(Dz.U.UE L z dnia 13 listopada 2004 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 2003/87/WE ustanawia system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie(3) ("system wspólnotowy") w celu wspierania redukcji emisji gazów cieplarnianych w sposób opłacalny i ekonomicznie efektywny, uznając, że w dłuższym okresie globalne emisje gazów cieplarnianych będą musiały zostać zredukowane w przybliżeniu o 70 % w porównaniu z poziomem z roku 1990. Dyrektywa ta ma na celu przyczynianie się do wykonania zobowiązań Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich dotyczących redukcji antropogenicznych emisji gazów cieplarnianych zgodnie z Protokołem z Kioto zatwierdzonym decyzją Rady 2002/358/WE z dnia 25 kwietnia 2002 r. dotyczącą zatwierdzenia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Protokołu z Kioto do Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i wspólnego wykonania wynikających z niego zobowiązań(4).
(2) Dyrektywa 2003/87/WE stanowi, że począwszy od 2005 r., uznanie kredytów wynikających z mechanizmów projektowych dla wykonania zobowiązań zwiększy opłacalność osiągania redukcji globalnych emisji gazów cieplarnianych i zapewni, poprzez odpowiednie przepisy, powiązanie mechanizmów projektowych z Kioto, w tym wspólnych wdrożeń (JI) oraz mechanizmów czystego rozwoju (CDM), z system wspólnotowym.
(3) Powiązanie mechanizmów projektowych Protokołu z Kioto z systemem wspólnotowym pozwoli, przy zachowaniu integralności środowiskowej systemu wspólnotowego, na stosowanie kredytów emisji związanych z projektami kwalifikowanymi zgodnie z art. 6 i 12 Protokołu z Kioto w celu wykonania zobowiązań Państw Członkowskich zawartych w art. 12 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE. W efekcie pozwoli to na zwiększenie różnorodności niskonakładowych rozwiązań dostosowawczych w ramach systemu wspólnotowego, prowadząc do zmniejszenia całkowitych kosztów realizacji Protokołu z Kioto przy jednoczesnym usprawnianiu płynności wspólnotowego obrotu przydziałami emisji gazów cieplarnianych. Poprzez zwiększenie popytu na kredyty związane z mechanizmem JI przedsiębiorstwa wspólnotowe będą inwestować w rozwój i transfer przyjaznych dla środowiska zaawansowanych technologii i know-how. Wzrośnie również popyt na kredyty związane z CDM, co pomoże krajom rozwijającym się, w których realizowane są projekty CDM, w osiąganiu celów stałego rozwoju.
(4) Oprócz wykorzystania mechanizmów projektowych Protokołu z Kioto przez Wspólnotę i jej Państwa Członkowskie, jak również przez przedsiębiorstwa i osoby fizyczne poza systemem wspólnotowym, mechanizmy te powinny zostać powiązane z systemem wspólnotowym, tak aby zapewnić spójność z Ramową konwencją Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) i z Protokołem z Kioto oraz późniejszymi decyzjami przyjętymi na ich mocy, a także z celami i strukturą systemu wspólnotowego oraz z przepisami ustanowionymi dyrektywą 2003/87/WE.
(5) Państwa Członkowskie mogą zezwolić operatorom na wykorzystanie poświadczonych redukcji emisji (CER), począwszy od 2005 r., i jednostek redukcji emisji (ERU) w ramach systemu wspólnotowego od roku 2008. Od 2008 r. wykorzystanie CER lub ERU nie może przekroczyć wartości równej procentowi przydziału dla każdej instalacji, która zostanie określona przez każde Państwo Członkowskie w krajowym planie rozdzielania. Wykorzystanie CER lub ERU odbywa się poprzez wydanie i natychmiastowe zrzeczenie się przydziału w zamian za jedną CER lub ERU. Każdy przydział zamieniony na CER lub ERU będzie odpowiadać danej CER lub ERU.
