Rozporządzenie delegowane 2018/2033 ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowo-zachodnich na okres 2019-2021

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) 2018/2033

z dnia 18 października 2018 r.

ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowozachodnich na okres 2019-2021

KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE ¹ , w szczególności jego art. 15 ust. 6 oraz art. 18 ust. 1 i 3,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (UE) nr 1380/2013 ma na celu stopniowe wyeliminowanie odrzutów we wszystkich rodzajach unijnych połowów poprzez wprowadzenie obowiązku wyładunku w odniesieniu do połowów gatunków podlegających limitom połowowym.

(2) Art. 15 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 upoważnia Komisję do przyjęcia planów w zakresie odrzutów w drodze aktu delegowanego na wstępny okres nieprzekraczający trzech lat, który może zostać przedłużony na okres kolejnych trzech lat, na podstawie wspólnych rekomendacji opracowanych przez państwa członkowskie w porozumieniu z odpowiednimi komitetami doradczymi.

(3) Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia mają bezpośredni interes w zarządzaniu rybołówstwem w wodach południowozachodnich. Na mocy rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2439 ²  Komisja ustanowiła plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowozachodnich na okres 2016-2018, który został uchylony i zastąpiony rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2016/2374( ³ , w następstwie wspólnej rekomendacji przedłożonej przez Belgię, Hiszpanię, Francję, Niderlandy i Portugalię w 2016 r. Rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2374 zostało zmienione rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2018/44 ⁴ .

(4) W dniu 31 maja 2018 r. Belgia, Hiszpania, Francja, Niderlandy i Portugalia po konsultacji z Regionalnym Komitetem Doradczym ds. Wód Południowo-Zachodnich przedstawiły Komisji nową wspólną rekomendację. Wkład naukowy pozyskany od odpowiednich podmiotów naukowych został zweryfikowany przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) ⁵ . W dniu 11 września 2018 r. odbyło się spotkanie grupy ekspertów składającej się z przedstawicieli 28 państw członkowskich i Komisji oraz Parlamentu Europejskiego w charakterze obserwatora w celu omówienia odnośnych środków.

(5) Rozporządzeniem delegowanym (UE) 2016/2374 przewidziano wyłączenie z obowiązku wyładunku w odniesieniu do homarca złowionego włokami dennymi w podobszarach 8 i 9 Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES), ponieważ istniejące dane naukowe wykazują możliwe wysokie wskaźniki przeżycia, przy uwzględnieniu cech narzędzi połowowych ukierunkowanych na gatunki, praktyki połowowe i ekosystem. W swojej ocenie ⁶  STECF stwierdził, że ostatnie doświadczenia i badania przeprowadzone w latach 2016-2018 wykazują wskaźniki przeżycia w zakresie obserwowanym w ramach poprzednich prac. W związku z tym, biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać wyłączenie z uwagi na przeżywalność w wodach południowozachodnich dla gatunków dennych w planie w zakresie odrzutów na okres 2019-2021.

(6) W przypadku rajowatych złowionych przy użyciu wszystkich narzędzi połowowych w podobszarach ICES 8 i 9 brak jest szczegółowych danych naukowych dotyczących wskaźników przeżycia dla całego segmentu floty oraz dla kombinacji, które korzystają z wyłączenia. Uznaje się, że - z kilkoma wyjątkami - wskaźniki przeżycia są zasadniczo rzetelne, jednak konieczne są dodatkowe dane. W celu zebrania tych danych należy kontynuować połowy i w związku z tym Komisja uważa, że wyłączenie powinno zostać przyznane, ale państwa członkowskie powinny mieć obowiązek przekazywania odpowiednich danych umożliwiających STECF pełną ocenę uzasadnienia a Komisji przeprowadzenie przeglądu. Państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu powinny przedłożyć, tak szybko jak to możliwe, przed dniem 31 maja każdego roku: a) plan działania opracowany w celu zwiększenia przeżywalności oraz wypełnienia luk w danych określonych przez STECF, który będzie co roku oceniany przez STECF, b) coroczne sprawozdania z postępów i wszelkich zmian lub dostosowań wprowadzonych w programach dotyczących przeżywalności.

