Rozporządzenie 1766/92 w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż

ROZPORZĄDZENIE RADY (EWG) NR 1766/92

z dnia 30 czerwca 1992 r.

w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Tekst niniejszego aktu prawnego nie uwzględnia wszystkich zmian. Niektóre akty zmieniające nie zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - polskim wydaniu specjalnym, ponieważ instytucje UE uznały zmiany wynikające z nich za pochłonięte przez akty zmieniające opublikowane w kolejnych tomach tego wydawnictwa.

.................................................

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 42 i 43,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego⁽³⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

ceny i gwarancje zawarte w mechanizmie wprowadzonym rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2727/75 z dnia 29 października 1975 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż⁽⁴⁾ zachęcają do wzrostu produkcji zbóż w tempie nieodpowiadającym już zdolności absorpcji rynku; w celu uniknięcia szeregu coraz poważniejszych załamań obecną politykę należy radykalnie zreformować; oznacza to, że wsparcie udzielane przez organizację rynku należy ukierunkować w taki sposób, aby nie zależało to już wyłącznie od cen gwarantowanych;

nowe ukierunkowanie wspólnej polityki rolnej powinno prowadzić do większej równowagi rynkowej oraz do lepszej pozycji konkurencyjnej wspólnotowego rolnictwa; cel ten można osiągnąć poprzez obniżanie ceny docelowej do poziomu cen przewidywanych na ustabilizowanym rynku światowym; aby nie zachęcać producentów do preferowania tylko jednej szczególnej uprawy, należy ustalić jednakową cenę docelową dla głównych zbóż;

utratę dochodu wynikającą ze spadku cen wyrównuje bezpośrednia pomoc na hektar uprawy wprowadzona rozporządzeniem (EWG) nr 1765/92⁽⁵⁾;

struktura cen gwarantowanych musi pozwalać na wyzbywanie się nadwyżek wewnątrz Wspólnoty; dlatego cena interwencyjna powinna być ustalona na poziomie niższym, a cena progowa na poziomie wyższym od ceny docelowej;

nowa struktura cen gwarantowanych prowadzi do zniesienia obecnych przepisów dotyczących cen pochodnych;

system pomocy przewidziany w rozporządzeniu (EWG) nr 1765/92 zastępuje systemy pomocy dla pszenicy twardej durum oraz niektórych gatunków zbóż o mniejszym znaczeniu; dlatego należy zaprzestać udzielania tych pomocy;

agencje interwencyjne muszą mieć możliwość, w szczególnych okolicznościach, podjęcia środków interwencyjnych stosownych do zaistniałych okoliczności; jednakże, w celu zachowania jednolitej postaci systemów interwencyjnych, należy określić te szczególne okoliczności oraz ustalić właściwe środki na poziomie wspólnotowym;

ceny interwencyjne oraz ceny progowe powinny w ciągu roku gospodarczego podlegać pewnej liczbie miesięcznych zwyżek, aby przynajmniej do pewnego stopnia uwzględniać koszty składowania oraz odsetki za składowanie zboża we Wspólnocie, a także konieczność zapewnienia, że wyzbywanie się zapasów zgodne jest z wymogami rynku;

istnieje bezpośrednia rywalizacja pomiędzy ziemniakami przeznaczonymi do produkcji skrobi a zbożem przeznaczonym do produkcji skrobi; wobec środków reformy przewidzianych dla zbóż oraz w celu zapewnienia równego traktowania linii produkcyjnych, o których mowa, należy przyjąć podobne środki w odniesieniu do ziemniaków przeznaczonych do produkcji skrobi;

stworzenie jednolitego rynku zbóż dla Wspólnoty pociąga za sobą, oprócz systemu cen gwarantowanych, wprowadzenie jednolitego systemu handlowego na zewnętrznych granicach Wspólnoty; system handlowy zawierający opłaty wyrównawcze i refundacje eksportowe, w połączeniu ze środkami interwencyjnymi, również służy stabilizowaniu rynku wspólnotowego, w szczególności zapobiegając wpływowi wahań cen na rynku światowym na ceny w obrębie Wspólnoty; dlatego należy przewidzieć przepisy dotyczące pobierania opłat wyrównawczych za przywóz z państw trzecich oraz wypłacanie refundacji eksportowych do tych państw, aby pokryć różnicę pomiędzy cenamikształtującymi się na zewnątrz Wspólnoty z cenami w jej obrębie; co więcej, w odniesieniu do produktów przetworzonych ze zbóż, do których niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie, należy brać pod uwagę konieczność zapewnienia środków chroniących wspólnotowy przemysł przetwórczy;

w uzupełnieniu opisanego powyżej systemu i w zakresie koniecznym do jego właściwego funkcjonowania należy wprowadzić przepis, który, o ile wymaga tego sytuacja na rynku, zabrania w sposób całkowity lub częściowy stosowania "systemu uszlachetniania czynnego";

właściwe władze muszą być w stanie kontrolować zmiany w handlu w celu oszacowania trendów rynkowych i, gdy to konieczne, zastosowania środków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu; w tym celu należy umożliwić wydawanie pozwoleń na przywóz i wywóz, którym towarzyszy zabezpieczenie gwarantujące, że transakcje, dla których występuje się o pozwolenia, są rzeczywiście przeprowadzane;

system opłat wyrównawczych umożliwia rezygnację z wszelkich innych środków ochronnych na zewnętrznych granicach Wspólnoty; jednakże mechanizm wspólnych cen i opłat wyrównawczych może w wyjątkowych okolicznościach okazać się zawodny; w takich przypadkach, aby nie pozostawić rynku Wspólnoty bezbronnym wobec zakłóceń, Wspólnota powinna mieć możliwość bezzwłocznego podjęcia wszelkich koniecznych środków;

w przypadku wysokich cen na rynku światowym należy przewidzieć możliwość podejmowania właściwych środków w celu zabezpieczenia zasobów wspólnotowych oraz ustabilizowania cen na rynkach wspólnotowych;

ustanowienie jednolitego rynku opartego na systemie wspólnych cen mogłoby być zagrożone udzielaniem pewnych form pomocy; dlatego w odniesieniu do zbóż powinny mieć zastosowanie postanowienia Traktatu zezwalające na oszacowanie form pomocy udzielanych przez Państwa Członkowskie oraz zakaz tych sprzecznych ze wspólnym rynkiem;

