Decyzja 2002/605/WE dotycząca kwestionariusza odnoszącego się do dyrektywy Rady 96/82/WE w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi

DECYZJA KOMISJI

z dnia 17 lipca 2002 r.

dotycząca kwestionariusza odnoszącego się do dyrektywy Rady 96/82/WE w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi

(notyfikowana jako dokument nr C(2002) 2656)

(2002/605/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 24 lipca 2002 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając dyrektywę Rady 96/82/WE z dnia 9 grudnia 1996 r. w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi⁽¹⁾, w szczególności jej art. 19 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 19 ust. 4 dyrektywy 96/82/WE wymaga od Państw Członkowskich przekazywania co trzy lata sprawozdań w sprawie wykonania tej dyrektywy.

(2) Sprawozdanie musi zostać ustanowione na podstawie kwestionariusza lub szkicu opracowanego przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w art. 6 dyrektywy 91/692/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującej i racjonalizującej sprawozdania dotyczące wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska⁽²⁾.

(3) Trzyletni okres powinien obejmować lata 2003-2005 włącznie.

(4) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią wydaną przez Komitet ustanowiony w art. 6 dyrektywy 91/692/EWG,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Niniejszym przyjmuje się kwestionariusz dołączony w Załączniku.

Artykuł  2

Państwa Członkowskie sporządzają sprawozdanie obejmujące lata 2003-2005 włącznie, zgodnie z kwestionariuszem zamieszczonym w Załączniku.

Artykuł  3

Państwa Członkowskie przekazują Komisji to sprawozdanie najpóźniej do dnia 30 września 2006 r.

Artykuł  4

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 lipca 2002 r.

	W imieniu Komisji
	Margot WALLSTRÖM
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 10 z 14.1.1997, str. 13.

⁽²⁾ Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48.

ZAŁĄCZNIK

Kwestionariusz do trzyletniego sprawozdania, określonego w art. 19 ust. 4 dyrektywy 96/82/WE w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi (Seveso II)

1. Informacje ogólne

a) Kto stanowi główne właściwe władze odpowiedzialne za wykonanie dyrektywy Seveso II i jakie są ich główne zadania?

b) Dla każdego trzyletniego okresu objętego okresem sprawozdawczym⁽¹⁾:

i) ile zakładów podlegało przepisom transponującym art. 6, a nie przepisom transponującym art. 9? (przedsiębiorstwa "niższego szczebla")

ii) ile zakładów podlegało przepisom transponującym art. 9? (przedsiębiorstwa "wyższego szczebla")

iii) ile zakładów nie było objętych dyrektywą i dołączyło do kategorii "niższego szczebla" w związku ze zmianami dyrektywy lub systemu klasyfikacji substancji niebezpiecznych? (przedsiębiorstwa, które nie były objęte dyrektywą, oraz te, które obecnie po raz pierwszy objęte są przepisami niższego szczebla w roku bieżącym w związku ze zmianą legislacyjną)

iv) ile zakładów "spoza Seveso" dołączyło do kategorii "wyższego szczebla" w związku ze zmianami dyrektywy lub systemu klasyfikacji substancji niebezpiecznych? (zakłady, które nie były objęte dyrektywą, a obecnie są objęte przepisami wyższego szczebla)

v) ile zakładów "niższego szczebla Seveso" dołączyło do kategorii "wyższego szczebla" w związku ze zmianami dyrektywy lub systemu klasyfikacji substancji niebezpiecznych? (zakłady niższego szczebla, które stały się zakładami wyższego szczebla)

vi) ile zakładów "niższego szczebla Seveso" nie jest już objętych zakresem dyrektywy w związku ze zmianami dyrektywy lub systemu klasyfikacji substancji niebezpiecznych? (zakłady niższego szczebla, które nie podlegają już przepisom Seveso)

vii) ile zakładów "wyższego szczebla Seveso" stało się zakładami "niższego szczebla" w związku ze zmianami dyrektywy lub systemu klasyfikacji substancji niebezpiecznych?

viii) ile zakładów "wyższego szczebla Seveso" nie jest objętych już zakresem dyrektywy w związku ze zmianami dyrektywy lub systemu klasyfikacji substancji niebezpiecznych? (zakłady wyższego szczebla, które nie podlegają już przepisom Seveso).

2. Sprawozdania o bezpieczeństwie

a) Jaka jest całkowita liczba zakładów objętych zakresem art. 9, które nie przedłożyły jeszcze żadnego sprawozdania o bezpieczeństwie (od momentu wejścia w życie dyrektywy) na koniec każdego roku objętego okresem sprawozdawczym?

b) Ile zakładów wyższego szczebla znajdowało się dnia 31 grudnia 2005 r. w następującej sytuacji:

i) ich sprawozdanie o bezpieczeństwie było uaktualnione po raz ostatni przed dniem 1 stycznia 2003 r.;

ii) ich sprawozdanie o bezpieczeństwie było uaktualnione po raz ostatni w 2003 r.;

iii) ich sprawozdanie o bezpieczeństwie było uaktualnione po raz ostatni w 2004 r.;

iv) ich sprawozdanie o bezpieczeństwie było uaktualnione po raz ostatni w 2005 r.;

v) data ostatniej aktualizacji nie jest znana.

