Siódmy protokół dodatkowy do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa oraz Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych. Bukareszt.2004.10.05.

UMOWA MIĘDZYNARODOWA

Siódmy protokół dodatkowy do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa oraz Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych,

sporządzone w Bukareszcie dnia 5 października 2004 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 5 października 2004 r. zostały sporządzone w Bukareszcie:

- Siódmy protokół dodatkowy do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 r.,

- Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów,

- Światowa Konwencja Pocztowa,

- Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych, w następującym brzmieniu:

Siódmy Protokół Dodatkowy

do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego ^*

Spis treści

Artykuł

I (zmieniona Preambuła)

II (nowy artykuł 1 bis) Definicje

III (artykuł 22 zmieniony) Akty Związku

IV (artykuł 30 zmieniony) Zmiana Konstytucji

V (artykuł 31 zmieniony) Zmiana Regulaminu Generalnego, Konwencji i Porozumień

VI Przystąpienie do Protokołu Dodatkowego i do innych Aktów Związku

VII Wejście w życie i okres obowiązywania Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego

Siódmy Protokół Dodatkowy

do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego

Pełnomocnicy rządów Krajów członkowskich Światowego Związku Pocztowego, zebrani na Kongresie w Bukareszcie, zgodnie z artykułem 30 ustęp 2 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 r., przyjęli, z zastrzeżeniem ratyfikacji, następujące zmiany do wymienionej Konstytucji.

Artykuł  I

(Zmieniona Preambuła)

W celu rozwoju porozumiewania się między narodami przez sprawne funkcjonowanie służb pocztowych i dla przyczynienia się do osiągnięcia szczytnych celów współpracy międzynarodowej w dziedzinach kulturalnej, społecznej i ekonomicznej, Pełnomocnicy Rządów Umawiających się Krajów przyjęli, z zastrzeżeniem ratyfikacji, niniejszą Konstytucję.

Misją Związku jest działanie na rzecz stałego rozwoju efektywnych i dostępnych powszechnych usług pocztowych o określonej jakości, w celu ułatwienia komunikowania się ludzi na całym świecie poprzez:

- zagwarantowanie swobodnego obiegu przesyłek pocztowych na jednolitym terytorium pocztowym, składającym się ze wzajemnie połączonych sieci;

- popieranie przyjęcia uczciwych i wspólnych standardów oraz wykorzystania technologii;

- zapewnienie współpracy i współdziałania między zainteresowanymi podmiotami;

- promowanie efektywnej współpracy technicznej;

- zapewnienie zaspokajania zmieniających się potrzeb klientów.

Artykuł  II

(Artykuł 1 bis nowy)

Definicje

Dla celów Aktów Światowego Związku Pocztowego następujące określenia posiadają znaczenia podane w poniższych definicjach:

1.1 Usługa pocztowa: wszystkie usługi pocztowe, których zakres został zdefiniowany przez organa Związku. Głównym obowiązkiem usług pocztowych jest zaspokojenie pewnych socjalnych i ekonomicznych celów Krajów członkowskich poprzez zapewnienie przyjmowania, sortowania, przewozu i doręczania przesyłek pocztowych.

1.2 Kraj członkowski: Kraj, który spełnia warunki artykułu 2 niniejszej Konstytucji.

1.3 Jednolite terytorium pocztowe (jedno i to samo terytorium pocztowe): obowiązek nałożony na Umawiające się Strony Aktów UPU zapewnienia wzajemnej wymiany przesyłek listowych, w tym wolności tranzytu oraz traktowania przesyłek pocztowych wysyłanych w tranzycie z innych krajów jak ich własnych przesyłek pocztowych, bez dyskryminacji.

1.4 Wolność tranzytu: obowiązek pośredniczących administracji pocztowych transportowania przesyłek pocztowych, które zostały skierowane do nich w tranzycie przez inną administrację pocztową UPU, zapewniając podobne warunki traktowania jak dla przesyłek krajowych.

1.5 Przesyłka listowa: zgodnie z definicją w Konwencji.

1.6 Międzynarodowa usługa pocztowa: pocztowe operacje lub usługi regulowane Aktami; zbiór tych operacji lub usług

Artykuł  III

(Artykuł 22 zmieniony)

Akty Związku

1. Konstytucja jest podstawowym Aktem Związku. Zawiera ona zasadnicze przepisy Związku i nie podlega zastrzeżeniom.

2. Regulamin Generalny zawiera postanowienia zapewniające stosowanie Konstytucji i funkcjonowanie Związku. Obowiązuje on wszystkie Kraje członkowskie i nie podlega zastrzeżeniom.

3. Światowa Konwencja Pocztowa, Regulamin poczty listowej oraz Regulamin dotyczący paczek pocztowych zawierają wspólne przepisy dotyczące międzynarodowej służby pocztowej jak również postanowienia dotyczące usług przesyłek listowych i usług paczek pocztowych. Akty te obowiązują wszystkie Kraje członkowskie.

4. Porozumienia Związku i ich Regulaminy regulują między Krajami członkowskimi, które są ich stronami, usługi inne aniżeli te, które dotyczą przesyłek listowych i paczek pocztowych. Obowiązują one tylko te kraje.

5. Regulaminy, określające środki, których stosowanie jest konieczne dla wykonania Konwencji i Porozumień, są uchwalane przez Radę Eksploatacji Pocztowej, zgodnie z decyzjami podjętymi przez Kongres.

6. Protokoły końcowe załączone do aktów Związku wymienionych w ustępach 3, 4 i 5 zawierają zastrzeżenia do tych aktów.

Artykuł  IV

(Artykuł 30 zmieniony)

Zmiana konstytucji

1. Dla przyjęcia zgłoszonych na Kongresie propozycji ^* odnoszących się do niniejszej Konstytucji wymagane jest zatwierdzenie ich co najmniej przez dwie trzecie Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania.

2. Zmiany przyjęte przez Kongres zostaną ujęte w Protokole Dodatkowym i, jeżeli Kongres nie postanowi inaczej, wchodzą w życie w tym samym czasie co Akty przyjęte ponownie na tymże Kongresie. Podlegają one ratyfikacji przez Kraje członkowskie możliwie jak najszybciej, a z ich dokumentami ratyfikacji postępuje się odpowiednio do wymagań artykułu 26.

Artykuł  V

(Artykuł 31 zmieniony)

Zmiany Regulaminu Generalnego, Konwencji i Porozumień

1. Regulamin Generalny, Konwencja i Porozumienia ustalają warunki, od których zależy zatwierdzenie wniosków ich dotyczących.

2. Konwencja i Porozumienia, wymienione w ustępie 1, wchodzą w życie jednocześnie i mają jednakowy okres obowiązywania. Z dniem ustalonym przez Kongres dla wejścia w życie tych aktów odpowiednie akty poprzedniego Kongresu tracą moc obowiązującą.

Artykuł  VI

Przystąpienie do Protokołu dodatkowego i do innych aktów Związku.

1. Kraje członkowskie, które nie podpisały niniejszego protokołu, mogą do niego przystąpić w każdym czasie.

2. Kraje członkowskie, które są stronami aktów znowelizowanych przez Kongres, ale które ich nie podpisały, powinny do nich przystąpić w możliwie najkrótszym czasie.

3. Dokumenty przystąpienia odnoszące się do przypadków ujętych w ustępach 1 i 2 powinny być przekazane Dyrektorowi Generalnemu Biura Międzynarodowego, który notyfikuje rządom krajów członkowskich o ich złożeniu.

Artykuł  VII

Wejście w życie i okres obowiązywania Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego

Niniejszy Protokół Dodatkowy wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2006 r. i pozostanie w mocy przez czas nie określony.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich sporządzili niniejszy Protokół Dodatkowy, który mieć będzie tę samą moc i to samo znaczenie, jak gdyby jego postanowienia były zamieszczone w samym tekście Konstytucji, oraz podpisali go w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Jedna jego kopia doręczona zostanie każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Bukareszcie, dnia 5 października 2004 r.

Na oryginale podpisy pełnomocników ze ... 150... krajów

Ze strony polskiej podpisy złożyli:

1) Pan Wojciech Hałka - Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury,

2) Pan Tadeusz Bartkowiak - Dyrektor Generalny Poczty Polskiej.

Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego

Spis treści

Rozdział I

Funkcjonowanie organów Związku

Art.

101 Organizacja i zwoływanie Kongresów i Kongresów Nadzwyczajnych

102 Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Rady Administracyjnej

103 Informacje dotyczące działalności Rady Administracyjnej

104 Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej

105 Informacje dotyczące działalności Rady Eksploatacji Pocztowej

106 Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Komitetu Konsultacyjnego

107 Informacje dotyczące działalności Komitetu Konsultacyjnego

108 Regulamin wewnętrzny Kongresów

109 Języki robocze Biura Międzynarodowego

110 Języki używane w dokumentacji, podczas obrad i w korespondencji służbowej

Rozdział II

Biuro Międzynarodowe

111 Wybory Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

112 Funkcje Dyrektora Generalnego

113 Funkcje Wicedyrektora Generalnego

114 Sekretariat organów Związku

115 Lista krajów członkowskich

116 Informacje. Opinie. Żądania dotyczące interpretacji i zmiany Aktów. Ankiety. Rola w rozliczeniach finansowych

117 Współpraca techniczna

118 Formularze dostarczane przez Biuro Międzynarodowe

119 Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne

120 Czasopismo Związku

121 Dwuletnie sprawozdanie z działalności Związku

Rozdział III

Tryb zgłaszania i rozpatrywania propozycji

122 Tryb zgłaszania propozycji na Kongres

123 Tryb zgłaszania propozycji do Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczących opracowania nowych Regulaminów w świetle decyzji przyjętych przez Kongres

124 Tryb zgłaszania propozycji okresie między dwoma Kongresami

125 Rozpatrywanie propozycji w okresie między dwoma Kongresami

126 Powiadamianie o decyzjach podjętych w okresie między dwoma Kongresami

127 Wejście w życie Regulaminów i innych decyzji podjętych w okresie między dwoma Kongresami.

Rozdział IV

Finanse

128 Ustalanie i zarządzanie wydatkami Związku

129 Automatyczne sankcje

130 Klasy składek

131 Regulowanie należności za materiały dostarczane przez Biuro Międzynarodowe

Rozdział V

Arbitraż

132 Postępowanie arbitrażowe

Rozdział VI

Postanowienia końcowe

133 Warunki zatwierdzania propozycji dotyczących Regulaminu Generalnego

134 Propozycje dotyczące porozumień z Organizacją Narodów Zjednoczonych

135 Wejście w życie i okres ważności Regulaminu Generalnego

Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego

Niżej podpisani Pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich Związku zgodnie z artykułem 22, ustęp 2 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, sporządzonej w Wiedniu w dniu 10 lipca 1964 roku za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem artykułu 25, ustęp 4 Konstytucji, ustalili w niniejszym Regulaminie Generalnym następujące postanowienia mające zapewnić stosowanie Konstytucji i funkcjonowanie Związku.

Rozdział  I

Funkcjonowanie organów Związku

Artykuł  101

Organizacja i zwoływanie Kongresów i Kongresów Nadzwyczajnych (Konst. 14, 15)

1. Przedstawiciele Krajów członkowskich zbierają się na Kongresie nie później niż przed upływem czterech lat licząc od końca roku, w którym miał miejsce poprzedni Kongres.

2. Każdy Kraj członkowski powierza reprezentowanie go na Kongresie jednemu lub kilku pełnomocnikom zaopatrzonym przez jego Rząd w niezbędne pełnomocnictwa. W razie potrzeby może on powierzyć reprezentowanie go delegacji innego Kraju członkowskiego. Tym niemniej zrozumiałym jest, że jedna delegacja może reprezentować poza swoim krajem tylko jeden kraj członkowski.

3. W trakcie obrad każdy Kraj członkowski rozporządza jednym głosem, z zastrzeżeniem sankcji, o których mowa w artykule 129.

4. W zasadzie, każdy Kongres wyznacza kraj, w którym odbędzie się następny Kongres. Jeżeli decyzja ta okaże się niewykonalna, Rada Administracyjna upoważniona jest do wyznaczenia kraju, w którym zbierze się Kongres, po uprzednim porozumieniu się z tym krajem.

5. Zapraszający Rząd, w porozumieniu z Biurem Międzynarodowym, ustala ostateczną datę i dokładne miejsce Kongresu. W zasadzie, na rok przed tą datą zapraszający Rząd wysyła zaproszenie do Rządu każdego kraju członkowskiego Związku. Zaproszenie to może być wysłane bezpośrednio lub za pośrednictwem innego Rządu, lub Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego.

6. Jeżeli Kongres ma być zwołany bez Rządu zapraszającego, Biuro Międzynarodowe, za zgodą Rady Administracyjnej i w porozumieniu z Rządem Konfederacji Szwajcarskiej, podejmie niezbędne decyzje w celu zwołania i zorganizowania Kongresu w kraju będącym siedzibą Związku. W tym przypadku Biuro Międzynarodowe sprawuje funkcje Rządu zapraszającego.

7. Miejsce posiedzeń Kongresu Nadzwyczajnego ustalają, po uzgodnieniu z Biurem Międzynarodowym, kraje członkowskie, które podjęły inicjatywę jego zwołania.

8. Ustępy od 2 do 6 dotyczą analogicznie Kongresów Nadzwyczajnych.

Artykuł  101 bis ¹

Funkcje Kongresu

1. na podstawie propozycji złożonych przez Państwa członkowskie, Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, Kongres:

1.1 określa ogólną politykę osiągnięcia przedmiotu i celu Związku określonej w Preambule i artykule 1 Konstytucji;

1.2 rozważa i przyjmuje, odpowiednio, propozycje zmian Konstytucji, Regulaminu Generalnego, Konwencji i Porozumień przedstawionych przez Państwa członkowskie i Rady, zgodnie z artykułem 29 Konstytucji i artykułem 122 Regulaminu Generalnego;

1.3 wyznacza datę wejścia w życie Aktów;

1.4 przyjmuje swój Regulamin wewnętrzny i zmiany w tych Zasadach;

1.5 rozpatruje raporty o pracy Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej i Komitetu Konsultacyjnego, obejmujące okres od poprzedniego Kongresu, przedłożonego przez wyżej wymienione ciała zgodnie z artykułem 103, 105 i 107 Regulaminu Generalnego;

1.6 przyjmuje Strategię Związku;

1.7 ustala maksymalną kwotę wydatków Związku, zgodnie z artykułem 21 Konstytucji;

1.8 wybiera Państwa członkowskie do zasiadania w Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej;

1.9 wybiera Dyrektora Generalnego i Zastępcę Dyrektora Generalnego;

1.10 ustala w drodze uchwały Kongresu pułap kosztów, które zostaną poniesione przez Związek w celu tworzenia dokumentów w języku chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim.

2. Kongres, jako najwyższy organ Związku, zajmuje się innymi sprawami dotyczącymi usług pocztowych.

Artykuł  102 ²

Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Rady Administracyjnej

1. Rada Administracyjna składa się z czterdziestu jeden członków, którzy sprawują swoje funkcje w okresie między dwoma kolejnymi Kongresami.

2. Przewodnictwo przypada na mocy prawa Państwu członkowskiemu, które jest gospodarzem Kongresu. Jeżeli dane Państwo członkowskie zrzeka się tych uprawnień, staje się on członkiem Rady z mocy prawa i z tego tytułu grupa geograficzna, do której państwo to należy dysponuje dodatkowym miejscem nie podlegającym ograniczeniom zawartym w ustępie 3. W tym przypadku, Rada Administracyjna wybiera na przewodniczącego jednego z członków należących do grupy geograficznej, do której należy Państwo członkowskie - gospodarz Kongresu.

3. Pozostałych czterdziestu członków Rady Administracyjnej wybieranych jest przez Kongres na podstawie sprawiedliwego podziału geograficznego. Co najmniej połowę członków odnawia się na każdym Kongresie; żaden członek nie może być wybrany przez trzy kolejne Kongresy.

4. Każdy członek Rady Administracyjnej wyznacza swojego przedstawiciela, który musi być kompetentny w dziedzinie poczty.

5. Pełnienie obowiązków członka Rady Administracyjnej jest nieodpłatne. Koszty związane z działalnością Rady ponosi Związek.

6. Do uprawnień Rady Administracyjnej należy:

6.1 nadzorowanie działalności Związku w okresie między dwoma Kongresami, zapewniając zgodność z decyzjami Kongresu, rozpatrując zagadnienia dotyczące polityki rządowej w dziedzinie poczty oraz uwzględniając rozwój międzynarodowych regulacji, takich jak regulacje dotyczące handlu usługami i konkurencji;

6.2 rozpatrywanie i zatwierdzanie, w ramach swoich kompetencji, wszelkich działań, uznanych za niezbędne dla ochrony i polepszenia jakości międzynarodowych usług pocztowych oraz ich modernizacji;

6.3 promowanie, koordynowanie i nadzorowanie wszelkich form pomocy technicznej w ramach międzynarodowej współpracy technicznej;

6.4 rozpatrywanie i zatwierdzanie dwuletniego Programu i Budżetu i sprawozdania finansowego Związku;

6.5 wyrażanie zgody, jeżeli okoliczności tego wymagają na przekroczenie górnej granicy wydatków zgodnie z artykułem 128 ustępy 3, 4 i 5;

6.6 ustanowienie Regulaminu finansowego Związku;

6.7 ustanawianie zasad zarządzania Funduszem rezerwowym;

6.8 ustanawianie zasad zarządzania Funduszem specjalnym;

6.9 ustanawianie zasad zarządzania Funduszem działalności specjalnej;

6.10 ustanawianie zasad zarządzania Funduszem dobrowolnym;

6.11 zapewnianie kontroli działalności Biura Międzynarodowego;

6.12 wyrażanie zgody na wybór niższej klasy składek, w przypadku zgłoszenia takiego wniosku, na warunkach przewidzianych w artykule 130 ustęp 6;

6.13 zatwierdzanie zmiany grupy geograficznej, w przypadku zgłoszenia takiego wniosku przez Państwo członkowskie, biorąc pod uwagę opinie wyrażane przez Państwa członkowskie, które są członkami danych grup geograficznych;

6.14 ustanawianie Statutu osobowego i warunków pracy wybieralnych funkcjonariuszy Biura;

6.15 tworzenie lub likwidowanie miejsc pracy w Biurze Międzynarodowym, biorąc pod uwagę ograniczenia związane z ustaloną granicą wydatków;

6.16 ustanowienie Regulaminu funduszu socjalnego;

6.17 zatwierdzanie dwuletniego sprawozdania oraz Finansowego Raportu Operacyjnego sporządzanych przez Biuro Międzynarodowe z działalności Związku i przedstawianie w razie potrzeby komentarza do powyższych sprawozdań;

6.18 decydowanie w sprawach kontaktów z Państwami członkowskimi w celu wykonywania swoich funkcji;

6.19 po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, decydowanie w sprawach dotyczących nawiązywania kontaktów z organizacjami, które nie są obserwatorami z mocy prawa, rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań Biura Międzynarodowego na temat współpracy Światowego Związku Pocztowego z innymi organizacjami międzynarodowymi, podejmowanie stosownych decyzji dotyczących kształtu tych stosunków i ich rozwoju; w przypadku gdy leży to w interesie Związku lub prac samego Kongresu, ustalanie we właściwym czasie, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej i Sekretarzem Generalnym, które organizacje międzynarodowe, stowarzyszenia, przedsiębiorstwa i kompetentne osoby powinny być zaproszone na konkretne posiedzenia Kongresu i jego Komisji oraz zlecanie Dyrektorowi Generalnemu Biura Międzynarodowego wystosowania odpowiednich zaproszeń.

6.20 ustalanie, wtedy gdy uzna to za stosowne, zasad, które Rada Eksploatacji Pocztowej powinna wziąć pod uwagę przy rozpatrywaniu zagadnień o istotnych reperkusjach finansowych (opłat, kosztów końcowych, opłat tranzytowych, podstawowych stawek za przewóz lotniczy poczty oraz nadawanie za granicę listów), szczegółowe kontrolowanie rozpatrywania tych zagadnień oraz analizowanie i zatwierdzanie, w celu zapewnienia zgodności z powyżej wymienionym zasadami, wniosków Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczących tych zagadnień;

6.21 badanie, na wniosek Kongresu, Rady Eksploatacji Pocztowej lub Państw członkowskich zagadnień o charakterze administracyjnym, legislacyjnym i prawnym, dotyczących Związku lub międzynarodowej służby pocztowej; Rada Administracyjna decyduje sama w wyżej wymienionych dziedzinach, czy celowe jest podejmowanie badań na wniosek Państw członkowskich wniesiony w okresie między dwoma Kongresami;

6.22 formułowanie propozycji w celu przedstawienia ich do zatwierdzenia przez Kongres lub przez Państwa członkowskie, zgodnie z artykułem 125;

6.23 zatwierdzanie, w ramach swoich kompetencji, zaleceń Rady Eksploatacji Pocztowej w sprawie przyjęcia, jeżeli jest to konieczne, uregulowań lub nowej procedury, w oczekiwaniu na decyzję Kongresu w danej sprawie;

6.24 rozpatrywanie rocznego sprawozdania sporządzonego przez Radę Eksploatacji Pocztowej i wszelkich wniosków przedstawianych przez Radę;

6.25 przedstawianie tematów badań do rozpatrzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej zgodnie z artykułem 104 ustęp 9.16;

6.26 wyznaczanie Państwa członkowskiego - siedziby przyszłego Kongresu w przypadku przewidzianym w artykule 101 ustęp 4;

6.27 ustalanie, w odpowiednim czasie i po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, liczby Komisji niezbędnych do właściwego prowadzenia prac Kongresu i określanie ich uprawnień;

6.28 wyznaczanie, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej oraz z zastrzeżeniem aprobaty Kongresu, Państw członkowskich zdolnych do:

- podjęcia funkcji wiceprzewodniczących Kongresu oraz przewodniczących i wiceprzewodniczących Komisji, uwzględniając w możliwie szerokim zakresie zasadę sprawiedliwego podziału geograficznego Państw członkowskich;

- zasiadania w Komisjach kongresowych, w skład których wchodzi ograniczona liczba krajów;

6.29 rozpatrywanie i zatwierdzanie, w uzgodnieniu z Radą Eksploatacji Pocztowej, projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi;

6.30 przyjmowanie co cztery lata raportu, przygotowanego przez Biuro Międzynarodowe, w uzgodnieniu z Radą Eksploatacji Pocztowej, z działalności Państw członkowskich w zakresie wykonania Strategii Związku, przyjętej przez poprzedni Kongres, który zostanie przedłożony kolejnemu Kongresowi;

6.31 ustalanie struktury organizacyjnej Komitetu Konsultacyjnego i współdziałanie w organizowaniu Komitetu Konsultacyjnego, zgodnie z postanowieniami artykułu 106 niniejszego Regulaminu;

6.32 ustalanie kryteriów członkostwa w Komitecie Konsultacyjnym oraz zatwierdzanie lub odrzucanie wszystkich wniosków o członkostwo zgodnie z tymi kryteriami, zapewniając aby podjęte w sprawie wniosków działania zostały wykonane w trybie przyspieszonym w okresie między posiedzeniami Rady Administracyjnej;

6.33 wyznaczanie tych spośród swoich członków, którzy będą pełnić funkcje członków Komitetu Konsultacyjnego;

6.34 przyjmowanie i omawianie sprawozdań i zaleceń Komitetu Konsultacyjnego oraz rozpatrywanie zaleceń przedstawionych przez Komitet Konsultacyjny w celu zgłoszenia ich na Kongres.

7. Na swoim pierwszym posiedzeniu, które zwołuje Przewodniczący Kongresu, Rada Administracyjna wybiera spośród swoich członków czterech Wiceprzewodniczących i ustala swój Regulamin Wewnętrzny.

8. Rada Administracyjna, zwoływana przez Przewodniczącego, zbiera się na ogół raz w roku w siedzibie Związku.

9. Przewodniczący, Wiceprzewodniczący i Przewodniczący Komitetów Rady Administracyjnej oraz Przewodniczący Grupy Planowania Strategicznego tworzą Komitet Zarządzający. Komitet ten przygotowuje i kieruje pracami każdej sesji Rady Administracyjnej. Zatwierdza on, w imieniu Rady Administracyjnej, roczne sprawozdanie opracowane przez Biuro Międzynarodowe, dotyczące działalności Związku oraz podejmuje wszelkie inne zadania powierzone mu przez Radę Administracyjną lub których konieczność realizacji wynika w czasie procesu planowania strategicznego.

10. Koszty podróży przedstawiciela każdego z członków Rady Administracyjnej uczestniczący w obradach tego organu, będą ponoszone przez jego Państwo członkowskie. Jednakże, przedstawiciel każdego z Państw członkowskich, zaklasyfikowanych do grupy krajów rozwijających się lub najsłabiej rozwiniętych, zgodnie z listami utworzonymi przez Organizację Narodów Zjednoczonych ma prawo, poza spotkaniami podczas Kongresu, do zwrotu kosztów powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej lub pierwszej klasy biletu kolejowego lub wydatków na podróż innymi środkami transportu, pod warunkiem że ich suma nie przekracza ceny powrotnego biletu lotniczego klasy ekonomicznej. Takie samo prawo przysługuje przedstawicielowi każdego członka jej Komitetów, Grup Roboczych i innych organów, jeżeli zbierają się one poza Kongresem i sesjami Rady.

11. Przewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Administracyjnej, których porządek obrad obejmuje sprawy dotyczące organu, którym on kieruje.

12. Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Administracyjnej, w przypadku gdy porządek obrad obejmuje sprawy, którymi zainteresowany jest Komitet Konsultacyjny.

13. W celu zapewnienia skutecznej współpracy obu tych organów, Rada Eksploatacji Pocztowej może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Administracyjnej w charakterze obserwatorów.

14. Państwo członkowskie, w którym zbiera się Rada Administracyjna, jest zapraszane do uczestniczenia w posiedzeniach w charakterze obserwatora, jeżeli Państwo to nie jest członkiem Rady Administracyjnej.

15. Rada Administracyjna może zapraszać na swoje posiedzenia, bez prawa głosowania, każdą organizację międzynarodową, każdego przedstawiciela stowarzyszenia lub przedsiębiorstwa, lub każdą kompetentną osobę, którą pragnie włączyć do swoich prac. Może ona również zaprosić, na tych samych warunkach, jedno lub kilka Państw członkowskich, zainteresowanych sprawami będącymi przedmiotem obrad.

16. Następujący obserwatorzy mogą uczestniczyć, na swoją prośbę, w sesjach plenarnych i posiedzeniach Komitetów Rady Administracyjnej, bez prawa do głosowania:

16.1 członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej;

16.2 członkowie Komitetu Konsultacyjnego;

16.3 międzyrządowe organizacje zainteresowane pracami Rady Administracyjnej;

16.4 inne Państwa członkowskie Związku;

17. Ze względów logistycznych, Rada Administracyjna może ograniczyć liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora. Może ona także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

18. Członkowie Rady Administracyjnej uczestniczą aktywnie w jej pracach. Obserwatorzy mogą, na swoją prośbę, być dopuszczeni do współpracy w podjętych badaniach, uwzględniając warunki, które Rada może określić w celu zapewnienia efektywności i skuteczności swojej pracy. Mogą oni również być zaproszeni do przewodniczenia Grupom Roboczym i Zespołom Projektowym, jeżeli ich wiedza lub doświadczenie to uzasadniają. Udział obserwatorów nie obciąża Związku dodatkowymi kosztami.

19. W wyjątkowych okolicznościach, obserwatorzy mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

Artykuł  103 ³

Informacje dotyczące działalności Rady Administracyjnej

1. Po każdej sesji Rada Administracyjna informuje Państwa członkowskie Związku, ich wyznaczonych operatorów, Związki Regionalne oraz członków Komitetu Konsultacyjnego o swojej działalności poprzez przesyłanie im, między innymi, sprawozdania analitycznego oraz rezolucji i decyzji.

2. Rada Administracyjna składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Państwom członkowskim, ich wyznaczonym operatorom oraz członkom Komitetu Konsultacyjnego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Artykuł  104 ⁴

Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej (Konst. 18)

1. Rada Eksploatacji Pocztowej składa się z czterdziestu członków, którzy wykonują swoje funkcje w okresie między dwoma kolejnymi Kongresami.

2. Członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej są wybierani przez Kongres zgodnie z określonym podziałem geograficznym. Dwadzieścia cztery miejsca są zarezerwowane dla rozwijających się Państw członkowskich i szesnaście - dla rozwiniętych Państw członkowskich. Przynajmniej jedna trzecia członków jest wymieniana podczas każdego Kongresu.

3. Każdy członek Rady Eksploatacji Pocztowej wyznacza swojego przedstawiciela odpowiedzialnego za świadczenie usług, o których mowa w Aktach Związku.

4. Koszty związane z działalnością Rady Eksploatacji Pocztowej ponosi Związek. Jej członkowie nie otrzymują żadnego wynagrodzenia. Koszty podróży i pobytu przedstawicieli Państw członkowskich biorących udział w posiedzeniu Rady Eksploatacji Pocztowej ponoszą te Państwa członkowskie. Jednakże przedstawiciel Państwa członkowskiego należącego do grupy państw najsłabiej rozwiniętych gospodarczo, według listy opracowanej przez Organizację Narodów Zjednoczonych, ma prawo, z wyjątkiem posiedzeń odbywających się w czasie trwania Kongresu, do zwrotu kosztów zakupu biletu lotniczego klasy ekonomicznej w obie strony, bądź biletu kolejowego pierwszej klasy, lub też kosztów podróży każdym innym środkiem transportu, pod warunkiem jednak że wysokość tych kosztów nie przekroczy ceny biletu lotniczego klasy ekonomicznej w obie strony.

5. Na swym pierwszym posiedzeniu, które zwołuje i otwiera Przewodniczący Kongresu, Rada Eksploatacji Pocztowej wybiera spośród swoich członków Przewodniczącego, Wiceprzewodniczącego i Przewodniczących Komitetów.

6. Rada Eksploatacji Pocztowej ustala swój Regulamin wewnętrzny.

7. Rada Eksploatacji Pocztowej zbiera się na ogół co roku w siedzibie Związku. Datę i miejsce posiedzenia wyznacza jej Przewodniczący w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Administracyjnej i Dyrektorem Generalnym Biura Międzynarodowego.

8. Przewodniczący, Wiceprzewodniczący i Przewodniczący Komisji Rady Eksploatacji Pocztowej oraz Przewodniczący Grupy Planowania Strategicznego tworzą Komitet Zarządzający. Komitet ten przygotowuje i kieruje pracami każdej sesji Rady Eksploatacji Pocztowej oraz wypełnia wszystkie zadania powierzone mu przez Radę lub których konieczność wykonania wyniknie w czasie procesu planowania strategicznego.

