Porozumienie o stosowaniu Artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994. Marakesz.1994.04.15.

POROZUMIENIE O STOSOWANIU ARTYKUŁU VI UKŁADU OGÓLNEGO

W SPRAWIE TARYF CELNYCH I HANDLU 1994

CZŁONKOWIE UZGODNILI NINIEJSZYM, CO NASTĘPUJE:

CZĘŚĆ  I

Artykuł  1

Zasady

Środek antydumpingowy będzie stosowany tylko w okolicznościach określonych w artykule VI GATT 1994 oraz w wyniku dochodzeń wszczętych⁽¹⁾ i prowadzonych zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia. Poniższe postanowienia regulują stosowanie artykułu VI GATT 1994 w zakresie działań podejmowanych na podstawie ustawodawstwa bądź przepisów antydumpingowych.

Artykuł  2

Stwierdzenie istnienia dumpingu

2.1. Dla celów niniejszego Porozumienia produkt uważa się za wprowadzony na rynek na warunkach dumpingowych, tzn. wprowadzony do handlu w innym kraju po cenie niższej od jego wartości normalnej, jeżeli cena eksportowa produktu wywożonego z jednego kraju do drugiego jest niższa niż porównywalna cena, w normalnym obrocie handlowym, podobnego produktu przeznaczonego do konsumpcji w kraju eksportera.

2.2. W przypadku kiedy nie występuje sprzedaż podobnego produktu w normalnym obrocie handlowym na rynku wewnętrznym kraju wywożącego bądź kiedy, ze względu na szczególną sytuację na rynku lub niski poziom sprzedaży na rynku wewnętrznym kraju wywożącego⁽²⁾, sprzedaż taka nie pozwala na dokonanie właściwego porównania, margines dumpingu będzie ustalony przez porównanie z porównywalną ceną podobnego produktu w wywozie do odpowiedniego kraju trzeciego, pod warunkiem iż cena ta jest reprezentatywna, bądź z kosztem produkcji w kraju pochodzenia powiększonym o rozsądną wielkość z tytułu kosztów administracyjnych, sprzedaży, ogólnych oraz zysku.

2.2.1. Sprzedaż produktu podobnego na rynku wewnętrznym kraju eksportera lub sprzedaż do kraju trzeciego po cenach poniżej jednostkowych (stałych i zmiennych) kosztów produkcji, powiększonych o koszty administracyjne, sprzedaży i ogólne, może być uznana za niedokonaną w normalnym obrocie handlowym ze względu na cenę i może zostać pominięta przy określaniu wartości normalnej tylko wtedy, jeżeli władze⁽³⁾ stwierdzą, że taka sprzedaż jest realizowana w wydłużonym czasie⁽⁴⁾ w znacznych ilościach⁽⁵⁾ i po cenach, które nie gwarantują pokrycia wszystkich kosztów w rozsądnym okresie. Jeżeli ceny, które w momencie sprzedaży są niższe od kosztów jednostkowych, przewyższają średnie ważone koszty jednostkowe za okres objęty dochodzeniem, to takie ceny będą uznane za umożliwiające zwrot kosztów w rozsądnym okresie.

2.2.1.1. Dla celów ustępu 2, koszty będą liczone zwykle na podstawie zapisów posiadanych przez eksportera lub producenta objętego dochodzeniem, pod warunkiem że takie zapisy są zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami księgowości w kraju eksportera i właściwie odzwierciedlają koszty związane z produkcją i sprzedażą rozpatrywanego produktu. Władze będą uwzględniać wszelkie dostępne dowody dotyczące właściwego podziału kosztów, w tym te, które będą udostępnione przez eksportera lub producenta w trakcie dochodzenia, pod warunkiem że taki podział kosztów był stosowany w przeszłości przez eksportera lub producenta, w szczególności w odniesieniu do właściwego określenia okresów amortyzacji i deprecjacji oraz obciążenia nakładami kapitałowymi i innymi wydatkami na rozwój. O ile nie zostało to już uwzględnione w podziale kosztów, o którym mowa w tym podpunkcie, koszty będą stosownie skorygowane do ich niepowtarzalnych składników związanych z przyszłą albo bieżącą produkcją bądź stosownie do sytuacji, w której wpływ na koszty w okresie objętym dochodzeniem mają działania związane z uruchomieniem produkcji będą uwzględniać możliwość obciążenia kosztów w czasie prowadzenia postępowania działaniami związanymi z uruchomieniem produkcji⁽⁶⁾.

2.2.2. Dla celów ustępu 2 wielkość odpowiadająca kosztom administracyjnym, sprzedaży, ogólnym oraz zyskom będą ustalane w oparciu o faktyczne dane dotyczące produkcji i sprzedaży w normalnych warunkach handlu podobnego produktu przez eksportera lub producenta objętego dochodzeniem. W przypadku kiedy wielkości te nie mogą być określone w powyższy sposób, można je ustalić na podstawie:

i) faktycznych nakładów poniesionych i zrealizowanych przez danego eksportera lub producenta w odniesieniu do produkcji i sprzedaży na rynku wewnętrznym kraju pochodzenia tej samej ogólnej kategorii produktów;

ii) średniej ważonej faktycznych nakładów poniesionych i zrealizowanych przez innych eksporterów lub producentów objętych dochodzeniem w odniesieniu do produkcji i sprzedaży podobnego produktu na rynku wewnętrznym kraju pochodzenia;

iii) jakiejkolwiek innej właściwej metody, pod warunkiem iż ustalona przy jej zastosowaniu wielkość odpowiadająca zyskowi nie przekroczy zysku zwykle uzyskiwanego przez innych eksporterów lub producentów przy sprzedaży produktów tej samej ogólnej kategorii na rynku wewnętrznym kraju pochodzenia.

2.3. W przypadkach kiedy nie występuje cena eksportowa bądź kiedy właściwe władze uznają, że cena eksportowa jest niewiarygodna z powodu powiązań lub porozumień kompensacyjnych między eksporterem i importerem bądź stroną trzecią, cena eksportowa może być określona na podstawie ceny, po jakiej produkty przywożone są po raz pierwszy odsprzedawane niezależnemu nabywcy, bądź jeśli produkty nie są odsprzedawane niezależnemu nabywcy, czy też nie są odsprzedawane w postaci, w jakiej zostały przywiezione, na takiej właściwej podstawie, jaką władze mogą określić.

2.4. Rzetelne porównanie będzie dokonane między ceną eksportową i wartością normalną. Porównanie to będzie dokonane na tym samym poziomie handlu, zwykle na poziomie cen loco fabryka i w odniesieniu do sprzedaży dokonanych możliwie w tym samym czasie. W każdym przypadku, stosownie do niego, należy dokonać odpowiedniej korekty ze względu na różnice zakłócające porównywalność cen, w tym różnice w warunkach sprzedaży, różnice w opodatkowaniu, poziomie handlu, ilościach, różnice właściwości fizycznych i wszelkie inne różnice, w przypadku których będzie wykazany ich wpływ na porównywalność cen⁽⁷⁾. W przypadkach określonych w ustępie 3 powinny być również dokonane korekty z tytułu kosztów, w tym ceł i podatków, uiszczonych między momentem przywozu i odsprzedaży, oraz z tytułu przypadających zysków. Jeżeli w tych przypadkach porównywalność cen została utrudniona, władze określą wartość normalną na poziomie handlu, odpowiednim do poziomu handlu dla konstruowanej ceny eksportowej, bądź dokonają odpowiednich korekt, jakie umożliwia niniejszy ustęp. Władze wskażą zainteresowanym stronom, jakie informacje są niezbędne do zapewnienia rzetelnej porównywalności, i nie będą narzucać stronom obowiązku ponoszenia nieuzasadnionych ciężarów dowodowych.

2.4.1. Jeśli dla porównania cen według ustępu 4 niezbędne jest przeliczenie walut, takie przeliczenie będzie dokonane z użyciem kursu wymiany z dnia sprzedaży⁽⁸⁾, pod warunkiem iż gdy sprzedaż walut obcych na rynkach terminowych jest bezpośrednio związana z rozpatrywaną sprzedażą wywozową, to będzie zastosowany kurs wymiany dla sprzedaży terminowych. Wahania kursów nie będą uwzględniane i w dochodzeniu władze umożliwią eksporterom w ciągu przynajmniej 60 dni dostosowanie ich cen eksportowych do trwałych zmian kursu w okresie objętym dochodzeniem.

2.4.2. Zgodnie z postanowieniem ustępu 4 regulującym rzetelne porównania, istnienie marginesu dumpingu w czasie trwania dochodzenia będzie zwykle ustalane przez porównanie średniej ważonej wartości normalnej ze średnią ważoną cen we wszystkich porównywalnych transakcjach wywozowych, bądź przez porównanie normalnej wartości i cen eksportowych dla każdej transakcji. Normalna wartość określona na podstawie średniej ważonej może być porównana z cenami poszczególnych transakcji wywozowych, o ile władze stwierdzą, że ceny eksportowe kształtują się zasadniczo różnie między różnymi nabywcami, regionami lub okresami i jeśli przedstawione zostanie wyjaśnienie, dlaczego te różnice nie mogą być wzięte odpowiednio pod uwagę przez zastosowanie porównania średniej ważonej ze średnią ważoną lub porównania transakcji z transakcją.

2.5. W przypadku kiedy produkty nie są bezpośrednio przywożone z kraju pochodzenia, ale są wywożone do Członka przywożącego poprzez kraj pośredniczący, cena, po której produkty są sprzedawane z kraju wywozu do Członka przywożącego, będzie zwykle odnoszona do porównywalnej ceny w kraju wywozu. Jednakże porównanie może być dokonane z ceną w kraju pochodzenia, jeśli, na przykład, produkty są tylko przewożone przez kraj wywozu, bądź takie produkty nie są produkowane w kraju wywozu, czy też nie istnieje porównywalna cena takich produktów w kraju wywozu.

2.6. W całym niniejszym Porozumieniu pojęcie "podobny produkt" (like product, produit similaire) będzie interpretowane jako oznaczające produkt identyczny, tzn. produkt pod każdym względem podobny do rozpatrywanego produktu lub w razie braku takiego produktu inny produkt, który pomimo, że nie jest podobny pod każdym względem, to ma cechy charakterystyczne ściśle odpowiadające cechom produktu będącego przedmiotem postępowania.

2.7. Niniejszy artykuł nie narusza drugiego Dodatkowego Postanowienia do ustępu 1 artykułu VI zamieszczonego w załączniku I do GATT 1994.

