Paragrafy, powołane w niniejszem rozporządzeniu bez określenia, oznaczają przepisy niniejszego rozporządzenia.
Postanowienia ogólne.
To samo tyczy się odpisów i tłumaczeń, zaopatrzonych w zaświadczenie zgodności z pierwopisem przez osobę, która podpisała pierwopis (art. 3 punkt a) lub przedstawionych przez osobę, obowiązaną do uiszczenia opłaty od pierwopisu albo przez jej ustawowego zastępcę lub pełnomocnika (art. 3 punkt b) - jeżeli te odpisy lub tłumaczenia nie są zaopatrzone w dowód uiszczenia opłaty.
W razie nieudowodnienia: notarjusz, mający siedzibę poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki, postąpi w sposób wskazany w art. 27 (punkcie 2) i w art. 28 (ustępach: drugim i trzecim); notarjusz zaś, mający siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki, jak również sąd lub inny urząd państwowy (na całym obszarze Państwa) zawiadomi urząd skarbowy (art. 35 ustawy oraz § 75 niniejszego rozporządzenia). Urząd skarbowy wymierzy na podstawie takiego zawiadomienia opłatę od pisma pierwszego (art. 33 punkt 3) oraz - o ile zachodzą warunki, wymienione w art. 42 - podwyżkę stemplową.
Odroczenie płatności (art. 22 i 177) ma przy stosowaniu art. 3 znaczenie takie samo, jak uiszczenie opłaty.
Celem uprzedniego zapewnienia sobie dowodu uiszczenia opłaty można też przedstawić urzędowi skarbowemu (§ 16) pismo pierwsze wraz z wtóropisami, względnie odpisami. Urząd skarbowy - jeżeli stwierdzi, że pismo pierwsze jest zaopatrzone w dowód uiszczenia opłaty oraz że opłatę uiszczono w należnej wysokości - umieści na każdym wtóropisie brąz na każdym odpisie odpowiednie poświadczenie. Wykonania powyższej czynności urzędowej można zażądać od urzędu skarbowego bądź zapomocą podania, bądź ustnie; podanie jest wolne od opłaty stemplowej (art. 142, punkt 26). Poświadczenie podlega zasadniczo opłacie stemplowej w wysokości 3 zł. (art. 154); opłata od poświadczenia nie może jednak wynosić więcej niż opłata od pierwopisu.
Do art. 4.
Pisma wyżej wymienione - w razie istnienia warunków, określonych w § 4:
a) podlegają opłacie, przewidzianej w art. 139, gdy zostały sporządzone, albo uwierzytelnione sądownie lub notarjalnie, albo zgłoszone do rejestracji (art. 1531, prawa cywilnego rosyjskiego, tom X, cześć I Zb. pr. ces. ros. wyd. z 1914 r.; art. 146 i 147 rosyjskiej ustawy notarjalnej);
b) w innych wypadkach są wolne od opłaty,
Do art. 8.
Opinja którejkolwiek izby handlowo-przemysłowej, mającej siedzibę w Polsce, przedstawiona przez podatnika a "stwierdzająca wartość z daty, która poprzedza dzień sporządzenia czynności prawnej na więcej jak na miesiąc, obowiązuje wszystkie organa urzędowe, powołane do ustalania wysokości opłat stemplowych (art. 17 i 33).
Do art. 9.
Do art. 10.
przedostatni) suma wykupu (§ 1199, ustęp drugi, kodeksu cywilnego niemieckiego) jest wyższa od kwoty, obliczonej według ustępów pierwszego i drugiego artykułu 10, to za podstawę wymiaru bierze się sumę wykupu (jako wartość podaną przez podatnika; art. 6, ustęp drugi).
Do art. 11.
Jeżeliby jednak w ciągu pewnego roku wykona-* no więcej, niż umówione minimum roczne, to podatnik ma po upływie tego roku (w terminie, ustalonym przez urząd skarbowy w mysi art. 22) zapłacić odpowiednią, kwotę, uzupełniającą opłatę tymczasową.
Po upływie pierwszego pięciolecia należy uiścić - w terminie, ustalonym przez urząd skarbom wy - drugą ratę opłaty tymczasowej - i t. d.
Do art. 12.
Stosowanie przepisów, zawartych w pierwszem zdaniu ustępu trzeciego oraz w ustępie ostatnim, nie jest uzależnione od wydania rzeczonych norm.
Jeżeli więc właściciel nieruchomości (A) zawarł z osobą B umowę przygotowawczą, w której zobowiązał się sprzedać swą nieruchomość w przyszłości osobie B i następnie B sprzedaje osobie C swoje prawo, wynikające z umowy przygotowawczej, to umowa między B i C podlega - jako umowa o sprzedaż rzeczy ruchomej - opłacie w wysokości 1 % (art. 53, punkt 3 i art. 66, punkt 1).
Również gdy właściciel nieruchomości (A) złożył osobie B wiążącą go do pewnego terminu ofertę w przedmiocie sprzedaży nieruchomości i następnie B sprzedaje osobie C swoje prawo, wynikające z oferty, to sprzedaż ta podlega opłacie w wysokości \%.
Od tej sprzedaży należy się opłata w wysokości 4% (art. 52, punkt 1 i art. 58).
Również od tej sprzedaży należy uiścić opłatę w wysokości 4.% (art. 52, punkt 1 i art. 58).
Umowa sprzedaży zostaje zawarta przed dokonaniem działu majątku spadkowego; przedmiotem sprzedaży jest zatem 1/4 idealna część.
Od tej sprzedaży należy uiścić: opłatę w wysokości 4% od 50.000 zł, t. j. od czwartej części wartości rzeczy nieruchomych (art. 52, punkt 1 i art. 53) oraz w wysokości 1% od 25.000 zł. t. j. od czwartej części wartości rzeczy ruchomych (art. 66, punkt 1).
Przy wszystkich trzech przykładach jest bez znaczenia, czy w chwili zawarcia umowy sprzedaży jest jeszcze spadkodawca zapisany w księdze wieczystej (art. 165) jako właściciel lub czy w księdze tej uwidoczniono już przejście na spadkobierców.
Również jest bez znaczenia: a) na obszarze obowiązywania prawa cywilnego rosyjskiego (tom X cz. i Zb. pr. ces. ros.) - czy sprzedaż nastąpiła po zatwierdzeniu spadkobrania z prawa (art. 1408 ros. ustawy postępowania sądowego cywilnego) względnie po zatwierdzeniu testamentu fart. 1060 - 106614, prawa cywilnego rosyjskiego), czy przed niem; b) na obszarze obowiązywania kodeksu cywilnego austrjackiego - czy sprzedaż nastąpiła po wydaniu dekretu dziedzictwa (§ 174 ces. patentu o postępowaniu niespornem z dnia 9 sierpnia 1854 r. austr. Dz. P. P. Nr. 208), czy przedtem; c) na obszarze obowiązywania kodeksu cywilnego niemieckiego - czy sprzedawca posiada poświadczenie dziedziczenia (§ 2353 powołanego kodeksu), czy go jeszcze nie otrzymał.
Do art. 13.
a) Urzędy skarbowe.
Terytorjalny zakres działania urzędu opłat stemplowych w Katowicach obejmuje miasto Katowice oraz tę część powiatu katowickiego, która znajduje się poza terytorjalnym zakresem działania urzędów skarbowych w Mysłowicach i Siemianowicach.
Terytorjalny zakres działania urzędu opłat stemplowych w Warszawie obejmuje miasto Warszawę. Terytorjalny zakres działania "Urzędu Skarbowego Podatków i Opłat Skarbowych dla gmin powiatu warszawskiego, położonych po lewej stronie Wisły" obejmuje powiat warszawski.
Terytorjalny zakres działania innych urzędów opłat stemplowych, jak również wymienionych wyżej urzędów skarbowych podatków i opłat skarbowych, mających siedzibę w Białymstoku, Brześciu n/B., Częstochowie, Drohobyczu, Grodnie, Grudziądzu, Lublinie, Łucku, Przemyślu, Równem, Stanisławowie i Włocławku, obejmuje obszar miasta, w którem dany urząd ma siedzibę, a nadto terytorjalny zakres działania starostwa powiatowego, które ma siedzibę w temże mieście.
Terytorjalny zakres działania urzędu skarbowego podatków i opłat skarbowych w Wejherowie obejmuje cały powiat morski.
Urzędy, które w myśl poprzednich ustępów niniejszego paragrafu załatwiają sprawy z zakresu opłat stemplowych, są też powołane do załatwiania spraw z zakresu opodatkowania spadków i darowizn. Urzędy powołane do załatwiania spraw z zakresu opłat stemplowych, o ile mają siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki, są powołane również do załatwiania spraw z zakresu należytości sądowych.
b) Sposób uiszczenia opłat stemplowych.
a) w razie wymierzenia przez notarjusza mającego siedzibę poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki (art. 27, 28 i 161) albo
b) przez kancelarję sądową (art. 30 i 31);
c) w razie wymierzenia przez urząd skarbowy (§ 16) zapomocą nakazu płatniczego (art. 33, punkty 2 i 3);
d) gdy świadczenie, którego wartość ma służyć za podstawę wymiaru, nie może być co do ilości oznaczone przy sporządzeniu pisma i nie jest też znana najniższa ilość świadczenia ani też nie zostaje wypłacona zaliczka (art. 9, ustęp pierwszy, oraz art. 22);
e) o ile chodzi o drugą i każdą następną ratę opłaty w przypadkach, w których przy wartości nieokreślonej (punkt d niniejszego paragrafu) obliczono pierwszą ratę według ilości najniższej lub według zaliczki (art. 9, ustęp drugi), jak również w przypadkach, w których ustalenie podstawy wymiaru następuje co pięć lat (art. 10, punkt e oraz art. 11);
f) od aktu wywłaszczenia, jeżeli suma odszkodowania została ustalona orzeczeniem sądu lub władzy administracyjnej (art. 61);
g) od karty umowy, sporządzonej przez maklera przysięgłego, a tyczące) się tranzakcji giełdowej, zawartej na giełdzie towarowe; (art. 67, ustąp ostatni; art. 71, ustęp trzeci; art. 25);
h) od licytacji, dokonanej przez przedsiębiorcę, zawodowo zajmującego się licytacjami (art. 71, ustępy: drugi i trzeci; art. 25);
i) od obrotu papierów wartościowych (art. 75, 76, 78 i 79), o ile do uiszczenia jest obowiązany makler przysięgły lub osoba, wykonywająca czynności bankierskie (art. 80, ustęp trzeci; art. 25);
j) od umowy d najem skrzynki depozytowej (art. 89 i 25);
k) od biletów lub innego dokumentu, uprawniającego do jazdy statkiem morskim (art. 92 i 25);
l) od wpłat i wypłat z tytułu stosunków ubezpieczeniowych (art. 96, 100 i 25);
m) od uchwały o powiększeniu kapitału zakładowego spółki akcyjne j lub komandytowo-akcyjnej (art. 102, ustęp przedostatni):
n) od wpłat na udziały, dokonanych przez członków spółdzielni (art. 103 i 25);
o) od obligacyj, wypuszczonych w Polsce (art. 114, ustęp drugi; art. 25);
p) w przypadkach, w których władza skarbowa zezwoliła na uiszczanie opłat stemplowych gotówką (art. 25, ustęp trzeci; art. 116, ustęp drugi),
a) w razie wymierzenia przez sądowy organ wykonawczy (komornika; art. 30 i 31) - przez złożenie do rąk tego organu bądź gotówki bądź znaczków stemplowych;
b) od kolejowych dokumentów przewozowych - gotówką lub znaczkami stemplowemi, według zasad, podanych w § 124;
c) od zagranicznych papierów obiegowych (art. 110 i 114) - znaczkami stemplowemi lub gotówką według zasad, podanych w §§ 147 i 149;
d) od pierwszego indosu na składowym dowodzie zastawniczym (warrancie; art. 115, ustęp ostatni) - znaczkami stemplowemi lub gotówką, według zasad, podanych w § 151;
e) od weksli - przez użycie blankietu urzędowego, względnie też zapomocą znaczków stemplowych lub gotówką, według zasad, podanych w §§ 155 - 157;
f) opłaty od podań i świadectw - bez względu na wysokość - bądź znaczkami stemplowemi bądź gotówką (art. 151 i 161);
g) 3 wszystkie inne opłaty mają być uiszczone znaczkami stemplowemi - gdy nie przewyższają 50 zł. Wyższe niż 50 zł., lecz nie przewyższające 100 zł., mogą być uiszczone bądź znaczkami stemplowemi bądź gotówką; przewyższające 100 zł. tylko gotówką. Celem stwierdzenia czy opłata przewyższa 50 zł., względnie 100 zł., oblicza się kwotę., należną według ustawy o opłatach stemplowych, nie doliczając dodatku 10%-owego, ustanowionego rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 10 grudnia 1926 r. (Dz. U. R. P. № 121, poz. 697).
Celem skasowania urzędowego należy pismo przedstawić urzędowi skarbowemu (§ 16; art. 23, punkt "b" ot aż art. 29). Skasowania urzędowego mogą dokonać notariusze w przypadkach następujących: na całym obszarze Państwa - co do weksli (art. 124), przekazów, wystawionych w Polsce, a przenośnych zapomocą indosu (art. 127, ustęp pierwszy) oraz czeków (art. 128, ustąp pierwszy), notarjusze zaś mający siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny austriacki, nadto - co do aktów notarjalnych (nie wyłączając dokumentów prywatnych, którym nadano formę aktu notarialnego) oraz tych pism, na których notarjusz uwierzytelnia podpis lub znak ręczny (art. 29, ustęp ostatni),
O ile zaś w przypadku, wymienionym w punkcie «S" § "u 18, oplata ma być uiszczona gotówką lub zostaje uiszczona gotówką na skutek wyboru, dokonanego przez podatnika, to zasadniczo podatnik może bądź wnieść do kasy skarbowej sumę, którą sam obliczył (art. 24, punkt a oraz § 38) bądź przedstawić pismo urzędowi skarbowemu (§ 16) celem dokonania wymiaru urzędowego (art. 24, punkt b oraz § 37).
Od zasad powyższych zachodzą następujące wyjątki:
c) Znaki stemplowe.
§ 202). Istnieje 12 kategoryj znaczków stemplowych, a mianowicie: za złotych 50, 20, 10, 5, 3, 2 i 1 oraz -a groszy: 50, 40, 30, 20 i 10.
Znaczki stemplowe za złotych: 50, 20 i 10 są sporządzane według następującego wzoru: w ramce o wymiarze 20X25 mm. znajduje się pośrodku medaljon z orłem polskim, umieszczonym na tle z poziomych lin i; równoległych; orzeł jest obramowany wieńcem z liści laurowych. Dokoła wieńca są rozmieszczone: w narożach - cztery maić okrągłe tarcze, zawierające liczby - które wyłaniają się z tła i wskazują wartość znaczka - a po bokach słowo "ZŁOTYCH" umieszczone czterokrotnie na rozwiniętych wstęgach. U dołu znajduje się rozwinięta wstęga z napisem "OPŁATA STEMPLOWA".
Podłożem, rysunku, wyżej opisanego (właściwego znaku stemplowego) jest siatka, która wychodzi poza ramy właściwego znaku stemplowego i otacza go ze wszystkich stron. Zarówno właściwy znak stemplowy jak otaczające go części siatki są pokryte pionowemi linjami równoległemi.
Znaczki stemplowe za złotych: 50, 20 i 10 są trójkolorowe.
Na wszystkich tych znaczkach pionowe linje równolegle są koloru czarnego; dalsze dwa kolory są następujące:
| Kategorja wartości | Kolor właściwego znaku stemplowego | Kolor siatki |
| 50 zł. | fioletowy | szaro-oliwkowy |
| 20 zł. | zielony | szaro-oliwkowy |
| 10 zł. | czerwony | szaro-fioletowy |
Znaczki stemplowe za złotych: 5, 3, 2 i 1 oraz wszystkie znaczki groszowe są sporządzone według następującego wzoru: w ramce o wymiarze 20X25 mm., złożonej z kolumienek w stylu renesansowym, znajduje się pośrodku medaljon z godłem Państwa (orłem białym). Medaljon przedstawia tarczę owalną, otoczoną ramką w stylu renesansowym, ozdobioną u podstawy gałązkami laurowemu W każdem narożu nad medaljonem jest umieszczona mała okrągła tarcza, zawierająca liczbę, względnie liczby, które wyłaniają się z tła j wskazują wartość znaczka. Wiedzy temi dwiema tarczami znajduje się napis "ZŁOTYCH" względnie "ZŁOTE" lub "ZŁOTY", lub "GROSZY". Pod medalionem znajduje się rozwinięta wstęga z napisem "OPŁATA STEMPLOWA".
Przy wszystkich znaczkach, wymienionych w ustępie poprzednim, z wyjątkiem znaczków za 20 gr. i 10 gr. podłożem rysunku wyżej opisanego (właściwego znaku stemplowego) jest siatka, która wychodzi poza ramy właściwego znaku stemplowego i otacza go ze wszystkich stron.
Znaczki za 20 gr. i za 10 gr. są jednokolorowe, a mianowicie: 20-groszowe są w kolorze zielonym, a 10-groszowe w kolorze pomarańczowym.
Inne kategorie, wymienione w ustępie piątym niniejszego paragrafu, są dwukolorowe; kolory są następujące:
| Kategorja wartości | Kolor właściwego znaku stemplowego | Kolor siatki |
| 5 zł. | ciemno-bronzowy | niebieski |
| 3 zł. | fioletowo-niebieski | zielony |
| 2 zł. | fioletowo-czerwony | różowy |
| 1 zł. | ciemno-bronzowy | żółty |
| 50 gr. | ciemno-zielony | jasno-zielony |
| 40 gr. | ciemno niebieski | jasno-niebieski |
| 30 gr. | czerwony | piaskowy |
§ 213). 5 Znaczki stemplowe oraz urzędowe blankiety wekslowe (§ 155) sprzedają kasy skarbowe oraz dystrybutorzy znaków stemplowych - po cenie, która równa się wartości nominalnej znaku stemplowego, zwiększonej o 10%. Znaczki stemplowe sprzedają nadto urzędy celne.