9. Do uprawnień Rady Eksploatacji Pocztowej należy:

9.1 prowadzenie badań dotyczących najważniejszych problemów eksploatacyjnych, handlowych, technicznych, ekonomicznych i współpracy technicznej, mających istotne znaczenie dla wszystkich Państw członkowskich lub ich wyznaczonych operatorów, łącznie z zagadnieniami mającymi istotne reperkusje finansowe (opłaty, koszty końcowe, opłaty tranzytowe, stawki za przewóz lotniczy, stawki za paczki pocztowe oraz opłaty za nadawanie przesyłek listowych za granicę), a także opracowywanie informacji i opinii na ten temat oraz zalecanie działań, które należy podjąć w tym zakresie;

9.2 przeprowadzanie weryfikacji Regulaminów Światowego Związku pocztowego w ciągu 6 miesięcy od zakończenia Kongresu, o ile Kongres nie zadecydował inaczej. Jeżeli zaistnieje pilna potrzeba, Rada Eksploatacji Pocztowej może również zmodyfikować wyżej wymienione Regulaminy na innych sesjach. W obu przypadkach Rada Eksploatacji Pocztowej podporządkowuje się zaleceniom Rady Administracyjnej dotyczącym polityki i podstawowych zasad;

9.3 koordynowanie praktycznych działań mających na celu rozwój i usprawnianie międzynarodowych usług pocztowych;

9.4 podejmowanie, pod warunkiem aprobaty przez Radę Administracyjną w ramach jej kompetencji, wszystkich działań uznanych za konieczne w celu ochrony i podwyższania jakości międzynarodowych usług pocztowych oraz ich modernizacji;

9.5 formułowanie propozycji, które zostaną przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Państwa członkowskie, zgodnie z artykułem 125; wymagane jest zatwierdzenie przez Radę Administracyjną, w przypadku gdy propozycje te dotyczą zagadnień należących do jej kompetencji;

9.6 rozpatrywanie, na wniosek Państwa członkowskiego, każdej propozycji przekazanej przez dane Państwo członkowskie do Biura Międzynarodowego, zgodnie z artykułem 124, przygotowanie komentarzy i zobowiązanie Biura Międzynarodowego do dołączenia ich do danej propozycji przed przedłożeniem jej do zatwierdzenia przez Państwa członkowskie;

9.7 zalecanie, jeżeli to konieczne, zaś tam gdzie właściwe - po zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną oraz po konsultacji ze wszystkimi Państwami członkowskimi - przyjęcia uregulowań lub nowej procedury w oczekiwaniu na decyzję Kongresu w danej sprawie;

9.8 opracowanie i przedstawianie, w formie zaleceń dla Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, standardów w dziedzinie techniki, eksploatacji i innych wchodzących w zakres jej kompetencji, gdzie jednolita praktyka jest niezbędna; podejmuje również, w razie potrzeby, modyfikację standardów przez nią już ustanowionych;

9.9 zapewnienie wkładu Radzie Administracyjnej w zakresie rozwoju projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi;

9.10 zatwierdzanie tych części rocznego sprawozdania z działalności Związku opracowanego przez Biuro Międzynarodowe, które odnoszą się do obowiązków oraz funkcji Rady Eksploatacji Pocztowej;

9.11 decydowanie o podejmowaniu kontaktów z Państwami członkowskimi i ich wyznaczonymi operatorami w celu wykonywania swych funkcji;

9.12 podejmowanie badań nad problemami związanymi z kształceniem i szkoleniem zawodowym, którymi zainteresowane są Państwa członkowskie i ich wyznaczeni operatorzy jak również państwa nowe i rozwijające się;

9.13 podejmowanie niezbędnych działań w celu badania i upowszechniania eksperymentów i postępów poczynionych przez niektóre Państwa członkowskie i ich wyznaczonych operatorów w dziedzinie techniki, eksploatacji, ekonomii i kształcenia zawodowego, którymi zainteresowane są służby pocztowe;

9.14 badanie aktualnego stanu i potrzeb służb pocztowych w nowych krajach i w krajach rozwijających się oraz opracowywanie odpowiednich zaleceń dotyczących metod i środków usprawniania służb pocztowych w tych państwach;

9.15 podejmowanie, w porozumieniu z Radą Administracyjną, stosownych działań w dziedzinie współpracy technicznej ze wszystkimi Państwami członkowskimi Związku i ich operatorami, w szczególności z państwami nowymi i rozwijającymi się i ich wyznaczonymi operatorami;

9.16 rozpatrywanie wszystkich innych zagadnień zgłoszonych jej przez członka Rady Eksploatacji Pocztowej, przez Radę Administracyjną lub przez którekolwiek Państwo członkowskie lub wyznaczonego operatora;

9.17 przyjmowanie i omawianie sprawozdań jak również zaleceń Komitetu Konsultacyjnego oraz - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla Rady Eksploatacji Pocztowej - rozpatrywanie i wydawanie opinii w sprawie zaleceń przedstawionych przez Komitet Konsultacyjny w celu zgłoszenia ich na Kongres;

9.18 wyznaczanie tych spośród swoich członków, którzy będą pełnić funkcje członków Komitetu Konsultacyjnego;

10. Na podstawie Strategii Związku przyjętego przez Kongres, a w szczególności jego części odnoszącej się do strategii Stałych Organów Związku, Rada Eksploatacji Pocztowej ustala na pierwszej sesji po Kongresie projekt podstawowego planu pracy, określający taktyczne działania zmierzające do wdrożenia Strategii. Program podstawowy zawierający ograniczoną ilość przedsięwzięć dotyczących aktualnych i będących przedmiotem wspólnego zainteresowania tematów jest co roku weryfikowany w zależności od nowych uwarunkowań i priorytetów oraz zmian wprowadzonych do Planu Strategicznego.

11. W celu zapewnienia skutecznej współpracy obu organów Rada Administracyjna może wyznaczyć przedstawicieli do uczestniczenia w posiedzeniach Rady Eksploatacji Pocztowej w charakterze obserwatorów.

12. Następujący obserwatorzy, na swoją prośbę, mogą uczestniczyć w sesjach plenarnych i posiedzeniach Komitetów Rady Eksploatacji Pocztowej, bez prawa do głosowania:

12.1 członkowie Rady Administracyjnej;

12.2 członkowie Komitetu Konsultacyjnego;

12.3 międzyrządowe organizacje zainteresowane pracami Rady Eksploatacji Pocztowej;

12.4 inne Państwa członkowskie Związku;

13. Rada Eksploatacji Pocztowej może ograniczyć, ze względów logistycznych, liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora. Może ona także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

14. Członkowie Rady Eksploatacji Pocztowej uczestniczą aktywnie w jej pracach. Obserwatorzy mogą, na swoją prośbę, być dopuszczeni do udziału w podjętych badaniach, uwzględniając warunki, które Rada może określić w celu zapewnienia efektywności i skuteczności swojej pracy. Mogą oni również być zapraszani do przewodniczenia Grupom Roboczym i Zespołom Projektowym, jeżeli ich wiedza lub doświadczenie to uzasadniają. Udział obserwatorów nie obciąża Związku dodatkowymi kosztami.

15. W wyjątkowych okolicznościach, obserwatorzy mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej. Rada Administracyjna, jeżeli uzna za konieczne, może później, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, ponownie rozważyć ograniczenia, tam gdzie właściwe.

16. Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego reprezentuje ten organ na posiedzeniach Rady Eksploatacji Pocztowej, w przypadku gdy porządek obrad obejmuje sprawy, którymi zainteresowany jest Komitet Konsultacyjny.

17. Na swoje posiedzenia Rada Eksploatacji Pocztowej może zaprosić bez prawa głosowania:

17.1 każdą organizację międzynarodową lub kompetentną osobę, którą pragnie włączyć do swoich prac;

17.2 każde Państwo członkowskie nie należące do Rady Eksploatacji Pocztowej;

17.3 każde stowarzyszenie lub przedsiębiorstwo, z którymi pragnie się skonsultować w sprawie zagadnień związanych ze swoją działalnością.

Artykuł  105 ⁵

Informacje dotyczące działalności Rady Eksploatacji Pocztowej

1. Po każdej sesji Rada Eksploatacji Pocztowej informuje Państwa członkowskie, ich wyznaczonych operatorów, Związki Regionalne oraz członków Komitetu Konsultacyjnego o swojej działalności poprzez przesyłanie im, między innymi, sprawozdania analitycznego oraz swoich rezolucji i decyzji.

2. Rada Eksploatacji Pocztowej sporządza dla Rady Administracyjnej roczne sprawozdanie ze swojej działalności.

3. Rada Eksploatacji Pocztowej składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Państwom członkowskim, ich wyznaczonym operatorom oraz członkom Komitetu Konsultacyjnego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Artykuł  106 ⁶

Skład, funkcjonowanie i posiedzenia Komitetu Konsultacyjnego

1. Celem Komitetu Konsultacyjnego jest reprezentowanie w szerokim zakresie interesów międzynarodowego sektora pocztowego oraz zapewnienie ram efektywnego dialogu między zainteresowanymi podmiotami. Składa się on z organizacji pozarządowych reprezentujących klientów, operatorów świadczących usługi doręczeń, organizacji pracowników, dostawców towarów i usług dla sektora usług pocztowych oraz tym podobnych organizacji zrzeszających osoby fizyczne a także firm zainteresowanych wspieraniem misji i celów Związku. Jeżeli te organizacje są zarejestrowane, to muszą być zarejestrowane w jednym z Państw członkowskich Związku. Rada Administracyjna i Rada Eksploatacji Pocztowej odpowiednio wyznaczają swoich członków do pełnienia funkcji członków Komitetu Konsultacyjnego. Poza członkami wyznaczonymi przez Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej, członkostwo w Komitecie Konsultacyjnym zostanie określone w procedurze składania wniosku i zatwierdzania, ustalonej przez Radę Administracyjną, przeprowadzonej zgodnie z artykułem 102 ustęp 6.31.

2. Każdy członek Komitetu Konsultacyjnego wyznacza swojego przedstawiciela.

3. Koszty eksploatacyjne Komitetu Konsultacyjnego ponoszone są wspólnie przez Związek oraz członków Komitetu, w sposób określony przez Radę Administracyjną.

4. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego nie otrzymują wynagrodzenia ani innej rekompensaty.

5. Komitet Konsultacyjny reorganizuje się po każdym Kongresie, zgodnie z ramami ustalonymi przez Radę Administracyjną. Przewodniczący Rady Administracyjnej przewodniczy posiedzeniu organizacyjnemu Komitetu Konsultacyjnego, na którym zostanie wybrany jego Przewodniczący.

6. Komitet Konsultacyjny określa swoją strukturę wewnętrzną i sporządza własny regulamin wewnętrzny, uwzględniając ogólne zasady Związku, z zastrzeżeniem akceptacji przez Radę Administracyjną, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej.

7. Komitet Konsultacyjny zbiera się dwa razy w roku. Z zasady, posiedzenia odbywają się w siedzibie Związku w tym samym czasie co posiedzenia Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej. Datę i miejsce każdego posiedzenia wyznacza Przewodniczący Komitetu Konsultacyjnego, w porozumieniu z Przewodniczącym Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej oraz Dyrektorem Generalnym Biura Międzynarodowego.

8. Komitet Konsultacyjny ustala własny program w zakresie następujących uprawnień:

8.1 badanie dokumentów i sprawozdań Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej. W wyjątkowych przypadkach, prawo do otrzymywania pewnych tekstów i dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu podejmowana będzie dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu; Rada Administracyjna, jeżeli uzna to za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe;

8.2 przeprowadzanie badań i omawianie kwestii o zasadniczym znaczeniu dla członków Komitetu Konsultacyjnego;

8.3 rozpatrywanie spraw oddziaływujących na sektor usług pocztowych oraz opracowanie sprawozdań na temat tych zagadnień;

8.4 wniesienie wkładu w prace Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej, w tym przedkładanie sprawozdań i zaleceń oraz przedstawianie opinii, na prośbę obu Rad;

8.5 zgłaszanie zaleceń na Kongres, z zastrzeżeniem zatwierdzenia przez Radę Administracyjną oraz - w przypadku gdy zagadnienia dotyczą kwestii o szczególnym znaczeniu dla Rady Eksploatacji Pocztowej - z zastrzeżeniem rozpatrzenia i wydania opinii przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

9. Przewodniczący Rady Administracyjnej oraz Przewodniczący Rady Eksploatacji Pocztowej reprezentują te organy na posiedzeniach Komitetu Konsultacyjnego, w przypadku gdy porządek tych obrad obejmuje sprawy, którymi zainteresowane są te organy.

10. Aby zapewnić efektywny kontakt z organami Związku, Komitet Konsultacyjny może wyznaczyć swych przedstawicieli do udziału w posiedzeniach Kongresu, Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej oraz ich odpowiednich Komitetów jako obserwatorów bez prawa głosowania.

11. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego, na swoją prośbę, mogą uczestniczyć w plenarnych sesjach i posiedzeniach Komitetów Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej, zgodnie z artykułami 102, ustęp 16 i 104 ustęp 12. Mogą oni również uczestniczyć w pracach zespołów projektowych i Grup Roboczych na mocy artykułu 102, ustęp 18 i 104, ustęp 14. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego mogą brać udział w Kongresie jako obserwatorzy bez prawa głosowania.

12. Następujący obserwatorzy, na swoją prośbę, mogą uczestniczyć w posiedzeniach Komitetu Konsultacyjnego, bez prawa do głosowania:

12.1 członkowie Rady Administracyjnej oraz Rady Eksploatacji Pocztowej;

12.2 międzyrządowe organizacje zainteresowane pracami Komitetu Konsultacyjnego;

12.3 Związki Regionalne;

12.4 inne Państwa członkowskie Związku;

13. Komitet Konsultacyjny może ograniczyć, ze względów logistycznych, liczbę osób biorących udział ze strony każdego uczestniczącego obserwatora. Może on także ograniczyć ich prawo do zabierania głosu podczas debat.

14. W wyjątkowych okolicznościach, obserwatorzy mogą zostać wyłączeni z udziału w posiedzeniu lub jego części, lub ich prawo do otrzymania dokumentów może zostać ograniczone, jeżeli poufność przedmiotu posiedzenia lub dokumentu tego wymaga. Decyzja o takim ograniczeniu będzie podejmowana dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Poszczególne przypadki zgłaszane są Radzie Administracyjnej, a Radzie Eksploatacji Pocztowej - w przypadku gdy dotyczy to zagadnień o szczególnym znaczeniu dla tego organu. Rada Administracyjna, jeżeli uzna za konieczne, może później ponownie rozważyć ograniczenia, po konsultacji z Radą Eksploatacji Pocztowej, tam gdzie właściwe.

15. Biuro Międzynarodowe, pod kierownictwem Dyrektora Generalnego, zapewnia obsługę sekretariatu dla Komitetu Konsultacyjnego.

Artykuł  107 ⁷

Informacje dotyczące działalności Komitetu Konsultacyjnego

1. Po każdej sesji Komitet Konsultacyjny informuje Radę Administracyjną i Radę Eksploatacji Pocztowej o swojej działalności poprzez przesyłanie Przewodniczącym tych organów, między innymi sprawozdania podsumowującego ze swych posiedzeń oraz swoich zaleceń i opinii.

2. Komitet Konsultacyjny sporządza dla Rady Administracyjnej roczne sprawozdanie ze swojej działalności, z kopią do Rady Eksploatacji Pocztowej. Sprawozdanie zostaje włączone do dokumentacji Rady Administracyjnej, która jest dostarczana Państwom członkowskim Związku, ich wyznaczonym operatorom i Związkom Regionalnym, zgodnie z artykułem 103.

3. Komitet Konsultacyjny składa Kongresowi sprawozdanie z całokształtu swojej działalności i przesyła je Państwom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom co najmniej dwa miesiące przed otwarciem Kongresu.

Artykuł  108

Regulamin wewnętrzny Kongresów (Konst. 14)

1. Przy organizowaniu swoich prac i prowadzeniu obrad Kongres stosuje postanowienia Regulaminu Wewnętrznego Kongresów.

2. Każdy Kongres może zmienić ten Regulamin na warunkach w nim ustalonych.

Artykuł  109

Języki robocze Biura Międzynarodowego

Językami roboczymi Biura Międzynarodowego są francuski i angielski.

Artykuł  110 ⁸

Języki używane w dokumentacji, podczas obrad i w korespondencji służbowej

1. W dokumentacji Związku stosowane są języki: francuski, angielski, arabski i hiszpański. Używa się również języków: chińskiego, niemieckiego, portugalskiego i rosyjskiego, pod warunkiem że wydawnictwa w tych ostatnich językach ograniczają się do dokumentacji podstawowej, najważniejszej. Używa się także innych języków, pod warunkiem że wyrażające takie życzenie Państwa członkowskie same pokryją koszty z tym związane.

2. Państwo lub Państwa członkowskie, które żądały innego języka niż język oficjalny, tworzą grupę językową.

3. Dokumentacja jest publikowana przez Biuro Międzynarodowe w języku oficjalnym i w językach właściwie ustanowionych grup językowych, w sposób bezpośredni bądź za pośrednictwem regionalnych biur tych grup, na warunkach uzgodnionych z Biurem Międzynarodowym. Wydawanie dokumentów w różnych językach odbywa się według tego samego modelu.

4. Dokumentacja publikowana bezpośrednio przez Biuro Międzynarodowe jest rozprowadzana, w miarę możliwości, jednocześnie w różnych żądanych językach.

5. Korespondencja między Państwami członkowskimi lub ich wyznaczonymi operatorami a Biurem Międzynarodowym, a także między tym ostatnim a zewnętrznymi podmiotami może być wymieniana w każdym języku, dla którego Biuro Międzynarodowe posiada służbę tłumaczeń.

6. Koszty związane z tłumaczeniem na jakikolwiek język, łącznie z kosztami wynikającymi ze stosowania postanowień ustępu 5, ponosi grupa językowa, która zażądała tego języka. Państwa członkowskie używające języka oficjalnego płacą, jeżeli chodzi o tłumaczenie dokumentów nieoficjalnych, ryczałtową składkę, której kwota na jednostkę składki jest taka sama jak kwota uiszczana przez Państwa członkowskie używające innego języka roboczego Biura Międzynarodowego. Wszelkie inne koszty związane z dostarczeniem dokumentów są pokrywane przez Związek. Górną granicę wydatków ponoszonych przez Związek z tytułu wydawania dokumentów w językach: chińskim, niemieckim, portugalskim i rosyjskim ustala się w rezolucji Kongresu.

7. Koszty ponoszone przez grupę językową dzielone są między członków tej grupy proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty te mogą być dzielone między członków grupy językowej według innego klucza podziału, pod warunkiem że zainteresowane Państwa członkowskie wyrażą na to zgodę i powiadomią o swojej decyzji Biuro Międzynarodowe za pośrednictwem rzecznika grupy.

8. Biuro Międzynarodowe uwzględnia każdą zmianę w wyborze języka żądanego przez Państwo członkowskie po okresie, który nie powinien przekroczyć dwóch lat.

9. W czasie dyskusji na posiedzeniach organów Związku używa się języków: francuskiego, angielskiego, hiszpańskiego i rosyjskiego przy zastosowaniu systemu tłumaczeń z aparaturą elektroniczną lub bez niej. Wybór systemu pozostawia się do uznania organizatorów posiedzenia, po zasięgnięciu opinii Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego i zainteresowanych Państw członkowskich.

10. Podczas obrad i posiedzeń wymienionych w ustępie 9, można używać również innych języków.

11. Delegacje używające innych języków zapewniają tłumaczenie symultaniczne na jeden z języków wymienionych w ustępie 9, za pomocą systemu podanego w powyższym ustępie, jeżeli możliwe jest wprowadzenie w nim niezbędnych zmian technicznych, bądź przez indywidualnych tłumaczy.

12. Koszty związane ze służbą tłumaczeń są dzielone między Państwa członkowskie posługujące się tym samym językiem, proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku. Koszty instalacji i konserwacji urządzeń technicznych ponosi jednak Związek.

13. Państwa członkowskie i/lub ich operatorzy wyznaczeni mogą uzgodnić między sobą jakiego języka będą używać w korespondencji służbowej wymienianej między nimi. W razie braku takiego uzgodnienia używa się języka francuskiego.

Rozdział  II

Biuro Międzynarodowe

Artykuł  111

Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego.

1. Dyrektor Generalny i Wicedyrektor Generalny Biura Międzynarodowego są wybierani przez Kongres na okres dzielący dwa kolejne Kongresy, przy czym minimalny czas trwania ich mandatu wynosi cztery lata. Mandat ten może być wznowiony tylko jeden raz. O ile Kongres nie postanowi inaczej, datę przejęcia funkcji ustala się na dzień 1 stycznia roku, który następuje po Kongresie.

2. Przynajmniej na siedem miesięcy przed otwarciem Kongresu Dyrektor Generalny Biura Międzynarodowego przesyła notę do Rządów Krajów członkowskich, zapraszając je do przedstawienia ewentualnych kandydatur na stanowisko Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego oraz powiadamiając w tej samej nocie, czy Dyrektor Generalny i Wicedyrektor Generalny pełniący aktualnie te funkcje są zainteresowani ewentualnym wznowieniem ich pierwszego mandatu. Zgłoszenie kandydatur wraz z życiorysami kandydatów powinno być przesłane do Biura Międzynarodowego co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu. Kandydaci powinni być obywatelami tych Krajów członkowskich, które ich zgłosiły. Biuro Międzynarodowe opracowuje dokumentację w tej sprawie dla Kongresu. Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego następuje w głosowaniu tajnym; w pierwszej kolejności dokonuje się wyboru Dyrektora Generalnego.

3. W przypadku wakatu na stanowisku Dyrektora Generalnego, Wicedyrektor Generalny przejmuje funkcje Dyrektora Generalnego aż do chwili wygaśnięcia jego mandatu; może on być wybrany na to stanowisko i zostaje przyjęty z urzędu jako kandydat, pod warunkiem że jego pierwotny mandat Wicedyrektora Generalnego nie był już raz wznowiony przez poprzedni Kongres i że wyraża on zainteresowanie kandydowaniem na stanowisko Dyrektora Generalnego.

4. W przypadku jednoczesnego wakatu Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego, Rada Administracyjna, w oparciu o otrzymane w drodze konkursu kandydatury, wybiera Wicedyrektora Generalnego na okres do najbliższego Kongresu. Zgłaszanie kandydatur reguluje, poprzez analogię, ustęp 2.

5. W przypadku wakatu na stanowisku Wicedyrektora Generalnego, na wniosek Dyrektora Generalnego Rada Administracyjna powierza, na okres do najbliższego Kongresu, jednemu z Dyrektorów stopnia D2 w Biurze Międzynarodowym funkcję Wicedyrektora Generalnego

Artykuł  112 ⁹

Funkcje Dyrektora Generalnego

1. Dyrektor Generalny organizuje, administruje i kieruje Biurem Międzynarodowym, którego jest prawnym przedstawicielem. Do jego kompetencji należy odpowiednie uszeregowanie stanowisk od stopnia G 1 do D 2 oraz mianowanie i awansowanie pracowników w tych stopniach. Przy nominacji na stopnie od P 1 do D 2 powinien on brać pod uwagę kwalifikacje zawodowe kandydatów polecanych przez Państwa członkowskie, których są oni obywatelami, uwzględniając zasadę sprawiedliwego podziału geograficznego według kontynentów i podziału według języków. Stanowiska stopnia D 2 powinny być w miarę możliwości obsadzane przez kandydatów z różnych regionów oraz z regionów innych niż te, z których pochodzą Dyrektor Generalny i Zastępca Dyrektora Generalnego, z uwzględnieniem podstawowej zasady efektywności Biura Międzynarodowego. W przypadku gdy dane stanowisko wymaga specjalnych kwalifikacji, Dyrektor Generalny może uwzględnić kandydatury z zewnątrz. Bierze on również pod uwagę przy mianowaniu nowych pracowników fakt, że w zasadzie osoby zajmujące stanowiska odpowiadające stopniom D 2, D 1 i P 5 powinny być obywatelami różnych Państw członkowskich Związku. Podczas awansowania pracownika Biura Międzynarodowego na stopnie D 2, D 1 i P 5 nie wymagane jest stosowanie się do tej zasady. Ponadto, zasada sprawiedliwego podziału geograficznego i językowego brana jest pod uwagę w czasie procesu rekrutacji dopiero po ocenie kwalifikacji. Dyrektor Generalny raz w roku informuje Radę Administracyjną o nominacjach i awansach na stopnie od P 4 do D 2.

2. Do zadań Dyrektora Generalnego należy:

2.1 wykonywanie funkcji depozytariusza Aktów Związku i pośrednika w procedurze przystąpienia i przyjęcia do Związku, jak i opuszczenia tej organizacji;

2.2 powiadamianie wszystkich Rządów Państw członkowskich o decyzjach podjętych przez Kongres;

2.3 powiadamianie wszystkich Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów o Regulaminach opracowanych lub zweryfikowanych przez Radę Eksploatacji Pocztowej;

2.4 przygotowywanie projektu rocznego budżetu Związku na jak najniższym poziomie uwzględniając potrzeby Związku i przedkładanie go w odpowiednim trybie do rozpatrzenia przez Radę Administracyjną; przekazywanie informacji o budżecie Państwom członkowskim po zatwierdzeniu go przez Radę Administracyjną oraz wykonywanie go;

2.5 wykonywanie specjalnych prac wymaganych przez organy Związku oraz prac wymaganych od niego przez Akty;

2.6 podejmowanie inicjatyw mających na celu realizację zadań określonych przez organy Związku w ramach ustalonej polityki i posiadanych funduszy;

2.7 przedkładanie propozycji i wniosków Radzie Administracyjnej lub Radzie Eksploatacji Pocztowej;

2.8 po zamknięciu Kongresu, przedkładanie propozycji Radzie Eksploatacji Pocztowej dotyczących zmian w Regulaminach powstałych w wyniku decyzji przyjętych przez Kongres, zgodnie z Regulaminem wewnętrznym Rady Eksploatacji Pocztowej;

2.9 przygotowywanie dla Rady Administracyjnej, na podstawie dyrektyw wydanych przez Rady, projektu Strategii, który zostanie przedłożony Kongresowi;

2.10 co cztery lata, przygotowywanie do przyjęcia przez Radę Administracyjną raportu dotyczącego wykonania przez Państwa członkowskie Strategii Związku, przyjętej przez poprzedni Kongres, który zostanie przedłożony kolejnemu Kongresowi;

2.11 zapewnianie reprezentacji Związku;

2.12 działanie w charakterze pośrednika między:

- Światowym Związkiem Pocztowym a Związkami Regionalnymi;

- Światowym Związkiem Pocztowym a Organizacją Narodów Zjednoczonych;

- Światowym Związkiem Pocztowym a międzynarodowymi organizacjami, których działalność leży w sferze zainteresowań Związku;

- Światowym Związkiem Pocztowym a międzynarodowymi organizacjami, stowarzyszeniami lub przedsiębiorstwami, z którymi organy Związku pragną się skonsultować lub włączyć do swoich prac;

2.13 pełnienie funkcji Sekretarza Generalnego organów Związku i ich nadzorowanie, uwzględniając specjalne postanowienia niniejszego Regulaminu Generalnego, a w szczególności:

- przygotowanie i organizację prac organów Związku,

- opracowanie, sporządzanie i dystrybucję dokumentów, sprawozdań i protokołów,

- funkcjonowanie sekretariatu w czasie posiedzeń organów Związku;

2.14 branie udziału w posiedzeniach organów Związku i uczestniczenie w dyskusjach bez prawa głosowania, z możliwością wyznaczania innej reprezentującej go osoby.

Artykuł  113

Funkcje Wicedyrektora Generalnego

1. Wicedyrektor Generalny pomaga Dyrektorowi Generalnemu i jest przed nim odpowiedzialny.

2. W przypadku nieobecności lub niemożności pełnienia funkcji przez Dyrektora Generalnego, Wicedyrektor Generalny przejmuje jego obowiązki. To samo stosuje się w przypadku wakatu na stanowisku Dyrektora Generalnego, o którym mowa w artykule 111 ustęp 3.

Artykuł  114 ¹⁰

Sekretariat organów Związku (Konst. 14, 15, 17, 18)

Funkcjonowanie sekretariatu organów Związku zapewnia Biuro Międzynarodowe w ramach odpowiedzialności Dyrektora Generalnego. Przesyła ono wszystkie dokumenty wydane z okazji każdej sesji do Państw członkowskich będących członkami danego organu i ich wyznaczonych operatorów, do Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, które nie będąc członkami danego organu współpracują w podjętych badaniach, do Związków Regionalnych oraz innych Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, które sobie tego życzą.

Artykuł  115

Lista Krajów członkowskich (Konst.2)

Biuro Międzynarodowe sporządza i uaktualnia listę krajów członkowskich Związku z oznaczeniem ich klasy składek, grupy geograficznej i stanowiska wobec Aktów Związku.

Artykuł  116 ¹¹

Informacje. Opinie. Żądania dotyczące interpretacji i zmiany Aktów. Ankiety. Rola w rozliczeniach finansowych (Konst. 20, Regul. Gen. 124, 125, 126)

1. Biuro Międzynarodowe jest zawsze do dyspozycji Rady Administracyjnej, Rady Eksploatacji Pocztowej i Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów w celu dostarczania im wszelkich niezbędnych informacji w sprawach dotyczących tej służby.

2. Zadaniem Biura jest w szczególności zbieranie, koordynacja, wydawanie i rozsyłanie wszelkiego rodzaju informacji interesujących międzynarodową służbę pocztową, wydawanie na prośbę zainteresowanych stron opinii w sprawach spornych, postępowanie w przypadku wniosków o interpretację oraz zmianę Aktów Związku oraz, ogólnie, prowadzenie badań i wykonywanie prac redakcyjnych i dokumentacyjnych, które zostały mu powierzone na mocy wymienionych Aktów lub które zostaną mu zlecone w interesie Związku.

3. Na życzenie Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów Biuro przeprowadza również ankiety w celu poznania opinii innych Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów w określonej sprawie. Wynik ankiety nie ma statusu głosowania i nie jest formalnie wiążący.

4. Biuro może pełnić funkcję izby rozrachunkowej we wszelkiego rodzaju rozliczeniach finansowych związanych ze służbą pocztową.

Artykuł  117

Współpraca techniczna (Konst. 1)

W ramach międzynarodowej współpracy technicznej Biuro Międzynarodowe ma obowiązek rozwijania pocztowej pomocy technicznej we wszystkich jej formach.

Artykuł  118 ¹²

Formularze dostarczane przez Biuro Międzynarodowe (Konst. 20)

Do obowiązku Biura Międzynarodowego należy wydawanie międzynarodowych kuponów na odpowiedź oraz zaopatrywanie w nie, po cenie kosztów własnych, Państw członkowskich lub ich wyznaczonych operatorów, które je zamówią.

Artykuł  119 ¹³

Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne (Konst. 8)

1. Dwa egzemplarze Aktów Związków Regionalnych i Porozumień specjalnych, zawartych zgodnie z artykułem 8 Konstytucji, powinny być przekazane do Biura Międzynarodowego przez biura tych Związków, a w przypadku ich braku przez jedną z układających się stron.

2. Biuro Międzynarodowe czuwa, aby Akty Związków Regionalnych i Porozumienia specjalne nie zawierały warunków mniej korzystnych dla ogółu społeczeństwa od warunków przewidzianych w Aktach Związku oraz informuje Państwa członkowskie i ich wyznaczonych operatorów o istnieniu takich Związków i Porozumień. Sygnalizuje ono Radzie Administracyjnej wszelkie nieprawidłowości stwierdzone na podstawie stosowania niniejszego postanowienia.

Artykuł  120

Czasopismo Związku

Biuro Międzynarodowe, w oparciu o materiały przekazane do jego dyspozycji, redaguje czasopismo w językach: angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim, niemieckim i rosyjskim.