Artykuł  3

Ustalenie szkody⁽⁹⁾

3.1. Ustalenie szkody dla celów artykułu VI GATT 1994 będzie dokonane na podstawie dowodów potwierdzających i z zastosowaniem obiektywnej analizy zarówno a) wielkości przywozu na warunkach dumpingowych i jego wpływu na ceny na rynku wewnętrznym podobnych produktów, jak i b) wynikającego w konsekwencji wpływu tego przywozu na sytuację producentów krajowych takich produktów.

3.2. W odniesieniu do wielkości przywozu w warunkach dumpingowych władze prowadzące postępowanie ustalą, czy nastąpił znaczący wzrost przywozu na warunkach dumpingowych, bądź w wielkościach bezwzględnych, bądź względem produkcji lub konsumpcji u Członka przywożacego. W odniesieniu do wpływu przywozu na warunkach dumpingowych na ceny, ustala się, czy przywóz taki powoduje poważne obniżenie cen wywołane dumpingiem w porównaniu do cen na podobne produkty Członka przywożącego, bądź czy taki przywóz nie oddziałuje w znaczącym stopniu na tendencję spadku cen, bądź czy nie przeciwdziała w znaczącym stopniu wzrostowi ceny, który w innej sytuacji miałby miejsce. Żaden z tych czynników ani kilka z nich nie musi koniecznie stanowić decydującego dowodu.

3.3. Gdy przywóz produktu z więcej niż jednego kraju jest równocześnie przedmiotem dochodzenia antydumpingowego, władze prowadzące postępowanie mogą kumulatywnie oceniać skutki takiego przywozu jedynie, gdy ustalą, że a) margines dumpingu ustalony w stosunku do przywozu z każdego z krajów jest większy niż poziom minimalny zdefiniowany w ustępie 8 artykułu 5 oraz że wielkość przywozu z każdego z krajów nie jest znikoma oraz b) kumulatywna ocena skutków przywozu jest właściwa w świetle warunków konkurencji pomiędzy produktami przywożonymi i warunkami konkurencji pomiędzy przywożonymi produktami i podobnym produktem krajowym.

3.4. Badanie wpływu dumpingu na odnośny przemysł krajowy będzie obejmować ocenę wszystkich odnoszących się do sprawy czynników i wskaźników ekonomicznych wpływających na stan tego przemysłu, w tym faktyczny i potencjalny spadek sprzedaży, zysków, produkcji, udziału w rynku, wydajności, rentowności inwestycji lub wykorzystania zdolności produkcyjnych; czynników wpływających na ceny krajowe; skali marginesu dumpingu; faktycznego i potencjalnego negatywnego wpływu na płynność gotówkową, zapasy, zatrudnienie, płace, wzrost, zdolność do pozyskiwania kapitału lub inwestycji. Lista powyższa nie jest wyczerpująca ani też żaden pojedynczy czynnik bądź kilka z nich nie musi koniecznie stanowić decydującego dowodu.

3.5. Konieczne jest wykazanie, że dumping, poprzez swoje skutki określone w ustępach 2 i 4, wyrządza szkodę w znaczeniu niniejszego Porozumienia. Wykazanie związku przyczynowego między dumpingiem i szkodą wyrządzoną przemysłowi krajowemu będzie dokonane na podstawie analizy wszystkich odnoszących się do sprawy dowodów przedłożonych władzom. Władze dokonają również analizy wszelkich, poza dumpingiem, znanych czynników, które w tym samym czasie wyrządzają szkodę krajowemu przemysłowi, a szkody wyrządzone przez takie inne czynniki nie będą przypisane faktowi dumpingu. Czynniki, które mogą być w związku z tym brane pod uwagę, obejmują, między innymi, wielkość przywozu i ceny produktów przywożonych niesprzedawanych po cenach dumpingowych, zmniejszenie popytu lub zmiany zachowań konsumpcyjnych, restrykcyjne praktyki handlowe zagranicznych i krajowych producentów oraz konkurencję między nimi, rozwój technologii i wyniki wywozowe oraz wydajność przemysłu krajowego.

3.6. Skutki dumpingu w odniesieniu do krajowej produkcji podobnego produktu będą oceniane, o ile dostępne informacje umożliwią identyfikację takiej produkcji, na podstawie takich kryteriów, jak proces produkcyjny, sprzedaż przez producentów i zyski. O ile odrębna identyfikacja takiej produkcji nie jest możliwa, skutki przywozu na warunkach dumpingowych będą ocenione na podstawie produkcji najbardziej zawężonych grup lub kategorii towarów, które obejmują towary podobne, dla których niezbędne informacje mogą być dostępne.

3.7. Ustalenie groźby szkody materialnej będzie oparte na faktach, a nie tylko na zarzutach, domysłach lub nikłych możliwościach. Zmiana okoliczności, mogących spowodować sytuację, w której dumping mógłby wyrządzić szkodę, musi być wyraźnie przewidywalna i bliska⁽¹⁰⁾. Przy ustaleniu istnienia groźby szkody materialnej władze powinny zbadać między innymi takie czynniki, jak:

i) znaczące tempo wzrostu przywozu na warunkach dumpingowych na rynku krajowym oraz prawdopodobieństwo znaczącego wzrostu przywozu;

ii) istnienie dostatecznie dużych nadwyżek lub bliski, znaczący wzrost zdolności eksportera, wskazujący prawdopodobieństwo znaczącego wzrostu wywozu na warunkach dumpingu na rynek Członka przywożącego, z uwzględnieniem sytuacji innych rynków wywozu mogących wchłonąć każdy dodatkowy wywóz;

iii) fakt, czy produkt przywożony jest wprowadzany na rynek po cenach, które będą znacząco wpływać na silne obniżenie poziomu cen krajowych lub zahamowanie ich wzrostu i prawdopodobnie powodować dalszy wzrost popytu na przywóz; oraz

iv) stan zapasów produktu objętego postępowaniem.

Żaden z tych czynników sam w sobie nie będzie koniecznie stanowił decydującego dowodu, lecz ogół rozpatrywanych czynników musi prowadzić do wniosku, że dalszy wywóz na warunkach dumpingowych jest nieunikniony, i jeśli nie zostanie podjęte działanie zapobiegawcze, to wystąpi szkoda materialna.

3.8. W przypadku kiedy występuje groźba szkody z powodu przywozu na warunkach dumpingowych, zastosowanie środków antydumpingowych będzie rozpatrywane i decyzja podjęta ze szczególną starannością.

Artykuł  4

Definicja przemysłu krajowego

4.1. Dla celów niniejszego Porozumienia pojęcie "przemysł krajowy" rozumiane będzie jako odnoszące się do całości producentów krajowych podobnych produktów bądź do tych z nich, których łączna produkcja tych produktów stanowi znaczną część produkcji krajowej ogółem tych towarów, z wyjątkiem, iż:

i) gdy producenci są powiązani⁽¹¹⁾ z eksporterami lub importerami bądź sami są importerami produktów, co do których istnieje przypuszczenie, że są sprzedawane po cenie dumpingowej, "przemysł krajowy" może być interpretowany jako oznaczający pozostałych producentów;

ii) w wyjątkowych okolicznościach, terytorium Członka może być podzielone na dwa lub więcej konkurencyjne rynki danego produktu i producenci na każdym z tych rynków mogą być uważani za tworzących oddzielny przemysł, jeśli a) producenci na danym rynku sprzedają na nim całość lub prawie całość swej produkcji danego produktu, i b) popyt na danym rynku nie jest w żadnej znaczącej mierze zaspokajany przez producentów danego produktu zlokalizowanych poza tym terytorium. W takich okolicznościach szkoda może być uznana za wyrządzoną nawet wtedy, gdy większa część całego przemysłu krajowego nie jest dotknięta szkodą, o ile ma miejsce koncentracja dumpingu na tak wyodrębnionym rynku, pod warunkiem że przywóz na warunkach dumpingowych wyrządza szkodę producentom całości lub prawie całości produkcji na danym rynku.

4.2. Jeśli przemysł krajowy jest interpretowany jako odnoszący się do producentów z pewnego obszaru, tzn. rynek jest zdefiniowany jak w ustępie 1 ii), cła antydumpingowe będą nałożone⁽¹²⁾ wyłącznie na dane produkty przeznaczone do ostatecznej konsumpcji na tym obszarze. Jeśli ustawodawstwo Członka przywożącego nie zezwala na nałożenie cła antydumpingowego na takiej podstawie, Członek przywożący może nałożyć cła antydumpingowe bez ograniczeń terytorialnych tylko wtedy, gdy a) eksporterom stworzono możliwość zaprzestania wywozu na warunkach dumpingu do danego obszaru bądź w inny sposób umożliwiono im złożenie gwarancji, o których mowa w artykule 8, a odpowiednie gwarancje w tym zakresie nie zostały złożone niezwłocznie i b) takie cła nie mogą być nałożone tylko na produkty określonych producentów zaopatrujących dany obszar.

4.3. W przypadku gdy dwa lub więcej krajów osiągnie, zgodnie z postanowieniami ustępu 8a) artykułu XXIV GATT 1994, taki stopień integracji, że tworzą jednolity, wspólny rynek, przemysł w całym obszarze integracji będzie uznany za przemysł, o którym mowa w ustępie 1.

4.4. Postanowienia ustępu 6 artykułu 3 będą miały zastosowanie do niniejszego artykułu.

Artykuł  5

Wszczęcie dochodzenia i dalszy jego przebieg

5.1. Z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustępie 6, dochodzenie mające na celu ustalenie występowania, zakresu i skutków każdego domniemanego dumpingu będzie wszczęte na pisemny wniosek skierowany przez przemysł krajowy lub w imieniu tego przemysłu.

