD UWAGĘ, że 16 października 1996 roku i 30 października 1997 roku rząd Zjednoczonego Królestwa notyfikował Radzie zamiar nieuczestniczenia w trzecim etapie unii gospodarczej i walutowej,";
"2. Postanowienia ustępów 3-8 i 10 stosuje się do Zjednoczonego Królestwa, z uwzględnieniem notyfikacji dokonanej Radzie przez rząd tego państwa 16 października 1996 roku i 30 października 1997 roku.";
PROTOKÓŁ W SPRAWIE NIEKTÓRYCH POSTANOWIEŃ DOTYCZĄCYCH DANII
PROTOKÓŁ W SPRAWIE SCHENGEN
"PRAGNĄC zachować dorobek Schengen w formie, jaką zyskał on od wejścia w życie Traktatu z Amsterdamu oraz rozwinąć ten dorobek, aby przyczynić się do osiągnięcia celu zakładającego zapewnienie obywatelom Unii przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości bez granic wewnętrznych,";
"Królestwo Belgii, Republika Bułgarii, Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Federalna Niemiec, Republika Estońska, Republika Grecka, Królestwo Hiszpanii, Republika Francuska, Republika Włoska, Republika Cypryjska, Republika Łotewska, Republika Litewska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Węgierska, Republika Malty, Królestwo Niderlandów, Republika Austrii, Rzeczpospolita Polska, Republika Portugalska, Rumunia, Republika Słowenii, Republika Słowacka, Republika Finlandii i Królestwo Szwecji są upoważnione do ustanowienia między sobą wzmocnionej współpracy w dziedzinach objętych postanowieniami określonymi przez Radę, tworzącymi dorobek Schengen.";
"Artykuł 2
Dorobek Schengen stosuje się do Państw Członkowskich, o których mowa w artykule 1, bez uszczerbku dla artykułu 3 Aktu przystąpienia z 16 kwietnia 2003 roku i artykułu 4 Aktu przystąpienia z 25 kwietnia 2005 roku. Rada zastępuje Komitet Wykonawczy utworzony na mocy układów z Schengen.";
"Artykuł 3
Udział Danii w przyjmowaniu środków stanowiących rozwinięcie dorobku Schengen, jak również we wprowadzaniu w życie i stosowaniu tych środków w Danii, regulują odpowiednie postanowienia Protokołu w sprawie stanowiska Danii.";
"Artykuł 5
1. Wnioski i inicjatywy formułowane na podstawie dorobku Schengen podlegają stosownym postanowieniom Traktatów.
W związku z tym, w przypadku gdy Irlandia albo Zjednoczone Królestwo nie notyfikowały Radzie na piśmie, w rozsądnym terminie, chęci uczestnictwa, uznaje się, że upoważnienie, o którym mowa w artykule 280d Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zostało przyznane Państwom Członkowskim, o których mowa w artykule 1, oraz Irlandii lub Zjednoczonemu Królestwu, jeżeli którekolwiek z nich pragnie uczestniczyć w przedmiotowych dziedzinach współpracy.
2. W przypadku gdy zgodnie z decyzją na mocy artykułu 4 uznaje się, że Irlandia albo Zjednoczone Królestwo przedłożyły notyfikację, każde z tych państw w terminie trzech miesięcy może mimo to notyfikować Radzie na piśmie, że nie chce uczestniczyć w takim wniosku lub inicjatywie. W takim przypadku, Irlandia lub Zjednoczone Królestwo nie bierze udziału w przyjęciu takiego wniosku lub inicjatywy. Od dnia przedłożenia tej drugiej notyfikacji procedurę przyjęcia środka formułowanego na podstawie dorobku Schengen zawiesza się do zakończenia procedury określonej w ustępie 3 lub 4 lub do chwili wycofania tej notyfikacji, co może nastąpić w każdym momencie trwania tej procedury.
3. Od dnia wejścia w życie proponowanego środka jakakolwiek decyzja Rady podjęta zgodnie z artykułem 4 przestaje mieć zastosowanie do Państwa Członkowskiego, które przedłożyło notyfikację, o której mowa w ustępie 2, w zakresie, jaki Rada uzna za konieczny i na warunkach, które zostaną określone w decyzji Rady stanowiącej większością kwalifikowaną na wniosek Komisji. Przy podejmowaniu tej decyzji uwzględnia się następujące kryteria: Rada stara się utrzymać możliwie najszersze uczestnictwo danego Państwa Członkowskiego, unikając przy tym poważnych zakłóceń w praktycznym funkcjonowaniu różnych części tego dorobku i przy poszanowaniu ich spójności. Komisja przedstawia swój wniosek możliwie najszybciej po notyfikacji, o której mowa w ustępie 2. Rada, o ile okaże się to konieczne po zwołaniu dwóch kolejnych posiedzeń, stanowi w ciągu czterech miesięcy od przedstawienia wniosku przez Komisję.
4. Jeżeli przed upływem okresu czterech miesięcy Rada nie przyjmie decyzji, Państwo Członkowskie może bezzwłocznie zażądać przedłożenia tej kwestii Radzie Europejskiej. W takim przypadku na swoim najbliższym posiedzeniu Rada Europejska, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, podejmuje decyzję zgodnie z kryteriami, o których mowa w ustępie 3.
5. Jeżeli do zakończenia procedury, przewidzianej w ustępie 3 lub 4, Rada, lub w stosownym przypadku, Rada Europejska nie przyjmą stosownej decyzji, zawieszenie procedury przyjęcia środka sformułowanego na podstawie dorobku Schengen zostaje zakończone. Jeżeli wspomniany środek zostaje następnie przyjęty, z dniem jego wejścia w życie do zainteresowanego Państwa Członkowskiego przestaje mieć zastosowanie jakakolwiek decyzja podjęta przez Radę zgodnie z artykułem 4, w zakresie i na warunkach określonych przez Komisję, chyba że to Państwo Członkowskie wycofało notyfikację, o której mowa w ustępie 2, przed przyjęciem takiego środka. Komisja stanowi do dnia przyjęcia tego środka. Przy podejmowaniu takiej decyzji Komisja przestrzega kryteriów, o których mowa w ustępie 3.";
PROTOKÓŁ W SPRAWIE STOSOWANIA ARTYKUŁU 22A DO ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA I IRLANDII
PROTOKÓŁ W SPRAWIE STANOWISKA ZJEDNOCZONEGO KRÓLESTWA I IRLANDII W ODNIESIENIU DO PRZESTRZENI WOLNOŚCI, BEZPIECZEŃSTWA I SPRAWIEDLIWOŚCI
"Do celów niniejszego artykułu większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.";
"Środki przyjęte w wykonaniu artykułu 61c Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej określają warunki uczestnictwa Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w ocenach dotyczących dziedzin objętych częścią trzecią tytuł IV tego Traktatu.
Do celów niniejszego artykułu większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.";
"Artykuł 4a
1. Postanowienia niniejszego Protokołu mają zastosowanie do Zjednoczonego Królestwa i Irlandii także w odniesieniu do środków zaproponowanych lub przyjętych zgodnie z częścią trzecią tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zmieniających obowiązujące środki, którymi państwa te są związane.
2. Jednak w przypadku gdy Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, stwierdzi, że nieuczestniczenie Zjednoczonego Królestwa lub Irlandii w zmienionej wersji obowiązującego środka uniemożliwia jego stosowanie przez inne Państwa Członkowskie lub Unię, Rada może wezwać te dwa państwa do przedłożenia notyfikacji na mocy artykułu 3 lub 4. Do celów artykułu 3 w dniu dokonania takiego stwierdzenia przez Radę rozpoczyna bieg dodatkowy termin dwóch miesięcy.
Jeżeli przed upływem tego terminu dwóch miesięcy od dokonania stwierdzenia przez Radę Zjednoczone Królestwo ani Irlandia nie przedłożą notyfikacji na mocy artykułu 3 lub 4, państwa te przestają być związane tym obowiązującym środkiem i przestaje mieć on do nich zastosowanie, chyba że dane Państwo Członkowskie przedłożyło notyfikację na mocy artykułu 4 przed wejściem w życie środka zmieniającego. Staje się to skuteczne w dniu wejścia w życie środka zmieniającego lub w dniu upłynięcia terminu dwóch miesięcy, w zależności od tego, który z tych terminów jest późniejszy.
Do celów niniejszego ustępu, po dogłębnym omówieniu tej kwestii, Rada stanowi kwalifikowaną większością głosów swoich członków reprezentujących Państwa Członkowskie, które uczestniczą lub uczestniczyły w przyjęciu środka zmieniającego. Większość kwalifikowaną w Radzie określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
3. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może również stwierdzić, że Zjednoczone Królestwo lub Irlandia ponoszą ewentualne bezpośrednie konsekwencje finansowe powstałe w sposób konieczny i nieunikniony w wyniku zaprzestania uczestnictwa w tych aktach prawnych.
4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla artykułu 4.";
"Artykuł 6a
Zjednoczone Królestwo ani Irlandia nie będą związane zasadami określonymi na podstawie artykułu 16b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, dotyczącymi przetwarzania danych osobowych przez Państwa Członkowskie w wykonywaniu działań wchodzących w zakres zastosowania części trzeciej tytuł IV rozdział 4 lub 5 tego Traktatu, jeśli państwa te nie będą związane zasadami Unii w dziedzinie współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych lub współpracy policyjnej, w ramach której należy przestrzegać przepisów ustanowionych na podstawie artykułu 16b.";
"Artykuł 9
W odniesieniu do Irlandii niniejszy Protokół nie stosuje się do artykułu 61h Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.".
PROTOKÓŁ W SPRAWIE STANOWISKA DANII
"ŚWIADOME faktu, że utrzymanie w ramach Traktatów porządku prawnego istniejącego od dnia przyjęcia decyzji z Edynburga znacznie ograniczy udział Danii w ważnych dziedzinach współpracy Unii oraz że w interesie Unii byłoby zapewnienie integralności dorobku dotyczącego przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości,
PRAGNĄC zatem ustanowić ramy prawne, które będą przewidywać możliwość udziału Danii w przyjmowaniu środków zaproponowanych na podstawie części trzeciej tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, i z radością przyjmując zamiar Danii skorzystania z tej możliwości, kiedy będzie to możliwe zgodnie z jej wymogami konstytucyjnymi,
PRZYJMUJĄC DO WIADOMOŚCI, że Dania nie będzie sprzeciwiać się dalszemu rozwojowi współpracy między pozostałymi Państwami Członkowskimi dotyczącej środków, które Danii nie wiążą,";
"Do celów niniejszego artykułu większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.";
"Artykuł 2
Dania nie jest związana żadnymi z postanowień części trzeciej tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ani żadnym środkiem przyjętym zgodnie z tym tytułem, żadnym postanowieniem jakiejkolwiek umowy międzynarodowej zawartej przez Unię zgodnie z tym tytułem, ani żadną decyzją Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej stanowiącą wykładnię któregokolwiek z takich postanowień lub środków, ani żadnym środkiem zmienionym lub możliwym do zmiany zgodnie z tym tytułem, ani nie mają one do niej zastosowania; takie postanowienia, środki lub decyzje nie mają żadnego wpływu na kompetencje, prawa i obowiązki Danii; takie postanowienia, środki lub decyzje nie mają żadnego wpływu na dorobek prawny Wspólnoty lub Unii, ani nie stanowią części prawa Unii, gdy mają zastosowanie do Danii. W szczególności akty prawne Unii w dziedzinie współpracy policyjnej i współpracy sądowej w sprawach karnych przyjęte przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony i podległe zmianie, dla Danii pozostają wiążące i mają do niej zastosowanie w formie niezmienionej.";
"Artykuł 2a
Artykuł 2 niniejszego Protokołu ma również zastosowanie do tych zasad określonych na podstawie artykułu 16b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, które dotyczą przetwarzania danych osobowych przez Państwa Członkowskie w wykonywaniu działań wchodzących w zakres zastosowania części trzeciej tytuł IV rozdział 4 lub 5 tego Traktatu.";
"Do aktów przyjmowanych przez Radę, w odniesieniu do których wymagana jest jednomyślność, konieczna jest zgoda wszystkich członków Rady, z wyjątkiem przedstawiciela rządu Danii.
Do celów niniejszego artykułu większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.";
"Artykuł 8
1. Dania może w każdej chwili i bez uszczerbku dla artykułu 7 zgodnie ze swymi wymogami konstytucyjnymi notyfikować pozostałym Państwom Członkowskim, że ze skutkiem od pierwszego dnia miesiąca następującego po notyfikacji, część I składa się z postanowień zawartych w załączniku. W tym przypadku artykuły 5-8 otrzymują odpowiednie oznaczenie.
