Decyzja 98/320/WE w sprawie organizacji tymczasowego doświadczenia dotyczącego pobierania próbek materiału siewnego oraz badania materiału siewnego zgodnie z dyrektywami Rady 66/400/EWG, 66/401/EWG, 66/402/EWG i 69/208/EWG

DECYZJA KOMISJI

z dnia 27 kwietnia 1998 r.

w sprawie organizacji tymczasowego doświadczenia dotyczącego pobierania próbek materiału siewnego oraz badania materiału siewnego zgodnie z dyrektywami Rady 66/400/EWG, 66/401/EWG, 66/402/EWG i 69/208/EWG

(98/320/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 12 maja 1998 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/400/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym buraka⁽¹⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 96/72/WE⁽²⁾, w szczególności jej art. 13a,

uwzględniając dyrektywę Rady nr 66/401/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin pastewnych⁽³⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 96/72/WE, w szczególności jej art. 13a,

uwzględniając dyrektywę Rady 66/402/EWG z dnia 14 czerwca 1966 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym zbóż⁽⁴⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 96/72/WE, w szczególności jej art. 13a,

uwzględniając dyrektywę Rady 69/208/EWG z dnia 30 czerwca 1969 r. w sprawie obrotu materiałem siewnym roślin oleistych i włóknistych⁽⁵⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 96/72/WE, w szczególności jej art. 12a,

a także mając na uwadze, co następuje:

zgodnie z dyrektywami 66/400/EWG, 66/401/EWG, 66/402/EWG i 69/208/EWG materiał siewny może zostać urzędowo zakwalifikowany jedynie wówczas, gdy warunki, jakie muszą być spełnione przez materiał siewny, zostały ustalone w drodze urzędowego badania materiału siewnego przeprowadzonego na próbkach materiału siewnego pobranego specjalnie w celu badania materiału siewnego;

stwierdzono, że pobieranie próbek materiału siewnego i badanie materiału siewnego pod nadzorem urzędowym może stwarzać ulepszone alternatywy dla procedur urzędowej certyfikacji materiału siewnego, bez znaczącego spadku jakości materiału siewnego;

opinia ta nie może być jeszcze potwierdzone na szczeblu Wspólnoty na podstawie dostępnych informacji;

dlatego właściwe jest zorganizowanie w określonych warunkach tymczasowego doświadczenia mającego na celu ocenę, czy opinia ta może być podtrzymana na szczeblu Wspólnoty, w szczególności czy zaistnieje jakikolwiek znaczący spadek jakości materiału siewnego w porównaniu z jakością otrzymaną w ramach systemu urzędowego pobierania próbek materiału siewnego i badania materiału siewnego;

warunki stosowane do tego doświadczenia powinny zostać określone w taki sposób, aby umożliwić zebranie maksymalnej ilości informacji na szczeblu Wspólnoty w celu wyciągnięcia właściwych wniosków dla ewentualnego przyszłego przyjęcia przepisów wspólnotowych;

do celów tego doświadczenia Państwa Członkowskie powinny zostać zwolnione z pewnych zobowiązań przewidzianych w dyrektywach, o których mowa;

środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Nasion i Materiału Rozmnożeniowego dla Rolnictwa, Ogrodnictwa i Leśnictwa,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

1. Na szczeblu Wspólnoty zorganizowane zostaje tymczasowe doświadczenie mające na celu ocenę, czy pobieranie próbek materiału siewnego do celów badania materiału siewnego oraz badanie materiału siewnego pod urzędowym nadzorem mogą stanowić ulepszone alternatywy dla procedur urzędowej certyfikacji materiału siewnego wymaganych w rozumieniu dyrektyw 66/400/EWG, 66/401/EWG, 66/402/EWG i 69/208/EWG bez znacznego spadku jakości materiału siewnego.

Każde Państwo Członkowskie może uczestniczyć w tym doświadczeniu.

2. Państwa Członkowskie, które uczestniczą w doświadczeniu, zostają niniejszym zwolnione ze zobowiązań przewidzianych w dyrektywach, określonych w ust. 1 odnośnie do urzędowego pobierania próbek materiału siewnego i urzędowego badania materiału siewnego, z zastrzeżeniem warunków określonych odpowiednio w art. 2 i 3.

Artykuł  2

1. Pobieranie próbek materiału siewnego będzie przeprowadzane przez osoby upoważnione do pobierania próbek materiału siewnego przez właściwą jednostkę kwalifikującą danego Państwa Członkowskiego na warunkach określonych w ust. 2, 3 i 4.

2. Osoby pobierające próbki materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędników pobierających próbki materiału siewnego i potwierdzone w drodze egzaminów urzędowych.

Będą one przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego zgodnie z obecnymi metodami międzynarodowymi.

