PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 13 grudnia 1960 r. została sporządzona w Brukseli Międzynarodowa konwencja o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL, zmieniona Protokołem dodatkowym z dnia 6 lipca 1970 r., zmieniona Protokołem z dnia 21 listopada 1978 r., w całości zmieniona Protokołem z dnia 12 lutego 1981 r., w następującym brzmieniu:
Przekład
MIĘDZYNARODOWA KONWENCJA
o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL
Republika Federalna Niemiec,
Królestwo Belgii,
Republika Francuska,
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
Wielkie Księstwo Luksemburga,
Królestwo Niderlandów,
zważywszy, że wprowadzenie do służby i ogólnego użytku transportowych statków powietrznych z silnikiem turbinowym może spowodować konieczność dokonania daleko sięgających zmian w organizacji kontroli ruchu lotniczego,
zważywszy, że współczesne typy statków powietrznych, z operacyjnego punktu widzenia, charakteryzują się:
- dużą prędkością,
- koniecznością pozostawania, z przyczyn ekonomicznej eksploatacji, w stanie gotowości do nieprzerwanego wznoszenia się z dużą prędkością do optymalnych wysokości operacyjnych i przebywania na tych wysokościach, aż do momentu osiągnięcia przez statek powietrzny punktu najbliższego punktowi przeznaczenia,
zważywszy, że charakterystyki te powodują nie tylko konieczność dostosowania czy też reorganizacji istniejących metod kontroli i procedur, ale także tworzenia, powyżej ustalonego poziomu, nowych rejonów informacji powietrznej zorganizowanych w całości lub części kontrolowanej przestrzeni,
zważywszy, że wobec szybkiego postępu w rozwoju technicznym takich statków powietrznych kontrola ruchu lotniczego, w przypadku większości krajów europejskich, nie może dłużej ograniczać się do zamkniętych struktur granic państwowych,
zważywszy, w następstwie tego, że celowym jest stworzenie międzynarodowej organizacji kontroli, obejmującej zakresem swego działania przestrzeń powietrzną rozciągającą się ponad granicami terytorium pojedynczego państwa,
zważywszy, w następstwie tego, że w odniesieniu do dolnej przestrzeni powietrznej korzystnym może być, w pewnych przypadkach, powierzenie służb ruchu lotniczego w części terytorium jednej z Umawiających się Stron wyżej wymienionej organizacji międzynarodowej lub innej Umawiającej się Stronie,
zważywszy ponadto, że międzynarodowa kontrola zakłada, z należytym uwzględnieniem potrzeb obrony narodowej, przyjęcie wspólnej polityki i ujednolicenie przepisów opartych na międzynarodowych normach oraz zaleceniach przyjętych przez Organizację Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO),
zważywszy dalej, że wysoce pożądane jest skoordynowanie czynności podejmowanych przez państwa w zakresie szkolenia personelu służb ruchu lotniczego oraz w zakresie studiów i badań odnoszących się do problematyki ruchu lotniczego,
uzgodniły, co następuje:
- Stałej Komisji do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej, zwanej dalej "Komisją",
- Agencji Służb Ruchu Lotniczego, zwanej dalej "Agencją", której statut stanowi załącznik do niniejszej Konwencji.
Dla celów niniejszej Konwencji wyrażenie "ruch lotniczy" obejmuje ruch cywilnych statków powietrznych i tych statków powietrznych wojskowych, celnych i policyjnych, które podlegają procedurom Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).
Organizacja posiada osobowość prawną. Na terytoriach Umawiających się Stron posiada pełną zdolność prawną, taką samą jaką mają osoby prawne prawa krajowego Umawiających się Stron. Organizacja ma, między innymi, zdolność sądową oraz prawo do nabywania majątku ruchomego i nieruchomego oraz dokonywania jego transferu. O ile niniejsza Konwencja lub załączony do niej statut nie stanowią inaczej, Organizacja reprezentowana jest przez Agencję, która działa w jej imieniu. Agencja zarządza majątkiem Organizacji.
W skład Komisji wchodzą przedstawiciele Umawiających się Stron. Każda Umawiająca się Strona jest uprawniona do posiadania w Komisji po dwóch swoich przedstawicieli, lecz korzysta tylko z prawa do jednego głosu.
- zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi powietrznej,
- zapewnienia uporządkowanego i sprawnego przepływu ruchu lotniczego
w obrębie określonej przestrzeni powietrznej podlegającej suwerennej władzy Umawiających się Stron lub w obrębie przestrzeni powietrznej, w której służby ruchu lotniczego zostały powierzone tym stronom, na mocy porozumień międzynarodowych.
Komisja w celu wykonania swoich zadań:
- głosy przydzielane są poszczególnym Umawiającym się Stronom zgodnie z tabelą wskazaną w artykule 9, zaś liczba przydzielanych głosów uzależniona jest od produktu narodowego brutto tych Umawiających się Stron,
- głosy te reprezentują większość Umawiających się Stron.
TABELA PRZYDZIAŁU (WAŻENIA) GŁOSÓW
PRODUKT NARODOWY BRUTTO
według współczynnika kosztu i cen bieżących w miliardach nowych franków francuskich
|
Liczba głosów Mniej niż 10 ............................................................. 1 |
| Od 10 włącznie ................. do 20 wyłącznie ............ 2 |
| Od 20 włącznie ................. do 30 wyłącznie ............ 3 |
| Od 30 włącznie ................. do 462/3 wyłącznie ............ 4 |
| Od 462/3 włącznie ................. do 631/3 wyłącznie ............ 5 |
| Od 631/3 włącznie ................. do 80 wyłącznie ............ 6 |
| Od 80 włącznie ................. do 110 wyłącznie ............ 7 |
| Od 110 włącznie ................. do 140 wyłącznie ............ 8 |
| Od 140 włącznie ................. do 200 wyłącznie ............ 9 |
| Od 200 włącznie ................. do 260 wyłącznie ........... 10 |
| Od 260 włącznie ................. do 320 wyłącznie ........... 11 |
| Od 320 włącznie ................. do 380 wyłącznie ........... 12 |
a następnie jeden dodatkowy głos za każdy dodatkowy przyrost sześciu miliardów nowych franków francuskich lub ich ułamkowej części w produkcie narodowym brutto, o którym mowa w niniejszym postanowieniu.
Agencja zapewnia Komisji personel konieczny do jej pracy oraz biura wraz z ich wyposażeniem.
Organizacja może zawierać umowy z każdym państwem, które nie jest stroną niniejszej Konwencji, lecz pragnie korzystać z usług Agencji. W takich przypadkach Komisja podejmuje działania na podstawie wniosku przedłożonego przez Agencję.
Umawiające się Strony powierzają Agencji służby ruchu lotniczego w przestrzeni powietrznej określonej zgodnie z postanowieniami ustępu 2d artykułu 6 i artykułu 38 niniejszej Konwencji.
W celu zagwarantowania Organizacji realizacji tych wszystkich zadań, do których została powołana, Umawiające się Strony podejmują, w ramach posiadanych kompetencji, wszelkie niezbędne kroki, w szczególności zaś polegające na zapewnieniu przydziału częstotliwości radiowych.
W celu wykonania swojego zadania i w granicach uprawnień posiadanych przez służby ruchu lotniczego Agencja wydaje dowódcom statków powietrznych wszystkie niezbędne instrukcje. Dowódcy statków powietrznych są zobowiązani zastosować się do tych instrukcji, z wyjątkiem przypadków siły wyższej, określonych w przepisach prawnych, o których mowa w artykule 17.
Naruszenie przepisów ruchu lotniczego w przestrzeni powietrznej, w której służby ruchu lotniczego zostały powierzone Agencji, jest odnotowywane w raportach sporządzanych przez urzędników, specjalnie w tym celu upoważnionych przez Agencję. Nie narusza to uprawnienia urzędników wszystkich Umawiających się Stron do dokonywania zgłoszeń tych samych naruszeń, zgodnie z przepisami prawa krajowego. Raporty, sporządzone przez urzędników upoważnionych przez Agencję, odnoszą przed sądami krajowymi taki sam skutek jak te, które zostały sporządzone przez urzędników danego państwa.
Agencja, w wykonaniu wytycznych Komisji sformułowanych zgodnie z postanowieniem ustępu 2e artykułu 6 niniejszej Konwencji, o ile zachodzi taka potrzeba, określa taryfy oraz warunki naliczania tych opłat, do których pobierania od usługobiorców Organizacja jest upoważniona. Taryfy te i warunki Agencja przedkłada Komisji do zatwierdzenia.
Umowy międzynarodowe i przepisy krajowe związane z dopuszczeniem do przelotu i bezpieczeństwem przelotu nad terytorium Umawiającej się Strony są wiążące dla Agencji, która jest zobowiązana do podejmowania wszelkich niezbędnych środków, w celu zapewnienia stosowania tych umów i przepisów.
W celu umożliwienia Umawiającym się Stronom sprawdzenia, czy Agencja stosuje przepisy krajowe i umowy międzynarodowe, o których mowa w artykule 29, jest ona zobowiązana do przekazywania Umawiającym się Stronom, na ich wniosek, wszelkich niezbędnych informacji dotyczących statku powietrznego, co do którego posiada ona wiedzę wynikającą z wykonywanych przez nią funkcji.
W zakresie wytycznych wydawanych przez Komisję, Agencja może nawiązywać z właściwymi służbami technicznymi publicznymi lub prywatnymi Umawiających się Stron lub państw niebędących stronami Konwencji oraz organizacji międzynarodowych te stosunki, które są najistotniejsze dla koordynacji ruchu lotniczego i dla działania jej służb. W tym celu, pod warunkiem poinformowania o tym Komisji, Agencja może zawierać w imieniu Organizacji umowy o charakterze administracyjnym, technicznym lub gospodarczym, o ile są konieczne dla jej funkcjonowania.
Umawiające się Strony uznają za nieodzowne, by Agencja osiągała równowagę finansową i czyniła wszystko w celu uzyskania tej równowagi, mając na względzie przede wszystkim posiadanie przez nią, w granicach limitów i na warunkach określonych w statucie załączonym do Konwencji, własnych dochodów i odpowiednich środków finansowych.
Rządy zainteresowanych Umawiających się Stron, w przypadku wystąpienia wszelkiego niebezpieczeństwa lub wojny, mając na względzie trudności w zastosowaniu w całości lub w części postanowień niniejszej Konwencji, konsultują wspólnie sprawę przedsięwzięć, jakie należy podjąć w takiej sytuacji.
Umawiające się Strony zobowiązują się zapewnić stosowanie przez Agencję odpowiednich postanowień statutowych, ustanowionych w celu zapewnienia ciągłości działania służb publicznych.
(ii) w odniesieniu do terytoriów pozostałych Umawiających się Stron, tak jak zostały one określone przez te strony, za zgodą Komisji podjętą jednogłośnie, w chwili przystępowania tych Umawiających się Stron do niniejszej Konwencji,
Agencja zapewnia służby ruchu lotniczego:
Rząd Królestwa Belgii spowoduje zarejestrowanie niniejszej Konwencji w Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.
NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani pełnomocnicy, po przedstawieniu ich pełnomocnictw uznanych za właściwe i prawidłowo sporządzone, podpisali niniejszą Konwencję i przystawili swoje pieczęcie.
SPORZĄDZONO w Brukseli dnia 13 grudnia 1960 r. w językach niemieckim, angielskim, francuskim i holenderskim, w jednym egzemplarzu, który będzie złożony na przechowanie w archiwach Rządu Królestwa Belgii, który następnie przekaże uwierzytelnione kopie tego dokumentu wszystkim państwom sygnatariuszom. W przypadku jakichkolwiek nieścisłości rozstrzygający będzie tekst w języku francuskim.
