Dyrektywa 95/43/WE

DYREKTYWA KOMISJI 95/43/WE

z dnia 20 lipca 1995 r.

zmieniająca załączniki C i D do dyrektywy Rady 92/51/EWG w sprawie drugiego ogólnego systemu uznawania kształcenia i szkolenia zawodowego, uzupełniająca dyrektywę 89/48/EWG

(tekst mający znaczenie dla EOG)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 92/52/EWG z 18 czerwca 1992 r. w sprawie drugiego ogólnego systemu uznawania kształcenia i szkolenia zawodowego, uzupełniającą dyrektywę 89/48/EWG ⁽¹⁾ zmienioną przez dyrektywę Komisji 94/38/WE ⁽²⁾, a w szczególności zaś jej art. 15,

a także mając na uwadze, co następuje:

rozpatrując umotywowany wniosek o dodanie kursu kształcenia lub szkolenia do listy w załączniku C lub D, Komisja, na mocy art. 15 ust. 2 dyrektywy 92/51/EWG, jest zobowiązana badać w szczególności, czy kwalifikacje uzyskane w wyniku danego kursu kształcenia przyznają jego posiadaczowi poziom kształcenia lub szkolenia zawodowego porównywalny do poziomu wykształcenia przekraczającego zakres szkoły średniej, o którym mowa w art. 1 lit. a) akapit pierwszy, tiret drugie ppkt i) oraz podobny zakres odpowiedzialności i czynności;

rząd niderlandzki skierował umotywowane wnioski o zmiany w załącznikach C i D dyrektywy 92/51/EWG, zaś rząd austriacki skierował umotywowany wniosek o zmianę załącznika D;

w szczególności, kursy szkolenia, które mają zostać dodane do listy w załączniku C do dyrektywy 92/51/EWG w przypadku Niderlandów są porównywalne z kursami wymienionymi już w Załączniku pod względem struktury, długości i przyznawanego zakresu odpowiedzialności oraz czynności;

zgodnie z art. 2 dyrektywy 92/51/EWG, przepisy niniejszej dyrektywy nie stosują się do działalności, które są objęte zakresem jednej z dyrektyw wymienionych w załączniku A, w tym także dyrektyw stosujących się do wykonywania przez osobę zatrudnioną rodzajów działalności wymienionych w załączniku B, nawet jeśli obywatel Państwa Członkowskiego ukończył jeden z "kursów o szczególnej strukturze", o których mowa w załączniku D;

w szczególności, kursy szkolenia, które mają zostać dodane do Załącznika D dyrektywy 92/51/EWG w odniesieniu do Niderlandów i Austrii, są porównywalne co do struktury i długości do niektórych kursów szkoleniowych w załączniku C i niektórych kursów, które już znajdują się w załączniku D i charakteryzują się tym, że ich łączny czas trwania wynosi niezmiennie 13 albo więcej lat;

zgodnie z art. 17 ust. 2 dyrektywy 92/51/EWG oraz w celu podniesienia skuteczności ogólnego systemu, te Państwa Członkowskie, których kursy kształcenia i szkolenia są wymienione w załączniku D, powinny przekazać Komisji i innym Państwom Członkowskim listę odpowiednich dyplomów;

w celu poprawy czytelności załączników C i D do dyrektywy 92/51/EWG, należy opublikować listy zmienione;

środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 15 dyrektywy 92/51/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

W załącznikach C i D do dyrektywy 92/51/EWG wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I.

Artykuł 2

Zmieniona lista kursów kształcenia i szkolenia zawodowego, figurujących w załącznikach C i D do dyrektywy 92/51/EWG, zawarta jest w załączniku II do niniejszej dyrektywy.

Artykuł  3

1. Państwa Członkowskie przyjmują przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne konieczne do wykonania niniejszej dyrektywy przed 31 grudnia 1995 r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

Środki wprowadzone przez Państwa Członkowskie zawierają odniesienie do niniejszej dyrektywy lub odniesienie to towarzyszy ich urzędowej publikacji. Metody dokonywania takiego odniesienia określane są przez Państwa Członkowskie.

2. Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.

Artykuł  4

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lipca 1995 r.

	W imieniu Komisji
	Mario MONTI
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 209 z 24.7.1992, str. 25.

⁽²⁾ Dz.U. L 217 z 23.8.1994, str. 8.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  Nr I

A. W załączniku C wprowadza się następujące zmiany:

1. a) W pkt 1 "Kursy w dziedzinie paramedycznej i socjo-pedagogicznej" w pozycji "W Luksemburgu", w ostatnim tiret "wychowawcy/wychowawczyni (éducateur/trice)", dodaje się następującą pozycję i tiret następujące:

"W Niderlandach

- asystent weterynaryjny (»dierenartassistent«)".

b) W punkcie "1. Kursy w dziedzinie paramedycznej i socjopedagogicznej", w pozycji "którym odpowiada kształcenie o łącznym czasie trwania co najmniej trzynastu lat, obejmujące:", tiret ostatnie, dodaje się tiret następujące:

"- albo, w przypadku asystentów weterynaryjnych (»dierenartassistent«) w Niderlandach, trzy lata kształcenia zawodowego w specjalistycznej szkole (schemat »MBO«) albo alternatywnie trzy lata kształcenia zawodowego w systemie podwójnego terminowania (»LLW«); w obu przypadkach kształcenie zakończone jest egzaminem."