Artykuł  121 ¹⁴

Dwuletnie sprawozdanie z działalności Związku (Konst. 20, Regul. Gen. 102.6.17)

Biuro Międzynarodowe sporządza dwuletnie sprawozdanie z działalności Związku, które po zatwierdzeniu przez Radę Administracyjną przekazywane jest do wiadomości Państw członkowskich i ich wyznaczonych operatorów, Związkom Regionalnym i Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Rozdział  III

Tryb zgłaszania i rozpatrywania propozycji

Artykuł  122 ¹⁵

Tryb zgłaszania propozycji na Kongres (Konst. 29)

1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustępach 2 i 5, następująca procedura reguluje zgłaszanie wszelkich propozycji, które mają być przedstawione Kongresowi przez Państwa członkowskie:

a) przyjmowane są propozycje, które wpłyną do Biura Międzynarodowego co najmniej na sześć miesięcy przed wyznaczoną datą Kongresu;

b) w okresie sześciu miesięcy poprzedzających datę Kongresu nie przyjmuje się żadnej propozycji o charakterze redakcyjnym;

c) propozycje merytoryczne, które wpłyną do Biura Międzynarodowego w okresie między szóstym a czwartym miesiącem przed wyznaczoną datą Kongresu, przyjmowane są tylko wówczas, jeśli popierają je co najmniej dwa Państwa członkowskie;

d) propozycje merytoryczne, które wpłyną do Biura Międzynarodowego w okresie między czwartym a drugim miesiącem poprzedzającym wyznaczoną datę Kongresu, są przyjmowane tylko wówczas, jeśli popiera je co najmniej osiem Państw członkowskich. Nadesłane w późniejszym terminie propozycje nie są przyjmowane;

e) oświadczenia popierające powinny wpłynąć do Biura Międzynarodowego w tym samym terminie co wnioski, których one dotyczą.

2. Propozycje dotyczące Konstytucji lub Regulaminu Generalnego powinny wpłynąć do Biura Międzynarodowego co najmniej na 6 miesięcy przed otwarciem Kongresu; propozycje, które wpłyną po tym terminie, ale jeszcze przed otwarciem Kongresu, mogą być uwzględnione jedynie wówczas, jeżeli Kongres podejmie stosowną decyzję większością dwóch trzecich głosów państw reprezentowanych na Kongresie i jeżeli zachowane zostaną warunki przewidziane w ustępie 1.

3. Każda propozycja powinna, zgodnie z zasadą, mieć na uwadze tylko jeden cel i zawierać jedynie zmiany uzasadnione przez ten cel. Podobnie, do każdej propozycji generującej znaczne koszty dla Związku powinno być dołączone oszacowanie skutku finansowego, przygotowane przez Państwo członkowskie przedkładające propozycję, po konsultacji z Biurem Międzynarodowym, tak aby mogły być określone środki finansowe potrzebne dla jej implementacji.

4. Propozycje natury redakcyjnej są zaopatrzone przez Państwa członkowskie, które je zgłaszają, w nagłówku uwagą: «Propozycja natury redakcyjnej» i publikowane przez Biuro Międzynarodowe pod kolejnym numerem, po którym następuje litera R. Propozycje nie opatrzone tą uwagą, a dotyczące, zdaniem Biura Międzynarodowego, jedynie redakcji, są publikowane z odpowiednią adnotacją; Biuro Międzynarodowe sporządza listę tych propozycji dla potrzeb Kongresu.

5. Trybu ustalonego w ustępach 1 i 4 nie stosuje się ani do propozycji dotyczących Regulaminu wewnętrznego Kongresów ani do zmian odnoszących się do propozycji już zgłoszonych.

Artykuł  123 ¹⁶

Tryb zgłaszania propozycji do Rady Eksploatacji Pocztowej dotyczących opracowania nowych Regulaminów w świetle decyzji przyjętych przez Kongres

1. Regulaminy Światowej Konwencji Pocztowej i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych sporządza się w świetle decyzji przyjętych przez Kongres.

2. Propozycje będące następstwem zaproponowanych zmian do Konwencji lub Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych są przedkładane do Biura Międzynarodowego razem z propozycjami Kongresowymi, do których się one odnoszą. Mogą być one zgłaszane przez pojedyncze Państwa członkowskie bez konieczności uzyskania dla nich poparcia ze strony innych Państw członkowskich. Propozycje te są rozsyłane wszystkim Państwom członkowskim nie później niż na miesiąc przed rozpoczęciem Kongresu.

3. Pozostałe propozycje dotyczące Regulaminów, do rozpatrzenia przez Radę Eksploatacji Pocztowej podczas opracowywania nowych Regulaminów w ciągu sześciu (6) miesięcy od zakończenia Kongresu, należy przedłożyć do Biura Międzynarodowego przynajmniej dwa miesiące przed rozpoczęciem Kongresu.

4. Propozycje dotyczące zmian do Regulaminów wniesionych w wyniku decyzji podjętych przez Kongres, zgłoszone przez Państwa członkowskie, należy złożyć do Biura Międzynarodowego nie później niż dwa miesiące przed otwarciem posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej. Propozycje te są rozsyłane wszystkim Państwom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom nie później niż na miesiąc przed otwarciem posiedzenia Rady Eksploatacji Pocztowej.

Artykuł  124 ¹⁷

Tryb zgłaszania propozycji w okresie między dwoma Kongresami (Konst. 29, Regul. Gen. 116)

1. Każda propozycja dotycząca Konwencji lub Porozumień, zgłoszona przez Państwo członkowskie w okresie między dwoma Kongresami, może być rozpatrywana pod warunkiem uzyskania dla niej poparcia ze strony co najmniej dwóch innych Państw członkowskich. Propozycje te nie zostaną rozpatrzone, jeżeli Biuro Międzynarodowe nie otrzyma w tym samym czasie niezbędnych oświadczeń o ich poparciu.

2. Propozycje te przesyłane są innym Państwom członkowskim za pośrednictwem Biura Międzynarodowego.

3. Propozycje dotyczące Regulaminów nie wymagają takiego poparcia, ale są rozważane przez Radę Eksploatacji Pocztowej jedynie wtedy, gdy stwierdzi ona pilną potrzebę ich rozpatrzenia.

Artykuł  125 ¹⁸

Rozpatrywanie propozycji w okresie między dwoma Kongresami (Konst. 29, Regul. Gen. 116, 124)

1. Każda propozycja dotycząca Konwencji, Porozumień i ich Protokołów końcowych podlega następującej procedurze postępowania: w przypadku przesłania propozycji przez Państwo członkowskie do Biura Międzynarodowego, Biuro rozsyła ją do wszystkich Państw członkowskich celem rozpatrzenia. Pozostawia się okres dwóch miesięcy na rozpatrzenie danej propozycji i przesłanie uwag do Biura Międzynarodowego. Poprawki do danej propozycji są niedopuszczalne. Po upływie powyższych dwóch miesięcy, Biuro Międzynarodowe rozsyła Państwom członkowskim wszystkie otrzymane uwagi i przesyła do każdego Państwa członkowskiego zaproszenie do głosowania za lub przeciw danej propozycji. Państwa członkowskie, które nie oddadzą głosu w okresie dwóch miesięcy, uznaje się za wstrzymujące się od głosowania. Powyżej podane terminy liczy się poczynając od daty okólników Biura Międzynarodowego.

2. Propozycje dotyczące zmian do Regulaminów rozpatrywane są przez Radę Eksploatacji Pocztowej.

3. Jeżeli propozycja dotyczy Porozumienia lub jego Protokółu końcowego, w postępowaniu podanym w ustępie 1 mogą brać udział jedynie Państwa członkowskie, które są stronami tego Porozumienia.

Artykuł  126 ¹⁹

Powiadamianie o decyzjach podjętych w okresie między dwoma Kongresami (Konst. 29, Regul. Gen. 124, 125).

1. Zmiany wprowadzone do Konwencji, Porozumień i Protokołów końcowych tych Aktów są zatwierdzane w formie powiadomienia Rządów Państw członkowskich przez Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego.

2. Zmiany wprowadzone do Regulaminów i ich Protokołów końcowych przez Radę Eksploatacji Pocztowej są podawane do wiadomości Państwom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom przez Biuro Międzynarodowe. To samo dotyczy interpretacji, o której mowa w artykule 36 ustęp 3.2. Konwencji i w odpowiednich postanowieniach Porozumień.

Artykuł  127

Wejście w życie Regulaminów i innych decyzji podjętych w okresie między dwoma Kongresami

1. Regulaminy wchodzą w życie z tą samą datą i mają ten sam okres ważności co Akty uchwalone przez Kongres.

2. Z zastrzeżeniem ustępu 1, decyzje o zmianach w Aktach Związku podjęte w okresie pomiędzy dwoma Kongresami wchodzą w życie po upływie co najmniej trzech miesięcy od ich ogłoszenia.

Rozdział  IV

Finanse

Artykuł  128 ²⁰

Ustalanie i zarządzanie wydatkami Związku (Konst. 22)

1. Z zastrzeżeniem ustępów od 2 do 6, roczne wydatki związane z działalnością organów Związku nie mogą przekroczyć kwot niżej podanych na rok 2009 i lata następne: 37.000.000 franków szwajcarskich w roku 2009 i 2010 i 37.235.000 franków szwajcarskich w roku 2011 i 2012. Podstawowy limit na rok 2012 dotyczy również następnych lat w przypadku przełożenia Kongresu, którego odbycie przewidywane jest w 2012 roku.

2. Wydatki związane ze zwołaniem najbliższego Kongresu (koszty podróży sekretariatu, opłaty za transport, koszty instalacji sprzętu do tłumaczenia symultanicznego, koszty sporządzania dokumentów w czasie trwania Kongresu, i tym podobne) nie mogą przekroczyć limitu 2.900.000 franków szwajcarskich.

3. Rada Administracyjna może przekroczyć limity ustalone w ustępach 1 i 2 w celu uwzględnienia podwyżek wynagrodzeń, składek emerytalnych lub dodatków, łącznie z dodatkami służbowymi, zatwierdzonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych dla swojego personelu pełniącego obowiązki w Genewie.

4. Rada Administracyjna upoważniona jest również do corocznego uaktualniania limitów wydatków innych niż wydatki osobowe w zależności od wskaźnika cen towarów konsumpcyjnych w Szwajcarii.

5. W odstępstwie od postanowień ustępu 1, Rada Administracyjna lub - w przypadku nagłej konieczności - Dyrektor Generalny może zezwolić na przekroczenie ustalonych limitów w związku z poważnymi i nieprzewidzianymi naprawami w budynku Biura Międzynarodowego; kwota przeznaczona na ten cel nie może jednak przekroczyć 125.000 franków szwajcarskich rocznie.

6. Jeżeli środki przewidziane w ustępach 1 i 2 okażą się niewystarczające dla należytego funkcjonowania Związku, limity te mogą być przekroczone wyłącznie za zgodą większości Państw członkowskich Związku. Każda konsultacja powinna zawierać pełne przedstawienie faktów uzasadniających takie żądanie.

7. Państwa przystępujące do Związku lub przyjęte w charakterze członków Związku, jak również te, które występują ze Związku, powinny opłacić swoje składki za cały rok, w ciągu którego ich przystąpienie lub wystąpienie weszło w życie.

8. Państwa członkowskie płacą z góry swoje składki na poczet rocznych wydatków Związku na podstawie budżetu uchwalonego przez Radę Administracyjną. Składki te muszą być zapłacone najpóźniej pierwszego dnia roku budżetowego, do którego odnosi się dany budżet. Po przekroczeniu tego terminu należne sumy podlegają oprocentowaniu na rzecz Związku w stosunku 3 procent (3%) rocznie za okres pierwszych sześciu miesięcy i 6 procent (6%) rocznie licząc od czwartego miesiąca.

9. Jeżeli zaległości obowiązkowych składek, bez odsetek, jakie dane Państwo członkowskie winne jest Związkowi, są równe kwocie składek tego Państwa członkowskiego za dwa poprzednie lata budżetowe lub ją przekraczają, takie Państwo członkowskie może nieodwołalnie scedować na rzecz Związku, w całości lub w części, kwoty środków należnych jemu od innych Państw członkowskich, zgodnie z zasadami ustalonymi przez Radę Administracyjną. Warunki takiego scedowania należnych środków zostaną ustalone na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy danym Państwem członkowskim, jego dłużnikami/wierzycielami oraz Związkiem.

10. Państwo członkowskie, które z powodów prawnych czy innych nie może przeprowadzić tego rodzaju cesji, podejmie działania mające na celu opracowanie harmonogramu spłat swoich zaległości.

11. Poza wyjątkowymi okolicznościami, spłata zaległości obowiązkowych składek należnych na rzecz Związku nie może wykraczać poza okres dziesięciu lat.

12. W wyjątkowych okolicznościach, Rada Administracyjna może zwolnić Państwo członkowskie z całości lub części należnych do zapłaty odsetek, jeżeli państwo to dokonało spłaty pełnej kwoty zaległego długu.

13. Państwo członkowskie może być również zwolnione, w ramach harmonogramu spłat zaległych rachunków zatwierdzonego przez Radę Administracyjną, z całości lub z części narosłych odsetek lub odsetek, które będą przyrastały; takie zwolnienie jest jednak uwarunkowane całkowitą i terminową realizacją harmonogramu spłat w uzgodnionym okresie, nie dłuższym niż dziesięć lat.

14. W celu złagodzenia trudności finansowych Związku tworzy się Fundusz Rezerwowy, którego wysokość ustala Rada Administracyjna. Fundusz ten zasilany jest w pierwszym rzędzie poprzez wpłaty nadwyżek budżetowych. Może on również służyć do zrównoważenia budżetu lub zmniejszenia składek Państw członkowskich.

15. W przypadku przejściowych trudności finansowych, Rząd Konfederacji Szwajcarskiej wpłaca niezbędne krótkoterminowe zaliczki na warunkach ustalonych w drodze obopólnego porozumienia. Rząd ten nieodpłatnie nadzoruje rachunkowość i rozliczenia Biura Międzynarodowego, w granicach przyznanych środków, których wysokość ustala Kongres.

16. Zapisy w artykule 9, 10, 11, 12 i 13 stosuje się analogicznie do kosztów tłumaczenia, którymi Biuro Międzynarodowe obciąża Państwa członkowskie należące do grup językowych.

Artykuł  129

Automatyczne sankcje

1. Każdy Kraj członkowski, który nie może przeprowadzić cesji, o której mowa w artykule 128 ustęp 9 i który nie zgadza się na realizację harmonogramu spłat zaproponowanego przez Międzynarodowe Biuro zgodnie z artykułem 128 ustęp 10, lub który nie postępuje w sposób zgodny z takim harmonogramem, automatycznie traci prawo do głosowania na Kongresie i na posiedzeniach Rady Administracyjnej i Rady Eksploatacji Pocztowej i nie będzie już kwalifikował się do członkostwa w tych dwóch Radach.

2. Automatyczne sankcje zostają zniesione z urzędu i ze skutkiem natychmiastowym bezzwłocznie po uiszczeniu przez dany kraj członkowski jego zaległych obowiązkowych składek należnych Związkowi, zarówno kwoty kapitału jak i odsetek lub po wyrażeniu przez ten kraj zgody na realizację harmonogramu spłat zaległości.

Artykuł  130 ²¹

Klasy składek (Konst. 21, Regul. Gen. 115, 128)

1. Państwa członkowskie uczestniczą w pokrywaniu wydatków Związku według klasy składek, do której należą. Klasy te są następujące:

klasa 50 jednostek,

klasa 45 jednostek,

klasa 40 jednostek,

klasa 35 jednostek,

klasa 30 jednostek,

klasa 25 jednostek,

klasa 20 jednostek,

klasa 15 jednostek,

klasa 10 jednostek,

klasa 5 jednostek,

klasa 3 jednostek,

klasa 1 jednostki,

klasa 0,5 jednostki, zarezerwowana dla państw najsłabiej rozwiniętych wymienionych przez Organizację Narodów Zjednoczonych i dla innych państw wskazanych przez Radę Administracyjną.

2. Niezależnie od klas składek, wymienionych w ustępie 1, każde Państwo członkowskie może wybrać liczbę jednostek wyższą niż odpowiadająca klasie składek, do której to państwo należy, na minimalny okres równy okresowi między Kongresami. Ogłoszenie zmiany powinno być dokonane najpóźniej na Kongresie. Pod koniec okresu między Kongresami, Państwo członkowskie automatycznie zostanie przywrócone do jego pierwotnej klasy składek, chyba że zdecyduje się utrzymać wyższą liczbę jednostek. Płatność dodatkowych jednostek odpowiednio zwiększa wydatki.

3. Państwa członkowskie zostają zakwalifikowane do jednej z wyżej wymienionych klas składek w chwili ich przyjęcia lub przystąpienia do Związku według procedury określonej w artykule 21, ustęp 4 Konstytucji.

4. Państwa członkowskie mogą w przyszłości zostać zakwalifikowane do niższej klasy składek, pod warunkiem że prośba o zmianę zostanie wysłana do Biura Międzynarodowego przynajmniej na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu. Kongres wydaje niewiążącą opinię w sprawie próśb o zmianę klas składek. Państwo członkowskie samo decyduje czy działa zgodnie z opinią Kongresu. Ostateczna decyzja Państwa członkowskiego zostanie przekazana do Sekretariatu Biura Międzynarodowego przed końcem Kongresu. Ta prośba o zmianę, nabiera mocy prawnej od daty wejścia w życie postanowień finansowych przyjętych przez Kongres. Państwa członkowskie, które nie poinformowały w wymaganym czasie o swoim zamiarze zmiany klasy składki pozostają w klasie, do której należały dotychczas.

5. Państwa członkowskie nie mogą żądać obniżenia klasy składek więcej niż o jedną klasę za jednym razem.

6. Jednakże, w przypadku zaistnienia nadzwyczajnych okoliczności, takich jak klęski żywiołowe wymagające programów międzynarodowej pomocy, Rada Administracyjna może wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie klasy składek, raz pomiędzy dwoma Kongresami, na prośbę danego Państwa członkowskiego, jeżeli dany członek przedstawi dowody, że nie jest już w stanie utrzymać składki w uprzednio wybranej klasie. W tych samych okolicznościach Rada Administracyjna może również wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie dla państw nie należących do grupy najsłabiej rozwiniętych państw znajdujących się w klasie z 1 jednostką, umieszczając je w klasie z 0,5 jednostki.

7. Rada Administracyjna może wyrazić zgodę na tymczasowe obniżenie klasy składki w związku z zastosowaniem ustępu 6 maksymalnie na okres dwóch lat lub do następnego Kongresu, którykolwiek z tych terminów przypada wcześniej. Po wygaśnięciu określonego okresu, dany kraj automatycznie powraca do swojej pierwotnej klasy składek.

8. W odstępstwie od postanowień zawartych w ustępach 4 i 5, podwyższenie klasy składek nie podlega żadnym ograniczeniom.

Artykuł  131 ²²

Regulowanie należności za materiały dostarczone przez Biuro Międzynarodowe (Regul. Gen. 118)

Płatności za dostarczone materiały, które Biuro Międzynarodowe przesyła odpłatnie Państwom członkowskim i ich wyznaczonym operatorom, muszą być uiszczone w jak najkrótszym terminie i nie później niż w ciągu sześciu (6) miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym Biuro przesłało rachunek. Po upływie tego terminu należne kwoty podlegają oprocentowaniu na rzecz Związku w stosunku 5 procent rocznie, licząc od dnia upłynięcia terminu.

Rozdział  V

Arbitraż

Artykuł  132 ²³

Postępowanie arbitrażowe (Konst. 32)

1. W razie sporu, który ma być rozstrzygnięty w drodze orzeczenia arbitrażowego, każde z Państw członkowskich uczestniczących w sporze jako strona wybiera jedno Państwo członkowskie, niezaangażowane bezpośrednio w spór. W przypadku kiedy kilka Państw członkowskich wspólnie występuje w sprawie, dla celów niniejszego postanowienia traktuje się je jako jedno Państwo członkowskie.

2. W razie gdy jedno z Państw członkowskich uczestniczących w sporze nie nada w terminie sześciu miesięcy od daty jego wysłania dalszego biegu wnioskowi o wszczęcie postępowania arbitrażowego, Biuro Międzynarodowe, jeśli otrzyma odpowiednią prośbę, wzywa uchylające się Państwo członkowskie do wyznaczenia arbitra lub samo wyznacza arbitra z urzędu.

3. Strony postępowania mogą porozumieć się odnośnie wyznaczenia tylko jednego arbitra, którym może być Biuro Międzynarodowe.

4. Decyzja arbitrów zapada większością głosów.

5. W przypadku równej ilości głosów, w celu rozstrzygnięcia sprawy arbitrzy wybierają inne Państwo członkowskie również niezaangażowane w sporze. W razie braku zgody co do wyboru, odpowiednie Państwo członkowskie zostaje wyznaczone przez Biuro Międzynarodowe spośród Państw członkowskich nie proponowanych przez arbitrów.

6. Jeżeli spór dotyczy jednego z Porozumień, arbitrzy mogą być wyznaczeni wyłącznie spośród Państw członkowskich będących stronami tego Porozumienia.

7. W razie sporu między wyznaczonymi operatorami, który ma być rozstrzygnięty w drodze orzeczenia arbitrażowego, operatorzy uczestniczący w sporze zwracają się do swojego Państwa członkowskiego by to działało zgodnie z procedurą opisaną w ustępach 1-6.

Rozdział  VI

Postanowienia końcowe

Artykuł  133

Warunki zatwierdzania propozycji dotyczących Regulaminu Generalnego

Propozycje przedstawione Kongresowi dotyczące niniejszego Regulaminu Generalnego wchodzą w życie po zatwierdzeniu ich przez większość Krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosowania. W czasie głosowania musi być obecnych co najmniej dwie trzecie Krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania.

Artykuł  134

Propozycje dotyczące Porozumień z Organizacją Narodów Zjednoczonych (Konst. 9)

Warunki zatwierdzania, o których mowa w artykule 133, stosuje się w równym stopniu do propozycji mających na celu zmiany do Porozumień zawartych między Światowym Związkiem Pocztowym a Organizacją Narodów Zjednoczonych, o ile porozumienia te nie przewidują warunków zmiany zawartych w nich postanowień.

Artykuł  135 ²⁴

Wejście w życie i okres ważności Regulaminu Generalnego

Zmiany przyjęte przez Kongres będą przedmiotem Protokołu dodatkowego i, jeśli Kongres nie zdecyduje inaczej, wejdą w życie w tym samym czasie co inne Akty uaktualnione w trakcie Kongresu.

Niniejszy Regulamin Generalny wejdzie w życie dnia 1 stycznia 2006 roku i pozostanie w mocy przez czas nieokreślony.

Na dowód czego Pełnomocnicy Rządów Krajów członkowskich podpisali niniejszy Regulamin Generalny w jednym egzemplarzu, który zostanie złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia tego dokumentu doręczona zostanie każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Bukareszcie, dnia 5 października 2004 roku.

Na oryginale podpisy pełnomocników ze ... 150... krajów

Ze strony polskiej podpisy złożyli:

1) Pan Wojciech Hałka - Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury

2) Pan Tadeusz Bartkowiak - Dyrektor Generalny Poczty Polskiej

Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego -załącznik

Regulamin wewnętrzny Kongresów

Spis treści

Art.

1 Postanowienia ogólne

2 Delegacje

3 Pełnomocnictwa delegacji

4 Kolejność miejsc

5 Obserwatorzy z mocy prawa

6 Zaproszeni goście

7 Dziekan Kongresu

8 Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komisji

9 Biuro Kongresu

10 Członkowie Komisji

11 Grupy Robocze

12 Sekretariat Kongresu i Komisji

13 Języki obrad

14 Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

15 ^** Propozycje

16 ^** Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komisje

17 Obrady

18 Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

19 Kworum

20 Zasady i procedura głosowania

21** Warunki zatwierdzania propozycji

22 Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej

23 Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

24 Sprawozdania

25 Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komisje i Kongres

26 Zatwierdzenie przez Kongres projektów decyzji (Aktów, rezolucji, itd.)

27 Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej

28 Zastrzeżenia do Aktów

29 Podpisanie Aktów

30 Zmiany w Regulaminie

Regulamin wewnętrzny Kongresów

Artykuł  1

Postanowienia ogólne

Niniejszy Regulamin wewnętrzny, zwany dalej «Regulaminem», został opracowany zgodnie z postanowieniami Aktów Związku i jest im podporządkowany. W przypadku rozbieżności między jednym z jego postanowień a postanowieniem Aktów, to ostatnie jest decydujące.

Artykuł  2

Delegacje

1. Termin «delegacja» odnosi się do osoby lub zespołu osób wyznaczonych przez kraj członkowski do uczestniczenia w Kongresie. Delegacja składa się z Przewodniczącego delegacji oraz, w razie potrzeby, jego zastępcy, jednego lub kilku delegatów i ewentualnie jednego lub kilku pracowników pomocniczych (w tym ekspertów, sekretarek, itd.).

2. Przewodniczący delegacji, ich zastępcy oraz delegaci są przedstawicielami krajów członkowskich w rozumieniu artykułu 14, ustęp 2 Konstytucji, jeżeli posiadają pełnomocnictwa odpowiadające warunkom określonym w artykule 3 niniejszego Regulaminu.

3. Pracownicy pomocniczy są dopuszczeni do posiedzeń i mają prawo uczestniczenia w debatach, ale zazwyczaj nie mają prawa do głosowania. Jednakże Przewodniczący delegacji może upoważnić ich do wzięcia udziału w głosowaniu w imieniu swojego kraju na posiedzeniach Komisji. Takie upoważnienia składa się na piśmie Przewodniczącemu Komisji przed rozpoczęciem posiedzenia.

Artykuł  3

Pełnomocnictwa delegacji

1. Pełnomocnictwa delegacji podpisuje Głowa Państwa, Szef Rządu lub Minister Spraw Zagranicznych. Sporządza się je w należytej formie. Pełnomocnictwa delegatów upoważnionych do podpisywania Aktów (pełnomocników) określają zakres takiego podpisu (podpis z zastrzeżeniem ratyfikacji lub zatwierdzenia, podpis «ad referendum», podpis ostateczny). Wobec braku tego rodzaju sprecyzowania uważa się, że podpis wymaga ratyfikacji lub zatwierdzenia. Pełnomocnictwa upoważniające do podpisania Aktów dają z natury rzeczy prawo do zabierania głosu i głosowania. Delegaci, którym kompetentne władze udzieliły ogólnych pełnomocnictw, bez określenia ich zakresu, uprawnieni są do zabierania głosu, do głosowania i podpisania Aktów, chyba że z tekstu pełnomocnictw jasno wynika inaczej.

2. Pełnomocnictwa są składane z chwilą otwarcia Kongresu wyznaczonemu w tym celu organowi.

3. Delegaci nie wyposażeni w pełnomocnictwa lub którzy nie złożyli swoich pełnomocnictw mogą - pod warunkiem, że zostali zgłoszeni przez swoje Rządy Rządowi kraju zapraszającego - brać udział w debatach i głosować z chwilą wzięcia udziału w pracach Kongresu. To samo dotyczy delegatów, których pełnomocnictwa uznano za nieprawidłowe. Delegaci ci tracą prawo do głosowania z chwilą zatwierdzenia przez Kongres ostatniego sprawozdania Komisji do spraw weryfikacji pełnomocnictw, stwierdzającego brak ich pełnomocnictw lub że ich pełnomocnictwa nie są prawidłowo wystawione, aż do czasu uregulowania sytuacji. Ostatnie sprawozdanie Komisji do spraw weryfikacji pełnomocnictw jest zatwierdzane przez Kongres przed wyborami, z wyjątkiem wyboru Przewodniczącego Kongresu, i przed zatwierdzeniem projektów Aktów.

4. Pełnomocnictwa kraju członkowskiego, który jest reprezentowany na Kongresie przez inny kraj członkowski (na podstawie upoważnienia) mają taką samą formę jak pełnomocnictwa wymienione w ustępie 1.

5. Pełnomocnictwa i upoważnienia przesłane telegramem nie są dopuszczane. Natomiast przyjmowane będą telegramy stanowiące odpowiedź na prośbę o informacje w sprawie pełnomocnictw.

6. Delegacja, która po złożeniu pełnomocnictw nie może uczestniczyć w jednym lub kilku posiedzeniach może być reprezentowana przez delegację innego kraju, pod warunkiem poinformowania o tym na piśmie Przewodniczącego danego posiedzenia. Jednakże jedna delegacja może reprezentować tylko jeden kraj poza swoim własnym.

7. Delegaci krajów członkowskich nie będących stronami Porozumienia mogą uczestniczyć w obradach Kongresu dotyczących tego Porozumienia, bez prawa do głosowania.

Artykuł  4

Kolejność miejsc

1. Na posiedzeniach Kongresu i Komisji delegacje zajmują miejsca we francuskim porządku alfabetycznym nazw reprezentowanych krajów członkowskich.

2. Przewodniczący Rady Administracyjnej określa we właściwym czasie, w drodze losowania, kraj, który zajmie miejsce przed trybuną prezydialną w czasie posiedzeń Kongresu i Komisji.

Artykuł  5

Obserwatorzy z mocy prawa

1. Przedstawiciele Organizacji Narodów Zjednoczonych dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa i udziału w debatach Kongresu.

2. Związki Regionalne dopuszczone są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.

3. Liga Państw Arabskich i Związek Afrykański dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.

4. Członkowie Komitetu Konsultacyjnego dopuszczeni są jako obserwatorzy do uczestnictwa w Kongresie i jego Komisjach.

5. Obserwatorzy, o których mowa w ustępach 1 do 4, nie mają prawa do głosowania ale mogą zabierać głos za zgodą Przewodniczącego posiedzenia.

6. W wyjątkowych okolicznościach, prawo obserwatorów, o których mowa w ustępie 4, do uczestnictwa w pewnych posiedzeniach lub ich części może zostać ograniczone, jeżeli poufność omawianych kwestii tego wymaga. O takiej decyzji zostaną oni niezwłocznie powiadomieni. Decyzja o ograniczeniu podejmowana jest dla każdego przypadku indywidualnie przez jakikolwiek zainteresowany organ lub jego Przewodniczącego. Decyzje te są ponownie rozpatrywane przez Biuro Kongresu, które ma prawo je przyjąć lub cofnąć zwykłą większością głosów.

Artykuł  6

Zaproszeni goście

1. Przedstawiciele wyspecjalizowanych agencji Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz organizacji międzyrządowych są wyznaczani przez Radę Administracyjną do wzięcia udziału w określonych posiedzeniach Kongresu i jego Komisji, w przypadku gdy dyskutowane są sprawy o szczególnym znaczeniu dla tych organizacji.

2. Przedstawicie organów międzynarodowych, stowarzyszeń lub przedsiębiorstw, lub kompetentne osoby wyznaczone przez Radę Administracyjną są dopuszczeni do określonych posiedzeń Kongresu lub jego Komisji.

3. Zaproszeni goście, wymienieni w ustępach 1 i 2, nie mają prawa do głosowania ale mogą zabierać głos za zgodą Przewodniczącego posiedzenia.

Artykuł  7

Dziekan Kongresu

1. Administracja pocztowa kraju będącego gospodarzem Kongresu, w porozumieniu z Biurem Międzynarodowym, proponuje kandydata do pełnienia funkcji Dziekana Kongresu. W odpowiednim czasie Rada Administracyjna zatwierdza tę kandydaturę.

2. Podczas otwarcia pierwszego posiedzenia plenarnego każdego Kongresu Dziekan pełni funkcję Przewodniczącego Kongresu do czasu wyboru przez Kongres Przewodniczącego. Ponadto, pełni on funkcje powierzone mu w myśl niniejszego Regulaminu.

Artykuł  8

Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu i Komisji

1. W czasie swojego pierwszego posiedzenia plenarnego Kongres, na wniosek Dziekana, wybiera Przewodniczącego Kongresu, a następnie, na wniosek Rady Administracyjnej, zatwierdza wybór krajów członkowskich, które sprawować będą funkcje Wiceprzewodniczących Kongresu oraz Przewodniczących i Wiceprzewodniczących Komisji. Funkcje te są przydzielane z uwzględnieniem, w możliwie szerokim zakresie, zasady sprawiedliwego podziału geograficznego krajów członkowskich.

2. Przewodniczący otwierają i zamykają posiedzenia, którym przewodniczą, kierują dyskusją, udzielają głosu mówcom, poddają pod głosowanie wnioski oraz podają wymaganą większość do ich przyjęcia, ogłaszają decyzje i, z zastrzeżeniem aprobaty przez Kongres, interpretują te decyzje, o ile to konieczne.

