Decyzja ramowa 2000/383/WSiSW w sprawie zwiększenia ochrony poprzez sankcje karne i inne sankcje za fałszowanie w związku z wprowadzeniem euro

DECYZJA RAMOWA RADY

z dnia 29 maja 2000 r.

w sprawie zwiększenia ochrony poprzez sankcje karne i inne sankcje za fałszowanie w związku z wprowadzeniem euro

(2000/383/WSiSW)

(Dz.U.UE L z dnia 14 czerwca 2000 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, a w szczególności jego art. 31 lit. e) i art. 34 ust. 2 lit. b),

uwzględniając inicjatywę Republiki Federalnej Niemiec ⁽¹⁾,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego ⁽²⁾;

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 974/98 z dnia 3 maja 1998 r. w sprawie wprowadzenia euro ⁽³⁾ stanowi, że waluta euro zostanie wprowadzona do obiegu od dnia 1 stycznia 2002 r. oraz zobowiązuje uczestniczące Państwa Członkowskie do zapewnienia odpowiednich sankcji za podrabianie i fałszowanie banknotów i monet euro.

(2) Należy odnotować komunikat Komisji z dnia 23 lipca 1998 r. skierowany do Rady, Parlamentu Europejskiego i Europejskiego Banku Centralnego zatytułowany "Ochrona euro - zwalczanie fałszowania".

(3) ¹ Należy odnotować uchwałę Parlamentu Europejskiego z dnia 17 listopada 1998 r. dotyczącą komunikatu Komisji z dnia 23 lipca 1998 r. skierowanego do Rady, Parlamentu Europejskiego i Europejskiego Banku Centralnego, zatytułowanego "Ochrona euro - zwalczanie fałszowania" ⁽⁴⁾.

(4) Należy odnotować rezolucję Europejskiego Banku Centralnego z dnia 7 lipca 1998 r. dotyczącą przyjęcia niektórych środków w celu ochrony prawnej banknotów i monet euro ⁽⁵⁾.

(5) Należy wziąć pod uwagę postanowienia Konwencji międzynarodowej z dnia 20 kwietnia 1929 r. o zwalczaniu fałszowania pieniędzy oraz Protokołu do niej.

(6) Należy wziąć pod uwagę szczególne europejskie znaczenie euro oraz zasadę niedyskryminacji określoną w art. 5 Konwencji z 1929 r., która uznaje konieczność nałożenia surowych sankcji karnych i innych sankcji za poważne przestępstwa w zakresie fałszowania euro i innych walut.

(7) Światowe znaczenie euro oznacza, że będzie ono szczególnie podatne na ryzyko fałszowania.

(8) ² Należy wziąć pod uwagę fakt, że istnieją już dowody działań mających na celu dokonanie oszustwa dotyczącego euro.

(9) Należy zapewnić, aby euro było chronione w odpowiedni sposób we wszystkich Państwach Członkowskich poprzez efektywne środki w dziedzinie prawa karnego, nawet jeszcze przed wprowadzeniem do obiegu waluty od dnia 1 stycznia 2002 r. w celu ochrony niezbędnej wiarygodności nowej waluty, a tym samym w celu uniknięcia poważnych konsekwencji ekonomicznych.

(10) Należy wziąć pod uwagę rezolucję Rady z dnia 28 maja 1999 r. w sprawie zwiększenia ochrony poprzez wprowadzenie sankcji karnych za fałszowanie w związku z wprowadzeniem euro ⁽⁶⁾, wraz z jej wskazówkami w sprawie wiążącego aktu prawnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ RAMOWĄ:

Artykuł  1 ³

Definicje

Do celów niniejszej decyzji ramowej:

– "Konwencja" oznacza Konwencję międzynarodową z dnia 20 kwietnia 1929 r. o zwalczaniu fałszowania pieniędzy oraz Protokół do niej (7),

– "waluta" oznacza pieniądze papierowe (w tym banknoty) oraz pieniądze metalowe, których obieg jest prawnie dopuszczony, włączając banknoty i monety euro, których obieg jest prawnie dopuszczony na mocy rozporządzenia (WE) 974/98,

– "osoba prawna" oznacza podmiot posiadający taki status na mocy obowiązującego prawa wewnętrznego, z wyjątkiem państw lub innych organów publicznych wykonujących funkcje władzy państwowej oraz oraz organizacji międzynarodowych.

Artykuł  2

Stosunek do Konwencji

1. Celem niniejszej decyzji ramowej jest uzupełnienie postanowień oraz ułatwienie stosowania Konwencji przez Państwa Członkowskie, zgodnie z poniższymi przepisami.

