Dyrektywa 80/779/EWG w sprawie dopuszczalnych i zalecanych wartości jakości powietrza dla dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych

DYREKTYWA RADY

z dnia 15 lipca 1980 r.

w sprawie dopuszczalnych i zalecanych wartości jakości powietrza dla dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych ^*

(80/779/EWG)

(Dz.U.UE L z dnia 30 sierpnia 1980 r.)

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.

.................................................

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 100 i art. 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

programy działań Wspólnot Europejskich w sprawie środowiska naturalnego z 1973 r.⁽³⁾ i 1977 r.⁽⁴⁾ przewidują, że pierwszeństwo mają środki skierowane przeciwko dwutlenkowi siarki i zawieszonym w powietrzu cząstkom stałym ze względu na ich toksyczność i obecny stan wiedzy o ich skutkach na zdrowie ludzkie i na środowisko naturalne;

ponieważ rozbieżność między już stosowanymi przepisami dotyczącymi odniesieniu do dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych a przepisami będącymi w przygotowaniu w różnych Państwach Członkowskich mogłaby doprowadzić do powstania nierównych warunków konkurencji, a zatem mogłaby wpłynąć bezpośrednio na funkcjonowanie wspólnego rynku, należy zharmonizować w tym zakresie przepisy prawne zgodnie z art. 100 Traktatu;

jednym z podstawowych zadań Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej jest promocja w całej Wspólnocie harmonijnego rozwoju działalności gospodarczej oraz stałego i zrównoważonego wzrostu; osiągnięcie takiego celu nie jest możliwe bez środków zwalczania zanieczyszczenia, poprawy jakości życia i ochrony środowiska; ponieważ Traktat nie przewiduje niezbędnych uprawnień w tej dziedzinie, należy powołać się na jego art. 235;

w celu ochrony w szczególności zdrowia ludzkiego należy dla tych dwóch substancji zanieczyszczających ustalić wartości dopuszczalne, których nie wolno przekraczać na terytorium Państw Członkowskich w określonych okresach czasu; wartości te należy oprzeć na wynikach badań uzyskanych w ramach Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), szczególnie w odniesieniu do relacji między stężeniem a skutkiem, ustanowionej dla dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych razem;

pomimo podjętych środków, wprowadzenie takich wartości dopuszczalnych w niektórych strefach może okazać się niemożliwe; należy zatem zezwolić Państwom Członkowskim na tymczasowe derogacje, pod warunkiem że prześlą one do Komisji plany stopniowej poprawy jakości powietrza w takich strefach;

należy także ustalić normy zawartości, służące jako długoterminowe środki zapobiegawcze w odniesieniu do zdrowia i środowiska naturalnego oraz jako punkty odniesienia dla ustanowienia określonych systemów w strefach ustalonych przez Państwa Członkowskie;

środki podjęte na mocy niniejszej dyrektywy muszą być wykonalne z ekonomicznego punktu widzenia i zgodne ze zrównoważonym rozwojem;

należy ustanowić odpowiednie monitorowanie jakości powietrza, w szczególności w zakresie przestrzegania wartości dopuszczalnych; Państwa Członkowskie powinny zatem zobowiązać się do utworzenia stacji pomiarowych w celu dostarczania danych niezbędnych do stosowania niniejszej dyrektywy;

ponieważ w Państwach Członkowskich stosuje się różne metody pobierania próbek i analizy, należy zezwolić, pod pewnymi warunkami, na korzystanie z innych metod pobierania próbek i metod pomiarowych niż metody referencyjne ustanowione w niniejszej dyrektywie;

ponieważ niektóre Państwa Członkowskie korzystają z określonych metod pobierania próbek i analizy, których nie można w sposób prosty zestawić z metodami referencyjnymi, niniejsza dyrektywa powinna ustalić inne wartości dopuszczalne, których należy przestrzegać w przypadku stosowania takich metod; zainteresowane Państwa Członkowskie powinny także przeprowadzać równolegle pomiary wszeregureprezentatywnych stacji przy użyciu metod referencyjnych jako metod dodatkowych w stosunku do swoich własnych metod pomiarowych; Komisja musi przedstawić kolejne propozycje w świetle takich równolegle wykonanych pomiarów i konieczności uniknięcia przepisów dyskryminujących;

w świetle postępu technicznego i naukowego w tej dziedzinie pożądany może być dalszy rozwój referencyjnych metod pobierania próbek i analizy określonych w niniejszej dyrektywie; aby ułatwić wprowadzenie w życie prac niezbędnych do tego celu, należy ustanowić procedurę ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi a Komisją w ramach Komitetu ds. Dostosowania do Postępu Naukowo-Technicznego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1

