Rozporządzenie 1696/71 w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 1696/71

z dnia 26 lipca 1971 r.

w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.

.................................................

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 42, 43, 113 i 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego,

a także mając na uwadze, co następuje:

działanie i rozwój wspólnego rynku produktów rolnych wymaga ustanowienia wspólnej polityki rolnej w celu objęcia, w szczególności, wspólnej organizacji rynków rolnych, które mogą mieć różne formy w zależności od produktu;

wspólnotowa produkcja chmielu ma szczególne znaczenie dla gospodarki rolnej w niektórych regionach Wspólnoty; dla niektórych rolników z tych regionów przychody z produkcji chmielu stanowią znaczną część dochodu;

jako że w załączniku II do Traktatu nie wyszczególniono soków roślinnych ani wyciągów z chmielu, są one wyłączone z zastosowania zawartych tam postanowień dotyczących rolnictwa, aczkolwiek sam chmiel podlega tym postanowieniom; jednak biorąc pod uwagę, że produkty te są w szerokim zakresie substytucyjne, sytuacja taka szkodzi wspólnej polityce rolnej w odniesieniu do chmielu; środki dotyczące chmielu w odniesieniu do handlu z państwami trzecimi, przyjęte na mocy art. 113, oraz zasady regulujące obrót chmielem, przyjęte na mocy art. 235, należy rozszerzyć na soki roślinne i wyciągi z chmielu;

handel międzynarodowy ma tradycyjnie wielkie znaczenie dla producentów i użytkowników chmielu we Wspólnocie; produkcja chmielu we Wspólnocie uzyskuje najwyższą rentowność głównie dzięki konkurencyjności na rynku światowym oraz dzięki elastycznej kontroli jakości i ilości produkcji dla kanałów zbytu; w tej sytuacji, nie należy wprowadzać żadnych poważnych zmian do wspólnej organizacji rynku, ale należy wprowadzić odpowiednie środki skierowane na poprawę jakości produktów i ochronę producentów przed obniżeniem obecnych standardów życia;

w całej Wspólnocie należy postępować zgodnie z przyjętą polityką jakości, stosując w tym celu postanowienia dotyczące certyfikacji oznaczenia pochodzenia oraz zasady zakazujące obrotu produktami nie posiadającymi certyfikatu, a w przypadku produktów przywożonych, produktów nie spełniających równoważnych, minimalnych wymagań jakościowych; należy przyjąć przepisy definiujące standardową jakość w celu stworzenia podstawy odniesienia w transakcjach handlowych i zagwarantowania zadowalającej przejrzystości rynku;

potrzebne są wystarczające informacje o stanie i perspektywach rozwoju rynku we Wspólnocie; w związku z tym, planowanie przyszłego rozwoju rynku może ułatwić to, że sprzedaż dużej części produkcji odbywa się w ramach umów zawieranych przed zbiorami, a nawet umów wieloletnich; dlatego też należy przyjąć przepis o rejestracji wszystkich umów dostawy szyszek chmielowych we Wspólnocie; jednak informacje te należy utrzymać w tajemnicy tak, aby zainteresowane osoby miały gwarancję, iż zgromadzone informacje wykorzystywane są wyłącznie w celach statystycznych i tym samym przyczyniają się do uzyskania w pełni obiektywnego obrazu;

w celu ustabilizowania rynków oraz zagwarantowania społeczności rolniczej dobrych warunków życia oraz odpowiednich cen za dostawy konsumentom, należy zachęcać do koncentracji podaży i wspólnego dostosowywania przez rolników swojej produkcji do potrzeb rynku;

w tym celu, organizowanie rolników w związki, które wymagają od członków przestrzegania wspólnych zasad prawdopodobnie pomoże w osiągnięciu celów wyznaczonych w art. 39 Traktatu; cele te można osiągnąć nie tylko poprzez organizowanie rolników w grupy producentów, ale również przez tworzenie związków tych grup;

