Rozporządzenie 823/2000 w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do określonych grup porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych między towarzystwami żeglugi liniowej (konsorcja)

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 823/2000

z dnia 19 kwietnia 2000 r.

w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do określonych grup porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych między towarzystwami żeglugi liniowej (konsorcja)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Dz.U.UE L z dnia 20 kwietnia 2000 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 479/92 z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie stosowania art. 85 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych między towarzystwami żeglugi liniowej (konsorcja)⁽¹⁾, zmienione Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji, w szczególności jego art. 1,

po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia⁽²⁾,

po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Porozumień Ograniczających Konkurencję i Pozycji Dominującej w Transporcie Morskim,

a także mając na uwadze co następuje:

(1) Rozporządzenie (EWG) nr 479/92 upoważnia Komisję do stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do pewnych kategorii porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych pomiędzy towarzystwami żeglugi liniowej (konsorcja), dotyczących wspólnego świadczenia usług przewozów liniowych, które poprzez współpracę między towarzystwami żeglugowymi będącymi ich stronami mogą ograniczać konkurencję na wspólnym rynku oraz wpływać na handel między Państwami Członkowskimi oraz wobec których może mieć zastosowanie zakaz przewidziany w art. 81 ust. 1 Traktatu.

(2) Komisja skorzystała z tego uprawnienia przez przyjęcie rozporządzenia Komisji (WE) nr 870/95⁽³⁾. W świetle uzyskanego dotychczas w ten sposób doświadczenia możliwe jest określenie kategorii konsorcjów, które mogą wchodzić w zakres art. 81 ust. 1, ale które zwykle można uznać za spełniające warunki ustanowione w art. 81 ust. 3.

(3) Komisja zwróciła należną uwagę na specjalne cechy transportu morskiego. Cechy te będą również stanowić materialny czynnik w każdej dokonywanej przez Komisję ocenie konsorcjów nieobjętych wyłączeniem grupowym.

(4) Konsorcja, zgodnie z definicją w niniejszym rozporządzeniu, generalnie pomagają zwiększyć wydajność i jakość dostępnych usług żeglugi liniowej ze względu na ich wkład w racjonalizację działań członków konsorcjum oraz efekt skali w eksploatacji statków oraz wykorzystaniu urządzeń portowych. Pomagają one również wspierać postęp techniczny i gospodarczy poprzez umożliwienie i promowanie większego wykorzystania kontenerów oraz bardziej efektywnego wykorzystania ładowności statków.

(5) Użytkownicy usług żeglugi morskiej świadczonych przez konsorcja generalnie otrzymują słuszny udział w korzyściach wynikających z poprawy wydajności oraz jakości usług świadczonych przez konsorcja. Korzyści te mogą również przybrać formę zwiększenia częstotliwości żeglugi i zawinięć do portów lub poprawy planowania rozkładów, jak również wyższej jakości oraz zindywidualizowanych usług poprzez wykorzystanie bardziej nowoczesnych statków i innego sprzętu, w tym urządzeń portowych. Użytkownicy mogą efektywnie wykorzystać konsorcja tylko w przypadku istnienia dostatecznej konkurencji w dziedzinach handlu, w których działają konsorcja.

(6) Porozumienia te powinny więc korzystać z wyłączenia grupowego, pod warunkiem że nie będą umożliwiać towarzystwom, o których mowa, eliminowania konkurencji w znaczącej części danych dziedzin handlu. W celu uwzględnienia ciągłych wahań na rynku transportu morskiego i częstych zmian dokonywanych przez strony w warunkach porozumień ustanawiających konsorcja lub w działaniach przewidzianych przez te Porozumienia jednym z celów niniejszego rozporządzenia jest sprecyzowanie warunków, które konsorcja muszą spełnić, aby skorzystać z przyznanego przez rozporządzenie wyłączenia grupowego.

(7) W celu ustanowienia i świadczenia wspólnych usług konieczną cechą charakteryzującą konsorcja jest zdolność do dostosowywania ładowności. Niewykorzystywanie określonej części ładowności statków w ramach konsorcjum nie jest zasadniczą cechą konsorcjów.

(8) Wyłączenie grupowe przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinno obejmować zarówno konsorcja działające w ramach konferencji liniowej, jak i konsorcja działające poza takimi konferencjami z wyjątkiem, kiedy nie obejmuje ono wspólnego ustalania stawek frachtowych.

