Maria A. (dane zmienione) od dłuższego czasu odczuwała gorsze samopoczucie psychiczne z uwagi na problemy w relacjach z partnerem. Natomiast po znalezieniu w mieszkaniu zwłok matki doszło do załamania psychicznego. Podczas wizyt lekarskich ubezpieczona skarżyła się na apatię, spowolnienie, zaburzenia snu i koncentracji oraz brak apetytu. Lekarz psychiatra zdiagnozował u Marii A. depresję, więc uznał ją za niezdolną do pracy z powodu choroby i wystawił zwolnienie. Zalecił również wychodzenie na spacery, do ludzi i spotykanie się z przyjaciółmi.
Czytaj komentarze w LEX:
Potrącenia z zasiłku chorobowego>
Świadczenia chorobowe na przełomie roku>
Organ odebrał ubezpieczonej prawo do zasiłku chorobowego
Podczas korzystania ze zwolnienia lekarskiego, ubezpieczona utrzymywała kontakty ze swoją przyjaciółką. Razem wychodziły do sklepu po podstawowe zakupy, na spacery z psem i jeździły na działkę. Ubezpieczona wybrała się do budynku sądu okręgowego, ponieważ jej przyjaciółka miała zaplanowaną rozprawę rozwodową. Maria A. nie weszła na salę, przez około piętnaście minut stała na korytarzu, po czym opuściła budynek i usiadła na ławce przy fontannie. Po zakończeniu rozprawy, ubezpieczona i jej przyjaciółka wróciły do mieszkania i zjadły obiad. Kilka dni później, do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wpłynęło zawiadomienie, w którym partnerka męża przyjaciółki Marii A. poinformowała, że pomimo przebywania na zwolnieniu lekarskim, ubezpieczona była obecna w budynku sądu. Organ przeprowadził postępowanie, w wyniku którego uznał, że ubezpieczona wykorzystywała zwolnienie lekarskie w sposób sprzeczny z jego celem. Wydano więc decyzję, w której odmówiono Marii A. prawa do zasiłku chorobowego i zobowiązano ją do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia.
Czytaj także: Absencja chorobowa w 2024 r. oraz nadużycia na L4 w Polsce >>>
Wizyta w sądzie nie była sprzeczna z zaleceniami lekarza
Ubezpieczona nie zgadzała się z wydanym rozstrzygnięciem, więc wniosła odwołanie. W piśmie wskazała, że wyszła z domu, by zmienić otoczenie, porozmawiać z kimś życzliwym i zapomnieć o depresyjnych myślach. Sprawą zajął się Sąd Rejonowy w Toruniu, który wskazał, że zachowanie ubezpieczonej nie posiadało znamion nadużycia prawa do zasiłku chorobowego. Maria A. jedynie towarzyszyła przyjaciółce podczas wizyty w sądzie okręgowym. Sytuacja ta w żaden sposób nie wpłynęła na jej stan psychiczny. Zachowanie ubezpieczonej nie pozostawało też w sprzeczności z zaleceniami lekarza psychiatry. Zalecił on bowiem, by Maria A. była aktywna, utrzymywała kontakty towarzyskie i wychodziła na spacery. Sąd podkreślił, że ubezpieczona tak właśnie postąpiła. Towarzyszyła swojej przyjaciółce, udzielała jej wsparcia swoją obecnością. Nie wzięła natomiast udziału w samej rozprawie, która rzeczywiście mogłaby wpłynąć negatywnie na jej stan psychiczny.
Zobacz także szkolenie w LEX: Monitorowanie i ograniczanie absencji pracowniczych - pula inspiracji>
Cena promocyjna: 98.7 zł
|Cena regularna: 329 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 329 zł
Sąd stanął po stronie ubezpieczonej
Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres zwolnienia. Sąd podkreślił, że jako wykorzystywanie zwolnienia w sposób niezgodny z jego celem należy rozumieć wykonywanie czynności mogących przedłużyć okres niezdolności do pracy. Zachowanie ubezpieczonej nie wypełniło jednak dyspozycji art. 17 ust. 1 ww. ustawy. W okresie zwolnienia lekarskiego nie dopuściła się ona bowiem zachowań, które mogłyby być kwalifikowane jako jego nadużycie. Sąd zwrócił uwagę, że analizowana sytuacja nie wpłynęła negatywnie na stan zdrowia ubezpieczonej, ponieważ po prawie miesiącu od wyjścia do sądu, lekarz psychiatra stwierdził, że jest ona zdolna do pracy, co skutkowało podjęciem przez nią zatrudnienia. Mając powyższe na uwadze, sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał Marii A. prawo do zasiłku chorobowego oraz zwolnił ją z obowiązku zwrotu świadczenia.
Wyrok SR w Toruniu z 4 lutego 2025 r., sygn. akt IV U 334/24, nieprawomocny
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