Celem niniejszej dyrektywy jest ustalenie wartości dopuszczalnych (załącznik I) i normy zawartości (załącznik II) dla dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych oraz warunków dla ich stosowania w celu poprawy:

– ochrony zdrowia ludzkiego,

– ochrony środowiska naturalnego.

Artykuł  2

1. "Wartości dopuszczalne" oznaczają:

– stężenia dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych rozpatrywanych razem zgodnie z tabelą A w załączniku I, oraz

– stężenia pyłów zawieszonych rozpatrywanych osobno zgodnie z tabelą B w załączniku I,

których, w szczególności w celu ochrony zdrowia ludzkiego, nie wolno przekraczać na terytorium Państw Członkowskich w ustalonych okresach czasu i na warunkach ustanowionych w następnych artykułach.

2. 1 (uchylony).

Artykuł  3

1. Państwa Członkowskie podejmują właściwe środki zapewniające, że począwszy od dnia 1 kwietnia 1983 r. stężenia dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych nie będą przekraczać wartości dopuszczalnych podanych w załączniku I bez uszczerbku dla następujących przepisów.

2. 2 (uchylony).

Artykuł  4 ³

(uchylony)

Artykuł  5 ⁴

(uchylony)

Artykuł  6 ⁵

(uchylony)

Artykuł  7 ⁶

(uchylony)

Artykuł  8 ⁷

(uchylony)

Artykuł  9

Stosowanie środków podjętych na mocy niniejszej dyrektywy nie może doprowadzić do znacznego pogorszenia jakości powietrza, jeśli poziom zanieczyszczenia dwutlenkiem siarki i zawieszonymi w powietrzu cząstkami stałymi w okresie wprowadzania w życie niniejszej dyrektywy jest niski w stosunku do wartości dopuszczalnych określonych w załączniku I.

Artykuł  10 ⁸

(uchylony)

Artykuł  11 ⁹

(uchylony)

Artykuł  12 ¹⁰

(uchylony)

Artykuł  13 ¹¹

(uchylony)

Artykuł  14 ¹²

(uchylony)

Artykuł  15

1. Państwa Członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawodawcze, wykonawcze i administracyjne konieczne do zapewnienia zgodności z niniejszą dyrektywą w ciągu 24 miesięcy od chwili jej ogłoszenia i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł  16

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 15 lipca 1980 r.

	W imieniu Rady
	J. SANTER
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 83 z 4.4.1977, str. 44.

⁽²⁾ Dz.U. C 204 z 30.8.1976, str. 34.

⁽³⁾ Dz.U. C 112 z 20.12.1973, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 139 z 13.6.1977, str. 1.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

WARTOŚCI DOPUSZCZALNE DLA DWUTLENKU SIARKI I PYŁÓW ZAWIESZONYCH

(Mierzone metodą czarnego dymu)

TABLICA A

Wartości dopuszczalne dla dwutlenku siarki wyrażone µg/m³ z towarzyszącymi wartościami dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych (mierzonych metodą czarnego dymu1⁽¹⁾) wyrażonymi w µg/m³

Okres odniesienia	Wartość dopuszczalne dla dwutlenku siarki	Towarzyszące wartości dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych
Rok	80 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)	> 40 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
	120 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)	≤ 40 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
Zima (od 1 października do 31 marca)	130 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)	> 60 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)
	180 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)	≤ 60 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)
Rok (złożony z jednostek odpowiadających	250(2) (percentyl 98 ze wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych prze cały rok)	> 150 (percentyl 98 ze wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
24-godzinnym okresom pomiarowym)	350(2) (percentyl 98 ze wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)	≤ 150 (percentyl 98 ze wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
(1) Wyniki pomiarów czarnego dymu przeprowadzonych metodą OECD zostały zamienione na jednostki grawimetryczne określone przez OECD (patrz załącznik III).
(2) Państwa Członkowskie muszą podjąć wszelkie właściwe kroki dla zapewnienia, aby wartość ta nie była przekraczana dłużej niż przez trzy kolejne dni. Ponadto, Państwa Członkowskie muszą dołożyć starań w celu zapobiegania i ograniczania takich przypadków, w których wartość ta byłaby przekraczana.