(9) Ustalanie stawek regulowane jest przez rozporządzenie Rady (EWG) nr 4056/86 z dnia 22 grudnia 1986 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 85 i 86 Traktatu do transportu morskiego⁽⁴⁾, zmienione Aktem Przystąpienia Austrii, Finlandii i Szwecji. Członkowie konsorcjów, którzy pragną ustalać stawki wspólnie, a nie spełniają kryteriów przewidzianych przez rozporządzenie (EWG) nr 4056/86, muszą wystąpić o wyłączenie indywidualne.

(10) Pierwszy z warunków wiążących się ze wyłączeniem grupowym powinien przewidywać, że użytkownicy przewozu powinni uczestniczyć w słusznych korzyściach wynikających ze zwiększonej efektywności, a także w innych korzyściach oferowanych przez konsorcja.

(11) Wymaganie przewidziane w art. 81 ust. 3 powinno być uważane za spełnione, gdy konsorcjum znajduje się w jednej lub w więcej z trzech sytuacji opisanych poniżej:

- istnieje skuteczna konkurencja cenowa między członkami konferencji, w ramach której konsorcjum działa, będąca wynikiem niezależnego ustalania stawek,

- w ramach konferencji, w ramach której konsorcjum funkcjonuje, istnieje dostateczny poziom skutecznej konkurencji w zakresie świadczonych usług między członkami konsorcjum a innym członkami konferencji, którzy nie są członkami konsorcjum, ze względu na fakt, że porozumienie ustanawiające konferencję wyraźnie przyznaje konsorcjom prawo do oferowania ich własnych usług, np. świadczenia przez samo konsorcjum usługi typu "dostawa na czas" lub usługi w zakresie zaawansowanej "elektronicznej wymiany danych" (EDI) umożliwiającej stałe informowanie użytkowników o położeniu ich towarów, lub znaczący wzrost częstotliwości rejsów oraz zawinięć do portu w usługach świadczonych przez konsorcjum w porównaniu z usługami świadczonymi przez konferencję,

- członkowie konsorcjum podlegają skutecznej, rzeczywistej lub potencjalnej konkurencji ze strony linii niebędących członkami konsorcjów, niezależnie od tego, czy konferencja działa w danej dziedzinie lub danych dziedzinach handlu.

(12) W celu spełnienia tego samego wymagania art. 81 ust. 3 należy ustanowić przepisy dotyczące dodatkowego warunku ukierunkowanego na wspieranie indywidualnej konkurencji w zakresie jakości usług między członkami konsorcjum oraz między członkami konsorcjum a innymi towarzystwami żeglugowymi w dziedzinie lub dziedzinach handlu.

(13) Należy ustanowić warunek, że w zakresie danego szlaku żeglugowego konsorcja i ich członkowie nie stosują stawek i warunków przewozu, które są zróżnicowane jedynie ze względu na kraj pochodzenia lub przeznaczenia przewożonych towarów i w ten sposób powodują we Wspólnocie załamanie obrotów w handlu, które są szkodliwe dla niektórych portów, spedytorów, przewoźników lub usługodawców usług pomocniczych dla przewozu, chyba że takie stawki lub warunki mogą być ekonomicznie uzasadnione.

(14) Celem warunków powinno być również uniemożliwienie konsorcjom narzucania ograniczeń konkurencji, które nie są konieczne do osiągnięcia celów usprawiedliwiających przyznanie wyłączenia. Dlatego też Porozumienia ustanawiające konsorcjum powinny zawierać przepis umożliwiający każdej linii żeglugowej będącej stroną Porozumienia, wycofanie się z konsorcjum, pod warunkiem zachowania właściwego powiadomienia. Jednakże należy uwzględnić dłuższy termin wypowiedzenia w przypadku konsorcjów o wysokim stopniu zintegrowania i/lub o wysokich nakładach inwestycyjnych w celu uwzględnienia wyższych nakładów inwestycyjnych poniesionych przy ich tworzeniu oraz bardziej rozległej reorganizacji będącej wynikiem opuszczenia konsorcjum przez członka. Należy również określić, że w przypadku gdy konsorcjum działa w ramach wspólnej struktury marketingowej, każdy członek powinien mieć prawo do prowadzenia niezależnych działań marketingowych, pod warunkiem podania właściwego powiadomienia.

(15) Wyłączenie musi ograniczać się do konsorcjów, które nie mają możliwości eliminacji konkurencji w znaczącej części danych usług.

(16) Aby ustalić do celów wyłączenia, czy istnieje konkurencja na każdym rynku, na którym działa konsorcjum, należy uwzględnić nie tylko bezpośredni handel między portami obsługiwanymi przez konsorcjum, ale również każdą formę konkurencji ze strony innych usług liniowych z portów, które mogą być zastąpione przez porty obsługiwane przez konsorcjum i tam, gdzie jest to możliwe, przez inne rodzaje przewozu.

