Decyzja 1229/2003/WE ustanawiająca zbiór wytycznych dla transeuropejskich sieci energetycznych oraz uchylająca decyzję nr 1254/96/WE

DECYZJA 1229/2003/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 26 czerwca 2003 r.

ustanawiająca zbiór wytycznych dla transeuropejskich sieci energetycznych oraz uchylająca decyzję nr 1254/96/WE

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 156 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji⁽¹⁾;

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego⁽²⁾,

uwzględniając opinię Komitetu Regionów⁽³⁾,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu⁽⁴⁾,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od momentu przyjęcia decyzji nr 1254/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 czerwca 1996 r. ustanawiającej zbiór wytycznych dla transeuropejskich sieci energetycznych⁽⁵⁾ powstała potrzeba włączenia nowych priorytetów w celu uwidocznienia szczególnie ważnych projektów, w celu uaktualnienia wykazu projektów oraz w celu przyjęcia procedury dla identyfikacji projektów.

(2) Nowe priorytety wynikają z powstania bardziej otwartego i konkurencyjnego rynku wewnętrznego energii w rezultacie wykonania dyrektywy 96/92/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 19 grudnia 1996 r. dotyczącej wspólnych zasad rynku wewnętrznego energii elektrycznej⁽⁶⁾ oraz dyrektywy 98/30/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. dotyczącej wspólnych zasad w odniesieniu do rynku wewnętrznego gazu ziemnego⁽⁷⁾. Nowe priorytety są zgodne z wnioskami z posiedzenia Rady Europejskiej w Sztokholmie w marcu 2001 r. dotyczącego rozwoju infrastruktury potrzebnej do działania rynku energii. Należy dołożyć szczególnych starań dla osiągnięcia celów zwiększenia użycia odnawialnych źródeł energii, jako wkład do wspierania polityki stałego rozwoju.

(3) Z reguły budowa i utrzymanie infrastruktury energetycznej podlega regułom rynku. Powyższe pozostaje w zgodzie z propozycjami Komisji w sprawie ustanowienia rynku wewnętrznego energii oraz wspólnych zasad dotyczących prawa konkurencji, których celem jest utworzenie bardziej otwartego i konkurencyjnego rynku wewnętrznego energii. Finansowe wsparcie Wspólnoty dla budowy i utrzymania powinno więc pozostać sprawą wyjątkową. Wszystkie wyjątki powinny być w pełni uzasadnione.

(4) Infrastruktura energetyczna powinna być zbudowana i utrzymywana tak, aby zapewniać sprawne funkcjonowanie rynku wewnętrznego energii, bez szkody dla kryteriów usług strategicznych oraz, gdzie stosowne, usługi powszechnej. Priorytety wywodzą się również z faktu wzrostu znaczenia transeuropejskich sieci energetycznych w zróżnicowaniu dostaw gazu Wspólnoty, włącznie z sieciami energetycznymi krajów kandydujących, oraz zapewnienie skoordynowanego działania sieci elektrycznych w Europie oraz w basenie Morza Śródziemnego i Morza Czarnego.

(5) Wśród projektów odnoszących się do transeuropejskich sieci energetycznych niezbędne jest wyróżnienie projektów priorytetowych, które są szczególnie istotne dla działania rynku wewnętrznego energii lub bezpieczeństwa zaopatrzenia w energię.

(6) Konieczne jest przyjęcie procedury identyfikacji projektów odnoszących się do transeuropejskich sieci energetycznych w celu zapewnienia harmonijnego zastosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2236/95 z dnia 18 września 1995 r. ustanawiającego ogólne zasady przyznawania pomocy finansowej Wspólnoty w zakresie sieci transeuropejskich⁽⁸⁾.

(7) Procedura identyfikacji projektów odnoszących się do transeuropejskich sieci energetycznych powinna być przyjęta poprzez działanie na dwóch poziomach: poziom pierwszy - identyfikujący ograniczoną liczbę tematycznie zdefiniowanych projektów stanowiących przedmiot wspólnego zainteresowania oraz drugi poziom - opisujący projekty w sposób szczegółowy, w formie specyfikacji.

(8) Ponieważ specyfikacje projektów podlegają zmianom, podawane są one jako orientacyjne. Dlatego też Komisja powinna pozostać uprawniona do ich aktualizacji. Ponieważ projekt może mieć znaczny wpływ polityczny i ekonomiczny, ważne jest znalezienie odpowiedniej równowagi między legislacyjnym nadzorem a elastycznością przy określaniu projektów, które zasługują na potencjalne wsparcie Wspólnoty.

(9) Środki niezbędne do wykonania niniejszej decyzji powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji⁽⁹⁾.

(10) Identyfikacja projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, ich specyfikacje oraz projekty priorytetowe powinny pozostawać bez uszczerbku dla wyników oceny oddziaływania na środowisko samych projektów, ich planów lub programów.

(11) Terminy, w ramach których Komisja musi sporządzić okresowe sprawozdanie w sprawie wdrożenia wytycznych na mocy decyzji nr 1254/96/WE, powinny zostać wydłużone, ponieważ zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2236/95 Komisja musi przedkładać sprawozdanie roczne zawierające informację odnośnie do postępu realizacji projektów, w szczególności projektów priorytetowych.

(12) Uwzględniając zakres zmian dokonanych w decyzji nr 1254/96/WE pożądane jest, do celów jasności i racjonalizacji, aby przedmiotowe przepisy zostały zmienione,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Cel

Niniejsza decyzja określa charakter i zakres działania Wspólnoty w celu ustanowienia wytycznych dla transeuropejskich sieci energetycznych. Ustanawia ona zbiór wytycznych obejmujących cele, priorytety i ogólne kierunki działań Wspólnoty w zakresie transeuropejskich sieci energetycznych. Te wytyczne wskazują projekty stanowiące przedmiot wspólnego zainteresowania, włączając sieci mające pierwszeństwo spośród transeuropejskich sieci elektrycznych i gazowych.