w celu uniknięcia dyskryminacji wśród producentów oraz zagwarantowania jedności i skuteczności podjętych działań, należy ustalić dla całej Wspólnoty warunki, jakie muszą spełniać grupy producentów i związki grup, aby były uznawane przez Państwa Członkowskie; w celu uzyskania skutecznej centralizacji dostaw, w szczególności niezbędne jest, by grupy i związki były wielkości zapewniającej opłacalność i by grupa, związek lub producenci sprzedawali całą produkcję członków grupy przestrzegając wspólnych zasad;

należy przyjąć przepisy mające na celu umożliwienie utworzenia i funkcjonowania tych grup; w tym celu, Państwom Członkowskim należy umożliwić stosowanie pomocy częściowo finansowanej ze środków wspólnotowych; jednakże, kwotę tej pomocy należy ograniczyć, a przydział powinien być czasowy i degresywny, tak, by odpowiedzialność finansowa producentów stopniowo rosła;

niektóre plantacje chmielu wymagają dostosowania zarówno pod względem produkowanych odmian, jak i umożliwienia racjonalizacji operacji wykonywanych przy uprawie i zbiorze plonów; przyznając przez określoną liczbę lat specjalną pomoc grupom producentów, które zdecydowały się na takie przedsięwzięcie, należy umożliwić przestawienie plantacji chmielu na inne odmiany i przeprowadzenie reorganizacji;

w celu zagwarantowania producentom godziwych warunków życia należy przyjąć system pomocy; corocznie, po sprzedaży plonów Komisja musi przedłożyć Radzie sprawozdanie pozwalający Radzie podjąć decyzję o tym, czy ustanowi taką pomoc; pomoc można przyznawać, jeżeli sprawozdanie to wykaże, iż przychód z hektara nie jest wystarczający, mając na uwadze obecny stan i prognozowaną tendencję rynkową;

wnioskowane środki muszą umożliwić utrzymanie systemu przywozowego, w którym jedynym środkiem będzie Wspólna Taryfa Celna; taryfę tę stosuje się zgodnie z Traktatem od 1 stycznia 1970 r.;

środki te pozwalają na rezygnację z ograniczeń ilościowych na zewnętrznych granicach Wspólnoty; niemniej jednak, w szczególnych okolicznościach procedura ta może okazać się nieskuteczna; w takich okolicznościach, aby nie pozostawić wspólnotowego rynku bezbronnego wobec zakłóceń, jakie mogą wystąpić po usunięciu dotychczasowych ograniczeń przywozowych, Wspólnocie należy umożliwić bezzwłocznie podjęcie wszelkich niezbędnych środków;

od 1 stycznia 1970 r. w handlu wewnątrzwspólnotowym automatycznie zabronione jest, na mocy postanowień Traktatu, nakładanie ceł lub opłat o równoważnym skutku i stosowanie ograniczeń ilościowych lub środków o równoważnym skutku; wreszcie, przy braku cen minimalnych na dzień 31 grudnia 1969 r., odwoływanie się do art. 44 Traktatu jest wykluczone począwszy od 1 stycznia 1970 r.;

przyznawanie pomocy części Państw Członkowskich uchybiałoby skuteczności wszystkich środków regulujących wspólną organizację rynku; w odniesieniu do rynku chmielu, należy stosować postanowienia Traktatu umożliwiające oszacowanie pomocy przyznawanej przez Państwa Członkowskie i zakazanie pomocy, która nie jest zgodna ze wspólnym rynkiem; jednakże, należy przyjąć przepisy o czasowym systemie pomocy państwowej do wieloletnich umów zawartych przed wejściem w życie wspólnej organizacji rynku;

Wspólnota, zgodnie z przepisami rozporządzeń w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, powinna odpowiadać za finansowanie wydatków poniesionych przez Państwa Członkowskie w wyniku zobowiązań powstałych ze stosowania niniejszego rozporządzenia;

przejście od obecnego systemu obowiązującego w Państwach Członkowskich do systemu ustanowionego w niniejszym rozporządzeniu musi odbywać się na możliwie najlepszych warunkach; z tego powodu, niezbędne może być wprowadzenie środków przejściowych;

wspólna organizacja rynku musi uwzględniać, w tym samym czasie i w stosowny sposób, cele określone w art. 39 i 110 Traktatu;

w celu umożliwienia wprowadzenia w życie proponowanych przepisów, należy ustanowić procedurę ustalającą ścisłą współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Komitetu Zarządzającego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. 1 Należy ustanowić wspólną organizację rynku chmielu dla następujących produktów:

Kod CN	Wyszczególnienie
1210	Szyszki chmielowe, świeże lub suszone, mielone lub niemielone, sproszkowane lub w formie granulek; lupulina

2. 2 Przepisy regulujące obrót i handel z państwami trzecimi stosuje się także do następujących produktów:

Kod CN	Wyszczególnienie
1302 13 00	Soki roślinne i ekstrakty z chmielu

3. Dla celów niniejszego rozporządzenia,

a) "szyszki chmielowe": oznacza suszony kwiatostan, znany także jako szyszki, (żeńskiego) pnącego chmielu (humulus lupulus); kwiatostany te są zielonkawo-żółte, mają owalny kształt i mają łodygę kwiatu, a ich długość zawarta jest w przedziale 2-5 cm;

b) "Mączka chmielowa": oznacza produkt otrzymany przez mielenie chmielu, zawierający wszystkie jego naturalne elementy;

c) ³ "proszek chmielowy z podwyższoną zawartością lupuliny" oznacza produkt otrzymany w wyniku mielenia chmielu, mechanicznego usuwania części liści, łodyg, osadek i listków okrywowych;

d) ⁴ "ekstrakt chmielu" oznacza koncentrat produktu otrzymany w wyniku działania substancji ekstrahującej na chmiel lub na proszek chmielowy;

e) "Mieszane produkty chmielowe": oznacza mieszaninę dwóch lub więcej produktów, określonych powyżej.

4. 5 W myśl art. 12 ust. 5:

a) chmiel w pierwszym etapie przygotowania to chmiel, który przeszedł proces wstępnego osuszania i jest zapakowany oraz gotowy do sprzedaży;

b) obszary o pełnej produkcji:

obszary o pełnej produkcji od trzeciego roku produkcji.

TYTUŁ  I

Wprowadzenie do obrotu

Artykuł  2 ⁶

1. Produkty, określone w art. 1, ze zbiorów w Wspólnocie lub uzyskane z szyszek chmielowych ze zbiorów we Wspólnocie, bądź sprowadzane z państw trzecich, podlegają procedurze certyfikacyjnej.

2. 7 Świadectwo mogą otrzymać wyłącznie produkty o jakości spełniającej minimalne wymagania jakościowe obowiązujące dla danego etapu obrotu. W przypadku produktów określonych w art. 1 ust. 3 lit. b)-e) świadectwo można wydać jedynie wówczas, gdy zawartość kwasu alfa w tych produktach nie jest niższa niż zawartość tego kwasu w chmielu, z którego te produkty powstały.

3. Świadectwo musi podawać co najmniej:

a) miejsce/miejsca produkcji chmielu;

b) rok/lata zbioru;

c) odmianę lub odmiany.

4. Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością na wniosek Komisji przyjmuje, dla każdego produktu, ogólne zasady stosowania niniejszego artykułu oraz datę, od której będzie on stosowany.

5. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zostają przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 20.

Artykuł  3

1. 8 Produkty, określone w art. 1 i podlegające procedurze certyfikacyjnej, można wprowadzać do obrotu lub wywozić tylko wtedy, gdy posiadają certyfikat oznaczenia pochodzenia.

2. O środkach odstępujących od przepisu określonego w ust. 1 powyżej, można zdecydować zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 20:

a) w celu spełnienia wymagań handlowych niektórych państw trzecich; lub

b) dla produktów przeznaczonych do zastosowań specjalnych.

Środki przewidziane w akapicie poprzednim:

– nie mogą uchybiać normalnemu obrotowi produktami, które posiadają certyfikat oznaczenia pochodzenia,

– muszą wiązać się z gwarancjami mającymi na celu uniknięcie pomyłek w związku z tymi produktami.

Artykuł  4 ⁹

(uchylony)

Artykuł  5

1. Produkty określone w art. 1 pochodzące z państw trzecich można przywozić tylko wtedy, gdy ich normy jakości są przynajmniej równoważne minimalnym wymaganiom obowiązującym w obrocie takimi produktami zbieranymi we Wspólnocie lub ich pochodnymi.

