uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1216/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. ustanawiające zasady handlu niektórymi towarami pochodzącymi z przetwórstwa produktów rolnych(1), w szczególności jego art. 8 ust. 3 akapit pierwszy,
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1043/2005 z dnia 30 czerwca 2005 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 3348/93 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów dla ustalania wysokości kwot takich refundacji(2) zostało kilkakrotnie znacząco zmienione. Ponieważ konieczne są dalsze zmiany, właściwe jest jego zastąpienie.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych ("rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku")(3) stanowi, że w zakresie wymaganym dla umożliwienia wywozu niektórych produktów rolnych w postaci niektórych towarów przetworzonych niewymienionych w załączniku I do Traktatu w oparciu o notowania cenowe lub ceny osiągane przez te produkty na rynkach światowych, różnica między takimi notowaniami lub cenami a cenami w Unii może zostać pokryta refundacją wywozową. Przyznawanie refundacji dla wszystkich produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu powinno zatem podlegać wspólnym regułom.
(3) W celu zapewnienia jednolitego stosowania rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 w zakresie przyznawania refundacji wywozowych, refundacje takie nie powinny być przyznawane dla towarów pochodzących z krajów trzecich i użytych przy wytwarzaniu wywożonych towarów, jeżeli były one w swobodnym obrocie w Unii.
(4) Refundacje wywozowe powinny być wypłacane za towary uzyskiwane bezpośrednio z produktów podstawowych, z produktów uzyskiwanych wskutek przetwarzania produktów podstawowych oraz z produktów zaliczonych do jednej z tych kategorii. Powinna zostać określona metoda ustalania kwoty refundacji wywozowej w każdym z powyższych przypadków.
(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych(4) oraz rozporządzenie Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych(5) mają zastosowanie do towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. Należy zatem wyjaśnić, w jaki sposób należy stosować niektóre przepisy tych rozporządzeń.
(6) Zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1670/2006 z dnia 10 listopada 2006 r. ustanawiającym niektóre szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1784/2003 w zakresie ustalania i udzielania dostosowanych refundacji w odniesieniu do zbóż wywożonych w postaci niektórych napojów spirytusowych(6), stawką refundacji wywozowej jest stawka obowiązująca w dniu, w którym zboża zostają umieszczone pod kontrolą celną w celu wytwarzania napojów spirytusowych. Umieszczenie zbóż pod kontrolą celną w celu wytwarzania napojów spirytusowych o których mowa w art. 2 rozporządzenia (WE) nr 1670/2006 powinno być zatem uznane, dla potrzeb przyznawania refundacji wywozowych, za równoważne z wywozem.
(7) Napoje spirytusowe są uważane za mniej wrażliwe niż inne towary na wahania cen produktów rolnych użytych do ich wytwarzania. Jednakże Protokół 19 Aktu Przystąpienia Zjednoczonego Królestwa, Irlandii i Danii stanowi, że należy przyjąć niezbędne środki, aby ułatwić użycie zbóż z Unii do wytwarzania napojów spirytusowych otrzymywanych ze zbóż.
(8) Wywóz wielu towarów wytwarzanych przez przedsiębiorstwa w jasno określonych warunkach technicznych, odznaczających się stałymi cechami charakterystycznymi i jakością, odbywa się według stałego schematu. Dla uproszczenia formalności wywozowych należy przyjąć dla takich towarów procedurę uproszczoną, według której producent przekazuje właściwym organom informacje uważane przez nie za konieczne i dotyczące warunków wytwarzania towarów. W przypadku rejestracji przez właściwe organy ilości produktów rolnych rzeczywiście użytych do produkcji towarów wywożonych należy wprowadzić wymóg corocznego potwierdzania takiej rejestracji w celu zmniejszenia ryzyka związanego z brakiem informacji o zmianach w tych ilościach.