Dystrybutorami są: 1) sklepy tytoniowe (§ 3 rozporządzenia z dnia 20 marca 1923 r. Dz. U. R. P. Nr. 42 poz. 235), na które urząd skarbowy (§ 16) nałożył obowiązek prowadzenia sprzedaży znaków stemplowych (§ 12 powołanego rozporządzenia), lub których właściciele oświadczyli urzędowi skarbowemu, że zamierzają znaki stemplowe sprzedawać i otrzymali od urzędu skarbowego stwierdzenie tego oświadczenia.
Zezwolenie na sprzedaż znaków stemplowych (punkt 2) nie może być udzielone;
Do podania o zezwolenie na sprzedaż znaków stemplowych należy załączyć: świadectwo, stwierdzające, że petent jest pełnoletni, świadectwo, z którego wynika, że petent jest obywatelem Państwa Polskiego oraz świadectwo moralności, wystawione nie dawniej, jak przed dwoma miesiącami przez organ policyjny lub gminny, właściwy według miejsca zamieszkania petenta,
Jeżeli dystrybutor nie przestrzega postanowień niniejszego paragrafu, a upomnienie ze strony urzędu skarbowego nie wywarło skutku, to urząd skarbowy może bądź nałożyć na dystrybutora karę pieniężną, przewidzianą w art. 43, bądź odebrać mu prawo Sprzedaży (§ 24).
Kasa skarbowa wydaje dystrybutorowi znaki stemplowe za gotówkę" po potrąceniu prowizji w wysokości 3% od nominalnej wartości znaków stemplowych. W tym celu dystrybutor względnie osoba, przezeń wysłana, składa kasie skarbowej zamówienie, sporządzone na formularzu według załączonego wzoru 1; kasa skarbowa wydaje dystrybutorowi formularz bezpłatnie. W razie jednoczesnego poboru dwóch lub więcej rodzajów znaków stemplowych należy co do każdego rodzaju sporządzić osobne zamówienie. Dystrybutor, składający zamówienie - jeżeli nie jest znany właściwemu funkcjonariuszowi kasy skarbowej - ma okazać zawiadomienie o decyzji urzędu skarbowego, przewidzianej w § 21 (decyzji bądź nakładającej obowiązek sprzedaży znaków stemplowych, bądź stwierdzającej oświadczenie właściciela sklepu tytoniowego o zamiarze sprzedawania znaków stemplowych, bądź zezwalającej na sprzedaż osobie, która nie prowadzi sklepu tytoniowego). Jeżeli zamówienie składa nie dystrybutor, ale osoba, przezeń wysłana, to wydanie Znaków stemplowych nastąpi tylko za okazaniem owego zawiadomienia.
Do art. 21.
Zaświadczenie takie jest wolne od opłaty stemplowej (art. 160, punkt 2).
Ustawowy zastępca lub pełnomocnik, który nie spełnił obowiązku, przewidzianego w ustępie przedostatnim art. 21, ulega karze pieniężnej w myśl art. 43.
Do art. 22.
To samo tyczy się opłaty stemplowej za pierwsze pięciolecie - w przypadku, przewidzianym w punkcie e) artykułu 10, jak również gdy podatnik skorzysta z prawa, które mu służy na mocy art. 11.
Uiszczenie opłaty stemplowej - o ile następuje drogą skasowania znaczków stemplowych przez urząd skarbowy (art. 23, punkt b) lub gotówką na mocy wymiaru, dokonanego przez urząd skarbowy (art. 24, punkt b) - może być dokonane jednocześnie ze zgłoszeniem w myśl art. 22.
Następnie urząd skarbowy zwraca podatnikowi pierwopis względnie ten odpis, na którym umieścił zaświadczenie.
Zaświecanie jest wolne od opłaty stemplowej (art. 160, punkt 2).
Podatnik winien poszczególne raty uiszczać gotówką, bez wymiaru urzędowego (§ 38), w terminach, wyznaczonych w decyzji urzędu skarbowego,
W ciągu tygodnia po uiszczeniu (względnie po przesłaniu zapomocą przekazu pocztowego) ma podatnik zawiadomić o uiszczeniu raty urząd skarbowy - pisemnie lub ustnie - powołując się na jego decyzję oraz określając czynność prawną, stwierdzoną pismem, którego tyczy się opłata.
W zawiadomieniu tem podatnik ma podać:
Podanie do urzędu skarbowego, którem podatnik zawiadamia o uiszczeniu raty, jest wolne od opłaty stemplowej (art. 142, punkt 1).
a) podwyżkę stemplową (art. 42), jeżeli w dniu, w którym władza skarbowa dowiedziała się o tem piśmie (art. 35, 36 i 38) było już możliwe ustalenie podstawy wymiaru w całości lub w części;
b) karę pieniężną, przewidzianą w art. 43, jeżeli w owym dniu ustalenie podstawy wymiaru nie było możliwe nawet w części.
Ani podwyżka stemplowa, ani kara pieniężna nie będą wymierzone, gdy chodzi o pismo, sporządzone przed notarjuszem lub sądem (gdyż pismo takie ma zgłosić urzędowi skarbowemu notarjusz względnie kancelarja sądowa) lub o pismo, stwierdzające umowę, zawartą przez urząd państwowy (gdyż pismo takie wogóle nie ma być zgłoszone). Podatnikowi, który nie uiścił raty w terminie, oznaczonym decyzją urzędu skarbowego (§ 31), należy wymierzyć podwyżkę stemplową (art. 42), bez względu na to, czy pismo zgłosił podatnik, czy notarjusz, lub kancelarja sądowa,
W tym celu należy przed podpisaniem pisma nakleić znaczki stemplowe w niezapisanem jeszcze miejscu, przeznaczonem dla wiersza pierwszego lub ostatniego; o ileby znaczki, w ten sposób umieszczone, a zajmujące całą szerokość wiersza pierwszego względnie ostatniego, nie wystarczały do uiszczenia opłaty, należy nakleić dalsze znaczki poniżej wiersza pierwszego, względnie powyżej wiersza ostatniego - w miejscu jeszcze niezapisanem.
Przepisanie zapomocą podpisów jest dopuszczalne tylko wówczas, gdy pismo, które podlega opłacie, stwierdza umowę i jest zaopatrzone w dwa lub więcej podpisów stron; przepisanie ma nastąpić temi podpisami, które stwierdzają umowę; jest prawidłowem tylko wówczas, gdy każdy podpis przechodzi przez wszystkie znaczki.
Nie jest dopuszczalne: a) przepisanie zapomocą jednego tylko podpisu, b) przepisanie zapomocą podpisów osób, które nie są stronami w umowie, c) przepisanie zapomocą takich podpisów stron, które nie stwierdzają zawarcia umowy, lecz umieszczone zostały dodatkowo (poza podpisami, stwierdzającemi zawarcie umowy), jedynie celem skasowania znaczków stemplowych. (Jeżeli pismo jest zaopatrzone tylko w jeden podpis, to skasowanie znaczków stemplowych może nastąpić przez przepisanie ich początkowemi lub końcowemi wyrazami pisma).
W niektórych przypadkach dozwolone jest również kasowanie prywatne znaczków stemplowych, umieszczonych poza tekstem pisma, - a mianowicie przepisanie datą skasowania oraz nazwiskiem albo firmą. Ten sposób kasowania może być zastosowany, gdy chodzi o opłatę: od rachunku lub innego pisma, stwierdzającego wykonanie umowy o sprzedaż rzeczy ruchomej (art. 74, ustęp trzeci) albo wykonanie umowy o świadczenie usług (art. 90, ustęp drugi); od dokumentów przewozowych, tyczących się przesyłek kolejowych do stacyj zagranicznych oraz przesyłek niekolejowych (art. 93 oraz ustęp ostatni §-u 124 i § 125); od pełnomocnictwa (art. 111, ustęp przedostatni) ; od pisma, stwierdzającego przyjęcie pieniędzy na oprocentowanie (art. 118); od wyciągu z rachunku bieżącego (art. 119); od przekazu, który nie może być przeniesiony zapomocą indosu oraz od przekazu, przenośnego zapomocą indosu, a wystawionego zagranicą (art. 127, zdanie ostatnie); od przewidzianego w art. 128 (ustępie drugim) zlecenia, wypłaty: która ma być wykonana przez samego wystawcę lub przez inny oddział przedsiębiorstwa wystawcy; od pokwitowania (art. 138) - wreszcie od obligu, stwierdzającego otrzymanie pożyczki od spółdzielni, której Minister Skarbu zezwolił na kasowanie znaczków stemplowych w sposób powyższy (art. 116, ustęp ostatni).
Nie będzie dokonany wymiar urzędowy w razie przedstawienia papieru niezapisanego albo papieru, zaopatrzonego jedynie w podpis, tekstu niepodpisanego albo tekstu (choćby podpisanego), w którym pozostawiono luki.
Urząd skarbowy umieszcza na przedstawionem mu piśmie, pieczęć wpływu; jeżeli pismo składa ssę z dwu lub więcej arkuszy, to pieczęć wpływu ni a być umieszczona na każdym arkuszu. Urząd skarbowy nie umieszcza pieczęci wpływu na zagranicznych papierach obiegowych, obligach na zlecenie, warrantach, wekslach, przekazach i czekach (§§ 147, 150, 151, 156 i 159).
a) wzywa płatnika do dostarczenia znaczków stemplowych - jeżeli kwota wymierzona nie przewyższa 50 zł. (przy zagranicznych papierach obiegowych - 100 zł.),
b) zapytuje płatnika, czy chce uiścić opłatę znaczkami stemplowemi czy gotówką-jeżeli kwota wymierzona (nie od zagranicznego papieru obiegowego, lecz od pisma innego) wynosi więcej niż 50 zł., ale nie przewyższa 100 zł. - a następnie, stosownie do odpowiedzi, bądź wzywa płatnika do dostarczenia znaczków stemplowych, bądź skierowuje go do kasy skarbowej,
c) skierowuje płatnika do kasy skarbowej - jeżeli opłata przewyższa 100 zł. W razie skierowania płatnika do kasy skarbowe; funkcjonariusz, który wymierzył opłatę, wręcza płatnikowi "kartkę wymiarową", która służy kasie jako dowód przychodowy.
W razie wymierzenia opłaty wraz z podwyżką uiszcza się opłatę i podwyżkę w sposób jednakowy (t. zn. jedną i drugą bądź tylko znaczkami stemplowemi, bądź tylko gotówką) ; sposób uiszczenia zależy zatem od tego, czy suma ogólna opłaty i podwyżki nie przewyższa 50 zł., względnie 100 zł., lub czy wynosi więcej.
Jeżeli od pisma, przedstawionego urzędowi skarbowemu, uiszczono już jakąś kwotę na poczet opłaty, ale nie całą opłatę (np. zapomocą znaczków stemplowych, przepisanych tekstem), to kwestja, czy reszta należnej opłaty ma być uiszczona znaczkami stemplowemi czy gotówką lub czy można użyć sposobu-jednego lub drugiego według wyboru podatnika - rozstrzyga się stosownie do wysokości należnej reszty.
Kasa skarbowa w pokwitowaniu powtarza dosłownie określenie pisma, podane w deklaracji.
Do art. 25 4)
Izba skarbowa może w każdym czasie odwołać zezwolenie, a podatnik może w każdym czasie zrzec się udzielonego mu prawa. Dopóki nie nastąpiło ani odwołanie, ani zrzeczenie się, podatnik jest obowiązany do bezpośredniego uiszczenia opłaty we wszystkich bez wyjątku przypadkach, objętych decyzją iż by skarbowej.
Jeżeli przedsiębiorstwo posiada zakłady filialne, to zezwolenie na uiszczanie bezpośrednie, udzielone centrali, nie obejmuje samo przez się zakładów filialnych. Jeżeli centrala i zakłady filjalne znajdują się w okręgach kilku izb skarbowych, to celem uzyska« nią zezwolenia na uiszczanie bezpośrednie dla wszystkich zakładów danego przedsiębiorstwa, należy zwrócić się do wszystkich izb skarbowych, właściwych według siedzib poszczególnych zakładów.
Podatnik, któremu izba skarbowa zezwoliła na uiszczanie bezpośrednie (art. 25 ustęp trzeci), winien prowadzić "rejestr opłat stemplowych, uiszczanych bezpośrednio", według wzoru, który ustala izba skarbowa.
Na każdym egzemplarzu pisma, podlegającego uiszczeniu bezpośredniemu na mocy zezwolenia izby skarbowej, ma podatnik stwierdzić uiszczenie według następującego schematu: "Opłatę stemplową ...... zł. ... gr. uiścił (uiściła) bezpośrednio ...... (imię i nazwisko lub firma) w ..... (miejscowość), poz. rej. ..... z r......"; stwierdzenie to ma być zaopatrzone w podpis osoby, która ją umieściła. Izba skarbowa może zezwolić na niewymienianie pozycji rejestru, jeżeliby konieczność wymienienia pozycji rejestru nie dala się pogodzić z normalnym tokiem czynności przedsiębiorstwa.
Izba skarbowa może zwolnić od prowadzenia rejestru, stwierdzenie to ma być zaopatrzone w podpis osoby, która je umieściła. W takim razie należy na pismach, podlegających uiszczeniu bezpośredniemu, wymieniać - zamiast pozycji rejestru - odpowiednie oznaczenie, umożliwiające odszukanie odnośnej księgi i jej stronicy.
Podatnik, prowadzący rejestr, ma każde pismo, względnie każdą czynność prawną, podlegające uiszczeniu bezpośredniemu, zapisać do rejestru najpóźniej do 10 dnia po upływie tego miesiąca, w którym pismo, względnie czynność prawna, zostały sporządzone przez podatnika lub w którym podatnik otrzymał pismo, podlegające uiszczeniu bezpośredniemu, a sporządzone nie przez podatnika, ale przez inną osobę.
Numeracja w kolumnie 1 rejestru, zawierającej pożycie bieżącą, biegnie bez przerwy przez cały rok kalendarzowy.
Podatnik ma po zapisaniu do rejestru wszystkich pism, względnie czynności prawnych, za dany miesiąc podsumować kwoty opłat, a sumę, w ten sposób obliczoną, wnieść do kasy skarbowej w terminie, podanym w ustępie drugim niniejszego paragrafu. Wpłata za każdy miesiąc ma obejmować wszystkie te opłaty, które w myśl ustępu drugiego niniejszego paragrafu należało zapisać do części rejestru, obejmującej dany miesiąc.
Podatnik ma datę uiszczenia oraz pozycję dziennika przychodu, prowadzonego przez kasę skarbową zapisać do rejestru, w przedziałce "uwagi", obok sumy miesięcznej (według pokwitowania, wystawionego przez kasę skarbową); winien przechowywać przez pięć lat rejestr t pokwitowania kasowe, uporządkowane według dat uiszczenia.
9 45. Osoba, która rozpoczęła działalność, połączoną ze sporządzaniem pism. względnie czynności prawnych, podlegającem ustawowemu obowiązkowi bezpośredniego uiszczania opłat stemplowych i o rozpoczęciu tej działalności nie zawiadomiła uprzednio urzędu skarbowego, ulega karze pieniężnej, przewidzianej w art. 43.
Tej samej karze ulega ten, kto będąc obowiązanym do prowadzenia rejestru (§ 41), nie prowadzi go lub prowadzi nieprawidłowo.
Do art. 26.
Postanowienia niniejszego paragrafu, jak również § 47, nie mają zastosowania, jeżeli opłatę od pis na, wymienionego w niniejszym paragrafie, uiszcza się bezpośrednio, na mocy zezwolenia, udzielonego przez izbę skarbową (§ 40).
Pokwitowania komornego (punkt 3) nie muszą być wydawane z ksiąg grzbietowych, lecz mogą być sporządzane w inny sposób, jeżeli ilość lokatorów w danym domu nie przewyższa dziesięciu, względnie (co do pokwitowań komornego dla sublokatorów), jeżeli ilość sublokatorów w danem mieszkaniu wynosi nie więcej niż dziesięć.
Uiszczenie opłaty stemplowej od pisma, wymienionego w § 46, odbywa się w sposób następujący: Znaczki stemplowe nakleja się na linji, oddzielającej talon od pisma, przeznaczonego do wycięcia. Znaczek stemplowy należy nakleić pionowo w ten sposób, aby jego część górna była zwrócona ku górnemu brzegowi księgi; po wycięciu pisma lewa połowa znaczka pozostaje na talonie, a prawa na wydanem piśmie,
Talony należy przechowywać do celów kontroli przez lat pięć, licząc od upływu roku, w którym uiszczono opłatę.
Przepisy poprzednich ustępów niniejszego paragrafu mają być stosowane również wówczas, gdy osoba, która sporządza pisma, podlegające opłatom stemplowym, a niewymienione w § 46, wydaje te pisma z księgi grzbietowej z pozostawieniem talonu. W razie wydawania pism takich z księgi grzbietowej z pozostawieniem kopji stosuje się ustępy: pierwszy i trzeci niniejszego paragrafu, a zamiast ustępu drugiego postanowienia następujące: znaczki stemplowe nakleja się na kopji pozostającej w księdze i kasuje się je przez przepisanie początkowemi lub końcowemi wyrazami tekstu albo datą skasowania oraz nazwiskiem lub firmą kasującego. Na wydanem piśmie należy (zapomocą pisma lub pieczęci) stwierdzić uiszczenie opłaty, wymieniając jej kwotę (np. słowami: "Opłatę stemplową .... zł.... gr. uiszczono znaczkami stemplowemi na kopji").
Notarjusz wymierza i pobiera opłatę tymczasową za pierwsze pięciolecie; w przypadku, wymienionym w punkcie e) art. 10, jak również jeżeli strona - w przypadku, przewidzianym w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu, lub w punkcie b) art. 10 - oświadczyła, że chce korzystać z art. 11.
W przypadku, wymienionym w ustępie drugim art. 10, notarjusz wymierza i pobiera opłatę za czas, ściśle określony, oraz za pierwsze pięciolecie, następujące po upływie terminu, ściśle określonego. Na żądanie jednak strony, notarjusz wymierza i pobiera w tym przypadku opłatę tylko za okres pięcioletni, liczony od chwili sporządzenia pisma, od którego należy się opłata.
