Postanowienia ogólne.
Opłata miesięczna pracowników parowozowych zajętych stale na parowozach, oraz pracowników w służbie konduktorskiej, zajętych stale przy obsłudze pociągów, wynosi 9% kwoty uposażenia oraz dodatków należnych wszystkim pracownikom etatowym przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" na obszarze Rzeczypospolitej w wymiarze dla samotnych (§ 13 ust. ostatni, § 46).
Dodatki do uposażenia na obszarze Wolnego Miasta Gdańska podlegają tak według ustępu pierwszego jak i drugiego niniejszego paragrafu tylko wówczas opłacie, jeśli przyznane zostały wszystkim etatowym pracownikom przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" tamże zatrudnionym, z tych samych tytułów, jak dodatki przyznane pracownikom etatowym na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, podlegające tej opłacie.
Temsamem traci pracownik na rzecz Skarbu Państwa wszelkie prawa, służące mu z tytułu wpłacenia rzeczonych składek.
O ile pracownik podjął wpłacone składki, lub też za okresy służby samorządu terytorjalnego, względnie kolejowej służby prywatnej otrzymał emeryturę, rentę lub odprawę, zalicza się dany okres na zasadach postanowień ustępu szóstego niniejszego paragrafu.
Właściwe instytucje ubezpieczeniowe przekażą przedsiębiorstwu "Polskie Koleje Państwowe", zgodnie z postanowieniami odnośnej ustawy ubezpieczeniowej, względnie rozporządzenia Ministra Pracy i Opieki Społecznej, wydanego w porozumieniu z Ministrem Komunikacji, udziały tych pracowników, objętych niniejszem rozporządzeniem, którym zaliczono z mocy ustępu pierwszego niniejszego paragrafu do wysługi emerytalnej czas poprzedniej służby, opłacany składkami ubezpieczeniowemi (emerytalnemi) z tytułu ustawowego obowiązku ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy, na starość i na wypadek śmierci, względnie których opłaty (należności za zaliczenie) przekazało przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe" danej instytucji ubezpieczeniowej z mocy § 11 ust. 2.
Czas spędzony na służbie w Wojsku Polskiem, a mianowicie na służbie czynnej, na ćwiczeniach oraz w czasie mobilizacji lub częściowego uzupełnienia wojska do stopy wojennej, zalicza się do wysługi emerytalnej bez opłaty.
Czas spędzony przed objęciem pracownika niniejszem rozporządzeniem na służbie państwowej, lub samorządu terytorialnego, tak w Państwie Polskiem jak i w jednem z byłych państw zaborczych, nie opłacany opłatą, składkami emerytalnemi, lub zabezpieczeniowemi, oraz czas, spędzony na służbie kolejowej tak państwowej, jak i prywatnej, bez względu na to, czy to była służba w Państwie Polskiem, czy w jednem z byłych państw zaborczych, nieopłacany opłatą, składkami emerytalnemi, lub zabezpieczeniowemi, zalicza się na żądanie pracownika do jego wysługi emerytalnej, osiągniętej z mocy niniejszego rozporządzenia, opłatnie. Pracownik uiszcza za to zaliczenie należność w wysokości sumy opłat określanych w § 2 ust. 1, obliczonych od kwoty podstawy wymiaru zaopatrzenia (§ 12) w miesiącu zgłoszenia odnośnego żądania, za cały okres podlegający zaliczeniu wraz z 6% rocznemi odsetkami składanemi. Odsetki te oblicza się w stosunku miesięcznym za okres podlegający zaliczeniu, w stosunku zaś rocznym za resztę okresu wysługi emerytalnej, osiągniętej na podstawie tego zaliczenia w dniu formalnego dokonania zaliczenia (§ 50).
Okres studjów na jednym z wydziałów uniwersytetu, lub w równorzędnym zakładzie naukowym, zalicza się na żądanie pracownika do jego wysługi emerytalnej, osiągniętej z mocy niniejszego rozporządzenia, opłatnie, jeżeli czas studjów nie biegnie równolegle z czasem służby, zaliczalnym do tej wysługi emerytalnej i tylko w przypadkach całkowitego zakończenia studjów przepisanemi egzaminami, jednak w ilości nie wyższej, jak 4 lata. Pracownik uiszcza za to zaliczenie należność, obliczoną według postanowień ustępu szóstego niniejszego paragrafu (§ 49).
