Rozporządzenie 82/2001 dotyczące definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej w handlu między obszarem celnym Wspólnoty a Ceutą i Melillą

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 82/2001

z dnia 5 grudnia 2000 r.

dotyczące definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej w handlu między obszarem celnym Wspólnoty a Ceutą i Melillą

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając Akt Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, w szczególności jego protokół 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od chwili wejścia w życie rozporządzenia Rady (EWG) nr 1135/88 z dnia 7 marca 1988 r. dotyczącego definicji pojęcia "produktów pochodzących" i metod współpracy administracyjnej w handlu między obszarem celnym Wspólnoty, Ceuty i Melilli oraz Wysp Kanaryjskich⁽¹⁾, reguły pochodzenia stosowane w ramach różnych umów o wolnym handlu podpisanych przez Wspólnotę uległy znacznym zmianom. Pod pewnymi względami reguły te są korzystniejsze od tych, które zostały zawarte w rozporządzeniu (EWG) nr 1135/88, w szczególności w odniesieniu do wymogów związanych z dokumentami.

(2) We wspomnianych umowach regulujących zasady handlu między Wspólnotą a jej partnerami handlowymi reguły pochodzenia mające zastosowanie w odniesieniu do Ceuty i Melilli są przedmiotem szczególnych przepisów. Przepisy te powinny być stosowane w ramach wymiany między obszarem celnym Wspólnoty a Ceutą i Melillą.

(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1911/91 z dnia 26 czerwca 1991 r. w sprawie stosowania przepisów prawa wspólnotowego w odniesieniu do wysp Kanaryjskich⁽²⁾ włączyło te wyspy do obszaru celnego Wspólnoty. Od tej chwili nie ma już potrzeby stosowania dla tego obszaru szczególnych reguł pochodzenia.

(4) W trosce o przejrzystość należy zmienić rozporządzenie (EWG) nr 1135/88.

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł  1

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia

a) "wytwarzanie" oznacza każy rodzaj obróbki lub przetwarzania, łącznie z montażem i operacjami szczególnymi;

b) "materiał" oznacza każdy składnik, surowiec, komponent lub część itp., użyte do wytwarzania produktu;

c) "produkt" oznacza produkt uzyskany, nawet jeżeli ma on zostać później użyty w innym procesie wytwarzania;

d) "towary" oznaczają zarówno materiały, jak i produkty;

e) "wartość celna" oznacza wartość określoną zgodnie z Porozumieniem w sprawie stosowania art. VII Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu z 1994 r. (Porozumienie WTO w sprawie ustalania wartości celnej);

f) "cena loco zakład" oznacza cenę zapłaconą za produkt loco zakład producentowi ze Wspólnoty lub Ceuty i Melilli, który dokonuje ostatniej obróbki lub przetworzenia, pod warunkiem że cena ta obejmuje wartość wszystkich użytych materiałów z wyłączeniem wszystkich podatków wewnętrznych, które są lub mogą zostac zwrócone, jeżeli uzyskany produkt zostanie wywieziony;

g) "wartość materiałów" oznacza wartość celną w chwili przywozu użytych materiałów niepochodzących lub, jeżeli nie jest ona znana bądź nie można jej ustalić, pierwszą możliwą do ustalenia cenę zapłaconą za te materiały we Wspólnocie lub Ceucie i Melilli;

h) "wartość materiałów pochodzących" oznacza stosowaną odpowiednio wartość tych materiałów zgodną z definicją lit. g);

i) "wartość dodana" oznacza cenę loco zakład pomniejszoną o wartość celną wszystkich użytych materiałów pochodzących z pozostałych krajów wymienionych w art. 3 i art. 4 lub, jeżeli wartość celna nie jest znana lub nie można jej ustalić, o pierwszą cenę możliwą do ustalenia płaconą za te materiały we Wspólnocie lub Ceucie i Melilli;

j) "działy i pozycje" oznaczają działy i pozycje (kody czterocyfrowe) stosowane w nomenklaturze Zharmonizowanego Systemu Oznaczania i Kodowania Towarów, zwanego dalej "Systemem Zharmonizowanym" lub "SZ";

k) "przesyłka" oznacza produkty wysyłane równocześnie przez jednego eksportera do jednego odbiorcy lub przewożone z zastosowaniem jednego dokumentu przewozowego od eksportera do odbiorcy, bądź też w przypadku braku takiego dokumentu, objęte jedną fakturą;

l) "terytoria" oznaczają terytoria, włącznie z wodami terytorialnymi.

Termin "klasyfikowany" odnosi się do klasyfikacji produktu lub materiału w określonej pozycji;

ROZDZIAŁ  II

DEFINICJA POJĘCIA "PRODUKTY POCHODZĄCE"

Artykuł  2

Wymogi ogólne

1. Do celów stosowania przepisów obowiązujących w wymianie między obszarem celnym Wspólnoty, zwanym dalej "Wspólnotą", a Ceutą i Melillą, za produkty pochodzące ze Wspólnoty uważane są:

a) produkty całkowicie uzyskane we Wspólnocie w rozumieniu art. 5;

b) produkty uzyskane we Wspólnocie i zawierające materiały, które nie zostały tam całkowicie uzyskane, pod warunkiem że takie materiały zostały poddane we Wspólnocie wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6;

c) towary pochodzące z Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) w rozumieniu protokołu 4 Porozumienia EOG.

2. Do celów stosowania przepisów obowiązujących w wymianie między Wspólnotą a Ceutą i Melillą, za produkty pochodzące z Ceuty i Melilli uważane są:

a) produkty całkowicie uzyskane w Ceucie i Melilli w rozumieniu art. 5;

b) produkty uzyskane w Ceucie i Melilli i zawierające materiały, które nie zostały tam całkowicie uzyskane, pod warunkiem że takie materiały zostały poddane w Ceucie i Melilli wystarczającej obróbce lub przetworzeniu w rozumieniu art. 6;

Artykuł  3

Kumulacja we Wspólnocie

1. Nie naruszając przepisów art. 2 ust. 1, produkty uważane są za pochodzące ze Wspólnoty, jeżeli zostały uzyskane z wykorzystaniem materiałów pochodzących ze Wspólnoty, Ceuty i Melilli lub każdego innego kraju, z którym Wspólnota podpisała wzajemną umowę przewidującą w protokole dotyczącym reguł pochodzenia szczególne przepisy dla Ceuty i Melilli, pod warunkiem że te materiały zostały poddane we Wspólnocie obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza zakres obróbki lub przetworzenia wyszczególniony w art. 7. Nie jest wymagane, aby materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. Jeżeli obróbka lub przetworzenie dokonane we Wspólnocie nie wykracza poza zakres operacji wyszczególniony w art. 7, uzyskany produkt uważany jest za pochodzący ze Wspólnoty wyłącznie w przypadku, gdy wartość dodana jest wyższa od wartości użytych materiałów pochodzących z jednego z pozostałych krajów, o których mowa w ust. 1. W przeciwnym wypadku uzyskany produkt uważany będzie za pochodzący z kraju, który ma największy udział materiałów pochodzących użytych przy wytwarzaniu we Wspólnocie.

3. Produkty pochodzące z jednego z krajów, o których mowa w ust. 1, niepoddane we Wspólnocie żadnej obróbce lub przetworzeniu, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są przedmiotem wywozu do jednego z tych krajów.

4. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, seria C, listę krajów i datę, z którą kumulacja we Wspólnocie może być stosowana.

Artykuł  4

Kumulacja w Ceucie i Melilli

1. Nie naruszając przepisów art. 2 ust. 2, produkty uważane są za pochodzące z Ceuty i Melilli, jeżeli zostały uzyskane z wykorzystaniem materiałów pochodzących z Ceuty i Melilli, Wspólnoty lub każdego innego kraju, z którym Wspólnota podpisała wzajemną umowę przewidującą w protokole dotyczącym reguł pochodzenia szczególne przepisy dla Ceuty i Melilli, pod warunkiem że te materiały zostały poddane w Ceucie i Melilli obróbce lub przetworzeniu, które wykraczają poza zakres obróbki lub przetworzenia wyszczególniony, w art. 7. Nie jest wymagane, aby materiały te zostały poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

2. Jeżeli dokonywane w Ceucie i Melilli obróbki lub przetworzenia nie wykraczają poza zakres operacji wyszczególniony w art. 7, uzyskany produkt uważany jest za pochodzący z Ceuty lub Melilli wyłącznie w przypadku, gdy wartość dodana jest wyższa od wartości używanych materiałów pochodzących z jednego z pozostałych krajów, o których mowa w ust. 1. W przeciwnym wypadku produkt uzyskany uważany będzie za pochodzący z kraju, który ma największy udział używanych materiałów pochodzących używanych przy wytwarzaniu w Ceucie i Melilli.

3. Produkty pochodzące z jednego z krajów, o których mowa w ust. 1, niepoddane w Ceucie lub Melilli żadnej obróbce lub przetwarzaniu, zachowują swoje pochodzenie, jeżeli są przedmiotem wywozu do jednego z tych krajów.