3. Przewodniczący czuwają nad przestrzeganiem niniejszego Regulaminu oraz nad zachowaniem porządku w czasie posiedzeń.

4. Każda delegacja może odwołać się do Kongresu lub Komisji od decyzji przyjętej przez Przewodniczącego na podstawie postanowienia niniejszego Regulaminu lub jego interpretacji. Decyzja Przewodniczącego pozostaje w mocy, o ile nie zostanie anulowana większością głosów członków obecnych i głosujących.

5. W przypadku gdy kraj członkowski wyznaczony do sprawowania funkcji Przewodniczącego nie może jej dalej wykonywać, jeden z Wiceprzewodniczących zostaje wyznaczony na jego miejsce przez Kongres lub daną Komisję.

Artykuł  9

Biuro Kongresu

1. Biuro jest organem centralnym powołanym do kierowania pracami Kongresu. W jego skład wchodzi Przewodniczący i Wiceprzewodniczący Kongresu, jak również Przewodniczący Komisji. Biuro zbiera się okresowo w celu przeanalizowania przebiegu prac Kongresu i jego Komisji oraz określenia zaleceń zmierzających do zapewnienia właściwego przebiegu prac. Jest ono pomocne Przewodniczącemu przy opracowywaniu porządku obrad każdego posiedzenia plenarnego oraz przy koordynacji prac Komisji. Opracowuje ono zalecenia dotyczące zamknięcia obrad Kongresu.

2. Sekretarz Generalny Kongresu i zastępca Sekretarza Generalnego, wymienieni w artykule 12, ustęp 1, uczestniczą w posiedzeniach Biura.

Artykuł  10

Członkowie Komisji

1. Kraje członkowskie reprezentowane na Kongresie są, z mocy prawa, członkami Komisji powołanych do zbadania wniosków dotyczących Konstytucji, Regulaminu Generalnego i Konwencji.

2. Kraje członkowskie reprezentowane na Kongresie, będące stronami jednego lub wielu fakultatywnych Porozumień są, z mocy prawa, członkami jednej i/lub wielu Komisji powołanych do rewizji tych Porozumień. Prawo do głosowania członków tej lub tych Komisji ograniczone jest do Porozumienia lub Porozumień, których są stronami.

3. Delegacje nie będące członkami Komisji rozpatrujących Porozumienia mogą uczestniczyć w posiedzeniach tych Komisji i brać udział w obradach bez prawa do głosowania.

Artykuł  11

Grupy Robocze

Kongres i każda Komisja mogą utworzyć Grupy Robocze w celu rozpatrzenia specjalnych zagadnień.

Artykuł  12

Sekretariat Kongresu i Komisji

1. Dyrektor Generalny i zastępca Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego pełnią odpowiednio funkcje Sekretarza Generalnego i zastępcy Sekretarza Generalnego Kongresu.

2. Sekretarz Generalny i zastępca Sekretarza Generalnego uczestniczą w posiedzeniach Kongresu i Biura Kongresu oraz biorą udział w ich obradach bez prawa do głosowania. Mogą oni również uczestniczyć na tych samych warunkach w posiedzeniach Komisji lub też wyznaczyć swojego przedstawiciela w osobie wyższego funkcjonariusza Biura Międzynarodowego.

3. Prace Sekretariatu Kongresu, Biura Kongresu i Komisji wykonuje personel Biura Międzynarodowego przy współpracy z administracją pocztową kraju zapraszającego.

4. Wyżsi funkcjonariusze Biura Międzynarodowego pełnią funkcje Sekretarzy Kongresu, Biura Kongresu i Komisji. Pomagają oni Przewodniczącemu w czasie posiedzeń i są odpowiedzialni za redakcje sprawozdań.

5. Do pomocy Sekretarzom Kongresu i Komisji przydzielani są zastępcy Sekretarzy.

Artykuł  13

Języki obrad

1. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 2, dopuszcza się w czasie obrad języki: francuski, angielski, hiszpański, rosyjski przy użyciu systemu tłumaczenia symultanicznego lub konsekutywnego.

2. Obrady Komisji redakcyjnej odbywają się w języku francuskim.

3. Dopuszcza się również inne języki do obrad wymienionych w ustępie 1. Język kraju gospodarza korzysta pod tym względem z pierwszeństwa. Delegacje używające innych języków zapewniają symultaniczne tłumaczenie w jednym z języków wymienionych w ustępie 1 bądź za pomocą systemu tłumaczenia symultanicznego, jeżeli jest to możliwe z technicznego punktu widzenia, bądź też przez indywidualnych tłumaczy.

4. Koszty instalacji i utrzymania urządzeń technicznych pokrywa Związek.

5. Koszty służby tłumaczeń dzieli się między kraje członkowskie używające tego samego języka proporcjonalnie do ich udziału w wydatkach Związku.

Artykuł  14

Języki, w jakich redagowane są dokumenty Kongresu

1. Opracowane w czasie Kongresu dokumenty wraz z projektami decyzji przedłożonymi do zatwierdzenia Kongresu są publikowane w języku francuskim przez Sekretariat Kongresu.

2. W tym celu, dokumenty opracowane przez delegacje krajów członkowskich należy składać w tym języku bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem służby tłumaczeń przydzielonej Sekretariatowi Kongresu.

3. Służby powyższe, zorganizowane na własny koszt przez grupy językowe, utworzone zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu Generalnego, mogą również tłumaczyć dokumenty Kongresu na odpowiednie języki.

Artykuł  15

^{*** *)}

Propozycje

1. Wszystkie kwestie przedkładane Kongresowi mają formę propozycji.

2. Wszystkie propozycje opublikowane przez Biuro Międzynarodowe przed otwarciem Kongresu uważa się za przedłożone Kongresowi.

3. Na dwa miesiące przed otwarciem Kongresu nie uwzględnia się żadnych propozycji, z wyjątkiem tych, które zawierają poprawki do propozycji uprzednio zgłoszonych.

4. Jako poprawkę uważa się każdą propozycję, która nie naruszając istoty oryginalnej propozycji zawiera skreślenia, uzupełnienia lub korektę części oryginalnej propozycji. Żadna proponowana zmiana nie będzie traktowana jako poprawka, jeżeli jest niezgodna ze znaczeniem lub intencją oryginalnej propozycji. W wątpliwych przypadkach rozstrzyga Kongres lub Komisja.

5. Poprawki przedstawione na Kongresie do już zgłoszonych propozycji powinny być złożone na piśmie w języku francuskim w Sekretariacie przed południem, w dniu poprzedzającym obrady, w sposób umożliwiający rozdanie ich delegatom jeszcze w tym samym dniu. Termin ten nie ma zastosowania do poprawek wynikających bezpośrednio z dyskusji na Kongresie lub Komisjach. W tym ostatnim przypadku, jeżeli to jest wymagane, autor poprawki powinien przedstawić swój tekst na piśmie w języku francuskim lub w przypadku trudności w jakimkolwiek innym języku obrad. Przewodniczący, którego to dotyczy, odczyta lub poleci odczytać ten tekst.

6. Procedura przewidziana w ustępie 5 dotyczy również przedstawienia propozycji nie zmierzających do zmiany tekstu Aktów (projektów rezolucji, projektów zaleceń, projektów decyzji, itd.).

7. Każda propozycja lub poprawka powinna mieć formę ostateczną tekstu, który zostanie włączony do Aktów Związku, z zastrzeżeniem, oczywiście właściwej korekty dokonanej przez Komisję redakcyjną.

Artykuł  16

^{*** *)}

Rozpatrywanie propozycji przez Kongres i Komisje

1. Propozycje natury redakcyjnej (w których po kolejnym numerze następuje litera R) przydzielane są do Komisji Redakcyjnej bądź bezpośrednio, jeżeli nie ma żadnej wątpliwości ze strony Biura Międzynarodowego co do ich charakteru (listę tych wniosków dla Komisji Redakcyjnej sporządza Biuro Międzynarodowe), bądź - jeżeli Biuro Międzynarodowe ma pewne wątpliwości co do ich natury - po potwierdzeniu przez inne Komisje, że propozycje te mają charakter wyłącznie redakcyjny (listę tych wniosków sporządza się również dla zainteresowanych Komisji). Jednakże, jeżeli tego rodzaju propozycje mają związek z innymi merytorycznymi propozycjami, które mają być omawiane na Kongresie lub w innych Komisjach, Komisja Redakcyjna odkłada ich rozpatrzenie do czasu podjęcia przez Kongres lub inne Komisje decyzji odnośnie do właściwych propozycji merytorycznych. Propozycje, w których po kolejnym numerze nie występuje litera R, lecz które zdaniem Biura Międzynarodowego są propozycjami natury redakcyjnej, przekazuje się bezpośrednio do zainteresowanych Komisji wraz z odpowiednimi propozycjami merytorycznymi. W chwili otwarcia obrad Komisje te decydują, które z tych propozycji mają być przekazywane bezpośrednio do Komisji Redakcyjnej. Listę tych propozycji dla zainteresowanych Komisji sporządza Biuro Międzynarodowe.

2. Jeżeli ten sam problem jest przedmiotem kilku propozycji, Przewodniczący ustala kolejność, w której są omawiane, rozpoczynając, zgodnie z zasadą, od propozycji, która najbardziej odbiega od oryginalnego tekstu i powoduje najbardziej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.

3. Jeżeli propozycja może być podzielona na kilka części, każda z tych części może być oddzielnie poddana pod dyskusję i głosowanie, pod warunkiem wyrażenia na to zgody przez autora propozycji lub przez zgromadzenie.

4. Każda propozycja wycofana na Kongresie lub w Komisji przez jego autora może być ponownie zgłoszona przez delegacje innego kraju członkowskiego. Nawet jeżeli poprawka do propozycji została zaakceptowana przez jej autora, inna delegacja może ponownie zgłosić oryginalną, nie poprawioną propozycję.

5. Każdą poprawkę do propozycji, zaakceptowaną przez delegację zgłaszającą tę propozycję, włącza się natychmiast do tekstu tej propozycji. Jeżeli autor oryginalnej propozycji nie akceptuje poprawki, Przewodniczący decyduje, czy w pierwszym rzędzie należy głosować nad poprawką czy nad propozycją, poczynając od redakcji tekstu, która najbardziej odbiega od znaczenia lub intencji tekstu oryginalnego oraz która pociąga za sobą najbardziej istotne zmiany w stosunku do stanu aktualnego.

6. Procedura opisana w ustępie 5 ma również zastosowanie w przypadku zgłoszenia kilku poprawek do tej samej propozycji.

7. Przewodniczący Kongresu i Przewodniczący Komisji przekazują Komisji redakcyjnej, po każdym posiedzeniu, pisemny tekst propozycji, poprawek lub przyjętych decyzji.

Artykuł  17

Obrady

1. Delegaci mogą zabierać głos jedynie za zgodą Przewodniczącego posiedzenia. Zalecane jest, aby wypowiadać się powoli i wyraźnie. Przewodniczący powinien zapewnić delegatom możliwość swobodnego i pełnego wypowiedzenia swoich poglądów na temat będący przedmiotem dyskusji, o ile nie zakłóci to normalnego przebiegu obrad.

2. O ile większość członków obecnych i głosujących nie zadecyduje inaczej, czas trwania wystąpienia nie powinien przekraczać pięciu minut. Przewodniczący ma prawo przerwać wypowiedź każdemu mówcy po przekroczeniu przez niego danego limitu czasu. Może on również zwrócić się do delegata z prośbą o nie odbieganie od tematu.

3. W czasie obrad Przewodniczący może, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, zamknąć listę mówców po odczytaniu zapisanych do głosu delegatów. Po wyczerpaniu listy mówców ogłasza on zamknięcie dyskusji. Aczkolwiek, może on, nawet po zamknięciu listy, udzielić autorowi dyskutowanego wniosku prawa odpowiedzi na wszelkie wystąpienia.

4. Przewodniczący może również, po uzyskaniu zgody większości członków obecnych i głosujących, ograniczyć liczbę wystąpień tej samej delegacji dotyczących jednego lub określonej grupy propozycji, pozostawiając jednak autorowi prawo przedstawienia swojej propozycji i zabrania głosu w czasie późniejszym, jeżeli sobie tego życzy, w celu wprowadzenia nowych elementów w odpowiedzi na wystąpienia innych delegacji, tak aby mógł zabrać głos, jeżeli sobie tego życzy, jako ostatni.

5. Za zgodą większości członków obecnych i głosujących, Przewodniczący może ograniczyć liczbę wystąpień dotyczących jednego lub określonej grupy propozycji; jednakże w dyskusji musi wypowiedzieć się co najmniej pięciu mówców za propozycją i pięciu przeciw propozycji będącej przedmiotem dyskusji.

Artykuł  18

Wnioski dotyczące punktów porządku obrad i wnioski proceduralne

1. W czasie dyskusji nad każdym problemem, a nawet tam, gdzie właściwe, po zakończeniu debaty, każda delegacja może zgłosić wniosek w sprawie punktu porządku obrad z żądaniem:

- uzyskania wyjaśnień co do przebiegu dyskusji,

- poszanowania Regulaminu wewnętrznego,

- zmiany zaproponowanego przez Przewodniczącego porządku dyskusji nad wnioskami.

Wniosek w sprawie punktu porządku obrad ma pierwszeństwo przed innymi wnioskami, w tym wnioskami proceduralnymi wymienionymi w ustępie 3.

2. Przewodniczący udziela niezwłocznie żądanych wyjaśnień lub podejmuje odpowiednie decyzje dotyczące wniosku w sprawie punktu porządku obrad. W przypadku różnicy zdań decyzje Przewodniczącego poddaje się pod głosowanie.

3. Ponadto, w czasie dyskusji nad określonym problemem każda delegacja może zgłosić wniosek proceduralny mający na celu uwzględnienie propozycji:

a) zawieszenia posiedzenia,

b) zamknięcia posiedzenia,

c) odroczenia dyskusji nad rozpatrywanym problemem,

d) zamknięcia dyskusji nad rozpatrywanym problemem.

Wnioski proceduralne, zgodnie z wyżej wymienionym porządkiem, mają pierwszeństwo przed innymi wnioskami, z wyjątkiem wniosków w sprawie punktów porządku obrad, o których mowa w ustępie 1.

4. Wnioski zmierzające do zawieszenia lub zamknięcia posiedzenia nie są przedmiotem dyskusji, są jednakże niezwłocznie poddawane pod głosowanie.

5. Jeżeli delegacja zaproponuje odroczenie lub zamknięcie obrad nad dyskutowanym problemem, udziela się głosu tylko dwóm mówcom przeciwnym odroczeniu lub zamknięciu debaty, po czym wniosek poddaje się pod głosowanie.

6. Delegacja zgłaszająca wniosek w sprawie punktu porządku obrad lub proceduralny nie może w swoim wystąpieniu poruszać istoty dyskutowanego zagadnienia. Autor wniosku proceduralnego może wycofać go przed poddaniem pod głosowanie, a każdy taki wniosek z poprawką lub bez, który został wycofany z dyskusji może być ponownie zgłoszony przez inną delegację.

Artykuł  19

Kworum

1. Z zastrzeżeniem ustępów 2 i 3,. niezbędne kworum do otwarcia posiedzeń i rozpoczęcia głosowania stanowi połowa krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i posiadających prawo do głosowania.

2. W momencie głosowania nad zmianami Konstytucji i Regulaminu Generalnego wymagane kworum stanowi 2/3 krajów członkowskich Związku, mających prawo do głosowania.

3. W przypadku Porozumień, wymagane kworum dla otwarcia posiedzeń i dla rozpoczęcia głosowania stanowi połowa krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie, będących Stronami tych Porozumień i posiadających prawo do głosowania.

4. Delegacje obecne, ale nie biorące udziału w określonym głosowaniu, lub które oświadczą, że nie chcą w nim uczestniczyć nie są uważane za nieobecne przy ustalaniu kworum, wymaganego zgodnie z postanowieniem ustępów 1, 2 i 3.

Artykuł  20

Zasady i procedura głosowania

1. Problemy, które nie mogą być uregulowane w wyniku wspólnego porozumienia, są rozwiązywane przez głosowanie.

2. Głosowanie odbywa się systemem tradycyjnym lub przy użyciu elektronicznych urządzeń do głosowania. W zasadzie, przeprowadza się je przy użyciu urządzeń elektronicznych, jeżeli zgromadzenie nimi dysponuje. Jednakże, w głosowaniu tajnym można posłużyć się systemem tradycyjnym, jeżeli zgłoszony przez daną delegację w tym zakresie wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących.

3. W systemie tradycyjnym procedury głosowania są następujące:

a) przez podniesienie ręki. Jeżeli wynik głosowania budzi jakiekolwiek wątpliwości, Przewodniczący może z własnej woli lub na życzenie delegacji zarządzić niezwłoczne imienne głosowanie w tej sprawie;

b) przez głosowanie imienne, na żądanie delegacji lub na życzenie Przewodniczącego. Wywoływanie odbywa się w porządku alfabetycznym w języku francuskim nazw krajów reprezentowanych, zaczynając od kraju wyłonionego przez Przewodniczącego w drodze losowania. Wynik głosowania wraz z listą krajów w porządku, w jakim głosowały, dołącza się do sprawozdania z posiedzenia;

c) przez głosowanie tajne z wykorzystaniem kartek do głosowania, na żądanie dwóch delegacji. Przewodniczący posiedzenia wyznacza w tym przypadku trzech skrutatorów i podejmuje niezbędne środki gwarantujące tajemnicę głosowania.

4. Procedura głosowania przy użyciu urządzenia elektronicznego jest następująca:

a) głosowanie nierejestrowane: zastępuje ono głosowanie przez podniesienie ręki;

b) głosowanie rejestrowane: zastępuje ono głosowanie imienne, jednakże przystępuje się do wywoływania nazw krajów dopiero w przypadku, kiedy zażąda tego jakaś delegacja i jeżeli ten wniosek uzyska poparcie większości delegacji obecnych i głosujących;

c) głosowanie tajne: zastępuje ono głosowanie tajne przez złożenie kartek do głosowania.

5. Niezależnie od stosowanego systemu, głosowanie tajne ma pierwszeństwo przed inną procedurą głosowania.

6. Żadna delegacja nie ma prawa przerwać rozpoczętego głosowania, chyba że zgłosi wniosek formalny dotyczący sposobu przeprowadzenia głosowania.

7. Po zakończeniu głosowania Przewodniczący może udzielić głosu delegacjom, które chcą uzasadnić swoje głosowanie.

Artykuł  21 ^**

Warunki zatwierdzania propozycji

1. Propozycje zmierzające do zmiany Aktów uważa się za przyjęte, jeżeli uzyskają poparcie:

a) w odniesieniu do Konstytucji - co najmniej dwóch trzecich krajów członkowskich Związku mających prawo do głosowania;

b) w odniesieniu do Regulaminu Generalnego - większości krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosowania;

c) w odniesieniu do Konwencji - większości krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania;

d) w odniesieniu do Porozumień - większości Krajów członkowskich obecnych i głosujących, które są Stronami tych Porozumień i które mają prawo do głosowania;

2. Decyzje w kwestiach proceduralnych, które nie mogą zostać rozstrzygnięte jednomyślnie, podejmowane są większością głosów krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania. To samo kryterium stosuje się do decyzji nie dotyczących zmian do Aktów, chyba że Kongres zadecyduje inaczej większością głosów krajów członkowskich obecnych i głosujących, które mają prawo do głosowania;

3. Z zastrzeżeniem ustępu 5, za "kraje członkowskie obecne i głosujące" uważa się kraje członkowskie, które mają prawo do głosowania, głosujące "za" lub "przeciw"; głosy wstrzymujące się nie są brane pod uwagę przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do utworzenia większości, jak również kartki czyste lub nieważne w razie głosowania tajnego.

4. W przypadku równej liczby głosów "za" i "przeciw" propozycję uważa się za odrzuconą.

5. Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się i kartek czystych lub nieważnych przekracza połowę liczby oddanych głosów (za, przeciw i wstrzymujących się), rozpatrzenie sprawy odracza się na następne posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

Artykuł  22

Wybór członków Rady Administracyjnej lub Rady Eksploatacji Pocztowej

W przypadku gdy Kraje członkowskie, kandydujące na członków Rady Administracyjnej lub członków Rady Eksploatacji Pocztowej, otrzymały w wyniku głosowania równą ilość głosów, Przewodniczący przeprowadza losowanie.

Artykuł  23

Wybór Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego

1. Wybory Dyrektora Generalnego i Wicedyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego odbywają się w głosowaniu tajnym, kolejno, w czasie jednego lub kilku posiedzeń tego samego dnia. Wybrany zostaje kandydat, który uzyska większość głosów Krajów członkowskich obecnych i głosujących. Przystępuje się do tylu głosowań, ile jest niezbędnych dla uzyskania przez kandydata większości głosów.

2. Za "Kraje członkowskie obecne i głosujące" uważa się kraje głosujące na jednego z kandydatów zgłoszonych w przepisowym trybie; nie bierze się pod uwagę głosów wstrzymujących się przy podliczaniu liczby głosów niezbędnych do uzyskania większości, podobnie jak kartek czystych i nieważnych.

3. Jeżeli liczba głosów wstrzymujących się oraz kartek czystych lub nieważnych przekroczy połowę liczby oddanych głosów zgodnie z ustępem 2, wybór zostaje odroczony na późniejsze posiedzenie, w czasie którego głosy wstrzymujące się, kartki czyste lub nieważne nie będą brane pod uwagę.

4. Kandydat, który w danej turze głosowania otrzymał najmniejszą liczbę głosów zostaje wyeliminowany.

5. Przy równej liczbie głosów przystępuje się do jednego lub kilku dodatkowych głosowań dla rozdzielenia kandydatów, którzy uzyskali identyczną liczbę głosów; przy czym głosowanie dotyczy tylko tych kandydatów. Jeżeli głosowanie nie da rezultatów, decyduje losowanie. Losowanie przeprowadza Przewodniczący.

Artykuł  24

Sprawozdania

1. Sprawozdania z posiedzeń plenarnych Kongresu i Komisji odtwarzają przebieg posiedzeń, streszczają wystąpienia oraz wnioski i wyniki obrad.

2. Posiedzenia Komisji są przedmiotem sprawozdań przeznaczonych dla Kongresu. Z reguły, Grupy Robocze sporządzają sprawozdanie dla organu, który je powołał.

3. Jednakże, każdy delegat ma prawo zażądać zamieszczenia w sprawozdaniach, w skrócie lub w pełnym brzmieniu, swojego wygłoszonego oświadczenia, pod warunkiem, że dostarczy ona do Sekretariatu tekst francuski lub angielski swojego oświadczenia, najpóźniej w ciągu dwóch godzin po zamknięciu posiedzenia.

4. W ciągu 24 godzin po rozesłaniu projektów sprawozdań, delegaci mogą zgłosić swoje uwagi Sekretariatowi, który, w razie potrzeby, pośredniczy między zainteresowaną stroną a Przewodniczącym danego posiedzenia.

5. Zgodnie z zasadą generalną i z zastrzeżeniem postanowień ustępu 4, na początku każdego posiedzenia Kongresu Przewodniczący przedkłada do zatwierdzenia sprawozdanie z poprzedniego posiedzenia. Ma to również zastosowanie do sprawozdań Komisji. Sprawozdania z ostatnich posiedzeń, które nie mogły być przedłożone do zatwierdzenia przez Kongres lub Komisję są zatwierdzane przez odpowiednich Przewodniczących tych posiedzeń. Biuro Międzynarodowe uwzględnia również ewentualne uwagi, które delegaci krajów członkowskich zakomunikują mu w terminie czterdziestu dni po przesłaniu powyższych sprawozdań.

6. Biuro Międzynarodowe upoważnione jest do poprawienia w sprawozdaniach z posiedzeń Kongresu i Komisji błędów rzeczowych, nie dostrzeżonych w czasie ich aprobaty, zgodnie z ustępem 5.

Artykuł  25

Odwołanie się od decyzji podjętych przez Komisję i przez Kongres

1. Każda delegacja może odwołać się od decyzji dotyczących propozycji (Akty UPU, rezolucje, itp.), które zostały zatwierdzone lub odrzucone przez Komisję. Zawiadomienie o odwołaniu należy złożyć Przewodniczącemu Kongresu na piśmie w ciągu 48 godzin od zakończenia posiedzenia danej Komisji, na której dana propozycja została przyjęta lub odrzucona. Odwołanie jest rozpatrywane na następnym posiedzeniu plenarnym.

2. Jeżeli propozycja została zatwierdzona lub odrzucona przez Kongres, może ona zostać ponownie rozpatrzona przez ten sam Kongres, o ile odwołanie uzyskało poparcie co najmniej 10 delegacji. Takie odwołanie musi zostać zatwierdzone przez większość 2/3 członków obecnych i głosujących, mających prawo do głosowania. Możliwość ta jednak ograniczona jest do propozycji przedłożonych bezpośrednio w czasie posiedzeń plenarnych, co oznacza, że dana kwestia sporna nie może być przedmiotem więcej niż jednego wniosku odwoławczego.

Artykuł  26

Zatwierdzanie przez Kongres projektów decyzji (Akty, rezolucje, itp.)

1. Zgodnie z zasadą generalną, każdy projekt Aktów przedstawiony przez Komisję Redakcyjną analizowany jest artykuł po artykule. Przewodniczący, za zgodą większości, może zastosować szybszą procedurę, np. poprzez rozpatrywanie każdego projektu rozdział po rozdziale. Każdy Akt można uznać za przyjęty jedynie po korzystnym wyniku głosowania nad całością projektu. W głosowaniu stosuje się postanowienia artykułu 21 ustęp 1.

2. Biuro Międzynarodowe zobowiązane jest do korygowania w ostatecznej wersji Aktów błędów rzeczowych, nie dostrzeżonych w czasie analizy projektów Aktów, numeracji artykułów i ustępów oraz odsyłaczy.

3. Projekty decyzji innych niż te modyfikujące Akty, przedstawione przez Komisję Redakcyjną są z reguły rozpatrywane w całości. Postanowienia ustępu 2 stosuje się również do projektów tych decyzji.

Artykuł  27

Zlecanie prac studialnych Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej

Z rekomendacji swojego Biura, Kongres zleca prace studialne Radzie Administracyjnej i Radzie Eksploatacji Pocztowej, biorąc pod uwagę skład i kompetencje obu organów, takie jakie są ustalone w artykułach 102 i 104 Regulaminu Generalnego.

Artykuł  28

Zastrzeżenia do Aktów

1. Zastrzeżenia należy przedkładać do Sekretariatu w formie propozycji, na piśmie, w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego (propozycje dotyczące Protokółu końcowego) natychmiast po przyjęciu propozycji dotyczącej artykułu, do którego odnosi się dane zastrzeżenie.

2. Aby umożliwić dystrybucję propozycji dotyczących zastrzeżeń wśród wszystkich krajów członkowskich, przed przyjęciem Protokołu końcowego przez Kongres, Sekretariat Kongresu ustala ostateczny termin wnoszenia zastrzeżeń i informuje o nim kraje członkowskie.

3. Zastrzeżenia do Aktów Związku przedłożone po tym terminie nie będą rozpatrywane przez Sekretariat lub Kongres.

Artykuł  29

Podpisanie Aktów

Akty ostatecznie zatwierdzone przez Kongres przedkłada się Pełnomocnikom do podpisu.

Artykuł  30

Zmiany w Regulaminie

1. Każdy Kongres może zmienić swój Regulamin wewnętrzny. Aby być przedmiotem obrad, propozycje w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu, o ile nie zostały przedstawione przez upoważniony do przedłożenia propozycji organ Światowego Związku Pocztowego, muszą uzyskać poparcie na Kongresie co najmniej dziesięciu delegacji.

2. W celu przyjęcia propozycji w sprawie zmian do niniejszego Regulaminu wymagane jest zatwierdzenie ich przez co najmniej dwie trzecie Krajów członkowskich obecnych na Kongresie i mających prawo do głosowania.

Światowa Konwencja Pocztowa ^*

Spis treści

Część pierwsza

Wspólne zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej

Rozdział jedyny

Postanowienia ogólne

Art.

1. Definicje

2. Wyznaczenie jednostki lub jednostek odpowiedzialnych za wypełnianie obowiązków wynikających z przystąpienia do Konwencji

3. Powszechna usługa pocztowa

4. Wolność tranzytu

5. Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu. Dosyłanie. Zwrot do nadawcy przesyłek niedoręczalnych

6. Opłaty

7. Zwolnienie od opłat pocztowych

8. Znaczki pocztowe

9. Bezpieczeństwo pocztowe

10. Środowisko

11. Naruszenia

Część druga

Zasady stosowane wobec przesyłek listowych i paczek pocztowych

Rozdział 1

Oferowane usługi

12. Usługi podstawowe

13. Usługi dodatkowe

14. Poczta elektroniczna, EMS, zintegrowana logistyka i nowe usługi

15. Przesyłki nie przyjmowane. Zakazy

16. Dopuszczalne substancje promieniotwórcze i substancje biologiczne

17. Reklamacje

18. Kontrola celna. Opłaty celne i inne należności

19. Wymiana odsyłek zamkniętych z jednostkami wojskowymi

20. Standardy i cele w zakresie jakości usług

Rozdział 2

Odpowiedzialność

21. Odpowiedzialność administracji pocztowych. Odszkodowania

22. Nieponoszenie odpowiedzialności przez administracje pocztowe

23. Odpowiedzialność nadawcy

24. Wypłata odszkodowania

25. Ewentualne odzyskanie odszkodowania od nadawcy lub adresata

26. Wzajemność stosowana wobec zastrzeżeń dotyczących odpowiedzialności

Rozdział 3

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

27. Nadawanie przesyłek listowych za granicą

Część trzecia

Zapłata

Rozdział 1

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

28. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia ogólne

29. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane przy wymianie poczty między krajami systemu docelowego

30. Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane wobec strumieni poczty przeznaczonych do krajów systemu przejściowego, pochodzących z krajów systemu przejściowego oraz wymienianych między krajami systemu przejściowego

31. Fundusz na rzecz poprawy jakości usług

32. Opłaty tranzytowe

Rozdział 2

Inne postanowienia

33. Stawka podstawowa i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

34. Udziały lądowe i morskie paczek pocztowych

35. Prawo Rady Eksploatacji Pocztowej (Rady do spraw Operacji Pocztowych) do ustalania opłat i udziałów

Część czwarta

Postanowienia końcowe

36. Tryb zatwierdzania propozycji dotyczących Konwencji i Regulaminów

37. Zastrzeżenia zgłoszone podczas Kongresu

38. Wejście w życie i okres obowiązywania Konwencji

Protokół Końcowy Światowej Konwencji Pocztowej

Art.

I. Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu

II. Opłaty

III. Wyjątki od zwolnienia od opłat pocztowych druków dla ociemniałych (cekogramów)

IV. Usługi podstawowe

V. Pakieciki

VI. Potwierdzenie odbioru

VII. Usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią (CCRI/IBRS)

VIII. Zakazy (poczta listowa)

IX. Zakazy (paczki pocztowe)

X. Przedmioty podlegające opłatom celnym

XI. Reklamacje

XII. Opłata za przedstawienie do kontroli celnej

XIII. Nadawanie za granicą przesyłek listowych

XIV. Wyjątkowe końcowe udziały lądowe

XV. Taryfy specjalne

Światowa Konwencja Pocztowa

Niżej podpisani pełnomocnicy Rządów krajów członkowskich Związku, zgodnie z artykułem 22 ustęp 3 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego sporządzonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 roku, przyjęli w niniejszej Konwencji, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem artykułu 25 ustęp 4 wymienionej Konstytucji, zasady stosowane w międzynarodowej służbie pocztowej.

