Akty Prawne
Dziennik Ustaw
Dz.U.2011.2.3

Specyfikacja i kryteria czystości substancji dodatkowych.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA 1

z dnia 23 grudnia 2010 r.

w sprawie specyfikacji i kryteriów czystości substancji dodatkowych 2

Na podstawie art. 10 pkt 2 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (Dz. U. z 2010 r. Nr 136, poz. 914, Nr 182, poz. 1228 i Nr 230, poz. 1511) zarządza się, co następuje:

ZAŁĄCZNIK 4

Specyfikacje i kryteria czystości substancji dodatkowych

CZĘŚĆ I

Specyfikacje i kryteria czystości dla substancji słodzących

1. E 420 (i) SORBITOL
Nazwy synonimowe	D-glucitol, D-sorbitol
Definicja
Nazwa chemiczna	D-glucitol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-061-5
Wzór chemiczny	C₆H₁₄O₆
Masa cząsteczkowa	182,17
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97% glucitoli ogółem i nie mniej niż 91% D-sorbitolu w suchej masie. Glicitole są składnikami o wzorze strukturalnym CH₂OH-(CHOH) n-CH₂OH, gdzie "n" jest liczbą całkowitą
Opis	Biały higroskopijny proszek, krystaliczny proszek, płatki albo granulki o słodkim smaku
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Zakres temperatur topnienia	Od 88 °C do 102 °C
C. Sorbitolowa pochodna monobenzylidenu	Do 5 g próbki dodać 7 ml metanolu, 1 ml benzaldehydu i 1 ml kwasu chlorowodorowego. Mieszać i wytrząsać w wytrząsarce mechanicznej do pojawienia się kryształów. Przesączyć przy użyciu pompy ssącej, rozpuścić kryształy w 20 ml wrzącej wody zawierającej 1 g wodorowęglanu sodu, przesączyć gorący roztwór. Schłodzony przesącz odsączyć przy pomocy pompy ssącej, przemyć przy użyciu 5 ml roztworu metanolu w wodzie (1:2) i wysuszyć na powietrzu. Otrzymane w ten sposób kryształy topią się w temperaturze od 173 °C do 179 °C
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 1% (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1% w przeliczeniu na suchą masę
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,3% wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę
Cukry ogółem	Nie więcej niż 1% wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę
Chlorki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Siarczany	Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę
2. E 420 (ii) SYROP SORBITOLOWY
Nazwy synonimowe	Syrop D-glucitolowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Syrop sorbitolowy otrzymany w wyniku uwodornienia syropu glukozowego, składa się z D-sorbitolu, D-mannitolu i uwodornionych sacharydów. Ta część produktu, która nie jest D-sorbitolem, składa się głównie z uwodornionych oligosacharydów otrzymanych przez uwodornienie syropu glukozowego użytego jako surowiec (w tym przypadku syrop nie jest krystalizujący) lub mannitolu. Mogą być obecne niewielkie ilości glicytoli, gdzie n ≤ 4. Glicitole są związkami o wzorze strukturalnym CH₂OH-(CHOH)_n-CH₂OH, gdzie "n" jest liczbą całkowitą
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	270-337-8
Analiza	Zawiera nie mniej niż 69% części stałych ogółem i nie mniej niż 50% D-sorbitolu w bezwodnej masie
Opis	Klarowny, bezbarwny roztwór wodny o słodkim smaku
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Miesza się z wodą, glicerolem i propan-1,2-diolem
B. Sorbitolowa pochodna monobenzylidenu	Do 5 g próbki dodać 7 ml metanolu, 1 ml benzaldehydu i 1 ml kwasu chlorowodorowego. Mieszać i wytrząsać w wytrząsarce mechanicznej do pojawienia się kryształów. Przesączyć przy użyciu pompy ssącej, rozpuścić kryształy w 20 ml wrzącej wody zawierającej 1 g wodorowęglanu sodu, przesączyć gorący roztwór. Schłodzony przesącz odsączyć przy pomocy pompy ssącej, przemyć przy użyciu 5 ml roztworu metanolu w wodzie (1:2) i wysuszyć na powietrzu. Otrzymane w ten sposób kryształy topią się w temperaturze od 173 do 179°C
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 31% (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1% w przeliczeniu na suchą masę
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,3% wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę
Chlorki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Siarczany	Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę
3. E 421 MANNITOL
1) Mannitol
Nazwy synonimowe	D-mannitol
Definicja	Mannitol jest produkowany przez katalityczne uwodornienie roztworów zawierających glukozę lub fruktozę
Nazwa chemiczna	D-mannitol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-711-8
Wzór chemiczny	C₆H₁₄O₆
Masa cząsteczkowa	182,2
Analiza	Zawiera nie mniej niż 96% D-mannitolu i nie więcej niż 102% w suchej masie
Opis	Biały, bezwonny, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu, praktycznie nierozpuszczalny w eterze
B. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 164 °C a 169 °C
C. Chromatografia cienkowarstwowa	Wynik pozytywny
D. Skręcalność właściwa	[α]_D²⁰: + 23° do + 25° (roztwór boranu)
E. pH	Pomiędzy 5,0 a 8,0 Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10% w/v roztworu próbki, następnie zmierzyć pH
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,3% (105 °C, 4 godziny)
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,3% (jako glukoza)
Cukry ogółem	Nie więcej niż 1% (jako glukoza)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1%
Chlorki	Nie więcej niż 70 mg/kg
Siarczany	Nie więcej niż 100 mg/kg
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
2) Mannitol otrzymywany w wyniku fermentacji
Nazwy synonimowe	D-mannitol
Definicja	Otrzymywany w wyniku przerywanej fermentacji standardowego szczepu drożdży Zygosaccharomyces Rouxii w warunkach tlenowych
Nazwa chemiczna	D-mannitol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-711-8
Wzór chemiczny	C₆H₁₄O₆
Masa cząsteczkowa	182,2
Analiza	Zawiera nie mniej niż 96% D-mannitolu i nie więcej niż 102% w suchej masie
Opis	Biały, bezwonny, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu, praktycznie nierozpuszczalny w eterze
B. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 164 °C a 169 °C
C. Chromatografia cienkowarstwowa	Wynik pozytywny
D. Skręcalność właściwa	[α]_D²⁰: + 23° do + 25° (roztwór boranu)
E. pH	Pomiędzy 5,0 a 8,0 Dodać 0,5 ml nasyconego roztworu chlorku potasu do 10 ml 10% w/v roztworu próbki, następnie zmierzyć pH
Czystość
Arabitol	Nie więcej niż 0,3%
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,3% (105 °C, 4 godziny)
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,3% (jako glukoza)
Cukry ogółem	Nie więcej niż 1% (jako glukoza)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1%
Chlorki	Nie więcej niż 70 mg/kg
Siarczany	Nie więcej niż 100 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Bakterie tlenowe mezofilne	Nie więcej niż 10³/g
Bakterie z grupy coli	Nieobecne w 10g
Salmonella	Nieobecne w 10g
E. Coli	Nieobecne w 10g
Staphylococcus aureus	Nieobecne w 10g
Pseudomonas aeruginosa	Nieobecne w 10g
Pleśnie	Nie więcej niż 100/g
Drożdże	Nie więcej niż 100/g
4. E 950 ACESULFAM K
Nazwy synonimowe	Acesulfam potasu, sól potasowa 2,2 ditlenku 3,4-dihydro-6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4-onu
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól potasowa 6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4(3H)-on-2,2-ditlenku
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	259-715-3
Wzór chemiczny	C₄H₄KNO₄S
Masa cząsteczkowa	201,24
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99% C₄H₄KNO₄S w bezwodnej masie
Opis	Bezwonny, biały, krystaliczny proszek. Około 200 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Absorpcja w ultrafiolecie	Maksimum 227 ± 2 nm dla roztworu 10 mg w 1.000 ml wody
C. Dodatni wynik próby na obecność potasu	Wynik pozytywny (badanie pozostałości otrzymanej przez spalanie 2 g próbki)
D. Próba strąceniowa	Do roztworu zawierającego 0,2 g próbki w 2 ml kwasu octowego i 2 ml wody dodać kilka kropli 10% roztworu heksaazotynokobaltanu sodu. Wytrąca się żółty osad
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1% (105°C, 2 godziny)
Zanieczyszczenia organiczne	Wynik pozytywny dla 20 mg/kg składników aktywnych w UV
Fluorki	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
5. E 951 ASPARTAM
Nazwy synonimowe	Ester metylowy aspartylo-fenyloalaniny
Definicja
Nazwy chemiczne	Ester N-L-α-(Aspartylo-L-fenyloalanino-1-metylowy); Ester N-metylowy kwasu 3-amino-N-(α-karbometoksyfenetylo)-bursztynowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	245-261-3
Wzór chemiczny	C₁₄H₁₈N₂O₅
Masa cząsteczkowa	294,31
Analiza	Nie mniej niż 98% i nie więcej niż 102% C₁₄H₁₈N₂O₅ w bezwodnej masie
Opis	Biały, bezwonny, krystaliczny proszek posiadający słodki smak. Około 200 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w wodzie i w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 4,5% (105 °C, 4 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2% w przeliczeniu na suchą masę
pH	Pomiędzy 4,5 a 6,0 (roztwór 1:125)
Przepuszczalność	Przepuszczalność 1% roztworu w 2N kwasie chlorowodorowym, mierzona w 1-cm kuwetach przy 430 nm z wykorzystaniem odpowiedniego spektrofotometru, stosując 2N kwas chlorowodorowy jako próbkę referencyjną, jest nie mniejsza niż 0,95, co jest równoznaczne z absorbancją nie większą niż około 0,022
Skręcalność właściwa	[α]_D²⁰: +14,5° do +16,5°
	Mierzona w roztworze 4:100/15 N kwasu mrówkowego, w ciągu 30 min po przygotowaniu roztworu próbki
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę
Kwas 5-benzylo-3,6-diokso-2-piperazynooctowy (diketopiperazyna)	Nie więcej niż 1,5% w przeliczeniu na suchą masę
6. E 952 KWAS CYKLAMINOWY
Nazwy synonimowe	Kwas cykloheksylosulfaminowy, cyklaminian
Definicja
Nazwy chemiczne	Kwas cykloheksanosulfamowy, kwas cykloheksyloaminosulfonowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	202-898-1
Wzór chemiczny	C₆H₁₃NO₃S
Masa cząsteczkowa	179,24
Analiza	Kwas cykloheksylosulfaminowy zawiera nie mniej niż 98% i nie więcej niż ekwiwalent 102% C₆H₁₃NO₃S, w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Praktycznie bezbarwny, biały, krystaliczny proszek o słodko-kwaśnym smaku. Około 40 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie i etanolu
B. Próba strąceniowa	2% roztwór zakwasić kwasem chlorowodorowym, dodać 1 ml około 1 molowego wodnego roztworu chlorku baru i przesączyć w przypadku zmętnienia lub wytrącenia się osadu. Do klarownego roztworu dodać 1 ml 10% roztworu azotynu sodu. Powstaje biały osad
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1% (105 °C, 1 godzina)
Selen	Nie więcej niż 30mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Cykloheksyloamina	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Dicykloheksyloamina	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Anilina	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
7. E 952 CYKLAMINIAN SODU
Nazwy synonimowe	Cyklaminian, sól sodowa kwasu cyklaminowego
Definicja
Nazwy chemiczne	Cykloheksanosulfaminian sodu, Cykloheksylosulfaminian sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-348-9
Wzór chemiczny	C₆H₁₂NNaO₃S i diwodzian: C₆H₁₂NNaO₃S x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	201,22 w przeliczeniu na formę bezwodną 237,22 w przeliczeniu na formę uwodnioną
Analiza	Nie mniej niż 98% i nie więcej niż 102% w suchej masie, dla diwodzianu: nie mniej niż 84% w suchej masie
Opis	Białe, bezwonne kryształy lub krystaliczny proszek. Około 30 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1% (105 °C, 1 godzina) Nie więcej niż 15,2% (105 °C, 2 godziny) dla diwodzianu
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę
Cykloheksyloamina	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Dicykloheksyloamina	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Anilina	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
8. E 952 CYKLAMINIAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Cyklaminian, sól wapniowa kwasu cyklaminowego
Definicja
Nazwy chemiczne	Cykloheksanosulfaminian wapnia, Cykloheksylosulfaminian wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-349-4
Wzór chemiczny	C₁₂H₂₄CaN₂O₆S₂ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	432,57
Analiza	Nie mniej niż 98% i nie więcej niż 102% w suchej masie
Opis	Białe, bezbarwne kryształy lub krystaliczny proszek. Około 30 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1% (105 °C, 1 godzina) Nie więcej niż 8,5% (140 °C, 4 godziny) dla diwodzianu
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako selen w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę
Cykloheksyloamina	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Dicykloheksyloamina	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Anilina	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
9. E 953 IZOMALT
Nazwy synonimowe	Uwodorniona izomaltuloza, uwodorniona palatynoza
Definicja
Nazwa chemiczna	Izomalt jest mieszaniną mono- i disacharydów, których głównymi składnikami są disacharydy: 6-O-α-D-Glukopiranozylo-D-sorbitol (1,6-GPS) i 1-O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitol, diwodzian (1,1-GPM)
Wzór chemiczny	6-O-α-D-Glukopiranozylo-D-sorbitol: C₁₂H₂₄O₁₁ 1-O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitol, diwodzian: C₁₂H₂₄O₁₁ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	6-O-α-D-Glukopiranozylo-D-sorbitol: 344,32 1-O-α-D-Glukopiranozylo-D-mannitol, diwodzian: 380,32
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98% uwodornionych mono- i disacharydów i nie mniej niż 86% mieszaniny 6-O-α-D-glukopiranozylo-D-sorbitolu i 1-O-α-D-
	glukopiranozylo-D-mannitolu, diwodzianu oznaczonych w bezwodnej masie
Opis	Bezwonna, biała, lekko higroskopijna krystaliczna masa
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Chromatografia cienkowarstwowa	Wykonać badanie techniką chromatografii cienkowarstwowej, przy użyciu płytki pokrytej odpowiednio 0,2 mm warstwą żelu krzemionkowego do chromatografii. Podstawowymi plamami na chromatogramie są: 1,1-GPM i 1,6-GPS
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 7% (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,05% w przeliczeniu na suchą masę
D-Mannitol	Nie więcej niż 3%
D-Sorbitol	Nie więcej niż 6%
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,3% wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie (jako Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
10. E 954 SACHARYNA
Definicja
Nazwa chemiczna	3-oksy-2,3-dihydrobenzo-(d)-izotiazolo-1,1-ditlenek
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	201-321-0
Wzór chemiczny	C₇H₅NO₃S
Masa cząsteczkowa	183,18
Analiza	Nie mniej niż 99% i nie więcej niż 101,0% C₇H₅NO₃S w postaci bezwodnej
Opis	Białe kryształy albo biały krystaliczny proszek, bezwonny lub o delikatnym aromatycznym zapachu, posiadający słodki smak nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w roztworach zasadowych, trudno rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1% (105 °C, 2 godziny)
Zakres temperatur topnienia	Od 226 °C do 230 °C
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2% w przeliczeniu na suchą masę
Kwas benzoesowy i salicylowy	Do 10 ml roztworu w stosunku 1:20, wcześniej zakwaszonego 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około 1 molowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie pojawia się osad ani fioletowe zabarwienie
o-Toluenosulfonamid	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
p-Toluenosulfonamid	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
p-Sulfonamid kwasu benzoesowego	Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu	Nieobecne
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
11. E 954 SACHARYNIAN SODU
Nazwy synonimowe	Sacharyna, sól sodowa sacharyny
Definicja
Nazwy chemiczne	O-Benzosulfimid sodowy, sól sodowa 2,3-dihydro-3-oksybenzisosulfonazolu, oksybenzisosulfonazol, dihydrat soli sodowej 1,2-benzizotiozolin-3-on-1,1-dioksydu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-886-1
Wzór chemiczny	C₇H₄NNaO₃S x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	241,19
Analiza	Nie mniej niż 99% i nie więcej niż 101,0% bezwodnego C₇H₄NNaO₃S
Opis	Białe kryształy albo biały drobny krystaliczny proszek, bezwonny lub o mdłym, aromatycznym zapachu, posiadający intensywny słodki smak nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy w rozcieńczonych roztworach
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15% (120 °C, 4 godziny)
Kwas benzoesowy i salicylowy	Do 10 ml roztworu w stosunku 1:20, wcześniej zakwaszonego 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około 1 molowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie pojawia się osad ani fioletowe zabarwienie
o-Toluenosulfonamid	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
p-Toluenosulfonamid	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
p-Sulfonamid kwasu benzoesowego	Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu	Nieobecne
Aresen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
12. E 954 SACHARYNIAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Sacharyna, sól wapniowa sacharyny
Definicja
Nazwy chemiczne	O-Benzosulfimid wapnia, sól wapniowa 2,3-dihydro-3-oksybenzisosulfonazolu, Uwodniona (2:7) sól wapniowa 1,2-benzizotiazolin-3-on-1,1-dioksydu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	229-349-9
Wzór chemiczny	C₁₄H₈CaN₂O₆S₂x 3¹/₂H₂O
Masa cząsteczkowa	467,48
Analiza	Nie mniej niż 95% bezwodnego C₁₄H₈CaN₂O₆S₂
Opis	Białe kryształy albo biały, krystaliczny, drobny proszek, bezwonny lub o mdłym, aromatycznym zapachu, posiadający intensywny słodki smak nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy w rozcieńczonych roztworach
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 13,5% (120 °C, 4 godziny)
Kwas benzoesowy i salicylowy	Do 10 ml roztworu w stosunku 1:20, wcześniej zakwaszonego 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około 1 molowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie pojawia się osad ani fioletowe zabarwienie
o-Toluenosulfonamid	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
p-Toluenosulfonamid	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
p-Sulfonamid kwasu benzoesowego	Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu	Nieobecne
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
13. E 954 SACHARYNIAN POTASU
Nazwy synonimowe	Sacharyna, sól potasowa sacharyny
Definicja
Nazwy chemiczne	O-Benzosulfimid potasu, sól potasowa 2,3-dihydro-3-oksybenzizosulfonazolu, monohydrat soli potasowej 1,2-beznizotiazolin-3-on-1,1-dioksydu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
Wzór chemiczny	C₇H₄KNO₃S x H₂O
Masa cząsteczkowa	239,77
Analiza	Nie mniej niż 99% i nie więcej niż 101,0% bezwodnego C₇H₄KNO₃S
Opis	Białe kryształy albo biały, krystaliczny, drobny proszek, bezwonny lub o mdłym zapachu, posiadający intensywny słodki smak nawet w bardzo rozcieńczonych roztworach. Około 300 do 500 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 8% (120 °C, 4 godziny)
Kwas benzoesowy i salicylowy	Do 10 ml roztworu w stosunku 1:20, wcześniej zakwaszonego 5 kroplami kwasu octowego, dodać 3 krople około 1 molowego wodnego roztworu chlorku żelazowego. Nie pojawia się osad ani fioletowe zabarwienie
o-Toluenosulfonamid	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
p-Toluenosulfonamid	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
p-Sulfonamid kwasu benzoesowego	Nie więcej niż 25 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu	Nieobecne
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
14. E 955 SUKRALOZA
Nazwy synonimowe	4,1',6'-Trichlorogalaktosacharoza
Definicja
Nazwa chemiczna	1,6-Dichloro-1,6-dideoksy-β-D-fruktofuranozylo-4-chloro-4-deoksy-α-D-galaktopiranozyd
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	259-952-2
Wzór chemiczny	C₁₂H₁₉Cl₃O₈
Masa cząsteczkowa	397,64
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 102 % C₁₂H₁₉Cl₃O₈, w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Praktycznie bezwonny, krystaliczny proszek o barwie białej lub prawie białej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu Słabo rozpuszczalny w octanie etylu
B. Absorpcja w podczerwieni	Widmo w podczerwieni próbki zdyspergowanej w bromku potasu wykazuje względne maksimum przy podobnych długościach fali jak w widmie odniesienia otrzymanym przy użyciu sukralozy jako wzorca odniesienia
C. Chromatografia cienkowarstwowa	Główna plama roztworu badanego posiada tę samą wartość Rf co główna plama roztworu standardowego A przywołanego w teście na inne chlorowane disacharydy. Roztwór standardowy A otrzymuje się przez rozpuszczenie 1,0 g wzorca odniesienia sukralozy w 10 ml metanolu
D. Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D: +84,0° do +87,5° w przeliczeniu na bezwodną masę (10% w/v roztwór)
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 2,0 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,7 %
Inne chlorowane disacharydy	Nie więcej niż 0,5 %
Chlorowane monosacharydy	Nie więcej niż 0,1 %
Tlenek trifenylofosfanu	Nie więcej niż 150 mg/kg
Metanol	Nie więcej niż 0,1 %
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
15. E 957 TAUMATYNA
Nazwy synonimowe
Definicja
Nazwa chemiczna	Taumatyna jest otrzymywana przez wodną ekstrakcję (pH 2,5-4) osłonek owocu naturalnej odmiany Thaumatococcus daniellii (Benth) i składa się głównie z białek taumatyny I i taumatyny II razem z niewielką ilością składników roślinnych, pochodzących z surowca

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	258-822-2
Wzór chemiczny	Polipeptyd składający się z 207 aminokwasów
Masa cząsteczkowa	Taumatyna I 22209 Taumatyna II 22293
Analiza	Nie mniej niż 16% azotu w suchej masie, co odpowiada nie mniej niż 94% białek (N x 5,8)
Opis	Bezwonny, kremowy proszek o intensywnie słodkim smaku. Około 2.000 do 3.000 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w acetonie
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 9% (105 °C do stałej masy)
Węglowodany	Nie więcej niż 3% w przeliczeniu na suchą masę
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 2% w przeliczeniu na suchą masę
Glin	Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Wymagania mikrobiologiczne	Ogólna liczba drobnoustrojów tlenowych: maksymalnie 1.000/g E. coli: nieobecne w 1 g
16. E 959 NEOHESPERYDYNA DIWODOROCHALKONU
Nazwy synonimowe	Neohesperydyny dihydrochalkon, NHDC, hesperetyny dihydrochalkon-4', neohesperydozyd, neohesperydyna DC
Definicja
Nazwa chemiczna	2-O-a-L-ramnopiranozylo-4'-β-D-glukopiranozylo-hesperytyny dihydrochalkon otrzymana przez katalityczne uwodornienie neohesperydyny
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	243-978-6
Wzór chemiczny	C₂₈H₃₆O₁₅
Masa cząsteczkowa	612,6
Analiza	Nie mniej niż 96% w bezwodnej masie
Opis	Szarawobiały, bezwonny, krystaliczny proszek o charakterystycznym, intensywnym słodkim zapachu. Około 1.000 do 1.800 razy słodszy od sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w gorącej wodzie, słabo rozpuszczalny w zimnej wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w eterze i benzenie
B. Maksimum absorpcji w ultrafiolecie	Od 282 do 283 nm dla roztworu 2 mg w 100 ml metanolu
C. Test Neu	Rozpuścić około 10 mg neohesperydyny DC w 1 ml metanolu, dodać 1 ml 1% metanolowego roztworu boranu 2-aminoetylodifenylu. Powstaje jasnożółty kolor
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 11% (105 °C, 3 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2% w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę
17. E 961 NEOTAM
Nazwy synonimowe	Ester 1-metylowy N-[N-(3,3-dimetylobutylo)-L-α-aspartylo]-L-fenyloalaniny, Ester metylowy N(3,3-dimetylobutylo)-L-aspartylo]-L-fenyloalaniny
Definicja	Neotam jest wytwarzany pod ciśnieniem wodoru w drodze reakcji aspartamu z 3,3-dimetylobutyraldehydem w metanolu w obecności katalizatora palladowego/węglowego. Jest izolowany i oczyszczany przez filtrację, przy której może być zastosowana ziemia krzemionkowa. Po usunięciu rozpuszczalnika poprzez destylację neotam jest myty wodą, izolowany przez odwirowanie oraz suszony próżniowo
Nazwa chemiczna	Ester 1-metylowy N-[N-(3,3-dimetylobutylo)-L-α-aspartylo]-L-fenyloalaniny
Numer CAS	165450-17-9
Wzór chemiczny	C₂₀H₃₀N₂O₅
Masa cząsteczkowa	378,47
Opis	Proszek o barwie białej lub zbliżonej do białej
Analiza	Nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na suchą masę
Identyfikacja
Rozpuszczalność	4,75 % (wagowo) w wodzie o temperaturze 60 °C, rozpuszczalny w etanolu i octanie etylu
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 5 % (metoda Karla Fischera, wielkość próbki 25 ± 5 mg)
pH	5,0-7,0 (roztwór wodny 0,5 %)
Zakres temperatur topnienia	81 °C do 84 °C
N-[(3,3-dimetylobutylo)-L-α-aspartylo]-L-fenyloalanina	Nie więcej niż 1,5 %
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
18. E 962 SÓL ASPARTAMU I ACESULFAMU
Nazwy synonimowe	Aspartam-acesulfam, sól aspartamowo-acesulfamowa
Definicja	Sól otrzymuje się przez ogrzewanie aspartamu i acesulfamu K, w stosunku około 2:1 (w/w) w roztworze o odczynie kwaśnym, a następnie krystalizację. Potas oraz woda są eliminowane. Produkt jest bardziej stabilny niż sam aspartam
Nazwa chemiczna	Sól 6-metylo-1,2,3-oksatiazyno-4(3H)-on-2,2-ditlenkowa kwasu L-fenyloalanylo-2-metylo-L-α-asparaginowego
Wzór chemiczny	C₁₈H₂₃O₉N₃S
Masa cząsteczkowa	457,46
Analiza	63,0 % do 66,0 % aspartamu (w suchej masie) i 34,0 % do 37,0 % acesulfamu (forma kwaśna w suchej masie)
Opis	Biały, bezwonny, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Trudno rozpuszczalny w wodzie; słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Transmitancja	Transmitancja 1 % roztworu w wodzie oznaczona w 1 cm kuwecie przy 430 nm za pomocą odpowiedniego spektrofotometru, stosując wodę jako próbkę odniesienia, wynosi nie mniej niż 0,95, co odpowiada absorbancji nie większej niż około 0,022
C. Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D: +14,5° do +16,5° Oznaczyć przy stężeniu 6,2 g w 100 ml kwasu mrówkowego (15N) w ciągu 30 minut od przygotowania roztworu. Otrzymaną skręcalność właściwą podzielić przez 0,646 w celu skorygowania o zawartość aspartamu w soli aspartamu i acesulfamu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 4 godziny)
Kwas 5-benzylo-3,6-diokso-2-piperazynooctowy	Nie więcej niż 0,5 %
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
19. E 965 (i) MALTITOL
Nazwy synonimowe	D-maltitol, uwodorniona maltoza
Definicja
Nazwa chemiczna	(α)-D-glukopiranozylo-1,4-D-glucitol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	209-567-0
Wzór chemiczny	C₁₂H₂₄O₁₁
Masa cząsteczkowa	344,31
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98% D-maltitolu C₁₂H₂₄O₁₁ w bezwodnej masie
Opis	Biały, krystaliczny proszek o słodkim smaku
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Zakres temperatur topnienia	Od 1 48°C do 151 °C
C. Skręcalność właściwa	[α]_D²⁰: +105,5° do +108,5° (5% w/v roztwór)
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 1% (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1% w przeliczeniu na suchą masę
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,1% wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę
Chlorki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Siarczany	Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
20. E 965 (ii) SYROP MALTITOLOWY
Nazwy synonimowe	Uwodorniony syrop glukozowy o wysokiej zawartości maltozy, uwodorniony syrop glukozowy
Definicja	Mieszanina składająca się głównie z maltitolu, sorbitolu i uwodornionych oligo- i polisacharydów. Jest produkowany przez katalityczne uwodornienie syropu glukozowego o dużej zawartości maltozy lub przez uwodornienie jego poszczególnych składników, a następnie ich zmieszanie. Produkt handlowy jest dostarczany zarówno w postaci syropu, jak i w formie stałej
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99% uwodornionych sacharydów ogółem w bezwodnej masie i nie mniej niż 50% maltitolu w bezwodnej masie
Opis	Bezbarwne i bezwonne, klarowne, lepkie płyny lub białe, krystaliczne masy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie, słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Chromatografia cienkowarstwowa	Wynik pozytywny
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 31% (metoda Karla Fischera)
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,3% (jako glukoza)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1%
Chlorki	Nie więcej niż 50 mg/kg
Siarczany	Nie więcej niż 100 mg/kg
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
21. E 966 LAKTITOL
Nazwy synonimowe	Laktyt, laktozytol, laktobiozyt
Definicja
Nazwa chemiczna	4-O-β-D-galaktopiranozylo-D-glucitol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	209-566-5
Wzór chemiczny	C₁₂H₂₄O₁₁
Masa cząsteczkowa	344,32
Analiza	Nie mniej niż 95% w suchej masie
Opis	Krystaliczny proszek o słodkim smaku lub bezbarwne roztwory. Produkty krystaliczne występują w formie bezwodnej, monowodzianów i diwodzianów
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie
B. Skręcalność właściwa	[α]_D²⁰: +13° do +16° w przeliczeniu na bezwodną masę (10% w/v roztwór)
Czystość
Zawartość wody	Krystaliczne produkty; nie więcej niż 10,5% (metoda Karla Fischera)
Inne poliole	Nie więcej niż 2,5% w bezwodnej masie
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,2% wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę
Chlorki	Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Siarczany	Nie więcej niż 200 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1% w przeliczeniu na suchą masę
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
22. E 967 KSYLITOL
Nazwy synonimowe	Ksylitol
Definicja
Nazwa chemiczna	D-ksylitol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	201-788-0
Wzór chemiczny	C₅H₁₂O₅
Masa cząsteczkowa	152,15
Analiza	Nie mniej niż 98,5% jako ksylitol w bezwodnej masie
Opis	Biały, krystaliczny proszek, praktycznie bezwonny, o bardzo słodkim smaku
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu
B. Zakres temperatur topnienia	Od 92 °C do 96 °C
C. pH	Od 5 do 7 (10% w/v roztwór wodny)
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5%. Wysuszyć 0,5 g próbki w próżni nad fosforem w temperaturze 60 °C przez 4 godziny
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1% w przeliczeniu na suchą masę
Cukry redukujące	Nie więcej niż 0,2% wyrażone jako glukoza w przeliczeniu na suchą masę
Inne alkohole wielowodorotlenowe	Nie więcej niż 1% w przeliczeniu na suchą masę
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Metale ciężkie	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako ołów w przeliczeniu na suchą masę
Chlorki	Nie więcej niż 100 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
Siarczany	Nie więcej niż 200 mg/kg w przeliczeniu na suchą masę
23. E 968 ERYTRYTOL
Nazwy synonimowe	Mezo-erytrytol, tetrahydroksybutan, erytryt
Definicja	Uzyskany w wyniku fermentacji surowców węglowodanowych przy zastosowaniu bezpiecznych i stosowanych do celów spożywczych drożdży osmofilnych, jak Moniliella pollinis lub Trichosporonoides megachilensis, a następnie oczyszczony i wysuszony
Nazwa chemiczna	1,2,3,4-Butanetetrol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-737-3
Wzór chemiczny	C₄H₁₀O₄
Masa cząsteczkowa	122,12
Analiza	Nie mniej niż 99 % po wysuszeniu
Opis	Biała, bezwonna, niehigroskopijna, termostabilna substancja krystaliczna o słodyczy około 60-80 % sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, słabo w etanolu, nierozpuszczalny w eterze dietylowym
B. Zakres temperatur topnienia	119-123 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,2 % (70 °C, 6 godzin, w suszarce próżniowej)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Substancje redukujące	Nie więcej niż 0,3 % w przeliczeniu na D-glukozę
Rybitol i glicerol	Nie więcej niż 0,1 %
Ołów	Nie więcej niż 0,5 mg/kg

CZĘŚĆ II

Specyfikacje i kryteria czystości dla barwników

I. Ogólne specyfikacje dla laków glinowych barwników
Definicja					Laki glinowe są otrzymywane w wyniku reakcji barwników spełniających kryteria czystości określone w odpowiedniej specyfikacji, z tlenkiem glinu w środowisku wodnym. Tlenek glinu jest zazwyczaj świeżo przygotowywanym, niewysuszonym surowcem otrzymywanym w wyniku reakcji siarczanu lub chlorku glinu z węglanem lub z wodorowęglanem sodu lub wapnia lub z amoniakiem. Po uzyskaniu laku, produkt jest filtrowany, przemywany wodą i suszony. W końcowym produkcie może być również obecny nieprzereagowany tlenek glinu
Substancje nierozpuszczalne w HCl					Nie więcej niż 0,5%
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% (w warunkach neutralnych)
					Znajdują zastosowanie szczegółowe kryteria czystości dla odpowiednich barwników
II. Szczegółowe kryteria czystości barwników
1. E 100 KURKUMINA
Nazwy synonimowe					CI Żółcień Naturalna 3, Żółcień Kurkumowa, Diferoil Metanu
Definicja					Kurkumina jest otrzymywana w wyniku ekstrakcji rozpuszczalnikami kurkumy, tj. ziemnych kłączy naturalnych odmian Curcuma longa L. W celu otrzymania skoncentrowanej kurkuminy w proszku ekstrakt jest oczyszczany przez krystalizację. Produkt składa się głównie z kurkumin; tj. barwiącego składnika (1,7-bis(4-hydroksy-3-metoksyfenylo)hepta-1,6-dien-3,5-dionu) i jego
					dwóch dezmetoksy pochodnych w różnych proporcjach. Mogą być obecne niewielkie ilości olejków i żywic naturalnie występujących w kurkumie. Do ekstrakcji mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: octan etylu, aceton, dwutlenek węgla, dichlorometan, n-butanol, metanol, etanol, heksan
Klasa					Dicynamoilometanowe
Numer wg Colour Index					75300
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					207-280-5
Nazwa chemiczna					I 1,7-Bis(4-hydroksy-3-metoksyfenylo)- hepta-1,6-dien-3,5-dion II 1-(4-Hydroksyfenylo)-7-(4-hydroksy-3-metoksyfenylo) hepta-1,6-dien-3,5-dion III 1,7-Bis(4-hydroksyfenylo) hepta-1,6-dien-3,5-dion
Wzór chemiczny					I C₂₁H₂₀O₆ II C₂₀H₁₈O₅ III C₁₉H₁₆O₄
Masa cząsteczkowa					I. 368,39 II. 338,39 III. 308,39
Analiza					Zawiera nie mniej niż 90 % substancji barwiących ogółem E^1%_1cm 1.607 przy około 426 nm w etanolu
Opis					Pomarańczowożółty proszek
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w etanolu przy około 426 nm
B. Zakres temperatur topnienia					179-182 °C
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników
					Octan etylu		)
					Aceton		)
					n-butanol		} Nie więcej niż 50 mg/kg,
					Metanol		) pojedynczo lub łącznie
					Etanol		)
					Heksan		)
					Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
2. E 101(i) RYBOFLAWINA
Nazwy synonimowe					Laktoflawina
Klasa					Izoalloksazyna
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					201-507-1
Nazwa chemiczna					7,8-Dimetylo-10-(D-rybo-2,3,4,5-tetrahydroksypentylo)-benzo(g)pterydyno-2,4(3H, 10H)-dion 7,8-dimetylo-10-(1'-D-rybitylo)izoalloksazyna
Wzór chemiczny					C₁₇H₂₀N₄O₆
Masa cząsteczkowa					376,37
Analiza					Zawiera nie mniej niż 98% w bezwodnej masie E^1%_1cm 328 przy około 444 nm w roztworze wodnym
Opis					Krystaliczny proszek żółty do pomarańczowożółtego o słabym zapachu
Identyfikacja
A. Spektrometria					Stosunek A₃₇₅/A₂₆₇ jest pomiędzy						)
					0,31 i 0,33						) w roztworze
					Stosunek A₄₄₄/A₂₆₇ jest pomiędzy						} wodnym
					0,36 i 0,39						)
					Maksimum w wodzie przy około 444 nm
B. Skręcalność właściwa					[α]²⁰_D pomiędzy -115° i -140° w 0,05 N roztworze wodorotlenku sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu					Nie więcej niż 1,5% po suszeniu przez 4 godz. w 105 °C
Popiół siarczanowy					Nie więcej niż 0,1 %
Pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 100 mg/kg (w przeliczeniu na anilinę)
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
3. E 101(ii) RYBOFLAWINY-5'-FOSFORAN
Nazwy synonimowe					Ryboflawiny-5 fosforan sodu
Definicja					Niniejsza specyfikacja znajduje zastosowanie do ryboflawiny -5 fosforanu łącznie z niewielkimi ilościami wolnej ryboflawiny i difosforanu ryboflawiny
Klasa					Izoalloksazyna
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					204-988-6
Nazwa chemiczna					Monosodowy fosforan (2R,3R,4S)-5-(3')10'-dihydro-7',8'-dimetylo-2',4'-diokso-10'-benzo[g]pterydynylo)2,3,4-trihydroksypentylu monosodowa sól 5'-monofosforanowego estru ryboflawiny
Wzór chemiczny					Diwodzian: C₁₇H₂₀N₄NaO₉P x 2H₂O Bezwodny: C₁₇H₂₀N₄NaO₉P
Masa cząsteczkowa					541,36
Analiza					Zawiera nie mniej niż 95% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na C₁₇H₂₀N₄NaO₉P x 2H₂O
					E^1%_1cm 250 przy około 375 nm w roztworze wodnym
Opis					Żółty do pomarańczowego krystaliczny, higroskopijny proszek o słabym zapachu i gorzkim smaku
Identyfikacja
A. Spektrometria				Stosunek A₃₇₅/A₂₆₇ jest pomiędzy 0,30 i 0,34						) ) w roztworze
				Stosunek A₄₄₄/A₂₆₇ jest pomiędzy 0,36 i 0,39						} wodnym )
					Maksimum w wodzie przy około 444 nm
B. Skręcalność właściwa					[α]²⁰_D pomiędzy +38° i +42° w 5 molowym roztworze HCl
Czystość
Ubytek po suszeniu					Nie więcej niż 8% (100 °C, 5 godz. w próżni nad P₂O₅) dla diwodzianu
Popiół siarczanowy					Nie więcej niż 25 %
Fosfor nieorganiczny					Nie więcej niż 1,0% (w przeliczeniu na PO₄ w bezwodnej masie)
Dodatkowe substancje barwiące					Wolna ryboflawina: Nie więcej niż 6% Difosforan ryboflawiny: Nie więcej niż 6%
Pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 70 mg/kg (w przeliczeniu na anilinę)
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
4. E 102 TARTRAZYNA
Nazwy synonimowe					CI Żółcień spożywcza 4
Definicja					Tartrazyna składa się głównie z 5-hydroksy-1(4-sulfonianofenylo)-4-(4-sulfonianofenylazo)-H-pirazolo-3-karboksylanu trisodowego i dodatkowych substancji barwiących, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Tartrazyna jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są również jej sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Monoazowe
Numer wg Colour Index					19140
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					217-699-5
Nazwa chemiczna					5-Hydroksy-1(4-sulfonianofenylo)-4-(4-sulfonianofenylazo)-H-pirazolo-3-karboksylan trisodowy
Wzór chemiczny					C₁₆H₉N₄Na₃O₉S₂
Masa cząsteczkowa					534,37
Analiza					Zawiera nie mniej niż 85 % substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 530 przy około 426 nm w roztworze wodnym
Opis					Jasnopomarańczowy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 426 nm
B. Roztwór wodny - żółty
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 1,0%
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas 4-hydrazynobenzenosulfonowy					)
kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy					)
kwas 5-okso-1-(4-sulfofenylo)-					)
2-pirazolino-3-					)
karboksylowy 4,4'-					} Ogółem nie więcej niż 0,5%
diazoaminodi(benzenosulfonowy					)
kwas)					)
kwas tetrahydroksybursztynowy					)
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
5. E 104 ŻÓŁCIEŃ CHINOLINOWA
Nazwy synonimowe					CI Żółcień spożywcza 13
Definicja					Żółcień chinolinowa jest otrzymywana w wyniku sulfonowania 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dionu. Żółcień chinolinowa składa się zasadniczo z soli sodowych mieszaniny disulfonianów (głównie), monosulfonianów i trisulfonianów ww. związku i dodatkowych substancji barwiących, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Żółcień chinolinowa jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są również sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Chinoftalon
Numer wg Colour Index					47005
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					305-897-5
Nazwa chemiczna					Sól disodowa disulfonianów 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dionu (główny składnik)
Wzór chemiczny					C₁₈H₉N Na₂O₈S₂ (główny składnik)
Masa cząsteczkowa					477,38 (główny składnik)
Analiza					Zawiera nie mniej niż 70 % substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową Żółcień chinolinowa powinna mieć następujący skład w odniesieniu do wszystkich obecnych substancji barwiących: -powinno być nie mniej niż 80% soli disodowej disulfonianów 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dionu -powinno być nie więcej niż 15% soli sodowej monosulfonianów 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dionu -powinno być nie więcej niż 7% soli trisodowej trisulfonianu 2-(2-chinolilo) indan-1,3-dionu E^1%_1cm 865 (głównego składnika) przy około 411 nm w wodnym roztworze kwasu octowego
Opis					Żółty proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodnym roztworze kwasu octowego o pH 5, przy około 411 nm
B. Roztwór wodny - żółty
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 4,0%
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
2-metylochinolina		)
kwas 2-metylochinolinosulfonowy kwas ftalowy		) ) )
2,6-dimetylochinolina		}			Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas 2,6-dimetylochinolinosulfonowy		) )
2-(2-chinolilo)indan-1,3-dion					Nie więcej niż 4 mg/kg
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen					Nie więcej niż 10 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
6. E 110 ŻÓŁCIEŃ POMARAŃCZOWA FCF
Nazwy synonimowe					CI Żółcień spożywcza 3, Żółcień pomarańczowa S
Definicja					Żółcień pomarańczowa FCF zawiera głównie 2-hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo)naftaleno-6-sulfonian disodowy i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Żółcień pomarańczowa FCF opisana jest jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Monoazowe
Numer wg Colour Index					15985
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					220-491-7
Nazwa chemiczna					2-Hydroksy-1-(4-sulfonianofenylazo)naftaleno-6-sulfonian disodowy
Wzór chemiczny					C₁₆H₁₀N₂Na₂O₇S₂
Masa cząsteczkowa					452,37
Analiza					Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 555 przy około 485 nm w wodnym roztworze o pH 7
Opis					Pomarańczowoczerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 485 nm i pH 7
B. Roztwór wodny - pomarańczowy
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 5,0%
1-(fenylazo)-2-naftol (Sudan I)					Nie więcej niż 0,5 mg/kg
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas 4-aminobenzeno-1-sulfonowy		) )
kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy		) )
kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy		} )			Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy		) )
4,4'-diazoaminodi(benzenosulfonowy kwas)		) ) )
6,6'-oksydi(naftaleno-2-sulfonowy kwas)		) )
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
7. E 120 KOSZENILA, KWAS KARMINOWY, KARMINY
Definicja					Karminy i kwas karminowy są otrzymywane w wyniku wodnej, wodno-alkoholowej lub alkoholowej ekstrakcji Koszenili, tj. wysuszonych żeńskich osobników owadów Dactylopius coccus Costa. Głównym składnikiem barwiącym jest kwas karminowy. Można uzyskać również laki glinowe kwasu karminowego (karminów), w których stosunek molowy glinu i kwasu karminowego będzie wynosił 1:2. W produktach handlowych składniki barwiące występują w połączeniach z kationami amonowymi, wapniowymi, potasowymi lub sodowymi, pojedynczo lub łącznie, te kationy mogą również występować w nadmiarze. Produkty handlowe mogą również zawierać materiał białkowy pochodzący z owadów, mogą również zawierać wolne karminiany lub niewielkie ilości niezwiązanych kationów glinu
Klasa					Antrachinonowe
Numer wg Colour Index					75470
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					Koszenila: 215-680-6; kwas karminowy: 215-023-3; karminy: 215-724-4
Nazwa chemiczna					Kwas 7-b-D-glukopiranozylo-3,5,6,8-tetrahydroksy-1-metylo-9,10-dioksoantraceno-2-karboksylowy (kwas karminowy); karmin jest wodzianem chelatu glinowego tego kwasu
Wzór chemiczny					C₂₂H₂₀O₁₃ (kwas karminowy)
Masa cząsteczkowa					492,39 (kwas karminowy)
Analiza					Zawiera nie mniej niż 2,0% kwasu karminowego w ekstraktach zawierających kwas karminowy, nie mniej niż 50% kwasu karminowego w związkach chelatowych
Opis					Czerwone do ciemnoczerwonego, kruche ciało stałe lub sypki proszek. Ekstrakty koszenili są zazwyczaj ciemnoczerwonymi cieczami, ale mogą też występować w formie wysuszonej w postaci proszku
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodnym roztworze amoniaku przy około 518 nm Maksimum w rozcieńczonym roztworze kwasu chlorowodorowego przy około 494 nm dla kwasu karminowego
Czystość
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
8. E 122 AZORUBINA, KARMOIZYNA
Nazwy synonimowe					CI Czerwień spożywcza 3
Definicja					Azorubina zawiera głównie 4-hydroksy-3-(4-sulfoniano-1-naftylazo)naftaleno-1-sulfonian disodowy i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Azorubina jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Monoazowe
Numer wg Colour Index					14720
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					222-657-4
Nazwa chemiczna					4-Hydroksy-3-(4-sulfoniano-1-naftylazo)naftaleno-1-sulfonian disodowy
Wzór chemiczny					C₂₀H₁₂N₂Na₂O₇S₂
Masa cząsteczkowa					502,44
Analiza					Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 510 przy około 516 nm w roztworze wodnym
Opis					Czerwony do kasztanowatego proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 516 nm
B. Roztwór wodny - czerwony
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 2,0%
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas 4-aminonaftaleno-1-		)
sulfonowy		}			Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas 4-hydroksynaftaleno-1-		)
sulfonowy		)
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu Eterem					Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
9. E 123 AMARANT
Nazwy synonimowe					CI Czerwień spożywcza 9
Definicja					Amarant zawiera głównie 2-hydroksy-1-(4-sulfoniano-1-naftylazo)naftaleno-3,6-disulfonian trisodowy i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Amarant jest opisany jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Monoazowe
Numer wg Colour Index					16185
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					213-022-2
Nazwa chemiczna					2-Hydroksy-1-(4-sulfoniano-1-naftylazo)naftaleno-3,6-disulfonian trisodowy
Wzór chemiczny					C₂₀H₁₁N₂Na₃O₁₀S₃
Masa cząsteczkowa					604,48
Analiza					Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 440 przy około 520 nm w roztworze wodnym
Opis					Czerwonawo-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 520 nm
B. Roztwór wodny - czerwony
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 3,0%
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy	) )
kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy	) )
kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy	} )				Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy	) )
kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3,6-trisulfonowy	) )
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
10. E 124 CZERWIEŃ KOSZENILOWA A, (PĄS 4R)
Nazwy synonimowe					CI Czerwień spożywcza 7, Nowa Kokcyna
Definicja					Czerwień koszenilowa zawiera głównie 2-hydroksy-1-(4-sulfoniano-1-naftylazo)naftaleno-6,8-disulfonian trisodowy i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Czerwień koszenilowa jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Monoazowe
Numer wg Colour Index					16255
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					220-036-2
Nazwa chemiczna					2-Hydroksy-1-(4-sulfoniano-1-naftylazo)naftaleno-6,8-disulfonian trisodowy
Wzór chemiczny					C₂₀H₁₁N₂Na₃O₁₀S₃
Masa cząsteczkowa					604,48
Analiza					Zawiera nie mniej niż 80% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową. E^1%_1cm 430 przy około 505 nm w roztworze wodnym
Opis					Czerwonawy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 505 nm
B. Roztwór wodny - czerwony
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 1,0%
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy					) )
kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3-disulfonowy					) )
kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy					} )	Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas 6-hydroksynaftaleno-2-sulfonowy					) )
kwas 7-hydroksynaftaleno-1,3,6-trisulfonowy					) )
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
11. E 127 ERYTROZYNA
Nazwy synonimowe					CI Czerwień spożywcza 14
Definicja					Erytrozyna zawiera głównie monowodzian 2-(2,4,5,7-tetrajodo-3-oksydo-6-oksoksanten-9-yl)benzoesanu disodowego i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z wodą, chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Erytrozyna jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Ksantenowe
Numer wg Colour Index					45430
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					240-474-8
Nazwa chemiczna					Monowodzian 2-(2,4,5,7-tetrajodo-3-oksydo-6-oksoksanten-9-yl)benzoesanu disodowego
Wzór chemiczny					C₂₀H₆I₄Na₂O₅H₂O
Masa cząsteczkowa					897,88
Analiza					Zawiera nie mniej niż 87% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na bezwodną sól sodową E^1%_1cm 1.100 przy około 526 nm w wodnym roztworze o pH 7
Opis					Czerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 526 nm i pH 7
B. Roztwór wodny - czerwony
Czystość
Nieorganiczne jodki w przeliczeniu na jodek sodu					Nie więcej niż 0,1%
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące (z wyjątkiem fluoresceiny)					Nie więcej niż 4,0%
Fluoresceina					Nie więcej niż 20 mg/kg
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
Trijodorezorcynol					Nie więcej niż 0,2%
kwas 2-(2,4-dihydroksy-3,5- dijodobenzoilo) benzoesowy					Nie więcej niż 0,2%
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Z roztworu o pH 7-8 nie więcej niż 0,2%
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
Laki glinowe					Metoda dla substancji nierozpuszczalnych w kwasie chlorowodorowym nie znajduje zastosowania. Ten parametr zastąpiono wymaganiami odnośnie do substancji nierozpuszczalnych w wodorotlenku sodu, których nie może być więcej niż 0,5%, tylko dla tego barwnika
12. E 129 CZERWIEŃ ALLURA AC
Nazwy synonimowe					CI Czerwień spożywcza 17
Definicja					Czerwień Allura AC zawiera głównie 2-hydroksy-1-(2-metoksy-5-metylo-4-sulfonianofenylazo) naftaleno-6-sulfonian disodowy i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Czerwień Allura AC jest opisana jako sól sodowa
					Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Monoazowe
Numer wg Colour Index					16035
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					247-368-0
Nazwa chemiczna					2-Hydroksy-1-(2-metoksy-5-metylo-4-sulfonianofenylazo)naftaleno-6-sulfonian disodowy
Wzór chemiczny					C₁₈H₁₄N₂Na₂O₈S₂
Masa cząsteczkowa					496,42
Analiza					Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 540 przy około 504 nm w roztworze wodnym o pH 7
Opis					Ciemnoczerwony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 504 nm
B. Roztwór wodny - czerwony
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 3,0%
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
sól sodowa kwasu 6-hydroksy-2-naftalenosulfonowego					Nie więcej niż 0,3 %
kwas 4-amino-5-metoksy-2-metylo-benzenosulfonowy					Nie więcej niż 0,2 %
sól disodowa 6,6-oksybis(2-naftalenosulfonowego					Nie więcej niż 1,0 %
kwasu)
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2%
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
13. E 131 BŁĘKIT PATENTOWY V
Nazwy synonimowe					CI Błękit spożywczy 5
Definicja					Błękit Patentowy V zawiera głównie wapniowy lub sodowy związek [4-(α-(4-dietyloaminofenylo)-5-hydroksy-2,4-disulfofenylo-metylideno)-2,5-cykloheksadien-1-yliden] dietyloamoniowego wodorotlenku soli inertnej i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu lub siarczanem wapnia jako głównymi składnikami niebarwnymi. Dozwolona jest także sól potasowa
Klasa					Triarylometanowe
Numer wg Colour Index					42051
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					222-573-8
Nazwa chemiczna					Wapniowy lub sodowy związek [4-(a-(4-dietylo-aminofenylo)-5-hydroksy-2,4-disulfofenylo-metylideno)-2,5-cykloheksadien-1-yliden] dietyloamoniowego wodorotlenku soli wewnętrznej
Wzór chemiczny					Związek wapniowy: C₂₇H₃₁ N₂O₇S₂Ca¹/₂ Związek sodowy: C₂₇H₃₁ N₂ O₇S₂ Na
Masa cząsteczkowa					Związek wapniowy: 579,72 Związek sodowy: 582,67
Analiza					Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem, w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 2.000 przy około 638 nm w wodnym roztworze o pH 5
Opis					Ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy 638 nm i pH 5
B. Roztwór wodny - niebieski
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Substancje barwiące dodatkowe					Nie więcej niż 2,0%
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
3-hydroksybenzaldehyd			)
kwas 3-hydroksybenzoesowy			)
kwas 3-hydroksy-4-sulfobenzoesowy			} )		Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas N,N-dietyloaminobenzeno-sulfonowy			) )
Leukozwiązek					Nie więcej niż 4,0%
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (wyrażone jako anilina)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Z roztworu o pH 5 nie więcej niż 0,2%
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
14. E 132 INDYGOTYNA, INDYGOKARMIN
Nazwy synonimowe					CI Błękit spożywczy 1
Definicja					Indygotyna zawiera głównie mieszaninę 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,5'-disulfonianu disodowego i 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,7'-disulfonianu disodowego i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Indygotyna jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Indygoidowe
Numer wg Colour Index					73015
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					212-728-8
Nazwa chemiczna					3,3'-Diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,5'-disulfonianu disodowy
Wzór chemiczny					C₁₆H₈N₂Na₂O₈S₂
Masa cząsteczkowa					466,36
Analiza					Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem, w przeliczeniu na sól sodową 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,7'-disulfonianu disodowego: nie więcej niż 18% E^1%_1cm 480 przy około 610 nm w roztworze wodnym
Opis					Ciemnoniebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 610 nm
B. Roztwór wodny - niebieski
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Oprócz 3,3'-diokso-2,2'-bi-indolylideno-5,7'-disulfonianu: nie więcej niż 1,0%
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas izatyno-5-sulfonowy			)
kwas 5-sulfoantranilowy			}		Ogółem nie więcej niż 0,5%
kwas antranilowy			)
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
15. E 133 BŁĘKIT BRYLANTOWY FCF
Nazwy synonimowe					CI Błękit spożywczy 2
Definicja					Błękit brylantowy FCF zawiera głównie α-(4-(N-etylo-3-sulfonianobenzylamino)fenylo)-α-(4-N-etylo-3-sulfonianobenzylamino)cykloheksa-2,5-dienylideno) tolueno-2-sulfonian disodowy oraz jego izomery i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Błękit brylantowy FCF jest opisany jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Triarylometanowe
Numer wg Colour Index					42090
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					223-339-8
Nazwa chemiczna					α-(4-(N-Etylo-3-sulfonianobenzylamino)fenylo)-α-(4-N-etylo-3-sulfonianobenzylamino)cykloheksa-2,5-dienylideno)tolueno-2-sulfonian disodowy
Wzór chemiczny					C₃₇H₃₄N₂Na₂O₉S₃
Masa cząsteczkowa					792,84
Analiza					Zawiera nie mniej niż 85% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 1.630 przy około 630 nm w roztworze wodnym
Opis					Czerwonawo-niebieski proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 630 nm
B. Roztwór wodny - błękitny
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 6,0%
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
Łącznie kwasy 2-,3- i 4-formylobenzenosulfonowe					Nie więcej niż 1,5%
Kwas 3-((etylo)(4sulfofenylo)amino)-metylobenzenosulfonowy					Nie więcej niż 0,3%
Leukozwiązek					Nie więcej niż 5,0%
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% przy pH 7
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
16. E 140 (i) CHLOROFILE
Nazwy synonimowe					CI Zieleń naturalna 3, Chlorofil magnezowy, Feofityna magnezowa
Definicja					Chlorofile otrzymywane są w wyniku ekstrakcji rozpuszczalnikami naturalnych, jadalnych surowców roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy. Podczas usuwania rozpuszczalników naturalnie występujący magnez koordynacyjny we właściwym układzie może być całkowicie lub częściowo usunięty z chlorofili i utworzyć odpowiednio feofityny. Chlorofile magnezowe i feofityny są głównymi składnikami barwiącymi. Produkt otrzymany w wyniku ekstrakcji, z którego zostały usunięte rozpuszczalniki, zawiera zarówno inne pigmenty takie jak karotenoidy, jak też olejki, tłuszcze i woski pochodzące z surowca. Do ekstrakcji mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton metyloetylowy, dichlorometan, dwutlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i heksan
Klasa					Porfiryny
Numer wg Colour Index					75810
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					Chlorofile: 215-800-7, chlorofil a: 207-536-6, chlorofil b: 208-272-4
Nazwa chemiczna					Głównymi składnikami barwiącymi są:
					Fityl(13²R,17S,18S,)-3-(8-etylo-13²-metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'-okso-3-winylo-13¹-13²-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryn-17-ylo)propionian, (Feofityna a) lub jako kompleks magnezowy (Chlorofil a)
					Fityl(13²R, 17S,18S,)-3-(8-etylo-7-formylo- 13²-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo- 13'-okso-3-winylo- 13¹-13²-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryn-17-ylo)propionian, (Feofityna b) lub jako kompleks magnezowy (Chlorofil b)
Wzór chemiczny					Chlorofil a (kompleks magnezowy): C₅₅H₇₂MgN₄O₅ Chlorofil a: C₅₅H₇₄N₄O₅ Chlorofil b (kompleks magnezowy): C₅₅H₇₀MgN₄O₆ Chlorofil b: C₅₅H₇₂N₄O₆
Masa cząsteczkowa					Chlorofil a (kompleks magnezowy): 893,51 Chlorofil a: 871,22 Chlorofil b (kompleks magnezowy): 907,49 Chlorofil b: 885,20
Analiza					Łączna zawartość chlorofili i ich kompleksów magnezowych wynosi nie mniej niż 10% E^1%_1cm 700 przy około 409 nm w chloroformie
Opis					Woskowe ciało stałe o barwie od oliwkowozielonej do ciemnozielonej, w zależności od zawartości magnezu koordynacyjnego
Identyfikacja
Spektrometria					Maksimum w chloroformie przy około 409 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników					Aceton				)
					Keton metyloetylowy				)
					Metanol				} Nie więcej niż 50 mg/kg,
					Etanol				) pojedynczo lub łącznie
					Propan-2-ol				)
					Heksan				)
					Dichlorometan nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
17. E 140 (ii) CHLOROFILINY
Nazwy synonimowe					CI Zieleń naturalna 5, Chlorofilina sodowa, Chlorofilina potasowa
Definicja					Sole zasadowe chlorofilin są otrzymywane w wyniku zmydlania ekstraktów naturalnych odmian jadalnych surowców roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy. W wyniku zmydlania zostają usunięte grupy estrowe metylowe i fitolowe i mogą ulec częściowemu rozszczepieniu pierścienie cyklopentenylowe. Grupy kwasowe ulegają neutralizacji tworząc sole potasowe lub sodowe. Do ekstrakcji mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton metyloetylowy, dichlorometan, dwutlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i heksan
Klasa					Porfiryny
Numer wg Colour Index					75815
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					287-483-3
Nazwa chemiczna					Głównymi składnikami barwiącymi w formach kwasowych są:
					- 3-(10-karboksylano-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2- winyloforbin-7-ylo)propionian (chlorofilina a) i
					- 3-(10-karboksylano-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9- okso-2-winyloforbin-7-ylo)propionian (chlorofilina b)
					W zależności od stopnia hydrolizy pierścień cyklopentenylowy może zostać rozszczepiony, prowadząc do utworzenia trzeciej funkcji karboksylowej. Mogą również występować kompleksy magnezowe
Wzór chemiczny					Chlorofilina a (forma kwasowa): C₃₄H₃₄N₄O₅ Chlorofilina b (forma kwasowa): C₃₄H₃₂N₄O₆
Masa cząsteczkowa					Chlorofilina a: 578,68 Chlorofilina b: 592,66
					Każda z ww. wartości może ulec powiększeniu o 18 Daltonów, jeżeli nastąpi rozszczepienie pierścienia cyklopentenylowego
Analiza					Zawartość chlorofilin ogółem wynosi nie mniej niż 95% próbki wysuszonej w około 100 °C przez 1 godzinę. E^1%_1cm 700 przy około 405 nm w roztworze wodnym o pH 9 E^1%_1cm 140 przy około 653 nm w roztworze wodnym o pH 9
Opis					Ciemnozielony do niebiesko-czarnego proszek
Identyfikacja
Spektrometria					Maksimum w wodnym buforze fosforanowym o pH 9 przy około 405 nm i przy około 653 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników					Aceton			)
					Keton metyloetylowy			)
					Metanol			} Nie więcej niż 50 mg/kg,
					Etanol			) pojedynczo lub łącznie
					Propan-2-ol			)
					Heksan			)
					Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
18. E 141 (i) KOMPLEKSY MIEDZIOWE CHLOROFILI
Nazwy synonimowe					CI Naturalna Zieleń 3, Chlorofil miedziowy, Feofityna miedziowa
Definicja					Chlorofile miedziowe są otrzymywane w wyniku dodatku soli miedzi do substancji otrzymanych przez ekstrakcję rozpuszczalnikami naturalnych odmian jadalnych surowców roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy. Produkt, z którego został usunięty rozpuszczalnik, zawiera zarówno inne pigmenty takie jak karotenoidy, jak również tłuszcze i woski pochodzące z surowca. Głównymi składnikami barwiącymi są feofityny miedziowe. Do ekstrakcji mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton metyloetylowy, dichlorometan, dwutlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i heksan
Klasa					Porfiryny
Numer wg Colour Index					75815
Numer wg Europejskiego Spisu					Chlorofil miedziowy a: 239-830-5,
Substancji Chemicznych					Chlorofil miedziowy b: 246-020-5
Nazwa chemiczna					[Fityl(13²R, 17S, 18S)-3-(8-etylo-13²-metoksykarbonylo-2,7,12,18-tetrametylo-13'-okso-3-winylo-13¹-13²-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryn-17-ylo)propionian] miedzi (II) (Chlorofil miedziowy a)
					[Fityl(13²R, 17S, 18S)-3-(8-etylo-7-formylo-13²-metoksykarbonylo-2,12,18-trimetylo-13'-okso-3-winylo-13¹-13²-17,18-tetrahydrocyklopenta[at]-porfiryn-17-ylo)propionian] miedzi (II) (Chlorofil miedziowy b)
Wzór chemiczny					Chlorofil miedziowy a: C₅₅H₇₂CuN₄O₅ Chlorofil miedziowy b: C₅₅H₇₀CuN₄O₆
Masa cząsteczkowa					Chlorofil miedziowy a: 932,75 Chlorofil miedziowy b: 946,73
Analiza					Zawartość chlorofili miedziowych ogółem wynosi nie mniej niż 10%. E^1%_1cm 540 przy około 422 nm w chloroformie E^1%_1cm 300 przy około 652 nm w chloroformie
Opis					Woskowe ciało stałe o barwie od niebiesko-zielonej do ciemnozielonej, w zależności od surowca.
Identyfikacja
Spektrometria					Maksimum w chloroformie przy około 422 nm i przy około 652 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników					Aceton			)
					Keton metyloetylowy			)
					Metanol			} Nie więcej niż 50 mg/kg,
					Etanol			) pojedynczo lub łącznie
					Propan-2-ol			)
					Heksan			)
					Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Jony miedziowe					Nie więcej niż 200 mg/kg
Miedź ogółem					Nie więcej niż 8,0% feofityn miedziowych ogółem
19. E 141 (ii) KOMPLEKSY MIEDZIOWE CHLOROFILIN
Nazwy synonimowe					Chlorofilina sodowo- miedziowa, Chlorofilina potasowo-miedziowa, CI Naturalna zieleń 5
Definicja					Sole zasadowe chlorofilin miedziowych są otrzymywane w wyniku dodatku miedzi do produktu otrzymanego przez zmydlanie ekstraktów naturalnych odmian jadalnych surowców roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy. W wyniku zmydlania zostają usunięte grupy estrowe metylowe i fitolowe i mogą ulec częściowemu rozszczepieniu pierścienie cyklopentenylowe. Po dodaniu miedzi do oczyszczonych chlorofilin, grupy kwasowe ulegają neutralizacji, tworząc sole potasowe lub sodowe. Do ekstrakcji mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton metyloetylowy, dichlorometan, dwutlenek węgla, metanol, etanol, propan-2-ol i heksan
Klasa					Porfiryny
Numer wg Colour Index					75815
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
Nazwa chemiczna					Głównymi związkami barwiącymi w formie kwaśnej są: 3-(10-Karboksylano-4-etylo-1,3,5,8-tetrametylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo)propionian, kompleks miedziowy (Chlorofilina miedziowa a) i
					3-(10-Karboksylano-4-etylo-3-formylo-1,5,8-trimetylo-9-okso-2-winyloforbin-7-ylo)propionian, kompleks miedziowy (Chlorofllina miedziowa b)
Wzór chemiczny					Chlorofilina miedziowa a (forma kwasowa): C₃₄H₃₂C₁₁N₄O₅ Chlorofilina miedziowa b (forma kwasowa): C₃₄H₃₀C₁₁N₄O₆
Masa cząsteczkowa					Chlorofilina miedziowa a: 640,20 Chlorofilina miedziowa b: 654,18
					Każda z ww. wartości może ulec powiększeniu o 18 Daltonów, jeżeli nastąpi rozszczepienie pierścienia cyklopentenylowego
Analiza					Zawartość chlorofilin miedziowych ogółem wynosi nie mniej niż 95% próbki wysuszonej w około 100 °C przez 1 godzinę. E^1%_1cm 565 przy około 405 nm w wodnym buforze fosforanowym o pH 7,5 E^1%_1cm 145 przy około 630 nm w wodnym buforze fosforanowym o pH 7,5
Opis					Ciemnozielony do niebieskoczarnego proszek
Identyfikacja
Spektrometria					Maksimum w wodnym buforze fosforanowym o pH 7,5 przy około 405 nm i około 630 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników					Aceton				)
					Keton metyloetylowy				)
					Metanol				} Nie więcej niż 50 mg/kg,
					Etanol				) pojedynczo lub łącznie
					Propan-2-ol				)
					Heksan				)
					Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Jony miedziowe					Nie więcej niż 200 mg/kg
Miedź ogółem					Nie więcej niż 8,0% chlorofilin miedziowych ogółem
20. E 142 ZIELEŃ S
Nazwy synonimowe					CI Zieleń spożywcza 4, Zieleń brylantowa BS
Definicja					Zieleń S zawiera głównie N-[4-[[4-(dimetyloamino)fenylo] (2-hydroksy-3,6-disulfo-1-naftalenylometyleno]2,5-cyklo-heksadien-1-ylideno]-N-metylometanaminian sodowy i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Zieleń S jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są także sole: wapniowa i potasowa
Klasa					Triarylometanowe
Numer wg Colour Index					44090
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					221-409-2
Nazwa chemiczna					N-[4-[[4-(Dimetyloamino)fenylo](2-hydroksy-3,6-disulfo-1-naftalenylometyleno]2,5-cykloheksadien-1-ylideno]-N-metylometanaminian sodowy; 5-[4-Dimetyloamino-α-(4-dimetyloiminocykloheksa-2,5-dienylidenobenzylo]-6-hydroksy-7-sulfonianonaftaleno-2-sulfonian sodowy (alternatywna nazwa chemiczna)
Wzór chemiczny					C₂₇H₂₅N₂NaO₇S₂
Masa cząsteczkowa					576,63
Analiza					Zawiera nie mniej niż 80% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 1.720 przy około 632 nm w roztworze wodnym
Opis					Ciemnoniebieski lub ciemnozielony proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria					Maksimum w wodzie przy około 632 nm
B. Roztwór wodny - niebieski lub zielony
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie					Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące					Nie więcej niż 1,0%
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
alkohol 4,4'-bis(dimetyloamino)-benzhydrylowy					Nie więcej niż 0,1%
4,4'-bis(dimetyloamino)-benzofenon					Nie więcej niż 0,1%
kwas 3-hydroksynaftaleno-2,7-disulfonowy					Nie więcej niż 0,2%
Leukozwiązek					Nie więcej niż 5,0%
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne					Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem					Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen					Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na ołów)					Nie więcej niż 40 mg/kg
21. E 150a KARMEL
Definicja					Karmel naturalny jest produkowany przez kontrolowaną obróbkę termiczną węglowodanów (dostępnych w handlu spożywczych produktów o właściwościach słodzących, posiadających wartość odżywczą i będących monomerami glukozy i fruktozy lub ich polimerami, np. syropy glukozowe, sacharoza lub syropy inwertowane i dekstroza). W celu ułatwienia karmelizacji mogą być zastosowane kwasy, zasady i sole, z wyjątkiem związków amonu i siarczynów
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych					232-435-9
Opis					Ciemnobrązowa do czarnej ciecz lub ciało stałe
Czystość
Barwnik związany przez celulozę DEAE					Nie więcej niż 50%
Barwnik związany przez fosforylocelulozę					Nie więcej niż 50%
Intensywność barwy¹⁾					0,01-0,12
Azot ogółem					Nie więcej niż 0,1%
Siarka ogółem					Nie więcej niż 0,2%
Arsen					Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów					Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć					Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm					Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na ołów)					Nie więcej niż 25 mg/kg

