P7_TC1-CNS(2010)0276 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w dniu 28 września 2011 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Rady (UE) nr …/2011 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu.

P7_TC1-CNS(2010)0276

Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w dniu 28 września 2011 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Rady (UE) nr .../2011 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu

(Dz.U.UE C z dnia 26 lutego 2013 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 126 ust. 14 akapit drugi,

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),

uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego(2),

stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Przewidziana w Traktacie o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) koordynacja polityki gospodarczej państw członkowskich w Unii powinna zapewniać poszanowanie zasad przewodnich dotyczących stabilnych cen, zdrowych finansów publicznych i warunków pieniężnych oraz trwałej równowagi płatniczej.

(2) Pakt na rzecz stabilności i wzrostu obejmował początkowo rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych⁽³⁾, rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu⁽⁴⁾ oraz rezolucję Rady Europejskiej z dnia 17 czerwca 1997 r. w sprawie Paktu na rzecz stabilności i wzrostu⁽⁵⁾. Rozporządzenia (WE) nr 1466/97 i (WE) nr 1467/97 zostały zmienione w 2005 r. odpowiednio rozporządzeniami (WE) nr 1055/2005 oraz (WE) nr 1056/2005. Ponadto w dniu 20 marca 2005 r. przyjęto sprawozdanie Rady zatytułowane "Poprawa wdrażania Paktu na rzecz stabilności i wzrostu".

(3) Pakt stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych i zrównoważonych finansów publicznych jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu opartego na stabilności finansowej, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.

(4) Należy wzmocnić wspólne ramy zarządzania gospodarczego, w tym poprawić nadzór budżetowy, zgodnie z wysokim stopniem integracji gospodarek państw członkowskich na terytorium Unii Europejskiej, a w szczególności w strefie euro.

(4a) Ulepszone ramy zarządzania gospodarczego powinny opierać się na szeregu wzajemnie powiązanych i spójnych strategii politycznych na rzecz zrównoważonego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w szczególności: unijnej strategii na rzecz wzrostu i zatrudnienia, ze szczególnym naciskiem na rozwój i wzmocnienie rynku wewnętrznego, wspieraniu handlu międzynarodowego i konkurencyjności, skutecznych ramach zapobiegania przekraczaniu deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych i jego korygowania (pakt stabilności i wzrostu), solidnych ramach zapobiegania zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania, minimalnych wymogach dotyczących krajowych ram budżetowych, większej regulacji rynku finansowego i nadzorze nad nim, w tym nadzorze makroostrożnościowym ze strony Europejskiej Rady ds. Ryzyka Systemowego.

(4b) Utworzenie trwałego i dynamicznego jednolitego rynku należy traktować jako element właściwego i sprawnego funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej.

(4c) Pakt stabilności i wzrostu oraz kompletne ramy zarządzania gospodarczego powinny uzupełniać i wspierać unijną strategię na rzecz wzrostu i zatrudnienia. Wzajemne powiązania między poszczególnymi aspektami nie powinny umożliwiać odstępstw od postanowień paktu stabilności i wzrostu.

(4d) Lepsze zarządzanie gospodarcze powinno iść w parze z silniejszym i wcześniejszym zaangażowaniem Parlamentu Europejskiego i parlamentów narodowych. Uznając, że partnerami Parlamentu Europejskiego w toczącym się dialogu są instytucje europejskie i ich przedstawiciele, właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaproponować udział w wymianie poglądów państwu członkowskiemu, którego dotyczy decyzja Rady wydana na podstawie art. 126 ust. 6 TFUE, zalecenie Rady wydane zgodnie z art. 126 ust. 7 TFUE, wezwanie wydane zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE lub decyzja podjęta zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE. Udział państw członkowskich jest dobrowolny.

(4e) Doświadczenie zdobyte w pierwszym dziesięcioleciu funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej, a także popełnione wówczas błędy, wskazują na konieczność ustanowienia ulepszonych ram zarządzania gospodarczego w Unii, które powinny opierać się na mocniejszym przyswajaniu przez państwa wspólnie uzgodnionych zasad i strategii politycznych oraz na solidniejszych ramach nadzoru krajowych strategii gospodarczych na szczeblu Unii.

(4f) Stosując postanowienia niniejszego rozporządzenia, Komisja i Rada powinny należycie uwzględniać wszystkie istotne czynniki oraz sytuację gospodarczą i budżetową odnośnych państw członkowskich.

