Rozporządzenie 49/2000 zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1139/98 dotyczące obowiązkowego oznaczania na etykietach umieszczonych na niektórych środkach spożywczych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie innych danych niż przewidziane w dyrektywie 79/112/EWG

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 49/2000

z dnia 10 stycznia 2000 r.

zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1139/98 dotyczące obowiązkowego oznaczania na etykietach umieszczonych na niektórych środkach spożywczych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie innych danych niż przewidziane w dyrektywie 79/112/EWG

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 79/112/EWG z 18 grudnia 1978 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamowania środków przeznaczonych na sprzedaż konsumentowi końcowemu⁽¹⁾, ostatnio zmienioną dyrektywą 97/4/WE Parlamentu Europejskiego oraz Rady⁽²⁾, w szczególności jej art. 4 ust. 2,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1139/98⁽³⁾ ustanowiło obowiązek etykietowania żywności i jej składników wytworzonych ze zmodyfikowanych genetycznie nasion soi (Glycine max L.), którą obejmuje decyzja Komisji 96/281/WE⁽⁴⁾ oraz zmodyfikowanej genetycznie kukurydzy (Zea mays L.) objętej decyzją Komisji 97/98/WE⁽⁵⁾, w szczególności tych nie przewidzianych w dyrektywie 79/112/EWG.

(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1139/98 potwierdziło, że przypadkowe zanieczyszczenie środków spożywczych DNA lub białkiem w wyniku modyfikacji genetycznej nie może być wyłączone.

(3) Konsekwentnie Rada w momencie przyjęcia rozporządzenia Rady (WE) nr 1139/98, zwróciła się do Komisji o zbadanie praktyczności określenia minimalnych progów obecności DNA lub białka w wyniku modyfikacji genetycznej w celu wzięcia pod uwagę problemu przypadkowych zanieczyszczeń.

(4) Pomijając fakt, iż niektóre podmioty gospodarcze unikają stosowania zmodyfikowanych genetycznie nasion soi (Glycine max L.) lub kukurydzy (Zea mays L.) lub ich produkowania jako składników środków spożywczych, materiał otrzymywany z wyżej wymienionych organizmów zmodyfikowanych genetycznie może być w nich obecny w rezultacie przypadkowego zanieczyszczenia podczas np. uprawy, zbioru plonów, transportu, przechowywania lub przetwarzania.

(5) W przypadkach kiedy obecność takiego materiału jest przypadkowa i stanowi jedynie niewielki udział w danych składnikach w żywności, składniki te nie powinny być przedmiotem wymagań etykietowania ustanowionych rozporządzeniem (WE) nr 1139/98.

(6) W celu osiągnięcia niniejszego celu, konieczne jest ustanowienie minimalnych progów dla przypadkowej obecności w składnikach żywnościowych substancji pochodzącej z wyżej wymienionych zmodyfikowanych genetycznie nasion soi i kukurydzy.

(7) Do celów jasności, wskazane jest ustalenie progów jako pojedynczej wartości procentowej.

(8) Wartość 1 % określa najlepiej poziom tolerancji, który jednocześnie pozostaje niski i uwzględnia niezbędną elastyczność w procesie produkcyjnym. Istniejące lub wkrótce określone metody wykrywania będą koniecznym narzędziem dla stosowania tej wartości. Mimo wszystko, wartość 1 % wydaje się być wartością maksymalną, a podmioty gospodarcze powinny podejmować wszelkie działania w celu osiągania w praktyce najmniejszych możliwych wartości poziomu obecności wyżej opisanej substancji.

(9) Należy wyjaśnić, że wartość 1 % powinna być wartością tolerancji nie tylko dla przypadkowej obecności materiału otrzymywanego z wyżej wymienionych organizmów zmodyfikowanych genetycznie, ale dla całego przypadkowo obecnego materiału lub jakiegokolwiek innego materiału obecnego na rynku, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97⁽⁶⁾, wytworzonego z innych organizmów zmodyfikowanych genetycznie.

(10) Określenie substancji otrzymanej z organizmów zmodyfikowanych genetycznie powinno być rozumiane jako odnoszące się do części każdego składnika pochodzącej z organizmów zmodyfikowanych genetycznie.

(11) W celu określenia, że obecność takiej substancji jest przypadkowa, podmioty gospodarcze muszą być w stanie dostarczyć odpowiednie dowody wystarczające dla właściwego organu, że podjęli oni właściwe kroki dla uniknięcia stosowania jako źródła genetycznie zmodyfikowanych nasion soi (Glycine max L.) lub kukurydzy (Zea mays L.) lub jakichkolwiek innych organizmów zmodyfikowanych genetycznie będących źródłem materiału obecnego w obrocie zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 258/97 lub produktu ich zawierającego.

