Sprawa C-504/21: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Stade (Niemcy) w dniu 17 sierpnia 2021 r. - Wnioskodawczyni 1 i in. / Bundesrepublik Deutschland

Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Stade (Niemcy) w dniu 17 sierpnia 2021 r. - Wnioskodawczym 1 i in. / Bundesrepublik Deutschland
(Sprawa C-504/21)

Język postępowania: niemiecki

(2021/C 490/18)

(Dz.U.UE C z dnia 6 grudnia 2021 r.)

Sąd odsyłający

Verwaltungsgerichts Stade

Strony w postępowaniu głównym

Strona skarżąca: wnioskodawczyni 1, wnioskodawca 2, wnioskodawca 3, wnioskodawca 4, wnioskodawca 5

Strona przeciwna: Bundesrepublik Deutschland (zastępowana przez Bundesamt für Migration und Flüchtlinge)

Pytania prejudycjalne

a. Dochodzenie praw na drodze sądowej

1) Czy art. 27 [rozporządzenia Dublin III] 1 , ewentualnie w związku z art. 47, art. 51 ust. 1 karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą praw podstawowych"), jednakże z uwzględnieniem przepisów dyrektywy Rady 2003/86/WE 2  z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin, należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, jest zobowiązane do zapewnienia wnioskodawcom - w szczególności dzieciom - przebywającym we wnioskującym państwie członkowskim i żądającym przekazania na podstawie art. 8, 9 lub 10 rozporządzenia Dublin III, lub członkom ich rodziny w państwie członkowskim, do którego skierowano wniosek w rozumieniu art. 8, 9, lub 10 rozporządzenia Dublin III, skutecznego środka prawnego przed sądem w państwie członkowskim, do którego skierowano wniosek, przeciwko decyzji odmownej tego państwa?

2) W razie udzielenia na pytanie a.1. odpowiedzi przeczącej:

Czy w takim przypadku przedstawione powyżej prawo do skutecznego środka prawnego wynika w braku dostatecznej regulacji w rozporządzeniu Dublin III bezpośrednio z art. 47 karty praw podstawowych, ewentualnie w związku z art. 7, 9 i 33 tej karty (zob. wyroki Trybunału: z dnia 7 czerwca 2016 r., C-63/15, Mehrdad Ghezelbash, pkt 51-52 3 ; z dnia 26 lipca 2017 r., C-670/16, Tsegezab Mengesteab, pkt 58 4 )?

3) W razie udzielenia na pytanie a.1. lub pytanie a.2. odpowiedzi twierdzącej:

Czy art. 47 karty praw podstawowych, ewentualnie w związku z zasadą lojalnej współpracy, (zob. wyrok Trybunału z dnia 13 listopada 2018 r., C-47/17 i C-48/17, X 5 ), należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, jest zobowiązane do poinformowania wnioskującego państwa członkowskiego o środku prawnym wniesionym przez wnioskodawców przeciwko odmowie przyjęcia wniosku, oraz że wnioskujące państwo członkowskie jest zobowiązane do niepodejmowania decyzji co do istoty w sprawie wniosku o udzielenie azylu złożonego przez wnioskodawców do chwili negatywnego zakończenia postępowania w sprawie środka prawnego?

4) W razie udzielenia na pytanie a.1. lub pytanie a.2. odpowiedzi twierdzącej:

Czy art. 47 karty praw podstawowych, ewentualnie z uwzględnieniem kryteriów znajdujących wyraz w motywie 5 rozporządzenia Dublin III, należy interpretować w takim przypadku jak niniejszy w ten sposób, że zobowiązuje on sądy państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek, do zagwarantowania ochrony prawnej z zastosowaniem trybu pilnego? Czy sądom państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek, są wyznaczone czasowe wymogi dla podjęcia rozstrzygnięcia w przedmiocie środka prawnego?

b. Przejście odpowiedzialności

1) Czy art. 21 ust. 1 akapit trzeci rozporządzenia Dublin III w związku z art. 5 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1560/2003 zmienionego rozporządzeniem (UE) nr 118/2014 6  (rozporządzeniem wykonawczym) - zasadniczo - powoduje niepodlegające zaskarżeniu przejście odpowiedzialności na wnioskujące państwo członkowskie, jeżeli państwo członkowskie, do którego skierowano wniosek, we właściwym terminie odrzuci zarówno pierwotny wniosek, jak i wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy (zob. wyrok Trybunału z dnia 13 listopada 2018 r., C-47/17 i C-48/17, pkt 80)?

2) W razie udzielenia na pytanie b.1 odpowiedzi twierdzącej:

Czy jest tak również w przypadku, gdy decyzje odmowne państwa członkowskiego, do którego skierowano wniosek, są sprzeczne z prawem?