2. Po upływie sześciu miesięcy od daty, w której notyfikacja, o której mowa w ustępie 1, stała się skuteczna, cały dorobek Schengen oraz środki przyjęte dla jego rozwoju, które do tej pory wiązały Danię z tytułu zobowiązań prawa międzynarodowego, wiążą Danię z tytułu prawa Unii.";
"ZAŁĄCZNIK
Artykuł 1
Z zastrzeżeniem artykułu 3, Dania nie uczestniczy w przyjmowaniu przez Radę środków zaproponowanych na podstawie części trzeciej tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Do aktów przyjmowanych przez Radę, w odniesieniu do których wymagana jest jednomyślność, konieczna jest zgoda wszystkich członków Rady, z wyjątkiem przedstawiciela rządu Danii.
Do celów niniejszego artykułu większość kwalifikowaną określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Artykuł 2
Na mocy artykułu 1 i z zastrzeżeniem artykułów 3, 4 i 8, Danii nie wiążą ani nie mają do niej zastosowania żadne postanowienia części trzeciej tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, żadne środki przyjęte na podstawie tego tytułu, żadne postanowienia umowy międzynarodowej zawartej przez Unię w wykonaniu tego tytułu, ani żadne orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dokonujące wykładni tych postanowień lub środków. Te postanowienia, środki lub orzeczenia w niczym nie naruszają kompetencji, praw ani obowiązków Danii. Te postanowienia, środki lub orzeczenia w niczym nie zmieniają dorobku wspólnotowego ani dorobku Unii i nie stanowią części prawa Unii w zakresie, w jakim stosują się do Danii.
Artykuł 3
1. Dania może pisemnie notyfikować przewodniczącemu Rady, w terminie trzech miesięcy od przedstawienia Radzie wniosku lub inicjatywy w zastosowaniu części trzeciej tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, swoją chęć uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu zaproponowanego środka, w wyniku czego Dania uzyskuje do tego uprawnienie.
2. Jeżeli po upływie rozsądnego terminu środek, o którym mowa w ustępie 1, nie może zostać przyjęty z udziałem Danii, Rada może przyjąć środek, o którym mowa w ustępie 1, zgodnie z artykułem 1, bez udziału Danii. W takim przypadku stosuje się artykuł 2.
Artykuł 4
Dania może, w każdej chwili po przyjęciu środka w wykonaniu części trzeciej tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, notyfikować Radzie i Komisji swój zamiar zaakceptowania tego środka. W tym przypadku procedura przewidziana w artykule 280f ustęp 1 wspomnianego Traktatu stosuje się mutatis mutandis.
Artykuł 5
1. Postanowienia niniejszego Protokołu mają zastosowanie do Danii także w odniesieniu do środków zaproponowanych lub przyjętych zgodnie z częścią trzecią tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zmieniających obowiązujące środki, którymi państwo to jest związane.
2. Jednak w przypadku gdy Rada, stanowiąc na wniosek Komisji, stwierdzi, że nieuczestniczenie Danii w zmienionej wersji obowiązującego środka uniemożliwia jego stosowanie przez inne Państwa Członkowskie lub Unię, Rada może wezwać to państwo do przedłożenia notyfikacji na mocy artykułu 3 lub 4. Do celów artykułu 3 w dniu dokonania takiego stwierdzenia przez Radę rozpoczyna bieg dodatkowy termin dwóch miesięcy.
Jeżeli przed upływem tego terminu dwóch miesięcy od dokonania stwierdzenia przez Radę Dania nie przedłoży notyfikacji na mocy artykułu 3 lub 4, państwo to przestaje być związane tym obowiązującym środkiem i przestaje mieć on do niego zastosowanie, chyba że Dania przedłożyła notyfikację na mocy artykułu 4 przed wejściem w życie środka zmieniającego. Staje się to skuteczne w dniu wejścia w życie środka zmieniającego lub w dniu upłynięcia terminu dwóch miesięcy, w zależności od tego, który z tych terminów jest późniejszy.
Do celów niniejszego ustępu, po dogłębnym omówieniu tej kwestii, Rada stanowi kwalifikowaną większością głosów swoich członków reprezentujących Państwa Członkowskie, które uczestniczą lub uczestniczyły w przyjęciu środka zmieniającego. Większość kwalifikowaną w Radzie określa się zgodnie z artykułem 205 ustęp 3 litera a) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
3. Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną na wniosek Komisji, może stwierdzić, że Dania ponosi ewentualne bezpośrednie konsekwencje finansowe powstałe w sposób konieczny i nieunikniony w wyniku zaprzestania uczestnictwa w tych aktach prawnych.
4. Niniejszy artykuł pozostaje bez uszczerbku dla artykułu 4.
Artykuł 6
1. Notyfikacja przewidziana w artykule 4 jest przedkładana nie później niż sześć miesięcy po ostatecznym przyjęciu środka mającego na celu rozwój dorobku Schengen.
W przypadku gdy Dania nie przedłoży notyfikacji zgodnie z artykułem 3 lub 4 w stosunku do środka mającego na celu rozwój dorobku Schengen, Państwa Członkowskie związane tym środkiem oraz Dania rozważą, jakie właściwe kroki należy podjąć.
2. Notyfikacja dokonana w zastosowaniu artykułu 3 w stosunku do środków mających na celu rozwój dorobku Schengen jest nieodwołalnie uważana za notyfikację dokonaną zgodnie z artykułem 3 w odniesieniu do wszelkich innych wniosków lub inicjatyw mających na celu rozwój tego środka w takim zakresie, w jakim ten wniosek lub inicjatywa ta rozwija dorobek Schengen.
Artykuł 7
Dania nie będzie związana zasadami określonymi na podstawie artykułu 16b Traktatu o funkcjonowaniu Unii, dotyczącymi przetwarzania danych osobowych przez Państwa Członkowskie w wykonywaniu działań wchodzących w zakres zastosowania części trzeciej tytuł IV rozdział 4 lub 5 tego Traktatu, jeśli państwo to nie będzie związane zasadami Unii w dziedzinie współpracy wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych lub współpracy policyjnej, w ramach której należy przestrzegać przepisów ustanowionych na podstawie artykułu 16b.
Artykuł 8
Jeżeli, w przypadkach określonych w niniejszej części, Dania jest związana środkiem przyjętym przez Radę stosownie do części trzeciej tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, odpowiednie postanowienia Traktatów stosują się do Danii w związku z tym środkiem.
Artykuł 9
Jeżeli Dania nie jest związana środkiem przyjętym stosownie do części trzeciej tytuł IV Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, nie obciążają jej skutki finansowe tego środka, inne niż koszty administracyjne instytucji, chyba że Rada stanowiąc jednomyślnie głosami wszystkich swoich członków, po konsultacji z Parlamentem Europejskim, postanowi inaczej.".
PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRAWA AZYLU DLA OBYWATELI UNII
"UZNAJĄC, że zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Traktatu o Unii Europejskiej Unia uznaje prawa, wolności i zasady określone w Karcie Praw Podstawowych,";
"UZNAJĄC, że zgodnie z artykułem 6 ustęp 3 Traktatu o Unii Europejskiej, prawa podstawowe, zagwarantowane w europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, stanowią część prawa Unii jako zasady ogólne,";
"c) jeżeli Rada przyjęła decyzję zgodnie z artykułem 7 ustęp 1 Traktatu o Unii Europejskiej w odniesieniu do Państwa Członkowskiego, którego obywatelem jest wnioskodawca lub jeżeli Rada Europejska przyjęła decyzję zgodnie z artykułem 7 ustęp 2 tego Traktatu w odniesieniu do Państwa Członkowskiego, którego obywatelem jest wnioskodawca;".
PROTOKÓŁ W SPRAWIE SPÓJNOŚCI GOSPODARCZEJ, SPOŁECZNEJ I TERYTORIALNEJ
"PRZYPOMINAJĄC, że artykuł 2 Traktatu o Unii Europejskiej jako jeden z celów wskazuje cel wspierania spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej oraz solidarności między Państwami Członkowskimi, a także, że spójność ta jest jedną z dziedzin kompetencji dzielonej Unii wymienionych w artykule 2c ustęp 2 litera c) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,",
"PRZYPOMINAJĄC, że postanowienia artykułu 161 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przewidują utworzenie Funduszu Spójności,",
POZOSTAŁE PROTOKOŁY
"PRZYPOMINAJĄC, że wszystkie aktywa i pasywa Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, w stanie na dzień 23 lipca 2002 roku, przeszły 24 lipca 2002 roku na Wspólnotę Europejską,";
ZAŁĄCZNIKI
TABELE EKWIWALENCYJNE, O KTÓRYCH MOWA W ARTYKULE 2 PROTOKOŁU NR 1 ZMIENIAJĄCEGO PROTOKOŁY DOŁĄCZONE DO TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ, TRAKTATU USTANAWIAJĄCEGO WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ LUB TRAKTATU USTANAWIAJĄCEGO EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ ENERGII ATOMOWEJ
Dotychczasowa numeracja w protokole | Nowa numeracja w protokole |
Artykuł 1 | Artykuł 1 |
Artykuł 2 | Artykuł 2 |
Artykuł 3 | Artykuł 3 |
Artykuł 4 | Artykuł 4 |
Artykuł 5 | Artykuł 5 |
Artykuł 6 | Artykuł 6 |
Artykuł 7 | Artykuł 7 |
Artykuł 8 | Artykuł 8 |
Artykuł 9 | Artykuł 9 |
Artykuł 10 | Artykuł 10 |
Artykuł 11 | Artykuł 11 |
Artykuł 12 | Artykuł 12 |
Artykuł 13 | Artykuł 13 |
Artykuł 14 | Artykuł 14 |
Artykuł 15 | Artykuł 15 |
Artykuł 16 | Artykuł 16 |
Artykuł 17 | Artykuł 17 |
Artykuł 18 | Artykuł 18 |
Artykuł 19 | Artykuł 19 |
Artykuł 20 | Artykuł 20 |
Artykuł 21 | Artykuł 21 |
Artykuł 22 | Artykuł 22 |
Artykuł 23 | Artykuł 23 |
Artykuł 24 | Artykuł 24 |
Artykuł 25 | Artykuł 25 |
Artykuł 26 | Artykuł 26 |
Artykuł 27 | Artykuł 27 |
Artykuł 28 | Artykuł 28 |
Artykuł 29 | Artykuł 29 |
Artykuł 30 | Artykuł 30 |
Artykuł 31 | Artykuł 31 |
Artykuł 32 | Artykuł 32 |
Artykuł 33 | Artykuł 33 |
Artykuł 34 | Artykuł 34 |
Artykuł 35 | Artykuł 35 |
Artykuł 36 | Artykuł 36 |
Artykuł 37 (uchylony) | |
Artykuł 38 | Artykuł 37 |
Artykuł 39 | Artykuł 38 |
Artykuł 40 | Artykuł 39 |
Artykuł 41 | Artykuł 40 |
Artykuł 42 | Artykuł 41 |
Artykuł 43 | Artykuł 42 |
Artykuł 44 | Artykuł 43 |
Artykuł 45 | Artykuł 44 |
Artykuł 46 | Artykuł 45 |
Artykuł 47 | Artykuł 46 |
Artykuł 48 | Artykuł 47 |
Artykuł 49 | Artykuł 48 |
Artykuł 50 (uchylony) | |
Artykuł 51 (uchylony) | |
Artykuł 52 | Artykuł 49 |
Artykuł 53 | Artykuł 50 |
B. PROTOKÓŁ W SPRAWIE STATUTU EUROPEJSKIEGO BANKU INWESTYCYJNEGO
Dotychczasowa numeracja w protokole | Nowa numeracja w protokole |
Artykuł 1 | Artykuł 1 |
Artykuł 2 | Artykuł 2 |
Artykuł 3 | Artykuł 3 |
Artykuł 4 | Artykuł 4 |
Artykuł 5 | Artykuł 5 |
Artykuł 6 (uchylony) | |
Artykuł 7 (uchylony) | |
Artykuł 8 | Artykuł 6 |
Artykuł 9 | Artykuł 7 |
Artykuł 10 | Artykuł 8 |
Artykuł 11 | Artykuł 9 |
Artykuł 12 | Artykuł 10 |
Artykuł 13 | Artykuł 11 |
Artykuł 14 | Artykuł 12 |
Artykuł 15 | Artykuł 13 |
Artykuł 16 | Artykuł 14 |
Artykuł 17 | Artykuł 15 |
Artykuł 18 | Artykuł 16 |
Artykuł 19 | Artykuł 17 |
Artykuł 20 | Artykuł 18 |
Artykuł 21 | Artykuł 19 |
Artykuł 22 | Artykuł 20 |
Artykuł 23 | Artykuł 21 |
Artykuł 24 | Artykuł 22 |
Artykuł 25 | Artykuł 23 |
Artykuł 26 | Artykuł 24 |
Artykuł 27 | Artykuł 25 |
Artykuł 28 | Artykuł 26 |
Artykuł 29 | Artykuł 27 |
Artykuł 30 | Artykuł 28 |
C. PROTOKÓŁ W SPRAWIE PRZYWILEJÓW I IMMUNITETÓW UNII EUROPEJSKIEJ
Dotychczasowa numeracja w protokole | Nowa numeracja w protokole |
Artykuł 1 | Artykuł 1 |
Artykuł 2 | Artykuł 2 |
Artykuł 3 | Artykuł 3 |
Artykuł 4 | Artykuł 4 |
Artykuł 5 (uchylony) | |
Artykuł 6 | Artykuł 5 |
Artykuł 7 | Artykuł 6 |
Artykuł 8 | Artykuł 7 |
Artykuł 9 | Artykuł 8 |
Artykuł 10 | Artykuł 9 |
Artykuł 11 | Artykuł 10 |
Artykuł 12 | Artykuł 11 |
Artykuł 13 | Artykuł 12 |
Artykuł 14 | Artykuł 13 |
Artykuł 15 | Artykuł 14 |
Artykuł 16 | Artykuł 15 |
Artykuł 17 | Artykuł 16 |
Artykuł 18 | Artykuł 17 |
Artykuł 19 | Artykuł 18 |
Artykuł 20 | Artykuł 19 |
Artykuł 21 | Artykuł 20 |
Artykuł 22 | Artykuł 21 |
Artykuł 23 | Artykuł 22 |
ZMIENIAJĄCY TRAKTAT USTANAWIAJĄCY EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ ENERGII ATOMOWEJ
PRZYWOŁUJĄC potrzebę, by postanowienia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską Energii Atomowej nadal wywoływały w pełni skutek prawny,
PRAGNĄC dostosować ten Traktat do nowych zasad określonych przez Traktat o Unii Europejskiej i Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności w dziedzinach instytucjonalnej i finansowej,
UZGODNIŁY następujące postanowienia, które są dołączone do Traktatu z Lizbony i które zmieniają Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej:
Niniejszy Protokół zmienia Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej (zwany dalej "Traktatem EWEA") w jego wersji obowiązującej w chwili wejścia w życie Traktatu z Lizbony.