Wdowa i sieroty po zmarłym pracowniku, lub emerycie, który nie uiścił w całości należności za zaliczenie, korzystają z zaliczenia okresu, odpowiadającego części należności, uiszczonej z tytułu tego zaliczenia; pragnąć zaś korzystać z zaliczenia pełnego okresu, muszą uiścić zaległą część tej należności.
Zarówno emeryt jak i pozostała po nim wdowa, względnie dzieci, korzystają z zaliczenia dopiero od pierwszego dnia miesiąca następującego po całkowitem wpłaceniu należności za to zaliczenie (§ 51).
Pracownikowi (emerytowi) jak i pozostałej po nim wdowie względnie dzieciom, którzy przed zupełnem wpłaceniem należności za zaliczenie zrezygnują z tego zaliczenia, zwraca się całą wpłaconą kwotę.
W razie przyjęcia na służbę emeryta, który pobierał zaopatrzenie emerytalne z funduszów państwowych i objęcia go z mocy § 1 niniejszem rozporządzeniem (§ 16 p. 6) zalicza się bezpłatnie do jego wysługi emerytalnej, zaczynającej się od dnia ponownego objęcia służby, cały okres, który stanowił podstawę wymiaru zaopatrzenia.
W razie przyjęcia na służbę i objęcia z mocy § 1 niniejszem rozporządzeniem byłego pracownika kolejowego, byłego funkcjonarjusza państwowego, lub byłego zawodowego wojskowego, z którym rozwiązano stosunek służbowy i któremu z tego powodu wypłacono odprawę z mocy § 18, albo na podstawie innych przepisów emerytalnych, zalicza się do jego wysługi emerytalnej, zaczynającej się od dnia ponownego objęcia służby, cały okres poprzedniej wysługi emerytalnej po uprzednim zwrocie sumy, otrzymanej tytułem odprawy.
Do wysługi emerytalnej nie wlicza się okresu urlopu bez uposażenia; wyjątek stanowią urlopy, otrzymane na czas piastowania mandatu poselskiego, lub senatorskiego, albo też na czas sprawowania czynności w związkach zawodowych lub w kooperatywach, o ile pracownik uiszczał w czasie tych urlopów opłaty miesięczne, określone w § 2, lub o ile po ukończeniu urlopu uiści je w terminie trzymiesięcznym, licząc od dnia objęcia służby.
W zaświadczeniu nie uwzględnia się okresu, który ma być zaliczony opłatnie, dopóki należność za to zaliczenie nie zostanie całkowicie wpłacona.
Powyższe prawo wyboru zaopatrzeń realizuje uprawniony w formie zrzeczenia się prawa do jednego z nich.
Wyjątek stanowią zaopatrzenia, do których uzyskano prawo z mocy ustawy z dnia 23 marca 1922 r. (Dz. U. R. P. Nr. 26, poz. 212), których pobieranie przysługuje uprawnionym pomimo, że pobierają zaopatrzenia z mocy niniejszego rozporządzenia.
Zaopatrzenia, do których prawo powstało z tytułu pełnienia służby kolejowej ostatnio na obszarze Wolnego Miasta Gdańska, wypłaca się na obszarze Wolnego Miasta Gdańska w walucie gdańskiej. W razie przesiedlenia się uprawnionego w granice Rzeczypospolitej Polskiej zaopatrzenie podlega przerachowaniu według zasad przyjętych dla pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe", zatrudnionych na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, z uwzględnieniem dodatków, wliczanych do podstawy wymiaru (§ 12, § 2) analogicznych zaopatrzeń, należnych uprawnionym z tytułu pełnienia służby kolejowej ostatnio w granicach Rzeczypospolitej Polskiej, w miejscowościach zaliczonych do pierwszej klasy dodatku na mieszkanie.
