Zmiana taryfy osobowej i bagażowej polskich kolei normalnotorowych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA KOLEI

z dnia 16 grudnia 1925 r.

wydane w porozumieniu z Ministrami: Skarbu, Przemysłu i Handlu oraz Rolnictwa i Dóbr Państwowych o zmianie taryfy osobowej i bagażowej polskich kolei normalnotorowych.

Na mocy art. 4 p. 9 ustawy z dnia 12 czerwca 1924 r. o zakresie działania Ministra Kolei Żelaznych i o organizacji urzędów kolejowych (Dz. G. R. P. № 57 poz. 580) zarządza się co następuje:

§ 1. Z dniem 1 lutego 1926 r. na kolejach normalnotorowych wprowadza się w życie "Taryfę polskich kolei normalnotorowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych" obrzmieniu według załącznika co niniejszego rozporządzenia.

§ 2. Od tegoż dnia na tychże kolejach normalnotorowych traci moc obowiązującą "Taryfa na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych normalnotorowemi i szerokotorewemi kolejami państwowemi oraz normalnotorowemi kolejami prywatnemi, zarządzanemi przez Państwo (Dz. U. R. P. z r. 1923 № 31 poz. 195) wraz z wszystkiemi późniejszemi, odnoszącemi się do tej taryfy zmianami j uzupełnieniami.

§ 3. Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

ZAŁĄCZNIK  ¹

Taryfa polskich kolei normalnotorowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych.

WSTĘP.

I. Taryfa niniejsza zawiera:

Część I. (uchylona).

Przepisy przewozowe polskich kolei żelaznych, rozdziały I, II, III, IV i V, ogłoszone jako załącznik do rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 18 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 14, poz. 102), oraz Postanowienia wykonawcze do powyższych Przepisów przewozowych, ogłoszone jako załącznik do rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 28 stycznia 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 14, poz. 103), stanowią Część I taryfy niniejszej.

Część II. Przepisy taryfowe.

II. Niniejsza taryfa osobowa i bagażowa polskich kolei normalnotorowych, obowiązuje przy przewozie osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych w komunikacji miejscowej następujących kolei państwowych oraz prywatnych, znajdujących się pod zarządem państwowym, otwartych do ruchu prawidłowego:

A. Kolei państwowych:

okręgu gdańskiego, nie wyłączając kolei normalnotorowych, położonych na obszarze W. M. Gdańska, z wyjątkiem jednak komunikacji czysto miejscowej pomiędzy stacjami ostatnio wymienionych kolei;

okręgu katowickiego,

" krakowskiego,

" lwowskiego,

" poznańskiego,

" radomskiego,

" stanisławowskiego,

" warszawskiego,

" wileńskiego.

B. Kolei prywatnych, zarządzanych przez Państwo:

a) w okręgu gdańskim:

a1) z opłatami normalnemi, podanemi w częściach I i II taryfy:

1. Puck-Krokowo,

2. Toruń Mokre-Lubicz koło Torunia,

3. Wejherowo-Zamostne;

b1) z opłatami normalnemi, podanemi w części I taryfy i z podwyższonemi o 50% opłatami normalnemi, podanemi w części II taryfy:

1. Chełmża-Mełno,

2. Toruń Północny-Czarnowo koło Torunia,

3. Zajączkowo Lubawskie - Nowe-Miasto Pomorskie;

b) w okręgu krakowskim:

a1) z opłatami normalnemi, podanemi w częściach I i II taryfy: Tarnów - Szczucia;

b1) z opłatami normalnemi, podanemi w części I taryfy, i z podwyższonemu o 25% opłatami normalnemi, podanemi w części II taryfy:

1. Kraków - Kocmyrzów z odgałęzieniem Czyżyny Mogiła,

2. Piła - Jaworzno, Trzebinia - Skawce i Trzebinia - Siersza Wodna

C1) z opłatami normalnemi, podanemi w części I taryfy, i z podwyższonemi o 50% opłatami normalnemi, podanemi w części II taryfy:

1. Chabówka - Zakopane, Nowy Targ - Granica Państwa pod Podczerwonem;

2. Muszyna - Krynica

c) w okręgu lwowskim:

a1) z opłatami normalnemi, podanemi w częściach I i II taryfy: Lwów-Bełżec;

b1) z opłatami normalnemi, podanemi w części I taryfy i z podwyższonemi o 25% opłatami normalnemi, podanemi w części II taryfy:

1. Borki Wielkie-Grzymałów,

2. Lwów (Kleparów) -Jaworów,

3. Lwów-Podhajce,

4. Lwów-Stojanów,

5. Tarnopol-Zbaraż;

c1) z opłatami normalnemi, podanemi w części I taryfy i z podwyższonemi o 50% opłatami normalnemi, podanemi w części II taryfy: Drohobycz-Truskawiec:

d) w okręgu stanisławowskim z opłatami normalnemi, podanemi w części I taryfy i z podwyższonemi o 25%, opłatami normalnemi, podanemi w części II taryfy:

1. Delatyn -Kołomyja-Stefanówka,

2. Dolina-Wygoda,

3. Kołomyjskie koleje lokalne: Kołomyja-Słoboda Rungurska (Kopalnia) z odgałęzieniem Kołomyja - Przedmieście Nadwórniańskie-Szeparowce- Kniażdwór,

4. Wschodnie-galicyjskie koleje lokalne: Biała Czortkowska -Zaleszczyki, Tarnopol - Kepyczyńce, Wygnanka - Iwanie Puste z odgałęzieniem Teresin - Skała,

5. Połahicze-Tłumacze) w okręgu radomskim z opłatami normalnemi, podanemi w częściach I i II taryfy:

Linja Częstochowa-Kielce kolei Herbsko-Kieleckiej;

f) w okręgu warszawskim z opłatami normalnemi, podanemi w częściach I i II taryfy:

1. Linja Herby Polskie-Częstochowa kolei Herbsko-Kieleckiej,

2. Linje kolei Łódzkiej.

III. W komunikacji bezpośredniej między stacjami kolei państwowych, wymienionych wyżej okręgów, stosuje się taryfę niniejszą z obliczeniem opłat za całkowitą odległość przewozu. Natomiast w komunikacji bezpośredniej między stacjami kolei państwowych z jednej strony, a stacjami kolei prywatnych, wymienionych pod punktem B, z drugiej strony, oblicza się opłaty oddzielnie za odległości każdej z tych kolei, przyczem długość odcinków kolei państwowych winna być zsumowana i opłaty obliczone za tę łączną ich długość, bez względu na to, czy odcinki te stykają się z sobą, czy też są oddzielone inną koleją.

Wyjątek stanowi komunikacja kolei państwowych z następującemi kolejami prywatnemi, w której opłaty oblicza się za odległość całkowitą:

z koleją Lwów-Bełzec (p. II B-c-a1),

z koleją Herbsko-Kielecką (p. II B-e oraz" f-1) i

z koleją Łódzką (p. 11 B - f-2).

W komunikacjach ze stacjami kolei, położonych na obszarze W. M. Gdańska, dolicza się do opłat według taryfy niniejszej dodatek, ogłaszany w tabelach opłat.

CZĘŚĆ  I.

Przepisy przewozowe wraz z postanowieniami wykonawczemi.

(uchylona)

CZĘŚĆ  II.

PRZEPISY TARYFOWE.

ROZDZIAŁ  I.

Przewóz osób.

A.

Zasady obliczania.

1. Opłaty za przejazd pociągami osobowemi lub mieszanemi oblicza się: na odległość do 50 kilometrów-kilometrycznie, od 51 do 100 kilometrów-strefami po 5 km., a ponad 100 kilometrów-strefami po 10 km., przyczem każda zaczęta strefa liczy się za pełną strefą.

2. Najniższa cena biletu wynosi opłatę, przypadająca za 5 km.

3. Ceny biletów klasy IV na odległość do 100 km. zaokrągla się do najbliższych parzystych groszy wzwyż, a ponad 100 km. do najbliższej liczby wzwyż, podzielnej przez 10, ceny zaś biletów klasy III na odległość do 100 km. zaokrągla się do najbliższej liczby wzwyż, podzielnej przez 4, a ponad 100 km. do najbliższej liczby wzwyż, podzielnej przez 20.

4. Ceny biletów na pociągi osobowe i mieszane oblicza się według następujących opłat jednostkowych za kilometr:

a) w klasie IV za kilometry od 1 do 200 po 3,66 gr. za kilometry od 201 do 400 po 3,00 gr., doliczane do ceny biletu 7,40 zł., przypadającej za pierwsze 200 km; za kilometry od 401 do 600 po 2,33 gr., doliczane do ceny bilety 13,40 zł., przypadającej za pierwsze 400 km; za każdy dalszy kilometr po 1,66 gr., doliczane do ceny biletu 18,10 zł., przypadającej za pierwsze 600 km;

b) w klasie H! za kilometry od 1 do 200 po 5,5 gr.; za kilometry od 201 do 400 po 4,5 gr., doliczane do ceny biletu 11,00 zł., przypadającej za pierwsze 200 km; za kilometry od 401 do 600 po 3,50 gr., doliczane do ceny biletu 20,00 zł., przypadającej za pierwsze 400 km; za każdy dalszy kilometr po 2,5 gr., doliczane do ceny biletu 27,00 zł., przypadającej za pierwsze 600 km;

c) w klasie II ceny biletów są 1 i ¹/₂ raza, a w klasie 1 2 i ¹/₂ raza wyższe, niż w klasie III.

5. Ceny biletów dodatkowych kl. III na pociągi pośpieszne wynoszą czwartą część odnośnych cen biletów na pociągi osobowe i mieszane za pełne strefy po 100 km., przyczem, o ile cena biletu dodatkowego klasy III wynosi liczbę niepodzielną przez 20, to zaokrągla się ją wzwyż do liczby, podzielnej przez 20.

Ceny biletów dodatkowych na pociągi pośpieszne kl. II są 1 i ¹/₂ raza, a klasy I - 2 i ¹/₂ raza wyższe, niż kl. III.

6. Ceny biletów na pociągi pośpieszne otrzymuje się przez dodanie do cen biletów na pociągi osobowe i mieszane cen biletów dodatkowych na pociągi pośpieszne, przypadających za daną strefę i klasę.

7. Ceny biletów na pociągi luksusowe (ekspresowe) otrzymuje się przez dodanie do cen biletów na pociągi pośpieszne połowy cen tychże biletów.

8. Ceny biletów dodatkowych na miejsca numerowane do siedzenia w wagonach osobowych (miejscówki), bez względu na rodzaj pociągu i odległość przejazdu, wynoszą w kl. III-1,00 zł., w kl. II-1,50 zł. i w kl. I - 2,50 zł.

B.

Dopłaty za przejście do klasy wyższej lub do pociągu droższego.

Do art. 16 Przepisów przewozowych wraz z Postanowieniami wykonawczemi.