Artykuł  2

Zakres

Niniejsza decyzja ma zastosowanie do:

1) sieci elektrycznych:

a) wszystkich linii wysokiego napięcia, z wyjątkiem należących do sieci rozdzielczych, oraz do linii morskich, pod warunkiem że infrastruktura ta jest wykorzystywana do przesyłania/połączenia międzyregionalnego lub międzynarodowego,

b) każdego sprzętu lub instalacji istotnych dla prawidłowego funkcjonowania danego systemu, w tym systemów ochronnych, nadzorczych i kontrolnych;

2) sieci gazu ziemnego:

a) wysokociśnieniowych rurociągów gazowych, z wyjątkiem należących do sieci rozdzielczych, umożliwiających zaopatrywanie regionów Wspólnoty ze źródeł wewnętrznych lub zewnętrznych,

b) podziemnych miejsc składowania przyłączonych do wyżej wymienionych wysokociśnieniowych rurociągów gazowych,

c) urządzeń odbiorczych, magazynowych i ponownie gazyfikowanych dla skroplonego gazu ziemnego (LNG), jak również nośników gazu zgodnie z dostarczanymi pojemnościami,

d) każdego sprzętu lub instalacji istotnych dla prawidłowego funkcjonowania danego systemu, w tym systemów ochronnych, nadzorczych i kontrolnych.

Artykuł  3

Cele

Wspólnota wspiera połączenia wzajemne, współdziałanie i rozwój transeuropejskich sieci energetycznych oraz dostęp do takich sieci zgodnie z obecnym prawem wspólnotowym, w celu:

a) umożliwienia skutecznego działania rynku wewnętrznego ogólnie oraz rynku wewnętrznego energii w szczególności, wspierając racjonalną produkcję, dystrybucję i wykorzystanie zasobów energetycznych oraz rozwój i połączenie odnawialnych zasobów energetycznych, w celu obniżenia kosztów energii ponoszonych przez odbiorców oraz wniesienia wkładu w zróżnicowanie źródeł energii;

b) ułatwienia rozwoju i ograniczenia izolacji regionów mniej uprzywilejowanych i wyspiarskich Wspólnoty, pomagając przez to wzmocnić spójność gospodarczą i społeczną,

c) wzmocnienia bezpieczeństwa dostaw energii, na przykład przez wzmocnienie stosunków z państwami trzecimi w sektorze energetycznym w ich wspólnym interesie, szczególnie w ramach Traktatu w sprawie Karty Energetycznej oraz umów o współpracy zawartych przez Wspólnotę.

Artykuł  4

Priorytety

Priorytety działania Wspólnoty dotyczące transeuropejskich sieci energetycznych są zgodne ze stałym rozwojem i są następujące:

1) zarówno dla sieci elektrycznych jak gazowych:

a) adaptowanie i rozwój sieci energetycznych w celu wsparcia funkcjonowania rynku wewnętrznego energii, a przede wszystkim rozwiązywania problemu "wąskich gardeł" (zwłaszcza transgranicznych), ograniczeń przesyłowych i przerw, jak również uwzględnienie potrzeb powstających z funkcjonowania rynku wewnętrznego energii elektrycznej i gazu ziemnego, a także z rozszerzania Wspólnoty Europejskiej.

b) zakładanie sieci energetycznych w regionach wyspiarskich, odizolowanych, peryferyjnych i ultraperyferyjnych, przy jednoczesnym wspieraniu zróżnicowania źródeł energii oraz wykorzystywaniu odnawialnych źródeł energii, wraz z przyłączaniem takich sieci, w miarę potrzeb;

2) dla sieci energii elektrycznej:

a) adaptowanie i rozwój sieci w celu ułatwienia integracji/podłączania produkcji energii odnawialnej;

b) współdziałanie sieci energii elektrycznej wewnątrz Wspólnoty Europejskiej z sieciami Państw Członków kandydujących i innymi krajami w Europie oraz w basenie Morza Śródziemnego oraz Morza Czarnego;

3) dla sieci gazowych:

rozwój sieci gazowych w celu sprostania potrzebom konsumpcyjnym Wspólnoty Europejskiej, kontrola systemów dostaw gazu Wspólnoty oraz współdziałanie sieci gazowych z sieciami w państwach trzecich w Europie oraz w basenie Morza Śródziemnego oraz Morza Czarnego, a także zróżnicowanie źródeł i tras zaopatrzenia w gaz ziemny.

Artykuł  5

Kierunki działania

Ogólnymi kierunkami działań Wspólnoty dotyczącymi transeuropejskich sieci energetycznych są:

a) identyfikacja projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania,

b) stworzenie bardziej korzystnych warunków do rozwoju tych sieci, zgodnie z art. 156 ust. 1 Traktatu.

Artykuł  6

Dodatkowe kryteria dla projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania

1. Kryteria rodzajowe do stosowania przy podejmowaniu decyzji odnośnie do zmian, specyfikacji lub wniosków o uaktualnienie projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania są następujące:

a) projekt powinien mieścić się w zakresie art. 2;

b) projekt odpowiada celom i priorytetom określonym odpowiednio w art. 3 i 4,

c) projekt wykazuje potencjalną efektywność gospodarczą,

Projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania, które dotyczą terytorium Państwa Członkowskiego, wymagają zgody tego Państwa Członkowskiego.

2. Dodatkowe kryteria dla identyfikacji projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania są wymienione w załączniku II.

3. Wszelkie modyfikacje - które zmieniają opis dodatkowych kryteriów dla projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, jak wykazano w załączniku II, włącznie z zasadniczymi zmianami mającymi wpływ na kryteria, takimi jak w odniesieniu do całkowicie nowych projektów lub miejsca przeznaczenia w nowym kraju - są ustalane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu.

4. Jedynie projekty wymienione w załączniku III, które spełniają kryteria określone w ust. 1 i 2, są uprawnione do przyznania pomocy finansowej Wspólnoty, przewidzianej na mocy rozporządzenia (WE) nr 2236/95.

5. Ogólne specyfikacje projektów łącznie, gdzie stosowne, z opisem geograficznym są wymienione w załączniku III. Specyfikacje te są aktualizowane zgodnie z procedurą określoną w art. 10 ust. 2. Aktualizacje są natury technicznej i muszą być ograniczone do technicznych zmian projektu, potrzeby zmiany na przykład konkretnej części określonej trasy lub ograniczonej adaptacji lokalizacji projektu.

6. Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki, które uważają za niezbędne do ułatwienia i przyspieszenia zakończenia projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz do zminimalizowania opóźnień, stosując się do prawa wspólnotowego oraz konwencji międzynarodowych w sprawie środowiska. W szczególności niezbędne procedury upoważniające są szybko wykonywane.