(akapit drugi nie dotyczy wersji polskiej)
Nagłówek "Postanowienia instytucjonalne" tytułu III otrzymuje brzmienie: "Postanowienia instytucjonalne i finansowe".
Na początku tytułu III Traktatu EWEA dodaje się następujący nowy rozdział:
"ROZDZIAŁ I
STOSOWANIE NIEKTÓRYCH POSTANOWIEŃ TRAKTATU O UNII EUROPEJSKIEJ I TRAKTATU O FUNKCJONOWANIU UNII EUROPEJSKIEJ
Artykuł 106a
1. Artykuły 7, 9-9f, artykuł 48 ustępy 2-5 i artykuły 49 i 49a Traktatu o Unii Europejskiej, artykuł 16a, artykuły 190-201b, 204-211a, 213, 215-236, 238, 239, 240, 241-245, 246-262, 268-277, 279-280 oraz 283, 290 i 292 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, a także Protokół w sprawie postanowień przejściowych, stosuje się do niniejszego Traktatu.
2. W ramach niniejszego Traktatu, odniesienia do Unii i do »Traktatu o Unii Europejskiej«, »Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej« i »Traktatów« w postanowieniach, o których mowa w ustępie 1, oraz w postanowieniach protokołów dołączonych zarówno do wyżej wymienionych Traktatów, jak i do niniejszego Traktatu, należy rozumieć jako odniesienia, odpowiednio, do Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej oraz do niniejszego Traktatu.
3. Postanowienia Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej nie wprowadzają odstępstw od postanowień niniejszego Traktatu.".
W tytule III Traktatu EWEA rozdziały: I, II i III otrzymują oznaczenie, odpowiednio, rozdziały: II, III i IV.
Uchyla się artykuły 3, 107-132, 136-143, 146-156, 158-163, 165-170, 173, 173a, 175, 177-179a oraz 180b, 181, 183, 183a, 190 i 204 Traktatu EWEA.
Nagłówek "Postanowienia finansowe" tytułu IV Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie: "Szczegółowe postanowienia finansowe".
Artykuł 191 Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 191
Na terytorium Państw Członkowskich Wspólnota korzysta z przywilejów i immunitetów niezbędnych do wykonania jej zadań na warunkach określonych w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Unii Europejskiej.".
Artykuł 206 Traktatu EWEA otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 206
Wspólnota może zawierać z jednym lub większą liczbą państw lub organizacji międzynarodowych umowy ustanawiające stowarzyszenie, obejmujące wzajemne prawa i obowiązki, wspólne działania i szczególne procedury.
Umowy te są zawierane przez Radę, stanowiącą jednomyślnie po konsultacji z Parlamentem Europejskim.
Jeżeli umowy te wymagają zmian niniejszego Traktatu, zmiany te są uprzednio przyjmowane zgodnie z procedurą przewidzianą w artykule 48 ustępy 2-5 Traktatu o Unii Europejskiej.".
Dochody i wydatki Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej, z wyjątkiem tych dotyczących Agencji Dostaw i wspólnych przedsiębiorstw, wpisuje się do budżetu Unii.
TABELE EKWIWALENCYJNE, O KTÓRYCH MOWA W ARTYKULE 5 TRAKTATU ZMIENIAJĄCEGO TRAKTAT O UNII EUROPEJSKIEJ I TRAKTAT USTANAWIAJĄCY WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ
Dotychczasowa numeracja w Traktacie o Unii Europejskiej | Numeracja w Traktacie z Lizbony | Nowa numeracja w Traktacie o Unii Europejskiej |
TYTUŁ I - POSTANOWIENIA WSPÓLNE | TYTUŁ I - POSTANOWIENIA WSPÓLNE | TYTUŁ I - POSTANOWIENIA WSPÓLNE |
Artykuł 1 | Artykuł 1 | Artykuł 1 |
Artykuł 1a | Artykuł 2 | |
Artykuł 2 | Artykuł 2 | Artykuł 3 |
Artykuł 3 (uchylony)(1) | ||
Artykuł 3a | Artykuł 4 | |
Artykuł 3b(2) | Artykuł 5 | |
Artykuł 4 (uchylony)(3) | ||
Artykuł 5 (uchylony)(4) | ||
Artykuł 6 | Artykuł 6 | Artykuł 6 |
Artykuł 7 | Artykuł 7 | Artykuł 7 |
Artykuł 7a | Artykuł 8 | |
TYTUŁ II - POSTANOWIENIA ZMIENIAJĄCE TRAKTAT USTANAWIAJĄCY EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ GOSPODARCZĄ W CELU USTANOWIENIA WSPÓLNOTY EUROPEJSKIEJ | TYTUŁ II - POSTANOWIENIA O ZASADACH DEMOKRATYCZNYCH |
TYTUŁ II - POSTANOWIENIA O ZASADACH DEMOKRATYCZNYCH |
Artykuł 8 (uchylony)(5) | Artykuł 8 | Artykuł 9 |
Artykuł 8a(6) | Artykuł 10 | |
Artykuł 8b | Artykuł 11 | |
Artykuł 8c | Artykuł 12 | |
TYTUŁ III - POSTANOWIENIA ZMIENIAJĄCE TRAKTAT USTANAWIAJĄCY EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ WĘGLA I STALI | TYTUŁ III - POSTANOWIENIA O INSTYTUCJACH | TYTUŁ III - POSTANOWIENIA O INSTYTUCJACH |
Artykuł 9 (uchylony)(7) | Artykuł 9 | Artykuł 13 |
Artykuł 9a(8) | Artykuł 14 | |
Artykuł 9b(9) | Artykuł 15 | |
Artykuł 9c(10) | Artykuł 16 | |
Artykuł 9d(11) | Artykuł 17 | |
Artykuł 9e | Artykuł 18 | |
Artykuł 9f(12) | Artykuł 19 | |
TYTUŁ IV - POSTANOWIENIA ZMIENIAJĄCE TRAKTAT USTANAWIAJĄCY EUROPEJSKĄ WSPÓLNOTĘ ENERGII ATOMOWEJ | TYTUŁ IV - POSTANOWIENIA O WZMOCNIONEJ WSPÓŁPRACY | TYTUŁ IV - POSTANOWIENIA O WZMOCNIONEJ WSPÓŁPRACY |
Artykuł 10 (uchylony)(13)Artykuły 27a-27e (zastąpione) Artykuły 40-40b (zastąpione) Artykuły 43-45 (zastąpione) |
Artykuł 10(14) | Artykuł 20 |
TYTUŁ V - POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE WSPÓLNEJ POLITYKI ZAGRANICZNEJ I BEZPIECZEŃSTWA |
TYTUŁ V - POSTANOWIENIA OGÓLNE O DZIAŁANIACH ZEWNĘTRZNYCH UNII I POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE WSPÓLNEJ POLITYKI ZAGRANICZNEJ I BEZPIECZEŃSTWA |
TYTUŁ V - POSTANOWIENIA OGÓLNE O DZIAŁANIACH ZEWNĘTRZNYCH UNII I POSTANOWIENIA SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE WSPÓLNEJ POLITYKI ZAGRANICZNEJ I BEZPIECZEŃSTWA |
Rozdział 1 - Postanowienia ogólne o działaniach zewnętrznych Unii | Rozdział 1 - Postanowienia ogólne o działaniach zewnętrznych Unii | |
Artykuł 10a | Artykuł 21 | |
Artykuł 10b | Artykuł 22 | |
Rozdział 2 - Postanowienia szczególne dotyczące wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa | Rozdział 2 - Postanowienia szczególne dotyczące wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa | |
Sekcja 1 - Postanowienia wspólne | Sekcja 1 - Postanowienia wspólne | |
Artykuł 10c | Artykuł 23 | |
Artykuł 11 | Artykuł 11 | Artykuł 24 |
Artykuł 12 | Artykuł 12 | Artykuł 25 |
Artykuł 13 | Artykuł 13 | Artykuł 26 |
Artykuł 13a | Artykuł 27 | |
Artykuł 14 | Artykuł 14 | Artykuł 28 |
Artykuł 15 | Artykuł 15 | Artykuł 29 |
Artykuł 22 (przeniesiony) | Artykuł 15a | Artykuł 30 |
Artykuł 23 (przeniesiony) | Artykuł 15b | Artykuł 31 |
Artykuł 16 | Artykuł 16 | Artykuł 32 |
Artykuł 17 (przeniesiony) | Artykuł 28a | Artykuł 42 |
Artykuł 18 | Artykuł 18 | Artykuł 33 |
Artykuł 19 | Artykuł 19 | Artykuł 34 |
Artykuł 20 | Artykuł 20 | Artykuł 35 |
Artykuł 21 | Artykuł 21 | Artykuł 36 |
Artykuł 22 (przeniesiony) | Artykuł 15a | Artykuł 30 |
Artykuł 23 (przeniesiony) | Artykuł 15b | Artykuł 31 |
Artykuł 24 | Artykuł 24 | Artykuł 37 |
Artykuł 25 | Artykuł 25 | Artykuł 38 |
Artykuł 25a | Artykuł 39 | |
Artykuł 47 (przeniesiony) | Artykuł 25b | Artykuł 40 |
Artykuł 26 (uchylony) | ||
Artykuł 27 (uchylony) | ||
Artykuł 27a (zastąpiony)(15) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 27b (zastąpiony)(15) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 27c (zastąpiony)(15) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 27d (zastąpiony)(15) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 27e (zastąpiony)(15) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 28 | Artykuł 28 | Artykuł 41 |
Sekcja 2 - Postanowienia szczególne dotyczące wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony | Sekcja 2 - Postanowienia szczególne dotyczące wspólnej polityki ezpieczeństwa i obrony | |
Artykuł 17 (przeniesiony) | Artykuł 28a | Artykuł 42 |
Artykuł 28b | Artykuł 43 | |
Artykuł 28c | Artykuł 44 | |
Artykuł 28d | Artykuł 45 | |
Artykuł 28e | Artykuł 46 | |
TYTUŁ VI - POSTANOWIENIA O WSPÓŁPRACY POLICYJNEJ i SĄDOWEJ W SPRAWACH KARNYCH (uchylony)(16) |
||
Artykuł 29 (zastąpiony)(17) | ||
Artykuł 30 (zastąpiony)(18) | ||
Artykuł 31 (zastąpiony)(19) | ||
Artykuł 32 (zastąpiony)(20) | ||
Artykuł 33 (zastąpiony)(21) | ||
Artykuł 34 (uchylony) | ||
Artykuł 35 (uchylony) | ||
Artykuł 36 (zastąpiony)(22) | ||
Artykuł 37 (uchylony) | ||
Artykuł 38 (uchylony) | ||
Artykuł 39 (uchylony) | ||
Artykuł 40 (zastąpiony)(23) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 40a (zastąpiony)(23) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 40b (zastąpiony)(23) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 41 (uchylony) | ||
Artykuł 42 (uchylony) | ||
TYTUŁ VII - POSTANOWIENIA O WZMOCNIONEJ WSPÓŁPRACY (zastąpiony)(24) | TYTUŁ IV - POSTANOWIENIA O WZMOCNIONEJ WSPÓŁPRACY | TYTUŁ IV - POSTANOWIENIA O WZMOCNIONEJ WSPÓŁPRACY |
Artykuł 43 (zastąpiony)(24) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 43a (zastąpiony)(24) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 43b (zastąpiony)(24) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 44 (zastąpiony)(24) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 44a (zastąpiony)(24) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
Artykuł 45 (zastąpiony)(24) | Artykuł 10 | Artykuł 20 |
TYTUŁ VIII - POSTANOWIENIA KOŃCOWE | TYTUŁ VI - POSTANOWIENIA KOŃCOWE | TYTUŁ VI - POSTANOWIENIA KOŃCOWE |
Artykuł 46 (uchylony) | ||