Jeżeli według decyzji odraczającej pierwsza rata ma być uiszczona przy sporządzeniu aktu notarjalnego, to notarjusz od uiszczenia tej raty uzależnia sporządzenie aktu.
a) gdy opłatę od przedstawionego pisma uiszczono uprzednio w kwocie, wymierzonej przez notariusza, mającego siedzibę poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki (art. 27 i 28) albo przez kancelarię sądu, mającego siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki (art. 30, punkt 3) albo przez urząd skarbowy (art. 23, punkt b; art. 24 punkt b; art. 33) lub przez inny właściwy urząd państwowy (art. 32);
b) gdy urząd skarbowy zaświadczył na piśmie, przedstawionem notarjuszowi celem dokonania czynności urzędowej, że od pisma tego uiszczono opłatę w należnej wysokości (§ 71);
c) gdy strona, po oznajmieniu jej przez notariusza wysokości opłaty (względnie podwyżki), należnej od przedstawionego pisma, oświadcza, że nie żąda dokonania czynności urzędowej, dla której pismo przedstawiła,
To samo tyczy się przypadku, gdy pismo, przedstawione notarjuszowi, jest zaopatrzone w zaświadczenie o odroczeniu płatności (§§ 30, 74 i 181).
Jeżeli zaświadczenie o wymiarze stwierdza wymierzenie opłaty wraz z podwyżką, a uiszczenie tylko opłaty, to nieuiszczenie podwyżki nie jest przeszkodą dokonania czynności urzędowej.
Jeżeli kwota, uprzednio uiszczona, a obliczona przez samego podatnika, jest zdaniem notariusza zgodna z należnością ustawową, ale uiszczenie nastąpiło po upływie właściwego terminu lub w sposób nieprawidłowy, to nolarjusz wymierza podwyżkę.
Dodatek ten oblicza się tylko przy opłacie pojedynczej, a nie przy podwyżce.
Celem obliczenia podwyżki mnoży się przez 5, względnie przez 25, tylko opłatę pojedynczą, bez dodatku 10%.
O ile chodzi o opłatę od pisma, przedstawionego notarjuszowi celem dokonania czynności urzędowej (art. 27, punkt 2), zaświadczenie ma być umieszczone w tekście świadectwa, stwierdzającego dokonanie czynności urzędowej, jeżeli świadectwo takie zostaje bądź wypisane na piśmie przedstawionem notarjuszowi, bądź z pismem tem trwale złączone (a zatem: w tekście świadectwa, stwierdzającego własnoręczność podpisu albo zgodność odpisu lub tłumaczenia z oryginałem albo datę okazania dokumentu; w proteście wekslowym; w zaświadczeniu o rejestracji trybem zgłoszeniowym w myśl prawa cywilnego rosyjskiego). Notarjusz ma w świadectwie takiem Stwierdzić też uiszczenie opłaty od samego świadectwa, jeżeli w przypadku poszczególnym opłata taka się należy (art. 154, ustęp pierwszy; art. 157, 159 i 161). Jeżeli notarjusz na przedstawionem mu piśmie nie umieszcza świadectwa o dokonaniu czynności urzędowej (np. w przypadku powołania się w akcie notarjalnym na dokument inny), to ma na owem piśmie umieścić zaświadczenie, tyczące się wyłącznie uiszczenia opłaty stemplowej; data tego zaświadczenia ma być zgodna z datą dokonania czynności urzędowej.
W przypadkach powyższych strony są obowiązane uiścić opłatę stemplową, wymierzoną przez notarjusza (lub nieuiszczoną resztę tej opłaty) w ciągu trzech tygodni od dnia sporządzenia pisma, stwierdzającego umowę. Opłatę należy wnieść do kasy skarbowej, w której okręgu notarjusz ma siedzibę, przy deklaracji według wzoru 2; w tej deklaracji należy po wyrazie "od" dokładnie określić umowę, wymieniając imiona i nazwiska stron, przedmiot umowy, jej datę oraz nr. repertorjum notarjusza. Nieuiszczenie opłaty w ciągu pięciu tygodni od dnia sporządzenia pisma, stwierdzającego umowę, powoduje obowiązek uiszczenia kary za zwłokę (ustawa z dnia 31 lipca 1924 r., Dz. U. R. P. Nr. 73, poz. 721).
Notarjusz ma zwrócić uwagę stron na obowiązek określony w ustępie poprzednim i udzielenie tego pouczenia stwierdzić w tekście aktu notarjalnego
Jeżeli czynność urzędowa nie ma być zapisana do repertorjum, to w zaświadczeniu należy podać również pozycję "wykazu wpływów na dochód Ministerstwa Skarbu" (§ 59).
W razie niepobrania opłaty notarjusz zaświadcza powód niepobrania:
W przypadkach, wymienionych w punktach d), e) notarjusz ma uzasadnić wymiar opłaty w sposób, podany wyżej w punktach 1 - 4.
W przypadkach, wymienionych w punktach c), d), zaświadczenie powodu niepobrania nie jest potrzebne, gdy pismo, przedstawione notarjuszowi, jest już zaopatrzone w zaświadczenie o odroczeniu płatności (przewidziane w §§ 30, 74 i 181),
W razie uiszczenia opłaty przed podpisaniem protokółu licytacji notarjusz stwierdza uiszczenie w tymże protokóle; w razie uiszczenia późniejszego notarjusz na żądanie płatnika wydaje mu pokwitowanie, w którem wymienia pozycję "wykazu wpływów na dochód Ministerstwa Skarbu" (§ 59). W razie uiszczenia w kasie skarbowej podatnik ma złożyć notarjuszowi pokwitowanie, wydane przez kasę skarbową lub uwierzytelniony odpis tego pokwitowania. Nieuiszczenie opłaty, w ciągu pięciu tygodni od dnia licytacji, powoduje obowiązek uiszczenia kary za zwłokę (ustawa z dnia 31 lipca 1924 r. Dz. U. R. P. Nr. 73, poz. 721).
Uiszczenie opłaty stwierdza notarjusz w protokóle licytacji.
W kolumnie 1 rozpoczyna się z początkiem każdego okresu budżetowego nowa numeracja.
W kolumnie 5 należy podać zasadniczo tylko rodzaj pisma (wpisując np. wyrazy: "oblig", "spółka", "pełnomocnictwo", "kwit" i t. p.). Przy czynnościach jednak, mających za przedmiot przeniesienie własności nieruchomości albo dzierżawę lub najem nieruchomości należy wymienić - oprócz rodzaju pisma - imiona i nazwiska osób działających, rodzaj rzeczy nieruchomej oraz miejscowość, w której ona się znajduje; co do nieruchomości ziemskiej również jej przestrzeń i budynki, na niej się znajdujące - jeżeli te dane są wymienione w piśmie, podlegającem opłacie.
W kolumnie 7 należy wpisywać opłaty od pism, wymienionych w art. 52, w wysokości 4%, 1%, 0.5%, 0.2% i 3 zł. (art. 58) oraz opłatę w wysokości 1% (art. 66) od przejścia własności przynależności rzeczy nieruchomej (art. 52, ustęp ostatni) i innych rzeczy ruchomych, które przechodzą na własność razem z nieruchomością (np. przenoszone razem z nieruchomością fabryczną surowce i gotowe towary). Natomiast innego rodzaju opłaty, wiążące się z przejściem własności nieruchomości, mają być wpisywane w odpowiednich innych kolumnach, a mianowicie: opłaty od pism, stwierdzających wniesienie nieruchomości do spółki tytułem wkładu rzeczowego (art. 106 - 108) - w kolumnie 8), opłaty zaś od pism, stwierdzających dział majątku wspólnego, w którego skład wchodzi nieruchomość (art. 131) albo umowę przygotowawczą (art. 134), tyczącą się nieruchomości albo przelew prawa, wynikającego z takiej umowy lub oferty (art. 53, punkt 3 i art. 66) - w kolumnie 10. W kolumnach 7 - 10 oraz 12 wymienia się odnośne kwoty bez dodatku 10%-owego. Dodatek ten należy uwidocznić oddzielnie, a mianowicie w kolumnie 13.
Zapisanie do wykazu wpływów ma nastąpić jak-najrychlej; na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki - jeżeli dana czynność urzędowa nie ma być zapisana do repertorjum, to zapisanie do wykazu wpływów ma nastąpić tego samego dnia, w którym notarjusz pobrał opłatę.
Jeżeli termin przypada na dzień wolny od zajęć urzędowych, to wniesienie do kasy skarbowej ma nastąpić w najbliższym dniu powszednim.
Notariuszowi wolno też wpłacać częściej, niż podano w ustępie poprzednim; nie wolno jednak jedną sumą obejmować należności z miesiąca ubiegłego i z miesiąca bieżącego.
Notarjusz przedstawia kasie skarbowej deklarację ułożoną według załączonego wzoru 4.
Notarjusz może też przesyłać należności powyższe kasie skarbowej za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności. Również w tym przypadku notarjusz przesyła kasie skarbowej deklarację; w deklaracji tej należy wyrazy "przy niniejszem", zastąpić wyrazami "za pośrednictwem P. K. O,"
Każda wpłata ma być uwidoczniona w kolumnie 13 wykazu wpływów - przez wymienienie czasu, którego wpłata dotyczy, oraz daty wniesienia do kasy skarbowej, względnie przesłania za pośrednictwem P. K. O.
Zawiadomienie powyższe notarjusz sporządza niezwłocznie; przesyła je urzędowi skarbowemu dopiero po upływie miesiąca od dnia wymierzenia podwyżki, zaopatrzywszy w adnotację: "Odwołanie wniesiono dnia.." lub "Odwołania nie wniesiono"; adnotacja ta ma być zaopatrzona w podpis i pieczęć notarjusza. Zawiadomienia, sporządzone w pierwszej połowie miesiąca, należy przesłać urzędowi skarbowemu w czasie od dnia 16 do dnia 20 miesiąca następnego; zawiadomienia zaś, sporządzone w drugiej połowie miesiąca, należy przesłać w czasie od dnia 1 do 5 miesiąca drugiego, następującego po upływie miesiąca danego (np. zawiadomienia, sporządzone w czasie od dnia 1 do dnia 15 stycznia, należy przesłać w czasie od dnia 16 lutego do dnia 20 lutego; zawiadomienia zaś, sporządzone w czasie od dnia 16 do dnia 31 stycznia, należy przesłać w czasie od dnia 1 do dnia 5 marca).
Notarjusz, mający siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, ma - jak dotychczas - na mocy art. 60 (ustępu drugiego) pruskiej ustawy z dnia 21 września 1899 r. o postępowaniu w sprawach niespornych (Zb. Pr. prusk. str. 249) sporządzać i przechowywać uwierzytelnione odpisy tych dokumentów, na których zaświadczył własno-ręczność podpisu, lub znaku ręcznego pod tekstem, który sam ułożył.
Postępowanie ze środkami odwoławczemi w przypadkach wymiaru opłat stemplowych, dokonanego przez notarjusza, określają §§ 96 i 98,
Do art. 29 *).
a) gdy opłatę uiszczono uprzednio w kwocie wymierzonej przez notarjusza, mającego siedzibę poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny austriacki (art. 27), lub przez kancelarję sądową (art. 30, punkt 3), lub przez urząd skarbowy (art. 23, punkt b; art. 24, punkt -b; art. 33), lub przez inny właściwy urząd państwowy fart, 32);
b) gdy urząd skarbowy zaświadczył, że od pisma tego uiszczono opłatę w należnej wysokości (§ 71);
c) gdy pismo jest zaopatrzone w zaświadczenie o odroczeniu płatności (§ 30; § 55, punkty c, d; §§ 74 i 187).
Notarjusz przesyła odpis zasadniczo temu urzędowi skarbowemu (§ 16), w którego okręgu ma siedzibę. Jeżeli jednak pierwopis stwierdza czynność prawną, wymienioną w art. 52 lub 53, a tyczącą się nieruchomości, to notarjusz ma zapytać strony, czy zamierzają celem uiszczenia opłaty stemplowej udać się do tego urzędu skarbowego, w którego okręgu nieruchomość jest położona, względnie uiścić opłatę bez wymiaru urzędowego (art. 24 punkt "a") w tej kasie skarbowej, w której okręgu nieruchomość jest położona; w razie odpowiedzi twierdzącej notarjusz przesyła odpis urzędowi skarbowemu, właściwemu według miejsca "położenia nieruchomości".
a) bądź przez przepisanie początkowemi wyrazami aktu notarialnego, względnie dokumentu prywatnego, ułożonego przez notarjusza, na którym on następnie uwierzytelnia odpis lub znak ręczny,
b) bądź przez przepisanie początkowemi wyrazami klauzuli uwierzytelnienia,
c) bądź - w razie umieszczenia znaczków poza tekstem pisma, podlegającego opłacie i poza tekstem klauzuli uwierzytelnienia - zapomocą pieczęci urzędowej, w ten sposób, aby na każdym znaczku znajdował się jeden odcisk pieczęci, przechodzący częściowo na papier lub na znaczek sąsiedni.
W tekście aktu notarialnego, względnie w klauzuli uwierzytelnienia podpisu (znaku ręcznego), notarjusz stwierdza, że skasował znaczki stemplowe i w jakiej wysokości.
Skasowanie znaczków stemplowych przez notarjusza nie uchyla zastosowania art. 42. Jeżeli więc kwota znaczków wynosi mniej, niż należna opłata, to zostanie wymierzona podwyżka, przewidziana w art. 42.
Do punktu 5 art. 30.
Do art. 31.
a) Postanowienia ogólne o współudziale sądów przy wymiarze i poborze opłat stemplowych,
a) p dv opłatę uiszczono uprzednio - bądź zapomocą znaczków stemplowych bądź gotówką - w kwocie, wymierzonej przez urząd skarbowy (art. 23, punkt b; art. 24, punkt b; art. 33) lub przez inny właściwy urząd państwowy (art. 32),
b) gdy urząd skarbowy na piśmie, przedstawionem sądowi celem uwierzytelnienia podpisu lub znaku ręcznego, zaświadczył, że od pisma tego uiszczono opłatę w należnej wysokości (§ '71),
c) gdy pismo jest zaopatrzone przez urząd skarbowy (§§ 30 i 187) lub przez inny właściwy urząd (§ 74) w zaświadczenie o odroczeniu płatności.
Jeżeli w przypadku, wymienionym w punkcie a) lub b), wymierzono opłatę pojedynczą wraz z podwyżką, to uwierzytelnienie podpisu (znaku ręcznego) jest uzależnione jedynie od uiszczenia opłaty pojedynczej.
a) na pełnomocnictwie, nie zawierającem zarazem umowy o wynagrodzenie pełnomocnika (art. 113) - jeżeli opłatę, przewidzianą w art. 111 uiszczono,
b) na dokumencie, zawierającym zezwolenie na wykreślenie długu pieniężnego w księdze wieczystej, jeżeli dokument oprócz zezwolenia na wykreślenie oraz pokwitowania z uiszczenia długu, który ma być wykreślony, nie zawiera żadnych innych postanowień, a uiszczono opłatę, przewidzianą w art. 139.
Przepis powyższy stosuje się również, jeżeli W przypadku, przewidzianym w punkcie b) art. 24, strona po wręczeniu jej "kartki wymiarowej" (§ 35) nie udała się do kasy skarbowej, lecz uiściła opłatę zapomocą przekazu pocztowego, lub za pośrednictwem pocztowej kasy oszczędności, albo uiściła w innej kasie skarbowej, a nie w tej, którą wskazał urząd skarbowy, lub wreszcie udała się wprawdzie do właściwej kasy skarbowej, ale przedstawiła jej tylko kartkę wymiarową, a nie przedstawiła pisma, podlegającego opłacie, wobec czego umieszczenie pokwitowania, przewidzianego w § 37, na tem piśmie nie było możliwe.
b) Postanowienia specjalne dla obszaru, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki
Do art. 32.
Jeżeli świadczenie, którego wartość ma służyć za podstawę wymiaru, nie może być co do ilości oznaczone przy sporządzeniu pisma i nie jest też znana najniższa ilość świadczenia ani nie zostaje wypłacona zaliczka (art. 9), to urząd, zawierający umowę, zaświadcza odroczenie płatności zarówno na egzemplarzu umowy, pozostającym w urzędzie, jako też na tym, który jest przeznaczony dla współkontrahenta.
Jednocześnie z doręczeniem egzemplarza, zaopatrzonego w takie poświadczenie, urząd doręcza współkontrahentowi pismo, w którem oznajmia mu, że oplata stemplowa ma być uiszczana ratami w miarę wykonywania zobowiązania. W piśmie tem należy podać: 1) terminy, w których mają być uiszczone poszczególne raty, 2) sposób obliczenia podstawy wymiaru każdej raty, 3) stopo opłaty (2 powołaniem się na odpowiedni przepis ustawy o opłatach stemplowych), 4) sposób uiszczenia.
Do art. 355).
Do zawiadomień należy używać formularzy według załączonego wzoru 5, których na żądanie sądu, względnie innego urzędu państwowego dostarcza izba skarbowa. Użycia formularza można zaniechać w razie przesłania urzędowa skarbowemu wierzytelnego odpisu zakwestionowanego pisma; należy jednak na odpisie podać, na czem polega naruszenie ustawy i opinję tę uzasadnić.
Pismo należy zaopatrzyć w adnotację, stwierdzającą zakwestionowanie, w formie następującej:
"Zakwestionowano z powodu nieuiszczenia" (albo "niedostatecznego uiszczenia", "spóźnionego uiszczenia", "uiszczenia nieprawidłowego") opłaty stemplowej. Zawiadomienie przesłano Urzędowi Skarbowemu w ... dnia ...
Pieczęć urzędowa Podpis".
W razie przesłania urzędowi skarbowemu uwierzytelnionego odpisu zakwestionowanego pisma należy na niem umieścić klauzulę powyższą z tą zmiana, że wyraz "Zawiadomienie" zastępują wyrazy; "Odpis wierzytelny".