1. Jeżeli podróżny zgłosi uprzednio zamiar przejścia do pociągu kategorji wyższej lub klasy wyższej niż ta, do której uprawnia go bilet, to winien uiścić następującą opłatę dodatkową;

z biletem	PRZY PRZEJŚCIU
	do pociągu pośpiesznego			do pociągu osobowego
	KLASY
	I	II	III	I	II
	cena biletu względnie różnica
Kl. II na pociąg pośpieszny	1 biletu kl. III na pociąg pośpieszny			a) do 41 km. bez dopłaty; b) ponad 41 km. różnicę między ceną biletu kl. I na pociąg osobowy, a ceną biietu kl. II na pociąg pośpieszny.
Kl. III na pociąg pośpieszny	I biletu kl. II na pociąg pośpieszny	½ biletu kl. III na pociąg pośpieszny		a) do 18 km. bez dopłaty; b) ponad 18 km. różnicę; między ceną biletu kl. I na pociąg osobowy a ceną biletu kl. III na pociąg pośpieszny.	a) do 55 km. bez dopłaty; b) ponad 56 km. różnicę między ceną biletu kl. II na pociąg osobowy, a ceną biletu kl. III na pociąg pośpieszny.
Kl. I na pociąg osobowy	1 biletu dodatkowego kl. I na pociąg pośpieszny	a) do 41 km. różnicę między ceną biletu kl. II na pociąg pośpieszny, a ceną biletu kl. I na pociąg osobowy; b) ponad 41 km. bez dopłaty.	a) do 18 km. różnicę między ceną biletu k). III na pociąg pośpieszny, a ceną biletu kl. I na pociąg osobowy; b) ponad 18 km. bez dopłaty.
Kl. II na pociąg osobowy	1 biletu kl. III na pociąg osobowy + 1 biletu dodatkowego kl. 1 na pociąg pośpieszny	1 biletu dodatkowego kl. II na pociąg pośpieszny	a) do 55 km. różnicę między ceną biletu kl. III na pociąg pośpieszny, a ceną biletu kl. II na pociąg osobowy; b) ponad 55 km. bez dopłaty.	1 biletu kl. III na pociąg osobowy.
Kl. III na pociąg osobowy	1 biletu kl. II na pociąg osobowy + 1 biletu dodatkowego kl. I na pociąg pośpieszny	½ biletu kl. III na pociąg osobowy + 1 biletu dodatkowego kl. II na pociąg pospieszny	1 biletu dodatkowego kl. III na pociąg pośpieszny.	1 biletu kl. II na pociąg osobowy.	½ biletu kl. III na pociąg osobowy.

Przy przejściu z biletem kl. IV do wagonu klasy wyższej lub do pociągu pośpiesznego pobiera się różnicą ceny biletów odnośnych klas, względnie pociągów.

2. W razie częściowego użycia pociągu pośpiesznego pobiera się dopłatę w wysokości ceny biletu dodatkowego odnośnej klasy na pociąg pośpieszny za odległość przejazdu tym pociągiem.

3. Bilety dodatkowe ważne są tylko łącznie z biletem zasadniczym, a zatem nie dalej, niż do stacji przeznaczenia, wymienionej na nim.

4. Dopłaty, przewidzianej w p. 1, nie pobiera się, jeżeli nie zachodzi różnica w opłatach za przejazd.

5. Dzieci, przewożone za pół ceny, jeżeli korzystają z klasy wyższej lub z pociągu droższego, płacą połowę dopłaty.

6. Bilety okresowe, przy korzystaniu z klasy wyższej lub z pociągu droższego, bierze się. w rachubę odpowiednio do klasy i rodzaju pociągu, na jaki są wystawione.

7. Jeżeli podróżny korzysta z ulgi taryfowej, przewidzianej w rozdziała I. D, to może przejść do Masy wyższej lub do pociągu kategorii wyższej za dopłatą różnicy między odnośną opłatą wyższą, a rzeczywiście uiszczaną kwotą, z wyjątkiem przejazdów ulgowych do szkół i inwalidów wojennych pociągami pośpiesznemi (patrz Dział D -1 i D - VII).

C.

(1) Bilety okresowe.

1. Postanowienia ogólne.

1. Bilety okresowe obejmują następujące rodzaje biletów:

a) bilety odcinkowe do przejazdów pomiędzy dwiema wymienionemi w bilecie stacjami;

b) bilety okręgowe do przejazdów w relacjach dowolnych w obrębie wymienionych w bilecie okręgów dyrekcyjnych.

2. Bilety okresowe są imienne i uprawniają do nieograniczonej ilości przejazdów w okręgach dyrekcyjnych względnie na poszczególnych odcinkach, na jakie opiewają, w klasach i pociągach, oraz w okresach, na które rozciąga się ich ważność.

3. Przejazd w wagonach klasy wyższej, niż wymieniona w bilecie, jest dozwolony za każdorazową dopłatą różnicy cen odnośnych biletów na przejazd jednorazowy, obliczonej według postanowień, zawartych w rozdz. I, dziale B części II taryfy niniejszej.

Przejazd w wagonach klasy wyższej za biletami tygodniowemi klasy IV nie jest dozwolony nawet za dopłatą.

4. Zamówienia na bilety odcinkowe uskutecznia się na umyślnych formularzach nakładu urzędowego, które nabywa się w kasach stacyjnych. Zamówienie z dołączoną fotografją wyraźną, odbitą na papierze zdatnym do naklejania, oraz opłatę taryfową za bilet względnie także należnością za blankiet biletowy i ramką lub, okładką (p. 5) wnosi się do odnośnej kasy biletowej.

Zamówienia na bilety okręgowe uskutecznia się na umyślnych formularzach, które również nabywa się w kasach stacyjnych, wnosi się do dyrekcji kolei państwowych, właściwej ze względu na miejsce zamieszkania osoby, zamawiającej bilet.

Do zamówienia należy dołączyć dwie fotografje, z których jedna musi być opatrzona własnoręcznym podpisem, oraz pokwitowanie kasy głównej dyrekcji z odbioru opłaty taryfowej za bilet i należności za blankiet biletowy względnie ramkę lub okładkę (p. 5), o ile pieniądze wniesiono bezpośrednio do kasy głównej danej dyrekcji kolei państwowych, lub odpowiednie zaświadczenie pocztowe lub pocztowej kasy oszczędności (P. K. O.), o ile pieniądze wysłano pocztą lub za pośrednictwem P, K. O,

Na przekazie pocztowym lub blankiecie P. K. O. należy wskazać, że przesłana kwota służy na zakup-biletu okręgowego. Termin zgłoszenia zamówienia ustala się dla biletów odcinkowych co najmniej na 3 dni, dla biletów zaś okręgowych co najmniej na 10 dni przed pierwszym dniem ważności zamawianego biletu. Kolej jednak może przyjąć zamówienie w terminie późniejszym, zależnie od warunków miejscowych.

Warunki zamawiania odcinkowych biletów okresowych na kolejach w obrębie dyrekcji katowickiej mogą być odmienne: powinny być one podane do wiadomości publicznej zapomocą ogłoszeń na stacjach.

5. Kolej może wymagać, aby bilet okresowy wraz z fotografią był umieszczony w ramce lub okładce przez kolej dostarczonej.

Ceną formularza (p. 4), blankietu biletowego oraz ramki względnie okładki kolej podaje do wiadomości publicznej zapomocą ogłoszeń na stacjach.

6. Właściciel biletu okresowego powinien go przed użyciem podpisać atramentem w odpowie-dniem miejscu.

W celu stwierdzenia tożsamości osoby kolej może zażądać od okaziciela biletu powtórzenia podpisu.

7. Właściciel biletu okresowego jest obowiązany zastosować się do wszystkich zarządzeń kontrolnych, jakie kolej uzna za niezbędne.

8. Jeżeli z biletu okresowego korzystać będzie osoba nieuprawniona, kolej bilet ten odbiera, nie zwracając wpłaconej zań należności. Nieprawnego posiadacza biletu okresowego uważa się za podróżnego, jadącego bez biletu; płaci on wszelkie przewidziane w takich wypadkach należności i ponosi wszelkie, wynikające z tego powodu skutki.

9. Postanowienia p. 8 mają również; zastosowanie w wypadkach, gdy bilet okresowy będzie użyty na innym odcinku względnie w innym okręgu dyrekcyjnym, niż ten, na który opiewa; następnie, jeżeli użyto biletu okresowego, którego termin ważności upłynął, albo gdy bilet okresowy zawiera poprawki, skreślenia lub zmiany względnie wykazuje ślady nieprawnej wymiany fotografji.

10. Postanowienia art. 16 Przepisów przewozowych wraz z Postanowieniami wykonawczemi mają w odnośnych wypadkach zastosowanie również względem posiadaczy biletów okresowych.

Dopłaty, uiszczone w myśl art. 16 Przepisów przewozowych z powodu nieokazania biletu okresowego z jakiejkolwiek przyczyny, nie podlegają zwrotowi na podstawie późniejszego przedstawienia biletu.

11. W razie braku lub zniesienia pewnych klas wagonów, częściowego ograniczenia ruchu pociągów, właściciel biletu okresowego nie ma prawa żądania od kolei odszkodowania względnie częściowego zwrotu wpłaconej kwoty.

12. Za zaginione lub skradzione bilety okresowe nie zwraca się wpłaconych należności.

Wtórników biletów okresowych nie wydaje się.

13. W razie zajścia okoliczności, uniemożliwiających dalsze korzystanie z półrocznego biletu okręgowego lub z rocznego biletu okresowego (odcinkowego lub okręgowego) jak długotrwała choroba lub śmierć lub też zmiana miejsca zamieszkania, może nastąpić częściowy zwrot uiszczonych należności na następujących zasadach:

a) za półroczne bilety okręgowe, jeżeli zwrot biletu nastąpi w ciągu dwóch pierwszych miesięcy albo w ciągu trzeciego miesiąca jego ważności, zwraca się w pierwszym wypadku 1/2, w drugim zaś wypadku 1/3 część uiszczonej kwoty;

b) za roczne bilety okresowe (odcinkowe lub okręgowe), jeżeli zwrot biletu nastąpi w pierwszym kwartale jego ważności, zwraca się 1/2, a w razie zwrotu biletu w drugim kwartale jego ważności 1/3 część uiszczonej kwoty.

14. Podwyższenie lub zniżenie opłat taryfowych nie dotyczy biletów okresowych, wydanych aa podstawie poprzedniej taryfy.

II. Postanowienia szczegółowe.

A. Bilety odcinkowe.

1. Bilety odcinkowe wydaje się na następujące okresy:

a) bilety miesięczne kl. I, II i III na okres jednego miesiąca kalendarzowego;

b) bilety sezonowe kl. I, II i III na okres czterech miesięcy z ważnością od 1 maja do 31 sierpnia włącznie;

c) bilety roczne kl. I, II i III na cały rok z ważnością od 1 stycznia, 1 kwietnia, 1 lipca lub 1 października;

d) bilety tygodniowe klasy IV w obrębie dyrekcji katowickiej na przeciąg jednego tygodnia z ważnością od niedzieli do soboty włącznie.

