Rozporządzenie 1636/98 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2075/92 w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1636/98

z dnia 20 lipca 1998 r.

zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2075/92 w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 42 i 43,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego⁽²⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 26 rozporządzenia (EWG) nr 2075/92⁽³⁾ wymaga, aby Komisja złożyła wnioski na temat ustaleń dotyczących premii i kwot regulujących organizację rynku surowca tytoniowego.

(2) Obecna sytuacja rynkowa charakteryzuje się nierównowagą podaży i popytu, głównie ze względu na niską jakość wspólnotowej produkcji; sytuacja ta wymaga gruntownej reformy sektora w celu poprawy jego pozycji gospodarczej; taka reforma musi pociągać za sobą zróżnicowanie pomocy wspólnotowej stosownie do jakości produktu, większą elastyczność i uproszczenie procesu ustalania kwot, surowsze procedury kontrolne oraz poprawę przestrzegania wymogów zdrowia publicznego i ochrony środowiska naturalnego.

(3) Należy zwiększyć premie za tytoń suszony ognioworurowo, jasny suszony powietrznie i ciemny suszony powietrznie uprawiany w Belgii, Niemczech, Francji i Austrii; Rada zredukuje, zgodnie z procedurą określoną w art. 43 ust. 2 Traktatu, gwarantowane progi tych Państw Członkowskich w celu zapewnienia utrzymania neutralności budżetowej.

(4) Aby zachęcić do poprawy jakości i wartości produkcji wspólnotowej, a jednocześnie udzielać wsparcia na rzecz dochodów producentów, wypłata części premii powinna być związana z wartością wyprodukowanego tytoniu; zakres tego zróżnicowania może być różny w zależności od odmiany i Państwa Członkowskiego, w którym tytoń jest uprawiany; jeżeli zróżnicowanie to ma być efektywne, to powinno odnosić się do niektórych przedziałów; biorąc pod uwagę dużą ilość wprowadzonych zmian, powinien zostać ustanowiony okres przejściowy; system ten powinien zostać utworzony w ramach grup producentów, pozwalając jednocześnie na porównanie cen rynkowych uzyskanych przez producentów indywidualnych.

(5) Istotne jest wzmocnienie procedur kontrolnych w sektorze tytoniu; definicje "producenta", "pierwszego przetwórcy" oraz "wstępnego przetwarzania" powinny zostać uszczegółowione, a agencje kontrolne powinny mieć dostęp do wszelkich informacji koniecznych dla ich zadania.

(6) Powinien zostać utworzony system licytacji umów kontraktacji, tak aby ceny umowne tytoniu prawdziwie odzwierciedlały warunki rynkowe; system ten powinien być fakultatywny dla Państw Członkowskich, w celu uwzględnienia ich różnych struktur.

(7) Uczestnicząc w ustalaniu ceny zakupu dostarczonego tytoniu, przetwórca odgrywa główną rolę w określaniu premii, która ma być płacona indywidualnemu producentowi; pierwsi przetwórcy bezpośrednio korzystają z pomocy wspólnotowej poprzez nabycie produktu subsydiowanego; organy krajowe powinny mieć możliwość podejmowania właściwych działań przeciw pierwszym przetwórcom niestosującym się do reguł wspólnotowych; w tym celu jedynie zatwierdzeni pierwsi przetwórcy powinni być w stanie podpisywać umowy kontraktacji, przy czym zatwierdzenie jest wycofywane w przypadku niezgodności.

(8) W celu uproszczenia zarządzania sektorem, grupy producentów powinny stać się odpowiedzialne za wypłatę zmiennej części premii na rzecz producentów i za przydzielanie kwot produkcyjnych swym członkom.

(9) W celu poprawy struktur produkcyjnych powinno się zezwolić na przenoszenie kwot produkcyjnych między producentami; należy wprowadzić ustalenia dotyczące wykupu kwot produkcyjnych, aby pomóc producentom, którzy chcą opuścić sektor, lecz nie znajdują nabywców na swe kwoty.

(10) Istotne jest, aby należycie uwzględniać wymogi zdrowia publicznego i ochrony środowiska; w tym celu potrącenie premii finansującej wspólnotowy fundusz na rzecz badań i informacji w sektorze tytoniowym powinno zostać podwojone, a specjalna pomoc powinna być wykorzystana nie tylko aby pomóc grupom producentów na sprawowanie nowych funkcji zarządzania, lecz również aby finansować działania mające na celu poprawę ochrony środowiska naturalnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (EWG) nr 2075/92 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 3 ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:

"1. Począwszy od zbiorów 1999 r., stosuje się system premii do tytoniu, jej wysokość zostaje ustalona dla wszystkich odmian tytoniu wskazanych w każdej z różnych grup.