5.2. Wniosek, o którym mowa w ustępie 1, powinien zawierać dowody a) dumpingu, b) szkody w rozumieniu artykułu VI GATT 1994 i w interpretacji niniejszego Porozumienia i c) związku przyczynowego między przywozem na warunkach dumpingowych i domniemaną szkodą. Zwykłe stwierdzenie, niepoparte odpowiednimi dowodami, nie może być uznane za wystarczające do spełnienia warunków wymienionych w niniejszym ustępie. Wniosek powinien zawierać takie informacje, jakie są normalnie dostępne wnioskodawcy na następujące tematy:

i) tożsamość wnioskodawcy i opis przez wnioskodawcę wielkości i wartości produkcji krajowej towaru podobnego. W przypadku gdy wniosek pisemny jest złożony w imieniu przemysłu krajowego, wniosek powinien określać przemysł, w imieniu którego został złożony poprzez listę wszystkich znanych producentów krajowych podobnego produktu (bądź stowarzyszeń producentów krajowych towaru podobnego) i, o ile jest to możliwe, opis wielkości i wartości produkcji krajowej podobnego produktu przypadającej na tych producentów;

ii) pełny opis produktu będącego przedmiotem domniemanego dumpingu, nazwy kraju lub krajów pochodzenia lub wywozu, tożsamość każdego znanego eksportera lub zagranicznego producenta i listę znanych importerów rozpatrywanego produktu;

iii) informacje o cenach, po których dany produkt jest sprzedawany z przeznaczeniem do konsumpcji na rynku wewnętrznym kraju lub krajów pochodzenia lub wywozu (bądź, o ile jest to właściwe, informacje o cenach, po jakich ten towar jest sprzedawany z kraju lub krajów pochodzenia lub wywozu do kraju trzeciego lub krajów trzecich, bądź o wartości kalkulowanej produktu) oraz informacje o cenach eksportowych bądź, gdzie to właściwe, o cenach, po jakich towar jest odsprzedawany pierwszemu niezależnemu nabywcy na terytorium Członka przywożącego;

iv) informacje o zmianach wielkości przywozu będącego przedmiotem domniemanego dumpingu, oddziaływaniu tego przywozu na ceny podobnego produktu na rynku krajowym i w konsekwencji wpływie tego przywozu na dany przemysł krajowy, z przedstawieniem odpowiednich czynników i wskaźników, jak wymienione w ustępach 2 i 4 artykułu 3 wpływających na sytuację przemysłu krajowego.

5.3. Władze dokonają oceny kompletności i poprawności dowodów przedstawionych we wniosku w celu orzeczenia, czy dowody te są wystarczające i uzasadniają wszczęcie dochodzenia.

5.4. Dochodzenie, zgodnie z ustępem 1, będzie wszczęte tylko wtedy, gdy władze stwierdzą, na podstawie oceny poparcia lub opozycji krajowych producentów podobnego produktu wobec złożonego wniosku, że wniosek⁽¹³⁾ został złożony przez przemysł krajowy lub w jego imieniu⁽¹⁴⁾. Wniosek będzie traktowany jako skierowany "przez przemysł krajowy lub w jego imieniu", jeśli ma poparcie tych krajowych producentów, których łączna produkcja stanowi więcej niż 50 procent globalnej produkcji podobnego produktu wytworzonego przez tę część przemysłu krajowego, która wyraża swoje poparcie lub opozycję w stosunku do wniosku. Jednakże żadne postępowanie nie zostanie wszczęte, jeśli na krajowych producentów, wyraźnie popierających wniosek, przypada mniej niż 25 procent globalnej produkcji podobnego produktu wytworzonego przez przemysł krajowy.

5.5. Władze powstrzymają się, o ile decyzja o wszczęciu dochodzenia nie zostanie podjęta, od podawania wniosku o wszczęcie dochodzenia do publicznej wiadomości. Jednakże po otrzymaniu poprawnie złożonego wniosku i przed przystąpieniem do wszczęcia dochodzenia władze złożą notyfikację rządowi zainteresowanego Członka wywożącego.

5.6. Jeśli, w szczególnych okolicznościach, odpowiednie władze podejmą decyzję o wszczęciu dochodzenia bez pisemnego wniosku, złożonego przez przemysł krajowy lub w jego imieniu o wszczęcie takiego dochodzenia, to będą one prowadzić postępowanie wyłącznie, jeśli dysponują wystarczającymi dowodami dumpingu, szkody i związku przyczynowego, w rozumieniu ustępu 2, uzasadniającymi wszczęcie dochodzenia.

5.7. Dowody zarówno dumpingu, jak i szkody będą rozpatrywane jednocześnie a) przy podejmowaniu decyzji o wszczęciu dochodzenia lub jego zaniechaniu i b) następnie, w trakcie dochodzenia, licząc od daty nie późniejszej niż najwcześniejsza data, od której, zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia, mogą być stosowane środki tymczasowe.

5.8. Wniosek, o którym mowa w ustępie 1, będzie odrzucony i dochodzenie będzie niezwłocznie zakończone, gdy tylko odpowiednie władze uznają, że brak jest dostatecznych dowodów dumpingu lub szkody uzasadniających dalsze rozpatrywanie sprawy. Postępowanie będzie niezwłocznie zakończone w przypadkach, kiedy władze stwierdzą, że margines dumpingu jest znikomy lub że wielkość, faktyczna lub potencjalna, przywozu na warunkach dumpingowych lub szkoda są nieistotne. Margines dumpingu będzie uznany za znikomy, jeśli margines ten będzie mniejszy niż 2 procent w stosunku do ceny eksportowej. Wielkość przywozu na warunkach dumpingowych będzie zwykle uznana za nieistotną, jeśli wielkość przywozu na warunkach dumpingowych z pojedynczego kraju wyniesie mniej niż 3 procent przywozu podobnego produktu sprowadzanego przez Członka przywożącego, chyba że kraje, których udział pojedynczy wynosi mniej niż 3 procent rynku przywozu podobnego produktu Członka przywożącego, osiągną łączny udział wynoszący więcej niż 7 procent przywozu podobnego produktu Członka przywożącego.

5.9. Postępowanie antydumpingowe nie utrudni procedur odprawy celnej.

5.10. Dochodzenia będą zakończone, z wyjątkiem szczególnych okoliczności, w ciągu jednego roku od ich wszczęcia i w żadnym przypadku nie później niż w ciągu 18 miesięcy.

Artykuł  6

Dowody

6.1. Wszystkie zainteresowane strony dochodzenia antydumpingowego zostaną powiadomione o tym, jakie informacje władze uznają za wymagane i otrzymają szeroką możliwość złożenia na piśmie wszelkich dowodów, jakie uznają za mające znaczenie dla danego dochodzenia.

6.1.1. Eksporterzy i producenci zagraniczni, do których wysłano kwestionariusze używane przy dochodzeniu antydumpingowym będą mieli co najmniej 30 dni na udzielenie odpowiedzi⁽¹⁵⁾. Wszelkie prośby o przedłużenie okresu 30 dni rozpatrywane będą z należytą życzliwością i w przypadku zaistnienia poważnych powodów, przedłużenie będzie udzielone w każdym możliwym przypadku.

6.1.2. Z zastrzeżeniem wymogu ochrony poufności informacji, dowody przedstawione w formie pisemnej przez jedną zainteresowaną stronę będą udostępnione niezwłocznie innym zainteresowanym stronom uczestniczącym w dochodzeniu.

6.1.3. Natychmiast po wszczęciu dochodzenia władze przekażą pełny tekst otrzymanego pisemnego wniosku, o którym mowa w ustępie 1 artykułu 5, znanym eksporterom⁽¹⁶⁾ i władzom Członka wywożącego i udostępnią go na życzenie innym zainteresowanym stronom. Należyta uwaga będzie poświęcona ochronie poufności informacji, o której mowa w ustępie 5.

6.2. W trakcie dochodzenia antydumpingowego wszystkie zainteresowane strony będą miały pełną możliwość obrony swoich interesów. W tym celu władze stworzą wszystkim zainteresowanym stronom, na ich wniosek, możliwość spotkania ze stroną reprezentującą interesy przeciwne, w celu przedstawienia przeciwstawnych poglądów i kontrargumentów. Tworząc taką możliwość spotkania należy uwzględnić konieczność zapewnienia poufności oraz wygodę stron. Na żadną ze stron nie będzie nakładany obowiązek udziału w takim spotkaniu i fakt nieuczestniczenia w spotkaniu nie będzie miał wpływu na sytuację prawną strony. Zainteresowane strony będą miały również możliwość, w uzasadnionym przypadku, przedstawienia ustnie innych informacji.

6.3. Ustne informacje, o których mowa w ustępie 2, będą przez władze wzięte pod uwagę tylko po ich późniejszym złożeniu na piśmie i udostępnieniu innym zainteresowanym stronom zgodnie z postanowieniami ustępu 1.2.

6.4. Władze, gdy będzie to celowe, stworzą wszystkim zainteresowanym stronom we właściwym terminie możliwość zapoznania się ze wszystkimi informacjami istotnymi dla przedstawienia przez nie swojego stanowiska, które nie są poufne w rozumieniu ustępu 5 i które są brane pod uwagę przez władze prowadzące dochodzenie antydumpingowe, oraz przygotowania stanowiska na podstawie tych informacji.

6.5. Każda informacja, która jest z natury poufna (na przykład, gdy jej ujawnienie dawałoby konkurentowi znaczącą przewagę konkurencyjności lub gdy jej ujawnienie miałoby istotne niekorzystne skutki dla osoby udostępniającej tę informację lub osoby, od której ta informacja została uzyskana) lub jest dostarczona jako poufna przez strony uczestniczące, będzie przez władze traktowana jako poufna, pod warunkiem przedstawienia zasadnych przyczyn. Taka informacja nie będzie ujawniona bez wyraźnej zgody strony przedkładającej tę informację⁽¹⁷⁾.

6.5.1. Władze będą wymagać od zainteresowanych stron składających informacje poufne dostarczenia jawnego streszczenia tych informacji. Streszczenia te będą w wystarczającym stopniu szczegółowe, tak aby umożliwić odpowiednie zrozumienie istoty informacji poufnych. W wyjątkowych przypadkach strony mogą poinformować, że dokonanie streszczenia takich informacji nie jest możliwe. W tych wyjątkowych przypadkach musi zostać złożone wyjaśnienie przyczyn niemożności dokonania streszczenia.

6.5.2. Jeśli władze uznają, że wniosek o poufność informacji nie jest uzasadniony i jeśli dostawca nie chce udostępniać informacji lub zezwolić na ich ujawnienie w formie pełnej lub w formie syntezy, mogą one nie uznać takich informacji, chyba że zostanie udowodnione w sposób przekonujący, na podstawie odpowiednich źródeł, że taka informacja jest poprawna⁽¹⁸⁾.

6.6. Z wyjątkiem okoliczności wskazanych w ustępie 8 władze prowadzące dochodzenie upewnią się co do prawdziwości informacji dostarczonych przez zainteresowane strony, na których są oparte ich stwierdzenia.

6.7. W celu zbadania rzetelności dostarczonych informacji lub uzyskania dodatkowych szczegółów władze mogą w miarę potrzeby prowadzić dochodzenie na terytoriach innych Członków, pod warunkiem że otrzymają zgodę zainteresowanych przedsiębiorstw i że notyfikują swój zamiar przedstawicielom rządu kraju, którego dotyczy sprawa, i że ten ostatni nie wyrazi sprzeciwu wobec takiego dochodzenia. Do dochodzeń prowadzonych na terytoriach innych Członków będą miały zastosowanie procedury opisane w załączniku I. Władze, o ile nie zostanie złożony wniosek o zachowanie informacji jako poufnych, udostępnią wyniki każdego takiego dochodzenia lub ujawnią je, zgodnie z postanowieniami ustępu 9, przedsiębiorstwom, których dotyczą, i mogą udostępnić wyniki wnioskodawcom.