TABLICA B

Wartości dopuszczalne dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych (mierzonych metodą czarnego dymu (1)) wyrażone w μg/m³

Okres odniesienia	Wartość dopuszczalna dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych
Rok	80 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
Zima (od 1 października do 31 marca)	130 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)
Rok (złożony z jednostek odpowiadających 24-godzinnym okresom pomiarowym)	250(2) (percentyl 98 ze wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
(1) Wyniki pomiarów czarnego dymu przeprowadzonych metodą OECD zostały zamienione na jednostki grawimetryczne określone przez OECD (patrz załącznik III).
(2) Państwa Członkowskie muszą podjąć wszelkie właściwe kroki dla zapewnienia, aby wartość ta nie była przekraczana dłużej niż przez trzy kolejne dni. Ponadto Państwa Członkowskie muszą dołożyć starań w celu zapobiegania i ograniczania takich przypadków, w których wartość ta byłaby przekraczana.

ZAŁĄCZNIK  II ¹³

(uchylony)

ZAŁĄCZNIK  III ¹⁴

METODY REFERENCYJNE POBIERANIA PRÓBEK I ANALIZY STOSOWANE W KONTEKŚCIE NINIEJSZEJ DYREKTYWY

A. (uchylona)

B. ZAWIESZONE W POWIETRZU CZĄSTKI STAŁE

Dla oznaczenia czarnego dymu i jego zamiany na jednostki grawimetryczne, za metodę referencyjną uznaje się metodę, która została znormalizowana przez grupę roboczą OECD ds. metod pomiaru skażenia powietrza i technik pomiarowych (1964).

Do celów powyższych metod, znormalizowanych odpowiednio przez ISO i OECD, uznaje się za autentyczne wersje językowe opublikowane przez te organizacje wraz z innymi wersjami, których zgodność z wyżej wymienionymi zostanie poświadczona przez Komisję.

ZAŁĄCZNIK  IV ¹⁵

WARTOŚCI DOPUSZCZALNE DLA DWUITLENKU SIARKI I ZAWIESZONYCH W POWIETRZU CZĄSTEK STAŁYCH (MIERZONYCH METODĄ GRAWIMETRYCZNĄ) STOSOWANE W KONTEKŚCIE ART. 10 UST. 2

TABELA A

Wartości dopuszczalne dla ditlenku siarki wyrażone w μg/m³ oraz powiązane wartości dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych (mierzonych metodą grawimetryczną) wyrażone w μg/m³

Okres referencyjny	Wartości dopuszczalne dla ditlenku siarki	Powiązane wartości dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych
Rok	80 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)	>150 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
	120 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)	≤ 150 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
Zima 1.10.- 31.03.	130 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)	>200 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)
	180 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)	≤ 200 (mediana średnich wartości dziennych mierzonych przez całą zimę)
Rok (złożony z jednostek okresów pomiaru 24 godz.)	250(1) (98. percentyl wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)	>350 (98. percentyl wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
	350(1) (98. percentyl wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)	≤ 350 (98. percentyl wszystkich średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
(1) Państwa Członkowskie muszą podjąć wszelkie właściwe kroki dla zapewnienia, aby wartość ta nie była przekraczana dłużej niż przez trzy kolejne dni. Ponadto Państwa Członkowskie muszą dołożyć starań w celu zapobiegania i ograniczania takich przypadków, w których wartość ta byłaby przekraczana.