Artykuł 46a | Artykuł 47 | |
Artykuł 47 (zastąpiony) | Artykuł 25b | Artykuł 40 |
Artykuł 48 | Artykuł 48 | Artykuł 48 |
Artykuł 49 | Artykuł 49 | Artykuł 49 |
Artykuł 49a | Artykuł 50 | |
Artykuł 49b | Artykuł 51 | |
Artykuł 49c | Artykuł 52 | |
Artykuł 50 (uchylony) | ||
Artykuł 51 | Artykuł 51 | Artykuł 53 |
Artykuł 52 | Artykuł 52 | Artykuł 54 |
Artykuł 53 | Artykuł 53 | Artykuł 55 |
(1) Treść zastąpiona artykułem 2f (który otrzymał oznaczenie artykuł 7) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej "TFUE") i artykułem 9 ustęp 1 oraz artykułem 10a ustęp 3 akapit drugi (które otrzymały oznaczenie artykuł 13 i artykuł 21) Traktatu o Unii Europejskiej (zwanego dalej "Traktatem UE"). | ||
(2) Zastępuje artykuł 5 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zwanego dalej "Traktatem WE"). | ||
(3) Treść zastąpiona artykułem 9b Traktatu UE (który otrzymał oznaczenie artykuł 15). | ||
(4) Treść zastąpiona artykułem 9 ustęp 2 Traktatu UE (który otrzymał oznaczenie artykuł 13). | ||
(5) Artykuł 8 Traktatu EU, który obowiązywał przed wejściem w życie Traktatu z Lizbony (zwany dalej "dotychczasowym Traktatem UE") zmieniającego Traktat WE. Zmiany te zostały włączone do ostatniego z wymienionych Traktatów, a artykuł 8 został uchylony. Jego oznaczenie zostało wykorzystane w celu dodania nowego postanowienia. | ||
(6) Ustęp 4 zastępuje treść artykułu 191 akapit pierwszy Traktatu WE. | ||
(7) Artykuł 9 dotychczasowego Traktatu UE wprowadzał zmiany do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Węgla i Stali. Traktat ten wygasł 23 lipca 2002 roku. Artykuł 9 został uchylony, a jego oznaczenie zostało wykorzystane w celu dodania nowego postanowienia. | ||
(8) - Ustępy 1 i 2 zastępują treść artykułu 189 Traktatu WE, | ||
- ustępy 1-3 zastępują treść artykułu 190 ustępy 1-3 Traktatu WE, | ||
- ustęp 1 zastępuje treść artykułu 192 akapit pierwszy Traktatu WE, | ||
- ustęp 4 zastępuje treść artykułu 197 akapit pierwszy Traktatu WE. | ||
(9) Zastępuje treść artykułu 4. | ||
(10) - Ustęp 1 zastępuje treść artykułu 202 tiret pierwsze i drugie Traktatu WE, | ||
- ustępy 2 i 9 zastępują treść artykułu 203 Traktatu WE, | ||
- ustępy 4 i 5 zastępują treść artykułu 205 ustępy 2 i 4 Traktatu WE. | ||
(11) - Ustęp 1 zastępuje treść artykułu 211 Traktatu WE, | ||
- ustępy 3 i 7 zastępują treść artykułu 214 Traktatu WE, | ||
- ustęp 6 zastępuje treść artykułu 217 ustępy 1, 3 i 4 Traktatu WE. | ||
(12) - Zastępuje treść artykułu 220 Traktatu WE, | ||
- ustęp 2 akapit pierwszy zastępuje treść artykułu 221 akapit pierwszy Traktatu WE. | ||
(13) Artykuł 10 dotychczasowego Traktatu UE wprowadzał zmiany do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej. Zmiany te zostały włączone do ostatniego z wymienionych Traktatów, a artykuł 10 został uchylony. Jego oznaczenie zostało wykorzystane w celu dodania nowego postanowienia. | ||
(14) Zastępuje również artykuły 11 i 11a Traktatu WE. | ||
(15) Artykuły 27a-27e dotychczasowego Traktatu UE dotyczące wzmocnionej współpracy zostają także zastąpione artykułami 280a- 280i TFUE (które otrzymały oznaczenie artykuły 326-334). | ||
(16) Postanowienia tytułu VI dotychczasowego Traktatu UE dotyczące współpracy policyjnej i sądowej w sprawach karnych zostają zastąpione postanowieniami części trzeciej tytuł IV (który otrzymuje oznaczenie tytuł V) rozdziały 1, 4 i 5 TFUE.. | ||
(17) Zastąpiony artykułem 61 TFUE (który otrzymał oznaczenie artykuł 67). | ||
(18) Zastąpiony artykułami 69f i 69g TFUE (które otrzymały oznaczenie artykuły 87 i 88). | ||
(19) Zastąpiony artykułami 69a, 69b i 69d TFUE (które otrzymały oznaczenie artykuły 82, 83 i 85). | ||
(20) Zastąpiony artykułem 69h TFUE (który otrzymał oznaczenie artykuł 89). | ||
(21) Zastąpiony artykułem 61e TFUE (który otrzymał oznaczenie artykuł 72). | ||
(22) Zastąpiony artykułem 61d TFUE (który otrzymał oznaczenie artykuł 71). | ||
(23) Artykuły 40-40b dotychczasowego Traktatu UE dotyczące wzmocnionej współpracy zostają także zastąpione artykułami 280a-280i TFUE (które otrzymują oznaczenie artykuły 326-334). | ||
(24) Artykuły 43-45 oraz tytuł VII dotychczasowego Traktatu UE dotyczące wzmocnionej współpracy zostają także zastąpione artykułami 280a-280i TFUE (które otrzymują oznaczenie artykuły 326-334). |
B. Traktat o funkcjonowaniu unii europejskiej
Dotychczasowa numeracja w Traktacie ustanawiającym Wspólnotę Europejską | Numeracja w Traktacie z Lizbony | Nowa numeracja w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej |
CZĘŚĆ PIERWSZA - ZASADY | CZĘŚĆ PIERWSZA - ZASADY | CZĘŚĆ PIERWSZA - ZASADY |
Artykuł 1 (uchylony) | ||
Artykuł 1a | Artykuł 1 | |
Artykuł 2 (uchylony)(1) | ||
Tytuł I - Kategorie i dziedziny kompetencji Unii | Tytuł I - Kategorie i dziedziny kompetencji Unii | |
Artykuł 2a | Artykuł 2 | |
Artykuł 2b | Artykuł 3 | |
Artykuł 2c | Artykuł 4 | |
Artykuł 2d | Artykuł 5 | |
Artykuł 2e | Artykuł 6 | |
Tytuł II - Postanowienia ogólne | Tytuł II - Postanowienia ogólne | |
Artykuł 2f | Artykuł 7 | |
Artykuł 3 ustęp 1 (uchylony)(2) | ||
Artykuł 3 ustęp 2 | Artykuł 3 | Artykuł 8 |
Artykuł 4 (przeniesiony) | Artykuł 97b | Artykuł 119 |
Artykuł 5 (zastąpiony)(3) | ||
Artykuł 5a | Artykuł 9 | |
Artykuł 5b | Artykuł 10 | |
Artykuł 6 | Artykuł 6 | Artykuł 11 |
Artykuł 153 ustęp 2 (przeniesiony) | Artykuł 6a | Artykuł 12 |
Artykuł 6b(4) | Artykuł 13 | |
Artykuł 7 (uchylony)(5) | ||
Artykuł 8 (uchylony)(6) | ||
Artykuł 9 (uchylony) | ||
Artykuł 10 (uchylony)(7) | ||
Artykuł 11 (zastąpiony)(8) | Artykuły 280a-280i | Artykuły 326-334 |
Artykuł 11a (zastąpiony)(8) | Artykuły 280a-280i | Artykuły 326-334 |
Artykuł 12 (przeniesiony) | Artykuł 16d | Artykuł 18 |
Artykuł 13 (przeniesiony) | Artykuł 16e | Artykuł 19 |
Artykuł 14 (przeniesiony) | Artykuł 22a | Artykuł 26 |
Artykuł 15 (przeniesiony) | Artykuł 22b | Artykuł 27 |
Artykuł 16 | Artykuł 16 | Artykuł 14 |
Artykuł 255 (przeniesiony) | Artykuł 16a | Artykuł 15 |
Artykuł 286 (zastąpiony) | Artykuł 16b | Artykuł 16 |
Artykuł 16c | Artykuł 17 | |
CZĘŚĆ DRUGA - OBYWATELSTWO UNII | CZĘŚĆ DRUGA - NIEDYSKRYMINACJA I OBYWATELSTWO UNII | CZĘŚĆ DRUGA - NIEDYSKRYMINACJA I OBYWATELSTWO UNII |
Artykuł 12 (przeniesiony) | Artykuł 16d | Artykuł 18 |
Artykuł 13 (przeniesiony) | Artykuł 16e | Artykuł 19 |
Artykuł 17 | Artykuł 17 | Artykuł 20 |
Artykuł 18 | Artykuł 18 | Artykuł 21 |
Artykuł 19 | Artykuł 19 | Artykuł 22 |
Artykuł 20 | Artykuł 20 | Artykuł 23 |
Artykuł 21 | Artykuł 21 | Artykuł 24 |
Artykuł 22 | Artykuł 22 | Artykuł 25 |
CZĘŚĆ TRZECIA - POLITYKI WSPÓLNOTY | CZĘŚĆ TRZECIA - POLITYKI I DZIAŁANIA WEWNĘTRZNE | CZĘŚĆ TRZECIA - POLITYKI I DZIAŁANIA WEWNĘTRZNE |
Tytuł I - Rynek wewnętrzny | Tytuł I - Rynek wewnętrzny | |
Artykuł 14 (przeniesiony) | Artykuł 22a | Artykuł 26 |
Artykuł 15 (przeniesiony) | Artykuł 22b | Artykuł 27 |
Tytuł I - Swobodny przepływ towarów | Tytuł II - Swobodny przepływ towarów | Tytuł II - Swobodny przepływ towarów |
Artykuł 23 | Artykuł 23 | Artykuł 28 |
Artykuł 24 | Artykuł 24 | Artykuł 29 |
Rozdział 1 - Unia celna | Rozdział 1 - Unia celna | Rozdział 1 - Unia celna |
Artykuł 25 | Artykuł 25 | Artykuł 30 |
Artykuł 26 | Artykuł 26 | Artykuł 31 |
Artykuł 27 | Artykuł 27 | Artykuł 32 |
Część trzecia tytuł X Współpraca celna (przeniesiony) | Rozdział 1a - Współpraca celna | Rozdział 2 - Współpraca celna |
Artykuł 135 (przeniesiony) | Artykuł 27a | Artykuł 33 |
Rozdział 2 - Zakaz ograniczeń ilościowych między Państwami Członkowskimi | Rozdział 2 - Zakaz ograniczeń ilościowych między Państwami Członkowskimi | Rozdział 3 - Zakaz ograniczeń ilościowych między Państwami Członkowskimi |
Artykuł 28 | Artykuł 28 | Artykuł 34 |
Artykuł 29 | Artykuł 29 | Artykuł 35 |
Artykuł 30 | Artykuł 30 | Artykuł 36 |
Artykuł 31 | Artykuł 31 | Artykuł 37 |
Tytuł II - Rolnictwo | Tytuł II - Rolnictwo i rybołówstwo | Tytuł III - Rolnictwo i rybołówstwo |
Artykuł 32 | Artykuł 32 | Artykuł 38 |
Artykuł 33 | Artykuł 33 | Artykuł 39 |
Artykuł 34 | Artykuł 34 | Artykuł 40 |
Artykuł 35 | Artykuł 35 | Artykuł 41 |
Artykuł 36 | Artykuł 36 | Artykuł 42 |
Artykuł 37 | Artykuł 37 | Artykuł 43 |
Artykuł 38 | Artykuł 38 | Artykuł 44 |
Tytuł III - Swobodny przepływ osób, usług i kapitału | Tytuł III - Swobodny przepływ osób, usług i kapitału | Tytuł IV - Swobodny przepływ osób, usług i kapitału |
Rozdział 1 - Pracownicy | Rozdział 1 - Pracownicy | Rozdział 1 - Pracownicy |
Artykuł 39 | Artykuł 39 | Artykuł 45 |
Artykuł 40 | Artykuł 40 | Artykuł 46 |
Artykuł 41 | Artykuł 41 | Artykuł 47 |
Artykuł 42 | Artykuł 42 | Artykuł 48 |
Rozdział 2 - Prawo przedsiębiorczości | Rozdział 2 - Prawo przedsiębiorczości | Rozdział 2 - Prawo przedsiębiorczości |
Artykuł 43 | Artykuł 43 | Artykuł 49 |
Artykuł 44 | Artykuł 44 | Artykuł 50 |
Artykuł 45 | Artykuł 45 | Artykuł 51 |
Artykuł 46 | Artykuł 46 | Artykuł 52 |
Artykuł 47 | Artykuł 47 | Artykuł 53 |
Artykuł 48 | Artykuł 48 | Artykuł 54 |