2. Jednakże przyznaje się dodatkową kwotę do tytoniu suszonego ogniowo-rurowo, jasnego suszonego powietrznie i ciemnego suszonego powietrznie uprawianego w Austrii, w Belgii, we Francji i w Niemczech. Kwota ta wynosi 65 % różnicy między premią przyznaną dla tego tytoniu zgodnie z ust. 1 a premią stosowaną do zbiorów 1992 r.";

2) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 4a

1. Premia składa się z części stałej, części zmiennej i specjalnej pomocy.

2. Zmienna część premii stanowi 30-45 % całkowitej premii. Jest wprowadzana etapami aż do zbiorów 2001 r. Może być dostosowywana w określonym przedziale w zależności od grupy odmian i Państwa Członkowskiego.

3. Stała część premii jest wypłacana albo grupom producentów w celu jej rozprowadzenia wśród członków grupy, albo indywidualnym producentom, którzy nie są członkami grupy.

4. Zmienna część premii jest wypłacana grupom producentów w celu rozprowadzenia każdemu członkowi proporcjonalnie do ceny zakupu płaconej przez pierwszego przetwórcę za jego uprawy.

5. Specjalna pomoc, nieprzekraczająca 2 % premii całkowitej, jest wypłacana na rzecz grup producentów.";

3) artykuły 6 i 7 otrzymują brzmienie:

"Artykuł 6

1. Umowy kontraktacji są zawierane między pierwszym przetwórcą tytoniu a grupami producentów lub indywidualnymi producentami, którzy nie są członkami grupy.

2. Do celów niniejszego rozporządzenia:

- wyrażenie »producent« oznacza indywidualnych producentów, którzy nie są członkami grupy, indywidualnych producentów, którzy są członkami grupy, lub grupy producentów, z których wszyscy dostarczają surowiec tytoniowy do pierwszego przetwórcy w ramach umowy kontraktacji,

- »pierwszy przetwórca« oznacza wszelkie zatwierdzone osoby fizyczne lub prawne, które dokonują wstępnego przetworzenia surowca tytoniowego poprzez kierowanie - we własnym imieniu i na własny rachunek - jednym lub więcej zakładów wstępnego przetwarzania tytoniu odpowiednio wyposażonych w tym celu,

- »pierwsze przetwarzanie« oznacza przetwarzanie surowca tytoniowego dostarczonego przez producenta na stabilny, nadający się do składowania produkt, ułożony w jednolitych balach o jakości spełniającej wymagania końcowego użytkownika (producenta).

3. Umowy kontraktacji obejmują:

- zobowiązanie pierwszego przetwórcy do zapłacenia producentowi ceny zakupu zgodnie z klasą jakości,

- zobowiązanie producenta do dostarczenia pierwszemu przetwórcy surowca tytoniowego spełniającego wymogi jakości określone w umowie.

4. Właściwy organ Państwa Członkowskiego wypłaci po przedłożeniu dowodu dostawy tytoniu i zapłacie ceny określonej w ust. 3 tiret pierwsze:

- stałą część premii grupie producentów lub indywidualnemu producentowi, który nie jest członkiem grupy,

- zmienną część premii oraz pomoc specjalną grupie producentów.

Jednakże przejściowo i w okresie nieprzekraczającym dwóch zbiorów, premia może być wypłacana poprzez pośrednika pierwszego przetwórcy.

5. Państwo Członkowskie może, jeśli umożliwiają mu to jego struktury, stosować system licytacji umów kontraktacji obejmujący wszystkie umowy określone w ust. 1, które zostały zawarte przed datą rozpoczęcia dostaw tytoniu.

Artykuł 7

Zasady stosowania przepisów niniejszego tytułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23.

Ich zakres obejmuje:

- wyznaczenie stref produkcyjnych dla każdej odmiany,

- wymogi jakości dostarczanego tytoniu,

- inne szczegóły umów kontraktacji oraz termin ich zawarcia,

- wszelkie wymogi dotyczące wniesienia zabezpieczenia przez producentów ubiegających się o zaliczkę oraz warunki jego dostarczenia i zwolnienia,

- określenie zmiennej części premii,

- szczegółowe warunki premii do umów kontraktacji zawartych z grupami producentów,

- działania, które mają być podjęte, jeśli producent lub pierwszy przetwórca nie spełni swych zobowiązań,

- system licytacji umów kontraktacji obejmujący opcję dopasowania ofert dla pierwszego nabywcy.";

4) artykuły 8-14 otrzymują brzmienie:

"Artykuł 8

Ustanawia się maksymalny całkowity gwarantowany próg dla Wspólnoty w wysokości 350.600 ton surowca tytoniowego w liściach na jeden zbiór.