Natomiast wszelkie zmiany wysokości uposażenia lub dodatków podległych opłacie, spowodowane tylko przeszeregowaniem poszczególnych stanowisk, lub zmianami ekonomicznych stosunków lokalnych, albo też dotyczące tylko poszczególnych grup pracowników, nie mają wpływu na wysokość zaopatrzeń, do których powstało prawo przed terminem wprowadzenia w życie tych zmian.
Prawo pobierania dodatku ekonomicznego na żonę służy emerytom analogicznie i tak długo jak pracownikom etatowym przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe".
Wysokość zapowiedzeń i zajęć wynosi: dla alimentów 2/5 zaopatrzeń względnie odprawy, dla należności Skarbu Państwa 1/5 zaopatrzeń, a 2/3 odprawy.
Pośmiertne, względnie kwota należna tytułem zwrotu kosztów pogrzebu (§ 41) oraz odszkodowania i odprawy przyznane z mocy § 42, 43, 44 i 45 nie ulegają zapowiedzeniu ani zajęciu.
Bieg terminu rozpoczyna się z dniem następującym po dniu doręczenia orzeczenia.
Jeśli koniec terminu przypada na niedzielę lub święto ustawowe, termin upływa następnego dnia powszedniego. Terminu nie uważa się za zaniedbany, jeśli przed jego upływem odwołanie wysłano pocztą.
ZAOPATRZENIE EMERYTALNE.
Pracownik nie ma prawa do zaopatrzenia emerytalnego z mocy niniejszego punktu, jeśli wypadek spowodował rozmyślnie lub wskutek popełnienia czynu karygodnego, stwierdzonego w drodze sądowo - karnej,
W razie, jeśli pracownik, z którym rozwiązano stosunek służbowy, nie nabędzie z mocy niniejszego paragrafu prawa do zaopatrzenia emerytalnego, przekaże przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe" właściwej instytucji ubezpieczeniowej sumę opłat, uiszczonych przez pracownika w myśl § 2, oraz sumę należności uzyskanych na zasadzie § 3 za zaliczenie okresu poprzedniej służby, celem zaliczenia mu odpowiedniego okresu ubezpieczenia zgodnie z przepisami, które ustali rozporządzenie Ministra Pracy i Opieki Społecznej, wydane w porozumieniu z Ministrem Komunikacji, o ile pracownik ten do trzech lat, licząc od dnia rozwiązania stosunku służbowego, podejmie pracę uzasadniającą ustawowy obowiązek ubezpieczenia na wypadek niezdolności do pracy na starość i na wypadek śmierci.
Przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe zwolnione jest od obowiązku wpłacenia kwot powyższych właściwej instytucji ubezpieczeniowej w razie wypłacenia pracownikowi odprawy z mocy § 18.
Ułamki roku, wynoszące więcej niż 6 miesięcy, liczy się przy wymiarze zaopatrzenia jako pełny rok, wynoszących zaś 6 miesięcy lub mniej nie uwzględnia się.
Jeśli pracownik, który z mocy § 11 ust. 1 p. 3 względnie p. 4 nabył prawo do zaopatrzenia emerytalnego, nie ma jeszcze 15 lat wysługi emerytalnej, zaopatrzenie wynosi 50% kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru (§ 12).
Każdy pełny rok, opłacany podwyższoną opłatą (§ 2, ust. 2) liczy się przy wymiarze zaopatrzenia półtorakrotnie. Ułamki roku liczy się pojedynczo.
Emeryt, któremu przyznano zaopatrzenie emerytalne na zasadzie § 11 ust. 1 p. 5, może być w ciągu 6 pierwszych miesięcy, licząc od dnia rozwiązania, stosunku służbowego, powołany na służbę na stanowisko nie niższe od zajmowanego przed rozwiązaniem stosunku służbowego (§ 16 p. 5).
Po ustania przyczyny wstrzymania wypłaty zaopatrzenia emerytalnego wznawia się wypłatę tego zaopatrzenia od pierwszego dnia miesiąca następującego po zgłoszeniu się o nie.