(17) Wyłączenie grupowe przyznane przez niniejsze rozporządzenie należy stosować tylko pod warunkiem, że na każdym rynku, na którym konsorcjum działa, udział konsorcjum w rynku nie przekracza określonej wielkości.

(18) Udział konsorcjum w rynku posiadany w ramach konferencji powinien być mniejszy ze względu na fakt, że dane Porozumienia nakładają się na już istniejące Porozumienia ograniczające.

(19) Jednakże stosowne jest zaoferowanie konsorcjom, które przekraczają limity ustanowione w niniejszym rozporządzeniu o określony procent, ale które wciąż poddane są skutecznej konkurencji w danych dziedzinach handlu, uproszczonej procedury w celu umożliwienia im skorzystania z pewności prawnej gwarantowanej przez wyłączenia grupowe. Procedura taka powinna również umożliwiać Komisji przeprowadzenie skutecznego monitorowania oraz uprościć kontrolę administracyjną porozumień.

(20) Jednakże konsorcja przekraczające limit powinny uzyskać wyłączenie na mocy indywidualnej decyzji, pod warunkiem że spełniają one warunki przewidziane w art. 81 ust. 3 dotyczące specjalnych cech transportu morskiego.

(21) Niniejsze rozporządzenie należy stosować tylko do porozumień zawartych między członkami konsorcjum. Dlatego też wyłączenie grupowe nie powinno dotyczyć porozumień ograniczających zawartych między, z jednej strony, konsorcjami lub ich jednym czy kilkoma członkami, a innymi towarzystwami żeglugowymi - z drugiej strony. Rozporządzenia nie należy również stosować do porozumień ograniczających zawieranych między różnymi konsorcjami działającymi w tej samej dziedzinie handlu lub między członkami takich konsorcjów.

(22) Wyłączenie powinno także wiązać się z pewnymi zobowiązaniami. W tym względzie użytkownicy transportu powinni w każdym przypadku być w stanie zapoznać się z warunkami świadczenia usług w transporcie morskim, świadczonych wspólnie przez członków konsorcjum. Należy uwzględnić rzeczywiste i skuteczne konsultacje między konsorcjami i użytkownikami transportu w zakresie działalności objętej Porozumieniami. Niniejsze rozporządzenie określa również, co należy rozmieć przez "rzeczywiste i skuteczne konsultacje" oraz w jakich głównych etapach proceduralnych konsultacje takie winny być prowadzone. Należy ustanowić przepisy dotyczące takich obowiązkowych konsultacji, które ograniczają się do działalności konsorcjów jako takich.

(23) Konsultacje takie mogą zapewnić bardziej efektywne świadczenie usług w transporcie morskim, które uwzględniają wymagania użytkowników. W rezultacie niektóre praktyki ograniczające wynikające z takich konsultacji powinny podlegać wyłączeniu.

(24) Dla celów niniejszego rozporządzenia pojęcie siły wyższej winno być rozumiane tak, jak ustanowiono w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich.

(25) Należy ustanowić przepisy, według których orzeczenia wydane w wyniku arbitrażu i rekomendacji rozjemców oraz zaakceptowane przez strony były niezwłocznie zgłoszone Komisji w celu umożliwienia jej dokonania weryfikacji, czy konsorcja nie podlegają temu samemu wyłączeniu z warunków i zobowiązań przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu oraz nie naruszają w ten sposób przepisów art. 81 i 82.

(26) Konieczne jest szczegółowe określenie, zgodnie z art. 6 rozporządzenia (EWG) nr 479/92, przypadków, w których Komisja może cofnąć towarzystwom przywilej wyłączenia grupowego.

(27) Jedenaście konsorcjów skorzystało z wyłączenia grupowego zawartego w rozporządzeniu (WE) nr 870/95 poprzez zastosowanie przewidzianej w tym rozporządzeniu procedury sprzeciwu, która umożliwiła Komisji w szczególności sprawdzenie, czy podlegają one skutecznej konkurencji. Nic nie wskazuje na to, że od tamtej pory warunki zmieniły się w taki sposób, że konsorcja te nie podlegają już skutecznej konkurencji. Dlatego też konsorcja te powinny nadal podlegać wyłączeniu na warunkach ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

(28) Nie należy stosować art. 12 rozporządzenia (EWG) nr 4056/86 w przypadku porozumień automatycznie wyłączonych na mocy niniejszego rozporządzenia. Jednakże w przypadku rzeczywistych wątpliwości towarzystwa powinny mieć prawo do zwrócenia się z wnioskiem do Komisji o stwierdzenie, czy ich Porozumienia zgodne są z niniejszym rozporządzeniem.