Przepisy powyższa należy stosować również w przypadku zakwestionowania wtóropisu, odpisu, lub tłumaczenia - z powodu niedostarczenia dowodu, iż uiszczono opłatę od pisma pierwszego (§ 2). W takim razie jednak adnotacja, stwierdzająca zakwestionowanie (umieszczona na wtóropisie. względnie na odpisie, lub tłumaczeniu), ma brzmieć:
"Zakwestjonowano z powodu niedostarczenia dowodu uiszczenia opłaty stemplowej od pisma pierwszego. Zawiadomienie przesiano Urzędowi Skarbowemu w ..... dn. .....
Pieczęć urzędowa. Podpis".
Do art. 376).
Do art. 337).
Z pomiędzy akt urzędów państwowych i samorządowych nie podlegają kontroli stemplowej:
a) akta, oznaczone jako "poufne", lub "tajne" (w szczególności wszelkie akta, tyczące się tajemnic wojskowych, choćby przechowywane w urzędach, nie podlegających Ministerstwu Spraw Wojskowych), b) akta personalne, c) karno-sądowe, karno-administracyjne i dyscyplinarne, d) tyczące się spraw bezpieczeństwa publicznego, e) rozporządzenia ostatniej woli - przed rozpoczęciem ich wykonania, f) wszelkie kategorie akt. tyczące się wyłącznie przedmiotów, nie podlegających opłatom stemplowym.
Urzędnik, dokonywający kontroli stemplowej, winien stwierdzić dostrzeżone naruszenia przepisów o opłatach stemplowych w formie protokółu, ułożonego według wzoru 6.
W razie kontroli u notarjusza winien urzędnik kontrolujący okazać protokół notariuszowi, w razie zaś kontroli w sądzie albo w innym urzędzie państwowym, lub samorządowym - kierownikowi urzędu, lub funkcjonariuszowi, wyznaczonemu w tym celu przez kierownika.
Notarjusz, względnie kierownik urzędu, lub jego zastępca, winni potwierdzić na protokóle, że został im przedstawiony do przejrzenia; mogą dopisać, lub wnieść oddzielnie swoje uwagi.
W razie kontroli w przedsiębiorstwie, obowiązanem do płacenia podatku przemysłowego, lub ustawowo zwolnionem od tego podatku (art. 38, punkt 2), ma urzędnik kontrolujący okazać protokół przedsiębiorcy lub jego zastępcy, jeżeli jeden lub drugi jest obecny w czasie zakończenia kontroli i wezwać do potwierdzenia podpisem, że protokół został udzielony do przejrzenia. Nieobecność lub odmówienie podpisania winien urzędnik kontrolujący zaznaczyć na protokóle z udziałem świadka.
Przedsiębiorca (lub jego zastępca) może dopisać lub oddzielnie wnieść swoje uwagi. O ileby z nich wynikało, że przedsiębiorca kwestionuje prawdziwość twierdzeń urzędnika kontrolującego, tyczących się stanu faktycznego, urzędnik ten winien załączyć do protokółu odnośne pisma zakwestionowane. Pierwopisy mc Ina zastąpić odpisami, dostarczonemi przez przedsiębiorcę, na których urzędnik kontrolujący lub władza skarbowa stwierdzi zgodność z pierwopisami; w razie niedostarczenia odpisu władza skarbowa zwraca pierwopis najpóźniej przy ostatecznem załatwieniu sprawy w instancji pierwszej.
Jeżeli przy kontroli znaleziono pismo, zaopatrzone w znaczki stemplowe, co do których zachodzi podejrzenie, że są podrobione, albo że były już poprzednio użyte (art. 39) to pismo takie dołącza się do protokółu. Przepis len nie tyczy się pism, przechowywanych u notarjusza, w archiwum notarjalnem lub w zbiorze dokumentów księgi wieczystej.
Urzędnik kontrolujący zaopatruje każde pismo zakwestionowane w adnotację, stwierdzającą zakwestjonowanie, w formie następującej:
"Zakwestionowano przy kontroli dn. ..... r.. Zapisano do protokółu pod poz. ...."
Adnotacja ta ma być zaopatrzona w podpis urzędnika kontrolującego, z wymienieniem jego stanowiska służbowego.
Przy kontroli u notarjusza - jeżeli zakwestjonowane pismo nie jest aktem notarjalnym i notarjusz nie posiada odpisu - umieszcza się adnotację w repertorjum
Jeżeli postępowanie karne rozpoczęło się bez doniesienia ze strony urzędu skarbowego, to sąd okręgowy ma o rozpoczęciu postępowania zawiadomić ten urząd skarbowy, w którego okręgu została wymierzona opłata stemplowa od pisma, stanowiącego przedmiot przestępstwa, a w braku takiego wymiaru ten urząd skarbowy, w którego okręgu ma zamieszkanie obwiniony, względnie jeden z obwinionych, Temuż urzędowi skarbowemu należy przesiać akta po ukończeniu postępowania karnego.
Do art. 45 (ustępu pierwszego),
a) gdy uiszczono opłatę wyłącznie zapomocą urzędowego papieru wekslowego (bez użycia nadto znaczków stemplowych),
b) gdy znaczki stemplowe skasował sam podatnik,
c) gdy znaczki stemplowe skasował notarjusz, mający siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki (art. 29, ustęp ostatni; art. 124),
d) gdy znaczki stemplowe na wekslu skasował bank na mocy art. 124, lub na mocy zezwolenia, udzielonego bankowi przez Ministra Skarbu na mocy tegoż artykułu,
e) w razie skasowania znaczków stemplowych na składowym dowodzie zastawniczym (warrancje) przez zarząd domu składowego (§ 151),
f) gdy podatnik wniósł do kasy skarbowej sumę, którą sam obliczył (art. 22, ustęp ostatni; art. 24, punkt a; art. 25).
Jeżeli natomiast kwota, uiszczona nienależnie, została ustalona drogą wymiaru urzędowego, to art. 45 nie ma zastosowania, a zwrot nadpłaty nastąpi tylko, jeżeli w ciągu miesiąca od dnia dokonania wymiaru wniesiono odwołanie, i ono zostało następnie uwzględnione (art. 46 i 47 oraz §§ 93-96),
§§ 2, Podanie o zwrot nadpłaty (§ 81) jest wolne od opłaty stemplowej (art. 142, punkt 8).
W razie uiszczenia opłaty zapomocą papieru stemplowego, lub zapomocą znaczków stemplowych, które- skasował sam podatnik, albo bank, lub zarząd domu składowego (§ 81, punkty a - e), należy do podania, zawierającego wniosek o zwrot nadpłaty, załączyć pismo, od którego opłatę uiszczono,
W razie uiszczenia - gotówką w kasie skarbowej - opłaty, którą podatnik sam obliczył, w przypadku przewidzianym w punkcie "a" artykułu 24, należy załączyć pismo, od którego opłatę uiszczono oraz kwit kasy skarbowej.
Podanie o zwrot nadpłaty należy wnieść w przypadkach, wymienionych w punktach a, b, d, e, § -u 81, do tego urzędu skarbowego, w którego okręgu petent ma mieszkanie lub siedzibę. W przypadkach, wymienionych w punktach c, f, § -u 81, należy podanie
o zwrot nadpłaty wnieść do tego urzędu skarbowego, w którego okręgu ma siedzibę odnośny notarjusz względnie odnośna kasa skarbowa.
Do art. 45 (ustępu drugiego).
a) gdy znaczek nienaklejony uległ uszkodzeniu, np. zlepieniu, lub poplamieniu,
b) gdy znaczek stemplowy naklejono na papierze, który nie jest zapisany, ale który (z powodu poplamienia, przedarcia lub t. p.) nie może być użyty do sporządzenia pisma,
c) gdy znaczek stemplowy naklejono na papierze, na którym jest umieszczone pismo niepodpisane, albo
d) na świadectwie urzędowem (art. 154 i następne) - jeżeli urząd, który świadectwo przygotował, zaświadczył na niem, że zostało unieważnione,
e) na podaniu, wystosowanem do urzędu państwowego (art. 140 i następne), ale nie wniesionem.
Nie nastąpi wymiana w przypadku rozdarcia znaczka stemplowego na dwie lub więcej części.
Nie nastąpi więc wymiana np. gdy przedstawiono jedynie papier, na którym niema początku pisma, lub który, zawierając początek pisma, jest zapisany w całości (wobec czego możliwe jest, że ciąg dalszy pisma - wraz z podpisem - znajduje się na innym papierze) lub gdy przekreślenie, skrobanie, zalanie atramentem, wywabienie tekstu itp. zmiany wywołują przypuszczenie, że w miejscu, w ten sposób uszkodzonem, znajdował się podpis.
Również nie wymienia się znaczka stemplowego, zdjętego z papieru, na którym był już umieszczony,
Od zasady, wypowiedzianej w punkcie c) § -u 83, w myśl której zostaje wymieniony znaczek stemplowy, umieszczony na piśmie niepodpisanem, stanowią wyjątek znaczki stemplowe na rachunku, lub na innem piśmie, stwierdzającem wykonanie umowy (art. 72 i art. 90, ustęp drugi); nie nastąpi wymiana znaczka stemplowego, umieszczonego na piśmie takiem, jeżeli ono wprawdzie nie jest zaopatrzone w podpis (t. j. nazwisko lub firmę wystawcy, umieszczone pod tekstem rachunku), ale nazwisko lub firma wystawcy są na rachunku uwidocznione w inny sposób (w szczególności zapomocą druku lub pieczątki).
a) gdy blankiet taki (z powodu poplamienia, przedarcia, lub t. p.) nie może być użyty do sporządzenia wekslu;
b) gdy na blankiecie takim umieszczony jest tekst wekslu, ale niema żadnego podpisu,
c) 22 gdy na wekslu trasowanym, płatnym na własne zlecenie wystawcy lub na jego rzecz, znajduje się tylko podpis wystawcy (a niema ani podpisu akceptanta, ani indosu), petent ma w razie wątpliwości udowodnić, że blankiet urzędowy, przedstawiony do wymiany, zawierał - już w chwili zaopatrzenia go w podpis - tekst wekslu trasowanego, płatnego na własne zlecenie wystawcy lub na jego rzecz, oraz, że podpis, umieszczony na wekslu, jest podpisem wystawcy,
d) gdy na wekslu nie są podpisani ani wystawca, ani akceptant, ale są indosy.
Nie wymienia się blankietu wekslowego w razie rozdarcia na dwie lub więcej części, jak również gdy przekreślenia, skrobania, zalanie atramentem, wywabienie tekstu itp. zmiany wywołują przypuszczenie, że w miejscu w ten sposób uszkodzonem znajdował się podpis,
W podaniu należy wymienić poszczególne rodzaje znaków stemplowych, kategorje wartości, ilość sztuk każdej kategorji i łączną wartość wszystkich sztuk danej kategorii. W razie przedstawienia do wymiany blankietu wekslowego z naklejonym na nim znaczkiem stemplowym należy ten blankiet oznaczyć. W podaniu w formie następującej: "blankiet wekslowy z naklejonym znaczkiem stemplowym łącznej wartości zł..... gr...." Podanie można też ułożyć w formie wykazu według załączonego wzoru 7.
Urząd skarbowy może przyjąć znaki stemplowe, przedstawione do wymiany, mimo niedołączenia podania, przewidzianego w ustępie poprzednim - jeżeli złożono niewielką ilość znaków stemplowych i urząd może sprawę załatwić natychmiast.
Jeżeli podanie (ustępy: pierwszy i drugi niniejszego paragrafu) nie może być załatwione natychmiast po wniesieniu, to na żądanie petenta urząd wyda mu pokwitowanie, wymieniające imię i nazwisko (firmę, nazwę) petenta oraz ogólną wartość znaków stemplowych, przedstawionych do wymiany. Jeżeli z powodu wielkie] ilości przedstawionych znaków stemplowych obliczenie ich wartości nie może nastąpić natychmiast, to urząd zaznacza w pokwitowaniu, że podaje wartość według oznajmienia petenta. Pokwitowanie podlega opłacie stemplowej w kwocie 20 gr. (art. 149).
Na każdym papierze, na którym urząd skarbowy nakleił znaczki stemplowe, jak również na każdym przedstawionym przez petenta: papierze z naklejonym znaczkiem stemplowym lub blankiecie wekslowym, umieszcza urząd skarbowy zaświadczenie o dozwoleniu wymiany, względnie adnotację o odmowie- zaopatrzone w datę, pieczęć urzędowa i podpis.
Jeżeli naklejenie znaczków stemplowych na papierze jest niemożliwe, gdyż są zlepione, to należy znaczki włożyć do koperty, opieczętować ją i umieścić na niej jedno z dwóch zaświadczeń wyżej wymienionych.
Jest też dopuszczalne zszycie i opieczętowanie wszystkich tych papierów, co do których urząd skarbowy dozwala wymiany oraz osobnej kartki, na której umieszcza się zaświadczenie o dozwoleniu wymiany.
Adnotacja o odmowie musi być umieszczona na każdym papierze zosobna; nie należy zszywać papierów, co do których wymiany odmówiono.
Sposób dokonania wymiany blankietu wekslowego z naklejonym znaczkiem stemplowym jest pozostawiony uznaniu urzędu skarbowego.
Jeżeli przychylne załatwienie podania nastąpiło nie w obecności strony, ale dopiero później, to urząd skarbowy przesyła odnośne znaki stemplowe kasie skarbowej przy piśmie, wymieniając łączną sumę znaczków stemplowych i łączną sumę blankietów wekslowych, które mają być wydane przy wymianie. Zarazem urząd skarbowy zawiadamia petenta o tem zarządzeniu wymiany.
Wymiana nie nastąpi w razie zgłoszenia się do kasy skarbowej po upływie roku od doręczenia petentów; znaków stemplowych, zaopatrzonych w klauzule dozwolenia, względnie od doręczenia zawiadomienia o decyzji, dozwalającej wymiany.
Do art. 46.
a) w razie uiszczenia opłaty zapomocą znaczków stemplowych, skasowanych przez urząd skarbowy (art. 23, punkt b) - od daty zaświadczenia o wymiarze (§ 36);
b) w razie uiszczenia opłaty gotówką w kasie skarbowej na skutek wymiaru, dokonanego przez urząd skarbowy (art. 24, punkt b) - od daty uiszczenia, wymienionej w zaświadczeniu o wymiarze, które kasa skarbowa umieściła na piśmie, podlegającem opłacie (§ 37);
c) w razie wymierzenia opłaty zapomocą nakazu płatniczego, sporządzonego przez urząd skarbowy (art. 33, punkty 2 i 3), lub przez kancelarję sądową (art. 30), lub przez władzę administracyjna (art. 61. ustęp ostatni) - od dnia doręczenia nakazu płatniczego;
d) przy opłacie od aktu notarjalnego wymierzonej przez notariusza (art. 27, punkt 1) - od daty aktu notarialnego;
e) przy opłacie od pisma, przedstawionego notarjuszowi celem dokonania czynności urzędowej (art. 27, punkt 2) - od daty świadectwa, stwierdzającego dokonanie owej czynności (§ 54, ustęp drugi, zdanie pierwsze), względnie od daty zaświadczenia, tyczącego się wyłącznie uiszczenia opłaty stemplowej (§ 54, zdanie ostatnie);
f) w razie wymierzenia przez notariusza opłaty od odbytej przed nim sprzedaży drogą licytacji (art. 27, punkt 3 oraz § 56) - od dnia licytacji;
g) w razie wymierzenia przez kancelarję sądową opłaty od aktu sądowego albo od przewłaszczenia, lub innego oświadczenia zgody (art. 30, punkty 3 i 4) - od daty aktu sądowego, względnie przewłaszczenia, lub oświadczenia zgody;
h) w razie wymierzenia przez urząd państwowy opłaty od umowy, przez ten urząd zawartej (art. 32) - od daty zaświadczenia o uiszczeniu (art. 32, ustęp drugi, zdanie pierwsze).
Przepisy powyższe stosuje się również w przypadkach wymierzenia podwyżki stemplowej (art. 42).
Jeżeli w przypadku, wymienionym w punkcie b) § -u 93, kwotę, wymierzoną przez urząd skarbowy, uiszczono nie odrazu, lecz częściami, to termin liczy się od daty pierwszego uiszczenia.
Zasady, wypowiedziane w punktach d), e) § -u 93, obowiązują również wówczas, gdy kwoty, wymierzonej przez notarjusza, nie uiszczono do jego rąk przed sporządzeniem aktu notarialnego, względnie przed dokonaniem czynności urzędowej, lub uiszczono tylko w części - z powodu odroczenia płatności w mysi
art. 177, lub z powodu nieuiszczenia podwyżki (art. 28, ustęp trzeci, zdanie drugie).
Zasada, podana w punkcie g) § -u 93, obowiązuje również wówczas, gdy kwoty, wymierzonej przez kancelarję sądową, nie uiszczono przed sporządzeniem aktu sądowego lub uiszczono w części - z powodu odroczenia płatności w myśl art. 177.
Do art. 47.
a) co do decyzyj izby skarbowej, wydanych w myśl art. 49; w tych przypadkach instancją odwoławczą jest Ministerstwo Skarbu (o ile izba skarbowa nie zastosuje ustępu trzeciego art. 47),
b) gdy odwołanie (wniesione w przepisanym terminie) skierowane jest przeciw wymiarowi (opłaty, podwyżki lub kary pieniężnej), dokonanemu przez urząd skarbowy, lub przeciw innej decyzji urzędu skarbowego i urząd ten uznał, że odwołanie jest całkowicie uzasadnione (art. 47, ustęp trzeci).
Jeżeli odwołanie wniesiono po upływie terminu jednomiesięcznego, przewidzianego w art. 46, to organ urzędowy, któremu złożono odwołanie, nie odrzuca go z powodu spóźnienia, lecz przesyła je z odpowiednim wnioskiem instancji odwoławczej i ona dopiero orzeka odmownie.
Odwołania nie uważa się za spóźnione, jeżeli je wysłano pocztą przed upływem terminu jednomiesięcznego, przewidzianego w art. 46.
O rozstrzygnięciu odwołania od wymiaru, dokonanego przez notarjusza, izba skarbowa zawiadamia notarjusza i odwołującego się.
Ustęp poprzedni stosuje się odpowiednio do orzeczeń Najwyższego Trybunału Administracyjnego w przedmiocie opłat stemplowych, wymierzonych przez notarjusza.
Do art. 48.