4. Komisja publikuje w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich, seria C, listę krajów i datę, z którą kumulacja w Ceucie i Melilli może być stosowana.

Artykuł  5

Produkty całkowicie uzyskane

1. Za całkowicie uzyskane we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli uważa się:

a) produkty mineralne wydobyte z ich ziemi lub ich dna morskiego;

b) produkty roślinne tam zebrane;

c) żywe zwierzęta tam urodzone i wyhodowane;

d) produkty pochodzące od żywych zwierząt, tam wyhodowanych;

e) produkty uzyskane przez polowanie lub połowy tam przeprowadzone;

f) produkty rybołówstwa morskiego i inne produkty wydobyte z morza poza wodami terytorialnymi Wspólnoty lub Ceuty i Melilli przez ich statki;

g) produkty wytworzone na pokładzie statków-przetwórni wyłącznie z produktów, o których mowa w lit. f);

h) artykuły zużyte, tam zebrane, nadające się tylko do odzyskiwania surowców, włącznie ze zużytym ogumieniem, które może zostać tylko poddane bieżnikowaniu lub zostać użyte jako odpad;

i) odpady i złom powstający w wyniku działalności wytwórczej tam przeprowadzonej;

j) produkty wydobyte z dna morskiego lub z gruntu pod dnem morskim znajdującym się poza ich wodami terytorialnymi, pod warunkiem że posiadają one wyłączne prawa do eksploatacji tego dna lub gruntu pod dnem;

k) towary wytworzone tam wyłącznie z produktów, o których mowa w lit. a) - j).

2. Do celów ust. 1 lit. f) i g) terminy statki i statki-przetwórnie Wspólnoty lub Ceuty i Melilli odnoszą się do statków i statków-przetwórni:

a) wpisanych do rejestru lub zarejestrowanych w Państwie Członkowskim lub, w przypadku Ceuty i Melilli, wpisanych do rejestrów statków właściwych organów lokalnych (Registros de Matricula de Buques de la respectiva Capitania Maritima);

b) pływających pod banderą Państwa Członkowskiego,

c) które przynajmniej w 50 % należą do obywateli Państw Członkowskich bądź do przedsiębiorstwa, którego siedziba znajduje się w jednym z Państw Członkowskich i którego dyrektor bądź dyrektorzy, przewodniczący zarządu lub rady nadzorczej i większość członków tych organów pochodzi z Państw Członkowskich i których ponadto, jeśli chodzi o spółkę, co najmniej połowa kapitału należy do tych państw, organów publicznych bądź do obywateli tych państw;

d) na których kapitan i oficerowie są obywatelami Państw Członkowskich, i

e) których załoga składa się w przynajmniej 50 %, z obywateli Państw Członkowskich.

Artykuł  6

Produkty poddane wystarczającej obróbce lub przetworzeniu

1. Do celów art. 2 produkty nieuzyskane całkowicie są uważane za poddane wystarczającej obróbce lub wystarczającemu przetworzeniu, jeżeli spełnione są warunki określone w wykazie załącznika B.

Warunki te określają, w odniesieniu do wszystkich produktów objętych protokołem 2 do Aktu Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, obróbkę lub przetworzenie, jakiemu muszą zostać poddane materiały niepochodzące użyte do produkcji tych wyrobów i mają one zastosowanie wyłącznie do tych materiałów. Odpowiednio, jeśli produkt, który uzyskał charakter produktu pochodzącego poprzez spełnienie warunków określonych w wykazie dla tego produktu, zostaje użyty do wytworzenia innego produktu, warunki mające zastosowanie do produktu, do którego wytworzenia został użyty, nie mają do niego zastosowania i nie uwzględnia się materiałów niepochodzących, które mogły zostać użyte do jego wytworzenia.

2. Niezależnie od przepisów ust. 1, materiały niepochodzące, które, zgodnie z warunkami ustalonymi w wykazie załącznika B dla określonego produktu, nie powinny zostać użyte do produkcji tego wyrobu mogą zostać mimo wszystko użyte, pod warunkiem że:

a) ich łączna wartość nie przekracza 10 % ceny loco zakład produktu;

b) żaden z udziałów procentowych określonych w wykazie jako maksymalna wartość materiałów niepochodzących nie został przekroczony przy zastosowaniu tego ustępu.

Przepisy niniejszego ustępu nie stosuje się do produktów z działów 50 - 63 Systemu Zharmonizowanego.

3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się z wyjątkiem przewidzianym w art. 7.

Artykuł  7

Niewystarczająca obróbka i przetworzenie

1. Bez uszczerbku dla ust. 2, następujące operacje są uważane za niewystarczającą obróbkę lub przetworzenie dla uzyskania statusu produktów pochodzących, niezależnie od tego, czy zostaną spełnione warunki art. 6:

a) czynności mające na celu zapewnienie zachowania produktów w dobrym stanie podczas ich transportu i magazynowania (wietrzenie, rozkładanie, suszenie, chłodzenie, umieszczanie w roztworze soli, dwutlenku siarki lub w innych roztworach wodnych, usuwanie uszkodzonych części i inne podobne operacje);

b) proste czynności polegające na usuwaniu kurzu, przesiewaniu lub sortowaniu, segregowaniu, dobieraniu (łącznie z kompletowaniem zestawów towarów), myciu, malowaniu i rozcinaniu;

c) i) zmiany opakowania oraz rozdzielanie i łączenie opakowań;

ii) zwykłe umieszczanie w butlach, kolbach, workach, skrzyniach, pudłach, umocowywanie na kartach lub planszach itd. oraz wszystkie inne proste czynności związane z pakowaniem;

d) znakowanie samych produktów lub ich opakowań, etykietowanie lub umieszczanie na nich innych podobnych znaków odróżniających;

e) proste mieszanie produktów, także różnych rodzajów, gdy jeden lub więcej składników mieszaniny nie spełnia warunków określonych w niniejszym rozporządzeniu, umożliwiających uznanie ich za pochodzące ze Wspólnoty lub z Ceuty i Melilli;

f) proste łączenie części dla otrzymania produktu kompletnego;

g) połączenie dwóch lub więcej operacji wymienionych w lit. a) do f);

h) ubój zwierząt.

2. Wszystkie operacje, przeprowadzone we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli na danym produkcie, rozpatruje się łącznie w celu ustalenia, czy obróbka lub przetworzenie, którym został poddany ten produkt, należy uważać za niewystarczające w rozumieniu ust. 1.

Artykuł  8

Jednostka kwalifikacyjna

1. Jednostką kwalifikacyjną do celów stosowania niniejszego rozporządzenia jest poszczególny produkt, uznany za jednostkę podstawową dla określania klasyfikacji opartej na nomenklaturze Systemu Zharmonizowanego.

A zatem:

a) jeżeli produkt składający się z grupy lub zestawu artykułów klasyfikowany jest z zastosowaniem Systemu Zharmonizowanego w jednej pozycji, to jednostkę kwalifikacyjną stanowi całość;

b) jeżeli w skład przesyłki wchodzi kilka identycznych produktów, klasyfikowanych w tej samej pozycji Systemu Zharmonizowanego, przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się do każdego z tych produktów oddzielnie.

2. Jeżeli przy zastosowaniu reguły ogólnej 5 Systemu Zharmonizowanego opakowania klasyfikowane są wraz z produktem, który zawierają, to do celów określania pochodzenia należy traktować je jako całość z tym produktem.

Artykuł  9

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia

Akcesoria, części zapasowe i narzędzia dostarczone ze sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem, które są częścią typowego wyposażenia i są wliczone w ich cenę lub które nie są ujęte na oddzielnych fakturach, uważane są za stanowiące całość z tym sprzętem, maszyną, aparatem lub pojazdem.

Artykuł  10

Zestawy

Zestawy w rozumieniu reguły ogólnej 3 Systemu Zharmonizowanego uważane są za pochodzące, jeżeli wszystkie elementy zestawu są artykułami pochodzącymi. Niemniej jednak jeżeli zestaw składa się z wyrobów pochodzących i niepochodzących, to będzie on jako całość uważany za pochodzący, pod warunkiem że wartość wyrobów niepochodzących nie przekracza 15 % ceny loco zakład zestawu.

Artykuł  11

Składniki neutralne

W celu określenia, czy produkt jest pochodzący, nie jest konieczne ustalenie pochodzenia następujących składników, które mogły zostać użyte przy jego wytworzeniu:

a) energia i paliwo;

b) fabryka i wyposażenie;

c) maszyny i narzędzia;

d) towary, które nie wchodzą i które nie są planowane do wejścia w końcowy skład produktu.

ROZDZIAŁ  III

WYMOGI TERYTORIALNE

Artykuł  12

Zasada terytorialności

1. Z zastrzeżeniem przepisów art. 2 ust. 1 lit. c) oraz art. 3 i art. 4, warunki określone w rozdziale II odnoszące się do nabycia pochodzenia muszą być nieprzerwanie spełniane we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli.