wspólna organizacja rynku zbóż musi obejmować produkty przetworzenia wstępnego zawierające zboża lub pewne produkty niezawierające zboża, ale będące bezpośrednio wymienne w stosowaniu ze zbożem lub produktami pochodnymi;

w celu ułatwienia wdrażania proponowanych środków należy przewidzieć procedurę dla ustanowienia ścisłej współpracy między Państwami Członkowskimi i Komisją w ramach Komitetu Zarządzającego;

wspólna organizacja rynku zbóż musi równocześnie uwzględniać cele określone w art. 39 i 110 Traktatu;

wydatki poniesione przez Państwa Członkowskie na skutek zobowiązań wynikających ze stosowania niniejszego rozporządzenia ponosi Wspólnota, zgodnie z przepisami art. 2 i 3 rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 z dnia 21 kwietnia 1970 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej⁽⁶⁾;

obniżka wspólnych cen od momentu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia może powodować zakłócenia rynku wewnętrznego; dlatego należy zapewnić Komisji możliwość podejmowania wszelkich właściwych środków w celu uniknięcia takich zakłóceń;

od czasu konsolidacji przepisów rozporządzeniem (EWG) nr 2727/75 wiele przepisów dotyczących organizacji rynku zbóż zostało zmienionych wiele razy; ze względu na ich liczbę, złożoność i rozproszenie w różnych Dziennikach Urzędowych trudno jest z tych tekstów korzystać i w konsekwencji brak jest jasności, która powinna być niezbędną cechą wszelkiego ustawodawstwa; dlatego przepisy te powinny zostać uaktualnione,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Wspólna organizacja rynku zbóż obejmuje następujące produkty:

Kod CN	Wyszczególnienie
a) 0709 90 60	Kukurydza cukrowa, świeża lub schłodzona
0712 90 19	Suszona kukurydza cukrowa, cała, cięta, w plastrach, łamana lub w proszku, ale nie preparowana dalej, inna niż hybrydy do siewu
1001 90 91	Pszenica zwyczajna i mieszanka żyta z pszenicą (meslin)
1001 90 99	Orkisz, pszenica zwyczajna i mieszanka żyta z pszenicą inne niż do siewu
1002 00 00	Żyto
1003 00	Jęczmień
1004 00	Owies
1005 10 90	Kukurydza (ziarna) inna niż hybrydy
1005 90 00	Kukurydza (ziarna) inna niż nasienna
1007 00 90	Ziarno sorgo, inne niż hybrydy, do siewu
1008	Nasiona gryki, prosa, mozgi kanaryjskiej; pozostałe zboża
b) 1001 10	Pszenica twarda durum
c) 1101 00 00	Mąka pszenna i żytnio-pszenna
1102 10 00	Mąka żytnia
1103 11	Kasze i grysiki z pszenicy
1107	Słód palony lub niepalony
d)	Produkty wymienione w załączniku A

2. 1 Niniejsze rozporządzenie stosuje się, nie naruszając środków przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1251/1999 z dnia 17 maja 1999 r. ustanawiającym system wsparcia dla producentów niektórych roślin uprawnych⁽⁷⁾.

Artykuł  2

Rok gospodarczy dla wszystkich produktów wymienionych w art. 1 rozpoczyna się 1 lipca i kończy 30 czerwca roku następnego.

TYTUŁ  1

Polityka cenowa oraz system interwencyjny

Artykuł  3 ²

1. Cenę interwencyjną zbóż podlegających interwencji ustala się na poziomie:

– 110,25 EUR/t w roku gospodarczym 2000/2001,

– 101,31 EUR/t w roku gospodarczym 2001/2002 i następnych latach.

Cena interwencyjna kukurydzy i ziarna sorgo w maju pozostaje ważna w miesiącach lipcu, sierpniu i wrześniu tego samego roku.

2. 3 Cena interwencyjna podlega comiesięcznym podwyżkom zgodnie z tabelą umieszczoną w załączniku D.

3. Cena interwencyjna odnosi się do etapu sprzedaży hurtowej towarów dostarczonych do składu przed wyładunkiem. Jest ważna we wszystkich ośrodkach interwencyjnych Wspólnoty wyznaczonych dla każdego zboża.

4. Ceny ustalone w niniejszym rozporządzeniu mogą być zmieniane w związku z sytuacją w sektorze produkcji i na rynkach zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 37 ust. 2 Traktatu. Sytuację na rynkach bierze się pod uwagę w szczególności przy podjęciu decyzji o ostatecznym obniżeniu ceny interwencyjnej, która ma obowiązywać od 2002/2003 r.

Artykuł  4

1. Agencje interwencyjne wyznaczone przez Państwa Członkowskie skupują zaoferowaną im pszenicę, żyto, jęczmień, kukurydzę oraz sorgo, które zostały zebrane we Wspólnocie, pod warunkiem że oferty zgodne są z ustanowionymi warunkami, szczególnie w odniesieniu do jakości i ilości.

2. 4 Skup interwencyjny może mieć miejsce tylko w następujących okresach:

– od 1 sierpnia do 30 kwietnia w przypadku Włoch, Hiszpanii, Grecji i Portugalii,

– od 1 grudnia do 30 czerwca w przypadku Szwecji.

W przypadku gdy okres interwencyjny w Szwecji prowadzi do przesunięcia produktów, o których mowa w ustęp 1 z innego Państwa Członkowskiego do skupu interwencyjnego w Szwecji, Komisja przyjmie szczegółowe zasady dla skorygowania tej pozycji zgodnie z art. 23.

– od 1 listopada do 31 maja w przypadku pozostałych Państw Członkowskich.

3. Skup interwencyjny przeprowadza się po cenie interwencyjnej, jeśli jest to konieczne po podwyżce ceny lub jej obniżeniu z powodów jakości.

Artykuł  5 ⁵

Przepisy wykonawcze do art. 3 i 4 przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 23, w szczególności wobec:

– (skreślone),

– określenia ośrodków interwencyjnych,

– minimalnych warunków, w szczególności w odniesieniu do jakości i ilości wymaganych dla rodzaju zboża, aby kwalifikowało ono do interwencji,

– skali podwyżek i obniżek cen stosowanych do interwencji,

– procedur i warunków przejęcia przez agencje interwencyjne,

– procedur i warunków zbytu przez agencje interwencyjne,

– (skreślone).

Artykuł  6

1. Gdy wymaga tego sytuacja na rynku, można podjąć decyzję o podjęciu specjalnych środków interwencyjnych.

Takie środki interwencyjne można podjąć szczególnie w przypadku, gdy w jednym lub kilku regionach rynku Wspólnoty spadają ceny albo występuje takie zagrożenie w stosunku do ceny interwencyjnej.