6.8. W przypadkach gdy któraś zainteresowana strona odmawia dostępu do niezbędnych informacji lub w inny sposób ich nie udostępnia w odpowiednim czasie lub istotnie utrudnia dochodzenie, wstępne jak i ostateczne ustalenia, potwierdzające jak i przeczące, mogą być dokonane na podstawie dostępnych informacji. Przy stosowaniu niniejszego ustępu przestrzegane będą postanowienia załącznika II.

6.9. Przed wydaniem końcowego orzeczenia władze poinformują wszystkie zainteresowane strony o zasadniczych faktach branych pod uwagę przy podejmowaniu decyzji co do ewentualności zastosowania konkretnych środków. Tego rodzaju informacja będzie przekazana w odpowiednim czasie, aby umożliwić stronom obronę ich interesów.

6.10. Władze będą określać z reguły margines dumpingu w sposób indywidualny dla każdego znanego eksportera lub producenta produktu objętego dochodzeniem. W przypadkach gdy liczba eksporterów, producentów, importerów lub kategorii towarów jest na tyle duża, że taki sposób określenia marginesu dumpingu jest praktycznie niemożliwy, władze mogą ograniczyć badanie bądź do odpowiedniej liczby zainteresowanych stron lub produktów przy zastosowaniu normalnych prób statystycznych na podstawie informacji dostępnych władzom w chwili dokonywania selekcji bądź do maksymalnie dużej wielkości wywozu z danego kraju, która może być praktycznie objęta badaniem.

6.10.1. Jakakolwiek selekcja eksporterów, producentów, importerów lub rodzajów produktów, o której mowa w tym ustępie, będzie dokonana możliwie w konsultacji z zainteresowanymi eksporterami, producentami i importerami i przy ich akceptacji.

6.10.2. W przypadkach gdy władze ograniczyły zgodnie z niniejszym ustępem przedmiot badania, to określą jednakże indywidualny margines dumpingu dla każdego eksportera lub producenta, niewybranego początkowo, który przedstawi we właściwym czasie informacje wymagane w trakcie prowadzenia dochodzenia, chyba że liczba eksporterów lub producentów jest tak duża, że ustalenia indywidualne byłyby zbyt uciążliwe dla władz i uniemożliwiłyby terminowe zakończenie dochodzenia. Nie będzie się zniechęcać do udzielania dobrowolnych odpowiedzi.

6.11. Dla celów niniejszego Porozumienia pojęcie "zainteresowane strony" będzie obejmować:

i) eksportera lub zagranicznego producenta, lub importera produktu objętego dochodzeniem bądź związek handlowców lub przedsiębiorców, którego większość członków jest producentami, eksporterami lub importerami danego produktu;

ii) rząd Członka wywożącego; oraz

iii) producenta podobnego produktu u Członka przywożącego bądź związek handlowców lub przedsiębiorców, którego większość członków wytwarza podobny produkt na terytorium Członka przywożącego.

Lista powyższa nie ogranicza Członkom możliwości dopuszczenia innych, niż wyżej wymienione, stron krajowych jak i zagranicznych do włączenia na listę zainteresowanych stron.

6.12. Władze stworzą możliwość użytkownikom przemysłowym produktu objętego dochodzeniem, jak i przedstawicielom organizacji konsumenckich, w przypadkach gdy produkt jest powszechnie sprzedawany w sieci detalicznej, do złożenia informacji przydatnych w dochodzeniu dotyczących dumpingu, szkody i ich związku przyczynowego.

6.13. Władze uwzględnią w należyty sposób wszelkie trudności, jakie mogą mieć zainteresowane strony, w szczególności małe firmy, związane z dostarczeniem wymaganych informacji i udzielą wszelkiej możliwej pomocy.

6.14. Procedury wymienione powyżej nie mają na celu utrudnienia władzom Członka szybkiego wszczęcia dochodzenia, wydania wstępnego lub ostatecznego orzeczenia, zarówno potwierdzającego jak i odrzucającego wniosek, bądź zastosowania środków prowizorycznych lub ostatecznych zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszego Porozumienia.

Artykuł  7

Środki tymczasowe

7.1. Środki tymczasowe mogą być zastosowane tylko wtedy, gdy:

i) dochodzenie zostało wszczęte zgodnie z postanowieniami artykułu 5, informacja o tym fakcie została podana do publicznej wiadomości i zainteresowane strony miały właściwe możliwości przedstawienia informacji i ustosunkowania się;

ii) wydano tymczasowe orzeczenie o istnieniu dumpingu i w efekcie wyrządzeniu szkody przemysłowi krajowemu; oraz

iii) zainteresowane władze uważają te środki za niezbędne do przeciwdziałania szkodzie, która może nastąpić w trakcie dochodzenia.

7.2. Środki tymczasowe mogą mieć formę tymczasowego cła lub raczej zabezpieczenia - w postaci depozytu gotówkowego lub poręczenia - o wartości równej wysokości antydumpingowego cła tymczasowego, nieprzekraczającej tymczasowo określonego marginesu dumpingu. Zawieszenie ostatecznej wyceny celnej jest poprawną formą środka tymczasowego, o ile wartość normalna i oszacowana wielkość cła antydumpingowego będą podane i tak długo, jak zawieszenie wyceny celnej będzie traktowane tak samo jak inne środki tymczasowe.

7.3. Środki tymczasowe nie będą stosowane przed upływem 60 dni od daty wszczęcia dochodzenia.

7.4. Stosowanie środków tymczasowych będzie ograniczone do okresu tak krótkiego, jak to tylko możliwe, nieprzekraczającego czterech miesięcy lub, za zgodą odpowiednich władz i na wniosek eksporterów reprezentujących znaczący udział handlu objętego dochodzeniem, okresu nieprzekraczającego sześciu miesięcy. Jeśli władze, w trakcie dochodzenia, uznają że cło niższe od marginesu dumpingu będzie wystarczające do przeciwdziałania szkodzie, okresy te mogą być wydłużone odpowiednio do sześciu i dziewięciu miesięcy.

7.5. Odpowiednie postanowienia artykułu 9 będą respektowane przy stosowaniu środków tymczasowych.

Artykuł  8

Zobowiązania cenowe

8.1. Postępowanie może⁽¹⁹⁾ być zawieszone lub zakończone bez nałożenia środków tymczasowych lub ceł antydumpingowych po otrzymaniu ze strony eksportera satysfakcjonującego dobrowolnego zobowiązania do zmiany cen lub do zaprzestania wywozu do danego obszaru po cenach dumpingowych, w taki sposób, aby władze były przekonane, że szkodliwe skutki dumpingu będą wyeliminowane. Wzrost cen w ramach takiego zobowiązania nie będzie większy niż niezbędny do wyeliminowania marginesu dumpingu. Jest pożądane, żeby wzrost cen był mniejszy od marginesu dumpingu, o ile będzie on wystarczający do wyeliminowania szkody grożącej przemysłowi krajowemu.

8.2. Zobowiązania cenowe nie będą postulowane wobec eksporterów, ani też akceptowane z ich strony, dopóki władze Członka przywożącego nie wydadzą wstępnego orzeczenia potwierdzającego fakt dumpingu i szkody wyrządzonej przez ten dumping.

8.3. Zaoferowane zobowiązania nie muszą być przyjęte, jeśli władze uznają, że ich akceptacja byłaby nieużyteczna, na przykład, gdy liczba faktycznych lub potencjalnych eksporterów jest zbyt duża bądź z innych przyczyn, w tym z racji polityki ogólnej. W takim przypadku jeśli będzie to praktycznie możliwe, władze przedstawią eksporterowi przyczyny odrzucenia zobowiązania jako praktycznie niemożliwego do zaakceptowania i, w miarę możliwości, dadzą eksporterowi możliwość ustosunkowania się do tej decyzji.

8.4. W przypadku przyjęcia zobowiązania, dochodzenie w sprawie dumpingu i szkody będzie jednak zakończone na wniosek eksportera bądź gdy władze tak zadecydują. W tym przypadku, jeśli orzeczenie w sprawie dumpingu i szkody będzie negatywne, zobowiązanie automatycznie wygaśnie, chyba że takie orzeczenie wynika w znacznej mierze z podjętego zobowiązania cenowego. W takich przypadkach władze mogą zażądać utrzymania zobowiązania w ciągu odpowiedniego czasu, zgodnego z postanowieniami niniejszego Porozumienia. W razie orzeczenia stwierdzającego istnienie dumpingu i szkody, zobowiązanie będzie trwać nadal, zgodnie z jego warunkami i postanowieniami niniejszego Porozumienia.

8.5. Zobowiązania cenowe mogą być sugerowane przez władze Członka przywożącego, ale żaden eksporter nie będzie zmuszony do przyjęcia takiego zobowiązania. Fakt niezaoferowania takiego zobowiązania przez eksporterów lub nieprzyjęcie zaproszenia do jego złożenia nie będzie miał w żadnym razie negatywnego wpływu na rozpatrywanie sprawy. Jednakże władze będą miały swobodę wydania orzeczenia, że groźba szkody jest bardziej prawdopodobna w przypadku kontynuacji przywozu na warunkach dumpingowych.

8.6. Władze Członka przywożącego mogą zażądać od jakiegokolwiek eksportera, od którego przyjęły zobowiązanie, okresowego składania informacji dotyczących wywiązywania się z zobowiązania i do umożliwienia weryfikacji stosownych danych. W przypadku naruszenia podjętego zobowiązania władze Członka przywożącego mogą podjąć, w ramach niniejszego Porozumienia i zgodnie z jego postanowieniami, pilną akcję, która może polegać na niezwłocznym wprowadzeniu tymczasowych środków wykorzystując najlepsze dostępne informacje. W tych przypadkach cła ostateczne mogą być nałożone, zgodnie z niniejszym Porozumieniem, na produkty wprowadzone do konsumpcji nie więcej niż 90 dni przed zastosowaniem takich środków, jednakże tego rodzaju działanie retroaktywne nie będzie stosowane do przywozu wprowadzonego przed naruszeniem zobowiązania.