2. Z zastrzeżeniem art. 3 i art. 4, jeżeli towary pochodzące wywiezione ze Wspólnoty lub Ceuty i Melilli do innego kraju są przywożone ponownie, to muszą one być uznawane za niepochodzące, chyba że zostało udowodnione organom celnym, że:

a) powracające towary są tymi samymi, które zostały wywiezione; i

b) nie podlegały one żadnym operacjom wykraczającym poza czynności konieczne do utrzymania ich w dobrym stanie, gdy znajdowały się w tym kraju lub gdy były przedmiotem wywozu.

Artykuł  13

Transport bezpośredni

1. Preferencje przewidziane w niniejszym rozporządzeniu mają zastosowanie wyłącznie do produktów spełniających warunki niniejszego rozporządzenia, które są przewożone bezpośrednio między Wspólnotą a Ceutą i Melillą lub przez terytoria innych krajów, o których mowa w art. 3 i art. 4.

Jednakże produkty stanowiące pojedynczą przesyłkę mogą być przewożone przez inne terytoria wraz z, w odpowiednim przypadku, przeładowaniem lub czasowym składowaniem na tych terytoriach, pod warunkiem że pozostają pod dozorem organów celnych kraju tranzytu lub składowania i nie zostaną tam poddane innym operacjom niż rozładunek i ponowny załadunek lub jakiejkolwiek innej operacji mającej na celu zapewnienie ich utrzymania w dobrym stanie.

Transport produktów pochodzących rurociągami może odbywać się przez terytoria inne niż te, o których mowa w pierwszym akapicie.

2. Dowód, że warunki, o których mowa w ust. 1, zostały łącznie spełnione dostarczany jest poprzez przedstawienie właściwym organom celnym we Wspólnocie lub Ceucie i Melilli:

a) jednolitego dokumentu przewozowego, z zastosowaniem którego dokonano przejazdu przez kraj tranzytu; lub

b) zaświadczenia wydanego przez organy celne kraju tranzytu zawierającego:

i) dokładny opis produktów;

ii) datę rozładunku i ponownego załadunku produktów oraz, jeśli ma to zastosowanie, wskazanie wykorzystanych statków lub innych środków transportu; i

iii) poświadczenie warunków, na jakich towary pozostawały w kraju tranzytu;

c) w przypadku braku powyższych, jakiegokolwiek dokumentu poświadczającego.

Artykuł  14

Wystawy

1. Produkty pochodzące wysyłane w celu wystawienia do kraju innego niż wymienione w art. 3 i art. 4 oraz sprzedane i przywiezione po zakończeniu wystawy do Wspólnoty lub Ceuty i Melilli korzystają w przywozie z postanowień protokołu 2 do Aktu Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii, pod warunkiem że organom celnym dostarczone zostaną dowody na to, że:

a) eksporter wysłał te produkty ze Wspólnoty lub Ceuty i Melilli do kraju wystawy, gdzie je wystawił;

b) eksporter ten sprzedał produkty lub zbył je odbiorcy we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli;

c) produkty zostały wysłane podczas wystawy lub niezwłocznie po niej w stanie, w jakim zostały wysłane na wystawę; i

d) od momentu ich wysyłki w celu wystawienia produkty nie były użytkowane do innych celów niż prezentacja na tej wystawie.

2. Dowód pochodzenia musi być wystawiony lub sporządzony zgodnie z przepisami rozdziału V i przedłożony na zwykłych warunkach właściwym organom celnym Wspólnoty lub Ceuty i Melilli. Należy w nim wskazać nazwę i adres danej wystawy. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, może być wymagana dodatkowa dokumentacja, potwierdzająca warunki, na jakich towary były wystawiane.

3. Ustęp 1 stosuje się do wszelkich handlowych, przemysłowych, rolnych czy rzemiślniczych wystaw, targów lub podobnych publicznych pokazów, które nie są zorganizowane do celów prywatnych w sklepach lub lokalach, w których prowadzona jest działalność gospodarcza z zamiarem sprzedaży produktów zagranicznych i podczas których produkty pozostają pod kontrolą celną.

ROZDZIAŁ  IV

ZWROT LUB ZWOLNIENIE OD CŁA

Artykuł  15

Zakaz zwrotu lub zwalniania od cła

1. Materiały niepochodzące użyte do wytworzenia produktów pochodzących ze Wspólnoty, Cety i Melilli lub jednego z innych krajów, o których mowa w art. 3 i art. 4, dla których dowód pochodzenia jest wystawiany lub sporządzany zgodnie z przepisami rozdziału V, nie korzystają we Wspólnocie oraz w Ceucie i Melilli z jakiegokolwiek zwrotu lub zwolnienia od cła.

Produkty objęte działem 3 lub pozycjami 1604 i 1605 Systemu Zharmonizowanego, które w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, tak jak zostało to przewidziane w art. 2 ust. 1 lit. c), są pochodzącymi ze Wspólnoty i dla których dowód pochodzenia został wystawiony lub sporządzony zgodnie z przepisami rozdziału V, nie są przedmiotem zwrotu lub zwolnień od żadnego rodzaju cła.

2. Zakaz, o którym mowa w ust. 1, znajduje zastosowanie do każdego porozumienia zawartego w celu zwrotu, umorzenia lub niezapłacenia, w całości lub części, cła lub opłat o skutku równoważnym, obowiązujących we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli w odniesieniu do materiałów używanych do wytworzenia oraz do produktów objętych drugim akapitem ustępu 1, jeżeli ten zwrot, umorzenie lub niezapłacenie stosuje się w sposób bezpośredni lub pośredni, kiedy produkty otrzymane z tych materiałów są przedmiotem wywozu i nie są przeznaczone na użytek krajowy.

3. Eksporter produktów objętych dowodem pochodzenia jest zobowiązany do przedłożenia w każdym czasie na żądanie organów celnych wszelkich stosownych dokumentów potwierdzających, że nie otrzymał żadnego zwrotu za materiały niepochodzące użyte przy wytwarzaniu danych produktów i że cło lub opłaty o skutku równoważanym zostały uiszczone.

4. Przepisy ustępów 1, 2 i 3 stosuje się również do opakowań zbiorczych w rozumieniu art. 8 ust. 2, akcesoriów, części zapasowych i narzędzi w rozumieniu art. 9 oraz zestawów w rozumieniu art. 10, w przypadku gdy takie pozycje są niepochodzące.

5. Przepisy ust. 1-4 nie stanowią przeszkody dla stosowania systemu refundacji wywozowych za produkty rolne, który jest stosowany w wywozie.

ROZDZIAŁ  V

DOWÓD POCHODZENIA

Artykuł  16

Wymogi ogólne

1. Produkty pochodzące ze Wspólnoty, w przywozie do Ceuty i Melilli, podobnie jak produkty pochodzące z Ceuty i Melilli w przywozie do Wspólnoty, korzystają z postanowień protokołu 2 do Aktu Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii po przedstawieniu:

a) świadectwa przewozowego EUR1, którego wzór jest zamieszczony w załączniku C; lub

b) w przypadkach, o których mowa w art. 21 ust. 1 - deklaracji, której tekst jest zamieszczony w załączniku D, sporządzonej przez eksportera na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym opisującym dane produkty w sposób wystarczająco szczegółowy, aby można je było zidentyfikować (zwanej dalej "deklaracją na fakturze").

2. Niezależnie od przepisów ust. 1, produkty pochodzące w rozumieniu niniejszego rozporządzenia korzystają, w przypadkach, o których mowa w art. 26, z systemu bez konieczności przedstawiania żadnego z dokumentów, o których mowa w ust. 1.

Artykuł  17

Procedura wystawiania świadectw przewozowych EUR1.

1. Świadectwo przewozowe EUR1 jest wystawiane przez właściwe organy celne we Wspólnocie lub Ceucie i Melilli na pisemny wniosek sporządzony przez eksportera lub, na jego odpowiedzialność, przez jego upoważnionego przedstawiciela.

2. W tym celu eksporter lub jego upoważniony przedstawiciel wypełnia świadectwo przewozowe EUR1 oraz formularz wniosku, których wzory zostały zamieszczone w załączniku C. Formularze te wypełnia się w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Formularze wypełniane odręcznie powinny być wypisane atramentem i drukowanymi literami. Opis produktów musi znajdować się w polu do tego przeznaczonym, bez pozostawienia żadnych wolnych wierszy. Jeżeli pole nie jest wypełnione w całości, należy nakreślić linię poziomą poniżej ostatniej linijki opisu, przekreślając tym samym puste miejsce.

3. Eksporter występujący z wnioskiem o wystawienie świadectwa przewozowego EUR1 zobowiązany jest do przedstawienia w każdej chwili, na żądanie właściwych organów celnych we Wspólnocie lub Ceucie i Melilli, gdzie zostało wystawione świadectwo przewozowe EUR1, wszystkich stosownych dokumentów, potwierdzających status pochodzenia danych produktów i potwierdzających, że pozostałe warunki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są spełnione.

