Przekład.
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
MY, IGNACY MOŚCICKI,
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
Dnia dwudziestego ósmego czerwca tysiąc dziewięćset dwudziestego dziewiątego roku. podpisane zostały w Londynie: Światowa Konwencja Pocztowa. Porozumienie o listach i pudełkach z podaną wartością, Porozumienia o paczkach pocztowych, Porozumienie o przekazach pocztowych, Porozumienie o pocztowych przelewach pieniężnych, Porozumienie o zleceniach pocztowych, Porozumienie o prenumeracie czasopism i wydawnictw perjodycznych, o następującem brzmieniu dosłownem:
NA DOWÓD CZEGO wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej.
W Warszawie, dnia 8 kwietnia 1932 r.
ŚWIATOWA KONWENCJA POCZTOWA.
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY.
Organizacja i zakres działania Związku.
1. Pojęcie i istota Związku.
2. Nowe przystąpienia. Postępowanie.
3. Konwencja i Porozumienia Związku.
4. Regulaminy wykonawcze.
5. Specjalne Porozumienia i Traktaty. Związki ściślejsze.
6. Ustawodawstwo wewnętrzne.
7. Wyjątkowe stosunki pocztowe.
8. Kolonje, Protektoraty i t. p.
9. Przynależność do Związku.
10. Sąd polubowny.
11. Wystąpienie ze Związku. Wycofanie się z Po rozumień.
Kongresy. Konferencje. Komisje.
13. Ratyfikacja. Wejście w życie i okres czasu ważności Akt kongresowych.
14. Kongresy nadzwyczajne.
15. Regulamin Kongresów.
16. Konferencje.
17. Komisje.
Wnioski w przerwach między Zjazdami.
19. Postępowanie z wnioskami.
20. Warunki uchwalania wniosków.
21. Ogłaszanie uchwał.
22. Wprowadzanie uchwał w życie.
Biuro międzynarodowe.
24. Wydatki Biura międzynarodowego.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
26. Zakaz pobierania opłat nieprzewidzianych.
27. Czasowe zawieszenie służby.
28. Waluta Związku.
29. Równowartość.
30. Formularze. Język.
31. Karty tożsamości.
POSTANOWIENIA, DOTYCZĄCE PRZESYŁEK LISTOWYCH.
Przepisy ogólne.
33. Opłaty i ogólne warunki przesyłania.
34. Opłacanie.
35. Dopłata w razie zupełnego lub częściowego braku opłaty.
36. Opłaty dodatkowe.
37. Opłaty specjalne.
38. Przesyłki, podlegające należnościom celnym.
39. Kontrola celna.
40. Należność za pośrednictwo przy cleniu.
41. Należności celne i inne, niepocztowe.
42. Przesyłki wolne od opłat.
43. Umarzanie należności celnych.
44. Przesyłki ekspresowe.
45. Zakazy.
46. Sposób uiszczania opłat.
47. Przesyłki wolne od opłat pocztowych,
48. Kupony na odpowiedź.
49. Wycofywanie przesyłek listowych. Zmiana adresu.
50. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
51. Reklamacje.
Przesyłki polecone.
53. Zwrotne poświadczenie odbioru.
54. Zasady odpowiedzialności.
55. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
56. Wygaśnięcie odpowiedzialności.
57. Wypłata odszkodowania.
58. Termin wypłaty.
59. Ustalenie odpowiedzialności.
60. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Przesyłki za pobraniem.
62. Unieważnienie lub zmniejszenie sumy pobrania.
63. Odpowiedzialność w razie zaginięcia przesyłki za pobraniem.
64. Odpowiedzialność za sumy prawidłowo zainkasowane.
65. Odszkodowanie w razie niezainkasowania albo zainkasowania sumy niższej, lub, gdy przy inkasowaniu popełniono oszustwo.
66. Sumy prawidłowo zainkasowane. Oszkodowanie. Wypłata i prawo zwrotnego poszukiwania (regres).
67. Termin wypłaty.
68. Ustalenie odpowiedzialności.
69. Zwrot sum wypłaconych zaliczkowo.
70. Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
71. Podział opłat za pobranie.
Przyznanie opłat. Należności tranzytowe. Składowe.
73. Należności tranzytowe.
74. Składowe.
75. Zwolnienie od należności tranzytowych.
76. Połączenia nadzwyczajne.
77. Wypłata i rozrachunek.
78. Wymiana odsyłek ze statkami wojennemi.
Różne postanowienia.
79. Nieprzestrzeganie wolności tranzytu.
80. Zobowiązania szczególne.
Postanowienia końcowe.
81. Wejście w życie i czas trwania konwencji.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY KONWENCJI.
I. Wycofywanie przesyłek listowych. Zmiana adresu.
II. Równowartość. Granice najwyższe i najniższe.
III. Nadawanie przesyłek zagranicą.
IV. Uncja wagi handlowej angielskiej.
V. Kupony na odpowiedź.
VI. Należność za polecenie.
VII. Poczta lotnicza.
VIII. Należności specjalne za tranzyt przez Syberję.
IX. Należności specjalne za tranzyt przez Urugwaj.
X. Składowe.
XI. Protokół otwarty dla krajów, które nie były reprezentowane.
XII. Protokół otwarty dla podpisów i przystąpień krajów, które były reprezentowane.
XIII. Termin zawiadomienia o przystąpieniach.
XIV. Komisja przygotowawcza.
ŚWIATOWA KONWENCJA POCZTOWA.
którą zawarły:
Afganistan, Unja Południowo - Afrykańska, Albanja, Niemcy, Stany Zjednoczone Ameryki, Zespół Wysp stanowiących posiadłości Stanów Zjednoczonych Ameryki prócz Wysp Filipinów, Wyspy Filipiny, Republika Argentyna, Commonwealth Australijskie, Austrja, Belgia, Kolonja Kongo Belgijskie, Boliwja, Brazylja, Bułgaria, Kanada, Chili, Chiny, Republika Kolumbja, Republika Kostarika, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Ekwador, Hiszpanja, Zespół Kolonij Hiszpańskich, Estonja, Abisynia, Finlandja, Francja, Alger, Kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach, Zespół innych Kolonij Francuskich, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, Grecja, Gwatemala, Republika Haiti, Królestwo Hedżas i Nedżed z Posiadłościami, Republika Honduras, Węgry, Indje Brytyjskie, Irak, Wolne Państwo Irlandji, Islandja, Włochy, Zespół Kolonij Włoskich, Japonja, Chosen, Zespół innych Posiadłości Japońskich, Łotwa, Republika Liberia, Litwa, Luksemburg, Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marokko (Strefa Hiszpańska), Meksyk, Nikaragua, Norwegja, Nowa Zelandja, Republika Panama, Paragwaj, Holandja, Indje Holenderskie, Kolonje Holenderskie w Ameryce, Peru, Persja, Polska, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Republika Salwador, Terytorjum Sarry, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Syjam, Szwecja, Szwajcarja, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Związek Socjalistycznych Republik Rad, Urugwaj, Państwo Watykanu i Stany Zjednoczone Wenezueli.
Podpisani, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów, zebrani na kongresie w Londynie, na mocy artykułu 12 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Sztokholmie, dnia 28 sierpnia 1924 roku, przeprowadzili, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, rewizję tej konwencji w sposób następujący:
ŚWIATOWY ZWIĄZEK POCZTOWY.
ORGANIZACJA I ZAKRES DZIAŁANIA ZWIĄZKU.
Pojęcie i istota Związku.
Kraje, które zawarły niniejszą konwencję, tworzą pod nazwą "Światowy Związek Pocztowy" jeden obszar pocztowy do wzajemnej wymiany przesyłek listowych. Zadaniem Związku Pocztowego jest również organizowanie i udoskonalanie innych gałęzi międzynarodowej służby pocztowej.
Nowe przystąpienia. Postępowanie.
Każdy kraj może w każdej chwili przystąpić do konwencji.
Żądanie przystąpienia należy złożyć w drodze dyplomatycznej Rządowi Związku Szwajcarskiego, który zawiadamia o tem Rządy wszystkich krajów, należących do Związku.
Konwencja i Porozumienia Związku.
Postanowienia konwencji normują służbę przesyłek listowych.
Inne gałęzie służby, w szczególności: wymiana listów i pudełek z podaną wartością, paczek pocztowych, przekazów pocztowych, pocztowych przelewów pieniężnych, zleceń pocztowych, oraz prenumerata czasopism i wydawnictw periodycznych, stanowią przedmiot porozumień między krajami, należącemu do Związku.
Porozumienia te obowiązują tylko kraje, które do nich przystąpiły.
Przystąpienie do jednego lub kilku z tych porozumień podlega postanowieniom artykułu poprzedniego.
Regulaminy wykonawcze.
Zarządy, należące do Związku, ustalają w regulaminach wykonawczych, za wspólna zgodą, szczegółowe przepisy, konieczne dla wykonania postanowień konwencji i porozumień.
Specjalne porozumienia i traktaty. Związki ściślejsze.
Ustawodawstwo wewnętrzne.
Postanowienia konwencji i porozumień Związku, poza wypadkami wyraźnie w uchwałach Związku przewidzianemi, nie naruszają w niczem ustawodawstwa poszczególnych krajów.
Wyjątkowe stosunki pocztowe.
Zarządy, które pełniłyby służbę pocztowa na terytorjach nienależących do Związku, będą obowiązane pośredniczyć na rzecz innych Zarządów. W tych wyjątkowych stosunkach pocztowych obowiązują postanowienia konwecji i odnośnego regulaminu.
Kolonje, Protektoraty i t. p.
W rozumieniu konwencji i porozumień uważa się jako jeden kraj albo jeden Zarząd, należący do Związku, przedewszystkiem, gdy to dotyczy prawa głosowania na kongresach, konferencjach i w przerwach między Zjazdami, jako też udziału w wydatkach międzynarodowego Biura Światowego Związku Pocztowego:
1. Zespół Wysp stanowiących posiadłości Stanów Zjednoczonych Ameryki, prócz Wysp Filipinów, obejmujący Wyspy Hawai, Porto-riko, Guam i Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych Ameryki;
2. Wyspy Filipiny;
3. Kolonje Kongo Belgijskie;
4. Zespół Kolonij Hiszpańskich;
5. Alger;
6. Kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach;
7. Zespół innych Kolonij Francuskich;
8. Zespół Kolonij Włoskich;
9. Chosen (Korea);
10. Zespół innych Posiadłości Japońskich;
11. Indje Holenderskie;
12. Kolonje Holenderskie w Ameryce;
13. Kolonje Portugalskie w Afryce;
14. Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji.
Przynależność do Związku.
Jako należące do Światowego Związku Pocztowego uważa się:
Sąd polubowny.
Jeżeli jeden z Zarządów, między któremi istnieje rozbieżność zdań, w terminie sześciomiesięcznym, lub dziewięciomiesięcznym dla krajów odległych, nie poczyni kroków w sprawie zaproponowanego mu sądu polubownego, wówczas Biuro międzynarodowe, na żądanie zainteresowanego Zarządu, może ze swej strony zwrócić się do Zarządu zwlekającego, o wskazanie sędziego polubownego, lub też samo wyznaczy go z urzędu.
W braku zgody co do wyboru, Biuro międzynarodowe wyznacza odpowiedni Zarząd z pomiędzy członków Związku, nieproponowanych przez sędziów polubownych.
Wystąpienie ze Związku. Wycofanie się z porozumień.
Strony umawiające się mają prawo wystąpić ze Związku lub wycofać się z zawartych porozumień na podstawie wypowiedzenia, oznajmionego na rok naprzód, przez Rząd odnośnego kraju Rządowi Związku Szwajcarskiego.
KONGRESY. KONFERENCJE. KOMISJE.
Kongresy.
Każdy kraj może być reprezentowany na kongresie przez jednego lub kilku delegatów, zaopatrzonych przez swój Rząd w niezbędne pełnomocnictwa. Kraj ten może być reprezentowany, w razie potrzeby, również przez delegację innego kraju. Zastrzega się jednak, że jedna delegacja może być upoważniona do reprezentowania nie więcej niż dwu krajów, łącznie już z krajem, który pierwotnie udzielił jej pełnomocnictw uwierzytelniających.
Przy powzięciu, uchwał, każdy kraj rozporządza jednym tylko głosem.
Ratyfikacja. Wejście w życie i okres czasu ważności Akt kongresowych.
Akty kongresowe należy ratyfikować, o ile możności, jak najprędzej; dokumenty ratyfikacyjne winny być doręczone Rządowi kraju, w którym odbył się kongres, ten zaś Rząd zakomunikuje je - Rządom, krajów umawiających się.
Gdyby jedna lub kilka ze Stron umawiających się nie ratyfikowały jednego lub kilku z podpisanych porozumień, niemniej jednak będą one ważne dla Państw, które je ratyfikowały.
Porozumienia niniejsze wchodzą w życie jednocześnie i okres czasu ich ważności jest jednakowy.
Z dniem wejścia w życie porozumień, przyjętych na danym kongresie, tracą moc obowiązującą wszelkie akty kongresu poprzedniego, o ile nie postanowiono inaczej.
Kongresy nadzwyczajne.
Na żądanie lub za zgodą przynajmniej dwóch trzecich krajów umawiających się, po porozumieniu z Biurem międzynarodowem, zbiera się kongres nadzwyczajny.
Postanowienia artykułów 12 i 13 stosują się również do delegacyj, obrad i uchwał kongresów nadzwyczajnych.
Regulamin kongresów.
Każdy kongres uchwala regulamin swych prac i obrad.
Konferencje.
Na żądanie przynajmniej dwóch trzecich Zarządów, należących do Związku, mogą się zbierać konferencje w celu badania spraw czysto administracyjnych.
Konferencje zwołuje się w porozumieniu z Biurem międzynarodowem.
Konferencje uchwalają swój regulamin.
Komisje.
Komisje, którym kongres lub konferencja powierzyły opracowanie jednej lub kilku spraw określonych, zwołuje Biuro międzynarodowe po porozumieniu się z Zarządem kraju, w którym mają się zebrać te komisje.
WNIOSKI W PRZERWACH MIĘDZY ZJAZDAMI.
Składanie wniosków.
W przerwach między zjazdami, każdemu Zarządowi przysługuje prawo przedstawiania innym Zarządom, za pośrednictwem Biura międzynarodowego, wniosków, dotyczących konwencji, jej regulaminu i odnośnych protokółów końcowych.
To samo uprawnienie przyznaje się Zarządom, uczestniczącym w porozumieniach, w zakresie, dotyczącym tych porozumień, ich regulaminów i odnośnych protokółów końcowych.
Aby wniosek, złożony przez Zarząd w przerwach między zjazdami, mógł być przedmiotem rozpatrywań, winien być poparty przynajmniej przez dwa inne Zarządy. Wnioski te nie podlegają rozpatrywaniu, jeżeli Biuro międzynarodowe nie otrzyma jednocześnie wymaganej ilości oświadczeń o poparciu.
Postępowanie z wnioskami.
Każdy wniosek podlega następującemu postępowaniu:
Zarządom pozostawia się sześciomiesięczny okres czasu dla rozważania wniosku i dla przedstawienia Biuru międzynarodowemu możliwych swoich uwag. Wprowadzenie zmian do wniosku jest niedopuszczalne. Biuro międzynarodowe zestawia odpowiedzi i przesyła je do wiadomości Zarządom z zaproszeniem wypowiedzenia się za wnioskiem lub przeciw niemu. Zarządy, które w ciągu sześciu miesięcy nie oddadzą swego głosu, będą uważane za wstrzymujące się od głosowania. Terminy powyższe liczy się od daty odnośnych okólników Biura międzynarodowego.
Jeżeli wniosek dotyczy porozumienia, jego regulaminu lub odnośnych protokółów końcowych, wówczas udział w wyżej opisanem postępowaniu mogą wziąć tylko zarządy, które przystąpiły do tego porozumienia.
Warunki uchwalania wniosków.
Ogłaszanie uchwał.
Nowe postanowienia i zmiany postanowień, wprowadzone do konwencji, porozumień i do odnośnych protokółów końcowych, otrzymują moc obowiązującą na podstawie noty dyplomatycznej, którą Rząd Związku Szwajcarskiego sporządza i na żądanie Biura międzynarodowego przesyła Rządom umawiających się krajów.
Nowe postanowienia i zmiany, wprowadzone do regulaminów i odnośnych protokółów końcowych, stwierdza i ogłasza Zarządom Biuro międzynarodowe. To samo dotyczy wykładni wymienionych pod literą c artykułu poprzedniego.
Wprowadzanie uchwał w życie.
Każda zmiana lub nowe postanowienie wchodzą w życie nie wcześniej, niż po upływie trzech miesięcy od daty ich ogłoszenia.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
Ogólny zakres działania.
Zadaniem tego Biura jest w szczególności zbieranie, uzgadnianie, ogłaszanie i rozsyłanie wszelkiego rodzaju wiadomości, dotyczących międzynarodowej służby pocztowej; wydawanie, na żądanie stron zainteresowanych, opinij w sprawach spornych; wdrażanie postępowania co do zmiany uchwał kongresu; ogłaszanie przyjętych zmian i wogóle zajmowanie się badaniami i pracami redakcyjnemi lub wydawniczemu jakie nakładają na to Biuro konwencja, porozumienia i odnośne regulaminy, lub też jakie mu bada przekazane w interesie związku.
Wydatki Biura międzynarodowego.
Wydatki te, jak również koszta nadzwyczajne, wywołane zebraniem kongresu, konferencji lub komisji, oraz pracami szczególnemi powierzonemi temu Biuru, ponoszą wspólnie wszystkie kraje, należące do Związku.
| 1a | klasa | 25 | jednostek |
| 2a | " | 20 | " |
| 3a | " | 15 | " |
| 4a | " | 10 | " |
| 5a | " | 5 | " |
| 6a | " | 3 | jednostki |
| 7a | " | 1 | jednostkę |
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Wolność tranzytu.
Przesyłki z podaną wartością mogą być przewożone w odsyłkach zamkniętych przez obszar krajów, które nie pełnią tego rodzaju służby, lub zapomocą połączeń morskich, dla których nie przyjęto odpowiedzialności za przesyłki z podaną wartością, jednak odpowiedzialność odnośnych krajów ogranicza się do odpowiedzialności, przewidzianej dla przesyłek poleconych.
Tranzyt pakiecików przez terytorjum krajów, niedopuszczających tego rodzaju przesyłek, nie jest obowiązkowy.
Zakaz pobierania opłat nieprzewidzianych.
Poza opłatami, przewidzianemi przez konwencję i porozumienia, nie wolno pobierać żadnych innych opłat pocztowych.
Czasowe zawieszenie służby.
Jeżeli którykolwiek Zarząd jest zmuszony wskutek okoliczności nadzwyczajnych przerwać czasowo, zupełnie lub częściowo wykonywanie służby, winien zawiadomić o tem bezzwłocznie, w razie potrzeby w drodze telegraficznej, Zarząd lub Zarządy zainteresowane.
Waluta Związku.
Frank, przyjęty jako jednostka monetarna w postanowieniach konwencji i porozumień, jest to frank złoty równający się 100 centymom, o wadze 10/31 grama i próbie 0,900.
Równowartość.
Każdy kraj, należący do Związku, ustala opłaty pocztowe w walucie własnego kraju, według równowartości odpowiadającej jak najdokładniej stosunkowi waluty krajowej do franka.
Formularze. Język.
Karty tożsamości.
Nie ponoszą one również odpowiedzialności za skutki, jakie może spowodować zguba, kradzież lub oszukańcze użycie prawidłowo wystawionej karty tożsamości.
POSTANOWIENIA, DOTYCZĄCE PRZESYŁEK LISTOWYCH.
PRZEPISY OGÓLNE.
Przesyłki listowe.
Pod nazwą przesyłek listowych należy rozumieć: listy, kartki pocztowe pojedyncze i z opłaconą odpowiedzią, papiery handlowe, druki wszelkiego rodzaju wraz z drukami wypukłemi dla ociemniałych, próbki towarów i pakieciki.
Wymiana pakiecików ograniczona jest do tych krajów, które umówiły się co do wykonywania tego rodzaju służby w obrocie wzajemnym lub tylko w jednym kierunku.
Opłaty i ogólne warunki przesyłania.
grafika
Wbrew przepisom ustępu 1, Zarządy mogą pobierać za doręczanie adresatom pakiecików specjalną należność za doręczenie, która nie może przekraczać 25 centymów, od pakieciku.
Zarządy, bez względu na wysyłającego, mogą udzielać tej samej zniżki i w tych samych stosunkach dla książek, broszur i nut, z wyjątkiem wszelkich ogłoszeń lub reklam, innych aniżeli te, które figurują na okładce lub na ochronnych kartkach tomów.
Wolno jest wkładać do pakiecików fakturę otwartą, zawierającą tylko najistotniejsze dane, jak również zwykłą kopję adresu przesyłki z podaniem adresu nadawcy.
Przesyłki przyjęte wbrew przepisom, mogą być zwrócone do miejsca nadania. Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia, którego przepisy wewnętrzne zezwalają na to, może przesyłki takie doręczać adresatom. W tym wypadku Zarząd ten winien, o ile zachodzi tego potrzeba, zastosować opłaty i dopłaty przewidziane dla tego rodzaju przesyłek listowych, do którego one rzeczywiście należą. Co się tyczy przesyłek, które przekraczają najwyższe granice wagi, ustalone w § 1 niniejszego artykułu, to może być za nie pobierana opłata według ich wagi rzeczywistej.
Opłacanie.
Zasadniczo, wszystkie przesyłki oznaczone w artykule 32 winny być całkowicie opłacone przy nadawcę.
Nie przewozi się, z wyjątkiem listów i pojedynczych kartek pocztowych, przesyłek nie opłaconych lub niedostatecznie opłaconych, ani też kartek pocztowych z opłaconą odpowiedzią, których obydwu części nie opłacono przy nadaniu.
Dopłata w razie zupełnego lub częściowego braku opłaty.
W razie zupełnego lub częściowego braku opłaty i poza wyjątkami, przewidzianemi w artykule 45, §§ 3, 4 i 5 regulaminu dla pewnych rodzajów przesyłek dosyłanych, całą brakującą opłatę za listy i kartki pocztowe pojedyncze ściąga się od odbiorcy w wysokości podwójnej, przyczem powyższa dopłata nie może być niniejszą od 10 centymów.
To samo postępowanie może być stosowane, w wypadkach wyżej wskazanych, przy innych przesyłkach listowych, któreby wbrew przepisom wysłano do kraju przeznaczenia.
Opłaty dodatkowe.
Oprócz opłat, ustalonych w artykule 33, za każdą przesyłkę, przy której przewozie korzysta się z nadzwyczajnych połączeń, wymagających specjalnych kosztów, można pobierać opłatę dodatkową, odpowiadającą tym kosztom.
Jeżeli opłata taryfowa pojedynczej kartki pocztowej zawiera w sobie opłatę dodatkową, uzasadnioną poprzednim ustępem, wówczas taką samą opłatę należy stosować do każdej z obydwu części kartki pocztowej z opłaconą odpowiedzią.
Opłaty specjalne.
Przesyłki, podlegające należnościom celnym.
Pakieciki mogą zawierać przedmioty, podlegające należnościom celnym.
To samo dotyczy listów, jeżeli kraj przeznaczenia zezwala na przywóz, w tej formie przedmiotów, podlegających należnościom celnym.
Kontrola celna.
Zarząd kraju przeznaczenia może poddawać kontroli celnej przesyłki wymienione w artykule poprzednim i w razie potrzeby otwierać je z urzędu.
Należność za pośrednictwo przy cleniu.
Za przesyłki, podlegające kontroli celnej w kraju przeznaczenia, można pobierać na rzecz poczty specjalną należność za pośrednictwo przy cleniu, nieprzekraczającą 50 centymów od przesyłki.
Należności celne i inne, niepocztowe.
Zarządy upoważnione są do pobierania od adresatów przesyłek, poza opłatami pocztowemi, również opłat celnych, jako też innych należności.
Przesyłki wolne od opłat.
W tym wypadku nadawcy winni zobowiązać się do uiszczenia sum, których zażądać może urząd przeznaczenia i wpłacić odpowiednią kaucję.
Zarząd, który wpłaca zaliczkowo należności na rachunek nadawcy, jest upoważniony do pobierania z tego tytułu należności za pośrednictwo, nieprzekraczającej 50 centymów od przesyłki. Należność tę pobiera się niezależnie od należności za pośrednictwo przy cleniu, przewidzianej w poprzednim artykule 40.
Umarzanie należności celnych.
Zarządy obowiązują się do czynienia starań w odnośnych Zarządach celnych o umarzania należności celnych od przesyłek, zwracanych do kraju nadania, zniszczonych z powodu całkowitego zepsucia zawartości lub dosyłanych do kraju trzeciego.
Przesyłki ekspresowe.
Jednakże doręczanie przez umyślnego posłańca nie jest w tym wypadku obowiązkowe.
Zakazy.
Jednakże zakaz ten nie dotyczy druków, podlegających należnościom celnym;
Prócz tego zakazane jest wysyłanie, zarówno w przesyłkach niepoleconych, jak i w pakiecikach poleconych lub niepoleconych: monety brzęczącej, biletów bankowych i biletów zdawkowych lub jakichkolwiek papierów wartościowych na okaziciela, platyny, złota i srebra albo wyrobów z tych metali, drogich kamieni, biżuterji i innych kosztowności.
Przesyłanie znaczków pocztowych, unieważnionych lub nieunieważnionych, w kopercie otwartej jest zabronione.
W razie, gdy przesyłki, przyjęte do przewozu wbrew przepisom, nie podlegają ani zwrotowi do miejsca nadania, ani też nie mogą być doręczone adresatowi, Zarząd kraju nadania winien być powiadomiony w sposób dokładny o postępowaniu, zastosowanem do tych przesyłek, w celu wydania odpowiednich zarządzeń.
Przesyłki te należy zwracać do miejsca nadania.
Sposób uiszczania opłat.
Przesyłki wolne od opłat pocztowych.
To samo postanowienie stosuje się przy przesyłkach listowych, dotyczących jeńców wojennych, wysyłanych lub otrzymywanych już to bezpośrednio, już to pośrednio przez biura wywiadowcze, które przypuszczalnie byłyby urządzone dla tych osób, czy to w krajach prowadzących wojnę, czy to w krajach neutralnych, które na swojem terytorium dały schronienie wojskowym stron walczących.
Wojskowi stron walczących, przyjęci przez kraj neutralny i tam internowani, pod względem stosowania powyższych postanowień, uważani są narówni z właściwymi jeńcami wojennymi.
Kupony na odpowiedź.
Kupony na odpowiedź sprzedawane są w krajach należących do Związku.
Cenę sprzedażną kuponu ustalają zainteresowane Zarządy, cena ta jednak nie może być mniejszą od 371/2 centymów lub od równowartości tej sumy w monecie kraju wydającego kupon.
Każdy kupon podlega we wszystkich krajach wymianie na jeden lub kilka znaczków pocztowych, przedstawiających opłatę za list pojedynczej wagi w obrocie zagranicznym kraju wymieniającego kupon.
Ponadto każdy kraj może wymagać, ażeby kupony na odpowiedź przedstawiano do wymiany równocześnie z przesyłkami listowemi, do których opłaty mają służyć te kupony.
Wycofywanie przesyłek listowych. Zmiana adresu.
Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Reklamacje.
Co się tyczy przesyłek poleconych, to nie pobiera się tej opłaty, jeżeli nadawca już uiścił należność specjalną za zwrotne poświadczenie odbioru.
PRZESYŁKI POLECONE.
Opłaty.
Jednakże należność za polecenie części kartki pocztowej z napisem "Réponse" (Odpowiedź), uiszczona przez pierwotnego nadawcę kartki, nie będzie uważana za ważną.
Zwrotne poświadczenie odbioru.
Nadawca przesyłki poleconej może otrzymać zwrotne poświadczenie odbioru, opłacając przy nadaniu stałą należność, nieprzekraczającą 40 centymów.
Zwrotnego poświadczenia odbioru można również żądać po nadaniu przesyłki, w term nie i za opłatą ustaloną w artykule 51 dla reklamacyj.
Zasady odpowiedzialności.
Zarządy pocztowe ponoszą odpowiedzialność za zaginięcie przesyłek poleconych, z wyjątkiem wypadków, przewidzianych w następnym artykule.
Z tego tytułu należy się nadawcy odszkodowanie w wysokości 50 franków za każdą przesyłkę.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności za zaginięcie przesyłek poleconych:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za przesyłki polecone, których doręczenie odbyło się stosownie do ich przepisów wewnętrznych.
Odpowiedzialność za przesyłki adresowane "Poste restante" (Do podjęcia na poczcie) lub przechowywane do dyspozycji adresatów, ustaje z chwilą wydania ich osobie, która udowodniła swoją tożsamość, w myśl istniejących w kraju przeznaczenia przepisów, i której nazwisko i tytuł odpowiadają wskazówkom podanym w adresie.
Wypłata odszkodowania.
Obowiązek wypłacenia odszkodowania ciąży na Zarządzie, któremu podlega urząd nadawczy przesyłki, z zastrzeżeniem prawa zwrotnego poszukiwania (regres) przeciwko Zarządowi, ponoszącemu odpowiedzialność.
Termin wypłaty.
Zarząd kraju nadania może, w drodze wyjątku, odroczyć wypłatę odszkodowania poza termin wskazany w ustępie poprzednim, jeżeli nie wyjaśniono jeszcze, czy zaginięcia przesyłki nie należy przypisać wypadkowi siły wyższej.
Ustalenie odpowiedzialności.
Jednakże Zarząd pośredniczący lub Zarząd kraju przeznaczenia nie ponosi odpowiedzialności, jeżeli może udowodnić, że otrzymał reklamację po zniszczeniu dokumentów służbowych, dotyczących poszukiwanej przesyłki, ponieważ upłynął czas przechowywania, przewidziany w artykule 78 Regulaminu. Zastrzeżenie to nie narusza w niczem praw osoby reklamującej.
Jeżeli zaginięcie nastąpiło podczas przewozu i nie można ustalić kraju, na którego terytorjum lub w którego służbie wypadek ten miał miejsce, to odnośne Zarządy ponoszą szkodę w równych częściach. Jednakże całkowite odszkodowanie winien wypłacić Zarządowi kraju nadania pierwszy Zarząd, który nie może ustalić dalszego przepisowego przekazania reklamowanej przesyłki. Jest rzeczą tego pierwszego Zarządu uzyskać od Zarządów, ponoszących wspólną odpowiedzialność, zwrot udziałów każdego z nich w odszkodowaniu wypłaconem osobie uprawnionej.
Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Zwrot ten ma być dokonany bez kosztów dla Zarządu-wierzyciela, bądź przekazem pocztowym, czekiem lub wekslem płatnym na okaziciela w stolicy lub w jakimkolwiek ośrodku handlowym kraju-wierzyciela, bądź gotówką w walucie obiegowej tego kraju. Po upływie trzech miesięcy, suma należna Zarządowi kraju nadania, podlega oprocentowaniu po 7% rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Opłaty i warunki przesyłania. Wyrównywanie sum zainkasowanych.
W braku porozumienia odmiennego, suma pobrania winna być podana w walucie kraju nadania przesyłki.
Suma najwyższa pobrania odpowiada sumie ustalonej dla przekazów pocztowych, przeznaczonych do kraju nadania przesyłki.
Przesyłki za pobraniem podlegają formalnościom i opłatom, stosowanym przy przesyłkach poleconych.
Nadawca uiszcza ponadto należność stałą, która nie może przewyższać 50 centymów od przesyłki oraz należność nieprzekraczającą 1/2% sumy pobrania.
Każdy Zarząd może dla pobierania należności procentowej ustalić skalę, najbardziej odpowiadającą warunkom jego służby.
W tym wypadku, o ile nie zawarto porozumienia odmiennego, suma pobrania winna być podana w walucie kraju przeznaczenia. Oprócz opłat, przewidzianych za przesyłkę poleconą, pobiera się od nadawcy należność stałą nieprzekraczającą 25 centymów. Zarząd kraju przeznaczenia przekazuje na konto czekowe zapomocą zawiadomienia o wpłacie obrotu wewnętrznego sumę zainkasowaną od adresata po potrąceniu należności stałej, wynoszącej najwyżej 25 centymów, i opłaty zwykłej za przekazanie, stosowanej w jego służbie wewnętrznej.
Unieważnienie lub zmniejszenie sumy pobrania.
Nadawca przesyłki poleconej za pobraniem, może żądać unieważnienia lub zmniejszenia sumy pobrania.
Takie żądania podlegają przepisom, ustalonym dla żądań wycofania przesyłek lub zmiany adresu.
Jeżeli żądanie zniesienia lub zmniejszenia sumy pobrania ma być przesłane w drodze telegraficznej, wówczas do opłaty za telegram dolicza się opłatę za list polecony pojedynczej wagi.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia przesyłki za pobraniem.
Zaginięcie przesyłki poleconej za pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach, określonych w artykułach 54 i 55.
Odpowiedzialność za sumy prawidłowo zainkasowane.
Za sumy prawidłowo zainkasowane od odbiorcy, bez wzglądu na to, czy dokonano, czy też nie dokonano wpłaty sum zapomocą przekazów pocztowych, albo też zapomocą przelewów na pocztowe konto czekowe, Zarządy pocztowe odpowiadają wobec nadawcy na zasadach, przyjętych w Porozumieniu o przekazach pocztowych lub też w przepisach, normujących obrót czeków i pieniężnych przelewów pocztowych.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania albo zainkasowania sumy niższej, lub, gdy przy inkasowaniu popełniono oszustwo.
Te same zasady stosują się w wypadku, gdy od odbiorcy zainkasowano sumę niższą od podanej sumy pobrania, albo też, gdy przy zainkasowaniu popełniono oszustwo.
Odszkodowanie w żadnym wypadku nie może przekraczać sumy pobrania.
Sumy prawidłowo zainkasowane. Odszkodowanie. Wyplata i prawo zwrotnego poszukiwania (regres).
Wypłatę sum prawidłowo zainkasowanych, jak również wypłatę odszkodowania, o którem mowa w artykule poprzednim, uskutecznia Zarząd, któremu podlega urząd wysyłający przesyłkę; Zarządowi temu zastrzega się prawo zwrotnego poszukiwania (regres) do Zarządu ponoszącego odpowiedzialność.
Termin wypłaty.
Postanowienia artykułu 58, dotyczące terminów wypłaty odszkodowania za zaginioną przesyłkę poleconą, stosują się również przy wypłacie sum zainkasowanych prawidłowo, jak również przy wypłacie odszkodowania za przesyłki obciążone pobraniem.
Ustalenie odpowiedzialności,
Wypłatę sum pobrania, prawidłowo zainkasowanych, jak również wypłatę odszkodowania, przewidzianego w artykule 65, uskutecznia Zarząd kraju nadania, na rachunek Zarządu kraju przeznaczenia. Zarząd kraju przeznaczenia ponosi odpowiedzialność, o ile nie będzie w stanie udowodnić, że omyłka nastąpiła skutkiem nieprzestrzegania jakiegokolwiek przepisu regulaminowego przez Zarząd kraju nadania.
Jeżeli sumę, ciążącą na zaginionej w służbie pocztowej przesyłce za pobraniem, zainkasowano w sposób oszukańczy, odpowiedzialność Zarządów zainteresowanych ustala się według zasad artykułu 59, dotyczących zaginięcia przesyłki poleconej bez pobrania.
Jednakże odpowiedzialność Zarządu pośredniczącego, nieuczestniczącego w wymianie przesyłek za pobraniem, ograniczona jest tylko do odpowiedzialności, przewidzianej w artykułach 54 i 55 za przesyłki polecone.
Inne Zarządy pokrywają w równych częściach sumę odszkodowania, przypadającą na Zarząd nieuczestniczący.
Zwrot sum wypłaconych zaliczkowo.
Zarząd kraju przeznaczenia obowiązany jest sumy, wypłacone zaliczkowo na jego rachunek, zwrócić Zarządowi kraju nadania, pod warunkami, przewidzianemi w artykule 60.
Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
Pod każdym innym względem i z zastrzeżeniami, przewidzianemi w regulaminie, przekazy pobraniowe podlegają przepisom, ustalonym w porozumieniu o przekazach pocztowych.