(5) Należy zaostrzyć zasady dotyczące dyscypliny budżetowej, w szczególności poprzez zwracanie baczniejszej uwagi na poziomy zadłużenia i ogólną stabilność finansów publicznych oraz na zmiany w tym zakresie. Należy także wzmocnić mechanizmy zapewniające przestrzeganie tych zasad i ich egzekwowanie.

(5a) Komisja powinna odgrywać ważniejszą rolę w procedurze wzmocnionego nadzoru, jeżeli chodzi o oceny dotyczące danego państwa członkowskiego, monitorowanie, inspekcje, zalecenia i ostrzeżenia.

(6) Wdrożenie istniejącej procedury nadmiernego deficytu na podstawie zarówno kryterium deficytu, jak i kryterium długu, wymaga ▐ liczbowej wartości referencyjnej uwzględniającej cykl koniunkturalny stanowiącej podstawę oceny, czy relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych do produktu krajowego brutto zmniejsza się dostatecznie i zbliża się do wartości odniesienia w zadowalającym tempie. Aby umożliwić państwom członkowskim objętym procedurą nadmiernego deficytu w dniu przyjęcia niniejszego rozporządzenia dostosowanie swoich strategii do liczbowej wartości referencyjnej dotyczącej redukcji długu należy wprowadzić okres przejściowy. Powinno to mieć także zastosowanie do państw członkowskich objętych programem dostosowawczym Unii Europejskiej lub Międzynarodowego Funduszu Walutowego.

(7) Podstawą stwierdzenia istnienia nadmiernego deficytu ▐ nie powinien być wyłącznie fakt nieprzestrzegania liczbowej wartości referencyjnej dotyczącej redukcji długu, ale należy uwzględnić wszystkie istotne czynniki objęte sprawozdaniem Komisji na mocy art. 126 ust. 3 TFUE. W szczególności ocena wpływu cyklu i składu wartości rezydualnej zmiany długu na rozwój sytuacji w zakresie zadłużenia może wystarczyć do wykluczenia stwierdzenia nadmiernego deficytu na podstawie kryterium długu.

(8) Przy stwierdzaniu istnienia nadmiernego deficytu na podstawie kryterium deficytu i w procesie podejmowania tej decyzji należy uwzględnić wszystkie istotne czynniki objęte sprawozdaniem na mocy art. 126 ust. 3 TFUE, jeżeli relacja długu sektora instytucji rządowych i samorządowych do produktu krajowego brutto nie przekracza wartości referencyjnej.

(8a) Uwzględniając wśród istotnych czynników systemowe reformy emerytalne, należy przede wszystkim rozważyć, czy wzmacniają one długoterminową stabilność całego systemu emerytalnego bez zwiększania ryzyka dla sytuacji budżetowej w średnim okresie.

(9) W sprawozdaniu Komisji na mocy art. 126 ust. 3 TFUE należy odpowiednio uwzględnić jakość krajowych ram budżetowych, gdyż odgrywają one istotną rolę we wspieraniu konsolidacji budżetowej i stabilności finansów publicznych. W tym przypadku należy również uwzględnić minimalne wymogi określone w dyrektywie Rady [w sprawie wymogów dotyczących ram budżetowych państw członkowskich] oraz inne uzgodnione pożądane wymogi dotyczące dyscypliny budżetowej.

(10) W celu wspierania monitorowania przestrzegania zaleceń Rady i wezwań do korekty nadmiernego deficytu niezbędne jest, by w takich zaleceniach i wezwaniach określić roczne cele budżetowe zgodne z wymaganym poziomem konsolidacji w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe. W tym kontekście roczny punkt odniesienia wynoszący 0,5 % PKB należy rozumieć jako średnią podstawę roczną.

(11) Dla oceny skuteczności podjętych działań korzystne będzie przyjęcie za punkt odniesienia osiągania ogólnych celów w zakresie wydatków sektora instytucji rządowych i samorządowych w powiązaniu z wdrażaniem planowanych, określonych środków zwiększających dochody.

(12) W ocenie zasadności przedłużenia terminu korekty nadmiernego deficytu należy szczególnie uwzględnić przypadki poważnego pogorszenia koniunktury gospodarczej w strefie euro lub w UE jako całości, pod warunkiem że nie zagraża to stabilności budżetowej w średnim okresie.

(13) Należy zaostrzyć stosowanie sankcji finansowych przewidzianych w art. 126 ust. 11 TFUE, tak aby stanowiły faktyczną motywację do stosowania się do wezwań wydawanych na mocy art. 126 ust. 9.

