Obowiązujące przepisy ustawy z 10 stycznia 2018 r. o ograniczeniu handlu w niedziele i święta oraz w niektóre inne dni (tekst jedn. Dz.U. z 2025 r., poz. 301) przewidują, że w sobotę bezpośrednio poprzedzającą pierwszy dzień Wielkiej Nocy w placówkach handlowych po godzinie 14:00 zakazane są:
- handel oraz wykonywanie czynności związanych z handlem,
- powierzanie pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania pracy w handlu oraz wykonywania czynności związanych z handlem.
Oznacza to, że w Wielką Sobotę pracownicy zatrudnieni w handlu powinni zakończyć pracę do godziny 14:00. Zakaz obejmuje nie tylko bezpośrednią obsługę klientów, ale też wszelkie inne czynności związane z obowiązkami służbowymi. Po godzinie 14:00 zatrudnieni nie mogą nie tylko sprzedawać, ale też zajmować się np. sprzątaniem sklepu, rozpakowywaniem lub chowaniem towaru czy inwentaryzacją.
Czytaj również: SN: Regał z książkami nie zwalnia z zakazu handlu w niedzielę>>
Nieprzepracowany czas a prawo do wynagrodzenia
Pracownicy zachowują przy tym prawo do wynagrodzenia za czas nieprzepracowany w związku ze zmniejszeniem wymiaru czasu pracy z powodu krótszego dnia pracy. Oblicza się je na zasadach obowiązujących przy ustalaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego.
Ważne! Powierzenie pracownikowi lub zatrudnionemu wykonywania pracy w handlu w dni objęte zakazem grozi grzywną w wysokości od 1000 do nawet 100 000 zł.
Sprawdź również książkę: Praca w niedziele i święta >>
Placówki wyłączone z zakazu
Z zakazu handlu po godz. 14:00 w Wielką Sobotę wyłączone są jedynie placówki enumeratywnie wymienione w art. 6 ww. ustawy. To m.in. stacje paliw płynnych, apteki, placówki pocztowe, placówki handlowe w hotelach, na dworcach i lotniskach, placówki sprzedające kwiaty, dewocjonalia, pamiątki czy prasę – jeżeli stanowi to ich przeważającą działalność. Takich wyjątków ustawa wymienia 32. Wyłączenie z zakazu obejmuje także placówki, w których handel prowadzi przedsiębiorca będący osobą fizyczną wyłącznie osobiście, we własnym imieniu i na własny rachunek. Może on korzystać w tym czasie z nieodpłatnej pomocy małżonka, dzieci własnych, dzieci małżonka, dzieci przysposobionych, rodziców, macochy, ojczyma, rodzeństwa, wnuków, dziadków – o ile osoby te nie są u niego zatrudnione na podstawie umowy o pracę ani umowy prawa cywilnego.