2. Charakter oraz zastosowanie specjalnych środków interwencyjnych oraz warunki i procedury sprzedaży lub innych form zbytu produktów objętych tymi środkami określa się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23.

Artykuł  7

1. 6 Zwrot kosztów produkcji może zostać przyznany dla skrobi uzyskanej z kukurydzy, pszenicy oraz ziemniaków oraz pewnych produktów pochodnych używanych do wyrobu niektórych towarów.

W przypadku braku znaczącej produkcji krajowej innych zbóż do produkcji skrobi, dopłata produkcyjna może zostać przyznana dla skrobi uzyskiwanej w Finlandii i Szwecji z jęczmienia i owsa, o ile nie spowoduje wzrostu poziomu produkcji skrobi z tych dwóch zbóż powyżej:

– 50.000 ton w Finlandii,

– 10.000 ton w Szwecji.

Wykaz towarów określonych w pierwszym akapicie sporządza się zgodnie z procedurą przewidzianą w ust. 3.

2. Zwrot, o którym mowa w ust. 1, ustala się okresowo.

3. Komisja przyjmuje przepisy wykonawcze do niniejszego artykułu oraz ustala wysokość wspomnianego zwrotu zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23.

Artykuł  8 ⁷

1. Cenę minimalną ziemniaków przeznaczonych do produkcji skrobi ziemniaczanej ustala się na poziomie:

– 194,05 EUR/t na rok gospodarczy 2000/2001,

– 178,31 EUR/t począwszy od roku gospodarczego 2001/2002.

Cena ta odnosi się do ilości ziemniaków dostarczonych do zakładu, potrzebnych do wyprodukowania jednej tony skrobi.

Decyzja o dalszej obniżce ceny minimalnej, mającej obowiązywać począwszy od roku gospodarczego 2002/2003, jest podejmowana w odniesieniu do ostatecznej obniżki ceny interwencyjnej zboża.

2. Ustanawia się system płatności dla producentów ziemniaków przeznaczonych do produkcji skrobi ziemniaczanej. Kwota płatności odnosi się do ilości ziemniaków potrzebnych do wyprodukowania jednej tony skrobi. Ustala się ją na poziomie:

– 98,74 EUR/t na rok gospodarczy 2000/2001,

– 110,54 EUR/t począwszy od roku gospodarczego 2001/2002.

Kwota 110,54 EUR może ulegać zmniejszeniu, począwszy od roku gospodarczego 2002/2003, w związku z ostatecznym obniżeniem ceny interwencyjnej zboża.

Płatność wypłaca się wyłącznie z tytułu ilości ziemniaków objętych umową kontraktacyjną zawartą między producentem ziemniaków i producentem skrobi w ramach limitu kwoty przyznanego na takie przedsięwzięcie, określonego w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1868/94 z dnia 27 lipca 1994 r. ustanawiającego system kwot na produkcję skrobi ziemniaczanej⁽⁸⁾.

3. Cena minimalna oraz płatność są dostosowywane w zależności od zawartości skrobi w ziemniakach.

4. Gdy wymaga tego sytuacja na rynku skrobi ziemniaczanej, Rada podejmie właściwe środki zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 37 ust. 2 Traktatu.

5. Komisja przyjmuje szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23.

TYTUŁ  II ⁸

Artykuł  9

1. Przywóz do Wspólnoty lub wywóz ze Wspólnoty któregokolwiek z produktów wymienionych w art. 1 jest uzależniony od przedstawienia pozwolenia na przywóz lub wywóz.

Pozwolenia są wydawane przez Państwa Członkowskie każdemu wnioskodawcy, niezależnie od tego, gdzie we Wspólnocie znajduje się jego siedziba i bez uszczerbku dla środków przyjętych w celu stosowania art. 12 i 13.

Pozwolenia na przywóz i wywóz są ważne w całej Wspólnocie. Pozwolenia te wydawane są po złożeniu zabezpieczenia gwarantującego, że produkty zostaną przywiezione lub wywiezione w okresie ważności pozwolenia; z wyjątkiem przypadków wystąpienia siły wyższej, zabezpieczenie ulega przepadkowi w całości lub w części, jeżeli w tym okresie przywóz lub wywóz nie jest dokonywany, lub jest dokonywany jedynie częściowo.

2. Termin ważności pozwoleń i inne szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu są przyjmowane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23.

Artykuł  10

1. 9 O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, w odniesieniu do produktów określonych w art. 1 mają zastosowanie stawki taryfowe Wspólnej Taryfy Celnej.

2. 10 W drodze odstępstwa od ust. 1, należność celna przywozowa na produkty objęte kodami CN 1001 10 00, 1001 90 91, ex 1001 90 99 (pszenica zwyczajna wysokiej jakości), 1002, ex 1005 inne niż mieszańcowy materiał siewny, oraz ex 1007 inne niż mieszańce z przeznaczeniem do siewu, jest równa cenie interwencyjnej obowiązującej na do takie produkty podczas przywozu, powiększonej o 55 %, minus cena importowa cif stosowana wobec danej dostawy. Jednakże ta należność nie może przekroczyć stawki celnej we Wspólnej Taryfie Celnej.

3. 11 Do celów przeliczenia opłaty przywozowej określonej w ust. 2 reprezentatywne ceny importowe cif ustanawiane są dla produktów określonych w tym ustępie.

Ta reprezentatywna cena importowa cif ustalana jest regularnie.

4. 12 Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23.

Zasady szczegółowe określają:

a) minimalne wymagania dla pszenicy zwyczajnej wysokiej jakości,

b) notowania cenowe, jakie należy brać pod uwagę,

c) możliwość, gdzie sytuacja tego wymaga, w szczególnych przypadkach zapoznania się przez podmioty gospodarcze z wysokością stosowanych opłat przed nadejściem danej dostawy.

Artykuł  11

1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 10 ust. 2, w celu zapobiegania lub przeciwdziałania niekorzystnym skutkom dla rynku we Wspólnocie, które mogą wynikać z przywozu niektórych produktów wymienionych w art. 1, przywóz jednego lub więcej takich produktów ze stawką celną określoną w art. 10 podlega zapłaceniu dodatkowej należności przywozowej, jeżeli zostaną spełnione warunki wymienione w art. 5 Porozumienia w sprawie rolnictwa zawartego zgodnie z art. 228 Traktatu w ramach wielostronnych negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej, chyba że nie jest prawdopodobne, aby przywóz ten zakłócił rynek Wspólnoty, lub jeżeli skutki byłyby nieproporcjonalne do zamierzonego celu.