¹⁾ Intensywność barwy jest zdefiniowana jako absorbancja 0,1 % (m/v) wodnego roztworu karmelu (barwnika w postaci ciała stałego) w kuwecie o grubości 1 cm przy 610 nm.

22. E 150b KARMEL SIARCZYNOWY
Definicja	Karmel siarczynowy jest produkowany przez kontrolowaną obróbkę termiczną węglowodanów (dostępnych w handlu spożywczych produktów o właściwościach słodzących, posiadających wartość odżywczą i będących monomerami glukozy i fruktozy lub ich polimerami, np. syropy glukozowe, sacharoza lub syropy inwertowane i dekstroza) z lub bez dodatku kwasów lub zasad, w obecności związków siarczynowych (kwas siarkawy, siarczyn potasu, wodorosiarczyn potasu, siarczyn sodu i wodorosiarczyn sodu); nie są używane związki amonu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-435-9
Opis	Ciemnobrązowa do czarnej ciecz lub ciało stałe
Czystość
Barwnik związany przez celulozę DEAE	Więcej niż 50%
Intensywność barwy²⁾	0,05-0,13
Azot ogółem	Nie więcej niż 0,3%³⁾
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 0,2%³⁾
Siarka ogółem	0,3-3,5%⁽²⁾
Siarka związana przez celulozę DEAE	Więcej niż 40%
Stosunek absorbancji barwnika
związanego przez celulozę DEAE	19-34
Stosunek absorbancji (A 280/560)	Większy niż 50
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na ołów)	Nie więcej niż 25 mg/kg

²⁾ Intensywność barwy jest zdefiniowana jako absorbancja 0,1 % (m/v) wodnego roztworu karmelu (barwnika w postaci ciała stałego) w kuwecie o grubości 1 cm przy 610 nm.

³⁾ Wyrażone w odniesieniu do ekwiwalentu bazy barwnika, tj. jest wyrażone w warunkach produktu o intensywności barwy 0,1 jednostki absorbancji.

23. E 150c KARMEL AMONIAKALNY
Definicja	Karmel amoniakalny jest produkowany przez kontrolowaną obróbkę termiczną węglowodanów (dostępnych w handlu spożywczych produktów o właściwościach słodzących, posiadających wartość odżywczą i będących monomerami glukozy i fruktozy lub ich polimerami, np. syropy glukozowe, sacharoza lub syropy inwertowane i dekstroza) z lub bez dodatku kwasów lub zasad, w obecności związków amonu (wodorotlenek amonu, węglan amonu, wodorowęglan amonu i fosforan amonu); nie są używane związki siarczynowe
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-435-9
Opis	Ciemnobrązowa do czarnej ciecz lub ciało stałe
Czystość
Barwnik związany przez celulozę DEAE	Nie więcej niż 50%
Barwnik związany przez fosforylocelulozę	Nie więcej niż 50%
Intensywność barwy⁴⁾	0,08-0,36
Azot amoniakalny	Nie więcej niż 0,3%⁵⁾
4-metyloimidazol	Nie więcej niż 250 mg/kg⁵⁾
2-acetylo-4-tetrahydroksy-butyloimidazol	Nie więcej niż 10 mg/kg⁵⁾
Siarka ogółem	Nie więcej niż 0,2%⁵⁾
Azot ogółem	0,7-3,3%⁵⁾
Stosunek absorbancji barwnika związanego przez fosforylocelulozę	13-35
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na ołów)	Nie więcej niż 25 mg/kg

⁴⁾ Intensywność barwy jest zdefiniowana jako absorbancja 0,1 % (m/v) wodnego roztworu karmelu (barwnika w postaci ciała stałego) w kuwecie o grubości 1 cm przy 610 nm.

⁵⁾ Wyrażone w odniesieniu do ekwiwalentu bazy barwnika, tj. jest wyrażone w warunkach produktu o intensywności barwy 0,1 jednostki absorbancji.

24. E 150d KARMEL AMONIAKALNO - SIARCZYNOWY
Definicja	Karmel amoniakalno-siarczynowy jest produkowany przez kontrolowaną obróbkę termiczną węglowodanów (dostępnych w handlu spożywczych produktów o właściwościach słodzących, posiadających wartość odżywczą i będących monomerami glukozy i fruktozy lub ich polimerami, np. syropy glukozowe, sacharoza lub syropy inwertowane i dekstroza) z lub bez dodatku kwasów lub zasad, w obecności związków zarówno siarczynowych, jak i amonowych (kwas siarkawy, siarczyn potasu, wodorosiarczyn potasu, siarczyn sodu i wodorosiarczyn sodu, wodorotlenek amonu, węglan amonu, wodorowęglan amonu, fosforan amonu, siarczan amonu, siarczyn amonu i wodorosiarczyn amonu)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-435-9
Opis	Ciemnobrązowa do czarnej ciecz lub ciało stałe
Czystość
Barwnik związany przez celulozę DEAE	Więcej niż 50%
Intensywność barwy⁶⁾	0,10-0,60
Azot amoniakalny	Nie więcej niż 0,6%⁷⁾
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 0,2%⁷⁾
4-metyloimidazol	Nie więcej niż 250 mg/kg⁷⁾
Azot ogółem	0,3-1,7%⁷⁾
Siarka ogółem	0,8-2,5%⁷⁾
Stosunek azot/siarka w osadzie alkoholowym	0,7-2,7
Stosunek absorbancji osadu alkoholowego⁸⁾	8-14
Stosunek absorbancji (A 280/560)	Nie więcej niż 50
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na ołów)	Nie więcej niż 25 mg/kg

⁶⁾ Intensywność barwy jest zdefiniowana jako absorbancja 0,1 % (m/v) wodnego roztworu karmelu (barwnika w postaci ciała stałego) w kuwecie o grubości 1 cm przy 610 nm.

⁷⁾ Wyrażone w odniesieniu do ekwiwalentu bazy barwnika, tj. jest wyrażone w warunkach produktu o intensywności barwy 0,1 jednostki absorbancji.

⁸⁾ Stosunek absorbancji osadu alkoholowego jest zdefiniowany jako absorbancja osadu przy 280 nm podzielona przez absorbancję przy 560 nm (kuweta o grubości 1 cm).

25. E 151 CZERŃ BRYLANTOWA BN, CZERŃ PN
Nazwy synonimowe			CI Czerń spożywcza 1
Definicja			Czerń brylantowa BN zawiera głównie 4-acetamido-5-hydroksy-6-[7-sulfoniano-4-(4-sulfonianofenylazo)-1-naftylazo] naftaleno-1,7-disulfonian tetrasodowy i dodatkowe substancje barwiące, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Czerń brylantowa BN jest opisana jako sól sodowa. Dozwolone są także sole wapniowa i potasowa
Klasa			Bisazowe
Numer wg Colour Index			28440
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych			219-746-5
Nazwa chemiczna			4-Acetamido-5-hydroksy-6-[7-sulfoniano-4-(4-sulfonianofenylazo)-1-naftylazo] naftaleno-1,7-disulfonian tetrasodowy
Wzór chemiczny			C₂₈H₁₇N₅Na₄O₁₄S₄
Masa cząsteczkowa			867,69
Analiza			Zawiera nie mniej niż 80% substancji barwiących ogółem, w przeliczeniu na sól sodową E^1%_1cm 530 przy około 570 nm w roztworze
Opis			Czarny proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria			Maksimum w wodzie przy około 570 nm
B. Roztwór wodny - czarnoniebieskawy
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie			Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące			Nie więcej niż 10% (wyrażone w odniesieniu do zawartości barwnika)
Składniki organiczne inne niż substancje barwiące:
Kwas 4-acetamido-5-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy	) ) )
Kwas 4-amino-5-hydroksynaftaleno-1,7-disulfonowy	} ) )	Ogółem nie więcej niż 0,8%
Kwas 8-aminonaftaleno-2-sulfonowy	) )
4,4'-diazoaminodi-(benzenosulfonowy kwas)	) )
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne			Nie więcej niż 0,01% (wyrażone jako anilina)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem			Nie więcej niż 0,2% w warunkach neutralnych
Arsen			Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów			Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć			Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm			Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na ołów)			Nie więcej niż 40 mg/kg
26. E 153 WĘGIEL ROŚLINNY
Nazwy synonimowe			Czerń roślinna
Definicja			Węgiel roślinny jest otrzymywany w wyniku zwęglania surowców roślinnych takich jak drewno, pozostałości celulozy, torf, skorupki orzechów kokosowych i innych. Surowiec jest zwęglany w wysokiej temperaturze. Węgiel roślinny zawiera głównie drobno rozdrobniony węgiel. Może zawierać mniejsze ilości azotu, wodoru i tlenu. Po wytworzeniu produkt może zaabsorbować pewną ilość wilgoci
Numer wg Colour Index			77266
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych			215-609-9
Nazwa chemiczna			Węgiel
Wzór chemiczny			C
Masa cząsteczkowa			12,01
Analiza			Zawiera nie mniej niż 95% węgla w przeliczeniu na bezwodną i wolną od popiołu masę
Opis			Czarny proszek, bezwonny i bez smaku
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność			Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych
B. Palność			Ogrzewany do czerwoności spala się powoli bez płomienia
Czystość
Popiół (ogółem)			Nie więcej niż 4,0% (temperatura zapłonu: 625 °C)
Arsen			Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów			Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć			Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm			Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na ołów)			Nie więcej niż 40 mg/kg
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne			Ekstrakt otrzymany w wyniku ekstrakcji 1 g produktu z 10 g czystego cykloheksanu (przy użyciu aparatury do ciągłej ekstrakcji) powinien być bezbarwny i fluorescencja ekstraktu w ultrafiolecie nie może być intensywniejsza niż fluorescencja roztworu 0,100 mg siarczanu chininy w 1 000 ml 0,01 N kwasu siarkowego
Ubytek po suszeniu			Nie więcej niż 12 % (120 °C, 4 godziny)
Substancje rozpuszczalne w zasadach			Przesącz otrzymany w wyniku gotowania 2 g próbki w 20 ml N wodorotlenku sodu i przefiltrowania powinien być bezbarwny
27. E 154 BRĄZ FK
Nazwy synonimowe			CI Brąz spożywczy 1
Definicja			Brąz FK składa się zasadniczo z mieszaniny: I 4-(2,4-diaminofenylazo)benzenosulfonianu sodowego II 4-(4,6-diamino-m-tolilazo)benzenosulfonianu sodowego III 4,4'-(4,6-diamino-1,3-fenylenobisazo) di (benzenosulfonianu) disodowego IV 4,4'-(2,4-diamino-1,3-fenylenobisazo)di (benzenosulfonianu) disodowego V 4,4'-(2,4-diamino-5-metylo-1,3-fenylenobisazo)di(benzenosulfonianu) disodowego VI 4,4',4"-(2,4-diaminobenzeno-1,3,5-trisazo) tri(benzeno- sulfonianu) trisodowego i dodatkowych substancji barwiących łącznie z wodą, chlorkiem sodu lub siarczanem sodu jako głównymi składnikami niebarwnymi. Brąz FK jest opisany jako sól sodowa. Są dopuszczone również sole: wapniowa i potasowa
Klasa			Azowe (mieszanina barwników mono-, bis- i trisazowych)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
Nazwa chemiczna			Mieszanina: I 4-(2,4-diaminofenylazo)benzenosulfonianu sodowego II 4-(4,6-diamino-m-tolilazo)benzenosulfonianu sodowego III 4,4'-(4,6-diamino-1,3-fenylenobisazo)di(benzenosulfonianu) disodowego IV 4,4'-(2,4-diamino-1,3-fenylenobisazo)di(benzenosulfonianu) disodowego V 4,4'-(2,4-diamino-5-metylo1,3-fenylenobisazo)di(benzenosulfonianu) disodowego VI 4,4',4"-(2,4-diaminobenzeno-1,3,5-trisazo)tri(benzenosulfonianu) trisodowego
Wzór chemiczny			I C₁₂H₁₁N₄NaO₃S II C₁₃H₁₃N₄NaO₃S III C₁₈H₁₄N₆Na₂O₆S₂ IV C₁₈H₁₄N₆Na₂O₆S₂ V C₁₉H₁₆N₆Na₂O₆S₂ VI C₂₄H₁₇N₈Na₃O₉S₃
Masa cząsteczkowa			I 314,30 II 328,33 III 520,46
			IV 520,46 V 534,47 VI 726,59
Analiza			Zawiera nie mniej niż 70% substancji barwiących ogółem.
			W odniesieniu do substancji barwiących ogółem proporcje poszczególnych składników nie powinny przekraczać:
			I 26%
			II 17%
			III 17%
			IV 16%
			V 20%
			VI 16%
Opis			Czerwono-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
Roztwór pomarańczowy do czerwonawego
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie			Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące			Nie więcej niż 3,5%
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas 4-aminobenzeno-l-sulfonowy			Nie więcej niż 0,7%
m-fenylenodiamina i 4-metylo-m-fenylenodiamina			Nie więcej niż 0,35%
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne inne niż m-fenylenodiamina i 4-metylo-m-fenylenodiamina			Nie więcej niż 0,007% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem			Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2%
Arsen			Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów			Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć			Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm			Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)			Nie więcej niż 40 mg/kg
28. E 155 BRĄZ HT
Nazwy synonimowe			CI Brąz spożywczy 3
Definicja			Brąz HT składa się głównie z 4,4'-(2,4-dihydroksy-5-hydroksymetylo-1,3-fenylenobisazo)di(naftaleno-1-sulfonianu) disodowego i dodatkowych substancji barwiących, łącznie z chlorkiem sodu lub siarczanem jako głównymi składnikami niebarwnymi. Brąz HT jest opisany jako sól sodowa. Są dopuszczone również sole: wapniowa i potasowa
Klasa			Bisazowe
Numer wg Colour Index			20285
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych			224-924-0
Nazwa chemiczna			4,4'-(2,4-Dihydroksy-5-hydroksymetylo-1,3-fenyleno-bisazo)di(naftaleno-1 -sulfonian) disodowy
Wzór chemiczny			C₂₇H₁₈N₄Na₂O₉S₂
Masa cząsteczkowa			652,57
Analiza			Zawiera nie mniej niż 70% substancji barwiących ogółem w przeliczeniu na sól sodową.
			E^1%_1cm 403 przy około 460 nm w roztworze wodnym o pH 7
Opis			Czerwonawo-brązowy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Spektrometria			Maksimum w wodzie i pH 7 przy około 460 nm
B. Roztwór wodny - brązowy
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie			Nie więcej niż 0,2%
Dodatkowe substancje barwiące			Nie więcej niż 10% (metoda TLC)
Związki organiczne inne niż substancje barwiące:
kwas 4-aminonaftaleno-1-sulfonowy			Nie więcej niż 0,7%
Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne			Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)
Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem			Nie więcej niż 0,2% w roztworze o pH 7
Arsen			Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów			Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć			Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm			Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)			Nie więcej niż 40 mg/kg
29. E 160a(i) MIESZANINA KAROTENÓW
1) KAROTENY otrzymywane z roślin
Nazwy synonimowe			CI Pomarańczowy spożywczy 5
Definicja			Mieszanina karotenów jest otrzymywana w wyniku ekstrakcji rozpuszczalnikami naturalnych odmian roślin jadalnych, marchwi, olejów roślinnych, trawy, lucerny i pokrzywy. Głównym składnikiem barwiącym są karotenoidy, z których większą część stanowi beta-karoten. Mogą być obecne również alfa-, gamma-karoten oraz inne pigmenty. Oprócz pigmentów barwiących, mieszanina karotenów może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w surowcach. Do ekstrakcji mogą być używane tylko następujące rozpuszczalniki: aceton, keton metyloetylowy, metanol, etanol, propan-2-ol, heksan⁹⁾, dichlorometan i dwutlenek węgla
Klasa			Karotenoidy
Numer wg Colour Index			75130
Numer wg Europejskiego
Spisu Substancji Chemicznych			230-636-6
Wzór chemiczny			Beta-karoten: C₄₀H₅₆
Masa cząsteczkowa			Beta-karoten: 536,88
Analiza			Zawartość karotenów (w przeliczeniu na beta-karoten) wynosi nie mniej niż 5 %. Dla produktów otrzymanych przez ekstrakcję olejów roślinnych: nie mniej niż 0,2 % w tłuszczach jadalnych E^1%_1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie
Identyfikacja
A. Spektrometria			Maksimum w cykloheksanie przy 440-457 nm i 470-486 nm
Czystość
Pozostałości rozpuszczalników		Aceton		)
		Keton metyloetylowy		)
		Metanol		} Nie więcej niż 50 mg/kg,
		Propan-2-ol		) pojedynczo lub łącznie
		Heksan		)
		Etanol		)
			Dichlorometan: Nie więcej niż 10 mg/kg
Ołów			Nie więcej niż 5 mg/kg

⁹⁾ benzenu nie więcej niż 0,05 % v/v

2) KAROTENY otrzymywane z alg

Nazwy synonimowe

CI Pomarańczowy spożywczy 5

Definicja

Mieszanina karotenów może być również otrzymywana z naturalnych odmian alg Dunaliella salina, rosnących w dużych słonych jeziorach w okolicach Whyalla w Południowej Australii. Beta-karoten jest ekstrahowany przy użyciu olejków eterycznych. Preparat jest 20-30 % zawiesiną w oleju spożywczym. Stosunek izomerów trans-cis mieści się w granicach 50/50-71/29.

Głównym składnikiem barwiącym są karotenoidy, z których większą część stanowi beta-karoten. Mogą być obecne również alfa-karoten, luteina, zeaksantyna i beta-kryptoksantyna. Oprócz pigmentów barwiących, mieszanina karotenów może zawierać oleje, tłuszcze i woski naturalnie występujące w surowcach

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Colour Index

75130

Wzór chemiczny

Beta-karoten: C₄₀H₅₆

Masa cząsteczkowa

Beta-karoten: 536,88

Analiza

Zawartość karotenów (w przeliczeniu na beta-karoten) wynosi nie mniej niż 20 %

E^1%_1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie

Identyfikacja

A. Spektrometria

Maksimum w cykloheksanie przy 440-457 nm i 474-486 nm

Czystość

Naturalne tokoferole w oleju jadalnym

Nie więcej niż 0,3 %

Ołów

Nie więcej niż 5 mg/kg

30. E 160a(ii) BETA-KAROTEN

1) Beta-karoten

Nazwy synonimowe

CI Pomarańczowy spożywczy 5

Definicja

Niniejsza specyfikacja odnosi się głównie do wszystkich trans izomerów beta-karotenu łącznie z niewielkimi ilościami innych karotenoidów. Rozcieńczone i stabilizowane preparaty mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Colour Index

40800

Numer wg Europejskiego

Spisu Substancji Chemicznych

230-636-6

Nazwy chemiczne

Beta-karoten, beta,beta-karoten

Wzór chemiczny

C₄₀H₅₆

Masa cząsteczkowa

536,88

Analiza

Nie mniej niż 96 % substancji barwiących ogółem (w przeliczeniu na beta-karoten)

E^1%_1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie

Opis

Czerwone do brązowawo-czerwonych kryształy lub krystaliczny proszek

Identyfikacja

A. Spektrometria

Maksimum w cykloheksanie przy 453-456 nm

Czystość

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,2 %

Dodatkowe substancje barwiące

Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % substancji barwiących ogółem

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

2) Beta-karoten z Blakeslea trispora

Nazwy synonimowe

CI Pomarańczowy spożywczy 5

Definicja

Otrzymywany w procesie fermentacji przy użyciu mieszanej kultury fizjologicznie różnych osobników typów (+) i (-) naturalnych szczepów grzyba Blakeslea trispora. Beta-karoten jest ekstrahowany z biomasy octanem etylu lub kolejno: octanem izobutylu i alkoholem izopropylowym, a następnie krystalizowany. Skrystalizowany produkt zawiera głównie trans beta-karoten. W wyniku naturalnego procesu około 3 % produktu zawiera mieszaninę karotenoidów, która jest charakterystyczna dla produktu

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Colour Index

40800

Numer wg Europejskiego

Spisu Substancji Chemicznych

230-636-6

Nazwy chemiczne

Beta-karoten, beta,beta-karoten

Wzór chemiczny

C₄₀H₅₆

Masa cząsteczkowa

536,88

Analiza

Nie mniej niż 96 % substancji barwiących ogółem (w przeliczeniu na beta-karoten)

E^1%_1cm 2.500 przy około 440-457 nm w cykloheksanie

Opis

Czerwone, brązowawo-czerwone, purpurowo-fioletowe kryształy lub krystaliczny proszek (barwa zależy od użytego rozpuszczalnika ekstrakcyjnego i warunków krystalizacji)

Identyfikacja

A. Spektrometria

Maksimum w cykloheksanie przy 453-456 nm

Czystość

Pozostałości rozpuszczalników

Octan etylu

} Nie więcej niż 0,8 %

Etanol

) pojedynczo lub łącznie

Octan izobutylu:

Nie więcej niż 1,0 %

Alkohol izopropylowy:

Nie więcej niż 0,1 %

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,2 %

Dodatkowe substancje barwiące

Karotenoidy inne niż beta-karoten: nie więcej niż 3,0 % substancji barwiących ogółem

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

Mikotoksyny:

Aflatoksyna B1

Nieobecna

Trichoteceny (T2)

Nieobecne

Ochratoksyna

Nieobecna

Zearalenon

Nieobecny

Mikrobiologia:

Pleśnie

Nie więcej niż 100/g

Drożdże

Nie więcej niż 100/g

Salmonella

Nieobecne w 25 g

Escherichia coli

Nieobecne w 5 g

31. E 160b ANNATO, BIKSYNA, NORBIKSYNA

Nazwy synonimowe

CI Naturalny pomarańczowy 4

Definicja

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Colour Index

75120

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

Annato: 215-735-4, ekstrakt nasion annato: 289-561-2; biksyna: 230-248-7

Nazwy chemiczne

Biksyna: 6'-Metylohydrogeno-9'-cis-6,6'-diapokaroteno-6,6'-dionian 6'Metylohydrogeno-9'-trans-6,6'-diapokaroteno-6,6'-dionian

Norbiksyna:

Kwas 9'-cis-6,6'-diapokaroteno-6,6'-diowy

Kwas 9'-trans-6,6'-diapokaroteno-6,6'-diowy

Wzór chemiczny

Biksyna: C₂₅H₃₀O₄

Norbiksyna: C₂₄H₂₈O₄

Masa cząsteczkowa

Biksyna: 394,51

Norbiksyna: 380,48

Opis

Czerwonawo-brązowy proszek, zawiesina lub roztwór

Identyfikacja

Spektrometria

Biksyna: maksimum w chloroformie przy około 502 nm

Norbiksyna: maksimum w rozcieńczonym roztworze KOH przy około 482 nm

(i) Biksyna i norbiksyna ekstrahowane przy użyciu rozpuszczalników

Definicja

Biksyna jest otrzymywana w wyniku ekstrakcji zewnętrznych warstw nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) przy użyciu jednego lub kilku następujących rozpuszczalników: acetonu, metanolu, heksanu lub dichlorometanu, dwutlenku węgla i usunięciu rozpuszczalników. Norbiksyna jest otrzymywana w wyniku hydrolizy biksyny wodnym roztworem zasady.

Biksyna i norbiksyna mogą zawierać inne substancje wyekstrahowane z nasion annato.

Biksyna w proszku zawiera szereg składników barwnych, z których głównym jest biksyna, która może występować w formach cis-i trans-. Mogą być również obecne produkty cieplnej degradacji biksyny. Norbiksyna w proszku jako główne składniki barwiące zawiera produkty hydrolizy biksyny w formie soli sodowych lub potasowych. Mogą być obecne formy cis- i trans-

Analiza

Zawartość biksyny w proszku wynosi nie mniej niż 75 % karotenoidów ogółem, w przeliczeniu na biksynę.

Zawartość norbiksyny w proszku wynosi nie mniej niż 25 % karotenoidów ogółem, w przeliczeniu na norbiksynę.

Biksyna: E^1%_1cm 2.870 przy około 502 nm w chloroformie

Norbiksyna: E^1%_1cm 2.870 przy około 482 nm w roztworze KOH

Czystość

Pozostałości rozpuszczalników

Aceton

)Nie więcej niż 50 mg/kg

Metanol

}pojedynczo lub łącznie

Heksan

)

Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

(ii) Annato ekstrahowane przy użyciu zasad

Definicja

Annato rozpuszczalne w wodzie jest otrzymywane w wyniku ekstrakcji wodnym roztworem zasad (wodorotlenku sodu lub potasu) zewnętrznych warstw nasion drzewa annato (Bixa orellana L.). Głównym składnikiem barwiącym annato rozpuszczalnego w wodzie jest norbiksyna, produkt hydrolizy biksyny, w formie soli sodowej lub potasowej. Mogą być obecne formy cis- i trans-

Analiza

Zawiera nie mniej niż 0,1 % karotenoidów ogółem, w przeliczeniu na norbiksynę Norbiksyna:

E^1%_1cm 2.870 przy około 482 nm w roztworze KOH

Czystość

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

(iii) Annato ekstrahowane przy użyciu oleju

Definicja

Ekstrakty annato w oleju, w formie roztworu lub zawiesiny, są otrzymywane w wyniku ekstrakcji zewnętrznych warstw nasion drzewa annato (Bixa orellana L.) przy użyciu jadalnych olejów roślinnych. Ekstrakt annato w oleju zawiera szereg składników barwnych, z których głównym jest biksyna występująca w formach cis- i trans-. Mogą być również obecne produkty cieplnej degradacji biksyny

Analiza

Zawiera nie mniej niż 0,1 % karotenoidów ogółem, w przeliczeniu na biksynę

Biksyna:

E^1%_1cm 2.870 przy około 502 nm w chloroformie

Czystość

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

32. E 160c EKSTRAKT Z PAPRYKI, KAPSANTYNA, KAPSORUBINA

Nazwy synonimowe

Oleożywica z papryki

Definicja

Ekstrakt z papryki jest otrzymywany w wyniku ekstrakcji rozpuszczalnikami owoców (strąków) naturalnych odmian papryki Capsicum annuum L., bez lub z pestkami i zawiera główne składniki barwiące tej przyprawy. Głównymi składnikami barwiącymi są kapsantyna i kapsorubina. Jest obecnych również wiele innych składników barwiących

Do ekstrakcji mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: metanol, etanol, aceton, heksan, dichlorometan, octan etylu i dwutlenek węgla

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

Kapsantyna: 207-364-1, kapsorubina: 207-425-2

Nazwy chemiczne

Kapsantyna:

(3R,3'S,5'R)-3,3'-dihydroksy-b,k-karoten-6-on

Kapsorubina:

(3S,3'S,5R,5'R)-3,3'-dihydroksy-k,k-karoten-6,6'-dion

Wzór chemiczny

Kapsantyna: C₄₀H₅₆O₃

Kapsorubina: C₄₀H₅₆O₄

Masa cząsteczkowa

Kapsantyna: 584,85

Analiza

Kapsorubina: 600,85

Ekstrakt z papryki: zawiera nie mniej niż 7,0 % karotenoidów

Kapsantyna/kapsorubina: nie mniej niż 30 % karotenoidów ogółem

E^1%_1cm 2.100 przy około 462 nm w acetonie

Opis

Ciemnoczerwona, lepka ciecz

Identyfikacja

A. Spektrometria

Maksimum w acetonie przy około 462 nm

B. Reakcja barwna

Po dodaniu jednej kropli kwasu siarkowego do jednej kropli próbki w 2-3 kroplach chloroformu powstaje niebieskie zabarwienie

Czystość

Pozostałości rozpuszczalników

Octan etylu

)

Metanol

)

Etanol

} Nie więcej niż 50 mg/kg

Aceton

) pojedynczo lub łącznie

Heksan

)

Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg

Kapsaicyna

Nie więcej niż 250 mg/kg

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

33. E 160d LIKOPEN

1.Likopen syntetyczny:

Nazwy synonimowe

Likopen otrzymywany na drodze syntezy chemicznej

Definicja

Likopen syntetyczny, będący mieszaniną geometrycznych izomerów likopenów, otrzymuje się, poddając kondensacji Wittiga syntetyczne produkty pośrednie wykorzystywane powszechnie do produkcji innych karotenoidów stosowanych w żywności. Likopen syntetyczny składa się głównie z likopenu, którego wszystkie wiązania podwójne mają konfigurację trans wraz z 5-cis-likopenem i niewielkich ilości innych izomerów. Dostępne w handlu preparaty likopenu przeznaczone do stosowania w żywności mogą mieć postać zawiesin w olejach jadalnych albo proszku rozprowadzanego wodą lub rozpuszczalnego w wodzie

Nazwy chemiczne

ψ, ψ-karoten, likopen, którego wszystkie wiązania podwójne mają konfigurację trans, all-E-likopen, (all-E)-2,6,10,14,19,23,27,31-oktametylo-2,6,8,10,12,14,16,18,20,22,24,26,30-dotriaconta-tridecaen

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

207-949-1

Numer wg Colour Index

75125

Wzór chemiczny

C₄₀H₅₆

Masa cząsteczkowa

536,85

Analiza

Nie mniej niż 96 % całkowitej zawartości likopenów (nie mniej niż 70 % likopenu, którego wszystkie wiązania podwójne mają konfigurację trans). E_1cm^1% przy 465-475 nm w heksanie (dla 100 % czystego likopenu, którego wszystkie wiązania podwójne mają konfigurację trans) wynosi 3450

Opis

Czerwony, krystaliczny proszek

Identyfikacja

Spektrofotometria

Roztwór w heksanie wykazuje maksimum absorpcji przy ok. 470 nm

Test na obecność karotenoidów

Kolor roztworu próbki w acetonie znika po stopniowym dodaniu 5 % roztworu azotynu sodu i 1N kwasu siarkowego

Rozpuszczalność

Nierozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w chloroformie

Właściwości 1 % roztworu w chloroformie

Przejrzysty, o intensywnie czerwono-pomarańczowym zabarwieniu

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 0,5 % (40 °C, 4 godz. przy 20 mm Hg)

Apo-12'-likopenal

Nie więcej niż 0,15 %

Tlenek trifenylofosfiny

Nie więcej niż 0,01 %

Pozostałości rozpuszczalników

Metanol: nie więcej niż 200 mg/kg

Heksan, propan-2-ol: nie więcej niż 10 mg/kg każdy

Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg (wyłącznie w preparatach dostępnych w handlu)

Ołów

Nie więcej niż 1 mg/kg

2.Z czerwonych pomidorów:

Nazwy synonimowe

Naturalna żółcień 27

Definicja

Likopen otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikiem z czerwonych pomidorów (Lycopersicon esculentum L.) z późniejszym usunięciem rozpuszczalnika. Można używać jedynie następujących rozpuszczalników: dwutlenek węgla, octan etylu, aceton, propan-2-ol, metanol, etanol, heksan. Głównym składnikiem barwiącym pomidorów jest likopen, mogą również występować małe ilości pozostałych pigmentów karotenoidowych. Oprócz pigmentów produkt może zawierać oleje, tłuszcze, woski oraz składniki smakowe naturalnie występujące w pomidorach

Nazwy chemiczne

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

207-949-1

Numer wg Colour Index

75125

Wzór chemiczny

C₄₀H₅₆

Masa cząsteczkowa

536,85

Analiza

E_1cm^1% przy 465-475 nm w heksanie (dla 100 % czystego likopenu, którego wszystkie wiązania podwójne mają konfigurację trans) wynosi 3450. Zawiera nie mniej niż 5% substancji barwiących ogółem

Opis

Ciemnoczerwona, lepka ciecz

Identyfikacja

Spektrofotometria

Roztwór w heksanie wykazuje maksimum absorpcji przy ok. 472 nm

Czystość

Pozostałości rozpuszczalników

Octan etylu

Metanol

Etanol

Aceton

Heksan

Propan-2-ol

)

)> Nie więcej niż 50 mg/kg, pojedynczo lub łącznie

)

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 1 %

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 2 mg/kg

3.Z Blakeslea trispora:

Nazwy synonimowe

Naturalna żółcień 27

Definicja

Likopen z Blakeslea trispora jest ekstrahowany z biomasy grzybów i oczyszczany poprzez krystalizację i filtrowanie. Składa się głównie z likopenu, którego wszystkie wiązania podwójne mają konfigurację trans. Zawiera również niewielkie ilości innych karotenoidów. Jedynymi rozpuszczalnikami stosowanymi do produkcji są izopropanol i octan izobutylu. Dostępne w handlu preparaty likopenu przeznaczone do stosowania w żywności mogą mieć postać zawiesin w olejach jadalnych albo proszku rozprowadzanego wodą lub rozpuszczalnego w wodzie

Nazwy chemiczne

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

207-949-1

Numer wg Colour Index

75125

Wzór chemiczny

C₄₀H₅₆

Masa cząsteczkowa

536,85

Analiza

Nie mniej niż 95 % całkowitej zawartości likopenów (nie mniej niż 90 % likopenu, którego wszystkie wiązania podwójne mają konfigurację trans w stosunku do substancji barwiących ogółem).

E_1cm^1% przy 465-475 nm w heksanie (dla 100 % czystego likopenu, którego wszystkie wiązania podwójne mają konfigurację trans) wynosi 3450

Opis

Czerwony, krystaliczny proszek

Identyfikacja

Spektrofotometria

Roztwór w heksanie wykazuje maksimum absorpcji przy ok. 470 nm

Test na obecność karotenoidów

Kolor roztworu próbki w acetonie znika po stopniowym dodaniu 5 % roztworu azotynu sodu i 1N kwasu siarkowego

Rozpuszczalność

Nierozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w chloroformie

Właściwości 1 % roztworu w chloroformie

Przejrzysty, o intensywnie czerwono-pomarańczowym zabarwieniu

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 0,5 % (40 °C, 4 godz. przy 20 mm Hg)

Inne karotenoidy

Nie więcej niż 5 %

Pozostałości rozpuszczalników

Propan-2-ol: nie więcej niż 0,1 %

Octan izobutylu: nie więcej niż 1,0 %

Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg (wyłącznie w preparatach dostępnych w handlu)

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,3 %

Ołów

Nie więcej niż 1 mg/kg

34. E 160e BETA-APO-8'-KAROTENAL (C30)

Nazwy synonimowe

CI Pomarańczowy spożywczy 6

Definicja

Niniejsza specyfikacja odnosi się głównie do wszystkich trans izomerów b-apo-8'-karotenalu łącznie z niewielkimi ilościami innych karotenoidów.

Specyfikacja obejmuje również rozcieńczone i stabilizowane preparaty b-apo-8'-karotenalu, łącznie z roztworami lub zawiesinami b-apo-8'-karotenalu w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjami i proszkami ulegającymi dyspersji w wodzie. Preparaty te mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Colour Index

40820

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

214-171-6

Nazwy chemiczne

β-Apo-8'-karotenal, Aldehyd trans- β-apo-8'-karotenowy

Wzór chemiczny

C₃₀H₄₀O

Masa cząsteczkowa

416,65

Analiza

Nie mniej niż 96 % substancji barwiących ogółem E^1%_1cm 2.640 przy 460-462 nm w cykloheksanie

Opis

Ciemnofioletowe kryształy o metalicznym połysku lub krystaliczny proszek

Identyfikacja

Spektrometria

Maksimum w cykloheksanie przy 460-462 nm

Czystość

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,1%

Dodatkowe substancje barwiące

Karotenoidy inne niż b-apo-8'-karotenal: nie więcej niż 3,0 % substancji barwiących ogółem

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

35. E 160f ESTER ETYLOWY KWASU BETA-APO-8'KAROTENOWEGO

(C30)

Nazwy synonimowe

CI Pomarańczowy spożywczy 7, ester b-apo-8'-karotenowy

Definicja

Niniejsza specyfikacja odnosi się głównie do wszystkich trans izomerów estru etylowego kwasu b-apo-8'-karotenowego, łącznie z niewielkimi ilościami innych karotenoidów. Specyfikacja obejmuje również rozcieńczone i stabilizowane preparaty estru etylowego kwasu b-apo-8'-karotenowego, łącznie z roztworami lub zawiesinami estru etylowego kwasu b-apo-8'-karotenowego w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjami i proszkami ulegającymi dyspersji w wodzie. Preparaty te mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Colour Index

40825

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

214-173-7

Nazwy chemiczne

Ester etylowy kwasu β-Apo-8'-karotenowego, 8'-apo-β-karoten-8'-ian etylu

Wzór chemiczny

C₃₂H₄₄O₂

Masa cząsteczkowa

460,70

Analiza

Nie mniej niż 96 % substancji barwiących ogółem

E^1%_1cm 2.550 przy około 449 nm w cykloheksanie

Opis

Czerwone do czerwono-fioletowych kryształy lub krystaliczny proszek

Identyfikacja

Spektrometria

Maksimum w cykloheksanie przy około 449 nm

Czystość

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,1 %

Dodatkowe substancje barwiące

Karotenoidy inne niż ester etylowy kwasu b-apo-8'-karotenowego: nie więcej niż 3,0 % substancji barwiących ogółem

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

36. E 161b LUTEINA

Nazwy synonimowe

Mieszanina karotenoidów, Ksantofile

Definicja

Luteina jest otrzymywana w wyniku ekstrakcji rozpuszczalnikami naturalnych odmian jadalnych owoców i roślin, trawy, lucerny (alfa-alfa) i tagetes erecta. Głównymi składnikami barwiącymi są karotenoidy, których większą część stanowią luteina i jej estry z kwasami tłuszczowymi. Mogą być również obecne zmienne ilości karotenów. Luteina może zawierać oleje, tłuszcze, woski naturalnie występujące w materiale roślinnym.