Sąd powiatowy (pokoju), któremu urząd skarbowy przekazał sprawę na mocy art. 48, ma po ukończeniu postępowania karnego przesłać akta temu samemu urzędowi skarbowemu do przejrzenia.
Do art. 49.
W przypadkach, wymienionych w art. 49, w punkcie a) ustępu drugiego, petent ma podać dokładnie, z jakich powodów nastąpiło odwołanie czynności prawnej. O ile chodzi o umowę o nabycie nieruchomości (art. 52, punkt 1), albo prawa wydobywania ciał kopalnych (art. 64, punkt 1), dozwolenie zwrotu opłaty, lub uchylenie wymiaru zależy od tego, aby nie nastąpiły ani oddanie przedmiotu umowy w posiadanie nabywcy, ani wpis prawa własności na jego rzecz w księdze wieczystej,
Jeżeli odwołanie czynności prawnej (punkt a) pociąga za sobą utratę zadatku, lub obowiązek zwrotu zadatku w podwójnej wysokości, albo uiszczenia kary za zawód (odstępnego), to może być dozwolone tylko obniżenie opłaty do kwoty, przypadającej według zadatku lub kary za zawód.
Ustęp przedostatni § 96 stosuje się również do orzeczeń wydanych na skutek wniosku, przewidzianego w art. 49, a tyczącego się opłaty, wymierzonej przez notarjusza.
POSTANOWIENIA SZCZEGÓŁOWE.
a) orzeczenia w przedmiocie wykupu przymusowego na rzecz Państwa lub przejęcia na rzecz Państwa (art. 3, 7, 10, 20-24, 77 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej, Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr. 1, poz. 1),
b) pisma, stwierdzające umowy, przewidziane w art. 8, 13, 15 (zdaniu drugiem), 20 i 77 powołanej ustawy; o kupno nieruchomości przez Państwo lub Państwowy Bank Rolny, lub o zamianę nieruchomości na grunty państwowe, albo wykonanie prawa odkupu lub pierwokupu,
c) pismo, stwierdzające oddanie gruntów na własność Państwa, przewidziane 'w art. 92 powołanej ustawy,
d) pisma, stwierdzające licytacyjną sprzedaż nieruchomości ziemskiej na rzecz Państwa lub Państwowego Banku Rolnego, przewidzianą w art. 93 powołanej ustawy,
Do art. 54 (punktu 3).
a) orzeczenia okręgowej komisji ziemskiej, zatwierdzające projekt scalenia (art. 35 ustawy o scalaniu gruntów, Dz. U. R. P. z 1927 r., Nr. 92, poz. 833);
b) ugody, tyczące się gruntów, położonych na obszarze scalenia, zatwierdzone przez komisje ziemskie w toku postępowania scaleniowego (art. 9 i 44 powołanej ustawy);
c) pisma, stwierdzające umowy o zamianę gruntów celem sprostowania granic albo celem zapewnienia dogodnych dojazdów lub usunięcia t. zw. enklaw i szachownic (art. 22 punkt "g" powołanej ustawy oraz art. 47, punkt "a" ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej, Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr. 1, poz. 1);
d) pisma, stwierdzające umowę, na mocy której uczestnik scalenia celem powiększenia swego gospodarstwa karłowatego kupuje działkę lub jej część od innego uczestnika scalenia, przenoszącego się na osadę, nabytą gdzieindziej z parcelacji (art. 14, cz. 2, powołanej ustawy o scalaniu gruntów); natomiast podlegają opłacie w wysokości 1%, przewidzianej w ustępie trzecim art. 58 - pisma, stwierdzające umowę, na mocy której uczestnik scalenia celem uzupełnienia swego gospodarstwa karłowatego lub niepełnorolnego nabywa działkę drogą parcelacji zgodnie z postanowieniami ustawy o Wykonaniu reformy rolnej (art. 7, cz. 2 oraz art. 16, cz. 2, powołanej ustawy o scalaniu gruntów);
e) układy dobrowolne i orzeczenia, ustanawiające wynagrodzenie wzamian za zniesienie serwitutów;
f) włady dobrowolne i orzeczenia, tyczące się zamiany gruntów włościańskich w b. zaborze rosyjskim, a podlegające zatwierdzeniu przez władze ziemskie.
Celem zastosowania punktu d) niniejszego paragrafu notarjusz, mający siedzibę poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki, jak również sąd, mający siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, ma sporządzić bez wymierzenia opłaty stemplowej akt, stwierdzający umowę o kupno działki, w razie przedstawienia przez strony zaświadczenia powiatowego urzędu ziemskiego, że kupno ma na celu powiększenie gospodarstwa karłowatego, znajdującego się na prawomocnie ustalonym obszarze scalenia (art. 17 i 18 powołanej ustawy o scalaniu gruntów), oraz, że zarówno sprzedawca jak kupujący są uczestnikami scalenia. Notarjusz względnie sekretarjat sądowy, przesyła urzędowi skarbowemu uwierzytelniony odpis takiego aktu wraz z wyżej wymienionem zaświadczeniem powiatowego urzędu ziemskiego.
Notarjusz, względnie sąd, mający siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki, ma w razie złożenia przez strony zaświadczenia, wymienionego w ustępie poprzednim, przesłać to zaświadczenie urzędowi skarbowemu wraz z odpisem, o którym mowa w art. 29, względnie 31 (ustępie przedostatnim); zaświadczenie to może też być złożone przez strony bezpośrednio urzędowi skarbowemu.
Okręgowy urząd ziemski zawiadamia o każdem prawomocnem zatwierdzeniu projektu scalenia (art. 36 ustawy o scalaniu gruntów) jak również o każdem odrzuceniu projektu scalenia (art. 35 tejże ustawy), ten urząd skarbowy, w którego okręgu znajduje się obszar scalenia. W przypadku zatwierdzenia projektu urząd skarbowy przesyła okręgowemu urzędowi ziemskiemu wszystkie zaświadczenia powiatowego urzędu ziemskiego, wymienione w dwóch poprzednich ustępach niniejszego paragrafu, a tyczące się danego obszaru scalenia; okręgowy urząd ziemski stwierdza na każdem zaświadczeniu, czy wymienione w niem powiększenie gospodarstwa karłowatego jest objęte zatwierdzonym projektem scalenia.
W przypadku odrzucenia projektu scalenia, jak również, gdy powiększenie gospodarstwa karłowatego nie zostało objęte prawomocnie zatwierdzonym projektem scalenia, urząd skarbowy wymierza opłatę stemplową zapomocą nakazu płatniczego (art. 33 ustęp ostatni).
Do art. 54 (punktu 5).
Do art. 54 (punktów 6 i 7).
a) o ile chodzi o budynek niewykończony (punkt 6): datę rozpoczęcia robót technicznych celem położenia fundamentów;
b) o ile chodzi o nową budowlę (punkt 7): datę, w której zaczęto budynku używać.
Zaświadczenie lub jego odpis uwierzytelniony ma pozostać w aktach notarjusza (art. 27), względnie sądu (art. 30, punkty 3 i 4); jeżeli zaświadczenie przedstawiono w drodze odwołania (art. 46), to ma pozostać w aktach władzy skarbowej przy odwołaniu. Na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki, w przypadkach, w których notarjusz (art. 29) lub sąd (art. 31, ustęp przedostatni) przesyłają urzędowi skarbowemu odpis umowy, należy zaświadczenie, o którem mowa w poprzednich ustępach niniejszego paragrafu, złożyć notarjuszowi, względnie sądowi; notarjusz względnie sąd, przesyłają zaświadczenie urzędowi skarbowemu przy odpisie umowy; strona może też złożyć zaświadczenie bezpośrednio urzędowi skarbowemu
Do art. 58.
a) orzeczenia urzędów ziemskich, ustalające przejście prawa własności przy parcelacji (art. 61 ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej, Dz. U. R. P. z 1926 r. Nr. 1 poz. 1);
b) umowy o sprzedaż w formie parcelacji, wymienione w powołanej ustawie.
Okręgowy urząd ziemski wyda zaświadczenie wykonalności orzeczenia (art. 61 ustęp 2 ustawy O wykonaniu reformy rolnej) dopiero po przedstawieniu mu pokwitowania kasy skarbowej z uiszczenia opłaty (art. 61, ustęp drugi).
Od nakazu płatniczego można wnieść odwołanie W ciągu miesiąca od daty doręczenia nakazu płatniczego (art. 46). Należy je złożyć okręgowemu urzędowi ziemskiemu, a ten przesyła je wraz ze swoją opinją izbie skarbowej, w której okręgu ma siedzibę,
Termin, o którym mowa pod "a", nie może wynosić więcej niż trzy lata od daty decyzji, oznaczającej termin. W zaświadczeniu, o którem mowa pod "b", ma być wymieniona data zgłoszenia planu parcelacji. W przypadku, wymienionym wyżej pod "a", reszta, niepobrana przez organ, właściwy do wymierzenia opłaty stemplowej, ulega odroczeniu do dnia, w którym upłyną dwa miesiące po terminie wykonania parcelacji, oznaczonym w decyzji, o której mowa pod "a". Ta kwota ulega umorzeniu w razie przedstawienia urzędowi skarbowemu - przed upływem terminu odroczenia - świadectwa właściwej władzy (art. 57 powołanego rozporządzenia z dnia 16 lutego 1928 r.), stwierdzającego całkowite wykonanie parcelacji zgodnie z warunkiem, podanym w punkcie 2.
W przypadku, wymienionym wyżej pod "b" niepobrana reszta opłaty stemplowej ulega odroczeniu zasadniczo do dnia, w którym upłyną trzy lata od dnia zgłoszenia planu parcelacji. Jeżeli jednak przed upływem tego terminu właściwa władza odmówiła zatwierdzenia planu parcelacji, to termin, do którego opłata ulega odroczeniu, kończy się z upływem trzech miesięcy od uprawomocnienia się owej decyzji, względnie od daty orzeczenia, którem owa decyzja została uchylona. Jeżeli zaś przed upływem terminów, wymienionych w dwóch zdaniach poprzednich przedstawiono urzędowi skarbowemu dokumenty, wymienione pod "a" i przytem zatwierdzony plan parcelacji odpowiada warunkowi, podanemu w punkcie 2, to ma zastosowanie ustęp, poprzedni niniejszego paragrafu."
Notarjusz, mający siedzibę poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki, jak również sekretarjat sądu, mającego siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, przesyłają urzędowi skarbowemu uwierzytelniony odpis aktu, co do którego płatność części opłaty jest odroczona na mocy § 106a lub 106b, wraz z zezwoleniem na nabycie nieruchomości (§ 106a) względnie z dokumentami, wymienionemi w punkcie 1 § 106b. Notarjusz, względnie sąd, mający siedzibę na obszarze, na którym obowiązuje kodeks cywilny austrjacki, ma w razie złożenia przez strony dowodów, wyżej wymienionych, przesłać je urzędowi skarbowemu wraz z odpisem, o którym mowa w art. 29, względnie 31 (ustępie przedostatnim).
Do art. 71.
Jeżeli przedsiębiorca prowadzi dla swoich celów i przechowuje przez lat pięć (§ 44, ustęp ostatni) księgę, w której wszystkie sprzedaże drogą licytacji są wymienione w porządku chronologicznym i która wymienia wszystkie dane, zawarte we wzorze 8, a w szczególności zawiera kolumnę dla uwidocznienia opłaty stemplowej, to prowadzenie rejestru opłat stemplowych nie jest potrzebne.
Znaczki stemplowe mają być naklejone na protokóle licytacji i skasowane pieczęcią urzędową. Poniżej należy umieścić uwagę; "Skasowano znaczki stemplowe w kwocie ..... zł. .... gr."; uwaga ta ma być zaopatrzona w podpis z wymienieniem stanowiska służbowego,
W razie uiszczenia opłaty gotówką i niezakupienia znaczków stemplowych urząd administracyjny, w którego aktach pozostaje protokół licytacji, wnosi opłatę do kasy skarbowej, załączając deklarację, W deklaracji należy podać datę licytacji i liczbę sprawy oraz sprawę zwięźle określić. Pokwitowanie, otrzymane od kasy skarbowej, należy załączyć do protokółu, a na protokóle uwidocznić uiszczoną kwotę oraz pozycję dziennika przychodu, wymienioną w pokwitowaniu.
Do art. 72.
Nie podlega opłacie rachunek pozorny t. j. pismo, z którego treści-bądź samej przez się, bądź w związku z inną korespondencją handlową - wynika, że celem jego jest jedynie poinformowanie odbiorcy o cenie towaru, że zatem pismo to ma charakter oferty. Samo zaopatrzenie rachunku w napis "rachunek pozorny", lub analogiczne określenie w języku obcym (np. pro forma, facture simulé, Vorfaktur) nie wystaracza do uznania, że rachunek nie podlega opłacie.
Do art. 74.
Do art. 75.
Do art. 77.
Do art. 78.
Do art. 80.
Do rejestru tego należy zapisywać wszelkie umowy, przy których osoba, prowadząca rejestr, jest obowiązana do uiszczenia opłaty stemplowej w myśl punktu 2 artykułu 80.
Zamianę papierów wartościowych na inne papiery wartościowe (art. 78, ustęp ostatni) należy zapisać do rejestru pod dwiema pozycjami; jedna z nich jest przeznaczona dla papierów wartościowych, które ma dostarczyć jeden z kontrahentów, druga dla tych, które ma dać wspólkontrahent. Łączność obu pozycyj należy zaznaczyć w kol. 11 rejestru. Jeżeli kontrakt zamiany zawarły bez udziału maklera dwie osoby, wykonywające czynności bankierskie, to każda z nich ma tę umowę zapisać do swego rejestru pod dwiema pozycjami. Kolumny 9 i 10 należy w każdym rejestrze wypełnić tylko przy pozycji, obejmującej papiery wartościowe, które mają być wydane drugiemu kontrahentowi.
Również należy utworzyć dwie pozycje, gdy przedmiotem tej samej umowy są papiery o stałem oprocentowaniu oraz papiery o niestałem oprocentowaniu.
Wypełnia się bądź tylko kolumnę 3 bądź tylko 4. Wypełnienie kolumny 4 nie jest konieczne, jeżeli nabywca nie wykonywa czynności bankierskich.
Wypełnia się bądź tylko kolumnę 6, bądź tylko 7 rejestru - według tego czy kurs giełdowy oznacza się co do sztuki czy co do jednostki wartości nominalnej.
Przy zamianie należy w kolumnie 11 podać, na podstawie jakich danych ustalono wartość, wymienioną w kolumnie 9.
Jeżeli kontrahent, który ma zapisać umowę do rejestru, był oferentem, to zapisanie ma nastąpić w części rejestru, obejmującej miesiąc, w którym oferent otrzymał zawiadomienie o przyjęciu oferty, lub stwierdził w inny sposób, że oferta została przyjęta.
Gdy do rejestru ma być zapisane wykonanie umowy, zawartej między komisantem a komitentem (art. 75, ustęp trzeci), obowiązują zasady następujące:
a) jeżeli do uiszczenia opłaty jest obowiązany komisant, to ma wykonanie umowy zapisać do części rejestru, obejmującej miesiąc, w którym przyjął ofertę osoby trzeciej, względnie w którym otrzymał zawiadomienie o przyjęciu swojej oferty przez osobę trzecią (lub stwierdził w inny sposób, że osoba trzecia ofertę przyjęła);
b) jeżeli do uiszczenia opłaty obowiązany jest komitent, to ma wykonanie umowy zapisać do części rejestru, obejmującej miesiąc, w którym otrzymał zawiadomienie o zawarciu umowy z osobą trzecią.
Co do umów o zamianę makler ma wymienić oddzielnie każdą z dwóch opłat, obliczonych w myśl ustępu ostatniego artykułu 78, podać co do każdej z nich wartość, którą przyjął za podstawę wymiaru, oraz wyjaśnić, według jakich danych wartość tę ustalił.
Gdy przedmiotem tej samej umowy są papiery o stałem oprocentowaniu oraz papiery o niestałem, oprocentowaniu, to makler ma wymienić oddzielnie opłatę, obliczoną co do jednego rodzaju papierów i oddzielnie co do rodzaju drugiego.
Pismo ma być zaopatrzone w datę wystawienia i podpisane.
Wymienienie nazwiska (firmy) kontrahenta, dla którego pismo jest przeznaczone, nie jest konieczne, jeżeli wystawca wykonywa czynności bankierskie, drugi zaś kontrahent czynności tych nie wykonywa.
Osoba, wykonywająca czynności bankierskie, ma pismo o którem mowa, sporządzić w dwóch egzemplarzach. Jeden egzemplarz ma zatrzymać, drugi zaś wręczyć lub przesiać drugiemu kontrahentowi zaraz po zapisaniu do rejestru.
Makler ma sporządzić to pismo w trzech egzemplarzach. Jeden egzemplarz ma zatrzymać, dwa inne wręczyć (przesłać) obu kontrahentom, najpóźniej w ciągu 10 dni, po upływie miesiąca kalendarzowego, w którym umowę zawarto.
Egzemplarze zatrzymane (lub odpisy, przewidziane w ostatniem zdaniu niniejszego paragrafu) należy przechowywać - uporządkowane według dat wystawienia - przez lat pięć po upływie roku kalendarzowego, w którym odnośne dokumenty sporządzono,
Osoba, wykonywująca czynności bankierskie, ma przechowywać według zasad powyższych egzemplarz, otrzymany od drugiego kontrahenta lub od maklera.
Sporządzenie pisma, o którem mowa w ustępach poprzednich niniejszego paragrafu, nie jest potrzebne w razie wręczenia (przesłania) drugiemu kontrahentowi (obu kontrahentom) w terminie wskazanym wyżej {w ustępie czwartym, względnie piątym mniejszego paragrafu) karty umowy lub rachunku, o ile dokumenty te zawierają wszystkie dane wyżej wymienione. Osoba, wykonywająca czynności bankierskie, względnie makler, winni zatrzymać odpis karty urnowy lub rachunku.
Do art. 83.