2. Ceny spustowe, poniżej których może zostać nałożone dodatkowe cło, są cenami przekazanymi przez Wspólnotę Światowej Organizacji Handlu.

Ilości spustowe, które muszą zostać przekroczone, aby nałożyć dodatkową należność przywozową, są określane w szczególności na podstawie wielkości przywozu do Wspólnoty podczas trzech lat poprzedzających rok, w którym występują negatywne skutki określone w ust. 1 lub istnieje prawdopodobieństwo ich wystąpienia.

3. Ceny importowe, jakie należy wziąć pod uwagę przy nakładaniu dodatkowej należności przywozowej, są określane na podstawie cen importowych cif danej dostawy.

Ceny importowe cif są w tym celu porównywane z reprezentatywnymi cenami produktu na rynku światowym lub rynku przywozowym Wspólnoty.

4. Komisja przyjmuje szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23. Zasady te określają w szczególności:

a) produkty, na które można nakładać dodatkowe należności przywozowe na podstawie art. 5 Porozumienia w sprawie rolnictwa;

b) inne kryteria niezbędne do stosowania ust. 1 zgodnie z art. 5 Porozumienia w sprawie rolnictwa.

Artykuł  12

1. 13 Kontyngenty taryfowe dla produktów wymienionych w art. 1, wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 300 Traktatu lub z innego aktu Rady na mocy Traktatu, są otwierane i zarządzane zgodnie ze szczegółowymi zasadami przyjętymi w ramach procedury określonej w art. 23.

2. Kontyngenty mogą być administrowane poprzez zastosowanie jednej z następujących metod lub ich kombinacji:

– metoda oparta na kolejności składania wniosków (według zasady »kto pierwszy, ten lepszy«),

– metoda przydzielania proporcjonalnie do ilości podawanych w chwili składania wniosku (używając metody równoczesnego analizowania wniosków),

– metoda oparta na tradycyjnym modelu handlu (z zastosowaniem metody przywozów tradycyjnych lub nowych).

Można przyjmować inne odpowiednie metody.

Nie mogą one wprowadzać dyskryminacji między danymi podmiotami.

3. Przyjęta metoda administrowania uwzględnia, tam gdzie jest to stosowne, wymogi podaży na rynku Wspólnoty i potrzebę ochrony równowagi tego rynku, dając jednocześnie możliwość stosowania metod, które mogły być stosowane wcześniej w odniesieniu do kontyngentów odpowiadających tym określonym w ust. 1, nie naruszając praw wynikających z porozumień zawartych w ramach negocjacji handlowych Rundy Urugwajskiej.

4. Szczegółowe zasady określone w ust. 1 ustalają otwieranie rocznych kontyngentów, w razie konieczności odpowiednio rozłożonych na cały rok, określają metodę administrowania nimi oraz tam gdzie stosowne, zawierają przepisy dotyczące:

a) gwarancji obejmujących charakter, pochodzenie i źródło pozyskania produktu;

b) zasad uznawania dokumentu używanego w celu sprawdzenia gwarancji określonych w lit. a); oraz

c) warunków odnoszących się do wydawania pozwoleń na przywóz oraz okresu ich ważności.

W przypadku kontyngentu przywozowego do Hiszpanii na 2.000.000 ton kukurydzy i 300.000 ton sorgo oraz kontyngentu przywozowego do Portugalii na 500.000 ton kukurydzy, szczegółowe zasady obejmują również przepisy niezbędne do wykorzystania kontyngentów przywozowych i, gdy jest to właściwe, składowania przywożonych ilości w magazynach publicznych przez agencje interwencyjne zainteresowanych Państw Członkowskich oraz ich zbywania na rynkach tych Państw.

Artykuł  13

1. W zakresie niezbędnym do umożliwienia wywozu produktów wymienionych w art. 1 bez dalszego przetwarzania lub w postaci towarów wymienionych w załączniku B na podstawie notowań cenowych lub cen tych produktów na rynku światowym i w granicach wynikających z umów zawartych zgodnie z art. 228 Traktatu, różnica między tymi notowaniami cenowymi lub cenami a cenami we Wspólnocie może być pokrywana refundacją wywozową.

Refundacje wywozowe do produktów wymienionych w art. 1 w postaci towarów wymienionych w załączniku B nie mogą być wyższe niż refundacje stosowane do takich produktów wywiezionych bez dalszego przetwarzania.

2. Metoda przyjęta dla dokonywania rozdziału ilości kwalifikujących się do przyznania refundacji wywozowej jest:

a) najlepiej dostosowana do charakteru produktu i do sytuacji danego rynku, pozwala na możliwie najbardziej efektywne wykorzystanie dostępnych zasobów, przy uwzględnieniu efektywności i struktury wspólnotowego wywozu, nie stwarzając jednak dyskryminacji między wielkimi i małymi podmiotami gospodarczymi;

b) jak najmniej skomplikowana pod względem administracyjnym dla podmiotów, przy uwzględnieniu wymogów administracyjnych;

c) taka, by zapobiegała dyskryminacji między zainteresowanymi podmiotami gospodarczymi.

3. Refundacje są takie same dla całej Wspólnoty. Mogą być one różne w zależności od kraju przeznaczenia, jeżeli konieczność taka wynika z sytuacji na rynku światowym lub szczególnych wymogów niektórych rynków.

Refundacje ustala się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23.

Refundacje mogą być ustalane:

a) w regularnych odstępach czasu,

b) w drodze zaproszenia do składania ofert dla produktów, w odniesieniu do których w przeszłości przewidziano stosowanie takiej procedury.

Refundacje ustalane w regularnych odstępach czasu mogą, gdzie sytuacja tego wymaga, zostać skorygowane przez Komisję w okresie interwencyjnym na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy.

4. Refundacje dla produktów wymienionych w art. 1 i wywożonych bez dalszego przetwarzania przyznaje się jedynie na wniosek i po przedstawieniu odpowiedniego pozwolenia na wywóz.