2. a) W punkcie "3. Sektor żeglugi morskiej lit. a) Żegluga morska", w pozycji "W Niderlandach", dodaje się tiret następujące:

"- funkcjonariusz VTS (»VTS - functionaris«)."

b) W punkcie "3. Sektor żeglugi morskiej lit. a) Żegluga morska" w pozycji "których kształcenie obejmuje:", tiret

"- W Niderlandach, czternaście lat nauki, w tym co najmniej dwa lata w specjalistycznej szkole zawodowej, uzupełnione ewentualnie roczną praktyką zawodową," otrzymuje następujące brzmienie:

"- W Niderlandach:

- na pierwszego oficera (jednostki żeglugi przybrzeżnej) (ze szkoleniem uzupełniającym) (»stuurman kleine handelsvaart (met aanvulling)«) oraz mechanika jednostki przybrzeżnej (dyplomowanego) (»diploma motordrijver«), obejmujące kurs trwający 14 lat, w tym co najmniej dwa lata w specjalistycznej szkole zawodowej, uzupełnione 12-stomiesięczną praktyką zawodową,

- funkcjonariusza VTS (»VTS - functionaris«), o łącznym czasie trwania wynoszącym co najmniej 15 lat, obejmujący co najmniej trzy lata wyższego kształcenia zawodowego (»HBO«) lub średniego szkolenia zawodowego (»MBO«), po których następują krajowe lub regionalne kursy specjalizacji, z których każdy obejmuje co najmniej dwanaście tygodni szkolenia teoretycznego i jest zakończony egzaminem."

3. a) W punkcie "4. Sektor techniczny", w pozycji "W Niderlandach", dodaje się tiret następujące:

"- protetyk dentystyczny" (»tandprotheticus«)".

b) W punkcie "4. Sektor techniczny" w pozycji "W Niderlandach", fragment, który obecnie następuje po tiret "- komornik sądowy" otrzymuje następujące brzmienie:

"które odpowiadają kursowi szkolenia i kształcenia zawodowego

- w przypadku komorników sądowych (»gerechtsdeurwaarder«), o łącznej długości dziewiętnastu lat, w tym osiem lat szkolnictwa obowiązkowego oraz ośmioletni okres szkoły średniej, obejmujący cztery lata kształcenia technicznego, zakończony egzaminem państwowym i uzupełniony trzyletnim teoretycznym i praktycznym kształceniem zawodowym,

- w przypadku protetyka dentystycznego (»tandprotheticus«), o łącznej długości co najmniej piętnastu lat kształcenia w pełnym wymiarze godzin oraz trzech lat w niepełnym wymiarze, w tym osiem lat kształcenia podstawowego, cztery lata kształcenia średniego ogólnego oraz trzy lata kształcenia zawodowego, obejmującego kształcenie teoretyczne i praktyczne w charakterze technika dentystycznego, uzupełniony przez trzyletnie szkolenie w niepełnym wymiarze godzin w charakterze protetyka dentystycznego, zakończony egzaminem."

B. W Załączniku D dodaje się następujące sekcje:

a) "W Niderlandach:

Następujące regulowane kursy:

- Kursy podlegające regulacjom o łącznym czasie trwania co najmniej piętnastu lat, których przesłanką jest ukończenie ośmiu lat kształcenia podstawowego, a następnie czterech lat kształcenia średniego ogólnego (»MAVO«) lub zawodowego kształcenia przygotowawczego (»VBO«) lub kształcenia średniego ogólnego wyższego stopnia i wymagające trzech lub czterech lat kursu kształcenia w zakładzie średniego szkolenia zawodowego (»MBO«) zakończone egzaminem,

- kursy podlegające regulacjom o łącznym czasie trwania co najmniej szesnastu lat, których przesłanką jest ukończenie ośmiu lat kształcenia podstawowego, następnie przynajmniej czterech lata zawodowego kształcenia przygotowawczego (»VBO«) lub szkolnictwa średniego ogólnego wyższego stopnia i wymagające ukończenia co najmniej czterech lat szkolenia zawodowego w systemie terminowania, obejmującego nauczanie teoretyczne w placówce oświatowej w wymiarze co najmniej jednego dnia tygodniowo oraz, w pozostałe dni tygodnia, szkolenia praktycznego w ośrodku szkolenia praktycznego lub w przedsiębiorstwie, zakończonego egzaminem drugiego i trzeciego stopnia.

Władze niderlandzkie przekażą Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim listę kursów szkolenia objętych zakresem niniejszego załącznika."

b) "W Austrii:

- Kursy prowadzone w wyższych szkołach zawodowych (»Berufsbildende Höhere Schulen«) oraz w placówkach szkolnictwa wyższego w dziedzinie rolnictwa i leśnictwa (»Höhere Land - und Forstwirtschaftiche Lehranstalten«), łącznie z placówkami szczególnego typu (»einschließlich des Sonderformen«), których struktura i poziom są określone w przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych.

Kursy te trwają co najmniej trzynaście lat i obejmują pięcioletnie szkolenie zawodowe, zakończone egzaminem końcowym, którego zdanie jest dowodem kompetencji zawodowej.

- Kursy prowadzone w szkołach dla mistrzów-rzemieślników (»Meisterschulen«), w ramach zajęć dla mistrzów-rzemieślników (»Meisterklassen«), w szkołach przeznaczonych do kształcenia mistrzów-rzemieślników w sektorze przemysłowym (»Werkmeisterschulen«) lub w szkołach przeznaczonych do kształcenia rzemieślników w dziedzinie budownictwa (»Bauhandwerkerschulen«), których struktura i poziom są określone w przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych.

Kursy te trwają łącznie co najmniej trzynaście lat, obejmując dziewięć lat kształcenia obowiązkowego, a następnie co najmniej trzy lata kształcenia zawodowego w specjalistycznej szkole, albo co najmniej trzy lata kształcenia naprzemiennego w przedsiębiorstwie i w szkole zawodowej (»Berufsschule«), zakończonego w obu przypadkach egzaminem i uzupełnionego przez pomyślne zakończenie co najmniej rocznego kursu szkolenia w szkole dla mistrzów-rzemieślników (»Meisterschule«), w ramach zajęć dla mistrzów-rzemieślników (»Meisterklasse«), szkole przeznaczonej do kształcenia mistrzów-rzemieślników w sektorze przemysłowym (»Werkmeisterschule«) lub szkole przeznaczonej do kształcenia rzemieślników w dziedzinie budownictwa (»Bauhandwerkerschule«). W większości przypadków, łączny czas trwania wynosi co najmniej 15 lat, obejmując okresy praktyki zawodowej, które poprzedzają kursy szkolenia prowadzonego w placówce albo towarzyszą im kursy odbywające się w niepełnym wymiarze godzin (co najmniej 960 godzin).

