Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa wraz z Protokołem końcowym, Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych. Dausze.2012.10.11.

REGULAMIN GENERALNY

Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa wraz z Protokołem końcowym, Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych,

sporządzone w Dausze dnia 11 października 2012 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 11 października 2012 r. w Dausze zostały sporządzone:

- Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów,

- Światowa Konwencja Pocztowa wraz z Protokołem końcowym,

- Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych.

Po zaznajomieniu się z powyższymi umowami, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

- są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

- będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 15 grudnia 2014 r.

Przekład

Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego ^*

(Znowelizowany i przyjęty przez Kongres w Dausze w 2012 roku)

Spis treści

Rozdział I

Organizacja, funkcje i organizacja Kongresów, Rada Administracyjna, Rada Eksploatacji Pocztowej i Komitet Konsultacyjny

Sekcja 1

Kongres

Artykuł

101 Organizacja i posiedzenia Kongresów oraz Kongresów Nadzwyczajnych

102 Prawo głosu na Kongresach

103 Funkcje Kongresu

104 Regulamin Kongresów

105 Obserwatorzy organów Związku

Sekcja 2

Rada Administracyjna (CA)

106 Skład i funkcjonowanie CA

107 Funkcje CA

108 Organizacja sesji CA

109 Obserwatorzy

110 Zwrot kosztów podróży

111 Informacja w sprawie działalności CA

Sekcja 3

Rada Eksploatacji Pocztowej (POC)

112 Skład i funkcjonowanie POC

113 Funkcje POC

114 Organizacja sesji POC

115 Obserwatorzy POC

116 Zwrot kosztów podróży

117 Informacja w sprawie działalności POC

Sekcja 4

Komitet Konsultacyjny (CC)

118 Cel CC

119 Skład CC

120 Członkostwo w CC

121 Funkcje CC

122 Organizacja CC

123 Przedstawiciele Komitetu Konsultacyjnego w Radzie Administracyjnej, Radzie Eksploatacji Pocztowej i na Kongresie

124 Obserwatorzy CC

125 Informacja w sprawie działania CC

Rozdział II

Biuro Międzynarodowe

Sekcja 1

Wybór i obowiązki Dyrektora Generalnego oraz Zastępcy Dyrektora Generalnego

126 Wybór Dyrektora Generalnego i Zastępcy Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

127 Obowiązki Dyrektora Generalnego

128 Obowiązki Wicedyrektora Generalnego

Sekcja 2

Sekretariat organów Związku i Komitetu Konsultacyjnego

129 Uwagi ogólne

130 Przygotowanie i dystrybucja dokumentów organów Związku

131 Lista Krajów członkowskich

132 Informacje. Opinie. Żądania dotyczące wyjaśnień i zmiany Aktów. Ankiety. Rola w rozliczeniach finansowych

133 Współpraca techniczna

134 Formularze dostarczane przez Biuro Międzynarodowe

135 Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne

136 Czasopismo Związku

137 Doroczne sprawozdanie z działalności Związku

Rozdział III

Tryb składania, analizowania propozycji, powiadamiania o decyzjach, wejście w życie Regulaminu i innych podjętych decyzji

138 Tryb zgłaszania propozycji na Kongres

139 Tryb zgłaszania propozycji zmieniających Konwencję lub Porozumienia w okresie pomiędzy dwoma Kongresami

140 Rozpatrywanie propozycji zmieniających Konwencję lub Porozumienia w okresie pomiędzy dwoma Kongresami

141 Tryb zgłaszania do Rady Eksploatacji Pocztowej propozycji dotyczących przygotowania nowego Regulaminu w świetle decyzji podjętych przez Kongres

142 Zmiana Regulaminu przez Radę Eksploatacji Pocztowej

143 Powiadamianie o decyzjach przyjętych pomiędzy dwoma Kongresami

144 Wejście w życie Regulaminu i innych decyzji przyjętych pomiędzy Kongresami

Rozdział IV

Finanse

145 Ustalanie wydatków Związku

146 Ustalanie wkładu Krajów członkowskich

147 Braki w finansowaniu

148 Nadzór nad księgowością i rachunkowością

149 Sankcje automatyczne

150 Klasy składek

151 Regulowanie należności za materiały dostarczone przez Biuro Międzynarodowe

152 Organizacja organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników

Rozdział V

Arbitraż

153 Procedura arbitrażowa

Rozdział VI

Wykorzystanie języków w ramach Związku

154 Języki robocze Biura Międzynarodowego

155 Języki wykorzystywane w dokumentacji, podczas debat i w oficjalnej korespondencji

Rozdział VII

Postanowienia końcowe

156 Warunki zatwierdzania propozycji dotyczących Regulaminu Generalnego

157 Propozycje dotyczące Porozumień z Organizacją Narodów Zjednoczonych

158 Zmiany, wejście w życie oraz okres obowiązywania Regulaminu Generalnego

Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego

(Znowelizowany i przyjęty przez Kongres w Dausze w 2012 roku)

Niżej podpisani pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich Związku, mając na uwadze artykuł 22.2 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego sporządzonej w Wiedniu w dniu 10 lipca 1964 roku, za wspólną zgodą i zgodnie z artykułem 25.4 Konstytucji, przyjęli w niniejszym Regulaminie Generalnym następujące przepisy zabezpieczające stosowanie Konstytucji oraz funkcjonowanie Związku.

Rozdział  I

Organizacja, funkcje i organizacja Kongresu, Rada Administracyjna, Rada Eksploatacji Pocztowej i Komitet Konsultacyjny

Sekcja  1

Kongres

Artykuł  101.

Organizacja i posiedzenia Kongresów oraz Kongresów Nadzwyczajnych (Konst. 14, 15)

1. Przedstawiciele Krajów członkowskich spotykają się na Kongresie nie później niż cztery lata po zakończeniu roku, w którym miał miejsce poprzedni Kongres.

2. Każdy Kraj członkowski organizuje swoją reprezentację na Kongres składającą się z co najmniej jednego pełnomocnika wyznaczonego przez Rząd tego kraju i wyposażonego w odpowiednie uprawnienia. W razie potrzeby możliwe jest powierzenie własnych interesów delegacji innego Kraju członkowskiego. Należy jednak wziąć pod uwagę, że delegacja może reprezentować wyłącznie jeden Kraj członkowski inny niż własny kraj.

3. Zasadniczo każdy Kongres powinien wskazać państwo, w którym odbędzie się następny Kongres. W przypadku, gdyby nie było możliwe zorganizowanie tam Kongresu, Rada Administracyjna może wskazać państwo, w którym Kongres powinien się zebrać, po konsultacjach z tym państwem.

4. Po konsultacjach z Biurem Międzynarodowym, Rząd państwa zapraszającego ustali dokładną datę i lokalizację Kongresu. Zasadniczo na rok przed tą data Rząd państwa zapraszającego wysyła zaproszenia do wszystkich Krajów członkowskich Związku. Zaproszenie może zostać wysłane bezpośrednio lub za pośrednictwem innego Rządu, lub za pośrednictwem Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego.

5. W sytuacji, gdy Kongres ma zostać zwołany bez pośrednictwa Rządu zapraszającego, Biuro Międzynarodowe, za zgodą Rady Administracyjnej i po konsultacjach z Rządem Konfederacji Szwajcarskiej podejmie niezbędne kroki zmierzające do zwołania i zorganizowania Kongresu w państwie, w którym mieści się siedziba Związku. W takiej sytuacji, Biuro Międzynarodowe pełni funkcje rządu państwa zapraszającego.

6. Miejsce, w którym odbywa się Kongres Nadzwyczajny zostanie ustalone, po konsultacjach z Biurem Międzynarodowym, przez Kraje członkowskie, które zostały zaproszone na taki Kongres.

7. Ustępy 2 do 5 oraz artykuł 102 mają przez analogię zastosowanie do Kongresów Nadzwyczajnych.

Artykuł  102.

Prawo głosu na Kongresie

1. Każdemu Krajowi członkowskiemu przysługuje jeden głos, zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykule 149.

Artykuł  103.

Funkcje Kongresu

1. Na podstawie propozycji złożonych przez Kraje członkowskie, Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, Kongres:

1.1. określa ogólną politykę osiągnięcia przedmiotu i celu Związku określonego w Preambule i artykule 1 Konstytucji;

1.2. rozważa i przyjmuje, odpowiednio, propozycje zmian Konstytucji, Regulaminu Generalnego, Konwencji i Porozumień przedstawionych przez Kraje członkowskie i Rady, zgodnie z artykułem 29 Konstytucji i artykułem 138 Regulaminu Generalnego;

1.3. wyznacza datę wejścia w życie Aktów;

1.4. przyjmuje swój Regulamin wewnętrzny i zmiany w tych Zasadach;

1.5. rozpatruje raporty o pracy Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej i Komitetu Konsultacyjnego, obejmujące okres od poprzedniego Kongresu, przedłożonego przez wyżej wymienione organy zgodnie z artykułami 111, 117 i 125 Regulaminu Generalnego;

1.6. przyjmuje Strategię Związku;

1.7. ustala maksymalną kwotę wydatków Związku, zgodnie z artykułem 21 Konstytucji;

1.8. wybiera Kraje członkowskie do zasiadania w Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej;

1.9. wybiera Dyrektora Generalnego i Zastępcę Dyrektora Generalnego;

1.10. ustala w drodze uchwały Kongresu pułap kosztów, które zostaną poniesione przez Związek w celu tworzenia dokumentów w języku chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim.

2. Kongres, jako najwyższy organ Związku, zajmuje się innymi sprawami dotyczącymi usług pocztowych.

Artykuł  104.

Regulamin Kongresów (Konst. 14)

1. Podczas organizacji pracy i przebiegu debat Kongres stosuje Regulamin.

2. Każdy z Kongresów może zmienić Regulamin zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym Regulaminie.

Artykuł  105.

Obserwatorzy organów Związku

1. Do udziału w sesjach plenarnych oraz posiedzeniach komitetów podczas Kongresu, Rady Administracyjnej oraz Rady Eksploatacji Pocztowej zaprasza się następujących obserwatorów:

1.1. Przedstawicieli Organizacji Narodów Zjednoczonych;

1.2. Związków Regionalnych;

1.3. Członków Komitetu Konsultacyjnego;

1.4. Podmioty uprawnione do uczestnictwa w posiedzeniach Związku jako obserwatorzy na mocy rozporządzenia lub decyzji Kongresu.

2. Następujące podmioty, o ile zostały wyznaczone przez Radę Administracyjną w zgodzie z artykułem 107.1.12, zostają zaproszone do uczestnictwa w poszczególnych posiedzeniach Kongresu jako obserwatorzy ad hoc:

2.1. Specjalistyczne agendy Organizacji Narodów Zjednoczonych i innych międzyrządowych organizacji;

2.2. Dowolne organy międzynarodowe, stowarzyszenia lub przedsiębiorstwa, lub wykwalifikowane osoby.

3. Oprócz obserwatorów określonych w ustępie 1 niniejszego artykułu, Rada Administracyjna oraz Rada Eksploatacji Pocztowej mogą wyznaczyć obserwatorów ad hoc do udziału w posiedzeniach zgodnie z ich Regulaminami, kiedy leży to w interesie Związku i jego organów.

Sekcja  2

Rada Administracyjna (CA)

Artykuł  106.

Skład i funkcjonowanie Rady Administracyjnej (Konst. 17)

1. Rada Administracyjna składa się z czterdziestu jeden członków, którzy sprawują swoje funkcje w okresie między dwoma kolejnymi Kongresami.

2. Przewodnictwo przypada na mocy prawa Krajowi członkowskiemu, który jest gospodarzem Kongresu. Jeżeli dany Kraj członkowski zrzeka się tych uprawnień, staje się on członkiem Rady z mocy prawa i z tego tytułu grupa geograficzna, do której kraj ten należy dysponuje dodatkowym miejscem, niepodlegającym ograniczeniom zawartym w ustępie 3. W tym przypadku, Rada Administracyjna wybiera na przewodniczącego jednego z członków należących do grupy geograficznej, do której należy Kraj członkowski - gospodarz Kongresu.

3. Pozostałych czterdziestu członków Rady Administracyjnej wybieranych jest przez Kongres na podstawie sprawiedliwego podziału geograficznego. Co najmniej połowę członków odnawia się na każdym Kongresie; żaden członek nie może być wybrany przez trzy kolejne Kongresy.

4. Każdy członek Rady Administracyjnej wyznacza swojego przedstawiciela, który musi być kompetentny w dziedzinie poczty. Członkowie Rady Administracyjnej biorą aktywny udział w jej działalności.

5. Pełnienie obowiązków członka Rady Administracyjnej jest nieodpłatne. Koszty związane z działalnością Rady ponosi Związek.

Artykuł  107.

Funkcje Rady Administracyjnej

1. Rada Administracyjna sprawuje następujące funkcje:

1.1. Nadzoruje działalności Związku w okresie między Kongresami, zapewniając zgodność z decyzjami Kongresu, rozpatrując zagadnienia dotyczące polityki rządowej w dziedzinie poczty oraz uwzględniając rozwój międzynarodowych regulacji, takich jak regulacje dotyczące handlu usługami i konkurencji.

1.2. Wspiera, koordynuje i nadzoruje, w ramach swoich kompetencji, wszelkie działania, uznane za niezbędne dla ochrony i poprawy jakości międzynarodowych usług pocztowych oraz ich modernizacji.

1.3. Rozpatruje projekt czteroletniego biznesplanu Światowego Związku Pocztowego zatwierdzonego przez Kongres i finalizuje go poprzez realizację działań określonych w projekcie na okres czteroletni zgodnie z posiadanymi aktualnie środkami. Plan powinien także, w razie potrzeby, być zgodny z wynikami procesu ustalania priorytetów przeprowadzonego przez Kongres. Końcowa wersja czteroletniego biznesplanu, ukończona i zatwierdzona przez CA staje się następnie podstawą dla przygotowania rocznego programu i budżetu UPU, a także rocznych planów operacyjnych ustalanych i wdrażanych przez CA i POC.

1.4. Rozpatruje i zatwierdza roczny program i budżet oraz sprawozdanie finansowe Związku, uwzględniając ostateczną wersję Biznesplanu Światowego Związku Pocztowego, o którym mowa w artykule 107.1.3.

1.5. Wyraża zgodę, jeżeli okoliczności tego wymagają, na przekroczenie górnej granicy wydatków zgodnie z artykułem 145.3 do 5.

1.6. Wyraża zgodę na wybór niższej klasy składek, w przypadku zgłoszenia takiego wniosku, na warunkach przewidzianych w artykule 150.6.

1.7. Zatwierdza zmiany grupy geograficznej, w przypadku zgłoszenia takiego wniosku przez Kraj członkowski, biorąc pod uwagę opinie wyrażane przez Kraje członkowskie, które są członkami danych grup geograficznych.

1.8. Tworzy lub likwiduje miejsca pracy w Biurze Międzynarodowym, biorąc pod uwagę ograniczenia związane z ustaloną granicą wydatków.

1.9. Decyduje w sprawach kontaktów z Krajami członkowskimi w celu wykonywania swoich funkcji.

1.10. Po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej decyduje w sprawie relacji nawiązywanych z organizacjami, które nie są obserwatorami w rozumieniu artykułu 105.1.

1.11. Rozpatruje i zatwierdza sprawozdania Biura Międzynarodowego na temat współpracy Światowego Związku Pocztowego z innymi organizacjami międzynarodowymi, podejmuje stosowne decyzje dotyczące kształtu tych stosunków i ich rozwoju.

1.12. Ustala we właściwym czasie, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej oraz Sekretarzem Generalnym, które ze specjalistycznych agend Organizacji Narodów Zjednoczonych, organizacji międzynarodowych, przedsiębiorstw i wykwalifikowanych osób zostaną zaproszone jako obserwatorzy ad hoc na poszczególne posiedzenia Kongresu i jego Komitetów, gdy leży to w interesie Związku lub prac Kongresu, a także wydaje instrukcje dla Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego w sprawie wydania odpowiednich zaproszeń.

1.13. Wyznacza Kraj członkowski - siedzibę przyszłego Kongresu w przypadku przewidzianym w artykule 101.3.

1.14. Ustala, w odpowiednim czasie i po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, liczbę Komitetów niezbędnych do właściwego prowadzenia prac Kongresu i określanie ich uprawnień.

1.15. Wyznacza, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej oraz z zastrzeżeniem aprobaty Kongresu, Kraje członkowskie zdolne do:

1.15.1. podjęcia funkcji wiceprzewodniczących Kongresu oraz przewodniczących i wiceprzewodniczących Komitetów, uwzględniając w możliwie szerokim zakresie zasadę sprawiedliwego podziału geograficznego Krajów członkowskich; oraz

1.15.2. zasiadania w Komitetach kongresowych, w skład których wchodzi ograniczona liczba krajów.

1.16. Wyznacza tych członków, którzy będą pełnić funkcję członków Komitetu Konsultacyjnego.

1.17. Rozpatruje i zatwierdza, w ramach swoich uprawnień, wszelkie działania uznane za niezbędne do zabezpieczenia i zwiększenia jakości oraz modernizacji międzynarodowych usług pocztowych.

1.18. Bada, na wniosek Kongresu, Rady Eksploatacji Pocztowej lub Krajów członkowskich zagadnienia o charakterze administracyjnym, legislacyjnym i prawnym, dotyczące Związku lub międzynarodowej służby pocztowej; Rada Administracyjna decyduje sama w wyżej wymienionych dziedzinach, czy celowe jest podejmowanie badań na wniosek Krajów członkowskich wniesiony w okresie między Kongresami.

1.19. Formułuje propozycje w celu przedstawienia ich do zatwierdzenia przez Kongres lub przez Kraje członkowskie, zgodnie z artykułem 140.

1.20. Przedstawia tematy badań do rozpatrzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej zgodnie z artykułem 113.1.6.

1.21. Rozpatruje i zatwierdza, w uzgodnieniu z Radą Eksploatacji Pocztowej, projekt Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi.

1.22. Przyjmuje i omawia sprawozdania i zalecenia Komitetu Konsultacyjnego oraz rozpatruje zalecenia przedstawione przez Komitet Konsultacyjny w celu zgłoszenia ich na Kongres.

1.23. Kontroluje działalność Biura Międzynarodowego.

1.24. Zatwierdza roczne sprawozdanie oraz roczny Finansowy Raport Operacyjny sporządzane przez Biuro Międzynarodowe z działalności Związku i przedstawia w razie potrzeby uwagi do powyższych sprawozdań.

1.25. Ustala, gdy uzna to za stosowne, zasady, które Rada Eksploatacji Pocztowej powinna wziąć pod uwagę przy rozpatrywaniu zagadnień o istotnych reperkusjach finansowych (opłat, kosztów końcowych, opłat tranzytowych, podstawowych stawek za przewóz lotniczy poczty oraz nadawanie za granicę listów), szczegółowo kontroluje rozpatrywanie tych zagadnień oraz analizuje i zatwierdza, w celu zapewnienia zgodności z wyżej wymienionym zasadami, wnioski Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczące tych zagadnień.

1.26. Zatwierdza, w ramach swoich kompetencji, zalecenia Rady Eksploatacji Pocztowej w sprawie przyjęcia, jeżeli jest to konieczne, uregulowań lub nowej procedury, w oczekiwaniu na decyzję Kongresu w danej sprawie.

1.27. Rozpatruje roczne sprawozdanie sporządzone przez Radę Eksploatacji Pocztowej i wszelkie wnioski przedstawiane przez Radę.

1.28. Przyjmuje co cztery lata raport, przygotowany przez Biuro Międzynarodowe, w uzgodnieniu z Radą Eksploatacji Pocztowej, z działalności Krajów członkowskich w zakresie wykonania Strategii Związku, przyjętej przez poprzedni Kongres, który zostanie przedłożony kolejnemu Kongresowi.

1.29. Ustala strukturę organizacyjną Komitetu Konsultacyjnego i współdziała w organizowaniu Komitetu Konsultacyjnego, zgodnie z postanowieniami artykułu 122 niniejszego Regulaminu.

1.30. Ustala kryteria członkostwa w Komitecie Konsultacyjnym oraz zatwierdza lub odrzuca wszystkie wnioski o członkostwo zgodnie z tymi kryteriami, zapewniając aby podjęte w sprawie wniosków działania zostały wykonane w trybie przyspieszonym w okresie między posiedzeniami Rady Administracyjnej.

1.31. Ustanawia Regulamin finansowy Związku.

1.32. Ustanawia zasady zarządzania Funduszem rezerwowym.

1.33. Ustanawia zasady zarządzania Funduszem specjalnym.

1.34. Ustanawia zasady zarządzania Funduszem działalności specjalnej.

1.35. Ustanawia zasady zarządzania Funduszem dobrowolnym.

1.36. Ustanawia Statut osobowy i warunki pracy wybieralnych funkcjonariuszy Biura.

1.37. Ustanawia Regulamin funduszu socjalnego.

1.38. Sprawuje, w oparciu o artykuł 152, ogólną kontrolę nad tworzeniem i działalnością organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników.

Artykuł  108.

Organizacja sesji Rady Administracyjnej

1. Na swoim posiedzeniu ustawodawczym, które zwołuje i otwiera Przewodniczący Kongresu, Rada Administracyjna wybiera spośród swoich członków czterech Wiceprzewodniczących i ustala swój Regulamin Wewnętrzny.

2. Rada Administracyjna, zwoływana przez Przewodniczącego, zbiera się na ogół raz w roku w siedzibie Związku.

3. Przewodniczący oraz Wiceprzewodniczący i Przewodniczący Komitetów Rady Administracyjnej oraz Wiceprzewodniczący Rady Administracyjnej tworzą Komitet Zarządzający. Komitet ten przygotowuje i kieruje pracami każdej sesji Rady Administracyjnej. Zatwierdza on, w imieniu Rady Administracyjnej, roczne sprawozdanie opracowane przez Biuro Międzynarodowe, dotyczące działalności Związku oraz podejmuje wszelkie inne zadania powierzone mu przez Radę Administracyjną, lub których konieczność realizacji wynika w czasie procesu planowania strategicznego.

4. Przewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Administracyjnej, których porządek obrad obejmuje sprawy dotyczące Rady Eksploatacji Pocztowej.

5. Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Administracyjnej, w przypadku gdy porządek obrad obejmuje sprawy, którymi zainteresowany jest Komitet Konsultacyjny.

Artykuł  109.

Obserwatorzy

1. Obserwatorzy

1.1. W celu zapewnienia skutecznej współpracy obu tych organów, Rada Eksploatacji Pocztowej może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Administracyjnej w charakterze obserwatorów.

1.2. Kraje członkowskie Związku, które nie są członkami Rady, a także obserwatorzy ad hoc, o których mowa w artykule 105 zapraszane są do uczestnictwa w sesjach plenarnych oraz posiedzeniach Komitetu Rady Administracyjnej, jednak bez prawa głosu.

2. Zasady

2.1. Ze względów logistycznych, Rada Administracyjna może ograniczyć liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora oraz obserwatora ad hoc. Może ona także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

2.2. Obserwatorzy oraz obserwatorzy ad hoc mogą, na swoją prośbę, być dopuszczeni do współpracy w podjętych badaniach, uwzględniając warunki, które Rada może określić w celu zapewnienia efektywności i skuteczności swojej pracy. Mogą oni również być zaproszeni do przewodniczenia Grupom Roboczym i Zespołom Projektowym, jeżeli ich wiedza lub doświadczenie to uzasadniają. Udział obserwatorów oraz obserwatorów ad hoc nie obciąża Związku dodatkowymi kosztami.

2.3. W wyjątkowych okolicznościach, członkowie Komitetu Konsultacyjnego oraz obserwatorzy ad hoc mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

Artykuł  110.

Zwrot kosztów podróży

1. Koszty podróży przedstawiciela każdego z członków Rady Administracyjnej uczestniczącego w obradach tego organu, będą ponoszone przez jego Kraj członkowski. Jednakże, przedstawiciel każdego z Krajów członkowskich, zaklasyfikowanych do grupy krajów rozwijających się lub najsłabiej rozwiniętych, zgodnie z listami utworzonymi przez Narody Zjednoczone ma prawo, poza spotkaniami podczas Kongresu, do zwrotu kosztów powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej lub pierwszej klasy biletu kolejowego lub wydatków na podróż innymi środkami transportu, pod warunkiem że ich suma nie przekracza ceny powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej. Takie samo prawo przysługuje przedstawicielowi każdego członka jej Komitetów, Grup Roboczych i innych organów, jeżeli zbierają się one poza Kongresem i sesjami Rady.

Artykuł  111.

Informacja w sprawie działalności Rady Administracyjnej

1. Po każdej sesji Rada Administracyjna informuje Kraje członkowskie Związku, ich wyznaczonych operatorów, Związki Regionalne oraz członków Komitetu Konsultacyjnego o swojej działalności poprzez przesyłanie im, między innymi, sprawozdania analitycznego oraz rezolucji i decyzji.

2. Rada Administracyjna składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Krajom członkowskim, ich wyznaczonym operatorom oraz członkom Komitetu Konsultacyjnego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Sekcja  3

Rada Eksploatacji Pocztowej (POC)

Artykuł  112.

Skład i funkcjonowanie Rady Eksploatacji Pocztowej

1. Rada Eksploatacji Pocztowej składa się z czterdziestu członków, którzy wykonują swoje funkcje w okresie między dwoma kolejnymi Kongresami.

2. Członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej są wybierani przez Kongres zgodnie z określonym podziałem geograficznym. Dwadzieścia cztery miejsca są zarezerwowane dla rozwijających się Krajów członkowskich i szesnaście - dla rozwiniętych Krajów członkowskich. Przynajmniej jedna trzecia członków jest wymieniana podczas każdego Kongresu.

3. Każdy członek Rady Eksploatacji Pocztowej wyznacza swojego przedstawiciela odpowiedzialnego za świadczenie usług, o których mowa w Aktach Związku. Członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej aktywnie uczestniczą w jej pracy.

4. Wydatki operacyjne Rady Eksploatacji Pocztowej ponoszone są przez Związek. Członkowie Rady nie otrzymują żadnego wynagrodzenia.

Artykuł  113.

Funkcje Rady Eksploatacji Pocztowej

1. Rada Eksploatacji Pocztowej sprawuje następujące funkcje:

1.1. Koordynuje praktyczne działania mające na celu rozwój i usprawnianie międzynarodowych usług pocztowych.

1.2. Podejmuje, za zgodą Rady Administracyjnej w ramach jej kompetencji, wszystkie działania uznane za konieczne w celu ochrony i podwyższania jakości międzynarodowych usług pocztowych oraz ich modernizacji.

1.3. Decyduje o podejmowaniu kontaktów z Krajami członkowskimi i ich wyznaczonymi operatorami w celu wykonywania swoich funkcji.

1.4. Podejmuje niezbędne działania w celu badania i upowszechniania eksperymentów i postępów poczynionych przez niektóre Kraje członkowskie i ich wyznaczonych operatorów w dziedzinie techniki, eksploatacji, ekonomii i kształcenia zawodowego, którymi zainteresowane są służby pocztowe.

1.5. Podejmuje, w porozumieniu z Radą Administracyjną, stosowne działania w dziedzinie współpracy technicznej ze wszystkimi Krajami członkowskimi Związku i ich operatorami, w szczególności z krajami nowymi i rozwijającymi się i ich wyznaczonymi operatorami.

1.6. Rozpatruje wszystkie inne zagadnienia zgłoszone jej przez członka Rady Eksploatacji Pocztowej, przez Radę Administracyjną lub przez którykolwiek Kraj członkowski lub wyznaczonego operatora.

1.7. Przyjmuje i omawia sprawozdania jak również zalecenia Komitetu Konsultacyjnego oraz - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla Rady Eksploatacji Pocztowej - rozpatruje i wydaje opinie w sprawie zaleceń przedstawionych przez Komitet Konsultacyjny w celu zgłoszenia ich na Kongres.

1.8. Wyznacza tych spośród swoich członków, którzy będą pełnić funkcje członków Komitetu Konsultacyjnego.

1.9. Prowadzi badania dotyczące najważniejszych problemów eksploatacyjnych, handlowych, technicznych, ekonomicznych i współpracy technicznej, mające istotne znaczenie dla wszystkich Krajów członkowskich lub ich wyznaczonych operatorów, łącznie z zagadnieniami mającymi istotne reperkusje finansowe (opłaty, koszty końcowe, opłaty tranzytowe, stawki za przewóz lotniczy, stawki za paczki pocztowe oraz opłaty za nadawanie przesyłek listowych za granicę), a także opracowuje informacje i opinie na ten temat oraz zaleca działania, które należy podjąć w tym zakresie.

1.10. Zapewnia wkład Radzie Administracyjnej w zakresie rozwoju projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi.

1.11. Podejmuje badania nad problemami związanymi z kształceniem i szkoleniem zawodowym, którymi zainteresowane są Kraje członkowskie i ich wyznaczeni operatorzy jak również kraje nowe i rozwijające się.

1.12. Bada aktualny stan i potrzeby służb pocztowych w nowych krajach i w krajach rozwijających się oraz opracowuje odpowiednie zalecenia dotyczące metod i środków usprawniania służb pocztowych w tych państwach.

1.13. Przeprowadza weryfikację Regulaminów Światowego Związku Pocztowego w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, o ile Kongres nie zadecydował inaczej. Jeżeli zaistnieje pilna potrzeba, Rada Eksploatacji Pocztowej może również zmodyfikować wyżej wymienione Regulaminy na innych sesjach. W obu przypadkach Rada Eksploatacji Pocztowej podporządkowuje się zaleceniom Rady Administracyjnej dotyczącym podstawowej polityki i zasad.

1.14. Formułuje propozycje, które zostaną przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Kraje członkowskie, zgodnie z artykułem 140; wymagane jest zatwierdzenie przez Radę Administracyjną, w przypadku gdy propozycje te dotyczą zagadnień należących do jej kompetencji.

1.15. Rozpatruje, na wniosek Kraju członkowskiego, każdą propozycję przekazaną przez dany Kraj członkowski do Biura Międzynarodowego, zgodnie z artykułem 139, przygotowuje komentarze i zobowiązuje Biuro Międzynarodowe do dołączenia ich do danej propozycji przed przedłożeniem jej do zatwierdzenia przez Kraje członkowskie.

1.16. Zaleca, jeżeli to konieczne, i tam, gdzie właściwe - po zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną oraz po konsultacji ze wszystkimi Krajami członkowskimi - przyjęcie uregulowań lub nowej procedury w oczekiwaniu na decyzję Kongresu w danej sprawie.

1.17. Opracowuje i przedstawia, w formie zaleceń dla Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, standardy w dziedzinie techniki, eksploatacji i innych wchodzących w zakres jej kompetencji, gdzie jednolita praktyka jest niezbędna; podejmuje również, w razie potrzeby, modyfikację standardów przez nią już ustanowionych.

1.18. Ustala ramy organizacji organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników oraz współuczestniczy w organizacji tych organów zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykule 152.

1.19. Otrzymuje i omawia roczne sprawozdania od organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników.

Artykuł  114.

Organizacja sesji POC

1. Na swoim pierwszym posiedzeniu, które zwołuje i otwiera Przewodniczący Kongresu, Komitet Eksploatacji Pocztowej wybiera spośród swoich członków Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego i ustala swój Regulamin Wewnętrzny.

2. Zasadniczo, Rada Eksploatacji Pocztowej spotyka się co roku w siedzibie Związku. Data oraz miejsce spotkania zostaje ustalone przez Przewodniczącego w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Administracyjnej oraz Dyrektorem Generalnym Biura Międzynarodowego.

3. Przewodniczący oraz Wiceprzewodniczący, a także Przewodniczący Komitetu oraz Wiceprzewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej tworzą Komitet Zarządzający. Komitet ten przygotowuje i kieruje pracami podczas każdego posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej, a także podejmuje wszelkie działania zlecone przez Radę lub te, które okażą się niezbędne w czasie procesu planowania strategicznego.

4. W oparciu o Strategię Związku przyjętą przez Kongres oraz, w szczególności, jej część odnoszącą się do strategii stałych organów Związku, Rada Eksploatacji Pocztowej podczas sesji następujących po Kongresie przygotowuje podstawowy program prac zawierający szereg taktyk zmierzających do wdrożenia strategii. Podstawowy program prac, który zawiera ograniczoną liczbę projektów dotyczących aktualnych tematów leżących we wspólnym interesie jest weryfikowany każdego roku w świetle nowych okoliczności i priorytetów.

5. Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego reprezentuje tę organizację podczas posiedzeń Rady Eksploatacji Pocztowej, w sytuacji, gdy plan posiedzenia obejmuje zagadnienia istotne z punktu widzenia Komitetu Konsultacyjnego.

Artykuł  115.

Obserwatorzy

1. Obserwatorzy

1.1. W celu zapewnienia skutecznej współpracy obu tych organów, Rada Administracyjna może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Eksploatacji Pocztowej w charakterze obserwatorów.

1.2. Kraje członkowskie Związku, które nie są członkami Rady, a także obserwatorzy ad hoc, o których mowa w artykule 105 zapraszane są do uczestnictwa w sesjach plenarnych oraz posiedzeniach Komitetu Rady Eksploatacji Pocztowej, jednak bez prawa głosu.

2. Zasady

2.1. Ze względów logistycznych, Rada Administracyjna może ograniczyć liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora oraz obserwatora ad hoc. Może ona także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

2.2. Obserwatorzy oraz obserwatorzy ad hoc mogą, na swoją prośbę, być dopuszczeni do współpracy w podjętych badaniach, uwzględniając warunki, które Rada może określić w celu zapewnienia efektywności i skuteczności swojej pracy. Mogą oni również być zaproszeni do przewodniczenia Grupom Roboczym i Zespołom Projektowym, jeżeli ich wiedza lub doświadczenie to uzasadniają. Udział obserwatorów oraz obserwatorów ad hoc nie obciąża Związku dodatkowymi kosztami.

2.3. W wyjątkowych okolicznościach, członkowie Komitetu Konsultacyjnego oraz obserwatorzy ad hoc mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

Artykuł  116.

Zwrot kosztów podróży

1. Koszty podróży przedstawiciela każdego z członków Rady Eksploatacji Pocztowej uczestniczącego w obradach tego organu, będą ponoszone przez jego Kraj członkowski. Jednakże, przedstawiciel każdego z Krajów członkowskich, zaklasyfikowanych do grupy krajów rozwijających się lub najsłabiej rozwiniętych, zgodnie z listami utworzonymi przez Organizację Narodów Zjednoczonych ma prawo, poza spotkaniami podczas Kongresu, do zwrotu kosztów powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej lub pierwszej klasy biletu kolejowego lub wydatków na podróż innymi środkami transportu, pod warunkiem że ich suma nie przekracza ceny powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej.