TABLICA B

Wartości dopuszczalne dla zawieszonych w powietrzu cząstek stałych (mierzonych metodą grawimetryczna opisaną poniżej w ppkt ii) wyrażone w μg/m³

Okres odniesienia	Wartości dopuszczalne dla dwutlenku siarki
Rok	150 (średnia arytmetyczna ze średnich wartości dziennych mierzonych przez cały rok)
Rok (złożony z jednostek odpowiadających 30-minutowym okresom pomiarowym)	300 (percentyl 95 ze wszystkich dziennych wartości mierzonych przez cały rok)

Istnieją następujące metody pobierania próbek i analizy stosowane w kontekście art. 10 ust. 2 w odniesieniu do:

i) dwutlenku siarki

– Metoda pobierania próbek:

Metoda referencyjna w załączniku III A.

– Metoda analizy: metoda referencyjna przedstawiona w załączniku III. Stosuje się procedurę przedstawioną w art. 10 ust. 1.

ii) Zawieszone w powietrzu cząstki stałe

– Metoda pobierania próbek:

1. Pyły zawieszone zbierane są na filtrze, wykonanym z membrany albo waty szklanej.

2. System pobierania próbek składa się z:

– filtra,

– podpory filtra,

– pompy,

– gazomierza objętościowego.

3. System pobierania próbek nie obejmuje urządzenia frakcjonującego.

4. Czas pobierania próbek wynosi 24 godziny.

5. Filtr jest chroniony przed bezpośrednim osadzaniem się cząsteczek oraz przed bezpośrednim wpływem warunków atmosferycznych.

6. Filtry powinny posiadać sprawność powyżej 99 % dla cząsteczek o średnicy aerodynamicznej 0,3 μm.

7. Prędkość przepływu powietrza na powierzchni filtra wynosi między 33 i 55 cm/s. włącznie. Zmniejszenie prędkości w całym okresie pobierania próbki nie może przekroczyć 5 % w przypadku filtrów z watą szklaną i 25 % w przypadku filtrów z membraną.

8. Liczba próbek pobranych w ciągu roku musi wynosić co najmniej 100, równomiernie rozłożonych w całym tym okresie.

– Metoda analizy:

a) Analizy dokonuje się przez ważenie.

b) 1. Filtry membranowe należy klimatyzować przed pobraniem i po pobraniu próbek, przetrzymując je w stałej temperaturze między 90 i 100 °C przez dwie godziny, a następnie przechowując je w suszarce przez dwie godziny przed ważeniem.

b) 2. Filtry z waty szklanej należy klimatyzować przed pobraniem i po pobraniu próbek, przetrzymując je przez okres 24 godzin w temperaturze 20 °C i 50 % wilgotności względnej przed ważeniem.

ZAŁĄCZNIK  V ¹⁶

(uchylony)

* Z dniem 19 lipca 2001 r. niniejsza dyrektywa traci moc z wyjątkiem art. 1, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1, art. 9, 15 i 16 oraz załączników I, IIIb i IV, które tracą moc z dniem 1 stycznia 2005 r., zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.163.41).

1 Art. 2 ust. 2 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

2 Art. 3 ust. 2 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

3 Art. 4 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

4 Art. 5 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

5 Art. 6 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

6 Art. 7 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

7 Art. 8 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

8 Art. 10 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

9 Art. 11 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

10 Art. 12 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

11 Art. 13 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

12 Art. 14 uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

13 Załącznik II uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

14 Załącznik III zmieniony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

15 Załącznik IV zmieniony przez art. 1 pkt 2 dyrektywy nr 89/427/EWG z dnia 21 czerwca 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.201.53) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 11 lipca 1989 r.

16 Załącznik V uchylony przez art. 9 ust. 1 dyrektywy nr 1999/30/WE z dnia 22 kwietnia 1999 r. odnoszącej się do wartości dopuszczalnych dla dwutlenku siarki, dwutlenku azotu i tlenków azotu oraz pyłu i ołowiu w otaczającym powietrzu (Dz.U.UE.L.99.163.41) z dniem 19 lipca 2001 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1980.229.30
• Rodzaj: Dyrektywa
• Tytuł: Dyrektywa 80/779/EWG w sprawie dopuszczalnych i zalecanych wartości jakości powietrza dla dwutlenku siarki i zawieszonych w powietrzu cząstek stałych
• Data aktu: 15/07/1980
• Data ogłoszenia: 30/08/1980
• Data wejścia w życie: 17/07/1980, 01/05/2004