Wspólne stanowisko przyjęte przez Radę w celu przyjęcia rozporządzenia (WE) nr …/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia … w sprawie zakazu wywozu i bezpiecznego składowania rtęci metalicznej.

WSPÓLNE STANOWISKO (WE) nr 1/2008

przyjęte przez Radę dnia 20 grudnia 2007 r.

w celu przyjęcia rozporządzenia (WE) nr .../2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia ... w sprawie zakazu wywozu i bezpiecznego składowania rtęci metalicznej

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(2008/C 52 E/01)

(Dz.U.UE C z dnia 26 lutego 2008 r.)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

Uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1 i, w odniesieniu do art. 1 niniejszego rozporządzenia, jego art. 133,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽¹⁾,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Emisję rtęci uważa się za globalne zagrożenie, które wymaga podjęcia działań na poziomie regionalnym, krajowym i globalnym.

(2) Zgodnie z komunikatem Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego "Strategia Wspólnoty w zakresie rtęci" konieczne jest zmniejszenie ryzyka narażenia ludzi i środowiska na kontakt z rtęcią.

(3) Działania podejmowane na poziomie Wspólnoty musza być postrzegane jako element globalnych wysiłków mających na celu zmniejszenie ryzyka narażenia na kontakt z rtęcią, w szczególności wysiłków objętych programem dotyczącym rtęci w ramach programu środowiskowego ONZ.

(4) Należy zabronić wywozu rtęci metalicznej ze Wspólnoty, aby istotnie zmniejszyć jej globalną podaż.

(5) Zakaz wywozu doprowadzi do powstania znacznych nadwyżek rtęci we Wspólnocie, w związku z czym konieczne jest uniemożliwienie ponownego przedostawania się tych nadwyżek do obrotu. Dlatego należy zapewnić bezpieczne składowanie rtęci w obrębie Wspólnoty.

(6) Aby umożliwić bezpieczne składowanie rtęci metalicznej, która została uznana za odpad, właściwe jest ustanowienie odstępstwa od art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów⁽³⁾ w odniesieniu do pewnych typów składowisk odpadów oraz stwierdzenie, że kryteria sekcji 2.4 załącznika do decyzji Rady 2003/33/WE z dnia 19 grudnia 2002 r. ustanawiającej kryteria i procedury przyjęcia odpadów na składowiska, na podstawie art. 16 i załącznika II do dyrektywy 1999/31/WE⁽⁴⁾, nie dotyczą czasowego składowania rtęci metalicznej przez ponad rok w obiektach naziemnych przeznaczonych i wyposażonych do tego celu.

(7) Do składowania czasowego rtęci metalicznej przez ponad rok w obiektach naziemnych przeznaczonych i wyposażonych do tego celu powinna mieć zastosowanie dyrektywa Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi⁽⁵⁾.

(8) Niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. w sprawie przemieszczania odpadów⁽⁶⁾. Jednak w celu umożliwienia odpowiedniego unieszkodliwiania rtęci metalicznej na terenie Wspólnoty zachęca się właściwe organy w miejscu przeznaczenia i wysyłki do tego, by nie zgłaszały sprzeciwu przewidzianego w art. 11 ust. 1 lit. a) tego rozporządzenia wobec przemieszczania rtęci metalicznej uznanej za odpady. Zwraca się uwagę, że - zgodnie z art. 11 ust. 3 tego rozporządzenia - jego art. 11 ust. 1 lit. a) nie ma zastosowania do odpadów niebezpiecznych, których łączna produkcja roczna w państwie członkowskim wysyłki jest na tyle niewielka, że tworzenie nowych specjalistycznych instalacji unieszkodliwiania w tym państwie członkowskim byłoby nieopłacalne.