4. Świadectwo przewozowe EUR1 jest wystawiane przez właściwe organy celne we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli, jeżeli dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, Ceuty i Melilli lub jednego z pozostałych krajów, o których mowa w art. 3 i art. 4, i spełniają pozostałe wymogi przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

5. Organy celne wystawiające świadectwo przewozowe EUR1 podejmują wszelkie działania niezbędne do weryfikacji prawidłowości statusu pochodzenia i wypełnienia innych wymogów niniejszego rozporządzenia. W tym celu mają prawo wezwać do przedstawienia dowodów oraz przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonywać innych czynności kontrolnych, jakie uznają za odpowiednie.

Organy celne odpowiedzialne za wystawianie świadectw przewozowych EUR1 zapewniają właściwe wypełnienie formularzy, o których mowa w ust. 2. W szczególności sprawdzają one, czy pole przeznaczone na opis produktów zostało wypełnione w taki sposób, aby wykluczyć wszelkie możliwości dokonywania oszukańczych wpisów.

6. Data wydania świadectw przewozowych EUR1 musi być umieszczona w polu 11 świadectwa.

7. Świadectwo przewozowe EUR1 wystawiane jest przez organ celny i od chwili faktycznego dokonania wywozu lub jego zapewnienia udostępniane eksporterowi.

Artykuł  18

Świadectwa przewozowe EUR1 wydawane retrospektywnie

1. W drodze odstępstwa od przepisów art. 17 ust. 7 świadectwo przewozowe EUR1 może, w drodze wyjątku, zostać wystawione po dokonaniu wywozu produktów, których dotyczy, jeżeli:

a) nie zostało ono wystawione w momencie dokonywania wywozu z powodu pomyłki, nieumyślnego zaniechania lub zajścia innych szczególnych okoliczności; lub

b) organy celne zostały w sposób wystarczający zapewnione, że świadectwo przewozowe EUR1 zostało wystawione, ale nie zostało z przyczyn technicznych przyjęte przy przywozie.

2. Do celów stosowania przepisów ust. 1 eksporter musi we wniosku podać miejsce i datę wywozu produktów, do których odnosi się świadectwo przewozowe EUR1, oraz podać przyczyny złożenia wniosku.

3. Organy celne mogą wystawić świadectwo przewozowe EUR1 retrospektywnie jedynie po sprawdzeniu, czy informacje podane we wniosku eksportera są zgodne z informacjami znajdującymi się w odpowiednich dokumentach.

4. Świadectwa przewozowe EUR1 wydane retrospektywnie muszą być opatrzone jednym z następujących wyrażeń:

– "EXPEDIDO A POSTERIORI",

– "UDSTEDT EFTERFØLGENDE",

– "NACHTRÄGLICH AUSGESTELLT",

– "EKΔΟΘΕΝ ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ",

– "ISSUED RETROSPECTIVELY",

– "DÉLIVRÉ A POSTERIORI",

– "RILASCIATO A POSTERIORI",

– "AFGEGEVEN A POSTERIORI",

– "EMITIDO A POSTERIORI",

– "ANNETTU JÄLKIKÄTEEN",

– "UTFÄRDAT I EFTERHAND".

4. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 3, umieszcza się w polu "Uwagi" świadectwa przewozowego EUR1.

Artykuł  19

Wydanie duplikatu świadectwa przewozowego EUR1

1. W przypadku kradzieży, zagubienia lub zniszczenia świadectwa przewozowego EUR1 eksporter może wystąpić do organów celnych, które je wystawiły, o wydanie duplikatu w oparciu o dokumenty wywozowe znajdujące się w ich posiadaniu.

2. Duplikat wystawiony w ten sposób musi być potwierdzony jednym z następujących wyrazów:

– "DUPLICADO",

– "DUPLIKAT",

– "DUPLIKAT",

– "ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ",

– "DUPLICATE",

– "DUPLICATA",

– "DUPLICATO",

– "DUPLICAAT",

– "SEGUNDA VIA",

– "KAKSOISKAPPALE",

– "DUPLIKAT".

3. Potwierdzenie, o którym mowa w ust. 2, umieszcza się w rubryce "Uwagi" duplikatu świadectwa przewozowego EUR1.

4. Duplikat, na którym musi być umieszczona data wystawienia oryginalnego świadectwa przewozowego EUR1, jest ważny od tej daty.

Artykuł  20

Wystawianie świadectw przewozowych EUR1 na podstawie dowodu pochodzenia wystawionego lub sporządzonego uprzednio

Jeżeli produkty pochodzące znajdują się pod kontrolą jednego z urzędów celnych we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli, możliwe jest zastąpienie pierwotnego dowodu pochodzenia przez jedno lub kilka świadectw przewozowych EUR1, do celów przesłania wszystkich bądź części tych produktów do innego miejsca we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli. Zastępcze świadectwa przewozowe EUR1 wydawane są przez urząd celny, pod kontrolą którego znajdują się towary.

Artykuł  21

Warunki sporządzania deklaracji na fakturze

1. Deklaracja na fakturze, o której mowa w art. 16 ust. 1 lit. b), może zostać sporządzona:

a) przez upoważnionego eksportera, w rozumieniu art. 22; lub

b) przez każdego eksportera dla każdej przesyłki składającej się z jednej lub większej liczby opakowań zawierających produkty pochodzące, których całkowita wartość nie przekracza 6.000 EUR.

2. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona w przypadku, gdy dane produkty mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, Ceuty i Melilli lub jednego z innych krajów, o których mowa w art. 3 i art. 4, oraz spełniają pozostałe wymogi przewidziane w niniejszym rozporządzeniu.

3. Eksporter sporządzając deklarację na fakturze musi posiadać możliwość przedstawienia w każdej chwili, na żądanie organów celnych kraju wywozu, wszystkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia danych produktów, jak również dowodzących, że pozostałe warunki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są spełnione.

4. Deklaracja na fakturze sporządzana jest przez eksportera w formie pisma maszynowego, stempla, bądź nadruku na fakturze, specyfikacji wysyłkowej lub innym dokumencie handlowym. Deklaracja, której tekst zamieszczony jest w załączniku D, sporządzana jest w jednej z wersji językowych, określonej w tym załączniku, zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego kraju wywozu. Deklaracja może również zostać sporządzona odręcznie; w tym przypadku musi ona zostać napisana literami drukowanymi i atramentem.

5. Deklaracje na fakturze są opatrzone odręcznym oryginalnym podpisem eksportera. Jednakże upoważniony eksporter, w rozumieniu art. 22, nie jest zobowiązany do podpisywania takich deklaracji, o ile przedstawi organom celnym pisemne zobowiązanie, w którym przyjmuje pełną odpowiedzialność za każdą deklarację na fakturze, która identyfikuje go tak, jakby była podpisana przez niego własnoręcznie.

6. Deklaracja na fakturze może zostać sporządzona przez eksportera, gdy produkty, których dotyczy, są wywożone lub po dokonaniu ich wywozu, pod warunkiem że jest ona przedstawiona w kraju przywozu nie później niż w ciągu dwóch lat od przywozu produktów, których dotyczy.

Artykuł  22

Upoważniony eksporter

1. Organy celne Państwa Członkowskiego wywozu mogą upoważnić każdego eksportera (zwanego dalej "upoważnionym eksporterem"), który często dokonuje wywozu produktów będących przedmiotem niniejszego rozporządzenia, do sporządzania deklaracji na fakturze niezależnie od wartości danych produktów. Eksporter ubiegający się o takie upoważnienie zobowiązany jest do przedłożenia, zgodnie z wymogami organów celnych, wszelkich dokumentów potwierdzających status pochodzenia produktów, jak również wypełnienie innych wymogów niniejszego rozporządzenia.

2. Organy celne mogą uzależnić nadanie statusu upoważnionego eksportera od spełnienia warunków, które będą uważać za zasadne.

3. Organy celne nadają upoważnionemu eksporterowi numer pozwolenia celnego, który musi zostać umieszczony na deklaracji na fakturze.

4. Organy celne kontrolują sposób wykorzystania pozwolenia przez upoważnionego eksportera.

5. Organy celne mogą w każdej chwili cofnąć upoważnienie. Wycofanie upoważnienia następuje w przypadku, gdy upoważniony eksporter nie daje już gwarancji, o których mowa w ust. 1, nie spełnia już warunków, o których mowa w ust. 2, lub w jakikolwiek inny sposób niewłaściwie używa upoważnienia.

Artykuł  23

Ważność dowodu pochodzenia

1. Dowód pochodzenia jest ważny przez cztery miesiące, licząc od daty wystawienia w kraju wywozu, i należy go przedstawić organom celnym kraju przywozu w tym samym terminie.

2. Dowody pochodzenia, które są przedkładane organom celnym kraju przywozu po upływie ostatecznego terminu ich przedłożenia, o którym mowa w ust. 1, mogą zostać przyjęte do celów stosowania preferencyjnego traktowania, jeżeli niedotrzymanie terminu spowodowane jest zaistnieniem wyjątkowych okoliczności.

