Świadectwa pracy i opinie.

ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 20 listopada 1974 r.

w sprawie świadectw pracy i opinii.

Na podstawie art. 98 § 7 pkt 1 i 2 Kodeksu pracy (Dz.U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141) po porozumieniu z Centralną Radą Związków Zawodowych zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Zakład pracy jest obowiązany niezwłocznie wydać pracownikowi świadectwo pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy.

2. 1 Zakład pracy jest obowiązany wydać na wniosek pracownika opinię o pracy, zwanej dalej "opinią", w związku z wypowiedzeniem, rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy. Opinię należy wydać nie później niż w ciągu siedmiu dni od dnia złożenia przez pracownika wniosku.

2a. 2 W świadectwie pracy poucza sie pracownika o przysługującym mu, w terminie 7 dni od dnia wydania świadectwa, prawie wystąpienia do kierownika zakładu pracy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy.

2b. 3 W świadectwie pracy i w opinii o pracy poucza się także pracownika o przysługującym mu w terminie:

1) 7 dni od dnia zawiadomienia przez zakład pracy o odmowie sprostowania świadectwa,

2) 7 dni od dnia otrzymania opinii

- prawie wystąpienia do sądu pracy (sądu rejonowego) z żądaniem sprostowania świadectwa i opinii.

2c. 4 Przepisy ust. 2a i 2b stosuje się odpowiednio do kierowników zakładów pracy.

3. Opis świadectwa pracy i opinii powinien być przechowywany w aktach osobowych pracownika.

§ 1a. 5 Na wniosek pracownika zakład pracy jest obowiązany przesłać świadectwo pracy lub opinię o pracy pod wskazany przez pracownika adres.

§  2.

1. Uspołeczniony zakład pracy jest obowiązany żądać od kandydata na stanowisko kierownicze lub związane z odpowiedzialnością materialną za mienie powierzone pracownikowi z obowiązkiem zwrotu albo do wliczenia się przedstawienia opinii o pracy z poprzedniego zakładu pracy. Jeżeli w okresie ostatnich trzech lat pracownik był zatrudniony w więcej niż jednym zakładzie pracy, nalęży żądać przedstawienia opinii ze wszystkich zakładów pracy, w których pracownik był zatrudniony w tym okresie. Przy przyjmowaniu na inne stanowisko pracy zakład pracy może żądać opinii, jeżeli jest to uzasadnione szczególnym rodzajem pracy.

2. Stanowisko kierownicze uważa się stanowiska wymienione jako kierownicze dla celów określonych w art. 27 Kodeksu pracy w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 20 września 1974 r. w sprawie zasad i trybu określenia kierowniczych i innych samodzielnych stanowisk pracy dla celów związanych z uprawnieniem do oddzielnego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych oraz do ustalenia czasu trwania okresu próbnego (Dz. U. Nr 37, poz. 215).

§ 3. 6  

1. Opinię o pracy kierownika uspołecznionego zakładu pracy nie będącego przedsiębiorstwem państwowym wydaje organ uprawniony do powołania na to stanowisko.

2. Opinię o pracy dyrektora przedsiębiorstwa państwowego wydaje organ założycielski przedsiębiorstwa. Dyrektorowi, do którego powołania jest uprawniona rada pracownicza przedsiębiorstwa, opinię wydaje organ założycielski w porozumieniu z tą radą.

§  4.

1. Zakład pracy sporządza opinię na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach osobowych pracownika oraz na podstawie oceny przebiegu pracy pracownika w tym zakładzie, dokonanej przy udziale kierownika komórki organizacyjnej, w której pracownik jest zatrudniony.

2. Zakład pracy jest obowiązany uwzględniać przy sporządzaniu opinii również okresowe oceny, jeżeli pracownik podlegał takim ocenom.

§ 5. Opinia powinna rzetelnie i rzeczowo oceniać pracę zawodową pracownika i przedstawiać jego dorobek zawodowy; powinna też zawierać ocenę krytyczną, jeżeli pracownik na taką ocenę zasługuje.

§ 6. Opinia powinna zawierać:

1) charakterystykę kwalifikacji zawodowych pracownika,

2) określenie zakresu powierzonych pracownikowi zadań i czynności oraz sposobu wywiązywania się z nich,

3) informację o szczególnych osiągnięciach w pracy zawodowej oraz o przyznanych pracownikowi z tego tytułu nagrodach i wyróżnieniach,

4) wskazanie faktów naruszania obowiązków pracowniczych, zwłaszcza w zakresie porządku i dyscypliny pracy, za które pracownik został ukarany, jeżeli kara nie została uznana za niebyłą,

5) informację o sposobie rozwiązania stosunku pracy, a w szczególności o tym, kto i w jakim trybie rozwiązał ten stosunek, oraz - gdy rozwiązanie zostało dokonane przez zakład pracy - dokładne określenie przyczyn rozwiązania stosunku pracy,

6) wskazanie okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy,

7) informację o wyrządzonej przez pracownika zakładowi pracy szkodzie pozostającej w związku z pracą, jeżeli fakt ten spowodował wypowiedzenie lub rozwiązanie stosunku pracy,

8) informację o skazaniu parcownika lub toczącym się przeciwko niemu postępowaniu karnym, jeżeli skazanie lub postępowanie karne dotyczy przestępstwa pozostającego w związku z pracą.