5. Refundacja stosowana wobec wywozu produktów wymienionych w art. 1 wywożonych bez dalszego przetwarzania jest równa refundacji stosowanej w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia i, w przypadku refundacji zróżnicowanej, refundacji stosowanej w tym samym dniu dla:

a) miejsca przeznaczenia wskazanego w pozwoleniu lub, jeżeli jest to właściwe;

b) rzeczywistego miejsca przeznaczenia, jeżeli różni się od wskazanego w pozwoleniu. W takim przypadku kwota zastosowanej refundacji nie przekracza refundacji stosowanej wobec miejsca przeznaczenia wskazanego na pozwoleniu.

W celu zapobiegania nadużyciom elastyczności niniejszego ustępu mogą być przyjmowane właściwe środki.

6. Ustępy 4 i 5 mogą być stosowane do produktów wymienionych w art. 1 i wywożonych w postaci produktów wymienionych w załączniku II zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 3448/93.

7. Od stosowania przepisów ust. 4 i 5 można odstąpić w przypadku produktów wymienionych w art. 1, dla których wypłacane są refundacje w ramach operacji pomocy żywnościowej, zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23.

8. Jeżeli nie postanowiono inaczej zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23, refundacja dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. a) i b) stosowana zgodnie z ust. 5 jest dostosowywana do kwoty miesięcznych podwyżek stosowanych w odniesieniu do ceny interwencyjnej i, w miarę potrzeby, zmian tej ceny.

Zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23 może zostać ustalona kwota korygująca. Jednakże Komisja może w razie konieczności zmieniać kwoty korygujące.

Akapit pierwszy i drugi mogą być stosowane, w całości lub w części, do produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d) i do produktów wymienionych w art. 1 i wywożonych w postaci produktów wymienionych w załączniku B. W tym przypadku dostosowanie, określone w akapicie pierwszym, jest korygowane przez zastosowanie współczynnika wyrażającego stosunek między ilością produktu podstawowego a jego ilością zawartą w produkcie przetworzonym, wywiezionym lub wykorzystanym w produktach wywiezionych.

W okresie pierwszych trzech miesięcy roku gospodarczego refundacja stosowana w odniesieniu do wywozu słodu składowanego w końcu poprzedniego roku gospodarczego lub wytworzonego z jęczmienia składowanego w tym okresie jest równa tej, jaką zastosowano by w odniesieniu do przedmiotowych certyfikatów w okresie ostatniego miesiąca poprzedniego roku gospodarczego.

9. Na tyle, na ile konieczne jest uwzględnienie szczególnych cech procesu produkcji niektórych napojów alkoholowych otrzymywanych ze zbóż, kryteria przyznawania refundacji wywozowej określone w ust. 1 oraz procedura nadzoru mogą być dostosowywane do tej szczególnej sytuacji.

10. Zgodność z ograniczeniami ilościowymi wynikającymi z umów zawartych zgodnie z art. 228 Traktatu jest zapewniania na podstawie świadectw wywozowych wydawanych na przewidziane w nich okresy referencyjne i stosowanych do produktów, których to dotyczy. Z uwagi na zgodność ze zobowiązaniami wynikającymi z Porozumienia w sprawie rolnictwa, koniec okresu referencyjnego nie ma wpływu na ważność pozwoleń na wywóz.

11. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu, w tym przepisów dotyczących ponownej dystrybucji ilości nierozdysponowanych i niewykorzystanych, w szczególności te dotyczące dostosowywania przewidzianego w ust. 9, są przyjmowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23. Załącznik B zostaje zmieniony zgodnie z tą samą procedurą. Jednakże szczegółowe zasady stosowania przepisów ust. 6 w odniesieniu do produktów określonych w art. 1, i wywożonych w postaci towarów określonych w Załączniku, są przyjmowane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 16 rozporządzenia (WE) nr 3448/93.

Artykuł  14

1. W zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania wspólnej organizacji rynku zbóż, Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 43 ust. 2 Traktatu, na wniosek Komisji, może zakazać w całości lub w części stosowania ustaleń dotyczących uszlachetniania czynnego:

– w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1, przeznaczonych do wyrobu produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) i d),

– oraz, w szczególnych przypadkach, w odniesieniu do produktów wymienionych w art. 1 i przeznaczonych do wyrobu towarów wymienionych w załączniku B.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1, jeżeli sytuacja określona w ust. 1 powstaje nagle i powoduje zakłócenia na rynku Wspólnoty, lub prawdopodobne jest, że ustalenia dotyczące uszlachetniania czynnego spowodują takie zakłócenia, Komisja, na życzenie Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, decyduje o podjęciu niezbędnych środków; powiadamia o nich Radę i Państwa Członkowskie, utrzymują one ważność przez nie więcej niż sześć miesięcy i są stosowane niezwłocznie. Jeżeli Komisja otrzymuje wniosek od Państwa Członkowskiego, podejmuje stosowną decyzję w terminie tygodnia od doręczenia wniosku.

3. Środki przyjęte przez Komisję mogą być przedstawione Radzie przez Państwo Członkowskie w terminie tygodnia od dnia, w którym Państwo Członkowskie zostało o nich powiadomione. Jeżeli Rada nie odniesie się do odwołania w terminie trzech miesięcy, decyzję Komisji uważa się za uchyloną.

Artykuł  15

1. Ogólne zasady interpretacji Nomenklatury Scalonej, jak również szczegółowe zasady jej stosowania stosuje się do klasyfikacji taryfowej produktów objętych niniejszym rozporządzeniem; nomenklatura taryfowa wynikająca ze stosowania niniejszego rozporządzenia jest włączana do Nomenklatury Scalonej.

2. Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego rozporządzenia lub przepisów uchwalonych na mocy niniejszego rozporządzenia, w handlu z państwami trzecimi zabrania się:

– pobierania jakichkolwiek opłat o skutku równoważnym do opłat celnych,

– stosowania jakichkolwiek ograniczeń ilościowych lub środków o skutku równorzędnym.

Artykuł  16 ¹⁴

1. W przypadku, gdy światowe notowania lub ceny jednego lub więcej produktów wymienionych w art. 1 osiągają poziom, który zakłóca lub grozi zakłóceniem w dostawach na rynek Wspólnotowy oraz w przypadku gdy występuje prawdopodobieństwo przeciągania się i pogarszania takiej sytuacji, mogą zostać podjęte właściwe środki. W szczególnie krytycznej sytuacji środki te takie mogą przybrać charakter środków ochronnych.