CZĘŚĆ  PIERWSZA

WSPÓLNE ZASADY STOSOWANE W MIĘDZYNARODOWEJ SŁUŻBIE POCZTOWEJ

Rozdział  jedyny

Postanowienia ogólne

Artykuł  1

Definicje

1. Dla celów Światowej Konwencji Pocztowej, poniższe terminy określone są w następujący sposób:

1.1 powszechna usługa pocztowa: stałe świadczenie klientom podstawowych usług pocztowych o określonej jakości w każdym punkcie terytorium kraju, po przystępnych cenach;

1.2 odsyłka zamknięta: worek lub zbiór worków albo innych pojemników zaopatrzonych w chorągiewkę, zaplombowanych lub opieczętowanych, zawierających przesyłki pocztowe;

1.3 tranzyt otwarty: tranzyt, przez kraj pośredniczący, przesyłek, których liczba lub masa nie uzasadnia sporządzania odsyłki zamkniętej do kraju przeznaczenia;

1.4 przesyłka pocztowa: termin ogólny określający każdą z wysyłek wykonywanych przez pocztę (przesyłka listowa, paczka pocztowa, przekaz pocztowy, itp.);

1.5 opłaty końcowe (koszty końcowe): zapłata należna administracji pocztowej kraju przeznaczenia uiszczana przez administrację pocztową kraju wysyłającego z tytułu rekompensaty kosztów związanych z opracowaniem przesyłek listowych otrzymanych w kraju przeznaczenia;

1.6 opłaty tranzytowe: zapłata za usługi wykonane przez organizację transportową kraju, przez który się przewozi (administrację pocztową, inną służbę lub połączenie obu) dotycząca tranzytu lądowego, morskiego i/lub lotniczego odsyłek;

1.7 końcowy udział lądowy: zapłata należna administracji pocztowej kraju przeznaczenia uiszczana przez administrację pocztową kraju wysyłającego z tytułu rekompensaty kosztów opracowania paczki pocztowej w kraju przeznaczenia;

1.8 tranzytowy udział lądowy: zapłata należna za usługi wykonane przez organizację transportową kraju, przez który się przewozi (administrację pocztową, inną służbę lub połączenie obu) dotycząca tranzytu lądowego i/lub lotniczego, w celu skierowania paczki pocztowej przez jego terytorium;

1.9 udział morski: zapłata należna za usługi wykonane przez organizację transportową (administrację pocztową, inną służbę lub połączenie obu) biorącą udział w przewozie morskim paczki pocztowej.

Artykuł  2

Wyznaczenie jednostki lub jednostek odpowiedzialnych za wypełnianie obowiązków wynikających z przystąpienia do Konwencji

1. Kraje członkowskie przekazują do Biura Międzynarodowego, w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, nazwę i adres organu rządowego odpowiedzialnego za nadzorowanie spraw pocztowych. Ponadto, kraje członkowskie komunikują Biuru Międzynarodowemu, w ciągu sześciu miesięcy od zakończenia Kongresu, nazwę i adres operatora lub operatorów oficjalnie wyznaczonych do zapewnienia świadczenia usług pocztowych i wypełniania obowiązków wynikających z Aktów Związku na jego lub ich terytoriach. Pomiędzy dwoma Kongresami, należy niezwłocznie poinformować Biuro Międzynarodowe o każdej dokonanej zmianie organów rządowych i oficjalnie wyznaczonych operatorów.

Artykuł  3

Powszechna usługa pocztowa

1. W celu utrzymania idei jednolitego terytorium pocztowego Związku, kraje członkowskie zapewnią, aby wszyscy użytkownicy/klienci korzystali z prawa do powszechnej usługi pocztowej, która odpowiada ofercie podstawowych usług pocztowych o określonej jakości, dostarczanych w sposób stały w każdym punkcie ich terytorium, po przystępnych cenach.

2. W tym celu, kraje członkowskie ustanawiają, w ramach swojego krajowego ustawodawstwa pocztowego lub za pomocą innych przyjętych środków, zakres oferowanych usług pocztowych i wymagania dotyczące jakości oraz przystępnych cen, biorąc pod uwagę zarówno potrzeby ludności jak i swoje uwarunkowania krajowe.

3. Kraje członkowskie zapewnią, aby oferowane usługi pocztowe i standardy jakościowe były przestrzegane przez operatorów odpowiedzialnych za świadczenie powszechnej usługi pocztowej.

4. Kraje członkowskie zapewnią, aby świadczenie powszechnej usługi pocztowej odbywało się w sposób możliwy do wykonania, gwarantując w ten sposób jej utrzymanie.

Artykuł  4

Wolność tranzytu

1. Zasada wolności wyrażona jest w artykule pierwszym Konstytucji. Zobowiązuje ona każdą administrację pocztową do kierowania zawsze najszybszymi połączeniami i najbezpieczniejszymi sposobami, które wykorzystuje dla swych własnych przesyłek, odsyłek zamkniętych oraz przesyłek listowych w tranzycie otwartym, dostarczanych jej przez inną administrację pocztową. Ta zasada dotyczy również przesyłek lub odsyłek mylnie skierowanych.

2. Kraje członkowskie, które nie uczestniczą w wymianie listów zawierających łatwo psujące się substancje biologiczne lub substancje promieniotwórcze, mają prawo nie przyjmować tych przesyłek kierowanych w tranzycie otwartym przez ich terytorium. To samo dotyczy przesyłek listowych innych niż listy, kartki pocztowe i druki dla ociemniałych (cekogramy). Dotyczy to również druków, czasopism, magazynów, pakiecików oraz worków M, których zawartość nie odpowiada przepisom prawnym regulującym warunki ich publikacji lub ich obiegu w kraju, przez który są przewożone.

3. Wolność tranzytu paczek pocztowych przeznaczonych do przewozu drogami lądowymi i morskimi ograniczona jest do obszaru krajów uczestniczących w tej usłudze.

4. Wolność tranzytu paczek lotniczych jest zagwarantowana na całym obszarze Związku. Jednakże, kraje członkowskie, które nie uczestniczą w usłudze paczek pocztowych nie mogą być zobowiązane do zapewnienia kierowania paczek lotniczych drogą lądowo-morską.

5. W przypadku, gdy kraj członkowski nie przestrzega postanowień dotyczących wolności tranzytu, inne kraje członkowskie mają prawo wstrzymać ruch pocztowy z tym krajem.

Artykuł  5

Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu. Dosyłanie. Zwrot do nadawcy przesyłek niedoręczalnych

1. Każda przesyłka pocztowa jest własnością nadawcy do chwili wydania jej osobie uprawnionej, z wyjątkiem przypadku, gdy przesyłka została zajęta na mocy ustawodawstwa kraju nadania lub przeznaczenia oraz, w przypadku zastosowania postanowień artykułu 15 ustęp 2 punkt 1.1 lub ustęp 3, na mocy ustawodawstwa kraju tranzytowego.

2. Nadawca przesyłki pocztowej może zlecić jej wycofanie z obiegu lub zlecić zmianę bądź korektę jej adresu. Opłaty i inne warunki ustalone są w Regulaminach.

3. Kraje członkowskie zapewniają dosyłanie przesyłek pocztowych, w przypadku zmiany adresu adresata i zwrot do nadawcy przesyłek niedoręczalnych. Opłaty i inne warunki ustalone są w Regulaminach.

Artykuł  6

Opłaty

1. Opłaty odnoszące się do różnych pocztowych usług międzynarodowych i specjalnych ustalają administracje pocztowe, zgodnie z zasadami wymienionymi w Konwencji i w Regulaminach. Opłaty powinny być w zasadzie powiązane z kosztami świadczenia tych usług.

2. Administracja kraju nadania ustala stawki opłat za przewóz przesyłek listowych i paczek pocztowych. Stawki opłat obejmują doręczenie przesyłek do miejsca zamieszkania adresatów, o ile usługa doręczania jest świadczona w krajach przeznaczenia dla przesyłek, o których mowa.

3. Stosowane opłaty, łącznie z podanymi w Aktach opłatami wskaźnikowymi, powinny być co najmniej równe opłatom pobieranym w obrocie krajowym za przesyłki o tej samej charakterystyce (rodzaj, ilość, termin opracowania, itp.).

4. Administracje pocztowe są upoważnione do przekraczania wszelkich opłat wskaźnikowych wymienionych w Aktach.

5. Powyżej minimalnego poziomu opłat określonego w ustępie 3, administracje pocztowe mają prawo, na podstawie ich wewnętrznego ustawodawstwa, ustalać obniżone opłaty za przesyłki listowe oraz paczki pocztowe nadawane w ich krajach. Mają one w szczególności możliwość przyznania preferencyjnych opłat klientom nadającym duże ilości przesyłek.

6. Niedozwolone jest pobieranie jakichkolwiek innych opłat pocztowych od klientów poza opłatami przewidzianymi w Aktach.

7. Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w Aktach, każda administracja pocztowa zatrzymuje opłaty przez siebie pobrane.

Artykuł  7

Zwolnienie od opłat pocztowych

1. Zasada

1.1 Przypadki zwolnienia od opłat pocztowych, w znaczeniu zwolnienia od płatności opłat, są wyraźnie przewidziane w Konwencji. Niemniej jednak, Regulaminy mogą ustalać przepisy przewidujące zwolnienie zarówno od płatności opłat pocztowych, jak i zwolnienie od płatności opłat tranzytowych, opłat końcowych (kosztów końcowych) oraz udziałów końcowych za przesyłki listowe i paczki pocztowe mające związek ze służbą pocztową, wysyłane przez administracje pocztowe i Związki Regionalne (po francusku: "Unions restreints", po angielsku: "Restricted Unions"). Ponadto, przesyłki listowe i paczki pocztowe wysyłane przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego do Związków Regionalnych i administracji pocztowych uznaje się za przesyłki mające związek ze służbą pocztową i są zwolnione od wszelkich opłat pocztowych. Jednakże, administracja kraju nadania ma prawo pobierania dopłat lotniczych za te ostatnie przesyłki.

2. Jeńcy wojenni i internowane osoby cywilne

2.1 Przesyłki listowe, paczki pocztowe i przesyłki dotyczące pocztowych usług finansowych, wysyłane do jeńców wojennych lub przez nich nadawane bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem biur określonych w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych, są zwolnione od wszelkich opłat pocztowych, z wyjątkiem dopłat lotniczych. Osoby uczestniczące w wojnie, przyjęte lub internowane w kraju neutralnym, są zrównane z jeńcami wojennymi w ścisłym tego słowa znaczeniu w zakresie stosowania powyższych postanowień.

2.2 Postanowienia ustępu 2 punkt 1 mają zastosowanie również do przesyłek listowych, paczek pocztowych i przesyłek dotyczących pocztowych usług finansowych, pochodzących z innych krajów, skierowanych do internowanych osób cywilnych wymienionych w Konwencji Genewskiej o ochronie osób cywilnych w czasie działań wojennych z dnia 12 sierpnia 1949 roku lub też wysyłanych przez nie bądź bezpośrednio, bądź za pośrednictwem biur określonych w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych.

2.3 Biura wymienione w Regulaminach Konwencji i Porozumienia dotyczącego pocztowych usług płatniczych korzystają również, w odniesieniu do osób wymienionych w ustępie 2 punkt 1 i w ustępie 2 punkt 2, ze zwolnień od opłat pocztowych za przesyłki listowe, paczki pocztowe i przesyłki dotyczące pocztowych usług finansowych, które wysyłają lub otrzymują bądź bezpośrednio, bądź jako pośrednik.

2.4 Paczki zwolnione od opłat pocztowych przyjmuje się o masie do 5 kilogramów. Limit masy podwyższa się do 10 kilogramów dla przesyłek, których zawartość jest niepodzielna oraz dla przesyłek zaadresowanych do obozu lub obozowych mężów zaufania ("hommes de confiance") w celu rozdzielenia ich pomiędzy jeńców.

2.5 W ramach regulowania rachunków między administracjami pocztowymi, paczki służbowe oraz paczki jeńców wojennych i internowanych osób cywilnych nie dają prawa do naliczenia jakiegokolwiek udziału, z wyjątkiem opłat za przewóz lotniczy stosowanych do paczek lotniczych.

3. Druki dla ociemniałych (cekogramy)

3.1 Druki dla ociemniałych (cekogramy) są zwolnione z wszelkich opłat pocztowych, z wyjątkiem dopłat lotniczych.

Artykuł  8

Znaczki pocztowe

1. Termin "znaczek pocztowy" jest chroniony na mocy niniejszej Konwencji i zastrzeżony wyłącznie dla znaczków, które spełniają warunki niniejszego artykułu oraz Regulaminów.

2. Znaczek pocztowy:

2.1 jest wydawany wyłącznie przez kompetentny organ emisyjny, zgodnie z Aktami Światowego Związku Pocztowego; wydanie znaczków pocztowych obejmuje ich wprowadzenie do obiegu;

2.2 jest dowodem suwerenności i stanowi:

2.2.1 potwierdzenie uiszczenia opłaty pocztowej, odpowiadającej jego rzeczywistej wartości w momencie gdy jest umieszczany na przesyłce pocztowej zgodnie z Aktami Związku;

2.2.2. źródło dodatkowych przychodów dla administracji pocztowych, jako przedmiot filatelistyczny;

2.3 musi być w obiegu na terytorium kraju pochodzenia administracji pocztowej, która go wydała do stosowania w celach uiszczenia opłaty pocztowej bądź celach filatelistycznych.

3. Jako dowód suwerenności, znaczek pocztowy może zawierać:

3.1 napisaną literami alfabetu łacińskiego nazwę kraju członkowskiego lub terytorium, do którego należy wydająca administracja pocztowa;

3.1.1 fakultatywnie, oficjalne godło kraju członkowskiego, któremu podlega wydająca administracja pocztowa;

3.1.2 w zasadzie, swą wartość nominalną napisaną literami alfabetu łacińskiego lub cyframi arabskimi;

3.1.3 fakultatywnie, słowo "Poczta" ("Postes"), napisane literami alfabetu łacińskiego lub innego.

4. Godła Państwowe, oficjalne znaki kontrolne i znaki międzyrządowych organizacji znajdujące się na znaczkach pocztowych są chronione zgodnie z Konwencją Paryską o ochronie własności intelektualnej.

5. Tematy i motywy znaczków pocztowych powinny:

5.1 być zgodne z duchem preambuły do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego oraz z decyzjami podjętymi przez organy Związku;

5.2 być ściśle powiązane z tożsamością kulturową kraju wydającej administracji pocztowej lub przyczyniać się do promocji kultury lub utrzymania pokoju;

5.3 mieć, w przypadku upamiętniania osób lub wydarzeń spoza kraju lub terytorium wydającej administracji pocztowej, ścisły związek z tym krajem lub terytorium;

5.4 być pozbawione charakteru politycznego lub obraźliwego wobec osoby lub kraju;

5.5 mieć ważne znaczenie dla kraju, do którego należy emitująca administracja pocztowa lub dla tej administracji pocztowej.

6. Jako przedmiot podlegający prawu własności intelektualnej, znaczek pocztowy zawiera:

6.1 oznaczenie prawa wydającej administracji pocztowej do korzystania z odpowiednich praw własności, to jest:

6.1.1 praw autorskich, poprzez umieszczenie znaku praw własności (©), oznaczenie właściciela praw autorskich i podanie roku wydania;

6.1.2 zarejestrowanego znaku na terytorium kraju członkowskiego, do którego należy wydająca administracja pocztowa, poprzez umieszczenie po tym znaku symbolu zarejestrowanego znaku (®);

6.2 nazwisko artysty;

6.3 nazwę drukarni.

6. Znaki opłaty pocztowej, odciski maszyn do frankowania i nadruki wykonywane za pomocą prasy drukarskiej albo innych sposobów drukowania lub stemplowania, zgodne z postanowieniami Aktów Światowego Związku Pocztowego, można stosować tylko za zgodą administracji pocztowej.

Artykuł  9

Bezpieczeństwo pocztowe

1. Kraje członkowskie przyjmują i realizują strategię działania w zakresie bezpieczeństwa, na wszystkich poziomach eksploatacji pocztowej, w celu utrzymania i zwiększenia zaufania wśród społeczeństwa do usług pocztowych, w interesie wszystkich pracowników, których to dotyczy. Ta strategia powinna obejmować wymianę informacji dotyczących utrzymania pewności i bezpieczeństwa transportu oraz tranzytu odsyłek między krajami członkowskimi.

Artykuł  10

Środowisko

1. Kraje członkowskie powinny przyjąć i realizować dynamiczną strategię w zakresie środowiska na wszystkich poziomach eksploatacji pocztowej oraz promować wiedzę odnośnie zagadnień związanych ze środowiskiem w ramach usług pocztowych.

Artykuł  11

Naruszenia

1. Przesyłki pocztowe

1.1 Kraje członkowskie zobowiązują się do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu zapobiegania poniższym czynom i ścigania oraz ukarania ich sprawców:

1.1.1 umieszczania w przesyłkach pocztowych narkotyków, substancji psychotropowych lub materiałów wybuchowych, łatwopalnych albo w inny sposób niebezpiecznych, które nie są wyraźnie dozwolone przez Konwencję;

1.1.2 umieszczania w przesyłkach pocztowych przedmiotów o charakterze pedofilskim lub pornograficznym przedstawiających dzieci.

2. Uiszczanie opłat pocztowych ogólnie i sposobów uiszczania opłat w szczególności

2.1 Kraje członkowskie zobowiązują się do podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu zapobiegania, ścigania i karania naruszeń dotyczących sposobów uiszczania opłat przewidzianych w niniejszej Konwencji, to jest:

2.1.1 znaczków pocztowych, w obiegu lub wycofanych z obiegu;

2.1.2 znaków ofrankowania;

2.1.3 odcisków maszyn do frankowania lub pras drukarskich;

2.1.4 międzynarodowych kuponów na odpowiedź.

2.2 Dla celów niniejszej Konwencji, przez naruszenie dotyczące sposobów uiszczania opłat rozumie się jeden z wymienionych poniżej czynów, popełnionych dla uzyskania bezprawnego zysku dla jego sprawcy lub osoby trzeciej. Winny podlegać karze:

2.2.1 fałszowanie, kopiowanie lub podrabianie sposobów uiszczania opłaty, bądź każde nielegalne lub bezprawne działanie połączone z ich niedozwoloną produkcją;

2.2.2 używanie, wprowadzenie do obiegu, komercjalizacja, dystrybucja, rozpowszechnianie, transportowanie, prezentowanie lub wystawianie, w tym dla celów reklamowych, sfałszowanych, skopiowanych lub podrobionych sposobów uiszczania opłaty;

2.2.3 używanie lub wprowadzenie do obiegu, dla celów pocztowych, znaków opłaty, które już były wykorzystane;

2.2.4 usiłowania popełnienia jednego z wyżej wymienionych naruszeń.

3. Wzajemność

3.1 Jeśli chodzi o sankcje, żadne rozgraniczenie nie może być dokonywane między czynami wymienionymi w ustępie 2, bez względu na to czy chodzi o krajowe czy zagraniczne znaki uiszczania opłaty; postanowienie to nie może podlegać żadnemu prawnemu lub umownemu warunkowi wzajemności.

CZĘŚĆ  DRUGA

ZASADY STOSOWANE WOBEC PRZESYŁEK LISTOWYCH I PACZEK POCZTOWYCH

Rozdział  1

Oferowane usługi

Artykuł  12

Usługi podstawowe

1. Kraje członkowskie zapewniają przyjmowanie, opracowanie, przewóz i doręczanie przesyłek listowych.

2. Przesyłki listowe obejmują:

2.1 przesyłki priorytetowe i niepriorytetowe do 2 kilogramów;

2.2 listy, kartki pocztowe, druki i pakieciki do 2 kilogramów;

2.3 druki dla ociemniałych (cekogramy) do 7 kilogramów;

2.4 worki specjalne zawierające dzienniki, czasopisma, książki i podobne dokumenty drukowane, dla tego samego adresata i pod tym samym adresem, nazywane "workami M" (po francusku "sacs M", po angielsku "M bags"), do 30 kilogramów.

3. Przesyłki listowe są klasyfikowane według prędkości ich opracowania lub według ich zawartości, zgodnie z Regulaminem poczty listowej.

4. Limity masy wyższe niż te wymienione w ustępie 2 stosuje się fakultatywnie dla niektórych rodzajów przesyłek listowych, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej.

5. Kraje członkowskie zapewniają także przyjmowanie, opracowanie, przewóz i doręczanie paczek pocztowych do 20 kilogramów albo zgodnie z postanowieniami Konwencji albo, w przypadku paczek wychodzących i po zawarciu dwustronnego porozumienia, wykorzystując każdy inny sposób korzystniejszy dla ich klientów.

6. Limity masy wyższe niż 20 kilogramów stosuje się fakultatywnie dla niektórych rodzajów paczek pocztowych, zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

7. Każdy kraj, którego administracja nie zajmuje się przewozem paczek, ma prawo zlecić wykonanie postanowień Konwencji przedsiębiorstwom przewozowym. Jednocześnie może on ograniczyć tę usługę do paczek pochodzących lub przeznaczonych do miejscowości obsługiwanych przez te przedsiębiorstwa.

8. W odstępstwie od postanowień przewidzianych w ustępie 5, kraje, które przed 1 stycznia 2001 roku nie były stronami Porozumienia dotyczącego paczek pocztowych nie są zobowiązane do świadczenia usługi paczek pocztowych.

Artykuł  13

Usługi dodatkowe

1. Kraje członkowskie zapewniają następujące obowiązkowe usługi dodatkowe:

1.1 usługę polecenia dla wychodzących listowych przesyłek lotniczych i przesyłek priorytetowych;

1.2 usługę polecenia dla wychodzących listowych przesyłek niepriorytetowych oraz lądowo-morskich dla kierunków, dla których nie świadczona jest usługa priorytetowa lub lotnicza;

1.3 usługę polecenia dla wszystkich przychodzących przesyłek listowych.

2. Fakultatywne jest świadczenie usługi polecenia dla wychodzących listowych przesyłek niepriorytetowych i lądowo-morskich dla kierunków, dla których zapewniona jest usługa priorytetowa lub lotnicza.

3. Kraje członkowskie mogą zapewniać poniższe fakultatywne usługi dodatkowe w obrocie między administracjami, które zgodziły się świadczyć takie usługi:

3.1 usługę przesyłek z zadeklarowaną wartością dla przesyłek listowych i paczek;

3.2 usługę przesyłek z poświadczonym doręczeniem dla przesyłek listowych,

3.3 usługę przesyłek za pobraniem dla przesyłek listowych i paczek;

3.4 usługę przesyłek ekspresowych dla przesyłek listowych i paczek;

3.5 usługę doręczenia do rąk własnych dla listowych przesyłek poleconych, z poświadczonym doręczeniem lub z zadeklarowaną wartością;

3.6 usługę przesyłek wolnych od opłat i należności dla przesyłek listowych i paczek;

3.7 usługę paczek łamliwych i paczek utrudniających manipulacje;

3.8 usługę ładunku zbiorowego "Consignment" dla przesyłek grupowych przeznaczonych za granicę pochodzących od jednego nadawcy.

4. Trzy poniższe usługi dodatkowe mają charakter zarówno obowiązkowy jak i fakultatywny:

4.1 usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią (skrót po francusku: "CCRI", skrót po angielsku: "IBRS"), która jest zasadniczo fakultatywna; jednakże, wszystkie administracje są zobowiązane zapewnić usługę zwrotu przesyłek CCRI (IBRS);

4.2 usługa międzynarodowych kuponów na odpowiedź; kupony te mogą być wymieniane w każdym kraju członkowskim, ale ich sprzedaż jest fakultatywna;

4.3 potwierdzenie odbioru dla listowych przesyłek poleconych lub z poświadczonym doręczeniem, paczek i przesyłek z zadeklarowaną wartością; wszystkie administracje przyjmują potwierdzenia odbioru dla przesyłek przychodzących; jednakże, świadczenie usługi potwierdzenia odbioru dla przesyłek wychodzących jest fakultatywne.

5. Usługi te i opłaty z nimi związane opisane są w Regulaminach.

6. Jeżeli elementy usługi podane poniżej podlegają opłatom specjalnym w obrocie krajowym, administracje pocztowe są upoważnione do pobierania takich samych opłat dla przesyłek międzynarodowych, zgodnie z warunkami ustalonymi w Regulaminach:

6.1 doręczanie pakiecików o masie powyżej 500 gramów;

6.2 nadanie przesyłek listowych w ostatniej chwili przed najpóźniejszą godziną;

6.3 nadanie przesyłek poza normalnymi godzinami otwarcia okienek;

6.4 zabranie przesyłki z siedziby nadawcy;

6.5 wydanie przesyłki listowej poza normalnymi godzinami otwarcia okienek;

6.6 wydanie przesyłki adresowanej "poste restante";

6.7 składowanie przesyłek listowych o masie powyżej 500 gramów i paczek pocztowych;

6.8 doręczanie paczek w odpowiedzi na zawiadomienie o nadejściu;

6.9 ubezpieczenie od ryzyka działania siły wyższej.

Artykuł  14

Poczta elektroniczna, EMS, zintegrowana logistyka i nowe usługi

1. Administracje pocztowe mogą uzgodnić między sobą, że będą uczestniczyć w świadczeniu poniższych usług opisanych w Regulaminach:

1.1 poczta elektroniczna, która jest usługą wykorzystującą elektroniczne przesyłanie wiadomości;

1.2 EMS, która jest ekspresową usługą pocztową przeznaczoną dla dokumentów oraz towarów, i która stanowi, o ile to możliwe, najszybszą usługę pocztową wykonywaną za pomocą środków fizycznych; administracje pocztowe mają prawo świadczyć tę usługę na podstawie wielostronnego Porozumienia standardowego EMS lub na podstawie porozumień dwustronnych;

1.3 usługa zintegrowanej logistyki, która w pełni odpowiada potrzebom klientów w zakresie logistyki i obejmuje etapy przed i po fizycznym przesłaniu towarów i dokumentów;

1.4 elektroniczny stempel pocztowy, który zaświadcza w sposób dowodowy fakt zaistnienia zdarzenia elektronicznego, w określonej formie, w określonym czasie i w którym wzięły udział jedna lub więcej stron.

2. Po porozumieniu się między sobą, administracje pocztowe mogą wprowadzić nową usługę, nieprzewidzianą wyraźnie w Aktach Związku. Opłaty za nową usługę ustala każda zainteresowana administracja, biorąc pod uwagę koszty eksploatacyjne usługi.

Artykuł  15

Przesyłki nie przyjmowane. Zakazy

1. Postanowienia ogólne

1.1 Nie przyjmuje się przesyłek, które nie spełniają warunków określonych w Konwencji i w Regulaminach. Nie przyjmuje się również przesyłek wysłanych z zamiarem popełnienia oszustwa lub uchylania się od dokonania pełnej zapłaty należnych opłat.

1.2 Wyjątki dotyczące zakazów zawartych w niniejszym artykule są ustalone w Regulaminach.

1.3 Wszystkie administracje pocztowe mają możliwość rozszerzenia zakazów wymienionych w niniejszym artykule, które mogą być stosowane natychmiast po ich umieszczeniu we właściwym zbiorze informacji.

2. Zakazy dotyczące wszystkich rodzajów przesyłek

2.1 Umieszczanie niżej wymienionych przedmiotów jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek:

2.1.1 narkotyków i substancji psychotropowych;

2.1.2 przedmiotów nieprzyzwoitych lub niemoralnych;

2.1.3 przedmiotów, których przywóz lub obrót jest zabroniony w kraju przeznaczenia;

2.1.4 przedmiotów, które ze względu na ich właściwości lub opakowanie mogą stanowić niebezpieczeństwo dla pracowników i ludności, brudzić lub uszkadzać inne przesyłki, urządzenia pocztowe lub mienie należące do osób trzecich;

2.1.5 dokumentów mających charakter korespondencji bieżącej i osobistej wymienianych między osobami innymi niż nadawca i adresat lub osoby z nimi zamieszkujące.

3. Materiały wybuchowe, łatwopalne lub promieniotwórcze i inne materiały niebezpieczne

3.1 Umieszczanie materiałów wybuchowych, łatwopalnych lub innych materiałów niebezpiecznych jak również substancji promieniotwórczych jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek.

3.2 Wyjątkowo, przyjmuje się następujące substancje:

3.2.1 wymienione w artykule 16 ustęp 1 substancje promieniotwórcze wysyłane w przesyłkach listowych i w paczkach pocztowych;

3.2.2 wymienione w artykule 16 ustęp 2 substancje biologiczne wysyłane w przesyłkach listowych.

4. Żywe zwierzęta

4.1 Umieszczanie żywych zwierząt jest zakazane we wszystkich rodzajach przesyłek.

4.2 Wyjątkowo, zwierzęta wymienione poniżej przyjmuje się w przesyłkach listowych innych niż przesyłki z zadeklarowaną wartością:

4.2.1 pszczoły, pijawki i jedwabniki;

4.2.2 pasożyty i niszczyciele szkodliwych owadów, przeznaczone do zwalczania tych owadów, a wymieniane między urzędowo uznanymi instytucjami;

4.2.3 muchy z rodziny wywilżnowatych (drosophiliadae) przeznaczone do prowadzenia badań biomedycznych wymieniane między urzędowo uznanymi instytucjami.

4.3 Wyjątkowo, następujące zwierzęta przyjmuje się w paczkach:

4.3.1 żywe zwierzęta, których przewóz pocztą jest dozwolony przepisami pocztowymi zainteresowanych krajów.

5. Umieszczanie korespondencji w paczkach

5.1 Umieszczanie niżej wymienionych przedmiotów jest zakazane w paczkach pocztowych:

5.1.1 dokumentów mających charakter korespondencji bieżącej i osobistej;

5.1.2 wszelkiej korespondencji wymienianej między osobami innymi niż nadawca i adresat lub osoby z nimi zamieszkujące.

6. Monety, banknoty i inne przedmioty wartościowe

6.1 Zabrania się umieszczania monet, banknotów, waluty lub jakichkolwiek walorów płatnych na okaziciela, czeków podróżnych, platyny, złota lub srebra, przetworzonych lub nie, kamieni szlachetnych, biżuterii i innych przedmiotów wartościowych:

6.1.1 w przesyłkach listowych bez zadeklarowanej wartości;

6.1.1.1 jednakże, jeśli przepisy kraju nadania i kraju przeznaczenia na to pozwalają, to takie przedmioty mogą być przesyłane w zamkniętej kopercie jako przesyłki polecone;

6.1.2 w paczkach bez zadeklarowanej wartości, chyba że pozwalają na to przepisy kraju nadania i kraju przeznaczenia;

6.1.3 w paczkach bez zadeklarowanej wartości wymienianych między dwoma krajami, które przyjmują deklarowanie wartości;

6.1.3.1 ponadto, każda administracja ma prawo zakazać umieszczania złota w sztabkach w paczkach z lub bez zadeklarowanej wartości, pochodzących z jej terytorium lub przeznaczonych na jej terytorium albo przesyłanych w tranzycie otwartym przez jej terytorium; może ona ograniczyć rzeczywistą wartość takich przesyłek.

7. Druki i druki dla ociemniałych (cekogramy)

7.1 Druki i druki dla ociemniałych (cekogramy):

7.1.1 nie mogą posiadać żadnej adnotacji ani zawierać jakiegokolwiek elementu korespondencji;

7.1.2 nie mogą zawierać żadnego znaczka pocztowego, żadnej formy opłaty pocztowej, skasowanych lub nie, ani żadnego papieru wartościowego, z wyjątkiem przypadków, kiedy przesyłka zawiera kartkę, kopertę lub opaskę ze znakiem świadczącym o uprzednim uiszczeniu opłaty w celu dokonania jej zwrotu i na której wydrukowany jest adres nadawcy przesyłki lub jego przedstawiciela w kraju nadania lub przeznaczenia oryginalnej przesyłki.