STATUT AGENCJI *
Agencja Służb Ruchu Lotniczego utworzona na podstawie artykułu 1 Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej z dnia 13 grudnia 1960 r., zwanej dalej "Konwencją", działa zgodnie z niniejszym statutem.
a) zapobieganie zderzeniom statków powietrznych,
b) zapewnienie uporządkowanego i sprawnego przepływu ruchu lotniczego,
c) udzielanie wskazówek i informacji potrzebnych do bezpiecznego i efektywnego wykonywania lotów,
d) powiadamianie właściwych organizacji o statku powietrznym potrzebującym pomocy służb poszukiwawczo-ratowniczych oraz udzielanie tym organizacjom koniecznej pomocy.
Z uwzględnieniem uprawnień nadanych Stałej Komisji do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej, ustanowionej przez Konwencję i zwanej dalej "Komisją", Agencja administrowana jest przez Komitet zarządzający zwany dalej "Komitetem" i przez dyrektora. Uprawnienia dyrektora określone są w artykule 13 niniejszego statutu.
Komitet składa się z przedstawicieli każdej z Umawiających się Stron, po dwóch przedstawicieli każdej ze stron. Tylko jeden z tych przedstawicieli ma prawo głosowania i może nim być urzędnik zajmujący w swoim kraju wysokie stanowisko w hierarchii administracyjnej oraz pełniący obowiązki w zakresie spraw związanych z żeglugą powietrzną. Każdy przedstawiciel ma zastępcę, który może skutecznie go reprezentować w razie jego nieobecności.
Komitet wybiera spośród swoich członków prezesa i wiceprezesa na dwuletnią kadencję. Możliwa jest ich reelekcja. Komitet wyznacza sekretarza, który nie musi być jednym z jego członków. W razie nieobecności prezesa posiedzeniu Komitetu przewodniczy wiceprezes, zaś w przypadku jego nieobecności - najstarszy z obecnych członków Komitetu.
a) plany dotyczące liczby i lokalizacji centrów kontroli lub informacji powietrznej wraz z ich strefami działania,
b) przedsięwzięcia związane z utworzeniem centrów naukowo-badawczych i specjalistycznych ośrodków szkolenia oraz innych instytucji ustanowionych na podstawie ustępu 4 artykułu 2 niniejszego statutu.
Komitet corocznie składa Komisji raport o działalności i sytuacji finansowej Organizacji.
Na wniosek Komisji Komitet przygotowuje wieloletnie plany inwestycyjne i techniczno-ekonomiczne. Plany te podlegają zatwierdzeniu przez Komisję.
Komitet opracowuje przepisy dotyczące zawierania umów, łącznie z warunkami rządowych zaproszeń do składania ofert przetargowych, i przepisy te podlegają zatwierdzeniu przez Komisję.
a) powoływać tych urzędników, których roczna pensja brutto jest niższa od sumy określonej przez Komitet i zatwierdzonej przez Komisję, oraz może rozwiązywać ich zatrudnienie, na warunkach określonych w regulaminie pracy,
b) pożyczać pieniądze na okres nieprzekraczający jednego roku, o ile łączna suma takich pożyczek, z uwzględnieniem już dokonanych spłat, nie przekracza dwustu tysięcy nowych franków 1 ,
c) zawierać umowy na sumy do trzystu pięćdziesięciu tysięcy nowych franków 2 . Niemniej w przypadku zbywania za ekwiwalentem pieniężnym majątku ruchomego należącego do Agencji sumę tę ogranicza się do pięćdziesięciu tysięcy nowych franków 3 ,
d) nabywać lub zbywać majątek nieruchomy, jeśli cena tego nabycia lub zbycia nie przekracza dwustu tysięcy nowych franków 4 .
Dyrektor informuje Komitet o wszystkich działaniach i środkach podejmowanych w celu wykonania tych uprawnień. Komitet określa zasady powoływania zastępcy dyrektora, jeśli dyrektor nie jest w stanie wykonywać swoich obowiązków.
a) wydatki związane z personelem, utrzymaniem i funkcjonowaniem urządzeń Organizacji,
b) wynagrodzenia za usługi świadczone na rzecz Organizacji, łącznie z wydatkami związanymi z opłatami za użytkowanie sprzętu lub urządzeń albo, o ile ma to miejsce, z zakupem ratalnym lub spłatą tego sprzętu lub urządzeń,
c) wydatki związane z obsługą jakichkolwiek pożyczek, do których zaciągania Organizacja jest uprawniona,
d) wydatki związane z funkcjonowaniem Komisji.
Wydatki wykazane w budżecie inwestycyjnym obejmują wydatki związane z realizacją programu wyposażenia.
a) kredyty na zobowiązania finansowe, pokrywające raty stanowiące poszczególne jednostki i tworzące spójną całość,
b) kredyty na płatność, stanowiącą górną granicę wydatków, z tytułu których corocznie mają być dokonywane płatności na pokrycie zobowiązań zaciągniętych na podstawie litery a niniejszego ustępu.
Wpływy budżetu operacyjnego obejmują:
a) składki Umawiających się Stron ustalone zgodnie z artykułem 23 niniejszego statutu,
b) wpłaty pochodzące od tych Umawiających się Stron, które na podstawie artykułu 2 Konwencji powierzyły Organizacji służby ruchu lotniczego w całości lub części ich dolnej przestrzeni powietrznej,
c) wpłaty pochodzące od państw niebędących stronami Konwencji za korzystanie przez nie ze służb Umawiających się Stron zgodnie z artykułem 13 Konwencji,
d) wynagrodzenia pochodzące od państw za usługi świadczone przez Organizację w dolnej przestrzeni powietrznej na rzecz ich służb ruchu lotniczego,
e) wszelkie wpływy z tytułu wynagrodzenia za usługi świadczone przez centra naukowo-badawcze, szkoleniowe i inne instytucje utworzone na podstawie artykułu 2 niniejszego statutu,
f) wpływy różne,
g) wszelkie opłaty uiszczane przez użytkowników, ustalone na podstawie artykułu 20 Konwencji.
a) użytkownikom cywilnych statków powietrznych państw niebędących Umawiającymi się Stronami, a także statków powietrznych, wojskowych, policyjnych i celnych,
b) użytkownikom cywilnych statków powietrznych Umawiających się Stron.
Wpływy budżetu inwestycyjnego obejmują:
a) pożyczki zaciągnięte przez Organizację,
b) wszystkie inne zasoby pieniężne, a w szczególności te, które są rezultatem zastosowania artykułu 40 i 41 Konwencji w przypadku przystąpienia do niej nowego państwa lub ratyfikacji Konwencji przez państwo sygnatariusza po jej wejściu w życie,
c) wkłady finansowe Umawiających się Stron przeznaczone na cele tego budżetu.
Jeżeli okoliczności tego wymagają, budżet operacyjny i budżet inwestycyjny mogą być poprawiane w ciągu roku obrachunkowego, na tych samych warunkach, które zostały określone w celu ich przygotowania i zatwierdzenia.
a) warunki opracowywania i wykonywania budżetów, jak również zasady prowadzenia rachunkowości i sprawdzania ksiąg rachunkowych,
b) procedury, zgodnie z którymi będą wpłacane do Organizacji zaliczki na poczet środków finansowych oraz składek, podlegających uiszczeniu na jej rzecz,
c) warunki, na jakich kredyty mogą być przenoszone z jednego rozdziału do drugiego, jak również z jednego podrozdziału do drugiego, z zastrzeżeniem, że żaden wydatek związany z kosztami osobowymi nie może być pokryty z kredytu przeznaczonego na inne wydatki,
d) warunki, na jakich mogą być otwierane kredyty dla Organizacji, jeśli budżet inwestycyjny i budżet operacyjny nie były uchwalone na początku roku obrachunkowego, a także warunki, na jakich fundusze mogą być udostępniane Organizacji przez Umawiające się Strony, w granicach dokonywanych przez nie wpłat.
Jako środek przejściowy i w drodze wyjątku od artykułu 23 niniejszego statutu, składki Umawiających się Stron na cele budżetu operacyjnego przez pierwsze trzy lata obrachunkowe ustalane będą przy zastosowaniu stosunku produktu narodowego brutto, określonego w artykule 9 Konwencji, do całej różnicy określonej w ustępie 1 artykułu 23 niniejszego statutu.
W drodze wyjątku budżet początkowy, obejmujący okres od dnia wejścia w życie Konwencji aż do końca roku kalendarzowego, zostanie ustalony na pierwszy rok obrachunkowy najpóźniej w dwa miesiące po wejściu w życie Konwencji. Strony będą proszone o wpłaty odpowiednich zaliczek na fundusz zakładowy.
Agencja ma prawo publikowania wszystkich materiałów, jakie potrzebne są do jej działania.
Komitet przedstawia Komisji do zatwierdzenia wszelkie zmiany statutu uważane przez niego za niezbędne, zgodnie z warunkami określonymi w artykule 34 Konwencji.
Niniejszy statut wchodzi w życie w tym samym czasie i na tych samych warunkach co Konwencja.
ARTYKUŁ 37 KONWENCJI
Republika Federalna Obszar
Niemiec Republiki Federalnej Niemiec
Królestwo Belgi Obszar Królestwa Belgii
Republika Francuska Metropolitarne Departamenty Francji
Zjednoczone Królestwo Wielka Brytania i Irlandia Północna
Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Wielkie Księstwo Terytorium
Luksemburga Wielkiego Księstwa Luksemburga
Królestwo Niderlandów Europejskie terytorium Królestwa Niderlandów
PROTOKÓŁ PODPISANIA
Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL
W czasie podpisania Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej, zwanej dalej "Konwencją", niżej podpisani pełnomocnicy Republiki Federalnej Niemiec, Królestwa Belgii, Republiki Francuskiej, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Wielkiego Księstwa Luksemburga i Królestwa Niderlandów uznają, że uzgodnili następujące oświadczenia:
1. Do artykułu 2 Konwencji:
W razie powierzenia służb ruchu lotniczego na podstawie ustępu 1 artykułu 2 Konwencji, data tego powierzenia zostanie ustalona przez Umawiającą się Stronę, która wystąpiła w tej sprawie ze stosownym wnioskiem, w porozumieniu albo z Organizacją, albo - w zależności od przypadku - z inną Umawiającą się Stroną.
2. Do artykułu 19 Konwencji:
Sformułowanie tego postanowienia nie zakłada, że sprawozdania sporządzone przez urzędników Agencji mają większą wartość aniżeli te, które zostały sporządzone przez urzędników Umawiających się Stron Konwencji.
3. Do artykułu 38 Konwencji:
Biorąc pod uwagę sąsiadującą górną przestrzeń powietrzną, o której mowa w artykule 38 Konwencji, uzgadnia się, że:
a) służby ruchu lotniczego w przestrzeni powietrznej Shannon-Prestwick Flight Information Region, jak określono w podlegającym okresowym zmianom Planie Nawigacji Powietrznej - Region Północnoatlantycki Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, nie zostaną powierzone Agencji, z wyjątkiem przypadku skierowania do Komisji przez Rząd Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej formalnego wniosku w tej sprawie podjętego w porozumieniu z rządem innego państwa uczestniczącego w zabezpieczeniu tych służb,
b) służby ruchu powietrznego w przestrzeni powietrznej na południe od 39°30' równoleżnika szerokości geograficznej północnej nie zostaną powierzone Agencji, z wyjątkiem formalnego wniosku skierowanego do Komisji przez Rząd Republiki Francuskiej. Komisja, w każdym przypadku, określa wymagania zgodnie z ustępem 2d artykułu 6 Konwencji.