W innych przypadkach opóźnienia w przedłożeniu dowodów organy celne kraju przywozu mogą przyjąć dowody pochodzenia, jeżeli produkty zostały im przedłożone przed upływem tego terminu.

Artykuł  24

Przedkładanie dowodu pochodzenia

Dowody pochodzenia przedkładane są organom celnym kraju przywozu zgodnie z procedurami mających zastosowanie w tym kraju. Organy te mogą zażądać przedstawienia tłumaczenia dowodu pochodzenia. Mogą one ponadto zażądać, aby do zgłoszenia przywozowego zostało dołączone oświadczenie, poprzez które importer poświadcza, że produkty spełniają warunki wymagane dla stosowania przepisów niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  25

Przywóz partiami

Jeżeli, na wniosek importera i na warunkach określonych przez organy celne kraju przywozu, produkty zdemontowane lub niezmontowane, w rozumieniu reguły ogólnej 2 lit. a) Systemu Zharmonizowanego, należące do sekcji XVI i XVII lub klasyfikowane pod pozycjami 7308 i 9406 Systemu Zharmonizowanego, przywożone są partiami, organom celnym wraz z pierwszą przesyłką przedstawiany jest jeden dowód pochodzenia.

Artykuł  26

Zwolnienie z obowiązku przedstawiania dowodu pochodzenia

1. Produkty przesyłane jako małe paczki adresowane przez osoby fizyczne do osób fizycznych lub przewożone w bagażu osobistym podróżnych mogą zostać uznane za produkty pochodzące bez przedstawiania dowodu pochodzenia, pod warunkiem że produkty te nie są przesyłane w celach handlowych i zostały zgłoszone jako spełniające warunki niniejszego rozporządzenia, a także, jeśli nie ma żadnych wątpliwości co do prawdziwości takiej deklaracji. W przypadku przesyłek pocztowych taka deklaracja może zostać sporządzona na zgłoszeniu celnym CN22/CN23 lub na załączonej do tego dokumentu kartce papieru.

2. Przywóz okazjonalny, dotyczący wyłącznie produktów do użytku osobistego ich odbiorców albo podróżnych, lub ich rodzin nie jest uważany za przywóz w celach handlowych, jeśli rodzaj i ilość produktów nie wskazuje na przeznaczenie ich do celów handlowych.

Całkowita wartość takich produktów nie może być wyższa niż 500 EUR w odniesieniu do małych przesyłek i 1.200 EUR w przypadku bagażu osobistego podróżnych.

Artykuł  27

Dokumenty uzupełniające

Dokumentami, o których mowa w art. 17 ust. 3 i art. 21 ust. 3, świadczącymi o tym, że produkty objęte świadectwem przewozowym EUR1 lub deklaracją na fakturze mogą być uważane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, z Ceuty i Melilli lub z jednego z innych krajów, o których mowa w art. 3 i art. 4, oraz że spełniają pozostałe wymogi niniejszego rozporządzenia, mogą być w szczególności:

a) bezpośredni dowód obróbki przeprowadzonej przez eksportera lub dostawcę w celu uzyskania danych towarów, znajdujący się na przykład w jego rachunkach lub wewnętrznej księgowości;

b) dokumenty potwierdzające status pochodzenia wykorzystanych surowców, wydane lub sporządzone we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli, jeśli takie dokumenty są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

c) dokumenty potwierdzające fakt dokonania we Wspólnocie lub Ceucie i Melilli obróbki lub przetworzenia materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub Ceucie i Melilli, jeśli takie dokumenty są wykorzystywane zgodnie z prawem krajowym;

d) świadectwa przewozowe EUR1 lub deklaracje na fakturze potwierdzające status pochodzenia użytych materiałów, wystawione lub sporządzone we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli zgodnie z niniejszym rozporządzeniem lub w jednym z innych krajów, o których mowa w art. 3 i art. 4, zgodnie z identycznymi regułami pochodzenia jak reguły określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  28

Przechowywanie dowodów pochodzenia i dokumentów uzupełniających

1. Eksporter ubiegający się o wystawienie świadectwa przewozowego EUR1 przechowuje dokumenty, o których mowa w art. 17 ust. 3, przez okres co najmniej trzech lat.

2. Eksporter sporządzający deklarację na fakturze przechowuje kopię tej deklaracji na fakturze, jak również dokumenty, o których mowa w art. 21 ust. 3, przez okres co najmniej trzech lat.

3. Organy celne kraju wywozu, które wystawiły świadectwo przewozowe EUR1, przechowują druk wniosku, o którym mowa w art. 17 ust. 2, przez okres co najmniej trzech lat.

4. Organy celne kraju przywozu przechowują przedłożone im świadectwo oraz deklaracje na fakturze przez okres co najmniej trzech lat.

Artykuł  29

Niezgodności i błędy formalne

1. Stwierdzenie drobnych niezgodności między oświadczeniami złożonymi w dowodzie pochodzenia a oświadczeniami podanymi w dokumentach przedłożonych urzędowi celnemu w celu dopełnienia formalności wymaganych przy przywozie produktów, nie powodują unieważnienia ipso facto dowodu pochodzenia, jesli zostało w pełni dowiedzione, że dokument ten rzeczywiście odpowiada przedłożonym produktom.

2. Oczywiste błędy formalne, takie jak błędy maszynowe w dowodzie pochodzenia, nie powodują odmowy przyjęcia dokumentu, jeżeli rodzaj tych błędów nie stwarza wątpliwości co do prawdziwości oświadczeń złożonych w tym dokumencie.

Artykuł  30

Kwoty wyrażone w EUR

1. Kwoty w walucie krajowej Państwa Członkowskiego wywozu lub stosowane w Ceucie i Melilli, stanowiące równowartość kwot wyrażonych w EUR, są równowartością w tej walucie krajowej kwot wyrażonych w EUR według stanu na pierwszy roboczy dzień października 1999 r. i są podawane do wiadomości Państw Członkowskich za pośrednictwem Komisji.

2. Jeżeli kwoty te są wyższe od odpowiednich kwot wyznaczonych przez Państwo Członkowskie przywozu, to państwo to akceptuje je w przypadku, gdy produkty zostały zafakturowane w walucie Państwa Członkowskiego wywozu. Jeśli produkty są zafakturowane w walucie innego Państwa Członkowskiego, Państwo Członkowskie przywozu uznaje kwotę notyfikowaną przez to państwo.

ROZDZIAŁ  VI

PRZEPISY O WSPÓŁPRACY ADMINISTRACYJNEJ

Artykuł  31

Wzajemna pomoc

1. Organy celne Hiszpanii i organy celne pozostałych Państw Członkowskich przekazują sobie wzajemnie za pośrednictwem Komisji wzory odcisków pieczęci używanych w ich urzędach celnych przy wystawianiu świadectw przewozowych EUR1 oraz adresy organów celnych właściwych dla weryfikacji tych zaświadczeń i deklaracji na fakturze.

2. W celu zapewnienia właściwego stosowania niniejszego rozporządzenia Hiszpania i pozostałe Państwa Członkowskie udzielają sobie wzajemnej pomocy, za pośrednictwem swoich administracji celnych, w zakresie weryfikacji autentyczności świadectw przewozowych EUR1 lub deklaracji na fakturze oraz prawidłowości informacji podanych w tych dokumentach.

Artykuł  32

Weryfikacja dowodów pochodzenia

1. Dodatkowa weryfikacja dowodów pochodzenia dokonywana jest wyrywkowo lub za każdym razem, gdy organy celne Państwa Członkowskiego przywozu mają uzasadnione wątpliwości odnośnie do autentyczności tych dokumentów, statusu pochodzenia danych produktów lub wypełniania innych wymogów niniejszego rozporządzenia.

2. Do celów stosowania przepisu ust. 1 organy celne Państwa Członkowskiego odsyłają świadectwo przewozowe EUR1 oraz fakturę, jeżeli została przedłożona, deklarację na fakturze lub kopię tych dokumentów organom celnym Państwa Członkowskiego wywozu, podając, w zależności od przypadku, merytoryczne lub formalne powody uzasadniające przeprowadzenie takiej weryfikacji. Na poparcie wniosku o przeprowadzenie weryfikacji po zwolnieniu towarów dostarczają one wszelkich dokumentów i uzyskanych informacji, które nasuwają przypuszczenie, że informacje znajdujące się na dowodzie pochodzenia są nieścisłe.

3. Weryfikacji po zwolnieniu towarów dokonują organy celne Państwa Członkowskiego wywozu. W tym celu mają one prawo domagać się przedstawienia wszelkich dowodów oraz przeprowadzić kontrolę ksiąg rachunkowych eksportera lub dokonać wszelkich innych czynności kontrolnych, które uznają za właściwe.