2. 10 Produkty określone w art. 1 uważa się za spełniające wymagania normy, określonej w ust. 1 jeśli mają świadectwo wystawione przez władze państwa pochodzenia i jest ono uznane za równoważne świadectwu określonemu w art. 2. Równoważność tych świadectw zostanie sprawdzona zgodnie z procedurą określoną w art. 20.

3. Zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 20.

TYTUŁ  II

Umowy dostawy

Artykuł  6

1. Organy wyznaczone do tego celu przez każde Państwo Członkowskie rejestrują wszystkie umowy dostawy szyszek chmielowych produkowanych we Wspólnocie zawarte między producentem lub stowarzyszeniem producentów a nabywcą.

2. Umowy związane z dostawą określonych ilości po uzgodnionych cenach obejmujące okres jednych lub więcej żniw i zawarte przed 1 sierpnia pierwszego roku żniw objętych umową nazywa się "umowami zawartymi z wyprzedzeniem". Umowy te rejestruje się oddzielnie.

3. Państwa Członkowskie okresowo przekazują Komisji dane statystyczne dotyczące rejestracji umów.

4. Dane uzyskane przy rejestracji można wykorzystywać wyłącznie dla potrzeb niniejszego rozporządzenia.

5. Zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 20.

TYTUŁ  III

Grupy producentów

Artykuł  7 ¹¹

1. W rozumieniu niniejszego rozporządzenia, "grupa producentów" oznacza grupę składającą się wyłącznie lub, jeśli zezwala na to ustawodawstwo krajowe, głównie z producentów chmielu, utworzoną z inicjatywy producentów, w szczególności do celów:

a) koncentrowania podaży i stabilizacji rynku przez zbywanie całości produkcji członków lub, jeżeli jest to konieczne, skupu chmielu po cenach wyższych niż ustanowione w art. 7 ust. 3 lit. b);

b) wspólnego dostosowywania tej produkcji do wymogów rynku i udoskonalania produktu przez przestawianie produkcji na inne odmiany chmielu, reorganizację upraw, prowadzenie działań promocyjnych oraz prowadzenie badań w zakresie produkcji, marketingu i zintegrowanej ochrony;

c) wspierania racjonalizacji i mechanizacji działań w zakresie uprawy i żniw chmielu w celu podniesienia zyskowności produkcji i poziomu ochrony środowiska;

d) podejmowania decyzji, jakie odmiany chmielu mogą uprawiać członkowie grupy i przyjęcie wspólnych przepisów w zakresie produkcji;

e) zarządzania systemem pomocy, przewidzianej w art. 12 przez przydzielanie odpowiedniej części pomocy każdemu członkowi grupy, proporcjonalnie do obszaru upraw, z zastrzeżeniem stosowania ust. 5 niniejszego artykułu;

1a. Grupy producentów mogą wykorzystywać do 20 % pomocy na realizację działań, mających na celu osiągnięcie celów, określonych w ust. 1 lit. a)-d);

2. W rozumieniu niniejszego rozporządzenia, "związek" oznacza związek uznanych grup producentów mający te same cele co te grupy, i który został uznany przez Państwo Członkowskie zgodnie z przepisami ust. 3.

3. Państwa Członkowskie uznają te grupy producentów oraz ich związki, które wystąpią o uznanie i spełnią następujące ogólne warunki:

a) stosują wspólne zasady przy produkcji i obrocie (pierwszy etap obrotu);

b) zamieścić w swoich statutach zobowiązanie, nałożone na producentów, którzy są członkami grup oraz na uznane grupy producentów, które są członkami zrzeszeń, do:

– przestrzegania wspólnych przepisów w zakresie produkcji oraz decyzji w sprawie odmian, które należy uprawiać,

– zbywania całości swojej produkcji za pośrednictwem grupy lub zrzeszenia.

Zobowiązanie to nie ma zastosowania do produktów, będących przedmiotem umów sprzedaży, zawartych przez producentów przed ich wstąpieniem do grup, pod warunkiem, że grupa została powiadomiona o istnieniu tych umów i zatwierdziła je.