(9) Aby zapewnić składowanie bezpieczne dla zdrowia ludzi i dla środowiska, ocenę bezpieczeństwa wymaganą na mocy decyzji 2003/33/WE w odniesieniu do składowania podziemnego należy uzupełnić o szczególne wymagania, przy czym ocena ta powinna również dotyczyć składowania innego niż podziemne. Nie należy zezwalać na żaden proces ostatecznego unieszkodliwiania, dopóki nie zostaną przyjęte specjalne wymogi i kryteria przyjęcia. Warunki składowania w kopalni soli lub w głębokich podziemnych formacjach skały zwięzłej, przystosowanych do unieszkodliwiania rtęci metalicznej, powinny być w szczególności zgodne z zasadami: ochrony wód podziemnych przed rtęcią, zapobiegania wydzielaniu się oparów rtęci, szczelności względem gazów i płynów w otoczeniu oraz - w przypadku składowania trwałego - solidnego zamknięcia odpadów w końcowej fazie procesu unieszkodliwiania w kopalniach. Po dostosowaniu tych kryteriów do celów niniejszego rozporządzenia należy je włączyć do załączników do dyrektywy 1999/31/WE.

(10) Warunki składowania naziemnego powinny przede wszystkim być zgodne z zasadami odwracalności procesu składowania, ochrony rtęci przed wodą infiltracyjną, szczelności względem gleby i zapobiegania wydzielaniu się oparów rtęci. Kryteria te należy włączyć do załączników do dyrektywy 1999/31/WE z chwilą ich zmiany do celów niniejszego rozporządzenia. Składowanie naziemne rtęci metalicznej powinno być uznawane za rozwiązanie czasowe.

(11) Państwa członkowskie powinny przedkładać informacje na temat zezwoleń dotyczących obiektów składowania oraz na temat stosowania niniejszego rozporzdzenia i jego wpływu na rynek, aby umożliwić jego ocenę we właściwym terminie. Importerzy, eksporterzy i wykonawcy działań powinni przedstawiać informacje dotyczące przemieszczania i stosowania rtęci metalicznej.

(12) Państwa członkowskie powinny określić sankcje mające zastosowanie wobec osób fizycznych i prawnych w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia.

Sankcje te powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

(13) Właściwe jest zorganizowanie wymiany informacji w celu dokonania oceny potencjalnego zapotrzebowania na działania uzupełniające w odniesieniu do wywozu, przywozu i składowania rtęci oraz w odniesieniu do związków rtęci i produktów zawierających rtęć bez uszczerbku dla reguł konkurencji zawartych w Traktacie, w szczególności w jego art. 81.

(14) Trwają badania nad bezpiecznym unieszkodliwianiem rtęci, w tym nad różnymi technikami jej stabilizacji i innymi sposobami immobilizacji. Kwestią priorytetową dla Komisji powinno być prowadzenie stałego przeglądu tych badań i jak najszybsze przedłożenie sprawozdania. Informacje te są istotne, gdyż stanowią one podstawę dla przeglądu niniejszego rozporządzenia pod kątem osiągnięcia jego celu.

(15) Komisja powinna uwzględniać te informacje przy składaniu sprawozdania z oceny, aby określić konieczność ewentualnej zmiany niniejszego rozporządzenia.

(16) Komisja powinna również śledzić wydarzenia międzynarodowe związane z podażą rtęci i popytem na nią, w tym w szczególności wielostronne negocjacje, a ponadto powinna przekazywać na ich temat sprawozdania, aby umożliwić ocenę spójności ogólnego podejścia.

(17) Środki konieczne do stosowania niniejszego rozporządzenia w zakresie dotyczącym czasowego składowania rtęci metalicznej w niektórych obiektach wymienionych poniżej powinny zostać przyjęte zgodnie z dyrektywą 1999/31/WE z uwzględnieniem bezpośrednich powiązań między niniejszym rozporządzeniem a tą dyrektywą.