Artykuł 294 (przeniesiony) | Artykuł 48a | Artykuł 55 |
Rozdział 3 - Usługi | Rozdział 3 - Usługi | Rozdział 3 - Usługi |
Artykuł 49 | Artykuł 49 | Artykuł 56 |
Artykuł 50 | Artykuł 50 | Artykuł 57 |
Artykuł 51 | Artykuł 51 | Artykuł 58 |
Artykuł 52 | Artykuł 52 | Artykuł 59 |
Artykuł 53 | Artykuł 53 | Artykuł 60 |
Artykuł 54 | Artykuł 54 | Artykuł 61 |
Artykuł 55 | Artykuł 55 | Artykuł 62 |
Rozdział 4 - Kapitał i płatności | Rozdział 4 - Kapitał i płatności | Rozdział 4 - Kapitał i płatności |
Artykuł 56 | Artykuł 56 | Artykuł 63 |
Artykuł 57 | Artykuł 57 | Artykuł 64 |
Artykuł 58 | Artykuł 58 | Artykuł 65 |
Artykuł 59 | Artykuł 59 | Artykuł 66 |
Artykuł 60 (przeniesiony) | Artykuł 61h | Artykuł 75 |
Tytuł IV - Wizy, azyl, imigracja i inne polityki związane ze swobodnym przepływem osób | Tytuł IV - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości | Tytuł V - Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości |
Rozdział 1 - Postanowienia ogólne | Rozdział 1 - Postanowienia ogólne | |
Artykuł 61 | Artykuł 61(9) | Artykuł 67 |
Artykuł 61a | Artykuł 68 | |
Artykuł 61b | Artykuł 69 | |
Artykuł 61c | Artykuł 70 | |
Artykuł 61d(10) | Artykuł 71 | |
Artykuł 64 ustęp 1 (zastąpiony) | Artykuł 61e(11) | Artykuł 72 |
Artykuł 61f | Artykuł 73 | |
Artykuł 66 (zastąpiony) | Artykuł 61g | Artykuł 74 |
Artykuł 60 (przeniesiony) | Artykuł 61h | Artykuł 75 |
Artykuł 61i | Artykuł 76 | |
Rozdział 2 - Polityki dotyczące kontroli granicznej, azylu i imigracji | Rozdział 2 - Polityki dotyczące kontroli granicznej, azylu i imigracji | |
Artykuł 62 | Artykuł 62 | Artykuł 77 |
Artykuł 63 punkty 1 i 2 oraz artykuł 64 ustęp 2(12) | Artykuł 63 | Artykuł 78 |
Artykuł 63 punkty 3 i 4 | Artykuł 63a | Artykuł 79 |
Artykuł 63b | Artykuł 80 | |
Artykuł 64 ustęp 1 (zastąpiony) | Artykuł 61e | Artykuł 72 |
Rozdział 3 - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych | Rozdział 3 - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych | |
Artykuł 65 | Artykuł 65 | Artykuł 81 |
Artykuł 66 (zastąpiony) | Artykuł 61g | Artykuł 74 |
Artykuł 67 (uchylony) | ||
Artykuł 68 (uchylony) | ||
Artykuł 69 (uchylony) | ||
Rozdział 4 - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych | Rozdział 4 - Współpraca wymiarów sprawiedliwości w sprawach karnych | |
Artykuł 69a(13) | Artykuł 82 | |
Artykuł 69b(13) | Artykuł 83 | |
Artykuł 69c | Artykuł 84 | |
Artykuł 69d(13) | Artykuł 85 | |
Artykuł 69e | Artykuł 86 | |
Rozdział 5 - Współpraca policyjna | Rozdział 5 - Współpraca policyjna | |
Artykuł 69f(14) | Artykuł 87 | |
Artykuł 69g(14) | Artykuł 88 | |
Artykuł 69h(15) | Artykuł 89 | |
Tytuł V - Transport | Tytuł V - Transport | Tytuł VI - Transport |
Artykuł 70 | Artykuł 70 | Artykuł 90 |
Artykuł 71 | Artykuł 71 | Artykuł 91 |
Artykuł 72 | Artykuł 72 | Artykuł 92 |
Artykuł 73 | Artykuł 73 | Artykuł 93 |
Artykuł 74 | Artykuł 74 | Artykuł 94 |
Artykuł 75 | Artykuł 75 | Artykuł 95 |
Artykuł 76 | Artykuł 76 | Artykuł 96 |
Artykuł 77 | Artykuł 77 | Artykuł 97 |
Artykuł 78 | Artykuł 78 | Artykuł 98 |
Artykuł 79 | Artykuł 79 | Artykuł 99 |
Artykuł 80 | Artykuł 80 | Artykuł 100 |
Tytuł VI - Wspólne reguły w dziedzinie konkurencji, podatków i zbliżenia ustawodawstw |
Tytuł VI - Wspólne reguły w dziedzinie konkurencji, podatków i zbliżenia ustawodawstw |
Tytuł VII - Wspólne reguły w dziedzinie konkurencji, podatków i zbliżenia ustawodawstw |
Rozdział 1 - Reguły konkurencji | Rozdział 1 - Reguły konkurencji | Rozdział 1 - Reguły konkurencji |
Sekcja 1 - Reguły mające zastosowanie do przedsiębiorstw | Sekcja 1 - Reguły mające zastosowanie do przedsiębiorstw | Sekcja 1 - Reguły mające zastosowanie do przedsiębiorstw |
Artykuł 81 | Artykuł 81 | Artykuł 101 |
Artykuł 82 | Artykuł 82 | Artykuł 102 |
Artykuł 83 | Artykuł 83 | Artykuł 103 |
Artykuł 84 | Artykuł 84 | Artykuł 104 |
Artykuł 85 | Artykuł 85 | Artykuł 105 |
Artykuł 86 | Artykuł 86 | Artykuł 106 |
Sekcja 2 - Pomoc przyznawana przez Państwa | Sekcja 2 - Pomoc przyznawana przez Państwa | Sekcja 2 - Pomoc przyznawana przez Państwa |
Artykuł 87 | Artykuł 87 | Artykuł 107 |
Artykuł 88 | Artykuł 88 | Artykuł 108 |
Artykuł 89 | Artykuł 89 | Artykuł 109 |
Rozdział 2 - Postanowienia podatkowe | Rozdział 2 - Postanowienia podatkowe | Rozdział 2 - Postanowienia podatkowe |
Artykuł 90 | Artykuł 90 | Artykuł 110 |
Artykuł 91 | Artykuł 91 | Artykuł 111 |
Artykuł 92 | Artykuł 92 | Artykuł 112 |
Artykuł 93 | Artykuł 93 | Artykuł 113 |
Rozdział 3 - Zbliżanie ustawodawstw | Rozdział 3 - Zbliżanie ustawodawstw | Rozdział 3 - Zbliżanie ustawodawstw |
Artykuł 95 (przeniesiony) | Artykuł 94 | Artykuł 114 |
Artykuł 94 (przeniesiony) | Artykuł 95 | Artykuł 115 |
Artykuł 96 | Artykuł 96 | Artykuł 116 |
Artykuł 97 | Artykuł 97 | Artykuł 117 |
Artykuł 97a | Artykuł 118 | |
Tytuł VII - Polityka gospodarcza i pieniężna | Tytuł VII - Polityka gospodarcza i pieniężna | Tytuł VIII - Polityka gospodarcza i pieniężna |
Artykuł 4 (przeniesiony) | Artykuł 97b | Artykuł 119 |
Rozdział 1 - Polityka gospodarcza | Rozdział 1 - Polityka gospodarcza | Rozdział 1 - Polityka gospodarcza |
Artykuł 98 | Artykuł 98 | Artykuł 120 |
Artykuł 99 | Artykuł 99 | Artykuł 121 |
Artykuł 100 | Artykuł 100 | Artykuł 122 |
Artykuł 101 | Artykuł 101 | Artykuł 123 |
Artykuł 102 | Artykuł 102 | Artykuł 124 |
Artykuł 103 | Artykuł 103 | Artykuł 125 |
Artykuł 104 | Artykuł 104 | Artykuł 126 |
Rozdział 2 - Polityka pieniężna | Rozdział 2 - Polityka pieniężna | Rozdział 2 - Polityka pieniężna |
Artykuł 105 | Artykuł 105 | Artykuł 127 |
Artykuł 106 | Artykuł 106 | Artykuł 128 |
Artykuł 107 | Artykuł 107 | Artykuł 129 |
Artykuł 108 | Artykuł 108 | Artykuł 130 |
Artykuł 109 | Artykuł 109 | Artykuł 131 |
Artykuł 110 | Artykuł 110 | Artykuł 132 |
Artykuł 111 ustępy 1-3 i 5 (przeniesione) | Artykuł 188o | Artykuł 219 |
Artykuł 111 ustęp 4 (przeniesiony) | Artykuł 115c ustęp 1 | Artykuł 138 |
Artykuł 111a | Artykuł 133 | |
Rozdział 3 - Postanowienia instytucjonalne | Rozdział 3 - Postanowienia instytucjonalne | Rozdział 3 - Postanowienia instytucjonalne |
Artykuł 112 (przeniesiony) | Artykuł 245b | Artykuł 283 |
Artykuł 113 (przeniesiony) | Artykuł 245c | Artykuł 284 |
Artykuł 114 | Artykuł 114 | Artykuł 134 |
Artykuł 115 | Artykuł 115 | Artykuł 135 |
Rozdział 3a - Postanowienia szczególne dla Państw Członkowskich, których walutą jest euro | Rozdział 4 - Postanowienia szczególne dla Państw Członkowskich, których walutą jest euro | |
Artykuł 115a | Artykuł 136 | |
Artykuł 115b | Artykuł 137 | |
Artykuł 111 ustęp 4 (przeniesiony) | Artykuł 115c | Artykuł 138 |
Rozdział 4 - Postanowienia przejściowe | Rozdział 4 - Postanowienia przejściowe | Rozdział 5 - Postanowienia przejściowe |
Artykuł 116 (uchylony) | ||
Artykuł 116a | Artykuł 139 | |
Artykuł 117 ustęp 1, ustęp 2 tiret szóste i ustępy 3-9 (uchylone) | ||
Artykuł 117 ustęp 2 pięć pierwszych tiret (przeniesione) | Artykuł 118a ustęp 2 | Artykuł 141 ustęp 2 |
Artykuł 121 ustęp 1 (przeniesiony) Artykuł 122 ustęp 2 zdanie drugie (przeniesione) Artykuł 123 ustęp 5 (przeniesiony) |
Artykuł 117a ustęp 1(16) Artykuł 117a ustęp 2(17) Artykuł 117a ustęp 3(18) | Artykuł 140 |
Artykuł 118 (uchylony) | ||
Artykuł 123 ustęp 3 (przeniesiony) Artykuł 117 ustęp 2 pięć pierwszych tiret (przeniesione) |
Artykuł 118a ustęp 1(19) Artykuł 118a ustęp 2(20) | Artykuł 141 |
Artykuł 124 ustęp 1 (przeniesiony) | Artykuł 118b | Artykuł 142 |
Artykuł 119 | Artykuł 119 | Artykuł 143 |
Artykuł 120 | Artykuł 120 | Artykuł 144 |
Artykuł 121 ustęp 1 (przeniesiony) | Artykuł 117a ustęp 1 | Artykuł 140 ustęp 1 |
Artykuł 121 ustępy 2-4 (uchylone) | ||
Artykuł 122 ustęp 1, ustęp 2 zdanie pierwsze, ustępy 3, 4, 5 i 6 (uchylone) | ||
Artykuł 122 ustęp 2 zdanie drugie (przeniesione) | Artykuł 117a ustęp 2 akapit pierwszy | Artykuł 140 ustęp 2 akapit pierwszy |
Artykuł 123 ustępy 1, 2 i 4 (uchylone) | ||
Artykuł 123 ustęp 3 (przeniesiony) | Artykuł 118a ustęp 1 | Artykuł 141 ustęp 1 |
Artykuł 123 ustęp 5 (przeniesiony) | Artykuł 117a ustęp 3 | Artykuł 140 ustęp 3 |
Artykuł 124 ustęp 1 (przeniesiony) | Artykuł 118b | Artykuł 142 |
Artykuł 124 ustęp 2 (uchylony) | ||
Tytuł VIII - Zatrudnienie | Tytuł VIII - Zatrudnienie | Tytuł IX - Zatrudnienie |
Artykuł 125 | Artykuł 125 | Artykuł 145 |
Artykuł 126 | Artykuł 126 | Artykuł 146 |
Artykuł 127 | Artykuł 127 | Artykuł 147 |
Artykuł 128 | Artykuł 128 | Artykuł 148 |
Artykuł 129 | Artykuł 129 | Artykuł 149 |
Artykuł 130 | Artykuł 130 | Artykuł 150 |
Tytuł IX - Wspólna polityka handlowa (przeniesiony) | Część piąta tytuł II Wspólna polityka handlowa | Część piąta tytuł II Wspólna polityka handlowa |
Artykuł 131 (przeniesiony) | Artykuł 188b | Artykuł 206 |
Artykuł 132 (uchylony) | ||
Artykuł 133 (przeniesiony) | Artykuł 188c | Artykuł 207 |
Artykuł 134 (uchylony) | ||
Tytuł X- Współpraca celna (przeniesiony) | Część trzecia tytuł II rozdział 1a Współpraca celna | Część trzecia tytuł II rozdział 2 Współpraca celna |
