(2022/C 424/65)
(Dz.U.UE C z dnia 7 listopada 2022 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Hypo Vorarlberg Bank AG (Bregenz, Austria) (przedstawiciele: G. Eisenberger oraz A. Brenneis, avocats)
Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Wnioski
Skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji z dnia 25 lipca 2022 r. w sprawie obliczenia składek ex ante Hypo Vorarlberg AG i Portigon AG za rok 2017 na rzecz Jednolitego Funduszu Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB/ES/2022/41), w tym załączników, a w każdym razie w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej, oraz
- obciążenie Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi skarżąca podnosi dziesięć zarzutów.
1. Pierwszy zarzut: Naruszenie istotnych przepisów proceduralnych ze względu na niekompletne podanie do wiadomości zaskarżonej decyzji
Zaskarżona decyzja nie została w całości podana do wiadomości skarżącej, z z naruszeniem art. 1 ust. 2 TUE, art. 15, art. 296 i art. 298 TFUE oraz art. 42 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"). Znajomość niezakomunikowanych danych, jako centralnego elementu decyzji, jest konieczna, aby zrozumieć, w jaki sposób indywidualna sytuacja skarżącej została uwzględniona przy obliczaniu składek, biorąc pod uwagę sytuację wszystkich innych instytucji, których to dotyczy.
2. Zarzut drugi: Naruszenie zasady pewności prawa poprzez wydanie zaskarżonej decyzji z mocą wsteczną
Wydanie zaskarżonej decyzji z mocą wsteczną narusza zasadę pewności prawa, ponieważ nie jest konieczne do osiągnięcia zamierzonego celu.
3. Zarzut trzeci: naruszenie art. 102 dyrektywy 2014/59/UE 1 , art. 69 ust. 1 i 2 oraz art. 70 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 2 , art. 3 i art. 4 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) nr 2015/63 3 , a także naruszenia zasady proporcjonalności ze względu na nieprawidłowe określenie poziomu docelowego, ponieważ pozwana ustanowiła nadmierny poziom docelowy sprzeczny z unijnymi ramami prawnymi.
4. Zarzut czwarty: Naruszenie istotnych przepisów proceduralnych ze względu na niedostateczne uzasadnienie decyzji
Zaskarżona decyzja narusza obowiązek uzasadnienia przewidziany w art. 296 ust. 2 TFUE oraz w art. 41 ust. 1 i 2 lit. c) karty ze względu na to, że ujawniono niewiele wybranych wyników częściowych. Wymogi dotyczące zakresu obowiązku uzasadnienia, ustanowione przez Trybunał w sprawie C-584/20 P 4 , nie zostały spełnione.
5. Zarzut piąty: Naruszenie istotnych przepisów proceduralnych ze względu na niedostateczne uzasadnienie wyczerpania istotnych uprawnień dyskrecjonalnych
Zaskarżona decyzja narusza obowiązek uzasadnienia w zakresie, w jakim w odniesieniu do zakresu uznania, jakim dysponuje pozwana, nie wyjaśniono, jakich ocen i na jakiej podstawie dokonała pozwana. Nie można zatem wykluczyć arbitralnego korzystania przez pozwaną z uprawnień dyskrecjonalnych.
6. Zarzut szósty: Naruszenie art. 102 dyrektywy 2014/59/UE, art. 69 ust. 1 i 2 oraz art. 70 ust. 2 i 3 rozporządzenia (UE) nr 806/2014, art. 4 ust. 2, art. 6 ust. 2 lit. a), art. 7 ust. 2 lit. a) i art. 17 ust. 3 i 4 oraz załącznika I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, a także zasad skutecznej ochrony sądowej i proporcjonalności z powodu nieuwzględnienia stanu faktycznego.
Zaskarżona decyzja narusza unijne ramy prawne oraz zasady skutecznej ochrony prawnej i proporcjonalności, ponieważ strona pozwana nie uwzględniła aktualnego stanu faktycznego w chwili wydania zaskarżonej decyzji i oparła ją na błędnych prognozach (w szczególności w odniesieniu do poziomu docelowego).
7. Zarzut siódmy: Naruszenie istotnych przepisów proceduralnych ze względu na brak wysłuchania i naruszenie prawa do bycia wysłuchanym
Skarżąca nie została wysłuchana ani przed wydaniem zaskarżonej decyzji, ani przed wydaniem opartej na niej decyzji w sprawie poboru składek, wbrew temu, co przewiduje art. 41 ust. 1 i 2 lit. a) karty. Przeprowadzona konsultacja nie umożliwiła skutecznego i wyczerpującego zajęcia stanowiska.
8. Zarzut ósmy: Niezgodność z prawem rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 jako podstawy upoważnienia do wydania zaskarżonej decyzji oraz niezgodność z prawem metodologii korekty w zależności od profilu ryzyka ustalonego przez rozporządzenie delegowane (UE) 2015/63 i zakresu uznania pozostawionego SRB
Artykuł y 4-7 i 9 oraz załącznik I do rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63, na których opiera się zaskarżona decyzja, tworzą nietransparentny system ustalania składek, sprzeczny z art. 16, 17, 41 i 47 karty, w ramach którego przestrzeganie art. 20 i 21 karty oraz poszanowanie zasad proporcjonalności i pewności prawa nie są zagwarantowane. Pozwana dysponuje uprawnieniami dyskrecjonalnymi w wielu aspektach, których wyczerpanie jest nieweryfikowalne.
9. Zarzut dziewiąty: Niezgodność z prawem rozporządzenia wykonawczego (UE) nr 2015/81 5 jako podstawy zaskarżonej decyzji
Zaskarżona decyzja narusza traktaty, ponieważ art. 8 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/81 wykracza poza granice określone w art. 70 ust. 7 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 w związku z art. 291 TFUE, a ani rozporządzenie wykonawcze, ani podstawa do jego wydania nie zawierają uzasadnienia zgodnego z art. 296 ust. 2 TFUE. Ta niezgodność z prawem powoduje niezgodność z prawem zaskarżonej decyzji.
10. Zarzut dziesiąty: Niezgodność z prawem dyrektywy 2014/59/UE i rozporządzenia (UE) nr 806/2014 jako podstawy do wydania rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/63 i rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/81, a tym samym zaskarżonej decyzji
Pomocniczo podnosi się niezgodność z prawem przepisów dyrektywy 2014/59/UE i rozporządzenia (UE) nr 806/2014, które przewidują w sposób wiążący system składek i przyznają pozwanej zbyt daleko idące uprawnienia dyskrecjonalne. Ponieważ przepisy te nie mogą być przedmiotem wykładni zgodnej z prawem pierwotnym, są one sprzeczne z zasadą ustanawiająca obowiązek uzasadnienia, z zasadą pewności prawa oraz traktatami (w szczególności z art. 1 ust. 2 TUE, art. 15, 296 i 298 TFUE) oraz karty (w szczególności z art. 16, 17, 41, 42 i 47 karty).
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.UE.C.2022.424.51/2 |
| Rodzaj: | Ogłoszenie |
| Tytuł: | Sprawa T-599/22: Skarga wniesiona w dniu 26 września 2022 r. - Hypo Vorarlberg Bank/SRB |
| Data aktu: | 07/11/2022 |
| Data ogłoszenia: | 07/11/2022 |