Artykuł  117.

Informacje w sprawie działalności POC

1. Po każdej sesji Rada Eksploatacji Pocztowej informuje Kraje członkowskie, ich wyznaczonych operatorów, Związki Regionalne oraz członków Komitetu Konsultacyjnego o swojej działalności poprzez przesyłanie im, między innymi, sprawozdania analitycznego oraz swoich rezolucji i decyzji.

2. Rada Eksploatacji Pocztowej sporządza dla Rady Administracyjnej roczne sprawozdanie ze swojej działalności.

3. Rada Eksploatacji Pocztowej składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności, w tym także z działalności organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników, o których mowa w artykule 152 i przesyła je Krajom członkowskim, ich wyznaczonym operatorom oraz członkom Komitetu Konsultacyjnego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Sekcja  4

Komitet Konsultacyjny (CC)

Artykuł  118.

Cel Komitetu Konsultacyjnego

1. Celem Komitetu Konsultacyjnego jest reprezentowanie w szerokim zakresie interesów międzynarodowego sektora pocztowego oraz zapewnienie ram efektywnego dialogu między zainteresowanymi podmiotami.

Artykuł  119.

Skład Komitetu Konsultacyjnego

1. Komitet Konsultacyjny składa się z:

1.1. organizacji pozarządowych reprezentujących klientów, operatorów świadczących usługi doręczeń, organizacji pracowników, dostawców towarów i usług dla sektora usług pocztowych oraz tym podobnych organizacji zrzeszających osoby fizyczne a także firm zainteresowanych wspieraniem misji i celów Związku. Jeżeli te organizacje są zarejestrowane, to muszą być zarejestrowane w jednym z Krajów członkowskich Związku;

1.2. członków wyznaczonych przez Radę Administracyjną spośród jej członków;

1.3. członków wyznaczonych przez Radę Eksploatacji Pocztowej spośród jej członków.

2. Koszty eksploatacyjne Komitetu Konsultacyjnego ponoszone są wspólnie przez Związek oraz członków Komitetu, w sposób określony przez Radę Administracyjną.

3. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego nie otrzymują wynagrodzenia ani innej rekompensaty.

Artykuł  120.

Członkostwo Komitetu Konsultacyjnego

1. Poza członkami wyznaczonymi przez Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, członkostwo w Komitecie Konsultacyjnym zostanie określone w procedurze składania wniosku i zatwierdzania, ustalonej przez Radę Administracyjną, przeprowadzonej zgodnie z artykułem 107.1.30.

2. Każdy członek Komitetu Konsultacyjnego wyznacza swojego przedstawiciela.

Artykuł  121.

Funkcje Komitetu Konsultacyjnego

1. Komitetowi Konsultacyjnemu przysługują następujące funkcje:

1.1. Badanie dokumentów i sprawozdań Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej. W wyjątkowych przypadkach, prawo do otrzymywania pewnych tekstów i dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu podejmowana będzie dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu; Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

1.2. Przeprowadzanie badań i uczestniczenie w badaniach kwestii o zasadniczym znaczeniu dla członków Komitetu Konsultacyjnego.

1.3. Rozpatrywanie spraw oddziaływujących na sektor usług pocztowych oraz opracowanie sprawozdań na temat tych zagadnień.

1.4. Wniesienie wkładu w prace Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej, w tym przedkładanie sprawozdań i zaleceń oraz przedstawianie opinii, na prośbę obu Rad.

1.5. Zgłaszanie zaleceń na Kongres, z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez Radę Administracyjną oraz - w przypadku gdy zagadnienia dotyczą kwestii o szczególnym znaczeniu dla Rady Eksploatacji Pocztowej - z zastrzeżeniem rozpatrzenia i wydania opinii przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

Artykuł  122.

Organizacja Komitetu Konsultacyjnego

1. Komitet Konsultacyjny reorganizuje się po każdym Kongresie, zgodnie z ramami ustalonymi przez Radę Administracyjną. Przewodniczący Rady Administracyjnej przewodniczy posiedzeniu organizacyjnemu Komitetu Konsultacyjnego, na którym zostanie wybrany jego Przewodniczący.

2. Komitet Konsultacyjny określa swoją strukturę wewnętrzną i sporządza własny regulamin wewnętrzny, uwzględniając ogólne zasady Związku, z zastrzeżeniem akceptacji przez Radę Administracyjną, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej.

3. Komitet Konsultacyjny zbiera się raz do roku. Z zasady, posiedzenia odbywają się w siedzibie Związku w tym samym czasie co posiedzenia Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej. Datę i miejsce każdego posiedzenia wyznacza Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego, w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej oraz Dyrektorem Generalnym Biura Międzynarodowego.

Artykuł  123.

Przedstawiciele Komitetu Konsultacyjnego w Radzie Administracyjnej, Radzie Eksploatacji Pocztowej i na Kongresie

1. W celu zapewnienia skutecznej współpracy organów Związku, Komitet Konsultacyjny może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Kongresu, Rady Administracyjnej oraz Rady Eksploatacji Pocztowej w charakterze obserwatorów, jednakże bez prawa głosu.

2. Członków Komitetu Konsultacyjnego zaprasza się do udziału w sesjach plenarnych oraz w posiedzeniach Komitetu Rady Administracyjnej oraz Rady Eksploatacji Pocztowej zgodnie z postanowieniami artykułu 105. Mogą oni także uczestniczyć w pracach zespołów projektowych na warunkach określonych w artykułach 109.2.2 oraz 115.2.2.

3. Przewodniczący Rady Administracyjnej oraz Przewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej reprezentują te organy podczas posiedzeń Komitetu Konsultacyjnego, w przypadku, gdy plan takich posiedzeń obejmuje kwestie istotne z punktu widzenia tych organów.

Artykuł  124.

Obserwatorzy Komitetu Konsultacyjnego

1. Pozostałe Kraje członkowskie Związku oraz obserwatorzy i obserwatorzy ad hoc, o których mowa w artykule 105 mogą uczestniczyć w sesjach Komitetu Konsultacyjnego, jednak bez prawa głosu.

2. Komitet Konsultacyjny może ograniczyć, ze względów logistycznych, liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora oraz obserwatora ad hoc. Może on także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

3. W wyjątkowych okolicznościach, obserwatorzy oraz obserwatorzy ad hoc mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

Artykuł  125.

Informacja w sprawie działania Komitetu Konsultacyjnego

1. Po każdej sesji Komitet Konsultacyjny informuje Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej o swojej działalności poprzez przesyłanie Przewodniczącym tych organów, między innymi sprawozdania podsumowującego ze swych posiedzeń oraz swoich zaleceń i opinii.

2. Komitet Konsultacyjny sporządza dla Rady Administracyjnej roczne sprawozdanie ze swojej działalności, z kopią do Rady Eksploatacji Pocztowej. Sprawozdanie zostaje włączone do dokumentacji Rady Administracyjnej, która jest dostarczana Krajom członkowskim Związku, ich wyznaczonym operatorom i Związkom Regionalnym, zgodnie z artykułem 111.

3. Komitet Konsultacyjny składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Krajom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom co najmniej dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Rozdział  II

Biuro Międzynarodowe

Sekcja  1

Wybór i obowiązki Dyrektora Generalnego oraz Zastępcy Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

Artykuł  126.

Wybór Dyrektora Generalnego i Zastępcy Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

1. Dyrektor Generalny oraz Wicedyrektor Generalny Biura Międzynarodowego wybierani są przez Kongres na okres pomiędzy dwoma kolejnymi Kongresami, minimalny okres ich urzędowania wynosi cztery lata. Kadencja może zostać przedłużona wyłącznie jeden raz. O ile Kongres nie zdecyduje inaczej, dzień, w którym przejmują swoje obowiązki zostaje ustalony na 1 stycznia roku następującego po roku, którym odbywał się Kongres.

2. Na co najmniej siedem miesięcy przed otwarciem Kongresu Dyrektor Generalny Biura Międzynarodowego wysyła memorandum do Rządów Krajów członkowskich zapraszając je do złożenia, w razie potrzeby, własnych kandydatur na stanowiska Dyrektora Generalnego oraz Wicedyrektora Generalnego i jednocześnie wskazuje, czy urzędujący Dyrektor Generalny oraz Wicedyrektor Generalny są zainteresowani przedłużeniem swojej kadencji. Zgłoszenia wraz z życiorysem muszą zostać dostarczone do Biura Międzynarodowego nie później niż dwa miesiące przed rozpoczęciem Kongresu. Kandydaci muszą być obywatelami Krajów członkowskich, które przedstawiają ich kandydaturę. Biuro Międzynarodowe przygotowuje dokumenty wyborcze na Kongres. Wybory Dyrektora Generalnego oraz Wicedyrektora Generalnego odbywają w drodze głosowania tajnego. W pierwszych wyborach wybierany jest Dyrektor Generalny.

3. Jeżeli stanowisko Dyrektora Generalnego zwolni się, wówczas Wicedyrektor Generalny przejmuje funkcje Dyrektora Generalnego do czasu wygaśnięcia kadencji Dyrektora Generalnego. Przysługuje mu prawo do ubiegania się o wybór na to stanowisko i automatycznie zostaje zaakceptowany jako kandydat, pod warunkiem, że jego pierwotna kadencja na stanowisku Wicedyrektora Generalnego nie została już raz przedłużona na poprzedzającym Kongresie oraz pod warunkiem, że zgłasza on chęć kandydowania na stanowisko Dyrektora Generalnego.

4. Jeżeli stanowisko Dyrektora Generalnego oraz Wicedyrektora Generalnego zwolnią się w tym samym czasie, wówczas Rada Administracyjna wybiera, w oparciu o kandydatury otrzymane po ogłoszeniu wakatów, Wicedyrektora Generalnego na czas pozostający do kolejnego Kongresu. W odniesieniu do zgłaszania kandydatur przez analogię zastosowanie ma ustęp 2.

5. Jeżeli zwolni się stanowisko Wicedyrektora Generalnego, wówczas Rada Administracyjna, na wniosek Dyrektora Generalnego przekazuje instrukcje przejęcia obowiązków Wicedyrektora Generalnego do czasu kolejnego Kongresu jednemu z Dyrektorów Biura Międzynarodowego stopnia D 2.

Artykuł  127.

Obowiązki Dyrektora Generalnego

1. Dyrektor Generalny organizuje, administruje i kieruje Biurem Międzynarodowym, którego jest prawnym przedstawicielem.

2. W zakresie uszeregowania stanowisk, mianowań oraz awansów:

2.1. Do kompetencji Dyrektora Generalnego należy uszeregowanie stanowisk od stopnia G 1 do D 2 oraz mianowanie i awansowanie urzędników na te stanowiska.

2.2. Przy nominacji na stopnie od P 1 do D 2 powinien on brać pod uwagę kwalifikacje zawodowe kandydatów polecanych przez Kraje członkowskie, których są oni obywatelami, uwzględniając zasadę sprawiedliwego podziału geograficznego według kontynentów i podziału według języków. Stanowiska stopnia D 2 powinny być w miarę możliwości obsadzane przez kandydatów z różnych regionów oraz z regionów innych niż te, z których pochodzą Dyrektor Generalny i Zastępca Dyrektora Generalnego, z uwzględnieniem podstawowej zasady efektywności Biura Międzynarodowego. W przypadku, gdy dane stanowisko wymaga specjalnych kwalifikacji, Dyrektor Generalny może uwzględnić kandydatury z zewnątrz.

2.3. Bierze on również pod uwagę przy mianowaniu nowych pracowników fakt, że w zasadzie osoby zajmujące stanowiska odpowiadające stopniom D 2, D 1 i P 5 powinny być obywatelami różnych Krajów członkowskich Związku.

2.4. Podczas awansowania pracownika Biura Międzynarodowego na stopnie D 2, D 1 i P 5 nie wymagane jest stosowanie się do zasady, o której mowa w ustępie 2.3.

2.5. Zasada sprawiedliwego podziału geograficznego i językowego brana jest pod uwagę w czasie procesu rekrutacji dopiero po ocenie kwalifikacji;

2.6. Dyrektor Generalny raz w roku informuje Radę Administracyjną o nominacjach i awansach na stopnie od P 4 do D 2.

3. Ponadto, do zadań Dyrektora Generalnego należy:

3.1. Wykonywanie funkcji depozytariusza Aktów Związku i pośrednika w procedurze przystąpienia i przyjęcia do Związku, jak i opuszczenia tej organizacji;

3.2. Powiadamianie wszystkich Rządów Krajów członkowskich o decyzjach podjętych przez Kongres;

3.3. Powiadamianie wszystkich Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów o Regulaminach opracowanych lub zweryfikowanych przez Radę Eksploatacji Pocztowej;

3.4. Przygotowywanie projektu rocznego budżetu Związku na jak najniższym poziomie uwzględniając potrzeby Związku i przedkładanie go w odpowiednim trybie do rozpatrzenia przez Radę Administracyjną; przekazywanie informacji o budżecie Krajom członkowskim po zatwierdzeniu go przez Radę Administracyjną oraz wykonywanie go;

3.5. Wykonywanie specjalnych prac wymaganych przez organy Związku oraz prac wymaganych od niego przez Akty;

3.6. Podejmowanie inicjatyw mających na celu realizację zadań określonych przez organy Związku w ramach ustalonej polityki i posiadanych funduszy;

3.7. Przedkładanie propozycji i wniosków Radzie Administracyjnej lub Radzie Eksploatacji Pocztowej;

3.8. Po zamknięciu Kongresu, przedkładanie propozycji Radzie Eksploatacji Pocztowej dotyczących zmian w Regulaminach powstałych w wyniku decyzji przyjętych przez Kongres, zgodnie z Regulaminem wewnętrznym Rady Eksploatacji Pocztowej;

3.9. Przygotowywanie dla Rady Administracyjnej, na podstawie dyrektyw wydanych przez Rady, projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi;

3.10. Co cztery lata, przygotowywanie do przyjęcia przez Radę Administracyjną raportu dotyczącego wykonania przez Kraje członkowskie Strategii Związku, przyjętej przez poprzedni Kongres, który zostanie przedłożony kolejnemu Kongresowi;

3.11. Zapewnianie reprezentacji Związku;

3.12. Działanie w charakterze pośrednika między:

3.12.1. Światowym Związkiem Pocztowym a Związkami Regionalnymi;

3.12.2. Światowym Związkiem Pocztowym a Organizacją Narodów Zjednoczonych;

3.12.3. Światowym Związkiem Pocztowym a międzynarodowymi organizacjami, których działalność leży w sferze zainteresowań Związku;

3.12.4. Światowym Związkiem Pocztowym a międzynarodowymi organizacjami, stowarzyszeniami lub przedsiębiorstwami, z którymi organy Związku pragną się skonsultować lub włączyć do swoich prac;

3.13. Pełnienie funkcji Sekretarza Generalnego organów Związku i ich nadzorowanie, uwzględniając specjalne postanowienia niniejszego Regulaminu Generalnego, a w szczególności:

3.13.1. Przygotowanie i organizację prac organów Związku;

3.13.2. Opracowanie, sporządzanie i dystrybucję dokumentów, sprawozdań i protokołów;

3.13.3. Funkcjonowanie sekretariatu w czasie posiedzeń organów Związku;

3.14. Branie udziału w posiedzeniach organów Związku i uczestniczenie w dyskusjach bez prawa głosowania, z możliwością wyznaczania innej reprezentującej go osoby.

Artykuł  128.

Obowiązki Wicedyrektora Generalnego

1. Wicedyrektor Generalny wspiera Dyrektora Generalnego i odpowiada przed nim.

2. Jeżeli Dyrektor Generalny jest nieobecny lub nie może wypełniać swoich obowiązków, wówczas Wicedyrektor Generalny przejmuje jego obowiązki. Ta sama zasada ma zastosowanie w przypadku wakatu na stanowisku Dyrektora Generalnego, o którym mowa w artykule 126.3.

Sekcja  2

Sekretariat organów Związku oraz Komitetu Konsultacyjnego

Artykuł  129.

Uwagi ogólne

1. Funkcjonowanie sekretariatu organów Związku zapewnia Biuro Międzynarodowe w ramach odpowiedzialności Dyrektora Generalnego.

Artykuł  130.

Przygotowanie i dystrybucja dokumentów organów Związku

1. Biuro Międzynarodowe przygotowuje i udostępnia za pośrednictwem strony internetowej Światowego Związku Pocztowego wszystkie dokumenty publikowane z okazji każdej sesji. Biuro Międzynarodowe wskazuje także publikacje nowych e-dokumentów na stronie internetowej Światowego Związku Pocztowego za pośrednictwem skutecznego internetowego systemu informacyjnego.

Artykuł  131.

Lista Krajów członkowskich (Konst. 2)

1. Biuro Międzynarodowe przygotowuje i aktualizuje listę Krajów członkowskich Związku z oznaczeniem klas ich składek, grupy geograficznej oraz stanowiska w stosunku do Aktów Związku.

Artykuł  132.

Informacje. Opinie. Żądania dotyczące interpretacji i zmiany Aktów. Ankiety. Rola w rozliczeniach finansowych (Konst. 20; Regul. Gen. 139, 140, 143)

1. Biuro Międzynarodowe jest zawsze do dyspozycji Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej i Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów w celu dostarczania im wszelkich niezbędnych informacji w sprawach dotyczących tej służby.

2. Zadaniem Biura jest w szczególności zbieranie, koordynacja, wydawanie i rozsyłanie wszelkiego rodzaju informacji interesujących międzynarodową służbę pocztową, wydawanie na prośbę zainteresowanych stron opinii w sprawach spornych, postępowanie w przypadku wniosków o wykładnię oraz zmianę Aktów Związku oraz, ogólnie, prowadzenie badań i wykonywanie prac redakcyjnych i dokumentacyjnych, które zostały mu powierzone na mocy wymienionych Aktów lub które zostaną mu zlecone w interesie Związku.

3. Na życzenie Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów Biuro przeprowadza również ankiety w celu poznania opinii innych Krajów członkowskich i ich wyznaczonych operatorów w określonej sprawie. Wynik ankiety nie ma statusu głosowania i nie jest formalnie wiążący.

4. Biuro może pełnić funkcję izby rozrachunkowej we wszelkiego rodzaju rozliczeniach finansowych związanych ze służbą pocztową.

5. Biuro Międzynarodowe zapewnia poufność i bezpieczeństwo danych handlowych dostarczanych przez Kraje członkowskie i/lub ich wyznaczonych operatorów w zakresie wykonywania obowiązków wynikających z Aktów lub decyzji Związku.

Artykuł  133.

Współpraca techniczna (Konst. 1)

1. Biuro Międzynarodowe opracowuje wsparcie techniczne we wszystkich formach w ramach międzynarodowej współpracy technicznej.

Artykuł  134.

Formularze dostarczane przez Biuro Międzynarodowe (Konst. 20)

1. Do obowiązku Biura Międzynarodowego należy wydawanie międzynarodowych kuponów na odpowiedź oraz zaopatrywanie w nie, po cenie kosztów własnych, Krajów członkowskich lub ich wyznaczonych operatorów, które je zamówią.

Artykuł  135.

Akty związków regionalnych i porozumienia specjalne (Konst. 8)

1. Dwa egzemplarze Aktów Związków Regionalnych i Porozumień specjalnych, zawartych zgodnie z artykułem 8 Konstytucji, powinny być przekazane do Biura Międzynarodowego przez biura tych Związków, a w przypadku ich braku przez jedną z układających się stron.

2. Biuro Międzynarodowe czuwa, aby Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne nie zawierały warunków mniej korzystnych dla ogółu społeczeństwa od warunków przewidzianych w Aktach Związku. Sygnalizuje ono Radzie Administracyjnej wszelkie nieprawidłowości stwierdzone na podstawie stosowania niniejszego postanowienia.

3. Biuro Międzynarodowe informuje Kraje członkowskie oraz ich wyznaczonych operatorów o istnieniu Związków Regionalnych oraz Porozumień Specjalnych, o których mowa powyżej.

Artykuł  136.

Czasopismo Związku

1. Biuro Międzynarodowe publikuje, za pomocą udostępnionych mu dokumentów, czasopismo w języku arabskich, chińskim, angielskim, francuskim, niemieckim, rosyjskim i hiszpańskim.

Artykuł  137.

Doroczne sprawozdanie z działalności Związku (Konst. 20; Regul. Gen. 107.1.24)

1. Biuro Międzynarodowe sporządza doroczne sprawozdanie z działalności Związku, które po zatwierdzeniu przez Komitet Zarządzający Rady Administracyjnej przekazywane jest do wiadomości Krajów członkowskich i/lub ich wyznaczonych operatorów, Związkom Regionalnym i Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Rozdział  III

Tryb składania, analizowania propozycji, powiadamiania o decyzjach podjętych, wejście w życie Regulaminu i innych podjętych decyzji

Artykuł  138.

Procedura zgłaszania propozycji na Kongres (Konst. 29)

1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustępach 2 i 5, następująca procedura reguluje zgłaszanie wszelkich propozycji, które mają być przedstawione Kongresowi przez Kraje członkowskie:

1.1. przyjmowane są propozycje, które wpłyną do Biura Międzynarodowego co najmniej na sześć miesięcy przed wyznaczoną datą Kongresu;

1.2. w okresie sześciu miesięcy poprzedzających datę Kongresu nie przyjmuje się żadnej propozycji o charakterze redakcyjnym;

1.3. propozycje merytoryczne, które wpłyną do Biura Międzynarodowego w okresie między szóstym a czwartym miesiącem przed wyznaczoną datą Kongresu, przyjmowane są tylko wówczas, jeśli popierają je co najmniej dwa Kraje członkowskie;

1.4. propozycje merytoryczne, które wpłyną do Biura Międzynarodowego w okresie między czwartym a drugim miesiącem poprzedzającym wyznaczoną datę Kongresu, są przyjmowane tylko wówczas, jeśli popiera je co najmniej osiem Krajów członkowskich. Nadesłane w późniejszym terminie propozycje nie są przyjmowane;

1.5. oświadczenia popierające powinny wpłynąć do Biura Międzynarodowego w tym samym terminie co wnioski, których one dotyczą.

2. Propozycje dotyczące Konstytucji lub Regulaminu Generalnego powinny wpłynąć do Biura Międzynarodowego co najmniej na sześć miesięcy przed otwarciem Kongresu; propozycje, które wpłyną po tym terminie, ale jeszcze przed otwarciem Kongresu, mogą być uwzględnione jedynie wówczas, jeżeli Kongres podejmie stosowną decyzję większością dwóch trzecich głosów państw reprezentowanych na Kongresie i jeżeli zachowane zostaną warunki przewidziane w ustępie 1.

3. Każda propozycja powinna, zgodnie z zasadą, mieć na uwadze tylko jeden cel i zawierać jedynie zmiany uzasadnione przez ten cel. Podobnie, do każdej propozycji generującej znaczne koszty dla Związku powinno być dołączone oszacowanie skutku finansowego, przygotowane przez Kraj członkowski przedkładający propozycję, po konsultacji z Biurem Międzynarodowym, tak, aby mogły być określone środki finansowe potrzebne dla jej implementacji.

4. Propozycje natury redakcyjnej są zaopatrzone przez Kraje członkowskie, które je zgłaszają, w nagłówku uwagą: «Propozycja natury redakcyjnej» i publikowane przez Biuro Międzynarodowe pod kolejnym numerem, po którym następuje litera R. Propozycje nie opatrzone tą uwagą, a dotyczące, zdaniem Biura Międzynarodowego, jedynie redakcji, są publikowane z odpowiednią adnotacją; Biuro Międzynarodowe sporządza listę tych propozycji dla potrzeb Kongresu.

5. Trybu ustalonego w ustępach 1 i 4 nie stosuje się ani do propozycji dotyczących Regulaminu wewnętrznego Kongresów ani do zmian odnoszących się do propozycji już zgłoszonych.

Artykuł  139.

Procedura zgłaszania propozycji zmieniających Konwencję lub Porozumienia w okresie pomiędzy dwoma Kongresami

1. Każda propozycja dotycząca Konwencji lub Porozumień, zgłoszona przez Kraj członkowski w okresie między dwoma Kongresami, może być rozpatrywana pod warunkiem uzyskania dla niej poparcia ze strony co najmniej dwóch innych Krajów członkowskich. Propozycje te nie zostaną rozpatrzone, jeżeli Biuro Międzynarodowe nie otrzyma w tym samym czasie niezbędnych oświadczeń o ich poparciu.

2. Propozycje te przesyłane są innym Krajom członkowskim za pośrednictwem Biura Międzynarodowego.

Artykuł  140.

Rozpatrywanie propozycji zmieniających Konwencję lub Porozumienia w okresie pomiędzy dwoma Kongresami

1. Każda propozycja dotycząca Konwencji, Porozumień i ich Protokołów końcowych podlega następującej procedurze postępowania: w przypadku przesłania propozycji przez Kraj członkowski do Biura Międzynarodowego, Biuro rozsyła ją do wszystkich Krajów członkowskich celem rozpatrzenia. Pozostawia się okres dwóch miesięcy na rozpatrzenie danej propozycji i przesłanie uwag do Biura Międzynarodowego. Poprawki do danej propozycji są niedopuszczalne. Po upływie powyższych dwóch miesięcy, Biuro Międzynarodowe rozsyła Krajom członkowskim wszystkie otrzymane uwagi i przesyła do każdego Kraju członkowskiego zaproszenie do głosowania za lub przeciw danej propozycji. Kraje członkowskie, które nie oddadzą głosu w okresie dwóch miesięcy, uznaje się za wstrzymujące się od głosowania. Powyżej podane terminy liczy się poczynając od daty okólników Biura Międzynarodowego.

2. Jeżeli propozycja dotyczy Porozumienia lub jego Protokołu końcowego, w postępowaniu podanym w ustępie 1 mogą brać udział jedynie Kraje członkowskie, które są stronami tego Porozumienia.

Artykuł  141.

Procedura zgłaszania propozycji do Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczących przygotowania nowego Regulaminu w świetle decyzji podjętych przez Kongres

1. Regulaminy Światowej Konwencji Pocztowej i Porozumienie dotyczącego pocztowych usług płatniczych sporządza się w świetle decyzji przyjętych przez Kongres.

2. Propozycje będące następstwem zaproponowanych zmian do Konwencji lub Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych są przedkładane do Biura Międzynarodowego razem z propozycjami Kongresowymi, do których się one odnoszą. Mogą być one zgłaszane przez pojedyncze Kraje członkowskie bez konieczności uzyskania dla nich poparcia ze strony innych Krajów członkowskich. Propozycje te są rozsyłane wszystkim Krajom członkowskim nie później niż na miesiąc przed rozpoczęciem Kongresu.

3. Pozostałe propozycje dotyczące Regulaminów, do rozpatrzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej podczas opracowywania nowych Regulaminów w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, należy przedłożyć do Biura Międzynarodowego przynajmniej dwa miesiące przed rozpoczęciem Kongresu.

4. Propozycje dotyczące zmian do Regulaminów wniesionych w wyniku decyzji podjętych przez Kongres, zgłoszone przez Kraje członkowskie, należy złożyć do Biura Międzynarodowego nie później niż dwa miesiące przed otwarciem posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej. Propozycje te są rozsyłane wszystkim Krajom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom nie później niż na miesiąc przed otwarciem posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej.

Artykuł  142.

Zmiana Regulaminów przez Radę Eksploatacji Pocztowej

1. Propozycje dotyczące zmian do Regulaminów rozpatrywane są przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

2. Propozycje dotyczące Regulaminów nie wymagają poparcia Krajów członkowskich.

3. Propozycje takie są rozważane przez Radę Eksploatacji Pocztowej jedynie wtedy, gdy stwierdzi ona pilną potrzebę ich rozpatrzenia.

Artykuł  143.

Powiadamianie o decyzjach przyjętych pomiędzy dwoma Kongresami (Konst. 29; Regul. Gen. 139, 140, 142)

1. Zmiany wprowadzone do Konwencji, Porozumień i Protokołów końcowych tych Aktów są zatwierdzane w formie powiadomienia Rządów Krajów członkowskich przez Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego.

2. Zmiany wprowadzone do Regulaminów i ich Protokołów końcowych przez Radę Eksploatacji Pocztowej są podawane do wiadomości Krajom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom przez Biuro Międzynarodowe. To samo dotyczy interpretacji, o której mowa w artykule 38.3.2 Konwencji i w odpowiednich postanowieniach Porozumień.

Artykuł  144.

Wejście w życie Regulaminu i innych decyzji przyjętych pomiędzy dwoma Kongresami

1. Regulamin wchodzi w życie tego samego dnia i obowiązują w takim samym okresie, co Akty przyjęte przez Kongres.

2. Zgodnie z postanowieniami zawartymi w ustępie 1, decyzje w sprawie zmiany Aktów Związku, które zostały przyjęte pomiędzy Kongresami, nie wchodzą w życie przez co najmniej trzy miesiące po ich ogłoszeniu.

Rozdział  IV

Finanse

Artykuł  145.

Ustalanie wydatków Związku (Konst. 21)

1. Z zastrzeżeniem ustępów od 2 do 6, roczne wydatki związane z działalnością organów Związku nie mogą przekroczyć kwoty 37 235 000 franków szwajcarskich na lata 2013 - 2016.

2. Wydatki związane ze zwołaniem najbliższego Kongresu (koszty podróży sekretariatu, opłaty za transport, koszty instalacji sprzętu do tłumaczenia symultanicznego, koszty sporządzania dokumentów w czasie trwania Kongresu, i tym podobne) nie mogą przekroczyć limitu 2 900 000 franków szwajcarskich.

3. Rada Administracyjna może przekroczyć limity ustalone w ustępach 1 i 2 w celu uwzględnienia podwyżek wynagrodzeń, składek emerytalnych lub dodatków, łącznie z dodatkami służbowymi, zatwierdzonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych dla swojego personelu pełniącego obowiązki w Genewie.

4. Rada Administracyjna upoważniona jest również do corocznego uaktualniania limitów wydatków innych niż wydatki osobowe w zależności od wskaźnika cen towarów konsumpcyjnych w Szwajcarii.

5. W odstępstwie od postanowień ustępu 1, Rada Administracyjna lub - w przypadku nagłej konieczności - Dyrektor Generalny może zezwolić na przekroczenie ustalonych limitów w związku z poważnymi i nieprzewidzianymi naprawami w budynku Biura Międzynarodowego; kwota przeznaczona na ten cel nie może jednak przekroczyć 125 000 franków szwajcarskich rocznie.

6. Jeżeli środki przewidziane w ustępach 1 i 2 okażą się niewystarczające dla należytego funkcjonowania Związku, limity te mogą być przekroczone wyłącznie za zgodą większości Krajów członkowskich Związku. Każda konsultacja powinna zawierać pełne przedstawienie faktów uzasadniających takie żądanie.

Artykuł  146.

Ustalanie wkładu Krajów członkowskich

1. Kraje przystępujące do Związku lub przyjęte w charakterze członków Związku, jak również te, które występują ze Związku, powinny opłacić swoje składki za cały rok, w ciągu którego ich przystąpienie lub wystąpienie weszło w życie.

2. Kraje członkowskie płacą z góry swoje składki na poczet rocznych wydatków Związku na podstawie budżetu uchwalonego przez Radę Administracyjną. Składki te muszą być zapłacone najpóźniej pierwszego dnia roku budżetowego, do którego odnosi się dany budżet. Po przekroczeniu tego terminu należne sumy podlegają oprocentowaniu na rzecz Związku w stosunku 6% rocznie, licząc od czwartego miesiąca.

3. Jeżeli zaległości obowiązkowych składek, bez odsetek, jakie dany Kraj członkowski winny jest Związkowi, są równe kwocie składek tego Kraju członkowskiego za dwa poprzednie lata budżetowe lub ją przekraczają, taki Kraj członkowski może nieodwołalnie scedować na rzecz Związku, w całości lub w części, kwoty środków należnych jemu od innych Krajów członkowskich, zgodnie z zasadami ustalonymi przez Radę Administracyjną. Warunki takiego scedowania należnych środków zostaną ustalone na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy danym Krajem członkowskim, jego dłużnikami/wierzycielami oraz Związkiem.

4. Kraj członkowski, który z powodów prawnych czy innych nie może przeprowadzić tego rodzaju cesji, podejmie działania mające na celu opracowanie harmonogramu spłat swoich zaległości.

5. Poza wyjątkowymi okolicznościami, spłata zaległości obowiązkowych składek należnych na rzecz Związku nie może wykraczać poza okres dziesięciu lat.

6. W wyjątkowych okolicznościach, Rada Administracyjna może zwolnić Kraj członkowski z całości lub części należnych do zapłaty odsetek, jeżeli kraj ten dokonał spłaty pełnej kwoty zaległego długu.

7. Kraj członkowskie może być również zwolniony, w ramach harmonogramu spłat zaległych rachunków zatwierdzonego przez Radę Administracyjną, z całości lub z części narosłych odsetek lub odsetek, które będą przyrastały; takie zwolnienie jest jednak uwarunkowane całkowitą i terminową realizacją harmonogramu spłat w uzgodnionym okresie, nie dłuższym niż dziesięć lat.

8. Zapisy zawarte w artykułach od 3 do 7 stosuje się analogicznie do kosztów tłumaczenia, którymi Biuro Międzynarodowe obciąża Kraje członkowskie należące do grup językowych.

Artykuł  147.

Braki w finansowaniu

1. W celu złagodzenia trudności finansowych Związku tworzy się Fundusz Rezerwowy, którego wysokość ustala Rada Administracyjna. Fundusz ten zasilany jest w pierwszym rzędzie poprzez wpłaty nadwyżek budżetowych. Może on również służyć do zrównoważenia budżetu lub zmniejszenia składek Krajów członkowskich.

2. W przypadku przejściowych trudności finansowych, Rząd Konfederacji Szwajcarskiej wpłaca niezbędne krótkoterminowe zaliczki na warunkach ustalonych w drodze obopólnego porozumienia.

Artykuł  148.

Nadzór nad księgowością i rachunkowością

1. Rząd Konfederacji Szwajcarskiej nieodpłatnie nadzoruje rachunkowość i rozliczenia Biura Międzynarodowego, w granicach przyznanych środków, których wysokość ustala Kongres.

Artykuł  149.