4. Do artykułu 14 statutu dołączonego do Konwencji.
Wyrażenie "siatka płac" rozumiane jest jako wyrażenie odnoszące się do zróżnicowania płac, a nie do dokładnego określania ich wysokości.
5. W Konwencji lub statucie do niej załączonym nic nie ogranicza jurysdykcji sądów krajowych w zakresie sporów między Organizacją a personelem Agencji.
Sporządzono w Brukseli w dniu 13 grudnia 1960 r. w językach niemieckim, angielskim, francuskim i holenderskim w jednym egzemplarzu podlegającym złożeniu na przechowanie w archiwach Rządu Królestwa Belgii, który przekaże uwierzytelnione kopie tego dokumentu wszystkim państwom sygnatariuszom. W przypadku jakiejkolwiek niezgodności, tekst w języku francuskim jest wiążący.
PROTOKÓŁ
w sprawie okresu przejściowego poprzedzającego wejście w życie konwencji EUROCONTROL
Rządy:
Republiki Federalnej Niemiec
Królestwa Belgii
Republiki Francuskiej
Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii
Północnej
Wielkiego Księstwa Luksemburga
Królestwa Niderlandów
zważywszy, że została dziś podpisana Międzynarodowa konwencja o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej, ustanawiająca Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL), zwaną tu "Organizacją",
zważywszy, że rozpoczęcie działalności przez tę Organizację nie może być natychmiastowe,
zważywszy jednakże, że liczba statków powietrznych z silnikiem turbinowym eksploatowanych przez linie lotnicze rośnie w niezwykle szybkim tempie i że w związku z tym niezwykle ważne jest pilne przeanalizowanie sprawy zastosowania środków niezbędnych do zapewnienia bezpieczeństwa przelotu takich samolotów w górnej przestrzeni powietrznej,
biorąc pod uwagę utworzenie stowarzyszenia zwanego "Association pour le perfectionnement des méthodes et de l'équipement de contrôle de la circulation aérienne", dla którego rządowe upoważnienie zostało opublikowane w "Journal Officiel" Republiki Francuskiej w dniu 10 grudnia 1960 r. i którego celem w czasie tworzenia się Organizacji jest natychmiastowe podjęcie poszukiwania rozwiązań mogących mieć zastosowanie w zakresie problemów kontroli ruchu powietrznego w górnej przestrzeni powietrznej, przygotowywanie właściwych planów oraz sprawdzanie ich skuteczności,
uzgodniły, co następuje:
Cele działania Komisji są następujące:
a) badanie standaryzacji na podstawie norm i zaleceń Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, z uwzględnieniem potrzeb obrony narodowej, badanie krajowych przepisów dotyczących działania służb ruchu lotniczego odpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej i kierowanie ruchem lotniczym,
b) promowanie podejmowania rutynowych działań z wykorzystaniem pomocy radiowych, telekomunikacji i współpracujących urządzeń pokładowych, przeznaczonych do zapewnienia bezpieczeństwa statku powietrznego,
c) promowanie i koordynacja badań w dziedzinie żeglugi powietrznej i urządzeń dla niej przeznaczonych, mających na celu uwzględnianie rozwoju technicznego w tym zakresie i w miarę potrzeby badanie poprawek do Regionalnych Planów Żeglugi Powietrznej podlegających przedstawianiu Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.
W celu przeprowadzenia badań, o których mowa w ustępie c artykułu 2 niniejszego protokołu, może nastąpić odwołanie się w wymaganym zakresie zarówno do stowarzyszenia nazwanego "Association pour le perfectionnement des méthodes et de l'équipement de contrôle de la circulation aérienne", dla którego rządowe upoważnienie zostało opublikowane dnia 10 grudnia 1960 r. w "Journal Officiel" Republiki Francuskiej, jak i do pozostałych stowarzyszeń utworzonych na podobnych warunkach i zapewniających takie same gwarancje, w szczególności w zakresie kontroli korzystania z funduszy udostępnionych stowarzyszeniom przez rządy sygnatariuszy.
a) przez podpisanie bez zastrzeżenia ratyfikacji,
b) przez podpisanie z zastrzeżeniem ratyfikacji, a następnie jej dokonanie.
W dowód czego niżej podpisani przedstawiciele po przedstawieniu swoich pełnych pełnomocnictw podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w Brukseli w dniu 13 grudnia 1960 r. w językach niemieckim, angielskim, francuskim i holenderskim w jednym egzemplarzu, który będzie przechowywany w archiwach Rządu Królestwa Belgii, który przekaże uwierzytelnione egzemplarze protokołu wszystkim państwom sygnatariuszom. W przypadku niejasności tekst w języku francuskim będzie rozstrzygający.
PROTOKÓŁ DODATKOWY
do Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL,
z dnia 6 lipca 1970 r.
Państwa strony Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL podpisanej w Brukseli dnia 13 grudnia 1960 r., zwanej dalej "Konwencją", które powołały Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej EUROCONTROL, zwaną dalej "Organizacją",
uzgodniły, co następuje:
Majątek nabyty przez Organizację, do którego ma zastosowanie ustęp 1 artykułu 1, nie może być sprzedany albo inaczej rozdysponowany, chyba że na warunkach ustalonych przez rządy zainteresowanych państw.
Dla celów niniejszego protokołu Organizacja działa w porozumieniu z odpowiednimi władzami zainteresowanych państw członkowskich.
Jakiekolwiek spory, które mogą powstać pomiędzy Umawiającymi się Stronami albo pomiędzy Umawiającymi się Stronami a Organizacją, reprezentowaną przez Komisję, odnoszące się do interpretacji lub stosowania niniejszego protokołu, będą rozstrzygane zgodnie z procedurą określoną w artykule 33 Konwencji.
Niniejszy protokół pozostaje w mocy do czasu wygaśnięcia Konwencji.
Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, po przedstawieniu pełnomocnictw uznanych za właściwe i prawidłowo sporządzone, podpisali niniejszy protokół i przystawili swoje pieczęcie.
Sporządzono w Brukseli dnia 6 lipca 1970 r. w językach angielskim, niemieckim, francuskim i holenderskim, w jednym egzemplarzu, który będzie złożony na przechowanie w archiwach Rządu Królestwa Belgii, który następnie przekaże uwierzytelnione kopie tego dokumentu wszystkim państwom sygnatariuszom. W przypadku jakichkolwiek nieścisłości tekst w języku francuskim będzie rozstrzygający.
PROTOKÓŁ ZMIENIAJĄCY
PROTOKÓŁ DODATKOWY
do Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL z dnia 6 lipca 1970 r.
(sporządzony dnia 21 listopada 1978 r.)
Państwa strony Protokołu dodatkowego do Międzynarodowej Konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL, podpisanego dnia 6 lipca 1970 r. (zwanego dalej "Protokołem dodatkowym"),
uzgodniły, co następuje:
Z dniem wejścia w życie niniejszego protokołu, tekst artykułu 3 Protokołu dodatkowego zostaje zastąpiony przez poniższy tekst:
"1. Pensje i wynagrodzenia Dyrektora Generalnego Agencji oraz członków personelu Organizacji, włączając Stałego Przedstawiciela, płacone przez Organizację, podlegają opodatkowaniu na rzecz Organizacji, na warunkach i zasadach ustalonych przez Stałą Komisję, co zacznie obowiązywać w ciągu jednego roku od daty wejścia w życie tego przepisu. Od daty, kiedy ten podatek będzie obowiązywał, takie pensje i wynagrodzenia będą zwolnione z krajowego podatku dochodowego. Umawiające się Państwa mogą jednakże brać pod uwagę pensje i wynagrodzenia zwolnione w ten sposób od opodatkowania przy obliczaniu wysokości podatku płaconego od dochodów z innych źródeł.".
2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do emerytur i rent płaconych przez Organizację.
3. Nazwiska, tytuły, adresy jak również wynagrodzenia zatrudnionych lub odpowiednio emerytury byłych zatrudnionych, do których mają zastosowanie postanowienia ustępu 1 i 2, będą okresowo przekazywane Umawiającym się Państwom.
Pomimo postanowień artykułu 1 niniejszego protokołu, obowiązki zawarte w artykule 3 Protokołu dodatkowego będą wiążące aż do całkowitego zaspokojenia stosownych roszczeń i zobowiązań.
Na dowód czego, niżej podpisani pełnomocnicy, po przedstawieniu swoich pełnomocnictw, uznanych za właściwe i prawidłowo sporządzone, podpisali niniejszy protokół i przystawili swoje pieczęcie.
Sporządzono w Brukseli dnia 21 listopada 1978 r. w językach angielskim, niemieckim, francuskim i holenderskim, w jednym egzemplarzu przechowywanym w archiwach Rządu Królestwa Belgii, który przekaże uwierzytelnione kopie tego dokumentu wszystkim państwom sygnatariuszom. W przypadku jakichkolwiek nieścisłości tekst w języku francuskim jest rozstrzygający.
DOKUMENT KOŃCOWY
konferencji dyplomatycznej w sprawie Protokołu zmieniającego Międzynarodową konwencję o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej z dnia 13 grudnia 1960 r. EUROCONTROL
(Bruksela, 12 lutego 1981 r.)
Pełnomocnicy:
Republiki Federalnej Niemiec,
Królestwa Belgii,
Republiki Francuskiej,
Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
Irlandii,
Wielkiego Księstwa Luksemburga,
Królestwa Niderlandów,
Republiki Portugalskiej,
zebrani w Brukseli dnia 12 lutego 1981 r. w celu przyjęcia Protokołu zmieniającego Międzynarodową konwencję o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej z dnia 13 grudnia 1960 r.:
przyjmują wspomniany protokół, który został otwarty do podpisu dnia 12 lutego 1981 r. i który został umieszczony jako załącznik nr 1 do niniejszego Dokumentu końcowego,
decydują z praktycznych względów o dołączeniu jako załącznika nr 2 do Dokumentu końcowego postanowień Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie żeglugi powietrznej EUROCONTROL, zmienionej przez wspomniany protokół.
Na dowód czego pełnomocnicy ci podpisali Dokument końcowy.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 1981 r. w jednym oryginalnym egzemplarzu, który zostanie złożony na przechowanie w archiwach Rządu Królestwa Belgii, który następnie przekaże uwierzytelnione kopie tego dokumentu rządom innych państw sygnatariuszy.
PROTOKÓŁ
zmieniający Międzynarodową konwencję w sprawie współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL z dnia 13 grudnia 1960 r.
Republika Federalna Niemiec,
Królestwo Belgii,
Republika Francuska,
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
Irlandia,
Wielkie Królestwo Luksemburga,
Królestwo Niderlandów
Republika Portugalska,
zważywszy, że rozwój ruchu lotniczego wymaga zrewidowania Międzynarodowej konwencji w sprawie współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL z dnia 13 grudnia 1960 r. postanawiającej o ustanowieniu przez państwa członkowskie wspólnego zorganizowanego europejskiego systemu kontroli ogólnego ruchu lotniczego w górnej przestrzeni powietrznej;
zważywszy, że pożądane jest kontynuowanie i wzmocnienie współpracy pomiędzy państwami w ramach EUROCONTROL, w szczególności poprzez sformułowanie wspólnych celów, długoterminowych i średniookresowych planów, konsultowanych z użytkownikami służb ruchu lotniczego, w celu osiągnięcia maksymalnej efektywności przy minimalnych kosztach związanych z zapewnieniem służb ruchu lotniczego;
wyrażając pragnienie rozszerzenia wzmocnienia współpracy z innymi państwami, zainteresowanymi wykonywaniem zadań powierzonych EUROCONTROL w celu zwiększenia skuteczności organizacji, a w szczególności w zakresie zarządzania przepływem ruchu lotniczego;
wyrażając życzenie popierania zainteresowanych państw na drodze do uzyskania członkostwa EUROCONTROL,
uzgodniły, co następuje:
Międzynarodowa konwencja o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL z dnia 13 grudnia 1960 r., zmieniona Protokołem dodatkowym podpisanym w Brukseli dnia 6 lipca 1970 r., zmienionym następnie Protokołem, podpisanym w Brukseli dnia 21 listopada 1978 r., zwana dalej "Konwencją", zostaje niniejszym zmieniona.