(14) W celu zapewnienia stosowania się uczestniczących państw członkowskich do unijnych ram nadzoru budżetowego należy na podstawie art. 136 TFUE opracować oparte na regułach ▐ sankcje, które zapewnią sprawiedliwe, terminowe i skuteczne mechanizmy służące zapewnieniu stosowania się do wymogów paktu stabilności i wzrostu.

(14a) Pobrane grzywny powinny zostać przekazane na rzecz mechanizmów stabilności służących udzielaniu pomocy finansowej i utworzonych przez państwa członkowskie, których walutą jest euro, aby chronić stabilność strefy euro jako całości.

(15) Odesłania zawarte w rozporządzeniu (WE) nr 1467/97 powinny uwzględniać nową numerację artykułów TFUE i zastąpienie rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 rozporządzeniem Rady (WE) nr 479/2009 z dnia 25 maja 2009 r. o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską⁽⁶⁾.

(16) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 1467/97,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (WE) nr 1467/97 wprowadza się następujące zmiany:

1. art. 1 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 1

1. W niniejszym rozporządzeniu określa się przepisy służące przyspieszeniu i wyjaśnieniu procedury nadmiernego deficytu. Celem tej procedury jest zapobieganie nadmiernemu deficytowi publicznemu oraz - jeżeli wystąpi - doprowadzenie do jego szybkiej korekty, przy czym przestrzeganie dyscypliny budżetowej jest sprawdzane na podstawie kryteriów deficytu i długu publicznego.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia "uczestniczące państwa członkowskie" oznaczają państwa członkowskie, których walutą jest euro.";

2. w art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 akapit pierwszy otrzymuje brzmienie:

"1. Uznaje się, że przekroczenie przez deficyt publiczny wartości odniesienia ma charakter wyjątkowy zgodnie z art. 126 ust. 2 lit. a) tiret drugie Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), gdy wynika ono z nadzwyczajnego zdarzenia, na które dane państwo członkowskie nie ma wpływu i które oddziałuje w sposób znaczący na sytuację finansową sektora instytucji rządowych i samorządowych, lub jeżeli wynika ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej.";

b) dodaje się ustęp ▐ w brzmieniu:

"1a. W przypadku gdy deficyt przekracza wartość odniesienia, uznaje się, że relacja długu publicznego do produktu krajowego brutto (PKB) zmniejsza się dostatecznie i zbliża się w zadowalającym tempie do wartości odniesienia zgodnie z art. 126 ust. 2 lit. b) TFUE, jeśli na przestrzeni poprzednich trzech lat jej dystans względem wartości odniesienia zmniejszał się średnio w tempie ▐ jednej dwudziestej rocznie, stanowiącym punkt odniesienia opierający się na poprzednich trzech latach, za które dostępne są dane. Wymóg w ramach kryterium długu uznaje się również za spełniony, jeżeli przekazane przez Komisję prognozy budżetowe wskazują na to, że wymagane zmniejszenie dystansu będzie miało miejsce na przestrzeni trzech lat obejmujących dwa lata następujące po ostatnim roku, dla którego są dostępne dane. W przypadku państwa członkowskiego objętego procedurą nadmiernego deficytu w [dniu przyjęcia niniejszego rozporządzenia - dodać] i przez okres trzech lat od korekty nadmiernego deficytu wymóg w ramach kryterium długu uznaje się za spełniony, jeżeli dane państwo członkowskie osiągnie - zgodnie z przyjętymi przez Radę opiniami na temat jego programu stabilności lub konwergencji - wystarczające postępy w spełnianiu kryteriów. Przy stosowaniu wskaźnika dostosowania długu należy wziąć pod uwagę wpływ cyklu na tempo redukcji długu.";

c) ust. 3 otrzymuje brzmienie:

"3. Opracowując sprawozdanie na mocy art. 126 ust. 3 TFUE, Komisja bierze pod uwagę wszystkie istotne czynniki wskazane w tym artykule, o ile wpływają znacząco na ocenę spełniania kryteriów deficytu i długu przez dane państwo członkowskie. Sprawozdanie należycie odzwierciedla:

- Rozwój sytuacji gospodarczej w średnim okresie (w szczególności wzrost potencjalny, w tym różne elementy składowe obejmujące siłę roboczą, akumulację kapitału i ogólną wydajność czynników produkcji, zmiany koniunkturalne i stan oszczędności netto w sektorze prywatnym;