c) Jaki jest średni okres między otrzymaniem sprawozdania o bezpieczeństwie a przekazaniem wniosków prowadzącemu zakład?

d) Odpowiedź na to pytanie jest fakultatywna. W kontekście przeglądu sprawozdania o bezpieczeństwie zgodnie z wymogami na mocy art. 9 ust. 5 prowadzący zakład może dokonać przeglądu sprawozdania o bezpieczeństwie, a następnie podjąć decyzję, żeby go nie zmieniać. W takim przypadku ile zakładów wyższego szczebla dnia 31 grudnia 2005 r. znajdowało się w sytuacji:

i) ich sprawozdanie o bezpieczeństwie po raz ostatni zostało poddane przeglądowi przed dniem 1 stycznia 2003 r., a przegląd nie doprowadził do wprowadzenia zmian w sprawozdaniu o bezpieczeństwie;

ii) ich sprawozdanie o bezpieczeństwie po raz ostatni zostało poddane przeglądowi w 2003 r., a przegląd nie doprowadził do wprowadzenia zmian w sprawozdaniu o bezpieczeństwie;

iii) ich sprawozdanie o bezpieczeństwie po raz ostatni zostało poddane przeglądowi w 2004 r., a przegląd nie doprowadził do wprowadzenia zmian w sprawozdaniu o bezpieczeństwie;

iv) ich sprawozdanie o bezpieczeństwie po raz ostatni zostało poddane przeglądowi w 2005 r., a przegląd nie doprowadził do wprowadzenia zmian w sprawozdaniu o bezpieczeństwie;

v) data ostatniego przeglądu nie jest znana.

3. Plany operacyjno-ratownicze

1. Ile zakładów wyższego szczebla nie posiada wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego⁽²⁾, zgodnie z wymaganiami art. 11 ust. 1 lit. a) dyrektywy?

2. Ile zakładów wyższego szczebla posiada wewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy, zgodnie z wymogami art. 11 ust. 1 lit. a) dyrektywy?

3. W ilu zakładach wyższego szczebla rozważana sytuacja odnosi się do wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego?

4. Ile zakładów wyższego szczebla posiada zewnętrzne plany operacyjno-ratownicze niesporządzone przez wyznaczone władze zgodnie z art. 11 ust. 1 lit. c) dyrektywy? (Jeśli liczba nie jest równa zeru, należy dodać krótkie wyjaśnienie.)

5. Podać krótkie wyjaśnienie sposobu sprawdzania zewnętrznych planów operacyjno-ratowniczych (np. częściowy test, pełny test, obejmujący służby ratunkowe, czysto formalny itp.) oraz określić kryteria uznawania, czy zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy został przetestowany.

6. Dla ilu zakładów wyższego szczebla przetestowano po raz ostatni zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy w 2003 r.?

7. Dla ilu zakładów wyższego szczebla przetestowano po raz ostatni zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy w 2004 r.?

8. Dla ilu zakładów wyższego szczebla przetestowano po raz ostatni zewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy w 2005 r.?

9. W ilu przypadkach właściwe władze zdecydowały, w związku z informacjami zawartymi w sprawozdaniu o bezpieczeństwie, iż wymogów stworzenia zewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego nie stosuje się zgodnie z tym, co przewidziano w art. 11 ust. 6? Krótko wyjaśnić i uzasadnić przypadki.

4. Efekty domina

a) Dostarczyć ogólne informacje uzupełniające o metodologii wskazywania zakładów lub grup zakładów, określonych w art. 9 ust. 1.

b) Ile wskazano grup zakładów, w których prawdopodobieństwo i możliwość poważnych wypadków i ich skutków poważnego wypadku może wzrosnąć wskutek lokalizacji i sąsiedztwa takich zakładów, jak określono w art. 8 ust. 1 dyrektywy w sprawie efektu domina?

c) Jaka jest średnia liczba zakładów w grupie? (fakultatywnie)

d) Jaka jest liczba zakładów w najmniejszej grupie? (grupa o najmniejszej liczbie zakładów) (fakultatywnie)

e) Jaka jest liczba zakładów w największej grupie? (grupa o największej liczbie zakładów) (fakultatywnie)

f) Jaką prowadzi się strategię celem zapewnienia, że odpowiednie informacje wymieniane są we właściwy sposób dla zakładów, które są możliwie najbardziej narażone na efekt domina? Zilustrować strategię na podstawie jednego lub dwóch konkretnych przypadków oraz uwydatnić trudności napotykane w praktyce.

5. Planowanie użytkowania gruntów

Dostarczyć ogólnych informacji uzupełniających na temat określonych środków spełnienia celów art. 12 ogólnie, w szczególności celem zapewnienia kontroli nowych kierunków rozwoju wokół istniejących terenów pod budowę, a także lokalizacji nowych terenów pod budowę.