Artykuł 1 Konwencji otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 1
1. Umawiające się Strony wyrażają zgodę na wzmocnienie współpracy i rozwinięcie wspólnej działalności w dziedzinie żeglugi powietrznej, biorąc w należyty sposób pod uwagę potrzeby obronności oraz zapewnianie maksymalnej wolności wszystkim użytkownikom przestrzeni powietrznej, przy zachowaniu wymaganego poziomu bezpieczeństwa żeglugi powietrznej. Umawiające się Strony postanowiły, co następuje:
a) ustalić wspólne długoterminowe cele w dziedzinie żeglugi powietrznej i wprowadzić w tym zakresie wspólne średniookresowe plany odnoszące się do służb ruchu lotniczego i urządzeń,
b) sformułować wspólne plany w zakresie zaawansowanego szkolenia, środków proceduralnych, programów poszukiwawczych i rozwojowych dotyczących urządzeń i służb związanych z bezpieczeństwem, sprawnością i szybkością przepływu ruchu lotniczego,
c) planować wszelkie inne środki potrzebne do zapewnienia bezpiecznego i uporządkowanego przepływu ruchu lotniczego,
d) utworzyć wspólny fundusz doświadczalny w zakresie operacyjnych, technicznych i finansowych aspektów żeglugi powietrznej,
e) koordynować swoją działalność, z uwzględnieniem międzynarodowego systemu zarządzania przepływem ruchu lotniczego, w celu zapewnienia jak najbardziej efektywnego wykorzystania przestrzeni powietrznej.
2. W tym celu niniejszym ustanawiają Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL), zwaną dalej "Organizacją", działającą we współpracy z krajowymi władzami cywilnymi i wojskowymi. Organizacja składa się z dwóch organów:
- Stałej Komisji do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej, zwanej dalej "Komisją", będącej organem odpowiedzialnym za formułowanie ogólnej polityki Organizacji;
- Agencji do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej, zwanej dalej "Agencją", której statut stanowi załącznik nr 1 do niniejszej Konwencji. Agencja jest organem odpowiedzialnym za wykonanie zadań określonych w niniejszej Konwencji lub powierzonych jej, zgodnie z Konwencją, przez Komisję.
3. Siedziba Organizacji znajduje się w Brukseli.".
Artykuł 2 Konwencji zostaje skreślony. Artykuł 6 Konwencji oznacza się jako artykuł 2 i otrzymuje on brzmienie:
"Artykuł 2
1. Zadania Organizacji są następujące:
a) analizowanie przyszłych potrzeb ruchu lotniczego i nowych osiągnięć technicznych koniecznych do ich zaspokojenia,
b) rozwijanie i adaptowanie wspólnych długoterminowych zadań w dziedzinie żeglugi powietrznej,
c) koordynowanie średniookresowych krajowych planów w celu ustanowienia wspólnego średniookresowego planu w zakresie służb i urządzeń ruchu lotniczego w granicach długoterminowych zadań, o których mowa w literze b,
d) popieranie wspólnej polityki w zakresie naziemnych i napowietrznych systemów żeglugi powietrznej, szkolenie załóg służb ruchu lotniczego,
e) studiowanie i rozwijanie środków usprawniających efektywność i wydajność w dziedzinie żeglugi powietrznej,
f) popieranie i prowadzenie badań, testów i prób dokonywanych przez Umawiające się Strony w dziedzinie żeglugi powietrznej,
g) koordynowanie programów poszukiwawczych i rozwojowych Umawiających się Stron odnoszących się do żeglugi powietrznej,
h) sprawdzanie spraw z dziedziny żeglugi powietrznej będących przedmiotem badań Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego i innych międzynarodowych organizacji zainteresowanych lotnictwem cywilnym,
i) badanie zmian do Regionalnych Planów Żeglugi Powietrznej podlegających przedstawieniu Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego,
j) wykonywanie wszelkich innych zadań, które zostały jej powierzone zgodnie z artykułem 1 ustęp 1 litera c,
k) udzielanie pomocy Umawiającym się Stronom i zainteresowanym państwom, niebędącym członkami Organizacji, w ustanawianiu i funkcjonowaniu międzynarodowego systemu zarządzania ruchem lotniczym,
l) ustanawianie i zbieranie opłat należnych od użytkowników przestrzeni powietrznej korzystających ze służb żeglugi powietrznej, zgodnie z Wielostronną umową w sprawie opłat trasowych w imieniu Umawiających się Stron i państw niebędących członkami tej umowy.
Udział państwa członkowskiego w wykonywaniu powyższych zadań wymaga zawarcia specjalnych umów pomiędzy Organizacją a tym państwem.
2. Na życzenie jednej lub więcej Umawiających się Stron, Organizacji można powierzyć następujące zadania:
a) udzielanie pomocy takim państwom w wykonywaniu specyficznych zadań związanych z żeglugą powietrzną, takich jak projektowanie i zakładanie urządzeń i służb ruchu lotniczego;
b) zapewnianie, całkowicie lub częściowo, służb i urządzeń ruchu lotniczego i kierowanie nimi w imieniu tych państw;
c) udzielanie pomocy takim państwom w obliczaniu i zbieraniu opłat należnych im od użytkowników służb żeglugi powietrznej i nieobjętych Wielostronną umową w sprawie opłat trasowych.
Wykonanie takich zadań w każdym przypadku wymaga zawarcia specjalnej umowy pomiędzy Organizacją a zainteresowanym państwem.
3. Organizacji można ponadto, na życzenie jednego lub więcej państw niebędących członkami Organizacji, powierzyć następujące zadania:
a) udzielanie pomocy takim państwom w zarządzaniu przepływem ruchu lotniczego oraz w planowaniu i zaopatrzeniu służb ruchu lotniczego i wyposażenia,
b) udzielanie pomocy takim państwom w obliczaniu i zbieraniu opłat trasowych, nieobjętych Wielostronną umową w sprawie opłat trasowych, należnych temu państwu od użytkowników służb żeglugi powietrznej.
Wykonanie takich zadań wymaga w każdym przypadku zawarcia specjalnej umowy pomiędzy Organizacją a zainteresowanym państwem.".
Artykuł 3 i artykuł 37 Konwencji zostają połączone jako artykuł 3, który otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 3
1. Niniejsza Konwencja ma zastosowanie do trasowych służb żeglugi powietrznej i odpowiednich służb podejścia do lądowania i lotniskowych w ruchu lotniczym odbywającym się w rejonach informacji powietrznej wymienionych w załączniku nr 2.
2. Jakiekolwiek zmiany, które Umawiające się Państwa chciałby wprowadzić w wykazie rejonów informacji powietrznej, określonym w załączniku nr 2, wymagają uzyskania jednomyślnej zgody Komisji, w przypadku gdyby poprawki te mogły spowodować zmianę całkowitych limitów przestrzeni powietrznej objętej działaniem Konwencji. Jakiekolwiek inne poprawki, niepowodujące takiej zmiany, podlegają notyfikacji Organizacji przez zainteresowane Umawiające się Strony.
3. Dla celów niniejszej Konwencji wyrażenie "ruch lotniczy" obejmuje ruch cywilnych statków powietrznych oraz tych wojskowych, celnych i policyjnych statków powietrznych, które stosują się do procedur Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego.".
Artykuł 5 Konwencji otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 5
1. Komisja składa się z przedstawicieli Umawiających się Stron. Każda Umawiająca się Strona może wyznaczyć kilku swoich przedstawicieli, w szczególności w celu reprezentowania zarówno interesów lotnictwa cywilnego, jak i obrony narodowej, przy czym mają oni jednak łącznie tylko jeden głos.
2. Dla celów określonych w artykule 2 ustęp 1 litera l Komisja zostaje rozszerzona o reprezentantów państw nieczłonkowskich, które są stronami Wielostronnej Umowy w sprawie opłat trasowych. Rozszerzona w ten sposób Komisja podejmuje decyzje zgodnie z postanowieniami tej umowy.
3. Jeżeli rozszerzenie składu Komisji następuje w związku z umowami zawartymi pomiędzy Organizacją a państwem nieczłonkowskim, zgodnie z artykułem 2 ustęp 1, w szczególności ze względu na zarządzanie przepływem ruchu lotniczego, to wówczas rozszerzona Komisja podejmuje decyzje stosownie do postanowień tych umów.".
Artykuł 7 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 6 i otrzymuje następujące brzmienie:
"Artykuł 6
1. Dla wykonania zadań wyznaczonych Organizacji w artykule 2 ustęp 1 Komisja podejmuje następujące działania:
a) w stosunku do Umawiających się Stron:
podejmuje decyzje:
- w przypadkach określonych w artykule 2 ustęp 1 litera b i c,
- w przypadkach określonych w artykule 2 ustęp 1 litera a i d-k, jeżeli uzna za potrzebne dla Umawiających się Stron powierzenie im wspólnej akcji; w takich przypadkach może ona również wydawać zalecenia Umawiającym się Stronom,
b) w stosunku do Agencji:
- zatwierdza roczny plan pracy oraz wieloletnie plany inwestycyjne i plany pracy, przedkładane jej przez Agencję dla wykonania zadań określonych w artykule 2 ustęp 1, a także jej budżet i sprawozdanie z działalności; wydaje Agencji instrukcje, kiedykolwiek uzna to za potrzebne dla wykonania przez Agencję wyznaczonych jej zadań,
- podejmuje wszelkie niezbędne środki z tytułu wykonywania nadzorczych uprawnień przysługujących jej zgodnie z niniejszą Konwencją oraz statutem Agencji,
- daje Agencji potwierdzenie z wykonania budżetu.
2. Komisja ponadto może:
a) zatwierdzać regulaminy pracy i przepisy finansowe, jak również kroki podejmowane stosownie do artykułu 7 ustęp 2 i artykułu 19 ustęp 3 statutu Agencji,
b) wyznaczać na okres pięcioletni członków komisji rewizyjnej stosownie do artykułu 22 ustęp 1 statutu Agencji.
3. Komisja udziela Agencji upoważnienia do rozpoczęcia negocjacji w sprawie specjalnych umów, o których mowa w artykule 2, i zatwierdza umowy wynegocjowane przez Agencję.
4. Postępowania przed sądem polubownym wszczynane są w imieniu Organizacji przez Komisję i prowadzone zgodnie z artykułem 31.".
Artykuł 8 Konwencji oznacza się jako artykuł 7 i otrzymuje on następujące brzmienie:
"Artykuł 7
1. Decyzje podejmowane są przez Komisję w jednomyślnym głosowaniu Umawiających się Stron i są dla Umawiających się Stron wiążące. Jednakże Umawiająca się Strona powinna notyfikować Komisji fakt, że ze względu na krajowe uwarunkowania nie może wykonać jednomyślnej decyzji odnoszącej się do spraw, o których mowa w artykule 2 ustęp 1 litera b i c, ze wskazaniem przyczyn takiego uchylenia się. W ciągu 6 miesięcy od takiej notyfikacji Komisja albo dokonuje rewizji swojej wcześniejszej decyzji, albo podejmuje decyzję o ustaleniu warunków lub ograniczeń, jakie powinno się zastosować w stosunku do tego uchylenia. W obydwu tych przypadkach decyzja Komisji zapada w drodze jednomyślnego głosowania Umawiających się Stron.