(9) Wiele produktów rolnych podlega naturalnym i sezonowym zmianom. Dlatego zawartość produktów rolnych w wywożonych towarach może się różnić. Kwotę refundacji należy zatem ustalać na podstawie ilości produktów rolnych rzeczywiście użytych do wytworzenia wywożonych towarów. Niemniej jednak, w przypadku niektórych towarów o prostym i stosunkowo stałym składzie, dla uproszczenia procedur administracyjnych kwotę refundacji należy ustalić na podstawie stałych ilości produktów rolnych.
(10) W celu zakwalifikowania do refundacji użyte produkty rolne, w szczególności towary wytworzone z takich produktów, muszą zostać wywiezione. Wszelkie wyjątki od tej zasady należy dopuszczać w bardzo ograniczonym zakresie. W trakcie procesu wytwarzania towarów producenci mogą jednak ponieść straty surowców, za które zapłacono ceny unijne, podczas gdy straty producentów prowadzących działalność gospodarczą poza Unią ograniczone są cenami na rynkach światowych. Ponadto, w trakcie procesu wytwarzania niektórych towarów otrzymywane są pewne produkty uboczne, których wartość znacząco różni się od wartości głównych produktów. W niektórych przypadkach te produkty uboczne mogą być użyte jedynie jako pasza. Konieczne jest zatem ustanowienie wspólnych reguł ustalania pojęcia ilości produktów rzeczywiście użytych w procesie wytwarzania wywożonych towarów.
(11) Do celów art. 8 ust. 3 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1216/2009 należy zapewnić przyznawanie refundacji dla produktów podstawowych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I dla takiego samego okresu, jak w przypadku refundacji dla produktów rolnych wywożonych w nieprzetworzonym stanie. Należy jednak przewidzieć również możliwość odstępstwa od tej reguły w warunkach zakłóceń rynkowych, które należy określić zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 16 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1216/2009.
(12) Przy ustalaniu stawki refundacji na produkty podstawowe lub produkty zaliczone do danej kategorii należy uwzględnić pomoc oraz inne środki o podobnym skutku, stosowane zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 1234/2007.
(13) Skrobię ziemniaczaną należy zaliczyć do skrobi kukurydzianej w celu określenia refundacji wywozowych. Należy jednak umożliwić ustalenie szczególnej stawki refundacji dla skrobi ziemniaczanej w sytuacjach rynkowych, gdy jej cena jest znacznie niższa niż cena skrobi kukurydzianej.
(14) Zgodnie z art. 162 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 refundacje przyznane na wywóz produktów rolnych wchodzących w skład towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu nie mogą przewyższać refundacji należnych w przypadku wywozu tych produktów w nieprzetworzonym stanie. Należy to uwzględnić przy ustalaniu stawek refundacji i tworzeniu reguł zaliczania produktów do poszczególnych kategorii.
(15) Niektóre towary o podobnych cechach mogą być uzyskiwane różnymi technikami i z różnych materiałów podstawowych. Eksporterów należy objąć wymogiem określania rodzaju materiałów podstawowych i składania pewnych deklaracji odnośnie do procesu wytwarzania, o ile informacje takie są niezbędne do określenia uprawnienia do otrzymania refundacji lub odpowiedniej stawki refundacji.
(16) Przy obliczaniu ilości rzeczywiście użytych produktów rolnych właściwe jest uwzględnienie zawartości suchej masy w przypadku skrobi oraz niektórych syropów glukozowych i syropów z maltodekstryny.
(17) Jeżeli wymaga tego sytuacja w handlu światowym, konkretne wymogi danego rynku lub międzynarodowe umowy handlowe, powinno być możliwe różnicowanie refundacji dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu, w zależności od miejsca przeznaczenia tych produktów.
(18) Mając na względzie zarządzanie kwotami refundacji, które mogą być przyznawane w ciągu roku budżetowego dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu, należy zezwolić na ustalanie różnych stawek dla wywozu, z wcześniejszym ustaleniem stawki refundacji na podstawie sytuacji na rynku unijnym oraz na rynkach światowych, lub bez takiego ustalenia.