(18) Jako że cel niniejszego rozporządzenia, mianowicie zmniejszenie narażenia na kontakt z rtęcią przez zakaz wywozu i obowiązek składowania, nie może być w wystarczającym stopniu osiągnięty przez same państwa członkowskie i może w związku z tym, ze względu na wpływ wywierany na przepływ towarów i funkcjonowanie rynku wewnętrznego oraz transgraniczny charakter zanieczyszczeń rtęcią, zostać lepiej osiągnięty na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Zabrania się wywozu rtęci metalicznej (Hg, CAS 7439-97-6) ze Wspólnoty od dnia 1 lipca 2011 r.

Artykuł  2

Od dnia 1 lipca 2011 r. rtęć metaliczną, która nie jest już wykorzystywana w przemyśle chloro-alkalicznym, rtęć metaliczną uzyskaną w procesie oczyszczania gazu ziemnego i rtęć metaliczną uzyskaną jako produkt uboczny z górnictwa metali nieżelaznych i operacji wytapiania uznaje się za odpady i unieszkodliwia się zgodnie z przepisami dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów⁽⁷⁾, w sposób bezpieczny dla zdrowia ludzi i dla środowiska.

Artykuł  3

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 5 ust. 3 lit. a) dyrektywy 1999/31/WE rtęć metaliczna uznana za odpady może, w odpowiednim zbiorniku, być:

a) składowana czasowo przez ponad rok lub składowana trwale (procesy unieszkodliwiania odpowiednio D 15 lub D 12, określone w załączniku II A do dyrektywy 2006/12/WE) w kopalniach soli przystosowanych do unieszkodliwiania rtęci metalicznej lub w głębokich podziemnych formacjach skały zwięzłej zapewniających poziom bezpieczeństwa i zamknięcia taki sam, jak w kopalniach soli; lub

b) składowana czasowo (proces unieszkodliwiania D 15, określony w załączniku II A do dyrektywy 2006/12/WE) przez ponad rok w obiektach naziemnych przeznaczonych do tymczasowego składowania rtęci metalicznej i wyposażonych w tym celu. W tym przypadku nie mają zastosowania kryteria określone w sekcji 2.4 załącznika do decyzji 2003/33/WE.

Pozostałe przepisy dyrektywy 1999/31/WE i decyzji 2003/33/WE mają zastosowanie do lit. a) i b).

2. Do składowania, o którym mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, zastosowanie ma dyrektywa 96/82/WE.

Artykuł  4

1. Ocena bezpieczeństwa unieszkodliwiania rtęci metalicznej przewidziana w art. 3 niniejszego rozporządzenia, wykonywana zgodnie z decyzją 2003/33/WE, obejmuje w szczególności dodatkowe zagrożenia związane z charakterem i zachowywaniem się w dłuższej perspektywie czasowej rtęci metalicznej oraz zbiornika, w którym jest przechowywana.

2. Zezwolenie, o którym mowa w art. 8 i 9 dyrektywy 1999/31/WE, dotyczące obiektów przewidzianych w art. 3 ust. 1 lit. a) i b) niniejszego rozporządzenia, zawiera wymóg przeprowadzania regularnych inspekcji wzrokowych zbiorników i zainstalowania odpowiedniego sprzętu wykrywającego opary, aby zapewnić wykrycie wszelkich wycieków.

3. Wymogi dotyczące obiektów wymienionych w art. 3 ust. 1 lit. a) i lit. b) niniejszego rozporządzenia oraz kryteria przyjmowania rtęci metalicznej, zmieniające załączniki I, II i III do dyrektywy 1999/31/WE, przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 tej dyrektywy. Komisja przedstawia możliwie najszybciej i nie później niż do dnia 1 stycznia 2010 r. odpowiedni wniosek.

Wszelkie procesy ostatecznego unieszkodliwiania (proces unieszkodliwiania D 12, określony w załączniku II A do dyrektywy 2006/12/WE) dotyczące rtęci metalicznej są dozwolone dopiero po przyjęciu zmian załącznika I, II i III do dyrektywy 1999/31/WE.