4. Jeżeli organy celne Państwa Członkowskiego przywozu podejmą decyzję o zawieszeniu stosowania traktowania preferencyjnego w odniesieniu do danego produktu w oczekiwaniu na wyniki weryfikacji, to zwalniają importerowi produkty, z zastrzeżeniem podjęcia środków zapobiegawczych, które uznają za niezbędne.

5. Organy celne występujące z wnioskiem o weryfikację po zwolnieniu towarów są informowane o jej wynikach tak szybko jak jest to możliwe. Wyniki muszą jednoznacznie wskazywać, czy dokumenty są autentyczne, czy dane produkty mogą zostać uznane za produkty pochodzące ze Wspólnoty, Ceuty i Melilli lub jednego z innych państw, o których mowa w art. 3 i 4, i czy spełniają pozostałe wymogi przewidziane w niniejszym rozporządzeniu

6. W przypadku uzasadnionych wątpliwości i braku odpowiedzi w terminie dziesięciu miesięcy od dnia przedstawienia wniosku o przeprowadzenie weryfikacji po zwolnieniu towarów lub, gdy odpowiedź nie zawiera informacji wystarczających dla stwierdzenia autentyczności danego dokumentu lub rzeczywistego pochodzenia produktów, organy celne, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, nie wyrażają zgody na zastosowanie preferencji.

Artykuł  33

Rozstrzyganie sporów

W przypadku zaistnienia sporów związanych z przeprowadzaniem weryfikacji, o której mowa w art. 32, które nie mogą zostać rozstrzygnięte pomiędzy organami celnymi wnioskującymi o weryfikację a organami celnymi odpowiedzialnymi za jej przeprowadzenie, lub gdy pojawia się problem związany z interpretacją niniejszego rozporządzenia, przedstawia się je do rozpatrzenia przez Komitet Kodeksu Celnego powołany na mocy rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92⁽³⁾.

Spory zaistniałe między importerem a organami celnymi kraju przywozu rozstrzygane są zgodnie z ustawodawstwem tego kraju.

Artykuł  34

Kary

Kary nakładane są na każdą osobę, która sporządza lub przyczynia się do sporządzenia dokumentu, który zawiera nieprawdziwe informacje, w celu uzyskania preferencyjnego traktowania produktów. Takie kary powinny być skuteczne, proporcjonalne i odstraszające.

Artykuł  35

Strefy wolnocłowe

1. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie niezbędne kroki w celu przeciwdziałania, aby produkty sprzedawane pod osłoną świadectwa przewozowego EUR1, z wykorzystaniem podczas transportu strefy wolnocłowej znajdującej się na ich obszarze, nie zostały zastąpione innymi towarami lub nie zostały poddane innym operacjom niż zwyczajowe czynności mające na celu zachowanie ich w dobrym stanie.

2. W drodze odstępstwa od przepisów ust. 1, jeżeli produkty pochodzące ze Wspólnoty lub Ceuty i Melilli przywożone do strefy wolnocłowej pod osłoną dowodu pochodzenia zostają poddane obróbce lub przetworzeniu, to właściwe organy celne wystawiają na wniosek eksportera nowe świadectwo przewozowe EUR1, jeżeli obróbka lub przetworzenie, którym poddano produkty, są zgodne z przepisami niniejszego rozporządzenia.

ROZDZIAŁ  VII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  36

Uchylenie

Rozporządzenie (EWG) nr 1135/88 zostaje niniejszym uchylone.

Odniesienia do uchylonego rozporządzenia należy traktować jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  37

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 2000 r.

	W imieniu Rady
	C. PIERRET
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 114 z 2.5.1988, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 3902/89 (Dz.U. L 375 z 23.12.1989, str. 5).

⁽²⁾ Dz.U. L 171 z 29.6.1991, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2674/1999 (Dz.U. L 326 z 18.12.1999, str. 3).

⁽³⁾ Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  A

UWAGI WSTĘPNE DO WYKAZU W ZAŁĄCZNIKU B

Uwaga 1

Wykaz ustala dla wszystkich produktów warunki wymagane do tego, aby produkty te mogły zostać uznane za poddane, w rozumieniu art. 6 niniejszego rozporządzenia, wystarczającej obróbce lub przetworzeniu.

Uwaga 2

2.1 Pierwsze dwie kolumny w wykazie opisują uzyskany produkt. Pierwsza kolumna podaje numer pozycji lub działu Systemu Zharmonizowanego, a druga kolumna podaje stosowany w tym systemie opis towarów dla tej pozycji lub działu. Dla każdego zapisu w pewnych wypadkach zapis w pierwszej kolumnie poprzedzony jest oznaczeniem "ex", oznacza to, że regułe podaną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się tylko do części pozycji opisaniej w kolumnie 2.

2.2 Jeżeli w kolumnie 1 znajduje się większa liczba pozycji lub też podany jest tam numer działu, i w związku z tym produkty z kolumny 2 opisane są tam w sposób ogólny, odpowiednią regułę wymienioną w kolumnie 3 lub 4 stosuje się do wszystkich produktów, które, w ramach Systemu Zharmonizowanego, klasyfikowane są pod różnymi pozycjami danego działu lub pod podanymi tam pozycjami.

2.3 Jeżeli w wykazie podane są różne reguły mające zastosowanie do różnych produktów z tej samej pozycji, to w każdym myślniku zawarty jest opis odnoszący się do części pozycji będącej przedmiotem odpowiedniej reguły z kolumny 3 lub 4.

2.4 W przypadku gdy wpisowi w pierwszych dwóch kolumnach odpowiada regula wymieniona zarówno w kolumie 3, jak i 4, eksporter może wybrać alternatywnie zastosowanie albo reguły określonej w kolumnie 3, albo reguły określonej w kolumnie 4. Jeśli nie jest podana żadna reguła pochodzenia, stosuje się regułę określoną w kolumnie 3.

Uwaga 3

3.1. Przepisy art. 6 niniejszego rozporządzenia dotyczące produktów, które uzyskały status pochodzenia i zostały następnie użyte do wytworzenia innych produktów, stosuje się bez względu na to, czy uzyskały ten status w fabryce, gdzie produkty te zostały użyte czy też w innej fabryce we Wspólnocie lub w Ceucie i Melilli.

Przykład

Silnik objęty pozycją 8407, dla którego reguła stanowi, że wartość materiałów niepochodzących, które mogą wchodzić w jego skład, nie może przekraczać 40 % ceny loco zakład produktu, wytwarzany jest z "innej stali stopowej z grubsza ukształtowanej przez kucie" objętej pozycją ex 7224.

Jeżeli ta odkuwka została wykonana we Wspólnocie poprzez kucie niepochodzącego wlewka, to odkuwka nabyła już status pochodzenia towarów w oparciu o regułę podaną w wykazie dotyczącą pozycji ex 7224. Może ona potem być liczona jako pochodząca przy obliczaniu wartości silnika, niezależnie od tego, czy został on wyprodukowany w tej samej fabryce, czy w innej fabryce we Wspólnocie. Wartość niepochodzącego wlewka nie jest więc brana pod uwagę przy sumowaniu wartości wykorzystanych surowców niepochodzących.

3.2. Reguła podana w wykazie określa minimalny stopień obróbki lub przetworzenia, którego należy dokonać, a przeprowadzenie dalszej obróbki lub przetworzenia również nadaje status pochodzenia; odwrotnie, przeprowadzenie mniejszego zakresu obróbki lub przetworzenia nie nadaje statusu pochodzenia. A więc, jeżeli reguła stanowi, że materiały niepochodzące będące na określonym etapie przetworzenia mogą zostać użyte, użycie tego rodzaju materiałów będących na mniej zaawansowanym etapie przetworzenia jest również dopuszczalne, podczas gdy nie jest dopuszczalne użycie takich materiałów znajdujących się na bardziej zaawansowanym etapie przetworzenia.

3.3. Bez uszczerbku dla przepisów uwagi 3.2, jeżeli reguła stanowi, że mogą być użyte "materiały z każdej pozycji", to materiały objęte tą samą pozycją co produkt mogą być również użyte, jednakże z zastrzeżeniem szczególnych ograniczeń, które mogą być również zawarte w regule. Jednak, wyrażenie "wytwarzanie z materiałów z każdej pozycji, włącznie z wytwarzaniem z innych materiałów objętych pozycją..." wiąże się z dopuszczeniem użycia jedynie materiałów klasyfikowanych pod tą samą pozycją jak produkt, którego opis różni się od opisu produktu umieszczonego w kolumnie 2 wykazu.

3.4. Jeżeli podana w wykazie reguła określa, że produkt może zostać wytworzony z więcej niż jednego materiału, oznacza to, że można użyć jednego lub większej liczby tych materiałów. Nie stanowi to wymogu, by wszystkie były użyte.

Przykład:

Reguła mająca zastosowanie do tkanin objętych pozycjami 5208-5212 określa, że mogą być użyte włókna naturalne i że, między innymi, można użyć materiały chemiczne. Reguła ta nie oznacza, że włókna naturalne i materiały chemiczne muszą być jednocześnie używane; można wykorzystać jeden lub drugi rodzaj tych materiałów lub też obydwa.