(29) Niniejsze rozporządzenie nie narusza przepisów art. 82 Traktatu.

(30) Mając na względzie wygaśnięcie rozporządzenia (WE) nr 870/95 właściwe jest przyjęcie nowego rozporządzenia odnawiającego wyłączenie grupowe,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Rozdział  I

ZAKRES ZASTOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł  1

Zakres zastosowania

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do konsorcjów tylko w przypadku, gdy świadczą one usługi międzynarodowego przewozu liniowego z lub do jednego lub więcej portów Wspólnoty.

Artykuł  2

Definicje

Dla celów niniejszego rozporządzenia:

1) "konsorcjum" oznacza porozumienie zawarte między dwoma lub więcej przewoźnikami eksploatującymi statki, którzy świadczą usługi międzynarodowej żeglugi liniowej wyłącznie w celu przewozu ładunku, głównie przy pomocy kontenera, dotyczące jednej dziedziny lub wielu dziedzin handlu, którego przedmiotem jest nawiązanie współpracy w formie wspólnego świadczenia usług w transporcie morskim oraz które usprawnia usługi, które byłyby oferowane indywidualnie przez każdego z jego członków w przypadku braku konsorcjum, w celu racjonalizacji ich działalności za pomocą środków technicznych, operacyjnych i/lub porozumień handlowych, z wyjątkiem ustalania cen;

2) "żegluga liniowa" oznacza przewóz towarów na zwykłych zasadach, na określonym szlaku żeglugowym lub szlakach żeglugowych między portami oraz zgodnie z rozkładami i datami rejsu statku wcześniej ogłaszanymi i dostępnymi nawet w sporadycznych przypadkach dla użytkowników transportu w zamian za zapłatę;

3) "porozumienie o świadczenie usług" oznacza umowę zawartą między jednym lub więcej użytkownikami transportu a indywidualnym członkiem konsorcjum lub samym konsorcjum, zgodnie z którą w zamian za zobowiązanie się do zamówienia przewozu określonej ilości towarów w danym terminie użytkownik otrzymuje indywidualne zobowiązanie ze strony członka konsorcjum lub konsorcjum do dostarczenia zindywidualizowanej usługi, o danej jakości i specjalnie dostosowanej do jego potrzeb;

4) "użytkownik transportu" oznacza każde przedsiębiorstwo (takie jak armator, odbiorca, spedytor), które zawarło lub wyraziło zamiar zawarcia umowy z konsorcjum (lub jednym z jego członków) na przewóz towarów lub każde stowarzyszenie spedytorów;

5) "niezależne ustalanie stawek" oznacza prawo członka konferencji morskiej do zaoferowania w każdym przypadku i w zakresie każdego towaru stawek frachtowych, które różnią się od tych ustanowionych w taryfie konferencyjnej, pod warunkiem powiadomienia pozostałych członków konferencji.

6) ¹ "rozpoczęcie świadczenia usługi" oznacza dzień, w którym pierwszy statek odbywa rejs w ramach świadczonej usługi lub, w przypadku dokonania znacznej nowej inwestycji, dzień, w którym pierwszy statek odbywa rejs zgodnie z warunkami wynikającymi bezpośrednio z tej inwestycji;

7) ² "znaczna nowa inwestycja" oznacza inwestycję, której efektem jest budowa, zakup lub długoterminowy wynajem statków, specjalnie zaprojektowanych, wymaganych i niezbędnych do wykonania usługi oraz która stanowi przynajmniej połowę całości inwestycji dokonanej przez członków konsorcjum w odniesieniu do usług transportu morskiego świadczonych przez konsorcjum.

Rozdział  II

WYŁĄCZENIA

Artykuł  3

Porozumienia podlegające wyłączeniu

1. Na mocy art. 81 ust. 3 Traktatu oraz na podstawie warunków i zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu uznaje się, że art. 81 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do działań wymienionych w ust. 2 niniejszego artykułu w przypadku uwzględnienia ich w Porozumieniach ustanawiających konsorcjum zgodnie z art. 1 i 2 niniejszego rozporządzenia.