(7) W odniesieniu do wskaźników przeżycia rajowatych - przy niskim poziomie wiedzy naukowej na ich temat -stwierdzono, że wskaźnik przeżycia u rai dwuplamej (Leucoraja naevus) jest znacznie niższy niż w przypadku innych gatunków. Jednak całkowite wykluczenie tego gatunku z wyłączenia uniemożliwiłoby prowadzenie połowów i stałe, rzetelne gromadzenie danych. W związku z tym Komisja uważa, że wyłączenie to należy przyznać jedynie na rok, a nowe badania i środki na rzecz poprawy przeżywalności powinny zostać opracowane w trybie pilnym i przekazane STECF do oceny najszybciej jak to możliwe, przed dniem 31 maja 2019 r.

(8) W nowej wspólnej rekomendacji proponuje się również wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do morlesza bogara złowionego tradycyjnym narzędziem połowowym "voracera" w rejonie ICES 9a. Państwa członkowskie dostarczyły dane naukowe w celu wykazania wskaźników przeżycia odrzutów morlesza bogara. Dane zostały przedłożone STECF, który stwierdził, że wyłączenie jest w pełni uzasadnione. Wyłączenie to należy zatem uwzględnić w nowym planie w zakresie odrzutów na lata 2019-2021.

(9) W nowej wspólnej rekomendacji proponuje się również wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do morlesza bogara złowionego w ramach połowów haczykowych w rejonie ICES 10. Państwa członkowskie dostarczyły dane naukowe w celu wykazania wskaźników przeżycia odrzutów morlesza bogara w tym rodzaju połowów. Dane zostały przedłożone STECF, który stwierdził, że wyłączenie jest w pełni uzasadnione. Wyłączenie to należy zatem uwzględnić w nowym planie w zakresie odrzutów na lata 2019-2021.

(10) Rozporządzenie delegowane (UE) 2016/2374 zawierało wyłączenia de minimis z obowiązku wyładunku na mocy art. 15 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do soli złowionych przy użyciu włoków rozprzowych i włoków dennych w rejonach ICES 8a i 8b, oraz w odniesieniu do soli złowionych za pomocą drygawic i sieci skrzelowych w rejonach ICES 8a i 8b. Dane przedstawione przez państwa członkowskie w odniesieniu do tych wyłączeń w nowej wspólnej rekomendacji zostały zweryfikowane przez STECF ⁷ . STECF stwierdził, że wspólna rekomendacja zawiera uzasadnione argumenty dotyczące trudności zwiększenia selektywności w połączeniu z nieproporcjonalnymi kosztami postępowania z niezamierzonymi połowami. W związku z tym, biorąc pod uwagę fakt, że okoliczności nie uległy zmianie, należy utrzymać wyłączenia de minimis w wodach południowozachodnich dla gatunków dennych w planie w zakresie odrzutów na okres 2019-2021.

(11) W rozporządzeniu delegowanym (UE) 2016/2374 przewidziano wyłączenie de minimis z obowiązku wyładunku na mocy art. 15 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 w odniesieniu do morszczuka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9. Dane dostarczone przez państwa członkowskie w odniesieniu do tego wyłączenia zostały zweryfikowane przez STECF, który stwierdził ⁸ , że należy przeprowadzić więcej badań w celu oceny poprawy selektywności. W celu zebrania tych danych należy kontynuować połowy i w związku z tym Komisja uważa, że wyłączenie powinno zostać przyznane tymczasowo, ale państwa członkowskie powinny mieć obowiązek przekazywania odpowiednich danych umożliwiających STECF pełną ocenę uzasadnienia a Komisji przeprowadzenie przeglądu. W związku z tym wyłączenie de minimis powinno być tymczasowo przyznane do dnia 31 grudnia 2019 r. Zainteresowane państwa członkowskie powinny przeprowadzić dodatkowe próby i przekazać informacje w możliwie najkrótszym terminie przed dniem 31 maja 2019 r. do oceny przez STECF.

(12) Nowa wspólna rekomendacja zawiera nowe wyłączenia de minimis w odniesieniu do:

- beryksów złowionych w ramach połowów haczykowych w podobszarze ICES 10,

- widlaka białego złowionego w ramach połowów haczykowych w podobszarze ICES 10,

- ostroboka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- ostroboka złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF) 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0,

- makreli złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- makreli złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach CECAF 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0,

- sardeli europejskiej złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- kaprosza złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- smuklicy złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- smuklicy złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,

- gładzicy złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- gładzicy złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,

- żabnicy złowionej przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- żabnicy złowionej przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,

- witlinka złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- witlinka złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,

- rdzawca złowionego przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9,

- rdzawca złowionego przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9,

- widlaka białego złowionego przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a,

- morlesza bogara złowionego przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a,

- soli złowionej przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a.