Artykuł  9

Nałożenie i pobór ceł antydumpingowych

9.1. Decyzja o nałożeniu lub nienałożeniu cła antydumpingowego w sytuacji, gdy wszystkie warunki dla nałożenia cła zostały spełnione, oraz decyzja o tym, czy wysokość nałożonego cła będzie równa marginesowi dumpingu, czy też będzie mniejsza, są decyzjami pozostającymi w kompetencjach władz Członka - importera. Jest pożądane, aby nałożenie cła nie było zbyt rygorystycznie stosowane na terytoriach wszystkich Członków i aby cło było mniejsze od marginesu dumpingu, jeśli niższe cło będzie wystarczające do zażegnania szkody dla przemysłu krajowego.

9.2. Jeśli cło antydumpingowe jest nałożone na jakiś produkt, będzie ono pobierane we właściwej wysokości w każdym przypadku, w sposób niedyskryminacyjny, w przywozie tego towaru ze wszystkich źródeł uznanych za stosujące dumping i wyrządzające szkodę, z wyłączeniem przywozu z tych źródeł, z których przyjęto zobowiązania cenowe w rozumieniu niniejszego Porozumienia. Władze określą dostawcę lub dostawców danych produktów. Jeśli jednak wielu dostawców z jednego kraju jest objętych postępowaniem i jest praktycznie niemożliwe określenie wszystkich dostawców, władze mogą ograniczyć się do określenia kraju dostawcy. Jeśli wielu dostawców z więcej niż jednego kraju jest objętych postępowaniem, władze mogą określić bądź wszystkich dostawców, bądź, gdy to jest praktycznie niemożliwe, wszystkie kraje dostawców.

9.3. Wysokość cła antydumpingowego nie będzie przekraczać marginesu dumpingu określonego zgodnie z artykułem 2.

9.3.1. W przypadku kiedy wysokość cła antydumpingowego jest ustalana z mocą wsteczną, orzeczenie końcowe wprowadzające zobowiązania płatności ceł antydumpingowych będzie dokonane tak szybko, jak to tylko jest możliwe, zwykle w ciągu 12 miesięcy i w żadnym przypadku nie później niż w ciągu 18 miesięcy, licząc od daty złożenia wniosku o dokonanie końcowego określenia wysokości cła antydumpingowego⁽²⁰⁾. Wszelki zwrot będzie dokonany niezwłocznie i zwykle w okresie nie dłuższym niż 90 dni od orzeczenia końcowego zobowiązania, dokonanego zgodnie z niniejszym ustępem. W każdym przypadku, kiedy zwrot nie będzie dokonany w ciągu 90 dni, władze przedstawią wyjaśnienie, jeśli zostanie złożony o to wniosek.

9.3.2. W przypadku kiedy wysokość cła antydumpingowego jest ustalana z mocą dla okresu przyszłego, na wniosek strony, będzie wydane postanowienie o niezwłocznym zwrocie cła uiszczonego w wysokości wyższej od marginesu dumpingu. Zwrot wszelkiego cła uiszczonego w wysokości wyższej od faktycznego marginesu dumpingu będzie dokonany zwykle w ciągu 12 miesięcy i w żadnym razie nie później niż w ciągu 18 miesięcy licząc od daty złożenia przez importera produktu, na który nałożono cło antydumpingowe, wniosku o taki zwrot z właściwym uzasadnieniem. Uznany zwrot powinien być zwykle dokonany w ciągu 90 dni od wyżej wspomnianej decyzji.

9.3.3. Przy wydaniu orzeczenia, czy i w jakiej wysokości zwrot powinien być dokonany w przypadku, kiedy cena eksportowa jest określona zgodnie z ustępem 3 artykułu 2, władze powinny brać pod uwagę wszelkie zmiany wartości normalnej, wszelkie zmiany poniesionych kosztów pomiędzy dokonaniem przywozu a odsprzedażą i wszelkie zmiany w cenie odsprzedaży, które znajdą swoje odzwierciedlenie w cenie sprzedażnej i nie powinny przy określaniu ceny eksportowej odejmować wysokości ceł antydumpingowych uiszczonych, jeśli zostaną dostarczone odpowiednie dowody powyższego.

9.4. W przypadku kiedy władze ograniczają swoje badanie zgodnie z drugim zdaniem ustępu 10 artykułu 6, żadne cło antydumpingowe stosowane do przywozu od eksporterów lub producentów nie objętych badaniem nie będzie przekraczać:

i) średniej ważonej marginesu dumpingu określonego względem wybranych eksporterów lub producentów;

lub

ii) jeśli zobowiązanie do płatności ceł antydumpingowych jest obliczone na podstawie spodziewanej wartości normalnej, różnicy między średnią ważoną wartości normalnej wybranych eksporterów lub producentów i cen eksportowych eksporterów lub producentów nieobjętych badaniem indywidualnym,

pod warunkiem że władze nie wezmą pod uwagę, dla celu niniejszego ustępu, wartości zerowej ani znikomej marginesu dumpingu, ani marginesu określonego w okolicznościach wspomnianych w ustępie 8 artykułu 6. Władze będą stosować indywidualne cło lub wartość normalną do przywozu pochodzącego od każdego eksportera lub producenta nieobjętego badaniem, który dostarczył niezbędne informacje w trakcie trwania dochodzenia, zgodnie z postanowieniami ustępu 10.2 artykułu 6.

9.5. Jeśli produkt jest obciążony cłami antydumpingowymi u przywożącego Członka, władze niezwłocznie dokonają weryfikacji, mającej na celu określenie indywidualnych marginesów dumpingu dla jakiegokolwiek z tych eksporterów lub producentów w danym kraju wywożącym, którzy nie wywozili produktu do przywożącego Członka w ciągu okresu objętego dochodzeniem pod warunkiem że ci eksporterzy lub producenci mogą wykazać, iż nie są powiązani z żadnym z eksporterów lub producentów w kraju wywożącym, którzy podlegają cłom antydumpingowym od danego produktu. Tego rodzaju weryfikacja będzie wszczęta i przeprowadzona w przyspieszonym trybie, w porównaniu do normalnej procedury określania cła i postępowania odwoławczego u Członka przywożącego. W trakcie weryfikacji nie będą nałożone na przywóz od tych eksporterów lub producentów żadne cła antydumpingowe. Władze mogą jednakże powstrzymać się od ostatecznej wyceny celnej albo zażądać gwarancji zapewniających, w przypadku gdy weryfikacja doprowadzi do stwierdzenia stosowania dumpingu przez tych producentów lub eksporterów, możliwość poboru ceł antydumpingowych wstecz od daty wszczęcia przeglądu.

Artykuł  10

Środki działające wstecz

10.1. Środki tymczasowe i cła antydumpingowe będą stosowane tylko do produktów wprowadzanych do konsumpcji po terminie, z którym decyzje podjęte odpowiednio na podstawie ustępu 1 artykułu 7 i ustępu 1 artykułu 9 wchodzą w życie, z wyjątkiem sytuacji określonych w niniejszym artykule.

10.2. W przypadku kiedy dokonane jest ostateczne ustalenie szkody (ale nie jej groźby ani materialnego opóźnienia powstania przemysłu) lub w przypadku ostatecznego ustalenia groźby szkody, jeśli przywóz na warunkach dumpingowych przy braku środków tymczasowych prowadziłby do ustalenia szkody, cła antydumpingowe mogą być pobrane wstecz za okres, w którym środki tymczasowe były stosowane.

10.3. Jeśli ostateczne cło antydumpingowe jest wyższe od cła tymczasowego zapłaconego lub należnego lub od sumy wyszacowanej dla celów zabezpieczenia, różnica nie będzie pobrana. Jeśli cło ostateczne jest niższe od cła tymczasowego zapłaconego lub należnego lub od sumy wyszacowanej dla celów zabezpieczenia, różnica będzie zwrócona bądź wysokość cła zrewidowana, w zależności od sytuacji.

10.4. Z wyjątkiem przewidzianym w ustępie 2, gdy dokonywane jest ustalenie groźby szkody lub materialnego opóźnienia (ale szkoda jeszcze nie nastąpiła), to ostateczne cło antydumpingowe może być nałożone jedynie z datą ustalenia groźby szkody lub opóźnienia materialnego, a wszelkie depozyty gotówkowe złożone w ciągu stosowania środków tymczasowych będą zwrócone i wszelkie gwarancje pilnie zwolnione.

10.5. Gdy ostateczne ustalenie okaże się negatywne, wszelkie depozyty gotówkowe złożone w ciągu stosowania środków tymczasowych będą zwrócone i wszelkie gwarancje pilnie zwolnione.

10.6. Ostateczne cło antydumpingowe może być nałożone na produkty wprowadzone do konsumpcji nie wcześniej niż 90 dni przed datą zastosowania środków tymczasowych, jeżeli władze stwierdzą w odniesieniu do towarów objętych postępowaniem, że:

i) w przeszłości miał miejsce dumping, który wyrządził szkodę lub że importer był bądź winien był być świadomy stosowania praktyk dumpingowych przez eksportera i że taki dumping wyrządzi szkodę, i

ii) szkoda jest spowodowana znacznym przywozem produktu na warunkach dumpingowych w krótkim względnie okresie, który, z punktu widzenia czasu i wielkości przywozu będącego przedmiotem dumpingu oraz innych okoliczności (takich jak szybkie nagromadzenie zapasów przywożonego produktu), może poważnie podważyć zapobiegawcze efekty ostatecznego cła antydumpingowego, które ma być zastosowane pod warunkiem umożliwienia ustosunkowania się importerom, których dotyczy sprawa.

10.7. Władze mogą po wszczęciu dochodzenia podjąć takie środki, jak zawieszenie wyceny celnej lub wymiaru cła, jakie mogą być niezbędne dla poboru cła antydumpingowego wstecz zgodnie z ustępem 6, jeśli tylko mają dostateczne dowody, że warunki określone w powyższym punkcie są spełnione.

10.8. Żadne cła nie będą nałożone wstecz zgodnie z ustępem 6 na produkty wprowadzone do konsumpcji przed datą wszczęcia dochodzenia.

Artykuł  11

Czas trwania i weryfikacja ceł antydumpingowych i zobowiązań cenowych

11.1. Cło antydumpingowe będzie pozostawać w mocy tylko tak długo i w takim zakresie, jak to będzie niezbędne do przeciwdziałania dumpingowi wyrządzającemu szkodę.