W innych przypadkach opłata wynosi (stosownie do drugiego ustępu art. 115) zasadniczo 0.5% od sumy wierzytelności. Od tej zasady zachodzą wyjątki w razie zastawienia papieru wartościowego przez osobę, nie zajmującą się zawodowo sprzedażą papierów wartościowych, wtedy bowiem za podstawę wymiaru bierze się nie sumę wierzytelności, lecz wartość zastawionego papieru (art. 8), a opłata wynosi:
0,05% - jeżeli zarówno wierzycie] jak i dłużnik wykonywają czynności bankierskie
(art. 79, ustęp drugi);
0,2% - jeżeli tylko jedna ze stron (bądź wierzyciel, bądź dłużnik) wykonywa czynności bankierskie (art. 79, ustęp pierwszy, punkt "a");
0,5% - jeżeli ani wierzycie) ani dłużnik nie wykonywa czynności bankierskich (art. 79, ustęp trzeci);
0,01 % - jeżeli zarówno wierzyciel jak i dłużnik wykonywają czynności bankierskie (art. 79. ustęp drugi);
0,05%; - jeżeli tylko jedna -ze stron (bądź wierzyciel bądź dłużnik) wykonywa czynności bankierskie (art. 79, ustęp pierwszy, punkt "b");
0,1 % - jeżeli ani wierzyciel ani dłużnik nie wykonywa czynności bankierskich (art. 79, ustęp trzeci).
Nawet w razie zastawienia papieru wartościowego przez osobę, nie zajmującą się zawodowo sprzedażą papierów wartościowych, ustala się opłatę w wysokości 0.5 T, od sumy wierzytelności, jeżeli kwota, w len sposób obliczona, wynosi mniej niż obliczona według zasad, podanych w ustępie poprzednim.
Nie podlegają opłacie pisma, stwierdzające oddanie w zastaw - przez osobę nie zajmującą się zawodowo sprzedażą papierów wartościowych - obligacyj Państwa Polskiego, listów zastawnych Państwowego Banku Rolnego, tymczasowych zobowiązań tego banku- do dostarczenia listów zastawnych, wylosowanych papierów wartościowych, płatnych kuponów od papierów wartościowych, oraz zagranicznych środków płatniczych,
Do art. 89.
Do art. 92 8).
a) gdy przedsiębiorca okrętowy (względnie jego przedstawicielstwo albo pełnomocnik lub komisant) zawarł na obszarze Polski umową o przewiezienie statkiem morskim osoby, w Polsce zamieszkałej - bez względu na to, czy wydanie biletu okrętowego następuje w kraju, czy zagranicą;
b) gdy osoba, w Polsce zamieszkała, otrzymają na obszarze Polski bądź bilet okrętowy (względnie prepaid) bądź pismo, upoważniające do odbioru takiego biletu (prepaida), a przedsiębiorca okrętowy ma siedzibę w Polsce, lub działa tu przez swe przedstawicielstwo, albo przez pełnomocnika lub komisania; nie stanowi różnicy czy umowę o przewóz ZŁ« warto na obszarze Polski, czy zagranicą.
Przedsiębiorstwo żeglugi morskiej, mające siedzibę w Polsce, względnie działający w Polsce przedstawiciel, albo pełnomocnik, lub komisant zagranicznego przedsiębiorstwa żeglugi morskiej, ma prowadzić rejestr według załączonego wzoru 11.
Jeżeli przedsiębiorstwo żeglugi morskiej (polskie lub zagraniczne) posiada w Polsce centralę i zakłady filjalne, to rejestr ma prowadzić tylko centrala; rejestr taki ma obejmować również wszystkie te przypadki, w których zawarcie umowy o przewóz, względnie odstąpienie od niej za wzajemną zgodą stron (stornowanie; kolumna 9), nastąpiły za pośrednictwem zakładów filjalnych. Jeżeli zaś przedsiębiorstwo zagraniczne posiada w Polsce przedstawicieli (pełnomocników, komisantów), którzy nie pozostają w stałym stosunku z centralą, znajdującą się w Polsce. lecz korespondują wprost z centralą zagraniczną, to rejestr ma prowadzić każdy przedstawiciel względnie pełnomocnik lub komisant.
Nie zapisuje się do rejestru tych przypadków, W których nastąpiło stornowanie umowy, jeżeli przytem przedsiębiorstwo okrętowe zwróciło klientowi całą kwotę pobraną zaliczkowo. Jeżeli natomiast przedsiębiorstwo okrętowe przy stornowaniu umowy pewną kwotę zatrzymało, to przypadek taki należy do rejestru zapisać.
Rejestr prowadzi się zeszytami, z których każdy obejmuje jeden miesiąc.
Każdy zeszyt rejestru ma obejmować wszystkie te przypadki, w których w danym miesiącu nastąpił odjazd podróżnego (koi. 8 rejestru) oraz wszystkie W danym miesiącu dokonane stornowania z zatrzymaniem kwoty pobranej zaliczkowo lub jej części (koi. 9).
Należy wypełnić w każdym razie kolumny 1 - 4 Oraz 10 i 17. Kolumnę 5, względnie 6, oraz 8 tudzież 11 - 13 wypełnia się w razie odjazdu podróżnego. Kolumnę 7 wypełnia się, jeżeli nastąpiło udzielenie podróżnemu wizy przez Urząd Emigracyjny, a mianowicie nietylko w razie odjazdu podróżnego, lecz także w razie stornowania z potraceniem pewnej kwoty na rzecz przedsiębiorstwa. W tym ostatnim przypadku wypełnia się kolumny 9 i 14. Wypełnia się bądź kolumnę 7, bądź 8 i stosownie do tego kolumnę 9.
Do podstawy wymiaru (koi. 12 rejestru) nie wlicza się takich kwot, złożonych przez podróżnego przedsiębiorstwu okrętowemu, które służą na pokrycie danin publicznych np. amerykańskiego podatku pogłównego (Head Tax), należności za dezynfekcję przymusową.
Przerachowanie waluty obcej (koi. 15 i 16) ma nastąpić według najniższego kursu giełdy warszawskiej Z dnia bezpośrednio poprzedzającego odejście okrętu '(koi. 8) względnie stornowanie umowy (kol. 9).
Zapisanie do rejestru ma nastąpić najpóźniej w dniu następującym bezpośrednio po tym dniu, w którym prowadzący rejestr otrzymał wiadomość p odejściu okrętu, względnie stornowaniu.
Jeżeli w przypadku poszczególnym podróżny ma Odbyć podróż morską kilkoma statkami, to dla zastosowania postanowień niniejszego paragrafu, tyczących się daty odejścia statku, decydującym jest dzień odejścia pierwszego statku, na którym podróżny rozpoczyna podróż.
Uiszczenie opłat, zapisanych do jednego zeszytu rejestru, ma nastąpić w dwóch ratach, a mianowicie: 1) sumę opłat, zapisanych do rejestru za dany miesiąc w tymże miesiącu, należy uiścić do 10 dnia miesiąca następnego, 2) sumę opłat, zapisanych do rejestru za dany miesiąc w miesiącu następnym (z powodu otrzymania wiadomości o odejściu okrętu lub ostornowaniu - dopiero w ostatnim dniu miesiąca danego albo po upływie tego miesiąca) należy uiścić do 10 dnia drugiego miesiąca następującego po danym miesiącu (np. opłaty, które do rejestru za styczeń zapisano dopiero w lutym, należy uiścić do dnia 10 marca).
W deklaracji według wzoru 2 (§ 44) należy po wyrazie "od" wpisać wyrazy "biletów okrętowych (art. 92 ustawy o opłatach stemplowych); rata pierwsza" (względnie "druga") "za miesiąc .... 19.. r."
W rejestrze należy - stosownie do postanowień, zawartych w poprzednich dwóch ustępach niniejszego paragrafu - dokonywać podsumowania dwukrotnie i obok każdej sumy wymienić w kolumnie 18 datę uiszczenia oraz pozycję dziennika przychodu, prowadzonego przez kasę skarbową.
Rejestr za każdy miesiąc, uzupełniony w sposób, podany w ustępie poprzednim, należy złożyć urzędowi skarbowemu (§ 16) najpóźniej w dniu 10 drugiego miesiąca, następującego po tym miesiącu, którego rejestr dotyczy. Pozycje rejestru, tyczące się emigrantów, urząd skarbowy sprawdza przez porównanie z księgami i aktami urzędu emigracyjnego; przepis ten nie uchyla prawa urzędu emigracyjnego do badania pism i ksiąg przedsiębiorstwa okrętowego, w jego centrali i w zakładach filjalnych.
Do art. 93.
Za przesyłkę półwagonową uważa się na kolejach normalnotorowych tę, której waga wynosi 5.000 kg., a za wagonową na kolejach wąskotorowych tę, której waga wynosi 3.000 kg. (p. 2 części II-ej, taryfy towarowej kolei normalnotorowych, stanowiącej załącznik do Nr. 112 Dz. U. R. P. z 1927 r. oraz p. 2 części II-ej taryfy towarowej kolei wąskotorowych, stanowiącej załącznik do Nr. 22 poz. 201 Dz. U. R. P. z 1928 r.).
Opłacie jednokrotnej podlega także list przewozowy, za którym nadano na kolei wąskotorowej przesyłkę wagonową, załadowaną do dwu lub więcej wagonów (Cz. I taryfy towarowej kolei wąskotorowych Nr . 22 poz. 201, Dz. U. R. P. z 1928 r. str. 6, punkt "e" odchyleń od art. 56 - w brzmieniu ustalonem w § 1, dziale A, rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 23 czerwca 1928 r., Dz. U. R. P. Nr. 65, poz. 602).
Opłacie w wysokości 10 gr., względnie 1 zł., podlega również każdy arkusz dodatkowy (§ 6 punkt 9d, regulaminu przewozu przesyłek towarowych na kolejach żelaznych załączonego do Nr. 89, poz. 783 Dz. U. R. P. z 1928 r. oraz art. 6, § 6 punkt "e" Konwencji Międzynarodowej, ogłoszonej w Nr. 73, poz. 667 Dz. U. R. P. z 1928 r.).
Wtórnik listu przewozowego (§ 8 punkty 6 i 7 powołanego regulaminu przewozu) nie podlega opłacie (art. 93, ustęp drugi).
Do dokumentów kolejowych, wręczanych kolei przez wysyłającego i podlegających opłacie, nie mających jednak charakteru listu przewozowego, należą: wykaz co do przesyłki czasopism (Dz. U. R. P. z 1925 r. Nr. 128, poz. 913, str. 1757, punkt 8), wykaz przesyłkowy na przewóz stały pieczywa (Część II taryfy towarowej kolei normalnotorowych - Dz. U. R. P. z 1927 r., Nr. 112, poz. 953, str. 14, punkt 62 lit. c) i list ekspresowy (Regulamin przewozu osób, bagażu i przesyłek ekspresowych, Dz. U. R. P. z 1928 r. Nr. 89, poz. 783, § 52)
Do art. 94.
Przedsiębiorstwo kolejowe, które uzależnia przyjęcie lub wydanie przesyłki od uiszczenia opłaty do jego rąk (art. 94, zdanie ostatnie), ma stwierdzić uiszczenie opłaty na dokumencie przewozowym.
Wyjątek od" zasad powyższych stanowią bezpośrednie listy przewozowe na przesyłki do stacyj, położonych zagranica. Opłatę stemplową od takiego listu przewozowego ma uiścić nadawca, zapomocą znaczków stemplowych, naklejonych na liście przewozowym: znaczki te kasuje stacja nadawcza zapomocą pieczęci ekspedycyjnej (datownika).
Przepisy ustępu poprzedniego nie tyczą się bezpośrednich listów przewozowych na przesyłki do stacyj, położonych na obszarze Wolnego Miasta Gdańska.
Do art. 96.
Jako świadczenia na mocy istniejącego już stosunku ubezpieczeniowego wlicza się do podstawy wymiaru nie tylko składkę (premję), lecz także należności uboczne (z wyjątkiem wymienionych w punktach "c", "d", art. 96), jakoto: wpisowe, wpłaty na fundusz gwarancyjny, -na koszta administracji, na koszta badania lekarskiego zwrot porta i t. p. Zakłady ubezpieczeń wzajemnych mają wliczać do podstawy wymiaru również dopłaty, wniesione przez ubezpieczających celem pokrycia niedoboru.
O ile nie zachodzi przypadek, przewidziany w ustępie ostatnim art. 99, wlicza się każdą wypłatę do podstawy wymiaru opłaty za ten rok operacyjny, w którym wypłaty dokonano. W szczególności zadatek na poczet sumy ubezpieczenia ma być wciągnięty do sumy wypłat za ten rok operacyjny, w którym zadatek wypłacono.
Dokumenty umowne, mające związek ze stosunkiem ubezpieczeniowym - stwierdzające zawarcie, przedłużenie, zmianę, lub rozwiązanie umowy ubezpieczenia (np. polisy, polisy dodatkowe, dokumenty w przedmiocie redukcji sumy ubezpieczenia) podlegają opłacie stemplowej tylko wówczas, gdy je sporządzono, lub uwierzytelniono sądownie lub notarialnie; opłatę należy w tych razach uiścić według zasad, podanych w art. 139 (niezależnie od opłaty, przewidzianej w art. 96).
Do art. 97.
Wpłaty i wypłaty, dokonywane na mocy umów, zwalniających od ubezpieczenia przymusowego, nie podlegają opłacie nawet wówczas, gdy rozmiar ubezpieczenia umówionego przewyższa rozmiar ubezpieczenia przymusowego.
Do art. 98.
Do art. 99.
Do art. 1009).
Aż do zatwierdzenia rachunków rocznych za poprzedni rok operacyjny można uiścić zaliczkę (punkt "a" art. 100) tymczasowo w kwocie, równającej się dwunastej części całkowitej należności za rok przedostatni. Należy jednak w takim razie - w ciągu tygodnia po zatwierdzeniu rachunków za rok bezpośrednio poprzedzający - uiścić różnicę między sumą zaliczek, obliczonych ściśle według punktu "a" art. 100, a sumą uiszczoną faktycznie - jeżeli ta ostatnia jest niższa.
Zaraz po uiszczeniu zaliczki (punkt "a" artykułu 100), lub wyrównaniu zaliczek (ustęp drugi niniejszego paragrafu), lub reszty należności rocznej (punkt "b art. 100) ma zakład ubezpieczeń donieść o wpłacie urzędowi skarbowemu (§ 16) i wyjaśnić sposób obliczenia. Do doniesienia o uiszczeniu reszty należności rocznej należy załączyć sprawozdanie rachunkowe za odnośny rok operacyjny, a w wyjaśnieniu sposobu obliczenia należy powołać się na odpowiednie działy tego sprawozdania.
Zaliczka za dany miesiąc może być uiszczona do końca miesiąca następnego, jeżeli zakład ubezpieczeń oblicza zaliczki bądź według faktycznych obrotów za dany miesiąc bądź według wpłat i wypłat, należnych w danym miesiącu.
Do art. 101.
Do art. 102.
Do art. 103.
Oświadczenie (deklaracja) o przystąpieniu do spółdzielni oraz deklaracje co do dalszych udziałów (art. 17 ustawy o spółdzielniach - Dz. U. R. P. z 1920 r. Nr. 111, poz. 733), jak również pismo, stwierdzające przyjęcie do spółdzielni (art. 20 ustawy o spółdzielniach), są zasadniczo wolne od opłaty stemplowej; podlegają opłacie tylko w przypadkach, przewidzianych w art. 139.
Za nadpłaty i zwroty uważa się sumy, przyznane członkom z zysku według podziału, dokonanego w myśl przepisu, zamieszczonego w statucie na mocy ustępu trzeciego art. 57 ustawy o spółdzielniach.
Na mocy punktu "b" tegoż ustępu trzeciego spółdzielnia nie traci uwolnienia np. na skutek zajmowania się sprzedażą obligów Państwa Polskiego, realizacji przekazów, wyjednywania pożyczek w bankach państwowych, wypłacania w imieniu tych banków sum pożyczkowych dłużnikom.
Do art. 104 10).
Jeżeli nie uiszczono opłaty, która należało uiścić za pośrednictwem związku rewizyjnego, to do uiszczenia podwyżki (art. 42 ustawy o opłatach stemplowych) są obowiązane: a) tylko związek rewizyjny, jeśli nie wskazał spółdzielni opieszałej, b) tylko spółdzielnia opieszała, jeżeli związek ją wskazał. Do zapłacenia zaś kwoty nieuiszczonej (art. 42 ustęp ostatni) jest obowiązaną tylko spółdzielnia.
Do art. 106.
O ile wkładem rzeczowym nie są ani nieruchomości, ani prawa do ciał kopalnych, lecz tworzą go przedmioty innego rodzaju, pismo, stwierdzające umowę o wniesienie wkładu rzeczowego, nie podlega opłacie, przewidzianej w art. 106.
Do art. 108.
Do art. 109.
Wniesienie przez zagraniczną spółkę akcyjną lub komandytowo-akcyjną podania o zezwolenie na rozpoczęcie działalności na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej (§ 2 rozporządzenia niniejszego) względnie o zezwolenie na powiększenie kapitału przeznaczonego do działalności na tymże obszarze (§ 7 tegoż rozporządzenia) nie zwalnia od obowiązku wniesienia podania, przewidzianego w ustępie poprzednim. Od obowiązku tego nie zwalnia także wniesienie podania o udzielenie koncesji na przewóz emigrantów, określonej w ustępie pierwszym art. 25 i w art. 27 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 11 pażdziernika 1927 r. o emigracji (Dz.U.R.P. Nr 89, poz. 799). Opłata, o której mowa, ma być uiszczona przed rozpoczęciem działalności na obszarze Rzeczypospolitej, względnie przed użyciem na tym obszarze powiększonego kapitału
Jeżeli spółka ma na celu prowadzenie kopalń naftowych, a nadto wykonywanie innych czynności zarobkowych, to przewidziane w art. 5 powołanego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej uwolnienie od opłat stemplowych, unormowanych w art. 102, 105 i 109, nie tyczy się tej części kapitału spółki, która jest przeznaczona do prowadzenia tych innych czynności, a uwolnienie od opłaty stemplowej, unormowanej w art. 106, tyczy się wkładów rzeczowych tylko o tyle, o ile obejmują te nieruchomości lub pola naftowe, na których mają być urządzone kopalnie naftowe. Strony obowiązane są podać organowi urzędowemu właściwemu do wymierzenia opłaty stemplowej (art. 17), jaka część kapitału spółki lub wkładów rzeczowych posiada warunki uwolnienia od opłaty stemplowej, wymienione w zdaniu poprzedniem.