W razie niemożności wykonania tej wypłaty, stosuje się postępowanie, przewidziane w § 1 niniejszego artykułu.
Podział opłat za pobranie.
Zarząd kraju nadania wypłaca Zarządowi kraju przeznaczenia, na warunkach ustalonych w Regulaminie, udział stały w wysokości 20 centymów od każdego pobrania oraz 1/4% od ogólnej sumy wypłaconych przekazów pobraniowych.
Opłaty, przewidziane w § 3 artykułu 61 przypadają w całości Zarządowi, który je pobrał.
PRZYZNANIE OPŁAT. NALEŻNOŚCI TRANZYTOWE. SKŁADOWE.
Przyznanie opłat.
Poza wyjątkami wyraźnie przewidzianemi w konwencji, każdy Zarząd zatrzymuje w całości opłaty, które pobrał.
Należności tranzytowe.
| Od kilogramu | ||
|
listów i kartek pocztowych Fr. c. |
innych przedmiotów Fr. c. |
|
| 1. Przewóz drogą lądową: do 1.000 km. | -,75 | -,10 |
| ponad 1.000 " 2.000 " | 1,- | -,15 |
| " 2.000 " 3.000 " | 1,50 | -,20 |
| " 3.000 " 6.000 " | 2,50 | -,30 |
| " 6.000 " 9.000 " | 3,50 | -,4- |
| " 9.000 km. | 4,50 | -,50 |
| 2. Przewóz drogą morską: | ||
| do 300 mil morskich. | -,75 | -,10 |
| ponad 300 do 1.500 mil morskich | 2,- | -,25 |
| między Europą i Ameryką Północną | 3,- | -,40 |
| ponad 1.500 do 6.000 mil morskich | 4,- | -,50 |
| ponad 6.000 mil morskich | 6,- | -,75 |
Składkowe.
Złożenie w porcie, w celu przechowania, odsyłek listowych zamkniętych, przywiezionych jednym Statkiem, a przeznaczonych do przyjęcia przez inny statek, połączone jest z opłatą składowego, w sumie 50 centymów od worka na korzyść Zarządu pocztowego miejsca przechowania, jeżeli Zarząd ten nie otrzymuje wynagrodzenia za przewóz lądowy lub morski.
Zwolnienie od należności tranzytowych.
Zwolnione są od wszelkich należności tranzytowych za przewóz zarówno lądowy jak i morski: wolne od opłat pocztowych przesyłki listowe, wyszczególnione w artykule 47, kartki pocztowe, stanowiące część przeznaczoną na odpowiada, odsyłane do kraju nadania, przesyłki listowe odsyłane, niedoręczalne, zwrotne poświadczenia odbioru, przekazy pocztowe i wszelkie inne dokumenty, dotycząca służby pocztowej, w szczególności zaś przesyłki, dotyczące pieniężnych przelewów pocztowych.
Należności tranzytowe i składowe za odsyłki mylnie skierowane uiszcza się według ich normalnej drogi przesyłania.
Połączenia nadzwyczajne.
Wyszczególnionych w artykule 73 stawek należności tranzytowych nie stosuje sin do przewozu wykonywanego zapomocą połączeń nadzwyczajnych, zaprowadzonych lub utrzymywanych przez jeden Zarząd na żądanie jednego lub kilku innych Zarządów. Warunki tego rodzaju przewozu określają za każdym razem zainteresowane Zarządy na podstawia wzajemnego porozumienia.
Wypłata i rozrachunek.
Regulamin określa okres i czas trwania statystyk.
Sędziowie polubowni mają prawo ustalić według swej słusznej oceny sumę należności tranzytowych, która ma być zapłacona.
Wymiana odsyłek ze statkami wojennemi.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Nieprzestrzeganie wolności tranzytu.
Jeżeli jakikolwiek kraj nie przestrzega postanowień artykułu 25, dotyczącego wolności tranzytu, Zarządy pocztowe mają prawo wstrzymać z nim ruch pocztowy. O zastosowaniu tego środka należy Zarządy zainteresowane uprzedzić w drodze telegraficznej.
Zobowiązania szczególne.
Kraje umawiające się przyjmują na siebie obowiązek wydania lub zaproponowania swoim władzom ustawodawczym zarządzeń niezbędnych:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i czas trwania konwencji.
Konwencja niniejsza wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1930 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali niniejszą konwencję w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA AFGANISTAN:
ZA UNJĘ POŁUDNIOWO-AFRYKAŃSKĄ:
J. N. Redelinghuys
D. J. O'Kelly
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
Za Joseph Stewart:
E. R. White
Eugene R. White
ZA ZESPÓŁ WYSP STANOWIĄCYCH POSIADŁOŚCI STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI PRÓCZ WYSP FILIPINÓW:
Eugene R. White
ZA WYSPY FILIPINY:
C. E. Unson
José Topacio
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA COMMONWEALTH AUSTRALJI:
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLON JE KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA KANADĘ:
L. J. Gaboury
Arthur Webster
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu - fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKA
Percy C. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco - Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Óh - Éigeartaigh
R. S. O'Cruimín
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA MEKSYK:
Lino B. Rochin
José V. Cháυez
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez - Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. Mc Namara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoagewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU:
Antonio Reyes - Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ.
Dr. Otokar Rŭžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA URUGWAJ:
F. A. Costanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
PROTOKÓŁ KOŃCOWY KONWENCJI.
Przystępując do podpisania Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej dnia dzisiejszego, podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to, co następuje:
Wycofywanie przesyłek listowych. Zmiana adresu.
Równowartość. Granice najwyższe i najniższe.
| Granice najniższe | Granice najwyższe | |
| centymów | ||
| Listy: I-sza jednostka wagi | 20 | 37,5 |
| za każdą dalszą jednostkę wagi | 12 | 22,5 |
| Kartki pocztowe: pojedyncze | 12 | 22,5 |
| z opłaconą odpowiedzią | 24 | 45 |
| Papiery handlowe, za każde 50 gramów | 4 | 7,5 |
| opłata najniższa | 20 | 37,5 |
| Druki, za każde 50 gramów | 4 | 7,5 |
|
Druki wypukłe dla ociemniałych, za każde 1.000 gramów. |
4 | 7,5 |
| Próbki towarów, za każde 50 gramów | 4 | 7,5 |
| opłata najniższa | 8 | 15 |
| Pakieciki, za każde 50 gramów | 12 | 22,5 |
| opłata najniższa | 40 | 75 |
Między opłatami ustalonemi należy, w miarę możności, zachować ten sam stosunek, jaki istnieje między opłatami zasadniczemi, przyczem. każdy Zarząd może zaokrąglać opłaty zależnie od potrzeb swego systemu monetarnego.
Nadawanie przesyłek zagranicą.
Uncja wagi handlowej angielskiej.
Kupony na odpowiedź.
Należność za polecenie.
Poczta lotnicza.
Jednakże wbrew postanowieniom ogólnym konwencji, zmiana tych postanowień może być przeprowadzona od czasu, do czasu przez Konferencję, składającą się z przedstawicieli Zarządów bezpośrednio zainteresowanych.
Konferencja ta może być zwołana za pośrednictwem Biura międzynarodowego na żądanie co najmniej trzech z pomiędzy tych Zarządów.
Wszystkie postanowienia, proponowane przez tę Konferencję, mają być poddane za pośrednictwem Biura międzynarodowego pod. głosowanie krajów, należących do Związku. Uchwała będzie zapadać większością oddanych głosów.
Należności specjalne za tranzyt przez Syberję.
Należności specjalne za tranzyt przez Urugwaj.
Składowe.
Protokół otwarty dla krajów, które nie były reprezentowane.
Również w tym samym celu pozostawia się otwarty protokół dla Paragwaju, którego delegat zmuszony był wyjechać przed podpisaniem dokumentów.
Protokół otwarty dla podpisów i przystąpień krajów, które były reprezentowane.
Termin zawiadomienia o przystąpieniach.
Komisja przygotowawcza.
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy protokół, który będzie mieć tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby zawarte w nim postanowienia podane były w tekście konwencji, do której się odnosi, i podpisali protokół w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia, 28 czerwca 1929 roku.
ZA AFGANISTAN:
ZA UNJĘ POŁUDNIOWO-AFRYKAŃSKĄ:
J. N. Redelinghuys
D. J. O'Kelly
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
Za Joseph Stewart:
E. R. White
Eugene R. White
ZA ZESPÓŁ WYSP STANOWIĄCYCH POSIADŁOŚCI STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI PRÓCZ WYSP FILIPINÓW:
Eugene R. White
ZA WYSPY FILIPINY:
C. E. Unson
José Topacio
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA COMMONWEALTH AUSTRALJI:
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA KANADĘ:
L. J. Gaboury
Arthur Webster
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu - fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKA:
Percy C. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanislaw Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco - Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Óh - Éigeartaigh
R. S. O'Cruimín
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Noboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA MEKSYK:
Lino B. Rochin
José V. Cháυez
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez - Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. Mc Namara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoagewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLON JE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU:
Antonio Reyes - Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ.
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA URUGWAJ:
F. A. Costanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
REGULAMIN WYKONAWCZY ŚWIATOWEJ
KONWENCJI POCZTOWEJ.
Treść.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
1. Tranzyt przesyłek w odsyłkach zamkniętych i tranzyt przesyłek pojedynczych.
2. Wymiana w odsyłkach zamkniętych.
3. Kierowanie przesyłek listowych.
4. Kraje odległe.
5. Ustalanie równowartości.
6. Znaczki pocztowe i nadruki opłaty.
WARUNKI PRZYJMOWANIA PRZESYŁEK LISTOWYCH.
Przepisy, dotyczące przesyłek wszelkiego rodzaju.
8. Przesyłki "Poste restante".
9. Przesyłki w kopertach z polem przezroczystem.
10. Przesyłki podlegające kontroli celnej.
11. Przesyłki wolne od należności.
Przepisy specjalne o poszczególnych rodzajach przesyłek.
13. Kartki pocztowe pojedyncze.
14. Kartki pocztowe z opłaconą odpowiedzią.
15. Papiery handlowe.
16. Druki.
17. Przedmioty, zaliczone do druków.
18. Druki. Napisy dozwolone.
19. Druki. Opakowanie.
20. Próbki towarów. Napisy dozwolone.
21. Próbki towarów. Opakowanie.
22. Przedmioty, zaliczone do próbek towarów,
23. Przesyłki mieszane.
24. Pakieciki.
PRZESYŁKI POLECONE. ZWROTNE POŚWIADCZENIE ODBIORU.
26. Zwrotne poświadczenie odbioru.
27. Zwrotne poświadczenie odbioru, żądane po nadaniu.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
28. Oznaczanie przesyłek.
29. Nalepka pobraniowa.
30. Przekaz pobraniowy.
31. Przekazywanie na pocztowe konto czekowe.
32. Przeliczanie sumy pobrania.
33. Różnice w podanych sumach pobrania.
34. Termin wpłaty.
35. Zmniejszenie lub unieważnienie pobrania.
36. Dosyłanie.
37. Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie.
38. Formularze przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie, unieważnione lub zastąpione nowemi.
39. Przekazy pobraniowe, niedoręczalne lub niezainkasowane.
40. Rozrachunki, dotycząca przekazów pobraniowych.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU PRZESYŁEK.
42. Przesyłki ekspresowe.
43. Przesyłki nieopłacone lub niedostatecznie opłacone.
44. Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie sum wypłaconych zaliczkowo.
45. Przesyłki dosyłane.
46. Koperty do dosyłania.
47. Przesyłki niedoręczalne.
48. Wycofywanie przesyłek. Zmiana adresu.
49. Zwykła poprawka adresu.
50. Reklamacja przesyłek zwykłych.
51. Reklamacja przesyłek poleconych.
52. Reklamacja przesyłek, nadanych w innym kraju.
WYMIANA PRZESYŁEK.
54. Wysyłanie przesyłek poleconych.
55. Wysyłanie przesyłek ekspresowych.
56. Sporządzanie odsyłek.
57. Przekazywanie odsyłek.
58. Sprawdzanie odsyłek.
59. Zwrot próżnych worków.
POSTANOWIENIA O NALEŻNOŚCIACH TRANZYTOWYCH I SKŁADOWYCH.
Czynności statystyczne.
60. Statystyka należności tranzytowych.
61. Sporządzanie i oznaczanie odsyłek zamkniętych w okresie statystyki.
62. Stwierdzanie ilości worków i wagi odsyłek zamkniętych.
63. Sporządzanie wykazów C 17 odsyłek zamkniętych.
64. Spis tranzytowych odsyłek zamkniętych.
65. Wymiana odsyłek zamkniętych ze statkami wojennemi.
66. Zawiadomienie o tranzycie.
67. Statystyka luźno wysyłanych przesyłek listowych.
68. Statystyka odsyłek przechowywanych na składzie.
69. Połączenia nadzwyczajne.
Rozrachunek. Wyrównywanie rachunków.
71. Ogólny rozrachunek roczny. Pośrednictwo Biura międzynarodowego.
72. Wypłata należności tranzytowych.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
74. Karty tożsamości.
75. Wymiana odsyłek ze statkami wojennemi.
76. Ceduły należnościowe. Rozrachunki, dotyczące należności celnych i t. p.
77. Formularze do użytku nadawców.
78. Termin przechowywania dokumentów.
79. Adres telegraficzny.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
81. Informacje. Wnioski, dotyczące zmiany przepisów.
82. Wydawnictwa.
83. Sprawozdanie roczne.
84. Język urzędowy Biura międzynarodowego.
85. Kupony na odpowiedź. Karty tożsamości. Tabela równowartości.
86. Bilans i wyrównywanie rachunków.
87. Sporządzanie rozrachunków.
88. Bilans ogólny.
89. Wypłata.
90. Komunikaty, które należy przesyłać do Biura międzynarodowego,
91. Statystyka ogólna.
92. Wydatki Biura międzynarodowego.
Postanowienia końcowe.
93. Wejście w życie i okres czasu ważności Regulaminu.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY REGULAMINU.
I. Wypłata salda z rozrachunku należności tranzytowych.
II. Sporządzanie odsyłek.
REGULAMIN WYKONAWCZY ŚWIATOWEJ KONWENCJI POCZTOWEJ.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów, za wspólną zgodą, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania wspomnianej konwencji:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Tranzyt przesyłek w odsyłkach zamkniętych i tranzyt przesyłek pojedynczych.
Zależnie od potrzeb ruchu i wymagań służby, Zarządy mogą wymieniać, za pośrednictwem jednego lub kilku innych Zarządów, zarówno odsyłki zamknięte, jak i przesyłki pojedyncze. Kierowanie przesyłek pojedynczych do Zarządu pośredniczącego należy ograniczać ściśle do wypadków, kiedy sporządzanie odsyłek zamkniętych nie jest uzasadnione.
Wymiana w odsyłkach zamkniętych.
Odsyłki zamknięte należy sporządzać, gdy jeden z Zarządów pośredniczących tego żąda, opierając się na tem, że ilość przesyłek pojedynczych jest tak 'znaczna, iż może utrudniać czynności służbowe.
Kierowanie przesyłek listowych.
Jeżeli odsyłka składa się z kilku worków, należy je, w miarę możności, traktować łącznie i przesyłać tym samym transportem.
Wszelkiego rodzaju przesyłki mylnie skierowane, należy niezwłocznie dosyłać do miejsca przeznaczenia drogą najszybszą.
Pod tym samym warunkiem, Zarządy pośredniczące w przewozie mają uwzględniać drogę podaną przez nadawcę na przekazywanych im. przesyłkach pojedynczych.
Kraje odległe.
Ustalanie równowartości.
Każdy Zarząd przesyła wprost do Biura międzynarodowego ustaloną równowartość odszkodowania, przewidzianego w artykule 54 konwencji.
Równowartości mogą wchodzić w życie tylko z dniem pierwszym miesiąca i najwcześniej w czternaście dni po ich ogłoszeniu przez Biuro międzynarodowe.
Biura to zestawia według poszczególnych krajów tabelę, zawierającą równowartości opłat i należności, wymienionych w ustępie 1-szym i wskazującą wysokość procentu zwyżki lub zniżki opłaty, stosowanej według artykułu II protokółu końcowego konwencji.
Nowe równowartości mogą być wprowadzone y życie również tylko z dniem pierwszym, miesiąca najwcześniej w czternaście dni po ich ogłoszeniu przez Biuro międzynarodowe.
Znaczki pocztowe i nadruki opłaty.
w kolorze ciemno-niebieskim - znaczek, przedstawiający opłatę listu pojedynczej wagi;
w kolorze czerwonym - znaczek, przedstawiający opłatę kartki pocztowej;
w kolorze zielonym - znaczek, przedstawiający opłatę jednostki wagi druków.
Nadruki, wytłaczane zapomocą maszyn do frankowania, winny być wykonane w kolorze jasno-czerwonym, niezależnie od wartości, którą przedstawiają.
WARUNKI PRZYJMOWANIA PRZESYŁEK LISTOWYCH.
PRZEPISY, DOTYCZĄCE PRZESYŁEK WSZELKIEGO RODZAJU.
Przygotowanie i adres przesyłek.
Przesyłki "Poste restante".
Adres przesyłek "Poste restante" winien zawierać nazwisko odbiorcy; użycie w adresie tego rodzaju przesyłek liter początkowych, cyfr, imion pospolitych, nazwisk zmyślonych lub jakichkolwiek znaków umówionych, jest niedozwolone.
Przesyłki w kopertach z polem przezroczystem.
Koperty z polem przezroczystem, których cześć przezroczysta rzuca odblask przy świetle sztucznem, wykluczone są od przewozu.
Przesyłki, podlegające kontroli celnej.
Do przesyłek, wymienionych w powyższym ustępie, dołącza się, jeżeli nadawca to woli lub kraj przeznaczenia tego żąda, oddzielną deklarację celną, według dołączonego wzoru C 2. Deklarację tę przymocowuje się na zewnętrznej stronie przesyłki w sposób trwały, sznurkiem związanym na krzyż lub też wkłada się wewnątrz przesyłki. W tym wypadku tylko górną część nalepki C 1 nakleja się na przesyłce.
Przesyłki wolne od należności.
PRZEPISY SPECJALNE O POSZCZEGÓLNYCH RODZAJACH PRZESYŁEK.
Listy.
Zasadniczo, poza zastrzeżeniami poprzedniego artykułu 9, żadnych innych ograniczeń nie stosuje się co do formy zewnętrznej lub sposobu zamknięcia listów. Na stronie adresowej należy pozostawić miejsce wolne dla opłaty, adresu i napisów lub nalepek służbowych.
Kartki pocztowa pojedyncze.
Mają one posiadać w nagłówku strony adresowej napis "Kartka pocztowa" w języku francuskim lub odpowiedni napis w innym języku. Napis ten na kartkach pocztowych prywatnego nakładu nie jest jednak konieczny.
Kartki, których cała strona adresowa lub część tej strony podzielana jest na przegródki, przeznaczone do umieszczenia kolejnych adresów, są zakazane.
Kartki pocztowe z opłaconą odpowiedzią.
Nadawca może, odręcznie lub zapomocą nalepki, podać swoje nazwisko i swój adres na przedniej stronie kartki na odpowiedź.
Nadawca może również wydrukować na stronie nieadresowej kartki na odpowiedź kwestjonarjusz przeznaczony do wypełnienia przez adresata.
Gdy kartka na odpowiedź nie odpowiada powyższym warunkom, postępuje się z nią jak z kartką nieopłaconą.
Papiery handlowe.
Do dokumentów tych można dołączyć karteczki objaśniające lub wykazy z następującemi napisami, lub tym podobnemi wskazówkami, jako to: wyliczenie załączników, tworzących przesyłkę, powołanie się na wymianę pism między nadawcą i adresatem, n. p.:
"Załącznik do naszego pisma z dnia ...... do P ...... Nasze pisma poprzednie ..... Pisma poprzednie klijenta ......".
Druki.
Przedmioty, zaliczone do druków.
Do druków zalicza się odbitki oryginałów, wykonanych piórem lub na maszynie do pisania, które otrzymano sposobem mechanicznym, jak poligrafja, chromografja i t. p.; by jednak odbitki te korzystać mogły ze zniżonej opłaty, należy nadawać je przy okienkach urzędów pocztowych w ilości co najmniej dwudziestu przesyłek z zupełnie jednakowemi egzemplarzami. Na odbitkach tych można umieszczać napisy dozwolone dla druków.
Druki. Napisy dozwolone.
dni i godziny odejścia i nadejścia, nazwy statków i portów wyjściowych, pośrednich i końcowych;
życzenia, pozdrowienia, podziękowania, wyrazy współczucia i inne formułki grzeczności, wyrażone najwyżej w pięciu słowach lub za pomocą pięciu ogólnie przyjętych liter początkowych;
poprawki i uzupełnienia, dotyczące korekty, formy zewnętrznej i druku oraz napisy, jak: "Można drukować", "Przejrzano, można drukować", lub inne podobne napisy, dotyczące sporządzenia dzieła. W razie braku miejsca odnośne uzupełnienia można uskuteczniać na osobnych kartkach;
kolory;
cyfry;
wszelkie inne dodatki, stanowiące istotne dane ceny;
dedykację, zawierającą zwyczajne wyrazy hołdu, a na fotografiach zwięzły napis objaśniający;
tytuł, datę, numer i nazwę publikacji, z której artykuł wycięto.
rękopis;
fakturę odnoszącą się do przedmiotu przesłanego.
Druki. Opakowanie.
Przy przesyłaniu druków w formie kart przynajmniej prawa połowa stromy przedniej ma być przeznaczona na adres odbiorcy i napisy lub nalepki służbowe.
Próbki towarów. Napisy dozwolone.
Zerwała się podawać zapomocą napisów, wykonanych odręcznie lub sposobem mechanicznym, zewnątrz lub wewnątrz przesyłki: nazwisko, stanowisko, zawód, firmę i adres nadawcy i odbiorcy, datę wysłania, podpis, numer telefoniczny, adres i kod telegraficzny, pocztowe lub bankowe konto czekowe nadawcy, znak fabryczny lub handlowy, numery porządkowe, ceny i wszelkie inne wskazówki bądź dotyczące wagi, wymiarów, objętości i rozporządzalnej ilości towaru, bądź potrzebne do dokładnego określenia pochodzenia i rodzaju towaru.
Próbki towarów. Opakowanie.
Przedmioty, zaliczone do próbek towarów.
Za opłatą, ustaloną dla próbek, dopuszcza się również klisze drukarskie, oddzielne klucze, świeże kwiaty cięte, okazy przyrody (zwierzęta i rośliny zasuszone lub zakonserwowane, okazy geologiczne i t. p.), ampułki z surowicą i przedmioty patologiczne, unieszkodliwione przez odpowiednie spreparowanie i opakowanie. Wszystkie te przedmioty nie mogą być przesyłane w celach handlowych; wyjątek stanowią ampułki z surowicą, wysyłane w interesie ogólnym przez laboratorja i instytucje urzędowo uznane. Opakowania tych przesyłek powinny odpowiadać ogólnym przepisom dla próbek towarów.
Przesyłki mieszane.
Pakieciki.
Co do formy, warunków przesyłania i opakowania pakieciki podlegają przepisom, obowiązującym dla próbek towarów.
Oprócz tego na zewnętrznej stronie pakiecików należy umieścić nazwisko i adres nadawcy.
PRZESYŁKI POLECONE. ZWROTNE POŚWIADCZENIE ODBIORU.
Przesyłki polecone.
Jednakże adres przesyłek nieprzesyłanych w kopercie przezroczystej, może być wypisany ołówkiem atramentowym.
Zarządy, których obecne przepisy wewnętrzne nie zezwalają na używanie nalepek, mogą odroczyć stosowanie niniejszego przepisu i używać do oznaczania przesyłek poleconych stempli z napisem "Récommandé" lub "R", obok których ma być podana nazwa urzędu nadania i numer porządkowy. Stemple te należy przykładać również w lewym, górnym rogu strony adresowej.
Zarządy pośredniczące nie powinny na strome adresowej przesyłek poleconych umieszczać numerów porządkowych i t. p., a to w celu zamknięcia omyłek, o ile chodzi o numer rejestracyjny urzędu nadawczego.
Zwrotne poświadczenie odbioru.
Zwrotne poświadczenie odbioru, żądane po nadaniu.
Formularz ten dołącza się do reklamacji, wzór C 13 z naklejonym na niej znaczkiem pocztowym, którego wartość odpowiada przepisowej należności i postępuje się z nim według przepisów poniżej podanego artykułu 51, z tym tylko wyjątkiem, że w razie prawidłowego doręczenia przesyłki, urząd przeznaczenia zatrzymuje formularz C 13, formularz zaś C 6 zwraca do miejsca nadania w sposób, przepisany w § 3 artykułu poprzedniego,
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Oznaczanie przesyłek.
"A porter au crédit du compte des chéques postaux No ...... de M ...... à ...... tenu par le bureau des chéques d ......" (Zaliczyć na pocztowe konto czekowe Nr ...... P ...... w ...... prowadzone przez urząd czekowy ......).
Nalepka pobraniowa.
Na stronie adresowej przesyłek za pobraniem, należy umieścić nalepkę koloru pomarańczowego, według dołączonego wzoru C 7.
Przekaz pobraniowy.
Poza wyjątkami, przewidzianemi w artykule poniżej podanym, do każdej przesyłki za pobraniem należy dołączyć formularz przekazu pobraniowego z trwałego kartonu koloru jasno-zielonego, według dołączonego wzoru C 8. Na formularzu tym należy sumę pobrania oznaczyć w walucie kraju nadania, a jako odbiorcę przekazu wskazywać stale nadawcę przesyłki. Jednakże każdy Zarząd może wymagać, ażeby przekazy, dotyczące przesyłek, pochodzących 2 jego kraju, przesyłano do urzędów nadawczych lub też do innych z pośród jego urzędów. Na odcinku przekazu pobraniowego należy podać nazwisko i adres odbiorcy przesyłki za pobraniem, jak również miejsce i dzień jej nadania.
Przekaz należy przymocować w sposób trwały do przesyłki, do której się odnosi.
Przekazywanie na pocztowe konto czekowe.
Do każdej przesyłki, której suma zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowa w kraju przeznaczenia, o ile nie zawarto porozumienia odmiennego, należy dołączyć zawiadomienie o wpłacie według formularza przepisanego dla obrotu wewnętrznego tego kraju. Na zawiadomieniu należy wskazać właściciela konta, na które suma zainkasowana ma być przekazana, jak również uskutecznić wszelkie inne wpisy wymagane nadrukiem formularza, z wyjątkiem podania sumy, którą wpisuje Zarząd kraju przeznaczenia po zainkasowaniu sumy pobranej. Jeżeli do zawiadomienia o wpłacie dołączony jest kupon, nadawca umieszcza na nim swoje nazwisko i adres oraz inne dane, które uważa na niezbędne.
Zawiadomienie o wpłacie należy trwale przymocować do przesyłki.
Przeliczanie sumy pobrania.
W braku porozumienia odmiennego, przeliczanie sumy pobrania, wyrażonej w walucie kraju nadania przesyłki na walutę kraju przeznaczenia, dokonywa Zarząd kraju przeznaczenia według kursu, który stosuje się przy przeliczaniu sum przekazów pocztowych, przeznaczonych do kraju nadania przesyłek za pobraniem.
Różnice w podanych sumach pobrania.
W razie różnicy między sumą pobrania podaną na przesyłce i na przekazie, należy od adresata zainkasować sumę większą.
Jeżeli adresat odmawia uiszczenia tej sumy, można, poza wyjątkami poniżej przewidzianemi, wydać przesyłkę po wpłaceniu sumy mniejszej, lecz z tem zastrzeżeniem, że po otrzymaniu wyjaśnień Zarządu wysyłającego będzie uiszczona dopłata. Jeżeli adresat nie zgodzi się na ten warunek, doręczenie przesyłki odracza się.
W każdym razie żądanie wyjaśnień przesyła się niezwłocznie Zarządowi kraju nadania, który winian odpowiedzieć w terminie jak najkrótszym, określając dokładnie sumę pobrania.
Jeżeli adresat jest w przejeździe lub musi wyjechać, można zażądać wpłaty wyższej sumy pobrania. W razie odmowy, przesyłkę doręcza się dopiero po otrzymaniu odpowiedzi na żądane wyjaśnienia.
Termin wpłaty.
Suma pobrania ma być wpłacona w ciągu siedmiu dni, licząc od dnia następującego po dniu nadejścia przesyłki do urzędu przeznaczenia. Termin ten może być przedłużony najwyżej do miesiąca przez Zarządy, których ustawodawstwo tak postanawia. Po upływie terminu przechowywania, przesyłka podlega zwrotowi do urzędu nadania. Jednakże nadawca może żądać zapomocą stosownego napisu niezwłocznego zwrotu przesyłki, w razie odmowy ze strony odbiorcy wpłacenia sumy pobrania przy pierwszem przedstawieniu do zapłaty.
Zmniejszenie lub unieważnienie pobrania.
Żądanie telegraficzne ma być potwierdzone zapomocą żądania pocztowego przesłanego najbliższą pocztą wraz z dokładnym wzorem, o którym mowa w artykule 48, § 1 i opatrzonym w nagłówku następującym napisem, podkreślonym ołówkiem kolorowym: "Confirmation de la demande télégraphique du ......" (Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......).
W tym wypadku urząd przeznaczenia, po otrzymaniu telegramu, ogranicza się do zatrzymania przesyłki i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia drogą pocztową.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może, na własną odpowiedzialność, wykonać żądanie, przesłane drogą telegraficzną nie czekając na potwierdzenie.
Przy przesyłaniu żądania drogą telegraficzną, urząd odbiorczy zamienia przekaz pobraniowy według warunków określonych w niżej podanym artykule 38.
Dosyłanie.
Przesyłki polecone za pobraniem można dosyłać tylko w tych wypadkach, gdy między nowym krajem przeznaczenia, a krajem nadania odbywa się wymiana przesyłek tego rodzaju. W tym wypadku dołącza się do przesyłek formularza przekazów pobraniowych wystawione przez Zarząd kraju nadania. Zarząd nowego kraju przeznaczania załatwia czynności połączone z pobraniem, tak, jak gdyby przesyłki były bezpośrednio do niego skierowane.
Nie można dosyłać przesyłek, których suma zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w pierwotnym kraju przeznaczenia.
Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie.
Niezwłocznie po zainkasowaniu sumy pobrania, urząd oddawczy lub inny urząd przez Zarząd kraju przeznaczenia do tego wyznaczony, wypełnia na przekazie pobraniowym część oznaczoną napisem "Indicatbn de service", wytłacza odcisk datownika i wysyła przekaz bez opłaty, według wskazanego adresu.
Jeżeli do Zarządu kraju nadania zostało przesłane żądanie wyjaśnienia dokładnej sumy poorania, należy z wysłaniem przekazu wstrzymać się aż do czasu otrzymania odpowiedzi na to żądanie.
Sumy przekazów pobrań owych wypłaca się nadawcom przesyłek według przepisów określonych przez każdy Zarząd.
Z zawiadomieniami o wpłacie, dotyczącemi przesyłek za pobraniem, których suma ma być przekazana na pocztowe konto czekowe, należy postępować w myśl przepisów wewnętrznych, obowiązujących co do czeków i przelewów pocztowych tego kraju.
Formularze przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie, unieważnione lub zastąpione nowemi.
Przekazy pobraniowe, niedoręczalne lub niezainkasowane.
To samo dotyczy przekazów pobraniowych które doręczono odbiorcom, lecz których sumy niż zostały podjęte. Jednakże przekazy te należy poprzednio zastąpić upoważnieniami do wypłaty, które wystawia Zarząd kraju nadania przekazów.
Rozrachunki, dotyczące przekazów pobraniowych.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU PRZESYŁEK.
Używanie datownika.
W miejscowościach o kilku urzędach pocztowych, datownik ma wskazywać urząd nadawczy.
Wytłaczanie datownika, przewidziane w ustępach poprzednich, nie dotyczy druków opłacanych zapomocą prasy drukarskiej lub w jakikolwiek inny sposób, przewidziany w artykule 46 konwencji.
Znaczki pocztowe, nieunieważnione w kraju nadania przez omyłkę lub przeoczenie, przekreśli się w sposób widoczny tub unieważnia w jakikolwiek inny sposób urząd, który stwierdzi nieprawidłowość; znaczków takich nie stempluje się datownikiem.
Przesyłki ekspresowe.
Przesyłki, podlegające doręczeniu przez umyślnego posłańca, należy opatrzyć, według możności, obok nazwy miejsca przeznaczenia, nalepkami koloru ciemno-czerwonego z wydrukowanem na nich grubemi czcionkami słowem "Expres".
Przesyłki nieopłacone lub niedostatecznie opłacone.
Jednakże, gdy chodzi o przesyłki z krajów, stosujących w obrocie z Zarządem, dosyłającym lub zwracającym opłaty zniżone, wysokość dopłaty oznacza Zarząd doręczający przesyłkę.
Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie sum wypłaconych zaliczkowo.
Każdy Zarząd może jednak odsyłanie wypełnionych ceduł należność owych powierzyć tylko pewnym specjalnie do tego wyznaczonym urzędom i żądać, by ceduły zwracane z zagranicy, przesyłano do wyznaczonego w tym celu urzędu. W tym ostatnim wypadku nazwa urzędu, do którego ceduły nalepy odsyłać, ma być wskazana przez urząd nadania przesyłki na adresowej stronie ceduły należnościowej.
Przesyłki dosyłane.
Jeżeli w obrocie między zainteresowanemi zarządami niema wymiany przesyłek za pobraniem, odnośne należności ściąga się w drodze korespondencji.
Koperty do dosyłania.
Przesyłki niedoręczalne.
Napis ten można uskutecznić zapomocą stempla lub przez naklejenie nalepki Każdy Zarząd może napis o przyczynie niedoręczenia uzupełnić napisem w języku krajowym oraz innemi wskazówkami, które uzna za celowe.
Następnie urząd przeznaczania skreśla nazwę miejscowości pierwotnego przeznaczenia i obok odcisku datownika urzędu nadawczego umieszcza uwagę "Retour". Ponadto umieszcza odcisk własnego datownika na nieadresowej stronie listów i aa stronie adresowej kartek pocztowych.
Niedoręczalne przesyłki polecone należy zwracać do urzędu wymiany kraju nadania, jak gdyby chłodziło o przesyłki polecone, przeznaczone do tego kraju.
Dwa Zarządy, utrzymujące wzajemne stosunki pocztowe, mogą, w drodze wyjątku, za obopólną zgodą, zastosować inny sposób zwracania przesyłek niedoręczalnych.
Wycofywanie przesyłek. Zmiana adresu.
W wypadkach, gdy poszukiwania okazały się bezowocne, lub, gdy przesyłkę już wydano adresatowi, albo też, gdy telegraficzne żądanie nią jest o tyle jasne, by niezawodnie można było rozpoznać wskazaną przesyłkę, donosi się o tem bezzwłocznnie urzędowi nadania, który ze swej strony zawiadamia o tem reklamującego.
W razie pośrednictwa Zarządów centralnych, żądania przesyłane wprost z urzędów nadania do urzędów przeznaczenia należy uwzględniać o tyle, że aż do nadejścia żądania z Zarządu centralnego, odnośnych przesyłek nie doręcza się.
Zarządy, które korzystają z uprawnień, przewidzianych w pierwszym ustępie niniejszego paragrafu, przyjmują na siebie wszelkie kaszta, połączone z wymianą w ich służbie wewnętrznej, odnośnej korespondencji czy to pocztowej, czy też telegraficznej z urzędem przeznaczenia.
Użycie drogi telegraficznej jest obowiązujące w tych wypadkach, gdyby sam nadawca użył tej drogi i gdyby urzędu przeznaczenia nie można, było na czas powiadomić drogą pocztową.
Zwykła poprawka adresu.
Zwykłej poprawki adresu (bez zmiany nazwiska lub tytułu adresata) może nadawca zażądać bezpośrednio od urzędu przeznaczenia, t. j. baz dopełniania formalności, przepisanych dla zmiany adresu w ścisłem tego słowa znaczeniu.
Reklamacja przesyłek zwykłych.
Reklamacja przesyłek poleconych.
Jeden formularz może być użyty do przesyłek nadanych jednocześnie w jednym i tym samym urzędzie, przez jednego i tego samego nadawcę, pod adresem jednego i tego samego adresata.