8. Postępowanie z przesyłkami przyjętymi niezgodnie z przepisami

8.1 Postępowanie z przesyłkami przyjętymi niezgodnie z przepisami określają Regulaminy. Jednakże, przesyłek zawierających przedmioty wymienione w ustępie 2 punkt 1.1, w ustępie 2 punkt 1.2 i w ustępie 3 punkt 1 w żadnym przypadku nie wysyła się do miejsca przeznaczenia, nie doręcza się adresatom ani nie zwraca się do miejsca nadania. Jeżeli przedmioty wymienione w ustępie 2 punkt 1.1 oraz w ustępie 3 punkt 1 zostaną wykryte w przesyłkach w tranzycie, będą one traktowane zgodnie z przepisami kraju tranzytowego.

Artykuł  16

Dopuszczalne substancje promieniotwórcze i substancje biologiczne

1. Przyjmuje się substancje promieniotwórcze w przesyłkach listowych i paczkach pocztowych w relacjach między administracjami pocztowymi, które wyraziły zgodę na przyjmowanie takich przesyłek bądź we wzajemnym obrocie, bądź tylko w jednym kierunku, na następujących warunkach:

1.1 substancje promieniotwórcze powinny być przygotowane i opakowane zgodnie z właściwymi postanowieniami Regulaminów;

1.2 jeśli wysyłane są one w przesyłkach listowych, podlegają one opłacie za przesyłki priorytetowe lub opłacie za listy oraz za polecenie;

1.3 substancje promieniotwórcze umieszczone w przesyłkach listowych lub w paczkach pocztowych powinny być kierowane najszybszą drogą, zazwyczaj lotniczą, pod warunkiem uiszczenia odpowiednich dopłat lotniczych;

1.4 substancje promieniotwórcze mogą być nadawane tylko przez należycie upoważnionych nadawców.

2. Przyjmuje się substancje biologiczne w przesyłkach listowych na następujących warunkach:

2.1 Łatwo psujące się substancje biologiczne, substancje wywołujące zakażenie i stały dwutlenek węgla (suchy lód), jeśli stosowany jest do chłodzenia substancji wywołujących zakażenie, mogą być wysyłane pocztą tylko w ramach wymiany między oficjalnie uznanymi uprawnionymi laboratoriami. Te niebezpieczne towary mogą być przyjmowane w przesyłkach w celu ich skierowania drogą lotniczą, pod warunkiem, że pozwalają na to przepisy krajowe, instrukcje techniczne obowiązujące w Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (OACI) i przepisy IATA dotyczące niebezpiecznych towarów.

2.2 Łatwo psujące się substancje biologiczne oraz substancje wywołujące zakażenie przygotowane i opakowane zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu podlegają opłacie za przesyłki priorytetowe lub opłacie za listy oraz za polecenie. Za opracowanie pocztowe takich przesyłek można pobierać dopłatę.

2.3 Przyjmowanie łatwo psujących się substancji biologicznych i substancji wywołujących zakażenie ograniczone jest do krajów członkowskich, których administracje pocztowe wyraziły zgodę na przyjmowanie takich przesyłek bądź we wzajemnym obrocie, bądź tylko w jednym kierunku.

2.4 Substancje takie kierowane są najszybszą drogą, zazwyczaj lotniczą, pod warunkiem uiszczenia odpowiednich dopłat lotniczych i korzystają z priorytetu przy doręczaniu.

Artykuł  17

Reklamacje

1. Każda administracja pocztowa jest zobowiązana przyjąć reklamacje dotyczące każdej przesyłki nadanej w jej służbie lub w służbie innej administracji pocztowej, pod warunkiem że reklamacje te zostaną złożone w okresie sześciu miesięcy, licząc od dnia następnego po dniu nadania przesyłki. Okres sześciu miesięcy dotyczy relacji pomiędzy wnoszącymi reklamacje a administracjami pocztowymi i nie obejmuje przesyłania reklamacji między administracjami pocztowymi.

1.1 Jednakże przyjęcie reklamacji dotyczących nieotrzymania zwykłej przesyłki listowej nie jest obowiązkowe. Administracje pocztowe, które przyjmują reklamacje dotyczące nieotrzymania zwykłych przesyłek listowych mają prawo ograniczyć swoje procedury reklamacyjne do poszukiwań w służbie niedoręczalnych przesyłek.

2. Reklamacje są przyjmowane na warunkach ustalonych w Regulaminach.

3. Opracowanie reklamacji jest bezpłatne. Jednakże dodatkowe koszty spowodowane żądaniem przesłania usługą EMS pokrywa w zasadzie osoba zgłaszająca reklamację.

Artykuł  18

Kontrola celna. Opłaty celne i inne należności

1. Administracje pocztowe kraju nadania i przeznaczenia są upoważnione do przedstawiania przesyłek do kontroli celnej, zgodnie z przepisami tych krajów.

2. Przesyłki podlegające kontroli celnej mogą być obciążone, na rzecz poczty, opłatą za przedstawienie do kontroli celnej, której kwota wskaźnikowa ustalona jest w Regulaminach. Opłatę tę pobiera się tylko z tytułu przedstawienia do kontroli celnej i odprawy celnej przesyłek, które obciążone zostały opłatami celnymi lub każdą inną należnością tego samego rodzaju.

3. Administracje pocztowe, które otrzymały zezwolenie na dokonywanie odprawy celnej w imieniu klientów są upoważnione do pobierania od klientów opłaty opartej na rzeczywistych kosztach operacji.

4. Administracje pocztowe upoważnione są do pobierania od nadawców lub adresatów przesyłek, zależnie od okoliczności, opłat celnych i wszystkich ewentualnych innych należności.

Artykuł  19

Wymiana odsyłek zamkniętych z jednostkami wojskowymi

1. Listowe odsyłki zamknięte mogą być wymieniane za pośrednictwem służb lądowych, morskich lub lotniczych innych krajów:

1.1 między urzędami pocztowymi jednego z krajów członkowskich a dowódcami jednostek wojskowych oddanych do dyspozycji Organizacji Narodów Zjednoczonych;

1.2 między dowódcami takich jednostek wojskowych;

1.3 między urzędami pocztowymi jednego z krajów członkowskich a dowódcami jednostek morskich, lotniczych lub lądowych, okrętów wojennych lub samolotów wojskowych tego samego kraju stacjonujących za granicą;

1.4 między dowódcami jednostek morskich, lotniczych lub lądowych, okrętów wojennych lub samolotów wojskowych tego samego kraju.

2. Przesyłki listowe umieszczone w odsyłkach, o których mowa w ustępie 1, powinny być wyłącznie adresowane do bądź pochodzić od członków jednostek wojskowych lub sztabów i załóg okrętów lub samolotów wojskowych, otrzymujących lub nadających te odsyłki. Stosowane do nich opłaty taryfowe i warunki wysyłania ustalone są na podstawie przepisów administracji pocztowej kraju, który oddał do dyspozycji jednostkę wojskową bądź do którego należą okręty lub samoloty.

3. W przypadku braku specjalnego porozumienia, administracja pocztowa kraju, który oddał do dyspozycji jednostkę wojskową, bądź do którego należą okręty wojenne lub samoloty wojskowe, jest dłużna danym administracjom należności za tranzyt odsyłek oraz z tytułu opłat końcowych (kosztów końcowych) i opłat za przewóz lotniczy.

Artykuł  20

Standardy oraz cele w zakresie jakości usług

1. Administracje powinny określić i opublikować standardy oraz cele w zakresie doręczania przychodzących do nich przesyłek listowych i paczek.

2. Te standardy i cele, powiększone o czas zazwyczaj potrzebny na odprawę celną, nie powinny być mniej korzystne niż te stosowane dla porównywalnych przesyłek w obrocie krajowym.

3. Administracje kraju nadania powinny określić również i opublikować standardy od końca do końca dla listowych przesyłek priorytetowych i lotniczych jak również dla paczek oraz paczek ekonomicznych/lądowo-morskich.

4. Administracje pocztowe oceniają stosowanie standardów jakości usług.

Rozdział  2

Odpowiedzialność

Artykuł  21

Odpowiedzialność administracji pocztowych. Odszkodowania

1. Postanowienia ogólne

1.1 Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w artykule 22, administracje pocztowe odpowiadają za:

1.1.1 zaginięcie, ograbienie lub uszkodzenie przesyłek poleconych, paczek zwykłych i przesyłek z zadeklarowaną wartością;

1.1.2 zaginięcie przesyłek z poświadczonym doręczeniem;

1.1.3 zwrot paczki, dla której nie podano przyczyny niedoręczenia.

1.2 Administracje pocztowe nie ponoszą odpowiedzialności za przesyłki inne niż te wymienione w ustępie 1 punkt 1.1 i ustępie 1 punkt 1.2.

1.3 W każdym innym przypadku nieprzewidzianym w niniejszej Konwencji, administracje pocztowe nie ponoszą odpowiedzialności.

1.4 Jeśli zaginięcie lub całkowite uszkodzenie przesyłki poleconej, paczki zwykłej lub przesyłki z zadeklarowaną wartością wynika z działania siły wyższej nie dającej podstawy do odszkodowania, nadawca ma prawo do zwrotu uiszczonych opłat, z wyjątkiem opłaty ubezpieczeniowej.

1.5 Kwoty wypłacanego odszkodowania nie mogą być wyższe od kwot podanych w Regulaminie poczty listowej i w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

1.6 W przypadku ponoszenia odpowiedzialności, szkody pośrednie lub korzyści nie zrealizowane nie są brane pod uwagę w kwocie wypłaconego odszkodowania.

1.7 Wszystkie postanowienia dotyczące odpowiedzialności administracji pocztowych są ścisłe, obowiązkowe i wyczerpujące. Administracje pocztowe nie ponoszą w żadnym przypadku odpowiedzialności - nawet w przypadku poważnej winy (poważnego błędu) - poza limitami ustalonymi w Konwencji i Regulaminach.

2. Przesyłki polecone

2.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki poleconej, nadawca ma prawo do odszkodowania ustalonego w Regulaminie poczty listowej. Jeśli nadawca żąda kwoty niższej od kwoty ustalonej w Regulaminie poczty listowej, administracje mają prawo wypłacić tę mniejszą kwotę i na tej podstawie otrzymać zwrot odszkodowania od innych administracji, których to dotyczy.

2.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia przesyłki poleconej, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej wskutek ograbienia lub uszkodzenia.

3. Przesyłki z poświadczonym doręczeniem

3.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki z poświadczonym doręczeniem, nadawca ma prawo tylko do zwrotu uiszczonych opłat.

4. Paczki zwykłe

4.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia paczki zwykłej, nadawca ma prawo do odszkodowania ustalonego w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych. Jeśli nadawca żąda kwoty niższej od kwoty ustalonej w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych, administracje mają prawo wypłacić tę mniejszą kwotę i na tej podstawie otrzymać zwrot odszkodowania od innych administracji, których to dotyczy.

4.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia paczki zwykłej, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej w wyniku ograbienia lub uszkodzenia.

4.3 Administracje pocztowe mogą uzgodnić stosowanie we wzajemnym obrocie ustalonej w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych kwoty za paczkę, bez względu na masę paczki.

5. Przesyłki z zadeklarowaną wartością

5.1 W przypadku zaginięcia, całkowitego ograbienia lub całkowitego uszkodzenia przesyłki z zadeklarowaną wartością, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, kwocie zadeklarowanej wartości w SDR (DTS).

5.2 W przypadku częściowego ograbienia lub częściowego uszkodzenia przesyłki z zadeklarowaną wartością, nadawca ma prawo do odszkodowania, które odpowiada, w zasadzie, rzeczywistej wysokości szkody poniesionej wskutek ograbienia lub uszkodzenia. Jednakże, w żadnym przypadku kwota odszkodowania nie może przekroczyć zadeklarowanej wartości w SDR (DTS).

6. W przypadkach wymienionych w ustępach 4 i 5, odszkodowanie oblicza się według ceny bieżącej, przeliczonej na SDR (DTS), przedmiotów lub towarów tego samego rodzaju, w miejscu i czasie przyjęcia przesyłki do przewozu. W przypadku braku ceny bieżącej, odszkodowanie oblicza się według zwykłej wartości przedmiotów lub towarów szacowanych w oparciu o te same zasady.

7. Jeżeli odszkodowanie należy się za zaginięcie, całkowite ograbienie lub całkowite uszkodzenie przesyłki poleconej, paczki zwykłej lub przesyłki z zadeklarowaną wartością, to nadawca albo, w zależności od okoliczności, adresat ma ponadto prawo do zwrotu uiszczonych opłat i należności, z wyjątkiem opłaty za polecenie lub opłaty ubezpieczeniowej. To samo dotyczy przesyłek poleconych, paczek zwykłych lub przesyłek z zadeklarowaną wartością, których adresat odmówił przyjęcia z powodu ich złego stanu, jeśli winę za ten stan przypisuje się służbie pocztowej i ponosi ona za to odpowiedzialność.

8. W odstępstwie od postanowień przewidzianych w ustępach 2, 4 i 5, adresat ma prawo do odszkodowania po przyjęciu ograbionej lub uszkodzonej przesyłki poleconej, paczki zwykłej lub przesyłki z zadeklarowaną wartością.

9. Administracja pocztowa kraju nadania ma prawo wypłacić nadawcom w swoim kraju odszkodowania przewidziane w przepisach krajowych dla przesyłek poleconych i paczek bez podanej wartości, pod warunkiem że nie są one niższe od odszkodowań, które ustalone są w ustępie 2 punkt 1 i w ustępie 4 punkt 1. To samo odnosi się do administracji pocztowej kraju przeznaczenia, gdy odszkodowanie wypłacane jest adresatowi. Kwoty określone w ustępie 2 punkt 1 i ustępie 4 punkt 1 mają jednak nadal zastosowanie:

9.1 w przypadku regresu skierowanego w stosunku do odpowiedzialnej administracji;

9.2 jeżeli nadawca zrzeknie się swych praw na rzecz adresata lub odwrotnie.

10. Do tego artykułu nie ma zastosowania żadne zastrzeżenie dotyczące wypłaty odszkodowania dla administracji pocztowych, z wyjątkiem przypadku zawarcia dwustronnej umowy.

Artykuł  22

Nieponoszenie odpowiedzialności przez administracje pocztowe

1. Administracje pocztowe przestają być odpowiedzialne za przesyłki polecone, przesyłki z poświadczonym doręczeniem, paczki i przesyłki z zadeklarowaną wartością, które zostały doręczone zgodnie z zasadami określonymi w ich przepisach krajowych dla przesyłek tego samego rodzaju. Jednakże odpowiedzialność jest nadal utrzymana:

1.1 jeśli ograbienie lub uszkodzenie zostanie stwierdzone bądź przed doręczeniem, bądź w chwili doręczenia przesyłki;

1.2 o ile zezwalają na to przepisy krajowe, jeśli adresat, lub nadawca w przypadku zwrotu do miejsca nadania, zgłosi zastrzeżenia przy przyjmowaniu ograbionej lub uszkodzonej przesyłki;

1.3 o ile zezwalają na to przepisy krajowe, jeśli przesyłka polecona została doręczona do oddawczej skrzynki adresata, a adresat oświadcza, że nie otrzymał przesyłki;

1.4 jeśli adresat paczki lub przesyłki z zadeklarowaną wartością, lub nadawca w przypadku jej zwrotu do miejsca nadania, pomimo złożenia prawidłowego pokwitowania, powiadomi niezwłocznie administrację kraju doręczającego przesyłkę o stwierdzonej szkodzie; powinien on przedstawić dowody, że ograbienie lub uszkodzenie nie nastąpiło po doręczeniu; termin "niezwłocznie" powinien zostać zinterpretowany zgodnie z przepisami krajowymi.

2. Administracje pocztowe nie ponoszą odpowiedzialności:

2.1 w przypadku działania siły wyższej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 13 ustęp 6 punkt 9;

2.2 jeżeli nie mogą udzielić informacji o przesyłkach wskutek zniszczenia dokumentów służbowych w wyniku działania siły wyższej, a ich odpowiedzialność nie została udowodniona w inny sposób;

2.3 jeżeli szkoda powstała z powodu błędu lub zaniedbania ze strony nadawcy lub wynika z rodzaju zawartości;

2.4 jeśli chodzi o przesyłki, które podlegają zakazom przewidzianym w artykule 15;

2.5 w przypadku zajęcia, na mocy przepisów kraju przeznaczenia, zgodnie z zawiadomieniem administracji tego kraju;

2.6 jeśli chodzi o przesyłki z zadeklarowaną wartością, które były przedmiotem oszukańczego zadeklarowania wartości wyższej od rzeczywistej wartości zawartości;

2.7 jeżeli nadawca nie zgłosił żadnej reklamacji w terminie sześciu miesięcy, licząc od dnia następnego po dniu nadania przesyłki;

2.8 jeśli chodzi o paczki jeńców wojennych i internowanych osób cywilnych;

2.9 jeżeli są podejrzenia, że nadawca działał z zamiarem oszustwa w celu otrzymania odszkodowania.

3. Administracje pocztowe nie ponoszą żadnej odpowiedzialności z tytułu deklaracji celnych, bez względu na formę ich sporządzenia, ani z tytułu decyzji podjętych przez służby celne w czasie sprawdzania przesyłek podlegających kontroli celnej.

Artykuł  23

Odpowiedzialność nadawcy

1. Nadawca przesyłki jest odpowiedzialny za uszkodzenia ciała odniesione przez pracowników poczty oraz za wszelkie szkody wyrządzone innym przesyłkom pocztowym i urządzeniom pocztowym, spowodowane nadaniem przedmiotów niedopuszczonych do przewozu lub nieprzestrzeganiem warunków przyjęcia.

2. W przypadku szkód wyrządzonych innym przesyłkom pocztowym, nadawca jest odpowiedzialny w takim samym zakresie jak administracje pocztowe za każdą uszkodzoną przesyłkę.

3. Nadawca pozostaje odpowiedzialny nawet wtedy, gdy urząd nadawczy przyjmie taką przesyłkę.

4. Natomiast, jeżeli nadawca przestrzegał warunków przyjęcia przesyłki, nie ponosi on odpowiedzialności, o ile wystąpił błąd lub zaniedbanie ze strony administracji pocztowych lub przewoźników w opracowaniu przesyłek po ich przyjęciu.

Artykuł  24

Wypłata odszkodowania

1. Z zastrzeżeniem prawa regresu w stosunku do odpowiedzialnej administracji, obowiązek wypłaty odszkodowania i zwrotu opłat oraz należności ciąży na administracji kraju nadania lub na administracji kraju przeznaczenia.

2. Nadawca może zrzec się swych praw do odszkodowania na rzecz adresata. I odwrotnie, adresat może zrzec się swych praw na rzecz nadawcy. Nadawca lub adresat może upoważnić osobę trzecią do otrzymania odszkodowania, o ile przepisy krajowe na to pozwalają.

Artykuł  25

Ewentualne odzyskanie odszkodowania od nadawcy lub adresata

1. Jeżeli po wypłaceniu odszkodowania, przesyłka polecona, paczka lub przesyłka z zadeklarowaną wartością, albo część zawartości uważana poprzednio za zaginioną zostanie odnaleziona, to nadawca lub adresat, zależnie od okoliczności, jest powiadomiony, że może ją podjąć w okresie trzech miesięcy w zamian za zwrot kwoty wypłaconego odszkodowania. Prosi się go jednocześnie o podanie, komu przesyłka ma być doręczona. W razie odmowy lub nieudzielenia odpowiedzi w wyznaczonym terminie, postępuje się podobnie w stosunku do adresata lub nadawcy, zależnie od okoliczności, przyznając tej osobie ten sam czas na odpowiedź.

2. Jeżeli nadawca i adresat rezygnują z przyjęcia przesyłki lub nie udzielą odpowiedzi w wyznaczonym terminie określonym w ustępie 1, staje się ona własnością tej administracji lub ewentualnie tych administracji, które poniosły stratę.

3. W przypadku późniejszego odnalezienia przesyłki z zadeklarowaną wartością, której zawartość zostaje uznana za niższą od kwoty wypłaconego odszkodowania, nadawca lub adresat, zależnie od okoliczności, powinien zwrócić kwotę tego odszkodowania w zamian za wydanie przesyłki, niezależnie od tego, jakie będą konsekwencje wynikające z oszukańczego zadeklarowania wartości.

Artykuł  26

Wzajemność stosowana wobec zastrzeżeń dotyczących odpowiedzialności

1. W odstępstwie od postanowień artykułów od 22 do 25, każdy kraj członkowski, który zastrzega sobie prawo do niewypłacania odszkodowania z tytułu odpowiedzialności, nie ma prawa do odszkodowania ze strony innego kraju członkowskiego, który zgadza się na ponoszenie odpowiedzialności zgodnie z postanowieniami wyżej wymienionych artykułów.

Rozdział  3

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

Artykuł  27

Nadawanie przesyłek listowych za granicą

1. Żaden kraj członkowski nie jest zobowiązany do przewożenia ani doręczania adresatom przesyłek listowych, których nadawcy, mający siedzibę na jego terytorium, nadają lub powodują ich nadawanie w obcym kraju w celu skorzystania ze stosowanych tam niższych opłat.

2. Postanowienia ustępu 1 stosuje się bez różnicy zarówno do przesyłek listowych przygotowanych do wysłania w kraju - siedzibie nadawcy i następnie przewiezionych za granicę, jak i do przesyłek listowych przygotowanych do wysłania w obcym kraju.

3. Administracja kraju przeznaczenia ma prawo żądać od nadawcy lub z powodu jego braku od administracji kraju nadania, zapłaty według taryfy krajowej. Jeśli ani nadawca, ani administracja kraju nadania nie zgadza się na uiszczenie tych opłat w terminie określonym przez administrację kraju przeznaczenia, ta ostatnia może albo zwrócić takie przesyłki do administracji kraju nadania będąc uprawniona do otrzymania zapłaty za koszty zwrotu, albo postąpić z przesyłkami stosownie do swoich własnych przepisów.

4. Żaden kraj członkowski nie jest zobowiązany do przewożenia ani doręczania adresatom przesyłek listowych, których nadawcy nadali je lub polecili nadać w dużych ilościach w kraju innym niż ten, gdzie znajduje się ich siedziba, jeśli kwota do pobrania z tytułu opłat końcowych (kosztów końcowych) okaże się niższa od kwoty, jaka zostałaby pobrana, gdyby przesyłki zostały nadane w kraju - siedzibie nadawców. Administracje krajów przeznaczenia mają prawo żądać od administracji kraju nadania zapłaty odpowiadającej ponoszonym kosztom, ale nieprzekraczającej granicy określonej przez większą z kwot, wynikających z dwóch następujących formuł: albo 80% taryfy krajowej za porównywalne przesyłki, albo 0,14 SDR (DTS) za przesyłkę plus 1 SDR (DTS) za kilogram. Jeśli administracja kraju nadania nie zgadza się na zapłacenie żądanej opłaty w terminie określonym przez administrację kraju przeznaczenia, ta ostatnia może albo zwrócić takie przesyłki do administracji kraju nadania będąc uprawniona do otrzymania zapłaty za koszty zwrotu, albo postąpić z przesyłkami stosownie do swoich własnych przepisów.

CZĘŚĆ  TRZECIA

ZAPŁATA

Rozdział  1

Postanowienia szczególne dotyczące przesyłek listowych

Artykuł  28

Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia ogólne

1. Z zastrzeżeniem zwolnień określonych w Regulaminach, każda administracja, która otrzymuje przesyłki listowe od innej administracji, ma prawo pobierania od administracji kraju wysyłającego zapłatę za koszty związane z nadchodzącą pocztą międzynarodową.

2. Dla stosowania postanowień dotyczących zapłaty opłat końcowych (kosztów końcowych), administracje pocztowe zostają podzielone na kraje i terytoria systemu docelowego lub kraje i terytoria mające prawo uczestnictwa w systemie przejściowym, zgodnie z listą sporządzoną dla tego celu przez Kongres w rezolucji C 12/2004. W postanowieniach dotyczących opłat końcowych (kosztów końcowych) zarówno kraje jak i terytoria nazywane są "krajami".

3. Postanowienia niniejszej Konwencji dotyczące płatności opłat końcowych (kosztów końcowych) stanowią środki przejściowe, prowadzące do przyjęcia systemu zapłaty uwzględniającego elementy właściwe dla każdego kraju.

4. Dostęp do obrotu krajowego

4.1 Każda administracja oddaje do dyspozycji innych administracji zbiór taryf, terminów i warunków, które oferuje w swym obrocie wewnętrznym, na takich samych warunkach jak dla swoich krajowych klientów.

4.2 Administracja wysyłająca może, na porównywalnych warunkach, żądać od administracji kraju przeznaczenia systemu docelowego, aby korzystać z takich samych warunków, jakie ta ostatnia przewidziała dla swoich krajowych klientów.

4.3 Administracje systemu przejściowego powinny podać czy zezwalają na dostęp na warunkach wymienionych w ustępie 4 punkt 1.

4.3.1 Jeżeli administracja systemu przejściowego oświadcza, że zezwala na dostęp na warunkach oferowanych w swoim obrocie wewnętrznym, zezwolenie to stosuje się do wszystkich administracji Związku w sposób niedyskryminujący.

4.4 Do administracji kraju przeznaczenia należy decyzja, czy warunki dostępu do jej obrotu wewnętrznego są spełnione przez administrację kraju nadania.

5. Stawki opłat końcowych (kosztów końcowych) dotyczące poczty masowej nie powinny być wyższe od najbardziej korzystnych stawek stosowanych przez administrację kraju przeznaczenia, zgodnie z zawartymi porozumieniami dwustronnymi lub wielostronnymi odnoszącymi się do opłat końcowych (kosztów końcowych). Do administracji kraju przeznaczenia należy ocena, czy administracja kraju nadania spełniła warunki dostępu, czy też ich nie spełniła.

6. Zapłata opłat końcowych (kosztów końcowych) będzie opierać się na wynikach jakości usług osiągniętych w kraju przeznaczenia. Rada Eksploatacji Pocztowej (Rada do spraw Operacji Pocztowych) będzie w związku z tym upoważniona do przyznawania premii do zapłaty określonej w artykułach 29 i 30, aby zachęcić do udziału w systemie kontroli i dla nagrodzenia administracji, które osiągają swoje cele jakościowe. Rada Eksploatacji Pocztowej (Rada do spraw Operacji Pocztowych) może również ustalić kary w przypadku niewystarczającej jakości, ale nie może pozbawić administracji ich minimalnej zapłaty określonej w artykułach 29 i 30.

7. Każda administracja może zrezygnować w całości lub częściowo z zapłaty przewidzianej w ustępie 1.

8. Zainteresowane administracje mogą, w wyniku porozumienia dwustronnego lub wielostronnego, stosować inne systemy zapłaty przy regulowaniu rachunków z tytułu opłat końcowych (kosztów końcowych).

Artykuł  29

Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane przy wymianie poczty między krajami systemu docelowego

1. Opłatę za przesyłki listowe, w tym za pocztę masową, z wyjątkiem worków M, ustala się poprzez zastosowanie stawek za przesyłkę i za kilogram odzwierciedlających koszty opracowania poniesione w kraju przeznaczenia; koszty te powinny być powiązane z taryfami wewnętrznymi. Obliczanie stawek odbywa się zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej.

2. Stawki za przesyłkę i za kilogram są obliczane na podstawie procentu opłaty za list priorytetowy o masie 20 gramów w obrocie krajowym, jak podano niżej:

2.1 w roku 2006: 62%;

2.2 w roku 2007: 64%;

2.3 w roku 2008: 66%;

2.4 w roku 2009: 68%.

3. Stawki nie będą mogły przekroczyć:

3.1 w roku 2006: 0,226 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,768 SDR (DTS) za kilogram;

3.2 w roku 2007: 0,231 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,812 SDR (DTS) za kilogram;

3.3 w roku 2008: 0,237 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,858 SDR (DTS) za kilogram;

3.4 w roku 2009: 0,243 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,904 SDR (DTS) za kilogram.

4. W okresie od 2006 do 2009 roku, stawki, które mają być stosowane nie będą mogły być niższe od 0,147 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,491 SDR (DTS) za kilogram. O ile wzrost stawek nie przekroczy 100% opłaty za list priorytetowy o masie 20 gramów w obrocie krajowym danego kraju, minimalne stawki przyjmą następujące wartości:

4.1 w roku 2006: 0,151 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,536 SDR (DTS) za kilogram;

4.2 w roku 2007: 0,154 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,566 SDR (DTS) za kilogram;

4.3 w roku 2008: 0,158 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,598 SDR (DTS) za kilogram;

4.4 w roku 2009: 0,161 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,630 SDR (DTS) za kilogram.

5. Dla worków M przyjmuje się stawkę 0,793 SDR (DTS) za kilogram.

5.1 Worki M o masie mniejszej niż 5 kilogramów traktuje się dla celów ustalenia opłat końcowych (kosztów końcowych) jak worki ważące 5 kilogramów.

6. Dodatkowa zapłata w wysokości 0,5 SDR (DTS) za przesyłkę jest przewidziana za przesyłki polecone, a dodatkowa zapłata w wysokości 1 SDR (DTS) za przesyłkę jest przewidziana za przesyłki z zadeklarowaną wartością.

7. Postanowienia przewidziane między krajami systemu docelowego odnoszą się do każdego kraju systemu przejściowego deklarującego, że chce przyłączyć się do systemu docelowego. Rada Eksploatacji Pocztowej (Rada do spraw Operacji Pocztowych) może ustalać środki przejściowe w Regulaminie poczty listowej.

8. Żadne zastrzeżenie, z wyjątkiem zawarcia dwustronnej umowy, nie ma zastosowania do niniejszego artykułu.

Artykuł  30

Opłaty końcowe (koszty końcowe). Postanowienia stosowane wobec strumieni poczty przeznaczonych do krajów systemu przejściowego, pochodzących z krajów systemu przejściowego oraz wymienianych między krajami systemu przejściowego

1. Opłata

1.1 Opłata za przesyłki listowe, z wyjątkiem worków M, wynosi 0,147 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,491 SDR (DTS) za kilogram.

1.1.1 Dla strumieni przesyłek poniżej 100 ton rocznie, obie składowe przelicza się na ogólną stawkę wynoszącą 3,727 SDR (DTS) za kilogram w oparciu o średnią światową wynoszącą 15,21 przesyłek w kilogramie.

1.1.2 Dla strumieni przesyłek powyżej 100 ton rocznie stosuje się ogólną stawkę 3,727 SDR (DTS) za kilogram, o ile ani administracja kraju przeznaczenia ani administracja kraju nadania nie zażądają korekty stawki w oparciu o rzeczywistą liczbę przesyłek w kilogramie poczty dla danego strumienia przesyłek. Ponadto, stawka ta jest stosowana w przypadku, gdy rzeczywista liczba przesyłek zawartych w kilogramie mieści się między 13 a 17.

1.1.3 Jeżeli jedna z administracji zażąda zastosowania rzeczywistej liczby przesyłek w kilogramie, obliczanie opłaty za dany strumień przesyłek jest wykonywane według mechanizmu korekcyjnego przewidzianego w Regulaminie poczty listowej.

1.1.4 Korekty w dół ogólnej stawki określonej w ustępie 1 punkt 1.2 nie może zażądać kraj systemu docelowego wobec kraju systemu przejściowego, chyba że ten ostatni zażąda korekty w kierunku przeciwnym.

1.2 Dla worków M przyjmuje się stawkę 0,793 SDR (DTS) za kilogram.

1.2.1 Worki M o masie mniejszej niż 5 kilogramów traktuje się dla celów ustalenia opłat końcowych (kosztów końcowych) jak worki ważące 5 kilogramów.

1.3 Dodatkowa zapłata w wysokości 0,5 SDR (DTS) za przesyłkę jest przewidziana za przesyłki polecone, a dodatkowa zapłata w wysokości 1 SDR (DTS) za przesyłkę jest przewidziana za przesyłki z zadeklarowaną wartością.