2. Komisja podejmuje decyzję co do środków, o których mowa w artykule 6 ustęp 2 litera a, artykule 6 ustęp 3 i artykule 11 ustęp 3 w drodze jednomyślnego głosowania.
3. Jeżeli nie postanowiono inaczej, wytyczne i środki w przypadkach przewidzianych w artykule 6 ustęp 1 litera b oraz artykule 6 ustęp 4 wymagają uzyskania większości głosów Komisji, przez co rozumie się, że:
- głosy te podlegają ważeniu stosownie do tabeli przydziału głosów określonej w artykule 8 poniżej,
- głosy te reprezentują większość głosujących Umawiających się Stron.
4. Środki, o których mowa w artykule 6 ustęp 2 litera b, Komisja przyjmuje zgodnie z ustępem 3, pod warunkiem że odpowiednio obliczona większość nie stanowi mniej aniżeli 70 % oddanych głosów ważonych.
5. Zalecenia Komisji wymagają uzyskania większości głosów Umawiających się Stron.".
Artykuł 9 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 8 i otrzymuje następujące brzmienie:
"Artykuł 8
1. Przydział (ważenie) głosów, o którym mowa w artykule 7, jest dokonywany zgodnie z następującą tabelą:
Roczna składka Umawiającej się Strony jako procentowy udział w ogólnej rocznej wpłacie składek wszystkich Umawiających się Stron |
Liczba głosów |
Mniej niż 1 % |
1 |
od 1 do mniej niż 2 % |
2 |
od 2 do mniej niż 3 % |
3 |
od 3 do mniej niż 4 1/2 % |
4 |
od 4 1/2 do mniej niż 6 % |
5 |
od 6 do mniej niż do 7 1/2 % |
6 |
od 7 1/2 do mniej niż 9 % |
7 |
od 9 do mniej niż 11 % |
8 |
od 11 do mniej niż 13 % |
9 |
od 13 do mniej niż 15 % |
10 |
od 15 do mniej niż 18 % |
11 |
od 18 do mniej niż 21 % |
12 |
od 21 do mniej niż 24 % |
13 |
od 24 do mniej niż 27 % |
14 |
od 27 do mniej niż 30 % |
15 |
30 % |
16 |
2. W celu określenia rocznych składek Umawiających się Stron na rzecz budżetu Organizacji wstępnie, z ważnością od daty wejścia w życie Protokołu otwartego do podpisu w Brukseli w 1981 r., liczba głosów zostaje ustalona w oparciu o powyższą tabelę i stosownie do postanowienia artykułu 19 statutu Agencji.
3. W przypadku przystąpienia do Konwencji nowego państwa liczba głosów Umawiających się Stron podlega ponownemu ustaleniu według tej samej procedury.
4. Liczba głosów każdego roku podlega ponownemu ustaleniu zgodnie z powyższymi postanowieniami.".
Artykuł 10 i 11 Konwencji oznacza się jako artykuł 9 i 10.
Artykuł 12 Konwencji oznacza się jako 11 i otrzymuje on następujące brzmienie:
"Artykuł 11
1. Aby zrealizować cele Organizacji, Komisja utrzymuje potrzebne stosunki z właściwymi państwami i organizacjami międzynarodowymi.
2. Z zachowaniem postanowień artykułu 6 ustęp 3 i artykułu 13, Komisja w szczególności posiada samodzielne upoważnienie do zawierania w imieniu Organizacji tych umów z organizacjami międzynarodowymi, Umawiającymi się Stronami lub innymi państwami, które są konieczne do wykonania zadań Organizacji określonych w artykule 2.
3. Na wniosek Agencji Komisja może delegować na Agencję decyzję w sprawie rozpoczęcia negocjacji i zawarcia umów koniecznych do wykonania zadań określonych w artykule 2.".
Do Konwencji dodaje się artykuł 12, który otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 12
1. Umowy pomiędzy Organizacją a jedną lub więcej z Umawiających się Stron lub z jednym lub więcej z państw nieczłonkowskich albo organizacją międzynarodową, odnoszące się do zadań określonych w artykule 12, ustalają poszczególne zadania, prawa i obowiązki stron umowy łącznie z zarządzaniem finansami, a także określają działania, jakie mają być podjęte. Umowy te negocjowane są przez Agencję stosownie do postanowień artykułu 6 ustęp 3 i artykułu 11 ustęp 3.".
Artykuł 13 i 14 Konwencji zostają uchylone. Artykuł 31 Konwencji zostaje oznaczony jako 13, zaś artykuł 15 Konwencji zostaje oznaczony jako 14. Artykuł 16 Konwencji zostaje uchylony.
Artykuł 17 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 15 i otrzymuje następujące brzmienie:
"Artykuł 15
W przypadku wykonywania zadań Organizacji, określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, Agencja stosuje przepisy obowiązujące na terytoriach Umawiających się Stron i w przestrzeni powietrznej, której obsługa została powierzona służbom ruchu lotniczego Umawiających się Stron na podstawie umów międzynarodowych, których są one stronami.".
Artykuł 18 Konwencji zostaje oznaczony jako 16 i otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 16
W przypadkach wykonywania przez Organizację zadań, określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, Agencja, w granicach uprawnień nadanych służbom ruchu lotniczego, wydaje wszelkie niezbędne instrukcje dowódcom statków powietrznych. Dowódcy statków powietrznych zobowiązani są do zastosowania się do tych instrukcji, z wyjątkiem przypadków siły wyższej, określonych w przepisach, o których mowa w artykule 15.".
Artykuł 19 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 17 i otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 17
W przypadku wykonywania zadań, określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, naruszenie przepisów żeglugi powietrznej popełnione w przestrzeni powietrznej, w której zapewnienie służb ruchu lotniczego zostało powierzone Agencji, jest odnotowywane w raportach specjalnie do tego upoważnionych urzędników Umawiających się Stron, z zachowaniem uprawnienia urzędników Umawiających się Stron do dokonywania, zgodnie z prawem krajowym, zgłoszeń o naruszeniach takiego samego rodzaju. Raporty, o których mowa powyżej, odnoszą przed sądami krajowymi taki sam skutek, jak te, które zostały sporządzone przez urzędników danego państwa wyznaczonych do zgłaszania naruszeń tego samego rodzaju.".
Do Konwencji dodaje się artykuł 18 o następującym brzmieniu:
"Artykuł 18
1. Nie można ograniczać w żaden sposób rozpowszechniania publikacji i innych materiałów informacyjnych wysyłanych z Organizacji lub przysyłanych do niej w związku z jej oficjalną działalnością.
2. Dla oficjalnego kontaktowania się i przesyłania wszystkich jej dokumentów, Organizacja korzysta z uprzywilejowanego traktowania, nie mniejszego aniżeli zapewnia każda Umawiająca się Strona porównywalnym organizacjom międzynarodowym.".
Artykuł 20 Konwencji uchyla się. Artykuły 21, 22 i 23 Konwencji zostają oznaczone jako 19, 20 i 21. W dotychczasowym artykule 22 ustęp 4 odesłanie do artykułu 36 statutu Agencji zastępuje się odesłaniem do artykułu 25 statutu.
Artykuł 24 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 22 i otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 22
1. Agencja może powołać do służby wykwalifikowane osoby będące obywatelami Umawiających się Stron.
2. Pracownicy Organizacji i członkowie ich rodzin, prowadzący z nimi wspólne gospodarstwo domowe, mogą korzystać ze zwolnienia od restrykcyjnych środków emigracyjnych i związanych z rejestracją cudzoziemców, ogólnie przyznawanego personelowi porównywalnych organizacji międzynarodowych.
3. a) Umawiające się Strony, w okresie międzynarodowego kryzysu, przyznają pracownikom Agencji i członkom ich rodzin, prowadzącym z nimi wspólne gospodarstwo domowe, te same ułatwienia repatriacyjne co pracownikom innych organizacji międzynarodowych.
b) Postanowienie, o którym mowa w literze a, nie dotyczy zobowiązań pracowniczych wobec Organizacji.
4. Od postanowień ustępu 1 i 2 nie ma wyjątków, chyba że chodzi o względy polityki państwowej, bezpieczeństwa lub zdrowia publicznego.
5. Personel Organizacji:
a) w przypadku przywozu rzeczy osobistych, majątku ruchomego i innych przedmiotów użytku domowego, jeżeli nie są nowe i są przywiezione z zagranicy w celu pierwszego osiedlenia się na danym terytorium, oraz w przypadku wywozu tych samych rzeczy i majątku ruchomego po zakończeniu swojego zatrudnienia, jest zwolniony od opłat celnych i kosztów innych, aniżeli te, które są związane ze świadczeniem usług,
b) przy podejmowaniu swoich obowiązków na terytorium jakiejkolwiek Umawiającej się Strony może wwieźć swój samochód osobisty, korzystając czasowo ze zwolnienia od cła, a następnie, lecz nie później niż po upływie okresu zatrudnienia, wywieźć ten pojazd, również w tym przypadku korzystając ze zwolnienia od cła. W obydwu sytuacjach musi on jednak spełnić warunki uznane przez rząd zainteresowanych Umawiających się Stron, w każdym indywidualnym przypadku, za konieczne do spełnienia,
c) posiada nienaruszalność ich oficjalnych świadectw i dokumentów.
6. Umawiające się Strony nie są zobowiązane do zapewnienia ich własnym obywatelom ułatwień, o których mowa w ustępie 5 litera a i b.
7. Dodatkowo, oprócz przywilejów, zwolnień i ułatwień zapewnionych pracowniom Organizacji, Dyrektor Generalny Agencji posiada immunitet w zakresie jurysdykcji dotyczącej dokumentów, w tym wypowiedzi słownych i pisemnych, w ramach wykonywania przez niego jego funkcji. Immunitet ten nie ma zastosowania w przypadku popełnienia wykroczenia w ruchu drogowym albo w przypadku wyrządzenia szkody przez pojazd należący do niego lub kierowany przez niego.
8. Zainteresowane rządy zobowiązane są podjąć wszystkie działania niezbędne do zapewnienia nierestrykcyjnego przesyłania wynagrodzeń netto pracowników.".
Do Konwencji dodaje się artykuł 23, który otrzymuje następujące brzmienie:
"Artykuł 23
Reprezentanci Umawiających się Stron, w czasie wykonywania swoich zadań i w trakcie podróży do i z miejsc posiedzeń, posiadają nietykalność wszystkich swoich oficjalnych świadectw i dokumentów.".
Do Konwencji dodaje się nowy artykuł 24, który otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 24
Z powodu ich własnego systemu gwarancji socjalnych, Organizacja, Dyrektor Generalny i pracownicy Organizacji zwolnieni są z wszelkich obowiązkowych składek na rzecz krajowych organów zabezpieczenia socjalnego, bez uszczerbku dla umów pomiędzy Organizacją a Umawiającymi się Stronami, istniejących od czasu wejścia w życie Protokołu otwartego do podpisu w Brukseli w 1981 r.".
Artykuł 26 Konwencji otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 26
1. a) Urządzenia Organizacji są nienaruszalne. Nieruchomości i majątek Organizacji zwolniony jest od jakiegokolwiek zajęcia, wywłaszczenia lub konfiskaty.
b) Archiwa Organizacji i wszystkie jej oficjalne świadectwa i dokumenty są nienaruszalne, gdziekolwiek by się znajdowały.
2. Nieruchomości i majątek Organizacji nie podlegają zajęciu ani egzekucji, z wyjątkiem egzekucji w wyniku wyroku sądowego. Jednakże urządzenia Organizacji nie podlegają zajęciu ani egzekucji.