Artykuł  5

1. Państwa członkowskie przekazują Komisji kopię każdego zezwolenia wydanego dla obiektu przeznaczonego do czasowego lub trwałego składowania rtęci metalicznej (procesy unieszkodliwiania odpowiednio D 15 lub D 12, określone w załączniku II A do dyrektywy 2006/12/WE).

2. Do dnia 1 lipca 2012 r. państwa członkowskie poinformują Komisję o stosowaniu i wpływu na rynek niniejszego rozporządzenia na ich odpowiednich terytoriach. Na wniosek Komisji państwa członkowskie przekazują te informacje przed ta datą.

3. Do dnia 1 lipca 2012 r. importerzy, eksporterzy i wykonawcy działań, o których mowa w art. 2, w stosownych przypadkach przekazują Komisji i właściwym organom następujące dane:

a) ilości, ceny, kraj pochodzenia i kraj przeznaczenia oraz zamierzone zastosowanie rtęci metalicznej przywożonej do Wspólnoty;

b) ilości, kraj pochodzenia i kraj przeznaczenia uznanej za odpady rtęci metalicznej będącej przedmiotem handlu trans-granicznego w obrębie Wspólnoty.

Artykuł  6

Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące sankcji za naruszenie przepisów niniejszego rozporządzenia i podejmują wszelkie działania niezbędne dla zapewnienia ich stosowania. Przewidziane sankcje muszą być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające. Państwa członkowskie zgłaszają te przepisy Komisji w terminie do ...^(*), jak również zgłaszają niezwłocznie wszelkie późniejsze zmiany w tych przepisach.

Artykuł  7

1. Komisja organizuje wymianę informacji między państwami członkowskimi a zainteresowanymi sektorami przemysłu. W ramach tej wymiany informacji zostanie w szczególności zbadana ewentualna potrzeba rozszerzenia zakazu wywozu na związki rtęci i wyroby zawierające rtęć, potrzeba wprowadzenia zakazu przywozu rtęci metalicznej, związków rtęci i wyrobów zawierających rtęć, potrzeba rozszerzenia obowiązku składowania na rtęć metaliczną pochodzącą z innych źródeł oraz potrzeba określenia maksymalnych okresów czasowego składowania rtęci metalicznej.

2. Komisja dokonuje stałego przeglądu prowadzonych badań nad możliwościami bezpiecznego unieszkodliwiania, w tym zestalania rtęci metalicznej. Do dnia 1 lipca 2010 r. Komisja przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Na podstawie tego sprawozdania Komisja, w razie potrzeby, przedstawia możliwie jak najszybciej i nie później niż 1 lipca 2013 r. wniosek dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia.

3. Komisja ocenia stosowanie niniejszego rozporządzenia i jego wpływ na rynek we Wspólnocie, biorąc pod uwagę informacje, o których mowa w ust. 1 i 2 oraz w art. 5.

4. Do dnia 1 lipca 2013 r. Komisja przedkłada Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie w razie potrzeby wraz z wnioskiem dotyczącym zmiany niniejszego rozporządzenia, w którym określone i ocenione zostaną wyniki wymiany informacji, o której mowa w ust. 1 i ocena, o której mowa w ust. 3.

5. Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie z postępów wielostronnych działań i negocjacji dotyczących rtęci do dnia 1 lipca 2010 r., oceniając w szczególności spójność harmonogramu i zakresu środków określonych w niniejszym rozporządzeniu z trendami międzynarodowymi.

Artykuł  8

Państwa członkowskie mogą utrzymać do dnia 1 lipca 2011 r. środki krajowe ograniczające wywóz rtęci metalicznej, które zostały przyjęte zgodnie z przepisami Wspólnoty przed przyjęciem niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  9

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w ...

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 168 z 20.7.2007, str. 44.

⁽²⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 20 czerwca 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dz.U.), wspólne stanowisko Rady z dnia 20 grudnia 2007 r. oraz stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia ... (dotychczas nieopublikowane w Dz.U.).