Sankcje automatyczne

1. Każdy Kraj członkowski, który nie może przeprowadzić cesji, o której mowa w artykule 146.3 i który nie zgadza się na realizację harmonogramu spłat zaproponowanego przez Biuro Międzynarodowe zgodnie z artykułem 146.4, lub który nie postępuje w sposób zgodny z takim harmonogramem, automatycznie traci prawo do głosowania na Kongresie oraz na posiedzeniach Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej i nie będzie już kwalifikował się do członkostwa w tych dwóch Radach.

2. Automatyczne sankcje zostaną zniesione z urzędu i ze skutkiem natychmiastowym bezzwłocznie po uiszczeniu przez dany Kraj członkowski jego zaległych obowiązkowych składek należnych Związkowi, zarówno kwoty kapitału, jak i odsetek lub po wyrażeniu przez ten kraj zgody na realizację harmonogramu spłat zaległości.

Artykuł  150.

Klasy składek (Konst. 21; Regul. Gen. 131, 145, 146, 147 oraz 148)

1. Kraje członkowskie uczestniczą w pokrywaniu wydatków Związku według klasy składek, do której należą. Klasy te są następujące:

- klasa 50 jednostek;

- klasa 45 jednostek;

- klasa 40 jednostek;

- klasa 35 jednostek;

- klasa 30 jednostek;

- klasa 25 jednostek;

- klasa 20 jednostek;

- klasa 15 jednostek;

- klasa 10 jednostek;

- klasa 5 jednostek;

- klasa 3 jednostek;

- klasa 1 jednostki;

- klasa 0.5 jednostki, zarezerwowana dla państw najsłabiej rozwiniętych wymienionych przez Organizację Narodów Zjednoczonych i dla innych państw wskazanych przez Radę Administracyjną.

2. Niezależnie od klas składek, wymienionych w ustępie 1, każdy Kraj członkowski może wybrać liczbę jednostek wyższą niż odpowiadająca klasie składek, do której ten kraj należy, na minimalny okres równy okresowi między Kongresami. Ogłoszenie zmiany powinno być dokonane najpóźniej na Kongresie. Pod koniec okresu między Kongresami, Kraj członkowski automatycznie zostanie przywrócony do jego pierwotnej klasy składek, chyba że zdecyduje się utrzymać wyższą liczbę jednostek. Płatność dodatkowych jednostek odpowiednio zwiększa wydatki.

3. Kraje członkowskie zostają zakwalifikowane do jednej z wyżej wymienionych klas składek w chwili ich przyjęcia lub przystąpienia do Związku według procedury określonej w artykule 21.4 Konstytucji.

4. Kraje członkowskie mogą w przyszłości zostać zakwalifikowane do niższej klasy składek, pod warunkiem że prośba o zmianę zostanie wysłana do Biura Międzynarodowego przynajmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu. Kongres wydaje niewiążącą opinię w sprawie próśb o zmianę klas składek. Kraj członkowski sam decyduje, czy działa zgodnie z opinią Kongresu. Ostateczna decyzja Kraju członkowskiego zostanie przekazana do Sekretariatu Biura Międzynarodowego przed końcem Kongresu. Ta prośba o zmianę, nabiera mocy prawnej od daty wejścia w życie postanowień finansowych przyjętych przez Kongres. Kraje członkowskie, które nie poinformowały w wymaganym czasie o swoim zamiarze zmiany klasy składki pozostają w klasie, do której należały dotychczas.

5. Kraje członkowskie nie mogą żądać obniżenia klasy składek więcej niż o jedną klasę za jednym razem.

6. Jednakże, w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności, takich jak klęski żywiołowe wymagające programów międzynarodowej pomocy, Rada Administracyjna może wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie klasy składek, raz pomiędzy dwoma Kongresami, na prośbę danego Kraju członkowskiego, jeżeli dany członek przedstawi dowody, że nie jest już w stanie utrzymać składki w uprzednio wybranej klasie. W tych samych okolicznościach Rada Administracyjna może również wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie dla państw nie należących do grupy najsłabiej rozwiniętych państw znajdujących się w klasie z 1 jednostką, umieszczając je w klasie z 0,5 jednostki.

7. Rada Administracyjna może wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie klasy składki w związku z zastosowaniem ustępu 6 maksymalnie na okres dwóch lat lub do następnego Kongresu, którykolwiek z tych terminów przypada wcześniej. Po wygaśnięciu określonego okresu, dany kraj automatycznie powraca do swojej pierwotnej klasy składek.

8. W odstępstwie od postanowień zawartych w ustępach 4 i 5, podwyższenie klasy składek nie podlega żadnym ograniczeniom.

Artykuł  151.

Regulowanie należności za materiały dostarczone przez Biuro Międzynarodowe (Regul. Gen. 134)

1. Płatności za dostarczone materiały, które Biuro Międzynarodowe przesyła odpłatnie Krajom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom, muszą być uiszczone w jak najkrótszym terminie i nie później niż w ciągu sześciu miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Biuro przesłało rachunek. Po upływie tego terminu należne kwoty podlegają oprocentowaniu na rzecz Związku w stosunku 5% rocznie, licząc od dnia upłynięcia terminu.

Artykuł  152.

Organizacja organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników

1. Rada Eksploatacji Pocztowej, za zgodą Rady Administracyjnej może powołać do życia szereg organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników, finansowanych na zasadach dobrowolności w celu zorganizowania eksploatacyjnych, handlowych, technicznych i ekonomicznych działań, które znajdują się w zakresie kompetencji zgodnie z artykułem 18 Konstytucji, a które nie mogą być finansowane z regularnego budżetu.

2. Po utworzeniu takiej jednostki zależnej od Rady Eksploatacji Pocztowej, Rada Eksploatacji Pocztowej podejmuje decyzję w zakresie podstawowych ram statutowych takiego organu, biorąc pod uwagę podstawowe zasady i reguły obowiązujące w Światowym Związku Pocztowym jako organizacji międzyrządowej i składa je do Rady Administracyjnej w celu zatwierdzenia. Podstawowe ramy obejmują następujące elementy:

2.1. mandat;

2.2. ordynację wyborczą, w tym także kategorie członków;

2.3. reguły podejmowania decyzji, w tym wewnętrzną strukturę i relację z innymi organami Światowego Związku Pocztowego;

2.4. zasady głosowania i reprezentacji;

2.5. finansowanie (abonamenty, opłaty za użytkowanie, etc.);

2.6. skład sekretariatu i strukturę organizacyjną.

3. Każdy organ pomocniczy finansowany przez użytkowników organizuje swoją działalność w sposób autonomiczny w ramach wyznaczonych przez Radę Eksploatacji Pocztowej i zatwierdzonych przez Radę Administracyjną i przygotowuje roczne sprawozdanie ze swojej działalności, które przedstawia do zatwierdzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

4. Rada Administracyjna ustala reguły dotyczące środków, które takie organy pomocnicze powinny wpłacać do regularnego budżetu i publikuje je w Regulaminie Finansowym Światowego Związku Pocztowego.

5. Dyrektor Generalny Biura Międzynarodowego administruje sekretariatem organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników zgodnie z Regulaminem Pracowniczym zatwierdzonym przez Radę Administracyjną mającym zastosowanie do pracowników zatrudnionych w organach pomocniczych finansowanych przez użytkowników. Sekretariat organów pomocniczych stanowi integralną część Biura Międzynarodowego.

6. Informacje dotyczące organów pomocniczych finansowanych przez użytkowników określone w zgodzie z niniejszym artykułem są zgłaszane na Kongresie po ich przyjęciu.

Rozdział  V

Arbitraż

Artykuł  153.

Procedura arbitrażowa (Konst. 32)

1. W razie sporu, który ma zostać rozstrzygnięty pomiędzy Krajami członkowskimi w drodze arbitrażu, każdy Kraj członkowski przekazuje drugiej stronie na piśmie informacje na temat przedmiotu sporu i informuje w drodze zawiadomienia o wszczęciu arbitrażu, że wyraża chęć wszczęcia arbitrażu.

2. Jeżeli spór dotyczy kwestii eksploatacyjnych lub technicznych, każdy Kraj członkowski może wezwać wyznaczonego operatora do działania zgodnie z procedurą przewidzianą w poniższych ustępach i scedować takie uprawnienia na swojego operatora. Dany Kraj członkowski zostaje poinformowany o postępach arbitrażu i jego wynikach. Właściwy Kraj członkowski lub wyznaczony operator określa się dalej mianem "stron arbitrażu".

3. Strony arbitrażu powołują jednego lub trzech arbitrów.

4. Jeżeli strony arbitrażu decydują się na powołanie trzech arbitrów, każda ze stron, zgodnie z ustępem 2, wybiera Kraj członkowski lub wyznaczonego operatora niezaangażowanego bezpośrednio w spór jako arbitra. W przypadku, gdy w spór zaangażowanych jest więcej Krajów członkowskich i/lub wyznaczonych operatorów, dla celów określonych w niniejszych postanowieniach należy traktować je jako jedną stronę.

5. Jeżeli strony decydują się na powołanie trzech arbitrów, trzeci arbiter zostaje wspólnie uzgodniony przez strony i nie musi on pochodzić z Kraju członkowskiego lub wyznaczonego operatora.

6. Jeżeli spór dotyczy jednego z Porozumień, arbitrzy mogą być wyznaczeni wyłącznie spośród Krajów członkowskich będących stronami tego Porozumienia.

7. Strony arbitrażu mogą wspólnie porozumieć się co do powołania jednego arbitra, który nie musi pochodzić z Kraju członkowskiego ani wyznaczonego operatora.

8. W razie gdy jedna lub obie strony arbitrażu w terminie sześciu miesięcy od daty wysłania powiadomienia o wszczęciu arbitrażu nie powołają arbitra lub arbitrów, Biuro Międzynarodowe, jeśli otrzyma odpowiednią prośbę, wzywa uchylający się Kraj członkowski do wyznaczenia arbitra lub samo wyznacza arbitra z urzędu. Biuro Międzynarodowe nie angażuje się w postępowanie, chyba że obie strony wspólnie zwrócą się z prośbą o to.

9. Strony arbitrażu mogą porozumieć się co do zakończenia sporu w dowolnym momencie przed wydaniem orzeczenia przez arbitra lub arbitrów. Powiadomienie o zakończeniu sporu musi zostać złożone na piśmie do Biura Międzynarodowego w ciągu 10 dni od daty osiągnięcia przez strony porozumienia. W sytuacji, gdy strony decydują się na wycofanie procesu arbitrażowego arbiter lub arbitrzy tracą uprawnienia do orzekania w danej sprawie.

10. Arbiter lub arbitrzy podejmują decyzję w oparciu o fakty i przedstawione im dowody. Wszelkie informacje dotyczące sporu są przekazywane obu stronom oraz arbitrowi lub arbitrom.

11. Decyzja podejmowana jest przez arbitra lub arbitrów większością głosów i przekazywana do Biura Międzynarodowego i stron w ciągu sześciu miesięcy od daty przesłania zawiadomienia o wszczęciu arbitrażu.

12. Posiedzenia arbitrażowe są tajne i jedynie ogólny opis sporu oraz podjętej decyzji jest przekazywany na piśmie do Biura Międzynarodowego w ciągu dziesięciu dni od daty dostarczenia decyzji stronom.

13. Decyzja podjęta przez arbitra lub arbitrów jest ostateczna i wiążąca dla stron i nie podlega apelacji.

14. Strony arbitrażu bezzwłocznie realizują postanowienie arbitra lub arbitrów. W przypadku, gdy wyznaczony operator otrzymał od Kraju członkowskiego uprawnienia do wszczynania i stosowania procedury arbitrażowej, na Kraju członkowskim spoczywa obowiązek zagwarantowania, że wyznaczony operator realizuje postanowienie arbitra lub arbitrów.

Rozdział  VI

Wykorzystanie języków w ramach Związku

Artykuł  154.

Języki robocze Biura Międzynarodowego

1. Językami roboczymi Biura Międzynarodowego są francuski i angielski.

Artykuł  155.

Języki używane w dokumentacji, podczas obrad i w korespondencji służbowej

1. W dokumentacji Związku stosowane są języki: francuski, angielski, arabski i hiszpański. Używa się również języków: chińskiego, niemieckiego, portugalskiego i rosyjskiego, z zastrzeżeniem, że wydawnictwa w tych ostatnich językach ograniczają się do dokumentacji podstawowej, najważniejszej. Używa się także innych języków, pod warunkiem, że wyrażające takie życzenie Kraje członkowskie same pokryją koszty z tym związane.

2. Kraj lub Kraje członkowskie, które żądały innego języka niż język oficjalny, tworzą grupę językową.

3. Dokumentacja jest publikowana przez Biuro Międzynarodowe w języku oficjalnym i w językach właściwie ustanowionych grup językowych, w sposób bezpośredni bądź za pośrednictwem regionalnych biur tych grup, na warunkach uzgodnionych z Biurem Międzynarodowym. Wydawanie dokumentów w różnych językach odbywa się według tego samego modelu.

4. Dokumentacja publikowana bezpośrednio przez Biuro Międzynarodowe jest rozprowadzana, w miarę możliwości, jednocześnie w różnych żądanych językach.

5. Korespondencja między Krajami członkowskimi lub ich wyznaczonymi operatorami a Biurem Międzynarodowym, a także między tym ostatnim a zewnętrznymi podmiotami może być wymieniana w każdym języku, dla którego Biuro Międzynarodowe posiada służbę tłumaczeń.

6. Koszty związane z tłumaczeniem na jakikolwiek język, łącznie z kosztami wynikającymi ze stosowania postanowień ustępu 5, ponosi grupa językowa, która zażądała tego języka. Kraje członkowskie używające języka oficjalnego płacą, jeżeli chodzi o tłumaczenie dokumentów nieoficjalnych, ryczałtową składkę, której kwota na jednostkę składki jest taka sama jak kwota uiszczana przez Kraje członkowskie używające innego języka roboczego Biura Międzynarodowego. Wszelkie inne koszty związane z dostarczeniem dokumentów są pokrywane przez Związek. Górną granicę wydatków ponoszonych przez Związek z tytułu wydawania dokumentów w językach: chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim ustala się w rezolucji Kongresu.

7. Koszty ponoszone przez grupę językową dzielone są między członków tej grupy proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty te mogą być dzielone między członków grupy językowej według innego klucza podziału, pod warunkiem, że zainteresowane Kraje członkowskie wyrażą na to zgodę i powiadomią o swojej decyzji Biuro Międzynarodowe za pośrednictwem rzecznika grupy.

8. Biuro Międzynarodowe uwzględnia każdą zmianę w wyborze języka żądanego przez Kraj członkowski po okresie, który nie powinien przekroczyć dwóch lat.

9. W czasie dyskusji na posiedzeniach organów Związku używa się języków: francuskiego, angielskiego, hiszpańskiego, rosyjskiego i arabskiego przy zastosowaniu systemu tłumaczeń z aparaturą elektroniczną lub bez niej. Wybór systemu pozostawia się do uznania organizatorów posiedzenia, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego i zainteresowanych Krajów członkowskich.

10. Podczas obrad i posiedzeń wymienionych w ustępie 9, można używać również innych języków.

11. Delegacje używające innych języków zapewniają tłumaczenie symultaniczne na jeden z języków wymienionych w ustępie 9, za pomocą systemu podanego w powyższym ustępie, jeżeli możliwe jest wprowadzenie w nim niezbędnych zmian technicznych, bądź przez indywidualnych tłumaczy.

12. Koszty związane ze służbą tłumaczeń są dzielone między Kraje członkowskie posługujące się tym samym językiem, proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty instalacji i konserwacji urządzeń technicznych ponosi jednak Związek.

13. Kraje członkowskie i/lub ich operatorzy wyznaczeni mogą uzgodnić między sobą, jakiego języka będą używać w korespondencji służbowej wymienianej między nimi. W razie braku takiego uzgodnienia używa się języka francuskiego.

Rozdział  VII

Postanowienia końcowe

Artykuł  156.

Warunki zatwierdzania propozycji dotyczących Regulaminu Generalnego

1. Propozycje przedstawione Kongresowi dotyczące niniejszego Regulaminu Generalnego wchodzą w życie po zatwierdzeniu ich przez większość Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosowania. W czasie głosowania musi być obecnych co najmniej dwie trzecie Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania.

Artykuł  157.

Propozycje dotyczące Porozumień z Organizacją Narodów Zjednoczonych (Konst 9)

1. Warunki zatwierdzania, o których mowa w artykule 156, stosuje się w równym stopniu do propozycji mających na celu zmiany Porozumień zawartych między Światowym Związkiem Pocztowym a Organizacją Narodów Zjednoczonych, o ile porozumienia te nie przewidują warunków zmiany zawartych w nich postanowień.

Artykuł  158.

Zmiany, wejście w życie i okres obowiązywania Regulaminu Generalnego

1. Poprawki przyjęte przez Kongres stanowią przedmiot protokołu dodatkowego i, o ile Kongres nie postanowi inaczej, wchodzą w życie w tym samym czasie, co Akty znowelizowane w trakcie tego Kongresu.

2. Niniejszy Regulamin Generalny wejdzie w życie w dniu 1 stycznia 2014 i pozostanie w mocy przez czas nieokreślony.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich podpisali niniejszy Regulamin Generalny w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia tego dokumentu doręczona zostanie każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Dausze, dnia 11 października 2012 r.

Regulamin Wewnętrzny Kongresów

Spis treści

Art.

1 Postanowienia ogólne

2 Delegacje

3 Pełnomocnictwa delegacji

4 Kolejność miejsc

5 Obserwatorzy i obserwatorzy ad hoc

6 Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komitetów

7 Biuro Kongresu

8 Członkowie Komitetów

9 Grupy Robocze

10 Sekretariat Kongresu i Komitetów

11 Języki obrad

12 Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

13 Propozycje

14 Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komitety

15 Obrady

16 Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

17 Kworum

18 Zasady i procedury głosowania

19 Warunki zatwierdzania propozycji

20 Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej

21 Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

22 Sprawozdania

23 Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komitety i Kongres

24 Zatwierdzanie przez Kongres projektów decyzji (Aktów, rezolucji, etc.)

25 Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej

26 Zastrzeżenia do Aktów

27 Podpisanie Aktów

28 Zmiany w Regulaminie

Regulamin Wewnętrzny Kongresów

Artykuł  1.

Postanowienia ogólne

Niniejszy Regulamin Wewnętrzny (zwany dalej "Regulaminem") został opracowany zgodnie z postanowieniami Aktów Związku i jest im podporządkowany. W przypadku rozbieżności między jednym z jego postanowień a postanowieniami Aktów, to Akty mają charakter decydujący.

Artykuł  2.

Delegacje

1. Termin "delegacja" odnosi się do osoby lub zespołu osób wyznaczonych przez Kraj członkowski do uczestnictwa w Kongresie. Delegacja składa się z Przewodniczącego delegacji oraz, w razie potrzeby, jego zastępcy, jednego lub kilku delegatów i ewentualnie jednego lub kilku pracowników pomocniczych (w tym ekspertów, sekretarek, etc.).

2. Przewodniczący delegacji, ich zastępcy oraz delegaci są przedstawicielami Krajów członkowskich w rozumieniu artykułu 14.2 Konstytucji, jeżeli posiadają pełnomocnictwa odpowiadające warunkom określonym w artykule 3 niniejszego Regulaminu.

3. Pracownicy pomocniczy są dopuszczani do posiedzeń i mają prawo uczestniczenia w debatach, ale zazwyczaj nie mają prawa do głosowania. Jednakże Przewodniczący delegacji może upoważnić ich do wzięcia udziału w głosowaniu w imieniu swojego państwa na posiedzeniach Komitetów. Takie upoważnienia składa się na piśmie Przewodniczącemu Komitetu przed rozpoczęciem posiedzenia.

Artykuł  3.

Pełnomocnictwa delegatów

1. Pełnomocnictwa delegatów podpisuje Głowa Państwa, Szef Rządu lub Minister Spraw Zagranicznych danego państwa. Sporządza się je w należytej formie. Pełnomocnictwa delegatów upoważnionych do podpisywania Aktów (pełnomocników) określają zakres takiego podpisu (podpis z zastrzeżeniem ratyfikacji lub zatwierdzenia, podpis ad referendum, podpis ostateczny). Wobec braku takiego rodzaju sprecyzowania uważa się, że podpis wymaga ratyfikacji lub zatwierdzenia. Pełnomocnictwa upoważniające do podpisania Aktów dają z natury rzeczy prawo do zabierania głosu i głosowania. Delegaci, którym kompetentne władze udzieliły ogólnych pełnomocnictw, bez określenia ich zakresu, uprawnieni są do zabierania głosu, do głosowania i podpisania Aktów, chyba że z tekstu pełnomocnictwa jasno wynika inaczej.

2. Pełnomocnictwa są składane z chwilą otwarcia Kongresu wyznaczonym do tego celu władzom.

3. Delegaci niewyposażeni w pełnomocnictwa lub którzy nie złożyli swoich pełnomocnictw mogą - pod warunkiem, że zostali zgłoszeni przez swoje Rządy Rządowi państwa zapraszającego - brać udział w debatach i głosować z chwilą wzięcia udziału w pracach Kongresu. To samo dotyczy delegatów, których pełnomocnictwa uznano za nieprawidłowe. Delegaci ci tracą prawo do głosowania z chwilą zatwierdzenia przez Kongres ostatniego sprawozdania Komitetu do spraw weryfikacji pełnomocnictw, stwierdzającego brak ich pełnomocnictw lub że ich pełnomocnictwa nie są prawidłowo wystawione, aż do czasu uregulowania sytuacji. Ostatnie sprawozdanie Komitetu do spraw weryfikacji pełnomocnictw jest zatwierdzane przez Kongres przed wyborami, z wyjątkiem wyboru Przewodniczącego Kongresu, i przed zatwierdzeniem projektów Aktów.

4. Pełnomocnictwa Kraju członkowskiego, który jest reprezentowany na Kongresie przez inny Kraj członkowski (w oparciu o upoważnienie) mają taka samą formę jak pełnomocnictwa, o których mowa w ustępie 1.

5. Pełnomocnictwa i upoważnienia przesłane telegramem nie są dopuszczane. Natomiast przyjmowane będą telegramy stanowiące odpowiedź na prośbę o informację w sprawie pełnomocnictw.

6. Delegacja, która po złożeniu pełnomocnictw nie może uczestniczyć w jednym lub kilku posiedzeniach może być reprezentowana przez delegację innego państwa, pod warunkiem poinformowania o tym na piśmie Przewodniczącego danego posiedzenia. Jednakże jedna delegacja może reprezentować tylko jeden kraj poza swoim własnym.

7. Delegaci Krajów członkowskich, niebędących stronami Porozumienia mogą uczestniczyć w obradach Kongresu dotyczących tego Porozumienia, jednak bez prawa do głosowania.

Artykuł  4.

Kolejność miejsc

1. Na posiedzeniach Kongresu i Komitetów delegacje zajmują miejsca we francuskim porządku alfabetycznym nazw reprezentowanych Krajów członkowskich.

2. Przewodniczący Rady Administracyjnej określa we właściwym czasie, w drodze losowania, państwo, które zajmie miejsce przed trybuną prezydialną w czasie posiedzeń Kongresu i Komitetów.

Artykuł  5.

Obserwatorzy i obserwatorzy ad hoc

1. Obserwatorzy, o których mowa w artykule 105.1 Regulaminu Generalnego są zapraszani do udziału w sesjach plenarnych oraz posiedzeniach Komitetów i Kongresu.

2. Obserwatorzy ad hoc, o których mowa w artykule 105.2 Regulaminu Generalnego, mogą być zapraszani do udziału w poszczególnych posiedzeniach Kongresu i jego Komitetów, w przypadku, gdy leży to w interesie Związku lub jest istotne z uwagi na prace Kongresu.

3. Obserwatorzy oraz obserwatorzy ad hoc nie mają prawa do głosowania, ale mogą zabierać głos za zgodą Przewodniczącego posiedzenia.

4. W wyjątkowych okolicznościach, prawo obserwatorów oraz obserwatorów ad hoc do uczestnictwa w pewnych posiedzeniach lub ich części może zostać ograniczone, jeżeli wymaga tego poufność omawianych kwestii. O takiej decyzji zostaną oni niezwłocznie powiadomieni. Decyzja o ograniczeniu podejmowana jest dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Decyzje te są ponownie rozpatrywane przez Biuro Kongresu, które ma prawo przyjąć je lub cofnąć zwykłą większością głosu.

Artykuł  6.

Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komitetów

1. W czasie swojego pierwszego posiedzenia plenarnego Kongres, na wniosek Kraju członkowskiego zapraszającego na Kongres, wybiera Przewodniczącego Kongresu, a następnie, na wniosek Rady Administracyjnej, zatwierdza wybór Krajów członkowskich, które sprawować będą funkcje Wiceprzewodniczącego Kongresu oraz Przewodniczących Komitetów. Funkcje te są przydzielane z uwzględnieniem, w możliwie szerokim zakresie, zasady sprawiedliwego podziału geograficznego Krajów członkowskich.

2. Przewodniczący otwierają i zamykają posiedzenia, którym przewodniczą, kierują dyskusją, udzielają głosu mówcom, poddają pod głosowanie wnioski oraz podają wymaganą większość do ich przyjęcia, ogłaszają decyzje i, z zastrzeżeniem aprobaty przez Kongres, interpretują te decyzje, o ile to konieczne.

3. Przewodniczący czuwają nad przestrzeganiem niniejszego Regulaminu oraz nad zachowaniem porządku w czasie posiedzeń.

4. Każda delegacja może odwołać się do Kongresu lub Komitetu od decyzji przyjętej przez Przewodniczącego na podstawie postanowienia niniejszego Regulaminu lub jego interpretacji. Decyzja Przewodniczącego pozostaje w mocy, o ile nie zostanie anulowana większością głosów członków obecnych i głosujących.

5. W przypadku gdy Kraj członkowski wyznaczony do sprawowania funkcji Przewodniczącego nie może jej dalej wykonywać, wówczas jeden z Wiceprzewodniczących zostaje wyznaczony na jego miejsce przez Kongres lub dany Komitet.

Artykuł  7.

Biuro Kongresu

1. Biuro jest organem centralnym odpowiedzialnym za kierowanie pracami Kongresu. W jego skład wchodzi Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu oraz Przewodniczący Komitetów. Biuro zbiera się okresowo w celu przeanalizowania przebiegu prac Kongresu i jego Komitetów oraz określenia zaleceń zmierzających do ułatwienia postępu prac. Wspomaga ono Przewodniczącego przy opracowywaniu porządku obrad każdego posiedzenia plenarnego oraz przy koordynowaniu prac Komitetów. Opracowuje ono zalecenia dotyczące zamknięcia obrad Kongresu.

2. Sekretarz Generalny Kongresu i zastępca Sekretarza Generalnego wymienieni w artykule 10.1 uczestniczą w posiedzeniach Biura.

Artykuł  8.

Członkostwo Komitetów

1. Kraje członkowskie reprezentowane na Kongresie są, z mocy prawa, członkami Komitetów powołanych do zbadania wniosków dotyczących Konstytucji, Regulaminu Generalnego i Konwencji.

2. Kraje członkowskie reprezentowane na Kongresie, będące stronami jednego lub wielu fakultatywnych Porozumień są, z mocy prawa, członkami jednej i/lub wielu Komitetów powołanych do rewizji tych Porozumień. Prawo do głosowania członków tej lub tych Komitetów ograniczone jest do Porozumienia lub Porozumień, których są stronami.

3. Delegacje niebędące członkami Komitetów rozpatrujących Porozumienia mogą uczestniczyć w posiedzeniach tych Komitetów i brać udział w obradach bez prawa do głosowania.

Artykuł  9.

Grupy Robocze

Kongres i każdy z Komitetów mogą utworzyć Grupy Robocze w celu rozpatrzenia specjalnych zagadnień.

Artykuł  10.

Sekretariat Kongresu i Komitetów

1. Dyrektor Generalny i Wicedyrektor Generalny Biura Międzynarodowego pełnią odpowiednio funkcje Sekretarza Generalnego i zastępcy Sekretarza Generalnego Kongresu.

2. Sekretarz Generalny i zastępca Sekretarza Generalnego uczestniczą w posiedzeniach Kongresu i Biura Kongresu oraz biorą udział w ich obradach bez prawa do głosowania. Mogą oni również uczestniczyć na tych samych warunkach w posiedzeniach Komitetów lub też wyznaczyć swojego przedstawiciela w osobie wyższego funkcjonariusza Biura Międzynarodowego.

3. Prace Sekretariatu Kongresu, Biura Kongresu oraz Komitetów wykonuje personel Biura Międzynarodowego przy współpracy z administracją pocztową państwa zapraszającego.

4. Wyżsi funkcjonariusze Biura Międzynarodowego pełnią funkcje Sekretarzy Kongresu, Biura Kongresu i Komitetów. Pomagają oni Przewodniczącemu w czasie posiedzeń i są odpowiedzialni za redakcję sprawozdań.

5. Do pomocy Sekretarzom Kongresu i Komitetów przydzieleni są zastępcy Sekretarzy.

Artykuł  11.

Języki obrad

1. Z zastrzeżenien postanowień ustępu 2, dopuszcza się w czasie obrad następujące języki: francuski, angielski, hiszpański i rosyjski przy użyciu systemu tłumaczenia symultanicznego lub konsekutywnego.

2. Obrady Komitetu rekrutacyjnego odbywają się w języku francuskim.

3. Dopuszcza sie również inne języki do obrad wymienionych w ustępie 1. Język państwa gospodarza korzysta pod tym względem z pierwszeństwa. Delegacje używające innych języków zapewniają symultaniczne tłumaczenie w jednym z języków wymienionych w ustepie 1, bądź za pomocą systemu tlumaczenia symultaniczego, jeżeli jest to możliwe z technicznego punktu widzenia, bądź też przez indywidualnych tłumaczy.

4. Koszty instalacji i utrzymania urządzeń technicznych pokrywa Związek.

5. Koszty służby tłumaczeń dzieli się między Kraje członkowskie używające tego samego języka proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku.

Artykuł  12.

Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

1. Opracowywane w czasie Kongresu dokumenty wraz z projektami decyzji przedłożonymi do zatwierdzenia Kongresu są publikowane w języku francuskim przez Sekretariat Kongresu.

2. W tym celu, dokumenty opracowane przez delegacje Krajów członkowskich należy składać w tym języku bezpośrednio lub za pośrednictwem służby tłumaczeń przydzielonej Sekretariatowi Kongresu.

3. Służby powyższe, zorganizowane na własny koszt przez grupy językowe, utworzone zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu Generalnego, mogą również tłumaczyć dokumenty Kongresu na odpowiednie języki.

Artykuł  13.

Propozycje

1. Wszystkie kwestie przedkładane Kongresowi mają formę propozycji.

2. Wszystkie propozycje opublikowane przez Biuro Międzynarodowe przed otwarciem Kongresu uważa się za przedłożone Kongresowi.

3. Na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu nie uwzględnia się żadnych propozycji, z wyjątkiem tych, które zawierają poprawki do propozycji uprzednio zgłoszonych.

4. Jako poprawkę uważa się każdą propozycję, która nie naruszając istoty oryginalnej propozycji zawiera skreślenia, uzupełnienia lub korektę części oryginalnej propozycji. Żadna proponowana zmiana nie będzie traktowana jako poprawka, jeżeli jest niezgodna ze znaczeniem lub intencją oryginalnej propozycji. W wątpliwych przypadkach rozstrzyga Kongres lub Komitet.

5. Poprawki przedstawione na Kongresie do już zgłoszonych propozycji powinny być złożone na piśmie w języku francuskim w Sekretariacie przed południem, w dniu poprzedzającym obrady, w sposób umożliwiający rozdanie ich delegatom jeszcze w tym samym dniu. Termin ten nie ma zastosowania do poprawek wynikających bezpośrednio z dyskusji na Kongresie lub Komitetach. W tym ostatnim przypadku, jeżeli jest to wymagane, autor poprawki powinien przedstawić swój tekst na piśmie w języku francuskim lub w przypadku trudności w jakimkolwiek innym języku obrad. Przewodniczący, którego to dotyczy, odczyta lub poleci odczytać ten tekst.

6. Procedura przewidziana w ustępie 5 dotyczy również przedstawienia propozycji nie zmierzających do zmiany tekstu Aktów (projektów rezolucji, projektów zaleceń, projektów decyzji, itd.) w sytuacji, gdy propozycje te wynikają z prac Kongresu.

7. Każda propozycja lub poprawka powinna mieć formę ostateczną tekstu, który zostanie włączony do Aktów Związku, z zastrzeżeniem oczywiście właściwej korekty dokonanej przez Komitet redakcyjny.

Artykuł  14.

Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komitety

1. Propozycje natury redakcyjnej (w których po kolejnym numerze następuje litera R) przydzielane są do Komitetu redakcyjnego bądź bezpośrednio, jeżeli nie ma żadnej wątpliwości ze strony Biura Międzynarodowego co do ich charakteru (listę tych wniosków dla Komitetu redakcyjnego sporządza Biuro Międzynarodowe), bądź - jeżeli Biuro Międzynarodowe ma pewne wątpliwości co do ich natury - po potwierdzeniu przez inne Komitety, że propozycje te mają charakter wyłącznie redakcyjny (listę tych propozycji sporządza się również dla zainteresowanych Komitetów). Jednakże, jeżeli tego rodzaju propozycje mają związek z innymi merytorycznymi propozycjami, które mają być omawiane na Kongresie lub w innych Komitetach, Komitet Redakcyjny odkłada ich rozpatrzenie do czasu podjęcia przez Kongres lub inne Komitety decyzji odnośnie właściwych propozycji merytorycznych. Propozycje, w których po kolejnym numerze nie występuje litera R, lecz które zdaniem Biura Międzynarodowego są propozycjami natury redakcyjnej, przekazuje się bezpośrednio do zainteresowanych Komitetów wraz z odpowiednimi propozycjami merytorycznymi. W chwili otwarcia obrad Komitety te decydują, które z tych propozycji mają być przekazywane bezpośrednio do Komitetu Redakcyjnego. Listę tych propozycji dla zainteresowanych Komitetów sporządza Biuro Międzynarodowe.

2. Jeżeli ten sam problem jest przedmiotem kilku propozycji, Przewodniczący ustala kolejność, w której są omawiane, rozpoczynając, zasadniczo, od propozycji, która najbardziej odbiega od oryginalnego tekstu i powoduje najbardziej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.