3. Jednakże, w celu umożliwienia prowadzenia postępowania sądowego i zapewnienia wykonalności wyroków sądowych na ich odpowiednich obszarach, właściwe władze państwa, na którego terenie Organizacja ma swoją siedzibę, oraz państw, na których terenie zlokalizowane są urządzenia i archiwa Organizacji, udostępniają te urządzenia i archiwa, po powiadomieniu o tym Dyrektora Generalnego Agencji.".
Artykuł 22 Konwencji uchyla się.
Artykuł 23 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 28 i otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 28
W przypadku wykonywania przez Organizację zadań określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, Agencja zobowiązana jest do uwzględniania umów międzynarodowych i przepiów krajowych odnoszących się do dopuszczenia do lotu, przelotu i bezpieczeństwa lotu nad terytoriami Umawiających się Stron oraz podejmowania wszelkich działań niezbędnych do zastosowania tych umów i przepisów.".
Artykuł 30 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 29 i otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 29
W przypadku wykonywania przez Organizację zadań określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, w celu umożliwienia Umawiającym się Stronom dokonania sprawdzenia, czy stosowane są umowy międzynarodowe i przepisy krajowe, Agencja jest zobowiązana do przekazywania Umawiającym się Stronom na ich żądanie wszystkich niezbędnych informacji dotyczących statku powietrznego, na którego temat posiada wiedzę wynikającą z wykonywania przez nią tych zadań.".
Artykuł 32 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 30.
Artykuł 33 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 31.
Artykuł 34 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 32, zaś ustęp 3 tego artykułu otrzymuje brzmienie:
"3. Postanowienia artykułu 1, artykułu 11, artykułu 19 i artykułu 20 załączonego statutu nie mogą być jednakże zmienione przez Komisję.".
Artykuł 35 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 33 i otrzymuje brzmienie:
"Artykuł 33
W przypadku stanu zagrożenia lub wojny postanowienia niniejszej Konwencji nie wpływają na swobodę działania zaangażowanych Umawiających się Stron.".
Artykuł 36 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 34.
Artykuł 38 Konwencji uchyla się.
Artykuł 39 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 35; ustęp 1 i 2 tego artykułu otrzymują brzmienie:
"1. Ważność niniejszej Konwencji, zmienionej Protokołem otwartym do podpisu w Brukseli w 1981 r., zostaje przedłużona na dwadzieścia lat od daty wejścia w życie tego Protokołu.
2. Okres, o którym mowa w ustępie 1, zostanie automatycznie przedłużony na pięć lat, chyba że Umawiająca się Strona w ciągu ostatnich dwóch lat przed upływem bieżącego okresu, w drodze pisemnej notyfikacji rządowi Królestwa Belgii, wyrazi swój zamiar wypowiedzenia Konwencji. Rząd Królestwa Belgii notyfikuje rządom innych państw, będących członkami Konwencji, o otrzymaniu takiej notyfikacji.".
Artykuł 40 Konwencji uchyla się.
Artykuł 41 Konwencji zostaje oznaczony jako artykuł 36; ustęp 1 i 4 tego artykułu otrzymuje brzmienie:
"1. Przystąpienie do niniejszej Konwencji, zmienionej Protokołem otwartym do podpisu w Brukseli w 1981 r., przez państwo niebędące sygnatariuszem wymienionego protokołu, uzależnione jest:
a) od zgody Komisji wyrażonej w drodze jednomyślnego głosowania, i
b) od państwa deponującego w tym samym czasie dokument przystąpienia do Umowy wielostronnej w sprawie opłat trasowych, otwartej do podpisu w Brukseli w 1981 r.
4. Przystąpienie nabiera mocy pierwszego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu złożenia na przechowanie dokumentu przystąpienia.".
Artykuł 42 Konwencji zostaje uchylony.
Załącznik nr 1 do Konwencji, zawierający statut Agencji, zostaje zastąpiony przez załącznik nr 1 do niniejszego protokołu.
Załącznik nr 2 do Konwencji zostaje zastąpiony przez załącznik nr 2 do niniejszego protokołu i otrzymuje tytuł: "Rejony informacji powietrznej (artykuł 3 Konwencji)".
Protokół podpisania Konwencji uchyla się.
Wprowadza się następujące zmiany w Protokole dodatkowym do Konwencji, podpisanym w Brukseli dnia 6 lipca 1970 r., zmienionym przez Protokół podpisany w Brukseli dnia 21 listopada 1978 r.:
Postanowienia przejściowe regulujące sprawę przejścia od porozumień funkcjonujących na mocy Konwencji do porozumień funkcjonujących na mocy Konwencji zmienionej niniejszym protokołem zawarte są w załączniku nr 3 do niniejszego protokołu.
Ratyfikacja niniejszego protokołu oznacza jednocześnie ratyfikację Umowy wielostronnej w sprawie opłat trasowych, otwartej do podpisu w 1981 r.
Konwencja i niniejszy protokół tworzą jeden dokument pod nazwą "Międzynarodowa konwencja o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL zmieniona w Brukseli w 1981 r.".
Rząd Królestwa Belgii spowoduje zarejestrowanie niniejszego protokołu w Sekretariacie Generalnym Narodów Zjednoczonych, na podstawie artykułu 102 Karty Narodów Zjednoczonych, i w Radzie Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego, na podstawie artykułu 83 Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym podpisanej w Chicago dnia 7 grudnia 1944 r.
Na dowód czego niżej podpisani pełnomocnicy, po przedstawieniu swoich pełnomocnictw uznanych za właściwe i prawidłowo sporządzone, podpisali niniejszy protokół.
Sporządzono w Brukseli dnia 12 lutego 1981 r. w językach niemieckim, angielskim, francuskim, holenderskim i portugalskim; jeden tekst oryginalny zostanie złożony na przechowanie w archiwach Rządu Królestwa Belgii, który przekaże jego uwierzytelnione kopie rządom innych państw sygnatariuszy. W przypadku rozbieżności tekst w języku francuskim jest rozstrzygający.
STATUT AGENCJI
Działalność Agencji, ustanowionej na podstawie artykułu 1, reguluje niniejszy statut.
a) zapobieganie zderzeniom statków powietrznych,
b) zapewnianie uporządkowanego i szybkiego przepływu ruchu lotniczego,
c) doradzanie i udzielanie informacji w celu zapewnienia bezpiecznego i sprawnego kierowania lotami,
d) powiadamianie właściwych organizacji o statku powietrznym potrzebującym pomocy służb poszukiwawczo-ratowniczych i udzielanie tym organizacjom niezbędnej pomocy.
Stosownie do uprawnień przyznanych Komisji, Agencja jest administrowana przez Komitet Zarządzający, zwany dalej "Komitetem", i przez Dyrektora Generalnego.
Każdego roku Komitet składa Komisji sprawozdanie z działalności i finansowej sytuacji Organizacji.
a) sporządzone programy zadań określonych w artykule 2 ustęp 1 litera a, e, f oraz j Konwencji,
b) sformułowane wspólne zadania długoterminowe określone w artykule 2 ustęp 1 litera b Konwencji,
c) programy badań poszukiwawczych i rozwojowych określonych w artykule 2 ustęp 1 litera g Konwencji,
d) opracowane wspólne plany średniookresowe określone w artykule 2 ustęp 1 litera c Konwencji i sformułowaną wspólną politykę w zakresie systemów naziemnych i napowietrznych systemów oraz szkolenia pracowników zgodnie z ustępem 1 litera d artykułu 2 Konwencji,
e) umowy zawarte zgodnie z artykułem 2 Konwencji,
f) przygotowanie badań określonych w artykule 2 ustęp 1 litera h oraz i Konwencji.
Komitet opracowuje i przedstawia Komisji do zatwierdzenia:
- postanowienia dotyczące oferentów, umów najmu/dzierżawy dla zapewnienia towarów i usług na rzecz Organizacji i warunków tych umów,
- ogólne warunki umów w zakresie świadczenia usług przez Organizację.
Komitet opracowuje i przedkłada Komisji do zatwierdzenia przepisy finansowe, które określają, w szczególności, zasady rachunkowości odnoszące się do przychodów i wydatków, warunki płacenia składek przez poszczególne kraje i warunki, na których Organizacja może zaciągać pożyczki.
- zawiera, w szczególności, postanowienia odnoszące się do narodowości personelu, siatki płac, rent/emerytur, niezdolności do zatrudnienia, tajemnicy służbowej i ciągłości służby,
- określa te stanowiska, które nie mogą być łączone z innymi stanowiskami bez zgody Dyrektora Generalnego.
- głosy te są ważone zgodnie z artykułem 8 Konwencji,
- głosy te reprezentują większość głosujących Umawiających się Państw.
a) odpowiedzialny jest za sprawne funkcjonowanie Agencji,
b) może wyznaczać pracowników i określać czas ich służby zgodnie z regulaminem pracy,
c) może zaciągać pożyczki na okres nieprzekraczający roku zgodnie z przepisami finansowymi i w granicach limitów ustalonych w tym celu przez Komisję,
d) może zawierać umowy zarówno w zakresie zaopatrzenia Organizacji w towary i usługi, jak i sprzedaży towarów i usług przez Organizację zgodnie z przepisami, o których mowa w artykule 10, i w granicach limitów ustalonych w tym celu przez Komisję.
Komitet przedkłada Komisji do zatwierdzenia propozycje dotyczące tworzenia budżetu i stosowanych jednostek obrachunkowych.
a) wstępne 30 % składki obliczane jest proporcjonalnie do wartości dochodu narodowego brutto Umawiającej się Strony, zdefiniowanego w ustępie 3,
b) uzupełniające 70 % składki obliczane jest proporcjonalnie do wartości podstawowych kosztów własnych urządzeń trasowych Umawiającej się Strony, zdefiniowanych w ustępie 4.
Jeżeli okoliczności tego wymagają, budżet może być zrewidowany w czasie roku obrachunkowego, zgodnie z wymaganiami ustalonymi dla jego przygotowania i zatwierdzenia.
Języki robocze Agencji określa Komitet.
Agencja wydaje publikacje niezbędne do jej funkcjonowania.
Komitet przedstawia Komisji do zatwierdzenia wszelkie zmiany statutu, które Komitet uzna za konieczne, zgodnie z postanowieniem artykułu 32 ustęp 3 Konwencji.
REJONY INFORMACJI POWIETRZNEJ
Umawiające się Państwa
Republika Federalna Niemiec
Górny Rejon Informacji Powietrznej Hanower
Górny Rejon Informacji Powietrznej Nadrenia
Rejon Informacji Powietrznej Brema
Rejon Informacji Powietrznej Düsseldorf
Rejon Informacji Powietrznej Frankfurt
Rejon Informacji Powietrznej Monachium
Królestwo Belgii - Wielkie Księstwo Luksemburga
Górny Rejon Informacji Powietrznej Bruksela
Rejon Informacji Powietrznej Bruksela
Republika Francuska
Górny Rejon Informacji Powietrznej Francja
Rejon Informacji Powietrznej Paryż
Rejon Informacji Powietrznej Brest
Rejon Informacji Powietrznej Bordeaux
Rejon Informacji Powietrznej Marsylia
Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej
Górny Rejon Informacji Powietrznej Szkocja
Rejon Informacji Powietrznej Szkocja
Górny Rejon Informacji Powietrznej Londyn
Rejon Informacji Powietrznej Londyn
Irlandia
Górny Rejon Informacji Powietrznej Shannon
Rejon Informacji Powietrznej Shannon
Królestwo Niderlandów
Rejon Informacji Powietrznej Amsterdam
Republika Portugalii
Górny Rejon Informacji Powietrznej Lizbona
Rejon Informacji Powietrznej Lizbona
Rejon Informacji Powietrznej Santa Maria
Przepisy przejściowe dotyczące przeniesienia ustaleń zawartych w Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL z dnia 13 grudnia 1960 r. na ustalenia zawarte w Konwencji zmienione niniejszym protokołem
Definicja
Dla celów zawartych w niniejszym załączniku:
- "siedem krajów" oznacza Republikę Federalną Niemiec, Królestwo Belgii, Republikę Francuską, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Wielkie Księstwo Luksemburga i Królestwo Niderlandów,
- "cztery kraje" oznaczają Republikę Federalną Niemiec, Królestwo Belgii, Wielkie Księstwo Luksemburga i Królestwo Niderlandów,
- "okres przejściowy" oznacza okres od daty wejścia w życie niniejszego protokołu do tego czasu, kiedy Komisja, poprzez jednomyślne głosowanie siedmiu krajów na prośbę czterech krajów, wyraziła zgodę na przyszłe ustalenia dotyczące Centrum Maastricht i zdecydowała o ich wprowadzeniu.