Artykuł 135 (przeniesiony) | Artykuł 27a | Artykuł 33 |
Tytuł XI - Polityka społeczna, edukacja, kształcenie zawodowe i młodzież | Tytuł IX - Polityka społeczna | Tytuł X - Polityka społeczna |
Rozdział 1 - Postanowienia dotyczące zagadnień społecznych (uchylony) | ||
Artykuł 136 | Artykuł 136 | Artykuł 151 |
Artykuł 136a | Artykuł 152 | |
Artykuł 137 | Artykuł 137 | Artykuł 153 |
Artykuł 138 | Artykuł 138 | Artykuł 154 |
Artykuł 139 | Artykuł 139 | Artykuł 155 |
Artykuł 140 | Artykuł 140 | Artykuł 156 |
Artykuł 141 | Artykuł 141 | Artykuł 157 |
Artykuł 142 | Artykuł 142 | Artykuł 158 |
Artykuł 143 | Artykuł 143 | Artykuł 159 |
Artykuł 144 | Artykuł 144 | Artykuł 160 |
Artykuł 145 | Artykuł 145 | Artykuł 161 |
Rozdział 2 - Europejski Fundusz Społeczny | Tytuł X - Europejski Fundusz Społeczny | Tytuł XI - Europejski Fundusz Społeczny |
Artykuł 146 | Artykuł 146 | Artykuł 162 |
Artykuł 147 | Artykuł 147 | Artykuł 163 |
Artykuł 148 | Artykuł 148 | Artykuł 164 |
Rozdział 3 - Edukacja, kształcenie zawodowe i młodzież | Tytuł XI - Edukacja, kształcenie zawodowe, młodzież i sport | Tytuł XII - Edukacja, kształcenie zawodowe, młodzież i sport |
Artykuł 149 | Artykuł 149 | Artykuł 165 |
Artykuł 150 | Artykuł 150 | Artykuł 166 |
Tytuł XII - Kultura | Tytuł XII - Kultura | Tytuł XIII - Kultura |
Artykuł 151 | Artykuł 151 | Artykuł 167 |
Tytuł XIII - Zdrowie publiczne | Tytuł XIII - Zdrowie publiczne | Tytuł XIV - Zdrowie publiczne |
Artykuł 152 | Artykuł 152 | Artykuł 168 |
Tytuł XIV - Ochrona konsumentów | Tytuł XIV - Ochrona konsumentów | Tytuł XV - Ochrona konsumentów |
Artykuł 153 ustępy 1, 3, 4 i 5 | Artykuł 153 | Artykuł 169 |
Artykuł 153 ustęp 2 (przeniesiony) | Artykuł 6a | Artykuł 12 |
Tytuł XV - Sieci transeuropejskie | Tytuł XV - Sieci transeuropejskie | Tytuł XVI - Sieci transeuropejskie |
Artykuł 154 | Artykuł 154 | Artykuł 170 |
Artykuł 155 | Artykuł 155 | Artykuł 171 |
Artykuł 156 | Artykuł 156 | Artykuł 172 |
Tytuł XVI - Przemysł | Tytuł XVI - Przemysł | Tytuł XVII - Przemysł |
Artykuł 157 | Artykuł 157 | Artykuł 173 |
Tytuł XVII - Spójność gospodarcza i społeczna | Tytuł XVII - Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna | Tytuł XVIII - Spójność gospodarcza, społeczna i terytorialna |
Artykuł 158 | Artykuł 158 | Artykuł 174 |
Artykuł 159 | Artykuł 159 | Artykuł 175 |
Artykuł 160 | Artykuł 160 | Artykuł 176 |
Artykuł 161 | Artykuł 161 | Artykuł 177 |
Artykuł 162 | Artykuł 162 | Artykuł 178 |
Tytuł XVIII - Badania i rozwój technologiczny | Tytuł XVIII - Badania i rozwój technologiczny oraz przestrzeń kosmiczna | Tytuł XIX - Badania i rozwój technologiczny oraz przestrzeń kosmiczna |
Artykuł 163 | Artykuł 163 | Artykuł 179 |
Artykuł 164 | Artykuł 164 | Artykuł 180 |
Artykuł 165 | Artykuł 165 | Artykuł 181 |
Artykuł 166 | Artykuł 166 | Artykuł 182 |
Artykuł 167 | Artykuł 167 | Artykuł 183 |
Artykuł 168 | Artykuł 168 | Artykuł 184 |
Artykuł 169 | Artykuł 169 | Artykuł 185 |
Artykuł 170 | Artykuł 170 | Artykuł 186 |
Artykuł 171 | Artykuł 171 | Artykuł 187 |
Artykuł 172 | Artykuł 172 | Artykuł 188 |
Artykuł 172a | Artykuł 189 | |
Artykuł 173 | Artykuł 173 | Artykuł 190 |
Tytuł XIX - Środowisko | Tytuł XIX - Środowisko | Tytuł XX - Środowisko |
Artykuł 174 | Artykuł 174 | Artykuł 191 |
Artykuł 175 | Artykuł 175 | Artykuł 192 |
Artykuł 176 | Artykuł 176 | Artykuł 193 |
Tytuł XX - Energetyka | Tytuł XXI - Energetyka | |
Artykuł 176a | Artykuł 194 | |
Tytuł XXI - Turystyka | Tytuł XXII - Turystyka | |
Artykuł 176b | Artykuł 195 | |
Tytuł XXII - Ochrona ludności | Tytuł XXIII - Ochrona ludności | |
Artykuł 176c | Artykuł 196 | |
Tytuł XXIII - Współpraca administracyjna | Tytuł XXIV - Współpraca administracyjna | |
Artykuł 176d | Artykuł 197 | |
Tytuł XX - Współpraca na rzecz rozwoju (przeniesiony) | Część piąta tytuł III rozdział 1 Współpraca na rzecz rozwoju | Część piąta tytuł III rozdział 1 Współpraca na rzecz rozwoju |
Artykuł 177 (przeniesiony) | Artykuł 188d | Artykuł 208 |
Artykuł 178 (uchylony)(21) | ||
Artykuł 179 (przeniesiony) | Artykuł 188e | Artykuł 209 |
Artykuł 180 (przeniesiony) | Artykuł 188f | Artykuł 210 |
Artykuł 181 (przeniesiony) | Artykuł 188g | Artykuł 211 |
Tytuł XXI - Współpraca gospodarcza, finansowa i techniczna z państwami trzecimi (zastąpiony) | Część piąta tytuł III rozdział 2 Współpraca gospodarcza, finansowa i techniczna z państwami trzecimi | Część piąta tytuł III rozdział 2 Współpraca gospodarcza, finansowa i techniczna z państwami trzecimi |
Artykuł 181 a (przeniesiony) | Artykuł 188h | Artykuł 212 |
CZĘŚĆ CZWARTA - STOWARZYSZENIE KRAJÓW I TERYTORIÓW ZAMORSKICH | CZĘŚĆ CZWARTA - STOWARZYSZENIE KRAJÓW I TERYTORIÓW ZAMORSKICH | CZĘŚĆ CZWARTA - STOWARZYSZENIE KRAJÓW I TERYTORIÓW ZAMORSKICH |
Artykuł 182 | Artykuł 182 | Artykuł 198 |
Artykuł 183 | Artykuł 183 | Artykuł 199 |
Artykuł 184 | Artykuł 184 | Artykuł 200 |
Artykuł 185 | Artykuł 185 | Artykuł 201 |
Artykuł 186 | Artykuł 186 | Artykuł 202 |
Artykuł 187 | Artykuł 187 | Artykuł 203 |
Artykuł 188 | Artykuł 188 | Artykuł 204 |
CZĘŚĆ PIĄTA - DZIAŁANIA ZEWNĘTRZNE UNII | CZĘŚĆ PIĄTA - DZIAŁANIA ZEWNĘTRZNE UNII | |
Tytuł I - Postanowienia ogólne dotyczące działań zewnętrznych Unii | Tytuł I - Postanowienia ogólne dotyczące działań zewnętrznych Unii | |
Artykuł 188a | Artykuł 205 | |
Część trzecia tytuł IX Wspólna polityka handlowa (przeniesiony) | Tytuł II - Wspólna polityka handlowa | Tytuł II - Wspólna polityka handlowa |
Artykuł 131 (przeniesiony) | Artykuł 188b | Artykuł 206 |
Artykuł 133 (przeniesiony) | Artykuł 188c | Artykuł 207 |
Tytuł III - Współpraca z państwami trzecimi i pomoc humanitarna | Tytuł III - Współpraca z państwami trzecimi i pomoc humanitarna | |
Część trzecia tytuł XX Współpraca na rzecz rozwoju (przeniesiony) | Rozdział 1 - Współpraca na rzecz rozwoju | Rozdział 1 - Współpraca na rzecz rozwoju |
Artykuł 177 (przeniesiony) | Artykuł 188d(22) | Artykuł 208 |
Artykuł 179 (przeniesiony) | Artykuł 188e | Artykuł 209 |
Artykuł 180 (przeniesiony) | Artykuł 188f | Artykuł 210 |
Artykuł 181 (przeniesiony) | Artykuł 188g | Artykuł 211 |
Część trzecia tytuł XXI Współpraca gospodarcza, finansowa i techniczna z państwami trzecimi (przeniesiony) | Rozdział 2 - Współpraca gospodarcza, finansowa i techniczna z państwami trzecimi | Rozdział 2 - Współpraca gospodarcza, finansowa i techniczna z państwami trzecimi |
Artykuł 181 a (przeniesiony) | Artykuł 188h | Artykuł 212 |
Artykuł 188i | Artykuł 213 | |
Rozdział 3 - Pomoc humanitarna | Rozdział 3 - Pomoc humanitarna | |
Artykuł 188j | Artykuł 214 | |
Tytuł IV - Środki ograniczające | Tytuł IV - Środki ograniczające | |
Artykuł 301 (zastąpiony) | Artykuł 188k | Artykuł 215 |
Tytuł V - Umowy międzynarodowe | Tytuł V - Umowy międzynarodowe | |
Artykuł 188l | Artykuł 216 | |
Artykuł 310 (przeniesiony) | Artykuł 188m | Artykuł 217 |
Artykuł 300 (zastąpiony) | Artykuł 188n | Artykuł 218 |
Artykuł 111 ustępy 1-3 i 5 (przeniesione) | Artykuł 188o | Artykuł 219 |
Tytuł VI - Stosunki Unii z organizacjami międzynarodowymi i państwami trzecimi oraz delegatury Unii |
Tytuł VI - Stosunki Unii z organizacjami międzynarodowymi i państwami trzecimi oraz delegatury Unii |
|
Artykuły 302-304 (zastąpione) | Artykuł 188p | Artykuł 220 |
Artykuł 188q | Artykuł 221 | |
Tytuł VII - Klauzula solidarności | Tytuł VII - Klauzula solidarności | |
Artykuł 188r | Artykuł 222 | |
CZĘŚĆ PIĄTA - INSTYTUCJE WSPÓLNOTY | CZĘŚĆ SZÓSTA - POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE I FINANSOWE | CZĘŚĆ SZÓSTA - POSTANOWIENIA INSTYTUCJONALNE I FINANSOWE |
Tytuł I - Postanowienia instytucjonalne | Tytuł I - Postanowienia instytucjonalne | Tytuł I - Postanowienia instytucjonalne |
Rozdział 1 - Instytucje | Rozdział 1 - Instytucje | Rozdział 1 - Instytucje |
Sekcja 1 - Parlament Europejski | Sekcja 1 - Parlament Europejski | Sekcja 1 - Parlament Europejski |
Artykuł 189 (uchylony)(23) | ||
Artykuł 190 ustępy 1-3 (uchylone)(24) | ||
Artykuł 190 ustępy 4 i 5 | Artykuł 190 | Artykuł 223 |
Artykuł 191 akapit pierwszy (uchylony)(25) | ||
Artykuł 191 akapit drugi | Artykuł 191 | Artykuł 224 |
Artykuł 192 akapit pierwszy (uchylony)(26) | ||
Artykuł 192 akapit drugi | Artykuł 192 | Artykuł 225 |
Artykuł 193 | Artykuł 193 | Artykuł 226 |
Artykuł 194 | Artykuł 194 | Artykuł 227 |
Artykuł 195 | Artykuł 195 | Artykuł 228 |
Artykuł 196 | Artykuł 196 | Artykuł 229 |
Artykuł 197 akapit pierwszy (uchylony)(27) | ||
Artykuł 197 akapity drugi, trzeci i czwarty | Artykuł 197 | Artykuł 230 |
Artykuł 198 | Artykuł 198 | Artykuł 231 |
Artykuł 199 | Artykuł 199 | Artykuł 232 |
Artykuł 200 | Artykuł 200 | Artykuł 233 |
Artykuł 201 | Artykuł 201 | Artykuł 234 |
Sekcja 1a - Rada Europejska | Sekcja 2 - Rada Europejska | |
Artykuł 201a | Artykuł 235 | |
Artykuł 201b | Artykuł 236 | |
Sekcja 2 - Rada | Sekcja 2 - Rada | Sekcja 3 - Rada |
Artykuł 202 (uchylony)(28) | ||