Jeżeli urząd przeznaczenia nie może natychmiast ustalić losu przesyłki, fakt ten stwierdza na formularzu i zwraca go urzędowi nadawczemu, dołączając do formularza, o ile to możliwe, oświadczenie odbiorcy o nieotrzymaniu przesyłka. W tym wypadku, Zarząd kraju nadania uzupełnia formularz danemi, dotyczącemi dalszego przesłania pierwszemu Zarządowi pośredniczącemu, poczerń przesyła formularz temu Zarządowi pośredniczącemu, który po wpisaniu do formularza swoich danych, dotyczących przesyłki, odsyła go Zarządowi następnemu. W ten sposób reklamacja przechodzi od Zarządu do Zarządu, aż los przesyłki reklamowanej zostanie ustalony. Zarząd, który, doręczył przesyłkę adresatowi lab który nie może ustalić ani doręczania przesyłki adresatowi, ani prawidłowego przekazania jej innemu Zarządowi, stwierdza fakt ten ma formularzu i zwraca formularz do Zarządu kraju nadania.
Formularz C 13 wraz z załącznikami winien w każdym razie wrócić do Zarządu kraju nadania reklamowanej przesyłki, w terminie, który nie może przekraczać sześciu miesięcy od dnia zgłoszenia reklamacji. Termin ten przedłuża się do dziewięciu miesięcy w stosunkach z krajami odległemi.
Reklamacja przesyłek, nadanych w innym kraju.
W wypadku, przewidzianym w artykule 51, § 3 konwencji, formularz reklamacji C 12 lub C 13 przesyła się Zarządowi kraju nadania. Do formularza C 13 należy dołączyć dowód nadania.
Formularz należy przesłać Zarządowi kraju nadania w terminie, przewidzianym w artykule 51, § 2 konwencji.
WYMIANA PRZESYŁEK.
Karty listowe.
kraj pochodzenia i kraj przeznaczenia;
nazwę urzędu wymiany wysyłającego i odbierającego;
datę odprawy odsyłki.
Odcisk datownika umieszcza się w miejscu na to przeznaczonem.
W braku porozumienia odmiennego, urzędy wysyłające numerują karty listowe według serji rocznej oddzielnie dla każdego urzędu przeznaczenia. Każda odsyłka otrzymuje nowy numer porządkowy, nawet wówczas, gdy jest tylko odsyłką dodatkową, przewożoną tą samą drogą i tym samym statkiem, co i odsyłka zwykła.
Rok rocznie, przy pierwszej odprawie, należy wskazać w karcie listowej, oprócz numeru porządkowego odsyłki. także numer ostatniej odsyłki z roku poprzedniego.
Nazwę okrętu, przewożącego odsyłkę, podaje się tylko wówczas, gdy nazwa ta jest urzędowi wysyłającemu znana.
Do ilości worków, tworzących odsyłkę, dodaje się również wory, zawierające zwracane worki próżne.
Zamiast części nr. V, lub zamiast dodatkowej karty listowej, można użyć jednego lub kilku osobnych spisów, według załączonego wzoru C 15.
Jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia tego żąda, należy używać wyłącznie osobnych spisów.
Gdy się sporządza kilka spisów, każdy z nich otrzymuje swój numer kolejny. Do jednego spisu nie można wpisać więcej, niż 60 przesyłek poleconych;
W części tej zaznacza się ponadto otwarte pisma służbowe i różne doniesienia, oraz uwagi urzędu wysyłającego, dotyczące służby wymiany.
Przesyłki polecone wpisuje się indywidualnie z wymienieniem adresu, podaniem nazwy urzędu nadawczego i numeru nadawczego, chyba że odnośne Zarządy porozumieją się co do sumarycznego wpisywania przesyłek w kartach listowych.
Jeżeli odsyłka nie zawiera przesyłek poleconych, w odnośnem miejscu karty listowej wpisuje się słowo "Néant" (Próżna).
Wysyłanie przesyłek poleconych.
W żadnym wypadku nie należy mieszać przesyłek poleconych z przesyłkami zwykłemi.
Wysyłanie przesyłek ekspresowych.
Jednakże, jeżeli, koperta ma być przymocowana do szyjki worka z przesyłkami poleconymi (§ 2, artykułu poprzedniego), wiązankę z przesyłkami ekspresowemi wkłada się do worka zewnętrznego. Fakt, że w odsyłce znajdują się tego rodzaju przesyłki, zaznacza się przez umieszczenie odpowiedniej kartki w kopercie, zawierającej kartę listową. Podobnie należy postępować, jeżeli nie, można było połączyć przesyłek ekspresowych z kartą listową z powodu ich ilości, formatu lub rozmiarów.
Sporządzanie odsyłek.
Listy, noszące ślady otwarcia, uszkodzenia lub użytku zawartości, należy opatrzyć odpowiednią uwagą i odciskiem datownika tego urzędu, który ślady powyższe stwierdził.
Z przekazów pocztowych przesyłanych luźno sporządza się oddzielny pakiet.
Chorągiewki odsyłek mają być sporządzone z płótna, grubego kartonu, pergaminu lub z papieru naklejonego na deszczułkę w stosunkach pomiędzy urzędami krajów ościennych można używać chorągiewek z grubego papieru.
Chorągiewki sporządza się w następujących kolorach:
Worki, zawierające korespondencie zwykłą mieszaną (listy, kartki pocztowe i inne przedmioty), mają być opatrzone chorągiewką białą.
Jednakże używanie chorągiewek białych i jasno-niebieskich obowiązuje tylko te Zarządy, których przepisy wewnętrzne nie sprzeciwiają się temu.
Na chorągiewkach umieszczone będą: nazwa urzędu wysyłającego, wydrukowana małemi literami łacińskiemi i nazwa urzędu przeinaczenia - dużemi literami łacińskiemi, obydwie nazwy poprzedzona słowami "de" względnie "pour". Przy przewozie drogą morską, wykonywanym w terminach nieokreślonych i jeżeli Zarząd zainteresowany tego żąda, napisy te należy uzupełnić podaniem dnia wysłania, numeru odsyłki i nazwy portu wyładowania.
Na workach należy umieszczać w sposób czytelny, literami łacińskiemi, nazwę urzędu lub kraju pochodzenia i napis "Postes" lub jakikolwiek inny napis podobny, oznaczający je jako odsyłki pocztowe.
Przy plombowaniu należy odsyłki sporządzać w ten sposób, aby sznurka nie można było rozwiązać. Jeżeli odsyłki te zawierają tylko przesyłki zwykłe, mogą być one zamknięte zapomocą pieczęci najmowanych z wydrukowaną nazwą urzędu lub Zarządu wysyłającego. Adresy pakietów winny odpowiadać co do napisów drukowanych i kolorów przepisom poprzedniego § 2, przewidzianym dla chorągiewek, umieszczanych na workach z korespondencją.
Pakiet lub worek z przesyłkami poleconemi, połączony z kartą listową w sposób, przewidziany w artykule 54, § 2, należy włożyć do worka z listami lub do worka specjalnego; worek zewnętrzny ma być opatrzony w każdym wypadku chorągiewką koloru jasno-czerwonego. Jeżeli jest więcej niż jeden worek z przesyłkami poleconemi, to worki dodatkowe zawierające tylko przesyłki polecone inne, aniżeli listy i kartki pocztowe, można przesyłać luźno po umieszczeniu na nich chorągiewki jasno-czerwonej.
Worek lub pakiet, zawierający kartę listową, oznacza się prócz tego w sposób widoczny literą "F" na chorągiewce jasno-czerwonej. Tak oznaczonej chorągiewki używa się również przy odprawie odsyłki próżnej.
Przekazywanie odsyłek.
Zarządy mogą porozumieć się co do sumarycznego przekazywania worków i pakietów, nieoznaczonych, chorągiewką jasno-czerwoną.
Tylko worki i pakiety z chorągiewkami lub nalepkami czerwonemi należy przy przekazywaniu poddawać całkowitemu sprawdzeniu co do ich zamknięcia i opakowania.
Sprawdzanie odsyłek.
W tym wypadku, stosując się do postanowień poniżej podanego § 3, urząd wspomniany sporządza zawiadomienie według dołączonego wzoru C 16. Zawiadomienie to przesyła się do urzędu pośredniczącego, od którego otrzymano odsyłkę: z dwóch zaś odpisów tego zawiadomienia jeden, przekazuje się urzędowi, który sporządził odsyłkę, drugi wkłada się do przepakowanej odsyłki.
W zawiadomieniu należy wyszczególnić jak najdokładniej worek, pakiet lub przesyłkę, o którą chodzi.
Duplikat zawiadomienia przesyła się w taki sam sposób, jak oryginał, Zarządowi, któremu podlega urząd wysyłający odsyłkę, jeżeli Zarząd ten żąda duplikatu. O ile chodzi o ważne nieprawidłowości, pozwalająca domyślać się zaginięcia lub obrabowania, to do zawiadomienia, przeznaczonego do urzędu pochodzenia odsyłki, dołącza się worek lub opakowanie i pieczęć użytą do zamknięcia pakietu lub worka i przesyłkami poleconemi.
Jeżeli urząd przeznaczenia nie może odnaleźć pakietu lub worka z przesyłkami poleconemi i jeżeli może wskazać z całą pewnością, w którym worku i listami powinny się one znajdować, dołącza wtedy do wspomnianego zawiadomienia ten worek wraz ze sznurkiem, chorągiewką i pieczęcią zamknięcia worka.
W obrocie z Zarządami, która wymagają nadsyłania duplikatów, dowody rzeczowe wyżej przytoczone dołącza się do duplikatów.
Zawiadomienia i duplikaty należy przesyłać jako przesyłki polecone.
Ponadto, w wypadkach, przewidzianych w §§ 1 i 2 niniejszego artykułu, można zawiadomić w drodze telegraficznej, na koszt Zarządu, wysyłającego telegram, urząd pochodzenia odsyłki i, w razie potrzeby, ostatni urząd pośredniczący.
Zawiadomienie telegraficzne należy przesłać każdorazowo, jeżeli odsyłka nosi widoczne ślady obrabowania, a to w tym celu, aby urząd wysyłający lub pośredniczący przystąpił niezwłocznie do wyjaśnienia sprawy i o ile zachodzi potrzeba, zawiadomił drogą telegraficzną Zarząd poprzedni, celem przeprowadzenia dalszych dochodzeń.
Przewidziane w § 3 przesłanie duplikatu można odłożyć, jeżeli się przypuszcza, że powodem braku odsyłki jest jej opóźnienie lub mylne skierowanie.
W razie późniejszego nadejścia odsyłki, o której braku zawiadomiono urząd pochodzenia, lub też ostatni urząd pośredniczący, należy niezwłocznie wystosować do tych urzędów drugie zawiadomienie, oznajmiające odbiór tej odsyłki.
W każdym razie, jeżeli zawiadomienia nie zostaną zwrócone Zarządowi, od którego pochodzą, w terminie dwumiesięcznym od dnia, ich wysłania, będą one uważane, aż do chwili złożenia dowodów przeciwnych, jako uznane przez urzędy, do których zostały przesłane.
Termin ten w obrocie z krajami odległemi przedłuża się do czterech miesięcy.
Zwrot próżnych worków.
Zwrot odbywa się między wyznaczonemi do tego urzędami wymiany.
Próżne worki należy poprzednio zwinąć, a następnie związać w odpowiednie pakiety. Deszczułki do chorągiewek wkłada się do zwracanych worków. Pakiety z próżnemi wiórkami należy opatrzyć chorągiewkami, wskazującemi nazwę urzędu wymiany, z którego worki otrzymano, jeżeli worki zwraca się za pośrednictwem innego urzędu wymiany.
Gdy ilość zwracanych próżnych worków jest nieznaczna, można je włożyć, do worków z przesyłkami listowemi; w przeciwnym razie należy je umieścić w osobnych workach opieczętowanych i opatrzonych chorągiewkami z adresem odnośnych urzędów wymiany. Chorągiewki należy opatrzyć napisem "Sacs vides".
Każdy Zarząd usiała co pewien czas dla każdego rodzaju worków, używanych przez swe urzędy wymiany, jednolitą przeciętną wartość we frankach i podaje ją do wiadomości Zarządów zainteresowanych za pośrednictwem Biura międzynarodowego.
POSTANOWIENIA O NALEŻNOŚCIACH TRANZYTOWYCH I SKŁADOWYCH.
CZYNNOŚCI STATYSTYCZNE.
Statystyka należności tranzytowych.
Odsyłki, sporządzane na okrętach, podlegają statystyce, jeżeli są wyładowywane podczas okresu statystyki.
Statystyka będzie wykonywana w drugim roku każdego okresu trzyletniego.
Statystyka z maja 1929 raku, jak również odnośne rachunki, zestawione według postanowień konwencji sztokholmskiej, będą obowiązywały przy wyrównywaniu kosztów za tranzyt do końca roku 1931.
Statystyka z października - listopada 1933 roku będzie stosowała się do lat 1932, 1933, 1934 itd.
Jeżeli ustalona zostanie podczas statystyki specjalnej, że waga ogólna odsyłek, wymienianych między dwoma Zarządami, zwiększyła się 100% lub zmniejszyła przynajmniej o 50% w stosunku do danych z ostatniego okresu statystyki i jeżeli zmiany w rozrachunku Zarządu trzeciego przewyższał będą z tego tytułu 5.000 franków rocznie, nowa ustalona waga będzie służyła za podstawę przy obliczaniu należności tranzytowych, przypadających temu Zarządowi.
Również, jeżeli Zarząd pośredniczący stwierdzi w ciągu sześciu miesięcy, następnych po statystyce, że między odprawą któregokolwiek okresu statystyki a ruchem normalnym, istnieje różnica wynosząca co najmniej 20% ogólnej wagi transportu, Zarząd zainteresowany może wymagać przeprowadzenia nowej statystyki jeżeli zmiana w obrachunku pomiędzy dwoma Zarządami wyniesie ponad 5.000 franków rocznie.
Sporządzanie i oznaczanie odsyłek zamkniętych w okresie statystyki.
Co się tyczy worków, których waga brutto nie przekracza 2 kilogramów lub, które zawierają tylko worki próżne, przesyłki listowe wolne od wszelkich należności tranzytowych (art. 75 konwencji) lub prożną kartę listową, należy umieszczać na nich po napisie "Statistique" słowo "Exempt" (Wolny).
Stwierdzanie ilości worków i wagi odsyłek zamkniętych.
| Napis na worku | Ilość worków których waga brutto | ||
| przekracza 2 kg nie przewyższa jednak 5 kg (worki lekkie) | przekracza 5 kg. nie przewyższa jednak 15 kg (worki średnie) | przekracza 15 kg. nie przewyższa jednak 30 kg (worki ciężkie) | |
| 1 | 2 | 3 | 4 |
| L. C. | |||
| A. O. | |||
| Wolny od należności tranzytowych | Ilość worków: | ||
Ilość worków wolnych od należności tranzytowych, którą należy wpisać, ma się równać stosownie do powyżej podanego artykułu 61, § 3, ogólnej liczbie worków, opatrzonych napisem "Statistique-Exempt".
Sporządzanie wykazów C 17 odsyłek zamkniętych.
Spis tranzytowych odsyłek zamkniętych.
Wymiana odsyłek zamkniętych ze statkami wojennemi.
Sporządzenie wykazów C 17, dotyczących odsyłek odprawianych lub otrzymywanych przez statki wojenne, jest obowiązkiem Zarządów tych krajów, do których siatki należą. Na chorągiewkach odsyłek odprawianych pod adresem statków wojennych w okresie statystyki należy podawać dzień wysłania.
W razie dosłania tego rodzaju odsyłek, Zarząd dosyłający powiadamia o tem Zarząd kraju, do którego należy statek.
Zawiadomienie o tranzycie.
Karty listowe odsyłek, dla których sporządza się wspomniane zawiadomienie, maja być opatrzone w nagłówku bardzo widocznym napisem: "Bulletin de transit" (Zawiadomienia o tranzycie). Ten sam napis, podkreślony ołówkiem czerwonym, ma być umieszczony na chorągiewkach specjalnych "Statistique", 4 których mowa w artykule 61.
Statystyka luźno wysyłanych przesyłek listowych.
"Nombre de correspondances à découvert ......"
(Ilość przesyłek listowych luźno wysyłanych ......).
Przesyłki listowe, zwolnione w myśl postanowień artykułu 75 konwencji, od wszelkich należności tranzytowych, nie podlegają zaliczeniu.
Dla ułatwienia sprawdzenia, wysyłający urząd wymiany winien z przesyłek listowych zwykłych, wykazanych ilościowo w karcie listowej, sporządzać specjalne wiązanki opatrzone napisem "Correspondances à découvert" (Przesyłki luźno wysyłane).
"Pas de correspondancas à decouvert" (Bez przesyłek luźno wysyłanych).
Statystyka odsyłek przechowywanych na składzie.
Gdy chodzi o odsyłki, których przechowywane na składzie w porcie, w myśl przepisów artykułu 74 konwencji, podlega odpłatom na korzyść Zarządu przechowującego. Zarząd ten w ciągu czternastu lub dwudziestu ośmiu dni statystyki należności tranzytowych, sporządza dla poszczególnych krajów wysyłających wykaz dzienny według dołączonego wzoru C 21, w którym podaje cechy otrzymanych na przechowywanie z odnośnego kraju odsyłek, baz względu na dzień odprawy lub dalszego wysłania tych odsyłek.
Dane, zawarte w wykazach dziennych, zestawia się dla każdego kraju pochodzenia odsyłki, w wykazie ogólnym według dołączonego wzoru C 22, który przesyła się Zarządowi centralnemu odnośnego kraju, przy dołączeniu dotyczących wykazów, sporządzonych według wzoru C 21.
Wykaz ogólny C 22, uznany przez Zarząd wysyłający, należy wraz z wykazami C 21 przesłać Zarządowi centralnemu, któremu podlega urząd przechowujący odsyłki na składzie.
Połączenia nadzwyczajne.
Niezależnie od przewozu drogą powietrzną, do połączeń nadzwyczajnych, upoważniających do pobierania specjalnych należności tranzytowych, zalicza się jedynie przyspieszony przewóz drogą lądową tak zwanej Poczty Indyjskiej i specjalne połączenie samochodowe między Palestyną lub też Syrją a Irakiem.
ROZRACHUNEK. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Obliczanie należności tranzytowych.
W wypadkach, gdy mnożnik 26 lub 13 nie odpowiada normalnej wymianie przesyłek któregokolwiek Zarządu, odnośne Zarządy porozumiewają się co do zastosowania innego mnożnika, miarodajnego na przeciąg lat, do których odnosi się statystyka.
Do zestawienia rachunków powołany jest Zarząd kraju-wierzyciela, który ja przesyła Zarządowi-dłużnikowi.
Ogólny rozrachunek roczny. Pośrednictwo Biura międzynarodowego.
W saldzie opuszcza się centymy.
W razie stwierdzenia różnic między odpowiedniemi danemi dostarczonemi przez dwa Zarządy, Biuro międzynarodowe proponuje tym Zarządom porozumieć się i nadesłać mu cyfry ostatecznie ustalone.
Gdy jeden tylko Zarząd prześle zestawienie C 23, dane tego Zarządu będą miarodajne, o ile odpowiedni, wykaz Zarządu opóźniającego się nie nadejdzie do Biura międzynarodowego w odpowiednim terminie przed sporządzeniem najbliższego ogólnego rozrachunku rocznego.
W wypadkach, przewidzianych w § 5 artykułu poprzedniego, na zestawieniach umieszcza się uwagę "Aucune observation de l'Office débiteur n'est parvenue dans le délai réglamentaire" (Żadna uwaga Zarządu - dłużnika nie nadeszła w czasie przepisanym).
Gdy dwa Zarządy porozumiały się co do bezpośredniego wyrównywania rachunków, na zestawieniu C 23 umieszcza się uwagę "Compte réglé à part - à titre d'information" (Rachunek wyrównany oddzielnie - do wiadomości); zestawień takich nie wciąga się do ogólnego rozrachunku rocznego.
W rozrachunku tym podane są:
Biuro międzynarodowe dokłada starań, by ilość wypłat, dokonywanych przez Zarządy - dłużników, była możliwie ograniczona.
Wyplata należności tranzytowych.
W razie dokonywania wypłat zapomocą czeków lub weksli, papiery te wystawia się w walucie kraju-wierzyciela na sumę odpowiadającą, według kursu z dnia kupna, wartości salda wyrażonego we frankach. Koszta wypłaty ponosi Zarząd - dłużnik.
Czeki lub weksle tego rodzaju mogą być wystawiane również na inny kraj, pod warunkiem jednak, by przedstawiały tę samą równowartość oraz, by koszta zdyskontowania ponosił Zarząd - dłużnik.
Po upływie tych terminów sumy należne będą oprocentowane po 7% rocznie, licząc od dnia wygaśnięcia wspomnianych terminów.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Kupony na odpowiedź.
W razie, gdy jeden tylko Zarząd nadeśle wykaz (wzór C 27), dane tego Zarządu są miarodajne.
Karty tożsamości.
Funkcjonariusz wpisuje podanie do rejestru, wypełnia atramentem i literami łacińskiemi dane, wymagane nadrukiem formularza karty tożsamości, nakleja na niej fotografję w miejscu na to wyznaczonem, umieszcza znaczek pocztowy, odpowiadający pobranej należności w ten sposób, iż jedna połowa znaczka znajduje się na fotografji-druga na karcie, poczerń unieważnia znaczek bardzo wyraźnym odciskiem datownika.
Następnie umieszcza znowu odcisk datownika lub pieczęci urzędowej w sposób, by odcisk ten obejmował jednocześnie górną część fotografji i kartę, odtwarza ten sam odcisk na przedniej stronie karty, podpisuje ją i wręcza interesantowi, po uprzedniem przez niego podpisaniu.
Wymiana odsyłek ze statkami wojennemu.
Du bureau de ......
Pour
la division navale (narodowość) de
(oznaczenie eskadry) à ......
le bâtiment (narodowość) le (nazwa statku) á ...... (Kraj)
lub:
De la division navale (narodowość) de (oznaczenie eskadry) à ......
Du bâtiment (narodowość) le (nazwa statku) à ......
Pour le bureau de ...... (Kraj)
lub:
De la division navale (narodowość) de (oznaczenie eskadry) à ......
Du bâtiment (narodowość) le (nazwa statku) à ...... (Kraj)
Pour
la division navale (narodowość) de (oznaczenie eskadry) à ......
le bâtiment (narodowość le (nazwa statku) à ...... (Kraj)
Kapitan statku pocztowego przewożącego odsyłki, przeznaczone dla eskadry lub statku wojennego, przechowuje je do dyspozycji komendanta odnośnej eskadry lub statku wojennego, a to na wypadek, gdyby ten komendant w drodze zażądał od statku wydania mu odsyłek.
Ceduły należnościowe. Rozrachunki, dotyczące należności celnych i t. p.
Jeżeli pomiędzy dwoma Zarządami odbywa się również wymiana paczek, mogą one w braku zawiadomienia odmiennego, w rachunkach, dotyczących ceduł należnościowych z obrotu pączkowego, umieszczać również rachunki, dotyczące wymiany przesyłek listowych.
Formularze do użytku nadawców.
Jako formularze do użytku nadawców, w myśl artykułu 30, § 2 konwencji, uważa się:
formularze C 1 (Nalepka celna), C 2 (Deklaracja celna), C 6 (Zwrotne poświadczenie odbioru), C 8 (Międzynarodowy przekaz pobraniowy), C 10 (Koperta do dosyłania), C 11 (Żądanie wycofania przesyłki lub zmiany adresu), C 12 (Reklamacja zwykłej przesyłki listowej), C 13 (Reklamacja przesyłki poleconej).
Termin przechowywania dokumentów.
Dokumenty, dotyczące służby międzynarodowej, należy przechowywać najmniej przez dwa lata.
Adres telegraficzny.
W korespondencji telegraficznej, wymienianej wzajemnie, Zarządy używają adresu telegraficznego "Postgen" z dodaniem nazwy miasta, w którem znajduje się siedziba Zarządu centralnego.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
Kongresy i Konferencje.
Biuro międzynarodowe przygotowuje materjał do prac Kongresów i Konferencyj; zajmuje się sporządzaniem i rozdziałem potrzebnych dokumentów.
Dyrektor tego Biura uczestniczy w posiedzeniach Kongresów i Konferencyj oraz bierze udział w obradach, jednakże bez głosu rozstrzygającego.
Informacje. Wnioski, dotyczące zmiany przepisów.
Biuro międzynarodowe obowiązane jest w każdej chwili udzielać członkom Związku wszelkich informacyj w sprawach, dotyczących służby pocztowej.
Biuro międzynarodowe wdraża postępowanie co do wniosków, dotyczących zmiany lub wykładni, przepisów, które obowiązują Związek i ogłasza wynik wyrażonych opinij.
Wydawnictwa.
Podobne zbiory co do wykonywania porozumień ogłasza się na życzenie Zarządów, uczestniczących w tych porozumieniach.
Egzemplarze dodatkowe tych dokumentów, których żądałyby Zarządy, podlegają osobnej opłacie, Według kosztów własnych nakładu.
Spis ten otrzymują Zarządy w ilości po 10 egzemplarzy na jednostkę, wyznaczoną poszczególnym Zarządom w artykule 24 konwencji. Egzemplarze dodatkowe, których żądałyby Zarządy, podlegają osobnej opłacie, po cenie kosztów własnych nakładu.
Sprawozdanie roczne.
Biuro międzynarodowe sporządza roczne sprawozdanie ze swych czynności i podaje do wiadomości wszystkim Zarządom.
Język urzędowy Biura międzynarodowego.
Językiem urzędowym Biura międzynarodowego jest język francuski.
Kupony na odpowiedź. Karty tożsamości. Tabela równowartości.
Biuro międzynarodowe obowiązane jest wydawać i dostarczać kuponów na odpowiedź i kart tożsamości, jak również sporządzać i dostarczać tabeli równowartości, przewidzianej w artykule 5.
Bilans i wyrównywanie rachunków.
Sporządzanie rozrachunków.
O ile niema innego porozumienia, Zarząd który dla celów wewnętrznej rachunkowości pragnie posiadać rachunek ogólny, musi go sam sporządzić i przesłać do uznania odnośnemu Zarządowi.
Zarządy mogą porozumieć się co do odmiennego postępowania w stosunkach wzajemnych.
Wykaz ten winien nadejść do Biura międzynarodowego najpóźniej w dniu 19 każdego miesiąca lub w ciągu pierwszego miesiąca każdego kwartału; w przeciwnym razie wykaz zostanie uwzględniony dopiero przy wyrównywaniu rachunków za następny miesiąc lub kwartał.
Dług każdego Zarządu wobec innych Zarządów wpisuje się do zestawienia; by ustalić ogólny dług każdego Zarządu, dostateczne jest zliczyć poszczególne kolumny tego zestawienia.
Bilans ogólny.
Biuro międzynarodowe dokłada starań, by każdy Zarząd mógł uregulować swe zobowiązania zapomocą tylko jednej lub najwyżej dwóch oddzielnych wypłat.
Jednakże Zarząd, którego wierzytelność u innego Zarządu przekracza zazwyczaj sumę 50.000 franków, ma prawo żądać zaliczek.
Powyższe zaliczki wpisuje zarówno Zarząd-wierzyciel, jak i Zarząd-dłużnik w końcu wykazów, przesyłanych do Biura międzynarodowego.
Uznania te służą za podstawę do zestawienia rozrachunku dla każdego zainteresowanego Zarządu. W rozrachunku tym podaje się:
Suma ostateczna musi się równać ogólnej sumie długu, uwidocznionego w zestawieniu.
W końcu zestawienia likwidacyjnego należy podać różnicę między ogólną sumą długu a ogólną sumą wierzytelności; ta ostatnia pozycja przedstawia wynik, otrzymany z wykazów, nadsyłanych przez Zarządy do Biura międzynarodowego. Suma nadwyżki długu lub wierzytelności powinna być równa saldu biernemu lub czynnemu, podanemu w bilansie ogólnym. Pozatem zestawienie powyższe wskazuje Zarządy, na których dobro Zarząd-dłużnik ma uskutecznić wypłatę.
Biuro międzynarodowe ma przesłać zestawienia likwidacyjne Zarządom zainteresowanym najpóźniej do dnia 22 każdego miesiąca.
Wypłata.
Sumy, należne na podstawie zakończonego rozrachunku, wypłaca jeden Zarząd drugiemu Zarządowi w terminie możliwie najkrótszym, najpóźniej jednak w ciągu czternastu dni po otrzymaniu rachunku przez Zarząd-dłużnika. Co do innych warunków zapłaty, obowiązują przepisy § 1 artykułu 72. Przepisy § 2 tego artykułu stosuje się w wypadkach, gdy w terminie oznaczonym saldo nie zostało wpłacone.
Salda bierne lub czynne, nieprzekraczające 500 franków, mogą być przeniesione do rozrachunku za następny miesiąc, jednakże w tym tylko wypadku, gdy Zarządy zainteresowane nadsyłają Biuru międzynarodowemu wykazy miesięczne. To przeniesienie zaznacza się w zestawieniach i w rozrachunkach Zarządów dłużnika i wierzyciela. W odnośnych wypadkach Zarząd-dłużnik przesyła Zarządowi-wierzycielowi uznanie długu na należną sumę, celem umieszczenia w następnym wykazie.
Komunikaty, które należy przesyłać do Biura międzynarodowego.
Statystyka ogólna.
W tym celu Zarządy nadsyłają do Biura międzynarodowego możliwie wyczerpujące zestawienia danych statystycznych w formie wykazów, sporządzonych według załączonych wzorów C 29 i C 30. Wykazy C 29 należy nadsyłać z końcem lipca każdego roku; jednakże dane do części I, II i IV tego wykazu należy podawać tylko co trzy lata; wykaz C 30 należy również przesyłać co trzy lata w tym samym terminie. Dostarczone dane dotyczą zawsze roku ubiegłego.
Każdy Zarząd ustala sam termin i czas trwania obliczenia.
Wydatki Biura międzynarodowego.
1-a klasa: Unja Południowo - Afrykańska, Niemcy, Stany Zjednoczone Ameryki, Republika Argentyna, Federacja Australijska (Commonwealth of Australia), Kanada, Chiny, Francja, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanji i Irlandii Północnej, Indje Brytyjskie, Wolne Państwo Irlandji, Włochy, Japonia, Nowa Zelandja, Turcja, Związek Socjalistycznych Republik Rad;
2-a klasa: Hiszpanja, Meksyk;
3-a klasa: Zespół Wysp stanowiących posiadłości Stanów Zjednoczonych Ameryki prócz Wysp Filipinów, Belgia, Brazylja, Egipt, Alger, Kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach, Zespół, innych Kolonij Francuskich, Grecja, Holandja, Indje Holenderskie, Polska, Rumunja, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Szwecja, Szwajcarja, Czechosłowacja;
4-a klasa: Austrja, Danja, Finlandia, Węgry, Chosen, Norwegja, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji;
5-a klasa: Bułgarja, Chili, Republika Kolumbja, Estonja, Łotwa, Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marokko (Strefa Hiszpańska), Peru, Persja, Tunis;
6-a klasa: Afganistan, Albanja, Boliwja, Republika Kosta-Rika, Republika Kuba, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Ekwador, Abisynja, Gwatemala, Republika Haiti, Republika Honduras, Litwa, Luksemburg, Nikaragua, Republika Panama, Paragwaj, Kolonje Holenderskie w Ameryce, Republika Salwador, Terytorjum Sarry, Syjam, Urugwaj, Stany Zjednoczone Wenezueli;
7-a klasa: Wyspy Filipiny, Kolonja Kongo Belgijskie, Zespół Kolonij Hiszpańskich, Królestwo Hedżas i Nedżed wraz z Posiadłościami, Irak, Islandja, Zespół Kolonij Włoskich, Zespół Posiadłości Japońskich prócz Chosen, Republika Liberja, Republika San Marino, Państwo Watykanu.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
Niniejszy regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Światowej Konwencji Pocztowej. Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i konwencja, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA AFGANISTAN:
ZA UNJĘ POŁUDNIOWO-AFRYKAŃSKĄ:
J. N. Redelinghuys
D. J. O'Kelly
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
Za Joseph Stewart:
E. R. White
Eugene R. White
ZA ZESPÓŁ WYSP STANOWIĄCYCH POSIADŁOŚCI STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI PRÓCZ WYSP FILIPINÓW:
Eugene R. White
ZA WYSPY FILIPINY:
C. E. Unson
José Topacio
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA COMMONWEALTH AUSTRALJI:
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJE:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA KANADĘ:
L. J. Gaboury
Arthur Webster
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu - fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKI:
Percy C. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco - Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Óh - Éigeartaigh
R. S. O'Cruimin
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Noboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA MEKSYK:
Lino B. Rochin
José V. Cháυez
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez - Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. Mc Namara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU:
Antonio Reyes - Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ.
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA URUGWAJ:
F. A. Costanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
PROTOKÓŁ KOŃCOWY REGULAMINU.
Przystępując do podpisania regulaminu wykonawczego konwencji, uchwalonej przez Światowy Kongres Pocztowy w Londynie, podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to, co następuje:
Wypłata salda z rozrachunku należności tranzytowych.
Jeżeli waluty kilku krajów odpowiadają wymienionym warunkom, kraj-wierzyciel oznacza walutę, jaka mu odpowiada. Przeliczanie odbywa się al pari w stosunku do monety złotej.
Sporządzanie odsyłek.
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy protokół, który będzie mieć tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby zawarte w nim postanowienia podane były w tekście regulaminu, do którego się odnosi, i podpisali protokół w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 r.
ZA AFGANISTAN:
ZA UNJĘ POŁUDNIOWO-AFRYKAŃSKĄ:
J. N. Redelinghuys
D. J. O'Kelly
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
Za Joseph Stewart:
E. R. White
Eugene R. White
ZA ZESPÓŁ WYSP STANOWIĄCYCH POSIADŁOŚCI STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI PRÓCZ WYSP FILIPINÓW:
Eugene R. White
ZA WYSPY FILIPINY:
C. E. Unson
José Topacio
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA COMMONWEALTH AUSTRALJI:
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA KANADĘ:
L. J. Gaboury
Arthur Webster
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu - fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKI:
Percy C. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco - Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Óh - Éigeartaigh
R. S. O'Cruimin
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA MEKSYK:
Lino B. Rochin
José V. Cháυez
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez - Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. Mc Namara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU:
Antonio Reyes - Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ.
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA URUGWAJ:
F. A. Costanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
FORMULARZE
C 1 - C 30
POSTANOWIENI DOTYCZĄCE PRZEWOZU POCZTY LISTOWEJ DROGĄ POWIETRZNĄ.
Treść.
Przepisy ogólne.
1. Przesyłki listowe, dopuszczone do przewozu lotniczego.
2. Wolność tranzytu.
3. Opłaty i ogólne warunki przyjmowania korespondencji lotniczej.
4. Korespondencja lotnicza nieopłacona lub niedostatecznie opłacona.
5. Doręczanie korespondencji lotniczej.
6. Dosyłanie i zwrot przesyłek lotniczych.
Przesyłki polecone lub z podaną wartością.
Przesyłki polecone.
8. Odpowiedzialność.
Przesyłki z podaną wartością.
Przyznawanie opłat za przewóz lotniczy. Należność za przewóz.
11. Należności za przewóz lotniczy odsyłek zamkniętych.
12. Należność za przewóz korespondencji luźno wysyłanej.
13. Obliczanie odległości między dwoma krajami, połączonemi kilkoma linjami powietrznemi.
Biuro międzynarodowe.
Wyrównywanie rachunków.
16. Sporządzanie odsyłek zwyczajnych lub odsyłek lotniczych w okresie statystyki należności za przewóz lotniczy.
17. Stwierdzanie wagi korespondencji lotniczej.
18. Wykaz zamkniętych odsyłek lotniczych.
19. Sporządzanie wykazów A V 3 i A V 4 odsyłek lotniczych.
20. Rachunek należności za przewóz lotniczy.
21. Ogólny rozrachunek.
Różne postanowienia.