(19) Zobowiązania międzynarodowe podjęte przez Unię ograniczają wysokość refundacji, które mogą zostać przyznane w danym roku budżetowym. Należy umożliwić wywóz towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu na wcześniej ustalonych warunkach. W szczególności należy umożliwić podmiotom gospodarczym uzyskanie zapewnienia, że taki wywóz kwalifikuje się do refundacji zgodnej z zobowiązaniami Unii. W przypadku braku możliwości udzielenia takiego zapewnienia, eksporterzy powinni otrzymać taką informację z wystarczającym wyprzedzeniem. Wydawanie świadectw refundacji umożliwia śledzenie losów wniosków o refundację i gwarantuje ich posiadaczom, że będą mogli korzystać z refundacji do kwoty, na którą świadectwo zostało wydane, o ile spełnią pozostałe warunki dotyczące refundacji określone zasadami unijnymi.
(20) Należy określić środki zarządzania dla systemu świadectw refundacji. W szczególności należy wprowadzić przepis dotyczący współczynnika redukcji stosowanego w sytuacjach, kiedy wnioski o refundację przewyższają dostępne kwoty. W niektórych okolicznościach należy wprowadzić przepis dotyczący zawieszania wydawania świadectw refundacji.
(21) Świadectwa refundacji zapewniają zgodność z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii. Umożliwiają one także wcześniejsze ustalenie refundacji, która może zostać udzielona na produkty rolne używane do wytwarzania towarów wywożonych do krajów trzecich. Cel ten różni się pod niektórymi względami od celów pozwoleń na wywóz wydawanych na produkty podstawowe wywożone w stanie nieprzetworzonym, które są przedmiotem zobowiązań międzynarodowych dotyczących ograniczeń ilościowych. Konieczne jest zatem określenie, które z przepisów ogólnych obowiązujących w odniesieniu do pozwoleń i świadectw w zakresie produktów rolnych, ustanowionych obecnie w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych(7), nie powinny mieć zastosowania do świadectw refundacji.
(22) W większości przypadków stawki refundacji są ustalane lub zmieniane w czwartki. Konieczne jest zmniejszenie ryzyka, że wnioski o wcześniejsze ustalenie stawki będą składane w celach spekulacyjnych. Jeżeli zatem wniosek o wcześniejsze ustalenie stawki składany jest w czwartek, wniosek ten powinien być traktowany tak, jakby został złożony w następnym dniu roboczym.
(23) W celu ułatwienia państwom członkowskim posługiwania się systemem refundacji wywozowych stawki refundacji dla różnych produktów podstawowych wchodzących w skład towarów nieobjętych załącznikiem I należy ustalać wcześniej i w tym samym czasie.
(24) Wnioski o wydanie świadectwa mogą opiewać na kwoty wyższe niż te, które mogą zostać przyznane. W związku z tym rok budżetowy należy podzielić na okresy, aby świadectwa były dostępne zarówno dla podmiotów gospodarczych, które dokonują wywozu pod koniec roku budżetowego, jak i dla tych, które realizują wywóz na początku roku budżetowego. W stosownych przypadkach należy stosować współczynnik redukcji w odniesieniu do wszystkich kwot wnioskowanych w danym okresie.
(25) W przypadku gdy całkowita kwota refundacji, o które złożono wnioski w ramach pojedynczej transzy jest niższa niż kwota dostępna dla tej transzy, podmiotom należy zezwolić na składanie w trybie cotygodniowym wniosków o wydanie świadectwa refundacji na pozostałą kwotę dostępną dla danej transzy.
(26) Należy określić, w jaki sposób niektóre przepisy rozporządzenia (WE) nr 376/2008 odnoszące się do świadectw, ustalających wcześniej refundację wywozową, co do których składany jest wniosek w związku z zaproszeniem do składania ofert wydanym w kraju trzecim przywozu, powinny być stosowane odnośnie do świadectw refundacji.
