(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2014/746/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 29 października 2014 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającą dyrektywę Rady 96/61/WE 1 , w szczególności jej art. 10a ust. 13,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 2003/87/WE stanowi, że podstawą rozdzielania uprawnień do emisji gazów cieplarnianych prowadzącym instalacje jest sprzedaż aukcyjna w ramach unijnego systemu handlu uprawnieniami do emisji ("EU ETS"), począwszy od roku 2013. W latach 2013-2020 kwalifikujący się prowadzący instalacje będą jednak nadal otrzymywać bezpłatne uprawnienia, zgodnie z zasadami określonymi w dyrektywie 2003/87/WE i decyzji Komisji 2011/278/UE 2 .
(2) Brak ambitnego międzynarodowego porozumienia w sprawie zmiany klimatu, mającego na celu ograniczenie wzrostu temperatury na świecie do 2 °C mógłby zniweczyć korzyści płynące z działań prowadzonych przez Unię. Brak wiążących działań na szczeblu międzynarodowym mógłby doprowadzić do zwiększenia emisji gazów cieplarnianych w państwach trzecich, w których przemysł nie podlega porównywalnym ograniczeniom w zakresie emisji dwutlenku węgla (tj. do "ucieczki emisji"). W odniesieniu do ryzyka ucieczki emisji dyrektywa 2003/87/WE stanowi, że z zastrzeżeniem wyniku międzynarodowych negocjacji Komisja sporządza wykaz sektorów i podsektorów uważanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji ("wykaz sektorów i podsektorów"). Te sektory i podsektory powinny otrzymać bezpłatne uprawnienia w wysokości 100 % liczby określonej na podstawie dyrektywy 2003/87/WE i decyzji 2011/278/UE, z zastrzeżeniem międzysektorowego współczynnika korygującego, o którym mowa w art. 10a ust. 5 dyrektywy 2003/87/WE, określonego w załączniku II do decyzji Komisji 2013/448/UE 3 .
(3) W związku z powyższym Komisja przeanalizowała stopień, w jakim państwa trzecie o decydującym udziale w produkcji światowej w sektorach i podsektorach zawartych w wykazie zobowiązują się do obniżenia emisji gazów cieplarnianych w tych sektorach, a także czy te zobowiązania są porównywalne do zobowiązań Unii i czy są wykonywane w tym samym czasie. Analizie poddano również zakres, w jakim wydajność instalacji znajdujących się w tych krajach jest porównywalna do instalacji zlokalizowanych w Unii. Komisja doszła do wniosku, że nie można ustalić wystarczającej porównywalności zobowiązań do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, dlatego porównywalność efektywności w zakresie niskoemisyjności nie jest istotna.
(4) Pierwszy wykaz sektorów i podsektorów uważanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji został sporządzony na lata 2013 i 2014 na mocy decyzji Komisji 2010/2/UE 4 w 2009 r.
(5) Ocena powinna opierać się na szeregu kryteriów ilościowych i jakościowych i uwzględniać dane z trzech ostatnich lat. W związku z tym Komisja wykorzystała dane z lat 2009, 2010 i 2011, ponieważ dane z 2012 r. były dostępne jedynie w odniesieniu do niektórych parametrów.
(6) W celu sporządzenia wykazu sektorów i podsektorów Komisja oceniła ryzyko ucieczki emisji sektorów i podsektorów na poziomie NACE-4 statystycznej klasyfikacji działalności gospodarczej w Unii zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1893/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady 5 . NACE-4 jest poziomem zapewniającym optymalną dostępność danych precyzyjnie określających sektory. Sektor jest oznaczony na czterocyfrowym poziomie klasyfikacji NACE, a podsektor jest oznaczony na sześciocyfrowym poziomie CPA lub ośmiocyfrowym poziomie Prodcom, tj. wg klasyfikacji towarów stosowanych w odniesieniu do statystyk dotyczących produkcji przemysłowej w Unii, wynikającej bezpośrednio z klasyfikacji NACE.