(13) Państwa członkowskie dostarczyły informacje dotyczące wyłączeń de minimis dla beryksów i widlaka białego złowionych w ramach połowów haczykowych w podobszarze ICES 10. STECF dokonał przeglądu tych informacji i stwierdził, że zawierały one uzasadnione argumenty wykazujące, że trudno będzie uzyskać dalszą poprawę w zakresie selektywności lub będzie ona wiązać się z nieproporcjonalnymi kosztami postępowania z niezamierzonymi połowami. Należy zatem uwzględnić te wyłączenia de minimis w nowym planie w zakresie odrzutów na lata 2019-2021.

(14) Informacje przekazane przez państwa członkowskie należy uzupełnić w odniesieniu do nowych wyłączeń de minimis dla każdego z tych gatunków oddzielnie:

- ostrobok, makrela, sardela europejska, kaprosz, smuklica, gładzica, żabnica, witlinek, rdzawiec złowione przy użyciu włoków i niewodów w podobszarach ICES 8 i 9;

- smuklica, gładzica, żabnica, witlinek i rdzawiec złowione przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8 i 9;

- ostrobok i makrela złowione przy użyciu sieci skrzelowych w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach CECAF 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0, oraz

- widlak biały, morlesz bogar i sola złowione przy użyciu włoków i niewodów w rejonie ICES 9a.

W tych okolicznościach indywidualne wyłączenia dotyczące każdego gatunku powinny być ograniczone do jednego roku, a państwa członkowskie powinny mieć obowiązek przekazywania odpowiednich danych umożliwiających STECF pełną ocenę uzasadnienia a Komisji przeprowadzenie przeglądu. Przedmiotowe wyłączenia de minimis powinny być tymczasowo przyznane do dnia 31 grudnia 2019 r. Zainteresowane państwa członkowskie powinny przeprowadzić dodatkowe próby i przekazać informacje w możliwie najkrótszym terminie przed dniem 31 maja 2019 r. do oceny przez STECF.

(15) Aby zapewnić wiarygodne oszacowania poziomów odrzutów na potrzeby ustalenia całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC), państwa członkowskie powinny - w przypadkach gdy wyłączenie de minimis było oparte na ekstrapolacji informacji dotyczących ograniczonej ilości danych i częściowych informacji na temat floty - zapewnić przekazywanie dokładnych i weryfikowalnych danych dla całej floty objętej tym przepisem dotyczącym wyłączenia de minimis.

(16) Środki zaproponowane w nowej wspólnej rekomendacji są zgodne z art. 15 ust. 4, art. 15 ust. 5 lit. c) oraz art. 18 ust. 3 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 i mogą być włączone do niniejszego rozporządzenia.

(17) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 Komisja przeanalizowała zarówno ocenę STECF, jak i potrzebę zapewnienia przez państwa członkowskie pełnego wdrożenia obowiązku wyładunku w dniu 1 stycznia 2019 r. W kilku przypadkach wyłączenia wymagają dalszej działalności połowowej i gromadzenia danych w celu uwzględnienia uwag przedstawionych przez STECF. W tych przypadkach Komisja uznaje, że zezwolenie na stosowanie tymczasowych wyłączeń stanowi pragmatyczne i ostrożne podejście do zarządzania rybołówstwem przy założeniu, że brak takich wyłączeń uniemożliwiałby gromadzenie danych niezbędnych do właściwego i świadomego zarządzania odrzutami, w dążeniu do pełnej realizacji obowiązku wyładunku.

(18) W związku z tym, że środki określone w niniejszym rozporządzeniu mają bezpośredni wpływ na działalność gospodarczą związaną z okresem połowu statków unijnych oraz jego planowanie, niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. Niniejsze rozporządzenie należy stosować od dnia 1 stycznia 2019 r.,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

Realizacja obowiązku wyładunku

W podobszarach ICES 8, 9, 10 oraz w obszarach Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku (CECAF) 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0 obowiązek wyładunku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, stosuje się do gatunków dennych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem w latach 2019-2021.

Artykuł  2

Definicje

"Voracera" oznacza tradycyjne narzędzie połowowe, zaprojektowane i wykonane lokalnie, składające się ze zmechanizowanej liny haczykowej, stosowane w ramach tradycyjnego łodziowego rybołówstwa przybrzeżnego w połowach morlesza bogara na południu Hiszpanii w rejonie ICES 9a.