(27) Należy ustanowić warunki zwalniania zabezpieczeń wnoszonych w odniesieniu do świadectw refundacji. Warunki te powinny obejmować obowiązki uznane za zasadnicze, w stosunku do których wniesione jest zabezpieczenie, oraz dowody, które należy przedstawić, aby wykazać wypełnienie tych obowiązków.
(28) Większość eksporterów otrzymuje tytułem refundacji mniej niż 100.000 EUR rocznie. Ogólnie wywóz ten ma niewielkie znaczenie dla gospodarki i stanowi jedynie niewielką część łącznej kwoty refundacji przyznawanych dla produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W takich przypadkach należy zatem umożliwić zwolnienie małych eksporterów z wymogu przedstawiania świadectwa. Celem uproszczenia należy im zezwolić na wykorzystanie w pewnych okolicznościach świadectw refundacji bez utraty statusu małego eksportera. W celu zapobiegania nadużyciom należy jednak ograniczyć stosowanie tego zwolnienia do państwa członkowskiego, w którym mały eksporter ma swoją siedzibę.
(29) Należy ustalić warunki w odniesieniu do monitorowania, oparte na zasadzie, że eksporter powinien deklarować właściwym organom, przy każdym wywozie towarów, ilości produktów użytych do wytworzenia wywożonych towarów. Właściwe organy powinny podjąć wszelkie środki, jakie uznają za niezbędne, w celu sprawdzania prawidłowości takich deklaracji.
(30) Organy odpowiedzialne za sprawdzenie deklaracji eksportera mogą nie dysponować wystarczającymi dowodami, umożliwiającymi im uznanie deklaracji w sprawie użytych ilości, nawet jeżeli dowody te opierają się na analizie chemicznej. Sytuacje takie mogą w szczególności mieć miejsce, kiedy wywożone towary są wytwarzane w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie wywozu. W związku z powyższym właściwe organy państwa członkowskiego wywozu powinny, w razie potrzeby, mieć możliwość uzyskania bezpośrednio od właściwych organów pozostałych państw członkowskich wszystkich informacji, które te organy będą w stanie uzyskać odnośnie do warunków wytwarzania towarów.
(31) W porozumieniu z właściwymi organami państwa członkowskiego, w którym wytwarzane są towary, podmiotom gospodarczym należy zezwolić na składanie uproszczonej deklaracji użytych produktów, w formie zsumowanych ilości tych produktów, pod warunkiem że przechowują oni szczegółowy rejestr zużytych produktów i udostępniają go wspomnianym organom.
(32) Eksporter nie zawsze może znać dokładne ilości użytych produktów rolnych, w odniesieniu do których może wnioskować o refundację, w szczególności, jeżeli nie jest producentem. Dlatego też nie zawsze może takie ilości zadeklarować. W związku z tym zachodzi konieczność zapewnienia alternatywnej metody obliczania refundacji, o którą może wnioskować zainteresowana osoba, ograniczonej do niektórych towarów i opartej na analizie chemicznej tych towarów oraz wykorzystującej sporządzoną w tym celu tabelę.
(33) Zgodnie z art. 28 rozporządzenia (WE) nr 612/2009 nie udziela się refundacji w odniesieniu do produktów, których jakość handlowa nie jest należyta i uczciwa w dniu przyjęcia zgłoszenia wywozowego. Aby dopilnować, że zasada ta jest jednolicie stosowana, należy wyjaśnić, że aby otrzymać refundację na niektóre produkty pochodzenia zwierzęcego objęte rozporządzeniem (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych(8) oraz rozporządzeniem (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego(9), a także włączone do załącznika II do niniejszego rozporządzenia, te produkty pochodzenia zwierzęcego powinny być przygotowane zgodnie z wymogami tych rozporządzeń i opatrzone wymaganym znakiem jakości zdrowotnej.
(34) Zasadnicze znaczenie ma umożliwienie Komisji skutecznego monitorowania wszelkich przyjmowanych środków dotyczących przyznawanych refundacji wywozowych. W związku z tym właściwe organy państw członkowskich powinny przekazywać Komisji pewne informacje statystyczne. Należy określić format i zakres przekazywanych informacji.