22. Oznaczanie korespondencji lotniczej.
23. Częściowy przewóz powietrzny.
24. Sposób odprawiania korespondencji lotniczej w odsyłkach zwyczajnych.
25. Napis na kartach listowych i wartościowych i na chorągiewkach odsyłek, zawierających korespondencję lotniczą.
26. Kierowanie korespondencji lotniczej.
27. Clenie przesyłek listowych, podlegających cłu.
28. Stosowanie Postanowień Światowej Konwencji Pocztowej i Porozumień.
29. Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych Postanowień.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POSTANOWIEŃ, DOTYCZĄCYCH PRZEWOZU POCZTY LISTOWEJ DROGĄ POWIETRZNĄ.
POSTANOWIENIA, DOTYCZĄCE PRZEWOZU POCZTY LISTOWEJ DROGĄ POWIETRZNĄ.
PRZEPISY OGÓLNE
Przesyłki listowe, dopuszczone do przewozu lotniczego.
Wolność tranzytu.
Wolność tranzytu, przewidzianego w artykule 25 Światowej Konwencji Pocztowej, jest zapewniona dla korespondencji lotniczej na całym obszarze Związku bez względu na to, czy Zarządy pośredniczące biorą udział, czy też nie biorą udziału w przesyłaniu tej korespondencji.
Opłaty a ogólne warunki przyjmowania korespondencji lotniczej.
"Affranchissement percu: Fr. c."
Napis ten może być sporządzony zapomocą stempelka, umieszczony na znaczku lub na nalepce specjalnej, albo też poprostu napisany na kopercie przesyłki w jakikolwiek sposób. W każdym jednak wypadku napis ma być stwierdzony datownikiem urzędu nadania.
Korespondencja lotnicza nieopłacona lub niedostatecznie opłacona.
Doręczanie korespondencji lotniczej.
Dosyłanie i zwrot przesyłek lotniczych.
PRZESYŁKI POLECONE LUB Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Przesyłki polecone.
Przesyłki polecone.
Przesyłki polecone podlegają opłatom pocztowym i ogólnym warunkom dopuszczenia do przewozu, przewidzianym w Światowej Konwencji Pocztowej. Prócz tego stosują się do nich te same opłaty za przewóz lotniczy, jak do przesyłek zwykłych.
Odpowiedzialność.
Zarządy pocztowe za przesyłki polecone, wysłane drogą powietrzną, ponoszą tę samą odpowiedzialność, jak za inne przesyłki polecone.
Przesyłki z podaną wartością.
Przesyłki z podaną wartością.
Opłata asekuracyjna zwykła wraz z opłatą asekuracyjną specjalna nie mogą przekraczać w ogólnej sumie granic, określonych w artykule 3, litera c, Porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością.
PRZYZNAWANIE OPŁAT ZA PRZEWÓZ LOTNICZY. NALEŻNOŚĆ ZA PRZEWÓZ.
Przyznawanie opłat za przewóz lotniczy.
Każdy Zarząd zatrzymuje w całości wszelkiego rodzaju opłaty pobrane za przewóz lotniczy.
Należności za przewóz lotniczy odsyłek zamkniętych.
Jednak w wyjątkowych okolicznościach, gdy przechowanie jest połączone ze znacznemi kosztami, Zarządy pocztowe mogą pobierać za przechowywanie odsyłki składowe, przewidziane w artykule 74 konwencji.
Należność za przewóz korespondencji luźno wysyłanej.
Obliczanie odległości między dwoma krajami, połączonemi kilkoma linjami powietrznemi.
Jeżeli dwa kraje są połączone kilkoma linjami powietrznemi, należność za przewóz oblicza się według przeciętnej długości tych linij i ich znaczenia dla ruchu międzynarodowego.
BIURO MIĘDZYNARODOWE.
Komunikaty, które należy przesyłać do Biura międzynarodowego.
Wiadomości te należy zestawić na załączonym formularzu A V 1.
Biuro międzynarodowe jest również obowiązane sporządzić mapę świata z linjami pocztowemi międzynarodowej komunikacji lotniczej, jako też mapy dodatkowe z linjami wewnętrznemi każdego kontynentu.
WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Statystyka, dotycząca rozrachunków.
Sporządzanie odsyłek zwyczajnych lub odsyłek lotniczych w okresie statystyki należności za przewóz lotniczy.
Postanowienia artykułu 61 Regulaminu wykonawczego Światowej Konwencji Pocztowej nie dotyczą statystyki, przeprowadzanej dwa razy do roku dla ustalenia należności za przewóz lotniczy. W okresie tej statystyki chorągiewki i napisy na odsyłkach, zawierających korespondencję lotniczą, winny zawsze zawierać bardzo widoczną uwagę "Statistique - avion" (Statystyka lotnicza).
Stwierdzanie wagi korespondencji lotniczej.
Wykaz zamkniętych odsyłek lotniczych,
W czasie najkrótszym, a w każdym razie w ciągu czternastu dni po ukończonym okresie statystyki, Zarządy, które odprawiały zamknięte odsyłki lotnicze, rozsyłają wykaz tych odsyłek poszczególnym Zarządom, z których połączeń lotniczych korzystały, uwzględniając także Zarząd kraju przeznaczenia.
Sporządzanie wykazów A V 3 i A V 4 odsyłek lotniczych.
Rachunek należności za przewóz lotniczy.
Ogólny rozrachunek.
O ile zainteresowane Zarządy nie porozumiały się co do odmiennego sposobu postępowania, ogólny rozrachunek należności za przewóz lotniczy sporządza dwa razy do roku Biuro międzynarodowe według zasad, ustalonych dla rozrachunku należności tranzytowych.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Oznaczanie korespondencji lotniczej.
Korespondencję lotniczą należy przed wysłaniem opatrzyć specjalną nalepką, lub odciskiem stempla, koloru niebieskiego ze słowami "Par avion" oraz ich przetłumaczeniem w języku kraju pochodzenia.
Częściowy przewóz powietrzny.
Jeżeli nadawca życzy sobie, by jego przesyłkę listową przewieziono drogą powietrzna tylko na pewnej części przestrzeni, musi to zaznaczyć. Przy końcu przewozu lotniczego takich przesyłek należy obowiązkowo unieważnić, zapomocą dwu grubych kresek poprzecznych, napis i nalepkę "Par avion" oraz specjalną uwagę.
Sposób odprawiania korespondencji lotniczej w odsyłkach zwyczajnych.
Sposób wysyłania, przewidziany w artykule 55 Regulaminu wykonawczego Światowej Konwencji Pocztowej dla przesyłek ekspresowych, stosuje się również do korespondencji lotniczej wkładanej w odsyłki zwyczajne, z tem zastrzeżeniem, że słowo "Exprès" n" nalepce wiązanek i w kolumnie "Observations" (Uwagi) karty listowej należy zastąpić słowami "Par avion".
Napis na kartach listowych i wartościowych i na chorągiewkach odsyłek, zawierających korespondencję lotniczą.
Kierowanie korespondencji lotniczej.
Tak samo postępuje się, gdy z jakiegokolwiek powodu kierowanie innemi drogami jest korzystniejsze od istniejącej drogi powietrznej.
Clenie przesyłek listowych, podlegających cłu.
Zarządy dołożą starań, aby w miarę możności clenie korespondencji lotniczej, podlegającej należnościom celnym, odbywało się pośpiesznie.
Stosowanie postanowień Światowej Konwencji Pocztowej i Porozumień.
Postanowienia Światowej Konwencji Pocztowej t porozumień, jak również regulaminów wykonawczych, z wyjątkiem Porozumienia o paczkach pocztowych i jej Regulaminu, należy stosować we wszystkiem, co nie jest wyraźnie uregulowane w poprzednich artykułach.
Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych postanowień.
Postanowienia niniejsze będą stosowane od dnia wejścia w życie Światowej Konwencji Pocztowej. Będą one obowiązywały i nadal przez ten sam przeciąg czasu co i konwencja, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostały odnowione.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA AFGANISTAN:
ZA UNJĘ POŁUDNIOWO-AFRYKAŃSKĄ:
J. N. Redelinghuys
D. J. O'Kelly
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
Za Joseph Stewart:
E. R. White
Eugene R. White
ZA ZESPÓŁ WYSP STANOWIĄCYCH POSIADŁOŚCI STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI PRÓCZ WYSP FILIPINÓW:
Eugene R. White
ZA WYSPY FILIPINY:
C. E. Unson
José Topacio
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA COMMONWEALTH AUSTRALJI:
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA KANADĘ:
L. J. Gaboury
Arthur Webster
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu - fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garces B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKI:
Percy C. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco - Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Óh - Éigeartaigh
R. S. O'Cruimin
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA MEKSYK:
Lino B. Rochin
José V. Cháυez
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez - Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. Mc Namara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU:
Antonio Reyes - Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA URUGWAJ:
F. A. Costanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POSTANOWIEŃ, DOTYCZĄCYCH PRZEWOZU POCZTY LISTOWEJ DROGĄ POWIETRZNĄ.
Zarządy Indyj Brytyjskich i Związku Socjalistycznych Republik Rad mogą pobierać należności za przewóz, przewidziane w artykule 11 Postanowień, dotyczących przewozu poczty listowej drogą powietrzną, za każdy przelot na ich wewnętrznej sieci powietrznej.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA AFGANISTAN:
ZA UNJĘ POŁUDNIOWO-AFRYKAŃSKĄ:
J. N. Redelinghuys
D. J. O'Kelly
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
Za Joseph Stewart:
E. R. White
Eugene R. White
ZA ZESPÓŁ WYSP STANOWIĄCYCH POSIADŁOŚCI STANÓW ZJEDNOCZONYCH AMERYKI PRÓCZ WYSP FILIPINÓW:
Eugene R. White
ZA WYSPY FILIPINY:
C. E. Unson
José Topacio
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA COMMONWEALTH AUSTRALJI:
M. B. Harry
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA KANADĘ:
L. J. Gaboury
Arthur Webster
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu - fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKI:
Percy C. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco - Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA IRAK:
Douglas W. Gumbley
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
P. S. Óh - Éigeartaigh
R. S. O'Cruimin
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA MEKSYK:
Lino B. Rochin
José V. Cháυez
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez - Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. Mc Namara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU:
Antonio Reyes - Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA URUGWAJ:
F. A. Costanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
FORMULARZE
A V 1 - A V 4
POROZUMIENIE O LISTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Treść.
Postanowienia ogólne.
1. Przedmiot Porozumienia.
2. Najwyższy wymiar podanej wartości.
3. Opłaty.
4. Ogólne warunki.
5. Dowód nadania.
6. Należność za pośrednictwo przy cleniu. Opłata za przesyłki adresowane poste restante.
7. Należności celne i inne należności niepocztowe. Przesyłki wolne od należności.
8. Doręczanie pośpieszne.
9. Fałszywe podawanie wartości.
10. Zakazy.
11. Przesyłki wolne od opłat.
12. Wycofywanie przesyłek. Zmiana adresu.
13. Zwrotne poświadczenie odbioru.
14. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
15. Reklamacje.
Odpowiedzialność.
17. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
18. Wygaśnięcie odpowiedzialności.
19. Wypłata odszkodowania. Termin wypłaty.
20. Ustalenie odpowiedzialności.
21. Ograniczenie odpowiedzialności.
22. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Przesyłki za pobraniem.
24. Unieważnienie lub zmniejszenie sumy pobrania.
25. Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości.
26. Odszkodowanie w razie niezainkasowania, albo zainkasowania sumy niższej lub, gdy przy inkasowaniu popełniono oszustwo.
27. Odpowiedzialność za zainkasowane sumy. Obowiązek wypłaty. Terminy i regres. Podział opłat.
Przyznanie opłat. Należności za tranzyt.
29. Należności tranzytowe i składowe.
Różne postanowienia.
31. Urzędy, pośredniczące w wymianie przesyłek wartościowych.
32. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
33. Wejście w życie i okres czasu ważności porozumienia.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
POROZUMIENIE O LISTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Republika Argentyna, Austrja, Belgja, Kolonja Kongo Belgijskie, Boliwja, Brazylja, Bułgarja, Chili, Chiny, Republika Kolumbja, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpanja, Zespół Kolonij Hiszpańskich, Estonja, Abisynja, Finlandja, Francja, Alger, Kolonje i Protektoraty Francuskie w Indochinach, Zespół innych Kolonij Francuskich, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, Grecja, Republika Haiti, Królestwo Hedżas i Nedżed wraz z Posiadłościami, Republika Honduras, Węgry, Indje Brytyjskie, Wolne Państwo Irlandji, Islandja, Włochy, Zespół Kolonij Włoskich, Japonja, Chosan, Zespół innych Posiadłości Japońskich, Łotwa, Republika Liberja, Litwa, Luksemburg, Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marokko (Strefa Hiszpańska), Nikaragua, Norwegja, Nowa Zelandja, Republika Panama, Paragwaj, Holandja, Indje Holenderskie, Kolonje Holenderskie w Ameryce, Persja, Polska, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Terytorjum Sarry, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Syjam, Szwecja, Szwajcarja, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Związek Socjalistycznych Republik Rad, Państwo Watykanu i Stany Zjednoczone Wenezueli.
Podpisani, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów, na mocy artykułu 3 konwencji, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, zawarli następujące porozumienie:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Przedmiot porozumienia.
Pod nazwą listów lub pudełek z podaną wartością mogą być przesyłane między umawiającemi się krajami listy, zawierające papiery wartościowe i cenne dokumenty, jak również pudełka, zawierające biżuterję i drogocenne przedmioty, z. ubezpieczeniem za-wartości na sunie deklarowaną.
Listy z podaną wartością, przesyłane pomiędzy krajami, które się na to zgodziły, mogą zawierać również przedmioty podlegające należnościom celnym.
W przesyłaniu pudełek z podaną wartością biorą udział tylko te kraje, które zgodziły się na zaprowadzenie tej gałęzi służby.
Najwyższy wymiar podanej wartości.
Poszczególne Zarządy mogą ustalić w obrocie wzajemnym, najwyższy wymiar podanej wartości, który nie może wynosić mniej, aniżeli 10.000 franków dla każdej poszczególnej przesyłki,
Opłaty.
Opłatę od listów i pudełek z podaną wartością uiszcza się przy nadaniu. Oplata ta składa się:
Ogólne warunki.
Wolno jednak włożyć do przesyłki fakturę otwarta, zawierającą tylko najistotniejsze dane, jak również zwykły odpis adresu pudełka z podaniem adresu nadawcy.
Dowód nadania.
Nadawca przesyłki z podaną wartością otrzymuje bezpłatnie przy nadaniu dowód nadania swej przesyłki.
Należność za, pośrednictwo przy cleniu. Opłata za przesyłki adresowane poste restante.
Za przesyłki, podlegające kontroli celnej w kraju przeznaczeniu, można pobierać na rzecz poczty należność za pośrednictwo przy cleniu, wynoszącą najwyżej 50 centymów od przesyłki.
Zarząd kraju przeznaczenia może również pobierać od przesyłek z podaną wartością, adresowanych poste-restante osobną należność, ustaloną jego przepisami wewnętrznemu.
Należności celne i inne należności niepocztowe. Przesyłki wolne od należności.
Doręczanie pośpieszne.
Nadawca może żądać doręczenia przesyłki adresatowi do domu przez umyślnego posłańca, natychmiast po jej nadejściu, na zasadach ustalonych w artykule 44 konwencji.
Zarząd kraju przeznaczenia może jednak, gdy tego wymagają przepisy wewnętrzne, zarządzić doręczanie przez umyślnego posłańca nie samych przesyłek, lecz tylko zawiadomień o ich nadejściu.
Fałszywe podawanie wartości.
Podana suma wartości nie może przekraczać rzeczywistej wartości przesyłki. Natomiast dozwala się podawać tylko część tej wartości. Przy dokumentach, przedstawiających wartość ze względu na koszta ich sporządzenia, suma podanej wartości nie może przekraczać wysokości kosztów, jakie w razie zaginięcia byłyby połączone z uzyskaniem nowych dokumentów.
Wszelkie podawanie w celach oszukańczych wartości wyższej, aniżeli rzeczywista wartość przesyłki, pociąga za sobą odpowiedzialność sądową według ustawodawstwa kraju nadania.
Zakazy.
Przesyłki wolne od opłat.
Wycofywanie przesyłek. Zmiana adresu.
W myśl zasad, ustalonych w artykule 49 konwencji, nadawca przesyłki z podaną wartością może ją wycofać z poczty lub zmienić jej adres w celu dosłania bądź to wewnątrz kraju pierwotnego miejsca przeznaczenia, bądź też do któregokolwiek z krajów, uczestniczących w porozumieniu.
Przy żądaniu zmiany adresu w drodze telegraficznej do opłaty za telegram dodaje się opłatę za list polecony pojedynczej wagi.
Zwrotne poświadczenie odbioru.
Nadawca może otrzymać zwrotne poświadczenie odbioru na zasadach, ustalonych w artykule 53 konwencji.
Dosyłanie. Przesyłki niedorączalne.
Przesyłki z podaną wartością w razie dosyłania lub niedoręczalności podlegają postanowieniom artykułu 50 konwencji.
Reklamacje.
W sprawach, dotyczących reklamacyj listów i pudełek z podaną wartością, Zarządy stosują się do postanowień artykułu 51 konwencji.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zasady odpowiedzialności.
Odpowiedzialność ta dotyczy tak przesyłek wysyłanych luźne, jak również przesyłek przewożonych w odsyłkach zamkniętych.
Nadawca ma prawo do odszkodowania, odpowiadającego stracie w rzeczywistości poniesionej wskutek zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości; odszkodowanie jednak w żadnym razie, nie może przewyższać sumy podanej wartości.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za przesyłki z podaną wartością, których doręczenie odbyło się w sposób ustalony ich przepisami wewnętrznemi.
Jednakże odpowiedzialność nie ustaje:
Wypłata odszkodowania. Termin wypłaty.
Postanowienia artykułów 57 i 58 konwencji, dotyczące wypłaty odszkodowania i terminu wypłaty, stosują się również do przesyłek z podaną wartością.
Ustalenie odpowiedzialności.
Jednakże Zarząd pośredniczący lub Zarząd kraju przeznaczenia zwolniony jest od wszelkiej odpowiedzialności, jeżeli może udowodnić, że otrzymał reklamację dopiero po zniszczeniu dokumentów służbowych, dotyczących poszukiwanej przesyłki, które to dokumenty zostały zniszczone po upływie terminu przechowywania, przewidzianego w artykule 78 regulaminu konwencji. Przepis ten nie narusza w niczem praw osoby reklamującej.
Aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych, Zarząd, który przekazał list lub pudełko z podaną wartością innemu Zarządowi, zwolniony jest od wszelkiej odpowiedzialności za te przesyłki, jeżeli urząd wymiany, któremu list lub pudełko zostało wydane, nie przesłał najbliższą pocztą po sprawdzeniu Zarządowi wysyłającemu protokółu, stwierdzającego brak lub naruszenie bądź to całego pakietu z przesyłkami wartościowemi, bądź też odnośnego listu lub pudełka.
Jeżeli dowód taki został dostarczony przez Zarząd kraju przeznaczenia, lub też przez Zarząd kraju nadania, żaden z pozostałych Zarządów odnośnych nie może ze swej strony uchylać się od odpowiedzialności, powołując się na fakt przekazania przesyłki następnemu Zarządowi, który ją przyjął bez zastrzeżeń.
Postępowanie, przewidziane w ustępie poprzednim, dla podziału wypłaty odszkodowania między zainteresowanemi Zarządami, stosuje się również do przewozu morskiego, jeżeli zaginięcie, ubytek lub uszkodzenie zawartości miało miejsce w służbie Zarządu uczestniczącego w porozumieniu, który nie przyjął na siebie odpowiedzialności (art. 17, lit. g).
Ograniczenie odpowiedzialności.
Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Zwrot ten ma być dokonany baz kosztów dla Zarządu - wierzyciela, bądź przekazem pocztowym, czekiem lub wekslem, płatnym na okaziciela w stolicy lub w jakimkolwiek ośrodku handlowym kraju-wierzyciela, bądź gotówką w walucie obiegowej lego kraju. Po upływie trzech miesięcy, suma należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu, po 7% rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.
PRZESYŁKI ZA POBRANIEM.
Opłaty i warunki przesyłania.
Listy i pudełka z podaną wartością mogą być obciągane pobraniem na zasadach, podanych w artykule 61 konwencji. Przesyłki takie podlegają formalnościom i należnościom odpowiednio do rodzaju przesyłek z podaną wartością, do którego należą.
Unieważnienie lub zmniejszenie sumy pobrania.
Nadawca przesyłki z podaną wartością, obciążonej pobraniem, może żądać unieważnienia lub zmniejszenia sumy pobrania.
Żądania tego rodzaju podlegają przepisom artykułu 62 konwencji.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości.
Zaginiecie, ubytek lub uszkodzenie zawartości listu albo pudełka z podaną wartością, obciążonego pobraniem, pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach, określonych w poprzednim rozdziale.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania, albo zainkasowania sumy niższej lub, gdy przy inkasowaniu popełniono oszustwo.
Te same zasady stosują się w wypadkach, gdy od odbiorcy zainkasowano sumę niższą od podanej sumy pobrania, albo też, gdy przy zainkasowaniu popełniono oszustwo.
Odszkodowanie, w żadnym wypadku, nie może przekraczać sumy pobrania.
Odpowiedzialność za zainkasowane sumy. Obowiązek wypłaty. Terminy i regres. Podział opłat.
Postanowienia, zawarte w artykułach 64, 66, 67, 68, 69, 70 i 71 konwencji, stosują się również do przesyłek z podaną wartością, obciążonych pobraniem.
PRZYZNANIE OPŁAT. NALEŻNOŚĆ ZA TRANZYT.
Przyznanie opłat.
Opłaty i należności pocztowe, przewidziane w niniejszem porozumieniu, zatrzymuje w całości Zarząd, który je pobrał. Wyjątek ustanawia artykuł 71 konwencji.
Należności tranzytowe i składowe.
Listy i pudełka z podaną wartością podlegają należnościom tranzytowym i składowemu, przewidzianym w konwencji.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Stosowanie przepisów konwencji.
Postanowienia, zawarte w konwencji i odnośnym regulaminie, należy stosować we wszystkiem, co nie jest wyraźnie przewidziane w niniejszem porozumieniu i w regulaminie tego porozumienia.
Urzędy, uczestniczące w wymianie przesyłek wartościowych.
Zarządy dokładają starań, ażeby, o ile to jest możliwe, wszystkie ich urzędy pocztowe, brały udział w służbie listów i pudełek z podaną wartością.
Uchwalanie wniosków w przerwach miedzy Zjazdami.
Ażeby wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (art. 18 i 19 konwencji), stały się uchwałą, musi się za niemi wypowiedzieć następująca liczba głosujących:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1930 i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu - fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
R. S. O'Cruimin
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
Przystępując do podpisania porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością, zawartego w dniu dzisiejszym, podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to, co następuje:
Wbrew postanowieniu artykułu 2 porozumienia, które określa 10.000 franków jako granicę, poniżej której nie może być. wyznaczony najwyższy wymiar podanej wartości, uznano, że każdy kraj może zniżyć ten najwyższy wymiar do 5.000 franków, lub do sumy przyjętej w jego ruchu wewnętrznym, jeżeli suma ta. jest jeszcze niższą od 5.000 franków,
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który będzie mieć tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby zawarte w nim postanowienia podane były w tekście porozumienia, do którego się odnosi i podpisali go w jednym egzemplarza, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a jego odpisy doręczone będą każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu - fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
R. S. O'Cruimin
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez-Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O LISTACH I PUDEŁKACH Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Treść.
Postanowienia ogólne.
1. Udzielanie informacyj Zarządom.
2. Drogi przewozowe.
3. Sposób przesyłania.
Warunki przyjęcia do przewozu.
5. Podawanie wartości. Deklaracje celne.
6. Fałszywe podawanie wartości.
Czynności przy odprawie i nadejściu.
8. Karty wartościowe. Sporządzanie pakietów. Wkładanie do odsyłek.
9. Sprawdzanie pakietów. Różne nieprawidłowości.
10. Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Rozrachunek. Wyrównywanie rachunków.
12. Listy i pudełka wolne od należności. Wyrównywanie rachunków.
Różne postanowienia.
14. Wycofywanie przesyłek. Zmiana adresu.
15. Komunikaty i ogłoszenia.
Postanowienia końcowe.
16. Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
Formularze VD1 do VD3.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku, uchwalili w imieniu swoich Zarządów za wspólną zgodą następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością:
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Udzielanie informacyj Zarządom.
Drogi przewozowe.
Każdy Zarząd na podstawie wykazów V D 1 otrzymywanych od Zarządów, z któremi utrzymuje bezpośrednią wymianę, określa drogi, z których będzie korzystał przy przesyłaniu przesyłek z, podaną wartością.
Sposób przesyłania.
Zarządy zainteresowane mogą również porozumieć się między sobą co do zabezpieczenia przewozu pojedynczych sztuk połączeniami okrężnemi w tych wypadkach, gdyby przewóz drogą bezpośrednią nie dawał gwarancji co do odpowiedzialności na całej przestrzeni przewozu.
WARUNKI PRZYJĘCIA DO PRZEWOZU.
Przygotowanie przesyłek.
Podawanie wartości. Deklaracje celne.
Suma we frankach złotych winna być wyraźnie podkreślona ołówkiem kolorowym.
Fałszywe podawanie wartości.
Jeżeli jakiekolwiek okoliczności lub reklamacje osób zainteresowanych ujawniły podanie, w celach oszukańczych, wartości w sumie wyższej, aniżeli wartość rzeczywista przedmiotów, zawartych w liście lub pudełku, to zawiadamia się o tem, w czasie najkrótszym, Zarząd kraju nadania, dołączając możliwe dowody rzeczowe dochodzeń.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU.
Podawanie wagi przesyłek. Stemplowanie. Listy i pudełka wolne od należności.
Jednakże, zamiast dwóch nalepek, przewidzianych w ustępie poprzednim, wolno Zarządom używać tylko jednej nalepki koloru czerwonego według załączonego wzoru V D 2 z podaniem, pismem łacińskiem litery V, nazwy urzędu nadania i numeru porządkowego, pod którym przesyłkę wpisano do księgi nadawczej tego urzędu.
Karty wartościowe. Sporządzanie pakietów. Wkładanie do odsyłek.
Przy wpisach, dotyczących przesyłek, która mają być doręczone przez umyślnego posłańca, w kolumnie "Observations" (Uwagi) należy zaznaczyć "Exprès".
Zamiast sporządzania pakietu z listów z podaną wartością, można je włożyć do koperty z trwałego papieru, którą zamyka się pieczęciami lakowemi.
Jeżeli ilość lub objętość listów i pudełek z podaną wartością tego wymaga, mogą one również być włożone do worka należycie zamkniętego i opieczętowanego lakiem lub zaplombowanego.
Sprawdzanie pakietów. Różne nieprawidłowości.
Jeżeli uszkodzenie jest tego rodzaju, że zawartość przesyłki mogła być wyjęta, urząd winien przystąpić do urzędowego otwarcia przesyłki i sprawdzenia jej zawartości.
W obydwu powyższych wypadkach należy wagę przesyłki stwierdzić przed nowem opakowaniem i po niem, oraz zaznaczyć ją na opakowaniu. Obok oznaczenia wagi należy umieścić napis: "Remballé à..." (Przepakowano w...), odcisk datownika i podpisy funkcjonarjuszów, którzy dokonali przepakowania.
O wyniku sprawdzenia zawartości spisuje się protokół, którego kopję dołącza się do przesyłki.
Dosyłanie. Przesyłki niedoręczalne.
Przesyłki te wpisuje się do karty wartościowej V D 3 i wkłada się do pakietu lub worka, oznaczonego napisem: "Valeurs déclarées".
ROZRACHUNEK. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Należności tranzytowe i składowe.
Należności tranzytowe i składowe, przypadające Zarządom pośredniczącym, oblicza się w sposób ustalony w konwencji.
Listy i pudełka wolne od należności. Wyrównywanie rachunków.
Postanowienia artykułu 76 regulaminu konwencji odnoszą się również do wyrównania rachunków, dotyczących listów i pudełek, które należy doręczyć jako wolne od należności.
Jednakże Zarządy, które oświadczyły, że nie mogą przyjąć sposobu wyrównywania rachunków, przewidzianego w tym artykule, wskazują sposób, który chciałyby zastosować.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Zwrotne poświadczenie odbioru. Pobrania. Doręczanie pośpieszne. Reklamacje.
Następujące postanowienia regulaminu konwencji stosują się:
Wycofywanie przesyłek. Zmiana adresu.
Postanowienia artykułów 48 i 49 regulaminu konwencji stosują się do wycofywania przesyłek i zmiany adresu.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu, zgłoszoną w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem w drodze pocztowej, przesłanem, najbliższą pocztą wraz z wzorem, o którym mowa w artykule 48, § 1 regulaminu konwencji i zaopatrzonem w nagłówku W następujący napis podkreślony ołówkiem kolorowym: "Confirmation de la demande télégraphique du ......" (Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......).
W tym wypadku urząd miejsca przeznaczenia ogranicza się do zatrzymania przesyłki i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia, może na własną odpowiedzialność załatwić żądanie przesłane w drodze telegraficznej, nie oczekując na. nadejście potwierdzenia w drodze pocztowej.
Komunikaty i ogłoszenia.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
Niniejszy regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia o listach i pudełkach z podaną wartością. Będzie on, obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i to porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu-fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO W. BRYTANJI I IRLANDJI PÓŁNOCNEJ:
F. H. Williamson
W. G. Gilbert
F. C. G. Twinn
F. R. Radice
D. O. Lumley
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA WOLNE PAŃSTWO IRLANDJI:
R. S. O'Cruimin
S. S. Puirséal
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez-Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA NOWĄ ZELANDJĘ:
G. McNamara
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA ZWIĄZEK SOCJALISTYCZNYCH REPUBLIK RAD:
Dr. Eugène Hirschfeld
M. Khodeeff
E. Syreυitch
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
FORMULARZE
V D 1 - V D 3
WYMIANA LISTÓW I PUDEŁEK Z PODANĄ WARTOŚCIĄ MIĘDZY KRAJAMI NIEOŚCIENNEMI
POROZUMIENIE O PACZKACH POCZTOWYCH.
Treść.
1. Przedmiot porozumienia.
Postanowienia, dotyczące wszystkich paczek.
3. Należność lądowa.
4. Należność morska.
5. Zniżka lub podwyżka należności lądowej.
6. Zniżka lub podwyżka należności morskiej.
7. Paczki ochronne. Opłata specjalna.
8. Opłata dodatkowa.
9. Należność za pośrednictwo przy cleniu.
10. Doręczanie adresatowi. Należność za doręczenie do domu.
11. Należności celne i inne należności niepocztowe.
12. Paczki wolne od należności.
13. Składowe.
14. Paczki ekspresowe.
15. Zakazy.
16. Paczki przyjęte do przewozu wbrew przepisom.
17. Paczki dla jeńców.
18. Wycofywanie paczek. Zmiana adresu.
19. Zwrotne poświadczenie odbioru.
20. Dosyłanie paczek.
21. Paczki niedoręczalne.
22. Umarzanie należności celnych.
23. Sprzedaż. Zniszczenie.
24. Paczki, których się zrzekł nadawca.
25. Pobieranie kosztów od nadawcy.
26. Reklamacje.
Paczki za pobraniem.
28. Unieważnienie lub zmniejszenie sumy pobrania.
29. Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości.
30. Odszkodowanie w razie niezainkasowania albo zainkasowania sumy niższej, lub, gdy przy inkasowaniu popełniono oszustwo.
31. Ustalenie odpowiedzialności.
32. Stosowanie postanowień konwencji przy odszkodowaniach i wypłatach. Terminy wypłaty i zwrot wydatków.
33. Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
Paczki z podaną wartością.
35. Fałszywe podawanie wartości.
Paczki pilne.
Odpowiedzialność.
36. Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
39. Wygaśnięcie odpowiedzialności.
40. Wypłata odszkodowania.
41. Termin wypłaty.
42. Ustalenie odpowiedzialności.
43. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Przyznanie opłat.
45. Zaliczanie należności w razie dosłania lub zwrotu.
46. Należność za doręczenie pośpieszne: specjalna i uzupełniająca.
47. Opłata za dosłanie w kraju przeznaczenia.
48. Różne należności.
49. Podział opłat za pobranie.
50. Należność asekuracyjna.
Różne postanowienia.
52. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
53. Wejście w życie i okres czasu ważności porozumienia.
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
I. Eksploatacja służby pączkowej przez przedsiębiorstwa przewozowe.
II. Połączenia lotnicze.
III. Tranzyt.
IV. Opłaty dodatkowe za tranzyt.
V. Dodatkowe opłaty końcowe.
VI. Dodatkowe opłaty specjalne.
VII. Taryfy specjalne.
VIII. Paczki z podaną wartością.
IX. Wyjątki od zasady ponoszenia odpowiedzialności.
X. Wymiary i objętość.
XI. Paczki ochronne.
POROZUMIENIE O PACZKACH POCZTOWYCH.
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Republika Argentyna, Austrja, Belgja, Kolonja Kongo Belgijskie, Boliwja, Brazylja, Bułgarja, Chili, Chiny, Republika Kolumbja, Republika Kostarika, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Ekwador, Hiszpanja, Zespół Kolonij Hiszpańskich, Estonja, Abisynja, Finlandja, Francja, Alger, Kolon je i Protektoraty Francuskie w Indochinach, Zespół innych Kolonij Francuskich, Grecja, Gwatemala, Republika Haiti, Królestwo Hedżas i Nędze d wraz z Posiadłościami, Republika Honduras, Węgry, Indje Brytyjskie, Islandia, Włochy, Zespół Kolonij Włoskich, Japonja, Chosen, Zespół innych Posiadłości Japońskich, Łotwa, Republika Liberia, Litwa, Luksemburg, Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marokko (Strefa Hiszpańska), Nikaragua, Norwegja, Republika Panama, Paragwaj, Holandja, Indje Holenderskie, Kolonje Holenderskie w Ameryce, Peru, Persja, Polska, Portugalja, Kolonie Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Republika Salwador, Terytorium Sarry, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Syjam, Szwecja, Szwajcarja, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Urugwaj, Państwo Watykanu i Stany Zjednoczone Wenezueli.
Podpisani, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów, na mocy artykułu 3 konwencji, za wspólna zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji zawarli następujące porozumienie:
Przedmiot porozumienia.
| 1. | do 1 kilogramu, | ||||
| 2. | ponad | 1 | do | 5 | kilogramów, |
| 3. | " | 5 | " | 10 | " |
| 4. | " | 10 | " | 15 | " |
| 5. | " | 15 | " | 20 | " |
POSTANOWIENIA, DOTYCZĄCE WSZYSTKICH PACZEK.
Opłacanie. Opłaty.
Należność lądowa.
Opłata za przewóz lądowy wynosi dla każdego kraju:
30 |
centymów |
od |
paczki do 1 kilogramu, |
|||||
50 |
" |
" |
" |
ponad |
1 |
do |
5 |
kilogramów, |
100 |
" |
" |
" |
" |
5 |
" |
10 |
" |
150 |
" |
" |
" |
" |
10 |
" |
15 |
" |
200 |
" |
" |
" |
" |
15 |
" |
20 |
" |
Za paczki ponad 10 kilogramów stawka 150 i 200 centymów odnosi się tylko do należności za tranzyt lądowy. Opłaty od takich paczek, przypadające Zarządom kraju nadania i przeznaczenia, ustalane są w porozumieniu między wspomnianemi Zarządami.
Należność morska.