7. W przypadku gdy części projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania są umiejscowione na terytorium państw trzecich, Komisja może, w porozumieniu z zainteresowanymi Państwami Członkowskimi, przedłożyć propozycje, gdzie właściwe, w ramach zarządzania porozumieniami między Wspólnotą a tymi państwami trzecimi oraz zgodnie z Traktatem w sprawie Karty Energetycznej w odniesieniu do państw trzecich będących sygnatariuszami tego Traktatu, aby projekty te były również uznawane za przedmiot obopólnego zainteresowania przez zainteresowane państwa trzecie, w celu ułatwienia ich wdrożenia.

8. Ocena efektywności gospodarczej określonej w ust. 1 lit. c) oparta jest na analizie kosztów korzyści, uwzględniającej wszystkie koszty i korzyści, włączając również te średnio- i/lub długoterminowe, w związku z kwestiami ochrony środowiska, bezpieczeństwem dostaw oraz wkładem w spójność gospodarczą i społeczną.

Artykuł  7

Projekty priorytetowe

1. Projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania określone w art. 6 ust. 4 i objęte załącznikiem I posiadają pierwszeństwo w otrzymywaniu dotacji z pomocy finansowej Wspólnoty udzielanych na mocy rozporządzenia (WE) nr 2236/95. Zmiany w załączniku I są ustalane zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu.

2. Zainteresowane Państwa Członkowskie oraz Komisja dołożą starań, każde w zakresie swych kompetencji, dla wspomagania realizacji projektów priorytetowych, w szczególności projektów transgranicznych.

3. Projekty priorytetowe są zgodne z zasadą stałego rozwoju oraz spełniają następujące kryteria:

a) mają znaczący wpływ na działanie konkurencji na rynku wewnętrznym, i/lub

b) wzmacniają bezpieczeństwo dostaw we Wspólnocie.

Artykuł  8

Oddziaływanie na konkurencję

Przy rozpatrywaniu projektów należy brać pod uwagę efekt oddziaływania na konkurencję. Popierane jest finansowanie prywatne lub finansowanie przez dane podmioty gospodarcze. Należy unikać wszelkich zakłóceń w konkurencji między podmiotami rynkowymi, zgodnie z postanowieniami Traktatu.

Artykuł  9

Ograniczenia

1. Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla zobowiązań finansowych Państwa Członkowskiego lub Wspólnoty.

2. Niniejsza decyzja pozostaje bez uszczerbku dla wyników oceny wpływu na środowisko projektów, planów lub programów, które określają przyszły zakres upoważnień dla takich projektów. Wyniki oceny wpływu na środowisko, gdzie taka ocena jest wymagana zgodnie z odpowiednim prawodawstwem wspólnotowym, są brane pod uwagę przed podjęciem decyzji o realizacji projektów, zgodnie z odpowiednim prawodawstwem Wspólnoty.

Artykuł  10

Komitet

1. Komisja jest wspomagana przez Komitet.

2. W przypadku gdy przywołuje się niniejszy ustęp, mają zastosowanie art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3. Komitet uchwala swój regulamin wewnętrzny

Artykuł  11

Sprawozdanie

Co dwa lata Komisja opracowuje sprawozdanie z wykonywania niniejszej decyzji, które przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów. W sprawozdaniu tym zwraca się uwagę na wdrożenie i postęp w realizacji projektów priorytetowych, jak również na rodzaje ich finansowania, w szczególności w odniesieniu do wkładu Wspólnoty w finansowanie, które dotyczy połączeń transgranicznych, jak określono w pkt 1, 2 i 7 załącznika II.

Artykuł  12

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł  13

Uchylona zostaje decyzja nr 1254/96/WE, bez uszczerbku dla zobowiązań Państw Członkowskich dotyczących stosowania tej decyzji. Odwołania do decyzji nr 1254/96/WE należy traktować jako odwołania do niniejszej decyzji.

Artykuł  14

Niniejsza decyzja jest skierowana do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 26 czerwca 2003 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
P. COX	A. TSOCHATZOPOULOS
Przewodniczący	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. 151 E z 25.6.2002, str. 207.

⁽²⁾ Dz.U. C 241 z 7.10.2002, str. 146.

⁽³⁾ Dz.U. C 278 z 14.11.2002, str. 35.

⁽⁴⁾ Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 24 października 2002 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), Wspólne Stanowisko Rady z dnia 2 lutego 2003 r. (Dz.U. C 64 E z 18.3.2003, str. 22) oraz decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 4 czerwca 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 16 czerwca 2003 r.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 161 z 29.6.1996, str. 147, decyzja w brzmieniu zmienionym ostatnio decyzją nr 1741/1999/WE (Dz.U. L 207 z 6.8.1999, str. 1).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 27 z 30.1.1997, str. 20.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 1.

⁽⁸⁾ Dz.U. L 228 z 23.9.1995, str. 1. Rozporządzenie w brzmieniu zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 1655/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 197 z 29.7.1999, str. 1).

⁽⁹⁾ Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

TRANSEUROPEJSKIE SIECI ENERGETYCZNE

Osie projektów priorytetowych określonych w art. 7

SIECI ELEKTRYCZNE

EL.1. Francja - Belgia - Niderlandy - Niemcy:

wzmocnienie sieci energii elektrycznej w celu rozwiązania ograniczeń przesyłowych w przepływie energii elektrycznej przez Beneluks.

EL.2. Granice Włoch z Francją, Austrią, Słowenią i Szwajcarią:

zwiększanie zdolności elektrycznych połączeń wzajemnych.

EL.3. Francja - Portugalia - Hiszpania

zwiększanie zdolności elektrycznych połączeń wzajemnych między tymi państwami, jak również dla Półwyspu Iberyjskiego oraz rozwój sieci w regionach wyspiarskich.

EL.4. Grecja - kraje bałkańskie - system UCTE (Unia Koordynacyjna Przesyłu Energii Elektrycznej)

rozwój infrastruktury elektrycznej dla przyłączenia Grecji do systemu UCTE

EL.5. Zjednoczone Królestwo - kontynentalna Europa i północna Europa:

ustanowienie/zwiększanie zdolności elektrycznych połączeń wzajemnych oraz ewentualna integracja przybrzeżnych źródeł energii wiatru.

EL.6. Irlandia - Zjednoczone Królestwo

zwiększanie zdolności połączeń wzajemnych oraz ewentualna integracja przybrzeżnych źródeł energii wiatru.

EL.7. Dania - Niemcy - Pierścień Bałtycki (włącznie z Norwegią - Szwecją - Finlandią - Danią - Niemcami):

zwiększanie zdolności połączeń wzajemnych oraz ewentualna integracja przybrzeżnych źródeł energii wiatru.