⁽³⁾ Dz.U. L 182 z 16.7.1999, str. 1. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

⁽⁴⁾ Dz.U. L 11 z 16.1.2003, str. 27.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 10 z 14.1.1997, str. 13. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 190 z 12.7.2006, str. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 114 z 27.4.2006, str. 9.

^(*) Rok od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

UZASADNIENIE RADY

I. WPROWADZENIE

W dniu 26 października 2006 r. Komisja przedłożyła Radzie wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie bezpiecznego składowania i zakazu wywozu rtęci metalicznej. Projekt oparty jest na art. 133 i art. 175 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

W dniu 20 czerwca 2007 r. Parlament Europejski przyjął opinię w pierwszym czytaniu.

W dniu 25 kwietnia 2007 r. Komitet Ekonomiczno-Społeczny przyjął opinię.

W dniu 27 listopada 2006 r. Komitet Regionów postanowił nie wydawać opinii w sprawie tego wniosku.

W dniu 20 grudnia 2007 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko zgodnie z art. 251 ust. 2 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską.

II. CELE

Celem rozporządzenia będącego przedmiotem wniosku jest przyczynienie się do obniżenia poziomów rtęci w środowisku przez zmniejszenie globalnej podaży rtęci metalicznej i utworzenie ram prawnych umożliwiających trwałe rozwiązanie problemu jej nadwyżek. Główne cele są następujące:

– zakaz wywozu rtęci metalicznej ze Wspólnoty,

– zagwarantowanie, że nadwyżka rtęci metalicznej pochodzącej z głównych źródeł nie dostanie się ponownie na rynek i zostanie bezpiecznie unieszkodliwiona,

– stworzenie konkretnych możliwości unieszkodliwiania rtęci metalicznej w obiektach przeznaczonych do tego celu.

III. ANALIZA WSPÓLNEGO STANOWISKA

Przepisy ogólne

We wspólnym stanowisku uwzględniono w brzmieniu dosłownym, częściowo lub co do istoty pewną liczbę poprawek Parlamentu Europejskiego zgłoszonych w pierwszym czytaniu. W szczególności zawiera ono obszerną analizę potrzeby ewentualnego przyszłego rozszerzenia zakresu stosowania rozporządzenia i wprowadza dodatkowe wymogi z zakresu bezpieczeństwa unieszkodliwiania rtęci metalicznej. Określa ono również szczegółowo podstawę prawną wniosku (art. 175 ust. 1 oraz art. 133 Traktatu w odniesieniu do art. 1 rozporządzenia, co nie jest zgodne z poprawkami 2 i 19), a także zawiera inne zmiany uściślające tekst i objaśniające stosowanie odnośnych przepisów prawa WE. W następującej poniżej części tekstu omówiono zmiany merytoryczne.

Zakaz wywozu rtęci - zakres stosowania i przegląd (art. 1 i 17)

Zakres zastosowania rozporządzenia i termin wprowadzenia zakazu wywozu rtęci określone w art. 1 odpowiadają początkowemu wnioskowi Komisji. Wspólne stanowisko jest częściowo zgodne z poprawkami 20, 50, 22, 33, 36, 1, 8, 9 i 14, ponieważ w art. 7 ust. 1 i 2 przewidziano przegląd, którego celem jest ewentualne przyszłe rozszerzenie zakresu stosowania o związki rtęci i wyroby zawierające rtęć, a także o włączenie do tego zakresu zakazu przywozu rtęci, związków rtęci i produktów zawierających rtęć. Poprawki 3, 4, 5 i 7 zostały uznane za zbędne i nie stanowią części wspólnego stanowiska.

Obowiązek unieszkodliwiania (art. 2)

Artykuł 2 przewiduje, ze rtęć metaliczna pochodząca z trzech najważniejszych źródeł we Wspólnocie będzie unieszkodliwiana zgodnie z dyrektywą 2006/12/WE w sprawie odpadów.