Jednakże, jeżeli grupa producentów upoważnia do tego, oraz zgodnie z nałożonymi przez nią warunkami, jej członkowie mogą:

– zastąpić zobowiązanie do przekazania całej swojej produkcji do zbycia za pośrednictwem grupy producentów prowadzeniem jej samodzielnego zbycia, zgodnie z wspólnymi przepisami zawartymi w statucie grupy i mającymi na celu zagwarantowanie grupie producentów prawa do monitorowania cen sprzedaży, które grupa ta musi zatwierdzić, przy czym w braku takiego zatwierdzenia producent ma prawo żądać od grupy przejęcia chmielu po wyższej cenie,

– zbywać, za pośrednictwem biur innej grupy producentów, wyznaczonej przez własną grupę, produkty, które ze względu na pewne swoje cechy szczególne nie są objęte działalnością handlową jego własnej grupy.

c) udokumentują rentowność działalności gospodarczej;

d) wykluczą ze sfery swojego działania wszelką dyskryminację producentów lub grup we Wspólnocie, w szczególności na tle narodowości lub miejsca prowadzenia działalności;

e) zapewnią wszystkim producentom, którzy podejmą działania zgodne ze statutem, bez dyskryminacji, prawo przynależenia do grupy;

f) umieszczą w swoich statutach postanowienia mające na celu zagwarantowanie, że członkowie, pragnący opuścić grupę lub związek, mogą to zrobić po co najmniej trzyletnim okresie członkostwa i pod warunkiem, że zawiadomią grupę lub związek o zamiarze wyjścia przynajmniej rok przed wyjściem z grupy.

Przepisy te są stosowane bez uszczerbku dla krajowych ustaw lub rozporządzeń mających chronić w szczególnych przypadkach grupę, związek lub ich dłużników przed konsekwencjami finansowymi, które mogą powstać w rezultacie odejścia członka lub uniemożliwić członkowi odejście w trakcie roku budżetowego;

g) mają osobowość prawną i niezbędną zdolność prawną, stosownie do przepisów krajowego ustawodawstwa, wymagane w celu podlegania prawom i zobowiązaniom;

h) umieszczą w swoich statutach obowiązek prowadzenia odrębnych ksiąg handlowych dla działalności będącej podstawą ich uznania;

i) nie posiadają pozycji dominującej we Wspólnocie.

4. Władzą kompetentną do uznania grup producentów oraz ich związków jest Państwo Członkowskie, na terytorium którego grupa producentów lub związek ma swoją statutową siedzibę.

5. Zasady stosowania niniejszego artykułu, a w szczególności te, które dotyczą systemu pomocy ustanowionego w ust. 1 lit. e), definicja "obrotu" dla celów ust. 3 lit. a) oraz zasady dotyczące przepisów ustanowionych w ust. 3 lit. f), zostaną przyjęte zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 20.

Artykuł  8 ¹²

(skreślony)

Artykuł  9 ¹³

(skreślony)

Artykuł  10 ¹⁴

(skreślony)

TYTUŁ  IV

Pomoc dla producentów

Artykuł  11 ¹⁵

(skreślony)

Artykuł  12 ¹⁶

1. System pomocy obejmie szyszki chmielowe produkowane we Wspólnocie.

2. Pomoc można przyznawać producentom w celu umożliwienia im uzyskania właściwego dochodu.

3. 17  a) W regionach Wspólnoty, w których uznane grupy producentów są w stanie zapewnić swoim członkom godziwe dochody i w sposób racjonalny regulować podaż, pomoc przyznaje się wyłącznie takim grupom producentów.

b) W konkretnym przypadku, gdy dany producent prowadzi działalność w innym Państwie Członkowskim niż to, w którym działa grupa, której jej członkiem, pełna kwota pomocy jest wypłacana bezpośrednio temu producentowi przez właściwe władze tego Państwa Członkowskiego, w którym prowadzi działalność.

c) Na pozostałych obszarach pomoc przyznaje się również poszczególnym producentom.

4. Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością na wniosek Komisji, na podstawie informacji przekazanych jej przez Państwa Członkowskie, przyjmie w odpowiednim czasie listę regionów, o których mowa w pierwszym akapicie ust. 3.