(7) Sektory zostały najpierw poddane ocenie w oparciu o kryteria ilościowe określone w art. 10a ust. 15 i 16 dyrektywy 2003/87/WE. Aby zastosować te kryteria ilościowe, Komisja musiała określić kwotę dodatkowych kosztów bezpośrednich i pośrednich związanych z wprowadzeniem w życie dyrektywy 2003/87/WE.
(8) Dodatkowe koszty bezpośrednie związane z ilością uprawnień, jakie sektor musiałby zakupić, gdyby nie był uważany za narażony na znaczące ryzyko ucieczki emisji, zostały obliczone na podstawie danych dotyczących bezpośrednich emisji CO2 na poziomie sektorowym. Dane w dzienniku transakcji Unii Europejskiej (zwanym dalej "EUTL") uznaje się za najbardziej dokładne i przejrzyste źródło danych o emisji CO2 na poziomie instalacji i dlatego wykorzystuje się je do obliczenia kosztów bezpośrednich dla sektorów. Dla sektorów i gazów cieplarnianych objętych systemem EU ETS od dnia 1 stycznia 2013 r. dane o emisjach nie są dostępne w EUTL. W związku z tym w takich przypadkach Komisja wykorzystała dane dotyczące bezpośredniej emisji CO2 dostarczone przez państwa członkowskie w ramach krajowych środków wykonawczych na podstawie decyzji 2011/278/UE.
(9) W celu określenia dodatkowych kosztów pośrednich Komisja zebrała dane na temat zużycia energii elektrycznej na poziomie sektorowym w państwach członkowskich, zapewniając, by nie doszło do podwójnego liczenia zużycia energii elektrycznej podczas stosowania różnych kodów NACE. W celu określenia emisji związanych z produkcją energii elektrycznej zużywanej przez różne sektory w wykazie sektorów i podsektorów w decyzji 2010/2/UE Komisja wykorzystała współczynnik średnich emisji uzyskany z ogólnego koszyka paliw do produkcji energii elektrycznej, ponieważ uznano, że jest on oparty na najbardziej wiarygodnych danych. Taki sam współczynnik średnich emisji wykorzystano do ocen leżących u podstaw niniejszej decyzji.
(10) Ponadto w celu określenia dodatkowych kosztów bezpośrednich i pośrednich Komisja musiała oszacować średnią cenę emisji dwutlenku węgla. W celu sporządzenia pierwszego wykazu sektorów i podsektorów oceny uwzględniały zakładany koszt emisji dwutlenku węgla wynoszący 30 EUR za tonę ekwiwalentu CO2. W okresie stosowania decyzji 2010/2/UE wystąpiła znaczna różnica między zakładaną ceną emisji dwutlenku węgla wykorzystaną do oceny a faktyczną ceną, która była znacznie niższa. W swoim komunikacie zatytułowanym "Ramy polityczne na okres 2020-2030 dotyczące klimatu i energii" 6 Komisja zaproponowała jednak cel bezwarunkowego zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o 40 % do 2030 r., w porównaniu z 1990 r., a także odpowiedni cel w zakresie odnawialnych źródeł energii. Komisja zaproponowała również ustanowienie rynkowej rezerwy stabilizacyjnej w EU ETS. W tych okolicznościach należy się spodziewać, że ceny emisji będą w przyszłości kształtowały się bardziej pod kątem średnio- i długoterminowego ograniczenia emisji. Uznaje się zatem za uzasadnione dalsze stosowanie zakładanej ceny emisji, tj. 30 EUR za tonę ekwiwalentu CO2 do ocen leżących u podstaw niniejszej decyzji.
(11) Dodatkowe koszty bezpośrednie i pośrednie oblicza się jako udział w wartości dodanej brutto. W odniesieniu do oszacowania wartości dodanej brutto na poziomie sektorowym wykorzystano dane pochodzące ze statystyki strukturalnej dotyczącej przedsiębiorstw Eurostatu.
