uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 77 ust. 2 lit. b) i c) oraz art. 79 ust. 2 lit. a),
uwzględniając wnioski Komisji Europejskiej,
stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Konwencja wykonawcza do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. między rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach(2) (konwencja Schengen) ustanawia przepisy dotyczące wiz długoterminowych umożliwiających ich posiadaczom tranzyt przez terytoria państw członkowskich. Rozporządzenie (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)(3) ustanawia warunki wjazdu obywateli państw trzecich. Należy podjąć dalsze środki w celu ułatwienia swobodnego przepływu obywateli państw trzecich posiadających krajowe wizy długoterminowe na terytorium państw członkowskich w pełni stosujących przepisy dorobku Schengen (strefa Schengen).
(2) Państwa członkowskie powinny zastępować wizy długoterminowe dokumentami pobytowymi w odpowiednim czasie po wjeździe na ich terytorium obywateli państw trzecich legalnie przebywających na podstawie wizy długoterminowej, aby umożliwić im podróżowanie do innych państw członkowskich w trakcie ich pobytu lub tranzyt przez terytoria państw członkowskich podczas powrotu do kraju pochodzenia. Jednakże po wjeździe obywateli państw trzecich na ich terytorium państwa członkowskie coraz częściej nie zastępują wiz długoterminowych dokumentami pobytowymi lub też czynią to dopiero po upływie długiego czasu. Taki stan prawny i faktyczny ma istotne negatywne konsekwencje w zakresie możliwości swobodnego przemieszczania się w obrębie strefy Schengen obywateli państw trzecich legalnie przebywających w państwie członkowskim na podstawie wizy długoterminowej.
(3) Aby zaradzić problemom, na jakie napotykają obywatele państw trzecich przebywający w państwie członkowskim na podstawie wizy długoterminowej, niniejsze rozporządzenie powinno rozszerzyć zakres stosowania zasady równorzędności między dokumentami pobytowymi i wizami krótkoterminowymi wydanymi przez państwa członkowskie w pełni stosujące przepisy dorobku Schengen na wizy długoterminowe. W rezultacie wiza długoterminowa powinna mieć takie same skutki jak dokument pobytowy, jeżeli chodzi o swobodne przemieszczanie się jej posiadacza w obrębie strefy Schengen.
(4) Obywatel państwa trzeciego posiadający wizę długoterminową wydaną przez państwo członkowskie powinien być zatem uprawniony do udania się do innych państw członkowskich na okres trzech miesięcy w ciągu każdego sześciomiesięcznego okresu, na tych samych warunkach, co posiadacz dokumentu pobytowego. Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla przepisów dotyczących warunków wydawania wiz długoterminowych.
(5) Zgodnie z bieżącą praktyką państw członkowskich, niniejsze rozporządzenie nakłada na państwa członkowskie obowiązek wydawania wiz długoterminowych zgodnie z jednolitym formularzem wizowym określonym w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1683/95(4).
(6) Zasady dokonywania sprawdzenia w Systemie Informacyjnym Schengen oraz konsultacji z innymi państwami członkowskimi w przypadku odnalezienia wpisu podczas rozpatrywania wniosku o dokument pobytowy powinny mieć zastosowanie również w przypadku rozpatrywania wniosków o wizę długoterminową. Swobodne przemieszczanie się posiadacza wizy długoterminowej do innych państw członkowskich nie powinno zatem stwarzać żadnego dodatkowego zagrożenia dla państw członkowskich.
(7) Należy wprowadzić odpowiednie zmiany w konwencji Schengen i rozporządzeniu (WE) nr 562/2006.
(8) Niniejsze rozporządzenie nie służy zniechęceniu państw członkowskich do wydawania dokumentów pobytowych i nie powinno wpływać na obowiązek wydawania przez państwa członkowskie dokumentów pobytowych niektórym kategoriom obywateli państw trzecich, określony w innych instrumentach unijnych, a w szczególności w dyrektywie 2005/71/WE(5), dyrektywie 2004/114/WE(6), dyrektywie 2004/38/WE(7), dyrektywie 2003/109/WE(8) oraz dyrektywie 2003/86/WE(9).
(9) Zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie wspólnych norm i procedur stosowanych przez państwa członkowskie w odniesieniu do powrotów nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich(10), obywatele państw trzecich nielegalnie przebywający na terytorium państwa członkowskiego oraz posiadający ważny dokument pobytowy lub inne zezwolenie upoważniające do pobytu wydane przez inne państwo członkowskie, takie jak wiza długoterminowa, powinni zostać wezwani do natychmiastowego udania się na terytorium tego innego państwa członkowskiego.
(10) Ponieważ cel niniejszego rozporządzenia, a mianowicie ustanowienie przepisów dotyczących swobodnego przemieszczania się na podstawie wizy długoterminowej, nie może zostać osiągnięty w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na jego rozmiary i skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu.
(11) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej. Powinno ono być stosowane zgodnie ze zobowiązaniami państw członkowskich w zakresie ochrony międzynarodowej i zasady non-refoulement.
(12) W odniesieniu do Islandii i Norwegii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(11), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy(12).
(13) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską a Konfederacją Szwajcarską w sprawie włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(13), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B i C decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE(14).
(14) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu Protokołu podpisanego między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art. 1 lit. B i C decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/261/WE(15).
(15) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu nr 22 w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, nie jest nim związana ani go nie stosuje. Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie dorobku Schengen, Dania - zgodnie z art. 4 tego protokołu - podejmuje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu przez Radę niniejszego rozporządzenia decyzję, czy dokona jego transpozycji do swego prawa krajowego.