5. 18  a)  ¹⁹ Dotacja na hektar uprawy jest taka sama dla wszystkich grup odmian. Przez dziewięć lat od zbioru plonów w 1996 r. wynosi 480 EURO/ha.

b) W przypadku gdy pomoc przyznawana jest uznanej grupie producentów zgodnie z ust. 3 akapit pierwszy, grupa ta ma prawo zadecydować, czy wypłacać corocznie pełną kwotę pomocy swoim członkom, proporcjonalnie do obszaru ich upraw, czy tylko część tej kwoty, wynoszącą co najmniej 80 %, w zależności od tego, czy w danej grupie nadal są nie rozpatrzone wnioski o zmianę odmian chmielu pod uprawą, względnie inne cele, do których osiągnięcia dąży się zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. a)-d).

c) W przypadku, gdy pomoc przyznawana jest uznanej grupie producentów, a organizacja ta nie zbywa całej produkcji swoich członków, zatrzymuje ona corocznie 20 % pomocy dla producentów, aby umożliwić sobie osiągnięcie celów określonych w lit. b).

d) ²⁰ Wstrzymane dotacje mogą być kumulowane maksymalnie przez okres czterech lat; na koniec tego okresu wszelkie dotacje muszą zostać spożytkowane.

e) W przypadku określonym w ust. 3 lit. b) niniejszego artykułu, dany producent musi zapłacić grupie producentów, której jest członkiem, kwotę stanowiącą równowartość kwoty zatrzymanej zgodnie z lit. b) lub c) powyżej.

6. 21 W przypadku gdy sytuacja rynkowa pokazuje, że istnieje ryzyko powstania strukturalnych nadwyżek lub ryzyko zakłócenia struktury podaży na rynku chmielu we Wspólnocie, Rada, działając na wniosek Komisji zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 37 ust. 2 Traktatu, może zmodyfikować przyznaną kwotę pomocy, ustaloną w ust. 5:

a) poprzez przyznanie pomocy wyłącznie w odniesieniu do części obszaru przeznaczonego pod uprawę chmielu, zarejestrowanego w omawianym roku, dostosowując pomoc do narosłych potrzeb; lub

b) poprzez uznanie obszarów, na których uprawia się chmiel w pierwszym lub drugim roku produkcji, za niekwalifikujące się do przyznania pomocy.

7. 22 (skreślony).

8. Ustalenia dotyczące stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 20.

Artykuł  12a ²³

(skreślony)

Artykuł  13

1. 24 Z zastrzeżeniem art. 12 ust. 6, pomoc przyznaje się producentom dla zarejestrowanych obszarów, z których zebrano plony.

Państwa Członkowskie wyznaczą organy upoważnione do rejestracji obszarów oddanych pod uprawę, dla każdego producenta, i które odpowiadają za kontrolę i aktualizowanie rejestru.

2. Dla celów niniejszego artykułu, Państwa Członkowskie mogą traktować uznaną grupę producentów jako pojedynczego producenta.

3. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą głosowania przewidzianą w art. 43 ust. 2 Traktatu na wniosek Komisji, przyjmuje ogólne zasady stosowania niniejszego artykułu.

4. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu określa się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 20.

TYTUŁ  V ²⁵

Handel z państwami trzecimi

Artykuł  14

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, do produktów wymienionych w art. 1 mają zastosowanie stawki celne Wspólnej Taryfy Celnej.

Artykuł  15

1. Do klasyfikacji produktów objętych niniejszym rozporządzeniem mają zastosowanie ogólne zasady interpretacji Nomenklatury Scalonej oraz specjalne zasady jej stosowania.

2. O ile niniejsze rozporządzenie lub przepisy przyjęte na jego podstawie nie stanowią inaczej, w handlu z państwami trzecimi zabrania się:

– nakładania jakichkolwiek opłat o skutkach równoważnych do opłat celnych,

– stosowania jakichkolwiek ograniczeń ilościowych lub środków o skutkach równoważnych.