(12) Ponadto Komisja przeprowadziła ocenę intensywności handlu dla każdego sektora i podsektora na podstawie danych uzyskanych z bazy danych Eurostatu Comext.
(13) W sumie Komisja oceniła 245 sektorów przemysłowych i 24 podsektorów klasyfikowanych w NACE jako "górnictwo i wydobywanie" oraz "przetwórstwo przemysłowe". Sektory i podsektory wymienione w pkt 1 załącznika do niniejszej decyzji spełniają kryteria określone w art. 10a ust. 15 i 16 dyrektywy 2003/87/WE i powinny zostać uznane za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji.
(14) Oceny na podstawie kryteriów jakościowych określonych w art. 10a ust. 17 dyrektywy 2003/87/WE zostały przeprowadzone w odniesieniu do sektorów, których nie uznano za narażone na ryzyko ucieczki emisji w oparciu o kryteria ilościowe określone w art. 10a ust. 15 i 16. Ocenę jakościową przeprowadzono w sektorach, które spełniały kryteria jakościowe w kontekście opracowania poprzedniego wykazu, w sektorach uważanych za przypadki graniczne, a także na prośbę przedstawicieli przemysłu.
(15) W przypadku sektorów "wykańczanie materiałów włókienniczych" (kod NACE 1330), "produkcja cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalanej gliny" (kod NACE 2332), "produkcja wyrobów gipsowych budowlanych" (kod NACE 2362), "odlewnictwo żeliwa" (kod NACE 2451) oraz "odlewnictwo metali lekkich" (2453) zaktualizowano oceny jakościowe przeprowadzone w kontekście opracowania poprzedniego wykazu sektorów i podsektorów obowiązujące na 2013 i 2014 r. Stwierdzono, że nadal istnieją okoliczności uzasadniające uwzględnienie tych sektorów w wykazie sektorów i podsektorów. W związku z tym sektory te należy uznać za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji również w odniesieniu do lat 2015-2019.
(16) Ocenę jakościową przeprowadzono w sektorze "produkcja słodu" (kod NACE 1106), ponieważ sektor ten stanowił przypadek graniczny w odniesieniu do art. 10a ust. 16 lit. b) dyrektywy 2003/87/WE. Biorąc pod uwagę wzrost kosztów wynikający z wdrożenia dyrektywy 2003/87/WE, ocena wykazała wysoki poziom intensywności handlu oraz znaczny spadek rentowności tego sektora w UE. Niska marża zysku ogranicza zdolność instalacji do inwestycji i ograniczania emisji. Biorąc pod uwagę połączony wpływ tych czynników, sektor należy uznać za narażony na znaczące ryzyko ucieczki emisji.
(17) Sektory wymienione w pkt 2 załącznika należy uznać za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji w oparciu o kryteria jakościowe.
(18) Ponieważ wykaz sektorów i podsektorów, które uznaje się za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji ma zostać zawarty w załączniku i obowiązywać przez okres od 2015 do 2019 r., niniejsza decyzja powinna mieć zastosowanie od dnia 1 stycznia 2015 r.
(19) Dla celów pewności prawa i przejrzystości decyzja 2010/2/UE powinna zostać uchylona ze skutkiem od dnia 1 stycznia 2015 r.
(20) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Zmian Klimatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2014.308.114 |
Rodzaj: | Decyzja |
Tytuł: | Decyzja 2014/746/UE ustalająca, zgodnie z dyrektywą 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, wykaz sektorów i podsektorów uważanych za narażone na znaczące ryzyko ucieczki emisji na lata 2015-2019 |
Data aktu: | 27/10/2014 |
Data ogłoszenia: | 29/10/2014 |
Data wejścia w życie: | 29/10/2014, 01/01/2015 |