SIECI GAZOWE

NG.1. Zjednoczone Królestwo - północna Europa kontynentalna, w tym Niderlandy, Dania i Niemcy - (z połączeniami do państw regionu Morza Bałtyckiego) - Rosja:

rurociągi gazowe łączące niektóre z głównych źródeł gazu w Europie, poprawianie współdziałania sieci oraz zwiększanie bezpieczeństwa dostaw.

NG.2. Algieria - Hiszpania - Włochy - Francja - północna Europa kontynentalna:

budowa nowych rurociągów gazowych z Algierii do Hiszpanii, Francji i do Włoch, oraz zwiększanie zdolności sieci do i między Hiszpanią, Włochami i Francją.

NG.3. Kraje Morza Kaspijskiego - Bliski Wschód - Unia Europejska:

nowe sieci rurociągów gazowych do Unii Europejskiej z nowych źródeł, łącznie z rurociągami między Turcją a Grecją, Grecją a Włochami oraz Turcją a Austrią

NG.4. Terminale LNG w Belgii, Francji, Hiszpanii, Portugalii i we Włoszech:

różnicowanie źródeł dostaw i punktów wejściowych, łącznie z podłączeniami LNG do sieci przesyłowych.

NG.5. Podziemne składowanie w Hiszpanii, Portugalii, Włoszech, Grecji oraz w regionie Morza Bałtyckiego:

zwiększanie pojemności w Hiszpanii, Włoszech i regionie Morza Bałtyckiego oraz budowa pierwszych obiektów w Portugalii i Grecji.

ZAŁĄCZNIK  II

TRANSEUROPEJSKIE SIECI ENERGETYCZNE

Dodatkowe kryteria dla projektów będących przedmiotem wspólnego zainteresowania

SIECI ELEKTRYCZNE

1. Rozwój sieci elektrycznych w regionach wyspiarskich, odizolowanych, peryferyjnych i ultraperyferyjnych przy jednoczesnym wspieraniu różnicowania źródeł energii oraz wzmocnieniu użytkowania energii odnawialnej, jak również przyłączeniu sieci elektrycznych tych regionów, gdzie stosowne.

– Irlandia - Zjednoczone Królestwo (Walia)

– Grecja (wyspy)

– Włochy (Sardynia) - Francja (Korsyka) - Włochy (kontynent)

– połączenia w regionach wyspiarskich

– połączenia w ultraperyferyjnych regionach Francji, Hiszpanii, Portugalii

2. Rozwój połączeń energii elektrycznej między Państwami Członkowskimi potrzebny do funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz w celu zapewnienia wiarygodności i niezawodności działania sieci elektrycznych.

– Francja - Belgia - Niderlandy - Niemcy

– Francja - Niemcy

– Francja - Włochy

– Francja - Hiszpania

– Portugalia - Hiszpania

– Finlandia - Szwecja

– Austria - Włochy

– Irlandia - Zjednoczone Królestwo (Irlandia Północna)

– Austria - Niemcy

– Niderlandy - Zjednoczone Królestwo

– Niemcy - Dania - Szwecja

– Grecja - Włochy

3. Rozwój połączeń elektrycznych wewnątrz Państw Członkowskich, tam gdzie jest to potrzebne do wykorzystania połączeń między Państwami Członkowskimi, dla funkcjonowania rynku wewnętrznego lub przyłączenia odnawialnych źródeł energii.

– wszystkie Państwa Członkowskie

4. Rozwój połączeń elektrycznych z państwami nienależącymi do Wspólnoty, w szczególności z krajami kandydującymi do przyłączenia, wnosząc w ten sposób wkład we współdziałanie, wiarygodność funkcjonowania i niezawodność sieci elektrycznych lub dostaw energii elektrycznej wewnątrz Wspólnoty Europejskiej.

– Niemcy - Norwegia

– Niderlandy - Norwegia

– Szwecja - Norwegia

– Zjednoczone Królestwo - Norwegia

– Włochy - Słowenia

– Bałtycki Pierścień Energetyczny: Niemcy - Polska - Rosja - Estonia - Łotwa - Litwa - Szwecja - Finlandia – Dania - Białoruś

– Norwegia - Szwecja - Finlandia - Rosja

– Śródziemnomorski Pierścień Energetyczny: Francja - Hiszpania - Maroko - Algieria - Tunezja - Libia - Egipt - kraje bliskowschodnie - Turcja - Grecja - Włochy

– Niemcy - Polska

– Grecja - Turcja

– Włochy - Szwajcaria

– Grecja - kraje bałkańskie

– Hiszpania - Maroko

– UE - kraje bałkańskie - Białoruś - Rosja - Ukraina

– Czarnomorski Pierścień Energetyczny: Rosja - Ukraina - Rumunia - Bułgaria - Turcja - Gruzja

5. Działania poprawiające funkcjonowanie wzajemnie połączonych sieci elektrycznych w obrębie rynku wewnętrznego, w szczególności wskazywanie "wąskich gardeł" i brakujących odcinków sieci, tworzenie rozwiązań w celu przeciwdziałania ograniczeniom przesyłowym oraz przyjęcie metod prognozowania i działania sieci elektrycznej.

– wskazywanie "wąskich gardeł" i brakujących odcinków, w szczególności transgranicznych, w sieciach elektrycznych,

– tworzenie rozwiązań dla zarządzania przepływem energii elektrycznej w celu przeciwdziałania problemowi ograniczeń przesyłowych wewnątrz sieci elektrycznej,

– wprowadzanie metod prognozowania i działania sieci elektrycznych wymaganych do funkcjonowania rynku wewnętrznego oraz użytkowanie dużej części odnawialnych źródeł energii.

SIECI GAZU ZIEMNEGO

6. Wprowadzenie gazu ziemnego do nowych regionów, głównie wyspiarskich, odizolowanych, peryferyjnych i ultraperyferyjnych, oraz rozwój sieci gazowych w tych regionach.