11.2. Władze będą dokonywać weryfikacji konieczności utrzymywania nałożonego cła, kiedy to będzie zasadne, z własnej inicjatywy lub, gdy odpowiedni czas upłynął od nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego, na wniosek każdej zainteresowanej strony, która przedstawi bezpośrednie dowody uzasadniające potrzebę weryfikacji⁽²¹⁾. Zainteresowane strony będą miały prawo wnioskowania do władz o zbadanie, czy utrzymywanie nałożonego cła jest niezbędne do zapobieżenia dumpingowi, czy szkoda utrzymałaby się lub wystąpiła ponownie, gdyby cło zniesiono lub zmniejszono, lub o jednoczesne zbadanie obydwu tych spraw. Jeśli, w wyniku przeglądu, o którym mowa w niniejszym ustępie, władze stwierdzą, że dalsze utrzymywanie cła antydumpingowego jest nieuzasadnione, będzie ono zniesione niezwłocznie.

11.3. Nie naruszając postanowień ustępów 1 i 2, jakiekolwiek ostateczne cło antydumpingowe będzie zniesione z datą nie późniejszą niż 5 lat od jego nałożenia (lub od daty ostatniej weryfikacji dokonanej zgodnie z ustępem 2, jeśli weryfikacja ta obejmowała zarówno dumping jak i szkodę, lub weryfikacji dokonanej zgodnie z niniejszym ustępem), o ile władze nie stwierdzą, w wyniku weryfikacji wszczętej przed powyższą datą z własnej inicjatywy lub na właściwie uzasadniony wniosek złożony przez lub w imieniu przemysłu krajowego w odpowiednim czasie przed tą datą, że wygaśnięcie cła prowadziłoby prawdopodobnie do dalszej szkody lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody⁽²²⁾. Cło może pozostawać w mocy do czasu zakończenia takiej weryfikacji.

11.4. Postanowienia artykułu 6 dotyczące dowodów i procedury będą miały zastosowanie do każdej weryfikacji prowadzonej na podstawie niniejszego artykułu. Każda taka weryfikacja będzie dokonana niezwłocznie i będzie zwykle zakończona w ciągu 12 miesięcy od daty jej wszczęcia.

11.5. Postanowienia niniejszego artykułu będą odpowiednio stosowane do zobowiązań cenowych przyjętych na podstawie artykułu 8.

Artykuł  12

Podanie do wiadomości publicznej i wyjaśnienie ustaleń

12.1. W przypadku kiedy władze uznają, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie dochodzenia antydumpingowego zgodnie z artykułem 5, Członek lub Członkowie, których produkty są przedmiotem takiego postępowania oraz inne zainteresowane strony znane władzom prowadzącym dochodzenie jako mające interes w sprawie zostaną powiadomione o tym fakcie, jak również informacja ta zostanie podana do publicznej wiadomości.

12.1.1. Publiczne ogłoszenie o wszczęciu dochodzenia lub odrębny raport w tej sprawie⁽²³⁾ będą zawierać poniższe informacje:

i) nazwę kraju lub krajów eksportera oraz produkt objęty dochodzeniem;

ii) datę wszczęcia dochodzenia;

iii) podstawę, na jakiej opiera się domniemanie istnienia dumpingu;

iv) syntezę czynników, na których oparto domniemanie szkody;

v) adres, pod który zainteresowane strony mogą się zwracać;

vi) termin końcowy przedstawiania poglądów przez zainteresowane strony.

12.2. Będą podane do wiadomości publicznej wszelkie ustalenia tymczasowe i ostateczne, zarówno potwierdzające jak i zaprzeczające, wszelkie decyzje o przyjęciu zobowiązań, o których mowa w artykule 8, o ustaniu takich zobowiązań oraz o zniesieniu ostatecznego cła antydumpingowego. W każdej takiej informacji lub odrębnym raporcie podane będą w dostatecznych szczegółach ustalenia i wnioski dotyczące wszystkich spraw faktograficznych i prawnych, uznanych za istotne przez władze prowadzące postępowanie. Wszelkie takie informacje i raporty zostaną przekazane Członkowi lub Członkom, których produkty są objęte takimi ustaleniami lub zobowiązaniami, jak i innym stronom znanym jako zainteresowane sprawą.

12.2.1. Publiczne ogłoszenie o nałożeniu środków tymczasowych lub oddzielny raport w tej sprawie będą zawierać dostatecznie szczegółowe wyjaśnienia dotyczące orzeczenia tymczasowego w sprawie dumpingu i szkody i odniesienia do spraw faktograficznych i prawnych, które doprowadziły do przyjęcia lub odrzucenia argumentów. Taka informacja lub raport będą, przy właściwym uwzględnieniu wymogu ochrony poufności informacji, w szczególności zawierać:

i) nazwy dostawców lub, o ile to będzie praktycznie niemożliwe, krajów dostawców objętych postępowaniem;

ii) opis towaru w formie wystarczającej dla służb celnych;

iii) ustalone marginesy dumpingu oraz pełne wyjaśnienie uzasadniające wybór metodologii dla tego ustalenia i dla porównania ceny eksportowej z wartością normalną, o której mowa w artykule 2;

iv) okoliczności dotyczące ustalenia szkody, o których mowa w artykule 3;

v) główne racje prowadzące do ustalenia.

12.2.2. Ogłoszenie publiczne lub odrębny raport o zamknięciu lub zawieszeniu dochodzenia, w przypadku orzeczenia prowadzącego do nałożenia ostatecznego cła lub do przyjęcia zobowiązania cenowego, będą zawierać wszystkie odpowiednie informacje o ustaleniach faktograficznych i prawnych oraz argumentach, które doprowadziły do nałożenia środków ostatecznych lub do przyjęcia zobowiązania cenowego, przy należytym uwzględnieniu wymogu ochrony poufności informacji. Ogłoszenie lub raport będą w szczególności zawierać informacje określone w ustępie 2.1 artykułu 12, racje prowadzące do przyjęcia lub odrzucenia odpowiednich argumentów bądź wniosków zgłoszonych przez eksporterów i importerów, jak i podstawy do wszelkich decyzji, o których mowa w ustępie 10.2 artykułu 6.

12.2.3. Ogłoszenie publiczne lub raport o zakończeniu lub zawieszeniu dochodzenia w następstwie przyjęcia zobowiązania, stosownie do artykułu 8, będą zawierać jawne części tych ustaleń.

12.3. Postanowienia niniejszego artykułu będą miały zastosowanie odpowiednio do wszczęcia i zakończenia przeglądów, o których mowa w artykule 11, i do decyzji, o której mowa w artykule 10, dotyczącej zastosowania ceł z mocą wsteczną.

Artykuł  13

Weryfikacja prawna

Każdy Członek, którego ustawodawstwo wewnętrzne zawiera postanowienia dotyczące środków antydumpingowych, będzie utrzymywać sądy powszechne, arbitrażowe lub administracyjne albo odpowiednie procedury w celu, między innymi, szybkiej weryfikacji działań administracyjnych odnoszących się do orzeczeń ostatecznych oraz weryfikacji tych orzeczeń w granicach przewidzianych w artykule 11. Takie instytucje lub procedury powinny być niezależne od władz, którym powierzono wydawanie orzeczeń lub dokonywanie przeglądu powyższych spraw.

Artykuł  14

Działania antydumpingowe w imieniu kraju trzeciego

14.1. Wniosek o podjęcie działania antydumpingowego w imieniu kraju trzeciego powinien być złożony przez władze kraju trzeciego występujące o takie działanie.

14.2. Do wniosku powinna być dołączona informacja cenowa wskazująca na fakt przywozu po cenach dumpingowych, jak i szczegółowa informacja wskazująca, że domniemany dumping wyrządza szkodę danemu przemysłowi krajowemu w kraju trzecim. Rząd kraju trzeciego udzieli wszelkiej pomocy w celu dostarczenia krajowi importera dalszych informacji, których ten ostatni może potrzebować.

14.3. Władze kraju importera, rozpatrując tego rodzaju wniosek, uwzględnią skutki domniemanego dumpingu dla całego danego przemysłu w kraju trzecim, co oznacza, że szkoda nie będzie oceniana tylko w odniesieniu do skutków domniemanego dumpingu dla wywozu tego przemysłu do kraju importera lub nawet w odniesieniu do wywozu globalnego danego przemysłu.

14.4. Decyzja co do wszczęcia procedury pozostanie w gestii kraju importera. W przypadku gdy kraj importera podejmie decyzję o gotowości do podjęcia działania, inicjatywa wystąpienia do Rady do spraw Handlu Towarami w celu uzyskania jej zgody na tego rodzaju działanie będzie należeć do kraju importera.

Artykuł  15

Członkowie - kraje rozwijające się

Uznaje się, że Członkowie - kraje rozwinięte muszą brać pod uwagę szczególną sytuację Członków - krajów rozwijających się rozpatrując możliwości zastosowania środków antydumpingowych, o których mowa w niniejszym Porozumieniu. Możliwości konstruktywnych rozwiązań, o których mowa w niniejszym Porozumieniu, będą wykorzystane przed zastosowaniem ceł antydumpingowych w przypadku gdy cła te mogłyby naruszyć istotne interesy Członków - krajów rozwijających się.

CZĘŚĆ  II

Artykuł  16

Komitet do spraw Praktyk Antydumpingowych

16.1. Niniejszym ustanawia się Komitet do spraw Praktyk Antydumpingowych (zwany w niniejszym Porozumieniu "Komitetem"), złożony z przedstawicieli każdego z Członków. Komitet dokona wyboru swojego Przewodniczącego i będzie zbierał się nie rzadziej niż dwa razy do roku i w innych przypadkach przewidzianych odpowiednimi postanowieniami niniejszego Porozumienia na wniosek któregokolwiek Członka. Komitet będzie miał kompetencje określone niniejszym Porozumieniem lub przez Członków i będzie stwarzał Członkom możliwość konsultacji w jakiejkolwiek sprawie odnoszącej się do stosowania Porozumienia lub wspierania jego celów. Sekretariat WTO będzie pełnił funkcje Sekretariatu Komitetu.

16.2. Komitet może, w razie potrzeby, powoływać organy pomocnicze.

16.3. Komitet i każdy jego organ pomocniczy, wykonując swoje funkcje, może korzystać z konsultacji i informacji z jakiegokolwiek źródła, które uznają za stosowne. Jednakże przed zasięgnięciem informacji ze źródła podlegającego jurysdykcji któregoś z Członków, Komitet lub jego organ pomocniczy poinformuje o swoim zamiarze danego Członka. Musi on uzyskać zgodę Członka i każdego konsultowanego przedsiębiorstwa.

16.4. Członkowie będą niezwłocznie informować Komitet o wszystkich, tymczasowych lub ostatecznych, działaniach antydumpingowych. Taka informacja będzie dostępna w Sekretariacie do wglądu dla innych Członków. Członkowie będą również składać co pół roku sprawozdania z działań antydumpingowych podjętych w okresie poprzedzających sześciu miesięcy. Półroczne sprawozdania będą składane według uzgodnionego standardu.