Artykuł 203 (uchylony)(29) | ||
Artykuł 204 | Artykuł 204 | Artykuł 237 |
Artykuł 205 ustępy 2 i 4 (uchylone)(30) | ||
Artykuł 205 ustępy 1 i 3 | Artykuł 205 | Artykuł 238 |
Artykuł 206 | Artykuł 206 | Artykuł 239 |
Artykuł 207 | Artykuł 207 | Artykuł 240 |
Artykuł 208 | Artykuł 208 | Artykuł 241 |
Artykuł 209 | Artykuł 209 | Artykuł 242 |
Artykuł 210 | Artykuł 210 | Artykuł 243 |
Sekcja 3 - Komisja | Sekcja 3 - Komisja | Sekcja 4 - Komisja |
Artykuł 211 (uchylony)(31) | ||
Artykuł 211a | Artykuł 244 | |
Artykuł 212 (przeniesiony) | Artykuł 218 ustęp 2 | Artykuł 249 ustęp 2 |
Artykuł 213 | Artykuł 213 | Artykuł 245 |
Artykuł 214 (uchylony)(32) | ||
Artykuł 215 | Artykuł 215 | Artykuł 246 |
Artykuł 216 | Artykuł 216 | Artykuł 247 |
Artykuł 217 ustępy 1, 3 i 4 (uchylone)(33) | ||
Artykuł 217 ustęp 2 | Artykuł 217 | Artykuł 248 |
Artykuł 218 ustęp 1 (uchylony)(34) | ||
Artykuł 218 ustęp 2 | Artykuł 218 | Artykuł 249 |
Artykuł 219 | Artykuł 219 | Artykuł 250 |
Sekcja 4 - Trybunał Sprawiedliwości | Sekcja 4 - Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej | Sekcja 5 - Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej |
Artykuł 220 (uchylony)(35) | ||
Artykuł 221 akapit pierwszy (uchylony)(36) | ||
Artykuł 221 akapity drugi i trzeci | Artykuł 221 | Artykuł 251 |
Artykuł 222 | Artykuł 222 | Artykuł 252 |
Artykuł 223 | Artykuł 223 | Artykuł 253 |
Artykuł 224(37) | Artykuł 224 | Artykuł 254 |
Artykuł 224a | Artykuł 255 | |
Artykuł 225 | Artykuł 225 | Artykuł 256 |
Artykuł 225a | Artykuł 225a | Artykuł 257 |
Artykuł 226 | Artykuł 226 | Artykuł 258 |
Artykuł 227 | Artykuł 227 | Artykuł 259 |
Artykuł 228 | Artykuł 228 | Artykuł 260 |
Artykuł 229 | Artykuł 229 | Artykuł 261 |
Artykuł 229a | Artykuł 229a | Artykuł 262 |
Artykuł 230 | Artykuł 230 | Artykuł 263 |
Artykuł 231 | Artykuł 231 | Artykuł 264 |
Artykuł 232 | Artykuł 232 | Artykuł 265 |
Artykuł 233 | Artykuł 233 | Artykuł 266 |
Artykuł 234 | Artykuł 234 | Artykuł 267 |
Artykuł 235 | Artykuł 235 | Artykuł 268 |
Artykuł 235a | Artykuł 269 | |
Artykuł 236 | Artykuł 236 | Artykuł 270 |
Artykuł 237 | Artykuł 237 | Artykuł 271 |
Artykuł 238 | Artykuł 238 | Artykuł 272 |
Artykuł 239 | Artykuł 239 | Artykuł 273 |
Artykuł 240 | Artykuł 240 | Artykuł 274 |
Artykuł 240a | Artykuł 275 | |
Artykuł 240b | Artykuł 276 | |
Artykuł 241 | Artykuł 241 | Artykuł 277 |
Artykuł 242 | Artykuł 242 | Artykuł 278 |
Artykuł 243 | Artykuł 243 | Artykuł 279 |
Artykuł 244 | Artykuł 244 | Artykuł 280 |
Artykuł 245 | Artykuł 245 | Artykuł 281 |
Sekcja 4a - Europejski Bank Centralny | Sekcja 6 - Europejski Bank Centralny | |
Artykuł 245a | Artykuł 282 | |
Artykuł 112 (przeniesiony) | Artykuł 245b | Artykuł 283 |
Artykuł 113 (przeniesiony) | Artykuł 245c | Artykuł 284 |
Sekcja 5 - Trybunał Obrachunkowy | Sekcja 5 - Trybunał Obrachunkowy | Sekcja 7 - Trybunał Obrachunkowy |
Artykuł 246 | Artykuł 246 | Artykuł 285 |
Artykuł 247 | Artykuł 247 | Artykuł 286 |
Artykuł 248 | Artykuł 248 | Artykuł 287 |
Rozdział 2 - Postanowienia wspólne dla wielu instytucji | Rozdział 2 - Akty prawne Unii, procedury przyjmowania i inne postanowienia | Rozdział 2 - Akty prawne Unii, procedury przyjmowania i inne postanowienia |
Sekcja 1 - Akty prawne Unii | Sekcja 1 - Akty prawne Unii | |
Artykuł 249 | Artykuł 249 | Artykuł 288 |
Artykuł 249a | Artykuł 289 | |
Artykuł 249b(38) | Artykuł 290 | |
Artykuł 249c(38) | Artykuł 291 | |
Artykuł 249d | Artykuł 292 | |
Sekcja 2 - Procedury przyjmowania aktów i inne postanowienia | Sekcja 2 - Procedury przyjmowania aktów i inne postanowienia | |
Artykuł 250 | Artykuł 250 | Artykuł 293 |
Artykuł 251 | Artykuł 251 | Artykuł 294 |
Artykuł 252 (uchylony) | ||
Artykuł 252a | Artykuł 295 | |
Artykuł 253 | Artykuł 253 | Artykuł 296 |
Artykuł 254 | Artykuł 254 | Artykuł 297 |
Artykuł 254a | Artykuł 298 | |
Artykuł 255 (przeniesiony) | Artykuł 16a | Artykuł 15 |
Artykuł 256 | Artykuł 256 | Artykuł 299 |
Rozdział 3 - Organy doradcze Unii | Rozdział 3 - Organy doradcze Unii | |
Artykuł 256a | Artykuł 300 | |
Rozdział 3 - Komitet Ekonomiczno-Społeczny | Sekcja 1 - Komitet Ekonomiczno-Społeczny | Sekcja 1 - Komitet Ekonomiczno-Społeczny |
Artykuł 257 (uchylony)(39) | ||
Artykuł 258 akapity pierwszy, drugi i czwarty(40) | Artykuł 258 | Artykuł 301 |
Artykuł 258 akapit trzeci (uchylony)(40) | ||
Artykuł 259 | Artykuł 259 | Artykuł 302 |
Artykuł 260 | Artykuł 260 | Artykuł 303 |
Artykuł 261 (uchylony) | ||
Artykuł 262 | Artykuł 262 | Artykuł 304 |
Rozdział 4 - Komitet Regionów | Sekcja 2 - Komitet Regionów | Sekcja 2 - Komitet Regionów |
Artykuł 263 akapity pierwszy i piąty (uchylone)(41) | ||
Artykuł 263 akapity drugi, trzeci i czwarty | Artykuł 263 | Artykuł 305 |
Artykuł 264 | Artykuł 264 | Artykuł 306 |
Artykuł 265 | Artykuł 265 | Artykuł 307 |
Rozdział 5 - Europejski Bank Inwestycyjny | Rozdział 4 - Europejski Bank Inwestycyjny | Rozdział 4 - Europejski Bank Inwestycyjny |
Artykuł 266 | Artykuł 266 | Artykuł 308 |
Artykuł 267 | Artykuł 267 | Artykuł 309 |
Tytuł II - Postanowienia finansowe | Tytuł II - Postanowienia finansowe | Tytuł II - Postanowienia finansowe |
Artykuł 268 | Artykuł 268 | Artykuł 310 |
Rozdział 1 - Zasoby własne Unii | Rozdział 1 - Zasoby własne Unii | |
Artykuł 269 | Artykuł 269 | Artykuł 311 |
Artykuł 270 (uchylony)(42) | ||
Rozdział 2 - Wieloletnie ramy finansowe | Rozdział 2 - Wieloletnie ramy finansowe | |
Artykuł 270a | Artykuł 312 | |
Rozdział 3 - Roczny budżet Unii | Rozdział 3 - Roczny budżet Unii | |
Artykuł 272 ustęp 1 (przeniesiony) | Artykuł 270b | Artykuł 313 |
Artykuł 271 (przeniesiony) | Artykuł 273a | Artykuł 316 |
Artykuł 272 ustęp 1 (przeniesiony) | Artykuł 270b | Artykuł 313 |
Artykuł 272 ustępy 2-10 | Artykuł 272 | Artykuł 314 |
Artykuł 273 | Artykuł 273 | Artykuł 315 |
Artykuł 271 (przeniesiony) | Artykuł 273a | Artykuł 316 |
Rozdział 4 - Wykonanie budżetu i absolutorium | Rozdział 4 - Wykonanie budżetu i absolutorium | |
Artykuł 274 | Artykuł 274 | Artykuł 317 |
Artykuł 275 | Artykuł 275 | Artykuł 318 |
Artykuł 276 | Artykuł 276 | Artykuł 319 |
Rozdział 5 - Postanowienia wspólne | Rozdział 5 - Postanowienia wspólne | |
Artykuł 277 | Artykuł 277 | Artykuł 320 |
Artykuł 278 | Artykuł 278 | Artykuł 321 |
Artykuł 279 | Artykuł 279 | Artykuł 322 |
Artykuł 279a | Artykuł 323 | |
Artykuł 279b | Artykuł 324 | |
Rozdział 6 - Zwalczanie nadużyć finansowych | Rozdział 6 - Zwalczanie nadużyć finansowych | |
Artykuł 280 | Artykuł 280 | Artykuł 325 |
Tytuł III - Wzmocniona współpraca | Tytuł III - Wzmocniona współpraca | |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280a(43) | Artykuł 326 |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280b(43) | Artykuł 327 |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280c(43) | Artykuł 328 |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280d(43) | Artykuł 329 |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280e(43) | Artykuł 330 |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280f(43) | Artykuł 331 |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280g(43) | Artykuł 332 |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280h(43) | Artykuł 333 |
Artykuł 11 i 11a (zastąpione) | Artykuł 280i(43) | Artykuł 334 |
CZĘŚĆ SZÓSTA - POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE | CZĘŚĆ SIÓDMA - POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE | CZĘŚĆ SIÓDMA - POSTANOWIENIA OGÓLNE I KOŃCOWE |
Artykuł 281 (uchylony)(44) | ||
Artykuł 282 | Artykuł 282 | Artykuł 335 |
Artykuł 283 | Artykuł 283 | Artykuł 336 |
Artykuł 284 | Artykuł 284 | Artykuł 337 |
Artykuł 285 | Artykuł 285 | Artykuł 338 |
Artykuł 286 (zastąpiony) | Artykuł 16b | Artykuł 16 |
Artykuł 287 | Artykuł 287 | Artykuł 339 |
Artykuł 288 | Artykuł 288 | Artykuł 340 |
Artykuł 289 | Artykuł 289 | Artykuł 341 |
Artykuł 290 | Artykuł 290 | Artykuł 342 |
Artykuł 291 | Artykuł 291 | Artykuł 343 |
Artykuł 292 | Artykuł 292 | Artykuł 344 |
Artykuł 293 (uchylony) | ||
Artykuł 294 (przeniesiony) | Artykuł 48a | Artykuł 55 |
Artykuł 295 | Artykuł 295 | Artykuł 345 |
Artykuł 296 | Artykuł 296 | Artykuł 346 |
Artykuł 297 | Artykuł 297 | Artykuł 347 |
Artykuł 298 | Artykuł 298 | Artykuł 348 |
Artykuł 299 ustęp 1 (uchylony)(45) | ||
Artykuł 299 ustęp 2 akapity drugi, trzeci i czwarty | Artykuł 299 | Artykuł 349 |
Artykuł 299 ustęp 2 akapit pierwszy i ustępy 3-6 (przeniesione) | Artykuł 311a | Artykuł 355 |
Artykuł 300 (zastąpiony) | Artykuł 188n | Artykuł 218 |
Artykuł 301 (zastąpiony) | Artykuł 188k | Artykuł 215 |
Artykuł 302 (zastąpiony) | Artykuł 188p | Artykuł 220 |
Artykuł 303 (zastąpiony) | Artykuł 188p | Artykuł 220 |
Artykuł 304 (zastąpiony) | Artykuł 188p | Artykuł 220 |
Artykuł 305 (uchylony) | ||
Artykuł 306 | Artykuł 306 | Artykuł 350 |
Artykuł 307 | Artykuł 307 | Artykuł 351 |
Artykuł 308 | Artykuł 308 | Artykuł 352 |
Artykuł 308a | Artykuł 353 | |
Artykuł 309 | Artykuł 309 | Artykuł 354 |