3. Jeżeli propozycja może być podzielona na kilka części, każda z tych części może być oddzielnie poddana pod dyskusję i głosowanie, pod warunkiem wyrażenia na to zgody przez autora propozycji lub przez zgromadzenie.

4. Każda propozycja wycofana na Kongresie lub w Komitecie przez jej autora może być ponownie zgłoszona przez delegacje innego Kraju członkowskiego. Nawet jeżeli poprawka do propozycji została zaakceptowana przez jej autora, inna delegacja może ponownie zgłosić oryginalną, niepoprawioną propozycję.

5. Każdą poprawkę do propozycji, zaakceptowaną przez delegację zgłaszającą tę propozycję, włącza się natychmiast do tekstu tej propozycji. Jeżeli autor oryginalnej propozycji nie akceptuje poprawki, Przewodniczący decyduje, czy w pierwszym rzędzie należy głosować nad poprawką czy nad propozcyją, poczynając od redakcji tekstu, która najbardziej odbiega od znaczenia lub intencji tekstu oryginalnego oraz która pociąga za sobą najbardzoej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.

6. Procedura opisana w ustępie 5 ma również zastosowanie w przypadku zgłoszenia kilku poprawek do tej samej propozycji.

7. Przewodniczący Kongresu i Przewodniczący Komitetów przekazują Komitetowi Redakcyjnemu, po każdym posiedzeniu, pisemny tekst propozycji, poprawek lub przyjętych decyzji.

Artykuł  15.

Obrady

1. Delegaci mogą zabierać głos jedynie za zgodą Przewodniczącego posiedzenia. Zaleca się, aby wypowiadać się powoli i wyraźnie. Przewodniczący powinien zapewnić delegatom możliwość swobodnego i pełnego wypowiedzenia swoich poglądów na temat będący przedmiotem dyskusji, o ile nie zakłóci to normalnego przebiegu obrad.

2. O ile większość członków obecnych i głosujących nie zadecyduje inaczej, czas trwania wystąpienia nie powinien przekraczać pięciu minut. Przewodniczący ma prawo przerwać wypowiedź każdemu mówcy po przekroczeniu przez niego danego limitu czasu. Może on również zwrócić się do delegata z prośbą o nieodbieganie od tematu.

3. W czasie obrad Przewodniczący może, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, zamknąć listę mówców po odczytaniu zapisanych do głosu delegatów. Po wyczerpaniu listy mówców ogłasza on zamkniecie dyskusji. Aczkolwiek, może on, nawet po zamknięciu listy, udzielić autorowi dyskutowanego wniosku prawa odpowiedzi na wszelkie wystąpienia.

4. Przewodniczący może również, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, ograniczyć liczbę wystąpień tej samej delegacji dotyczących jednej lub określonej grupy propozycji, pozostawiając jednak autorowi prawo przedstawienia swojej propozycji i zabrania głosu w czasie późniejszym, jeżeli sobie tego życzy, w celu wprowadzenia nowych elementów w odpowiedzi na wystąpienia innych delegacji, tak by mógł zabrać głos, jeżeli sobie tego życzy, jako ostatni.

5. Za zgodą większości członków obecnych i głosujących, Przewodniczący może ograniczyć liczbę wystąpień dotyczących jednej lub określonej grupy propozycji; jednakże w dyskusji co najmnej pięciu mówców musi wypowiedzieć się za propozycją i pięciu przeciw propozycji będącej przedmiotem dyskusji.

Artykuł  16.

Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

1. W czasie dyskusji nad każdym problemem, a nawet, o ile to możliwe, po zakończeniu debaty, każda delegacja może zgłosić wniosek w sprawie punktu porządku obrad z żądaniem:

- uzyskania wyjaśnień co do przebiegu dyskusji;

- poszanowania Regulaminu Wewnętrznego;

- zmiany zaproponowanego przez Przewodniczącego porządku dyskusji.

Wniosek w sprawie punktu porządku obrad ma pierwszeństwo przed innymi wnioskami, w tym wnioskami proceduralnymi wymienionymi w ustępie 3.

2. Przewodniczący niezwłocznie udziela żądanych wyjaśnień lub podejmuje odpowiednie decyzje dotyczące wniosku w sprawie punktu porządku obrad. W przypadku różnicy zdań decyzje Przewodniczącego poddaje się pod głosowanie.

3. Ponadto, w czasie dyskusji nad określonym problem każda delegacja może zgłosić wniosek proceduralny mający na celu uwzględnienie propozycji:

a. zawieszenia posiedzenia;

b. zamknięcia posiedzenia;

c. odroczenia dyskusji nad rozpatrywanym problemem;

d. zamknięcia dyskusji nad rozpatrywanym problemem.

Wnioski proceduralne, zgodnie z wymienionym porządkiem, mają pierwszeństwo przed innymi wnioskami, z wyjątkiem wniosków w sprawie punktów porządku obrad, o których mowa w ustępie 1.

4. Wnioski zmierzające do zawieszenia lub zamknięcia posiedzenia nie są przedmiotem dyskusji, są jednakże niezwłocznie poddawane pod głosowanie.

5. Jeżeli delegacja zaproponuje odroczenie lub zamknięcie obrad nad dyskutowanym problemem, udziela się głosu tylko dwóm mówcom przeciwnym odroczeniu lub zamknięciu debaty, po czym wniosek poddaje się pod głosowanie.

6. Delegacja zgłaszająca wniosek w sprawie punktu porządku obrad lub wniosek proceduralny nie może w swoim wystąpieniu poruszać istoty dystkutowanego zagadnienia. Autor wniosku proceduralnego może wycofać go przed poddaniem pod głosowanie, a każdy taki wniosek, z poprawką lub bez, który został wycofany z dyskusji, może być ponownie zgłoszony przez inną delegację.

Artykuł  17.

Kworum

1. Z zastrzeżeniem ustępów 2 i 3, niezbędne kworum do otwarcia posiedzeń i rozpoczęcia głosowania stanowi połowa Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i posiadających prawo do głosowania.

2. W momencie głosowania nad zmianami Konstytucji i Regulaminu Generalnego wymagane kworum stanowi 2/3 Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania.

3. W przypadku Porozumień, wymagane kworum dla otwarcia posiedzeń i dla rozpoczęcia głosowania stanowi połowa Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie, będących stronami tych Porozumień i posiadających prawo do głosowania.

4. Delegacje obecne, ale niebiorące udziału w określonym głosowaniu, lub które oświadczą, że nie chcą w nim uczestniczyć, nie są uważane za nieobecne przy ustalaniu kworum, wymaganego zgodnie z postanowieniami ustępów 1, 2 i 3.

Artykuł  18.

Zasady i procedura głosowania

1. Problemy, które nie mogą być uregulowane w wyniku wspólnego porozumienia są rozwiązywane w drodze głosowania.

2. Głosowanie odbywa się systemem tradycyjnym lub przy użyciu elektronicznych urządzeń do głosowania. W zasadzie, przeprowadza się je przy użyciu urządzeń elektronicznych, jeżeli zgromadzenie nimi dysponuje. Jednakże, w głosowaniu tajnym można posłużyć się systemem tradycyjnym, jeżeli zgłoszony przez daną delegację w tym zakresie wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących.

3. W systemie tradycyjnym procedury głosowania są następujące:

a. przez podniesienie ręki. Jeżeli wynik głosowania budzi jakiekolwiek wątpliwości, Przewodniczący może z własnej woli lub na życzenie delegacji zarządzić niezwłoczne imienne głosowanie w tej sprawie;

b. przez głosowanie imienne, na życzenie delegacji lub na życzenie Przewodniczącego. Wywoływanie odbywa się w porządku alfabetycznym w języku francuskim nazw państw reprezentowanych, zaczynając od państwa wyłonionego przez Przewodniczącego w drodze losowania. Wynik głosowania wraz z listą państw w porządku, w jakim głosowały, dołącza się do sprawozdania z posiedzenia;

c. przez głosowanie tajne z wykorzystaniem kart do głosowania, na żądanie dwóch delegacji. Przewodniczący posiedzenia wyznacza w tym przypadku trzech skrutatorów i podejmuje niezbędne środki gwarantujące tajemnicę głosowania.

4. Procedura głosowania przy użyciu urządzenia elektronicznego jest następująca:

a. głosowanie nierejestrowane; zastępuje ono głosowania przez podniesienie ręki;

b. głosowanie rejestrowane: zastępuje ono głosowanie imienne; jednakże przystępuje się do wywoływania nazw państw dopiero w przypadku, kiedy zażąda tego jakaś delegacja i jeżeli ten wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących;

c. głosowanie tajne; zastępuje ono głosowanie tajne przez złożenie kartek do głosowania.

5. Niezależnie od stosowanego system, głosowanie tajne ma pierwszeństwo przed inną procedurą głosowania.

6. Żadna delegacja nie ma prawa przerywać rozpoczętego głosowania, chyba że zgłosi wniosek formalny dotyczący sposobu przeprowadzenia głosowania.

7. Po zakończeniu głosowania Przewodniczący może udzielić głosu delegacjom, które chcą uzasadnić swoje głosowanie.

Artykuł  19.

Warunki zatwierdzania propozycji

1. Propozycje zmierzające do zmiany Aktów uważa się za przyjęte, jeżeli uzyskają poparcie:

a. w odniesieniu do Konstytucji - co najmniej dwóch trzecich Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania;

b. w odniesieniu do Regulaminu Generalnego - większości Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosu;

c. w odniesieniu do Konwencji - większości Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosu;

d. w odniesieniu do Porozumień - większości Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które są Stronami tych Porozumień i które mają prawo do głosowania.

2. Decyzje w kwestiach proceduralnych, które nie mogą zostać rozstrzygnięte jednomyślnie, podejmowane są większością głosów Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania. To samo stosuje się do decyzji niedotyczących zmian do Aktów, chyba że Kongres zadecyduje inaczej większością głosów Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania.

3. Z zastrzeżeniem ustępu 5, za "Kraje członkowskie obecne i głosujące" uważa się Kraje członkowskie, które mają prawo do głosowania, głosujące "za" lub "przeciw"; głosy wstrzymujące się nie są brane pod uwagę przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do utworzenia większości, jak również kartki czyste lub nieważne w razie głosowania tajnego.

4. W przypadku równej liczby głosów "za" i "przeciw", propozycję uważa się za odrzuconą.

5. Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się i kartek czystych lub nieważnych przekracza połowę liczby oddanych głosów (za, przeciw i wstrzymujących się) rozpatrzenie sprawy odracza się na następne posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

Artykuł  20.

Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej

W przypadku, gdy Kraje członkowskie, kanydujące na członków Rady Administracyjnej lub członków Rady Ekslpoatacji Pocztowej, otrzymały w wyniku głosowania równą ilość głosów, Przewodniczący przeprowadza losowanie.

Artykuł  21.

Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

1. Wybory Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego odbywają się w głosowaniu tajnym, kolejno, w czasie jednego lub kilku posiedzeń tego samego dnia. Wybrany zostaje kandydat, który uzyska większość głosów Krajów członkowskich obecnych i głosujących. Przystępuje się do tylu głosowań, ile jest niezbędnych dla uzyskania przez kandydata większości głosów.

2. Za "Kraje członkowskie obecne i głosujące" uważa się państwa głosujące na jednego z kandydatów zgłoszonych w przepisowym trybie; nie bierze się pod uwagę głosów wstrzymujących się przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do uzyskania większości, podobnie jak kartek czystych i nieważnych.

3. Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się oraz kartek czystych lub nieważnych przekroczy połowę liczby oddanych głosów zgodnie z ustępem 2, wybór zostaje odroczony na późniejsze posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

4. Kandydat, który w danej turze głosowania otrzymał najmniejszą liczbę głosów zostaje wyeliminowany.

5. W przypadku równej liczby głosów przystępuje się do jednego lub kilku dodatkowych głosowań dla rozdzielenia kandydatów, którzy uzyskali identyczną liczbę głosów; przy czym głosowanie dotyczy tylko tych kandydatów. Jeżeli głosowanie nie da rezultatów, decyduje losowanie. Losowanie przeprowadza Przewodniczący.

6. Kandydaci na stanowisko Dyrektora Generalnego oraz Wicedyrektora Generalnego mogą, na własną prośbę, wskazać osobę reprezentującą ich podczas liczenia głosów.

Artykuł  22.

Sprawozdania

1. Sprawozdania z posiedzeń plenarnych Kongresu i Komitetów odtwarzają przebieg posiedzeń, streszczają wystąpienia oraz wnioski i wyniki obrad.

2. Posiedzenia Komitetów są przedmiotem sprawozdań przeznaczonych dla Kongresu. Z reguły, Grupy Robocze sporządzają sprawozdanie dla organu, który je powołał.

3. Jednakże, każdy delegat ma prawo zażądać zamieszczenia w sprawozdaniach, w skrócie lub w pełnym brzmieniu, swojego wygłoszonego oświadczenia, pod warunkiem, że dostarczy on do Sekretariatu tekst francuski lub angielski swojego oświadczenia, najpóźniej w ciągu dwóch godzin po zamknięciu posiedzenia.

4. W ciągu dwudziestu czterech godzin po rozesłaniu projektów sprawozdań, delegaci mogą zgłosić swoje uwagi Sekretariatowi, który, w razie potrzeby, pośredniczy między zainteresowaną stroną a Przewodniczącym danego posiedzenia.

5. Zgodnie z zasadą generalną i z zastrzeżeniem postanowień ustępu 4, na początku każdego posiedzenia Kongresu Przewodniczący przedkłada do zatwierdzenia sprawozdanie z poprzednieego posiedzenia. Ma to również zastosowanie do sprawozdań Komitetów. Sprawozdanie z ostatnich posiedzeń, które nie mogły być przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Komitet są zatwierdzane przez odpowiednich Przewodniczących tych posiedzeń. Biuro Międzynarodowe uwzględnia również ewentualne uwagi, które delegaci Krajów członkowskich zakomunikują mu w terminie czterdziestu dni po przesłaniu powyższych sprawozdań.

6. Biuro Międzynarodowe upoważnione jest do poprawienia w sprawozdaniach z posiedzeń Kongresu i Komitetów błędów rzeczowych, niedostrzeżonych w czasie ich aprobaty, zgodnie z ustępem 5.

Artykuł  23.

Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komitety i przez Kongres

1. Każda delegacja może odwołać się od decyzji dotyczących propozycji (Akty, rezolucje, itp.), które zostały zatwierdzone lub odrzucone przez Komitet. Zawiadomienie o odwołaniu należy złożyć Przewodniczącemu Kongresu na piśmie w ciągu czterdziestu ośmiu godzin od zakończenia posiedzenia danego Komitetu, na której dana propozycja została przyjęta lub odrzucona. Odwołanie jest rozpatrywane na następnym posiedzeniu plenarnym.

2. Jeżeli propozycja została zatwierdzona lub odrzucona przez Kongres, może ona zostać ponownie rozpatrzona przez ten sam Kongres, o ile odwołanie uzyskało popracie co najmniej dziesięciu delegacji. Takie odwołanie musi zostać zatwierdzone przez większość 2/3 członków obecnych i głosujących, mających prawo do głosowania. Możliwość ta jednak ograniczone jest do propozycji przedłożonych bezpośrednio w czasie posiedzień plenarnych, co oznacza, że dana kwestia sporna nie może być przedmiotem więcej niż jednego wniosku odwoławczego.

Artykuł  24.

Zatwierdzanie przez Kongres projektów decyzji (Akty, rezolucje, etc.)

1. Zgodnie z zasadą generalną, każdy projekt Aktów przedstawiony przez Komitet Redakcyjny analizowany jest artykuł po artykule. Przewodniczący, za zgodą większości, może zastosować szybką procedurę np. poprzez rozpatrywanie każdego projektu rozdział po rozdziale. Każdy Akt można uznać za przyjęty jedynie po korzystnym wyniku głosowania nad całością projektu. W głosowaniu stosuje się postanowienia artykułu 19 ustęp 1.

2. Biuro Międzynarodowe zobowiązane jest do korygowania w ostatecznej wersji Aktów błędów rzeczowych, niedostrzeżonych w czasie analizy projektów Aktów, numeracji artykułów i ustępów oraz odsyłaczy.

3. Projekty decyzji innych niż te modyfikujące Akty, przedstawione przez Komitet Redakcyjny są z reguły rozpatrywane w całości. Postanowienia ustępu 2 stosuje się również do projektów tych decyzji.

Artykuł  25.

Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej

Z rekomendacji swojego Biura, Kongres zleca prace studialne Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej, biorąc pod uwagę skład i kompetencje obu organów, takie jakie są ustalone w artykułach 106, 107, 112 oraz 113 Regulaminu Generalnego.

Artykuł  26.

Zastrzeżenia do Aktów

1. Zastrzeżenia należy przedkładać do Sekretariatu w formie propozycji, na piśmie, w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego (propozycje dotyczące Protokołu końcowego) natychmiast po przyjęciu propozycji dotyczącej artykułu, do którego odnosi się dane zastrzeżenie.

2. Aby umożliwić dystrybucję propozycji dotyczących zastrzeżeń wśród wszystkich Krajów członkowskich, przed przyjęciem Protokołu końcowego przez Kongres, Sekretariat Kongresu ustala ostateczny termin wnoszenia zastrzeżeń i informuje o nim Kraje członkowskie.

3. Zastrzeżenia do Aktów Związku przedłożone po tym terminie nie będą rozpatrywane przez Sekretariat lub Kongres.

Artykuł  27.

Podpisanie Aktów

Akty ostatecznie zatwierdzone przez Kongres przedkłada się Pełnomocnikom do podpisu.

Artykuł  28.

Zmiany w Regulaminie

1. Każdy Kongres może zmienić swój Regulamin Wewnętrzny. Aby być przedmiotem obrad, propozycje w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu, o ile nie zostały przedstawione przez upoważniony do przedłożenia propozycji organ Światowego Związku Pocztowego, muszą uzyskać poparcie na Kongresie co najmniej dziesięciu delegacji.

2. W celu przyjęcia propozycji w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu wymagane jest zatwierdzenie ich przez co najmniej dwie trzecie Krajów członkowskich obecnych na Kongresie i mających prawo do głosowania.

Przekład

Światowa Konwencja Pocztowa ^*

Spis treści

Część pierwsza

Wspólne zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej

Rozdział jedyny

Postanowienia ogólne

Art.

1. Definicje

2. Wyznaczenie jednostki lub jednostek odpowiedzialnych za wypełnianie obowiązków wynikających z przystąpienia do Konwencji

3. Powszechna usługa pocztowa

4. Wolność tranzytu

5. Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu. Dosyłanie. Zwrot do nadawcy przesyłek niedoręczalnych

6. Opłaty

7. Zwolnienie od opłat pocztowych

8. Znaczki pocztowe

9. Bezpieczeństwo pocztowe

10. Zrównoważony rozwój

11. Naruszenia

12. Przetwarzanie danych osobowych

Część druga

Zasady stosowane wobec przesyłek listowych i paczek pocztowych

Rozdział 1

Oferowane usługi

13. Usługi podstawowe

14. Klasyfikacja przesyłek listowych według ich formatu

15. Usługi dodatkowe

16. EMS oraz zintegrowana logistyka

17. Elektroniczne usługi pocztowe

18. Przesyłki nieprzyjmowane. Zakazy

19. Reklamacje

20. Kontrola celna. Opłaty celne i inne należności

21. Wymiana odsyłek zamkniętych z jednostkami wojskowymi

22. Standardy i cele w zakresie jakości usług

Rozdział 2

Odpowiedzialność

23. Odpowiedzialność wyznaczonych operatorów. Odszkodowania

24. Nieponoszenie odpowiedzialności przez Kraje członkowskie i wyznaczonych operatorów

25. Odpowiedzialność nadawcy

26. Wypłata odszkodowania

27. Ewentualne odzyskanie odszkodowania od nadawcy lub adresata

Rozdział 3

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

28. Nadawanie przesyłek listowych za granicą

Część trzecia

Zapłata

Rozdział 1

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

29. Opłaty końcowe. Postanowienia ogólne

30. Opłaty końcowe. Postanowienia stosowane do strumieni poczty wymienianych między wyznaczonymi operatorami krajów systemu docelowego

31. Opłaty końcowe. Postanowienia stosowane do strumieni poczty przeznaczonych do wyznaczonych operatorów krajów systemu przejściowego, pochodzących od wyznaczonych operatorów krajów systemu przejściowego oraz wymienianych między wyznaczonymi operatorami krajów systemu przejściowego

32. Fundusz na rzecz poprawy jakości usług

33. Opłaty tranzytowe

Rozdział 2

Inne postanowienia

34. Stawka podstawowa i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

35. Udziały lądowe i morskie paczek pocztowych

36. Prawo Rady Eksploatacji Pocztowej do ustalania opłat i udziałów

37. Postanowienia szczególne dotyczące regulowania rachunków i płatności za międzynarodową wymianę pocztową

Część czwarta

Postanowienia końcowe

38. Tryb zatwierdzania propozycji dotyczących Konwencji i Regulaminów

39. Zastrzeżenia zgłoszone podczas Kongresu

40. Wejście w życie i okres obowiązywania Konwencji

Światowa Konwencja Pocztowa

Niżej podpisani pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich Związku, zgodnie z artykułem 22 ustęp 3 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego sporządzonej w Wiedniu w dniu 10 lipca 1964 roku, przyjęli w niniejszej Konwencji, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem artykułu 25 ustęp 4 wymienionej Konstytucji, zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej.

CZĘŚĆ  PIERWSZA

WSPÓLNE ZASADY STOSOWANE W MIĘDZYNARODOWEJ SŁUŻBIE POCZTOWEJ

Rozdział  jedyny

Postanowienia ogólne

Artykuł  1.

Definicje

1. Dla celów Światowej Konwencji Pocztowej, poniższe terminy określone są w następujący sposób:

1.1. paczka: przesyłka przewożona na warunkach Konwencji i Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych;

1.2. odsyłka zamknięta: worek lub zbiór worków albo innych pojemników zaopatrzonych w chorągiewkę, zaplombowanych lub opieczętowanych, zawierających przesyłki pocztowe;

1.3. odsyłki mylnie skierowane: pojemniki otrzymane przez urząd wymiany inny niż podany na chorągiewce (worka);

1.4. dane osobowe: informacje niezbędne do identyfikacji użytkownika usługi pocztowej;

1.5. przesyłki mylnie skierowane: przesyłki otrzymane przez urząd wymiany, ale przeznaczone do urzędu wymiany w innym Kraju członkowskim;

1.6. przesyłka pocztowa: termin ogólny określający każdą z wysyłek wykonywanych przez pocztę (przesyłka listowa, paczka pocztowa, przekaz pocztowy, itp.);

1.7. opłaty tranzytowe: zapłata za usługi wykonane przez organizację transportową kraju, przez który się przewozi (wyznaczonego operatora, inną służbę lub połączenie obu) dotycząca tranzytu lądowego, morskiego i/lub lotniczego odsyłek;

1.8. opłaty końcowe: zapłata należna wyznaczonemu operatorowi kraju przeznaczenia uiszczana przez wyznaczonego operatora kraju wysyłającego z tytułu rekompensaty kosztów związanych z opracowaniem przesyłek listowych otrzymanych w kraju przeznaczenia;

1.9. wyznaczony operator: każda państwowa lub niepaństwowa jednostka oficjalnie wyznaczona przez Kraj członkowski do zapewnienia świadczenia usług pocztowych i do wypełniania, na jego terytorium, obowiązków wynikających z Aktów Związku;

1.10. pakiecik: przesyłka przewożona na warunkach Konwencji i Regulaminu poczty listowej;

1.11. końcowy udział lądowy: zapłata należna wyznaczonemu operatorowi kraju przeznaczenia uiszczana przez wyznaczonego operatora kraju wysyłającego z tytułu rekompensaty kosztów opracowania paczki pocztowej w kraju przeznaczenia;

1.12. tranzytowy udział lądowy: zapłata należna za usługi wykonane przez organizację transportową kraju, przez który się przewozi (wyznaczonego operatora, inną służbę lub połączenie obu) dotycząca tranzytu lądowego i/lub lotniczego, w celu skierowania paczki pocztowej przez jego terytorium;

1.13. udział morski: zapłata należna za usługi wykonane przez organizację transportową (wyznaczonego operatora, inną służbę lub połączenie obu) biorącą udział w przewozie morskim paczki pocztowej;

1.14. powszechna usługa pocztowa: stałe świadczenie klientom podstawowych usług pocztowych o określonej jakości w każdym punkcie terytorium kraju, po przystępnych cenach;

1.15. tranzyt otwarty: tranzyt, przez kraj pośredniczący, przesyłek, których liczba lub masa nie uzasadnia sporządzania odsyłki zamkniętej do kraju przeznaczenia.

Artykuł  2.

Wyznaczenie jednostki lub jednostek odpowiedzialnych za wypełnianie obowiązków wynikających z przystąpienia do Konwencji

1. Kraje członkowskie przekazują do Biura Międzynarodowego, w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, nazwę i adres organu rządowego odpowiedzialnego za nadzorowanie spraw pocztowych. Ponadto, Kraje członkowskie komunikują Biuru Międzynarodowemu, w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, nazwę i adres operatora lub operatorów oficjalnie wyznaczonych do zapewnienia świadczenia usług pocztowych i wypełniania obowiązków wynikających z Aktów Związku na jego lub ich terytoriach. Pomiędzy dwoma Kongresami, należy niezwłocznie poinformować Biuro Międzynarodowe o każdej dokonanej zmianie organów rządowych i oficjalnie wyznaczonych operatorów.

Artykuł  3.

Powszechna usługa pocztowa

1. W celu utrzymania idei jednolitego terytorium pocztowego Związku, Kraje członkowskie zapewnią, aby wszyscy użytkownicy/klienci korzystali z prawa do powszechnej usługi pocztowej, która odpowiada ofercie podstawowych usług pocztowych o określonej jakości, dostarczanych w sposób stały w każdym punkcie ich terytorium, po przystępnych cenach.

2. W tym celu, Kraje członkowskie ustanawiają, w ramach swojego krajowego ustawodawstwa pocztowego lub za pomocą innych przyjętych środków, zakres oferowanych usług pocztowych i wymagania dotyczące jakości oraz przystępnych cen, biorąc pod uwagę zarówno potrzeby ludności jak i swoje uwarunkowania krajowe.

3. Kraje członkowskie zapewnią, aby oferowane usługi pocztowe i standardy jakościowe były przestrzegane przez operatorów odpowiedzialnych za świadczenie powszechnej usługi pocztowej.

4. Kraje członkowskie zapewnią, aby świadczenie powszechnej usługi pocztowej odbywało się w sposób możliwy do wykonania, gwarantując w ten sposób jej utrzymanie.

Artykuł  4.

Wolność tranzytu

1. Zasada wolności wyrażona jest w artykule pierwszym Konstytucji. Zobowiązuje ona każdy Kraj członkowski do zapewnienia, aby jego wyznaczeni operatorzy kierowali zawsze najszybszymi połączeniami i najbezpieczniejszymi sposobami, które wykorzystują dla swych własnych przesyłek, odsyłki zamknięte oraz przesyłki listowe w tranzycie otwartym, dostarczane im przez innego wyznaczonego operatora. Ta zasada dotyczy również przesyłek lub odsyłek mylnie skierowanych.

2. Kraje członkowskie, które nie uczestniczą w wymianie listów zawierających substancje wywołujące zakażenie lub substancje promieniotwórcze, mają prawo nie przyjmować tych przesyłek kierowanych w tranzycie otwartym przez ich terytorium. To samo dotyczy przesyłek listowych innych niż listy, kartki pocztowe i przesyłki dla ociemniałych. Dotyczy to również druków, czasopism, magazynów, pakiecików oraz worków M, których zawartość nie odpowiada przepisom prawnym regulującym warunki ich publikacji lub ich obiegu w kraju, przez który są przewożone.

3. Wolność tranzytu paczek pocztowych przeznaczonych do przewozu drogami lądowymi i morskimi ograniczona jest do obszaru krajów uczestniczących w tej usłudze.

4. Wolność tranzytu paczek lotniczych jest zagwarantowana na całym obszarze Związku. Jednakże, Kraje członkowskie, które nie uczestniczą w usłudze paczek pocztowych nie mogą być zobowiązane do zapewnienia kierowania paczek lotniczych drogą lądowo-morską.

5. W przypadku, gdy Kraj członkowski nie przestrzega postanowień dotyczących wolności tranzytu, inne Kraje członkowskie mają prawo wstrzymać ruch pocztowy z tym Krajem członkowskim.

Artykuł  5.

Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu. Dosyłanie. Zwrot do nadawcy przesyłek niedoręczalnych

1. Każda przesyłka pocztowa jest własnością nadawcy do chwili wydania jej osobie uprawnionej, z wyjątkiem przypadku, gdy przesyłka została zajęta na mocy ustawodawstwa kraju nadania lub przeznaczenia oraz, w przypadku zastosowania postanowień artykułu 18 ustęp 2 punkt 1.1 lub ustęp 3, na mocy ustawodawstwa kraju tranzytowego.

2. Nadawca przesyłki pocztowej może zlecić jej wycofanie z obiegu lub zlecić zmianę bądź korektę jej adresu. Opłaty i inne warunki ustalone są w Regulaminach.

3. Kraje członkowskie zapewniają, aby ich wyznaczeni operatorzy dosyłali przesyłki pocztowe, w przypadku zmiany adresu adresata i zwracali do nadawcy przesyłki niedoręczalne. Opłaty i inne warunki ustalone są w Regulaminach.

Artykuł  6.

Opłaty

1. Opłaty odnoszące się do różnych pocztowych usług międzynarodowych i specjalnych ustalają Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy, w zależności od przepisów krajowych i zgodnie z zasadami wymienionymi w Konwencji i w Regulaminach. Opłaty powinny być w zasadzie powiązane z kosztami świadczenia tych usług.

2. Kraj członkowski nadania lub jego wyznaczony operator ustala, w zależności od przepisów krajowych, stawki opłat za przewóz przesyłek listowych i paczek pocztowych. Stawki opłat obejmują doręczenie przesyłek do miejsca zamieszkania adresatów, o ile usługa doręczania jest świadczona w krajach przeznaczenia dla przesyłek, o których mowa.

3. Stosowane opłaty, łącznie z podanymi w Aktach opłatami wskaźnikowymi, powinny być co najmniej równe opłatom pobieranym w obrocie krajowym za przesyłki o tej samej charakterystyce (rodzaj, ilość, termin opracowania, itp.).

4. Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy, w zależności od przepisów krajowych, są upoważnieni do przekraczania wszelkich opłat wskaźnikowych wymienionych w Aktach.

5. Powyżej minimalnego poziomu opłat określonego w ustępie 3, Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy mają prawo, na podstawie ich krajowego ustawodawstwa, ustalać obniżone opłaty za przesyłki listowe oraz paczki pocztowe nadawane na terytorium Kraju członkowskiego. Mają oni w szczególności możliwość przyznania preferencyjnych opłat swym klientom nadającym duże ilości przesyłek.

6. Niedozwolone jest pobieranie jakichkolwiek innych opłat pocztowych od klientów poza opłatami przewidzianymi w Aktach.

7. Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w Aktach, każdy wyznaczony operator zatrzymuje opłaty przez siebie pobrane.

Artykuł  7.

Zwolnienie z opłat pocztowych

1. Zasada

1.1. Przypadki zwolnienia z opłat pocztowych, w znaczeniu zwolnienia z płatności opłat, są wyraźnie przewidziane w Konwencji. Niemniej jednak, Regulaminy mogą ustalać przepisy przewidujące zwolnienie zarówno z płatności opłat pocztowych, jak i zwolnienie z płatności opłat tranzytowych, opłat końcowych oraz udziałów końcowych za przesyłki listowe i paczki pocztowe mające związek ze służbą pocztową, wysyłane przez Kraje członkowskie, wyznaczonych operatorów i Związki Regionalne. Ponadto, przesyłki listowe i paczki pocztowe wysyłane przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego do Związków Regionalnych, Krajów członkowskich i wyznaczonych operatorów uznaje się za przesyłki mające związek ze służbą pocztową i są one zwolnione z wszelkich opłat pocztowych. Jednakże, Kraj członkowski nadania lub jego wyznaczony operator ma prawo pobierania dopłat lotniczych za te ostatnie przesyłki.

2. Jeńcy wojenni i internowane osoby cywilne

2.1. Przesyłki listowe, paczki pocztowe i przesyłki dotyczące pocztowych usług płatniczych, wysyłane do jeńców wojennych lub przez nich nadawane bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem biur określonych w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych, są zwolnione od wszelkich opłat pocztowych, z wyjątkiem dopłat lotniczych. Osoby uczestniczące w wojnie, przyjęte i internowane w kraju neutralnym, są zrównane z jeńcami wojennymi w ścisłym tego słowa znaczeniu w zakresie stosowania powyższych postanowień.

2.2. Postanowienia ustępu 2 punkt 1 mają zastosowanie również do przesyłek listowych, paczek pocztowych i przesyłek dotyczących pocztowych usług płatniczych, pochodzących z innych krajów, skierowanych do internowanych osób cywilnych wymienionych w Konwencji Genewskiej o ochronie osób cywilnych w czasie działań wojennych z dnia 12 sierpnia 1949 roku lub też wysyłanych przez nie bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem biur określonych w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych.

2.3. Biura wymienione w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych korzystają również, w odniesieniu do osób wymienionych w ustępie 2 punkt 1 i w ustępie 2 punkt 2, ze zwolnienia od opłat pocztowych za przesyłki listowe, paczki pocztowe i przesyłki dotyczące pocztowych usług finansowych, które wysyłają lub otrzymują bądź bezpośrednio, bądź jako pośrednik.

2.4. Paczki zwolnione od opłat pocztowych przyjmuje się o masie do 5 kilogramów. Limit masy podwyższa się do 10 kilogramów dla przesyłek, których zawartość jest niepodzielna oraz dla przesyłek zaadresowanych do obozu lub obozowych mężów zaufania ("hommes de confiance") w celu rozdzielenia ich pomiędzy jeńców.

2.5. W ramach regulowania rachunków między wyznaczonymi operatorami, paczki służbowe oraz paczki jeńców wojennych i internowanych osób cywilnych nie dają prawa do naliczenia jakiegokolwiek udziału, z wyjątkiem opłat za przewóz lotniczy stosowanych do paczek lotniczych.

3. Przesyłki dla ociemniałych

3.1. Wszystkie przesyłki dla ociemniałych wysyłane do organizacji działających na rzecz osób ociemniałych lub przez nie nadawane albo wysyłane do osoby ociemniałej lub przez nią nadawane, są zwolnione z wszelkich opłat pocztowych, z wyjątkiem dopłat lotniczych, w zakresie w jakim przesyłki te są dopuszczone jako takie w obrocie krajowym wyznaczonego operatora kraju pochodzenia.