Przy przewozie morskim każdemu Zarządowi, biorącemu udział w tym przewozie, należy się opłata w wysokości, jak następuje:
Długość rejsów |
Paczki |
||||
do 1 kg |
ponad 1 do 5 kg |
ponad 5 do 10 kg |
ponad 10 do 15 kg |
ponad 15 do 20 kg |
|
1 |
2 |
3 |
4 |
___ |
6 |
Fr. c. |
Fr. c. |
Fr. c. |
Fr. c. |
Fr. c. |
|
Do 500 mil morskich. |
-,15 |
-,25 |
-,50 |
-,75 |
1,- |
od 501- 1.000 mil morsk. |
-,25 |
-,40 |
-,75 |
1,10 |
1,60 |
" 1.001- 2.000 " " |
-,40 |
-,60 |
1,10 |
1,60 |
2,25 |
" 2.001- 3.000 " " |
-,50 |
-,80 |
1,45 |
2,10 |
2,90 |
" 3.001- 4.000 " " |
-,60 |
1,- |
1,80 |
2,60 |
3,55 |
" 4.001- 5.000 " " |
-,70 |
1,20 |
2,15 |
3,10 |
4,20 |
" 5.001- 6.000 " " |
-,80 |
1,40 |
2,50 |
3,60 |
4,85 |
" 6.001- 7.000 " " |
-,90 |
1,60 |
2,85 |
4,10 |
5,50 |
" 7.001- 8.000 " " |
1,- |
1,80 |
3,20 |
4,60 |
6,15 |
" 8.001- 9.000 " " |
1,10 |
2,- |
3,55 |
5,10 |
6,80 |
" 9.001-10.000 " " |
1,20 |
2,20 |
3,90 |
5,60 |
7,45 |
i t. d. dodając za każde |
|||||
1.000 mu lub część |
|||||
1.000 mil |
-,10 |
-,20 |
-,35 |
-,50 |
-,65 |
Długość rejsów oblicza się, w danym wypadku, według pośredniej odległości między odnośnemi portami obydwu krajów, biorących udział w wymianie.
Nie pobiera się należności za przewóz morski między dwoma portami tego samego kraju, jeżeli Zarząd tego kraju już otrzymuje wynagrodzenie za przewóz paczek drogą lądową.
Zniżka lub podwyżka należności lądowej.
Kraje, które podpisały niniejsze porozumienie, mogą jednocześnie obniżać lub podwyższać przypadającą im należność lądową od przywożonych i wywożonych paczek, byleby przynajmniej na trzy miesiące naprzód powiadomiły o tem Zarząd poczt szwajcarskich. Zmiany tych należności będą obowiązywały począwszy od następujących dat: 1 stycznia, 1 lipca.
Zniżka lub podwyżka winna obowiązywać co najmniej jeden rok.
W żadnym jednak wypadku podwyżka nie może dla poszczególnych kategoryj wagi przekraczać należności, przewidzianych w powyżej podanym artykule 3.
Zniżka lub podwyżka należności morskiej.
Prawo zniżki lub podwyżki najwyżej o 100% przyznaje się na warunkach, przewidzianych w artykule poprzednim, o ile chodzi o należność morską, określoną w powyżej podanym artykule 4.
Każda podwyżka musi być zastosowana również do własnych paczek kraju, od którego są zależne środki przewozu morskiego, wyjątek stanowi obrót między tym. krajem a jego kolonjami.
Paczki ochronne. Opłata specjalna.
Opłata dodatkowa.
Każdy kraj, zawierający porozumienie, może od paczek bądź nadawanych, bądź wydawanych w swoich urzędach pobierać opłatę dodatkową, wynoszącą 25 centymów od paczki.
Należność za pośrednictwo przy cleniu.
Zarząd kraju przeznaczenia może pobierać za przekazanie do cła i za pośrednictwo przy cleniu, lub też tylko za przekazanie do cła należność wynoszącą najwyżej 50 centymów od paczki. O ile nie zawarto porozumienia odmiennego, należność powyższą pobiera się przy wydaniu paczki.
Doręczanie adresatowi. Należność za doręczenie do domu.
Kraj ten może pobierać należność za doręczenie do domu w wysokości należności za doręczenie pobieranej w obrocie wewnętrznym, lecz najwyżej 50 centymów od paczki. Tę samą należność pobiera się za każde następne doręczenie paczki adresatowi do domu.
Należności celne i inne należności niepocztowe.
Zarządy mogą pobierać od adresatów paczek, prócz należności pocztowych, należności celne i wszelkie inne należności niepocztowe.
Paczki wolne od należności.
W obrocie z krajami, które się na to zgodziły, nadawcy, na podstawie złożonej uprzednio w urzędzie nadawczym deklaracji, mogą przyjąć na swój rachunek wszelkie należności pocztowe i niepocztowe, ciążące na paczkach przy ich wydaniu.
W tym wypadku, nadawcy winni zobowiązać się do uiszczenia sum, których zażądać może urząd przeznaczenia i złożyć odpowiednią kaucję.
Zarząd, który uiszcza zaliczkowo należności na rachunek nadawcy, może pobierać z tego tytułu, należność za pośrednictwo, nieprzekraczającą jednak 50 centymów od paczki. Należność ta jest niezależna od należności, przewidzianej w artykule 9.
Składowe.
Kraj przeznaczenia może pobierać ustalone przepisami wewnętrznemi składowe od paczek adresowanych poste-restante lub nie podjętych w przepisanych terminach.
Należność ta nie może jednak przekraczać 5 franków.
Paczki ekspresowe.
Doręczania przez umyślnego posłańca nie jest jednakże obowiązkowe w tym wypadku,
Zakazy.
Wolno jednak włożyć do paczki fakturę otwartą, zawierającą tylko najistotniejsze dane.
Zakazane jest prócz tego wysyłanie monety brzęczącej, biletów bankowych, biletów zdawkowych lub jakichkolwiek walorów na okaziciela, platyny, złota, srebra lub wyrobów z tych metali, drogich kamieni, biżuterji, oraz innych kosztowności w paczkach bez podanej wartości, przeznaczonych do krajów, które dopuszczają podanie wartości.
W wypadku, kiedy paczek przyjętych wbrew przepisom do przewozu nie zwraca się do miejsca nadania, ani też nie doręcza się adresatowi, Zarząd nadawczy winien być dokładnie poinformowany, jak postąpiono z danemi paczkami, w celu wydania odpowiednich zarządzeń.
Paczki przyjęte do przewozu wbrew przepisom.
Paczki, których waga lub wymiary przekraczają -w sposób widoczny dopuszczalne granice, a które były przyjęte do przewozu wbrew przepisom, podlegają postanowieniom artykułu 15, § 3, litera c.
Paczki dla jeńców.
Paczki, adresowane do jeńców lub przez nich nadawane, z wyjątkiem paczek za pobraniem, wolne są od wszelkich, przewidzianych niniejszem porozumieniem, opłat zarówno w kraju nadania i przeznaczenia, jak i w krajach pośredniczących. Za paczki te nie zalicza się żadnych należności, ani też nie wypłaca się odszkodowania w razie ich zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości.
Tym samym przepisom podlegają paczki, dotyczące jeńców wojennych, wysyłane lub otrzymywane już to bezpośrednio, już to pośrednio przez biura wywiadowcze, które przypuszczalnie byłyby urządzone dla tych osób w krajach prowadzących wojnę lub w krajach neutralnych, które na swojem terytorjum dały schronienie wojskowym stron walczących.
Wojskowi stron walczących, przyjęci przez kraj neutralny i tam internowani, pod względem stosowania powyższych postanowień uważani są narówni z właściwymi jeńcami wojennymi.
Wycofywanie paczek. Zmiana adresu.
Nadawca może żądać wycofania paczki lub zmiany jej adresu pod przewidzianymi w artykule 49 konwencji warunkami, z tem zastrzeżeniem, że w razie zażądania zwrotu lub dostania paczki nadawca jest obowiązany zgóry zapewnić pokrycie należności za nowy przewóz.
Za paczki z podaną wartością, co do których żądano w drodze telegraficznej zmiany adresu, do opłaty za telegram dodaje się opłatę, pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Zwrotne poświadczenie odbioru.
Nadawca paczki może otrzymać zwrotne poświadczenie odbioru na zasadach, ustalonych w artykule 53 konwencji.
Dosyłanie paczek.
Dosłanie paczki z jednego kraju do drugiego może nastąpić tylko na żądanie nadawcy lub adresata, o ile paczka odpowiada warunkom wymaganym dla tego nowego przewozu.
Nadawca może zastrzec się przeciw wszelkim dosyłaniom przez umieszczenie stosownej notatki na adresie pomocniczym i na paczce.
Odnośnie do paczek, objętych którymkolwiek z zakazów, przewidzianych w artykule 15 niniejszego porozumienia, obowiązują te same przepisy.
Paczki niedoręczalne.
Jeżeli przepis ten nie jest zachowany, a paczki stają się niedoręczalne, zwraca się je natychmiast do urzędu nadania.
O ile to jest możliwe, zwrot paczki winien nastąpić drogą przewozu do miejsca przeznaczenia.
Jeżeli w odpowiedzi na zawiadomienie o niedoręczalności nadawca (lub osoba trzecia, o której mowa w artykule 8, § 1 regulaminu) wydał jedno lub kilka zarządzeń, wymienionych pod literami a, b, c, d lub e artykułu 37, § 1 regulaminu, i jeżeli mimo wykonania jego zarządzeń cel nie został osiągnięty, paczkę zwraca się do urzędu nadania.
Jeżeli w ciągu jednego miesiąca od dnia wysłania zawiadomienia o niedoręczalności, urząd przeznaczenia nie otrzyma odpowiednich zarządzeń, paczkę zwraca się do urzędu nadania. Termin ten przedłuża się do czterech miesięcy w obrocie z krajami odległemi.
Jeżeli nic można wysłać zawiadomienia, paczki, przechowywane do dyspozycji adresatów, jak również paczki, adresowane poste-restante, uważa się za niedoręczalne dopiero po upływie terminu, ustalonego przepisami kraju przeznaczenia. Jednakże termin ten zasadniczo nie może przekraczać dwóch miesięcy z wyjątkiem wypadku, o ile Zarząd kraju przeznaczenia uważa za stosowne przedłużyć termin przechowywania do czterech miesięcy najwyżej.
Paczkę należy zwrócić do kraju nadania w krótszym czasie, leżeli tego wymaga zarządzenie nadawcy, wyrażone na adresie pomocniczym i na paczce, w języku znanym, w kraju przeznaczenia.
Umarzanie należności celnych.
Zarządy krajów zawierających porozumienie, obowiązują się do czynienia starań w odnośnych Zarządach celnych o umarzanie należności celnych od paczek, zwracanych do kraju nadania, paczek, których się zrzekł nadawca, paczek zniszczonych z powodu całkowitego zepsucia zawartości lub odsyłanych do trzeciego kraju.
Ten sam sposób postępowania będą stosować Zarządy co do paczek zaginionych, z ubytkiem zawartości lub uszkodzonych w ich służbie, z zastrzeżeniem, przewidzianem w artykule 42, § 3.
Sprzedaż. Zniszczenie.
Przedmioty łatwo psujące się lub gnijące można sprzedać niezwłocznie, nawet podczas przewozu do miejsca przeznaczenia lub zpowrotem, na korzyść osoby uprawnionej, bez poprzedniego zawiadomienia i bez postępowania sądowego. O ile z jakiegokolwiek powodu przedmioty zepsute lub zgniłe nie mogą być sprzedane, należy je zniszczyć.
Paczki, których się zrzekł nadawca.
Paczek, niedoręczonych adresatom, a których zrzekli się nadawcy, Zarząd kraju przeznaczenia nie zwraca, lecz postępuje z niemi według swoich przepisów.
Pobieranie kosztów od nadawcy.
Od nadawcy pobiera się koszta za przewóz oraz inne koszta, poniesione przez Zarządy z powodu niedoręczalności paczek, nawet w tym wypadku, jeżeli paczek tych zrzekł się nadawca, lub, gdy zostały one sprzedane albo uległy zniszczeniu. Kosztami temi obciąża się Zarząd kraju nadania.
Jeżeli nadawca podaje jako adres "Poste-restante" lub hotel, urząd nadawczy może pobierać kaucje na pokrycie kosztów, które mogą być spowodowane niedoręczeniem paczek.
Reklamacje.
Od nadawcy, który uiścił specjalną należność za zwrotne poświadczenie odbioru, nie pobiera się należności za reklamację.
PACZKI ZA POBRANIEM.
Opłaty i warunki przesyłania. Wyrównywanie sum zainkasowanych.
O ile nie zawarto porozumienia odmiennego, sumę pobrania należy podawać w walucie kraju nadania paczki.
Suma najwyższa pobrania odpowiada najwyższej sumie, ustalonej dla przekazów pocztowych, wysyłanych do kraju nadania paczki.
Nadawca uiszcza ponadto należność stałą, która nie może przewyższać 50 centymów od paczki, oraz należność nieprzekraczającą 1/2% sumy pobrania.
Każdy Zarząd może dla pobierania należności procentowej ustalić skalę, najbardziej odpowiadającą warunkom jego służby.
W tym wypadku, o ile nie zawarto porozumienia odmiennego, suma pobrania winna być podana w walucie kraju przeznaczenia. Nadawca uiszcza wówczas oprócz opłaty za paczkę zwykłą lufo za paczkę z podaną wartością, należność stałą, nieprzekraczającą 25 centymów. Zarząd kraju przeznaczenia przekazuje na konto czekowe, zapomocą zawiadomienia o wpłacie obrotu wewnętrznego, sumę zainkasowaną od adresata, po potrąceniu należności stałej, wynoszącej najwyżej 25 centymów i opłaty zwykłej za przekazanie, stosowanej w jego obrocie wewnętrznym.
Unieważnienie lub zmniejszenie sumy pobrania.
Nadawca paczki za pobraniem może żądać unieważnienia lub zmniejszenia sumy pobrania.
Takie żądania podlegają postanowieniom artykułu 62 konwencji.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości.
Zaginięcie, ubytek lub uszkodzenie zawartości paczki za pobraniem pociąga za sobą odpowiedzialność Zarządu pocztowego na zasadach określonych w poniżej podanym rozdziale VI.
Odszkodowanie w razie niezainkasowania albo zainkasowania sumy niższej, lub, gdy przy inkasowaniu popełniono oszustwo.
Te same zasady stosują się w wypadku, gdy od odbiorcy zainkasowano sumę niższą od podanej sumy pobrania, albo też, gdy przy inkasowaniu sumy pobrania popełniono oszustwo.
Odszkodowanie w żadnym wypadku nie może przekraczać sumy pobrania.
Ustalenie odpowiedzialności.
Wypłatę sum pobrania prawidłowo zainkasowanych, jak również wypłatę odszkodowania, przewidzianego w artykule 30, uskutecznia Zarząd kraju nadania na rachunek Zarządu kraju przeznaczenia. Zarząd kraju przeznaczenia ponosi odpowiedzialność, o ile nie będzie w stanie udowodnić, że omyłka nastąpiła skutkiem nieprzestrzegania przez Zarząd kraju nadania jakiegokolwiek przepisu regulaminowego lub, że na paczce i odnośnym adresie pomocniczym, w chwili przekazania jego służbie, nie było znamion, przewidzianych regulaminem, dotyczącym paczek za pobraniem.
Jeżeli sumę, ciążącą na zaginionej w służbie pocztowej paczce za pobraniem, zainkasowano w sposób oszukańczy, odpowiedzialność Zarządów zainteresowanych ustala się według zasad artykułu 42. Jednakże, odpowiedzialność Zarządu pośredniczącego, nieuczestniczącego w wymianie przesyłek za pobraniem, ograniczona jest tylko do odpowiedzialności, przewidzianej w artykułach 37 i 38 za paczki baz pobrania. Inne Zarządy pokrywają w równych częściach sumę odszkodowania, przypadającą na Zarząd nie-uczestniczący.
Stosowanie postanowień konwencji przy odszkodowaniach i wypłatach. Terminy wypłaty i zwrot wydatków.
Postanowienia artykułów 64, 66, 67 i 69 konwencji stosują się również do paczek pocztowych za pobraniem.
Przekazy pobraniowe i zawiadomienia o wpłacie.
Pod każdym innym względem i z zastrzeżeniami, przewidzianemi w regulaminie, przekazy pobraniowe podlegają przepisom, ustalonym w porozumieniu o przekazach pocztowych.
O ile wypłata nie może być uskuteczniona, należy postąpić w myśl przepisowi § 1 niniejszego artykułu.
PACZKI Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Opłaty i warunki przesyłania.
W obrocie między dwoma lub kilku krajami, które jako najwyższy wymiar ustaliły sumy różne, należy stosować się do wymiaru najniższego.
Fałszywe podawanie wartości.
Podana suma wartości nie może przekraczać rzeczywistej wartości paczki; natomiast dozwala się podawać tylko część tej wartości.
Wszelkie podawanie, w celach oszukańczych, wartości wyższej, aniżeli wartość rzeczywista paczki, pociąga za sobą odpowiedzialność sądową według ustawodawstwa kraju nadania.
PACZKI PILNE.
Opłaty i warunki przesyłania.
Opłaty i podwyżki, ustalone artykułami 4, 6 i 34, jako też należność za doręczanie przez umyślnego posłańca i inne należności dodatkowe stosuje się do tych paczek w wymiarze normalnym.
Za paczki pilne, uważane jako ochronne, należność za przewóz wraz z opłatami uzupełniającemi zwiększa się o 50%.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zasady odpowiedzialności.
Z tego tytułu nadawcy przysługuje prawo do odszkodowania, odpowiadającego stracie rzeczywiście poniesionej wskutek zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości paczki. Odszkodowanie za paczki zwykłe nie może przekraczać: 10 franków za paczkę do wagi 1 kilogramu, 25 franków za paczkę ponad 1 do 5 kilogramów, 40 franków za paczkę ponad 5 do 10 kilogramów, 55 franków za paczkę ponad 10 do 15 kilogramów i 70 franków za paczkę ponad 15 do 20 kilogramów. Odszkodowanie za paczki z podaną wartością nie może przekraczać wysokości podanej wartości we frankach złotych.
Jeżeli zaginięcie, całkowite zniszczenie lub całkowity ubytek zawartości zostały spowodowane wypadkami siły wyższej i nie wypłaca się odszkodowania, nadawca ma prawo do zwrotu udziałów za niewykonany przewóz lub niewykonane czynności specjalne.
Wyjątki od zasady odpowiedzialności.
Zarządy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności:
Wygaśnięcie odpowiedzialności.
Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za paczki, które zostały doręczone na warunkach ustalonych ich przepisami wewnętrznemi.
Jednakże odpowiedzialność nie ustaje, jeżeli adresat przyjmie z zastrzeżeniem paczkę z ubytkiem lub uszkodzoną zawartością.
Wypłata odszkodowania.
Obowiązek wypłacenia odszkodowania ciąży na Zarządzie kraju, któremu podlega urząd nadawczy paczki z zastrzeżeniem prawa zwrotnego poszukiwania (regres) do Zarządu ponoszącego odpowiedzialność.
Termin wypłaty.
Zarząd kraju nadania może, w drodze wyjątku, odroczyć wypłatę odszkodowania poza ten termin, jeżeli nie wyjaśniono jeszcze, czy zaginięcia, ubytku lub uszkodzenia zawartości przesyłki nie należy przypisać wypadkowi siły wyższej.
Ustalenie odpowiedzialności.
Jednakże Zarząd pośredniczący lub Zarząd kraju przeznaczenia zwolniony jest od wszelkiej odpowiedzialności, jeżeli może udowodnić, że otrzymał reklamację po zniszczeniu dokumentów służbowych, dotyczących przesyłki poszukiwanej, ponieważ upłynął termin przechowywania, przewidziany w artykule 51 regulaminu. Zastrzeżenie to nie narusza w niczem praw osoby reklamującej.
Jeżeli zaginięcie, ubytek lub uszkodzenie zawartości nastąpiło podczas przewozu i nie można ustalić kraju, na którego terytorjum lub w którego służbie wypadek ten miał miejsce, odnośne Zarządy ponoszą szkodę w równych częściach. Przepis ten dotyczy szczególnie wypadków sumarycznego przekazywania paczek.
Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Zwrot ten uskutecznia się bez kosztów dla Zarządu-wierzyciela bądź przekazem pocztowym, czekiem lub wekslem, płatnym na okaziciela w stolicy lub w jakimkolwiek ośrodku handlowym kraju-wierzyciela, bądź gotówką w obiegowej walucie kraju-wierzyciela. Sumę odszkodowania można również pobrać przez wpisanie jej na rachunek kraju, ponoszącego odpowiedzialność, bądź wprost, bądź za pośrednictwem pierwszego Zarządu pośredniczącego, który ze swej strony obciąża Zarząd następny, przyczem postępowanie to powtarza się dopóty, dopóki sumy wypłaconej nie wpisze się na dług Zarządu, ponoszącego odpowiedzialność. Po upływie trzech miesięcy suma należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu po 7% rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.
PRZYZNANIE OPŁAT.
Wynagrodzenie za przewóz.
Zarząd wysyłający wypłaca od każdej paczki następujące wynagrodzenia:
Zaliczanie należności w razie dosłania lub zwrotu.
W razie dosłania lub zwrotu paczki Zarząd dosyłający lub zwracający zalicza na swoją korzyść Zarządowi następnemu przypadający mu udział oraz, w razie potrzeby:
Zarządy pośredniczące postępują w ten sam sposób, jak to przepisane jest w artykule 35 regulaminu.
Należność za doręczenie pośpiesznie: specjalna i uzupełniająca.
Jeżeli paczkę ekspresową, której nie starano się doręczyć przez umyślnego posłańca, dosyła się do innego kraju, należność za umyślnego posłańca zalicza się na dobro nowego kraju przeznaczenia. O ile zaś kraj ten nie zajmuje się doręczaniem przesyłek przez umyślnego posłańca, należność przypada Zarządowi pierwszego kraju przeznaczenia; tak samo ma się rzecz z ekspresowemi paczkami niedoręczalnemi.
Opłata za dostanie w kraju przeznaczenia.
Opłatę za dostanie, przewidzianą w artykule 20, § 2, zalicza się w razie dalszego dosłania lub zwrotu na korzyść kraju, który dokonał dosłania w obrębie swego terytorjum.
Różne należności.
Podział opłat za pobranie.
Zarząd kraju nadania wypłaca Zarządowi kraju przeznaczenia, na warunkach ustalonych w regulaminie, udział stały w wysokości 20 centymów od każdego pobrania oraz 1/4% od ogólnej sumy wypłaconych przekazów pobraniowych.
Opłaty stałe i należności od wpłat, przewidziane w artykule 27, § 4, przypadają w całości Zarządom, które je pobrały.
Należność asekuracyjna.
Zarząd kraju nadania wypłaca z. tytułu należności asekuracyjnej za paczki z podaną wartością każdemu Zarządowi, którego urządzenia biorą udział w przewozie i ewentualnie za użycie każdego z tych urządzeń - udział w należności asekuracyjnej, który wynosi od każdych 300 franków lub części 300 franków za przewóz lądowy - 5 centymów, za przewóz morski - 10 centymów.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Stosowanie ogólnych postanowień konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części pierwszej i drugiej konwencji, stosują się przy wymianie paczek.
Zarządy krajów, zawierających niniejsze porozumienie, które utrzymują wymianę paczek pocztowych z krajami nieuczestniczącemi w porozumieniu, zezwalają wszystkim innym Zarządom umawiającym się na korzystanie z tych połączeń przy wymianie paczek z temi ostatniemi krajami.
Odnośnie do tych paczek, które pochodzą z krajów, uczestniczących w porozumieniu, udziały za tranzyt ustalone są w artykułach 3, 4 i 6 a także 7, 34 i 36.
Gdy kraj, który życzy sobie przystąpić do niniejszego porozumienia, żąda przyznania mu prawa do pobierania od każdej paczki opłaty dodatkowej wyższej niż 25 centymów, wówczas Biuro międzynarodowe przedstawia prośbę o przystąpienie Zarządom uczestniczącym w porozumieniu. Jeżeli w ciągu sześciu miesięcy nie wniesie sprzeciwu więcej aniżeli trzecia część tych Zarządów, prośbę uważa się za uwzględnioną.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Aby wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (art. 18 i 19 konwencji) uzyskały moc uchwały, musi się za niemi wypowiedzieć następująca liczba głosujących:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1930 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód, czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu-fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKI:
Percy G. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU
Antonio Reyes - Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA URUGWAJ:
F. A. Constanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
PROTOKÓŁ KOŃCOWY POROZUMIENIA.
Przystępując do podpisania Porozumienia o paczkach pocztowych, zawartego dnia dzisiejszego, podpisani Pełnomocnicy zgodzili się na to, co następuje:
Eksploatacja służby pączkowej przez przedsiębiorstwa przewozowe.
Zarząd pocztowy takiego kraju ma się porozumieć z przedsiębiorstwami kolei i żeglugi co do należytego wykonywania przez nie wszystkich postanowień porozumienia, w szczególności zaś co do zorganizowania służby wymiany.
Zarząd ten będzie pośredniczyć we wszystkich sprawach między temi przedsiębiorstwami a Zarządami pocztowemi innych krajów, zawierających porozumienie oraz Biurem międzynarodowem.
Połączenia lotnicze.
Jednakże, wbrew postanowieniom ogólnym porozumienia, zmiana tych postanowień może być przeprowadzona od czasu do czasu przez Konferencję, składającą się z przedstawicieli Zarządów bezpośrednio zainteresowanych.
Konferencja ta może być zwołana za pośrednictwem Biura międzynarodowego na żądanie co najmniej trzech z pomiędzy tych Zarządów.
Wszystkie nowe postanowienia, proponowane przez tę Konferencję, mają być poddane za pośrednictwem Biura międzynarodowego pod głosowanie umawiających się krajów. Uchwała ta będzie zapadać większością oddanych głosowy
Tranzyt.
Co się tyczy Konga Belgijskiego, przepis ten nie stosuje się do paczek do lub z Kolonii Francuskich Tchad, Uobangui-Chari i Konga Środkowego.
Opłaty dodatkowe za tranzyt.
do 1 franka-Brazylia, Republika Kolumbja, Ekwador, Peru i Stany Zjednoczone Wenezueli;
do 1 fr. 25 c. - Chiny;
do 2 fr. 50 c. - Turcja azjatycka; wspomniana opłata może być podwyższona do 4 franków od paczek do lub z Persji, przewożonych drogą Trebizonda - Erzerum - Bajazet;
Należność ta może ulec zmianie po uprzedniem porozumieniu się obydwu Zarządów zainteresowanych;
Dodatkowe opłaty końcowe.
do 40 centymów - Republika San-Domingo;
do 50 centymów-Bułgarja, Haiti i Islandja;
do 75 centymów każdy z niżej podanych Zarządów: Republika Argentyna, Austrja, Chili, Chiny, Hiszpania, Finlandja, Grecja, Gwatemala, Indochiny (dla niektórych odległych urzędów), Indje Brytyjskie, Nikaragua, Norwegja, Republika Panama, Polska, Republika Salwador, Syjam, Szwecja, Turcja azjatycka i Urugwaj; opłata dodatkowa 75 centymów, przyznana Turcji azjatyckiej, może być podwyższona do 2 franków od paczek do urzędów, oddalonych od kolei żelaznych i od wybrzeży morskich, a przewożonych drogą lądową;
do 1 franka - Egipt (dla urzędów Sudanu) i Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej) oprócz urzędów: Casablanca, Mazagan, Mogador, Oudjda, Safi i Tanger;
do 1 fn. 25 c. - Brazylja, Ekwador, Peru, Stany Zjednoczone Wenezueli, jako też urzędy argentyńskie, położone na Wybrzeżu Południowem, w Ziemi Ognistej i na wyspach przyległych;
do 1 fr. 50 c. - Indie Holenderskie;
Boliwia ma prawo stosować tymczasowo 3 opłaty dodatkowe, wynoszące: 3, 7 i 14 franków, odpowiednio do każdej z 3 pierwszych kategoryj wagi, od paczek do lub z miejscowości innych, aniżeli La Paź i Oruro.
Republika Kolumbia ma prawo pobierać tymczasowo opłaty dodatkowe następujące: 1 fr. 25 c. od każdej paczki adresowanej do portów morskich i 1 frank od kilogramu lub części kilogramu od paczek przeznaczonych do innych miejscowości.
Etjopia ma prawo pobierać tymczasowo opłatę dodatkową, wynoszącą 40 centymów, 1 fr. 25 c. i 1 fr. 70 c. odpowiednio do każdej z 3 pierwszych kategoryj wagi.
Kolonja Kongo Belgijskie, Persja i Kolonje Portugalskie, Angola i Mozambik mają prawo zastosować do paczek, przewożonych poza swe urzędy wymiany, opłatę dodatkową, która nie może być wyższa od wewnętrznej opłaty pączkowej.
Dodatkowe opłaty specjalne.
Za przewóz między Hiszpanią kontynentalną a wyspami Kanaryjskiemi pobiera się opłatę dodatkową, odpowiadającą należności, pobieranej za przewóz morski przy odległości do 1.000 mil morskich.
Dodatkowa, odpowiadająca należności za przewóz parski przy odległości do 500 mil morskich.
Taryfy specjalne.
To ostatnie uprawnienie przysługuje i innym krajom, które przystąpią do porozumienia przed najbliższym Kongresem.
Paczki z podaną wartością.
Od każdej paczki z podaną wartością, nadawanej bądź otrzymywanej w Korsyce lub Algerze, pobierana jest od nadawcy z tytułu należności lądowej dla Korsyki lub Algeru, dodatkowa należność asekuracyjna, wynosząca 5 centymów od każdych 300 franków lub ich części.
Wyjątki od zasady ponoszenia odpowiedzialności.
Wymiary i objętość.
Paczki ochronne.
Uważa się za ochronne paczki, przesyłane do miejscowości w Kolumbji prócz portów morskich, na których wymiary przekraczają 1 m. 5 cm., lub których długość łącznie z największym obwodem przekroju, mierzonym w kierunku innym niż długość, przekracza 1 m. 80 cm.
Na dowód czego, podpisani Pełnomocnicy sporządzili niniejszy protokół, który mieć będzie tę samą moc obowiązującą i to samo znaczenie, jak gdyby zawarte w nim postanowienia podane były w tekście porozumienia, do którego się odnosi, i podpisali go w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandiji Północnej, a jego odpisy doręczone będą każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu-fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKI:
Percy G. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA AKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Huguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco - Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez-Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU
Antonio Reyes - Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA URUGWAJ:
F. A. Constanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PACZKACH POCZTOWYCH.
Treść.
Postanowienia ogólnie.
1. Kierowanie.
2. Sposób przesyłania.
3. Udzielanie informacyj Zarządom.
4. Drogi przewozowe i opłaty.
Postanowienia, dotyczące wszystkich paczek.
6. Przygotowanie paczek.
7. Opakowanie specjalne.
8. Adresy pomocnicze i deklaracje celne.
9. Paczki wolne od należności.
10. Zwrotne poświadczenie odbioru.
11. Zwrotne poświadczenie odbioru żądane po nadaniu.
Paczki za pobraniem.
12. Oznaczanie pobrania na paczkach i na adresach pomocniczych.
13. Nalepka.
14. Przekaz pobraniowy.
15. Przekazywanie na pocztowe konto czekowe.
16. Przeliczanie sumy pobrania.
17. Różnice w podawaniu sumy pobrania.
18. Termin wpłaty.
19. Zmniejszenie lub unieważnienie pobrania.
20. Dosyłanie.
21. Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie.
22. Formularze przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie, unieważnione lub zastąpione nowemi.
23. Przekazy pobraniowe, zarzucone, zaginione, zniszczone, niezrealizowane lub niedoręczone.
Paczki z podaną wartością.
25. Nalepki i znaczki pocztowe.
26. Odcisk pieczęci.
27. Podawanie wagi.
28. Fałszywe podawanie wartości.
Paczki pilne.
30. Przesyłanie i obrachunek.
Czynności przy odprawie i nadejściu.
32. Odcisk datownika i podawanie wagi.
33. Paczki ekspresowe.
34. Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie sum wypłaconych zaliczkowo.
35. Dosyłanie.
36. Paczki niedoręczalne. Zawiadomienie o niedoręczalności.
37. Paczki niedoręczalne. Zarządzenia nadawcy.
38. Zwrot paczek niedoręczalnych.
39. Sprzedaż. Zniszczenie.
40. Wycofywanie paczek. Zmiana adresu.
41. Reklamacje co do paczek lub przekazów pobraniowych.
42. Reklamacje co do paczek nadanych w innym kraju.
Wymiana paczek.
44. Sprawdzanie przez urzędy wymiany. Stwierdzanie niedokładności, niepociągających za sobą odpowiedzialności Zarządów.
45. Stwierdzanie niedokładności, pociągających za sobą odpowiedzialność Zarządów.
Rozrachunek. Wyrównywanie rachunków.
47. Wyrównywanie rachunków.
48. Rachunki, dotyczące przekazów pobraniowych.
49. Ceduły należnościowe. Rozrachunki, dotyczące należności celnych i t. p.
Różne postanowienia.
50. Formularze do użytku nadawców.
51. Termin przechowywania dokumentów.
52. Komunikaty, które należy przesyłać do Biura międzynarodowego.
Postanowienia końcowe.
53. Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PACZKACH POCZTOWYCH.
Podpisani, w myśl artykułu 4 Światowej Konwencji Pocztowej, zawartej w Londynie dnia 28 czerwca 1929 roku, uchwalili, w imieniu swoich Zarządów, za zgodą ogólną, następujące zarządzenia, mające na celu zapewnienie wykonania Porozumienia o paczkach pocztowych.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Kierowanie.
W razie przerwania jakiejkolwiek drogi, paczki przesyłane tą drogą należy kierować najbardziej korzystną drogą rozporządzalną.
Sposób przesyłania.
Zarządy zainteresowane mogą porozumieć się co do sposobu wymiany paczek w zamykanych workach, koszach lub przedziałach wagonowych, na podstawie bezpośrednich kart pączkowych; w tym wypadku wspomniane Zarządy wydają za ogólną zgodą niezbędne zarządzenia
Na schowkach należy umieścić bardzo wyraźny napis, wskazujący urząd lub kraj pochodzenia i w braku porozumienia odmiennego, numer porządkowy. Waga ich nie może przekraczać 50 kilogramów przy użyciu worków i 70 kilogramów przy użyciu innych schowków.
Schowki próżne należy najbliższą pocztą zwracać Zarządowi wysyłającemu.
Zarząd zwracający zaznacza w swych kartach pączkowych numery schowków odsyłanych z powrotem i ponosi odpowiedzialność za zaginięcie schowków, których zwrotu nie jest w stanie udowodnić.
Udzielanie informacyj Zarządom.
Drogi przewozowe i opłaty.
Każdy Zarząd na podstawie wykazów C P 1, Otrzymanych od Zarządów, z któremi utrzymuje bezpośrednią wymianę, ustala drogi dla przesyłania swoich paczek oraz wysokość opłat, które będzie pobierał od nadawców, zależnie od warunków, w jakich się odbywa pośrednictwo w przewozie.
POSTANOWIENIA, DOTYCZĄCE WSZYSTKICH PACZEK.
Sprawdzanie paczek.
Gdy chodzi o dokładne określenie objętości, wagi, lub wymiaru paczek, za miarodajne uważa się zapatrywanie urzędu nadawczego, z wyjątkiem wypadku widocznej omyłki.
Przygotowanie paczek.
Aby paczka mogła być przyjęta do przewozu, powinna posiadać:
Przedmioty, mogące zranić funkcjonarjuszów pocztowych lub uszkodzić inne przesyłki, mają być opakowane w sposób zapobiegający wszelkiemu niebezpieczeństwu;
Opakowanie specjalne.
Ten ostatni warunek jest nieodzowny, gdy pierwsze opakowanie jest niezwykle łamliwe.
Proszki suche barwiące, jak anilina i t. p. dopuszcza się tylko w pudełkach z trwałej białej blachy, włożonych do pudełek drewnianych. Próżnia między ściankami obu opakowań ma być wypełniona trocinami. Proszki suche niebarwiące należy wkładać do pudełek metalowych, drewnianych lub tekturowych, te zaś zkolei - do worków płóciennych lub pergaminowych.
Adresy pomocnicze i deklaracje celne.
Nadawca może umieścić na odcinku adresu pomocniczego informacje, dotyczące przesyłki. Ponadto nadawca na stronie odwrotnej adresu pomocniczego ma wskazać bądź pisemnie, bądź też podkreślając nadruk formularza, jak należy postąpić z paczką w razie jej niedoręczalności. Uwaga ta powinna być napisana w języku francuskim lub w języku znanym w kraju przeznaczenia, oraz powtórzona na samej paczce.
Nadawca może zarządzić tylko, co następuje:
Jednakże każdy kraj może wymagać odrębnego adresu pomocniczego i odrębnej deklaracji celnej do każdej paczki.
Paczki wolne od należności.
Zwrotne poświadczenie odbioru.
Zwrotne poświadczenie odbioru żądane po nadaniu.