Artykuł  15a

1. Jeżeli wskutek wywozu lub przywozu rynek wspólnotowy jednego lub więcej produktów wymienionych w art. 1 jest dotknięty lub w poważnym stopniu zagrożony zakłóceniami mogącymi zagrażać osiągnięciu celów określonych w art. 39 Traktatu, w handlu z państwami trzecimi stosuje się odpowiednie środki do chwili ustania tych zakłóceń lub zagrożenia ich wystąpieniem.Rada, działając na wniosek Komisji zgodnie z procedurą głosowania określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu, przyjmuje ogólne zasady stosowania niniejszego ustępu oraz określa przypadki i granice, w jakich Państwa Członkowskie mogą przyjmować środki ochronne.

2. Jeżeli zachodzi sytuacja określona w ust. 1 Komisja, na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy; podejmuje decyzję o zastosowaniu niezbędnych środków, Państwa Członkowskie są powiadamiane o takich środkach, które są stosowane niezwłocznie. Jeśli Komisja otrzymuje wniosek od Państwa Członkowskiego, to podejmuje decyzję w jego sprawie w terminie trzech dni roboczych od daty doręczenia wniosku.

3. Każde z Państw Członkowskich może przedłożyć Radzie środek, o którym zadecydowała Komisja w terminie trzech dni roboczych następujących po dniu zawiadomienia go o tej decyzji. Rada zbiera się niezwłocznie. Może ona, stanowiąc większością kwalifikowaną, zmienić lub uchylić środek.

4. Niniejszy artykuł ma zastosowanie w odniesieniu do obowiązków wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 228 ust. 2 Traktatu.

TYTUŁ  VI

Przepisy ogólne

Artykuł  16 ²⁶

Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego rozporządzenia, art. 92, 93 i 94 Traktatu stanowią inaczej, art. 92, 93 i 94 Traktatu stosuje się do produkcji i handlu produktami, określonymi w art. 1 ust. 1.

Artykuł  16a ²⁷

W przypadkach, kiedy istnieje niebezpieczeństwo powstawania nadwyżek lub zakłóceń struktury podaży na rynku, Rada, stanowiąc kwalifikowaną większością głosów na wniosek Komisji, może podjąć odpowiednie środki w celu zapobieżenia niestabilności rynku. Środki takie mogą na przykład przyjąć formę działań wpływających na:

– potencjał produkcyjny,

– wielkość podaży,

– warunki sprzedaży.

Artykuł  17 ²⁸

1. Rozporządzenie w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej stosuje się do rynku produktów określonych w art. 1 ust. 1 od daty wdrożenia zawartych tu przepisów.

2. 29 (skreślony).

3. Państwa Członkowskie wypłacają producentom pomoc określoną w art. 12 między dniem 16 października a dniem 31 grudnia roku gospodarczego, w odniesieniu do którego wystąpiono o pomoc.

4. Komisja, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 20, przyjmuje przepisy dla stosowania niniejszego artykułu.

Artykuł  18 ³⁰

Państwa Członkowskie i Komisja przekazują sobie nawzajem wszelkie informacje niezbędne do stosowania niniejszego rozporządzenia. Procedurę przesyłania, oceniania i rozpowszechniania takich informacji przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 20.

Komisja zobowiązuje się sporządzić, w terminie przed dniem 31 grudnia 2003 r., na podstawie tych informacji, ocenę omawianego sektora dla Rady Unii Europejskiej; do oceny tej Komisja może dołączyć wnioski, o ile uzna to za stosowne.

Artykuł  19 ³¹

(skreślony)

Artykuł  20 ³²

1. Komisję wspiera "Komitet Zarządzający ds. Chmielu" (zwany dalej "Komitetem").

2. W przypadku gdy zostaną dokonane odniesienia do niniejszego artykułu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE zostaje ustalony na jeden miesiąc.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł  21

Komitet może rozpatrzyć każdą inną sprawę wniesioną przez przewodniczącego z własnej inicjatywy, bądź na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

Artykuł  22

Niniejsze rozporządzenie należy stosować w sposób uwzględniający jednocześnie cele ustanowione w art. 39 i 110 Traktatu.

Artykuł  23 ³³

Jeżeli środki przejściowe okażą się niezbędne do umożliwienia przejścia na system zmieniony rozporządzeniem (EWG) nr 1170/70, w szczególności w przypadku, gdyby wprowadzenie nowego systemu w przewidzianym terminie napotkało na poważne trudności, środki takie przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 20. Środki te będą stosowane najpóźniej do dnia 31 grudnia 1980 r.