- Rozwój sytuacji budżetowej w średnim okresie (w szczególności wynik dostosowania w kierunku realizacji średniookresowego celu budżetowego, poziom pierwotnego salda i podstawowe zmiany wydatków, zarówno bieżące jak i kapitałowe, realizację polityki w kontekście zapobiegania nadmiernym zakłóceniom równowagi makroekonomicznej i ich korygowania, realizację polityki w kontekście wspólnej, unijnej strategii na rzecz wzrostu gospodarczego oraz ogólną jakość finansów publicznych, w szczególności skuteczność krajowych ram budżetowych)▐ ;

- W sprawozdaniu analizuje się również zmiany zadłużenia publicznego w średnim okresie, jego dynamikę i stabilność (w szczególności ▐ czynniki ryzyka, w tym strukturę terminów zapadalności i walutę zadłużenia; ▐ wartość rezydualną zmiany długu oraz jej strukturę, zgromadzone rezerwy i inne aktywa finansowe; gwarancje, w szczególności związane z sektorem finansowym; oraz wszelkie zobowiązania ▐ ukryte, związane ze starzeniem się społeczeństwa i zadłużeniem sektora prywatnego, pod warunkiem że może ono stanowić dla rządu ukryte zobowiązanie warunkowe);

- Ponadto Komisja uwzględnia należycie i wyraźnie wszelkie inne czynniki, które w opinii danego państwa członkowskiego mają znaczenie dla wyczerpującej ▐ oceny zgodności z kryteriami deficytu i długu i które państwo członkowskie przedstawiło Radzie i Komisji. W tym kontekście w szczególności uwzględnia się: wkłady finansowe na rzecz promowania solidarności międzynarodowej i osiągnięcia celów politycznych Unii; długi zaciągnięte w formie dwustronnego i wielostronnego wsparcia między państwami członkowskimi w kontekście ochrony stabilności finansowej; długi związane z operacjami stabilizacji finansowej przeprowadzonymi w czasie poważnych trudności finansowych.";

d) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. Komisja i Rada dokonują zrównoważonej oceny ogólnej wszystkich istotnych czynników, a w szczególności zakresu, w jakim wpływają na ocenę spełniania kryteriów deficytu i/lub długu, pogłębiając lub ograniczając deficyt. Przy ocenie spełniania kryterium deficytu, jeśli relacja długu publicznego do PKB przekracza wartość odniesienia, czynniki te uwzględnia się w procesie podejmowania decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, o którym mowa w art. 126 ust. 4, 5 i 6 TFUE, jedynie jeśli w pełni spełniony jest podwójny warunek nadrzędnej zasady, tj. jeśli przed uwzględnieniem tych istotnych czynników deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych pozostaje bliski wartości odniesienia, a jego przekroczenie ma charakter tymczasowy.

Czynniki te uwzględnia się jednak przy podejmowaniu kroków prowadzących do decyzji o istnieniu nadmiernego deficytu, jeżeli ocena dotyczy spełniania kryterium długu.";

da) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. Oceniając spełnianie kryterium deficytu i długu oraz podczas kolejnych etapów procedury nadmiernego deficytu, Komisja i Rada należycie uwzględniają realizację reform emerytalnych wprowadzających wielofilarowy system, obejmujący obowiązkowy filar kapitałowy, oraz koszt netto filaru publicznego. Uwzględnia się w szczególności cechy całego systemu emerytalnego wprowadzonego reformą, a mianowicie, czy wzmacnia on długoterminową stabilność bez zwiększania ryzyka dla sytuacji budżetowej w średnim okresie.";

db) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

"6. Jeżeli Rada, w oparciu o wniosek Komisji, podjęła na podstawie art. 126 ust. 6 TFUE decyzję o istnieniu nadmiernego deficytu w danym państwie członkowskim, Rada i Komisja uwzględniają istotne czynniki wymienione w ust. 3, ponieważ mają one wpływ na sytuację tego państwa członkowskiego, także na następnych etapach procedury określonych w art. 126 TFUE, w tym w art. 3 ust. 5 oraz art. 5 ust. 2 niniejszego rozporządzenia, w szczególności przy ustalaniu terminu korekty nadmiernego deficytu i ewentualnym jego przedłużaniu. Tych istotnych czynników nie uwzględnia się jednak przy podejmowaniu przez Radę decyzji na mocy art. 126 ust. 12 TFUE w sprawie uchylenia wszystkich lub niektórych swoich decyzji podjętych na mocy art. 126 ust. 6-9 i ust. 11 TFUE.";

e) ust. 7 otrzymuje brzmienie:

"7. W przypadku państw członkowskich, w których przekroczenie deficytu ponad wartość odniesienia jest następstwem realizowania reformy emerytalnej wprowadzającej wielofilarowy system, obejmujący obowiązkowy filar kapitałowy, przy dokonywaniu oceny zmian ▐ danych liczbowych dotyczących długu w ramach procedury nadmiernego deficytu, o ile deficyt nie przekracza znacząco poziomu, który można uznać za bliski wartości odniesienia, a wskaźnik długu nie przekracza wartości odniesienia pod warunkiem utrzymania ogólnej stabilności budżetowej, Komisja i Rada uwzględniają również koszt reformy ▐ . ▐ Koszty netto ▐ uwzględnia się również przy podejmowaniu przez Radę decyzji na mocy art. 126 ust. 12 TFUE w sprawie uchylenia wszystkich lub niektórych swoich decyzji podjętych na mocy art. 126 ust. 6-9 i ust. 11 TFUE, jeżeli deficyt zmniejszył się w znaczący i trwały sposób, osiągając poziom zbliżony do wartości odniesienia ▐ .";

2a. dodaje się następującą sekcję w brzmieniu:

"SEKCJA 1a

DIALOG GOSPODARCZY

Artykuł 2a

1. Aby zacieśnić dialog między instytucjami Unii, w szczególności Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją, oraz aby zapewnić większą przejrzystość i odpowiedzialność, właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaprosić przewodniczącego Rady, Komisji, a w razie potrzeby przewodniczącego Rady Europejskiej lub przewodniczącego Eurogrupy, do stawienia się przed odnośną komisją celem omówienia decyzji Rady wydanej na mocy art. 126 ust. 6 TFUE, zalecenia Rady wydanego na podstawie art. 126 ust. 7 TFUE i wezwania wysłanego na mocy art. 126 ust. 9 TFUE oraz decyzji podjętych zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE.

Oczekuje się, że co do zasady Rada zastosuje się do zaleceń i wniosków Komisji lub publicznie wyjaśni swoje stanowisko.

Właściwa komisja Parlamentu Europejskiego może zaproponować udział w wymianie poglądów państwu członkowskiemu, którego takie zalecenie, wezwanie i decyzje dotyczą.

2. Komisja i Rada regularnie informują Parlament Europejski o stosowaniu niniejszego rozporządzenia.";

3. w art. 3 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Biorąc w pełni pod uwagę opinię, o której mowa w ust. 1, Komisja, w przypadku stwierdzenia istnienia nadmiernego deficytu, przekazuje Radzie opinię oraz wniosek zgodnie z art. 126 ust. 5 i 6 TFUE i informuje Parlament Europejski .";

b) w ust. 3 odesłanie do "art. 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 3605/93" zastępuje się odesłaniem do "art. 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 479/2009.";

c) ust. 4 otrzymuje brzmienie:

"4. W zaleceniu Rady wydanym zgodnie z art. 126 ust. 7 TFUE określa się ostateczny termin, nie dłuższy niż sześć miesięcy, na podjęcie przez dane państwo członkowskie skutecznych działań. O ile jest to uzasadnione powagą sytuacji, termin na podjęcie skutecznych działań można skrócić do trzech miesięcy. W zaleceniu Rady określa się również ostateczny termin skorygowania nadmiernego deficytu, które powinno zostać dokonane w roku następującym po roku stwierdzenia nadmiernego deficytu, chyba że zaistnieją szczególne okoliczności. W swym zaleceniu Rada wzywa państwo członkowskie do osiągnięcia rocznych celów budżetowych, które w oparciu o prognozę stanowiącą podstawę zalecenia są zgodne z minimalną roczną korektą o co najmniej 0,5 % PKB, rozumiane jako punkt odniesienia, salda w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe, w celu zapewnienia skorygowania nadmiernego deficytu w ostatecznym terminie wskazanym w zaleceniu.";

d) dodaje się ustęp ▐ w brzmieniu:

"4a. W przewidzianym w ust. 4 terminie ▐ państwo członkowskie objęte procedurą nadmiernego deficytu przedstawia Komisji i Radzie sprawozdanie z działań podjętych w odpowiedzi na zalecenie Rady zgodnie z art. 126 ust. 7 TFUE. Sprawozdanie to zawiera cele dotyczące wydatków i dochodów publicznych oraz działań dyskrecjonalnych zarówno po stronie wydatków, jak i dochodów, zgodnych z zaleceniem Rady wydanym na mocy art. 126 ust. 7 TFUE, a także informacje o środkach już podjętych i o charakterze środków planowanych do osiągnięcia tych celów. Sprawozdanie to podawane jest do wiadomości publicznej.";

e) ust. 5 otrzymuje brzmienie:

"5. W przypadku gdy zostały podjęte skuteczne działania zgodnie z zaleceniem wydanym na mocy art. 126 ust. 7 TFUE, lecz po wydaniu zalecenia wystąpią nieprzewidziane niekorzystne zdarzenia gospodarcze, niosące poważne negatywne konsekwencje budżetowe, Rada, działając na podstawie zalecenia Komisji, może podjąć decyzję o wydaniu zmienionego zalecenia na mocy art. 126 ust. 7 TFUE. Zmienione zalecenie, uwzględniające istotne czynniki, o których mowa w art. 2 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, może w szczególności przesunąć ostateczny termin skorygowania nadmiernego deficytu zasadniczo o jeden rok. Rada ocenia czy wystąpiły nieprzewidziane niekorzystne zdarzenia gospodarcze, niosące poważne negatywne konsekwencje budżetowe, w odniesieniu do zawartej w zaleceniu prognozy ekonomicznej. W przypadku poważnego pogorszenia koniunktury gospodarczej w strefie euro lub w UE jako całości Rada może również na podstawie zalecenia Komisji podjąć decyzję o przyjęciu zmienionego zalecenia na mocy art. 126 ust. 7 TFUE, pod warunkiem że nie zagraża to stabilności budżetowej w średnim okresie.";

4. w art. 4 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. W przypadku stwierdzenia, iż nie zostały podjęte żadne skuteczne działania zgodnie z art. 126 ust. 8 TFUE, każda decyzja Rady o podaniu do publicznej wiadomości jej zaleceń jest podejmowana natychmiast po upływie terminu ustalonego zgodnie z art. 3 ust. 4 niniejszego rozporządzenia.";

b) ▐ ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Rozważając, czy w odpowiedzi na jej zalecenia wydane zgodnie z art. 126 ust. 7 TFUE zostały podjęte skuteczne działania, Rada opiera swoją decyzję na sprawozdaniu danego państwa członkowskiego przedłożonym zgodnie z art. 3 ust. 4a niniejszego rozporządzenia i na jego wykonaniu, a także na wszelkich innych publicznie ogłaszanych decyzjach rządu danego państwa członkowskiego.

Jeżeli Rada stwierdzi, zgodnie z art. 126 ust. 8 TFUE, że dane państwo członkowskie nie podjęło skutecznych działań, powiadamia o tym Radę Europejską.".

5. w art. 5 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Każdą decyzję Rady o wezwaniu danego uczestniczącego państwa członkowskiego do podjęcia środków zmierzających do ograniczenia deficytu zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE podejmuje się w terminie dwóch miesięcy od decyzji Rady stwierdzającej brak podjęcia skutecznych działań zgodnie z art. 126 ust. 8. W wezwaniu Rada wzywa państwo członkowskie do osiągnięcia rocznych celów budżetowych, które w oparciu o prognozę stanowiącą podstawę wezwania są zgodne z minimalną roczną korektą o co najmniej 0,5 % PKB, rozumiane jako punkt odniesienia, salda w ujęciu uwzględniającym zmiany cykliczne, po skorygowaniu o działania jednorazowe i tymczasowe, w celu zapewnienia skorygowania nadmiernego deficytu w ostatecznym terminie wskazanym w wezwaniu. Rada wskazuje również środki prowadzące do osiągnięcia tych celów.";

b) dodaje się ustęp ▐ w brzmieniu:

"1a. Po wezwaniu Rady wydanym zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE, dane państwo członkowskie przedkłada Komisji i Radzie sprawozdanie z działań podjętych w odpowiedzi na to wezwanie Rady. Sprawozdanie zawiera cele dotyczące wydatków i dochodów publicznych oraz działań dyskrecjonalnych zarówno po stronie wydatków, jak i dochodów, a także informacje na temat działań podejmowanych w odpowiedzi na określone zalecenia Rady, tak aby umożliwić Radzie, w razie potrzeby, podjęcie decyzji zgodnie z art. 6 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. Sprawozdanie to podawane jest do wiadomości publicznej.";

c) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. W przypadku gdy zostały podjęte skuteczne działania zgodnie z wezwaniem wydanym na mocy art. 126 ust. 9 TFUE, lecz po dokonaniu wezwania wystąpią nieprzewidziane niekorzystne zdarzenia gospodarcze, niosące poważne negatywne konsekwencje budżetowe, Rada, działając na podstawie zalecenia Komisji, może podjąć decyzję o wydaniu zmienionego wezwania na mocy art. 126 ust. 9 TFUE. Zmienione zalecenie, uwzględniające istotne czynniki, o których mowa w art. 2 ust. 3 niniejszego rozporządzenia, może w szczególności przesunąć ostateczny termin skorygowania nadmiernego deficytu zasadniczo o jeden rok. Rada ocenia czy wystąpiły nieprzewidziane niekorzystne zdarzenia gospodarcze, niosące poważne negatywne konsekwencje budżetowe, w odniesieniu do zawartej w wezwaniu prognozy ekonomicznej. W przypadku poważnego pogorszenia koniunktury gospodarczej w strefie euro lub w UE jako całości Rada może również na podstawie zalecenia Komisji podjąć decyzję o przyjęciu zmienionego wezwania na mocy art. 126 ust. 9 TFUE, pod warunkiem że nie zagraża to stabilności budżetowej w średnim okresie.";

6. art. 6 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 6

1. Rozważając, czy w odpowiedzi na jej wezwanie wydane zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE zostały podjęte skuteczne działania, Rada opiera swoją decyzję na sprawozdaniu danego państwa członkowskiego przedłożonym zgodnie z art. 5 ust. 1a niniejszego rozporządzenia i na jego wykonaniu, a także na wszelkich innych publicznie ogłaszanych decyzjach rządu danego państwa członkowskiego. Wynik inspekcji nadzorczej przeprowadzonej przez Komisję zgodnie z art. 10a jest brany pod uwagę.

2. Jeżeli zostaną spełnione warunki stosowania art. 126 ust. 11 TFUE, Rada nakłada sankcje zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE. Każda taka decyzja zostaje podjęta nie później niż cztery miesiące po decyzji Rady wzywającej dane uczestniczące państwo członkowskie do podjęcia środków zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE.";

7. ▐ art. 7 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 7

Jeżeli uczestniczące państwo członkowskie nie zastosuje się do kolejnych decyzji Rady wydanych zgodnie z art. 126 ust. 7 i 9 TFUE, decyzja Rady o nałożeniu sankcji zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE zostaje podjęta, co do zasady, w ciągu szesnastu miesięcy od terminu przedstawiania sprawozdań, ustanowionego w art. 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 479/2009. Ostateczny termin szesnastu miesięcy ulega odpowiedniej zmianie w przypadku zastosowania przepisów art. 3 ust. 5 lub art. 5 ust. 2 niniejszego rozporządzenia. W przypadku świadomie zaplanowanego deficytu, który Rada uzna za nadmierny, zastosowana zostaje procedura przyspieszona.";

8. art. 8 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 8

Każdą decyzję Rady o zaostrzeniu sankcji zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE podejmuje się w terminie dwóch miesięcy od terminów przedstawienia sprawozdań zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 479/2009. Każdą decyzję Rady o uchyleniu niektórych lub wszystkich decyzji zgodnie z art. 126 ust. 12 TFUE podejmuje się tak szybko, jak to możliwe, a w każdym razie przed upływem dwóch miesięcy od terminów przedstawienia sprawozdań wynikających z rozporządzenia (WE) nr 479/2009.";

9. w art. 9 akapit trzeci odesłanie do "art. 6" zastępuje się odesłaniem do "art. 6 ust. 2";

10. w art. 10 wprowadza się następujące zmiany:

a) w ust. 1 zdanie wprowadzające otrzymuje brzmienie:

"1. Komisja i Rada regularnie monitorują wprowadzanie podjętych działań:";

b) w ust. 3 odesłanie do "rozporządzenia (WE) nr 3605/93" zastępuje się odesłaniem do "rozporządzenia (WE) nr 479/2009.";

10a. dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 10a

1. Komisja dba o prowadzenie stałych konsultacji z organami państw członkowskich zgodnie z celami niniejszego rozporządzenia. W tym celu Komisja w szczególności dokonuje inspekcji z myślą o ocenie bieżącej sytuacji gospodarczej w danym państwie członkowskim i rozpoznaniu wszelkich zagrożeń lub trudności związanych z realizacją celów niniejszego rozporządzenia.

2. Wzmocniony nadzór może zostać podjęty nad państwami członkowskimi będącymi adresatami zaleceń i wezwań wystosowanych w następstwie decyzji podjętej zgodnie z art. 126 ust. 8 i decyzji podjętych na mocy art. 126 ust. 11 TFUE w celu monitorowania na miejscu. Odnośne państwa członkowskie dostarczają wszelkich informacji niezbędnych do przygotowania i przeprowadzenia inspekcji.

3. Jeżeli odnośne państwo członkowskie należy do strefy euro lub uczestniczy w ERM II Komisja może zaprosić przedstawicieli Europejskiego Banku Centralnego, jeżeli uzna to za stosowne, do udziału w inspekcjach nadzorczych.