2. Mechanizm harmonizacyjny systemów

2.1 Jeżeli administracja systemu docelowego otrzymująca strumień przesyłek ponad 50 ton rocznie stwierdzi, że masa tego strumienia w ciągu roku przekracza próg obliczony zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej, może ona zastosować wobec poczty przekraczającej ten próg system zapłaty przewidziany w artykule 29, pod warunkiem że nie zastosowała ona mechanizmu korekcyjnego.

2.2 Jeżeli administracja systemu przejściowego otrzymująca w ciągu jednego roku strumień przesyłek ponad 50 ton z innego kraju systemu przejściowego stwierdzi, że masa tego strumienia w ciągu roku przekracza próg obliczony zgodnie z warunkami określonymi w Regulaminie poczty listowej, może ona zastosować wobec poczty przekraczającej ten próg dodatkową opłatę przewidzianą w artykule 31, pod warunkiem, że nie zastosowała ona mechanizmu korekcyjnego.

3. Poczta masowa

3.1 Opłatę za pocztę masową do krajów systemu docelowego ustala się poprzez zastosowanie przewidzianych w artykule 29 stawek za przesyłkę i za kilogram.

3.2 Administracje systemu przejściowego mogą żądać za otrzymywaną pocztę masową opłaty w wysokości 0,147 SDR (DTS) za przesyłkę i 1,491 SDR (DTS) za kilogram.

4. Żadne zastrzeżenie, z wyjątkiem umowy dwustronnej, nie ma zastosowania do niniejszego artykułu.

Artykuł  31

Fundusz na rzecz poprawy jakości usług

1. Z wyjątkiem worków M i poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez wszystkie kraje i terytoria krajom zaklasyfikowanym przez Radę Ekonomiczną i Społeczną (skrót po angielsku: ECOSOC) do kategorii krajów najsłabiej rozwiniętych (skrót po francusku: PMA, skrót po angielsku: LDCs) podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 16,5% stawki 3,727 SDR (DTS) za kilogram określonej w artykule 30, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości w krajach najsłabiej rozwiniętych. Żadna wpłata tego rodzaju nie ma miejsca pomiędzy krajami najsłabiej rozwiniętymi.

2. Kraje członkowskie Światowego Związku Pocztowego i terytoria należące do Związku mają prawo do złożenia Radzie Administracyjnej należycie uzasadnionej prośby, aby ich kraj lub terytorium zostało uznane za potrzebujące dodatkowych środków. Kraje zaklasyfikowane jako TRAC 1 (po francusku MCARB 1) /dawne kraje rozwijające się/ mają prawo zgłosić wniosek do Rady Administracyjnej, aby mogły skorzystać z Funduszu na rzecz poprawy jakości usług na takich samych warunkach jak kraje najsłabiej rozwinięte. Ponadto, kraje zaklasyfikowane przez Program Narodów Zjednoczonych w Sprawach Rozwoju (skrót po francusku: PNUD, skrót po angielsku: UNDP) do kategorii krajów płatników netto mają prawo zgłosić wniosek do Rady Administracyjnej, aby skorzystać z Funduszu na rzecz poprawy jakości na takich samych warunkach jak kraje TRAC 1. Rozpatrzone pozytywnie wnioski na mocy niniejszego artykułu wchodzą w życie od pierwszego dnia roku kalendarzowego następującego po wydaniu decyzji Rady Administracyjnej. Rada Administracyjna ocenia prośbę i decyduje, na podstawie surowych kryteriów oceny, czy dany kraj może być lub nie może być uznany, w zależności od przypadku, za kraj najsłabiej rozwinięty lub kraj TRAC 1, na potrzeby Funduszu na rzecz poprawy jakości usług. Rada Administracyjna sprawdza i corocznie aktualizuje listę krajów członkowskich Światowego Związku Pocztowego i terytoriów należących do Związku.

3. Z wyjątkiem worków M i przesyłek poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do kategorii krajów uprzemysłowionych dla celów zapłaty opłat końcowych (kosztów końcowych) krajom i terytoriom zaklasyfikowanym przez Program Narodów Zjednoczonych w Sprawach Rozwoju do kategorii krajów innych niż kraje najsłabiej rozwinięte mogących korzystać ze środków TRAC 1 podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 8% stawki 3,727 SDR (DTS) za kilogram określonej w artykule 30, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług w krajach tej ostatniej kategorii.

4. Z wyjątkiem worków M i przesyłek poczty masowej, opłaty końcowe (koszty końcowe) do zapłacenia przez kraje i terytoria zaklasyfikowane przez Kongres do kategorii krajów uprzemysłowionych dla celów zapłaty opłat końcowych (kosztów końcowych) krajom i terytoriom zaklasyfikowanym przez ten sam Kongres do kategorii krajów rozwijających się innych niż wymienione w ustępach 1 i 3 podlegają zwiększeniu odpowiadającemu 1% stawki 3,727 SDR (DTS) za kilogram określonej w artykule 30, w celu zasilenia Funduszu na rzecz poprawy jakości usług.

5. Kraje i terytoria uprawnione do korzystania ze środków TRAC 1 mogą starać się poprawić jakość swych usług poprzez regionalne i wielonarodowe projekty skierowane do krajów najsłabiej rozwiniętych i krajów o niskim dochodzie. Projekty te byłyby bezpośrednio korzystne dla wszystkich stron, które uczestniczyłyby w ich finansowaniu za pośrednictwem Funduszu na rzecz poprawy jakości usług.

6. Projekty regionalne powinny w szczególności promować wdrażanie programów Światowego Związku Pocztowego na rzecz poprawy jakości usług oraz wdrażanie systemów rachunkowości analitycznej w krajach rozwijających się. Rada Eksploatacji Pocztowej (Rada do spraw Operacji Pocztowych) ustanowi najpóźniej w roku 2006 odpowiednie procedury związane z finansowaniem tych projektów.

Artykuł  32

Opłaty tranzytowe

1. Odsyłki zamknięte oraz przesyłki kierowane w tranzycie otwartym wymieniane między dwiema administracjami lub między dwoma urzędami tego samego kraju za pośrednictwem służb jednej lub kilku innych administracji (służb trzecich) podlegają płatnościom z tytułu opłat tranzytowych. Opłaty te stanowią zapłatę za świadczenia dotyczące tranzytu lądowego, tranzytu morskiego i tranzytu lotniczego.

Rozdział  2

Inne postanowienia

Artykuł  33

Stawka podstawowa i postanowienia dotyczące opłat za przewóz lotniczy

1. Stawka podstawowa stosowana przy regulowaniu rachunków między administracjami za przewozy lotnicze jest zatwierdzana przez Radę Eksploatacji Pocztowej (Radę do spraw Operacji Pocztowych). Stawka jest obliczana przez Biuro Międzynarodowe na podstawie formuły określonej w Regulaminie poczty listowej.

2. Obliczanie opłat za przewóz lotniczy odsyłek zamkniętych, przesyłek priorytetowych, przesyłek lotniczych i paczek lotniczych kierowanych w tranzycie otwartym, jak również odpowiednie metody rozliczania podane są w Regulaminie poczty listowej i Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych.

3. Opłaty za przewóz lotniczy na całej trasie pokrywa:

3.1 w przypadku odsyłek zamkniętych, administracja kraju pochodzenia, łącznie z przypadkiem, gdy odsyłki te kierowane są w tranzycie przez jedną lub kilka pośredniczących administracji pocztowych;

3.2 w przypadku przesyłek priorytetowych oraz przesyłek lotniczych kierowanych w tranzycie otwartym, łącznie z przesyłkami mylnie skierowanymi, administracja, która przekazała te przesyłki innej administracji.

4. Takie same zasady stosuje się do przesyłek wolnych od opłat tranzytowych lądowych i morskich, jeśli są one kierowane drogą lotniczą.

5. Każda administracja kraju przeznaczenia, która zapewnia przewóz lotniczy poczty międzynarodowej na terytorium swojego kraju, ma prawo do zwrotu dodatkowych kosztów poniesionych z tytułu tego przewozu, pod warunkiem że średnia ważona odległość tych odcinków lotniczych przekracza 300 kilometrów. Rada Eksploatacji Pocztowej (Rada do spraw Operacji Pocztowych) może zastąpić średnią ważoną odległość innym właściwym kryterium. O ile nie zostało zawarte porozumienie o niepobieraniu żadnych opłat, opłaty powinny być jednolite dla wszystkich odsyłek priorytetowych i odsyłek lotniczych nadchodzących z zagranicy, bez względu na to, czy poczta ta jest, czy też nie jest kierowana dalej drogą lotniczą.

6. Jednakże, jeśli opłaty końcowe (koszty końcowe) pobierane przez administrację kraju przeznaczenia są powiązane z kosztami lub taryfami krajowymi, nie pobiera się żadnych dodatkowych dopłat za przewóz lotniczy na liniach wewnętrznych.

7. Przy obliczaniu średniej ważonej odległości, administracja kraju przeznaczenia wyłącza masę wszystkich odsyłek, dla których obliczono opłaty końcowe (koszty końcowe) na podstawie kosztów lub na taryf krajowych administracji kraju przeznaczenia.

Artykuł  34

Udziały lądowe i morskie paczek pocztowych

1. Paczki wymieniane między dwiema administracjami pocztowymi podlegają końcowym udziałom lądowym obliczonym poprzez połączenie stawki podstawowej za paczkę i stawki podstawowej za kilogram, ustalonych w Regulaminie.

1.1 Uwzględniając powyższe stawki podstawowe, administracje pocztowe mogą, ponadto, mieć prawo do korzystania ze stawek dodatkowych za paczkę i za kilogram, zgodnie z postanowieniami przewidzianymi w Regulaminie.

1.2 Udziały wymienione w ustępie 1 i w ustępie 1 punkt 1 obciążają administrację kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady.

1.3 Końcowe udziały lądowe powinny być jednakowe dla całego terytorium każdego kraju.

2. Paczki wymieniane między dwiema administracjami lub między dwoma urzędami tego samego kraju za pośrednictwem służb lądowych jednej lub kilku innych administracji podlegają, na rzecz krajów, których służby uczestniczą w przewozie lądowym, tranzytowym udziałom lądowym ustalonym w Regulaminie w zależności od przedziału odległości.

2.1 Dla paczek przesyłanych w tranzycie otwartym, administracje pośredniczące mają prawo domagać się ustalonego w Regulaminie udziału ryczałtowego za przesyłkę.

2.2 Tranzytowe udziały lądowe obciążają administrację kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady

3. Każdy z krajów, którego służby uczestniczą w przewozie morskim paczek, ma prawo domagać się udziałów morskich. Udziały te obciążają administrację kraju nadania, chyba że Regulamin dotyczący paczek pocztowych przewiduje odstępstwa od tej zasady.

3.1 Dla wykorzystywanej służby morskiej, udział morski ustalany jest w Regulaminie dotyczącym paczek pocztowych w zależności od przedziału odległości.

3.2 Administracje pocztowe mają prawo podwyższyć maksymalnie o 50% udział morski obliczony zgodnie z ustępem 3 punkt 1. Mogą one natomiast obniżyć go według swego uznania.

Artykuł  35

Prawo Rady Eksploatacji Pocztowej (Rady do spraw Operacji Pocztowych) do ustalania opłat i udziałów

1. Rada Eksploatacji Pocztowej (Rada do spraw Operacji Pocztowych) ma prawo do ustalania niżej wymienionych opłat i udziałów, które będą do zapłacenia przez administracje pocztowe zgodnie z warunkami ustalonymi w Regulaminach:

1.1 opłat tranzytowych za opracowanie i transport odsyłek listowych przez co najmniej jeden kraj trzeci;

1.2 stawki podstawowej i opłat za przewóz lotniczy poczty lotniczej;

1.3 końcowych udziałów lądowych za opracowanie nadchodzących paczek;

1.4 tranzytowych udziałów lądowych za opracowanie i transport paczek przez kraj trzeci;

1.5 udziałów morskich za transport morski paczek.

2. Zmiana, która będzie mogła być dokonana, dzięki zastosowaniu metodologii zapewniającej sprawiedliwą zapłatę administracjom świadczącym usługi, powinna opierać się na godnych zaufania i reprezentatywnych danych ekonomicznych i finansowych. Ewentualna zmiana, o której będzie można zdecydować, wejdzie w życie z dniem ustalonym przez Radę Eksploatacji Pocztowej (Radę do spraw Operacji Pocztowych).

CZĘŚĆ  CZWARTA

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł  36

Tryb zatwierdzania propozycji dotyczących Konwencji i Regulaminów

1. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje przedłożone Kongresowi, a dotyczące niniejszej Konwencji muszą uzyskać poparcie większości krajów członkowskich obecnych i głosujących, mających prawo do głosowania. Co najmniej połowa krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie mających prawo do głosowania musi być obecna w czasie głosowania.

2. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje odnoszące się do Regulaminu poczty listowej i Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych muszą uzyskać poparcie większości członków Rady Eksploatacji Pocztowej (Rady do spraw Operacji Pocztowych) mających prawo do głosowania.

3. W celu nabrania mocy prawnej, propozycje zgłoszone między dwoma Kongresami, a dotyczące niniejszej Konwencji i jej Protokołu Końcowego, muszą uzyskać poparcie:

3.1 dwóch trzecich głosów, przy czym przynajmniej połowa krajów członkowskich Związku, które mają prawo do głosowania wzięła udział w głosowaniu, jeśli chodzi o zmiany;

3.2 większości głosów, jeśli chodzi o interpretację postanowień.

4. Pomimo postanowień przewidzianych w ustępie 3 punkt 1, każdy kraj członkowski, którego ustawodawstwo krajowe jest jeszcze niezgodne z proponowaną zmianą, ma prawo, w terminie dziewięćdziesięciu dni, licząc od daty notyfikacji zmiany, powiadomić na piśmie Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego o niemożności przyjęcia tej zmiany.

Artykuł  37

Zastrzeżenia zgłoszone na Kongresie

1. Wszelkie zastrzeżenie niezgodne z przedmiotem i celem Związku nie jest dozwolone.

2. W zasadzie, kraje członkowskie, których stanowiska nie podzielają inne kraje członkowskie powinny starać się, w miarę możliwości, dostosować się do stanowiska większości. Zastrzeżenie należy zgłaszać w przypadku absolutnej konieczności i musi być uzasadnione w odpowiedni sposób.

3. Zastrzeżenie do artykułów niniejszej Konwencji musi być przedstawione Kongresowi w formie pisemnej propozycji w jednym z języków roboczych Biura Międzynarodowego zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu wewnętrznego Kongresu.

4. W celu nabrania mocy prawnej, zastrzeżenie zgłoszone Kongresowi musi być przyjęte większością wymaganą w każdym przypadku dla zmiany artykułu, do którego się ono odnosi.

5. W zasadzie, zastrzeżenie jest stosowane na zasadzie wzajemności między krajem członkowskim, który je zgłosił i pozostałymi krajami członkowskimi.

6. Zastrzeżenia do niniejszej Konwencji zostaną włączone do jej Protokołu końcowego na podstawie propozycji przyjętej przez Kongres.

Artykuł  38

Wejście w życie i okres obowiązywania Konwencji

1. Niniejsza Konwencja wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2006 roku i pozostanie w mocy aż do wejścia w życie Aktów następnego Kongresu.

Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów krajów członkowskich podpisali niniejszą Konwencję w jednym egzemplarzu, który został złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia tej Konwencji będzie doręczona każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Bukareszcie, dnia 5 października 2004 roku.

Na oryginale podpisy Pełnomocników ze 150 krajów.

Ze strony polskiej podpisy złożyli:

1) Pan Wojciech Hałka - Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury

2) Pan Tadeusz Bartkowiak - Dyrektor Generalny Poczty Polskiej.

Protokół Końcowy Światowej Konwencji Pocztowej

W chwili przystąpienia do podpisywania Światowej Konwencji Pocztowej sporządzonej w dniu dzisiejszym, niżej podpisani Pełnomocnicy uzgodnili, co następuje:

Artykuł  I

Przynależność przesyłek pocztowych. Wycofanie z obiegu pocztowego. Zmiana lub korekta adresu

1. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 oraz ustęp 2 nie stosuje się w krajach: Antigua i Barbuda, Królestwo Bahrajnu, Barbados, Belize, Republika Botswany, Państwo Brunei Darussalam, Kanada, Hongkong, Chiny, Wspólnota Dominiki, Arabska Republika Egiptu, Republika Wysp Fidżi, Republika Gambii, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Zamorskie Terytoria Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grenada, Kooperacyjna Republika Gujany, Irlandia, Jamajka, Republika Kenii, Republika Kiribati, Państwo Kuwejt, Królestwo Lesotho, Malezja, Republika Malawi, Republika Mauritiusu, Republika Nauru, Federalna Republika Nigerii, Nowa Zelandia, Republika Ugandy, Niezależne Państwo Papui - Nowej Gwinei, Federacja Saint-Christopher (St. Kitts) i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Wyspy Salomona, Niezależne Państwo Samoa, Republika Seszeli, Republika Sierra Leone, Republika Singapuru, Królestwo Suazi, Zjednoczona Republika Tanzanii, Republika Trynidadu i Tobago, Tuvalu, Republika Vanuatu i Republika Zambii.

2. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 i ustęp 2 nie stosuje się również do Republiki Austrii, Królestwa Danii i Islamskiej Republiki Iranu, których ustawodawstwo nie zezwala na wycofanie lub zmianę adresu przesyłek listowych na życzenie nadawcy, gdy adresat został poinformowany o nadejściu przesyłki pod jego adresem.

3. Postanowień artykułu 5 ustęp 1 nie stosuje się do Związku Australijskiego, Republiki Ghany i Republiki Zimbabwe.

4. Postanowień artykułu 5 ustęp 2 nie stosuje się do Wspólnoty Bahamów, Republiki Iraku, Związku Myanmar (Birmy) i Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, których ustawodawstwo nie zezwala na wycofanie lub zmianę adresu przesyłek listowych na życzenie nadawcy.

5. Postanowień artykułu 5 ustęp 2 nie stosuje się do Stanów Zjednoczonych Ameryki.

6. Postanowienia artykułu 5 ustęp 2 stosuje się do Związku Australijskiego w takiej mierze, w jakiej są one zgodne z ustawodawstwem wewnętrznym tego kraju.

7. W odstępstwie od postanowień artykułu 5 ustęp 2, Republika Salwadoru, Republika Panamy, Republika Filipin, Demokratyczna Republika Konga i Boliwariańska Republika Wenezueli mają prawo nie zwracać paczek po zażądaniu przez adresata dokonania ich odprawy celnej, ze względu na to, że zabraniają tego ich przepisy celne.

Artykuł  II

Opłaty

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 6, administracje pocztowe Związku Australijskiego, Kanady i Nowej Zelandii są upoważnione do pobierania opłat pocztowych innych niż przewidziane w Regulaminach, jeśli takie opłaty są zgodne z ustawodawstwem ich krajów.

Artykuł  III

Wyjątki od zwolnienia od opłat pocztowych druków dla ociemniałych (cekogramów)

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, administracje pocztowe Republiki Indonezji, Saint Vincent i Grenadyn oraz Republiki Turcji, które nie zwalniają druków dla ociemniałych (cekogramów) z opłat pocztowych w swoim obrocie krajowym, mogą pobierać opłaty pocztowe i opłaty za usługi specjalne, jednakże nie wyższe niż w ich obrocie krajowym.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 7, administracje pocztowe Republiki Federalnej Niemiec, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Związku Australijskiego, Republiki Austrii, Kanady, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Japonii i Konfederacji Szwajcarskiej mogą pobierać opłaty za usługi specjalne, stosowane w ich obrocie krajowym, w odniesieniu do druków dla ociemniałych (cekogramów).

Artykuł  IV

Usługi podstawowe

1. Pomimo postanowień artykułu 12, Związek Australijski nie zgadza się z rozszerzeniem usług podstawowych na paczki pocztowe.

2. Postanowienia artykułu 12 ustęp 2 punkt 4 nie stosuje się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, którego krajowe ustawodawstwo nakazuje niższe limity wagowe. Przepisy dotyczące zdrowia i bezpieczeństwa ograniczają do 20 kilogramów masę worków pocztowych.

Artykuł  V

Pakieciki

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 12, administracja pocztowa Islamskiej Republiki Afganistanu upoważniona jest do ograniczenia do 1 kilograma maksymalnej masy nadchodzących i wychodzących pakiecików.

Artykuł  VI

Potwierdzenie odbioru

1. Administracja pocztowa Kanady ma prawo nie stosować postanowień artykułu 13 ustęp 1 punkt 1 w odniesieniu do paczek, ze względu na to, że nie oferuje usługi potwierdzenia odbioru dla paczek w swoim obrocie krajowym.

Artykuł  VII

Usługa międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią (CCRI/IBRS)

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 13 ustęp 4 punkt 1, administracja pocztowa Republiki Bułgarii zapewni usługę międzynarodowej korespondencji handlowej z odpowiedzią po przeprowadzeniu negocjacji z zainteresowaną administracją.

Artykuł  VIII

Zakazy (poczta listowa)

1. Wyjątkowo, administracje pocztowe Republiki Libańskiej i Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej nie przyjmują przesyłek poleconych zawierających monety lub banknoty, lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, lub czeki podróżne, lub platynę, złoto albo srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe. Nie są one zobowiązane do ścisłego przestrzegania postanowień Regulaminu poczty listowej w odniesieniu do odpowiedzialności w przypadkach ograbienia lub uszkodzenia przesyłek poleconych, bądź gdy przesyłki zawierają przedmioty wykonane ze szkła lub przedmioty łamliwe.

2. Wyjątkowo, administracje pocztowe Królestwa Arabii Saudyjskiej, Republiki Boliwii, Chińskiej Republiki Ludowej, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, Republiki Iraku, Królestwa Nepalu, Islamskiej Republiki Pakistanu, Republiki Sudanu oraz Socjalistycznej Republiki Wietnamu nie przyjmują przesyłek poleconych zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe.

3. Administracja pocztowa Związku Myanmar (Birmy) zastrzega sobie prawo nieprzyjmowania przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających wartościowe przedmioty wymienione w artykule 15 ustęp 5, ponieważ jej ustawodawstwo krajowe sprzeciwia się przyjmowaniu tego rodzaju przesyłek.

4. Administracja pocztowa Królestwa Nepalu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających walutę lub monety, z wyjątkiem przypadków, gdy zawarto specjalne porozumienie w tej sprawie.

5. Administracja pocztowa Republiki Uzbekistanu nie przyjmuje przesyłek poleconych lub przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, czeki, znaczki pocztowe lub walutę obcą i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia bądź uszkodzenia tego rodzaju przesyłek.

6. Administracja pocztowa Islamskiej Republiki Iranu nie przyjmuje przesyłek zawierających przedmioty niezgodne z religią islamską.

7. Administracja pocztowa Republiki Filipin zastrzega sobie prawo nie przyjmowania przesyłek listowych (zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością) zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe.

8. Administracja pocztowa Związku Australijskiego nie przyjmuje żadnej przesyłki pocztowej zawierającej sztabki metali lub banknoty. Ponadto, nie przyjmuje ona przesyłek poleconych przeznaczonych do Związku Australijskiego ani przesyłek wysyłanych w tranzycie otwartym zawierających przedmioty wartościowe takie jak biżuteria, metale szlachetne, kamienie szlachetne lub półszlachetne, papiery wartościowe, monety lub inne formy zbywalnych instrumentów finansowych. Uchyla się ona od wszelkiej odpowiedzialności, jeśli chodzi o przesyłki nadane z naruszeniem niniejszego zastrzeżenia.

9. Administracja pocztowa Chińskiej Republiki Ludowej, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, nie przyjmuje przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela lub czeki podróżne, zgodnie z jej wewnętrznymi przepisami.

10. Administracje pocztowe Republiki Łotewskiej i Mongolii zastrzegają sobie prawo nie przyjmowania przesyłek zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, wartości na okaziciela i czeki podróżne, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu ich krajowe przepisy.

11. Administracja pocztowa Federacyjnej Republiki Brazylii zastrzega sobie prawo nie przyjmowania przesyłek zwykłych, poleconych lub z zadeklarowaną wartością zawierających monety, będące w obiegu banknoty i jakiekolwiek walory płatne na okaziciela.

12. Administracja pocztowa Socjalistycznej Republiki Wietnamu zastrzega sobie prawo nieprzyjmowania listów zawierających przedmioty i towary.

Artykuł  IX

Zakazy (paczki pocztowe)

1. Administracje pocztowe Związku Myanmar (Birmy) i Republiki Zambii mają prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających wartościowe przedmioty wymienione w artykule 15 ustęp 6 punkt 1.3.1, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu ich przepisy krajowe.

2. Wyjątkowo, administracje pocztowe Republiki Libańskiej i Republiki Sudanu nie przyjmują paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne i inne przedmioty wartościowe albo takich, które zawierają płyny i składniki łatwo przechodzące w stan płynny, albo przedmioty ze szkła lub podobne, albo przedmioty łamliwe. Nie są one związane odnoszącymi się do tego postanowieniami Regulaminu dotyczącego paczek pocztowych.

3. Administracja pocztowa Federacyjnej Republiki Brazylii ma prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety i będące w obiegu banknoty, jak również jakiekolwiek walory na okaziciela, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu jej przepisy krajowe.

4. Administracja pocztowa Republiki Ghany ma prawo nie przyjmować paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety i będące w obiegu banknoty, ze względu na to, że sprzeciwiają się temu jej przepisy krajowe.

5. Poza przedmiotami podanymi w artykule 15, administracja pocztowa Królestwa Arabii Saudyjskiej nie przyjmuje paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne, biżuterię i inne przedmioty wartościowe. Nie przyjmuje także paczek zawierających wszelkiego rodzaju lekarstwa, chyba że towarzyszy im recepta lekarska pochodząca od kompetentnej władzy oficjalnej, produkty przeznaczone do gaszenia ognia, płynne substancje chemiczne lub przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

6. Poza przedmiotami podanymi w artykule 15, administracja pocztowa Sułtanatu Omanu nie przyjmuje paczek zawierających:

6.1 wszelkiego rodzaju lekarstwa, chyba że towarzyszy im recepta lekarska pochodząca od kompetentnej władzy oficjalnej;

6.2 produkty przeznaczone do gaszenia ognia i płynne substancje chemiczne;

6.3 przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

7. Poza przedmiotami podanymi w artykule 15, administracja pocztowa Islamskiej Republiki Iranu nie przyjmuje paczek zawierających przedmioty niezgodne z zasadami religii islamskiej.

8. Administracja pocztowa Republiki Filipin ma prawo nie przyjmować paczek zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe albo takich, które zawierają płyny i składniki łatwo przechodzące w stan płynny albo przedmioty ze szkła lub podobne, albo przedmioty łamliwe.

9. Administracja pocztowa Związku Australijskiego nie przyjmuje żadnej przesyłki pocztowej zawierającej sztabki metali lub banknoty.

10. Administracja pocztowa Chińskiej Republiki Ludowej nie przyjmuje paczek zwykłych zawierających monety, walutę lub jakiekolwiek walory płatne na okaziciela, czeki podróżne, platynę, złoto lub srebro, przetworzone lub nie, kamienie szlachetne lub inne przedmioty wartościowe. Poza tym, z wyjątkiem specjalnego regionu administracyjnego Hongkongu, nie są także przyjmowane paczki z zadeklarowaną wartością zawierające monety, walutę, walory płatne na okaziciela lub czeki podróżne.

11. Administracja pocztowa Mongolii zastrzega sobie prawo nie przyjmowania, zgodnie z jej krajowymi przepisami, paczek zawierających monety, banknoty, walory na okaziciela i czeki podróżne.

12. Administracja pocztowa Republiki Łotewskiej nie przyjmuje paczek zwykłych ani paczek z zadeklarowaną wartością zawierających monety, banknoty, jakiekolwiek walory (czeki) na okaziciela lub waluty obce i uchyla się od wszelkiej odpowiedzialności w przypadku zaginięcia lub uszkodzenia dotyczącego takich przesyłek.

Artykuł  X

Przedmioty podlegające opłatom celnym

1. Powołując się na postanowienia artykułu 15, administracje pocztowe Ludowej Republiki Bangladeszu i Republiki Salwadoru nie przyjmują przesyłek z zadeklarowaną wartością zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym.

2. Powołując się na postanowienia artykułu 15, administracje pocztowe następujących krajów nie przyjmują listów zwykłych i poleconych zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym: Islamskiej Republiki Afganistanu, Republiki Albanii, Republiki Azerbejdżanu, Republiki Białorusi, Królestwa Kambodży, Republiki Chile, Republiki Kolumbii, Republiki Kuby, Republiki Salwadoru, Republiki Estońskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Łotewskiej, Królestwa Nepalu, Republiki Uzbekistanu, Republiki Peru, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Republiki San Marino, Turkmenistanu, Ukrainy i Boliwariańskiej Republiki Wenezueli.

3. Powołując się na postanowienia artykułu 15, administracje pocztowe następujących krajów nie przyjmują listów zwykłych zawierających przedmioty podlegające opłatom celnym: Republiki Beninu, Burkina Faso, Republiki Wybrzeża Kości Słoniowej, Republiki Dżibuti, Republiki Mali i Islamskiej Republiki Mauretańskiej.

4. Pomimo postanowień przewidzianych w ustępach od 1 do 3, w każdym przypadku przyjmuje się przesyłki z zawartością surowicy, szczepionek jak również przesyłki z trudno dostępnymi, pilnie potrzebnymi lekarstwami.

Artykuł  XI

Reklamacje

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 17 ustęp 3, administracje pocztowe Królestwa Arabii Saudyjskiej, Republiki Bułgarii, Republiki Zielonego Przylądka, Arabskiej Republiki Egiptu, Republiki Gabońskiej, Zamorskich Terytoriów Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republiki Greckiej, Islamskiej Republiki Iranu, Republiki Kirgiskiej, Mongolii, Związku Myanmar (Birmy), Republiki Uzbekistanu, Republiki Filipin, Koreańskiej Republiki Ludowo-Demokratycznej, Republiki Sudanu, Syryjskiej Republiki Arabskiej, Republiki Czadu, Turkmenistanu, Ukrainy oraz Republiki Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za reklamacje dotyczące przesyłek listowych.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 17 ustęp 3, administracje pocztowe Republiki Argentyńskiej, Republiki Austrii, Republiki Azerbejdżanu, Republiki Słowackiej i Republiki Czeskiej zastrzegają sobie prawo pobierania opłaty specjalnej w przypadkach, gdy po ukończeniu postępowania wyjaśniającego przeprowadzonego na skutek złożonej reklamacji okazuje się, że reklamacja była nieuzasadniona.

3. Administracje pocztowe Islamskiej Republiki Afganistanu, Królestwa Arabii Saudyjskiej, Republiki Bułgarii, Republiki Zielonego Przylądka, Republiki Konga, Arabskiej Republiki Egiptu, Republiki Gabońskiej, Islamska Republiki Iranu, Republiki Kirgiskiej, Mongolii, Związku Myanmar (Birmy), Republiki Uzbekistanu, Republiki Sudanu, Republiki Surinamu, Syryjskiej Republiki Arabskiej, Turkmenistanu, Ukrainy i Republiki Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za reklamacje paczek.

4. W odstępstwie od postanowień artykułu 17 ustęp 3, administracje pocztowe Stanów Zjednoczonych Ameryki, Federacyjnej Republiki Brazylii i Republiki Panamy zastrzegają sobie prawo pobierania od klientów opłaty za reklamacje dotyczące przesyłek listowych i paczek pocztowych nadanych w krajach, które stosują tego typu opłatę zgodnie z postanowieniami ustępów od 1 do 3.