Władze austriackie przekażą Komisji i Państwom Członkowskim listę kursów szkolenia objętych zakresem niniejszego załącznika."

ZAŁĄCZNIK  Nr II

"SPIS KURSÓW O SZCZEGÓLNEJ STRUKTURZE, O KTÓRYCH MOWA W ART. 1 LIT. A) AKAPIT PIERWSZY, TIRET DRUGIE PPKT II)

(ZAŁĄCZNIK C DO DYREKTYWY 92/51/EWG)

1. Dziedzina paramedyczna i socjopegagogiczna

Kursy przygotowujące do zawodu:

w Niemczech:

– pielęgniarki pediatrycznej (»Kinderkrankenschwester/Kinderkrankenpfleger«),

– fizjoterapeuty (»Krankengymnast(in)/Physiotherapeut(in)«) ⁽¹⁾,

– terapeuty zajęciowego (»Beschaeftigungs- und Arbeitstherapeut(in)«),

– logopedy (»Logopäde/Logopädin«),

– ortoptyka (»Orthoptist(in)«),

– wychowawcy/wychowawczyni z egzaminem państwowym (»Staatlich anerkannte(r) Erzieher(in)«),

– wychowawcy/wychowawczyni terapeuty z egzaminem państwowym (»Staatlich anerkannte(r) Heilpädagoge(-in)«),

– technika laboranta medycznego (»Medizinisch-technische(r) Laboratoriums -Assistent(in)«),

– technika rentgenologicznego (»Medizinisch-technische(r) Radiologie-Assistent(in)«),

– technika diagnostyki czynnościowej (»medizinisch-technische(r)Assistent(in) für Funktionsdiagnostik«),

– technika weterynaryjnego (»veterinärmedizinsche(r) Assistent(in)«),

– dietetyka (»Diätassistent(in)«),

– technika farmaceutycznego (»Pharmazieingenieur«), ukończony przed 31 marca 1994 r. na terytorium byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej lub na terytorium nowych Landów (Länder),

– pielęgniarza psychiatrycznego/pielęgniarki psychiatrycznej (»Psychiatrisch(er) Krankenschwester/Krankerpfleger«),

– terapeuty mowy (»Sprachtherapeut(in)«),

we Włoszech:

– technika dentystycznego (»odontotecnico«),

– optyka (»ottico«),

– specjalisty w zakresie leczenia chorób nóg (»podologo«)

w Luksemburgu:

– technika rentgenologicznego (assistant(e) technique médical(e) en radiologie),

– technika laboranta medycznego (assistant(e) technique medical(e) de laboratoire),

– pielęgniarza/pielęgniarki psychiatrycznego/psychiatrycznej (infirmier/ière psychiatrique),

– technika asystenta chirurgicznego (assistant(e) technique médical(e) en chirurgie),

– pielęgniarza/pielęgniarki pediatrycznego/pediatrycznej (infirmier/iére puériculteur/trice),

– pielęgniarza/pielęgniarki anestezjologicznego/anestezjologicznej (infirmier/iére anesthésiste),

– dyplomowanego masażysty/masażystki (masseur/euse diplômé(e)),

– specjalisty opieki nad dziećmi (éducateur/trice),

w Niderlandach:

– asystenta weterynaryjnego (»dierenartassistent«),

którym odpowiada kształcenie o łącznym czasie trwania co najmniej trzynastu lat, obejmujące:

i) co najmniej trzy lata szkolenia zawodowego w szkole specjalistycznej zakończonego egzaminem, w niektórych przypadkach uzupełnionego rocznym lub dwuletnim kursem specjalizacyjnym zakończonym egzaminem, albo

ii) co najmniej dwa i pół roku szkolenia zawodowego w szkole specjalistycznej zakończonego egzaminem i uzupełnionego co najmniej sześciomiesięczną praktyką zawodową lub co najmniej sześciomiesięcznym stażem zawodowym w przeznaczonej do tego celu placówce, albo

iii) co najmniej dwa lata szkolenia zawodowego w szkole specjalistycznej zakończonego egzaminem i uzupełnionego co najmniej roczną praktyką zawodową lub co najmniej rocznym stażem w przeznaczonej do tego celu placówce, albo

iv) w przypadku asystentów weterynaryjnych (»dierenartassistent«) w Niderlandach, trzy lata kształcenia zawodowego w specjalistycznej szkole (schemat »MBO«) albo alternatywnie trzy lata kształcenia zawodowego w systemie podwójnego terminowania (»LLW«), w obu przypadkach kształcenie zakończone jest egzaminem.

w Austrii:

– optyka-specjalisty w zakresie szkieł kontaktowych (»Kontaktlinsenoptiker«),

– pedikiurzysty/pedikurzystki (»Fußpfleger«),

– technika leczenia wad słuchu (»Hörgeräteakustiker«),

– drogisty (»Drogist«),

którym odpowiada kurs kształcenia i szkolenia o łącznym czasie trwania co najmniej czternastu lat, w tym co najmniej pięcioletniego kształcenia podzielonego w ramach rozbudowanego systemu kształcenia na co najmniej trzyletni okres terminatorski, obejmujący kształcenie odbywające się częściowo w miejscu pracy, a częściowo prowadzony w zakładzie kształcenia zawodowego, i na okres praktyki i kształcenia zakończony egzaminem zawodowym, który uprawnia do wykonywania zawodu i kształcenia czeladników,

– masażysty (»Masseur«),

którym odpowiada kurs kształcenia i szkolenia o łącznym czasie trwania co najmniej czternastu lat, w tym co najmniej pięcioletniego kształcenia w ramach rozbudowanego systemu szkolenia, obejmującego dwuletni okres terminatorski, dwuletni okres praktyki i kształcenia oraz roczny kurs kształcenia zakończony egzaminem zawodowym, który uprawnia do wykonywania zawodu i kształcenia czeladników,

– wychowawcy przedszkolnego/wychowawczyni przedszkolnej (»Kindergärtner(in)«),

– specjalisty opieki nad dziećmi (»Erzieher«),

którym odpowiada kurs kształcenia i szkolenia o łącznym czasie trwania trzynastu lat, w tym pięcioletniego szkolenia zawodowego w szkole specjalistycznej, zakończonego egzaminem.