Druk ten przymocowuje się do reklamacji (wzór C P 5) z naklejonym znaczkiem pocztowym, którego wartość odpowiada wysokości opłaty, przewidzianej w artykule 55 konwencji, i postępuje się z nim według przepisów artykułu 41 niniejszego regulaminu z tym tylko wyjątkiem, że w razie prawidłowego doręczenia paczki, urząd przeznaczenia zatrzymuje formularz C P 5, formularz zaś C 6 zwraca do miejsca nadania w sposób, przepisany w § 3 artykułu poprzedniego.
PACZKI ZA POBRANIEM.
Oznaczanie pobrania na paczkach i na adresach pomocniczych.
"A porter au crédit du compte des chèques postaux No ...... de M ...... à ...... tenu par le bureau des chèques à ......". (Zaliczyć na pocztowe konto czekowe Nr ..... P ... w ..... prowadzone przez urząd czekowy w ......).
Nalepka.
Na paczkach za pobraniem, jak również na odnośnych adresach pomocniczych na stronie adresowej, należy umieścić nalepkę koloru pomarańczowego, wykonaną według wzoru C 7, dołączonego do regulaminu konwencji.
Przekaz pobraniowy.
Prócz wypadku, przewidzianego w poniżej podanym artykule 15, do każdej paczki za pobraniem należy dołączyć formularz przekazu pobraniowego i mocnego kartonu koloru białego, sporządzonego Według dołączonego wzoru C P 6. Na formularzu tym, złączonym z adresem pomocniczym, należy sumę pobrania oznaczać w walucie kraju nadania, a jako odbiorcę przekazu podać zasadniczo nadawcę paczki. Każdy Zarząd może wymagać, by przekazy pobraniowe do paczek z jego kraju skierowywano do urzędów nadania paczki lub do innych urzędów. Na odcinku przekazu należy podać nazwisko i adres odbiorcy paczki, jak również miejsce i datę nadania przesyłki.
Przekazywanie na pocztowe konto czekowe.
Do każdej paczki, której suma zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, dołącza się, o ile nie zawarto porozumienia odmiennego, zawiadomienie o wpłacie według formularza przepisanego dla obrotu wewnętrznego tego kraju. Na zawiadomieniu tem należy wskazać właściciela konta, na które przekazuje się sumę, jak również uskutecznić wszelkie inne wpisy wymagane nadrukiem formularza, z wyjątkiem podania sumy, którą wpisuje Zarząd kraju przeznaczenia po zainkasowaniu sumy pobrania. Jeżeli do zawiadomienia o wpłacie dołączony jest kupon, nadawca podaje na nim swe nazwisko i adres, oraz inne dane, które uważa za niezbędne.
Zawiadomienie o wpłacie należy trwale przymocować do adresu pomocniczego.
Przeliczanie sumy pobrania.
W braku porozumienia odmiennego, sumę przekazów pobraniowych, wyrażoną w walucie kraju nadania przesyłki, Zarząd kraju nadania przelicza na walutę kraju przeznaczenia według kursu, który stosuje przy przeliczaniu sum przekazów pocztowych, przeznaczonych do kraju nadania paczki.
Różnice w podawaniu sumy pobrania.
W razie stwierdzenia różnicy między sumą pobrania podaną na paczce, aa adresie pomocniczym i na przekazie należy od adresata zainkasować sumę najwyższą.
Jeżeli adresat odmawia uiszczenia tej sumy, to poza wyjątkiem przewidzianym poniżej, można wydać paczkę adresatowi po wpłaceniu przez niego sumy niższej, z tem jednak zastrzeżeniem, że, w razie potrzeby, po otrzymaniu wyjaśnień Zarządu kraju nadania adresat uiści dopłatę. Jeżeli adresat nie zgodzi się na ten warunek, doręczenie paczki odracza się.
W każdym jednak wypadku żądanie wyjaśnienia przesyła się niezwłocznie Zarządowi kraju nadania, który obowiązany jest udzielić odpowiedzi w najkrótszym terminie, podając dokładną sumę pobrania.
Jeżeli adresat jest w przejeździe lub zmuszony jest wyjechać, wówczas można żądać uiszczenia sumy najwyższej. W razie odmowy paczkę należy doręczyć dopiero po otrzymaniu odpowiedzi, na żądane wyjaśnienie.
Termin wpłaty.
Zmniejszenie lub unieważnienie pobrania.
Żądania unieważnienia lub zmniejszenia sumy pobrania podlegają, przepisom i formalnościom, przewidzianym w artykule 35 regulaminu konwencji.
Z wyjątkiem wypadku, przewidzianego w artykule 15 niniejszego regulaminu, do każdego żądania zmniejszenia sumy pobrania, przesłanego w drodze pocztowej, należy dołączyć nowy formularz przekazu pobraniowego, wystawiony na tę zmienioną sumę.
Dosyłanie.
Paczki za pobraniem można dosyłać tylko w tych wypadkach, gdy między nowym krajem przeznaczenia a krajem nadania odbywa się wymiana paczek tego rodzaju. W tym wypadku dołącza się do paczek formularze przekazów pobraniowych, wystawione przez Zarząd kraju nadania. Zarząd nowego kraju przeznaczenia załatwia czynności, połączone z pobraniem, tak, jak gdyby paczki były bezpośrednio do niego skierowane.
Nie można dosyłać paczek, których suma zainkasowana ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w pierwotnym kraju przeznaczenia.
Sporządzanie przekazu pobraniowego lub zawiadomienia o wpłacie.
Niezwłocznie po zainkasowaniu sumy pobrania, urząd oddawczy lub inny urząd przez Zarząd kraju przeznaczenia do tego wyznaczony, wypełnia na przekazie pobraniowym część oznaczoną napisem: "Iradications de service", wytłacza odcisk datownika i wysyła przekaz bez opłaty do urzędu nadania paczki lub też do urzędu, specjalnie wskazanego na samym przekazie przez Zarząd kraju pochodzenia.
Jeżeli do kraju pochodzenia paczki zwrócono się z prośbą o wyjaśnienie co do dokładnej sumy pobrania, należy wstrzymać się z przesłaniem przekazu aż do chwili otrzymania odpowiedzi na to żądanie.
Każdy Zarząd ustala zasady, na jakich wypłaca przekazy pobraniowe nadawcom paczek.
Zawiadomienia o wpłacie, dotyczące paczek za pobraniem, których suma ma być przekazana na pocztowe konto czekowe w kraju przeznaczenia, podlegają przepisom wewnętrznym, obowiązującym dla czeków i pocztowych przelewów pieniężnych tego kraju.
Formularze przekazów pobraniowych i zawiadomień o wpłacie, unieważnione lub zastąpione nowemi.
Przekazy pobraniowe zarzucone, zaginione, zniszczone, niezrealizowane lub niedoręczalne.
PACZKI Z PODANĄ WARTOŚCIĄ.
Podawanie wartości.
Suma we frankach złotych winna być podkreślona, w sposób widoczny, ołówkiem kolorowym.
Nalepki i znaczki pocztowe.
Na paczkach z podaną wartością, jako też na odnośnych adresach pomocniczych należy umieszczać nalepkę koloru czerwonego małych rozmiarów, według załączonego wzoru C P 7 z literą "V", pismem łacińskiem, nazwą urzędu nadania oraz numerem porządkowym, pod którym paczka zarejestrowana jest w tym urzędzie.
Jednakże Zarządy mogą umieszczać na paczkach z podaną wartością i na odnośnych adresach pomocniczych nalepkę C P 8, przewidzianą w artykule 31 niniejszego regulaminu, jako też nalepkę koloru czerwonego, małych rozmiarów, z napisem dużemi literami: "Valeur déclarée".
Jeżeli paczki zawierają monety, bilety bankowe, bilety zdawkowe lub jakiekolwiek inne walory na okaziciela, albo też platynę, złoto, srebro lub wyroby z tych metali, klejnoty, biżuterję i inne kosztowności, wówczas pieczątki i pieczęcie, zarówno jak i nalepki wszelkiego rodzaju oraz znaczki pocztowe należy umieszczać w pewnych odstępach, aby nie mogły posłużyć do ukrycia miejsca uszkodzenia opakowania. Nalepki i znaczki pocztowe nie mogą również być przegięte na dwie powierzchnie opakowania i w ten sposób zakrywać krawędzi paczki. Kartki, na których podano adres paczek tego rodzaju nie mogą być nalepione na samem opakowaniu.
Odcisk pieczęci.
Prócz oznaczenia podanej wartości stosownie do artykułu 24 niniejszego regulaminu, na a dr ssie pomocniczym do każdej paczki z podaną wartością należy umieścić dokładny odcisk pieczęci lub wzór specjalnego znaku nadawcy w myśl przepisów artykułu 6, litera c, wspomnianego regulaminu.
Podawanie wagi.
Zarząd kraju nadania obowiązany jest wskazać w gramach dokładną wagę każdej paczki z podaną wartością:
Fałszywe podawanie wartości.
Jeżeli jakiekolwiek okoliczności lub reklamacje osób zainteresowanych ujawnią podanie, w celach oszukańczych, wartości w sumie wyższej, aniżeli wartość rzeczywista przedmiotów zawartych w paczce, wówczas należy zawiadomić o tem, w czasie najkrótszym, Zarząd kraju nadania, dołączając także dowody rzeczowe dochodzeń.
PACZKI PILNE.
Nalepka.
Na paczkach palnych i odnośnych adresach pomocniczych należy umieszczać nalepkę z bardzo widocznym napisem "Urgent".
Przesyłanie i obrachunek.
Zarządy, biorące udział w wymianie paczek pilnych, porozumiewają się, by zapewnić ich szybką przesyłkę połączeniami możliwie bezpośredniemi; Zarządy te za wspólną zgodą wydają również zarządzenia, dotyczące wzajemnego obrachunku.
CZYNNOŚCI PRZY ODPRAWIE I NADEJŚCIU.
Numer nadawczy i urząd nadawczy.
Każda paczka i odnośny adres pomocniczy muszą być opatrzone nalepką małych rozmiarów, wykonaną według załączonego wzoru C P 8, na której podany jest w sposób widoczny numer nadawczy i nazwa urzędu nadawczego. Przepis ten nie dotyczy paczek z podaną wartością opatrzonych nalepką C P 7, przewidzianą w artykule 25, ustęp 1 niniejszego regulaminu. Ten sam urząd nadawczy nie może równocześnie używać dwóch lub kilku seryj nalepek, z wyjątkiem wypadków, gdy serie uzupełniają znaki odróżniające.
Odcisk datownika i podawanie wagi.
Paczki ekspresowe.
Paczki, podlegające doręczeniu przez umyślnego posłańca, oraz odnośne adresy pomocnicze winny być opatrzone, o ile to możliwe, obok podania miejsca przeznaczenia, nalepką drukowaną koloru ciemno-czerwonego, z wykonanym dużemi literami napisem: "Exprès".
Zwrot ceduł należnościowych. Inkasowanie sum wypłaconych zaliczkowi.
Każdy Zarząd może jednak odsyłanie wypełnionych ceduł należnościowych powierzyć tylko pewnym specjalnie do tego wyznaczonym urzędom i żądać, by ceduły zwracane z zagranicy, przesyłano do wyznaczonego w tym celu urzędu. W tym ostatnim wypadku nazwa urzędu, do którego ceduły należy odsyłać, ma być wskazana przez urząd' nadania paczki na adresowej stronie ceduły należnościowej.
Dosyłanie.
Jeżeli wspomniany Zarząd zwraca paczkę Zarządowi który ją ostatni wysłał, wówczas przyznaje mu zwrot należności otrzymanych i powiadamia go o błędzie osobnem zawiadomieniem.
W innych wypadkach i, gdy należność przekazana Zarządowi dosyłającemu nie wystarcza na pokrycie kosztów dosłania, Zarząd ten przekazuje Zarządowi, któremu wydaje paczkę, koszta połączone z przesłaniem, następnie przypadającą mu różnicą obciąża ostatni urząd wymiany, który wysłał paczkę mylnie skierowaną. O przyczynie tego obciążenia donosi się urzędowi odpowiedniem zawiadomieniem.
Jeżeli paczka podlega zwrotowi z winy nadawcy lub ze względu na którykolwiek z zakazów, przewidzianych w artykule 15 niniejszego porozumienia, koszta tego przewozu ponosi nadawca. Każdy Zarząd wpisuje do rachunku swój udział w sposób, wskazany w następującym § 3 przy dosyłaniu paczek.
Zarząd dosyłający wpisuje swoje należności do rachunku Zarządowi pośredniczącemu lub Zarządowi nowego miejsca przeznaczenia. W wypadku, gdy kraj dosyłający i kraj nowego miejsca przeznaczenia bezpośrednio ze sobą nie graniczą, pierwszy Zarząd pośredniczący, który otrzymuje dosłaną paczkę, wpisuje udział przypadający jemu i Zarządowi dosyłającemu do rachunku tego Zarządu, któremu paczkę wydaje; ten zaś ostatni ze swej strony, o ile jest tylko pośrednikiem, wpisuje do rachunku Zarządowi następnemu swój własny udział z udziałem, którym został obciążony przez Zarząd poprzedni. To samo postępowanie powtarza się w stosunkach między poszczególnemi Zarządami, biorącemi udział w przewozie, dopóki paczka nie dojdzie do Zarządu oddawczego.
Gdy należność, przypadającą za przewóz paczki, uiszczono przy dosłaniu, z tego rodzaju paczką należy postąpić, jak z paczką, bezpośrednio przesłaną z kraju dosyłającego do nowego miejsca przeznaczenia. W tym wypadku adresat nie uiszcza żadnej opłaty za przewóz.
Należności zwracane mają być podane szczegółowo (należności za przewóz, składowe, należności celne i t. p.) na adresie pomocniczym lub, o ile to nie jest możliwe, na kartce, dołączonej do adresu pomocniczego.
Paczki niedoręczalne. Zawiadomienie o niedoręczalności.
Jeżeli zawiadomienie o niedoręczalności przesyła się osobie trzeciej, podanej na odwrotnej stronie adresu pomocniczego, wówczas nie dołącza się adresu pomocniczego do zawiadomienia.
Jednakże przepis ten nie obowiązuje w wypadku siły wyższej.
Paczki niedoręczalne. Zarządzenia nadawcy.
Osoba trzecia, której zostało przesłane zawiadomienie o niedoręczalności stosownie do żądania nadawcy (art. 8, § 1, lit. e niniejszego regulaminu), może zarządzić to samo, co i nadawca; oprócz tego ta osoba trzecia może zarządzić natychmiastowy zwrot paczki nadawcy.
Inne zarządzenia oprócz powyżej wymienionych nie są dopuszczane.
Zwrot paczek niedoręczalnych.
Sprzedaż. Zniszczenie.
Wycofywanie paczek. Zmiana adresu.
Postanowienia artykułów 48 i 49 regulaminu konwencji stosują się przy wycofywaniu paczek lub zmianie adresu.
Jeżeli chodzi o żądanie zmiany adresu paczki z podaną wartością w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem pocztowem, przesłanem najbliższą pocztą, do którego należy dołączyć wzór, określony w artykule 48, § 1 regulaminu konwencji i opatrzyć u góry napisem podkreślonym ołówkiem kolorowym: "Confirmation de la demande télégraphique du ......" (Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......).
W tym wypadku urząd przeznaczenia po otrzymaniu telegramu ogranicza się do zatrzymania przesyłki i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia pocztowego.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może na własną odpowiedzialność wykonać żądanie zmiany adresu przesłane telegraficznie, nie czekając na potwierdzenie.
Reklamacje co do paczek lub przekazów pobraniowych.
Jeden formularz C P 5 może być użyty dla dwóch lub trzech paczek, dla których wystawiono zbiorowy adres pomocniczy.
Jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia nie może natychmiast ustalić losu paczki lub przekazu pobraniowego, fakt ten stwierdza na odnośnym formularzu i zwraca go Zarządowi kraju nadania, załączając oświadczenie adresata o nieotrzymaniu paczki. W tym wypadku Zarząd kraju nadania uzupełnia formularz wpisaniem danych, dotyczących przekazania paczki pierwszemu Zarządowi pośredniczącemu, następnie odsyła go temu Zarządowi, który, po wpisaniu do formularza swoich danych, odsyła go następnemu Zarządowi. W ten sposób reklamacja przechodzi od Zarządu do Zarządu, dopóki los paczki reklamowanej nie zostanie wyjaśniony. Zarząd, który doręczył paczkę adresatowi lub który nie może ustalić ani doręczenia, ani prawidłowego przekazania paczki innemu Zarządowi, stwierdza fakt ten w formularzu i zwraca formularz Zarządowi kraju nadania.
5 Na formularzu C P 5 należy podać pełny adres odbiorcy i doliczyć, o ile możności, wzór adresu Formularz przesyła się służbowo w kopercie zamkniętej, bez żadnego pisma.
Formularz C P 5 wraz z załącznikami należy w każdym wypadku zwrócić Zarządowi kraju nadania raczki reklamowanej w terminie nieprzekraczającym sześciu miesięcy od daty wniesienia reklamacji. Termin ten przedłuża się do dziewięciu miesięcy w obrocie z krajami odległemi.
Reklamacje co do paczek nadanych w innym kraju.
W wypadku, przewidzianym w artykule 26. § 3 porozumienia, reklamacje przesyła się Zarządowi kraju nadania. W danym razie do formularza C P 5 dołącza się dowód nadania.
Formularz należy przesłać Zarządowi kraju nadania w terminie, przewidzianym w artykule 26, § 2 porozumienia.
WYMIANA PACZEK.
Karta paczkowa.
Pośredniczące urzędy wymiany nie są obowiązane do sprawdzania dokumentów, dołączonych do karty paczkowej.
3 W ruchu zamorskim, o ile nie zawarto porozumienia odmiennego, wysyłające urzędy wymiany obowiązane są w lewym górnym rogu karty pączkowej podawać jej numer porządkowy, ustalony według serji rocznej oddzielnie dla każdego urzędu wysyłającego i dla każdego urzędu przeznaczenia. Ostatni numer z roku ubiegłego należy podać, w pierwszej karcie pączkowej roku następnego. W ten sam sposób postępują się przy wymianie drogą lądowa, o ile wymiana ta jest wykonywana w terminach stałych. W ruchu zamorskim, o ile to okaże się możliwem, należy podać poci numerem nazwę okrętu, uskuteczniającego przewóz.
Sprawdzanie przez urzędy wymiany. Stwierdzanie niedokładności, niepociągających za sobą odpowiedzialności Zarządów.
Odbierający urząd wymiany sporządza oprócz tego odpowiednie zawiadomienie według dołączonego wzoru C P 12 i przesyła je niezwłocznie w liście poleconym do wysyłającego urzędu wymiany
Aż do chwili dostarczenia dowodów przeciwnych, zawiadomienia niezwrócone do Zarządu kraju pochodzenia w terminie dwóch miesięcy od daty ich wysłania, uważa się za uznane przez urzędy do których zostały przesłane. Termin ten podwyższa się do czterech miesięcy w obrocie z krajami odległemi.
Stwierdzanie niedokładności, pociągających za sobą odpowiedzialność Zarządów.
Jeżeli chodzi o paczkę z podaną wartością, należy oprócz tego sporządzić protokół, który przesyła się w liście poleconym do Zarządu centralnego, któremu podlega wysyłający urząd wymiany. Do protokółu tego dołącza się, w razie potrzeby, szpagat, pieczęcie lub plomby, służące do zamknięcia schowka, w którym paczki były zawarte. Równocześnie przesyła się odpis protokółu do Zarządu centralnego, któremu podlega odbiorczy urząd wymiany, lub do innej władzy wyznaczonej przez ten Zarząd centralny.
Jeżeli uszkodzenie jest tego rodzaju, że zawartość przesyłki można wyjąć, urząd winien przedewszystkiem przystąpić do urzędowego otwarcia paczki i sprawdzenia jej zawartości.
W obydwu wypadkach należy wagę paczki stwierdzić przed nowem opakowaniem i po niem, oraz zaznaczyć ją na samem opakowaniu paczki. Obok oznaczenia wagi należy umieścić napis "Remballé à ......" (Przepakowano w..) i podpisy funkcjonarjuszów, którzy dokonali przepakowania.
W protokóle tym, sporządzonym w dwóch egzemplarzach i potwierdzonym, o ile to możliwe, przez adresata należy podać:
Jeden egzemplarz protokółu wręcza się adresatowi, drugi zaś przechowuje urząd przeznaczenia w celu dołączenia go do odnośnego formularza C P 5.
ROZRACHUNEK. WYRÓWNYWANIE RACHUNKÓW.
Rachunki, dotyczące należności.
Końcowych sum nie wolno poprawiać. Stwierdzone omyłki wciąga się do wykazu różnic.
Wyrównywanie rachunków.
Rachunki, dotyczące przekazów pobraniowych.
W braku porozumienia odmiennego, rachunki miesięczne, dotyczące przekazów pobraniowych, wystawiane dla przesyłek listowych (art. 40 regulaminu konwencji), mogą służyć również dla rachunków przekazów pobraniowych, dotyczących paczek,
Ceduły należnościowe. Rozrachunki, dotyczące należności celnych i t. p.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Formularze do użytku nadawców.
Jako formularze do użytku nadawców, w myśl artykułu 30, § 2 konwencji, uważa się formularz C P 2 (Adres pomocniczy), C P 3 (Deklaracja celna), C P 5 (Reklamacja), C P 6 (Przekaz pobraniowy) i C P 9 (Zawiadomienie o niedoręczalności).
Termin przechowywania dokumentów.
Dokumenty służbowe, dotyczące paczek, należy przechowywać przez okres najmniej dwuletni.
Komunikaty, które należy przesyłać do Biura międzynarodowego.
1° najwyższej wagi;
2° podawania wartości;
3° paczek ochronnych;
4° obciążenia pobraniem;
5° paczek ekspresowych i paczek pilnych;
6° ilaści paczek, które mogą być przesyłane przy jednej deklaracji celnej;
7° wymiarów i objętości paczek pocztowych przy przewozie morskim;
8° ilości deklaracyj celnych, wymaganych przy paczkach przeznaczonych do ich krajów i przy paczkach w tranzycie, jak również języków, w jakich deklaracje celne mogą być sporządzone;
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
Niniejszy regulamin, będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia o paczkach pocztowych. Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu, co i porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie został odnowiony.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu-fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKI:
Percy G. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez-Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
José Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU:
Antonio Reyes-Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA URUGWAJ
F. A. Constanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
FORMULARZE
C P 1 - C P 16
POSTANOWIENIA, DOTYCZĄCE PRZEWOZU PACZEK POCZTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
Treść.
Art.
1. Paczki, przeznaczone do przewozu powietrznego.
2. Wolność tranzytu pocztowych paczek lotniczych.
3. Przesyłanie pocztowych paczek lotniczych.
4. Kierowanie pocztowych paczek lotniczych.
5. Oznaczanie pocztowych paczek lotniczych oraz odnośnych adresów pomocniczych.
6. Wymiary paczek lotniczych.
7. Należności lądowe, morskie i inne.
8. Opłata za przewóz powietrzny.
9. Należności przypadająca krajom, biorącym udział w przewozie powietrznym.
10. Należności asekuracyjne
11. Doręczania przez umyślnego posłańca.
12. Dosyłanie i zwrot pocztowych paczek lotniczych.
13. Karty pączkowe.
14. Schowki zamknięte.
15. Clenie pocztowych paczek lotniczych.
16. Odpowiedzialność.
17. Uiszczanie należności za przewóz lądowy, morski i lotniczy.
18. Uiszczanie należności asekuracyjnych.
19. Przeładowywanie.
20. Rozrachunek należności.
21. Zawiadomienia dla Zarządów.
22. Stosowanie Postanowień Porozumienia o paczkach pocztowych.
23. Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych Postanowień.
POSTANOWIENIA, DOTYCZĄCE PRZEWOZU PACZEK POCZTOWYCH DROGĄ POWIETRZNĄ.
Paczki, przeznaczone do przewozu powietrznego.
Wolność tranzytu pocztowych paczek lotniczych.
Przesyłanie pocztowych paczek lotniczych.
W braku odmiennego porozumienia przesyłanie pocztowych paczek lotniczych odbywa się w przewozie otwartym jako sztuki pojedyncze. Zarządy zainteresowane mogą porozumieć się co do wymiany paczek w workach, koszach lub schowkach zamkniętych, na podstawie bezpośrednich kart pączkowych. Zamkniętych schowków należy używać obowiązkowo w tych wypadkach, jeżeli według oświadczenia jednego z Zarządów pośredniczących, przesyłanie w przechodzić otwartym utrudniałoby jego czynności służbowe.
Kierowanie pocztowych paczek lotniczych.
Każdy Zarząd, który zajmuje się wymianą paczek lotniczych, obowiązany jest, pod zastrzeżeniami, przewidzianemi w artykule 2, § 2, kierować powierzone mu przez inny Zarząd paczki lotnicze drogami lotniczemi, których używa dla własnych przesyłek tego; rodzaju. Jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny kierowanie inną drogą w pewnym szczególnym wypadku jest korzystniejsze od kierowania istniejącą stalą drogą powietrzną, paczki lotnicze należy skierować tą drogą i uważać je jako paczki pilne.
Jeżeli z jakiegokolwiek powodu nie jest możliwe użycie od początku do końca międzynarodowej linji lotniczej, Zarząd, który pobiera międzynarodową opłatę lotniczą, przewidzianą w artykule 8, obowiązany jest przesyłać paczki lotnicze na przestrzeni, na której nie można użyć linji lotniczej, najszybszemi środkami, jakich używa do przewozu swych paczek, i uważać paczki, te jako paczki pilne.
Poza tym wypadkiem Zarządy przesyłają paczki lotnicze drogami zwykłemi, o ile paczki nie są opatrzone napisem "Urgent" (Pilny) i o ile Zarząd zainteresowany nie zajmuje się wymiana paczek pilnych i nie otrzymał wynagrodzenia z tytułu wykonywania tej gałęzi służby Zarządy, nieuczestniczące w wymianie paczek lotniczych, przesyłają również drogami zwykłemi tego rodzaju paczki, które do nich nadchodzą. W razie przerwy częściowej lub całkowitej w przewozie lotniczym wewnątrz kraju, należy również zastosować sposób postępowania, przewidziany w ustępie poprzednim.
Oznaczanie pocztowych paczek lotniczych oraz odnośnych adresów pomocniczych.
Wymiary paczek lotniczych.
Zasadniczo pocztowe paczki lotnicze nie mogą przekraczać 100 centymetrów na długość i 50 centymetrów w każdym z dwóch innych kierunków.
Zarządy przesyłają sobie wzajemnie uwiadomienia o dopuszczonych wymiarach po porozumieniu się ze swemi przedsiębiorstwami żeglugi powietrznej.
Należności lądowe, morskie i inne.
Oplata za przewóz powietrzny.
Pocztowe paczki lotnicze podlegają opłacie za przewóz powietrzny, składający się z należności, przypadających każdemu Zarządowi, uczestniczącemu w przewozie powietrznym.
Należności, przypadające krajom, biorącym udział w przewozie powietrznym.
Powyższe należności i wynagrodzenia nie należą się:
Należności asekuracyjne.
Należność ta ogranicza się do 50 centymów, które Zarząd kraju nadania może pobierać jako należność ryczałtowa od 300 franków podanej wartości.
Doręczanie przez umyślnego posłańca.
Za opłatą specjalną, przewidzianą w artykule 14 Porozumienia, dotyczącego paczek pocztowych, i o ule Zarząd kraju przeznaczenia oświadczył, ze jest w stanie wykonywać tę służby, nadawcy mogą żądać doręczenia paczek w miejscu zamieszkania odbiorcy przez umyślnego posłańca, bezpośrednio po ich nadejściu.
Jednakże każdy Zarząd kraju przeznaczenia przesyłki może żądać, by opłata ekspresowa była ustalona według sławki niższej.
Dosyłanie i zwrot pocztowych paczek lotniczych.
Opłatą powyżej wspomnianą obciąża się Zarząd, który żądał dosłania lub zwrotu paczki.
Karty pączkowe.
Schowki zamknięte.
Jeżeli pocztowe paczki lotnicze przesyła się w schowkach zamkniętych, chorągiewkach lub napisach tych schowków należy umieścić nalepkę "Par avion".
Clenie pocztowych paczek lotniczych.
Zarządy dołożą wszelkich starań, ażeby według możności przyśpieszyć clenie pocztowych paczek lotniczych.
Odpowiedzialność.
W braku postanowienia odmiennego, Zarządy pocztowe ponoszą tę samą odpowiedzialność za przewóz paczek pocztowych drogą powietrzną, jak za przewóz drogą zwykłą.
Uiszczanie należności za przewóz lądowy, morski i lotniczy.
Zarząd wysyłający wypłaca Zarządowi przeznaczenia jako też Zarządowi pośredniczącym za każdą pocztową paczkę lotniczą należności, przysługujące im w myśl poprzednich postanowień i według danych tabeli C P 18, o której mowa w artykule 21.
Uiszczanie należności asekuracyjnych.
Zarząd kraju nadania za pocztowe paczki lotnicze z podaną wartością uiszcza każdemu Zarządowi pośredniczącemu, który podejmuje się przewozu paczek drogą powietrzną poza granice swego kraju, część należności asekuracyjnej, t. j. po 10 centymów od każdych 300 franków lub części 300 franków; wyjątek stanowi przewóz powietrzny połączony z nadzwyczajnem ryzykiem. Ten sam udział przypada Zarządowi kraju przeznaczenia, który przewozi pocztowe paczki lotnicze z podana wartością drogą powietrzną na obszarze swego kraju.
Przeładowywanie.
W braku porozumienia odmiennego między zainteresowanemi Zarządami pocztowemi przy przeładowywaniu podczas transportu w tym samym porcie lotniczym pocztowych paczek lotniczych, przewożonych kolejno kilkoma oddzielnymi połączeniami lotniczemi, pośredniczy obowiązkowo Zarząd kraju, w którym odbywa się przeładowanie Przepis ten nie obowiązuje, gdy przeładowanie odbywa się między statkami powietrznemi, obsługującemi kolejne odcinki tej samej linji lotniczej.
Rozrachunek należności.
Rozrachunek należności za przewóz lotniczy jako też innych należności odbywa się w myśl przepisów, ustalonych dla rozrachunku należności za paczki zwykłe.
Zawiadomienia dla Zarządów.
Stosowanie Postanowień Porozumienia o paczkach pocztowych.
Postanowienia Porozumienia o paczkach pocztowych, wraz z odnośnym regulaminem Wykonawczym stosują się we wszystkiem, co nie jest wyraźnie uregulowane w artykułach poprzednich.
Wejście w życie i okres czasu ważności przyjętych postanowień.
Postanowienia niniejsze będą stosowane od dnia wejścia w życie Porozumienia o paczkach pocztowych i będą obowiązywały przez ten sam przeciąg czasu, co i to porozumienie, o ileby nią podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych nie zostały odnowione.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA KOLONJĘ KONGA BELGIJSKIEGO:
Halewyck de Heusch
F. G. Tondeur
Jamar
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BRAZYLJĘ:
Jm Eulalio
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu-fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KOSTARIKI:
Percy G. Harrison
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA EKWADOR:
E. Chacón Q.
E. L. Andrade
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA GWATEMALĘ:
José Matos
ZA REPUBLIKĘ HAITI:
J. G. Dalzell
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA INDJE BRYTYJSKIE:
H. A. Sams
G. V. Bewoor
L. P. Kulkarni
P. N. Mukerji
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez-Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA REPUBLIKĘ SALWADORU:
Antonio Reyes-Guerra
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA URUGWAJ
F. A. Constanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
FORMULARZE
C P 17 - C P 18
POROZUMIENIE O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
Treść.
Postanowienia wstępne.
1. Warunki wymiany przekazów.
Sporządzanie przekazów.
3. Podawanie sumy. Kurs przeliczania.
4. Suma najwyższa przy nadaniu.
5. Opłaty.
6. Zwolnienie od opłat.
7. Przekazy telegraficzne.
8. Zwrotne poświadczenie wypłaty.
9. Doręczanie pośpieszne.
Wyplata przekazów.
11. Suma najwyższa przy wypłacie.
12. Wpisywanie na pocztowe konto czekowe.
13. Należność za doręczenie do domu.
14. Należność za upoważnienie do wypłaty.
15. Przekazy, adresowane poste-restante.
16. Doręczanie pośpieszne. Doręczanie przekazów telegraficznych.
17. Okres czasu ważności przekazów.
18. Cedowanie przekazów.
Wycofywanie przekazów. Zmiana adresu. Dosyłanie. Niedoręczalność. Reklamacje.
20. Dosyłanie przekazów.
21. Przekazy niedoręczalne.
22. Reklamacje.
Odpowiedzialność.
24. Wyjątki od zasad odpowiedzialności.
25. Wypłata sum reklamowanych.
26. Termin wypłaty odszkodowań.
27. Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Rozrachunek. Przekazy przedawnione.
29. Rozrachunek.
30. Wyrównywanie rachunków.
31. Przekazy przedawnione.
Różne postanowienia.
33. Udział Zarządów niepocztowych.
34. Stosowanie ogólnych postanowień konwencji.
35. Zakaz pobierania należności skarbowych lub innych.
36. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
37. Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności porozumienia.
POROZUMIENIE O PRZEKAZACH POCZTOWYCH,
które zawarły:
Albanija, Niemcy, Republika Argentyna, Austrja, Belgjja, Boliwja Bułgarja Chlli Chiny Republika Kolumbja, Republika Kuba, Danja Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt. Hiszpanja, Zespół Kolonij Hiszpańskich, Estonja, Abisynja, Finlandja, Francja, Alger, Kolonja i Protektoraty Francuskie w Indochinich, Zespół innych Kolonij Francuskich, Grecja, Królestwo Hedżas i Nedżed wraz z Posiadłościami, Republika Honduras, Wągry, Islandia, Włochy, Zespół Kolonii Włoskich, Japonja, Chosen, Zespół innych Posiadłości Japońskich, Łotwa, Republika Liberja, Litwa, Luksemburg, Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marokko (Strefa Hiszpańska), Nikaragua, Norwegja, Republika Panama, Paragwaj, Holandja, Indje Holenderskie, Kolonje Holenderskie w Ameryce, Peru, Persja, Polska, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Terytorjuim Sarry, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Syjam Szwecja Szwajcaria, Czechosłowacji Tunis Turcja Urugwaj, Państwo Watykanu i Stany Zjednoczone Wenezueli.
Podpisani, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów, na mocy artykułu 3 konwencji, Za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, zawarli następujące porozumienie:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki wymiany przekazów.
Postanowienia niniejszego porozumienia normują wymianę przekazów pocztowych między umawiającemi się krajami, których Zarządy porozumieją się co do zaprowadzenia tej gałęzi służby.
SPORZĄDZANIE PRZEKAZÓW.
Wpłata. Dowód nadania.
Zarządy, uczestniczące w porozumieniu, ustalają sposób, w jaki nadawcy mają wpłacać sumy pieniężne aa przekazy pocztowe.
Nadawca otrzymuje bezpłatnie dowód nadania.
Podawanie sumy. Kurs przeliczania.
Suma najwyższa przy nadaniu.
Każdy Zarząd może ustalać sumę najwyższą przyjmowanych przekazów pod warunkiem, by suma ta nie przekraczała 1.000 franków
Przekazy, dotyczące służby pocztowej, zwolnione od opłat w myśl postanowień artykułu 6, mogą przekraczać sumę najwyższą, ustalona przez każdy poszczególny Zarząd.
Opłaty.
Każdy Zarząd dla pobierania należności procentowej może ustalić skalę, najbardziej odpowiadająca warunkom jego służby.
Zwolnienie od opłat.
Przekazy telegraficzne.
Przekazy mogą być również przesyłanie za-pomocą telegrafu bez drutu między Zarządami, które się na to zgodziły
Zwrotne poświadczenie wypłaty.
Nadawca przekazu zwykłego lub telegraficznego, na zasadach ustalonych w artykule 53 konwencji dla zwrotnych poświadczeń odbioru przesyłek listowych i w terminie jednego roku od czasu wpłacenia sumy, może otrzymać, wyłącznie drogą pocztową, zwrotne poświadczenie wypłaty przekazu.
Doręczanie pośpieszne.
Nadawca przekazu zwykłego, na zasadach ustalonych w artykule 44 konwencji dla przesyłek listowych, może żądać doręczenia sumy przekazanej, przez umyślnego posłańca, niezwłocznie po nadejściu przekazu.