2. Bilety odcinkowe uprawniają do przejazdów we wszystkich pociągach osobowych i mieszanych, objętych rozkładem jazdy, a w pociągach pośpiesznych za każdorazową normalną dopłatą, jako to: za szybkość, miejsce numerowane, miejsce sypialne i t. p., o ile ze względów ruchowych nie będą wprowadzone pewne ograniczenia, dotyczące niektórych pociągów.

Przejazd w pociągach pośpiesznych za biletami tygodniowemi klasy IV nie jest dozwolony nawet za dopłatą.

3. Bilety odcinkowe wydaje się na jeden lub kilka sąsiadujących ze sobą odcinków między dwiema stacjami, odległemi od siebie nie dalej niż 100 kra.

4. Bilety odcinkowe uprawniają do nieograniczonej ilości przejazdów między wymienionemi w bilecie stacjami drogą najkrótszą.

Jeżeli bilet odcinkowy ma służyć do przejazdów między dwiema stacjami także innemi drogami) uiszcza się opłatę za drogę najdłuższą, Na bilecie umieszcza się odpowiednią wzmiankę.

5. Cena biletu tygodniowego wynosi 5-krotnąi a biletu miesięcznego 20-krotną cenę odnośnego biletu normalnego na przejazd jednorazowy w jedną stronę pociągiem osobowym, sezonowego 3-krotnąt a rocznego 9-krotną cenę biletu miesięcznego odnośnej relacji.

B. Bilety okręgowe.

6. Bilety okręgowe kl. I, II i III wydaje się,:

a) bilety miesięczne na okres jednego miesiąca kalendarzowego;

b) bilety półroczne na okres sześciu po sobie następujących miesięcy z ważnością od 1 stycznia lub 1 lipca;

c) bilety roczne na cały rok z ważnością od 1 stycznia.

7. Obszar okręgów odpowiada całkowicie obszarom poszczególnych dyrekcyj kolei państwowych.

8. Bilety okręgowe uprawniają do nieograniczonej ilości przejazdów w okręgach, na które opiewają, we wszystkich pociągach osobowych, mieszanych i pośpiesznych, objętych rozkładem jazdy, o ile ze względów ruchowych nie będą wprowadzone pewne ograniczenia, dotyczące niektórych pociągów i o ile pociągi te nie są prowadzone na specjalnych warunkach.

9. Ważność biletów okręgowych (miesięcznych, półrocznych i rocznych) może się rozciągać na obszar jednego względnie dwóch, trzech lub czterech sąsiadujących ze sobą okręgów albo na wszystkie okręgi dyrekcyjne.

10. Bilety okręgowe nie są ważne na linjach kolei prywatnych, zarządzanych przez Państwo, wyszczególnionych we "Wstępie" do taryfy niniejszej, z wyjątkiem kolei Lwów - Bełżec, Herby - Kielce i Łódzkiej.

11. eny biletów okręgowych wynoszą:

a) Bilety miesięczne:

Ważne na okręgi dyrekcyjne	Klasy
	I	II	III
	złotych
Jeden Dwa Trzy Cztery Wszystkie	350 425 475 525 625	210 255 285 315 375	140 170 190 210 250

b) Bilety półroczne:

Cena biletu półrocznego wynosi 5-krotną cenę odnośnego biletu miesięcznego,

d) Bilety roczne:

Cena biletu rocznego wynosi 9-krotną cenę odnośnego biletu miesięcznego.

C.

(2) Bilety na przejazd jednorazowy lub na przejazdy powrotne w komunikacjach podmiejskich.

1. W osobowym ruchu podmiejskim kolej może zaprowadzić umyślne bilety podmiejskie klasy II i III.

2. Stacje, pomiędzy któremi odbywa się ruch podmiejski, oraz pociągi, wyznaczone do przewozu osób w komunikacji podmiejskiej, ustala kolej i uwidocznia to w urzędowych rozkładach jazdy, względnie podaje do wiadomości publicznej przez wywieszanie ogłoszeń na stacjach.

3. Przejazd za biletami podmiejskiemi może się odbywać wyłącznie pociągami podmiejskiemi (p. 2).

Przejście do pociągu droższego z biletem podmiejskim nie dozwolone.

4. Kolej ma prawo według swego uznania w każdej chwili zawiesić czasowo lub znieść zupełnie Wydawanie biletów podmiejskich w danej komunikacji.

5. Opłaty za przejazd pociągami podmiejskie-mi oblicza się w klasie III po 4 grosze, w klasie II po 6 groszy za kilometr z zastosowaniem postanowień punktu 1 i 2 rozdziału i działu A części II taryfy niniejszej.

Za przewóz dzieci (ustęp 2 art. 12 Przepisów przewozowych) pobiera się połowę opłat powyższych.

D.

Ulgi taryfowe ze względów społecznych i humanitarnych.

I. Przejazdy do szkół.

1. Wychowańcy - bez różnicy płci i wieku - wszelkich zakładów naukowych państwowych oraz tych tylko prywatnych, którym przyznane są prawa zakładów naukowych państwowych, korzystają w wagonach klasy II III pociągów osobowych i mieszanych z ulg następujących:

a) przy przejazdach tam i z powrotem: 1) na wakacje świąteczne, wyszczególnione w punkcie 2, 2) na wakacje letnie, 3) do zakładów leczniczych, sanatorjów, stacyj klimatycznych bez względu na porę roku-na leczenie dłuższe w myśl polecenia lekarza szkolnego - płacą połowę ceny normalnej;

b) przy przejazdach na odległość nie dalszą, niż 100 km. między stacją, w pobliżu której znajduje się dany zakład naukowy, a tą, w pobliżu której uczeń zamieszkuje, płacą za odcinkowe miesięczne bilety uczniowskie ¼ ceny normalnych biletów miesięcznych odcinkowych.

c) W razie przejazdu pociągiem pośpiesznym oprócz ceny biletu ulgowego na pociąg osobowy lub mieszany uiszcza się normalną cenę biletu dodatkowego, na pociąg pośpieszny" i w ustępie ostatnim słowa: "(punkt 11)" zmienia się na "(punkt 10).

W razie przejazdu ulgowego wychowańców zakładów naukowych dla ociemniałych i głuchoniemych z ulgi pod literą a) korzystać może również osoba ich dozorująca, wymieniona w zaświadczeniu szkolnem (punkt 11).

2. Do wakacyj świątecznych zalicza się okresy następujących świąt wyznań chrześcijańskich według nowego względnie starego stylu: Bożego Narodzenia, Wielkiejnocy i Zielonych Świątek.

Okresy świąt wyznania mojżeszowego, w których uczniowie tego wyznania mogą korzystać z przejazdów ulgowych, ustala właściwa władzą szkolna.

Ogółem młodzież szkolna wszelkich wyznań z powodu wakacyj świątecznych ma prawo do przejazdów ulgowych nie więcej, niż trzykrotnie w ciągu roku kalendarzowego.

3. Olga pod literą a-1 i a-2 przysługuje nie tylko bezpośrednio po rozpoczęciu się, względnie zakończeniu wakacyj letnich lub świątecznych, lecz także w ciągu tych wakacyj, jednak tylko na przejazd jednorazowy z miejsca, w którym znajduje się dany zakład naukowy, i z powrotem.

4. Do uzyskania ulgi pod literą a-1, a-2 i a-3 wymagane jest na przejazd, tam i z powrotem, zaświadczenie według wzoru ustalonego (punkt 10) bezpośredniej władzy szkolnej, uwidoczniające przedewszystkiem, że dany zakład naukowy jest państwowy albo prywatny, lecz z prawami zakładów naukowych państwowych, przyczem w razie korzystania z ulgi pod lit. a-3 zaświadczenie rzeczone winno zawierać na stronie odwrotnej poświadczenie lekarza szkolnego o konieczności wyjazdu ucznia na leczenie dłuższe z wymienieniem zakładu leczniczego lub miejscowości klimatycznej, do których uczeń się udaje, stwierdzone podpisem lekarza i pieczęcią zakładu naukowego.

Do uzyskania ulgi pod lit. b) wymagane jest zaświadczenie szkolne na formularzu urzędu kolejowego, który przyjmuje zgłoszenia na bilety okresowe. Do zaświadczenia takiego winna być dołączona odbita na papierze zdatnym do naklejenia fotografja, zaopatrzona w pieczęć szkoły i podpisana przez osobę, na którą bilet ma opiewać. Zaświadczenie to może być wystawione na półrocze szkolne i przedłużane na dalsze półrocze tegoż a nawet następnego roku szkolnego. Cenę formularza ustanawia kolej.

5. Zaświadczenie szkolne winno się okazywać przy kontroli biletu równocześnie z biletem.

6. Zaświadczenia, wypełnione nienależycie, z przekreśleniami, poprawkami, dopiskami i. t. p. będą uznane za nieważne i odbierane właścicielowi.

7. Wszelkie nadużycia z zaświadczeniami pociągać będą za sobą utratę ulgi na dany przejazd lub miesiąc. Prócz tego władze kolejowe mają prawo do dalszych kroków, w myśl ogólnych Przepisów przewozowych.

8. Pozatem stosuje się przepisy ogólne o przewozach osób i szczegółowe o biletach okresowych dla zwykłych podróżnych.

9. Przytoczone powyżej ulgi mogą być również przyznane na podstawie zaświadczeń przełożonych władz szkolnych nauczycielom i nauczycielkom szkół powszechnych przy przejazdach w celu uczęszczania na wakacyjne kursy uzupełniające.

10. Wzór zaświadczenia (p. 4).

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

Zaświadczenie szkolne № ......

do uzyskania 50% zniżki kolejowej w klasie III pociągu osobowego.

grafika

II. Wycieczki i przejazdy na kolonje letnie.

1. Wychowańców bez różnicy pici i wieku - wszelkich zakładów naukowych państwowych lub prywatnych, którym przyznane są prawa zakładów naukowych państwowych, jak również towarzyszący im personel nauczycielski, przewozi się przy wspólnych, pod nadzorem nauczycielskim urządzanych wycieczkach co najmniej 10-ciu osób, bez wzglądu na odległość, w wagonach klasy III-ej pociągów osobowych lub mieszanych, objętych rozkładem jazdy, za połowę normalnej opłaty taryfowej.

2. Dla każdych 2-ch uczniów w wieku poniżej lat 10 wydaje się jeden bilet za połowę normalnej opłaty taryfowej.

3. Przy wycieczkach wychowańców szkół powszechnych, lub średnich, na każdych 10-u płacących uczniów jednego niezamożnego ucznia przewozi się bezpłatnie.

4. Na każdych 10-ciu wychowańców można przewozić za opłatą ulgową co najwyżej jedną osobę z personelu nauczycielskiego w charakterze nadzorczym.