6. Informacje dotyczące środków bezpieczeństwa

1. Ile zakładów poinformowało opinię publiczną, przynajmniej raz, w latach 2003-2005, zgodnie z art. 13?

2. Dla ilu zakładów właściwe władze udostępniły innym Państwom Członkowskim wystarczające informacje umożliwiające im przygotowanie planów operacyjno-ratowniczych, zgodnie z wymogami art. 13 ust. 2?

3. Dla ilu zakładów właściwe władze otrzymały z innych Państw Członkowskich wystarczające informacje umożliwiające im przygotowanie planów operacyjno-ratowniczych, zgodnie z wymogami art. 13 ust. 2?

4. W ilu przypadkach właściwe władze dostarczyły innym Państwom Członkowskim informacje na temat zakładów znajdujących się w pobliżu terytorium innego Państwa Członkowskiego, które nie mogą spowodować niebezpieczeństwa poważnych awarii poza swoimi granicami, jak określono w art. 13 ust. 3?

5. Opisz krótko strategię informowania opinii publicznej. Kto jest odpowiedzialny za informowanie opinii publicznej? Jakich środków używa się do informowania opinii publicznej? Kto ponosi koszt tych informacji? Czy jest prowadzona jakaś ocena kosztów informowania opinii publicznej? Czy informacje rzeczywiście są podawane opinii publicznej i jak jest to monitorowane? W jaki sposób sprawdza się regularnie jakość i dokładność strategii informowania opinii publicznej?

7. Zakaz używania

1. Jakiego rodzaju instrumenty przymusu mogą być używane w przypadku naruszenia ustawodawstwa? (prawne działania administracyjne, kary pieniężne, zakaz używania, jak określono w art. 17 itp.).

2. W ilu przypadkach zastosowano każdy z tych instrumentów?

8. Kontrola

a) Podaj ogólny zarys strategii oraz środków kontroli, w tym wstępne oszacowanie całkowitej liczby roboczogodzin inspektoratu, spełniających wymogi przewidziane w dyrektywie, zadania inspektorów oraz ich minimalne kwalifikacje.

b) Dla każdego z trzech lat objętych okresem sprawozdawczym ile zakładów wyższego szczebla skontrolowano przynajmniej raz⁽³⁾?

c) Dla każdego z trzech lat objętych okresem sprawozdawczym ile zakładów niższego szczebla skontrolowano przynajmniej raz?

d) Ilu zakładów wyższego szczebla nie skontrolowano ani razu w okresie trzech lat 2003, 2004 i 2005?

e) Ilu zakładów niższego szczebla nie skontrolowano ani razu w okresie trzech lat 2003, 2004 i 2005?

9. Porty oraz stacje rozrządowe (fakultatywnie)

W poszanowaniu dla Traktatu oraz zgodnie z odpowiednimi przepisami legislacji wspólnotowej Państwa Członkowskie mogą utrzymać lub przyjąć właściwe środki dotyczące działalności związanej z transportem w dokach, nabrzeżach oraz stacjach rozrządowych, które są wyłączone z dyrektywy w celu zapewnienia poziomu bezpieczeństwa równoważnego do poziomu ustalonego dyrektywą. To pytanie fakultatywne ma dlatego na celu wymianę informacji na temat przyjętych środków oraz poważnych awarii w tej dziedzinie.

a) Podać ogólny opis, jakiego rodzaju środki "podobne do Seveso" (zewnętrzne plany operacyjno-ratownicze, planowanie użytkowania gruntów, informowanie opinii publicznej itp.) mogą w pewnym zakresie stosować się do portów i/lub stacji rozrządowych.

b) Ile zdarzyło się w porcie poważnych awarii spełniających kryteria powiadamiania o awariach, jak określono w załączniku VI do dyrektywy?

c) Ile poważnych awarii zdarzyło się w stacjach urzędowych spełniających kryteria powiadamiania o awariach, jak określono w załączniku VI do dyrektywy?

______

⁽¹⁾ Pytania i)-viii) dotyczą jedynie Państw Członkowskich, które nie podały Komisji odpowiednich informacji za pomocą systemu SPIRS.

⁽²⁾ Można założyć, że zakład posiada wewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy, jeśli właściwe władze na podstawie badań sprawozdania o bezpieczeństwie posiadają dowód na to, że istnieje wewnętrzny plan operacyjno-ratowniczy. O ile inne elementy nie wskazują inaczej, zakłada się, że instytucja nie posiada wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego. Jeśli sprawozdanie o bezpieczeństwie nie zostało przesłane lub jeśli został on zbadany i nie dostarcza dowodu na istnienie wewnętrznego planu operacyjno-ratowniczego, sytuacje należy zakwalifikować jako "w trakcie oceny".

⁽³⁾ W przypadku pytań 8b, 8c, 8d oraz 8e wyrażenie "kontrolowane" dotyczy kontroli, które doprowadziły do przygotowania sprawozdania stosownie do wymagań art. 18 ust. 2 lit. b).

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2002.195.74
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2002/605/WE dotycząca kwestionariusza odnoszącego się do dyrektywy Rady 96/82/WE w sprawie kontroli niebezpieczeństwa poważnych awarii związanych z substancjami niebezpiecznymi
• Data aktu: 17/07/2002
• Data ogłoszenia: 24/07/2002
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 24/07/2002