§ 7. 7 W świadectwie pracy, oprócz danych określonych w art. 97 § 2 Kodeksu pracy, powinny być zamieszczone następujące informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracownika w nowym zakładzie pracy:

1) okres korzystania z urlopu bezpłatnego i podstawa prawna jego udzielenia,

2) okres korzystania z urlopu wychowawczego, a w wypadku likwidacji zakładu pracy - okres tego urlopu przypadający po likwidacji zakładu,

3) wykorzystanie zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 188 Kodeksu pracy,

4) okres odbywania służby wojskowej oraz zasadniczej służby w obronie cywilnej lub służby zastępczej, przypadający w czasie zatrudnienia w zakładzie pracy, który wydaje pracownikowi świadectwo pracy,

5) okres, za który przyznano pracownikowi odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę (art. 36¹ Kodeksu pracy),

6) termin zdarzenia uzasadniającego, na podstawie odrębnych przepisów, obniżenie pracownikowi zasiłku z ubezpieczenia społecznego.

§ 7a. 8  

1. W razie wystąpienia pracownika do kierownika zakładu pracy z wnioskiem o sprostowanie świadectwa pracy, kierownik jest obowiązany do zbadania wniosku przy współudziale zakładowej organizacji związkowej oraz zawiadomienia zainteresowanego na piśmie o podjętej decyzji w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku.

2. Jeżeli wniosek, o którym mowa w ust. 1, zostanie uwzględniony, zamiast zawiadomienia należy niezwłocznie wydać pracownikowi nowe świadectwo pracy, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od podjęcia przez kierownika zakładu decyzji o sprostowaniu świadectwa pracy.

3. W razie uwzględnienia przez sąd powództwa pracownika o sprostowanie świadectwa pracy lub opinii o pracy, zakład pracy jest obowiązany do wydania nowego świadectwa pracy lub opinii o pracy niezwłocznie po uprawomocnieniu się orzeczenia sądu, nie później jednak niż w ciągu 3 dni od zgłoszenia przez pracownika takiego żądania.

4. W razie prawomocnego orzeczenia sądu przyznającego pracownikowi odszkodowanie z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania umowy bez wypowiedzenia albo uwzgledniającego powództwo o przywrócenie do pracy, chociażby w wyniku tego orzeczenia pracownik nie podjął pracy w dotychczasowym zakładzie, zakład pracy, na żądanie pracownika, jest obowiązany zamieścić stosowną wzmiankę w wydanym świadectwie pracy i opinii o pracy.

5. W razie zmiany treści świadectwa pracy lub opinii o pracy, poprzednie świadectwo lub opinię należy zniszczyć.

§ 7b. 9 Zakład pracy jest obowiązany zamieścić w świadectwie pracy informację o wysokości wynagrodzenia pracownika, ustalonego zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu (Dz.U. Nr 75, poz. 446 i z 1990 r. Nr 9, poz. 57).

§ 7c. 10 W świadectwie pracy pracownika, z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn określonych w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 i Nr 10 poz. 59), zwanej dalej "ustawą", zakład pracy jest obowiązany zamieścić ponadto informację o:

1) rozwiązaniu stosunku pracy z przyczyn określonych w ustawie,

2) wysokości wynagrodzenia za 1 dzień, o którym mowa w § 13 ust. 2 i 3 rozporządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 18 grudnia 1974 r. w sprawie obliczania wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, odszkodowań, dodatków wyrównawczych oraz niektórych innych należności ze stosunku pracy (Dz.U. Nr 51, poz. 334 i z 1976 r. Nr 40, poz. 238).

§  8.

1. 11 W razie przyznania pracownikowi odszkodowania w związku z niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwej opinii (art. 99 § 4 Kodeksu pracy) albo zakończenia innego sporu pracownika ze stosunku pracy lub innej sprawy cywilnej albo karnej po wydaniu opinii, jeżeli wynik sporu lub procesu może mieć wpływ na treść opinii, pracownik może wystąpić do kierownika zakładu pracy o jej sprostowanie, niezależnie od obowiązujących terminów. W takim wypadku stosuje się odpowiednio przepis § 7a ust. 3.

2. Opinia zawierająca informację, o której mowa w § 6 pkt 8, nie podlega jednak sprostowaniu, jeżeli postępowanie karne warunkowo umorzono lub umorzono z powodu amnestii, powinna być natomiast odpowiednio uzupełniona.

§ 9. 12 Zasady określone w § 8 stosuje się odpowiednio w razie przyznania pracownikowi odszkodowania w związku z niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy.

§ 10. Tracą moc:

1) zarządzenie nr 284 Prezesa Rady MInistrów z dnia 13 października 1956 r. w sprawie likwidacji praktyki poufnego opiniowania pracowników (Monitor Polski Nr 86,poz. 998),

2) zarządzenie nr 19 Prezesa Rady MInistrów z dnia 1 marca 1962 r. w sprawie trybu przyjmowania do pracy na stanowiska kierownicze lub związane z odpowiedzialnościa materialną (Monitor Polski Nr 20, poz. 86).

§ 11. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 1975 r.

1 § 1 ust. 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 lit. a) rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

2 § 1 ust. 2a dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

3 § 1 ust. 2b dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

4 § 1 ust. 2c dodany przez § 1 pkt 1 lit. b) rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

5 § 1a dodany przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

6 § 3 zmieniony przez § 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

7 § 7 zmieniony przez § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

8 § 7a dodany przez § 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

9 § 7b dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 15 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 marca 1990 r.

10 § 7c dodany przez § 1 rozporządzenia z dnia 15 marca 1990 r. (Dz.U.90.18.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 marca 1990 r.

11 § 8 ust. 1 zmieniony przez § 1 pkt 6 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

12 § 9 zmieniony przez § 1 pkt 7 rozporządzenia z dnia 11 sierpnia 1989 r. (Dz.U.89.49.271) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 sierpnia 1989 r.

• Identyfikator: Dz.U.1974.45.269
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Świadectwa pracy i opinie.
• Data aktu: 20/11/1974
• Data ogłoszenia: 30/11/1974
• Data wejścia w życie: 01/01/1975