Do ekstrakcji mogą być użyte tylko następujące rozpuszczalniki: metanol, etanol, propan-2-ol, heksan, aceton, keton metyloetylowy, dichlorometan i dwutlenek węgla

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

204-840-0

Nazwa chemiczna

3,3'-dihydroksy-d-karoten

Wzór chemiczny

C₄₀H₅₆O₂

Masa cząsteczkowa

568,88

Analiza

Zawartość substancji barwiących ogółem wynosi nie mniej niż 4 % w przeliczeniu na luteinę

E^1%_1cm 2.550 przy około 445 nm w mieszaninie chloroform/etanol (10+90) lub w mieszaninie heksan/etanol/aceton (80+10+10)

Opis

Ciemna, żółtawo-brązowa ciecz

Identyfikacja

Spektrometria

Maksimum w mieszaninie chloroform/etanol (10+90) przy około 445 nm

Czystość

Pozostałości rozpuszczalników

Aceton

)

Keton metyloetylowy

)

Metanol

} Nie więcej niż 50 mg/kg,

Etanol

) pojedynczo lub łącznie

Propan-2-ol

)

Heksan

)

Dichlorometan: nie więcej niż 10 mg/kg

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

37. E 161g KANTAKSANTYNA

Nazwy synonimowe

CI Pomarańczowy spożywczy 8

Definicja

Niniejsza specyfikacja odnosi się głównie do wszystkich trans izomerów kantaksantyny, łącznie z niewielkimi ilościami innych karotenoidów. Specyfikacja obejmuje również rozcieńczone i stabilizowane preparaty kantaksantyny, łącznie z roztworami lub zawiesinami kantaksantyny w jadalnych tłuszczach lub olejach, emulsjami i proszkami ulegającymi dyspersji w wodzie. Preparaty te mogą mieć różne stosunki izomerów cis/trans

Klasa

Karotenoidy

Numer wg Colour Index

40850

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

208-187-2

Nazwy chemiczne

β-Karoten-4,4'-dion, kantaksantyna, 4,4'-diokso-b-karoten

Wzór chemiczny

C₄₀H₅₂O₂

Masa cząsteczkowa

564,86

Analiza

Nie mniej niż 96% substancji barwiących ogółem (w przeliczeniu na kantaksantynę)

E^1%_1cm 2.200 przy około 485 nm w chloroformie

przy 468-472 nm w cykloheksanie

przy 464-467 nm w eterze naftowym

Opis

Ciemnofioletowe kryształy lub krystaliczny proszek

Identyfikacja

Spektrometria

Maksimum w chloroformie przy około 485 nm

Maksimum w cykloheksanie przy 468-472 nm

Maksimum w eterze naftowym przy 464-467 nm

Czystość

Popiół siarczanowy

Nie więcej niż 0,1%

Dodatkowe substancje barwiące

Karotenoidy inne niż kantaksantyna: nie więcej niż 5,0% substancji barwiących ogółem

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

38. E 162 CZERWIEŃ BURACZANA, BETANINA

Nazwy synonimowe

Czerwień buraczana

Definicja

Czerwień buraczana jest otrzymywana z korzeni naturalnych odmian buraka ćwikłowego (Beta vulgaris L. var. rubra) w wyniku wyciskania soku z utartych buraków lub przez wodną ekstrakcję poszatkowanych korzeni buraka i wzbogacenie w składniki aktywne. Barwnik składa się z różnych pigmentów, należących do klasy betalain. Głównymi składnikami barwiącymi są betacyjaniny (czerwone), z których betanina stanowi 75-95%. Mogą być obecne niewielkie ilości betaksantyny (żółta) i produkty degradacji betalainy (jasnobrązowe). Oprócz barwiących pigmentów, sok lub ekstrakt zawiera cukry, sole lub białka naturalnie występujące w buraku ćwikłowym. Roztwory mogą być zagęszczone, a niektóre produkty mogą być oczyszczane w celu usunięcia większości cukrów, soli i białek

Klasa

Betalaina

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

231-628-5

Nazwy chemiczne

Kwas(S-(R',R')-4-(2-(2-karboksy-5(β-D-glukopiranozyloksy)-2,3-dihydro-6-hydroksy-1H-indol-1-ylo)etenylo)-2,3-dihydro-2,6-pirydynodikarboksylowy; 1-(2-(2,6-dikarboksy- 1,2,3,4-tetrahydro-4-pirydylideno)etylideno)-5-β-D-glukopiranozyloksy)-6-hydroksyindolo-2-karboksylan

Wzór chemiczny

Betanina: C₂₄H₂₆N₂O₁₃

Masa cząsteczkowa

550,48

Analiza

Zawartość czerwonego barwnika (wyrażona jako betanina) wynosi nie mniej niż 0,4%

E^1%_1cm 1.120 przy około 535 nm w roztworze wodnym o pH 5

Opis

Czerwona lub ciemnoczerwona ciecz, pasta, proszek lub ciało stałe

Identyfikacja

Spektrometria

Maksimum w wodzie i pH 5 przy około 535 nm

Czystość

Azotany

Nie więcej niż 2 g anionu azotanowego/g czerwonego barwnika (w wyniku przeliczenia z analizy)

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

39. E 163 ANTOCYJANY

Definicja

Antocyjany są otrzymywane w wyniku ekstrakcji siarczynowaną wodą, zakwaszoną wodą, dwutlenkiem węgla, metanolem lub etanolem jadalnych warzyw i owoców. Antocyjany zawierają wspólny składnik surowca zwany antocyjanem, kwasy organiczne, garbniki, cukry, składniki mineralne itp., lecz niekoniecznie w tych samych proporcjach jak występują w surowcu

Klasa

Antocyjany

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

208-438-6 (cyjanidyna); 205-125-6 (peonidyna);

208-437-0 (delfinidyna); 211-403-8 (malwidyna);

205-127-7 (pelargonidyna)

Nazwy chemiczne

Chlorek 3,3',4',5,7-pentahydroksyflawilu (cyjanidyna)

Chlorek 3,4',5,7-tetrahydroksy-3'-metoksyflawilu (peonidyna)

Chlorek 3,4',5,7-tetrahydroksy-3',5' -dimetoksyflawilu (malwidyna)

Chlorek 3,5,7-trihydroksy-2-(3,4,5-trihydroksyfenylo)-1-benzopirylu (delfinidyna)

Chlorek 3,3',4',5,7-pentahydroksy-5'-metoksyflawilu (petunidyna)

Chlorek 3,5,7-trihydroksy-2-(4-hydroksyfenylo)-1-benzopirylu (pelargonidyna)

Wzór chemiczny

Cyjanidyna: C₁₅H₁₁O₆Cl

Peonidyna: C₁₆H₁₃O₆Cl

Malwidyna: C₁₇H₁₅O₇Cl

Delfinidyna: C₁₅H₁₁O₇Cl

Petunidyna: C₁₆H₁₃O₇Cl

Pelargonidyna: C₁₅H₁₁O₅Cl

Masa cząsteczkowa

Cyjanidyna: 322,6

Peonidyna: 336,7

Malwidyna: 366,7

Delfinidyna: 340,6

Petunidyna: 352,7

Pelargonidyna: 306,7

Analiza

E^1%_1cm 300 dla czystego pigmentu przy 515-535 nm w pH 3,0

Opis

Purpurowo-czerwona ciecz, proszek lub pasta o słabym, charakterystycznym zapachu

Identyfikacja

Spektrometria

Maksimum w metanolu z 0,01% stężonego HCl

Cyjanidyna: 535 nm

Peonidyna: 532 nm

Malwidyna: 542 nm

Delfinidyna: 546 nm

Petunidyna: 543 nm

Pelargonidyna: 530 nm

Czystość

Pozostałości rozpuszczalników

Metanol

} Nie więcej niż 50 mg/kg,

Etanol

) pojedynczo lub łącznie

Dwutlenek siarki

Nie więcej niż 1.000 mg/kg na procent barwnika

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

40. E 170 WĘGLAN WAPNIA

Nazwy synonimowe

CI Biały Pigment 18, Kreda

Definicja

Węglan wapnia jest produktem otrzymanym z rozdrobnionego wapienia lub w wyniku wytrącania jonów wapnia z jonami węglanowymi

Klasa

Nieorganiczne

Numer wg Colour Index

77220

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

Węglan wapnia: 207-439-9

Wapień (kamień wapienny): 215-279-6

Nazwa chemiczna

Węglan wapnia

Wzór chemiczny

CaCO₃

Masa cząsteczkowa

100,1

Analiza

Zawiera nie mniej niż 98% w przeliczeniu na bezwodną masę

Opis

Biały, krystaliczny lub bezpostaciowy, bezwonny i bez smaku proszek

Identyfikacja

Rozpuszczalność

Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i w alkoholu. Rozpuszcza się musując w rozcieńczonym kwasie octowym, w rozcieńczonym kwasie chlorowodorowym i w rozcieńczonym kwasie azotowym; powstałe roztwory, po zagotowaniu, dają dodatni wynik prób na obecność wapnia

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 2,0% (200 °C, 4 godziny)

Substancje nierozpuszczalne w kwasie

Nie więcej niż 0,2%

Sole magnezu i zasadowe sole magnezu

Nie więcej niż 1,5%

Fluorki

Nie więcej niż 50 mg/kg

Antymon (jako Sb)

)

Miedź (jako Cu)

)

Chrom (jako Cr)

}

Nie więcej niż 100 mg/kg, pojedynczo lub łącznie

Cynk (jako Zn)

)

Bar (jako Ba)

)

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

41. E 171 DWUTLENEK TYTANU

Nazwy synonimowe

CI Biały Pigment 6

Definicja

Dwutlenek tytanu zawiera głównie czysty anataz lub rutyl dwutlenku tytanu, który może być pokryty niewielkimi ilościami glinu i/lub krzemu w celu poprawy technologicznych właściwości produktu

Klasa

Nieorganiczne

Numer wg Colour Index

77891

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

236-675-5

Nazwa chemiczna

Dwutlenek tytanu

Wzór chemiczny

TiO₂

Masa cząsteczkowa

79,88

Analiza

Zawiera nie mniej niż 99% w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu

Opis

Biały lub lekko zabarwiony proszek

Identyfikacja

Rozpuszczalność

Nierozpuszczalny w wodzie i w rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszcza się powoli w kwasie fluorowodorowym i w gorącym, stężonym kwasie siarkowym

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 0,5% (105 °C, 3 godziny)

Ubytek po prażeniu

Nie więcej niż 1,0% w przeliczeniu na masę wolną od substancji lotnych (800 °C)

Tlenek glinu lub dwutlenek krzemu

Ogółem nie więcej niż 2,0%

Substancje rozpuszczalne w 0,5 N HCl

Nie więcej niż 0,5% w przeliczeniu na masę wolną od glinu i krzemu, dodatkowo, dla produktów zawierających glin lub krzem, nie więcej niż 1,5% w przeliczeniu na masę produktu handlowego

Substancje rozpuszczalne w wodzie

Nie więcej niż 0,5%

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Antymon

Nie więcej niż 50 mg/kg po całkowitym roztworzeniu

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg po całkowitym roztworzeniu

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg po całkowitym roztworzeniu

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg po całkowitym roztworzeniu

Cynk

Nie więcej niż 50 mg/kg po całkowitym roztworzeniu

42. E 172 TLENKI ŻELAZA i WODOROTLENKI ŻELAZA

Nazwy synonimowe

Żółty tlenek żelaza: CI Żółty Pigment 42 i 43

Czerwony tlenek żelaza: CI Czerwony Pigment 101 i 102

Czarny tlenek żelaza: CI Czarny Pigment 11

Definicja

Tlenki żelaza i wodorotlenki żelaza są otrzymywane w wyniku syntezy chemicznej i zawierają głównie bezwodne lub uwodnione tlenki żelaza. Zakres kolorów obejmuje żółty, czerwony, brązowy i czarny. Tlenki żelaza o czystości "food grade" różnią się od technicznych tlenków żelaza przede wszystkim stosunkowo niskim poziomem zanieczyszczeń innymi metalami. Uzyskuje się to przez selekcję i kontrolę źródeł żelaza lub przez zwiększenie stopnia oczyszczenia podczas procesu wytwarzania

Klasa

Nieorganiczne

Numer wg Colour Index

Żółty tlenek żelaza: 77492

Czerwony tlenek żelaza: 77491

Czarny tlenek żelaza: 77499

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

Żółty tlenek żelaza: 257-098-5

Czerwony tlenek żelaza: 215-168-2

Czarny tlenek żelaza: 235-442-5

Nazwa chemiczna

Żółty tlenek żelaza: uwodniony tlenek żelaza, uwodniony tlenek żelaza (III)

Czerwony tlenek żelaza: bezwodny tlenek żelaza, bezwodny tlenek żelaza (III)

Czarny tlenek żelaza: tlenek żelazawo-żelazowy, tlenek żelaza (II, III)

Wzór chemiczny

Żółty tlenek żelaza: FeO(OH) x xH₂O

Czerwony tlenek żelaza: Fe₂O₃

Czarny tlenek żelaza: FeO x Fe₂O₃

Masa cząsteczkowa

88,85: FeO(OH)

159,70: Fe₂O₃

231,55: FeO x Fe₂O₃

Analiza

Żółty zawiera nie mniej niż 60%, czerwony i czarny nie mniej niż 68% żelaza ogółem, w przeliczeniu na żelazo

Opis

Proszek; o barwie żółtej, czerwonej, brązowej lub czarnej

Identyfikacja

Rozpuszczalność

Nierozpuszczalny w wodzie i w rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszczalny w stężonych kwasach mineralnych

Czystość

Substancje rozpuszczalne w wodzie

Nie więcej niż 1,0%

)

Arsen

Nie więcej niż 5 mg/kg

)

Bar

Nie więcej niż 50 mg/kg

)

Kadm

Nie więcej niż 5 mg/kg

)

Chrom

Nie więcej niż 100 mg/kg

)

Miedź

Nie więcej niż 50 mg/kg

} Po całkowitym

Ołów

Nie więcej niż 20 mg/kg

) roztworzeniu

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

)

Nikiel

Nie więcej niż 200 mg/kg

)

Cynk

Nie więcej niż 100 mg/kg

)

43. E 173 GLIN

Nazwy synonimowe

CI Pigment Metaliczny, Al

Definicja

Proszek glinowy otrzymuje się w wyniku rozdrobnienia drobnych kawałków glinu. Rozdrabnianie może (ale nie musi) być wykonywane w obecności jadalnych tłuszczów roślinnych lub kwasów tłuszczowych spełniających kryteria stawiane substancjom dodatkowym do żywności. Jest wolny od domieszek substancji innych niż jadalne tłuszcze roślinne lub kwasy tłuszczowe spełniające kryteria stawiane substancjom dodatkowym do żywności

Numer wg Colour Index

77000

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

231-072-3

Nazwa chemiczna

Glin

Wzór chemiczny

Masa atomowa

26,98

Analiza

Zawiera nie mniej niż 99% w przeliczeniu na Al i na masę wolną od tłuszczów

Opis

Srebrnoszary proszek lub drobne listki

Identyfikacja

Rozpuszczalność

Nierozpuszczalny w wodzie i w rozpuszczalnikach organicznych. Rozpuszczalny w rozcieńczonym kwasie chlorowodorowym. Powstały roztwór daje dodatni wynik próby na obecność glinu

Czystość

Ubytek po suszeniu

Nie więcej niż 0,5% (105 °C, do stałej masy)

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

44. E 174 SREBRO

Nazwy synonimowe

Argentum, Ag

Klasa

Nieorganiczne

Numer wg Colour Index

77820

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

231-131-3

Nazwa chemiczna

Srebro

Wzór chemiczny

Masa atomowa

107,87

Analiza

Zawiera nie mniej niż 99,5 % Ag

Opis

Srebrny proszek lub drobne listki

45. E 175 ZŁOTO

Nazwy synonimowe

Pigment Metaliczny 3, Aurum, Au

Klasa

Nieorganiczne

Numer wg Colour Index

77480

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

231-165-9

Nazwa chemiczna

Złoto

Wzór chemiczny

Masa atomowa

197,0

Analiza

Zawiera nie mniej niż 90 % Au

Opis

Złoty proszek lub drobne listki

Czystość

Srebro

Nie więcej niż 7 %

)Po całkowitym roztworzeniu

Miedź

Nie więcej niż 4 %

}

46. E 180 CZERWIEŃ LITOLOWA BK

Nazwy synonimowe

CI Czerwony Pigment 57, Pigment rubinowy, Karmin 6B

Definicja

Czerwień litolowa BK zawiera głównie 3-hydroksy-4-(4-metylo-2-sulfonianofenylazo)-2-naftalenokarboksylan wapnia i dodatkowe substancje barwiące łącznie z wodą, chlorkiem wapnia lub siarczanem wapnia jako głównymi składnikami niebarwnymi

Klasa

Monoazowe

Numer wg Colour Index

15850:1

Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych

226-109-5

Nazwa chemiczna

3-Hydroksy-4-(4-metylo-2-sulfonianofenylazo)-2-naftalenokarboksylan wapnia

Wzór chemiczny

C₁₈H₁₂CaN₂O₆S

Masa cząsteczkowa

424,45

Analiza

Zawiera nie mniej niż 90 % substancji barwiących ogółem

E^1%_1cm 200 przy około 442 nm w dimetyloformamidzie

Opis

Czerwony proszek

Identyfikacja

Spektrometria

Maksimum w dimetyloformamidzie przy około 442 nm

Czystość

Dodatkowe substancje barwiące Związki organiczne inne niż substancje barwiące:

Nie więcej niż 0,5%

Kwas 2-amino-5-metylobenzenosulfonowy, sól wapniowa

Nie więcej niż 0,2%

Kwas 3-hydroksy-2-naftalenokarboksylowy, sól wapniowa

Nie więcej niż 0,4%

Niesulfonowane pierwszorzędowe aminy aromatyczne

Nie więcej niż 0,01% (w przeliczeniu na anilinę)

Substancje ulegające wyekstrahowaniu eterem

Z roztworu o pH 7, nie więcej niż 0,2%

Arsen

Nie więcej niż 3 mg/kg

Ołów

Nie więcej niż 10 mg/kg

Rtęć

Nie więcej niż 1 mg/kg

Kadm

Nie więcej niż 1 mg/kg

Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)

Nie więcej niż 40 mg/kg

CZĘŚĆ III

Specyfikacje, kryteria czystości dla dozwolonych substancji dodatkowych innych niż substancje słodzące i barwniki

1. E 170(i) WĘGLAN WAPNIA
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku jej stosowania innego niż jako barwnik, określone są w części II niniejszego załącznika.
2. E 200 KWAS SORBOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas sorbowy Kwas trans, trans-2,4-heksadienowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	203-768-7
Wzór chemiczny	C₆H₈O₂
Masa cząsteczkowa	112,12
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne igiełki lub biały, sypki proszek o lekkim, charakterystycznym zapachu, niezmieniający barwy po ogrzewaniu w 105 °C przez 90 minut
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 133 °C a 135 °C, po suszeniu w próżni przez 4 godziny w eksykatorze z kwasem siarkowym
B. Spektrometria	Roztwór w izopropanolu (1 do 4.000.000) wykazuje maksimum absorbancji przy długości fali 254 ± 2 nm
C. Dodatni wynik próby na obecność podwójnych wiązań
D. Punkt sublimacji	80 °C
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 0,5 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2 %
Aldehydy	Nie więcej niż 0,1 % (jako formaldehyd)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
3. E 202 SORBINIAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Sorbinian potasu (E,E)-2,4-heksadienian potasu Sól potasowa kwasu trans, trans-2,4-heksadienowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	246-376-1
Wzór chemiczny	C₆H₇O₂K
Masa cząsteczkowa	150,22
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Biały, krystaliczny proszek niezmieniający barwy po ogrzewaniu w 105 °C przez 90 minut
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia kwasu sorbowego
otrzymanego w wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od 133 °C do 135 °C, po suszeniu w próżni w eksykatorze z kwasem siarkowym
B. Dodatni wynik próby na obecność potasu i podwójnych wiązań
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1,0 % (105 °C, 3 godziny)
Kwasowość lub alkaliczność	Nie więcej niż około 1,0 % (jako kwas sorbowy lub K₂CO₃)
Aldehydy	Nie więcej niż 0,1 % (wyrażone jako formaldehyd)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
4. E 203 SORBINIAN WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	Sorbinian wapnia Sól wapniowa kwasu trans, trans-2,4-heksadienowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-321-6
Wzór chemiczny	C₁₂H₁₄O₄Ca
Masa cząsteczkowa	262,32
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Drobny, biały, krystaliczny proszek niezmieniający barwy po ogrzewaniu w 105 °C przez 90 minut
Identyfikacja
B. Zakres temperatur topnienia kwasu sorbowego otrzymanego w wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od 133 °C do 135 °C, po suszeniu w próżni w eksykatorze z kwasem siarkowym
B. Dodatni wynik próby na obecność wapnia i podwójnych wiązań
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,0 %, oznaczony po próżniowym suszeniu przez 4 godziny w eksykatorze z kwasem siarkowym
Aldehydy	Nie więcej niż 0,1 % (jako formaldehyd)
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
5. E 210 KWAS BENZOESOWY
Definicja
Nazwa chemiczna		Kwas benzoesowy Kwas benzenokarboksylowy Kwas fenylokarboksylowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych		200-618-2
Wzór chemiczny		C₇H₆O₂
Masa cząsteczkowa		122,12
Analiza		Zawiera nie mniej niż 99,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis		Biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia		Od 121,5 °C do 123,5 °C
B. Dodatni wynik próby na zdolność sublimacji i obecność benzoesanu
Czystość
Ubytek po suszeniu		Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu przez 3 godziny nad kwasem siarkowym
pH		Około 4 (roztwór wodny)
Popiół siarczanowy		Nie więcej niż 0,05 %
Chlorowane związki organiczne		Nie więcej niż 0,07 % wyrażone jako chlorki, co odpowiada wartości 0,3 % wyrażonej jako kwas monochlorobenzoesowy
Substancje łatwo ulegające utlenieniu		Do 100 ml wody dodać 1,5 ml kwasu siarkowego, ogrzać do wrzenia i dodawać kroplami 0,1 N KMnO₄, dopóki różowy kolor nie będzie utrzymywał się przez 30 sekund. 1 g próbki odważonej z dokładnością do mg rozpuścić w ogrzewanym roztworze i miareczkować 0,1 N KMnO₄ do momentu, aż różowy kolor będzie się utrzymywał przez 15 sekund. Ilość zużytego KMnO₄ nie powinna być większa niż 0,5 ml
Substancje łatwo ulegające zwęgleniu		Barwa chłodnego roztworu 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5-95,5 % kwasu siarkowego nie może być intensywniejsza niż barwa wzorca zawierającego 0,2 ml chlorku kobaltu TSC¹⁰⁾, 0,3 ml chlorku żelazowego TSC¹¹⁾, 0,1 ml siarczanu miedziowego TSC¹²⁾ i 4,4 ml wody
Kwasy wielopierścieniowe		Temperatura topnienia pierwszego osadu uzyskanego w wyniku frakcyjnego zakwaszania zobojętnionego roztworu kwasu benzoesowego nie może się różnić od temperatury topnienia kwasu benzoesowego
Arsen		Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów		Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć		Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)		Nie więcej niż 10 mg/kg

¹⁰⁾ Chlorek kobaltu TSC: rozpuścić około 65 g chlorku kobaltu CoCl₂ x 6H₂O w dostatecznej ilości mieszaniny 25 ml kwasu chlorowodorowego i 975 ml wody, aby całkowita objętość wynosiła 1 litr. Przenieść dokładnie 5 ml tego roztworu do kolby okrągłodennej zawierającej 250 ml roztworu jodu, dodać 5 ml 3 % nadtlenku wodoru, następnie 15 ml 20 % roztworu wodorotlenku sodu. Utrzymywać w stanie wrzenia przez 10 minut, ochłodzić, dodać 2 g jodku potasu i 20 ml 25 % kwasu siarkowego. Gdy osad całkowicie się rozpuści, miareczkować uwolniony jod, tiosiarczanem sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS^*). 1 ml tiosiarczanu sodu (0,1 N) odpowiada 23,80 mg CoCl₂ x 6H₂O. Do roztworu dodać odpowiednią ilość mieszaniny kwasu chlorowodorowego i wody tak, aby roztwór zawierał 59,5 mg CoCl₂ x 6H₂O w 1 ml.

¹¹⁾ Chlorek żelazowy TSC: rozpuścić około 55 g chlorku żelazowego w dostatecznej ilości mieszaniny 25 ml kwasu chlorowodorowego i 975 ml wody, aby całkowita objętość wynosiła 1 litr. Przenieść 10 ml tego roztworu do kolby okrągłodennej zawierającej 250 ml roztworu jodu, dodać 15 ml wody i 3 g jodku potasu; pozostawić mieszaninę na 15 minut. Rozcieńczyć 100 ml wody i miareczkować uwolniony jod tiosiarczanem sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS ^(*). 1 ml tiosiarczanu sodu (0,1 N) odpowiada 27,03 mg FeCl₃ x 6H₂O. Do roztworu dodać odpowiednią ilość mieszaniny kwasu chlorowodorowego i wody tak, aby roztwór zawierał 45,0 mg FeCl₃ x 6H₂O w 1 ml.

¹²⁾ Siarczan miedziowy TSC: rozpuścić około 65 g siarczanu miedziowego CuSO₄ x 5H₂O w dostatecznej ilości mieszaniny 25 ml kwasu chlorowodorowego i 975 ml wody, aby całkowita objętość wynosiła 1 litr. Przenieść 10 ml tego roztworu do kolby okrągłodennej zawierającej 250 ml roztworu jodu, dodać 40 ml wody, 4 ml kwasu octowego i 3 g jodku potasu. Miareczkować uwolniony jod tiosiarczanem sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS ^(*). 1 ml tiosiarczanu sodu (0,1 N) odpowiada 24,97 mg CuSO₄ x 5H₂O. Do roztworu dodać odpowiednią ilość mieszaniny kwasu chlorowodorowego i wody tak, aby roztwór zawierał 62,4 mg CuSO₄ x 5H₂O w 1 ml.

^*) Skrobia TS: rozetrzeć 0,5 g skrobi (rozpuszczalna skrobia ziemniaczana, kukurydziana) z 5 ml wody; do otrzymanej pasty dodać odpowiednią ilość wody tak, aby całkowita objętość wynosiła 100 ml, cały czas mieszając. Utrzymywać w stanie wrzenia przez kilka minut, ochłodzić, przefiltrować. Skrobia musi być świeżo przygotowana.

6. E 211 BENZOESAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Benzoesan sodu Sól sodowa kwasu benzenokarboksylowego Sól sodowa kwasu fenylokarboksylowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	208-534-8
Wzór chemiczny	C₇H₅O₂Na
Masa cząsteczkowa	144,11
Analiza	Nie mniej niż 99 % C₇H₅O₂Na, po suszeniu w 105 °C przez 4 godziny
Opis	Biały, prawie bezwonny, krystaliczny proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie, średnio rozpuszczalny w etanolu
B. Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego	Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego otrzymanego w wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od 121,5 °C do 123,5 °C, po suszeniu w eksykatorze z kwasem siarkowym
C. Dodatni wynik próby na obecność benzoesanu i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1,5 % po suszeniu w 105 °C przez 4 godziny
Substancje łatwo ulegające utlenieniu	Do 100 ml wody dodać 1,5 ml kwasu siarkowego, ogrzać do wrzenia i dodawać kroplami 0,1 N KMnO₄, dopóki różowy kolor nie będzie utrzymywał się przez 30 sekund. 1 g próbki odważonej z dokładnością do mg rozpuścić w ogrzewanym roztworze i miareczkować 0,1 N KMnO₄ do momentu, aż różowy kolor będzie się utrzymywał przez 15 sekund. Ilość zużytego KMnO₄ nie powinna być większa niż 0,5 ml
Kwasy wielopierścieniowe	Zakres temperatur topnienia pierwszego osadu uzyskanego w wyniku frakcyjnego zakwaszania (zobojętnionego) roztworu benzoesanu sodu nie może się różnić od zakresu temperatur topnienia kwasu benzoesowego
Chlorowane związki organiczne	Nie więcej niż 0,06 % wyrażone jako chlorki, co odpowiada wartości 0,25 % wyrażonej jako kwas monochlorobenzoesowy
Stopień kwasowości lub alkaliczności	Ilość 0,1 N NaOH lub 0,1 N HCl potrzebna do zobojętnienia 1 g benzoesanu sodu w obecności fenoloftaleiny nie może być większa niż 0,25 ml
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
7. E 212 BENZOESAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Benzoesan potasu Sól potasowa kwasu benzenokarboksylowego Sól potasowa kwasu fenylokarboksylowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	209-481-3
Wzór chemiczny	C₇H₅KO₂ x 3H₂O
Masa cząsteczkowa	214,27
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % C₇H₅O₂K, po suszeniu w 105 °C do stałej masy
Opis	Biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego otrzymanego w wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od 121,5 °C do 123,5 °C, po suszeniu w eksykatorze z kwasem siarkowym
B. Dodatni wynik próby na obecność benzoesanu i potasu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 26,5 % oznaczony po suszeniu w 105 °C
Chlorowane związki organiczne	Nie więcej niż 0,06 % wyrażone jako chlorki, co odpowiada wartości 0,25 % wyrażonej jako kwas monochlorobenzoesowy
Substancje łatwo ulegające utlenieniu	Do 100 ml wody dodać 1,5 ml kwasu siarkowego, ogrzać do wrzenia i dodawać kroplami 0,1 N KMnO₄, dopóki różowy kolor nie będzie utrzymywał się przez 30 sekund. 1 g próbki odważonej z dokładnością do mg rozpuścić w ogrzewanym roztworze i miareczkować 0,1 N KMnO₄ do momentu, aż różowy kolor będzie się utrzymywał przez 15 sekund. Ilość zużytego KMnO₄ nie powinna być większa niż 0,5 ml
Substancje łatwo ulegające zwęgleniu	Barwa chłodnego roztworu 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5-95,5 % kwasu siarkowego nie może być intensywniejsza niż barwa wzorca zawierającego 0,2 ml chlorku kobaltu TSC, 0,3 ml chlorku żelazowego TSC, 0,1 ml siarczanu miedziowego TSC i 4,4 ml wody
Kwasy wielopierścieniowe	Zakres temperatur topnienia pierwszego osadu uzyskanego w wyniku frakcyjnego zakwaszania (zobojętnionego) roztworu benzoesanu potasu nie może się różnić od zakresu temperatur topnienia kwasu benzoesowego
Stopień kwasowości lub alkaliczności	Ilość 0,1 N NaOH lub 0,1 N HCl potrzebna do zobojętnienia 1 g benzoesanu potasu w obecności fenoloftaleiny nie może być większa niż 0,25 ml
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
8. E 213 BENZOESAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Benzoesan monowapniowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Benzoesan wapnia Dibenzoesan wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	218-235-4
Wzór chemiczny	Bezwodny: C₁₄H₁₀O₄Ca Monowodzian: C₁₄H₁₀O₄Ca x H₂O Triwodzian: C₁₄H₁₀O₄Ca x 3H₂O
Masa cząsteczkowa	Bezwodny: 282,31 Monowodzian: 300,32 Triwodzian: 336,36
Analiza	Zawartość nie mniej niż 99 % po suszeniu w 105 °C
Opis	Białe lub bezbarwne kryształy lub biały proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego otrzymanego w wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od 121,5 °C do 123,5 °C, po suszeniu w eksykatorze z kwasem siarkowym
B. Dodatni wynik próby na obecność benzoesanu i wapnia
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 17,5 % oznaczony po suszeniu w 105 °C do stałej masy
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,3 %
Chlorowane związki organiczne	Nie więcej niż 0,06 % wyrażone jako chlorki, co odpowiada wartości 0,25 % wyrażonej jako kwas monochlorobenzoesowy
Substancje łatwo ulegające utlenieniu	Do 100 ml wody dodać 1,5 ml kwasu siarkowego, ogrzać do wrzenia i dodawać kroplami 0,1 N KMnO₄, dopóki różowy kolor nie będzie utrzymywał się przez 30 sekund. 1 g próbki odważonej z dokładnością do mg rozpuścić w ogrzewanym roztworze i miareczkować 0,1 N KMnO₄ do momentu, aż różowy kolor będzie się utrzymywał przez 15 sekund. Ilość zużytego KMnO₄ nie powinna być większa niż 0,5 ml
Substancje łatwo ulegające zwęgleniu	Barwa chłodnego roztworu 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5-95,5 % kwasu siarkowego nie może być intensywniejsza niż barwa wzorca zawierającego 0,2 ml chlorku kobaltu TSC, 0,3 ml chlorku żelazowego TSC, 0,1 ml siarczanu miedziowego TSC i 4,4 ml wody
Kwasy wielopierścieniowe	Zakres temperatur topnienia pierwszego osadu uzyskanego w wyniku frakcyjnego zakwaszania (zobojętnionego) roztworu benzoesanu wapnia nie może się różnić od zakresu temperatur topnienia kwasu benzoesowego
Stopień kwasowości lub alkaliczności	Ilość 0,1 N NaOH lub 0,1 N HCl potrzebna do zobojętnienia 1 g benzoesanu wapnia w obecności fenoloftaleiny nie może być większa niż 0,25 ml
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
9. E 214 p-HYDROKSYBENZOESAN ETYLU
Nazwy synonimowe	Etyloparaben p-Oksybenzoesan etylu
Definicja
Nazwa chemiczna	p-Hydroksybenzoesan etylu Ester etylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-399-4
Wzór chemiczny	C₉H₁₀O₃
Masa cząsteczkowa	166,8
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 % po suszeniu w 80 °C przez 2 godziny
Opis	Prawie bezwonne, drobne, bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Od 115°C do 118°C
B. Dodatni wynik próby na obecność p-hydroksybenzoesanu	Zakres temperatur topnienia dla kwasu p-hydroksybenzoesowego otrzymanego w wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od 213 °C do 217 °C, po suszeniu w eksykatorze z kwasem siarkowym
C. Dodatni wynik próby na obecność alkoholu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 %, po suszeniu w 80 °C przez 2 godziny
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,05 %
Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy	Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
10. E 215 SÓL SODOWA p-HYDROKSYBENZOESANU ETYLU
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól sodowa p-hydroksybenzoesanu etylu Sól sodowa estru etylowego kwasu p-hydroksybenzoesowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	252-487-6
Wzór chemiczny	C₉H₉O₃Na
Masa cząsteczkowa	188,8
Analiza	Zawartość estru etylowego kwasu p-hydroksybenzoesowego nie mniej niż 83 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, krystaliczny, higroskopijny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Od 115 °C do 118 °C, po próżniowym suszeniu w eksykatorze z kwasem siarkowym
B. Dodatni wynik próby na obecność p-hydroksybenzoesanu	Zakres temperatur topnienia dla kwasu p-hydroksybenzoesowego otrzymanego z próbki wynosi od 213°C do 217°C
C. Dodatni wynik próby na obecność sodu
D. pH 0,1 % roztworu wodnego mieści się w granicach od 9,9 do 10,3
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 5 % oznaczony po próżniowym suszeniu w eksykatorze z kwasem siarkowym
Popiół siarczanowy	Od 37 do 39%
Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy	Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
11. E 218 p-HYDROKSYBENZOESAN METYLU
Nazwy synonimowe	Metyloparaben p-Oksybenzoesan metylu
Definicja
Nazwa chemiczna	p-Hydroksybenzoesan metylu Ester metylowy kwasu p-hydroksybenzoesowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	243-171-5
Wzór chemiczny	C₈H₈O₃
Masa cząsteczkowa	152,15
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % po suszeniu przez 2 godziny w 80 °C
Opis	Prawie bezwonne, drobne, bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Od 125 °C do l28 °C
B. Dodatni wynik próby na obecność p-hydroksybenzoesanu	Zakres temperatur topnienia dla kwasu p-hydroksybenzoesowego otrzymanego z próbki wynosi od 213 °C do 217°C, po suszeniu przez 2 godziny w 80 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu przez 2 godziny w 80 °C
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,05 %
Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy	Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
12. E 219 SÓL SODOWA p-HYDROKSYBENZOESANU METYLU
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól sodowa p-hydroksybenzoesanu metylu Sól sodowa estru metylowego kwasu p-hydroksybenzoesowego
Wzór chemiczny	C₈H₇O₃Na
Masa cząsteczkowa	174,15
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, higroskopijny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia białego osadu otrzymanego w wyniku zakwaszenia kwasem chlorowodorowym 10 % (m/v) wodnego roztworu sodowej pochodnej p-hydroksybenzoesanu metylu (przy użyciu papierka lakmusowego jako wskaźnika), przemytego wodą i wysuszonego w 80 °C przez 2 godziny, wynosi od 125 °C do 128 °C
B. Dodatni wynik próby na obecność sodu
C. pH 0,1 % roztworu wodnego wolnego od dwutlenku węgla wynosi nie mniej niż 9,7 i nie więcej niż 10,3
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 5 % (metoda Karla Fishera)
Popiół siarczanowy	Od 40 % do 44,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Kwas p-hydroksybenzoesowy i kwas salicylowy	Nie więcej niż 0,35 % wyrażone jako kwas p-hydroksybenzoesowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
13. E 220 DWUTLENEK SIARKI
Definicja
Nazwa chemiczna	Dwutlenek siarki Bezwodnik kwasu siarkawego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-195-2
Wzór chemiczny	SO₂
Masa cząsteczkowa	64,07
Analiza	Zawartość nie mniej niż 99 %
Opis	Bezbarwny, niepalny gaz o silnym, ostrym, duszącym zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność związków siarkawych
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 0,05 %
Nielotna pozostałość	Nie więcej niż 0,01 %
Trójtlenek siarki	Nie więcej niż 0,1 %
Selen	Nie więcej niż 10 mg/kg
Inne gazy, które nie są normalnie obecne w powietrzu	Brak śladów
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
14. E 221 SIARCZYN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczyn sodu (bezwodny lub heptawodzian)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-821-4
Wzór chemiczny	Bezwodny: Na₂SO₃ Heptawodzian: Na₂SO₃ x 7H₂O
Masa cząsteczkowa	Bezwodny: 126,04 Heptawodzian: 252,16
Analiza	Bezwodny: nie mniej niż 95 % Na₂SO₃ i nie mniej niż 48 % SO₂
	Heptawodzian: nie mniej niż 48 % Na₂SO₃ i nie mniej niż 24 % SO₂
Opis	Biały, krystaliczny proszek lub bezbarwne kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność siarczynów oraz sodu
B. pH 10 % roztworu (związku bezwodnego) lub 20 % roztworu (heptawodzianu) mieści się w granicach od 8,5 do 11,5
Czystość
Tiosiarczan	Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na zawartość SO₂
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Selen	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
15. E 222 WODOROSIARCZYN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwaśny siarczyn sodu Wodorosiarczyn sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-921-4
Wzór chemiczny	NaHSO₃ w roztworze wodnym
Masa cząsteczkowa	104,06
Analiza	Nie mniej niż 32 % m/m NaHSO₃
Opis	Klarowny roztwór, bezbarwny do żółtego
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność siarczynów oraz sodu
B. pH 10% roztworu wodnego mieści się w granicach od 2,5 do 5,5
Czystość
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg Na₂SO₃ w przeliczeniu na zawartość SO₂
Selen	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
16. E 223 PIROSIARCZYN SODU
Nazwy synonimowe	Pirosiarczyn
Definicja
Nazwa chemiczna	Disiarczyn sodu Pentaoksodisiarczan disodowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-673-0
Wzór chemiczny	Na₂S₂O₅
Masa cząsteczkowa	190,11
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % Na₂S₂O₅ i nie mniej niż 64 % SO₂
Opis	Białe kryształy lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność siarczynów oraz sodu
B. pH 10 % roztworu wodnego mieści się w granicach od 4,0 do 5,5
Czystość
Tiosiarczan	Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na zawartość SO₂
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Selen	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
17. E 224 PIROSIARCZYN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Disiarczyn potasu Pentaoksodisiarczan potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	240-795-3
Wzór chemiczny	K₂S₂O₅
Masa cząsteczkowa	222,33
Analiza	Zawiera nie mniej niż 90 % K₂S₂O₅ i nie mniej niż 51,8 % SO₂, pozostałość składa się prawie całkowicie z siarczanu potasu
Opis	Bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność siarczynów oraz potasu
Czystość
Tiosiarczan	Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na zawartość SO₂
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Selen	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
18. E 226 SIARCZYN WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczyn wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	218-235-4
Wzór chemiczny	CaSO₃ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	156,17
Analiza	Zawartość nie mniej niż 95 % CaSO₃ x 2H₂O i nie mniej niż 39 % SO₂
Opis	Białe kryształy lub biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność siarczynów oraz wapnia
Czystość
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Selen	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
19. E 227 WODOROSIARCZYN WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorosiarczyn wapnia Kwaśny siarczyn wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	237-423-7
Wzór chemiczny	Ca(HSO₃)₂
Masa cząsteczkowa	202,22
Analiza	Od 6 do 8 % (m/v) dwutlenku siarki i od 2,5 do 3,5 % (m/v) dwutlenku wapnia, co odpowiada od 10 do 14 % (m/v) wodorosiarczynu wapnia [Ca(HSO₃)₂]
Opis	Klarowny, zielonkawożółty roztwór wodny o wyraźnym zapachu dwutlenku siarki
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność siarczynów oraz wapnia
Czystość
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Selen	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
20. E 228 WODOROSIARCZYN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorosiarczyn potasu Kwaśny siarczyn potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-870-1
Wzór chemiczny	KHSO₃ w roztworze wodnym
Masa cząsteczkowa	120,17
Analiza	Zawiera nie mniej niż 280 g KHSO₃ w litrze (lub 150 g SO₂ w litrze)
Opis	Klarowny, bezbarwny roztwór wodny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność siarczynów oraz potasu
Czystość
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Selen	Nie więcej niż 10 mg/kg w przeliczeniu na zawartość SO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
21. E 234 NIZYNA
Definicja	Nizyna składa się z szeregu ściśle powiązanych polipeptydów wytwarzanych w procesie fermentacji w środowisku mlecznym lub cukrowym przez niektóre naturalne szczepy Lactococcus lactis subsp.lactis
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-807-5
Wzór chemiczny	C₁₄₃H₂₃₀N₄₂O₃₇S₇
Masa cząsteczkowa	3 354,12
Analiza	Koncentrat nizyny zawiera nie mniej niż 900 jednostek na mg mieszaniny składającej się z odtłuszczonych białek mleka lub fermentowanych substancji stałych i zawierającej co najmniej 50% chlorku sodowego
Opis	Biały proszek
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 3 % podczas suszenia do stałej masy w temperaturze od 102 °C do 103 °C
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg",
22. E 235 NATAMYCYNA
Nazwy synonimowe	Pimarycyna
Definicja	Natamycyna jest środkiem grzybobójczym z grupy makrolidów polienowych i jest wytwarzana przez naturalne szczepy Streptomyces natalensis lub Streptococcus lactis
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-683-5
Wzór chemiczny	C₃₃H₄₇O₁₃N
Masa cząsteczkowa	665,74
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały do kremowobiałego, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Reakcje barwne	W wyniku dodania kilku kryształów natamycyny na szkiełko zegarkowe do kropli: - stężonego kwasu chlorowodorowego, powstaje niebieski kolor, - stężonego kwasu fosforowego, powstaje zielony kolor, który po kilku minutach przechodzi w bladoczerwony
B. Spektrometria	0,0005% m/v roztwór w 1% metanolowym roztworze kwasu octowego wykazuje maksima absorpcji przy długościach fali około 290 nm, 303 nm i 318 nm, punkt przegięcia przy około 280 nm i minima przy około 250 nm, 295,5 nm i 311 nm
C. pH	Od 5,5 do 7,5 (1 % m/v roztwór w uprzednio zobojętnionej mieszaninie 20 części dimetyloformamidu i 80 części wody)
D. Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D = od + 250°do + 295° (1 % m/v roztwór w lodowatym kwasie octowym, w temperaturze 20 °C i w przeliczeniu na suchą masę)
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 8 % (nad P₂O₅, w próżni w 60 °C do stałej masy)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Wymagania mikrobiologiczne: ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 100/g
23. E 239 HEKSAMETYLENOCZTEROAMINA
Nazwy synonimowe	Heksamina Urotropina
Definicja
Nazwa chemiczna	1,3,5,7-Tetraazatricyklo [3.3.1.1^3.7]-dekan, heksametylenoczteroamina
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	202-905-8
Wzór chemiczny	C₆H₁₂N₄
Masa cząsteczkowa	140,19
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwny lub biały krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność formaldehydu i amoniaku
B. Punkt sublimacji około 260 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu w 105 °C w próżni nad P₂O₅ przez 2 godziny
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,05 %
Siarczany	Nie więcej niż 0,005 % wyrażone jako SO₄
Chlorki	Nie więcej niż 0,005 % wyrażone jako Cl
Sole amonowe	Niewykrywalne
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
24. E 242 DIMETYLODIWĘGLAN
Nazwy synonimowe	DMDC Pirowęglan dimetylowy
Definicja
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	224-859-8
Nazwa chemiczna	Diwęglan dimetylu Ester dimetylowy kwasu pirowęglowego
Wzór chemiczny	C₄H₆O₅
Masa cząsteczkowa	134,09
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,8 %
Opis	Bezbarwna ciecz rozkładająca się w roztworze wodnym. Wykazuje właściwości żrące w stosunku do skóry i oczu oraz toksyczne w przypadku wdychania lub spożycia
Identyfikacja
B. Rozkład	Po rozpuszczeniu dodatni wynik próby na obecność CO₂ i metanolu
B. Punkt topnienia Punkt wrzenia	17 °C 172 °C wraz z rozkładem
C. Gęstość w 20°C	Około 1,25 g/cm³
D. Widmo w podczerwieni	Maksimum w 1156 i 1832 cm^-1
Czystość
Węglan dimetylu	Nie więcej niż 0,2 %
Chlor ogółem	Nie więcej niż 3 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
25. E 249 AZOTYN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Azotyn potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-832-4
Wzór chemiczny	KNO₂
Masa cząsteczkowa	85,11
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % w przeliczeniu na bezwodną masę¹³⁾
Opis	Białe lub lekko żółte, rozpływające się granulki
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność azotynów i potasu
B. pH 5 % roztworu: nie mniej niż 6,0 i nie więcej niż 9,0
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 3 % po suszeniu przez 4 godziny nad żelem krzemionkowym
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg

¹³⁾Azotyn potasu przeznaczony do żywności może być sprzedawany wyłącznie w postaci mieszaniny z solą spożywczą lub substytutami soli.

26. E 250 AZOTYN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Azotyn sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-555-9
Wzór chemiczny	NaNO₂
Masa cząsteczkowa	69,00
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97 % w przeliczeniu na bezwodną masę¹⁴⁾
Opis	Biały, krystaliczny proszek lub żółtawe grudki
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność azotynów i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,25 % po suszeniu przez 4 godziny nad żelem krzemionkowym
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg

¹⁴⁾ Azotyn sodu przeznaczony do żywności może być sprzedawany wyłącznie w postaci mieszaniny z solą spożywczą lub substytutami soli.

27. E 251 AZOTAN SODU
1. AZOTAN SODU W FORMIE STAŁEJ
Nazwy synonimowe	Saletra chilijska Saletra sodowa
Definicja
Nazwa chemiczna	Azotan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-554-3
Wzór chemiczny	NaNO₃
Masa cząsteczkowa	85,00
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % po suszeniu
Opis	Biały, krystaliczny, lekko higroskopijny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność azotanów i sodu
B. pH 5 % roztworu	Nie mniej niż 5,5 i nie więcej niż 8,3
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2 % po suszeniu w 105 °C przez 4 godziny
Azotyny	Nie więcej niż 30 mg/kg wyrażone jako NaNO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
2. AZOTAN SODU W FORMIE PŁYNNEJ
Definicja	Płynny azotan sodu jest wodnym roztworem azotanu sodu otrzymanym w wyniku reakcji chemicznej wodorotlenku sodu i kwasu azotowego w ilościach stechiometrycznych, bez późniejszej krystalizacji. Standaryzowane formy przygotowane z płynnego azotanu sodu spełniające te specyfikacje mogą zawierać kwas azotowy w nadmiernej ilości, jeżeli jest to wyraźnie zadeklarowane i oznakowane

Nazwa chemiczna	Azotan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-554-3
Wzór chemiczny	NaNO₃
Masa cząsteczkowa	85,00
Analiza	Zawiera pomiędzy 33,5 % a 40,0 % NaNO₃
Opis	Jasna, bezbarwna ciecz
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność azotanów i sodu
B. pH	Nie mniej niż 1,5 i nie więcej niż 3,5
Czystość
Wolny kwas azotowy	Nie więcej niż 0,01 %
Azotyny	Nie więcej niż 10 mg/kg wyrażone jako NaNO₂
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,3 mg/kg
Uwaga: Niniejsza specyfikacja dotyczy 35 % roztworu wodnego
28. E 252 AZOTAN POTASU
Nazwy synonimowe	Saletra indyjska Saletra potasowa Sól potasowa kwasu azotowego
Definicja
Nazwa chemiczna	Azotan potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-818-8
Wzór chemiczny	KNO₃
Masa cząsteczkowa	101,11
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, krystaliczny proszek lub przezroczyste graniastosłupy o orzeźwiającym, słonym, ostrym smaku
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność azotanów i potasu
B. pH 5 % roztworu	Nie mniej niż 4,5 i nie więcej niż 8,5
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1 % po suszeniu w 105 °C przez 4 godziny
Azotyny	Nie więcej niż 20 mg/kg wyrażone jako KNO₂
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
29. E 260 KWAS OCTOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas octowy Kwas etanowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-580-7
Wzór chemiczny	C₂H₄O₂
Masa cząsteczkowa	60,05
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,8 %
Opis	Klarowna, bezbarwna ciecz o ostrym, charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Punkt wrzenia	118 °C przy ciśnieniu 760 mm słupa rtęci
B. Ciężar właściwy	Około 1,049
C. Roztwór trzykrotnie rozcieńczony daje dodatni wynik próby na obecność octanu
D. Temperatura krzepnięcia	Nie niższa niż 14,5 °C
Czystość
Nielotna pozostałość	Nie więcej niż 100 mg/kg
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje utleniające się	Nie więcej niż 1.000 mg/kg wyrażone jako kwas mrówkowy
Substancje łatwo utleniające się	W naczyniu ze szklanym korkiem rozpuścić 2 ml próbki w 10 ml wody i dodać 01 ml 0,1 N nadmanganianu potasu. Różowy kolor nie powinien zmienić się na brązowy przez 30 minut
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
30. E 261 OCTAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Octan potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-822-2
Wzór chemiczny	C₂H₃O₂K
Masa cząsteczkowa	98,14
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne, rozpływające się kryształy lub biały, krystaliczny proszek, bezwonny lub o słabym, octowym zapachu
Identyfikacja
A. pH 5 % roztworu wodnego	Nie mniej niż 7,5 i nie więcej niż 9,0
B. Dodatni wynik próby na obecność octanów i potasu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 8 % po suszeniu w 150 °C przez 2 godziny
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje utleniające się	Nie więcej niż 1.000 mg/kg wyrażone jako kwas mrówkowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
31. E 262 (i) OCTAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Octan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-823-8
Wzór chemiczny	C₂H₃NaO₂ x nH₂O (n = 0 lub 3)
Masa cząsteczkowa	Bezwodny: 82,03 Triwodzian: 136,08
Analiza	Zawiera (dla obu form: bezwodnego i triwodzianu) nie mniej niż 98,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezwodny: biały, bezwonny, ziarnisty, higroskopijny proszek Triwodzian: bezbarwne, przezroczyste kryształy lub ziarnisty, krystaliczny proszek, bezwonny lub o słabym, octowym zapachu. W ciepłym, suchym powietrzu tworzy krystaliczny nalot
Identyfikacja
A. pH 1 % roztworu wodnego	Nie mniej niż 8,0 i nie więcej niż 9,5
B. Dodatni wynik próby na obecność octanów i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Bezwodny: nie więcej niż 2 % (120 °C, 4 godziny) Triwodzian: pomiędzy 36 i 42 % (120 °C, 4 godziny)
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje utleniające się	Nie więcej niż 1.000 mg/kg wyrażone jako kwas mrówkowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
32. E 262 (ii) DIOCTAN SODU
Definicja	Dioctan sodu jest molekularnym związkiem octanu sodu i kwasu octowego
Nazwa chemiczna	Wodorodioctan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-814-9
Wzór chemiczny	C₄H₇NaO₄ x nH₂O (n = 0 lub 3)
Masa cząsteczkowa	142,09 (bezwodny)
Analiza	Zawiera od 39 do 41 % wolnego kwasu octowego i od 58 do 60 % octanu sodu
Opis	Białe, higroskopijne, krystaliczne ciało stałe o octowym zapachu
Identyfikacja
A. pH 10 % roztworu wodnego	Nie mniej niż 4,5 i nie więcej niż 5,0
B. Dodatni wynik próby na obecność octanów i sodu
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera)
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje utleniające się	Nie więcej niż 1.000 mg/kg wyrażone jako kwas mrówkowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
33. E 263 OCTAN WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	Octan wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-540-9
Wzór chemiczny	Bezwodny: C₄H₆O₄Ca Monowodzian: C₄H₆O₄Ca x H₂O
Masa cząsteczkowa	Bezwodny: 158,17 Monowodzian: 176,18
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezwodny octan wapnia jest białym, higroskopijnym, zbrylającym się, krystalicznym ciałem stałym o lekko gorzkim smaku. Może posiadać słaby zapach kwasu octowego. Monowodzian występuje w postaci igiełek, granulek lub proszku
Identyfikacja
A. pH 10 % roztworu wodnego	Nie mniej niż 6,0 i nie więcej niż 9,0
B. Dodatni wynik próby na obecność octanów i wapnia
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 11 % po suszeniu (155 °C do stałej masy, dla monowodzianu)
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,3 %
Kwas mrówkowy, mrówczany i inne substancje utleniające się	Nie więcej niż 1.000 mg/kg wyrażone jako kwas mrówkowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
34. E 270 KWAS MLEKOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas mlekowy Kwas 2-hydroksypropionowy Kwas 1-hydroksyetano-1-karboksylowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-018-0
Wzór chemiczny	C₃H₆O₃
Masa cząsteczkowa	90,08
Analiza	Zawiera nie mniej niż 76 % i nie więcej niż 84 %
Opis	Bezbarwna lub żółtawa, prawie bezwonna ciecz o konsystencji syropu i kwaśnym smaku, składająca się z mieszaniny kwasu mlekowego (C₃H₆O₃) i mleczanu kwasu mlekowego (C₆H₁₀O₅). Jest otrzymywana w wyniku fermentacji mlekowej cukrów lub jest wytwarzana chemicznie
Uwaga: Kwas mlekowy jest higroskopijny i kiedy jest zagęszczany przez gotowanie, kondensuje w formie mleczanu kwasu mlekowego, który w wyniku rozcieńczenia i ogrzania hydrolizuje do kwasu mlekowego
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność mleczanów
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Siarczany	Nie więcej niż 0,25 %
Żelazo	Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Uwaga: Niniejsza specyfikacja dotyczy 80 % roztworu wodnego; dla rozcieńczonych roztworów wodnych należy wyliczyć wartości w zależności od zawartości kwasu mlekowego
35. E 280 KWAS PROPIONOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas propionowy Kwas propanowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	201-176-3
Wzór chemiczny	C₃H₆O₂
Masa cząsteczkowa	74,08
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 %
Opis	Bezbarwna lub żółtawa, oleista ciecz o lekko ostrym zapachu
Identyfikacja
A. Punkt topnienia	-22 °C
B. Zakres temperatur destylacji	Od 138,5 °C do 142,5 °C
Czystość
Nielotna pozostałość	Nie więcej niż 0,01 % po suszeniu w 140 °C do stałej masy
Aldehydy	Nie więcej niż 0,1 % wyrażone jako formaldehyd
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
36. E 281 PROPIONIAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Propionian sodu Propanian sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-290-4
Wzór chemiczny	C₃H₅O₂Na
Masa cząsteczkowa	96,06
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % po suszeniu przez 2 godziny w 105 °C
Opis	Biały, krystaliczny, higroskopijny proszek lub miałki, biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność propionianów i sodu
B. pH 10 % roztworu wodnego	Nie mniej niż 7,5 i nie więcej niż 10,5
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 4 % oznaczony po suszeniu przez 2 godziny w 105 °C
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,1 %
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
37. E 282 PROPIONIAN WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	Propionian wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	223-795-8
Wzór chemiczny	C₆H₁₀O₄Ca
Masa cząsteczkowa	186,22
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % po suszeniu przez 2 godziny w 105 °C
Opis	Biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność propionianów i wapnia
B. pH 10 % roztworu wodnego	Pomiędzy 6,0 a 9,0
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 4 % oznaczony w wyniku suszenia przez 2 godziny w 105 °C
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,3 %
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
38. E 283 PROPIONIAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Propionian potasu Propanian potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	206-323-5
Wzór chemiczny	C₃H₅KO₂
Masa cząsteczkowa	112,17
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % po suszeniu przez 2 godziny w 105 °C
Opis	Biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność propionianów i potasu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 4 % oznaczony w wyniku suszenia przez 2 godziny w 105 °C
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,3 %
Żelazo	Nie więcej niż 30 mg/kg
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
39. E 284 KWAS BOROWY
Nazwy synonimowe	Kwas borny Kwas ortoborowy Borofaks
Definicja
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-139-2
Wzór chemiczny	H₃BO₃
Masa cząsteczkowa	61,84
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 %
Opis	Bezbarwne, bezwonne, przezroczyste kryształy lub białe granulki lub proszek, lekko oleiste w dotyku; w naturze występują jako minerał sassolin
Identyfikacja
A. Punkt topnienia	Około 171 °C
B. Pali się delikatnym, zielonym płomieniem
C. pH 3,3 % roztworu wodnego	Pomiędzy 3,8 a 4,8
Czystość
Nadtlenki	Po dodaniu roztworu KJ nie pojawia się zabarwienie
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
40. E 285 CZTEROBORAN SODU (BORAKS)
Nazwy synonimowe	Boran sodu
Definicja
Nazwa chemiczna	Tetraboran sodu Biboran sodu Piroboran sodu Bezwodny tetraboran
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-540-4
Wzór chemiczny	Na₂B₄O₇ Na₂B₄O₇x 10H₂O
Masa cząsteczkowa	201,27
Opis	Proszek lub podobne do szkła tafle, pod wpływem powietrza stające się nieprzezroczyste, powoli rozpuszczalny w wodzie
Identyfikacja
A. Punkt topnienia	Pomiędzy 171 °C a 175 °C łącznie z rozkładem
Czystość
Nadtlenki	Po dodaniu roztworu KJ nie pojawia się zabarwienie
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
41. E 290 DWUTLENEK WĘGLA
Nazwy synonimowe	Gazowy dwutlenek węgla Suchy lód (w postaci ciała stałego) Bezwodnik węglowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Dwutlenek węgla
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-696-9
Wzór chemiczny	CO₂
Masa cząsteczkowa	44,01
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % v/v w przeliczeniu na substancję gazową
Opis	W normalnych warunkach otoczenia bezbarwny gaz o lekko gryzącym zapachu. Dwutlenek węgla jako produkt handlowy jest transportowany i sprzedawany w postaci ciekłej w butlach ciśnieniowych lub w systemie magazynowania luzem, lub jako ciało stałe w sprasowanych blokach "suchego lodu". W formie stałej (suchy lód) zawiera zazwyczaj dodane substancje, takie jak glikol propylenowy lub olej mineralny, jako substancje wiążące
Identyfikacja
A. Strącanie się (tworzenie osadu)	Podczas przepuszczania strumienia próbki przez roztwór wodorotlenku baru powstaje biały osad, który musując rozpuszcza się w rozcieńczonym kwasie octowym
Czystość
Kwasowość	915 ml gazu przepuszczonego przez 50 ml świeżo przegotowanej wody nie może wytworzyć więcej kwasu oznaczanego przy użyciu oranżu metylowego niż jest zawarte w 50 ml świeżo przegotowanej wody, do której dodano 1 ml kwasu chlorowodorowego (0,01 N)
Substancje redukujące, wodorofosforki i siarczki	915 ml gazu przepuszczonego przez 25 ml amoniakalnego azotanu srebra, do którego dodano 3 ml amoniaku, nie może powodować zmętnienia lub sczernienia tego roztworu
Tlenek węgla	Nie więcej niż 10 μg/1
Zawartość oleju	Nie więcej niż 5 mg/kg
42. E 296 KWAS JABŁKOWY
Nazwy synonimowe	Kwas DL-jabłkowy, kwas hydroksybutanodiowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas DL-jabłkowy, kwas hydroksybutanodiowy, kwas hydroksybursztynowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	230-022-8
Wzór chemiczny	C₄H₆O₅
Masa cząsteczkowa	134,09
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 99,0 %
Opis	Proszek krystaliczny lub granulki o barwie białej lub prawie białej
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia pomiędzy 127 °C a 132 °C
B. Dodatni wynik próby na obecność jabłczanu
C. Roztwory tej substancji w każdej koncentracji są optycznie nieaktywne
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Kwas fumarowy	Nie więcej niż 1 %
Kwas maleinowy	Nie więcej niż 0,05 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
43. E 297 KWAS FUMAROWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas trans-butenediowy, kwas trans- 1,2-etylenodikarboksylowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	203-743-0
Wzór chemiczny	C₄H₄O₄
Masa cząsteczkowa	116,07
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 99,0 % w bezwodnej masie
Opis	Proszek krystaliczny lub granulki o barwie białej
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	286 °C - 302 °C (zamknięta kapilara, szybkie podgrzewanie)
B. Dodatni wynik próby na obecność podwójnych wiązań i na kwas 1,2-dikarboksylowy
C. pH roztworu 0,05 % w temperaturze 25 °C	3,0-3,2
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (120 °C, 4 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Kwas maleinowy	Nie więcej niż 0,1 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
44. E 300 KWAS ASKORBINOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas L-askorbinowy Kwas askorbinowy 2,3-Didehydro-L-treo-heksono-1,4-lakton 3-Keto-L-gulofuranolakton
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-066-2
Wzór chemiczny	C₆H₈O₆
Masa cząsteczkowa	176,13
Analiza	Kwas askorbinowy, po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny, zawiera nie mniej niż 99 % C₆H₈O₆
Opis	Białe do jasnożółtego bezwonne, krystaliczne ciało stałe
Identyfikacja
Punkt topnienia Dodatni wynik próby na obecność kwasu askorbinowego	Pomiędzy 189 °C a 193 °C łącznie z rozkładem
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,4 % po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D pomiędzy + 20,5 ° a + 21,5 ° (10 % m/v roztwór wodny)
pH 2 % roztworu wodnego	Pomiędzy 2,4 a 2,8
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
45. E 301 ASKORBINIAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Askorbinian sodu L-askorbinian sodu 2,3-Didehydro-L-treo-heksono- 1,4-lakton enolanu sodowego 3-Keto-L-gulofurano-lakton enolanu sodowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-126-1
Wzór chemiczny	C₆H₇O₆Na
Masa cząsteczkowa	198,11
Analiza	Askorbinian sodu, po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny, zawiera nie mniej niż 99 % C₆H₇O₆Na
Opis	Białe lub prawie białe, bezwonne, krystaliczne ciało stałe, które ciemnieje pod wpływem światła
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność askorbinianu i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,25 % po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny
Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D pomiędzy + 103 ° a + 106 ° (10 % m/v roztwór wodny)
pH 10 % roztworu wodnego	Pomiędzy 6,5 a 8,0
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
46. E 302 ASKORBINIAN WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	Askorbinian wapnia, diwodzian Sól wapniowa 2,3-didehydro-L-treo-heksono-1,4-laktonu, diwodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	227-261-5
Wzór chemiczny	C₁₂H₁₄O₁₂Ca x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	426,35
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na masę wolną od substancji lotnych
Opis	Biały do lekko bladoszarawożółtego, bezwonny, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność askorbinianu i wapnia
Czystość
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D pomiędzy + 95 ° a + 97 ° (5 % m/v roztwór wodny)
pH 10 % roztworu wodnego	Pomiędzy 6,0 a 7,5
Substancje lotne	Nie więcej niż 0,3 % oznaczone przez suszenie w temperaturze pokojowej przez 24 godziny w eksykatorze zawierającym kwas siarkowy lub pięciotlenek fosforu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
47. E 304(i) PALMITYNIAN ASKORBYLU
Definicja
Nazwa chemiczna	Palmitynian askorbylu Palmitynian L-askorbylu 2,3-Didehydro-L-treo-heksono-1,4-laktono-6-palmitynian 6-Palmitoilo-3-keto-L-gulofuranolakton
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-305-4
Wzór chemiczny	C₂₂H₃₈O₇
Masa cząsteczkowa	414,55
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Białe lub żółtawobiałe ciało stałe o cytrusowym zapachu
Identyfikacja
A. Punkt topnienia	Pomiędzy 107 °C a 117 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,0 % po suszeniu w komorze próżniowej w 56 °C do 60 °C przez 1 godzinę
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D pomiędzy + 21° a + 24° (5 % m/v roztwór w metanolu)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
48. E 304(ii) STEARYNIAN ASKORBYLU
Definicja
Nazwa chemiczna	Stearynian askorbylu Stearynian L-askorbylu 2,3-Didehydro-L-treo-heksono-1,4-laktono-6-stearynian 6-Stearoilo-3-keto-L-gulofuranolakton
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	246-944-9
Wzór chemiczny	C₂₄H₄₂O₇
Masa cząsteczkowa	442,6
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 %
Opis	Białe lub żółtawobiałe ciało stałe o cytrusowym zapachu
Identyfikacja
A. Punkt topnienia	Około 116 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,0 % po suszeniu w komorze próżniowej w 56 °C do 60 °C przez 1 godzinę
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
49. E 306 MIESZANINA TOKOFEROLI
Definicja	Produkt otrzymany w wyniku destylacji próżniowej z parą wodną jadalnych produktów zawierających oleje roślinne, składający się ze skoncentrowanych tokoferoli i tokotrienoli. Zawiera tokoferole, takie jak: d-α, d-β, d-γ i d-δ-tokoferole
Masa cząsteczkowa	430,71 (d-α-tokoferol)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 34 % tokoferoli ogółem
Opis	Brązowawoczerwony do czerwonego, klarowny, lepki olej o łagodnym, charakterystycznym zapachu i smaku. Może wykazywać nieznaczne rozdzielenie podobnych do wosku składników w formie mikrokrystalicznej.
Identyfikacja
A. Przez odpowiednią metodę chromatografii gazowo-cieczowej
B. Testy rozpuszczalności	Nierozpuszczalna w wodzie. Rozpuszczalna w etanolu. Miesza się z eterem.
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D nie mniej niż + 20°
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
50. E 307 ALFA - TOKOFEROL
Nazwy synonimowe	dl-α-Tokoferol
Definicja
Nazwa chemiczna	dl-5,7,8-Trimetylotokol dl-2,5,7,8-Tetrametylo-2-(4',8',12'-trimetylotridecylo)-6-chromanol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-466-0
Wzór chemiczny	C₂₉H₅₀O₂
Masa cząsteczkowa	430,71
Analiza	Zawiera nie mniej niż 96 % związku
Opis	Żółtawy do bursztynowego, prawie bezwonny, przejrzysty, lepki olej, który utlenia się i ciemnieje w wyniku działania powietrza lub światła
Identyfikacja
A. Testy rozpuszczalności	Nierozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszczalny w etanolu, miesza się z eterem
B. Spektrofotometria	W etanolu absolutnym maksimum absorpcji jest przy około 292 nm
Czystość
Współczynnik załamania	n _D²⁰ 1,503-1,507
Współczynnik absorpcji E ^1%_1cm w etanolu	E^1%_1cm(292 nm) 72-76 (0,01 g w 200 ml etanolu absolutnego)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Skręcalność właściwa	[α]²⁵_D 0 ° ± 0,05 ° (1 do 10 roztwór w chloroformie)
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
51. E 308 GAMMA - TOKOFEROL
Nazwy synonimowe	dl-γ-Tokoferol
Definicja
Nazwa chemiczna	2,7,8-Trimetylo-2-(4',8',12'-trimetylotridecylo)-6-chromanol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-523-4
Wzór chemiczny	C₂₈H₄₈O₂
Masa cząsteczkowa	416,69
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97 %
Opis	Krystaliczny, lepki, bladożółty olej, który utlenia się i ciemnieje w wyniku działania powietrza lub światła
Identyfikacja
A. Spektrometria	W etanolu absolutnym maksimum absorpcji jest około 298 nm i 257 nm
Czystość
Współczynnik absorpcji E^1%_1cm w etanolu	E^1%_1cm (298 nm) pomiędzy 91 a 97 E^1%_1cm (257 nm) pomiędzy 5,0 a 8,0
Współczynnik załamania	n²⁰_D 1,503-1,507
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
52. E 309 DELTA - TOKOFEROL
Definicja
Nazwa chemiczna	2,8-Dimetylo-2-(4',8',12'-trimetylotridecylo)-6-chromanol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-299-0
Wzór chemiczny	C₂₇H₄₆O₂
Masa cząsteczkowa	402,7
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97 %
Opis	Klarowny, lepki, bladożółtawy lub pomarańczowy olej, który utlenia się i ciemnieje w wyniku działania powietrza lub światła
Identyfikacja
A. Spektrometria	W etanolu absolutnym maksimum absorpcji jest około 298 nm i 257 nm
Czystość
Współczynnik absorpcji E^1%_1cm w etanolu	E^1%_1cm (298 nm) pomiędzy 89 a 95 E^1%_1cm (257 nm) pomiędzy 3,0 a 6,0
Współczynnik załamania	n²⁰_D 1,500-1,504
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
53. E 310 GALUSAN PROPYLU
Definicja
Nazwa chemiczna	Galusan propylu Ester propylowy kwasu galusowego Ester n-propylowy kwasu 3,4,5-trihydroksybenzoesowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-498-2
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₂O₅
Masa cząsteczkowa	212,20
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe do kremowobiałego, krystaliczne, bezwonne ciało stałe
Identyfikacja
A. Testy rozpuszczalności	Słabo rozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszczalny w etanolu, eterze i propan-1,2-diolu
B. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 146 °C a 150 °C po suszeniu w 110 °C przez 4 godziny
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1,0 % (110 °C, 4 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Wolny kwas	Nie więcej niż 0,5 % (jako kwas galusowy)
Chlorowane związki organiczne	Nie więcej niż 100 mg/kg (jako Cl)
Współczynnik absorpcji E^1%_1cm w etanolu	E^1%_1cm (275 nm) nie mniej niż 485 i nie więcej niż 520
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
54. E 311 GALUSAN OKTYLU
Definicja
Nazwa chemiczna	Galusan oktylu Ester oktylowy kwasu galusowego Ester n-oktylowy kwasu 3,4,5-trihydroksybenzoesowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	213-853-0
Wzór chemiczny	C₁₅H₂₂O₅
Masa cząsteczkowa	282,34
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % po suszeniu w 90 °C przez 6 godzin
Opis	Białe do kremowobiałego, bezwonne ciało stałe
Identyfikacja
A. Testy rozpuszczalności	Nierozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszczalny w etanolu, eterze i propan-1,2-diolu
B. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 99 °C a 102 °C po suszeniu w 90 °C przez 6 godzin
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (90 °C, 6 godzin)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,05 %
Wolny kwas	Nie więcej niż 0,5 % (jako kwas galusowy)
Chlorowane związki organiczne	Nie więcej niż 100 mg/kg (jako Cl)
Współczynnik absorpcji E^1%_1cm w etanolu	E^1%_1cm (275 nm) nie mniej niż 375 i nie więcej niż 390
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
55. E 312 GALUSAN DODECYLU
Nazwy synonimowe	Galusan laurylu
Definicja
Nazwa chemiczna	Galusan dodecylu Ester n-dodecylowy (lub laurylowy) kwasu 3,4,5-trihydroksybenzoesowego Ester dodecylowy kwasu galusowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	214-620-6
Wzór chemiczny	C₁₉H₃₀O₅
Masa cząsteczkowa	338,45
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % po suszeniu w 90 °C przez 6 godzin
Opis	Białe lub kremowobiałe, bezwonne ciało stałe
Identyfikacja
A. Testy rozpuszczalności	Nierozpuszczalny w wodzie, dobrze rozpuszczalny w etanolu i eterze
B. Zakres temperatur opnienia	Pomiędzy 95 °C a 98 °C po suszeniu w 90 °C przez 6 godzin
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (90 °C, 6 godzin)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,05 %
Wolny kwas	Nie więcej niż 0,5 % (jako kwas galusowy)
Chlorowane związki organiczne	Nie więcej niż 100 mg/kg (jako Cl)
Współczynnik absorpcji E^1%_1cm w etanolu	E^1%_1cm (275 nm) nie mniej niż 300 i nie więcej niż 325
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 30 mg/kg
56. E 315 KWAS ERYTROBOWY
Nazwy synonimowe	Kwas izoaskorbinowy Kwas d-araboaskorbinowy
Definicja
Nazwa chemiczna	γ-Lakton kwasu d-erytro-heks-2-enowego Kwas izoaskorbinowy Kwas d-izoaskorbinowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	201-928-0
Wzór chemiczny	C₆H₈O₆
Masa cząsteczkowa	176,13
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe do żółtawego, krystaliczne ciało stałe, ciemniejące stopniowo pod wpływem światła
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Około 164 °C do 172 °C łącznie z rozkładem
B. Dodatni wynik testu na obecność kwasu askorbinowego/reakcja barwna
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,4 % po suszeniu pod zmniejszonym ciśnieniem nad żelem krzemionkowym przez 3 godziny
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,3 %
Skręcalność właściwa	[α]²⁵_D 10 % (m/v) roztworu wodnego pomiędzy - 16,5° do - 18°
Szczawiany	Do roztworu 1 g w 10 ml wody dodać 2 krople lodowatego kwasu octowego oraz 5 ml 10 % roztworu octanu wapnia. Roztwór powinien pozostać klarowny
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
57. E 316 IZOASKORBINIAN SODU
Nazwy synonimowe
Definicja
Nazwa chemiczna	Izoaskorbinian sodu Erytrobinian sodu Sól sodowa kwasu D-izoaskorbinowego Sól sodowa 2,3-didehydro-D-erytro-heksono-l,4-laktonu 3-Keto-D-gulofuranolakton enolanu sodowego, monowodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	228-973-9
Wzór chemiczny	C₆H₇O₆Na x H₂O
Masa cząsteczkowa	216,13
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny, w przeliczeniu na masę monowodzianu