W przypadkach, wymienionych w art. 5 powołanego rozporządzenia z 1927 r. opłata ma być wymierzona nawet wówczas, gdy według treści kontraktu spółki zachodzą warunki zupełnego uwolnienia od opłaty. Opłata wymierzona - a w przypadku, wymienionym w ustępie drugim niniejszego paragrafu, odpowiednia część opłaty - ulega odroczeniu do upływu dwóch lat i dwóch miesięcy od dnia sporządzenia pisma, stwierdzającego umowę o zawiązanie spółki. Kwota odroczona ulega umorzeniu w razie przedstawienia urzędowi skarbowemu - przed upływem terminu odroczenia - świadectwa okręgowego urzędu górniczego, stwierdzającego, że przed upływem lat dwóch od sporządzenia pisma, stwierdzającego umowę o zawiązanie spółki rozpoczęto prace wiertnicze. W razie nieprzedstawienia tego świadectwa spółka ma przed upływem terminu odroczenia uiścić kwotę odroczoną; nieuiszczenie opłaty w tym terminie spowoduje wymierzenie zapomocą nakazu płatniczego (art. 33, ustęp ostatni) kwoty należnej wraz z podwyżką w wysokości 5-krotnej (art. 42).
Notarjusz, mający siedzibę poza obszarem, na którym obowiązuje kodeks cywilny austriacki oraz sekretarjat sądu, mającego siedzibę na obszarze na którym obowiązuje kodeks cywilny niemiecki, mają - w razie niepobrania lub tylko częściowego pobrania opłaty na mocy niniejszego paragrafu - przesłać urzędowi skarbowemu uwierzytelniony odpis pisma, co do którego opłata lub jej część ulega odroczeniu.
Do art. 110.
Oplata ma być uiszczona znaczkami stemplowe-mi - jeżeli nie przewyższa 100 zł., a gotówką - gdy wynosi więcej niż 100 zł
Na papierze wartościowym urząd skarbowy nie umieszcza pieczęci wpływu (§ 34),
Znaczki stemplowe należy umieścić ile możności na pierwszej strony papieru obiegowego w ten sposób, aby nie zakrywały istotnych części tekstu. Jeżeli pierwsza stronica jest już zajęta przez dowody uiszczenia opłat stemplowych zagranicznych, to należy umieścić znaczki stemplowe na stronicy drugiej.
Do art. 111.
Odpis takiego pełnomocnictwa, zaświadczony bądź urzędownie, bądź przez mocodawcę, lub przez pełnomocnika, podlega zasadniczo równio* opłacie w wysokości 3 zł. Jeżeli jednak odpis taki. złożono w postępowaniu, należącem w pierwszej instancji do sądu powiatowego, względnie sądu pokoju, albo do sądu przemysłowego, lub kupieckiego, albo do urzędu rozjemczego do spraw najmu, to podlega opłacie w wysokości 1 zł,
Do art. 114.
Opłatę od obligacyj, wypuszczonych zagranicą, uiszcza się według zasad, przewidzianych co do akcyj zagranicznych w § 147.
Do art. 115 (ustępu ostatniego).
W razie przedstawienia warrantu urzędowi skarbowemu celem wymierzenia opłaty stemplowej (punkt 1) urząd skarbowy nie umieszcza na warrancie pieczęci wpływu (§ 34).
Do art. 116.
Spółdzielnie, należące do związku rewizyjnego, mogą - bez osobnego zezwolenia - kasować znaczki stemplowe na obligach datą skasowania oraz odciskiem swej pieczęci.
Do art. 119.
Do art. 122 - 125 12).
Wypuszczone zostaną dwa rodzaje urzędowych blankietów wekslowych:
1) ze schematem umowy wekslowej, 2) bez tego schematu, a w każdym rodzaju 21 kategoryj wartości, a mianowicie:
| za | 20 | gr. | dla | sumy | wekslowej, | nieprzewyższającej | 50 | zł. | |||||
| " | 30 | " | " | " | " | ponad | 50 | zł. | " | 100 | " | ||
| " | 60 | " | " | " | " | " | 100 | " | " | 200 | " | ||
| " | 90 | " | " | " | " | " | 200 | " | " | 300 | " | ||
| " | 1 | zł. | 20 | " | " | " | " | " | 300 | " | " | 400 | " |
| " | 1 | " | 50 | " | " | " | " | " | 400 | " | " | 500 | " |
| " | 1 | " | 80 | " | " | " | " | " | 500 | " | " | 600 | " |
| " | 2 | " | 10 | " | " | " | " | " | 600 | " | " | 700 | " |
| " | 2 | " | 40 | " | " | " | " | " | 700 | " | " | 800 | " |
| " | 2 | " | 70 | " | " | " | " | " | 800 | " | " | 900 | " |
| " | 3 | " | " | " | " | " | 900 | " | " | 1.000 | " | ||
| " | 6 | " | " | " | " | " | 1.000 | " | " | 2.000 | " | ||
| " | 9 | " | " | " | " | " | 2.000 | " | " | 3.000 | " | ||
| " | 12 | " | " | " | " | " | 3.000 | " | " | 4.000 | " | ||
| " | 15 | " | " | " | " | " | 4.000 | " | " | 5.000 | " | ||
| " | 18 | " | " | " | " | " | 5.000 | " | " | 6.000 | " | ||
| " | 21 | " | " | " | " | " | 6.000 | " | " | 7.000 | " | ||
| " | 24 | " | " | " | " | " | 7.000 | " | " | 8.000 | " | ||
| " | 27 | " | " | " | " | " | 8.000 | " | " | 9.000 | " | ||
| " | 30 | " | " | " | " | " | 9.000 | " | " | 10.000 | " | ||
| " | 60 | " | " | " | " | " | 19.000 | " | " | 20.000 | " |
Blankiety wekslowe są sporządzone z papieru, zaopatrzonego w znak wodny, przedstawiający: w blankietach czterech pierwszych kaiegoryj (groszowych) - plecionkę, złożoną z romboidów i sześcioboków, w blankietach pozostałych kategoryj (złotowych) - plecionkę, złożoną z rombów i sześcioboków; przytem w blankietach złotowych w każdym sześcioboku znajduje się orzeł państwowy.
Wymiar blankietów wekslowych wynosi 28 na 10,8 cm.
Blankiet wekslowy składa się z trzech części: z tekstu objaśniającego, z winiety oraz z przestrzeni, przeznaczonej na napisanie umowy wekslowej; część trzecia w blankietach wekslowych, wymienionych w ustępie drugim niniejszego paragrafu pod 1), zawiera wydrukowany schemat umowy wekslowej.
Tekst objaśniający znajduje się na lewym węższym brzegu blankietu i składa się z trzech zdań, umieszczonych równolegle do owego brzegu. Zdanie pierwsze brzmi: "Urzędowy blankiet wekslowy"; zdanie drugie: "Cena ......... gr.", względnie "......... zł.", lub ......... zł ......... gr."; zdanie trzecie: "Dla weksli, których suma nie przewyższa ......... zł.". Zdanie pierwsze i trzecie jest wykonane pismem angielskiem, zdanie drugie - kursywą.
Wymiar krańcowych punktów winiety wynosi 96,5 na 36 mm. Winieta składa się z trzech tarcz: górna i dolna są okrągłe, środkowa jest owalna. Tarcze: górna i środkowa posiadają tło ciemne, którego barwą jest właściwy kolor winiety (wymieniony w następnym ustępie niniejszego paragrafu); tarcza dolna posiada tło jasne, którego barwą jest kolor tła winiety, względnie - przy blankietach wartości od 20 gr. do 90 gr. - tło białe. W tarczy górnej jest umieszczony biały orzeł polski, wyłaniający się z ciemnego tła tarczy. W tarczy środkowej znajduje się biały napis, równoległy do węższych boków blankietów, wyłaniających się z tła; napis ten brzmi: "OPŁATA STEMPLOWA GR. ......... GR.", względnie "ZŁ. ......... ZŁ." lub "......... ZŁ. ......... GR.". W tarczy dolnej znajduje się napis, równoległy do szerszych boków blankietu, wykonany barwą, stanowiącą właściwy kolor winiety; napis ten brzmi: "......... GROSZY" względnie "......... ZŁOTE" lub "......... ZŁOTYCH" lub "1 ZŁOTY ......... GROSZY", lub "ZŁOTE ......... GROSZY". Wszystkie tarcze są ujęte w stylizowaną ornamentację z motywów roślinnych.
Na blankietach wartości od 20 gr. do 90 gr. włącznie winieta jest koloru granatowego. Na innych blankietach winieta jest dwukolorowa, a mianowicie: na blankietach wartości od 1 zł. 20 gr. do 2 zł. 70 gr. włącznie kolor właściwy winiety jest granatowy, a tło pomarańczowe; na innych blankietach kolor właściwy winiety jest czerwony, a tło zielone.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Schemat wekslu brzmi:
Również w razie wystawienia wekslu na blankiecie nieurzędowym, lub na zwykłym papierze należy uiścić opłatę przez skasowanie znaczków stemplowych lub przez uiszczenie w kasie skarbowej gotówką kwoty, wymierzonej przez urząd skarbowy.
Czy w przypadku poszczególnym ma nastąpić skasowanie znaczków stemplowych, czy uiszczenie gotówką, rozstrzyga się według zasad, podanych w § 35.
W razie przedstawienia urzędowi skarbowemu blankietu urzędowego, lub innego papieru celem uiszczenia opłaty od wekslu urząd skarbowy na przedstawionym mu papierze nie umieszcza pieczęci wpływu (§ 34).
Osoby powyższe mogą kasować; jedynie znaczki stemplowe, umieszczone na blankietach wekslowych (urzędowych albo nieurzędowych) oraz na pismach, zawierających co najmniej nazwę "weksel", ewentualnie inne jeszcze cechy wekslu (art. 1 i 99 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 14 listopada 1924 r. o prawie wekslowem, Dz. U. R. P. Nr. 100 poz. 926); nie mogą więc kasować znaczków stemplowych, umieszczonych na zwykłym papierze wcale niezapisanym, lub zaopatrzonym jedynie w podpis. Mogą kasować znaczki stemplowe na wekslach tylko przed upływem terminu, oznaczonego w art. 123.
Znaczki stemplowe umieszcza się na odwrotnej stronie wekslu (względnie blankietu wekslowego), a mianowicie na węższym brzegu papieru; jeżeli jednak na odwrotnej stronie wekslu, wystawionego zagranicą, są już indosy, to należy umieścić znaczki stemplowe bezpośrednio poniżej ostatniego indosu - tak, aby między nim a znaczkami nie było odstępu.
Znaczki stemplowe kasuje się przez wypisanie na każdym znaczku daty skasowania oraz umieszczenie pieczęci urzędowej notarjusza, względnie pieczęci firmowej banku lub spółdzielni; pieczęć ma być tak wyraźna, aby dala się łatwo odczytać. Poniżej znaczków stemplowych należy umieścić następujące zaświadczenie: "Skasowano znaczki stemplowe za. zł. .... gr., słowami .... dnia ..... 19. r.". Zaświadczenie to ma być podpisane przez notarjusza, względnie przez tego funkcjonarjusza banku lub spółdzielni, który dokonał skasowania.
Spółdzielnia, należąca do związku rewizyjnego (art. 68 i 70 ustawy z dnia 29 października 1920 r. o spółdzielniach, Dz. U. R. P. Nr. 111 poz. 733) może- bez osobnego zezwolenia - kasować znaczki stemplowe na wekslach trasowanych, wystawionych przez spółdzielnię oraz na wekslach własnych, jeżeli te weksle (trasowane lub własne) «ą płatne na zlecenie spółdzielni lub na jej rzecz. Skasowanie znaczków stemplowych, umieszczonych na wekslu własnym, płatnym na zlecenie spółdzielni, należącej do związku rewizyjnego lub na jej rzecz, ma nastąpić w. dniu otrzymania wekslu przez spółdzielnię; pozatem spółdzielnia ma przestrzegać wszystkich postanowień, zawartych w poprzednich ustępach niniejszego paragrafu.
Uprawnienia, przyznane w ustępie poprzednim spółdzielniom, służą również komunalnym kasom oszczędności (rozp. Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 kwietnia 1927 r., Dz. U. R. P. Nr. 38, poz. 339) oraz gminnym kasom pożyczkowo-oszczędnościowym (rozp. Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 30 grudnia 1924 r., Dz. U. R. P. Nr. 118, poz. 1069)
a) akceptant wekslu trasowanego, w szczególności też akceptant przez wyręczenie (art. 24, 25 oraz 55 - 57 prawa wekslowego),
b) każdy indosant wekslu trasowanego lub własnego (art. 10 - 19 oraz 101 prawa wekslowego), poręczyciel (art. 29 - 31 oraz 101 prawa wekslowego).
Do art. 132.
a) w nieruchomościach, położonych w Polsce, b) w innego rodzaju przedmiotach (z wyjątkiem nieruchomości położonych zagranicą).
Następnie przez porównanie wartości części idealnej z wartością (brutto), części fizycznej, ustala się co do każdego uczestnika - osobno w zakresie nieruchomości i osobno w zakresie przedmiotów innego rodzaju - czy zachodzi nadwyżka (t. j. c/y uczestnik otrzymał na skutek działu więcej z majątku wspólnego niż miał przed działem), czy też przydzielona mu część fizyczna równa się części idealnej, lub jest od niej mniejsza. (Jest możliwe, że co do tego samego uczestnika działów okaże się nadwyżka w zakresie nieruchomości, a brak nadwyżki w przedmiotach innego rodzaju - lub odwrotnie).
Następnie sumuje się wszystkie ustalone w sposób powyższy nadwyżki w zakresie nieruchomości i od tej sumy wymierza się 4%. Od sumy zaś nadwyżek w zakresie przedmiotów innego rodzaju wymierza się \%.
Przykład:
Trzy osoby (A. B. C.) kupiły trzy budynki wraz z znajdującemi się w nich nieruchomościami za 300.000 zł., z czego na budynki przypada 240,000 zł., na ruchomości 60.000 zł. Budynki obciążone długami hipotecznemi w wysokości 90.000 zł., czysta wartość całego majątku, podlegającego działowi, wynosi żalem 210.000 zł.
Każdy z nabywców przyczynił się do, ceny kupna kwotą 70.000 zł. wobec czego wszystkie nabyte przedmioty należały do każdego z nich w jednej trzeciej części.
Następnie współwłaściciele dzielą się w ten sposób, że A otrzymuje jedną z nieruchomości, wartości 100.000 zł. (obciążoną długiem w wysokości 40.000 zł.). B drugą nieruchomość, wartości 90.000 zł. (dług 30.000 zł.), C trzecią - wartości 50.000 zł. (dług 20.000 zł.), prócz tego otrzymuje A niektóre ruchomości, których wartość wynosi 25.000 zł., B dalszą część ruchomości, które są warte 10,000 zł., C resztę - wartości 25,000 zł. (Przytem cenę wyrównania otrzymuje C od A gotówką 15,000 zł,).
Celem obliczenia opłaty stwierdzamy, że wartość brutto części idealnej, należącej do jednego z współwłaścicieli, wynosi: co do nieruchomości - 80.000 zł. (trzecia część z 240.000 zł.), co do ruchomości - 20.000 zł. (trzecia część z 60.000 zł.). Z tego wynika, że w zakresie nieruchomości otrzymali więcej, niż mieli: A o 20.000 zł. B o 10.000 zł.; w zakresie ruchomości zaś A i C - każdy o 5.000 zł. Nadwyżka wynosi zatem łącznie: w zakresie nieruchomości 30.000 zł., w zakresie ruchomości 10.000 zł.
Należy więc wymierzyć opłatę w wysokości 4% od 30.000 zł. t. j. 1.200 zł. i w wysokości 1 % od 10.000 zł. t. j. 100 zł., razem 1.300 zł,
Przykład:
Cztery osoby (A. B. C. D.) kupiły wspólnie sześć nieruchomości, z których jedna znajduje się w Warszawie, druga w Lodzi, trzecia we Lwowie, czwarta w Krakowie, piąta w Poznaniu, szósta w Wilnie. Każda z tych osób złożyła 1/4 część ceny kupna, wobec czego owe nieruchomości należały do każdego ze współwłaścicieli w 1/4 części. Następnie zmarła osoba A, a spadek po niej przypadł w połowie jej dwóm synom E, F.).Potem E kupił od osoby B jej udział w owych sześciu nieruchomościach. Nakoniec współwłaściciele (C. D. E. F.) dzielą się w ten sposób, że C otrzymuje nieruchomości: łódzką i wileńską, E, lwowską, krakowską i poznańską, F warszawską; D otrzymuje spłatę w gotówce. Wartość poszczególnych nieruchomości jest w dniu sporządzania pisma, stwierdzającego umowę o dział, następująca: nieruchomości warszawskiej 500.000 zł., łódzkiej 400.000 zł., lwowskiej 300.000 zł., krakowskiej 200.000 zł., poznańskiej i wileńskiej po 100.000 zł. Wartość łączna wynosi zatem 1.600.000 zł., z czego C otrzymuje 500.000 zł., E 600.000 zł., F 500.000 zł. Z wartości łącznej w kwocie 1.600.000 zł. przypada 400.000 zł. na udziały, wynikające ze spadkobrania, reszta (1.200.000 zł.) na udziały; wynikające z kupna.
Celem obliczenia opłaty stwierdzamy:
a) co do osoby C - że wartość brutto jej udziału w majątku wspólnym wynosi 400.000 zł., że zatem na skutek otrzymania części fizycznej wartości 500.000 zł, ujawniła się nadwyżka w kwocie 100.000 zł.;
b) co do osoby E - że wartość brutto jej udziału wynosiła: z tytułu spadku połowę z 400,000 zł., a zatem 200,000 zł. i z tytułu kupna: 400.000 zł, razem 600.000 zł., że zatem-wobec otrzymania części fizycznej wartości również 600.000 zł. - nadwyżki niema;
c) co do osoby F - że wartość brutto jej udziału (opierającego się wyłącznie na spadkobraniu) wynosiła 200.000 zł., że zatem - na skutek otrzymania części fizycznej wartości 500.000 -zł., jest nadwyżka w kwocie 300.000 zł. Suma nadwyżek wynosi zatem 400.000 zł.
