Określenie terytorium Państw Członkowskich w celu wykonania art. 1 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych.

DECYZJA KOMISJI
z dnia 26 lipca 1991 r
określająca terytorium Państw Członkowskich w celu wykonania art. 1 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych

(91/450/EWG, Euratom)

(Dz.U.UE L z dnia 29 sierpnia 1991 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

uwzględniając dyrektywę Rady 89/130/EWG, Euratom z dnia 13 lutego 1989 r.(1) w sprawie harmonizacji ustalenia produktu narodowego brutto w cenach rynkowych, w szczególności jej art. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

do celów zdefiniowania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych (GNPmp) na mocy art. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom niezbędne jest wyjaśnienie definicji terytorium Państw Członkowskich używanej do celów europejskiego systemu zintegrowanych rachunków gospodarczych;

przepisy przedstawione w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na podstawie art. 6 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Do celu wykonania art. 1 dyrektywy 89/130/EWG, Euratom obowiązywać będzie definicja terytorium gospodarczego Państw Członkowskich podana w Załączniku do niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 lipca 1991 r.

W imieniu Komisji

Henning CHRISTOPHERSEN

Wiceprzewodniczący

______

(1) Dz.U. L 49 z 21.2.1989, str. 26.

ZAŁĄCZNIK  1

Terytorium gospodarcze Królestwa Belgii obejmuje:

– terytorium Królestwa Belgii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Bułgarii obejmuje:

– terytorium Republiki Bułgarii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach."

Terytorium gospodarcze Republiki Czeskiej obejmuje:

– terytorium Republiki Czeskiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia.

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży.

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Królestwa Danii obejmuje:

– terytorium Królestwa Danii z wyjątkiem Wysp Owczych i Grenlandii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Federalnej Niemiec obejmuje:

– terytorium Republiki Federalnej Niemiec,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Estonii obejmuje:

– terytorium Republiki Estonii

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Greckiej obejmuje:

– terytorium Republiki Greckiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Królestwa Hiszpanii obejmuje:

– terytorium Królestwa Hiszpanii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Francuskiej obejmuje:

– terytorium Republiki Francuskiej z wyjątkiem krajów i terytoriów zamorskich, które pozostają pod suwerennym zwierzchnictwem Republiki Francuskiej zgodnie z załącznikiem IV do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Chorwacji obejmuje:

- terytorium Republiki Chorwacji,

- krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

- enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia,

- enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

- złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Irlandii obejmuje:

– terytorium Irlandii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Włoskiej obejmuje:

– terytorium Republiki Włoskiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Cypru obejmuje:

– terytorium Republiki Cypru,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Łotwy obejmuje:

– terytorium Republiki Łotwy

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Litwy obejmuje:

– terytorium Republiki Litwy,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Wielkiego Księstwa Luksemburga obejmuje:

– terytorium Wielkiego Księstwa Luksemburga,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji, związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Węgier obejmuje:

– terytorium Republiki Węgier,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Malty obejmuje:

– terytorium Republiki Malty,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Królestwa Niderlandów obejmować będzie:

– terytorium Królestwa Niderlandów z wyjątkiem krajów i terytoriów zamorskich, które pozostają pod suwerennym zwierzchnictwem Królestwa Niderlandów zgodnie z załącznikiem IV do Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Gospodarczą,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) wszelkich odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Rzeczypospolitej Polskiej obejmuje:

– terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach."

Terytorium gospodarcze Republiki Portugalskiej obejmuje:

– terytorium Republiki Portugalskiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Rumunii obejmuje:

– terytorium Rumunii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Słowenii obejmuje:

– terytorium Republiki Słowenii,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium gospodarcze Republiki Słowackiej obejmuje:

– terytorium Republiki Słowackiej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itd.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji, z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe, na mocy traktatów międzynarodowych lub umów międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego, itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju, eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

Terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej obejmować będzie:

– terytorium Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,

– krajową przestrzeń powietrzną, wody terytorialne i szelf kontynentalny leżący na wodach międzynarodowych, do którego kraj ma wyłączne prawo,

– enklawy terytorialne (tj. terytoria geograficzne usytuowane w innych częściach świata i użytkowane, na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych, przez organy władz publicznych tego kraju (ambasady, konsulaty, bazy wojskowe, placówki naukowe itp.)) w odniesieniu do wszystkich transakcji z wyjątkiem transakcji związanych z własnością gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w chwili ich nabycia,

– enklawy eksterytorialne (tj. części własnego terytorium geograficznego tego kraju użytkowane przez organy władz publicznych innych krajów, instytucje Wspólnot Europejskich lub organizacje międzynarodowe na mocy traktatów międzynarodowych lub porozumień międzypaństwowych) wyłącznie w odniesieniu do transakcji, które dotyczą praw własności gruntów stanowiących daną enklawę i budynków stojących na tych gruntach w momencie ich sprzedaży,

– złoża ropy naftowej, gazu ziemnego itp. znajdujące się na wodach międzynarodowych poza szelfem kontynentalnym kraju eksploatowane przez jednostki mające siedzibę na terytorium określonym w powyższych akapitach.

1 Załącznik:

- zmieniony przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 1792/2006 z dnia 23 października 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.362.1) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 stycznia 2007 r.

- zmieniony przez art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 519/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.74) zmieniającego nin. decyzję z dniem 1 lipca 2013 r.

Zmiany w prawie

Lepsze prawo. W Sejmie odbyła się konferencja podsumowująca konsultacje społeczne projektów ustaw

W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.

Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Przedsiębiorcy zapłacą niższą składkę zdrowotną – Senat za ustawą

Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.

Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rząd organizuje monitoring metanu

Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Rząd zaktualizował wykaz zakazanej kukurydzy

Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia fotografowanie obiektów obronnych i krytycznych tylko za zezwoleniem

Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.

Robert Horbaczewski 17.04.2025
Prezydent podpisał ustawę o rynku pracy i służbach zatrudnienia

Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 11.04.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.1991.240.36

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Określenie terytorium Państw Członkowskich w celu wykonania art. 1 dyrektywy Rady 89/130/EWG, Euratom w sprawie harmonizacji obliczania produktu narodowego brutto w cenach rynkowych.
Data aktu: 26/07/1991
Data ogłoszenia: 29/08/1991
Data wejścia w życie: 01/05/2004, 29/08/1991