Nadto można czasowo wstrzymać wypłatę zaopatrzenia emerytalnego emerytowi, który w przypadku przewidzianym § 15 ust. 1 uchyla się od oględzin lekarskich. Wypłatę wstrzymanego czasowo zaopatrzenia emerytalnego wznawia się, względnie powołuje się emeryta na służbę dopiero wówczas, gdy emeryt podda się tym oględzinom. W razie wznowienia wypłaty zaopatrzenia wypłaca się je za cały okres przerwy od dnia następującego po dniu czasowego wstrzymania go, jeśli emeryt usprawiedliwi zwłokę w poddaniu się oględzinom lekarskim; w przeciwnym razie wypłaca się je od pierwszego dnia następującego miesiąca po dniu dokonania oględzin lekarskich.
W razie rozwiązania stosunku służbowego na zasadzie orzeczenia dyscyplinarnego pracownik nabywa prawo do odprawy, względnie do części jej stosownie do brzmienia orzeczenia dyscyplinarnego.
W razie rezygnacji ze służby, rozwiązania stosunku służbowego na zasadzie orzeczenia dyscyplinarnego nie orzekającego o przyznaniu odprawy lub jej części, lub też w razie wypłacenia właściwej instytucji ubezpieczeniowej należności z § 11 ust. 2, nie przysługuje pracownikowi prawo do jednorazowej odprawy.
ZAOPATRZENIE WDOWIE.
Wdowa nie ma prawa do zaopatrzenia wdowiego:
Wypłatę zaopatrzenia tego wstrzymuje się, jeśli uprawniona po upływie czasu, wymaganego ustawowo do sądowego uznania zaginionego za zmarłego, nie złoży dowodu, że wdrożyła kroki w właściwym sądzie celem uzyskania odnośnej uchwały.
Zaopatrzenie to można przyznać na stałe lub na pewien określony przeciąg czasu.
Zaopatrzenie wdowy, pozostałej po pracowniku (emerycie) wyznania mahometańskiego, wynosi taką część zaopatrzenia wdowiego, obliczonego według postanowień ustępu pierwszego niniejszego paragrafu, ile wdów uprawnionych do zaopatrzenia pozostało po danym pracowniku (emerycie).
Po ustaniu przyczyny wstrzymania wypłaty zaopatrzenia wdowiego wznawia się wypłatę tego zaopatrzenia od pierwszego dnia miesiąca następującego po zgłoszeniu się o nie.
Wdowa nie ma prawa do tej odprawy, jeśli prawa do zaopatrzenia wdowiego nie nabyła z powodów, określonych § 19 ust. 2 p. 1 i 3.
ZAOPATRZENIE SIEROCE.
Prawo do zaopatrzeń sierocych służy pod warunkami wskazanemi p. 1, 2 i 3 ustępu pierwszego niniejszego paragrafu dzieciom także po matce (pracownicy), o ile ojciec ich nie żyje, po nim zaś nie mają prawa do zaopatrzeń sierocych.
Wypłatę powyższych zaopatrzeń wstrzymuje się, jeśli uprawnieni po upływie czasu, wymaganego ustawowo do sądowego uznania zaginionego za zmarłego, nie złożą dowodu, że wdrożyli kroki w właściwym sądzie, celem uzyskania odnośnej uchwały.
Zaopatrzenia te przyznać można na stałe lub na pewien określony przeciąg czasu.
Jeśli pozostało więcej niż czworo (p. 1), względnie więcej niż troje (p. 2, 3) sierot, mających prawo do zaopatrzeń sierocych i wskutek tego suma normalnych zaopatrzeń sierocych przekracza kwotę, wynikłą z ograniczenia ustanowionego p, 1, 2 i 3 ustępu pierwszego niniejszego paragrafu, zmniejsza się odpowiednio i równomiernie poszczególne zaopatrzenia sieroce.
W myśl powyższego postanowienia zmniejszone zaopatrzenia sieroce podwyższa się odpowiednio i równomiernie, aż do normalnej wysokości, w miarę jak poszczególne sieroty tracą prawo do pobierania zaopatrzeń.
W przypadkach przewidzianych w § 28 ust. 2 służy to prawo od pierwszego dnia następującego miesiąca po nastaniu dotyczących warunków (śmierci ojca).