5. Właściwa władza szkolna winna przynajmniej na 24 godziny przed wyjazdem zwrócić się na piśmie z zawiadomieniem do stacji wyjazdu o zamierzonej wycieczce. Zawiadomienie to, uwidoczniające przedewszystkiem, że dany zakład naukowy jest państwowy albo prywatny, lecz z prawem zakładów naukowych państwowych, winno zawierać cel podróży, dzień wyjazdu, stację przeznaczenia, ilość uczestników wycieczki i pociąg, z którego mają zamiar korzystać. Zawiadomienie takie może być uwzględnione nawet na godzinę przed odejściem wyznaczonego do wyjazdu pociągu, o ile przytem nie zajdzie potrzeba dostawienia oddzielnych wagonów, lub zwiększenia siły pociągowej.

6. Zawiadomienie, o którem mowa, stempluje kasa biletowa i zwraca przewodnikowi wycieczki, który okazywać je powinien przy kontroli biletów, po ukończeniu zaś podróży oddać łącznie z biletami.

7. Ulga powyższa może być również przyznana:

a) nauczycielom i nauczycielkom szkół powszechnych na podstawie zaświadczeń przełożonych władz szkolnych przy zbiorowych wycieczkach wakacyjnych;

b) wychowańcom ochronek, burs i t. p. instytucyj o charakterze zakładów wychowawczych wraz z personelem nadzorczym przy wycieczkach zbiorowych;

c) związkom harcerskim przy zbiorowych wycieczkach wychowawczych lub w celach sportowych;

d) dzieciom, wysyłanym na kolonje letnie, wraz z personelem nadzorczym oraz bagażem (art. 30 Przepisów przewozowych) w ilości, nie przewyższającej 10 kg. na osobę; ponadto odnośna Dyrekcja kolejowa może zezwolić na przewóz, jako bagażu, reszty rzeczy, przedmiotów i artykułów spożywczych, niezbędnych dla kolonii w ilości, jaką każdorazowo ustali na podstawie złożonego jej podania.

W przytoczonych wyżej wypadkach musi być uprzednio wyjednane od Dyrekcji kolejowej, w obrębie której leży stacja wyjazdu, zezwolenie na zastosowanie ulgi na podstawie podania z dołączeniem ustawy związku, stowarzyszenia, instytucji i t. p., urządzających wycieczkę. Po uzyskaniu zezwolenia winno nastąpić co do danej wycieczki zawiadomienie według punktu 5.

8. Dyrekcjom kolejowym przysługuje prawo dozwolić na przejazd ulgowy w klasie II-ej.

Ze względów na warunki ruchu może jednak Dyrekcja wogóle odmówić ulgi dla podobnych wycieczek zbiorowych.

III. Dla robotników.

Uwaga wstępna.

1. Przez "robotnik" rozumie się w taryfie niniejszej wszelki pracownik bez względu na wiek i płeć, nie otrzymujący za swą pracę płacy miesięcznej, lub rocznej, a mianowicie:

a) robotnicy fabryczni,

b) czeladnicy i terminatorzy,

c) robotnicy rolni i leśni,

d) górnicy,

e) wyrobnicy dzienni.

2. Osoby, pracujące na stanowiskach wyższych, jako to: werkmajstrzy, mechanicy, faktorzy, księgowi, kasjerzy, ekspedytorzy, rysownicy, nadzorcy budowlani i t. p., nie są uważane za robotników.

A. Przejazdy między miejscem zamieszkania i pracy.

a) Za biletami tygodniowemu

1. Robotników, zmuszonych do codziennych przejazdów między stacją, w pobliżu której zamieszkują, a stacją, w pobliżu której znajduje się miejsce ich pracy, przewozi się w wagonach klasy III pociągów osobowych i mieszanych lub w innych wagonach, według uznania kolei, za opłatą zniżoną na warunkach poniżej przytoczonych.

2. Zniżek tych udzielać się będzie tylko w relacjach, w których, według uznania kolei, istnieje stałe, lub przez dłuższy czas trwające zapotrzebowanie i na podstawie osobnych zaświadczeń.

3. Zaświadczenia te (legitymacje robotnicze) winien wydawać pracodawca i mają one zawierać podpis pracodawcy oraz robotnika, tudzież poświadczenie właściwego urzędu gminnego lub miejskiego.

4. Zaświadczenia ważne są na 3 miesiące od dnia wystawienia; pracodawca zaś winien co tydzień stwierdzać na zaświadczeniu, że właściciel tegoż pracuje u niego i ma prawo do ulgi.

5. Za nieprawidłowe wydanie zaświadczenia lub fałszywe potwierdzenie tegoż odpowiada pracodawca, na którym władze kolejowe mają prawo dochodzić odszkodowania prawem przewidzianego.

6. Zaświadczenie powinno się okazywać równocześnie z biletem na przejazd, przyczem zaświadczenia wypełnione nienależycie, z przekreśleniami, poprawkami, dopiskami i t. p. uznane będą za nieważne i odbierane okazicielowi.

7. Wszelkie nadużycie z zaświadczeniem pociągać będzie za sobą utratę ulgi przynajmniej przez czas, na który je wydano. Prócz tego władze kolejowe mają prawo do dalszych kroków, w myśl ogólnych Przepisów przewozowych.

8. Za okazaniem powyższych zaświadczeń robotnikom wydawane będą bilety tygodniowe na przejazdy tam i z powrotem na odległość najwyżej 50 km.

Bilety takie ważne są w ciągu tygodnia, od poniedziałku do niedzieli włącznie, i dają prawo do codziennego jednorazowego przejazdu tam i z powrotem na przestrzeni, na jaką są wydane.

9. Za zagubione lub skradzione tygodniowe bilety robotnicze żadne odszkodowania wypłacane nie będą. Wtórników biletów się nie wydaje.

Wpłaconej za bilet tygodniowy należności nie zwraca się.

10. Jeżeli bilet robotniczy lub zaświadczenie nie jest prawidłowo wystawione, odbiera się je od właściciela i uważa się go za podróżnego bez biletu (art. 16 Przepisów przewozowych).

11. Bilety robotnicze w razie przerwy podróży tracą ważność.

12. Cena tygodniowego biletu robotniczego wynosi ¹/₅ ceny odnośnego biletu miesięcznego kl. III dla zwykłych podróżnych.

13. Postanowienia powyższe (1-12) nie mają zastosowania w komunikacji wewnętrznej pomiędzy stacjami kolei górnośląskich Dyrekcji Katowickiej.

b) Za biletami powrotnemi.

aa) We wszystkich komunikacjach z wyjątkiem w komunikacji wewnętrznej pomiędzy stacjami kolei górnośląskich Dyrekcji Katowickiej.

1. Robotników, wyjeżdżających nie codziennie, lecz w pewne tylko dni ze stacji, w pobliżu której znajduje się miejsce ich pracy, do stacji, w pobliżu której (oni lub ich rodzina) stale zamieszkują, przewozi się na odległość najwyżej 100 km. w wagonach klasy III-ej pociągów osobowych i mieszanych lub w innych wagonach, według i uznania kolei, za ulgowemi biletami powrotnemi na podstawie osobnych zaświadczeń.

2. Zaświadczenia te z fotografją powinien wydawać pracodawca; mają one zawierać podpis atramentowy pracodawcy oraz robotnika i poświadczenie właściwego urzędu gminnego, lub miejskiego.

3. Zaświadczenia te ważne są na 3 miesiące od dnia wystawienia, pracodawca zaś winien dwa razy w miesiącu (1 i 15) stwierdzać na zaświadczeniu, że właściciel tegoż pracuje u niego i ma prawo do otrzymania biletu powrotnego.

4. Bilety powrotne uprawniają do przejazdu w soboty oraz dni przedświąteczne, w inne zaś dni tylko według uznania kolei, o ile zaświadczenie zawierać będzie potwierdzenie pracodawcy, że rozdział pracy nie uwzględnia niedzieli, dni świątecznych, pór dnia i t. p.

5. Wyjazd pierwotny winien nastąpić w dniu, wskazanym na bilecie stemplem kasowym, powrót zaś nie później, niż w dwa dni po tym terminie, względnie w 3 dni, o ile bilet wydano w dniu, poprzedzającym dwa po sobie następujące święta.

6. Cena biletu powrotnego wynosi cenę normalną odnośnego biletu klasy III za przejazd w jedną stronę.

7. Pozatem obowiązują przepisy, zawarte w punkcie a).

bb) W komunikacji wewnętrznej pomiędzy stacjami kolei górnośląskich Dyrekcji Katowickiej:

1. Robotników, wyjeżdżających niecodziennie, lecz w pewne tylko dni, ze stacji, w pobliżu której znajdujecie miejsce ich pracy, do stacji, w pobliżu której (oni lub ich rodzina) stale zamieszkują, przewozi się w wagonach kl. IV za ulgowemi biletami powrotnemi na podstawie osobnych zaświadczeń.

2. Zaświadczenia te powinien wydawać pracodawca; mają one zawierać podpis atramentowy pracodawcy oraz robotnika i poświadczenie właściwego urzędu gminnego lub miejskiego.

3. Zaświadczenia te ważne są na przeciąg 6-ciu miesięcy od dnia wystawienia. Kasa stempluje je przy każdorazowem wydawaniu biletu.

4. Bilety te uprawniają do przejazdów w soboty oraz dni przedświąteczne lub w niedziele oraz w dni świąteczne do stacji, w pobliżu której (oni lub ich rodzina) stale zamieszkują, a w niedziele lub w dni świąteczne oraz w poniedziałki lub w dni poświąteczne do stacji, w pobliżu której znajduje się miejsce ich pracy.

5. Bilety powrotne są ważne najdłużej 7 dni, licząc od dnia wydania.

6. Kolej może zezwolić na użycie biletu powrotnego także w inne dni, o ile zaświadczenie zawierać będzie poświadczenie pracodawcy, że podział pracy nie uwzględnia niedziel, świąt lub pór dnia, że robotnik wyjeżdża na urlop lub zachorował, że stosunek służbowy został rozwiązany, że ruch w fabryce wstrzymano i t. p. W takim wypadku kolej poświadcza na biletach ich odmienną ważność, co jednakże nie wpływa na zmianę siedmiodniowego okresu ważności.

7. Przerwa podróży jako też przejście do klasy wyższej lub do pociągu droższego nie są dozwolone.

8. Cena biletu powrotnego wynosi ceną normalną odnośnego biletu klasy IV za przejazd w jedną stronę, jednak najmniej za odległość 25 km.

9. Zaświadczenie powinno się okazywać równocześnie z biletem na przejazd, przyczem zaświadczenia, wypełnione nienależycie, z przekreśleniami dopiskami i t. p. będą uznawane za nieważne i odbierane okazicielowi.

10. Wszelkie nadużycia z zaświadczeniami będą pociągać za sobą utratę ulgi przynajmniej na czas, na który je wydano.

Prócz tego władze kolejowe mają prawo do dalszych kroków w myśl ogólnych przepisów przewozowych.