2. Sektor mistrzowski (»Mester/Meister/Maître«) który stanowi kurs kształcenia i szkolenia w zakresie umiejętności nie objętych dyrektywami z załącznika A

Szkolenie przygotowujące do zawodu:

w Danii:

– optyka (»optometrist«),

gdzie kurs kształcenia trwa łącznie czternaście lat, w tym pięć lat kształcenia zawodowego, podzielonego na dwuipółletnie kształcenie teoretyczne prowadzone w zakładzie szkolenia zawodowego oraz dwuipółletnią praktykę zawodową, odbywaną w przedsiębiorstwie, zakończoną uznanym egzaminem z zakresu działalności rzemieślniczej uprawniającym do używania tytułu »Mester«,

– technika ortopedy (»Ortopädikmekaniker«),

gdzie kurs kształcenia trwa łącznie dwanaście i pół roku, w tym trzyipółletnie kształcenie zawodowe, podzielone na sześć miesięcy kształcenia teoretycznego prowadzonego w zakładzie szkolenia zawodowego i trzyletnią praktykę zawodową odbywaną w przedsiębiorstwie, zakończoną uznanym egzaminem z zakresu działalności rzemieślniczej i uprawniającym do używania tytułu »Mester«,

– obuwnika ortopedycznego (»Ortopädiskomager«),

gdzie kurs trwa łącznie trzynaście i pół roku, w tym cztero- i pół letnie kształcenie zawodowe, podzielone na dwuletni okres szkolenia teoretycznego prowadzonego w zakładzie szkolenia zawodowego oraz dwu- i pół letnią praktykę zawodową odbywaną w przedsiębiorstwie, zakończoną uznanym egzaminem z zakresu działalności rzemieślniczej uprawniającym do używania tytułu »Mester«.

w Niemczech:

– optyka (»Augenoptiker«),

– technika dentystycznego (»Zahntechniker«),

– bandażysty chirurgicznego (»Bandagist«),

– wytwórcy aparatów słuchowych (»Hörgeräteakustiker«),

– technika ortopedy (»Orthopädiemechaniker«),

– obuwnika ortopedycznego (»Orthopädieschumacher«),

w Luksemburgu

– optyka aptekarskiego (»opticien«),

– technika dentystycznego (»mécanicien dentaire«),

– wytwórcy aparatów słuchowych (»audioprothésiste«),

– technika ortopedy/bandażysty chirurgicznego (»mécanicien orthopédiste/bandagiste«),

– obuwnika ortopedycznego (»orthopédiste-cordonnier«),

gdzie kurs kształcenia trwa łącznie czternaście lat, w tym co najmniej pięcioletnie kształcenie odbyte w ramach rozbudowanego systemu kształcenia, częściowo realizowanego w miejscu pracy i częściowo prowadzonego w zakładzie szkolenia zawodowego, zakończone egzaminem, którego zaliczenie warunkuje wykonywanie zawodu rzemieślnika zarówno niezależnie, jak również jako pracownik najemny o porównywalnym stopniu odpowiedzialności.

w Austrii:

– bandażysty chirurgicznego (»Bandagist«),

– gorseciarza (»Miederwarenerzeuger)«,

– optyka (»Optiker«),

– obuwnika ortopedycznego (»Orthopädieschuhmacher«)

– technika ortopedycznego (»Orthopädietechniker«),

– technika dentystycznego (»Zahntechniker«),

– ogrodnika (»Gärtner«),

którym odpowiada kurs kształcenia i szkolenia o łącznym czasie trwania co najmniej czternastu lat, w tym co najmniej pięcioletniego kształcenia podzielonego w ramach rozbudowanego systemu kształcenia na co najmniej trzyletni okres terminatorski, obejmujący kształcenie odbywające się częściowo w miejscu pracy, a częściowo prowadzony w zakładzie kształcenia zawodowego, i na okres praktyki i kształcenia zakończony egzaminem zawodowym, który uprawnia do wykonywania zawodu i kształcenia czeladników i używania tytułu »Meister«,

kursy na mistrzów - rzemieślników w zakresie rolnictwa i leśnictwa, mianowicie:

– mistrza rolnika (»Meister in der Landwirtschaft«),

– mistrza gospodarstwa wiejskiego (»Meister in der ländlichen Hauswirtschaft«),

– mistrza ogrodnika ("Meister in Gartenbau«),

– mistrza ogrodnictwa rynkowego (»Meister in Feldgemüsbau«),

– mistrza sadownictwa i przetwórstwa owoców (»Meister im Obstbau und in der Obstverwertung«),

– mistrza uprawy winorośli i technik winiarskich (»Meister im Weinbau und in der Kellerwirtschaft«),

– mistrza mleczarstwa i serowarstwa (»Meister in der Mollkerei- und Käsewitschaft«),

– mistrza hodowli koni (»Meister in der Pferdewirtschaft«),

– mistrza rybactwa śródlądowego (»Meister in der Fischereiwirtschaft«),

– mistrza hodowli drobiu (»Meister in der Geflügelwirtschaft«),

– mistrza pszczelarza (»Meister in der Bienenwirtschaft«),

– mistrza leśnika (»Meister in der Forstwirtschaft«),

– mistrza szkółkarstwa i gospodarki leśnej (»Meister in der Forstgarten- und Forstpflegenwirtschaft«),