– Zjednoczone Królestwo (Irlandia Północna)

– Irlandia

– Hiszpania

– Portugalia

– Grecja

– Szwecja

– Dania

– regiony ultraperyferyjne: Francja, Hiszpania, Portugalia

7. Rozbudowa połączeń gazowych w celu sprostania potrzebom rynku wewnętrznego lub wzmacnianie bezpieczeństwa dostaw, łącznie z podłączeniem oddzielnych sieci gazowych:

– Irlandia - Zjednoczone Królestwo

– Francja - Hiszpania

– Portugalia - Hiszpania

– Austria - Niemcy

– Austria - Węgry

– Austria - Włochy

– Grecja - inne kraje bałkańskie

– Włochy - Grecja

– Austria - Republika Czeska

– Austria - Słowenia - Chorwacja

– Zjednoczone Królestwo - Niderlandy - Niemcy

– Niemcy - Polska

– Dania - Zjednoczone Królestwo

– Dania - Niemcy - Szwecja

8. Rozbudowa zdolności do otrzymywania skroplonego gazu ziemnego (LNG) oraz do składowania gazu ziemnego, potrzebnych, aby sprostać podaży oraz kontroli systemów zasilania gazem, a także aby różnicować źródła i trasy dostawcze.

– wszystkie Państwa Członkowskie

9. Rozbudowa zdolności przesyłowej gazu (gazowe rurociągi dostawcze) potrzebnej do sprostania popytowi oraz zróżnicowania dostaw ze źródeł wewnętrznych i zewnętrznych, a także tras dostawczych.

– Nordycka Sieć Gazowa: Norwegia - Dania - Niemcy - Szwecja - Finlandia - Rosja - państwa bałtyckie - Polska

– Algieria - Hiszpania - Francja

– Rosja - Ukraina - UE

– Rosja - Białoruś - Polska - UE

– Libia - Włochy

– kraje Morza Kaspijskiego - UE

– Rosja - Ukraina - Mołdawia - Rumunia - Bułgaria - Grecja - inne kraje bałkańskie

– Niemcy - Republika Czeska - Austria - Włochy

– Rosja - Ukraina - Słowacja - Węgry - Słowenia - Włochy

– Niderlandy - Niemcy - Szwajcaria - Włochy

– Belgia - Francja - Szwajcaria - Włochy

– Dania - (Szwecja) - Polska

– Norwegia - Rosja - UE

– Irlandia

– Algieria - Włochy - Francja

– Bliski Wschód - UE

10. Działania poprawiające funkcjonowanie połączonych wzajemnie sieci gazowych w obrębie rynku wewnętrznego, w szczególności wskazywanie wąskich gardeł i przerw, tworzenie rozwiązań w celu przeciwdziałania ograniczeniom przesyłowym oraz zastosowanie metod prognozowania i działania sieci gazowych.

– wskazywanie wąskich gardeł i brakujących odcinków, w szczególności transgranicznych, w sieciach gazowych.

– tworzenie rozwiązań dla zarządzania przepływem gazu ziemnego w celu przeciwdziałania problemom ograniczeń przesyłowych wewnątrz sieci gazowych.

– zastosowanie metod prognozowania i działania sieci gazu ziemnego, potrzebnych do funkcjonowania rynku wewnętrznego.

ZAŁĄCZNIK  III

TRANSEUROPEJSKIE SIECI ENERGETYCZNE

Projekty będące przedmiotem wspólnego zainteresowania oraz ich specyfikacje, obecnie identyfikowane zgodnie z kryteriami określonymi w załączniku II

SIECI ELEKTRYCZNE

1. Rozbudowa sieci elektrycznej w regionach odizolowanych

1.1. Kabel podmorski Irlandia - Walia (UK)

1.2. Wzmocnienie łącza Ipiros (GR) - Puglia (IT)

1.3. Połączenie Południowych Cyklad (GR)

1.4. Łącze w postaci kabla podmorskiego 30 kV między wyspami Faial, Pico i S. Jorge (Azory, PT)

1.5. Połączenie i wzmocnienie sieci w Terceira, Faial i S. Miguel (Azory, PT)

1.6. Połączenie i wzmocnienie sieci w Maderze (PT)

1.7. Kabel podmorski Sardynia (IT) - Włochy, kontynent

1.8. Kabel podmorski Korsyka (FR) - Włochy

1.9. Połączenie Włochy kontynent - Sycylia (IT)

1.10. Podwojenie połączenia Sorgente (IT) - Rizziconi (IT)

1.11. Nowe połączenia obejmujące Baleary i Wyspy Kanaryjskie (ES)

2. Rozbudowa połączeń elektrycznych między Państwami Członkowskimi

2.1. Linia Moulaine (FR) - Aubange (BE)

2.2 Linia Avelin (F) - Avelgem (BE)

2.3. Linia Vigy (FR) - Marlenheim (FR)

2.4. Linia Vigy (FR) - Uchtelfangen (DE)

2.5. Transformator fazowy w La Praz (FR)

2.6. Dalszy wzrost zdolności poprzez istniejące połączenia wzajemne między Francją i Włochami

2.7. Nowe połączenia wzajemne między Francją i Włochami

2.8. Nowe połączenia wzajemne poprzez Pireneje między Francją i Hiszpanią

2.9. Połączenie Wschodnie Pireneje między Francją i Hiszpanią

2.10. Połączenia między północną Portugalią i północno-zachodnią Hiszpanią

2.11. Linia Sines (PT) - Alqueva (PT) - Balboa (ES)

2.12. Linia Valdigem (PT) - Douro Internacional (PT) - Aldeadávila (ES) oraz obiekty w Douro Internacional

2.13. Nowe połączenia na północ od Zatoki Botnickiej między Finlandią i Szwecją

2.14. Linia Lienz (AT) - Cordignano (IT)

2.15. Nowe połączenie między Włochami i Austrią przez przełęcz Brenner

2.16. Połączenie między Irlandią i Irlandią Północną

2.17. Linia St Peter (AT) - Isar (DE)

2.18. Kabel podmorski między południowo-wschodnią Anglią i środkowymi Niderlandami

2.19. Wzmocnienie połączeń między Danią i Niemcami, np. linia Kasso - Hamburg

2.20. Wzmocnienie połączeń między Danią i Szwecją

3. Rozbudowa połączeń elektrycznych wewnątrz Państw Członkowskich

3.1. Połączenia na osi duńskiej wschód - zachód: połączenie między sieciami, zachodnio-duńską (UCTE) i wschodnią siecią (NORDEL)