Centrum Kontroli Maastricht
b) Wspomniane Centrum będzie kontynuowało zapewnianie usług w kontroli ruchu lotniczego w przestrzeni powietrznej powierzonej mu zgodnie z Konwencją z dnia 13 grudnia 1960 r. W wykonywaniu jego funkcji Organizacja będzie stosować przepisy paragrafów od 10 do 15 tego artykułu.
c) Koszty operacyjne wynikające z wykonywania ww. funkcji będą finansowane przez cztery kraje zgodnie z formułą podziału kosztów uzgodnioną między nimi.
b) Poprzez odstąpienie od artykułu 7 Konwencji, decyzje dotyczące takich inwestycji powinny być podejmowane przez Komitet i Komisję większością głosów siedmiu państw, rozumie się, że:
- głosy są ważone zgodnie z poniższą tabelą,
- głosy reprezentują przynajmniej pięć z siedmiu krajów.
c) Tabela odnosząca się do powyższej litery b jest następująca:
TABELA PRZYDZIAŁU (WAŻENIA) GŁOSÓW
PRODUKT NARODOWY BRUTTO
według czynnika kosztu i cen bieżących w miliardach franków francuskich
Liczba głosów
Mniej niż 10 1
Od 10 włącznie do 20 wyłącznie 2
Od 20 włącznie do 30 wyłącznie 3
Od 30 włącznie do 462/3 wyłącznie 4
Od 462/3 włącznie do 631/3 wyłącznie 5
Od 631/3 włącznie do 80 wyłącznie 6
Od 80 włącznie do 110 wyłącznie 7
Od 110 włącznie do 140 wyłącznie 8
Od 140 włącznie do 200 wyłącznie 9
Od 200 włącznie do 260 wyłącznie 10
Od 260 włącznie do 320 wyłącznie 11
Od 320 włącznie do 380 wyłącznie 12
i od tego momentu jeden dodatkowy głos na każdy dodatkowy wzrost lub ułamek produktu narodowego brutto w wysokości sześćdziesięciu miliardów franków francuskich.
b) Wspomniane państwa zakupią ww. urządzenia według bieżącej obniżonej wartości. Wpływy ze sprzedaży będą rozdzielone między siedem krajów proporcjonalnie do ich średnich składek do budżetu inwestycyjnego w latach 1974-1980, w przypadku inwestycji finansowanych przed 31 grudnia 1980 r., oraz do ich aktualnych składek narodowych, w przypadku inwestycji finansowanych po tej dacie.
b) W razie wystąpienia trudności w stosowaniu przepisów powyższej litery a, Agencja przedstawi sprawę Komisji, która udzieli zaleceń Umawiającym się Stronom z uwzględnieniem niezbędnych środków, które należy podjąć.
Centrum Kontroli Karlsruhe
Od daty wejścia w życie obecnego protokołu, Centrum Kontroli Karlsruhe staje się własnością Republiki Federalnej Niemiec, która zakupi Centrum po obniżonej bieżącej wartości. Wpływy ze sprzedaży będą rozdzielone między siedem krajów proporcjonalnie do ich średnich składek do budżetu inwestycyjnego w latach 1974-1980, w przypadku inwestycji finansowanych przed 31 grudnia 1980 r., i do ich aktualnych składek, w przypadku inwestycji finansowanych po tej dacie.
Urządzenia zlokalizowane w Irlandii
Z datą wejścia w życie niniejszego protokołu, Centrum Kontroli Shannon, instalacja radaru wtórnego Mount Gabriel i stacji radiowo-telefonicznych oraz instalacja radaru wtórnego Woodcock Hill staną się własnością Irlandii. Po czterech latach od tego momentu, wpływy z opłat trasowych analogiczne do kosztu uwzględniającego amortyzację tych urządzeń będą rozdzielone pomiędzy siedem krajów proporcjonalnie do ich średnich składek do budżetu inwestycyjnego w latach 1974-1980, w przypadku inwestycji finansowanych przed 31 grudnia 1980 r., oraz do ich aktualnych składek, w przypadku inwestycji finansowanych po tej dacie.
Pozostałe płatności
Przejściowe przepisy budżetowe
Ujednolicony tekst postanowień istniejącej Konwencji i późniejszych jej zmian zawartych w protokole
Umawiające się Strony wyrażają zgodę na wzmocnienie współpracy i rozwinięcie wspólnej działalności w dziedzinie żeglugi powietrznej, biorąc w należyty sposób pod uwagę potrzeby obronności oraz zapewnianie maksymalnej wolności wszystkim użytkownikom przestrzeni powietrznej, przy zachowaniu wymaganego poziomu bezpieczeństwa żeglugi powietrznej.
Umawiające się Strony postanowiły, co następuje:
a) ustalić wspólne długoterminowe cele w dziedzinie żeglugi powietrznej i wprowadzić w tym zakresie wspólne średniookresowe plany odnoszące się do służb ruchu lotniczego i urządzeń,
b) sformułować wspólne plany w zakresie zaawansowanego szkolenia, środków proceduralnych, programów poszukiwawczych i rozwojowych dotyczących urządzeń i służb związanych z bezpieczeństwem, sprawnością i szybkością przepływu ruchu lotniczego,
c) planować wszelkie inne środki potrzebne do zapewnienia bezpiecznego i uporządkowanego przepływu ruchu lotniczego,
d) utworzyć wspólny fundusz doświadczalny w zakresie operacyjnych, technicznych i finansowych aspektów żeglugi powietrznej,
e) koordynować swoją działalność, z uwzględnieniem międzynarodowego systemu zarządzania przepływem ruchu lotniczego, w celu zapewnienia jak najbardziej efektywnego wykorzystania przestrzeni powietrznej.
2. W tym celu niniejszym ustanawiają Europejską Organizację Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL), zwaną dalej "Organizacją", działającą we współpracy z krajowymi władzami cywilnymi i wojskowymi. Organizacja składa się z dwóch organów:
- Stałej Komisji do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej, zwanej dalej "Komisją", będącej organem odpowiedzialnym za formułowanie ogólnej polityki Organizacji,
- Agencji do spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej, zwanej dalej "Agencją", której statut stanowi załącznik nr 1 do niniejszej Konwencji. Agencja jest organem odpowiedzialnym za wykonanie zadań określonych w niniejszej Konwencji lub powierzonych jej, zgodnie z Konwencją, przez Komisję.
3. Siedziba Organizacji znajduje się w Brukseli.
a) analizowanie przyszłych potrzeb ruchu lotniczego i nowych osiągnięć technicznych koniecznych do ich zaspokojenia,
b) rozwijanie i adaptowanie wspólnych długoterminowych zadań w dziedzinie żeglugi powietrznej,
c) koordynowanie średniookresowych krajowych planów w celu ustanowienia wspólnego średniookresowego planu w zakresie służb i urządzeń ruchu lotniczego w granicach długoterminowych zadań, o których mowa w literze b,
d) popieranie wspólnej polityki w zakresie naziemnych i napowietrznych systemów żeglugi powietrznej, szkolenie załóg służb ruchu lotniczego,
e) studiowanie i rozwijanie środków usprawniających efektywność i wydajność w dziedzinie żeglugi powietrznej,
f) popieranie i prowadzenie badań, testów i prób dokonywanych przez Umawiające się Strony w dziedzinie żeglugi powietrznej,
g) koordynowanie programów poszukiwawczych i rozwojowych Umawiających się Stron odnoszących się do żeglugi powietrznej,
h) sprawdzanie spraw z dziedziny żeglugi powietrznej będących przedmiotem badań Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego i innych międzynarodowych organizacji zainteresowanych lotnictwem cywilnym,
i) badanie zmian do Regionalnych Planów Żeglugi Powietrznej podlegających przedstawieniu Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego,
j) wykonywanie wszelkich innych zadań, które zostały jej powierzone zgodnie z artykułem 1 ustęp 1 litera c,
k) udzielanie pomocy Umawiającym się Stronom i zainteresowanym państwom, niebędącym członkami Organizacji, w ustanawianiu i funkcjonowaniu międzynarodowego systemu zarządzania ruchem lotniczym,
l) ustanawianie i zbieranie należnych opłat od użytkowników przestrzeni powietrznej korzystających ze służb żeglugi powietrznej, zgodnie z Wielostronną umową w sprawie opłat trasowych w imieniu Umawiających się Stron i państw niebędących członkami tej umowy.
Udział państwa członkowskiego w wykonywaniu powyższych zadań wymaga zawarcia specjalnych umów pomiędzy Organizacją a tym państwem.
a) udzielanie pomocy takim państwom w wykonywaniu specyficznych zadań związanych z żeglugą powietrzną, takich jak projektowanie i zakładanie urządzeń i służb ruchu lotniczego,
b) zapewnianie, całkowicie lub częściowo, służb i urządzeń ruchu lotniczego i kierowanie nimi w imieniu tych państw,
c) udzielanie pomocy takim państwom w obliczaniu i zbieraniu opłat należnych im od użytkowników służb żeglugi powietrznej i nieobjętych Wielostronną umową w sprawie opłat trasowych.
Wykonanie takich zadań w każdym przypadku wymaga zawarcia specjalnej umowy pomiędzy Organizacją a zainteresowanym państwem.
a) udzielanie pomocy takim państwom w zarządzaniu przepływem ruchu lotniczego oraz w planowaniu i zaopatrzeniu służb ruchu lotniczego i wyposażenia,
b) udzielanie pomocy takim państwom w obliczaniu i zbieraniu opłat trasowych, nieobjętych Wielostronną umową w sprawie opłat trasowych, należnych temu państwu od użytkowników służb żeglugi powietrznej.
Wykonanie takich zadań wymaga w każdym przypadku zawarcia specjalnej umowy pomiędzy Organizacją a zainteresowanym państwem.