2. Szczegółowe zasady stosowania niniejszego artykułu przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23.

Artykuł  17

1. Jeżeli, z powodu zwiększenia się przywozu lub wywozu, wspólnotowy rynek jednego lub więcej produktów wymienionych w art. 1 zostaje dotknięty lub jest zagrożony poważnymi zakłóceniami mogącymi zagrozić realizacji celów określonych w art. 39 Traktatu, w handlu z państwami trzecimi można zastosować odpowiednie środki do czasu ustąpienia takiego zakłócenia lub groźby zakłócenia.

Rada, działając na wniosek Komisji, zgodnie z procedurą głosowania przewidzianą w art. 43 ust. 2 Traktatu, ustanawia ogólne zasady stosowania przepisów niniejszego ustępu oraz określa przypadki i granice, w jakich Państwa Członkowskie mogą przyjmować środki ochronne.

2. Jeżeli powstaje sytuacja określona w ust. 1, Komisja, na wniosek Państwa Członkowskiego lub z własnej inicjatywy, podejmuje decyzję w sprawie przyjęcia niezbędnych środków; Państwa Członkowskie powiadamiane są o takich środkach, które stosowane są natychmiast. W przypadku gdy Komisja otrzymuje wniosek od Państwa Członkowskiego, podejmuje stosowną decyzję w ciągu trzech dni roboczych od otrzymania tego wniosku.

3. Każde z Państw Członkowskich może przedłożyć Radzie środek, o którym zadecydowała Komisja w terminie trzech dni roboczych następujących po dniu zawiadomienia ich o tej decyzji. Rada zbiera się niezwłocznie. Może ona, stanowiąc większością kwalifikowaną, zmienić lub też uchylić środek.

4. Niniejszy artykuł stosuje się uwzględniając zobowiązania wynikające z umów zawartych zgodnie z art. 228 ust. 2 Traktatu

TYTUŁ  III

Przepisy ogólne

Artykuł  18

Towary wymienione w art. 1, wyprodukowane lub otrzymywane z produktów, do których nie stosuje się art. 9 ust. 2 oraz art. 10 ust. 1 Traktatu, nie są dopuszczone do wolnego obrotu we Wspólnocie.

Artykuł  19

Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego rozporządzenia, art. 92-94 Traktatu mają zastosowanie do produkcji i handlu produktami wymienionymi w art. 1.

Artykuł  20 ¹⁵

(skreślony)

Artykuł  21

Państwa Członkowskie oraz Komisja przekazują sobie informacje konieczne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia oraz przestrzegania międzynarodowych zobowiązań dotyczących zbóż. Zasady dotyczące przekazu i rozpowszechniania informacji przyjmuje się zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23.

Artykuł  22 ¹⁶

(skreślony)

Artykuł  23 ¹⁷

1. Komisję wspiera Komitet Zarządzający ds. Zbóż, zwany dalej "Komitetem".

2. Jeżeli dokonuje się odniesienia do niniejszego ustępu, stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres określony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wyznacza się na jeden miesiąc.

3. Komitet przyjmuje regulamin wewnętrzny.

Artykuł  24

Komitet może rozpatrywać wszelkie inne kwestie zgłoszone mu przez przewodniczącego, z własnej inicjatywy lub na wniosek przedstawiciela Państwa Członkowskiego.

Artykuł  25

Niniejsze rozporządzenie stosuje się przy jednoczesnym uwzględnieniu celów określonych w art. 39 i 110 Traktatu.

Artykuł  26

1. Rozporządzenie Rady nr 2727/75 traci moc, począwszy od roku gospodarczego 1993/94.

Odniesienia do rozporządzenia uchylonego na mocy ust. 1 traktuje się jako odniesienia do niniejszego rozporządzenia.

Załącznik C zawiera tabelę dla celów korelacji podstaw prawnych i odniesień do artykułów wspomnianego rozporządzenia z podstawami prawnymi i odniesieniami do niniejszego rozporządzenia.

2. Następujące rozporządzenia tracą moc:

– począwszy od roku gospodarczego 1992/93:

– rozporządzenia (EWG) nr 729/89 i (EWG) nr 1346/90,

– począwszy od roku gospodarczego 1993/94:

– rozporządzenia (EWG) nr 2743/75, (EWG) nr 2744/75, (EWG) nr 2745/75, (EWG) nr 2746/75, (EWG) nr 2747/75 w odniesieniu do zbóż, (EWG) nr 2748/75, (EWG) nr 1145/76, (EWG) nr 3103/76, (EWG) nr 1188/81, (EWG) nr 1008/86, (EWG) nr 1009/86 w odniesieniu do zbóż, (EWG) nr 1581/86, (EWG) nr 1582/86, (EWG) nr 2226/88 i (EWG) nr 1835/89.

3. Aby ułatwić przejście od obecnych ustaleń dotyczących wspólnej organizacji rynku zbóż do ustaleń wynikających z niniejszego rozporządzenia lub aby ułatwić przejście od jednego roku gospodarczego do następnego w latach gospodarczych 1993/94, 1994/95 oraz 1995/96, Komisja, działając zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 23, może przyjąć wszelkie środki przejściowe, jakie uzna za odpowiednie.

Artykuł  27

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się, począwszy od roku gospodarczego 1993/94, z wyłączeniem przepisów art. 26 ust. 2 tiret pierwsze i ust. 3, które stosuje się od dnia 1 lipca 1992 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 30 czerwca 1992 r.

	W imieniu Rady
	Arlindo MARQUES CUNHA
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 303 z 22.11.1991, str. 10.

⁽²⁾ Dz.U. C 125 z 18.5.1992.

⁽³⁾ Dz.U. C 98 z 21.4.1992, str. 15.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 281 z 1.11.1975, str. 1. Ostatnio zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 1738/92 (Dz.U. L 180 z 1.7.1992, str. 1).

⁽⁵⁾ Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 12.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 94 z 28.4.1970, str. 13. Zmienione rozporządzeniem (EWG) nr 2048/88 (Dz.U. L 185 z 15.7.1988, str. 1).

⁽⁷⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 197 z 30.7.1994, str. 4. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1284/98 (Dz.U. L 178 z 23.6.1998, str. 3).