(35) Zgodnie z art. 12 ust. 1 i 4 rozporządzenia (WE) nr 612/2009 składniki, inne niż produkty cukrownicze, o których mowa w art. 162 ust. 1 lit. a) ppkt (iii) oraz w art. 162 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, w odniesieniu do których przyznano refundację wywozową, muszą być pochodzenia unijnego. Należy zatem ustanowić środki zapewniające przestrzeganie tego wymogu.
(36) Liczba wniosków, w odniesieniu do których udziela się refundacji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, jest wysoka. Większość towarów, dla których składane są te wnioski, jest wytwarzana w jasno określonych warunkach technicznych, odznacza się stałymi cechami charakterystycznymi i jakością, jest wywożona według stałego schematu i posiada wzory produkcji, które zostały zarejestrowane i zatwierdzone przez właściwe organy. W świetle wymienionych szczególnych okoliczności i w celu uproszczenia pracy administracyjnej związanej z przyznawaniem refundacji wywozowych na mocy niniejszego rozporządzenia, należy dać państwom członkowskim większą elastyczność w stosowaniu art. 24 rozporządzenia (WE) nr 612/2009, w tym zakresie, w jakim odnosi się on do wartości maksymalnych, poniżej których państwa członkowskie mogą zwolnić podmioty gospodarcze z obowiązku przedstawienia innych dowodów niż dokument transportowy.
(37) Właściwe jest zapewnienie w całej Unii jednolitego stosowania przepisów dotyczących przyznawania refundacji dla towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu. W tym celu każde państwo członkowskie powinno informować Komisję o ustaleniach w zakresie monitorowania stosowanych na jego terytorium w odniesieniu do różnych rodzajów wywożonych towarów.
(38) Należy zapewnić wystarczającą ilość czasu na przejście od ustaleń administracyjnych dotyczących świadectw refundacji wydawanych na mocy rozporządzenia (WE) nr 1043/2005 do ustaleń administracyjnych przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu. Niniejsze rozporządzenie powinno się zatem stosować do wniosków o wydanie świadectw refundacji złożonych od początkowej daty pierwszego okresu składania wniosków w okresie budżetowym w 2011 r. oraz powinno wejść w życie w tej dacie.
(39) Środki przyjęte w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. horyzontalnych zagadnień dotyczących handlu przetworzonymi produktami rolnymi nieobjętymi załącznikiem I do Traktatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
(1) Dz.U. L 328 z 15.12.2009, s. 10.
(2) Dz.U. L 172 z 5.7.2005, s. 24.
(3) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1.
(4) Dz.U. L 186 z 17.7.2009, s. 1.
(5) Dz.U. L 205 z 3.8.1985, s. 5.
(6) Dz.U. L 312 z 11.11.2006, s. 33.
(7) Dz.U. L 114 z 26.4.2008, s. 3.
(8) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 1.
(9) Dz.U. L 139 z 30.4.2004, s. 55.
(10) Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 24.
(11) Dz.U. L 192 z 19.7.2008, s. 20.
(12) Dz.U. L 239 z 22.9.1979, s. 24.
(13) Dz.U. L 308 z 27.11.2001, s. 16.
(14) Dz.U. L 249 z 18.9.2008, s. 9.
(15) Dz.U. L 248 z 17.9.2008, s. 8.
(16) Dz.U. L 109 z 6.5.2000, s. 29.
(17) Dz.U. L 143 z 3.6.2008, s. 1.
(18) Dz.U. L 339 z 18.12.2008, s. 53.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2010.171.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 578/2010 w sprawie wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1216/2009 w odniesieniu do systemu przyznawania refundacji wywozowych dla niektórych produktów rolnych wywożonych w postaci towarów nieobjętych załącznikiem I do Traktatu oraz kryteriów ustalania wysokości kwot takich refundacji |
Data aktu: | 29/06/2010 |
Data ogłoszenia: | 06/07/2010 |
Data wejścia w życie: | 08/07/2010 |