B. Przejazdy grup robotników.

1. Osoby, które udowodnią książeczkami robotniczemi, paszportami, lub innemi, wystawionemi na ich imię, oddzielnemi dokumentami, iż są robotnikami, przewozi się grupami, co najmniej z 30 osób, klasą III-cią pociągów osobowych i mieszanych, za połowę normalnej opłaty taryfowej. W razie zgłoszenia się grupy robotników w ilości mniejszej niż 30 osób pobiera się opłatę za 30 osób.

2. Do otrzymania ulgi powyższej niezbędne jest przedstawienie na każdą grupę z 30 robotników zaświadczenia zarządu fabryki, kopalni, zakładu przemysłowego, urzędu komunalnego i t. p. Zaświadczenie to winno zawierać nazwisko przewodnika grupy oraz nazwę stacji wyjazdu i przeznaczenia; ważne jest ono w ciągu miesiąca od daty wystawienia.

3. Zaświadczenie kasa biletowa stempluje, zapisuje na niem numery wydanych biletów i zwraca przewodnikowi grupy, który winien je okazywać przy kontroli biletów, wskazując jednocześnie odnośnych robotników. Po ukończeniu podróży zaświadczenie to odbiera się łącznie z biletem na przejazd.

4. Dyrekcjom kolejowym pozostawia się prawo, zależnie od warunków ruchu, ograniczyć przewóz wspomnianych grup robotników tylko do niektórych pociągów, co winno być ogłoszone w rozkładach jazdy.

5. Wszelkie nadużycia w korzystaniu z niniejszej taryfy ulgowej pociągać będą za sobą, prócz cofnięcia ulgi, dalsze dochodzenie władz kolejowych, w myśl ogólnych Przepisów przewozowych.

C. Przejazd w celu poszukiwania lub objęcia pracy.

1. Robotników, udających się w celu poszukiwania lub objęcia pracy do stacyj odległych więcej niż 50 km., przewozi się klasą III-cią pociągów osobowych i mieszanych za połowę normalnej opłaty taryfowej.

2. W celu otrzymania ulgi powyższej robotnik powinien przedstawić zaświadczenie państwowego urzędu lub uznanego przez kolej zakładu pośrednictwa pracy. Zaświadczenie to ma zawierać imię i nazwisko robotnika, nazwą stacji wyjazdu i przeznaczenia oraz cel podróży, ważne zaś jest na miesiąc od daty wystawienia.

3. Zaświadczenie stempluje kasa biletowa, zapisuje na niem numer wydanego biletu i zwraca robotnikowi, który winien je okazywać przy kontroli biletów, a po ukończeniu podróży oddać razem z biletem.

4. Wszelkie nadużycia w korzystaniu z niniejszej taryfy ulgowej pociągać będą za sobą, prócz cofnięcia ulgi, wystąpienie władz kolejowych, w myśl ogólnych Przepisów przewozowych.

5. Z ulgi tej na zasadach, zawartych w punktach 1, 2, 3, i 4, korzystają również zarejestrowani w państwowych urzędach pośrednictwa pracy bezrobotni pracownicy umysłowi.

IV. Dla straży ogniowych, udających się do miejsca wypadku.

1. Przewóz strażaków do miejsca pożaru, lub innego wypadku, w celu niesienia pomocy, uskutecznia się bez opłaty.

2. Przewóz powrotny uskutecznia się za połową opłaty taryfy normalnej.

3. Opłata za przejazd powrotny winna być uiszczona przed rozpoczęciem podróży powrotnej, w przeciwnym bowiem razie straż do przewozu przyjętą nie będzie.

4. Jeżeli przejazd straży ogniowej wywołany jest potrzebą kolei państwowych, wówczas i przejazd powrotny wolny jest od opłat.

5. Przewóz narządzi straży ogniowej uskutecznia się na tych samych zasadach, co i personelu strażackiego.

V. Dla osób niezamożnych, pokąsanych przez zwierzęta podejrzane o wścieklizną.

1. Pokąsane przez zwierzęta, podejrzane o wściekliznę, osoby niezamożne, które złożą urzędowe świadectwo ubóstwa, stwierdzające również potrzebę podróży do odpowiedniego, zakładu szczepienia ochronnego, przewozi się tam i z powrotem w klasie 3-ej za opłatą połowy taryfy normalnej.

2. Z ulgi tej mają prawo korzystać również osoby, wyznaczone do dozorowania pokąsanych, nawet gdy jadą po chorego, lub wracają same po odstawieniu tegoż, o ile w świadectwie urzędowem wymienione będą z nazwiska, jako dozorujące odnośnych chorych, o ile podróż podejmą w ciągu dni 8 przed odebraniem lub po odstawieniu chorych.

VI. Dla niezamożnych chorych umysłowo i ich dozorców.

1. Chorych umysłowo, udających się do zakładów leczniczych, którzy złożą urzędowe świadectwo ubóstwa i choroby, przewozi się w wagonach klasy III-ej pociągów osobowych za połowę taryfy normalnej nawet wówczas, gdy korzystają z oddzielnego przedziału.

2. Z ulgi tej mają prawo korzystać również osoby, wyznaczone do dozorowania chorych, nawet gdy jadą po chorego lub wracają same po odstawieniu pacjenta, o ile w świadectwie urzędowem wymienione będą z nazwiska, jako dozorujące odnośnych chorych, o ile podróż podejmą w ciągu dni 8 przed odebraniem lub po odstawieniu chorych.

VII. Dla inwalidów wojennych.

A. Dla wszelkich inwalidów.

1. Osoby, które na wojnie odniosły rany lub zostały dotknięte kalectwem i znajdują się w opiece urzędów dla inwalidów lub urzędowo uznanych stowarzyszeń inwalidów wojennych, przewozi się klasą II lub III pociągów osobowych lub mieszanych za połowę normalnej opłaty taryfowej przy przejazdach:

A) od miejsca pobytu inwalidy:

a) w celu poddania się zabiegom u lekarzy-specjalistów, umieszczenia w zakładzie leczniczym lub kształcącym, do uzdrowisk, lub na kursy kształcące dla inwalidów wojennych, do biur porad, założonych przez instytucje urzędowe opieki nad inwalidami, lub przez związki zawodowe, oraz do pracodawcy celem zgłoszenia się do pracy;

b) do objęcia pracy;

B) od miejsca zamieszkania lekarza-specjalisty do zakładu leczniczego lub kształcącego, do uzdrowisk lub wreszcie na kursy kształcące dla inwalidów wojennych;

C) od biura porad do dalszej jazdy:

a) do pracodawcy celem zgłoszenia się do pracy;

b) do objęcia pracy;

D) po pobycie w zakładach leczniczych lub kształcących albo uzdrowiskach w razie powtórnego zbadania do miejsca zamieszkania najbliższego lekarza-specjalisty;

E) w razie powrotu w wypadkach, wskazanych pod punktami A a, B, C a i D, do miejsca zamieszkania lub pobytu inwalidy.

W razie przejazdu pociągiem pośpiesznym powinien inwalida uiścić, oprócz ceny biletu ulgowego na pociąg osobowy lub mieszany, normalną ceną biletu dodatkowego na pociąg pośpieszny.

2. Potrzebny, w danym razie, dla inwalidy przewodnik (dozorca) korzysta również z ulgi powyższej w drodze tam i z powrotem.

3. Do uzyskania wspomnianej ulgi dla siebie oraz dla przewodnika (dozorcy) winien jest inwalida okazać w kasie biletowej zaświadczenie.

4. Jako zaświadczenie, które ma być imienne, służy:

a) przy przejeździe tam i z powrotem - potwierdzenie na blankiecie urzędowym urzędu dla inwalidów lub urzędowo uznanego stowarzyszenia inwalidów, że wysłanie inwalidy do lekarza-specjalisty, zakładu leczniczego lub kształcącego, uzdrowiska, na kursy kształcące dla inwalidów, do biur porad, pracodawcy lub w celu objęcia pracy - zarządzone zostało przez ten urząd lub stowarzyszenie.

Ponadto:

b) w drodze powrotnej lub przy dalszym przejeździe-jedno z następujących potwierdzeń: lekarza-specjalisty, że dokonał badania lekarskiego, a także, w danym razie, że polecił inwalidzie udać się do zakładu leczniczego lub kształcącego, uzdrowiska, albo wreszcie na kursy kształcące dla inwalidów wojennych, - zakładów leczniczych lub wychowawczych, albo zarządu uzdrowiska z ukończenia pobytu, - kierownika kursów kształcących z ukończenia tychże, - biura porady, że jej udzieliło, a także, w danym razie, że poleciło jechać dalej do pracodawcy celem zgłoszenia się do pracy lub objęcia jej, - pracodawcy, że inwalida zgłosił się u niego.

5. Zaświadczenia, o których wyżej, stempluje kasa biletowa, zapisuje na nich numery wydanych biletów i zwraca inwalidom, którzy winni je okazywać przy kontroli biletów, a po ukończeniu podróży oddać łącznie z biletem na przejazd.

6. Wózki oraz fotele, potrzebne dla inwalidów w podróży, przewozi się bezpłatnie za osobnemi zaświadczeniami, do których stosuje się odpowiednio przepisy, zawarte w punkcie 4.

Zaświadczenia te, o ile wózki lub fotele wysyła się jako bagaż, zatrzymuje kasa stacji nadania.

B. Dla inwalidów ociemniałych.

1. Dozorców inwalidów ociemniałych przewozi się bezpłatnie przy wszelkich przejazdach tych inwalidów (dział A), jeżeli są im niezbędni.

2. Dozorcy tacy winni posiadać zaświadczenie, wystawione na imię inwalidy przez urząd komunalny lub związek inwalidów na rok kalendarzowy, stwierdzające, że ociemniały jest inwalidą wojennym.

3. Psy, prowadzące ociemniałych, jadące razem z nimi, przewozi się bezpłatnie za osobnemi zaświadczeniami, do których stosuje się odpowiednio przepisy, zawarte w dziale A, punkt 4.

Zaświadczenia te, o ile psy przewozi się w wagonie bagażowym, zatrzymuje kasa stacji nadania.

E.

Ulgi taryfowe przy przejazdach grupami do miejsc odpustowych oraz w celach kulturalno-oświatowych, krajoznawczych i sportowych.

1. Grupy podróżnych przy przejazdach do miejsc odpustowych i z powrotem, oraz w celach kulturalno-oświatowych, krajoznawczych, sportowych i t. p. mogą korzystać z ulg następujących:

a) w wagonach klasy III płacą taryfę klasy IV,

b) w wagonach klasy II płacą taryfę klasy III i

c) w wagonach klasy I płacą taryfę klasy II.

2. Ulgi powyższe stosuje się, o ile odległość przejazdu w jedną stronę wynosi co najmniej 30 kilometrów i dana grupa podróżnych składa się co najmniej z 30 osób.

Członkom zalegalizowanych towarzystw sportowych, krajoznawczych i turystycznych ulgi powyższe mogą być przyznane nawet w wypadkach, gdy dana grupa uczestników wycieczki składać się będzie z ilości poniżej 30 osób, nie mniej wszakże, niż z 10 osób.