Artykuł  XII

Opłata za przedstawienie do kontroli celnej

1. Administracja pocztowa Republiki Gabońskiej zastrzega sobie prawo pobierania od klientów opłaty za przedstawienie do kontroli celnej.

2. Administracje pocztowe Republiki Konga i Republiki Zambii zastrzegają sobie prawo pobierania od swoich klientów opłaty za przedstawienie paczek do kontroli celnej.

Artykuł  XIII

Nadawanie za granicą przesyłek listowych

1. Administracje pocztowe Stanów Zjednoczonych Ameryki, Związku Australijskiego, Republiki Austrii, Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republiki Greckiej i Nowej Zelandii zastrzegają sobie prawo pobierania opłaty odpowiadającej kosztom opracowania od każdej z administracji pocztowej, która na mocy artykułu 27 ustęp 4, zwraca im przesyłki, początkowo nie wysłane przez ich służby jako przesyłki pocztowe.

2. W odstępstwie od postanowień artykułu 27 ustęp 4, administracja pocztowa Kanady zastrzega sobie prawo do pobierania od administracji kraju nadania opłaty pozwalającej co najmniej pokryć koszty powstałe przy opracowaniu takich przesyłek.

3. Postanowienia artykułu 27 ustęp 4 upoważniają administrację kraju przeznaczenia do żądania od administracji kraju nadania odpowiedniej zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadawanych za granicą w dużych ilościach. Związek Australijski i Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej zastrzegają sobie prawo do ograniczenia takiej opłaty do kwoty odpowiadającej taryfie krajowej stosowanej dla porównywalnych przesyłek w kraju przeznaczenia.

4. Postanowienia artykułu 27 ustęp 4 upoważniają administrację pocztową kraju przeznaczenia do żądania od administracji kraju nadania odpowiedniej zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadawanych za granicą w dużych ilościach. Następujące kraje zastrzegają sobie prawo do ograniczenia opłat do limitów ustalonych w Regulaminie dla przesyłek masowych: Stany Zjednoczone Ameryki, Wspólnota Bahamów, Barbados, Państwo Brunei Darussalam, Chińska Republika Ludowa, Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej i Zamorskie Terytoria Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Grenada, Kooperacyjna Republika Gujany, Republika Indii, Malezja, Królestwo Nepalu, Nowa Zelandia, Królestwo Niderlandów, Antyle Niderlandzkie i Aruba, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Republika Singapuru, Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki, Republika Surinamu i Królestwo Tajlandii.

5. Pomimo zastrzeżeń przedstawionych w ustępie 4, następujące kraje zastrzegają sobie prawo do stosowania w pełni artykułu 27 Konwencji w odniesieniu do przesyłek otrzymywanych z krajów członkowskich Związku: Republika Federalna Niemiec, Królestwo Arabii Saudyjskiej, Republika Argentyńska, Republika Austrii, Republika Beninu, Federacyjna Republika Brazylii, Burkina Faso, Republika Kamerunu, Republika Cypryjska, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Królestwo Danii, Arabska Republika Egiptu, Republika Francuska, Republika Grecka, Republika Gwinei, Państwo Izrael, Republika Włoska, Japonia, Jordańskie Królestwo Haszymidzkie, Republika Libańska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Mali, Królestwo Marokańskie, Islamska Republika Mauretańska, Księstwo Monako, Królestwo Norwegii, Republika Portugalska, Republika Senegalu, Syryjska Republika Arabska i Republika Togijska.

6. W celu stosowania postanowień artykułu 27 ustęp 4, administracja pocztowa Republiki Federalnej Niemiec zastrzega sobie prawo żądania od administracji pocztowej kraju nadania przesyłek opłaty w kwocie równej tej, jaką otrzymałaby od administracji pocztowej kraju, w którym znajduje się siedziba nadawcy.

7. Pomimo zastrzeżeń przedstawionych w artykule XIII, Chińska Republika Ludowa zastrzega sobie prawo ograniczenia zapłaty za doręczenie przesyłek listowych nadanych za granicę w dużych ilościach do limitów ustalonych w Konwencji Światowego Związku Pocztowego i Regulaminie poczty listowej w odniesieniu do poczty masowej.

Artykuł  XIV

Wyjątkowe końcowe udziały lądowe

1. W odstępstwie od postanowień artykułu 34, administracja pocztowa Islamskiej Republiki Afganistanu zastrzega sobie prawo pobierania 7,50 SDR (DTS) jako dodatkowego wyjątkowego końcowego udziału lądowego za paczkę.

Artykuł  XV

Taryfy specjalne

1. Administracje pocztowe Stanów Zjednoczonych Ameryki, Królestwa Belgii i Królestwa Norwegii mają prawo do pobierania za paczki lotnicze udziałów lądowych wyższych niż za paczki lądowo-morskie.

2. Administracja pocztowa Republiki Libańskiej ma prawo do pobierania za paczki o masie do 1 kilograma opłaty stosowanej za paczki o masie od 1 do 3 kilogramów.

3. Administracja pocztowa Republiki Panamy ma prawo do pobierania 0,20 SDR (DTS) za kilogram za przesyłane w tranzycie paczki lądowo-morskie przewożone drogą lotniczą (S.A.L.).

Na dowód czego, niżej wymienieni Pełnomocnicy sporządzili niniejszy Protokół, który będzie miał tę samą moc i to samo znaczenie, jak w przypadku, gdyby jego postanowienia zostały włączone do tekstu samej Konwencji i podpisali go w jednym egzemplarzu, który jest złożony u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Jedna kopia będzie dostarczona każdej Stronie przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Bukareszcie, dnia 5 października 2004 roku.

Na oryginale podpisy pełnomocników ze ... 150... krajów

Ze strony polskiej podpisy złożyli:

1) Pan Wojciech Hałka - Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury

2) Pan Tadeusz Bartkowiak - Dyrektor Generalny Poczty Polskiej.

Światowy Związek Pocztowy

POROZUMIENIE DOTYCZĄCE

POCZTOWYCH USŁUG PŁATNICZYCH

Berno 2004

Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych ^*

Spis treści

Rozdział I

Postanowienia wstępne

1. Przedmiot Porozumienia i oferowane produkty

Rozdział II

Przekaz pocztowy

2. Definicja produktu

3. Składanie zleceń

4. Opłaty

5. Zobowiązania administracji pocztowej wystawienia

6. Przekazywanie zleceń

7. Postępowanie w kraju przeznaczenia

8. Wynagradzanie administracji pocztowej wypłacającej

9. Zobowiązania administracji pocztowej wypłacającej

Rozdział III

Przelew pocztowy

10. Definicja produktu

11. Składanie zleceń

12. Opłaty

13. Zobowiązania administracji pocztowej wystawienia

14. Przekazywanie zleceń

15. Postępowanie w kraju przeznaczenia

16. Wynagradzanie administracji pocztowej wypłacającej

17. Zobowiązania administracji pocztowej wypłacającej

Rozdział IV

Konta łącznikowe, rachunki miesięczne, reklamacje, odpowiedzialność

18. Relacje finansowe między uczestniczącymi w Porozumieniu administracjami pocztowymi

19. Reklamacje

20. Odpowiedzialność

Rozdział V

Sieci elektroniczne

21. Zasady ogólne

Rozdział VI

Postanowienia różne

22. Wnioski o otwarcie bieżącego rachunku pocztowego za granicą

Rozdział VII

Postanowienia końcowe

23. Postanowienia końcowe

Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych

Niżej podpisani, Pełnomocnicy Rządów krajów członkowskich Związku, zgodnie z artykułem 22 ustęp 4 Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, uchwalonej w Wiedniu dnia 10 lipca 1964 roku, przyjęli, za wspólną zgodą i z zastrzeżeniem postanowień artykułu 25 ustęp 4 wspomnianej Konstytucji, następujące Porozumienie.

Rozdział  I

Postanowienia wstępne

Artykuł  1

Przedmiot Porozumienia i oferowane produkty

1. Niniejsze Porozumienie reguluje wszystkie pocztowe świadczenia dotyczące przekazywania środków płatniczych. Umawiające się kraje ustalają na zasadzie wzajemnego porozumienia produkty niniejszego Porozumienia, które postanawiają wprowadzić w swoich wzajemnych stosunkach.

2. Organizacje nie pocztowe mogą uczestniczyć za pośrednictwem administracji pocztowej, usługi czeków pocztowych lub organizacji zarządzających siecią przekazywania pocztowych środków płatniczych w wymianach normowanych niniejszym Porozumieniem. W tym celu, organizacje te powinny dokonać uzgodnień z administracją pocztową swojego kraju, aby zapewnić całkowite przestrzeganie wszystkich klauzul niniejszego Porozumienia i, w ramach tych uzgodnień, powinny korzystać z praw i wypełniać swoje obowiązki, tak jak organizacje pocztowe określone w niniejszym Porozumieniu. Administracja pocztowa ich kraju pełni rolę pośrednika w ich stosunkach z administracjami pocztowymi innych umawiających się krajów i z Biurem Międzynarodowym. W przypadku gdyby administracja pocztowa nie świadczyła usług finansowych lub gdyby jakość usług nie odpowiadała wymogom klientów, administracje pocztowe mogą współpracować z nie pocztowymi organizacjami w tym konkretnym kraju.

3. Kraje członkowskie przekażą, w ciągu 6 miesięcy od zakończenia Kongresu, do Biura Międzynarodowego nazwę i adres jednostki rządowej odpowiedzialnej za nadzorowanie pocztowych usług płatniczych oraz nazwę i adres operatora lub operatorów oficjalnie wyznaczonych do świadczenia pocztowych usług płatniczych i wypełniania obowiązków wynikających z Aktów UPU na ich terytorium.

3.1 Kraje członkowskie przekażą, w ciągu 6 miesięcy od zakończenia Kongresu, do Biura Międzynarodowego szczegóły dotyczące danych kontaktowych osób odpowiedzialnych za wykonywanie pocztowych usług płatniczych oraz usług reklamacyjnych.

3.2 Należy niezwłocznie poinformować Biuro Międzynarodowe o zmianach jednostek rządowych, oficjalnie wyznaczonych operatorów oraz osób odpowiedzialnych, dokonanych w okresie między Kongresami.

4. Następujące pocztowe produkty płatnicze są regulowane niniejszym Porozumieniem:

4.1 przekazy pocztowe, w tym przekazy za pobraniem (COD);

4.2 przelewy pocztowe.

5. Inne usługi mogą być świadczone na podstawie dwustronnych lub wielostronnych uzgodnień między zainteresowanymi administracjami pocztowymi.

Rozdział  II

Przekaz pocztowy

Artykuł  2

Definicja produktu

1. Przekaz zwykły

1.1 Klient składający zlecenie wpłaca pieniądze w okienku urzędu pocztowego lub zleca obciążenie jego bieżącego rachunku pocztowego i żąda wypłacenia odbiorcy pełnej kwoty gotówką bez żadnych potrąceń.

2. Przekaz przelewowy

2.1 Klient składający zlecenie wpłaca pieniądze w okienku i żąda, aby zostały w całości przelane, bez żadnych potrąceń, na konto beneficjenta prowadzone przez administrację pocztową lub na konto prowadzone przez inne instytucje finansowe.

3. Przekaz za pobraniem

3.1 Odbiorca "przesyłki za pobraniem" wpłaca pieniądze lub zleca obciążenie jego rachunku i żąda wypłacenia nadawcy "przesyłki za pobraniem" pełnej kwoty, bez żadnych potrąceń.

Artykuł  3

Składanie zleceń

1. Z wyjątkiem specjalnego porozumienia, kwota przekazu pocztowego wyrażana jest w walucie kraju przeznaczenia.

2. Administracja wystawienia ustala kurs przeliczenia swojej waluty na walutę kraju przeznaczenia.

3. Maksymalna kwota przekazów jest ustalana dwustronnie.

4. Administracja wystawienia ma całkowitą swobodę w określaniu dokumentów i sposobu wpłacania przekazów pocztowych. Jeśli przekazy są przesyłane drogą pocztową, należy stosować wyłącznie formularze przewidziane w Regulaminie.

Artykuł  4

Opłaty

1. Administracja wystawienia określa w dowolny sposób opłatę pobieraną w chwili wystawienia.

2. Przekazy pocztowe wymieniane za pośrednictwem kraju będącego stroną niniejszego Porozumienia między krajem uczestniczącym w tym Porozumieniu i krajem w nim nie uczestniczącym, mogą podlegać, za sprawą administracji pośredniczącej, dodatkowej opłacie ustalonej przez tę administrację w zależności od kosztów wynikających z realizacji wykonywanych przez nią operacji. Wysokość tej opłaty jest uzgadniana między zainteresowanymi administracjami i potrącana z kwoty przekazu. Jednakże, opłata ta może być pobierana od nadawcy i przekazywana administracji pocztowej kraju pośredniczącego, o ile zainteresowane administracje porozumiały się w tej sprawie.

3. Z wszelkich opłat, zgodnie z warunkami określonymi w artykułach RL110 i RL111, zwolnione są dokumenty, przekazy i polecenia zapłaty odnoszące się do transferu pocztowych środków płatniczych wymienianych między administracjami drogą pocztową.

Artykuł  5

Zobowiązania administracji pocztowej wystawienia

1. Administracja pocztowa wystawienia spełnia normy usług przewidziane w Regulaminie w celu zapewnienia klientowi zadowalającej usługi.

Artykuł  6

Przekazywanie zleceń

1. Wymiana przekazów pocztowych odbywa się za pomocą sieci elektronicznej zapewnionej przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego lub inne organizacje.

2. Wymiana elektroniczna odbywa się za pomocą przesyłki kierowanej bezpośrednio do urzędu wypłacającego przekaz lub do urzędu wymiany. Bezpieczeństwo i jakość wymiany muszą być zapewnione zgodnie ze specyfikacjami technicznymi właściwymi dla użytkowanych sieci lub zgodnie z dwustronnymi umowami zawartymi między administracjami pocztowymi.

3. Administracje pocztowe mogą uzgodnić wymianę przekazów w formie papierowej, za pośrednictwem formularzy, przewidzianych w Regulaminie i wysyłanych pocztą priorytetową.

4. Administracje pocztowe mogą uzgodnić stosowanie innych sposobów wymiany.

Artykuł  7

Postępowanie w kraju przeznaczenia

1. Wypłaty przekazów dokonuje się zgodnie z przepisami kraju przeznaczenia.

2. Zgodnie z generalną zasadą, cała suma podana na przekazie powinna być wypłacona odbiorcy. Opłaty specjalne mogą być pobrane, jeśli odbiorca życzy sobie dodatkowych usług specjalnych.

3. Ważność przekazów elektronicznych ustala się zgodnie z bilateralnymi porozumieniami.

4. Zgodnie z generalną zasadą, ważność przekazów wysłanych w formie papierowej trwa do końca pierwszego miesiąca następującego po miesiącu wystawienia.

5. Po upływie terminu określonego wyżej, przekazy nie wypłacone odsyła się natychmiast do administracji pocztowej wystawienia.

Artykuł  8

Wynagradzanie administracji pocztowej wypłacającej

1. Administracja pocztowa wystawiająca przekaz przyznaje administracji pocztowej wypłacającej, za każdy wypłacony przekaz zapłatę, której wysokość określona jest w Regulaminie.

2. Zamiast jednolitych stawek określonych w Regulaminie, administracje pocztowe mogą uzgodnić inne stawki zapłaty.

3. Przekazywanie pieniędzy dokonywane bezpłatnie nie daje podstaw do żadnej zapłaty.

4. Jeśli zainteresowane administracje pocztowe zawarły między sobą porozumienie, przekazywanie środków funduszu pomocowego zwolnionego z opłat przez administrację pocztową wystawienia może być zwolnione z zapłaty.

Artykuł  9

Zobowiązania administracji pocztowej wypłacającej

1. Administracja pocztowa wypłacająca spełnia normy usług przewidziane w Regulaminie w celu zapewnienia klientowi zadowalającej usługi.

Rozdział  III

Przelew pocztowy

Artykuł  10

Definicja produktu

1. Posiadacz rachunku pocztowego żąda odliczenia kwoty z jego rachunku i przelania jej na rachunek odbiorcy zarządzany przez administrację pocztową lub na inny rachunek za pośrednictwem administracji pocztowej kraju przeznaczenia.

Artykuł  11

Składanie zleceń

1. Kwota przelewu wyrażana jest w walucie kraju przeznaczenia lub innej, zgodnie z porozumieniem zawartym między administracją pocztową wystawienia i administracją pocztową otrzymania.

2. Administracja pocztowa wystawienia ustala kurs przeliczenia swojej waluty na walutę, w jakiej jest wyrażona kwota przelewu.

3. Kwota przelewu jest nieograniczona, chyba że zainteresowane administracje pocztowe zadecydują inaczej.

4. Administracja pocztowa wystawienia ma całkowitą swobodę w określaniu dokumentów i sposobu wystawiania przelewów.

Artykuł  12

Opłaty

1. Administracja pocztowa wystawienia ma całkowitą swobodę w ustalaniu opłaty pobieranej w chwili wystawienia. Do tej podstawowej opłaty może ona dodać wszelkie dodatkowe opłaty odnoszące się do usług specjalnych świadczonych nadawcy.

2. Przelewy dokonywane za pośrednictwem kraju będącego stroną niniejszego Porozumienia między krajem uczestniczącym w tym Porozumieniu i krajem w nim nie uczestniczącym, mogą podlegać, za sprawą administracji pośredniczącej, dodatkowej opłacie. Wysokość tej opłaty jest uzgadniania między zainteresowanymi administracjami i potrącana z kwoty przelewu. Jednakże, opłata ta może być pobierana od nadawcy i przekazywana administracji kraju pośredniczącego, o ile zainteresowane administracje porozumiały się w tej sprawie.

3. Z wszelkich opłat, zgodnie z warunkami określonymi w artykułach RL110 i RL111, zwolnione są dokumenty, przelewy i polecenia zapłaty odnoszące się do transferu pocztowych środków płatniczych wymienianych między administracjami pocztowymi drogą pocztową.

Artykuł  13

Zobowiązania administracji pocztowej wystawienia

1. Administracja pocztowa wystawienia wypełnia standardy usług przewidziane w Regulaminie, aby świadczyć zadowalające usługi klientom.

Artykuł  14

Przekazywanie zleceń

1. Przelewu dokonuje się za pomocą sieci elektronicznej zapewnionej przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego lub inne organizacje, na podstawie wymagań technicznych przyjętych przez zainteresowane administracje.

2. Bezpieczeństwo i jakość wymiany muszą być zagwarantowane albo poprzez wymagania techniczne odnoszące się do użytkowanych sieci albo w drodze dwustronnej umowy między administracją pocztową wystawienia i administracją pocztową wypłacającą.

3. Administracje pocztowe mogą uzgodnić wymianę przelewów w formie papierowej, za pośrednictwem formularzy przewidzianych w Regulaminie i wysyłanych pocztą priorytetową.

4. Administracje pocztowe mogą uzgodnić stosowanie innych sposobów wymiany.

Artykuł  15

Postępowanie w kraju przeznaczenia

1. Przychodzące przelewy traktuje się zgodnie z przepisami kraju przeznaczenia.

2. Zgodnie z zasadą generalną, należne opłaty w kraju przeznaczenia powinny być uiszczane przez odbiorcę, jednakże, taka oplata może być pobrana na podstawie dwustronnego uzgodnienia od nadawcy i przekazana administracji kraju przeznaczenia.

Artykuł  16

Wynagradzanie administracji pocztowej wypłacającej

1. Za każdy przelew administracja pocztowa wypłacająca może żądać wpłacenia opłaty wejściowej. Ta opłata może być odliczona od rachunku nadawcy, bądź pobrana od administracji pocztowej wystawienia poprzez odpis z jej konta łącznikowego.

2. Przekazywanie pieniędzy dokonywane bezpłatnie nie daje podstaw do żadnej zapłaty.

3. Jeśli zainteresowane administracje pocztowe zawarły między sobą porozumienie, przekazywanie funduszu pomocowego zwolnionego od opłat przez administrację pocztową wystawienia może być zwolnione od zapłaty.

Artykuł  17

Zobowiązania administracji pocztowej wypłacającej

1. Administracja pocztowa wypłacająca spełnia normy usług przewidziane w Regulaminie w celu zapewnienia klientowi zadowalającej usługi.

Rozdział  IV

Konta łącznikowe, rachunki miesięczne, reklamacje, odpowiedzialność

Artykuł  18

Relacje finansowe między uczestniczącymi w Porozumieniu administracjami pocztowymi

1. Administracje pocztowe ustalają między sobą sposoby techniczne regulowania należności.

2. Konta łącznikowe

2.1 Zgodnie z zasadą generalną, jeśli administracje pocztowe dysponują instytucją czeków pocztowych, każda z nich poleca otwarcie w jej imieniu w odpowiedniej administracji konta łącznikowego, za pomocą którego są likwidowane wzajemne długi i należności wynikające z wymiany z tytułu usługi przelewów i przekazów oraz wszystkich innych operacji, jakie administracje pocztowe postanowiły regulować w ten sposób.

2.2 Jeśli administracja pocztowa kraju przeznaczenia nie dysponuje instytucją czeków pocztowych, konto łącznikowe może być otwarte przy innej administracji pocztowej.

2.3 Administracje pocztowe mogą uzgodnić regulowanie ich wymiany finansowej za pośrednictwem wyznaczonych administracji na podstawie umów wielostronnych.

2.4 W przypadku braku pokrycia na koncie łącznikowym, należne sumy podlegają oprocentowaniu, którego stawki są ustalone w Regulaminie.

2.5 Oprocentowanie salda należnego na koncie łącznikowym jest dopuszczalne.

3. Rachunki miesięczne

3.1 W przypadku braku konta łącznikowego, każda administracja pocztowa wypłacająca wystawia dla każdej administracji pocztowej wystawienia rachunek miesięczny wypłaconych sum z tytułu przekazów pocztowych. Rachunki miesięczne włącza się, okresowo, do rachunku ogólnego, który stanowi podstawę do określenia salda.

3.2 Regulowanie rachunków może odbywać się również na podstawie rachunków miesięcznych, bez kompensat.

4. Żadne jednostronne zarządzenie, takie jak moratorium, zakaz transferu, itp. nie może naruszać postanowień niniejszego artykułu ani wynikających z niego postanowień Regulaminu.

Artykuł  19

Reklamacje

1. Reklamacje są przyjmowane w okresie sześciu miesięcy, licząc od dnia następnego po dniu nadania przekazu pocztowego lub wykonania przelewu.

2. Administracje pocztowe mają prawo pobierania od klientów opłat za reklamacje dotyczące przekazów pocztowych lub przelewów.

Artykuł  20

Odpowiedzialność

1. Zasada i zakres odpowiedzialności

1.1 Administracja pocztowa jest odpowiedzialna za kwoty wpłacone w okienkach lub potrącone z rachunku nadawcy aż do chwili prawidłowego wypłacenia przekazu lub wpłynięcia pieniędzy na rachunek odbiorcy.

1.2 Administracja pocztowa jest odpowiedzialna za wszelkie błędne informacje przez nią dostarczone, które spowodowały bądź niewypłacenie, bądź błędy w przekazywaniu pieniędzy. Odpowiedzialność dotyczy także błędów w przeliczaniu na inną walutę, jak też błędów transmisji.

1.3 Administracja pocztowa jest zwolniona z wszelkiej odpowiedzialności:

1.3.1 w przypadku opóźnienia w transmisji, wysyłaniu i wypłacaniu przekazów lub zleceń wypłat;

1.3.2 gdy z powodu zniszczenia dokumentów służbowych na skutek działania siły wyższej nie może udowodnić dokonania przekazania pieniędzy, chyba że dowiedziono w inny sposób, że taką odpowiedzialność ponosi;

1.3.3 jeśli nadawca nie zgłosił żadnej reklamacji w terminie przewidzianym w artykule 19;

1.3.4 po upływie terminu przedawnienia w kraju nadania.

1.4 W razie zwrotu, bez względu na jego przyczynę, kwota zwracana nadawcy nie może przekraczać kwoty przez niego wpłaconej lub potrąconej z jego rachunku.

1.5 Administracje pocztowe mogą uzgodnić między sobą, że będą stosowały szersze warunki odpowiedzialności zgodne z potrzebami ich wewnętrznych służb.

1.6 Warunki stosowania zasad odpowiedzialności, szczególnie kwestii związanych z ustaleniem odpowiedzialności, wypłat należnych sum, odwołań, terminów wypłat i postanowień dotyczących zwrotów sum administracji zgłaszającej reklamację, są określone w Regulaminie.

Rozdział  V

Sieci elektroniczne

Artykuł  21

Zasady ogólne

1. Do przesyłania wypłat za pośrednictwem mediów elektronicznych, administracje pocztowe powinny wykorzystywać sieć UPU lub inną sieć, która umożliwia szybkie, niezawodne i bezpieczne transfery.

2. Elektroniczne usługi finansowe UPU powinny być regulowane pomiędzy administracjami pocztowymi na podstawie porozumień dwustronnych. Ogólne zasady eksploatacyjne dla elektronicznych usług finansowych UPU powinny podlegać odpowiednim przepisom w Aktach Związku.

Rozdział  VI

Postanowienia różne

Artykuł  22

Wnioski o otwarcie bieżącego rachunku pocztowego za granicą

1. Gdy bieżący rachunek pocztowy lub inny rachunek jest otwierany za granicą lub gdy składa się wniosek o inny produkt finansowy za granicą, organizacje pocztowe krajów będących stronami niniejszego Porozumienia powinny uzgodnić zasady udzielenia wsparcia w korzystaniu z tych produktów.

2. Strony mogą uzgodnić dwustronnie warunki wsparcia, jakiego będą sobie wzajemnie udzielać w szczegółowej procedurze wnioskowania oraz uzgodnić opłaty za udzielenie takiego wsparcia.

Rozdział  VII

Postanowienia końcowe

Artykuł  23

Postanowienia końcowe

1. W razie potrzeby, na zasadzie analogii, we wszystkich sprawach nie unormowanych wyraźnie niniejszym Porozumieniem stosuje się postanowienia Konwencji.

2. Do niniejszego Porozumienia nie mają zastosowania postanowienia artykułu 4 Konstytucji.

3. Warunki zatwierdzania propozycji dotyczących niniejszego Porozumienia i Regulaminu.

3.1 By nabrać mocy wykonawczej, propozycje przedłożone Kongresowi, dotyczące niniejszego Porozumienia powinny być zatwierdzone przez większość krajów członkowskich obecnych i głosujących, będących stronami Porozumienia i mających prawo do głosowania. Co najmniej połowa krajów członkowskich reprezentowanych na Kongresie i mających prawo do głosowania musi być obecna w czasie głosowania.

3.2 By nabrać mocy wykonawczej, propozycje dotyczące Regulaminu powinny być zatwierdzone przez większość członków Rady Eksploatacji Pocztowej będących stronami Porozumienia i mających prawo do głosowania.

3.3 By nabrać mocy wykonawczej, propozycje wprowadzone między dwoma Kongresami i dotyczące niniejszego Porozumienia powinny otrzymać:

3.3.1 dwie trzecie głosów, przy czym co najmniej połowa krajów członkowskich, które są stronami Porozumienia i mają prawo do głosowania, wzięła udział w głosowaniu, jeśli propozycje dotyczą wprowadzenia dodatkowych postanowień;

3.3.2 większość głosów, przy czym co najmniej połowa krajów członkowskich, które są stronami Porozumienia i mają prawo do głosowania, wzięła udział w głosowaniu, jeśli propozycje dotyczą zmian postanowień niniejszego Porozumienia;

3.3.3 większość głosów, jeśli propozycje dotyczą interpretacji postanowień niniejszego Porozumienia.

3.4 Pomimo postanowień przewidzianych w ustępie 3.3.1, każdy kraj członkowski, którego ustawodawstwo krajowe jest jeszcze niezgodne z proponowanym uzupełnieniem, ma prawo w terminie dziewięćdziesięciu dni, licząc od daty notyfikacji tego uzupełnienia, zawiadomić na piśmie Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego o niemożności przyjęcia tego uzupełnienia.

4. Niniejsze Porozumienie wejdzie w życie 1 stycznia 2006 r. i pozostanie w mocy aż do wejścia w życie Aktów nowego Kongresu.

Na dowód czego, Pełnomocnicy Rządów umawiających się krajów podpisali niniejsze Porozumienie w jednym egzemplarzu, który został zdeponowany u Dyrektora Generalnego Biura Międzynarodowego. Kopia Porozumienia będzie przekazana każdej ze Stron przez Biuro Międzynarodowe Światowego Związku Pocztowego.

Sporządzono w Bukareszcie, dnia 5 października 2004 roku.

Na oryginale podpisy Pełnomocników ze 130 krajów.

Ze strony polskiej podpisy złożyli:

1. Pan Wojciech Hałka - Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Infrastruktury

2. Tadeusz Bartkowiak - Dyrektor Generalny Poczty Polskiej

Po zaznajomieniu się z powyższymi: protokołem, regulaminem, konwencją oraz porozumieniem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

- zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,

- postanowienia protokołu, regulaminu, konwencji oraz porozumienia są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

- będą niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 28 marca 2007 r.

* Tekst jednolity zawiera zmiany wprowadzone na 23. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Bukareszcie, które zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.

* Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

1 Art. 101 bis dodany przez art. I umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

2 Art. 102 zmieniony przez art. II umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

3 Art. 103 zmieniony przez art. III umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

4 Art. 104 zmieniony przez art. IV umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

5 Art. 105 zmieniony przez art. V umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

6 Art. 106 zmieniony przez art. VI umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

7 Art. 107 zmieniony przez art. VII umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

8 Art. 110 zmieniony przez art. VIII umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

9 Art. 112 zmieniony przez art. IX umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

10 Art. 114 zmieniony przez art. X umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

11 Art. 116 zmieniony przez art. XI umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

12 Art. 118 zmieniony przez art. XII umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

13 Art. 119 zmieniony przez art. XIII umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

14 Art. 121 zmieniony przez art. XIV umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

15 Art. 122 zmieniony przez art. XV umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

16 Art. 123 zmieniony przez art. XVI umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

17 Art. 124 zmieniony przez art. XVII umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

18 Art. 125 zmieniony przez art. XVIII umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

19 Art. 126 zmieniony przez art. XIX umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

20 Art. 128 zmieniony przez art. XX umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

21 Art. 130 zmieniony przez art. XXI umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

22 Art. 131 zmieniony przez art. XXII umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

23 Art. 132 zmieniony przez art. XXIII umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

24 Art. 135 zmieniony przez art. XXIV umowy z dnia 12 sierpnia 2008 r. (Dz.U.2014.1824) zmieniającej nin. umowę z dniem 1 stycznia 2010 r.

** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

** Wcześniej używano wyrażenia "wnioski". Obecnie ujednolicono nazewnictwo zgodnie z art. 29 Szóstego Protokołu Dodatkowego do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego z dnia 15 września 1999 r. (Dz. U. z 2003 r. Nr 131, poz. 1208), który wszedł w życie z dniem 1 stycznia 2001 r.

* Tekst jednolity zawiera zmiany wprowadzone na 23. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Bukareszcie, które zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.

* Tekst jednolity zawiera zmiany wprowadzone na 23. Kongresie Światowego Związku Pocztowego w Bukareszcie, które zostały zaznaczone pogrubioną czcionką.

• Identyfikator: Dz.U.2007.206.1494
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Siódmy protokół dodatkowy do Konstytucji Światowego Związku Pocztowego, Regulamin Generalny Światowego Związku Pocztowego wraz z załącznikiem - Regulaminem wewnętrznym Kongresów, Światowa Konwencja Pocztowa oraz Porozumienie dotyczące pocztowych usług płatniczych. Bukareszt.2004.10.05.
• Data aktu: 05/10/2004
• Data ogłoszenia: 08/11/2007
• Data wejścia w życie: 01/01/2006