2. Oświadczenie o braku zastosowania stosuje się wyłącznie do następujących działań:

a) wspólnego świadczenia usług przewozu w żegludze liniowej, które obejmują wyłącznie następujące działania:

i) koordynację i/lub wspólne ustalanie rozkładów rejsów oraz określanie portów zawinięcia;

ii) wymianę, sprzedaż lub wzajemny czarter przestrzeni ładunkowej lub pomieszczeń na statkach;

iii) wspólne wykorzystywanie statków i/lub urządzeń portowych;

iv) wykorzystanie jednego lub kilku wspólnych biur działalności;

v) zapewnienie kontenerów, podwozia oraz innego sprzętu i/lub umowy dzierżawy, leasingu lub zakupu takiego sprzętu;

vi) wykorzystanie komputerowego systemu wymiany danych i/lub wspólnego systemu dokumentacji;

b) tymczasowych dostosowań ładowności;

c) wspólnego prowadzenia lub wykorzystywania terminali portowych oraz związanych z tym usług (takich jak usługi lichtugowe lub sztauerskie);

d) udziału w jednej z lub w więcej z następujących zrzeszeń: ładunkowego, dochodowego, dochodu netto;

e) wspólnego korzystania z praw głosu należących do konsorcjum w konferencji, w ramach której działają jego członkowie, jeżeli prawo głosu wspólnie wykonywane dotyczy działalności konsorcjum jako takiego;

f) wspólnej struktury marketingowej i/lub wydawania wspólnego konosamentu;

g) każdej innej działalności o charakterze pomocniczym w stosunku do powyższych działań, określonych w lit. a)-f), która jest konieczna dla ich realizacji.

3. Działalnością o charakterze pomocniczym w rozumieniu ust. 2 lit. g) są w szczególności następujące klauzule:

a) zobowiązanie członków konsorcjum do wykorzystywania w danej dziedzinie lub danych dziedzinach handlu statków przydzielonych konsorcjum oraz do powstrzymywania się od czarteru przestrzeni ładunkowej na statkach będących własnością stron trzecich;

b) zobowiązanie członków konsorcjum do nieprzydzielania lub nieczarterowania przestrzeni ładunkowej innym przewoźnikom eksploatującym statki w danej dziedzinie lub danych dziedzinach handlu, z wyjątkiem uprzedniej zgody pozostałych członków konsorcjum.

Artykuł  4

Niewykorzystanie ładowności

Wyłączenie przewidziane w art. 3, nie ma zastosowania do konsorcjum, w przypadku gdy konsorcjum przewiduje uzgodnienia dotyczące niewykorzystania obecnej ładowności, przez co towarzystwa żeglugi liniowej będące członkami konsorcjum powstrzymują się od wykorzystywania określonej części ładowności statków eksploatowanych w ramach konsorcjum.

Rozdział  III

WARUNKI WYŁĄCZENIA

Artykuł  5

Podstawowy warunek przyznania wyłączenia

Wyłączenie przewidziane w art. 3 stosuje się wyłącznie w przypadku spełnienia jednego lub więcej warunków określonych poniżej:

a) ³ członkowie konferencji, w ramach której konsorcjum działa, prowadzą skuteczną konkurencję cenową ze względu na to, że mocą zobowiązania umownego lub innego są oni wyraźnie upoważnieni w porozumieniu ustanawiającym konferencję do niezależnego ustalania każdej stawki frachtowej przewidzianej w taryfie konferencji i/lub zawierania indywidualnych tajnych umów, albo;

b) w konferencji, w ramach której działa konsorcjum, istnieje dostateczny stopień skutecznej konkurencji między członkami konferencji w zakresie świadczonych usług, ze względu na fakt, że porozumienie ustanawiające konferencję wyraźnie zezwala konsorcjum na oferowanie własnych porozumień o świadczeniu usług, niezależnie od formy, dotyczących częstotliwości i jakości świadczonych usług przewozowych, jak i prawa do dostosowania w każdej chwili oferowanych przez nie usług w odpowiedzi na szczególne wymagania ze strony użytkowników transportu; lub

c) niezależnie od tego, czy konferencja działa w danej dziedzinie lub danych dziedzinach handlu, członkowie konsorcjum podlegają skutecznej, faktycznej lub potencjalnej konkurencji ze strony linii żeglugowych, które nie są członkami tego konsorcjum.

Artykuł  6

Warunki dotyczące udziału rynkowego

1. W celu zakwalifikowania się do wyłączenia przewidzianego w art. 3 konsorcjum musi posiadać na każdym rynku, na którym działa, udział w rynku poniżej 30 % obliczany na podstawie wolumenu przewożonych towarów (tony frachtowe lub jednostki odpowiadające 20 stopom), gdy działa w ramach konferencji, lub poniżej 35 %, gdy działa poza konferencją.