Do tego dnia Zjednoczone Królestwo jest upoważnione do wypłaty producentom kwoty pomocy produkcyjnej za pośrednictwem organu, który wyznaczy.

Artykuł  24

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Przepisy art. 11, 12 i 13 stosuje się po raz pierwszy w stosunku do zbiorów z 1971 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 1971 r.

	W imieniu Rady
	A. MORO
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 66 z 1.7.1971, str. 28.

1 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 3998/87 z dnia 23 grudnia 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.377.40) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

2 Art. 1 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 3998/87 z dnia 23 grudnia 1987 r. (Dz.U.UE.L.87.377.40) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1988 r.

3 Art. 1 ust. 3 lit. c) zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 3124/92 z dnia 26 października 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.313.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 1992 r.

4 Art. 1 ust. 3 lit. d) zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 3124/92 z dnia 26 października 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.313.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 1992 r.

5 Art. 1 ust. 4 dodany przez art. 2 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

6 Art. 2 zmieniony przez art. 3 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

7 Art. 2 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 3124/92 z dnia 26 października 1992 r. (Dz.U.UE.L.92.313.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 2 listopada 1992 r.

8 Art. 3 ust. 1 zmieniony przez art. 4 ust. 1 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

9 Art. 4 uchylony przez art. 4 ust. 2 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

10 Art. 5 ust. 2:

- zmieniony przez art. 4 ust. 3 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 235/79 z dnia 5 lutego 1979 r. (Dz.U.UE.L.79.34.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 12 lutego 1979 r.

11 Art. 7:

- zmieniony przez art. 5 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

12 Art. 8 skreślony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 191/2000 z dnia 24 stycznia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.23.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

13 Art. 9 skreślony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

14 Art. 10 skreślony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 191/2000 z dnia 24 stycznia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.23.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

15 Art. 11 skreślony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 191/2000 z dnia 24 stycznia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.23.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

16 Art. 12 zmieniony przez art. 8 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

17 Art. 12 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. a) rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

18 Art. 12 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. b) rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

19 Art. 12 ust. 5 lit. a):

- zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1514/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.201.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2001 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2320/2003 z dnia 17 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.345.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 stycznia 2004 r.

20 Art. 12 ust. 5 lit. d):

- zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1514/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.201.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2001 r.

- zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2320/2003 z dnia 17 grudnia 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.345.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 7 stycznia 2004 r.

21 Art. 12 ust. 6:

- zmieniony przez art. 1 pkt 4 lit. c) rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 191/2000 z dnia 24 stycznia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.23.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

22 Art. 12 ust. 7 skreślony przez art. 1 pkt 4 lit. d) rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

23 Art. 12a skreślony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

24 Art. 13 ust. 1 zmieniony przez art. 9 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

25 Tytuł V zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 3290/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.349.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

26 Art. 16 zmieniony przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

27 Art. 16a dodany przez art. 10 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

28 Art. 17:

- zmieniony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

- zmieniony przez art. 54 ust. 1 rozporządzenia nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) oraz zmieniającego i uchylającego niektóre rozporządzenia (Dz.U.UE.L.99.160.80) z dniem 1 stycznia 2000 r.

29 Art. 17 ust. 2 skreślony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 191/2000 z dnia 24 stycznia 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.23.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2000 r.

30 Art. 18:

- zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 1554/97 z dnia 22 lipca 1997 r. (Dz.U.UE.L.97.208.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1997 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1514/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.201.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2001 r.

31 Art. 19 skreślony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1514/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.201.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2001 r.

32 Art. 20 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1514/2001 z dnia 23 lipca 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.201.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2001 r.

33 Art. 23 zmieniony przez art. 12 rozporządzenia nr 1170/77 z dnia 17 maja 1977 r. (Dz.U.UE.L.77.137.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1977 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1971.175.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 1696/71 w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu
• Data aktu: 26/07/1971
• Data ogłoszenia: 04/08/1971
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/01/1971, 07/08/1971