(16) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(16); Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy zatem w jego przyjęciu, nie jest nim związane ani go nie stosuje.
(17) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(17); Irlandia nie uczestniczy zatem w jego przyjęciu, nie jest nim związana ani go nie stosuje.
(18) W odniesieniu do Cypru niniejsze rozporządzenie jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.
(19) Niniejsze rozporządzenie jest aktem opartym na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związanym w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J. BUZEK | D. LÓPEZ GARRIDO |
Przewodniczący | Przewodniczący |
______
(1) Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 9 marca 2010 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 22 marca 2010 r.
(2) Dz.U. L 239 z 22.9.2000, s. 19.
(3) Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1.
(4) Dz.U. L 164 z 14.7.1995, s. 1.
(5)Dyrektywa Rady 2005/71/WE z dnia 12 października 2005 r. w sprawie szczególnej procedury przyjmowania obywateli państw trzecich w celu prowadzenia badań naukowych (Dz.U. L 289 z 3.11.2005, s. 15).
(6)Dyrektywa Rady 2004/114/WE z dnia 13 grudnia 2004 r. w sprawie warunków przyjmowania obywateli państw trzecich w celu odbywania studiów, udziału w wymianie młodzieży szkolnej, szkoleniu bez wynagrodzenia lub wolontariacie (Dz.U. L 375 z 23.12.2004, s. 12).
(7)Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich (Dz.U. L 158 z 30.4.2004, s. 77, wersja poprawiona w Dz.U. L 229 z 29.6.2004, s. 35).
(8)Dyrektywa Rady 2003/109/WE z dnia 25 listopada 2003 r. dotycząca statusu obywateli państw trzecich będących rezydentami długoterminowymi (Dz.U. L 16 z 23.1.2004, s. 44).
(9)Dyrektywa Rady 2003/86/WE z dnia 22 września 2003 r. w sprawie prawa do łączenia rodzin (Dz.U. L 251 z 3.10.2003, s. 12).
(10) Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 98.
(11) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.
(12) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31.
(13) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.
(14) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1.
(15) Dz.U. L 83 z 26.3.2008, s. 3.
(16) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.
(17) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.
W ciągu pierwszych 5 miesięcy obowiązywania mechanizmu konsultacji społecznych projektów ustaw udział w nich wzięły 24 323 osoby. Najpopularniejszym projektem w konsultacjach była nowelizacja ustawy o broni i amunicji. W jego konsultacjach głos zabrało 8298 osób. Podczas pierwszych 14 miesięcy X kadencji Sejmu RP (2023–2024) jedynie 17 proc. uchwalonych ustaw zainicjowali posłowie. Aż 4 uchwalone ustawy miały źródła w projektach obywatelskich w ciągu 14 miesięcy Sejmu X kadencji – to najważniejsze skutki reformy Regulaminu Sejmu z 26 lipca 2024 r.
24.04.2025Senat bez poprawek przyjął w środę ustawę, która obniża składkę zdrowotną dla przedsiębiorców. Zmiana, która wejdzie w życie 1 stycznia 2026 roku, ma kosztować budżet państwa 4,6 mld zł. Według szacunków Ministerstwo Finansów na reformie ma skorzystać około 2,5 mln przedsiębiorców. Teraz ustawa trafi do prezydenta Andrzaja Dudy.
23.04.2025Rada Ministrów przyjęła we wtorek, 22 kwietnia, projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo geologiczne i górnicze, przedłożony przez minister przemysłu. Chodzi o wyznaczenie podmiotu, który będzie odpowiedzialny za monitorowanie i egzekwowanie przepisów w tej sprawie. Nowe regulacje dotyczą m.in. dokładności pomiarów, monitorowania oraz raportowania emisji metanu.
22.04.2025Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął przepisy zmieniające rozporządzenie w sprawie zakazu stosowania materiału siewnego odmian kukurydzy MON 810, przedłożone przez ministra rolnictwa i rozwoju wsi. Celem nowelizacji jest aktualizacja listy odmian genetycznie zmodyfikowanej kukurydzy, tak aby zakazać stosowania w Polsce upraw, które znajdują się w swobodnym obrocie na terytorium 10 państw Unii Europejskiej.
22.04.2025Od 18 kwietnia policja oraz żandarmeria wojskowa będą mogły karać tych, którzy bez zezwolenia m.in. fotografują i filmują szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa obiekty resortu obrony narodowej, obiekty infrastruktury krytycznej oraz ruchomości. Obiekty te zostaną specjalnie oznaczone.
17.04.2025Kompleksową modernizację instytucji polskiego rynku pracy poprzez udoskonalenie funkcjonowania publicznych służb zatrudnienia oraz form aktywizacji zawodowej i podnoszenia umiejętności kadr gospodarki przewiduje podpisana w czwartek przez prezydenta Andrzeja Dudę ustawa z dnia 20 marca 2025 r. o rynku pracy i służbach zatrudnienia. Ustawa, co do zasady, wejdzie w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
11.04.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2010.85.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 265/2010 zmieniające konwencję wykonawczą do układu z Schengen i rozporządzenie (WE) nr 562/2006 w zakresie dotyczącym przepływu osób posiadających wizy długoterminowe |
Data aktu: | 25/03/2010 |
Data ogłoszenia: | 31/03/2010 |
Data wejścia w życie: | 05/04/2010 |