3. Osoby, korzystające z ulgi, nie mogą wymagać wyznaczenia dla swego przejazdu oddzielnych wagonów lub przedziałów.

4. Przejazd ulgowy w zasadzie odbywać się może tylko pociągami osobowemi lub mieszanemi, względnie pociągami umyślnemi (dodatkowemi).

Dyrekcje kolejowe mogą jednak, o ile na to pozwolą warunki ruchowo-techniczne, dopuścić przejazd ulgowy również pociągami pośpiesznemi po uiszczeniu, oprócz opłaty ulgowej za przejazd pociągiem osobowym, należności, przypadającej za odpowiednią ilość biletów dodatkowych na pociąg pośpieszny według taryfy normalnej tej klasy, w której odbywa się podróż, a w razie przejazdu w wagonach kl. IV według taryfy kl. III.

5. W celu uzyskania ulgi Komitet, urządzający pielgrzymkę, lub Towarzystwo (Związek, Stowarzyszenie i t. p.), urządzające zjazd, wycieczkę, wystawę i t. p., powinien zwrócić się przynajmniej na 7 dni przedtem pisemnie do Dyrekcji kolejowej, w której obrębie leży stacja rozpoczęcia podróży, względnie stacja, przy której odbywa się dany zjazd i t. p. Zgłoszenie to powinno zawierać: cel podróży, datę zamierzonego przejazdu (wzgl. przejazdów), dokładną marszrutę oraz ilość uczestników podróży

Dla wycieczek, w których bierze udział mniejsza liczba osób, niż 30 (punkt 2), termin wystąpienia ze zgłoszeniem do Dyrekcji skraca się do dni 3.

Na podstawie otrzymanego zgłoszenia Dyrekcja kolejowa ustala szczegółowe warunki przejazdu (wzgl. przejazdów).

6. Dyrekcja kolejowa względnie Dyrekcje kolejowe we wzajemnem porozumieniu się ulgę powyższą mogą zastosować również w ten sposób, że przejazd w kierunku pierwotnym do miejsca zjazdu i t. p. odbywa się za opłatą normalną, w kierunku zaś powrotnym za przejazd pociągiem osobowym lub mieszanym pobiera się:

a) w wagonach klasy III połowę taryfy klasy IV,

b) w wagonach klasy II połowę taryfy klasy III i

c) w wagonach klasy 1 połowę taryfy klasy II nawet w tym wypadku, gdy uczestnicy pielgrzymki, zjazdu i t. p. powracają do różnych stacyj i przytem nie grupami, lecz pojedynczo, pod warunkiem wszakże zastosowania ograniczeń, przewidzianych w punkcie 2.

W razie użycia pociągu pośpiesznego pobiera się opłaty dodatkowe za pośpiech w myśl punktu 4.

7. Za przejazd pociągiem umyślnym (dodatkowym) pobiera się opłatę za rzeczywistą ilość osób każdej klasy na podstawie zasad wyżej ustalonych, nie mniej jednak, niż za 500 osób według taryfy klasy IV.

Dyrekcja może przytem zażądać złożenia kaucji do wysokości opłaty najniższej za dany pociąg; kaucję tę ma kolej prawo zaliczyć na swoje dobro, o ile zamawiający pociąg odwoła.

8. Dyrekcji kolejowej przysługuje prawo ze względów ruchowo-technicznych zastosować uproszczone warunki przejazdu, jako to wyznaczyć wagony klasy czwartej lub towarowe, doczepić je do pociągu mieszanego i t. p., a nawet z tychże względów wogóle odmówić ulgi niniejszej.

F.

Ulgi taryfowe przy przejeździe powrotnym z uzdrowisk krajowych.

1. Osoby, które w celach leczniczych lub odpoczynkowych udały się do niżej wymienionych uzdrowisk krajowych, mogą przy powrocie z nich korzystać jednorazowo przy przejeździe pociągami osobowemi lub mieszanemi i ulg następujących:

a) w wagonach klasy III płacą połowę taryfy kl. IV;

b) w wagonach klasy II płacą połowę taryfy kl. III:

c) w wagonach klasy I płacą połowę taryfy kl. II.

W razie przejazdu pociągiem pospiesznym, oprócz opłaty ulgowej za przejazd pociągiem osobowym, pobiera się pełną opłatą dodatkową za pociąg pospieszny według taryfy normalnej tej klasy, w której odbywa się podróż.

2. Z ulg powyższych nie mają prawa korzystać:

a) osoby, stale zamieszkujące w danem uzdrowisku;

b) osoby, przebywające czasowo w danem uzdrowisku w celach zarobkowych, z wyjątkiem służby domowej, zatrudnionej u osób, uprawnionych do korzystania z ulgi wedle p. 1 i przybyłej ze swymi pracodawcami;

c) osoby, uprawnione do stałych przejazdów ulgowych kolejami, w tej liczbie dzieci do ukończonych lat 10;

d) osoby, które przejazd do danego uzdrowiska odbyły za opłatą ulgową na zasadzie postanowień, zawartych w rozdziale I, dziale D względnie E, części II taryfy osobowej.

3. Ulgi powyższe stosuje się wyłącznie przy przejeździe od najbliższej stacji danego uzdrowiska (p. 7) i tylko w tym wypadku, gdy odległość taryfowa od tej stacji do stacji powrotnej wynosi co najmniej 100 km.

4. Bilety ulgowe nabywa się na podstawie zaświadczeń, wydanych przez zarządy zdrojowisk lub uzdrowisk względnie komisje uzdrowiskowe, a w braku w danej miejscowości tych instytucyj przez zarządy gmin.

Zaświadczenie takie ma zawierać imię, nazwisko i zawód (zatrudnienie) osoby, powracającej z uzdrowiska, potwierdzenie, że dana osoba przebywała w uzdrowisku w celach leczniczych lub wypoczynkowych bez przerwy w ciągu co najmniej 14 dni, stacją wyjazdu i przeznaczenia, datę wydania zaświadczenia, podpis i stanowisko służbowe wydawcy zaświadczenia, pieczęć zarządu oraz podpis posiadacza zaświadczenia.

Zaświadczanie powinno być dokładnie wypełnione; zaświadczenia wypełnione nienależycie, z opuszczeniami rubryk, z poprawkami, dopiskami i t. p. będą uznane za nieważne i odbierane posiadaczowi.

5. Zaświadczenie powyższe uprawnia do jednorazowego otrzymania biletu ulgowego bądź to do stacji przeznaczenia, wymienionej w zaświadczeniu, bądź to do stacji pośredniej (na odległość co najmniej 100 km.), leżącej na drodze przejazdu do wymienionej w zaświadczeniu stacji przeznaczenia.

Zaświadczenie stempluje kasa kolejowa, wpisuje na niem numer wydanego biletu ulgowego i zwraca właścicielowi, który okazywać je powinien przy kontroli biletów, po ukończeniu zaś podróży oddać łącznie z biletem.

6. W celu stwierdzenia tożsamości osoby kolej może zażądać od okaziciela biletu ulgowego powtórzenia podpisu jak również przedstawienia dowodu osobistego.

Jeśli z biletu ulgowego korzystać będzie inna, niż wymieniona w zaświadczeniu osoba lub też osoba, nie mająca prawa do ulg powyższych w myśl punktu 2 postanowień niniejszych, uważa się ją za podróżnego, jadącego bez biletu. Podróżny taki ponosi wszelkie prawem przewidziane skutki oraz uiszcza opłaty, przewidziane taryfą w wypadku przejazdu bez biletu.

Za nieprawidłowe wydanie zaświadczenia odpowiada wydawca, na którym kolej może dochodzić odszkodowania, prawnie przewidzianego.

7. Ulgi powyższe stosuje się przy powrocie z uzdrowisk, położonych w następujących miejscowościach:

a) w ciągu całego roku:

w województwie krakowskiem: Jaszczurówka (st. kol. Zakopane), Krynica, Poronin, Rabka (st. kol. Rabka lub Chabówka), Szczawnica (st. kol. Nowy Targ lub Stary Sącz), Zakopane, Żegiestów Zdrój i Żegiestów Wieś (st. kol. Żegiestów lub Żegiestów Zdrój);

w województwie lubelskiem: Nałęczów (st. kol. Nałęczów lub Sadurki);

w województwie lwowskiem: Hołosko Wielkie (st. kol. Lwów);

w województwie poznańskiem: Inowrocław, Lecznica Ubezpieczalni Krajowej pod Obornikami (st. kol. Oborniki), Miłowody (st. kol. Oborniki), Smukała (st. kol. Bydgoszcz);

w województwie stanisławowskiem: Jaremcze, Tatarów i Worochta;

w województwie śląskiem; Wisła (st. kol. Ustroń); w województwie tarnopolskiem: Zaleszczyki; w województwie warszawskiem: Otwock, Rudka (st. kol. Mrozy),

b) corocznie w okresie od 15 maja do 31 października:

w województwie białostockiem: Druskieniki; w województwie kieleckiem: Busko (st. kol. Kielce, Jędrzejów lub Szczucin), Czarniecka Góra (st. kol. Niekłań), Ojców i Pieskowa Skała (st. kol. Kraków lub Olkusz), Solec (st. kol. Kielce, Jędrzejów lub Szczucin);

w województwie krakowskiem: Biały Dunajec, Bukowina (st. kol. Poronin), Bystra w pow. bialskim (st. kol. Wilkowice-Bystra), Czarny Dunajec, Jabłonka, Lipnica Wielka oraz Orawka i Lipnica Mała (st. kol. Czarny Dunajec, Jordanów lub Chabówka), Jordanów, Jurgów oraz Rzepiska, Łapszanka, Dursztyn, Niedzica, Łapsze-Niżne, Kacwin i Czorsztyn (st. kol. Nowy Targ, Czarny Dunajec, Poronin lub Zakopane), Kościeliska (st. kol. Zakopane), Krościenko (st. kol. Nowy Targ lub Stary Sącz), Krzeszowice, Marcinkowice, Muszyna, Piwniczna, Podwilk i Podszkle (st. kol. Czarny Dunajec lub Raba Wyżną), Porąbka (st. kol. Kęty), Raycza, Rytro (st. kol. Rytro lub Piwniczna), Swoszowice, Wysowa (st. kol. Grybów), Zawoją (st. kol. Maków), Zubrzyca Górna i Zubrzyca Dolna (st. kol. Czarny Dunajec lub Raba Wyzna), Zubsuche (st. kol. Poronin);

w województwie lubelskiem: Kazimierz nad Wisłą (st. kol. Puławy);

w województwie lwowskiem: Horyniec, Iwonicz, Lubień Wielki, Niemirów (st. kol. Rawa Ruska lub Jaworów), Rymanów, Truska Wiec;

w województwie pomorskiem: wszystkie miejscowości, położone nad morzem w powiecie morskim (wszystkie te miejscowości położone są przy stacjach kolejowych z wyjątkiem: Karwi i Karwieńskich Błot, dla których stacją kolejową jest Krokowo, Orłowa-Kolibek, dla których stacją kolejową jest Kack Mały, oraz Rozewia i Tupadeł, dla których stacjami kolejowemi są: Łebsz, Swarzewo i Wielka Wieś), Czerniewice (st. kol. Stawki), Kartuzy; w województwie poznańskiem: Powidz (st. kol. Gniezno);

w województwie stanisławowskiem: Delatyn, Diłok, Dora, Hrebenów, Hryniawa, Jamna, Kosów, Stary Kosów i Kuty (st. kol. Kołomyja lub Zabłotów), Korczyn (st. kol. Synowódzko Wyżnę), Morszyn, Mikuliczyn, Osmołoda i Podlute (st. kol. Broszniów lub Rożniatów-Krechowice), Skole, Tuchla, Zełemianka, Żabie (st. kol. Worochta);

w województwie śląskiem: Bystra w pow. bielskim (st. kol. Wilkowice-Bystra), Goczałkowice, Istebna (st. kol. Ustroń), Jastrzębie, Jaworze (st. kol. Jaworze-Jasienice), Moszczenica, Ustroń; w województwie warszawskiem: Ciechocinek.