Opis	Białe, krystaliczne ciało stałe
Identyfikacja
A. Testy rozpuszczalności	Dobrze rozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Dodatni wynik próby na obecność kwasu askorbinowego/reakcja barwna
C. Dodatni wynik próby na obecność sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,25 % po suszeniu w eksykatorze próżniowym nad kwasem siarkowym przez 24 godziny
Skręcalność właściwa	[α]²⁵_D 10 % (m/v) roztworu wodnego pomiędzy + 95° a + 98°
pH 10 % roztworu wodnego	Pomiędzy 5,5 a 8,0
Szczawian	Do roztworu 1 g w 10 ml wody dodać 2 krople lodowatego kwasu octowego i 5 ml 10 % roztworu octanu wapnia. Roztwór powinien pozostać klarowny
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
58. E 319 TERT-BUTYLOHYDROCHINON (TBHQ)
Nazwy synonimowe	TBHQ
Definicja
Nazwa chemiczna	Tert-butylo-1,4-benzenodiol 2-(1,1-Dimetyloethyl)-1,4-benzenodiol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	217-752-2
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₄O₂
Masa cząsteczkowa	166,22
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % C₁₀H₁₄O₂
Opis	Kryształy o barwie białej i o charakterystycznej woni
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu
B. Temperatura topnienia	Nie mniej niż 126,5 °C
C. Związki fenolowe	Około 5 mg próbki rozpuścić w 10 ml metanolu, a następnie dodać 10,5 ml roztworu dimetyloaminy (1:4). Powstały roztwór powinien mieć zabarwienie czerwone do różowego
Czystość
tert-butylo-p-benzochinon	Nie więcej niż 0,2 %
2,5-Di-(tert-butylo)-hydrochinon	Nie więcej niż 0,2 %
Hydroksychinon	Nie więcej niż 0,1 %
Toluen	Nie więcej niż 25 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
59. E 320 BUTYLOHYDROKSYANIZOL (BHA)
Nazwy synonimowe	BHA
Definicja
Nazwy chemiczne	3-Trzeciorzędowy-butylo-4-hydroksyanisol Mieszanina 2-trzeciorzędowego-butylo-4-hydroksyanisolu z 3-trzeciorzędowym-butylo-4-hydroksyanisolem
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	246-563-8
Wzór chemiczny	C₁₁H₁₆O₂
Masa cząsteczkowa	180,25
Analiza	Zawartość C₁₀H₁₆O₂ nie mniejsza niż 98,5 %, a izomeru 3-trzeciorzędowego-butylo-4-hydroksyanisolu nie mniejsza niż 85 %
Opis	Kryształy o barwie białej lub lekko żółtej albo ciało stałe o konsystencji wosku o lekkim aromatycznym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w etanolu
B. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 48 °C a 63 °C
C. Reakcja powstawania barw	Pozytywna próba dla grup fenoli
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,05 % po spalaniu w 800 ± 25 °C
Zanieczyszczenia fenolowe	Nie więcej niż 0,5 %
Absorpcja właściwa E^1%_1cm	E^1%_1cm (290 nm) nie mniej niż 190 i nie więcej niż 210
Absorpcja właściwa E^1%_1cm	E^1%_1cm (228 nm) nie mniej niż 326 i nie więcej niż 345
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
60. E 321 BUTYLOHYDROKSYTOLUEN (BHT)
Nazwy synonimowe	BHT
Definicja
Nazwa chemiczna	2,6-Ditert-butylo-ρ-krezol 4-Metylo-2,6-ditertbutylofenol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-881-4
Wzór chemiczny	C₁₅H₂₄O
Masa cząsteczkowa	220,36
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 %
Opis	Białe, krystaliczne lub w formie płatków ciało stałe, bezwonne lub o charakterystycznym, mdłym zapachu
Identyfikacja
A. Testy rozpuszczalności	Nierozpuszczalny w wodzie i propan-1,2-diolu. Dobrze rozpuszczalny w etanolu
B. Punkt topnienia	W 70°C
C. Maksimum absorbancji	Absorpcja w zakresie od 230 do 320 nm 2 cm warstwy roztworu 1 w 100.000 bezwodnego etanolu wykazuje maksimum tylko przy 278 nm
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,005%
Zanieczyszczenia fenolowe	Nie więcej niż 0,5 %
Współczynnik absorpcji E^1%_1cm w etanolu	E^1%_1cm (278 nm) nie mniej niż 81 i nie więcej niż 88
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
61. E 322 LECYTYNY
Nazwy synonimowe	Fosfatydy Fosfolipidy
Definicja	Lecytyny są mieszaninami lub frakcjami fosfatydów otrzymanymi w wyniku procesów fizycznych ze środków spożywczych pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego, łącznie z produktami hydrolizy otrzymanymi w wyniku użycia właściwych, bezpiecznych enzymów. Produkt końcowy nie może wykazywać oznak pozostałości aktywności enzymów. Lecytyny w środowisku wodnym mogą być lekko wybielane przy użyciu nadtlenku wodoru. Utlenianie nie może zmieniać chemicznie fosfatydów lecytynowych
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-307-2
Analiza	- Lecytyny: nie mniej niż 60,0 % substancji nierozpuszczalnych w acetonie - Hydrolizowane lecytyny: nie mniej niż 56,0 % substancji nierozpuszczalnych w acetonie
Opis	- Lecytyny: brązowa ciecz lub lepka, półpłynna masa lub proszek - Hydrolizowane lecytyny: jasnobrązowa do brązowej, lepka ciecz lub pasta
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność choliny, fosforu i kwasów tłuszczowych
B. Próba na obecność hydrolizowanej lecytyny	Do zlewki o pojemności 800 ml wlać 500 ml wody (30 °C - 35 °C). Następnie powoli dodawać 50 ml próbki, stale mieszając. Lecytyna hydrolizowana utworzy homogenną emulsję. Lecytyna niehydrolizowana utworzy oddzielną masę około 50 g.
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 105 °C przez 1 godzinę
Substancje nierozpuszczalne w toluenie	Nie więcej niż 0,3 %
Liczba kwasowa	- Lecytyny: nie więcej niż 35 mg wodorotlenku potasu na gram - Hydrolizowane lecytyny: nie więcej niż 45 mg wodorotlenku potasu na gram
Liczba nadtlenkowa	Równa lub mniejsza niż 10
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
62. E 325 MLECZAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Mleczan sodu 2-Hydroksypropionian sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-772-0
Wzór chemiczny	C₃H₅NaO₃
Masa cząsteczkowa	112,06 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 57 % i nie więcej niż 66 %
Opis	Bezbarwna, przezroczysta ciecz, bezwonna lub o słabym, charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność mleczanów
B. Dodatni wynik próby na obecność potasu
Czystość
Kwasowość	Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu, wyrażona jako kwas mlekowy
pH 20% roztworu wodnego	6,5 do 7,5
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Substancje redukujące	Brak redukcji roztworu Fehlinga
Uwaga: Niniejsza specyfikacja dotyczy 60 % roztworu wodnego
63. E 326 MLECZAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Mleczan potasu 2-Hydroksypropionian potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	213-631-3
Wzór chemiczny	C₃H₅O₃K
Masa cząsteczkowa	128,17 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 57 % i nie więcej niż 66 %
Opis	Lekko lepka, prawie bezwonna, klarowna ciecz. Bezwonna lub o słabym, charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Spalanie	Spalić roztwór mleczanu potasu do uzyskania popiołu. Popiół jest alkaliczny, musuje w momencie dodania kwasu
B. Reakcja barwna	Nanieść 2 ml roztworu mleczanu potasu na 5 ml roztworu 1 w 100 katechiny w kwasie siarkowym. W miejscu kontaktu powstaje ciemnoczerwony kolor
C. Dodatni wynik próby na obecność potasu i mleczanów
Czystość
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Kwasowość	Rozpuścić 1 g roztworu mleczanu potasu w 20 ml wody, dodać 3 krople fenoloftaleiny TS i miareczkować 0,1 N wodorotlenkiem sodu. Nie powinno zostać zużyte więcej niż 0,2 ml
Substancje redukujące	Mleczan potasu nie powinien redukować roztworu Fehlinga
Uwaga: Niniejsza specyfikacja dotyczy 60 % roztworu wodnego
64. E 327 MLECZAN WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	Dimleczan wapnia Dimleczan wapnia, wodzian Sól wapniowa kwasu 2-hydroksypropionowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	212-406-7
Wzór chemiczny	(C₃H₅O₂)₂Ca x nH₂O (n = 0-5)
Masa cząsteczkowa	218,22 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Prawie bezwonny, biały, krystaliczny proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność mleczanów i wapnia
B. Testy rozpuszczalności	Rozpuszczalny w wodzie i praktycznie nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Oznaczony przez suszenie w 120 °C przez 4 godziny: - Bezwodny: nie więcej niż 3,0 % - z 1 cząsteczką wody: nie więcej niż 8,0 % - z 3 cząsteczkami wody: nie więcej niż 20,0 % - z 4,5 cząsteczkami wody: nie więcej niż 27,0 %
Kwasowość	Nie więcej niż 0,5 % w przeliczeniu na suchą masę, wyrażona jako kwas mlekowy
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor)
pH 5 % roztworu	Pomiędzy 6,0 a 8,0
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Substancje redukujące	Brak redukcji roztworu Fehlinga
65. E 330 KWAS CYTRYNOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas cytrynowy Kwas 2-hydroksy-l,2,3-propanotrikarboksylowy Kwas b-hydroksytrikarbalitykowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	201-069-1
Wzór chemiczny	(a) C₆H₈O₇ (bezwodny) (b) C₆H₈O₇ x H₂O (monowodzian)
Masa cząsteczkowa	(a) 192, 13 (bezwodny) (b) 210,15 (monowodzian)
Analiza	Kwas cytrynowy może występować w formie bezwodnej lub może zawierać 1 cząsteczkę wody. Kwas cytrynowy zawiera nie mniej niż 99,5 % C₆H₈O₇, w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Kwas cytrynowy jest białym lub bezbarwnym, bezwonnym, krystalicznym ciałem stałym o bardzo kwaśnym smaku. Monowodzian traci wodę krystalizacyjną w suchym powietrzu
Identyfikacja
A. Testy rozpuszczalności	Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie; dobrze rozpuszczalny w etanolu; rozpuszczalny w eterze
Czystość
Zawartość wody	Bezwodny kwas cytrynowy zawiera nie więcej niż 0,5 % wody; kwas cytrynowy w formie monowodzianu zawiera nie więcej niż 8,8 % wody (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,05 % po prażeniu w 800 °C ± 25 °C
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg, wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
Substancje łatwo ulegające zwęgleniu	1 g sproszkowanej próbki z 10 ml minimum 98 % kwasu siarkowego ogrzewać w łaźni wodnej o temp. 90°C, w ciemności, przez 1 godzinę. Nie powinny powstać żadne zmiany, co najwyżej jasnobrązowego zabarwienia (płyn porównawczy K)
66. E 331 (i) CYTRYNIAN MONOSODOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian monosodowy Cytrynian sodu, monozasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Cytrynian monosodowy Sól monosodowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propano-trikarboksylowego
Wzór chemiczny	(a) C₆H₇O₇Na (bezwodny) (b) C₆H₇O₇Na x H₂O (monowodzian)
Masa cząsteczkowa	(a) 214,11 (bezwodny) (b) 232,23 (monowodzian)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Krystaliczny, biały proszek lub bezbarwne kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cytrynianów i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Oznaczony w wyniku suszenia w 180 °C przez 4 godziny: - bezwodny: nie więcej niż 1,0 % - monowodzian: nie więcej niż 8,8 %
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
pH 1 % roztworu wodnego	Pomiędzy 3,5 a 3,8
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
67. E 331 (ii) CYTRYNIAN DISODOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian disodowy Cytrynian sodu, dizasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Cytrynian disodowy Sól disodowa kwasu 2-hydroksy-1,2,3-propano-trikarboksylowego Sól disodowa kwasu cytrynowego z 1,5 cząsteczki wody
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-623-3
Wzór chemiczny	C₆H₆O₇Na₂ x 1,5H₂O
Masa cząsteczkowa	263,11
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Krystaliczny, biały proszek lub bezbarwne kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cytrynianów i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 13,0 % w wyniku suszenia w 180 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
pH 1 % roztworu wodnego	Pomiędzy 4,9 a 5,2
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
68. E 331 (iii) CYTRYNIAN TRISODOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian trisodowy Cytrynian sodu, trizasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Cytrynian trisodowy Sól trisodowa kwasu 2-hydroksy-1,2,3-propano-trikarboksylowego Sól trisodowa kwasu cytrynowego w formie bezwodnej, diwodzianu lub pentawodzianu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-675-3
Wzór chemiczny	Bezwodny: C₆H₅O₇Na₃ Uwodniony: C₆H₅O₇Na₃ x nH₂O (n = 2 lub 5)
Masa cząsteczkowa	258,07 (bezwodny)
Analiza	Nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Krystaliczny, biały proszek lub bezbarwne kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cytrynianów i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Oznaczony w wyniku suszenia w 180 °C przez 4 godziny: - bezwodny: nie więcej niż 1,0 % - diwodzian: nie więcej niż 13,5 % - pentawodzian: nie więcej niż 30,3 %
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
pH 5 % roztworu wodnego	Pomiędzy 7,5 a 9,0
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
69. E 332 (i) CYTRYNIAN MONOPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian monopotasowy Cytrynian potasu, monozasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Cytrynian monopotasowy Sól monopotasowa kwasu 2-hydroksy-l,2,3-propano-trikarboksylowego Bezwodna sól monopotasowa kwasu cytrynowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	212-753-4
Wzór chemiczny	C₆H₇O₇K
Masa cząsteczkowa	230,21
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, higroskopijny, ziarnisty proszek lub przezroczyste kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cytrynianów i potasu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 180 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy po suszeniu
pH 1 % roztworu wodnego	Pomiędzy 3,5 a 3,8
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
70. E 332 (ii) CYTRYNIAN TRIPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian tripotasowy Cytrynian potasu, trizasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Cytrynian tripotasowy Sól tripotasowa kwasu 2-hydroksy-1,2,3-propano-trikarboksylowego Sól tripotasowa kwasu cytrynowego, monowodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	212-755-5
Wzór chemiczny	C₆H₅O₇K₃ x H₂O
Masa cząsteczkowa	324,42
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, higroskopijny, ziarnisty proszek lub przezroczyste kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cytrynianów i potasu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 6,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 180 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
pH 5 % roztworu wodnego	Pomiędzy 7,5 a 9,0
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
71. E 333 (i) CYTRYNIAN MONOWAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian monowapniowy Cytrynian wapnia, monozasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Cytrynian monowapniowy Sól monowapniowa kwasu 2-hydroksy-1,2,3-propano-trikarboksylowego Sól monowapniowa kwasu cytrynowego, monowodzian
Wzór chemiczny	(C₆H₇O₇)₂Ca x H₂O
Masa cząsteczkowa	440,32
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Drobny, biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cytrynianów i wapnia
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 7,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 180 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
pH 1 % roztworu wodnego	Pomiędzy 3,2 a 3,5
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
Węglany	Podczas rozpuszczania 1 g cytrynianu wapnia w 10 ml 2 N kwasu chlorowodorowego nie może uwolnić się więcej niż kilka oddzielnych pęcherzyków
72. E 333 (ii) CYTRYNIAN DIWAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian diwapniowy Cytrynian wapnia, dizasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Cytrynian diwapniowy Sól diwapniowa kwasu 2-hydroksy-1,2,3-propano-trikarboksylowego Sól diwapniowa kwasu cytrynowego, triwodzian
Wzór chemiczny	(C₆H₇O₇)₂Ca₂ x 3H₂O
Masa cząsteczkowa	530,42
Analiza	Nie mniej niż 97,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Drobny, biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cytrynianów i
wapnia
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 20,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 180 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
Węglany	Podczas rozpuszczania 1 g cytrynianu wapnia w 10 ml 2 N kwasu chlorowodorowego nie może uwolnić się więcej niż kilka oddzielnych pęcherzyków
73. E 333 (iii) CYTRYNIAN TRIWAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian triwapniowy Cytrynian wapnia, trizasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Cytrynian triwapniowy Sól triwapniowa kwasu 2-hydroksy-1,2,3-propano-trikarboksylowego Sól triwapniowa kwasu cytrynowego, triwodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	212-391-7
Wzór chemiczny	(C₆H₆O₇)₂Ca₃ x 4H₂O
Masa cząsteczkowa	570,51
Analiza	Nie mniej niż 97,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Drobny, biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cytrynianów i wapnia
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 14,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 180 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 5 mg/kg
Węglany	Podczas rozpuszczania 1 g cytrynianu wapnia w 10 ml 2 N kwasu chlorowodorowego nie może uwolnić się więcej niż kilka oddzielnych pęcherzyków
74. E 334 KWAS L(+)-WINOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas L-winowy Kwas L-2,3-dihydroksybutanodiowy d-α,β-dihydroksybursztynowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	201-766-0
Wzór chemiczny	C₂H₆O₆
Masa cząsteczkowa	150,09
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne lub przezroczyste ciało stałe lub biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia B. Dodatni wynik próby na obecność winianów	Pomiędzy 168°C a l70°C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (nad P₂O₅, 3 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 1.000 mg/kg po prażeniu w 800 °C ± 25 °C
Skręcalność właściwa 20 % m/v roztworu wodnego	[α]²⁰_D pomiędzy + 11,5 ° a + 13,5 °
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
75. E 335 (i) WINIAN MONOSODOWY
Nazwy synonimowe	Sól monosodowa kwasu L(+)-winowego
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól monosodowa kwasu L-2,3-dihydroksybutanodiowego Sól monosodowa kwasu L(+)-winowego, monowodzian
Wzór chemiczny	C₄H₅O₆Na x H₂O
Masa cząsteczkowa	194,05
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Przezroczyste, bezbarwne kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność winianów i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 10,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 105 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
76. E 335 (ii) WINIAN DISODOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	L-winian disodowy (+)- Winian disodowy Sól disodowa kwasu (+)-2,3-dihydroksybutanodiowego Sól disodowa kwasu L(+)-winowego, diwodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	212-773-3
Wzór chemiczny	C₄H₄O₆Na₂ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	230,8
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Przezroczyste, bezbarwne kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność winianów i sodu
B. Testy rozpuszczalności	1 gram jest nierozpuszczalny w 3 ml wody. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 17,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 150 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
pH 1 % roztworu wodnego	Pomiędzy 7,0 a 7,5
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
77. E 336 (i) WINIAN MONOPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Winian potasu, monozasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Bezwodna sól monopotasowa kwasu L(+)-winowego Sól monopotasowa kwasu L-2,3-dihydroksybutanodiowego
Wzór chemiczny	C₄H₅O₆K
Masa cząsteczkowa	188,16
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, krystaliczny lub ziarnisty proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność winianów i potasu
B. Punkt topnienia	230 °C
Czystość
pH 1 % roztworu wodnego	3,4
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 105 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
78. E 336 (ii) WINIAN DIPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Winian potasu, dizasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól dipotasowa kwasu L-2,3-dihydroksybutanodiowego
	Sól dipotasowa kwasu L(+)-winowego z połówką cząsteczki wody
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	213-067-8
Wzór chemiczny	C₄H₄O₆K₂ x ¹/₂H₂O
Masa cząsteczkowa	235,2
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, krystaliczny lub ziarnisty proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność winianów i potasu
Czystość
pH 1 % roztworu wodnego Ubytek po suszeniu	Pomiędzy 7,0 a 9,0 Nie więcej niż 4,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 150 °C przez 4 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
79. E 337 WINIAN POTASOWO-SODOWY
Nazwy synonimowe	L(+)-winian potasowo-sodowy Sól z Rochelle Sól Seignette'a
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól potasowo-sodowa kwasu L-2,3-dihydroksy-butanodiowego L(+)-winian potasowo-sodowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	206-156-8
Wzór chemiczny	C₄H₄O₆KNa x 4H₂O
Masa cząsteczkowa	282,23
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne kryształy lub biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność winianów, potasu i sodu
B. Testy rozpuszczalności	1 gram jest rozpuszczalny w 1 ml wody, nierozpuszczalny w etanolu
C. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 70 a 80 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 26,0 % i nie mniej niż 21,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 150 °C przez 3 godziny
Szczawiany	Nie więcej niż 100 mg/kg wyrażone jako kwas szczawiowy, po suszeniu
pH 1 % roztworu wodnego	Pomiędzy 6,5 a 8,5
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
80. E 338 KWAS FOSFOROWY
Nazwy synonimowe	Kwas ortofosforowy Kwas monofosforowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas fosforowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-633-2
Wzór chemiczny	H₃PO₄
Masa cząsteczkowa	98,00
Analiza	Kwas fosforowy jest dostępny na rynku jako wodny roztwór o różnych stężeniach Zawiera nie mniej niż 67,0 % i nie więcej niż 85,7 %
Opis	Klarowna, bezbarwna, lepka ciecz
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność kwasu i fosforanów
Czystość
Lotne kwasy	Nie więcej niż 10 mg/kg (jako kwas octowy)
Chlorki	Nie więcej niż 200 mg/kg (wyrażone jako chlor)
Azotany	Nie więcej niż 5 mg/kg (jako NaNO₃)
Siarczany	Nie więcej niż 1.500 mg/kg (jako CaSO₄)
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Uwaga: Niniejsza specyfikacja dotyczy 75 % roztworu wodnego
81. E 339 (i) FOSFORAN MONOSODOWY
Nazwy synonimowe	Monofosforan monosodowy Kwaśny monofosforan monosodowy Ortofosforan monosodowy Fosforan sodu, jednozasadowy Diwodoromonofosforan sodu
Definicja
Nazwa chemiczna	Diwodoromonofosforan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-449-2
Wzór chemiczny	Bezwodny: NaH₂PO₄ Monowodzian: NaH₂PO₄ x H₂O
	Diwodzian: NaH₂PO₄ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	Bezwodny: 119,98 Monowodzian: 138,00 Diwodzian: 156,01
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97 % NaH₂PO₄ po suszeniu w 60 °C przez jedną godzinę i następnie w 105 °C przez cztery godziny
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 58,0 % a 60,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, bezwonny, lekko rozpływający się proszek, kryształy lub granulki
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i sodu
B. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu lub eterze
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 4,1 a 5,0
Czystość
Ubytek po suszeniu	Dla bezwodnej soli nie więcej niż 2,0 %, dla monowodzianu nie więcej niż 15,0 % i dla diwodzianu nie więcej niż 25 %, po suszeniu w 60 °C przez 1 godzinę i następnie w 105 °C przez 4 godziny
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
82. E 339 (ii) FOSFORAN DISODOWY
Nazwy synonimowe	Monofosforan disodowy Drugorzędowy fosforan sodu Ortofosforan disodowy Kwaśny fosforan disodowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodoromonofosforan disodowy Wodoroortofosforan disodowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-448-7
Wzór chemiczny	Bezwodny: Na₂HPO₄ Wodzian: Na₂HPO₄ x nH₂O (n=2, 7 lub 12)
Masa cząsteczkowa	141,98 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % Na₂HPO₄ po suszeniu w 40 °C przez 3 godziny i następnie w 105 °C przez 5 godzin
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 49 % a 51 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezwodny wodorofosforan disodowy jest białym, higroskopijnym, bezwonnym proszkiem. Dostępne formy uwodnione obejmują diwodzian: białe, krystaliczne, bezwonne ciało stałe; heptawodzian: białe, bezwonne, wykwitające kryształy lub ziarnisty proszek; dodekawodzian: biały, wykwitający, bezwonny proszek lub kryształy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i sodu
B. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 8,4 a 9,6
Czystość
Ubytek po suszeniu	Po suszeniu w 40 °C przez 3 godziny i następnie w 105 °C przez 5 godzin, ubytki masy są następujące: bezwodny nie więcej niż 5,0 %, diwodzian nie więcej niż 22,0 %, heptawodzian nie więcej niż 50,0 %, dodekawodzian nie więcej niż 61,0 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
83. E 339 (iii) FOSFORAN TRISODOWY
Nazwy synonimowe	Fosforan sodu Fosforan sodu, trizasadowy Ortofosforan trisodowy
Definicja	Fosforan trisodowy jest otrzymywany z wodnego roztworu - krystalizuje w postaci bezwodnej z ¹/₂, 1, 6, 8 lub 12 cząsteczkami H₂O. Dodecawodzian krystalizuje zwykle z wodnych roztworów przy nadmiarze wodorotlenku sodu. Zawiera on % ¹/₄ cząsteczki NaOH
Nazwa chemiczna	Monofosforan trisodowy Fosforan trisodowy Ortofosforan trisodowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-509-8
Wzór chemiczny	Bezwodny: Na₃PO₄ Uwodniony: Na₃PO₄ x nH₂O (n = ¹/₂, 1, 6, 8 lub 12)
Masa cząsteczkowa	163,94 (bezwodny)
Analiza	Bezwodny fosforan sodu i uwodnione formy, z wyjątkiem dodekawodzianu, zawierają nie mniej niż 97,0 % Na₃PO₄ w przeliczeniu na suchą masę. Dodekawodzian fosforanu sodu zawiera nie mniej niż 92,0 % Na₃PO₄w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 40,5 % a 43,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe, bezwonne kryształy, granulki lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i sodu
B. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 11,5 a 12,5
Czystość
Ubytek po prażeniu	Po suszeniu w 120 °C przez 2 godziny i następnie prażeniu w około 800 °C przez 30 minut, ubytki masy są następujące: bezwodny nie więcej niż 2,0 %, monowodzian: nie więcej niż 11,0 %, dodekawodzian: pomiędzy 45,0 % a 58,0 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
84. E 340 (i) FOSFORAN MONOPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Fosforan potasu, monozasadowy Monofosforan monopotasowy Ortofosforan potasu
Definicja
Nazwa chemiczna	Diwodorofosforan potasu Diwodoroortofosforan monopotasowy Diwodoromonofosforan monopotasowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-913-4
Wzór chemiczny	KH₂PO₄
Masa cząsteczkowa	136,09
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,0 % po suszeniu w 105 °C przez 4 godziny
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 51,0 % a 53,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezwonne, bezbarwne kryształy lub biały, ziarnisty lub krystaliczny proszek, higroskopijny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i potasu
B. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 4,2 a 4,8
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 105 °C przez 4 godziny
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
85. E 340 (ii) FOSFORAN DIPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Monofosforan dipotasowy Drugorzędowy fosforan potasu Kwaśny fosforan dipotasowy Ortofosforan dipotasowy Fosforan potasu, dizasadowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodoromonofosforan dipotasowy Wodorofosforan dipotasowy Wodoroortofosforan dipotasowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-834-5
Wzór chemiczny	K₂HPO₄
Masa cząsteczkowa	174,18
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % po suszeniu w 105 °C przez 4 godziny
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 40,3 % a 41,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwny lub biały, ziarnisty proszek, kryształy lub masa; substancja rozpływająca się pod wpływem wilgoci
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i potasu
B. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 8,7 a 9,4
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,0 % oznaczony w wyniku suszenia w 105 °C przez 4 godziny
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
86. E 340 (iii) FOSFORAN TRIPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Fosforan potasu Fosforan potasu, trizasadowy Ortofosforan tripotasowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Monofosforan tripotasowy Fosforan tripotasowy Ortofosforan tripotasowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-907-1
Wzór chemiczny	Bezwodny: K₃PO₄ Uwodniony: K₃PO₄ x nH₂O (n = 1 lub 3)
Masa cząsteczkowa	212,27 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97 % w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 30,5 % a 33,0 % w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Opis	Bezbarwne lub białe, bezwonne, higroskopijne kryształy lub granulki. Dostępne formy uwodnione obejmują monowodzian i triwodzian
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i potasu
B. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 11,5 a 12,3
Czystość
Ubytek po prażeniu	Bezwodny: nie więcej niż 3,0 %; uwodniony: nie więcej niż 23,0 %. Oznaczony w wyniku suszenia w 105 °C przez 1 godzinę i następnie prażenie w około 800 °C ± 25 °C przez 30 minut
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
87. E 341 (i) FOSFORAN MONOWAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Fosforan wapnia, monozasadowy Ortofosforan monowapniowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Diwodorofosforan wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-837-1
Wzór chemiczny	Bezwodny: Ca(H₂PO₄)₂ Uwodniony: Ca(H₂PO₄)₂ x H₂O
Masa cząsteczkowa	234,05 (bezwodny) 252,08 (monowodzian)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % w przeliczeniu na suchą masę
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 55,5 % a 61,1 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Ziarnisty proszek lub białe, rozpływające się kryształy lub granulki
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i wapnia
B. Zawartość CaO	Pomiędzy 23,0 % a 27,5 % (bezwodny) Pomiędzy 19,0 % a 24,8 % (monowodzian)
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 14 % oznaczony w wyniku suszenia w 105 °C przez 4 godziny (bezwodny). Nie więcej niż 17,5 % oznaczony w wyniku suszenia w 60 °C przez 1 godzinę i następnie w 105 °C przez 4 godziny (monowodzian)
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 17,5 % po prażeniu w 800 °C ± 25 °C przez 30 minut (bezwodny) Nie więcej niż 25,0 % oznaczony przez suszenie w 105 °C przez jedną godzinę i następnie prażenie w 800 °C ± 25 °C przez 30 minut (monowodzian)
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
88. E 341 (ii) FOSFORAN DIWAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Fosforan wapnia, dizasadowy Ortofosforan diwapniowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Monowodorofosforan wapnia Wodoroortofosforan wapnia Drugorzędowy fosforan wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-826-1
Wzór chemiczny	Bezwodny: CaHPO₄ Diwodzian: CaHPO₄ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	136,06 (bezwodny) 172,09 (diwodzian)
Analiza	Fosforan diwapniowy, po suszeniu w 200 °C przez 3 godziny, zawiera nie mniej niż 98 % i nie więcej niż równoważnik 102 % CaHPO₄
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 50,0 % a 52,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe kryształy lub granulki, ziarnisty proszek lub proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i wapnia
B. Rozpuszczalność	Trudno rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 8,5 % (bezwodny) lub 26,5 % (diwodzian) po prażeniu w 800 °C ± 25 °C przez 30 minut
Fluorki	Nie więcej niż 50 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
89. E 341 (iii) FOSFORAN TRIWAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Fosforan wapnia, trizasadowy Ortofosforan wapnia Hydroksymonofosforan pięciowapniowy Hydroksyapatyt wapnia
Definicja	Fosforan triwapniowy jest mieszaniną fosforanów wapnia w różnych proporcjach, otrzymaną w wyniku neutralizacji kwasu fosforowego wodorotlenkiem wapnia i posiada przybliżony skład: 10CaO x 3P₂O₅ x H₂O
Nazwa chemiczna	Hydroksymonofosforan pięciowapniowy Monofosforan triwapniowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	235-330-6 (hydroksymonofosforan pięciowapniowy) 231-840-8 (ortofosforan wapnia)
Wzór chemiczny	Ca₅(PO₄)₃ x OH lub Ca₃(PO₄)₂
Masa cząsteczkowa	502 lub 310
Analiza	Zawiera nie mniej niż 90 % w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Zawartość P₂O₅	Pomiędzy 38,5 % a 48,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, bezwonny proszek stabilny na powietrzu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność fosforanów i wapnia
B. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie; nierozpuszczalny w etanolu, rozpuszczalny w rozcieńczonych kwasach: chlorowodorowym i azotowym
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 8 % po prażeniu w 800 °C ± 25 °C do stałej masy
Fluorki	Nie więcej niż 50 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
90. E 343(i) FOSFORAN MONOMAGNEZOWY
Nazwy synonimowe	Diwodorofosforan magnezu Fosforan magnezu, monozasadowy Ortofosforan monomagnezu
Definicja
Nazwa chemiczna	Diwodoromonofosforan monomagnezu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	236-004-6
Wzór chemiczny	Mg(H₂PO₄)₂ x nH₂O (gdzie n = 0 do 4)
Masa cząsteczkowa	218,30 (bezwodny)
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 51,0 % po prażeniu
Opis	Bezwonny proszek krystaliczny o barwie białej, słabo rozpuszczalny w wodzie
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność magnezu i fosforanu
B. Zawartość MgO	Nie mniej niż 21,5 % po prażeniu
Czystość
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
91. E 343(ii) FOSFORAN DIMAGNEZOWY
Nazwy synonimowe	Wodorofosforan magnezu Fosforan magnezu, dizasadowy Ortofosforan dimagnezu Drugorzędowy fosforan magnezu
Definicja
Nazwa chemiczna	Monowodoromonofosforan dimagnezu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-823-5
Wzór chemiczny	MgHPO₄ x nH₂O (gdzie n = 0 - 3)
Masa cząsteczkowa	120,30 (bezwodny)
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 96 % po prażeniu
Opis	Bezwonny proszek krystaliczny o barwie białej, słabo rozpuszczalny w wodzie
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność magnezu i fosforanu
B. Zawartość MgO	Nie mniej niż 33,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Czystość
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (wyrażone jako fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
92. E 350(i) JABŁCZAN SODU
Nazwy synonimowe	Sól sodowa kwasu jabłkowego
Definicja
Nazwa chemiczna	DL-jabłczan disodowy Sól disodowa kwasu hydroksybutanodiowego
Wzór chemiczny	Półwodzian: C₄H₄Na₂O₅ x ¹/₂H₂O Trójwodzian: C₄H₄Na₂O₅ x 3H₂O
Masa cząsteczkowa	Półwodzian: 187,5 Trójwodzian: 232,10
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 98,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Proszek krystaliczny lub grudki o barwie białej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność kwasu 1,2-dikarboksylowego i sodu
B. Tworzenie barwnika azowego	Dodatnie
C. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 7,0 % (130 °C, 4 godziny) w przypadku półwodzianu, lub 20,5 % - 23,5 % (130 °C, 4 godziny) w przypadku triwodzianu
Zasadowość	Nie więcej niż 0,2 % jako Na₂CO₃
Kwas fumarowy	Nie więcej niż 1,0 %
Kwas maleinowy	Nie więcej niż 0,05 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
93. E 350(ii) WODOROJABŁCZAN SODU
Nazwy synonimowe	Sól monosodowa kwasu DL-jabłkowego
Definicja
Nazwa chemiczna	DL-jabłczan monosodowy, 2-DL-hydroksybursztynian monosodowy
Wzór chemiczny	C₄H₅NaO₅
Masa cząsteczkowa	156,07
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 99,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność kwasu 1,2-dikarboksylowego i sodu
B. Tworzenie barwnika azowego	Dodatnie
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,0 % (110 °C, 3 godziny)
Kwas maleinowy	Nie więcej niż 0,05 %
Kwas fumarowy	Nie więcej niż 1,0%
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
94. E 351 JABŁCZAN POTASU
Nazwy synonimowe	Sól potasowa kwasu jabłkowego
Definicja
Nazwa chemiczna	DL-jabłczan dipotasowy Sól dipotasowa kwasu hydroksybutanodiowego
Wzór chemiczny	C₄H₄K₂O₅
Masa cząsteczkowa	210,27
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 59,5 %
Opis	Roztwór wodny bezbarwny lub prawie bezbarwny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność kwasu 1,2-dikarboksylowego i potasu
B. Tworzenie barwnika azowego	Dodatnie
Czystość
Zasadowość	Nie więcej niż 0,2 % jako K₂CO₃
Kwas fumarowy	Nie więcej niż 1,0 %
Kwas maleinowy	Nie więcej niż 0,05 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
95. E 352(i) JABŁCZAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Sól wapniowa kwasu jabłkowego
Definicja
Nazwa chemiczna	DL-jabłczan wapniowy α-Hydroksybursztynian wapniowy Sól wapniowa kwasu hydroksybutanodiowego
Wzór chemiczny	C₄H₅CaO₅
Masa cząsteczkowa	172,14
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 97,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność jabłczanu, kwasu 1,2-dikarboksylowego i wapnia
B. Tworzenie barwnika azowego	Dodatnie
C. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w wodzie
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2 % (100 °C, 3 godziny)
Zasadowość	Nie więcej niż 0,2 % jako CaCO₃
Kwas maleinowy	Nie więcej niż 0,05 %
Kwas fumarowy	Nie więcej niż 1,0 %
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
96. E 352(ii) WODOROJABŁCZAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Sól monowapniowa kwasu DL-jabłkowego
Definicja
Nazwa chemiczna	DL-jabłczan monowapniowy, 2-DL-hydroksybursztynian monowapniowy
Wzór chemiczny	(C₄H₅O₅)₂Ca
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 97,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność kwasu 1,2-dikarboksylowego i wapnia
B. Tworzenie barwnika azowego	Dodatnie
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2 % (110 °C, 3 godziny)
Kwas maleinowy	Nie więcej niż 0,05 %
Kwas fumarowy	Nie więcej niż 1,0 %
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
97. E 353 KWAS METAWINOWY
Nazwy synonimowe	Kwas diwinowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas metawinowy
Wzór chemiczny	C₄H₆O₆
Analiza	Nie mniej niż 99,5%
Opis	Białe lub żółtawe kryształy lub proszek. Dobrze rozpływający się o mdłym zapachu karmelu
Identyfikacja
A. Dobrze rozpuszczalny w wodzie i etanolu
B. Umieścić 1 mg do 10 mg próbkę tej substancji w probówce z 2 ml stężonego kwasu siarkowego i 2 kroplami sulfo-rezorcinolu jako odczynnika. Następnie ogrzewać do 150 °C, pojawia się intensywne fioletowe zabarwienie
Czystość
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
98. E 354 WINIAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Winian L-wapniowy
Definicja
Nazwa chemiczna	L(+)-2,3 dihydroksybutanodionian wapnia, diwodzian
Wzór chemiczny	C₄H₄CaO₆ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	224,18
Analiza	Nie mniej niż 98,0%
Opis	Drobny krystaliczny proszek o barwie białej lub zbliżonej do białej
Identyfikacja
A. Słabo rozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalność odpowiednia 0,01 g/100 ml wody (20 °C). Trudno rozpuszczalny w etanolu.
Słabo rozpuszczalny w eterze dietylowym. Rozpuszczalny w kwasach
B. Skręcalność właściwa [α]²⁰_D	+7,0 do + 7,4 (0,1% w 1N roztworze HCl)
C. pH 5 % zawiesiny	Pomiędzy 6,0 a 9,0
Czystość
Siarczany (jako H₂SO₄)	Nie więcej niż 1 g/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
99. E 355 KWAS ADYPINOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas heksanodiowy, kwas 1,4-butanodikarboksylowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-673-3
Wzór chemiczny	C₆H₁₀O₄
Masa cząsteczkowa	146,14
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 99,6 %
Opis	Bezwonne kryształy lub proszek krystaliczny o barwie białej
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	151,5 - 154,0 °C
B. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w wodzie. Łatwo rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,2 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 20 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
100. E 356 ADYPINIAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Adypinian sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-293-5
Wzór chemiczny	C₆H₈Na₂O₄
Masa cząsteczkowa	190,11
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0% (w przeliczeniu na bezwodną masę)
Opis	Białe kryształy bez zapachu lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Od 151 °C do 152 °C (dla kwasu adypinowego)
B. Rozpuszczalność	Odpowiednio 50 g/100 ml wody (20 °C)
C. Dodatni wynik próby na obecność sodu
Czystość
Woda	Nie więcej niż 3% (metoda Karla Fischera)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
101 E 357 ADYPINIAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Adypinian potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	242-838-1
Wzór chemiczny	C₆H₈K₂O₄
Masa cząsteczkowa	222,32
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % (w przeliczeniu na bezwodną masę)
Opis	Białe kryształy bez zapachu lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Od 151 °C do 152 °C (dla kwasu adypinowego)
B. Rozpuszczalność	Odpowiednio 60 g/100 ml wody (20 °C)
C. Dodatni wynik próby na obecność sodu
Czystość
Woda	Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
102. E 363 KWAS BURSZTYNOWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas butanodiowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	203-740-4
Wzór chemiczny	C₄H₆O₄
Masa cząsteczkowa	118,09
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 99,0 %
Opis	Bezwonne bezbarwne kryształy lub o barwie białej
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 185,0 °C a 190,0 °C
Czystość
Pozostałość po prażeniu	Nie więcej niż 0,025 % (800 °C, 15 min)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
103. E 380 CYTRYNIAN TRIAMONOWY
Nazwy synonimowe	Trizasadowy cytrynian amonu
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól triamonowa kwasu 2-hydroksypropano-1,2,3-trikarboksylowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	222-349-5
Wzór chemiczny	C₆H₁₇N₃O₇
Masa cząsteczkowa	243,22
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 97,0 %
Opis	Kryształy lub proszek o barwie białej lub złamanej bieli
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność amonu i cytrynianów
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie
Czystość
Szczawiany	Nie więcej niż 0,04 % (wyrażone jako kwas szczawiowy)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
104. E 385 SÓL WAPNIOWO-DISODOWA KWASU ETYLENODIAMINOTETRAOCTOWEGO
Nazwy synonimowe	EDTA wapniowo-disodowy
Definicja
Nazwa chemiczna	N,N'-1,2-Etanodiylbis[N-(karboksymetylo)-glicynian] [(4-)-O,O',O^N,O^N]wapnian(2)-disodowy Sól wapniowo-disodowa kwasu etylenodiaminotetraoctowego Sól wapniowo-disodowa kwasu (etylenodinitrilo) tetraoctowego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-529-9
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₂O₈CaN₂Na₂x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	410,31
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe, bezwonne, krystaliczne granulki lub biały do prawie białego proszek, lekko higroskopijny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu i wapnia
B. Działanie chelatujące w stosunku do jonów metali
C. pH 1 % roztworu pomiędzy 6,5 a 7,5
Czystość
Zawartość wody	5-13 % (metoda Karla Fischera)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
104a. E 392 EKSTRAKTY Z ROZMARYNU (WYCIĄGI Z ROZMARYNU)
Nazwy synonimowe	Ekstrakt z liści rozmarynu (przeciwutleniacz)
Definicja	Ekstrakt z liści rozmarynu zawiera kilka składników, które, jak dowiedziono, pełnią funkcje przeciwutleniające. Składniki te należą głównie do grup kwasów fenolowych, flawonoidów i diterpenoidów. Oprócz związków przeciwutleniających ekstrakty mogą zawierać również triterpeny i substancje ulegające wyekstrahowaniu rozpuszczalnikami organicznymi szczegółowo zdefiniowanymi w poniższej specyfikacji
Nazwa chemiczna	Ekstrakt z rozmarynu (Rosmarinus officinalis)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	283-291-9
Opis	Przeciwutleniacz ekstrakt liści rozmarynu otrzymuje się w procesie ekstrakcji z liści Rosmarinus officinalis przy zastosowaniu układu rozpuszczalników dopuszczonych do żywności. Następnie ekstrakty mogą być pozbawiane zapachu i odbarwiane.
Identyfikacja
Referencyjne związki przeciwutleniające: diterpeny fenolowe	Kwas karnozowy (C₂₀H₂₈O₄) i karnozol (C₂₀H₂₆O₄) (zawierające nie mniej niż 90 % diterpenów fenolowych ogółem)
Główne referencyjne substancje lotne	Borneol, octan bornylu, kamfora, 1,8-cyneol, werbenon
Gęstość	> 0,25 g/ml
Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w wodzie
Czystość
Ubytek po suszeniu	< 5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
1. Ekstrakty z rozmarynu produkowane z suszonych liści rozmarynu poprzez ekstrakcję acetonem:
Opis	Ekstrakty z rozmarynu produkowane są z suszonych liści rozmarynu poprzez ekstrakcję acetonem, filtrację, oczyszczanie i odparowanie rozpuszczalnika, po których następuje suszenie i przesiewanie w celu uzyskania drobnego proszku lub płynu
Identyfikacja
Zawartość referencyjnych związków przeciwutleniających	≥ 10 % m/m, wyrażona jako kwas karnozowy i karnozol ogółem
Stosunek przeciwutleniaczy do substancji lotnych	(w % m/m kwasu karnozowego i karnozolu ogółem) ≥ 15 (w % m/m głównych referencyjnych substancji lotnych)^*)
Pozostałości rozpuszczalników	Aceton: nie więcej niż 500 mg/kg
2. Ekstrakty z rozmarynu otrzymane poprzez ekstrakcję z suszonych liści rozmarynu za pomocą dwutlenku węgla w stanie nadkrytycznym
Ekstrakty z rozmarynu produkowane z suszonych liści rozmarynu, ekstrahowane za pomocą dwutlenku węgla w stanie nadkrytycznym z małą ilością etanolu jako czynnika azeotropującego
Opis
Identyfikacja
Zawartość referencyjnych związków przeciwutleniających	≥ 13 % m/m, wyrażona jako kwas karnozowy i karnozol ogółem
Stosunek przeciwutleniaczy do substancji lotnych	(w % m/m kwasu karnozowego i karnozolu ogółem) ≥ 15 (w % m/m głównych referencyjnych substancji lotnych)^*)
Pozostałości rozpuszczalników	Etanol: nie więcej niż 2 %
3. Ekstrakty z rozmarynu otrzymane z pozbawionego zapachu, etanolowego ekstraktu z rozmarynu
Ekstrakty z rozmarynu, które otrzymano z pozbawionego zapachu etanolowego ekstraktu z rozmarynu. Ekstrakty można poddać dalszemu oczyszczaniu, np. poprzez poddanie działaniu węgla aktywnego lub destylację molekularną. Ekstrakty mogą występować w postaci zawiesiny w odpowiednim i uznanym nośniku lub w postaci wysuszonego proszku
Identyfikacja
Zawartość referencyjnych związków przeciwutleniających	≥ 5 % m/m, wyrażona jako kwas karnozowy i karnozol ogółem
Stosunek przeciwutleniaczy do substancji lotnych	(w % m/m kwasu karnozowego i karnozolu ogółem) ≥ 15 (w % m/m głównych referencyjnych substancji lotnych)^*)
Pozostałości rozpuszczalników	Etanol: nie więcej niż 500 mg/kg
4. Ekstrakty z rozmarynu pozbawione zapachu i odbarwione, otrzymane w procesie dwustopniowej ekstrakcji przy użyciu heksanu i etanolu
Ekstrakty z rozmarynu otrzymane z pozbawionego zapachu etanolowego ekstraktu z rozmarynu, poddane ekstrakcji heksanem. Ekstrakt można poddać dalszemu oczyszczaniu, np. poprzez poddanie działaniu węgla aktywnego lub destylację molekularną. Mogą występować w postaci zawiesiny w odpowiednim i uznanym nośniku lub w postaci wysuszonego proszku
Identyfikacja
Zawartość referencyjnych związków przeciwutleniających	≥ 5 % m/m, wyrażona jako kwas karnozowy i karnozol ogółem
Stosunek przeciwutleniaczy do substancji lotnych	(w % m/m kwasu karnozowego i karnozolu ogółem) ≥ 15 (w % m/m głównych referencyjnych substancji lotnych)^*)
Pozostałości rozpuszczalników	Heksan: nie więcej niż 25 mg/kg Etanol: nie więcej niż 500 mg/kg
105. E 400 KWAS ALGINOWY
Definicja	Glukuronoglikan o budowie liniowej zawierający głównie jednostki kwasu D-mannurowego połączone w pozycji β-(1-4) oraz jednostki kwasu L-glukuronowego przyłączone w pozycji α(1-4) pierścieni piranozy. Związek z grupy węglowodanów o charakterze hydrofilowego koloidu wyekstrahowany przy użyciu rozcieńczonego ługu z naturalnych odmian różnych gatunków brązowych alg morskich (Phaeophyceae)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-680-1
Wzór chemiczny	(C₆H₈O₆)_n
Masa cząsteczkowa	10.000 - 600.000 (typowa średnia)
Analiza	Z bezwodnej substancji wydziela się nie mniej niż 20 % i nie więcej niż 23 % dwutlenku węgla (CO₂), co odpowiada nie mniej niż 91 % i nie więcej niż 104,5 % kwasu alginowego (C₆H₈O₆)_n (obliczonego na podstawie ciężaru równoważnikowego równego 200)
Opis	Kwas alginowy występuje w postaci włóknistej, ziarnistej, granulatu i proszku. Barwa biała do żółtawobrązowej, prawie bezwonny
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie i rozpuszczalnikach organicznych, powoli rozpuszcza się w roztworach węglanu sodu, wodorotlenku sodowego i fosforanu(V) trisodu.
B. Próba strącania chlorkiem wapnia	Do 0,5 % roztworu próbki w 1 M roztworze wodorotlenku sodowego dodać 2,5 % roztworu chlorku sodowego w ilości równej jednej piątej objętości próbki. Powstaje galaretowaty osad o dużej objętości. Ta próba pozwala na odróżnienie kwasu alginowego od gumy arabskiej, soli sodowej karboksymetylocelulozy, skrobi karboksymetylowej, karagenu, żelatyny, gumy ghatti, gumy karaya, mączki chleba świętojańskiego, metylocelulozy i tragakanty
C. Próba strącania siarczanem amonu	Do 0,5 % roztworu próbki w 1 M roztworze wodorotlenku sodowego dodać nasyconego roztwory siarczanu amonowego w ilości równej połowie objętości próbki. Osad nie powstaje. Ta próba pozwala na odróżnienie kwasu alginowego od agaru, soli sodowej karboksymetylocelulozy, karagenu, deestryfikowanej pektyny, żelatyny, mączki chleba świętojańskiego, metylocelulozy i skrobi
D. Reakcja barwna	0,01 g próbki wytrząsać z 0,15 ml 0,1N wodorotlenku sodowego do jak najlepszego rozpuszczenia i dodać 1 ml roztworu siarczanu żelaza(III) w kwasie. W ciągu 5 minut powstaje wiśniowo-czerwone zabarwienie, które następnie przechodzi w intensywnie purpurowe
Czystość
pH 3 % zawiesiny	Pomiędzy 2,0 a 3,5
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 4 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 8 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Wodorotlenek sodowy (roztwór 1M)	Nie więcej niż 2 % w stosunku do nierozpuszczalnej, bezwodnej masy
Formaldehyd	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 500 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
106. E 401 ALGINIAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól sodowa kwasu alginowego
Wzór chemiczny	(C₆H₇NaO₆)_n
Masa cząsteczkowa	10.000 - 600.000 (typowa średnia)
Analiza	Z bezwodnej substancji wydziela się nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % dwutlenku węgla, co odpowiada nie mniej niż 90,8 % i nie więcej niż 106,0 % alginianu sodu (obliczonego na podstawie ciężaru równoważnikowego równego 222)
Opis	Ziarnisty lub włóknisty proszek, prawie bezwonny, barwa od białej do żółtawej
Identyfikacja
Dodatni wynik próby na obecność sodu i kwasu alginowego
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15% (105 °C, 4 godziny)
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Formaldehyd	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 500 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
107. E 402 ALGINIAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól potasowa kwasu alginowego
Wzór chemiczny	(C₆H₇KO₆)_n
Masa cząsteczkowa	10.000 - 600.000 (typowa średnia)
Analiza	Z bezwodnej substancji wydziela się nie mniej niż 16,5 % i nie więcej niż 19,5 % dwutlenku węgla, co odpowiada nie mniej niż 89,2 % i nie więcej niż 105,5 % alginianu potasu (obliczonego na podstawie ciężaru równoważnikowego równego 238)
Opis	Ziarnisty lub włóknisty proszek, prawie bezwonny, barwa biała do żółtawej
Identyfikacja
Dodatni wynik próby na obecność potasu i kwasu alginowego
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 4 godziny)
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Formaldehyd	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 500 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
108. E 403 ALGINIAN AMONU
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól amonowa kwasu alginowego
Wzór chemiczny	(C₆H₁₁NO₆)_n
Masa cząsteczkowa	10.000 - 600.000 (typowa średnia)
Analiza	Z bezwodnej substancji wydziela się nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % dwutlenku węgla, co odpowiada nie mniej niż 88,7 % i nie więcej niż 103,6 % alginianu amonu (obliczonego na podstawie ciężaru równoważnikowego równego 217)
Opis	Ziarnisty lub włóknisty proszek, barwa biała do żółtawej
Identyfikacja
Dodatni wynik próby na obecność amonu i kwasu alginowego
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 4 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 7 % w przeliczeniu na suchą masę
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Formaldehyd	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 500 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
109. E 404 ALGINIAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Sól wapniowa alginianu
Definicja
Nazwa chemiczna	Sól wapniowa kwasu alginowego
Wzór chemiczny	(C₆H₇Ca_1/2O₆)_n
Masa cząsteczkowa	10.000 - 600.000 (typowa średnia)
Analiza	Z bezwodnej substancji wydziela się nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 21 % dwutlenku węgla, co odpowiada nie mniej niż 89,6 % i nie więcej niż 104,5 % alginianu wapnia (obliczonego na podstawie ciężaru równoważnikowego równego 219)
Opis	Ziarnisty lub włóknisty proszek, prawie bezwonny, barwa biała do żółtawej
Identyfikacja
Dodatni wynik próby na obecność wapnia i kwasu alginowego
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 4 godziny)
Formaldehyd	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 500 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
110. E 405 ALGINIAN GLIKOLU PROPYLENOWEGO
Nazwy synonimowe	Alginian hydroksypropylu Ester 1,2-propanodiolu i kwasu alginowego Alginian 1,2-propanodiolu
Definicja
Nazwa chemiczna	Ester 1,2-propanodiolu i kwasu alginowego; różny skład chemiczny w zależności od stopnia estryfikacji i procentowego udziału wolnych i zobojętnionych grup karboksylowych w cząsteczce
Wzór chemiczny	(C₉H₁₄O₇)_n (zestryfikowany)
Masa cząsteczkowa	10.000 - 600.000 (typowa średnia)
Analiza	Z bezwodnej substancji wydziela się nie mniej niż 16 % i nie więcej niż 20 % dwutlenku węgla (CO₂)
Opis	Ziarnisty lub włóknisty proszek, prawie bezwonny, barwa biała do żółtawobrązowej
Identyfikacja
Po hydrolizie dodatni wynik próby na obecność 1,2-propanodiolu i kwasu alginowego
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 20 % (105 °C, 4 godziny)
Całkowita zawartość 1,2-propanodiolu	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 45 %
Zawartość wolnego 1,2-propanodiolu	Nie więcej niż 15 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Formaldehyd	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 500 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
111. E 406 AGAR
Nazwy synonimowe	Geloza Agar japoński Karuk bengalski, cejloński, chiński lub japoński Layor Carang
Definicja	Agar jest hydrofilowym, koloidalnym polisacharydem składającym się głównie z jednostek D-galaktozy. W mniej więcej co 10. jednostce galaktozy występującej w cząsteczce agaru, jedna grupa hydroksylowa jest zestryfikowana kwasem siarkowym, do którego przyłączony jest wapń, magnez, potas lub sód. Agar ekstrahuje się z niektórych naturalnie występujących odmian alg morskich z rodzin Gelidiaceae i Sphaerococcaceae oraz z alg czerwonych należących do klasy Rhodophyceae
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych	232-658-1
Analiza	Stężenie progowe żelu nie powinno być wyższe niż 0,25 %
Opis	Agar jest bezwonny lub posiada lekki charakterystyczny zapach. Agar niezmielony zwykle występuje w postaci wiązek składających się z cienkich, błoniastych, zlepionych taśm lub w formie pociętej, w postaci płatków, czy granulatu. Może być bezbarwny lub mieć lekkie zabarwienie żółtawopomarańczowe, żółtawoszare bądź jasnożółte. Wilgotny jest ciągliwy a suchy - łamliwy. Agar sproszkowany ma barwę białą do żółtawobiałej lub jasnożółtą. W badaniu mikroskopowym po zawieszeniu w wodzie agar wykazuje budowę ziarnistą i w pewnym sensie włóknistą. Mogą być obecne nieliczne fragmenty igieł szkieletowych gąbek oraz nieliczne pancerzyki okrzemek. W roztworze wodzianu chloralu sproszkowany agar jest bardziej przezroczysty niż w wodzie, ma bardziej lub mniej strukturę ziarnistą, prążkowaną, graniastą, a niekiedy zawiera pancerzyki okrzemek. Moc żelu można standaryzować przez dodanie dekstrozy i maltodekstryn lub sacharozy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w zimnej wodzie; rozpuszczalny we wrzącej wodzie
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 22 % (105 °C, 5 godzin)
Zawartość popiołu	Nie więcej niż 6,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę, po prażeniu w temperaturze 550 °C
Popiół nierozpuszczalny w kwasie (nierozpuszczalny w ok. 3N kwasie solnym)	Nie więcej niż 0,5% w przeliczeniu na bezwodną substancję, po prażeniu w temperaturze 550 °C
Substancje nierozpuszczalne (w gorącej wodzie)	Nie więcej niż 1,0 %
Skrobia	Niewykrywalna przy zastosowaniu następującej metody: do roztworu próbki 1 w 10 dodać kilka kropel roztworu jodu. Nie powstaje niebieskie zabarwienie
Żelatyna i inne białka	Ok. 1 g agaru rozpuścić w 100 ml wrzącej wody i pozostawić do ostygnięcia do temperatury około 50 °C. Do 5 ml tego roztworu dodać 5 ml roztworu trinitrofenolu (1 g bezwodnego trinitrofenolu/ 100 ml wrzącej wody). W ciągu 10 minut nie powstaje zmętnienie
Absorbcja wody	5 g agaru umieścić w cylindrze miarowym o pojemności 100 ml, napełnić do kreski wodą, zamieszać i pozostawić na 24 godziny w temperaturze 25 °C. Zawartość cylindra przesączyć przez zwilżoną watę szklaną do drugiego cylindra miarowego o tej samej pojemności. Otrzymuje się nie więcej niż 75 ml wody
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
112. E 407 KARAGEN
Nazwy synonimowe	Produkt handlowy jest wprowadzany do obrotu pod różnymi nazwami, takimi jak: - geloza mchu irlandzkiego - eucheuman (z gat. Eucheuma spp.) - irydofykan (z gat. Iridaea spp.) - hypnean (z gat. Hypnea spp.) - furcellaran lub agar duński (z Furcellaria fastigiata) - karagen (z gat. Chondrus i Gigartina spp.)
Definicja	Karagen otrzymuje się na drodze wodnej ekstrakcji naturalnie występujących odmian wodorostów morskich z rodzin Gigartinaceae, Solieriaceae, Hypneaceae i Furcellariaceae należących do klasy Rhodophyceae (algi czerwone). Nie należy stosować innego organicznego środka strącającego poza metanolem, etanolem i 2-propanolem. Karagen składa się głównie z soli potasowych, sodowych, magnezowych i wapniowych estrów siarczanowych polisacharydów, które po hydrolizie dają galaktozę i 3,6-anhydrogalaktozę. Karagen nie powinien być hydrolizowany ani w jakikolwiek inny sposób rozkładany chemicznie. Formaldehyd może występować jako przypadkowe zanieczyszczenie w ilościach nie przekraczających maksymalnego poziomu 5 mg/kg
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych	232-524-2
Opis	Gruboziarnisty do miałkiego proszek, barwa żółtawa do bezbarwnej, praktycznie bez zapachu
Identyfikacja
Dodatni wynik próby na obecność galaktozy, anhydrogalaktozy i siarczanów
Czystość
Zawartość metanolu, etanolu i 2-propanolu	Nie więcej niż 0,1 % pojedynczo lub łącznie
Lepkość 1,5 % roztworu w temperaturze 75 °C	Nie mniej niż 5 mPa.s
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C, 4 godziny)
Siarczany	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę (jako SO₄)
Popiół	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę, po prażeniu w temperaturze 550 °C
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 1 % w przeliczeniu na suchą masę (popiół nierozpuszczalny w 10 % kwasie solnym)
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na suchą masę (substancje nierozpuszczalne w 1 % v/v kwasie siarkowym)
Karagen o niskiej masie cząsteczkowej (frakcja o masie cząsteczkowej poniżej 50 kDa)	Nie więcej niż 5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 300 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
113. E 407a PRZETWORZONE WODOROSTY MORSKIE Z GATUNKU EUCHEUMA
Nazwy synonimowe	PES (akronim angielskiego odpowiednika terminu "przetworzone wodorosty morskie z gatunku Eucheuma ")
Definicja	Przetworzone wodorosty morskie z gatunku Eucheuma otrzymuje się przez obróbkę wodnym alkalicznym roztworem (KOH) naturalnie występujących odmian alg morskich ze szczepu Eucheuma cottonii i Eucheuma spinosum należących do klasy Rhodophyceae (algi czerwone) w celu usunięcia zanieczyszczeń, a następnie przemycie czystą wodą i suszenie w celu otrzymania produktu handlowego. Bardziej czysty produkt można uzyskać przez przemywanie metanolem, etanolem lub 2-propanolem i suszenie. Produkt zawiera głównie sole potasowe estrów siarczanowych polisacharydów, które po hydrolizie dają galaktozę i 3,6-anhydrogalaktozę. Sole sodowe, wapniowe i magnezowe estrów siarczanowych polisacharydów występują w mniejszych ilościach. Produkt zawiera również celulozę z alg w ilości do 15 %. Karagen obecny w przetworzonych wodorostach morskich nie powinien być hydrolizowany ani w jakikolwiek inny sposób rozkładany chemicznie. Formaldehyd może występować jako przypadkowe zanieczyszczenie w ilościach nie przekraczających maksymalnego poziomu 5 mg/kg
Opis	Gruboziarnisty do miałkiego proszek, barwa jasnobrązowa do żółtawej, praktycznie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność galaktozy, anhydrogalaktozy i siarczanów
B. Rozpuszczalność	W wodzie tworzy mętne, lepkie zawiesiny. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Zawartość metanolu, etanolu i 2-propanolu	Nie więcej niż 0,1 % pojedynczo lub łącznie
Lepkość 1,5 % roztworu w temperaturze 75 °C	Nie mniej niż 5 mPa.s
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C, 4 godziny)
Siarczany	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę (jako SO₄)
Popiół	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 % w przeliczeniu na suchą masę, po prażeniu w temperaturze 550 °C
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 1 % w przeliczeniu na suchą masę (popiół nierozpuszczalny w 10 % kwasie solnym)
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 15 % w przeliczeniu na suchą masę (substancje nierozpuszczalne w 1 % v/v kwasie siarkowym)
Karagen o niskiej masie cząsteczkowej (frakcja o masie cząsteczkowej poniżej 50 kDa)	Nie więcej niż 5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 300 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
114. E 410 MĄCZKA CHLEBA ŚWIĘTOJAŃSKIEGO
Nazwy synonimowe	Guma z ziaren szarańczyna strąkowego Guma Algaroba
Definicja	Mączkę chleba świętojańskiego otrzymuje się przez zmielenie bielma nasion naturalnie występujących odmian drzewa, szarańczyna strąkowego, Cerationia siliqua (L.) Taub. (rodzina Leguminosae). Produkt zawiera głównie wielkocząsteczkowe polisacharydy o charakterze hydrokoloidów, składające się z jednostek galaktopiranozy i mannopiranozy połączonych wiązaniami glikozydowymi. Chemicznie związki te można określić jako galaktomannany
Masa cząsteczkowa	50.000 - 3.000.000
Numer Wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-541-5
Analiza	Zawartość galaktomannanu nie mniejsza niż 75%
Opis	Proszek barwy białej lub biało-żółtej, prawie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność galaktozy i mannozy
B. Badanie mikroskopowe	Niewielką część zmielonej próbki umieścić na szkiełku w roztworze wodnym zawierającym 0,5 % jodu oraz 1 % jodku potasu i zbadać pod mikroskopem. Mączka chleba świętojańskiego zawiera długie, rozciągnięte komórki w kształcie rurek, oddzielone lub tworzące niewielkie szczeliny. Ich brązowa zawartość jest znacznie mniej regularnie ukształtowana niż w przypadku gumy guar. Guma guar składa się ze ściśle przylegających do siebie grup komórek o kształcie od kulistego do przypominającego gruszkę. Ich zawartość ma zabarwienie żółte do brązowego
C. Rozpuszczalność	Rozpuszczalna w gorącej wodzie, nierozpuszczalna w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 5 godzin)
Popiół	Nie więcej niż 1,2 %, oznaczenie w temperaturze 800 °C
Białko (N x 6,25)	Nie więcej niż 7 %
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 4 %
Skrobia	Niewykrywalna następującą metodą: do roztworu próbki 1 w 10 dodać kilka kropel roztworu jodu Nie powstaje niebieskie zabarwienie
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
Zawartość etanolu i 2-propanolu	Nie więcej niż 1 % pojedynczo lub w mieszaninie
115. E 412 GUMA GUAR
Nazwy synonimowe	Guma cyamopsis Mączka guar
Definicja	Gumę guar otrzymuje się przez zmielenie bielma nasion naturalnie występujących odmian drzewa guar, Cyamopsis tetragonolobus (L.) Taub. (rodzina Leguminosae). Produkt zawiera głównie wielkocząsteczkowe polisacharydy o charakterze hydrokoloidów, składające się z jednostek galaktopiranozy i mannopiranozy połączonych wiązaniami glikozydowymi. Chemicznie związki te można określić jako galaktomannany. Guma może być częściowo hydrolizowana przez obróbkę termiczną, łagodną obróbkę kwasową lub oksydację alkaliczną w celu dostosowania jej lepkości
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-536-0
Masa cząsteczkowa	Składa się głównie z hydrokoloidalnych polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej (50.000 - 8.000.000)
Analiza	Zawartość galaktomannanu nie mniejsza niż 75 %
Opis	Proszek barwy białej do żółtawobiałej, prawie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność galaktozy i mannozy
B. Rozpuszczalność	Rozpuszczalna w zimnej wodzie
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 5 godzin)
Popiół	Nie więcej niż 5,5 %, oznaczenie w temperaturze 800 °C
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 7 %
Białka (N x 6,25)	Nie więcej niż 10 %
Skrobia	Niewykrywalna następującą metodą: do roztworu próbki o stężeniu 1 w 10 dodać kilka kropel roztworu jodu (nie powstaje niebieskie zabarwienie)
Organiczne nadtlenki	Nie więcej niż 0,7 meq aktywnego tlenu na kg próbki
Furfural	Nie więcej niż 1 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg"
116. E 413 TRAGAKANTA
Nazwy synonimowe	Guma tragakantowa Tragant
Definicja	Tragakanta jest wysuszoną wydzieliną otrzymywaną z pni i gałęzi naturalnych odmian Astragalus gummifer Labillardiere i innych azjatyckich gatunków Astragalus (rodzina Leguminosae). Produkt zawiera głównie wielkocząsteczkowe polisacharydy (galaktoarabany i wielocukry kwaśne), które po hydrolizie dają kwas galakturonowy, galaktozę, arabinozę, ksylozę i fukozę. Mogą również występować niewielkie ilości ramnozy i glukozy (pochodzące ze śladowych ilości skrobi lub celulozy)
Masa cząsteczkowa	Około 800.000
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-252-5
Opis	Tragakanta w postaci niezmielonej występuje w formie spłaszczonych, płytkowych, prostych lub nieregularnych okruchów albo w postaci spiralnie skręconych odłamków o grubości 0,5-2,5 mm i długości do 3 centymetrów. Produkt ma barwę białą do jasnożółtej, ale niektóre okruchy mogą mieć czerwony odcień. Poszczególne kawałki są zrogowaciałą teksturą z krótkimi pęknięciami. Tragakanta jest bezwonna a roztwory mają mdły, śluzowaty smak. Sproszkowana tragakanta ma barwę białą do jasnożółtej lub różowawobrązową (jasny beż)
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	1 g próbki rozpuszczony w 50 ml wody pęcznieje, tworząc gładki, sztywny, opalizujący kleik; Nie rozpuszcza się w etanolu i nie pęcznieje w 60 % m/v wodnym roztworze etanolu
Czystość
Ujemny wynik próby na gumę karaya	1 g próbki ogrzewać do wrzenia w 20 ml wody aż utworzy się kleista zawiesina. Dodać 5 ml kwasu solnego i ponownie utrzymywać mieszaninę w stanie wrzenia przez 5 minut. Nie powstaje trwałe różowe lub czerwone zabarwienie
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 16 % (105 °C, 5 godzin)
Popiół całkowity	Nie więcej niż 4 %
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 0,5 %
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
E. coli	Nieobecne w 5 g
117. E 414 GUMA ARABSKA
Nazwy synonimowe	Guma akacjowa
Definicja	Guma arabska jest wysuszoną wydzieliną otrzymywaną z pni i gałęzi naturalnie występujących odmian Acacia senegal (L) Willdenow lub blisko spokrewnionych gatunków Acacia (rodzina Leguminosae). Produkt zawiera głównie wielkocząsteczkowe polisacharydy oraz ich sole wapniowe, magnezowe i potasowe, które po hydrolizie dają arabinozę, galaktozę, ramnozę i kwas glukuronowy
Masa cząsteczkowa	Około 350.000
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-519-5
Opis	Guma arabska w postaci niezmielonej występuje w formie białych lub jasnożółtych sferoidalnych kropel o zróżnicowanej wielkości lub w formie nieregularnych okruchów niekiedy wymieszanych z ciemniejszymi odłamkami. Jest również dostępna w postaci białych lub jasnożółtych płatków, ziaren, proszku lub materiału suszonego metodą rozpyłową