Po ustaniu przyczyny wstrzymania wypłaty zaopatrzenia sierocego wznawia się wypłatę tego zaopatrzenia od pierwszego dnia miesiąca następującego po zgłoszeniu się o nie.
Zaopatrzenie sieroce z niniejszego paragrafu przyznaje się z roku na rok.
Uprawnienie z ustępu pierwszego niniejszego paragrafu służy dzieciom także po matce (pracownicy), nie mającym po niej, ani też po ojcu prawa do zaopatrzeń sierocych, jeśli ojciec ich nie żyje, oraz, jeśli w dniu śmierci matki (pracownicy) nie ukończyły 18 lat życia i były do jej śmierci na jej utrzymaniu.
Prawo korzystania z ulg w zakresie przejazdów państwowemi środkami komunikacyjnemi i t. p. normują osobne przepisy, wydane przez Ministra Komunikacji.
To samo prawo służy wdowie, względnie dzieciom, po pracowniku, zmarłym przed rozwiązaniem stosunku służbowego, względnie po emerycie, który nie skorzystał z prawa służącego mu w myśl ustępu pierwszego niniejszego paragrafu, o ile osoby te dokonają przesiedlenia się w ciągu roku, licząc od dnia śmierci męża, względnie ojca.
Pośmiertne wynosi trzymiesięczną kwotę emerytalnego zaopatrzenia zmarłego.
Z powyższego tytułu wynikająca należność wdowy, pozostałej po emerycie wyznania mahometańskiego, wynosi taką część pośmiertnego, obliczonego według postanowień ustępu drugiego niniejszego paragrafu, ile wdów uprawnionych do tej należności pozostało po danym emerycie.
Pod temi samemi warunkami i w tej samej wysokości należy się pośmiertne wdowcowi w razie śmierci żony, która jako emerytka miała w dniu śmierci z mocy niniejszego rozporządzenia prawo do zaopatrzenia emerytalnego.
W braku wdowy, względnie wdowca, należy się pośmiertne w tej samej wysokości niepodzielnie pozostałym dzieciom, które w dniu śmierci ojca (matki) nie ukończyły jeszcze 18 lat życia, jeśli zmarły utrzymywał je do swej śmierci.
W braku osób powyższych należy się zwrot udowodnionych kosztów pogrzebu do wysokości pośmiertnego także osobom postronnym, jeśli zmarły nie pozostawił majątku wystarczającego na pokrycie tych kosztów.
ODSZKODOWANIE ZA NIESZCZĘŚLIWE WYPADKI.
W razie utraty 100% zdolności do zarobkowania odszkodowanie miesięczne wynosi 60% kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru zaopatrzenia emerytalnego (§ 12); w razie utraty części zdolności do zarobkowania - część sześćdziesięcioprocentowej kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru zaopatrzenia emerytalnego, odpowiadającą procentowi utraty tej zdolności.
Odszkodowanie to przyznaje się od dnia, następującego po dniu wstrzymania wypłaty uposażenia służbowego, względnie, jeśli niezdolność do zarobkowania spowodowana nieszczęśliwym wypadkiem powstała po tym terminie, od dnia następującego po dniu stwierdzenia jej.
Pracownik nie ma prawa do odszkodowania, jeśli wypadek spowodował rozmyślnie lub wskutek popełnienia czynu karygodnego, stwierdzonego w drodze sądowo - karnej.
Przedsiębiorstwu "Polskie Koleje Państwowe" służy prawo poddawania oględzinom lekarskim osób, którym przyznano z mocy niniejszego paragrafu odszkodowania, celem stwierdzenia wysokości stopnia niezdolności do zarobkowania, spowodowanej danym wypadkiem, a mianowicie:
w ciągu trzech lat od daty przyznania odszkodowania może przedsiębiorstwo "Polskie Koleje Państwowe" poddawać oględzinom lekarskim wymienione osoby każdego czasu, w ciągu następnych trzech lat oględziny lekarskie mogą być zarządzone raz na rok, a po tym terminie raz na 3 lata.