3.2. W tym artykule:

3.2.1. pojęcie "osoba ociemniała" oznacza każdą osobę oficjalnie zarejestrowaną jako niewidoma lub niedowidząca w swym kraju lub która spełnia warunki definicji określonych przez Światową Organizację Zdrowia osoby niewidomej lub osoby o słabym wzroku;

3.2.2. organizacja działająca na rzecz osób ociemniałych oznacza każdą instytucję lub stowarzyszenie służące osobom ociemniałym lub oficjalnie reprezentujące osoby ociemniałe;

3.2.3. przesyłki dla ociemniałych zawierają wszelką korespondencję, publikację, w dowolnym formacie (w tym nagrania dźwiękowe), i wszelkie urządzenia lub materiały wyprodukowane lub dostosowane do potrzeb osób ociemniałych, aby pomóc im przezwyciężać trudności związane z ich ślepotą, zgodnie z postanowieniami określonymi w Regulaminie poczty listowej.

Artykuł  8.

Znaczki pocztowe

1. Termin "znaczek pocztowy" jest chroniony na mocy niniejszej Konwencji i zastrzeżony wyłącznie dla znaczków, które spełniają warunki niniejszego artykułu oraz Regulaminów.

2. Znaczek pocztowy:

2.1. jest wydawany i wprowadzany do obiegu wyłącznie pod nadzorem Kraju członkowskiego lub terytorium, zgodnie z Aktami Związku;

2.2. jest dowodem suwerenności i stanowi potwierdzenie uiszczenia opłaty pocztowej, odpowiadającej jego rzeczywistej wartości w momencie gdy jest umieszczany na przesyłce pocztowej zgodnie z Aktami Związku;

2.3. musi być w obiegu w Kraju członkowskim lub na terytorium, które go wydało do stosowania w celach uiszczenia opłaty pocztowej bądź celach filatelistycznych, zgodnie z ustawodawstwem krajowym;

2.4. musi być dostępny dla wszystkich mieszkańców wydającego Kraju członkowskiego lub terytorium.

3. Znaczek pocztowy zawiera:

3.1. napisaną literami alfabetu łacińskiego ¹ nazwę wydającego Kraju członkowskiego lub terytorium;

3.2. wartość nominalną wyrażoną:

3.2.1. w zasadzie, w oficjalnej walucie wydającego Kraju członkowskiego lub terytorium lub przedstawioną w formie litery lub symbolu;

3.2.2. innymi specyficznymi znakami identyfikacyjnymi.

4. Godła Państwowe, oficjalne znaki kontrolne i znaki międzyrządowych organizacji znajdujące się na znaczkach pocztowych są chronione zgodnie z Konwencją Paryską o ochronie własności intelektualnej.

5. Tematy i motywy znaczków pocztowych powinny:

5.1. być zgodne z duchem preambuły do Konstytucji Związku oraz z decyzjami podjętymi przez organy Związku;

5.2. być ściśle powiązane z tożsamością kulturową Kraju członkowskiego lub terytorium albo przyczyniać się do promocji kultury lub utrzymania pokoju;

5.3. mieć, w przypadku upamiętniania osób lub wydarzeń spoza Kraju członkowskiego lub terytorium, ścisły związek z tym Krajem członkowskim lub terytorium;

5.4. być pozbawione charakteru politycznego lub obraźliwego wobec osoby lub kraju;

5.5. mieć duże znaczenie dla Kraju członkowskiego lub terytorium.

6. Znaki opłaty pocztowej, odciski maszyn do frankowania i nadruki wykonywane za pomocą prasy drukarskiej albo innych sposobów drukowania lub stemplowania, zgodne z postanowieniami Aktów Związku, można stosować tylko za zgodą Kraju członkowskiego lub terytorium.

7. Przed wydaniem znaczków pocztowych z wykorzystaniem nowych materiałów lub nowych technologii, Kraje członkowskie przekazują do Biura Międzynarodowego niezbędne informacje dotyczące ich zgodności z funkcjonowaniem maszyn przeznaczonych do opracowywania poczty. Biuro Międzynarodowe informuje o tym pozostałe Kraje członkowskie i ich wyznaczonych operatorów.

Artykuł  9.

Bezpieczeństwo pocztowe

1. Kraje członkowskie i ich wyznaczeni operatorzy dostosowują się do wymagań dotyczących bezpieczeństwa określonych w normach bezpieczeństwa Światowego Związku Pocztowego, przyjmują oraz realizują strategię działania w zakresie bezpieczeństwa, na wszystkich poziomach eksploatacji pocztowej, w celu utrzymania i zwiększenia zaufania wśród społeczeństwa do usług pocztowych, w interesie wszystkich pracowników, których to dotyczy. Strategia ta obejmuje w szczególności zasady zgodności z wymaganiami dotyczącymi dostarczania wcześniejszych danych elektronicznych dla przesyłek pocztowych określonych w postanowieniach odnoszących się do zrealizowania (zwłaszcza w zakresie rodzaju przesyłek pocztowych, których to dotyczy i kryteriów ich identyfikacji) przyjętych przez Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, zgodnie z normami technicznymi Światowego Związku Pocztowego w odniesieniu do komunikatów. Ta strategia obejmuje także wymianę informacji dotyczących utrzymania pewności i bezpieczeństwa transportu oraz tranzytu odsyłek między Krajami członkowskimi i ich wyznaczonymi operatorami.

2. Wszelkie środki bezpieczeństwa w łańcuchu pocztowego transportu międzynarodowego powinny być współmierne do ryzyka i zagrożeń, którym mają odpowiadać i powinny być wdrażane bez zakłócenia przepływu poczty międzynarodowej lub handlu międzynarodowego, z uwzględnieniem specyfiki sieci pocztowej. Środki bezpieczeństwa o potencjalnie globalnym oddziaływaniu na operacje pocztowe powinny być wdrażane w sposób skoordynowany i zrównoważony w skali międzynarodowej, z udziałem wszystkich stron, których dotyczą.

Artykuł  10.

Zrównoważony rozwój

1. Kraje członkowskie i/lub ich wyznaczeni operatorzy powinni przyjąć i realizować dynamiczną strategię w zakresie zrównoważonego rozwoju dotyczącą w szczególności działań na rzecz środowiska, działań społecznych i ekonomicznych na wszystkich poziomach eksploatacji pocztowej oraz promować wiedzę odnośnie zagadnień związanych ze zrównoważonym rozwojem w ramach usług pocztowych.

Artykuł  11.

Naruszenia

1. Przesyłki pocztowe

1.1. Kraje członkowskie zobowiązują się do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu zapobiegania poniższym czynom i ścigania oraz ukarania ich sprawców:

1.1.1. umieszczania w przesyłkach pocztowych narkotyków, substancji psychotropowych lub materiałów wybuchowych, łatwopalnych albo w inny sposób niebezpiecznych, które nie są wyraźnie dozwolone przez Konwencję;

1.1.2. umieszczania w przesyłkach pocztowych przedmiotów o charakterze pedofilskim lub pornograficznym przedstawiających dzieci.

2. Uiszczanie opłat pocztowych ogólnie i sposoby uiszczania opłat w szczególności

2.1. Kraje członkowskie zobowiązują się do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu zapobiegania, ścigania i karania naruszeń dotyczących sposobów uiszczania opłat przewidzianych w niniejszej Konwencji, to jest:

2.1.1. znaczków pocztowych, w obiegu lub wycofanych z obiegu;

2.1.2. znaków ofrankowania;

2.1.3. odcisków maszyn do frankowania lub pras drukarskich;

2.1.4. międzynarodowych kuponów na odpowiedź.

2.2. Dla celów niniejszej Konwencji, przez naruszenie dotyczące sposobów uiszczania opłat rozumie się jeden z wymienionych poniżej czynów, popełnionych dla uzyskania bezprawnego zysku dla jego sprawcy lub osoby trzeciej. Winny podlegać karze:

2.2.1. fałszowanie, kopiowanie lub podrabianie sposobów uiszczania opłaty, bądź każde nielegalne lub bezprawne działanie połączone z ich niedozwoloną produkcją;

2.2.2. używanie, wprowadzenie do obiegu, komercjalizacja, dystrybucja, rozpowszechnianie, transportowanie, prezentowanie lub wystawianie, w tym dla celów reklamowych, sfałszowanych, skopiowanych lub podrobionych sposobów uiszczania opłaty;

2.2.3. używanie lub wprowadzenie do obiegu, dla celów pocztowych, znaków opłaty, które już były wykorzystane;

2.2.4. usiłowania popełnienia jednego z wyżej wymienionych naruszeń.

3. Wzajemność

3.1. Jeśli chodzi o sankcje, żadne rozgraniczenie nie może być dokonywane między czynami wymienionymi w ustępie 2, bez względu na to czy chodzi o krajowe czy zagraniczne znaki uiszczania opłaty; postanowienie to nie może podlegać żadnemu prawnemu lub umownemu warunkowi wzajemności.

Artykuł  12.

Przetwarzanie danych osobowych

1. Dane osobowe dotyczące użytkowników mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów, dla których zostały zebrane zgodnie z właściwymi przepisami krajowymi.

2. Dane osobowe dotyczące użytkowników mogą być ujawniane wyłącznie stronom trzecim upoważnionym przez przepisy krajowe do dostępu do takich danych.

3. Kraje członkowskie i ich wyznaczeni operatorzy powinni zapewnić poufność i bezpieczeństwo danych osobowych dotyczących użytkowników, zgodnie z ich przepisami krajowymi.

4. Wyznaczeni operatorzy informują swych klientów o wykorzystywaniu ich danych osobowych i o celach, w jakim są one zbierane.

CZĘŚĆ  DRUGA

ZASADY STOSOWANE WOBEC PRZESYŁEK LISTOWYCH I PACZEK POCZTOWYCH

Rozdział  1

Oferowane usługi

Artykuł  13.

Usługi podstawowe

1. Kraje członkowskie powinny zadbać, aby wyznaczeni operatorzy zapewniali przyjmowanie, opracowanie, przewóz i doręczanie przesyłek listowych.

2. Przesyłki listowe obejmują:

2.1 przesyłki priorytetowe i niepriorytetowe do 2 kilogramów;

2.2 listy, kartki pocztowe, druki i pakieciki do 2 kilogramów;

2.3 przesyłki dla ociemniałych do 7 kilogramów;

2.4 worki specjalne zawierające dzienniki, czasopisma, książki i podobne dokumenty drukowane, dla tego samego adresata i pod tym samym adresem, nazywane "workami M", do 30 kilogramów.

3. Przesyłki listowe są klasyfikowane według prędkości ich opracowania lub według ich zawartości, zgodnie z Regulaminem poczty listowej.

4. Limity masy wyższe niż te wymienione w ustępie 2 stosuje się fakultatywnie dla niektórych rodzajów przesyłek listowych, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej.

5. Z zastrzeżeniem postanowień przedstawionych w ustępie 8, Kraje członkowskie powinny również zadbać, aby ich wyznaczeni operatorzy zapewniali przyjmowanie, opracowanie, przewóz i doręczanie paczek pocztowych do 20 kilogramów, albo zgodnie z postanowieniami Konwencji, albo w przypadku paczek wychodzących i po zawarciu dwustronnego porozumienia, wykorzystując każdy inny sposób korzystniejszy dla ich klientów.

6. Limity masy wyższe niż 20 kilogramów stosuje się fakultatywnie dla niektórych rodzajów paczek pocztowych, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

7. Każdy Kraj członkowski, którego wyznaczony operator nie zajmuje się przewozem paczek ma prawo zlecić wykonanie postanowień Konwencji przedsiębiorstwom przewozowym. Jednocześnie może on ograniczyć tę usługę do paczek pochodzących lub przeznaczonych do miejscowości obsługiwanych przez te przedsiębiorstwa.

8. W odstępstwie od postanowień przewidzianych w ustępie 5, Kraje członkowskie, które przed 1 stycznia 2001 roku nie były stronami Porozumienia dotyczącego paczek pocztowych, nie są zobowiązane do świadczenia usługi paczek pocztowych.

Artykuł  14.

Klasyfikacja przesyłek listowych według ich formatu

1. W ramach systemów klasyfikacji, o których mowa w artykule 13 ustęp 3, przesyłki listowe mogą być także klasyfikowane według ich formatu, jako małe listy (P), duże listy (G) i wielkie listy (E). Limity wymiarów i masy określone są w Regulaminie poczty listowej.

Artykuł  15.

Usługi dodatkowe

1. Kraje członkowskie zapewniają świadczenie następujących obowiązkowych usług dodatkowych:

1.1 usługi polecenia dla wychodzących listowych przesyłek lotniczych i przesyłek priorytetowych;

1.2 usługi polecenia dla wszystkich przychodzących listowych przesyłek poleconych.

2. Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy mogą zapewniać poniższe fakultatywne usługi dodatkowe w obrocie między wyznaczonymi operatorami, którzy zgodzili się świadczyć takie usługi:

2.1 usługę przesyłek z zadeklarowaną wartością dla przesyłek listowych i paczek;

2.2 usługę przesyłek za pobraniem dla przesyłek listowych i paczek;

2.3 usługę przesyłek ekspresowych dla przesyłek listowych i paczek;

2.4 usługę doręczenia do rąk własnych dla listowych przesyłek poleconych lub z zadeklarowaną wartością;

2.5 usługę doręczenia przesyłek wolnych od opłat i należności dla przesyłek listowych i paczek;

2.6 usługę paczek łamliwych i paczek utrudniających manipulacje;

2.7 usługę ładunku zbiorowego "Consignment" dla przesyłek grupowych przeznaczonych za granicę pochodzących od jednego nadawcy;

2.8 usługę zwrotu towarów, co oznacza zwrot towarów przez adresata do pierwotnego nadawcy z upoważnienia tego ostatniego.

3. Trzy poniższe usługi dodatkowe mają charakter zarówno obowiązkowy jak i fakultatywny:

3.1 usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią (skrót po francusku: "CCRI", skrót po angielsku: "IBRS"), która jest zasadniczo fakultatywna; jednakże, wszystkie Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy są zobowiązani zapewnić usługę zwrotu przesyłek CCRI (IBRS);

3.2 usługa międzynarodowych kuponów na odpowiedź; kupony te mogą być wymieniane w każdym Kraju członkowskim, ale ich sprzedaż jest fakultatywna;

3.3 potwierdzenie odbioru dla listowych przesyłek poleconych, paczek i przesyłek z zadeklarowaną wartością; wszystkie Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy przyjmują potwierdzenia odbioru dla przesyłek przychodzących; jednakże, świadczenie usługi potwierdzenia odbioru dla przesyłek wychodzących jest fakultatywne.

4. Usługi te i opłaty z nimi związane opisane są w Regulaminach.

5. Jeżeli elementy usługi podane poniżej podlegają opłatom specjalnym w obrocie krajowym, wyznaczeni operatorzy są upoważnieni do pobierania takich samych opłat dla przesyłek międzynarodowych, zgodnie z warunkami ustalonymi w Regulaminach:

5.1 doręczanie pakiecików o masie powyżej 500 gramów;

5.2 nadanie przesyłek listowych w ostatniej chwili przed najpóźniejszą godziną;

5.3 nadanie przesyłek poza normalnymi godzinami otwarcia okienek;

5.4 zabranie przesyłki z siedziby nadawcy;

5.5 wydanie przesyłki listowej poza normalnymi godzinami otwarcia okienek;

5.6 wydanie przesyłki adresowanej "poste restante";

5.7 składowanie przesyłek listowych o masie powyżej 500 gramów i paczek pocztowych;

5.8 doręczanie paczek w odpowiedzi na zawiadomienie o nadejściu;

5.9 ubezpieczenie od ryzyka działania siły wyższej.

Artykuł  16.

EMS oraz zintegrowana logistyka

1. Kraje członkowskie lub wyznaczeni operatorzy mogą uzgodnić między sobą, że będą uczestniczyć w świadczeniu poniższych usług opisanych w Regulaminach:

1.1 EMS, która jest ekspresową usługą pocztową przeznaczoną dla dokumentów oraz towarów i która stanowi, o ile to możliwe, najszybszą usługę pocztową wykonywaną za pomocą środków fizycznych; usługa ta może być świadczona na podstawie wielostronnego Porozumienia standardowego EMS lub na podstawie porozumień dwustronnych;

1.2 usługa zintegrowanej logistyki, która w pełni odpowiada potrzebom klientów w zakresie logistyki i obejmuje etapy przed i po fizycznym przesłaniu towarów oraz dokumentów.

Artykuł  17.

Elektroniczne usługi pocztowe

1. Kraje członkowskie lub wyznaczeni operatorzy mogą uzgodnić między sobą, że będą uczestniczyć w świadczeniu poniższych elektronicznych usług pocztowych opisanych w Regulaminach:

1.1 poczta elektroniczna, która jest elektroniczną usługą pocztową wykorzystującą przesyłanie elektronicznych wiadomości i informacji przez wyznaczonych operatorów;

1.2 polecona poczta elektroniczna, która jest zabezpieczoną elektroniczną usługą pocztową zapewniającą dowód wysłania oraz dowód dostarczenia wiadomości elektronicznej i wykonywaną za pośrednictwem bezpiecznego kanału komunikacji pomiędzy uwierzytelnionymi użytkownikami;

1.3 stempel pocztowy dla certyfikacji elektronicznej, który zaświadcza w sposób dowodowy fakt zaistnienia zdarzenia elektronicznego, w określonej formie, w określonym czasie i w którym wzięły udział jedna lub więcej stron;

1.4 elektroniczna skrzynka pocztowa, która umożliwia wysyłanie wiadomości elektronicznych przez uwierzytelnionego nadawcę, a także dostarczanie i przechowywanie elektronicznych wiadomości i informacji dla uwierzytelnionego adresata.

Artykuł  18.

Przesyłki nieprzyjmowane. Zakazy

1. Postanowienia ogólne

1.1 Nie przyjmuje się przesyłek, które nie spełniają warunków określonych w Konwencji i w Regulaminach. Nie przyjmuje się również przesyłek wysłanych z zamiarem popełnienia oszustwa lub uchylania się od dokonania pełnej zapłaty należnych opłat.

1.2 Wyjątki od zakazów zawartych w niniejszym artykule są ustalone w Regulaminach.

1.3 Wszystkie Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy mają możliwość rozszerzenia zakazów wymienionych w niniejszym artykule, które mogą być stosowane natychmiast po ich umieszczeniu we właściwym zbiorze informacji.

2. Zakazy dotyczące wszystkich rodzajów przesyłek

2.1 Umieszczanie niżej wymienionych przedmiotów jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek:

2.1.1 narkotyków i substancji psychotropowych takich jak określone przez Międzynarodowy Organ Kontroli Środków Odurzających (skrót po francusku: "OICS", skrót po angielsku: "INCB") lub innych nielegalnych substancji odurzających zabronionych w kraju przeznaczenia;

2.1.2 przedmiotów nieprzyzwoitych lub niemoralnych;

2.1.3 przedmiotów podrobionych i pirackich kopii;

2.1.4 innych przedmiotów, których przywóz lub obrót jest zabroniony w kraju przeznaczenia;

2.1.5 przedmiotów, które ze względu na ich właściwości lub opakowanie mogą stanowić niebezpieczeństwo dla pracowników i ludności, brudzić lub uszkadzać inne przesyłki, urządzenia pocztowe lub mienie należące do osób trzecich;

2.1.6 dokumentów mających charakter korespondencji bieżącej i osobistej wymienianych między osobami innymi niż nadawca i adresat lub osoby z nimi zamieszkujące.

3. Materiały wybuchowe, łatwopalne lub promieniotwórcze i towary niebezpieczne

3.1 Umieszczanie materiałów wybuchowych, łatwopalnych lub innych towarów niebezpiecznych jak również substancji promieniotwórczych jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek.

3.2. Umieszczanie rozbrojonych wybuchowych urządzeń i sprzętu wojskowego, w tym rozbrojonych granatów, pocisków i innych podobnych przedmiotów, jak również replik tych urządzeń i przedmiotów jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek.

3.3 Wyjątkowo, przyjmuje się towary niebezpieczne szczegółowo wymienione w Regulaminach jako dopuszczalne.

4. Żywe zwierzęta

4.1 Umieszczanie żywych zwierząt jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek.

4.2 Wyjątkowo, zwierzęta wymienione poniżej przyjmuje się w przesyłkach listowych innych niż przesyłki z zadeklarowaną wartością:

4.2.1 pszczoły, pijawki i jedwabniki;

4.2.2 pasożyty i niszczyciele szkodliwych owadów, przeznaczone do zwalczania tych owadów, a wymieniane między urzędowo uznanymi instytucjami;

4.2.3 muchy z rodziny wywilżnowatych (drosophiliadae) przeznaczone do prowadzenia badań biomedycznych wymieniane między urzędowo uznanymi instytucjami.

4.3 Wyjątkowo, następujące zwierzęta przyjmuje się w paczkach:

4.3.1 żywe zwierzęta, których przewóz pocztą jest dozwolony przepisami pocztowymi i krajowymi zainteresowanych krajów.

5. Umieszczanie korespondencji w paczkach

5.1 Umieszczanie niżej wymienionych przedmiotów jest zakazane w paczkach pocztowych:

5.1.1 korespondencji, z wyjątkiem materiałów archiwalnych, wymienianej między osobami innymi niż nadawca i adresat lub osoby z nimi zamieszkujące.

6. Monety, banknoty i inne przedmioty wartościowe

6.1 Zabrania się umieszczania monet, banknotów, waluty lub jakichkolwiek walorów płatnych na okaziciela, czeków podróżnych, platyny, złota lub srebra, przetworzonych lub nie, kamieni szlachetnych, biżuterii i innych przedmiotów wartościowych:

6.1.1 w przesyłkach listowych bez zadeklarowanej wartości;

6.1.1.1 jednakże, jeśli przepisy kraju nadania i kraju przeznaczenia na to pozwalają, to takie przedmioty mogą być przesyłane w zamkniętej kopercie jako przesyłki polecone;

6.1.2 w paczkach bez zadeklarowanej wartości, chyba że pozwalają na to przepisy kraju nadania i kraju przeznaczenia;

6.1.3 w paczkach bez zadeklarowanej wartości wymienianych między dwoma krajami, które przyjmują deklarowanie wartości;

6.1.3.1 ponadto, każdy Kraj członkowski lub wyznaczony operator ma prawo zakazać umieszczania złota w sztabkach w paczkach z lub bez zadeklarowanej wartości, pochodzących z jego terytorium lub przeznaczonych na jego terytorium albo przesyłanych w tranzycie otwartym przez jego terytorium; może on ograniczyć rzeczywistą wartość takich przesyłek.

7. Druki i przesyłki dla ociemniałych

7.1 Druki i przesyłki dla ociemniałych nie mogą posiadać żadnej adnotacji ani zawierać jakiegokolwiek elementu korespondencji.

7.2 Nie mogą one zawierać żadnego znaczka pocztowego, żadnej formy opłaty pocztowej, skasowanych lub nie, ani żadnego papieru wartościowego, z wyjątkiem przypadków, kiedy przesyłka zawiera kartkę, kopertę lub opaskę ze znakiem świadczącym o uprzednim uiszczeniu opłaty w celu dokonania jej zwrotu i na której wydrukowany jest adres nadawcy przesyłki lub jego przedstawiciela w kraju nadania lub przeznaczenia oryginalnej przesyłki.

8. Postępowanie z przesyłkami przyjętymi niezgodnie z przepisami

8.1 Postępowanie z przesyłkami przyjętymi niezgodnie z przepisami określają Regulaminy. Jednakże, przesyłek zawierających przedmioty wymienione w ustępie 2 punkt 1.1, w ustępie 2 punkt 1.2, w ustępie 3 punkt 1 i w ustępie 3 punkt 2 w żadnym przypadku nie wysyła się do miejsca przeznaczenia, nie doręcza się adresatom ani nie zwraca się do miejsca nadania. Jeżeli przedmioty wymienione w ustępie 2 punkt 1.1, w ustępie 3 punkt 1 i w ustępie 3 punkt 2 zostaną wykryte w przesyłkach w tranzycie, będą one traktowane zgodnie z przepisami kraju tranzytowego.

Artykuł  19.

Reklamacje

1. Każdy wyznaczony operator jest zobowiązany przyjąć reklamacje dotyczące paczek i przesyłek poleconych lub z zadeklarowana wartością, nadanych w jego własnej służbie lub w służbie innego wyznaczonego operatora pod warunkiem, że reklamacje te zostaną złożone w okresie sześciu miesięcy, licząc od dnia następnego po dniu nadania przesyłki. Reklamacje przesyła się przesyłką poleconą priorytetową, przesyłką EMS lub środkami elektronicznymi. Okres sześciu miesięcy dotyczy relacji pomiędzy wnoszącymi reklamacje a wyznaczonymi operatorami i nie obejmuje przesyłania reklamacji między wyznaczonymi operatorami.

2. Reklamacje są przyjmowane na warunkach ustalonych w Regulaminach.

3. Opracowanie reklamacji jest bezpłatne. Jednakże, dodatkowe koszty spowodowane żądaniem przesłania przy wykorzystaniu usługi EMS pokrywa w zasadzie osoba zgłaszająca reklamację.

Artykuł  20.

Kontrola celna. Opłaty celne i inne należności

1. Wyznaczony operator kraju nadania i wyznaczony operator kraju przeznaczenia są upoważnieni do przedstawiania przesyłek do kontroli celnej, zgodnie z przepisami tych krajów.

2. Przesyłki podlegające kontroli celnej mogą być obciążone, na rzecz poczty, opłatami za przedstawienie do kontroli celnej, których kwota wskaźnikowa ustalona jest w Regulaminach. Opłaty te pobiera się tylko z tytułu przedstawienia do kontroli celnej i odprawy celnej przesyłek, które obciążone zostały opłatami celnymi lub każdą inną należnością tego samego rodzaju.

3. Wyznaczeni operatorzy, którzy otrzymali zezwolenie na dokonywanie odprawy celnej na rzecz klientów, czy to w imieniu klienta czy to w imieniu wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia, są upoważnieni do pobierania od klientów opłaty opartej na rzeczywistych kosztach operacji. Opłata ta może być pobierana za wszystkie przesyłki zgłoszone do clenia, zgodnie z przepisami krajowymi, włącznie z przesyłkami wolnymi od opłat celnych. Klienci powinni zostać należycie, z wyprzedzeniem, poinformowani o tej opłacie.

4. Wyznaczeni operatorzy upoważnieni są do pobierania od nadawców lub adresatów przesyłek, zależnie od okoliczności, opłat celnych i wszystkich ewentualnych innych należności.

Artykuł  21.

Wymiana odsyłek zamkniętych z jednostkami wojskowymi

1. Listowe odsyłki zamknięte mogą być wymieniane za pośrednictwem służb lądowych, morskich lub lotniczych innych krajów:

1.1. między urzędami pocztowymi jednego z Krajów członkowskich a dowódcami jednostek wojskowych oddanych do dyspozycji Organizacji Narodów Zjednoczonych;

1.2 między dowódcami takich jednostek wojskowych;

1.3 między urzędami pocztowymi jednego z Krajów członkowskich a dowódcami jednostek morskich, lotniczych lub lądowych, okrętów wojennych lub samolotów wojskowych tego samego kraju stacjonujących za granicą;

1.4 między dowódcami jednostek morskich, lotniczych lub lądowych, okrętów wojennych lub samolotów wojskowych tego samego kraju.

2. Przesyłki listowe umieszczone w odsyłkach, o których mowa w ustępie 1, powinny być wyłącznie adresowane do bądź pochodzić od członków jednostek wojskowych lub sztabów i załóg okrętów lub samolotów wojskowych, otrzymujących lub nadających te odsyłki. Stosowane do nich opłaty taryfowe i warunki wysyłania ustalone są na podstawie przepisów wyznaczonego operatora Kraju członkowskiego, który oddał do dyspozycji jednostkę wojskową bądź do którego należą okręty lub samoloty.

3. W przypadku braku specjalnego porozumienia, wyznaczony operator Kraju członkowskiego, który oddał do dyspozycji jednostkę wojskową bądź do którego należą okręty wojenne lub samoloty wojskowe, jest dłużny danym wyznaczonym operatorom opłaty tranzytowe za odsyłki, opłaty końcowe i opłaty za przewóz lotniczy.

Artykuł  22.

Standardy oraz cele w zakresie jakości usług

1. Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy powinni określić i opublikować standardy oraz cele w zakresie doręczania przychodzących do nich przesyłek listowych i paczek.

2. Te standardy i cele, powiększone o czas zazwyczaj potrzebny na odprawę celną, nie powinny być mniej korzystne niż te stosowane dla porównywalnych przesyłek w obrocie krajowym.

3. Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy kraju nadania powinni określić również i opublikować standardy od końca do końca dla listowych przesyłek priorytetowych i lotniczych jak również dla paczek oraz paczek ekonomicznych/lądowo-morskich.

4. Kraje członkowskie lub ich wyznaczeni operatorzy oceniają stosowanie standardów jakości usług.

Rozdział  2

Odpowiedzialność

Artykuł  23.

Odpowiedzialność wyznaczonych operatorów. Odszkodowania

1. Postanowienia ogólne

1.1 Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 24, wyznaczeni operatorzy odpowiadają za:

1.1.1 zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie przesyłek poleconych, paczek zwykłych i przesyłek z zadeklarowaną wartością;

1.1.2 zwrot przesyłek poleconych, przesyłek z zadeklarowaną wartością i paczek zwykłych, dla których nie podano przyczyny niedoręczenia.

1.2 Wyznaczeni operatorzy nie ponoszą odpowiedzialności za przesyłki inne niż te wymienione w ustępie 1 punkt 1.1 i ustępie 1 punkt 1.2.

1.3 W każdym innym przypadku nieprzewidzianym w niniejszej Konwencji, wyznaczeni operatorzy nie ponoszą odpowiedzialności.

1.4 Jeśli zaginięcie lub całkowite uszkodzenie przesyłki poleconej, paczki zwykłej lub przesyłki z zadeklarowaną wartością wynika z działania siły wyższej nie dającej podstawy do odszkodowania, nadawca ma prawo do zwrotu uiszczonych opłat za nadanie przesyłki, z wyjątkiem opłaty ubezpieczeniowej.

1.5 Kwoty wypłacanego odszkodowania nie mogą być wyższe od kwot podanych w Regulaminie poczty listowej i w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

1.6 W przypadku ponoszenia odpowiedzialności, szkody pośrednie, korzyści niezrealizowane lub szkody moralne nie są brane pod uwagę w kwocie wypłaconego odszkodowania.

1.7 Wszystkie postanowienia dotyczące odpowiedzialności wyznaczonych operatorów są ścisłe, obowiązkowe i wyczerpujące. Wyznaczeni operatorzy nie ponoszą w żadnym przypadku odpowiedzialności - nawet w przypadku poważnej winy (poważnego błędu) - poza limitami ustalonymi w Konwencji i Regulaminach.

2. Przesyłki polecone

2.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki poleconej, nadawca ma prawo do odszkodowania ustalonego w Regulaminie poczty listowej. Jeśli nadawca żąda kwoty niższej od kwoty ustalonej w Regulaminie poczty listowej, wyznaczeni operatorzy mają prawo wypłacić tę mniejszą kwotę i na tej podstawie otrzymać zwrot odszkodowania od innych wyznaczonych operatorów, których to ewentualnie dotyczy.

2.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia przesyłki poleconej, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej wskutek ograbienia lub uszkodzenia.

3. Paczki zwykłe

3.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia paczki zwykłej, nadawca ma prawo do odszkodowania ustalonego w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych. Jeśli nadawca żąda kwoty niższej od kwoty ustalonej w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych, wyznaczeni operatorzy mają prawo wypłacić tę mniejszą kwotę i na tej podstawie otrzymać zwrot odszkodowania od innych wyznaczonych operatorów, których to ewentualnie dotyczy.

3.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia paczki zwykłej, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej w wyniku ograbienia lub uszkodzenia.

3.3 Wyznaczeni operatorzy mogą uzgodnić stosowanie we wzajemnym obrocie ustalonej w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych kwoty za paczkę, bez względu na masę paczki.

4. Przesyłki z zadeklarowaną wartością

4.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki z zadeklarowaną wartością, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, kwocie zadeklarowanej wartości w SDR (DTS).

4.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia przesyłki z zadeklarowaną wartością, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej wskutek ograbienia lub uszkodzenia. Jednakże, w żadnym przypadku kwota odszkodowania nie może przekroczyć zadeklarowanej wartości w SDR (DTS).

5. W przypadku zwrotu do nadawcy listowej przesyłki poleconej lub listowej przesyłki z zadeklarowaną wartością, dla której nie podano przyczyny niedoręczenia, nadawca ma prawo tylko do zwrotu uiszczonych opłat za nadanie przesyłki.

6. W przypadku zwrotu do nadawcy paczki, dla której nie podano przyczyny niedoręczenia, nadawca ma prawo do zwrotu uiszczonych opłat za nadanie paczki w kraju nadania oraz kosztów spowodowanych zwrotem paczki z kraju przeznaczenia.

7. W przypadkach wymienionych w ustępach 2, 3 i 4, odszkodowanie oblicza się według ceny bieżącej, przeliczonej na SDR (DTS), przedmiotów lub towarów tego samego rodzaju, w miejscu i czasie przyjęcia przesyłki do przewozu. W przypadku braku ceny bieżącej, odszkodowanie oblicza się według zwykłej wartości przedmiotów lub towarów szacowanych w oparciu o te same zasady.

8. Jeżeli odszkodowanie należy się za zaginięcie, całkowite ograbienie lub całkowite uszkodzenie przesyłki poleconej, paczki zwykłej lub przesyłki z zadeklarowaną wartością, to nadawca albo, w zależności od okoliczności, adresat ma ponadto prawo do zwrotu uiszczonych opłat i należności za nadanie przesyłki, z wyjątkiem opłaty za polecenie lub opłaty ubezpieczeniowej. To samo dotyczy przesyłek poleconych, paczek zwykłych lub przesyłek z zadeklarowaną wartością, których adresat odmówił przyjęcia z powodu ich złego stanu, jeśli winę za ten stan przypisuje się służbie pocztowej i ponosi ona za to odpowiedzialność.