3. Osobami pobierającymi próbki materiału siewnego są:

a) niezależne osoby fizyczne,

lub

b) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne lub prawne, których działalność nie obejmuje produkcji materiału siewnego, uprawy materiału siewnego, przetwarzania materiału siewnego lub handlu materiałem siewnym,

lub

c) osoby zatrudniane przez osoby fizyczne i prawne, których działalność obejmuje produkcję materiału siewnego, uprawę materiału siewnego, przetwarzanie materiału siewnego lub handel materiałem siewnym.

W przypadku określonym w lit. c) osoba pobierająca próbki materiału siewnego może przeprowadzać pobieranie próbek materiału siewnego wyłącznie z partii materiału siewnego wyprodukowanego z ramienia jej pracodawcy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między pracodawcą, osobą ubiegającą się o kwalifikację i właściwą jednostką kwalifikującą materiał siewny.

4. Pod względem zakresu odpowiedzialności wobec właściwej jednostki kwalifikującej materiał siewny osoby pobierające próbki materiału siewnego traktowane są na równi z urzędnikami pobierającymi próbki materiału siewnego. Wykonywanie przez nie pobierania próbek materiału siewnego podlegać będzie nadzorowi właściwej jednostki kwalifikującej materiał siewny.

5. Do celów nadzoru, określonego w ust. 4, pewna część partii materiału siewnego zgłoszonego do urzędowej certyfikacji w ramach doświadczenia zostanie poddana kontrolnemu pobraniu próbek przez urzędników pobierających próbki materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do certyfikacji, ale może być również ukierunkowana w celu usunięcia szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 5 %.

Państwa Członkowskie, które uczestniczą w doświadczeniu, porównają próbki materiału siewnego pobrane urzędowo z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego pobranymi pod nadzorem urzędowym.

6. Numer certyfikacji wymagany dla oznaczeń urzędowych zgodnie z dyrektywami określonymi w art. 1 ust. 1, lub inne właściwe alternatywy umożliwią Państwom Członkowskim i Komisji rozpoznanie partii materiału siewnego, których próbki pobrane zostały pod nadzorem urzędowym.

7. W przypadku gdy Państwo Członkowskie uczestniczy w doświadczeniu, właściwa część próbek dostarczonych przez to Państwo Członkowskie do wspólnotowych badań porównawczych przedstawiać będzie próbki pobrane w ramach doświadczenia. Szczegóły zostaną określone w odnośnych Protokołach technicznych z ze wspólnotowych badań porównawczych.

Artykuł  3

1. Badanie materiału siewnego przeprowadzane będzie przez laboratoria oceny nasion, które zostały upoważnione do tego celu przez właściwą jednostkę kwalifikującą danego Państwa Członkowskiego zgodnie z warunkami wymienionymi w ust. 2-5.

2. Laboratorium posiada kierownika ds. materiału siewnego, który jest bezpośrednio odpowiedzialny za techniczne działanie laboratorium i posiada niezbędne kwalifikacje do technicznego zarządzania laboratorium badającym materiał siewny.

Analitycy laboratorium ds. materiału siewnego posiadają niezbędne kwalifikacje techniczne, nabyte podczas kursów szkoleniowych zorganizowanych na warunkach obowiązujących wobec urzędowych analityków materiału siewnego, potwierdzone w drodze urzędowych egzaminów.

Laboratorium prowadzone jest w pomieszczeniach i z wyposażeniem urzędowo zatwierdzonym przez właściwą jednostkę kwalifikującą materiał siewny za wystarczające do celów badania materiału siewnego, w zakresie upoważnienia.

Badanie materiału siewnego przeprowadzane jest zgodnie z aktualnymi metodami międzynarodowymi.

3. Laboratorium jest:

a) laboratorium niezależnym,

lub

b) laboratorium należącym do przedsiębiorstwa nasiennego.

W przypadku określonym w lit. b) laboratorium może przeprowadzać badanie materiału siewnego wyłącznie na partiach materiału siewnego wyprodukowanych z ramienia przedsiębiorstwa nasiennego, do którego należy, jeżeli nie zostało to uzgodnione inaczej między przedsiębiorstwem nasiennym, do którego należy, osobą ubiegającą się o kwalifikację i właściwą jednostką kwalifikującą materiał siewny.

4. Pod względem zakresu odpowiedzialności wobec właściwej jednostki kwalifikującej materiał siewny, analitycy ds. materiału siewnego, określeni w ust. 2 akapit pierwszy i drugi, są traktowani na równi z odpowiadającymi im analitykami urzędowymi.

5. Badanie materiału siewnego, wykonywane przez laboratorium, podlega nadzorowi właściwej jednostki kwalifikującej materiał siewny.