Przedsiębiorstwu "Polskie Koleje Państwowe" nie służy prawo poddawania oględzinom lekarskim osób, które ukończyły już 55 rok życia i o ile od dnia przyznania odszkodowania upłynął okres co najmniej sześcioletni; jednakże na żądanie poszkodowanego obowiązane jest poddać go tym oględzinom w każdym czasie.
W razie stwierdzenia zmiany stopnia tej niezdolności podwyższa się, względnie obniża odpowiednio odszkodowanie, a to od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu stwierdzenia tej zmiany.
Jeśli pobierający odszkodowanie uchyla się od oględzin lekarskich, wstrzymuje się czasowo wypłatę odszkodowania i wznawia się je w należnej wysokości, względnie wstrzymuje na stałe dopiero wówczas, gdy poszkodowany podda się tym oględzinom. W razie wznowienia wypłaty odszkodowania wypłaca się je za cały czas przerwy od dnia następującego po dniu czasowego wstrzymania go.
Odszkodowanie wdowy, pozostałej po pracowniku (emerycie) wyznania mahometańskiego wynosi taką część odszkodowania wdowiego, obliczonego według postanowień ustępu pierwszego niniejszego paragrafu, ile wdów uprawnionych do tego odszkodowania pozostało po danym pracowniku (emerycie).
Odszkodowanie wdowie przyznaje się niezależnie od zaopatrzenia wdowiego, należnego z mocy § 19 § 23 i wypłaca się je od pierwszego dnia następującego po dniu wstrzymania wypłaty uposażenia służbowego, względnie zaopatrzenia emerytalnego zmarłego męża.
Wdowa nie ma prawa do odszkodowania:
Wzamian za pobierane odszkodowanie można wypłacić wdowie na jej żądanie jednorazową odprawę w wysokości jednorocznej kwoty tego odszkodowania. W razie wypłacenia tej odprawy traci wdowa raz na zawsze prawo do tego odszkodowania.
W razie zawarcia ponownego małżeństwa traci wdowa prawo do odszkodowania, natomiast otrzymuje jednorazową odprawę w wysokości jednorocznej kwoty tego odszkodowania.
Łączna suma tych odszkodowań miesięcznych nie może przekraczać 70% sześćdziesięcioprocentowej kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru zaopatrzenia emerytalnego (§ 12). W razie, jeśli suma tych odszkodowań przekracza 70% sześćdziesięcioprocentowej kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru zaopatrzenia emerytalnego, zmniejsza się odpowiednio i równomiernie odszkodowania pozostałych sierot, aż do normalnej wysokości.
Odszkodowania te przyznaje się niezależnie od zaopatrzeń, należnych z mocy § 28 i § 32 i wypłaca się je od pierwszego dnia następującego po dniu wstrzymania wypłaty uposażenia służbowego, względnie zaopatrzenia emerytalnego ojca (matki) do ukończenia 18 lat życia. Po tym terminie należą się dzieciom odszkodowania, o ile i jak długo dzieci te są niezaopatrzone i zupełnie niezdolne do zarobkowania.
Dzieci nie mają prawa do odszkodowania, jeśli urodziły się po upływie 300 dni, licząc od dnia wypadku, który w skutkach swych spowodował śmierć ojca (matki).
Prawo to służy krewnym wstępnym od pierwszego dnia następującego po dniu wstrzymania wypłaty uposażenia służbowego, względnie zaopatrzenia emerytalnego zmarłego, tak długo, jak długo nie posiadają żadnych źródeł utrzymania; wnukom zaś i rodzeństwu od pierwszego dnia następującego po wstrzymaniu wypłaty uposażenia służbowego, względnie zaopatrzenia emerytalnego zmarłego, do ukończenia lat 18 życia, względnie po tym terminie, o ile i jak długo są niezaopatrzone i zupełnie niezdolne do zarobkowania.
Prawo do odszkodowania mają przedewszystkiem rodzice (z wyłączeniem dalszych wstępnych krewnych zmarłego); następnie wnuki tylko wówczas, gdy niema uprawnionych wstępnych krewnych zmarłego, wreszcie rodzeństwo, gdy niema więcej nikogo uprawnionego do odszkodowania z niniejszego paragrafu.