2. W tym celu Państwa Członkowskie, które jeszcze nie przystąpiły do Konwencji, zobowiązują się do tego.

3. Zobowiązania na mocy Konwencji pozostają niezmienione.

Artykuł  3

Przestępstwa ogólne

1. Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia karalności następujących czynów:

a) ⁴ jakiegokolwiek podrabiania lub przerabiania waluty w celu dokonania oszustwa, niezależnie od zastosowanych środków;

b) ⁵ wykorzystywania sfałszowanej waluty w celu dokonania oszustwa;

c) przywozu, wywozu, transportu, otrzymywania lub uzyskiwania sfałszowanej waluty, w celu jej wykorzystania, przy świadomości, że jest ona sfałszowana;

d) ⁶ wytwarzania, otrzymywania, uzyskiwania lub posiadania w celu dokonania oszustwa

– narzędzi, artykułów, programów komputerowych oraz wszelkich innych środków szczególnie dostosowanych do fałszowania lub przerabiania waluty, lub

– hologramów lub innych składników waluty, które służą do ochrony przed fałszowaniem.

2. Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia karania osób uczestniczących i podżegających do czynów określonych w ust. 1 oraz usiłujących dokonania czynów określonych w ust. 1 lit. a) - c).

Artykuł  4

Przestępstwa dodatkowe

Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia karania czynów określonych w art. 3 również w odniesieniu do banknotów lub monet wytwarzanych lub wytworzonych z wykorzystaniem legalnych urządzeń lub materiałów, z naruszeniem praw lub warunków, zgodnie z którymi właściwe organy mogą emitować walutę, bez zgody powyższych organów.

Artykuł  5

Waluta niewyemitowana, lecz przeznaczona do obiegu

Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia karania czynów określonych w art. 3 i 4, jeżeli:

a) odnoszą się one do przyszłych banknotów lub monet euro oraz zostały popełnione przed dniem 1 stycznia 2002 r.;

b) odnoszą się one do banknotów lub monet, które nie zostały jeszcze wyemitowane, lecz są przeznaczone do obiegu oraz należą do waluty, która jest prawnym środkiem płatniczym.

Artykuł  6 ⁷

Kary

1. Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia karania czynów określonych w art. 3-5 poprzez efektywne, proporcjonalne i odstraszające sankcje karne, włączając kary pozbawienia wolności, które mogą stanowić podstawę do ekstradycji.

2. Przestępstwa polegające na podrabianiu lub przerabianiu waluty w celu dokonania oszustwa, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. a), są zagrożone karą pozbawienia wolności, której górna granica zagrożenia wynosi co najmniej 8 lat.

Artykuł  7

Jurysdykcja

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 niniejszego artykułu:

– każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu ustanowienia swojej jurysdykcji nad przestępstwami określonymi w art. 3-5, w przypadku gdy przestępstwo zostało popełnione w całości lub w części na jego terytorium,

– artykuły 8 i 9, jak również art. 17 Konwencji stosuje się do przestępstw określonych w art. 3-5 niniejszej decyzji ramowej.

2. Przynajmniej Państwa Członkowskie, w których euro zostało przyjęte, podejmują odpowiednie środki w celu zapewnienia, aby możliwe było ściganie fałszowania, co najmniej euro, niezależnie od obywatelstwa przestępcy oraz miejsca, w którym przestępstwo zostało popełnione.

3. W przypadku gdy więcej niż jedno Państwo Członkowskie posiada jurysdykcję oraz dysponuje możliwością efektywnego ścigania przestępstwa opartego na tych samych faktach, zainteresowane Państwa Członkowskie współpracują ze sobą w podejmowaniu decyzji co do tego, które Państwo Członkowskie ma ścigać przestępcę lub przestępców w celu scentralizowania ścigania w jednym Państwie Członkowskim, o ile to jest możliwe.

Artykuł  8

Odpowiedzialność osób prawnych

1. 8 Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby osoby prawne ponosiły odpowiedzialność za przestępstwa, o których mowa w art. 3-5 popełnione na ich korzyść przez jakąkolwiek osobę, działającą indywidualnie lub jako członek organu danej osoby prawnej, która pełni kierowniczą rolę w ramach osoby prawnej, w oparciu o:

– pełnomocnictwo do reprezentowania osoby prawnej, lub

– upoważnienie do podejmowania decyzji w imieniu osoby prawnej, lub

– upoważnienie do wykonywania kontroli w ramach osoby prawnej,

jak również za pomocnictwo lub podżeganie do popełnienia takich przestępstw lub za usiłowanie popełnienia przestępstw określonych w art. 3 ust. 1 lit. a) i b).

2. Oprócz przypadków już przewidzianych w ust. 1, każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby osoba prawna ponosiła odpowiedzialność w przypadku, kiedy brak nadzoru lub kontroli ze strony osoby określonej w ust. 1 doprowadził do popełnienia przestępstwa określonego w art. 3-5 na korzyść danej osoby prawnej przez osobę pozostającą pod jej władzą.

3. Odpowiedzialność osoby prawnej na mocy ust. 1 i 2 nie wyłącza postępowania karnego przeciwko osobom fizycznym, które są sprawcami, podżegaczami lub pomocnikami w popełnieniu przestępstwa, o którym mowa w art. 3-5.