Białka (st. kol. Nowy Targ) i Witów (st. kol. Podczerwone),- położonemi w województwie krakowskiem, oraz miejscowością Okopy Św. Trójcy (st. kolejowa Iwanie Puste), położoną w województwie tarnopolskiem, a przy miejscowościach Kosów, Stary Kosów i Kuty, położonych w województwie stanisławowskiem, oprócz wymienionych w tymże wykazie stacyj kolejowych Kołomyja i Zabłotów, dodaje się stacje Śniatyń, Załucze.

ROZDZIAŁ  II.

Bilety peronowe.

1. Cena biletu peronowego na wstęp jednorazowy do odgrodzonej części stacji wynosi 20 groszy.

2. Cena miesięcznego biletu peronowego na wstęp do odgrodzonej części stacji w ciągu wskazanego w bilecie okresu czasu wynosi trzydziestokrotną cenę biletu peronowego na wstęp jednorazowy (p. 1).

3. Miesięczne bilety peronowe są imienne i z fotografją właściciela; stacje, dla których zaprowadza się takie bilety, ustala kolej według swego uznania i w miarę potrzeby.

4. Miesięczne bilety peronowe wydaje się na dany miesiąc kalendarzowy. Pozatem mają odpowiednie zastosowanie przepisy o zwykłych biletach okresowych na przejazd, zawarte w rozdziale I-C.

ROZDZIAŁ  III.

Przewóz psów.

1. Opłata za przewóz psów, zabieranych do wagonów osobowych, lub przewożonych w wagonach bagażowych albo w osobnych pomieszczeniach wagonów pociągami osobowemi, mieszanemi lub pośpiesznemi, wynosi połowę ceny odnośnego biletu klasy 3-ej.

2. Za przechowanie psów, nie odebranych w ciągu dwóch godzin po przybyciu ich na stację przeznaczenia, pobiera się opłatę po 8 gr. za sztukę i każdą rozpoczętą godzinę.

ROZDZIAŁ  IV.

Przewóz bagażu.

1. Opłaty za przewóz oblicza się według stref po 10 km. i według opłat jednostkowych za 10 kg., przyczem każde zaczęte 10 km. liczy się za pełną strefę oraz każde zaczęte 10 kg. za 10 kg.

2. Opłaty od 10 kg, za daną odległość (stawki przewozowe) zaokrągla się zawsze do najbliższych pełnych groszy wzwyż.

3. Najniższa należność za przewóz bagażu wynosi 30 gr.

4. Opłaty za przewóz bez względu na rodzaj pociągu od każdych 10 kg. i za każdą strefę (stawki przewozowe) oblicza się: za kilometry od 1 do 200 po 6 gr.; za kilometry od 201 do 400 po 5,4 gr., doliczanych do stawki przewozowej 1,20 zł., przypadającej za pierwsze 200 km.; za kilometry od 401 do 600 po 4,8 gr., doliczane do stawki przewozowej 2,28 zł., przypadającej za pierwsze 400 km.; za kilometry ponad 600 po 4,2 gr., doliczane do sławki przewozowej 3,24 zł., przypadającej za pierwsze 600 kilometrów.

5. Za ubezpieczenie strat, mogących wyniknąć skutkiem nieterminowej dostawy bagażu, pobiera się od każdego zaczętego złotego zadeklarowanej sumy, oraz od każdych zaczętych 10 km. odległości przewozu 0,2 gr. Przypadającą do pobrania należność zaokrągla się do pełnych groszy wzwyż.

6. Za bagaż, nie zabrany przez odbiorcę w ciągu 24 godzin od chwili przybycia odnośnego pociągu, kolej pobiera opłatą za przechowanie po 20 gr. od sztuki za każdą zaczętą dobą.

7. Za przeważenie bagażu przy wydaniu na żądanie odbiorcy kolej pobiera opłatę w wysokości 20 groszy od sztuki.

ROZDZIAŁ  V.

Przewóz przesyłek nadzwyczajnych.

1. Opłaty za przewóz przesyłek nadzwyczajnych w pociągach osobowych i mieszanych od każdych zaczętych 10 kg. (stawki przewozowe) wynoszą o 25% więcej od odnośnych stawek przewozowych dla bagażu (rozdział IV, punkty 1-3).

2. Opłaty od 10 kg. za daną strefę (stawki przewozowe) zaokrągla się do najbliższych pełnych groszy wzwyż.

3. Opłaty za przewóz od każdych 10 kg. (stawki przewozowe) w pociągach pośpiesznych, niezależnie od odległości, wynoszą o 75 gr. więcej, a w pociągach luksusowych (ekspresowych) o 1,50 zł. więcej od odnośnych stawek przewozowych, przewidzianych dla pociągów osobowych lub mieszanych.

4. Najniższa należność za przewóz przesyłki nadzwyczajnej wynosi 50 gr.

5. Opłaty za przewóz mleka pociągami osobowemi lub mieszanemi oblicza się jak za bagaż (rozdział IV). Przewóz powrotny naczyń próżnych odbywa się bezpłatnie na warunkach, określonych przez kolej.

6. Za ubezpieczenie strat, mogących wyniknąć skutkiem nieterminowej dostawy, oraz za przechowanie przesyłek nadzwyczajnych pobiera się opłaty w tej samej wysokości, co za bagaż.

7. Za przeważenie przesyłki nadzwyczajnej przy wydaniu na żądanie odbiorcy kolej pobiera opłatą w wysokości 20 groszy od sztuki.

8. Za umieszczanie na przesyłce adresu odbiorcy ze wskazaniem stacji przeznaczenia kolej pobiera opłatą w wysokości 20 groszy od sztuki.

ROZDZIAŁ  VI.

Przewóz czasopism, broszur i książek.

1. Przewóz czasopism, broszur i książek odbywa się pociągami osobowemi i mieszanemi. Ma przewóz w pociągach pośpiesznych wymagane jest zezwolenie Dyrekcji kolejowej, w obrąbie której znajduje się stacja nadawcza.

2. Paczki czasopism i t. p, o wadze poszczególnej paczki do 100 kg. powinny być nadawane w odpowiedniem opakowaniu; na paczkach powinny być naklejone kartki, na których czarnym drukiem mają być umieszczone następujące dane: nazwisko i miejsce zamieszkania nadawcy, stacja przeznaczenia, imię., nazwisko i adres odbiorcy, oraz napis: "Czasopisma, Książki".

3. Przyjmowanie dzienników do wysiania odbywa się w ściśle określonych godzinach, najpóźniej na pół godziny przed odejściem odpowiedniego pociągu.

4. Nadawca obowiązany jest do zachowania przepisów, dotyczących przesyłek, stanowiących przywilej poczty.

5. Opłata za przewóz powinna być uiszczona przy nadaniu; oblicza się ją na podstawie zasad, ustalonych dla przewozu bagażu (rozdział IV, punkty 1 i 2) według następujących opłat jednostkowych od każdych 10 kg. i za każdą strefą (stawki przewozowe): za kilometry od 1 do 200 po 3,60 gr.; za kilometry od 201 do 400 po 3,24 gr., doliczane do stawki przewozowej 0,72 zł., przypadającej za pierwsze 200 km.; za kilometry od 401 do 600 po 2,88 gr., doliczane do stawki przewozowej 1,37 zł., przypadającej za pierwsze 400 km.; za kilometry ponad 600 po 2,52 gr., doliczane do stawki przewozowej 1,95 zł., przypadającej za pierwsze 600 km.

6. Najniższa należność za przewóz przesyłki czasopism i t. p. wynosi 20 gr.

7. Przewóz czasopism i t. p. odbywa się. za dowodami przewozowemi, używanemi przy przesyłkach nadzwyczajnych.

8. Przesyłki czasopism i t. p. dla osób, z któremi Dyrekcja kolejowa zawrze odnośną umowę, mogą być nadawane również za szczególnemi wykazami na następujących warunkach:

a) Wykazy, doręczane stacjom wraz z odpisem, winny być sporządzane na blankietach podług ustalonego wzoru.

b) Blankiety te, składające się, z 4-ch części, a mianowicie: grzbietu, wykazu, odpisu tegoż i kwitu dla nadawcy, drukowane będą przez zarząd kolei. Mogą być one również przygotowane za zgodą Dyrekcji kolejowej przez samego kontrahenta; w tym jednak wypadku winny być one złożone Dyrekcji kolei do ostemplowania.

c) Po przyjęciu od kontrahenta należycie wypełnionego wykazu wraz z odpisem i po sprawdzeniu wagi oraz zawartości przesyłki na zasadach ogólnych, stacja nadawcza zatrzymuje odpis, oryginał zaś wraz z czasopismami i t. p. wręcza konduktorowi bagażowemu lub pociągowemu, który wydaje przesyłki na wskazanych w wykazie stacjach.

d) Do jednego wykazu mogą być wpisywane stacje, należące do jednej tylko Dyrekcji i znajdujące się na jednej linji biegu pociągu. Na każde rozgałęzienie należy sporządzać oddzielne wykazy.

e) Obliczenia opłaty przewozowej dokonywa się według zasad, ustalonych w punkcie 5, oddzielnie za każdy wykaz, za ogólną odległość taryfową od stacji nadawczej do ostatniej stacji odbiorczej, wskazanej w wykazie, i za ogólną wagę przesyłki, nadanej przy tymże wykazie,

f) Zwrotne przesyłanie niesprzedanych czasopism i t. p. uskutecznia się jako nowe przesyłki.

g) Należności, przypadające kolei, uiszcza się stosownie do umowy pomiędzy Dyrekcją kolei i kontrahentem.

ROZDZIAŁ  VII.

Pociągi nadzwyczajne, wagony osobowe, dla chorych i bagażowe.

A.

Pociągi nadzwyczajne.