16.5. Każdy Członek będzie notyfikować w Komitecie a), które z jego władz są kompetentne do wszczęcia i do prowadzenia dochodzeń wymienionych w artykule 5, i b) swoje krajowe procedury regulujące wszczynanie i prowadzenie takich dochodzeń.

Artykuł  17

Konsultacje i rozstrzyganie sporów

17.1. Z wyjątkiem, gdy ustalono inaczej, Uzgodnienie w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów ma zastosowanie dla konsultacji i rozwiązywania sporów dotyczących niniejszego Porozumienia.

17.2. Każdy z Członków rozpatrzy z życzliwością i stworzy odpowiednie możliwości przeprowadzenia konsultacji w sprawie wystąpienia innego Członka, dotyczącego jakiejkolwiek sprawy mającej wpływ na stosowanie niniejszego Porozumienia.

17.3. W przypadku gdy którykolwiek Członek uzna, że korzyści wynikające, bezpośrednio lub pośrednio, z niniejszego Porozumienia zostały zniweczone lub naruszone lub że któryś z celów Porozumienia jest zagrożony przez innego Członka lub Członków, może, z zamiarem osiągnięcia wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania sprawy, wystąpić w formie pisemnej o konsultacje z tym Członkiem lub Członkami. Każdy Członek rozpatrzy życzliwie skierowany pod jego adresem wniosek innego Członka o konsultacje.

17.4. W przypadku gdy Członek, który wystąpił o konsultacje, uzna, że konsultacje wynikające z ustępu 3 nie doprowadziły do osiągnięcia wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania i władze administracyjne kraju importera podjęły ostateczne działanie w celu nałożenia ostatecznego cła antydumpingowego lub przyjęcia zobowiązania cenowego, może przedstawić sprawę Organowi Rozstrzygania Sporów (DSB). W przypadku gdy środek tymczasowy ma istotne znaczenie i Członek uważa, że środek ten został podjęty w sprzeczności z postanowieniami ustępu 1 artykułu 7 niniejszego Porozumienia, Członek ten może również przedstawić sprawę DSB.

17.5. DSB, na wniosek dowolnej skarżącej strony sporu, powoła zespół orzekający do zbadania sprawy, opierając się na:

i) pisemnym oświadczeniu Członka występującego z wnioskiem wskazującym, w jaki sposób korzyści wynikające dla niego, bezpośrednio lub pośrednio, z niniejszego Porozumienia zostały zniweczone lub naruszone bądź cele wynikające z Porozumienia zostały zagrożone, i

ii) dowodach przedstawionych, zgodnie z odpowiednimi procedurami krajowymi, władzom Członka przywożącego.

17.6. Badając sprawę, o której mowa w ustępie 5:

i) w ocenie faktów dotyczących sprawy zespół orzekający określi, czy ustalenie faktów przez władze było właściwe i czy ocena tych faktów była bezstronna i obiektywna. Jeśli ustalenie faktów było właściwe, a oceny bezstronne i obiektywne, to nawet jeśli zespół orzekający osiągnąłby odmienną konkluzję, ocena taka nie powinna być podważona.

ii) zespół orzekający będzie interpretować odnośne postanowienia Porozumienia zgodnie ze zwyczajowymi zasadami interpretacji międzynarodowego prawa publicznego. Gdy zespół orzekający stwierdzi, że odnośne postanowienie Porozumienia zezwala na więcej niż jedną dopuszczalną interpretację, to zespół orzekający uzna środek podjęty przez władze jako zgodny z Porozumieniem, jeśli opiera się on na takiej dopuszczalnej interpretacji.

17.7. Informacje poufne przedstawione zespołowi orzekającemu nie będą ujawnione bez formalnej zgody organu lub władz przedstawiających te informacje. W przypadku kiedy zespół orzekający jest proszony o udzielenie takich informacji, lecz nie jest do tego upoważniony, wówczas będzie dostarczone jawne streszczenie autoryzowane przez osobę, instytucję lub władzę, od których pochodziły takie informacje.

CZĘŚĆ  III

Artykuł  18

Postanowienia końcowe

18.1. Przeciwko wywozowi po cenie dumpingowej, pochodzącemu od innego Członka, nie może być podjęte żadne konkretne działanie, poza działaniami zgodnymi z postanowieniami GATT 1994, w rozumieniu niniejszego Porozumienia⁽²⁴⁾.

18.2. Nie mogą być zgłaszane zastrzeżenia w odniesieniu do żadnego z postanowień niniejszego Porozumienia bez zgody pozostałych Członków.

18.3. Z zastosowaniem postanowień ustępów 3.1 i 3.2, postanowienia niniejszego Porozumienia będą odnosić się do dochodzeń i weryfikacji istniejących środków wprowadzonych w dniu lub po dacie wejścia w życie Porozumienia WTO dla danego Członka.

18.3.1. W odniesieniu do obliczania marginesu dumpingu dla celów zwrotu pobranych ceł zgodnie z ustępem 3 artykułu 9 będą miały zastosowanie przepisy stosowane przy ostatnim stwierdzeniu dumpingu lub przy ostatniej weryfikacji.

18.3.2. Dla celów ustępu 3 artykułu 11 za istniejące środki antydumpingowe będą uznawane te, które zastosowano nie później niż w dniu wejścia w życie Porozumienia WTO dla danego Członka, z wyjątkiem przypadków, w których krajowe przepisy prawne Członka będące w mocy w tym dniu już zawierały klauzulę przewidzianą w tym ustępie.

18.4. Każdy Członek podejmie wszelkie niezbędne kroki o charakterze ogólnym lub szczególnym dla zapewnienia - nie później niż do daty wejścia w życie Porozumienia WTO - zgodności swych praw, przepisów i procedur administracyjnych z postanowieniami niniejszego Porozumienia w zakresie, w jakim odnoszą się do danego Członka.

18.5. Każdy Członek będzie informować Komitet o wszelkich zmianach swoich praw i przepisów odnoszących się do niniejszego Porozumienia oraz stosowania tych praw i przepisów.

18.6. Komitet będzie dokonywał corocznych przeglądów stosowania i funkcjonowania niniejszego Porozumienia uwzględniając jego cele. Komitet będzie składał corocznie informację Radzie Handlu Towarami o działaniach w okresie objętym takim przeglądem.

18.7. Załączniki do niniejszego Porozumienia stanowią jego integralną część.

______

⁽¹⁾ Pojęcie "wszczęty" w znaczeniu, w jakim używane jest w niniejszym Porozumieniu, oznacza działania proceduralne, jakimi formalnie Członek rozpoczyna dochodzenie, o którym mowa w artykule 5.

⁽²⁾ Sprzedaż produktu podobnego przeznaczonego do konsumpcji na rynku wewnętrznym kraju eksportera będzie zwykle uznawana za ilość wystarczającą dla określenia wartości normalnej, jeżeli sprzedaż ta wynosi 5 lub więcej procent sprzedaży produktu objętego dochodzeniem do członka przywożącego; niższy udział sprzedaży powinien być uznany za uzasadniony w przypadku, kiedy fakty dowodzą, że sprzedaż na rynku wewnętrznym o tak niskim udziale jest mimo wszystko wystarczająca do dokonania właściwego porównania.

⁽³⁾ Pojęcie "władze" będzie, dla potrzeb niniejszego Porozumienia, interpretowane jako oznaczające władze odpowiednio wysokiego szczebla.

⁽⁴⁾ Wydłużony czas powinien zwykle oznaczać jeden rok, lecz w żadnym razie nie będzie krótszy niż sześć miesięcy.

⁽⁵⁾ Sprzedaż poniżej kosztów jednostkowych w znaczących ilościach ma miejsce, jeśli władze ustalą, że średnia ważona cena sprzedaży w transakcjach analizowanych dla potrzeb ustalenia wartości normalnej jest niższa od średniego ważonego kosztu jednostkowego, bądź że wielkość sprzedaży poniżej kosztu jednostkowego wynosi nie mniej niż 20 procent wielkości sprzedaży w transakcjach objętych analizą dla potrzeb ustalenia wartości normalnej.

⁽⁶⁾ Korekta dokonana w związku z uruchomieniem produkcji będzie odzwierciedlać koszty na koniec okresu uruchomienia bądź, jeśli ten okres rozciąga się poza okres objęty dochodzeniem, ostatnio poniesione koszty, jakie mogą być w sposób rozsądny wzięte pod uwagę przez władze w trakcie dochodzenia.

⁽⁷⁾ Rozumie się, że niektóre z tych czynników mogą nakładać się i władze zapewnią, iż nie będą powtarzać już raz dokonanych korekt zgodnie z tym postanowieniem.

⁽⁸⁾ Zwykle datą sprzedaży będzie data kontraktu, zamówienia, potwierdzenia zamówienia lub faktury, w zależności od tego, który z tych dokumentów określa materialne warunki sprzedaży.

⁽⁹⁾ Dla potrzeb niniejszego Porozumienia pojęcie "szkoda" będzie oznaczać, o ile nie zostanie to określone inaczej, szkodę materialną dla przemysłu krajowego, groźbę wyrządzenia szkody materialnej przemysłowi krajowemu bądź materialne opóźnienie powstania takiego przemysłu i będzie interpretowane zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.

⁽¹⁰⁾ Jednym z przykładów, chociaż niekoniecznie wyłącznym, jest istnienie przekonujących podstaw, by wierzyć, że w bliskiej przyszłości nastąpi znacząco zwiększony przywóz towarów po cenach dumpingowych.

⁽¹¹⁾ Dla celów niniejszego ustępu producenci będą uznani za powiązanych z eksporterami lub importerami tylko, jeśli a) jeden z nich bezpośrednio lub pośrednio kontroluje innego; lub b) obydwaj są bezpośrednio lub pośrednio kontrolowani przez osobę trzecią; lub c) wspólnie kontrolują bezpośrednio lub pośrednio osobę trzecią, pod warunkiem iż istnieją podstawy do przypuszczeń lub podejrzeń, że efektem ich powiązania będzie zachowanie producenta odmienne niż producentów nie związanych. Dla celów niniejszego ustępu osoba będzie uznana za kontrolującą inną osobę, kiedy jest w stanie formalnie bądź praktycznie wywierać presję na tę osobę lub kierować jej postępowaniem.

⁽¹²⁾ W niniejszym Porozumieniu pojęcie "nakładać" będzie oznaczać ostateczne lub końcowe prawne orzeczenie, bądź pobór cła lub podatku.

⁽¹³⁾ W przypadku rozdrobnienia przemysłu oznaczającego istnienie wyjątkowo dużej ilości producentów, władze mogą dokonać oceny z zastosowaniem wyrywkowych metod statystycznych.