Artykuł 310 (przeniesiony) | Artykuł 188m | Artykuł 217 |
Artykuł 311 (uchylony)(46) | ||
Artykuł 299 ustęp 2 akapit pierwszy i ustępy 3- 6 (przeniesione) | Artykuł 311a | Artykuł 355 |
Artykuł 312 | Artykuł 312 | Artykuł 356 |
Postanowienia końcowe | ||
Artykuł 313 | Artykuł 313 | Artykuł 357 |
Artykuł 313a | Artykuł 358 | |
Artykuł 314 (uchylony)(47) | ||
(1) Treść zastąpiona artykułem 2 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 3). | ||
(2) Treść zastąpiona artykułami 2b-2e TFUE (które otrzymują oznaczenie artykuły 3-6). | ||
(3) Treść zastąpiona artykułem 3b Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 5). | ||
(4) Dodanie postanowienia Protokołu w sprawie dobrostanu zwierząt. | ||
(5) Treść zastąpiona artykułem 9 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 13). | ||
(6) Treść zastąpiona artykułem 9 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 13) oraz artykułem 245a ustęp 1 TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 282). | ||
(7) Treść zastąpiona artykułem 3a ustęp 3, Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 4). | ||
(8) Zastąpiony także artykułem 10 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 20). | ||
(9) Zastępuje także artykuł 29 dotychczasowego Traktatu UE. | ||
(10) Zastępuje także artykuł 36 dotychczasowego Traktatu UE. | ||
(11) Zastępuje także artykuł 33 dotychczasowego Traktatu UE. | ||
(12) Artykuł 63 punkty 1 i 2 Traktatu WE zostaje zastąpiony artykułem 63 ustępy 1 i 2 TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 78), a artykuł 64 ustęp 2 zostaje zastąpiony artykułem 63 ustęp 3 TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 78). | ||
(13) Zastępuje artykuł 31 dotychczasowego Traktatu UE. | ||
(14) Zastępuje artykuł 30 dotychczasowego Traktatu UE. | ||
(15) Zastępuje artykuł 32 dotychczasowego Traktatu UE. | ||
(16) Artykuł 117a ustęp 1 (który otrzymuje oznaczenie artykuł 140) przejmuje artykuł 121 ustęp 1. | ||
(17) Artykuł 117a ustęp 2 (który otrzymuje oznaczenie artykuł 140) przejmuje artykuł 122 ustęp 2 zdanie drugie. | ||
(18) Artykuł 117a ustęp 3 (który otrzymuje oznaczenie artykuł 140) przejmuje artykuł 123 ustęp 5. | ||
(19) Artykuł 118a ustęp 1 (który otrzymuje oznaczenie artykuł 141) przejmuje artykuł 123 ustęp 3. | ||
(20) Artykuł 118a ustęp 2 (który otrzymuje oznaczenie artykuł 141) przejmuje artykuł 117 ustęp 2 pięć pierwszych tiret. | ||
(21) Treść zastąpiona artykułem 188d ustęp 1 akapit drugi zdanie drugie TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 208). | ||
(22) Ustęp 1 akapit drugi zdanie drugie zastępuje treść artykułu 178 Traktatu WE. | ||
(23) Treść zastąpiona artykułem 9a ustępy 1 i 2 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 14). | ||
(24) Treść zastąpiona artykułem 9a ustępy 1-3 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 14). | ||
(25) Treść zastąpiona artykułem 8a ustęp 4 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 11). | ||
(26) Treść zastąpiona artykułem 9a ustęp 1 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 14). | ||
(27) Treść zastąpiona artykułem 9a ustęp 4 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 14). | ||
(28) Treść zastąpiona artykułem 9c ustęp 1 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 16) oraz artykułami 249b i 249c TFUE (które otrzymały oznaczenie artykuły 290 i 291). | ||
(29) Treść zastąpiona artykułem 9c ustępy 2 i 9 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 16). | ||
(30) Treść zastąpiona artykułem 9c ustępy 4 i 5 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 16). | ||
(31) Treść zastąpiona artykułem 9d ustęp 1 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 17). | ||
(32) Treść zastąpiona artykułem 9d ustępy 3 i 7 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 17). | ||
(33) Treść zastąpiona artykułem 9d ustęp 6 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 17). | ||
(34) Treść zastąpiona artykułem 252a TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 295). | ||
(35) Treść zastąpiona artykułem 9f Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 19). | ||
(36) Treść zastąpiona artykułem 9f ustęp 2 akapit pierwszy Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 19). | ||
(37) Treść akapitu pierwszego zdanie pierwsze zostaje zastąpiona artykułem 9f ustęp 2 akapit drugi Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 19). | ||
(38) Zastępuje treść artykułu 202 tiret trzecie Traktatu WE. | ||
(39) Treść zastąpiona artykułem 256a ustęp 2 TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 300). | ||
(40) Treść zastąpiona artykułem 256a ustęp 4 TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 300). | ||
(41) Treść zastąpiona artykułem 256a ustępy 3 i 4 TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 300). | ||
(42) Treść zastąpiona artykułem 268 ustęp 4 TFUE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 310). | ||
(43) Zastępuje także treść artykułów 27a-27e, 40-40b oraz 43-45 dotychczasowego Traktatu UE. | ||
(44) Treść zastąpiona artykułem 46a Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 47). | ||
(45) Treść zastąpiona artykułem 49c Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 52). | ||
(46) Treść zastąpiona artykułem 49b Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 51). | ||
(47) Treść zastąpiona artykułem 53 Traktatu UE (który otrzymuje oznaczenie artykuł 55). |
- zmieniony przez pkt 1 lit. a) i b) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. a) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. d) i e) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. b) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. f) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. c) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. n) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniona przez pkt 1 lit. c) Protokołu ze sprostowania sporządzonego w Rzymie dnia 30 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.C.08.111.56).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. o) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. f) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniona przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. i) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniona przez pkt 1 lit. r) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. t) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. v), w), x) i y) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. i) Protokołu ze sprostowania sporządzonego w Rzymie dnia 30 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.C.08.111.56).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. z) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniona przez pkt 1 lit. k) Protokołu ze sprostowania sporządzonego w Rzymie dnia 30 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.C.08.111.56).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. ad) i ae) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. af) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. ag) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. ah) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 1 lit. q) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniony przez pkt 2 lit. b) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 2 Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
- zmieniona przez pkt 2 lit. f), g) i h) Protokołu ze sprostowania sporządzonego w Rzymie dnia 30 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.C.08.111.56).
- zmieniona przez Protokół o sprostowaniu sporządzony w Rzymie dnia 2 grudnia 2011 r (Dz.U.UE.C.11.378.3).
- zmieniony przez pkt 2 lit. m) Protokołu ze sprostowania sporządzonego w Rzymie dnia 30 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.C.08.111.56).
- zmieniony przez pkt 3 lit. e) Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 3 Protokołu ze sprostowania sporządzonego w Rzymie dnia 30 kwietnia 2008 r. (Dz.U.UE.C.08.111.56).
- zmieniony przez pkt 4 Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 27 listopada 2009 r. (Dz.U.UE.C.09.290.1).
- zmieniony przez pkt 4 Protokołu o sprostowaniu sporządzonego w Rzymie dnia 23 marca 2010 r. (Dz.U.UE.C.10.81.1).
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
Grażyna J. Leśniak 24.04.2025Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
Grażyna J. Leśniak 23.04.2025Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
Robert Horbaczewski 17.04.2025Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Grażyna J. Leśniak 11.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2007.306.1 |
Rodzaj: | Umowa międzynarodowa |
Tytuł: | Traktat z Lizbony zmieniający Traktat o Unii Europejskiej i Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską. Lizbona.2007.12.13. |
Data aktu: | 13/12/2007 |
Data ogłoszenia: | 17/12/2007 |
Data wejścia w życie: | 01/12/2009 |