9. W odstępstwie od postanowień przewidzianych w ustępach 2, 3 i 4, adresat ma prawo do odszkodowania za ograbioną, uszkodzoną lub zagubioną przesyłkę poleconą, paczkę zwykłą lub przesyłkę z zadeklarowaną wartością, jeśli nadawca zrzeknie się na jego rzecz swych praw na piśmie. Zrzeczenie takie nie jest konieczne w przypadkach, gdy nadawca i adresat są jedną i tą samą osobą.

10. Wyznaczony operator kraju nadania ma prawo wypłacić nadawcom w swoim kraju odszkodowania przewidziane w przepisach krajowych dla przesyłek poleconych i paczek bez podanej wartości, pod warunkiem że nie są one niższe od odszkodowań, które ustalone są w ustępie 2 punkt 1 i w ustępie 3 punkt 1. To samo odnosi się do wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia, gdy odszkodowanie wypłacane jest adresatowi. Kwoty określone w ustępie 2 punkt 1 i ustępie 3 punkt 1 mają jednak nadal zastosowanie:

10.1 w przypadku regresu skierowanego w stosunku do odpowiedzialnego wyznaczonego operatora;

10.2 jeżeli nadawca zrzeknie się swych praw na rzecz adresata.

11. Nie ma zastosowania żadne zastrzeżenie dotyczące przekroczenia terminów reklamacji ani wypłaty odszkodowania dla wyznaczonych operatorów, w tym terminów i warunków określonych w Regulaminach, z wyjątkiem przypadku zawarcia dwustronnej umowy.

Artykuł  24.

Nieponoszenie odpowiedzialności przez Kraje członkowskie i wyznaczonych operatorów

1. Wyznaczeni operatorzy przestają być odpowiedzialni za przesyłki polecone, paczki i przesyłki z zadeklarowaną wartością, które doręczyli zgodnie z zasadami określonymi w ich przepisach krajowych dla przesyłek tego samego rodzaju. Jednakże odpowiedzialność jest nadal utrzymana:

1.1 jeśli ograbienie lub uszkodzenie zostanie stwierdzone bądź przed doręczeniem, bądź w chwili doręczenia przesyłki;

1.2 o ile zezwalają na to przepisy krajowe, jeśli adresat, lub nadawca w przypadku zwrotu do miejsca nadania, zgłosi zastrzeżenia przy przyjmowaniu ograbionej lub uszkodzonej przesyłki;

1.3 o ile zezwalają na to przepisy krajowe, jeśli przesyłka polecona została doręczona do oddawczej skrzynki adresata, a adresat oświadcza, że nie otrzymał przesyłki;

1.4 jeśli adresat paczki lub przesyłki z zadeklarowaną wartością, lub nadawca w przypadku jej zwrotu do miejsca nadania, pomimo złożenia prawidłowego pokwitowania, powiadomi niezwłocznie wyznaczonego operatora kraju doręczającego przesyłkę o stwierdzonej szkodzie; powinien on przedstawić dowody, że ograbienie lub uszkodzenie nie nastąpiło po doręczeniu; termin "niezwłocznie" powinien zostać zinterpretowany zgodnie z przepisami krajowymi.

2. Kraje członkowskie i wyznaczeni operatorzy nie ponoszą odpowiedzialności:

2.1 w przypadku działania siły wyższej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 15 ustęp 5 punkt 9;

2.2 jeżeli nie mogą udzielić informacji o przesyłkach wskutek zniszczenia dokumentów służbowych w wyniku działania siły wyższej, a ich odpowiedzialność nie została udowodniona w inny sposób;

2.3 jeżeli szkoda powstała z powodu błędu lub zaniedbania ze strony nadawcy lub wynika z rodzaju zawartości;

2.4 jeśli chodzi o przesyłki, które podlegają zakazom przewidzianym w artykule 18;

2.5 w przypadku zajęcia, na mocy przepisów kraju przeznaczenia, zgodnie z zawiadomieniem Kraju członkowskiego lub wyznaczonego operatora tego kraju;

2.6 jeśli chodzi o przesyłki z zadeklarowaną wartością, które były przedmiotem oszukańczego zadeklarowania wartości wyższej od rzeczywistej wartości zawartości;

2.7 jeżeli nadawca nie zgłosił żadnej reklamacji w terminie sześciu miesięcy, licząc od dnia następnego po dniu nadania przesyłki;

2.8 jeśli chodzi o paczki jeńców wojennych i internowanych osób cywilnych;

2.9 jeżeli są podejrzenia, że nadawca działał z zamiarem oszustwa w celu otrzymania odszkodowania.

3. Kraje członkowskie i wyznaczeni operatorzy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tytułu deklaracji celnych, bez względu na formę ich sporządzenia, ani z tytułu decyzji podjętych przez służby celne w czasie sprawdzania przesyłek podlegających kontroli celnej.

Artykuł  25.

Odpowiedzialność nadawcy

1. Nadawca przesyłki jest odpowiedzialny za uszkodzenia ciała odniesione przez pracowników poczty oraz za wszelkie szkody wyrządzone innym przesyłkom pocztowym i urządzeniom pocztowym, spowodowane nadaniem przedmiotów niedopuszczonych do przewozu lub nieprzestrzeganiem warunków przyjęcia.

2. W przypadku szkód wyrządzonych innym przesyłkom pocztowym, nadawca jest odpowiedzialny w takim samym zakresie jak wyznaczeni operatorzy za każdą uszkodzoną przesyłkę.

3. Nadawca pozostaje odpowiedzialny nawet wtedy, gdy urząd nadawczy przyjmie taką przesyłkę.

4. Natomiast, jeżeli nadawca przestrzegał warunków przyjęcia przesyłki, nie ponosi on odpowiedzialności, o ile wystąpił błąd lub zaniedbanie ze strony wyznaczonych operatorów lub przewoźników w opracowaniu przesyłek po ich przyjęciu.

Artykuł  26.

Wypłata odszkodowania

1. Z zastrzeżeniem prawa regresu w stosunku do odpowiedzialnego wyznaczonego operatora, obowiązek wypłaty odszkodowania i zwrotu opłat oraz należności ciąży, zależnie od okoliczności, na wyznaczonym operatorze kraju nadania lub na wyznaczonym operatorze kraju przeznaczenia.

2. Nadawca może zrzec się swych praw do odszkodowania na rzecz adresata. Nadawca lub w przypadku zrzeczenia się adresat, może upoważnić osobę trzecią do otrzymania odszkodowania, o ile przepisy krajowe na to pozwalają.

Artykuł  27.

Ewentualne odzyskanie odszkodowania od nadawcy lub adresata

1. Jeżeli po wypłaceniu odszkodowania, przesyłka polecona, paczka lub przesyłka z zadeklarowaną wartością, albo część zawartości uważana poprzednio za zaginioną zostanie odnaleziona, to nadawca lub adresat, zależnie od okoliczności, jest powiadomiony, że może ją podjąć w okresie trzech miesięcy w zamian za zwrot kwoty wypłaconego odszkodowania. Prosi się go jednocześnie o podanie komu przesyłka ma być doręczona. W razie odmowy lub nieudzielenia odpowiedzi w wyznaczonym terminie, postępuje się podobnie w stosunku do adresata lub nadawcy, zależnie od okoliczności, przyznając tej osobie ten sam czas na odpowiedź.

2. Jeżeli nadawca i adresat rezygnują z przyjęcia przesyłki lub nie udzielą odpowiedzi w wyznaczonym terminie określonym w ustępie 1, staje się ona własnością tego wyznaczonego operatora lub ewentualnie tych wyznaczonych operatorów, którzy ponieśli stratę.

3. W przypadku późniejszego odnalezienia przesyłki z zadeklarowaną wartością, której zawartość zostaje uznana za niższą od kwoty wypłaconego odszkodowania, nadawca lub adresat, zależnie od okoliczności, powinien zwrócić kwotę tego odszkodowania w zamian za wydanie przesyłki, niezależnie od tego, jakie będą konsekwencje wynikające z oszukańczego zadeklarowania wartości.

Rozdział  3

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

Artykuł  28.

Nadawanie przesyłek listowych za granicą

1. Żaden wyznaczony operator nie jest zobowiązany do przewożenia ani doręczania adresatom przesyłek listowych, których nadawcy, mający siedzibę na terytorium Kraju członkowskiego, nadają lub powodują ich nadawanie w obcym kraju w celu skorzystania z korzystniejszych warunków taryfowych, które są tam stosowane.

2. Postanowienia ustępu 1 stosuje się bez różnicy zarówno do przesyłek listowych przygotowanych do wysłania w kraju - siedzibie nadawcy i następnie przewiezionych za granicę jak i do przesyłek listowych przygotowanych do wysłania w obcym kraju.

3. Wyznaczony operator kraju przeznaczenia ma prawo żądać od nadawcy lub z powodu jego braku od wyznaczonego operatora kraju nadania, zapłaty według taryfy krajowej. Jeśli ani nadawca, ani wyznaczony operator kraju nadania nie zgadza się na uiszczenie tych opłat w terminie określonym przez wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia, ten ostatni może albo zwrócić takie przesyłki do wyznaczonego operatora kraju nadania będąc uprawnionym do otrzymania zapłaty za koszty zwrotu, albo postąpić z przesyłkami stosownie do swoich przepisów krajowych.

4. Żaden wyznaczony operator nie jest zobowiązany do przewożenia ani doręczania adresatom przesyłek listowych, których nadawcy nadali je lub polecili nadać w dużych ilościach w kraju innym niż ten, gdzie znajduje się ich siedziba, jeśli kwota do pobrania z tytułu opłat końcowych okaże się niższa od kwoty, jaka zostałaby pobrana, gdyby przesyłki zostały nadane w kraju - siedzibie nadawców. Wyznaczeni operatorzy krajów przeznaczenia mają prawo żądać od wyznaczonego operatora kraju nadania zapłaty odpowiadającej ponoszonym kosztom, ale nie przekraczającej granicy określonej przez większą z kwot, wynikających z dwóch następujących formuł: albo 80% taryfy krajowej za porównywalne przesyłki, albo stawek mających zastosowanie na mocy artykułu od 30 ustęp 5 do artykułu 30 ustęp 9, od artykułu 30 ustęp 10 do artykułu 30 ustęp 11 lub artykułu 31 ustęp 8, zależnie od okoliczności. Jeśli wyznaczony operator kraju nadania nie zgadza się na zapłacenie żądanej opłaty w terminie określonym przez wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia, ten ostatni może albo zwrócić takie przesyłki do wyznaczonego operatora kraju nadania, będąc uprawnionym do otrzymania zapłaty za koszty zwrotu, albo postąpić z przesyłkami stosownie do swoich przepisów krajowych.

CZĘŚĆ  TRZECIA

ZAPŁATA

Rozdział  1

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

Artykuł  29.

Opłaty końcowe. Postanowienia ogólne

1. Z zastrzeżeniem zwolnień określonych w Regulaminach, każdy wyznaczony operator, który otrzymuje przesyłki listowe od innego wyznaczonego operatora, ma prawo pobierania od wyznaczonego operatora kraju wysyłającego zapłaty za koszty związane z nadchodzącą pocztą międzynarodową.

2. Dla stosowania postanowień dotyczących zapłaty opłat końcowych przez ich wyznaczonych operatorów, kraje i terytoria zostają sklasyfikowane zgodnie z listami sporządzonymi dla tego celu przez Kongres w rezolucji C 77/2012, jak przedstawiono poniżej:

2.1 kraje i terytoria należące do systemu docelowego przed rokiem 2010;

2.2 kraje i terytoria należące do systemu docelowego od 2010 roku i 2012 roku;

2.3 kraje i terytoria należące do systemu docelowego od 2014 roku (nowe kraje systemu docelowego);

2.4 kraje i terytoria należące do systemu przejściowego.

3. Postanowienia niniejszej Konwencji dotyczące płatności opłat końcowych stanowią środki przejściowe, prowadzące do przyjęcia systemu zapłaty uwzględniającego elementy właściwe dla każdego kraju, po zakończeniu okresu przejściowego.

4. Dostęp do obrotu wewnętrznego (krajowego). Dostęp bezpośredni

4.1 Zasadniczo, każdy wyznaczony operator krajów, które dołączyły do systemu docelowego przed 2010 rokiem, oddaje do dyspozycji innych wyznaczonych operatorów wszystkie stawki i warunki oferowane w swoim obrocie wewnętrznym, na takich samych warunkach jak te oferowane swoim klientom krajowym. Do wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia należy decyzja, czy zostały spełnione warunki w zakresie dostępu bezpośredniego przez operatora wyznaczonego kraju pochodzenia.

4.2 Wyznaczeni operatorzy krajów, które dołączyły do systemu docelowego przed 2010 rokiem, powinni udostępnić pozostałym wyznaczonym operatorom krajów, które dołączyły do systemu docelowego przed 2010 rokiem stawki i warunki oferowane w ramach swego obrotu wewnętrznego, na takich samych warunkach, jakie oferują swym klientom krajowym.

4.3 Wyznaczeni operatorzy nowych krajów, które dołączyły do systemu docelowego od roku 2010 mogą jednak zdecydować, aby udostępnić ograniczonej liczbie wyznaczonych operatorów warunki, jakie oferują w swym obrocie wewnętrznym, na dwuletni okres próbny, na zasadzie wzajemności. Po upływie tego okresu, powinni oni wybrać jedną z dwóch możliwości: albo zaprzestać udostępniania warunków oferowanych w obrocie wewnętrznym albo kontynuować udostępnianie warunków oferowanych w obrocie wewnętrznym wszystkim wyznaczonym operatorom. Jeżeli jednak, wyznaczeni operatorzy krajów, które dołączyły do systemu docelowego od roku 2010 żądają od wyznaczonych operatorów krajów, które dołączyły do systemu docelowego przed 2010 rokiem, aby korzystać z warunków oferowanych w ich obrocie wewnętrznym, powinni udostępnić wszystkim innym wyznaczonym operatorom stawki i warunki oferowane w ich obrocie wewnętrznym, na takich samych warunkach, jakie oferują swym klientom krajowym.

4.4 Wyznaczeni operatorzy krajów należących do systemu przejściowego mogą zdecydować, aby nie udostępniać pozostałym wyznaczonym operatorom warunków, które oferują w swym obrocie wewnętrznym. Niemniej jednak, mogą oni zdecydować o udostępnieniu ograniczonej liczbie wyznaczonych operatorów warunków, które oferują w swym obrocie wewnętrznym, na dwuletni okres próbny, na zasadzie wzajemności. Po upływie tego okresu, powinni oni wybrać jedną z dwóch możliwości: albo zaprzestać udostępniania warunków oferowanych w obrocie wewnętrznym albo kontynuować udostępnianie warunków oferowanych w obrocie wewnętrznym wszystkim wyznaczonym operatorom.

5. Zapłata opłat końcowych będzie opierać się na wynikach jakości usług osiągniętych w kraju przeznaczenia. Rada Eksploatacji Pocztowej będzie w związku z tym upoważniona do przyznawania premii do zapłaty określonej w artykułach 30 i 31, aby zachęcić do udziału w systemie kontroli i dla nagrodzenia wyznaczonych operatorów, którzy osiągają swoje cele jakościowe. Rada Eksploatacji Pocztowej może również ustalić kary w przypadku niewystarczającej jakości, ale nie może pozbawić wyznaczonych operatorów minimalnej zapłaty określonej w artykułach 30 i 31.

6. Każdy wyznaczony operator może zrezygnować w całości lub częściowo z zapłaty przewidzianej w ustępie 1.

7. Worki M o masie mniejszej niż 5 kilogramów traktuje się jak worki ważące 5 kilogramów na potrzeby zapłaty opłat końcowych. Stawki opłat końcowych stosowane do worków M są następujące:

7.1 w roku 2014: 0,815 SDR (DTS) za kilogram;

7.2 w roku 2015: 0,838 SDR (DTS) za kilogram;

7.3 w roku 2016: 0,861 SDR (DTS) za kilogram;

7.4 w roku 2017: 0,885 SDR (DTS) za kilogram.

8. Dla przesyłek poleconych, przewidziane jest wynagrodzenie dodatkowe w wysokości 0,617 SDR (DTS) za przesyłkę w roku 2014, 0,634 SDR (DTS) za przesyłkę w roku 2015, 0,652 SDR (DTS) za przesyłkę w roku 2016 i 0,670 SDR (DTS) za przesyłkę w roku 2017. Dla przesyłek z zadeklarowaną wartością, przewidziane jest wynagrodzenie dodatkowe w wysokości 1,234 SDR (DTS) za przesyłkę w roku 2014, 1,269 SDR (DTS) za przesyłkę w roku 2015, 1,305 SDR (DTS) za przesyłkę w roku 2016 i 1,342 SDR (DTS) za przesyłkę w roku 2017. Rada Eksploatacji Pocztowej upoważniona jest do przyznawania premii do wynagrodzenia za te usługi oraz za inne usługi dodatkowe w przypadku, gdy świadczone usługi zawierają elementy dodatkowe, które powinny być określone w Regulaminie poczty listowej.

9. O ile dwustronnie nie uzgodniono inaczej, dla przesyłek poleconych oraz z zadeklarowaną wartością, które nie posiadają identyfikatora zawierającego kod kreskowy lub posiadają identyfikator zawierający kod kreskowy niezgodny z normą techniczną S10 Światowego Związku Pocztowego, przewidziana jest dodatkowa zapłata w wysokości 0,5 SDR (DTS) za przesyłkę.

10. Dla celów zapłaty opłat końcowych, przesyłki listowe nadane w dużych ilościach przez tego samego nadawcę otrzymane w tej samej odsyłce lub w oddzielnych odsyłkach, zgodnie z warunkami ustalonymi w Regulaminie poczty listowej, określa się jako "pocztę masową" (po francusku: "courrier en nombre", po angielsku: "bulk mail") i płaci się za nią zgodnie z postanowieniami przewidzianymi w artykułach 30 i 31.

11. Każdy wyznaczony operator może, w wyniku porozumienia dwustronnego lub wielostronnego, stosować inne systemy zapłaty przy rozliczaniu rachunków z tytułu opłat końcowych.

12. Wyznaczeni operatorzy mogą, fakultatywnie, wymieniać przesyłki niepriorytetowe stosując opust w wysokości 10% w stosunku do stawki opłat końcowych za przesyłki priorytetowe.

13. Postanowienia przewidziane między wyznaczonymi operatorami systemu docelowego odnoszą się do każdego wyznaczonego operatora systemu przejściowego, który deklaruje chęć uczestnictwa w systemie docelowym. Rada Eksploatacji Pocztowej może określić środki przejściowe w Regulaminie poczty listowej. Postanowienia systemu docelowego mogą mieć w całości zastosowanie wobec nowych wyznaczonych operatorów systemu docelowego, którzy deklarują chęć stosowania tych postanowień w całości, bez środków przejściowych.

Artykuł  30.

Opłaty końcowe. Postanowienia stosowane do strumieni poczty wymienianych między wyznaczonymi operatorami krajów systemu docelowego

1. Zapłatę za przesyłki listowe, w tym za pocztę masową, z wyjątkiem worków M i przesyłek CCRI (IBRS), ustala się poprzez zastosowanie stawek za przesyłkę i za kilogram odzwierciedlających koszty opracowania poniesione w kraju przeznaczenia. Opłaty stosowane wobec przesyłek priorytetowych w obrocie krajowym, które wchodzą w skład usługi powszechnej, służą jako punkt odniesienia do obliczania stawek opłat końcowych.

2. Stawki opłat końcowych w systemie docelowym oblicza się biorąc pod uwagę klasyfikację przesyłek w zależności od ich wymiarów (formatu), zgodnie z postanowieniami artykułu 14, o ile stosuje się ją w obrocie krajowym.

3. Wyznaczeni operatorzy w systemie docelowym wymieniają odsyłki z przesyłkami podzielonymi na formaty, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej.

4. Zapłata za przesyłki CCRI (IBRS) dokonywana jest według właściwych postanowień Regulaminu poczty listowej.

5. Stawki za przesyłkę i za kilogram oblicza się na podstawie 70% opłat za przesyłkę listową małego formatu o masie 20 gramów (P) i za przesyłkę listową dużego formatu o masie 175 gramów (G), bez podatku VAT i innych podatków.

6. Rada Eksploatacji Pocztowej określa warunki, jakie stosuje się do obliczania stawek, a także eksploatacyjne, statystyczne i rozliczeniowe procedury niezbędne do wymiany odsyłek z przesyłkami podzielonymi na formaty.

7. Stawki stosowane dla strumieni poczty wymienianych między krajami systemu docelowego w danym roku nie mogą prowadzić do wzrostu przychodów wynikających z opłat końcowych o więcej niż 13% za przesyłkę listową o masie 81,8 gramów w porównaniu do roku poprzedniego.

8. Stawki stosowane dla strumieni poczty wymienianych między krajami należącymi do systemu docelowego przed rokiem 2010 nie będą mogły przekroczyć:

8.1 w roku 2014, 0,294 SDR (DTS) za przesyłkę i 2,294 SDR (DTS) za kilogram;

8.2 w roku 2015, 0,303 SDR (DTS) za przesyłkę i 2,363 SDR (DTS) za kilogram;

8.3 w roku 2016, 0,312 SDR (DTS) za przesyłkę i 2,434 SDR (DTS) za kilogram;

8.4 w roku 2017, 0,321 SDR (DTS) za przesyłkę i 2,507 SDR (DTS) za kilogram.

9. Stawki stosowane dla strumieni poczty wymienianych między krajami należącymi do systemu docelowego przed rokiem 2010 nie będą mogły być niższe od wartości podanych poniżej:

9.1 w roku 2014, 0,203 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,591 SDR (DTS) za kilogram;

9.2 w roku 2015, 0,209 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,636 SDR (DTS) za kilogram;

9.3 w roku 2016, 0,215 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,682 SDR (DTS) za kilogram;

9.4 w roku 2017, 0,221 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,729 SDR (DTS) za kilogram.

10. Stawki stosowane dla strumieni poczty wymienianych między krajami należącymi do systemu docelowego od roku 2010 oraz od roku 2012, a także między tymi krajami a krajami należącymi do systemu docelowego przed rokiem 2010 nie będą mogły przekroczyć:

10.1 w roku 2014, 0,209 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,641 SDR (DTS) za kilogram;

10.2 w roku 2015, 0,222 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,739 SDR (DTS) za kilogram;

10.3 w roku 2016, 0,235 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,843 SDR (DTS) za kilogram;

10.4 w roku 2017, 0,249 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,954 SDR (DTS) za kilogram.

11. Stawki stosowane dla strumieni poczty wymienianych między krajami należącymi do systemu docelowego od roku 2010 oraz od roku 2012, a także między tymi krajami a krajami należącymi do systemu docelowego przed rokiem 2010 nie będą mogły być niższe niż stawki określone w ustępie 9 od punktu 1 do punktu 4.

12. Stawki stosowane dla strumieni poczty przeznaczonych do nowych krajów systemu docelowego, pochodzących od nowych krajów systemu docelowego i wymienianych między nowymi krajami systemu docelowego, z wyjątkiem poczty masowej, określone są w ustępie 9 od punktu 1 do punktu 4.

13. Dla strumieni poczty mniejszych niż 75 ton rocznie wymienianych między krajami, które dołączyły do systemu docelowego w roku 2010 lub później, a także między tymi krajami a krajami, które dołączyły do systemu docelowego przed rokiem 2010, składowe za kilogram i za sztukę przelicza się na ogólną stawkę za kilogram, w oparciu o średnią światową liczbę przesyłek zawartych w kilogramie wynoszącą 12,23 przesyłek.

14. Opłatę za pocztę masową wysyłaną do krajów, należących do systemu docelowego przed rokiem 2010 ustala się poprzez zastosowanie stawek za przesyłkę i za kilogram, o których mowa w ustępach od 5 do 9.

15. Opłatę za pocztę masową wysyłaną do krajów, należących do systemu docelowego od roku 2010 lub 2012 ustala się poprzez zastosowanie stawek za przesyłkę i za kilogram, o których mowa w ustępach 5, 10 i 11.

16. Żadne zastrzeżenie, z wyjątkiem zawarcia dwustronnej umowy, nie ma zastosowania do niniejszego artykułu.

Artykuł  31.

Opłaty końcowe. Postanowienia stosowane do strumieni poczty przeznaczonych do wyznaczonych operatorów krajów systemu przejściowego, pochodzących od wyznaczonych operatorów krajów systemu przejściowego oraz wymienianych między wyznaczonymi operatorami krajów systemu przejściowego

1. Dla wyznaczonych operatorów krajów przejściowego systemu opłat końcowych (w ramach przygotowania do ich przystąpienia do systemu docelowego), opłatę za przesyłki listowe, w tym za pocztę masową, z wyłączeniem worków M oraz przesyłek CCRI (IBRS), ustala się w oparciu o stawkę za przesyłkę i stawkę za kilogram.

2. Zapłata za przesyłki CCRI (IBRS) dokonywana jest według właściwych postanowień Regulaminu poczty listowej.

3. Stawki stosowane dla strumieni poczty przeznaczonych do krajów systemu przejściowego, pochodzących z krajów systemu przejściowego i wymienianych między krajami systemu przejściowego wynoszą:

3.1 w roku 2014: 0,203 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,591 SDR (DTS) za kilogram;

3.2 w roku 2015: 0,209 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,636 SDR (DTS) za kilogram;

3.3 w roku 2016: 0,215 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,682 SDR (DTS) za kilogram;

3,4 w roku 2017: 0,221 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,729 SDR (DTS) za kilogram.

4. Dla strumieni poczty mniejszych niż 75 ton rocznie, składowe za kilogram i za sztukę przelicza się na ogólną stawkę za kilogram, w oparciu o średnią światową liczbę przesyłek zawartych w kilogramie wynoszącą 12,33 przesyłek, z wyjątkiem roku 2014, dla którego stosuje się ogólną stawkę za kilogram z roku 2013. Poniższe stawki stosuje się:

4.1 w roku 2014: 4,162 SDR (DTS) za kilogram;

4.2 w roku 2015: 4,192 SDR (DTS) za kilogram;

4.3 w roku 2016: 4,311 SDR (DTS) za kilogram;

4.4 w roku 2017: 4,432 SDR (DTS) za kilogram.

5. Dla strumieni poczty większych niż 75 ton rocznie, powyższe ogólne stawki za kilogram stosuje się, o ile ani wyznaczony operator kraju nadania ani wyznaczony operator kraju przeznaczenia nie zażądają, w ramach mechanizmu korekcyjnego, korekty stawki w oparciu o rzeczywistą liczbę przesyłek zawartych w kilogramie zamiast w oparciu o średnią światową. Próbkowanie na potrzeby zastosowania mechanizmu korekcyjnego odbywa się zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej.

6. Korekty w dół ogólnej stawki określonej w ustępie 4 nie może zażądać kraj systemu docelowego wobec kraju systemu przejściowego, chyba że ten ostatni zażąda korekty w kierunku przeciwnym.

7. Wyznaczeni operatorzy krajów systemu przejściowego mogą wysyłać pocztę podzieloną na formaty na zasadzie dobrowolności, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej. Dla tego rodzaju wymiany, stosuje się stawki podane w ustępie 3.

8. Opłatę za pocztę masową przeznaczoną do wyznaczonych operatorów krajów systemu docelowego ustala się poprzez zastosowanie przewidzianych w artykule 30 stawek za przesyłkę i za kilogram. Wyznaczeni operatorzy krajów systemu przejściowego mogą żądać za otrzymaną pocztę masową zapłaty zgodnie z postanowieniami wymienionymi w ustępie 3.

9. Żadne zastrzeżenie, z wyjątkiem zawarcia umowy dwustronnej, nie ma zastosowania do niniejszego artykułu.

Artykuł  32.

Fundusz Jakości Usług

1. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe do zapłacenia przez wszystkie kraje i terytoria krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 5, na potrzeby opłat końcowych oraz Funduszu Jakości Usług (QSF), podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 20% stawek określonych w artykule 31, w celu zasilenia Funduszu Jakości Usług w krajach grupy 5. Żadna wpłata tego rodzaju nie ma miejsca pomiędzy krajami grupy 5.

2. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 1 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 4, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 10% stawek określonych w artykule 31, na rzecz QSF w celu poprawy jakości usług w krajach grupy 4.

3. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 2 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 4, podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 10% stawek określonych w artykule 31, na rzecz QSF w celu poprawy jakości usług w krajach grupy 4.

4. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 1 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 3, będą podlegać zwiększeniu odpowiadającemu 8% stawek określonych w artykule 31 w roku 2014 i 2015 oraz zwiększeniu odpowiadającemu 6% stawek określonych w artykule 30 ustęp 12 w roku 2016 i 2017, na rzecz QSF w celu poprawy jakości usług w krajach grupy 3.

5. Z wyjątkiem worków M, przesyłek CCRI (IBRS) i poczty masowej, opłaty końcowe do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do krajów grupy 2 krajom zaklasyfikowanym przez Kongres do krajów grupy 3, będą podlegać zwiększeniu odpowiadającemu 2% stawek określonych w artykule 31 w roku 2014 i 2015, na rzecz QSF w celu poprawy jakości usług w krajach grupy 3.

6. Łączne opłaty końcowe do zapłacenia na rzecz QSF w celu poprawy jakości usług w krajach grup od 3 do 5, przypadające rocznie na każdy dany kraj, wynoszą minimalnie 20 000 SDR (DTS). Dodatkowe kwoty potrzebne do osiągnięcia tej minimalnej kwoty fakturuje się krajom należącym do systemu docelowego przed rokiem 2010, proporcjonalnie do wielkości obrotu.

7. Projekty regionalne powinny w szczególności promować wdrażanie programów Światowego Związku Pocztowego na rzecz poprawy jakości usług oraz wdrażanie systemów rachunkowości analitycznej w krajach rozwijających się. Rada Eksploatacji Pocztowej ustanowi najpóźniej w roku 2014 odpowiednie procedury związane z finansowaniem tych projektów.

Artykuł  33.

Opłaty tranzytowe

1. Odsyłki zamknięte oraz przesyłki kierowane w tranzycie otwartym wymieniane między dwoma wyznaczonymi operatorami lub między dwoma urzędami tego samego Kraju członkowskiego za pośrednictwem służb jednego lub kilku innych wyznaczonych operatorów (służb trzecich) podlegają płatnościom z tytułu opłat tranzytowych. Opłaty te stanowią zapłatę za świadczenia dotyczące tranzytu lądowego, tranzytu morskiego i tranzytu lotniczego. Zasada ta dotyczy również przesyłek mylnie skierowanych oraz odsyłek mylnie skierowanych.

Rozdział  2

Inne postanowienia

Artykuł  34.

Stawki podstawowe i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

1. Stawka podstawowa stosowana przy regulowaniu rachunków między wyznaczonymi operatorami za przewozy lotnicze jest zatwierdzana przez Radę Eksploatacji Pocztowej. Stawka jest obliczana przez Biuro Międzynarodowe na podstawie formuły określonej w Regulaminie poczty listowej. Jednakże, stawki stosowane za przewóz lotniczy paczek wysyłanych w ramach usługi zwrotu towarów są obliczane zgodnie z postanowieniami określonymi w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

2. Obliczanie opłat za przewóz lotniczy odsyłek zamkniętych, przesyłek priorytetowych, przesyłek lotniczych i paczek lotniczych kierowanych w tranzycie otwartym, przesyłek mylnie skierowanych i odsyłek mylnie skierowanych jak również odpowiednie metody rozliczania podane są w Regulaminie poczty listowej i Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

3. Opłaty za przewóz lotniczy na całej trasie pokrywa:

3.1 w przypadku odsyłek zamkniętych, wyznaczony operator kraju pochodzenia, łącznie z przypadkiem gdy odsyłki te kierowane są w tranzycie przez jeden lub kilku wyznaczonych operatorów krajów pośredniczących;

3.2 w przypadku przesyłek priorytetowych oraz przesyłek lotniczych kierowanych w tranzycie otwartym, łącznie z przesyłkami mylnie skierowanymi, wyznaczony operator, który przekazał te przesyłki innemu wyznaczonemu operatorowi.

4. Takie same zasady stosuje się do przesyłek wolnych od opłat tranzytowych lądowych i morskich, jeśli są one kierowane drogą lotniczą.

5. Każdy wyznaczony operator kraju przeznaczenia, który zapewnia przewóz lotniczy poczty międzynarodowej na terytorium swojego kraju, ma prawo do zwrotu dodatkowych kosztów poniesionych z tytułu tego przewozu pod warunkiem, że średnia ważona odległość tych odcinków lotniczych przekracza 300 kilometrów. Rada Eksploatacji Pocztowej może zastąpić średnią ważoną odległość innym właściwym kryterium. O ile nie zostało zawarte porozumienie o niepobieraniu żadnych opłat, opłaty powinny być jednolite dla wszystkich odsyłek priorytetowych i odsyłek lotniczych nadchodzących z zagranicy, bez względu na to czy poczta ta jest czy też nie jest kierowana dalej drogą lotniczą.

6. Jednakże, jeśli opłaty końcowe pobierane przez wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia są powiązane z kosztami lub taryfami krajowymi, nie pobiera się żadnych dodatkowych dopłat za przewóz lotniczy na liniach wewnętrznych.

7. Przy obliczaniu średniej ważonej odległości, wyznaczony operator kraju przeznaczenia wyłącza masę wszystkich odsyłek, dla których obliczono opłaty końcowe na podstawie kosztów lub taryf wewnętrznych wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia.

Artykuł  35.

Udziały lądowe i morskie paczek pocztowych

1. Paczki wymieniane między dwoma wyznaczonymi operatorami podlegają końcowym udziałom lądowym obliczonym poprzez połączenie stawki podstawowej za paczkę i stawki podstawowej za kilogram, ustalonych w Regulaminie.

1.1 Uwzględniając powyższe stawki podstawowe, wyznaczeni operatorzy mogą, ponadto, mieć prawo do korzystania ze stawek dodatkowych za paczkę i za kilogram, zgodnie z postanowieniami przewidzianymi w Regulaminie.

1.2 Udziały wymienione w ustępie 1 i w ustępie 1 punkt 1 obciążają wyznaczonego operatora kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady.

1.3 Końcowe udziały lądowe powinny być jednakowe dla całego terytorium każdego kraju.

2. Paczki wymieniane między dwoma wyznaczonymi operatorami lub między dwoma urzędami tego samego kraju za pośrednictwem służb lądowych jednego lub kilku innych wyznaczonych operatorów podlegają, na rzecz wyznaczonych operatorów, których służby uczestniczą w przewozie lądowym, tranzytowym udziałom lądowym ustalonym w Regulaminie w zależności od przedziału odległości.