3.2. Połączenie na osi duńskiej północ - południe

3.3. Nowe połączenia w północnej Francji

3.4. Nowe połączenia w południowo-zachodniej Francji

3.5. Linia Trino Vercellese (IT) - Lacchiarelle (IT)

3.6. Linia Turbigo (IT) - Rho - Bovisio (IT)

3.7. Linia Voghera (IT) - La Casella (IT)

3.8. Linia S. Fiorano (IT) - Nave (IT)

3.9. Linia Venezia Nord (IT) - Cordignano (IT)

3.10. Linia Redipuglia (IT) - Udine Ovest (IT)

3.11. Nowe połączenia na osi włoskiej wschód - zachód

3.12. Linia Tavarnuzze (IT) - Casellina (IT)

3.13. Linia Tavarnuzze (IT) - S.Barbara (IT)

3.14. Linia Rizziconi (IT) - Feroleto (IT) - Laino (IT)

3.15. Nowe połączenia na osi włoskiej północ - południe

3.16. Modyfikacje sieci dla ułatwienia odnawialnych połączeń we Włoszech

3.17. Nowe połączenia energii wiatru we Włoszech

3.18. Nowe połączenia na osi północnej Hiszpanii

3.19. Nowe połączenia na osi śródziemnomorskiej Hiszpanii

3.20. Nowe połączenia na osi Galicia (ES) - Centro (ES)

3.21. Nowe połączenia na osi Centro (ES) - Aragón (ES)

3.22. Nowe połączenia na osi Aragón (ES) - Levante (ES)

3.23. Nowe połączenia w Andaluzji (ES)

3.24. Linia Pedralva (PT) - Riba d'Ave (PT) oraz obiektów w Pedralva

3.25. Linia Recarei (PT) - Valdingem (PT)

3.26. Linia Picote (PT) - Pocinho (PT) (ulepszenie)

3.27. Modyfikacja obecnej linii Pego (PT) - Cedillo (ES)/Falagueira (PT) oraz urządzeń w Falagueira

3.28. Linia Pego (PT) - Batalha (PT) oraz urządzenia w Batalha

3.29. Linia Sines (PT) - Ferreira do Alentejo (PT) I (ulepszenie)

3.30. Nowe podłączenia energii wiatrowej w Portugalii

3.31. Linia Pereiros (PT) - Zêzere (PT) - Santarém (PT) oraz obiekty w Zêzere

3.32. Linie I i II Batalha (PT) - Rio Maior (PT) (ulepszenie)

3.33. Linia Carrapatelo (PT) - Mourisca (PT) (ulepszenie)

3.34. Linia Valdingem (PT) - Viseu (PT) - Anadia (PT)

3.35. Odgałęzienie obecnej linii RIO Maior (PT) - Palmela (PT) do Ribatejo (PT) oraz urządzenia w Ribatejo

3.36. Podstacje Thessaloniki (GR), Lamia (GR) i Patras (GR) wraz z liniami łączącymi

3.37. Połączenia regionalne Evia (GR), Lakonia (GR) i Thrace (GR)

3.38. Wzmocnienie istniejących połączeń w regionach peryferyjnych kontynentalnej Grecji

3.39. Linia Tynagh (IE) - Cashla (IE)

3.40. Linia Flagford (IE) - East Sligo (IE)

3.41. Połączenia w północno-wschodniej i zachodniej Hiszpanii, w szczególności w podłączaniu do sieci zdolności wytworzonych energią wiatru

3.42. Połączenia w Kraju Basków (ES), Aragón (ES) i Navarra (ES)

3.43. Połączenia w Galicji (ES)

3.44. Połączenia w centralnej Szwecji

3.45. Połączenia w południowej Szwecji

3.46. Linia Lübeck/Siems (DE) - Górries (DE)

3.47. Linia Lübeck/Siems (DE) - Krümmel (DE)

3.48. Połączenia w Północnej Irlandii, w odniesieniu do połączeń z Irlandią

3.49. Połączenia w pólnocno-zachodniej części Zjednoczonego Królestwa

3.50. Połączenia w Szkocji i Anglii, mając na względzie większe wykorzystanie odnawialnych źródeł wytwarzania energii elektrycznej

3.51. Nowe połączenia przybrzeżnej energii wiatru w Belgii

3.52. Podstacja Borssele (NL)

3.53. Wdrożenie sprzętu kompensacji mocy biernej (NL)

3.54. Linia St. Peter (AT) - Tauern (AT)

3.55. Linia Südburgenland (AT) - Kainachtal (AT)

4. Rozbudowa połączeń elektrycznych z państwami nienależącymi do Wspólnoty

4.1. Linia Neuenhagen (DE) - Vierraden (DE) - Krajnik (PL)

4.2. Łącze Brunsbüttel (DE) - południowa Norwegia

4.3. Linia S. Fiorano (IT) - Robbia (CH)

4.4. Nowe połączenia wzajemne Włochy - Szwajcaria

4.5. Linia Philippi (GR) - Maritsa 3 (Bułgaria)

4.6. Linia Amintaio (GR) - Bitola (Była Jugosłowiańska Republika Macedonii)

4.7. Linia Kardia (GR) - Elbasan (Albania)

4.8. Linia Elbasan (Albania) - Podgorica (Serbia i Czarnogóra)

4.9. Podstacja i linie połączeniowe w Mostar (Bośnia i Hercegowina)

4.10. Podstacja i linie połączeniowe w Ernestinovo (Chorwacja)

4.11. Nowe połączenia między Grecją i Albanią, Bułgarią i Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii

4.12. Linia Philippi (GR) - Hamidabad (TR)

4.13. Kabel podmorski między północno-wschodnią/wschodnią Anglią i południową Norwegią

4.14. Łącze Eemshaven (NL) - Feda (NO)

4.15. Kabel podmorski między południową Hiszpanią i Marokiem (wzmacniający istniejące połączenie)

4.16. Połączenia w Bałtyckim Pierścieniu Energetycznym: Niemcy - Polska - Rosja - Estonia - Łotwa - Litwa - Szwecja - Finlandia - Dania - Białoruś

4.17. Łącza: południowa Finlandia - Rosja

4.18. łącze: Niemcy - Polska - Litwa - Białoruś - Rosja (łącze wysokiej mocy wschód - zachód)

4.19. Łącze Polska - Litwa

4.20. Kabel podmorski między Finlandią i Estonią

4.21. Nowe połączenia między północną Szwecją i północną Norwegią

4.22. Nowe połączenia między środkową Szwecją i środkową Norwegią

4.23. Linia Borgvik (S) - Hoesle (NO) - region Oslo (NO)

4.24. Nowe połączenia między systemami UCTE i CENTREL

4.25. Nowe połączenia między systemami UCTE/CENTREL i Krajami Bałkańskimi

4.26. Połączenia i interfejsy między rozszerzonym systemem UCTE a Białorusią, Rosją i Ukrainą, łącznie z przemieszczeniem stacji przetwarzania HVDC (linie prądu stałego o wysokim napięciu) poprzednio działających między Austrią i Węgrami, Austrią i Republiką Czeską, oraz Niemcami i Republiką Czeską.