– mistrza składowania płodów rolnych (»Meister in der landwirtschaftlichen Lagerhaltung«)

którym odpowiada kurs kształcenia i szkolenia o łącznym czasie trwanie co najmniej piętnastu lat, w tym co najmniej sześcioletnie szkolenie w ramach rozbudowanego systemu szkolenia, podzielone na co najmniej trzyletni okres terminatorski, obejmujący kształcenie prowadzone częściowo w miejscu zatrudnienia i częściowo w zakładzie szkolenia zawodowego oraz okres trzech lat praktyki zawodowej zakończony egzaminem mistrzowskim, który odnosi się do zawodu i który uprawnia do kształcenia czeladników i używania tytułu »Meister«.

3. Sektor żeglugi morskiej

a) Żegluga morska

Kursy przygotowujące do zawodu:

w Danii:

– kapitana statku morskiego (»skibsf ø rer«),

– pierwszego oficera (»overstyrmand«),

– sternika, oficera pokładowego statku morskiego (»enestyrmand, vagthavende styrmand«),

– oficera pokładowego statku morskiego (»vagthavende styrmand«),

– mechanika okrętowego (»maskinchef«),

– pierwszego mechanika okrętowego (»1. maskinmester«),

– pierwszego mechanika okrętowego/mechanika pokładowego (»1. maskinmester/vagthavende maskinmester«),

w Niemczech:

– kapitana dużej jednostki przybrzeżnej (»Kapitän AM«),

– kapitana jednostki przybrzeżnej (»Kapitän AK«),

– oficera pokładowego dużej jednostki przybrzeżnej (»Nautischer Schiffsoffizier AMW«),

– oficera pokładowego jednostki przybrzeżnej (»Nautischer Schiffsoffizier AKW«),

– głównego mechanika okrętowego, stopień C - szefa maszynowni (»Schiffsbetriebstechniker CT - Leiter von Maschinenanlagen«),

– mechanika okrętowego, stopień C - szefa maszynowni (»Schiffsmaschinist Cma - Leiter von Maschinenanlagen«),

– mechanika okrętowego, stopień C (»Schiffsbetriebstechniker CTW«),

– mechanika okrętowego, stopień C - oficera mechanika okrętowego ponoszącego jednoosobową odpowiedzialność (»Schiffsmaschinist CMaW - Technischer Alleinoffizier«),

we Włoszech:

– oficera pokładowego (»ufficiale di coperta«),

– oficera mechanika okrętowego (»ufficiale di macchina«),

w Niderlandach:

– pierwszego oficera (jednostki przybrzeżnej) (ze szkoleniem uzupełniającym) (»stuurman kleine handelsvaart (met aanvulling) «),

– mechanika okrętowego jednostki przybrzeżnej (z dyplomem) (»diploma motordrijver«),

– funkcjonariusza VTS (»VTS-functionaris«),

których kształcenie obejmuje:

– w Danii: dziewięć lat szkoły podstawowej, a następnie podstawowy kurs kształcenia zasadniczego i/lub służby na morzu, trwającego od siedemnastu do trzydziestu sześciu miesięcy, uzupełnione o:

i) w przypadku oficera pokładowego, roczne specjalistyczne szkolenie zawodowe,

ii) w pozostałych przypadkach, trzyletnie specjalistyczne szkolenie zawodowe,

– w Niemczech: łącznie od czternastu do osiemnastu lat, w tym trzyletni kurs zasadniczego szkolenia zawodowego oraz roczna służba na morzu, a następnie od roku do dwóch lat specjalistycznego szkolenia zawodowego, uzupełnionego w miarę potrzeby dwuletnią praktyką nawigacyjną,

– we Włoszech: łącznie trzynaście lat, w tym co najmniej pięć lat szkolenia zawodowego zakończonego egzaminem w miarę potrzeb uzupełnionego stażem,

– w Niderlandach:

i) pierwszego oficera (jednostki przybrzeżnej) (ze szkoleniem uzupełniającym) (»stuurman kleine handelsvaart (met aanvulling)«) oraz mechanika jednostki przybrzeżnej (dyplomowanego) (»diploma motor drijver«), obejmujące kurs trwający 14 lat, w tym co najmniej dwa lata w specjalistycznej szkole zawodowej, uzupełnione 12-miesięczną praktyką zawodową,

ii) funkcjonariusza VTS (»VTS-functionaris«), o łącznej czasie trwania wynoszącym co najmniej 15 lat, obejmujący co najmniej trzy lata wyższego kształcenia zawodowego (»HBO«) lub średniego szkolenia zawodowego (»MBO«), po których następują krajowe lub regionalne kursy specjalizacji, z których każdy obejmuje co najmniej dwanaście tygodni szkolenia teoretycznego i jest zakończony egzaminem, i

które są uznane w ramach Międzynarodowej Konwencji STCW (międzynarodowa konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania im świadectw oraz pełnienia wacht, 1978 r.).

b) Rybołówstwo morskie

Szkolenie przygotowujące do zawodu:

w Niemczech:

– kapitana statku, połowy głębokowodne (»Kapitän BG/Fischerei«),

– kapitana statku, połowy przybrzeżne (»Kapitän BK/Fischerei«),

– oficera pokładowego, jednostka głębokowodna (»Nautischer Schiffoffizier BGW/Fischerei«),

– oficera pokładowego, jednostka przybrzeżna (»Nautischer Schiffoffizier BKW/Fischerei«),

w Niderlandach:

– pierwszego oficera/mechanika okrętowego V (»stuurman werktuigkundige V«),

– mechanika okrętowego IV (jednostka rybacka) (»werktuigkundige IV visvaart«),

– pierwszego oficera IV (jednostka rybacka) (»stuurman IV visvaart«),

– pierwszego oficera/mechanika okrętowego VI (»stuurman werktuigkundige VI«),

które odpowiadają szkoleniom:

– w Niemczech: o łącznej długości mogącej wahać się od czternastu do osiemnastu lat, w tym trzyletni kurs zasadniczego kształcenia zawodowego i roczną służbę na morzu oraz specjalistyczne szkolenie zawodowe trwające rok do dwóch lat, uzupełnione tam gdzie jest to konieczne dwuletnią zawodową praktyką nawigacyjną,

– w Niderlandach: o kursie nauki trwającym od trzynastu do piętnastu lat, w tym co najmniej dwa lata w specjalistycznej szkole zawodowej, uzupełnionym przez dwunastomiesięczną praktykę zawodową,

i uznanym w ramach Konwencji z Torremolinos (Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Statków Rybackich z 1977 r.).

4. Sektor techniczny

Kursy przygotowujące do zawodu:

we Włoszech:

– geodety budowlanego (»geometra«),

– geodety gruntowego (»perito agrario«),

które odpowiadają kursom technicznym z zakresu szkoły średniej trwającym łącznie co najmniej trzynaście lat, w tym osiem lat szkolnictwa obowiązkowego oraz pięcioletni okres szkoły średniej, na który składa się trzyletnie studium zawodowe, zakończone egzaminem absolwenckim technika i uzupełnione o:

i) w przypadku geodety budowlanego co najmniej dwuletnim stażem w kancelarii geodety, albo pięcioletnim doświadczeniem zawodowym,

ii) w przypadku geodety gruntowego ukończenie co najmniej dwuletniej praktyki zawodowej,

zakończone egzaminem państwowym,

w Niderlandach:

– komornika sądowego (»gerechtsdeurwaarder«),

– protetyka dentystycznego (»tandprotheticus«),

które odpowiadają kursowi szkolenia i kształcenia zawodowego:

i) w przypadku komorników sądowych (»gerechtsdeurwaarde«) o łącznej długości dziewiętnastu lat, w tym osiem lat szkolnictwa obowiązkowego oraz ośmioletni okres szkoły średniej, obejmujący cztery lata kształcenia technicznego, zakończony egzaminem państwowym i uzupełniony trzyletnim teoretycznym i praktycznym szkoleniem zawodowym,

ii) w przypadku protetyka dentystycznego (»tandprotheticus«) o łącznej długości co najmniej piętnastu lat kształcenia w pełnym wymiarze godzin oraz trzech lat w niepełnym wymiarze, w tym osiem lat kształcenia podstawowego, cztery lata kształcenia średniego ogólnego oraz trzy lata kształcenia zawodowego, obejmującego kształcenie teoretyczne i praktyczne w charakterze protetyka dentystycznego, uzupełniony przez trzyletnie szkolenie w niepełnym wymiarze godzin w charakterze technika dentystycznego, zakończone egzaminem,

w Austrii:

– leśnika (»Förster«),

– konsultanta technicznego (»Technisches Büro«),

– specjalisty w zakresie udostępniania siły roboczej (»Ueberlassung von Arbeitskraeften - Arbeitsleihe«),

– pośrednika pracy (»Arbeitsvermittlung«),

– doradcy inwestycyjnego (»Vermögensberater«),

– prywatnego detektywa (»Berufsdetectiv«),

– strażnika (»Bewachungsgwerbe«),

– pośrednika w handlu nieruchomościami (»Immobilienmakler«),

– zarządcy nieruchomości (»Immobilinverwalter«),

– specjalisty w zakresie reklamy i promocji (»Werbeagentur«),

– kierownika budowy (»Bauträger, Bauorganisator, Baubetreuer«),

– egzekutora wierzytelności (»Inkassoinstitut«),

które obejmuje kurs kształcenia i szkolenia o łącznym czasie trwania co najmniej piętnastu lat, z tego osiem lat obowiązkowej nauki szkolnej, następnie co najmniej pięć lat średniego szkolnictwa technicznego lub handlowego, zakończone maturalnym egzaminem technicznym lub handlowym, uzupełnione przez co najmniej dwa lata kształcenia i szkolenia w miejscu zatrudnienia zakończonego egzaminem zawodowym,

– doradcy ubezpieczeniowego (»Berater in Versicherungsangelegenheit«),

które obejmuje kurs kształcenia i szkolenia o łącznym czasie trwania piętnastu lat, w tym sześcioletnie szkolenie w ramach rozbudowanego systemu szkolenia podzielone na trzyletni okres terminatorski i trzyletni okres praktyki zawodowej i szkolenia, zakończony egzaminem,

– mistrza budowlanego/planowania i obliczeń technicznych (»Planender Baumeister«),

– mistrza budowlanego budowli drewnianych/planowania i obliczeń technicznych (»Planeder Baumeister«),

które obejmuje kurs kształcenia i szkolenia o łącznym czasie trwania co najmniej osiemnastu lat, w tym co najmniej dziewięcioletnie szkolenie zawodowe podzielone na cztery lata średniego szkolnictwa technicznego i pięć lat praktyki zawodowej i szkolenia, zakończonego egzaminem zawodowym, który uprawnia do wykonywania zawodu i szkolenia czeladników, w takim zakresie, w jakim szkolenie to uprawnia do sporządzania planów budowy, wykonywania obliczeń technicznych i nadzorowania prac budowlanych (»przywilej Marii Teresy«).