ZAŁĄCZNIKI

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  A ¹⁸

(art. 1, lit. d)

grafika

ZAŁĄCZNIK  B ¹⁹

Kod CN	Wyszczególnienie
ex 0403	Maślanka, mleko zsiadłe, śmietana kwaśna, jogurt, kefir i inne sfermentowane lub ukwaszone mleko i śmietana, zagęszczone lub nie lub zawierające dodany cukier lub inne substancje słodzące lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao:
0403 10	- Jogurt:
0403 10 51 do 0403 10 99	- - Aromatyzowany lub zawierający dodatek owoców, orzechów lub kakao:
0403 90	- Pozostałe:
0403 90 71 do 0403 90 99	- - Aromatyzowane lub zawierające dodatek owoców, orzechów lub kakao:
ex 0710	Warzywa (niegotowane lub gotowane na parze albo w wodzie), mrożone:
0710 40 00	- Słodka kukurydza
ex 0711	Warzywa zakonserwowane tymczasowo (na przykład w gazowym ditlenku siarki, w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących), ale nie nadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia:
0790 90 30	- Słodka kukurydza
ex 1704	Wyroby cukiernicze (włączając białą czekoladę), niezawierające kakao, z wyjątkiem wyciągu (ekstraktu) lukrecji występującej w pozycji nr 1704 90 10:
1806	Czekolada i inne przetwory spożywcze zawierające kakao:
ex 1901	Ekstrakt słodowy; przetwory spożywcze z mąki, grysiku, skrobi lub z ekstraktu słodowego, niezawierające kakao lub zawierające w masie mniej niż 40 % kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone; przetwory spożywcze z towarów objętych pozycjami 0401-0404, niezawierające kakao lub zawierające mniej niż 5 % kakao obliczonych według całkowicie odtłuszczonej bazy, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone:
1901 10 00	- Przetwory dla niemowląt przygotowane do sprzedaży detalicznej
1901 20 00	- Mieszaniny i ciasta do wytworzenia wyrobów piekarniczych z pozycji nr 1905
1901 90	- Pozostałe:
1901 90 11 do 1901 90 19	- - Ekstrakt słodowy:
	- - Pozostałe:
1901 90 99	- - - Pozostałe
ex 1902	Makarony, również gotowane lub nadziewane (mięsem lub innymi substancjami) lub przygotowane inaczej, takie jak spaghetti, rurki, nitki, lasagne, gnocchi, ravioli, cannelloni; kuskus, przygotowany lub nie:
	Makarony niegotowane, nienadziewane ani nieprzygotowane inaczej:
1902 11 00	- - Zawierające jaja
1902 19	- - Pozostałe
ex 1902 20	- Makarony nadziewane (gotowane lub inaczej przygotowane):
	- - Pozostałe
1902 20 91	- - - Gotowane
1902 20 99	- - - Pozostałe
1902 30	- Pozostałe makarony
1902 40	- Kuskus
1903 00 00	Tapioka oraz produkty ją zastępujące, przygotowane ze skrobi, w postaci płatków, ziaren, perełek, przesiania lub w podobnych postaciach
1904	Przetwory spożywcze otrzymane przez spęcznienie lub prażenie zbóż lub produktów zbożowych (na przykład płatki kukurydziane); zboża (inne niż kukurydza) w postaci ziarna wstępnie obgotowane
ex 1905	Chleb, wyroby cukiernicze, pieczywo cukiernicze, ciasta i ciastka, herbatniki (biskwity) i inne wyroby piekarskie, również zawierające kakao; opłatki komunijne, puste kapsułki stosowane do celów farmaceutycznych, wafle wytłaczane, papier ryżowy i podobne wyroby:
ex 2001	Warzywa, owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, przygotowane lub zakonserwowane za pomocą octu lub kwasu octowego:
	- Pozostałe:
2001 90 30	- - Kukurydza słodka (Zea mays var. saccharata)
2001 90 40	- - Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin, zawierające 5 % lub więcej skrobi w stosunku wagowym
ex 2004	Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, mrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006:
	- Ziemniaki:
	- - Pozostałe
2004 10 91	- - - W postaci mąki, grysiku lub płatków
	- Pozostałe warzywa i mieszanki warzywne:
2004 90 10	- - Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata)
ex 2005	Pozostałe warzywa przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego, niemrożone, inne niż produkty objęte pozycją 2006:
	- Ziemniaki:
2005 20 10	- - W postaci mąki, mączki lub płatków
2005 80 00	- Słodka kukurydza (Zea mays var. saccharata)
ex 2008	Owoce, orzechy i inne jadalne części roślin, inaczej przetworzone lub zakonserwowane, zawierające dodatek cukru lub nie, lub inne substancje słodzące lub spirytus, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone:
	- Orzechy, orzeszki ziemne i inne nasiona, również zmieszane razem:
	- - Pozostałe:
	- - - Niezawierające dodatku spirytusu:
	- - - - Niezawierające dodatku cukru:
2008 99 85	- - - - - Kukurydza inna niż kukurydza słodka (Zea mays var. saccharata)
2008 99 91	- - - - - Ignamy, słodkie ziemniaki i podobne jadalne części roślin zawierające w masie 5 % lub więcej skrobi
ex 2101	Ekstrakty, esencje i koncentraty kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej oraz przetwory na bazie tych produktów lub na bazie kawy, herbaty lub herbaty paragwajskiej; cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty:
	- - Przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie kawy:
2101 12 98	- - - Pozostałe
2101 20	- Ekstrakty, esencje i koncentraty herbaty lub herbaty paragwajskiej i przetwory na bazie tych ekstraktów, esencji lub koncentratów lub na bazie herbaty lub herbaty paragwajskiej:
2101 20 98	- - - Pozostałe
2101 30	- Cykoria palona i inne palone namiastki kawy oraz ich ekstrakty, esencje i koncentraty:
	- - Cykoria palona i pozostałe palone namiastki kawy
2101 30 19	- - - Pozostałe
	- - Ekstrakty, esencje i koncentraty cykorii palonej i pozostałe palonych namiastek kawy:
2101 30 99	- - - Pozostałe
ex 2102	Drożdże (aktywne lub nieaktywne); inne mikroorganizmy jednokomórkowe, martwe (z wyłączeniem szczepionek objętych pozycją 3002); gotowe proszki do pieczenia:
	- Drożdże aktywne:
2102 10 31 do 2102 10 39	- - Drożdże piekarnicze:
2105 00	Lody śmietankowe i inne lody jadalne, również zawierające kakao:
ex 2106	Przetwory spożywcze gdzie indziej niewymienione ani nie włączone:
	- Pozostałe:
2106 90 10	- - Fondue z sera
	- - Pozostałe:
2106 90 92	- - - Niezawierające tłuszczów mleka, sacharozy, izoglukozy, glukozy lub skrobi lub zawierające w masie mniej niż 1,5 % tłuszczu mleka, 5 % sacharozy lub izoglukozy, 5 % glukozy lub skrobi
2106 90 98	- - - Pozostałe
2202	Wody, w tym wody mineralne i wody gazowane, zawierające dodatek cukru lub innej substancji słodzącej lub wody aromatyzowane i pozostałe napoje bezalkoholowe z wyjątkiem soków owocowych i warzywnych objętych pozycją nr 2009:
2205	Wermut i pozostałe wina ze świeżych winogron, o smaku nadanym przez rośliny lub substancje aromatyczne:
ex 2208	Alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 80 % obj.; wódki, likiery i inne napoje alkoholowe:
	- Whisky:
2208 30 32 do 2208 30 88	- - Inne niż Whisky burbońskie
2208 50	- Giny i gin Geneva:
2208 60	- Wódka:
2208 70	- Likiery i kordiały:
	- Pozostałe:
	- - Pozostałe wódki i inne napoje alkoholowe, w pojemnikach zawierających:
	- - - 2 litry lub mniej:
2208 90 41	- - - - Ouzo
	- - - - Pozostałe:
	- - - - - Wódki i napoje alkoholowe (z wyłączeniem likierów):
	- - - - - - Pozostałe:
2208 90 52	- - - - - - - Korn
2208 90 57	- - - - - - Pozostałe
2208 90 69	- - - - - Pozostałe napoje alkoholowe:
	- - - Więcej niż 2 litry:
	- - - - Wódki (z wyłączeniem likierów):
2208 90 74	- - - - - Pozostałe
2208 90 78	- - - - Inne napoje alkoholowe
2905 43 00	Mannit
2905 44	D-sorbit (sorbitol):
ex 3302	Mieszaniny substancji zapachowych i mieszaniny (łącznie z roztworami alkoholowymi) oparte na jednej lub na wielu takich substancjach, stosowane jako surowce w przemyśle; inne preparaty oparte na substancjach zapachowych, stosowane do produkcji napojów:
	- W rodzaju stosowanych w przemyśle spożywczym i w przemyśle napojów:
	- - W rodzaju stosowanych w przemyśle napojów:
	- - - Preparaty zawierające wszystkie czynniki zapachowe charakterystyczne dla napojów:
	- - - - Pozostałe (o rzeczywistym stężeniu objętościowym alkoholu nieprzekraczającym 0,5 %)
3302 10 29	- - - - - Pozostałe
ex Rozdział 35	Substancje białkowe, skrobie modyfikowane; kleje; enzymy
3505	Dekstryny i pozostałe skrobie modyfikowane (np. skrobie wstępnie żelatynizowane lub estryfikowane); kleje oparte na skrobiach, na dekstrynach lub innych modyfikowanych skrobiach:
ex 3809	Środki wykańczalnicze, nośniki barwników przyśpieszające barwienie, utrwalacze barwników i inne preparaty (np. klejonki i zaprawy) w rodzaju stosowanych w przemysłach włókienniczym, papierniczym, skórzanym i podobnych, gdzie indziej niewymienione ani niewłączone:
3809 10	- Na bazie substancji skrobiowych
3824 60	Sorbit inny niż z podpozycji 2905 44