WYPŁATA PRZEKAZÓW.
Wyplata.
Suma przekazana winna być wypłacona adresatom w walucie ustawowej kraju przeznaczenia.
Suma najwyższa przy wypłacie.
O ile nie zawarto porozumienia odmiennego, suma najwyższa przy wypłacie przekazów równa się w każdym kraju sumie najwyższej przy nadaniu.
Jeżeli ten sam nadawca w tym samym dniu i w tej samej miejscowości nadał dla jednego i tego samego adresata kilka przekazów, których suma ogólna przekracza sumie najwyższą, ustaloną przez kraj przeznaczenia, wówczas urząd przeznaczenia upoważniony jest do wypłacania tych przekazów stopniowo w ten sposób, by suma wypłacona adresatowi w jednym dniu, nie przekraczała ustalonej sumy najwyższej.
Wpisywanie na pocztowe konto czekowe.
Każdy Zarząd może podjąć się przekazywania sum przekazowych na pocztowej konto czekowe, zgodnie ze swemi przepisami o pocztowej służbie czekowej. W tym wypadku przekazy uważa się za prawidłowo wypłacone.
Należność za doręczenie do domu.
Przy wypłacie dokonywanej w domu, można pobrać od odbiorcy przekazu należność za doręczenie.
Należność za upoważnienie do wypłaty.
W wypadku, gdy zaginięcie przekazu nastąpiło nie z winy poczty za upoważnienie do wypłaty, przewidziane w artykule 8 regulaminu, można pobrać od nadawcy lub odbiorcy należność w wysokości należności za reklamację przesyłki listowej.
Przekazy adresowane poste-restante.
Jeżeli przekaz adresowany jest poste-restante, można pobrać od odbiorcy należność specjalną, przewidzianą w artykule 37 konwencji. Należność tę skreśla się w razie dostania lub niedoręczalności przekazu.
Doręczanie pośpieszne. Doręczanie przekazów telegraficznych.
Gdy zamiast zawiadomienia Zarząd kraju przeznaczenia doręcza do domu pieniądze, wolna mu z tego tytułu pobrać specjalną należność z uwzględnieniem uiszczonej przez nadawcę należności za umyślnego posłańca.
Okres czasu ważności przekazów.
Cedowanie przekazów.
Każdy kraj może dopuścić na swojem terytorjum cedowanie na osoby trzecie przekazów pocztowych, pochodzących z krajów uczestniczących w porozumieniu.
WYCOFYWANIE PRZEKAZÓW. ZMIANA ADRESU. DOSYŁANIE. NIEDORĘCZALNOŚĆ. REKLAMACJE.
Wycofywanie przekazów. Zmiana adresu.
Nadawca przekazu zwykłego lub telegraficznego może żądać jego wycofania, lub zmiany adresu na zasadach, ustalonych dla przesyłek listowych w artykule 49 konwencji, ale tylko przed podjęciem przez odbiorcę czy to samego przekazu, czy też przekazanej sumy.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu, żądaną w drodze telegraficznej, wówczas do opłaty za telegram dolicza się opłatę, pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Dosyłanie przekazów.
W tym wypadku sporządza się przekaz telegraficzny na sumę pozostałą po potrąceniu należności pocztowych i telegraficznych, przypadających za nowe przesłanie.
W ten sam sposób przekazy zwykłe lub telegraficzne, pochodzące z krabów, uczestniczących w porozumieniu, mogą być dopytane do krajów, nieuczestniczących w porozumieniu.
Przekazy niedoręczalne.
Przekazy, których wypłaty nie zażądano w normalnym terminie ważności Zarząd, który je posiada, zwraca Zarządowi kraju nadania.
Reklamacje.
Od nadawcy, który uiścił należność specjalną za zwrotne poświadczenie wypłaty, nie pobiera się powyższej należności.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ,
Zasady odpowiedzialności.
Za sumy, wpłacone na przekazy pocztowe, Zarząd pocztowy odpowiada wobec nadawców, w okresie przedawnienia, ustalonym przez ustawodawstwo kraju nadania, aż do chwili prawidłowej wypłaty przekazów.
Odpowiedzialność ciąży na Zarządzie kraju nadania, z wyjątkiem wypadku, gdy Zarząd wypłacający nie może udowodnić dokonania wypłaty według swych przepisów wewnętrznych.
Po upływie terminu rocznego, przewidzianego w artykule 22, § 2, Zarządy przestają ponosić odpowiedzialność za mylną wypłatę.
Wyjątki od zasad odpowiedzialności.
Zarządy zwolnione są od wszelkiej odpowiedzialności z tytułu służby przekazowej, jeżeli wyjaśnień co do wypłaty nie mogą udzielić wskutek zniszczenia dokumentów służbowych, spowodowanego wypadkami siły wyższej.
Wypłata sum reklamowanych.
W razie zaprzeczenia prawidłowej wypłaty przekazu i o ile poczta ponosi odpowiedzialność, obowiązek wypłacenia odszkodowania ciąży na Zarządzie kraju przeznaczenia, jeżeli gotówkę należy wypłacić adresatowi, na Zarządzie zaś kraju nadania, jeżeli wspomnianą gotówkę należy zwrócić nadawcy.
Zarządowi, który wypłacił odszkodowanie osobie reklamującej, przysługuje prawo zwrotnego poszukiwania (regres) do Zarządu, ponoszącego odpowiedzialność za nieprawidłową wypłatę.
Termin wypłaty odszkodowań.
Zarząd kraju nadania może, w drodze wyjątku, odroczyć wypłatę odszkodowania poza termin, przewidziany w ustępie poprzednim, jeżeli, mimo wszelkich starań ze strony Zarządów w celu zbadania sprawy, termin ten okazał się niedostatecznym dla ustalenia odpowiedzialności.
Zwrot odszkodowania Zarządowi kraju nadania.
Zarząd kraju przeznaczenia, na którego rachunek Zarząd kraju nadania wypłaci odszkodowanie osobie reklamującej, obowiązany jest wypłaconą sumę odszkodowania zwrócić Zarządowi kraju nadania w terminie trzymiesięcznym od daty otrzymania zawiadomienia o uskutecznieniu wypłaty.
Zwrot ten ma być dokonany bez kosztów dla Zarządu-wierzyciela bądź przekazem pocztowym, czekiem lub wekslem, płatnym na okaziciela w stolicy lub w jakimkolwiek ośrodku handlowym kraju-wierzyciela, bądź gotówką w walucie obiegowej kraju-wierzyciela, bądź wreszcie, za wspólną zgodą, przez wpisanie na dobro kraju-wierzyciela w rachunku przekazowym. Po upływie trzech miesięcy, suma należna Zarządowi kraju nadania podlega oprocentowaniu po 7% rocznie, licząc od dnia upływu wskazanego terminu.
ROZRACHUNEK. PRZEKAZY PRZEDAWNIONE.
Podział opłat i należności.
Rozrachunek.
Zarządy pocztowe sporządzają co miesiąc rachunki, w których wyliczają wszystkie sumy wypłacone przez ich urzędy. O ile nie zawarto porozumienia odmiennego, w tych wypadkach, gdy przekazy wypłacone były w różnych walutach, wierzytelność niniejszą przelicza się na walutę wierzytelności większej, przyczem za podstawę przeliczenia służy przeciętny kurs urzędowy giełdy kraju-dłużnika za okres rozrachunkowy.
Zarząd dłużny wyrównywa rachunki w terminie ustalonym w regulaminie.
Wyrównywanie rachunków.
W braku porozumienia odmiennego, wyrównywanie salda uskutecznia się w walucie, jaką się kraj-wierzyciel posługuje przy wypłacie przekazów pocztowych.
W razie niewyrównania salda w terminach przepisanych, należna suma salda podlega oprocentowaniu, licząc od dnia upływu rzeczonych terminów do dnia wypłaty. Procent ten wynosi 7% rocznie.
Przekazy przedawnione.
Sumy, wpłacone na przekazy pocztowe, których zwrotu nie żądano przed upływem okresu czasu prawnego przedawnienia przechodzą ostatecznie na rzecz Zarządu kraju nadania.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Urzędy, uczestniczące w wymianie przekazów.
Zarządy dokładają starań, ażeby wypłatę przekazów, o ile to możliwe, dokonywano we wszystkich miejscowościach ich kraju.
Udział Zarządów niepocztowych.
Kraje, w których czynności przekazowych nie wykonywa Zarząd pocztowy lecz inny, mogą brać udział w wymianie, normowanej przepisami niniejszego porozumienia.
Jest rzeczą Zarządu, który wykonywa czynności przekazowe w owym kraju, porozumieć się z Zarządem pocztowym, co do należytego zabezpieczenia wykonania wszystkich warunków porozumienia. Zarząd pocztowy będzie pośredniczył przy porozumiewaniu si«ę wspomnianego niepocztowego Zarządu z Zarządami pocztowemi innych krajów, uczestniczących w porozumieniu i z Biurem międzynarodowem.
Stosowanie ogólnych postanowień konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części pierwszej i drugiej konwencji, z wyjątkiem postanowień, zawartych w artykule 7, stosują się do niniejszego porozumienia,.
Zakaz pobierania należności skarbowych lub innych.
Niezależnie od zakazu, przewidzianego w artykule 26 konwencji, od przekazów, jak również od pokwitowań z odbioru sum przekazowych, nie mogą być pobierane jakiekolwiek opłaty lub należności.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Aby wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (art. 18 i 19 konwencji), stały się uchwałą, musi się za niemi wypowiedzieć następująca liczba głosujących:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1930 roiku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu-fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH:
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez-Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
José Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA URUGWAJ:
F. A. Constanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
Treść.
Nadawanie. Przesyłanie. Wypłata.
1. Formularze przekazów.
2. Wypełnianie formularzy. Wiadomości prywatne.
3. Przesyłanie przekazów.
4. Przekazy telegraficzne.
5. Zwrotne poświadcznie wypłaty.
6. Przekazy ekspresowe.
Różne formalności.
8. Przekazy zarzucone, zaginione lub zniszczone.
9. Przedłużenie okresu czasu ważności.
10. Wycofywanie przekazów. Zmiana adresu.
11. Dosyłanie.
12. Przekazy niedoręczalne.
13. Reklamacje.
14. Reklamacje przekazów, nadanych w innych krajach.
Rozrachunek.
16. Rachunki ogólne.
17. Wyrównywanie rachunków. Zaliczki.
Komunikaty i ogłoszenia. Formularze.
19. Formularze.
Postanowienia końcowe.
20. Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PRZEKAZACH POCZTOWYCH.
NADAWANIE. PRZESYŁANIE. WYPŁATA.
Formularze przekazów.
Do przekazów używa się formularza, sporządzonego z trwałego kartonu, według dołączonego wzoru M P 1.
Wypełnianie formularzy. Wiadomości prywatnie.
Sumę ułamków jednostki monetarnej można oznaczać tylko cyframi, przyczem przy sumach do dziesięciu, przed cyfrą jednostek należy dopisać zero.
Wpisy wykonane ołówkiem są niedozwolone. Jednakże przy wpisach służbowych można używać ołówka chemicznego.
Adresy skrócone i adresy telegraficzne są wzbronione.
Przesyłanie przekazów.
Przekazy przesyła się w odsyłkach listowych jako sztuki pojedyncze, w sposób określony w artykule 56, § 1 Regulaminu konwencja.
Przekazy telegraficzne.
O ile nie zawarto porozumienia odmiennego, przekazy należy sporządzać w języku francuskim i treść ich układać w sposób następujący:
(Możliwe uwagi służbowe).
Mandat (Pocztowy numer nadawczy).
Poste (Nazwa pocztowego urzędu przeznaczenia).
(Avis de payement. jeżeli jest żądane).
(Nazwisko wysyłającego).
(Suma przekazywana).
(Dokładne określenie odbiorcy, jego miejsca pobytu i, o ile to możliwe, jego mieszkania).
Dane te umieszcza się w telegramie zawsze w porządku wyżej wymienionym.
"Mandat 404 de ......".
Można nie podawać nazwy miejsca pobytu adresata w tych wypadkach, gdy nazwa ta jest jednakowa z nazwą pocztowego urzędu przeznaczenia.
Nadawcę i adresata nie można oznaczać zapomocą skrótów lub umówionych słów.
Zwrotne poświadczenie wypłaty.
Rozumie się, że Zarządy, których przepisy wewnętrzne nie zezwalają na używanie formularzy, załączonych przez Zarząd kraju nadania, upoważnione są do sporządzania zwrotnych poświadczeń wypłaty, używanych w ich służbie.
Przekazy ekspresowe.
Przepisy, zawarte w artykule 42 regulaminu konwencji, należy stosować do przekazów zwykłych, doręczanych przez umyślnego posłańca.
RÓŻNE FORMALNOŚCI.
Przekazy nieprawidłowe.
należy zwracać, możliwie bez zwłoki, w kopercie, do urzędu miejsca nadania, w celu usunięcia nieprawidłowości, o ile zawiadomiony o nich adresat nie zażąda zastosowania przepisów, podanych poniżej w § 2.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia, w stosunku wzajemnym z krajami odległemi, może zarządzić wypłatę przekazów, których suma nie była podana w walucie dopuszczonej lecz innej, mianowicie w tych wypadkach, gdy jest w stanie uskutecznić przeliczenie według kursu stosowanego przez Zarząd, który przekaz przyjął i pod warunkiem niezwłocznego powiadomienia o tem odnośnego Zarządu. Odpowiedzialność za mylne przeliczenie ponosi Zarząd, który dokonał przeliczenia.
Jeżeli telegram prostujący spowodowany został omyłką służbową, należy uiszczoną za telegram opłatę zwrócić osobie uprawnionej.
Usuwanie nieprawidłowości w przekazach telegraficznych, niesprostowanych w odpowiednim terminie zapomocą telegraficznej noty służbowej, uskutecznia się w sposób przepisany dla zwykłych przekazów pocztowych.
Przekazy zarzucone, zaginione lub zniszczone.
Okres czasu ważności upoważnień do wypłaty jest taki sam jak i przekazów.
Jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia doniesie, że nie otrzymał przekazu, Zarząd kraju nadania może wystawić upoważnienie do wypłaty pod warunkiem, że przekaz ten nie figuruje w żadnym z rachunków miesięcznych, sporządzonych aż do upływu terminu ważności odnośnego przekazu. Jednakże, jeżeli Zarząd kraju przeznaczenia nie nadesłał żadnej odpowiedzi w okresie, przewidzianym w artykule 26 § 1 niniejszego porozumienia dla wypłacania odszkodowania osobie reklamującej, i jeżeli przekaz ten nie figuruje w żadnym z otrzymanych rachunków miesięcznych, sporządzonych do upływu tego terminu, Zarząd kraju nadania może, nie zważając na to, zwrócić sumę przekazaną. Zawiadomienie o zwrocie sumy przekazanej należy przesłać jako przesyłkę poleconą do Zarządu kraju przeznaczenia, a przekaz, uważany odtąd za ostatecznie zaginiony, nie może być później wniesiony do rachunku.
Przedłużenie okresu czasu ważności.
Przedłużenie okresu czasu, o którym mowa w artykule 17 niniejszego porozumienia, ma być zaznaczone na samym przekazie.
Wycofywanie przekazów. Zmiana adresu.
Jeżeli chodzi o zmianę adresu przekazu, zgłoszoną w drodze telegraficznej, żądanie to ma być potwierdzone żądaniem w drodze pocztowej, przesłanem najbliższą pocztą i opatrzonem w nagłówku następującym napisem podkreślonym ołówkiem kolorowym "Confirmation de la demande télégraphique du ......" (Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......).
W tym wypadku, urząd miejsca przeznaczenia, po otrzymaniu telegramu, ogranicza się do zatrzymania przekazu i czeka z wykonaniem żądania do nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Oprócz tego, urząd miejsca przeznaczenia przekazu telegraficznego, przed załatwieniem żądania zmiany adresu, winien posiadać zawiadomienie o nadaniu.
Jednakże Zarząd kraju przeznaczenia może, na swoją odpowiedzialność, wykonać telegraficzne żądanie zmiany adresu, nawet nie czekając na nadejście potwierdzenia w drodze pocztowej, ani też, w danym wypadku, na zawiadomienie o nadaniu.
Dosyłanie.
Jednakże, w razie dosłania do kraju pierwszego miejsca przeznaczenia lub do kraju nadania, urząd dosyłający przywraca pierwotny napis, lub zastępuje go sumą, podaną w walucie kraju nadania w rubryce wpisów służbowych.
Przekaz przesyła się w kopercie do urzędu nowego miejsca przeznaczenia. To samo należy czynić z zawiadomieniem o nadaniu po jego nadejściu do urzędu dosyłającego.
Przeliczenie sumy na walutę kraju nowego przeznaczenia uskutecznia się zgodnie z przepisami powyższego § 1.
Urząd dosyłający kwituje przekaz oryginalny i zalicza jako przekaz wypłacony, po umieszczeniu na nim uwagi: "Réexpédie le montant de ...... à ...... sous déduction de la taxe de .... ".
Odcinek przekazu oryginalnego dołącza się do zawiadomienia o nadaniu, celem doręczenia go adresatowi.
Przekazy niedoręczalne.
Zwracane telegramy przekazowe należy przesyłać w kopertach wraz z odnośnemi zawiadomieniami o nadaniu.
Jednakże przekazy, sporządzone na zasadach, przewidzianych w §§ 3, 4 i 5 artykułu 11, winny być przesłane do Zarządu, który je sporządził, ten zaś Zarząd oddaje sumę do dyspozycji Zarządu, z którego pochodzi przekaz oryginalny, albo zapomocą nowego przekazu, wolnego od opłaty, albo też zapomocą potrącenia w rachunku miesięcznym wypłaconych przekazów.
Reklamacje.
Reklamacje przekazów, nadanych w innych krajach.
W wypadku, przewidzianym w artykule 22, § 3 porozumienia, formularz reklamacyjny M P 3 przesyła się Zarządowi kraju nadania. Do formularza należy dołączyć dowód nadania.
Zarząd kraju nadania winien otrzymać formularz w terminach, przewidzianych w artykułach 22 i 23 porozumienia.
ROZRACHUNEK.
Rachunki miesięczne.
Do tego rachunku Zarząd wpisuje również sumę opłat i należności, które mu przypadają w myśl § 1, artykułu 28 porozumienia za przekazy wypłacone przez jego urzędy, jako też odszkodowania i procenty od nich, przewidziane w artykułach 27 i 30 porozumienia.
Zawiadomienia o nadaniu, które nadchodzą do Zarządu miejsca przeznaczenia po wysłaniu rachunku, do którego wpisana zostały odnośne przekazy telegraficzne, zwraca się Zarządowi kraju nadania, jako załącznik do jednego z rachunków następnych.
Rachunki ogólne.
Stwierdzone później różnice wyrównywa się w najbliższym rachunku miesięcznym. Nie uwzględnia się różnic, nieprzekraczających 50 centymów w każdym poszczególnym rachunku.
Zarządy mogą porozumieć się co do sporządzania rachunku ogólnego kwartalnie, półrocznie lub rocznie.
Wyrównywanie rachunków. Zaliczki.
Termin ten dla krajów odległych wynosi jeden miesiąc.
KOMUNIKATY I OGŁOSZENIA. FORMULARZE.
Komunikaty i ogłoszenia.
Formularze.
Jako formularze do użytku nadawców, w myśl artykułu 30, § 2 konwencji, uważa się:
formularze M P 1 (Przekazy pocztowe) i M P 3 (Reklamacje).
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności regulaminu.
Niniejszy regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie porozumienia o przekazach pocztowych.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i to porozumienie, o ile nie zostanie odnowiony na podstawie ogólnego porozumienia Stron zainteresowanych.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BUŁGARJĘ:
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA CHINY:
Liu Shu-fan
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA KOLONJE I PROTEKTORATY FRANCUSKIE W INDOCHINACH:
Za M. Régismanset:
J. Cassagnac
ZA ZESPÓŁ INNYCH KOLONIJ FRANCUSKICH
J. Cassagnac
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA REPUBLIKĘ LIBERJI:
C. W. Dresselhuys
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NIKARAGUĘ:
Eduardo Pérez-Triana
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA REPUBLIKĘ PANAMY:
Carlos A. López G.
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
Hoogewooning
ZA PERU:
M. de Freyre y S.
A. S. Salazar
ZA PERSJĘ:
Hoυhannès Khan Mossaed
R. Ardjomende
ZA POLSKĘ:
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
General Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubois
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA URUGWAJ:
F. A. Constanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
FORMULARZE
M P 1 - M P 5
POROZUMIENIE O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
Treść.
Postanowienia wstępne.
1. Warunki wymiany pocztowych przelewów pieniężnych.
2. Przedmiot porozumienia.
Warunki dopuszczalności i wykonywania zarządzeń przelewów pieniężnych.
4. Suma najwyższa.
5. Opłaty.
6. Zwolnienie od opłat.
7. Zawiadomienie o przelewach pieniężnych.
8. Wymiana wykazów przelewów pieniężnych.
9. Urzędy pośredniczące.
Unieważnienie. Reklamacje.
11. Reklamacje.
Odpowiedzialność.
13. Ustalenie odpowiedzialności.
14. Wypłata sum, należnych reklamującemu.
15. Zwrot odszkodowania Zarządowi - wierzycielowi.
Rozrachunek.
17. Rozrachunek przelewów. Ustalanie salda i procentów.
18. Wypłata salda. Odsetki zwłoki.
19. Ogólny rozrachunek kwartalny.
Różne postanowienia.
21. Stosowanie ogólnych postanowień konwencji.
22. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
23. Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności porozumienia.
POROZUMIENIE O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Austrja, Belgia, Boliwja, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Hiszpanja, Zespół Kolonii Hiszpańskich, Estonja, Abisynja, Francja, Alger, Grecja, Królestwo Hedżas i Nedżed wraz z Posiadłościami, Republika Honduras, Węgry, Włochy Zespół Kolonii Włoskich, Japonja, Chosen, Zespół innych Posiadłości Japońskich, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marokko (Strefa Hiszpańska), Paragwaj, Holandja, Polska, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonie Portugalskie w Azji i Oceanji, Republika San Marino, Terytorjum Sarry, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Szwecja Szwajcarja Czechosłowacja, Tunis, Państwo Watykanu i Stany Zjednoczone Wenezueli.
Podpisani, Pełnomocnicy Rządów krajów powyżej wymienionych, na mocy artykułu 3 konwencji, za wspólna zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, zawarli porozumienie następujące:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki wymiany pocztowych przelewów pieniężnych.
Postanowienia niniejszego porozumienia normują wymianę przelewów pieniężnych między umawiającemi się krajami, których Zarządy porozumieją się co do zaprowadzenia tej gałęzi służby.
Przedmiot porozumienia.
Każdy właściciel pocztowego konta czekowego w jednym z krajów, które porozumiały się co do wymiany przelewów, może zarządzić przelewy pieniężne za swego konta na pocztowe konto czekowe w innym z tych krajów.
WARUNKI DOPUSZCZALNOŚCI I WYKONYWANIE ZARZĄDZEŃ PRZELEWÓW PIENIĘŻNYCH.
Podawanie sumy przelewów pieniężnych. Kurs przeliczania.
Właściciel konta może podać sumę przelewu pieniężnego w walucie kraju przeznaczenia lub w walucie kraju nadania. Zarząd kraju nadania określa sam kurs przeliczania swej waluty na walutę kraju przeznaczenia.
Suma najwyższa.
Każdy Zarząd może ustalić sumę najwyższą, do jakiej właściciel konta może zarządzać przelewy pieniężne bądź to w ciągu jednego dnia, bądź też w ciągu określonego okresu czasu.
Opłaty.
Zwolnienie od opłat.
Wolne są od wszelkich opłat służbowe przelewy pieniężne, wymieniane między Zarządami lub między ich urzędami.
Prócz tego zwolnione są od opłaty za przesłanie listy z napisem "Service des postes" (Pocztowa sprawa służbowa), zawierające wyciągi kontowe i wysyłane przez pocztowe urzędy czekowe do właścicieli kont czekowych, zamieszkałych w krajach, należących do Związku,
Zawiadomienie o przelewach pieniężnych.
Odwrotnej strony tego zawiadomienia można użyć do umieszczenia wiadomości prywatnych, przeznaczonych dla odbiorcy. Każdy Zarząd może pobierać z tego tytułu opłatę od właściciela obciążonego konia, o ile opłata taka zaprowadzona jest w jego obrocie wewnętrznym.
Wymiana wykazów przelewów pieniężnych.
O zarządzonych przelewach pieniężnych Zarządy donoszą sobie każdego dnia roboczego zapomocą wykazów; jednakże mogą się porozumieć co do łączenia w tym samym wykazie przelewów pieniężnych z kilku dni.
Zawiadomienia o przelewach, przeznaczone dla właścicieli kont, na których dobro ma być uskuteczniony przelew, dołącza się do wykazu.
W braku porozumienia odmiennego, sumę przelewów pieniężnych należy w wykazach i zawiadomieniach o przelewach podawać w walucie kraju przeznaczenia.
Urzędy pośredniczące.
Zarządy podają sobie wzajemnie do wiadomości nazwy urzędów czekowych, wyznaczonych do wymiany wykazów przelewów pieniężnych.
UNIEWAŻNIENIE. REKLAMACJE.
Unieważnienie zarządzeń przelewów.
Reklamacje.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Zasady odpowiedzialności.
Ustalenie odpowiedzialności.
Odpowiedzialność ciąży na Zarządzie, w którego służbie popełniono omyłkę. Jeżeli omyłkę przypisać można obu Zarządom, ponoszą one szkodę w równych częściach.
Wypłata sum, należnych reklamującemu.
Obowiązek wypłaty sumy, należnej reklamującemu, ciąży na Zarządzie, do którego wniesiono reklamację; Zarząd ten mą jednak zastrzeżone prawo zwrotnego poszukiwania (regres) do Zarządu odpowiedzialnego.
Zwrot sumy winien nastąpić, skoro tylko zostanie ustalona odpowiedzialność służby pocztowej.
Gdyby Zarząd, przypuszczalnie ponoszący odpowiedzialność, po otrzymaniu wezwania do zapłaty, nie udzielił odpowiedzi w ciągu sześciu miesięcy, uważa się, że Zarząd ten milcząco uznał swą odpowiedzialność.
Zwrot odszkodowania Zarządowi - wierzycielowi.
Zarząd, ponoszący odpowiedzialność, obowiązany jest zwrócić sumę odszkodowania Zarządowi, który ją wypłacił, mianowicie w terminie dwumiesięcznym po otrzymaniu zawiadomienia o dokonanej wypłacie. Po upływie wspomnianego terminu, Zarząd - dłużnik winien uiścić ją z procentem po 1% rocznie.
ROZRACHUNEK.
Przyznanie opłat.
Każdy Zarząd zachowuje dla siebie w całości opłaty, które pobrał.
Rozrachunek przelewów. Ustalanie salda i procentów.
Zarząd, który z jakiegokolwiek powodu nie życzy sobie przeprowadzenia wzajemnego salwowania, może oświadczyć, iż sumy dłużne będzie wypłacał w całości.
Wypłata salda. Odsetki zwłoki.
Wkład wspomniany może być również użyty do wyrównywania salda dłużnego, dotyczącego, innych rozrachunków pocztowych, telegraficznych lub telefonicznych. Wkładu w żadnym razie nie można użyć do innego celu bez zgody Zarządu, który wkład włożył.
Ogólny rozrachunek kwartalny.
W końcu każdego kwartału, każdy Zarząd-wierzyciel przesyła Zarządom-dłużnikom do uznania ogólne zestawienie rozrachunków dziennych, wpłaconych zaliczek a także zaliczonych procentów. Saldo ogólnego rozrachunku kwartalnego należy przenieść na kwartał następny.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Wykaz właścicieli kont.
Właściciele kont za pośrednictwem Zarządu, prowadzącego ich konta, mogą otrzymać spisy właścicieli kont, ogłaszane przez inne Zarządy, i to po cenie, ustalonej przez te zarządy w ich obrocie wewnętrznym.
Zarządy przesyłają sobie wzajemnie, bezpłatnie, spisy niezbędne w celach służbowych.
Stosowanie ogólnych postanowień konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części pierwszej i drugiej konwencji, z wyjątkiem przepisów artykułu 7, stosują się do pocztowych przelewów pieniężnych.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Ażeby wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami, stały się uchwałą (art. 18 i 19 konwencji), musi się za niemi wypowiedzieć następująca liczba głosujących:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1930 roku i pozostanie w mocy przez okres czasu nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
Treść.
Sporządzanie. Przesyłanie. Odbiór.
1. Zawiadomienia o przelewach pieniężnych.
2. Wykazy przelewów pieniężnych.
3. Zawiadomienie o przesłaniu.
4. Przesyłanie zarządzeń przelewów.
5. Odbiór przelewów.
Różne formalności.
7. Niewykonanie zarządzenia przelewu.
8. Reklamacje.
Rozrachunek i wypłata sam dłużnych.
10. Wypłata sum dłużnych.
Formularze. Komunikaty.
12. Komunikaty.
Postanowienia końcowe.
13. Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O POCZTOWYCH PRZELEWACH PIENIĘŻNYCH.
SPORZĄDZANIE. PRZESYŁANIE. ODBIÓR.
Zawiadomienia o przelewach pieniężnych.
Jednakże Zarządy mogą używać formularzy, któremi się posługują w swym obrocie wewnętrznym,
Wykazy przelewów pieniężnych.
Zawiadomienia o przesianiu.
Na ostatniem zawiadomieniu o przesłaniu, wysłanem z końcem każdego miesiąca, należy umieścić napis "Dernière lettre d'envoi No ......" (Ostatnie zawiadomienie o przesłaniu Nr .....). Jeżeli urząd pośredniczący ostatniego dnia roboczego w miesiącu nie ma żadnego przelewu do przesłania urzędowi, z którym uskutecznia wymianę przelewów, to jednak winien przesłać próżne zawiadomienie o przesłaniu, opatrzone również napisem "Dernière lettre d'envoi No ......" (Ostatnie zawiadomienie o przesłaniu Nr ......).
Przesyłanie zarządzeń przelewów.
Zawiadomienia o przesłaniu, wykazy i zawiadomienia o przelewach należy łączyć w pakiety zamknięte i jako wolne od opłaty przesyłać najszybszą drogą do urzędu pośredniczącego kraju przeznaczenia. Przesyłki te można przesyłać jako polecone.
Odbiór przelewów.
RÓŻNE FORMALNOŚCI.
Unieważnienie przelewów.
"Confirmation de la demande télégraphique expediée le ...... par le bureau des chèques postaux à ... à l'adresse du bureau des chèques postaux à ....".
(Potwierdzenie żądania telegraficznego, przesłanego dnia ...... przez pocztowy urząd czekowy w ...... do pocztowego urzędu czekowego w ......).
Niewykonanie zarządzenia przelewa.
Jeżeli z jakiejkolwiek przyczyny zarządzenie przelewu nie może być wpisane na odnośne konto, należy je skreślić z wykazu, w którym je umieszczono, sumę zaś końcową, podaną w wykazie i w odnośnem zawiadomieniu o przesłaniu, należy sprostować czerwonym atramentem. O sprostowaniu tem należy zawiadomić wysyłający urząd pośredniczący pismem, wzór V P 4, do którego dołącza się zawiadomienie, dotyczące niewykonanego przelewu.
Jeżeli pierwotnie niewykonane zarządzenie przelewu zostało na nowo przesłane do odbierającego urzędu pośredniczącego, wówczas wysyłający urząd pośredniczący winien z niem postąpić jak z nowem zarządzeniem Odnośne pierwotne wpisy w wykazie i w zawiadomieniu o przesłaniu pozostają unieważnione.
Jednakże Zarządy mogą porozumieć się, aby nieuskutecznione przelewy były przenoszone do wykazu przelewów na dobro Zarządu kraju nadania. W tym wypadku przeliczenie odbywa się według kursu dziennego, jak przy przelewach zwykłych, a na zawiadomieniu o przelewie umieszcza się odpowiednią notatkę.
Reklamacje.
Każdą reklamację w sprawie wykonania zarządzenia przelewu urząd czekowy, prowadzący obciążone konto, sporządza na formularzu według załączonego wzoru V P 7. Formularz ten przesyła się w danym wypadku przez urząd pośredniczący kraju nadania i urząd pośredniczący kraju przeznaczenia do urzędu czekowego, prowadzącego konto, na którego dobro zarządzono przelew.
Urzędy zainteresowane mają wypełnić formularz, w miarę możności, według umieszczonych na nim napisów.
ROZRACHUNEK I WYPŁATA SUM DŁUŻNYCH.
Rozrachunki.
Rozrachunki dzienne należy sporządzać na drukach, zgodnych z załączonym wzorem V P. 8.
Rozrachunki te należy przesiać możliwie najszybciej odnośnemu Zarządowi.
Wypłata sum dłużnych.
FORMULARZE. KOMUNIKATY.
Wypełnianie formularzy.
Wpisy, wymagane nadrukiem formularzy, winny być uskuteczniane literami łacińskiemi i cyframi arabskiemi.
Komunikaty.
Jeżeli zachodzi potrzeba późniejszego podania do wiadomości nowych podpisów lub zastąpienia jakiegokolwiek złożonego podpisu, wówczas należy przesłać odnośnemu Zarządowi nowy wykaz wzoru podpisów wszystkich funkcjonarjuszów upoważnionych do podpisywania. Jednakże, o ile chodzi tylko o unieważnienie jakiegokolwiek podpisu, podanego do wiadomości, wystarczy skreślenie podpisu w istniejącym wykazie, który pozostaje w użytku.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wprowadzenie w życie i okres czasu ważności regulaminu.
Regulamin niniejszy będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia o pocztowych przelewach pieniężnych. Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i samo porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA JAPONJĘ:
H. Kawai
Naotaro Yamamoto
J. Shimidzu
ZA CHOSEN:
Naotaro Yamamoto
Jingoro Hirao
ZA ZESPÓŁ INNYCH POSIADŁOŚCI JAPOŃSKICH:
H. Kawai
Naboru Tomizu
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
Jacques Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA POLSKĘ:
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
FORMULARZE
V P 1 - V P 8
POROZUMIENIE O ZLECENIACH POCZTOWYCH.
Treść.
Postanowienia wstępne.
1. Warunki wymiany przesyłek zleceniowych
Przedmiot służby zleceniowej.
3. Protesty.
Nadawanie zleceń pocztowych.
5. Nadawanie. Uplata za list zleceniowy.
6. Ilość i suma najwyższa dokumentów zleceniowych.
7. Zakazy.
Inkasowanie dokumentów.
9. Należność za inkaso lub za okazanie do inkasa.
10. Przesyłanie sum zainkasowanych.
11. Zwrot dokumentów niewykupionych.
Wycofywanie i sprostowanie zleceń. Dosyłanie i zwrot. Reklamacje.
13. Dosyłanie. Dokumenty mylnie skierowane.
14. Zwrot dokumentów, które nie mogły być zainkasowane.
15. Reklamacje.
Odpowiedzialność. Przekazy zleceniowe.
17. Odpowiedzialność za sumy prawidłowo zainkasowane.
18. Stosowanie specjalnych postanowień konwencji.
19. Wypadki opóźnień.
Różne postanowienia.
21. Urzędy, uczestniczące w służbie zleceniowej.
22. Stosowanie ogólnych postanowień konwencji.
23. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
24. Wejście w życie i okres czasu ważności porozumienia.
POROZUMIENIE O ZLECENIACH POCZTOWYCH,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Austrja, Belgja, Boliwja, Chili, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpanja, Zespół Kolonij Hiszpańskich, Estonja, Abisynja, Finlandja, Francja, Alger, Grecja, Królestwo Hedżas i Nedżed wraz z Posiadłościami, Republika Honduras, Węgry, Islandja, Włochy, Zespół Kolonij Włoskich, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marokko (Strefa Hiszpańska), Norwegja, Paragwaj, Holandja, Indje Holenderskie, Kolonje Holenderskie w Ameryce, Polska, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San Marino, Terytorjum Sarry, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Syjam, Szwecja, Szwajcarja, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Państwo Watykanu i Stany Zjednoczone Wenezueli.
Podpisani, Pełnomocnicy Rządów krajów powyżej wymienionych, na mocy artykułu 3 konwencji, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, zawarli porozumienie następujące:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki wymiany przesyłek zleceniowych.