Organizacja posiada osobowość prawną. Na terytoriach Umawiających się Stron posiada pełną zdolność prawną, taką samą jaką mają osoby prawne prawa krajowego Umawiających się Stron. Organizacja ma, między innymi, zdolność sądową oraz prawo do nabywania majątku ruchomego i nieruchomego oraz dokonywania jego transferu. O ile niniejsza Konwencja lub załączony do niej statut nie stanowią inaczej, Organizacja reprezentowana jest przez Agencję, która działa w jej imieniu. Agencja zarządza majątkiem Organizacji.
a) w stosunku do Umawiających się Stron:
podejmuje decyzje:
- w przypadkach określonych w artykule 2 ustęp 1 litera b i c,
- w przypadkach określonych w artykule 2 ustęp 1 litera a i d-k, jeżeli uzna za potrzebne dla Umawiających się Stron powierzenie im wspólnej akcji; w takich przypadkach może ona również wydawać zalecenia Umawiającym się Stronom,
b) w stosunku do Agencji:
- zatwierdza roczny plan pracy oraz wieloletnie plany inwestycyjne i plany pracy, przedkładane jej przez Agencję dla wykonania zadań określonych w artykule 2 ustęp 1, a także jej budżet i sprawozdanie z działalności; wydaje Agencji instrukcje, kiedykolwiek uzna to za potrzebne dla wykonania przez Agencję wyznaczonych jej zadań,
- podejmuje wszelkie niezbędne środki z tytułu wykonywania nadzorczych uprawnień przysługujących jej zgodnie z niniejszą Konwencją oraz statutem Agencji,
- daje Agencji potwierdzenie z wykonania budżetu.
a) zatwierdzać regulaminy pracy i przepisy finansowe, jak również kroki podejmowane stosownie do artykułu 7 ustęp 2 i artykułu 19 ustęp 3 statutu Agencji,
b) wyznaczać na okres pięcioletni członków komisji rewizyjnej stosownie do artykułu 22 ustęp 1 statutu Agencji.
- głosy te podlegają ważeniu stosownie do tabeli przydziału głosów określonej w artykule 8 poniżej,
- głosy te reprezentują większość głosujących Umawiających się Stron.
| Roczna składka Umawiającej się Strony, jako procentowy udział w ogólnej rocznej wpłacie składek wszystkich Umawiających się Stron | Liczba głosów |
| Mniej niż 1 % | 1 |
| od 1 do mniej niż 2 % | 2 |
| od 2 do mniej niż 3 % | 3 |
| od 3 do mniej niż 4 1/2 % | 4 |
| od 4 1/2 do mniej niż 6 % | 5 |
| od 6 do mniej niż do 7 1/2 % | 6 |
| od 7 1/2 do mniej niż 9 % | 7 |
| od 9 do mniej niż 11 % | 8 |
| od 11 do mniej niż 13 % | 9 |
| od 13 do mniej niż 15 % | 10 |
| od 15 do mniej niż 18 % | 11 |
| od 18 do mniej niż 21 % | 12 |
| od 21 do mniej niż 24 % | 13 |
| od 24 do mniej niż 27 % | 14 |
| od 27 do mniej niż 30 % | 15 |
| 30 % | 16 |
Agencja zapewnia Komisji personel konieczny do jej pracy oraz biura wraz z ich wyposażeniem.
Umowy pomiędzy Organizacją a jedną lub więcej z Umawiających się Stron lub z jednym lub więcej z państw nieczłonkowskich albo organizacją międzynarodową, odnoszące się do zadań określonych w artykule 12, ustalają poszczególne zadania, prawa i obowiązki stron umowy łącznie z zarządzaniem finansami, a także określają działania, jakie mają być podjęte. Umowy te negocjowane są przez Agencję stosownie do postanowień artykułu 6 ustęp 3 i artykułu 11 ustęp 3.
W zakresie wytycznych wydawanych przez Komisję Agencja może nawiązywać z właściwymi służbami technicznymi, publicznymi lub prywatnymi Umawiających się Stron lub państw niebędących stronami Konwencji oraz organizacji międzynarodowych te stosunki, które są najistotniejsze dla koordynacji ruchu lotniczego i dla działania jej służb. W tym celu, pod warunkiem poinformowania o tym Komisji, Agencja może zawierać w imieniu Organizacji umowy o charakterze administracyjnym, technicznym lub gospodarczym, o ile są konieczne dla jej funkcjonowania.
W przypadku wykonywania zadań Organizacji, określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, Agencja stosuje przepisy obowiązujące na terytoriach Umawiających się Stron i w przestrzeni powietrznej, której obsługa została powierzona służbom ruchu lotniczego Umawiających się Stron na podstawie umów międzynarodowych, których są one stronami.
W przypadkach wykonywania przez Organizację zadań, określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, Agencja, w granicach uprawnień nadanych służbom ruchu lotniczego, wydaje wszelkie niezbędne instrukcje dowódcom statków powietrznych. Dowódcy statków powietrznych zobowiązani są do zastosowania się do tych instrukcji, z wyjątkiem przypadków siły wyższej, określonych w przepisach, o których mowa w artykule 15.
W przypadku wykonywania zadań, określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, naruszenie przepisów żeglugi powietrznej popełnione w przestrzeni powietrznej, w której zapewnienie służb ruchu lotniczego zostało powierzone Agencji, jest odnotowywane w raportach specjalnie do tego upoważnionych urzędników Umawiających się Stron, z zachowaniem uprawnienia urzędników Umawiających się Stron do dokonywania, zgodnie z prawem krajowym, zgłoszeń o naruszeniach takiego samego rodzaju. Raporty, o których mowa powyżej, odnoszą przed sądami krajowymi taki sam skutek, jak te, które zostały sporządzone przez urzędników danego państwa wyznaczonych do zgłaszania naruszeń tego samego rodzaju.
b) Postanowienie, o którym mowa w literze a, nie dotyczy zobowiązań pracowniczych wobec Organizacji.
a) w przypadku przywozu rzeczy osobistych, majątku ruchomego i innych przedmiotów użytku domowego, jeżeli nie są nowe i są przywiezione z zagranicy w celu pierwszego osiedlenia się na danym terytorium, oraz w przypadku wywozu tych samych rzeczy i majątku ruchomego po zakończeniu swojego zatrudnienia, jest zwolniony od opłat celnych i kosztów innych, aniżeli te, które są związane ze świadczeniem usług,
b) przy podejmowaniu swoich obowiązków na terytorium jakiejkolwiek Umawiającej się Strony może wwieźć swój samochód osobisty, korzystając czasowo ze zwolnienia od cła, a następnie, lecz nie później niż po upływie okresu zatrudnienia, wywieźć ten pojazd, również w tym przypadku korzystając ze zwolnienia od cła. W obydwu sytuacjach musi on jednak spełnić warunki uznane przez rząd zainteresowanych Umawiających się Stron, w każdym indywidualnym przypadku, za konieczne do spełnienia,
c) posiada nienaruszalność ich oficjalnych świadectw i dokumentów.
Reprezentanci Umawiających się Stron, w czasie wykonywania swoich zadań i w trakcie podróży do i z miejsc posiedzeń, posiadają nietykalność wszystkich swoich oficjalnych świadectw i dokumentów.
Z powodu ich własnego systemu gwarancji socjalnych, Organizacja, Dyrektor Generalny i pracownicy Organizacji zwolnieni są z wszelkich obowiązkowych składek na rzecz krajowych organów zabezpieczenia socjalnego, bez uszczerbku dla umów pomiędzy Organizacją a Umawiającymi się Stronami, istniejących od czasu wejścia w życie Protokołu otwartego do podpisu w Brukseli w 1981 r.
b) Archiwa Organizacji i wszystkie jej oficjalne świadectwa i dokumenty są nienaruszalne, gdziekolwiek by się znajdowały.
W przypadku wykonywania przez Organizację zadań, określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, Agencja zobowiązana jest do uwzględniania umów międzynarodowych i przepisów krajowych odnoszących się do dopuszczenia do lotu, przelotu i bezpieczeństwa lotu nad terytoriami Umawiających się Stron oraz podejmowania wszelkich działań niezbędnych do zastosowania tych umów i przepisów.
W przypadku wykonywania przez Organizację zadań określonych w artykule 2 ustęp 2 litera b, w celu umożliwienia Umawiającym się Stronom dokonania sprawdzenia, czy stosowane są umowy międzynarodowe i przepisy krajowe, Agencja jest zobowiązana do przekazywania Umawiającym się Stronom na ich żądanie wszystkich niezbędnych informacji dotyczących statku powietrznego, na którego temat posiada wiedzę wynikającą z wykonywania przez nią tych zadań.
Umawiające się Strony uznają za nieodzowne, by Agencja osiągała równowagę finansową i czyniła wszystko w celu uzyskania tej równowagi, mając na względzie przede wszystkim posiadanie przez nią, w granicach limitów i na warunkach określonych w statucie załączonym do Konwencji, własnych dochodów i odpowiednich środków finansowych.
W przypadku stanu zagrożenia lub wojny postanowienia niniejszej Konwencji nie wpływają na swobodę działania zaangażowanych Umawiających się Stron.
Umawiające się Strony zobowiązują się zapewnić stosowanie przez Agencję odpowiednich postanowień statutowych, ustanowionych w celu zapewnienia ciągłości działania służb publicznych.
a) od zgody Komisji wyrażonej w drodze jednomyślnego głosowania i
b) od państwa deponującego w tym samym czasie dokument przystąpienia do Umowy wielostronnej w sprawie opłat trasowych, otwartej do podpisu w Brukseli w 1981 r.
Ujednolicona wersja Konwencji została sporządzona w językach niemieckim, angielskim, francuskim i portugalskim. Zgodnie z postanowieniem końcowym Międzynarodowej konwencji o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL z dnia 13 grudnia 1960 r. i zgodnie z postanowieniem końcowym Protokołu z dnia 12 lutego 1981 r. zmieniającego tę Konwencję, w przypadku jakichkolwiek nieścisłości, rozstrzygający będzie tekst w języku francuskim.
Po zaznajomieniu się z powyższą Konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- Rzeczpospolita Polska postanawia przystąpić do tej Konwencji,
- postanowienia Konwencji są ratyfikowane, przyjęte, potwierdzone i będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 21 lipca 2004 r.
ustęp 3 punkt b zamiana: FF 200.000 na EUA 50.000 punkt c zamiana: FF 600.000 na EUA 150.00 i FF 80.000 na EUA 20.000 punkt d zamiana: FF 200.000 na EUA 50.000.
Na tej samej sesji Komisja przyjęła dla operacji finansowych Agencji od dnia 1 stycznia 1979 r. EUA (European Unit of Account) określany następująco: EUA ustala się w odniesieniu do koszyka walut państw członków Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej jak przyjęto, między innymi, dla Europejskiego Funduszu Rozwoju na mocy decyzji Rady Wspólnot Europejskich z dnia 21 kwietnia 1975 r. i innych wiążących decyzji. Definicja ta zawarta jest w artykule 16 przepisów finansowych.
"1. Budżet operacyjny i inwestycyjny powinien być przedstawiony w EUA, zgodnie z Przepisami Finansowymi.
2. Wkłady finansowe, o których mowa w punkcie a artykułu 22 i punkcie c artykułu 24 niniejszego statutu będą denominowane w EUA i wpłacane przez Umawiające się Strony w ich walutach krajowych. Jednakże przepisy finansowe powinny określić warunki, na których Umawiające się Strony mogą wpłacać część swoich wkładów w dowolnej walucie, która jest wymagana przez Organizację do wypełniania przez nią jej zadań.".
Definicję EUA zawiera odnośnik do artykułu 13.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
Grażyna J. Leśniak 24.04.2025
Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
Grażyna J. Leśniak 23.04.2025
Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
Krzysztof Koślicki 22.04.2025
Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
Robert Horbaczewski 17.04.2025
Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Grażyna J. Leśniak 11.04.2025| Identyfikator: | Dz.U.2006.238.1723 |
| Rodzaj: | Umowa międzynarodowa |
| Tytuł: | Międzynarodowa konwencja o współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa żeglugi powietrznej EUROCONTROL, zmieniona Protokołem dodatkowym z dnia 6 lipca 1970 r., zmieniona Protokołem z dnia 21 listopada 1978 r., w całości zmieniona Protokołem z dnia 12 lutego 1981 r. Bruksela.1960.12.13. |
| Data aktu: | 13/12/1960 |
| Data ogłoszenia: | 21/12/2006 |
| Data wejścia w życie: | 01/09/2004 |