ZAŁĄCZNIK  C

Tabela korelacji

grafika

ZAŁĄCZNIK  D ²⁰

Miesięczne podwyżki ceny interwencyjnej

(EUR/t)
Miesiąc	Rok obrotowy 2000/2001	Od roku obrotowego 2001/2002
Lipiec	-	-
Sierpień	-	-
Wrzesień	-	-
Październik	-	-
Listopad	1	0,93
Grudzień	2	1,86
Styczeń	3	2,79
Luty	4	3,72
Marzec	5	4,65
Kwiecień	6	5,58
Maj	7	6,51
Czerwiec	7	6,51

1 Art. 1 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1253/1999 z dnia 17 maja 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.160.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

2 Art. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1253/1999 z dnia 17 maja 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.160.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

3 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1666/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.193.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2000 r.

4 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

5 Art. 5 zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 3290/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.349.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

6 Art. 7 ust. 1 zmieniony przez art. 29 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia Republiki Austrii, Republiki Finlandii i Królestwa Szwecji oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.04.90.864/29) z dniem 1 stycznia 1995 r.

7 Art. 8 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1253/1999 z dnia 17 maja 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.160.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

8 Tytuł II zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 3290/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.349.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r.

9 Z dniem 1 stycznia 2003 r. od stosowania art. 10 ust. 1 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 1 rozporządzenia Komisji nr 2375/2002 z dnia 27 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.88). Odstępstwo wygasa z dniem 30 czerwca 2003 r.

Z dniem 1 stycznia 2003 r. od stosowania art. 10 ust. 1 wprowadzono odstępstwo zgodnie z art. 1 rozporządzenia Komisji nr 2377/2002 z dnia 27 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.95). Odstępstwo wygasa z dniem 30 czerwca 2003 r.

10 Art. 10 ust. 2:

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 2375/2002 z dnia 27 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.88) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 stycznia 2003 r. Odstępstwo wygasa z dniem 30 czerwca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 2377/2002 z dnia 27 grudnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.358.95) wprowadzającego odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 stycznia 2003 r. Odstępstwo wygasa z dniem 30 czerwca 2003 r.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1104/2003 z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.158.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.

11 Art. 10 ust. 3 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1104/2003 z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.158.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.

12 Art. 10 ust. 4 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1104/2003 z dnia 26 maja 2003 r. (Dz.U.UE.L.03.158.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2003 r.

13 Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1253/1999 z dnia 17 maja 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.160.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

14 Art. 16 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 1253/1999 z dnia 17 maja 1999 r. (Dz.U.UE.L.99.160.18) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2000 r.

15 Art. 20 skreślony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1666/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.193.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2000 r.

16 Art. 22 skreślony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 1666/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.193.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2000 r.

17 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1666/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.193.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2000 r.

18 Załącznik A:

-zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1866/94 z dnia 27 lipca 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.197.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1993 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 2 rozporządzenia nr 3290/94 z dnia 22 grudnia 1994 r. (Dz.U.UE.L.94.349.105) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 1995 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

19 Załącznik B zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1510/2000 z dnia 12 lipca 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.174.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 14 lipca 2000 r.

20 Załącznik D dodany przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1666/2000 z dnia 17 lipca 2000 r. (Dz.U.UE.L.00.193.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2000 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1992.181.21
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 1766/92 w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż
• Data aktu: 30/06/1992
• Data ogłoszenia: 01/07/1992
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 01/07/1992, 01/07/1993