2. Wyłączenie przewidziane w art. 3 stosuje się nadal, jeżeli udział w rynku, określony w ust. 1 niniejszego artykułu, zostanie przekroczony w każdym okresie obejmującym dwa kolejne lata kalendarzowe o nie więcej niż jedną dziesiątą.

3. W przypadku gdy jeden z limitów określonych w ust. 1 i 2 zostanie przekroczony, wyłączenie przewidziane w art. 3, stosuje się przez okres sześciu miesięcy po upływie końca roku kalendarzowego, podczas którego został on przekroczony. Okres ten przedłuża się do 12 miesięcy, jeżeli przekroczenie limitu spowodowane jest wycofaniem się z rynku przez przewoźnika, który nie jest członkiem konsorcjum.

Artykuł  7 ⁴

(skreślony)

Artykuł  8

Pozostałe warunki

1. Uprawnienia do wyłączeń określonych w art. 3 i 10 podlegają następującym warunkom:

a) konsorcjum musi pozwolić każdemu ze swoich członków na oferowanie, na podstawie indywidualnej umowy, ich własnych porozumień o świadczeniu usług;

b) ⁵ porozumienie ustanawiające konsorcjum musi dawać członkom prawo do wycofania się z konsorcjum bez finansowej lub innej kary, w szczególności takiej, jak zobowiązanie do zaprzestania wszelkiej działalności przewozowej w danej dziedzinie lub danych dziedzinach handlu, niezależnie od tego, czy towarzyszy temu warunek, że działalność taka może być wznowiona tylko po upływie określonego terminu. Prawo to podlega maksymalnie sześciomiesięcznemu okresowi wypowiedzenia, które może być przyznane po upływie okresu wstępnego trwającego 18 miesięcy, począwszy od dnia wejścia w życie porozumienia lub umowy o dokonanie znacznej nowej inwestycji we wspólnej służbie morskiej. W przypadku gdy data wejścia w życie porozumienia jest wcześniejsza niż data rozpoczęcia świadczenia usługi, okres wstępny nie powinien trwać dłużej niż 24 miesiące począwszy od dnia wejścia w życie porozumienia ustanawiającego konsorcjum lub umowy o dokonanie znacznej nowej inwestycji we wspólnej służbie morskiej.

Jednakże w przypadku konsorcjum o wysokim stopniu zintegrowania, które posiada wspólny przychód netto i/lub wysoki poziom inwestycji w wyniku zakupu lub wynajmu statków przez jego członków, szczególnie w celu utworzenia konsorcjum, maksymalny okres wypowiedzenia wynosi sześć miesięcy; może on zostać przyznany po upływie okresu wstępnego trwającego 30 miesięcy, począwszy od dnia wejścia w życie porozumienia ustanawiającego konsorcjum lub umowy o dokonanie znacznej nowej inwestycji we wspólnej służbie morskiej. W przypadku, gdy data wejścia w życie porozumienia jest wcześniejsza niż data rozpoczęcia świadczenia usługi, okres wstępny nie powinien trwać dłużej niż 36 miesięcy począwszy od dnia wejścia w życie porozumienia ustanawiającego konsorcjum lub umowy o dokonanie znacznej nowej inwestycji we wspólnej służbie morskiej.

c) w przypadku gdy konsorcjum działa w ramach wspólnej struktury marketingowej każdy członek konsorcjum musi mieć prawo do prowadzenia niezależnego marketingu, bez groźby kary, pod warunkiem zachowania maksymalnie sześciomiesięcznego okresu wypowiedzenia;

d) ani konsorcjum, ani jego członkowie nie działają, w ramach wspólnego rynku, na szkodę określonych portów, użytkowników lub przewoźników poprzez przewóz tych samych towarów oraz na obszarze objętym porozumieniem według stawek i warunków przewozu, które różnią się w zależności od kraju pochodzenia lub przeznaczenia lub portu załadunku lub rozładunku, chyba że takie stawki lub warunki mogą być ekonomicznie uzasadnione.

Rozdział  IV

ZOBOWIĄZANIA

Artykuł  9

Zobowiązania związane z wyłączeniem

1. Zobowiązania przewidziane w ust. 2-5 niniejszego artykułu związane są z wyłączeniami przewidzianymi w art. 3 i art. 13 ust. 1.

2. Należy prowadzić rzeczywiste i skuteczne konsultacje między, z jednej strony, użytkownikami lub reprezentującymi ich organizacjami a konsorcjum, z drugiej strony, w celu poszukiwania rozwiązań wszystkich istotnych kwestii, które nie są związane z czysto operacyjnymi sprawami o mniejszym znaczeniu, dotyczących warunków i jakości usług regularnego transportu morskiego oferowanych przez konsorcjum lub jego członków.