Jeśli jest kilka uprawnionych osób tej samej kategorji, dzieli się sumę odszkodowania, ustalonego ustępem pierwszym niniejszego paragrafu, równomiernie.
Łączna suma miesięcznych odszkodowań krewnych wstępnych, wnuków i rodzeństwa wraz z miesięczną sumą odszkodowań wdowy i dzieci nie może przekraczać sześćdziesięcioprocentowej kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru zaopatrzenia emerytalnego. Odszkodowania krewnych wstępnych, wnuków i rodzeństwa wypłaca się tylko o tyle, o ile odszkodowania żony i dzieci nie wyczerpują całej sześćdziesięcioprocentowej kwoty, przyjętej dla ustalenia podstawy wymiaru zaopatrzenia emerytalnego.
POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE.
Pracownikom, zajętym na obszarze Wolnego Miasta Gdańska, przyjętym z kolejowej służby gdańskiej, zalicza się bezpłatnie do wysługi emerytalnej, osiągniętej z mocy niniejszego rozporządzenia, czas spędzony na służbie kolejowej Wolnego Miasta Gdańska od dnia 1 listopada 1918 r. do dnia 30 listopada 1921 r.
Do wysługi emerytalnej, osiągniętej z mocy niniejszego rozporządzenia, zalicza się bezpłatnie: czas spędzony na państwowej służbie kolejowej oraz na polskiej służbie plebiscytowej na ziemiach byłego zaboru pruskiego, od dnia 1 listopada 1918 r. do dnia faktycznego objęcia danych ziem przez Rzeczpospolitą Polską, czas spędzony na służbie kolejowej na obszarze województw lwowskiego, stanisławowskiego i tarnopolskiego od dnia 1 listopada 1918 r. do czasu faktycznego objęcia tamże kolei przez państwową administrację polską, jak również czas spędzony na służbie kolejowej na obszarze Litwy Środkowej przez cały okres istnienia Litwy Środkowej.
Tym pracownikom, którzy bezpośrednio przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia byli na etatowej służbie przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" lub na polskiej służbie państwowej, może Minister Komunikacji w porozumieniu z Ministrem Skarbu zaliczyć bezpłatnie do ich wysługi emerytalnej, osiągniętej z mocy niniejszego rozporządzenia, czas pracy zawodowej, zgłoszonej na mocy ustaw o uposażeniu z dnia 13 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. Nr. 65, poz. 429, 430, 431, 432, 433, 434, 435, 436) dla uzyskania dodatku za wysługę lat, jednak w ilości nie przekraczającej lat dwudziestu, o ile zaliczenia pewnego okresu pracy zawodowej nie dokonano już przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Czas, spędzony na służbie w jednem z byłych państw zaborczych, opłacany półtorakrotnemi składkami emerytalnemi, zalicza się do wysługi emerytalnej w wymiarze: pełny rok jako 18 miesięcy. Ułamki roku zalicza się pojedynczo.
Tym pracownikom zalicza się ten czasokres na warunkach § 3 ust. 8 i 9 po uiszczeniu kwoty równoważnej kwocie, podjętej swego czasu tytułem zwrotu rzeczonych składek - w myśl rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 24 stycznia 1925 r. (Dz. U. R. P. Nr. 11, poz. 77).
Postanowienia § 51 odnoszą się również do tych pracowników.
Raty tej należności można potrącać z przyznanych zaopatrzeń.