W ramach tej wielkości Rada ustanawia indywidualne gwarantowane progi dla każdej grupy odmian dla trzech kolejnych zbiorów, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 43 ust. 2 Traktatu.

Artykuł 9

1. W celu zapewnienia przestrzegania gwarantowanych progów nakładane są kwoty produkcyjne.

2. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 43 ust. 2 Traktatu, przydziela dostępne ilości dla każdej grupy odmian Państwom Członkowskim na trzy kolejne zbiory.

3. Na podstawie ilości ustanowionych zgodnie z ust. 2 oraz bez uszczerbku dla ust. 4 i 5 Państwa Członkowskie przydzielają kwoty produkcyjne producentom indywidualnym, którzy nie są członkami grup producentów i grupom producentów - proporcjonalnie do średniej ilości tytoniu z poszczególnych grup odmian dostarczonych w celu przetworzenia przez każdego indywidualnego producenta w ciągu trzech lat poprzedzających ostatni zbiór.

4. Przed upływem ostatecznego terminu zawarcia umów kontraktacji Państwa Członkowskie mogą być uprawnione do przeniesienia części swoich przydziałów progów gwarantowanych do innych grup odmian, zgodnie z ust. 3.

Z zastrzeżeniem trzeciego akapitu, jednotonowa redukcja przydziału dla jednej grupy odmian powoduje zwiększenie o co najwyżej jedną tonę przydziału dla innej grupy odmian.

Żadne przeniesienie części przydzielonych progów gwarantowanych z jednej grupy odmian do drugiej nie może spowodować dodatkowych kosztów dla EFOGR.

Ilości, na których przeniesienie zezwala się, są określane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23.

5. Tworzy się krajowe rezerwy kwot, których reguły działania przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23.

Artykuł 10

1. Nie przyznaje się premii dla jakichkolwiek ilości przekraczających kwoty producenta.

2. Bez względu na ust. 1, producent może dostarczyć nadwyżkę produkcji do 10 % swej kwoty dla każdej grupy odmian, przy czym nadwyżka ta kwalifikuje się do premii przyznanej dla następnych zbiorów pod warunkiem że producent ten zmniejszy odpowiednio swoją produkcję na te zbiory tak, aby stosowana była połączona kwota dla obu zbiorów.

3. Państwa Członkowskie przechowują dokładne dane dotyczące produkcji wszystkich producentów indywidualnych tak, aby w razie potrzeby kwoty produkcyjne mogły zostać im przydzielone.

4. Kwoty produkcyjne mogą być przenoszone między poszczególnymi producentami w tym samym Państwie Członkowskim.

Artykuł 11

Zasady stosowania przepisów niniejszego tytułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23.

TYTUŁ III

Środki na rzecz przekształcenia produkcji

Artykuł 12

Pomoc specjalna określona w art. 4a jest wypłacana grupom producentów w celu poprawy środowiska naturalnego, podniesienia jakości produkcji, wzmocnienia zarządzania i zapewnienia zgodności z regułami wspólnotowymi w ramach grupy.

Artykuł 13

1. Tworzy się Wspólnotowy Fundusz Tytoniowy finansowany poprzez potrącenie 2 % premii.

2. Ze środków funduszu finansuje się działania w następujących dziedzinach:

a) zwalczanie palenia tytoniu, w szczególności informowanie opinii publicznej o niebezpieczeństwach związanych z konsumpcją tytoniu,

b)  - badania w celu tworzenia lub rozwijania nowych odmian i metod uprawy, w wyniku których zmniejszy się niebezpieczeństwo dla zdrowia ludzi i które są lepiej dostosowane do warunków rynkowych oraz bardziej przyjazne dla środowiska naturalnego,

- tworzenie lub rozwijanie alternatywnego wykorzystywania surowca tytoniowego,

c) badania możliwości przechodzenia producentów surowca tytoniowego na uprawę innych roślin lub inną działalność,

d) upowszechnianie wyników uzyskanych w powyższych dziedzinach wśród władz krajowych i zainteresowanych sektorów.

Artykuł 14

1. Aby ułatwić indywidualnym producentom dobrowolne odchodzenie z sektora, tworzy się program wykupu kwot wraz z równoległą redukcją gwarantowanych progów określonych w art. 8.