Konsultacje te odbywają się na każdy wniosek którejkolwiek ze wspomnianych powyżej stron.

Konsultacje muszą się odbyć, z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej, przed zastosowaniem środka stanowiącego przedmiot konsultacji. Jeżeli z powodu działania siły wyższej członkowie konsorcjum zobowiązani są do podjęcia decyzji przed odbyciem konsultacji, wnioskowane konsultacje odbywają się w ciągu 10 dni roboczych od daty złożenia wniosku. Nie ogłasza się oficjalnie decyzji o podjęciu środka przed konsultacjami z wyjątkiem takiej siły wyższej, do której odwołanie znajduje się w zawiadomieniu o podjęciu środka.

Konsultacje odbywają się zgodnie z następującymi etapami proceduralnymi:

a) przed konsultacjami konsorcjum powiadamia na piśmie drugą stronę o szczegółach dotyczących przedmiotu konsultacji;

b) wymiana poglądów odbywa się między stronami na piśmie lub na spotkaniach lub w obu formach, w czasie których obecni reprezentanci członków konsorcjum i uczestniczących spedytorów są upoważnieni do osiągnięcia wspólnego stanowiska, a strony podejmują wszelkie starania, aby osiągnąć ten cel;

c) w przypadku gdy niemożliwe jest osiągnięcie wspólnego stanowiska pomimo wysiłków obu stron, różnica zdań zostaje potwierdzona i oficjalnie ogłoszona. Każda ze stron może powiadomić o tym Komisję;

d) jeżeli jest to możliwe, za wspólną zgodą dwóch stron można wyznaczyć rozsądny termin zakończenia konsultacji. Termin nie jest krótszy niż jeden miesiąc, z wyjątkiem spraw wyjątkowych lub uzgodnionych przez strony.

3. Warunki dotyczące usług transportu morskiego świadczonych przez konsorcjum i jego członków, włączając te dotyczące jakości takich usług oraz wszelkie istotne ich modyfikacje, są dostępne na wniosek użytkowników transportu po rozsądnych cenach oraz są dostępne do wglądu nieodpłatnie w siedzibach członków konsorcjum lub samego konsorcjum oraz ich przedstawicieli.

4. 6 (skreślony).

5. 7 Każde konsorcjum powołujące się na niniejsze rozporządzenie, w okresie wypowiedzenia, który Komisja lub organy ochrony konkurencji Państw Członkowskich określają w zależności od sprawy i który nie jest krótszy niż jeden miesiąc, udowodnić na wniosek Komisji lub organów ochrony konkurencji Państw Członkowskich, że spełnione są warunki i zobowiązania przewidziane w art. 5-8 oraz ust. 2 i 3 niniejszego artykułu. Musi przedłożyć w tym terminie Komisji lub, gdy jest to właściwe, organom ochrony konkurencji Państw Członkowskich porozumienie ustanawiające konsorcjum

Artykuł  10

Wyłączenie porozumień między użytkownikami transportu a konsorcjami w sprawie korzystania z usług regularnego transportu morskiego

Porozumienia, decyzje i praktyki uzgodnione między użytkownikami transportu lub reprezentującymi ich organizacjami, z jednej strony, a konsorcjum podlegającemu wyłączeniu na mocy art. 3, z drugiej strony, dotyczące warunków i jakości usług żeglugi liniowej świadczonych przez konsorcjum oraz wszelkie ogólne zagadnienia związane z takimi usługami w zakresie, w którym wynikają one z konsultacji przewidzianych w art. 9 ust. 2, podlegają niniejszym wyłączeniu spod zakazu ustanowionego w art. 81 ust. 1 Traktatu.

Rozdział  V

PRZEPISY RÓŻNE

Artykuł  11

Tajemnica zawodowa

1. 8 Informacje uzyskane w wyniku stosowania art. 9 ust. 5 wykorzystuje się tylko do celów niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja oraz właściwe władze Państw Członkowskich, ich urzędnicy i inni pracownicy nie mogą ujawniać informacji otrzymanych w wyniku stosowania niniejszego rozporządzenia i objętych zobowiązaniem zachowania tajemnicy zawodowej.

3. Przepisy ust. 1 i 2 nie stanowią przeszkody dla publikacji ogólnych informacji lub badań, które nie zawierają informacji odnoszących się do poszczególnych przedsiębiorstw lub związków przedsiębiorstw.