Ponieważ zaś - jak już stwierdziliśmy wyżej -* wartość udziałów, opierających się na kupnie, wynosi s;+ całości, przeto należy uiścić tytułem opłaty; 4% od 300.000 zł, t. j, 12.000 zł.
Do art. 137.
Pokwitowania, wymienione w punkcie a), są wolne od opłaty tylko wówczas, gdy sprzedaż lub za-kupno towaru przez spółdzielnię mieści się w granicach jej działalności określonej statutem.
Do art. 141.
W myśl punktu 13 art. 141 są wolne od opłaty podania w sprawach pożyczek państwowych.
Do art. 142.
W myśl punktu 9 (a mianowicie na mocy postanowienia, wyrażonego słowami: "w sprawach, tyczących się pomocy kredytowej dla osadników") są wolne od opłaty wszelkie podania w sprawie pomocy finansowej, udzielonej na podstawie działu VIII ustawy z dnia 28 grudnia 1925 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. z 1926 r., Nr. 1, poz. 1).
Załatwienie podania mimo nieuiszczenia lub niedostatecznego uiszczenia opłaty stemplowej, a mianowicie na tej podstawie, że uiszczenie opłaty nie jest możliwe bez dotkliwego uszczerbku majątkowego (art. 142, punkt 17), urząd, załatwiający podanie, winien umotywować zapomocą notatki na referacie załatwienia.
W razie uiszczenia opłaty gotówką w kasie skarbowej i wydania petentowi osobnego kwitu kasowego - kasa nie umieszcza już pokwitowania na samem podaniu,
O ile przyjęcie podania lub otwarcie koperty, w które) ono się mieści, następuje poza biurem podawczem, kasuje znaczki stemplowe urzędnik, przyjmujący podanie lub otwierający kopertę; albo urzędnik, przezeń upoważniony.
Znaczki stemplowe, skasowane, w sposób podany w poprzednich dwóch ustępach, ulegają ponownemu skasowaniu zapomocą wypisania daty skasowania atramentem na znaczkach przez urzędnika, któremu poduczono załatwienie podania lub przez urzędnika przezeń upoważnionego - z wyłączeniem jednak urzędnika biura podawczego (ustęp pierwszy niniejszego paragrafu).
Oplata w kwocie 20 gr. za pokwitowanie z przyjęcia podania fart. 149) ma być uiszczona przez naklejenie znaczków stemplowych na tem pokwitowaniu i skasowanie ich w sposób, podany w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu,
Urząd przyjmujący telegram kasuje znaczki stemplowe odciskiem stempla kalendarzowego.
Urzędy, powołane do przyjmowania telegramów, nie odmawiają przyjęcia telegramów nieostemplowanych. Nie jest też ich rzeczą badać, czy poszczególne podanie telegraficzne podlega opłacie i w jakiej wysokości. Mają jednak przy telegramach, zawierających podania, wystosowane do urzędów państwowych, a niezaopatrzonych w znaczek stemplowy, zwrócić uwagę nadawcy, że podanie odnośne - jeśli podlega opłacie - nie będzie załatwione. O ileby nadawca mimo tej uwagi nie chciał zaopatrzyć telegramu w znaczek stemplowy, urząd przyjmujący telegram stwierdzi to, umieszczając po podpisie nadawcy uwagę: "Stempla odmówiono".
Uwagi, wymienione w ustępach pierwszym i trzecim niniejszego paragrafu, mają być telegrafowane na-równi z tekstem właściwym. Przy obliczaniu ilości wyrazów, celem ustalenia należności za telegram, wlicza się również wyrazy, z których składają się wspomniane uwagi.
Do art. 152.
Urzędnik, któremu poruczono załatwienie podania, umieszcza na niem uwagę "Kancelarja wezwie. ",.. do uiszczenia opłaty. zł. gr. (wzór 12) ".
Kancelarja sporządza wezwanie na druku w formie karty pocztowej, ułożonym według wzoru 12 i wysyła je pocztą, poczerń umieszcza poniżej polecenia uwagę: "Wysłano dnia .....".
Adresat winien przy odbiorze zawiadomienia uiścić pojedyńczą opłatę pocztową, przypadającą według taryfy za kartkę pocztową (§ 2 rozporządzenia Ministra Poczt i Telegrafów z dnia 17 sierpnia 1928 r., Dz. U. R. P. Nr. 80, poz. 702). Jeśliby odmówił uiszczenia, to poczta zwraca pismo jako niedoręczone urzędowi wysyłającemu, który ma pismo to przechować przy podaniu.
W razie dodatkowego uiszczenia opłaty kancelarja notuje na podaniu datę dostarczenia znaczków stemplowych lub nadesłania kwitu kasy skarbowej i kasuje znaczki stemplowe w sposób, wskazany w ustępie pierwszym § -u 166, względnie przykleja kwit kasowy do podania. Urzędnik, któremu poruczono załatwienie podania, kasuje znaczki stemplowe w sposób wskazany w ustępie przedostatnim § -u 166.
Załatwienie tymczasowe mimo nieuiszczenia lub niedostatecznego uiszczenia opłaty urząd winien umotywować - zapomocą notatki, umieszczonej na referacie załatwienia.
a) jeżeli za załatwieniem mimo nieuiszczenia opłaty przemawiają względy publiczne lub wzgląd na poważny interes petenta;
b) jeżeli wniesienie podania stanowi czynność, dla
której jest ustanowiony termin prekluzyjny.
W przypadkach, wymienionych wyżej w-punktach § ), b), należy załatwienie mimo nieuiszczenia opłaty stemplowej umotywować zapomocą notatki na referacie załatwienia oraz umieścić na tymże referacie
uwagę: "Kancelarja wezwie ....... do uiszczenia opłaty ..... zł. ... gr. oraz kosztów doręczenia ..... gr. (wzór 13) ".
Kancelarja sporządza w dwóch egzemplarzach wezwanie na druku w formie kartki pocztowej, ułożonym według wzoru 13 i doręcza jeden z tych egzemplarzy za dowodem doręczenia. W przypadku doręczenia za pośrednictwem poczty należy wezwanie wysłać jako przesyłkę poleconą za zwrotnem poświadczeniem odbioru. Adresat winien przy odbiorze wezwania uiścić pojedynczą opłatę pocztową, przypadającą według taryfy za kartkę pocztową, za polecenie i za zwrotne poświadczenie odbioru. Jeżeliby odmówił uiszczenia opłat, poczta pomimo to wezwanie doręcza za pokwitowaniem na zwrotnem poświadczeniu odbioru i na pocztowym dowodzie odbioru, a nieuiszczoną opłatę pocztową ściąga w drodze administracyjnej. Po wysłaniu wezwania kancelaria, umieszcza na referacie załatwienia poniżej polecania, określonego w ustępie poprzednim, uwagę "Wysłano dnia.,..".
Drugie egzemplarze wezwań według wzoru 13 kancelarja przechowuje w osobnej okładce pod napisem "Podania nieostemplowane". Nadchodzące dowody doręczenia należy dołączać do odnośnych wezwań.
Po dostarczeniu przez petenta znaczków stemplowych, względnie kwitu kasy skarbowej, kancelarja postępuje w sposób, podany w § 168.
Jeżeli petent mimo upływu dwóch tygodni od doręczenia mu wezwania nie dostarczył znaczków stemplowych ani kwitu kasowego, kancelarja umieszcza na egzemplarzu wezwania, pozostałym w urzędzie, uwagę: "Opłaty do dnia...nie uiszczono", urząd skarbowy zarządza następnie przymusowe ściągnięcie opłaty wraz z karą za zwłokę (ustawa z dnia 31 lipca 1924 r., Dz. U. R. P. Nr. 73, poz. 721), którą oblicza się za czas od upływu czterech tygodni po doręczeniu wezwania.
Do art. 153.
Do art. 155.
Do art. 156 (punktu 1).
Poświadczenie obywatelstwa polskiego, służącego pewnej osobie z mocy ustawy {art. 11 powołanego rozporządzenia z 1920 r.) podlega opłacie w wysokości 3 zł. przewidzianej w art. 154; poświadczenie takie jest wolne od opłaty, jeżeli tyczy się obywatelstwa nabytego drogą opcji, opartej na traktacie międzypaństwowym (punkt 1 artykułu 160 w związku Z punktem 16 artykułu 142),
Do art. 156 (punkt 5).
Koncesja na przemysł gospodni (art. 8, punkt 6, powołanego rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej) podlega opłacie w wysokości 10 zł., jeżeli ma za przedmiot hotel, dom zajezdny lub pensjonat z ilością pokojów, wynoszącą nie więcej niż pięć.
Do art. 157
Do art. 160.
Do art. 161.
Wyjątek stanowią świadectwa, wymienione W art. 156. Znaczki stemplowe, dostarczone do tych świadectw, mają być naklejone na właściwym akcie, pozostającym w urzędzie, który wydaje świadectwo; jeżeli urząd ten zapisuje świadectwa tego rodzaju do specjalnego rejestru, to znaczki stemplowe mogą być również umieszczane w tym rejestrze. Uiszczenie opłaty zapomocą znaczków stemplowych, umieszczonych na akcie lub w rejestrze, ma być poświadczone na świadectwie.
PRZEPISY KOŃCOWE.
Zmiany organizacyjne,
Odroczenie płatności.
a) opłaty pojedynczej, nie przewyższającej 500 zł., a należącej się od pisma, wymienionego w art. 52 albo w punktach l lub 2 art. 53, stwierdzającego umowę między krewnymi lub powinowatymi w linji prostej albo między rodzeństwem,
b) opłaty pojedynczej nieprzewyższającej l00zł.- w przypadkach, niewymienionych w punkcie "a",
c) podwyżki stemplowej, nie przewyższającej 1.000 zł.-
we wszystkich tych przypadkach: na czas nie dłuższy niż rok, licząc od dnia w którym opłatę stemplową względnie podwyżkę, należy uiścić w myśl art. 20, 21, 28, 30 - 33, 42 i 59.
Przepisy przejściowe.
Do art. 18 oraz do § 20.
Począwszy od dnia 1 stycznia 1927 r. nie wolno używać znaczków stemplowych, sporządzonych według wzorów dawniejszych, opisanych w obwieszczeniu Ministra Skarbu z dnia 25 kwietnia 1924 r. (Monitor Polski Nr. 97, poz. 273).
Do art. 18 oraz do § 21.
Do art. 25.
Osoby te, mają w ciągu miesiąca stycznia 1927 r. donieść izbie skarbowej, w której okręgu mają mieszkanie lub siedzibę, o służącem im prawie bezpośredniego uiszczania i przytem wymienić władzę, która udzieliła zezwolenia oraz datę i liczbę zezwolenia i załączyć wzory wszystkich rejestrów, do których zapisują opłaty, uiszczane bezpośrednio.
Izba skarbowa może odwołać zezwolenie dawniejsze lub uzależnić dalsze trwanie uiszczania bezpośredniego od zmiany dotychczasowych norm formalnych.
Do art. 35 - 33.
Do art. 52.
Jeśli oplata według przepisów dotychczasowych wynosi więcej, niż przewidziana w ustawie o opłatach stemplowych, to zwrot nadwyżki nie nastąpi.
Do art. 63.
Przepis powyższy stosuje się odpowiednio do oświadczenia zgoJy (ustęp drugi art. 63).
Do art. 92, oraz do § 122.
Jeżeli w przypadku takim przedsiębiorstwo okrętowe uiściło - od umowy o przewóz, zawartej przed dniem 1 stycznia 1927 r. - opłatę w wysokości 1/2% w myśl pozycji 27 taryfy opłat stemplowych, wprowadzonej rozporządzeniem b. Gen. Gubernatora warszawskiego z dn. 19 lipca 1916 r. (Dz. rozp. Nr. 40, poz. 127), to może tę opłatą potrącić od należności, obliczonej według art. 92 i § 122. W tym celu ma w rejestrze opłat stemplowych (wzór 11) przy odnośnej pozycji, w kolumnie 18: wymienić kwotę opłaty 1/2%-owej) oraz datę i pozycję, pod któremi ta kwota została zapisana do rejestru, prowadzonego według norm dotychczasowych, tudzież podać, czy to zapisanie opłaty 1/2%-owej nastąpiło swego czasu do rejestru, prowadzonego przez centralę, czy też przez zakład filjalny i gdzie ów zakład filjalny ma siedzibę. Kwoty opłat 1/2%-owych, uwidocznione w koi. 18, należy podsumować i sumę odjąć od sumy, obliczonej w kolumnie 17.
W razie zastosowania zasad powyższych należy rejestry zakładów filjalnych, obejmujące opłaty 1/2%-towe, przechowywać w centrali - celem umożliwienia kontroli stemplowej,
Do art. 100.
Jeżeli okres operacyjny, według którego obliczono zaliczkę, nie jest okresem ostatnim, to należy w ciągu tygodnia po zatwierdzeniu rachunków za okres ostatni wyrównać ewentualną różnicę w sposób, podany w § 134 (ustępie drugim) niniejszego rozporządzenia.
Zakłady ubezpieczeń, niedawno założone, które do czasu wejścia w życie ustawy o opłatach stemplowych nie zdążyły jeszcze dokonać zatwierdzenia rachunków za pierwszy okres operacyjny, mają do czasu, gdy to zatwierdzenie nastąpi, obliczać zaliczkę według faktycznych obrotów miesięcznych.
Do art. 124 oraz do § 155.
Do art. 135.
Jeżeli opłata, uiszczona według przepisów dotychczasowych, wynosi więcej niż opłata, która stała się wymagalna w czasie obowiązywania ustawy o opłatach stemplowych, zwrot nadwyżki nie nastąpi.
Do art. 171.
Wejście w życie.
1) Przepis przejściowy w § 182.
2) Przepis przejściowy w § 184.
3) Przepis przejściowy w § 185.
4) Przepisy przejściowe w §§ 186 i 187.
*) §§ 65 i 66 mają zastosowanie wyłącznie na obszarze, którym obowiązuje austrjacki kodeks cywilny.
5) Przepis przejściowy w § 188.
6) Przepis przejściowy w § 188.
7) Przepis przejściowy w § 188.
8) Przepisy przejściowe w §§ 193 i 194
9) Przepis przejściowy w § 195.
10) Przepis przejściowy w § 197.
11) Przepis przejściowy w § 197.
12) Przepis przejściowy w § 190.
Wzór 1 do § 23.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 2 do § 38 i 44.
DEKLARACJA
celem uiszczenia opłaty stemplowej gotówką.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 3 do § 59.
WYKAZ WPŁYWÓW NA DOCHÓD MINISTERSTWA SKARBU
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 4 do § 60.
DO
KASY SKARBOWEJ
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 5 do § 75.
ZAWIADOMIENIE
o dostrzeżonem naruszeniu ustawy o opłatach stemplowych.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 6 do § 79.
PROTOKÓŁ
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 7 do §, 87 (wypełniony przykładowo).
Wykaz znaków stemplowych
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 8 do § 108.
Rejestr opłat stemplowych od licytacyj.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 9 do § 116.
Rejestr opłat stemplowych od obrotu papierów wartościowych.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 10 do § 121.
Rejestr opłat stemplowych od najmu skrzynek depozytowych.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 11 do § 122.
REJESTR OPŁAT STEMPLOWYCH
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 12 do § 168.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
Wzór 13 do § 170.
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Niniejsza treść dostępna jest wyłącznie w wersji pierwotnej treści w formacie PDF.
..................................................
- zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 17 marca 1927 r. (Dz.U.27.31.274) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 kwietnia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 18 września 1929 r. (Dz.U.29.71.537) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 października 1929 r.
- zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 3 lutego 1930 r. (Dz.U.30.20.167) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1930 r.
- zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 27 grudnia 1926 r. (Dz.U.26.130.780) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- zmieniony przez § 5 rozporządzenia z dnia 27 grudnia 1926 r. (Dz.U.26.130.780) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 11 czerwca 1929 r. w sprawie urzędowych blankietów wekslowych (Dz.U.29.52.423) z dniem 18 lipca 1929 r.
- zmieniony przez § 4 rozporządzenia z dnia 17 marca 1927 r. (Dz.U.27.31.274) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- zmieniony przez § 7 rozporządzenia z dnia 27 grudnia 1926 r. (Dz.U.26.130.780) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- dodany przez § 5 rozporządzenia z dnia 17 marca 1927 r. (Dz.U.27.31.274) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- zmieniona przez § 6 rozporządzenia z dnia 17 marca 1927 r. (Dz.U.27.31.274) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 8 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- zmieniony przez § 7 rozporządzenia z dnia 17 marca 1927 r. (Dz.U.27.31.274) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 9 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- zmieniony przez § 9 rozporządzenia z dnia 17 marca 1927 r. (Dz.U.27.31.274) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1927 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 23 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 28 stycznia 1927 r. w sprawie urzędowych blankietów wekslowych (Dz.U.27.10.84) z dniem 11 lutego 1927 r.
- zmieniony przez § 2 rozporządzenia z dnia 11 czerwca 1929 r. w sprawie urzędowych blankietów wekslowych (Dz.U.29.52.423) z dniem 18 lipca 1929 r.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 grudnia 1927 r. (Dz.U.28.4.29) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 stycznia 1928 r.
- zmieniony przez § 1 pkt 34 rozporządzenia z dnia 25 lutego 1929 r. (Dz.U.29.23.237) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 kwietnia 1929 r.
- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 17 lutego 1927 r. w sprawie urzędowych blankietów wekslowych (Dz.U.27.15.113) z dniem 25 lutego 1927 r.
- zmieniony przez § 3 rozporządzenia z dnia 11 czerwca 1929 r. w sprawie urzędowych blankietów wekslowych (Dz.U.29.52.423) z dniem 18 lipca 1929 r.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
Robert Horbaczewski 17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Grażyna J. Leśniak 11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.1926.123.713 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Przepisy wykonawcze do ustawy z dnia 1 lipca 1926 r. o opłatach stemplowych. |
| Data aktu: | 20/11/1926 |
| Data ogłoszenia: | 18/12/1926 |
| Data wejścia w życie: | 01/01/1927 |