(6) Warunki i procedury dotyczące systemu rejestrów mającego na celu wykorzystanie CER w okresie 2005-2007 i w późniejszych okresach oraz ERU w okresie 2008-2012 i w późniejszych okresach zostaną zawarte w rozporządzeniu Komisji ustanawiającym znormalizowany i zabezpieczony system rejestrów, które ma zostać przyjęte zgodnie z art. 19 ust. 3 dyrektywy 2003/87/WE i art. 6 ust. 1 decyzji Parlamentu Europejskiego i Rady nr 280/2004/WE z dnia 11 lutego 2004 r. dotyczącej mechanizmu monitorowania emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie i wykonania Protokołu z Kioto(5).
(7) Każde Państwo Członkowskie określi własny limit wykorzystania CER i ERU wynikający z projektów, uwzględniając odpowiednie postanowienia Protokołu z Kioto i Porozumień z Marrakeszu, tak aby zgodnie z zawartymi tam wymaganiami mechanizmy te wykorzystywane były jako uzupełnienie działań krajowych. Działania krajowe będą stanowiły znaczącą część podjętego wysiłku.
(8) Zgodnie z UNFCCC i Protokołem z Kioto oraz z późniejszymi decyzjami przyjętymi w tym zakresie Państwa Członkowskie mają powstrzymać się od wykorzystania CER i ERU pochodzących z instalacji jądrowych w celu wykonania swych zobowiązań na mocy art. 3 ust. 1 Protokołu z Kioto i decyzji 2002/358/WE.
(9) Decyzje 15/CP.7 i 19/CP.7, przyjęte zgodnie z UNFCCC i Protokołem z Kioto, podkreślają, że integralność środowiskowa ma zostać zapewniona, między innymi, poprzez racjonalne warunki, reguły i wytyczne dotyczące mechanizmów oraz przez racjonalne i oparte na solidnych podstawach zasady i reguły działalności związanej z przeznaczeniem gruntów i zmianą przeznaczenia gruntów oraz z leśnictwem, a także, że należy uwzględnić kwestie nietrwałości, dodatkowości, strat z powodu wycieków, niepewności i skutków społeczno-ekonomicznych oraz wpływu na środowisko, w tym wpływu na różnorodność biologiczną i naturalne ekosystemy w związku z projektami w zakresie zalesiania i ponownego zalesiania. Zgodnie z decyzjami przyjętymi na mocy UNFCCC lub Protokołu z Kioto Komisja powinna rozważyć, podczas przeglądu dyrektywy 2003/87/WE w 2006 r., przepisy techniczne dotyczące tymczasowego charakteru kredytów i limitu w wysokości 1 %, kwalifikującego do przeznaczenia gruntów, zmiany przeznaczenia gruntów i projektów w zakresie leśnictwa, przewidziane w decyzji 17/CP.7, jak również przepisy dotyczące wyników oceny potencjalnego ryzyka związanego z wykorzystywaniem organizmów zmodyfikowanych genetycznie lub obcych, potencjalnie inwazyjnych gatunków w ramach projektów dotyczących zalesiania lub ponownego zalesiania, w celu umożliwienia operatorom korzystania z CER i ERU wynikających z przeznaczenia gruntów, zmiany przeznaczenia gruntów i projektów w zakresie leśnictwa w systemie wspólnotowym od 2008 r.
(10) Aby uniknąć podwójnego liczenia, nie powinno się przyznawać CER ani ERU wynikających z projektów podjętych we Wspólnocie, które również prowadzą do redukcji lub ograniczenia emisji z instalacji określonych w dyrektywie 2003/87/WE, chyba że taka sama ilość przydziałów zostanie anulowana w rejestrze Państwa Członkowskiego, z którego pochodzi ERU lub CER.
(11) Zgodnie z odpowiednimi traktatami o przystąpieniu dorobek wspólnotowy powinien zostać uwzględniony przy określaniu poziomów odniesienia dla projektów podjętych w krajach przystępujących do Unii Europejskiej.
(12) Każde Państwo Członkowskie, które zezwala podmiotom prywatnym lub publicznym na udział w projektach, pozostaje odpowiedzialne za wykonanie zobowiązań wynikających dla niego z UNFCCC i z Protokołu z Kioto i w tym celu zapewnia zgodność tego udziału z odpowiednimi wytycznymi, warunkami i procedurami przyjętymi zgodnie z UNFCCC i Protokołem z Kioto.