6. Do celów nadzoru, określonych w ust. 5, część partii materiału siewnego zgłoszonych do urzędowej certyfikacji w ramach doświadczenia zostanie poddana badaniu kontrolnemu w drodze urzędowego badania materiału siewnego. Część ta jest co do zasady możliwie najbardziej równomiernie rozprowadzona wśród osób fizycznych i prawnych zgłaszających materiał siewny do certyfikacji, ale może być również ukierunkowana na usunięcie szczególnych wątpliwości. Część ta wynosi co najmniej 7 % w przypadku materiału siewnego zbóż i 10 % w przypadku materiału siewnego innych gatunków.

Państwa Członkowskie, które uczestniczą w doświadczeniu, porównają próbki materiału siewnego poddane badaniu urzędowemu z próbkami materiału siewnego z tej samej partii materiału siewnego poddanymi badaniu pod nadzorem urzędowym.

7. Numer referencyjny partii wymagany dla oznaczeń urzędowych wymaganych na mocy dyrektyw, określonych w art. 1 ust. 1, lub inne właściwe alternatywy umożliwią Państwom Członkowskim i Komisji rozpoznanie partii materiału siewnego przebadanych pod nadzorem urzędowym.

8. W przypadku gdy Państwo Członkowskie uczestniczy w doświadczeniu, właściwa część próbek dostarczonych przez to Państwo Członkowskie do porównawczych badań wspólnotowych reprezentuje próbki przebadane w ramach doświadczenia. Szczegóły zostaną ustalone w odnośnych Protokołach technicznych z porównawczych badań wspólnotowych.

Artykuł  4 ¹

Doświadczenie i zwolnienie, określone w art. 1, wygasają w dniu 30 września 2005 r.

Artykuł  5

1. Państwa Członkowskie powiadomią Komisję i inne Państwa Członkowskie w terminie trzech miesięcy od daty notyfikacji niniejszej decyzji:

a) czy postanowiły wziąć udział w doświadczeniu,

b) o zakresie udziału, w przypadku udziału wyłącznie w pobieraniu próbek materiału siewnego lub wyłącznie w badaniu materiału siewnego,

c) w przypadku udziału podlegającego ograniczeniom do pewnych gatunków, kategorii, regionów lub innych ograniczeń, o zakresie tych ograniczeń.

Jeżeli Państwa Członkowskie podejmą decyzję o przerwaniu udziału w doświadczeniu, powiadamiają o tym Komisję i inne Państwa Członkowskie w terminie trzech miesięcy.

2. Państwa Członkowskie przed końcem każdego roku składają Komisji sprawozdanie z wyników kontroli przeprowadzonych zgodnie a art. 2 ust. 5 i art. 3 ust.6.

3. W świetle wyników, określonych w ust. 2, jak również wyników badań porównawczych, określonych w art. 2 ust. 7 i art. 3 ust. 8, część partii materiału siewnego, która ma być poddana kontrolnemu pobraniu próbek materiału siewnego przez urzędników pobierających próbki materiału siewnego w znaczeniu art. 2 ust. 5 lub część partii materiału siewnego, która ma być poddana kontrolnemu badaniu w drodze urzędowego badania materiału siewnego w rozumieniu art. 3 ust. 6, może zostać skorygowana zgodnie z procedurą określoną w art. 21 dyrektyw 66/400/EWG, 66/401/EWG i 66/402/EWG i w art. 20 dyrektywy 69/208/EWG.

Artykuł  6

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 27 kwietnia 1998 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2290/66.

⁽²⁾ Dz.U. L 304 z 27.11.1996, str. 10.

⁽³⁾ Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2298/66.

⁽⁴⁾ Dz.U. 125 z 11.7.1966, str. 2309/66.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 169 z 10.7.1969, str. 3.

1 Art. 4:

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2002/280/WE z dnia 15 kwietnia 2002 r. (Dz.U.UE.L.02.99.22) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 1 decyzji nr 2004/626/WE z dnia 26 sierpnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.283.16) zmieniającej nin. decyzję z dniem notyfikacji.

- zmieniony przez art. 6 dyrektywy Rady nr 2004/117/WE z dnia 22 grudnia 2004 r. (Dz.U.UE.L.05.14.18) zmieniającej nin. decyzję z dniem 25 stycznia 2005 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1998.140.14
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 98/320/WE w sprawie organizacji tymczasowego doświadczenia dotyczącego pobierania próbek materiału siewnego oraz badania materiału siewnego zgodnie z dyrektywami Rady 66/400/EWG, 66/401/EWG, 66/402/EWG i 69/208/EWG
• Data aktu: 27/04/1998
• Data ogłoszenia: 12/05/1998
• Data wejścia w życie: 28/04/1998, 01/05/2004