Artykuł  3

Wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do homarca

1. Wyłączenie z obowiązku wyładunku gatunków, co do których dane naukowe wykazują wysokie wskaźniki przeżycia, przewidziane w art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, ma zastosowanie do homarca (Nephrops norvegicus) złowionego w podobszarach ICES 8 i 9 przy użyciu włoków dennych (kody narzędzi połowowych ⁹ : OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TB, TBB, OT, PT oraz TX).

2. Odrzut homarca złowionego w przypadkach, o których mowa w ust. 1, polega na jego uwolnieniu w całości, natychmiast i w obszarze, w którym został złowiony.

Artykuł  4

Wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do rajowatych

1. Wyłączenie z obowiązku wyładunku gatunków, co do których dane naukowe wykazują wysokie wskaźniki przeżycia, przewidziane w art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, ma zastosowanie do rajowatych (Rajiformes) złowionych przy użyciu wszystkich narzędzi połowowych w podobszarach ICES 8 i 9. Odrzut rajowatych złowionych w tym obszarze polega na ich natychmiastowym uwolnieniu.

2. Państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu przedstawiają co roku dodatkowe informacje naukowe potwierdzające wyłączenie określone w ust. 1. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) ocenia dostarczone informacje naukowe najpóźniej do dnia 1 sierpnia każdego roku.

3. Wyłączenie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie do rai dwuplamej do dnia 31 grudnia 2019 r. Państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu przedkładają tak szybko jak to możliwe przed dniem 31 maja 2019 r. dodatkowe informacje naukowe potwierdzające to wyłączenie. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa ocenia dostarczone informacje naukowe najpóźniej do dnia 1 sierpnia 2019 r.

Artykuł  5

Wyłączenie z uwagi na przeżywalność w odniesieniu do morlesza bogara

1. Wyłączenie z obowiązku wyładunku w odniesieniu do gatunków, co do których dane naukowe wykazują wysokie wskaźniki przeżycia, przewidziane w art. 15 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, ma zastosowanie do morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) złowionego przy użyciu tradycyjnego narzędzia połowowego "voracera" w rejonie ICES 9a oraz do morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) złowionego w ramach połowów haczykowych w podobszarze ICES 10.

2. Odrzut morlesza bogara złowionego w przypadkach, o których mowa w ust. 1, polega na jego natychmiastowym uwolnieniu.

Artykuł  6

Wyłączenia de minimis

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 następujące ilości mogą zostać odrzucone na podstawie art. 15 ust. 5 lit. c) wymienionego rozporządzenia:

a) w przypadku morszczuka europejskiego (Merluccius merluccius) w 2019 r. maksymalnie 6 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki i niewody (kody narzędzi: OTT, OTB, PTB, OT, PT, TBN, TBS, TX, SSC, SPR, TB, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

b) w przypadku soli (Solea solea) maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe i włoki denne (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT oraz TX) w rejonach ICES 8a i 8b;

c) w przypadku soli (Solea solea) maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące drygawice i sieci skrzelowe (kody narzędzi: GNS, GN, GND, GNC, GTN, GTR oraz GEN) w rejonach ICES 8a i 8b;

d) w przypadku beryksów (Beryx spp.) maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki prowadzące połowy haczykowe (kody narzędzi: LHP, LHM, LLS, LLD) w podobszarze ICES 10;

e) w przypadku widlaka białego (Phycis blennoides) maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki prowadzące połowy haczykowe (kody narzędzi: LHP, LHM, LLS, LLD) w podobszarze ICES 10;

f) w przypadku ostroboków (Trachurus spp.) w 2019 r. maksymalnie 7 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

g) w przypadku ostroboków (Trachurus spp.) w 2019 r. maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące sieci skrzelowe (kody narzędzi: GNS, GND, GNC, GTR, GTN) w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach CECAF 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0;

h) w przypadku makreli (Scomber scombrus) w 2019 r. maksymalnie 7 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

i) w przypadku makreli (Scomber scombrus) w 2019 r. maksymalnie 3 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące sieci skrzelowe (kody narzędzi: GNS, GND, GNC, GTR, GTN) w podobszarach ICES 8, 9 i 10 oraz w obszarach CECAF 34.1.1, 34.1.2, 34.2.0;

j) w przypadku sardeli europejskiej (Engraulis encrasicolus) w 2019 r. maksymalnie 7 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

k) w przypadku kaprosza (Caproidae) w 2019 r. maksymalnie 7 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

l) w przypadku smuklic (Lepidorhombus spp.) w 2019 r. maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