2. Programy dotyczące rozwoju obszarów wiejskich w celu przekształcania regionów uprawy tytoniu doświadczających trudności na inną działalność mogą być wprowadzane w ramach wspólnotowej polityki strukturalnej.";

5) dodaje się artykuł w brzmieniu:

"Artykuł 14a

Zasady stosowania przepisów niniejszego tytułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23. Zasady te obejmują:

- ustalanie kwoty specjalnej pomocy,

- określenie grup producentów uprawnionych do specjalnej pomocy,

- warunki uznawania grup,

- wykorzystanie specjalnej pomocy, w szczególności jej podział na cele określone w art. 12 ust. 1,

- ustalenie poziomu ceny wykupu kwot, który nie powinien zachęcać do nadmiernego odpływu producentów z sektora,

- definicję, na podstawie propozycji Państwa Członkowskiego, wrażliwych obszarów produkcji i/lub grup odmian o wysokiej jakości wyłączonych z systemu wykupu kwot, które nie mogą dotyczyć więcej niż 25 % gwarantowanego progu każdego Państwa Członkowskiego,

- definicję okresu nieprzekraczającego czterech miesięcy między zamiarem sprzedaży kwot przez indywidualnego producenta a faktycznym wykupem; w tym okresie Państwo Członkowskie ogłasza publicznie zamiar sprzedaży tak, aby inni producenci mogli kupić kwoty zanim zostaną one faktycznie wykupione.";

6) nagłówek tytułu V otrzymuje brzmienie:

"TYTUŁ V

Środki kontroli";

7) artykuł 17 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 17

1. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki konieczne do zapewnienia i weryfikacji przestrzegania przepisów wspólnotowych dotyczących surowca tytoniowego.

2. Państwa Członkowskie wprowadzają uzgodnienia dotyczące przyznawania uprawnień pierwszym przetwórcom w celu podpisywania umów kontraktacji.

3. Uprawnienie jest wycofywane przez Państwo Członkowskie, jeśli przetwórca celowo lub w wyniku poważnego zaniedbania nie spełnia przepisów wspólnotowych dotyczących surowca tytoniowego.

4. Państwa Członkowskie podejmują niezbędne działania, aby ich organy kontrolne były w stanie weryfikować zgodność z przepisami wspólnotowymi, w szczególności aby:

- miały dostęp do pomieszczeń produkcyjnych i przetwórczych,

- mogły zapoznawać się z rachunkowością pierwszych przetwórców i ewidencją towarową oraz innymi istotnymi dokumentami oraz sporządzać ich kopie i wyciągi,

- były w stanie uzyskiwać wszelkie istotne informacje, w szczególności w celu sprawdzenia, czy dostarczony tytoń został faktycznie przetworzony,

- uzyskiwały dokładne dane liczbowe dotyczące ilości oraz ceny zakupu produkcji wszystkich indywidualnych producentów,

- sprawdzały jakość tytoniu i zapłatę ceny zakupu indywidualnemu producentowi indywidualnemu przez przetwórcę,

- sprawdzały corocznie powierzchnie nasadzeń przez producentów indywidualnych.

5. Zasady stosowania przepisów niniejszego tytułu przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23.";

8) po art. 17 dodaje się tytuł w brzmieniu:

"TYTUŁ VI

Przepisy ogólne i przejściowe";

9) artykuł 20 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 20

W nieprzewidywalnych okolicznościach mogą być podejmowane wyjątkowe środki wspierania rynku zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23. Ich zakres i czas trwania są ściśle ograniczone do tego, co jest konieczne w celu wsparcia rynku";

10) artykuł 26 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 26

Przed dniem 1 kwietnia 2002 r. Komisja składa sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie na temat funkcjonowania wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego.";

11) w art. 27 dodaje się ustęp w brzmieniu:

"Jeżeli środki przejściowe okażą się konieczne w celu ułatwienia stosowania zmian do niniejszego rozporządzenia wprowadzonych rozporządzeniem (WE) nr 1636/98^(*), środki takie przyjmuje się zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 23.

______

^(*) Dz.U. L 210 z 28.7.1998, str. 23.".

Artykuł  2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od zbiorów 1999 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 20 lipca 1998 r.

	W imieniu Rady
	W. MOLTERER
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 108 z 7.4.1998, str. 87.

⁽²⁾ Dz.U. C 210 z 6.7.1998.

⁽³⁾ Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 70. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2595/97 (Dz.U. L 351 z 23.12.1997, str. 11).

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.1998.210.23
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 1636/98 zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2075/92 w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego
• Data aktu: 20/07/1998
• Data ogłoszenia: 28/07/1998
• Data wejścia w życie: 01/01/1999, 04/08/1998, 01/05/2004