2.1 Dla paczek przesyłanych w tranzycie otwartym, wyznaczeni operatorzy krajów pośredniczących mają prawo domagać się ustalonego w Regulaminie udziału ryczałtowego za przesyłkę.

2.2 Tranzytowe udziały lądowe obciążają wyznaczonego operatora kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady.

3. Każdy wyznaczony operator, którego służby uczestniczą w przewozie morskim paczek, ma prawo domagać się udziałów morskich. Udziały te obciążają wyznaczonego operatora kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady.

3.1 Dla wykorzystywanej służby morskiej, udział morski ustalany jest w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych w zależności od przedziału odległości.

3.2 Wyznaczeni operatorzy mają prawo podwyższyć maksymalnie o 50% udział morski obliczony zgodnie z ustępem 3 punkt 1. Mogą oni natomiast obniżyć go według swego uznania.

Artykuł  36.

Uprawnienia Rady Eksploatacji Pocztowej do ustalania opłat i udziałów

1. Rada Eksploatacji Pocztowej ma prawo do ustalania niżej wymienionych opłat i udziałów, które powinny być płacone przez wyznaczonych operatorów zgodnie z warunkami ustalonymi w Regulaminach:

1.1 opłat tranzytowych za opracowanie i transport odsyłek listowych przez co najmniej jeden kraj trzeci;

1.2 stawki podstawowej i opłat za przewóz lotniczy poczty lotniczej;

1.3 końcowych udziałów lądowych za opracowanie nadchodzących paczek;

1.4 tranzytowych udziałów lądowych za opracowanie i transport paczek przez kraj trzeci;

1.5 udziałów morskich za transport morski paczek;

1.6 początkowych udziałów lądowych przy świadczeniu usługi zwrotu towarów dla paczek pocztowych.

2. Zmiana, która będzie mogła być dokonana, dzięki zastosowaniu metodologii zapewniającej sprawiedliwą zapłatę wyznaczonym operatorom świadczącym usługi, powinna opierać się na godnych zaufania i reprezentatywnych danych ekonomicznych i finansowych. Ewentualna zmiana, o której będzie można zdecydować, wejdzie w życie z dniem ustalonym przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

Artykuł  37.

Postanowienia szczególne dotyczące regulowania rachunków i płatności za międzynarodową wymianę pocztową

1. Rozliczenia z tytułu operacji wykonywanych zgodnie z niniejszą Konwencją (w tym regulowania dotyczącego transportu - kierowania - przesyłek pocztowych, regulowania dotyczącego opracowywania przesyłek pocztowych w kraju przeznaczenia i regulowania wypłacanych odszkodowań za zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie przesyłek pocztowych) są oparte na postanowieniach Konwencji i innych Aktów Związku oraz dokonywane zgodnie z Konwencją i innymi Aktami Związku i nie wymagają przygotowywania przez wyznaczonego operatora dokumentów, z wyjątkiem przypadków przewidzianych w Aktach Związku.

CZĘŚĆ  CZWARTA

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  38.

Tryb zatwierdzania propozycji dotyczących Konwencji i Regulaminów

1. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje przedłożone Kongresowi a dotyczące niniejszej Konwencji muszą uzyskać poparcie większości Krajów członkowskich obecnych i głosujących, mających prawo do głosowania. Co najmniej połowa Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie mających prawo do głosowania musi być obecna w czasie głosowania.

2. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje odnoszące się do Regulaminu poczty listowej i Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych muszą uzyskać poparcie większości członków Rady Eksploatacji Pocztowej mających prawo do głosowania.

3. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje zgłoszone między dwoma Kongresami a dotyczące niniejszej Konwencji i jej Protokołu Końcowego, muszą uzyskać poparcie:

3.1 dwóch trzecich głosów, przy czym przynajmniej połowa Krajów członkowskich Związku, które mają prawo do głosowania wzięła udział w głosowaniu, jeśli chodzi o zmiany;

3.2 większości głosów, jeśli chodzi o interpretację postanowień.

4. Pomimo postanowień przewidzianych w ustępie 3 punkt 1, każdy Kraj członkowski, którego ustawodawstwo krajowe jest jeszcze niezgodne z proponowaną zmianą, ma prawo, w terminie dziewięćdziesięciu dni, licząc od daty notyfikacji zmiany, powiadomić na piśmie Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego o niemożności przyjęcia tej zmiany.

Artykuł  39.

Zastrzeżenia zgłoszone na Kongresie

1. Wszelkie zastrzeżenie niezgodne z przedmiotem i celem Związku nie jest dozwolone.

2. W zasadzie, Kraje członkowskie, których stanowisko nie podzielają inne Kraje członkowskie powinny starać się, w miarę możliwości, dostosować się do stanowiska większości. Zastrzeżenie należy zgłaszać w przypadku absolutnej konieczności i musi być ono uzasadnione w odpowiedni sposób.

3. Zastrzeżenie do artykułów niniejszej Konwencji musi być przedstawione Kongresowi w formie pisemnej propozycji w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu wewnętrznego Kongresu.

4. W celu nabrania mocy prawnej, zastrzeżenie zgłoszone Kongresowi musi być przyjęte większością wymaganą w każdym przypadku dla zmiany artykułu, do którego się ono odnosi.

5. W zasadzie, zastrzeżenie jest stosowane na zasadzie wzajemności między Krajem członkowskim, który je zgłosił i pozostałymi Krajami członkowskimi.

6. Zastrzeżenie do niniejszej Konwencji zostanie włączone do jej Protokołu końcowego na podstawie propozycji przyjętej przez Kongres.

Artykuł  40.

Wejście w życie i okres obowiązywania Konwencji

1. Niniejsza Konwencja wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2014 roku i pozostanie w mocy aż do wejścia w życie Aktów następnego Kongresu.

Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich podpisali niniejszą Konwencję w jednym egzemplarzu, który został złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia tej Konwencji będzie dostarczona każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Dausze, dnia 11 października 2012 roku.

Protokół Końcowy Światowej Konwencji Pocztowej

Art.

I. Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu

II. Opłaty

III. Wyjątki od zwolnienia od opłat pocztowych przesyłek dla ociemniałych

IV. Znaczki pocztowe

V. Usługi podstawowe

VI. Potwierdzenie odbioru

VII. Zakazy (poczta listowa)

VIII. Zakazy (paczki pocztowe)

IX. Przedmioty podlegające opłatom celnym

X. Reklamacje

XI. Opłata za przedstawienie do kontroli celnej

XII. Nadawanie przesyłek listowych za granicą

XIII. Stawka podstawowa i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

XIV. Wyjątkowe końcowe udziały lądowe

XV. Taryfy specjalne

XVI. Prawo Rady Eksploatacji Pocztowej do ustalania opłat i udziałów

Protokół Końcowy Światowej Konwencji Pocztowej

W chwili przystąpienia do podpisywania Światowej Konwencji Pocztowej sporządzonej w dniu dzisiejszym, niżej podpisani Pełnomocnicy uzgodnili, co następuje:

Artykuł  I.

Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu

1. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 oraz ustęp 2 nie stosuje się do Antigui i Barbudy, Królestwa Bahrajnu, Barbadosu, Belize, Republiki Botswany, Państwa Brunei Darussalam, Kanady, Hongkongu, Wspólnoty Dominiki, Arabskiej Republiki Egiptu, Republiki Fidżi, Republiki Gambii, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Zamorskich Terytoriów Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grenady, Kooperacyjnej Republiki Gujany, Irlandii, Jamajki, Republiki Kenii, Republiki Kiribati, Państwa Kuwejt, Królestwa Lesotho, Republiki Malawi, Malezji, Republiki Mauritiusu, Republiki Nauru, Federalnej Republiki Nigerii, Nowej Zelandii, Republiki Ugandy, Niezależnego Państwa Papua-Nowa Gwinea, Federacji Świętego Krzysztofa i Nevis, Świętej Łucji, St. Vincent i Grenadyn, Wysp Salomona, Niezależnego Państwa Samoa, Republiki Seszeli, Republiki Sierra Leone, Republiki Singapuru, Królestwa Suazi, Zjednoczonej Republiki Tanzanii, Republiki Trynidadu i Tobago, Tuvalu, Republiki Vanuatu i Republiki Zambii.

2. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 i ustęp 2 nie stosuje się również do Republiki Austrii, Królestwa Danii i Islamskiej Republiki Iranu, których ustawodawstwo nie zezwala na wycofanie lub zmianę adresu przesyłek listowych na życzenie nadawcy, gdy adresat został poinformowany o nadejściu przesyłki pod jego adresem.

3. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 nie stosuje się do Związku Australijskiego, Republiki Ghany i Republiki Zimbabwe.

4. Postanowień artykułu 5 ustęp 2 nie stosuje się do Wspólnoty Bahamów, Królestwa Belgii, Republiki Iraku, Republiki Związku Mjanmy i Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, których ustawodawstwo nie zezwala na wycofanie lub zmianę adresu przesyłek listowych na życzenie nadawcy.

5. Postanowień artykułu 5 ustęp 2 nie stosuje się do Stanów Zjednoczonych Ameryki.

6. Postanowienia artykułu 5 ustęp 2 stosuje się do Związku Australijskiego w takiej mierze, w jakiej są one zgodne z ustawodawstwem wewnętrznym tego kraju.

7. W odstępstwie od postanowień artykułu 5 ustęp 2, Republika Salwadoru, Republika Panamy, Republika Filipin, Republika Konga i Boliwariańska Republika Wenezueli mają prawo nie zwracać paczek po zażądaniu przez adresata dokonania ich odprawy celnej, ze względu na to, że zabraniają tego ich przepisy celne.

Artykuł  II.

Opłaty

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 6, Związek Australijski, Kanada i Nowa Zelandia są upoważnione do pobierania opłat pocztowych innych niż przewidziane w Regulaminach, jeśli takie opłaty są zgodne z ustawodawstwem ich krajów.

Artykuł  III.

Wyjątki od zwolnienia z opłat pocztowych przesyłek dla ociemniałych

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Republika Indonezji, St. Vincent i Grenadyny oraz Republika Turcji, które nie zwalniają przesyłek dla ociemniałych z opłat pocztowych w swoim obrocie krajowym, mogą pobierać opłaty pocztowe i opłaty za usługi specjalne, jednakże nie wyższe niż w ich obrocie krajowym.

2. Republika Francuska będzie stosować postanowienia artykułu 7 dotyczące przesyłek dla ociemniałych z zastrzeżeniem jej przepisów krajowych.

3. W odstępstwie od postanowień artykułu 7 ustęp 3 i zgodnie z postanowieniami swych przepisów krajowych, Federacyjna Republika Brazylii zastrzega sobie prawo do uznania jako przesyłki dla ociemniałych wyłącznie takie, których nadawcą i adresatem są osoby ociemniałe lub organizacje działające na rzecz osób ociemniałych. Przesyłki niespełniające tych warunków będą podlegać opłatom pocztowym.

4. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Nowa Zelandia będzie przyjmować do doręczenia w Nowej Zelandii jako przesyłki dla ociemniałych wyłącznie przesyłki zwolnione z opłat pocztowych w jej obrocie krajowym.

5. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Republika Finlandii, która nie udziela zwolnienia od opłat pocztowych dla przesyłek dla ociemniałych zgodnie z definicjami artykułu 7 przyjętego przez Kongres, ma prawo pobierać opłaty stosowane w obrocie krajowym przy przesyłkach dla ociemniałych przeznaczonych za granicę.

6. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Kanada, Królestwo Danii i Królestwo Szwecji udzielają zwolnienie od opłat pocztowych dla przesyłek dla ociemniałych wyłącznie w miarę gdy ich przepisy krajowe na to pozwalają.

7. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Republika Islandii udziela zwolnienia od opłat pocztowych dla przesyłek dla ociemniałych wyłącznie w zakresie określonym w jej przepisach wewnętrznych.

8. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Związek Australijski będzie przyjmować do doręczenia w Związku Australijskim jako przesyłki dla ociemniałych wyłącznie przesyłki zwolnione z opłat pocztowych z tego tytułu w jej obrocie krajowym.

9. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, Niemcy, Stany Zjednoczone Ameryki, Związek Australijski, Austria, Kanada, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Japonia i Szwajcaria mogą pobierać opłaty za usługi specjalne, stosowane w ich obrocie krajowym, w odniesieniu do przesyłek dla ociemniałych.

Artykuł  IV.

Znaczki pocztowe

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 8 ustęp 7, Związek Australijski, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Malezja i Nowa Zelandia opracowują przesyłki listowe lub paczki pocztowe posiadające znaczki pocztowe wykorzystujące nowe materiały lub nowe technologie niezgodne z ich maszynami opracowującymi pocztę wyłącznie po uprzednim porozumieniu z zainteresowanymi wyznaczonymi operatorami kraju nadania.

Artykuł  V.

Usługi podstawowe

1. Pomimo postanowień artykułu 13, Związek Australijski nie zgadza się z rozszerzeniem usług podstawowych na paczki pocztowe.

2. Postanowienia artykułu 13 ustęp 2 punkt 4 nie stosuje się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, której krajowe ustawodawstwo nakazuje niższe limity wagowe. Przepisy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa ograniczają do 20 kilogramów masę worków pocztowych.

3. W odstępstwie od postanowień artykułu 13 ustęp 2 punkt 4, Republika Kazachstanu i Republika Uzbekistanu mają prawo do ograniczenia do 20 kilogramów maksymalnej masy przychodzących i wychodzących worków M.

Artykuł  VI.

Potwierdzenie odbioru

1. Kanada ma prawo nie stosować postanowień artykułu 15 ustęp 3 punkt 3 w odniesieniu do paczek, ze względu na to, że nie oferuje usługi potwierdzenia odbioru dla paczek w swoim obrocie krajowym.

Artykuł  VII.

Zakazy (poczta listowa)

1. Wyjątkowo, Republika Libańska i Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna nie przyjmują przesyłek poleconych zawierających monety lub banknoty, lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, lub czeki podróżne, lub platynę, złoto albo srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe. Nie są oni zobowiązani do ścisłego przestrzegania postanowień Regulaminu poczty listowej w odniesieniu do odpowiedzialności w przypadkach ograbienia lub uszkodzenia przesyłek poleconych bądź gdy przesyłki zawierają przedmioty wykonane ze szkła lub przedmioty łamliwe.

2. Wyjątkowo, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Wielonarodowe Państwo Boliwia, Chińska Republika Ludowa, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, Republika Iraku, Federalna Demokratyczna Republika Nepalu, Islamska Republika Pakistanu, Republika Sudanu oraz Socjalistyczna Republika Wietnamu nie przyjmują przesyłek poleconych zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe.

3. Republika Związku Mjanmy zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających wartościowe przedmioty wymienione w artykule 18 ustęp 6, ponieważ jej ustawodawstwo krajowe sprzeciwia się przyjmowaniu tego rodzaju przesyłek.

4. Federalna Demokratyczna Republika Nepalu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających walutę lub monety, z wyjątkiem przypadków, gdy zawarto specjalne porozumienie w tej sprawie.

5. Republika Uzbekistanu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, czeki, znaczki pocztowe lub walutę obcą i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia bądź uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

6. Islamska Republika Iranu nie przyjmuje przesyłek zawierających przedmioty niezgodne z religią islamską i zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek listowych (zwykłych, poleconych, z zadeklarowaną wartością) zawierających monety, banknoty, czeki podróżne, platynę, złoto albo srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię lub inne przedmioty wartościowe i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia bądź uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

7. Republika Filipin zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek listowych (zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością) zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe.

8. Związek Australijski nie przyjmuje żadnej przesyłki pocztowej zawierającej sztabki metali lub banknoty. Ponadto, nie przyjmuje on przesyłek poleconych przeznaczonych do Związku Australijskiego ani przesyłek wysyłanych w tranzycie otwartym zawierających przedmioty wartościowe takie jak biżuteria, metale szlachetne, kamienie szlachetne lub półszlachetne, papiery wartościowe, monety lub inne formy zbywalnych instrumentów finansowych. Uchyla się on od wszelkiej odpowiedzialności, jeśli chodzi o przesyłki nadane z naruszeniem niniejszego zastrzeżenia.

9. Chińska Republika Ludowa, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, nie przyjmuje przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela lub czeki podróżne, zgodnie z jej wewnętrznymi przepisami.

10. Republika Łotewska i Mongolia zastrzegają sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, wartości na okaziciela i czeki podróżne, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu ich krajowe przepisy.

11. Federacyjna Republika Brazylii zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, będące w obiegu banknoty i jakiekolwiek walory płatne na okaziciela.

12. Socjalistyczna Republika Wietnamu zastrzega sobie prawo nieprzyjmowania listów zawierających przedmioty i towary.

13. Republika Indonezji nie przyjmuje przesyłek poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, czeki, znaczki pocztowe, waluty obce lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia takich przesyłek.

14. Republika Kirgiska zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować przesyłek listowych (zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością oraz pakiecików) zawierających monety, banknoty lub walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe. Uchyla się ona od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

15. Republika Azerbejdżanu i Republika Kazachstanu nie przyjmują przesyłek poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki, metale szlachetne, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe, jak również waluty obce i uchylają się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

16. Republika Mołdowy i Federacja Rosyjska nie przyjmują przesyłek poleconych i z zadeklarowaną wartością zawierających będące w obiegu banknoty, walory (czeki) płatne na okaziciela oraz waluty obce i uchylają się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

17. W odstępstwie od postanowień artykułu 18 ustęp 3, Republika Francuska zastrzega sobie prawo, aby odmawiać przyjmowania przesyłek zawierających towary, jeśli przesyłki te nie są zgodne z jej krajowymi przepisami albo regulacjami międzynarodowymi albo instrukcjami technicznymi i pakowania dotyczącymi przewozu lotniczego.

Artykuł  VIII.

Zakazy (paczki pocztowe)

1. Republika Związku Mjanmy i Republika Zambii mają prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających wartościowe przedmioty wymienione w artykule 18 ustęp 6 punkt 1.3.1, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu ich przepisy krajowe.

2. Wyjątkowo, Republika Libańska i Republika Sudanu nie przyjmują paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne i inne przedmioty wartościowe albo takich, które zawierają płyny i składniki łatwo przechodzące w stan płynny, albo przedmioty ze szkła lub podobne, albo przedmioty łamliwe. Nie są oni związani odnoszącymi się do tego postanowieniami Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych.

3. Federacyjna Republika Brazylii ma prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety i będące w obiegu banknoty, jak również jakiekolwiek walory na okaziciela, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu jej przepisy krajowe.

4. Republika Ghany ma prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety i będące w obiegu banknoty, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu jej przepisy krajowe.

5. Poza przedmiotami podanymi w artykule 18, Królestwo Arabii Saudyjskiej nie przyjmuje paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe. Nie przyjmuje także paczek zawierających wszelkiego rodzaju lekarstwa, chyba że towarzyszy im recepta lekarska pochodząca od kompetentnej władzy oficjalnej, produkty przeznaczone do gaszenia ognia, płynne substancje chemiczne lub przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

6. Poza przedmiotami podanymi w artykule 18, Sułtanat Omanu nie przyjmuje paczek zawierających:

6.1. wszelkiego rodzaju lekarstwa, chyba że towarzyszy im recepta lekarska pochodząca od kompetentnej władzy oficjalnej;

6.2. produkty przeznaczone do gaszenia ognia i płynne substancje chemiczne;

6.3. przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

7. Poza przedmiotami podanymi w artykule 18, Islamska Republika Iranu ma prawo nie przyjmować paczek zawierających przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej i zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować paczek zwykłych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, czeki podróżne, platynę, złoto albo srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię lub inne przedmioty wartościowe i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia bądź uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

8. Republika Filipin ma prawo nie przyjmować paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe albo takich, które zawierają płyny i składniki łatwo przechodzące w stan płynny albo przedmioty ze szkła lub podobne, albo przedmioty łamliwe.

9. Związek Australijski nie przyjmuje żadnej przesyłki pocztowej zawierającej sztabki metali lub banknoty.

10. Chińska Republika Ludowa nie przyjmuje paczek zwykłych zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe. Poza tym, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, nie są także przyjmowane paczki z zadeklarowaną wartością zawierające monety, walutę, walory płatne na okaziciela lub czeki podróżne.

11. Mongolia zastrzega sobie prawo, aby nie przyjmować, zgodnie z jej krajowymi przepisami, paczek zawierających monety, banknoty, walory na okaziciela i czeki podróżne.

12. Republika Łotewska nie przyjmuje paczek zwykłych ani paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, jakiekolwiek walory (czeki) na okaziciela lub waluty obce i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia dotyczącego takich przesyłek.

13. Republika Mołdowy, Republika Uzbekistanu, Federacja Rosyjska i Ukraina nie przyjmują paczek zwykłych ani z zadeklarowaną wartością zawierających będące w obiegu banknoty, walory (czeki) płatne na okaziciela oraz waluty obce i uchylają się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

14. Republika Azerbejdżanu i Republika Kazachstanu nie przyjmują paczek zwykłych ani z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki, metale szlachetne, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe, jak również waluty obce i uchylają się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

Artykuł  IX.

Przedmioty podlegające opłatom celnym

1. Powołując się na postanowienia artykułu 18, następujące Kraje członkowskie nie przyjmują przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym: Ludowa Republika Bangladeszu i Republika Salwadoru.

2. Powołując się na postanowienia artykułu 18, następujące Kraje członkowskie nie przyjmują listów zwykłych i poleconych zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym: Islamska Republika Afganistanu, Republika Albanii, Republika Azerbejdżanu, Republika Białorusi, Królestwo Kambodży, Republika Chile, Republika Kolumbii, Republika Kuby, Republika Salwadoru, Republika Estońska, Republika Kazachstanu, Republika Łotewska, Republika Mołdowy, Federalna Demokratyczna Republika Nepalu, Republika Uzbekistanu, Republika Peru, Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, Federacja Rosyjska, Republika San Marino, Turkmenistan, Ukraina i Boliwariańska Republika Wenezueli.

3. Powołując się na postanowienia artykułu 18, następujące Kraje członkowskie nie przyjmują listów zwykłych zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym: Republika Beninu, Burkina Faso, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Republika Dżibuti, Republika Mali i Islamska Republika Mauretańska.

4. Pomimo postanowień przewidzianych w ustępach od 1 do 3, w każdym przypadku przyjmuje się przesyłki z zawartością surowicy, szczepionek jak również przesyłki z trudno dostępnymi, pilnie potrzebnymi lekarstwami.

Artykuł  X.

Reklamacje

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 19 ustęp 3, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Zielonego Przylądka, Arabska Republika Egiptu, Republika Gabońska, Zamorskie Terytoria zależne od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republika Grecka, Islamska Republika Iranu, Republika Kirgiska, Mongolia, Republika Związku Mjanmy, Republika Uzbekistanu, Republika Filipin, Koreańska Republika Ludowo- Demokratyczna, Republika Sudanu, Syryjska Republika Arabska, Republika Czadu, Turkmenistan, Ukraina oraz Republika Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za reklamacje dotyczące przesyłek listowych.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 19 ustęp 3, Republika Argentyńska, Republika Austrii, Republika Azerbejdżanu, Republika Litewska, Republika Mołdowy i Republika Słowacka zastrzegają sobie prawo pobierania opłaty specjalnej w przypadkach, gdy po ukończeniu postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego na skutek złożonej reklamacji okazuje się, że reklamacja była nieuzasadniona.

3. Islamska Republika Afganistanu, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Zielonego Przylądka, Republika Konga, Arabska Republika Egiptu, Republika Gabońska, Islamska Republika Iranu, Republika Kirgiska, Mongolia, Republika Związku Mjanmy, Republika Uzbekistanu, Republika Sudanu, Republika Surinamu, Syryjska Republika Arabska, Turkmenistan, Ukraina i Republika Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za reklamacje dotyczące paczek.

4. W odstępstwie od postanowień artykułu 19 ustęp 3, Stany Zjednoczone Ameryki, Federacyjna Republika Brazylii i Republika Panamy zastrzegają sobie prawo pobierania od klientów opłaty za reklamacje dotyczące przesyłek listowych i paczek pocztowych nadanych w krajach, które stosują tego typu opłatę zgodnie z postanowieniami ustępów od 1 do 3.

Artykuł  XI.

Opłata za przedstawienie do kontroli celnej

1. Republika Gabońska zastrzega sobie prawo pobierania od swych klientów opłaty za przedstawienie do kontroli celnej.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 20 ustęp 3, Federacyjna Republika Brazylii zastrzega sobie prawo pobierania od swych klientów opłaty za przedstawienie do kontroli celnej za każdą przesyłkę podlegającą kontroli celnej.

3. W odstępstwie od postanowień artykułu 20 ustęp 3, Republika Grecka zastrzega sobie prawo pobierania od swych klientów opłaty za przedstawienie do kontroli celnej za wszystkie przesyłki przedstawiane do kontroli celnej.

4. Republika Konga i Republika Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swych klientów opłaty za przedstawienie paczek do kontroli celnej.

Artykuł  XII.

Nadawanie przesyłek listowych za granicą

1. Stany Zjednoczone Ameryki, Związek Australijski, Republika Austrii, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republika Grecka i Nowa Zelandia zastrzegają sobie prawo pobierania opłaty odpowiadającej kosztom opracowania od każdego wyznaczonego operatora, który na mocy artykułu 28 ustęp 4, zwraca im przesyłki, początkowo niewysłane przez ich służby jako przesyłki pocztowe.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 28 ustęp 4, Kanada zastrzega sobie prawo do pobierania od wyznaczonego operatora kraju nadania opłaty pozwalającej co najmniej pokryć koszty powstałe przy opracowaniu takich przesyłek.

3. Postanowienia artykułu 28 ustęp 4 upoważniają wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia do żądania od wyznaczonego operatora kraju nadania odpowiedniej zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadawanych za granicą w dużych ilościach. Związek Australijski i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzegają sobie prawo do ograniczenia takiej opłaty do kwoty odpowiadającej taryfie krajowej stosowanej dla porównywalnych przesyłek w kraju przeznaczenia.

4. Postanowienia artykułu 28 ustęp 4 upoważniają wyznaczonego operatora kraju przeznaczenia do żądania od wyznaczonego operatora kraju nadania odpowiedniej zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadawanych za granicą w dużych ilościach. Następujące Kraje członkowskie zastrzegają sobie prawo do ograniczenia takiej opłaty do limitów ustalonych w Regulaminie dla przesyłek masowych: Stany Zjednoczone Ameryki, Wspólnota Bahamów, Barbados, Państwo Brunei Darussalam, Chińska Republika Ludowa, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Zamorskie Terytoria zależne od Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grenada, Kooperacyjna Republika Gujany, Republika Indii, Malezja, Federalna Demokratyczna Republika Nepalu, Nowa Zelandia, Królestwo Niderlandów, Antyle Holenderskie i Aruba, Święta Łucja, St. Vincent i Grenadyny, Republika Singapuru, Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki, Republika Surinamu i Królestwo Tajlandii.

5. Pomimo zastrzeżeń przedstawionych w ustępie 4, następujące Kraje członkowskie zastrzegają sobie prawo do stosowania w pełni artykułu 28 Konwencji w odniesieniu do przesyłek otrzymywanych z Krajów członkowskich Związku: Republika Federalna Niemiec, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Argentyńska, Republika Austrii, Republika Beninu, Federacyjna Republika Brazylii, Burkina Faso, Republika Kamerunu, Kanada, Republika Cypryjska, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Królestwo Danii, Arabska Republika Egiptu, Republika Francuska, Republika Grecka, Republika Gwinei, Islamska Republika Iranu, Państwo Izrael, Republika Włoska, Japonia, Jordańskie Królestwo Haszymidzkie, Republika Libańska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Mali, Królestwo Marokańskie, Islamska Republika Mauretańska, Księstwo Monako, Królestwo Norwegii, Republika Portugalska, Republika Senegalu, Konfederacja Szwajcarska, Syryjska Republika Arabska i Republika Togijska.

6. W celu stosowania postanowień artykułu 28 ustęp 4, Niemcy zastrzegają sobie prawo żądania od kraju nadania przesyłek opłaty w kwocie równej tej, jaką otrzymałyby od kraju, w którym znajduje się siedziba nadawcy.

7. Pomimo zastrzeżeń przedstawionych w artykule XII, Chińska Republika Ludowa zastrzega sobie prawo ograniczenia zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadanych za granicą w dużych ilościach do limitów ustalonych w Konwencji Światowego Związku Pocztowego i Regulaminie poczty listowej w odniesieniu do poczty masowej.

Artykuł  XIII.

Stawka podstawowa i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 34, Związek Australijski zastrzega sobie prawo do stosowania stawek dotyczących przewozu lotniczego w przypadku paczek wysyłanych w ramach usługi zwrotu towarów określonych w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych lub w dowolny inny sposób, w tym także w umowach dwustronnych.

Artykuł  XIV.

Wyjątkowe końcowe udziały lądowe

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 35, Islamska Republika Afganistanu zastrzega sobie prawo pobierania 7,50 SDR (DTS) jako dodatkowego wyjątkowego końcowego udziału lądowego za paczkę.

Artykuł  XV.

Taryfy specjalne

1. Stany Zjednoczone Ameryki, Królestwo Belgii i Królestwo Norwegii mają prawo do pobierania za paczki lotnicze udziałów lądowych wyższych niż za paczki lądowo-morskie.

2. Republika Libańska ma prawo do pobierania za paczki o masie do 1 kilograma opłaty stosowanej za paczki o masie od 1 do 3 kilogramów.

3. Republika Panamy ma prawo do pobierania 0,20 SDR (DTS) za kilogram za przesyłane w tranzycie paczki lądowo-morskie przewożone drogą lotniczą (S.A.L.).

Artykuł  XVI.

Uprawnienia Rady Eksploatacji Pocztowej do ustalania opłat i udziałów

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 36 ustęp 1 punkt 6, Związek Australijski zastrzega sobie prawo do stosowania początkowych udziałów lądowych w przypadku paczek wysyłanych w ramach usługi zwrotu towarów określonych w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych lub w dowolny inny sposób, w tym także w umowach dwustronnych.

Na dowód czego, niżej wymienieni Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który będzie miał tę samą moc i to samo znaczenie, jak w przypadku, gdyby jego postanowienia zostały włączone do tekstu samej Konwencji i podpisali go w jednym egzemplarzu, który jest złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Jedna kopia będzie dostarczona każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Dausze, dnia 11 października 2012 roku.

Przekład

Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych ^*

Spis treści

Część I

Powszechne zasady obowiązujące w pocztowych usługach płatniczych

Rozdział I

Postanowienia ogólne

1 Zakres porozumienia

2 Definicje

3 Wyznaczenie operatora

4 Funkcje Krajów członkowskich

5 Funkcje operacyjne

6 Własność kwot pocztowych usług płatniczych

7 Zapobieganie praniu pieniędzy, finansowaniu terrorystów oraz przestępstwom finansowym

8 Poufność i wykorzystanie danych osobowych

9 Neutralność technologiczna

Rozdział II

Zasady ogólne oraz jakość usług

10 Zasady ogólne

11 Jakość usług

Rozdział III

Zasady elektronicznej wymiany danych

12 Współpraca

13 Zapewnienie bezpieczeństwa wymiany elektronicznej

14 Śledzenie i wyszukiwanie

Część II

Zasady pocztowych usług płatniczych

Rozdział I

Przetwarzanie pocztowych zleceń płatniczych

15 Nadawanie, wprowadzanie oraz przesyłanie pocztowych zleceń płatniczych

16 Sprawdzanie oraz przekazywanie kwot

17 Kwota maksymalna

18 Zwrot kwoty

Rozdział II

Reklamacje oraz odpowiedzialność finansowa

19 Reklamacje

20 Odpowiedzialność finansowa wyznaczonych operatorów względem użytkowników

21 Zobowiązania oraz odpowiedzialność wyznaczonych operatorów względem siebie

22 Zwolnienie wyznaczonych operatorów od odpowiedzialności finansowej

23 Zastrzeżenia odnośnie odpowiedzialności finansowej

Rozdział III

Relacje finansowe

24 Zasady rozliczeniowe oraz finansowe

25 Rozliczenia oraz clearing

Część III

Postanowienia przejściowe oraz końcowe

26 Zastrzeżenia na Kongresie

27 Postanowienia końcowe

28 Wejście w życie oraz okres obowiązywania Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych

Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych

Niżej podpisani, Pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich Związku, zgodnie z postanowieniem artykułu 22 ustęp 4 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 roku, przyjęli wspólnie, z zastrzeżeniem artykułu 25 ustęp 4 wyżej wymienionej Konstytucji, poniższe Porozumienie, które jest zgodne z zasadami Konstytucji aby wprowadzić bezpieczne oraz łatwo dostępne pocztowe usługi płatnicze, dostosowane do jak największej ilości użytkowników na podstawie systemów umożliwiających współpracę sieci wyznaczonych operatorów.

CZĘŚĆ  I

POWSZECHNE ZASADY OBOWIĄZUJĄCE W POCZTOWYCH USŁUGACH PŁATNICZYCH

Rozdział  I

Postanowienia ogólne

Artykuł  1.

Zakres porozumienia

1. Każdy kraj, będący Krajem członkowskim powinien dołożyć najwyższych starań, aby na jego terytorium świadczono co najmniej jedną z następujących pocztowych usług płatniczych:

1.1. Przekaz gotówkowy: nadawca wpłaca kwotę w punkcie dostępu usługi wyznaczonego operatora oraz prosi o wypłatę całkowitej kwoty adresatowi gotówką bez potrąceń.

1.2. Przekaz do wypłaty: nadawca wydaje zlecenie obciążenia jego konta, prowadzonego przez wyznaczonego operatora, oraz prosi o wypłatę całkowitej kwoty adresatowi gotówką bez potrąceń.

1.3. Przekaz do wpłaty: nadawca wpłaca kwotę w punkcie dostępu usługi wyznaczonego operatora oraz prosi o wpłatę na konto adresata bez potrąceń.

1.4 Przelew pocztowy: nadawca wydaje zlecenie obciążenia jego konta, prowadzonego przez wyznaczonego operatora, oraz prosi o naliczenie równowartości kwoty na konto adresata, prowadzone przez wyznaczonego operatora wypłacającego, bez potrąceń.

1.5. Przekaz COD (za pobraniem): odbiorca przesyłki COD przekazuje środki w punkcie dostępu usługi wyznaczonego operatora lub wydaje zlecenie obciążenia swojego konta i prosi o przekazanie pełnej kwoty wskazanej przez nadawcę przesyłki COD bez żadnych potrąceń na rzecz takiego nadawcy.