I. (1) Za pociągi nadzwyczajne pobiera się za każdy kilometr taryfowy opłaty następujące:

a) za lokomotywę - 3 zł.; o ile ze względów ruchowych lub technicznych zajdzie potrzeba użycia więcej, niż jednej lokomotywy, pobiera się opłatę powyższą osobno za każdą doczepioną lokomotywę;

b) za każdą oś dostarczonego na żądanie wagonu osobowego 1 zł.;

c) za każdą oś innego, dostarczonego na żądanie, wagonu lub też doczepionego ze względu na wymogi ruchu 0,50 zł.

Opłata najniższa wynosi 10 zł. za kilometr taryfowy nie mniej jednak niż 500 zł. za pociąg.

(2) Jeżeli opłata za przewóz w pociągu nadzwyczajnym osób, zwierząt, bagażu i przesyłek towarowych według taryf normalnych wypada drożej, niż na podstawie ustępu powyższego (1), to pobiera się opłatę wyższą, biorąc jednak za podstawę do obliczenia za przewóz osób, bagażu i przesyłek towarowych pośpiesznych opłaty, ustalone dla pociągów osobowych, bez względu na szybkość pociągu nadzwyczajnego.

II. (1) Jeżeli na żądanie zamawiającego dostarcza się wagonów szczególnie przez niego wskazanych, to za ich przebieg linjami, któremi pociąg nadzwyczajny nie przechodzi, zarówno w drodze tam, jak i z powrotem, pobiera się 0,20 zł. za każdą oś i każdy kilometr taryfowy. Przy obliczaniu tej należności - również gdy wagony wracają do stacji macierzystej inną drogą, niż ta, którą przybyły - odejmuje się od ogólnej długości linij, któremi wagony przebiegały, długości tych linij, któremi wagony przechodziły w stanie ładownym; tylko za różnicę odległości w ten sposób obliczoną pobiera się powyżej wskazaną opłatę.

(2) Opłatę powyższą pobiera się również choć wagon nie jest własnością kolei; w tym wypadku liczy się ją takie, i to za drogę tam i z powrotem, gdy wagon przed lub po użyciu go, w celu uskutecznienia naprawy, przesyła się, na osobne żądanie zamawiającego, do warsztatów.

(3) Wszelkie dalsze warunki, pod jakiemi na żądanie wagony będą dostarczone, mają być ustalone z zamawiającym.

III. Przy zamawianiu pociągu nadzwyczajnego winna być złożona kaucja w wysokości 500 zł., która, w razie odwołania pociągu nadzwyczajnego, przypada na rzecz kolei, z pobraniem jednak ponadto, w odpowiednich wypadkach, opłat, ustalonych ustępem II.

Należności za przebieg pociągu nadzwyczajnego uiszcza się na stacji wyjściowej, nie później, niż na 1 godzinę przed czasem, wyznaczonym do wyjazdu.

Jeżeli przy obliczaniu opłaty przewozowej stacja odejścia nie uwzględniła należytości za niezbędne, w danym razie, na poszczególnych odcinkach dodanie parowozu pomocniczego, to przypadające za to należności winny być uiszczone dodatkowo na stacji przeznaczenia.

IV. (1) Jeżeli wyznaczony do odjazdu czas został przez zamawiającego przekroczony, to pociąg nadzwyczajny, na żądanie zamawiającego i według uznania kolei, może być w dalszym ciągu trzymany w pogotowiu.

(2) Za każde rozpoczęte pół godziny oczekiwania pociągu, nawet na wypadek zupełnego odwołania tegoż, pobiera się opłatę za oczekiwanie w wysokości 150 zł.

(3) Trzymanie pociągu w pogotowiu trwa tylko tak długo, dopóki wpłacona zgóry należność przewozowa pokrywa przypadającą za oczekiwanie opłatę.

B.

Wagony osobowe, dla chorych, bagażowe i towarowe.

I. (1) Za wagony salonowe, sypialnie lub inne osobowe oraz specjalnie urządzone dla chorych, które kolej dostarcza na żądanie, pobiera się, bez względu na to, czy wagony te stanowią własność kolejową, czy prywatną osób, korzystających z tych wagonów, należność za bilety klasy I-ej odnośnego rodzaju pociągu, przyczem stosuje się ulgi dla dzieci (art. 12 przepisów przewozowych); opłata wynosi co najmniej: przy dwóch lub trzechosiowych wagonach - 12 biletów na każdy wagon, a przy cztero lub więcej osiowych wagonach - 18 biletów dla dorosłych według pełnej taryfy. (Patrz wszakże ustęp III).

(2) Jeżeli w skład danych pociągów nie wchodzą wagony klasy I, to opłaca się za wagon osobowy dwu- lub trzyosiowy 18, a za takiż wagon o więcej osiach - 27 biletów dla dorosłych według pełnej taryfy klasy II na pociąg odnośnego rodzaju.

II. (1) Za dostarczone na żądanie pod przewóz bagażu wagony bagażowe lub towarowe pobiera się opłatę, 1 zł. za każdą oś i każdy kilometr taryfowy.

(2) Jeżeli przewóz bagażu wypada według taryfy bagażowej drożej, to pobiera się tą wyższą opłatą przewozową.

III. (1) Za dostarczony na żądanie pod przewóz chorego wagon bagażowy lub towarowy, opłaca się 6 biletów kl. I dla dorosłych, według pełnej taryfy na pociąg odnośnego rodzaju; jeżeli w wagonie przewozi się więcej, niż jednego chorego, to dla każdego dalszego chorego opłaca się bilet kl. I.

(2) Jeżeli w skład danych pociągów nie wchodzą wagony klasy I, to za wagon opłaca się 9 biletów klasy II dla dorosłych, według pełnej taryfy, przyczem, jeżeli w wagonie przewozi się więcej niż jednego chorego, to dla każdego następnego chorego opłaca się bilet klasy II.

(3) Dwóch dozorców przewozi się bezpłatnie; każdy następny dozorca, jadący w tym samym wagonie, winien nabyć bilet kl. III na pociąg odnośnego rodzaju.

(4) Przedmioty, służące do wygody chorych podczas podróży, dozwala się wziąć do wagonu bez opłaty. Za pozostały bagaż pobiera się opłatę, przewidzianą w taryfie.

(5) Postanowienia powyższe stosuje się również przy korzystaniu z osobnych, urządzonych do przewożenia chorych przedziałów klasy III.

(6) Przewóz wagonów powyższych odbywa się pociągami osobowemi lub mieszanemi, pośpiesznemi zaś tylko na podstawie szczególnego zezwolenia odnośnej Dyrekcji kolejowej.

IV. (1) Jeżeli na żądanie zamawiającego dostarcza się wagonów, szczególnie przez niego wskazanych, to za ich przebieg linjami, któremi wagony te szły w stanie próżnym, zarówno w drodze tam, jak i z powrotem, pobiera się 0,20 zł. za każdą oś i każdy kilometr taryfowy. Przy obliczaniu tej należności - również gdy wagony wracają do stacji macierzystej inną drogą, niż ta, którą przybyły, - odejmuje się od ogólnej długości linij, któremi wagony przebiegały, długości tych linij, któremi wagony przechodziły z podróżnymi; tylko za różnicę odległości w ten sposób obliczoną pobiera się powyżej wskazaną opłatę.

(2) Opłatę powyższą pobiera się również, jeżeli wagon nie jest własnością kolei; w tym wypadku liczy się ją także, - i to za drogę tam i z powrotem, gdy wagon przed lub po użyciu go, w celu uskutecznienia naprawy, przesyła się na osobne żądanie zamawiającego do warsztatów.

V. Wszystkie opłaty uiszcza się na stacji odjazdu; zamawiający otrzymuje zaświadczenie, które okazywać winien przy sprawdzaniu biletów w pociągu i oddać po ukończeniu podróży.

VI. W razie nieskorzystania z wagonu zamówionego kolej pobiera, oprócz opłat, wskazanych pod IV, wszystkie koszty, wynikłe wskutek przygotowania wagonu.

VII. Wszelkie dalsze warunki dostarczenia wagonu ustala kolej z zamawiającym.

RozdziaVIII 

Opłata dodatkowa przy przewozie osób

Niezależnie od opłaty za przejazd, o ile ona przy obliczeniu według pełnej taryfy przekracza l złoty, pobiera się od każdego biletu opłatę dodatkową w wysokości 10 groszy od każdych zaczętych 5 złotych ceny biletu.

Uwaga. Od biletów, obliczonych według taryfy normalnej z obniżką 50%, opłatę powyższą pobiera się w wysokości połowy opłaty dodatkowej, jaka przypadałaby za odnośny bilet, obliczony według pełnej taryfy

1 Załącznik:

-zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 9 kwietnia 1926 r. o pobieraniu opłaty dodatkowej od biletów na przejazd kolejami państwowemi oraz prywatnemi, znajdującemi się pod zarządem państwowym (Dz.U.26.33.207) z dniem 15 kwietnia 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 4 maja 1926 r. o uzupełnieniu i zmianach taryfy polskich kolei normalnotorowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych. (Dz.U.26.45.280) z dniem 15 maja 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 czerwca 1926 r. o uzupełnieniu taryfy polskich kolei normalnotorowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych. (Dz.U.26.62.374) z dniem 1 lipca 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 października 1926 r. o zmianach taryfy polskich kolei normalnotorowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych. (Dz.U.26.106.621) z dniem 1 listopada 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 12 listopada 1926 r. o zmianach w taryfie polskich kolei normalnotorowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych. (Dz.U.26.116.674) z dniem 1 grudnia 1926 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 5 maja 1927 r. o ulgach taryfowych przy przejeździe powrotnym z uzdrowisk krajowych. (Dz.U.27.43.388) z dniem 15 maja 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 26 października 1927 r. o uzupełnienue i zmianach "Taryfy polskich kolei normalnotorowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych". (Dz.U.27.94.844) z dniem 1 listopada 1927 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 31 stycznia 1928 r. o zmianach w Taryfie polskich kolei normalnotorowych na przewóz osób, psów, bagażu i przesyłek nadzwyczajnych. (Dz.U.28.14.104) z dniem 15 lutego 1928 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 18 stycznia 1928 r. w sprawie "Przepisów przewozowych polskich kolei żelaznych." (Dz.U.28.14.102) z dniem 1 marca 1928 r.

- zmieniony przez § 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 28 stycznia 1928 r. w sprawie "Postanowień wykonawczych do Przepisów przewozowych polskich kolei żelaznych" (Dz.U.28.14.103) z dniem 1 marca 1928 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 5 maja 1928 r. (Dz.U.28.53.511) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 15 maja 1928 r.

- zmieniony przez § 1 rozporządzenia z dnia 23 czerwca 1928 r. (Dz.U.28.65.601) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1928 r.

• Identyfikator: Dz.U.1925.128.913
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Zmiana taryfy osobowej i bagażowej polskich kolei normalnotorowych.
• Data aktu: 16/12/1925
• Data ogłoszenia: 29/12/1925
• Data wejścia w życie: 01/02/1926, 29/12/1925