5. Kursy w Zjednoczonym Królestwie akredytowane w ramach Krajowych Ram Kwalifikacji Zawodowych lub Szkockich Kwalifikacji Zawodowych

Kursy przygotowujące do zawodu:

– laboranta badań medycznych,

– inżyniera elektryka górnictwa,

– inżyniera mechanika górnictwa,

– licencjonowanego pracownika socjalnego w zakresie zdrowia psychicznego,

– kuratora sądowego,

– asystenta(tki) stomatologicznego(ej),

– higienisty(tki) stomatologicznego(ej),

– optyka aptecznego,

– sztygara górnictwa,

– syndyka masy upadłości,

– licencjonowanego prawnika sporządzającego przeniesienie tytułu własności,

– protetyka,

– pierwszego oficera - statki towarowe/pasażerskie - bez ograniczeń,

– drugiego oficera - statki towarowe/pasażerskie - bez ograniczeń,

– trzeciego oficera - statki towarowe/pasażerskie - bez ograniczeń,

– oficera pokładowego - statki towarowe/pasażerskie - bez ograniczeń,

– oficera mechanika okrętowego - statki towarowe/pasażerskie - nieograniczony obszar handlowy,

– przedstawiciela ds. znaków handlowych,

prowadzące do uzyskania kwalifikacji akredytowanych w ramach Krajowych Ram Kwalifikacji Zawodowych (NVQs) albo przyjęte lub uznane jako odpowiednik przez Krajową Radę Kwalifikacji Zawodowych, albo w Szkocji akredytowane w ramach Szkockich Kwalifikacji Zawodowych, na poziomach 3 i 4 Programu Krajowego Kwalifikacji Zawodowych Zjednoczonego Królestwa.

Poziomy te określa się następująco:

– Poziom 3: zdolność do wykonywania szerokiego wachlarza różnych zadań w bardzo różnorodnych sytuacjach, spośród których większość ma charakter złożony i nietypowy. Zakres odpowiedzialności i autonomii jest znaczny, a funkcje pełnione na tym poziomie obejmują często nadzór lub kierowanie innymi osobami.

– Poziom 4: zdolność do wykonywania szerokiego wachlarza złożonych technicznych lub specjalistycznych zadań w bardzo różnorodnych sytuacjach, z dużym zakresem odpowiedzialności osobistej i autonomii indywidualnej. Pełnione na tym poziomie funkcje często obejmują odpowiedzialność za pracę wykonywaną przez inne osoby oraz podział zasobów.

SPIS KURSÓW O SZCZEGÓLNYM PROFILU, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 LIT. B) AKAPIT PIERWSZY, TIRET TRZECIE

(ZAŁĄCZNIK D DO DYREKTYWY 92/51/EWG)

W Zjednoczonym Królestwie:

Kursy objęte regulacjami prowadzące do uzyskania kwalifikacji akredytowanych w ramach Krajowych Ram Kwalifikacji Zawodowych (NVQs) przez Krajową Radę Kwalifikacji Zawodowych, albo w Szkocji akredytowane w ramach Szkockich Kwalifikacji Zawodowych, na poziomach 3 i 4 Programu Krajowego Kwalifikacji Zawodowych Zjednoczonego Królestwa.

Poziomy te określone są następująco:

– Poziom 3: zdolność do wykonywania szerokiego wachlarza różnych zadań w bardzo różnorodnych sytuacjach, spośród których większość ma charakter złożony i nietypowy. Zakres odpowiedzialności i autonomii jest znaczny, a funkcje pełnione na tym poziomie obejmują często nadzór lub kierowanie innymi osobami.

– Poziom 4: zdolność do wykonywania szerokiego wachlarza złożonych technicznych lub specjalistycznych zadań w bardzo różnorodnych sytuacjach, z dużym zakresem odpowiedzialności osobistej i autonomii indywidualnej. Pełnione na tym poziomie funkcje często obejmują odpowiedzialność za pracę wykonywaną przez inne osoby oraz podział zasobów

W Niemczech:

Następujące regulowane kursy:

– kursy podlegające regulacjom przygotowujące do wykonywania zawodów asystenta technicznego (»technischer/technische Assistent (in)«), asystenta handlowego (»kaufmännischer/kaufmännische Assistent(in)«), do zawodów socjalnych (»soziale Berufe«), a także do zawodu rehabilitanta oddychania, mowy i głosu, mającego dyplom państwowy (»staatlisch geprüfter Atem-, Sprech-, und Stimmlehrer(in)«), trwające łącznie przynajmniej 13 lat, które wymagają ukończenia kursu kształcenia średniego (»mittlerer Bildungsabschuss«) i obejmują:

i) co najmniej trzyletnie ⁽²⁾ kształcenie zawodowe w szkole specjalistycznej (»Fachschule«) zakończone egzaminem i w miarę potrzeb uzupełnione przez roczny lub dwuletni kurs specjalizacyjny zakończony egzaminem;

ii) co najmniej dwuipółletnią naukę w szkole specjalistycznej (»Fachschule«), zakończoną egzaminem i uzupełnioną przez co najmniej sześciomiesięczną praktykę zawodową albo co najmniej sześciomiesięczny staż zawodowy w przeznaczonej do tego celu placówce,

iii) albo co najmniej dwuletnią naukę w szkole specjalistycznej (»Fachschule«) zakończoną egzaminem i uzupełnioną co najmniej roczną praktyką zawodową lub co najmniej rocznym stażem zawodowym w przeznaczonej do tego celu placówce,

– podlegające regulacjom kursy w zawodach techników (»Techniker(in)«), specjalistów z zakresu ekonomiki przedsiębiorstw (»Betriebswirt(in)«), projektantów (»Gestalter(in)«) oraz opiekunów rodzinnych (»Familienpfleger(in)«), mających dyplom państwowy (»staatlich geprüfte(r)«) o łącznym czasie trwania co najmniej 16 lat, których przesłanką jest ukończenie obowiązkowego okresu nauki szkolnej albo równoważnego kształcenia i szkolenia (minimalny czas trwania wynosi dziewięć lat), jak również ukończenie co najmniej trzyletniego kształcenia w szkole handlowej (»Berufschule«), które obejmuje, po odbyciu co najmniej dwuletniej praktyki zawodowej, kształcenie w pełnym wymiarze godzin przez co najmniej dwa lata lub kształcenie w niepełnym wymiarze godzin i szkolenie o równoważnym czasie trwania,