Artykuł  12 ⁹

Wycofanie w indywidualnych przypadkach

1. Komisja może wycofać korzyści płynące z niniejszego rozporządzenia, zgodnie z art. 29 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003⁽⁵⁾, w przypadku gdy w danym przypadku uzna ona, że porozumienie, decyzja stowarzyszenia przedsiębiorstw lub uzgodniona praktyka, do których stosuje się art. 3 lub art. 13 ust. 1 niniejszego rozporządzenia, powoduje jednak pewne skutki, które są niezgodne z art. 81 ust. 3, w szczególności w przypadku gdy:

a) w danej dziedzinie handlu konkurencja zewnętrzna w stosunku do konferencji, w ramach której działa konsorcjum, lub w stosunku do określonego konsorcjum nie jest skuteczna;

b) konsorcjum wielokrotnie narusza zobowiązania przewidziane w art. 9 niniejszego rozporządzenia;

c) takie skutki wynikają z orzeczenia arbitrażowego.

2. Jeżeli w danym przypadku porozumienie, decyzja stowarzyszenia przedsiębiorstw lub uzgodniona praktyka określone w ust. 1 ma skutki, które są niezgodne z art. 81 ust. 3 Traktatu na terytorium Państwa Członkowskiego, lub jego części, która posiada wszystkie cechy wydzielonego rynku geograficznego, organ ochrony konkurencji tego Państwa Członkowskiego może wycofać korzyści płynące z niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do tego terytorium.

Artykuł  13

Przepisy przejściowe

1. Artykuł 81 ust. 1 Traktatu nie ma zastosowania do porozumień obowiązujących w dniu 25 kwietnia 2000 r., które spełniają w tym dniu wymagania dotyczące wyłączenia ustanowione w rozporządzeniu (WE) nr 870/95 oraz do których zastosowano procedurę sprzeciwu określoną w art. 7 niniejszego rozporządzenia.

2. 10 Zgłoszenie dokonane na podstawie art. 7, w odniesieniu do którego nie wygasł termin sześciu miesięcy określony w ust. 1 akapit drugi niniejszego artykułu, upływa z dniem 1 maja 2004 r.

3. 11 Zakazu, o którym mowa w art. 81 ust. 1 Traktatu nie stosuje się do porozumień, decyzji oraz praktyk uzgodnionych, istniejących w dniu przystąpienia Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii oraz Słowacji, do których, w wyniku przystąpienia, ma zastosowanie tenże art. 81 ust. 1, jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od dnia przystąpienia zostaną one zmienione w taki sposób, że spełniać będą warunki określone w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  14 ¹²

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 26 kwietnia 2000 r.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do dnia 25 kwietnia 2010 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 kwietnia 2000 r.

	W imieniu Komisji
	Mario MONTI
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 55 z 29.12.1992, str. 3.

⁽²⁾ Dz.U. C 379 z 31.12.1999, str. 13.

⁽³⁾ Dz.U. C 80 z 21.4.1995, str. 7.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 378 z 31.12.1986, str. 4.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 1;

1 Art. 2 pkt 6 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 611/2005 z dnia 20 kwietnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.101.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 kwietnia 2005 r.

2 Art. 2 pkt 7 dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 611/2005 z dnia 20 kwietnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.101.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 kwietnia 2005 r.

3 Art. 5 lit. a) zmieniona przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 611/2005 z dnia 20 kwietnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.101.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 kwietnia 2005 r.

4 Art. 7 skreślony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 463/2004 z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.77.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

5 Art. 8 lit. b) zmieniona przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 611/2005 z dnia 20 kwietnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.101.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 kwietnia 2005 r.

6 Art. 9 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 463/2004 z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.77.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

7 Art. 9 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 463/2004 z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.77.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

8 Art. 11 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 463/2004 z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.77.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

9 Art. 12 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 463/2004 z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.77.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

10 Art. 13 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 463/2004 z dnia 12 marca 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.77.23) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 maja 2004 r.

11 Art. 13 ust. 3 dodany przez art. 20 Aktu dotyczącego warunków przystąpienia do Unii Europejskiej Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej oraz dostosowań w Traktatach stanowiących podstawę Unii Europejskiej (Dz.U.UE.L.03.236.33) z dniem 1 maja 2004 r.

12 Art. 14 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 611/2005 z dnia 20 kwietnia 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.101.10) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 kwietnia 2005 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2000.100.24
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 823/2000 w sprawie stosowania art. 81 ust. 3 Traktatu do określonych grup porozumień, decyzji i praktyk uzgodnionych między towarzystwami żeglugi liniowej (konsorcja)
• Data aktu: 19/04/2000
• Data ogłoszenia: 20/04/2000
• Data wejścia w życie: 26/04/2000, 01/05/2004