Zastosowanie jednostki stałej do składek w ubezpieczeniu od wypadków na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego oraz cieszyńskiej części województwa śląskiego.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SKARBU

z dnia 18 stycznia 1924 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Pracy i Opieki Społecznej w przedmiocie zastosowania jednostki stałej do składek w ubezpieczeniu od wypadków na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego oraz cieszyńskiej części województwa śląskiego.

Na podstawie art. 7 i 11 ustawy z dnia 6 grudnia 1923 r. o zastosowaniu stałej jednostki do obliczania danin, niektórych innych dochodów publicznych oraz kredytów, udzielanych przez instytucje państwowe i samorządowe (Dz. U. R. P. z 1923 r. № 127, poz. 1044) zarządza się w wykonaniu art. 9 wyżej wymienionej ustawy odnośnie do wymiaru opłat za ubezpieczenie od wypadków, unormowanego ustawą z dnia 28 grudnia 1887 r. austr. dz. u. p. 1888 r. № 1 w brzmieniu ustalonem ustawą z dnia 7 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 65 poz. 413) co następuje:

§ 1. Opłaty za ubezpieczenie, przewidziane w § 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1887 r. (austr. dz. u. p. z 1888 r. Ne 1) w brzmieniu ustalonem ustawą z dnia 7 lipca 1921 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 413), na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego oraz cieszyńskiej części województwa śląskiego, przerachowuje się na franki złote w ten sposób, że sumę ustaloną za okres obrachunkowy w markach polskich dzieli się przez przeciętną wartość franka złotego w danym okresie.

Pierwszym okresem obrachunkowym, do którego zastosowane będzie przerachowanie powyższe, jest II półrocze 1923 r.

Kurs franka złotego w powyższym okresie wynosi z niezbędnem zaokrągleniem 267.828.

O ileby przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia wymierzone, wzgl. wpłacone już zostały w markach polskich opłaty za II półrocze 1923 r. dokonany będzie wymiar ponowny z uwzględnieniem zasad powyższych, a kwoty wpłacone potrącone będą po przerachowaniu ich podług kursu franka złotego w dniu uiszczenia od należności ustalonych na podstawie nowego wymiaru.

Postanowienia niniejszego paragrafu stosują się odpowiednio do zaliczek na opłaty ubezpieczeniowe.

§ 2. Opłaty, wymierzone w markach polskich za okresy przed 11 półroczem 1923 r., a niezapłacone jeszcze w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, przerachowuje się na franki złote podług kursu franka złotego w tymże dniu.

§ 3. Opłaty, wymierzone we frankach złotych lub przerachowane na franki złote w myśl § 2 niniejszego rozporządzenia, uiszcza się w markach polskich podług kursu franka złotego w dniu wpłaty.

§ 4. Od zaległych opłat ubezpieczeniowych, ustalonych w myśl zasad niniejszego rozporządzenia pobierane będą odsetki zwłoki w wysokości 2% miesięcznie.

§ 5. Jeśli przy zastosowaniu niniejszego rozporządzenia wyniknie kwota franków złotych więcej niż o jednem miejscu dziesiętnem, a zarazem setne części franka złotego wynoszą 5 lub więcej, to zaokrągla się wzwyż do pełnej dziesiątej części franka złotego, w przeciwnym razie setne i dalsze części franka złotego opuszcza się.

§ 6. Jeśli z przeliczenia należnej sumy franków złotych na marki polskie, dokonanego przy wpłacie należności, wyniknie suma marek polskich niepodzielna przez 10.000, a zarazem 4 ostatnie cyfry wynoszą 5.000 lub więcej, to zaokrągla się ją wzwyż do kwoty podzielnej przez 10.000; jeśli ostatnie 4 cyfry tworzą liczbę niższą niż 5.000, to zastępuje się je zerami.

§ 7. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1924.16.160
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zastosowanie jednostki stałej do składek w ubezpieczeniu od wypadków na obszarze województw: krakowskiego, lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego oraz cieszyńskiej części województwa śląskiego.
• Data aktu: 18/01/1924
• Data ogłoszenia: 25/02/1924
• Data wejścia w życie: 25/02/1924