(13) Zgodnie z Konwencją UNFCCC, z Protokołem z Kioto oraz z późniejszymi decyzjami przyjętymi dla ich wykonania Komisja i Państwa Członkowskie powinny wspierać działania zmierzające do budowania potencjału w krajach rozwijających się i w krajach przechodzących transformację gospodarczą w celu umożliwienia im pełnego wykorzystaniu JI i CDM dla wsparcia ich strategii stałego rozwoju. Komisja powinna również badać podjęte w tym celu wysiłki i składać sprawozdania.
(14) Kryteria oraz wytyczne służące do ustalenia, czy projekty produkcji energii elektrycznej w hydroenergetyce mają negatywne skutki dla środowiska i społeczeństwa, zostały określone przez Światową Komisję ds. Zapór Wodnych w jej sprawozdaniu z listopada 2000 r. "Zapory wodne i rozwój. Nowe ramy podejmowania decyzji", przez OECD i przez Bank Światowy.
(15) Biorąc pod uwagę fakt, że udział w projektach dotyczących JI i CDM jest dobrowolny, powinno się wzmocnić świadomość i odpowiedzialność przedsiębiorstw w zakresie środowiska i w aspekcie społecznym, zgodnie z pkt 17 Planu wdrażania światowego szczytu w sprawie stałego rozwoju. Z tego względu przedsiębiorstwa powinny być zachęcane do usprawnienia społecznych i środowiskowych efektów działań, w których uczestniczą w ramach JI i CDM.
(16) Informacje dotyczące projektów, w których uczestniczy Państwo Członkowskie lub na udział w których Państwo Członkowskie zezwala podmiotom prywatnym lub publicznym, powinny być udostępnione społeczeństwu zgodnie z dyrektywą 2003/4/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2003 r. w sprawie publicznego dostępu do informacji dotyczących środowiska(6).
(17) W swych sprawozdaniach dotyczących handlu przydziałami emisji i wykorzystywania przydziałów pochodzących z projektów Komisja może zamieszczać informacje o wpływie na rynek energii elektrycznej.
(18) Po wejściu w życie Protokołu z Kioto Komisja powinna zbadać możliwości zawarcia porozumień z krajami wymienionymi w załączniku B do Protokołu z Kioto, które nie ratyfikowały jeszcze Protokołu, aby zapewnić uznawanie przydziałów pomiędzy systemem wspólnotowym i istniejącymi w tych krajach obowiązkowymi systemami handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych ograniczającymi całkowite emisje.
(19) Ponieważ cel niniejszej dyrektywy, jakim jest ustanowienie powiązania pomiędzy mechanizmami projektowymi Protokołu z Kioto i systemem wspólnotowym, nie może zostać w sposób wystarczający osiągnięty przez Państwa Członkowskie działające pojedynczo, i w związku z tym cel ten może być, z uwagi na zakres i skutki niniejszej dyrektywy, lepiej zrealizowany na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia wyznaczonego celu zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w wyżej wymienionym artykule.
(20) Dyrektywa 2003/87/WE powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Strasburgu, dnia 27 października 2004 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J. BORRELL FONTELLES | A. NICOLAÏ |
Przewodniczący | Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 80 z 30.3.2004, str. 61.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 20 kwietnia 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 13 września 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Dz.U. L 275 z 25.10.2003, str. 32.
(4) Dz.U. L 130 z 15.5.2002, str. 1.
(5) Dz.U. L 49 z 19.2.2004, str. 1.
(6) Dz.U. L 41 z 14.2.2003, str. 26.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2004.338.18 |
Rodzaj: | Dyrektywa |
Tytuł: | Dyrektywa 2004/101/WE zmieniająca dyrektywę 2003/87/WE ustanawiającą system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie, z uwzględnieniem mechanizmów projektowych Protokołu z Kioto |
Data aktu: | 27/10/2004 |
Data ogłoszenia: | 13/11/2004 |
Data wejścia w życie: | 13/11/2004 |