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	1 g substancji rozpuszcza się w 2 ml zimnej wody, tworząc roztwór, który łatwo płynie i w badaniu papierkiem lakmusowym wykazuje odczyn kwaśny, nie rozpuszcza się w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 17 % (105 °C, 5 godzin) dla produktu w postaci ziaren i nie więcej niż 10% (105 °C, 4 godziny) w przypadku produktu suszonego metodą rozpyłową
Popiół całkowity	Nie więcej niż 4 %
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 0,5 %
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 1 %
Skrobia i dekstryny	Roztwór gumy arabskiej sporządzony w stosunku 1 w 50 ogrzać do wrzenia i ostudzić. Do 5 ml tego roztworu dodać 1 kroplę roztworu jodu. Nie powstaje niebieskawe ani czerwonawe zabarwienie
Tanina	Do 10 ml roztworu gumy arabskiej sporządzonego w stosunku 1 w 50 dodać około 0,1 ml roztworu chlorku żelaza(III) (9 g FeCl₃x6H₂O uzupełnić wodą do 100 ml). Nie powstaje czarne zabarwienie ani nie wytrąca się czarny osad
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
Produkty hydrolizy	Nie stwierdza się obecności mannozy, ksylozy i kwasu galakturonowego (oznaczanych metodą chromatograficzną)
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
E. coli	Nieobecne w 5 g
118. E 415 GUMA KSANTANOWA
Definicja	Guma ksantanowa jest zbudowana z wielkocząsteczkowych polisacharydów, wytwarzana na drodze fermentacji węglowodanów przy zastosowaniu naturalnych szczepów bakterii Xanthomonas campestris, oczyszczana przez wytrącenie etanolem lub 2-propanolem, wysuszona i zmielona. Zawiera jako dominujące jednostki heksozy: D-glukozę i D-mannozę, którym towarzyszy kwas D-glukuronowy i kwas pirogronowy. Jest produkowana w postaci soli sodu, potasu lub wapnia. Roztwory mają odczyn obojętny
Masa cząsteczkowa	Około 1.000.000
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	234-394-2
Analiza	Daje, w przeliczeniu na suchą masę, nie mniej niż 4,2 % i nie więcej niż 5 % CO₂, co odpowiada 91 % do 108 % gumy ksantanowej
Opis	Proszek barwy kremowej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalna w wodzie. Nierozpuszczalna w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 2¹/₂ godziny)
Popiół całkowity	Nie więcej niż 16 % w przeliczeniu na suchą masę po suszeniu w temperaturze 105 °C przez cztery godziny i oznaczeniu w temperaturze 650 °C
Kwas pirogronowy	Nie mniej niż 1,5 %
Azot	Nie więcej niż 1,5 %
Etanol i propan-2-ol	Nie więcej niż 500 mg/kg pojedynczo lub łącznie
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 300 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp. Xanthomonas campestris	Nieobecne w 10 g Żywe komórki nieobecne w 1 g
119. E 416 GUMA KARAYA
Nazwy synonimowe	Katilo Kadaya Guma sterculia Sterculia Karaya Kullo Kuterra
Definicja	Guma karaya jest wysuszoną wydzieliną otrzymywaną z pni i gałęzi naturalnych odmian Sterculia urens Roxburg i innych gatunków Sterculia (z rodziny Sterculiaceae) lub z Cochlospermum gossypium A.P. De Candolle bądź z innych gatunków rodzaju Cochlospermum (rodzina Bixaceae). Produkt składa się głównie z wielkocząsteczkowych acetylowanych polisacharydów, które po hydrolizie dają galaktozę, ramnozę i kwas galakturonowy oraz w mniejszych ilościach, kwas glukuronowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-539-4
Opis	Guma karaya występuje w postaci kropli o zróżnicowanej wielkości oraz w formie nieregularnych okruchów mających charakterystyczną budowę częściowo krystaliczną. Barwa jasnożółta do różowobrązowej, produkt półprzezroczysty, zrogowaciały. W formie sproszkowanej barwa jasnoszara do różowobrązowej. Guma posiada wyraźną woń kwasu octowego
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalna w etanolu
B. Pęcznienie w roztworze etanolu	Guma karaya, w odróżnieniu od innych gum, pęcznieje w 60 % roztworze etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 20 % (105 °C, 5 godzin)
Popiół całkowity	Nie więcej niż 8 %
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 1 %
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 3 %
Lotne kwasy	Nie mniej niż 10% (w przeliczeniu na kwas octowy)
Skrobia	Niewykrywalna
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
E. coli	Nieobecne w 5 g
120. E 417 GUMA TARA
Definicja	Gumę tara otrzymuje się przez zmielenie bielma nasion naturalnych odmian Caesalpinia spinosa (rodzina Leguminoseae). Składa się w głównej mierze z polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej tworzących przede wszystkim galaktomannany. Główny składnik jest zbudowany z liniowych łańcuchów jednostek (1-4)-β-D-mannopiranozy z przyłączonymi poprzez wiązania (1-6) jednostkami α-D-galaktopiranozy. W gumie tara stosunek zawartości mannozy do galaktozy wynosi 3:1 (w mączce chleba świętojańskiego ten stosunek wynosi 4:1, a w gumie guar 2:1)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	254-409-6
Opis	Proszek, barwa biała lub jasnożółta, bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalna w wodzie, nierozpuszczalna w etanolu
B. Tworzenie żelu	Do wodnego roztwory próbki dodać niewielką ilość boranu sodowego. Powstaje żel
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 %
Popiół	Nie więcej niż 1,5 %
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 2 %
Białka	Nie więcej niż 3,5 % (współczynnik przeliczania N x 5,7)
Skrobia	Niewykrywalna
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
121. E 418 GUMA GELLAN
Definicja	Guma gellan jest zbudowana z wielkocząsteczkowych polisacharydów, wytwarzana na drodze fermentacji węglowodanu przez czystą kulturę bakterii z naturalnego szczepu Pseudomonas elodea, następnie oczyszczana przez wytrącanie alkoholem izopropylowym, suszona i mielona. Cząsteczka polisacharydu składa się głównie z powtarzających się jednostek tetrasacharydu zbudowanego z jednej jednostki ramnozy, jednej jednostki kwasu glukuronowego i dwóch jednostek glukozy, podstawionych grupami acylowymi (gliceryl i acetyl) jak estry połączone wiązaniami O-glikozydowymi. Kwas glukuronowy jest zobojętniony i stanowi mieszaninę soli potasu, sodu, wapnia i magnezu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	275-117-5
Masa cząsteczkowa	Około 500.000
Analiza	Wydziela, w przeliczeniu na suchą masę, nie mniej niż 3,3 % i nie więcej niż 6,8 % CO₂
Opis	Białawy proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalna w wodzie z utworzeniem lepkiego roztworu. Nierozpuszczalna w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 2¹/₂ godziny)
Azot	Nie więcej niż 3 %
2-propanol	Nie więcej niż 750 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 10.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 400 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 5 g
Salmonella spp.	Nieobecne w 10 g
122. E 420(i) SORBITOL
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
123. E 420(ii) SYROP SORBITOLOWY
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
124. E 421 MANNITOL
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
125. E 422 GLICEROL
Nazwy synonimowe	Gliceryna
Definicja
Nazwy chemiczne	1,2,3-propanotriol Glicerol Trihydroksypropan
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-289-5
Wzór chemiczny	C₃H₈O₃
Masa cząsteczkowa	92,10
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % glicerolu w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Ciecz o konsystencji syropu, przezroczysta, bezbarwna, higroskopijna, o lekkim charakterystycznym zapachu, który nie jest ani przykry ani niemiły
Identyfikacja
A. Powstawanie akroleiny podczas ogrzewania	Kilka kropli próbki ogrzewać w probówce z około 0,5 g wodorosiarczanu(VI) potasu. Powstają pary akroleiny o charakterystycznej gryzącej woni
B. Ciężar właściwy (25/25 °C)	Nie mniej niż 1,257
C. Współczynnik załamania światła [n] D²⁰	Pomiędzy 1,471 i 1,474
Czystość
Woda	Nie więcej niż 5 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,01 % po oznaczeniu w temperaturze 800 ± 25°C
Butanotriole	Nie więcej niż 0,2 %
Zawartość akroleiny, glukozy i związków amonowych	Mieszaninę 5 ml glicerolu i 5 ml roztworu wodorotlenku potasu (1 w 10) ogrzewać w temperaturze 60 °C przez pięć minut. Roztwór nie zmienia zabarwienia na żółte ani nie wydziela się woń amoniaku
Kwasy tłuszczowe i estry	Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na kwas masłowy
Zawartość związków chlorowanych	Nie więcej niż 30 mg/kg (w przeliczeniu na chlor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 5 mg/kg
126. E 425(i) GUMA KONJAC
Definicja	Guma Konjac jest rozpuszczalnym w wodzie hydrokoloidem, otrzymanym z mączki Konjac poprzez ekstrakcję wodą. Mączka Konjac jest nieoczyszczonym surowcem z korzenia rośliny (byliny) Amorphophallus konjac. Głównym składnikiem gumy Konjac jest rozpuszczalny w wodzie polisacharyd glukomannan o wysokiej masie cząsteczkowej, zawierający jednostki D-mannozy i D-glukozy w stosunku molarnym 1,6: 1,0, połączone wiązaniami β(1-4) glikozydowymi. Krótsze części łańcuchów są przywiązane wiązaniami β(1-3) glikozydowymi, a grupy acetylowe występują wyrywkowo (niesymetrycznie) w stosunku 1 grupa na 9 do 19 jednostek cukru
Masa cząsteczkowa	Główny składnik - glukomannan posiada przeciętną masę cząsteczkową od 200.000 do 2.000.000
Analiza	Nie mniej niż 75 % węglowodanów
Opis	Proszek o barwie białej do kremowej do jasnobrązowej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Dysperguje w gorącej lub zimnej wodzie, tworząc roztwór o wysokiej lepkości i pH pomiędzy 4,0 a 7,0
B. Tworzenie żelu	Do 1-procentowego roztworu próbki w probówce dodać 5 ml 4-procentowego roztworu boranu sodu i energicznie mieszać. Tworzy się żel
C. Tworzenie trwałego żelu w wysokiej temperaturze	Przygotować 2-procentowy roztwór próbki przez ogrzanie jej we wrzącej łaźni wodnej przez 30 min, stale poruszając, a następnie ochłodzić roztwór do temperatury pokojowej. Dla każdego grama próbki użytej do badania przygotować 30 g roztworu 2-procentowego, następnie dodać 1 ml 10-procentowego roztworu węglanu potasu do pełnego uwodnienia próbki w temperaturze otoczenia. Ogrzewać mieszaninę w łaźni wodnej o temp. 85 °C i utrzymywać tak przez 2 godz. bez poruszania. W takich warunkach tworzy się ciepłostabilny żel
D. Lepkość ( 1 % roztworu)	Nie mniej niż 3 kgm^-1s^-1 w temp. 25 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C, 5 godzin)
Skrobia	Nie więcej niż 3 %
Białko	Nie więcej niż 3 % (N x 5,7) Oznaczanie azotu metodą Kjeldahla. Procentowa zawartość azotu w próbce pomnożona przez 5,7 daje w wyniku procentową zawartość białka w próbce
Substancja rozpuszczalna w eterze	Nie więcej niż 0,1 %
Popiół całkowity	Nie więcej niż 5,0 % (800 °C, od 3 do 4 godzin)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Salmonella spp.	Nieobecne w 12,5 g
E. coli	Nieobecne w 5 g
127. E 425(ii) GLUKOMANNAN KONJAC
Definicja	Glukomannan Konjac jest rozpuszczalnym w wodzie hydrokoloidem, otrzymanym z mączki Konjac przez przemywanie wodą zawierającą etanol. Mączka Konjac jest nieoczyszczonym surowcem pochodzącym z bulwy rośliny (byliny) Amorphophallus konjac. Głównym składnikiem jest rozpuszczalny w wodzie polisacharyd glukomannan o wysokiej masie cząsteczkowej, zawierający jednostki D-mannozy i D-glukozy w stosunku molarnym 1,6: 1,0, połączone wiązaniami β(1-4) glikozydowymi z odgałęzieniem przy mniej więcej każdej 50. lub 60. jednostce. Acetylowana jest prawie każda 19. pozostałość cukrowa
Masa cząsteczkowa	500.000 do 2.000.000
Analiza	Całkowita zawartość błonnika pokarmowego: nie mniej niż 95 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Proszek o barwie białej do nieznacznie brązowawej, o drobnych cząstkach, sypki i bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Dysperguje w gorącej lub zimnej wodzie, tworząc roztwór o wysokiej lepkości i pH pomiędzy 5,0 a 7,0. Rozpuszczalność wzrasta przy ogrzewaniu i mechanicznym poruszaniu
B. Tworzenie trwałego żelu w wysokiej temperaturze	Przygotować 2-procentowy roztwór próbki przez ogrzanie jej we wrzącej łaźni wodnej przez 30 min, stale poruszając, a następnie ochłodzić roztwór do temperatury pokojowej. Dla każdego grama próbki użytej do badania przygotować 30 g roztworu 2-procentowego, następnie dodać 1 ml 10-procentowego roztworu węglanu potasu do pełnego uwodnienia próbki w temperaturze otoczenia. Ogrzewać mieszaninę w łaźni wodnej o temp. 85 °C i utrzymywać tak przez 2 godz. bez poruszania. W takich warunkach tworzy się ciepłostabilny żel
C. Lepkość (1 % roztworu)	Nie mniej niż 20 kgm^-1s^-1 w temp. 25 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 8 % (105 °C, 3 godziny)
Skrobia	Nie więcej niż 1 %
Białko	Nie więcej niż 1,5 % (N x 5,7) Oznaczanie azotu metodą Kjeldahla. Procentowa zawartość azotu w próbce pomnożona przez 5,7 daje w wyniku procentową zawartość białka w próbce
Substancja rozpuszczalna w eterze	Nie więcej niż 0,5 %
Siarczany (jako SO₂)	Nie więcej niż 4 mg/kg
Chlorek	Nie więcej niż 0,02 %
Rozpuszczalność w 50 % roztworze alkoholu	Nie więcej niż 2,0 % substancji
Popiół całkowity	Nie więcej niż 2,0 % (800 °C, od 3 do 4 godzin)
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Salmonella spp.	Nieobecne w 12,5 g
E. coli	Nieobecne w 5 g
128. E 426 HEMICELULOZA SOJOWA
Nazwy synonimowe
Definicja	Hemiceluloza sojowa jest oczyszczonym, rozpuszczalnym w wodzie polisacharydem uzyskiwanym z naturalnych włókien sojowych za pomocą ekstrakcji gorącą wodą. Nie stosuje się innych organicznych środków strącających niż etanol
Nazwy chemiczne	Rozpuszczalne w wodzie polisacharydy sojowe Rozpuszczalne w wodzie włókna sojowe
Analiza	Nie mniej niż 74 % węglowodanów
Opis	Sypki proszek o barwie białej lub żółtawobiałej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność pH 1 % roztworu	Rozpuszczalny w gorącej i zimnej wodzie, nie tworzy żelu 5,5 ± 1,5
B. Lepkość 10 % roztworu	Nie więcej niż 200 mPa·s
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 7 % (105 °C, 4 godziny)
Białko	Nie więcej niż 14 %
Popiół całkowity	Nie więcej niż 9,5 % (600 °C, 4 godziny)
Arsen	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 3.000 kolonii w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 100 kolonii w 1 gramie
E. coli	Nieobecne w 10 g
Etanol	Nie więcej niż 2 %
128a. E 427 GUMA KASJA
Nazwy synonimowe
Definicja	Guma kasja to mielone, oczyszczone bielmo nasion Cassia tora i Cassia obtusifoli (Leguminosae) zawierające mniej niż 0,05 % Cassia occidentalis. Guma kasja składa się głównie z polisacharydów o dużej masie cząsteczkowej, zbudowanych głównie z liniowego łańcucha jednostek 1,4-β-D-mannopiranozy połączonych z jednostkami 1,6-α-D-galaktopiranozy. Stosunek mannozy do galaktozy wynosi około 5:1. W procesie produkcji nasiona obłuszcza się i odkiełkowuje, poddając obróbce termomechanicznej; następnie bielmo miele się i przesiewa. Mielone bielmo poddawane jest dalszemu oczyszczaniu poprzez ekstrakcję izopropanolem
Analiza	Nie mniej niż 75 % galaktomannanu
Opis	Bezwonny proszek o barwie jasnożółtej do zbliżonej do białej
Identyfikacja
Rozpuszczalność	Nierozpuszczalna w etanolu. Łatwo dysperguje w zimnej wodzie, tworząc roztwór koloidalny
Tworzenie żelu przy użyciu boranu	Do zdyspergowanej w wodzie próbki dodać wystarczającą ilość roztworu boranu sodu (roztwór testowy TS) w celu podniesienia poziomu pH do wartości ponad 9; tworzy się żel.
Tworzenie żelu przy użyciu gumy ksantanowej	Odważyć 1,5 g próbki i 1,5 g gumy ksantanowej i zmieszać je. Dodać tę mieszaninę (szybko mieszając) do 300 ml wody o temperaturze 80 °C w zlewce o pojemności 400 ml. Mieszać do rozpuszczenia mieszaniny, a po rozpuszczeniu mieszać przez dodatkowe 30 minut (w czasie mieszania utrzymywać temperaturę powyżej 60 °C). Przestać mieszać i studzić mieszaninę w temperaturze pokojowej przynajmniej dwie godziny. Po obniżeniu temperatury poniżej 40 °C tworzy się zwarty, lepkoelastyczny żel; taki żel nie powstaje w podobnie przygotowanym 1 % roztworze kontrolnym samej gumy kasja lub gumy ksantanowej
Lepkość	Mniej niż 500 mPa·s (25 °C, 2 godz., 1 % roztwór) odpowiadająca średniej masie cząsteczkowej wynoszącej 200 000-300 000 Da
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w kwasach	Nie więcej niż 2,0 %
pH	5,5-8 (1 % roztwór wodny)
Tłuszcz surowy	Nie więcej niż 1 %
Białka	Nie więcej niż 7 %
Popiół całkowity	Nie więcej niż 1,2 %
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (5 godz., 105 °C)
Antrachinony ogółem	Nie więcej niż 0,5 mg/kg (granica wykrywalności)
Pozostałości rozpuszczalnika	Alkoholu izopropylowego nie więcej niż 750 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kryteria mikrobiologiczne
Ogólna liczba drobnoustrojów	Nie więcej niż 5 000 jednostek tworzących kolonie w 1 gramie
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 100 jednostek tworzących kolonie w 1 gramie
Salmonella spp.	Nieobecne w 25 g
E. coli	Nieobecne w 1 g
129. E 431 STEARYNIAN POLIOKSYETYLENU-40
Nazwy synonimowe	Stearynian polioksylu-40 Monostearynian polioksyetylenu-40
Definicja	Mieszanina mono- i diestrów spożywczego, handlowego kwasu stearynowego i mieszanych dioli polioksyetylenu (o średniej długości łańcucha polimeru około 40 jednostek tlenku etylenu) z wolnym poliolem
Analiza	Nie mniej niż 97,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Kremowe płatki lub substancja o charakterze wosku, w temperaturze 25 °C stała, zapach słaby
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu i octanie etylu. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym
B. Zakres temperatur krzepnięcia	39-44 °C
C. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego
Czystość
Woda	Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera)
Liczba kwasowa	Nie większa niż 1
Liczba zmydlania	Nie mniejsza niż 25 i nie większa niż 35
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 27 i nie większa niż 40
1,4-dioksan	Nie więcej niż 5 mg/kg
Tlenek etylenu	Nie więcej niż 0,2 mg/kg
Glikole etylenowe (mono- i di-)	Nie więcej niż 0,25 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
130. E 432 MONOLAURYNIAN POLIOKSYETYLENOSORBITOLU (POLISORBAT 20)
Nazwy synonimowe	Polisorbat 20 Monolaurynian polioksyetyleno(20)sorbitolu
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu i mono- oraz dibezwodników sorbitolu skondensowanych z tlenkiem etylenu w stosunku: około 20 moli tlenku etylenu na jeden mol sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem laurynowym
Analiza	Zawiera nie mniej niż 70 % grup oksyetylenowych, co odpowiada nie mniej niż 97,3 % monolaurynianu polioksyetylenosorbitolu w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	W temperaturze 25 °C oleista ciecz, barwa cytrynowa do bursztynowej, zapach słaby, charakterystyczny
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu, octanie etylu i dioksanie. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym i eterze naftowym
B. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego
Czystość
Woda	Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera)
Liczba kwasowa	Nie większa niż 2
Liczba zmydlania	Nie mniejsza niż 40 i nie większa niż 50
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 96 i nie większa niż 108
1,4-dioksan	Nie więcej niż 5 mg/kg
Tlenek etylenu	Nie więcej niż 0,2 mg/kg
Glikole etylenowe (mono- i di-)	Nie więcej niż 0,25 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
131. E 433 MONOOLEINIAN POLIOKSYETYLENOSORBITOLU (POLISORBAT 80)
Nazwy synonimowe	Polisorbat 80 Monooleinian polioksyetyleno(80)sorbitolu
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu oraz mono- i dibezwodników sorbitolu kopolimeryzowanych tlenkiem etylenu w stosunku: około 20 moli tlenku etylenu na jeden mol sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem oleinowym
Analiza	Zawiera nie mniej niż 65 % grup oksyetylenowych, co odpowiada nie mniej niż 96,5 % monooleinianu polioksyetylenosorbitolu w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	W temperaturze 25 °C oleista ciecz, barwa cytrynowa do bursztynowej, zapach słaby, charakterystyczny
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu, octanie etylu i toluenie. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym i eterze naftowym
B. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego
Czystość
Woda	Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera)
Liczba kwasowa	Nie większa niż 2
Liczba zmydlania	Nie mniejsza niż 45 i nie większa niż 55
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 65 i nie większa niż 80
1,4-dioksan	Nie więcej niż 5 mg/kg
Tlenek etylenu	Nie więcej niż 0,2 mg/kg
Glikole etylenowe (mono- i di-)	Nie więcej niż 0,25 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
132. E 434 MONOPALMITYNIAN POLIOKSYETYLENOSORBITOLU (POLISORBAT 40)
Nazwy synonimowe	Polisorbat 40 Monopalmitynian polioksyetyleno(20)sorbitolu
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu oraz mono- i dibezwodników sorbitolu kopolimeryzowanych tlenkiem etylenu w stosunku: około 20 moli tlenku etylenu na jeden mol sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem palmitynowym
Analiza	Zawiera nie mniej niż 66 % grup oksyetylenowych, co odpowiada nie mniej niż 97 % monopalmitynianu polioksyetyleno(20)sorbitolu w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	W temperaturze 25 °C oleista ciecz lub półżel, barwa cytrynowa do pomarańczowej, zapach słaby, charakterystyczny
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, etanolu, metanolu, octanie etylu i acetonie. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym
B. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego
Czystość
Woda	Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera)
Liczba kwasowa	Nie większa niż 2
Liczba zmydlania	Nie mniejsza niż 41 i nie większa niż 52
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 90 i nie większa niż 107
1,4-dioksan	Nie więcej niż 5 mg/kg
Tlenek etylenu	Nie więcej niż 0,2 mg/kg
Glikole etylenowe (mono- i di-)	Nie więcej niż 0,25 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
133. E 435 MONOSTEARYNIAN POLIOKSYETYLENOSORBITOLU (POLISORBAT 60)
Nazwy synonimowe	Polisorbat 60 Monostearynian polioksyetyleno(20)sorbitolu
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu oraz mono- i dibezwodników sorbitolu kopolimeryzowanych tlenkiem etylenu w stosunku: około 20 moli tlenku etylenu na jeden mol sorbitolu i jego bezwodników ze spożywczym, handlowym kwasem stearynowym
Analiza	Zawiera nie mniej niż 65 % grup oksyetylenowych, co odpowiada nie mniej niż 97 % monostearynianu polioksyetyleno(20)sorbitolu w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	W temperaturze 25 °C oleista ciecz lub półżel, barwa cytrynowa do pomarańczowej, zapach słaby, charakterystyczny
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, octanie etylu i toluenie. Nierozpuszczalny w oleju mineralnym i w olejach roślinnych
B. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego
Czystość
Woda	Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera)
Liczba kwasowa	Nie większa niż 2
Liczba zmydlania	Nie mniejsza niż 45 i nie większa niż 55
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 81 i nie większa niż 96
1,4-dioksan	Nie więcej niż 5 mg/kg
Tlenek etylenu	Nie więcej niż 0,2 mg/kg
Glikole etylenowe (mono- i di-)	Nie więcej niż 0,25 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
134. E 436 TRISTEARYNIAN POLIOKSYTYLENOSORBITOLU (POLISORBAT 65)
Nazwy synonimowe	Polisorbat 65 Tristearynian polioksyetyleno(20)sorbitolu
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu oraz mono- i dibezwodników sorbitolu ze spożywczym, handlowym kwasem stearynowym, skondensowanych z tlenkiem etylenu w stosunku: około 20 moli tlenku etylenu na jeden mol sorbitolu i jego bezwodników
Analiza	Zawiera nie mniej niż 46 % grup oksyetylenowych, co odpowiada nie mniej niż 96 % tristearynianiu polioksyetyleno(20)sorbitolu w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	W temperaturze 25 °C substancja stała o konsystencji wosku, barwa beżowa, zapach słaby, charakterystyczny
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Z wodą tworzy zawiesiny, rozpuszczalny w oleju mineralnym, olejach roślinnych, eterze naftowym, acetonie, eterze, dioksanie, etanolu i metanolu
B. Zakres temperatur krzepnięcia	29-33 °C
C. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnego estru polioksyetylowanego poliolu i kwasu tłuszczowego
Czystość
Woda	Nie więcej niż 3 % (metoda Karla Fischera)
Liczba kwasowa	Nie większa niż 2
Liczba zmydlania	Nie mniejsza niż 88 i nie większa niż 98
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 40 i nie większa niż 60
1,4-dioksan	Nie więcej niż 5 mg/kg
Tlenek etylenu	Nie więcej niż 0,2 mg/kg
Glikole etylenowe (mono- i di-)	Nie więcej niż 0,25 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
135. E 440 (i) PEKTYNA
Definicja	Pektyna składa się głównie z niepełnych estrów metylowych kwasu poligalakturonowego oraz jego soli amonowych, sodowych, potasowych i wapniowych. Otrzymywana przez ekstrakcję wodną naturalnych odmian odpowiednich jadalnych części roślin, zwykle owoców cytrusowych lub jabłek. Nie może być stosowany żaden inny środek strąceniowy poza metanolem, etanolem i 2-propanolem
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-553-0
Analiza	Po przemyciu kwasem i alkoholem zawiera nie mniej niż 65 % kwasu galakturonowego w przeliczeniu na substancję wolną od popiołu i na suchą masę
Opis	Proszek, barwa jasnożółta, jasnoszara lub jasnobrązowa
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalna w wodzie, tworzy koloidalny, opalizujący roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C, 2 godziny)
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 1 % (nierozpuszczalny w ok. 3N kwasie solnym)
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na bezwodną masę
Zawartość azotu	Nie więcej niż 1,0 % po przemyciu kwasem i etanolem
Wolny metanol, etanol i 2-propanol	Nie więcej niż 1,0 % pojedynczo lub w mieszaninie, w przeliczeniu na bezwodną masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
136. E 440 (ii) PEKTYNA AMIDOWANA
Definicja	Pektyna amidowana składa się głównie z niepełnych estrów metylowych i amidów kwasu poligalakturonowego oraz jego soli amonowych, sodowych, potasowych i wapniowych. Otrzymywana przez ekstrakcję wodną jadalnego materiału roślinnego z odpowiednich naturalnych odmian, zwykle owoców cytrusowych lub jabłek i reakcję z amoniakiem w środowisku alkalicznym. Nie może być stosowany żaden inny środek strąceniowy poza metanolem, etanolem i 2-propanolem
Analiza	Po przemyciu kwasem i alkoholem zawiera nie mniej niż 65 % kwasu galakturonowego w przeliczeniu na substancję wolną od popiołu i na suchą masę
Opis	Proszek, barwa biała, jasnożółta, jasnoszara lub jasnobrązowa
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalna w wodzie, tworzy koloidalny, opalizujący roztwór. Nierozpuszczalna w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C, 2 godziny)
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 1 % (nierozpuszczalnego w ok. 3N kwasie solnym)
Stopień amidacji	Nie więcej niż 25 % wszystkich grup karboksylowych
Pozostałość dwutlenku siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przeliczeniu na bezwodną masę
Zawartość azotu	Nie więcej niż 2,5 % po przemyciu kwasem i etanolem
Wolny metanol, etanol i 2-propanol	Nie więcej niż 1,0 % pojedynczo lub w mieszaninie, w przeliczeniu na substancję wolną od związków lotnych
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
137. E 442 FOSFATYDY AMONU
Nazwy synonimowe	Sole amonowe kwasu fosfatydowego, mieszanina soli amonowych fosforylowanych glicerydów
Definicja	Mieszanina związków amonowych kwasów fosfatydowych wyodrębniona z jadalnych tłuszczów i olejów (zwykle z częściowo utwardzonego oleju rzepakowego). Do atomu fosforu może być przyłączona jedna, dwie lub trzy części glicerydowe. Ponadto dwie cząsteczki estru fosforowego mogą być połączone ze sobą i występować jako fosfatydylo-fosfatydy
Analiza	Zawartość fosforu nie mniejsza niż 3 % i nie większa niż 3,4 % w procentach wagowych; zawartość amoniaku nie mniej niż 1,2 % i nie więcej niż 1,5 % (w przeliczeniu na azot)
Opis	Substancja półstała, oleista
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalna w tłuszczach. Nierozpuszczalna w wodzie. Częściowo rozpuszczalna w etanolu i w acetonie
B. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych i fosforanów
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w eterze naftowym	Nie więcej niż 2,5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
138. E 444 OCTAN IZOMAŚLANU SACHAROZY
Nazwy synonimowe	SAIB
Definicja	Octan izomaślanu sacharozy jest mieszaniną produktów powstających w wyniku reakcji estryfikacji sacharozy spożywczej z bezwodnikami kwasu octowego i izomasłowego, i otrzymaną po destylacji mieszaniny reakcyjnej. Produkt zawiera wszystkie możliwe warianty estrów, w których stosunek molowy octanu do izomaślanu jest bliski 2:6
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	204-771-6
Nazwa chemiczna	Dioctan heksaizomaślanu sacharozy
Wzór chemiczny	C₄₀H₆₂O₁₉
Masa cząsteczkowa	Około 832-856, C₄₀H₆₂O₁₉: 846,9
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,8 % i nie więcej niż 101,9 % C₄₀H₆₂O₁₉
Opis	Przezroczysta ciecz wolna od osadu, barwa jasno-słomkowa, słodki zapach
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalna w wodzie. Rozpuszczalna w większości rozpuszczalników organicznych
B. Współczynnik załamania światła	[n]⁴⁰_D: 1,4492 - 1,4504
C. Ciężar właściwy	[d]²⁵_D: 1,141 - 1,151
Czystość
Triacetyna	Nie więcej niż 0,1 %
Liczba kwasowa	Nie większa niż 0,2
Liczba zmydlania	Nie mniejsza niż 524 i nie większa niż 540
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 3 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 5 mg/kg
139. E 445 ESTRY GLICEROLU I ŻYWICY ROŚLINNEJ
Nazwy synonimowe	Żywica estrowa
Definicja	Złożona mieszanina estrów tri- oraz diglicerolu i kwasów żywicznych kalafonii ekstrakcyjnej. Kalafonię otrzymuje się przez ekstrakcję rozpuszczalnikiem wiekowych pni sosny, po której przeprowadza się proces oczyszczania rozpuszczalnikiem w układzie ciecz-ciecz. Z niniejszej specyfikacji wyklucza się substancje otrzymane z kalafonii destylacyjnej i będące wydzieliną z pni żyjących sosen, a także substancje pochodzące z kalafonii oleju talowego i produkty uboczne powstałe przy produkcji pulpy na papier pakowy. Produkt finalny zawiera około 90 % kwasów żywicznych i 10 % substancji o charakterze obojętnym (związki o budowie niekwasowej)
	Frakcja kwasów żywicznych stanowi złożoną mieszaninę izomerycznych diterpenoidów kwasów monokarboksylowych o empirycznym wzorze cząsteczki C₂₀H₃₀O₂, głównie kwasu abietynowego. Substancję oczyszcza się przez odpędzanie z parą wodną lub przez przeciwprądową destylację z parą wodną
Opis	Substancja stała, twarda, barwa jasnobursztynowa
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalna w wodzie. Rozpuszczalna w acetonie
B. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla związku
Czystość
Ciężar właściwy roztworu	[d]²⁰₂₅ nie mniej niż 0,935 przy oznaczeniu w 50 % roztworze d-limonenu (dipentenu) (97%, temperatura wrzenia 175,5-176 °C, [d]²⁰₄: 0,84)
Temperatura mięknienia metodą pierścienia i kuli	Pomiędzy 82 °C i 90 °C
Liczba kwasowa	Nie mniejsza niż 3 i nie większa niż 9
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 15 i nie większa niż 45
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Próba na nieobecność kalafonii z oleju talowego (próba na siarkę)	Podczas ogrzewania związków organicznych zawierających siarkę w obecności mrówczanu sodu przekształcona w siarkowodór siarka może być łatwo wykryta za pomocą papierka nasyconego octanem ołowiu. Dodatni wynik próby wskazuje na zastosowanie kalafonii z oleju talowego zamiast kalafonii ekstrakcyjnej
140. E 450 (i) DIFOSFORAN DISODOWY
Nazwy synonimowe	Difosforan diwodoro-disodowy Pirofosforan diwodoro-disodowy Kwaśny pirofosforan sodu Pirofosforan disodowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Diwodorodifosforan disodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-835-0
Wzór chemiczny	Na₂H₂P₂O₇
Masa cząsteczkowa	221,94
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % difosforanu disodu.
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 63,0 % i nie więcej niż 64,5 %
Opis	Biały proszek lub granulat
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu i fosforanów
B. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 3,7 a 5,0
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 4 godziny)
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 1 %
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
141. E 450 (ii) DIFOSFORAN TRISODOWY
Nazwy synonimowe	Kwaśny pirofosforan trójsodowy Monowodorodifosforan trisodu
Definicja
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	238-735-6
Wzór chemiczny	Monowodzian: Na₃HP₂O₇ x H₂O Bezwodny: Na₃HP₂O₇
Masa cząsteczkowa	Monowodzian: 261,95 Bezwodny: 243,93
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 57 % i nie więcej niż 59 %
Opis	Biały proszek lub granulat, występuje w postaci bezwodnej lub jako monohydrat
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu i fosforanów
B. Rozpuszczalny w wodzie
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 6,7 a 7,5
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 4,5 % dla związku bezwodnego Nie więcej niż 11,5 % dla monowodzianu
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 4 godziny)
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
142. E 450 (iii) DIFOSFORAN TETRASODOWY
Nazwy synonimowe	Pirofosforan czterosodowy Pirofosforan sodu
Definicja
Nazwa chemiczna	Difosforan tetrasodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-767-1
Wzór chemiczny	Bezwodny: Na₄P₂O₇ Dekawodzian: Na₄P₂O₇ x 10H₂O
Masa cząsteczkowa	Bezwodny: 265,94 Dekawodzian: 446,09
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % Na₄P₂O₇, w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 52,5 % i nie więcej niż 54,0 %
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy bądź biały krystaliczny proszek lub granulat. W suchym otoczeniu dekawodzian pokrywa się krystalicznym nalotem
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu i fosforanów
B. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 9,8 a 10,8
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 0,5 % dla soli bezwodnej, nie mniej niż 38 % i nie więcej niż 42 % w przypadku dekawodzianu, w obu przypadkach oznaczenie po suszeniu w temperaturze 105 °C przez 4 godziny, a następnie prażeniu w temperaturze 550 °C przez 30 minut
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
143. E 450 (v) DIFOSFORAN TETRAPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Pirofosforan potasu Pirofosforan tetrapotasowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Difosforan tetrapotasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	230-785-7
Wzór chemiczny	K₄P₂O₇
Masa cząsteczkowa	330,34 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 42,0 % i nie więcej niż 43,7 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne kryształy lub biały bardzo higroskopijny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność potasu i fosforanów
B. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 10,0 a 10,8
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 2 % po suszeniu w temperaturze 105 °C przez 4 godziny, a następnie prażeniu w temperaturze 550 °C przez 30 minut
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
144. E 450 (vi) DIFOSFORAN DIWAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Pirofosforan wapniowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Difosforan diwapnia Pirofosforan diwapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-221-5
Wzór chemiczny	Ca₂P₂O₇
Masa cząsteczkowa	254,12
Analiza	Zawiera nie mniej niż 96 %
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 55 % i nie więcej niż 56 %
Opis	Drobny, biały proszek bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność wapnia i fosforanów
B. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w rozcieńczonych kwasach: solnym i azotowym
C. pH 10 % zawiesiny w wodzie	Pomiędzy 5,5 a 7,0
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 1,5 % po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C przez 30 minut
Fluorki	Nie więcej niż 50 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
145. E 450 (vii) DIWODORO-DIFOSFORAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Kwaśny pirofosforan wapnia Pirofosforan diwodorowapniowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Diwodorodifosforan wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	238-933-2
Wzór chemiczny	CaH₂P₂O₇
Masa cząsteczkowa	215,97
Analiza	Zawiera nie mniej niż 90 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 61 % i nie więcej niż 64 %
Opis	Białe kryształy lub proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność wapnia i fosforanów
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 0,4 %
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
146. E 451 (i) TRIFOSFORAN PENTASODOWY
Nazwy synonimowe	Trójpolifosforan pięciosodowy Trójpolifosforan sodowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Trifosforan pentasodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-838-7
Wzór chemiczny	Na₅O₁₀P₃ x nH₂O (n = 0 lub 6)
Masa cząsteczkowa	367,86
Analiza	Zawiera nie mniej niż 85,0 % (w przypadku formy bezwodnej) lub 65,0 % (w przypadku heksawodzianu)
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 56 % i nie więcej niż 59 % (w przypadku formy bezwodnej) lub nie mniej niż 43 % i nie więcej niż 45 % (w przypadku heksawodzianu)
Opis	Białe, nieco higroskopijne granulki lub proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Dobrze rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
B. Dodatni wynik próby na obecność sodu i fosforanów
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 9,1 a 10,2
Czystość
Ubytek po suszeniu	Bezwodny: nie więcej niż 0,7 % (105 °C, 1 godzina) Heksawodzian: Nie więcej niż 23,5 % (60 °C, 1 godzina i następnie w temperaturze 105 °C, 4 godziny)
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,1 %
Wyższe polifosforany	Nie więcej niż 1 %
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
147. E 451 (ii) TRIFOSFORAN PENTAPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Trójpolifosforan pięciopotasowy Trójfosforan potasu Trójpolifosforan potasowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Trifosforan pentapotasu Tripolifosforan pentapotasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	237-574-9
Wzór chemiczny	K₅O₁₀P₃
Masa cząsteczkowa	448,42
Analiza	Zawiera nie mniej niż 85 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 46,5 % i nie więcej niż 48 %
Opis	Biały, higroskopijny proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie
B. Dodatni wynik próby na obecność potasu i fosforanów
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 9,2 a 10,5
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 0,4 % (105 °C, 4 godziny i następnie prażenie w temperaturze 550 °C przez 30 minut)
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 2 %
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
148. E 452 (i) POLIFOSFORAN SODU
1. ROZPUSZCZALNY POLIFOSFORAN
Nazwy synonimowe	Heksametafosforan sodowy Tetrapolifosforan sodowy Sól Grahama Polifosforany sodu, szklisty Polimetafosforan sodowy Metafosforan sodowy
Definicja	Rozpuszczalne polifosforany sodu otrzymuje się przez stapianie i następnie chłodzenie ortofosforanów sodu. Związki te stanowią grupę składającą się z kilku amorficznych, rozpuszczalnych w wodzie polifosforanów zbudowanych z liniowych łańcuchów jednostek metafosforanu, (NaPO₃)_x gdzie x ≥ 2, zakończonych grupami Na₂PO₄. Substancje te zwykle identyfikuje się na podstawie stosunku Na₂O/P₂O₅ lub zawartości P₂O₅. Stosunek Na₂O/P₂O₅ waha się od 1,3 dla tetrapolifosforanu sodu, gdzie x = około 4; do około 1,1 dla soli Grahama, często nazywanej heksametafosforanem sodu, gdzie x = 13 do 18; oraz wynosi około 1,0 w przypadku polifosforanów sodu o większych masach cząsteczkowych, gdzie x = 20 do 100 lub więcej. Wartość pH roztworów tych soli waha się od 3,0 do 9,0
Nazwa chemiczna	Polifosforan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	272-808-3
Wzór chemiczny	Niejednorodna mieszanina soli sodowych liniowo skondensowanych kwasów polifosforowych o ogólnym wzorze H_{(n + 2)}P_nO(_{3n+ 1}), gdzie "n" jest nie mniejsze od 2
Masa cząsteczkowa	(102)_n
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 60 % i nie więcej niż 71 % w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Opis	Bezbarwne lub białe, przezroczyste płatki, granulki lub proszki
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność
B. Dodatni wynik próby na obecność sodu i fosforanów	Bardzo dobrze rozpuszczalny w wodzie
C. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 3,0 a 9,0
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 1 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,1 %
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
2. NIEROZPUSZCZALNY POLIFOSFORAN
Nazwy synonimowe	Nierozpuszczalny metafosforan sodowy Sól Maddrella Nierozpuszczalny polifosforan sodu, IMP
Definicja	Nierozpuszczalny metafosforan sodu jest polifosforanem sodu o dużej masie cząsteczkowej zbudowanym z dwóch długich łańcuchów metafosforanów (NaPO₃)_x które są spiralnie skręcone wokół wspólnej osi w przeciwnych kierunkach. Stosunek Na₂O/P₂O₅ wynosi około 1,0. Wartość pH wodnej zawiesiny sporządzonej w stosunku 1 do 3 wynosi około 6,5
Nazwa chemiczna	Polifosforan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	272-808-3
Wzór chemiczny	Niejednorodna mieszanina soli sodowych liniowo skondensowanych kwasów polifosforowych o ogólnym wzorze H_{(n + 2)}P_nO_{(3n + 1)}, gdzie "n" jest nie mniejsze od 2
Masa cząsteczkowa	(102)_n
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 68,7 % i nie więcej niż 70 %
Opis	Biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w kwasach mineralnych i w roztworach chlorków potasu i amonu (ale nie sodu)
B. Dodatni wynik próby na obecność sodu i fosforanów
C. pH zawiesiny wodnej sporządzonej w stosunku 1 do 3	Około 6,5
Czystość
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
149. E 452 (ii) POLIFOSFORAN POTASU
Nazwy synonimowe	Metafosforan potasu Polimetafosforan potasu Sól Kurrola
Definicja
Nazwa chemiczna	Polifosforan potasu
Numer Wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-212-6
Wzór chemiczny	(KPO₃)_n Niejednorodna mieszanina soli potasowych liniowo skondensowanych kwasów polifosforowych o ogólnym wzorze H_{(n + 2)}P_nO_{(3n + 1)}, gdzie "n" jest nie mniejsze od 2
Masa cząsteczkowa	(118)_n
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 53,5 % i nie więcej niż 61,5 % w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Opis	Drobny biały proszek lub kryształy albo szkliste bezbarwne płatki
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	1 g rozpuszcza się w 100 ml roztworu octanu sodowego o stężeniu 1 w 25
B. Dodatni wynik próby na obecność potasu i fosforanów
C. pH 1 % roztworu	Nie więcej niż 7,8
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 2 % (105 °C, 4 godziny i następnie prażenie w temperaturze 550 °C przez 30 minut)
Cykliczne fosforany	Nie więcej niż 8 % zawartości P₂O₅
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
150. E 452(iii) POLIFOSFORAN SODOWO-WAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Polifosforan sodowo-wapniowy, szklisty
Definicja
Nazwa chemiczna	Polifosforan sodowo-wapniowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-782-9
Wzór chemiczny	(NaPO₃)_nCaO, gdzie n wynosi przeważnie 5
Analiza	Nie mniej niż 61 % i nie więcej niż 69 % w przeliczeniu na P₂O₅
Opis	Szkliste kryształy lub kulki o barwie białej
Identyfikacja
A. pH 1% m/m. zawiesiny	Pomiędzy 5 a 7
B. Zawartość CaO	7 % - 15 % m/m
Czystość
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
151. E 452 (iv) POLIFOSFORANY WAPNIA
Nazwy synonimowe	Metafosforan wapnia Polimetafosforan wapnia
Definicja
Nazwa chemiczna	Polifosforan wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	236-769-6
Wzór chemiczny	(CaP₂O₆)_n
	Niejednorodna mieszanina soli wapniowych liniowo skondensowanych kwasów polifosforowych o ogólnym wzorze H_{(n + 2)}P_nO_{(n + 1)}, gdzie "n" jest nie mniejsze od 2
Masa cząsteczkowa	(198)_n
Zawartość P₂O₅	Nie mniej niż 71 % i nie więcej niż 73 % w przeliczeniu na pozostałość po prażeniu
Opis	Bezbarwne kryształy lub biały proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Zazwyczaj trudno rozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w środowisku kwaśnym
B. Dodatni wynik próby na obecność wapnia i fosforanów
C. Zawartość CaO	27-29,5%
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 2 % (105 °C, 4 godziny i następnie prażenie w temperaturze 550 °C przez 30 minut)
Cykliczne fosforany	Nie więcej niż 8 % zawartości P₂O₅
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg (w przeliczeniu na fluor)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
152. E 459 BETA-CYKLODEKSTRYNA
Definicja	Beta-cyklodekstryna jest nieredukującym cyklicznym sacharydem składającym się z 7 członów D-gluko-piranozylowych przyłączonych wiązaniami 1,4-a. Jest wytwarzana w wyniku działania enzymu cykloglikozylotransferazy (CGTaza) otrzymywanego z Bacillus circulans, Paenibacillus macerans lub rekombinowanego szczepu Bacillus licheniformis SJ1608 na częściowo hydrolizowanych skrobiach
Nazwa chemiczna	Cykloheptoamyloza
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-439-2
Wzór chemiczny	(C₆H₁₀O₅)₇
Masa cząsteczkowa	1135
Analiza	Zawartość (C₆H₁₀O₅)₇ nie mniejsza niż 98,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Ciało stałe o strukturze krystalicznej o barwie białej lub prawie białej, w zasadzie bezwonne
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Trudno rozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w wodzie gorącej, słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Skręcalność właściwa	[α]²⁵_D : od + 160° do + 164° (1 % roztworu)
Czystość
Woda	Nie więcej niż 14 % (metoda Karla Fischera)
Inne cyklodekstryny	Nie więcej niż 2 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Pozostałości rozpuszczalników (toluen i trichloroetylen)	Nie więcej niż 1 mg/kg dla każdego rozpuszczalnika
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
153. E 460 (i) CELULOZA MIKROKRYSTALICZNA
Nazwy synonimowe	Żel celulozowy
Definicja	Celuloza mikrokrystaliczna to oczyszczona, częściowo zdepolimeryzowana celuloza uzyskana przez chemiczną obróbkę alfa-celulozy otrzymanej w postaci pulpy z naturalnych odmian włóknistego surowca roślinnego przy użyciu kwasów mineralnych. Stopień polimeryzacji zwykle nie przekracza 400
Nazwa chemiczna	Celuloza
Numer Wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-674-9
Wzór chemiczny	(C₆H₁₀O₅)_n
Masa cząsteczkowa	Około 36.000
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97 % celulozy w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Drobny, biały lub prawie biały proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalna w wodzie, etanolu, eterze i rozcieńczonych kwasach mineralnych. Nieznacznie rozpuszczalna w roztworze wodorotlenku sodowego
B. Reakcja barwna	Do 1 mg próbki dodać 1 ml kwasu fosforowego i ogrzewać na łaźni wodnej przez 30 minut. Dodać 4 ml roztworu pirokatecholu w kwasie fosforowym, sporządzonego w stosunku 1 w 4 i ogrzewać przez 30 minut. Powstaje czerwone zabarwienie
C. Identyfikacja metodą spektroskopii w podczerwieni
D. Test zawiesinowy	30 g próbki mieszać z 270 ml wody w wysokoobrotowym (12.000 obrotów /minutę) mikserze przez 5 minut. Powstała mieszanina będzie albo łatwo płynącą, albo ciężką, grudkowatą zawiesiną, która słabo płynie, o ile w ogóle jest płynna, słabo sedymentuje i zawiera liczne pęcherzyki powietrza. W przypadku otrzymania łatwo płynącej zawiesiny, przenieść 100 ml tej zawiesiny do cylindra miarowego o pojemności 100 ml i pozostawić na 1 godzinę. Substancje stałe osiadają na dnie i pojawia się sklarowana ciecz
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 7 % (105 °C, 3 godziny)
Substancje rozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,24 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 % po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
pH 10 % zawiesiny w wodzie	pH sklarowanej cieczy wynosi pomiędzy 5,0 a 7,5
Skrobia	Niewykrywalna
	Do 20 ml zawiesiny otrzymanej w próbie identyfikacyjnej D dodać kilka kropel roztworu jodu i wymieszać. Nie powinno powstać purpurowe, przechodzące w niebieskie, ani niebieskie zabarwienie
Wielkość cząstek	Nie mniejsza niż 5μm (nie więcej niż 10 % cząstek mniejszych niż 5μm)
Grupy karboksylowe	Nie więcej niż 1 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
154. E 460 (ii) CELULOZA SPROSZKOWANA
Definicja	Oczyszczona, mechanicznie rozdrobniona celuloza otrzymana przez przetwarzanie alfa-celulozy otrzymanej w postaci pulpy z naturalnych odmian włóknistego surowca roślinnego
Nazwa chemiczna	Celuloza
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-674-9
Wzór chemiczny	(C₆H₁₀O₅)_n (162)_n (n przeważnie równe 1.000 lub więcej)
Masa cząsteczkowa
Analiza	Zawiera nie mniej niż 92 %
Opis	Biały proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalna w wodzie, etanolu, eterze i rozcieńczonych kwasach mineralnych. Nieznacznie rozpuszczalna w roztworze wodorotlenku sodowego
B. Próba zawiesinowa	30 g próbki mieszać z 270 ml wody w wysokoobrotowym (12.000 obrotów /minutę) mikserze przez 5 minut. Powstała mieszanina będzie albo łatwo płynącą, albo ciężką, grudkowatą zawiesiną, która słabo płynie, o ile w ogóle jest płynna, słabo sedymentuje i zawiera liczne pęcherzyki powietrza. W przypadku otrzymania łatwo płynącej zawiesiny, przenieść 100 ml tej zawiesiny do cylindra miarowego o pojemności 100 ml i pozostawić na 1 godzinę. Substancje stałe osiadają na dnie i pojawia się sklarowana ciecz
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 7 % (105 °C, 3 godziny)
Substancje rozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 1,0 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,3 % po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
pH 10 % zawiesiny w wodzie	pH sklarowanej cieczy wynosi pomiędzy 5,0 a 7,5
Skrobia	Niewykrywalna Do 20 ml zawiesiny otrzymanej w próbie identyfikacyjnej B dodać kilka kropel roztworu jodu i wymieszać. Nie powinno powstać purpurowe przechodzące w niebieskie ani niebieskie zabarwienie
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Wielkość cząstek	Nie mniejsza niż 5μm (nie więcej niż 10 % cząstek mniejszych niż 5μm)
155. E 461 METYLOCELULOZA
Nazwy synonimowe	Eter metylowy celulozy
Definicja	Metyloceluloza jest celulozą otrzymaną bezpośrednio z naturalnych odmian włóknistego surowca roślinnego i częściowo eteryfikowaną grupami metylowymi
Nazwa chemiczna	Eter metylowy celulozy
Wzór chemiczny	Polimery zawierające podstawione jednostki anhydroglukozy o następującym wzorze ogólnym: C₆H₇O₂(OR₁)(OR₂)(OR₃) gdzie R₁, R₂, R₃ mogą zamiennie oznaczać jeden z następujących podstawników: - H - CH₃ lub - CH₂CH₃
Masa cząsteczkowa	Od około 20.000 do 380.000
Analiza	Zawiera nie mniej niż 25 % i nie więcej 33 % grup metoksylowych (-OCH₃) oraz nie więcej niż 5 % grup hydroksyetoksylowych(-OCH₂CH₂OH)
Opis	Lekko higroskopijny, biały lub jasnożółty bądź szarawy, włóknisty lub ziarnisty proszek, bez smaku i bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Pęcznieje w wodzie, tworząc przezroczysty do opalizującego, lepki roztwór koloidalny. Nierozpuszczalna w etanolu, eterze i chloroformie. Rozpuszczalna w lodowatym kwasie octowym
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 10 % (105 °C, 3 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 1,5 % po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
pH 1 % roztworu koloidalnego	Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 8,0
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
156. E 462 ETYLOCELULOZA
Nazwy synonimowe	Eter etylowy celulozy
Definicja	Etyloceluloza jest celulozą otrzymaną bezpośrednio z materiału włóknistego pochodzenia roślinnego i częściowo eteryfikowaną grupami etylowymi
Nazwa chemiczna	Eter etylowy celulozy
Wzór chemiczny	Polimery zawierające podstawione jednostki glukozowe o następującym wzorze ogólnym: C₆H₇O₂(OR₁)(OR₂) gdzie R₁ i R₂ mogą oznaczać jeden z następujących podstawników: - H lub - CH₂CH₃
Analiza	Zawiera nie mniej niż 44 % i nie więcej niż 50 % grup etoksylowych (-OC₂H₅) w przeliczeniu na suchą masę (co jest równoważne nie więcej niż 2,6 grupom etoksylowym na jednostkę glukozową)
Opis	Lekko higroskopijny, biały do brudnobiałego proszek, bez smaku i bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, glicerolu i propano-1,2-diolu, ale rozpuszczalny w różnych proporcjach w pewnych rozpuszczalnikach organicznych, w zależności od zawartości grup etoksylowych. Etyloceluloza zawierająca mniej niż 46-48 % grup etoksylowych łatwo rozpuszcza się w tetrahydrofuranie, octanie metylu, chloroformie oraz mieszaninach węglowodoru aromatycznego z etanolem. Etyloceluloza zawierająca 46-48 % lub więcej grup etoksylowych jest łatwo rozpuszczalna w etanolu, metanolu, toluenie, chloroformie oraz octanie etylu
B. Test tworzenia błon	Rozpuścić 5 g próbki w 95 g mieszaniny toluen - etanol w stosunku 80:20 (w/w). Powstały roztwór jest przejrzysty, stabilny, o żółtawym zabarwieniu. Wlać kilka ml roztworu na szklaną płytkę i pozostawić do odparowania rozpuszczalnika. Powstaje gruba, mocna, ciągła, przejrzysta błona, która jest łatwopalna
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 3 % (105 °C, 2 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,4 %
pH 1 % roztworu koloidalnego	Obojętne względem lakmusu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
157. E 463 HYDROKSYPROPYLOCELULOZA
Nazwy synonimowe	Eter hydroksypropylowy celulozy
Definicja	Hydroksypropyloceluloza jest celulozą otrzymaną bezpośrednio z naturalnych odmian włóknistego surowca roślinnego i częściowo eteryfikowaną grupami hydroksypropylowymi
Nazwa chemiczna	Eter hydroksypropylowy celulozy
Wzór chemiczny	Polimery zawierające podstawione jednostki anhydroglukozy o następującym wzorze ogólnym: C₆H₇O₂(OR₁)(OR₂)(OR₃) gdzie R₁, R₂, R₃ mogą zamiennie oznaczać jeden z następujących podstawników:
	- H - CH₂CHOHCH₃ - CH₂CHO(CH₂CHOHCH₃)CH₃ - CH₂CHO[CH₂CHO(CH₂CHOHCH₃)CH₃]CH₃
Masa cząsteczkowa	Od około 30.000 do 1.000.000
Analiza	Zawiera nie więcej niż 80,5 % grup hydroksypropyloksylowych (-OCH₂CHOHCH₃), co stanowi odpowiednik nie więcej niż 4,6 grup hydroksypropyloksylowych na jednostkę bezwodnej glukozy, w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Lekko higroskopijny włóknisty lub ziarnisty proszek, barwa biała, jasnożółta lub szarawa, bez smaku i bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Pęcznieje w wodzie, tworząc przezroczysty do opalizującego, lepki roztwór koloidalny. Rozpuszczalna w etanolu. Nierozpuszczalna w eterze
B. Chromatografia gazowa	Oznaczyć podstawniki metodą chromatografii gazowej
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 10 % (105 °C, 3 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 % po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
pH 1 % roztworu koloidalnego	Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 8,0
Chlorohydryny propylenu	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
158. E 464 HYDROKSYPROPYLOMETYLOCELULOZA
Definicja	Hydroksypropylometyloceluloza jest celulozą otrzymaną bezpośrednio z naturalnych odmian włóknistego surowca roślinnego i częściowo eteryfikowaną grupami metylowymi oraz w niewielkim stopniu podstawioną grupami hydroksypropylowymi
Nazwa chemiczna	Eter 2-hydroksypropylowy metylocelulozy
Wzór chemiczny	Polimery zawierające podstawione jednostki anhydroglukozy o następującym wzorze ogólnym: C₆H₇O₂(OR₁)(OR₂)(OR₃), gdzie R₁, R₂, R₃ mogą zamiennie oznaczać jeden z następujących podstawników: - H - CH₃ - CH₂CHOHCH₃ - CH₂CHO(CH₂CHOHCH₃)CH₃ - CH₂CHO[CH₂CHO(CH₂CHOHCH₃)CH₃] CH₃
Masa cząsteczkowa	Od około 13.000 do 200.000
Analiza	Zawiera nie mniej niż 19 % i nie więcej niż 30 % grup metoksylowych (-OCH₃) oraz nie mniej niż 3 % i nie więcej niż 12 % grup hydroksypropyloksylowych (-OCH₂CHOHCH₃) w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Lekko higroskopijny włóknisty lub ziarnisty proszek, barwa biała, jasnożółta lub szarawa, bez smaku i bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Pęcznieje w wodzie, tworząc przezroczysty do opalizującego, lepki roztwór koloidalny
	Nierozpuszczalna w etanolu
B. Chromatografia gazowa	Oznaczyć podstawniki metodą chromatografii gazowej
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 10 % (105 °C, 3 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 1,5 % w przypadku produktów o lepkości 50mPa.s lub większej
	Nie więcej niż 3 % w przypadku produktów o lepkości poniżej 50mPa.s
pH 1 % roztworu koloidalnego	Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 8,0
Chlorohydryny propylenu	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
159. E 465 ETYLOMETYLOCELULOZA
Nazwy synonimowe	Metyloetyloceluloza
Definicja	Etylometyloceluloza jest celulozą otrzymaną bezpośrednio z naturalnych odmian włóknistego surowca roślinnego i częściowo eteryfikowaną grupami metylowymi i etylowymi
Nazwa chemiczna	Eter metyloetylowy celulozy
Wzór chemiczny	Polimery zawierające podstawione jednostki anhydroglukozy o następującym wzorze ogólnym: C₆H₇O₂(OR₁)(OR₂)(OR₃), gdzie R₁, R₂, R₃ mogą zamiennie oznaczać jeden z następujących podstawników: - H - CH₃ - CH₂CH₃
Masa cząsteczkowa	Od około 30.000 do 40.000
Analiza	Zawiera nie mniej niż 3,5 % i nie więcej niż 6,5 % grup metoksylowych (-OCH₃) oraz nie mniej niż 14,5 % i nie więcej niż 19 % grup etoksylowych (-OCH₂CH₃), a także nie mniej niż 13,2 % i nie więcej niż 19,6 % grup alkoksylowych ogółem wyrażonych jako grupy metoksylowe, w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Lekko higroskopijny włóknisty lub ziarnisty proszek, barwa biała, jasnożółta lub szarawa, bez smaku i bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Pęcznieje w wodzie, tworząc przezroczysty do opalizującego, lepki roztwór koloidalny. Rozpuszczalna w etanolu. Nierozpuszczalna w eterze
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % dla postaci włóknistej i nie więcej niż 10 % dla formy sproszkowanej (105 °C, do stałej masy)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,6 %
pH 1 % roztworu koloidalnego	Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 8,0
Chlorohydryny propylenu	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
160. E 466 SÓL SODOWA KARBOKSYMETYLOCELULOZY
Nazwy synonimowe	Karboksymetyloceluloza CMC NaCMC CMC sodowa Guma celulozowa
Definicja	Karboksymetyloceluloza jest niepełną solą sodową eteru karboksymetylowego celulozy otrzymywanej bezpośrednio z naturalnych odmian włóknistego surowca roślinnego
Nazwa chemiczna	Sól sodowa eteru karboksymetylowego celulozy
Wzór chemiczny	Polimery zawierające podstawione jednostki anhydroglukozy o następującym wzorze ogólnym: C₆H₇O₂(OR₁)(OR₂)(OR₃), gdzie R₁, R₂, R₃ mogą zamiennie oznaczać jeden z następujących podstawników: - H - CH₂COONa - CH₂COOH
Masa cząsteczkowa	Większa niż około 17.000 (stopień polimeryzacji - około 100)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 % soli sodowej karboksymetylocelulozy w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Lekko higroskopijny ziarnisty lub włóknisty proszek, barwa biała, jasnożółta lub szarawa, bez smaku i bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	W wodzie daje lepki roztwór koloidalny. Nierozpuszczalna w etanolu
B. Próba tworzenia piany	0,1 % roztwór próbki energicznie wstrząsnąć. Nie tworzy się warstwa piany (próba ta pozwala odróżnić sól sodową karboksymetylocelulozy od innych eterów celulozy)
C. Tworzenie osadu	Do 5 ml 0,5 % roztworu próbki dodać 5 ml 5 % roztworu siarczanu miedzi lub siarczanu glinu. Wytrąca się osad (próba ta pozwala odróżnić sól sodową karboksymetylocelulozy od innych eterów celulozy oraz od żelatyny, mączki chleba świętojańskiego i tragakanty)
D. Reakcja barwna	Do 0,5 g sproszkowanej próbki soli sodowej karboksymetylocelulozy dodać, mieszając, 50 ml wody, w celu otrzymania jednorodnej zawiesiny. Kontynuować mieszanie aż do uzyskania klarownego roztworu, który należy wykorzystać do wykonania następującej próby: do 1 mg próbki rozcieńczonej w małej probówce taką samą objętością wody dodać 5 kropli roztworu 1-naftolu. Probówkę pochylić i ostrożnie wprowadzić na dno tej probówki 2 ml kwasu siarkowego w taki sposób, aby utworzył on dolną warstwę. Na granicy faz powstaje czerwonopurpurowe zabarwienie
Czystość
Stopień podstawienia grupami karboksymetylowymi	Nie mniej niż 0,2 i nie więcej niż 1,5 grup karboksymetylowych (-CH₂COOH) na jednostkę anhydroglukozy
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C, do stałej masy)
pH 1 % roztworu koloidalnego	Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 8,5
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 20 mg/kg
Całkowita zawartość glikolanów	Nie więcej niż 0,4 % w przeliczeniu na glikolan sodu i bezwodną masę
Sód	Nie więcej niż 12,4 % w przeliczeniu na bezwodną masę
161. E 468 SÓL SODOWA KARBOKSYMETYLCELULOZY USIECIOWANA
Nazwy synonimowe	Usieciowana karboksymetylceluloza Usieciowana związana CMC Usieciowana sól sodowa CMC Usieciowana guma celulozowa
Definicja	Usieciowana karboksymetylceluloza jest solą sodową celulozy termicznie usieciowionej częściowo O-karboksymetylowanej
Nazwa chemiczna	Sól sodowa usieciowanego karboksymetyloeteru celulozy
Wzór chemiczny	Polimery zawierające zastępcze jednostki bezwodnej glukozy o wzorze ogólnym: C₆H₇O₂(OR₁)(OR₂)(OR₃), gdzie R₁, R₂ i R₃ mogą być każdą z poniższych grup: - H - CH₂COONa - CH₂COOH
Opis	Bezwonny proszek słabo higroskopijny o barwie białej do bieli złamanej
Identyfikacja
A.	Wymieszać, wstrząsając 1 g z 100 ml roztworu zawierającego 4 mg/kg błękitu metylowego i pozostawić do odstania. Substancja badana wchłania błękit metylowy i osadza się w postaci masy włóknistej o barwie niebieskiej
B.	Wymieszać wstrząsając 1 g z 50 ml wody. Przelać 1 ml mieszaniny do probówki, dodać 1 ml wody i 0,05 ml świeżo przygotowanego roztworu 40 g/l alfa-naftolu w metanolu. Pochylić probówkę i ostrożnie dolać po ściance 2 ml kwasu siarkowego, tak aby powstała dolna warstwa. Na powierzchni pojawia się zabarwienie czerwonofioletowe
C.	Reaguje z sodem
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 6 % (105 °C, 3 godziny)
Rozpuszczalność w wodzie	Nie więcej niż 10 %
Stopień podstawienia	Nie mniej niż 0,2 i nie więcej niż 1,5 grup karboksymetylowych na jednostkę bezwodnej glukozy
pH w 1 % roztworze	Nie mniej niż 5,0 i nie więcej niż 7,0
Zawartość sodu	Nie więcej niż 12,4 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
162. E 469 ENZYMATYCZNIE ZHYDROLIZOWANA KARBOKSYMETYLOCELULOZA
Nazwy synonimowe	Karboksymetyloceluloza sodu, hydrolizowana enzymatycznie
Definicja	Karboksymetyloceluloza hydrolizowana enzymatycznie otrzymywana z karboksymetylocelulozy w wyniku enzymatycznego trawienia celulazą wytwarzaną przez Trichoderma longibrachiatum (dawniej T. reesei)
Nazwa chemiczna	Karboksymetyloceluloza sodu, częściowo hydrolizowana enzymatycznie
Wzór chemiczny	Sole sodowe polimerów zawierających podstawione jednostki bezwodnej glukozy o wzorze ogólnym: [C₆H₇O₂(OH)_x(OCH₂COONa)_y]_n gdzie n jest stopniem polimeryzacji x= 1,50 do 2,80 y = 0,20 do 1,5 x + y = 3,0 (y = stopień podstawienia)
Masa cząsteczkowa	178,14, gdzie y = 0,20 282,18, gdzie y = 1,50 Makrocząsteczki: nie mniej niż 800 (n około 4)
Analiza	Nie mniej niż 99,5 %, łącznie z mono- i disacharydami, w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Bezwonny proszek ziarnisty lub włóknisty, słabo higroskopijny o barwie białej, lekko żółtej lub szarej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu
B. Próba tworzenia piany	Wymieszać, wstrząsając energicznie roztwór 0,1 % próbki. Nie powinna pojawić się żadna warstwa piany. Próba ta rozróżnia karboksymetylocelulozę sodu, niezależnie od tego, czy była ona hydrolizowana, czy nie, od innych eterów celulozowych oraz alginianów i gum naturalnych
C. Wytrącanie się osadu	Do 5 ml roztworu 0,5 % próbki dolać 5 ml roztworu 0,5 % siarczanu miedzi lub glinu. Pojawia się osad. Próba ta rozróżnia karboksymetylocelulozę sodu, niezależnie od tego, czy była ona hydrolizowana, czy nie, od innych eterów celulozowych oraz od żelatyny, mączki chleba świętojańskiego i gumy tragakanta
D. Reakcja barwna	0,5 g sproszkowanej próbki wsypać do 50 ml wody, jednocześnie mieszając do wytworzenia jednolitej zawiesiny. Kontynuować aż do otrzymania czystego roztworu. Rozcieńczyć 1 ml roztworu w 1 ml wody w małej probówce. Dodać 5 kropli 1-naftolu TS. Pochylić probówkę i ostrożnie dolać po jej ściance 2 ml kwasu siarkowego, tak aby powstała dolna warstwa. Na powierzchni pojawia się zabarwienie czerwonopurpurowe
E. Lepkość (60 % stanu stałego)	Nie mniej niż 2,500 kgm^-1s^-1 w temperaturze 25 °C dla średniej masy cząsteczkowej 5.000 D
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 12 % (105 °C w odniesieniu do stałej masy)
Stopień podstawienia	Nie mniej niż 0,2 i nie więcej niż 1,5 grup karboksymetylowych na jednostkę anhydroglukozy w przeliczeniu na suchą masę
pH w 1 % roztworze koloidalnym	Nie mniej niż 6,0 i nie więcej niż 8,5
Chlorek sodu i glikolan sodu	Nie więcej niż 0,5 % pojedynczo lub łącznie
Pozostała aktywność enzymatyczna	Przechodzi próby z wynikiem zadowalającym. Roztwór badany nie wykazuje żadnych zmian lepkości, które wskazują na hydrolizę karboksymetylocelulozy sodu
Ołów	Nie więcej niż 3 mg/kg
163. E 470a SOLE SODOWE, POTASOWE I WAPNIOWE KWASÓW TŁUSZCZOWYCH
Definicja	Sole sodu, potasu i wapnia kwasów tłuszczowych występujące w jadalnych tłuszczach i olejach, sole te otrzymuje się albo z jadalnych tłuszczów i olejów, albo z destylowanych spożywczych kwasów tłuszczowych
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 % soli sodu, potasu i wapnia kwasów tłuszczowych, w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały lub kremowobiały lekki proszek, płatki bądź substancja półstała
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Sole sodowe i potasowe: rozpuszczalne w wodzie i etanolu; sole wapniowe: nierozpuszczalne w wodzie, etanolu i eterze
B. Dodatni wynik prób na obecność kationów i kwasów tłuszczowych
Czystość
Sód	Nie mniej niż 9 % i nie więcej niż 14 % w przeliczeniu na Na₂O
Potas	Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 21,5 % w przeliczeniu na K₂O
Wapń	Nie mniej niż 8,5 % i nie więcej niż 13 % w przeliczeniu na CaO
Zawartość substancji niezmydlających się	Nie więcej niż 2 %
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Substancje alkaliczne niezwiązane	Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na NaOH
Substancje nierozpuszczalne w alkoholu	Nie więcej niż 0,2 % (wyłącznie sole sodu i potasu)
164. E 470b SOLE MAGNEZOWE KWASÓW TŁUSZCZOWYCH
Definicja	Sole magnezowe kwasów tłuszczowych występujące w jadalnych tłuszczach i olejach; sole te otrzymuje się albo z jadalnych tłuszczów i olejów, albo z destylowanych spożywczych kwasów tłuszczowych
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % soli magnezowych kwasów tłuszczowych w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe lub kremowobiałe lekkie proszki, płatki bądź substancje półstałe
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w wodzie, częściowo rozpuszczalne w etanolu i eterze
B. Dodatni wynik prób na obecność magnezu i kwasów tłuszczowych
Czystość
Magnez	Nie mniej niż 6,5 % i nie więcej niż 11 % w przeliczeniu na MgO
Substancje alkaliczne niezwiązane	Nie więcej niż 0,1 % w przeliczeniu na MgO
Substancje niezmydlające się	Nie więcej niż 2 %
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
165. E 471 MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH
Nazwy synonimowe	Monostearynian glicerolu Monopalmitynian glicerolu Monooleinian glicerolu itp. Monostearynian, monopalmitynian, monooleinian itp. GMS (dla monostearynianu glicerolu)
Definicja	Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych składają się z mieszaniny mono-, di- i triestrów glicerolu i kwasów tłuszczowych występujących w jadalnych tłuszczach i olejach. Produkt handlowy może zawierać niewielkie ilości wolnych kwasów tłuszczowych i glicerolu
Analiza	Zawiera mono- i diestry kwasów tłuszczowych: nie mniej niż 70%
Opis	Produkt ma zmienną postać, od jasnożółtej do jasnobrązowej oleistej cieczy do białej lub zbliżonej do białej twardej woskowej masy. Postać stała może mieć formę płatków, proszków lub niewielkich kulek
Identyfikacja
A. Widmo w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnego estru poliolu i kwasu tłuszczowego
B. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu i kwasów tłuszczowych
C. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w etanolu i toluenie
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera)
Liczba kwasowa	Nie większa niż 6
Wolny glicerol	Nie więcej niż 7 %
Poliglicerole	Nie więcej niż 4 % diglicerolu i nie więcej niż 1 % wyższych poligliceroli, w obu przypadkach w przeliczeniu na całkowitą zawartość glicerolu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Całkowita zawartość glicerolu	Nie mniej niż 16 % i nie więcej niż 33 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczenie po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C