– kursy podlegające regulacjom oraz podlegające regulacjom szkolenie ustawiczne o łącznym czasie trwania co najmniej piętnastu lat, którego przesłanką jest, co do zasady, ukończenie obowiązkowego okresu nauki (o czasie trwania wynoszącym co najmniej dziewięć lat) i ukończone szkolenie zawodowe (zwykle trzy lata) i które obejmują, co do zasady, co najmniej dwuletnią praktykę zawodową (w większości przypadków trzy lata), jak również egzamin w ramach kształcenia ustawicznego, do którego przygotowanie obejmuje zwykle kurs szkolenia będący uzupełnieniem praktyki (co najmniej 1.000 godzin), albo kursem odbywanym w pełnym wymiarze godzin (co najmniej jeden rok).

Niemieckie władze przekażą Komisji i innym Państwom Członkowskim listę kursów szkoleniowych objętych zakresem niniejszego Załącznika.

W Niderlandach:

– kursy podlegające regulacjom o łącznym czasie trwania co najmniej piętnastu lat, których przesłanką jest ukończenie ośmiu lat kształcenia podstawowego, a następnie czterech lat kształcenia średniego ogólnego (»MAVO«) lub zawodowego kształcenia przygotowawczego (»VBO«) lub kształcenia średniego ogólnego wyższego stopnia i wymagające trzech lub czterech lat kursu kształcenia w zakładzie średniego szkolenia zawodowego (»MBO«) zakończone egzaminem,

– kursy podlegające regulacjom o łącznym czasie trwania co najmniej szesnastu lat, których przesłanką jest ukończenie ośmiu lat kształcenia podstawowego, następnie przynajmniej czterech lata zawodowego kształcenia przygotowawczego (»VBO«) lub szkolnictwa średniego ogólnego wyższego stopnia i wymagające ukończenia co najmniej czterech lat szkolenia zawodowego w systemie terminowania, obejmującego nauczanie teoretyczne w placówce oświatowej w wymiarze co najmniej jednego dnia tygodniowo oraz, w pozostałe dni tygodnia, szkolenia praktycznego w ośrodku szkolenia praktycznego lub w przedsiębiorstwie, zakończonego egzaminem drugiego i trzeciego stopnia.

Władze niderlandzkie przekażą Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim listę kursów objętych zakresem niniejszego załącznika.

W Austrii:

– kursy prowadzone w wyższych szkołach zawodowych (»Berufsbildende Höhere Schulen«) oraz w placówkach szkolnictwa wyższego w dziedzinie rolnictwa i leśnictwa (»Höhere Land- und Forstwirtschaftiche Lehranstalten«), łącznie z placówkami szczególnego typu (»einschliesslich des Sonderformen«), których struktura poziomów jest określona w przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych.

Kursy te trwają łącznie co najmniej trzynaście lat i obejmują pięcioletnie szkolenie zawodowe, zakończone egzaminem końcowym, którego zdanie jest dowodem kompetencji zawodowej.

– Kursy prowadzone w szkołach dla mistrzów-rzemieślników (»Meisterschulen«), w ramach zajęć dla mistrzów-rzemieślników (»Meisterklassen«), w szkołach przeznaczonych do kształcenia mistrzów-rzemieślników w sektorze przemysłowym (»Werkmeisterschulen«) lub w szkołach przeznaczonych do kształcenia rzemieślników w dziedzinie budownictwa (»Bauhandwerkerschulen«), których struktura i poziom są określone w przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych.

Kursy te trwają łącznie co najmniej trzynastu lat, obejmując dziewięć lat kształcenia obowiązkowego, a następnie co najmniej trzy lata szkolenia zawodowego w specjalistycznej szkole, albo co najmniej trzy lata szkolenia równoległego w przedsiębiorstwie i w placówce szkolenia zawodowego (»Berufsschule«), zakończonego w obu przypadkach egzaminem i uzupełnionego przez pomyślne zakończenie co najmniej rocznego kursu szkolenia w szkole dla mistrzów-rzemieślników (»Meisterschule«), w ramach zajęć dla mistrzów-rzemieślników (»Meisterklasse«), szkole przeznaczonej do kształcenia mistrzów-rzemieślników w sektorze przemysłowym (»Werkmeisterschule«) lub szkole przeznaczonej do kształcenia rzemieślników w dziedzinie budownictwa (»Bauhandwerkerschule«). W większości przypadków, łączny czas trwania wynosi co najmniej 15 lat, obejmując okresy praktyki zawodowej, które poprzedzają kursy szkolenia prowadzonego w tych placówkach albo towarzyszą im kursy odbywające się w niepełnym wymiarze godzin (co najmniej 960 godzin).

Władze austriackie przekażą Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim listę kursów objętych zakresem niniejszego Załącznika.

______

⁽¹⁾ Od dnia 1 czerwca 1994 r. tytuł zawodowy »Krankengymnast(in)« będzie zastąpiony tytułem »Physiotherapeut(in)«. Jednakże przedstawiciele tego zawodu, którzy uzyskali dyplomy przed tą datą, mogą nadal używać poprzedniego tytułu »Krankengymnast(in)«.

⁽²⁾ Minimalny okres może być skrócony z trzech do dwóch lat, jeśli dana osoba posiada kwalifikacje wymagane do wstąpienia na uniwersytet (»Abitur«), tj. trzynaście lat nauki i szkolenia, kwalifikacje potrzebne do podjęcia nauki w »Fachhochschule« (»Fachhochschulreife«), tj. 12 lat nauki i szkolenia."

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1995.184.21
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 95/43/WE
• Data aktu: 20/07/1995
• Data ogłoszenia: 03/08/1995
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 23/08/1995