Poprawki 24, 31 i 6 nie zostały przyjęte, ponieważ Rada nie uważa, aby zasadne było proponowane przyznanie pierwszeństwa jednej konkretnej możliwości składowania rtęci metalicznej.

Warunki unieszkodliwiania rtęci metalicznej (art. 3 i 4)

Artykuł 3 wspólnego stanowiska rozszerza zakres możliwości składowania rtęci metalicznej uznanej za odpady o składowanie w głębokich podziemnych formacjach skały zwięzłej. Rozszerzenie to obejmuje zarówno rozwiązania tymczasowe, jak i trwałe. Artykuły 3 i 4 wprowadzają dodatkowe wymogi bezpieczeństwa składowania rtęci metalicznej i określają szczegółowo stosowanie do tego celu obowiązujących obecnie przepisów prawa WE.

Rada zgadza się z Komisją, że trwałe składowanie rtęci metalicznej może, pod pewnymi warunkami, być bezpieczną możliwością ostatecznego unieszkodliwiania i dlatego Rada nie uwzględnia poprawek 23, 25, 26, 11, 12 i 15. Będzie jednak prowadzony dalszy przegląd badań w zakresie bezpiecznych sposobów unieszkodliwiania rtęci metalicznej, zgodnie z art. 7 ust. 2.

Rada nie przyjęła poprawki 41, ponieważ wprowadza ona mniej rygorystyczne wymogi bezpieczeństwa odnośnie do składowania rtęci metalicznej. Zgodnie z art. 2 lit. g) dyrektywy 1999/31/WE w sprawie składowania odpadów składowanie odpadów przed unieszkodliwieniem przez okres krótszy niż jeden rok nie jest uznawane za składowanie odpadów. Dlatego nie ma zakazu tymczasowego magazynowania rtęci metalicznej w postaci płynnej jako odpadu przez okres nieprzekraczający jednego roku, w tym również w obiektach do produkcji chloru, które podlegają przepisom dyrektywy 96/61/WE (IPPC). Dyrektywa IPPC reguluje sprawy pozwoleń dla obiektów w kontekście ochrony środowiska, i nie jest środkiem wystarczającym, by zapewnić wymogi bezpieczeństwa w odniesieniu do składowania rtęci metalicznej.

Artykuł 4 ust. 3 jest częściowo spójny z poprawką 28, ponieważ jakakolwiek czynność ostatecznego unieszkodliwienia jest zgodnie z nim dozwolona dopiero po przyjęciu wymogów dla obiektów wyszczególnionych w art. 3 lit. a) i b) oraz kryteriów przyjmowania rtęci metalicznej zawartych w załącznikach I, II i III dyrektywy w sprawie składowania odpadów.

Sprawozdawczość i sankcje (art. 5 i 6)

Poprawki 47, 30, 32, 35, 37, 38, 39, 10,13, 16 i 18 dotyczące: specjalnego funduszu na potrzeby składowania rtęci; rozszerzenia i zaostrzenia obowiązków sprawozdawczych państw członkowskich, przedsiębiorstw i Komisji; a także zwiększania świadomości w państwach członkowskich - nie zostały przyjęte, ponieważ Rada uważa, że proponowane wymogi są nieproporcjonalne i niepotrzebnie zwiększyłyby biurokrację.

Poprawki 34 i 17 dotyczące kar za naruszenia przepisów rozporządzenia zostały przyjęte w całości.

IV. WNIOSKI

Rada uważa, że wspólne stanowisko stanowi wyważony pakiet, który respektuje cele rozporządzenia. Rada spodziewa się konstruktywnej dyskusji z Parlamentem Europejskim z myślą o szybkim przyjęciu rozporządzenia.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2008.52E.1
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: Wspólne stanowisko przyjęte przez Radę w celu przyjęcia rozporządzenia (WE) nr …/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia … w sprawie zakazu wywozu i bezpiecznego składowania rtęci metalicznej.
• Data aktu: 20/12/2007
• Data ogłoszenia: 26/02/2008