Kryteria czystości mają zastosowanie do substancji dodatkowej niezawierającej soli sodowych, potasowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, niemniej jednak te substancje mogą być obecne w ilościach nieprzekraczających maksymalnego poziomu 6 % (w przeliczeniu na oleinian sodowy).

166. E 472a MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM OCTOWYM
Nazwy synonimowe	Mono- i diglicerydy estryfikowane kwasem octowym Acetoglicerydy Acetylowane mono- i diglicerydy Estry glicerolu, kwasu octowego i kwasu tłuszczowego
Definicja	Estry glicerolu i kwasu octowego oraz kwasów tłuszczowych występujące w jadalnych tłuszczach i olejach. Mogą one zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu octowego i wolnych glicerydów
Opis	Przezroczyste, ruchliwe ciecze lub substancje stałe, barwa od białej do jasnożółtej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych i kwasu octowego
B. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w wodzie. Rozpuszczalne w etanolu
Czystość
Obecność innych kwasów poza kwasem octowym i kwasami tłuszczowymi	Niewykrywalna
Wolny glicerol	Nie więcej niż 2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Zawartość kwasu octowego ogółem	Nie mniej niż 9 % i nie więcej niż 32 %
Wolne kwasy tłuszczowe (i kwas octowy)	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Całkowita zawartość glicerolu	Nie mniej niż 14 % i nie więcej niż 31 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczenie po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C

167. E 472b MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM MLEKOWYM
Nazwy synonimowe	Estry mono- i diglicerydów z kwasem mlekowym Laktoglicerydy Estry mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego
Definicja	Estry glicerolu z kwasem mlekowym i kwasami tłuszczowymi występujące w jadalnych tłuszczach i olejach. Mogą one zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu mlekowego i wolnych glicerydów
Opis	Przezroczyste, ruchliwe ciecze lub substancje stałe, woskowe, o zmiennej konsystencji; barwa od białej do jasnożółtej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego
B. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w zimnej wodzie, ale w gorącej wodzie tworzą zawiesiny
Czystość
Obecność innych kwasów poza kwasem mlekowym i kwasami tłuszczowymi	Niewykrywalna
Wolny glicerol	Nie więcej niż 2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Zawartość kwasu mlekowego ogółem	Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 45 %
Wolne kwasy tłuszczowe (i kwas mlekowy)	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Zawartość glicerolu ogółem	Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 30 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczenie po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C

168. E 472c MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM CYTRYNOWYM
Nazwy synonimowe	Citrem Estry mono- i diglicerydów z kwasem cytrynowym Cytroglicerydy Mono- i diglicerydy kwasów tłuszczowych estryfikowane kwasem cytrynowym
Definicja	Estry glicerolu i kwasu cytrynowego oraz kwasów tłuszczowych występują w olejach i tłuszczach jadalnych. Mogą zawierać małe ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu cytrynowego oraz wolnych glicerydów. Mogą być częściowo lub całkowicie zobojętnione wodorotlenkiem sodu lub wodorotlenkiem potasu
Opis	Ciecze o barwie od żółtawej do lekko brązowej lub ciała stałe o konsystencji wosku albo ciała półstałe
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych i kwasu cytrynowego
B. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalne w zimnej wodzie W gorącej wodzie tworzą zawiesinę Rozpuszczalne w olejach i tłuszczach Nierozpuszczalne w zimnym etanolu
Czystość
Obecność innych kwasów poza kwasem cytrynowym i kwasami tłuszczowymi	Niewykrywalna
Wolny glicerol	Nie więcej niż 2 %
Zawartość glicerolu ogółem	Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 33 %
Zawartość kwasu cytrynowego ogółem	Nie mniej niż 13 % i nie więcej niż 50 %
Popiół siarczanowy (oznaczony w temperaturze 800 ± 25 °C)	Produkty niezobojętnione: nie więcej niż 0,5 % Produkty częściowo lub całkowicie zobojętnione: nie więcej niż 10 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy

169. E 472d MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM WINOWYM
Nazwy synonimowe	Estry mono- oraz diglicerydów i kwasu winowego Estry winowe mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych
Definicja	Estry glicerolu i kwasu winowego oraz kwasów tłuszczowych występujące w tłuszczach i olejach jadalnych. Mogą one zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu winowego i wolnych glicerydów
Opis	Gęste, lepkie jasnożółte ciecze do twardych, żółtych wosków
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych i kwasu winowego
Czystość
Obecność innych kwasów poza kwasem winowym i kwasami tłuszczowymi	Niewykrywalna
Wolny glicerol	Nie więcej niż 2 %
Zawartość glicerolu ogółem	Nie mniej niż 12 % i nie więcej niż 29 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Całkowita zawartość kwasu winowego	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 50 %
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczony po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C

170. E 472e MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE KWASEM MONO- I DIACETYLOWINOWYM
Nazwy synonimowe	Estry mono- i diglicerydów i kwasu diacetylowinowego Estry kwasu diacetylowinowego i kwasów tłuszczowych z glicerolem
Definicja	Mieszanina estrów glicerolu z kwasami mono- i diacetylowinowymi (otrzymanymi z kwasu winowego) oraz z kwasami tłuszczowymi występująca w tłuszczach i olejach jadalnych. Mogą one zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu winowego i octowego oraz ich kombinacji, a także wolnych glicerydów. Produkt zawiera również estry kwasu octowego i winowego z kwasami tłuszczowymi
Opis	Gęste, lepkie ciecze, substancje o konsystencji tłuszczu, lub żółte i woskowate, które w kontakcie z wilgotnym powietrzem hydrolizują z uwalnianiem kwasu octowego
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych, kwasu winowego i kwasu octowego
Czystość
Obecność innych kwasów poza kwasem octowym, winowym i kwasami tłuszczowymi	Niewykrywalna
Wolny glicerol	Nie więcej niż 2 %
Zawartość glicerolu ogółem	Nie mniej niż 11% i nie więcej niż 28 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczony po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Zawartość kwasu winowego ogółem	Nie mniej niż 10 % i nie więcej niż 40 %
Zawartość kwasu octowego ogółem	Nie mniej niż 8 % i nie więcej niż 32 %
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy

171. E 472f MONO- I DIGLICERYDY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH ESTRYFIKOWANE MIESZANINĄ KWASU OCTOWEGO I WINOWEGO
Nazwy synonimowe	Mieszanina estrów mono- oraz diglicerydów i kwasów tłuszczowych i kwasów octowego oraz winowego
Definicja	Estry glicerolu i kwasów octowego i winowego oraz kwasów tłuszczowych występujące w tłuszczach i olejach jadalnych. Mogą one zawierać niewielkie ilości wolnego glicerolu, wolnych kwasów tłuszczowych, wolnego kwasu winowego i octowego oraz wolnych glicerydów. Produkt może zawierać estry mono- i diglicerydów kwasów tłuszczowych i kwasu mono- i diacetylowinowego
Opis	Gęste, lepkie ciecze lub substancje stałe, barwa od białej do jasnożółtej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, kwasów tłuszczowych, kwasu winowego i kwasu octowego
Czystość
Obecność innych kwasów poza kwasem octowym, winowym i kwasami tłuszczowymi	Niewykrywalna
Wolny glicerol	Nie więcej niż 2 %
Zawartość glicerolu ogółem	Nie mniej niż 12 % i nie więcej niż 27 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczony po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Zawartość kwasu octowego ogółem	Nie mniej niż 10 % i nie więcej niż 20 %
Zawartość kwasu winowego ogółem	Nie mniej niż 20 % i nie więcej niż 40 %
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy

172. E 473 ESTRY SACHAROZY I KWASÓW TŁUSZCZOWYCH
Nazwy synonimowe		Cukroestry Estry cukrowe
Definicja		Przede wszystkim mono-, di- i triestry sacharozy i kwasów tłuszczowych występujących w tłuszczach i olejach jadalnych. Mogą być otrzymywane z sacharozy oraz estrów metylowych i etylowych spożywczych kwasów tłuszczowych bądź przez ekstrakcję z sacharoglicerydów. Do otrzymywania tych związków nie mogą być stosowane żadne inne rozpuszczalniki organiczne poza dimetylosulfotlenkiem, dimetyloformamidem, octanem etylu, 2-propanolem, 2-metylo-l-propanolem, glikolem propylenowym i metyloetyloketonem
Analiza		Zawiera nie mniej niż 80 %
Opis		Gęste żele, miękkie substancje stałe lub proszki, barwa biała do jasnoszarobiałej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sacharozy i kwasów tłuszczowych
B. Rozpuszczalność		Trudno rozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w etanolu
Czystość
Popiół siarczanowy		Nie więcej niż 2 %, oznaczony po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
Wolne cukry		Nie więcej niż 5 %
Wolne kwasy tłuszczowe		Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Arsen		Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów		Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć		Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm		Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)		Nie więcej niż 10 mg/kg
Metanol		Nie więcej niż 10 mg/kg
Dimetylosulfotlenek		Nie więcej niż 2 mg/kg
Dimetyloformamid		Nie więcej niż 1 mg/kg
2-metylo-1-propanol		Nie więcej niż 10 mg/kg
Octan etylu	)	Nie więcej niż 350 mg/kg, pojedynczo lub w mieszaninie
2-propanol	}
Glikol propylenowy	)
Metyloetyloketon (butanon)		Nie więcej niż 10 mg/kg

173. E 474 SACHAROGLICERYDY
Nazwy synonimowe		Glicerydy cukrowe
Definicja		Sacharoglicerydy otrzymuje się w reakcji sacharozy z jadalnymi tłuszczami i olejami, w której powstaje mieszanina przede wszystkim mono-, di- oraz triestrów sacharozy i kwasów tłuszczowych oraz pozostałych mono-, di- i triglicerydów występujących w tłuszczach i olejach jadalnych. Do otrzymywania tych związków nie mogą być stosowane żadne inne rozpuszczalniki organiczne poza cykloheksanem, dimetyloformamidem, octanem etylu, 2-metylo-1-propanolem i 2-propanolem
Analiza		Zawiera nie mniej niż 40 % i nie więcej niż 60 % estrów sacharozy i kwasów tłuszczowych
Opis		Miękkie masy o konsystencji stałej, gęste żele lub proszki, barwa biała lub zbliżona do białej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność cukru i kwasów tłuszczowych
B. Rozpuszczalność		Nierozpuszczalne w zimnej wodzie, rozpuszczalne w etanolu
Czystość
Popiół siarczanowy		Nie więcej niż 2 %, oznaczony po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
Cukry niezwiązane		Nie więcej niż 5 %
Wolne kwasy tłuszczowe		Nie więcej niż 3 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Arsen		Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów		Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć		Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm		Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)		Nie więcej niż 10 mg/kg
Metanol		Nie więcej niż 10 mg/kg
Dimetyloformamid		Nie więcej niż 1 mg/kg
2-metylo-1-propanol	)	Nie więcej niż 10 mg/kg, pojedynczo lub w mieszaninie
Cykloheksan	}
Octan etylu	)	Nie więcej niż 350 mg/kg, pojedynczo lub w mieszaninie
2-propanol	}

Kryteria czystości mają zastosowanie do substancji dodatkowej niezawierającej soli sodowych, potasowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, niemniej jednak substancje te mogą być obecne w ilościach nieprzekraczających maksymalnego poziomu 6 % (w przeliczeniu na oleinian sodu).

174. E 475 ESTRY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH I POLIGLICEROLU
Nazwy synonimowe	Estry poliglicerolu i kwasów tłuszczowych
Definicja	Estry poliglicerolu i kwasów tłuszczowych otrzymuje się w wyniku estryfikacji poliglicerolu jadalnymi tłuszczami i olejami, lub kwasami tłuszczowymi występującymi w jadalnych tłuszczach i olejach. Poliglicerol jest mieszaniną przede wszystkim di-, tri- i tetragliceroli i zawiera nie więcej niż 10 % poligliceroli równorzędnych lub wyższych od heptaglicerolu
Analiza	Całkowita zawartość estrów kwasów tłuszczowych nie mniej niż 90 %
Opis	Ciecze oleiste do bardzo lepkich, barwa jasnożółta do bursztynowej; Plastyczne lub miękkie substancje o stałej konsystencji, barwa jasnobeżowa do średnio brązowej Twarde substancje stałe o charakterze wosku, barwa jasnobeżowa do brązowej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, poliglicerolu i kwasów tłuszczowych
B. Rozpuszczalność	Estry mają różne powinowactwo, od mocno hydrofilowego do mocno lipofilowego, ale jako grupa wykazują skłonność do tworzenia zawiesin z wodą i są rozpuszczalne w rozpuszczalnikach organicznych i olejach
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczony po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe	Niewykrywalne
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 6 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Zawartość glicerolu i poliglicerolu ogółem	Nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 60 %
Wolny glicerol i poliglicerol	Nie więcej niż 7 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg

Kryteria czystości mają zastosowanie do substancji dodatkowej niezawierąjącej soli sodowych, potasowych i wapniowych kwasów tłuszczowych, niemniej jednak substancje te mogą być obecne w ilościach nieprzekraczających maksymalnego poziomu 6 % (w przeliczeniu na oleinian sodu).