Dla ustalenia podstawy przerachowania tych zaopatrzeń przyjmuje się:
Jeżeli w myśl tego postanowienia przerachowanie zaopatrzenia będzie miało być dokonane według grupy wyższej, przyjmie się dla ustalenia podstawy przerachowania uposażenie przywiązane do tego szczebla ustalonej grupy wyższej, który pod względem ilości punktów odpowiada szczeblowi przyjętemu dla ustalenia podstawy wymiaru dotychczasowego zaopatrzenia, względnie który jest odeń bezpośrednio wyższy. Jeśli przerachowanie zaopatrzenia będzie miało być dokonane według grupy tej samej, jaka przyjęta była dla ustalenia podstawy wymiaru dotychczasowego zaopatrzenia, przyjmie się dla ustalenia podstawy przerachowania uposażenie przywiązane do tego szczebla, który przyjęty był dla ustalenia podstawy wymiaru dotychczasowego zaopatrzenia;
Zaopatrzenia, do których prawo powstało z tytułu pełnienia służby kolejowej ostatnio na obszarze Wolnego Miasta Gdańska, wypłacane na obszarze Wolnego Miasta Gdańska, przerachowuje się nie uwzględniając w podstawie przerachowania żadnych dodatków.
Do osób objętych niniejszym paragrafem mają zastosowanie postanowienia paragrafów: 5, 6, 7, 8, 9, 10, 15, 16, 17, 21, 22, 25, 26, 27 p. 2 i 3, § 30, 31, 34, 35, 36, 39, § 47 ust. 1, 2 i 3, § 48, 49, 50, 54 i 57. Ponadto stosuje się do nich postanowienia § 40 i 41 niniejszego rozporządzenia, o ile osoby te nie skorzystały z uprawnień zawartych w art. 71 i 78 ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. (Dz. U. R. P. z r. 1924 Nr. 6, poz. 46).
Byli pracownicy kolejowi i kolejowi emeryci byłych państw zaborczych, jako też pozostałe po nich wdowy i sieroty, którzy z powodu niezgłoszenia roszczenia w terminie ustawowym utracili przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia prawo do zaopatrzenia z tytułu przynależenia swego czasu do kolejowej kasy emerytalnej jednego z tych państw, otrzymują od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia zaopatrzenia w wysokości przerachowanych zaopatrzeń zaborczych (ustęp pierwszy niniejszego paragrafu), o ile zgłoszą prawa te w terminie sześciomiesięcznym, licząc od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, w przeciwnym razie tracą je raz na zawsze.
Termin ten nie obowiązuje, jeśli obowiązek płacenia zaopatrzenia przyjmie Rzeczpospolita Polska w drodze konwencji (umowy międzypaństwowej).
Przepis ten nie dotyczy byłych pracowników stałych, dziennie płatnych, oraz pozostałych po nich członków rodziny, którzy uzyskali prawo do odszkodowania z mocy rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 3 września 1926 r. o zaopatrzeniu emerytalnem nieetatowych pracowników Polskich Kolei Państwowych i o zaopatrzeniu pozostałych po nich wdów i sierot, oraz o odszkodowaniu za nieszczęśliwe wypadki (Dz. U. R. P. Nr. 94, poz. 551).
Z dniem tym traci moc obowiązującą: ustawa z dnia 8 listopada 1921 r. w przedmiocie tymczasowego zaopatrzenia pracowników Polskich Kolei Państwowych w byłym zaborze austrjackim w razie nieszczęśliwych wypadków (Dz. U. R. P. z r. 1922 Nr. 2, poz. 5); oraz względem osób nabywających prawa z niniejszego rozporządzenia: ustawa z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. z r. 1924 Nr. 6, poz. 46), ustawa z dnia 13 lutego 1924 r., zmieniająca niektóre postanowienia ustawy z dnia 11 grudnia 1923 r. o zaopatrzeniu emerytalnem funkcjonarjuszów państwowych i zawodowych wojskowych (Dz. U. R. P. Nr. 18, poz. 178), jako też wszelkie przepisy, normujące sprawę odszkodowania za nieszczęśliwe wypadki.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
Robert Horbaczewski 17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Grażyna J. Leśniak 11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.1929.57.448 |
| Rodzaj: | Rozporządzenie |
| Tytuł: | Zaopatrzenie emerytalne etatowych pracowników przedsiębiorstwa "Polskie Koleje Państwowe" i zaopatrzenie pozostałych po nich wdów i sierot oraz odszkodowanie za nieszczęśliwe wypadki. |
| Data aktu: | 04/07/1929 |
| Data ogłoszenia: | 06/08/1929 |
| Data wejścia w życie: | 01/09/1929 |
