Dalsze przekazanie wojewodom (delegatowi Rządu w Wilnie) i dyrektorom izb skarbowych uprawnień Ministra Spraw Wewnętrznych i Ministra Skarbu, wynikających z ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH

z dnia 9 marca 1925 r.

wydane w porozumieniu z Ministrem Skarbu w sprawie dalszego przekazania wojewodom (delegatowi Rządu w Wilnie) i dyrektorom izb skarbowych uprawnień Ministra Spraw Wewnętrznych i Ministra Skarbu, wynikających z ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.

Na zasadzie art. 37, ustęp 2 ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych (Dz. U. R. P. № 94, poz. 747) zarządza się co następuje:

§ 1. § 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 kwietnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 36, poz. 390) wyszczególniający uprawnienia przekazane wojewodom (delegatowi Rządu w Wilnie) i dyrektorom izb skarbowych uzupełnia się ustępami:

"11) statutów o podatku od placów budowlanych i od gruntów o charakterze budowlanym;

12) statutów od podatku od zbytku mieszkaniowego

13) statutów o podatku od prawa polowania;

14) uchwał w przedmiocie objęcia poręki i zaciągnięcia pożyczek z wyjątkiem obligacyjnych i wszelkich innych pożyczek oraz objęcia poręki ponad 250,000 zł."

§ 2. § 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 kwietnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 36, poz. 390), dotyczący określenia maksymalnych norm, w granicach których działać mogą wojewodowie (delegat Rządu w Wilnie) i dyrektorowie izb skarbowych na zasadzie § 1 tegoż rozporządzenia uzupełnia się ustępami:

"10) stawki podatku od placów budowlanych i od gruntów o charakterze budowlanym nie przekraczają 1% wartości placu, względnie gruntów;

11) stawki podatku od zbytku mieszkaniowego ustanowione zostaną w takiej wysokości, iż należność podatkowa od poszczególnych płatników nie przekroczy 100% komornego, względnie wartości czynszowej z czerwca 1914 r., przeliczonej na złote według relacji, zamieszczonej w ustępie 4, art. 6 ustawy z dnia 11 kwietnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 39, poz. 406);

12) stawki podatku od prawa polowania nie przewyższają norm: dla gmin miejskich, oznaczonych w § 13 rozporządzenia II Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 18 marca 1924 r. (Dz. U.. R. P. № 31, poz. 317), dla powiatowych związków komunalnych z obszarów dworskich b. dzielnicy pruskiej, oznaczonych w § 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 4 sierpnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 78, poz. 759)".

§ 3. Punkt 7 § 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 kwietnia 1924 r. (Dz. U. R. P. № 36, poz. 390) otrzymuje brzmienie:

"stawki podatku od plakatów, szyldów i anonsów nie przewyższają od przedmiotów podatkowych, wymienionych w § 3 statutu wzorowego dołączonego do rozporządzenia II Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 18 marca 1924 r. (Dz. U. R. P. № 31, poz. 317), następujących kwot:

odnośnie przedmiotów podatkowych

grupy 1a-5 zł, z tem, że najwyższa stawka dla przedmiotów podatkowych grupy 1 nie przekracza 50 zł.

grupy	2-20 zł.
"	3-10%	należności	za	ogłoszenie,
"	4-15%	"	"	"
"	5-20%	"	"	reklamę.

§ 4. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

• Identyfikator: Dz.U.1925.31.220
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Dalsze przekazanie wojewodom (delegatowi Rządu w Wilnie) i dyrektorom izb skarbowych uprawnień Ministra Spraw Wewnętrznych i Ministra Skarbu, wynikających z ustawy z dnia 11 sierpnia 1923 r. o tymczasowem uregulowaniu finansów komunalnych.
• Data aktu: 09/03/1925
• Data ogłoszenia: 31/03/1925
• Data wejścia w życie: 31/03/1925