175. E 476 POLIRYCYNOOLEINIAN POLIGLICEROLU
Nazwy synonimowe	Estry glicerolu i kwasów tłuszczowych skondensowanego oleju rycynowego Estry poliglicerolu i poliskondensowanych kwasów tłuszczowych oleju rycynowego Estry poliglicerolu i wewnątrzestryfikowanego kwasu rycynooleinowego PGPR
Definicja	Polirycynooleinian poliglicerolu otrzymuje się przez estryfikację poliglicerolu skondensowanymi kwasami tłuszczowymi oleju rycynowego
Opis	Przezroczysta, bardzo lepka ciecz
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie i w etanolu. Rozpuszczalny w eterze, węglowodorach i w chlorowcowanych węglowodorach
B. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu, poliglicerolu i kwasu rycynooleinowego
C. Współczynnik załamania [n]⁶⁵	W zakresie 1,4630 - 1,4665
Czystość
Poliglicerole	Poliglicerol powinien składać się z nie mniej niż 75 % di-, tri- i tetragliceroli i zawierać nie więcej niż 10 % poligliceroli równorzędnych lub wyższych od heptaglicerolu
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 80 i nie większa niż 100
Liczba kwasowa	Nie większa niż 6
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
176. E 477 ESTRY KWASÓW TŁUSZCZOWYCH I GLIKOLU PROPYLENOWEGO
Nazwy synonimowe	Estry 1,2-propanodiolu i kwasów tłuszczowych
Definicja	Produkt składa się z mieszaniny mono- i diestrów 1,2-propanodiolu i kwasów tłuszczowych występujących w jadalnych tłuszczach i olejach. Substrat alkoholowy stanowi wyłącznie 1,2-propanodiol wraz z dimerem i śladowymi ilościami trimeru. Brak kwasów organicznych innych niż spożywcze kwasy tłuszczowe
Analiza	Zawiera nie mniej niż 85 % estrów kwasów tłuszczowych ogółem
Opis	Przezroczyste ciecze lub woskowe białe płatki, kulki bądź substancje stałe o słodkim zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność glikolu propylenowego i kwasów tłuszczowych
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczony po prażeniu w temperaturze 800° C ± 25 °C
Kwasy inne niż kwasy tłuszczowe	Niewykrywalne
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 6 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Zawartość 1,2-propanodiolu ogółem	Nie mniej niż 11 % i nie więcej niż 31 %
Wolny 1,2-propanodiol	Nie więcej niż 5 %
Dimery i trimery glikolu propylenowego	Nie więcej niż 0,5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg

177. E 479b TERMOUTLENIONY OLEJ SOJOWY Z MONO- I DIGLICERYDAMI KWASÓW TŁUSZCZOWYCH
Nazwy synonimowe	TOSOM
Definicja	Termoutleniony olej sojowy po reakcji z mono- i diglicerydami kwasów tłuszczowych stanowi złożoną mieszaninę estrów glicerolu i kwasów tłuszczowych występujących w tłuszczach jadalnych oraz kwasów tłuszczowych z termoutlenionego oleju sojowego. Produkt otrzymuje się w reakcji mieszaniny 10 % termoutlenionego oleju sojowego i 90 % mono- i diglicerydów spożywczych kwasów tłuszczowych i dezodoryzacje w próżni, w temperaturze 130 °C. Olej sojowy pochodzi wyłącznie z naturalnych odmian soi
Opis	Produkt o konsystencji wosku lub stały, barwa jasnożółta do jasnobrązowej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie Rozpuszczalny w gorących olejach i tłuszczach
Czystość
Zakres temperatur topnienia	55-65 °C
Wolne kwasy tłuszczowe	Nie więcej niż 1,5 % w przeliczeniu na kwas oleinowy
Wolny glicerol	Nie więcej niż 2 %
Kwasy tłuszczowe ogółem	83-90 %
Glicerol ogółem	16-22 %
Estry metylowe kwasów tłuszczowych nietworzące związków addycyjnych z mocznikiem	Nie więcej niż 9 % estrów metylowych kwasów tłuszczowych ogółem
Kwasy tłuszczowe nierozpuszczalne w eterze naftowym	Nie więcej niż 2 % kwasów tłuszczowych ogółem
Liczba nadtlenkowa	Nie większa niż 3
Związki epoksydowe	Nie więcej niż 0,03 % tlenku etylenu
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
178. E 481 STEAROILOMLECZAN SODU
Nazwy synonimowe	2-stearoilopropionian sodu 2-stearoilomleczan sodu
Definicja	Mieszanina soli sodowych kwasów stearoilomlekowych i ich polimerów oraz występujących w mniejszych ilościach soli sodowych innych pokrewnych kwasów, będąca produktem reakcji kwasu mlekowego i kwasu stearynowego. Mogą również występować inne spożywcze kwasy tłuszczowe, w postaci wolnej lub zestryfikowanej, co wynika z ich obecności w stosowanym kwasie stearynowym
Nazwy chemiczne	Di-2-stearoilomleczan sodu Di(2-stearoiloksy)propionian sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	246-929-7
Wzór chemiczny (główne składniki)	C₂₁H₃₉O₄Na C₁₉H₃₅O₄Na
Opis	Biały lub jasnożółty proszek lub łamliwa substancja stała o charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu, kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego
B. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Sód	Nie mniej niż 2,5 % i nie więcej niż 5 %
Liczba estrowa	Nie mniejsza niż 90 i nie większa niż 190
Liczba kwasowa	Nie mniejsza niż 60 i nie większa niż 130
Kwas mlekowy ogółem	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
179. E 482 STEAROILOMLECZAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	2-stearoilopropionian wapnia
Definicja	Mieszanina soli wapniowych kwasów stearoilomlekowych i ich polimerów oraz występujących w mniejszych ilościach soli wapniowych innych pokrewnych kwasów, będąca produktem reakcji kwasu mlekowego i kwasu stearynowego. Mogą również występować inne spożywcze kwasy tłuszczowe, w postaci wolnej lub zestryfikowanej, co wynika z ich obecności w stosowanym kwasie stearynowym
Nazwy chemiczne	Di-2-stearoilomleczan wapnia Di(2-stearoiloksy)propionian wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	227-335-7
Wzór chemiczny (główne składniki)	C₄₂H₇₈O₈Ca C₃₈H₇₀O₈Ca
Opis	Biały lub jasnożółty proszek lub łamliwa substancja stała o charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność wapnia, kwasów tłuszczowych i kwasu mlekowego
B. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w gorącej wodzie
Czystość
Wapń	Nie mniej niż 1 % i nie więcej niż 5,2 %
Liczba estrowa	Nie mniejsza niż 125 i nie większa niż 190
Kwas mlekowy ogółem	Nie mniej niż 15 % i nie więcej niż 40 %
Liczba kwasowa	Nie mniejsza niż 50 i nie większa niż 130
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
180. E 483 WINIAN STEARYLU
Nazwy synonimowe	Winian stearylopalmitylu
Definicja	Produkt estryfikacji kwasem winowym handlowego alkoholu stearynowego, który zasadniczo składa się z alkoholu stearynowego i palmitylowego. Produkt zawiera głównie diestry, w mniejszych ilościach są obecne monoestry i niezmienione surowce wyjściowe
Nazwa chemiczna	Winian distearylu Winian dipalmitylu
Wzór chemiczny	C₃₈H₇₄O₆ do C₄₀H₇₈O₆
Masa cząsteczkowa	627 do 655
Analiza	Zawiera nie mniej niż 90 % estrów ogółem, co odpowiada liczbie estrowej nie mniejszej niż 163 i nie większej niż 180
Opis	Kremowa, mazista substancja stała (w temp. 25 °C), barwa kremowa
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność winianów
B. Zakres temperatur topnienia	Od 67 °C do 77 °C. Po zmydleniu nasyconego, długiego łańcucha alkoholi tłuszczowych temperatura topnienia waha się od 49 °C do 55 °C
Czystość
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 200 i nie większa niż 220
Liczba kwasowa	Nie większa niż 5,6
Zawartość kwasu winowego, ogółem	Nie mniej niż 18 % i nie więcej niż 35 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %, oznaczony po prażeniu w temperaturze 800 °C ± 25 °C
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Substancje nieulegające zmydleniu	Nie mniej niż 77 % i nie więcej niż 83 %
Liczba jodowa	Nie większa niż 4 (Wijs)
181. E 491 MONOSTEARYNIAN SORBITOLU
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu i bezwodników sorbitolu ze spożywczym, handlowym kwasem stearynowym
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-664-9
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbowych
Opis	Lekkie, kremowe do beżowych kulki lub płatki bądź twarda, woskowa substancja stała o nieznacznym charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	W temperaturach wyższych od jego temperatury topnienia rozpuszczalny w toluenie, dioksanie, czterochlorku węgla, eterze, metanolu, etanolu i anilinie; nierozpuszczalny w eterze naftowym i acetonie; nierozpuszczalny w zimnej wodzie, ale w cieplej wodzie tworzy zawiesiny; w temperaturze powyżej 50 °C rozpuszczalny z tworzeniem mgły w oleju mineralnym i octanie etylu
B. Zakres temperatur krzepnięcia	50-52 °C
C. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnych estrów alkoholi wielowodorotlenowych i kwasów tłuszczowych
Czystość
Woda	Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %
Liczba kwasowa	Nie większa niż 10
Liczba zmydlenia	Nie mniejsza niż 147 i nie większa niż 157
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 235 i nie większa niż 260
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
182. E 492 TRISTEARYNIAN SORBITOLU
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu i bezwodników sorbitolu ze spożywczym, handlowym kwasem stearynowym
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	247-891-4
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbowych
Opis	Lekkie kulki lub płatki bądź twarda, woskowa substancja stała o słabym zapachu, barwa kremowa do brunatnej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w toluenie, eterze, czterochlorku węgla i octanie etylu; tworzy zawiesiny w eterze naftowym, oleju mineralnym, olejach roślinnych, acetonie i dioksanie; nierozpuszczalny w wodzie, metanolu i etanolu
B. Zakres temperatur krzepnięcia	47-50 °C
C. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnych estrów alkoholi wielowodorotlenowych i kwasów tłuszczowych
Czystość
Woda	Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %
Liczba kwasowa	Nie większa niż 15
Liczba zmydlenia	Nie mniejsza niż 176 i nie większa niż 188
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 66 i nie większa niż 80
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
183. E 493 MONOLAURYNIAN SORBITOLU
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu i bezwodników sorbitolu ze spożywczym, handlowym kwasem laurynowym
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-663-3
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbowych
Opis	Oleista, lepka ciecz barwy bursztynowej, kulki lub płatki barwy jasnokremowej do beżowej bądź twarda woskowa substancja stała o lekkim zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Tworzy zawiesiny w zimnej i gorącej wodzie
B. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnych estrów alkoholi wielowodorotlenowych i kwasów tłuszczowych
Czystość
Woda	Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %
Liczba kwasowa	Nie większa niż 7
Liczba zmydlenia	Nie mniejsza niż 155 i nie większa niż 170
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 330 i nie większa niż 358
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
184. E 494 MONOOLEINIAN SORBITOLU
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu i bezwodników sorbitolu ze spożywczym, handlowym kwasem oleinowym. Głównym składnikiem jest monooleinian 1,4-sorbitolu. Pozostałe składniki to monooleinian izosorbinianu, dioleinian sorbitolu i trioleinian sorbitolu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-665-4
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbowych
Opis	Oleista, lepka ciecz barwy bursztynowej, kulki lub płatki barwy jasnokremowej do beżowej bądź twarda substancja woskowa o lekkim charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	W temperaturach wyższych od jego temperatury topnienia rozpuszczalny w etanolu, eterze, octanie etylu, anilinie, toluenie, dioksanie, eterze naftowym i czterochlorku węgla. Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, w ciepłej tworzy zawiesiny
B. Liczba jodowa	Pozostałość kwasu oleinowego otrzymana po zmydleniu monooleinianiu sorbitolu w trakcie analizy ma liczbę jodową w zakresie 80 - 100
Czystość
Woda	Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %
Liczba kwasowa	Nie większa niż 8
Liczba zmydlenia	Nie mniejsza niż 145 i nie większa niż 160
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 193 i nie większa niż 210
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
185. E 495 MONOPALMITYNIAN SORBITOLU
Nazwy synonimowe	Palmitynian sorbitolu
Definicja	Mieszanina niepełnych estrów sorbitolu i bezwodników sorbitolu ze spożywczym, handlowym kwasem palmitynowym
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	247-568-8
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % mieszaniny sorbitolu, sorbitanu i estrów izosorbowych
Opis	Kulki lub płatki barwy jasnokremowej do beżowej bądź twarda, woskowa substancja stała o lekkim charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	W temperaturach wyższych od jego temperatury topnienia rozpuszczalny w etanolu, metanolu, eterze, octanie etylu, anilinie, toluenie, dioksanie, eterze naftowym i czterochlorku węgla. Nierozpuszczalny w zimnej wodzie, ale w ciepłej tworzy zawiesiny
B. Zakres temperatur krzepnięcia	45-47 °C
C. Widmo absorpcji w podczerwieni	Charakterystyczne dla niepełnych estrów alkoholi wielowodorotlenowych i kwasów tłuszczowych
Czystość
Woda	Nie więcej niż 2 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,5 %
Liczba kwasowa	Nie większa niż 7,5
Liczba zmydlenia	Nie mniejsza niż 140 i nie większa niż 150
Liczba hydroksylowa	Nie mniejsza niż 270 i nie większa niż 305
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (w przeliczeniu na Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
186. E 500(i) WĘGLAN SODU
Nazwy synonimowe	Soda amoniakalna, soda bezwodna, soda kalcynowana
Definicja
Nazwa chemiczna	Węglan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	207-838-8
Wzór chemiczny	Na₂CO₃x nH₂O (n = 0, 1 lub 10)
Masa cząsteczkowa	106,00 (bezwodny)
Analiza	Zawartość Na₂CO₃ nie mniejsza niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Kryształy bezbarwne lub proszek ziarnisty lub krystaliczny o barwie białej Postać bezwodna jest higroskopijna, dekawodzian pokrywa się nalotem krystalicznym
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność sodu i węglanów
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2 % (bezwodny), 15 % (monowodzian) lub 55 % - 65 % (dekawodzian) (w temperaturze rosnącej stopniowo od 70 °C do 300 °C, do stałej masy)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
187. E 500(ii) WODOROWĘGLAN SODU
Nazwy synonimowe	Diwęglan sodu, kwaśny węglan sodu, diwęglan sodowy, soda oczyszczona
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorowęglan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-633-8
Wzór chemiczny	NaHCO₃
Masa cząsteczkowa	84,01
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Masy krystaliczne bezbarwne lub o barwie białej lub proszek krystaliczny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność sodu i węglanów
B. pH 1 % roztworu	Pomiędzy 8,0 a 8,6
C. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,25 % (nad żelem krzemionkowym, 4 godziny)
Sole amonowe	Po podgrzaniu nie wyczuwa się zapachu amoniaku
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
188. E 500(iii) PÓŁTORAWĘGLAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Monowodorodiwęglan sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	208-580-9
Wzór chemiczny	Na₂(CO)₃ x NaHCO₃ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	226,03
Analiza	Zawartość NaHCO₃ pomiędzy 35,0 % a 38,6 %, a zawartość Na₂CO₃ pomiędzy 46,4 % a 50,0 %
Opis	Białe płatki, kryształy lub proszek krystaliczny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność sodu i węglanów
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie
Czystość
Chlorek sodu	Nie więcej niż 0,5 %
Żelazo	Nie więcej niż 20 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
189. E 501(i) WĘGLAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Węglan potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	209-529-3
Wzór chemiczny	K₂CO₃ x nH₂O (n = 0 lub 1,5)
Masa cząsteczkowa	138,21 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały proszek łatwo rozpływający się pod wpływem wilgoci z powietrza. Wodzian występuje jako małe, białe, półprzezroczyste kryształy lub granulki
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność potasu i węglanów
B. Rozpuszczalność	Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 5 % (bezwodny) lub 18 % (wodzian) (180 °C, 4 godziny)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
190. E 501(ii) WODOROWĘGLAN POTASU
Nazwy synonimowe	Diwęglan potasu, kwaśny węglan potasu
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorowęglan potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	206-059-0
Wzór chemiczny	KHCO₃
Masa cząsteczkowa	100,11
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % i nie więcej niż 101,0 % KHCO₃ w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne kryształy lub proszek albo granulki o barwie białej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność potasu i węglanów
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,25 % (nad żelem krzemionkowym, 4 godziny)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
191. E 503(i) WĘGLAN AMONU
Definicja	Węglan amonu składa się z karbaminianu amonu, węglanu amonu oraz wodorowęglanu amonu w różnych proporcjach
Nazwa chemiczna	Węglan amonu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-786-0
Wzór chemiczny	CH₆N₂O₂, CH₈N₂O₃ i CH₅NO₃
Masa cząsteczkowa	Karbaminian amonu 78,06; węglan amonu 98,73; wodorowęglan amonu 79,06
Analiza	Zawiera nie mniej niż 30,0 % i nie więcej niż 34,0 % NH₃
Opis	Biały proszek lub twarde, białe lub półprzezroczyste masy lub kryształy. Matowieje pod wpływem powietrza i w końcu zmienia się w białe porowate bryłki lub proszek (będące diwęglanem amonu) z powodu utraty amoniaku i dwutlenku węgla
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność amonu i węglanów
B. pH 5 % roztworu około 8,6
C. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie
Czystość
Substancje nielotne	Nie więcej niż 500 mg/kg
Chlorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Siarczany	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
192. E 503(ii) WODOROWĘGLAN AMONU
Nazwy synonimowe	Diwęglan amonu
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorowęglan amonu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	213-911-5
Wzór chemiczny	CH₅NO₃
Masa cząsteczkowa	79,06
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 %
Opis	Białe kryształy lub proszek krystaliczny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność amonu i węglanów
B. pH 5 % roztworu około 8,0
C. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Substancje nielotne	Nie więcej niż 500 mg/kg
Chlorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Siarczany	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
193. E 504(i) WĘGLAN MAGNEZU
Nazwy synonimowe	Hydromagnezyt
Definicja	Węglan magnezu jest zasadowym uwodnionym lub jednowodnym węglanem magnezu lub ich mieszaniną
Nazwa chemiczna	Węglan magnezu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	208-915-9
Wzór chemiczny	MgCO₃^.nH₂O
Analiza	Zawartość nie mniej niż 24 % i nie więcej niż 26,4 % w przeliczeniu na Mg
Opis	Bezwonna, lekka, biała krucha masa lub gruboziarnisty, biały proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i w etanolu
B. Dodatni wynik próby na obecność magnezu i węglanów
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 0,05 %
Substancje rozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 1 %
Wapń	Nie więcej niż 0,4 %
Arsen	Nie więcej niż 4 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
194. E 504(ii) WODOROWĘGLAN MAGNEZU
Nazwy synonimowe	Hydroksywęglan magnezu, podwęglan magnezu (lekki lub ciężki), uwodniony zasadowy węglan magnezu, węglan hydroksymagnezowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Uwodniony wodorotlenek magnezowo-węglanowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	235-192-7
Wzór chemiczny	4MgCO₃Mg(OH)₂5H₂O
Masa cząsteczkowa	485
Analiza	Zawartość Mg nie mniej niż 40,0 % i nie więcej niż 45,0 % w przeliczeniu na MgO
Opis	Lekka, biała krucha masa lub gruby biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność magnezu i węglanów
B. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Substancje nierozpuszczalna w kwasie	Nie więcej niż 0,05 %
Substancje rozpuszczalna w wodzie	Nie więcej niż 1,0 %
Wapń	Nie więcej niż 1,0 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
195. E 507 KWAS CHLOROWODOROWY
Nazwy synonimowe	Chlorowodór, kwas solny
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas chlorowodorowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-595-7
Wzór chemiczny	HCl
Masa cząsteczkowa	36,46
Analiza	Kwas chlorowodorowy jest dostępny na rynku w różnych stężeniach. Stężony kwas chlorowodorowy zawiera nie mniej niż 35,0 % HCl
Opis	Klarowna, bezbarwna lub lekko żółtawa ciecz o właściwościach korozyjnych i o ostrym zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność kwasu i chlorków
B. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie i w etanolu
Czystość
Składniki organiczne ogółem	Składniki organiczne ogółem (niezawierające fluoru): nie więcej niż 5 mg/kg Benzen: nie więcej niż 0,05 mg/kg Składniki fluorowe (ogółem): nie więcej niż 25 mg/kg
Substancje nielotne	Nie więcej niż 0,5 %
Substancje redukujące	Nie więcej niż 70 mg/kg (jako SO₂)
Substancje utleniające	Nie więcej niż 30 mg/kg (jako Cl₂)
Siarczany	Nie więcej niż 0,5 %
Żelazo	Nie więcej niż 5 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
196. E 508 CHLOREK POTASU
Nazwy synonimowe	Sylwin
Definicja
Nazwa chemiczna	Chlorek potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-211-8
Wzór chemiczny	KCl
Masa cząsteczkowa	74,56
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Bezbarwne, wydłużone, pryzmatyczne lub sześcienne kryształy lub biały, ziarnisty proszek. Bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
B. Dodatni wynik prób na obecność potasu i chlorków
Czystość
Ubytek przy suszeniu	Nie więcej niż 1 % (105 °C, 2 godziny)
Sód	Ujemny wynik próby
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako Pb)	Nie więcej niż 10 mg/kg
197. E 509 CHLOREK WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	Chlorek wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-140-8
Wzór chemiczny	CaCl₂ x nH₂O (n = 0,2 lub 6)
Masa cząsteczkowa	110,99 (bezwodny), 147,02 (diwodzian), 219,08 (heksawodzian)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 93,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezwonny higroskopijny biały proszek lub kryształy rozpływające się pod wpływem wilgoci z powietrza
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność wapnia i chlorków
B. Rozpuszczalność	Bezwodny chlorek wapnia: łatwo rozpuszczalny w wodzie i etanolu Diwodzian: łatwo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu Heksawodzian: bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie i etanolu
Czystość
Magnez i sole alkaliczne	Nie więcej niż 5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Fluorki	Nie więcej niż 40 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
198. E 511 CHLOREK MAGNEZU
Definicja
Nazwa chemiczna	Chlorek magnezu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-094-6
Wzór chemiczny	MgCl₂ x 6H₂O
Masa cząsteczkowa	203,30
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 %
Opis	Bezbarwne bezwonne płatki lub kryształy bardzo łatwo rozpływające się pod wpływem wilgoci z powietrza
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność magnezu i chlorków
B. Rozpuszczalność	Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie, łatwo rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Amon	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
199. E 512 CHLOREK CYNY
Nazwy synonimowe	Chlorek cyny (II), dichlorek cyny
Definicja
Nazwa chemiczna	Chlorek cyny (II), diwodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-868-0
Wzór chemiczny	SnCl₂ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	225,63
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,0 %
Opis	Kryształy bezbarwne lub o barwie białej Mogą mieć lekki zapach kwasu chlorowodorowego
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność cyny (II) i chlorków
B. Rozpuszczalność	Woda: rozpuszczalny w masie wody mniejszej od jego masy, ale przy nadmiarze wody tworzy nierozpuszczalną sól zasadową Etanol: rozpuszczalny
Czystość
Siarczany	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
200. E 513 KWAS SIARKOWY
Nazwy synonimowe	Stężony kwas siarkowy, siarczan diwodorowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas siarkowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-639-5
Wzór chemiczny	H₂SO₄
Masa cząsteczkowa	98,07
Analiza	Kwas siarkowy jest dostępny na rynku w różnych stężeniach. Postać stężona zawiera nie mniej niż 96,0 %
Opis	Ciecz oleista, przezroczysta, bezbarwna lub lekko brązowa, o silnych własnościach korozyjnych
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność kwasu i siarczanów
B. Rozpuszczalność	Miesza się z wodą, z wytworzeniem dużej ilości ciepła, również z etanolem
Czystość
Popiół	Nie więcej niż 0,02 %
Substancje redukujące	Nie więcej niż 40 mg/kg (jako SO₂)
Azotany	Nie więcej niż 10 mg/kg (w odniesieniu do H₂SO₄)
Chlorki	Nie więcej niż 50 mg/kg
Żelazo	Nie więcej niż 20 mg/kg
Selen	Nie więcej niż 20 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
201. E 514(i) SIARCZAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczan sodu
Wzór chemiczny	Na₂SO₄ x nH₂O(n = 0 lub 10)
Masa cząsteczkowa	142,04 (bezwodny) 322,04 (dekawodzian)
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 99,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Kryształy bezbarwne lub drobny, biały, proszek krystaliczny Dekawodzian jest pozbawiony wody krystalizacyjnej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność sodu i siarczanów
B. Kwasowość 5 % roztworu: odczyn obojętny lub lekko zasadowy na papierku lakmusowym
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1,0 % (bezwodny) lub nie więcej niż 57 % (dekawodzian) w 130 °C
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
202. E 514(ii) WODOROSIARCZAN SODU
Nazwy synonimowe	Kwaśny siarczan sodu, disiarczan sodu
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorosiarczan sodu
Wzór chemiczny	NaHSO₄
Masa cząsteczkowa	120,06
Analiza	Zawartość nie mniejsza niż 95,2 %
Opis	Bezwonne kryształy lub granulki o barwie białej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność sodu i siarczanów
B. Roztwory są silnie kwasowe
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,8 %
Zawartość substancji nierozpuszczalnych w wodzie	Nie więcej niż 0,05 %
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
203. E 515(i) SIARCZAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczan potasu
Wzór chemiczny	K₂SO₄
Masa cząsteczkowa	174,25
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 %
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy lub proszek krystaliczny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność potasu i siarczanów
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 5,5 a 8,5
C. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
204. E 515(ii) WODOROSIARCZAN POTASU
Definicja
Nazwy synonimowe	Disiarczan potasu, kwaśny siarczan potasu
Nazwa chemiczna	Wodorosiarczan potasu
Wzór chemiczny	KHSO₄
Masa cząsteczkowa	136,17
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99 %
Temperatura topnienia	197 °C
Opis	Białe kryształy, kawałki lub granulki rozpływające się pod wpływem wilgoci z powietrza
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność potasu
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
205. E 516 SIARCZAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Gips, selenit, anhydryt
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczan wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-900-3
Wzór chemiczny	CaSO₄ x nH₂O (n = 0 lub 2)
Masa cząsteczkowa	136,14 (bezwodny), 172,18 (diwodzian)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezwonny, drobny proszek o barwie od białej do lekko żółtawobiałej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność wapnia i siarczanów
B. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Bezwodny: nie więcej niż 1,5 % (250 °C, stała masa) Diwodzian: nie więcej niż 23 % (ibid.)
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
206. E 517 SIARCZAN AMONU
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczan amonu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-984-1
Wzór chemiczny	(NH₄)₂SO₄
Masa cząsteczkowa	132,14
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % i nie więcej niż 100,5 %
Opis	Biały proszek, blaszki błyszczące lub elementy krystaliczne
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność amonu i siarczanów
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 0,25 %
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
207. E 520 SIARCZAN GLINU
Nazwy synonimowe	Ałun
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczan glinu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-135-0
Wzór chemiczny	Al₂(SO₄)₃
Masa cząsteczkowa	342,13
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 % w przeliczeniu na wyprażoną substancję
Opis	Biały proszek, blaszki błyszczące lub elementy krystaliczne
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność glinu i siarczanów
B. pH 5 % roztworu 2,9 lub więcej
C. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 5 % (500 °C, 3 godziny)
Alkalia i ziemie alkaliczne	Nie więcej niż 0,4 %
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
208. E 521 SIARCZAN GLINOWO- SODOWY
Nazwy synonimowe	Sodowy ałun, sodu ałun
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczan glinowo-sodowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-277-3
Wzór chemiczny	AlNa(SO₄)₂ x nH₂O (n = 0 lub 12)
Masa cząsteczkowa	242,09 (bezwodny)
Analiza	Zawiera w przeliczeniu na bezwodną masę nie mniej niż 96,5 % (bezwodny) i 99,5 % (dodekawodzian)
Opis	Przezroczyste kryształy lub biały proszek krystaliczny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność glinu, sodu i siarczanów
B. Rozpuszczalność	Dodekawodzian jest łatwo rozpuszczalny w wodzie. Postać bezwodna rozpuszcza się wolno w wodzie. Obie postacie są nierozpuszczalne w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Postać bezwodna: nie więcej niż 10,0 % (220 °C, 16 godzin) Dodekawodzian: nie więcej niż 47,2 % (50 °C - 55 °C, 1 godzina, a następnie 220 °C, 16 godzin)
Sole amonowe	Po ogrzewaniu niewykrywalny zapach amoniaku
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
209. E 522 SIARCZAN GLINOW O - POTASOWY
Nazwy synonimowe	Potasu ałun, potasowy ałun
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczan glinowo -potasowy, dodekawodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-141-3
Wzór chemiczny	AlK(SO₄)₂x 12H₂O
Masa cząsteczkowa	474,38
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 %
Opis	Duże przezroczyste kryształy lub biały proszek krystaliczny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność glinu, potasu i siarczanów
B. pH 10 % roztworu pomiędzy 3,0 a 4,0
C. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Sole amonowe	Po ogrzewaniu niewykrywalny zapach amoniaku
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
210. E 523 SIARCZAN AMONOWO - GLINOWY
Nazwy synonimowe	Ałun amonowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Siarczan amonowo-glinowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-055-3
Wzór chemiczny	AlNH₄(SO₄)₂ x 12H₂O
Masa cząsteczkowa	453,32
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 %
Opis	Duże bezbarwne kryształy lub biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność glinu, amonu i siarczanów
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Metale alkaliczne i ziemie alkaliczne	Nie więcej niż 0,5 %
Selen	Nie więcej niż 30 mg/kg
Fluorki	Nie więcej niż 30 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
211. E 524 WODOROTLENEK SODU
Nazwy synonimowe	Soda żrąca, soda kaustyczna, ług
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorotlenek sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-185-5
Wzór chemiczny	NaOH
Masa cząsteczkowa	40,0
Analiza	Wodorotlenek sodu w postaci ciała stałego zawiera nie mniej niż 98,0 % zasady ogółem (jako NaOH), w przypadku roztworów - odpowiednio w odniesieniu do ustalonych lub zadeklarowanych stężeń NaOH
Opis	Białe lub prawie białe granulki, płatki, pałeczki, masy stopione lub inne postacie. Roztwory są klarowne lub lekko zmętniałe, bezbarwne lub lekko zabarwione, silnie żrące i higroskopijne oraz pochłaniają dwutlenek węgla z powietrza, tworząc węglan sodu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność sodu
B. 1 % roztwór jest silnie zasadowy
C. Rozpuszczalność	Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie. Łatwo rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Nierozpuszczalne w wodzie substancje organiczne	5 % roztwór jest w pełni przezroczysty i bezbarwny do lekko zabarwionego
Węglany	Nie więcej niż 0,5 % (jako Na₂CO₃)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 0,5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
212. E 525 WODOROTLENEK POTASU
Nazwy synonimowe	Potaż żrący
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorotlenek potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-181-3
Wzór chemiczny	KOH
Masa cząsteczkowa	56,11
Analiza	Zawiera nie mniej niż 85,0 % w przeliczeniu na KOH
Opis	Białe lub prawie białe granulki, płatki, pałeczki, masy stopione lub inne postacie
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność potasu
B. 1 % roztwór jest silnie zasadowy
C. Rozpuszczalność	Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie. Łatwo rozpuszczalny w etanolu
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	5 % roztwór jest w pełni przezroczysty i bezbarwny
Węglany	Nie więcej niż 3,5 % (jako K₂CO₃)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
213. E 526 WODOROTLENEK WAPNIA
Nazwy synonimowe	Wapno gaszone, wapno hydratyzowane
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorotlenek wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-137-3
Wzór chemiczny	Ca(OH)₂
Masa cząsteczkowa	74,09
Analiza	Zawiera nie mniej niż 92 %
Opis	Biały proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność jonów zasadowych i wapnia
B. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu. Rozpuszczalny w glicerolu
Czystość
Popiół nierozpuszczalny w kwasie	Nie więcej niż 1,0 %
Magnez i sole zasadowe	Nie więcej niż 2,7 %
Bar	Nie więcej niż 300 mg/kg
Fluorki	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 6 mg/kg",
214. E 527 WODOROTLENEK AMONU
Nazwy synonimowe	Woda amoniakalna, mocny roztwór wodny amoniaku
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorotlenek amonu
Wzór chemiczny	NH₄OH
Masa cząsteczkowa	35,05
Analiza	Zawiera nie mniej niż 27 % NH₃
Opis	Klarowny, bezbarwny roztwór o charakterystycznym niezmiernie drażniącym zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność amoniaku
Czystość
Substancje nielotne	Nie więcej niż 0,02 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
215. E 528 WODOROTLENEK MAGNEZU
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodorotlenek magnezu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-170-3
Wzór chemiczny	Mg(OH)₂
Masa cząsteczkowa	58,32
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Proszek objętościowy o barwie białej, bezwonny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność magnezu i zasady
B. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie i w etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,0 % (105 °C, 2 godziny)
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 33 % (800 °C do stałej masy)
Tlenek wapnia	Nie więcej niż 1,5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
216. E 529 TLENEK WAPNIA
Nazwy synonimowe	Wapno palone
Definicja
Nazwa chemiczna	Tlenek wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-138-9
Wzór chemiczny	CaO
Masa cząsteczkowa	56,08
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % w przeliczeniu na wyprażoną substancję
Opis	Twarde, bezwonne masy lub granulki o barwie białej lub szarawej lub proszek o barwie od białej do szarawej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność jonów zasadowych i wapnia
B. Podczas nawilżania próbki wodą wydzielane jest ciepło
C. Rozpuszczalność	Słabo rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu. Rozpuszczalny w glicerolu
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 10 % (ok. 800 °C do stałej masy)
Substancje nierozpuszczalne w kwasie	Nie więcej niż 1 %
Bar	Nie więcej niż 300 mg/kg
Magnez i sole zasadowe	Nie więcej niż 3,6 %
Fluorki	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 7 mg/kg",
217. E 530 TLENEK MAGNEZU
Definicja
Nazwa chemiczna	Tlenek magnezu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-171-9
Wzór chemiczny	MgO
Masa cząsteczkowa	40,31
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,0 % w przeliczeniu na wyprażoną substancję
Opis	Proszek wyjątkowo objętościowy, o barwie białej, znany jako lekki tlenek magnezu, lub zwarty biały proszek, znany jako ciężki tlenek magnezu. 5 g lekkiego tlenku magnezu zajmuje objętość od 40 do 50 ml, zaś 5 g ciężkiego tlenku magnezu zajmuje objętość od 10 do 20 ml
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność zasady i magnezu
B. Rozpuszczalność	Praktycznie nierozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 5,0 % (ok. 800 °C do stałej masy)
Tlenek wapnia	Nie więcej niż 1,5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
218. E 535 ŻELAZOCYJANEK SODU
Nazwy synonimowe	Żółty prusydek sodu, heksacyjanożelazian sodu
Definicja
Nazwa chemiczna	Sodu żelazocyjanek
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	237-081-9
Wzór chemiczny	Na₄Fe(CN)₆ x 10H₂O
Masa cząsteczkowa	484,1
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 %
Opis	Kryształy lub proszek krystaliczny o barwie żółtej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu i żelazocyjanków
Czystość
Wilgotność	Nie więcej niż 1,0 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,03 %
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Siarczany	Nie więcej niż 0,1 %
Wolny cyjanek	Niewykrywalny
Żelazicyjanek	Niewykrywalny
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
219. E 536 ŻELAZOCYJANEK POTASU
Nazwy synonimowe	Żółty prusydek potasu, heksacyjanożelazian potasu
Definicja
Nazwa chemiczna	Potasu żelazocyjanek
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	237-722-2
Wzór chemiczny	K₄Fe(CN)₆ x 3H₂O
Masa cząsteczkowa	422,4
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 %
Opis	Kryształy o barwie cytrynowożółtej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność potasu i żelazocyjanków
Czystość
Wilgotność	Nie więcej niż 1,0 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,03 %
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Siarczany	Nie więcej niż 0,1 %
Wolny cyjanek	Niewykrywalny
Żelazicyjanek	Niewykrywalny
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
220. E 538 ŻELAZOCYJANEK WAPNIA
Nazwy synonimowe	Żółty prusydek wapna, heksacyjanożelazian wapnia
Definicja
Nazwa chemiczna	Wapnia żelazocyjanek
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-476-7
Wzór chemiczny	Ca₂Fe(CN)₆ x 12H₂O
Masa cząsteczkowa	508,3
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 %
Opis	Kryształy lub proszek krystaliczny o barwie żółtej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność wapnia i żelazocyjanków
Czystość
Wilgotność	Nie więcej niż 1,0 %
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,03 %
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Siarczany	Nie więcej niż 0,1 %
Wolny cyjanek	Niewykrywalny
Żelazicyjanek	Niewykrywalny
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
221. E 541 FOSFORAN GLINOWO-SODOWY, KWAŚNY
Nazwy synonimowe	SALP
Definicja
Nazwa chemiczna	Tetradekawodorooktafosforan sodowotriglinowy, tetrawodzian (A) lub pentadekawodorooktafosforan diglinowotrisodowy (B)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-090-4
Wzór chemiczny	NaAl₃H₁₄(PO₄)₈ x 4H₂O (A) Na₃Al₂H₁₅(PO₄)₈ (B)
Masa cząsteczkowa	949,88 (A) 897,82 (B)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95,0 % (obie postacie)
Opis	Proszek bezwonny o barwie białej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu, glinu i fosforanów
B. pH	Odczyn kwaśny na papierku lakmusowym
C. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w kwasie chlorowodorowym
Czystość
Ubytek po prażeniu	19,5 % - 21,0 % (A) } (750 °C - 800 °C, 2 godziny) 15 % - 16 % (B) } (750 °C - 800 °C, 2 godziny)
Fluorki	Nie więcej niż 25 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 4 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
222. E 551 DWUTLENEK KRZEMU
Nazwy synonimowe	Krzemionka, dwutlenek krzemu
Definicja	Dwutlenek krzemu jest substancją amorficzną wytwarzaną syntetycznie w procesie hydrolizy par, dając zmatowioną koloidalną krzemionkę, lub w procesie mokrym, dając strącaną krzemionkę, silikażel, lub krzemionkę zawierającą wodę. Koloidalna krzemionka powstaje, zasadniczo, w postaci bezwodnej, podczas gdy w procesie mokrym otrzymywane są produkty w postaci uwodnionej lub zawierające wodę zaabsorbowaną na powierzchni
Nazwa chemiczna	Dwutlenek krzemu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-545-4
Wzór chemiczny	(SiO₂)_n
Masa cząsteczkowa	60,08 (SiO₂)
Analiza	Zawartość po wyprażeniu nie mniej niż 99,0 % (koloidalna krzemionka) lub 94,0 % (forma uwodniona)
Opis	Puszysty proszek lub granulki o barwie białej; higroskopijny
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność krzemionki
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 2,5 % (koloidalna krzemionka, 105 °C, 2 godziny) Nie więcej niż 8,0 % (strącana krzemionka i żel krzemionkowy, 105 °C, 2 godziny) Nie więcej niż 70 % (krzemionka zawierająca wodę, 105 °C, 2 godziny)
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 2,5 % po suszeniu (1.000 °C, koloidalna krzemionka) Nie więcej niż 8,5 % po suszeniu (1.000 °C, forma uwodniona)
Sole rozpuszczalne, podatne na jonizację	Nie więcej niż 5,0 % (jako Na₂SO₄)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
223. E 552 KRZEMIAN WAPNIA
Definicja	Krzemian wapnia jest krzemianem wodnym lub bezwodnym o różnych proporcjach CaO i SiO₂
Nazwa chemiczna	Krzemian wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-710-8
Analiza	Zawiera w przeliczeniu na bezwodną masę: - jako SiO₂ nie mniej niż 50 % i nie więcej niż 95 %
	- jako CaO nie mniej niż 3 % i nie więcej niż 35 %
Opis	Swobodnie przesypujący się proszek o barwie białej do szarawobiałej, który takim pozostaje po wchłonięciu względnie dużej ilości wody lub innych cieczy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność krzemianów i wapnia
B. Z kwasami mineralnymi tworzy żel
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 10 % (105 °C, 2 godziny)
Ubytek po prażeniu	Nie mniej niż 5 % i nie więcej niż 14 % (1.000 °C, masa stała)
Sód	Nie więcej niż 3 %
Fluorki	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
224. E 553a(i) KRZEMIAN MAGNEZU
Definicja	Krzemian magnezu jest składnikiem syntetycznym, w którym stosunek molowy tlenku magnezu do dwutlenku krzemu wynosi w przybliżeniu 2:5
Analiza	Zawiera nie mniej niż 15 % MgO i nie mniej niż 67 % SiO₂ w przeliczeniu na wyprażoną substancję
Opis	Bardzo drobny bezwonny proszek, o barwie białej, wolny od zbryleń
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność magnezu i krzemianów
B. pH 10% zawiesiny	Pomiędzy 7,0 a 10,8
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15 % (105 °C, 2 godziny)
Ubytek po prażeniu	Nie więcej niż 15 % po suszeniu (1.000 °C, 20 minut)
Sole rozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 3 %
Wolne zasady	Nie więcej niż 1 % (jako NaOH)
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
225. E 553a(ii) TRIKRZEMIAN MAGNEZU
Definicja
Nazwa chemiczna	Trikrzemian magnezu
Wzór chemiczny	Mg₂Si₃O₈ x xH₂O (skład przybliżony)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	239-076-7
Analiza	Zawiera nie mniej niż 29,0 % MgO i nie mniej niż 65,0 % SiO₂, dla obu w przeliczeniu na wyprażoną substancję
Opis	Drobny proszek o barwie białej, wolny od zbryleń
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność magnezu i krzemianów
B. pH 5% zawiesiny	Pomiędzy 6,3 a 9,5
Czystość
Ubytek po prażeniu	Nie mniej niż 17 % i nie więcej niż 34 % (1.000 °C)
Sole rozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 2 %
Wolne zasady	Nie więcej niż 1 % (jako NaOH)
Fluorki	Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
226. E 553b TALK
Nazwy synonimowe	Talcum
Definicja	Występująca w naturze forma uwodnionego krzemianu magnezu zawierającego w różnych proporcjach minerały towarzyszące, takie jak alfa-kwarc, kalcyt, chloryt, dolomit, magnezyt i flogopit
Nazwa chemiczna	Wodorometakrzemian magnezu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	238-877-9
Wzór chemiczny	Mg₃(Si₄O₁₀)(OH)₂
Masa cząsteczkowa	379,22
Opis	Proszek o barwie białej lub prawie białej, lekki, jednorodny, śliski w dotyku
Identyfikacja
A. Absorpcja w podczerwieni	Charakterystyczne piki przy 3.677, 1.018 i 699 cm^-1
B. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego	Piki przy 9,34/4,66/3,12 Å
C. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie i etanolu
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 1 godzina)
Substancja rozpuszczalna w kwasie	Nie więcej niż 6,0 %
Substancja rozpuszczalna w wodzie	Nie więcej niż 0,2 %
Żelazo rozpuszczalne w kwasie	Niewykrywalne
Arsen	Nie więcej niż 10 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
227. E 554 KRZEMIAN GLINOWO-SODOWY
Nazwy synonimowe	Glinokrzemian sodu, krzemoglinian sodu, krzemian sodowo-glinowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Krzemian glinowo-sodowy
Analiza	Zawartość w przeliczeniu na bezwodną masę: - jako SiO₂ nie mniej niż 66,0 % i nie więcej niż 88,0 % - jako Al₂O₃ nie mniej niż 5,0 % i nie więcej niż 15,0%
Opis	Drobny biały bezpostaciowy proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu, glinu i krzemianów
B. pH 5 % zawiesiny	Pomiędzy 6,5 a 11,5
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 8,0 % (105 °C, 2 godziny)
Ubytek po prażeniu	Nie mniej niż 5,0 % i nie więcej niż 11,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę (1.000 °C, stała masa)
Sód	Nie mniej niż 5 % i nie więcej niż 8,5 % (jako Na₂O) w przeliczeniu na bezwodną masę
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
228. E 555 KRZEMIAN GLINOWO-POTASOWY
Nazwy synonimowe	Mika
Definicja	Naturalna mika, która składa się głównie z krzemianu glinowo-potasowego (muskowit, mika potasowa)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	310-127-6
Nazwa chemiczna	Krzemian glinowo-potasowy
Wzór chemiczny	KAl₂[AlSi₃O₁₀](OH)₂
Masa cząsteczkowa	398
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 %
Opis	Krystaliczne płatki lub proszek o barwie jasnoszarej do białej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie, rozcieńczonych kwasach i zasadach oraz w rozpuszczalnikach organicznych
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (105 °C, 2 godziny)
Antymon	Nie więcej niż 20 mg/kg
Cynk	Nie więcej niż 25 mg/kg
Bar	Nie więcej niż 25 mg/kg
Chrom	Nie więcej niż 100 mg/kg
Miedź	Nie więcej niż 25 mg/kg
Nikiel	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
229. E 556 KRZEMIAN GLINOWO-WAPNIOWY
Nazwy synonimowe	Glinokrzemian wapnia, krzemoglinian wapnia, krzemian wapniowo-glinowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Krzemian glinowo-wapniowy
Analiza	Zawartość w przeliczeniu na bezwodną masę: - jako SiO₂ nie mniej niż 44,0 % i nie więcej niż 50,0 % - jako Al₂O₃ nie mniej niż 3,0 % i nie więcej niż 5,0 % - jako CaO nie mniej niż 32,0 % i nie więcej niż 38,0 %
Opis	Drobny biały sypki proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność wapnia, glinu i krzemianów
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 10,0 % (105 °C, 2 godziny)
Ubytek po prażeniu	Nie mniej niż 14,0 % i nie więcej niż 18,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę (1.000 °C, stała masa)
Fluorki	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 10 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
230. E 558 BENTONIT
Definicja	Bentonit jest naturalną glinką zawierającą w znacznych ilościach montmorylonit, rodzimy uwodniony krzemian glinu, w którym część atomów glinu i krzemu w sposób naturalny jest zastąpiona innymi atomami, takimi jak magnez i żelazo. Jony wapnia i sodu są umieszczone pomiędzy mineralnymi warstwami. Bentonit występuje w 4 pospolitych odmianach: naturalny bentonit sodu, naturalny bentonit wapnia, bentonit aktywowany sodem, bentonit aktywowany kwasem
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-108-5
Wzór chemiczny	(Al, Mg)₈(Si₄O₁₀)₄(OH)₈ x 12H₂O
Masa cząsteczkowa	819
Analiza	Zawiera montmorylonitu nie mniej niż 80%
Opis	Bardzo drobny proszek lub granulki o barwie żółtawej lub szarawobiałej. Budowa bentonitu pozwala na zatrzymanie wody w jego strukturze, a także na zewnętrznej powierzchni (właściwości powiększania objętości - wydęcia)
Identyfikacja
A. Test z błękitem metylenowym
B. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego	Charakterystyczne piki przy 12,5 / 15 A
C. Absorpcja w podczerwieni	Piki przy 428 / 470 / 530 / 1.110 - 1.020 / 3.750 - 3.400 cm^-1
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % ( 105 °C, 2 godziny)
Arsen	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 20 mg/kg
231. E 559 KRZEMIAN GLINU (KAOLIN)
Nazwy synonimowe	Kaolin, lekki lub ciężki
Definicja	Uwodniony krzemian glinu (kaolin) jest oczyszczoną białą gliną plastyczną, składającą się z kaolinitu, krzemianu glinowo-potasowego, skalenia i kwarcu. Obróbka nie powinna obejmować prażenia. Naturalna glina kaolinitowa stosowana do produkcji krzemianu glinu może zawierać pewien poziom dioksyn, który nie sprawia, że produkt stanowi zagrożenie dla zdrowia lub jest nieodpowiedni do spożycia przez ludzi
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-286-4 (kaolinit)
Wzór chemiczny	Al₂Si₂O₅(OH)₄ (kaolinit)
Masa cząsteczkowa	264
Analiza	Zawartość nie mniej niż 90 % (suma dwutlenku krzemu i tlenku glinu, po prażeniu) Dwutlenek krzemu (SiO₂) pomiędzy 45 % a 55 % Tlenek glinu (Al₂O₃) pomiędzy 30 % a 39 %
Opis	Drobny, biały lub biało-szary mazisty proszek. Kaolin składa się z przypadkowo ułożonych stosów płatków kaolinitu lub pojedynczych płatków sześciokątnych
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność tlenku glinu i krzemianów
B. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego	Charakterystyczne piki przy 7,18 / 3,58 / 2,38 / 1,78 Å
C. Absorpcja w podczerwieni	Piki przy 3.700 i 3.620 cm^-1
Czystość
Ubytek po prażeniu	Pomiędzy 10 a 14 % (1.000 °C, stała masa)
Substancja rozpuszczalna w wodzie	Nie więcej niż 0,3 %
Substancja rozpuszczalna w kwasie	Nie więcej niż 2 %
Żelazo	Nie więcej niż 5 %
Tlenek potasu (K₂O)	Nie więcej niż 5 %
Węgiel	Nie więcej niż 0,5 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
232. E 570 KWASY TŁUSZCZOWE
Definicja	Liniowe kwasy tłuszczowe, kwas kaprylowy (C₈), kwas kaprynowy (C₁₀), kwas laurynowy (C₁₂), kwas mirystynowy (C₁₄), kwas palmitynowy (C₁₆), kwas stearynowy (C₁₈), kwas oleinowy (C_18:1)
Nazwa chemiczna	Kwas oktanowy (C₈), kwas dekanowy (C₁₀), kwas dodekanowy (C₁₂), kwas tetradekanowy (C₁₄), kwas heksadekanowy (C₁₆), kwas oktadekanowy (C₁₈), kwas 9-oktadekenowy (C_18:1)
Analiza	Nie mniej niż 98 % techniką chromatografii
Opis	Bezbarwna ciecz lub ciało stałe o barwie białej otrzymywane z olejów i tłuszczów
Identyfikacja
A. Poszczególne kwasy tłuszczowe mogą być zidentyfikowane za pomocą liczby kwasowej, liczby jodowej, chromatografii gazowej lub masy cząsteczkowej
Czystość
Pozostałość po prażeniu	Nie więcej niż 0,1 %
Substancje niezmydlające się	Nie więcej niż 1,5 %
Woda	Nie więcej niż 0,2 % (metoda Karla Fischera)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
233. E 574 KWAS GLUKONOWY
Nazwy synonimowe	D-glukonowy kwas, dekstronowy kwas
Definicja	Kwas glukonowy jest wodnym roztworem kwasu glukonowego i glukono-delta-laktonu
Nazwa chemiczna	Kwas glukonowy
Wzór chemiczny	C₆H₁₂O₇ (kwas glukonowy)
Masa cząsteczkowa	196,2
Analiza	Zawiera nie mniej niż 50,0 % (jako kwas glukonowy)
Opis	Klarowna ciecz o konsystencji syropu, bezbarwna do jasnożółtej
Identyfikacja
A. Tworzenie pochodnej fenylohydrazyny - wynik dodatni	Utworzony związek topi się w temperaturze pomiędzy 196 °C i 202 °C z rozkładem
Czystość
Pozostałość po prażeniu	Nie więcej niż 1,0 %
Substancje redukujące	Nie więcej niż 0,75 % (jako D-glukoza)
Chlorki	Nie więcej niż 350 mg/kg
Siarczany	Nie więcej niż 240 mg/kg
Siarczyny	Nie więcej niż 20 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
234. E 575 LAKTON KWASU GLUKONOWEGO
Nazwy synonimowe	Glukonolakton, GDL, delta-lakton kwasu D-glukonowego, delta-glukonolakton
Definicja	Glukono-delta-lakton jest cyklicznym 1,5-wewnątrzcząsteczkowym estrem kwasu D-glukonowego. W środowisku wodnym ulega hydrolizie do równowagowej mieszaniny kwasu D-glukonowego (55 % - 66 %) i delta- i gamma-laktonów
Nazwa chemiczna	D-glukono-1,5-lakton
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	202-016-5
Wzór chemiczny	C₆H₁₀O₆
Masa cząsteczkowa	178,14
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Drobny biały proszek krystaliczny, prawie bezwonny
Identyfikacja
A. Tworzenie pochodnej fenylohydrazonowej kwasu glukonowego - wynik dodatni	Utworzony związek topi się w temperaturze pomiędzy 196°C i 202 °C z rozkładem
B. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie. Trudno rozpuszczalny w etanolu
C. Temperatura topnienia	152 °C ± 2 °C
Czystość
Woda	Nie więcej niż 1,0 % (metoda Karla Fischera)
Substancje redukujące	Nie więcej niż 0,75 % (jako D-glukoza)
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
235. E 576 GLUKONIAN SODU
Nazwy synonimowe	Sól sodowa kwasu D-glukonowego
Definicja
Nazwa chemiczna	D-glukonian sodu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	208-407-7
Wzór chemiczny	C₆H₁₁NaO₇ (bezwodny)
Masa cząsteczkowa	218,14
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,0 %
Opis	Proszek krystaliczny, o barwie od białej do brązowej i o postaci od granulowanej do miałkiej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu i glukonianów
B. Rozpuszczalność	Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie. Trudno rozpuszczalny w etanolu
C. pH 10 % roztworu	Pomiędzy 6,5 a 7,5
Czystość
Substancje redukujące	Nie więcej niż 1,0 % (jako D-glukoza)
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
236. E 577 GLUKONIAN POTASU
Nazwy synonimowe	Sól potasowa kwasu D-glukonowego
Definicja
Nazwa chemiczna	D-glukonian potasu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	206-074-2
Wzór chemiczny	C₆H₁₁KO₇ (bezwodny) C₆H₁₁KO₇ x H₂O (monowodzian)
Masa cząsteczkowa	234,25 (bezwodny) 252,26 (monowodzian)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % i nie więcej niż 103,0 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Proszek krystaliczny lub granulki, bezwonne, swobodnie przesypujące się, o barwie od białej do żółtawobiałej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność potasu i glukonianów
B. pH 10 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,3
Czystość
Ubytek po suszeniu	Bezwodny: nie więcej niż 3,0 % (105 °C, 4 godziny, próżnia) Monowodzian: nie mniej niż 6 % i nie więcej niż 7,5 % (105 °C, 4 godziny, próżnia)
Substancje redukujące	Nie więcej niż 1,0 % (jako D-glukoza)
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
237. E 578 GLUKONIAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Sól wapniowa kwasu D-glukonowego
Definicja
Nazwa chemiczna	di-D-glukonian wapnia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	206-075-8
Wzór chemiczny	C₁₂H₂₂CaO₁₄ (bezwodny) C₁₂H₂₂CaO₁₄ x H₂O (monowodzian)
Masa cząsteczkowa	430,38 (bezwodny) 448,39 (monowodzian)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,0 % i nie więcej niż 102,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę i monowodzian
Opis	Bezwonny, biały krystaliczny proszek lub granulki, stabilny na powietrzu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność wapnia i glukonianów
B. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie. Nierozpuszczalny w etanolu
C. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 6,0 a 8,0
Czystość
Ubytek po suszeniu	Bezwodny: nie więcej niż 3,0 % (105 °C, 16 godzin) Monowodzian: nie więcej niż 2,0 % (105 °C, 16 godzin)
Substancje redukujące	Nie więcej niż 1,0 % (jako D-glukoza)
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
238. E 579 GLUKONIAN ŻELAZAWY
Definicja
Nazwa chemiczna	Żelaza di-D-glukonian, diwodzian Żelaza (II) diglukonian, diwodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	206-076-3
Wzór chemiczny	C₁₂H₂₂FeO₁₄ x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	482,17
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Proszek lub granulki o barwie od jasnozielonkawożółtej do żółtawoszarej, może mieć słaby zapach palonego cukru
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie po lekkim podgrzaniu. Praktycznie nierozpuszczalny w etanolu
B. Dodatni wynik próby na obecność jonów żelaza(II)
C. Tworzenie pochodnej fenylohydrazonowej kwasu glukonowego - wynik dodatni
D. pH 10 % roztworu	Pomiędzy 4 a 5,5
Czystość
Ubytek przy suszeniu	Nie więcej niż 10 % (105 °C, 16 godzin)
Kwas szczawiowy	Niewykrywalny
Żelazo (III)	Nie więcej niż 2 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
Substancje redukujące	Nie więcej niż 0,5 % wyrażone jako glukoza
239. E 585 MLECZAN ŻELAZAWY
Nazwy synonimowe	Żelaza (II) mleczan Żelaza (II) 2-hydroksypropionian Sól (2:1) żelaza (2+) kwasu 2-hydroksypropionowego
Definicja
Nazwa chemiczna	Żelaza 2-hydroksypropionian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	227-608-0
Wzór chemiczny	C₆H₁₀FeO₆ x xH₂O (x = 2 lub 3)
Masa cząsteczkowa	270,02 (diwodzian) 288,03 (triwodzian)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 96 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Zielonkawobiałe kryształy lub jasnozielony proszek o charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie. Praktycznie nierozpuszczalny w etanolu
B. Dodatni wynik próby na obecność jonów żelaza(II) i mleczanów
C. pH 2 % roztworu	Pomiędzy 4 a 6
Czystość
Ubytek przy suszeniu	Nie więcej niż 18 % (100 °C, pod próżnią, około 700 mm Hg)
Żelazo(III)	Nie więcej niż 0,6 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 1 mg/kg
240. E 586 4-HEKSYLOREZORCYNOL
Nazwy synonimowe	4-Heksyl-1,3-benzenodiol Heksylorezorcynol
Definicja
Nazwa chemiczna	4-heksylorezorcynol
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-257-4
Wzór chemiczny	C₁₂H₁₈O₂
Masa cząsteczkowa	197,24
Analiza	Nie mniej niż 98,0 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Biały proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w eterze i acetonie, słabo rozpuszczalny w wodzie
B. Test z kwasem azotowym	Do 1 ml nasyconego roztworu próbki dodać 1 ml kwasu azotowego. Pojawia się lekko czerwone zabarwienie próbki
C. Test z bromem	Do 1 ml nasyconego roztworu próbki dodać 1 ml bromu TS. Rozpuszcza się żółty, kłaczkowaty osad, tworząc żółty roztwór
D. Zakres temperatury topnienia	62-67 °C
Czystość
Kwasowość	Nie więcej niż 0,05 %
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Rezorcynol i inne fenole	Wytrząsać około 1 g próbki w 50 ml wody przez kilka minut, odfiltrować i dodać 3 krople chlorku żelaza TS do filtratu. Nie powstaje ani czerwony, ani niebieski kolor
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 3 mg/kg
241. E 620 KWAS GLUTAMINOWY
Nazwy synonimowe Definicja	Kwas L-Glutaminowy, kwas L-α-aminoglutarowy
Nazwa chemiczna	Kwas L-Glutaminowy, kwas L-2-amino-pentanodiowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-293-7
Wzór chemiczny	C₅H₉NO₄
Masa cząsteczkowa	147,13
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % i nie więcej niż 101,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe kryształy lub krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność kwasu glutaminowego przy zastosowaniu techniki chromatografii cienkowarstwowej
B. Skręcalność właściwa [α]²⁰_D	Pomiędzy +31,5° a + 32,2° (10 % roztwór (bezwodna masa) w 2N HCL, w 200 mm rurce)
C. pH roztworu nasyconego	Pomiędzy 3,0 a 3,5
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,2 % (80 °C, 3 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2 %
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Kwas pirolidonokarboksylowy	Nie więcej niż 0,2 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
242. E 621 GLUTAMINIAN MONOSODOWY
Nazwy synonimowe	Glutaminian sodu, MSG
Definicja
Nazwa chemiczna	L-glutaminian monosodowy, monowodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-538-1
Wzór chemiczny	C₅H₈NaNO₄ x H₂O
Masa cząsteczkowa	187,13
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % i nie więcej niż 101,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe kryształy lub krystaliczny proszek praktycznie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność sodu
B. Dodatni wynik próby na obecność kwasu glutaminowego przy zastosowaniu techniki chromatografii cienkowarstwowej
C. Skręcalność właściwa [α]²⁰_D	Pomiędzy +24,8° a +25,3° (10 % roztwór (bezwodna masa) w 2N HCL, w 200 mm rurce)
D. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 6,7 a 7,2
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (98 °C, 5 godzin)
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Kwas pirolidonokarboksylowy	Nie więcej niż 0,2 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
243. E 622 GLUTAMINIAN MONOPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Glutaminian potasu, MPG
Definicja
Nazwa chemiczna	L-glutaminian monopotasowy, monowodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	243-094-0
Wzór chemiczny	C₅H₈KNO₄ x H₂O
Masa cząsteczkowa	203,24
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % i nie więcej niż 101,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe kryształy lub krystaliczny proszek praktycznie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność potasu
B. Dodatni wynik próby na obecność kwasu glutaminowego przy zastosowaniu techniki chromatografii cienkowarstwowej
C. Skręcalność właściwa [α]²⁰_D	Pomiędzy +22,5° a +24,0° (10 % roztwór (bezwodna masa) w 2N HCL, w 200 mm rurce)
D. pH 2% roztworu	Pomiędzy 6,7 a 7,3
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,2 % (80 °C, 5 godzin)
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Kwas pirolidonokarboksylowy	Nie więcej niż 0,2 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
244. E 623 DIGLUTAMINIAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	Glutaminian wapnia
Definicja
Nazwa chemiczna	Di-L-glutaminian monowapniowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	242-905-5
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₆CaN₂O₈ x xH₂O (x=0, 1, 2 lub 4)
Masa cząsteczkowa	332,32 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,0 % i nie więcej niż 102,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe kryształy lub krystaliczny proszek praktycznie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność wapnia
B. Dodatni wynik próby na obecność kwasu glutaminowego przy zastosowaniu techniki chromatografii cienkowarstwowej
C. Skręcalność właściwa [α]²⁰_D	Pomiędzy +27,4° a +29,2° (dla glutaminianu wapnia z x=4)(10 % roztwór (bezwodna masa) w 2N HCL, w 200 mm rurce)
Czystość
Woda	Nie więcej niż 19 % (dla diglutaminianu wapnia x =4) (metoda Karla Fischera)
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Kwas pirolidonokarboksylowy	Nie więcej niż 0,2 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
245. E 624 GLUTAMINIAN MONOAMONOWY
Nazwy synonimowe	Glutaminian amonu
Definicja
Nazwa chemiczna	L-glutaminian monoamonowy, monowodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-447-1
Wzór chemiczny	C₅H₁₂N₂O₄ * H₂O
Masa cząsteczkowa	182,18
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % i nie więcej niż 101,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe kryształy lub krystaliczny proszek praktycznie bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność amonu
B. Dodatni wynik próby na obecność kwasu glutaminowego przy zastosowaniu techniki chromatografii cienkowarstwowej
C. Skręcalność właściwa [α]²⁰_D	Pomiędzy +25,4° a +26,4° (10 % roztwór (bezwodna masa) w 2N HCL, w 200 mm rurce)
D. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 6,0 a 7,0
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (50 °C, 4 godziny)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Kwas pirolidonokarboksylowy	Nie więcej niż 0,2 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
246. E 625 DIGLUTAMINIAN MAGNEZU
Nazwy synonimowe	Glutaminian magnezu
Definicja
Nazwa chemiczna	Di-L-glutaminian monomagnezowy, tetrawodzian
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	242-413-0
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₆MgN₂O₈x 4H₂O
Masa cząsteczkowa	388,62
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95,0 % i nie więcej niż 105,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe lub prawie białe kryształy lub proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność magnezu
B. Dodatni wynik próby na obecność kwasu glutaminowego przy zastosowaniu techniki chromatografii cienkowarstwowej
C. Skręcalność właściwa [α]²⁰_D	Pomiędzy +23,8° a +24,4° (10 % roztwór (bezwodna masa) w 2N HCL, w 200 mm rurce)
D. pH 10% roztworu	Pomiędzy 6,4 a 7,5
Czystość
Woda	Nie więcej niż 24 % (metoda Karla Fischera)
Chlorki	Nie więcej niż 0,2 %
Kwas pirolidonokarboksylowy	Nie więcej niż 0,2 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
247. E 626 KWAS GUANYLOWY
Nazwy synonimowe	Kwas guanylowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas guanozyno-5'-monofosforowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	201-598-8
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₄N₅O₈P
Masa cząsteczkowa	363,22
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy albo bezbarwny lub biały krystaliczny proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy i organicznych fosforanów
B. pH 0,25 % roztworu	Pomiędzy 1,5 a 2,5
C. Spektrometria	Maksimum absorpcji roztworu 20 mg/l w 0,01N HCl przy 256 nm
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1,5 % (120 °C, 4 godziny)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
248. E 627 GUANYLAN DISODOWY
Nazwy synonimowe	Guanylan sodu, 5'-guanylan sodu
Definicja
Nazwa chemiczna	Guanozyno-5'-monofosforan disodowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	221-849-5
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₂N₅Na₂O₈P x xH₂O (x = ok. 7)
Masa cząsteczkowa	407,19 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy albo bezbarwny lub biały krystaliczny proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy,organicznych fosforanów i sodu
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,5
C. Spektrometria	Maksimum absorpcji roztworu 20 mg/l w 0,01N HCl przy 256 nm
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 25 % (120 °C, 4 godziny)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
249. E 628 GUANYLAN DIPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Guanylan potasu, 5'-guanylan potasu
Definicja
Nazwa chemiczna	Guanozyno-5'-monofosforan dipotasowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	226-914-1
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₂K₂N₅O₈P
Masa cząsteczkowa	439,40
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy albo bezbarwny lub biały krystaliczny proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy, organicznych fosforanów i potasu
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,5
C. Spektrometria	Maksimum absorpcji roztworu 20 mg/l w 0,01N HCl przy 256 nm
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 5 % (120 °C, 4 godziny)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
250. E 629 GUANYLAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	5'-guanylan wapnia
Definicja
Nazwa chemiczna	Guanozyno-5'-monofosforan wapnia
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₂CaN₅O₈P x nH₂O
Masa cząsteczkowa	401,20 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Białe lub prawie białe kryształy lub proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy, organicznych fosforanów i wapnia
B. pH 0,05 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,0
C. Spektrometria	Maksimum absorpcji roztworu 20 mg/l w 0,01N HCl przy 256 nm
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 23,0 % (120 °C, 4 godziny)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
251. E 630 KWAS INOZYNOWY
Nazwy synonimowe	Kwas 5'-inozynowy
Definicja
Nazwa chemiczna	Kwas inozyno-5'-monofosforowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	205-045-1
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₃N₄O₈P
Masa cząsteczkowa	348,21
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy lub proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy i organicznych fosforanów
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 1,0 a 2,0
C. Spektrometria	Maksimum absorpcji roztworu 20 mg/l w 0,01N HCl przy 250 nm
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 3,0 % (120 °C, 4 godziny)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
252. E 631 INOZYNIAN DISODOWY
Nazwy synonimowe	Inozynian sodu, 5'-Inozynian sodu
Definicja
Nazwa chemiczna	Inozyno-5'-monofosforan disodowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	225-146-4
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₁N₄Na₂O₈P x H₂O
Masa cząsteczkowa	392,17 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy lub proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy, organicznych fosforanów i sodu
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,5
C. Spektrometria	Maksimum absorpcji roztworu 20 mg/l w 0,01N HCl przy 250 nm
Czystość
Woda	Nie więcej niż 28,5 % (metoda Karla Fischera)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
253. E 632 INOZYNIAN DIPOTASOWY
Nazwy synonimowe	Inozynian potasu, 5'-Inozynian potasu
Definicja
Nazwa chemiczna	Inozyno-5'-monofosforan dipotasowy
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	243-652-3
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₁K₂N₄O₈P
Masa cząsteczkowa	424,39
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy lub proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy, organicznych fosforanów i potasu
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,5
C. Spektrometria	Maksimum absorpcji roztworu 20 mg/l w 0,01N HCl przy 250 nm
Czystość
Woda	Nie więcej niż 10,0 % (metoda Karla Fischera)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
254. E 633 INOZYNIAN WAPNIA
Nazwy synonimowe	5'-Inozynian wapnia
Definicja
Nazwa chemiczna	Inozyno-5'-monofosforan wapnia
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₁CaN₄O₈P x nH₂O
Masa cząsteczkowa	386,19 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 97,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Bezbarwne lub białe kryształy lub proszek, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy, organicznych fosforanów i wapnia
B. pH 0,05 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,0
C. Spektrometria	Maksimum absorpcji roztworu 20 mg/l w 0,01N HCl przy 250 nm
Czystość
Woda	Nie więcej niż 23,0 % (metoda Karla Fischera)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
255. E 634 5'- RYBONUKLEOTYD WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna	5'-Rybonukleotyd wapnia jest zasadniczo mieszaniną inozyno-5'-monofosforanu wapnia i guanozyno-5'-monofosforanu wapnia
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₁N₄CaO₈P x nH₂O y C₁₀H₁₂N₅CaO₈P x nH₂O
Analiza	Zawartość obu głównych składników nie mniej niż 97,0 %, a zawartość każdego poszczególnego składnika nie mniej niż 47,0 % i nie więcej niż 53,0 % w każdym przypadku w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Kryształy lub proszek o barwie białej lub zbliżonej do białej, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy, organicznych fosforanów i wapnia
B. pH 0,05 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,0
Czystość
Woda	Nie więcej niż 23,0 % (metoda Karla Fischera)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
256. E 635 5'-RYBONUKLEOTYD DISODOWY
Nazwy synonimowe	5'-Rybonukleotyd sodu
Definicja
Nazwa chemiczna	5'-Rybonukleotyd disodowy jest zasadniczo mieszaniną inozyno-5'-monofosforanu disodowego i guanozyno-5'-monofosforanu disodowego
Wzór chemiczny	C₁₀H₁₁N₄O₈P x nH₂O i C₁₀H₁₂N₅Na₂O₈P x nH₂O
Analiza	Zawartość obu głównych składników nie mniej niż 97,0 %, a zawartość każdego poszczególnego składnika nie mniej niż 47,0 % i nie więcej niż 53,0 % w każdym przypadku w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Kryształy lub proszek o barwie białej lub zbliżonej do białej, bez zapachu
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność rybozy, organicznych fosforanów i sodu
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 7,0 a 8,5
Czystość
Woda	Nie więcej niż 26,0 % (metoda Karla Fischera)
Inne nukleotydy	Niewykrywalne techniką chromatografii cienkowarstwowej
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
257. E 640 GLICYNA I JEJ SÓL SODOWA
Nazwy synonimowe
Glicyna	Kwas aminooctowy, glikokol
Sól sodowa glicyny	Glicynian sodu
Definicja
Nazwa chemiczna
Glicyna	Kwas aminooctowy
Sól sodowa glicyny	Glicynian sodu
Wzór chemiczny
Glicyna	C₂H₅NO₂
Sól sodowa glicyny	C₂H₅NO₂Na
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych
Glicyna	200-272-2
Sól sodowa glicyny	227-842-3
Masa cząsteczkowa
Glicyna	75,07
Sól sodowa glicyny	98
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Kryształy lub proszek krystaliczny o barwie białej
Identyfikacja
A. Dodatni wynik próby na obecność aminokwasu (glicyna i sól sodowa glicyny)
B. Dodatni wynik próby na obecność sodu (sól sodowa glicyny)
Czystość
Ubytek po suszeniu:
Glicyna	Nie więcej niż 0,2 % (105 °C, 3 godziny)
Sól sodowa glicyny	Nie więcej niż 0,2 % (105 °C, 3 godziny)
Pozostałość po prażeniu:
Glicyna	Nie więcej niż 0,1 %
Sól sodowa glicyny	Nie więcej niż 0,1 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
258. E 650 OCTAN CYNKU
Nazwy synonimowe	Sól cynkowa kwasu octowego, diwodzian
Definicja
Nazwa chemiczna	Octan cynku, diwodzian
Wzór chemiczny	C₄H₆O₄Zn x 2H₂O
Masa cząsteczkowa	219,51
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98 % i nie więcej niż 102 % C₄H₆O₄Zn x 2H₂O
Opis	Bezbarwne kryształy lub drobny proszek o barwie złamanej bieli
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność octanów i cynku
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 6,0 a 8,0
Czystość
Substancje nierozpuszczalne	Nie więcej niż 0,005 %
Chlorki	Nie więcej niż 50 mg/kg
Siarczany	Nie więcej niż 100 mg/kg
Alkalia i ziemie alkaliczne	Nie więcej niż 0,2 %
Lotne zanieczyszczenia organiczne	Test pozytywny
Żelazo	Nie więcej niż 50 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 20 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 5 mg/kg
259. E 900 DIMETYLOPOLISILOKSAN
Nazwy synonimowe	Poli(dimetylosiloksan), płyn silikonowy, olej silikonowy, silikon dimetylowy
Definicja	Dimetylopolisiloksan jest mieszaniną całkowicie zmetylowanych liniowych polimerów siloksanowych zawierających powtarzające się człony o wzorze (CH₃)₂ SiO i stabilizowanych końcowymi grupami trimetylosiloksynowymi o wzorze (CH₃)₃ SiO
Nazwa chemiczna	Siloksany i silikony, di-metyl
Wzór chemiczny	(CH₃)₃-Si-[O-Si(CH₃)₂]_n-O-Si(CH₃)₃
Analiza	Zawartość silikonu ogółem nie mniejsza niż 37,3 % i nie większa niż 38,5 %
Opis	Ciecz lepka, klarowna, bezbarwna
Identyfikacja
A. Ciężar właściwy (25°/25°C)	Pomiędzy 0,964 a 0,977
B. Współczynnik załamania światła [n]_D²⁵	Pomiędzy 1,400 a 1,405
C. Widmowa charakterystyka związku w podczerwieni
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 0,5 % (150 °C, 4 godziny)
Lepkość	Nie mniej niż 1,00 x 10^-4m²s^-1 w 25 °C
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
260. E 901 WOSK PSZCZELI
Nazwy synonimowe	Wosk biały, wosk żółty
Definicja	Wosk pszczeli żółty jest woskiem otrzymanym w wyniku stopienia gorącą wodą ścianek plastra miodu wytworzonego przez pszczoły miodne Apis mellifera L. oraz usunięcia ciał obcych Wosk biały jest otrzymywany w wyniku bielenia żółtego wosku pszczelego
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-383-7 (wosk pszczeli)
Opis	Kawałki lub płytki o przełomie drobnoziarnistym i niekrystalicznym, o barwie żółtawobiałej (postać biała) lub od żółtawo- do szarawobrązowej (postać żółta), o przyjemnym miodowym zapachu
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 62 °C a 65 °C
B. Ciężar właściwy	Około 0,96
C. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie Trudno rozpuszczalny w alkoholu Bardzo łatwo rozpuszczalny w chloroformie i eterze
Czystość
Liczba kwasowa	Nie mniejsza niż 17 i nie większa niż 24
Liczba zmydlenia	87-104
Liczba nadtlenkowa	Nie większa niż 5
Glicerol i inne alkohole wielowodorotlenowe	Nie więcej niż 0,5 % (jako glicerol)
Cerezyna, parafiny i niektóre inne woski	Nieobecne
Tłuszcze, wosk japoński, kalafonia i mydła	Nieobecne
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
261. E 902 WOSK CANDELILLA
Definicja	Wosk Candelilla jest woskiem oczyszczonym otrzymywanym z liści rośliny candelilla Euphorbia antisyphilitica
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-347-0
Opis	Twardy, nieprzezroczysty lub półprzezroczysty wosk o barwie żółtawobrązowej
Identyfikacja
A. Ciężar właściwy	Około 0,983
B. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 68,5 °C a 72,5 °C
C. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie Rozpuszczalny w chloroformie i toluenie
Czystość
Liczba kwasowa	Nie mniejsza niż 12 i nie większa niż 22
Liczba zmydlenia	Nie mniejsza niż 43 i nie większa niż 65
Glicerol i inne alkohole wielowodorotlenowe	Nie więcej niż 0,5 % (jako glicerol)
Cerezyna, parafiny i niektóre inne woski	Nieobecne
Tłuszcze, wosk japoński, kalafonia i mydła	Nieobecne
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
262. E 903 WOSK CARNAUBA
Definicja	Wosk carnauba jest woskiem oczyszczonym otrzymywanym z pączków liściowych i liści palmy woskowej Brazilian Mart Copernicia cereferia
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-399-4
Opis	Proszek lub płatki o barwie od jasnobrązowej do jasnożółtej, lub twarde i kruche ciało stałe o przełomie żywicznym
Identyfikacja
A. Ciężar właściwy	Około 0,997
B. Zakres temperatur topnienia	Pomiędzy 82 °C a 86 °C
C. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie Częściowo rozpuszczalny we wrzącym etanolu Rozpuszczalny w chloroformie i eterze dietylowym
Czystość
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,25 %
Liczba kwasowa	Nie mniejsza niż 2 i nie większa niż 7
Liczba estrowa	Nie mniejsza niż 71 i nie większa niż 88
Substancje niezmydlające się	Nie mniej niż 50 % i nie więcej niż 55 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
263. E 904 SZELAK
Nazwy synonimowe	Szelak bielony, szelak biały
Definicja	Szelak otrzymywany jest poprzez oczyszczenie i bielenie szelaku nieoczyszczonego, będącego żywiczną wydzieliną owada Laccifer (Tachardia) lacca Kerr (rodzina Coccidae)
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-549-9
Opis	Szelak bielony - żywica w postaci granulek, amorficzna, o barwie szarawobiałej Szelak bielony wolny od wosku - żywica w postaci granulek, amorficzna, o barwie jasnożółtej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie, łatwo (chociaż bardzo wolno) rozpuszczalny w alkoholu, słabo rozpuszczalny w acetonie
B. Liczba kwasowa	Pomiędzy 60 a 89
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 6,0 % (40 °C, nad żelem krzemionkowym, 15 godzin)
Kalafonia	Nieobecna
Wosk	Szelak bielony: nie więcej niż 5,5 % Szelak bielony wolny od wosku: nie więcej niż 0,2 %
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
264. E 905 WOSK MIKROKRYSTALICZNY
Nazwy synonimowe	Wosk naftowy, wosk węglowodorowy, wosk Fischera-Tropscha, wosk syntetyczny, parafina syntetyczna
Definicja	Wosk mikrokrystaliczny jest rafinowaną mieszaniną nasyconych węglowodorów w formie ciała stałego, otrzymywaną z ropy naftowej lub substratów syntetycznych
Opis	Wosk bez zapachu o barwie białej do bursztynowej
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie, bardzo słabo rozpuszczalny w etanolu
B. Współczynnik załamania	n_D¹⁰⁰1,434-1,448 lub n_D¹²⁰ 1,426- 1,440
Czystość
Masa cząsteczkowa	Przeciętnie nie mniej niż 500
Lepkość	Nie mniej niż 1,1 x 10^-5 m²s^-1w temperaturze 100°C lub: Nie mniej niż 0,8 x 10^-5 m²s^-1 w temperaturze 120°C, jeżeli produkt jest w stanie stałym w temperaturze 100°C
Pozostałość po prażeniu	Nie więcej niż 0,1 % wag.
Liczba atomów węgla w 5 % cząsteczek w temperaturze wrzenia	Nie więcej niż 5 % cząsteczek z liczbą atomów węgla mniejszą niż 25
Barwa	Test pozytywny
Siarka	Nie więcej niż 0,4 % wag.
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 3 mg/kg
Wielopierścieniowe aromatyczne składniki	Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne otrzymane przez ekstrakcję sulfotlenkiem dimetylu powinny odpowiadać następującym limitom absorbancji w ultrafiolecie:
	nm	Maksimum absorbancji na centymetr długości drogi optycznej
	280-289	0,15
	290-299	0,12
	300-359	0,08
	360-400	0,02
	lub, jeżeli produkt znajduje się w stanie stałym w temperaturze 100°C: Metoda PAC zgodnie z 21 CFR i 175.250; Absorbancja dla 290 nm w dekahydronaftalenie w temperaturze 88°C: nie przekracza 0,01
265. E 907 UWODORNIONY POLI-1-DEKEN
Nazwy synonimowe	Uwodorniony polidek-1-en
	Uwodorniona poli-alfa-olefina
Definicja
Wzór chemiczny	C_10nH_20n+2 gdzie n = 3-6
Masa cząsteczkowa	560 (wartość średnia)
Analiza	Nie mniej niż 98,5 % uwodornionego poli-1-dekenu posiadającego następujący rozkład oligomerów: C₃₀: 13-37 % C₄₀: 35-70 % C₅₀: 9-25 % C₆₀: 1-7 %
Opis	Bezbarwna, bezwonna, lepka ciecz
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie; słabo rozpuszczalny w etanolu; rozpuszczalny w toluenie
B. Spalanie	Spala się jasnym płomieniem, wydzielając charakterystyczny zapach podobny do zapachu parafiny
Czystość
Lepkość	Pomiędzy 5,7 x 10^-6 a 6,1 x 10^-6 m²s^-1 w 100 °C
Związki z liczbą węgli mniejszą niż 30	Nie więcej niż 1,5 %
Substancje łatwo ulegające zwęglaniu	Po 10 minutach wytrząsania w łaźni z wrzącą wodą zawartość probówki z kwasem siarkowym i 5 g próbki uwodornionego poli-1-dekenu nie jest ciemniejsza niż bardzo jasnosłomkowy kolor
Nikiel	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
266. E 912 ESTRY KWASU MONTANOWEGO
Definicja	Kwas montanowy lub estry z glikolem etylenowym lub z 1,3-butanodiolem lub glicerolem
Nazwa chemiczna	Estry kwasu montanowego
Opis	Płatki, proszek, granulki lub kuleczki o barwie prawie białej do żółtawej
Identyfikacja
A. Gęstość (20 °C)	Pomiędzy 0,98 a 1,05
B. Temperatura kroplenia	Większa niż 77 °C
Czystość
Liczba kwasowa	Nie więcej niż 40
Glicerol	Nie więcej niż 1 % (technika chromatografii gazowej)
Inne poliole	Nie więcej niż 1 % (technika chromatografii gazowej)
Inne typy wosku	Niewykrywalne (przez zróżnicowaną kalorymetrię skaningową lub spektroskopię w podczerwieni)
Arsen	Nie więcej niż 2 mg/kg
Chrom	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
267. E 914 WOSK POLIETYLENOWY UTLENIONY
Definicja	Polarne produkty reakcji z łagodnego utleniania polietylenu
Nazwa chemiczna	Utleniony polietylen
Opis	Płatki, proszek, granulki lub kuleczki o barwie prawie białej
Identyfikacja
A. Gęstość (20 °C)	Pomiędzy 0,92 a 1,05
B. Temperatura kroplenia	Większa niż 95 °C
Czystość
Liczba kwasowa	Nie więcej niż 70
Lepkość w 120 °C	Nie mniej niż 8,1 x 10^-5 m²s^-1
Inne typy wosku	Niewykrywalne (przez zróżnicowaną kalorymetrię skaningową lub spektroskopię w podczerwieni)
Tlen	Nie więcej niż 9,5 %
Chrom	Nie więcej niż 5 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
268. E 920 L-CYSTEINA
Definicja	Chlorowodorek L-cysteiny lub monowodzian chlorowodorku L-cysteiny. Ludzkie włosy nie mogą być wykorzystywane jako materiał wyjściowy dla tej substancji
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-157-7 (bezwodny)
Wzór chemiczny	C₃H₇NO₂S x HCL x nH₂O (gdzie n = 0 lub 1)
Masa cząsteczkowa	157,62 (bezwodny)
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,0 % i nie więcej niż 101,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały proszek lub bezbarwne kryształy
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Łatwo rozpuszczalny w wodzie i w etanolu
B. Zakres temperatur topnienia	Postać bezwodna topi się w około 175 °C
C. Skręcalność właściwa	[α]²⁰_D: pomiędzy + 5,0° a + 8,0° lub [α]²⁵_D: pomiędzy + 4,9° a + 7,9°
Czystość
Ubytek po suszeniu	Pomiędzy 8,0 % a 12,0 % Nie więcej niż 2,0 % (postać bezwodna)
Pozostałość po prażeniu	Nie więcej niż 0,1 %
Jon amonowy	Nie więcej niż 200 mg/kg
Arsen	Nie więcej niż 1,5 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
269. E 927b KARBAMID
Nazwy synonimowe	Mocznik
Definicja
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-315-5
Wzór chemiczny	CH₄N₂O
Masa cząsteczkowa	60,06
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Pryzmatyczny proszek krystaliczny, bezbarwny lub biały, albo małe białe granulki
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Bardzo łatwo rozpuszczalny w wodzie. Rozpuszczalny w etanolu
B. Wytrącanie z kwasem azotowym	Wynik próby jest dodatni, jeżeli utworzy się krystaliczny osad o barwie białej
C. Reakcja barwna	Wynik próby jest dodatni, jeżeli pojawi się czerwonawofioletowe zabarwienie
D. Zakres temperatur topnienia	132 °C do 135 °C
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 1,0 % (105 °C, 1 godzina)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,1 %
Substancje nierozpuszczalne w etanolu	Nie więcej niż 0,04 %
Zasadowość	Dodatni wynik próby
Jon amonowy	Nie więcej niż 500 mg/kg
Biuret	Nie więcej niż 0,1 %
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
270. E 938 ARGON
Definicja
Nazwa chemiczna	Argon
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-147-0
Wzór chemiczny	Ar
Masa cząsteczkowa	40
Analiza	Nie mniej niż 99 %
Opis	Bezwonny, bezbarwny gaz niepalny
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,05 %
Metan i inne węglowodory obliczone jako metan	Nie więcej niż 100 μl/l
271. E 939 HEL
Definicja
Nazwa chemiczna	Hel
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-168-5
Wzór chemiczny	He
Masa cząsteczkowa	4
Analiza	Nie mniej niż 99 %
Opis	Bezwonny, bezbarwny gaz niepalny
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,05 %
Metan i inne węglowodory obliczone jako metan	Nie więcej niż 100 μl/l
272. E 941 AZOT
Definicja
Nazwa chemiczna	Azot
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-783-9
Wzór chemiczny	N₂
Masa cząsteczkowa	28
Analiza	Nie mniej niż 99 %
Opis	Bezwonny, bezbarwny gaz niepalny
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,05 %
Tlenek węgla	Nie więcej niż 10 μl/l
Metan i inne węglowodory obliczone jako metan	Nie więcej niż 100 μl/l
Dwutlenek azotu i tlenek azotu	Nie więcej niż 10 μl/l
Tlen	Nie więcej niż 1 %
273. E 942 PODTLENEK AZOTU
Definicja
Nazwa chemiczna	Podtlenek azotu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	233-032-0
Wzór chemiczny	N₂O
Masa cząsteczkowa	44
Analiza	Nie mniej niż 99 %
Opis	Bezbarwny gaz niepalny o słodkawym zapachu
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,05 %
Tlenek węgla	Nie więcej niż 30 μl/l
Dwutlenek azotu i tlenek azotu	Nie więcej niż 10 μl/l
274. E 943a BUTAN
Nazwy synonimowe	n-Butan
Definicja
Nazwa chemiczna	Butan
Wzór chemiczny	CH₃CH₂CH₂CH₃
Masa cząsteczkowa	58,12
Analiza	Zawiera nie mniej niż 96 %
Opis	Bezbarwny gaz lub ciecz o łagodnym, charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Ciśnienie pary	108,935 kPa w 20 °C
Czystość
Metan	Nie więcej niż 0,15 % obj.
Etan	Nie więcej niż 0,5 % obj.
Propan	Nie więcej niż 1,5 % obj.
Izobutan	Nie więcej niż 3,0 % obj.
1,3-butadien	Nie więcej niż 0,1 % obj.
Wilgotność	Nie więcej niż 0,005 %
275. E 943b IZOBUTAN
Nazwy synonimowe	2-metylopropan
Definicja
Nazwa chemiczna	2-metylopropan
Wzór chemiczny	(CH₃)₂CHCH₃
Masa cząsteczkowa	58,12
Analiza	Zawiera nie mniej niż 94 %
Opis	Bezbarwny gaz lub ciecz o łagodnym, charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Ciśnienie pary	205,465 kPa w 20 °C
Czystość
Metan	Nie więcej niż 0,15 % obj.
Etan	Nie więcej niż 0,5 % obj.
Propan	Nie więcej niż 2,0 % obj.
n-Butan	Nie więcej niż 4,0 % obj.
1,3-butadien	Nie więcej niż 0,1 % obj.
Wilgotność	Nie więcej niż 0,005 %
276. E 944 PROPAN
Definicja
Nazwa chemiczna	Propan
Wzór chemiczny	CH₃CH₂CH₃
Masa cząsteczkowa	44,09
Analiza	Zawiera nie mniej niż 95 %
Opis	Bezbarwny gaz lub ciecz o łagodnym, charakterystycznym zapachu
Identyfikacja
A. Ciśnienie pary	732,910 kPa w 20 °C
Czystość
Metan	Nie więcej niż 0,15 % obj.
Etan	Nie więcej niż 1,5 % obj.
Izobutan	Nie więcej niż 2,0 % obj.
n-Butan	Nie więcej niż 1,0 % obj.
1,3-butadien	Nie więcej niż 0,1 % obj.
Wilgotność	Nie więcej niż 0,005 %
277. E 948 TLEN
Definicja
Nazwa chemiczna	Tlen
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	231-956-9
Wzór chemiczny	O₂
Masa cząsteczkowa	32
Analiza	Nie mniej niż 99 %
Opis	Bezbarwny, bezwonny gaz niepalny
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,05 %
Metan i inne węglowodory obliczone jako metan	Nie więcej niż 100 μl/l
278. E 949 WODÓR
Definicja
Nazwa chemiczna	Wodór
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	215-605-7
Wzór chemiczny	H₂
Masa cząsteczkowa	2
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,9 %
Opis	Bezbarwny, bezwonny, łatwo palny gaz
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,005 % obj.
Tlen	Nie więcej niż 0,001 % obj.
Azot	Nie więcej niż 0,07 % obj.
279. E 950 ACESULFAM K
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
280. E 951 ASPARTAM
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
281. E 953 IZOMALT
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
282. E 957 TAUMATYNA
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
283. E 959 NEOHESPERYDYNA DC
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
284. E 965(i) MALTITOL
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
285. E 965 (ii) SYROP MALTITOLOWY
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
286. E 966 LAKTITOL
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
287. E 967 KSYLITOL
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku innego jej stosowania niż jako substancja słodząca, określone są w części I niniejszego załącznika.
288. E 999 EKSTRAKT QUILLAIA
Nazwy synonimowe	Wyciąg z kory mydłoki, wyciąg z kory quillay, wyciąg z kory Panama, wyciąg Quillai, wyciąg z kory Murillo, wyciąg z kory China
Definicja	Wyciąg Quillaia jest otrzymywany w wyniku wodnej ekstrakcji Quillai saponaria Molina lub innych gatunków Quillaia, drzew z rodziny Rosaceae. Zawiera dużo saponin trójterpenowanych składających się z glikozydów kwasu kwilajowego. Niektóre cukry, włączając glukozę, galaktozę, arabinozę, ksylozę i ramnozę, również występują, łącznie z taniną, szczawianem wapnia i pozostałymi składnikami
Opis	Wyciąg Quillaia w postaci proszku jest barwy jasnobrązowej o różowym odcieniu. Jest również dostępny jako roztwór wodny
Identyfikacja
A. pH 2,5 % roztworu	Pomiędzy 4,5 a 5,5
Czystość
Woda	Nie więcej niż 6,0 % (metoda Karla Fischera) (dotyczy wyłącznie postaci proszkowej)
Arsen	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
289. E 1103 INWERTAZA
Definicja	Inwertaza jest wytwarzana z Saccharomyces cerevisiae
Nazwa systematyczna	β-D-fruktofuranozydu fruktohydrolaza
Nr według Komisji ds. Enzymów	EC 3.2.1.26
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-615-7
Czystość
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Kadm	Nie więcej niż 0,5 mg/kg
Ogólna liczba bakterii	Nie więcej niż 50.000/g
Salmonella spp.	Nieobecne w 25 g
Bakterie z grupy coli	Nie więcej niż 30/g
Escherichia coli	Nieobecne w 25 g
290. E 1105 LIZOZYM
Nazwy synonimowe	Lizozymu chlorowodorek Muramidaza
Definicja	Lizozym jest liniowym polipeptydem otrzymanym z białka jaja kurzego składającym się ze 129 aminokwasów. Posiada aktywność enzymatyczną ujawniającą się poprzez hydrolizę wiązań β(1-4) pomiędzy kwasem N-acetylomuraminowym i N-acetyloglukozaminowym błony komórkowej bakterii, szczególnie organizmów gram-dodatnich. Jest zwykle otrzymywany jako chlorowodorek
Nazwa chemiczna	Komisja ds. Enzymów (WE) No: 3.2.1.17
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-620-4
Masa cząsteczkowa	Około 14.000
Analiza	Zawiera nie mniej niż 950 mg/g w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały, bezwonny proszek o lekko słodkim smaku
Identyfikacja
A. Punkt izoelektryczny 10,7
B. pH 2 % wodnego roztworu pomiędzy 3,0 a 3,6
C. Maksimum absorpcji wodnego roztworu (25 mg/100 ml) przy 281 nm, minimum przy 252 nm
Czystość
Zawartość wody	Nie więcej niż 6,0 % (metoda Karla Fischera) (wyłącznie forma proszku)
Pozostałość po prażeniu	Nie więcej niż 1,5 %
Azot	Nie mniej niż 16,8 % i nie więcej niż 17,8 %
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)	Nie więcej niż 10 mg/kg
Wymagania mikrobiologiczne Ogólna liczba bakterii	Nie więcej niż 5x10⁴ kol/g
Salmonella	Nieobecne w 25 g
Staphylococcus aureus	Nieobecne w 1 g
Escherichia coli	Nieobecne w 1 g
291. E 1200 POLIDEKSTROZA
Nazwy synonimowe	Modyfikowana polidekstroza
Definicja	Losowo związane polimery glukozy z pewną ilością sorbitolowych grup końcowych oraz z resztami kwasu cytrynowego lub fosforowego połączonymi z polimerami wiązaniami mono- lub diestrowymi. Uzyskuje się je poprzez stopienie i kondensację składników, a ich skład wynosi w przybliżeniu 90 części D-glukozy, 10 części sorbitolu, 1 część kwasu cytrynowego, 0,1 część kwasu fosforowego. W polimerach dominują połączenia 1,6-glukozydowe, ale występują i inne połączenia. Produkty zawierają niewielkie ilości wolnej glukozy, sorbitolu, lewoglukozanu (1,6-anhydro-D-glukozy) i kwasu cytrynowego i mogą być zobojętnione dowolną zasadą przeznaczoną do żywności lub odbarwione i zdejonizowane w celu dalszego oczyszczenia. Produkty mogą zostać również częściowo uwodornione za pomocą katalizatora niklowego Raneya w celu obniżenia resztkowej zawartości glukozy. Polidekstroza N jest zobojętnioną polidekstrozą.
Analiza	Zawiera nie mniej niż 90 % polimeru w przeliczeniu na suchą masę bez uwzględniania popiołu
Opis	Ciało stałe o barwie od białej do jasnobrązowej. Polidekstroza rozpuszcza się w wodzie, dając klarowny bezbarwny roztwór lub zabarwiony na kolor słomkowy
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność cukru i cukru redukującego
B. pH 10 % roztworu	Pomiędzy 2,5 a 7,0 dla polidekstrozy Pomiędzy 5,0 a 6,0 dla polidekstrozy-N
Czystość
Woda	Nie więcej niż 4,0 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,3 % (polidekstroza) Nie więcej niż 2,0 % (polidekstroza N)
Nikiel	Nie więcej niż 2 mg/kg dla uwodornionej polidekstrozy
1,6-Anhydro-D-glukoza	Nie więcej niż 4,0 % w przeliczeniu na suchą masę bez uwzględniania popiołu
Glukoza i sorbitol	Nie więcej niż 6,0 % łącznie w przeliczeniu na suchą masę, bez uwzględniania popiołu; glukoza i sorbitol są oznaczane oddzielnie
Limit dla ciężaru cząsteczkowego	Ujemny wynik próby na obecność polimerów o ciężarze cząsteczkowym większym niż 22.000
5-Hydroksymetylofurfural	Nie więcej niż 0,1 % (polidekstroza) Nie więcej niż 0,05 % (polidekstroza-N)
Ołów	Nie więcej niż 0,5 mg/kg
292. E 1201 POLIWINYLOPIROLIDON
Nazwy synonimowe	Powidon PVP Rozpuszczalny poliwinylopirolidon