3.5. Jeżeli zamieszczona w wykazie reguła przewiduje, że produkt musi być wytworzony z określonego materiału, warunek ten nie stanowi oczywistej przeszkody dla użycia innych materiałów, które, ze względu na swój charakter, nie mogą spełniać warunków reguły (patrz również uwaga 6.2 dotycząca wyrobów włókienniczych).

Przykład:

Reguła dotycząca przetworów spożywczych objętych pozycją 1904, która wyraźnie wyklucza użycie zbóż lub produktów zbożowych, nie zabrania w oczywisty sposób wykorzystania soli mineralnych, materiałów chemicznych lub innych dodatków, które nie są produkowane ze zbóż.

Jednakże reguły tej nie stosuje się do produktów, które, chociaż nie mogą być wytwarzane z materiałów wymienionych w wykazie, to mogą być wytwarzane z tego samego rodzaju materiałów znajdujących się na wcześniejszym etapie przetworzenia.

Przykład:

W przypadku odzieży klasyfikowanej w dziale ex 62, wytwarzanej z materiałów nietkanych, jeżeli określono, że ten typ produktu może być uzyskany wyłącznie z przędzy niepochodzącej, to nie jest możliwe użycie jako materiału wyjściowego włókniny, nawet jeżeli włókniny z natury swojej nie mogą być wykonane z przędzy. W takim przypadku materiał wyjściowy byłby na ogół na etapie przed przędzą, to jest na etapie włókna.

3.6. Jeżeli przedstawiona w wykazie reguła przewiduje dwie maksymalne wartości procentowe materiałów niepochodzących, które mogą zostać użyte, wartości tych nie można sumować. Wynika z tego, że maksymalna wartość wszystkich używanych materiałow niepochodzących nie może nigdy przekroczyć wyższego udziału procentowego. W związku z tym poszczególne udziały procentowe, które mają zastosowanie do poszczególnych materiałów, nie mogą być przekraczane.

Uwaga 4

4.1. Określenie "włókna naturalne" użyte w wykazie odnosi się do włókien innych niż włókna sztuczne i syntetyczne i ogranicza się do włókien w stadiach przed przędzeniem, włączając odpady; a także, o ile nie ustalono inaczej, określenie "włókna naturalne" obejmuje włókna zgrzebne, czesankowe lub w inny sposób przetwarzane, ale nieprzędzone.

4.2. Określenie "włókna naturalne" obejmuje włosie końskie objęte pozycją 0503, jedwab objęty pozycjami 5002 i 5003, jak również włókna wełniane, cienką lub grubą sierść zwierzęcą objęte pozycjami od 5101 do 5105, włókna bawełniane objęte pozycjami od 5201 do 5203 oraz pozostałe włókna roślinne objęte pozycjami od 5301 do 5305.

4.3. Użyte w wykazie określenia "pulpa włókiennicza", "materiały chemiczne" i "materiały przeznaczone do produkcji papieru" opisują materiały nieklasyfikowane w działach 50 do 63, które mogą być użyte do wytwarzania włókien lub przędzy sztucznej, syntetycznej bądź włókien lub przędzy papierowej.

4.4. Określenie "włókna cięte" jest użyte w wykazie w odniesieniu do syntetycznych lub sztucznych, włókien ciętych i odpadów ciętych włókien chemicznych, objętych pozycjami od 5501 do 5507.

Uwaga 5

5.1. W przypadku produktów klasyfikowanych w pozycjach taryfowych w wykazie, które mają odniesienie do niniejszej uwagi, warunków ustalonych w kolumnie 3 tego wykazu nie stosuje się do żadnych materiałów włókienniczych, użytych do ich wytworzenia, które stanowią razem 10 % lub mniej całkowitej masy wszystkich użytych podstawowych surowców włókienniczych (patrz również uwagi 5.3 i 5.4).

5.2. Jednakże tolerancja, o której mowa w uwadze 5.1 może mieć zastosowanie wyłącznie do produktów mieszanych, które zostały uzyskane z dwóch lub więcej podstawowych materiałów włókienniczych.

Podstawowymi materiałami włókienniczymi są:

– jedwab,

– wełna,

– gruba sierść zwierzęca,

– cienka sierść zwierzęca,

– włosie końskie,

– bawełna,

– materiały służące do produkcji papieru i papier,

– len,

– konopie,

– juta i inne tekstylne włókna łykowe,

– sizal i inne włókna przędne z gatunku Agava,

– włókno kokosowe, manila, ramia i inne roślinne włókna przędne,

– syntetyczne włókna ciągłe,

– sztuczne włókna ciągłe,

– włókna przewodzące prąd,

– syntetyczne włókna cięte z polipropylenu,

– syntetyczne włókna cięte z poliestru,

– syntetyczne włókna cięte z poliamidu,

– syntetyczne włókna cięte z poliakrylonitrylu,

– syntetyczne włókna cięte z poliimidu,

– syntetyczne włókna cięte z politetrafluoroetylenu,

– syntetyczne włókna cięte z polifenylenu sulfonowego,

– syntetyczne włókna cięte z polichlorku winylu,

– pozostałe syntetyczne włókna cięte,

– sztuczne włókna cięte z wiskozy,

– pozostałe sztuczne włókna cięte,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliesteru, również skręconego,

– przędza z poliuretanu uzupełniona elastycznymi segmentami z poliestru, również skręconego,

– produkty objęte pozycją 5605 (przędza metalizowana) zawierające pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego lub niepowlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego,

– pozostałe produkty objęte pozycją 5605.

Przykład:

Przędza objęte pozycją 5205 wykonana z włókien bawełnianych objętych pozycją 5203 i z syntetycznych włókien ciętych objętych pozycją 5506 jest przędzą mieszaną. Właśnie dlatego niepochodzące włókna cięte syntetyczne, które nie spełniają reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej) mogą być użyte do 10 % masy przędzy.

Przykład:

Tkanina wełniana objęta pozycją 5112, wykonana z przędzy wełnianej objętej pozycją 5107 i z syntetycznej przędzy z włokien ciętych objętej pozycją 5509 jest tkaniną mieszaną. Dlatego przędza syntetyczna, która nie odpowiada regułom pochodzenia (co wymaga wytworzenia z materiałów chemicznych lub z pulpy włókienniczej) lub przędza wełniana, która nie spełnia reguł pochodzenia (co wymaga wytworzenia z włókien naturalnych, niezgrzebnych lub nieczesankowych lub inaczej przygotowanych do przędzenia) lub kombinacja tych dwóch może być użyta pod warunkiem, że ich całkowita masa nie przekracza 10 % masy tkaniny.

Przykład:

Tkanina włókiennicza pluszowa objęta pozycją 5802, wykonana z przędzy bawełnianej objętej pozycją 5205 i tkaniny bawełnianej objętej pozycją 5210 jest produktem mieszanym tylko wtedy, gdy sama tkanina bawełniana jest tkaniną mieszaną sporządzoną z przędzy sklasyfikowanych w dwóch oddzielnych pozycjach lub jeżeli użyte przędze bawełniane są same mieszaninami.

Przykład:

Jeżeli ta sama tkanina włókiennicza pluszowa została wykonana z bawełnianej przędzy objętej pozycją 5205 i z syntetycznej tkaniny objętej pozycją 5407, oczywistym jest, że użyte przędze są dwoma odrębnymi podstawowymi materiałami włókienniczymi i zgodnie z tym pluszowa tkanina włókiennicza jest produktem mieszanym.

5.3 W przypadku produktów zawierających "przędzę z poliuretanu uzupełnioną elastycznymi segmentami z polieteru, również skręconego" tolerancja dla przędzy wynosi 20 %.

5.4. W przypadku produktów zawierających "pasmo składające się z rdzenia wykonanego z folii aluminiowej lub rdzenia wykonanego z warstewki tworzywa sztucznego powlekanego lub niepowlekanego proszkiem aluminiowym, o szerokości nieprzekraczającej 5 mm, umieszczonego i przyklejonego między dwie warstewki tworzywa sztucznego" tolerancja w odniesieniu do pasma wynosi 30 %.

Uwaga 6

6.1. W przypadku produktów włókienniczych oznaczonych w wykazie odnośnikiem do niniejszej uwagi materiały włókiennicze, z wyjątkiem podszewek i płótna krawieckiego, które nie spełniają reguły podanej w wykazie w kolumnie 3 dotyczącej omawianych produktów konfekcjonowanych, mogą być użyte pod warunkiem, że są klasyfikowane w innej pozycji niż pozycja dotycząca produktu oraz że ich wartość nie przekroczy 8 % ceny loco zakład produktu.

6.2. Nie naruszając uwagi 6.3, materiały, które nie są klasyfikowane w działach 50 - 63, mogą być swobodnie użyte do wytwarzania produktów włókienniczych, które zawierają lub też nie zawierają materiałów włókienniczych.