(12) W celach spójności z dyrektywą 79/112/EWG, właściwe jest stosowanie progu na poziomie poszczególnych składników rozpatrywanych produktów żywnościowych.

(13) Należy wyjaśnić, że takie samo podejście należy stosować do celów ustanowienia wykazu składników żywnościowych nie będących przedmiotem wymagań w zakresie oznaczania określonych w rozporządzeniu (WE) nr 1139/98 z powodu braku obecności białka i DNA otrzymanych w wyniku modyfikacji genetycznej określonej w art. 1 ust. 1 tego rozporządzenia.

(14) W każdym przypadku, składniki żywnościowe nie są przedmiotem wymagań w zakresie etykietowania zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1139/98, jeżeli nie zawierają białka lub DNA otrzymanych w wyniku modyfikacji genetycznej określonej w art. 1 ust. 1 tego rozporządzenia. Z uwagi na powyższe, wskazane jest wyjaśnienie, że wykaz taki nie jest wyczerpujący.

(15) W niektórych przypadkach żywność zawiera tylko jeden składnik. Dlatego też konieczne jest wyjaśnienie, w jaki sposób taka żywność będzie rozważana do celów ustanowienia wyżej opisanego wykazu oraz dla stosowania progu.

(16) Dyrektywa 79/112/EWG ma zastosowanie do produktów, które dostarczane są nie tylko dla konsumentów końcowych, ale także dla masowych dostawców.

(17) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Środków Spożywczych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

W rozporządzeniu (WE) nr 1139/98 wprowadza się następujące zmiany:

1. W art. 1 ust. 1 "konsumentowi końcowemu" zastępuje się "konsumentowi końcowemu lub masowym dostawcom".

2. W art. 2 wprowadza się następujące zmiany:

a) Ustęp 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Określone środki spożywcze nie będą przedmiotem dodatkowych wymagań w zakresie etykietowania, jeżeli:

a) ich składniki lub ich jedyny składnik nie zawierają protein lub DNA wynikające z modyfikacji genetycznej określonej w art. 1 ust. 1;

lub

b) materiał otrzymany z organizmów zmodyfikowanych genetycznie określonych w art. 1 ust. 1, wraz z jakimkolwiek materiałem wprowadzonym do obrotu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 258/97, otrzymanym z innych organizmów zmodyfikowanych genetycznie, jest obecny w ich składnikach lub w żywności zawierającej jeden składnik w ilości nie przekraczającej 1 % indywidualnie rozpatrywanych składników lub jedynego ich składnika, przy założeniu że ich obecność jest przypadkowa;

W celu ustalenia, że obecność takiej substancji jest przypadkowa, producenci muszą być w stanie udowodnić w stopniu wystarczającym właściwemu organowi, że podjęli odpowiednie kroki dla uniknięcia stosowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie (lub ich produkcji) określonych w poprzednim ustępie jako materiału źródłowego."

b) Dodaje się ust. 2a w brzmieniu:

"2a. W celu ułatwienia stosowania ust. 2 lit. a), opracowany zostanie otwarty wykaz składników żywnościowych lub żywności zawierającej jeden składnik, w których brak obecności protein lub DNA otrzymanych w wyniku modyfikacji genetycznej określonych w art. 1 ust. 1. Wykaz taki zostanie opracowany na mocy procedury ustanowionej w art. 17 dyrektywy 79/112/EWG, uwzględniając postęp techniczny, opinię Komitetu Naukowego ds. żywności oraz inne odpowiednie pomocne materiały naukowe."

Artykuł  2

Wymagania w zakresie etykietowania określone rozporządzeniem (WE) nr 1139/98 nie stosuje się do określonych środków spożywczych dostarczanych jako takie do masowych dostawców, wytworzonych i etykietowanych zgodnie z obowiązującym prawem we Wspólnocie, lub które zostały zgodnie z prawem przywożone do Wspólnoty i wprowadzone do swobodnego obrotu przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  3

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dziewięćdziesiątego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 10 stycznia 2000 r.

	W imieniu Komisji
	Erkki LIIKANEN
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 33 z 8.2.1979, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 21.

⁽³⁾ Dz.U. L 159 z 3.6.1998, str. 4.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 107 z 30.4.1996, str. 10.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 31 z 1.2.1997, str. 69.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 43 z 14.2.1997, str. 1.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2000.6.13
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 49/2000 zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr 1139/98 dotyczące obowiązkowego oznaczania na etykietach umieszczonych na niektórych środkach spożywczych wyprodukowanych z organizmów zmodyfikowanych genetycznie innych danych niż przewidziane w dyrektywie 79/112/EWG
• Data aktu: 10/01/2000
• Data ogłoszenia: 11/01/2000
• Data wejścia w życie: 10/04/2000, 01/05/2004