Definicja
Nazwa chemiczna	Poliwinylopirolidon, poli-[1-(2-okso-1-pirolidynylo)-etylen]
Wzór chemiczny	(C₆H₉NO)_n
Masa cząsteczkowa	Nie mniej niż 25.000
Analiza	Zawiera nie mniej niż 11,5 % i nie więcej niż 12,8 % azotu (N) w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały lub prawie biały proszek
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie i w etanolu. Nierozpuszczalny w eterze
B. pH 5 % roztworu	Pomiędzy 3,0 a 7,0
Czystość
Woda	Nie więcej niż 5 % (metoda Karla Fischera)
Popiół całkowity	Nie więcej niż 0,1 %
Aldehyd	Nie więcej niż 500 mg/kg (w przeliczeniu na acetaldehyd)
Wolny N-winylopirolidon	Nie więcej niż 10 mg/kg
Hydrazyna	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
293. E 1202 POLIWINYLOPOLIPIROLIDON
Nazwy synonimowe	Krospowidon Poliwidon usieciowany Nierozpuszczalny poliwinylopirolidon
Definicja	Poliwinylopirolidon jest to poli-[1-(2-okso-1-pirolidynylo)-etylen], usieciowany w przypadkową formę. Jest on wytwarzany w wyniku polimeryzacji N-winylo-2-pirolidonu w obecności sody żrącej jako katalizatora lub N,N'-diwinyloimidazolidonu. Ze względu na to, że jest nierozpuszczalny we wszystkich powszechnie stosowanych rozpuszczalnikach, masa cząsteczkowa nie podlega analitycznemu oznaczeniu
Nazwa chemiczna	Poliwinylopirolidon, poli-[1-(2-okso-1-pirolidynylo)-etylen]
Wzór chemiczny	(C₆H₉NO)_n
Analiza	Zawiera nie mniej niż 11 % i nie więcej niż 12,8 % azotu (N) w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Biały higroskopijny proszek o lekkim, nie przykrym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Nierozpuszczalny w wodzie, w etanolu i w eterze
B. pH 1 % zawiesiny w wodzie	Pomiędzy 5,0 a 8,0
Czystość
Woda	Nie więcej niż 6 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,4 %
Substancje rozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 1 %
Wolny N-winylopirolidon	Nie więcej niż 10 mg/kg
Wolny N,N'-diwinylo-imidazolidon	Nie więcej niż 2 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
293a. E 1203 ALKOHOL POLIWINYLOWY
Nazwy synonimowe	Polimer alkoholu winylowego, PVOH
Definicja	Alkohol poliwinylowy jest żywicą syntetyczną powstałą na skutek polimeryzacji octanu winylu, a następnie częściowej hydrolizy estru w obecności katalizatora alkalicznego. Właściwości fizyczne produktu zależą od stopnia polimeryzacji i stopnia hydrolizy
Nazwa chemiczna	Etenol, homopolimer
Wzór chemiczny	(C₂H₃0R)_n gdzie R = H lub COCH₃
Opis	Bezwonny, pozbawiony smaku, półprzezroczysty, granulowany proszek, biały lub kremowy
Identyfikacja
Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, trudno rozpuszczalny w etanolu
Reakcja strąceniowa	Podgrzewając, rozpuścić 0,25 g próbki w 5 ml wody i ostudzić roztwór do temperatury pokojowej. Dodanie to tego roztworu 10 ml etanolu powoduje wytrącenie się białego, mętnego lub kłaczkowatego osadu
Reakcja barwna	Podgrzewając, rozpuścić 0,01 g próbki w 100 ml wody i ostudzić roztwór do temperatury pokojowej. Niebieski kolor powstanie poprzez dodanie (do 5 ml roztworu) jednej kropli roztworu testowego jodu (TS) i kilku kropli roztworu kwasu borowego. Podgrzewając, rozpuścić 0,5 g próbki w 10 ml wody i ostudzić roztwór do temperatury pokojowej. Po dodaniu jednej kropli roztworu jodu (TS) do 5 ml roztworu otrzymuje się kolor od ciemnoczerwonego do niebieskiego
Lepkość	Między 4,8 a 5,8 mPa·s (4 % roztwór, w temperaturze 20 °C) odpowiadająca średniej masie cząsteczkowej wynoszącej 26000 - 30000 Da
Czystość
Substancje nierozpuszczalne w wodzie	Nie więcej niż 0,1 %
Liczba estrowa	Między 125 a 153 mg KOH/g
Stopień hydrolizy	Między 86,5 a 89,0 %
Liczba kwasowa	Nie wyższa niż 3,0
Pozostałości rozpuszczalnika	Nie więcej niż 1,0 % metanolu, 1,0 % octanu metylu
pH	Między 5,0 a 6,5 (roztwór 4 %)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 5,0 % (105 °C, 3 godz.)
Pozostałość po prażeniu	Nie więcej niż 1,0 %
Ołów	Nie więcej niż 2,0 mg/kg
294. E 1204 PULLULAN
Definicja	Liniowy, obojętny glukan, składający się głównie z jednostek maltotriozy połączonych wiązaniami 1,6-glikozydowymi. Powstaje w wyniku fermentacji hydrolizowanej skrobi spożywczej, przy użyciu nietoksycznych szczepów Aureobasidium pullulans. Po zakończeniu procesu fermentacji komórki grzybów zostają usunięte w wyniku mikrofiltracji, uzyskany filtrat jest sterylizowany termicznie, a barwniki i inne zanieczyszczenia są usuwane za pomocą adsorpcji i chromatografii jonowymiennej
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	232-945-1
Wzór chemiczny	(C₆H₁₀O₅)_x
Analiza	Nie mniej niż 90 % glukanu w przeliczeniu na suchą masę
Opis	Proszek o barwie białej lub zbliżonej do białej, bez zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, praktycznie nierozpuszczalny w etanolu
B. pH 10 % roztworu	5,0-7,0
C. Wytrącanie przy użyciu glikolu polietylenowego 600	Dodać 2 ml glikolu polietylenowego 600 do 10 ml 2 % wodnego roztworu pullulanu. Powstaje biały osad
D. Depolimeryzacja pullulanazą	Przygotować dwie probówki z 10 ml 10 % roztworu pullulanu. Dodać 0,1 ml roztworu pullulanazy o aktywności 10 jednostek/g do jednej probówki oraz 0,1 ml wody do drugiej. Po inkubacji w temperaturze około 25 °C przez 20 minut znacząco spada lepkość roztworu, do którego wprowadzono pullulanazę
Czystość
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 6 % (w 90 °C, przy ciśnieniu nie większym niż 50 mm Hg, przez 6 godzin)
Mono-, di- oraz oligosacharydy	Nie więcej niż 10 % (wyrażone jako glukoza)
Lepkość	100 - 180 mm²/s (10 % ww. roztworu wodnego w temperaturze 30 °C)
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg
Drożdże i pleśnie	Nie więcej niż 100 kolonii w 1 gramie
Bakterie z grupy coli	Nieobecne w 25 g
Salmonella	Nieobecne w 25 g
295. E 1404 SKROBIA UTLENIONA
Definicja	Skrobię utlenioną otrzymuje się w wyniku działania na skrobię podchlorynem sodu
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Grupy karboksylowe	Nie więcej niż 1,1 %
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
296. E 1410 FOSFORAN MONOSKROBIOWY
Definicja	Fosforan monoskrobiowy jest skrobią estryfikowaną kwasem orto-fosforowym, lub orto-fosforanem sodu lub potasu lub tripolifosforanem sodu
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Pozostałość fosforanu	Nie więcej niż 0,5 % (jako P) w przypadku skrobi pszennych lub ziemniaczanych Nie więcej niż 0,4 % (jako P) w przypadku innych skrobi
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
297. E 1412 FOSFORAN DISKROBIOWY
Definicja	Fosforan diskrobiowy jest skrobią usieciowaną trimetafosforanem sodu lub tlenochlorkiem fosforu
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Pozostałość fosforanu	Nie więcej niż 0,5 % (jako P) w przypadku skrobi pszennych lub ziemniaczanych Nie więcej niż 0,4 % (jako P) w przypadku innych skrobi
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
298. E 1413 FOSFORANOWANY FOSFORAN DISKROBIOWY
Definicja	Fosforowany fosforan diskrobiowy jest skrobią poddaną wielu procesom przetwarzania, które opisano dla fosforanu monoskrobiowego i dla fosforanu diskrobiowego
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Pozostałość fosforanu	Nie więcej niż 0,5 % (jako P) w przypadku skrobi pszennych lub ziemniaczanych Nie więcej niż 0,4 % (jako P) w przypadku innych skrobi
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
299. E 1414 ACETYLOWANY FOSFORAN DISKROBIOWY
Definicja	Acetylowany fosforan diskrobiowy jest skrobią usieciowaną trimetafosforanem sodowym lub tlenochlorkiem fosforu i estryfikowaną bezwodnikiem octowym lub octanem winylu
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Grupy acetylowe	Nie więcej niż 2,5 %
Pozostałość fosforanu	Nie więcej niż 0,14 % (jako P) w przypadku skrobi pszennych lub ziemniaczanych Nie więcej niż 0,04 % (jako P) w przypadku innych skrobi
Octan winylu	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
300. E 1420 SKROBIA ACETYLOWANA
Nazwy synonimowe	Octan skrobi
Definicja	Skrobia acetylowana jest skrobią estryfikowaną bezwodnikiem octowym lub octanem winylu
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Grupy acetylowe	Nie więcej niż 2,5 %
Octan winylu	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych
	Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
301. E 1422 ACETYLOWANY ADYPINIAN DISKROBIOWY
Definicja	Acetylowany adypinian diskrobiowy jest skrobią usieciowaną bezwodnikiem adypinowym i estryfikowaną bezwodnikiem octowym
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Grupy acetylowe	Nie więcej niż 2,5 %
Grupy adypinowe	Nie więcej niż 0,135 %
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
302. E 1440 HYDROKSYPROPYLOSKROBIA
Definicja	Hydroksypropyloskrobia jest skrobią eteryfikowaną tlenkiem propylenu
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Grupy hydroksypropylowe	Nie więcej niż 7,0 %
Chlorohydryna propylenu	Nie więcej niż 1 mg/kg
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
303. E 1442 HYDROKSYPROPYLOFOSFORAN DISKROBIOWY
Definicja	Hydroksypropylofosforan diskrobiowy jest skrobią usieciowaną trimetafosforanem sodowym lub tlenochlorkiem fosforu i eteryfikowaną tlenkiem propylenu
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Grupy hydroksypropylowe	Nie więcej niż 7,0 %
Pozostałość fosforanu	Nie więcej niż 0,14 % (jako P) w przypadku skrobi pszennych lub ziemniaczanych Nie więcej niż 0,04 % (jako P) w przypadku innych skrobi
Chlorohydryna propylenu	Nie więcej niż 1 mg/kg
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
304. E 1450 SÓL SODOWA OKTENYLOBURSZTYNIANU SKROBIOWEGO
Nazwy synonimowe	SSOS
Definicja	Sól sodowa oktenylobursztynianu skrobiowego jest skrobią estryfikowaną bezwodnikiem oktenylobursztynowym
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Grupy oktenylobursztynowe	Nie więcej niż 3 %
Pozostałość kwasu oktenylobursztynowego	Nie więcej niż 0,3 %
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
305. E 1451 ACETYLOWANA SKROBIA UTLENIONA
Definicja	Acetylowana skrobia utleniona jest skrobią poddaną działaniu podchlorynu sodu, a następnie estryfikowaną bezwodnikiem octowym
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość (wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 15,0 % w przypadku skrobi zbożowych Nie więcej niż 21,0 % w przypadku skrobi ziemniaczanych Nie więcej niż 18,0 % w przypadku innych skrobi
Grupy karboksylowe	Nie więcej niż 1,3 %
Grupy acetylowe	Nie więcej niż 2,5 %
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
306. E 1452 SÓL GLINOWA OKTENYLOBURSZTYNIANU SKROBIOWEGO
Nazwy synonimowe	SAOS
Definicja	Sól glinowa oktenylobursztynianu skrobiowego to skrobia estryfikowana bezwodnikiem oktenylobursztynowym i poddana działaniu siarczanu glinu
Opis	Biały lub prawie biały proszek lub granulki, lub płatki (jeśli poddano wstępnemu żelowaniu), bezpostaciowy proszek lub cząsteczki gruboziarniste
Identyfikacja
A. Jeżeli nie było wstępnego żelowania: przez obserwacje pod mikroskopem
B. Zmiana zabarwienia jodyny (z barwy ciemnoniebieskiej na barwę jasnoczerwoną)
Czystość wszystkie wartości wyrażone w odniesieniu do bezwodnej masy, z wyjątkiem ubytku po suszeniu)
Ubytek po suszeniu	Nie więcej niż 21,0 %
Grupy oktenylobursztynowe	Nie więcej niż 3,0 %
Pozostałości kwasu oktenylobursztynowego	Nie więcej niż 0,3 %
Dwutlenek siarki	Nie więcej niż 50 mg/kg w przypadku skrobi zbożowych zmodyfikowanych Nie więcej niż 10 mg/kg w przypadku innych skrobi zmodyfikowanych, chyba że określono inaczej
Arsen	Nie więcej niż 1 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 2 mg/kg
Rtęć	Nie więcej niż 0,1 mg/kg
Glin	Nie więcej niż 0,3 %
307. E 1505 CYTRYNIAN TRIETYLOWY
Nazwy synonimowe	Cytrynian etylu
Definicja
Nazwa chemiczna	Trietylo-2-hydroksypropan-1,2,3-trikarboksylan
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	201-070-7
Wzór chemiczny	C₁₂H₂₀O₇
Masa cząsteczkowa	276,29
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,0 %
Opis	Ciecz oleista bezwonna, praktycznie bezbarwna
Identyfikacja
A. Ciężar właściwy	d₂₅²⁵: 1,135-1,139
B. Współczynnik załamania światła	[n]_D²⁰: 1,439-1,441
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,25 % (metoda Karla Fischera)
Kwasowość	Nie więcej niż 0,02 % (jako kwas cytrynowy)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
308. E 1517 DIOCTAN GLICEROLU
Nazwy synonimowe	Diacetyna
Definicja	Dioctan glicerolu najczęściej składa się z mieszaniny 1,2- i 1,3-dioctanów glicerolu z mniejszą ilością mono- i tri-estrów
Nazwy chemiczne	Dioctan glicerolu Dioctan 1,2,3-propanotriolu
Wzór chemiczny	C₇H₁₂O₅
Masa cząsteczkowa	176,17
Analiza	Nie mniej niż 94,0 %
Opis	Klarowna, bezbarwna, higroskopijna, nieco oleista ciecz o słabym tłuszczowym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie. Mieszający się z etanolem
B. Dodatni wynik próby na obecność glicerolu i octanu
C. Ciężar właściwy	d²⁰₂₀: 1,175-1,195
D. Zakres temperatur wrzenia	Pomiędzy 259 °C a 261 °C
Czystość
Popiół całkowity	Nie więcej niż 0,02 %
Kwasowość	Nie więcej niż 0,4 % (jako kwas octowy)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
309. E 1518 TRIOCTAN GLICEROLU
Nazwy synonimowe	Triacetyna
Definicja
Nazwa chemiczna	Trioctan glicerolu
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	203-051-9
Wzór chemiczny	C₉H₁₄O₆
Masa cząsteczkowa	218,21
Analiza	Zawiera nie mniej niż 98,0 %
Opis	Bezbarwna ciecz o konsystencji podobnej do oleju i o delikatnym zapachu tłuszczowym
Identyfikacja
A. Dodatni wynik prób na obecność octanów i glicerolu
B. Współczynnik załamania światła	Pomiędzy 1,429 a 1,431 w 25 °C
C. Ciężar właściwy (25 °C/25 °C)	Pomiędzy 1,154 a 1,158
D. Zakres temperatur wrzenia	Pomiędzy 258 °C a 270 °C
Czystość
Woda	Nie więcej niż 0,2 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,02 % (jako kwas cytrynowy)
Arsen	Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
310. E 1519 ALKOHOL BENZYLOWY
Nazwy synonimowe	Fenylokarbinol
	Alkohol fenylometylowy
	Benzenometanol
	Alfa-hydroksytoluen
Definicja
Nazwy chemiczne	Alkohol benzylowy
	Fenylometanol
Wzór chemiczny	C₇H₈O
Masa cząsteczkowa	108,14
Analiza	Nie mniej niż 98,0 %
Opis	Bezbarwna, klarowna ciecz o słabym, aromatycznym zapachu
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, etanolu i eterze
B. Współczynnik załamania światła	[n]²⁰_D: 1,538-1,541
C. Ciężar właściwy	d²⁵₂₅: 1,042-1,047
D. Dodatni wynik próby na obecność nadtlenków
Czystość
Zakres destylacji	Nie mniej niż 95 % v/v destylując pomiędzy 202 °C a 208 °C
Liczba kwasowa	Nie więcej niż 0,5
Aldehydy	Nie więcej niż 0,2 % v/v (jako benzaldehyd)
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
311. E 1520 PROPAN-1,2-DIOL
Nazwy synonimowe	Glikol propylenowy
Definicja
Nazwa chemiczna	1,2-dihydroksypropan
Numer wg Europejskiego Spisu Substancji Chemicznych	200-338-0
Wzór chemiczny	C₃H₈O₂
Masa cząsteczkowa	76,10
Analiza	Zawiera nie mniej niż 99,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis	Lepka ciecz, klarowna, bezbarwna, higroskopijna
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność	Rozpuszczalny w wodzie, etanolu i acetonie
B. Ciężar właściwy	d₂₀²⁰: 1,035-1,040
C. Współczynnik załamania światła	[n]²⁰_D: 1,431-1,433
Czystość
Zakres temperatur destylacji	99 % v/v destyluje w zakresie 185 °C - 189 °C
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,07 %
Woda	Nie więcej niż 1,0 % (metoda Karla Fischera)
Ołów	Nie więcej niż 5 mg/kg
312. GLIKOL POLIETYLENOWY 6000
Nazwy synonimowe	PEG, Makrogol, tlenek polietylenu
Definicja	Polimery addycyjne tlenku etylenu i wody, zazwyczaj oznaczone numerem odpowiadającym w przybliżeniu masie cząsteczkowej
Nazwa chemiczna	α-hydro-ω-hydroksypoli(oksy-1,2-etanodiol)
Wzór chemiczny	HOCH₂-(CH₂-O-CH₂)_n-CH₂OH
Średnia masa cząsteczkowa	380 do 9 000 Da
Analiza	PEG 400: nie mniej niż 95 % i nie więcej niż 105 %
	PEG 3000: nie mniej niż 90 % i nie więcej niż 110 %
	PEG 3350: nie mniej niż 90 % i nie więcej niż 110 %
	PEG 4000: nie mniej niż 90 % i nie więcej niż 110 %
	PEG 6000: nie mniej niż 90 % i nie więcej niż 110 %
	PEG 8000: nie mniej niż 87,5 % i nie więcej niż 112,5 %
Opis	PEG 400 jest klarowną, lepką, bezbarwną lub prawie bezbarwną higroskopijną cieczą
	PEG 3000, PEG 3350, PEG 4000, PEG 6000 i PEG 8000 są białymi lub prawie białymi substancjami stałymi, przypominającymi z wyglądu wosk lub parafinę
Identyfikacja
Temperatura topnienia	PEG 400: 4-8 °C
	PEG 3000: 50-56 °C
	PEG 3350: 53-57 °C
	PEG 4000: 53-59 °C
	PEG 6000: 55-61 °C
	PEG 8000: 55-62 °C
Lepkość	PEG 400: 105 do 130 mPa·s w 20 °C
	PEG 3000: 75 do 100 mPa·s w 20 °C
	PEG 3350: 83 do 120 mPa·s w 20 °C
	PEG 4000: 110 do 170 mPa·s w 20 °C
	PEG 6000: 200 do 270 mPa·s w 20 °C
	PEG 8000: 260 do 510 mPa·s w 20 °C
	Dla glikoli polietylenowych o średniej masie cząsteczkowej większej niż 400 lepkość ustalana jest za pomocą 50 % roztworu m/m danej substancji w wodzie
Rozpuszczalność	PEG 400 miesza się z wodą, bardzo dobrze rozpuszczalny w acetonie, alkoholu i chlorku metylenu, praktycznie nierozpuszczalny w tłuszczach ciekłych i olejach mineralnych PEG 3000 i PEG 3350: bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie i chlorku metylenu, bardzo słabo rozpuszczalne w alkoholu, praktycznie nierozpuszczalne w tłuszczach ciekłych i olejach mineralnych PEG 4000, PEG 6000 i PEG 8000: bardzo dobrze rozpuszczalne w wodzie i chlorku metylenu, praktycznie nierozpuszczalne w alkoholu, tłuszczach ciekłych i olejach mineralnych.
Czystość
Kwasowość lub zasadowość	Rozpuścić 5,0 g w 50 ml wody wolnej od dwutlenku węgla i dodać 0,15 ml roztworu błękitu bromotymolowego. Roztwór jest żółty lub zielony. Do zmiany koloru wskaźnika na niebieski jest potrzebne nie więcej niż 0,1 ml 0,1 M wodorotlenku sodu
Liczba hydroksylowa	PEG 400: 264-300
	PEG 3000: 34-42
	PEG 3350: 30-38
	PEG 4000: 25-32
	PEG 6000: 16-22
	PEG 8000: 12-16
Popiół siarczanowy	Nie więcej niż 0,2 %
1,4-dioksan	Nie więcej niż 10 mg/kg
Tlenek etylenu	Nie więcej niż 0,2 mg/kg
Glikol etylenowy i glikol dietylenowy	Ogółem nie więcej niż 0,25 % m/m, pojedynczo lub łącznie
Ołów	Nie więcej niż 1 mg/kg

OBJAŚNIENIA do niniejszego załącznika:

Tlenek etylenu nie może być stosowany do wyjaławiania substancji dodawanych do żywności.

^*) wyrażonych jako procent substancji lotnych ogółem w ekstrakcie, oznaczanych metodą chromatografii gazowej ze spektrometrią mas "GC/MS"

1 Minister Zdrowia kieruje działem administracji rządowej - zdrowie, na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Zdrowia (Dz. U. Nr 216, poz. 1607).

2 Przepisy niniejszego rozporządzenia w zakresie swojej regulacji wdrażają postanowienia dyrektyw:

1) dyrektywy Komisji 2008/60/WE z dnia 17 czerwca 2008 r. ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących stosowanych w środkach spożywczych (Dz. Urz. UE L 158 z 18.06.2008, str. 17);

2) dyrektywy Komisji 2008/84/WE z dnia 27 sierpnia 2008 r. ustanawiającej szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. UE L 253 z 20.09.2008, str. 1);

3) dyrektywy Komisji 2008/128/WE z dnia 22 grudnia 2008 r. ustanawiającej szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych (Dz. Urz. UE L 6 z 10.01.2009, str. 20);

4) dyrektywy Komisji 2009/10/WE z dnia 13 lutego 2009 r. zmieniającej dyrektywę 2008/84/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. UE L 44 z 14.02.2009, str. 62);

5) dyrektywy Komisji 2010/37/UE z dnia 17 czerwca 2010 r. zmieniającej dyrektywę 2008/60/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dotyczące substancji słodzących (Dz. Urz. UE L 152 z 18.06.2010, str. 12);

6) dyrektywy Komisji 2010/67/UE z dnia 20 października 2010 r. zmieniającej dyrektywę 2008/84/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dla dodatków do środków spożywczych innych niż barwniki i substancje słodzące (Dz. Urz. UE L 277 z 21.10.2010, str. 17);

7) dyrektywy Komisji 2011/3/UE z dnia 17 stycznia 2011 r. zmieniającej dyrektywę 2008/128/WE ustanawiającą szczególne kryteria czystości dotyczące barwników stosowanych w środkach spożywczych (Dz. Urz. UE L 13 z 18.01.2011, str. 59).

_____

Odnośnik nr 2 zmieniony przez § 1 pkt 1 rozporządzenia z dnia 22 kwietnia 2011 r. (Dz.U.11.91.526) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 maja 2011 r.

3 Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 12 października 2007 r. w sprawie specyfikacji i kryteriów czystości substancji dodatkowych (Dz. U. Nr 199, poz. 1441 oraz z 2010 r. Nr 23, poz. 120), które traci moc z dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 10 ustawy z dnia 8 stycznia 2010 r. o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 21, poz. 105).

4Załącznik zmieniony przez § 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 22 kwietnia 2011 r. (Dz.U.11.91.526) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 17 maja 2011 r.

Zmiany w prawie

Lepsze prawo. W Sejmie odbyła się konferencja podsumowująca konsultacje społeczne projektów ustaw

W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.

Grażyna J. Leśniak 24.04.2025

Przedsiębiorcy zapłacą niższą składkę zdrowotną – Senat za ustawą

Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.

Grażyna J. Leśniak 23.04.2025

Rząd organizuje monitoring metanu

Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025

Rząd zaktualizował wykaz zakazanej kukurydzy

Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.

Krzysztof Koślicki 22.04.2025

Od 18 kwietnia fotografowanie obiektów obronnych i krytycznych tylko za zezwoleniem

Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.

Robert Horbaczewski 17.04.2025

Prezydent podpisał ustawę o rynku pracy i służbach zatrudnienia

Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Grażyna J. Leśniak 11.04.2025

Identyfikator:	Dz.U.2011.2.3
Rodzaj:	Rozporządzenie
Tytuł:	Specyfikacja i kryteria czystości substancji dodatkowych.
Data aktu:	23/12/2010
Data ogłoszenia:	04/01/2011
Data wejścia w życie:	31/03/2011, 19/01/2011

Specyfikacja i kryteria czystości substancji dodatkowych.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA 1 z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie specyfikacji i kryteriów czystości substancji dodatkowych 2

ZAŁĄCZNIK 4 Specyfikacje i kryteria czystości substancji dodatkowych

Zmiany w prawie

Dz.U.2011.2.3

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA 1

z dnia 23 grudnia 2010 r.

w sprawie specyfikacji i kryteriów czystości substancji dodatkowych 2

ZAŁĄCZNIK 4

Specyfikacje i kryteria czystości substancji dodatkowych