uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 62 ust. 2 lit. a),
uwzględniając wniosek Komisji,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 21 Konwencji wykonawczej z dnia 19 czerwca 1990 r. do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach(2) (zwanej dalej "Konwencją z Schengen") zezwolenia na pobyt wydawane przez państwa członkowskie, które w pełni wprowadzają w życie dorobek Schengen, należy wzajemnie uznawać za równorzędne z wizą jednolitą.
(2) Obowiązujące przepisy wspólnotowe nie przewidują jednak uproszczonego systemu kontroli osób na granicach zewnętrznych, dzięki któremu zezwolenia na pobyt wydane przez państwa trzecie byłyby uznawane za równorzędne z wizą jednolitą do celów przejazdu tranzytem przez wspólny obszar lub krótkotrwałego pobytu na wspólnym obszarze.
(3) Obywatele państw trzecich, którzy posiadają zezwolenie na pobyt wydane przez Szwajcarię i którzy podlegają obowiązkowi wizowemu zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 539/2001 z dnia 15 marca 2001 r. wymieniającym państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy przy przekraczaniu granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu(3), mają obowiązek wystąpić o wizę w przypadku przejazdu tranzytem przez wspólny obszar w drodze powrotnej do kraju swojego pochodzenia. W związku z tym konsulaty państw członkowskich w Szwajcarii muszą rozpatrywać dużą liczbę wniosków o wizę składanych przez takich obywateli państw trzecich. Podobne trudności występują w odniesieniu do wniosków o wizę składanych przez posiadaczy zezwoleń na pobyt wydawanych przez Liechtenstein.
(4) W następstwie dwustopniowego wprowadzania w życie dorobku Schengen nowe państwa członkowskie, które przystąpiły do Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r., mają obowiązek od tego dnia wydawać wizy krajowe obywatelom państw trzecich, którzy posiadają zezwolenie na pobyt wydane przez Szwajcarię lub Liechtenstein i którzy podlegają obowiązkowi wizowemu zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 539/2001. Niektóre z nowych państw członkowskich wyraziły obawy związane z wynikającym stąd dodatkowym obciążeniem administracyjnym dla swoich konsulatów w Szwajcarii i Liechtensteinie.
(5) Nie wydaje się konieczne, aby państwa członkowskie wymagały wizy od tej kategorii osób, ponieważ stanowią one niewielkie ryzyko nielegalnej imigracji dla państw członkowskich.
(6) W celu rozwiązania trudnej sytuacji znajdujących się w Szwajcarii i Liechtensteinie konsulatów państw członkowskich, które w pełni wprowadzają w życie dorobek Schengen, oraz nowych państw członkowskich powinno się wprowadzić uproszczony system kontroli osób na granicach zewnętrznych oparty na jednostronnym uznawaniu niektórych zezwoleń na pobyt wydanych przez władze Szwajcarii i Liechtensteinu za równorzędne z wizami jednolitymi lub krajowymi.
(7) Takie uznanie dokumentu powinno ograniczać się do celu przejazdu tranzytem i nie powinno mieć wpływu na możliwość wydawania przez państwo członkowskie wizy na pobyt krótkoterminowy.
(8) Stosowanie systemu uznawania dokumentów powinno być obowiązkowe dla państw członkowskich, które w pełni wprowadzają w życie dorobek Schengen, i dobrowolne dla nowych państw członkowskich, które stosują decyzję nr 895/2006/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006 r. wprowadzającą uproszczony system kontroli osób na granicach zewnętrznych oparty na jednostronnym uznawaniu przez Republikę Czeską, Estonię, Cypr, Łotwę, Litwę, Węgry, Maltę, Polskę, Słowenię i Słowację niektórych dokumentów za równorzędne z ich wizami krajowymi do celów przejazdu tranzytem przez ich terytoria(4) w okresie przejściowym do dnia, który zostanie określony przez Radę zgodnie z art. 3 ust. 2 akapit pierwszy Aktu przystąpienia z 2003 r.
(9) Warunki dotyczące wjazdu określone w art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)(5) muszą zostać spełnione, z wyjątkiem warunku określonego w jego art. 5 ust. 1 lit. b), w zakresie, w jakim niniejsza decyzja ustanawia system równorzędnego statusu wiz tranzytowych i zezwoleń na pobyt wydawanych przez Szwajcarię i Liechtenstein.
(10) W związku z tym, że cel niniejszej decyzji bezpośrednio dotyczy dorobku Wspólnoty w sprawie wiz i nie może zostać w wystarczającym stopniu osiągnięty przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na skalę i skutki niniejszej decyzji może zostać lepiej osiągnięty na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą subsydiarności określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(11) W odniesieniu do Islandii oraz Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, objętych obszarem, o którym mowa w art. 1 lit. A decyzji Rady 1999/437/WE(6) w sprawie niektórych warunków stosowania tej Umowy.
(12) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji przez Radę i nie jest nią związana ani nie podlega jej stosowaniu. Ponieważ niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie dorobku Schengen w rozumieniu przepisów Tytułu IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania, zgodnie z art. 5 tego Protokołu, musi w terminie sześciu miesięcy od daty przyjęcia niniejszej decyzji podjąć decyzję, czy wprowadzi ją do swojego prawa krajowego.
(13) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(7). Z tego względu Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w jej przyjmowaniu, nie jest nią związane ani nie podlega jej stosowaniu.
(14) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w którym Irlandia nie uczestniczy zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(8). Z tego względu Irlandia nie uczestniczy w jej przyjmowaniu, nie jest nią związana ani nie podlega jej stosowaniu,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J. BORRELL FONTELLES | H. WINKLER |
Przewodniczący | Przewodniczący |
______
(1) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 6 kwietnia 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 1 czerwca 2006 r.
(2) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, str. 19.
(3) Dz.U. L 81 z 21.3.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 851/2005 (Dz.U. L 141 z 4.6.2005, str. 3).
(4) Patrz str. 1 niniejszego Dziennika Urzędowego.
(5) Dz.U. L 105 z 13.4.2006, str. 1.
(6) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.
(7) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, str. 43.
(8) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, str. 20.
(9) Dz.U. L 161 z 20.6.2008, s. 30.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2006.167.8 |
Rodzaj: | Decyzja |
Tytuł: | Decyzja 896/2006/WE wprowadzająca uproszczony system kontroli osób na granicach zewnętrznych oparty na jednostronnym uznawaniu przez państwa członkowskie niektórych zezwoleń na pobyt wydawanych przez Szwajcarię i Liechtenstein do celów przejazdu tranzytem przez ich terytorium |
Data aktu: | 14/06/2006 |
Data ogłoszenia: | 20/06/2006 |
Data wejścia w życie: | 10/07/2006, 20/06/2006 |