⁽¹⁴⁾ Członkowie są świadomi tego, że na terytorium pewnych Członków pracownicy krajowych producentów produktów podobnych lub przedstawiciele tych pracowników mogą występować z wnioskami w sprawie dochodzenia zgodnie z ustępem 1 lub udzielać poparcia takim wnioskom.

⁽¹⁵⁾ Termin obowiązujący eksporterów będzie zazwyczaj liczony od daty otrzymania kwestionariusza, która to data, dla tego celu, będzie liczona po tygodniu od daty jego wysłania zainteresowanym lub przekazania właściwemu przedstawicielstwu dyplomatycznemu wywożącego Członka lub w przypadku odrębnego terytorium celnego - Członka WTO, oficjalnemu przedstawicielowi wywożącego terytorium.

⁽¹⁶⁾ Jest zrozumiałe, że w przypadku szczególnie dużej liczby eksporterów zaangażowanych w dochodzenie, pełny tekst pisemnego wniosku będzie dostarczony tylko władzom kraju eksportera bądź odpowiednim organizacjom zrzeszającym podmioty handlujące.

⁽¹⁷⁾ Członkowie są świadomi, że na terytorium pewnych Członków ujawnienie może być uwarunkowane uzyskaniem szczegółowego zezwolenia.

⁽¹⁸⁾ Członkowie zgadzają się, że wniosek o zachowanie poufności nie powinien być arbitralnie odrzucany.

⁽¹⁹⁾ Słowo "może" nie będzie interpretowane jako zezwolenie na jednoczesną kontynuację dochodzenia i przyjęcie zobowiązań cenowych, z wyjątkiem sytuacji określonych w ustępie 4.

⁽²⁰⁾ Rozumie się, że przestrzeganie limitów czasowych określonych w niniejszym punkcie, jak i w podpunkcie 3.2 może być niemożliwe, kiedy dany produkt jest przedmiotem procedury postępowania odwoławczego w sądzie.

⁽²¹⁾ Określenie ostatecznego obowiązku płatności ceł antydumpingowych w rozumieniu ustępu 3 artykułu 9 nie stanowi samo w sobie weryfikacji w znaczeniu niniejszego artykułu.

⁽²²⁾ Gdy wielkość cła antydumpingowego jest ustalona z mocą wsteczną, a z ostatniego postępowania ustalającego zgodnie z ustępem 3 artykułu 9 wynika, iż cło nie będzie pobrane, to fakt ten sam w sobie nie będzie wymagać od władz zniesienia cła ostatecznego.

⁽²³⁾ Gdy władze dostarczają informacji i wyjaśnień zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu w formie oddzielnego raportu, zapewnią, aby taki raport był w każdej chwili powszechnie dostępny.

⁽²⁴⁾ Powyższe nie wyklucza działań podejmowanych według właściwości zgodnie z odpowiednimi postanowieniami GATT 1994.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

PROCEDURY WIZYTACJI NA MIEJSCU ZGODNIE Z USTĘPEM 7 ARTYKUŁU 6

1. Po wszczęciu dochodzenia władze Członka wywożącego i przedsiębiorstwa, o których wiadomo, że są zainteresowane, powinny być powiadomione o zamiarze przeprowadzenia wizytacji na miejscu.

2. Jeśli, w wyjątkowych okolicznościach, do zespołu prowadzącego dochodzenie mają być włączeni eksperci pozarządowi, to powinny być powiadomione o tym zamiarze przedsiębiorstwa i władze Członka wywożącego. Eksperci pozarządowi będą objęci sankcjami za złamanie wymogu poufności.

3. Otrzymanie wyraźnej zgody przedsiębiorstwa Członka wywożącego, którego sprawa dotyczy, powinno być standardową praktyką przed podjęciem ostatecznej decyzji o wizytacji na miejscu.

4. Niezwłocznie po otrzymaniu zgody od zainteresowanych przedsiębiorstw, władze prowadzące postępowanie notyfikują władzom Członka wywożącego nazwy i adresy przedsiębiorstw, które mają być wizytowane oraz uzgodnione terminy wizytacji.

5. Przedsiębiorstwa, które mają być wizytowane, powinny być powiadomione z dostatecznym wyprzedzeniem.

6. Wizytacje mające na celu wyjaśnienie kwestionariusza powinny mieć miejsce wyłącznie na wniosek przedsiębiorstwa wywożącego. Taka wizytacja może mieć miejsce tylko wtedy, kiedy a) władze Członka przywożącego notyfikują swój zamiar przedstawicielom Członka, którego sprawa dotyczy, i b) jeżeli ci ostatni nie sprzeciwią się tej wizytacji.

7. Biorąc pod uwagę, że głównym celem wizytacji jest weryfikacja dostarczonych informacji lub zdobycie informacji dodatkowych, powinna ona być dokonana po uzyskaniu odpowiedzi na kwestionariusz, chyba że przedsiębiorstwo wyrazi zgodę na wcześniejszą wizytację i rząd Członka wywożącego został poinformowany przez władze prowadzące dochodzenie o zamierzonej wcześniej wizytacji i nie wyraża sprzeciwu; ponadto, normalną praktyką przed taką wizytacją powinno być powiadomienie przedsiębiorstwa o tym, jakie ogólne informacje będą weryfikowane i jakie dalsze informacje powinny być dostarczone, aczkolwiek nie wyklucza to możliwości żądania dalszych szczegółów w trakcie wizytacji w zależności od uzyskanych informacji.

8. Odpowiedzi na pytania i wyjaśnienia przedstawione przez władze lub przedsiębiorstwa Członków wywożących i istotne dla skuteczności dochodzenia na miejscu powinny być, jeśli to będzie tylko możliwe, udzielone przed wizytacją.

ZAŁĄCZNIK  II

NAJLEPSZA DOSTĘPNA INFORMACJA W ROZUMIENIU USTĘPU 8 ARTYKUŁU 6

1. Niezwłocznie po wszczęciu dochodzenia władze prowadzące postępowanie powinny określić szczegółowo zakres informacji wymaganych od każdej zainteresowanej strony i sposób ujęcia odpowiedzi przez zainteresowaną stronę. Władzy powinny się upewnić również, że strona jest świadoma, iż jeśli nie dostarczy informacji w odpowiednim czasie, to władze mogą wydać orzeczenie na podstawie dostępnych dowodów, włączając te zawarte we wniosku przemysłu krajowego o wszczęcie dochodzenia.

2. Władze mogą również zażądać od zainteresowanej strony dostarczenia odpowiedzi na określonym nośniku (np. na taśmie komputerowej) lub w określonym języku komputerowym. W przypadku takiego żądania władze uwzględnić powinny normalne możliwości zainteresowanej strony udzielenia odpowiedzi na wybranym nośniku lub w języku komputerowym i nie będą wymagać od strony odpowiedzi w systemie komputerowym innym niż używany przez stronę. Władze nie powinny nalegać na odpowiedź na nośniku komputerowym, jeśli zainteresowana strona nie prowadzi skomputeryzowanej księgowości i jeśli złożenie odpowiedzi w wymaganej formie pociągnęłoby za sobą nieuzasadnione dodatkowe obciążenia dla zainteresowanej strony, tzn. wiązałoby się to z nieuzasadnionymi dodatkowymi kosztami i trudnościami. Władze nie będą nalegać na odpowiedź na szczególnym nośniku lub w języku komputerowym, jeśli zainteresowana strona nie prowadzi skomputeryzowanej księgowości na takim nośniku lub w języku komputerowym i jeśli złożenie odpowiedzi w wymaganej formie pociągnęłoby za sobą nieuzasadnione dodatkowo obciążenia dla zainteresowanej strony, tzn. wiązałoby się to z nieuzasadnionymi dodatkowymi kosztami i trudnościami.

3. Wszelkie informacje możliwe do zweryfikowania, które są właściwie złożone w sposób możliwy do wykorzystania przy dochodzeniu bez zbędnych trudności i które są dostarczone we właściwym czasie i, w miarę możliwości, dostarczone na nośniku lub w języku komputerowym wymaganym przez władze, powinny być wzięte pod uwagę przy wydawaniu orzeczenia. Jeśli strona nie udzieli odpowiedzi na wymaganym nośniku lub w języku komputerowym, ale władze uznają, że warunki określone w ustępie 2 zostały spełnione, to nie będzie to uważane za istotnie utrudniające dochodzenie.

4. W przypadku gdy władze nie są w stanie przetworzyć informacji dostarczonej na szczególnym nośniku (np. taśmie komputerowej), informacja powinna być dostarczona w formie pisemnej lub każdej innej akceptowanej przez władze.

5. Nawet jeśli dostarczona informacja nie jest idealna pod każdym względem, nie zwalnia to władz od wzięcia jej pod uwagę, jeżeli zainteresowana strona działała zgodnie ze swoimi najlepszymi możliwościami.

6. Jeśli dowód lub informacja nie jest przyjęta, strona, która je dostarczyła, powinna być poinformowana o przyczynach tego i powinna mieć możliwość dostarczenia dalszych wyjaśnień w odpowiednim czasie, z uwzględnieniem jednakże terminów zakończenia dochodzenia. Jeśli wyjaśnienia są uważane przez władze za niezadowalające, przyczyny odrzucenia takiego dowodu lub informacji będą podane w jakimkolwiek opublikowanym orzeczeniu.

7. W przypadku gdy władze będą musiały oprzeć swoje orzeczenie, w tym odnoszące się do ustalenia wartości normalnej, na informacji z drugiego źródła, w tym na informacji dostarczonej we wniosku o wszczęcie dochodzenia, powinny to zrobić ze szczególną ostrożnością. W takich przypadkach władze powinny, o ile to tylko będzie możliwe, sprawdzić informacje z innych niezależnych, dostępnych źródeł, takich jak publikowane cenniki, oficjalne statystyki przywozowe i informacje celne, jak również informacje otrzymane w trakcie dochodzenia od innych zainteresowanych stron. Jednakże jest zrozumiałe, że jeśli zainteresowana strona nie współpracuje i tym samym odmawia udzielenia władzom odpowiednich informacji, to taka sytuacja może prowadzić do rozstrzygnięcia mniej korzystnego dla tej strony niż gdyby strona współpracowała z władzami.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1994.336.103
• Rodzaj: Umowa międzynarodowa
• Tytuł: Porozumienie o stosowaniu Artykułu VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu 1994. Marakesz.1994.04.15.
• Data aktu: 15/04/1994
• Data ogłoszenia: 23/12/1994
• Data wejścia w życie: 01/07/1995, 01/01/1995