Sprawa T-124/13: Skarga wniesiona w dniu 4 marca 2013 r. - Włochy przeciwko Komisji.

Skarga wniesiona w dniu 4 marca 2013 r. - Włochy przeciwko Komisji

(Sprawa T-124/13)

(2013/C 164/33)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 8 czerwca 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Republika Włoska (przedstawiciele: G. Palmieri i P. Gentili, avvocati dello Stato)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności ogłoszenia o konkursie otwartym EPSO/AST/125/12 mającym na celu utworzenie listy rezerwowej obejmującej 110 miejsc, służącej obsadzeniu wolnych stanowisk Asystentów (AST3) w dziedzinie audytu, finansów/księgowości i ekonomii/statystyki;

– stwierdzenie nieważności ogłoszenia o konkursie otwartym EPSO/AST/126/12 mającym na celu utworzenie listy rezerwowej obejmującej 78 miejsc, służącej obsadzeniu wolnych stanowisk Asystentów (AST3) w dziedzinie biologii/nauk przyrodniczych i medycznych chemii, fizyki i materiałoznawstwa, badań jądrowych, inżynierii lądowej i mechanicznej oraz inżynierii elektrycznej i elektronicznej;

– stwierdzenie nieważności ogłoszenia o konkursie otwartym EPSO/AD/248/13 mającym na celu utworzenie listy rezerwowej obejmującej 29 miejsc, służącej obsadzeniu wolnych stanowisk Administratora (AD6) w dziedzinie bezpieczeństwa budynków i inżynierii instalacji budowlanych;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi siedem zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia art. 263, 264 i 266 TFUE.

– Zdaniem skarżącej Komisja naruszyła moc wiążącą wyroku Trybunału w sprawie C-566/10 P stwierdzającego, że ogłoszenia o konkursie wskazujące wyłącznie angielski, francuski i niemiecki jako języki, które kandydaci w konkursach otwartych Unii mogą wskazać jako drugi język, są niezgodne z prawem.

2) Zarzut drugi dotyczy naruszenia art. 342 TFEU oraz art. 1 i 6 rozporządzenia nr 1/58 w sprawie określenia systemu językowego Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej.

– Skarżąca twierdzi w tym względzie, że poprzez wskazanie tylko trzech języków dopuszczalnych jako drugi język kandydatów w konkursach otwartych Unii, Komisja w praktyce narzuciła nowe rozporządzenie określające system językowy instytucji, naruszając wyłączną właściwość Rady w tej dziedzinie.

3) Zarzut trzeci dotyczy naruszenia art. 12 WE (obecnie art. 18 TFUE), art. 22 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 6 ust. 3 UE, art. 1 § 2 i 3 załącznika III do regulaminu pracowniczego urzędników, art. 1 i 6 rozporządzenia nr 1/58 oraz art. 1d ust. 1 i 6, art. 27 akapit drugi i art. 28 lit. f) regulaminu pracowniczego urzędników.

– Zdaniem skarżącej wprowadzone przez Komisję ograniczenie językowe jest dyskryminujące, ponieważ przytoczone przepisy zakazują narzucania obywatelom europejskim i urzędnikom instytucji europejskich ograniczeń językowych, które nie są przewidziane w sposób ogólny i obiektywny przez regulaminy wewnętrzne instytucji, o których mowa we wspomnianym już art. 6 rozporządzenia nr 1/58 i które dotychczas nie zostały wydane, i zakazują ustanawiania takich ograniczeń, o ile nie wynika to z konkretnego i uzasadnionego interesu służby.

4) Zarzut czwarty dotyczy naruszenia art. 6 ust. 3 UE w części, w jakiej ustanawia on zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań jako prawo podstawowe wynikające ze wspólnych tradycji konstytucjonalnych państw członkowskich.

– Skarżąca twierdzi, że Komisja naruszyła oczekiwania obywateli dotyczące możliwości wyboru jako drugiego języka dowolnego spośród języków Unii, zgodnie z tym, tak jak było to zawsze praktykowane do 2007 r. i co zostało autorytatywnie potwierdzone w wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-566/210 P.

5) Zarzut piąty dotyczy nadużycia władzy i naruszenia norm materialnych właściwych charakterowi i celowi ogłoszeń o konkursach (w szczególności art. 1d ust. 1 i 6, art. 28 lit. f), art. 27 akapit drugi, art. 34 ust. 3, art. 45 ust. 1 regulaminu pracowniczego urzędników), a także zasady proporcjonalności.

– Zdaniem skarżącej poprzez wprowadzenie prewencyjnego i ogólnego ograniczenia języków dopuszczalnych jako drugi język do trzech, Komisja w rzeczywistości antycypowała na etapie ogłoszenia o konkursie i określenia warunków udziału w konkursie sprawdzenie kompetencji językowych kandydatów, które powinny zostać ocenione w ramach konkursu. W tej sytuacji decydujące znaczenie ma znajomość języków, a nie kompetencje zawodowe.

6) Zarzut szósty dotyczy naruszenia art. 18 i 24 ust. 4 TFUE, art. 22 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, art. 2 rozporządzenia nr 1/58 oraz art. 1d ust. 1 i 6 regulaminu pracowniczego urzędników.

– Skarżąca twierdzi, iż poprzez postanowienie, że zgłoszenia do udziału w konkursie obowiązkowo muszą być wysłane w języku angielskim, francuskim lub niemieckim i że w tym samym języku EPSO wysyła do kandydatów informacje dotyczące przebiegu konkursu, naruszone zostało prawo obywateli europejskich do porozumiewania się w ich własnym języku z instytucjami i nastąpiła dalsza dyskryminacja osób, które nie znają biegle tych trzech języków.

7) Zarzut siódmy dotyczy naruszenia art. 296 ust. 2 TFUE (brak uzasadnienia), a także zasady proporcjonalności i przeinaczenia stanu faktycznego.

– Skarżąca podnosi, że ograniczenie do trzech języków Komisja uzasadniła wymogiem, aby nowi pracownicy od razu byli w stanie porozumiewać się w ramach instytucji. Uzasadnienie to przeinacza stan faktyczny, ponieważ nie jest tak, ze te trzy języki są najczęściej używane w różnych grupach językowych w ramach instytucji. Jest ono też nieproporcjonalne w stosunku do ograniczenia prawa podstawowego, jakim jest prawo do niedyskryminacji ze względów językowych.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2013.164.18
• Rodzaj: Ogłoszenie
• Tytuł: Sprawa T-124/13: Skarga wniesiona w dniu 4 marca 2013 r. - Włochy przeciwko Komisji.
• Data aktu: 08/06/2013
• Data ogłoszenia: 08/06/2013