3) W razie udzielenia na pytanie b.2 odpowiedzi przeczącej:

Czy osoba ubiegająca się o azyl może powołać się we wnioskującym państwie członkowskim wobec państwa, do którego skierowano wniosek, na sprzeczne z prawem przejście odpowiedzialności z powodu nieposzanowania kryteriów odpowiedzialności dotyczących łączenia rodzin (art. 8-11, 16, 17 ust. 2 rozporządzenia Dublin III)?

c. Kolejny wniosek

1) Czy art. 7 ust. 2 i art. 20 ust. 1 rozporządzenia Dublin III należy interpretować w ten sposób, że przepisy te nie wyłączają zastosowania przepisów rozdziału III oraz przeprowadzenia postępowania w sprawie przejęcia zgodnie z rozdziałem VI sekcja II rozporządzenia Dublin III w przypadkach, w których wnioskodawcy złożyli już we wnioskującym państwie członkowskim wniosek o udzielenie azylu i wniosek ten został pierwotnie odrzucony przez wnioskujące państwo członkowskie jako niedopuszczalny na podstawie art. 33 ust. 2 lit. c) w związku z art. 38 dyrektywy 2013/32/UE 7 , jednak w międzyczasie - na przykład w następstwie faktycznego odstąpienia od "Deklaracji UE-Turcja z dnia 18 marca 2016 r. (zob. EN P-000604/2021, Answer given by Ms Johansson on behalf of the European Commission z dnia 1 czerwca 2021 r.) - we wnioskującym państwie członkowskim jest prowadzone dopuszczalne postępowanie w sprawie kolejnego wniosku?

2) W razie udzielenia na pytanie c.1. odpowiedzi przeczącej:

Czy art. 7 ust. 2 i art. 20 ust. 1 rozporządzenia Dublin III w przypadku opisanym w pytaniu c.1. należy interpretować w ten sposób, że nie wyłączają one zastosowania przepisów rozdziału III oraz przeprowadzenia postępowania w sprawie przejęcia zgodnie z rozdziałem VI sekcja II rozporządzenia Dublin III w przypadkach związanych z zastosowaniem kryteriów odpowiedzialności dotyczących łączenia rodzin (art. 8-11, 16 rozporządzenia Dublin III)?

3) Czy art. 17 ust. 2 rozporządzenia Dublin III ma wciąż zastosowanie, jeśli wnioskodawcy złożyli już we wnioskującym państwie członkowskim wniosek o udzielenie azylu i wniosek ten został pierwotnie odrzucony przez wnioskujące państwo członkowskie jako niedopuszczalny na podstawie art. 33 ust. 2 lit. c) w związku z art. 38 dyrektywy 2013/32/UE, jednak w międzyczasie - na przykład w następstwie faktycznego odstąpienia od "Deklaracji UE-Turcja z dnia 18 marca 2016 r." (zob. EN P-000604/2021, Answer given by Ms Johansson on behalf of the European Commission z dnia 1 czerwca 2021 r.) - we wnioskującym państwie członkowskim jest prowadzone dopuszczalne postępowanie w sprawie kolejnego wniosku?

4) W razie udzielenia na pytanie c.3. odpowiedzi twierdzącej:

Czy art. 17 ust. 2 rozporządzenia Dublin III przyznaje osobom ubiegającym się o azyl prawo podmiotowe, którego można dochodzić w państwie, do którego skierowano wniosek? Czy istnieją w tym względzie wynikające z prawa Unii wymogi w zakresie wykonywania przez władze krajowe uprawnień dyskrecjonalnych, na przykład wymóg poszanowania jedności rodziny, dobra dziecka, czy też kwestia ta podlega wyłącznie prawu krajowemu? d. Prawa podmiotowe członka rodziny przebywającego w państwie członkowskim, do którego skierowano wniosek

Czy również członkowi rodziny przebywającemu już w państwie członkowskim, do którego skierowano wniosek, przysługuje prawo, którego można dochodzić na drodze sądowej, do domagania się przestrzegania art. 8 i nast. rozporządzenia Dublin III i związanych z tym przepisów dotyczących przekazania (art. 18, 29 i nast. rozporządzenia Dublin III; ewentualnie w związku z motywami 13, 14 i 15 rozporządzenia Dublin III w związku z art. 47 karty praw podstawowych) lub art. 17 ust. 2 rozporządzenia Dublin III?

1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia kryteriów i mechanizmów ustalania państwa członkowskiego odpowiedzialnego za rozpatrzenie wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego lub bezpaństwowca (Dz.U. 2013, L 180, s. 31).
2 Dyrektywa Rady z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin (Dz.U. 2003, L 251, s. 12).
3 ECLI:EU:C:2016:409.
4 ECLI:EU:C:2017:587.
5 ECLI:EU:C:2018:900.
6 Rozporządzenie wykonawcze Komisji z dnia 30 stycznia 2014 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1560/2003 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 343/2003 ustanawiającego kryteria i mechanizmy określania państwa członkowskiego właściwego dla rozpatrywania wniosku o azyl, złożonego w jednym z państw członkowskich przez obywatela państwa trzeciego (Dz.U. 2014, L 39, s. 1).
7 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej 2013/32/EU (Dz.U. 2013, L 180, s. 60).

Zmiany w prawie

Lepsze prawo. W Sejmie odbyła się konferencja podsumowująca konsultacje społeczne projektów ustaw

W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.

Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Przedsiębiorcy zapłacą niższą składkę zdrowotną – Senat za ustawą

Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.

Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rząd organizuje monitoring metanu

Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Rząd zaktualizował wykaz zakazanej kukurydzy

Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia fotografowanie obiektów obronnych i krytycznych tylko za zezwoleniem

Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.

Robert Horbaczewski 17.04.2025
Prezydent podpisał ustawę o rynku pracy i służbach zatrudnienia

Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 11.04.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2021.490.18

Rodzaj: Ogłoszenie
Tytuł: Sprawa C-504/21: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Stade (Niemcy) w dniu 17 sierpnia 2021 r. - Wnioskodawczyni 1 i in. / Bundesrepublik Deutschland
Data aktu: 06/12/2021
Data ogłoszenia: 06/12/2021