Postanowienia niniejszego porozumienia normują wymianę przesyłek zleceniowych między umawiającemi się krajami, których Zarządy pocztowe porozumieją się co do zaprowadzenia tej gałęzi służby.
PRZEDMIOT SŁUŻBY ZLECENIOWEJ.
Dokumenty, przyjmowane do inkasa.
Przyjmowane są do inkasa: kwity, faktury, zobowiązania płatnicze, weksle, kupony procentowe i dywidendowe, wylosowane papiery wartościowe i wogóle wszelkie dokumenty handlowe lub inne płatne bez kosztów.
Zarządy, które nie mogą podjąć się inkasowania kuponów procentowych lub dywidendowych i wylosowanych papierów wartościowych, powiadamiają o tem inne Zarządy za pośrednictwem Biura międzynarodowego.
Protesty.
Zarządy mogą podjąć się pośrednictwa przy proteście papierów handlowych lub przy wnoszeniu skarg sądowych z powodu wierzytelności. W tym celu wydają za obopólnem porozumieniem niezbędne zarządzenia.
NADAWANIE ZLECEŃ POCZTOWYCH.
Podawanie sumy zleceniowej.
W braku porozumienia odmiennego, suma zleceniowa, winna być oznaczona w walucie kraju, któremu poruczono inkaso.
Nadawanie. Opłata za list zleceniowy.
Dokumenty zleceniowe należy nadawać w opłaconym liście poleconym, adresowanym przez nadawcę wprost do urzędu pocztowego, który ma zainkasować gotówkę.
Opłata za list zleceniowy nie może przekraczać opłaty za list polecony tej samej wagi.
Ilość i suma najwyższa dokumentów zleceniowych.
Jednakże dokumenty te nie mogą opiewać na więcej niż pięciu rożnych dłużników, ani też nie mogą być płatne w różnych terminach.
Zakazy.
Nie wolno jest:
INKASOWANIE DOKUMENTÓW.
Niedopuszczalność spłat częściowych.
Każdy dokument powinien być spłacony jednorazowo w całości; w przeciwnym razie uważany jest za nieprzyjęty.
Należność za inkaso lub za okazanie do inkasa.
Przesyłanie sum zainkasowanych.
Przekazy zleceniowe dopuszcza się do sumy najwyższej, ustalonej przez Zarządy według artykułu 6, § 2.
Zwrot dokumentów niewykupionych.
Dokumenty, których nie można było zainkasować w terminach, określonych w regulaminie, a które nie mają być doręczone wskazanej osobie trzeciej, odsyła się bezpłatnie do urzędu nadania.
W braku dokumentów zainkasowanych lub, jeżeli sumy zainkasowane nie wystarczają na potrącenie w całości należności za okazanie, należności te pobiera się od nadawcy. Zarząd inkasujący nie jest zobowiązany ani do wszczynania kroków celem zabezpieczenia interesów wierzyciela, ani do stwierdzania w jakikolwiek sposób faktu niewykupienia dokumentów.
WYCOFYWANIE I SPROSTOWANIE ZLECEŃ. DOSYŁANIE I ZWROT. REKLAMACJE.
Wycofywanie zleceń. Sprostowanie wykazów zleceniowych.
Dopóki dokumenty zleceniowe znajdują się w posiadaniu urzędu przeznaczenia, nadawca na warunkach określonych dla przesyłek listowych w artykule 49 konwencji, może wycofać całą przesyłką lub tylko poszczególne dokumenty w niej zawarte, albo też w razie omyłek zarządzić sprostowanie wpisów w wykazie zleceniowym.
Jeżeli chodzi o sprostowanie wykazu zleceniowego, żądane w drodze telegraficznej, wówczas do opłaty za telegram dolicza się opłatę, pobieraną za list polecony pojedynczej wagi.
Dosyłanie. Dokumenty mylnie skierowane.
Jeżeli część dokumentów, zawartych w przesyłce zleceniowej, nie może być zainkasowana przez urząd przeznaczenia, należy je zwrócić nadawcy, a następnie przystąpić do zainkasowania pozostałych dokumentów.
Zwrot dokumentów, które nie mogły być zainkasowane.
Dokumenty, które z jakiegokolwiek powodu nie mogły być zainkasowane, zwraca się nadawcy w sposób, przewidziany w regulaminie.
Reklamacje.
Przepisy artykułu 51 konwencji należy stosować również do reklamacyj, dotyczących zleceń pocztowych.
ODPOWIEDZIALNOŚĆ. PRZEKAZY ZLECENIOWE.
Odpowiedzialność w razie zaginięcia listu zleceniowego lub dokumentów zleceniowych.
Ta sama zasada obowiązuje w wypadku zaginięcia przesyłki poleconej, zawierającej zwracane dokumenty niezainkasowane.
Odpowiedzialność za sumy prawidłowo zainkasowane.
Za sumy prawidłowo zainkasowane, po potrąceniu opłat, przewidzianych w artykule 10, bez względu na to czy dokonano, czy też nie dokonano wpłaty sum zapomocą przekazów pocztowych, albo też zapomocą przelewów na pocztowe konto czekowe, Zarządy pocztowe odpowiadają wobec nadawcy na zasadach, przyjętych w porozumieniu o przekazach pocztowych lub też w przepisach, normujących obrót czeków i pieniężnych przelewów pocztowych.
Stosowanie specjalnych postanowień konwencji.
Postanowienia artykułów 65 do 70 konwencji, dotyczące przesyłek za pobraniem, stosują się również do zleceń, o ile chodzi o odszkodowanie, wypłatę, termin wypłaty, prawo zwracania się o poszukiwanie (regres) do Zarządu, ponoszącego odpowiedzialność, jak również o przekazy zleceniowe.
Wypadki opóźnień.
Zarządy nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za opóźnienie wynikłe:
ROŻNE POSTANOWIENIA.
Przyznanie opłat.
Opłata za list zleceniowy jak również należności za inkaso i za okazanie do inkasa nie są przedmiotem rozrachunku między zainteresowanemi Zarządami.
Urzędy, uczestniczące w służbie zleceniowej.
Zarządy winny dopuścić do wykonywania służby zleceń pocztowych wszystkie urzędy, uczestniczące w wymianie zagranicznych przekazów pocztowych.
Stosowanie ogólnych postanowień konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części pierwszej i drugiej konwencji, z wyjątkiem przepisów artykułu 7, stosują się do porozumienia niniejszego.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Aby wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (art. 18 i 19 konwencji), stały się uchwałą, musi się za niemi wypowiedzieć następująca liczba głosujących:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1930 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
J. Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
José Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ:
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lagen
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O ZLECENIACH POCZTOWYCH.
Treść.
Nadawanie i inkasowanie dokumentów zleceniowych.
1. Warunki przyjęcia dokumentów do inkasa.
2. Wykaz zleceniowy i koperta zleceniowa. Zawiadomienie o wpłacie.
3. Wpisy i doniesienia niedozwolone.
4. Nadawanie przy okienku.
5. Sprawdzanie przez urząd przeznaczenia.
6. Okazanie dokumentów do inkasa. Termin płatności.
7. Podawanie przyczyny niewykonania zlecenia.
8. Nieznany nadawca.
Wykonanie zleceń.
10. Rozrachunek.
11. Przekazy zleceniowe, niewypłacone odbiorcom.
12. Wpisywanie na pocztowe konto czekowe.
Wycofywanie i sprostowanie. Dosyłanie i reklamacje.
14. Dosyłanie.
15. Reklamacje.
Różne postanowienia.
17. Formularze.
Postanowienia końcowe.
18. Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O ZLECENIACH POCZTOWYCH.
NADAWANIE I INKASOWANIE DOKUMENTÓW ZLECENIOWYCH.
Warunki przyjęcia dokumentów do inkasa.
Aby dokumenty mogły być przyjęte do inkasa powinny:
Wykaz zleceniowy i koperta zleceniowa. Zawiadomienie o wpłacie.
Kupony procentowe lub dywidendowe, które należą do tego samego rodzaju papierów wartościowych i maja być zainkasowane od tych samych osób, należy wpisać uprzednio do specjalnego wykazu; w tym wypadku uważa się je za jeden dokument zleceniowy.
Załączniki należy przymocować do dokumentu, którego dotyczą.
Zawiadomienie o wpłacie należy włożyć do koperty, o której mowa w paragrafie poprzednim.
Wpisy i doniesienia niedozwolone.
Nie należy uwzględniać niedozwolonych wpisów lub doniesień, umieszczonych na wykazie zleceniowym. Oddzielne notatki lub listy należy uważać za przesyłki listowe nieopłacone, pochodzące z kraju nadania zlecenia, i doręczać adresatom za pobraniem odpowiedniej dopłaty; w razie odmowy przyjęcia należy z niemi postąpić jak z przesyłkami niedoręczalnemi i zwracać je do urzędu nadania.
Jeżeli wpisy niedozwolone umieszczono na samych dokumentach, należy dokumenty te dopuścić do inkasa i wydać po uiszczeniu odnośnej sumy oraz opłaty za list nieopłacony, pochodzący z kraju nadania zlecenia. W razie odmowy uiszczenia tej opłaty, można dokumenty wydać, lecz odnośna, opłatę należy potrącić z sumy, którą ma otrzymać nadawca. W tym wypadku do przekazu zleceniowego dołącza się notatkę wyjaśniająca.
Nadawanie przy okienku.
Przesyłki, zawierające dokumenty do inkasa, należy nadawać w stanie zamkniętym w urzędzie przy okienku.
W razie znalezienia przesyłki zleceniowej należycie opłaconej w skrzynce listowej, postępuje się z nią, jak z nadaną przy okienku. Przesyłek nieopłaconych lub opłaconych niedostatecznie nie wysyła się.
Sprawdzanie przez urząd przeznaczenia.
Urząd przeznaczenia sprawdza ilość i sumę dokumentów, dołączonych do wykazu zleceniowego, i uwidocznia w wykazie wynik sprawdzenia.
Jeżeli w przesyłce brakuje dokumentów, wymienionych w wykazie, urząd przeznaczenia zawiadamia o tem urząd nadania, który zkolei powiadamia nadawcę. Pozatem urząd przeznaczenia przystępuje do inkasa otrzymanych w porządku dokumentów.
Okazanie dokumentów do inkasa. Termin płatności.
Podawanie przyczyny niewykonania zlecenia.
Przyczynę niewykonania zlecenia należy podać w sposób, przewidziany w artykule 40, § 1 regulaminu konwencji i bez żadnego innego potwierdzenia bądź na kartce, dołączonej do dokumentów, bądź w drugiej części wykazu zleceniowego
Nieznany nadawca.
Jeżeli nazwisko i adres nadawcy nie zostały podane ani na kopercie, ani na wykazie zleceniowym, ani leż na samych dokumentach, urząd miejsca przeznaczenia, o ile nie mógł przy inkasowaniu otrzymać od dłużnika wiadomości niezbędnych w celu przesłania sumy zainkasowanej zapomocą przekazu, powiadamia o tem urząd nadania i przystępuje do przesłania sumy w sposób, przewidziany w artykule 9, podając jako odbiorcę przekazu urząd nadania.
WYKONANIE ZLECEŃ.
Przesyłanie przekazów zleceniowych i dokumentów niewykupionych.
W nagłówku przekazów zleceniowych należy umieścić napis: "Recouvrement".
Rozrachunek.
Druga część wykazu zleceniowego, na której przeprowadza się rozrachunek, ma zawierać w szczególności:
Urząd inkasujący uzupełnia dane, przez nadawcę opuszczone i skreśla dane zbędne.
Wykazy rozrachunkowe nienadeszłe lub nieprawidłowe należy reklamować lub zwracać wprost z urzędu do urzędu.
Przekazy zleceniowe, niewypłacone odbiorcom.
Postanowienia artykułu 39 regulaminu konwencji, dotyczące przekazów pobraniowych, stosuje się również do przekazów zleceniowych.
Wpisywanie na pocztowe konto czekowe.
W razie wpisania sumy zainkasowanej na pocztowe konto czekowe, należy na dowodzie wpłaty, przeznaczonym dla właściciela konta, umieścić napis: "Recouvrement" (Zlecenie).
Ponadto urząd inkasujący dopisuje na drugiej części wykazu zleceniowego w końcu rachunku uwagę: "Porté au crédit du compte de chèques postaux No ...... tenu par le bureau des chèques d ......" (Zaliczono na pocztowe konto czekowe Nr ...... prowadzone przez urząd czekowy w ......) i tę część wykazu przesyła do urzędu nadania przesyłki zleceniowej, w sposób, przewidziany w poprzednim artykule 9.
WYCOFYWANIE I SPROSTOWANIE. DOSYŁANIE. REKLAMACJE.
Wycofywanie zleceń. Sprostowanie wykazu zleceniowego.
Postanowienia artykułów 48 i 49 regulaminu konwencji stosują się do żądań wycofania dokumentów zleceniowych lub sprostowania wykazu zleceniowego. Jednakże do każdego żądania sprostowania wykazu zleceniowego należy dołączyć duplikat tego wykazu.
Jeżeli chodzi o żądanie sprostowania wykazu zleceniowego, przesłane w drodze telegraficznej, żądanie to winno być potwierdzone listownie najbliższą poczta i zawierać w nagłówku następujący napis, podkreślony kolorowym ołówkiem: "Confirmation de la demande télégraphique du ......"
(Potwierdzenie żądania telegraficznego z dnia ......).
W tym wypadku urząd przeznaczenia, po otrzymaniu telegramu, ogranicza się do zatrzymania przesyłki, a z wykonaniem żądania czeka do nadejścia potwierdzenia w drodze pocztowej.
Jednakże Zarząd miejsca przeznaczenia może na własną odpowiedzialność wykonać żądanie telegraficzne sprostowania wykazu zleceniowego nie czekając na potwierdzenie pisemne.
Dosyłanie.
Urząd, do którego dosłano wszystkie dokumenty, stanowiące wspólną przesyłkę, a który ma możność ich zainkasowania, postępuje tak, jak gdyby dokumenty były pierwotnie skierowane pod jego adresem.
W tym wypadku na wykazie zleceniowym należy umieścić uwagę: "Réexpédié par le bureau de..." (Dosłano przez urząd ......).
Gdy zaś dosłano tylko część dokumentów, zawartych w przesyłce, wówczas urząd, któremu powierzono częściowe inkaso, winien sumę zainkasowaną lub niewykupione dokumenty odesłać bezpłatnie do urzędu, do którego skierowany był wykaz; wyłącznie ten ostatni urząd obowiązany jest do przeprowadzenia rozrachunku z nadawcą.
Reklamacje.
Przy wnoszeniu reklamacyj Zarządy stosują się do artykułu 51 regulaminu konwencji. Nadawca ma dostarczyć duplikat, dołączonego do dokumentów wykazu zleceniowego, celem przesłania go wraz z reklamacją do urzędu przeznaczenia.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Komunikaty i ogłoszenia.
Formularze.
Jako formularz do użytku nadawców, w myśl artykułu 30, § 2 konwencji, uważa się formularz R P 1 (Wykaz zleceniowy).
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
Niniejszy regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie porozumienia o zleceniach pocztowych.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu, co i to porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ:
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco - Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA ISLANDJĘ:
V. Holmblad
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
J. Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA INDJE HOLENDERSKIE:
J. υan der Werf
W. F. Gerdes Oosterbeek
Dommisse
Hoogewooning
ZA KOLONJE HOLENDERSKIE W AMERYCE:
W. F. Gerdes Oosterbeek
ZA POLSKĘ:
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
FORMULARZE
R P 1 - R P 3
POROZUMIENIE O PRENUMERACIE CZASOPISM I WYDAWNICTW PERJODYCZNYCH.
Treść.
Postanowienia wstępne.
1. Warunki zaprowadzenia prenumeraty czasopism.
Warunki prenumeraty. Opłaty.
3. Cena dostawy.
4. Cena prenumeraty.
5. Zmiana ceny prenumeraty.
6. Dodatki do czasopism.
7. Okresy prenumeraty. Zamówienia spóźnione.
8. Wykonanie przyjętych zamówień w razie wstrzymania służby prenumeraty.
9. Przyjmowanie prenumeraty wprost przez wydawców.
Dosyłanie. Reklamacje. Odpowiedzialność.
11. Reklamacje.
12. Odpowiedzialność.
Rozrachunek.
14. Rachunki.
Różne postanowienia.
16. Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Postanowienia końcowe.
17. Wejście w życie i okres czasu ważności porozumienia.
POROZUMIENIE O PRENUMERACIE CZASOPISM I WYDAWNICTW PERJODYCZNYCH,
które zawarły:
Albanja, Niemcy, Republika Argentyna, Austrja, Belgja, Boliwja, Bułgarja, Chili, Republika Kolumbja, Republika Kuba, Danja, Wolne Miasto Gdańsk, Republika San Domingo, Egipt, Hiszpanja, Zespół Kolonij Hiszpańskich, Estonja, Abisynja, Finlandja, Francja, Alger, Grecja, Królestwo Hedżas i Nedżed wraz z Posiadłościami, Republika Honduras, Węgry, Włochy, Zespół Kolonij Włoskich, Łotwa, Litwa, Luksemburg, Marokko (z wyjątkiem Strefy Hiszpańskiej), Marokko (Strefa Hiszpańska), Norwegja, Paragwaj, Holandja, Polska, Portugalja, Kolonje Portugalskie w Afryce, Kolonje Portugalskie w Azji i Oceanji, Rumunja, Republika San-Marino, Terytorjum Sarry, Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców, Syjam, Szwecja, Szwajcarja, Czechosłowacja, Tunis, Turcja, Urugwaj, Państwo Watykanu i Stany Zjednoczone Wenezueli.
Podpisani, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów, na mocy artykułu 3 konwencji, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem ratyfikacji, zawarli następujące porozumienie:
POSTANOWIENIA WSTĘPNE.
Warunki zaprowadzenia prenumeraty czasopism.
Postanowienia niniejszego porozumienia normują służbę prenumeraty czasopism za pośrednictwem poczty między umawiającemi się krajami, których Zarządy porozumiały się co do wykonywania tej gałęzi służby.
Pod względem prenumeraty wydawnictwa perjodyczne traktuje się narówni z czasopismami.
WARUNKI PRENUMERATY. OPŁATY.
Zamówienia.
Urzędy pocztowe każdego kraju przyjmują od publiczności zamówienia na czasopisma, wydawane w krajach, uczestniczących w porozumieniu, których wydawcy chcą korzystać z pośrednictwa poczty przy prenumeracie zagranicznej.
Przyjmują również zamówienia na czasopisma, wydawane we wszystkich innych krajach, o ile poszczególne Zarządy mogą takie czasopisma dostarczać.
Stosownie do postanowień artykułu 45, § 3 konwencji, każdy kraj może wyłączyć od prenumeraty czasopisma, których transport lub doręczanie wewnątrz jego kraju jest niedozwolone.
Cena dostawy.
Każdy Zarząd ustala ceny, za które dostarczać będzie innym Zarządom czasopisma własne oraz czasopisma innych krajów.
Ustanawia się jako zasadę, że ceny te nie mogą być wyższe od cen, jakie opłacają prenumeratorzy w kraju; do cen tych dolicza się należności tranzytowe i składowe, jakie Zarząd dostarczający ma wypłacić Zarządom pośredniczącym w myśl postanowień konwencji. Przy oznaczaniu ceny dostawy, należności tranzytowe i składowe oblicza się ryczałtowo zgóry zależnie od tego, jak często dane czasopismo wychodzi i jaka jest jego przeciętna waga.
Cena prenumeraty.
Zmiana ceny prenumeraty.
O zmianach ceny prenumeraty należy powiadamiać Zarząd centralny, kraju przeznaczenia lub specjalnie w tym celu wyznaczony urząd, najpóźniej na miesiąc przed terminem, od którego zmiany będą obowiązywać. Nowe ceny stosują się przy prenumeracie, zgłaszanej na przyszły wskazany okres, nie mogą jednak być stosowane do prenumerat bieżących w chwili zawiadomienia o nowych cenach.
Dodatki do czasopism.
Cenniki, prospekty, reklamy i t. p., dołączane do czasopisma, nie stanowiące jednak jego stałej części składowej, podlegają opłacie od druków; opłata ta może być, według uznania Zarządu kraju nadania, uiszczona gotówką lub uwidoczniona zapomocą umieszczanych bądź na opasce lub kopercie, bądź na samym druku, znaczków pocztowych lub nadruków, wykonywanych maszyną do frankowania.
Okresy prenumeraty. Zamówienia spóźnione.
Dopuszczalne są wyjątki od tej zasady odnośnie do wydawnictw, wychodzących z przerwami lub okazyjnie; można je zaprenumerować na okres przez nie zapowiedziany, nie przestrzegając wyżej podanych terminów.
W tym ostatnim wypadku Zarządy mogą porozumieć się co do dopuszczenia zamówień również na którykolwiek z pozostałych miesięcy kwartału.
Wykonanie przyjętych zamówień w razie wstrzymania służby prenumeraty.
Jeżeli jakikolwiek kraj przestaje uczestniczyć w porozumieniu, prenumeraty bieżące winny być, aż do wygaśnięcia ich terminu, załatwiane na zasadach porozumieniem przewidzianych.
Przyjmowanie prenumeraty wprost przez wydawców.
Zarządy mogą za wspólną zgodą upoważnić wydawców do przyjmowania ze swej strony prenumerat i do komunikowania adresów abonentów wprost urzędowi pocztowemu w miejscu wydania. Postępowanie to dozwolone jest tylko za zgodą abonenta.
W tym wypadku wydawca ma obowiązek pobierania ceny prenumeraty oraz uiszczania Zarządowi kraju wydawania czasopisma, dla przeprowadzenia rozdziału należności, przypadających Zarządom zainteresowanym.
DOSYŁANIE. REKLAMACJE. ODPOWIEDZIALNOŚĆ.
Dosyłanie.
Prenumeratorzy, w razie zmiany miejsca pobytu, mogą żądać dosyłania czasopisma według nowego adresu, czy to wewnątrz kraju pierwotnego miejsca przeznaczenia, czy też do innego kraju, uczestniczącego w porozumieniu, nie wyłączając kraju wydawania czasopisma, czy też do kraju, nieuczestniczącego w porozumieniu.
Z tego tytułu Zarząd pierwotnego miejsca przeznaczenia pobiera od prenumeratora należność specjalną w wysokości 50 centymów na miesiąc za czasopisma, wydawane raz na tydzień lub w odstępach dłuższych, i w wysokości 1 franka za czasopisma, wydawane częściej aniżeli raz na tydzień. Należność tę wypłaca się Zarządowi kraju wydawania czasopisma według równowartości, ustalonej przez ten ostatni Zarząd.
Powyższe postanowienia dotyczą również czasopism w prenumeracie wewnętrznej (w razie dosłania do innego kraju.
Reklamacje.
Zarządy obowiązane są wdrażać bezpłatne dochodzenia z powodu wszelkich uzasadnionych reklamacyj, dotyczących opóźnień lub innych nieprawidłowości przy wykonywaniu prenumeraty.
Odpowiedzialność.
Zarządy nie ponoszą odpowiedzialności za wypełnienie zobowiązań, ciążących na wydawcach. Nie są obowiązane do zwrotnych wypłat w razie zaprzestania lub czasowego zawieszenia wydawnictwa podczas okresu prenumeraty.
ROZRACHUNEK.
Przyznanie opłat.
Poza wyjątkami, przewidzianemi w artykule 9 i 10, każdy Zarząd zachowuje dla siebie w całości opłaty i należności, pobrane ponad cenę dostawy.
Rachunki.
RÓŻNE POSTANOWIENIA.
Stosowanie ogólnych postanowień konwencji.
Postanowienia ogólne, zawarte w części pierwszej i drugiej konwencji, stosują się do porozumienia niniejszego, z wyjątkiem jednakże przepisów artykułu 7.
Uchwalanie wniosków w przerwach między Zjazdami.
Aby wnioski, zgłaszane w przerwach między Zjazdami (art. 18 i 19 konwencji), stały się uchwałą, musi się za niemi wypowiedzieć następująca liczba głosujących:
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności porozumienia.
Porozumienie niniejsze wejdzie w życie z dniem 1 lipca 1930 roku i pozostanie w mocy przez czas nieograniczony.
Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów powyżej wymienionych krajów podpisali niniejsze porozumienie w jednym egzemplarzu, który złożony zostanie w Archiwum Rządu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanji i Irlandji Północnej, a odpis doręczony będzie każdej Stronie.
Sporządzono w Londynie, dnia 29 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BUŁGARJĘ
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Stanisław Łoś
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT:
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
J. Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA POLSKĘ:
Łoś
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA URUGWAJ:
F. A. Costanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PRENUMERACIE CZASOPISM I WYDAWNICTW PERJODYCZNYCH.
Treść.
Postanowienia ogólne.
1. Urzędy wymiany.
2. Spis czasopism. Czasopisma zakazane.
3. Cennik czasopism.
4. Okresy prenumeraty.
Wykonywanie zamówień.
6. Wysyłanie czasopism.
7. Prenumerata czasopism, niewymienionych w spisie.
8. Nieprawidłowości.
9. Zawieszenie lub zaprzestanie wydawnictwa.
10. Prenumeraty, przyjmowane wprost przez wydawców.
11. Dosyłanie.
Rozrachunek.
13. Wyrównywanie. Zaliczki.
Komunikaty i ogłoszenia.
Postanowienia końcowe.
15. Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
REGULAMIN WYKONAWCZY POROZUMIENIA O PRENUMERACIE CZASOPISM I WYDAWNICTW PERJODYCZNYCH.
POSTANOWIENIA OGÓLNE.
Urzędy wymiany.
Prenumerata odbywa się za pośrednictwem urzędów wymiany, które każdy Zarząd winien wyznaczyć i podać do wiadomości innym Zarządom.
Urzędy te porozumiewają się bezpośrednio między sobą we wszystkich sprawach, dotyczących prenumeraty czasopism.
Spis czasopism. Czasopisma zakazane.
Zmiany, do przeprowadzenia w spisie, należy ogłaszać bez zwłoki.
Cennik czasopism.
Każdy Zarząd sporządza na podstawie spisów, dostarczonych mu w myśl porzedniego artykułu, cennik ogólny, podając według krajów: czasopisma, warunki prenumeraty i cenę, którą opłaca prenumerator. Ceny te, ustalone zgodnie z artykułem 4 porozumienia, podaje się w walucie ustawowej kraju, który ogłasza cennik.
Okresy prenumeraty.
roczny - 1 stycznia;
półroczny - 1 stycznia i 1 lipca;
kwartalny - 1 stycznia, 1 kwietnia, 1 lipca i 1 października.
WYKONYWANIE ZAMÓWIEŃ.
Wykaz zgłoszonych zamówień.
Zamówienia, które nadchodzą już po wysłaniu wykazu ogólnego, wciąga się do wykazów uzupełniających. Dotyczy to również zamówień, które nadeszły, po zwykłych terminach odnawiania prenumeraty.
Wysyłanie czasopism.
Na opaskach również umieszcza się napis "Abonnements - poste" (Prenumerata pocztowa).
Koszta, spowodowane wysyłaniem, czasopism pod opaską, Zarząd miejsca wydania może zaliczyć na rachunek Zarządu, przyjmującego prenumeratę.
Prenumerata czasopism, niewymienionych w spisie.
W razie zgłoszenia prenumeraty na czasopismo, niewymienione w spisie, dotyczący urząd wymiany zwraca się do właściwego zagranicznego urzędu wymiany, w celu uzyskania potrzebnych wyjaśnień. Niemniej jednak podobne żądanie może być uwzględnione bezzwłocznie, z zastrzeżeniem późniejszego uregulowania rachunku ze stroną zainteresowaną, która w razie potrzeby złoży kaucję.
Nieprawidłowości.
O opóźnieniach, przerwach, o mylnem skierowaniu lub innych niedokładnościach, które się wyłonią przy wykonywaniu prenumeraty, należy niezwłocznie powiadomić bądź urząd wymiany lub też urząd w miejscu wydania, bądź też Zarządy centralne, o ile tego zażądały.
W razie stwierdzenia przy nadejściu różnicy w ilości czasopism, przeznaczonych do doręczenia, urząd oddawczy lub urząd wymiany zawiadamia o różnicach tych pismem według załączonego wzoru A P 3, dołączając, o ile to możliwe, opaskę, użytą do przesyłki. Jeżeli prenumerator żąda pojedynczych numerów jako nienadeszłych, fakt ten należy zaznaczyć na zawiadomieniu według załączonego wzoru A P 4.
Reklamacje powinny być uwzględniane bezzwłocznie.
Zawieszenie lub zaprzestanie wydawnictwa.
W razie zawieszenia lub zaprzestania ze strony nakładcy wydawania czasopisma, Zarządy udzielają prenumeratorom swej pomocy celem uzyskania, o ile to okaże się możliwem, zwrotu ceny prenumeraty za okres, podczas którego pismo nie było dostarczane.
Prenumeraty, przyjmowane wprost przez wydawców.
Duplikaty kart dostawy, oznaczone w nagłówku odpowiednim napisem, urzędy wymiany kraju wydawania czasopisma przesyłają bez zwłoki wprost do urzędów oddawczych.
Jeżeli prenumerata, przyjęta przez wydawcę, nie może być z jakiejkolwiek przyczyny wykonana, urząd oddawczy zawiadamia o tem urząd miejsca wydawania czasopisma pismem według załączonego wzoru A P 8.
W razie wypowiedzenia lub nieuskutecznienia prenumeraty, przyjętej wprost przez wydawcę, należności z tytułu tej prenumeraty przypadają zainteresowanym Zarządom za cały okres odnośnej prenumeraty.
Dosyłanie.
Jeżeli jakikolwiek kraj, uczestniczący lub nieuczestniczący w porozumieniu, zażąda dosyłania czasopisma, urząd oddawczy pierwotnego miejsca przeznaczenia zawiadamia o tem bezpośrednio urząd miejsca wydawania czasopisma zapomocą załączonego formularza A P 9. Dosyłanie odbywa się staraniem tegoż urzędu miejsca wydawania pisma pod adresem osobistym adresata, po umieszczeniu napisu: "Abonnements- poste" (Prenumerata pocztowa). Urząd oddawczy pierwotnego miejsca przeznaczenia winien w ten sam sposób dosyłać nadchodzące jeszcze numery po wysłaniu formularza A P 9.
Po wykonaniu niezbędnych formalności, urząd miejsca wydawania czasopisma przesyła zkolei formularz do urzędów wymiany swego kraju i kraju pierwotnego miejsca przeznaczenia, które pośredniczyły dotychczas przy przesyłaniu czasopisma.
ROZRACHUNEK.
Rachunki kwartalne.
Prenumeraty, zgłoszone po zastawieniu rachunku specjalnego, a w odnośnych wypadkach rachunku uzupełniającego, wpisuje się do rachunku za następny kwartał.
Wyrównywania. Zaliczki.
Różnica wyrównywa się w następnym rachunku kwartalnym.
KOMUNIKATY I OGŁOSZENIA.
Komunikaty i ogłoszenia.
POSTANOWIENIA KOŃCOWE.
Wejście w życie i okres czasu ważności regulaminu.
Niniejszy regulamin będzie stosowany od dnia wejścia w życie Porozumienia o prenumeracie czasopism i wydawnictw perjodycznych.
Będzie on obowiązywał przez ten sam przeciąg czasu co i to porozumienie, o ileby na podstawie ogólnego porozumienia zainteresowanych Zarządów nie został odnowiony.
Sporządzono w Londynie, dnia 28 czerwca 1929 roku.
ZA ALBANJĘ:
M. Libohoυa
ZA NIEMCY:
Dr. K. Sautter
Dr. W. Küsgen
K. Ziegler
ZA REPUBLIKĘ ARGENTYNY:
ZA AUSTRJĘ:
Walther Stoeckl
ZA BELGJĘ:
O. Schockaert
Hub. Krains
ZA BOLIWJĘ:
Zac. Benaυides
ZA BUŁGARJĘ
M. Saυoff
N. Boschnacoff
ZA CHILI:
Antonio Huneeus
Miguel A. Parra
C. Verneuil
ZA REPUBLIKĘ KOLUMBJI:
Jorge Garcés B.
ZA REPUBLIKĘ KUBY:
Guillermo Patterson
ZA DANJĘ:
V. Holmblad
ZA WOLNE MIASTO GDAŃSK:
Victor Zander
Alfred Nordmann
ZA REPUBLIKĘ SAN DOMINGO:
Dr. E. R. Lluberes
ZA EGIPT
H. Mazloum
R. Sidhom
ZA HISZPANJĘ:
A. Camacho
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ HISZPAŃSKICH:
A. Ramos Garcia
ZA ESTONJĘ:
G. Jallajas
ZA ABISYNJĘ:
B. Marcos
A. Bousson
ZA FINLANDJĘ
G. E. F. Albrecht
ZA FRANCJĘ:
M. Lebon
L. Genthon
Bousquié
Mainguet
Grandsimon
Dusserre
ZA ALGER:
E. Haguenin
ZA GRECJĘ:
Th. Penthéroudakis
D. Bernardos
ZA KRÓLESTWO HEDŻASU I NEDŻEDU Z POSIADŁOŚCIAMI:
Cheik Hafiz Wahba
ZA REPUBLIKĘ HONDURAS:
Humberto Blanco-Fombona
ZA WĘGRY:
G. Baron Szalay
Charles de Forster
ZA WŁOCHY:
Biagio Borriello
Pietro Tosti
Michele Galdi
ZA ZESPÓŁ KOLONIJ WŁOSKICH:
Riccardo Astuto
ZA ŁOTWĘ:
A. Auzinš
ZA LITWĘ:
A. Sruoga
G. Krolis
ZA LUKSEMBURG:
Jaaques
ZA MAROKKO (z wyjątkiem strefy hiszpańskiej):
J. Truelle
ZA MAROKKO (strefa hiszpańska):
A. Camacho
ZA NORWEGJĘ:
Klaus Helsing
Oskar Homme
ZA PARAGWAJ:
ZA HOLANDJĘ:
Damme
Duynstee
ZA POLSKĘ:
Dr. Marjan Blachier
ZA PORTUGALJĘ:
Jose Vasco de Carυalho
Adalberto da Costa Veiga
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AFRYCE:
Mario Corrêa Barata da Cruz
ZA KOLONJE PORTUGALSKIE W AZJI I OCEANJI:
Luciano Botelho da Costa Martins
ZA RUMUNJĘ
Generał Mihail
I. Manea
ZA REPUBLIKĘ SAN MARINO:
M. A. Jamieson
Gioυanni Soυrani
ZA TERYTORJUM SARRY:
P. Courtilet
A. Arend
ZA KRÓLESTWO SERBÓW, CHORWATÓW I SŁOWEŃCÓW:
G. Diouritch
ZA SYJAM:
Phya Prakit Kolasastra
Luang Bahiddha Nukara
ZA SZWECJĘ:
Anders Örne
Gunnar Lager
Fr. Sandberg
ZA SZWAJCARJĘ:
P. Dubais
C. Roches
L. Roulet
ZA CZECHOSŁOWACJĘ:
Dr. Otokar Růžička
Josef Zábrodský
ZA TUNIS:
Jacques Dumaine
Dupont
ZA TURCJĘ:
Ali Raana
Yusuf Arifi
ZA URUGWAJ:
F. A. Costanzo
ZA PAŃSTWO WATYKANU:
W. A. S. Hewins
ZA STANY ZJEDNOCZONE WENEZUELI:
Luis Alejandro Aguilar
E. Arroyo Lameda
FORMULARZE
A P 1 - A P 10
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
Robert Horbaczewski 17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Grażyna J. Leśniak 11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.1933.15.99 |
| Rodzaj: | Umowa międzynarodowa |
| Tytuł: | Światowa Konwencja Pocztowa, Porozumienie o listach i pudełkach z podaną wartością, Porozumienie o paczkach pocztowych, Porozumienie o przekazach pocztowych, Porozumienie o pocztowych przelewach pieniężnych, Porozumienie o zleceniach pocztowych, Porozumienie o prenumeracie czasopism i wydawnictw perjodycznych. Londyn.1929.06.28. |
| Data aktu: | 28/06/1929 |
| Data ogłoszenia: | 09/03/1933 |
| Data wejścia w życie: | 01/07/1930 |