m) w przypadku smuklic (Lepidorhombus spp.) w 2019 r. maksymalnie 4 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące sieci skrzelowe (kody narzędzi: GNS, GND, GNC, GTR, GTN) w podobszarach ICES 8 i 9;

n) w przypadku gładzicy (Pleuronectes platessa) w 2019 r. maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

o) w przypadku gładzicy (Pleuronectes platessa) w 2019 r. maksymalnie 4 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące sieci skrzelowe (kody narzędzi: GNS, GND, GNC, GTR, GTN) w podobszarach ICES 8 i 9;

p) w przypadku żabnic (Lophiidae) w 2019 r. maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

q) w przypadku żabnic (Lophiidae) w 2019 r. maksymalnie 4 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące sieci skrzelowe (kody narzędzi: GNS, GND, GNC, GTR, GTN) w podobszarach ICES 8 i 9;

r) w przypadku witlinka (Merlangius merlangus) w 2019 r. maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

s) w przypadku witlinka (Merlangius merlangus) w 2019 r. maksymalnie 4 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące sieci skrzelowe (kody narzędzi: GNS, GND, GNC, GTR, GTN) w podobszarach ICES 8 i 9;

t) w przypadku rdzawca (Pollachius pollachius) w 2019 r. maksymalnie 5 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TBN, TBS, TBB, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w podobszarach ICES 8 i 9;

u) w przypadku rdzawca (Pollachius pollachius) w 2019 r. maksymalnie 4 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące sieci skrzelowe (kody narzędzi: GNS, GND, GNC, GTR, GTN) w podobszarach ICES 8 i 9;

v) w przypadku widlaka białego (Phycis blennoides) w 2019 r. maksymalnie 7 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TB, TBN, TBS, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w rejonie ICES 9a;

w) w przypadku morlesza bogara (Pagellus bogaraveo) w 2019 r. maksymalnie 7 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TB, TBN, TBS, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w rejonie ICES 9a;

x) w przypadku soli (Solea spp.) w 2019 r. maksymalnie 7 % całkowitych rocznych połowów tego gatunku przez statki stosujące włoki rozprzowe, włoki denne i niewody (kody narzędzi: OTB, OTT, PTB, TB, TBN, TBS, OT, PT, TX, SSC, SPR, SDN, SX, SV) w rejonie ICES 9a.

2. Wyłączenia de minimis określone w ust. 1 lit. a) i f)-x) stosuje się tymczasowo do dnia 31 grudnia 2019 r. Państwa członkowskie mające bezpośredni interes w zarządzaniu przedkładają tak szybko jak to możliwe przed dniem 31 maja 2019 r. dodatkowe informacje naukowe potwierdzające wyłączenie. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa ocenia dostarczone informacje naukowe najpóźniej do dnia 1 sierpnia 2019 r.

Artykuł  7

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 18 października 2018 r.

	W imieniu Komisji
	Jean-Claude JUNCKER
	Przewodniczący

1 Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22.

2 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/2439 z dnia 12 października 2015 r. ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowozachodnich (Dz.U. L 336 z 23.12.2015, s. 36).

3 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/2374 z dnia 12 października 2016 r. ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowozachodnich (Dz.U. L 352 z 23.12.2016, s. 33).

4 Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2018/44 z dnia 20 października 2017 r. zmieniające rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2016/2374 ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowozachodnich (Dz.U. L 7 z 12.1.2018, s. 1).

5 https://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/2147402/STECF+PLEN+18-02.pdf

6 https://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/1099561/STECF+PLEN+15-02.pdf

7 https://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/1099561/STECF+PLEN+15-02.pdf

8 https://stecf.jrc.ec.europa.eu/documents/43805/2147402/STECF+PLEN+18-02.pdf

9 Kody narzędzi połowowych stosowane w niniejszym rozporządzeniu odnoszą się do kodów w załączniku XI do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 404/2011 ustanawiającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/2009 ustanawiającego wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa. W odniesieniu do statków, których długość całkowita jest mniejsza niż 10 metrów, kody narzędzi połowowych stosowanych w tej tabeli odnoszą się do kodów klasyfikacji narzędzi połowowych FAO.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2018.327.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie delegowane 2018/2033 ustanawiające plan w zakresie odrzutów w odniesieniu do niektórych połowów gatunków dennych w wodach południowo-zachodnich na okres 2019-2021
• Data aktu: 18/10/2018
• Data ogłoszenia: 21/12/2018
• Data wejścia w życie: 01/01/2019, 22/12/2018