Przykład:

Jeżeli podana w wykazie reguła przewiduje dla szczególnego wyrobu włókienniczego, takiego jak spodnie, konieczność użycia przędzy, nie stanowi to przeszkody w zastosowaniu elementów metalowych, takich jak guziki, ponieważ guziki nie są klasyfikowane w działach 50 - 63. Z tej samej przyczyny nie stanowi to przeszkody w zastosowaniu suwaków, chociaż suwaki normalnie zawierają element włókienniczy.

6.3. W przypadku stosowania reguły wartości procentowej, wartość materiałów, które nie są klasyfikowane w działach 50-63, musi zostać uwzględniona przy obliczaniu wartości włączonych materiałów niepochodzących.

Uwaga 7

7.1. Do celów pozycji ex 2707, 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 "operacjami specyficznymi" są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania⁽¹⁾;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w skład którego wchodzą wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum bądź bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwianie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilowanie;

i) izomeryzacja.

7.2. Do celów pozycji 2710, 2711 i 2712 "procesami specyficznymi" są:

a) destylacja próżniowa;

b) redestylacja przez bardzo dokładny proces frakcjonowania⁽¹⁾;

c) krakowanie;

d) reformowanie;

e) ekstrakcja przy użyciu selektywnych rozpuszczalników;

f) proces, w skład którego wchodzą wszystkie następujące operacje: traktowanie stężonym kwasem siarkowym, oleum lub bezwodnikiem siarkowym, neutralizacja środkami alkalicznymi, odbarwianie i oczyszczenie naturalnymi ziemiami aktywnymi, aktywowanym węglem drzewnym lub boksytem;

g) polimeryzacja;

h) alkilowanie;

ij) izomeryzacja;

k) odsiarczanie, z wykorzystaniem wodoru, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710, prowadzące do redukcji co najmniej 85 % zawartości siarki w obrabianych produktach (metoda ASTM D 1266-59 T);

l) odparafinowywanie z zastosowaniem innego procesu niż filtrowanie, wyłącznie w odniesieniu do produktów objętych pozycją 2710;

m) tylko względem olejów ciężkich objętych pozycją ex 2710, traktowanie wodorem przy ciśnieniu większym niż 20 barów i temperaturze większej niż 250 °C przy użyciu katalizatora, innego niż dla efektu odsiarczania, gdy wodór stanowi czynnik aktywny w reakcji chemicznej. Dalsze traktowanie wodorem olejów smarujących objętych pozycją ex 2710 (np. wykańczanie metodą wodorową lub odbarwianie), szczególnie w celu ulepszenia koloru lub stabilności, nie traktuje się jako procesu specyficznego;

n) destylacja atmosferyczna, wyłącznie w odniesieniu do olejów opałowych objętych pozycją ex 2710, pod warunkiem że mniej niż 30 % objętości tych produktów zostanie oddestylowanym, łącznie ze stratami, przy 300 °C, z zastosowaniem metody ASTM D 86;

o) poddawanie działaniu wysokiej częstotliwości elektrycznych wyładowań snopiastych, wyłącznie w odniesieniu do olejów ciężkich innych niż oleje gazowe i oleje napędowe objęte pozycją ex 2710.

7.3. Do celów pozycji ex 2707, 2713 do 2715, ex 2901, ex 2902 i ex 3403 proste operacje, takie jak czyszczenie, dekantacja, odsalanie, oddzielanie od wody, filtrowanie, barwienie, znakowanie, uzyskiwanie danej zawartości siarki poprzez wymieszanie produktów o różnej zawartości siarki, wszelkiego rodzaju kombinacje tych lub podobnych operacji nie nadają pochodzenia.

______

⁽¹⁾ Patrz: uzupełniająca uwaga wyjaśniająca 4b) do działu 27 Nomenklatury Scalonej.

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  B

WYKAZ PROCESÓW OBRÓBKI LUB PRZETWARZANIA, KTÓRYCH PRZEPROWADZENIA WYMAGA SIĘ WOBEC MATERIAŁÓW NIEPOCHODZĄCYCH, ABY PRODUKTY Z NICH WYTWORZONE MOGŁY UZYSKAĆ STATUS POCHODZENIA

grafika

ZAŁĄCZNIK  C

ŚWIADECTWO PRZEWOZOWE EUR1 I WNIOSEK O WYDANIE ŚWIADECTWA

grafika

ZAŁĄCZNIK  D

DEKLARACJA NA FAKTURZE

Deklaracja na fakturze, której tekst jest zamieszczony jest poniżej, musi zostac sporządzona zgodnie z przypisami. Jednakże przypisy nie muszą być zamieszczone.

Wersja angielska

The exporter of the products covered by this document (customs authorisation No...⁽¹⁾) declares that, except where otherwise clearly indicated, these products are of... preferential origin⁽²⁾.

Wersja duńska

Eksportøren af varer, der er omfattet af nærværende dokument (toldmyndighedernes tilladelse nr. ...⁽¹⁾), erklærer, at varerne, medmindre andet tydeligt er angivet, har præferenceoprindelse i...⁽²⁾.

Wersja niemiecka

Der Ausführer (Ermächtigter Ausführer; Bewilligungs - Nr. ...⁽¹⁾) der Waren, auf die sich dieses Handelspapier bezieht, erklärt, dass diese Waren, soweit nicht anders angegeben, präferenzbegünstigte... -Ursprungswaren sind⁽²⁾.

Wersja grecka

Ο εξαγωγεας των προϊόντων που καλόπτονται από το παρόν έγγραψο (άδεια τελωνείου αριθ. ...⁽¹⁾) δηλώνει ότι, εκτός εάν δηλώνεται σαφώς άλλως, τα προϊόντα αυτά είναι προτιμησιακής καταγωγής ...⁽²⁾.

Wersja hiszpańska

El exportador de los productos incluidos en el presente documento (autorización aduanera nº ...⁽¹⁾) declara que, salvo indicación en sentido contrario, estos productos gozan de un origen preferencial...⁽²⁾.

Wersja fińska

Tässä asiakirjassa mainittujen tuotteiden viejä (tullin lupa n:o ...⁽¹⁾) ilmoittaa, että nämä tuotteet ovat, ellei toisin ole selvästi merkitty, etuuskohteluun oikeutettuja... -alkuperätuotteita⁽²⁾.

Wersja francuska

L'exportateur des produits couverts par le présent document (autorisation douanière nº...⁽¹⁾) déclare que, sauf indication claire du contraire, ces produits ont l'origine préférentielle ....⁽²⁾

Wersja włoska

L'esportatore delle merci contemplate nel presente documento (autorizzazione doganale n. ...⁽¹⁾) dichiara che, salvo indicazione contraria, le merci sono di origine preferenziale ...⁽²⁾.

Wersja niderlandzka

De exporteur van de goederen waarop dit document van toepassing is (douanevergunning nr. ...⁽¹⁾), verklaart dat, behoudens uitdrukkelijke andersluidende vermelding, deze goederen van preferentiële... -oorsprong zijn⁽²⁾.

Wersja portugalska

O abaixo assinado, exportador dos produtos cobertos pelo presente documento (autorização aduaneira n.º....⁽¹⁾), declara que, salvo expressamente indicado em contrário, estes produtos são de origem preferencial...⁽²⁾.

Wersja szwedzka

Exportören av de varor som omfattas av detta dokument (tullmyndighetens tillstånd nr. ...⁽¹⁾) försäkrar att dessa varor, om inte annat tydligt markerats, har förmånsberättigande ...-ursprung⁽²⁾.

.......................... ⁽³⁾

(miejsce i data)

.......................... ⁽⁴⁾

(podpis eksportera; dodatkowo

pełne brzmienie nazwiska osoby

podpisującej deklarację należy

wyszczególnić pismem

czytelnym)

______

⁽¹⁾ Jeśli deklaracja na fakturze jest sporządzona przez upoważnionego eksportera w rozumieniu art. 22 niniejszego rozporządzenia, numer upoważnienia tego eksportera musi by(umieszczony w tym miejscu. Jeśli deklaracja na fakturze nie jest sporządzona przez upoważnionego eksportera, wyrazy w nawiasach są opuszczane lub miejsce pozostawia się niewypełnione.

⁽²⁾ Należy podać pochodzenie produktów.

⁽³⁾ Te oznaczenia mogą być opuszczone, jeśli informacja na ten temat jest umieszczona na dokumencie.

⁽⁴⁾ Patrz art. 21 ust. 5 niniejszego rozporządzenia. W przypadkach gdzie nie jest wymagany podpis eksportera, zwolnienie z obowiązku złożenia podpisu powoduje również zwolnienie z obowiązku podania nazwiska podpisującego.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2001.20.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 82/2001 dotyczące definicji pojęcia "produkty pochodzące" i metod współpracy administracyjnej w handlu między obszarem celnym Wspólnoty a Ceutą i Melillą
• Data aktu: 05/12/2000
• Data ogłoszenia: 20/01/2001
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 23/01/2001