4. Komisja składa Radzie sprawozdanie z wyników inspekcji, o której mowa w ust. 2, oraz - o ile uzna to za stosowne - może podjąć decyzję o podaniu swoich ustaleń do wiadomości publicznej.

5. Komisja przekazuje odnośnym państwom członkowskim wstępne ustalenia z inspekcji nadzorczych, o których mowa w ust. 2, w celu ustosunkowania się do nich.";

11. art. 11 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 11

W każdym przypadku, gdy Rada zdecyduje o nałożeniu sankcji na uczestniczące państwo członkowskie zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE, z zasady nakładana jest grzywna. Oprócz grzywny, Rada może podjąć decyzję o zastosowaniu innych środków przewidzianych w art. 126 ust. 11 TFUE.";

12. art. 12 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 12

1. Na kwotę grzywny składa się stały składnik wynoszący 0,2 % PKB i składnik zmienny. Zmienny składnik jest równy jednej dziesiątej różnicy między deficytem wyrażonym jako odsetek PKB w poprzednim roku a wartością odniesienia dla deficytu publicznego albo - jeśli nieprzestrzeganie dyscypliny budżetowej wiąże się z kryterium długu - saldem sektora instytucji rządowych i samorządowych wyrażonym jako odsetek PKB, które powinno zostać osiągnięte w tym samym roku zgodnie z wezwaniem wydanym na mocy art. 126 ust. 9 TFUE.

2. Każdego kolejnego roku do momentu uchylenia decyzji stwierdzającej istnienie nadmiernego deficytu Rada ocenia, czy dane uczestniczące państwo członkowskie podjęło skuteczne działania w odpowiedzi na wezwanie Rady wydane zgodnie z art. 126 ust. 9 TFUE. W takiej corocznej ocenie Rada zgodnie z art. 126 ust. 11 TFUE decyduje o zaostrzeniu sankcji, chyba że uczestniczące państwo członkowskie zastosowało się do wezwania Rady. Jeżeli zostaje podjęta decyzja o nałożeniu dodatkowej grzywny, jest ona obliczana w ten sam sposób co zmienny składnik grzywny określony w ust. 1.

3. Żadna z grzywien, o których mowa w ust. 1 i 2, nie przekracza górnej granicy 0,5 % PKB.";

13. uchyla się art. 13, a odesłanie do niego w art. 15 zostaje zastąpione odesłaniem do "art. 12";

14. art. 16 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 16

Grzywny, o których mowa w art. 12 niniejszego rozporządzenia, stanowią inne dochody, o których mowa w art. 311 TFUE, i przekazywane są na rzecz Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej. Z chwilą gdy państwa członkowskie, których walutą jest euro, utworzą inny mechanizm stabilności służący udzielaniu pomocy finansowej, aby chronić stabilność strefy euro jako całości, grzywny będą przekazywane na rzecz tego ostatniego mechanizmu.";

14a. dodaje się następujący artykuł:

"Artykuł 17a

1. W ciągu trzech lat po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia i co pięć lat po tym terminie Komisja publikuje sprawozdanie dotyczące stosowania niniejszego rozporządzenia.

Sprawozdanie to zawiera między innymi ocenę:

a) skuteczności rozporządzenia;

b) postępów w zapewnianiu ściślejszej koordynacji polityki gospodarczej i trwałej konwergencji dokonań gospodarczych państw członkowskich zgodnie z TFUE.

2. W stosownym przypadku do sprawozdania dołącza się wniosek dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia.

3. Sprawozdanie przekazywane jest Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.";

15. w całym tekście rozporządzenia wszystkie odesłania do "art. 104" zastępuje się odesłaniami do "art. 126 TFUE";

16. w pkt 2 załącznika odesłania w kolumnie I do "art. 4 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93" zastępuje się odesłaniami do "art. 3 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009.".

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w [...] dnia [...] r.

	W imieniu Rady
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 28 września 2011 r.

⁽²⁾ Dz.U C 150 z 20.5.2011, s. 1.

⁽³⁾ Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 236 z 2.8.1997, s. 1.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 145 z 10.6.2009, s. 1.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2013.56E.145
• Rodzaj: Akt przygotowawczy
• Tytuł: P7_TC1-CNS(2010)0276 Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w dniu 28 września 2011 r. w celu przyjęcia rozporządzenia Rady (UE) nr …/2011 zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1467/97 w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu.
• Data aktu: 28/09/2011
• Data ogłoszenia: 26/02/2013