4.27. Połączenia w Czarnomorskim Pierścieniu Energetycznym: Rosja - Ukraina - Rumunia - Bułgaria - Turcja - Gruzja

4.28. Nowe połączenia w rejonie Morza Czarnego, mając na względzie perspektywę współdziałania rozszerzonego systemu UCTE z sieciami zainteresowanych krajów

4.29. Nowe połączenia w Śródziemnomorskim Pierścieniu Energetycznym: Francja - Hiszpania - Maroko - Algieria - Tunezja - Libia - Egipt - kraje bliskowschodnie - Turcja - Grecja - Włochy

4.30. Kabel podmorski między południową Hiszpanią a północno-zachodnią Algierią

4.31. Kabel podmorski między Włochami a Algierią

4.32. Nowe połączenia w regionie/obszarze Barentsa

4.33. Instalacja elastycznych systemów przetwarzania prądu zmiennego między Włochami a Słowenią

4.34. Nowe połączenie Włochy - Słowenia

4.35. Kabel podmorski między Włochami a Chorwacją

4.36. Wzmocnienie połączeń między Danią a Norwegią

5. Działania poprawiające funkcjonowanie wzajemnie połączonej sieci elektrycznej w obrębie rynku wewnętrznego (dotychczas nie określono specyfikacji)

SIECI GAZOWE

6. Wprowadzanie gazu ziemnego do nowych regionów

6.1. Rozbudowa sieci gazowej od Belfastu w kierunku północno-zachodniego regionu Północnej Irlandii (UK) oraz, gdzie właściwe, do zachodniego wybrzeża Irlandii

6.2. LNG w Santa Cruz de Tenerife, Wyspy Kanaryjskie (ES)

6.3. LNG w Las Palmas de Gran Canaria (ES)

6.4. LNG w Maderze (PT)

6.5. Rozbudowa sieci gazowej w Szwecji

6.6. Połączenie między Balearami (ES) a kontynentem hiszpańskim

6.7. Odgałęzienie wysokociśnieniowe do Thrace (GR)

6.8. Odgałęzienie wysokociśnieniowe do Koryntu (GR)

6.9. Odgałęzienie wysokociśnieniowe do północno-zachodniej Grecji (GR)

6.10. Połączenie wysp Lolland (DK) i Falster (DK)

7. Rozbudowa połączeń gazowych w celu sprostania potrzebom rynku wewnętrznego lub wzmocnienia bezpieczeństwa dostaw, w tym podłączenie osobnych sieci gazowych

7.1. Dodatkowy rurociąg gazowy połączeń wzajemnych między Irlandią a Szkocją

7.2. Połączenie wzajemne północ - południe, łącznie z rurociągiem Dublin - Belfast

7.3. Stacja ciśnieniowa na rurociągu Lacq (FR) - Calahorra (ES)

7.4. Stacja ciśnieniowa na rurociągu Lacq (FR) - Calahorra (ES)

7.5. Rurociąg Perpignan (FR) - Barcelona (ES)

7.6. Powiększenie zdolności transportowej rurociągów gazowych zaopatrujących Portugalię przez południową Hiszpanię oraz Galicję i Asturię poprzez Portugalię

7.7. Rurociąg Puchkirchen (AT) - Burghausen (DE)

7.8. Rurociąg Andorf (AT) - Simbach (DE)

7.9. Rurociąg Wiener Neustadt (AT) - Sopron (HU)

7.10. Rurociąg Bad Leonfelden (DE) - Linz (AT)

7.11. Rurociąg pólnocno-zachodnia Grecja - Elbasan (AL.)

7.12. Rurociąg połączeń wzajemnych Grecja - Włochy

7.13. Stacja ciśnieniowa na rurociągu głównym w Grecji

7.14. Połączenie między sieciami Austrii a Republiki Czeskiej

7.15. Korytarz transportu gazowego w południowo-wschodniej Europie przez Grecję, Byłą Jugosłowiańską Republikę Macedonii, Serbię i Czarnogórę, Bośnię i Hercegowinę, Chorwację, Słowenię i Austrię

7.16. Korytarz transportu gazowego między Austrią a Turcją przez Węgry, Rumunię i Bułgarię

7.17. Rurociągi połączeń wzajemnych między Zjednoczonym Królestwem, Niderlandami i Niemcami, łączące główne źródła i rynki północno-zachodniej Europy

7.18. Połączenie między północno-wschodnimi Niemcami (obszar Berlina) oraz północno-zachodnią Polską (obszar Szczecina) z odgałęzieniem od Schmölln do Lubmina (DE, obszar Greifswald)

7.19. Połączenie między przybrzeżnymi obiektami na Morzu Północnym lub z duńskich obiektów przybrzeżnych do obiektów lądowych w Zjednoczonym Królestwie