Artykuł  9 ⁹

Sankcje wobec osób prawnych

1. Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby osoba prawna ponosząca odpowiedzialność zgodnie z art. 8 ust. 1 podlegała skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym karom, które obejmują grzywny karne i innego rodzaju oraz mogą obejmować inne kary, takie jak:

a) wyłączenie spod uprawnienia do korzystania z publicznych korzyści lub pomocy;

b) czasowy lub stały zakaz wykonywania działalności gospodarczej;

c) poddanie nadzorowi sądowemu;

d) sądowy nakaz rozwiązania.

2. Każde Państwo Członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia, aby osoba prawna ponosząca odpowiedzialność zgodnie z art. 8 ust. 2 podlegała skutecznym, proporcjonalnym i odstraszającym karom lub środkom.

Artykuł  9a ¹⁰

Uznawanie wcześniejszych wyroków

Każde Państwo Członkowskie uznaje zasadę uznawania wcześniejszych wyroków na warunkach obowiązujących w jego prawie krajowym, a także na tych samych warunkach, do celów dowiedzenia winy za przestępstwa notoryczne, uznaje prawomocne orzeczenia wydane w innym Państwie Członkowskim za przestępstwa określone w art. 3-5 niniejszej decyzji ramowej, lub za przestępstwa określone w art. 3 Konwencji, niezależnie od rodzaju fałszowanej waluty.

Artykuł  10

Stosowanie terytorialne

Niniejszą decyzję ramową stosuje się do Gibraltaru.

Artykuł  11

Wdrażanie

1. Państwa Członkowskie podejmą niezbędne środki w celu wykonania niniejszej decyzji ramowej do dnia 31 grudnia 2000 r., gdy chodzi o art. 5 lit. a), oraz nie później niż do 29 maja 2001 r., gdy chodzi o inne przepisy.

2. W tych samych terminach Państwa Członkowskie przekażą Sekretariatowi Generalnemu Rady, Komisji i Europejskiemu Bankowi Centralnemu teksty przepisów transponujących do ich prawa wewnętrznego zobowiązania nałożone na nie na mocy niniejszej decyzji ramowej. Najpóźniej do dnia 30 czerwca 2001 r., na podstawie sprawozdania przygotowanego w oparciu o informacje i pisemne sprawozdanie Komisji, Rada dokona oceny stopnia, w jakim Państwa Członkowskie podjęły niezbędne środki w celu wykonania niniejszej decyzji ramowej.

Artykuł  12

Wejście w życie

Niniejsza decyzja ramowa wchodzi w życie z dniem jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 2000 r.

	W imieniu Rady
	A. COSTA
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 322 z 10.11.1999, str. 6.

⁽²⁾ Opinia wydana dnia 17 lutego 2000 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

⁽³⁾ Dz.U. L 139 z 11.5.1998, str. 1.

⁽⁴⁾ Dz.U. C 379 z 7.12.1998, str. 39.

⁽⁵⁾ Dz.U. C 11 z 15.1.1999, str. 13.

⁽⁶⁾ Dz.U. C 171 z 18.6.1999, str. 1.

⁽⁷⁾ Nr 2623, str. 372. Zestawienie Traktatów Ligi Narodów z 1931 r. Podpisana w Genewie dnia 20 kwietnia 1929 r.

ZAŁĄCZNIK 

DEKLARACJA REPUBLIKI AUSTRII

Austria korzysta z możliwości przyznanej na mocy art. 18 ust. 2 drugiego Protokołu do Konwencji o ochronie interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz.U. C 221 z 19.7.1997, str. 11), aby nie być związaną art. 3 i 4 wyżej wymienionego Protokołu przez okres pięciu lat, a tym samym oświadcza, że wykona swoje zobowiązania na mocy art. 8 i 9 decyzji ramowej w ciągu tego samego okresu.

1 Motyw 3 zmieniony przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

2 Motyw 8 zmieniony przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

3 Art. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

4 Art. 3 ust. 1 lit. a) zmieniona przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

5 Art. 3 ust. 1 lit. b) zmieniona przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

6 Art 3 ust. 1 lit. d) zmieniona przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

7 Art. 6 zmieniony przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

8 Art. 8 ust. 1 zmieniony przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

9 Art. 9 zmieniony przez sprostowanie z dnia 24 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.281.35/2).

10 Art. 9a dodany przez art. 1 decyzji ramowej nr 2001/888/WSiSW z dnia 6 grudnia 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.329.3) zmieniającej nin. decyzja ramową z dniem 14 grudnia 2001 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2000.140.1
• Rodzaj: Decyzja ramowa
• Tytuł: Decyzja ramowa 2000/383/WSiSW w sprawie zwiększenia ochrony poprzez sankcje karne i inne sankcje za fałszowanie w związku z wprowadzeniem euro
• Data aktu: 29/05/2000
• Data ogłoszenia: 14/06/2000
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 14/06/2000