1.6. Przekaz pilny: nadawca wręcza pocztowe zlecenie płatnicze w punkcie dostępu usługi wyznaczonego operatora i prosi o przekazanie środków w ciągu trzydziestu minut i wypłacenie ich w całości odbiorcy, bez potrąceń, na pierwsze żądanie odbiorcy w dowolnym punkcie dostępu do usługi w państwie docelowym (zgodnie z wykazem punktów dostępu do usługi w państwie docelowym).

2. Regulamin określa procedury wykonywania niniejszego Porozumienia.

Artykuł  2.

Definicje

1. Kompetentna władza - jakakolwiek władza krajowa Kraju członkowskiego Związku, która na mocy uprawnień przysługujących zgodnie z prawem bądź regulaminem nadzoruje działalność wyznaczonego operatora lub osób omawianych w niniejszym artykule. Kompetentna władza może zwracać się do władz administracyjnych lub prawnych, zajmujących się zwalczaniem prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, a w szczególności do krajowego wywiadu finansowego i jego władz zwierzchnich.

2. Zaliczka - częściowa płatność z góry dokonana przez wyznaczonego operatora nadania wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu, ułatwiająca zarządzanie stanu gotówki pocztowych usług płatniczych wyznaczonego operatora wypłacającego.

3. Pranie pieniędzy - wymiana lub przelew kwoty ze świadomością, iż pieniądze pochodzą z działalności przestępczej lub uczestnictwa w takiej działalności, w celu ukrycia bądź zamaskowania nielegalnego pochodzenia pieniędzy lub udzielenia pomocy jakiejkolwiek osobie, która uczestniczyła w takiej działalności, w uniknięciu skutków prawnych jego czynu; pranie pieniędzy należy uważać za takie, gdy działalność pozyskująca prane pieniądze podlega ściganiu na terytorium innego Kraju członkowskiego lub kraju trzeciego.

4. Izolacja (ring-fencing) - przymusowe oddzielenie środków użytkownika od środków wyznaczonego operatora, co zapobiega wykorzystaniu pieniędzy użytkownika dla celów innych niż wykonanie operacji pocztowych usług płatniczych.

5. Izba rozrachunkowa - w ramach wymiany wielostronnej izba rozrachunkowa obsługuje wzajemne zobowiązania oraz roszczenia wynikające z usług świadczonych przez jednego operatora drugiemu operatorowi. Zadaniem izby jest prowadzenie konta wymiany między operatorami, które są rozliczane poprzez bank rozliczeniowy, oraz podjęcie niezbędnych kroków w przypadku nieprawidłowości rozliczeniowych.

6. Clearing - system umożliwiający zredukowanie do minimum ilości płatności, jakie mają być dokonane poprzez sporządzanie okresowego salda zobowiązań i należności zainteresowanych stron. Clearing składa się z dwóch etapów: określenia wzajemnych sald oraz - poprzez sumowanie tych sald - obliczania całościowego stanu każdej jednostki względem całej wspólnoty celem tylko jednego rozliczenia na podstawie statusu danej jednostki, będącej albo dłużnikiem albo wierzycielem.

7. Konto zbiorcze - zgromadzenie kwot z różnych źródeł na jednym koncie.

8. Konto łącznikowe - konto pocztowe otwarte wzajemnie przez wyznaczonych operatorów w ramach relacji dwustronnych, za pomocą którego rozlicza się wzajemne zobowiązania i należności.

9. Działalność przestępcza - jakikolwiek rodzaj uczestnictwa w przestępstwie bądź nielegalnym postępowaniu lub popełnianie przestępstwa zgodnie z definicją prawa krajowego.

10. Depozyt bezpieczeństwa - kwota zdeponowana w postaci gotówki lub poręczeń celem zagwarantowania płatności między wyznaczonymi operatorami.

11. Odbiorca - osoba fizyczna lub prawna określona przez nadawcę jako adresat przekazu pieniężnego lub pocztowego przelewu giro.

12. Waluta trzecia - waluta pośrednia stosowana w przypadkach niewymienialności między dwiema walutami lub dla potrzeb clearingu lub rozliczeń.

13. Potrzeba należytej staranności w relacji z użytkownikami - ogólny obowiązek po stronie wyznaczonych operatorów obejmujący:

13.1. identyfikację użytkowników;

13.2. uzyskanie informacji o celu pocztowego zlecenia płatniczego;

13.3. nadzorowanie pocztowych zleceń płatniczych;

13.4. sprawdzanie aktualności informacji o użytkownikach;

13.5. zgłaszanie podejrzanych transakcji kompetentnym władzom.

14. Dane elektroniczne pocztowych zleceń płatniczych - dane przesyłane środkami elektronicznymi od jednego wyznaczonego operatora do drugiego, mające związek z wykonaniem pocztowych zleceń płatniczych, rozpatrywaniem reklamacji, zniekształceniem lub korektą adresu lub zwrotem kwoty, które albo są wprowadzane przez wyznaczonych operatorów lub generowane automatycznie przez ich system informacyjny, i które wskazują zmianę stanu pocztowego zlecenia płatniczego lub wniosku zlecenia.

15. Dane osobowe - osobiste informacje niezbędne do identyfikacji nadawcy lub odbiorcy.

16. Dane pocztowe - dane potrzebne dla kierowania oraz śledzenia pocztowego zlecenia płatniczego, jak również na potrzeby statystyki oraz scentralizowanego systemu clearingu.

17. Elektroniczna wymiana danych (EDI) - wymiana pomiędzy komputerami danych dotyczących operacji, dokonywana za pomocą sieci oraz według formatów standardowych zgodnych ze systemem Związku.

18. Nadawca - osoba fizyczna lub prawna, która wydaje wyznaczonemu operatorowi zlecenie wykonania pocztowej usługi płatniczej zgodnie z Aktami Związku.

19. Finansowanie terrorystów - dotyczy finansowania czynów terrorystycznych dokonywanych przez terrorystów oraz organizacje terrorystyczne.

20. Pieniądze użytkownika - kwota dostarczana przez nadawcę wyznaczonemu operatorowi nadania gotówką lub potrącana z konta nadawcy zapisanego w księgach wyznaczonego operatora nadania lub przekazana w inny bezpieczny sposób bankowości elektronicznej przez nadawcę wyznaczonemu operatorowi nadania lub innemu operatorowi finansowemu celem wypłacenia odbiorcy określonemu przez nadawcę zgodnie z niniejszym Porozumieniem oraz Regulaminem tegoż.

21. Przekazy COD (za pobraniem) - pojęcie operacyjne wykorzystywane do oznaczenia pocztowych zleceń płatniczych przekazywanych w zamian za dostarczenie przesyłek za pobraniem, zgodnie z definicją podaną w artykule 1 niniejszego Porozumienia.

22. Waluta nadania - waluta kraju przeznaczenia lub waluta trzecia dopuszczona przez kraj przeznaczenia, w którym wystawia się zlecenie.

23. Wyznaczony operator nadania - wyznaczony operator, który przesyła pocztowe zlecenie płatnicze wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu zgodnie z Aktami Związku.

24. Wyznaczony operator wypłacający - wyznaczony operator odpowiedzialny za wykonanie pocztowego zlecenia płatniczego w kraju przeznaczenia zgodnie z Aktami Związku.

25. Okres ważności - okres, w którym pocztowe zlecenie płatnicze można wykonać lub anulować.

26. Punkt dostępu usługi - miejsce fizyczne lub wirtualne, gdzie użytkownik może zdeponować lub odebrać pocztowe zlecenie płatnicze.

27. Odpłatność - kwota, jaką wyznaczony operator nadania jest dłużny wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu z tytułu wypłaty kwoty adresatowi.

28. Odwoływalność - możliwość odwołania pocztowego zlecenia płatniczego przez nadawcę (przekazu lub przelewu) do chwili wypłaty lub pod koniec okresu ważności, jeżeli nie wypłacono zlecenia.

29. Ryzyko strony przeciwnej - ryzyko, iż jedna ze stron kontraktu zawiedzie powodując stratę lub ryzyko płynności.

30. Ryzyko płynności - ryzyko, iż system rozliczeniowy uczestnika lub strona przeciwna jest tymczasowo niezdolna do wypełnienia zobowiązań w całości w wymaganym czasie.

31. Zgłaszanie podejrzanych transakcji - obowiązek wyznaczonego operatora, wynikający z prawa krajowego oraz rezolucji Związku, polegający na powiadamianiu kompetentnych władz krajowych o podejrzanych transakcjach.

32. Śledzenie i wyszukiwanie - system umożliwiający monitorowanie drogi pocztowego zlecenia płatniczego oraz identyfikację jego położenia oraz stanu w dowolnym czasie.

33. Opłata - kwota regulowana przez nadawcę wyznaczonemu operatorowi nadania z tytułu pocztowej usługi płatniczej.

34. Podejrzana transakcja - zlecenie pojedyncze lub powtarzane lub wniosek o zwrot kwoty, mający związek z praniem pieniędzy lub finansowaniem terrorystów.

35. Użytkownik - osoba fizyczna lub prawna, nadawca lub odbiorca, która korzysta z pocztowych usług płatniczych zgodnie z niniejszym Porozumieniem.

Artykuł  3.

Wyznaczenie operatora

1. Kraje członkowskie powinny w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu wskazać Biuru Międzynarodowemu nazwę oraz adres organu rządowego odpowiedzialnego za nadzór pocztowych usług płatniczych. W ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu Kraje członkowskie powinny również wskazać Biuru Międzynarodowemu nazwę oraz adres operatora(ów), wyznaczonego(ych) z urzędu do obsługi pocztowych usług płatniczych poprzez jego (ich) sieć oraz wypełniania zobowiązań wynikających z Aktów Związku na ich terytoriach. W okresie między Kongresami o zmianach dotyczących organów rządowych oraz operatorów wyznaczonych z urzędu należy powiadamiać Biuro Międzynarodowe jak najwcześniej.

2. Wyznaczeni operatorzy powinni świadczyć pocztowe usługi płatnicze zgodnie z niniejszym Porozumieniem.

Artykuł  4.

Funkcje Krajów członkowskich

1. Kraje członkowskie powinny powziąć niezbędne kroki, aby zapewnić ciągłość pocztowych usług płatniczych w przypadku uchybienia ze strony ich wyznaczonego operatora bez uszczerbku dla odpowiedzialności tego operatora wobec innych wyznaczonych operatorów na mocy Aktów Związku.

2. W przypadku uchybienia ze strony jego wyznaczonego(ych) operatora(ów) Kraj członkowski, będący sygnatariuszem Porozumienia, powinien powiadomić za pośrednictwem Biura Międzynarodowego inne Kraje członkowskie, będące stronami Porozumienia:

2.1. o zawieszeniu pocztowych usług płatniczych w obrocie zagranicznym w okresie od wskazanej daty do chwili dalszego zawiadomienia;

2.2. o środkach podjętych w celu przywrócenia usług na odpowiedzialność dowolnego nowego wyznaczonego operatora.

Artykuł  5.

Funkcje operacyjne

1. Wyznaczeni operatorzy powinni być odpowiedzialni za wykonanie pocztowych usług płatniczych wobec innych operatorów oraz użytkowników.

2. Powinni rozliczać się z ryzyka takiego jak ryzyko operacyjne, ryzyko płynności oraz ryzyko strony przeciwnej zgodnie z prawem krajowym.

3. Celem wprowadzenia pocztowych usług płatniczych, których świadczenie zostało im powierzone przez ich odnośny Kraj członkowski, wyznaczeni operatorzy powinni zawierać Porozumienia dwustronne lub wielostronne z innymi wybranymi wyznaczonymi operatorami.

Artykuł  6.

Własność kwot pocztowych usług płatniczych

1. Jakakolwiek kwota pieniężna, przekazana w gotówce lub potrącona z konta celem wykonania pocztowego zlecenia płatniczego, powinna należeć do nadawcy do chwili wypłaty adresatowi lub zaliczenia na konto adresata, z wyjątkiem przekazów COD.

2. W okresie ważności pocztowego zlecenia płatniczego nadawca może odwołać to pocztowe zlecenie płatnicze do chwili wypłaty adresatowi lub zaliczenia na konto adresata, z wyjątkiem przekazów COD.

3. Jakakolwiek kwota pieniężna, przekazana w gotówce lub potrącona z konta w celu realizacji przekazu COD należy do nadawcy przesyłki COD od momentu nadania przekazu. Zlecenie płatnicze jest wówczas nieodwołalne.

Artykuł  7.

Zapobieganie praniu pieniędzy, finansowaniu terrorystów oraz przestępstwom finansowym

1. Wyznaczeni operatorzy powinni podjąć wszelkie niezbędne kroki celem wypełnienia zobowiązań wynikających z prawa krajowego oraz międzynarodowego, mających na celu zwalczanie prania pieniędzy, finansowania terrorystów oraz przestępstw finansowych.

2. Powinni powiadamiać kompetentne władze swego kraju o podejrzanych transakcjach zgodnie ze swym prawem krajowym oraz regulaminem.

3. W Regulaminie należy ustalić szczegółowe zobowiązania wyznaczonych operatorów względem identyfikacji użytkownika, potrzeby dokładności oraz procedur wprowadzenia przepisów przeciwko praniu pieniędzy, finansowaniu terrorystów oraz przestępstwom finansowym.

Artykuł  8.

Poufność i wykorzystanie danych osobowych

1. Kraje członkowskie i ich wyznaczeni operatorzy zapewniają poufność oraz bezpieczeństwo danych osobowych zgodnie z prawem krajowym oraz tam, gdzie ta zasada obowiązuje, zgodnie ze zobowiązaniami międzynarodowymi oraz Regulaminem.

2. Dane osobowe mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów, w jakich zostały zgromadzone, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego oraz zobowiązaniami międzynarodowymi.

3. Dane osobowe udostępniane są wyłącznie stronom trzecim upoważnionym do tego przez właściwe przepisy prawa krajowego dotyczące dostępu do tych danych.

4. Wyznaczeni operatorzy informują klientów o fakcie wykorzystania ich danych osobowych oraz o celu, w jakim zostały zebrane.

5. Dane wymagane dla wykonania pocztowego zlecenia płatniczego powinny być poufne.

6. Dla potrzeb statystyki oraz także ewentualnie dla potrzeb pomiaru jakości usługi oraz clearingu scentralizowanego należy prosić wyznaczonych operatorów, aby przedkładali Biuru Międzynarodowemu Światowego Związku Pocztowego dane pocztowe przynajmniej raz w roku. Biuro Międzynarodowe powinno przetwarzać wszelkie indywidualne dane pocztowe poufnie.

Artykuł  9.

Neutralność technologiczna

1. Wymiana danych niezbędnych dla świadczenia usług określonych w niniejszym Porozumieniu powinna przebiegać według zasady neutralności technologicznej, co oznacza, iż świadczenie usług nie zależy od stosowania szczególnej technologii.

2. Procedury wykonywania pocztowych zleceń płatniczych włącznie z zasadami wpłaty, wprowadzania, nadawania, wypłaty, zleceń zwrotu, rozpatrywania reklamacji oraz okres udostępniania kwoty adresatowi, mogą być różne, zależnie od technologii stosowanej w celu przesyłania zlecenia.

3. Pocztowe usługi płatnicze można świadczyć poprzez połączenie różnych technologii.

Rozdział  II

Zasady ogólne oraz jakość usługi

Artykuł  10.

Zasady ogólne

1. Dostępność poprzez sieć

1.1. Pocztowe usługi płatnicze powinny być świadczone przez wyznaczonych operatorów poprzez ich sieć (sieci) i/lub poprzez sieć dowolnych innych partnerów, tak aby zapewniono dostęp do tych usług jak największej liczbie użytkowników.

1.2. Wszyscy użytkownicy powinni mieć dostęp do pocztowych usług płatniczych bez względu na jakiekolwiek powiązania kontraktowe lub handlowe z wyznaczonym operatorem.

2. Oddzielenie kwot

2.1. Pieniądze użytkownika powinny być odseparowane. Kwoty te oraz przepływy, które one powodują, powinny być oddzielone od innych kwot oraz przepływów operatorów, a w szczególności od ich własnych kwot.

2.2. Rozliczenia odpłatności między wyznaczonymi operatorami przebiegają oddzielnie od rozliczeń kwot użytkowników.

3. Waluta nadania oraz waluta wypłaty względem pocztowych usług płatniczych

3.1. Kwotę pocztowego zlecenia płatniczego należy wyrazić oraz wypłacić w walucie kraju przeznaczenia lub w dowolnej innej walucie, dopuszczonej przez kraj przeznaczenia.

4. Bez prawa odmowy

4.1. Przesyłanie elektronicznych pocztowych zleceń płatniczych powinno podlegać zasadzie braku prawa odmowy w tym sensie, iż wyznaczony operator nadania nie powinien kwestionować istnienia zlecenia, oraz że wyznaczony operator wypłacający nie powinien odmawiać odbioru zlecenia, o ile komunikat odpowiada obowiązującym standardom technicznym.

4.2. Brak prawa odmowy elektronicznego pocztowego zlecenia płatniczego należy zapewnić środkami technologicznymi bez względu na system stosowany przez wyznaczonego operatora.

5. Wykonywanie pocztowych zleceń płatniczych

5.1. Pocztowe zlecenie płatnicze przekazywane między wyznaczonymi operatorami musi zostać wykonane zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia oraz zgodnie z prawem krajowym.

5.2. W sieci wyznaczonych operatorów kwota wpłacona wyznaczonemu operatorowi przez nadawcę powinna być taka sama jak kwota wypłacona adresatowi przez wyznaczonego operatora wypłacającego.

5.3. Wypłata kwoty adresatowi nie powinna zależeć od odbioru odpowiedniej kwoty od nadawcy przez wyznaczonego operatora wypłacającego. Powinna zależeć od wypełnienia przez wyznaczonego operatora nadania jego zobowiązań wobec wyznaczonego operatora wypłacającego w zakresie płatności częściowych lub utworzenia konta łącznikowego.

6. Ustalanie taryf

6.1. Taryfę za pocztowe usługi płatnicze powinien ustalić wyznaczony operator nadania.

6.2. Do omawianej taryfy można dodać opłaty za jakiekolwiek świadczenia dodatkowe (usługi specjalne), o które prosi nadawca.

7. Zwolnienie od opłat

7.1. Postanowienia Konwencji Światowego Związku Pocztowego dotyczące zwolnienia od opłat pocztowych za przesyłki dla jeńców wojennych oraz internowanych cywilów obowiązują w przypadku pocztowych usług płatniczych dla tego rodzaju odbiorców.

8. Odpłatność dla wyznaczonego operatora wypłacającego

8.1. Wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu należy się odpłatność od wyznaczonego operatora nadania z tytułu wykonania pocztowych zleceń płatniczych.

9. Częstotliwość rozliczeń między wyznaczonymi operatorami

9.1. Częstotliwość rozliczeń prowadzonych między wyznaczonymi operatorami odnośnie kwot wypłaconych adresatowi lub przekazanych na konto adresata w imieniu nadawcy może różnić się od częstości rozliczeń odpłatności między wyznaczonymi operatorami. Kwoty wypłacone lub przekazane na konto należy rozliczać przynajmniej raz w miesiącu.

10. Obowiązek powiadamiania użytkowników

10.1. Użytkownicy powinni mieć prawo do następujących informacji, które należy publikować oraz udostępniać wszystkim nadawcom: zasady świadczenia pocztowych usług płatniczych, taryfy, opłaty, kursy oraz zasady wymiany, zasady wprowadzenia odpowiedzialności finansowej oraz adresy służb informacyjnych oraz reklamacyjnych.

10.2. Dostęp do tych informacji powinien być bezpłatny.

Artykuł  11.

Jakość usług

1. Wyznaczeni operatorzy mogą postanowić, iż pocztowe usługi płatnicze będą oznaczane wspólnym znakiem towarowym.

2. Rada Eksploatacji Pocztowej ustala cele, elementy i standardy jakości usług dla pocztowych zleceń płatniczych przekazywanych elektronicznie.

3. Wyznaczeni operatorzy są zobowiązani do stosowania minimalnej liczby elementów i standardów jakości usług dla pocztowych zleceń płatniczych przekazywanych elektronicznie.

Rozdział  III

Zasady elektronicznej wymiany danych

Artykuł  12.

Współpraca

1. Sieci

1.1. Aby wymieniać dane niezbędne dla wykonania pocztowych usług płatniczych między wszystkimi wyznaczonymi operatorami, oraz aby nadzorować jakość usługi, wyznaczeni operatorzy powinni stosować system elektronicznej wymiany danych (EDI) Związku lub dowolny inny system zapewniający współpracę pocztowych usług płatniczych zgodnie z niniejszym Porozumieniem.

Artykuł  13.

Zapewnienie bezpieczeństwa wymiany elektronicznej

1. Wyznaczeni operatorzy powinni ponosić odpowiedzialność za właściwe działanie ich sprzętu.

2. Elektroniczne przesyłanie danych należy zabezpieczyć, aby zagwarantować prawdziwość oraz spójność przesyłanych danych.

3. Wyznaczeni operatorzy powinni zabezpieczać transakcje zgodnie ze standardami międzynarodowymi.

Artykuł  14.

Śledzenie i wyszukiwanie

1. Systemy stosowane przez wyznaczonych operatorów powinny umożliwiać nadzór przetwarzania zlecenia oraz odwołania zlecenia przez nadawcę do chwili wypłaty adresatowi lub do chwili wpłaty na konto adresata lub, jeżeli jest to właściwe w danym przypadku, do chwili zwrotu kwoty do nadawcy.

CZĘŚĆ  II

ZASADY POCZTOWYCH USŁUG PŁATNICZYCH

Rozdział  I

Przetwarzanie pocztowych zleceń płatniczych

Artykuł  15.

Nadawanie, wprowadzanie oraz przesyłanie pocztowych zleceń płatniczych

1. Zasady nadawania, wprowadzania oraz przesyłania pocztowych zleceń płatniczych określono w Regulaminie.

2. Okresu ważności pocztowych zleceń płatniczych nie można przedłużać. Okres ważności określono w Regulaminie.

Artykuł  16.

Sprawdzanie oraz przekazywanie funduszy

1. Po potwierdzeniu tożsamości adresata zgodnie z prawem krajowym oraz po potwierdzeniu prawidłowości informacji, które przedłożył, wyznaczony operator powinien wypłacić kwotę gotówką. W przypadku przekazu do wpłaty lub przelewu płatność należy przekazać na konto adresata.

2. Terminy przekazywania kwot należy ustalać w drodze porozumień dwustronnych oraz wielostronnych między wyznaczonymi operatorami.

Artykuł  17.

Kwota maksymalna

1. Wyznaczeni operatorzy powinni powiadomić Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego o maksymalnej wysokości kwot zleceń nadawanych lub odbieranych, ustalonej zgodnie z ich prawem krajowym.

Artykuł  18.

Zwrot kwoty

1. Zakres zwrotu kwoty

1.1. Zwrot w obrębie pocztowych usług płatniczych powinien pokrywać całość kwoty pocztowego zlecenia płatniczego w walucie kraju nadania. Kwota zwracana powinna być równa kwocie wpłaconej przez nadawcę lub kwocie, którą obciążono jego konto. Taryfę za pocztowe usługi płatnicze należy dodać do zwracanej kwoty w przypadku błędu popełnionego przez wyznaczonego operatora.

1.2. Nie przewiduje się zwrotu przekazów COD.

Rozdział  II

Reklamacje oraz odpowiedzialność

Artykuł  19.

Reklamacje

1. Reklamacje należy rozpatrywać w ciągu sześciu miesięcy od dnia przyjęcia pocztowego zlecenia płatniczego.

2. Wyznaczeni operatorzy, zależnie od ich prawa krajowego, powinni mieć prawo pobierania od klientów opłat za reklamacje dotyczące pocztowych zleceń płatniczych.

Artykuł  20.

Odpowiedzialność finansowa wyznaczonych operatorów względem użytkowników

1. Przetwarzanie kwot

1.1. Z wyjątkiem przekazów COD, wyznaczony operator nadania powinien być odpowiedzialny przed nadawcą odnośnie kwot wpłaconych przy okienku lub potrąconych z konta nadawcy dopóty, dopóki:

1.1.1. pocztowe zlecenie płatnicze nie zostanie wypłacone; lub

1.1.2. przekazane na konto adresata; lub

1.1.3. kwota nie zostanie zwrócona nadawcy w postaci gotówki lub wpłaty na jego konto.

1.2. W przypadku przekazów COD, wyznaczony operator nadania ponosi wobec odbiorcy odpowiedzialność za kwoty wpłacone przy okienku lub którymi obciążone zostało konto nadawcy do czasu wypłacenia przekazu COD lub do czasu, gdy konto odbiorcy zostanie obciążone.

Artykuł  21.

Zobowiązania oraz odpowiedzialność wyznaczonych operatorów względem siebie

1. Każdy wyznaczony operator powinien ponosić odpowiedzialność za własne błędy.

2. Zasady oraz procedury odpowiedzialności finansowej oraz zakres tej odpowiedzialności określono w Regulaminie.

Artykuł  22.

Zwolnienie wyznaczonych operatorów od odpowiedzialności finansowej

1. Wyznaczeni operatorzy nie ponoszą odpowiedzialności:

1.1. w przypadku opóźnień wykonania usługi;

1.2. gdy nie mogą rozliczyć się z wykonania pocztowego zlecenia płatniczego z powodu zniszczenia danych pocztowych usług płatniczych przez siłę wyższą, o ile nie zostanie przedłożony dowód ich odpowiedzialności;

1.3. gdy szkoda została spowodowana przez błąd lub niedbalstwo nadawcy, szczególnie odnośnie obowiązku przedłożenia prawidłowych informacji na poparcie pocztowego zlecenia płatniczego, włącznie z faktem, iż przekazywana kwota pochodzi z legalnego źródła, oraz że pocztowe zlecenie płatnicze jest przeznaczone na cel legalny;

1.4. jeżeli przekazana kwota została skonfiskowana;

1.5. w przypadku kwot dla jeńców wojennych lub internowanych cywilów;

1.6. gdy użytkownik nie złożył reklamacji w okresie przewidzianym w niniejszym Porozumieniu;

1.7. gdy minął termin odwołania odnośnie pocztowych usług płatniczych w kraju nadania.

Artykuł  23.

Zastrzeżenia odnośnie odpowiedzialności finansowej

1. Nie można wnosić zastrzeżeń do postanowień dotyczących odpowiedzialności finansowej, opisanych w artykułach od 20 do 22, inaczej niż w przypadku porozumienia dwustronnego.

Rozdział  III

Relacje finansowe

Artykuł  24.

Zasady rachunkowe oraz finansowe

1. Zasady rozliczeniowe

1.1. Wyznaczeni operatorzy powinni przestrzegać zasad w zakresie rachunkowości określonych w Regulaminie.

2. Sporządzanie rachunków miesięcznych oraz ogólnych

2.1. Wyznaczony operator wypłacający powinien sporządzać dla każdego wyznaczonego operatora nadania rachunek miesięczny zawierający kwoty wypłacone z tytułu pocztowych zleceń płatniczych. Rachunki miesięczne należy zaliczać z tą samą częstotliwością w rachunkach ogólnych zawierających zaliczki oraz dających podstawę do salda.

3. Zaliczka

3.1 W przypadku nierównowagi wymiany między wyznaczonymi operatorami powinna zostać przekazana zaliczka przez wyznaczonego operatora nadania wyznaczonemu operatorowi wypłacającemu przynajmniej raz w miesiącu na początku okresu rozliczeniowego. W przypadku gdy wzrost częstotliwości rozliczeń wymiany zmniejsza okres rozliczeń do czasu poniżej tygodnia, operatorzy mogą za wspólną zgodą zrezygnować z zaliczki.

4. Konto zbiorcze

4.1. W zasadzie każdy wyznaczony operator powinien posiadać jedno konto zbiorcze dla kwot użytkowników. Kwoty te należy wykorzystywać tylko w celu rozliczeń zleceń wypłaconych adresatom lub w celu zwrotu zleceń niewykonanych nadawcom.

4.2. Zaliczki regulowane przez wyznaczonego operatora nadania należy przekazywać na konto zbiorcze dla wyznaczonego operatora wypłacającego. Te zaliczki należy wykorzystywać wyłącznie na płatności dla adresatów.

5. Depozyt bezpieczeństwa

5.1. Można domagać się wpłaty depozytu bezpieczeństwa zgodnie z zasadami określonymi w Regulaminie.

Artykuł  25.

Rozliczenia oraz clearing

1. Rozliczenia scentralizowane

1.1. Rozliczenia między wyznaczonymi operatorami można prowadzić poprzez centralną izbę rozrachunkową zgodnie z procedurami określonymi w Regulaminie oraz powinny być wykonywane z kont zbiorczych wyznaczonych operatorów.

2. Rozliczenia dwustronne

2.1. Rozliczenie na podstawie salda rachunku ogólnego

2.1.1. Na ogół wyznaczeni operatorzy, którzy nie są członkami scentralizowanego systemu clearingowego, powinni rozliczać rachunki na podstawie salda rachunku ogólnego.

2.2. Konto łącznikowe

2.2.1. Tam gdzie wyznaczeni operatorzy mają instytucję płatności pocztowych (giro), każdy z nich może otworzyć konto łącznikowe, za pomocą którego będą rozliczać swe wzajemne zobowiązania oraz należności wynikające z wymiany pocztowych usług płatniczych.

2.2.2. Tam gdzie wyznaczeni operatorzy płacący nie mają systemu giro, można otworzyć konto łącznikowe w innej instytucji finansowej.

2.3. Waluta rozliczeń

2.3.1. Rozliczenia należy prowadzić w walucie kraju przeznaczenia lub w walucie trzeciej, uzgodnionej między wyznaczonymi operatorami.

CZĘŚĆ  III

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE ORAZ KOŃCOWE

Artykuł  26.

Zastrzeżenia na Kongresie

1. Nie dopuszcza się zastrzeżeń, które nie są zgodne z przedmiotem oraz celem Związku.

2. Według ogólnej zasady jakikolwiek Kraj członkowski, którego punktu widzenia nie podzielają inne Kraje członkowskie, powinien usiłować w miarę możliwości dostosować się do opinii większości. Zastrzeżenia należy zgłaszać tylko w przypadku absolutnej konieczności oraz należycie je uzasadnić.

3. Zastrzeżenia do jakiegokolwiek artykułu niniejszego Porozumienia należy przedłożyć Kongresowi jako propozycję kongresową, spisaną w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego oraz zgodnie z odnośnymi postanowieniami Regulaminu Procedur Kongresowych.

4. Aby nabrać mocy prawnej, propozycje dotyczące zastrzeżeń muszą zostać zaakceptowane przez większość wymaganą dla poprawki artykułu, wobec którego zgłoszono zastrzeżenie.

5. Zasadniczo zastrzeżenia należy zgłaszać wzajemnie między Krajem członkowskim zgłaszającym zastrzeżenie a innymi Krajami członkowskimi.

6. Zastrzeżenia do niniejszego Porozumienia należy zamieścić w Protokole końcowym tegoż na podstawie propozycji przyjętych przez Kongres.

Artykuł  27.

Postanowienia końcowe

1. Konwencja powinna obowiązywać, tam gdzie jest to właściwe, przez analogię, we wszystkich przypadkach, o których nie stanowi wyraźnie niniejsze Porozumienie.

2. Artykuł 4 Konstytucji nie ma zastosowania dla niniejszego Porozumienia.

3. Zasady akceptacji propozycji dotyczących niniejszego Porozumienia oraz Regulaminu tegoż

3.1. Aby nabrać mocy prawnej, propozycje przedkładane Kongresowi, a dotyczące niniejszego Porozumienia muszą zostać zaakceptowane przez większość Krajów członkowskich, obecnych na Kongresie oraz mających prawo głosu oraz będących stronami Porozumienia. Podczas głosowania powinna być obecna przynajmniej połowa Krajów członkowskich, reprezentowanych w Kongresie oraz mających prawo głosu.

3.2. Aby nabrać mocy prawnej, propozycje dotyczące Regulaminu niniejszego Porozumienia muszą zostać zaakceptowane przez większość członków Rady Eksploatacji Pocztowej, obecnych i głosujących za lub przeciw, mających prawo głosu oraz którzy są sygnatariuszami lub przystąpili do tego Porozumienia.

3.3. Aby nabrać mocy prawnej, propozycje wprowadzone między dwoma Kongresami, a dotyczące niniejszego Porozumienia, muszą uzyskać:

3.3.1. dwie trzecie głosów z przynajmniej połową Krajów członkowskich będących stronami Porozumienia oraz mających prawo głosu, które uczestniczyły w głosowaniu, jeżeli propozycje dotyczą dodania nowych postanowień;

3.3.2. większość głosów z przynajmniej połową Krajów członkowskich będących stronami Porozumienia oraz mających prawo głosu, które uczestniczyły w głosowaniu, jeżeli propozycje dotyczą poprawek do postanowień niniejszego Porozumienia;

3.3.3. większość głosów, jeżeli propozycje dotyczą interpretacji postanowień niniejszego Porozumienia.

3.4. Mimo postanowień punktu 3.3.1 jakikolwiek Kraj członkowski, którego prawo krajowe jest jeszcze niezgodne z proponowanym dodatkiem, może w ciągu 90 dni od daty zawiadomienia o dodatku, złożyć pisemne oświadczenie Dyrektorowi Generalnemu Biura Międzynarodowego, w którym stwierdza się, iż kraj ten nie może zaakceptować tego dodatku.

Artykuł  28.

Wejście w życie oraz okres obowiązywania Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych

1. Porozumienie niniejsze wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2014 roku oraz będzie obowiązywać do chwili wejścia w życie Aktów następnego Kongresu.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów umawiających się Krajów podpisali egzemplarz niniejszego Porozumienia, który jest złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia powyższego zostanie przekazana każdej ze Stron przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Dausze, dnia 11 października 2012 roku.

* Zmiany wprowadzone na 25. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Dausze zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.

* Zmiany wprowadzone na 25. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Dausze zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.

1 Wielkiej Brytanii, jako krajowi twórcy znaczka pocztowego, przyznano wyjątek od tej zasady.

* Zmiany wprowadzone na 25. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Dausze zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.

• Identyfikator: Dz.U.2015.1522
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa wraz z Protokołem końcowym, Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych. Dausze.2012.10.11.
• Data aktu: 11/10/2012
• Data ogłoszenia: 02/10/2015
• Data wejścia w życie: 01/01/2014