7.20. Wzmocnienie zdolności transportowej między Francją a Włochami

7.21. Bałtycki węzeł przełączeniowy gazu między Danią - Niemcami - Szwecją

8. Rozbudowa zdolności odbiorczych skroplonego gazu ziemnego (LNG) oraz zdolności składowania gazu ziemnego

8.1. Nowy terminal LPG w Verdon-sur-mer (FR) oraz rurociąg do składowiska w Lussagnet (FR)

8.2. LNG w Fos-sur-mer (FR)

8.3. LPG w Huelva (ES), rozbudowa istniejącego terminalu

8.4. LNG w Cartagena (ES), rozbudowa istniejącego terminalu

8.5. LNG w Galicji (ES), nowy terminal

8.6. LNG w Bilbao (ES), nowy terminal

8.7. LNG w regionie Valencji (ES), nowy terminal

8.8. LNG w Barcelonie (ES), rozbudowa istniejącego terminalu

8.9. LNG w Sines (PT), nowy terminal

8.10. LNG w Revithoussa (GR), rozbudowa istniejącego terminalu

8.11. LNG na północnym wybrzeżu Adriatyku IT)

8.12. Przybrzeżny LNG na północnym Adriatyku (IT)

8.13. LNG na południowym wybrzeżu Adriatyku (IT)

8.14. LNG na wybrzeżu jońskim (IT)

8.15. LNG na wybrzeżu tyrreńskim (IT)

8.16. LNG na wybrzeżu liguryjskim (IT)

8.17. LNG w Zeebrugge/Dudzele (BE), rozbudowa istniejącego terminalu

8.18. LNG na wyspie Isle of Grain, Kent (UK)

8.19. Budowa drugiego terminalu LNG w Grecji

8.20. Rozbudowa podziemnych obiektów do składowania gazu w Irlandii

8.21. Składowanie w południowej Kavali (GR), przekształcenie przybrzeżnego zubożałego pola gazowego

8.22. Składowanie w Lussagnet (FR), rozbudowa istniejącej instalacji

8.23. Składowanie w Pecorade (FR), przekształcenie zubożałego pola naftowego

8.24. Składowanie w regionie Alzacji (FR), rozbudowa wyrobisk solnych

8.25. Składowanie w regionie centralnym (FR), (rozwój zwierciadła wód gruntowych)

8.26. Składowanie na osi północ - południe w Hiszpanii (nowy obiekt) w Kantabrii, Aragon, Castilla i León, Castilla-La Mancha i Andaluzji

8.27. Składowanie na osi śródziemnomorskiej w Hiszpanii (nowy obiekt) w Katalonii, Valencji i Murcji

8.28. Składowanie w Carriço (PT), nowy obiekt

8.29. Składowanie w Loenhout (BE), rozbudowa nowego obiektu

8.30. Składowanie w Stenlille (DK) i w Lille Torup (DK), rozbudowa nowego obiektu

8.31. Składowanie w Tønder (DK), nowy obiekt

8.32. Składowanie w Puchkirchen (AT), rozbudowa nowego obiektu, łącznie z rurociągiem do systemu Penta West koło Andorfu

8.33. Składowanie w Baumgarten (AT), nowy obiekt

8.34. Składowanie w Haidach (AT), nowy obiekt, łącznie z rurociągiem do europejskiej sieci gazowej

8.35. Rozbudowa podziemnych miejsc składowania gazu we Włoszech

9. Rozbudowa zdolności transportowej gazu (dostawcze rurociągi gazowe)

9.1. Budowa i rozbudowa połączeń Nordyckiej Sieci Gazowej: Norwegia - Dania - Niemcy - Szwecja - Finlandia - Rosja - państwa bałtyckie - Polska

9.2. Środkowonordycki rurociąg gazowy: Norwegia, Szwecja, Finlandia

9.3. Północny europejski rurociąg gazowy: Rosja, Morze Bałtyckie, Niemcy

9.4. Rurociąg gazowy z Rosji do Niemiec, poprzez Łotwę, Litwę i Polskę, łącznie z rozbudową podziemnych miejsc składowania gazu na Łotwie

9.5. Rurociąg gazowy Finlandia - Estonia

9.6. Nowe rurociągi gazowe z Algierii do Hiszpanii i Francji oraz odpowiedni przyrost zdolności sieci wewnętrznych w tych krajach

9.7. Zwiększenie zdolności transportowej rurociągu: Algieria - Maroko - Hiszpania (do Kordoby)

9.8. Rurociąg Kordoba (ES) - Ciudad Real (ES)

9.9. Rurociąg Ciudad Real (ES) - Madryt (ES)

9.10. Rurociąg Ciudad Real (ES) - wybrzeże śródziemnomorskie (ES)

9.11. Odgałęzienia w Kastylii (ES) - La Mancha (ES)

9.12. Wydłużenie w kierunku północno-zachodniej Hiszpanii

9.13. Rurociąg podmorski Algieria - Hiszpania oraz rurociągi dla połączenia z Francją

9.14. Zwiększanie zdolności transportowej z zasobów rosyjskich do Unii Europejskiej, przez Ukrainę, Słowację i Republikę Czeską

9.15. Zwiększanie zdolności transportowej z zasobów rosyjskich do Unii Europejskiej, przez Białoruś i Polskę

9.16. Rurociąg gazowy Yagal Sud (między rurociągiem STEGAL prowadzącym do trójkąta DE, FR, CH)

9.17. Wschodni rurociąg gazowy SUDAL (między rurociągiem MIDAL koło Heppenheim do połączenia w Burghausen z rurociągiem PENTA w Austrii)

9.18. Rurociąg gazowy z zasobów libijskich do Włoch

9.19. Rurociąg gazowy z zasobów państw obszaru Morza Kaspijskiego do Unii Europejskiej

9.20. Rurociąg gazowy Grecja - Turcja

9.21. Zwiększanie zdolności transportowej z zasobów rosyjskich do Grecji i innych krajów bałkańskich, przez Ukrainę, Mołdawię, Rumunię i Bułgarię

9.22. Rurociąg gazowy St. Zagora (BG) - Ihtiman (BG)

9.23. Rurociągi łączące między sieciami gazowymi Niemiec, Czech, Austrii i Włoch

9.24. Rurociąg gazowy z zasobów rosyjskich do Włoch, przez Ukrainę, Słowację, Węgry i Słowenię

9.25. Zwiększanie zdolności transportowej rurociągu gazowego TENP biegnącego z Niderlandów przez Niemcy do Włoch

9.26. Rurociąg gazowy Taisnieres (FR) - Oltingue (CH)

9.27. Rurociąg gazowy z Danii do Polski, prawdopodobnie przez Szwecję

9.28. Rurociąg gazowy Nybro (DK) - Dragør (DK), łącznie z rurociągiem łączącym do miejsca składowania w Stenlille (DK)

9.29. Sieć gazowa z zasobów Morza Barentsa do Unii Europejskiej, przez Szwecję i Finlandię

9.30. Rurociąg gazowy z pola przybrzeżnego Corrib (IE)

9.31. Rurociąg gazowy z zasobów algierskich do Włoch, przez Sardynię z odgałęzieniem do Korsyki

9.32. Sieć gazowa z zasobów Bliskiego Wschodu do Unii Europejskiej

9.33. Rurociąg gazowy z Norwegii do Zjednoczonego Królestwa

10. Działania poprawiające funkcjonowanie wzajemnie połączonych sieci gazowych w obrębie rynku wewnętrznego

(Specyfikacja jeszcze nieokreślona)

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2003.176.11
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 1229/2003/WE ustanawiająca zbiór wytycznych dla transeuropejskich sieci energetycznych oraz uchylająca decyzję nr 1254/96/WE
• Data aktu: 26/06/2003
• Data ogłoszenia: 15/07/2003
• Data wejścia w życie: 18/07/2003, 01/05/2004